Doarpskrantsje april 2021

DOARPSKRANTSJE EASTEREIN april 2021

Kolofon

Nûmer 4 – April 2021 Redaksje: Bauke de Boer Marijke de Boer Paul David Meesters Nathalie Oliveiro Helga Develing Einredaksje: Yvonne van Beem Foto foarside: Yvonne van Beem Opmaak: Froukje Dijkstra Printwurk: Drukkerij Van der Eems Kopij Doarpskrantsje: doarpskrante@easterein.nl as by Nathalie Oliveiro, Dobbelân 7 Webside Easterein.nl: info@easterein.nl Twitter: @easterein_frl Facebook: Fraach&oanbod&sa Advertinsje?

Mail nei doarpskrante@easterein.nl Rekkennûmer: NL70 RABO 0349 5017 26 û.f.f. Doarpskrante De redaksje fan de Doarpskrante stelt har net oanspraaklik foar de ynhâld fan ynstjoerde stikken. De redaksje behâldt har it rjocht foar om artikels yn te koartsjen of mooglik te redigearren. Troch it ynstjoeren fan tekst- as beeldmateriaal jouwe jo tastimming foar it fermannichfâldigjen hjirfan.

Kopijdatum: Woansdei 28 april

Doarpsaginda April 07 april 10 april 14 april 21 april 23 april 28 april

07:00-08:30 09:00-12.00 07:00-08:30 07:00-08:30 19.00 07:00-08:30

Grize kontener Ald papier Wilhelmina Griene kontener Grize kontener Lotterij De Tsjerne Griene kontener Ynleverje kopij Doarpskrante

Maaie 05 maaie

07:00-08:30

Grize kontener

Dizze ynformaasje komt fan easterein.nl en út de mailtsjes dy’t wy krije.

Ha jo ek wat foar de doarpsaginda? Mail it dan nei doarpskrante@easterein.nl

nd staan van de maa ag rd te 0 uur za e Elke 2d chtend 9.0 onderdago d af n eterrein. va ri rs e het indust p de contain o r u u 0 .0 ochtend 12 tot zaterdag

Fan it Bestjoer Op 29 april hâlde wij ús Algemiene Ledenfergadering.

Wa wit kin dat wer troch byelkoar te kommen, en oars dogge we it digitaal. We litte it noch witte op Easterein.nl. Der sette we ek it jierferslach en de agenda op. Notear yn elts gefal de datum alfêst.

Fan twa bestjoersleden nimme we ôfskied. Spitich, mar harren tiid sit der op.

Dat binne Baukje en Annemieke. Yntusken ha we twa nije kandidaten fûn dy’t harren opfolgje wolle, en dy’t wy dus foardrage om te beneamen op de ledenfergadering. Dat binne Henk Duimelaar en Sjouke Strikwerda.

Van Eysingaleane We ha mei de deskundigen fan de gemeente it earste foarstel foar it oanpassen fan de van Eysingaleane besprutsen. It falt noch net ta om oan al ús winsken temjitte te kommen. Dus sil der noch fierdere útwurking plakfine. En derby stelle we in kommisje yn wêr’t ek oanwenners en gebrûkers byhelle wurde. Wurdt ferfolge dus.

Te plak!

Super dat in grut tal ferkearsbuorden wer te plak binne!

Berend Santema, Annemieke Dinkla, Broer Harmen Abma, Baukje de Jong, Simon van der Velde, Sjoukje van der Eems en Catharina Veenstra

Waar vind je een AED in Easterein?

Een Automatische Externe Defibrillator (AED) is een draagbaar apparaat dat het hartritme weer kan herstellen bij een hartstilstand. Dit gebeurt door het geven van een elektrische schok. Ook in Easterein zijn een aantal te vinden: • Andries Joustrastrjitte 16, plek buitenmuur woning, permanent beschikbaar • Restaurant-Partycentrum Bergsma, Sibadawei 2, plek buitenmuur, permanent beschikbaar • Sporthal de Greidhoeke, Stittenserleane 29, plek buitenmuur, permanent beschikbaar • Martinitsjerke, Tsjerkebuorren 2, plek buitenmuur, permanent beschikbaar • Huisartsenpraktijk Hoepman, Van Eijsingaleane 10, plek binnen, beschikbaar tijdens openingsuren • De Skoalleseize, It Heechhiem 11, plek binnen, beschikbaar tijdens openingsuren • Drukkerij Van der Eems, Sibadawei 20, plek binnen, beschikbaar tijdens openingsuren • Bos Mechanisatie, Sibadawei 24, plek binnen, beschikbaar tijdens openingsuren

De cursief gedrukte AED’s staan geregistreerd bij HartslagNu.nl

Hoe werkt HartslagNu?

Belt iemand 112 met het vermoeden van een hartstilstand, dan roept HartslagNu automatisch burgerhulpverleners, die staan geregistreerd bij HartslagNu via hun mobiel, op in de buurt van het slachtoffer. Zij krijgen de opdracht om te gaan reanimeren of om een AED te halen op de dichtsbijzijnde locatie.

Zo krijgt het slachtoffer snel de juiste hulp terwijl de ambulance onderweg is.

Oproep

Elke dag krijgen 40 mensen in Nederland buiten het ziekenhuis een hartstilstand.

De overlevingskans is het grootst als iemand binnen 6 minuten reanimeert en een AED aansluit. Als elke minuut telt, is snelle hulp van levensbelang. Ook jij kunt helpen! Als burgerhulpverlener kun je levens helpen redden in jouw buurt.

Kun jij reanimeren? Word burgerhulpverlener! Als burgerhulpverlener vergroot je de overlevingskans van mensen met een hartstilstand. Jij start met reanimeren totdat de professionele hulpverlening er is. Hierdoor kun je helpen levens te redden! Op de website HartslagNu.nl vind je informatie op welke wijze je je kunt registreren.

Doarpsbelang Hâld Faesje

Bêste doarpsgenoaten, Wy wenje al hast ús hiele libben yn Easterein.

Yt wennet sa’n 80 jier yn Easterein en ik sa’n 62 jier.

Wy binne hjir troud en ha ús bern hjir krigen.

Wat ha wy yn de rin fan de jierren genoaten fan alles wat ús doarp te bieden hat. Mei nocht ha wy wenne op de Streek, it Skilplein en de Hôfsleane.

Mar no is de tiid oanbrutsen dat wy net mear thús wenje kinne.

As jimme dit lêze, dan wenje wy yn fersoargingshûs “Avondrust” te Makkum, Kerkeburen 66, keamer 228.

Dêr ha wy in moaie keamer mei útsicht op de Yselmar, de skipswerf en op it dakterras kinne we de ôfslútdyk sjen. Mei oare wurden: kaptein Scheltema giet wer werom nei it wetter.

