Speaker juli/augustus 2010

HET GRATIS POPMAGAZINE VAN ZUID-HOLLAND

JAARGANG 17 JULI & AUG 2010

76

IN GESPREK MET: MANAGERS INTERVIEW MET THE RUDOLFS

KAPTHIJN IN NOORWEGEN

VINCENT ‘HIER HEB IK MUZIKALE VRIJHEID.’

ALBEDA COLLEGE RHOON OPLEIDING MUZIKANT/PRODUCER De muziekwereld: hard, maar boeiend. Als je van muziek je beroep wilt maken, heb je méér nodig dan talent. Veel meer. Durf je de uitdaging aan?

Dan maak je kans om op onze opleiding te komen. Hier leer je het vakmanschap, de kennis en de mentaliteit die je als muzikant en/of producer nodig hebt. Op het podium en achter de schermen.

NIVEAU: 4 (MIDDENKADEROPLEIDING) LEERWEG: BOL (BEROEPSOPLEIDENDE LEERWEG) DUUR: 4 JAAR VOOR MEER INFORMATIE OF VOOR HET AANVRAGEN VAN EEN MEELOOPDAG: Albeda College, Ambachtsweg 17, 3161 GL Rhoon.

T 010 502 14 12. E muziek@albeda.nl

WWW.ALBEDA.NL

Colofon Speaker is een uitgave van de Zuid-Hollandse Popunie en verschijnt in januari, maart, mei, juli, september en november Hoofdredactie: Tom van der Vat Eindredactie en advertentieverkoop: Marloes Kranenburg (marloes@popunie.nl) Met dank aan: Annemarijn Ferweda, Claudia Raven, Erwin Angad-Gaur & Rakendra Smit, Henk Koolen, Martin Scheijgrond, Niels Aalberts, Menno Timmermans en The Rudolfs Redactie: Cok Jouvenaar, Frank Wever, Jeroen Loeve, Leonie Versteeg, Marcel Kamphuis, Niels-Jan van Dijk, Noortje Dik, Paul Giesen, Rick van Nes, Ronald Coelers, Thijs Kelder, Wouter de Hoogh en Wouter Helmens.

Kapthijn naar Noorwegen

8

Stage Europe Netwerk

9 18

Eerste Hulp Bij Opnamen

17

Profiel: Bacon Expo Studio

15

Column Henk Koolen

21

25 jaar Popunie Deel 3

22

De Etalage

24

Recensies

25

Bezoekadres: Pannekoekstraat 102, 3011 LL Rotterdam

DJ van de maand

30

ISSN 1383-9454

PROMOTIEPLAN ALIVE & GIGGIN'

31

Druk: Drukkerij Veldhuis Volgende uitgave: september/oktober, reserveren advertenties 1 augustus 2010 Oplage: 5500 stuks Zuid-Hollandse Popunie: Postbus 21450 3001 AL Rotterdam Tel. 010-4123455 Fax. 010-2130703 info@popunie.nl www.popunie.nl

WWW.ALBEDA.NL

7

Interview met: The Rudolfs

Grafisch ontwerp: Patswerk (www.patswerk.nl)

INTERESSE? BEL 010 506 14 11 OF MAIL MUZIEK@ALBEDA.NL

Winnaar High School Music Competition

10

Comics: Bram de Bont

OUT NOW!

4

In gesprek met: Bandmanagers

Fotografie: Marc Nolte (GPZH Bands), Megin Zondervan (GPZH Urban en Singer/Songwriter), Michèle van Vliet (GPZH Dance/Producers), Arjan de Mooij (The Rudolfs)

FREE SAMPLER CD ALBEDA MUZIKANT/ PRODUCER 2010

Grote Prijs van Zuid-Holland

De Popunie ondersteunt sinds 1985 de popmuziek in Zuid-Holland. De Popunie organiseert projecten voor en verleent diensten aan muzikanten, poporganisaties, gemeenten, podia en andere geïnteresseerden.

Een greep uit ons aanbod: informatie (www.popunie.nl), ondersteuning bij optredens van Zuid-Hollandse bands (Promotieplan), luistersessies, workshops / cursussen (Making Your Band), online tools zoals www.popuniestageplan.nl en www.talentenjachten.com, Heartbreakers & Ass Shakers promotie-cd’s, talentenjachten (GPZH en HSMC), showcases (cd-presentaties) en festivals (TurbulenT en Wantijfestival).

POPUNIE RECORDS PRESENTS

Financieel mogelijk gemaakt door:

03 INHOUD

KAPTHIJN IN NOORWEGEN

VINCENT ‘HIER HEB IK MUZIKALE VRIJHEID.’

ALBEDA COLLEGE RHOON OPLEIDING MUZIKANT/PRODUCER De muziekwereld: hard, maar boeiend. Als je van muziek je beroep wilt maken, heb je méér nodig dan talent. Veel meer. Durf je de uitdaging aan?

Dan maak je kans om op onze opleiding te komen. Hier leer je het vakmanschap, de kennis en de mentaliteit die je als muzikant en/of producer nodig hebt. Op het podium en achter de schermen.

NIVEAU: 4 (MIDDENKADEROPLEIDING) LEERWEG: BOL (BEROEPSOPLEIDENDE LEERWEG) DUUR: 4 JAAR VOOR MEER INFORMATIE OF VOOR HET AANVRAGEN VAN EEN MEELOOPDAG: Albeda College, Ambachtsweg 17, 3161 GL Rhoon.

T 010 502 14 12. E muziek@albeda.nl

WWW.ALBEDA.NL

Colofon Speaker is een uitgave van de Zuid-Hollandse Popunie en verschijnt in januari, maart, mei, juli, september en november Hoofdredactie: Tom van der Vat Eindredactie en advertentieverkoop: Marloes Kranenburg (marloes@popunie.nl) Met dank aan: Annemarijn Ferweda, Claudia Raven, Erwin Angad-Gaur & Rakendra Smit, Henk Koolen, Martin Scheijgrond, Niels Aalberts, Menno Timmermans en The Rudolfs Redactie: Cok Jouvenaar, Frank Wever, Jeroen Loeve, Leonie Versteeg, Marcel Kamphuis, Niels-Jan van Dijk, Noortje Dik, Paul Giesen, Rick van Nes, Ronald Coelers, Thijs Kelder, Wouter de Hoogh en Wouter Helmens.

Kapthijn naar Noorwegen

8

Stage Europe Netwerk

9 18

Eerste Hulp Bij Opnamen

17

Profiel: Bacon Expo Studio

15

Column Henk Koolen

21

25 jaar Popunie Deel 3

22

De Etalage

24

Recensies

25

Bezoekadres: Pannekoekstraat 102, 3011 LL Rotterdam

DJ van de maand

30

ISSN 1383-9454

PROMOTIEPLAN ALIVE & GIGGIN'

31

Druk: Drukkerij Veldhuis Volgende uitgave: september/oktober, reserveren advertenties 1 augustus 2010 Oplage: 5500 stuks Zuid-Hollandse Popunie: Postbus 21450 3001 AL Rotterdam Tel. 010-4123455 Fax. 010-2130703 info@popunie.nl www.popunie.nl

WWW.ALBEDA.NL

7

Interview met: The Rudolfs

Grafisch ontwerp: Patswerk (www.patswerk.nl)

INTERESSE? BEL 010 506 14 11 OF MAIL MUZIEK@ALBEDA.NL

Winnaar High School Music Competition

10

Comics: Bram de Bont

OUT NOW!

4

In gesprek met: Bandmanagers

Fotografie: Marc Nolte (GPZH Bands), Megin Zondervan (GPZH Urban en Singer/Songwriter), Michèle van Vliet (GPZH Dance/Producers), Arjan de Mooij (The Rudolfs)

FREE SAMPLER CD ALBEDA MUZIKANT/ PRODUCER 2010

Grote Prijs van Zuid-Holland

De Popunie ondersteunt sinds 1985 de popmuziek in Zuid-Holland. De Popunie organiseert projecten voor en verleent diensten aan muzikanten, poporganisaties, gemeenten, podia en andere geïnteresseerden.

Een greep uit ons aanbod: informatie (www.popunie.nl), ondersteuning bij optredens van Zuid-Hollandse bands (Promotieplan), luistersessies, workshops / cursussen (Making Your Band), online tools zoals www.popuniestageplan.nl en www.talentenjachten.com, Heartbreakers & Ass Shakers promotie-cd’s, talentenjachten (GPZH en HSMC), showcases (cd-presentaties) en festivals (TurbulenT en Wantijfestival).

POPUNIE RECORDS PRESENTS

Financieel mogelijk gemaakt door:

03 INHOUD

Toekomstmuziek van de winnaars van de Grote Prijs van Zuid-Holland 2010 Begin april dit jaar vonden de finales voor de Grote Prijs van Zuid-Holland plaats in vier categorieën. De Popunie was benieuwd hoe het er ondertussen voor staat met deze winnaars.

G.O.T.V.

G.O.T.V. was winnaar van de categorie Bands.

De jury vond hen lekker eigenwijs met een onderscheidende sound.

Wat vonden jullie van de finale van de Grote Prijs van Zuid-Holland?

Het optreden ging heel lekker, maar toch was de winst vrij onverwacht. Alle finalisten lagen zo ver uit elkaar qua stijl, dat we echt geen idee hadden waar de jury naar op zoek was. Tussen een metalband, Noord-Afrikaanse band en jazzy band waren wij eigenlijk het buitenbeentje!

Welk onderdeel van het prijzenpakket is het beste aan G.O.T.V. besteed?

Zonder twijfel de oordoppen van Alpine! We spelen nogal hard en daarom zijn oordoppen altijd welkom. We hebben inmiddels ook al gebruik gemaakt van de cd-persing van Duplicase, waar onze nieuwe ep Kagonggong No Eat Rainbows op staat.

Hier zijn we heel blij mee, want hij is erg mooi geworden.

Wat zijn de plannen voor de toekomst?

Het grote doel nu is om aan het eind van het jaar een album af te hebben. We gaan komende maanden flink schrijven en aan het eind van het jaar twee à drie weken opnemen in Portugal.

Verder doen we dit jaar mee aan de Popronde en de Grote Prijs van Nederland.

Waar denk je dat G.O.T.V. staat over een jaar?

Wij blijven gewoon ons ding doen en hard werken. We zien wel wat er verder gebeurt. Als ik onze twee ep’s naast elkaar leg, zie ik wel een groei waar ik gelukkig van word. Als we dat vast kunnen houden, ben ik blij.

Waar en wanneer kunnen we G.O.T.V. live zien?

10 juli - Leiden – Werfpop september tot november – heel Nederland - Popronde Hou ze in de gaten op www.myspace.com/gotvmusic

TAMARA WOESTENBURG Tamara Woestenburg werd samen met haar band The Parents winnaar in de categorie Singer/Songwriter.

De jury roemde The Parents vanwege de variatie in hun muziek, ze werden er stil van.

Wat vond je van de finale van de Grote Prijs van Zuid-Holland?

Leuk natuurlijk! Het optreden zelf was fantastisch om te doen.

Het was nog even spannend of we het glasorgel en het harmonium konden opzetten in de geringe ombouwtijd. Maar toen alles goed stond en goed klonk hebben we heel erg lekker gespeeld. Als je dan ook nog eens wint, is dat natuurlijk erg fijn.

Welk onderdeel van het prijzenpakket is het beste aan jou besteed?

Ik ben vooral erg blij met het geldbedrag, omdat ik me suf piekerde waar ik het geld vandaan moest halen om ons album te laten masteren/persen. Nu kan ik me zorgen gaan maken over andere dingen. O, en de oordoppen van Alpine! Ik kon wel een paar nieuwe gebruiken, want mijn oren waren gegroeid en toen pasten mijn oude oordoppen niet meer.

Wat vond je van het optreden op het bevrijdingsfestival (onderdeel van het prijzenpakket)?

Het was een leuk optreden en het weer was goed. We speelden goed en het publiek was lief. Deze andere bandsamenstelling van The Parents speelde voor het eerst met ritmesectie (Ruben van Asselt en Bas Vernooy) en gitaar (Marco Cappiello) en dat ging lekker!

04 NIEUWS

Wat zijn je plannen voor de toekomst?

Nog niet zo lang geleden hebben we ‘Nultien’ (het ‘Rotterdam Songwriters Guild’) opgericht. Daarmee gaan we om de drie weken een open podium organiseren in Café Voigt. Ten tweede zong ik eerder al mee in de Rotown Rockopera Revue (met o.a. Shirma Rouse en Elle Bandita) en waarschijnlijk gaan we deze show vaker doen. In augustus staat een ambitieus optreden in Rotown gepland, dan gaan we met blazers/ strijkers/backings en een volle band spelen. Verder komen de liedjes die we speelden tijdens de GPZH op een ep en we willen het album afronden. Ook zing ik mee op het album van indie-danceproject ‘Shambok’.

Waar denk je dat je staat over een jaar?

Ik hoop in ieder geval een album te hebben gemaakt dat ik zelf het beluisteren waard vind. Verder ben ik nog op zoek naar een label, boekingsbureau of manager.

Waar en wanneer kunnen we je live zien?

23 juli – Rotterdam Exit met Mark Lotterman augustus – Rotterdam Rotown om de drie weken – Rotterdam Voigt - het open podium

van Nultien Hou Tamara Woestenburg in de gaten op www.myspace.com/theparentsnl

vieira Vieira was winnaar in de categorie Urban. De jury kende hem de eerste prijs toe vanwege zijn charismatische optreden en omdat zijn show staat als een huis.

Wat vond je van de finale van de Grote Prijs van Zuid-Holland?

Zelf vond ik mijn optreden behoorlijk goed gaan. Wij, mijn gelegenheidsbackup Kable en DJ Lord Vetter, hebben alles gegeven. En gelukkig was dat goed genoeg! Natuurlijk gebeuren er dingen on stage die eigenlijk niet gepland zijn en over sommige zaken ben je zelfs ontevreden. Maar dat is ook wel logisch als je drie perfectionisten bij elkaar zet. Winnen is uiteindelijk héél erg flex geweest! Je merkt toch dat mensen in je eigen omgeving en bepaalde figuren op 'key positions' je anders benaderen en je serieuzer nemen.

Welk onderdeel van het prijzenpakket is het beste aan jou besteed?

Het prijzengeld, omdat ik dit kan investeren in zaken die ik dringend nodig heb! Maar ook zo’n masterclass over internetstrategieën is heel handig, hoor! In de Nederlandse hiphopscene is internet namelijk essentieel. Zonder ben je nergens!

Wat vond je van het optreden op het bevrijdingsfestival (onderdeel van het prijzenpakket)?

Het was erg tof! Wij hebben er gewoon voor gezorgd dat wij het naar ons zin hadden en dan hoop je dat dat over slaat op het publiek. Gezien de reacties tijdens en na de show is dit aardig gelukt!

Wat zijn de plannen voor de toekomst?

Ik wil 2010 gebruiken om zo veel mogelijk exposure te pakken en mijn debuutalbum Kralienge State of Mind uit te brengen in eigen beheer. Deze titel vloeit voort uit een aantal zaken.

Allereerst ben ik geboren en getogen in de Rotterdamse volkswijk Kralingen-West. Deze omgeving heeft mij natuurlijk (grotendeels) gevormd, vandaar de "State of Mind". Zelf ben ik echter van Kaapverdiaanse afkomst, zodoende "Kralienge".

Dit is Kralingen uitgesproken met een Kaapverdiaans accent.

Waar denk je dat je staat over een jaar?

Ik wil regelmatig op de grotere podia door het hele land te zien zijn en een gevestigde naam worden.

De aankomende liveshows: 20 juni - Rotterdam-Zuid 27 juni - Den Haag 3 juli - Groningen

: Nelson Mandela Festival : Parkpop : New Attraction Festival

Hou Vieira in de gaten op www.vieira-online.nl 05 NIEUWS

Toekomstmuziek van de winnaars van de Grote Prijs van Zuid-Holland 2010 Begin april dit jaar vonden de finales voor de Grote Prijs van Zuid-Holland plaats in vier categorieën. De Popunie was benieuwd hoe het er ondertussen voor staat met deze winnaars.

G.O.T.V.

G.O.T.V. was winnaar van de categorie Bands.

De jury vond hen lekker eigenwijs met een onderscheidende sound.

Wat vonden jullie van de finale van de Grote Prijs van Zuid-Holland?

Het optreden ging heel lekker, maar toch was de winst vrij onverwacht. Alle finalisten lagen zo ver uit elkaar qua stijl, dat we echt geen idee hadden waar de jury naar op zoek was. Tussen een metalband, Noord-Afrikaanse band en jazzy band waren wij eigenlijk het buitenbeentje!

Welk onderdeel van het prijzenpakket is het beste aan G.O.T.V. besteed?

Zonder twijfel de oordoppen van Alpine! We spelen nogal hard en daarom zijn oordoppen altijd welkom. We hebben inmiddels ook al gebruik gemaakt van de cd-persing van Duplicase, waar onze nieuwe ep Kagonggong No Eat Rainbows op staat.

Hier zijn we heel blij mee, want hij is erg mooi geworden.

Wat zijn de plannen voor de toekomst?

Het grote doel nu is om aan het eind van het jaar een album af te hebben. We gaan komende maanden flink schrijven en aan het eind van het jaar twee à drie weken opnemen in Portugal.

Verder doen we dit jaar mee aan de Popronde en de Grote Prijs van Nederland.

Waar denk je dat G.O.T.V. staat over een jaar?

Wij blijven gewoon ons ding doen en hard werken. We zien wel wat er verder gebeurt. Als ik onze twee ep’s naast elkaar leg, zie ik wel een groei waar ik gelukkig van word. Als we dat vast kunnen houden, ben ik blij.

Waar en wanneer kunnen we G.O.T.V. live zien?

10 juli - Leiden – Werfpop september tot november – heel Nederland - Popronde Hou ze in de gaten op www.myspace.com/gotvmusic

TAMARA WOESTENBURG Tamara Woestenburg werd samen met haar band The Parents winnaar in de categorie Singer/Songwriter.

De jury roemde The Parents vanwege de variatie in hun muziek, ze werden er stil van.

Wat vond je van de finale van de Grote Prijs van Zuid-Holland?

Leuk natuurlijk! Het optreden zelf was fantastisch om te doen.

Het was nog even spannend of we het glasorgel en het harmonium konden opzetten in de geringe ombouwtijd. Maar toen alles goed stond en goed klonk hebben we heel erg lekker gespeeld. Als je dan ook nog eens wint, is dat natuurlijk erg fijn.

Welk onderdeel van het prijzenpakket is het beste aan jou besteed?

Ik ben vooral erg blij met het geldbedrag, omdat ik me suf piekerde waar ik het geld vandaan moest halen om ons album te laten masteren/persen. Nu kan ik me zorgen gaan maken over andere dingen. O, en de oordoppen van Alpine! Ik kon wel een paar nieuwe gebruiken, want mijn oren waren gegroeid en toen pasten mijn oude oordoppen niet meer.

Wat vond je van het optreden op het bevrijdingsfestival (onderdeel van het prijzenpakket)?

Het was een leuk optreden en het weer was goed. We speelden goed en het publiek was lief. Deze andere bandsamenstelling van The Parents speelde voor het eerst met ritmesectie (Ruben van Asselt en Bas Vernooy) en gitaar (Marco Cappiello) en dat ging lekker!

04 NIEUWS

Wat zijn je plannen voor de toekomst?

Nog niet zo lang geleden hebben we ‘Nultien’ (het ‘Rotterdam Songwriters Guild’) opgericht. Daarmee gaan we om de drie weken een open podium organiseren in Café Voigt. Ten tweede zong ik eerder al mee in de Rotown Rockopera Revue (met o.a. Shirma Rouse en Elle Bandita) en waarschijnlijk gaan we deze show vaker doen. In augustus staat een ambitieus optreden in Rotown gepland, dan gaan we met blazers/ strijkers/backings en een volle band spelen. Verder komen de liedjes die we speelden tijdens de GPZH op een ep en we willen het album afronden. Ook zing ik mee op het album van indie-danceproject ‘Shambok’.

Waar denk je dat je staat over een jaar?

Ik hoop in ieder geval een album te hebben gemaakt dat ik zelf het beluisteren waard vind. Verder ben ik nog op zoek naar een label, boekingsbureau of manager.

Waar en wanneer kunnen we je live zien?

23 juli – Rotterdam Exit met Mark Lotterman augustus – Rotterdam Rotown om de drie weken – Rotterdam Voigt - het open podium

van Nultien Hou Tamara Woestenburg in de gaten op www.myspace.com/theparentsnl

vieira Vieira was winnaar in de categorie Urban. De jury kende hem de eerste prijs toe vanwege zijn charismatische optreden en omdat zijn show staat als een huis.

Wat vond je van de finale van de Grote Prijs van Zuid-Holland?

Zelf vond ik mijn optreden behoorlijk goed gaan. Wij, mijn gelegenheidsbackup Kable en DJ Lord Vetter, hebben alles gegeven. En gelukkig was dat goed genoeg! Natuurlijk gebeuren er dingen on stage die eigenlijk niet gepland zijn en over sommige zaken ben je zelfs ontevreden. Maar dat is ook wel logisch als je drie perfectionisten bij elkaar zet. Winnen is uiteindelijk héél erg flex geweest! Je merkt toch dat mensen in je eigen omgeving en bepaalde figuren op 'key positions' je anders benaderen en je serieuzer nemen.

Welk onderdeel van het prijzenpakket is het beste aan jou besteed?

Het prijzengeld, omdat ik dit kan investeren in zaken die ik dringend nodig heb! Maar ook zo’n masterclass over internetstrategieën is heel handig, hoor! In de Nederlandse hiphopscene is internet namelijk essentieel. Zonder ben je nergens!

Wat vond je van het optreden op het bevrijdingsfestival (onderdeel van het prijzenpakket)?

Het was erg tof! Wij hebben er gewoon voor gezorgd dat wij het naar ons zin hadden en dan hoop je dat dat over slaat op het publiek. Gezien de reacties tijdens en na de show is dit aardig gelukt!

Wat zijn de plannen voor de toekomst?

Ik wil 2010 gebruiken om zo veel mogelijk exposure te pakken en mijn debuutalbum Kralienge State of Mind uit te brengen in eigen beheer. Deze titel vloeit voort uit een aantal zaken.

Allereerst ben ik geboren en getogen in de Rotterdamse volkswijk Kralingen-West. Deze omgeving heeft mij natuurlijk (grotendeels) gevormd, vandaar de "State of Mind". Zelf ben ik echter van Kaapverdiaanse afkomst, zodoende "Kralienge".

Dit is Kralingen uitgesproken met een Kaapverdiaans accent.

Waar denk je dat je staat over een jaar?

Ik wil regelmatig op de grotere podia door het hele land te zien zijn en een gevestigde naam worden.

De aankomende liveshows: 20 juni - Rotterdam-Zuid 27 juni - Den Haag 3 juli - Groningen

: Nelson Mandela Festival : Parkpop : New Attraction Festival

Hou Vieira in de gaten op www.vieira-online.nl 05 NIEUWS

KAIZOKU Kaizoku was winnaar in de categorie Dance/Producers.

De jury waardeerde Kaizoku om de opbouw van hun set waarmee ze het dak eraf bliezen.

Wat vonden jullie van de finale van de Grote Prijs van Zuid-Holland?

Het was heerlijk om stampend en stuiterend los te gaan op je eigen bloed, zweet en tranen. Om niet veel later te merken dat de zaal lekker meedoet en de jury dat weet te waarderen. Dit maakte het hele feest compleet! Het was een prachtige kans om onze tracks te droppen waar deze (volgens ons) thuishoren: op de dansvloer. Dan merk je meteen hoe beats en bassen in de praktijk werken. We waren in den beginne vooral een studioact. Deze grijns staat voorlopig nog wel op ons smoelwerk gegrift!

Welk onderdeel van het prijzenpakket is het beste aan Kaizoku besteed?

Gezien het feit dat we vooral gefocust waren op de productie van de muziek en nog niet zo zeer op 'live' gigs, hadden we daar maar weinig in geïnvesteerd. Geen laptop, geen controllers, alleen de software hadden we voorhanden. Dus ja, de keiharde knaken waren het hardst nodig! Investeren in een laptop en een controller was voor ons de logische volgende stap. De laptop die we tijdens de finale gebruikten was er eentje die we hadden 'geleend' van kantoor! Daarnaast gaan we gretig gebruikmaken van de cdpersing van Duplicase. Het album is al enige tijd in de maak. Deze zal vooral gaan bestaan uit dansbare, dramatische dubstep met een knipoog naar drum ‘n’ bass en electro.

06 NIEUWS

Wat zijn de plannen voor de toekomst?

We gaan eerst vooral onze liveact uitbouwen. We zitten redelijk op één lijn met elkaar wat muziek maken betreft, maar we vinden dat onze liveact minstens even interessant moet zijn als onze producties. Dat betekent voor ons een innovatieve manier van presenteren, een stapje verder gaan dan 'simpelweg' een dj-set neerzetten.

Dit betekent meteen dat we dus zoveel mogelijk willen optreden om meer podiumervaring op te doen, maar gelukkig wil dat aardig vlotten. Daarnaast zijn we druk bezig met meer muziek maken, meer dramadub, een samenwerking met Gritt en natuurlijk alle prijzen van GPZH, zoals de fotoshoot, studiotijd en masterclasses!

Waar denken jullie dat Kaizoku staat over een jaar?

Hopelijk hebben we dan een aantal releases op onze naam staan en beschikken we over een flinke dosis podiumervaring en een unieke liveshow die voor zichzelf spreekt.

Waar en wanneer kunnen we jullie live zien?

In juni waren we te zien op het Wantijfestival in Bibelot.

Hou Kaizoku in de gaten op www.kaizoku.nl

KAPTHIJN WINT HIGH SCHOOL MUSIC COMPETITION 2010 Voor de High School Music Competition (HSMC) is 2010 een bijzonder jaar, want voor het eerst in twaalf jaar wint een hiphop act! De jury was het meest overtuigd door de performance van Kapthijn. De jury zei over hem: “Sterke beats, sterke flow en lyrics”.

Finale Na een selectie, door middel van voorrondes, worden de bands/acts tijdens een workshopdag door een professional klaargestoomd voor de finale. Met dit traject stimuleert en motiveert de HSMC elk jaar een nieuwe groep jonge muzikanten om hun talent te ontwikkelen.

HSMC is dé landelijke muziekcompetitie die elk jaar op zoek gaat naar het aanstormende talent tussen de 12 en 19 jaar.

Face The Fact, Hybernation, Hunting The Robot, De Formatie, The Ties en Kapthijn namen het tegen elkaar op tijdens de finale van de HSMC op 23 mei jongstleden.

De elektronische indie rock van Hunting The Robot uit Eindhoven was goed voor een tweede plaats. De jury vond hen de meest originele band met een goed opgebouwde set. De derde plaats is weggelegd voor metalband Face The Fact uit de omgeving Ommen. Ze overtuigden de jury door hun technisch sterke spel. Ook het publiek kon zijn stem uitbrengen, in de voorverkiezing via de HSMC website én tijdens de finale. Het publiek stemde massaal op de Haagse band Hybernation.

Uitslag HSMC 2010: 1e Kapthijn (hiphop) 2e Hunting The Robot (elektronische indie rock) 3e Face The Fact (metal) Publieksprijs: Hybernation (progressieve rock)

07 NIEUWS

KAIZOKU Kaizoku was winnaar in de categorie Dance/Producers.

