Schamper 464

8 I 200 5 ME , 4 6 N째 4

40

'S PAGINA VA N HET BLAD

MELAR OR EN RIJ VOL HUM N E D E H , PA P I E R

IJ

Tom Naegels! ...Pintelon spuwt gal, uitslag ifk-voetbal, Mei 68 herdacht, nieuwsoverzicht gebracht

KORT Francis Beeckmans, Simon Leenknegt

Dit is de getuigenis van de tweewekelijkse bijeenkomst van een groepje pientere psychologiestudenten. Bij Schamper deed het gerucht de ronde dat grote geesten zich bogen over de mogelijkheid dat er onder het faculteitconvent heuse complotten werden beraamd. Als kortschrijvers namen wij zo’n fascinerend fenomeen niet met een al te grote korrel zout en na wat moeizaam lobbyen, begaven we ons aan het veldwerk. Nu. Het is zover. Eindelijk was het moment aangebroken. Het ging beginnen.

Niet goed wetende wat ons te wachten stond, begaven we ons naar een goedkoop kamertje gevestigd in Home Berta. Aanvankelijk met enige argwaan en achterdocht behandeld, werden we niettemin ingewijd in het goed bewaarde wereldje van deze “conspiracy watchers”. We merkten al snel hoe de faculteitenconventkalender grondig onder de loep wordt genomen door deze geniale bollebozen.

Speurend naar geheime boodschappen vullen ze de avond met anagrammen van de namen van activiteiten.

De VGK vloog als eerste onder het vlijmscherpe mes, wat meteen al bizarre resultaten opleverde. Psycho Q. (dit is een schuilnaam, red.) richt zich met een nasale stem tot de groep: “Vrienden, consternatie alom, ik ben in de wetenschap dat het proffenminivoetbal een flauwe dekmantel is. Na wat letterpuzzelen ben ik gekomen op ‘minifoef vet pornbal’ !” In tegenstelling tot wat we verwachtten, was ongeloof niet de eerste reactie van zijn medestanders. Nog voor de gemoederen bedaard waren, kwam psycho M. met nieuwe 2

SCHAMPER 464

informatie op de proppen: “De ‘Champions League op groot scherm’ van het FK, ik meen dat dit ‘hoop op rel communisteschare GGPA’ betekent…”

Een van de aanwezigen maakte echter de tegenwerping: “Als ik dan zo vriendelijk mag zijn, bestaat er zoiets dergelijks als de ‘GGPA’?” “De Georgia Gold Prospectors Association toch”, riep iemand spontaan, “een stel communisten op zoek naar goud om het nadien te verdelen onder het Georgiaanse proletariaat”. Psycho M. dan weer: “Dat lijkt me toch wel net iets te vergezocht.

GGPA zijn immers gewoon de letters die ik nog overhad.”

Juist op dit moment, wanneer we dachten dat de rede teruggekeerd was, stond ons een nieuwe verrassing te wachten. Eén bepaalde activiteit trok bijzonder veel aandacht bij de leden. De vreemde lettervariëteit deed vermoeden dat er in ‘Zwanezangcantus Filologica’ een boodschap gecodeerd zat. Al gauw werd het anagram “Zing zwoeglof aan Satan” gevonden. Maar wat dan te doen met de overblijvende u, l, i en nog twee c’s, vroegen wij ons af. Het antwoord werd al snel geopperd: “Kan het dat Satan kampt met een spraakgebrek?

De listigheid van de heer van beneden is zo groot, dat het wel eens kan dat Hij zich uitdrukt via een intermediair persoon met hazenlip.” Iedereen dacht nu hetzelfde. Psycho P verwoordde ieders vrees: “Goeie god, zou het dan kunnen zijn dat ‘Lou Gicco zwangel iz van Satan’?”

Een ijzingwekkende stilte viel

KRINGEN & KONVENTEN ZES MEI: × Filmquiz, Filologica, Arteveldecafé

over het gezelschap. Wie was die Lou Gicco? Een Erasmusstudent? Waar hem dan te vinden?

Vragen die een snel antwoord vereisten, want de normale draagtijd van een antichrist was niemand bekend.

Briljante geesten kunnen ook al eens afdwalen naar een duister pad. ¶ × Cantus, OAK, 20u ACHT MEI: × Chinees Lentefeest, OAK, Therminal, 20u × Griekse Avond, KK, Zaal Reynaert, 13u × Fuif, KHK, Tequila, 21u

× Zwanenzangcantus, VGK, Salamander

DERTIEN MEI: × Restjesverkoop, VGK, Blandijn, 10u

× ONZ-Brunch, Overleg NoordZuid, St. Pietersplein, 10u

× Film: Zeitgeist, AK, Sparrestraat 1a, 20u

× Jenevervoetbal, Wina, GUSB, 20u

× Martin Heylen, Slavia, Therminal, 20u

× Quiz, VVN, Therminal, 20u ZEVEN MEI: × Fuif, Filologica, Tequila, 22u

VEERTIEN MEI: × Zwemmen, Filologica, Zwembad Merelbeke

× Jef Neve Trio, VGK, Vooruit

× Kaas & Wijn, OAK, PJC, 19u

× Sollicitatietraining, Wina, S9Aud3, 18u

× UEFA Cup, FK, Therminal, 20u

× Quiz, KMF, Therminal, 19u30

× Kleinkunstavond, KMF, The Ratz, 20u30

www.schamper.be

UGENT Mei '68 herbekeken op pagina 11

UNIEF Voor de laatste Schamper van het academiejaar hebben we artikels over de voorbije 17 jaar UGent (5-7), het IFK-voetbal (9-10) en 40 jaar mei '68 (11-13). Als bonus hebben we nog een nieuwsoverzicht van het voorbije jaar. (18-25) Boeiende shizzle, zowaar!

WETENSCHAP Niet zo veel wetenschap deze keer, maar wel een stuk over het belachelijk snelle netwerk van Belnet (16-17) en een kortje over rare beesten die onder lampen gehouden werden. (16)

CULTUUR Tom Naegels spreekt over de dingen (28 ev.) en de Top 50 van Schamper wordt afgesloten met de tien beste platen. (3234) Daarnaast is er natuurlijk ook nog de vertrouwde cultuurkort! (26-27)

OPINIE Stuver Olivier Pintelon trekt van leer tegen de hoge onkostenvergoedingen voor studenten in de Raad van Bestuur. Hij wijst ook met een beschuldigende vinger naar Matthias Laevens en Stijn Baert en neemt het voorstel voor zitpenningen op de korrel.

(36)

EDITORIAAL

AANMODDEREN Stijn Debrouwere, hoofdredacteur

Oplage: 5000 exemplaren op gerecycleerd papier, gratis verspreid in alle faculteiten, resto’s en homes van de UGent. Verschijnt tweewekelijks tijdens het academiejaar.

VU: Stijn Debrouwere, Hoveniersberg 24, 9000 Gent Drukkerij: Drukkerij Vyncke NV, Savaanstraat 92, 9000 Gent Alfadier: Stijn Debrouwere Territoriumverantwoordelijke: Bert Dobbelaere Voedselbeheer: Tristan Hoorelbeke (chef), Katrien Depecker, Andreas Faes, Maarten Hanssens, Frederik Neirynck, Lynn Depelsmaecker, Jeroen De Mets Roedel: Stijn 'Specht' Debrouwere, Bert 'Cavia' Dobbelaere, Andreas 'Luiaard' Faes (chef satire), Bregt 'Wandelende Tak' Saenen, Ruben 'Stokstaartje' De Winne, Maarten 'Vos' Hanssens, Francis 'Wasbeer' Beeckmans, Simon 'Paard' Leenknegt, Sanne 'Rode Panda' Huysmans (chef cultuur), Laure 'Geit' Nuytemans, Jonas 'Tijgertje' Vandroemme, Ine 'Knaagdier' De Jonge, Hannah 'Lama' Demol, Margot 'Vogelbekdier' van Cauwenberge, Willem 'Wezel' Wybo, David 'Naaktslak' De Pue, Gert 'Gert' Boel, Marjolein 'Otter' Roelandt, Tristan 'Pinguin' Hoorelbeke, Nicolas 'Kikker' Rennuy, Hans 'Salamander' Demeyer, Nils 'Lammetje' Wandels, Lise 'Kangoeroe' Beirinckx, Jan 'Kogelvis' Blondeel, Roeland 'Os' Van Den Driessche, Pieter 'Hamster' Van Nuffel, Jasmien 'Bergleeuw' Maes, Bart 'Luipaard' Bruneel, Liesa 'Grifioen' Carton, Rini 'Bruine Beer' Vyncke, Lynn 'Giraffe' Depelsmaecker, Axel 'Koekoek' de Backer, Laurens 'Stier' Lavrysen Vormgeving: Stijn Debrouwere, Bert Dobbelaere, Ruben De Winne Cartoons: Sander Vanderveeren Fotografie: Laure Nuytemans, Andy Eeckhaut, Cas Lemmens, Joost Vanderdeelen, Manuel Claeys, Lode Rummens. Met dank aan Amasab-ISG voor de foto's over mei '68.

www.schamper.be

Wie vier jaar op een universiteit zit, hoort veel verhalen. Vaak verhalen van ontgoocheling: men komt toe op de universiteit, verwacht overspoeld te worden door levendige conversatie, stimulerende professoren en leerstof die je met graagte blokt… maar die komt er niet.

Het omgekeerde verhaal bestaat evenzeer: studenten krijgen de mogelijkheid om een eigen kring op te starten, wie een sterk project heeft, kan bij de GSR aankloppen om te kijken of ze niet geïnteresseerd zijn, je kan in een presidium zetelen of studentenvertegenwoordiger worden… maar de meeste studenten zitten liever in hun luie zetel.

Zelfs de mensen die zich inzetten voor medestudenten blijven te vaak steken in middelmatigheid. De stuvers laken het gebrek aan goede structuren op facultair niveau, zodat de vertegenwoordiging daar amper haar potentieel kan waarmaken, en toch komen initiatieven om dat te verhelpen maar mondjesmaat op gang.

Het is niet moeilijk om de vinger te wijzen naar studenten, maar nog ge-

makkelijker om vragen te stellen bij de slagkracht van onze unief. Diensten die slecht draaien, maar waar de administratie niks aan kan doen omdat bepaalde vakbondslieden liever elk voorstel kelderen dan mee te werken aan een sociale UGent. Of wat met de investeringen in onderwijskwaliteit, die bijna uitsluitend gaan naar opvangnetten — studie- en trajectbegeleiding — waar héél wat minder mensen zouden moeten langsgaan als het onderwijs dat wordt gedoceerd goed gedoceerd wordt. Maar voor assistenten is er dan weer geen geld.

Waarom de universiteit en zijn studenten zo blijven aanmodderen, die vraag is makkelijk te beantwoorden: mensen zijn maar mensen. Belangrijker is misschien de vraag waarom de studenten en personeelsleden die wél gemotiveerd zijn, die ondanks alles toch trots zijn op hun unief, die niets liever zouden hebben dan de universiteit te zien floreren, waarom slagen die er maar zelden in om een blijvende impact te hebben op de instelling?

Vier jaar, ik sta nog steeds verstomd. ¶ SCHAMPER 464

3

WERKEN BIJ SCHAMPER

ONDERWIJS IN HET NIEUWS

't Is gedaan met ons boekske voor dit semester, maar wie met prangende vragen zit over werken bij Schamper, kan nog steeds terecht op onze website. Nooit te laat om het licht te zien.

• Op www.schamper.ugent.be/ werken-voor-schamper kan je lezen hoe het er aan toegaat op de redactie • Mail schamper@schamper. ugent.be en we zullen je vragen duidelijk en zo snel mogelijk beantwoorden.

COMMENTAAR?

Lezersbrieven en opinies zijn welkom op schamper@schamper. ugent.be

RV In Antwerpen sloegen onlangs de studenten onder leiding van het Antwerps StudentenOverleg de handen in elkaar om een heuse Lentepoets te houden. Dit als compensatie voor de overlast die zij als studenten voor de stad kunnen veroorzaken. Het ophalen van afval bleek alvast een succes en volgens een Erasmusstudent was het zelfs de leukste activiteit van het jaar.

In het kader van de eerste mei organiseerde de universiteit in samenwerking met Interbellum een programma rond de voormalige thermische centrale, vandaag beter bekend als ‘de Therminal’.

Sinds 1938 zorgde deze centrale ervoor dat geen enkele prof of student de vriesdood tegemoet trad.

Vandaag herbergt het menig student tijdens het studeren of allerlei minder serieuze activiteiten.

Toch is het voornamelijk zijn fallische fabrieksschoorsteen die in het oog springt en dit gebouw op het Feest van de Arbeid zo belangrijk maakt.

De schoorsteen herinnert namelijk aan de industriële site van weleer. Ook in de turbinezaal zal dit nog herdacht worden tot 15 mei met een fotoinstallatie van Els Vanden Meersch (weergegeven boven dit artikel). ‘Interessant’ is het sterkste compliment dat we voor de installatie voorhanden hebben, maar laat ons het liever houden op levenloos.

Als uitsmijter nog dit: wie stilaan uitgekeken raakt op ‘De Brug’ zou volgens de huidige plannen tegen mei 2009 terecht moeten kunnen op de Kantienberg om goedkope maaltijden op te schrokken. ¶

TIJDINGEN UIT LEUVEN: WAT SCHRIJFT STUDENTENBLAD VETO

BOETES MET EEN STUDENTENTARIEF LB Het lijkt even alsof ze daar aan de Dijle de klok een halve eeuw willen terugdraaien. In Veto staat er in grote letters college huishoudkunde. Maar de jaren ’50 zijn gelukkig niet terug, men wil enkel een paar lezingen organiseren over de combinatie gezin-carrière. Voor vrouwen, èn mannen! *** En ze gaan daar nog verder met moderniseren. Nu zit in elke opleiding het vak RZL, ook wel bekend als Religie, Zingeving en Leven. Op zich is er niets mis met die cursus, vindt de Leuvense Overkoepelende Kringorganisatie (LOKO), maar wel

4

SCHAMPER 464

met de huidige invulling. Specifieke richtlijnen bestaan niet voor RZL, dus de proffen modderen maar wat aan. Daar zou nu verandering in moeten komen. *** Je kan tegenwoordig geen cinema, restaurant of kapsalon meer binnenkomen, of er wordt je al onmiddellijk meegedeeld dat er een studententarief geldt. Ook de Leuvense politie is mee met die trend en heeft daarom een speciaal studentenboete-tarief. Zo betaalt de gemiddelde Leuvenaar 150€ als hij in een beruchte verboden richting fietst.

De arme student slechts 75€! *** Even ver-

der worden we welkom geheten in the dark side of farmacologie waar wordt uitgelegd hoe we beter het effect van alcohol kunnen voelen (eerst pompelmoessap drinken) en wat die dekselse kater nu weer precies met ons doet. Alcoholmisbruik bleek in het verleden een groot probleem te zijn op de faculteit farmacie. Zo ernstig zelfs dat men de ethanol (de alcohol die in je pintje zit)in de labo’s moest vervangen door methanol.

Je weet wel, die waar je blind van wordt. *** Tot slot nog een vermelding van de praesidiumverkiezing bij de psychologen. Die is volgens LOKO erg oneerlijk verlopen. Eigenlijk wisten ze dat al wel een poos, maar voorheen had niemand de moed om eens hard op de tafel te slaan. Nu hebben ze dat wel gedaan en kan de psychologie opnieuw voor een praesidium gaan kiezen. ¶

www.schamper.be

UGENT

DIEFSTAL OP 12-URENLOOP De afgelopen 12-urenloop was een feest van wiebelende piemels, dolle sneeuwpret en als klap op de vuurpijl een sportieve ontknoping om “o mijn god, kunnen burgies lopen?” tegen te zeggen (herlees ons verslag in de vorige Schamper). Echter, toen na afloop de financiën werden gecontroleerd bleek een en ander, om het zacht uit te drukken, niet geheel te kloppen.

Een aantal medewerkers zou zich iets te enthousiast hebben laten meevoeren in het feestgedruis, en onder meer voor duizenden euro’s drank hebben versast. Thomas Vervecken, voorzitter van het comité van de 12-Urenloop, licht toe: “We zijn nog aan het uitzoeken wie er zich precies schuldig heeft gemaakt, maar het waren vooral praesidiumleden en enkele medewerkers die zich op de dag van het evenement fameus hebben laten gaan. Er is voor € 5000 drank verdwenen. Daarnaast zijn enkele reclamebanners ter waarde van € 750 verdwenen. We hebben een oproep aan onze medewerkers gericht RDW

om deze terug te brengen. Een weggenomen vat werd na verloop van tijd effectief teruggebracht.” Vijf-dui-zend euro opdrinken in een tijdsspanne van enkele uren lijkt op het eerste zich een onmogelijke opgave, maar dat aanzienlijke bedrag heeft een simpele verklaring volgens Vervecken: “De drinkers hadden een voorkeur voor de duurdere dranken: Ricard, jenever, … Bovendien handelden zij zeer arbeidsintensief. Je kon als medewerker maximum zes flessen per keer uit de beveiligde Peterman-tent halen, maar dat bleek geen belet om keer op keer terug te komen.”

KATER & STRAFFEN De organisators blijven nu achter met een serieuze financiële kater. Men stelt een plan op om het financiële deficit terug te vorderen van het FK en SK. Misschien wordt zelfs een benefiet georganiseerd, want zoals de zaken er nu voor staan is een nieuwe 12-urenloop in 2009 onmogelijk.

