Schamper 240

HET BLAD VAN P LE ZIE R 240 jrg. 12

MKSKE BEGROOT Voor de eerste maal sinds maanden kreeg de raad van beheer van deze universiteit opnieuw de kans om te vergaderen zonder een hoop studenten die in hun nek stond te blazen.

Alhoewel die rust onmiddellijk moet gerelativeerd worden.

De dolle konijnen hadden er immers niets beters op gevonden dan de ingang tot het rektoraatsgebouw te herschapen in een wirwar van touwen : de spin-in-techniek die de vorige dag zo gezellig gebleken was en waarbij talrijke grote kruispunten omwonden werden zodat het verkeer er pas door kon na verwijdering van de hindernis.

De automobilisten moesten dat overigens zelf« doen want de politie, uw vriend, was niet op de hoogte van het plan en was jammerlijk (nou ja) afwezig.

Ze kwamen er pas bij te pas op het Heuvelpoortkruispunt toen daar hopen waardeloze kursussen in de fik gingen. Een beperkte maar geslaagde aktie dus.

De studenten bij het rektoraat hebben overigens ook andere dingen gedaan: alle leden van de raad kregen een brief in de handen waarin nog maar eens geëist werd dat het nu eens en voor altijd gedaan moest zijn over die 13.000 Fr. inschrijvingsgeld.

En zoniet : dan was dit de laatste raad van beheer van het akademiejaar !! Wat dus neerkwam op een hard ultimatum gekoppeld aan dreigingen.

Er broeit wat aan de universiteit !!

De spanning stijgt. Harten kloppen steeds onrustiger. Meer en meer studenten bezwijken onder de druk van ..... de verkiezingen voor de Raad van Beheer.

Sinds kort is ook onze hoogsteigen Tante Theo kandidaat voor de RvB.

basketbal De raad liet het echter niet aan zijn hartje komen. Ultimatum of niet : die inschrijvingsgelden wai;en niet het eer ste waar de raad aan te denken had en het briefje werd mooi verfrommeld en van op afstand in de vuilbak gekieperd.

Waar had die eminente raad van beheer het dan wel over ? De vraag is terecht

Hier zal allicht ge vloekt worden

Onder de bijster originele naam STUDENTEN INFO smijt C.D.S.(Christendemocratische Studenten) een nieuw maandelijks tijdschrift op de markt. Oplage 5.000, verspreiding gratis want wie zou het willen kopen? Een nobel iniatief en bevorderlijk voor de pluralistiek. Of er ook nog journalistiek aan te pas komt, is een ander paar mouwen. Als we het blad vluchtig doorbladeren is meteen duidelijk dat we te maken hebben met een braaf partijblad: doodsaaie titels die uitnodigen om vooral het artikel niet te lezen, een inspiratieloze lay-out, een fotopagina van een fotograaf die geen kaas heeft gegeten van beeldcompositie, 2 pagina's overzicht van verkiezingsaffiches (CVP uiteraard) en een paar artikels, voornamelijk van ene Defreyne.

Als we op de front het editoriaal lezen stellen we een paar markante zaken vast.

Zo hoopt dit blad een "blijvende constante" te worden in de Gentse studentenwereld.

Net zoals Schamper een wisselende variabele is.

Bovendien richt de redactie zich naar "alle in Gent studerende studenten". Meteen krijgen we een studiestratificatie van de RUG. Er zijn dus studenten die studeren en., studenten die niet studeren.

Die laatste groep mag dit blad dus niet lezen. En wat met de lieverdjes die wel studeren maar niet in Gent ? Stel pakweg izegem. Sorry , verboden lectuur. Nog meer ontdekkingen: de heren zullen pennnen over binnen- en buitenlandse politiek én over de laatste ontwapeningsonderhandelingen. Is dat laatste geen buitenlandse politiek? Enfin, we leren bij. Volgende zin: "We willen ons niet laten leiden door een allesoverheersende ideologie...". Leuk. Geen Pravda dus, maar dit hadden we zeker niet verwacht van de meest tolerante partij van België Verder is het CDS "één van de meest actieve studentenverenigingen te Gent" en "verzet het CDS zich tegen demagogie

die door zoveer anderen wordt beoefenT (sic)". Gelukkig is het editoriaal maar 22 lijnen lang, anders kregen we de ganse Schamper vol mej, -.alote journalistiek.

In de binnenbladzijden treffen we een paar leuke artikels aan van bureaulid CDS-Gent en voorzitter CVP-jo-Izegem : Peter Defreyne.

In "Oude wijn in nieuwe vaten" maakt hij de nieuwe topfiguren van de Volksunie af. Was de oude garde te ver verwijderd van de basis, de nieuwkomers zijn een bende sukkelaars die het niet veel beter doen.

"De Groenen" gaat uiteraard over Agalev en deze jongeheer haalt een studie van Maertens (u allen bekend!!) boven om hetvolgende te zeveren: "De groenen geven een vertekende visie van de onderneming... de groene beweging is egalitarisme en verpakt irrealisme als rechtvaardigheid. . . bij een consequente toepassing van hun programma is hun maatschappij gebouwd op etatistische, bureaucratische en irrealistiche waanbeelden ".Nou moe.

In "Socialisme en liberalisme" moeten tenslotte ook de roden en de blauwen eraan geloven. Uiteraard is het socialistich alternatief geen haalbare kaart en kunnen de liberalen en de sossen nooit een maatschappelijk ideaal uitbouwen omdat hun visie "enkel economisch gericht is". Dat zijn niet alleen dooddoeners,maar zijn tevens bewijzen dat de tjeven nog steeds getuigen van een verschrikkelijke intolerantie.

Want hoewel het er niet expliciet staat, is het duidelijk dat al wie niet gelooft in een transcedente werkelijkheid geen ethische onderbouw voor de samenleving kan vinden. Bullshit.

We kijken alvast uit naar het tweede nummer, het is immers sinds WO I geleden dat we nog zulke donderpreken vanop de kansel hebben gehoord.

Bovendien staat er helemaal niets in over de recente studentenacties. Verwonderlijk? Tja, ZEG. (DomPer)

want na meer dan zeven uren vergadering bleek dat nauwelijks één agendapunt behandeld was en dan nog niet eens afgewerkt.

Het bewuste punt handelde over de_ vaststelling van een ontwerp van de overheidsbegroting van de RUG. Hou je vast want in de regel hierboven komt het woord "begroting" voor en dat betekent dus normaal een artikel vol cijfergegevens waarmee het hoofd van links naar rechts geslagen wordt, waardoor de hersenen in de pan beginnen te sudderen, een kookpunt bereiken en in alle kracht langs alle kanten tegen de muur spatten. Maar wij willen het u niet aandoen. De lezer van dit blad heeft wel andere dingen te doen dan zijn talrijke grijze cellen van de muur te schrapen.

Daarom beperken we ons tot een bondige uiteenzetting van hoe de gelden aan deze universiteit verkregen, opgesplitst, verdeeld en verdaan worden.

overg e it ?

