Manifest ter bevordering van
Brutale Vragen
Downsideup Minimagazine Maart 2012
Door Downsideup en de 19 Brutalisten
Het Manifest De brutalist is het zat. De grenzen aan de voorzichtigheid zijn bereikt. De brutalist heeft genoeg van de zeikerd die hij in de gang tegenkomt en die door iedereen genegeerd wordt. De brutalist heeft er genoeg van dat hèt probleem in de organisatie door iedereen wordt doodgezwegen. En zij1 is het zat dat de symptomen van allerlei falende systemen door betrokkenen in de doofpot worden gestopt. We kunnen meer en we kunnen beter. De brutalist gooit daarom de knuppel in het hoenderhok. Gaat met een brutale vraag recht op haar doel af. Want dat is wel zo efficiënt. Oprechtheid, humor en lef: met deze ingrediënten maakt ze brutale vragen. Het doel is simpel. Vernieuwingen aanjagen. Mensen in beweging brengen. Taboes doorbreken. De wereld verbeteren. Hoog tijd. De brutalist zet daarom zijn onzekerheid aan de kant. Hij laat zich niet leiden door angst en eventuele risico‟s. En hij laat zich al helemaal niet de mond snoeren doordat hij niet de juiste hiërarchische positie zou hebben. Want aan het einde van de dag telt er maar één mantra: beter brutaal gesteld dan niet gevraagd. En die brutalist, dat ben jij.
1
Juist: we gebruiken “hij” en “zij” door elkaar. Is dat een probleem?
“Only dead fish go with the flow” FYI: Deze Downsideup Minimags worden steevast gemaakt op één avond (dat noemen we TribeNights), met een diverse groep volstrekte vreemden. Dat vinden we namelijk leuk. En elke TribeNight heeft een muze: iemand die de groep inspireert doordat hij of zij iets bijzonders heeft ervaren met betrekking tot het thema. Dit keer was dat Odiel Mennink, een prachtige muze! Hierboven haar lijspreuk; hieronder de vragen die ze aan het begin van de avond stelde.. Wat zijn überhaupt brutale vragen? Wie bepaalt of een vraag brutaal is of niet? En zijn brutale vragen alleen brutaal omdat niemand ze durft te stellen? Maar wat nou als méér mensen die brutale vraag durven te stellen? Dan is het geen brutale vraag meer, maar een kritische, continu lerende club mensen, toch? En als je het dan hebt over 'het aanjagen van vernieuwingen‟, dan krijg je een versnelling wanneer meer mensen brutale vragen durven te stellen. Hoe zorg je ervoor dat meer mensen dat DOEN?
De Brutale Vragen Manual 1. Waarom een Brutale Vraag? Omdat je iets wilt bereiken natuurlijk! Na het bedenken van je doel volgt de vraag vanzelf. 2.
Ik doe het gewoon! Die Brutale Vraag die door mijn hoofd
zingt, in formuleer hem en stel hem gewoon! 3. Stt…. En dan heb jij even je werk gedaan. Die Brutale Vraag van net, die moet even landen. Dat vraagt werk van de ander en dat kost tijd. Tot die tijd: ssttt…! 4. Komt de vraag aan, dan volgt er bij de ander een moment van
bezinning: laat ik deze vraag binnen komen of niet? 5. Een goede brutale vraag zorgt voor beweging en zodra je beweegt
verandert je perspectief. “Maar dat werpt een nieuwe licht op de zaak!”
6. Tijd om te antwoorden. Laat je de ander zien of je bewogen bent? Of moet je eerst nog even wennen aan dat nieuwe perspectief? 7. En dan, misschien direct, misschien pas over een tijd, maar dan ga je het toch echt doen:
bewegen.
Brutaliseer en zie: wrijving geeft glans!
Waar Brutalisten zich niet door laten tegenhouden Je stelt een vraag omdat je iets wilt weten of bereiken. Maar de ene vraag is de andere niet. Voordat je je mond open doet, moet je bedacht hebben wat het doel van je vraag is. Afhankelijk van het doel formuleer je de vraag. Simpel, maar een brutale vraag wordt uiteindelijk vaak niet gesteld. Er is ineens, helemaal uit het niets, een drempel. Onze top 3 drempels en waarom je je daardoor niet moet laten afschrikken: Onzekerheid De belangrijkste drempel is het gevoel van onzekerheid dat je kan bekruipen zodra je denkt: deze brutale vraag moet ik stellen. Onzekerheid om veroordeeld te worden door de antwoordgever. Of onzekerheid die voortkomt uit angst voor het antwoord. Een antwoord dat waarschijnlijk niet overeen komt met jouw eigen interpretatie van de situatie. En wie ben jij nou om die vraag te stellen? Als die vraag zo belangrijk was, dan was hij toch al lang gesteld? Zo praat je jezelf de onzekerheid in, terwijl die belangrijke Brutale Vraag steeds meer naar de achtergrond verdwijnt. Maar juist doordat je van tevoren niet weet welk antwoord je krijgt, is die brutale vraag zo belangrijk! Je moet je eigen onzekerheden en fouten onder ogen durven zien.