Wat eventuele sancties betreft, blijft Vervecken voorzichtig: “Er zijn al enkele concrete sancties uitgesproken. Sommige medewerkers boden hun excuses aan en wij zullen dan ook hun anonimiteit bewaren. Anderen stelden zich eerder weerbarstig op, en voor hen dreigen dan ook zwaardere straffen. Het kan zelfs zijn dat er maatregelen volgen van de universiteit zelf.” ¶

Pimp your Thesis!

Voortaan laat je je eindwerk inbinden in een paperback of hardcover boek.

Je thesis is de kroon op je werk, de studie die je bloed, zweet en tranen kostte.

En na al die maanden kun je dit monnikenwerk nu verzilveren voor de eeuwigheid.

Dan hebben wij nieuws voor je: transparante covers en een gemarmerd crèmekleurig voorblad zijn zó passé! Je thesis bind je voortaan in in boekvorm met full colour of zwartwit foto’s, een fris lettertype en een paperback of harde cover!

Het enige wat je hiervoor moet doen, is surfen naar de website www.wwaow.com. Daar laadt je het manuscript op en ontwerp je de cover. Vervolgens bindt Wwaow.com je werk professioneel in. Binnen de vijf werkdagen ligt je thesis al in je brievenbus.

Bovendien kun je er ook nog een centje aan verdienen! Je zal ervan versteld staan hoeveel bedrijven, instellingen, scholen... geïnteresseerd zijn in je onderzoek. Via de webwinkel van Wwaow.com kun je je thesis dus te koop aanbieden. De prijs en de winstmarge per exemplaar bepaal je zelf.

Toch nog een dt-fout bespeurd? Geen probleem, vervang dan gewoon je oude manuscript door een nieuwe versie. Zo eenvoudig is dat.

Make a bestseller of your thesis with Wwaow.com! >>> Voor meer informatie, kijk op www.wwaow.com

UGENT

STUDEREN SINDS '91

VAN RIJKSUNIEF TOT UGENT Foto door AlphaDelta

1

MEER STUDENTEN, MINDER KWALITEIT?

Stijn Debrouwere

Toen de Rijksuniversiteit Gent in 1991 zijn naam veranderde naar Universiteit Gent (de afkorting ‘RUG’ werd nog even behouden), studeerden er een vijftienduizend studenten aan de instelling. Meer is niet noodzakelijk beter, maar dat is wel hoe het geëvolueerd is: Gent haalt nu al een jaar of twee het meeste aantal generatiestudenten binnen en zal binnenkort ook Leuven voorbijsteken qua totaal aantal studenten. Dat zijn er nu al rond de 30.000. Eigenlijk is het hoger onderwijs de laatste vijftien jaar in het algemeen sterk gegroeid: meer mensen wagen de stap.

Ook steeds meer mensen wagen zich aan een universitaire opleiding, al moeten we die evolutie nu ook niet echt overschatten: de laatste jaren zijn universiteiten maar een paar procent sneller gegroeid dan hogescholen (19 versus 14% sinds ’93-94).

Toch hebben heel wat mensen het gevoel dat de kwaliteit van ons onderwijs kruipenderwijs aan het afnemen is. Luc Van Den Bossche (oud-minister) heeft in dit blad de doemdenkers nog seniliteit verweten, maar dat houdt ze niet bepaald tegen. Studiebegeleiding is all the rage en je kan op elke faculteit terecht met studieproblemen of met vragen over je studietraject. De universiteit heeft grosso modo dertig mensen in dienst die zich daarop toeleggen.

6

SCHAMPER 464

“Dat was niet altijd zo. Een veralgemeende studiebegeleiding is eigenlijk iets vrij recent”, verduidelijkt Geert Schacht van het Adviescentrum voor Studenten. “In de psychologie en pedagogie, de economie en de politieke en sociale wetenschappen was men al langer facultair bezig met begeleiding, en sommige individuele vakgroepen deden ook het een en ander, maar er gebeurde weinig op centraal niveau.” De eerste impuls kwam in het begin van de jaren ’90, toen de UGent in zijn weldoenerij eindelijk een stukje van de begroting vrijmaakte voor studiebegeleiding. “Toen gingen de middelen bijna volledig naar de vakgroepen. De veralgemeende begeleidingsmogelijkheden zoals we ze nu kennen zijn amper vijf jaar oud.” vult Schacht aan. Om de groeiende flexibilisering van het onderwijs te ondersteunen maakte de overheid in 2003 heel wat geld vrij voor projecten rond onderwijskwaliteit en -begeleiding. De UGent besliste toen om een grote hap van dat budget te besteden aan studietrajectbegeleiders. Dit jaar liepen die projecten af, waarop de universiteit dan maar besliste om zelf voor de kosten op te draaien. Als ze dat niet gedaan hadden: sayonara trajectbegeleiding. Ook voor monitoraten op elke faculteit werd geld vrijgemaakt.

“Als je me vraagt of ik denk dat de kwaliteit van ons onderwijs verminderd is, wel, ik

denk dat het tegendeel waar is. De docenten vragen héél wat van hun studenten, meer dan in mijn tijd”, zegt professor Peter Dawyndt uit de informatica. Tegelijk is het volgens hem bang afwachten of we dat niveau in stand kunnen houden. “Nu de outputfinanciering in werking treedt en steeds meer geld naar onderzoek gaat, blijft het nog de vraag of we de onderwijskwaliteit waarover we zo trots zijn, zullen kunnen behouden.”

Maar niet iedereen is zo pessimistisch. “Er waren een aantal proffen die ons een doembeeld voorschotelden over de opleiding toen het bama-systeem werd ingevoerd”, herinnert Timothy Van Raemdonck zich, stuver aan de L&W en student geschiedenis. “Wij waren de eersten in dat systeem en er waren natuurlijk heel wat veranderingen: heel wat cursussen moesten herschreven worden en ook de examens per semester eerder dan per jaar waren iets nieuws.” Maar volgens Van Raemdonck heeft de onderwijskwaliteit daar zeker niet onder geleden. “Ik voel me alleszins niet bekocht (lacht).”

“Ik ben nieuwsgierig hoe het er binnen tien jaar voorstaat.” zegt Dawyndt nog. Al hoeven we niet stil af te wachten. “De discussie over de kwaliteit van onze opleidingen en hoe we die zullen waarborgen moet nu reeds gevoerd worden.” ¶ www.schamper.be

UGENT

STUDEREN: NIETS IS GRATIS SDB Studeren is duur geworden. Ook koten worden behoorlijk duur nu er steeds meer studenten zijn op een huismarkt die niet groeit. Steeds meer studenten willen een studio: ze zijn niet meer tevreden met een kamertje van 10 m^2^ en dat kost ook een cent. In de kotenquête die de GSR uitvoerde in 2007 bleek dat een kot gemiddeld een kleine 245 euro in de maand kost aan studenten of hun ouders, een studio rond de 335 euro. “Er zijn heel weinige cijfers op lange termijn over de kotprijzen, maar als we de evolutie bekijken van de enquêtes die we hebben afgenomen, zien we wel jaar na jaar een stijging”, zegt studentenvertegenwoordiger Olivier Pintelon. “Of dat een echte trend is, goh, het is nog wat vroeg om dat te zeggen, maar ik denk het wel. Daarnaast is het wel degelijk ook zo dat steeds meer mensen een studio huren.”

De hoge kotprijzen zijn er volgens Pintelon voornamelijk omdat er de laatste jaren zoveel studenten zijn bijgekomen in Gent. “Gent probeert dat wel een beetje in goede banen te leiden, maar ik heb de indruk dat betaalbare koten geen echte prioriteit zijn voor de stad.”

Verblijf en vertier blijven de grootste kosten, maar ook het studeren zelf is niet altijd goedkoop. Het cursusmateriaal in sommige opleidingen zoals de rechten doen je denken dat het papier gemaakt is uit een melange van exotische houtsoorten en de inkt persoonlijk door de paus is gewijd. En het materiaal dat architecten nodig hebben voor hun knutselwerkjes is er ook niet voor niets. Andere opleidingen doen het beter en het gemiddelde ligt met 365 euro per jaar nog vrij comfortabel.

Daarnaast is de inschrijvingskost stabiel gebleven: ze is omgerekend een dikke honderd euro duurder geworden sinds begin de jaren ’90 — weinig meer dan de index.

De individuele kosten zijn voor de meeste mensen in de meeste opleidingen dus te overzien, maar tel alles samen en het blijft een behoorlijke som. Robert Mendonck van de jobdienst kan het weten. “Er is wel wat veranderd tegenover negen jaar geleden, toen ik startte hier op de jobdienst.

Steeds meer studenten komen naar ons op

www.schamper.be

2

IN CIJFERS zoek naar werk, om de eindjes aan elkaar te knopen. Studeren wordt steeds duurder en beurzen zijn allesbehalve kostendekkend.”

Is dat overal zo? “Mijn collega’s van de andere universiteiten merken net dezelfde trend. We staan daar machteloos tegenover, maar het is toch waanzinnig dat zo’n miserie voorkomt in het rijke België?”

Minister Vandenbroucke engageerde zich onlangs, naar aanleiding van de dag van de arbeid, om de studietoelagen sterk uit te breiden. ¶

256 ... het aantal studenten aan de Katholieke Universiteit Brussel volgens het ministerie

SCHAMPER 464

7

3 UGENT

LDP Onze Alma Mater doet het goed! De afgelopen 20 jaar verdubbelde het aantal inschrijvingen zowaar. In deze periode namen de geruchten over de vervrouwelijking van het hoger onderwijs toe. Maar wat is er van aan? Is de universiteit een mannenbastion of reikt de strijd van gelijkheid der geslachten tot in de academische wereld?

Het academische gebeuren was inderdaad lange tijd een mannenwereld. Pas in 1882 schreef de eerste vrouw zich in. Ze stelde haar doelen meteen hoog en ging voor een studie in de natuurwetenschappen, waar ze jammer genoeg in faalde. Het duurde nog tot 1904 voor het vrouwvolk door de universitaire gangen paradeerde. Bertha De Vrieze werd de eerste vrouwelijke assistent nadat ze met grootste onderscheiding geslaagd was in de opleiding geneeskunde. Tot op vandaag wordt ze hiervoor geëerd door een studentenhome die haar naam draagt.

In het begin van de — intussen uitgebreid herbeleefde — jaren ’90 was de man-vrouwverhouding ongeveer fifty-fifty. De kentering kwam in het academiejaar ’93-’94 waarin het aantal vrouwelijke studenten dat van hun mannelijke collega’s oversteeg. Maar wat nog veel opmerkelijker was: het aantal vrouwen in onze academische wereld bleef sindsdien toenemen en werd tot nu toe nog niet ingehaald door de mannelijke populatie.

Jawel, onze eigenste universiteit wordt veroverd door schoon en minder schoon vrouwvolk. Helemaal veroverd? Bestond er niet zoiets als typisch mannelijke studierichtingen?

Inderdaad, goed nieuws voor de mannen die intussen hun kas opfretten, ze bestaan! De burgies laten zich voorlopig niet doen door het vrouwengeweld en ook informatica is en blijft — verrassing, verrassing — een ventenrichting. Ze staat zelfs met stip op de eerste 8

SCHAMPER 464

VROUWEN VEROVEREN UGENT plaats want bijna 95% van de ingeschreven studenten in het eerste jaar zijn mannen.

Maar wie dacht dat exacte wetenschappen niets voor vrouwen is, heeft het mis. Het aantal vrouwelijke farmaciestudenten steeg de afgelopen 20 jaar met bijna 10%. Dit zorgt ervoor dat momenteel ongeveer driekwart van deze richting uit vrouwen bestaat. Logopedie scoort 98,65% aan vrouwelijke studenten en is hiermee de vervrouwelijkte studie bij uitstek.

Hoe we het ook draaien of keren, het gaat niet goed met het testosterongehalte aan de UGent. Zowel algemeen als in specifieke vakgebieden — de burgies en computernerds uitgezonderd — halen de mannen het niet van de vrouwelijke opmars.

De traditionele opdeling in mannelijke en vrouwelijke studierichtingen is niet meer.

Toch blijven pedagogie en psychologie ook vandaag meidenstudies, met ruim 90% vrouwen in de eerste bachelor. Tja, sommige clichés zijn echt te hardnekkig om de wereld uit te helpen! ¶

IN CIJFERS

1,2 ... miljoen boeken, het geschatte aantal volumes in de Boekentoren.

Ongeveer een derde van het volledige bezit van de universiteit

www.schamper.be

VERKIEZING WIJSTE PROF RDW, BPLD Opnieuw verkiezingen aan de UGent, maar deze keer zijn het niet de stuvers die dingen naar uw stem.

Evenmin hebben we het hier over de nakende verkiezingen van het administratief en technisch persoon (ATP). Dit keer mag er immers op proffen gestemd worden, dankzij de populariteitspoll “De Wijste Prof ”, georganiseerd door de Gentse studentenraad (GSR).

Wie komt als prof het meest charmant over voor een vol auditorium? Welke lesgever maakt de leukste lollen of kan de colleges spannend houden middels onvoorziene interventies? Wiens cursussen zijn het best gestructureerd en bij welke prof kan je ervan op aan dat hij/ zij meer pauze dan les geeft?

Wie gebruikt intrigerende al-

bumhoezen als Powerpointachtergrond, Koen Raes? Welke academicus doet de jeugdige harten en onstuimige hormonenspiegels op hol slaan? Bij de GSR , dat de verkiezing voor “De Wijste Prof ” organiseert, geven ze toe dat er geen vaste criteria zijn waar de proffen aan moeten voldoen. De student mag zich dus eerder laten leiden door het ‘je ne sais quoi’ van de lesgever en mag in rekening nemen wat hij of zij zelf belangrijk vindt.

Vorig jaar werd prof. Paul Simoens van de faculteit Diergeneeskunde door de helft van een kleine 3000 studenten verkozen tot wijste prof van de UGent.

Voor 2008 zijn er zeven genomineerden. Johan Braeckman uit de Letteren en Wijsbegeerte, Ruddy Doom uit de Pol&Soc, Georges Martyn uit de Rechten,

Herman Mielants uit de Geneeskunde, Roland Paemeleire uit de Economie, Luc Peelman uit de Diergeneeskunde en Marie-Françoise Reyniers uit de Ingenieurswetenschappen.

Niet dat zij meteen veel te winnen hebben. Een certificaat voor boven het bed en een fles wijn die iedereen wel zou smaken. Het is en blijft vooral een compliment dat het ego van de proffen wat streelt en een manier voor de studenten om hun

proffen eens een dikke merci te geven. Daarnaast wil de verkiezing benadrukken dat onderwijs een prominente taak is van proffen, naast het voeren van onderzoek.

Stemmen kan via de site van de GSR : www.gsr.ugent.be. Hup hup, het duurt niet lang, en bovendien waren die drieduizend stemmen van vorig jaar maar flauwtjes.

De uitslag wordt op Pinkstermaandag bekendgemaakt. ¶

OPEN OM 8u00 !

PRINTEN EN INBINDEN TERWIJL U WACHT…20 j. ervaring !

WIRE-O (metalenring) FASTBACK (gelijmd) PAPIER printen op 90 g printen van titelbladen: groot kleurengamma AANLEVERING in word L in pdf via usb stick L cdr

p A1 ting o

at)

forma

in REN UR (pr W! IERWA & KLE P A W NIEU P / IN Z ES L PLOTS LITEIT ! CARTRIDG A L I SPEC LS (Trodat) E P M E ST

OP VERTOON VAN DEZE ADVERTENTIE, GRATIS 1 INBINDING WIRE-O (tot max. 40 p. ter waarde van 1 Euro) - 1 bon per klant – géén copies – niet cumuleerbaar

Sint-Pietersplein 52 L 9000 Gent L T 09 224 34 37 L E info@papierenco.be OPEN MA – DO 9U TOT 18U L VRIJ 9U TOT 17U L ZA 10U TOT 16U

UGENT

FILOLOGICA WINT IFK-VOETBALTOERNOOI TALENSTUDENTEN KOELBLOEDIGER VANOP STIP DAN ECONOMEN Laurens Lavrysen

Elk jaar organiseert het GUSB het IFKvoetbaltoernooi, een interfacultair toernooi waarin alle verenigingen van de UGent hun dribbelkunsten mogen bewijzen. Dit jaar stond Filologica, de studentenvereniging van de Twee Talen, in de finale tegenover het VEK, hun collega’s van de economie. Na een spannende wedstrijd die op 1-1 eindigde, wisten de filologen het hoofd het koelst te houden vanop de stip: 4-3 en de beker verhuist dit jaar naar de Blandijn.

ANFIELD ROAD Deze overwinning kwam helemaal niet uit de lucht gevallen, zo werd Schamper in het eerste semester in een vriendschappelijke wedstrijd nog door Filologica ingemaakt met 12-0. Toen wisten we al dat er meer dan

genoeg voetballend talent rondloopt bij de talen om als een ernstig kandidaat voor de eindzege beschouwd te mogen worden.

Toch was Kenny Wannin, de trainer van Filologica er niet helemaal gerust in. In keurig maatpak, als een jonge versie van José Mourinho, stond hij ons te woord voor de aanvang van de wedstrijd: “Ik schat onze kansen op 40 procent. Het VEK is de topfavoriet, maar wij zijn al enorm ver geraakt dankzij een enorm enthousiaste aanhang, daardoor zijn we ook nu zeker niet kansloos.”

