ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΣΙΚΥΩΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ από το 1995
Μάιος - Ιούνιος 2021
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 162
Η τοπική μας κοινωνία μετά την άρση του τελευταίου lockdown
πρό(σ)κληση σε διάλογο
Η αρχαία γέφυρα του Κυρίλλου για ενα χαμένο πέδιλο... του Κώστα Παππή σελίδες 4-5
περιβάλλον
Ανεμογεννήτριες: Μικρό όφελος μεγάλη καταστροφή λένε οι επιστήμονες σελίδες 2
αφιέρωμα
• Πώς βρίσκει τον Δήμο μας η λήξη της καραντίνας από πλευράς κορωνοιού • Η πρώτη εικόνα για την κίνηση της αγοράς. Πού στηρίζουν οι έμποροι τις ελπίδες τους, ποιά μέτρα στήριξης έχουν προτείνει • Το άνοιγμα των σχολείων μετά την καραντίνα σελίδες 8-9
Ερνέστος Τσίλλερ Γνωστές και άγνωστες πτυχές της ιστορίας του σελίδες 14-15
Από τη Σύνταξη Αγαπητές αναγνώστριες, αγαπητοί αναγνώστες Από τα χτυπήματα της πανδημίας δεν θα μπορούσε να γλιτώσει η ενημέρωση της τοπικής μας κοινωνίας, που πραγματοποιείται σε μεγάλο βαθμό, ιδίως όσον αφορά τα τοπικά νέα, από την εφημερίδα μας, την Σικυωνίων Πολιτεία. Για λόγους που είναι γνωστοί σε όλους, η εφημερίδα αναγκάστηκε να εκδώσει στην διάρκεια του τελευταίου lockdown τέσσερα φύλλα της σε ηλεκτρονική μορφή, τα οποία κοινοποιούσαμε μέσα από τη σελίδα μας στο facebook “Εφημερίδα Σικυωμίων Πολιτεία”. Η ενημέρωση των αναγνωστών μας ήταν φυσικά ημιτελής όσον αφορά το μέρος εκείνο των αναγνωστών πού δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο. Όμως δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά.
Το παρόν διπλό φύλλο Μαΐου-Ιουνίου 2021 εκδίδεται ξανά σε χαρτί και αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Θεωρήσαμε σκόπιμο, εκτός από την καινούργια ύλη, να εντάξουμε στο νέο φύλλο, από την ύλη που δημοσιεύθηκε ήδη σε ηλεκτρονική μορφή, ορισμένα κείμενα που θεωρήσαμε ότι θα ήταν κρίμα να τα χάσουν εκείνοι οι αναγνώστες μας που δεν είχαν τη δυνατότητα να διαβάσουν την ηλεκτρονική έκδοση των προηγούμενων φύλλων μας. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να μην αναγκαστούμε να επανέλθουμε ποτέ ξανά, εξαιτίας ενός νέου lockdown, σε ηλεκτρονικές εκδόσεις. Ας βάλουμε, λοιπόν, όλοι το χέρι μας, για την ακρίβεια το… μπράτσο μας, ώστε να πραγματοποιηθεί αυτή η ευχή!
ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΡΟΥΧΩΝ «βοντβιλ» (stand έξω από το κατάστημα - ώρες λειτουργίας) Κλεισθένους 26, Πεζόδρομος Κιάτου ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΜΠΕΓΛΙΤΗ (πεζόδρομος Κλεισθένους - πρώην «Ανδρούτσος») MYKONOS CAFE (Νεάπολη)
ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ NEWS CAFE (Κανελλοπούλου) ΨΙΛΙΚΑ ΣΜΥΡΝΟΓΛΟΥ (Εθν. Αντιστάσεως 37) ΑΛΛΑ ΜΑΝΤΑΤΑ (πεζόδρομος Κλεισθένους 14) Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΤΗΣ ΤΡΑΓΑΝΑΣ CAFE G’s (Πετμεζά - δίπλα στο πρατήριο AVIN)
SMART MARKET (Εθν.Αντιστάσεως & Κανελλοπούλου) ΜΙΝΙ ΜΑΡΚΕΤ ΚΟΛΙΝΙΑΤΗ (Κάτω Διμηνιό) ΚΑΦΈ «ΜΠΙΣΚΟΤΆΚΙ» (Εθνικής Αντιστάσεως 42) ΔΗΜ. ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΙΚΥΩΝΙΩΝ (Καλογεροπούλου) ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΨΥΛΛΑΣ ΓΕΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΙΜΑΤΙΣΜΟΥ (Φιλλύρα 20-22)
Πολιτεία Σικυωνίων
2
περιβάλλον
Ανεμογεννήτριες:
Μικρό όφελος - μεγάλη καταστροφή λένε τώρα οι επιστήμονες Στο θέμα “ανεμογεννήτριες” η εφημερίδα μας έχει αναφερθεί επανειλημμένα και εκτεταμένα. Το ζήτημα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό, και μας αφορά άμεσα και τοπικά, αφού η Ζήρια, το μυθικό βουνό μας, κινδυνεύει να πέσει και αυτό θύμα της νέας αυτής μόδας (και κατάρας), που υποτίθεται, αλλά μόνο υποτίθεται, ότι θα συμβάλει δραστικά στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Αναδημοσιεύουμε εδώ ένα άρθρο πού το αλιεύσαμε στο διαδίκτυο πρόσφατα (kokinokamini. blogspot.com). Πλέον οι επιστήμονες μιλούν έξω από τα δόντια: “Ανεμογεννήτριες: Μικρό όφελος - μεγάλη καταστροφή”. Διαβάστε το, αξίζει! Σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης GREEN PLANET: «η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από τη λειτουργία ανεμογεννητριών είναι απίστευτα ασήμαντη ενώ η καταστροφή στο φυσικό περιβάλλον είναι πρωτοφανής και ανεπανόρθωτη!». Από τα γεγονότα που σχετίζονται με την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών προκύπτει ότι μια ανεξέλεγκτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος βρίσκεται σε εξέλιξη, με μοναδικό κίνητρο το οικονομικό όφελος επιχειρηματιών, που εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης επωφελούνται της ευνοϊκής γι’ αυτούς νομοθεσίας.
Μερικές από τις επιπτώσεις είναι σύμφωνα με τους επιστήμονες οι εξής: - Η χλωρίδα, η πανίδα, οι ανεξερεύνητες αρχαιολογικές θέσεις, τα παραδοσιακά μονοπάτια, θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων.
ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΩΔΙΚΟΣ: 7039 ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΙΚΥΩΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΚΔΟΤΗΣ-ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ: Κυριακή Μαυραγάνη ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κλεισθένους 57, Κιάτο 20200 Τηλ. 6974007248, 6977225699 Fax: 24730 62094 ΓΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΜΕ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ: 20€/έτος (εσωτ.) - 30€ (εξωτερικό) Λογ/μός για συνδρομές: IBAN: GR0401725260005526046402413 (Πειραιώς) e-mail: sikionionpoliteia@gmail.com facebook page: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΙΚΥΩΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ blog: sikionioipolites.blogspot.com Εκτύπωση: Καταγράμμα, Αγ.Ιωάννης - Κιάτο Σελιδοποίηση: Art S.F. ΤΑ ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΑ ΑΡΘΡΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ
- Οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες, οι υποσταθμοί, οι γραμμές μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής αιολικής ενέργειας. Επίσης θα φέρουν καίριο πλήγμα στον τουρισμό (στη Δανία ο τουρισμός έπεσε 40%), την κτηνοτροφία και σε όλους αυτούς που εργάζονται και ζουν από το δάσος. - Το μεγαλύτερο αιολικό «πάρκο» στην Ευρώπη έχει τρεις μόνιμους υπαλλήλους. Επομένως το πρόσχημα για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ψευδές. - Καταστρέφεται το δάσος από διαμορφώσεις και διανοίξεις δρόμων. - Οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν τα ευκαιριακά συμφέροντα των επιχειρηματιών της αιολικής ενέργειας που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τα Ευρωπαϊκά κονδύλια ως νέοι αποικιοκράτες. - Αυτοί που επιζητούν την ηρεμία της φύσης και της υπαίθρου, παύουν να επισκέπτονται περιοχές με ανεμογεννήτριες εξαιτίας της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης. Αυτό το διαπιστώνει όποιος προσπαθήσει να ζήσει έστω και μια μέρα σε περιοχή δίπλα σε ανεμογεννήτριες. Ο ήχος μιας ανεμογεννήτριας είναι ένας θόρυβος διαπεραστικός, χαμηλής συχνότητας γδούπος, κάθε φορά που η έλικα περνά από τον πύργο της. Θυμίζει την αντήχηση του ελικοπτέρου από μακριά. - Οπτικά μια ανεμογεννήτρια διακρίνεται από απόσταση 40 χιλιομέτρων μιας και το ύψος της ξεκινά από 65 μέτρα και μπορεί να φτάσει έως και τα 185 μέτρα. Το συνολικό βάρος της κάθε ανεμογεννήτριας είναι ανάλογο με το μέγεθός της και ξεκινάει από 223 τόνους, 264 τόνους, 313 τόνους και φτάνει στους 383 τόνους. Κάθε ανεμογεννήτρια χρειάζεται 100 τ.μ. τσιμέντο και σε βάθος τουλάχιστον 3 μέτρων και για κάθε πυλώνα χρειάζεται να πέσουν 500 περίπου κυβικά μέτρα μπετόν. - Αρκετές φορές έχει τύχει να σπάσουν έλικες, που ο καθένας τους ζυγίζει 1,5 τόνο και να εκσφενδονιστούν έως και 400 μέτρα μακριά. - Επηρεάζουν ψυχολογικά τον άνθρωπο ακόμη και σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου. -Ακόμα και αν τοποθετηθούν 25.000 ανεμογεννήτριες οι ρύποι σε διοξείδιο του άνθρακα και διοξείδιο του θείου θα παραμείνουν κατά 99,93%. - Η τιμή του ρεύματος που παράγεται από την αιολική ενέργεια, και που φτάνει στο τελικό αποδέκτη, δηλαδή τον καταναλωτή, όχι μόνο δεν είναι μειωμένη, αλλά αυξάνεται από 130% έως 400%, σε σχέση με τις τιμές της συμβατικής ενέργειας. - Το ζωικό βασίλειο θα υποφέρει. Οι ανεμογεννήτριες μόνο στην περιοχή της Καλιφόρνιας σκοτώνουν κατά μέσο όρο 200-300 γεράκια, και 40-60 χρυσαετούς ετησίως, ενώ έχει εκτιμηθεί ότι 7.000 αποδημητικά πουλιά το χρόνο σκοτώνονται από αιολικούς στροβιλοκινητήρες στη νότια Καλιφόρνια. -Το μανιφέστο 100 Γερμανών καθηγητών και διανοουμένων σχετικά με την αιολική ενέργεια αναφέρει: η ικανότητα παραγωγής ενέργειας από τον άνεμο είναι συγκριτικά χαμηλή. Οι ανεμογεννήτριες με επιφάνεια πτερυγίων ίσων με το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου, παράγουν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό της ενέργειας που παράγει ένας συμβατός
σταθμός. Έτσι, με περισσότερες από 5.000 ανεμογεννήτριες στη Γερμανία, παράγεται λιγότερο από το 1% του απαιτούμενου ηλεκτρισμού. Στη Μ. Βρετανία, θα χρειαζόντουσαν 14.400 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 4,4% του ηλεκτρικού ρεύματος και 32.700 για να παράγουμε το 10%. Οι δείκτες μόλυνσης είναι παρόμοιοι για τον ίδιο λόγο. Η συνεισφορά της αιολικής ενέργειας προς αποφυγή του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι περίπου 1 έως 2 τοις χιλίοις! Στατιστικά η αιολική ενέργεια είναι απολύτως ασήμαντη όσον αφορά την συνεισφορά της στη συλλογική παραγωγή ενέργειας και ως εκ τούτου στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. -Ενώ η τεχνολογία αυτή ήταν γνωστή από πολλά χρόνια, εν τούτοις χρησιμοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια που άρχισαν οι επιδοτήσεις των αιολικών πάρκων. Όπου σταμάτησαν οι επιδοτήσεις έπαυσαν να τις συντηρούν. Αυτό συνέβη στη Σουηδία, Ολλανδία, Γερμανία, Νορβηγία και Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Το όριο ζωής των ανεμογεννητριών δεν ξεπερνά τα 20-25 χρόνια. Αν συνεχιστεί η κατασκευή τους (που στην ουσία είναι συνέχιση των επιδοτήσεων αφού εκεί αποβλέπουν οι «επενδύσεις»), αυτό που θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές, θα είναι ένα απέραντο νεκροταφείο παλιοσιδηρικών και βουνά φορτωμένα με χιλιάδες τόνους μπετόν και χιλιάδες μέτρα υπόγειων και υπέργειων καλωδιώσεων.