Enerzijds is er een overheidsbegroting waarin de gelden die de staat aan de RUG geeft bedeeld worden. Daar zitten heel wat personeelsonkosten, middelen voor de technische dienst maar ook de werkingstoelagen voor fakulteiten in. Anderzijds is er de patrimoniumsbegroting, ofte de gelden van de universiteit zelf. Daar horen onder andere de inschrijvingsgelden bij, maar dat is slechts een miniem onderdeel van die begroting.

Ook de ganse AZ-problematiek hoort hier thuis.

Voila : dit moet volstaan als uitleg.

De raad besprak vrijdag in eerste instantie de overheidsbegroting.

Het betreft een sluitende begroting, niet in het minst door de zware besparingen die hier gelden. Geen frank teveel of te weinig dus.

Redaktioneel nummer weetikveel al, maar dit keer heb ik werkelijk niet veel te zeggen. "Intellectuele armoede" wordt dat door sommige nogal omvangrijke grote lichten genoemd - le journalist a dit la vérité, il doit être exécuté -. Toegegeven, ik heb een acuut gebrek aan inspiratie, maar wat willen jullie, er gebeurt niks aan deze alma mater. Ik wil best bladzijden volpennen over het aidssyndroom in het Engelse voetbal, of over het nut van vierwielaandrijving tijdens de kruistochten naar Dakar, om maar een paar van de meest sappige recente nieuwsitenms te noemen; maar over deze studenten en hun universiteit, oh la la (c’est (cocu) magnifique).

Wij bij Schamper, wij zitten dus zeer om nieuws verlegen.

Gelukkig zijn er nog altijd de actiegroepen, altijd goed voor een sappige brok.

En inderdaad, daar trokken de onvermoeibaren alweer het habijt des strijders aan (parka, Palestijnse sjaal, bloedjiens enzo), waarna zij met ware heldenmoed de strijdbijl terug opnamen.

Zoet was hun aanblik, schrikwekkend voor de handhavers der openbare orde weliswaar, maar gelukkig werd hun verrukkelijk voorkomen genadig bedekt door een prachtige laag smog. In de fiere stede Gent werden dan volgende heldendaden verricht : met touwen en koorden werden vijf kruispunten ondoordringbaar gemaakt voor het gemotoriseerd janhagel. Op het kruispunt Heuvelpoort werden cursussen van onwaardige (lees : onbekwame) professoren verbrand en in de fik gestoken (hoewel, niet allemaal, er moet nog examen afgelegd worden).

Even ernstig nu, die akties waren weliswaar schitterend gepland en jitgevoerd, maar dat neemt niet weg dat er slechts een minieme fractie van de studenten aan deelnam. Wij willen niet kankeren, vooral niet nu er toch een paar nieuwe redacteurs onze rangen vervoegd hebben, maar er zit duidelijk sleet op de beweging, of liever, het interesseert de student allemaal niet zo erg meer.

Het enige werkelijk positieve dat de akties van december '86 verwezenlijkt hebben, is dat er terug mensen in het studentenhuis zitten die bereid

salonproffen Belangrijk deel van die begroting bestaat uit de werkingstoelagen voor fakulteiten : dat geld waarmee de proffen boeken kopen, een kopiemachine aanschaffen, een salon in hun bureau installeren, een typmachine onderhouden, laboratoria inrichten en dergelijke meer.

Enkele jaren geleden kregen de proffen daarvoor 165 miljoen. Ondertussen is dat verminderd en nu blijven daar nog 90 miljoen van over. Met gefoefel hier en daar denkt men er misschien 110 van te maken. Leuven en Brussel krijgen voor dezelfde zaken iets tussen de 220 en 250 miljoen ....

Kun je nagaan dat de proffen hier bij ons niet opgetogen zijn met de aalmoes.

Ze eisen dan ook meer.

Veel meer zelfs want sommige eisen gaan tot 250 miljoen ofwel 160 miljoen meer dan oorspronkelijk begroot.

En dat het hen menens was, bewezen ze door voet bij stuk te houden en alleen verder te willen praten nadat 'hun' werkingstoelagen gestegen waren.

Maar 160 miljoen vind je niet zomaar.

Vooral niet in die begroting van de RUG.

tu ssen titel4 De rest van de vergadering werd dan ook besteed aan het vindingrijke spel "op zoek naar centen". Daartoe werden vijf werkgroepen opgericht die verschillende sektoren in kaart moeten brengen.

Normaal het werk van de administratie maar die heeft dat blijkbaar niet of toch niet goed gedaan.

De plannetjes die voorzichtig op tafel gegooid werden gaan van het vergemakkelijken van toelating tot brugpensioen over het verkopen van sommige onroerende eigendommen tot een middeltje om studenten die nu niet door de overheid betoelaagd worden wel voor subsidiëring in aanmerking te brengen.

Eén en ander moet nog langs Coens passeren en verder zijn preciese cijfergegevens nog niet beschikbaar.

Gevolg : nog geen overheidsbegroting en alle hens aan dek om de proffen hun zin te geven. Het is zeer de vraag of men

zijn zich ergens voor in te zetten, die tot bewusteijn gekomen zijn. Dat uit zich op de meest diverse manieren : er is de onvolprezen poging van de CDS om een maandblad te presenteren. Jammer genoeg was het niveau bepaald zielig. Ik bedoel maar , als je pretendeert een blad uit te geven dat enige intellectuele reflectie zou bieden, dan moet dat tenminste in de schaduw van zijn soortgenoten kunnen staan (daarbij denken wij niet aan Schamper, het idee alleen al). Volgende keer beter doen jongens (slechter kan niet, het papier zou krimpen van schaamte).

Beter vergaat het de creatieve cel van de dolle konijnen - rabbits without a cause - die beesten hebben nog steeds geen last van mixomatose, dank U, en amuseren zich rot met Nietsche weet wat allemaal.

Goed gaat het ook met de vrouwenbeweging, Mina heet nu Victoria, en iedereen praat erover. We hebben zelfs al een lid ontmoet, en dat vervult ons met diepe vreugde. Vooruit met de geit!

Verder hoop ik dat dit blad U bevalt, we hebben weer ons best gedaan, en de volgende zal nog beter zijn, maar als jullie niks meer doen schrijf ik geen editoriaal volgende week. My voice fades out as time kills passion & whales (*) jdc (*)anoniem op de muur van een WC in Dublin.

NANCY

IN NEDERLAND

De Hollanders hebben kaas gegeten van studentenbladen. Van de ongeveer twintig bladzijden van Folia, het weekblad van de universiteit Amsterdam, hebben wij niet terug. Mogen we dan wel even opmerken dat er bijzonder breed gesmeerd wordt met artikels over de "groei- en krimpplannen van minister Deetman, die van 1987 tot 1991 een bezuiniging van 130 miljoen gulden wil binnenhalen." Zowat elke mogelijke afdeling mag daar z'n zegje over doen.

De bezuinigingen halen het akademisch peil naar beneden (dat klinkt

zou " onderbemenst en overbeboekt" zijn.