Wy hoopje hjir noch in hiele noflike tiid te hawwen.

Lâns dizze wei wolle wy al ús lidmaatskippen en donaasjes, ôfsizze.

Wy winskje jimme it allerbêste en oan’t sjen.

Sikke en Yt Scheltema

Bergsma

Easterein

Restaurant-partycentrum Sibadawei 2, 8734 HE Easterein Telefoon: 0515 - 331290

8 april is it 50 jier lyn dat

Theo

JA

Jellie

tsjin elkoar sein hawwe.

Dat kinne wy net stilwei foarby gean litte.

LOKWINSKE! De bern en bernsbern

Ferwûndering

Troch Helga Develing Elke maand ga ik als nieuwbakken Fryslân bewoner (ja, voortaan doe ik het goed ;-)) op zoektocht naar antwoorden. Ik zie hier dingen die ik als stadsmens niet ken of niet begrijp. Dingen die me verwonderen en nieuwsgierig maken.

Afgelopen maand heb ik van alles uitgezocht over de fuiken die geen fuiken bleken te zijn.

Vorige maand beschreef ik hoe gazen gevallen aan de slootkant mij puzzelden.

Afgelopen zomer zag ik ze voor het eerst: gazen voorwerpen die naast de sloot lagen. Ze deden me denken aan de leefnetten die mijn vader gebruikte bij het vissen. Al zag ik wel dat het geen leefnetten waren. Het leken mij een soort fuiken. Maar waar dienen die dingen voor? Van wie zijn ze? En waarom hangen ze soms in en soms naast het water?

Vallen De gazen dingen die mij zo fascineerden bleken inderdaad geen leefnetten te zijn. Eerder het tegenovergestelde. Ze zijn niet bedoeld om dieren in leven te houden, maar juist om ze te doden. Fuiken kwam nog een beetje in de buurt, dieren worden ook hierin gevangen en vastgehouden.

Iemand van Fûgelwacht Easterein wist mij te vertellen dat het muskusrattenvallen zijn. Daar had ik dan weer helemaal niet op gerekend: vallen. Ik wist ook niet zo goed wat ik ervan moest denken. Ik dacht aan de muizenvallen vroeger thuis en hoe ik het als kind ontzettend gemeen vond om zo muizen te doden. Ook omdat de muizen vaak niet in een klap dood waren. We hadden van die vallen met kaas op een pinnetje en als de muis van de kaas at klapte een klem dicht met als doel de nek van die arme muis te breken. Soms lag er dan de volgende ochtend een spartelende muis in de val, of een niet meer spartelende, maar nog wel levende muis die op apegapen lag. Het liep overigens vaak ook heel goed af voor de muis: dan was de kaas weg en de val niet dichtgeklapt.

Ik heb eens een tijdje naar zo’n muskusrattenval staan kijken, inmiddels hangen ze weer in het water. Gevangen muskusratten zullen verdrinken, begreep ik.

Hetzelfde onaangename gevoel van onbehagen van vroeger bekroop me opnieuw. Daarna heb ik mezelf vermanend toegesproken: het zal ergens goed voor zijn. Eerst uitzoeken, dan oordelen. Ja, met het ouder worden komt ook de wijsheid.

En dus zocht ik contact met Wetterskip Fryslân. Ik kreeg een enthousiaste man, Simon, aan de telefoon die me heel veel vertelde en vervolgens uitnodigde een paar uur mee te gaan om vallen te controleren. En dus stond ik op een koude zaterdagmorgen met kaplaarzen aan langs de waterkant. Simon liet me niet alleen zien hoe het vangen van muskusratten, en voorkomen van bijvangst, in zijn werk gaat. Hij wist me ook op een boeiende manier veel te vertellen over deze schadelijke dieren. Over heel veel andere dieren ook trouwens.

Muskusratten Muskusratten zijn exoten. Ooit naar Europa gehaald om ze te gebruiken voor bont en om op te jagen. Ha! Ik weet direct weer waarom ik als tiener in een kraampje naast de poelier stond te blauwbekken op menig zaterdag om te demonstreren tegen bont. En ik was ook al altijd tegen de plezierjacht. Maar dat terzijde. Toen men deze muskusratten vanuit Noord-Amerika naar Europa bracht had men geen idee hoe snel muskusratten zich voortplanten en de schade die ze aan onze dijken en kades kunnen veroorzaken. Nu zitten we met de gebakken peren. Muskusratten kunnen drie à vier keer per jaar een nest hebben met zo’n zes jongen. En de jongen uit het eerste nest kunnen in de herfst al een eigen worp hebben, van circa vier jongen. Tel uit je winst.

Twee keer per jaar migreren de muskusratten. In het voorjaar zwemmen ze soms wel 25 kilometer om een partner te vinden. En in het najaar gaan ze opnieuw op pad, om een goede plek te vinden waar ze kunnen overwinteren.

Tijdens deze migratieweken hangen de vallen in het water. Om muskusratten te vangen dus. Het vangen van de muskusratten is bittere noodzaak. De dieren graven holen en gangen en kunnen zo dijken en kades laten verzakken. Een muskusrattenpaar kan in een zomer 1m³ zand weggraven! Veiligheid voor de Nederlandse delta is dan ook de hoofdreden voor muskusrattenbestrijding.

Simon laat me eerst een opgezet exemplaar zien. Wat een prachtig beestje.

Met een prachtige vacht en hoge aaibaarheidsfactor. Het dier zelf lijkt helemaal niet op gewone ratten, die bij mij afschuw oproepen. Dit beestje doet me een beetje denken aan een cavia. Afgezien van de staart dan. Want hoewel die veel platter is dan een gewone rattenstaart, het is duidelijk een rattenstaart.

Tijdens de koffie vertelt Simon over zijn werk, over verschillende vallen en klemmen en over hoe hij recent nog een muskusrat heeft gevangen. En dan gaan we op pad. We zullen in en om Easterein verschillende vallen en klemmen gaan controleren.

Zes stokken met oranje vlaggetjes markeren de gangen.

Stiekem opgelucht: de kooi is leeg.

Zo’n nestkom is best groot en er lopen meerdere gangen.

Op ‘jacht’...

Ik vind het gewoon een beetje spannend. Aan de ene kant hoop ik dat er een muskusrat in een val zal zitten, aan de andere kant toch ook maar liever niet.

We rijden eerst richting Skrok en doen daarna verschillende locaties aan waar ik verschillende soorten vangkooien zie. En op één locatie klemmen. Ik leer hoe je kunt zien waar mogelijk muskusratten zitten, waar je op kunt letten.

Zo weet ik nu dat troebel water een signaal kan zijn. Dan kan ik even kijken of er afgevroten riet is en of het riet echt afgeknaagd is of losgetrokken door vogels. Ik weet nu dat gaten boven de waterspiegel geen ingangen zijn van muskusrattenholen. Muskusratten maken de ingangen onder de waterspiegel, zodat ze een waterslot hebben en preditors niet ruiken dat zich daar een lekker hapje bevindt. De muskusratten maken meerdere gangen.