De jury waardeerde Kaizoku om de opbouw van hun set waarmee ze het dak eraf bliezen.

Wat vonden jullie van de finale van de Grote Prijs van Zuid-Holland?

Het was heerlijk om stampend en stuiterend los te gaan op je eigen bloed, zweet en tranen. Om niet veel later te merken dat de zaal lekker meedoet en de jury dat weet te waarderen. Dit maakte het hele feest compleet! Het was een prachtige kans om onze tracks te droppen waar deze (volgens ons) thuishoren: op de dansvloer. Dan merk je meteen hoe beats en bassen in de praktijk werken. We waren in den beginne vooral een studioact. Deze grijns staat voorlopig nog wel op ons smoelwerk gegrift!

Welk onderdeel van het prijzenpakket is het beste aan Kaizoku besteed?

Gezien het feit dat we vooral gefocust waren op de productie van de muziek en nog niet zo zeer op 'live' gigs, hadden we daar maar weinig in geïnvesteerd. Geen laptop, geen controllers, alleen de software hadden we voorhanden. Dus ja, de keiharde knaken waren het hardst nodig! Investeren in een laptop en een controller was voor ons de logische volgende stap. De laptop die we tijdens de finale gebruikten was er eentje die we hadden 'geleend' van kantoor! Daarnaast gaan we gretig gebruikmaken van de cdpersing van Duplicase. Het album is al enige tijd in de maak. Deze zal vooral gaan bestaan uit dansbare, dramatische dubstep met een knipoog naar drum ‘n’ bass en electro.

06 NIEUWS

Wat zijn de plannen voor de toekomst?

We gaan eerst vooral onze liveact uitbouwen. We zitten redelijk op één lijn met elkaar wat muziek maken betreft, maar we vinden dat onze liveact minstens even interessant moet zijn als onze producties. Dat betekent voor ons een innovatieve manier van presenteren, een stapje verder gaan dan 'simpelweg' een dj-set neerzetten.

Dit betekent meteen dat we dus zoveel mogelijk willen optreden om meer podiumervaring op te doen, maar gelukkig wil dat aardig vlotten. Daarnaast zijn we druk bezig met meer muziek maken, meer dramadub, een samenwerking met Gritt en natuurlijk alle prijzen van GPZH, zoals de fotoshoot, studiotijd en masterclasses!

Waar denken jullie dat Kaizoku staat over een jaar?

Hopelijk hebben we dan een aantal releases op onze naam staan en beschikken we over een flinke dosis podiumervaring en een unieke liveshow die voor zichzelf spreekt.

Waar en wanneer kunnen we jullie live zien?

In juni waren we te zien op het Wantijfestival in Bibelot.

Hou Kaizoku in de gaten op www.kaizoku.nl

KAPTHIJN WINT HIGH SCHOOL MUSIC COMPETITION 2010 Voor de High School Music Competition (HSMC) is 2010 een bijzonder jaar, want voor het eerst in twaalf jaar wint een hiphop act! De jury was het meest overtuigd door de performance van Kapthijn. De jury zei over hem: “Sterke beats, sterke flow en lyrics”.

Finale Na een selectie, door middel van voorrondes, worden de bands/acts tijdens een workshopdag door een professional klaargestoomd voor de finale. Met dit traject stimuleert en motiveert de HSMC elk jaar een nieuwe groep jonge muzikanten om hun talent te ontwikkelen.

HSMC is dé landelijke muziekcompetitie die elk jaar op zoek gaat naar het aanstormende talent tussen de 12 en 19 jaar.

Face The Fact, Hybernation, Hunting The Robot, De Formatie, The Ties en Kapthijn namen het tegen elkaar op tijdens de finale van de HSMC op 23 mei jongstleden.

De elektronische indie rock van Hunting The Robot uit Eindhoven was goed voor een tweede plaats. De jury vond hen de meest originele band met een goed opgebouwde set. De derde plaats is weggelegd voor metalband Face The Fact uit de omgeving Ommen. Ze overtuigden de jury door hun technisch sterke spel. Ook het publiek kon zijn stem uitbrengen, in de voorverkiezing via de HSMC website én tijdens de finale. Het publiek stemde massaal op de Haagse band Hybernation.

Uitslag HSMC 2010: 1e Kapthijn (hiphop) 2e Hunting The Robot (elektronische indie rock) 3e Face The Fact (metal) Publieksprijs: Hybernation (progressieve rock)

07 NIEUWS

Toekomst Van alle finalisten gaan we de komende tijd nog veel horen en zien. Later dit jaar verschijnt op Popunie Records het verzamelalbum ‘School’s Out! vol.6’. Hierop komen alle bewerkingen van het gedicht ‘Jas’ te staan. Ook komt er van elke finalist een nummer uit het eigen repertoire op te staan.

Kapthijn was o.a. al te zien op: Wantijpop en Vlietpop. Ook Hunting The Robot was al te zien op Kaderock. Verder is Kapthijn nog te zien op Rottepop en Skatejam. Daarnaast maakt Kapthijn een tour door het buitenland. Dit jaar worden er voor het eerst maar liefst vier landen aangedaan. In samenwerking met Stage Europe Network waar de HSMC in participeert.

De vier landen waar Kapthijn heen gaat, zijn: Noorwegen, Duitsland, Frankrijk en IJsland. Kapthijn ging naar Drammen in Noorwegen. We volgden Kapthijn en zijn crew: Mitss en Stefanovici op hun avontuur…

WORKING CLASS HERO FESTIVAL NOORWEGEN)

Aankomst (DRAMMEN,

Het hotel in Drammen is boven verwachting en de prijs voor een BigMac ook. Het is maar goed dat Kapthijn nog even de shops op Schiphol heeft geplunderd, anders was het een week zonder drank en sigaretten geworden.

De bands Fucking in Champagne (DE) en The Assassin of a Beautiful Brunette (IS) moeten nog arriveren, waarna het gezien de namen van beide bands pas echt feest gaat worden.

08 NIEUWS

Aankomst Het hotel in Drammen is boven verwachting en de prijs voor een BigMac ook. Het is maar goed dat Kapthijn nog even de shops op Schiphol heeft geplunderd, anders was het een week zonder drank en sigaretten geworden.

De bands Fucking in Champagne (DE) en The Assassin of a Beautiful Brunette (IS) moeten nog arriveren, waarna het gezien de namen van beide bands pas echt feest gaat worden.

Schrijven van nieuwe nummers De brunette van de Poolse band The Bottle Caps heeft uit voorzorg het haar rood geverfd, dus gisteravond verliep iets minder spectaculair dan gehoopt. Ter inspiratie voor het schrijven van nieuwe nummers, in de zelf ingerichte studio in de kledingkast van de hotelkamer, heeft Kapthijn de halve nacht gegamed met de Noren en IJslanders. Het is hier ook moeilijk vast te stellen wanneer het nacht wordt, want het is heel lang licht. Ze zien er echter verassend fris uit bij het ontbijt.

Alle bands werken aan het nummer High Hopes van Tim Scott, onder begeleiding van de master himself. Kapthijn is de oefenruimte ingedoken met Fucking in Champagne, waarmee een Nederlands - Duitse samenwerking tot stand is gekomen; dit geeft High Hopes.

Introductie bands Alle deelnemende bands/acts hebben zichzelf gisteren geïntroduceerd en hier volgt de opsomming: Kapthijn (NL), The Claims (FR), World Service (NO), Fucking in Champagne (DE), The Bottle Caps (PL) en Assassin of a Beautiful Brunette (IS).

Hoewel alle bands feilloos hun inspiratiebronnen konden noemen, blijkt hun muziek dermate uniek dat er geen label op te plakken valt. Lafaards! Geef mij dan maar Kapthijn die gelijk op de proppen komt met: “Wij maken Nederlandstalige hiphop”.

Buddy Gisterenavond was het dan eindelijk zo ver: de bands/acts presenteerden zichzelf in café Buddy. Chauvinistisch als ik ben, vond ik de show van Kapthijn en kornuiten natuurlijk de beste. De track die zij op zondag maakten met de Noren, sloeg in als een bom!

High Hopes De hiphopversie van High Hopes viel ook in goede aarde bij Tim Scott, waarop hij Kapthijn, Mitss en Stefanovici na de show in Buddy bij hem thuis uitnodigde voor een (sterk) drankje en een privé optreden. De heren waren dermate onder de indruk, dat ik me nu afvraag of ze binnenkort ook onder de tattoos zitten. Afijn, ze hadden ook deze ochtend wat problemen met opstaan…

De donderdag was gereserveerd voor de opname van het bewerkte nummer High Hopes, dat zoiets als een gesamtkunstwerk moest worden. Opnemen bestaat voor een groot deel uit wachten, wachten en wachten. Vanuit een ooghoek zag ik Kapthijn, Mitss en Stefanovici over het dak bewegen, drukdoende met het opnemen van de videoclip Bunad. De heren weten goed raad met de tijd, als ze eenmaal wakker zijn.

Festivaldag Het gras was groen, het weer prachtig, het podium en geluid goed en de bands/acts gaven allen een goede show weg op het buitenpodium van het Working Class Hero Festival. Het nummer Bunad heeft zich inmiddels definitief in mijn brein gevestigd. (En niet alleen bij mij). Het was de afsluiting van een week met muzikanten uit IJsland, Frankrijk, Duitsland, Noorwegen, Nederland en Polen.

Stage Europe Network in Nederland

In 2008 is het prijzenpakket van de HSMC uitgebreid met buitenlandse optredens. De band die hier als eerste van profiteerde was The Death Letters die kon afreizen naar Frankrijk.

Het jaar daarna werd Duitsland aan het prijzenpakket toegevoegd en kon Starcatcher twee buitenlandse gigs doen. Eind 2009 is het Stage Europe Network opgezet met festivals en organisaties uit Frankrijk, Duitsland, Polen, IJsland, Nederland en Noorwegen. Inmiddels wordt de winnaar van de HSMC een ware Europese tour geboden. Het betreft dan niet alleen optredens; in de meeste gevallen is er een programma voor de jonge bands/acts uit de verschillende deelnemende landen, waarbij ze samen allerlei dingen ondernemen en natuurlijk muziek maken.

Vrijdag 27 augustus komen de jonge Europese talenten hier in Nederland aan. Op het programma staan citytours in Rotterdam en Delft en fotoshoots. Ook wordt er gewerkt aan een nieuw nummer in gevarieerde samenstellingen van de bands. Ze zullen o.a. optreden bij Westerpop in Delft, de EXIT in Rotterdam, De Koornbeurs en tijdens Rottepop in Bergschenhoek (o.v.b.).

Het Stage Europe Network wordt mede mogelijk gemaakt door Youth in Action, een Europees subsidie programma voor de mobiliteit en het intercultureel leren van jongeren in Europa.

Sta jij volgend jaar met jouw band of act ook in het buitenland te spelen dankzij het winnen van de HSMC finale? Schrijf je vanaf november 2010 in voor de nieuwe editie! Voor meer informatie over de bands/acts, Youth in Action en de HSMC zie: www.highschoolmusiccompetition.nl / www.stagenetwork.eu

09 NIEUWS

Toekomst Van alle finalisten gaan we de komende tijd nog veel horen en zien. Later dit jaar verschijnt op Popunie Records het verzamelalbum ‘School’s Out! vol.6’. Hierop komen alle bewerkingen van het gedicht ‘Jas’ te staan. Ook komt er van elke finalist een nummer uit het eigen repertoire op te staan.

Kapthijn was o.a. al te zien op: Wantijpop en Vlietpop. Ook Hunting The Robot was al te zien op Kaderock. Verder is Kapthijn nog te zien op Rottepop en Skatejam. Daarnaast maakt Kapthijn een tour door het buitenland. Dit jaar worden er voor het eerst maar liefst vier landen aangedaan. In samenwerking met Stage Europe Network waar de HSMC in participeert.

De vier landen waar Kapthijn heen gaat, zijn: Noorwegen, Duitsland, Frankrijk en IJsland. Kapthijn ging naar Drammen in Noorwegen. We volgden Kapthijn en zijn crew: Mitss en Stefanovici op hun avontuur…

WORKING CLASS HERO FESTIVAL NOORWEGEN)

Aankomst (DRAMMEN,

Het hotel in Drammen is boven verwachting en de prijs voor een BigMac ook. Het is maar goed dat Kapthijn nog even de shops op Schiphol heeft geplunderd, anders was het een week zonder drank en sigaretten geworden.

De bands Fucking in Champagne (DE) en The Assassin of a Beautiful Brunette (IS) moeten nog arriveren, waarna het gezien de namen van beide bands pas echt feest gaat worden.

08 NIEUWS

Aankomst Het hotel in Drammen is boven verwachting en de prijs voor een BigMac ook. Het is maar goed dat Kapthijn nog even de shops op Schiphol heeft geplunderd, anders was het een week zonder drank en sigaretten geworden.

De bands Fucking in Champagne (DE) en The Assassin of a Beautiful Brunette (IS) moeten nog arriveren, waarna het gezien de namen van beide bands pas echt feest gaat worden.

Schrijven van nieuwe nummers De brunette van de Poolse band The Bottle Caps heeft uit voorzorg het haar rood geverfd, dus gisteravond verliep iets minder spectaculair dan gehoopt. Ter inspiratie voor het schrijven van nieuwe nummers, in de zelf ingerichte studio in de kledingkast van de hotelkamer, heeft Kapthijn de halve nacht gegamed met de Noren en IJslanders. Het is hier ook moeilijk vast te stellen wanneer het nacht wordt, want het is heel lang licht. Ze zien er echter verassend fris uit bij het ontbijt.

Alle bands werken aan het nummer High Hopes van Tim Scott, onder begeleiding van de master himself. Kapthijn is de oefenruimte ingedoken met Fucking in Champagne, waarmee een Nederlands - Duitse samenwerking tot stand is gekomen; dit geeft High Hopes.

Introductie bands Alle deelnemende bands/acts hebben zichzelf gisteren geïntroduceerd en hier volgt de opsomming: Kapthijn (NL), The Claims (FR), World Service (NO), Fucking in Champagne (DE), The Bottle Caps (PL) en Assassin of a Beautiful Brunette (IS).

Hoewel alle bands feilloos hun inspiratiebronnen konden noemen, blijkt hun muziek dermate uniek dat er geen label op te plakken valt. Lafaards! Geef mij dan maar Kapthijn die gelijk op de proppen komt met: “Wij maken Nederlandstalige hiphop”.

Buddy Gisterenavond was het dan eindelijk zo ver: de bands/acts presenteerden zichzelf in café Buddy. Chauvinistisch als ik ben, vond ik de show van Kapthijn en kornuiten natuurlijk de beste. De track die zij op zondag maakten met de Noren, sloeg in als een bom!

High Hopes De hiphopversie van High Hopes viel ook in goede aarde bij Tim Scott, waarop hij Kapthijn, Mitss en Stefanovici na de show in Buddy bij hem thuis uitnodigde voor een (sterk) drankje en een privé optreden. De heren waren dermate onder de indruk, dat ik me nu afvraag of ze binnenkort ook onder de tattoos zitten. Afijn, ze hadden ook deze ochtend wat problemen met opstaan…

De donderdag was gereserveerd voor de opname van het bewerkte nummer High Hopes, dat zoiets als een gesamtkunstwerk moest worden. Opnemen bestaat voor een groot deel uit wachten, wachten en wachten. Vanuit een ooghoek zag ik Kapthijn, Mitss en Stefanovici over het dak bewegen, drukdoende met het opnemen van de videoclip Bunad. De heren weten goed raad met de tijd, als ze eenmaal wakker zijn.

Festivaldag Het gras was groen, het weer prachtig, het podium en geluid goed en de bands/acts gaven allen een goede show weg op het buitenpodium van het Working Class Hero Festival. Het nummer Bunad heeft zich inmiddels definitief in mijn brein gevestigd. (En niet alleen bij mij). Het was de afsluiting van een week met muzikanten uit IJsland, Frankrijk, Duitsland, Noorwegen, Nederland en Polen.

Stage Europe Network in Nederland

In 2008 is het prijzenpakket van de HSMC uitgebreid met buitenlandse optredens. De band die hier als eerste van profiteerde was The Death Letters die kon afreizen naar Frankrijk.

Het jaar daarna werd Duitsland aan het prijzenpakket toegevoegd en kon Starcatcher twee buitenlandse gigs doen. Eind 2009 is het Stage Europe Network opgezet met festivals en organisaties uit Frankrijk, Duitsland, Polen, IJsland, Nederland en Noorwegen. Inmiddels wordt de winnaar van de HSMC een ware Europese tour geboden. Het betreft dan niet alleen optredens; in de meeste gevallen is er een programma voor de jonge bands/acts uit de verschillende deelnemende landen, waarbij ze samen allerlei dingen ondernemen en natuurlijk muziek maken.

Vrijdag 27 augustus komen de jonge Europese talenten hier in Nederland aan. Op het programma staan citytours in Rotterdam en Delft en fotoshoots. Ook wordt er gewerkt aan een nieuw nummer in gevarieerde samenstellingen van de bands. Ze zullen o.a. optreden bij Westerpop in Delft, de EXIT in Rotterdam, De Koornbeurs en tijdens Rottepop in Bergschenhoek (o.v.b.).

Het Stage Europe Network wordt mede mogelijk gemaakt door Youth in Action, een Europees subsidie programma voor de mobiliteit en het intercultureel leren van jongeren in Europa.

Sta jij volgend jaar met jouw band of act ook in het buitenland te spelen dankzij het winnen van de HSMC finale? Schrijf je vanaf november 2010 in voor de nieuwe editie! Voor meer informatie over de bands/acts, Youth in Action en de HSMC zie: www.highschoolmusiccompetition.nl / www.stagenetwork.eu

09 NIEUWS

gaat het heel goed doen in de theaters. Ze heeft veel mogelijkheden. Zo kan je haar alleen neerzetten of met een complete band. Talentvolle artiesten die wel weten wat ze willen, maar het niet onder woorden kunnen brengen, dat is voor mij een interessante groep. Ik kan ze meehelpen hun eigen vorm te vinden. Ik kan dan meewerken aan het beste in een artiest naar boven brengen.

Menno Timmerman van Bladehammer MUSIC Waar en wanneer begon je met het werken in de muziek?

Ik werk al ruim twintig jaar in de muziekindustrie. Daarvoor ben ik eerst een tijd werkzaam geweest in de sportsector als voetbaltrainer, tennistrainer en sportverslaggever voor het Haarlems Dagblad. Na mijn dienstplicht als sportinstructeur kwam ik per toeval terecht in het vak van mijn tweede passie: de muziek. Bij platenmaatschappij Polydor begon ik als radio- en TVpromotor en na een jaar verhuisde ik naar platenfirma BMG Ariola. Daar vervulde ik achtereenvolgens de functies van Radio Promotor, Head of Promotion, Product Manager en heb ik de alternatieve muziekafdeling binnen deze firma opgezet. In 1996 ben ik als A&R (Artist & Repertoire) manager bij de firma Warner Music gestart. Daar contracteerde en begeleidde ik artiesten als Ilse DeLange, Krezip, Rosemary’s Sons, Relax, Postmen, Beth Hart en Ali B. Na een overname in 2004 werd de Nederlandse vestiging van Warner gedwongen te stoppen met de in Nederland gecontracteerde artiesten.

Wat doe je op dit moment?

Ik ben op freelance basis A&R en consultancy werkzaamheden gaan verrichten voor verschillende platenmaatschappijen en artiesten waaronder De Dijk, The Sheer, Relax, Herman van Veen, Boris, Krezip, Hind, Rose, Van Dik Hout en Trijntje Oosterhuis. Ik begeleid de creatieve carrières van nieuwe bands en artiesten waar onder HIT ME TV, Wies, Findel, Charlie Dee, Nina June, Rebelle, Sabrina Starke. Gerry van der Zwaard en ik zijn na lang samenwerken Bladehammer begonnen. Bladehammer Music is eigenlijk meer een allround muziekproductiebedrijf waarin verschillende disciplines uit de professionele muziek industrie zijn verenigd. We zorgen dat een artiest uiteindelijk met een album komt. We gaan hiervoor in gesprek met platenmaatschappijen. Maar in de praktijk lopen we tegenwoordig ook tegen de voorzichtige platenmaatschappijen aan. Wij willen dan toch onze producten in de markt zetten en dan komt het voor dat we uiteindelijk besluiten om het zelf uit te brengen.

Hoe ga je aan de slag met een beginnende artiest die jij onder je vleugels neemt?

Je maakt langetermijnplannen en de voorbereiding van een plaat kan zelfs jaren duren. Als de plaat dan uitkomt, moet je ook daarvoor plannen hebben. Daarbij moet je wel bereid zijn om in te springen op de actualiteit. Je moet het gewoon stapje voor stapje bekijken. Een goed voorbeeld hiervan is Ilse DeLange. Op het moment toen haar plaat uitkwam, ging het al zo hard dat de plannen die we hadden heel snel bijgestuurd moesten worden. Die hadden we niet gebaseerd op de hoos van aandacht die zou komen. Dat is natuurlijk een luxe positie en eigenlijk de beste die je kan krijgen. Over het algemeen is het ellebogen in het zand en centimeter voor centimeter vooruit. Dat proces kan echt jaren duren. De voorbereiding voor Ilse DeLange heeft ook jaren geduurd. Deze aanloop heb je ook nodig. We kiezen graag voor de geleidelijke weg. Een mooi voorbeeld daarvan is Sabrina Starke. Het heeft echt een paar maanden geduurd voordat het kwartje viel en dat muntje viel pas echt bij De Wereld Draait Door. Dat moment heeft heel 10 IN GESPREK MET

Welke band zou jij willen vertegenwoordigen?

Voor mij zijn bands die nog aan het begin staan van hun carrière de grootste uitdaging. DeWolff vind ik echt een interessant bandje. Ze zijn anders dan alles wat er al is en ze hebben de potentie om op topniveau te komen. Er zit nog zoveel groei in. Zakelijk gezien zou bijvoorbeeld Marco Borsato een logische keuze zijn, maar artistiek gezien zou dat dan weer minder interessant zijn.

Op welk moment vind jij een band klaar voor een (externe) manager?

Ga er maar vanuit dat er mensen je echt wel weten te vinden op het moment dat je als band goed genoeg bent. Doe bijvoorbeeld eens mee aan een talentenjacht, dan hoor je vanzelf wat mensen er echt van vinden.

SABRINA STARKE (ONDER MANAGEMENT VAN BLADEHAMMER MUSIC)

veel verschil gemaakt en daardoor is het balletje gaan rollen.

Vaak hoor je dat iemand met zoveel talent als Sabrina er toch wel komt. Maar daarvoor moeten wel net de juiste dingen gebeuren. En dat is nu gelukkig goed gegaan. Nu zijn we al drie jaar met ReBelle bezig om hopelijk ook zo’n knal uit te kunnen delen. Maar als dat niet gebeurt, moet je wel een plan maken om stapje voor stapje dingen te kunnen doen. Daar zijn we nu ook al mee bezig.

Hoe zijn jullie in contact gekomen met bijvoorbeeld Sabrina Starke?

Ik kreeg tijdens een muzikantendag waar ik een cursus gaf een demo van Sabrina Starke in mijn handen gedrukt. Je zal mij niet zo snel in de jury zien zitten van Idols of X Factor, maar als mijn mening wordt gevraagd dan geef ik hem. De demo zelf was niet zo heel erg bijzonder en het liedje ook niet zo.

Maar ik vond het talent van Sabrina Starke en vooral haar stem wel heel bijzonder. Voor mij was het helder en het viel eigenlijk meteen op zijn plek. Als ik zo’n gevoel heb bij een artiest dan zet ik mijn tanden erin.

Wanneer vind jij een artiest interessant?

Als ik er een gevoel bij krijg, ik moet er iets mee hebben. Bijvoorbeeld op het moment dat Relax of Ilse DeLange zag, was ik gelijk overtuigd. Het is niet zo dat ik alle muziek, waar ik me mee bezig hou ook thuis in de kast heb staan. Voor mij is het een voorwaarde dat de muziek uniek is en de artiest authenticiteit heeft. De artiest moet in staat zijn een eigen gezicht te creëren. Daarbij zijn goede songs natuurlijk ook belangrijk. Een artiest moet ook talent genoeg hebben om het goed te doen in het clubcircuit. Sabrina Starke bijvoorbeeld

Wat is volgens jou als productmanager de ideale tijd om een cd uit te brengen als je bijvoorbeeld graag op een festival wil spelen?

Het uitgangspunt is dat je een goed album moet hebben, dan kun je pas gaan denken aan festivals. Alles is afhankelijk van een release. Want een journalist schrijft pas over je als er een album ligt. Er moeten recensies en interviews komen en daarvoor moet er een nieuw product op de markt komen. Er zijn verder een aantal no-go’s als je op festivals wil spelen. Als nieuwe band moet je niet met je album uitkomen in november of december. Sla dat maar gerust over. Dan is iedereen aan het terugblikken en zijn de winkeliers bezig met hun sinterklaas- en kerstverkopen. Dat geldt eigenlijk ook voor de eerste twee weken van januari.

Worden jullie veel benaderd door bands?

Steeds meer eigenlijk. We proberen nu te laten zien dat we als Bladehammer ook boekingen te doen. Tot nu toe kwamen er via mij en Gerry veel aanvragen binnen. Nu we meer reclame maken voor het bedrijf (o.a. voor de boekingen), komen daar ook steeds meer aanvragen binnen.

Claudia Raven Ducos Waar en wanneer begon je met het werken in de muziek?

Ik ben in 1988 bij Rock Waterland begonnen. John van Vueren (inmiddels overleden) had in die tijd bands als Tröckener Kecks en The Scene in zijn stal. Ik ben daar de boekingen voor de Tröckener Kecks gaan doen. Na een aantal jaren gingen De Kecks weg bij John van Vueren. Ik had een aardige band met ze opgebouwd, dus toen ze aan me vroegen “Ga je voor jezelf beginnen?” had ik eerst zoiets van “Nou nee, niet dat ik weet?” Daarop kreeg ik de reactie: “Nah, ik zou dat maar doen, want dan zijn wij je eerste klant.” Ik dacht toen, tja als de vlag er zo bij hangt, dan vind ik het wel leuk om te proberen. Dus heb ik in ‘92 ACT Booking Agency opgestart met als voornaamste act de Tröckener Kecks. Daar kwamen al gauw acts als A Girl Called Johnny, Gruppo Sportivo, Ellen Ten Damme, Hans Vermeulen, De Raggende Manne en Ro & Paradise Funk bij. En ik heb nog een blauwe maandag Anouk gedaan.

Deed je toen ook al het management voor deze acts?

In die tijd heette dat nog boekingen, want het vak manager kwam toen nog niet ter sprake. Maar het was wel duidelijk dat ik het management van de Kecks deed. De zaken die je als manager of als boeker doet, lopen vaak in elkaar over. Ik noemde het toen: boekingen plus. Dat betekende voor mij dat ik niet voor de volle 20/25 procent provisie ging vragen van alles wat een band verdiende, maar dat we het buiten de boekingen om per zaak bekeken. Dus als ik een platencontract regelde, dan maakten we daar aparte afspraken over.

Met welke bands werk je op dit moment?