Bijna de helft van het blad is gevuld met mededelingen, agenda's, advertenties en 'zoekertjes'.

Maar laten we vooral niet vergeten dar Amsterdam Gent nieet is.

Dat professoren goed verdienen aan het schrijven van een studieboek is geweten. Het kollege van bestuur zorgt er echter voor dat er syllabi worden uitgegeven en dat "van wat de student betaalt voor de syllabus niets aan de strijkstok van de docent blijft hangen". Maar er blijken toch achterpoortjes in hun violen zitten. Een luxe-syllabus, luxe omdat hij "niet alleen bestemd is voor studenten", is daar eentje van.

Voor wat het U-blad betreft volstaat het dit artikel nog eens te lezen vanuit het standpunt van de Utrechtse universiteit.

N.B.

L .V .S .V .

D o n d e r d a g S f e b r u a r i om HO. 00h. me bekend in de oren) dus gaan ze maar studenten uitwisselen met andere universiteiten o.a. in de V.S Een verschuiving van het probleem?

Met hetzelfde doel werd begin '86 het Erasmus-projektgestart maar "Helaas is het overleg daarover in het slop geraakt." Tsjaa...

Ook de universiteitsbibliotheek, "de allergrootste van Nederland",

Ward Beysen

'MARD BEYSEN kamtn.)

EM O U D E R W I J S

V . V . - fcKa.ctizl&ide.n oven: L I B E R A L I S M E

(F.

P l a a t 4: Konte Meen, S O r g a n i s a t i e : L.V.S.V. s t u d e nt en )

fi.t/.Z. ) (liberale

Benefietsen, Zaterdag 24 januari zal de geschiedenis wel ingaan als de nacht waarop de Moord definitief tot een drooM getransformeerd werd, en wat voor een droom !

Zoals je weet levert De Morgen al enkele maanden een titanenslag tegen hun eigen ondergang. De Belgische schrijfkoning Hugo CLAUS kwam een tijdje geleden met een 1000 x 100.000 op de proppen : 1000 mensen of groeperingen zouden 100.000 fr. geven als aandeel in een nieuwe N.V. om zo de krant van een gewisse dood te redden. Dit plan kreeg navolging en weldra brak er in België een vlaag van benefieten uit. Ieder Vlaemsch gehucht met enig zelfrespect moest en zou z'n eigen benefietje inrichten om zo zijn steentje bij te dragen. Het geld stroomde weldra de Moutstraat binnen. Om de onzekere periode met enige luister af te sluiten, was er dus zaterdagnacht de laatste officiële benefiet.

De opkomst was gigantisch, omstreeks 9u30 waren de kaarten al uitverkocht maar dat zal wel aan het programma gelegen hebben. In de balzaal was er de LSPband met diverse gasten. Akkoord, coveren kan iedereen maar wellicht niet op de manier waarop de LSP het doet. Hun muzikale virtuositeit en zelfrelativeringszin maken van hen de beste entertainmentgroep van België.

Ze openden hun set met 'Walk like an Egyptian' (the Bangles) met een verrassende Erik Melaerts in de rol van Susan Hoffs. De eerste gaste was Bea van der Maat, die o.a.

'New England' van Billy Bragg en Psycho-killer van Talking Heads zong. Na een prachtige versie van Dylans 'Knocking on heavens door' -de nostalgische hippie naast mij pinkte een traan tje weg en kon enkel nog far out gillensteeg de temperatuur in de zaal enkele graden. De Brugse femme fatale (Els Helewaut) was namelijk gearriveerd. Dat ze naast haar betoverende presence ook nog zangkwaliteiten heeft , werd nogmaals bewezen. Ze heeft veel aan podiumprésence bij gewonnen. Na het beluisteren van 'The more I see you, the more I want

you' (jaja Els), 'Heart of Glass', en 'Last night a deejay saved my life' kreeg ik berouw dat ik nooit d.j. geworden ben i.p.v. sullige stukjes te schrijven die niemand toch ooit leest.

Na dit eerste hoogtepunt verlieten we de balzaal richting concertzaal alwaar Billy Bragg en TC MATIC ons zouden vermaken. Daar toonde DM dat ze nog altijd durft : Het publiek 45 min. voor een gesloten deur laten wachten. Dit euvel was vlug vergeten toen Billy Bragg z'n statement kwam stellen. Billy doet me altijd terugdenken aan T.W.84, toen hij totaal onbekend enkele songs kwam spelen. Hij begon toen zijn set met de ironische woorden : "Hello, I'm the new Bob Dylan and I want to play some songs" en deze ironie was terug van de partij.

Bij het wisselen van z'n gitaar haalde hij bij wijze van grap de beginwoorden aan van Dylans 'Times they are a changing'. Nee, hij is niet de zoveelste Bob Dylan. Hij is de eenzame poëet die hoopt met z'n politieke lovesongs zoals hij ze zelf noemt de wereld te verbeteren. Hij bracht het beste uit zijn repertoire en stelde ons en passant z'n roadie even voor, die hem begeleidde tijdens het 2e bisnummer.

Gedurende het optreden vertelde hij ook z'n streefdoelen : persvrijheid (d.w.z. dat je overal naast een kapitalistische ook een linkse krant kan kopen), het aftreden van Maggie Thatcher (denken we hierbij aan de befaamde Red Wedge-toernee met als doel de jongeren op Labour te doen stemmen bij de volgende verkiezingen), en tenslotte het lynchen van Rupert Murdoch (een machtig Engels persmagnaat die aldaar linkse kranten onmogelijk maakt).

Na Bragg kwam de tour de force van Herman Sherman aan de beurt : TC MATIC nog éénmaal tesamen. Welja, de kracht bulderde voor de laatste keer los. Met het poeierharde 'Que Pasa' als aftrap vloog de Oostendse Orkaan in één ruk over hun uniek repertoire. Voor hen die 'vooraan' stonden was het devies 'niet zwijnen, niet komen' duidelijk geen loze kreet.

De meesten ervoeren dit concert als the same old thing, maar toch werd het duidelijk dat de eenheid zoek was. JeanMarie Aerts vond de coulissen bijwijlen interessanter dan z'n vaste plaats op de rechtervleugel. Al bij al kun je niet om het feit heen dat TC MATIC de beste Belgische, zoniet Noordeuropese groep uit begin jaren 80 was.

Het feit dat dit de laatste benefiet was neemt niet weg dat DM nog altijd niet uit de brand is. Ze heeft nood aan nieuwe abonnees, en mocht je morgen niet weten waarheen met je geld kan je altijd iemand in de Moutstraat blijmaken. Rest ons enkel nog verscheidene instanties te danken voor koffie, en de vriendelijke medewerkster van DM zonder wie dit artikel onmogelijk zou geweest zijn.

(WD -geen familie van dirk dauw)

SEX

DE TITEL DIE..

"Wij zijn de meiden die de gas doen brannen.de klinken repareren en de venten ambeteren!"