Ook een muskusrat is niet voor één gat te vangen Er is recent een muskusrattenhol, een bouw, gevonden en die bezoeken we.

Zes stokken met oranje vlaggetjes markeren de in- en uitgangen. Voor elke gang zit nu een klem, zodat er niet een nieuw muskusrattenpaar zijn intrek zal kunnen nemen. Alle klemmen zijn leeg, wat ik toch wel een opluchting vind.

Simon laat me zien hoe de klemmen werken. Hij vertelt dat onderzocht is dat het uitmaakt hoe de klemmen geplaatst worden. Konden voorheen muskusratten soms nog een langzame dood sterven, door de klem zó te plaatsen dat hij op de rug dichtklapt zijn de dieren vrijwel altijd direct dood. Ook dat vind ik een opluchting. Hoe schadelijk ook, het blijven dieren.

Simon graaft een stukje grond weg, zodat ik in het hol, de nestkom, kan kijken.

Het is best een grote ruimte en ik kan ook twee gangen zien.

Diervriendelijk Het doet me goed te merken dat Wetterskip Fryslân probeert het dierenleed zo veel mogelijk te beperken. Zo worden de vallen en klemmen uitgezet in de 42.000 km vaarten en sloten regelmatig gecontroleerd. Zo vaak, dat bijvangst zoals vissen en andere diersoorten, vaak nog leven en weer gezond en wel kunnen worden vrijgelaten. De vallen zijn zo gemaakt dat kleinere vissen door de mazen kunnen. Grotere vissen niet, maar die worden dus weer losgelaten.

En alle vallen hebben een kleine opening, zodat otters er niet in kunnen zwemmen. Die komen weer meer voor en het zou zonde zijn als die in de vallen omkomen. Maar speciale ringen en de kleine ingangen waar de muskusratten de val inzwemmen voorkomen dat. Wetterskip Fryslân vangt muskusratten zo diervriendelijk als mogelijk is en andere organisaties zien ons Wetterskip als lichtend voorbeeld. Ik ben er trots op een beetje Frysk te zijn.

79'')77:30 %*:%00)2

U &P ?9o o 0

s Ös¤¤ « ±±¢ ¤ Í¢ ¢s« â ¡« ~ × ¡ÂÈ I±× ¾P¤ ª È »¾± ¾sªªs sÈ Ö ¾Â sÈ ¾± «È «÷ âÍ Ö ¤÷ Ö¤ Â Ö ¾Ös« ¾Â « Ö Â ±ª~ « ¾È ª È ¢±±¤ Ý ¾ssÈs¾ª « « ¾± × È¾ ¡¢ »¾± Í È « â± sÈ ¡ Ö È Ö ¾~¾s« È « « » ¾ «ü ªs« ¾ ×ss¾±» È × ¤ ¤Í¢Èü

II¾±  ±« ¤ ¾ « ¾Ös¾ «  ¢ͫ ¾Ös ±s  ±s « d±ªª ¤Â 2 Í×s¾ «

d ¡ ¤ ¾ « ¡ ± ¡ s« ¾Â ¢Í«È «¢ «÷ ×ss¾ ±±¾ ¡ s« ¾Â ¢Í«È ± «÷ ~ È ¾ ¢ Íâ  ¢Í«È ªs¢ «ü

8

±Í × ÈÂ~ ±Í ss¤ þ d «Â × È ~ ss¤ þ ªss¤ d ¡ ~ « ¡ ª « ªss¤ « ¡ss¾ ¾sÈ Â «s~ ¤ « ùù

¾s ÂÖ ¾s« ¾ «

¤ «

'DDURP JD MH QDDU %DODQVLH

d ¤ ¡ ¡ ±±¢ Ⱬ ¾ ¤ Ö « « ¤ ¢¢ ¾ ~¤ ¡Ö « È «þ I¤s« s« «Í ¡ L U&P «Ès¢ »¾ ¢ « × ¡ « ±¾ª ¾ « ¡ ¾ss «ss¾ ª± ¤ ¡¢ « Ös« ±«â ~ ¤ « ü

×××ü~s¤s«Â ü«¤ èî éí ñè îé éñ ;

Wetterskip Fryslân vangt niet alleen diervriendelijk, ook nog eens heel efficiënt.

Werden 12 jaar geleden nog zo’n 30.000 muskusratten gevangen, vorig jaar waren dat er nog maar 323. De populatie muskusratten is zodanig afgenomen dat met veel minder mankracht en materieel het aantal muskusratten beheersbaar is geworden. En dat moet zo blijven. Want bij het muskusrattenhol zie ik ook hoeveel schade het graven aan de walkant toebrengt. De sloot is pas zo’n vier jaar oud, maar bij het hol is de oever al helemaal aan het instorten.

En daarom moeten de dieren gevangen worden.

Mooie zaterdag Het is een mooie zaterdag. Niet alleen omdat het droog is en er zelfs een waterig zonnetje schijnt. Maar ook omdat ik in die paar uur zo veel voor mij nieuwe dingen zie en hoor. Omdat Simon mij met zó veel enthousiasme over zijn werk vertelt. Omdat ik merk hoeveel liefde hij heeft voor de natuur en die liefde met mij deelt vanochtend. Hij wijst me niet alleen op de kooien en laat me een bouw zien, maar laat me ook zien hoe riet eruit kan zien als er muskusratten aan hebben geknaagd. Hij wijst me op hazen, kieviten, grutto’s en andere vogels. En dat op zijn anders vrije zaterdagochtend. Als een kind zo blij en opgewonden kom ik thuis en schrijf dit stukje.

Ferwûndering Sinds een tijdje zijn ze er weer: de eendenkorven. Ook die kende ik niet voor ik hier kwam wonen, maar na een grondige inspectie kon ik wel bedenken waar ze toe dienen. Dit voorjaar lijken er meer korven te staan dan vorig jaar. Voor mijn gevoel zwemmen er ook meer eenden rond, maar daar ben ik niet heel zeker van. Toen ik naar een korf stond te kijken, wat hoger, in een boom, vroeg ik me toch af waarom die korven soms zo hoog hangen, waarom er eendenkorven zijn, maken eenden niet gewoon nesten en hoe eendenkuikens weer in het nest komen als de korf zo hoog hangt. Kunnen ze al vliegen als ze zich naar beneden laten vallen, het water in?

Die overdenkingen brengen me op een andere vraag: wat doen we eigenlijk nog meer voor vogels in en om Easterein? Tijd voor een belletje naar Fûgelwacht Easterein. Misschien willen zij mij meer vertellen over dit alles.