Ook deze wedstrijd wist de aanhang van Filologica ons te charmeren door z’n enorme toewijding. Zo kregen enkele enthousiaste deernes tijdens de rust pompons in de handen gedrukt, waarmee ze als wulpse cheerleaders het testosterongehalte van de gemiddelde mannelijke supporter de

Foto's door Noush Meirlaen

10

SCHAMPER 464

hoogte in stuwden. De gezichten waren geschminkt in bordeaux en wit, de kleuren van Filologica, gezangen werden ontstoken en ook tromgeroffel mocht niet ontbreken om de voetbaltroepen het strijdveld op te sturen. De sfeer deed bijna denken aan Anfield Road tijdens hoogdagen uit de Liverpoolse voetbalgeschiedenis!

OVER CORNERS EN SCHOTEN UIT DE TWEEDE LIJN Maar goed: de wedstrijd dus! Deze begint met een minuut stilte, ter nagedachtenis van een verongelukte speler van het VEK. Na dit moment van sereniteit, gaat de wedstrijd gelijkopgaand van start: er wordt vooral hard gebikkeld op het middenveld, maar echt gevaarlijke kansen vloeien er niet uit voort. Na de studieronde slaagt Filologica erin om de druk op te voeren. Door verdienstelijk loopwerk op de rechterflank beginnen er gaten te komen in de linkerflankverdediging van het VEK, kansen blijven dan ook niet uit.

Plots komt de goal letterlijk uit de lucht vallen: vanop dertig meter wordt de keeper van het VEK onder vuur genomen. In ware Espinoza-stijl miskijkt deze zich op de bal, die via de deklat binnengaat. De ontlading bij Filologica, dat z’n dominante spel beloond ziet, is uiteraard intens.

Het VEK laat echter z’n kop niet hangen en komt al snel beter in de wedstrijd. Er zijn enkele goede saves nodig om te voorkomen dat het VEK terug in de wedstrijd komt, terwijl Filologica vooral nog gevaarlijk is met lange ballen, maar er combinerend steeds minder uitkomt. We gaan met een 1-0 stand voor Filologica de rust in.

Het heeft vast gestoven in de kleedkamer van de economen, want het VEK legt onmiddellijk een hels tempo op bij de start van de tweede helft, wat al snel resulteert in enkele gevaarlijke standjes voor de goal van Filologica. In een warrige fase, volgend op een corner, vliegt plots uit het niets een botsende bal onhoudbaar de linkerhoek in. De www.schamper.be

UGENT

aansluitingstreffer voor het VEK is een feit, geheel volgens de gang van het spel.

De ploeg van de Yucca ruikt meer en blijft dan ook het spelbeeld bepalen, Filologica heeft stilstaande fases of counters nodig om voor gevaar te zorgen. De filologen blijven echter optimistisch, zo ook trommelaar-vandienst Sander Laridon: “We liggen nu onder, dat valt niet te ontkennen, maar straks komen de penalty’s en dan winnen we!” Met de wetenschap dat de tijd tikt, begint het VEK een heuse stormloop: Filologica kan alleen maar bibberen en beven en wachten op het fluitsignaal. Voetbal blijft natuurlijk altijd een beetje oorlog en in oorlogstijden wordt vechtlust beloond: met een combinatie van bikkelhard catenaccio, eindeloos enthousiasme en ook wel een tikkeltje geluk slagen de talenstudenten erin om zich naar het einde van de tweede helft te slepen.

Geen verlengingen maar onmiddellijk penalty’s, die genadeloze loterij! Je voelt de magie al in de lucht hangen wanneer de bal op de stip gelegd wordt: hier worden helden gemaakt, hier worden helden gekraakt. Roberto Baggio houdt vast nog steeds slapeloze nachten over aan z’n gemiste penalty in de finale van het WK 1994, ook Jaap Stam www.schamper.be

vraagt zich nog steeds vruchteloos af waarom hij die bal per se dertig meter over moest schieten. Nu gelden er geen voetbalwetten meer, er is enkel nog plaats voor de legende.

De penaltyreeks begint gelijk opgaand: al snel staat het 3-3. Dan gebeurt het drama: Filologica schiet tegen de paal. Maar een ijzersterk keepende Benoît Lagae, de Taffarel van Filologica, slaagt erin om de meubelen te redden met een prachtige save. Wanneer de filologen 4-3 voorkomen, ligt de druk weer volledig bij het VEK. Met wederom een prachtige redding kroont Benoît zich tot de onbetwiste held van de avond: Filologica wint het IFK-voetbaltoernooi!

REACTIES Tweehonderd joelende supporters bestormen het veld, de sfeer is uitzinnig. Taferelen waarbij de kampioenenviering van Standard verbleekt! Met moeite vinden we één beteuterd gezicht onder de Filologica-aanhang: gelegenheidsbookmaker Jonas komt tot de conclusie dat niemand heeft ingezet op 1-1 en winst met penalties, hij mag iedereen z’n geld teruggeven. “Was ik een echte bookmaker geweest, ik had er tenminste nog een commissie op gekregen.”

Een week later blikken we samen met matchwinnaar Benoît terug op zijn moment de gloire: “Er hangt nu al een week een unieke sfeer binnen Filologica, begrijpelijk als je bedenkt dat we die beker de eerstkomende twintig jaar wel niet meer zullen winnen.

Het VEK kwam enorm opzetten, maar we hebben gestreden voor die penalty’s, omdat we wisten dat we dan een eerlijke kans zouden hebben. We komen in de penaltyreeks 4-3 voor en op dat moment heb je als keeper weinig te verliezen, de druk ligt bij de tegenstander. Die gast van het VEK was een semi-professional, hij speelt naar ’t schijnt in vierde klasse… Hij trapte keihard, maar de bal was niet schitterend geplaatst en ik had de goede hoek gekozen. Ik ben dan even blijven liggen om te genieten, tot eerst de ploeg en daarna de tientallen supporters me overrompelden. Het was onvergetelijk!”

Als de Cercle Brugge van het toernooi, heeft Filologica bewezen dat je met een mix van talent, vechtlust en enthousiasme bergen kan verzetten. Als andere verenigingen hun voorbeeld volgen en de passie voor de bal even hoog in het vaandel dragen, kunnen we alleen maar uitkijken naar de volgende editie van dit toernooi! ¶ SCHAMPER 464

11

UGENT

VEERTIG JAAR GELEDEN

MEI '68 L’IMAGINATION AU POUVOIR!

40 jaar geleden stond de wereld op z’n kop. Mei '68 heeft het gezicht van Vlaanderen veranderd, wordt vaak gezegd. Of was het toch maar een kortstondige opflakkering van revolte tegen het establishement? Want wat was mei '68? Wat betekende het toen en wat betekent het nu? Schamper biedt je vooreerst een kort historisch overzicht. We hadden ook een gesprek met Mong Rosseel (ons beter bekend als Vuile Mong) en gingen op onderzoek in de Vooruit.

Heleen Debeuckelaere, Liesa Carton

Maar wat was mei ’68 nu eigenlijk? Wat betekende het toen en wat betekent het nu?

Schamper biedt je vooreerst een kort historisch overzicht. We hadden ook een gesprek met Mong Rosseel (ons beter bekend als Vuile Mong) en gingen op onderzoek in de Vooruit.

EEN GESCHIEDENISLES… Je kent het jaar 1968 misschien als het jaar waarin Italië het EK won, Gert Verhulst het levenslicht zag of Meneer de Uil voor het eerst kinderhartjes veroverde. Maar 1968 is meer: het is het jaar van de moord op Martin Luther King, van de intense betogingen tegen de Vietnamoorlog en de Praagse Lente.

Toch is het jaar ’68 vooral bekend voor zijn maand mei. Ziedaar, wat een toeval: dat is welgeteld 40 jaar geleden en moet bijgevolg “gevierd” worden.

Indien je nog steeds geen flauw benul hebt van wat nu zo belangrijk was in die maand, vult Schamper graag het gat in je cultuur.

12

SCHAMPER 464

Uit protest tegen het autoritaire regime en aangevuurd door wereldwijde protestacties, bezetten studenten in Frankrijk rond eind maart 1968 de campus Nanterre (bij Parijs). Op 3 mei moest ook de Sorbonne eraan geloven. De politie werd ingezet om de orde te handhaven, maar dat had steeds meer betogingen tot gevolg, die telkens opnieuw met harde hand werden beantwoord. De situatie werd op de spits gedreven in de nacht van 10 mei, toen de studenten probeerden om het Quartier Latin te heroveren. De inname ontaardde in een heuse oorlog tussen scholieren en politieagenten. Ondertussen waren ook de arbeiders wakker geworden en werd er een algemene staking uitgeroepen.

Aangezien de situatie onhoudbaar werd, kondigde De Gaulle verkiezingen aan en werden de Parijzenaars opgeroepen tot een pro-Gaullistische betoging. Bij gebrek aan politieke leiders, brokkelde het protest langzaam maar zeker af en sprak het volk, ontgoocheld in haar socialistische en com-

munistische partijen, haar vertrouwen uit in De Gaulle.

Uiteraard was deze wereldwijde onrust ook in België niet onopgemerkt voorbij gegaan. In Leuven leiden communautaire problemen tot grote oproer binnen en rond de universiteit. Deze aanslepende protestacties, die het hele land beroerden, staan in het collectief geheugen gebrand met slogans als “Leuven Vlaams” en “Walen buiten”. Uiteindelijk deed het studentengeroep een regering vallen en leidde het tot de definitieve splitsing van de KUL en de UCL. De revolutionaire geest bereikte ook Gent (al was dit pas in maart ‘69). Naar aanleiding van een colloquium over de zin en onzin van pornografie, was een grote groep studenten naar de Blandijn afgezakt. De rector besliste dan maar om een paar van de wat pikantere dia’s eruit te halen. De studenten schoten in actie en bezetten de Blandijn wekenlang. Ze ijverden voor beter onderwijs, meer inspraak en een minder hypocriete moraal. ¶

www.schamper.be

UGENT Foto uit collectie Universiteit Gent

HET WORDT EEN HETE LENTE IN GENT In mei begint in de Vooruit een nieuwe reeks Toestanden (hét kritische forum van Vooruit Gent) met als hoogtepunt de Hete Lente, een herdenking van de gebeurtenissen in ’68 en ’69 te Leuven en Gent. Samen met onder andere de UGent, De Morgen en Amsab hebben ze een drieluik van activiteiten opgezet. Deze activiteiten zijn niet alleen bedoeld als ‘her-denking’ van de studentenrevoltes of als een moment van good oldfashioned nostalgie. Het is ook de bedoeling om een kritische blik op de toekomst te werpen. Wij spraken met Vooruit-vertegenwoordigers van dienst Peter Van den Eede en Caroline Van Peteghem.

WAT WAS HET (NIET)?

Als we de Vooruit binnenkomen wijst Peter ons direct op een spandoek boven de bar. Het is recent geschilderd door studenten politieke en sociale wetenschappen.

Waarom begint een herdenking met een modern spandoek? “Dat is de bedoeling van het

www.schamper.be

eerste luik. Een her-denking, een kritische blik op het verleden, zonder te vervallen in nostalgie en mythevorming. Dat gaan we proberen te doen met een reeks debatten.

We kiezen voor een reeks, omdat een debat al snel in chaos kan vervallen. Zeker met zoveel stemmen die gehoord willen worden.”

Onder andere onze eigen rector, Paul Van Cauwenberge, maar ook Piet Piryns, Etienne Vermeersch, Yves Desmet en Carl Devos.

WHAT’S LEFT OF THE LEFT Een keur van academici dus, gecombineerd met prominente linkse politici. “Het tweede luik is dan ook een blik naar de toekomst, specifieker naar de toekomst van links, een links dat toch duidelijk in crisis zit in deze tijd van verrechtsing.” Welke lessen kunnen deze mensen dan trekken uit het verleden om te gebruiken in de toekomst? En wat is er dan wel eigenlijk veranderd na mei ’68? De problemen waarvoor de studenten toen op straat kwamen zijn immers — zoals Peter fijntjes opmerkt — nog steeds actueel.

Want als je iets niet doet om de oude garde de loef af te steken, waarom zou je dan nog iets doen.

STUDENTEN ALLER LANDEN, VERENIGT U! En vooral: ga naar de Vooruit op 12, 13, 14 en 15 mei. Als je het niet doet om de sfeer te gaan opsnuiven (sixtiesmuziek, spandoektochten en Barbarella), doe het dan om iets op te steken en je stem te laten horen.

“De jongeren van nu worden vaak verweten van een gebrek aan engagement te hebben.

Maar toen we 5 jaar geleden begonnen met ‘Toestanden’, hadden naar aanleiding van de oorlog in Irak een actie ‘Oorlog is geen kunst’. De Vooruit zat toen vol met jongeren. Als ik nu 20 jaar zou zijn en te horen zou krijgen dat ik geen engagement had, ik zou komen om eens te horen of dat toen zoveel beter was.” ¶ De Hete Lente: http://www.vooruit.be/nl/event/1468

SCHAMPER 464

13

UGENT Foto door Heleen Debeuckelaere

VUILE MONG OVER MEI '68 En dan naar Gent…

Heleen Debeuckelaere, Liesa Carton

MET CREATIVITEIT KAN JE DE WERELD VERANDEREN Schamper ging op bezoek bij Mong Rosseel, beter bekend als Vuile Mong, die samen met zijn vieze gasten de wereld een beetje beter maakt. Met theater, kunst en muziek trekken ze België rond en informeren, educeren en bewegen ze de mensen. Mong was erbij in ’68, zowel in Leuven als in Gent, en vertelt Schamper waarom het zo belangrijk was, voor nu en voor morgen.

Hoe ben jij in Leuven terechtgekomen?

Wel, ik kom uit een Belgisch nest, een kleine familie van zelfstandigen. Na mijn secundair ben ik dan naar Leuven gegaan om psychologie te gaan studeren. Daar heb ik mij al vrij snel aangesloten bij de studentenvakbeweging, de groep rond Paul Goossens (zelfstandig journalist, vroeger hoofdredacteur bij De Morgen, nvdr). Wij gingen een beetje tegen de stroom in. Enerzijds beseften we dat Leuven uit zijn voegen barstte maar anderzijds wilden we niet van die dingen als ‘Walen buiten’ roepen. Wij riepen dan ‘bourgouis buiten’. Tja, dat zorgde er wel voor dat wij van beide kanten op onze smoel kregen.

14

SCHAMPER 464

Omdat ik in Leuven een beetje meer bezig was geweest met revolteren dan met studeren was ik twee jaar blijven zitten. Op dat moment was er geen geld meer en moest ik naar Gent. Daar had je de stedelijke sociale school, die gratis was. Ook in Gent had je de Studentenvakbeweging die hier veel linkser was, omringd met maoïsten, trotskisten, leninisten. Ik heb mij aangesloten bij de anarchisten, want zij trokken mij het meest aan.

Uit die groep is dan ‘de Vieze Gasten’ geëvolueerd.

In ’68 zelf was het in Gent zeer stil, er was een beetje PROVO maar die hadden hun hoogtepunt gehad. In maart ’69 is pas de grote actie losgebroken met de bezetting van de Blandijn. Eigenlijk wilde men van de universiteit dat ze de student zelfstandiger maakte: meer zelf curriculum kiezen, evenwaardige discussies met professoren. Eisen die vandaag nog bestaan.

Welke lessen moeten wij dan trekken uit dat verleden, wat kunnen we daaraan overhouden?

We moeten niet te veel stilstaan bij dat verleden, niet te veel nostalgie hebben. In België was dat maar wat het was hé, je moet dat niet overdrijven. In Frankrijk betekende dat misschien meer omdat de arbeiders daar ook op de kar gesprongen zijn. In Gent

was dat maar een klein revolutietje hoor, wij dachten dat we de wereld veranderden maar zelfs aan de Brugse poort wisten ze niet wat we aan het doen waren in de Blandijn. We moeten het niet groter maken dan het was.

Maar goed, die verzetsbeweging is er geweest. Wij wilden een socialere wereld en die is er nog niet. In 68’ konden wij ‘revolteren’ want wij waren niet beperkt in centen. Dat was een hoopvolle evolutie. Wij konden ons een jaar inzetten voor ‘de goede zaak’ want als wij een jaar opnieuw moesten doen was dat geen ramp.

"we moeten niet te veel stilstaan bij dat verleden, niet te veel nostalgie hebben."

Wat ik persoonlijk heb overgehouden aan die periode was die creativiteit, die humor gecombineerd met engagement. Die slogans bijvoorbeeld: l’imagination au pouvoir (de verbeelding aan de macht), sous la pavé est la plage (onder de straat ligt het strand).

Dat is ook wat ik meedraag en gebruikt heb in mijn theater en leven. En ook zelfrelativering. Je bent nooit te oud om te leren, je weet het niet echt beter, je moet altijd open staan en ideeën uitwisselen met anderen. Iedereen heeft iets, en iedereen heeft iets speciaals. ¶ www.schamper.be

BOEKBESPREKINGEN

× 19,95 euro × uitgeverij Nieuwezijds × ISBN 9789057122729

GOLDSTEIN, MARTIN EN CIALDINI: OVERTUIGINGSKRACHT SDB Een geschrift dat beweert sterkere persoonlijkheden van ons te maken — even dacht ik dat er een Flair voor mijn neus lag. Maar de auteurs van ‘Overtuigingskracht’ geven zelfverklaarde mensenkenners en marketeers meteen een veeg uit de pan: de studie van overtuiging is een deel van de sociale psychologie, geen kunst.