Op dit moment werk ik met L4. Dat is een hiphopgezelschap uit Den Haag. Die hebben pas geleden een platencontract getekend en hun eerste album genaamd Counting Coins ligt er nu. (Kijk voor een review van dit album bij de rubriek Recensies). Daarnaast werk ik op dit moment met Mala Vita, Kooymans & Carillo en doe ik ben dingen voor Sandra St. Victor. Zij is de frontvrouw van de New Yorkse band The Family Stand. Haar vriendje woont hier, daarom is ze veel in Nederland en wil ze hier graag dingen doen.

Welke kwaliteiten of karaktereigenschappen moet een goede manager hebben?

Ervaring is het belangrijkst, maar iedereen moet ergens beginnen. Dus je moet ook een niet aflatende leergierigheid hebben.

Mensen die snel snappen hoe het veld in elkaar zit en hoe het spel gespeeld wordt zijn de talentvolle managers. Vaak hebben beginnende bandjes ook een beginnende manager, dus dan is het maar afwachten hoe het gaat.

Regel je naast het management ook nog andere zaken voor bands?

Eigenlijk kan ik de andere zaken als volgt samenvatten: alles wat ten goede komt aan de carrière van de artiest. Als er zaken te doen zijn, ga ik mee naar interviews. Als het iets met publishing te maken heeft of er een platenmaatschappij om de hoek komt kijken dan ben ik aanwezig. Er zijn artiesten die af en toe denken dat je hun personal assistent of hun moeder bent. Daar zit ik niet op te wachten. Heel soms strijk ik nog weleens met de hand over mijn hart als een juweeltje uit mijn stal er een bende van heeft gemaakt.

Wat is volgens jou de grootste misvatting omtrent bandmanagement?

Een band denk dat ze met een management of deal met een platenmaatschappij zich alleen nog maar bezig hoeven te houden met de artistieke invulling. Maar dat is niet zo.

Wanneer is een band interessant voor jou?

Het is niet mijn core business, dus in principe ben ik niet heel erg hard op zoek naar bands. Een band moet voor mij echt iets hebben waarvan ik denk dat ik daar wat mee kan. Uiteraard zal ik in negen van de tien gevallen ook de muziek heel erg leuk vinden. Maar het

11 IN GESPREK MET

gaat het heel goed doen in de theaters. Ze heeft veel mogelijkheden. Zo kan je haar alleen neerzetten of met een complete band. Talentvolle artiesten die wel weten wat ze willen, maar het niet onder woorden kunnen brengen, dat is voor mij een interessante groep. Ik kan ze meehelpen hun eigen vorm te vinden. Ik kan dan meewerken aan het beste in een artiest naar boven brengen.

Menno Timmerman van Bladehammer MUSIC Waar en wanneer begon je met het werken in de muziek?

Ik werk al ruim twintig jaar in de muziekindustrie. Daarvoor ben ik eerst een tijd werkzaam geweest in de sportsector als voetbaltrainer, tennistrainer en sportverslaggever voor het Haarlems Dagblad. Na mijn dienstplicht als sportinstructeur kwam ik per toeval terecht in het vak van mijn tweede passie: de muziek. Bij platenmaatschappij Polydor begon ik als radio- en TVpromotor en na een jaar verhuisde ik naar platenfirma BMG Ariola. Daar vervulde ik achtereenvolgens de functies van Radio Promotor, Head of Promotion, Product Manager en heb ik de alternatieve muziekafdeling binnen deze firma opgezet. In 1996 ben ik als A&R (Artist & Repertoire) manager bij de firma Warner Music gestart. Daar contracteerde en begeleidde ik artiesten als Ilse DeLange, Krezip, Rosemary’s Sons, Relax, Postmen, Beth Hart en Ali B. Na een overname in 2004 werd de Nederlandse vestiging van Warner gedwongen te stoppen met de in Nederland gecontracteerde artiesten.

Wat doe je op dit moment?

Ik ben op freelance basis A&R en consultancy werkzaamheden gaan verrichten voor verschillende platenmaatschappijen en artiesten waaronder De Dijk, The Sheer, Relax, Herman van Veen, Boris, Krezip, Hind, Rose, Van Dik Hout en Trijntje Oosterhuis. Ik begeleid de creatieve carrières van nieuwe bands en artiesten waar onder HIT ME TV, Wies, Findel, Charlie Dee, Nina June, Rebelle, Sabrina Starke. Gerry van der Zwaard en ik zijn na lang samenwerken Bladehammer begonnen. Bladehammer Music is eigenlijk meer een allround muziekproductiebedrijf waarin verschillende disciplines uit de professionele muziek industrie zijn verenigd. We zorgen dat een artiest uiteindelijk met een album komt. We gaan hiervoor in gesprek met platenmaatschappijen. Maar in de praktijk lopen we tegenwoordig ook tegen de voorzichtige platenmaatschappijen aan. Wij willen dan toch onze producten in de markt zetten en dan komt het voor dat we uiteindelijk besluiten om het zelf uit te brengen.

Hoe ga je aan de slag met een beginnende artiest die jij onder je vleugels neemt?

Je maakt langetermijnplannen en de voorbereiding van een plaat kan zelfs jaren duren. Als de plaat dan uitkomt, moet je ook daarvoor plannen hebben. Daarbij moet je wel bereid zijn om in te springen op de actualiteit. Je moet het gewoon stapje voor stapje bekijken. Een goed voorbeeld hiervan is Ilse DeLange. Op het moment toen haar plaat uitkwam, ging het al zo hard dat de plannen die we hadden heel snel bijgestuurd moesten worden. Die hadden we niet gebaseerd op de hoos van aandacht die zou komen. Dat is natuurlijk een luxe positie en eigenlijk de beste die je kan krijgen. Over het algemeen is het ellebogen in het zand en centimeter voor centimeter vooruit. Dat proces kan echt jaren duren. De voorbereiding voor Ilse DeLange heeft ook jaren geduurd. Deze aanloop heb je ook nodig. We kiezen graag voor de geleidelijke weg. Een mooi voorbeeld daarvan is Sabrina Starke. Het heeft echt een paar maanden geduurd voordat het kwartje viel en dat muntje viel pas echt bij De Wereld Draait Door. Dat moment heeft heel 10 IN GESPREK MET

Welke band zou jij willen vertegenwoordigen?

Voor mij zijn bands die nog aan het begin staan van hun carrière de grootste uitdaging. DeWolff vind ik echt een interessant bandje. Ze zijn anders dan alles wat er al is en ze hebben de potentie om op topniveau te komen. Er zit nog zoveel groei in. Zakelijk gezien zou bijvoorbeeld Marco Borsato een logische keuze zijn, maar artistiek gezien zou dat dan weer minder interessant zijn.

Op welk moment vind jij een band klaar voor een (externe) manager?

Ga er maar vanuit dat er mensen je echt wel weten te vinden op het moment dat je als band goed genoeg bent. Doe bijvoorbeeld eens mee aan een talentenjacht, dan hoor je vanzelf wat mensen er echt van vinden.

SABRINA STARKE (ONDER MANAGEMENT VAN BLADEHAMMER MUSIC)

veel verschil gemaakt en daardoor is het balletje gaan rollen.

Vaak hoor je dat iemand met zoveel talent als Sabrina er toch wel komt. Maar daarvoor moeten wel net de juiste dingen gebeuren. En dat is nu gelukkig goed gegaan. Nu zijn we al drie jaar met ReBelle bezig om hopelijk ook zo’n knal uit te kunnen delen. Maar als dat niet gebeurt, moet je wel een plan maken om stapje voor stapje dingen te kunnen doen. Daar zijn we nu ook al mee bezig.

Hoe zijn jullie in contact gekomen met bijvoorbeeld Sabrina Starke?

Ik kreeg tijdens een muzikantendag waar ik een cursus gaf een demo van Sabrina Starke in mijn handen gedrukt. Je zal mij niet zo snel in de jury zien zitten van Idols of X Factor, maar als mijn mening wordt gevraagd dan geef ik hem. De demo zelf was niet zo heel erg bijzonder en het liedje ook niet zo.

Maar ik vond het talent van Sabrina Starke en vooral haar stem wel heel bijzonder. Voor mij was het helder en het viel eigenlijk meteen op zijn plek. Als ik zo’n gevoel heb bij een artiest dan zet ik mijn tanden erin.

Wanneer vind jij een artiest interessant?

Als ik er een gevoel bij krijg, ik moet er iets mee hebben. Bijvoorbeeld op het moment dat Relax of Ilse DeLange zag, was ik gelijk overtuigd. Het is niet zo dat ik alle muziek, waar ik me mee bezig hou ook thuis in de kast heb staan. Voor mij is het een voorwaarde dat de muziek uniek is en de artiest authenticiteit heeft. De artiest moet in staat zijn een eigen gezicht te creëren. Daarbij zijn goede songs natuurlijk ook belangrijk. Een artiest moet ook talent genoeg hebben om het goed te doen in het clubcircuit. Sabrina Starke bijvoorbeeld

Wat is volgens jou als productmanager de ideale tijd om een cd uit te brengen als je bijvoorbeeld graag op een festival wil spelen?

Het uitgangspunt is dat je een goed album moet hebben, dan kun je pas gaan denken aan festivals. Alles is afhankelijk van een release. Want een journalist schrijft pas over je als er een album ligt. Er moeten recensies en interviews komen en daarvoor moet er een nieuw product op de markt komen. Er zijn verder een aantal no-go’s als je op festivals wil spelen. Als nieuwe band moet je niet met je album uitkomen in november of december. Sla dat maar gerust over. Dan is iedereen aan het terugblikken en zijn de winkeliers bezig met hun sinterklaas- en kerstverkopen. Dat geldt eigenlijk ook voor de eerste twee weken van januari.

Worden jullie veel benaderd door bands?

Steeds meer eigenlijk. We proberen nu te laten zien dat we als Bladehammer ook boekingen te doen. Tot nu toe kwamen er via mij en Gerry veel aanvragen binnen. Nu we meer reclame maken voor het bedrijf (o.a. voor de boekingen), komen daar ook steeds meer aanvragen binnen.

Claudia Raven Ducos Waar en wanneer begon je met het werken in de muziek?

Ik ben in 1988 bij Rock Waterland begonnen. John van Vueren (inmiddels overleden) had in die tijd bands als Tröckener Kecks en The Scene in zijn stal. Ik ben daar de boekingen voor de Tröckener Kecks gaan doen. Na een aantal jaren gingen De Kecks weg bij John van Vueren. Ik had een aardige band met ze opgebouwd, dus toen ze aan me vroegen “Ga je voor jezelf beginnen?” had ik eerst zoiets van “Nou nee, niet dat ik weet?” Daarop kreeg ik de reactie: “Nah, ik zou dat maar doen, want dan zijn wij je eerste klant.” Ik dacht toen, tja als de vlag er zo bij hangt, dan vind ik het wel leuk om te proberen. Dus heb ik in ‘92 ACT Booking Agency opgestart met als voornaamste act de Tröckener Kecks. Daar kwamen al gauw acts als A Girl Called Johnny, Gruppo Sportivo, Ellen Ten Damme, Hans Vermeulen, De Raggende Manne en Ro & Paradise Funk bij. En ik heb nog een blauwe maandag Anouk gedaan.

Deed je toen ook al het management voor deze acts?

In die tijd heette dat nog boekingen, want het vak manager kwam toen nog niet ter sprake. Maar het was wel duidelijk dat ik het management van de Kecks deed. De zaken die je als manager of als boeker doet, lopen vaak in elkaar over. Ik noemde het toen: boekingen plus. Dat betekende voor mij dat ik niet voor de volle 20/25 procent provisie ging vragen van alles wat een band verdiende, maar dat we het buiten de boekingen om per zaak bekeken. Dus als ik een platencontract regelde, dan maakten we daar aparte afspraken over.

Met welke bands werk je op dit moment?

Op dit moment werk ik met L4. Dat is een hiphopgezelschap uit Den Haag. Die hebben pas geleden een platencontract getekend en hun eerste album genaamd Counting Coins ligt er nu. (Kijk voor een review van dit album bij de rubriek Recensies). Daarnaast werk ik op dit moment met Mala Vita, Kooymans & Carillo en doe ik ben dingen voor Sandra St. Victor. Zij is de frontvrouw van de New Yorkse band The Family Stand. Haar vriendje woont hier, daarom is ze veel in Nederland en wil ze hier graag dingen doen.

Welke kwaliteiten of karaktereigenschappen moet een goede manager hebben?

Ervaring is het belangrijkst, maar iedereen moet ergens beginnen. Dus je moet ook een niet aflatende leergierigheid hebben.

Mensen die snel snappen hoe het veld in elkaar zit en hoe het spel gespeeld wordt zijn de talentvolle managers. Vaak hebben beginnende bandjes ook een beginnende manager, dus dan is het maar afwachten hoe het gaat.

Regel je naast het management ook nog andere zaken voor bands?

Eigenlijk kan ik de andere zaken als volgt samenvatten: alles wat ten goede komt aan de carrière van de artiest. Als er zaken te doen zijn, ga ik mee naar interviews. Als het iets met publishing te maken heeft of er een platenmaatschappij om de hoek komt kijken dan ben ik aanwezig. Er zijn artiesten die af en toe denken dat je hun personal assistent of hun moeder bent. Daar zit ik niet op te wachten. Heel soms strijk ik nog weleens met de hand over mijn hart als een juweeltje uit mijn stal er een bende van heeft gemaakt.

Wat is volgens jou de grootste misvatting omtrent bandmanagement?

Een band denk dat ze met een management of deal met een platenmaatschappij zich alleen nog maar bezig hoeven te houden met de artistieke invulling. Maar dat is niet zo.

Wanneer is een band interessant voor jou?

Het is niet mijn core business, dus in principe ben ik niet heel erg hard op zoek naar bands. Een band moet voor mij echt iets hebben waarvan ik denk dat ik daar wat mee kan. Uiteraard zal ik in negen van de tien gevallen ook de muziek heel erg leuk vinden. Maar het

11 IN GESPREK MET

Hoe pak je het managen van een band aan?

Daarna ga ik mijn netwerk aanspreken. Zeker in het begin moet je creatief zijn. Dus talentenjachten zijn wat dat betreft nog steeds een beproefde methode. Ik wijs de band ook vaak de weg in het zakelijk verkeer. Ik geef ze een realitycheck, want iedereen (en daarmee bedoel ik de gehele band) zal er keihard aan moeten werken.

L4 is nieuw in jouw stal, hoe zijn ze in jouw vizier gekomen?

In de aanloop naar Parkpop doen we al vier jaar een talententraject genaamd ‘The Road to Parkpop’. Daar zit een ‘kundige’ jury op. Ik niet, per se niet. Ik ben programmeur en anders wordt het een Claudia Raven feestje. L4 heeft daar aan meegedaan en gelijk bij de eerste voorronde al, toen had ik al zoiets van “Wauw!”

Dat bedoel ik ook met wat voor voordeel het kan zijn als je aan dat soort talentenjachten mee doet. Want je kan maar net ineens opvallen bij iemand, want het wereldje is piepklein.

Wanneer is een band klaar voor een manager?

Het is eigenlijk het beste om eerst alles zelf te doen, zodat een manager je later niks op de mouw kan spelden. Tegenwoordig zijn er ook veel meer mogelijkheden om alles zelf te doen. Alle informatie ligt er, pak het op en ga ermee aan de slag. Een boeker is denk ik eerder van belang, daar zou ik als band zeker naar op zoek gaan. Jezelf verkopen is voor niemand makkelijk. Ik denk het relevant wordt om met een manager te gaan werken, zo gauw er zaken geregeld moeten worden als platendeals en publishing deals. Er zijn immers vreselijk veel valkuilen. Vaak hoeft een band in zo’n geval ook niet op zoek te gaan naar een manager. De manager vindt meestal de band wel als ze daar rijp voor is. Een band heeft ook pas baat bij een manager als diens netwerk verder reikt dan die van de band. En daarbij moet je wel iemand hebben die bevlogen is en helemaal voor jouw band gaat, zodat je wel dezelfde taal spreekt.

12 IN GESPREK MET

Niels Aalberts manager van Kyteman's hiphop orkest

Hoe zorg jij dat je op de hoogte bent van de nieuwe ontwikkelingen in de muziekscene?

Ik ga naar South by Southwest, Womex, Eurosonic, etc. Daar hoor je vaak van alles. Daar hoor je nieuwe dingen. Maar wat veel belangrijker is, doordat ik evenementen programmeer word ik vanzelf op de hoogte gehouden van wat hot is en wat not. Radio luister ik bijna niet.

Waar en wanneer begon je met het werken in de muziek?

In 1994 ben ik afgestudeerd aan de Hogeschool voor Economie en Management. Daarna kreeg ik op een avond na veel bier een goed idee voor een compilatie-cd. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, vond ik het nog steeds een goed idee. Na een brief naar Arcade, met als resultaat dat ik werd aangenomen, rolde ik in de muziekindustrie. Vervolgens vijf jaar bij PIAS en daarna drie jaar bij Universal gewerkt. In 2003 heb ik ook nog gefreelancet. Vanaf 2006 ben ik een klein jaartje bij CNR Entertainment in dienst geweest. Mijn eigenwijsheid heeft mij de afgelopen zes á zeven jaar zo ontzettend veel gebracht.

Ik heb een duidelijke mening over hoe dingen geregeld moeten worden in de muziekindustrie. Voor grote organisaties is het in deze tijd niet per se handig als je erg eigenwijs bent. Nu doe ik allerhande losse dingen die ik leuk vind. Ook onderhoud ik een eigen blog: Eerste Hulp Bij Plaatopnamen. Hier deel ik mijn ervaringen en nodig ik anderen uit dat ook te doen. www.eerstehulpbijplaatopnamen.blogspot.com

Je zit ook al heel lang op de stoel van programmeur bij o.a.

Parkpop. Wat heb je hierbij aan je ervaring als manager?

Ik weet precies hoe het aan allebei de kanten werkt. Ik weet precies wanneer er onredelijke statements gemaakt worden door bands die komen optreden. En andersom weet ik wat ik kan vragen voor mijn bands.

MALA VITA (ONDER MANAGEMENT VAN CLAUDIA RAVEN)

zou ook best kunnen zijn dat ik de act commercieel interessant vind. Ik vind het ook heel belangrijk dat een band weet wat ze wil en dat ze er echt voor willen gaan en zich willen committeren!

daar heb ik echt bewondering voor en dat heb ik daarna niet meer meegemaakt.

Wanneer is een band voor jou interessant genoeg om er mee te willen werken?

Als ze opvallen! Toen ik Mala Vita voor het eerst zag bij United Cultures (talentenjacht van de Popunie) dacht ik: er is geen enkele band in Nederland die deze muziek maakt. Bij L4 had ik dat ook!

Als je echt iets te bieden hebt wat out of the box is, denk ik dat je hoge ogen gooit en dat iemand daar vast wat mee wil gaan doen.

Welke kwaliteiten of karaktereigenschappen moet een goede manager hebben volgens jou?

Een hele belangrijke is: zeg wat je doet en doe wat je zegt. Een band wil graag weten wat je aan het doen bent. Weken niks van je laten horen is not done! Maar die eerlijkheid moet natuurlijk van twee kanten uit. Verder moet je zakelijk zijn en kennis van de muziekindustrie hebben. Zorg ook dat je nieuwe ontwikkelingen bij blijft houden, omdat de industrie heel erg aan het veranderen is. Ook denk ik dat bevlogenheid één van de belangrijkste eigenschap is van een manager.

Wat vind jij de grootste misvatting omtrent ‘bandmanagement’?

Dat het oplichters zijn als de band het niet redt. Je bent net als de keeper van het voetbalteam. Als het de artiest goed gaat, dan heeft de manager daar part nog deel aan. Als het de artiest niet goed gaat, dan is het de schuld van de manager. Dat is natuurlijk flauwekul! Natuurlijk zitten er rotte appels tussen. Heel veel artiesten vinden het ook héél onterecht dat managers wat moeten verdienen. Dan wordt er al gauw geroepen dat managers oplichters zijn. “Dan is mijn plaat goud en dan moet ik 20 procent afdragen…” Ja, zonder die persoon had je die deal niet, bovendien heb je dat afgesproken! Dit is een goed voorbeeld van problemen die kunnen ontstaan wanneer er geld verdiend wordt.

Welke band zou jij heel graag willen vertegenwoordigen en waarom?

Tröckener Kecks, omdat alle bandleden met ideeën kwamen. Als manager was je bij hen echt one of the guys, we bouwden de band met zijn allen op. Zij gingen er voor en snapten dat een band geen vakantie heeft in de zomer, maar dan gewoon lekker aan het spelen is. Hoelang de Kecks hebben geleefd van een appel en ei om het verdiende alleen maar te investeren in hun eigen product...

Met welke programmeur werk je graag samen?

Over Majel Blonden van het Paard van Troje steek ik altijd de loftrompet, omdat zij altijd goede feedback geeft, met je meedenkt en ook openstaat voor een goed voorstel.

Wat is je favoriete festival?

Couleur Café is echt een te gek festival. Verder zijn het Zomercarnaval, Parkpop en Dunya voor mij hoogte-punten.

Een festival als Lowlands vind ik dan bijvoorbeeld weer te groot.

Heb je voorbeelden van een goed management?

Earthbeat Entertainment vind ik zonder meer goed en die gaan ook als een tierelier! Dat zijn mannen van mijn bloedgroep, die hebben eenzelfde visie als ik.

Wat vind jij een goede platenmaatschappij?

Die zijn er niet. Pas als ik aankom met Within Temptation, dan gaan alle deuren voor me open. Dan zullen ze ook keihard werken. Maar als een platenmaatschappij een nieuw bandje tekent, begrijp ik niet dat er een ontzettend kleuterig marketingbudgetje tegenover gezet wordt. De rest moet de band dan maar zelf doen. Dan lijkt het erop dat de platenmaatschappij denkt “Nou wie weet doet het wat en dan hebben wij ze binnen.” Dat vind ik jammer!

Wat vind je het leukste podium van Nederland?

In Paradiso heb ik de prachtigste avonden meegemaakt en ben ik met bands altijd goed ontvangen. Er zitten daar ook leuke mensen, die altijd bereid zijn om met je mee te denken.

Kijk voor meer informatie over de werkzaamheden van Claudia op www.ducos.com

Wat zijn je ervaringen met het managen van artiesten?

Ik heb alleen Kyteman officieel als manager gedaan en daarvoor heb ik een korte periode met Charlie Dée gewerkt.

Toen Kyteman echt helemaal los ging, zoals dat zo mooi heet, had ik helaas niet meer de tijd om ook nog Charlie erbij te doen. Dat zou ook niet eerlijk zijn tegenover haar. Verder had ik al ervaring als A&R- en productmanager bij verschillende platenmaatschappijen waar ik werkte. Nu geef ik als freelancer advies. Ja, hoe noem je zoiets? Sparren is daarvoor misschien wel een mooie omschrijving. Iemand scherp houden. Het zijn eigenlijk allemaal dingen die heel erg management-achtig zijn.

Hoe kwam je als manager bij Kyteman terecht?

Ik heb voor het eerst met Colin afgesproken om zijn vader, die ik weer ken van de HKU en die het aan me vroeg, een plezier te doen. Ik had niet veel verwachtingen van een twintigjarige jongen die trompet speelt. Na het gesprek waren die verwachtingen nog steeds niet hooggespannen. Ik had er op zich wel een goed onderbuikgevoel over, dus het gekke is dat je dan eigenlijk niet genoeg hebt om ermee te stoppen. We gingen ook niet gelijk voor Pinkpop. We hadden toen meer het idee van één grote show en daarna met een beetje mazzel een paar clubshows erachteraan. Eigenlijk had ook niemand die erbij betrokken was, tot de avond voor de eerste show in Tivoli De Helling, nog maar iets van het orkest gezien. Toen we het voor het eerst zagen, stonden we na de eerste drie minuten echt met onze kaken op de grond, holy!

Hoe pak je het management aan van een twintigjarige trompettist met een orkest?

Een hiphoporkest van eenentwintig man op weg krijgen als het nog helemaal niets is, dat vergt een hele andere aanpak dan bijvoorbeeld een Marco Borsato. Het vuurtje aansteken is toch heel anders dan zorgen dat het vuurtje groter wordt of zich verder verspreidt. Toen het plan om met 21 man op te gaan treden er lag was het alleen een kwestie van uitzoeken hoe we het konden realiseren. Dat traject hebben we met een paar mensen gedaan. Ik ben erbij betrokken geweest tot aan de

13 IN GESPREK MET

Hoe pak je het managen van een band aan?

Daarna ga ik mijn netwerk aanspreken. Zeker in het begin moet je creatief zijn. Dus talentenjachten zijn wat dat betreft nog steeds een beproefde methode. Ik wijs de band ook vaak de weg in het zakelijk verkeer. Ik geef ze een realitycheck, want iedereen (en daarmee bedoel ik de gehele band) zal er keihard aan moeten werken.

L4 is nieuw in jouw stal, hoe zijn ze in jouw vizier gekomen?

In de aanloop naar Parkpop doen we al vier jaar een talententraject genaamd ‘The Road to Parkpop’. Daar zit een ‘kundige’ jury op. Ik niet, per se niet. Ik ben programmeur en anders wordt het een Claudia Raven feestje. L4 heeft daar aan meegedaan en gelijk bij de eerste voorronde al, toen had ik al zoiets van “Wauw!”

Dat bedoel ik ook met wat voor voordeel het kan zijn als je aan dat soort talentenjachten mee doet. Want je kan maar net ineens opvallen bij iemand, want het wereldje is piepklein.

Wanneer is een band klaar voor een manager?

Het is eigenlijk het beste om eerst alles zelf te doen, zodat een manager je later niks op de mouw kan spelden. Tegenwoordig zijn er ook veel meer mogelijkheden om alles zelf te doen. Alle informatie ligt er, pak het op en ga ermee aan de slag. Een boeker is denk ik eerder van belang, daar zou ik als band zeker naar op zoek gaan. Jezelf verkopen is voor niemand makkelijk. Ik denk het relevant wordt om met een manager te gaan werken, zo gauw er zaken geregeld moeten worden als platendeals en publishing deals. Er zijn immers vreselijk veel valkuilen. Vaak hoeft een band in zo’n geval ook niet op zoek te gaan naar een manager. De manager vindt meestal de band wel als ze daar rijp voor is. Een band heeft ook pas baat bij een manager als diens netwerk verder reikt dan die van de band. En daarbij moet je wel iemand hebben die bevlogen is en helemaal voor jouw band gaat, zodat je wel dezelfde taal spreekt.

12 IN GESPREK MET

Niels Aalberts manager van Kyteman's hiphop orkest

Hoe zorg jij dat je op de hoogte bent van de nieuwe ontwikkelingen in de muziekscene?

Ik ga naar South by Southwest, Womex, Eurosonic, etc. Daar hoor je vaak van alles. Daar hoor je nieuwe dingen. Maar wat veel belangrijker is, doordat ik evenementen programmeer word ik vanzelf op de hoogte gehouden van wat hot is en wat not. Radio luister ik bijna niet.

Waar en wanneer begon je met het werken in de muziek?

In 1994 ben ik afgestudeerd aan de Hogeschool voor Economie en Management. Daarna kreeg ik op een avond na veel bier een goed idee voor een compilatie-cd. Toen ik de volgende ochtend wakker werd, vond ik het nog steeds een goed idee. Na een brief naar Arcade, met als resultaat dat ik werd aangenomen, rolde ik in de muziekindustrie. Vervolgens vijf jaar bij PIAS en daarna drie jaar bij Universal gewerkt. In 2003 heb ik ook nog gefreelancet. Vanaf 2006 ben ik een klein jaartje bij CNR Entertainment in dienst geweest. Mijn eigenwijsheid heeft mij de afgelopen zes á zeven jaar zo ontzettend veel gebracht.