Want een brutale vraag waar negatieve reacties op komen kan juist heel verhelderend werken. Je komt erachter dat niet iedereen de dingen hetzelfde ziet of interpreteert als jij en dat is het beginpunt om weer dichter bij elkaar te komen.
bij je volgende functioneringsgesprek je baan. Misschien heb je het inhoudelijk niet bij het juiste eind. Of juist wel, maar ben jij straks degene die de opvolging toegeschoven krijgt. Seth Godin zegt in zijn boek “Durf” over mensen die geen risico durven nemen: “Deze mensen maken twee fouten. Ten eerste denken ze dat risico negatief is en ten tweede verwarren ze beweging met risico en concluderen zodoende dat bewegen ook negatief is”. Om je brutale vraag vervolgens dan toch te stellen heb je durf nodig. Je gaat de risico‟s niet uit de weg en laat je niet leiden door angst. Durf, een persoonlijkheidskenmerk van een rasechte brutalist! Machtsverhouding De hiërarchische verhoudingen binnen een organisatie spelen een belangrijke rol bij het stellen van de brutale vraag. De “winnaars” bevinden zich aan de onderkant en de top van de organisatie. De stagiaires en de DGA‟ers staan in de positie waar tot op zekere hoogte alles gevraagd en gezegd kan worden. De managers en adviseurs in het middenkader hebben het daarentegen een stuk minder comfortabel. Ze worden van boven getrapt en van onder geschopt. Een brutale vraag die niet goed wordt ontvangen zal door beide kampen worden afgestraft. Het is helemaal niet gek dat je bang bent dat als je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt dat het consequenties kan hebben voor je positie, je beoordeling of sympathie van collega‟s.
Risico’s Hoe verhelderend een Brutale Vraag ook kan werken er kleven echter ook risico's aan. En is het resultaat van je vraag groot genoeg om die risico‟s te overkomen? Want de risico‟s zijn serieus. Misschien kan die collega jouw directheid helemaal niet waarderen en verlies je de goede verstandhouding. Of erger nog, de goede verstandhouding met je baas en daarmee
Een brutalist is echter een ondernemer met lef die over afdelingsen organisatiegrenzen heen durft te kijken en van beperkingen mogelijkheden maakt. Als brutalist durf je het ondernemersrisico van een Brutale Vraag wél te nemen. Jouw drijfveer is namelijk om daadwerkelijk verschil te maken in de organisatie. Niet om directeur of manager te worden. Om je Brutale Vraag met impact te stellen aan DGA‟s zorg je voor voldoende argumentatie en zoek je bondgenoten op die jouw Brutale Vraag ondersteunen. Alleen dan kom je er achter dat ook directeuren en managers gewoon „mensen‟ zijn en dat je Brutale Vraag weleens rijkelijk kan worden beloond!
Brutale vragen zijn vragen waar je een drempel voor over moet. Je zou ze normaliter niet vragen, omdat ze iets losmaken. Je weet de uitkomst niet, het is een risico dat je neemt. Toch neem je
volle verantwoordelijkheid voor de vraag en zijn de
gevolgen, omdat je er van overtuigd bent dat er een betere wereld ontstaat wanneer je de bewuste vraag stelt. Door het stellen van brutale vragen haal je jezelf
en
de
ander
uit de
comfortzone
en zoek je de confrontatie. Hierdoor kan je zaken op waarde bevragen, prikkelen, knuppels opwerpen, etc.. Dit alles om te testen wat
wat echt is en
wel blijft staan, gegronde 'waarde'
heeft (Vrij ge誰nterpreteerd naar Nietzsche's 'Also Sprach Zarathustra).