Het boek overloopt vijftig wetenschappelijke bevindingen uit het vakgebied. Naast interessante en tegenintuïtieve

bevindingen (minder slimme mensen krijgen meer gedaan) zijn er ook een heleboel die zo evident zijn dat iedereen met een IQ hoger dan 50 er wel mee vertrouwd zal zijn: ‘het heeft geen zin om mensen af te blaffen als je er nog iets van gedaan wil krijgen’, bijvoorbeeld.

Het aangename is dat de ‘adviezen’ niet worden gepresenteerd zoals een zelfhulpboek dat zou doen. Psychologische experimenten en concrete illustraties zijn de kern van het boek, en ook meteen de

waarde ervan. Zo bekijken de auteurs welke invloed koffie heeft op je gemoed, en hoe je mensen kunt overtuigen door hun tics te imiteren.

‘Overtuigingskracht’ maakt iets te vaak gebruik van zijn eigen trucs (“koop dit boek en je wordt een beter mens”) maar los daarvan is het geen onaangename lectuur. Het mist enige diepgang en twintig euro is niet goedkoop, maar als populariserend werk om vast te nemen op een luie namiddag heeft het zeker zijn waarde. ¶

JAN ORBIE: EUROPE’S GLOBAL ROLE BS In Europe’s Global Role.

External Policies of the European Union (EGR) verzamelt samensteller Jan Orbie een reeks bijdragen die elk een deel van het Europese externe beleid belichten. De aandacht gaat daarbij voornamelijk naar de zogenaamde soft power die Europa in verschillende beleidsdomeinen uitoefent visà-vis zijn nabije en uitgebreide omgeving. Hoofdstukken over de ontwikkelingshulp van de Unie staan zij aan zij met milieu- en energiebeleid terwijl er verderop wordt ingegaan op het nabuurschapbeleid. Met die snelle afwisseling geeft het boek een goed beeld van de variatie aan thema’s waarin de EU, vaak onopvallend, zijn macht doet gelden.

Per onderdeel wordt er gekeken over welke machts-

www.schamper.be

bronnen de EU binnen een bepaald domein beschikt, tot welke doelen ze die aanwendt en hoe succesvol ze daarin is.

Dat laatste levert bij uitstek interessante stukken op, waarbij de officiële retoriek wordt getoetst aan de werkelijke resultaten. Bij een discrepantie tussen beide stellen de auteurs zich dan de vraag wat daarvan de oorzaken kunnen zijn: een falend beleid of hidden agendas?

Enige voorkennis over de werking van de instellingen lijkt ons aangewezen, maar dat kan geen probleem zijn voor het publiek waar men zich op richt. Anderzijds had men wel beter voor een ander systeem van verwijzingen gekozen. Voor een boek dat zich niet uitsluitend als handboek bij colleges wil profileren,

wordt de tekst nu te vaak ‘gebroken’ door de referenties er mee in op te nemen in plaats van die te verwijzen naar voetof eindnoten.

Met EGR laten de medewerkers van het Centrum voor EU-studies de spierballen rollen. De onderzoeksgroep draait nu al enkele jaren mee aan de vakgroep Politieke Wetenschappen van de UGent en organiseert sinds kort ook een eigen master. Hun gedeelde interesse voor de vele facetten van de EU als een civilian power kent met dit boek een verzamelde neerslag.

‘Ze mogen dat nóg doen’, denken wij dan, want zowel voor studenten als andere geinteresseerden wordt hier een weinig belicht onderdeel van de Unie beknopt, maar gedegen samengebald. ¶

× X euro × uitgeverij Ashgate Publishing × ISBN 0754672204

SCHAMPER 464

15

WETENSCHAP

WETENSCHAP

SNELLER INTERNET VOOR ONDERZOEK Bert Dobbelaere

ZIE!

Studenten die in een paar seconden een MP3 downloaden, zijn meestal tevreden. Maar onderzoeksinstellingen hebben vaak nog veel meer bandbreedte nodig. Daarin voorziet Belnet, dat laatst haar capaciteit verhoogde.

Studenten die bezig zijn met informatica, kennen Belnet waarschijnlijk vooral van de snelle verbindingen die het ter beschikking stelt voor het downloaden van open source programma’s. Wie de nieuwste versie van Debian Linux of Mozilla Firefox supersnel wil downloaden, kan daarvoor rekenen op het netwerk van Belnet. Dat kreeg dankzij een upgrade die

UNDER THE SPOTLIGHTS B.B. Bent u het ook beu om uzelf, bij het aanspreken van een onbekende schone deerne of macho adonis, telkens weer terug te horen vallen op uw repertoire van strontineuze openingszinnen? Bent u op zoek naar iets nieuws, iets spannends? Doe dan eens zoals de bidsprinkhaankreeften.

Wetenschappers aan de University of Queensland hebben immers ontdekt dat deze fijne beestjes (van het geslacht Odontodactylus) vermoedelijk flirten door middel van circulair gepolariseerd licht (kortweg CPL genaamd).

Qué? Zoals iedere student die ooit eens een fysicaboek doorworstelde wel weet kan licht zowel beschouwd worden als deeltjes of als golfen. Bij gepo-

16

SCHAMPER 464

de voorbije maanden uitgerold werd een enorme snelheidsboost.

BELNET GAAT VOORUIT Sinds kort kunnen de zowat 180 Belgische onderwijsinstellingen die aangesloten zijn op Belnet data uitwisselen aan een basissnelheid van 10 gigabit per seconde, vier keer meer dan voorheen.

Wie zich daar niets bij kan voorstellen: een abonnement voor particulieren biedt meestal rond de 10 megabit, ongeveer duizend keer trager. Aan 10 gigabit kan je een volledige DVD downloaden in nauwelijks vijf seconden en een MP3 in enkele fracties van een seconde. lariseerd licht trilt de lichtgolf slechts in één vlak. CPL is echter van een nog hoger niveau. Circulair in CPL slaat namelijk op het feit dat deze lichtgolf een keer per golflengte een cirkel beschrijft, waardoor het geheel er van de zijkant bekeken uitziet als een spiraal. De bidsprinkhaankreeft is het enige tot nu toe ontdekte dier dat in staat blijkt om dit CP-licht waar te nemen. Over dit ongelooflijke talent beschikt hij doordat de lichtgevoelige cellen in zijn ogen exact in een hoek van 45 graden staan ten opzichte van een polarisatiefilter.

Maar dat is nog niet alles: mannelijke bidsprinkhaankreeften blijken ook nog eens te beschikken over rode vlekken op hun staart die invallend licht weerkaatsen als links of rechtsdraaiend CPlicht. Door zich als levende discobal te profileren, zouden de mannelijke bidsprinkhaankreeften hoogstwaarschijnlijk vrouwtjes lokken. ¶

Toch is dat natuurlijk niet waar het nieuwe netwerk voor dient. De meeste eindgebruikers aan de Universiteit Gent zullen niet meteen drastische verschillen merken in hun snelheid en dat is ook niet de bedoeling. Arsene Wauters van de Directie ICT: “Dat bepaalde bottlenecks door de snelheidsverhoging weggehaald worden is natuurlijk goed nieuws voor iedereen, maar de theoretische bandbreedte per homestudent gaan we niet meteen omhoog halen.” Toch blijven studenten niet helemaal in de kou staan, want volgens Wauters heeft het DICT als doel om stap voor stap meer services aan te bieden aan onderzoeksgroepen en personeel, maar ook aan studenten in de homes bijvoorbeeld.

ONDERZOEK De glasvezelverbindingen die BELNET opkocht en die verantwoordelijk zijn voor de snelheidsboost, dienen voorlopig echter voornamelijk voor onderzoeksdoeleinden. Als het gaat om het uitwisselen van data en berekeningen tussen supercomputers, kan het immers niet snel genoeg gaan. Maar ook voor videoconferenties en chirurgische ingrepen op afstand is een hoge bandbreedte en een lage ping noodzakelijk. Zo voorziet Belnet de mogelijkheid om 420 gigabit per seconde vrij te maken op een privé-lijn voor onderzoekers. Dat doen ze dankzij de 42 lichtpaden per glasvezelkabel, die tegelijk kunnen geactiveerd worden.

Op dit moment is men aan de UGent overigens bezig om een project rond grid computing uit te werken. Daarbij worden verschillende supercomputers aan elkaar gelinkt via een snel netwerk om efficiënwww.schamper.be

ter samen te kunnen werken. In dit geval gaat het om machines uit Gent, Leuven, Antwerpen en Brussel. Men hoopt de testopstelling tegen de grote vakantie klaar te hebben.

TOP VIJF Hoewel België pas in 1993 met de uitbouw van een onderzoeksnetwerk begon en daarmee een van de laatste landen in de EU was, hebben we in de voorbije vijftien jaar een enorme inhaalbeweging gemaakt. Met de update van het netwerk naar 2,5Gbps in 2001, werden de capaciteitsproblemen die de jaren ’90 zo typeerden, opgelost. De update van de voorbije maanden bracht België dan weer de top vijf van Europa binnen, volgens Jan Torreele, technisch directeur van Belnet.

ONBETAALBAAR: Belnet is een staatsbedrijf dat haar glasvezelnetwerk nagenoeg volledig in eigen beheer heeft. Dat is ook nodig, want op dit moment is het onmogelijk om de aangeboden capaciteit van een commerciële internetprovider als Telenet te huren. Mocht dat mogelijk zijn, zou het overigens onbetaalbaar zijn. Aan de investeringen in het nieuwe glasvezelnetwerk hing dan ook een ferm prijskaartje: 26 miljoen euro. Maar daar staat zoals Jan Torreele in De Standaard laat vallen ook wat tegenover: “Voor het nieuwe netwerk hebben we nu zelf glasvezelkabels gekocht, evenals optische netwerkapparatuur die zeer grote snelheden mogelijk maakt. Daardoor kunnen we een quasi ongelimiteerde capaciteit aanbieden.” ¶

www.schamper.be

BPLD, SDB Indien het ons niet tijdig zou lukken om die vervelende global warming tegen te gaan, stelde Nobelprijswinnaar Paul Crutzen voor om een zonnescherm van zwavel te creeren. Uit vulkaanuitbarstingen bleek dat zoiets effectief de temperatuur kan verlagen. Nieuw onderzoek wijst nu uit dat die zwaveldeeltjes meehelpen aan het vernietigen van de ozonlaag. Oei. Wiskunde leren op basis van treinsnelheden, of droge vergelijkingen met x en y? Onderzoek van de Ohio State University wijst uit dat het laatste wel eens effectiever zou kunnen zijn. In hun experiment bleven jongeren die een nieuw wiskundig concept geleerd hadden met behulp van praktijkvoorbeelden ook in nieuwe contexten daaraan vasthouden, terwijl zij die op basis van abstracte methodes er beter in slaagden om die toe te passen op nieuwe contexten.

Zelfs wetenschappers kan je tegenwoordig niet meer vertrouwen. Onlangs werd het programma CrossCheck gelanceerd, dat wetenschappelijke vaktijdschriften in staat moet stellen om iets te enthousiaste leners snel met de vinger te wijzen. Het zal dus net iets moeilijker worden om nen Einstein te zetten, zijn vaak geciteerde uitspraak

dat creativiteit erin bestaat je bronnen te verdoezelen, indachtig.

Wetenschappers van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem menen een nieuw element te hebben ontdekt, een stuk zwaarder dan wat we tot nu toe hebben gevonden in de natuur én zwaarder dan hetgeen wetenschappers zelf gefabriceerd hebben. Het zou voorkomen in bepaalde mineralen. Zulke atomen zijn gewoonlijk zeer onstabiel, en andere wetenschappers zijn dan ook niet onder de indruk van de bevinding.

Al die onenigheid, ‘t is triest. Wat ons betreft mogen ze daar in Israël gerust hun eigen waarheid hebben. Zolang ze er ons niet mee lastigvallen.

Op de intensieve liggen in het ziekenhuis is geen prettige ervaring. Heel wat mensen hebben last van post-traumatische stress, en voor kinderen is dat niet anders. Blijkbaar ligt dat voor een stuk aan de (weliswaar levensnoodzakelijke) verdoving en pijnstillers die men daar toedient: zo’n zware shit kan afkickverschijnselen veroorzaken. De New Scientist brengt verhalen van een meisje dat een kat zag bloeden op het plafond, en iemand anders die ratten in kopjes zag bewegen op de muur. Groovy. I want what they’re having. ¶

KORT

WETENSCHAP

COMMENTAAR?

Suggestie voor een artikel? Mail ons op wetenschap@schamper.ugent.be

SCHAMPER 464

17

NIEUWSOVERZICHT 0708

FO TO 'S

DO OR

PI ET ER

M OR LIO N, LA UR EN S

LA VR YS EN ,

DA NI ﾃ記

VA N

DE R

M EE R,

LO DE

RU M M EN S,

BE RT

DO BB EL AE RE

DE N VA N CH AR LE S

EN

't Was weer keer zot, 't was weer keer zot. Een mooi academiejaar hebben we achter de rug, en we zouden het algelijk nog vergeten. Om dat te vermijden zetten we alles nog eens op een rijtje.

BO SS CH E

HET VOORBIJE JAAR IN ZEVEN BEELDEN

NIEUWSOVERZICHT 0708

SDB Het kon niet uitblijven: net op het moment dat de UGent de grootste universiteit van Vlaanderen wordt, stelt KULeuven-alumnus Frank Vandenbroucke voor om de financiering van de universiteiten in grotere mate te laten bepalen door onderzoeksprestaties. Geld dat van het onderwijs wordt afgesnoept, onder meer door heel wat master-na-masters niet langer te subsidiëren. Het gevolg is dat studenten voor die opleidingen de volle pot moeten betalen: 5000 euro of meer om een jaartje bij te studeren.

Letterenfaculteiten over heel Vlaanderen zien bovendien hun budgetten sterk slinken: zij hebben altijd sterker gefocust op goed onderwijs en op onderzoek dat niet makkelijk te valoriseren is. Als er tweejarige masters komen in de humane disciplines is dat vooral een wanhoopspoging om nog wat geld te recupereren.

Behalve het scepticisme over de dure opleidingen is er nog een tweede vrees. Vanaf het tweede studiejaar van een student, krijgt de

universiteit geld voor mensen die credits behalen, niet zomaar voor elke ingeschrevene. Hoe kan de onderwijskwaliteit gewaarborgd worden als zoveel geld naar onderzoek gaat, en als universiteiten geld kunnen krijgen als ze maar voldoende studenten laten slagen? Kabinetschef Van Damme riposteert dat universiteiten een reputatie hoog te houden hebben en daarom hun onderwijskwaliteit nauwlettend in de gaten zullen houden, maar niet iedereen is even optimistisch.

Reden genoeg voor de student om nog eens te betogen tegen onze technocratische minister. Al was niet iedereen het daarmee eens.

Vandenbroucke heeft de voorbije jaren al heel wat bijgesleuteld aan zijn voorstellen, en hij heeft de publieke opinie ervan kunnen overtuigen dat er wel iets moest gebeuren om ons hoger onderwijs competitief te houden. De betoging werd dan ook voornamelijk gedragen door klein-links. Getuige daarvan de gênante poppenverbranding: Vdb op de brandstapel. ¶

NIEUWSOVERZICHT 0708

BPLD Dit jaar rondde de UGent voor het eerst de kaap van 30.000 studenten. Voor een groot stuk bereikte ze dit dankzij de bijna 6000 eerstejaars die in september 2007 aan hun opleiding begonnen. Met deze stijging van 7% ten opzichte van vorig jaar, wordt de groei van de voorbije jaren overtuigend verdergezet.

Het steeds stijgende studentenaantal stelt de universitaire overheid echter voor een aantal problemen. Plaatstekort is waarschijnlijk het grootste en meest directe. Auditoria blijken vaak overvol te zitten en ook in de resto’s worden de rijen langer. Gelukkig brengt de bouw van de Monovolume naast het rectoraat, met in totaal plaats voor 1000 studenten, een beetje ademruimte.

Daarnaast zou de UGent natuurlijk ook werk kunnen maken van het renoveren van haar patrimonium. Op dit moment staan heel wat gebouwen te verkrotten, zo bleek uit een reportage van twee Schamperredacteurs. Zij liepen de nieuwe UGent-wandelroute af en onderwierpen de gebouwen aan een kritisch onderzoek. (zie Schamper 454 en 456) Âś

NIEUWSOVERZICHT 0708

BPLD, SDB In het kader van de rationalisering in het hoger onderwijs krijgt de alliantie tussen de Vrije Universiteit Brussel en de UGent stilaan concreet vorm. Er is een raamovereenkomst goedgekeurd die het mogelijk maakt om beter samen te werken op vlak van onderwijs en onderzoek. Een aantal opleidingen op Masterniveau kunnen interuniversitair ingericht worden, zoals nu reeds gebeurt voor de fotonica en biomedische ingenieurstechnieken. Studenten hier in Gent kunnen ook keuzevakken volgen in Brussel en vice versa.