"Bestaan ze nu werkelijk?" .vroeg één van mijn diepmaatschappelijk betrokken collega's die zich enigszins verontrustte over de gang van zaken.Hoe zou je zelf zijn als rationeel-denkend niet-vrouwelijk zijnd specimen,op deze o zo wrede blauwe bol,die,als puntje bij paaltje komt dan ook nog geen bol blijkt te zijn.

Is het niet om er totaal wanhopig van te worden?

Zou het opnieuw een inleiding tot een aanval op onze suprematie betekenen? Hebben we ze dan toch niet klein gekregen? Ik moest mijn collega .althans voorlopig, het antwoord schuldig blijven.Eén ding staat vast: de eerste verschijnselen die we nu reeds bij onze meest progressieve vrouwelijke studentjes aantreffen, liegen er niet om.

Voorlopig is het nog niet zo ver maar wie zou er dan nog een artikeltje kunnen of mogen schrijven over dit verheven onderwerp waaraan ik niet heb kunnen weerstaan?

Voor dat ik nu die welbepaalde , al dan niet voorlopig ongedefinieerde specimina zal beschrijven, zal ik, zoals het elk oprecht geaard homo scoutoloog past, even terug gaan naar een vraag die de mensheid, althans de mannelijke helft, voortdurend heeft beziggehouden en aldus geïnspireerd heeft tot grootse daden.

Aristoteles, Plato, Demosthenes, Rousseau, Montesquieu, Hegel... Heel die knettergekke bende is er eeuwenlang mee bezig geweest, inderdaad een vraag waarop Groote MA(ga)ZIJN(en) nog geen antwoord heeft kunnen vinden, maar waarop ondergetekende een poging zal doen om een onbevredigend antwoord op te sporen.

De vraag luidt :"Hoe zijn de trekstertjes ontstaan?"

Na maanden opzoekingswerk in de muffe vergeelde, door muizen en ander ongedierte aangevreten verboden boeken van de boekentoren blijven er nog twee mogelijkheden over.

Primo : ofwel zijn het de dochters van de Dolle Mina's uit de jaren zeventig.

In dit geval hebben

we ze door en zijn de huidige onkruidverdelgers, optimisten als we zijn, wellicht nog bruikbaar. Erger en zelfs catastrofaal voor de mannen onder ons is de tweede mogelijkheid. NI. een heropleving van de door onze verre vrouwelijke voorouders zo geliefde padvindsterbeweging waarin ze zich gezellig samen uitleefden, zonder die vervelende mannelijke individuen die slechts uit waren op, vergeef ons het woord, s .... e .... x.

Die goeie ouwe tijd toen men nog trots was om aap te zijn...

De tijd toen men zich nog kon uitleven in mammoetjerijden en in het onovertroffen gezelschapsspel aap-erger-je-niet.

Ik weet dat jullie, lezers, niet te verzadigen zijn en dat de pienteren onder jullie zich afvragen wat dit nu allemaal te maken heeft met de niet nader omschreven vrouwelijke innocentlooking medestudentjes?

Wat maakt hen nu zo progressief? Wat maakt hen anders dan hun vrouwelijke collega's?

Nou,ze dragen een zak.

De vraag die ik me nu stel is:"Wat verbergen ze in dat subliem zakje dat op de rug gedragen en met banden op de rug bevestigd wordt?"

Is dit slechts een rage?

Laten wij,mannen zijnd, het hopen!

Want als het dieper gaat dan slechts tijdgebonden foodies of yuppies,m.a.w. als het gaat over hoger vermelde mogelijkheid, dan betekenen deze zakdraagsters voor mij en voor allen die het zelfde geslacht bezitten als de homo sapiens.het einde van onze overheersing.

Als het bij het "rugzakje" - zo noemen de kenners het uiterst verdacht subject toch- blijft, dan kunnen we ons geruststellen, maar o wee als er het petje, het uniform en het verschrikkelijke padvindstervlaggetj e bijkomt,want dan zal dit het begin van het einde betekenen.God sta ons bij!

P.S.ïWie het raadsel van de rugzak mee wil helpen oplossen wendde zich tot het permanent crisissecretariaat.Een noodplan wordt uitgewerkt!

GDT

V I K T O R I A

V A LT

UIT

H A A R

0h w a t z i j n w i j a l l e n b l i j ! E e t zo o tje studenten dat h ie r rondl o o p t kan z i c h v a n a f heden opn i eu w verkneu kelen in het f e i t dat e r aan de RUG een ni e u we v r o u w e n v e re n ig ing ontstaan is .

De s t u d e n t e n a k t i e s z i t t e n e r v o l gens de g e r u c h t e n v o o r a l l e s t u s s e n. K o n i j n e n hebben i n d e r d a a d een a a n t a l e i g e n s c h a p p e n ( z e p l a n t e n z i c h s n e l . . . , f l u i s t e r t een s c h a m p e r r e d a k t e u r me o n m i d d e l l i j k i n h e t o o r ) en d i e e i g e n s c h a p p e n kunnen ook v o o r b e p a a l d e s t u d e n t e n g e l d e n . ( E r doen g e r u c h t e n de r o n d e d a t C D S - s t u d e n t e n , hoe we l geen k o n i j n a l l u r e s , t o c h z e e r b e d r e v e n z i j n i n de b e wu s t e e i g e n s c happen - maar d i t t e r z i j d e ) Waar h i e r op a a n g e s t u u r d w o r d t , i s d a t h e t w e l eens zou kunnen d a t sommige k o n i j n i n n e n h e t n o d i g v on den hun v r o u w t j e t e s t a a n om de a l m a c h t i g e k o n i j n e n (mj i n bedwang t e houden.

We w e t e n h e t n i e t h oo r - h e t zou kunnen. E e t zou ook kunnen van n i e t .

F e i t i s d a t de n i e u w s t e v r o u w e n v e r e n i g i n g VI KT 0 RI A h e e t wa t t o c h d u i d t op e n i g o v e r w i n n i n g s g e v o e l .

E e t zou kunnen. M a a r we we t e n h e t dus n i e t .

I n i e d e r g e v a l b e g i n t de s t a d h i e r en d a a r op e n k e l e b e p e r k t e p l a a t s e n v o l t e hangen met a f f i c h e s d i e de komst van VI KT 0 RI A a a n k o n d i g e n .

Eoe ? Wat ? Waarom ? Wanneer ? E e t zou a l l e m a a l kunnen. W i j we t e n h e t i n i e d e r g e v a l n i e t en d a t zou o n d e r hand d u i d e l i j k moet en z i j n .

Daarom : v o l g e n d e week meer o v e r VI KT0 RI A ! E e t zou kunnen. Ma a r . . .

SCHAMPER is het officiële pluralistische informatieblad van en voor de studenten aan de Rijksuniversiteit Gent. De redaktie bestaat uit vrijwilligers en komt iedere vrijdag om 13u en iedere maandag vanaf 20.30u samen in het Studentenhuis De Brug, Sint-Pietersnieuwstraat 45, 3de verdieping.