Ballen met pit en oerbrood Gerecht voor: 2-4 personen Kneed allereerst het oprechte
500 gram oprecht gehakt 50 gram gepaneerde humor 2 spontane scharreleieren 1 grote constructieve ui scheutje warme melk met lef; althans dat zegt men van biologische melk half pakje respectvolle bak-en-braad boter bosje verrassende look hete peper (naar inschatting van gasten) gemengde kruiden korreltje zout
gehakt goed met de gepaneerde humor. Dit geeft een stevige gebonden basis. Zorg daarna dat de constructieve ui duidelijk en voldoende aanwezig is door deze er ook door te kneden. Voeg de spontane eieren op het laatste moment toe. Verwarm de braadpan vast lekker voor en zorg dat de respectvolle boter goed bruin gebakken is, voordat je de koude ballen toevoegt. Oververhit
de pan niet, dat braadt uiteraard aan. Voeg tijdens het bakken de pepers toe. Je merkt snel genoeg wanneer het teveel wordt. Voordat je het door hebt zijn de ballen gaar. Het lekkerste is om ze met een rauw randje op te dienen.
Wacht je te lang, wordt het al snel taai.
Enkele brokken oerbrood van eigen deeg erbij; om patronen te doorbreken. Serveertips Bereidingswijze
Begin met het besef dat je een goede kok bent. Een authentieke kok zelfs met een goede smaak. En je weet waar je de ingrediĂŤnten vandaan haalt. Precies, bij
de bron en graag onbespoten. De eerlijkste producten, zonder franje. Je nieuwsgierigheid bepaalt de kruiden, je lef de pittigheid. Eenmaal in de keuken gaat alles op gevoel, maar volg zoveel mogelijk onderstaande stappen.
* Vind je het spannend om op te dienen? Drink vooraf een glas warme melk met lef. * Bang dat je gasten niet van gekruid houden?
Vraag van te voren of je je gasten iets pittigs mag voorschotelen. * Voor nog wat extra impact, strooi er wat verrassende look over heen! * Serveer de ballen met een glas vol sprankelende goede intenties.
Variatietip
Waarschuwingen
De ballen met brood laten zich heel goed combineren met diverse sauzen, kijk echter uit voor de Zat-he-saus, daar zit doorgaans teveel rancune in.
* Overtuigd dat je gerecht thuishoort in een 3sterren restaurant? Ego-jus bederft de smaak. Alleen de kok vindt dat lekker. * Doorspek
je ballen niet met bijdehandjes, laat de gasten zelf bepalen hoe ze het opeten.
Hoera! Verbale krachten eindigend met een vraagteken!
Kwetsbaarheid
is de
belangrijkste factor in het niet stellen van een brutale vraag. De angst van de kwetsbaarheid
van
de ander,
maar ook de
kwetsbaarheid
van
jezelf
maakt dat de
vraag niet wordt gesteld.
De typische Brutalisten-test Brutale Vragen stellen is één ding, maar hoe weet je nou wat voor stijl je past? Ben je subtiel maar krachtig of speel je de vermoorde onschuld? Ben je een recht-door-zee lomp, of vooral scherp en sensitief? Deze buitengewoon betrouwbare test helpt je jouw stijl te definieren. En zodra je weet wat voor Brutalist je bent, staat niets je meer in de weg om ze te stellen, verder te komen en de wereld te veranderen. Korte test:
7. Verandering…
1.
Ik confronteer op basis van…. A. compassie of noodzaak B. omdat het van maatschappelijke meerwaarde is C. de aanval is de beste verdediging D. omdat het kan E. opportunisme
2.
Waarom ben jij voorzichtig… A. omdat ik anders mijn baan verlies B. omdat ik weet dat dit nu nodig is C. voorzichtig? D. voorzichtigheid kweekt goodwill E. waarom niet?
A. B. C. D. E.
is een gevecht. krijg je door te roepen wat je vindt doe je toch gewoon? begint in jezelf stimuleer je bij de ander
8. Ik pas mij aan als…
3.
Jij bent behulpzaam als… A. jouw ideaal in het geding komt B. jij daar een mogelijkheid toe ziet C. er een groter belang op het spel staat D. het team daarmee vooruit komt E. je daar plezier aan beleeft
A. B. C. D. E.
ik daar zin in heb ik mijn doel daarmee bereik dat in het grote geheel past er een goed argument op tafel ligt ik het wel best vind
Vraag 1 A.1 B.5 C.3 D.4 E.2 Vraag 2 A.2 B.1 C.3.D.5 E.4 Vraag 3 A.3 B.2 C.1 D.5 E.4 Vraag 4 A.1 B.5 C.3 D.2 E.4 Vraag 5 A.5 B.2 C.3 D.4 E.1 Vraag 6 A.4 B.2 C.5 D.1 E.3 Vraag 7 A.3 B.2 C.4 D.1 E.5 Vraag 8 A.2 B.3 C.1 D.5 E.4
4. Het is belangrijk om… A. B. C. D. E.
te verbinden naar vooruitgang te streven je grens te bewaken kansen te pakken te relativeren en te lachen
5.Mijn favoriete outfit… A. B. C. D. E.