Φύλλο 162 | Μάιος - Ιούνιος 2021
3
περιβάλλον
Γεράνεια όρη: Ένα δάσος, στάχτη! του Αντρέα Καρβουντζή Πριν μπει καλά-καλά το καλοκαίρι, στις μέρες ενός άνυδρου και με πολλούς ανέμους Μαίου, ο νομός μας είχε το θλιβερό προνόμιο να κάνει πρεμιέρα στις πυρκαγιές με την καταστροφή του δάσους στο Σχίνο. Εβδομήντα πέντε χιλιάδες στρέμματα πανέμορφου παρθένου πευκοδάσους έγινε στάχτη. Όσοι είχαν την τύχη να περπατήσουν ή έστω να περάσουν από τον Σχίνο ως το Αλεποχώρι και τα Μέγαρα, μπορούν να κατανοήσουν πλήρως ποιο είναι το μέγεθος της καταστροφής. Ήταν το τελευταίο πευκοδάσος της Κορινθίας που δεν είχε καεί και παρέμενε ανέγγιχτο. Αλλά και για την Αττική, που έχει συγκεντρώσει τον μισό πληθυσμό της χώρας, αποτελούσε έναν πολύτιμο κι ενεργό πνεύμονα. Μπορεί να φταίει που είμαστε απροετοίμαστοι. Μπορεί να φταίει που έχουμε ρίξει όλο το βάρος στην καταστολή των πυρκαγιών (πυρόσβεση) κι όχι στην πρόληψη, (δασική διαχείριση). Είμαστε από τις πιο άρτια οργανωμένες χώρες σε πτητικά μέσα και τεχνικό εξοπλισμό. Αρκούν όμως αυτά, αν δεν οργανώσεις την πρόληψη; Και πόσο αποτελεσματικός να είναι ο καλύτερος εξοπλισμός υπό συνθήκες κλιματικής αλλαγής, παρατεταμένης ξηρασίας κι ανέμων;
Υποβαθμίσαμε τις δασικές μας υπηρεσίες, τις υποστελεχώσαμε και πρακτικά τις καταστήσαμε ανενεργές. Τις υπηρεσίες που ήξεραν πώς να διαχειρίζονται τα δάση μας. Πάψαμε τις παραγωγικές δραστηριότη-
τες που ήταν δεμένες με την προστασία του δασικού πλούτου, ενώ έδιναν θέσεις εργασίας και ενίσχυαν τις οικονομικά τις τοπικές κοινωνίες. Εξήντα χιλιάδες τόνους ρετσίνι ετησίως παρήγαγαν αυτά τα δάση. Η ορ-
γανωμένη υλοτομία καθάριζε κι ανανέωνε τα δάση. Στο καμμένο δάσος του Σχίνου-Αλεποχωρίου, εκτός των άλλων ειδών υπήρχαν τριάντα έξι ενδημικά είδη σπάνιας χλωρίδας και πανίδας. Όταν όλη η Γερμανία διαθέτει δεκαπέντε... Είμαστε η χώρα των «ατυχημάτων», του «στρατηγού ανέμου», της «κακιάς στιγμής» και του «κακού μας του καιρού»… Για όλα φταίνε πάντα οι άλλοι ή οι συνθήκες, αλλά ποτέ εμείς! Από τον κακό μας τον καιρό φαίνεται πως κάηκε το 2007 η μισή Πελοπόννησος, το 2018 το Μάτι, η Εύβοια άπειρες φορές, πέρσι το δάσος του Σοφικού και φέτος το δάσος του Σχίνου, για να μείνουμε μόνο στα δικά μας. Μπορεί να «φταίνε τα πεύκα που είναι εύφλεκτα». Το ακούσαμε κι αυτό! Φταίνε τα δέντρα κι όχι η δική μας ανευθυνότητα κι αδιαφορία. Κι ας αγνοούμε πως τα πεύκα υπάρχουν στην μεσογειακή μας χώρα από καταβολής κόσμου. Σήμερα έγιναν τόσο εύφλεκτα; Τα δάση πάντα καίγονταν, ανανεώνονταν αλλά δεν χάνονταν... … Το κράτος θα προφυλάξει τουλάχιστον την περιοχή, ώστε το δάσος να αναγεννηθεί ή θα …φυτέψει ανεμογεννήτριες; Ανάλογα με τις εξελίξεις και σε μερικά χρόνια από σήμερα, θα μάθουμε κι εμείς ποιος πραγματικά έβαλε τη φωτιά…
Πολιτεία Σικυωνίων
4
πρό(σ)κληση σε διάλογο «Όλες οι συζητήσεις ζούνε από τη διαφωνία, από την προσπάθεια να πείσεις τον άλλον ή να μάθεις από αυτόν, κι αυτό σημαίνει κατά βάση συναίνεση. Συναίνεση είναι ο στόχος... η διαφωνία είναι το μέσον...». (Γιούργκεν Χάμπερμας, Γερμανός φιλόσοφος).
Η αρχαία γέφυρα του Κυρίλλου
Γράφει ο Κώστας Παππής - Τώρα, κάτσε και γράψτα, εσύ που γράφεις. - Να τα γράψω, κυρ-Νίκο, αλλά πώς; Τα καλά ή τα κακά πρώτα; - Να τα γράψεις από την αρχή. Κανονικά, με αρχή-μέση-τέλος. Κράτα τα λογοτεχνικά σου τρυκ για τους «Στρατολάτες» σου, το νέο σου μυθιστόρημα, που ήρθε ο καιρός πια να το τελειώσεις, να το διαβάσουμε κι εμείς. Από την αρχή, λοιπόν. Η απόφαση ήρθε μπαμ-μπαμ, καθώς επιστρέφαμε από τα Στύλια, το χωριό του Νίκου. Είχαμε πάει να μου δείξει «κάτι αρχαία». Τα είδαμε, τα φωτογραφίσαμε, ευχαριστηθήκαμε, μαζέψαμε κι ελιές, που θα τις φτιάξω όπως τις έφτιαχνε η μανούλα του, και είπαμε να μαζευτούμε σπίτια μας. Η απόφαση που ήρθε μπαμ-μπαμ ήταν, στην επιστροφή, να κατέβουμε στον Κύριλλο για μια ανανέωση της σχέσης μας με τον κοινό παλιό μας φίλο. Τον ποταμό Κύριλλο! Συγκεκριμένα, για να δούμε «κάτι» εκεί, να εξακριβώσουμε την κατάστασή του, κι αν υπάρχει ακόμα. Τι; Μα η αρχαία του γέφυρα, που έπρεπε να διαβεί κανείς για να ακολουθήσει τον δρόμο που θα τον έβγαζε από την Κορινθία στην Αχαΐα! Έστι δε Κύριλλος το τρίτο ποτάμι της Σικυώνιας γης (τα άλλα δυο είναι οι αρχαίοι ποταμοί Ασωπός και Ελισσώνας, στα ανατολικά του). Το μικρότερο ποτάμι από τα τρία, κι αυτό που δεν αναφέρεται πουθενά στις αρχαίες πηγές, τουλάχιστον με αυτό το όνομα. Τα σχετικά τα έγραψα στην δημοσίευση που έκανα πρόσφατα στο blog μου (costaspappis.blogspot.com) για την αρχαία γέφυρα στον Ελισσώνα. Μετά την δημοσίευση αυτή, όλες οι αρχές και δυνάμεις του τόπου και του έθνους, από τον Δήμο, την Αρχαιολογική υπηρεσία Κορίνθου και τους πολιτιστικούς συλλόγους, μέχρι το Μαξίμου και το γραφείο της Προέδρου της Δημοκρατίας, έσπευσαν να επικοινωνήσουν μαζί μου για να μάθουν περισσότερα. Αλήθεια σας λέω! Ο Κύριλλος πηγάζει πάνω από την Αρκούδα, στην Τσάκριζα. Τον βλέπουμε δεξιά καθώς ανεβαίνουμε από Κιάτο για Σούλι. Εκβάλλει στον Κορινθιακό κόλπο, κοντά στις εκβολές του Ελισσώνα. Για τον Κύριλλο δεν ξέρουμε τίποτα, πέρα από το όνομά του. Ο Βασίλης Λίγκας, στην εξαιρετική του μελέτη «Το Κιάτο στον διάβα του χρόνου», αναφέρει κάποια στιγμή την θέση «Κύριλλος» για να ορίσει τα σύνορα κάποιου αγροκτήματος, κι από κει και πέρα «ούτε λέξη πια καμιά», που λέει το τραγούδι. Ευτυχώς, δηλαδή, που υπήρχε το αγρόκτημα, αλλιώς για τον Κύριλλο δεν θα υπήρχε καμία αναφορά στο βιβλίο. Κι όμως… Οι αρχαίοι ημών τους ποταμούς τους λάτρευαν σαν θεούς … Αλλά αυτοί, οι αρχαίοι ημών, είχαν εν γένει περίεργες συνήθειες… Ο αρχαιολόγος Γιάννης Λώλος αναφέρει το ποτάμι στο σύγγραμμά του Land of Sikyon. Συγκεκριμένα γράφει για τον Κύριλλο ότι «…ο Σελλήεις, αναφέρεται από τον Στράβωνα ως ποτάμι γύρω από τη Σικυώνα: ἔστι δὲ καὶ περὶ Σικυῶνα Σελλήεις καὶ Ἔφυρα πλησίον κώμη (8.3.5). Ο κοντινότερος ποταμός προς την Σικυώνα, μετά τον Ασωπό και τον Ελισσώνα (και λιγότερο από ένα χιλιόμετρο δυτικά του τελευταίου), είναι το ρέμα του Κυρίλλου, με τον μεγαλύτερο από τους δύο παραπόταμούς του (Γουργουράτη) να έχει την πηγή του στην περιοχή του Σουλίου. Επομένως, μέχρις αποδείξεως του εναντίου, θεωρώ ότι ο αρχαίος Σελλήεις είναι το ρέμα του Κυρίλλου και όχι το ρέμα του Λαλιώτη, όπως πρότειναν οι προηγούμενοι μελετητές». Ο Λώλος δηλαδή θεωρεί πως ο αρχαίος Σελλήεις είναι ο Κύριλλος και όχι ο Σελίανδρος (το ρέμα του Λαλιώτη) που κατεβαίνει ανατολικά του Διμηνιού και χύνεται στην Πικραγγουριά. Νομίζω πως ο Λώλος κάνει λάθος. Ο Κύριλλος δεν είναι ποτάμι «γύρω από την Σικυώνα». Αντίθετα, διασχίζει την Σικυώνα σε σχεδόν ευθεία γραμμή, μέχρι να εκβάλει στον Κορινθιακό, πριν τα Παπα-
ρέικα (ας δει τους Χάρτες του αρ. 3, 4 και 5 του συγγράμματός του). Σελλήεις πρέπει να είναι ο (φωνητικά συγγενής) ποταμός Σελίανδρος, ή ρέμα του Λαλιώτη. Όσο για την κοντινή αρχαία κώμη Έφυρα, έχω κάποιες ενδείξεις πως βρισκόταν στην δυτική όχθη του Σελίανδρου, δηλαδή από την μεριά του Διμηνιού προς Λαλιώτη, όχι πάντως του Κυρίλλου. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Εδώ θα προσθέσω μιαν εξαιρετικά σημαντική αναφορά που κάνει ο Όμηρος στον τόπο μας, και συγκεκριμένα στο ποτάμι για το οποίο μιλάμε, στον ποταμό Σελλήεντα. Την θυμήθηκε ο Νίκος και την αναζήτησα και την βρήκα στην Ιλιάδα. Λέει ο θείος Όμηρος (κι εγώ παραφράζω με την βοήθεια της μετάφρασης του Ιάκωβου Πολυλά) για κάποιον νέο με τ’ όνομα Μέγης που, στην ώρα της μάχης, γλίτωσε την ζωή του χάρη σε έναν θώρακα που είχε φέρει έναν καιρό «ο Φυλεύς από την Έφυρα, εκεί που κυλάει ο Σελλήεις ποταμός»! Γιατί την ώρα που ο Μέγης έγδυνε από τα άρματά του τον σκοτωμένο αντίπαλό του, που έπεσε στο χώμα με βρόντο, χύθηκε πάνω του ο Λαμπετίδης Δόλοπας, άξιος λογχιστής, άνδρας πολεμικότατος, που τον είχε σπείρει ο Λάμπος, ο γιος του Λαομέδοντα, πρώτος από τους πολεμάρχους. Ο Λαμπετίδης, λοιπόν, χτύπησε με την λόγχη του από κοντά την ασπίδα του Μέγη, αλλά τον νέο τον έσωσε ο θώρακας ο στερεός, που έναν καιρό τον είχε φέρει (και του τον είχε δώσει) ο Φυλέας από την Έφυρα, εκεί που κυλάει ο Σελλήεις ποταμός. Τον θώρακα τον είχε δωρίσει στον Φυλέα ο πολέμαρχος Ευφήτης για να τον φοράει στην μάχη και να προστατεύεται από τον εχθρό! (Ομήρου Ιλιάδα, Ραψωδία Ο, 524-533). Θυμόμασταν κι οι δυο μας, ο Νίκος κι εγώ, από τον καιρό των παράλληλων εφηβικών και νεανικών μας Παραδείσων (δεν γνωριζόμασταν τότε), τον Κύριλλο, τον υπέροχο, τον μοσχοβολισμένο. Κρατάω στην μνήμη μου τις ιτιές του, τα κυπαρίσσια του που επιζούν ακόμα, όσα γλίτωσαν από τους ανθρώπους, αλλά και τα σπάρτα του κάθε άνοιξη, που στο μεθυστικό άρωμά τους διακρίνονται ίχνη από σπέρμα. Και ίσως το πιο σημαντικό: θυμόμασταν κι οι δυο μας κάποιαν αρχαία λιθοδομή, που είχαμε εντοπίσει καθένας ξεχωριστά σε κάποιο σημείο της όχθης του ποταμιού. Ήταν το δυτικό πέδιλο (στήριγμα) μιας αρχαίας γέφυρας! Ο Νίκος μάλιστα θυμόταν και το ανατολικό της πέδιλο! - Σοβαρά μιλάς; Δεν το είχες δει; - Όχι, ρε Νίκο, δεν το είχα δει! Αλλά ας συντομεύω. 11-1-2021. Βρισκόμαστε, μετά από λίγο ψάξιμο, κατεβασμένοι μέσα στην κοίτη του ποταμιού, κοντά στο σημείο που θυμόμαστε την λιθοδομή. Το ποτάμι, χείμαρρος για την ακρίβεια, έχει αγριέψει, είναι ελάχιστα βατό. Βάτα, κορμοί δέντρων, ρίζες, βράχοι, τρέχει νερό, κι εμείς φοράμε τα εντελώς ακατάλληλα αθλητικά μας παπούτσια. Τσαλαβουτάμε, προχωράμε λίγο, σε κάποιο σημείο εξαφανίζεται μέσα στην πηχτή λάσπη το ένα μου πόδι, το ανασύρω χωρίς παπούτσι, και… ιδού! Η λιθοδομή που ψάχνουμε, ό,τι έχει απομείνει από το δυτικό πέδιλο της αρχαίας γέφυρας, εμφανίζεται, δειλά στην αρχή, μετά σε όλη της την μεγαλοπρέπεια! Για βάση μια εμφανέστατη τεράστια ορθογώνια πλάκα, με μήκος όσο το μπόι μου, κι άλλη μια δίπλα της, ίσως και μια τρίτη. Συνολικό μήκος βάσης τουλάχιστον έξι μέτρα, όμως δεν μπορούμε να δούμε καθαρά. Από πάνω σώζονται μερικές σειρές από μεγάλους λαξευμένους ορθογώνιους δόμους, ισοδομικά χτισμένους. Άρα τουλάχιστον ελληνιστικοί χρόνοι, πάντως προ-ρωμαϊκοί. Οι άλλες σειρές έχουν καταρρεύσει και εξαφανιστεί, παρασυρμένες προφανώς από το ρέμα. Αυτά στην ανατολική φάτσα. Στην βορινή πλαϊνή φάτσα η λιθοδομή, από ακανόνιστα λιθάρια, σώζεται ακέραια. Παρένθεση: Παραθέτω σε μετάφραση
Φύλλο 162 | Μάιος - Ιούνιος 2021
5
πρό(σ)κληση σε διάλογο
