Ο Κρίκος και ο Πρόσκοπος - τεύχος 31

Tριμηνιαία Περιοδική Έκδοση της Προσκοπικής Κίνησης

Τεύχος 31 • Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2010

Διανέμεται Δωρεάν, Πτολεμαίων 1, 11635 Αθήνα

World Scout Μoot, Kenya th 13 • ρη πο άμ Τζ κό πι κο οσ 4 Πανελλήνιο Πρ ώπη Κόκκινα Χαλιά • Έτοιμοι για απογείωση • Περιπέτεια στην Ευρ 0

edito

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΣΩΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ Πτολεμαίων 1, 11635 ΑΘΗΝΑ Τηλ.: 210 7290046, Fax: 210 7236561 www.sep.org.gr – sep@sep.org.gr ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ: 6946

ΕΚΔΟΤΗΣ ΣΩΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ oproskopos@sep.org.gr

EΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ Μανίκης Δημήτρης

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ Σφλώμου Mαριάνθη msflomou@sep.org.gr

ART DIRECTOR Συμεωνίδου Αθηνά

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ Καραϊσκου Βασιλεία

EΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ Will com. EΠΕ

Στο τεύχος αυτό συνεργάστηκαν :

Κείμενα στον Κρίκο έγραψαν: Αντωνιάδου Νικολέττα Βαξεβανόπουλου Μαίρη Βλαχάκης Γιάννης Ιακώβου Θεόδωρος Καραμάνης Άγγελος Κεράνη Ματίνα Κορρές Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου Στέλιος Κωτσής Κώστας Λυγερός Χρήστος Μαρούδας Σωτήρης Μπίρτσας Βασίλης Παραδείσης Νίκος Σπύρου Γιάννης Φιλιππάτου Μεταξούλα Χαλιάσος Ευθύμιος Χατζηγιακουμής Δημήτρης Χριστοδουλάρας Αλέξανδρος

Περιεχόμενα

01 02

09

Editorial

Τζάμπορη

Εκεί που το όνειρο συμβαίνει...

Συνέντευξη

Κόκκινα Χαλιά

11

Περιβάλλον

Το ρίξαμε... στην ανακύκλωση!

12

Λυκόπουλα

Εδώ Πολυτεχνείο...

16

Περιπέτεια στην Ευρώπη

19

Ασφαλής περιήγηση στο Ίντερνετ

Πρόσκοποι

20

24

26

28

Μoot

13th World Scout - Kenya, Africa

Ανιχνευτές

Άκρα Ανατολικά

Ταξίδι

Στην άλλη πλευρά της Γης

Ιστορία

Από το Μπαλίκεσιρ στη Μυτιλήνη!

30

Προσκοπικό πρατήριο

32

Ο Κρίκος

ο πρόσκοπος

▼

Βαξεβανοπούλου Μαίρη Καντζούρα Νάντια Μαρούδας Σωτήρης Μπαλάσκας Στρατής Μπενά Μαρία Μπιρλιράκη Βάσια Ορφανάκος Κωνσταντίνος Πέτσιου Νίνα Σταυρίδης Δημήτρης Σφλώμου Μαριάνθη Τσεσμελόπουλος Νεκτάριος Φράγκου Μαριάννα Χατζηδιαμαντής Χρήστος

1

τζάμπορη

Δε θα ξεχάσω ποτέ:

Τα ραδιοφωνάκια σε κάθε γωνία του camping συγχρονισμένα στο σταθμό του Jambo-radio. Τον πανικό που επικρατούσε στις τουαλέτες κάθε πρωί!

Το ρίγος που με διαπέρασε κατά το άναμμα της Φλόγας Τις επιβλητικές κατασκευές που ίσως κάποια μέρα καταφέρω να κάνω με την Ομάδα μου Την ίωση που ταλαιπώρησε το μισό Τζάμπορη με τον «Τζαμπορο-πυρετό». Το … στην αρχή λίγο, μετά πολύ, για άλλους άγευστο και για άλλους εύγευστο… φαγητό! Τον Αστερισμό των 100 χρόνων

Eκεί που το όνειρο συμβαίνει... Τζάμπορη! ▼

2

ο πρόσκοπος

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Την φαντασμαγορική Γιορτή Έναρξης Την συγκινητική Γιορτή Λήξης Την κραυγή της Ομάδας μου Το όνομα της Υποκατασκήνωσης μου Τις μέρες που έζησα Τους φίλους που έκανα Το Τζάμπορη…

Αγαπητό μου ημερολόγιο, Η ώρα είχε φτάσει κ αι η αγωνία είναι μεγά λη. Κοιτάω την είσοδο… Τα πρώτα παιδικ ά πρόσωπα άρχισαν να α χνοφαίνονται στην είσοδο. Κάποια κουρασμένα, α λ λ ά όλ α χ αμογελ αστά, γεμάτα απορία κ αι αν υπομονησία. Τι θα συμβεί άραγε στο Τζάμπορη; Κανείς δεν ξέρει…

από τη Νίνα Πέτσιου

Κάθε Ομάδα που φτάνει, συνοδευόμενη από τις μασκότ της Υποκατασκήνωσης που ανήκει, ξεκινούν να γνωρίσουν τον χώρο και τους ανθρώπους του Τζάμπορη. Κι επειδή όπως λέει ένα ρητό, «όπως στρώνουμε, κοιμόμαστε» αμέσως οι ενωμοτίες άρχισαν να φτιάχνουν την γωνιά τους. Μέχρι το βράδυ οι περισσότεροι (αν και κατάκοποι από το ταξίδι και το στήσιμο) είχανε τελειώσει. Μετά το βραδινό η Ομάδα, συγκεντρώνεται για να περάσει το πρώτο βράδυ στο Τζάμπορη. Επιτέλους ο χώρος έχει αρχίσει να παίρνει ζωή! Παντού ακούγονται κραυγές, φωνές τραγούδια και ΓΕΛΙΟ!!! Το Τζάμπορη μόλις ξεκίνησε... Ξημέρωμα 2ης μέρας. Μπαίνουμε σε Τζαμπορο-ρυθμούς. Μαζευόμαστε για πρώτη φορά όλοι στην Κεντρική Αρένα και μετά από την ομιλία του Αρχηγού Θοδωρή Κεφαλά και του Δημάρχου των Καμένων Βούρλων, ακολουθεί Αγιασμός από τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος. Το μεσημέρι, το Προσκοπικό χωριό ανοίγει τις πύλες του και οι περισσότεροι τρέχουν για να προλάβουν να περιηγηθούν. Έχοντας 75 σημεία, όπου μπορούσες να ασχοληθείς και να κάνεις από κατασκευές μέχρι body painting και πτήση με αεροπλάνο, θύμιζε σωστό μελίσσι! Ακόμα και οι 5 μέρες δεν σου φτάνουν να τα εξερευνήσεις όλα! Το απόγευμα, οι Ομάδες έρχονται αντιμέτωπες με το πρώτο παιχνίδι του Τζάμπορη. Ένα παιχνίδι, πρόκληση! Το «ΠΡΟΚΛΗΣΗ 100» λοιπόν μας προ(σ)καλεί να καλύψουμε και τις 100 απαιτήσεις της εκατονταετίας. Οι ενωμοτίες μας πηγαίνουν από την Κεντρική Αρένα, την Υποκατασκήνωση, τους χώρους του Τζάμπορη, ως και το χωριό των Καμένων Βούρλων!

ο πρόσκοπος

▼

Τα απέραντα χιλιόμετρα που κάναμε μέχρι να βρούμε την ενωμοτία που θα αδελφοποιηθούμε.

3

τζάμπορη

▼

4

ο πρόσκοπος

προσωπική φρουρά του! Οι «μονομαχίες» των ενωμοτιών στα παιχνίδια στο νερό προσφέρουν θέαμα, ενώ οι γνώσεις των προσκόπων στο «Περσέπολις» εκπλήσσουν τους κατοίκους της Περσίας. Η ιστιοπλοΐα όμως, ιδίως γι αυτούς που δεν προέρχονται από ναυτοπροσκοπικά συστήματα, είναι μοναδική εμπειρία. Το πλήρωμα της κάθε βάρκας, εκτελώντας πάντα τις εντολές του «καπετάνιου», κλέβει χρόνο και χαίρεται τον ήλιο, τη θάλασσα και την ομορφιά του τοπίου. Μία μέρα από αυτές, ταξιδεύουμε. Ταξιδεύουμε στους Δελφούς… ταξιδεύουμε στο χρόνο. Φτάνοντας στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών η αναζήτηση για το χαμένο χρησμό της Πυθίας ξεκινάει. Ενώ επισκεπτόμαστε όλους τους χώρους, το μυαλό μας γυρνάει χιλιάδες χρόνια πίσω, στην αρχαία Ελλάδα και στην πολιτιστική κληρονομιά που μας άφησε. Στον επόμενο μας σταθμό, το Γαλαξίδι, γνωρίζουμε την ιστορία, τα ήθη και έθιμα, την ναυτική παράδοση και τον πολιτισμό αυτού του τόπου. Οι άνθρωποι φιλόξενοι, μας υποδέχονται εγκάρδια και απαντούν στις ερωτήσεις μας, παρόλο που είμαστε σίγουροι ότι μέσα σε 5 ημέρες έχουν ακούσει αυτές τις ερωτήσεις πολλές φορές. Τα βράδια είχαμε πολλές επιλογές. Μπορούσαμε να συμμετάσχουμε στο πιο πρωτότυπο «beach party» και να είμαστε εμείς αυτοί που θα υπογράψουμε το μεγάλο συμβόλαιο οργάνωσης

ο πρόσκοπος

▼

Πίσω για φαγητό, και έτοιμοι για τη Γιορτή Έναρξης. Αίγαγροι, Αρκούδες, Γυπαετοί, Φλαμίνγκο και Φώκιες μπαίνουν στην Κεντρική Αρένα κάνοντας αισθητή την παρουσία τους. Η γιορτή ξεκινάει… Παρουσίαση των περιοχών που συμμετέχουν και το Τραγούδι του Τζάμπορη ακούγεται για πρώτη φορά μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού! Ο φαντασμαγορικός ιστός αναδεικνύεται μέσα από τον υπέροχο φωτισμό και το άναμμα της φλόγας, ζεσταίνει τις καρδιές μας. Η συναυλία των Mafioners δυναμώνει την ατμόσφαιρα. Τζαμπορωθήκαμε για τα καλά! Τις επόμενες ημέρες οι δραστηριότητες χωρίζονται ανά Υποκατασκήνωση. Στο «Copa Proscopadores» οι ενωμοτίες παθιάζονται με τα αθλητικά παιχνίδια, στα οποία προσπαθούν να ξεπεράσουν ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό. Στο «Τζάμπορηland», τα παιδιά διασκεδάζουν με το πρωτότυπο λούνα παρκ που έχει στηθεί. Στην πίστα αναρρίχησης, ο στόχος της κορυφής μας κάνει να βάλουμε τα δυνατά μας. Στους «Φύλακες της Μάσκας» αποδεικνύουμε την αξία μας για να μας χρίσει και εμάς ο μεγάλος Μάγος «ΦΥΛΑΡΧΟΥΣ». Τις ημέρες που πηγαίνουμε στη θάλασσα, τις απολαμβάνουμε απίστευτα. Από τη μία γινόμαστε για λίγο ναυαγοί κατασκευάζοντας μία σχεδία (απορώ πως τα κατάφεραν και ανέβηκαν οι ενωμοτίες!), από την άλλη προσπαθούμε να κερδίσουμε εμείς την εμπιστοσύνη του πρίγκιπα της Περσίας για να χρίσει εμάς

5

τζάμπορη

▼

6

ο πρόσκοπος

ο πρόσκοπος

▼

πάρτυ του επόμενου Τζάμπορη! Μπορούσαμε επίσης να ταξιδέψουμε σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας, μόλις με έναν πλατύγυρο για να φτιάξουμε τον δικό μας κατασκηνωτικό οδηγό. Μπορούσαμε ακόμα να αναδείξουμε το ταλέντο μας! Στο «Τζάμπορη έχεις ταλέντο» μέσα από τραγούδια, χορούς, μιμήσεις, θέατρο και άλλα η διασκέδαση, το άφθονο γέλιο ήταν δεδομένα! Τέλος μπορούσαμε κιόλας να κατακτήσουμε τα Καμένα Βούρλα! Η Ομάδα με την καλύτερη στρατηγική είχε τη νίκη στο τσεπάκι στο «the battle of the Burned Vourls». Η μέρα της εξερεύνησης, όπως και στις κατασκηνώσεις μας άλλωστε, είχε ξεχωριστή σημασία. Φθάνοντας στο Ελευθεροχώρι, πήραμε τις απαραίτητες οδηγίες και τον χάρτη για τον προορισμό μας. Η πορεία κουραστική, αλλά ενδιαφέρουσα συνάμα, μέσα από τις μικρές αποστολές που έπρεπε να φέρουμε εις πέρας. Φτάνοντας στη λίμνη του Καλλιδρόμου ετοιμάσαμε τον χώρο στον οποίο θα μείνει η Ομάδα μας και ξεκουραστήκαμε λίγο. Εκεί μας ενημέρωσαν για την βασική μας αποστολή: Να ζωντανέψουμε «Τον αστερισμό των 100»! Μέσα από δοκιμασίες προσκοπικών γνώσεων, ή διαγωνιστικών παιχνιδιών με άλλες Ομάδες, προσπαθούσαμε να συγκεντρώσουμε όσες περισσότερες δροσοσταλίδες μπορούσαμε, για να τις χρησιμοποιήσουμε μετά ως προσάναμμα. Το βράδυ και αφού είχαμε ολοκληρώσει το στόχο μας, μία προς μία οι ενωμοτίες βοήθησαν με το δικό τους αστέρι να σχηματίσουμε τον αστερισμό των 100. Και όταν το καταφέραμε αυτό αντικρίσαμε ένα μοναδικό θέαμα: τον αστερισμό των 100 να λάμπει στην κορυφή του απέναντι λόφου… ΜΑΓΕΙΑ… Οι μέρες όμως πέρασαν γρήγορα. Και η 8η μέρα έφτασε. Η μέρα της ΓΙΟΡΤΗΣ. Από το πρωί ο χώρος του Τζάμπορη γέμισε με επισκέπτες. Γονείς, φίλοι, βαθμοφόροι και παλαιοί πρόσκοποι, κατακλύζουν τους χώρους για να πάρουν και αυτοί μία μικρή γεύση από τη γιορτή μας. Το Προσκοπικό χωριό σήμερα έχει την τιμητική του, και όλοι τρέχουν να προλάβουν να συμμετάσχουν 7

τζάμπορη

Στο Τζάμπορη με τα

Κόκκινα χαλιά από τους Μαριάννα Φράγκου, Χρήστο Χατζηδιαμαντή & Μαριάνθη Σφλώμου

όπου δεν έχουν συμμετάσχει ακόμα. Όσες ενωμοτίες δεν έχουν προλάβει να πάρουν όλες τις σφραγίδες στο Διαβατήριο τους για τις «Παράλληλες δραστηριότητες», τρέχουν επίσης!!! Το απόγευμα η αναμνηστική φωτογραφία μας τυράννησε, αλλά δεν πτοηθήκαμε. Ήταν πλέον η ώρα της Γιορτής Λήξης. Τα πυροτεχνήματα μας θάμπωσαν. Τα τραγούδια μας συγκίνησαν. Η ομιλία του Αρχηγού άγγιξε την καρδιά μας. Το σβήσιμο της φλόγας, μας έκανε να αρχίσουμε να νοσταλγούμε ήδη τις μέρες που περάσαμε. Αλλά δεν είχαν τελειώσει όλα ακόμα. Τα ΚΟΚΚΙΝΑ ΧΑΛΙΑ ήταν εδώ!!! Παρασυρμένοι από τη μουσική διασκεδάσαμε με την ψυχή μας το τελευταίο βράδυ. Τελευταία ημέρα Τζάμπορη. Οι αγκαλιές, οι αφιερώσεις, οι ανταλλαγές τηλεφώνων δίνουν και παίρνουν. Τα τελευταία «Αντίο» ακούγονται παντού. Οι Ομάδες, σιγά σιγά, παίρνουν το δρόμο της επιστροφής. Ξανακοιτάω τον χώρο, αλλά, ελάχιστα πράγματα έχουν μείνει να σου θυμίζουν τις ημέρες που ζήσαμε. Οι φωνές των παιδιών ακούγονται μόνο από μακριά πλέον. Η θλίψη με πιάνει. Αλλά όχι… Το Τζάμπορη δεν τελειώνει. Γι’ αυτό κοιτάω την είσοδο για μία τελευταία φορά. Και έχω μία ελπίδα. Πως θα ξανανταμώσουμε. ΑΝΤΙΟ ΤΖΑΜΠΟΡΗ. ▼