Le 2 ersbrieven zijn altijd welkom op bovenstaand adres. Naamloos is prullenmand. Op verzoek en bij ernstige motivering laten wij uw naam weg. wordt gekontroleerd door een die bestaat uit twee leden van de Gentse Studentenraad(GSR)zijnde Dominique Bernard en Mark Coucke, en drie leden van de redactie: de hoofdredacteur (vz), de verantwoordelijke uitgever en de eindredacteur.

Klachten omtrent de inhoud en het beleid van dit blad moeten aan het adres van de verantwoordelijke uitgever of de voorzitter van de redactieraad op bovenstaand adres worden verzonden.

ADVERTENTIEDIENST: Voor alle inlichtingen zich wenden tot Schamper - REKLAME op bovenstaand adres, of telefoneren naar nummer 23.93.97 (op maandag vanaf 18.00u of op vrijdag van 13.00u tot 14.00u).

H00FDREDAKTEUR : Jan Du Chau.

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER : Dominic Pertry.

EINDREDAKTIE : Wim Tessler.

REDAKTIE : Willy Aerheyt, Mark Cromheecke, Gert Defever, Koen Dewanckele, Ann Geeraert, Geert Huysman, Arne Lauwers, Paul Sierens, Karei Crabbé, Nancy Boerjan, Mark Scholiers, Guy De Troyer, Wim Defoort en Rudl Moreels.

8

ARMS TO HOLD YOU NEAR M Y

DEELTJE 1: Eigenlijk is een octopus een heel lief beestje. 't Komt er alleen maar op aan te weten, hoe je 't moet aanpakken.

En in ruil krijg je veel terug.

Heel veel zelfs!

Het exemplaartje dat zich op mij gestort heet, voor de vrienden, Kenzo di Congo.

Zijn vader is van het mediterrane type, maar zijn moeder komt uit de Noordzee.

Tijdens een uit de hand gelopen personeelsfeest je werd hij verwekt.

Broertjes of zusjes heeft hij niet meer. Toen zij in een Grieks restaurant dreigden opgediend te worden, wist Kenzo di Congo als enige te ontsnappen.

Nu verzorgt hij de P.R. van de sociale sector. Aanvankelijk wat mensenschuw (na al dat culinair terrorisme) is hij vreselijk aanhankelijk geworden. De eerste dagen was onze relatie erg platonisch, maar nu kan hij nog nauwelijks zijn 8 poten van mijn lijf houden.

Ik zit dan ook onder de blauwe vlekken.

Gelukkig dweilt hij af en toe met veel liefde en toewijding mijn kamer.

flf T

weerstaan.

Behaaglijk comfortabel en zonder de minste moeite, laat ik me in zijn mysterieus dampende diepten glijden. De sleutel tot het ultieme intieme genot.

Telkens weer krijg ik er een reuzedorst van, maar da's geen probleem.

Warme inkt is best lekker en mijn verkoudheid verdween op slag.

VERVOLG VAN WAT OP M G 1 STAAT

zo'n omvangrijk bedrag zal samen schrapen.

Die andere begroting (patrimoniumsbegroting) is dus nog niet ten gronde besproken.

Voor de studenten is dat belangrijk want hier moet de verhoging van het inschrijvingsgeld nogmaals ter sprake komen.

En die bewuste patrimoniumsbegroting sluit niet!

Wat meteen betekent dat de definitieve inning van de extra 3000 Fr. wellicht niet zal blijven uitgesteld worden. Maar dat zijn zorgen voor later.

sociaal gat

0p de raad is wel duidelijk geworden dat de sociale sektor voor het opvullen haar financieel gat (gevolg van de Sint Annabesparingen) toch niet zo'n groot beroep zal kunnen doen op de RUG. Oorspronkelijk had de raad toegestemd om 2/3en van het tekort (27 miljoen) bij te passen. Nu wordt gezegd dat 14 miljoen ruim voldoende zal zijn doordat de energieprijzen ondertussen flink gedaald zijn. Maar wie zegt dat men in de sociale sektor zelf ook al niet gerekend had op minder uitgaven door die daling?

Of met andere woorden : zullen de resto's, homes en andere dan toch nog meer moeten besparen ? In ieder geval is de regel 2/3e raad van beheer, 1/3e sociale raad niet meer geldig : beiden zullen de helft van de besparingen moeten dragen en het voordeel van de goedkopere olieprijzen wordt volledig opgeslokt door de raad van beheer.

Maar dit wordt allemaal een beetje moeilijk. De raad vond dat ook en wilde naar huis toe.

Morgen, zaterdag 31 januari, bekijken ze het ganse zootje opnieuw en volgende week mag u dus weer dergelijk saai, vervelend maar belangrijk artikel in Schamper verwachten. Want "OM ACHTER DE RUG OVER DE RUG TE KLAPPEN MOET GE SCHAMPER PAKKEN !" Metro bestaat toch niet meer dus mogen die slogan wel inpikken. (WA)

Sint Baafsplein 38 9000 Gent ® 091/25 53 77

Meer dan 100.000 boeken _____ in voorraad Elke maand meer dan 300 titels met 50-75% korting Wij bezorgen elk boek van waar ook ter wereld

n .v.d.r.

H ierb ij distantiëren de. o v e r i g e l e d e n van de r e d a c t i e z i c h van w a t GP b e w e e r t .

Voor a l l e z e kerheid, toch het telefoonnummer van h e t a n t i g i f c e n t r u m : 02 / 345 45 45.

DEELTJE 2 : (gelieve alle valse sentiment tot 0 te herleiden, en de ratio boven te halen.)

Woensdag is zijn laatste pootje ook volwassen geworden.

Dit nakomertje werd met de naam 'Kunstzicht' bedacht. Grote man achter het projekt is Jan Hoet. Bekend van Chambres d'Amis mag deze artistieke duizendpoot zich inlaten met het selecteren van werken uit z'n eigen Museum voor Hedendaagse Kunst of het kiezen van individuele kunstenaars.

De bedoeling is duidelijk.

Een museum binnenlopen is voor de meeste studenten een schier onmogelijke Pyrrhus-opgave.

'Chambres d'Amis' en 'Kunstzicht' willen de drempel voor het publiek verlagen.

Terwijl je tijdens Chambres d'Amis nog zelf de burgerhuizen in deze stad mocht zoeken, word je nu, of je 't wil of niet, door de maritieme glimlach van Marylin Monroe uitgenodigd tot meer.

Zijn tintelende tentakels (ca. 8 Volt) verwennen me in acht-voud.

Narcotische longuitwasemingen brengen me steeds weer in een high-tech-roes.

De git-zwarte kijkers, dikke lippen en groen-slijmerige plakkerds kan niemand, hoe devoot en preuts hij of zij ook moge zijn,

Standaard' Boekhandel

'Van Aangezicht tot Aangezicht' heet de lste selectie die je nu kunt zien. Alle werken behoren tot de permanente collectie van het MHK en dit is meteen een representatieve staalkaart van wat er in de na-oorlogse periode gepresteerd werd.