από το σύγγραμμα του Λώλου το απόσπασμα που αναφέρεται στην αρχαία γέφυρα. Ο Λώλος επισκέφθηκε την γέφυρα, κι αυτός σε δύσκολες συνθήκες, κατά το τέλος της δεκαετίας του 1990, και δίνει μια φωτογραφία της, όπου όμως ελάχιστα πράγματα διακρίνονται. Γράφει ο Λώλος: «Στο ποτάμι του Κυρίλλου βρήκα την γέφυρα σε υψόμετρο 90 μ. περίπου (RS4, Εικ. 3.68). Παρά τις μνημειακές διαστάσεις της γέφυρας, δεν αναφέρεται πουθενά στην βιβλιογραφία, συμπεριλαμβανομένων των αναφορών των πρώτων ταξιδιωτών. Τα στηρίγματα φαίνονται και στις δύο όχθες του ποταμού, αλλά το δυτικό είναι το καλύτερα διατηρημένο. Έχει πλάτος 7,25 m και ύψος πάνω από 3 m. Η πυκνή βλάστηση της κοίτης του ποταμού δεν μου επέτρεψε να μετρήσω το άνοιγμα της γέφυρας και η φωτογράφισή της ήταν πολύ δύσκολη. Η γέφυρα είναι χτισμένη με ισοδομική τοιχοποιία από λαξευμένα τμήματα βράχων (δόμους) και το δυτικό στήριγμα διατηρεί οκτώ σειρές, το καθένα περίπου 0,4 m ύψος. Οι δύο πάνω σειρές του δυτικού στηρίγματος δείχνουν τοιχοποιία από ακατέργαστα λιθάρια. Διαπίστωσα επίσης ένα λεπτό στρώμα κονιάματος στις αρθρώσεις, και μεγάλα ακατέργαστα λιθάρια τοποθετημένα σε κονίαμα στις πλευρές της γέφυρας. Η χρονολόγηση της αρχικής κατασκευής είναι μια ερώτηση που δημιουργεί πονοκέφαλο. Το ισχυρό κονίαμα στις αρθρώσεις δείχνει ρωμαϊκή ή μετα-ρωμαϊκή εποχή, και δεδομένου ότι η θέση του γεφυριού ευθυγραμμίζεται με τον δρόμο που έρχεται από την Κόρινθο, το χρονολογώ στην αυτοκρατορική περίοδο. Από την άλλη μεριά, τα ακατέργαστα λιθάρια αποτελούν σαφώς μια μεταγενέστερη επισκευή, που ίσως έγινε κατά την βυζαντινή ή την φραγκική περίοδο». Θα προσέξατε την αναφορά του σχετικά με την χρονολόγηση της γέφυρας, που διαφέρει από την αρχική δική μας: «Το ισχυρό κονίαμα στις αρθρώσεις δείχνει ρωμαϊκή ή μετα-ρωμαϊκή εποχή». Εμείς δεν είδαμε κονίαμα, αλλά το έμπειρο μάτι του αρχαιολόγου είναι πιο αξιόπιστο. Επανέρχομαι στην δική μας εξερεύνηση, με το ερώτημα: «Και το ανατολικό πέδιλο; Πού είναι το ανατολικό πέδιλο;». Ήρθε η ώρα για τα κακά μαντάτα. Δεν φαίνεται τίποτα. Απολύτως τίποτα. Ο Νίκος το έβλεπε μέχρι πριν μερικά χρόνια. Ο Λώλος το είδε όταν έκανε αυτοψία στην γέφυρα, στο τέλος της δεκαετίας του 1990. Έχει άραγε παρασυρθεί το πέδιλο τα τελευταία χρόνια από τα νερά του χειμάρρου, ιδίως μετά την γνωστή πλημμύρα που έπληξε την περιοχή πριν δυο χρόνια; Δύσκολο, ιδίως για την βάση του. Η βάση του στηρίγματος θα έπρεπε οπωσδήποτε να βρίσκεται στην θέση της. Έχει μήπως καταπλακωθεί από τα μπάζα που σωριάστηκαν εκεί, στην ανατολική όχθη του Κυρίλλου, για να γίνουν τα έργα μεγάλης επιχείρησης της περιοχής; Το πιο πιθανό. Θα το θεωρούσα βέβαιο. Μιλάμε για αμέτρητους τόνους μπάζων που σωριάστηκαν ακριβώς σε κείνο το μέρος. Άρα; Έγιναν, λοιπόν, αυτά τα έργα επί θυσία ενός μνημείου του αρχαίου τεχνικού μας πολιτισμού, ενός σπουδαίου τεκμηρίου της οργάνωσης της αρχαίας πόλης-κράτους της Σικυώνας; Κανείς, δήμος, αρχαιολογική υπηρεσία, πολιτιστικοί σύλλογοι, κανείς δεν πήρε χαμπάρι. Κανένας δεν αντέδρασε όταν γινόταν αυτή η καταστροφή: η οριστική, για πάντα ίσως εξαφάνιση του μέρους εκείνου που είχε απομείνει από το ανατολικό πέδιλο της αρχαίας γέφυρας της Σικυώνας στον Κύριλλο. Ό,τι διαφύλαξαν οι αιώνες, έγινε καπνός σε λίγα εικοσιτετράωρα, στην διάρκεια της δικής μας γενιάς, της σακάτικης. Μπορεί καθένας, χωρίς καμία συνέπεια, να πετάει τα μπάζα του όπου λάχει; Στις όχθες ποταμών; Ενδεχομένως πάνω σε αρχαία ερείπια; Αυτά τα έρημα τ’ αρχαία είναι ο μεγαλύτερος πλούτος μας, όχι μόνο με πολιτιστικούς αλλά και με οικονομικούς όρους. Τι θα κάνουν οι αρχές τώρα; Θα απαιτήσουν άραγε τουλάχιστον την απομάκρυνση των μπάζων, την αποκατάσταση του τοπίου; Τι θα γίνει για να μην καταρρεύσει και εξαφανιστεί ολοσχερώς και το δυτικό πέδιλο της αρχαίας γέφυρας που έχει επιβιώσει ως τις μέρες μας; Ποιος θ’ απαντήσει; costaspappis.blogspot.com
Πολιτεία Σικυωνίων
6
εν δήμω
Νέα διοίκηση στον ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΙΑΤΟΥ Συγκροτήθηκε σε Σώμα το Νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Εμπορικού Συλλόγου Κιάτου, που αναδείχτηκε στις εκλογές της 11ης και 12ης Μαΐου 2021. Το Νέο Διοικητικό Συμβούλιο απαρτίζεται από: Πρόεδρος................................... Κολοβίνος Παναγιώτης Α΄ Αντιπρόεδρος.............................Γαϊτάνης Αθανάσιος Β΄ Αντιπρόεδρος...................................... Καλού Αργυρώ Γεν. Γραμματέας.....................Σωτηρόπουλος Ιωάννης Ταμίας...................................................Τζουμάκας Πέτρος Μέλη.................................................. Κοντογιάννης Ηλίας .......................................................... Μαβίδης Παναγιώτης ...................................................Σημαιοφορίδης Γεώργιος ................................................................Τσιόγκας Νικόλαος Οι εκλογές είχαν μία από τις μεγαλύτερες συμμετο-
χές που έχουν σημειωθεί στον Εμπορικό Σύλλογο του Κιάτου. Η νέα Διοίκηση ευχαριστεί όλα τα μέλη που προσήλθαν και ψήφησαν. Η νέα Διοίκηση στελεχώνεται από έμπειρα και καταξιωμένα μέλη, αλλά και από νέες και δυναμικές παρουσίες. Θέτει τη βάση για μια παραγωγική τριετή θητεία, προς όφελος του επιχειρηματικού κόσμου και του κοινωνικού συνόλου του Δήμου Σικυωνίων. Καλείται να δημιουργήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε η επιχειρηματικότητα και επισκεψιμότητα να επανέλθει σε κανονικούς ρυθμούς, ένα έργο δύσκολο λόγω απαγορεύσεων της πανδημίας και της υποχρεωτικής ηλεκτρονικής κατανάλωσης. Πρέπει να δημιουργήσει μια φιλόξενη και φιλική αγορά, όπου θα εμπνεύσει ξανά στον καταναλωτή την προσωπική επαφή και εξυπηρέτηση από όλους τους επιτυχημένους επιχειρηματίες του Δήμου μας. Εκ του Εμπορικού Συλλόγου.
Δ. Σικυωνίων: Με τη «Γαλάζια Σημαία» βραβεύτηκε και πάλι η παραλία Πευκιά Κάτω Διμηνιού Για άλλη μία χρονιά η παραλία Πευκιά Κάτω Διμηνιού βραβεύτηκε με τη Γαλάζια Σημαία, πιστοποιώντας έτσι την εξαιρετική ποιότητα των υδάτων,
αλλά την οργανωτική αρτιότητα της ακτής, όπως ορίζεται από τους αυστηρούς όρους και τις προϋποθέσεις του Προγράμματος. Θυμίζουμε ότι, μεταξύ άλλων η παραλία Πευκιά Κάτω Διμηνιού, διαθέτει ασφαλή πρόσβαση στη θάλασσα για τα άτομα με αναπηρία, ναυαγοσωστικές υπηρεσίες, οργανωμένο πλαίσιο αποκομιδής απορριμμάτων, οδηγίες συμπεριφοράς στην ακτή, καθώς και άλλα στοιχεία που εμπίπτουν στις απαιτήσεις του προγράμματος και εξασφαλίζουν κάθε χρόνο την «Γαλάζια Σημαία», σε μία από τις ομορφότερες ακτές του Κορινθιακού. Εκτεταμένες εργασίες καθαριότητας και καλλωπισμού γίνονται τις τελευταίες μέρες σε όλο το παραλιακό μέτωπο του δήμου Σικυωνίων, με στόχο την προετοιμασία των υποδομών και του αστικού εξοπλισμού για την έναρξη της νέας τουριστικής περιόδου. Η τουριστική κίνηση αναμένεται αυξημένη και στο πλαίσιο αυτό οι υπηρεσίες του δήμου Σικυωνίων κάνουν το μέγιστο δυνατό, ώστε η περιοχή να προσφέρει στους επισκέπτες το καλύτερο πρόσωπό της, παρέχοντας όπως πάντα απλόχερη φιλοξενία σε ένα περιβάλλον ξεχωριστής ομορφιάς αλλά και αισθητικά αναβαθμισμένο. Δελτίο Τύπου από Δ. Σικυωνίων
τοπική αυτοδιοίκηση άποψη Ο νέος εκλογικός νόμος για την Αυτοδιοίκηση. Ένας αντιδραστικός νόμος χωρίς προσχήματα δημοκρατίας Τετάρτη 2 Ιουνίου ψηφίστηκε, μόνο με τις ψήφους της ΝΔ, στη Βουλή των Ελλήνων ο νέος εκλογικός νόμος για την ανάδειξη των οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. • Ένας νόμος, που καταργεί την απλή αναλογική στις εκλογές για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και μάλιστα προτού καν προλάβει να δοκιμαστεί το νέο σύστημα, ώστε να μπορούν να υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την αποτελεσματικότητα του. • Ένας νόμος, που καθιστά τα δημοτικά και περιφερειακά συμβουλια συμβουλευτικά όργανα “ξηλώνοντας” τις αρμοδιότητες τους, και μετατρέποντας τους ΟΤΑ σε μονοπρόσωπα όργανα (Δήμος =Δήμαρχος). Ακόμα και Δημοτικά Συμβούλια που είναι δεξιοί οι επικεφαλής τους, καταγγέλλουν με αποφάσεις τους αυτήν την κατάφωρα αντιδημοκρατική πρακτική. • Ένας νόμος, που με το πρόσχημα της μη κυβερνησιμότητας ορίζει, ότι όποιος παίρνει το 43% στον πρώτο γύρο λαμβάνει το 60% των εδρών. Και δεν μας εξηγούν οι λάτρεις της ενισχυμένης αναλογικής, τί είδους κυβερνησιμότητα επιτυγχάνεται όταν δεν υπάρχει ο διάλογος και οι συγκλίσεις διαφορετικών απόψεων; Δε χρειάζεται να μας το πουν, το βλέπουμε στη λειτουργία των σημερινών δημαρχοκεντρικών διοικήσεων. Η αντιπολίτευση λέει τα δικά της και εμείς η πλειοψηφία κάνουμε αυτά που θέλουμε. Η Δημοκρατία στα καλύτερά της! • Ένας νόμος, που βάζει όριο 3% για την είσοδο μιας δημοτικής παράταξης στο δημοτικό Συμβούλιο. Σε τι εξυπηρετεί αυτό σε εκλογές των ΟΤΑ, πέρα από το να αποκλείει τις μικρότερες παρατάξεις, νοθεύοντας έτσι την αντιπροσωπευτικότητα της βούλησης των πολιτών; • Ένας νόμος, που μετατρέπει τους ΟΤΑ σε πεδίο κομματικής αντιπαράθεσης, μειώνοντας τον αριθμό των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων • Ένας νόμος, που δεσμεύει έναν συνδυασμό για να σχηματίσει ψηφοδέλτιο να εξασφαλίσει υποψηφίους στο 80% των τοπικών κοινοτήτων • Ένας νόμος, που καταργεί την κάλπη για εκλογή προέδρων και συμβουλίων κοινοτήτων, απομακρύνοντας έτσι ακόμη περισσότερο τους κατοίκους μικρών και απομακρυσμένων περιοχών και περισσότερο τους νέους, από την αυτοδιοίκηση. Οι μικρές
ορεινές και ημιορεινές κοινότητες χάνουν την αυτονομία των αποφάσεών τους, υποχρεωμένοι να μπουν κάτω από την ομπρέλα κάποιου συνδυασμού. Και για ποιό λόγο όλα αυτά; Ο εισηγητής του νομοσχεδίου από τη μεριά της κυβέρνησης κ.Μάκης Βορίδης δεν κρύφτηκε πίσω από προσχήματα - δεν το συνηθίζει άλλωστε – ούτε προσπάθησε να αντιμετωπίσει τα περί αντιδημοκρατικότητας του νομοσχεδίου με βαθυστόχαστα επιχειρήματα, κάνοντας σαφές για άλλη μια φορά ότι οι επιλογές τους ήταν ιδεολογικές. Με το 43% συν μία ψήφο που έχει οριστεί για την εκλογή Δημάρχων και Περιφερειαρχών από την πρώτη Κυριακή, “επιτυγχάνεται η επαρκής εκπροσώπηση των πολιτών”, το όριο 3% ως βάση για την είσοδο των υποψηφίων συνδυασμών στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, “διασφαλίζει μία επαρκή εκπροσώπηση”, και “η πριμοδότηση των 3/5 του Δημοτικού και Περιφερειακού Συμβουλίου, εξασφαλίζει την πλειοψηφία του νικητή συνδυασμού, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την κυβερνησιμότητα και την αποτελεσματική διακυβέρνηση.” Δηλαδή, με άλλα λόγια μας καθιστά σαφές ο κ. Βορίδης, ότι “αποδυναμώνουμε τα συλλογικά όργανα, γιατί δεν είναι στην ιδεολογία μας, οι συλλογικές διαδικασίες,ούτε οι συνεργασίες των παρατάξεων, ούτε και οι συγκλίσεις μετά από διάλογο. Εμείς δεν θέλουμε ενεργοποίηση των πολιτών γι αυτό και δεν μας ενδιαφέρει η διαβούλευση, ούτε η πολυφωνία, γι αυτό μειώνουμε τον αριθμό των Συμβούλων. Αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε είναι ο έλεγχος των εκπροσώπων των πολιτών (Σύμβουλοι) και κατ επέκταση των όργάνων τους (Δημοτικά και Περιφερειακά συμβούλια). Θέλουμε πλήρη έλεγχο των επικεφαλής σε Τοπικά, Δημοτικά και Περιφερειακά συμβούλια, για να ελέγχουμε τις αποφάσεις τους ώστε να εναρμονίζονται με αυτές της κυβέρνησης μας έτσι ώστε να μη σηκώσει κεφάλι καμια άλλη φωνή”. Μόνο που αυτή η ιδεολογία που επικαλείστε, κύριε Βορίδη, συνάδει με άλλα ακροδεξιά κυβερνητικά σχήματα, τα οποία υπηρετήσατε στο όχι και πολύ μακρινό παρελθόν, με τους Μαυρογιαλούρους και τους Γκρούεζες κομματάρχες, τα οποία είναι στον αντίποδα της Δημοκρατίας όπως εγγράφεται στην ιστορική μας ταυτότητα! Αυτή τη δημοκρατία θα υπερασπιστούν με νύχια και με δόντια οι πολίτες, όπως πάντα έκαναν άλλωστε.