is professioneel is wat vooraan in de kast ligt straalt autoriteit uit zit lekker is onkreukbaar
6. Om mijn boodschap over te brengen… A. B. C. D. E.
gooi ik er een relativerende grap in zeg ik wat in me op komt om te prikkelen stel ik beleefd scherpe vragen weeg ik mijn woorden zorgvuldig gebruik ik uitdagende statements
Heb je de meeste 1? Dan ben jij een brutalist à la Mandela. Jij ziet welke behoeften er zijn en verliest het grote geheel nooit uit het oog. Je handelt vanuit compassie en laat zien dat de grootste veranderingen voortkomen uit verandering in jezelf. Heb jij de meeste 2? Brutale vragen stellen zit je in het bloed. Jij ziet waar je kansen liggen en provoceert om je doel te bereiken. Kijk wel uit dat je niet te ver gaat. Voor je het weet wordt je een seizoen verbannen; net zoals Prem bij De Wereld Draait Door. Heb jij de meeste 3? Je weet wat je belangrijk vindt en doet alles om je daar voor in te zetten. Jij zal het gevecht niet uit de weg gaan, maar zoekt het juist graag op.. Allicht is je kapsel zelfs geperoxideerd. Eén ding is zeker: met jouw brutale statements word je zeker opgemerkt. Pas hier wel mee op. Voor je het weet zeggen mensen tegen je: ‘Doe zelf normaal!’. Heb jij de meeste 4? Een echte superboer. Nuchter en relativerend. Dat is jouw grote kracht. Brutale vragen breng je met een kwinkslag en je hebt er zelf ook lol om. En wat is daar nou mis mee? Als het er echt op aan komt sta jij direct paraat met je brutale vragen. Let er wel op dat anderen je relaxedheid niet verwarren met ongeïnteresseerdheid. Heb jij de meeste 5? Dan versta jij de kunst scherpe vragen beleefd te stellen. Net zoals Twan Huys dat kan. Je weegt belangen nauwkeurig af en staat open voor goede argumenten. Jij streeft naar vooruitgang en stimuleert de mensen om je heen. Je bent professioneel in je werk. Vergeet je niet wat de kracht van spontaniteit kan zijn?
Brutalist #2 Daria Ofman Brutalist #1 Odiel Mennink (MUZE!) “Vorig jaar gaf ik met mijn zakenpartner een algemene presentatie over Het Nieuwe Werken bij een gemeente. Tijdens de presentatie confronteerden we – met een grote glimlach – de gemeentesecretaris met een zeer belangrijke motie van de vereniging van gemeentesecretarissen over Het Nieuwe Werken. Daarin staat dat alle gemeenten in 2015 HNWproof zijn. Wij vroegen hem: “is jouw gemeente hier al mee aan de slag?” Hij was er niet van op de hoogte en schrok. Maar het resultaat was wel dat hij ons en zijn medewerkers beloofde om serieus naar het manifest te kijken.”
“Ik had zojuist drie uur vergaderd met een opdrachtgever over een project. We waren er diep ingedoken, maar het was me toch niet helemaal helder. Dus ik vroeg hem: wat is nou eigenlijk het doel van het project? Hij werd stil. En toen zei hij: ik zou het je eigenlijk niet kunnen vertellen. Daarna raakten we in gesprek over zijn drijfveren, zijn motivatie en zijn visie. Uiteindelijk waren we in staat om het project op zo‟n manier in te steken dat het bijdroeg aan zijn visie.”