U kunt ook reserveren via l e.n www.metzstyl

Terp 27 8731 AX Wommels tel. 0515 333 873 www.metzstyle.nl

Maandag 8.30-12.30 13.30-16.00 uur* Dinsdag 8.30-12.30 13.30-18.00 uur Woensdag 8.30-12.30 13.30-18.00 uur Donderdag 8.30-12.30 13.30-20.00 uur Vrijdag 8.30-12.30 13.30-20.00 uur Zaterdag 8.00-12.30 uur * onder voorbehoud

25-jierrich jubileum foar Andries Stuiver Foar “dag en dauw” stapt Andries, meastal op syn fyts, om by MTS Bouma (Wynserdyk 53) de kij te melken en dat al 25 jier!!

Andries is yn maart 1996 mei sa’n 75-80 kij begûn yn in fisgraad melkstâl.

Yn 2003 is der in melkkarrousel kaam en oant de dei fan hjoed wurde der no in dikke 300 kij yn molken.

Hy is in tige trouwe meiwurker, yn dy 25 jier hat er ‘m noch nea fersliept, stiet in protte te fluitsjen en hat altyd nocht oan syn wurk, in hiele topprestaasje!!

Neist dat Andries 25 jier yn fêste tsjinst is, hat ko 622 (Famke 22) fan 12 jier ek in hiele prestaasje levere. Sy hat nammentlik 100.000 liter molke produsearre, mede troch Andries fansels …. En at dat dan noch net genôch is, is Andries 17 maart ek noch 60 jier wurden!!

Foar al dizze prestaasjes, ha we sneon 13 maart, op paslike wize hjirre in moaie moarn fan makke.

Andries, nochris tige, tige tank foar dyn 25 jier trouwe tsjinst, ek út namme fan alle kij. En datst ús noch in protte jierren helpe meist.

Ultje & Pietsje Bouma – de Vries Symen & Grietje Bouma – Jukema en meiwurkers

Ut de âlde doaze

Troch Bauke de Boer Doarpsfeest 1972 – Optocht. Sjogge jim wa’t der op de foto’s stean?

ng fan...

Ut de húshâldi Wa binne dit?

Hoe ist no mei... Ineke & Marieke de Ruiter Troch Bauke de Boer

Wij hebben het grootste gedeelte van onze jeugd op het Skilplein doorgebracht. Samen met de andere kinderen van het plein werd er na schooltijd rovertje, blikspuit of verstoppertje gespeeld. Het plein was een mooie plek waar we zorgeloos konden spelen en bij iedereen binnen konden lopen.

Even naar de Spar voor onze ouders en zelfstandig naar de kapper waren grootse uitjes, voor ons als jonge kinderen.

Qua sport waren we veelal te vinden op de tennisbaan van Smash. Samen met de oudste dochters van familie de Jager speelden we tennis door heel Friesland. In de wintermaanden brachten we ons tijd door in de sporthal, ook daar speelden we als zussen samen in een volleybalteam.

Na de basisschool zijn we ieder ons eigen weg ingeslagen. Ineke ging naar het RSG in Sneek en Marieke naar Bogerman in Wommels.

Studeren en reizen Ik (Ineke) heb na mijn middelbare schoot, Human Resource Management gestudeerd in Leeuwarden en later Pedagogische Wetenschappen in Groningen.

Tijdens mijn studies werkte ik veel in de horeca zoals 't Dielshûs, de Koperen Tuin in Leeuwarden en de Pollepleats in Westhem. Na ruim 150 bruiloften werd het tijd om afscheid te nemen van de horeca en heb ik een aantal jaar bij de Belastingdienst gewerkt. De combinatie van het organisatiebelang en het ontwikkelen van medewerkers is mij altijd blijven boeien.

Vandaar de keuze om verder te studeren voor organisatiepsycholoog. Hiervoor ben ik naar Leuven verhuisd in het Vlaamse gedeelte van België. Dit was een ontzettend leerzaam avontuur. Want ondanks de Nederlandse taal, verschillen de Vlamingen en Nederlanders veel van elkaar. Na de studie heb ik nog ruim een jaar gewerkt voor de Vlaamse Overheid, maar de Nederlandse stroopwafel bleef toch roepen. Net voor de eerste lockdown ben ik terug naar Nederland verhuisd en in Utrecht komen wonen. Daar werk ik nu voor het snelgroeiend bedrijf Maxaro als HR-adviseur en richt ik mij specifiek op het leren en ontwikkelen van de medewerkers.

Ik (Marieke) ben bij de Bogerman in Wommels terecht gekomen. Na 4 fantastische jaren ben ik na mijn studie in Sneek gestart als Sociaal pedagogisch medeweker. Ik heb een jaar gewerkt bij Jeugdhulp Friesland als gezinsouder bij een therapeutisch gezinshuis. Echter merkte ik dat ik me verder wilde ontwikkelen en ben ik begonnen aan een HBO studie in Leeuwarden.

Na mijn studie heb ik een jaar gereisd in Australië, waarna ik ben gaan werken bij Fier Fryslân in Leeuwarden. Echter was ik nog niet uitgereisd en heb ik samen met mijn vriend Johannes, onze baan opgezegd. Waarna we een half jaar door Zuid-Amerika hebben gereisd. Inmiddels woon ik alweer een tijdje in Leeuwarden, waarvan nu 3 jaar samen in ons huidige huis en hebben we inmiddels een dochter van 1 jaar. Op dit moment werk ik bij LIMOR, waar ik mij inzet voor dak- en thuislozen of mensen die dreigen dak- of thuisloos te worden.

Gezien onze ouders nog in Oosterend wonen, komen wij er ook nog regelmatig.

We kijken met een fijn gevoel terug op onze jeugd en komen er nog met veel plezier.

Ineke en Marieke de Ruiter

Twadde priis ‘It bêste Frysktalige redaksjestik fan 2020’!

Doarpskrante Easterein wint de twadde priis fan de lustrumedysje ‘It bêste Frysktalige redaksjestik’ fan de gemeente Súdwest-Fryslân. De kollum fan Nathalie Oliveiro, dy’t te lêzen wie yn it boekje fan juny 2020, krige fan de sjuery in moai rapport. De sjuery beoardiele de ynstoerings op de Fryske taal, lêsberens en fansels op kreativiteit en aktualiteit. De priis waard útrikt troch wethâlder Mirjam Bakker en barde dizze kear digitaal.

Keatskamp Op snein 2 maaie sil it keatskamp foar de 8e kear plak fine foar de kabouters, welpen, pupillen en de skoaljeugd. Krekt as foarich jier hawwe we wer te meitsjen mei de corona-maatrigels en dêrom is dit jier wer in ‘kleintje keatskamp’ fan ien dei. It sil in dei wurde fol mei spultsjes, keatsen en wierskynlik pankoek ite. It tema is dit jier ‘knikkergekte’ oftewol ‘Marble Mania’.