Κυριακή Μαυραγάνη
Τοπική Αυτοδιοίκηση: Παντοδυναμία ή Πολυδυναμία; Ζούμε έντονα την περίοδο της κλιματικής αλλαγής και των πανδημιών και το μόνο σίγουρο και αναμφισβήτητο οικουμενικό συμπέρασμα είναι ότι για να μπορέσει η ανθρωπότητα να τα αντιμετωπίσει απαιτείται η συμμετοχή όλων. Και ενώ το μήνυμα είναι ότι δεν περισσεύει κανείς, η κυβέρνηση της Ν.Δ. επέλεξε ακριβώς αυτήν την χρονική στιγμή να προσβάλλει την δημοκρατία, τα ίσα δικαιώματα και την ελεύθερη και διαφορετική σκέψη και άποψη στον πιο κοντινό και προσιτό θεσμό της κοινωνίας, την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αντί να μοιράσει αρμοδιότητες και πόρους από την κεντρική εξουσία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που είναι ομόφωνο, πάγιο αίτημά της, επιλέγει να της επιβάλλει πιο αντιδημοκρατικούς, ασφυκτικούς όρους στην διαχείριση της μιζέριας της. Και αυτό βέβαια μας γυρνάει πίσω σε αποτυχημένες εποχές όπου για να μπορέσουν οι κυρίαρχες δυνάμεις του συστήματος να ελέγχουν τα πάντα, επιλέγουν τους «εκλεκτούς», τους «δικούς» τους εξασφαλίζοντας έτσι την παντοδυναμία στην εξουσία, και εξοστρακίζοντας την πολυδυναμία που προσφέρει η απλή αναλογική, η ζύμωση και η σύγκλιση των απόψεων. Άλλωστε η απλή αναλογική δοκιμάστηκε, το σύστημα λειτούργησε, οι δήμοι και οι περιφέρειες κυβερνιούνται, όχι όμως με την αλαζονεία της παντοδυναμίας, γι΄ αυτό και τώρα ήρθε η σειρά της κατάργησης της για να βάλει τα πράγματα στην θέση τους! Ντροπή για το μήνυμα που εκπέμπουμε διεθνώς, για μια χώρα της Ευρώπης, για μια χώρα με βαρύ ιστορικό και πολιτιστικό φορτίο! Η Απλή Αναλογική είναι μια σπουδαία τομή που βασίζεται σε αρχές και αξίες και πρέπει να μείνει, να δοκιμαστεί και να ωριμάσει στην κοινωνία μας.
Νίκος Πατσαρίνος
Φύλλο 162 | Μάιος - Ιούνιος 2021
7
εν δήμω επιστολή
Περί νομιμότητας, γραφειοκρατίας και αισθητικής. Αγαπητή ‘’Σικυωνίων Πολιτεία’’ Δε λέω, καλοκαιράκι μπήκε, μετά από κορονοϊό και σκληρό lockdown, και τα παραλιακά μαγαζιά βάζουν τα δυνατά τους να ‘’καλλωπιστούν’’ - όπως αντιλαμβάνονται τον όρο οι ιδιοκτήτες τους -, μήπως και καλύψουν τα σπασμένα της πανδημίας. Ένα από τα ‘’διακοσμητικά’’ στοιχεία -που είναι και πρακτικά βέβαια, θα ισχυριστούν – είναι τα δάπεδα πάνω στον αιγιαλό: Αλλού τσιμεντένια και πλακοστρωμένα, αλλού με πλάκες μόνο, αλλού με χλοοτάπητα αλλού βότσαλο και ξύλινοι διάδρομοι. Γενικώς αισθητικό αλαλούμ. Στον τόπο τούτο ούτε κοινή περιβαλλοντική αισθητική αντίληψη υπάρχει από καταβολής ελληνικού κράτους, αλλά και κάθε προσπάθεια να υπάρξει μια κοινή βάση καταστρατηγείται για πολλούς λόγους, αλλά δεν είναι το κύριο θέμα αυτής της επιστολής. Απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, απαγορεύονται οι μόνιμες κατασκευές στον αιγιαλό. Δε γνωρίζω όμως πώς ορίζεται η μονιμότητα/νομιμότητα, ποιος εκδίδει τις σχετικές άδειες κατασκευής δαπέδων και ποιος τις ελέγχει. Προσπάθησα να το μάθω τις προάλλες, όταν ποδηλατώντας στον παραλιακό δρόμο της πόλης, είδα εργάτες να στήνουν ένα πλακόστρωτο στα βότσαλα, χρησιμοποιώντας άμμο θαλάσσης, όπως μου είπαν, εκεί που τα καταστήματα που βρίσκονται στην πάνω μεριά του δρόμου βγάζουν τα παραλιακά τραπεζοκαθίσματά τους. Σκέφθηκα ότι ο βασικός αρμόδιος να απαντήσει στις απορίες μου θα ήταν ο δήμος. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Πρώτη στάση στην υπηρεσία Περιβάλλοντος. Έθεσα το ερώτημα αν η Υπηρεσία Περιβάλλοντος είναι αρμόδια να εκδίδει άδειες κατασκευών στον αι-
γιαλό, αν μπορούσε να μου ποιος είναι ο σχετικός νόμος και αν το συγκεκριμένο κατάστημα είχε άδεια. Η κυρία που εμφανίστηκε στην πόρτα –καθότι πρέπει να κλείνεις ραντεβού τώρα στις Δημόσιες υπηρεσίες-δε γνώριζε και πήγε μέσα να ρωτήσει κάποιον άλλον. Επανερχόμενη μου είπε ότι μάλλον θα έπρεπε να απευθυνθώ στις Τεχνικές Υπηρεσίες. Δεύτερη στάση στην κεντρική είσοδο του δήμου: Η κυρία στην είσοδο επίσης δεν είναι βέβαιη και μου δίνει ένα τηλέφωνο –αν κατάλαβα καλά, γιατί δε γνωρίζω τα οργανογράμματα των υπηρεσιών- στην τεχνική υπηρεσία του δήμου στο Λιμεναρχείο. Προσπάθεια τρίτη: Η κυρία στην εν λόγω υπηρεσία δηλώνει αναρμόδια και με παραπέμπει σε άλλο τηλέφωνο του Λιμεναρχείου. Προσπάθεια τέταρτη: Το Λιμεναρχείο μου απαντάει ότι έχει αρμοδιότητα μόνο στη θάλασσα και ότι το θέμα είναι αρμοδιότητα της αστυνομίας. Προσπάθεια πέμπτη: Αυτοπροσώπως στην αστυνομία. Τη συγκεκριμένη μέρα τα τηλέφωνα είναι χαλασμένα, ο αξιωματικός υπηρεσίας πελαγωμένος λόγω και σοβαρών περιστατικών, ωστόσο βρίσκει χρόνο να πάρει (προσπάθεια έκτη) την πολεοδομία, η οποία δηλώνει αναρμόδια (όσο μπορώ να καταλάβω από τη συνομιλία) και τον παραπέμπει στην Κτηματική Υπηρεσία. Τηλεφωνάει στην Κτηματική Υπηρεσία (προσπάθεια έβδομη), όπου ο αρμόδιος υπάλληλος πάλι καταλαβαίνω ότι δεν ξέρει και (προσπάθεια όγδοη) τον παραπέμπει στον διευθυντή. Ο διευθυντής δεν είναι βέβαιος και δηλώνει ότι θα το ψάξει και θα ενημερώσει λίγο πιο έπειτα! Αφήνω τα στοιχεία μου στην Αστυνομία, να με ενημερώσουν όταν θα ξέρουν. Δεν έχω λάβει καμία ενημέρωση και η πλακόστρωση, νόμιμη ή παράνομη, δεν ξέρω, ολοκληρώθηκε. Μήπως η εφημερίδα σας γνωρίζει, αφού από τον τραγέλαφο της διοικητικής ασυνεννοησίας δεν μπόρεσα να αντλήσω απάντηση, τα εξής: 1.Επιτρέπονται δάπεδα στον αιγιαλό και τι είδους; 2. Ποιος εκδίδει τις σχετικές άδειες; 3. Ποιος είναι αρμόδιος να τις ελέγξει; 4. Ποιος νόμος ορίζει τις κατασκευές στον αιγιαλό; 5. Πού πρέπει να απευθυνθεί ο πολίτης όταν θέλει να ελέγξει τη νομιμότητα τέτοιων ενεργειών; Και επειδή πολλά άλλα θα δούμε αυτό το καλοκαίρι, όπως ομπρέλες και ξαπλώστρες, που με το πρόσχημα της υγειονομικής ασφάλειας και των διαφυγόντων κερδών λόγω κορονοϊού θα καταλαμβάνουν μεγαλύτερο χώρο της παραλίας από αυτόν που τους ανήκει, (απ’ όσο θυμάμαι δεν επιτρέπεται η επέκταση πέραν του μήκους της πρόσοψης του μαγαζιού), αλλά και τραπεζοκαθίσματα σε όλο το πλάτος των πεζοδρομίων (άλλη μάστιγα), θα προτείναμε στο δήμο να ξαναθυμίσει στους καταστηματάρχες τις υποχρεώσεις τους, καθώς και στην εφημερίδα σας να ενημερώσει τους πολίτες που δε θέλουν σώνει και καλά να χρησιμοποιούν ξαπλώστρες ή θέλουν χώρο να περπατάνε, ποια είναι τα δικαιώματά τους. Τα τελευταία χρόνια η παραλία έχει βελτιωθεί, αλλά χρειάζεται πολλά ακόμα να γίνουν, ώστε να γίνει πιο
ελκυστική. 1.Αν υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι ο νόμος επιτρέπει τα προαναφερθέντα δάπεδα, ας φροντίσει τουλάχιστον ο δήμος να υπάρχει μια κοινή αισθητική, να κλείνει κάποιες ώρες ο δρόμος στην κυκλοφορία -χρόνιο αίτημα- να επιβληθούν όρια στα ντεσιμπέλ των μπαρ και στην ταχύτητα και τις βομβαρδιστικές εξατμίσεις από τα μηχανάκια, που δεν έχουν ιερό και όσιο. Βέβαια, για να γίνουν όλα αυτά, απαιτείται πολιτική βούληση από τη μια και ουσιαστική αστυνόμευση και σθένος για να πέφτουν τα πρόστιμα, πράγμα δύσκολο στην ελληνική επαρχία, όπου πριν πάει η αστυνομία, έχει ειδοποιηθεί ο φίλος, του φίλου, ω φίλε, να μαζέψει τις ξαπλώστρες ή να κατεβάσει τα ντεσιμπέλ, κλπ, κλπ. Δυο, τρεις φορές αν έπεφταν τρανταχτά πρόστιμα, το μήνυμα θα περνούσε. Α, ξέχασα να σας πω ότι στο πέρασμά μου από τις προαναφερθείσες υπηρεσίες, υπήρξε άτομο που με ευγένεια, είναι αλήθεια, και μεγάλη απορία, με ρώτησε γιατί μ’ ενδιέφερε εκείνη η πλακόστρωση. Δυστυχώς η αντίληψη του ‘’μωρέ, κοίτα τα δικά σου και μην ανακατεύεσαι στα κοινά, δε βγαίνει τίποτα’’ είναι ευρέως διαδεδομένη στην ελληνική κοινωνία. Δεν κατέχομαι από καμία αντιπολιτευτική διάθεση, δεν ψηφίζω καν εδώ, έχω μόνο καταγωγή και εξοχικό και παραθερίζω, ενώ συχνά έρχονται φίλοι. Μεταφέρω λοιπόν την αίσθηση του τουρίστα, για την οποία θέλω να πιστεύω ότι ο δήμος ενδιαφέρεται. (Εκτός αν ενδιαφέρεται μόνο για ψήφους). Γιατί κακά τα ψέματα, το Κιάτο είναι κλασικό δείγμα της πλειοψηφίας των ελληνικών πόλεων, με εξαίρεση τους διατηρητέους οικισμούς: δεν έχει αρχιτεκτονική ταυτότητα, ο καθένας χτίζει ό,τι θέλει, δεν υπάρχει μια ενδιαφέρουσα κοινή αισθητική, που να σε τραβάει, όπως π.χ. το Ναύπλιο. Κι αυτό δεν αλλάζει. Σε τέτοιες περιπτώσεις όμως αξιοποιείς αυτό που έχεις. Και το Κιάτο έχει μια μεγάλη παραλία, κτίρια του Τσίλλερ, μια Αρχαία Σικυώνα και τις αποθήκες της ΑΣΟ. Τα δύο τελευταία έχουν πάρει, ευτυχώς, ήδη ένα δρόμο που μπορεί κάποτε να κάνουν το Κιάτο πολιτιστικό πόλο, πράγμα πολύ σημαντικό, πνευματικά και οικονομικά για την πόλη. Για τα του Τσίλλερ, δε γνωρίζω. Όσο για την παραλία, ας καταλάβουν και ο δήμος και οι μαγαζάτορες, ότι ο άνθρωπος των τσιμεντένιων μεγαλουπόλεων, για τις διακοπές του θέλει το διαφορετικό, την ομορφιά, τη φύση, την αίσθηση του χώματος και του βότσαλου, τη σύνδεση με τις πηγές της ζωής. Έχει ανάγκη από ψυχική ανάταση. Δε θέλει μία από τα ίδια. (Δεν είναι τυχαίο που στον κόσμο σήμερα ανθίζουν οι εναλλακτικές διακοπές). Οι ‘’αρπαχτές’’ έχουν μόνο βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα. Η ευθύνη γι αυτή τη νοοτροπία έχει βαθιές ρίζες και τα μηνύματα έρχονται από ψηλά, όπως λέει και η σχετική παροιμία. Εδώ, αντικειμενικά η ευθύνη πρωτίστως είναι του δήμου. Δικές σας, λοιπόν, οι επιλογές, συμπατριώτες! Ιδού η Ρόδος….