8

ο πρόσκοπος

έχουν περάσει περισσότερο από δύο χρόνια, τουλάχιστον έτσι το νιώθουμε. Περάσαμε πάρα πολύ καλά μας βοήθησε. Νομίζω ότι το χειριστήκαμε, σύμφωνα και με τους χαρακτήρες μας με τον καλύτερο τρόπο και δόξα το Θεό μέχρι τώρα μόνο θετικά έχω να θυμηθώ. Εντάξει υπήρχαν και κάποιες αρνητικές στιγμές, όπως υπάρχουν πάντα, σε όλους και για όλα αλλά πραγματικά ήταν πολύ πολύ λίγες. Φώτης : Γενικά όταν μπλέκεις με την τηλεόραση πολλοί λένε ότι είναι δίκοπο μαχαίρι όμως σημασία έχει πως θα το χειριστείς. Εγώ πιστεύω ότι από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε το παιχνίδι μάλλον το χειριστήκαμε καλά, γιατί φτάσαμε και στον τελικό, πήραμε μια καλή θέση. Και είναι και ένα σχολείο γιατί βλέπεις πως τρέχουν τα πράγματα πίσω από τις κάμερες, πως δουλεύουν οι εταιρείες και αργότερα όταν βγεις στο χώρο σε βοηθάει το γεγονός ότι συμμετείχες. Βέβαια πολλοί πιστεύουν ότι έχουν λύσει και πολλά θέματα με το που βγαίνουν από τέτοια παιχνίδια. Μπορεί να έχεις κερδίσει την προβολή αλλά χρειάζεται και σωστός χειρισμός μετά για να παραμείνεις στο χώρο. Τα σόου ταλέντων έχουν κατηγορηθεί για πολλά μεταξύ των οποίων ότι με μεγάλη ευκολία και σε μικρό χρονικό διάστημα από άσημος μπορείς να γίνεις διάσημος δημιουργώντας παράλληλα και ένα αρνητικό πρότυπο για τους νέους. Εσείς τι πιστεύετε γι’αυτό; Πιστεύετε ότι κάποιος πρέπει να δυσκολευτεί για να εκτιμήσει ενδεχομένως; Φώτης : Η αλήθεια είναι ότι έχει παραγίνει αυτό. Και όταν

λέμε έχει παραγίνει εννοούμε ότι στην Ελλάδα έχουν ήδη πάρα πολλούς τραγουδιστές, ανθρώπους που ασχολούνται με τη μουσική οι οποίοι είναι όντως πολύ καλοί και χαραμίζονται, δηλαδή είτε από λάθος επιλογές είτε επειδή δεν έχουν την ευκαιρία να δείξουν αυτό που είναι. Γιατί και στην Ελλάδα δεν υπάρχουν και τόσες ευκαιρίες να αναδείξεις τη δουλειά σου,

ειδικά οι μπάντες, οι σόλο καλλιτέχνες δεν έχουν πρόβλημα. Γιώργος : Έχω την αίσθηση ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Σίγουρα

πολλές φορές μπορεί να δοθεί η εντύπωση ότι ξεκινάς και κερδίζεις μια εύκολη δημοσιότητα η οποία όμως σημειωτέον είναι πρόσκαιρη, δηλαδή όπως έρχεσαι, έτσι φεύγεις σε κάθε χώρο. Είτε δουλεύεις σε τράπεζα, είτε είσαι σε δισκογραφική

εταιρεία. Όσο πιό προσεκτικά κάνεις τη δουλειά σου τόσο πιό εύκολο είναι να πετύχεις, μ’αυτό θέλω να πω ότι σαφώς και να σου δώσει κάποιος μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να συμμετέχεις σε ένα τηλεοπτικό σόου είναι πολύ σημαντικό βήμα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχεις πετύχει και κάτι ουσιαστικό. Το ουσιαστικό έρχεται μέσα από τη διάρκεια, μέσα από τα χρόνια, μέσα από τη δισκογραφία και σίγουρα κατά τη γνώμη μου και μέσα από το χαρακτήρα που κουβαλάς. Εκατό τοις εκατό μέσα από το χαρακτήρα. Γιατί ο κόσμος καταταλαβαίνει το τι είσαι. Αν έχεις καθαρό πρόσωπο, καθαρά μάτια, από τι προέρχεσαι, ποιά είναι η οικογένειά σου. Και έτσι θέλω να πιστεύω γιατί και εγώ με αυτή την πεποίθηση ζω. ο πρόσκοπος

▼

Γίνατε ευρέως γνωστοί από ένα σόου ταλέντων. Περιγράψτε μας λίγο την ατμόσφαιρα που επικρατούσε εκεί. Τι σας άρεσε περισσότερο και τι λιγότερο; Γιώργος: Γενικότερα πολύ όμορφη εμπειρία. Νομίζω για εμάς

9

τζάμπορη

περιβάλλον

Στο f/b αναφέρεται στο βιογραφικό σας ότι το όνομα του συγκροτήματος προκύπτει από τη λέξη «χαλιά» που συμβολίζει για το γκρουπ την πραγματικότητα, το έδαφος, τον ρεαλισμό, την προσγείωση και το «κόκκινα» συμβολίζει το πάθος, την ένταση. Προσπαθείτε δηλαδή με λίγα λόγια να ισορροπήσετε ανάμεσα σε δύο αντίθετες έννοιες; Γιώργος : Όταν ξεκινήσαμε να ψάχνουμε για όνομα αυτός που

Γιώργος ήτανε της πιό ποπ σκηνής, εγώ πέρασα αρχικά από hard rock, μετά πήγα στα progressive, μετά πήγα στα fusion, μετά άρχισα να προσπαθώ να ακούω λίγο τζάζ να δω τι γίνεται. Όλοι μας έχουμε ακούσει λίγο πολύ απ’όλα απλά νομίζω ότι η εικόνα του καθενός δείχνει και τα ακούσματά μας... Γιώργος : και το αποτέλεσμα είναι ένα μίγμα το οποίο έδεσε. Και γι’αυτό προσπαθούμε να τιθασεύσουμε λίγο τους εαυτούς μας και να βρεθούμε σε ένα πιό κοινό μουσικό τόπο με όσο το δυνατόν αυστηρά πλαίσια. Πως τα πάτε με τη δημοσιότητα που έχει μπει στη ζωή σας; Είναι κάτι που σας αρέσει, σας είναι αδιάφορο, σας διασκεδάζει...; Φώτης : Στην αρχή όταν για παράδειγμα πας σε μια καφετέ-

ρια και κόσμος οποιασδήποτε ηλικίας σε αναγνωρίζει, εγώ προσωπικά στην αρχή είχα σοκαριστεί σε βαθμό που να μη βγαίνω από το σπίτι μου. Έρχεται πάλι αυτό που είπε ο Γιώργος πριν σχετικά με το από που «έρχεται» ο κάθε ένας, τι κουβαλάει από το σπίτι του, γιατί πολλοί έρχονται και δεν είναι έτοιμοι και δε ξέρουν πως να το χειριστούν. Στην αρχή είναι γοητευτικό αλλά και παράξενο απλά μαθαίνεις να ζεις μ’αυτό και να ξέρεις ότι υπάρχουν και όρια και ότι πάνω απ’όλα αυτό είναι η δουλειά σου την οποία την κάνεις στην ουσία γι’αυτό τον κόσμο. Γιώργος : Το πιό σημαντικό νομίζω ότι όλα αυτά είναι τόσο πρόσκαιρα. Σημασία έχει για εμάς να κάνουμε καλά τη δουλειά μας, να είμαστε καλοί στη σκηνή. Όταν ξεκινάς να κάνεις μουσική πρέπει να σκέφτεσαι και τον τόπο που θέλεις να φτάσεις και το κοινό που θες να έχεις και το πως και που θέλεις να απευθύνεσαι και καλό είναι να μη σκέφτεσαι τόσο το δημόσιο κομμάτι γιατί έρχεται αναγκαστικά γιατί πρέπει να εκτεθείς. Εμείς προσπαθούμε να αποφεύγουμε αυτή τη διαδικασία όσο γίνεται και να επιλέγουμε που θα πάμε και θα πάμε όταν έχουμε κάτι καινούργιο να πούμε. ▼

10

ο πρόσκοπος

Το τελευταίο σας και πολύ εντυπωσιακό βίντεοκλιπ παρουσιάζει δύο ερωτευμένους που ρισκάρουν τα πάντα για τον ερωτά τους. Εσείς ρισκάρετε γενικά στη ζωή σας προκειμένου να πετύχετε αυτό που θέλετε; Γιώργος : Προσωπικά δεν είμαι άνθρωπος των άκρων. Προ-

Στο πλαίσιο του Προγράμματος Ανακύκλωσης Κινητών Τηλεφώνων και Αξεσουάρ που υλοποιείται σε συνεργασία με τη Vodafone εδώ και 3 συναπτά έτη, κατά τη διάρκεια του 4ου Πανελλήνιου Προσκοπικού Τζάμπορη πραγματοποιήθηκε το «Vodafone Πρόκληση 100». Πρόκειται για ένα μεγάλο παιχνίδι σταθμών όπου 2.500 Πρόσκοποι από όλη την Ελλάδα έπαιξαν με θέμα το περιβάλλον και το… έριξαν στην ανακύκλωση! Ευχαριστούμε θερμά όλους τους Βαθμοφόρους που συνετέλεσαν στην επιτυχία του! Από τη Μαίρη Βαξεβανοπούλου

τιμώ να γνωρίζω τι θα κάνω. Στη δουλειά μου μ’αρέσει να ρισκάρω αλλά μέχρι εκεί που αντέχω ως ένα σημείο. Γενικά δε μου αρέσει η χωρίς λόγο υπερβολή. Φώτης : Ούτε κι εγώ είμαι άνθρωπος που ρισκάρει. Στηρίζομαι περισσότερο στις πιθανότητες. Αν ξέρω ότι κατά 20% το παιχνίδι είναι χαμένο δε θα πάρω σε καμμία περίπτωση το ρίσκο. Πείτε μας την πρώτη λέξη που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη λέξη «Πρόσκοπος». Γιώργος : Συνέπεια για μένα, με την έννοια της οργάνωσης.

Επειδή πάρα πολλοί φίλοι μου είναι Πρόσκοποι πιστεύω ότι ο Προσκοπισμός έχει να προσφέρει πολλές όμορφες εμπειρίες. Φώτης : Στρατός. Δε μου αρέσει έτσι όπως ακούγεται αλλά γενικά με τις ομάδες έχω ένα ζήτημα επειδή με ενοχλεί πάρα πολύ ο φανατισμός. Πως περάσατε στο Τζάμπορη; Γιώργος : Από τις πιό ωραίες εμπειρίες συναυλιακά. Είχε παρά

πάρα πολύ κόσμο, ήτανε από τις πιό μεγάλες συναυλίες που έχουμε κάνει. Φώτης : ... κι ήταν και πολύς κόσμος κουρασμένος! Ποιά είναι τα άμεσα σχεδιά σας;

Εμφανίσεις κάθε Σάββατο στο Hotel Lift στην Αγία Παρασκευή όπου σας περιμένουμε όλους. Είναι ένα πολύ μεγάλο Party! Ετοιμάζουμε το video clip για το καινούριο τραγούδι «Σε θέλω απόψε» και γενικά εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο! ο πρόσκοπος

▼

Τι ακούσματα είχατε και κατά πόσον αυτά επηρέασαν την τωρινή σας δουλειά; Φώτης : Έχουμε και κοινά ακούσματα αλλά για παράδειγμα ο

ανέλαβε και είχε τον πρώτο λόγο ήταν ο Γιώργος Θεοφάνους, του πρότεινα ένα όνομα τότε που ήταν το «Οξυγόνο» και κάτι άλλα που δεν του πολυάρεσαν και αυτός μας πρότεινε το όνομα «Κόκκινα Χαλιά» που στο μυαλό του κάθε ένα μας είχε διαφορετική έννοια. Ο Θεοφάνους είχε στο μυαλό του μια πιό «γκλάμουρ» έννοια τύπου «Red Carpet». Για εμάς όμως λειτουργεί τελείως διαφορετικά. Το κόκκινο είναι το χρώμα του πάθους και συμβολίζει τη δουλειά μας και πόσο την αγαπάμε και πόσο πραγματικά είμαστε παθιασμένοι με αυτό και αφοσιωμένοι – όπως κι εσείς είσαστε με τον Προσκοπισμό – και το «χαλιά» συμβολίζει το έδαφος, την προσγείωση.

Τ ρίξαμε... στην ανακύκλωση!

11

λυκόπουλα

Εδώ Πολυτεχνείο… Όλα άρχισαν, όταν η Ακέλα μας πήγε έναν περίπατο με την Αγέλη στο πάρκο της πόλης μας. Ήταν Σάββατο και ήμουν πολύ χαρούμενος διότι την Δευτέρα δεν θα κάναμε σχολείο. Είχαμε γιορτή για την 17 Νοέμβρη. Και δεν θα κάναμε μάθημα, θα είχαμε γιορτή. από τον Νεκτάριο Τσεσμελόπουλο

Εκεί λοιπόν πήγαμε και με την Ακέλα μας για να παίξουμε και σήμερα… Η αλήθεια είναι πως η Ακέλα σήμερα ήταν ιδιαίτερα λιγομίλητη… Συνέχεια έστελνε κάτι μηνύματα με το κινητό της….Μάλλον τα έστελνε στους άλλους γερόλυκους οι οποίοι δεν είχαν εμφανιστεί καθόλου όλη την ημέρα. Λες και είχαν κρυφτεί μέσα στο πάρκο για να ετοιμάσουν παιχνίδια και να μας κάνουν έκπληξη. Φτάνουμε στον τεχνητό λόφο, φτιάχνουμε τις φωλιές μας και παίρνουμε το δεκατιανό μας. Έπρεπε να πάρουμε δυνάμεις για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις δοκιμασίες της ημέρας. Αφού φάγαμε, η Ακέλα πάει και στέκεται μπροστά από την μεγάλη λακκούβα και μας φωνάζει…Πάντα – πάντα – πάντα…

-Πάντααα φωνάζουμε όλα μαζί με μία φωνή και τρέχουμε να σχηματίσουμε κύκλο γύρω από την αρχηγό μας.

-Καλημέρα και πάλι Λυκόπουλα, μας λέει και όλα μαζί απαντάμε, Καλημέέέέρααααα….

▼

12

ο πρόσκοπος

-Ξέθαψέ με! Σιωπή από όλους μας…μία φωνή πίσω από την Ακέλα ακούστηκε να λέει: Ξέθαψέ με! Η Αρχηγός μας σαστισμένη γυρνάει προς τα πίσω της και ψάχνει να βρεί από πού έρχεται αυτή η περίεργη φωνή που ακούγονταν λές και έβγαινε από ηχεία.

-Ξέθαψέ με! Ακούμε πάλι την ίδια φωνή στον ίδιο τόνο να μας ζητάει να το ξεθάψουμε. Ο κύκλος πια γύρω από την Ακέλα έχει σπάσει και όλοι μας αρχίσαμε να ψάχνουμε πίσω από θάμνους πίσω από δέντρα κάτω από πέτρες… μέχρι που με την άκρη του ματιού μου βλέπω ένα κομμάτι σίδερο να εξέχει μέσα από την μεγάλη λακκούβα…ένα κομμάτι σίδερο το οποίο ήταν σχεδόν θαμμένο μέσα στην άμμο. Πετάγομαι για να προλάβω, φτάνω στην λακκούβα απλώνω το χέρι μου… «Τα παιδιά ζωγραφίζουν και βγάζω το σίδερο στον τοίχο, δυο καρδιές αυτό μέσα από την άμμο. και έναν ήλιο στη μέση, Ένα μεγάλο κομμάτι παίρνω φως απ’ τον ήλιο σίδερο, σαν κάγκελο από εξώπορτα κήπου, και φτιάχνω την αγάπη και λίγο στραβό στραμου λές, πως σ’ αρέσει»… πατσαρισμένο και πολυκαιρισμένο. Πάνω πάνω είχε μία μύτη, λες και ήταν ακόντιο κάποτε, αλλά φαινόταν πως ήταν διακοσμητικό και είχε ένα περίεργο χρώμα…σαν μία μίξη από γαλάζιο και γκρι. Επάνω του είχε ένα μπουκάλι πλαστικό που κρέμονταν με έναν σπάγκο. Το μπουκάλι μέσα του είχε πάγο…ο οποίος είχε αρχίσει να λιώνει και μέσα στον πάγο υπήρχε μία ζελατίνη που μέσα της είχε ένα μήνυμα γραμμένο σε χαρτί.

ο πρόσκοπος

▼

E

δώ Πολυτεχνείο… Όλα άρχισαν, όταν η Ακέλα μας πήγε έναν περίπατο με την Αγέλη στο πάρκο της πόλης μας. Ήταν Σάββατο και ήμουν πολύ χαρούμενος διότι την Δευτέρα δεν θα κάναμε σχολείο. Είχαμε γιορτή για την 17 Νοέμβρη. Και δεν θα κάναμε μάθημα, θα είχαμε γιορτή. Θα είχαμε 3 ολόκληρες μέρες ξεκούραση και έτσι με τόση χαρά που είχα απολάμβανα ακόμα περισσότερο το περίπατο στο πάρκο μας. Περάσαμε από όλα τα πολυσύχναστα μέρη του Πάρκου μέχρι που φτάσαμε στην μία άκρη του. Εκεί που έχουν φυτέψει φοίνικες και έχουν φτιάξει έναν τεχνητό λόφο που έχει παντού γρασίδι, εκτός από ένα σημείο που έχει μία μεγάάάλη λακκούβα με άμμο θαλάσσης . Τον είχαν αφήσει επίτηδες έτσι για να μπορούμε να πηγαίνουμε με τις μπουλντόζες μας όταν μας πήγαιναν οι δικοί μας βόλτα για να σκάβουμε και να κάνουμε έργα. Τα δικά μας έργα.