Je kunt er mooie en/of dure pareltjes zien van o.a.

Andy Warhol, Marcel Broodthaers, Bruce Nauman (Ch. d'A.), Karei Appel.

Belgen die aan bod komen zijn Jan Fabre, Philippe Tonnard, Philippe Vandenberg, Danny Matthijs en Jan Vercruysse. De moeite waard dus!

Nog tot 28 februari.

GD featuring Kenzo di Cor

5

1500

van tot

Als verkozene sal ik natuurlijk een eigen duitje in het zakje moeten doen.

Daarom stel ik het "Plan Theo" voor.We privatiseren de R.U.G. volledig en Onze bib verven we volledig rosé, niet met de bedoeling er een gay-centrum van te maken, maar wel om het architecturale wonder wat in de verf te zetten. Alle computers schenken we aan het museum voor industriële archeologie, ze vragen er al decenia naar.En op de plaats waar nu de fichebakken staan komt er een gloednieuwe koffiebar.Model walk-in-out, een kopij van de koffiebar in het J.Monnet gebouw te Luxemburg als het ware. Natuurlijk sal ik hiervoor heel wat extra personeel moeten aanwerven. En das dan het tweede luik van mijn programma. Om het geheel commercieel haalbaar te maken ga ik enkel bodybuilders inkopen. Allen dienen in een angora-slipje rond te hotsen.Model Tarzan. Om het Gentse Masculistische Front niet af te schrikken sal ik ook nog een paar Vestaalse Maagden leasen.Ja, nu sullen die studenten die fiesjees missen sul je seggen maar dat gebruiken die wilden sinds '68 toch niet meer(bron:the Wild Rabbit Chronicle). De studiegroep " Meer Liberalisme op de schoolBanken" steunt mijn koffiebar volledig."Theo's Boontje" sal een begrip worden in het Gentse.Iedere week ga ik een boek verloten aan de grootste boon.

So ken ik ook weer 3 miljoen weken verder.Helaas ziin er nog wel wat andere problemen.

So is het studentenhuis te klein geworden voor al die dynamiekers.

Daarom stel ik voor dat ze "het Pand" verlaten (wat al gebeurd is) en ze zich gaan vestigen in die riante building te Merelbeke. Daar kan dan iedere eikel die zich belangrijk genoeg acht een bureau opeisen.

Om dit gebouw bekendheid te geven gaat vanaf volgend jaar de eerste

A

n

a

verschil1lende

JA P A N

-

t

±

dinsdag zat-

14

Uw b oekverkop ers

TANTHE TEO ~

Nou hallo daar gapertjes van me. Nu ik reeds een gevierd jonkvrouwe ben in het Gentse ken ik toch niet anders dan me, net als mijn omringenden, me een beetje carrivistisch te profileren.

Enne mafkezen,wat is er nou spannender dan verkozen te worden voor de raad van begeer(sic) ? Weet je dat die denk-tenks van de RvB over een parkeerkaart beschikken ? Ik met mijne Roste Tessa van Ferre-Rarri ken die goed gebruike hoor. Darnaast krijg je ook nog heel wat te begroten en te stemmen. Zo zie ik mij daar tussen al die lui wel zitten.

r i t: Ö Q r^ Ls t: e 1 X

7

1O

feb.

m a a r t 1987

serh£S-

in G ent

Premiere voor Vlaanderen PANTEL COENS in

editie door van Merelbeke-Wevelgem gevolgd door een 12-kilometer loop.Nou sit ik wel nog verveeld met de place st.-Pierre of so iets. Wat mot je nou met soon plein aanvangen joh ? Een olympisch zwembad misschien ?

Maar die studenten sporten niet meer. Dat hangt daar maar wat te tooghangen in de Overpoortstraat.

Het moet dus hedonistischer sijn.

In plaats van een ondergrondse parkeerplaats aan het Pietplein stel ik voor deze bovengronds te iat-„n en de overnoortstraat te dumnen

onder het pleintje. Daar sijn we dan ook vanaf. Van de Overpoortstraat kunnen we dan een grote vakantiekolonie maken.

Oktopus kan dan ook in de zomer blijven werken en zodoende (alweer) meer personeel aanwerven.Deze wijk zal in de E van de EG model staan voor alle andere universiteiten en so geliefd zijn dat ze altijd tjokvol met moderne kunst sal staan. Chapeau!! Met de slogan "Hoet je naar de Overpoortstraat" sal de RUG een paar extra duizenden studenten kunnen binnenrijven.

So soetjes fan me, de hoogste tijd om bij Theo's fanklub te komen.Se geeft je recht op gratis koffie in "Theo's Boontje" en bovendien krijgen de nieuwe leden een exclusief besoek van Theo met hare Roste Tessa.Doen dus!

Theo. Tante pour la vie (The Theo experience group consists of Geha,AL,TWG,JDC)

te ? 1 s

out

de S i n t - A n n a f a b e l

..Alfred Jodokus Kwak ’’

b e g e l e i d d oor U l i l f r i e d Coco nut s

en de

Een k u l t u u r s p e k t a k e l w a a r i n P a n i ' ê l g r o o t en k l e i n m e e v o e r t i n een m u z i kale droomreis.

H e t s t u k v e r t e l t de g e s c h i e d e n i s van de d a p p e r e V a n i ë l , vermomd a l s h e t d o l l e k o n i j n A l f r e d Judokus Kwak, d i e z i c h in het k o n i n k r i j k Grootstudentenland op h e t a v o n t u u r l i j k e pad b e we e g t om e r de h o n g e r i g e en d o r s t i g e s t u d e n t j e s t e helpen.

VOORSTELLINGEN Z a a l R e c t o r a a t , S t . P i e t e r s n i e u w s t r . 25 I e d e r e d e r d e v r i j d a g van de maand, v a n a f 14.00u.l6de verdieping) TOEGANG : 1 3 . 0 0 0 f r studentenkaart v e re is t RESERVATIE : S e m i n a r i e v o o r Ass y r i o l o g i e St.Pietersplein 6 Genummerde s t a a n p l a a t s e n : numerus c l a u s u s VOORVERKOOP : behoed U v o o r op a l l e mogelijke ongevallen WI VI NA PEMEESTER [afd.Rubber p la n ta g e s )

Skintjes Met SKIN is GUIDO HENDERICKX eindelijk weer aan een nieuwe film toe. Zoals u allemaal wel weet,heeft hij Vlaanderens beroemdste en beruchtste rockbeest kunnen strikken voor een hoofdrol.Meteen was mijn scepsis aangescherpt, want in tegenstelling tot de rest van Vlaanderen ben ik geen onvoorwaardelijke fan van zijn rauwe, dierlijke stem. Bovendien heb ik het moeilijk met zijn imago van charismatische volksjongen.

De enige keer dat ik hem echt goed vond, mocht Gust De Coster bijna opkrassen.