Ook de Doctoral Schools die doctoraatstudenten begeleiden en ondersteunen zullen hun aanbod openstellen voor de studenten van de partnerinstelling. Tot slot hebben ook de universitaire ziekenhuizen van beide instellingen een overeenkomst afgesloten.

Hoewel de gevolgen op lange termijn vrij verregaand zijn, is ‘concretisering’ in deze een relatief begrip.

De concrete gevolgen voor studenten zijn op dit moment nog miniem, en ook samenwerking op vlak van onderzoek lijkt maar met mondjesmaat op gang te komen. We zullen zien wat de toekomst brengt. Âś

NIEUWSOVERZICHT 0708

BS Net voor het tweede semester van start ging, verscheen in enkele kranten het bericht dat wijsgeer Johan Braeckman fondsen kreeg om een project rond evolutieleer op poten te zetten. Dat alles met de bedoeling om populaire misverstanden en onbegrip rond Darwins theorie weg te nemen bij het grote publiek. Cijfers toonden immers aan dat de kennis en de aanvaarding ervan bij sommige bevolkingsgroepen dramatisch slecht is.

Er volgde al snel een storm van protest, al kan niemand zich intussen nog herinneren waarom.

“Vanwaar die intolerantie tegen onwetendheid, hoewel die in vele sectoren van onze samenleving het succes niet in de weg staat, zelfs bevordert?” klonk het in een column van Rik Torfs. Werden niet vermeld: concrete voorbeelden en een ontwikkeld schaamtegevoel.

Enfin, de komende vier jaar zal Braeckman samen met een kleine groep medewerkers alvast proberen om door middel van een website, lezingen, etc. mensen uit het onderwijs bij te staan om die onwetendheid toch niet te veel uit de hand te laten lopen. Bravo! ¶

NIEUWSOVERZICHT 0708 BPLD Het tweede semester begon spectaculair met een artikel over de bezinningsplaats voor studenten, gelegen onder home Heymans.

Probleem in kwestie: de UGent tolereert reeds jaren dat die omgebouwd werd tot studentenmoskee en uitgebaat wordt door een vereniging die niet erkend is. Erger: de moskee wordt zelfs gebruikt door heel wat mensen die helemaal niet aan de UGent studeren of werken, terwijl de ďŹ nanciering wel gebeurde vanuit de Dienst Studentenactiviteiten.

Voeg daar onregelmatigheden met de betaling van een nieuw sanitair en een dosis achterkamertjespolitiek aan toe, en je hebt het

recept voor een artikel dat heel wat onrust losweekte. Omdat niemand er zijn handen aan durfde branden uit vrees als racist bestempeld te worden, wensten alle medewerkers die in het artikel aan het woord kwamen, anoniem te blijven. Dit verhaal haalde dan ook de nationale media en was het onderwerp van een vraag in het Vlaams Parlement.

Ondertussen wordt er werk gemaakt van de boekhouding en werd het probleem reeds aangekaart op de Raad van Bestuur. Waarschijnlijk zal men stappen nemen om de bezinningsruimte effectief beschikbaar te maken voor alle levensbeschouwingen. Âś

NIEUWSOVERZICHT 0708

TH Op 6 maart deed de NSV!-betoging Gent nog eens aan en dat zullen we geweten hebben. De ordediensten werden massaal gemobiliseerd en de betoging en tegenbetoging brachten elk, al naargelang de bron, tussen de 250 en 1000 man op de been. Beide betogingen verliepen opvallend gedisciplineerd, maar een kleinere groep met vooral anarchisten en krakers scheurde zich af van de tegenbetoging om de politie wat te gaan jennen op het St-

Pietersplein. Het zaakje liep behoorlijk uit de hand en uiteindelijk werden 238 betogers en toevallige passanten gearresteerd.

Rond diezelfde tijd stond de erkenning van het NSV! door het Politiek-Filosofisch Konvent nog maar eens op de agenda. Tijd voor de jongens van Comac om in actie te schieten dus, en ze verzamelden meer dan 3.300 handtekeningen van studenten tegen de erkenning. Verdere acties bleken echter overbodig, want het

PFK stemde weinig verrassend opnieuw tegen de erkenning van het NSV!.

De verslaggeving in Schamper rond de betoging zorgde voor massaal protest uit NSV!hoek en was de aanleiding voor de geboorte van Schander, waarin de enige ‘correcte’ versie van de feiten werd gegeven. Zij zijn groot en wij is klein, en dat is niet eerlijk! ¶

2008, een verkiezingsjaar aan de UGent. Hoort dat in een jaaroverzicht?

Natuurlijk. Was het memorabel? Goh, het had zijn momenten.

Zoals gewoonlijk ging de meeste aandacht naar de kanshebbers voor een plaatsje in de raad van bestuur. De grote winnaar was hier Charles ‘ik weiger toe te geven dat ik een liberaal ben’ Van Den Bossche. Koen Hostyn kon ook trots zijn, want hij mag zijn postje in de RvB nog twee jaar langer opvullen. Om het lijstje volledig te maken waren er nog Thijs Verbeurgt en Geert Cleuren. Verbeurgt profiteerde vooral van het feit dat elke faculteit slechts één stuver mag afvaardigen.

Koen Colpaert en vooral Jasper D’Hooghe waren hier op hun beurt de dupe van. Ondanks een zotte campagne ging Bart Bogaerts met terecht schaamrood op zijn bolle wangetjes ten onder.

Een zielige 275 stemmen waren jammerlijk te weinig voor een zitje in het bestuur.

Op het faculteitsniveau waren de verkiezingen vooral een triestig fenomeen. Door een schrijnend gebrek aan opkomers kon slechts in twee faculteiten gestemd worden.

Resultaten terzijde is het vooral de pijnlijke onverschilligheid bij de studenten die het meeste bijblijft. Democratie en studentenvertegenwoordigers allemaal goed en wel, maar daarvoor moet er wel gestemd worden. ¶ HJD

NIEUWSOVERZICHT 0708

ZIE!

CULTUUR

CULTUUR

Simon Leenknegt

VOORUIT Misschien is het al te laat als u dit te lezen krijgt, maar op dinsdag 6 mei komt Per Olov Enquist naar Vooruit. Per Olov Enquist: wie? Wel, armoedige barbaar, deze man is zowat de hoge ome van de hedendaagse Zweedse literatuur. In samenwerking met onze vakgroep Scandinavistiek werd de man naar Gent gehaald om hem te interviewen en vervolgens zelf zijn verhalen te laten voorlezen. Gratis!

In de Balzaal! Schone letteren!

Voorts, een greep uit het gamma van Vooruit. Van 9 tot 11 mei komt Anne Therese De Keersmaeker met Rosas de vloeren van de theaterzaal polijsten tijdens de dansvoorstelling Zeitung. En op 9 mei is het al uitverkocht! Over Anne Therese De Keersmaeker gesproken: op 27 mei (en later op 17, 19 en 21 juni) kun je naar de afstudeerprojecten van de studenten van haar dansschool PARTS gaan kijken. Van 21 mei tot 7 juni zijn er verschillende opvoeringen in Minard van Altijd Prijs, het nieuwe theaterstuk van Arne Sierens zijn Compagnie Cecilia/HETPALEIS. Ondergetekende liet overigens zijn begerige ogen vallen op de aankondiging dat Nachtschade, een productie van Campo, op 23/5 nog eens vertoond wordt. Een zevental artiesten, waaronder Alain Platel en Wim Vandekeybus, choreografeerden namelijk een stripteaseact voor deze voorstelling.

TWEED-JASJES ZIJN WEER IN IDJ Terwijl op de Schamperredactie werd gestemd voor een nieuwe hoofdredacteur en coördinator, stond yours truly te popelen om The Young Knives te mogen aanschouwen. In thuisland Groot-Brittannië spelen ze steevast voor uitverkochte zalen, maar dit mocht niet zijn in de Balzaal van de Vooruit. Samen met nog zo’n dertigtal andere indie-scenesters groetten we de toch-niet-niet-zo jonge heren in hun tweed-kostuumpjes.

The Young Knives staan bekend als de revival van de Engelse post-punk. Op het eerste gehoor maken ze vrolijke en

26

SCHAMPER 464

Kunstige tetterieën, wat verlangt een mens nog meer?

Wolpe! gaan kijken, een voorstelling met liederen, teksten en muziek van avantgardecomponist Stefan Wolpe.

NTGENT Op 8, 9 en 10 mei speelt in NTGent LEX, de nieuwste worp van Peter Verhelst. Artistieke procreatie met acteur Kristof Van Boven en componist Dominique Pauwels leverde aldus een voorstelling met mythische allures op (maar hadden we iets anders van de man verwacht?). Van 14/5 tot 20/5 vertoont men dan weer De koning sterft, ‘absurdistisch’ theater, oorspronkelijk van Ionesco. En wie in volle examentijd toch wel zin heeft om zijn/haar zinnen te verzetten met een louterend stuk theater, kan op 7 juni naar

dansbare nummers, maar zoals de heren het zelf zeggen hebben ze vaak een diepere, negatieve boodschap. Tussen de liedjes door probeerden de broertjes Henry Dartnell en The House of Lords (vraag ons niet waarom hij zichzelf zo noemt) de stilte op te vullen door grappige intermezzo’s. Het “publiek” gniffelde hier en daar even mee, maar veel respons kregen ze niet. Toch gaven ze zich helemaal, tot het zweet langs hun roodaangelopen gezichten liep, waardoor het optreden al bij al de moeite waard was. De indie-kids konden alvast hun hart ophalen aan de typische gitaardeuntjes, waarvan Up All Night een hoogtepunt was en waarbij de voeten gretig meebewogen op het ritme. ¶

SMAK Naar goeie gewoonte is het SMAK weer opgevuld met dingen als bidets, opgezette holbewoners en lederhosen, en dat tot 6 juli. De agitator van dienst is Guillaume Bijl, die hiermee nog eens een overzichtstentoonstelling krijgt. En daarvoor moet een mens al 30 jaar actief zijn als kunstenaar.

MUZAK In de Handelsbeurs treed The Whitest Boy Alive op. Wie is de witste?

Erlend Øye natuurlijk! Op 16 mei. Voorts komt Scott Matthew er ook naartoe op 9 mei, met als supportacts Holly Miranda en de snotpuber van Humo’s Rock Rally Jasper Erkens. De muzikant met de zotste baard van België, op die van Walter De Buck na, Roland komt op 30 mei in Vooruit zijn nieuwe cd voorstellen. Eveneens in Vooruit treden, op 14 mei, Six Organs of Admittance en HEALTH op, ideaal voor personen die hun muzikale grenzen eens wil verleggen. Ook op 20 mei zullen je vele muzikale ejaculaties te wachten staan bij het aanhoren van de experimentele jazz van Tyft en Puma.

Wie dan nog niet genoeg heeft, kan op 22 mei gaan kijken naar Motek, postrock ontsproten aan onze vruchtbare Vlaemsche akkers. ¶ www.vooruit.be, www.smak.be, www.handelsbeurs.be, www.ntgent.be

www.schamper.be

FILM

CULTUUR

rijke industrieel die zichzelf een ‘robo-suit’, inclusief schietgeweren en vliegfunctie, weet te knutselen.

Hoewel Spiderman, The Incredible Hulk, Superman én Batman hem al als superheld vooraf gingen, weet de IJzeren Man zich toch van laatstgenoemden te onderscheiden. Een aanradertje, zeker als je geilt op CGI-explosies.

Voor de liefhebbers van wereldcinema verschijnt binnenkort Ezra (vanaf 23/04). De film vertelt, aan de hand van flashbacks, het verhaal van een Afrikaanse kindsoldaat.

Ezra is een verdienstelijke poging om via een film een probleem aan te kaarten. Enige spelbreker is helaas de ietwat verwarrende verhaallijn.

[REC] (vanaf 30/04), oftewel ‘Record’, is een Spaanse shaky cam-film.

Dat betekent dat men dezelfde filmtechniek toepast die ooit gebruikt werd in ‘The Blair Witch Project’. In [REC] volgen journaliste Angela en cameraman Pablo een brandweerteam bij een nachtelijke operatie in een appartementsgebouw. Al gauw blijkt dat de bewoners van deze flat een beetje…euhm…ongastvrij zijn.

Ladies and gentlemen, please fasten your diapers, want [REC] doet je schijten in alle kleuren van de regenboog. ¶ Iron Man

EETKAFFEE DE LIEVE BPLD Elk jaar organiseert Schamper een etentje voor haar redactie. Daarvoor overvielen we ook dit jaar met 35 man een restaurant om te testen of het de zwijnerijen kon doorstaan. Slachtoffer van dienst: Eetkaffee De Lieve, een gezellig, oervlaams eethuisje in de buurt van het Gravensteen, waar we de hele benedenverdieping afgehuurd hadden.

We proefden er het stoofvlees en de lasagne met zalm, die beiden erg lekker waren. De respectievelijke frietjes en het stokbrood kregen we er à volonté bij, allemaal met de glimlach van de erg vriendelijke bediening. Aangezien ook

www.schamper.be

de huiswijn meer dan te drinken was, waren onze buikjes gauw gevuld.

Bovendien kostte het allemaal niet veel: voor ons menu betaalden wij een dikke 12EUR. Van de kaart kan je voor dat bedrag ook nog een drankje verwachten.

Aan het einde van de avond konden wij dus meer dan tevreden huiswaarts keren. Te meer daar we aan de bar van De Lieve ook nog een lokale, Gentse beroemdheid mochten ontwaren: Zaki. U weet wel, ondertussen waarschijnlijk vooral bekend als de “papa van”. Zo waren de aspirant-roddeljournalisten onder ons ook weer tevreden.

Wie dus op kot zit en heimwee heeft naar de verse, Vlaamse kost van moeder de vrouw, kan zich best richting St. Margrietstraat 1 reppen. ¶

SCHAMPER 464

UIT ETEN

JB Na Oliver Stones ‘Alexander’ krijgen we dit jaar opnieuw een wereldveroveraar voorgeschoteld. Mongol (vanaf 07/05) vertelt het verhaal van Temudjin, beter bekend als Genghis Khan. Als jongetje kende Temudjin een moeilijke jeugd: papa ‘Esugei’ vermoord, liefje ‘Borte’ ontvoerd, geen brommertje op z’n 16e,…

Eenmaal volwassen zint hij dan ook op wraak. Wat volgt is een episch stukje cinema, doordrenkt van strijd, romantiek en bloedklodders. Verplichte kost voor al diegenen die Genghis Khan en Atilla de Hun nog steeds met elkaar verwarren. Ja, jij dus.

Echt domme mensen kunnen terecht bij Fool’s Gold (vanaf 30/04). Heb je een hekel aan een goed verhaal, sterke acteerprestaties en geslaagde humor, dat is deze prent jou op het lijf geschreven. Nee, niet letterlijk natuurlijk, dat is een gezegde. Matthew McConaughey (zou die kerel zijn eigen naam kunnen spellen?) speelt Ben Finnegan, een fool die een schat zoekt. Hij wordt daarin bijgestaan door de lieftallige Tess Finnegan, vertolkt door Kate Hudson. Wanneer Ben op een dag…

Ach laat ook maar, gewoon laten liggen die hap.

Voor al wie zich afvraagt of er überhaupt ook superhelden zijn die zichzelf NIET steeds in spannende pakjes — type wielrenner — hijsen, is er Iron Man (vanaf 30/04). Tony Sparks (vertolkt door een scherpe Robert Downey Jr.) is een

27

CULTUUR EN UITGAAN

Helden mogen dan niet meer van deze tijd zijn, op Schamper is er naast Bacchus maar één god: Naegels, Tom. Beroep: schrijver. Tongval: Antwerps. We trokken naar het verre Berchem om de man persoonlijk aan de tand te voelen.

Matthias Jacxsens, Stijn Debrouwere

We ontmoeten Tom Naegels in een hippe koffiebar op de Dageraadplaats. Berchem blijkt een aangename voorstad te zijn vol architectuur in de meest uiteenlopende neo-stijlen. Op straat kruisen we enkel een paar vuilnismannen en een oud vrouwtje.

Waar zijn de tot op de tanden gewapende berbers? Waarom zien we geen uitgebrande auto’s? En sinds wanneer mogen oude vrouwtjes hier opnieuw de straat op zonder boerka?

Het antwoord vind je ongetwijfeld in een van de tientallen columns die Naegels de afgelopen jaren schreef voor De Standaard.

Naast columnist is de minzame Antwerpenaar ook schrijver en wat voor een. Een Vlaamse versie van Zadie Smith, enkel wat kloeker gebouwd en arischer van fysiek. In zijn debuutroman “Los” – zijn échte eerste boek heeft niemand gelezen – sloopte hij heilige huisjes bij de vleet zonder bitterheid, zonder cynisme maar vol humor en warmte.

"DE MULTICULTURELE SAMENLEVING IS EEN RATJETOE" twee bestsellers per jaar schrijft, die kan daar goed zijn boterham mee verdienen.

Zelf zou ik het niet kunnen, ik neem graag wat meer tijd. Ik ben nu al drie jaar bezig aan mijn nieuwe boek en die drie jaar heb ik al meer dan nodig gehad. Al was het maar om te weten wát ik wil schrijven, welke richting ik uitmoet. Het lijkt me niet leuk om een maand na het verschijnen van een boek al aan een ander te moeten beginnen omdat je geld anders op raakt. Dus hou ik me ook met andere dingen bezig: columns, reportages, lezingen.”