13

λυκόπουλα

-Γειά σας, με λένε σίδερο…άλλοι με φωνάζουν και κάγκελο. Κάποτε άνηκα σε μία μεγάάάλη Πόρτα. Εκεί έμπαινε και έβγαινε καθημερινά πολύς κόσμος, νέος κόσμος, χαρούμενος κόσμος. Κάθε πρωί ένας φύλακας άνοιγε αυτήν την μεγάλη Πόρτα και το βράδυ ο ίδιος φύλακας την έκλεινε. Ηταν όμορφα εκεί διότι κάθε μέρα άκουγα τον κόσμο που συζητούσε, άλλοι έδιναν ακριβώς μπροστά μας τα ραντεβού τους, κάποιοι πιάνονταν από πάνω μας για να ξεκουραστούν…ήμασταν μάλλον σε πολύ κεντρικό σημείο της πόλης και όλοι μας ήξεραν…. Εχω πολλά να σας πω, αλλά τα μηνύματά μου είναι διάσπαρτα στον χώρο. Πρέπει να ψάξετε καλά και να αγωνιστείτε για να βρείτε και τα άλλα. Το επόμενο μήνυμα θα το βρεί όποιος κερδίσει στο επόμενο παιχνίδι.

Κάποτε άνηκα σε μία μεγάάάλη Πόρτα. Εκεί έμπαινε και έβγαινε καθημερινά πολύς κόσμος, νέος κόσμος, χαρούμενος κόσμος.

Αμέσως η Ακέλα, μας φωνάζει και μας αρχίζει τα παιχνίδια…τι κυνηγητό ήταν αυτό…Όλη η Αγέλη για μισή ώρα να κυνηγιέται γύρω - γύρω μέσα στο πάρκο…να πέφτουμε να κυλιόμαστε στο γρασίδι και να κρυβόμαστε πίσω από τους θάμνους. Ουφ…μου κόπηκε η ανάσα…αλλά η ομάδα που άνηκα κέρδισε και έτσι χαρούμενοι πήγαμε στην Ακέλα για να μας πεί που θα βρούμε το άλλο μήνυμα. Η Ακέλα μας είπε πως θα μας το δώσει, αρκεί να το ανοίξουμε και να το διαβάσουμε μαζί με τα άλλα Λυκόπουλα. Εμείς συμφωνήσαμε και αμέσως αφού πήραμε το επόμενο μήνυμα το ανοίγουμε…ήταν η συνέχεια της αφήγησης του Κάγκελου.

-Ετσι ήταν που λέτε η ζωή μου. Κάποια μέρα όμως πριν από 37 χρόνια περίπου έγινε κάτι περίεργο. Όλος ο κόσμος που καθημερινά μπαινόβγαινε μέσα στον χώρο που στην ουσία μαζί με τα άλλα κάγκελα είχαμε περιφράξει, σταμάτησε να βγαίνει και όλοι άρχισαν απλά μόνο να μπαίνουν…να μπαίνουν να μπαίνουν και Όλοι τους άρχισαν να φωνάζουν κάτι για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, άλλοι για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, άλλοι για παιδεία…Πολλοί από αυτούς δε, τραγουδούσαν, τραγουδούσαν με χαμόγελο στα χείλη σαν να μην φοβόντουσαν τίποτα.ένα από τα τραγούδια που έλεγαν ήταν αυτό: Τότε η Ακέλα μας κάνει νόημα, ξεδιπλώνει ένα χαρτόνι και όλη η Αγέλη μαζί αρχίσαμε να τραγουδάμε, «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο, δυο καρδιές και έναν ήλιο στη μέση, παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη και μου λές, πως σ’ αρέσει»… τι όμορφο και αισιόδοξο τραγούδι… όσο το τραγούδι πήγαινε προς το τέλος του όλοι μας τραγουδούσαμε πιο δυνατά…και πιο δυνατά.

▼

14

ο πρόσκοπος

Το επόμενο κομμάτι του μηνύματος ήταν πίσω από ένα δέντρο. Το ανοίγουμε και διαβάζουμε: -Τα γελαστά παιδιά τραγουδούσαν και άλλα τραγούδια, όπως αυτό που έλεγε, «Η πλατεία ήταν γεμάτη , με το νόημα που 'χει κάτι απ' τις φωτιές. Στις γωνίες και τους δρόμους από συντρόφους οικοδόμους, φοιτητές και συ έφεγγες στη μέση όλου του κόσμου, κι ήσουν φως μου , κατακόκκινη νιφάδα σε γιορτή σε γιορτή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή.» Κάποια στιγμή τα παιδιά αυτά άρχισαν να σκαρφαλώνουν πάνω μας και κρέμονταν όπως τα τσαμπιά με τα σταφύλια στις Κληματαριές. Οι λέξεις τους και οι συζητήσεις τους είχαν περιοριστεί πλέον…Ολοι μιλούσαν μόνο για Ψωμί και παιδεία μέχρι που ξαφνικά αρχίσαμε να νιώθουμε μία ζεστασιά….τελικά ανακαλύψαμε γιατί. Κάποια από τα παιδιά αυτά κρέμασαν επάνω μας ένα γαλανόλευκο ύφασμα αλλά τα χρόνια έχουν περάσει και δεν θυμάμαι ούτε πως ήταν ούτε πως το έλεγαν…

-Σημαία πετάγομαι εγώ…σημαία το λένε. Ελληνική σημαία.

-Μπράβο μου λέει η Ακέλα… Ελάτε να σας δείξω ένα Κόλπο…μας φωνάζει. Και όλοι καθόμαστε να μας δείξει αυτό που ήθελε. Τότε σε ένα μεγάλο χαρτόνι αρχίζει να ζωγραφίζει την Ελληνική σημαία με μία τεχνική έτσι ώστε να μην κάνουμε λάθος τις γαλανόλευκες λωρίδες και να βγαίνει διαβάζοντάς τις, το Ελευθερία ή Θάνατος που μας είχε μάθει πέρσι στο σχολείο η Δασκάλα. Όλοι μας κάτσαμε μετά κάτω και αρχίσαμε να ζωγραφίζουμε στα χαρτιά μας, σωστά, ολόσωστα την Ελληνική σημαία. Αφού τελειώσαμε και με αυτό βρήκαμε το επόμενο μήνυμα ακολουθώντας κάποια ανιχνευτικά που μας οδήγησαν πίσω από μία βρύση. Ανοίγουμε το μήνυμα…

-Έτσι πέρασαν σχεδόν δύο μέρες και οι νεαροί με τις νεαρές που ήταν σκαρφαλωμένοι επάνω μας συνέχισαν τα τραγούδια και τις δυνατές φωνές. Θαρρεί κανείς πως ήταν μία μεγάλη γιορτή, ένα πανηγύρι. Κάποιοι άλλοι ήταν έξω στον δρόμο και μοίραζαν φυλλάδια στους περαστικούς που όσο περνούσε η ώρα άρχισαν να γίνονται και περισσότεροι και περισσότεροι… Εντύπωση μας έκανε που όλο μιλούσαν για Δημοκρατία…λες και δεν είχαν… Ωχ….λέτε να μην είχαν;

κάτι άρχισε να χαλάει, διότι εμφανίστηκαν κάποιοι άλλοι σκυθρωποί άνθρωποι, οι οποίοι στάθηκαν απέναντί μας με όπλα στα χέρια και απειλούσαν τα γελαστά παιδιά πως αν δεν κατέβουν από πάνω μας θα έμπαιναν μέσα με τα τανκς…. Γιατί όμως ; Τους ενοχλούσαν; Κακό ήταν που φώναζαν για ελευθερία και Δημοκρατία; Η ώρα είχε περάσει, και εμείς παίζαμε ένα παιχνίδι, που οι γερόλυκοι είχαν πιαστεί χέρι - χέρι και εμείς τρέχοντας έπρεπε να σπάσουμε την «αλυσίδα» τους και να περάσουμε από την άλλη πλευρά χωρίς όμως να μας πιάσουν…. Μετά τραγουδήσαμε ένα άλλο όμορφο τραγούδι που έλεγε, πως, αν όλα τα παιδιά της γης πιαναν γερά τα χέρια κορίτσια αγόρια στην σειρά και στήνανε χορό…. Αφού τελειώσαμε, η Ακέλα μας είπε πως έχουμε ακόμα δύο μηνύματα να διαβάσουμε…το ένα το είχε στην τσέπη της.

-Τελικά αυτοί που διέταζαν τους σκυθρωπούς ανθρώπους με τα όπλα, δεν ήθελαν να ακούν για Ελευθερία και Δημοκρατία, ή μάλλον δεν ήθελαν να ακούν τα γελαστά παιδιά που είχαν σκαρφαλώσει επάνω μας να φωνάζουνε ζήτω η Ελευθερία, ζήτω η Δημοκρατία. Έτσι έδωσαν διαταγή, την Τρίτη μέρα της μεγάλης αυτής γιορτής να μπούνε μέσα, στον περιφραγμένο από εμάς, χώρο με το τανκ και να σταματήσουν αυτές οι φωνές που έλεγαν πράγματα που δεν τους άρεσαν. Έτσι κι έγινε…με το τανκ πέρασαν από πάνω μας…μας τσαλαπάτησαν…τσαλαπάτησαν και την Ελληνική σημαία…εγώ από την πίεση και την ταλαιπωρία εκείνης της ημέρας κόπηκα από την υπόλοιπη καγκελόπορτα και χάθηκα…Δεν είμαι πλέον μαζί με τα αδέρφια μου τα κάγκελα που παρέμειναν επάνω της….και εδώ και 37 χρόνια περιπλανιέμαι δεξιά και αριστερά. Σε όποιον με βρίσκει του λέω την ιστορία μου, αυτή που είπα και σε εσάς. Αλλά τρομαγμένος με αφήνει ή με πετάει όπου βρει λες και φοβάται κάτι…έτσι ο τελευταίος που με βρήκε ήρθε και με έθαψε σε αυτόν εδώ τον λάκκο. Εκεί που με βρήκατε και εσείς. Μήπως εσείς θα μπορούσατε επιτέλους να με πάτε να συναντήσω την πόρτα μου και τα αδέρφια μου τα κάγκελα; Έχουμε ζήσει μαζί τόσα πράγματα…τόσο έντονες στιγμές…

- Ναιιιιιιιι απαντάμε όλα μας με φωνή γεμάτη θάρρος αλλά και οργή για αυτούς που διέταζαν τους σκυθρωπούς ανθρώπους…αυτούς που τσαλαπάτησαν την καγκελόπορτα και την Ελληνική σημαία. Επιστρέφουμε στην Αγέλη…στοιχισμένοι σε δυάδες και χέρι χέρι με το διπλανό μας Λυκόπουλο…η Ακέλα μας μπροστά με το κάγκελο στο χέρι και δεξιά αριστερά και πίσω μας οι γερόλυκοι που είχαν εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της περιπέτειάς μας με το κάγκελο και μας βοηθούσαν συνέχεια… Περπατούσαμε όλα μας μάλλον σκεπτικά με το μυαλό μας να προσπαθεί συνέχεια να χωρέσει αυτήν την άνανδρη πράξη αυτών που διέταξαν το τανκ… Φτάνουμε στην Αγέλη, πάμε προς τον ιστό…αλλά…Τι είναι αυτό από πίσω του; -Μία παλιά στραπατσαρισμένη καγκελόπορτα…και ένα κάγκελο που της λείπει. Η Ακέλα μας, πάει, γονατίζει από πάνω της, και απαλά απαλά ακουμπάει το κάγκελο που έλειπε στη θέση του…Ευχαριστώ ακούμε μέσα από τους θάμνους…πάλι σαν να ακούγαμε την ίδια φωνή από το ηχείο που ακούσαμε στην αρχή της περιπέτειάς μας που μας φώναζε Ξέθαψέ με. Μπήκαμε μέσα στην φωλιά μας κάπως προβληματισμένα…η Αρχηγός, μας διηγήθηκε μία ιστορία σχετική με την Ειρήνη, την Δημοκρατία και την Ελευθερία…3 έννοιες, 3 ιδέες που είναι για πολλούς δεδομένες αλλά δυστυχώς για πιο πολλούς άπιαστο όνειρο… μακάρι κάποια μέρα να μην χρειαστεί ξανά να σκαρφαλώσει κανείς σε κανένα κάγκελο για να διεκδικήσει καμία από αυτές τις έννοιες.

-Πήγαμε για υποστολή και δώσαμε ραντεβού για την άλλη εβδομάδα. Άλλη μια μέρα στην Αγέλη τέλειωσε.

- Η Ακέλα μας κοιτάζει με νόημα…τι λέτε να το πάρουμε μαζί μας μπας και βρούμε τα άλλα αδέρφια του;

Αμέσως η Ακέλα μας μοιράζει στον καθένα μας από ένα σταυρόλεξο για να λύσουμε…οι ερωτήσεις διάφορες…και οι απαντήσεις εύκολες. Μία από αυτές έλεγε: Το σημερινό πολίτευμα της χώρας μας…. Φυσικά εγώ το ήξερα από την Αγωγή του Πολίτη και απάντησα αμέσως. Προεδρευόμενη Δημοκρατία. ‘Ήμουν πολύ σίγουρος πως είχα απαντήσει ολόσωστα… Η περιπέτειά μας συνεχίστηκε για κάμποση ώρα…βρίσκαμε μηνύματα μαθαίναμε σιγά - σιγά την ιστορία του κάγκελου… Μας είπε πως την Τρίτη ημέρα αυτής της γιορτής με τον τόσο κόσμο, ο πρόσκοπος

▼

Ολη η Αγέλη είχε μαζευτεί γύρω μου, και όλα τα λυκόπουλα άπλωναν τα χέρια τους για να ακουμπήσουν αυτό το κάγκελο. Η Αρχηγός τραβάει με δύναμη απότομα το πλαστικό μπουκάλι με το μήνυμα μέσα του και προσπαθεί να το βγάλει έξω… Προσπαθεί, Προσπαθεί να σπάσει τον πάγο, το χτυπάει σε μία πέτρα και τελικά ο πάγος γίνεται θρύψαλα και η ζελατίνη με το μήνυμα βγαίνει έξω.

15

πρόσκοποι

...Περιπέτεια στην Ευρώπη t 2)... r a p ( η σ ω ν η Κατασκή

65 πρόσκοποι από όλη την ευρώπη 30 βαθμοφόροι 10 ενωμοτίες 7 χώρες (Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Τσεχία, Ρουμανία, Μάλτα) 5 ημέρες

▼

16

ο πρόσκοπος

ο πρόσκοπος

▼

από τη Βάσια Μπιρλιράκη

17

πρόσκοποι

Αγαπημένη μου Ines, Τι κάνεις; Πως ήταν το ταξίδι της επιστροφής στην Πορτογαλία; Εμείς πριν ένα μήνα αρχίσαμε τις συγκεντρώσεις και όλα τα παιδιά είναι ακόμα ενθουσιασμένα από τις καλοκαιρινές μας περιπέτειες. Η Αρχηγός μας έδωσε τα cd με τα τραγούδια από την Κατασκήνωση του Lands of Adventure και σου το στέλνω. Όλη μέρα σήμερα κοιτάζω τις φωτογραφίες. Πόσα πρόγματα έγιναν μέσα σε 5 ημέρες; Κάναμε τόσους καινούριους φίλους από όλες αυτές τις χώρες της Ευρώπης. Ισπανοί, Πορτογάλοι, Ιταλοί, Ρουμάνοι, Έλληνες, Τσέχοι, Μαλτέζοι. Κοιτούσα τη φωτογραφία του Βασίλη και της Δέσποινας που ήταν ντυμένοι Δίας και Ευρώπη και τη φωτογραφία που ήμασταν όλοι μαζί στους Δελφούς και κόντευαν να με πάρουν τα κλάματα. Μου έχετε λείψει όλοι πάρα πολύ. Μου έχει λείψει ο Παρνασσός, η πίτσα των Ιταλών και η σούπες των Τσέχων,οι Παπαγάλοι από το 1ο σύστημα Α/Π Παγκρατίου, τα τραγούδια σε άγνωστες γλώσσες, τα σηματάκια που ανταλλάζαμε, τα παιχνίδια του Δία και οι Αλκυώνες από το 1ο Σύστημα Βροντάδων μα πιο πολύ η Ντορίνα Ηλιοπούλου και ο Παύλος Αρβανίτης που μας συνόδεψαν. Νομίζω πως δεν θα ξαναζήσω ποτέ μια εμπειρία σαν κι αυτή. Ξέρεις τι σκέφτηκα; Να συνεχίσουμε με τις ενωμοτίες μας την επικοινωνία και να το κρατήσουμνε σαν παράδοση. Επίσης η ενωμοτία μου θα συνεχίσει να παιζει στο Lands of Adventure και αν θέλετε κι εσείς μπορείτε να βρείτε πληροφορίες και την αίτηση σε αυτό το site: http://www.landsofadventure.eu. Θα προσπαθήσουμε να πάμε και στην επόμενη κατασκήνωση. Αν ποτέ έρθετε στην Ελλάδα να με ενημερώσεις για να τα ξαναπούμε. Ελπίζω να ξαναβρεθούμε σύντομα Περιμένω νέα σου Νικόλας

Παιδιά... είστε έτοιμοι για την ασφαλή περιήγησή σας στο internet;;; Οι γνωστοί με πολλούς χαρακτηρισμούς παρενοχλητές πιθανόν να σας έχουν ενοχλήσει τουλάχιστον μία φορά ενώ παίζετε κάποιο διαδικτυακό βινεοπαιχνίδι για πολλούς παίκτες, όπως το Halo 2, το EverQuest, το The Sims Online, τοSOCOM και το Star Wars Galaxies. Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσετε τους παρενοχλητές είναι να ενημερωθείτε για το πώς να τους αντιμετωπίσετε με τους δικούς τους όρους. Εδώ σας προτείνουμε 10 τρόπους αντιμετώπισης των παρενοχλητών.