Ik heb een duidelijke mening over hoe dingen geregeld moeten worden in de muziekindustrie. Voor grote organisaties is het in deze tijd niet per se handig als je erg eigenwijs bent. Nu doe ik allerhande losse dingen die ik leuk vind. Ook onderhoud ik een eigen blog: Eerste Hulp Bij Plaatopnamen. Hier deel ik mijn ervaringen en nodig ik anderen uit dat ook te doen. www.eerstehulpbijplaatopnamen.blogspot.com

Je zit ook al heel lang op de stoel van programmeur bij o.a.

Parkpop. Wat heb je hierbij aan je ervaring als manager?

Ik weet precies hoe het aan allebei de kanten werkt. Ik weet precies wanneer er onredelijke statements gemaakt worden door bands die komen optreden. En andersom weet ik wat ik kan vragen voor mijn bands.

MALA VITA (ONDER MANAGEMENT VAN CLAUDIA RAVEN)

zou ook best kunnen zijn dat ik de act commercieel interessant vind. Ik vind het ook heel belangrijk dat een band weet wat ze wil en dat ze er echt voor willen gaan en zich willen committeren!

daar heb ik echt bewondering voor en dat heb ik daarna niet meer meegemaakt.

Wanneer is een band voor jou interessant genoeg om er mee te willen werken?

Als ze opvallen! Toen ik Mala Vita voor het eerst zag bij United Cultures (talentenjacht van de Popunie) dacht ik: er is geen enkele band in Nederland die deze muziek maakt. Bij L4 had ik dat ook!

Als je echt iets te bieden hebt wat out of the box is, denk ik dat je hoge ogen gooit en dat iemand daar vast wat mee wil gaan doen.

Welke kwaliteiten of karaktereigenschappen moet een goede manager hebben volgens jou?

Een hele belangrijke is: zeg wat je doet en doe wat je zegt. Een band wil graag weten wat je aan het doen bent. Weken niks van je laten horen is not done! Maar die eerlijkheid moet natuurlijk van twee kanten uit. Verder moet je zakelijk zijn en kennis van de muziekindustrie hebben. Zorg ook dat je nieuwe ontwikkelingen bij blijft houden, omdat de industrie heel erg aan het veranderen is. Ook denk ik dat bevlogenheid één van de belangrijkste eigenschap is van een manager.

Wat vind jij de grootste misvatting omtrent ‘bandmanagement’?

Dat het oplichters zijn als de band het niet redt. Je bent net als de keeper van het voetbalteam. Als het de artiest goed gaat, dan heeft de manager daar part nog deel aan. Als het de artiest niet goed gaat, dan is het de schuld van de manager. Dat is natuurlijk flauwekul! Natuurlijk zitten er rotte appels tussen. Heel veel artiesten vinden het ook héél onterecht dat managers wat moeten verdienen. Dan wordt er al gauw geroepen dat managers oplichters zijn. “Dan is mijn plaat goud en dan moet ik 20 procent afdragen…” Ja, zonder die persoon had je die deal niet, bovendien heb je dat afgesproken! Dit is een goed voorbeeld van problemen die kunnen ontstaan wanneer er geld verdiend wordt.

Welke band zou jij heel graag willen vertegenwoordigen en waarom?

Tröckener Kecks, omdat alle bandleden met ideeën kwamen. Als manager was je bij hen echt one of the guys, we bouwden de band met zijn allen op. Zij gingen er voor en snapten dat een band geen vakantie heeft in de zomer, maar dan gewoon lekker aan het spelen is. Hoelang de Kecks hebben geleefd van een appel en ei om het verdiende alleen maar te investeren in hun eigen product...

Met welke programmeur werk je graag samen?

Over Majel Blonden van het Paard van Troje steek ik altijd de loftrompet, omdat zij altijd goede feedback geeft, met je meedenkt en ook openstaat voor een goed voorstel.

Wat is je favoriete festival?

Couleur Café is echt een te gek festival. Verder zijn het Zomercarnaval, Parkpop en Dunya voor mij hoogte-punten.

Een festival als Lowlands vind ik dan bijvoorbeeld weer te groot.

Heb je voorbeelden van een goed management?

Earthbeat Entertainment vind ik zonder meer goed en die gaan ook als een tierelier! Dat zijn mannen van mijn bloedgroep, die hebben eenzelfde visie als ik.

Wat vind jij een goede platenmaatschappij?

Die zijn er niet. Pas als ik aankom met Within Temptation, dan gaan alle deuren voor me open. Dan zullen ze ook keihard werken. Maar als een platenmaatschappij een nieuw bandje tekent, begrijp ik niet dat er een ontzettend kleuterig marketingbudgetje tegenover gezet wordt. De rest moet de band dan maar zelf doen. Dan lijkt het erop dat de platenmaatschappij denkt “Nou wie weet doet het wat en dan hebben wij ze binnen.” Dat vind ik jammer!

Wat vind je het leukste podium van Nederland?

In Paradiso heb ik de prachtigste avonden meegemaakt en ben ik met bands altijd goed ontvangen. Er zitten daar ook leuke mensen, die altijd bereid zijn om met je mee te denken.

Kijk voor meer informatie over de werkzaamheden van Claudia op www.ducos.com

Wat zijn je ervaringen met het managen van artiesten?

Ik heb alleen Kyteman officieel als manager gedaan en daarvoor heb ik een korte periode met Charlie Dée gewerkt.

Toen Kyteman echt helemaal los ging, zoals dat zo mooi heet, had ik helaas niet meer de tijd om ook nog Charlie erbij te doen. Dat zou ook niet eerlijk zijn tegenover haar. Verder had ik al ervaring als A&R- en productmanager bij verschillende platenmaatschappijen waar ik werkte. Nu geef ik als freelancer advies. Ja, hoe noem je zoiets? Sparren is daarvoor misschien wel een mooie omschrijving. Iemand scherp houden. Het zijn eigenlijk allemaal dingen die heel erg management-achtig zijn.

Hoe kwam je als manager bij Kyteman terecht?

Ik heb voor het eerst met Colin afgesproken om zijn vader, die ik weer ken van de HKU en die het aan me vroeg, een plezier te doen. Ik had niet veel verwachtingen van een twintigjarige jongen die trompet speelt. Na het gesprek waren die verwachtingen nog steeds niet hooggespannen. Ik had er op zich wel een goed onderbuikgevoel over, dus het gekke is dat je dan eigenlijk niet genoeg hebt om ermee te stoppen. We gingen ook niet gelijk voor Pinkpop. We hadden toen meer het idee van één grote show en daarna met een beetje mazzel een paar clubshows erachteraan. Eigenlijk had ook niemand die erbij betrokken was, tot de avond voor de eerste show in Tivoli De Helling, nog maar iets van het orkest gezien. Toen we het voor het eerst zagen, stonden we na de eerste drie minuten echt met onze kaken op de grond, holy!

Hoe pak je het management aan van een twintigjarige trompettist met een orkest?

Een hiphoporkest van eenentwintig man op weg krijgen als het nog helemaal niets is, dat vergt een hele andere aanpak dan bijvoorbeeld een Marco Borsato. Het vuurtje aansteken is toch heel anders dan zorgen dat het vuurtje groter wordt of zich verder verspreidt. Toen het plan om met 21 man op te gaan treden er lag was het alleen een kwestie van uitzoeken hoe we het konden realiseren. Dat traject hebben we met een paar mensen gedaan. Ik ben erbij betrokken geweest tot aan de

13 IN GESPREK MET

Popprijs, dus van begin tot eind. Bij Kyteman was ik manager en de marketeer. We deden dit natuurlijk wel samen met een heel team. Maar ik was op dat specifieke stukje diegene die de kar trok. Maar ik deed zeker niet alles alleen, laat ik dat wel benadrukken. We hadden niet heel veel grote ambities. Na die eerste show kwamen er een paar clubshows bij. We dachten toen nog steeds dat we er daarna echt mee moesten stoppen, want dan was het geld op. We hadden steeds beperkte verwachtingen en onze verwachtingen werden telkens overtroffen.

Daarna moet je gewoon snel kunnen schakelen. Daarentegen lag de lat wel ongelooflijk hoog voor iedereen die erbij betrokken was. Colin en de muzikanten voorop. Binnen het team was de professionaliteit van de organisatie natuurlijk belangrijk. Het was iedereen zijn eer te na om niet voor goud te gaan. Eigenlijk heeft niemand dit destijds hardop gezegd. Maar dat was wel duidelijk. Het moest gewoon geweldig worden wat we gingen doen en die houding hebben we ook het hele jaar volgehouden. Ik zeg het hier nu voor het eerst. We vonden het belangrijk dat we iets na konden laten waarop we zelf later oprecht trots konden zijn. Dit gold voor Colin, maar ook voor ons als team.

Het had gewoon niet uitgemaakt of de zaal leeg was geweest bij het eerste optreden. Het ging om het verwezelijken van een droom. Het is een verhaal voor een jongensboek en daarom ben ik dit ook aan het schrijven.

zijn die met open vizier en een positieve houding hun muziek aan de man willen brengen. Muzikanten die lekker pro-actief zijn. Ik doe nu bijvoorbeeld op de achtergrond wat dingen met Only Seven Left. Die jongens hebben al acht of negen blogposts geschreven; inhoudelijk goede blogposts die passen bij mijn blog. Daarnaast zijn het ook nog eens aardige gasten.

Zij hebben dus al twee dingen die ik interessant vind. Met Colin was het zo dat hij twee interessante partijen meebracht . Ik vond het interessant om met zo’n productiehuis in aanraking te komen en te praten. Daar kan ik in ieder geval weer wat van leren.

Plannen voor een boek over je ervaringen met Kyteman, dat klinkt interessant. Kun je er al wat meer over vertellen?

Ik ben mijn blog in een boek aan het omzetten. Alle kleine dingen die ik belangrijk vind, die gaan over geloofwaardigheid, over het zelf doen, over de veranderende rol van de media, over wat je tegenwoordig zelf als muzikant kunt doen, al die dingen komen samen in het verhaal van Kyteman. Dus ik heb besloten het Kytemanverhaal, dat tot nu toe in kleine stukken naar buiten is gekomen op mijn blog, nu eens in zijn geheel te vertellen. Ook omdat ik denk dat daar nog zoveel leermomenten in zitten. Het is een jongensboek inclusief cliffhanger. Dat verhaal verweef ik met lessen over vier of vijf grote thema’s die op mijn blog bijna iedere week wel voorbijkomen.

Welke kwaliteiten of karaktereigenschappen moet een goede manager hebben?

Een manager moet visie hebben, zicht op wat er allemaal kan gebeuren en goed kunnen organiseren. Ook moet hij of zij kunnen beschikken over een enorm netwerk. Dus het is handig als je al wat ervaring hebt. Alles ging bij Kyteman in een razendsnel tempo. Iedere twee weken hadden we een managementmeeting. Alles wat we daar besloten, was na twee weken alweer achterhaald. Dat was echt bizar! Pinkpop, Lowlands, Grolsch-tent, nee toch Alpha-tent, zondagochtend, nee het wordt zaterdagavond. Cd uitbrengen en daarna toch maar een limited edition, want het gaat wel heel goed. Je moet ontzettend snel kunnen schakelen op de juiste momenten. En nog één heel belangrijk ding is dat je ‘nee’ moet kunnen zeggen.

Dit is eigenlijk belangrijker dan ‘ja’ zeggen. Vaak is zo’n keuze ook gebaseerd op fingerspitzengefühl, maar dan wel getraind.

Wat is de meerwaarde van een manager voor een band volgens jou?

Als je het niet zelf kunt doen dan moet je er iemand bij halen die tijd, aandacht en misschien zelfs wel geld kost. Je manager pakt 15 tot 20 procent, dat moet je dus met zijn allen terugverdienen. Feitelijk moet de manager de taart groter maken.

De manager pakt die jij als band niet (meer) kunt. De meeste muzikanten zijn bijvoorbeeld slecht met geld, slecht georganiseerd en zijn waardeloze marketeers. Ze hebben vaak niet eens een agenda.

Word je zelf ook veel benaderd door bands?

Ja, vrij veel. Maar tegenwoordig meer in het kader van mijn blog. Ze vragen ook wel eens direct of ik hun management wil doen. Toen ik stopte met Kyteman had ik meerdere mailtjes in mijn mailbox die daar eigenlijk feitelijk op neerkwamen. Maar als een band op deze manier vraagt of ik hun manager wil worden, vind ik dat zelf niet zo boeiend. Ik vind het veel interessanter als bands laten weten dat ze wat te bieden hebben.

Wanneer wordt een band dan wel interessant voor jou?

Ik wil er iets van kunnen leren en het moeten aardige mensen 14 IN GESPREK MET

Heb je tips voor artiesten?

Eerst alles zelf doen. Want dan weet je namelijk ook waar je iemand 15 of 20 procent voor betaalt. Dat is heel belangrijk! Dat is ook een beetje de mantra van mijn blog. Ik geloof heel erg in do-it-yourself. Als je wilt dat mensen jouw muziek consumeren, dan moet je gewoon mee met de laatste ontwikkelingen op internet. Daar word je niet per se gelukkiger van. Sterker nog, ik denk dat heel veel bands veel gelukkiger zouden zijn als ze gewoon lekker in het oefenhok met elkaar muziek zouden maken. Maar het is in deze tijd nu eenmaal essentieel om bij te blijven en meer te weten van je publiek. Die ontwikkelingen gaan ontzettend snel, dus daar moet je tijd en moeite insteken.

Wat vind jij de grootste misvatting omtrent bandmanagement?

Ik ken niet echt hele grote misvattingen. Ik denk dat naïeve bands nog weleens kunnen denken dat met een manager, boeker of platenmaatschappij de hemel voor ze opengaat.

Maar dan begint het pas, dan moet je nog harder werken dan je daarvoor al deed. Je kunt niet achterover leunen en wachten tot het gaat gebeuren! Het tegenovergestelde is waar. Dat heb ik ook een keer op mijn blog gezet, volgens mij in een interview met de drummer van The Blood Red Shoes. Die had tien regels als platencontract waarvan regel zes was, en die is zo waar: er is nooit ever – ever iemand in de hele wereld die harder werkt voor de band dan jijzelf.

BACON EXPO STUDIO

Bij de Bacon Expo Studio in Oud Beijerland kunnen zowel beginnende bands als professionele solisten terecht voor betaalbare cd-opnames. Een complete band tegelijk opnemen? Instrument voor instrument inspelen? Of opnieuw TOP 40-nummers inzingen met familie en vrienden? Vrijwel elke manier van opnemen is mogelijk.

De achtergrond van Fredde Be van de Bacon Expo Studio Jarenlang speelde Fred als frontman in de band Bacon Expo.

Zijn naam in de band was Fredde Be. Nadat ze gestopt waren met de band bleef Fredde wel eigen werk schrijven en had nog steeds de behoefte te spelen. Dus maakte hij weer een aantal eigen nummers samen met Shanna Slemmer (Purshan, Here’s To Oliver), die hij vastlegde in de studio. Dit studiowerk beviel hem heel goed. Wat hem zo aantrok in de studio is dat je heel gemakkelijk een idee compleet kan uitwerken. Er is geen hele band meer nodig om dat te realiseren. Het is dan wel handig om een aantal instrumenten goed te beheersen. Fredde speelt gitaar, bas, piano, drums en percussie. Dus dit was voor hem gesneden koek. Naast zijn praktijkervaring heeft hij inmiddels ook de theorie geleerd, waardoor hij nu alle mogelijkheden heeft om zijn passie te volgen. Fredde werkt naast als producer ook nog op verschillende festivals.

Het ontstaan van de Bacon expo Studio Het idee om een homestudio te bouwen is een paar jaar geleden ontstaan. Fredde had een oud buitenhuisje zonder bestemming achter in zijn tuin staan. Na jaren te hebben gespeeld in amateuristische oefenruimtes, toverde hij dit vervallen buitenhuisje om tot een waardevolle en vooral complete studio.

De Bacon Expo Studio Het is één ruimte van 24 m2, die volledig is uitgerust met alle benodigdheden om een professionele opname te kunnen maken. Zoals de gebruikelijke Apple-computer en een Digidesign-tafel met Protools-programmatuur. Er zijn veel vintage instrumenten aanwezig, waaronder een Pearl drumstel uit 1973,

Bacon Expo S tudio (BES) Zinkwe g 3262 B 37 B Oud 0186Beijerla 75 nd fredde 0729 be@ve rsa www.b aconex tel.nl postud io.nl

een Roland Jazzchorus gitaarversterker en een Yamaha Clavinova, beide uit de jaren ‘80.

De studio is een zeer prettige ruimte met veel ramen en uitzicht op groen. Dit zorgt voor een rustgevende en een gezellige entourage om in te werken. De gastvrije sfeer in een mediterrane tuin maakt deze studio tot een unieke, intieme locatie.

Fredde produceert met Patrick Bek (o.a. You re The Crowd) en Hurby (o.a. vanuit de oude Bacon Expo) het nieuwe album (Satori) van Bacon Expo. In de Bacon Expo Studio kun je ook terecht voor workshops in songwriting, bandcoaching, muziektherapie en je kan de ruimte huren als repetitieruimte. Ook kun je er muzieklessen volgen in drum, gitaar, bas, piano en zang.

Tips voor artiesten die de studio in willen Wat vaak moeilijk en erg vertragend en frustrerend kan werken in de studio (tijd is geld!), is dat men niet helemaal weet waar een song naar toe moet gaan. Ook merk je vaak dat er verschillende ideeën zijn over de uitvoering en invulling van een song.

Zorg er daarom voor dat de songwriter zoveel als mogelijk de identiteit, karakter en wensen van de bandleden deelt. Repeteer de nummers die je wilt opnemen een week lang, zodat ze vers in het geheugen liggen. Maak daarnaast aantekeningen van nuances en details met betrekking tot de diverse nummers. Zorg ervoor dat alle bandleden die dan ook volledig beheersen. Laat teksten door een professional of een taalkundige nakijken.

Als laatste moet je gear goed in orde en gestemd zijn. Neem de tijd en de rust om relaxed te kunnen beginnen aan de opnames.

Opgefokte (en soms zelfs dronken) bandleden leiden te veel af.

Zorg ervoor dat je de nummers al een aantal keren in de repetitieruimte hebt opgenomen. Dit is wel zo handig voor de mensen in de studio waar je gaat opnemen. Zij kunnen dan alvast een inschatting maken van wat er nodig is.

Openingstijden: 7 dagen per week van 10.00 - 23.30 uur

15 PROFIEL

Popprijs, dus van begin tot eind. Bij Kyteman was ik manager en de marketeer. We deden dit natuurlijk wel samen met een heel team. Maar ik was op dat specifieke stukje diegene die de kar trok. Maar ik deed zeker niet alles alleen, laat ik dat wel benadrukken. We hadden niet heel veel grote ambities. Na die eerste show kwamen er een paar clubshows bij. We dachten toen nog steeds dat we er daarna echt mee moesten stoppen, want dan was het geld op. We hadden steeds beperkte verwachtingen en onze verwachtingen werden telkens overtroffen.

Daarna moet je gewoon snel kunnen schakelen. Daarentegen lag de lat wel ongelooflijk hoog voor iedereen die erbij betrokken was. Colin en de muzikanten voorop. Binnen het team was de professionaliteit van de organisatie natuurlijk belangrijk. Het was iedereen zijn eer te na om niet voor goud te gaan. Eigenlijk heeft niemand dit destijds hardop gezegd. Maar dat was wel duidelijk. Het moest gewoon geweldig worden wat we gingen doen en die houding hebben we ook het hele jaar volgehouden. Ik zeg het hier nu voor het eerst. We vonden het belangrijk dat we iets na konden laten waarop we zelf later oprecht trots konden zijn. Dit gold voor Colin, maar ook voor ons als team.

Het had gewoon niet uitgemaakt of de zaal leeg was geweest bij het eerste optreden. Het ging om het verwezelijken van een droom. Het is een verhaal voor een jongensboek en daarom ben ik dit ook aan het schrijven.

zijn die met open vizier en een positieve houding hun muziek aan de man willen brengen. Muzikanten die lekker pro-actief zijn. Ik doe nu bijvoorbeeld op de achtergrond wat dingen met Only Seven Left. Die jongens hebben al acht of negen blogposts geschreven; inhoudelijk goede blogposts die passen bij mijn blog. Daarnaast zijn het ook nog eens aardige gasten.

Zij hebben dus al twee dingen die ik interessant vind. Met Colin was het zo dat hij twee interessante partijen meebracht . Ik vond het interessant om met zo’n productiehuis in aanraking te komen en te praten. Daar kan ik in ieder geval weer wat van leren.

Plannen voor een boek over je ervaringen met Kyteman, dat klinkt interessant. Kun je er al wat meer over vertellen?

Ik ben mijn blog in een boek aan het omzetten. Alle kleine dingen die ik belangrijk vind, die gaan over geloofwaardigheid, over het zelf doen, over de veranderende rol van de media, over wat je tegenwoordig zelf als muzikant kunt doen, al die dingen komen samen in het verhaal van Kyteman. Dus ik heb besloten het Kytemanverhaal, dat tot nu toe in kleine stukken naar buiten is gekomen op mijn blog, nu eens in zijn geheel te vertellen. Ook omdat ik denk dat daar nog zoveel leermomenten in zitten. Het is een jongensboek inclusief cliffhanger. Dat verhaal verweef ik met lessen over vier of vijf grote thema’s die op mijn blog bijna iedere week wel voorbijkomen.

Welke kwaliteiten of karaktereigenschappen moet een goede manager hebben?

Een manager moet visie hebben, zicht op wat er allemaal kan gebeuren en goed kunnen organiseren. Ook moet hij of zij kunnen beschikken over een enorm netwerk. Dus het is handig als je al wat ervaring hebt. Alles ging bij Kyteman in een razendsnel tempo. Iedere twee weken hadden we een managementmeeting. Alles wat we daar besloten, was na twee weken alweer achterhaald. Dat was echt bizar! Pinkpop, Lowlands, Grolsch-tent, nee toch Alpha-tent, zondagochtend, nee het wordt zaterdagavond. Cd uitbrengen en daarna toch maar een limited edition, want het gaat wel heel goed. Je moet ontzettend snel kunnen schakelen op de juiste momenten. En nog één heel belangrijk ding is dat je ‘nee’ moet kunnen zeggen.

Dit is eigenlijk belangrijker dan ‘ja’ zeggen. Vaak is zo’n keuze ook gebaseerd op fingerspitzengefühl, maar dan wel getraind.

Wat is de meerwaarde van een manager voor een band volgens jou?

Als je het niet zelf kunt doen dan moet je er iemand bij halen die tijd, aandacht en misschien zelfs wel geld kost. Je manager pakt 15 tot 20 procent, dat moet je dus met zijn allen terugverdienen. Feitelijk moet de manager de taart groter maken.

De manager pakt die jij als band niet (meer) kunt. De meeste muzikanten zijn bijvoorbeeld slecht met geld, slecht georganiseerd en zijn waardeloze marketeers. Ze hebben vaak niet eens een agenda.

Word je zelf ook veel benaderd door bands?

Ja, vrij veel. Maar tegenwoordig meer in het kader van mijn blog. Ze vragen ook wel eens direct of ik hun management wil doen. Toen ik stopte met Kyteman had ik meerdere mailtjes in mijn mailbox die daar eigenlijk feitelijk op neerkwamen. Maar als een band op deze manier vraagt of ik hun manager wil worden, vind ik dat zelf niet zo boeiend. Ik vind het veel interessanter als bands laten weten dat ze wat te bieden hebben.

Wanneer wordt een band dan wel interessant voor jou?

Ik wil er iets van kunnen leren en het moeten aardige mensen 14 IN GESPREK MET

Heb je tips voor artiesten?

Eerst alles zelf doen. Want dan weet je namelijk ook waar je iemand 15 of 20 procent voor betaalt. Dat is heel belangrijk! Dat is ook een beetje de mantra van mijn blog. Ik geloof heel erg in do-it-yourself. Als je wilt dat mensen jouw muziek consumeren, dan moet je gewoon mee met de laatste ontwikkelingen op internet. Daar word je niet per se gelukkiger van. Sterker nog, ik denk dat heel veel bands veel gelukkiger zouden zijn als ze gewoon lekker in het oefenhok met elkaar muziek zouden maken. Maar het is in deze tijd nu eenmaal essentieel om bij te blijven en meer te weten van je publiek. Die ontwikkelingen gaan ontzettend snel, dus daar moet je tijd en moeite insteken.

Wat vind jij de grootste misvatting omtrent bandmanagement?

Ik ken niet echt hele grote misvattingen. Ik denk dat naïeve bands nog weleens kunnen denken dat met een manager, boeker of platenmaatschappij de hemel voor ze opengaat.

Maar dan begint het pas, dan moet je nog harder werken dan je daarvoor al deed. Je kunt niet achterover leunen en wachten tot het gaat gebeuren! Het tegenovergestelde is waar. Dat heb ik ook een keer op mijn blog gezet, volgens mij in een interview met de drummer van The Blood Red Shoes. Die had tien regels als platencontract waarvan regel zes was, en die is zo waar: er is nooit ever – ever iemand in de hele wereld die harder werkt voor de band dan jijzelf.

BACON EXPO STUDIO

Bij de Bacon Expo Studio in Oud Beijerland kunnen zowel beginnende bands als professionele solisten terecht voor betaalbare cd-opnames. Een complete band tegelijk opnemen? Instrument voor instrument inspelen? Of opnieuw TOP 40-nummers inzingen met familie en vrienden? Vrijwel elke manier van opnemen is mogelijk.

De achtergrond van Fredde Be van de Bacon Expo Studio Jarenlang speelde Fred als frontman in de band Bacon Expo.

Zijn naam in de band was Fredde Be. Nadat ze gestopt waren met de band bleef Fredde wel eigen werk schrijven en had nog steeds de behoefte te spelen. Dus maakte hij weer een aantal eigen nummers samen met Shanna Slemmer (Purshan, Here’s To Oliver), die hij vastlegde in de studio. Dit studiowerk beviel hem heel goed. Wat hem zo aantrok in de studio is dat je heel gemakkelijk een idee compleet kan uitwerken. Er is geen hele band meer nodig om dat te realiseren. Het is dan wel handig om een aantal instrumenten goed te beheersen. Fredde speelt gitaar, bas, piano, drums en percussie. Dus dit was voor hem gesneden koek. Naast zijn praktijkervaring heeft hij inmiddels ook de theorie geleerd, waardoor hij nu alle mogelijkheden heeft om zijn passie te volgen. Fredde werkt naast als producer ook nog op verschillende festivals.

Het ontstaan van de Bacon expo Studio Het idee om een homestudio te bouwen is een paar jaar geleden ontstaan. Fredde had een oud buitenhuisje zonder bestemming achter in zijn tuin staan. Na jaren te hebben gespeeld in amateuristische oefenruimtes, toverde hij dit vervallen buitenhuisje om tot een waardevolle en vooral complete studio.