Κατερίνα Σταύρου Ενεργή πολίτις
Πολιτεία Σικυωνίων
8
κεντρικό θέμα
Η τοπική μας κοινωνία μετά την άρση του τελευταίου Η εικόνα στην αγορά
Το δεύτερο, σκληρό εξάμηνο lockdown λόγω πανδημίας στη χώρα μας έληξε στις αρχές Μαίου 2021, με χαλάρωση αρχικά των περιοριστικών μέτρων σε έναν Το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων με φυκουρασμένο πληθυσμό, με αυξημένο αριθμό κρου- σική παρουσία του πελάτη και χωρίς άλλα περιορισμάτων και θυμάτων, που εναπόθεσε ελπίδες στην στικά μέτρα, (χωρίς δηλαδή τη μέθοδο του click inside πολυπόθητη ανοσία λόγω των εμβολιασμών που είχαν ή του click in the shop), έγινε στις 11 Μαίου, με τα υγειονομικά πρωτόκολλα που ίσχυαν πριν ξεκινήσει. το τελευταίο κλείσιμο. Επιβλήθηκε Τη λήξη της καραντίνας συνόδε- Μέσα σε ένα τέτοιο επιπλέον για εργοδότες και εργαζόψαν τα πολλά self tests στον πληθυμενους το διαγνωστικό τεστ (self test) σμό, των οποίων η χρήση δέχτηκε κλίμα ανησυχίας μια φορά την εβδομάδα. Ταυτόχρονα μεγάλη κριτική και η αποτελεσματι- και φόβου για τα με το άνοιγμα έπαψε και η ισχύς της κότητα δέχτηκε σοβαρές αμφισβηεμβόλια, ανύπαρκτης οικονομικής ενίσχυσης που λάμβατήσεις. ναν από το κράτος, ως πληττόμενες Οι εμβολιασμοί ξεκίνησαν με ουσιαστικά ή και την πανδημία επιχειρήσεις. Οι πολύ σκεπτικισμό για το είδος και ενίοτε - συνειδητά από από ενισχύσεις αυτές κάλυπταν ένα μικρό τους πιθανούς κινδύνους των εμβολίων, ο κόσμος μπερδεμένος προ- κάποια ΜΜΕ - στρεβλής μέρος από τις πραγματικές απώλειες των καταστημάτων λιανικής. σπαθούσε να καταλάβει, η παραενημέρωσης και Η κίνηση στην αγορά εμφανίζεγωγή εμβολίων αυξανόταν, αφ’ ενός ται αναιμική, ενώ διαρκείς είναι οι χωρίς πολλά χρονικά περιθώρια κλι- φημολογιών, φτάσαμε της Διεύθυνσης Εμπορίου νικής έρευνας για πιθανές παρενέρστο τέλος της άνοιξης, έλεγχοι και της Εφορίας, πριν καλά-καλά γειες και αφ’ ετέρου, ακολουθούσε την πεπατημένη του άκρατου οικο- με ένα καλοκαίρι να μας προλάβουν οι έμποροι να δουν χρήταμεία τους… νομικού ανταγωνισμού των εταιρειπεριμένει, με το όνειρο μαΟιστα έμποροι της πόλης μας στηρίών παραγωγής. ζουν τις ελπίδες τους στο άνοιγμα Η επίτευξη της πολυπόθητης για ανάκαμψη των μετακινήσεων και στην εμποσυλλογικής ανοσίας (ή ανοσίας αγέλης), όπως μας πληροφορούν οι λοιμωξιολόγοι, ρική κίνηση του καλοκαιριού, ώστε να μπορέσουν να συνδέεται άμεσα με το ποσοστό των εμβολιασμέ- μαζέψουν ό,τι μπορεί να μαζευτεί από τις απώλειες έπεινων πολιτών. Αυτή τη στιγμή, στην αρχή του Ιου- τα από επτά περίπου μήνες αναγκαστικού κλεισίματος. νίου, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ένα ποσοστό Κάποιες ελπίδες για την τόνωση της αγοράς και 20% εμβολιασμένων πολιτών, ελπίζοντας σε ένα 50% στο τέλος Ιουνίου. Η πλειοψηφία των λοιμωξιολόγων συμφωνεί ότι θα μπορούμε να ελπίζουμε σε ικανοποιητική συλλογική ανοσία όταν οι εμβολιασμοί όλου του πληθυσμού φθάσουν το 70% ( αρκετοί μιλάνε και για 80%), χωρίς να υπολογίζουμε τα νέα μεταλλαγμένα στελέχη που εμφανίζονται και αυξάνουν τη μεταδοτικότητα της πανδημίας. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα ανησυχίας και φόβου για τα εμβόλια, ανύπαρκτης ουσιαστικά ή και ενίοτε συνειδητά από κάποια ΜΜΕ, στρεβλής ενημέρωσης, και φημολογιών, φτάσαμε στο τέλος της άνοιξης, με ένα καλοκαίρι να μας περιμένει να κάνει το όνειρο της κυβέρνησης για ανάκαμψη της οικονομίας (πώς, με τι σχέδιο, για ποιους, και με ποιους όρους για τους εργαζόμενους;), αλλά και των εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών για ανάκαμψη της αγοράς, πραγματικότητα.
της κίνησης δημιουργεί και το άνοιγμα της εστίασης που έγινε με περιορισμούς στις 3 Μαίου. Η εστίαση που δέχτηκε μεγάλο πλήγμα, ελπίζει τώρα κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου να δουλέψει χωρίς άλλα προβλήματα. Η εστίαση, μαζί με τα γυμναστήρια, είχαν την πιο μεγάλη διάρκεια στην απαγόρευση λειτουργίας, μ’ ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους του κλάδου. Τέλος, από τις 31 Μαίου άνοιξαν και τα γυμναστήρια. Ωστόσο τα αυστηρά μέτρα προστασίας και τα μέτρα προφύλαξης που είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν οι επιχειρηματίες του χώρου, δημιουργούν σκεπτικισμό και ανησυχία για την προσέλευση του κόσμου και για την απρόσκοπτη λειτουργία ενός κλάδου που δοκιμάστηκε σκληρά στην πανδημία. Όπως και να έχει, ήδη ο εμπορικός κλάδος είχε εντοπίσει από τις πρώτες μέρες του 2021 την όξυνση του οικονομικού προβλήματος των εμπόρων και είχε κάνει προς την κυβέρνηση προτάσεις που θα τους έδιναν μια ανάσα. Σε ομόφωνη ανακοίνωση της ΠΟΕ, που δημοσιεύτηκε στο φύλλο Ιανουαρίου 2021 της εφημερίδας μας, ο κλάδος των εμπόρων έκρινε ότι «τα αντισταθμιστικά μέτρα που είχε λάβει η Κυβέρνηση μέχρι τότε για τις μικρές επιχειρήσεις (1000€ ή 2000€ ανά επιχείρηση για δύο μήνες) ήταν άνισα και άδικα για τους εμπόρους. Πρότειναν δε, η απαλλαγή από τα ενοίκια να επεκταθεί χρονικά, να καλυφθούν οι πάγιες λειτουργικές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων για όσο διάστημα παραμένουν κλειστές, να διεκδικηθεί από την ΕΕ το «κούρεμα χρεών» των επιχειρήσεων.
Φύλλο 162 | Μάιος - Ιούνιος 2021
9
κοινωνία Το άνοιγμα των σχολείων μετά την καραντίνα
lockdown Επιπλέον απαίτησαν να βρεθεί λύση για τη στάση που τηρούν οι τόσο πολύ στηριγμένες από τις θυσίες του ελληνικού λαού Τράπεζες, έναντι των επιχειρήσεων(υπερβολικές χρεώσεις στις προσφερόμενες υπηρεσίες, κυρίως όμως αποκλεισμός της συντριπτικής πλειοψηφίας των μικρών επιχειρήσεων από τις υπηρεσίες τους, θέτοντας κριτήρια που δεν είναι δυνατό να καλύπτονται μετά από δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης». Προειδοποίησαν από τότε, ότι «οι άνθρωποι της αγοράς, όταν τελειώσει το υγειονομικό πρόβλημα, θα βρίσκονται έρμαια των οικονομικών επιπτώσεων και θα αποτελέσουν «παράπλευρες απώλειες». Χαρακτήρισαν δε την ανακοίνωσή τους σαν μια κραυγή αγωνίας των μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων, για το ζοφερό μέλλον που αντιμετωπίζουν, για το οποίο όπως φαίνεται σήμερα, μετά από πέντε μήνες με το άνοιγμα της αγοράς, μάλλον δεν έίχαν άδικο.
Στις 10 Μαίου, μετά τις διακοπές του Πάσχα, άνοιξαν τα νηπιαγωγεία, δημοτικά και γυμνάσια της χώρας. Τα λύκεια συνέχισαν την λειτουργία τους. Τα σχολεία άνοιξαν με τα ίδια πρωτόκολλα, όπως πριν το κλείσιμό τους, (καθολική χρήση μάσκας, καθαρισμός των σχολικών μονάδων, χρήση αντισηπτικών, χωριστά διαλείμματα, αποχώρηση από διαφορετικές εισόδους όπου υπάρχει η δυνατότητα, κλπ). Στα μέτρα αυτά προστέθηκε και η υποχρεωτική χρήση των self tests, για εκπαιδευτικούς και μαθητές. Ένα μεγάλο μέρος των εκπαιδευτικών είναι ήδη εμβολιασμένο με μία δόση ή έχει ολοκληρώσει τον εμβολιασμό, αφού το μεγαλύτερο μέρος των εκπαιδευτικών Ο μικρός αριθμός των υπαλλήλων καθαριότητας που ανήκει στις μεγαλύτερες ηλικιακά μονάδες. Στην κάλυψη διατίθεται στα σχολεία, οι αναρρωτικές άδειες που του εκπαιδευτικού προσωπικού βοήθησε και η δυνατό- προκύπτουν, σε συνδυασμό με το πρόγραμμα κατάρτητα που τους δόθηκε να εμβολιάζονται εκτός γενικής τισης του προσωπικού καθαριότητας, (αυτή την εποηλικιακής σειράς με τις αδιάθετες δόσεις εμβολίων. χή!), δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στην τήρηση των Παρόλο που τα self tests είναι υγειονομικών πρωτοκόλλων που ένα επιπλέον μέτρο προστασίας, Παρόλο που τα self tests πρέπει να εφαρμόζουν τα σχολεία. η χρήση τους παρουσιάζει δυο βα- είναι ένα επιπλέον μέτρο Η λύση που ως τώρα έχει δοθεί με σικά μειονεκτήματα. Πρώτον αμφιαπόσπαση για κάποιες ώρες προσβητούμενη αξιοπιστία. Δεύτερον, προστασίας, η χρήση σωπικού καθαριότητας από άλλες αδυναμία πραγματικού ελέγχου της τους παρουσιάζει δυο σχολικές μονάδες δεν είναι παρά πραγματοποίησης του τέστ. ένα ημίμετρο. Η παρουσία των μαθητών στα βασικά μειονεκτήματα. Υπό τις παρούσες συνθήκες, η σχολεία είναι δυνατή, σύμφωνα με Πρώτον παράταση του σχολικού έτους το νόμο, μόνον μετά από την επίδειξη κατά δέκα μέρες επιδεινώνει τα αρνητικού αποτελέσματος στη διε- αμφισβητούμενη προβλήματα. Πόσο μάλλον που νέργεια του τεστ που γίνεται μια φορά αξιοπιστία. φέτος, με την τηλεκπαίδευση δεν κάθε εβδομάδα. Για να παρακολουχάθηκαν διδακτικές ώρες, ούτε θήσει ένας μαθητής το μάθημα, Δεύτερον, αδυναμία υπήρξαν υστερήσεις στην ύλη. κάθε Δευτέρα επιδεικνύει με γρα- πραγματικού ελέγχου Αντίθετα, τα παιδιά είναι περισπτή δήλωση το αρνητικό αποτέλεσότερο κουρασμένα και από την σμα της διενέργειας του τεστ, αλλιώς της πραγματοποίησης γενικότερη κρίση του κορονοαπομονώνεται μέχρι να φύγει ή να τον του τέστ... ϊού, και από τη διαδικασία της τηπαραλάβουν οι γονείς του. Το πρόβληλεκπαίδευσης που κράτησε επί μα εδώ είναι πως οι δηλώσεις είναι χειρόγραφες και μακρόν. Όσοι έχουν εμπειρία από την σχολική τάξη δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι το τεστ έγινε πραγ- γνωρίζουν πως οι κλιματικές συνθήκες στη χώρα μας ματικά. Ένας γονιός μπορεί δηλαδή να δηλώνει συνεχώς δεν ευνοούν τη συνέχιση των μαθημάτων εν μέσω θέστη βεβαίωση το αρνητικό αποτέλεσμα ενός τέστ που ρους. Ξεκινώντας ο Ιούνιος, η μαθησιακή ετοιμότηστην πραγματικότητα μπορεί να μην έκανε ποτέ. Συνα- τα των μαθητών τείνει στο μηδέν… κόλουθα, η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων που επιτρέπουν την πρόσβαση στο σχολείο επαφίεται στη συνείδηση και την υπευθυνότητα ή όχι του κάθε γονέα. Είναι βέβαιο ότι ένα σημαντικό μέρος των μαθητών/τριών δηλώνει ψευδώς την πραγματοποίηση των τεστ. Στα σχολεία του Κιάτου, το διάστημα αυτό παρουσιάστηκε θέμα με την καθαριότητα των σχολικών μονάδων, αφού το προσωπικό καθαριότητας του δήμου παρακολουθεί επιμόρφωση που καλύπτει το σύνολο του εργασιακού του ωραρίου, με αποτέλεσμα τα σχολεία να μένουν υγειονομικά εκτεθειμένα.