Dit keatskamp sil it krekt in bytsje oars gean as oare jierren. Dit jier sil de jeugd fan K.F. Wommels ek meidwaan oan it kamp. Wy hoopje der mei syn allen in moai keatskamp fan te meitsjen!

De keatskampkommisje, Halbe Willem, Selma, Sieta en Imke P.S. sjoch foar mear ynfo op de website: www.kfeasterein.nl, Facebook: Keatskamp KF Easterein en Instagram: Keatskamp Easterein

Alle Eastereiners op de foto: Griene Leane

Yn en om Easterein (Doarpsfeest) Troch Jan Hiemstra

Feest is der jierrenlang yn Easterein fiert. ‘Oarspronklik’ waard it keninginnefeest fiert op de jierdei fan keningin Wilhelmina (31 augustus). Dat wie in gaadlike tiid, want de grutste drokte op it lân wie foarby en it waar meastal oangenaam. Juliana dy ’t dêrnei keningin waard, hie op 30 april har jierdei en dan is it faaks noch wat skrousk (kâld waar) om feest te fieren. It keninginnefeest waard earst oranjefeest en letter doarpsfeest en ferpleatst nei de simmer. De feesten fûnen meastal plak op it kampke lân tusken de pastorij en de Sibadawei oan wat no de Stittenserleane is en doe in reed nei de pleats fan no Jaap Hoekstra wie. Doe 't der huzen oan de Sibadawei kamen waard it in smûk stikje greide mar wol oan de krappe kant.

Yn 1947 brocht it sportterrein de oplossing en rillegau dêrnei waard it ek feestterrein. It Eastereiner feest wie foaral gjin ‘merke’. Dêr moasten de measte Eastereiners neat fan witte: in draaimûne en in sweef op it fjild? Dêr siet de duvel yn. En ek fan dy oare omballingen fan in merke moasten de minsken dy’t it te sizzen hiene neat ha.

1. 1945 De oarloch is foarby 'Wolkom frede yn de wrâld.

Ien fan de hichtepunten fan it doarpsfeest wie de optocht troch it doarp mei it korps foarop. Tiden fan te foaren waarden der plannen makke en as it sa fier wie waarden de (hea)-weinen optúgd en fersierd, fytskarkes krigen in feestlik gesicht, heale hoepels waarden bôgen dy ‘t beklaaid waarden mei dinnegrien en papieren roazen, fersierde fytsen en ferklaaide misken foarmen in ûnderdiel fan de optocht.

Doe‘t de oarloch foarby wie moast der feest fierd wurde. De minsken hiene nei frede longere (= verlangd) en dat litte guon ek blike yn de optocht. It plak der ’t foto 1 nommen is sil jimme bekend wêze: it plein by it kafee mei de âld smidterij op de eftergrûn. Op de wein sitte mei it gesicht nei foaren as fredesdouwen fan l/r Sjouk Bergsma-Meier, Anna Sjaarda-Kuipers, Kee VellingaSchukken. De fuorman is Minne Sjaarda dy’t de leie yn de hannen hat.

Hynder en wein wiene foar it doarpsfeest fan it grutste belang. Dat docht ek bliken út de folgjende foto der’t de dwergen op in heawein sitte. De sydberjes (= zijschotten) binne fersierd mei wyt krêppapier en dinnegrien. Dinnegrien en papieren roazen dy ’t ek fan krêppapier teard (= gevouwen) waarden foarmen in belangryk diel foar it opfleurjen fan de weinen. Ek op foto 1 binne it dinnegrien en de papieren roazen sichtber.

2. 'Sneeuwwitje' en de sân dwergen; op de foto mei de feestpet op en de sigaret yn de mûle as teken fan de tiid, stiet Jappie Reitsma, weinmakker oan de Wommelserdyk.

Kamen je yn de nei-oarlochske jierren it doarp yn dan passearden je tagongspoarten, makke fan juffers en ek beklaaid mei dinnegrien en … papieren roazen.

Dan wie dúdlik te sjen dat der feest yn it doarp wie. It ‘Wolkom yn Easterein’ dat nei de emansipaasje fan it Frysk it ‘Welkom in Oosterend’ ferfongen hie, nûge de passanten út om efkes troch it doarp te gean en de optocht te besjen.

De ûnderwerpen fan de optocht sluten faaks oan by de aktualiteit. Dat ha wy op foto 1 sjoen mar docht ek bliken út de foto dy’t no folget.

3. Gjin hynder foar de wein, mar in trekker. It jonkje links is tink ik Fokke ten Dam, it jonkje rjochts Jan Medemblik mei dêrneist... Jagersma yn it korpsunifoarm.

Dizze foto út 1963 snijt in dan tige tear ûnderwerp oan. Nij Guinea is yn 1962 ûnder druk fan de grutmachten oan Indonesië ferkwânsele. De papoea’s waarden oan harren lot oerlitten en smid Jaap Bosgra as Soekarno en slachter Durk ten Dam, yn it ambtskostúm fan in foaroarlochske premier as fertsjintwurdiger fan Nederlân represintearje de oerdracht op in feestwein.

It feest fan 1963 wie bysûnder, want der wie foar it earst sûnt ein 19e iuw wer in draaimûne anneks sweef yn Easterein. Ein 19e iuw doe’t de tsjerkestriid op syn fûlst wie hiene de ortodoks herfoarmen yn ‘e mande mei de grifformearden it foarinoar krigen dat der yn Easterein ‘nea’ wer sa’n wurktúch fan de duvel komme soe. En yn 1963 stie de fertsjintwurdiger fan de duvel der wer: op de kopskant fan it sportfjild mei de toer weitsjend (= wakend) op de eftergrûn mar ek mei de segen fan ds Wolthuizen, de gereformearde dominy fan doe, dy ’t gjin inkeld beswier tsjin de draaimûne hie en syn gemeenteleden ek sa fier krige.

4. It jonkje midden op de foto is Siep Sandstra, dy ’t letter it transportbedriuw fan syn heit oernommen hat. Ik soe net witte wa ’t de oare bern binne.

De Pinne

Troch Bauke de Boer Hoi, graag stellen wij ons aan jullie voor. Wij zijn Henk en Anneke Middeljans en wonen aan de Wynserdyk 23, vorig jaar september zijn we in Easterein komen wonen. We komen uit Hoorn (Noord-Holland) en zijn opgegroeid in de Wieringermeer. Onze twee kinderen, Swenn en Daphne wonen allebei in Hoorn.

Allebei zijn we werkzaam. Henk is in juni 2020 begonnen bij de Veiligheidsregio Fryslân. Bij de Brandweer Sneek is de plek waar Henk zijn bureau staat. De gemeenten Súdwest-Fryslân en De Fryske Marren zijn de werkgebieden van Henk. Vandaar onze move van Hoorn, Noord-Holland naar Friesland.