1. Αγνοήστε τους. Εάν δεν αντιδράσετε, οι περισσότεροι παρενοχλητές βαριούνται και φεύγουν.

3. Δημιουργήστε ένα κλειστό παιχνίδι. Τα πιο πρόσφατα, βιντεοπαιχνίδια πολλών παικτών και οι αντίστοιχες διαδικτυακές τοποθεσίες επιτρέπουν στους παίκτες να δημιουργήσουν το δικό τους αποκλειστικό παιχνίδι, που επιτρέπει τη συμμετοχή μόνο σε φίλους τους.

5. Αναφέρετε τα σφάλματα στο παιχνίδι. Προσπαθήστε να βρείτε σφάλματα του παιχνιδιού που μπορεί κάποιος να εκμεταλλευτεί ή νέες μεθόδους κλεψίματος. Αναφέρετέ τα στο διαχειριστή της τοποθεσίας του παιχνιδιού.

▼

18

ο πρόσκοπος

http://www.landsofadventure.eu

με παιχνίδια των οποίων μπορείτε να αλλάξουν τους κανόνες ή τις ρυθμίσεις, ώστε να περιορίσετε ορισμένες τακτικές των παρενοχλητών, όπως η εξόντωση συμπαικτών.

4. Παίξτε σε τοποθεσίες με αυστηρούς κανόνες.

Παίξτε σε διαδικτυακές τοποθεσίες παιχνιδιών με υποχρεωτικούς κώδικες συμπεριφοράς ή όρους χρήσης και ζωντανούς διαχειριστές που μπορούν να αποκλείσουν γνωστούς παρενοχλητές.

6. Μην ρίχνετε λάδι στη φωτιά. Φροντίστε να μην χρησιμοποιείτε τις τακτικές των παρενοχλητών ενάντιά τους, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει χειρότερη συμπεριφορά ή, ακόμη χειρότερα, να χαρακτηρίσει εσάς τον ίδιο ως παρενοχλητή.

8. Παίξτε παιχνίδια που περιορίζουν τους παρενοχλητές. Παίξτε νεότερα παιχνίδια,

click it!

2. Αλλάξτε τις ρυθμίσεις του παιχνιδιού. Παίξτε

που παρέχουν συγκεκριμένους πόρους για την αντιμετώπιση των παρενοχλητών, όπως η αναφορά των παραβατών στους διαχειριστές του παιχνιδιού, ο αποκλεισμός ή η αποσιώπηση των μηνυμάτων, καθώς και η δυνατότητα αποβολής των παρενοχλητών μέσω ψηφοφορίας.

7. Κάντε κάτι άλλο. Εάν κάποιος παρενοχλητής σας ενοχλεί συνεχώς, δοκιμάστε κάποιο άλλο παιχνίδι ή διακόψτε και συνεχίστε αργότερα.

9. Να αποφεύγετε τη χρήση προκλητικών ονομάτων. Αποφύγετε τυχόν προβλήματα, αποφεύγοντας να χρησιμοποιείτε ψευδώνυμα (γνωστά και ως ετικέτες παιχνιδιού) που μπορεί να προκαλέσουν τους παρενοχλητές.

10. Μην αποκαλύπτετε προσωπικά δεδομένα. Οι παρενοχλητές (ή κάθε άλλος) μπορεί να χρησιμοποιήσουν πραγματικά ονόματα, αριθμούς τηλεφώνου και ταχυδρομικές διευθύνσεις ή διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για να σας παρενοχλήσουν περισσότερο ή να δημιουργήσουν άλλα προβλήματα.

Η δημοσιεύση είναι ευγενική χορηγία της Microsoft η οποία υπεύθυνα στηρίζει κάθε προσπάθεια για να είναι το internet ένα ασφαλές μέσο για τα παιδιά.

moot

Κενυάτες Πρόσκοποι, ντυμένοι με τις παραδοσιακές πορφυρές φορεσιές των Μασάι Μάρα μας υποδέχτηκαν στο 13ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Moot.

A 7 – y l u J 27

Το 2010 ο Κόσμος τόλμησε κ αι κοίταξε κ ατάματα την Αφρική, αναθέτοντας σε Αφρικ ανικές χώρες διεθνείς εκ δηλώσεις. Η αρχή έγινε στην Νότια Αφρική με τη «γιορτή του ποδοσφαίρου»· η συ νέχεια στην Κέν υα με το 13ο Παγκόσμιο Προσκοπικό ΜΟΟΤ, την πρώτη παγκόσμια δράση που πραγματοποιήθηκε

▼

20

ο πρόσκοπος

στην «Μαύρη Ήπειρο». 2.000 ενήλικοι Πρόσκοποι από 70 χώρες, κ αι ανάμεσα τους η Ελ λ ά δ α με 25 μέλη κ αι Αρχηγό τον Ανδρέα Πετρόπουλο.

Ni Wak ati (Η στιγμή έφτασε)… από τον Κωνσταντίνο Ορφανάκο

H

Κένυα είναι μία εφηβική Δημοκρατία της κεντρικής Αφρικής, καθώς ανεξαρτητοποιήθηκε μόλις το 1963. Ως νεαρή Δημοκρατία με όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εφηβικής ηλικίας, αναζητά τη θέση της μέσα στο παγκόσμιο χωριό και στην ιστορία. Το 13ο Παγκόσμιο ΜΟΟΤ είχε έντονο το χαρακτήρα του εθελοντισμού, της ανίχνευση της άγριας αφρικανικής φύσης, της παγκόσμιας συναδέλφωσης. Στιγμές της Ελληνικής Αποστολής, το περίπτερο στο Παγκόσμιο Προσκοπικό Χωριό· η αναγνώριση από διοργανωτές

και συμμετέχοντες ότι οι Έλληνες Πρόσκοποι είναι «έσο έτοιμοι» σε κάθε περίσταση· η πρωτοβουλία για την πραγματοποίηση εκκλησιασμού όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών· η τελετή Υπόσχε-

ο πρόσκοπος

▼

13th World Scout a c i r f A a y n Ke MOOT 0 1 0 2 t s u g u

Ελληνική Αποστολή, η «αγαπημένη» του 13ου Παγκόσμιου Προσκοπικού Moot… Λυκόπουλα της Κένυας μια αγκαλιά με τους Έλληνες Προσκόπους … say «JAMBO!»

21

moot

3

1. Μία προσκοπική δράση, ένας παλμός , ένας κόσμος … μια μεγάλη παγκόσμια προσκοπική παρέα!

2. Καταρρίψαμε την έκφραση «It’s all Greek to me!» παραδίδοντας μαθήματα ελληνικών. Η Αιμιλία επί τω έργω!

3. «Ένας Θεός, ο ίδιος Θεός»… στη πράξη. Μοναδική στιγμή θρησκευτικής κατάνυξης, ο εκκλησιασμός μας με άλλους χριστιανούς

ορθόδοξους Αδελφούς … και στην εκκλησιά - δείγμα σκαπανικής τεχνικής - μέσα στο δάσος, να ηχούν γνώριμοι ύμνοι και ψαλμοί στα σουαχίλι, αγγλικά και ελληνικά!

4. Σύσσωμη η Ελληνική Αποστολή λίγο πριν αναχωρήσει από το Rowallan Camp… για το γεμάτο αναμνήσεις και εμπειρίες ταξίδι της επιστροφής… Ραντεβού το 2013 στον Καναδά για το 14ο World Scout MOOT!

1 4

2

σης των νέων Αδελφών μας, του Απόστολου και της Ιωάννας· η επίσκεψη μας στο θρυλικό Nyeri, την τελευταία κατοικία του Ιδρυτή. Στην καρδιά μας θα μείνουν πάντοτε χαραγμένες οι εικόνες των παιδιών του ορφανοτροφείου στο Machakos · του Αντώνη, παιδί της διπλανής παραγκούπολης και περιστασιακός εργάτης στο ΜΟΟΤ, που μας πλησίασε γιατί κρατούσαμε την Ελληνική σημαία, την ίδια σημαία που υψώνεται στην τσίγκινη εκκλησία της Ελληνικής Ιεραποστολής της γειτονιάς του· των Κενυατών Αδελφών που μας χαιρετούσαν, ελπίζοντας ότι θα ξαναδούν Έλληνες Προσκόπους να κατασκηνώνουν στο Rowallan Camp.

▼

22

ο πρόσκοπος

ο πρόσκοπος

▼

Asante (Ευχαριστούμε) Αφρική… Asante Sana (Ευχαριστούμε πολύ) Κένυα…

23

ανιχνευτές

Άκρα Ανατολικά O

φάκελος στην ώρα του, στημένος από τους ανιχνευτές. Το κυνηγητό των υπογραφών του φακέλου ακολουθείται από την ευχή όλων... "καλά να περάσετε".... Σαν κάτι να ήξεραν. Στις 17.30 η άγκυρα βιραρίστηκε και το όνειρό ξεκινάει... προορισμός; ΑΚΡΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ. Ζεστό πρωινό, κατάπλωρα αντικρίζουμε την Σύμη. Τα σαν ψεύ-

τικα σπίτια κρέμονται στις σχεδόν κάθετες θυμαρόφυτες πλαγιές, η αλλοτινή αρχιτεκτονική τους αιχμαλωτίζει τα χαμόγελα των ανιχνευτών… ΑΚΡΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΑ... Μουσείο Σύμης, περίπατος στο Γυαλλό... μετακίνηση προς Πανορμίτη… Εγκατάσταση, μπόλικος ιδρώτας... η αγκαλιά της θάλασσας σβήνει κάθε κούραση....Ξημέρωμα Δεκαπεντάυγουστου, προσκυνούμε την θαυματουργή εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ του Πανορμίτη. Ο μητροπολίτης Σύμης, και ο Ηγούμενος μιλούν στις ψυχές μας. Κάτοικοι και επισκέπτες, συμπαρίστανται στην ερευνά μας. ΑΚΡΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ.... Η απογευματινή πορεία προς την κρυστάλλινη ακτή της Μαραθούντας κλείνει το βράδυ μας στη γενέτειρα του Νηρέα. Έρευνα στο Γυαλλό για την ναυτοσύνη του νησιου των βουτηχτάδων... Ο πρώτος αποχωρισμός... το πλοίο προς Ρόδο... οι γλάροι... το ιώδιο… το βαθύ μπλε... ΑΚΡΑ ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΙΚΑ... Σμαραγδένιο νησί... Ρόδος... Η ζέστη, η κούραση και η στεναχώρια έσβησαν στο αντίκρισμά της… Υγρασία… και ένα βήμα μέχρι την Αμαράντειο σχολή και το 4ο Ν/Π Pόδου. Υποδοχή υποδειγματική, αμεσότητα στην εγκατάσταση και στο προγράμμα… συγκατοικώντας με την 2η Κοινότητα Κηφισιάς... ΑΚΡΑ ΧΑΛΑΡΩΤΙΚΑ... Ξημερώνει στο ενυδρείο, τα ψάρια μας κυκλώνουν... επικοινωνούμε με τους ροφούς... παιχνίδι για να ξεπιαστούμε... εκεί στο Βορειότερο άκρο της Ρόδου...ΑΚΡΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ

▼

24

ο πρόσκοπος

Κάστρο Ιπποτών, ο μεσαίωνας ξεπροβάλλει στο Περού ανατριχιάζοντάς μας με όσα ακούγαμε και βλέπαμε... ΑΚΡΑ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ

η ζέστη αφόρητη… η θέα ανεπανάληπτα ανταποδοτική...... η ανάμνηση παντοτινή... ΑΚΡΑ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ

Το μεσαιωνικό τόνο διακόπτει αργά το βράδυ η βοή… επί του πιεστηρίου της Ροδιακής εφημερίδας, όπου το δημοσιογραφικό μελάνι παντρεύεται το λευκό χαρτί… ΑΚΡΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ...

Στο Καστελόριζο η έρευνα μελαγχολική... η αρχή του τέλους... στο καράβι την φωναχτή μας σιωπή σπάνε τα τραγούδια μας στο κατάστρωμα... Πιάσαμε Ρόδο... πρωινή βόλτα στην πόλη... ο τελευταίος καφές.... Απεγκατάσταση από την ΑΜΑΡΑΝΤΕΙΟ... ευχαριστίες....επιβίβαση στο πλοίο.... Ξημέρωμα Πειραιάς.... ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ... όνειρο ήταν!

Επιτέλους Καστελλόριζο... εκεί όπου η Ελλάδα σμίγει με την γείτονα Τουρκία. Αφωνία.... βλέμματα παντού... Χωρίς αναπνοή στο κατασκηνωτικό κέντρο, όπου τα «100 χρόνια στα ΑΚΡΑ» της 4ης Κοινότητας Νέας Περάμου, συνάντούν τα δικά μας «ΑΚΡΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ»… βραδυνή Πυρά... ΑΚΡΑ ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΑ Ξημέρωμα, με ρότα για την Νησίδα Στρογγύλη... Η δράση παίρνει άλλη τροπή... 4 κοινότητες πατούν στη ανατολικότερη γη της Ελλάδας, στον φάρο Υψηλή, η συγκίνηση ξεπερνά κάθε προσδοκία... και κορυφώνεται στην ανανέωση της υπόσχεσης 45 προσκόπων ΕΚΕΙ ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ.... ΕΣΟ - ΕΤΟΙΜΟΣ ο αποχαιρετισμός με τον φαροφύλακα... Στιγμές που χαράχθηκαν στις ψυχές μας για πάντα... ΑΚΡΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΑ... Η κοντόστενη είσόδος… μας βρίσκει σκυμμένους στην βαρκούλα αντικρίζοντας το εκθαμβωτικό, καθρεπτιζόμενο γαλαζομπλε της σπηλιάς του Παραστά.... δεν ακούς δεν μιλάς… μόνο νοιώθεις..., την μαγεία της φύσης!!!! ΑΚΡΑ ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΑ Πλώρη για Ρω, φόρος τιμής στην «Κυρά της Ρω», Δέσποινα Αχλαδιώτη, προσφέραμε συντήρηση στην Σημαία με τις πέτρες στα Λιμενάρια... ΑΚΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Από τους μαλαματένιους αιθέρες προσγειωνόμαστε στην πραγματικότητα... Το βράδυ εκπέμπουμε στο ΡΑΔΙΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ... ΑΚΡΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΑ. Χαραματιανό ξύπνημα... σκαλοπάτια.... Θέα καστελοριζίτικη... στο 400ό φωτογραφία αναμνηστική... Αγ. Γιωργής του βουνού...

ο πρόσκοπος

▼

Ο Μάιος 2010... 27 ψυχές… 3 κοινότητες, 2η Νίκαιας, 5η Πειραιά, 8η Κορυδαλλού...

1 απόφαση.. Ρόδος Σύμη Καστελλόριζο... το όνειρο έγινε προσμονή... και το συνθηματοποιείς «ΑΚΡΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ...» κάθε σκέψης κάθε σχεδιασμού. Οι συντονιστές, οι όμιλοι και το 5μελές επιτελείο έθεταν τις βάσεις... το στοίχημα από τον Δημήτρη Σταυρίδη ένα... η επιτυχία...

25

ταξίδι

O

πονοκέφαλος δεν υποχωρεί... το βήμα αργό αλλά σταθερό. Νιώθω ότι βρίσκομαι σε έναν άλλο κόσμο, διαστημικό. Αν προσπαθήσεις να τρέξεις λαχανιάζεις αμέσως. Ακόμα και να μιλάς, λαχάνιασμα σου προκαλεί. Το πρώτο φως βρίσκει εμένα και τον Σάκη να αντικρίζουμε την Ανατολή πίσω από το κατάλευκο Ishinca στην οροσειρά των Άνδεων στα 5000μ. Το βουνό εμφανίζεται μπροστά μας και συνάμα αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε ακόμη στα μισά. Στον παγετώνα δενόμαστε. Η

25/7/2010, 02:00 πμ..... Παγωμένο Ξύπνημα στο Ishinca BC.. Τσάι για να ζεσταθούμε και να προσπαθήσουμε να διώξουμε τον πονοκέφαλο.... Γύρω μας φακοί κεφαλής κινούνται στην κοιλάδα με κατεύθυνση για από τον Σωτήρη Μαρούδα ψηλότερα. Ξεκινάμε.

