TOP10 MAJ 2016 AKTUALNOŚCI BHP, PPOŻ. Ochrona Środowiska

Komunikacja elektroniczna w BHP Obowiązek informacyjny w obszarze bhp ciąży na pracodawcy, dlatego by ułatwić komunikację z pracownikami, firmy coraz częściej korzystają z poczty elektronicznej, komunikatorów, wewnętrznych portali intranetowych (intranet), mediów społecznościowych, e-learningu, wideokonferencji.

Koalicja „Bezpieczni w Pracy” przeprowadziła badanie dotyczące „Komunikacji elektronicznej w zakresie bhp w przedsiębiorstwach”, z którego wynika, że zdecydowana większość managerów (94%) korzysta z takiej formy przekazywania informacji. Jak twierdzą, metody te znacznie przyśpieszają obieg informacji oraz ułatwiają dostęp do pracowników rozproszonych i oddalonych geograficznie. Dla 84 % managerów jest to najważniejszy aspekt skłaniający do korzystania z tego typu mediów.

Z kolei aż 95% pracowników przyznało, iż otrzymuje od pracodawcy informacje w wersji elektronicznej i zdecydowana większość z nich (81%) także w obszarze bhp.

W grupie pracowników wykonujących głównie pracę umysłową w wieku do 34 lat, z wykształceniem wyższym, zamieszkujących większe miasta komunikacja elektroniczna jest naturalną formą przekazywania informacji, także w obszarze bhp.

Zewnętrzna służba BHP Utworzenie w zakładzie pracy służby bhp przez pracodawców często jest uważane za znaczne utrudnienie w codziennej działalności. Dlatego zgodnie z artykułem 23711 § 1 kp pracodawca zatrudniający do 100 pracowników wykonanie tych zadań może powierzyć specjalistom zewnętrznym z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.

W przypadku braku kompetentnych pracowników, dla zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa i higieny pracy, również pracodawca zatrudniający większą ilość osób może zlecić wykonywanie zadań służby bhp specjalistom spoza zakładu pracy. Wynajęcie specjalisty zewnętrznego może nastąpić poprzez:

 zawarcie umowy zlecenia o obsługę zadań służby bhp przez zewnętrznego specjalistę posiadającego właściwe uprawnienia,  zawarcie umowy outsourcingowej z podmiotem zapewniającym realizację obowiązkowych zadań przez współpracujących specjalistów bhp, dedykowanych do obsługi danego klienta.

Pamiętać należy, że taki specjalista powinien posiadać stosowne kwalifikacje:  wyższe wykształcenie o kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy;  albo studia podyplomowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, z co najmniej 1 rokiem stażu pracy w służbie bhp - alternatywnie, osoba ta była zatrudniona na stanowisku inspektora pracy w Państwowej Inspekcji Pracy przez okres, co najmniej 5 lat.

Kto zapłaci za wypadek pracownika na umowie cywilnoprawnej?

Ofiary wypadków w pracy, które nie mają prawa do zasiłków i odszkodowań z ZUS, ponieważ są zatrudnione na bardzo popularnych na budowach umowach o dzieło, mogą dochodzić zadośćuczynienia od pracodawcy.

W zeszłym roku w Polsce doszło do 87622 wypadków przy pracy. W 495 przypadkach pracownicy odnieśli ciężkie obrażenia, a 303 osoby odniosły śmierć wskutek wypadku.

Jednak oficjalne statystyki nie przedstawiają pełnej informacji o poszkodowanych, ponieważ jest wiele osób zatrudnionych na umowach cywilnoprawnych i przypadki z udziałem takich pracowników nie są zgłaszane do ZUS. Przedsiębiorca powinien pamiętać, że korzystanie z usług osób wykonujących na jego rzecz pracę na umowie cywilnoprawnej nie zwalnia go z obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków. Obowiązki te określa art. 304 § 1 i 3 oraz 304[1] kodeksu pracy, a łamanie tych przepisów daje poszkodowanemu pracownikowi prawo do dochodzenia zadośćuczynienia za krzywdę i renty wyrównawczej za utraconą po wypadku możliwość zarobkowania. Wówczas przedsiębiorca może powiększyć kwotę poniesionych przez siebie kosztów tego nieszczęśliwego zdarzenia nawet o kilkaset tysięcy złotych.

Niebezpieczna praca na wysokości cz. I Prace na wysokości należą do prac szczególnie niebezpiecznych, ponieważ upadek z wysokości często jest przyczyną ciężkich lub śmiertelnych wypadków. Do wykonywania tego typu prac mogą być dopuszczeni pracownicy, którzy mają stosowne kwalifikacje i umiejętności. Ważne jest też dobranie odpowiedniej metody gwarantującej bezpieczne wykonanie tych prac.

