ΘΥΜΑΤΑ TRAFFICKING Η παράνομη εμπορία και διακίνηση γυναικών με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, την αναγκαστική εργασία, τον αναγκαστικό γάμο και γενικότερα άλλες μορφές σύγχρονης δουλείας είναι μέρος του γενικότερου φαινομένου της παράνομης εμπορίας και διακίνησης ανθρώπων. Ειδικότερα το trafficking γυναικών με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση έχει αποτελέσει αντικείμενο ιδιαίτερης μελέτης. Πρώτον γιατί αποτελεί ίσως την πιο διαδεδομένη μορφή του trafficking στο δυτικό κόσμο - και στη χώρα μας - και δεύτερον γιατί υπάρχουν πτυχές του φαινομένου, ιδιαίτερα σε σχέση με τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των θυμάτων, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με το φύλο τους. Το trafficking των γυναικών είναι με άλλα λόγια μια από τις σύγχρονες μορφές βίας κατά των γυναικών.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΗΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΔΥΟ ΑΛΛΟΔΑΠΕΣ-ΘΥΜΑΤΑ TRAFFICKING
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ 24ΧΡΟΝΗΣ ΜΟΛΔΑΒΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΜΟΝΤΙΑΝ «Μας σημάδευε με ένα πιστόλι με σιγαστήρα, λέγοντας ότι θα μας σκοτώσει» Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Μοάρα Ντομνεάσκα της Μολδαβίας. Η οικογένεια της Μαρίας Μοντιάν ζούσε κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, στερούμενη ακόμα και βασικά αγαθά. Ήρθε στην Ελλάδα όταν μία γνωστή της την ενημέρωσε ότι ξέρει κάποιον Βασίλη, ο οποίος της είπε ότι θα την προσλάμβανε για να προσέχει το παιδί του και να καθαρίζει το σπίτι του. Στο κόλπο ήταν ο οδηγός λεωφορείου των ΚΤΕΛ, ο οποίος φρόντισε να περάσει απ’ όλους τους ελέγχους. Το μαρτύριο για τη Μαρία ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι της στην Αθήνα και άρχισε να βλέπει το πραγματικό πρόσωπο του Βασίλη: «Από τη μέρα εκείνη η ζωή μου έγινε κόλαση. Ο Βασίλης ερχόταν κάθε βράδυ και χτυπώντας και απειλώντας συνουσιαζόταν μαζί μου στο ξενοδοχείο όπου με είχαν φυλακισμένη για δέκα ημέρες. Μετά με πήγαν σε υπόγειο της οδού Κροκιδά, στον Άγιο Παντελεήμονα. Μέσα σε αυτό έμεναν, εκτός από εμένα, άλλες επτά Μολδαβές». Στο διαμέρισμα της οδού Κροκιδά τα βασανιστήρια ήταν αβάστακτα: «Με πλησίασε, τραβώντας τα μαλλιά μου. Με έριξε με τη βία στο κρεβάτι, λέγοντας: “Εδώ που ήρθες θα μου κάνεις όλες τις χάρες”. Εγώ κάλεσα σε βοήθεια και τότε εκείνος με χτύπησε με τα χέρια του στο κεφάλι. ΄Επειτα
άρπαξε ένα μαχαίρι και άρχισε να με απειλεί ότι θα με σκοτώσει, ακουμπώντας το σε όλα τα σημεία του κορμιού μου, λέγοντας: “Ξέρεις πόσες γυναίκες είχα σαν κι εσένα και όπως θέλω και όποτε θέλω τις έχω; Δεν θα μου χαλάσεις τη δουλειά που κάνω εδώ και είκοσι χρόνια. Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Εχω τρία από τα καλύτερα μαγαζιά”. Μη μπορώντας να αντιδράσω καθόλου, ο Βασίλε ήρθε σε συνουσία μαζί μου και καθ’ όλη τη διάρκεια της πράξης με απειλούσε με το μαχαίρι, μου έκλεινε το στόμα και τραβούσε τα μαλλιά μου». Την ίδια τύχη είχαν και οι υπόλοιπες κοπέλες τις οποίες εκπόρνευε ο Βασίλε σε οίκους ανοχής στον Αγιο Παντελεήμονα: «Χτυπούσε συνεχώς εμένα και τις υπόλοιπες κοπέλες με γροθιές για να δεχτούμε να δουλέψουμε ως εκδιδόμενες για λογαριασμό του. Μας έλεγε ότι θα μας σκοτώσει, ότι έχει σκοτώσει και άλλους ανθρώπους και κανείς δεν θα μάθει τι απογίναμε, καθώς κανένας δεν γνωρίζει που είμαστε. Κατά τις απειλές του μας σημάδευε με ένα πιστόλι με σιγαστήρα, λέγοντας ότι θα μας σκοτώσει χωρίς να ακουστεί. Με τις απειλές αυτές βίαζε εμένα και τις υπόλοιπες γυναίκες. Οταν με βίαζε, δεν χρησιμοποιούσε ποτέ προφυλάξεις. Οταν μας άφηναν μόνες, μας κλείδωναν. Εγώ με τρεις γυναίκες κοιμόμασταν σε ένα στρώμα. Στο σπίτι κλαίγαμε και φωνάζαμε και τότε ερχόταν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που νοίκιαζε ο Βασίλε, στον οποίο, όπως καταλάβαινα, έλεγε απλά να κάνει ησυχία». Το μαρτύριό της τελείωσε όταν κατάφερε να δραπετεύσει από το διαμέρισμακελί διαφεύγοντας την προσοχή του προαγωγού.