Brutalist #4 Minke Buizer
Brutalist #3 Roos van der Vuurst e
“In 2006 ben ik op mijn 25 begonnen als secretaresse op een assurantiekantoor. Uiteindelijk ben daar P&O aan doen en projecten gaan draaien. Op een gegeven moment draaide ik mee met een project over de werkwijze van het kantoor. Toen de projectmanager een andere baan had gevonden, was het logisch dat ik het overnam. Maar ik stond niet achter het systeem dat hij uitgezocht had dus zei toen wel: “ik wil dan wel het hele onderzoek over doen.” Dat mocht en uiteindelijk heb ik in een jaar tijd alles op de schop gegooid en een hele andere werkwijze geïmplementeerd. Maar daarmee was het voor mij niet klaar. Toen het project afgerond was, was er voor mij niet meer zoveel uitdaging te vinden dus ben ik naar de directeur gestapt met de vraag: “ik wil eigenlijk wel MT lid worden.” Hij vroeg nog: “Waarom zou ik jou die functie geven?” maar mijn reactie was: “omdat ik het kan, en dat weet jij ook.” Van zijn gezicht kon ik aflezen dat hij dacht: “oke, jij bent echt heel bijdehand” maar hij wilde me toch houden dus toen werd ik in een klap lid van het MT en mocht ik leidinggeven over 20 mensen.”
“Ik ben sinds kort teammanager van een afdeling en tijdens een overleg viel het me op dat veel medewerkers „projecten‟ hebben die ze naast hun werk doen. Ik vroeg toen: “Welk doel hebben die projecten?” De eerste reactie was dat ze elkaar aan gingen kijken. Ik stelde gelijk nog een vraag: “Hoe dragen deze projecten bij aan het grotere doel van de afdeling?” Bleek dus dat we helemaal geen afdelingsdoelen hadden! Toen we die helder kregen bleek dat de helft van de projecten overboord kon omdat ze niet aan de afdelingsdoelen voldeden. Dat scheelde een hoop tijd!”
Brutalist #5 Kristian Spek “Ik maak onderdeel uit van een project en vorige week nog, was er iets heel belangrijk. Maar echt héél belangrijk. Dat de volgende dag opgepakt zou worden… Waarop ik vroeg: “als het zo belangrijk is, waarom doen we het dan niet vandaag nog?” Het antwoord was: “omdat we het zo gepland hebben.” Gelukkig realiseerde iedereen zich de sufheid van dat antwoord en ondanks dat het op dat moment geen resultaat had, is het sindsdien niet meer voorgekomen. Belangrijke zaken worden nu gelijk opgepakt. De beweging duurde dus even, maar uiteindelijk is er wel van geleerd. En dat was belangrijk.”
Brutalist #6 Marguerite Evenaar “Ik woonde vorig week in een overvolle kerkzaal een presentatie bij over ondernemerschap. Er kwam een sheet voorbij waarop ondernemerschap tussen aanhalingstekens stond. Ik vond dat vreemd want die aanhalingstekens stelden eigenlijk het hele programma ter discussie. En ik vroeg: waarom de keuze voor die aanhalingstekens. Het antwoord hebben ze nooit afgemaakt, want halverwege „was de tijd op‟. Maar het resultaat was dat er tijdens de borrel na afloop hele goede uitwisselingen ontstonden.”
Brutalist #7 Erwin van der Koogh “Ik stel deze vraag vaak tijdens kick-off sessies van nieuwe projecten. Zo ook bij een grote verzekeraar die een nieuw verkoopsysteem wilde. Dit keer stelde ik hem niet expliciet maar impliciet. Er zaten zo‟n 15 mensen in de vergaderruimte en ze waren mij aan het uitleggen wat ze allemaal hadden gedaan ter voorbereiding. Nu moesten ze immers gaan bepalen wat ze zouden doen! Ik pakte 2 flipover vellen en schreef op de linker “Output – wat gaan we bouwen” en op de rechter “Outcome – wat willen we bereiken”. De mensen die het voorwerk hadden gedaan schreven hun requirements op de vellen, of eigenlijk: voornamelijk op het linker vel. Toen ze klaar waren vroegen twee mensen zich hardop af: “Maar waarom doen we dit nou eigenlijk?” Het resultaat was dat twee mensen direct de business executive zijn gaan halen en hem ter plekke lieten opschrijven welke resultaten ze wilden behalen. Toen we vervolgens de lijst met “wat gaan we bouwen” doorliepen, bleek dat ongeveer 1/3 niets bijdroeg aan de doelen. Dat was snel geld besparen.”
Brutalist #8 Patrick van der Mijl “Een vriend van mij zat met een probleem, maar wilde het niet verwoorden. In plaats daarvan ging hij erom heen draaien. Ik vroeg hem: Wat wil je daarmee zeggen? Hij viel stil en dacht na. Toen besloot hij: ik kan dit wel zeggen en bracht zijn echte probleem aan de orde.”