Do wykonywania prac na wysokości mogą być dopuszczeni pracownicy, którzy m.in. :  Odbyli szkolenia w zakresie bhp: wstępne ogólne oraz instruktaż stanowiskowy zapoznający ich z charakterem prac na wysokości, dodatkowe - określające imienny podział pracy, kolejność wykonywania zadań i wymagania bhp przy poszczególnych czynnościach oraz corocznie okresowe,  mają aktualne orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy na wysokości,  umieją posługiwać się przydzielonymi im środkami ochrony indywidualnej oraz urządzeniami zabezpieczającymi,  umieją bezpiecznie obsługiwać podstawowe urządzenia służące do transportu poziomego i pionowego.

Stanowisko pracy również powinno być odpowiednio zabezpieczone. Do tego typu zabezpieczeń, o znaczeniu ogólnym, zalicza się: bariery, balustrady, pokrywy otworów, siatki ochronne. Szczególnie ważne jest zabezpieczenie otworów w stropach, które powinny być przykryte lub ogrodzone wytrzymałymi poręczami.

Do podstawowych środków ochrony indywidualnej zalicza się m.in.: szelki bezpieczeństwa, linki, urządzenia do opuszczania, urządzenia samozaciskowe, amortyzatory bezpieczeństwa, urządzenia samohamowne.

Następstwami upadku z wysokości bywają poważne obrażenia kręgosłupa i narządów wewnętrznych. Może dojść między innymi do uszkodzenia klatki piersiowej, jamy brzusznej, czaszki, bez widocznego uszkodzenia skóry czy złamania kości. Wysokość, z jakiej upada człowiek może być różna, ale każdy wypadek może zakończyć się śmiercią.

Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie, określa to kodeks karny w art. 207 § 1. Ciążąca na określonej osobie odpowiedzialność za bhp pracy sprowadza się do stworzenia bezpiecznych i higienicznych warunków wykonywania pracy przez inne osoby.

Niebezpieczna praca na wysokości cz. II Praca na wysokości jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ każdy upadek może powodować poważne obrażenia kręgosłupa i narządów wewnętrznych, w najgorszym przypadku może zakończyć się śmiercią.

Następstwami upadku z wysokości są m.in.:  Stłuczenie serca i płuc. Każdy tępy uraz klatki piersiowej może doprowadzić do stłuczenia serca i płuc oraz spowodować krwawienie do jamy opłucnej lub worka osierdziowego. Jest to o tyle groźne, że może spowodować nagłą niewydolność krążenia i oddychania.  Stłuczenie narządów trzewnych. Uraz brzucha może spowodować stłuczenia np.: wątroby, trzustki, śledziony, jelit. Objawami tego typu urazów może być ból, napięcie mięśni brzucha, nudności i wymioty. Uwaga – nigdy nie unoś nóg osoby ze stłuczeniem trzewi, ponieważ zwiększa to ciśnienie krwi w narządach jamy brzusznej.  Wstrząs. Objawy wstrząsu początkowo mogą być nietypowe: np. nadmierne pobudzenie, agresja. Mogą też być zamaskowane przez inne obrażenia. Każde stłuczenie narządów wewnętrznych może prowadzić do wstrząsu.  Złamania kości i urazy stawów. Różnego rodzaju złamania, którym towarzyszy ból, również mogą być przyczyną wstrząsu. Prowadzą też do utraty dużej ilości krwi.  Różnego rodzaju krwiaki mózgu, które mogą prowadzić do poważnych następstw nieszczęśliwych wypadków, m.in.: nawracające zapalenie opon mózgowych i mózgu, ropień mózgu, padaczkę pourazową czy zespół pourazowy.  Urazy kręgosłupa, charakteryzują się następującymi objawami: widocznym na zewnątrz obrażeniem kręgów, uczuciem opasującego bólu, krwiakami, niedowładem kończyn, zaburzeniami czucia, zaburzeniami świadomości czy zaburzeniami czynności pęcherza moczowego.

Pierwsza pomoc przy upadku z wysokości jest bardzo ważna, jednak nie wprowadza specjalnego postępowania. Należy ułożyć poszkodowanego w pozycji bezpiecznej (bocznej ustalonej) i wezwać pomoc fachową.

Każdy pracodawca ma obowiązek zapewnić właściwą organizację pracy swoim pracownikom.

Ważne jest to przy pracach na wysokości, które są uznane za szczególnie niebezpieczne, a tym samym podlegają pod nadzór bezpośredni.

Jakie uprawnienia powinni posiadać inspektorzy pracy?

Na stronie internetowej SIPRP (Stowarzyszenie Inspektorów Pracy Rzeczypospolitej Polskiej) przeprowadzone zostało kolejne badanie sondażowe. Tym razem zapytano o to, czy inspektorzy pracy powinni być uprawnieni do pozyskiwania dowodów takich jak fotografie czy nagrania procesów pracy jeszcze przed formalnym rozpoczęciem czynności kontrolnych.

Przez ponad 2 miesiące od początku lutego do połowy kwietnia odwiedzający stronę internetową SIPRP zostawili 7,5 tys. głosów. Ponad 74% biorących udział w sondażu udzieliło odpowiedzi twierdzącej, a 26% respondentów było przeciwnego zdania.