Anneke heeft haar eigen bewindvoerderskantoor en werkt vanuit huis (Easterein) en heeft haar kantoor in Hoorn.

Onze zoektocht naar een leuke plek om te wonen in Friesland is begonnen vorig jaar juni. Eerst een keus maken wat voor soort huis en toen in welk deel van Friesland. Easterein was het eerste dorp op ons lijstje en is het ook geworden!

Onze vrije tijd besteden we aan wandelen, fietsen en paardrijden.

Tijdens onze wandelingen in en om Easterein hebben we al kennis gemaakt met verschillende dorpsgenoten. Als u ook zin heeft om u voor te komen stellen, kom gerust dan drinken we samen een heerlijk kopje koffie.

Wij hebben het ontzettend naar ons zin in Easterein.

Oant sjen!

Henk en Anneke Middeljans

Voorpret

Troch Helga Develing Wij kozen ervoor in Easterein te gaan wonen, omdat het zo’n actief dorp is.

Veel verenigingen en veel te doen. Corona gooide roet in het eten. Maar na de persconferentie van 8 maart gloort er hoop. Gaan we komende zomer dan wel alles meemaken dat ons zo aantrekkelijk leek aan Easterein?

En wát kunnen we eigenlijk gaan beleven? Als beginnend vrijwilliger bij SDS vroeg ik Willem Wijnia, voorzitter, waar we ons wat betreft SDS op kunnen verheugen. De voorpret kan beginnen!

Terugblik Voor we vooruitblikken kijken we eerst toch meer even terug. Wat is het een raar jaar geweest. Ongeveer een jaar geleden had ik voor het eerst contact met Willem Wijnia. Wouter en ik wilden ons graag opgeven om als vrijwilliger bij v.v. SDS aan de slag te gaan. Ook in Leiden waren we allebei actief bij de voetbalvereniging waar we in onze jongere jaren allebei gespeeld hadden.

En we wilden ook hier actief gaan deelnemen aan het verenigingsleven. Maar Corona bepaalde anders. Nu, een jaar later, hebben we twee voetbalwedstrijden gezien, een kaatswedstrijd ‘gevolgd’ (niet te doen voor buitenstaanders, maar we werden vriendelijk en geduldig zo goed mogelijk meegenomen in de wondere wereld van het kaatsen door een dorpsgenoot) en toch al wel één keer iets voor SDS kunnen doen. Voor ons een saai jaar, maar hoe is dat als voorzitter van een vereniging die zich steeds weer voor nieuwe maatregelen gesteld ziet?

Die voorzitter maakte graag tijd om met mij te praten over de plannen voor komend seizoen. Over het afgelopen seizoen viel eigenlijk niet zo veel te zeggen. Een verloren seizoen. En ja, besturen werd wel ineens anders dan anders. Aanvankelijk werden plannen gemaakt voor allerlei scenario’s. Als dit kan, doen we… Maar steeds kon er van alles geen doorgang vinden of werden maatregelen verder aangescherpt in plaats van verruimd. Dat zorgde nogal eens voor teleurstelling. Het bestuur moest een modus vinden waarin ze wel actief bleef, zonder zich te veel illusies te maken. Reëel blijven in wat mogelijk zou kunnen zijn. En dat is gelukt.

Er is afgelopen jaar zo veel mogelijk gevoetbald. Maar, waar eerst nog wel wat mogelijk was, ging het veld uiteindelijk ‘op slot’ en lag de Skoalleseize er stil en verlaten bij. Gelukkig mag de jeugd alweer een tijdje trainen en vanaf maart mochten ook de leden tot 27 jaar weer een balletje trappen.

Zoals gezegd: er gloort hoop. Waar kunnen we ons op verheugen?

De competitie is gestopt, maar de KNVB is bezig een regiocup te organiseren.

Clubs uit de regio spelen dan tegen elkaar, zodat er mogelijk toch voor de zomer nog wedstrijden gespeeld zullen worden. Natuurlijk hangt een en ander af van verruiming van de maatregelen, maar dat leden staan te trappelen van ongeduld is duidelijk. Ik schrijf dit op een druilerige zaterdagmiddag, na een natte en stormachtige week. Weersomstandigheden die normaal gesproken zou leiden tot lichte protesten en gemopper tijdens de training. Zo niet deze week. Iedereen was zó blij eindelijk weer het veld op te kunnen, dat de voetballers geen regen en wind leken te voelen. Achteraf werd overigens wel van alles gevoeld.

Zo lang niet op kunstgras hebben kunnen trainen leverde menigeen nu spierpijn op. Maar ook dat was geen enkel bezwaar. Eindelijk weer voetballen!

Jammer wel dat ík me niet hoef te verheugen op deze regiocup: de wedstrijden zullen naar alle waarschijnlijkheid zonder publiek worden gespeeld. En al kan ik vanuit mijn slaapkamerraam op het veld kijken en zo de wedstrijd volgen, dat is zeker niet hetzelfde als aan de lijn staan te koukleumen of bij te kleuren in de zon en na afloop een biertje te halen in het clubhuis.

Maar… ook niet-leden kunnen zich verheugen op wat komen gaat. Nadat de leden zich hebben kunnen voorbereiden op een nieuwe competitie door wedstrijdritme op te doen in de regiocup, zal het kaatsseizoen van start gaan (hopen we). Trainen is overigens nog een uitdaging, nu iedereen voor 21.00 uur weer thuis moet zijn. Maar na de zomer rekenen we toch voorzichtig op weer gewoon competitie spelen, met publiek. Wellicht vindt er nog een toernooi plaats.

Om dit bijzondere seizoen af te sluiten, of juist om een verwachtingsvol nieuw seizoen mee te beginnen. Ik verheug me er alvast op weer voetbalwedstrijden te kunnen gaan kijken op het veld en bardiensten te kunnen doen in de Skoalleseize. Wat mij betreft is de voorpret begonnen.

Jubileumjaar Er is sowieso reden voor voorpret: in 2022 bestaat v.v. SDS 75 jaar. En dat zal niet ongemerkt voorbij gaan. Over hoe dat gevierd gaat worden wil Willem nog niets kwijt, maar dat het gevierd gaat worden, dat staat als een paal boven water!

Het sportcomplex ligt er nu nog verlaten bij, maar dat gaat veranderen!

Fizel

D R O G I ST E R I J - PA R F U M E R I E

TERP 52, 8731 BA WOMMELS TELEFOON 0515 333 210

BIS spilet!!!

Ja, do lêst it goed. Berne Iepenloftspul spilet yn 2021 har foarstellingen.