Maar ja, ik hou niet zielsveel van het genre. Qua sfeer heeft Skin een beetje van Mad Max en de motoscènes doen denken aan Streets of Fire. Hoewel beide films zeer goed onderhouden,ga ik toch niet echt plat voor al dat macho-gedoe . De stoere, cynische dialogen zijn leuk voor een halfuur, maar daarna klinken ze afgezaagd. En de vele brutale scènes zijn zo afstompend dat het op den duur vervelend wordt. Bovendien kunnen al die apocalytische decors mij niet echt overtuigen. Zulke films zijn goed vertier voor een halfuur tot een uur, maar gaan dan steevast dezelfde gewelddadige toer op dat er weinig nieuws te zien valt.

Maar wie nog niet uitgekeken is op het genre, zal allicht veel plezier beleven aan SKIN. Het is een afgewerkt product, bijwijlen erg grappig, goed gemonteerd, knap gefotografeerd en gesubsidieerd door het Vlaamse ministerie van KULTuur.

SKIN * k Decascoop DomPer

SKIN speelt zich af in een nabije, niet nader gedefinieerde toekomst, zoals dat zo mooi in de persmap staat. Dat is dus een maatschappij die enerzijds bestaat uit marginalen, nozems, leren jekkers en anderzijds uit geüniformeerde handhavers van de "wet", hoewel het niet erg duidelijk is wat daaronder moet verstaan worden. Arno Hintjes behoort vaneigens tot de verschoppelingen en verdeelt zijn tijd tussen zijn liefje Maggie Wing Yu en barmeid Hilde Van Mieghem. Hij wordt echter opgeroepen voor de dienst maar wil zo vlug mogelijk afgekeurd worden. Dat laat echter op zich wachten en tesamen met twee lotgenoten die hij in de kazerne ontmoet heeft, deserteert h ij . Zijn buddies worden opgepakt door de ordehandhavers en Arno maakt zich op voor een gewelddadige confrontatie met de uniformen.

uitgekraamd, Stan is meteen genezen en iedereen zou tevreden moeten zijn.

Tussen dat alles door huppelen oom Herman en Léon, een ongedefinieerde homo die telkens hij een kamera ziet aan het janken gaat over zijn weggelopen vriendje.

Overspoel dit gezever ruimschoots met alkohol (om het even wat, als je er maar zat van wordt), een hyper-realistische kotsscène (logisch gevolg), een woordenboek scheldwoorden en het geschreeuw uit de naburige zaal. Dat wordt dan 'Charlotte for ever'.

Toch een vermelding voor de twee die een half uur voor het einde de zaal verlieten.

Een goeie raad : ga niet af op een titel die je toevallig leuk zou vinden. Niet dat de naam Gainsbourg zo veelbelovend klonk, maar dat hij erin zou slagen zo'n slaapverwekkend en smakeloos gedrocht op het scherm te krijgen mag je als een krachttoer beschouwen.

Een mengeling van vulgariteiten en literaire citaten zorgt ervoor dat je 'The End' een hemelse uitdrukking vindt.

Dat Gainsbourg zijn dochter naar voor wou schuiven was duidelijk.

Ik kan me geen punt voorstellen van waaruit het lieve kind niet gefilmd werd.

Een scenario-schrijver, Stanley alias Gainsbourg, veroorzaakt een ongeluk waarbij zijn vrouw en hond om het leven komen. Vooral met het verlies van de laatste heeft hij het moeilijk.

Z'n dochter terug uit het internaat, beschuldigt hem er te pas en te onpas van de moordenaar van haai^-moeder te zijn.

Dan breekt plotseling de film af (eindelijk), Stan krijgt zoiets als een beroerte, Charlotte beweert dat ze geen letter meende van wat ze in het voorbije anderhalf uur heeft

j Ü]

JLriLzilHJUVJL

m {[B [ j f f l sa .I dUh

Vermoedelijk zal Big-Film-Chief DomPer het wel niet met me eens zijn, maar ik pluk 2,5 sterretjes uit zijn cinematografische sterretjescode.

THE FLY Decascoop GD

Ze hebben het me weer eens geflikt.

En ik, de naïeve intellectuele wereldverbeteraar, type Woody Allen, ben er natuurlijk in getrapt.

De film ging over vliegen of zo, en vanwege mijn wetenschappelijke interesses, beweerden ze dat ik er wel wat van kon bij leren.

Da's ook gebeurd!

1° GD, zet je ogen en oren wat meer open.

2° Pseudo-wetenschappelijke argumenten overtuigen alles en iedereen.

THE FLY begint zoals elke ordinaire Amerikaanse film. De (naar verluid) knappe journaliste Veronica (Geena Davis) ontmoet Seth Brundle (Jeff Goldblum), een minder vlotte wetenschapper en het klikt (uiteraard) niet meteen. Na 5 minuutjes is het ijs gebroken en begint er een liefdesstory die door de verschrikkelijke gebeurtenissen nadien (andere films gebruiken daarvoor kanker of AIDS) blijft boeien.

De wetenschapper in kwestie is er namelijk in geslaagd om materiële/nietlevende zaken te tele-transporteren via 2 designer-telefooncellen (zo noemt Vero nica ze ). In de eerste kist wordt het object ontleed/gedesintegreerd, en in de 2de kist wordt alles weer heropgebouwd/ gereïntegreerd.

Met levende dingen lukt het niet zo best maar dat verandert als de romance tussen beiden meer uitgediept wordt.

In een dolle bui wordt hij zelf het proefkonijn, en dat lukt ei zo na.

In de cabine zat er echter nog een bromvlieg.

Na de teletransportatie is er schijnbaar

ChaHotte...

[ÏIFf

De film stijgt flink uit boven het gemiddelde en zou naar verluid zelfs kans maken op een Oscar.

Echt opvallend vind ik hem echter niet.

Bloed en lillende ingewanden zijn één van de klassieke truukjes om er een film scenario bij te verzinnen.

De verhaallijn is echter OK, en op de acteerprestaties van de 2 hoofdacteurs heb ik, behalve hun wat vreemde accent, weinig aan te merken.

**+1/2

bromvliegen

Het scenario is niet direct van een hoog kwalitatief niveau en bijgevolg moet alles komen van de regie en de acteerprestaties. Is het omdat ze plat dialect mogen spreken of omdat alle personages archetypen zijn ; Feit is dat de acteurs voor één keer behoorlijk presteren.

Vooral Arno valt erg mee, misschien wel omdat hij zichzelf mag spelen. Daar is hij het wel niet mee eens : " In het leven ben ekik alledaoge anders, maar in in de fielm moekik oaltiet dezelvden zien.

Dadde is nateurlik nie zo gemakkelik" Van de regie mogen we gerust zeggen dat ze af is en in Cinoscoop (breed scherm) valt dat nog meer te bewonderen.

Eindelijk een Vlaamse film die met stijl is opgenomen en gerust met een Amerikaanse soortgenoot mag vergeleken worden. Ook de klankband is een staaltje van technische vakmanskunst De muziek van Arno en Serge Feys is overigens uitstekend en met veel feeling ingelast.

fn

niks aan de hand.