W obecnym stanie prawnym określonym przez ustawę o Państwowej Inspekcji Pracy zastosowanie wymienionych narzędzi jest niemożliwe, mimo że inaczej stanowi artykuł 12 ust. 1 Konwencji Nr 81 MOP dotyczący pracy w przemyśle i handlu. W dokumencie znajduje się zapis o prowadzeniu wszelkich badań, kontroli i dochodzeń dla sprawdzenia czy przepisy prawne są ściśle przestrzegane.

Konwencja nie precyzuje jednak rodzajów metod i narzędzi, co byłoby możliwe dzięki odpowiedniej nowelizacji ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy, czyli dopuszczeniu fotografii i nagrań procesu pracy, jako dowodu jeszcze przed okazaniem kontrolowanemu legitymacji służbowej.

Nowa dyrektywa ciśnieniowa 2014/68/UE Dnia 19 lipca 2016 r. wchodzi w życie nowa dyrektywa ciśnieniowa. Dotychczasowy symbol 97/23/WE zostanie zastąpiony nowym 2014/68/EU. W związku ze zmianą po 19 lipca br. w procesie oceny zgodności urządzenia ciśnieniowe będą oceniane wyłącznie na zgodność z dyrektywą 2014/68/UE. Dla urządzeń, których ocena zgodności nie została przeprowadzona do dnia przed wejściem w życie zmian, czyli do 18 lipca 2016 r. i dla których nie został wystawiony certyfikat zgodności, wymagane będzie złożenie nowego wniosku o ocenę na zgodność z dyrektywą 2014/68/UE. To samo dotyczy wniosków złożonych na zgodność z dyrektywą 97/23/WE. Także w tym przypadku koniecznym będzie przedłożenie właściwej dokumentacji, która uwzględnia zapis art. 48 dyrektywy 2014/68/UE. Na terenie całego kraju odbywają się szkolenia Akademii UDT, podczas których będą szczegółowo omawiane zagadnienia związane z nową dyrektywą 2014/68/UE. informacje o najbliższych szkoleniach znajdują się na stronie Urzędu Dozoru Technicznego (www.udt.gov.pl) oraz pod numerem telefonu (22) 57 22 110.

Praca tymczasowa pod lupą posłów Wyniki działalności kontrolno-nadzorczej Państwowej Inspekcji Pracy z lat 2013-2015 trafiły pod obrady Sejmowej Komisji do Spraw Kontroli Państwowej. Na posiedzeniu w dniu 19 maja 2016 roku główny inspektor pracy przekazał informację o egzekwowaniu przestrzegania przepisów prawa wobec pracowników tymczasowych.

Szef inspekcji pracy Roman Giedrojć zaznaczył, że obserwowany w ostatnich latach wzrost zainteresowania pracą tymczasową wygenerował wiele nieprawidłowości w zakresie przestrzegania prawa pracy.

Inspektorzy w latach 2013-2015 dokonali ponad 1200 kontroli, w tym 585 w agencjach pracy tymczasowej i 624 u pracodawców użytkowników. Naruszenia przepisów prawa dotyczyły 75% kontrolowanych podmiotów gospodarczych. Blisko setka agencji działała nielegalnie, tj. bez wymaganego certyfikatu marszałka województwa.

Innymi wykrytymi uchybieniami były nieprzekazywanie agencji pracy tymczasowej przez pracodawcę użytkownika informacji o warunkach wykonywania i wynagrodzenia za pracę, a także brak zapewnienia dostatecznych warunków pracy pod względem bezpieczeństwa i higieny pracy.

Przedstawiciel ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej poinformował zebranych o zbliżającym się zakończeniu prac nad projektem ustawy o jej zmianie.

Większe bezpieczeństwo wykonywanej pracy zmniejsza jej koszty Wypadki w pracy dotyczą większej liczby osób młodszych, z kolei pracownicy starsi zmagają się z przewlekłymi chorobami – takie wnioski płyną z kampanii „Bezpieczni na starcie, zdrowi na mecie” promującej zatrudnienie osób w każdym wieku oraz zasady zdrowego i bezpiecznego trybu życia, także tego zawodowego.

Według statystyk Eurostatu jesteśmy, co prawda, wciąż jednym z najmłodszych społeczeństw europejskich, jednak w najbliższych dekadach proces starzenia się Polaków gwałtownie przyspieszy.

W 2030 roku osoby w wieku minimum 65 lat będą stanowić niemal 25% społeczeństwa. To oznacza, że średni wiek zatrudnionych będzie ulegał podwyższeniu.

Obecny w trakcie kampanii wiceminister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Stanisław Szwed przypomniał, że w Polsce, co roku dochodzi do ponad 80 tys. różnego typu wypadków przy pracy, a kilkaset z nich kończy się śmiercią na miejscu. Każdy wypadek to oprócz różnych dramatów, także obciążenie budżetu Funduszu pracy, który z tytułu różnych zdarzeń musiał wypłacić ponad 8 mld zł zasiłków chorobowych.

W odniesieniu do sytuacji osób starszych wiceminister oświadczył, że chodzi o przekonanie pracodawców, że starszy pracownik także jest przydatny w firmie, bo może służyć młodszym swym doświadczeniem.