▼

26

ο πρόσκοπος

Το Περού ήταν μια ιδέα που πολλά χρόνια πριν μου είχε εντυπωθεί στο μυαλό. Είναι μια χώρα παράδεισος φυσικής ομορφιάς. Το ομορφότερο βουνό του κόσμου βρίσκεται εδώ, το Alpamayo. Φέτος λοιπόν ο γράφων, ο Σαράντης Πατρινός και ο Γιάννης Καγιαφτάκης, φίλοι και αδελφοί που μοιραζόμαστε την ίδια τρέλα, κινήσαμε για νέα μονοπάτια στην χώρα των Ίνκας. Φτάνοντας στην πρωτεύουσα Λίμα αντιλαμβάνεσαι ήδη ότι ένας άγνωστος

Είναι υπέροχο να μοιράζεσαι στιγμές σαν και αυτές με φίλους, πραγματικούς αδελφούς. Ζήσαμε κάτι πολύ ξεχωριστό, κάτι που το ονειρευτήκαμε παρέα. Είναι μεγάλη η συγκίνηση που στα 100 χρόνια της Κίνησης μας, το μήνυμα το ταξιδέψαμε στην άκρη της γης, υψώσαμε την Σημαία μας ψηλότερα από κάθε άλλη φορά. Γιορτάσαμε τα 100 με έναν ξεχωριστό τρόπο. Ο Θεός μας αξίωσε να πετύχουμε και να γυρίσουμε όλοι καλά. Τελικά το Περού είναι μια περιπετειώδης χώρα. Δεν υπήρξε μέρα που να μην την τραβήξαμε από τα μαλλιά... Γυρίσαμε με αποσκευές τις εμπειρίες για όσα ζήσαμε. Γυρνώντας από τέτοια ταξίδια βλέπεις τον Κόσμο με άλλα μάτια. Ήταν η πιο ξεχωριστή μας Μεγάλη Δράση.... ο πρόσκοπος

▼

Ταξίδι στην άλλη πλευρά της γης!

καρδιά μου αρχίζει να χτυπάει δυνατά δείγμα ότι δεν έχουμε εγκλιματιστεί ακόμα. Είμαστε 3 μέρες άλλωστε στο Περού και έχουμε φτάσει τόσο ψηλά. Πλέον κάθε 10 βήματα σταματώ για να επανέλθουν οι παλμοί της καρδιάς μου. Νιώθεις τελικά τόσο αδυνάμος εδώ πάνω. Στα 5200μ ο Σάκης παίρνει την απόφαση να μην συνεχίσει. Νιώθω καταβεβλημένος όμως έχω οπτική επαφή με την κορυφή και το μυαλό μου λέει να συνεχίσω. 10 χρόνια τώρα ονειρευόμουν αυτή την στιγμή. Να ταξιδέψω στο Περού να αντικρύσω τα ομορφότερα βουνά του κόσμου. Τα έφερε όμως η ζωή να κάνω την προσπάθεια μου στην επέτειο των 100 χρόνων της Προσκοπικής Κίνησης στην χώρα μας. Αμέσως έδωσα ένα επιπλέον κίνητρο στον εαυτό μου για την ανάβαση μας. Να σηκώσω τη δική μας σημαία των 100 στα 5530μ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού! Κάθε 10 βήματα σταματώ. Ο οδηγός υπομονετικά με περιμένει. Δεν έχω ξανανιώσει να χτυπάει έτσι η καρδιά μου. Η καταπόνηση μεγάλη, δεν μπορώ να προσδιορίσω τι μου έλεγε να συνεχίσω. Συνεχίζω, ζητώντας από τον οδηγό στα τελευταία μέτρα να πάω μπροστά. Φτάνω στην στενή κορυφή υπό την εμψύχωση ελβετών συνορειβατών που μας παρακολουθούσαν από εκεί. Δάκρυα χαράς, ανακούφισης και μυριάδων άλλων συναισθήματων αναβλύζουν... Κοιτάω γύρω μου και ευχαριστώ το Θεό και όσους με βοήθησαν - στήριξαν, μέχρι εδώ. Βγάζω την σημαία. Είναι ωραίο να είσαι 100 στα 5000μ!

κόσμος σε καλεί να τον γνωρίσεις. Ένας κόσμος που έχει πολύ φτώχεια, αλλά παράλληλα πλατύ χαμόγελο. Πολλοί ζουν χωρίς τα στοιχειώδη, αλλά αυτό δεν τους πτοεί. Πρώτος μας σταθμός η πόλη Huaraz στα 2950μ. Είμαστε ψηλότερα ήδη από την κορυφή του Ολύμπου. Καθώς προσσεγίζουμε το βουνό περνάμε μέσα από χωριά που νιώθεις ότι ο χρόνος έχει σταματήσει σε περασμένες δεκαετίες. Οι γυναίκες με την πολύχρωμη μάλλινη ενδυμασία ασχολούνται έντονα με κτηνοτροφία και γεωργία, κάνοντας χειρονακτικές εργασίες. Αφού κατεβήκαμε με ασφάλεια από το Βουνό και με συμπτώματα υψομέτρου ακόμη συναντάμε τον φίλο μας Γιάννη που έρχεται από απόπειρα σε άλλο βουνό για να θέσουμε τον νέο μας στόχο. Αποφασίζουμε ανάβαση στο Pisco. Από τα πιό δημοφιλή βουνά στο Περού με υψόμετρο 5752μ. και ομώνυμο τοπικό ποτό φαντάζει εφικτος στόχος. Αφού περνάμε 2 λίμνες στα 3500μ. φτάνουμε στο Cebollapampa(3900μ) από όπου ξεκινάμε με το μουλάρι και τους βαστάζους την αποστολή μας. To Pisco έχει 2 κατασκηνώσεις διευκολύντας πολύ τον εγκλιματισμό. Βρίσκεται στο κέντρο της Cordillera Blanca προσφέροντας εξαιρετική θέα γύρω μας. Ξεκινάμε πάλι ξημερώματα. Ο καιρός απίθανος. Αργά αλλά σταθερά περπατάμε νύχτα μέχρι το διάσελο. Παρατηρούμε τις άλλες ομάδες που πλησιάζουν την κορυφή και ναι....ύστερα από λίγο όλη η παρέα φτάνει στην κορυφή. Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης ανεμίζουμε την σημαία των 100 ακόμα ψηλότερα. 5752m. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ανεβήκαμε όλοι μας. Γύρω μας αντικρίζουμε όλες τις κορυφές των Άνδεων, Alpamayo, Artesonraju (το βουνό της Paramount) και δεκάδες άλλες. Μοναδικές στιγμές. Τελευταίος σταθμός του ταξιδιου μας είναι η χαμένη πόλη των Ίνκας. Το πολυδιαφημισμένο Machu Pichu (Παλιό βουνό). 4 ημέρες περπατάμε στο Salkantay Trek. Βρεθήκαμε σε απίστευτα φυσικά τοπία, βουνά, τροπικά δάση. Η τοποθεσία στην οποία είναι χτισμένη η πόλη είναι μοναδική, από άλλον κόσμο.

27

ιστορία

Από το Μπαλίκεσιρ στη Μυτιλήνη!

Από τον Στρατή Μπαλάσκα

Σ

ε λίγη ώρα μια επίσκεψη θα διέλυε αυτή την αίσθηση της καθημερινότητας αλλά προπάντων θα αναδείκνυε την ουσία του Προσκοπισμού. Το μήνυμα της δυνατότητας ειρηνικής συμβίωσης, της συναδέλφωσης των λαών… Ο Γιαλτσίν Ερκάν ήταν 19 χρονών αρχηγός της προσκοπικής ομάδας του Μπαλίκεσιρ, μιας πόλης πρωτεύουσας Νομού στη βορειοδυτική Τουρκία απέναντι από τη Λέσβο εκείνο το καλοκαίρι του 1953. Κι αυτός κι η Ομάδα του «πέταξαν» από τη χαρά τους όταν έμαθαν πως κληρώθηκαν η φετινή τους Προσκοπική κατασκήνωση να γίνει στη Μυτιλήνη. Κοντά 20 μοναδικές μέρες στο νησί «απέναντι». Με Έλληνες Προσκόπους. Κι ο 19χρονος Γιαλτσίν το ένοιωσε… Ετούτες οι μέρες του σαν Πρόσκοπος στη Μυτιλήνη θα του σφράγιζαν τη ζωή… «Αλήθεια σας λέω…» είπε στους βαθμοφόρους του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων στη Μυτιλήνη πριν λίγες εβδομάδες.

«57 ολόκληρα χρόνια τώρα ξεκουραζόμουνα στη σκέψη των ημερών στη Μυτιλήνη. Ακουμπούσα τη σκέψη μου σε εκείνες τις μέρες και ξεκουραζόμουνα. Κι ήθελα πάντα να γυρίσω. Να βρεθώ ξανά στα μονοπάτια της προσκοπικής μου νιότης. Να ξαναδώ τον τόπο της κατασκήνωσης, να ξαναβρώ τους φίλους εκείνων των ημερών, τους ανθρώπους που με αγκάλιασαν και με φιλοξένησαν με μόνο κριτήριο την προσκοπική μου ιδιότητα αλλά και κάτι ακόμα. Το ότι υπήρξαμε κάποτε συμπολίτες»! Η Προσκοπική Ομάδα του Μπαλίκεσιρ ήρθε στη Μυτιλήνη το διάστημα 20 Ιουλίου με 10 Αυγούστου του 1953 στα πλαίσια κατασκήνωσης οργανωμένης από το Παγκόσμιο προσκοπικό γραφείο. Στην κατασκήνωση αυτή συμμετείχαν Έλληνες

▼

28

ο πρόσκοπος

Πρόσκοποι από τη Μυτιλήνη, και οι πρόσκοποι της Ομάδας του Μπαλίκεσιρ. Στη Μυτιλήνη φτάσανε φορτωμένοι με τα σακίδια τους με ένα καΐκι από το Αϊβαλή. Το πρόγραμμα περιλάμβανε από κατάθεση λουλουδιών στο άγαλμα της ελευθερίας στην πόλη της Μυτιλήνης μέχρι και εθελοντική προσφορά στο Νοσοκομείο της Μυτιλήνης. Και φυσικά ότι μπορεί να χωρέσει σε ένα προσκοπικό 20ήμερο. Οι σκηνές στήθηκαν στη σκιά ενός πανέμορφου αρχοντόσπιτου, στην περιοχή της Κρατήγου, 10 χιλιόμετρα νότια της Μυτιλήνης. Κι «ήταν όλα όμορφα, τόσο όμορφα…». Ο Γιαλτσίν, ο 76χρονος παππούς Γιαλτσίν βούρκωσε σαν τα διηγιόταν όλα αυτά. Μα πιο πολύ θαρρείς και καιγόταν σαν θυμόταν την οικογένεια Νίκου… «Μάθανε πως ήρθε μια ομάδα Προσκόπων από το Μπαλίκεσιρ. Ήρθαν στην κατασκήνωση, ρώτησαν ποιοι ήμασταν «πατριώτες» της, μέσα από το Μπαλίκεσιρ, ζήτησαν άδεια να μας πάρουν για λίγο και μας φιλοξένησαν. Μας πήγαν στα σπίτια τους, μας έκαναν το τραπέζι… Αξέχαστες μέρες.». Ήταν Αύγουστος του 1953, μόλις 31 χρόνια μετά από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η οικογένεια Νίκου ήταν μια από τις εκατοντάδες οικογένειες που φτάσανε με μόνη περιουσία τα ρούχα που φόραγαν, πρόσφυγες στη Μυτιλήνη. Απάγκιασαν σε ένα προσφυγόσπιτο στο σημερινό πάρκο του Αγίου Ευδόκιμου. Και εκεί μέσα ξανάφτιαξαν τη ζωή τους. Οι πρόσφυγες όσο κι αν νομίζουν κάποιοι το αντίθετο τελικά δε κουβαλάνε μόνο τα ρούχα που φοράνε. Κουβαλάν ψυχή και όρεξη να τα καταφέρουν. Κι η οικογένεια Νίκου από το Μπαλίκεσιρ τα

είχε καταφέρει. Και σαν έμαθε πως παιδιά συνομήλικα των παιδιών τους από το Μπαλίκεσιρ, τη χαμένη τους πατρίδα αλλά και πατρίδα της ψυχής τους συνάμα ήταν στη Μυτιλήνη κίνησαν να τα βρουν. Να τα φιλοξενήσουν σαν αντίδωρο λίγο αέρα της πατρίδας που θα έφερναν πάνω στα ρούχα τους. Τα μάτια του παππού Γιαλτσίν είναι έτοιμα να πάρουν φωτιά. «Γιοί μου λέει, όλα ετούτα τα έζησα γιατί με αξίωσε ο Θεός να γίνω Πρόσκοπος. Μόνο έτσι κατάφερα να ζήσω τις μέρες αυτές, να πάρω αυτά τα μηνύματα…». Δίπλα του ο γιος του, ο εγγονός του περήφανοι για τον 76χρονο Πρόσκοπο παππού Γιαλτσίν. Οι βαθμοφόροι της Μυτιλήνης έτρεξαν και φέραν ένα μαντήλι των 100 χρόνων του Ελληνικού Προσκοπισμού. Κι ένα κρίκο. «Γερό δυνατό όπως ο κύκλος» της μέρας εκείνης. Του τον φόρεσαν στο λαιμό. Έτρεξαν τα δάκρυα από τα μάτια του παππού Γιαλτσίν σήκωσε το δεξί του χέρι, τα δάκτυλα ξαναένωσαν στον αιώνιο χαιρετισμό. Ο δείκτης, ο μεσαίος κι ο παράμεσος ενωμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Το μεγάλο δάκτυλο προστατευτικά πάνω από το μικρό. Τρεμάμενο το χέρι του παππού Γιαλτσίν σηκώθηκε στον αέρα εκεί στα Τσαμάκια της Μυτιλήνης. Και το πήρε το μήνυμα ο αέρας και το πήγε παντού σε όλο του Αιγαίο. Τον κεράσαμε τσάι, μας αγκάλιασε έναν έναν ο παππούς Γιαλτσίν. Καλή αντάμωση ξανά…» τους είπαν οι βαθμοφόροι της Μυτιλήνης. Χαμογέλασε… «Πάντα μαζί είμαστε…» είπε. Τράβηξε κατά το δρόμο. Κάποια στιγμή κοντοστάθηκε… γύρισε πίσω. «Να σας πω κάτι…» είπε. «Στην κατασκήνωση κάναμε και μια πλάκα στους Έλληνες. Δε τη μάθαν ποτέ. Καιρός να σας την πω. Το βράδυ της πυράς λήξης εμείς δεν είχαμε κραυγή ομάδας, στην Τουρκία δε λέγαμε τότε κραυγές… Αλλά οι Έλληνες είχαν ωραίες κραυγές. Τι να λέγαμε; Αγκαλιαστήκαμε οι Τούρκοι κι αρχίσαμε σιγά σιγά να λέμε την κραυγή της ποδοσφαιρικής ομάδας Γαλατά Σαράι. Την επόμενη μέρα φύγαμε κι οι Έλληνες μέχρι την τελευταία στιγμή θέλαν να τους μάθουμε την κραυγή μας. Άντε… Γεια χαρά…». Γεια χαρά παππού Γιαλτσίν. Καλή αντάμωση! ο πρόσκοπος

▼

Ήταν Σαββάτο πρωί. Στην Εστία του 2ου Συστήματος προσκόπων Μυτιλήνης, στην καρδιά ενός όμορφου αλσύλλιου της πόλης βαθμοφόροι της Ομάδας και στελέχη της Περιφερειακής Εφορείας Λέσβου συζητούσαν καθημερινά προσκοπικά προβλήματα και το πώς θα τα αντιμετωπίσουν…

29

προσκοπικό πρατήριο

Αναμνηστικά σήμερα, συλλεκτικά αύριο! Μοναδική ευκαιρία να εμπλουτίσετε τη συλλογή σας ή να κάνετε ένα δώρο με συναισθηματική και ποιοτική αξία.

2.

3.

1.

5.

8.

4.

6.

9.

1. Καπέλο τύπου τζόκευ, με το σήμα της Εκατονταετίας 2. Κρίκος Δερμάτινος, με το σήμα των εκατό χρόνων 3. Στυλό με κλίπ, με το σήμα της Εκατονταετίας σε διάφορα χρώματα 4. Μεταλλική Πόρπη ζώνης, με το σήμα των εκατό χρόνων 5. Pin επάργυρο + επίχρυσο 6. Σουγιάς, με το σήμα της Εκατονταετίας 7. Σημειωματάριο με στυλό, μικρό και μεγάλο 8. ΣΑΚΙΔΙΟ 9. Λανιέρα με θήκη κινητού 10. USB Stick, χωρητικότητας 2 GB με το σήμα των εκατό χρόνων Περισσότερα αναμνηστικά είδη εορτασμού της 100ετίας στο www.sep100.gr/el/proskopiko-pratirio.html

10.

photos: Γιάννησ Τισσίζησ

7.

ο κρίκος ειδησεισ και νεα που ενδιαφερουν ολουσ τουσ βαθμοφορουσ στην τριμηνιαια απολογιστικη ενημερωση τησ γενικησ εφορειασ αλλα και των υπολοιπων κλιμακιων απο ολη την ελλαδα και τον αποδημο ελληνισμο.

ΣΚΟΠΙΚΟ

▼

32

ο πρόσκοπος

#01

20ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Πραγματοποιήθηκαν από τις 17 ως τις 21 Ιουλίου στις Βρυξέλλες το 20ο Ευρωπαϊκό Προσκοπικό Συνέδριο και το 13ο Ευρωπαϊκό Οδηγικό και Προσκοπικό Συνέδριο. Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων εκπροσώπησαν ο Σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων κ. Άγγελος Καραμάνης, ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. κ. Γιώργος Χουρδάκης, ο Αναπληρωτής Γενικός Έφορος κ. Χρήστος Λυγερός, ο Αναπληρωτής Έφορος Διεθνών Σχέσεων κ. Χρήστος Χατζηδιαμαντής, ο π. Σύμβουλος Διεθνών Σχέσεων κ. Κώστας Τσολακίδης και ο κ. Ανδρέας Πετρόπουλος.