Πολιτεία Σικυωνίων
10
με λίγα λόγια
Έτσι (ΔΕΝ) είναι, αν έτσι νομίζετε
Παρακολουθώντας όσα καταιγιστικά συμβαίνουν στη χώρα μας τούτες τις μέρες που “ο άνεμος μας κυνηγάει”, μου ήλθε στο νου ο τίτλος του θεατρικού έργου του Λουίτζι Πιραντέλλο “Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε”. Το έργο είναι μια πραγματεία για τον υποκειμενισμό της αλήθειας, για την πραγματικότητα, όπως την εισπράττει ο καθένας μας χωριστά για να καταλήξει στο τέλος ο συγγραφέας στο συμπέρασμα, ότι τα πράγματα μπορεί να είναι έτσι, αλλά και αλλιώς. Ισχύει όμως πάντα αυτό, ή μήπως τα πράγματα “΄Ετσι είναι γιατί έτσι βολεύει κάποιους να νομίζουμε”; Γιατί πρέπει να ασπαστούμε την εικόνα που μας πλασάρουν για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα του 2021, σβήνοντας από τη ιστορική μνήμη μας λαικές κατακτήσεις, παραδόσεις, έννοιες εγκλωβισμένες επί αιώνες στο εθνικό DNA μας; Όχι! ΔΕΝ είναι έτσι ο σεβασμός στην πολιτιστική κληρονομιά μας! Δεν εκφράζεται με το τσιμεντοστρώσιμο του ιερού βράχου της Ακρόπολης, καλύπτοντας κομμάτι της ιστορίας που κουβαλά κάθε πέτρα του. Και γιατί; Την απάντηση την πήραμε μόλις στέγνωσε το τσιμέντο. Παραχωρήθηκε ο ιερός βράχος στον γαλλικό οίκο μόδας Dior, για να γίνει πασαρέλα για την κολλεξιόν του (πως θα περπατούσαν τα μοντέλα με τα τακούνια στις πέτρες;)!!!!! Παραχωρήθηκε είπα; Λάθος! Ενοικιάστηκε,ακριβέστερα, έναντι του....ιλιγγιώδους ποσού των 270.000€, για να φιλοξενήσει 150 άτομα, συνεργεία και μοντέλα, για το λαμπερό σόου! Τόσο βγάζει στο σφυρί την Ακρόπολη η κυβέρνηση. “Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο, γεμάτο αναμνήσεις φορτωμένο” που λέει το λαικό άσμα. Ζήσαμε να το δούμε κι αυτό για δεύτερη φορά, 70 χρόνια μετά το 1951, τα μοντέλα του Dior μπροστά στις Καρυάτιδες, αλλά τότε κουμάντο έκανε στην Ελλάδα ο τοποτηρητής των Αμερικανών, Πιουριφόι, όχι κυβέρνηση μεταπολιτευτική που ορκίζεται στο όνομα της πολιτιστικής της ευαισθησίας (λέμε, τώρα). Για να μην πούμε για τους επιστήμονες αρχαιολόγους του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) που έδωσαν τις ευλογίες τους για την απαξίωση του μνημείου Παγκόσμιας κληρονομιάς μας. Θυμίζουμε, ότι πριν από δύο χρόνια το ΚΑΣ απέρριψε ομόφωνα την πρόταση του ιταλικού οίκου μόδας Gucci να πραγματοποιήσει επίδειξη μόδας μπροστά από το μνημείο, παρ’ ότι ο Gucci προσέφερε 2.000.000€, γιατί «δεν συνάδει με το χαρακτήρα του». Τί άλλαξε τώρα; Βρείτε το, δεν είναι δύσκολο. Αίσχος! Τα εγκλήματα έχουν όνομα, όπως και οι εγκληματίες. ΔΕΝ είναι έτσι ο σεβασμός στην εργασία, όπως με υπερηφάνεια μας τον παρουσιάζει στο νόμο του ο υπουργός κ. Χατζηδάκης, κάνοντας λάστιχο την εργασία με
ουσιαστική κατάργηση του 8-ωρου, διπλασιάζοντας τις υπερωρίες στις 120 ή και 150 ώρες ετησίως, υποχρεώνοντας τους εργαζόμενους σε δεκάωρη εργασία ενώ θα αμείβονται για οκτώ ώρες, καταργώντας την επαναπρόσληψη του εργαζόμενου, στην περίπτωση που έχει κριθεί δικαστικά ως άκυρη η απόλυσή του, ενώ από την άλλη περιορίζονται σημαντικά οι αποζημιώσεις που επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις. «Ο εργοδότης, ακόμα και αν παράνομα απέλυσε τον εργαζόμενο της επιχείρησης, δεν θα έχει την υποχρέωση επαναπρόσληψης, αλλά θα μπορεί να δώσει ορισμένους μισθούς, ως αστική ποινή, και μόνο στην περίπτωση που το επιτρέπει η οικονομική κατάσταση της επιχείρησης», ή βάζοντας προσκόματα στις συλλογικές συμβάσεις διευκολύνοντας έτσι τις ατομικές συμβάσεις εργασίας που χρόνια απαιτεί ο ΣΕΒ ενώ περιορίζεται δραστικά τη λειτουργία των συνδικάτων (Τα παραπάνω στοιχεία για το νομοσχέδιο Χατζηδάκη τα έγραψαν τα φιλοκυβερνητικά ΝΕΑ) ΔΕΝ είναι έτσι ο σεβασμός στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, όταν με την αλλαγή του εκλογικού νόμου για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που προωθεί η κυβέρνηση οδηγούνται σε μαρασμό δήμοι και κοινότητες, με την κατάργηση της απλής αναλογικής, με μέτρα που οδηγούν σε υπερεξουσίες Περιφερειαρχών και Δημάρχων, στην εξαφάνιση των μικρότερων και ανεξάρτητων παρατάξεων (επαναφορά του 3% για είσοδο παράταξης στα Τοπικά Συμβούλια) και εμποδίζουν τη συμμετοχή των πολιτών σε ανεξάρτητους συνδυασμούς. Όχι, αυτό δεν είναι δημοκρατία, γιατί δήμος σημαίνει λαός και κάθε σύστημα που αφαιρεί από τον λαό την εξουσία (το κράτος), είναι ενάντια στον ίδιο το λαό. ΔΕΝ είναι έτσι ο σεβασμός στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ύψιστη υποχρέωση του κράτους προς τους πολίτες του, όταν η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως όπλα διατήρησης της εξουσίας της στρατιά ΜΜΕ, χρηματοδοτώντας τα χωρίς αιδώ για να παρουσιάζουν, κουκουλώνοντας ατασθαλίες, μια εικονική πραγματικότητα αντάξια ενός Truman show. Θα μου πείτε, μα η κυβέρνηση δεν κάνει παρά αυτά που πιστεύει, γιατί αυτά συνάδουν με την ιδεολογία της. Το είχε πει επανειλημμένα άλλωστε και ο ινστρούχτορας της, υπουργός Μάκης Βορίδης “Υπάρχουν δύο ιδεολογίες η δική μας και η άλλη, που πρέπει να εξαφανίσουμε”. Άρα καλά κάνουν αφού έσι νομίζουν. Εμείς οι άλλοι, που δεν πιστεύουμε πως είναι έτσι και νομίζουμε ότι αξίζουμε ένα καλύτερο μέλλον, πότε θα σταματήσουμε να βάζουμε τα χεράκια μας και να βγάζουμε τα ματάκια μας;
Κυριακή Μαυραγάνη
Φύλλο 162 | Μάιος - Ιούνιος 2021
11
ζωοφιλία
Εμείς και τα ζώα
Αδέσποτα
του Αντρέα Καρβουντζή
Τον Γενάρη και τον Φλεβάρη, ως γνωστόν, ζευγαρώνουν οι γάτες. Κι απ’ το τέλος του Μάρτη ως τον Απρίλη αρχίζει το βασανιστήριο κι η αγωνία για όσους δεν μπορούν να προσπεράσουν τα παρατημένα ζώα στα χωράφια, στους κάδους απορριμμάτων ή στις άκρες των δρόμων. Πάνε να περπατήσουν ή πάνε μια βόλτα τα σκυλιά τους και δεν ξέρουν τι θα συναντήσουν…. Είναι αρχέγονη βιολογική συνήθεια να ζευγαρώνουν οι γάτες τέτοια εποχή. Κι είναι επίσης παλιά συνήθεια πολλών ανθρώπων να εγκαταλείπουν τα νεογέννητα μωρά των ζώων τους όπου βρουν. Οι γάτες κάνουν αυτό που τους επιβάλλει το βιολογικό τους ένστικτο. Ζευγαρώνουν και γεννούν. Εκείνους όμως τους ανθρώπους που εγκαταλείπουν τα νεογέννητα, αλήθεια, ποιο ένστικτο τους καθοδηγεί; Υπάρχουν οι άνθρωποι που με τη στάση τους δημιουργούν το πρόβλημα των εγκαταλελειμμένων ζώων. Υπάρχουν κι εκείνοι που στέκονται αδιάφοροι και μπορούν να προσπεράσουν τρία, τέσσερα μωρά που κλαίνε παρατημένα και να συνεχίσουν τη βόλτα τους, σα να μην έγινε τίποτα. Υπάρχουν τέλος κι όσοι δεν μπορούν να αφήσουν σ’ έναν αργό και βασανιστικό θάνατο τα πιο αθώα πλάσματα του θεού, σ’ όποιο είδος κι αν ανήκουν. Τα μαζεύουν από τις άκρες των δρόμων, από τα χαντάκια, από τα χωράφια, ακόμα κι από τους κάδους των απορριμμάτων, πριν περάσει το απορριμματοφόρο. Σας φαίνεται φυσιολογική αυτή η σκληρότητα; Σας ακούγεται ως ανθρώπινη και πολιτισμένη συμπεριφορά; Παρόλο που ξέρω ότι δεν τους ενδιαφέρει, εκείνους που εγκαταλείπουν έτσι τα ζώα, θα προσπαθήσω να πω εδώ τι σημαίνει για κάποιους άλλους να αναλαμβάνουν τις δικές τους ευθύνες. Μπορεί κάπου στο τέλος της παραγράφου να ξυπνήσει μέσα τους κάτι από εκείνο το νόημα που έχει η λέξη φιλότιμο. Τα μαζεύεις λοιπόν από το δρόμο. Να δεσμεύσεις ένα χώρο στο σπίτι για να είναι ασφαλή. Να ζεστάνεις αυτό τον χώρο και το στρωματάκι τους με θερμοφόρες γιατί κρυώνουν. Ξεκινάς να τα ταίζεις με μπιμπερό και ειδικό γάλα κάθε τρεις ώρες, μέρα-νύχτα, άσχετα αν αύριο έχεις να πας στη δουλειά. Μετά από κάθε γεύμα να ασχοληθείς με το καθένα, να τους κάνεις μαλάξεις για να αφοδεύσουν και να ουρήσουν, αλλιώς θα σκάσουν. Αυτά που θα έκανε η μάνα τους δηλαδή. Να παρακολουθείς αν είναι καλά, να μιλήσεις με τον κτηνίατρο, να τα εξετάσει, να πάρεις θεραπεία για κάθε τους πρόβλημα. Να τα περάσεις σταδιακά στη στερεά τροφή. Και τέλος, αφού τα μεγαλώσεις και δεθείς μαζί τους, να ψάξεις αναδόχους που θα τους εξασφαλίσουν μια καλή ζωή. Γιατί δεν μπορείς να τα κρατήσεις. Γιατί πόσα ζώα να κρατήσεις… Να μην πω για τα έξοδα που πρέπει να κάνεις, έχεις δεν έχεις. Κι όλα αυτά γιατί κάποιοι δεν στείρωσαν το ζώο τους και μετά, για να ξεμπερδέψουν, φόρτωσαν το πρόβλημά τους σ’ όσους δεν έχουν τη δικής τους αναισθησία.
Παλιά έμενα στην Νεράντζα. Είχα τα παιδιά μικρά, με τις ευαισθησίες που έχουν τα παιδιά απέναντι στα ζώα και που, ευτυχώς, τις διατήρησαν ως σήμερα. Εκεί είχαμε άλλο πρόβλημα, εισαγόμενο. Μετά από κάθε Πάσχα, όταν έφευγαν οι Αθηναίοι από τα εξοχικά τους, άφηναν πίσω τους τέσσερα –πέντε σκυλάκια. Τα ’βλεπες να τριγυρνούν στους δρόμους φοβισμένα, χαμένα, με τα λουράκια τους ακόμα, μες στα μάτια τους όλη η δυστυχία του κόσμου. Ωραία ζώα, που ’χαν την ατυχία να βρεθούν στα λάθος χέρια. Τα πήραν, έκαναν το κέφι τους, τα βαρέθηκαν και τ’ άφησαν στους πέντε δρόμους. Η δικαιολογία έτοιμη για το παιδί που θα ρωτούσε. Άλλοι πάλι προτιμούν να τα εγκαταλείπουν στα βουνά και στις ερημιές. Ρωτήστε τους βοσκούς ή τους κατοίκους των ορεινών περιοχών και θα σας πουν… Και τι να κάνεις; Να φροντίσεις να ’χουν νερό, ξηρά τροφή και να προσεύχεσαι για την αβέβαιη, αλλά προδιαγεγραμμένη, αργά ή γρήγορα, μοίρα τους. Όσοι κάνουν το λάθος να τα «μαζέψουν», να τα ταίσουν, να τα στειρώσουν, να κάνουν δηλαδή ό,τι θα ’πρεπε να κάνει το αφεντικό τους ή ο δήμος, βρίσκουν τον μπελά τους στο τέλος από την γειτονιά. Ολόκληρες γειτονιές να βρίσκονται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου γι’ αυτό το θέμα. Να κινδυνεύουν σχέσεις και να κόβονται «καλημέρες». Όλη η πόλη είναι γεμάτη αδέσποτα. Στις γειτονιές, στο κέντρο, στις πλατείες και στους πεζόδρομους. Και τι κάνει ο δήμος που παίρνει χρήματα από το κράτος για να δημιουργήσει δομές και για να φροντίζει τα αδέσποτα; Μάλλον τίποτα. Πού πάνε αυτά τα ποσά; Ποιος να ξέρει… Εξ όσων γνωρίζω, η μόνη περίοδος που ο δήμος είχε πολιτική για τα αδέσποτα, ήταν όταν ήταν στο συμβούλιο η κ. Ελένη Παπαθανασίου. Το γράφω προς τιμήν της, γιατί πρέπει να τα λέμε κι αυτά. Όταν έπαψε να ασχολείται με τα κοινά, ξαναγύρισε κι ο δήμος στην συνηθισμένη αδράνεια. Δεν βρέθηκε κανείς να την αντικαταστήσει, να συνεχίσει. Η διαχείριση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων είναι ένας δείκτης της πολιτισμικής μας στάθμης. Κι εδώ η στάθμη είναι τόσο χαμηλά, που δεν φαίνεται. Τόσες χώρες, τόσες πόλεις έλυσαν το πρόβλημα με ανθρώπινο τρόπο. Δεν τα «εξαφάνισαν». Γιατί δεν ευθύνονται τα αδέσποτα για την μοίρα τους αλλά η αδιαφορία και η νοοτροπία μας. Αυτή είναι που γεννά το πρόβλημα κι επειδή δεν αλλάζουμε, δεν βρίσκουμε ποτέ τη λύση.
Πολιτεία Σικυωνίων
12
στήλη
Κ.Μ.
3.«έχει ανοίξει η εστίαση και ένα από τα πρώτα πράγματα που βλέπουμε είναι ότι δεν μπορούν να βρουν υπαλλήλους τα μαγαζιά για να δουλέψουν. Το ίδιο μας λένε και οι τουριστικές επιχειρήσεις.Εμείς δεν έχουμε πει ότι αιωνίως θα στηρίζουμε τους ανθρώπους για να μη δουλεύουν. Τους στηρίζουμε για να βρουν δουλειά (!!!;;;;;;;). Καμία φορά η συνεχόμενη λήψη επιδομάτων μειώνει την ανάγκη για εργασία. Σου λέει κάποιος “παίρνω το επίδομα, παίρνω και κάτι ‘μαύρα’ και είμαι καλά“.... Ξαναπιάνουμε δουλειά” είναι το μήνυμα».
τάδε έφη 1.«Οι εφοπλιστές δεν χρειάζονται την κυβέρνηση, δεν χρειάζονταιτο υπουργείο, δεν χρειάζονται την ΙΜΟ (International Maritime Organisation) ούτε τον πρωθυπουργό, έχουν χε..ένο τον πρωθυπουργό,γι’ αυτούς δεν έχει καμία χρησιμότητα. Γιατί; Επειδή η ναυτιλία δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να κερδίσει ένας πλοιοκτήτης στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν φορτία, δεν υπάρχουν ναυλοσύμφωνα, τίποτα στην Ελλάδα, μόνο τα γραφεία μας είναι εδώ. Το 80% των πλοίων τους έχουν ξένη σημαία. Δεν τους νοιάζει η ελληνική σημαία».
τάδε έφη
ο εφοπλιστής Πάνος Λασκαρίδης σε βιντεοσκοπημένη συνέντευξη στο πλαίσιο της έρευνας του δημοσιογραφικού οργανισμού European Investigative Collaboration για τις παραβιάσεις των περιβαλλοντικών όρων από εφοπλιστές. Το σχετικό απόσπασμα, μάλιστα, προβλήθηκε σε τάμπλετ από τους δημοσιογράφους του οργανισμού στον υπουργό Ναυτιλίας, Γιάννη Πλακιωτάκη, ο οποίος μετά από παύση δευτερολέπτων, απάντησε πως «η ελληνική κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ένα σταθερό θεσμικό πλαίσιο για την ελληνική ναυτιλία ώστε έχει τόσο μεγάλη πρόοδο την τελευταία δεκαετία». Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε! Μετά τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε, ο εφοπλιστής μίλησε για «δηλώσεις που έγιναν σε δίκτυο ανεκδιήγητων Πορτογάλων δημοσιογράφων, που διέρρευσαν από διάφορους παραναυτιλιακούς κύκλους και ο μόνος σκοπός τους είναι να αμαυρώσουν τόσο τη δική μου εικόνα...». Μα γιατί διαψεύδετε τον εαυτό σας κύριε εφοπλιστή μου, την αλήθεια είπατε, που την ξέρουμε όλοι εδώ από την εποχή του Ωνάση, το χρήμα δεν έχει πατρίδα.. Αλλο αν η έκρηξη ειλικρίνειας σας, χαλάει την εικόνα που η κυβέρνηση και άλλοι συνάδελφοι σας θέλουν να μοστράρουν σε μας τους ιθαγενείς.