De Bacon Expo Studio Het is één ruimte van 24 m2, die volledig is uitgerust met alle benodigdheden om een professionele opname te kunnen maken. Zoals de gebruikelijke Apple-computer en een Digidesign-tafel met Protools-programmatuur. Er zijn veel vintage instrumenten aanwezig, waaronder een Pearl drumstel uit 1973,

Bacon Expo S tudio (BES) Zinkwe g 3262 B 37 B Oud 0186Beijerla 75 nd fredde 0729 be@ve rsa www.b aconex tel.nl postud io.nl

een Roland Jazzchorus gitaarversterker en een Yamaha Clavinova, beide uit de jaren ‘80.

De studio is een zeer prettige ruimte met veel ramen en uitzicht op groen. Dit zorgt voor een rustgevende en een gezellige entourage om in te werken. De gastvrije sfeer in een mediterrane tuin maakt deze studio tot een unieke, intieme locatie.

Fredde produceert met Patrick Bek (o.a. You re The Crowd) en Hurby (o.a. vanuit de oude Bacon Expo) het nieuwe album (Satori) van Bacon Expo. In de Bacon Expo Studio kun je ook terecht voor workshops in songwriting, bandcoaching, muziektherapie en je kan de ruimte huren als repetitieruimte. Ook kun je er muzieklessen volgen in drum, gitaar, bas, piano en zang.

Tips voor artiesten die de studio in willen Wat vaak moeilijk en erg vertragend en frustrerend kan werken in de studio (tijd is geld!), is dat men niet helemaal weet waar een song naar toe moet gaan. Ook merk je vaak dat er verschillende ideeën zijn over de uitvoering en invulling van een song.

Zorg er daarom voor dat de songwriter zoveel als mogelijk de identiteit, karakter en wensen van de bandleden deelt. Repeteer de nummers die je wilt opnemen een week lang, zodat ze vers in het geheugen liggen. Maak daarnaast aantekeningen van nuances en details met betrekking tot de diverse nummers. Zorg ervoor dat alle bandleden die dan ook volledig beheersen. Laat teksten door een professional of een taalkundige nakijken.

Als laatste moet je gear goed in orde en gestemd zijn. Neem de tijd en de rust om relaxed te kunnen beginnen aan de opnames.

Opgefokte (en soms zelfs dronken) bandleden leiden te veel af.

Zorg ervoor dat je de nummers al een aantal keren in de repetitieruimte hebt opgenomen. Dit is wel zo handig voor de mensen in de studio waar je gaat opnemen. Zij kunnen dan alvast een inschatting maken van wat er nodig is.

Openingstijden: 7 dagen per week van 10.00 - 23.30 uur

15 PROFIEL

Vraag: Ik heb een aantal nummers geschreven en opgenomen. Nu wil ik de rechten goed vastgelegd hebben. Hoe doe ik dat?

Guitars & Bass Guitars Amplification Drums & Percussion Accessories Recording & PA gear Parts & Service Motorway A13, exit 10 Shopping Mall 'de Emerald' Gouden Rijderplein 18-19 2645 EX, Delfgauw T: +31 (0) 15 251 0647 E: info@truetonemusic.nl

WWW.TRUETONEMUSIC.NL

OEFENRUIMTE

NODIG?

Barendrecht / Rotterdam-Zuid Direct naast de A15, afrit IJsselmonde Twee volledig ingerichte oefenruimtes, met opslag mogelijkheid eigen backline.

Voor meer info check:

WWW.BEUKONLINE.NL

In Nederland ontstaat het auteursrecht op een muzikaal werk op het moment van schepping, mits het werk origineel is. In het geval van een conflict moet je echter kunnen aantonen dat jij de componist bent. Je moet de rechter bewijzen dat jij als eerste over het werk beschikte.

Het vastleggen van het auteursrecht (tekst en compositie) op je werken doe je niet, zoals velen denken, bij Buma/Stemra.

Die administreren, incasseren en reparteren ten behoeve van aangeslotenen, maar geven geen registratiestempel af.

In de praktijk waren er voor vastlegging twee methodes in gebruik. De ene bestond uit het laten registreren van muzikaal werk bij de afdeling “successie en registratie” van het belastingbureau. Het nadeel hiervan is dat er maar een paar belastingbureaus in Nederland zijn waar je geluidsdragers kunt indienen. Bij de andere bureaus kun je alleen schriftelijke documenten laten registreren. Dat is niet erg als je de hele partituur of een leadsheet hebt uitgeschreven, maar als je alleen maar opnamen van de muziek hebt is het lastig.

De andere methode bestond uit het aangetekend opsturen van een geluidsdrager naar jezelf. Je laat de brief ongeopend totdat het bewijs nodig is. Nadeel hiervan is dat het een zwak bewijs is, omdat er vrij makkelijk geknoeid kan worden met zo’n brief.

Het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom(BBIE) heeft sinds een paar jaar een derde, betere mogelijkheid, het digitale i-Depot. Je kunt ieder willekeurig digitaal bestand, dus ook mp3 muziekbestanden, online als i-Depot indienen.

Het BBIE registreert je identiteit en de datum van indiening.

Je ontvangt dan, na betaling, een bewijs die de echtheid van je i-Depot 100% garandeert. Dit i-Depotbewijs is digitaal ondertekend, waardoor iedere wijziging het automatisch ongeldig maakt. Je kunt meerdere digitale bestanden in één i-Depot stoppen, dit is een stuk goedkoper maar heeft als nadeel dat bij opening de echtheidsgarantie voor alle bestanden (lees: alle composities/producties) verloren gaat. Dit geldt overigens ook voor de aangetekende brief methode.

Als je de muziek niet digitaal hebt of je kunt of wilt niet elektronisch betalen dan is er als alternatief de i-Depot envelop.

Deze krijg je, na betaling, per post opgestuurd. De i-Depot envelop bestaat uit twee delen. In elk van beide delen stop je een identiek document/geluidsdrager. Je stuurt de beide enveloppen terug naar het BBIE. Bij ontvangst wordt je i-Depot envelop door het BBIE gedagtekend. Eén daarvan ontvang je retour, de tweede wordt ongeopend in hun archief bewaard. Je kunt dit tweede deel eenmalig opvragen als bewijsmiddel bij een juridisch geschil of conflict.

Over de opnamerechten; als je de opnamen zelf bekostigd hebt of in je eigen homestudio gemaakt dan ben je de producent van de opname, ofwel masterbandeigenaar . Dit moet je in geval van een conflict ook kunnen aantonen. Hiervoor is, naast studiorekeningen en getuigenverklaringen, het i-Depot ook erg handig.

Een digitaal i-Depot is geldig voor vijf jaar en kost € 35. Een i-Depot envelop kost € 45 voor 5 jaar en € 65 voor 10. Het BBIE heeft ook, voor als je regelmatig gebruik wilt maken van i-Depot, goedkopere abonnementen. Voor meer informatie google op “i-Depot”.

Producers Erwin Angad-Gaur en Rakendra Smit zijn elke maandag voor leden van de Ntb bereikbaar voor het beantwoorden van vragen rond het werken in de studio en het produceren en exploiteren van een (eigen beheer-) cd. Vragen op dit gebied bereiken hen ook per brief, fax of e-mail. Omdat veel van de gestelde vragen steeds weer terugkomen en dus bij meerdere muzikanten leven, beantwoorden zij in deze rubriek de gestelde vragen rond dit onderwerp.

Informatie over de Ntb en het EHBO (Eerste Hulp Bij Opnamen) – project: Ntb, dé vakbond voor musici, producers en dj’s, Keizersgracht 317, 1016 EE Amsterdam. Tel: 020-620 31 31. Website: www.ntb.nl 16 ADVERTENTIEDS

17 EHBO

Vraag: Ik heb een aantal nummers geschreven en opgenomen. Nu wil ik de rechten goed vastgelegd hebben. Hoe doe ik dat?

Guitars & Bass Guitars Amplification Drums & Percussion Accessories Recording & PA gear Parts & Service Motorway A13, exit 10 Shopping Mall 'de Emerald' Gouden Rijderplein 18-19 2645 EX, Delfgauw T: +31 (0) 15 251 0647 E: info@truetonemusic.nl

WWW.TRUETONEMUSIC.NL

OEFENRUIMTE

NODIG?

Barendrecht / Rotterdam-Zuid Direct naast de A15, afrit IJsselmonde Twee volledig ingerichte oefenruimtes, met opslag mogelijkheid eigen backline.

Voor meer info check:

WWW.BEUKONLINE.NL

In Nederland ontstaat het auteursrecht op een muzikaal werk op het moment van schepping, mits het werk origineel is. In het geval van een conflict moet je echter kunnen aantonen dat jij de componist bent. Je moet de rechter bewijzen dat jij als eerste over het werk beschikte.

Het vastleggen van het auteursrecht (tekst en compositie) op je werken doe je niet, zoals velen denken, bij Buma/Stemra.

Die administreren, incasseren en reparteren ten behoeve van aangeslotenen, maar geven geen registratiestempel af.

In de praktijk waren er voor vastlegging twee methodes in gebruik. De ene bestond uit het laten registreren van muzikaal werk bij de afdeling “successie en registratie” van het belastingbureau. Het nadeel hiervan is dat er maar een paar belastingbureaus in Nederland zijn waar je geluidsdragers kunt indienen. Bij de andere bureaus kun je alleen schriftelijke documenten laten registreren. Dat is niet erg als je de hele partituur of een leadsheet hebt uitgeschreven, maar als je alleen maar opnamen van de muziek hebt is het lastig.

De andere methode bestond uit het aangetekend opsturen van een geluidsdrager naar jezelf. Je laat de brief ongeopend totdat het bewijs nodig is. Nadeel hiervan is dat het een zwak bewijs is, omdat er vrij makkelijk geknoeid kan worden met zo’n brief.

Het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom(BBIE) heeft sinds een paar jaar een derde, betere mogelijkheid, het digitale i-Depot. Je kunt ieder willekeurig digitaal bestand, dus ook mp3 muziekbestanden, online als i-Depot indienen.

Het BBIE registreert je identiteit en de datum van indiening.

Je ontvangt dan, na betaling, een bewijs die de echtheid van je i-Depot 100% garandeert. Dit i-Depotbewijs is digitaal ondertekend, waardoor iedere wijziging het automatisch ongeldig maakt. Je kunt meerdere digitale bestanden in één i-Depot stoppen, dit is een stuk goedkoper maar heeft als nadeel dat bij opening de echtheidsgarantie voor alle bestanden (lees: alle composities/producties) verloren gaat. Dit geldt overigens ook voor de aangetekende brief methode.

Als je de muziek niet digitaal hebt of je kunt of wilt niet elektronisch betalen dan is er als alternatief de i-Depot envelop.

Deze krijg je, na betaling, per post opgestuurd. De i-Depot envelop bestaat uit twee delen. In elk van beide delen stop je een identiek document/geluidsdrager. Je stuurt de beide enveloppen terug naar het BBIE. Bij ontvangst wordt je i-Depot envelop door het BBIE gedagtekend. Eén daarvan ontvang je retour, de tweede wordt ongeopend in hun archief bewaard. Je kunt dit tweede deel eenmalig opvragen als bewijsmiddel bij een juridisch geschil of conflict.

Over de opnamerechten; als je de opnamen zelf bekostigd hebt of in je eigen homestudio gemaakt dan ben je de producent van de opname, ofwel masterbandeigenaar . Dit moet je in geval van een conflict ook kunnen aantonen. Hiervoor is, naast studiorekeningen en getuigenverklaringen, het i-Depot ook erg handig.

Een digitaal i-Depot is geldig voor vijf jaar en kost € 35. Een i-Depot envelop kost € 45 voor 5 jaar en € 65 voor 10. Het BBIE heeft ook, voor als je regelmatig gebruik wilt maken van i-Depot, goedkopere abonnementen. Voor meer informatie google op “i-Depot”.

Producers Erwin Angad-Gaur en Rakendra Smit zijn elke maandag voor leden van de Ntb bereikbaar voor het beantwoorden van vragen rond het werken in de studio en het produceren en exploiteren van een (eigen beheer-) cd. Vragen op dit gebied bereiken hen ook per brief, fax of e-mail. Omdat veel van de gestelde vragen steeds weer terugkomen en dus bij meerdere muzikanten leven, beantwoorden zij in deze rubriek de gestelde vragen rond dit onderwerp.

Informatie over de Ntb en het EHBO (Eerste Hulp Bij Opnamen) – project: Ntb, dé vakbond voor musici, producers en dj’s, Keizersgracht 317, 1016 EE Amsterdam. Tel: 020-620 31 31. Website: www.ntb.nl 16 ADVERTENTIEDS

17 EHBO

Interview met The Rudolfs

en niet klakkeloos hetzelfde doen als….

Pasgeleden werden we ook vergeleken met Fatal Flowers, maar wie zijn dat? En wie zijn The Posies? Sommige van onze nummers worden vergeleken met The Beatles en dat is dan wel weer lekker.

Jullie staan nogal bekend om rebelse acties. Hebben jullie hierdoor in het verleden weleens problemen gehad?

We werden weleens ergens uitgestuurd of we mochten ergens niet meer komen spelen. Maar we kwamen er ook wel vaak mee weg. Soms vonden we mensen weleens een beetje te zeikerig, dan hadden wij zoiets van: maak je niet zo druk! Maar dat is wel een tijd terug hoor, dat is nu niet meer zo! Nu kunnen we het ons ook niet meer permitteren. We hebben een platencontract, je hebt een label achter je en een goede boeker. Zij schoppen je er gewoon uit, als je teveel ongein uithaalt. Dus nu zijn we onwijs lief. En als we dan per ongeluk wat doen dan brengen we de volgende dag een bloemetje. Dat hebben we pas geleden echt gedaan. Maar het kwam omdat er geen bier was, alleen maar heel veel salades die niemand wilde… Dus toen voelden we ons wel een beetje schuldig.

FOTO: ARJAN DE MOOIJ

The Rudolfs ontstonden in 2003 uit een groepje van vijf Katwijkse gasten, ook wel hangtuig genoemd. Ze werden op de middelbare school uit nood maar in een muzieklokaal gezet om ze van de straat te houden. Dat juist deze vijf jongens een aantal jaren later op de grootste podia in Nederland zouden spelen, had zelfs de conciërge niet durven dromen…

The Rudolfs halen hun invloeden vooral uit de sixties en nineties. Al snel maakt de band naam in de regio door energieke live-optredens, vaak al crowdsurfend door de zaal. De band wint ook verschillende popprijzen, waaronder de Grote Prijs van Zuid-Holland in 2007. Na vele optredens in zalen en op festivals, tekenden zij eind 2009 bij het Amsterdamse label Cool Buzz. Inmiddels ligt het debuutalbum Streets Of Glass er, met nummers die volgens onze recensent Marcel “ouderwets ruig knallen”.

De Popunie wilde natuurlijk graag weten hoe het met de GPZH winnaars uit 2007 gaat!

Hoe kwamen jullie in 2003 op het idee om een band te beginnen?

We zijn begonnen uit pure verveling. Drie van ons waren al klasgenoten en na een paar keer spelen kwamen daar nog twee vrienden bij. We hielden heel erg van bandjes, dus zijn we zelf gaan spelen om op onze idolen te lijken.

Wanneer kwam het punt dat jullie er serieus voor gingen?

Daar ging wel een jaar of drie overheen. We hebben er eigenlijk nooit echt over nagedacht. We zijn maar gewoon begonnen met eigen liedjes maken en spelen. We hebben nooit echt een plan gehad.

18 INTERVIEW

In 2004 deden jullie al mee aan de High School Music Competition en in 2007 wonnen jullie de Grote Prijs van Zuid-Holland. Hebben jullie iets gehad aan het prijzenpakket of aan het winnen an sich van de GPZH? We hebben heel veel gehad aan de optredens die we kregen via de Popunie. Op dat moment begonnen we het zelf ook serieuzer te nemen en begon het allemaal een beetje te lopen. Mensen vonden het leuk, dus toen wilden we er dan ook echt voor gaan.

We mochten een demo opnemen en kregen wat promomateriaal. Daar hadden we ook veel aan. We vonden de opnamen van de video met DAV Hulshoff het leukst. Het is echt een aanrader voor beginnende bands. Ook de presentator van de GPZH, PP, is een aanrader. Die kwamen we nog heel vaak tegen! Gezellige vent.

Hoe zou je The Rudolfs nu zelf omschrijven?

Van huis uit kregen we bands als The Beatles en The Doors mee. Zelf waren we vroeger gek van Sonic Youth en Nirvana.

Deze bands vormen samen wel de basis voor ons geluid. We spelen nu eigenlijk nog steeds dezelfde muziek als zeven jaar terug, maar we zijn gewoon beter gaan spelen en vooral wat rustiger aan gaan doen qua drank.

Wat vinden jullie er van dat jullie zo vaak worden vergeleken met Nirvana?

Je ontkomt er toch niet aan. Aan de ene kant is het wel een compliment en op zich is het handig dat mensen iets hebben om je muziek mee te vergelijken. Maar aan de andere kant is het ook wel een heel simpel labeltje, dat je op wel 3000 bands kunt plakken. Nirvana en Kurt Cobain hebben ook een bepaalde lading, dat maakt het wel raar daarmee vergeleken te worden. In bijna iedere recensie staat gelukkig wel dat we meer zijn dan…

Wat zijn jullie favoriete muzikale plekken in Katwijk (of omgeving)?

Dan moeten we toch richting Leiden. LVC en De Schuit zijn nu wel een beetje onze favoriete plekken. Als je als bandje veel wil spelen, dan moet je eigenlijk naar Den Haag, maar dat is echt een incrowd scene. Ze vinden elkaar daar helemaal te gek en likken elkaars reet. Daar wil je helemaal niet tussenzitten. We hebben er wel een paar keer gespeeld, maar dat was in het Paard. Daar mochten we trouwens ook niet meer terugkomen, maar een week later stonden we er toch weer zonder problemen te spelen! In Katwijk heb je verder eigenlijk niks. Vroeger was Scum echt legendarisch, maar dat is nu ook een beetje vergane glorie. Je kunt er terecht voor wat huiswerkbegeleiding.

Voor een optreden last van plankenkoorts?

Totaal niet, dat is het laatste half jaar helemaal weggegaan. We hebben ondertussen al zoveel optredens gedaan dat het je niet zoveel meer uitmaakt.

Gaan jullie na een optreden de zaal in?

Ja, dat vinden we altijd heel gezellig. Biertje erbij. Anders zouden we backstage tegen elkaars hoofden aan moeten gaan zitten kijken.

Cd-opnames: zelf doen of de studio in?

We zijn echt mongolen met apparatuur, dus opnemen moet echt in de studio gebeuren en dat moet door mensen begeleid worden die weten wat ze doen. In het verleden namen we op in de oefenruimte. Daarvoor hadden we een cassettedeck gekocht. Met een microfoon op een standaard namen we onze muziek dan op. Daarna zette we die bandjes over op cd en dat waren onze demo’s. Nu hebben we vanuit ons label (Cool Buzz) de Yland Studio aangewezen gekregen. We werken daar met producer Mischa den Haring en een geluidstechnicus. Dat werkt echt supergoed voor ons.

Leukste zaal?

LVC heeft echt de leukste sfeer. Die zaal hebben we een paar keer flink op zijn kop gezet. We zijn ook wel een beetje de LVC huisband geworden het afgelopen jaar. We kregen zelfs een keer een winkelkarretje vol beugels. Daar maak je ons natuurlijk blij mee. Maar in Paradiso hebben we de beste shows gegeven. We zouden weleens de grote zaal vol willen spelen of op Lowlands willen staan. Als het niet uitmaakt wat je er voor de toekomst aan hebt, dan zou ik liever Paradiso doen dan Lowlands. Als het wel uitmaakt, dan kies ik voor Lowlands.

Leukste festival?

Het Wantijfestival, Metropolis en Bevrijdingsfestival. Bij Metropolis was het gewoon heel erg druk en we stonden natuurlijk tussen allemaal grote namen. Eigenlijk zijn dit allemaal optredens die we via de GPZH hebben gekregen. Ook het Ontzettend Leiden Festival vonden we heel erg leuk, maar dat heeft geen hamburgerkraampjes, dus dan telt het niet!

Double Vee (van Willem Venema) doet nu de boekingen voor jullie. Is het relaxed dat jullie dit niet meer zelf hoeven te doen?

Wij boekten sowieso niet. We wachtten gewoon totdat we gevraagd werden. We hadden ook niet echt zin om elk weekend in één of ander klein tentje te staan. Eigen vervoer hadden we toen ook nog niet. Ik denk dat we 50% van de tentjes in Nederland hebben gemist. Willem Venema, die kan het wel. Van hem krijgen we gewoon een mailtje met waar en wanneer we moeten spelen en dan gaan we er heen (in de hele vette bandbus die The Rudolfs ondertussen wel hebben). En dan lekker spelen en bier drinken.

Wat was jullie leukste optreden ooit en waarom?

De cd-release in LVC! We hebben twee cd-release avonden gespeeld, de ander was in Paradiso. Op zich was het super om te spelen voor een uitverkochte zaal, maar die mensen stonden echt met hun armen over elkaar met een houding van “laat maar eens zien dan”. Bij de cd-release in LVC waren er 400 man, waarvan 200 man eigen volk. En na afloop natuurlijk handtekeningen uitdelen.

Wat willen jullie bereiken in de toekomst?

Di-rect van de kaart vegen. De grootste en vetste band ooit worden. We willen er eigenlijk gewoon teringrijk mee worden en in grote auto’s rijden. Dat zou dan tegelijk betekenen dat je full-time kan doen wat je leuk vindt.

Plannen voor een nieuw album?

We zijn alweer aan het schrijven, dus er zit er weer eentje aan te komen. En eerst nog maar eens heel veel spelen.

Hou ze in de gaten op www.therudolfs.com

19 INTERVIEW

Interview met The Rudolfs

en niet klakkeloos hetzelfde doen als….

Pasgeleden werden we ook vergeleken met Fatal Flowers, maar wie zijn dat? En wie zijn The Posies? Sommige van onze nummers worden vergeleken met The Beatles en dat is dan wel weer lekker.

Jullie staan nogal bekend om rebelse acties. Hebben jullie hierdoor in het verleden weleens problemen gehad?

We werden weleens ergens uitgestuurd of we mochten ergens niet meer komen spelen. Maar we kwamen er ook wel vaak mee weg. Soms vonden we mensen weleens een beetje te zeikerig, dan hadden wij zoiets van: maak je niet zo druk! Maar dat is wel een tijd terug hoor, dat is nu niet meer zo! Nu kunnen we het ons ook niet meer permitteren. We hebben een platencontract, je hebt een label achter je en een goede boeker. Zij schoppen je er gewoon uit, als je teveel ongein uithaalt. Dus nu zijn we onwijs lief. En als we dan per ongeluk wat doen dan brengen we de volgende dag een bloemetje. Dat hebben we pas geleden echt gedaan. Maar het kwam omdat er geen bier was, alleen maar heel veel salades die niemand wilde… Dus toen voelden we ons wel een beetje schuldig.

FOTO: ARJAN DE MOOIJ

The Rudolfs ontstonden in 2003 uit een groepje van vijf Katwijkse gasten, ook wel hangtuig genoemd. Ze werden op de middelbare school uit nood maar in een muzieklokaal gezet om ze van de straat te houden. Dat juist deze vijf jongens een aantal jaren later op de grootste podia in Nederland zouden spelen, had zelfs de conciërge niet durven dromen…

The Rudolfs halen hun invloeden vooral uit de sixties en nineties. Al snel maakt de band naam in de regio door energieke live-optredens, vaak al crowdsurfend door de zaal. De band wint ook verschillende popprijzen, waaronder de Grote Prijs van Zuid-Holland in 2007. Na vele optredens in zalen en op festivals, tekenden zij eind 2009 bij het Amsterdamse label Cool Buzz. Inmiddels ligt het debuutalbum Streets Of Glass er, met nummers die volgens onze recensent Marcel “ouderwets ruig knallen”.

De Popunie wilde natuurlijk graag weten hoe het met de GPZH winnaars uit 2007 gaat!

Hoe kwamen jullie in 2003 op het idee om een band te beginnen?

We zijn begonnen uit pure verveling. Drie van ons waren al klasgenoten en na een paar keer spelen kwamen daar nog twee vrienden bij. We hielden heel erg van bandjes, dus zijn we zelf gaan spelen om op onze idolen te lijken.

Wanneer kwam het punt dat jullie er serieus voor gingen?

Daar ging wel een jaar of drie overheen. We hebben er eigenlijk nooit echt over nagedacht. We zijn maar gewoon begonnen met eigen liedjes maken en spelen. We hebben nooit echt een plan gehad.

18 INTERVIEW

In 2004 deden jullie al mee aan de High School Music Competition en in 2007 wonnen jullie de Grote Prijs van Zuid-Holland. Hebben jullie iets gehad aan het prijzenpakket of aan het winnen an sich van de GPZH? We hebben heel veel gehad aan de optredens die we kregen via de Popunie. Op dat moment begonnen we het zelf ook serieuzer te nemen en begon het allemaal een beetje te lopen. Mensen vonden het leuk, dus toen wilden we er dan ook echt voor gaan.

We mochten een demo opnemen en kregen wat promomateriaal. Daar hadden we ook veel aan. We vonden de opnamen van de video met DAV Hulshoff het leukst. Het is echt een aanrader voor beginnende bands. Ook de presentator van de GPZH, PP, is een aanrader. Die kwamen we nog heel vaak tegen! Gezellige vent.

Hoe zou je The Rudolfs nu zelf omschrijven?

Van huis uit kregen we bands als The Beatles en The Doors mee. Zelf waren we vroeger gek van Sonic Youth en Nirvana.

Deze bands vormen samen wel de basis voor ons geluid. We spelen nu eigenlijk nog steeds dezelfde muziek als zeven jaar terug, maar we zijn gewoon beter gaan spelen en vooral wat rustiger aan gaan doen qua drank.

Wat vinden jullie er van dat jullie zo vaak worden vergeleken met Nirvana?

Je ontkomt er toch niet aan. Aan de ene kant is het wel een compliment en op zich is het handig dat mensen iets hebben om je muziek mee te vergelijken. Maar aan de andere kant is het ook wel een heel simpel labeltje, dat je op wel 3000 bands kunt plakken. Nirvana en Kurt Cobain hebben ook een bepaalde lading, dat maakt het wel raar daarmee vergeleken te worden. In bijna iedere recensie staat gelukkig wel dat we meer zijn dan…

Wat zijn jullie favoriete muzikale plekken in Katwijk (of omgeving)?

Dan moeten we toch richting Leiden. LVC en De Schuit zijn nu wel een beetje onze favoriete plekken. Als je als bandje veel wil spelen, dan moet je eigenlijk naar Den Haag, maar dat is echt een incrowd scene. Ze vinden elkaar daar helemaal te gek en likken elkaars reet. Daar wil je helemaal niet tussenzitten. We hebben er wel een paar keer gespeeld, maar dat was in het Paard. Daar mochten we trouwens ook niet meer terugkomen, maar een week later stonden we er toch weer zonder problemen te spelen! In Katwijk heb je verder eigenlijk niks. Vroeger was Scum echt legendarisch, maar dat is nu ook een beetje vergane glorie. Je kunt er terecht voor wat huiswerkbegeleiding.

Voor een optreden last van plankenkoorts?

Totaal niet, dat is het laatste half jaar helemaal weggegaan. We hebben ondertussen al zoveel optredens gedaan dat het je niet zoveel meer uitmaakt.