σε συγκινησιακή ατμόσφαιρα. Η Πυρά με τίτλο «Από ένα Βελανίδι», πραγματοποιήθηκε στο χώρο εκδηλώσεων του 5ου Συστήματος Αμυγδαλεώνα λόγω της ξαφνικής φθινοπωρινής μπόρας. Οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν ένα ταξίδι στο

χρόνο, μια Ιστορική αναδρομή στα κοινωνικά δρώμενα της Καβάλας και την Προσκοπική Ιστορία. Η βραδιά έκλεισε με το δείπνο πού είχε ετοιμάσει επιμελώς η Οργανωτική Επιτροπή στο Κατασκηνωτικό Κέντρο «Γλάρος» με ποντιακούς παραδοσιακούς ήχους και όχι μόνο και γεύσεις της τοπικής κουζίνας. Το πρωί της Κυριακής συνεχίστηκε το πολιτιστικό μέρος της συνάντησης με επίσκεψη στον Αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων. Η ανανέωση υπογραφής Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ Προσκόπων Κύπρου και Σώματος Ελλήνων Προσκόπων κατά τη διάρκεια της ημέρας έδωσε μια διαφορετική νότα στην Συνάντηση και κάπως έτσι ανανεώθηκε το ραντεβού μας για την 63η Συνάντηση αυτή τη φορά στο όμορφο Πήλιο.

Στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο έγινε ο απολογισμός εργασίας και οικονομικός απολογισμός της προηγούμενης τριετίας. Συζητήθηκαν οι προτεραιότητες και το πρόγραμμα δράσης για την επόμενη τριετία και θέματα που θα απασχολήσουν την προσκοπική κίνηση στο 39ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Συνέδριο, που θα γίνει στη Βραζιλία στις 10-14 Ιανουαρίου 2010.

Κατά την εκλογική διαδικασία, το συνέδριο εξέλεξε τον κ. Χρήστο Χατζηδιαμαντή ως ένα από τα 6 μέλη της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αναδεικνύοντάς τον δεύτερο σε ψήφους, γεγονός που αντικατοπτρίζει την καλή παρουσία του ΣΕΠ στα διεθνή προσκοπικά δρώμενα. Τέλος, παρουσιάστηκε το 22ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Τζάμπορη που θα γίνει το ερχόμενο καλοκαίρι στη Σουηδία και αποφασίστηκε το επόμενο Roverway να γίνει στη Φιλανδία το 2012 και το 21ο Ευρωπαϊκό Προσκοπικό Συνέδριο στο Βερολίνο το 2013.

ο κρίκος

▼

62η Συνάντηση Πτυχιούχων Διακριτικού Δάσους Στις 25 - 26 Σεπτεμβρίου οι Πρόσκοποι της Καβάλας φιλοξένησαν με ιδιαίτερη χαρά και περισσή αγάπη, τους Πτυχιούχους Διακριτικού Δάσους απ΄ όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Το σύνθημα "Ανεβείτε ψηλά" με διπλή σημασία, σηματοδοτώντας τόσο το χώρο που έγινε η απονομή, το Φρούριο της Καβάλας όσο και τη συνεχή εξέλιξη για τα επόμενα 100 χρόνια του Ελληνικού Προσκοπισμού! Στο Δημοτικό κήπο καλωσόρισε όλους τους Πτυχιούχους Διακριτικού Δάσους ο κ. Δημ. Καβούκης Περιφερειακός Έφορος Καβάλας και οι τοπικές αρχές. Στη συνέχεια ο Γενικός Έφορος κ. Θοδ. Κεφαλάς απένειμε το Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων στη Π.Ε. Καβάλας για τα περισσότερα από 50 χρόνια συνεχούς Προσκοπικής δράσης. Ακoλούθησαν εγκαίνια της έκθεσης για τα «75 χρόνια της Εκπαίδευσης» στην Πλατεία Καπνεργάτη. Η επίδοση των Πτυχίων Διακριτικού Δάσους, σε 29 Νέους και τις Νέες Πτυχιούχους, έγινε το απόγευμα του Σαββάτου, στο Φρούριο της Καβάλας

#02

33

Α ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ

Α – ΕΝ ΤΡΟΧΑΙΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤ

Οι Πρόσκοποι μπορούν και οφείλουν να βοηθήσουν μάνη, τον ιδρυτή του Συστήματος κ. Παλαιολόγο, ο οποίος παρουσίασε και το βιβλίο του «Ο Συλλέκτης», εκπρόσωπο του Σ.Ε.Ο. και αρκετούς γονείς και φίλους του Συστήματος. «Αντιμετωπίζουμε μια εθνική τραγωδία», υποστηρίζει ο Ιαβέρης. «Κάθε χρόνο χάνεται μια ολόκληρη κωμόπολη και γεμίζει ένα νεκροταφείο, ενώ αμέτρητοι νέοι άνθρωποι μένουν ανάπηροι και χιλιάδες οικογένειες καταστρέφονται.» «Οι ευθύνες της Πολιτείας και των αρμόδιων φορέων είναι δεδομένη, όμως και το δικό μας μερίδιο είναι πολύ μεγάλο. Οδηγούμε εγκληματικά, παραβιάζοντας κόκκινα φανάρια, τρέχοντας με ταχύτητες με τις οποίες δε μπορούμε να αντιδράσουμε έγκαιρα, χωρίς να φοράμε ζώνη ή κράνος, βάζοντας τα παιδιά στο μπροστινό κάθισμα, ή αφήνοντάς τα

χωρίς ζώνη στο πίσω…» Δείχνει σοκαριστικά βίντεο προσπαθώντας να μας #03 ταρακουνήσει: «Έγκλημα εκ προμελέτης είναι η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ…» «Το κράνος φοριέται πάνω από το μυαλό…» Συνεχίζει να μιλάει με πάθος και με πόνο. «Χρειάζεται εκπαίδευση σε μεγάλους και σε μικρούς για να σωθούν πολλές ζωές και να αποφευχθούν πολλές τραγωδίες. Εσείς οι Πρόσκοποι», καταλήγει, «μπορείτε να συνδυάσετε την κοινωνική προσφορά και το παιδαγωγικό έργο δίνοντας κυκλοφοριακή αγωγή στα παιδιά».

Πρόσκοποι Χαλκίδας και Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας "Πάνος Μυλωνάς" Οι Πρόσκοποι Χαλκίδας ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς» που διοργάνωσε εκδήλωση με τίτλο «Νύχτα χωρίς Ατυχήματα», το Σάββατο βράδυ 24 Ιουλίου 2010 στη Χαλκίδα, συμμετέχοντας ενεργά στη δραστηριότητα παρόλο που ήταν σε εξέλιξη κατασκηνώσεις και η περίοδος των θερινών διακοπών. Ο σκοπός της εκδήλωσης αυτής ήταν να κάνει τους νέους - κυρίως - να συνειδητοποιήσουν ότι το αλκοόλ και η οδήγηση δεν πάνε μαζί. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε 3 μεγάλα κέντρα διασκέδασης στη Γλύφα Χαλκίδας, έχοντας μεγάλη ανταπόκριση και συνεργασία από τους θαμώνες που ήταν κυρίως νέα άτομα. Η κύρια αιτία για την ενέργεια αυτή είναι το ότι η χρήση του αλκοόλ και η υπερβολική ταχύτητα αποτελούν τις βασικότερες αιτίες πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας, όπως και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Ειδικότερα κατά τη διάρκεια της νυχτερινής διασκέδασης του Σαββάτου παρατηρείται τριπλασιασμός του αριθμού των θανατηφόρων τροχαίων συμβάντων. Τριάντα εθελοντές (Πρόσκοποι, Σαμαρείτες και του Ινστιτούτου) και στα 3 νυχτερινά κέντρα, ήταν παρόντες κατά τη διάρκεια της βραδιάς για να παροτρύνουν τους νέους να μην καταναλώσουν αλκοόλ στην περίπτωση που αποτελούσαν τον «οδηγό της παρέας τους». Πολύτιμη ήταν η βοήθεια

#04

▼

34

ο κρίκος

του Τμ. Τροχαίας Χαλκίδας που εκπαίδευσε τους επικεφαλής των ομάδων εθελοντών στη χρήση των αλκοολομέτρων τα οποία διέθεσε στο Ινστιτούτο, μετά από αίτημά του, για τις ανάγκες της διοργάνωσης. Περισσότεροι από 500 νέοι που είχαν έρθει με το δικό τους μεταφορικό μέσο υποσχέθηκαν να μην καταναλώσουν αλκοόλ και φόρεσαν αναγνωριστικό βραχιολάκι στο χέρι τους κατά την είσοδό τους στο κέντρο, έτσι ώστε να μπορέσουν να «δεσμευτούν» και να κάνουν ένα φιλικό αλκοτέστ κατά την έξοδό τους. Από τα αποτελέσματα της εκδήλωσης αυτής διαπιστώθηκε ότι παρά τη σύσταση των εθελοντών του Ινστιτούτου προς τους οδηγούς να μην πιουν καθόλου όσοι πρόκειται να οδηγήσουν, ο ένας στους 8 νέους δεν κράτησε την υπόσχεσή του και ήπιε περισσότερο από τα επιτρεπόμενα από τον Κ.Ο.Κ. όρια. Οι νέοι που «περνούσαν» με επιτυχία το αλκοτέστ έπαιρναν αναμνηστικό δώρο που πρόσφερε το Ι.Ο.ΑΣ. «Πάνος Μυλωνάς», ενώ όσοι δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους και κατανάλωσαν αλκοόλ έλαβαν μια κάρτα του Ράδιο ΤΑΞΙ Χαλκίδας και ενημερωτικό έντυπο του Ινστιτούτου με συμβουλές για ασφαλή οδήγηση.

Συμμετοχή ΣΕΠ σε Ευρωπαϊκό έτος εθελοντισμού 2011

η Ομάδας ησ ντ ά υν Σ ια ήν λλ νε α Π χνευτών. Εργασίας κλάδου Ανι

#05

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της Γ.Ε για τον κλάδο Ανιχνευτών πραγματοποιήθηκε στις 4-5 Σεπτεμβρίου στο ΠΥΒΑ η Πανελλήνια Συνάντηση της ομάδας εργασίας του κλάδου. Σκοπός της συνάντησης ήταν η εποικοδομητική συζήτηση με συνεργάτες του κλάδου από όλα τα μέρη της Ελλάδας. Στη διάρκεια της κουβέντας αποσαφηνίστηκαν έννοιες μεθοδολογικές σε επίπεδο ΣΒΕΒΑ καθώς επίσης δόθηκε η δυνατότητα να παρουσιαστούν και να γίνουν προσθήκες στα κείμενα που γράφτηκαν για τη Σ.Μ.Δ.Υ. Στα πλαίσια αυτής της συνάντησης παρουσιάστηκε η νέα πρόταση για την πρόοδο στην Κ.Α που κυρίως στοχεύει στην τεκμηρίωση της υφιστάμενης. Ο δημιουργικός διάλογος και η διάθεση για ανταλλαγή απόψεων ήταν τα στοιχεία που κυριάρχησαν. Το ραντεβού ανανεώθηκε για το συνέδριο του κλάδου Ανιχνευτών εντός του 2011.

#06

Το 2011 έχει ανακηρυχθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού. Στο πλαίσιο αυτό η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς προέβει στη σύσταση Εθνικής Συντονιστικής Επιτροπής, με έργο τον καθορισμό πολιτικών αξόνων γύρω από τον εθελοντισμό καθώς και την πρόταση και υλοποίηση συγκεκριμένου σχεδίου δράσεων που θα προάγει το κίνημα του εθελοντισμού στην Ελλάδα. Ανάμεσα στις οργανώσεις που επιλέχθηκαν να συμμετάσχουν στην Επιτροπή, είναι το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων με εκπρόσωπο τον κ. Ευθύμιο Μπακογιάννη, Γενικό Γραμματέα Δ.Σ./Σ.Ε.Π. Επίσης συμμετέχουν οι εξής: ΤΟΣYN Φλώρινας, Γιατροί χωρίς Σύνορα, WWF, Locomotiva, Εθελοντική Δασοπροστασία Καισαριανής, AIESEC, Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, ΚΕΣΑ Δήμητρα. Στην Επιτροπή επίσης θα μετέχει εκπρόσωπος του Προγράμματος Ευρωπαϊκής Εθελοντικής Υπηρεσίας της Ε.Ε. καθώς και δύο νέα άτομα από την κοινωνία των πολιτών.

Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας Το Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010 στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας το ΥΠΕΚΑ σε συνεργασία με δέκα φορείς πραγματοποίησε εκδήλωση στην οδό Πανεπιστημίου με τη συμμετοχή του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων.

Βαθμοφόροι και Ανιχνευτές από τις Περιφερειακές Εφορείες Νότιας Αττικής και Σαρωνικού καθώς και Βαθμοφόροι από την Εφορεία Ανάπτυξης Γ.Ε. ανέλαβαν την ενημέρωση μικρών και μεγάλων για την Κίνηση μέσω ενημερωτικού περιπτέρου που είχε στηθεί στο χώρο

καθώς και την πραγματοποίηση διαδραστικών παιχνιδιών για το περιβάλλον και τις ασφαλείς μεταφορές μεταξύ των οδών Σίνα και Ομήρου.

Οι Πρόσκοποι Χαλκίδας ευχαριστούν το Ι.Ο.Α.Σ. "Πάνος Μυλωνάς" για την πρόσκληση στην εκδήλωση καθώς επίσης και για την ενημερωση που έκαναν εθελοντές του στις θερινές κατασκηνώσεις των Λυκοπουλων της Π.Ε. Εύβοιας, σχετικά με την οδική συμπεριφορά μικρών και μεγάλων. Πληροφορίες για τους σκοπούς και πρωτοβουλίες του ιδρύματος μπορείτε να βρείτε στο www.ioas.gr.

#07 ο κρίκος

▼

O Ιαβέρης, μιλάει για την οδική ασφάλεια ορμητικά, σα να οδηγεί στους αγώνες. Ισορροπεί μεταξύ πραγματικής και μεταφορικής σημασίας των λέξεων, ελίσσεται από επιχείρημα σε επιχείρημα. Το λεκτικό πέρασμά του σηκώνει τη σκόνη των παγιωμένων αντιλήψεων που έχουμε δημιουργήσει για τον τρόπο που οδηγούμε και μας αφήνει βαθύτατα προβληματισμένους. Όταν η σκόνη κατακαθίσει, συνειδητοποιούμε πόσα λάθη κάνουμε στην καθημερινή μας οδήγηση, δυνητικά θανατηφόρα και πιθανώς δολοφονικά. Βρισκόμαστε στην εκδήλωση του 1ου Συστήματος Θρακομακεδόνων για τα 100 χρόνια του Ελληνικού Προσκοπισμού. Με παρόντες το δήμαρχο Αχαρνών κ. Φωτιάδη, το δήμαρχο Θρακομακεδόνων κ. Οικονόμου, το Σύμβουλο Διεθνών Σχέσεων του ΣΕΠ κ. Άγγελο Καρα-

35

Έτοιμος για απογείωση δευση Βαθμοφόρων Αεροπροσκόπων (Π.Ε.Ε.Β.Α.). Πρόκειται για τη σχολή που αποτελεί την ανώτατη εκπαίδευση των βαθμοφόρων της ειδικότητας. Το θεματολόγιο της εκπαίδευσης προσαρμόστηκε στο πλαίσιο του ανανεωμένου προγράμματος που έθεσε η Εφορεία Αεροπροσκόπων της Γενικής Εφορείας, σε συνεργασία με την Εφορεία Εκπαίδευσης, για τις σχολές της ειδικότητας. «Ραχοκοκαλιά» του προγράμματος αποτελεί η αεροπορική ιδέα και η εξοικείωση με τις πτήσεις. Το εγχείρημα απ’ ό,τι φαίνεται πέτυχε, γι’ αυτό θα ακολουθήσουν και άλλα…«φουσκώματα».(Αν απορείτε τι σημαίνει η λέξη δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε τις δραστηριότητες της ειδικότητας αεροπροσκόπων. Είστε όλοι προσκεκλημένοι!). #08

(Σ.Α.Π.)

▼

36

ο κρίκος

(Π.Ε.Ε.Β.Α.). (Π.Α.Σ.ΑΠ.)

ρμενίζουμε…..’’