Langzaam maar zeker wordt hij echter een vlieg.

Het begint grappig.

Hij eet alleen nog zoetigheid en zijn potentie neemt enorm toe.

Vrij vlug worden de voorbeelden walgelijker.

Bloed en etter sieren het scherm.

Het is niet voor niets een thriller.

Meer en meer gaat hij op een Michael Jackson-creatuur gelijken.

Ondertussen gaat de liefdesrelatie door, min of meer geboycot door de klassieke negatieve pool in elke film, zijnde de ex-man van de journaliste.

Een liefdesrelatie die bestand is tegen al deze onwezenlijke gebeurtenissen.

N.B.

at closerange Ve z e o p m e r k e l i j k e f i l m v e r t e l t h e t Maar g e b e u r d v e r h a a l van Br ad Whi t e wood J r H i j woo n t -6amen met z i j n h a l f b r o e r b i j z i j n moeder en g r o o t m o e d e r . I e hebben h e t n i e t a l t e b r e e d en ook Br ad b r e n g t n i e t a l t e v e e l b i n n e n . H i j s l e n t e r t maar Ma t r o n d i n hun b o e r e n dorpje in Pennsylvania, h o u d t z i c h b e z i g met oude

Ju LHïJUd

n

l

r a

naast het scenario en de regie ook hoofdrol voor zijn rekening nam- in filmerij blijft.

Abel is een jongen van 30 jaar die het ouderlijke huis nog nooit verlaten heeft en zich pas in zijn sas voelt als hij zijn ouweheer kan treiteren. Maar als die hem op een keer aan de deur zet, moet hij wel de stad verkennen. Dra leert hij een aantrekkelijke vrouw kennen met wie hij de geneugten des levens ontdekt. Maar -o wee- deze vrouw blijkt tevens de minnares te zijn van vaderlief en die vindt zulks uiteraard niet leuk.

Het verhaal klinkt absurd en dat is het ook; door middel van oranje, donkerblauwe en paarse spots heeft de regisseur gewild een artificiële maar stijlvolle sfeer willen scheppen om het gepaste kader te creëren voor zijn komedie over communicatie- en relatieproblemen.

Alles is erg ironisch tot cynisch, soms vrij karikaturaal, maar vooral erg grappig.

Hoewel er in Abel een paar zwakke momenten steken en de tweede helft minder grappig is, kan ik Abel gerust aanbevelen aan mensen die houden van eigenzinnige, absurde komedies.Prachtige vertolkingen en sublieme fotografie. De achtervolgingsscène tussen vader en zoon is een pareltje.

Ksiïnand....

ALEX VAN WARMERDAM is een gekende naam in het Nederlandse toneelmilieu maar heeft nu ook het filmmedium ondekt.

Het gevaar bij toneelregisseurs die zich aan de film wagen, is dat ze eigenlijk alleen een toneelstuk registreren en dus enkel het publiek vervangen door een camera, om het grof te stellen. Maar hoewel ABEL gebaseerd is op een toneelstuk, heeft deze productie genoeg filmische eigenschappen om zijn toneelafkomst te verbergen. We zeggen nog meer : ABEL is een verukkelijke, absurde komedie die gerust tot de beste Nederlandse fims mag worden gerekend.

Laten we hopen dat Van Warmerdam -die

a u t o ' s , m e i s j e s en d r u g s .

I n h e t d or p doen de M i l d s t e v e r h a l e n de r o n d e o v e r z i j n vader, die n oo it i e t s van z i c h l a a t h o r e n . He t i s d u i d e l i j k d a t Brad weg wi l u i t d i t gat en zich Mi l aansl ui t en b i j de gang van z i j n vader. Brad Sr Moont i n een luxueus huis samen met een (veel) jongere vrouw, r i j d t , met dure Magens, . . . Kortom h i j heef t a l l e s Maar Brad naar opk i j k t .

Z i j n vader verdi ent echter geld met een reukj e en a l na enkele n ac h t e l i j k e rooftochten heef t Brad genoeg van z i j n pa die er n i e t voor t er ugs c hr i kt iemand u i t de Meg t e ruimen. Pan i s er ook nog Terry. Wat eerst op een f l i r t l eek, g r o e i t a l vlug u i t t o t een st evi ge r e l a t i e die zel f s Brad Sr of de gevangenis n i e t kan breken. ..

Pe f i l m heef t i n het begin veel Meg van de t a l l o z e t eenpi cs, die onze bioskopen overspoelen. Een stoere goeie di e het mooiste meisje van de stad v e r s i e r t . . .

Al gauw b l i j k t echter dat er meer acht er z i t en de f i l m ontpopt zich t o t een spannend misdaadverhaal.

Met deze tweede f i l m s l a a g t de regi sseur e r i n een verrassend boeiend spectakel t e brengen. Wie na Shangai Surpri se n i e t meer van

ABEL *** SPINX DomPer

spfmx - Once upon a t i m e i n t h e w e s t - J g g g ed Edge: een goede t h r i l l e r , h e l a a s een b e e t j e o n p e r s o o n l i j k verfiImd - K oiia.a n i A q u a . i 4 i : de s c h i t t e r e n d e t e r u g - n a a r - d e - n a t u u r p a r a b e l van REGGJO, de b r i l j a n t e . b e e l d e n wor den b e g e l e i d d o o r de p r a c h t i g e mu z i e k van Gl a s - A pr i v a t e Fu n c t i on: zonden commentaar - A b e l : z i e bespreking - M a r a t h on man Sean Penn (Brad Jr) moet weten kan h i e r z i j n h a r t j e ophalen. Mary St u a r t Masterson (Terry) mag dan wel geen fotomodel z i j n , haar betoverende b l i k b l i j f t i n j e gedachten hangen; net zoals Terry (Amish) Mc G i l l i s i n Witness j e begeestert. Pan i s er nog Chri stopher Walken (Brad Sr) di e s c h i t t e r t di e s c h i t t e r t al s een charmante klootzak. Pan i s er ook nog Live to t e i l van Madonna dat zowat de hele f i l m door t e horen i s . Kortom een f i l m voor de Top 10 van 1987.

M.S.

STUDIOSKOOP - S i d a nd n a ncy van A l e x Cox - f l a g r a n t P e s i r van F a r r a l d o - Down by l a w van Jarmush - H ö h e n f e u e r van M u r e r - A t c l o s e r ange van f o l e y - z o n d a g mi d d a g om I S . Ö O k . : Pe w i t t e s j e i k van F e l l i n i Ver wacht - S a c r i f a t i o van T a r k o v s k y - Repo man van Cox - T u f i t l e V i a r y van I r v i n -My f i r s t w i v e - v a n Cox - r e t r o s p e c t i e v e van T a r k o v s k i

ö

LHLHJ U LH, ü 1a J c

-[ H U

de de

U hebt de keuze uit 3 dagschotels of steak met 2 soorten groenten.

De Moestuin kunt u vinden op verdieping O van de Overpoort.