Gaan jullie na een optreden de zaal in?

Ja, dat vinden we altijd heel gezellig. Biertje erbij. Anders zouden we backstage tegen elkaars hoofden aan moeten gaan zitten kijken.

Cd-opnames: zelf doen of de studio in?

We zijn echt mongolen met apparatuur, dus opnemen moet echt in de studio gebeuren en dat moet door mensen begeleid worden die weten wat ze doen. In het verleden namen we op in de oefenruimte. Daarvoor hadden we een cassettedeck gekocht. Met een microfoon op een standaard namen we onze muziek dan op. Daarna zette we die bandjes over op cd en dat waren onze demo’s. Nu hebben we vanuit ons label (Cool Buzz) de Yland Studio aangewezen gekregen. We werken daar met producer Mischa den Haring en een geluidstechnicus. Dat werkt echt supergoed voor ons.

Leukste zaal?

LVC heeft echt de leukste sfeer. Die zaal hebben we een paar keer flink op zijn kop gezet. We zijn ook wel een beetje de LVC huisband geworden het afgelopen jaar. We kregen zelfs een keer een winkelkarretje vol beugels. Daar maak je ons natuurlijk blij mee. Maar in Paradiso hebben we de beste shows gegeven. We zouden weleens de grote zaal vol willen spelen of op Lowlands willen staan. Als het niet uitmaakt wat je er voor de toekomst aan hebt, dan zou ik liever Paradiso doen dan Lowlands. Als het wel uitmaakt, dan kies ik voor Lowlands.

Leukste festival?

Het Wantijfestival, Metropolis en Bevrijdingsfestival. Bij Metropolis was het gewoon heel erg druk en we stonden natuurlijk tussen allemaal grote namen. Eigenlijk zijn dit allemaal optredens die we via de GPZH hebben gekregen. Ook het Ontzettend Leiden Festival vonden we heel erg leuk, maar dat heeft geen hamburgerkraampjes, dus dan telt het niet!

Double Vee (van Willem Venema) doet nu de boekingen voor jullie. Is het relaxed dat jullie dit niet meer zelf hoeven te doen?

Wij boekten sowieso niet. We wachtten gewoon totdat we gevraagd werden. We hadden ook niet echt zin om elk weekend in één of ander klein tentje te staan. Eigen vervoer hadden we toen ook nog niet. Ik denk dat we 50% van de tentjes in Nederland hebben gemist. Willem Venema, die kan het wel. Van hem krijgen we gewoon een mailtje met waar en wanneer we moeten spelen en dan gaan we er heen (in de hele vette bandbus die The Rudolfs ondertussen wel hebben). En dan lekker spelen en bier drinken.

Wat was jullie leukste optreden ooit en waarom?

De cd-release in LVC! We hebben twee cd-release avonden gespeeld, de ander was in Paradiso. Op zich was het super om te spelen voor een uitverkochte zaal, maar die mensen stonden echt met hun armen over elkaar met een houding van “laat maar eens zien dan”. Bij de cd-release in LVC waren er 400 man, waarvan 200 man eigen volk. En na afloop natuurlijk handtekeningen uitdelen.

Wat willen jullie bereiken in de toekomst?

Di-rect van de kaart vegen. De grootste en vetste band ooit worden. We willen er eigenlijk gewoon teringrijk mee worden en in grote auto’s rijden. Dat zou dan tegelijk betekenen dat je full-time kan doen wat je leuk vindt.

Plannen voor een nieuw album?

We zijn alweer aan het schrijven, dus er zit er weer eentje aan te komen. En eerst nog maar eens heel veel spelen.

Hou ze in de gaten op www.therudolfs.com

19 INTERVIEW

HENK KOOLEN

BECAUSE YOU’RE MINE...........

Je moet ofwel heel dom ofwel heel dapper ofwel heel standvastig zijn om in tijden van crises een nieuw bedrijf te beginnen.

Hetzelfde geldt wanneer je in die omstandigheden een nieuw festival op poten zet.

Ondanks alle voorbehouden die gemaakt konden worden ging in Den Haag half mei de eerste editie van het Walk The Line Festival van start. Walk The Line is een zogenaamd showcasefestival, vergelijkbaar met Eurosonic in Groningen, waar elk jaar -de naam zegt het al- het aanstormende talent uit Europa wordt gepresenteerd.

Er ligt een uitwisselingslink met het in Austin, Texas georganiseerde South By South West, een festival met wellicht de grootste line-up ter wereld. Zo’n beetje iedere debuterende band uit de hele wereld (aangevuld met een paar grotere namen) wordt daar geprogrammeerd, zodat het festival kan claimen dat iedere band die doorbreekt daar is doorgebroken. Van tevoren voorspellen wie van de acts het wel en wie niet gaan maken blijkt echter ondanks alle verzamelde pers en andere deskundigen ieder jaar weer bijzonder lastig. Het is een beetje zoals iedere voetballer in het Nederlands elftal een verleden blijkt te hebben gehad als jeugdspeler bij Ajax. Helaas voor Ajax heeft de club vervolgens bijna alle spelers in het eerste elftal van andere clubs moeten halen.

Maar geen gezeur, Walk The Line verklaarde van tevoren helemaal niet de ambitie te hebben tot een grootschalig gebeuren à la Austin uit te groeien. Het festival bood twee dagen lang een uitgelezen selectie van zeer enthousiaste en merendeels zeer 03 ALIVE & GIGGIN’

interessante artiesten uit de hele wereld. Hoewel, de hele wereld - een zeker imperialisme kon de programma-samenstellers niet ontzegd worden, want mijn eigen lelieblanke huid stak in het geheel niet schril af bij het merendeel van de optredende muzikanten. Maar dat terzijde.

De festivalperiode bleek dan ook heel slim gekozen.

De maand mei is een piekmaand voor toernees van met name Amerikaanse bands, die allemaal hopen op een plekje op de ook in die periode georganiseerde festivals Primavera (in Spanje) en All Tomorrow’s Parties (in Engeland) . Daardoor liet het programma zich lezen als een avondje rondsurfen in de muzikale blogosfeer op het wereldwijde web. Dat is trouwens geen sinecure heden ten dage, want het lijkt er op dat bands definitief de handdoek in de ring hebben gegooid in de strijd tegen het downloaden. De hoeveelheid legaal aangeboden liedjes die je voor niks kunt binnen halen neemt explosief toe. Wie een beetje bij wil blijven (en als podiumprogrammeur moet je wel, wil je niet achterlopen op je publiek) moet tegenwoordig dagelijks meteen na het avond-eten achter de computer om op sites als XLR8R, RCRD LBL, TLOBF, Coda, Stereogum, Drowned In Sound, Tripwire, Pitchfork, NME, Burning Ear, The Fader, Culture Bully, Dutty Arts, FACT, Resident Advisor, Music Slut, rvsiv en nog vele anderen de laatste tracks neer te laden. Gemiddeld gaat het daarbij dagelijks om 40 tot 50 tracks, zodat je tot diep na middernacht bezig bent om alles te beluisteren. Ziek worden of een dag verzaken wordt net zo hard bestraft als lossen op een col in de Tour de France. Die achterstand maak je nooit meer goed. De combinatie van een hoog libido en kennis van de nieuwste muziektrends is alleen ten koste van enige vorm van nachtrust vol te houden. Maar ook dat terzijde.

Wat met name interessant was aan Walk the Line was de waterscheiding tussen twee soorten publiek. Onbekend maakt onbemind, dus het festival had een publieksopkomst die ver onder de maximale capaciteit lag, waarbij de rij bij de gastenlijstbandjes ook nog langer was dan die bij de reguliere kassa. Het leverde tegenovergestelde reacties op. Aan de ene kant waren er de gelukzalige bezoekers die nergens in de rij hoefden te staan, die overal naar binnen konden, die in geen van de zalen omver werden geduwd en nergens bier over zich heen kregen.

Aan de andere kant waren er de totaal onthande feestzoekers die zich steeds maar weer afvroegen waarom er niet meer mensen waren en die totaal verbaasd waren dat zij met hun gepraat er niet in slaagden boven het volume van de optredende bands uit te komen. Dat laatste schijnt tegenwoordig namelijk het doel te zijn van de gemiddelde Nederlandse concertbezoeker.

De feestneuzen moesten hier eindelijk bakzeil halen, waardoor Walk The Line zich meteen hoog nestelde in mijn lijst van beste festivals ooit. Het is een gevaarlijke uitspraak waarmee ik mijn eigen glazen in kan gooien, omdat het misschien als aanbeveling kan dienen voor een volgende editie. Ik zou de organisatie echter willen smeken: hou vast die lijn, hou het klein!

21 COLUMN

HENK KOOLEN

BECAUSE YOU’RE MINE...........

Je moet ofwel heel dom ofwel heel dapper ofwel heel standvastig zijn om in tijden van crises een nieuw bedrijf te beginnen.

Hetzelfde geldt wanneer je in die omstandigheden een nieuw festival op poten zet.

Ondanks alle voorbehouden die gemaakt konden worden ging in Den Haag half mei de eerste editie van het Walk The Line Festival van start. Walk The Line is een zogenaamd showcasefestival, vergelijkbaar met Eurosonic in Groningen, waar elk jaar -de naam zegt het al- het aanstormende talent uit Europa wordt gepresenteerd.

Er ligt een uitwisselingslink met het in Austin, Texas georganiseerde South By South West, een festival met wellicht de grootste line-up ter wereld. Zo’n beetje iedere debuterende band uit de hele wereld (aangevuld met een paar grotere namen) wordt daar geprogrammeerd, zodat het festival kan claimen dat iedere band die doorbreekt daar is doorgebroken. Van tevoren voorspellen wie van de acts het wel en wie niet gaan maken blijkt echter ondanks alle verzamelde pers en andere deskundigen ieder jaar weer bijzonder lastig. Het is een beetje zoals iedere voetballer in het Nederlands elftal een verleden blijkt te hebben gehad als jeugdspeler bij Ajax. Helaas voor Ajax heeft de club vervolgens bijna alle spelers in het eerste elftal van andere clubs moeten halen.

Maar geen gezeur, Walk The Line verklaarde van tevoren helemaal niet de ambitie te hebben tot een grootschalig gebeuren à la Austin uit te groeien. Het festival bood twee dagen lang een uitgelezen selectie van zeer enthousiaste en merendeels zeer 03 ALIVE & GIGGIN’

interessante artiesten uit de hele wereld. Hoewel, de hele wereld - een zeker imperialisme kon de programma-samenstellers niet ontzegd worden, want mijn eigen lelieblanke huid stak in het geheel niet schril af bij het merendeel van de optredende muzikanten. Maar dat terzijde.

De festivalperiode bleek dan ook heel slim gekozen.

De maand mei is een piekmaand voor toernees van met name Amerikaanse bands, die allemaal hopen op een plekje op de ook in die periode georganiseerde festivals Primavera (in Spanje) en All Tomorrow’s Parties (in Engeland) . Daardoor liet het programma zich lezen als een avondje rondsurfen in de muzikale blogosfeer op het wereldwijde web. Dat is trouwens geen sinecure heden ten dage, want het lijkt er op dat bands definitief de handdoek in de ring hebben gegooid in de strijd tegen het downloaden. De hoeveelheid legaal aangeboden liedjes die je voor niks kunt binnen halen neemt explosief toe. Wie een beetje bij wil blijven (en als podiumprogrammeur moet je wel, wil je niet achterlopen op je publiek) moet tegenwoordig dagelijks meteen na het avond-eten achter de computer om op sites als XLR8R, RCRD LBL, TLOBF, Coda, Stereogum, Drowned In Sound, Tripwire, Pitchfork, NME, Burning Ear, The Fader, Culture Bully, Dutty Arts, FACT, Resident Advisor, Music Slut, rvsiv en nog vele anderen de laatste tracks neer te laden. Gemiddeld gaat het daarbij dagelijks om 40 tot 50 tracks, zodat je tot diep na middernacht bezig bent om alles te beluisteren. Ziek worden of een dag verzaken wordt net zo hard bestraft als lossen op een col in de Tour de France. Die achterstand maak je nooit meer goed. De combinatie van een hoog libido en kennis van de nieuwste muziektrends is alleen ten koste van enige vorm van nachtrust vol te houden. Maar ook dat terzijde.

Wat met name interessant was aan Walk the Line was de waterscheiding tussen twee soorten publiek. Onbekend maakt onbemind, dus het festival had een publieksopkomst die ver onder de maximale capaciteit lag, waarbij de rij bij de gastenlijstbandjes ook nog langer was dan die bij de reguliere kassa. Het leverde tegenovergestelde reacties op. Aan de ene kant waren er de gelukzalige bezoekers die nergens in de rij hoefden te staan, die overal naar binnen konden, die in geen van de zalen omver werden geduwd en nergens bier over zich heen kregen.

Aan de andere kant waren er de totaal onthande feestzoekers die zich steeds maar weer afvroegen waarom er niet meer mensen waren en die totaal verbaasd waren dat zij met hun gepraat er niet in slaagden boven het volume van de optredende bands uit te komen. Dat laatste schijnt tegenwoordig namelijk het doel te zijn van de gemiddelde Nederlandse concertbezoeker.

De feestneuzen moesten hier eindelijk bakzeil halen, waardoor Walk The Line zich meteen hoog nestelde in mijn lijst van beste festivals ooit. Het is een gevaarlijke uitspraak waarmee ik mijn eigen glazen in kan gooien, omdat het misschien als aanbeveling kan dienen voor een volgende editie. Ik zou de organisatie echter willen smeken: hou vast die lijn, hou het klein!

21 COLUMN

25 JAAR POPUNIE 1996 - 2000 Ondertussen zijn we beland bij deel drie van 25 jaar Popunie. Om ons jubileum niet stilletjes voorbij te laten gaan, zetten we elke Speaker onze hoogtepunten uit een tijdsspanne van vijf jaar op een rijtje! Na de beginperiode waarin een de basis gecreëerd werd, krijgt de ZuidHollandse Popunie begin jaren negentig steeds meer vaste vorm en komt ook bij de Popunie automatisering om de hoek kijken.

Tussen 1996 en 2000 komt het automatiseringsproces bij de Zuid-Hollandse Popunie in een stroomversnelling. In rap tempo doen telefooncentrales, computernetwerken, internet en email hun intrede. Nooit meer fikkie stoken in de tuin en met een natte doek gemaakt van de huid van een vers geschoten buffel rooksignalen sturen naar onze collega’s in Brabant. Nooit meer als een minstreel met een te strakke maillot, spitzen en muts op rondtrekken van dorp tot dorp en slechts gewapend met een ukelele en fluit zingend omroepen dat de finalisten van de Grote Prijs van Zuid-Holland bekend zijn.

Alles gaat vanaf dit moment digitaal, efficiënt, sneller en beter.

Verandering staat synoniem voor vooruitgang. Toch?

De meest noemenswaardige wapenfeiten uit die periode in chronologische volgorde:

In 1996 vindt de eerste editie van de Popjacht plaats. Deze showcase van Zuid-Hollands talent van de bovenste plank is de opvolger van We Proudly Present en zal later overgaan in de Grote Prijs van Zuid-Holland. Roemruchte winnaars van de Popjacht zijn The Suburbs in 1997, TDLC in 1998 en Incense in 2000.

In 1997 ziet het nieuwe project de Onweerstaanbare 5 het levenslicht. De vijf talentrijkste Zuid-Hollandse acts worden een jaar lang in de schijnwerpers gezet middels een promotie-cd en stimuleringsbijdragen om het aantal optredens te vergroten.

Beroemde namen uit deze beginperiode zijn I Against I in 1997, Blind Justice in 1998 en Kane in 1999.

03 25 22 ALIVE JAAR & GIGGIN’ POPUNIE

In 1998 wordt de eerste editie van de High School Music Competition georganiseerd. Het project is gericht op jongeren tussen de 12 en 19 jaar oud, die actief met popmuziek en poëzie in de weer zijn. Jeugdig talent wordt opgespoord, met elkaar in contact gebracht en middels een educatief traject naar een hoger plan getild. Vraag maar aan The Death Letters of Starcatcher, twee recente winnaars van het project.

In 1999 rijdt de Popunie voor de tweede keer mee met de Dance Parade door de straten van Rotterdam. Op onze truck wordt het beste dj-talent uit Zuid-Holland in staat gesteld zich op dit megafestijn te presenteren. Tot aan de (tot nu toe) laatste editie van de Dance Parade in 2009 doet de Popunie jaarlijks mee en draaien elk jaar 6 talentrijke amateurdj’s de sterren van de hemel. Prominente gangmakers in deze beginjaren waren Cable Juice in 1999, Monc en The Longplayers in 2000.

In 2000 verzorgt de Popunie voor de zevende maal de muziekprogrammering van de JongerenTheaterdag van PJ Partners, alwaar Handsome 3Some in 1999 en Mmmaf in 2000 optreden.

23 25 JAAR POPUNIE

25 JAAR POPUNIE 1996 - 2000 Ondertussen zijn we beland bij deel drie van 25 jaar Popunie. Om ons jubileum niet stilletjes voorbij te laten gaan, zetten we elke Speaker onze hoogtepunten uit een tijdsspanne van vijf jaar op een rijtje! Na de beginperiode waarin een de basis gecreëerd werd, krijgt de ZuidHollandse Popunie begin jaren negentig steeds meer vaste vorm en komt ook bij de Popunie automatisering om de hoek kijken.

Tussen 1996 en 2000 komt het automatiseringsproces bij de Zuid-Hollandse Popunie in een stroomversnelling. In rap tempo doen telefooncentrales, computernetwerken, internet en email hun intrede. Nooit meer fikkie stoken in de tuin en met een natte doek gemaakt van de huid van een vers geschoten buffel rooksignalen sturen naar onze collega’s in Brabant. Nooit meer als een minstreel met een te strakke maillot, spitzen en muts op rondtrekken van dorp tot dorp en slechts gewapend met een ukelele en fluit zingend omroepen dat de finalisten van de Grote Prijs van Zuid-Holland bekend zijn.

Alles gaat vanaf dit moment digitaal, efficiënt, sneller en beter.

Verandering staat synoniem voor vooruitgang. Toch?

De meest noemenswaardige wapenfeiten uit die periode in chronologische volgorde:

In 1996 vindt de eerste editie van de Popjacht plaats. Deze showcase van Zuid-Hollands talent van de bovenste plank is de opvolger van We Proudly Present en zal later overgaan in de Grote Prijs van Zuid-Holland. Roemruchte winnaars van de Popjacht zijn The Suburbs in 1997, TDLC in 1998 en Incense in 2000.

In 1997 ziet het nieuwe project de Onweerstaanbare 5 het levenslicht. De vijf talentrijkste Zuid-Hollandse acts worden een jaar lang in de schijnwerpers gezet middels een promotie-cd en stimuleringsbijdragen om het aantal optredens te vergroten.

Beroemde namen uit deze beginperiode zijn I Against I in 1997, Blind Justice in 1998 en Kane in 1999.

03 25 22 ALIVE JAAR & GIGGIN’ POPUNIE

In 1998 wordt de eerste editie van de High School Music Competition georganiseerd. Het project is gericht op jongeren tussen de 12 en 19 jaar oud, die actief met popmuziek en poëzie in de weer zijn. Jeugdig talent wordt opgespoord, met elkaar in contact gebracht en middels een educatief traject naar een hoger plan getild. Vraag maar aan The Death Letters of Starcatcher, twee recente winnaars van het project.

In 1999 rijdt de Popunie voor de tweede keer mee met de Dance Parade door de straten van Rotterdam. Op onze truck wordt het beste dj-talent uit Zuid-Holland in staat gesteld zich op dit megafestijn te presenteren. Tot aan de (tot nu toe) laatste editie van de Dance Parade in 2009 doet de Popunie jaarlijks mee en draaien elk jaar 6 talentrijke amateurdj’s de sterren van de hemel. Prominente gangmakers in deze beginjaren waren Cable Juice in 1999, Monc en The Longplayers in 2000.

In 2000 verzorgt de Popunie voor de zevende maal de muziekprogrammering van de JongerenTheaterdag van PJ Partners, alwaar Handsome 3Some in 1999 en Mmmaf in 2000 optreden.

23 25 JAAR POPUNIE

25 JAAR POPUNIE 1996 - 2000 Ondertussen zijn we beland bij deel drie van 25 jaar Popunie. Om ons jubileum niet stilletjes voorbij te laten gaan, zetten we elke Speaker onze hoogtepunten uit een tijdsspanne van vijf jaar op een rijtje! Na de beginperiode waarin een de basis gecreëerd werd, krijgt de ZuidHollandse Popunie begin jaren negentig steeds meer vaste vorm en komt ook bij de Popunie automatisering om de hoek kijken.

Tussen 1996 en 2000 komt het automatiseringsproces bij de Zuid-Hollandse Popunie in een stroomversnelling. In rap tempo doen telefooncentrales, computernetwerken, internet en email hun intrede. Nooit meer fikkie stoken in de tuin en met een natte doek gemaakt van de huid van een vers geschoten buffel rooksignalen sturen naar onze collega’s in Brabant. Nooit meer als een minstreel met een te strakke maillot, spitzen en muts op rondtrekken van dorp tot dorp en slechts gewapend met een ukelele en fluit zingend omroepen dat de finalisten van de Grote Prijs van Zuid-Holland bekend zijn.

Alles gaat vanaf dit moment digitaal, efficiënt, sneller en beter.

Verandering staat synoniem voor vooruitgang. Toch?

De meest noemenswaardige wapenfeiten uit die periode in chronologische volgorde:

In 1996 vindt de eerste editie van de Popjacht plaats. Deze showcase van Zuid-Hollands talent van de bovenste plank is de opvolger van We Proudly Present en zal later overgaan in de Grote Prijs van Zuid-Holland. Roemruchte winnaars van de Popjacht zijn The Suburbs in 1997, TDLC in 1998 en Incense in 2000.

In 1997 ziet het nieuwe project de Onweerstaanbare 5 het levenslicht. De vijf talentrijkste Zuid-Hollandse acts worden een jaar lang in de schijnwerpers gezet middels een promotie-cd en stimuleringsbijdragen om het aantal optredens te vergroten.

Beroemde namen uit deze beginperiode zijn I Against I in 1997, Blind Justice in 1998 en Kane in 1999.

03 25 22 ALIVE JAAR & GIGGIN’ POPUNIE

In 1998 wordt de eerste editie van de High School Music Competition georganiseerd. Het project is gericht op jongeren tussen de 12 en 19 jaar oud, die actief met popmuziek en poëzie in de weer zijn. Jeugdig talent wordt opgespoord, met elkaar in contact gebracht en middels een educatief traject naar een hoger plan getild. Vraag maar aan The Death Letters of Starcatcher, twee recente winnaars van het project.

In 1999 rijdt de Popunie voor de tweede keer mee met de Dance Parade door de straten van Rotterdam. Op onze truck wordt het beste dj-talent uit Zuid-Holland in staat gesteld zich op dit megafestijn te presenteren. Tot aan de (tot nu toe) laatste editie van de Dance Parade in 2009 doet de Popunie jaarlijks mee en draaien elk jaar 6 talentrijke amateurdj’s de sterren van de hemel. Prominente gangmakers in deze beginjaren waren Cable Juice in 1999, Monc en The Longplayers in 2000.

In 2000 verzorgt de Popunie voor de zevende maal de muziekprogrammering van de JongerenTheaterdag van PJ Partners, alwaar Handsome 3Some in 1999 en Mmmaf in 2000 optreden.

23 25 JAAR POPUNIE

DR. MABUSE

Kom je uit Zuid-Holland en wil je in aanmerking komen voor een recensie in de Speaker, schrijf je dan gratis in bij de Popunie en stuur je cd ook naar de Speakerredactie!

Inschrijven kan op de Popunie site www.popunie.nl Gerecenseerde band horen en zien!

Op de Popunie radio (rechts bovenin de site) en bij de luistertafel van de Centrale Discotheek Rotterdam (CDR) kun je van de albums, elk één nummer luisteren. Kijk nu op www.popunie.nl of loop binnen bij de CDR (Hoogstraat 110).

Ook tijdens Terra Musica in Zaal De Unie (Mauritsweg 34-35, Rotterdam) kun je veel van deze bands/acts bekijken.

Lees de voorgaande recensies ook op www.speakermagazine.nl en ga ze live bekijken!

Murphey’s Law Unfinished Business akoestische rock

Deze Speaker staat drummer Lesley Strik met het bijzondere project Dr.Mabuse in de Etalage.

Wat is Dr.Mabuse?

Ik schrijf de muziek hiervoor en zet de lijnen uit en daarna gaan we met zijn allen ermee aan de slag. We proberen een combinatie te maken van uitgeschreven partijen en stukken waarin je helemaal los kan gaan met improviseren. Dr.Mabuse is vernoemd naar een fictief personage gecreëerd door Norbert Jacques. Dr.Mabuse (M’abuse) is een ongrijpbare schurk uit de jaren dertig die door middel van hypnose en slimme plannetjes mensen voor zijn karretje spant, met als doel: de wereld vernietigen en over het as regeren. Ik vond dit goed bij onze stijl passen; pulpie, avantgarde en ongrijpbare muziek. Op de myspace omschrijven we onze muziekstijl als volgt: An ever evolving and terra-forming tapestry that blends a freakish tropically styled jazz funk, macabre montages of triphop beats underpinned creepy carnival-esque lullabies, wig flipped drum n’ bass and sepia set noir cosmic lounge into a heady mind swirling jam of sorts.

Hoe komt de muziek van Dr.Mabuse tot stand?

Opstelling Dr.Mabuse : LEZ: Drums, programming, samples, Ableton,

electric/acoustic guitar, ebow, percussion, keys,

scrap metal, kalimba, writing & arrangement MEINTE: Bass guitar, electric guitar, violin,

percussion & arrangement ILLIQUAL: Glitsch, scape, circuitbend, wii, chaospad nr 2,

broke, antimusic, Klang PIM: Bariton-, tenor- and alt-sax & keys Mijn Macbook pro met MOTU audio interface (geluidskaart) en Ableton Suite 8 software zijn mijn werkbank. In Ableton schrijf ik alles en neem ik alles op. Ik heb ook andere apparatuur gebruikt van Boss-sampler505, Cubasis (old school Cubase), Logic enz. Vanaf het moment dat ik Ableton 03 DE 24 ALIVE ETALAGE & GIGGIN’

gebruik, is mijn creativiteit in het schrijven van nummers in een stroomversnelling gekomen. Verder had ik eigenlijk altijd al interesse voor het maken en opnemen van geluiden. Met Dr.Mabuse heb ik bijvoorbeeld een nummer geschreven waarbij de beat helemaal is gemaakt met dingen die uit de keuken.

Door mijn samenwerking met Rumatov/FloPidisk ben ik ook in aanraking gekomen met contact-mic’s, circuit-bending, enz.

Vooral met contact-mic’s ben ik nog lang niet uitgeknutseld. Ik wil heel graag de mogelijkheden van een akoestisch drumstel met trashkit en analoge effecten live verder gaan uitwerken. De trashkit is voor een ander project gemaakt, maar we gebruiken ook onderdelen daarvan voor Dr.Mabuse. Doordat ik allemaal verschillende opstellingen heb voor elk project, zorgt dit er soms voor dat het wat onoverzichtelijk wordt.

Zijn er nog meer muzikanten met zo’n instrument?