“Ik heb ook twee jaar ghostwriting gedaan. Maar dat was ongelooflijk hard werk voor een relatief klein inkomen. Al hing dat heel hard af van het soort boek dat je schreef. Sommige boeken verdienden heel goed, maar bij andere haalde je er je tijd niet uit. Na een tijdje heb ik dan maar beslist dat het de moeite niet waard was. Als vrijgezel ging dat nog, maar nu ik een gezin heb wil ik mijn werktijden toch enigszins tot het normale beperken. Een mens wil ’s avonds en in het weekend al wel eens iets anders doen dan de hele tijd schrijven. Ik ben blij dat ik het gedaan heb, al was het maar voor de heroïsche verhalen over hoe ik nachten aan een stuk zat te tikken om toch maar op een maand tijd een boek af te krijgen.” Maar het sop was de kolen niet waard? “Neen, de sop was de kolen echt niet waard.”

gepaard met veel research. In mijn ogen is dat wél literatuur, maar ik voel niet te drang om mij te verdedigen tegenover mensen die er een andere visie op na houden. Er zijn uiteraard massa’s schrijvers en lezers die eerder een romantisch idee hebben van wat literatuur is of zou moeten zijn. Je hebt stijlgedreven mooiezinnemakers die prachtige verhalen scheppen en enkel romans schrijven en zich vooral niet bezig houden met de wereld. Dat is ook een opvatting van het schrijversschap, het is alleen niet de mijne.”

“Met Yves Petry kom ik bijvoorbeeld heel goed overeen, maar hij en ik hebben een diametraal tegenovergestelde opvatting over het schrijverschap. En ik neem aan dat mocht je Yves op café tegenkomen, dat hij hetzelfde over mij zou zeggen. Dat wat ik doe voor hem ongetwijfeld geen literatuur is. Voor hem is literatuur…”

Iets serieuzer?

Omdat Naegels om de brode wel eens een column schrijft of een paar avonturen van Witse op papier zet, wordt hem af en toe het pejoratieve epitethon broodschrijvertje toegedicht.

“Oh, neen, voor mij is het ook een bijzonder serieuze zaak. Ons uitgangspunt is gewoon verschillend. Hij vertrekt van de taal: het produceren van mooie zinnen, zinnen die ronken, die beroeren en het uitdenken van verhalen, die ontroeren, die ontregelen en op zich bestaan. Een heel romantisch en modernistisch idee van het schrijversschap.

Ik hou er een meer burgerlijke opvatting op na. Ik ben een schrijver in de traditie van Dickens — om meteen een groot voorbeeld te noemen — of van Tom Wolfe. Boeken die deel uitmaken van de wereld die mij omringt en die ook heel hard putten uit de wereld rondom. Zo’n literatuur verglijdt vaak naar het journalistieke, maar dat vind ik net zo interessant. Het ook het soort boeken dat ik zelf het liefst lees.”

Valt met schrijven iets te verdienen?

Zit het je niet dwars dat sommige mensen je schrijven geen échte literatuur vinden?

TAND DES TIJDS

“Tja, je mag zeker niet verwachten dat je met de inkomsten van boekenverkoop zal rondkomen, of je moet al héél regelmatig een boek publiceren. Een Brusselmans die

“Helemaal niet, mensen mogen dat gerust denken. Ik ben van nature een erg journalistieke schrijver, ook in mijn literair werk.

Het schrijven van mijn romans gaat altijd

OM DEN BRODE Voor ons zit een man die zijn boterham verdient met zijn schrijversschap en zo zijn er niet veel in Vlaanderen. Of dat niet erg moeilijk is, vragen we ons af.

28

SCHAMPER 464

VOOR DE KUNST

Of zo’n literatuur de tand des tijds zal doorstaan, vragen we hem.

www.schamper.be

CULTUUR EN UITGAAN

www.schamper.be

SCHAMPER 464

29

CULTUUR EN UITGAAN Foto's door Heleen Debeuckelaere

Je schrijft over eigentijdse thema’s, maar die zullen natuurlijk niet altijd eigentijds blijven.

“Daar heb je die romantische visie op het schrijversschap terug. De roman als monument op zich dat universele menselijke thema’s uitdrukt en verder tijdloos is, bijna letterlijk uit de tijd gerukt waarin het geschreven is. Ik geloof net heel sterk in tijdsdocumenten en ik ben er zeker van dat die niet snel hun impact verliezen.”

“Toen ik “Los” aan het schrijven liet ik mij sterk inspireren door “The Armies of the Night” van Norman Mailer — een vrij dun boekje waarin hij beschrijft hoe hij meestapt in een anti-Vietnambetoging. Eigenlijk is dat boek, op de vlakte bekeken, niet meer dan een heel lange reportage, maar door die reportage in romanvorm te schrijven krijg je naar mijn gevoel een ongelooflijke analyse van de tijdsgeest. Dat inzicht leert mij dan weer veel over hoe de moderne geschiedenis vormgegeven werd. Het is goed dat ook romanschrijvers de tijdsgeest proberen te vatten en neer te schrijven zodat we niet alleen hoeven terug te vallen om journalistiek werk, op documentaties of krantenreportages.”

“Zo lees ik zelf ook literatuur. Ik probeer om boeken te nemen van auteurs die heel hard ingebed zijn in hun tijd omdat die boeken mij een ongelooflijke kijk op de wereld van toen bieden. Dát is naar mijn intuïtie literatuur: teksten die inzicht bieden in de mens en de maatschappij. En dat bieden die zogenaamd échte romans — de romantische literatuur — mij minder. Ik kan er van genieten, maar het diepere inzicht blijft achter.”

30

SCHAMPER 464

SPANNINGEN Met welk dieper inzicht zullen de toekomstige lezers van “Los” geconfronteerd worden?

Wat is de blijvende boodschap van het boek?

“Ik wil laten zien hoe in een middelgrote stad als Antwerpen — die trouwens model kan staan voor vrijwel iedere Europese stad — de samenleving in verwarring is geraakt door de migratiegolven van de jaren zeventig. Hoe de zogenaamde multiculturele samenleving een ratjetoe is geworden van mensen die wel in elkaars buurt leven, maar elkaar toch heel slecht kennen en heel stroef met elkaar omgaan.”

“Ik schets een erg typische linkse familie: de grootvader die gelooft in de klassieke linkse idealen — economisch socialisme, de emancipatie van de arbeider; de babyboomer die zich focust op de ethische thema’s als euthanasie en abortus; en de derde generatie — mijn generatie — die het multiculturalisme omarmd heeft. “Los” toont aan dat die drie grote stromingen binnen het linkse denken in de 20ste eeuw op de klippen aan het lopen zijn. Hoe ze nog heel moeilijk in de praktijk te brengen zijn. Mensen die vooral in het economisch socialisme geloofden zijn erg verbitterd geraakt op het einde van hun leven en vaak ook heel racistisch. Ze voelen zich niet meer thuis in de wereld. Het multiculturalisme is sinds eind jaren negentig heel hard aan zijn eigen tegenstellingen ten onder aan het gaan is. Vooral omdat de

grootste voorstanders — de blanke elite – zo goed als geen contact heeft met allochtonen.

Ik ben heel benieuwd hoe dat zal evolueren en hoe men binnen veertig jaar mijn boek zal lezen. Zal het nog herkenbaar zijn of zal men de schouders ophalen en denken ‘nou, dat was veel heisa om niets’”

MORALISEREN? Loopt de schrijver van maatschappijkritische literatuur niet het gevaar om al te moraliserend over te komen?

“Alle echte goeie fictie is ethisch van inslag en is moreel in die zin dat het de morele dilemma’s van een tijd uitdiept. Literatuur focust zich vaak op de conflicten tussen wat mensen willen zijn en wat ze in werkelijkheid zijn. Daarom is moraliteit heel belangrijk voor fictie. Ik vind het zelf ook enorm vervelend om amorele of zelfs immorele boeken te lezen. Een boek waar enkel immorele personages opgevoerd worden kan heel goed zijn, maar ik vind het nogal gemakzuchtig.”

Is het niet raar dat net in deze woelige tijden zo weinig sociaal relevante literatuur geschreven wordt? Het genre vierde eind negentiende eeuw zijn hoogtij met Dickens en Gaskell, maar hier in Vlaanderen lijkt u zowat de enige te zijn die in hun voetsporen kan treden.

“Je gebruikt negentiende-eeuwse Engelse literatuur als voorbeeld voor het Vlaanderen van vandaag. Dat is geen faire vergelijking.

Het genre is in de hedendaagse Angelsaksische literatuur nog altijd heel populair. Alle grote Engelstalige schrijvers vandaag de dag

www.schamper.be

CULTUUR EN UITGAAN

halen maatschappelijke thema’s aan. Kijk naar Ian McEwen, kijk naar Zadie Smith, kijk naar Salman Rushdie. Net daarom lees ik het liefst Angelsaksische literatuur: daar is die morele insteek bijna altijd aanwezig.

En ook op een heel goeie, op een heel literaire manier.”

“De traditie is er heel verschillend aan de onze. Zeker in Nederland houdt men meer van amusementsliteratuur: leuke boeken, goed geschreven, maar niet echt met een maatschappelijke insteek. Men denkt er heel snel dat boeken zo te zwaar en te belerend worden. Dat is zeker een risico, maar elk boek dat men schrijft is een risico. Als je een liefdesroman schrijft, loop je het risico dat het te sentimenteel wordt; als je een filosofische roman schrijft, loop je het risico dat het te zwaarwichtig wordt; en als je een politieke of een sociale roman schrijft als ik loop je het risico dat het te veel een essay wordt, dat je het sprankelende, het verhalende teniet doet. Dat is een risico waar je je bewust van moet zijn, maar dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is. Je mag nooit krampachtig het thema naar voor duwen, de personages moeten op de eerste plaats komen.”

“Veel politieke schrijvers lopen in die val, ik heb er ook moeite mee, en pakken te snel uit met hun thema. Ze beginnen bijna uit te leggen wat ze kwijt willen aan de wereld. In “Los” kon ik dat omzeilen door mezelf als personage te gebruiken. Als je met volledig fictieve personages werkt is dat een stuk moeilijker, moet je je veel meer concentreren op het onderhuidse. Dat probeer ik te doen in mijn nieuwe boek. Of het zal lukken wordt afwachten.”

“Ik geloof ook sterk dat maatschappelijke thema’s universeel menselijke thema’s zijn.

Mensen zijn nu eenmaal sociale dieren. Ik vind het een héél rare gewoonte van sommige schrijvers om hun personages volledig uit de samenleving te trekken. En die dingen te laten beleven alsof ze in een vacuüm leven. Alsof hun vader of hun onbereikbare geliefde de enige mensen zijn waar ze ooit contact mee hebben. Dat stoort mij altijd als ik ‘literaire’ boeken lees. Kijkt die mens dan nooit tv, leest die mens dan nooit een krant?

Leeft hij in de stad of op het platteland? In welke buurt woont hij? In welke tijd ergens?

Die informatie is toch broodnodig?”

TRUKEN VAN DE FOOR Die drang naar informatie is niet moeilijk te verklaren: Naegels begon zijn schrijvende carrière als journalist bij Het Laatste Nieuws. www.schamper.be

Na vier jaar al stapte hij op, ontgoocheld in zijn stiel.

Gefrustreerd met de journalistiek?

“Begrijp me niet verkeerd, ik vind de Vlaamse kranten lang niet zo slecht. Ik was vooral teleurgesteld in mijn eigen bijdrage.

Mijn job bestond vooral uit het schrijven van de leuke randreportages, de geestige interviews. En dan merk je heel snel dat je in herhaling valt. Steeds dezelfde thema’s, steeds dezelfde mensen die opgevoerd worden. En altijd dezelfde truken om stukken belangrijker te doen overkomen dan ze in se zijn. Allemaal truken waar ik mij aan erger, niet in het minst omdat ik ze vroeger ook gebruikte.

Ik was allesbehalve een topjournalist, meer een huis- tuin- en keukenjournalist. En dan heb je weinig keus. Gelukkig kan ik nu van die ervaring dankbaar gebruik maken in mijn columns.”

“Ik ben er zeker van dat je iedere dag weer, in iedere krant, een paar artikels kan vinden die van niets iets maken met een paar makkelijk doorprikbare retorische foefjes. Dat ergert mij, dat stoort mij en het is de reden waarom ik mij teleurgesteld teruggetrokken heb uit de journalistiek. Maar dat wil nu ook weer niet zeggen dat ik álle artikels slecht vind. In bijna iedere kranten staan ook dagelijks razend interessante stukken. Behalve Het Nieuwsblad. (grijnst)” “Er wordt vaak van een mug een olifant gemaakt, maar dat gebeurt vooral omdat een krant voor de helft een politieke partij tracht te zijn. De Morgen heeft dat bijvoorbeeld heel hard met het Vlaams Belang. Als er ergens een Belanger van het driehonderdste knoopsgat een onvriendelijk woord laat vallen tegen zijn vrouw wordt dat paginabreed uitgesmeerd. Ik heb geen greintje sympathie voor het Belang, maar als ik zoiets lees dan zucht ik toch eens diep.”

Maar cynisch wordt Naegels er niet van, hij gelooft overduidelijk in het nut en de waarde van het medium. Zolang mensen niet vergeten alles met een korreltje zou te nemen. “Als je een krant leest moet je je altijd bewust zijn van de geplogenheden van het medium. Elke verstandige mens die een tijdje meedraait in de media — daarom niet noodzakelijk als journalist maar ook als consument — heeft op den duur door hoe een nieuwsbericht in elkaar zit. Waarom een krant een bepaald bericht brengt en waarom een ander dat niet doet of er veel lichter over gaat. Het is een conditio sine qua non om op een goeie manier met media en met nieuws

om te gaan. Je moet goed weten welke krant je leest. Meer nog, je moet bijna de journalist kennen om een stuk naar waarde te kunnen schatten. Dat is wat ik met mijn columns probeer te doen: de mensen de weg te wijzen in het medialandschap zonder daarom alle nieuws verdacht te willen maken.”

INFLATIE Naegels dankt veel van zijn bekendheid aan zijn wekelijkse stukjes in De Standaard.

Spijkerschrift is zonder twijfel de beste column van Vlaanderen. Maar vandaag de dag heeft natuurlijk iedereen een column, van Sabine Devos tot Frank Raes.

Veel eer valt er niet meer te rapen met het schrijven van een column.

“Er is sowieso van alles te veel en van het goeie veel te weinig. Maar ik ben er van overtuigd dat als je wat je doet goed doet, je je kan onderscheiden van de middelmatigheid. Ik beweer niet eens dat Vlaanderen zoveel slechte columnisten telt. Er is vooral een inflatie van stukken die doorgaan voor columns maar dat niet zijn. Het is dan ook een term die op heel veel verschillende soorten teksten geplakt wordt terwijl voor mij een column een literair geschreven persoonlijk opiniestuk is. De meeste teksten die als column verkocht worden zijn niet meer dan cursiefjes. Maar omdat cursiefje te suf klinkt, noemen veel schrijvers zich liever columnist..”

Dan biecht Naegels op een vriend te zijn van Matthias Storme, de oerconservatieve ex-N-VA’er. “Van alle Vlaamse opiniemakers ben ik misschien nog het meest meegaand met het Vlaams-nationalisme. Ik vind dat men in progressieve kringen op een domme manier omgaat met het flamingantisme. Ik probeer er ook op te letten dat de scheldmails die ik krijg goed verdeeld zijn over alle politieke kleuren (lacht). Veel columnisten in Vlaanderen en Nederland hebben zich daar de laatste jaren aan bezondigd: ze worden partisaan, maar dat is niet hun rol als columnist. Als columnist moet je daar een beetje boven kunnen staan, en arbiter spelen. Kijken wie de beste argumenten heeft in een discussie en jezelf niet laten inschakelen in een partijmachine. Kijken welke invalshoek wordt vergeten — en dat is dankbaar, hoor, want mensen laten heel snel argumenten links liggen omdat ze zich er oncomfortabel bij voelen. ¶

SCHAMPER 464

31

TOP 50

Pt. 5 OMDAT HET LEVEN HIEROM DRAAIT

SCHAMPERS 'DE LEEMTE VULLENDE' TOP50 Laten we het gewoon toegeven: uiteindelijk zijn we een stel gefrustreerde zakken die geen treffelijk Am-akkoord uit een gitaar kunnen puren en ons daarom maar wenden tot het bespreken van andermans virtuositeiten.

Maarten Hanssens, David De Pue, Nils Wandels, Simon Leenknegt

Maar laten we nog eerlijker zijn: u daar, gniffelend aan de andere kant van het papier, trots dat u Led Zep’s ‘Stairway…’ zonder fouten tokkelt op het zessnarige meesterinstrument. Nooit zal u zelfs maar de hielen bereiken van de grootmeesters besproken in deze Top50. Begin al maar te wenen. Of koop een nieuwe hifi en luister. Wij danken jullie.

10. Joy Division – Closer (1980) ‘Closer’ – de tweede plaat van deze legendarische formatie – is ongetwijfeld één van de meest persoonlijke albums ooit gefabriceerd, en is zoiets als een zelfmoordbrief op muziek gezet. De gitzwarte teksten van Curtis, die met zijn bas-bariton de luisteraar weet mee te sleuren in een zee van zwart-

32

SCHAMPER 464

galligheid, staan centraal, waarrond ijzige synths en gierende, dan weer troostende gitaarlicks zweven en een bijzonder sombere sfeer weten te scheppen. Kant 1 van de plaat is gevuld met post-punk en new-wave experimenten: van het met synths overgoten ‘Isolation’ tot het hevig pulserende ‘Colony’.