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ 22ΧΡΟΝΗΣ ΑΝΤΙΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΓΗΡΙΑ «Αναγκάστηκα να φάω καρδιά πάπιας και να πιω μια κούπα βρόμικο νερό» Η 22ΧΡΟΝΗ Αντίσα ζούσε με τα οκτώ αδέρφια της στην πόλη Κάνο της Νιγηρίας. Το βιοτικό επίπεδο της οικογένειάς της ήταν πολύ χαμηλό, καθώς ο πατέρας της ήταν αλκοολικός και η μητέρα της εργαζόταν περιστασιακά. «Αποφάσισα να θυσιαστώ για την οικογένειά μου που ζούσε μέσα στη φτώχεια και να δεχτώ την πρόταση που μου έγινε. Ο Ντάνιελ -προαγωγόςμου είπε ότι θα έπρεπε να περάσω τη διαδικασία του βουντού ώστε να είναι εκείνος και το “αφεντικό” σίγουροι ότι δεν θα αθετήσω τη συμφωνία μας. Ο ιερέας του βουντού πήρε όλα τα υπάρχοντά μου, λέγοντας ότι από τα χρήματα που θα κέρδιζα στην Ελλάδα θα έπρεπε να του στείλω 1.000 ευρώ. Στα στάδια της διαδικασίας του βουντού, που διήρκεσαν περίπου ένα μήνα, αναγκάστηκα να κάνω φρικτά πράγματα, όπως να φάω καρδιά πάπιας, να πιω μια κούπα με βρόμικο νερό, ενώ επίσης έκοψαν τρίχες από τα μαλλιά μου και μέρος από τα νύχια μου. Ο Ντάνιελ μού είπε ότι δεν θα έπρεπε να πω τίποτα και σε κανέναν, ειδικά στην Αστυνομία, για τη δουλειά που θα έκανα, καθώς σε διαφορετική περίπτωση -και λόγω του βουντού- η οικογένειά μου θα πέθαινε», περιγράφει. Με την άφιξη της Αντίσα στο Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ένας αστυνομικός έλεγξε το διαβατήριό της χωρίς να διαπιστώσει ότι οι σφραγίδες
που υπήρχαν σε αυτό είναι πλαστές και της επέτρεψε να περάσει. Στην Αθήνα την παρέλαβε μία γυναίκα με το όνομα Λόβετι, η οποία εκπόρνευε και άλλες γυναίκες: «Για να πειστεί ότι δεν θα μιλήσω σε κανέναν με εξανάγκασε να βάλω το χέρι μου στο αναμμένο μάτι της κουζίνας, ενώ έκοψε τρίχες από τα μαλλιά μου και τμήμα των νυχιών μου. Άρχισε να μου δίνει εντολές. Μου είπε ότι εάν η ερωτική επαφή με τους πελάτες πραγματοποιείτο στο αυτοκίνητο θα κόστιζε 20 ευρώ και σε ξενοδοχείο 30 ευρώ, το δωμάτιο του οποίου θα πλήρωναν εκείνοι. Μου έδωσε να φορέσω προκλητικά ρούχα και μου είπε να μιλώ προκλητικά στους διερχόμενους άνδρες της οδού Σωκράτους. Με εξανάγκαζαν να εκδίδομαι στις οδούς Σωκράτους και Αθηνάς και να έρχομαι σε ερωτική επαφή με περίπου δέκα άνδρες την ημέρα, οι οποίοι πολλές φορές ήταν βίαιοι και με χτυπούσαν. Τις ημέρες που είχα περίοδο η Λόβετι με εξανάγκαζε να εργάζομαι χορηγώντας μου διάφορα φάρμακα ώστε οι πελάτες να μην καταλαβαίνουν τίποτα. Από την εργασία μου η Λόβετι μου έχει παρακρατήσει -σε διάστημα περίπου δύο ετών- το ποσό των 34.000 ευρώ, ενώ στην οικογένειά μου έστειλα μόνο δύο φορές χρήματα, τα οποία είχα καταφέρει να κρύψω. Την πρώτη 180 ευρώ και τη δεύτερη 120 ευρώ». Όλο αυτό το διάστημα η Αντίσα δεν σταματούσε να τους ζητάει να την αφήσουν ελεύθερη: «Ζήτησα από τη Λόβετι να με αφήσει να φύγω. Της το έλεγα συνέχεια. Την τελευταία φορά που αρνήθηκε πήρα ένα μαχαίρι υπό τεράστια ψυχολογική φόρτιση και την απείλησα ότι, αν δεν με αφήσει να φύγω, θα τη σκοτώσω. Εκείνη φοβήθηκε και με άφησε να φύγω. Θέλω να προσθέσω ότι κατάφερα να ξεπεράσω το φόβο του βουντού με τη βοήθεια των εργαζομένων της ΜΚΟ Νέα Ζωή». Τις βιάζουν για να κάμψουν το ηθικό τους και να γίνουν άβουλα όντα
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: http://www.e-typos.com/gr/ellada/article/119135/marturies-sok-apo-duoallodapes-thumata-trafficking-me-viaze-kathe-mera-horis-na-hrisimopoieiprofulaxeis/