Ik vind die vreselijke elektronische kitjes helemaal niks. Ik heb meer met het maken van de vette smerige analoge klanken door gebruik te maken van bijvoorbeeld contactmic’s. De enige drummer die ik met een kit en contact-micjes echt gave dingen vind doen, is Simon Berz uit Zwitserland. Hij speelt op straat met zijn apparatuur en zet zo de wereld op zijn kop!

Check www.simonberz.ch Waar en wanneer kan men jullie live zien?

31 juli FAST / Scheveningen 3 september Supermarkt / Den Haag Vanaf september Popronde / Nederland Check de video ‘freaken voor Speaker’ op het videokanaal van Dr.Mabuse waarin je meer te zien en te horen krijgt over dit onderwerp. http://www.youtube.com/user/DrMabuse2010

www.murpheyslaw.nl In de jaren ‘80 ontstond er een band genaamd Murphy’s Law, opgericht in het bruisende New York, toen de hardcore scene nog volop in bloei was. Met veel harde gitaren, wilde drumpartijen en brullende frontmannen heeft de band Murphey’s Law echter niks te maken. Slechts een lettertje verschil op papier, maar muzikaal gezien zijn het bijna tegenpolen. De uitspraak “Murphy’s Law” staat voor dingen die fout kunnen gaan en om het geluk niet te tarten – en een pijnlijke verwarring met de Amerikanen te voorkomen - houdt de 4-jarige band het op Murphey’s Law met een extra ‘e’. De groep komt uit Alphen aan den Rijn en heeft een repertoire dat bestaat uit eigen werk, aangevuld met bekende rockcovers. De nummers worden gespeeld in een andere uitvoering en het nieuwe “Unfinished Business” is dan ook een speciaal akoestisch mini-album geworden. In het druk bezochte grandcafé Alle Hens werd de plaat gepresenteerd en zeer goed ontvangen. De debuutplaat is namelijk uitstekend geschikt om in een gezellige sfeer neer te zetten, het is heerlijke achtergrondmuziek. Een echt luisteralbum is het echter niet en misschien is het ook niet enorm vernieuwend, maar dat is gelukkig ook totaal niet het doel van Murphey’s Law. Ze haalden inspiratie uit de muziek van Jack Johnson en weten het lekker overtuigend te brengen, dat bewijst het eerste wapenfeit. Marcel

Grace Lightness And Weight alternatieve rock

www.gracemusic.nl Deze jonge Haagse band was na twee jaar spelen klaar voor hun eerste ep. De vijf nummers op deze ep klinken alsof ze gemaakt zijn door een goed geoliede machine die al jaren meegaat. De muziek is samenhangend en de opbouw van de liedjes erg afwisselend. Je hoort dat de band echt wat met de nummers heeft gedaan en erover nagedacht heeft. Niet gewoon vijf standaard nummers op een eptje knallen, maar uitgewerkte concepten op een cd waarvan het artwork er zeker mag zijn. De muziek kan je omschrijven als melodische alternatieve rock. De tempowisselingen en het gitaargebruik doen denken aan bands als A Perfect Circle of Tool. Op deze ep klinkt de stem van zanger Boudewijn afwisselend en lekker rauw. Bij het laatste nummer vind ik dat de stem soms net iets te hard staat, waardoor hij overheerst. Dit kan ook liggen aan waar en hoe de cd is opgenomen en het mixen en masteren. Maar alles bij elkaar opgeteld is dit een ep waar Grace zeker mee voor de dag kan komen. Als ze live net zo sterk zijn als op de plaat dan ziet de toekomst er rooskleurig uit voor deze Haagse muzikanten. Kika

Duncan Idaho Echolocation pop /rock

www.duncanidaho.nl Duncan Idaho? Wie? Dat is toch dat karakter uit het universum van Dune? Ja, maar het is ook een band. Het kan echter heel goed dat je nog nooit van deze band gehoord hebt. Hoewel...

Zegt de naam The Freckles je iets? Dat dacht ik al. Yep, dat is die band die onder andere op Lowlands 2003 en Zwarte Cross 2006 heeft gespeeld. Welnu, toen de band haar nieuwe album Echolocation opnam, kwam het besef dat de naam The Freckles niet meer past bij het type muziek wat nu geproduceerd wordt.

En dus werd in januari 2010 besloten over te gaan op de naam Duncan Idaho. Dat je het even weet. Echolocation is een twaalf nummers tellend album vol goede muziek. Lekkere rock, rustige ballads en een heerlijk bombastisch einde. De invloed van The Queens of the Stone Age is duidelijk te horen, maar het geheel wordt minder zompig doordat de nummers toch ook vooral tegen de pop aanleunen. Het enige minpunt vind ik dat de mannelijke zang wat mat en eentonig blijft. Niet slecht gezongen, integendeel, maar wel een beetje veel van hetzelfde. Op de momenten dat de vrouwelijke zang te horen is, ervaar je dat ook meteen als een verademing. Die zou van mij vaker te horen mogen zijn om de afwisseling er wat meer in te houden. Maar dit alles mag de pret niet drukken. Met Echolocation levert Duncan Idaho een goed album af! Niels-Jan

Hou ze ook in de gaten op myspace.com/thetestamentofdrmabuse

25 RECENSIES

DR. MABUSE

Kom je uit Zuid-Holland en wil je in aanmerking komen voor een recensie in de Speaker, schrijf je dan gratis in bij de Popunie en stuur je cd ook naar de Speakerredactie!

Inschrijven kan op de Popunie site www.popunie.nl Gerecenseerde band horen en zien!

Op de Popunie radio (rechts bovenin de site) en bij de luistertafel van de Centrale Discotheek Rotterdam (CDR) kun je van de albums, elk één nummer luisteren. Kijk nu op www.popunie.nl of loop binnen bij de CDR (Hoogstraat 110).

Ook tijdens Terra Musica in Zaal De Unie (Mauritsweg 34-35, Rotterdam) kun je veel van deze bands/acts bekijken.

Lees de voorgaande recensies ook op www.speakermagazine.nl en ga ze live bekijken!

Murphey’s Law Unfinished Business akoestische rock

Deze Speaker staat drummer Lesley Strik met het bijzondere project Dr.Mabuse in de Etalage.

Wat is Dr.Mabuse?

Ik schrijf de muziek hiervoor en zet de lijnen uit en daarna gaan we met zijn allen ermee aan de slag. We proberen een combinatie te maken van uitgeschreven partijen en stukken waarin je helemaal los kan gaan met improviseren. Dr.Mabuse is vernoemd naar een fictief personage gecreëerd door Norbert Jacques. Dr.Mabuse (M’abuse) is een ongrijpbare schurk uit de jaren dertig die door middel van hypnose en slimme plannetjes mensen voor zijn karretje spant, met als doel: de wereld vernietigen en over het as regeren. Ik vond dit goed bij onze stijl passen; pulpie, avantgarde en ongrijpbare muziek. Op de myspace omschrijven we onze muziekstijl als volgt: An ever evolving and terra-forming tapestry that blends a freakish tropically styled jazz funk, macabre montages of triphop beats underpinned creepy carnival-esque lullabies, wig flipped drum n’ bass and sepia set noir cosmic lounge into a heady mind swirling jam of sorts.

Hoe komt de muziek van Dr.Mabuse tot stand?

Opstelling Dr.Mabuse : LEZ: Drums, programming, samples, Ableton,

electric/acoustic guitar, ebow, percussion, keys,

scrap metal, kalimba, writing & arrangement MEINTE: Bass guitar, electric guitar, violin,

percussion & arrangement ILLIQUAL: Glitsch, scape, circuitbend, wii, chaospad nr 2,

broke, antimusic, Klang PIM: Bariton-, tenor- and alt-sax & keys Mijn Macbook pro met MOTU audio interface (geluidskaart) en Ableton Suite 8 software zijn mijn werkbank. In Ableton schrijf ik alles en neem ik alles op. Ik heb ook andere apparatuur gebruikt van Boss-sampler505, Cubasis (old school Cubase), Logic enz. Vanaf het moment dat ik Ableton 03 DE 24 ALIVE ETALAGE & GIGGIN’

gebruik, is mijn creativiteit in het schrijven van nummers in een stroomversnelling gekomen. Verder had ik eigenlijk altijd al interesse voor het maken en opnemen van geluiden. Met Dr.Mabuse heb ik bijvoorbeeld een nummer geschreven waarbij de beat helemaal is gemaakt met dingen die uit de keuken.

Door mijn samenwerking met Rumatov/FloPidisk ben ik ook in aanraking gekomen met contact-mic’s, circuit-bending, enz.

Vooral met contact-mic’s ben ik nog lang niet uitgeknutseld. Ik wil heel graag de mogelijkheden van een akoestisch drumstel met trashkit en analoge effecten live verder gaan uitwerken. De trashkit is voor een ander project gemaakt, maar we gebruiken ook onderdelen daarvan voor Dr.Mabuse. Doordat ik allemaal verschillende opstellingen heb voor elk project, zorgt dit er soms voor dat het wat onoverzichtelijk wordt.

Zijn er nog meer muzikanten met zo’n instrument?

Ik vind die vreselijke elektronische kitjes helemaal niks. Ik heb meer met het maken van de vette smerige analoge klanken door gebruik te maken van bijvoorbeeld contactmic’s. De enige drummer die ik met een kit en contact-micjes echt gave dingen vind doen, is Simon Berz uit Zwitserland. Hij speelt op straat met zijn apparatuur en zet zo de wereld op zijn kop!

Check www.simonberz.ch Waar en wanneer kan men jullie live zien?

31 juli FAST / Scheveningen 3 september Supermarkt / Den Haag Vanaf september Popronde / Nederland Check de video ‘freaken voor Speaker’ op het videokanaal van Dr.Mabuse waarin je meer te zien en te horen krijgt over dit onderwerp. http://www.youtube.com/user/DrMabuse2010

www.murpheyslaw.nl In de jaren ‘80 ontstond er een band genaamd Murphy’s Law, opgericht in het bruisende New York, toen de hardcore scene nog volop in bloei was. Met veel harde gitaren, wilde drumpartijen en brullende frontmannen heeft de band Murphey’s Law echter niks te maken. Slechts een lettertje verschil op papier, maar muzikaal gezien zijn het bijna tegenpolen. De uitspraak “Murphy’s Law” staat voor dingen die fout kunnen gaan en om het geluk niet te tarten – en een pijnlijke verwarring met de Amerikanen te voorkomen - houdt de 4-jarige band het op Murphey’s Law met een extra ‘e’. De groep komt uit Alphen aan den Rijn en heeft een repertoire dat bestaat uit eigen werk, aangevuld met bekende rockcovers. De nummers worden gespeeld in een andere uitvoering en het nieuwe “Unfinished Business” is dan ook een speciaal akoestisch mini-album geworden. In het druk bezochte grandcafé Alle Hens werd de plaat gepresenteerd en zeer goed ontvangen. De debuutplaat is namelijk uitstekend geschikt om in een gezellige sfeer neer te zetten, het is heerlijke achtergrondmuziek. Een echt luisteralbum is het echter niet en misschien is het ook niet enorm vernieuwend, maar dat is gelukkig ook totaal niet het doel van Murphey’s Law. Ze haalden inspiratie uit de muziek van Jack Johnson en weten het lekker overtuigend te brengen, dat bewijst het eerste wapenfeit. Marcel

Grace Lightness And Weight alternatieve rock

www.gracemusic.nl Deze jonge Haagse band was na twee jaar spelen klaar voor hun eerste ep. De vijf nummers op deze ep klinken alsof ze gemaakt zijn door een goed geoliede machine die al jaren meegaat. De muziek is samenhangend en de opbouw van de liedjes erg afwisselend. Je hoort dat de band echt wat met de nummers heeft gedaan en erover nagedacht heeft. Niet gewoon vijf standaard nummers op een eptje knallen, maar uitgewerkte concepten op een cd waarvan het artwork er zeker mag zijn. De muziek kan je omschrijven als melodische alternatieve rock. De tempowisselingen en het gitaargebruik doen denken aan bands als A Perfect Circle of Tool. Op deze ep klinkt de stem van zanger Boudewijn afwisselend en lekker rauw. Bij het laatste nummer vind ik dat de stem soms net iets te hard staat, waardoor hij overheerst. Dit kan ook liggen aan waar en hoe de cd is opgenomen en het mixen en masteren. Maar alles bij elkaar opgeteld is dit een ep waar Grace zeker mee voor de dag kan komen. Als ze live net zo sterk zijn als op de plaat dan ziet de toekomst er rooskleurig uit voor deze Haagse muzikanten. Kika

Duncan Idaho Echolocation pop /rock

www.duncanidaho.nl Duncan Idaho? Wie? Dat is toch dat karakter uit het universum van Dune? Ja, maar het is ook een band. Het kan echter heel goed dat je nog nooit van deze band gehoord hebt. Hoewel...

Zegt de naam The Freckles je iets? Dat dacht ik al. Yep, dat is die band die onder andere op Lowlands 2003 en Zwarte Cross 2006 heeft gespeeld. Welnu, toen de band haar nieuwe album Echolocation opnam, kwam het besef dat de naam The Freckles niet meer past bij het type muziek wat nu geproduceerd wordt.

En dus werd in januari 2010 besloten over te gaan op de naam Duncan Idaho. Dat je het even weet. Echolocation is een twaalf nummers tellend album vol goede muziek. Lekkere rock, rustige ballads en een heerlijk bombastisch einde. De invloed van The Queens of the Stone Age is duidelijk te horen, maar het geheel wordt minder zompig doordat de nummers toch ook vooral tegen de pop aanleunen. Het enige minpunt vind ik dat de mannelijke zang wat mat en eentonig blijft. Niet slecht gezongen, integendeel, maar wel een beetje veel van hetzelfde. Op de momenten dat de vrouwelijke zang te horen is, ervaar je dat ook meteen als een verademing. Die zou van mij vaker te horen mogen zijn om de afwisseling er wat meer in te houden. Maar dit alles mag de pret niet drukken. Met Echolocation levert Duncan Idaho een goed album af! Niels-Jan

Hou ze ook in de gaten op myspace.com/thetestamentofdrmabuse

25 RECENSIES

Cenobites

Receive

No Paradise For The Damned psychobilly

Receive indie / alternatieve rock

www.cenobites.net Na een lange dag werken hebben veel mensen behoefte aan wat rust in de tent. Je kent het wel: voeten omhoog, biertje in de hand en even lekker muziek luisteren. In deze gemoedstoestand plof ik vermoeid neer in mijn luie stoel na een lange dag ‘hard voor weinig’. Vanuit mijn ooghoek spot ik No Paradise For The Damned, de nieuwe plaat van psychobillyband Cenobites, op mijn bureau. “Waarom ook niet”, mompel ik terwijl ik op ‘play’ druk...

Meteen knalt de eerste scherpe gitaarriff van het nummer ‘1000 Bullets’ uit de speakers: ik ben wakker! Het tempo hakt erin en je hoort dat de Rotterdamse formatie weet waar ze mee bezig zijn. Dat is ook niet vreemd; Cenobites bestaat al sinds 1994.

De sound doet me denken aan Mötorhead en in het tempo en de zang herken ik de invloed van het eerste Metallica album Kill ‘em All. No Paradise For The Damned staat bol van de beukende snelheid, maar met de nummers ‘Cellar Door’ en ‘Chasing the Dragon’ laat de band zich van hun iets rustigere, meer groovy kant zien. Als deze nummers er niet waren geweest, had het volgens mij gevoeld alsof je naar één lang nummer zit te luisteren.

Maar gelukkig zijn ze er wel en ben ik een blij man. Met deze plaat krijg je gegarandeerd zin om te feesten als een beest! Rick

QueenBee Super-Sedure poppunk

www.myspace.com/queenbeetheband Middels het album Super-Sedure krijgt de luisteraar een klein inkijkje in de wereld van het poppunk vijftal QueenBee. De Zuid-Hollandse dames geven zonder schroom hun dagelijkse beslommeringen weer in hun songteksten en op muzikaal gebied laten ze zien dat ze niet voor één gat te vangen zijn. Het in de Still-Life Productions studio opgenomen album telt negen tracks die voor het grootste gedeelte poppunk georiënteerd zijn, maar ook vele uitstapjes kennen naar ska, metal en dampende rock.

Zelfs een ballade passeert de revue. De tomeloze energie, het enthousiasme en speelplezier kunnen echter niet verhullen dat de composities en arrangementen hier en daar wat bijgeschaafd kunnen worden. De overgangen, de vocalen en de ritmesectie komen nog net wat tekort, maar dat is slechts een kwestie van oefenen en veel spelen, want de potentie is weldegelijk aanwezig.

Eén ding wordt na het beluisteren van Super-Sedure wel duidelijk, QueenBee voelt zich op de bühne als een vis in het water! Laat je dus vooral eens overmeesteren door de poppunk charmes van deze rockende Frauleinen. Ronald

03 ALIVE & GIGGIN’

www.myspace.com/receiveband Geïnspireerd door bands als Motorpsycho, Alice in Chains, Quicksand en Tool zet dit viertal met deze ep een eerste stap.

Spannende indierock gelardeerd in een goede bak herrie. Wat dat betreft maakt Receive het zichzelf niet makkelijk. Om dit soort muziek te spelen moet je van hoge komaf zijn anders is de kans groot dat je de plank misslaat. Voor safe gaan lukt in dit genre nauwelijks. De composities van Receive vragen om een wijdse en bombastische aanpak. In de productie is Receive hier vindingrijk mee om gesprongen. Dit moet gewoon hard je stereo uitknallen zodat je met sissende oren achterblijft! Echter is de makke wel dat er te veel op Alice in Chains wordt geleund. Een onverwachte twist zou wat speelser en spannender zijn. Het mist hierdoor wel een eigen smoelwerk. Zanger/gitarist Niek zou ook iets meer durf kunnen tonen. Als een vorm van klaagzang schreeuwt hij het hier en daar uit. De zang past nu ternauwernood binnen de composities en schurkt hier en daar tegen het valse aan. De grens tussen eentonigheid en imponeren is dus erg dun. Gaandeweg de songs wordt het Alice In Chains-stigma gelukkig losgelaten en gaat de zang wat los. Omdat de songs uit structuren bestaat lijken de nummers in het eerste opzicht dezelfde opbouw te hebben. Verveling bij de luisteraar ligt op de loer, maar er is wel zorgvuldig met accenten gewerkt. Zoals bij het nummer ‘World of Sense’, wat daardoor een sterkste indruk maakt. Als deze band het goed aanpakt en live de juiste toon aanslaat moet het publiek totaal flabbergasted worden en meegezogen worden in een verslavende sound. Heel benieuwd hoe Receive zich gaat ontwikkelen. Cok

L4 Counting Coins hiphop T2 Entertainment

www.l4music.com Het eerste wat opvalt is het strakke artwork waarmee L4 (Looking 4Ward) gelijk een goede indruk maakt. De verwachtingen waren bij mij dan ook erg hoog gespannen. Bij het opzetten van het eerste nummer vroeg ik me gelijk af waarom ik de mannen van L4 nog nooit eerder heb gezien of gehoord! Deze heren weten een sterke eerste indruk te maken! Even bekruipt me het gevoel dat we hier met de opvolgers van Pete Philly & Perquisite te maken hebben, maar dat moet ik al snel weer terugnemen.

Deze gasten weten wel degelijk een nieuwe eigen sound neer te zetten! Het beste label dat je op deze plaat kan plakken is Engelstalige soulvolle warme hiphop met een zomerse sound.

Het is goed merkbaar dat de mc’s al aardig ervaren zijn. Elk nummer heeft een eigen sound en toch is het album duidelijk een geheel geworden. Nederland kan zich wat mij betreft opmaken voor de muzikale hiphop overname van Looking 4Ward! Jeroen

27 RECENSIES

Cenobites

Receive

No Paradise For The Damned psychobilly

Receive indie / alternatieve rock

www.cenobites.net Na een lange dag werken hebben veel mensen behoefte aan wat rust in de tent. Je kent het wel: voeten omhoog, biertje in de hand en even lekker muziek luisteren. In deze gemoedstoestand plof ik vermoeid neer in mijn luie stoel na een lange dag ‘hard voor weinig’. Vanuit mijn ooghoek spot ik No Paradise For The Damned, de nieuwe plaat van psychobillyband Cenobites, op mijn bureau. “Waarom ook niet”, mompel ik terwijl ik op ‘play’ druk...

Meteen knalt de eerste scherpe gitaarriff van het nummer ‘1000 Bullets’ uit de speakers: ik ben wakker! Het tempo hakt erin en je hoort dat de Rotterdamse formatie weet waar ze mee bezig zijn. Dat is ook niet vreemd; Cenobites bestaat al sinds 1994.

De sound doet me denken aan Mötorhead en in het tempo en de zang herken ik de invloed van het eerste Metallica album Kill ‘em All. No Paradise For The Damned staat bol van de beukende snelheid, maar met de nummers ‘Cellar Door’ en ‘Chasing the Dragon’ laat de band zich van hun iets rustigere, meer groovy kant zien. Als deze nummers er niet waren geweest, had het volgens mij gevoeld alsof je naar één lang nummer zit te luisteren.

Maar gelukkig zijn ze er wel en ben ik een blij man. Met deze plaat krijg je gegarandeerd zin om te feesten als een beest! Rick

QueenBee Super-Sedure poppunk

www.myspace.com/queenbeetheband Middels het album Super-Sedure krijgt de luisteraar een klein inkijkje in de wereld van het poppunk vijftal QueenBee. De Zuid-Hollandse dames geven zonder schroom hun dagelijkse beslommeringen weer in hun songteksten en op muzikaal gebied laten ze zien dat ze niet voor één gat te vangen zijn. Het in de Still-Life Productions studio opgenomen album telt negen tracks die voor het grootste gedeelte poppunk georiënteerd zijn, maar ook vele uitstapjes kennen naar ska, metal en dampende rock.

Zelfs een ballade passeert de revue. De tomeloze energie, het enthousiasme en speelplezier kunnen echter niet verhullen dat de composities en arrangementen hier en daar wat bijgeschaafd kunnen worden. De overgangen, de vocalen en de ritmesectie komen nog net wat tekort, maar dat is slechts een kwestie van oefenen en veel spelen, want de potentie is weldegelijk aanwezig.

Eén ding wordt na het beluisteren van Super-Sedure wel duidelijk, QueenBee voelt zich op de bühne als een vis in het water! Laat je dus vooral eens overmeesteren door de poppunk charmes van deze rockende Frauleinen. Ronald

03 ALIVE & GIGGIN’

www.myspace.com/receiveband Geïnspireerd door bands als Motorpsycho, Alice in Chains, Quicksand en Tool zet dit viertal met deze ep een eerste stap.

Spannende indierock gelardeerd in een goede bak herrie. Wat dat betreft maakt Receive het zichzelf niet makkelijk. Om dit soort muziek te spelen moet je van hoge komaf zijn anders is de kans groot dat je de plank misslaat. Voor safe gaan lukt in dit genre nauwelijks. De composities van Receive vragen om een wijdse en bombastische aanpak. In de productie is Receive hier vindingrijk mee om gesprongen. Dit moet gewoon hard je stereo uitknallen zodat je met sissende oren achterblijft! Echter is de makke wel dat er te veel op Alice in Chains wordt geleund. Een onverwachte twist zou wat speelser en spannender zijn. Het mist hierdoor wel een eigen smoelwerk. Zanger/gitarist Niek zou ook iets meer durf kunnen tonen. Als een vorm van klaagzang schreeuwt hij het hier en daar uit. De zang past nu ternauwernood binnen de composities en schurkt hier en daar tegen het valse aan. De grens tussen eentonigheid en imponeren is dus erg dun. Gaandeweg de songs wordt het Alice In Chains-stigma gelukkig losgelaten en gaat de zang wat los. Omdat de songs uit structuren bestaat lijken de nummers in het eerste opzicht dezelfde opbouw te hebben. Verveling bij de luisteraar ligt op de loer, maar er is wel zorgvuldig met accenten gewerkt. Zoals bij het nummer ‘World of Sense’, wat daardoor een sterkste indruk maakt. Als deze band het goed aanpakt en live de juiste toon aanslaat moet het publiek totaal flabbergasted worden en meegezogen worden in een verslavende sound. Heel benieuwd hoe Receive zich gaat ontwikkelen. Cok

L4 Counting Coins hiphop T2 Entertainment

www.l4music.com Het eerste wat opvalt is het strakke artwork waarmee L4 (Looking 4Ward) gelijk een goede indruk maakt. De verwachtingen waren bij mij dan ook erg hoog gespannen. Bij het opzetten van het eerste nummer vroeg ik me gelijk af waarom ik de mannen van L4 nog nooit eerder heb gezien of gehoord! Deze heren weten een sterke eerste indruk te maken! Even bekruipt me het gevoel dat we hier met de opvolgers van Pete Philly & Perquisite te maken hebben, maar dat moet ik al snel weer terugnemen.

Deze gasten weten wel degelijk een nieuwe eigen sound neer te zetten! Het beste label dat je op deze plaat kan plakken is Engelstalige soulvolle warme hiphop met een zomerse sound.

Het is goed merkbaar dat de mc’s al aardig ervaren zijn. Elk nummer heeft een eigen sound en toch is het album duidelijk een geheel geworden. Nederland kan zich wat mij betreft opmaken voor de muzikale hiphop overname van Looking 4Ward! Jeroen

27 RECENSIES

Miss Pussy I, Miss Pussy grunge / rock / stoner

www.misspussymusic.com Het eerste nummer van de plaat begint met (hoe kan het ook anders) een spinnende kat enzangeres Jolene die haar liefde aan alles wat pussy is verkondigd. Vervolgens barst de plaat los en krijgen we het eerste nummer waarvan de riff van het couplet sterk doet denken aan de stijl van The Eagles of Death Metal met een vuig en fuzzy gitaar geluid. In het tweede nummer is de zang vergelijkbaar met Serj Tankian (System of a Down). Heel anders dan het eerste nummer, maar wederom een indrukwekkende zangperformance. Het klinkt een tikje doorgedraaid en mede daarom juist erg goed. De band heeft een sound met veel afwisseling in de tracks. Soms dacht ik dat ik naar Elle Bandita aan het luisteren was, dan weer naar Anouk, dan weer naar System of a Down of een lekkere portie stonerrock. Terwijl ik bij nummer vier van de zes nummers tellende EP belandt krijg ik ineens een acht en een half minuten lang durend nummer voor mijn kiezen, waar een wat gevoeligere snaar wordt geraakt, zonder dat het nummer gelijk een ballad wordt. Puntje van kritiek is, dat in sommige nummers het refrein veel op elkaar lijkt. Maar onder andere door de afwisselende stijlen weet Miss Pussy toch mijn aandacht vast te houden en belandt de muziek zeker niet in de meer-van-hetzelfde tendens. Sterker nog! Ik zit gewoon te rocken en na het laatste nummer ben ik er van overtuigd dat ik binnenkort maar eens snel een kaartje moet kopen om dit live mee te gaan maken. Wouter

Boom boom du Terre Your favourite alBoom electro / 8bit / techno / beats

www.boomboomduterre.com Your favourite alBoom is het debut album van Jornt; muzikale alles eter, drummer en componist / producer. Eigenlijk ben ik nog maar net bijgekomen van de Your favourite alBoom releaseparty en ik ben alweer bezig met het schrijven van de recensie. Dat het live knalt en scheurt heeft Boom Boom Du Terre bewezen tijdens deze avond in Yourspace op de kruiskade te Rotterdam. Nu ben ik benieuwd of het album dit ook kan evenaren. Het eerste wat opvalt is dat bij de openingtrack ‘Tune in’ je het ‘live’ gevoel ervaart en dat er geen gebruik is gemaakt van een drumcomputer.. Hiermee wordt gelijk bevestigt dat Jornt zijn drum skills niet achterwege laat. Samen met zeer aanstekelijke orgel levert dat een uniek geluid op. Er zijn meerdere aspecten die Boom Boom Du Terre bijzonder maken. De mash-up van 8bit, hiphop beat, scheur electro zoals het Franse Ed Banger, vreemde maatsoorten en tempowisselingen. De spanningsopbouw is enigszins rommelig maar wel fijn om af en toe een beetje lucht te happen in relaxte nummers zoals ‘In Porto’ en ‘Little Sister’.