Maar al dit moois valt nog niet eens te vergelijken met het huiveringwekkende tweede deel van de plaat, waarop Curtis de diepste diepten van zijn ziel doorgrondt. Realiteit en song vallen niet meer te onderscheiden, en de luisteraar kan Curtis’ nakende einde bijna voelen. Waar ‘Unknown Pleasures’ enkel een prospectie was van de afgrond, beschrijft ‘Closer’ de oneindige val.

9. Nick Drake – Five Leaves Left (1969) Nick Drake was nauwelijks 21 toen hij zijn debuutalbum ‘Five Leaves Left’ uitbracht.

Op zijn zachtst gezegd was het een ‘vreemde’ jongen. Zo trad hij slechts drie keer op (wil de legende) aangezien hij moeilijk kon verdragen dat het publiek hem aanstaarde en het niet lukte – ondankbaren! – hen stil te krijgen. Voor ‘Five Leaves Left’ zocht Drake naar een uiterst intieme sound, ontdaan van de glitter en glamour die destijds sterk in trek was. Op die manier kreeg het album dat onafgewerkte hij-speelt-enkel-voor-jou gevoel. De behoefte om met ‘Five Leaves Left’ door te breken was er wel, maar Drakes schuchterheid zou hem de das omdoen.

Hij is dan ook zowat het mysterie in persoon en brengt dat in de nummers over met

zijn diepe, volwarme stem die zacht in je oor fluistert. Met nummers als ‘Way Too Blue’ en ‘Saturday Sun’ zie je de herfst voor je. Op het eerste gezicht somber, maar o-zo-magisch.

8. Pink Floyd – The Piper at the Gates of Dawn (1967) Syd Barrett. Een man wiens mysterie haast even groot is als zijn erfenis. De meester van de psychedelische muziek, en het ware genie van Pink Floyd. Op dit veelzijdige debuutalbum kan men verdwalen in de wondere wereld van deze excentrieke figuur, die zich toont als dichter (‘Flaming’), filosoof (‘Chapter 24’), verteller (‘The Gnome’) maar vooral als gek in wording (‘Bike’). Naast de psychedelische avonturen van Barrett bevat deze plaat ook gezamenlijke prestaties: de minutenlange instrumentale explosie ‘Interstellar Overdrive’, waarop de bandleden hun kwaliteiten als muzikant in de verf zetten, vormt ongetwijfeld het hoogtepunt van de plaat en neemt de luisteraar mee op een reis door de ruimte. Dit is het enige album waaraan Syd met zijn volle verstand heeft meegewerkt, maar ook na zijn breuk met de band bleef hij de voornaamste bron van inspiratie voor Pink Floyd. Of over wie dacht je dat ‘Wish You Were Here’ écht gaat?

7. Neil Young – After The Gold Rush (1970) Neil Young is een indrukwekkende peet.

Met het voorkomen van een Great-Plain indiaan en een stem die op het eerste gehoor doet denken aan een lichtelijk verkouden straatkater, is hij nooit de meest conventio-

www.schamper.be

TOP 50

DE KEUZE VAN... MAARTEN HANSSENS RIHANNA – A GIRL LIKE ME BS Na vijf edities komt Schampers ‘De leemte vullende’ albumtop 50 eindelijk tot zijn grote finale. Bloemen noch kransen worden gespaard voor de redacteurs die samen tot in de late uurtjes nadachten over de vijftig beste, ietwat miskende platen die dringend opgewaardeerd moesten worden.

Voor een laatste ‘De keuze van…’ gingen we aankloppen bij Maarten Hanssens, de grote bezieler van het project. Die bleek echter niet meteen tevreden met de aandacht die we hem gunnen: “Nu moeten jullie ook niet doen alsof mijn mening ooit van tel is geweest, smeerlappen!”

Oei?

“Ja, lach er anders nog wat mee. Awel, ik vind daar niets grappigs aan. Mij na twee vergaderingen al niet meer uitnodigen en vervolgens eens ferm ulder goesting doen, nele figuur van de muziekindustrie geweest.

Desondanks wordt hij (volkomen terecht) tot de canon van het singer-songwritersgild gerekend. Op ‘After The Gold Rush’ horen we hem op een vroeg toppunt van zijn kunnen.

Net zoals op z’n recente optreden in Antwerpen, belicht hij op deze elpee uit 1970 zowel zijn akoestische kunde als zijn elektrische bedrevenheid. Deze unieke verwevenheid van ‘stekker-in’ en ‘stekker-uit’ maakt het album heel gevarieerd. Zo kan het contrast tussen de lieflijke ballade ‘Only Love Can Break Your Heart’ en de antiracistische tirade ‘Southern Man’ nauwelijks groter zijn.

Deze merkelijke verscheidenheid in muzikale aanpak brengt echter nauwelijks schade

www.schamper.be

mooi is dat! Wat jullie nog te zeggen hebben over die top 50 zal me aan mijn reet roesten!”

Het is toch een goede top geworden, met prima platen?

huidkleur? Ik vind haar nochtans een heel lekker mulatje. Maar goed, ik heb al door dat hier ook geen vooruitgang te boeken valt. Wel, trek er uw plan mee, verdorie!” (scheldend af) ¶

“Zwijg gij! Enfin, ik bedoel: dat er goede muziek in die lijst staat, dat ga ik niet ontkennen. Maar waar zit alle R&B, hé? In de top 10 zitten enkel nummers van voor 1980. Zijn er dan sindsdien geen goeie platen meer gemaakt?

Heel de tijd heb ik geijverd om dingen als pakweg A Girl Like Me van Rihanna er in te krijgen! Een plaat die enkel al met S.O.S. de lat weer een stuk hoger heeft gelegd voor de volgende generatie zwarte zangeressen. Maar neen: dat kon zogezegd niet. Dan was er geen plaats meer voor die onnozele Triffids of dat lelijke kalf van een Tom Waits.

Of had het meer te maken met haar toe aan de kleefkracht van het werkstuk in zijn geheel.

6. The Beatles – Revolver (1966) Omwille van de lyrics op ‘Eleanor Rigby’ alleen al zou ‘Revolver’ een stek in deze top tien verdienen. Maar het album is nog duust keer meer. Voor het eerst in hun carrière rócken The Beatles echt (die gitaarsolo op ‘Taxman’!), komen we te weten dat Ringo Starr meer in zijn mars (pun!) heeft dan een viermatenpatroontje (‘Tomorrow Never Knows’), maken we kennis met Harrisons songwritingcapaciteiten (o.a. ‘I Want To Tell You’). Elke melodie (en het zijn er vele) is bovendien een aantasting van uw gemoedstoestand (probéér maar eens niét vrolijk te worden bij een knoeiharde ‘Good Day Sunshine’

in de ochtend). Een revolverschot doorheen je trommelvlies: Lennon/McCartney wisten de titels van hun platen verdomd goed te kiezen.

5. Joni Mitchell – Court and Spark (1974) Als je de meest invloedrijke muzikanten Olympusgewijs rangschikt, hoort Joni Mitchell thuis in één van de hoogste regionen. Zo won jazzgrootheid Herbie Hancock onlangs de Grammy ‘best album of the year’ voor een plaat met bewerkte songs van Mitchell, en heeft ene Robert A. Zimmerman bekend dat zijn ‘Tangled Up In Blue’ sterk beïnvloed is door Joni’s album ‘Blue’. Talrijke andere bewijsstukken zijn voor te leggen. Hoewel haar vroege, eerder folkgeoriënteerde werk

SCHAMPER 464

33

TOP 50

meer gekend is, krijgt Joni Mitchell vooral lauweren aangemeten omwille van een aantal eclectische platen die ze medio jaren ’70 op de markt gooide. ‘Court And Spark’ past in dat rijtje. De langspeler biedt dé synthese van jazz, folk en pop, en kent in die melange van stijlen zijn gelijke niet. Een goed halfuur lang word je bestookt met een cascade van gehoorsbeenkietelende arrangementen en aanstekelijke melodieën. De muziek van Joni Mitchell lijkt wel geschilderd: minutieuze clair-obscur in een indrukwekkend kleurenpalet.

4. David Bowie – Hunky Dory (1971) Vóór 1971 had Bowie reeds kleine successen gekend, met de hitsingle ‘Space Oddity’ als carrièrehoogtepunt, maar het was ‘Hunky Dory’ die de doorbraak bij het grote publiek teweeg bracht. Op dit album, dat vaak overschaduwd wordt door ’s mans latere meesterwerken ‘Ziggy Stardust’, ‘Station to Station’ en de Berlijntrilogie, ontpopt Bowie zich tot een groot songwriter die in staat is mijmeringen, ondervindingen en gedachten te verwoorden aan de hand van een groot aantal stijlen, en desalniettemin een onmiskenbaar eigen sound te creëren. Hij dicht, filosofeert en creëert op dit veelzijdig meesterwerk dat hommages aan jeugdhelden afwisselt met introspectieve ballads (‘Quicksand’) en geniale psychedelica (‘The Bewlay Brothers’). Vrij van verkrachting door omhooggevallen Vlaamse tieneridolen toont het majestueuze ‘Life On Mars’ zich als een briljant gearrangeerd stukje bombast, dat samen met ‘Changes’ de plaat voorziet van de nodige tijdloze tunes. Reeds in dit vroege stadium van zijn carrière wordt duidelijk dat Bowie niet volgt, maar bepaalt: hij is een trendsetter, een kameleon, een superster.

3. The Velvet Underground – The Velvet Underground (1968)

34

SCHAMPER 464

‘Heiligschennis!’ en ander minder fraais verwachten wij naar het hoofd geslingerd te krijgen door vele zelfverklaarde kenners bij het zien van de nominatie van deze plaat.

Jup, we know: dit album van The Velvet Underground is zelfs geen 100% Velvet Underground meer. Het meest bizarre, excentrieke bandlid, John Cale, had immers na vlammende ruzie met Mr. Reed de band verlaten.

De infantiele genialiteit die de songs tentoon spreiden noopt ons echter het album in deze regionen te positioneren. Infantiel, want elk nummer wordt gekenmerkt door een danig eenvoudig lickje, riffje, melodietje en bereikt daarmee het volle maximum aan kracht en gevoel dat elk honderdgelaagd nummer er het bijltje, nee: de kettingzaag, bij moet neerleggen.

2. Iggy And The Stooges – Raw Power (1973) Raw Power is vleesgeworden rock-’n-roll.

De energie die er vanaf de eerste seconde af spat met ‘Search And Destroy’ is door weinigen geëvenaard. Punk is uitgevonden in nummers als ‘Your Pretty Face Is Going To Hell’ en in het titelnummer. Waar The Beatles het nog in metaforen hadden over “a warm gun”, zingt Iggy Pop waar het echt om gaat in ‘Penetration’. Men is de slaaf van de liefde en de lust in ‘Gimme Danger’ en ‘I Need Somebody’. De ware oersound van de rock wordt opgerakeld in ‘Shake Appeal’, maar dan op de wijze van The Stooges. Naar verluidt walgde platenlabel Columbia van de sound van dit album en vroegen ze aan David Bowie om het bij te schaven. Bowie deed wat hij écht moest doen en leverde een even rauwe productie af. “We’re going down in history” schreeuwt Pop het uit in de laatste orgie, toepasselijk ‘Death Trip’ getiteld. Wie zijn wij om hem tegen te spreken?

1. The Jimi Hendrix Experience – Axis: Bold As Love (1967) Compleet zotjes.

We zouden het hierbij kunnen laten en gewoon een symbolisch wit vierkant laten afdrukken teneinde de muziek van deze plaat voor zich te laten spreken. Maar dadaistische statements zijn zó passé. ‘Axis: Bold As Love’, is het tweede studio-album van het supertrio The Jimi Hendrix Experience.

Inderdaad, van het supertrio. Zonder Mitch Mitchells funky, hoekige drums en Noel Reddings wonderbaarlijke baslijnen waren de nummers compleet anders geweest. Bovendien zorgen niet enkel Hendrix’ onnavolgbare gitaarlijnen, maar ook de volledig verrassende studiotechnieken voor een totaalconcept dat nauwelijks zijn navolging kende in de muziekgeschiedenis. Rockende psychedelica, met een mushroomtrip aan het einde van de titeltrack om het oorgasme te vervolledigen. Vergeet niet dat er ook nog een echte wereld is daarbuiten als deze plaat aan zijn eind gekomen is. ¶

www.schamper.be

KRINGEN & KONVENTEN

BLOK @ THERMINAL: VANAF 19 MEI

BPLD Vanaf 19 mei opent studentenhuis de Therminal zijn deuren voor de blokkende studenten. De dienst Studentenactiviteiten wil een alternatief bieden voor de grote maar vaak overvolle leeszaal van de Boekentoren en voorziet daarom de nodige tafels en stoelen in een goed verlichte en verluchte ruimte waar bovendien toegang is tot het draadloze netwerk van de UGent.

Om een goede studiesfeer te garanderen, wordt de studenten gevraagd de stilte te bewaren en het huisreglement van het studentenhuis te respecteren. Kortom, wie niet op zijn eentje wil studeren, kan terecht in de Podiumzaal en de Trechterzaal van het studentenhuis.

Blokken in de Therminal (Hoveniersberg 24, naast de faculteit Economie en Bedrijfskunde) kan vanaf 19 mei elke maandag tot zaterdag van 8 uur ‘s morgens tot 1u30 ‘s nachts.

Info: www.student.UGent.be/blok ¶

JOUW ACTIVITEIT IN SCHAMPER Een eigen verslagje van een geslaagde studentenactiviteit of een tip over wat zeker het berichten waard is? Mail schamper@schamper.ugent.be

www.schamper.be

SCHAMPER DAILY dagelijks nieuws, blogs en andere geschifte zever op www.schamper.be SCHAMPER 464

35

OPINIE

OLIVIER PINTELON, STUDENTENVERTEGENWOORDIGER

OPINIE: STUVER ZIJN IS GOED VOOR DE PORTEMONNEE Olivier Pintelon

Na vier jaar ervaring in de studentenvertegenwoordiging, moet ik over één thema nog iets kwijt: namelijk de vergoeding van de studenten in de Raad van Bestuur. Alle leden in de Raad van Bestuur van de UGent krijgen immers een onkostenvergoeding.

Voor de vier studenten samen bedraagt die 6000 euro per jaar. Twee jaar geleden werd dit budget nog verhoogd, officieel wegens de ‘gestegen telefoonkosten’. Het feit dat Matthias Laevens toen nog in de commissie begroting zetelde, heeft daar echter meer mee te maken. In dit opiniestuk zal ik betogen dat deze vergoeding eigenlijk te hoog is en bijgevolg aanzet tot oneigenlijk gebruik.

Naar mijn mening gebeurde dat de laatste vier jaar dan ook.

3000 EURO PER PERSOON Aangezien er in totaal 6000 euro opzij ligt voor de stuvers in de RvB, zou je verwachten dat ze elk ongeveer 1500 euro opdoen. De voorbije vier jaar was niets minder waar en werd het leeuwendeel van het budget opgesoupeerd (vaak letterlijk) door Stijn Baert en Matthias Laevens. In 2006 hebben Sara Fobelets en ikzelf nul euro onkosten binnengebracht, terwijl Stijn en Matthias samen 6000 euro binnenbrachten. Om mijn telefoonrekening van 60 euro in te kunnen dienen, heb ik nog een jaar moeten wachten: het budget was immers op. Gedurende vier jaar heb ik ongeveer een bedrag van 100 euro binnengebracht. Toen Sara en ikzelf Stijn en Matthias hiermee confronteerden hielden ze vol dat alle kosten kaderden in hun mandaat en dat sommige etentjes gezien moeten worden als een beloning voor mensen die zich ‘inzetten voor de UGent’.

Het lijkt me duidelijk dat Stijn en Matthias misbruik maakten van die onkostenvergoeding. Zo dient Matthias bijvoorbeeld 70 euro per maand in aan telefoonkosten, wat ik van hemzelf heb vernomen. Waarschijnlijk hebben zij gedurende hun vier jaar als stuver in totaal bijna 10 000 euro onkosten gemaakt, wat in de buurt komt van een half miljoen oude Belgische franken. Sommige politici zijn al voor minder onder vuur geko36

SCHAMPER 464

men. Nu, ik mag hierbij natuurlijk niet enkel op de pianist schieten. Veel mensen zouden in hun plaats eigenlijk hetzelfde gedaan hebben. Daarom pleit ik ervoor om de onkostenvergoeding te beperken en tegelijk meer transparant te maken.

ONKOSTENVERGOEDING BEPERKEN Om de bovenstaande reden pleit ik er dan ook voor de onkostenvergoeding te beperken tot een bedrag van 2000 euro (of 500 euro per persoon). Ik pleit voor beperking, niet voor afschaffing. Er is immers één voordeel aan een onkostenvergoeding, namelijk dat het mensen uit financieel zwakkere milieus mogelijk maakt om vertegenwoordiger te zijn. Alleen, de hoogte van de vergoeding nu is echt overdreven en niet eerlijk. Zo is de hoogte van die vergoeding niet billijk ten opzichte van andere stuvers.