2.”Δεν μειώνεται το εισόδημα, απλώς αντί λεφτά, θα πληρώνεστε με ρεπό”
τάδε έφη
ο υπουργός κύριος Χατζηδάκης σε τηλεοπτική του συνέντευξη, επιχειρηματολογώντας υπερηφάνως, υπερασπίζοντας το πνευματικό του τέκνο, το όμώνυμο σχέδιο νόμου για την εργασία που κατέθεσε στη Βουλή και που αντιμετώπισε την αντίδραση της αντιπολίτευσης με ομοβροντίες ψεμάτων ότι δήθεν μειώνεται, λέει, το εισόδημα των εργαζομένων, όταν αντί για Ευρώ, λέει,πληρώνονται με ρεπό. Σα δε ντρέπονται οι ψεύτες! Λες και δεν μπορούν οι εργαζόμενοι να πάνε στο σούπερ μάρκετ και όταν τελειώσουν τα Ευρώ, να δείχνουν το χαρτί με τα ρεπά τους. Άσε που θα τους δίνεται η δυνατότητα να ξεκουράζονται που και που.Αλλά τί να περιμένεις από άσχετους και εμπαθείς πολιτικούς αντιπάλους κύριε Χατζηδάκη μου! Τί αντιπολίτευση σας έτυχε, τους άτυχους!
ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, μιλώντας στον «Ant1», υπενθυμίζοντας μας για ακόμη μια φορά, ότι όχι μόνο θα πρέπει να λένε «ευχαριστώ», όσοι άνεργοι έμειναν τόσους μήνες με επίδομα 534 ευρώ, αλλά θα πρέπει να πάψουν να επαναπαύονται στο ‘ιλιγγιώδες’ αυτό ποσό και να δουλέψουν. Μα τι σπίρτα“αρίστους” υπουργούς έχει αυτή η κυβέρνηση! Βρε αθεόφοβοι, με τι θράσος μιλάτε στους άνεργους για δουλειές όταν η πολιτική σας ευθύνεται για την ανεργία και για “ιλιγγιώδη” επιδόματα 534€/το μήνα και όταν δεν έχετε ιδέα πώς είναι να ζεις οικογένεια με αυτά τα λεφτά; 4.”Το μόνο σίγουρο είναι ότι η νέα συλλογή του ιστορικού γαλλικού οίκου θα φέρει έντονο το ελληνικό άρωμα, καθώς η επέτειος των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση ενέπνευσε την καλλιτεχνική επιμελήτρια του γαλλικού οίκου μόδας Maria Grazia Chiuri να επιστρέψει στη χώρα μας ύστερα από 70 χρόνια μετά την ιστορική φωτογράφιση των ρούχων του Christian Dion στον Παρθενώνα. Είναι διεθνώς γνωστό ότι ο κόσμος της μόδας φλερτάρει με το μοναδικό σύμβολο του παγκόσμιου πολιτισμού και Μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ουνέσκο, την Ακρόπολη».
τάδε έφη
ο αντικειμενικός, ανεξάρτητος, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, ο θεματοφύλακας του ελληνικού αρώματος, της ελληνικής φινέτσας που συνδυαζόμενα με την επανάσταση του -21 θα δώσουν την αναγκαία ώθηση για την εκτόξευση της ελληνικής οικονομικής ανάπτυξης και θα κάνουν την Ακρόπολη γνωστή στα πέρατα του Γαλαξία. Μόνο ας τους πει κάποιος από τους κυβερνητικούς χορηγούς τους να κρατήσουν λίγο χαμηλό προφίλ, γιατί το Βρεττανικό Μουσείο θα...σηκώσει όλο τον βράχο της Ακρόπολης για να τον προφυλάξει! Τι ζούμε,Παναγία μου!
Φύλλο 162 | Μάιος - Ιούνιος 2021
13
βιβλίο
ιστορική επικαιρότητα
Για την άλωση της Πόλης
Μια παράφορη ερωτική σχέση ανάμεσα σε μια κυρία της αγγλικής Αυλής και έναν Έλληνα αγωνιστή. Δύο διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται στον αγώνα για την ελευθερία. Ο Γιάννης Μπάρτζης υπογράφει ένα ιστορικό μυθιστόρημα όπου μέσα από μία θυελλώδη ερωτική ιστορία ξετυλίγεται παράλληλα η δράση σημαντικών προσωπικοτήτων της ελληνικής επανάστασης, οι οποίες ενήργησαν κυρίως εκτός Ελλάδος και συνετέλεσαν στην αναγνώριση και στην ίδρυση του ελληνικού κράτους. ΚΡΙΝΟΛΙΝΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΑΓΑΝΙ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ
Ένα συγκλονιστικό κείμενο γραμμένο από τον Φώτη Κόντογλου μας θύμισε η φίλη μας Νατάσσα Ζούζουλα με την ευκαιρία της άλωσης της Πόλης. Διαβάστε το, αξίζει!
αγγελίες ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΖΗΤΩ ΕΡΓΑΣΙΑ ως υπάλληλος γραφείου (γραμματέας), πωλήτρια καταστήματος. Πληροφορίες κ. Αναστασία τηλ. 6940877925 ΕΡΓΑΣΙΑ Κύριος 48 ετών ΖΗΤΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΡΓΑΣΙΑ. Πληροφορίες τηλέφωνο 6944910042 ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ αναλαμβάνει υπεύθυνα τη φύλαξη παιδιών και τη φροντίδα ηλικιωμένων ατόμων. Τηλ. 6957905749 (απογευματινές ώρες) Η RAP MEDIA εταιρεία επικοινωνίας με έδρα την Κόρινθο, αναζητά άτομο για τεχνικό - καμεραμάν με γνώσεις σε προγράμματα μοντάζ, γραφιστικής και σε social media. Αποστολή βιογραφικών: info@rapmedia.gr | Πληροφορίες: 27410 74488 Το ΚεΔιαΚ (Κέντρο Διατήρησης Κληρονομιάς) ζητάει Αρχειονόμο - Βιβλιοθηκονόμο για καταγραφή και ταξινόμηση αρχειακού υλικού και αντικειμένων στην Κορινθία. Αποστολή βιογραφικών: info@kediak.gr | Πληροφορίες: 6945558888 Λογιστικό γραφείο με έδρα στο Κιάτο που δραστηριοποιείται στην παροχή Λογιστικών, Φοροτεχνικών Υπηρεσιών και Οικονομικών Συμβουλών ζητεί Λογιστή για πλήρη απασχόληση με εμπειρία στην τήρηση Γ κατηγ. Βιβλίων. ΤΗΛ. 6974839833 ΠΩΛΗΣΕΙΣ | ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΙΣ ΠΩΛΕΙΤΑΙ Ή ΑΝΤΑΛΛΑΣΣΕΤΑΙ νεόδμητο διαμέρισμα 50 τ.μ. στην παραλία Νεράντζας (Βέλο), 50 μ. από τη θάλασσα με διαμέρισμα στην Αθήνα. Χριστίνα Παπαντωνίου. Τηλ. 6976457556. e-mail: christina.papantoniou@yahoo.com ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ 1. Μονοκατοικία διόροφη 145 τ.μ. εντός οικισμού με 225 τ.μ. οικόπεδο στο Σούλι. 2. Ελαιοτεμάχιο 1400 τ.μ. στη θέση Τσάκριζα με πρόσοψη επί της Ε.Ο. Κιάτου - Στυμφαλίας. Πληροφορίες τηλ. 6974253650. ΠΩΛΕΙΤΑΙ οικόπεδο 600 τ.μ. στα Ταρσινά, άρτιο, οικοδομήσιμο τα 200 τ.μ.με πρόσοψη στον επαρχιακό δρόμο Ταρσινών -Στιμάγκας, με απεριόριστη θέα του Κορινθιακού. Πληροφορίες στο τηλ. 6944548177. ΠΩΛΕΙΤΑΙ οικόπεδο στα Ίσθμια Κορινθίας 2.200 τ.μ. σε πλαγιά, με πανοραμική θέα προς Σαρωνικό και Κορινθιακό. Νερό Λουτρακίου. Τηλ. 6944832683 και 6944288024. ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ Χώρος 1200 τ.μ. μετά το LIDL (πρώην μαρμαράδικο Δέδε). Πληροφορίες στο τηλ. 6974074601 ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ Διαμέρισμα 40 τ.μ. επιπλωμένο για σεζόν ή χρόνο στο Κάτω Διμηνιό Τηλ. 6932-575304 ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ στο Κιάτο επαγγελματικός χώρος 1200 τ.μ., κτίριο σε οικόπεδο 10 στρεμμάτων περιφραγμένο, με πρόσοψη 90 μέτρων επί της Ν.Ε.Ο. Αθηνών-Πατρών με φως-νερό-τηλέφωνο κατάλληλο για όλες τις δουλειές. Τιμή πολύ λογική. Τηλ. 6973667221. ΠΩΛΕΊΤΑΙ αναπηρικό αμαξίδιο, βαρέως τύπου, αμεταχείριστο, για χρήση έως 180 κιλά, με άνετο κάθισμα 51 cm. Πληροφορίες: 6942830082 ΠΩΛΕΊΤΑΙ αγροτεμάχιο στην περιοχή Βαλτσέικα Πασίου (5 λεπτά από το σταθμό του προαστιακού). Το εν λόγω αγροτεμάχιο αποτελείται από 4 στρέμματα ελιές, περίπου 70 ρίζες. Είναι μη οικοδομήσιμο, αρδευόμενο, τα δέντρα υγιή και παραγωγικά, η πρόσβαση είναι εύκολη και διαθέτει και μερικά εσπεριδοειδή επίσης σε καλή κατάσταση. Η τιμή του ειναι 16.000€. Πληροφορίες 6977253131 κ. Ελένη
«Σὰν σήμερα πάρθηκε ἡ Πόλη ἀπ᾿ τὸν σουλτὰν Μεμέτη στὸ 1453, μέρα Τρίτη, βγαίνοντας ὁ ἥλιος. Μιὰ τέτοια ἱστορία δὲ μπορεῖ νὰ τὴ γράψῃ ἄξια κανένας· δὲν πιστεύω νὰ βρίσκεται τέτοιος μεγάλος μάστορης. Κανένας, ἂς ἤτανε κι ὁ ἴδιος ὁ Ὅμηρος, ποὺ τραγούδησε μὲ λόγια σὰν κοτρώνια τὸν φημισμένον ἐκεῖνο πόλεμο τῆς Τρωάδας. Κείνη τὴ μέρα, ποὺ δὲν πρέπει νὰ λογαριαστῇ μηδὲ στὶς μέρες τῶν χρονῶν, μηδὲ στὶς μέρες τῶν μηνῶν, παρὰ νὰ τὴ σκεπάσῃ σκοτάδι, ὅπως λέγει ὁ Ἰὼβ γιὰ τὴ μέρα ποὺ γεννήθηκε, ὁ φόβος ποὔπιασε τοὺς ἀνθρώπους ἤτανε τέτοιος, ποὺ τρεῖς καὶ τέσσερες γενιὲς δὲ φτάξανε γιὰ νὰ συνεφέρουνε. Ἀκόμα καὶ σήμερα, σὰ διαβάζει κανένας ὅσα γράψανε οἱ ἱστορικοὶ ἐκεινοῦ τοῦ καιροῦ, εἶνε στιγμὲς ποὺ τρέμει στ᾿ ἀλήθεια, σὰ νὰ βρίσκεται ὁ ἴδιος μέσα στὴν Πόλη, κι᾿ ὥρα μὲ τὴν ὥρα περιμένει νὰ δῇ τοὺς Τούρκους νὰ σφάξουνε τὸν κόσμο μπροστὰ στὰ μάτια του. Ἀναλόγως τὰ μεγαλεῖα, ποὺ εἶδε αὐτὴ ἡ φημισμένη Κωνσταντινούπολη, ἀναλόγως τὰ χίλια χρόνια πὤξησε, ἀναλόγως στάθηκε καὶ τὸ ψυχομαχητό της. Ὅλος ὁ κόσμος ταράχτηκε· στὰ πειὸ ξέμακρα μέρη τῆς χριστιανωσύνης ἀκούστηκε ὁ βρόντος πὤκανε τὸ κορμί της σὰν ἔπεσε ἄψυχο ἀνάμεσα ἀνατολὴ καὶ δύση. Δὲ μιλῶ σὰ ρωμιός· μιλῶ σὰν ἄνθρωπος γιὰ μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ σκληρὲς συμφορὲς ποὺ πέρασε ἡ ἀνθρωπότητα. Θεριὸ πρέπει νἆνε κανένας γιὰ νὰ μὴ δακρύσῃ τὸ μάτι του. ........... Τὸ τέλος τῆς Πόλης φαίνεται ἀκόμα πειὸ λυπητερὸ ἅμα συλλογισθῇ κανένας πῶς χαλάσθηκε τὸ μήνα Μάη, τὶς μέρες ποὺ μοσκοβολούσανε οἱ πασκαλιὲς κ᾿ οἱ τριανταφυλλιές».
*Το εικαστικό είναι του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, η Άλωση της Πόλης **Φώτης Κόντογλου. Μικρασιάτης λογοτέχνης, ζωγράφος και αγιογράφος, από τα επίλεκτα μέλη της γενιάς του ‘30, που αναζήτησε την ελληνικότητά της μέσα από την επιστροφή στις ρίζες. Μαθητές του υπήρξαν οι διακεκριμένοι ζωγράφοι Σπύρος Βασιλείου, Γιάννης Τσαρούχης και Νίκος Εγγονόπουλος
Πολιτεία Σικυωνίων
14
αφιέρωμα ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ
Ερνέστος Τσίλλερ Γνωστές και άγνωστες πτυχές της ιστορίας του
Το παρακάτω αφιέρωμα προέκυψε με αφορμή το φωτορεπορτάζ στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας με φωτογραφίες κτηρίων του πρώτου μισού του 20ου αιώνα στο Κιάτο, ανάμεσα στις οποίες δέσποζε το νεοκλασικό του Τσίλλερ. Σκοπός μας είναι να φωτίσουμε άγνωστες πτυχές της ζωής και της προσωπικότητας ενός φιλέλληνα αρχιτέκτονα, που άφησε έντονο αποτύπωμα στην Ελλάδα αλλά και στην πόλη μας. Ο Ερνέστος Τσίλλερ γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1837 στη Γερμανική επαρχία της Σαξονίας και ήταν ο πρωτότοκος γιος του οικοδόμου και μετέπειτα εργολάβου και γαιοκτήμονα, με σπουδές αρχιτεκτονικής, Κριστιάν Τσίλλερ. Είχε εννέα αδέλφια (τέσσερις αδελφούς και πέντε αδελφές), και τόσο ο ίδιος, όσο και άλλοι τρεις από τους αδελφούς του δραστηριοποιήθηκαν επαγγελματικά με την αρχιτεκτονική . Το 1855 ο Τσίλλερ εισήλθε στη Βασιλική Σχολή Οικοδομικών Κατασκευών της Δρέσδης, όπου σπούδασε αρχιτεκτονική. Μετά την αποφοίτησή του το 1858, έχοντας ενδιάμεσα τιμηθεί με δύο μετάλλια για τις επιδόσεις του, εγκαταστάθηκε στη Βιέννη, όπου προσελήφθη ως σχεδιαστής στο αρχιτεκτονικό γραφείο του διάσημου Δανού Θεόφιλου Χάνσεν, εξέλιξη που καθόρισε την μετέπειτα επαγγελματική του πορεία. Τον Ιανουάριο του 1861, ο Τσίλλερ ταξίδεψε μαζί με τον Χάνσεν για πρώτη φορά στην Αθήνα, και το 1868 επέστρεψε στην Ελλάδα για να εργαστεί ως ανεξάρτητος αρχιτέκτονας. Η προσωπική φιλία που δημιούργησε με τον βασιλιά Γεώργιο Α΄ και η δημοφιλία του στην αστική τάξη του ελληνικού κράτους, ενίσχυσαν την φήμη του με αποτέλεσμα να αναλάβει εκατοντάδες παραγγελίες για την ανέγερση δημοσίων κτιρίων καθώς και ιδιωτικών κατοικιών και επαύλεων. Υπολογίζεται ότι κατά τη διάρκεια της ζωής του ανέλαβε την σχεδίαση και κατασκευή τουλάχιστον πεντακοσίων (500) κτιρίων]. Παράλληλα, αναφέρεται πως συνέβαλε στην δενδροφύτευση του λόφου του Λυκαβηττού.