ουμε να α ρ ξέ ο σ ρ βέ α τρ με ι α ‘’Κ Ένα ιστιοπλοϊκό, δέκα μέρες μέσα σε αυτό, ένα πλήρωμα από Έλληνες και Βρετανούς και επίσκεψη σε τρεις διαφορετικές χώρες...! Για πολλούς είναι κάτι το ασυνήθιστο. Για εμάς ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία. Μία εμπειρία που μας έφερε σε επαφή με το "sailing’’ και μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε νέους φίλους! Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή!! Ο οργανισμός "Tall Ships’’, διοργανώνει κάθε χρόνο ταξίδια με ιστιοπλοϊκά σκάφη, στα οποία ζητά εθελοντές, οι οποίοι μπορούν να συμμετάσχουν κανονικά στο πλήρωμα! Τα ταξίδια αυτά, έχουν ως σκοπό να βοηθήσουν τους νέους να γνωριστούν μεταξύ τους, να αναπτύξουν σχέσεις φιλίας και να βιώσουν την έννοια του εθελοντισμού. Ο οργανισμός διαθέτει ένα πλοίο, το οποίο της έχει δοθεί ως δωρεά από το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος». Η δωρεά αυτή είχε γίνει πριν από δέκα χρόνια και η "Tall Ships", διοργάνωσε ένα επετειακό ταξίδι με το συγκεκριμένο πλοίο. Στο ταξίδι αυτό συμμετείχαν και Έλληνες πρόσκοποι, Έλληνες Οδηγοί και κάποια μέλη από διάφορους Ελληνικούς ιστιοπλοϊκούς ομίλους. Τα έξοδα των συμμετεχόντων ήταν μία χορηγία από το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος». Από το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων συμμετείχαν έξι άτομα! Ας πάμε όμως καλύτερα στο κυρίως θέμα, που ήταν το ταξίδι! Το ταξίδι ξεκίνησε

τη Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου, όπου νωρίςνωρίς πήγαμε στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, προκειμένου να πάρουμε την πτήση για το αεροδρόμιο του Λονδίνου! Αφού φτάσαμε εκεί συναντήσαμε έναν εκπρόσωπο της εταιρίας και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε με πούλμαν προς το λιμάνι του Σαουθάμπτον. Η πρώτη μέρα, ήταν αφιερωμένη στην εκπαίδευσή μας, σχετικά με τις δουλειές που είχαμε να κάνουμε πάνω στο πλοίο, όπως να τραβάμε τα σκοινιά, για να απλώνουμε ή να μαζεύουμε τα πανιά, το πώς θα πρέπει να εκτελεί τις εντολές του καπετάνιου όποιος είναι στο τιμόνι, κ.λπ. Όλα αυτά ήταν αρμοδιότητες των εθελοντών που έλαβαν μέρος (δεκαεννιά Έλληνες και περίπου δεκαεννιά Βρετανούς). Υπήρχαν και άλλοι εθελοντές, πιο εκπαιδευμένοι και σε πιο καίριες θέσεις, καθώς επίσης και το βασικό πλήρωμα με τον καπετάνιο και τους βοηθούς του (όλοι Βρετανοί). Η δεύτερη μέρα, μας βρήκε να σαλπάρουμε, με πρώτο προορισμό το λιμάνι της Οστάνδης (στο Βέλγιο). Δεύτερος προορισμός το λιμάνι του Φλίσινγκεν (Ολλανδία). Έπειτα επιστρέψαμε για μία μέρα στην Αγγλία, στο λιμάνι του Ίπσουιτς. Ο τελικός προορισμός μας ήταν το λιμάνι του Λονδίνου αφού διασχίσαμε τον τεράστιο ποταμό Τάμεση! Στο Λονδί-

νο, παρευρεθήκαμε σε μία εκδήλωση που διοργάνωσε ο οργανισμός ‘’Tall Ships’’, που ήταν αφιερωμένη σε εμάς. Εκεί είχαμε την ευκαιρία Έλληνες και Βρετανοί να γνωριστούμε ακόμα καλύτερα και να αναπτύξουμε μεγαλύτερη φιλία, η οποία ήταν το αποκορύφωμα όλων όσων περάσαμε τις δέκα μέρες που ήμασταν στο πλοίο! Κάπου εκεί ήρθε το τέλος ενός υπέροχου ταξιδιού! Και η αρχή του επόμενου…..

#09

ο κρίκος

▼

«Έτοιμος για απογείωση». Ήταν η πολλοστή φορά που άκουσε αυτό το αίτημα ο ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας στον πύργο ελέγχου και ήταν η πρώτη φορά που στην άλλη πλευρά του ασυρμάτου, ως χειριστής, βρισκόταν ένας αεροπρόσκοπος. «Μα…πετάνε οι αεροπρόσκοποι;» Η γνωστή ερώτηση-απορία έλαβε την απάντησή της το περασμένο καλοκαίρι με τις τέσσερις αεροπροσκοπικές σχολές που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες πόλεις της χώρας. Τα στάδια των σχολών ποικίλα, από το αρχικό της Σχολής Βασικών Αεροπροσκοπικών Γνώσεων (Σ.Β.Α.Γ.) έως και τις «ιπτάμενες» σχολές για το αλεξίπτωτο πλαγιάς (Σ.Α.Π.) και το ανεμόπτερο (Π.Α.Σ.ΑΠ.). Ξεχωριστή θέση ανάμεσά τους κατέλαβε και η Πανελλήνια Ειδική Εκπαί-

37

... ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ είμαστε πρόσκοποι πάντοτε χαρούμενοι, είμαστε πρόσκοποι πάντα γελαστοί! Μελωδικός ο εορτασμός στον Σαρωνικό! Στο ηλιοβασίλεμα της Κυριακής 19 Σεπτεμβρίου, μαζευτήκαμε οι Πρόσκοποι του Σαρωνικού, οι γονείς μας οι φίλοι μας και πολλοί αδελφοί μας Λυκόπουλα, Πρόσκοποι, Ανιχνευτές και Βαθμοφόροι από πολλές περιοχές της Ελλάδος ακόμη και από την Κύπρο όπως και μέλη του Δ.Σ. του ΣΕΠ, για να γιορτάσουμε τα 100 χρόνια του ελληνικού Προσκοπισμού αλλά και τα 65 χρόνια της Περιφερειακής Εφορείας Σαρωνικού!

Στις 11 -12 & 18-19 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκαν οι ναυταθλητικοί αγώνες που οργανώνονται κάθε χρόνο από την Τοπική Εφορεία Λευκού Πύργου και στους οποίους καλούνται να συμμετέχουν όλοι οι Ναυτοπρόσκοποι της Θεσσαλονίκης. Το αρκετά φορτωμένο πρόγραμμα των αγώνων περιείχε συνολικά 8 αγωνίσματα ιστιοπλοΐας (με σκάφη optimist, finn και φαλαινίδες) το πρώτο Σαββατοκύριακο και το ΡΑΛΛΥ 100 το δεύτερο, δίνοντας σε όλους – λυκόπουλα, ναυτοπροσκόπους, ανιχνευτές, βαθμοφόρους και παλαιούς βαθμοφόρους – την ευκαιρία να συμμετέχουν. Το πολύ κέφι και ο ευγενής συναγωνισμός από τους συμμετέχοντες και οι πολλές πρωτοτυπίες από την οργανωτική επιτροπή ήταν τα συστατικά της φετινής επιτυχίας! Οι στόχοι επετεύχθησαν πλήρως σε όλα τα επίπεδα! Συμμετοχή όλων των Τμημάτων στους Αγώνες, Πυρά όλης της Τοπικής και προβολή των Ν/Π μας Συστημάτων με ενδιάμεσους σταθμούς στην παραλία της

▼

38

ο κρίκος

Θεσσαλονίκης, όπου η Ένωση Παλαιών Ν/Π «Ο Λ.Πύργος» ανέλαβε την διαφήμισή μας με σταντ και διαφημιστικά στην διάρκεια του ΡΑΛΛΥ 100. Η τελετή απονομών πραγματοποιήθηκε συγχρόνως με τα εγκαίνια της πρόσφατα ανακαινισμένης αίθουσας Ν.Πρίντζιος στη Βάση Ν/Π Θεσσαλονίκης, με την παρουσία πολλών μελών και εκτός Τοπικής Εφορείας Λ.Πύργου, της Περιφερειακού Εφόρου Θεσσαλονίκης και παλαιών Τοπικών Εφόρων Λευκού Πύργου και πλήθους γονέων και φίλων. Το κύπελλο του ΡΑΛΛΥ 100, απονεμήθηκε στο 3ο Σύστημα Ν/Π της Τ.Ε.Λ.Π._Ν. με σκάφος την Ν/Π λέμβο «ΠΑΡΑΛΟΣ» και Κυβερνήτη τον Παπαδόπουλο Γεώργιο Α/Σ, με την προτροπή του Τοπικού Εφόρου Χαλιάσου Ευθυμίου να ¨σηκωθεί¨ από όλους και να αφιερωθεί σε όλους τους Ναυτοπροσκόπους της 100ετίας που υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν την ιδέα, αφού πρώτα ¨σηκωθεί¨ για τους νικητές!

μοναδικό Λουκιανό Κηλαηδόνη! Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τη ΔΕΠΑΠ του Δήμου Πειραιά αλλά και τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν εθελοντικά σε αυτή βραδιά.

#11

ο κρίκος

▼

ς Τοπικής Ναυταθλητικοί Αγώνε γου 2010 Εφορείας Λευκού Πύρ

#10

Η παρέα μεγάλη στο Βεάκειο θέατρο του Πειραιά. Περισσότερες από 1.500 φωνές τραγούδησαν μαζί με την Παιδική Χορωδία Τυπάλδου, τον Παναγιώτη Βακαλόπουλο που μας θύμισε τις αξέχαστες στιγμές του Τζάμπορη, τους Riot Act, τα αδέλφια Ψυχράμη, τα Ημισκούμπρια αλλά και με τον

39

απ' όλη την Ελλάδα

προσκοποι και βαθμοφοροι σε καθε γωνια της ελλαδας συνεχιζουν να δημιουργουν, να γιορταζουν, να εξερευνουν, ν'ανακαλυπτουν & να μαθαινουν

Πρόσκοποι Ηρακλείου! Ένα ακόμα όνειρο που παίρνει σάρκα και οστά! Το Προσκοπικό Κέντρο Κασταμονίτσας απέχει 35 Χιλιόμετρα από το Ηράκλειο. Πρόκειται για μια πανέμορφη πευκόφυτη έκταση 2.500 τ.μ., ιδιοκτησίας του ΣΕΠ.

Όλα αυτά θα πρέπει να αξιολογηθούν όχι ως αυτονόητα όπως λογικά θα γινόταν για κάποιο Σύστημα μεγάλης πόλης ή αστικού κέντρου, αλλά με κριτήριο τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι Πρόσκοποι σε απομακρυσμένες περιοχές της Πατρίδας μας και δη σε

Ο Προσκοπισμός στο χωριό Κασταμονίτσα ξεκινά τη δράση του, τη δεκαετία του ‘40 και πολύ σύντομα ακμάζει, δημιουργώντας παράλληλα ισχυρούς δεσμούς με την κοινωνία του χωριού. Τέλη της δεκαετίας του ‘60 αγοράστηκε η παραπάνω έκταση με πρωτοβουλία του τότε Αρχηγού Συστήματος Μ. Μαρκάκη, με σκοπό την κατ’ εξοχήν δραστηριοποίηση και ευαισθητοποίηση των παιδιών της ευρύτερης περιοχής σε θέματα περιβάλλοντος και αρχές της δεκαετίας του ‘70 ο χώρος δεντροφυτεύτηκε. Δυστυχώς όμως το όραμα του Μ. Μαρκάκη δεν ολοκληρώνεται, αφού το φαινόμενο της αστυφιλίας σύντομα απομακρύνει τους νέους από το χωριό και η Προσκοπική δραστηριότητα σταματά. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 2003 με πρωτοβουλία του τότε Περιφερειακού Εφόρου Ηρακλείου, κ. Ι. Παπουτσάκη, ορίζεται Αρχηγός του Προσκοπικού Κέντρου ο κ. Ν. Ψυλάκης και συγκροτείται Επιτροπή Κοινωνικής Συμπαράστασης αποτελούμενη από παλαιά μέλη της Κίνησης από την ευρύτερη περιοχή, για τη λειτουργία του Προσκοπικού Κέντρου. Άμεσα διοργανώνονται δράσεις για τη συγκέντρωση χρημάτων, ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές για να μπορούν οι Πρόσκοποι του Ηρακλείου να χαίρονται το δικό τους κατασκηνωτικό χώρο. Το πρώτο χρόνο φιλοξενείται και η πρώτη κατασκήνωση Ομάδας και μεταξύ 2006-2009 ολοκληρώνονται οι ενέργειες για την αδειοδότηση του Κέντρου από το ΣΕΠ. Το 2010 πραγματοποιήθηκαν

#15

▼

40

ο κρίκος

ένα μικρό νησί όπως η Κάλυμνος! Ο χρόνος και το κόστος για κάθε μετακίνηση και συμμετοχή σε δραστηριότητες εκτός νησιού είναι συνήθως απαγορευτικός (80 ευρώ κοστίζει η

ξεκίνησαν οι συγκεντρώσεις της 1ης Ομάδας Προσκόπων Θέρμης, που συνεχίζονται επί 41 σχεδόν χρόνια μέχρι σήμερα. Στις 19 Σεπτεμβρίου στην Εστία των Προσκόπων Θέρμης συγκεντρώθηκαν παλαιοί και νέοι Πρόσκοποι του Συστήματος για να ξαναθυμηθούν λεπτομέρειες από τις κοινές εμπειρίες, να δηλώσουν "Έσο έτοιμος" και ότι προσπαθούν πάντα να τηρούν τον Κώδικα Αξιών των Προσκόπων. Την Προσκοπική Κίνηση στήριξαν στα πρώτα

της βήματα οι : Γεώργιος Τσιτλακίδης, Στέφανος Παλαιστής, Κων/νος Κουμποτής, Αλέξανδρος Θωμαϊδης και Βασίλειος Βογιατζής, οι οποίοι απετέλεσαν την πρώτη Επιτροπή Κοινωνικής Συμπαράστασης του προσκοπισμού της Θέρμης. Οι Παλαιοί Πρόσκοποι Θέρμης εξεδήλωσαν την επιθυμία να συνεχίσουν την Κοινωνική τους Προσφορά και οργανώνουν συναντήσεις για την ενδυνάμωση της.

μετακίνηση από και προς Ρόδο!), μα παρόλ’ αυτά τα Προσκοπικά Συστήματα στα νησιά όπως η Κάλυμνος, η Λέρος αλλά και στα μεγαλύτερα, γνωρίζουν ανάλογη ανάπτυξη.

Σχολή Βασικής Εκπαίδευσης Βαθμοφόρων Κλάδου Ανιχνευτών στη Ρόδο συμμετείχε και ο αναπληρωτής Έφορος Κλάδου Ανιχνευτών Νίκος Ανδρεάδης και ο Αρχηγός Εκπαιδευτής Ανδρέας Πετρόπουλος ο οποίος και ταξίδεψε από το εξωτερικό για να συμμετέχει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Τη Σχολή παρακολούθησαν 18 νέοι Βαθμοφόροι του Κλάδου, ενώ το κλίμα ήταν πολύ ζεστό με τους εκπαιδευόμενους να συμβάλουν θετικά στο πολύ καλό επίπεδο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το πρώτο μέρος της εκπαίδευσης τελείωσε με την πραγματοποίηση Συνόδου Προγραμματισμού όπου η 34η Κοινότητα Ανιχνευτών αποφάσισε το τετραμηνιαίο της πλάνο και επέλεξε Δράσεις από τα 6 Πεδία Ανιχνευτικής Ενασχόλησης για να πραγματοποιήσει στο δεύτερο μέρος της Σχολής.

2 κατασκηνώσεις και γι’ αυτό το λόγο η Ε.Κ.Σ. του Κέντρου δραστηριοποιείται έντονα για να δημιουργηθούν ακόμα καλύτερες προϋποθέσεις για ασφαλείς και άνετες κατασκηνώσεις. Ο Αρχηγός του κέντρου, κ. Ι. Ψυλάκης καθώς και η επιτροπή που αποτελείται από τους κ.κ. : Ε. Καλαιτζάκη, Γ. Πιτσούλη, Μ. Σαριδάκη, Σ. Σαριδάκη, Κ. Τσαπάκη, αφιερώνουν πολύτιμο χρόνο, σχεδόν καθημερινά για να γίνει ακόμα ένα όνειρο των Προσκόπων του Ηρακλείου πραγματικότητα!

σαλονίκης

Τον Ιανουάριο του 1969 ο αείμνηστος Γιώργος Τσιτλακίδης με 5 νέους πήγαινε κάθε Κυριακή στις συγκεντρώσεις της Ομάδας Αεροπροσκόπων στη Θεσσαλονίκη. Στις 2 Μαρτίου 1959 έγινε η πρώτη συνάντηση Προσκόπων και στις 9 Μαρτίου 1969

#14

#12

τη Θέρμη Θεσ σ ς μό σ πι κο οσ ρ Π ια 40 χρόν Το καλοκαίρι του 1968 τα παιδιά της Θέρμης γνώρισαν τον Προσκοπισμό συμμετέχοντας στα παιχνίδια της κατασκήνωσης του 19ου Συστήματος Αεροπροσκόπων στο Λόφο Τούμπα.

Εξερεύνηση “Χρυσού Βέλους” έγινε το Σεπτέμβριο στην Κάλυμνο με συμμετοχή 4 Προσκόπων σε μια εξερευνητική ομάδα. Το 1ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Καλύμνου με Αρχηγό τον Γιώργο Ζερβό πλαισιωμένο από μια πολύ καλή παρέα Βαθμοφόρων, συνεχίζοντας την πολύ καλή του πορεία με την εφαρμογή της Μεθοδολογίας των Κλάδων, συμμετέχει σε όλα τα Προσκοπικά δρώμενα της Κίνησης, με πιο πρόσφατη τη συμμετοχή του στο 4ο Πανελλήνιο Jamboree και στα πλαίσια της προόδου των παιδιών σε εξερευνήσεις Χρυσού Βέλους, στην Πρότυπη Ομάδα, σε εκπαιδευτικές συναντήσεις και άλλα.