Your favourite alBoom neemt je mee in de wereld van ontspoorde Nintendo’s, orgels, Steve Irwin, drums en vrolijke beats. De binnenkant van de cd hoes bevat bovendien een leuke gimmick waar je alleen achterkomt als je de originele cd in handen hebt, kopen dus! Thijs 03 ALIVE 28 RECENSIES & GIGGIN’

Kings Crossing Culture Club rock

www.kingscrossing.nl “The kings crossing was the main attraction, dominos are falling in a chain reaction” rijmde Elliott Smith jaren geleden. We gaan nog verder terug, jaren tachtig hairmetal (à la Poison) mag weer en dit Delftse viertal is er hoorbaar gelukkig mee. Maar met één genre doe je Kings Crossing tekort, in opener ‘Dead City’ wordt voldoende eigentijdse Tarantino-cool aan hun power chords toegevoegd en ook de Stones mondharmonica in ‘Dishonest’ is origineel voor een genre gedomineerd door harige mannen in leggings. Het kwartet weet hier 4 pakkende grooves neer te leggen met dank aan de gepaste productie van Patrick Delabie (Travoltas met de songs: Ohia of Fence). Hier knalt en schreeuwt een geoliede machine met een felle rockrand zonder korstjes.

De hitsingle van deze ep ‘On the Way’, zou niet misstaan op een classic verzamelaar. “Dance, dance, it’s saturday night” klinkt het op de titeltrack en gelijk hebben ze. Dit is echt zo’n band om met een biertje in de hand te aanschouwen op gezellig festival. Frank

SAB Strictly Autobiographic heavy gitaarrock

www.sabmusic.nl Raymond Vogelaar maakte ooit furore met de band Gemstone en later met Natha Lee. Na jaren tweede viool te hebben gespeeld als gitarist heeft hij de stoute schoenen aangetrokken en profileert hij zich als frontman. Dit keer tapt hij uit het heavy rockvaatje. En ja! Laten we het maar eerlijk zeggen, het is allemaal al vele malen eerder gedaan maar het is toch zo verdomd lekker! SAB heeft een stevig solide geluid en komt zelfverzekerd over. Dit album opent dan ook sterk met ‘Worked out’ gevolgd door ‘Today’. Helaas is niet de gehele cd even sterk. Halverwege kakt het een beetje in en heb je als luisteraar het gevoel het wel gehoord te hebben. Ballad ‘No Goobye’ is aardig geprobeerd maar lijkt niet de snaar te raken die het zou moeten doen. Door het saxofoonspel van Boris Vanderlek heeft het veel weg van een Kenny G-achtig stuk. Doorgaans is het wel rocken wat de klok slaat. Het oerdegelijke heavy metal genre komt zo nu en dan naar boven drijven. Dit komt door het staccato gitaarwerk in nummers als ‘The Hate’. Bij vlagen doet de stem van Vogelaar denken aan die van Lemmy van Motörhead. Maar hoofdzakelijk zingt Vogelaar hoger dan deze zestiger. Een andere gastbijdrage wordt geleverd door Nathalie Hagen (ex-Black Heart Betty en Natha Lee). In ‘A Shield To Let You Heal’ horen we haar onmiskenbare vocalen opborrelen. Opvallend is de goede productie, die SAB in eigen beheer heeft gehouden. Deze doet totaal niet onder aan het grotere werk. Het geheel komt fantastisch je stereoset uitgespat.

Menige band zou een moord voor zo’n product doen. Terecht dat SAB trots is op hun eerste full length. Achter het laatste nummer is er nog een extraatje toegevoegd. Een instrumentaaltje waarop de invloed van Guns N’ Roses goed hoorbaar is. Cok

Aletta A Jump At The Sun soul / R&B / akoestisch

www.alettaonline.com Op zevenjarige leeftijd schreef de Rotterdamse Aletta haar eerste nummer op de piano. Een jaar terug begon ze aan de tracks van het onlangs uitgebrachte album A Jump At The Sun. Samen met hiphopproducer Mack alias Illyg@ll heeft ze de soul / R&B cd geproduceerd. Aletta heeft de teksten grotendeels zelf geschreven en Mack creëerde de beats. Ook producer Dopey hielp mee bij het nummer ‘Over You’. De zeven Engelstalige titels zijn autobiografisch en gaan voornamelijk over liefde. In ‘Drowning’ zingt Aletta over het kwijtraken van zelfliefde en in ‘Out of Love’ beschrijft ze hoe het voelt om in een relatie te zijn, maar geen liefde meer te voelen. Het album begint met de soultrack ‘Lies’ die ook als akoestische versie op het album is uitgebracht. In tegenstelling tot de andere nummers is het opzwepende ‘Never’ met zijn dansbare beats perfect om even lekker op los te gaan.

Aletta heeft haar bijdrage als singer/songwriter en pianist geleverd bij verschillende hiphop/soul bands, en bij de hiphop opera Da Traviata. Momenteel woont ze in Portugal waar ze inspiratie op doet voor nieuwe teksten, maar ze is daar ook voor de liefde van haar leven. De titel van het album verwijst dan ook naar haar verblijf in dit zonnige land, en naar een nieuwe stap in haar muziekcarrière met dit veelbelovende album. Leonie

Weismuller Raw & Well Done rock

www.weissmuller.nl Wat is dat toch tegenwoordig, wordt ik gewoon oud (ja - red.) of grijpen bands meer en meer terug op lang vervlogen tijden?

Het drietal dat luistert naar de naam Weismuller lijkt flink te zijn beïnvloed door de intelligente jaren negentig collegerock. Ik moet denken aan Pavement zonder ernstig te ontsporen, Bettie Serveert zonder te melancholisch te klinken of Ceasar zonder vals te zingen. Alles klinkt poppy en ligt lekker in het gehoor. Deze Randstedelijke band brengt liedjes met een kop en staart, simpelweg opgebouwd uit drums, gitaar, basgitaar en de prachtige stem van meneer Weismuller himself. De ironische website toont al aan dat deze drie heren zichzelf niet te serieus nemen. Vandaar ook dat dit schijfje zeer ontspannen en soepeltjes klinkt zonder ergens te vervelen. Mijn verwachtingen voor de binnenkort te verschijnen langspeler zijn dan ook hooggespannen aangezien Henk Koorn met zijn productie het geluid zeker ten goede zal komen.

Jammer dat een ep altijd zo verdomd kort duurt, aangezien een dagje cruisen met Raw & Well Done uit de speakers een heerlijke tijdsbesteding zou zijn. Jongens, top! Wouter

• Bezoek www.excess.nl voor prijzen en referenties, mail studio@excess.nl voor projectprijzen.

• Tevens self-engineered studiohuur en inrichting homestudios.

• CD mastering in samenwerking met Masterenzo.

Klokweg 41 3034 KK Rotterdam Telefoon 010 - 201 21 14 www.excess.nl

29 RECENSIES

Miss Pussy I, Miss Pussy grunge / rock / stoner

www.misspussymusic.com Het eerste nummer van de plaat begint met (hoe kan het ook anders) een spinnende kat enzangeres Jolene die haar liefde aan alles wat pussy is verkondigd. Vervolgens barst de plaat los en krijgen we het eerste nummer waarvan de riff van het couplet sterk doet denken aan de stijl van The Eagles of Death Metal met een vuig en fuzzy gitaar geluid. In het tweede nummer is de zang vergelijkbaar met Serj Tankian (System of a Down). Heel anders dan het eerste nummer, maar wederom een indrukwekkende zangperformance. Het klinkt een tikje doorgedraaid en mede daarom juist erg goed. De band heeft een sound met veel afwisseling in de tracks. Soms dacht ik dat ik naar Elle Bandita aan het luisteren was, dan weer naar Anouk, dan weer naar System of a Down of een lekkere portie stonerrock. Terwijl ik bij nummer vier van de zes nummers tellende EP belandt krijg ik ineens een acht en een half minuten lang durend nummer voor mijn kiezen, waar een wat gevoeligere snaar wordt geraakt, zonder dat het nummer gelijk een ballad wordt. Puntje van kritiek is, dat in sommige nummers het refrein veel op elkaar lijkt. Maar onder andere door de afwisselende stijlen weet Miss Pussy toch mijn aandacht vast te houden en belandt de muziek zeker niet in de meer-van-hetzelfde tendens. Sterker nog! Ik zit gewoon te rocken en na het laatste nummer ben ik er van overtuigd dat ik binnenkort maar eens snel een kaartje moet kopen om dit live mee te gaan maken. Wouter

Boom boom du Terre Your favourite alBoom electro / 8bit / techno / beats

www.boomboomduterre.com Your favourite alBoom is het debut album van Jornt; muzikale alles eter, drummer en componist / producer. Eigenlijk ben ik nog maar net bijgekomen van de Your favourite alBoom releaseparty en ik ben alweer bezig met het schrijven van de recensie. Dat het live knalt en scheurt heeft Boom Boom Du Terre bewezen tijdens deze avond in Yourspace op de kruiskade te Rotterdam. Nu ben ik benieuwd of het album dit ook kan evenaren. Het eerste wat opvalt is dat bij de openingtrack ‘Tune in’ je het ‘live’ gevoel ervaart en dat er geen gebruik is gemaakt van een drumcomputer.. Hiermee wordt gelijk bevestigt dat Jornt zijn drum skills niet achterwege laat. Samen met zeer aanstekelijke orgel levert dat een uniek geluid op. Er zijn meerdere aspecten die Boom Boom Du Terre bijzonder maken. De mash-up van 8bit, hiphop beat, scheur electro zoals het Franse Ed Banger, vreemde maatsoorten en tempowisselingen. De spanningsopbouw is enigszins rommelig maar wel fijn om af en toe een beetje lucht te happen in relaxte nummers zoals ‘In Porto’ en ‘Little Sister’.

Your favourite alBoom neemt je mee in de wereld van ontspoorde Nintendo’s, orgels, Steve Irwin, drums en vrolijke beats. De binnenkant van de cd hoes bevat bovendien een leuke gimmick waar je alleen achterkomt als je de originele cd in handen hebt, kopen dus! Thijs 03 ALIVE 28 RECENSIES & GIGGIN’

Kings Crossing Culture Club rock

www.kingscrossing.nl “The kings crossing was the main attraction, dominos are falling in a chain reaction” rijmde Elliott Smith jaren geleden. We gaan nog verder terug, jaren tachtig hairmetal (à la Poison) mag weer en dit Delftse viertal is er hoorbaar gelukkig mee. Maar met één genre doe je Kings Crossing tekort, in opener ‘Dead City’ wordt voldoende eigentijdse Tarantino-cool aan hun power chords toegevoegd en ook de Stones mondharmonica in ‘Dishonest’ is origineel voor een genre gedomineerd door harige mannen in leggings. Het kwartet weet hier 4 pakkende grooves neer te leggen met dank aan de gepaste productie van Patrick Delabie (Travoltas met de songs: Ohia of Fence). Hier knalt en schreeuwt een geoliede machine met een felle rockrand zonder korstjes.

De hitsingle van deze ep ‘On the Way’, zou niet misstaan op een classic verzamelaar. “Dance, dance, it’s saturday night” klinkt het op de titeltrack en gelijk hebben ze. Dit is echt zo’n band om met een biertje in de hand te aanschouwen op gezellig festival. Frank

SAB Strictly Autobiographic heavy gitaarrock

www.sabmusic.nl Raymond Vogelaar maakte ooit furore met de band Gemstone en later met Natha Lee. Na jaren tweede viool te hebben gespeeld als gitarist heeft hij de stoute schoenen aangetrokken en profileert hij zich als frontman. Dit keer tapt hij uit het heavy rockvaatje. En ja! Laten we het maar eerlijk zeggen, het is allemaal al vele malen eerder gedaan maar het is toch zo verdomd lekker! SAB heeft een stevig solide geluid en komt zelfverzekerd over. Dit album opent dan ook sterk met ‘Worked out’ gevolgd door ‘Today’. Helaas is niet de gehele cd even sterk. Halverwege kakt het een beetje in en heb je als luisteraar het gevoel het wel gehoord te hebben. Ballad ‘No Goobye’ is aardig geprobeerd maar lijkt niet de snaar te raken die het zou moeten doen. Door het saxofoonspel van Boris Vanderlek heeft het veel weg van een Kenny G-achtig stuk. Doorgaans is het wel rocken wat de klok slaat. Het oerdegelijke heavy metal genre komt zo nu en dan naar boven drijven. Dit komt door het staccato gitaarwerk in nummers als ‘The Hate’. Bij vlagen doet de stem van Vogelaar denken aan die van Lemmy van Motörhead. Maar hoofdzakelijk zingt Vogelaar hoger dan deze zestiger. Een andere gastbijdrage wordt geleverd door Nathalie Hagen (ex-Black Heart Betty en Natha Lee). In ‘A Shield To Let You Heal’ horen we haar onmiskenbare vocalen opborrelen. Opvallend is de goede productie, die SAB in eigen beheer heeft gehouden. Deze doet totaal niet onder aan het grotere werk. Het geheel komt fantastisch je stereoset uitgespat.

Menige band zou een moord voor zo’n product doen. Terecht dat SAB trots is op hun eerste full length. Achter het laatste nummer is er nog een extraatje toegevoegd. Een instrumentaaltje waarop de invloed van Guns N’ Roses goed hoorbaar is. Cok

Aletta A Jump At The Sun soul / R&B / akoestisch

www.alettaonline.com Op zevenjarige leeftijd schreef de Rotterdamse Aletta haar eerste nummer op de piano. Een jaar terug begon ze aan de tracks van het onlangs uitgebrachte album A Jump At The Sun. Samen met hiphopproducer Mack alias Illyg@ll heeft ze de soul / R&B cd geproduceerd. Aletta heeft de teksten grotendeels zelf geschreven en Mack creëerde de beats. Ook producer Dopey hielp mee bij het nummer ‘Over You’. De zeven Engelstalige titels zijn autobiografisch en gaan voornamelijk over liefde. In ‘Drowning’ zingt Aletta over het kwijtraken van zelfliefde en in ‘Out of Love’ beschrijft ze hoe het voelt om in een relatie te zijn, maar geen liefde meer te voelen. Het album begint met de soultrack ‘Lies’ die ook als akoestische versie op het album is uitgebracht. In tegenstelling tot de andere nummers is het opzwepende ‘Never’ met zijn dansbare beats perfect om even lekker op los te gaan.

Aletta heeft haar bijdrage als singer/songwriter en pianist geleverd bij verschillende hiphop/soul bands, en bij de hiphop opera Da Traviata. Momenteel woont ze in Portugal waar ze inspiratie op doet voor nieuwe teksten, maar ze is daar ook voor de liefde van haar leven. De titel van het album verwijst dan ook naar haar verblijf in dit zonnige land, en naar een nieuwe stap in haar muziekcarrière met dit veelbelovende album. Leonie

Weismuller Raw & Well Done rock

www.weissmuller.nl Wat is dat toch tegenwoordig, wordt ik gewoon oud (ja - red.) of grijpen bands meer en meer terug op lang vervlogen tijden?

Het drietal dat luistert naar de naam Weismuller lijkt flink te zijn beïnvloed door de intelligente jaren negentig collegerock. Ik moet denken aan Pavement zonder ernstig te ontsporen, Bettie Serveert zonder te melancholisch te klinken of Ceasar zonder vals te zingen. Alles klinkt poppy en ligt lekker in het gehoor. Deze Randstedelijke band brengt liedjes met een kop en staart, simpelweg opgebouwd uit drums, gitaar, basgitaar en de prachtige stem van meneer Weismuller himself. De ironische website toont al aan dat deze drie heren zichzelf niet te serieus nemen. Vandaar ook dat dit schijfje zeer ontspannen en soepeltjes klinkt zonder ergens te vervelen. Mijn verwachtingen voor de binnenkort te verschijnen langspeler zijn dan ook hooggespannen aangezien Henk Koorn met zijn productie het geluid zeker ten goede zal komen.

Jammer dat een ep altijd zo verdomd kort duurt, aangezien een dagje cruisen met Raw & Well Done uit de speakers een heerlijke tijdsbesteding zou zijn. Jongens, top! Wouter

• Bezoek www.excess.nl voor prijzen en referenties, mail studio@excess.nl voor projectprijzen.

• Tevens self-engineered studiohuur en inrichting homestudios.

• CD mastering in samenwerking met Masterenzo.

Klokweg 41 3034 KK Rotterdam Telefoon 010 - 201 21 14 www.excess.nl

29 RECENSIES

D-Ribeiro

house, hiphop, electro en dubstep www.d-ribeiro.hyves.nl www.soundcloud.com/d-ribeiro

De 17-jarige Ranie Ribeiro Fortes, oftewel D-Ribeiro, begon twee jaar geleden met draaien. Hij leerde het draaien voornamelijk door te kijken naar grote dj’s zoals Laidback Luke & Hardsoul. Toen hij zelf aan de slag ging, begon hij hoofdzakelijk met deep house en tech house. Tegenwoordig is zijn stijl erg gevarieerd en gaat van hiphop tot electronica, house en zelfs dubstep. Omdat hij al rap begon met gigs op verjaardagen, in buurthuizen en op schoolfeesten leerde hij vlot de kneepjes van het vak. Zodoende groeide hij door naar zalen als de Hollywood Music Hall. En D-Ribeiro staat zeker niet stil, dus je kan nog veel meer verwachten van deze jonge dj.

Stanislav Schulz

underground techno, electro en club www.stanislove.hyves.nl

Al op jonge leeftijd kreeg Stanislav de Veer interesse in elektronische dansmuziek. Vanaf zijn 15e begon hij met draaien en maakte hij mixtapes. Op gabberfeesten raakte hij nog verder geïnspireerd. Later raakte hij geïnteresseerd in de undergroundscene. Ook is hij al van jongs af aan regelmatig te vinden in Berlijn. Stanislav draaide voornamelijk bij wijze van hobby op besloten feestjes, maar nu ook steeds vaker in clubs als Catwalk in Rotterdam. Daarnaast werkt hij tegenwoordig met het muziekprogramma Ableton. Hij experimenteert graag met verschillende soorten muziek en is in zijn plaatkeus altijd op zoek naar vernieuwing, maar houdt daarbij ook rekening met zijn publiek.

MUSIC STARTS HERE!

JULI

AUGUSTUS

1-4 Zeeheldenfestival 2010

7 Schollenpop festival

Wijkfestival in Den Haag met dit jaar het thema ‘helden’. Met o.a. Mimoun Allstarband, BS80, Crown Electric Company, Kookaburra enz. www.zeeheldenfestival.nl

Festival aan het Zuiderstrand in Scheveningen met (inter) nationale acts, maar ook lokale bands, zoals Project D, Take It Off, Spawnkill en Braintrust. www.schollenpop.nl

2-4 Hippiefestival Gorinchem 2010

27-28 Westerpop

Lokale en regionale bands spelen uit het repertoire van de jaren ‘60 en ‘70. www.hippiefestival.nl

De 21ste editie van het gratis popfestival in Delft, met o.a. de Kamer van Dopehandel, Moss, Laura Janssen, Moke en The Asteroids Galaxy Tour. www.westerpop.nl

10

28–29 UNiTED AREA

Werfpop

Het grootste festival van de regio Leiden, met lokale bands, zoals G.O.T.V. en Ethereal. www.werfpop.nl

24

Plein Open

Meerdaags festival op het bruisend park aan de Rotte te Rotterdam met moderne en fusionjazz en hiphop. Met o.a.

Unknowneye en C.O.N.E. www.stichtingunite.nl

Gratis Haags festival met lokaal opkomend en gevestigd talent, maar ook nationaal bekende artiesten. O.a. Dyzack, Bombay Show Pig, L4, The Bohemes, Headlife, Drunktank, Junglefever en So Electric. www.pleinopen.nl

31

Gratis Festival Bodegraven

Gratis festival in Bodegraven met o.a. Charly Linch, Drugsmokkel en Waardeloos. http://bodegravenfestival.hyves.nl Het Promotieplan is de regeling waarmee de Popunie het optreedklimaat in de provincie Zuid-Holland ondersteunt. Aan het Promotieplan ligt de visie ten grondslag dat de beste leerervaring voor muzikanten het verzorgen van live optredens op podia en festivals is, ten overstaan van een zo groot mogelijk publiek. Vanuit het Promotieplan worden jaarlijks ruim 100 evenementen ondersteund waarop ruim 750 Zuid-Hollandse amateurbands in staat worden gesteld een optreden te verzorgen.

De donoren die het Promotieplan Zuid-Holland mogelijk maken zijn:

ROTTERDAM - EINDHOVEN - UTRECHT - APELDOORN

30 DJ VAN DE MAAND

Bovenstaande initiatieven & bands hebben een beroep gedaan op het Popunie Promotieplan 2009. Opname in de agenda biedt nog geen garantie voor financiële ondersteuning vanuit het Promotieplan. Meer weten of wil je zelf in aanmerking komen voor het Promotieplan?

Kijk op onze website voor meer informatie en het aanvraagformulier. Programma en data kunnen onderhevig zijn aan wijzigingen.

Kijk voor up-to-date informatie op de sites van de betreffende organisaties. the fifth foto: MEGIN ZONDERVAN

31 ALIVE & GIGGIN’

D-Ribeiro

house, hiphop, electro en dubstep www.d-ribeiro.hyves.nl www.soundcloud.com/d-ribeiro

De 17-jarige Ranie Ribeiro Fortes, oftewel D-Ribeiro, begon twee jaar geleden met draaien. Hij leerde het draaien voornamelijk door te kijken naar grote dj’s zoals Laidback Luke & Hardsoul. Toen hij zelf aan de slag ging, begon hij hoofdzakelijk met deep house en tech house. Tegenwoordig is zijn stijl erg gevarieerd en gaat van hiphop tot electronica, house en zelfs dubstep. Omdat hij al rap begon met gigs op verjaardagen, in buurthuizen en op schoolfeesten leerde hij vlot de kneepjes van het vak. Zodoende groeide hij door naar zalen als de Hollywood Music Hall. En D-Ribeiro staat zeker niet stil, dus je kan nog veel meer verwachten van deze jonge dj.

Stanislav Schulz

underground techno, electro en club www.stanislove.hyves.nl

Al op jonge leeftijd kreeg Stanislav de Veer interesse in elektronische dansmuziek. Vanaf zijn 15e begon hij met draaien en maakte hij mixtapes. Op gabberfeesten raakte hij nog verder geïnspireerd. Later raakte hij geïnteresseerd in de undergroundscene. Ook is hij al van jongs af aan regelmatig te vinden in Berlijn. Stanislav draaide voornamelijk bij wijze van hobby op besloten feestjes, maar nu ook steeds vaker in clubs als Catwalk in Rotterdam. Daarnaast werkt hij tegenwoordig met het muziekprogramma Ableton. Hij experimenteert graag met verschillende soorten muziek en is in zijn plaatkeus altijd op zoek naar vernieuwing, maar houdt daarbij ook rekening met zijn publiek.

MUSIC STARTS HERE!

JULI

AUGUSTUS

1-4 Zeeheldenfestival 2010

7 Schollenpop festival

Wijkfestival in Den Haag met dit jaar het thema ‘helden’. Met o.a. Mimoun Allstarband, BS80, Crown Electric Company, Kookaburra enz. www.zeeheldenfestival.nl

Festival aan het Zuiderstrand in Scheveningen met (inter) nationale acts, maar ook lokale bands, zoals Project D, Take It Off, Spawnkill en Braintrust. www.schollenpop.nl

2-4 Hippiefestival Gorinchem 2010

27-28 Westerpop

Lokale en regionale bands spelen uit het repertoire van de jaren ‘60 en ‘70. www.hippiefestival.nl

De 21ste editie van het gratis popfestival in Delft, met o.a. de Kamer van Dopehandel, Moss, Laura Janssen, Moke en The Asteroids Galaxy Tour. www.westerpop.nl

10

28–29 UNiTED AREA

Werfpop

Het grootste festival van de regio Leiden, met lokale bands, zoals G.O.T.V. en Ethereal. www.werfpop.nl

24

Plein Open

Meerdaags festival op het bruisend park aan de Rotte te Rotterdam met moderne en fusionjazz en hiphop. Met o.a.

Unknowneye en C.O.N.E. www.stichtingunite.nl

Gratis Haags festival met lokaal opkomend en gevestigd talent, maar ook nationaal bekende artiesten. O.a. Dyzack, Bombay Show Pig, L4, The Bohemes, Headlife, Drunktank, Junglefever en So Electric. www.pleinopen.nl

31

Gratis Festival Bodegraven

Gratis festival in Bodegraven met o.a. Charly Linch, Drugsmokkel en Waardeloos. http://bodegravenfestival.hyves.nl Het Promotieplan is de regeling waarmee de Popunie het optreedklimaat in de provincie Zuid-Holland ondersteunt. Aan het Promotieplan ligt de visie ten grondslag dat de beste leerervaring voor muzikanten het verzorgen van live optredens op podia en festivals is, ten overstaan van een zo groot mogelijk publiek. Vanuit het Promotieplan worden jaarlijks ruim 100 evenementen ondersteund waarop ruim 750 Zuid-Hollandse amateurbands in staat worden gesteld een optreden te verzorgen.

De donoren die het Promotieplan Zuid-Holland mogelijk maken zijn:

ROTTERDAM - EINDHOVEN - UTRECHT - APELDOORN

30 DJ VAN DE MAAND

Bovenstaande initiatieven & bands hebben een beroep gedaan op het Popunie Promotieplan 2009. Opname in de agenda biedt nog geen garantie voor financiële ondersteuning vanuit het Promotieplan. Meer weten of wil je zelf in aanmerking komen voor het Promotieplan?

Kijk op onze website voor meer informatie en het aanvraagformulier. Programma en data kunnen onderhevig zijn aan wijzigingen.

Kijk voor up-to-date informatie op de sites van de betreffende organisaties. the fifth foto: MEGIN ZONDERVAN

31 ALIVE & GIGGIN’

High nie and the ll pu Po e th h it w o H and: on ts in cooperantig European bands/acts in en es Pr rk o w u et Stage EuropecNCompetition upcoming yo si u M l o o h Sc

and l o P m o r f s p a The Bottle C m The Netherlands Kapthijn frorom France ALIENATION fice from Norway World Serv hampagne from Germany Fucking In Cs & Men from Island Of Monster August 28th September 2nd September 3rd September 4th

elft Westerpop - Dam Exit - Rotterd Delft Koornbeurs - gschenhoek Rottepop - Ber

d dates. formation an in re o m r fo u genetwork.e Check www.sta