Μέγαρο Τουρνάκη Την περίοδο 1864-1869 ασχολήθηκε εντατικά με την αρχαιολογία. Πραγματοποίησε ανασκαφές για την ανακάλυψη του Παναθηναϊκού Σταδίου, έχοντας νωρίτερα αγοράσει την έκταση για τον συγκεκριμένο σκοπό Πραγματοποίησε επίσης αρχαιολογικές έρευνες στη Μικρά Ασία για την ανεύρεση της Τροίας. Ήταν ο Τσίλλερ που οδήγησε τον Σλήμαν στην Τροία του Όμηρου. Ο Τσίλλερ το 1876, παντρεύτηκε με τη σολίστ πιάνου και συνθέτρια Σοφία Δούδου, κόρη του Έλληνα επιχειρηματία Κων/νου Δούδου από την Κοζάνη και της Ελένης Κιρίλωφ από το Βουκουρέστι, με την οποία γνωρίστηκε στη Βιέννη. Από τον γάμο του με τη Δούδου, ο Τσίλλερ απέκτησε πέντε παιδιά (τρεις κόρες και δύο γιους): Με την πάροδο των ετών, ο Τσίλλερ δημιούργησε προσωπική φιλία με τον, άλλοτε εργοδότη του, Θεόφιλο Χάνσεν. Φίλος του ήταν και ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄. Το 1872 κατέλαβε την έδρα της αρχιτεκτονικής του Σχολείου των Τεχνών (μετέπειτα Πολυτεχνείου), απ’ όπου όμως απολύθηκε το 1883, λόγω της άρνησής του να συγκαλύψει τις οικονομικές καταχρήσεις που καθυστερούσαν την ανέγερσή του Ζαππείου (η τιμιότητα και η αξιοπρέπεια πάντα κόστιζαν ακριβά στην χώρα μας, δυστυχώς!). Το επόμενο έτος διορίστηκε διευθυντής Δημοσίων Έργων επί κυβερνήσεως Χαρίλαου Τρικούπη, σε μια προσπάθεια του Τρικούπη να αποκαταστήσει τον Τσίλλερ. Τη θέση αυτή, ο Τσίλλερ την εγκατέλειψε υποχρεωτικά το 1893, μετά τη χρεοκοπία του ελληνικού κράτους που είχε ως αποτέλεσμα την κατάργηση της συγκεκριμένης υπηρεσίας. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ήρθε αντιμέτωπος με σοβαρά οικονομικά προβλήματα, καθώς έχασε σχεδόν ολόκληρη την περιουσία του εξαιτίας μιας αποτυχημένης επένδυσης που πραγματοποίησε από κοινού με δύο ομοεθνείς του. Ως αποτέλεσμα αυτών των προβλημάτων η οικία του (Μέγαρο Τσίλλερ) η οποία βρίσκεται στην οδό Μαυρομιχάλη 6 στην Αθήνα απέναντι από το κτίριο της Εθνικής Λυρικής
Φύλλο 162 | Μάιος - Ιούνιος 2021
15
αφιέρωμα
Μέγαρο Ζούζουλα Σκηνής της οδού Ακαδημίας, πωλήθηκε το 1912 σε πλειστηριασμό προκειμένου να πληρώσει τα χρέη του. Το αγόρασε ο τραπεζίτης Δ. Λοβέρδος ο οποίος ήθελε τους συγκεκριμένους χώρους για την συλλογή του από Βυζαντινές εικόνες. Τα τελευταία χρόνια του ήταν πολύ δύσκολα. Ακόμα χειρότερα, εγκαταλείφθηκε και σε κοινωνικό επίπεδο από την ελίτ που τους έδωσε θέση στην σύγχρονη ιστορία και βοήθησε να της δώσει μορφή και χαρακτήρα. Ντροπή! Ο αριθμός των έργων του ξεπερνά τα 500. Πολλά κτίρια στην Αθήνα, όπως Προεδρικό Μέγαρο, Νομισματικό Μουσείο Αθηνών (στεγάζεται σήμερα στο Ιλίου Μέλαθρον, την αρχοντική κατοικία του αρχαιολόγου Ερίκου Σλήμαν), Εθνικό Θέατρο, Εθνικό Αρχαιολογικό μουσείο, Μουσείο Φρισύρα, κ.α. αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, (Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Αίγιο, Καλαμάτα, Τρίπολη, Μήλος, Σύρος, Γύθειο) Έργο του Τσίλλερ είναι και ο ναός της Αγίας Μαρίνας στο Βέλο Κορινθίας. Από τα 500 κτήρια του Τσίλλερ, τα τέσσερα σχεδίασε και κατασκεύασε στο Κιάτο (Γιώργου Κασκαρέλη, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΙΚΥΩΝΑΣ): 1) Το Μέγαρο Τουρνάκη που αρχικά κατασκευάστηκε (1890) για την οικογένεια του ιατρού και βουλευτή Ευστ.Τουρνάκη (γιου του πρώην δήμαρχου Σικυώνος Ιωάννη Τουρνάκη), πωλήθηκε το 1919 στην οικ. Γρηγορίου Θειχάρη και το 1997 αγοράστηκε με δάνειο από τον Δήμο για Δημοτική Πινακοθήκη, επί δημαρχίας του αείμνηστου Γιώργου Γιαννόπουλου. 2) Το Μέγαρο Ζούζουλα (Εθν. Αντίστασης και Σικυώνος) που κατεδαφίστηκε μετά τους σεισμούς το 1981 για να ανεγερθεί στη θέση του το σημερινό γυάλινο έκτρωμα. 3) Το Μέγαρο Γκράβα, πρώην Δήμαρχου Σικυώνος (Πλατεία Ρώμου Φιλλύρα) και αυτό κατεδαφίστηκε μετά το σεισμό του -81 4) Το εξοχικό Ζούζουλα, στην περιοχή Κυρίλλου στο Πάσιο, το οποίο σώζεται (σημερινός ιδιοκτήτης ο Ντίνος Γκιούλης). “Ποιο ήταν το τέλος αυτού του σπουδαίου ξένου που πολιτογραφήθηκε Έλληνας και μετείχε σε πάμπολλες δραστηριότητες του τόπου μας, από αρχαιολογικές ανασκαφές και διδασκαλικό έργο στο Πολυτεχνείο μέχρι και διεύθυνση δημόσιων έργων; Του ανθρώπου που τόσο ανεξίτηλα άφησε τη σφραγίδα του στην αρχιτεκτονική της εποχής του; Πέθανε πάμφτωχος, καθώς απολύθηκε από το Πολυτεχνείο το 1883 γιατί αρνήθηκε να συγκαλύψει τις τόσες οικονομικές ατασθαλίες κατά την ανέγερση του Ζαππείου!” (eirinika.gr). Ο Ερνέστος Τσίλλερ πράγματι πέθανε στα 86 του (12.11.1923) κυριολεκτικά στην ψάθα, 4 μήνες μετά τη συνθήκη της Λωζάννης, έχοντας διαμείνει επί 62
Μέγαρο Γκράβα
Εξοχικό Ζούζουλα
χρόνια στην Ελλάδα, έχοντας πάρει την ελληνική ιθαγένεια και γεννώντας 5 παιδιά. Δύο από τα εγγόνια του πολέμησαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως Γερμανοί και ένας εδώ, ως Έλληνας. Σκοτώθηκαν και οι τρεις. Την κηδεία του δεν την πήρε είδηση κανείς, παρόλο που είχε μια μικρή παρέα γερόντων που έπινε το καφεδάκι του στην πλατεία Δεξαμενής. Επειδή φαίνεται πως ελάχιστοι θα θυμηθούν τη μέρα αυτή, σας τη θυμίζει η προτομή του, στα υπόγεια της Ακαδημίας που έχτισε πάνω στα σχέδια του μέντορά του Θεόφιλου Χάνσεν. Φαίνεται έχει δίκιο ο στιχουργός που λέει ότι «στα υπόγεια είναι η θέα». Είναι αξιοσημείωτο, ότι: “Όταν ο Τσίλλερ πέθανε το 1923 κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο, στο Τμήμα Προτεσταντών. Πολύ θα ήθελα να ξέρω πως ήταν το μνημείο του. Σίγουρα δεν θα έμοιαζε με το υπέροχο μαυσωλείο του Σλήμαν που σχεδίασε στα τέλη του 1880. Κάτι όμως πρέπει να υπήρχε! Το Νεκροταφείο των Προτεσταντών έχει ορίσει ένα ετήσιο ποσό για τη συντήρηση του νεκροταφείου τους. Εάν το ποσό δεν καταβάλλεται η Επιτροπή του Νεκροταφείου παραχωρεί τον χώρο/τάφο σε άλλον. Μάλλον αυτό έγινε με το μνημείο του Τσίλλερ. Στην περίπτωση που ο τάφος παραχωρείται σε κάποιον άλλον ΔΕΝ γίνεται εκταφή των οστών όπως στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία. Άρα ο Ερνέστο Τσίλλερ βρίσκεται ακόμα εκεί. Όμως το σημαντικότερο είναι: Όπως τότε και τώρα, οι αρχές μπορούν να συμφωνήσουν για την παραμονή ενός μνημείου εφόσον πιστεύουν ότι η συνεισφορά του στο δήμο του ή στην Χώρα ήταν τόσο σημαντική ώστε πρέπει να διατηρηθεί. Αλλά για τον τάφο του Τσίλλερ δεν πήραν τέτοια απόφαση. Είναι απίστευτο αλλά και πόσο μεγάλο λάθος.Του Τσίλλερ του πρέπει ένα μνημείο στο Πρώτο Νεκροταφείο–ή ένα άγαλμα μέσα στη πόλη που τόσο πολύ αγάπησε. Η πλατεία Κοτζιά θα ήταν καλή επιλογή. Η έπαυλη του Μελά (1874) ήταν δικό του σχέδιο και αυτό θα του έκανε συντροφιά. (ιστολόγιο “Το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών – Σμιλεύοντας τις Προσωπικότητες“): Τι να πει κανείς, μια προσωπικότητα τέτοιου βεληνεκούς, που έζησε 62 χρόνια στην Ελλάδα με ελληνική ιθαγένεια και έχτισε παλάτια, επάυλεις, δημόσια κτήρια, δεν αξιώθηκε τελικά ούτε έναν τάφο, αυτά τα δυο μέτρα γης που θα πιστοποιούσαν το πέρασμά του από την πόλη που στόλισε! Πηγές των στοιχείων του άρθρου: Δρ. Μαριλένα Ζ. Κασιμάτη, Ιστορικός Τέχνης, Επιμελήτρια Εθνικής Πινακοθήκης, με βασικές σπουδές και διδακτορικό δίπλωμα στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου Γεωργίου Κασκαρέλη “ΕΠΙΤΟΜΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΙΚΥΩΝΑΣ, απο το 5000πΧ έως το 2010 μΧ”, Ιστολόγια:, eirinika.gr και “Το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών – Σμιλεύοντας τις Προσωπικότητες“
Πολιτεία Σικυωνίων
16
παγκόσμια ημέρα
21 Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Πολιτισμού «Πολιτισμός είναι η επικράτηση του δικαίου πάνω στη δύναμη, της πειθούς στη βία, του διαλόγου στο μονόλογο, του πνεύματος στην ύλη.Ο πολιτισμός δεν κληρονομείται. Κάθε γενιά πρέπει να τον μάθει και να τον κερδίσει από την αρχή. Αν αυτή η μεταβίβαση διακοπεί για έναν αιώνα, ο πολιτισμός θα πεθάνει και θα ξαναγίνουμε άγριοι». (Will Durant) Τη λέξη πολιτισμός, με την σημερινή της σημασία, την εισήγαγε ο Αδαμάντιος Κοραής για να αποδώσει στα Ελληνικά τη λέξη civilisation που είχαν δημιουργήσει οι Γάλλοι μερικές δεκαετίες πριν. Ο όρος υπήρχε από την αρχαιότητα αλλά δήλωνε τη διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων.
Πολιτισμός δεν είναι μόνο η ζωγραφική, η αρχιτεκτονική, το θέατρο και η μουσική. Δεν είναι μόνο η ευγένεια στις διαπροσωπικές σχέσεις ή η ποιότητα των οικιακών σκευών και των αυτοκινήτων. Πολιτισμός είναι ο τρόπος με τον οποίον υπάρχουν οι κοινωνίες. Ο πολιτισμός και η πολιτική άλλωστε έχουν κοινή ρίζα. Προέρχονται από το πολίτης, κι αυτό από το πόλις. Ο πολιτισμός ως αισθητική, ως πνευματική καλλιέργεια, ως ενδιαφέρον για τα γράμματα, τις τέχνες και την Ιστορία είναι εξόχως πολιτική πράξη. Σε μια εποχή που η πολιτική έχει εκπέσει σε μια απλή λογιστική διαχείριση των κοινωνιών χωρίς στρατηγική και όραμα, σε μια εποχή όπου τα πάντα έχουν αναχθεί
σε εμπόρευμα με κύριο στόχο πάντα το κέρδος, ο πολιτισμός, απογυμνωμένος από την πολιτική και κοινωνική του διάσταση, υποβιβάζεται και αυτός σε απλό εμπόρευμα και απαξιώνεται.
Νατάσσα Ζούζουλα Will Durant, 1885-1981. Αμερικανός ιστορικός & φιλόσοφος, από τους επιφανέστερους του 20ου αιώνα. Παραγωγικότατος, εξέδωσε την «Ιστορία της Φιλοσοφίας»(1926) και την»Ιστορία του Πολιτισμού»σε 11 τόμους. Υπήρξε λάτρης του αρχαίου ελληνικού πνεύματος.