#13

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η 34η Σχολή Βασικής Εκπαίδευσης Βαθμοφόρων Ανιχνευτών, στην φιλόξενη εστία του 3ου Συστήματος Προσκόπων Παραδεισίου στη Ρόδο. Αρχηγός της Σχολής ήταν ο Γιάννης Σπύρου, Αρχηγός Εκπαιδευτής, ενώ στο εκπαιδευτικό προσωπικό

Πρέπει να αναφερθεί ότι η “Εκπαιδευτική Ομάδα” της Π.Ε. Δωδεκανήσου τα τελευταία χρόνια είναι πολύ δραστήρια και οργανώνει τυπικές και άτυπες εκπαιδεύσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα, με αποτέλεσμα το επίπεδο εκπαίδευσης των Βαθμοφόρων να είναι υψηλό και το ποσοστό των εκπαιδευμένων Βαθμοφόρων να είναι από τα μεγαλύτερα στην Κίνηση. ο κρίκος

▼

ΔΡΑΣΕΙΣ

Κάλυμνος

41

#18

ροσκόπων

Π Εκδηλώσεις Παλαιών Μεγάλη Προσκοπική γιορτή στο Μοσχάτο

#16

Αξίζει να σημειώθει ότι τα Ελληνικά Ταχυδρομεία σφράγισαν την ημέρα της εκδήλωσης το σύνολον της αλληλογραφίας που διακινήθηκε με σφραγίδα που αναφερόταν στην εκδήλωση και έγραφε «Πολιτιστικός Φιλοτελικός Όμιλος Μοσχάτου – 100 χρόνια Σ.Ε.Π. – 27 Σεπτεμβρίου 2010 – Μοσχάτο». Οι πιστοί φιλοτελιστές δεν παρέλειψαν να σφραγίσουν την αλληλογραφία τους έχοντας στα χέρια τους έτσι ένα ακόμα πολύτιμο ντοκουμέντο.

Ο Πολιτιστικός Φιλοτελικός Όμιλος Μοσχάτου διοργάνωσε μια μεγάλη και ξεχωριστή εκδήλωση αφιερωμένη στον εορτασμό των 100 χρόνων του Προσκοπισμού στην Ελλάδα. Ο Πρόεδρος του ΔΣ/ΣΕΠ κ. Χρήστος Σταθόπουλος και ο Πρόεδρος του Ομίλου Μοσχάτου κ. Κωνσταντίνος Κορρές προσκάλεσαν τους φίλους του Προσκοπισμού και του φιλοτελισμού στα εγκαίνια της έκθεσης Προσκοπικών Γραμματοσήμων και Ενθυμημάτων τη Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010 που φιλοξενήθηκε στο Νέο κλειστό γυμναστήριο Μοσχάτου. Η εκδήλωση και η έκθεση οργανώθηκε και επιμελήθηκε από τον Πολιτιστικό Φιλοτελικό Όμιλο Μοσχάτου και τέθηκε υπό την αιγίδα του Δήμου Μοσχάτου. Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία ήταν ο μεγάλος χορηγός αυτής της εκδήλωσης. Η εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό του Πρόεδρου ΔΣ/ΣΕΠ κ. Χρ. Σταθόπουλου ο οποίος παρέδωσε εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου τιμητική διάκριση «Ευαρέσκεια» στον κ. Κων. Κορρέ για την πολύτιμη συμβολή του στις εκδηλώσεις εορτασμού της 100ετίας του Ελληνικού Προσκοπισμού. Με τη σειρά του ο κ. Κορρές ευχαρίστησε το Σ.Ε.Π. και

▼

42

ο κρίκος

Εκδήλωση Παλαιών Προσκόπων Καϊρου Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010, ώρα 18.00, Ιωνικό Κέ# ντρο Πλάκας. Κόσμος συρρέει από νωρίς διασχίζοντας τα όμορφα στενά της παλιάς Αθήνας, εκεί που οι Παλαιοί Πρόσκοποι Περιφέρειας Καϊρου διάλεξαν να γιορτάσουν τα 100 χρόνια του Ελληνικού Προσκοπισμού! «Από το Χτες στο Σήμερα, στο Αύριο» - φάσεις της πορείας του Προσκοπισμού» που εκπροσωπήθηκαν από αντίστοιχους ομιλητές, τον κ. Θεοδόση Τάσιο, Καθηγητή ΕΜΠ, δύο πρώην Εφόρους κ. κ. Γεώργιο Κουάνη και Μάρκο Τσιλίμο, και τους κ.κ. Αλέξανδρο Βαρουξή, Τοπικό Έφορο Κηφισιάς, Δημήτρη Ιωάννου, και Στράτο Μπουμπούκη του 1ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Διονύσου.

17

Ο καθηγητής κ. Τάσιος τόνισε ότι τη διαχρονικότητα του ο Προσκοπισμός την αντλεί από το ότι στηρίζεται σε εμπειρικά δεδομένα μέσω της συμμετοχής και της αυτενέργειας των Προσκόπων για να παραγάγει δικές του αξίες, καθοδηγούμενος από την παράδοση προς την οποία στέκεται με σεβασμό. Τέλος ότι ο Προσκοπισμός είναι πάντα επίκαιρος, σε αρμονία με το γονιδίωμα μας που είναι χτισμένο με την ύπαιθρο – τη φύση και το χώμα. Ο κ. Κουάνης αναφέρθηκε στο έργο του ιδρυτή του ελληνικού προσκοπισμού Αθανάσιου Λευκαδίτη, αλλά και τους συνεχιστές του, ενώ ο κ. Τσιλίμος περιέγραψε τη διοικητική δομή του ΣΕΠ καθώς και την εκπαίδευση των Βαθμοφόρων. Οι τρεις νέοι Βαθμοφόροι παρουσίασαν το σήμερα της Προσκοπικής Κίνησης, τονίζοντας ότι το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Κίνηση είναι η έλλειψη Βαθμοφόρων και όχι ή έλλειψη παιδιών ή μέσων. Το πρόγραμμα περιελάμβανε διαφάνειες από τον Αιγυπτιώτικο Προσκοπισμό 1930–1965, βίντεο από το 4ο Πενελλήνιο Τζάμπορη και προσκοπικά τραγούδια από την χορωδία της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων Καϊρου. Ακολούθησε δεξίωση.

Στην Άνδρο με μνήμες από παλιά... Μια πολύ αξιόλογη δράση πραγματοποιήθηκε πριν λίγο καιρό στο όμορφο νησί της Άνδρου όπου ο Προσκοπισμός βρισκόταν σε μεγάλη ανάπτυξη πριν μερικές δεκαετίες. Με πρωτοβουλία του κ. Αντώνη Σακέλλη, μέχρι πρότινος αναπληρωτή Περιφερειακού Εφόρου Δωδεκανήσου και Αρχηγού του Ναυτοπροσκοπικού Συστήματος στην Άνδρο τη δεκαετία του 1960, τα Προσκοπικά τραγούδια ήχησαν μετά από πολλά χρόνια. Στις 7 και 8 του Αυγούστου συγκεντρώθηκαν Παλαιοί Πρόσκοποι, Λυκόπουλα και Βαθμοφόροι που έπαιξαν το Προσκοπικό παιχνίδι εκείνη τη δεκαετία, από διάφορες πόλεις ανά την Ελλάδα όπου τώρα ζουν, έχουν κάνει οικογένεια και εργάζονται. Ο συντονισμός, η επικοινωνία και η εύρεση του κατάλληλου χρόνου για να ταξιδέψουν όλοι και να συναντηθούν με άλλους παλιούς γνώριμους, κάτοικους του νησιού, ήταν η δυσκολότερη φάση της διοργάνωσης, μα η θέληση όλων των συμμετεχόντων και η ικανότητα της οργανωτικής

#19

ομάδας, βοήθησε να ξεπεραστούν τα προβλήματα που στην αρχή έμοιαζαν ανυπέρβλητα. Η συνάντηση έγινε στη Χώρα της Άνδρου όπου με συγκίνηση και νοσταλγία όλοι παρακολούθησαν προβολή παλιών φωτογραφιών, στην οποία παρεμβάλονταν διηγήσεις ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα πριν από τέσσερις και πλέον δεκαετίες! Παράλληλα προβλήθηκε και η Ελληνική Προσκοπική 100ετία αναδεικνύοντας τη συνέχεια του Προσκοπισμού και την προσφορά του στη νεολαία και την κοινωνία. Η εκδήλωση έκλεισε με προσκοπικά τραγούδια, μεγάλη συγκίνηση και ευχές για να αξιωθούν από το Θεό να επαναλάβουν αυτή τη συνάντηση.

Μια μεγάλη έκθεση στην Αθήνα

Στα πλαίσια του εορτασμού της Εκατονταετίας του Ελληνικού Προσκοπισμού πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας μια έκθεση που εντυπωσίασε με την πρωτοτυπία και τον πλούτο της. Ο Δήμος Αθηναίων (Πολιτισμικός Οργανισμός), το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων και η Εταιρεία Αρχειακών Μελετών και Εκδόσεων «Μικρός Ρωμηός», έθεσαν υπό την αιγίδα τους την έκθεση με τίτλο «Προσκοπικές Αναμνήσεις». Τα εκθέματα περιελάμβαναν ένα μέρος από τη μέγαλη συλλογή του

Σ.Ε.Π. Επίσης υπήρχαν αντικείμενα του Baden Powell, του Αθανάσιου Λευκαδίτη, του Κωνσταντίνου Μελά, του Ησαϊα Ησαϊα και άλλων. Τέλος η έκθεση εμπλουτίστηκε και με κειμήλια που παρεχώρησε το Σ.Ε.Π. όπως για παράδειγμα τον Ασημένιο Σταυρό, δώρο του Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου για τα 100 χρόνια.

παλαιού Εφόρου και ιστοριογράφου Νίκου Παραδείση. Πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «Φώτη Κόντογλου» στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων από τις 21-30 Σεπτεμβρίου και παρουσίασε σπάνια Προσκοπικά βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες και αρχειακό υλικό των δεκαετιών 1920-1930. Ντοκουμέντα από την Μικρά Ασία και την Κωνσταντινούπολη, στολές, φωτογραφίες και γραμματόσημα. Αντικείμενα από τα Τζάμπορη του Διονύσου, από την πρώτη «Φιλία» το 1958, από το 11ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Τζάμπορη του Μαραθώνα το 1963 καθώς και εκατοντάδες ενθυμήματα απ’όλες τις μεγάλες δράσεις του

Η επιτροπή που επιμελήθηκε και οργάνωσε την έκθεση αποτελείτο από τους κ.κ. Νικ. Παραδείση, Αγγ. Δενδρινό, Πλ. Δημητρίου, Μ. Διακονίδη, Νικ. Κατζόλα, Β. Μαντζώρου, Κ. Οικονόμου, Ν. Πουλάκο. Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε η συμβολή του Μουσειολόγου κ. Άγγελου Δενδρινού στην επιτυχημένη εκθεσιακή μορφή. Την εκδήλωση των εγκαινίων της έκθεση τίμησαν με την παρουσία του ο Αντιδήμαρχος κ. Λευτέρης Σκιαδάς, ο Πρόεδρος ΔΣ/ΣΕΠ κ. Χρ. Σταθόπουλος, ο Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων ΔΣ/ΣΕΠ κ. Δημ. Μανίκης, ο αν. Γενικός Έφορος κ. Χρ. Λυγερός, ο αν. Γενικός Γραμματέας κ. Ιω. Μιχάλης και οι Σύμβουλοι ΔΣ/ΣΕΠ κ.κ. Γεωργ. Γεωργακάς και Π. Παπαδόπουλος. ο κρίκος

▼

επέδωσε επίχρυση Δάφνη ευχόμενος το καλύτερο για το μέλλον του Ελληνικού Προσκοπισμού. Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο Δήμαρχος Μοσχάτου κ. Ταξιάρχης Παπαντώνης εκφράζοντας τα συγχαρητήριά του και τις ευχαριστίες του για την εκδήλωση. Τέλος ο κ. Κορρές ευχαρίστησε όσους βοήθησαν στην υλοποίηση της έκθεση, τους εκθέτες, τη Δημοτική Σύμβουλο κ. Βασιλική Καραβία, τον Δημοτικό Σύμβουλο κ. Αντώνη Μπούτση, την Αρχηγό του 2ου Συστήματος Προσκόπων Μοσχάτου κ. Ιώαννα Γαλαριώτου καθώς και τους Προσκόπους του Συστήματος, τον Αρχηγό του Ν/Π&Ναυταθλητικού Κέντρου Δέλτα Φαλήρου κ. Βασίλη Γκίκα και βέβαια τα μέλη του Δ.Σ. του Ομίλου.

43

Επέστρεψαν... Από το Πλωμάρι Λέσβου...

#20

Στις 23 Ιουλίου επέστρεψε στο Δημιουργό ένα παλαιό στέλεχος του Σ.Ε.Π., ο Γιώργος Μαλλιαρός που διακρίθηκε για τη δημιουργική δραστηριότητα του. Γεννήθηκε στο Πλωμάρι Λέσβου τον Αύγουστο του 1913 και μεγάλωσε σε αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον. Τελείωσε με άριστα το Γυμνάσιο και ακολούθως εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τελειώνοντας τις σπουδές του εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος απ’όπου και συνταξιοδοτήθηκε ως υποδιευθυντής μετά από 40 χρόνια υπηρεσίας. Στον Προσκοπισμό εντάχθηκε στην Ομάδα Πλωμαρίου Λέσβου όπου έδωσε την Προσκοπική του Υπόσχεση το

1926. Από τότε υπηρέτησε την Κίνηση σε διάφορους τομείς. Μεταπολεμικά με το στέλεχος του Σ.Ε.Π. Γρηγόρη Χασάπη ίδρυσαν τις κατασκηνώσεις της Τράπεζας Ελλάδος στο Μετόχι της Πάρνηθας. Την οργάνωση και διεύθυνση είχε ο ίδιος επί 30 χρόνια εφαρμόζοντας το Προσκοπικό πρόγραμμα. Ήταν Πτυχιούχος Σχολής Διακριτικού Δάσους και Έφορος Γενικής Εφορείας, ιδιαίτερα στην Εφορεία Αθλητισμού όπου μαζί με τον αξέχαστο Γιάννη Πανταζή οργάνωσαν και διηύθηναν τους Προσκοπικούς αγώνες «Πήλεια».Υπήρξε επίσης αναπληρωτής Οικονομικός Σύμβουλος και τακτικό μέλος της Γενικής Συνέλευσης Σ.Ε.Π.

Στον φιλοπρόσκοπο που έφυγε... Οι Άγγελοι εσάλπισαν. Η ουράνια Πύλη άνοιξε και ο Κύριος δέχθηκε στην αγκαλιά Του μιαν ακόμη ψυχή. Αυτή του Χριστιανού Αστέριου Καντώνια. Του παιδιού της Σαμαρίνας, του γνωστού δημιουργικού πολίτη και κοινωνικού παράγοντα της Λάρισας. Πολύπλευρη και απλόχερη η ηθική και υλική παρουσία του, όπου η πίστη του σε αξίες τον πρόσταζε.

Σεβαστέ μας Αστέριε, έφυγες ως εργάτης του καλού, αφήνοντας μήνυμα προς κάθε ανθρώπινη ευαισθησία.

Η συμβολή σου στη δημιουργία του Προσκοπικού Κέντρου «Ελευθερία» στην Καλλιπεύκη και του ιερού Ναού, στον ίδιο χώρο, η παραχώρηση μόνιμης στέγης των Προσκοπικών γραφείων στην πόλη μας, η υποστήριξη των εορτασμών των 80 χρόνων και 90 χρόνων του Προσκοπισμού στην πόλη μας και άλλα πολλά που δεν υπάρχει περιθώριο να αναφέρουμε.

Το ενδιαφέρον σου για τα προσκοπικά δρώμενα και η αγάπη σου προς τους Προσκόπους, αυριανούς πολίτες, σε έγραψαν στον πίνακα των Φιλοπροσκόπων ευεργετών μας, με λόγια και με έργα. Οι Βαθμοφόροι και οι συμπαραστάτες τους, που είχαν την τύχη να βιώσουν από κοντά την έμπρακτη, αθόρυβη αλλά ουσιαστική προσφορά σου στη θεραπεία κάθε

Οι άνθρωποι φεύγουν, τα έργα τους μένουν. Όσα εσύ μας έκανες, στηρίζοντας τον προσκοπισμό του τόπου μας έχουν τη σφραγίδα και την υπογραφή: ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΚΑΝΤΩΝΙΑΣ.

Στη νεκρώσιμη ακολουθία, αποκαλύφθηκε για τον μητροπολίτηα μας όσα οι συνάνθρωποί μας αγνοούσαν. Ανάστημα, παράδειγμα προς μίμηση.

▼

44

ανάγκης, θα θυμούνται την πρόθυμη αρωγή σου στην εθελοντική προσπάθεια τους στην υπηρεσία των παιδιών, που και εσύ τόσο πολύ αγαπούσες. Μέσα από τα πολλά τα οποία συνθέτουν την όλη εμπιστοσύνη σου στη χρησιμότηατα της Προσκοπικής Κίνησης, ξεχωρίζουν :

ο κρίκος

Σ’ευχαριστούμε. Το αστέρι σου δε θα σβήσει. Πρόσκοποι Λάρισας

#21