Neem nu de vier vertegenwoordigers in de sociale raad. Zij moeten het stellen met een budget van ongeveer 800 euro in totaal, of 200 euro per persoon. Daarnaast zijn er nog heel wat studenten die op geen enkele manier vergoed worden voor hun inzet. Ik denk aan de vele studentenvertegenwoordigers in de faculteiten en zeker ook de voorzitter van de Gentse StudentenRaad. Zouden zij er dan geen belang bij hebben om eens samen te gaan eten met een belangrijke prof om een bepaald dossier in een stroomversnelling te brengen? Misschien, maar nu hebben ze daar de mogelijkheid niet toe.

Matthias Laevens zal ongetwijfeld argumenteren dat heel wat projecten onmogelijk gerealiseerd konden worden zonder die onkostenvergoeding. Deels volg ik hem daarin. Ik kan me immers voorstellen dat er wat telefoonkosten gemaakt zullen zijn om commissievoorzitter Barroso naar Gent te krijgen. Ik heb er dan ook geen probleem mee dat deze kosten worden ingebracht als onkosten op het budget van het Internationaal Studentenforum.

ZITPENNINGEN Mijn verhaal is echter nog niet ten einde. Verbijsterd was ik toen ik het nieuwste ‘voorstel’ ter ore kreeg. Binnen de Raad van

Foto door Matthias Jacxsens

Bestuur denkt men er immers over om zogenaamde ‘zitpenningen’ in te voeren. Daarbij zouden de mensen die niet op de loonlijst van de UGent staan, betaald worden om naar de vergadering te komen. De goede verstaander leest meteen dat het ook voor studenten zou gelden. Dus niet alleen zouden de stuvers in de RvB een riante onkostenvergoeding krijgen, ze zouden ook betaald worden om naar vergaderingen te komen.

Voor mij is dat duidelijk ‘a bridge too far’.

Allereerst trekt zo’n systeem de verkeerde mensen aan als studentenvertegenwoordiger, daarnaast zal er ook misbruik van gemaakt worden. Naar verluidt werd tegen de stuvers-elect gezegd dat ze hun vergoeding eventueel konden doorstorten naar hun vereniging. Het mag duidelijk zijn dat dergelijke praktijken niets meer met studentenvertegenwoordiging te maken hebben. Ik hoop dan ook dat ik de studenten en vooral de stuvers met dit opiniestuk aan het denken heb gezet. ¶ www.schamper.be

SATIRE UGENT

liegende reporter SCHAMPER WERFT AAN: NEGERS EN HOMOSEKSUELEN AF Een nieuwe lente, een nieuwe geluid.

Die Herman Gorter – naïeve kloot als hij was, bedoelde het waarschijnlijk allemaal zeer goed. Maar hier op Schamper vrezen we de dat de nieuwe lente vooral negers en homoseksuelen brengt.

Al jarenlang heeft Schamper een ijzersterke traditie als het gaat om zijn no minorities policy. Enkel in Anke Vandermeersch waren de laatste jaren minder negers en homoseksuelen te vinden dan in de lokalen van Schamper. En dat was goed. Huidig hoofdredacteur Stijn Debrouwere getuigt: “begrijp me niet verkeerd, he. We hebben niets tegen zwarten of homoseksuelen an sich, maar ze passen niet in onze bedrijfscultuur. Dat wil niet zeggen dat ze nergens anders thuishoren. Ik denk bijvoorbeeld aan katoenvelden of grote kooien.”

Maar de verkiezing van Bert Dobbelaere als nieuwe hoofdredacteur dreigt roet in de blanke genenpoel van Schamper te gooien.

Met een achtergrond uit het scoutsleven en de nationaleraad van bestuur van het geheelonthoudersgilde, lijkt het erop dat opeens alles kan en zal mogen in de Schamperredactie. Zelf wou hij niet veel kwijt over zijn concrete plannen, maar tijdens zijn inauguratiespeech liet hij al verstaan in een eerste fase de deur open te zetten voor vrouwelijke redacteurs.

Een lichtpunt blijkt de geringe steun voor Dobbelaere te zijn. Bij de verkiezingen bleek immers dat niet het volledige Schampertariaat achter zijn multiculturele ‘anything goes’ aanpak stond. Een derde van de stemmen ging immers naar kandidaat van de oude lijn Gert Boel. En deze wil een snoeiharde oppositie voeren tegen de plannen van Dob-

belaere. “Ik ga die aanval vanaf twee fronten voeren. Ten eerste ga ik elke vergadering kelderen met eindeloos gefilibuster. Dat ze dan maar proberen hun ideeën in te voeren.

Daarnaast zal ik alles wat Bert zegt herhalen met een hoog stemmetje,” aldus Boel.

Dobbelaere zegt niet onder de indruk te zijn. ¶

BURGIEJALOEZIE TEN TOP

BOEL BIJ INGENIEURSWETENSCHAPPEN JVDD Consternatie alom vorige week in het burgiedeel van de faculteit Ingenieurswetenschappen. En neen, dat had niets te maken met de flauwe verkiezingsweek. Kop van jut dit keer waren die andere FirW-bewoners.

Inderdaad, de archies. Reden van opschudding was immers de nieuwe plaat van dEUS en de daaraan voorafgaande single — u voelt ‘m al aankomen — The Architect.

De VTK-praeses — die verder anoniem wou blijven — legt uit: “Kijk, toen Tom Barman daar met zijn nieuwe liedje over dien architect aankwam dachten wij wel van, oké, geen paniek, veel groepen brengen hun beste nummer van een nieuwe plaat pas als tweede of derde single uit. Maar toen ineens was

www.schamper.be

die plaat daar en daar stond dus echt niéts op over ons burgies hé! Zelfs geen The Nerd!

Daar kunnen wij dus echt niet mee lachen hé! Allez komaan, welk kalf haalt het nu in zijn hoofd een liedje te maken over fucking archies! Weet gij eigenlijk wel dat die de titel van ingenieur niet eens verdienen? Die zitten daar maar in ons gebouw te zitten en onze trappen te vervuilen met al hun onnozele projectjes, maar krijgen die ook maar iets van deftige wiskunde? Ik dacht het niet!

Maar ja, zonder hen zijn we precies de WiNA. Want waar zitten alle hete VTK-wijven? Ha ja, voila.”

Ach, burgies en hun frustraties… ¶

SCHAMPER SATIRE

37

SATIRE

liegende reporter SIBERISCHE HOROSCOOP TIPS VOOR ZOEKENDE ZIELEN, MET YURYAI EN ZOON William Peynsaert

AGRESSIEVE STEPPEWOLF (21 MAART-20 APRIL) Je bent deze maand weer uiterst vurig en erg gericht op je doelen. Kies in het winkelcentrum voor een mandje en niet voor een karretje, want daar rijd jij oude dametjes die te lang treuzelen bij de weegschaal in de fruitafdeling mee in de vernieling, remember? Vermijd te veel koffie en slaap voldoende.

WITTE SNEEUWBUFFEL (21 APRIL-20 MEI) Je partner maakt het je ook deze maand knap moeilijk door zo nonchalant misbruik te maken van je geduld. De witte sneeuwbuffel is echter soms koppiger dan goed voor hem/haar is. De uitstraling waar witte sneeuwbuffels bekend om zijn, bezorgt je meer bewondering dan je lief is. Enkele ongewenste aanbidders duiken ook deze maand weer op. Wimpel deze kordaat af. Hetzelfde geldt voor oude bekenden die je leven zuur willen maken.

ONTKALKT STRIJKIJZER (21 MEI-21 JUNI) Er zijn veel nieuwigheden om aan te wennen voor de ontkalkte strijkijzers deze maand. Als meest analytische teken van de Siberische dierenriem kan dat echter geen probleem zijn. Je geeft de indruk weinig emoties te hebben en soms wat te terughoudend te zijn. Sommige ontkalkte strijkijzers zijn deze maand zo hyperactief dat ze hun omgeving mogelijks kunnen vermoeien. Dat hoeft geen probleem te zijn, zolang ze maar niet beginnen te zeuren. Je hebt deze maand weer 25 interesses die je verder wilt uitdiepen.

vooral op dinsdagen. Ga als het deze maand onweert niet naar buiten met een ijzeren staaf in de hand. Treuzel ook niet te lang voor rijdende trams. Maar als ze bellen dan wil dat zeggen dat de bestuurder jou een geweldig heet ding vindt! Als je even een minder moment hebt, snij dan vooral je polsen niet verticaal door.

GRIJS GESPIKKELDE VLEERMUIS (23 JULI23 AUGUSTUS) Op het werk hangt die langverwachte promotie eindelijk in de lucht. Blaas de concurrentie weg. Kijk voor verdere tips eens goed op het internet, zoals op www.buildyourownbomb.iraq. In het verkeer dien je dringend een stuk agressiever te worden. Laat je niet kisten! Zoek eventueel een agressieve steppewolf als rij-instructeur. Als de ware Jacob langskomt, noem hem dan Herman of Georges. Als je je loom voelt, is het dringend tijd om wat aan sport te gaan doen. Sta elke dag op om vier uur ’s nachts en ga een rondje lopen. Herhaal dit om zes uur ’s morgens. Als je loomheid na een maand niet weg is, raadpleeg dan een dokter.

...tot de volgende

VERDRONKEN KALF (22 JUNI-22 JULI) Op persoonlijk vlak gaat het uitstekend, vooral wat de liefde betreft: de prins op het witte paard of de prinses in de groene luchtballon blijken dan toch geen mythe te zijn. Je kledingsstijl kan een nieuwe trend lanceren,

38

SCHAMPER SATIRE

LOOPSE MUSKUSRAT (24 AUGUSTUS- 23 SEPTEMBER) Als je even met jezelf geen blijf weet, lees dan een stripverhaal. Muziekfans doen er goed aan een concert bij te wonen. Als je moe bent, ga dan slapen. Als je niet moe bent, moet je niet gaan slapen. Als je slaapt en je wordt wakker en je bent niet meer moe, dan mag je stoppen met slapen, maar als je wakker wordt en je bent nog wat moe, dan moet je nog wat slapen, tenzij je het slapen zo beu bent, dat je er moe van wordt, maar anders is het goed om wat te slapen.

THERMISCHE ONDERBROEK (24 SEPTEMBER- 23 OKTOBER) Thermische onderbroeken moeten deze maand zeker hun haar kammen. Voor de rest is er absoluut geen smog aan de lucht. Als je deze maand van plan was te trouwen, stel het dan uit tot volgende maand en bedreig je pastoor om betere tarieven te bekomen. Erg aan te raden is de all-in formule, waarbij je

www.schamper.be

SATIRE UGENT

PASSIONELE WRAAKENGEL (24 OKTOBER- 22 NOVEMBER) De betaalde liefde overdekt je ook deze maand in haar weldaden. Je wordt bemind en dat straalt van je af. Passionele wraakengels met een kinderwens doen er goed aan hun pil te vergeten of een gaatje te prikken in dat condoom. Je huidige instelling kan van je nakomelingen enkel bruisende vaatjes vol leven maken. Hou scherpe voorwerpen wel uit hun buurt. Het is tevens het ideale moment om een nieuw kleedje of kostuum te kopen. Dat kan misschien helpen om eindelijk zoveel aandacht te krijgen als je beste vriend(in), maar de sterren betwijfelen het.

BLINDE WROETMOL (23 NOVEMBER- 21

DECEMBER) Voor de blinde wroetmol is de weg ernaartoe belangrijker dan het doel op zich.

Ook deze maand zet je vaak koers naar verre doelen. Als je een grote onderneming plant, vergeet dan de kleintjes niet. Als je graag ijsbeert, hou dan rekening met de opwarming van de aarde. Als je studeert, zet je dan in de vrije natuur, want pollen stimuleren de linkerhersenhelft als je een witte pet draagt.

Dit is niet onbelangrijk met Pinksteren in aantocht.

BEHOEDZAME SCHILDPAD (22 DECEMBER20 JANUARI) Behoedzame schildpadden zonder partner hebben deze maand extra kans om te ontsnappen aan het vrijgezellenbestaan.

De behoedzame schildpad kan een beroep doen op vrienden als het even wat moeilijker gaat. Schrik er niet voor terug om te verhalen over je intieme kwaaltjes en die flink aan te dikken. Zorg ervoor dat je altijd en overal een schoenlepel met je meedraagt. Oefen je vrijgevigheid door condooms waarvan de vervaldatum reeds overschreden is, weg te

schenken aan bedelaars en je badwater in de tuin te gooien voor de vogeltjes.

WOLK (21 JANUARI19 FEBRUARI) De wolk is het teken van de meesterposeurs. Je amuseert je weer kwenihoegoe (tenminste als iemand je ziet) en het leven is weer zalig en super. Helaas gaat dit ten koste van enkele van je dierbaren. Als je graag enkele historische figuren wilt leren kennen, raden de kometen George Armstrong Custer, Hermann Goering, Pyrrus en Heliogabalgus aan.

TWEE TSAREN (20 FEBRUARI-20 MAART) Twee tsaren is een schizofreen teken. Je verdeelt de wereld weer in twee kampen deze maand, voor of tegen je. Als je weer eens aan het dromen slaat, laat dan begaan, want het is niet anders; je bent nu eenmaal geboren onder het teken van de dromers. Schrik er niet voor terug zelf te rade te gaan bij vrienden. Vooral behoedzame schildpadden en passionele wraakengels kunnen je paranoia helpen bestrijden. ¶

Schamper laat zich tweewekelijks van zijn meest filantropische kant zien en plukt de meest amusante quotes weg van de verschillende studentenfora.

Jeroen De Mets

Het is komkommertijdtijd op de studentenfora. Op het VRG-forum lossen ze dat steevast op door wat op de werklozen te zeiken. Als iemand opwerpt dat er zoiets bestaat als een werkloosheidsuitkering, wordt het tofke te veel: “Waarmee zij hun werkmateriaal financieren om in het zwart te werken waardoor de belastingen op de ‘eerlijken’ nog dienen te stijgen. Leve de sturende staat!!! Leve het ABVV!!!” Vond u die vegetariërs trouwens ook altijd al verdacht? Drafpaard herinnert zich in elk geval wie de bekendste vegetariër van de voorbije eeuw was: “Niet slecht gevonden: de tactiek van slachtscènes te tonen, de Nazi’s deden dat ook, met effect.” Je zal als JongEVA maar eens een filmavond organiseren.

In de reeks ‘Mensen die neuten op fora’, spant JogaBonito deze week de kroon. Niet alleen post deze jongeling onder verschillende accounts, hij slaagt erin www.schamper.be

om onder elke account een zaag gevonden te worden. En dat pikt ‘ie niet: “Wat ik dus voorstel is dat mensen die mij toch zogezegd zo goed zouden kennen, en bijgevolg graag rechter over mij spelen, me in’t vervolg persoonlijk aanspreken en me in m’n gezicht zeggen wat juist het probleem is. Zodoende kunnen we dat dan op een volwassen manier bediscussiëren. Wat ik dus niet pik, zijn mensen die mij op basis van een paar posts denken door en door te kennen en bijgevolg al mijn doen en laten op en buiten het forum wensen te analyseren.’ Yikes.

Op het Filologica-forum zijn de werklozen — die daar talrijk vertegenwoordigd zijn in de vorm van afgestudeerden — nooit kop van jut. Om dan toch maar iets te vinden om over te zagen, trekt koala van leer tegen de grootste profiteurs van ons land: de medewerkers van de Europese Commissie. “Moest ik zelf in de ‘rand’ wonen zou ik me, denk ik, eerder storen aan al die ‘branchées’ van

de Europese commisie die noch Nederlands noch Frans spreken. En bovendien ook geen gemeentebelastingen hoeven te betalen (net omdat ze bij die fuckin’ commisie werken) hoewel ze er wél wonen en bovendien nog een loon hebben om ‘U’ tegen te zeggen…” De hoeveelheid taalfouten doet ons vermoeden dat koala zelf nauwelijks Nederlands spreekt, maar dat heeft u niet van ons gehoord.

De forumnerds van het VTK-forum hebben nooit op een vervalste verkiezing meer of minder gekeken, en dat was deze week niet anders. Als iemand ontdekt dat je meerdere keren kan stemmen voor ‘de Wijste Prof ’, duurt het maar twee posts voor Andyvy opwerpt: “Dat lukt inderdaad… iemand zin om een scriptje te schrijven?” Meteen wordt duidelijk hoe Bart Somers herverkozen kon worden als voorzitter van OpenVLD. We verlaten u dan ook met een correcte observatie van Blind_Guardian: “Altijd hetzelfde met dat liberaal tuig.” ¶ SCHAMPER SATIRE

HET VOLK

voor 500 euro je huwelijk, je begrafenis en de doopsels van je eerste vijf kinderen verzorgd krijgt. De tienbeurtenkaart betaalt zichzelf enkel terug als je van plan bent te kweken als konijnen.

39

6jiZjgh" Zc lZgZaYX^cZbV ^c YZ VaaZgWZhiZ dbhiVcY^\]ZYZc/ J^ihiZ`ZcY WZZaY! ]ZaYZgZ 9daWn Y^\^iVaZ `aVc` Zc bdYZgc o^iXdb[dgi#

<EJE0 ÉJ>;H; M?BB 8; 8BEE:Ê

HijY^d H`dde ]ZZ[i dd` ZZc jc^Z` ;^abXV[

* 8>C:B6¼H ;>AB86;w H^ci"6ccVeaZ^c +( .%%% <Zci q IZa/ %. ''* %- )* q lll#hijY^dh`dde#WZ