Dus set it mar yn de aginda: 17, 19, 20, 23, 24 en 26 juny. In prachtich foarútsjoch nei de lockdown en bysûnder foar de tiid, wer’t wy no yn libje.

Dat it oars wurdt, dat is wis. It is net wat jimme fan ús wend binne. It aardige is dat dit resultearret yn kreative ideeën en útdagingen. Foar de regisseurs, it bestjoer, it artistike team, mar benammen foar de bern! De bern binne yn it hiele proses meinommen en tinke folop mei yn it meitsjen fan it stik fan 2021.

Wy binne dan ek tige optein en hiel bliid dat wy nei it skrassen fan de foarstellingen fan ferline jier dit jier wer kânsen krije om te spyljen. In pear bern fan ferline jier binne dit jier wer belutsen by de foarstelling en sy binne fol fjoer oan de slach gien mei de nije spilers.

Ien fan de bern dy't dit jier mei spilet kinne jim misskien wol: Sanne Frouk Dijkstra (Skrok) spilet dit jier mei yn BIS en mei meidwaan oan dizze bysûndere foarstelling. Wa't hokker rol kriget en wat se krekt dwaan sille is dus noch geheim. Do lêst it gau.

Wy spylje op ferskate plakken yn en om Easterwierum.

Nijsgjirrich? Hâld ús Facebookside, de ynternetside en de ferskate media yn 'e gaten. Wy komme gau mei mear nijs!

Eeske’s plaats

Troch Karin Everhardus Esgenfurt, de vroegst bekende naam - uit de 10e eeuw - van een kleine nederzetting ten noorden van Easterein. De opvallende naamgeving was te danken aan een Duitse monnik, die er toen verbleef.

In 1493 werd ‘Eskwird’ als spelling gebruikt, een halve eeuw later ook wel Ysquert. In de loop der tijd kwamen er nog meer varianten voorbij, tot in de 19e eeuw. Sindsdien werd de diversiteit minder tot er maar één naam overbleef, Eeskwerd.

De naam Eeskwerd is opgebouwd uit twee bestanddelen, nl. ‘eesk’ - dat meerdere betekenissen kan hebben - en ‘werd’. ‘Eesk’ kan verband houden met ‘esk’, het oudfriese woord voor de essenboom. Deze zouden daar kunnen hebben gestaan. Een andere mogelijkheid is de verwijzing naar ene Eesk of Eeske, een persoonsnaam die eeuwen geleden in zwang was.

De volksuitspraak van de naam Eeskwerd was in vroegere tijden anders, waardoor spellingen als ‘Jiskwert’ en ‘Yeskwert’ voorkwamen. In dat geval is het eerste deel van de naam ‘jiske’, dit betekent van oorsprong ‘as’. Dan zou het misschien terug te voeren zijn op een eeuwenoud ritueel. Hierbij werd de as van overledenen opgesloten in ruwe stenen urnen, die vervolgens in de terp begraven werden. Echter, het kan ook verwijzen naar een persoonsnaam, Jisk.

Een interessant gevonden woordspeling gaat over ene Jiske Fetsje, dit betekent ‘Fetsje, de vrouw van Jisk’. Hiertegenover is er het als één woord geschreven ‘jiskefetsje’, een kleine asemmer of vuilnisbak.

‘Werd’, stamt af van het oorspronkelijke oudfriese ‘werth’ of het oudduitse ‘wurthi’. De letterlijke vertaling is ‘verhoogde huisplaats’, meer gebruikelijk klinkt ‘terp’. Nederzettingsnamen die op ‘werth’ eindigen, lijken ontstaan te zijn in de tijd tussen ca. 600 en 1000 n. Chr. Met daarbij als kanttekening dat de nederzettingen eerder bestonden dan de namen.

De naam Eeskwerd werd niet alleen gebruikt ter aanduiding van de noordelijk gelegen nederzetting van Easterein. Het was ook de benaming van een terp, een zathe of boerderij en een buurschap. Deze laatste was eeuwenlang het centrum van een van de vier stukken, waarin het grondgebied van Easterein was opgedeeld. Zo kwam het ‘Eeskwerder vierendeel’ aan zijn naam.

Vanaf 1943 werd de benaming ook gebruikt ter aanduiding van één van de vele waterschappen, die Friesland toen telde.

De “beheinde hoeke grûn” een treffende beschrijving van het land waarop Eeskwerd lag is het noordelijkste en oudst bewoonde deel van Easterein.

Het was het vroegst bewoond, door de aanwezigheid van een forse kleilaag. In de tijd dat er nog geen dijken waren, was deze ‘rug’ hoog genoeg om het telkens aanstormende zeewater te weerstaan.

De drie belangrijkste en grootste terpen in het stuk land waren Esquert (Eeskwerd), Ansquert en Zyon. De namen van de boerderijen daar klonken al even fraai, zoals Gerlwe, Schrok, Roerdama en Sibada. Nergens in het dorp of directe omgeving waren zoveel poëtisch klinkende namen te vinden als daar, zo dicht bij elkaar liggend.

De terp Eeskwerd lag tussen ‘Syltsje Wringe’ en het ‘Ganghout’ in, en grensde aan de oostelijke oever van de Sebearefeart. Syltsje Wringe, zo was de benaming van het eerste stuk land dat aan de Skrokster ’reed’ lag, de tegenwoordige weg Skrok. Het land lijkt vernoemd te zijn naar een dichtbijgelegen plek waar water stroomde.

‘Syltsje’ stamt af van ‘syl’, de friese aanduiding van een zijl of waterkering. Deze werd opengezet als het water buiten de dijk lager stond dan het peil erbinnen.

‘Wringe’, de betekenis hiervan is een draaibaar hek om een dampaal. Deze diende ter afsluiting van de weilanden en vormde tevens een doorgang voor voetgangers. Bij het open doen ‘wrong’ het hek zich moeizaam - kreunend en krakend - om die enkele paal heen. Een tegengewicht zorgde ervoor dat het hek uit zichzelf weer dichtging.

Het ‘Ganghout’ dat naar de voormalige boerderij Schrok leidde, stond voor een smalle oversteek over een sloot. Via een eroverheen liggende balk, of over de breedte van één of hooguit twee planken. Deze werd in de 19e eeuw vervangen door de huidige betonnen Skrokster brug.

Na een aantal meters afgelegd te hebben van de weg Skrok, komt er een afslag naar rechts. Dit is de oprit naar Skrok nr. 6 ofwel Groot Amswert, vernoemd naar de terp Ansquert die daar ooit gelegen heeft.

Ten oosten van deze afslag - in de ‘oksel’ - daar lag eens de terp met de naam Eeskwerd. Aan de oostrand van de Eeskwerder terp bevond zich een zathe die van oorsprong ‘Gerslwa’ lijkt te hebben geheten. Het huis werd later ‘ Adema-saete of -pleats (boerderij) genoemd, naar de doopsgezinde familie die er toen woonde. De eerste naamsvermelding van een Adema in Easterein stamt uit de 15e eeuw. In 1546 nam de toenmalige bewoner Douwe Epesz Adema een andere achternaam aan. Hij liet zich Douwe ‘Eeschwert’ noemen, ter verwijzing naar waar hij woonde.

Een paar eeuwen later - na vertrek van het geslacht Adema’s - kwam als naam de ‘Eeskwerd zathe’ in zwang. Tegenwoordig is hier Skrok nr. 2 te vinden, nog steeds een boerderij.

Op de terp lag ooit de oorspronkelijke Yeskwerter pleats.

In een advertentie ter verkoop begin 19e eeuw, werd de boerderij beschreven als “bestaande uit levendig vee, boeregereedschappen en meubelen”.

De boerderij was een echte ‘greid’ plaats, die bestond uit een boerenhuis, schuur en greidlanden (weilanden). Het land lag niet alleen ten oosten van de Sebearefeart maar ook westelijk ervan, tot dicht bij Wommels. In 1898 werd de pleats verkocht, afgebroken en vervolgens werd de terp afgegraven.

De buurtschap Eeskwerd is niet blijven bestaan, opeens was de naam op de kaarten vervangen door ‘Skrok’.

Toch is de oude naam levend gebleven. Terug te vinden op de behuizing van het elektrische gemaal vlakbij de Skrokster brug, en vastgelegd in een Eastereinder straatnaam.

Alhoewel de laatste letter vervangen is door een ‘t’: Eeskwert.

Uit 1962 stammen een paar mondelinge overleveringen over de voorkamer van de Eeskwerd zathe. In de ene sage is het nacht, er liggen meisjes in de bedstee van het vertrek. Ze proberen de slaap te vatten. Een paar minuten is het stil, maar plóts - vanuit het niets - klinkt er geklop, gejammer en andere vreemde geluiden.. In doodsangst klemmen de kinderen zich aan elkaar vast. Totdat de dag aanbreekt en het licht naar binnen schijnt. Even plots als de geluiden begonnen waren, is het opeens doodstil... een minuut later klinkt enkel het gekraai van een wakkere haan.

Een ander verhaal gaat over een oom van de Vellenga’s, die op bezoek kwam.

De terugreis was te lang om nog dezelfde dag te vertrekken, dus overnachtte hij in de voorkamer. Oom nam een petroleumlamp mee, die hij op een plank bij de bedstede zette. Hij meende te voelen dat er absoluut iets niet “in orde” was.....

Ut de húshâlding fan... Oplossing Dizze kear in foto út de húshâlding fan Famylje Jellema (Wynserdyk).

Gerke, Adele en Auke.

Beste Doarpsgenoaten, Wat soenen we graach by jim op de stoepe stean wolle mei de kollektebus foar it Fonds Gehandicaptensport. Mar troch de corona kin it DIT JIER ALWER NET!!

Dêrom dogge we it oars. Jim krije fan jim “fêste” kollektant in kaart yn ’e bus mei in Ideal QR-code. Lit ús der meielkoar foar soargje dat minsken mei in beheining EK SPORTE kinne.

We hope dat de opbringst net foar de bus ûnderdocht!!

Yn 2022 drukke we graach wer by jim op ’e bel.

Alfêst bedankt fan Dieuwke - Hinke - Janke - Klazien - Tiny - Akke Greetje - Anna-Joke - Pep en Baukje (coördinator)

Inzamelingsactie voor voedselbank Bolsward succesvol Toen we vorige week de 25 kratten afleverden voor de inzameling van producten voor voedselbank “Bolsward e.o.” dachten we dat dit aantal ruim voldoende zou zijn. Tot onze grote verrassing bleek onze inschatting duidelijk een onderschatting. Naast de 25 volle kratten werden vrijdagavond ook nog meer dan 15 dozen met producten afgeleverd.

Een grote prestatie van het hele dorp Easterein! Hulde!

De voedselbank wil dan ook zijn grote waardering uitspreken voor de Diaconie van jullie Gemeente. En uiteraard veel dank aan alle vrijwilligers die dit geweldige resultaat hebben neergezet. Heel veel dank voor alle eetbare producten, maar ook voor de non food, zoals, tandenborstels, tandpasta’s, zeep, douchespulletjes etc. Ook bedankt voor de giften.

Nu onze inzamelingen in de supers momenteel helaas, om de bekende reden, geen doorgang kunnen vinden, kunnen we toch goed gevulde pakketten aan onze deelnemers uitreiken. Nog een keer: BEDANKT! Met vriendelijke groeten, Lolke Dijkstra, Voedselbank: “BOLSWARD e.o.”

De koksmûtse: Appel-speculaascake Troch Annebeth de Jong

Ingrediënten Beslag • 200 gram boter, op kamertemperatuur • 200 gram witte basterdsuiker • Rasp van ½ citroen • ¼ tl zout • 3 eieren, op kamertemperatuur • 60 ml zure room • 200 gram bloem • 1 ½ eetlepel speculaaskruiden • 1 ½ theelepel bakpoeder

Topping • 2 á 3 appels, geschild, in blokjes • Sap van ¼ citroen • Suiker • 20 gram amandelschaafsel • 60 gram abrikozenjam

Benodigdheden • Springvorm 24 cm Bereiding Verwarm de oven voor op 170 graden. Vet een springvorm van 24 cm in en bekleed de bodem met bakpapier. Doe de boter, basterdsuiker, citroenrasp en zout in een kom en klop in enkele minuten romig. Voeg de eieren een voor een toe en klop ze luchtig door het beslag. Roer dan de zure room erdoor en spatel ten slotte de bloem en speculaaskruiden en het bakpoeder door het beslag.

Schep het in de vorm en strijk glad. Meng de appelblokjes met het citroensap en suiker naar smaak en verdeel ze over het beslag.

Bak de cake in 55-65 minuten goudbruin en gaar. Spreid intussen amandelschaafsel uit over een vel bakpapier op een bakplaat. Haal de cake uit de oven en schuif meteen het amandelschaafsel erin, rooster dit in 5-10 minuten goudbruin. Laat de cake kort afkoelen in de vorm, verwijder deze dan en laat de cake verder afkoelen. Verwarm de abrikozenjam kort in een steelpannetje en bestrijk de cake ermee. Bestrooi hem voor het serveren met het geroosterde amandelschaafsel.

Bron: Libelle, eigen foto

Bernehoekje

Troch Froukje Dijkstra

Fijne Peaske!

Is je partner binnenkort jarig?

Normaal gesproken zouden jullie het wellicht uitgebreid vieren. Geef deze dag toch een feestelijk tintje met je eigen vlaggenlijn.

HIEP HIEP

HOERA

HIEP HIEP HOERA