Brutalist #9 Myrthe van der Ven “Ik ben eigenlijk helemaal niet zo brutaal. Een moment waarop ik graag wat brutaler was geweest was tijdens mijn stage. Ik moest een opdracht doen die ik eigenlijk niet wilde. Ik vond het heel moeilijk om dat te zeggen en was er al een tijd mee bezig voor ik mezelf überhaupt de vraag stelde: waarom doe ik dit eigenlijk. Uiteindelijk ben ik er via een omweg uit gekomen en heb ik de opdracht niet meer uit gevoerd. Mijn stagebegeleider vond het echter niet zo leuk. Het zou best kunnen dat als ik direct naar hem toe was gegaan – en wat brutaler was geweest – hij het een stuk minder erg had gevonden.”
Brutalist #10 Betty van der Roest “Ik stel eigenlijk niet zo heel veel brutale vragen. Maar als ik op mijn werk met sociale partners ben, ben ik wel heel duidelijk aan het prikkelen. Ik stel dan vaak vragen als: “waarom is de CAO er?”, “waarom zou ik lid moeten worden van een vakbond?”, “wat is de toegevoegde waarde van vakbonden?”. En ik merk dat het hen heel erg helpt om zich te realiseren dat ze inderdaad met de tijd mee moeten gaan en actueel moeten blijven. Tegelijkertijd vinden ze het lastig om te bedenken hoe het dan wel moet. Ik denk wel eens, als veel meer mensen dit soort vragen gaan stellen, ontstaat er een beweging en worden vernieuwingen aangewakkerd.”
Brutalist #11 Julie de Ruijter “Ik was laatst op een trainingsavond waar we allemaal een persoonlijk verhaal moesten vertellen dat typerend was voor jezelf. Een van de deelnemers vertelde dat zij vroeger vaak wegliep, maar dan altijd weer thuis werd gebracht. Nu ze volwassen was mocht ze gewoon op avontuur gaan en verdwalen en onderzoeken en werd ze niet meer teruggebracht. Behalve dan dat ze zichzelf nu soms terugbracht, wat voelde was als een belemmering. Ik vroeg haar toen: wat maakt dat je je belemmerd voelt? Waar ben je bang voor? Ze werd stil en dacht goed na. Uiteindelijk realiseerde ze zich dat ze bang was om te falen. Dat was voor haar een inzicht; ze had nog niet eerder op deze manier over die belemmering nagedacht. Ik ben benieuwd wat ze met dat inzicht gaat doen en hoop dat het haar helpt om nog meer op avontuur te gaan.”
Brutalist #12 Laurens van der Vuurst “Een Brutale Vraag die ik vaak stel is: “wat is je voorstel”? De context is een vriend of een collega die naar je toe komt en een heel verhaal afsteekt over een probleem. Ik kan dan niet altijd inschatten of ze het op willen lossen of alleen hun verhaal kwijt willen. Sterker nog, zij hebben daar zelf ook niet altijd over nagedacht! Als ik dan vraag: wat is je voorstel raken ze eerst off guard en denken: inderdaad wat wil ik hier mee? Dan komt er een keuzemoment. De vriend of collega is zich dan bewust geworden waarom hij het verhaal met mij deelt en of hij wil gaan handelen of niet. En ik voel me niet meer bezwaard.“
Brutalist #13 Tessa van den Bergh
Brutalist #14 Peter van Sabben
“Ik stelde vorige week nog een Brutale Vraag. Ik ging samen met een collega naar een klant. Ik had al via de mail contact gehad met de klant, maar nu had ze ook een collega meegenomen die zich niet voorstelde. Het gesprek begon gewoon, maar halverwege begon ik me toch af te vragen wat haar collega voor functie had. Dus ik vroeg: wat doe jij eigenlijk? Toen het haar baas bleek te zijn schrok ik van mijn eigen directheid. Maar omdat het van mij een spontane vraag was, kreeg ik een fijne reactie. En doordat ik hem kon plaatsen kon ik me de rest van het gesprek wel goed inzetten.”
“Ik heb eigenlijk geen voorbeeld dat me zo te binnenschiet, maar over het algemeen vind ik dat er meer brutale vragen gesteld moeten worden omdat ze verbetering in gang brengen. Ik zeg altijd: “don‟t ask permission, ask for forgiveness.” Mijn brutale vraag begint vaak met: “wat if…” en zet daarmee mensen al gelijk op een ander denkspoor.”
Brutalist #15 Rolita Ramcharan “Ik gaf een vergadertraining en een van de deelnemers was de training behoorlijk aan het verstieren. Mijn brutale reactie was: “Jij bent dus de draak in vergaderingen?” Ze beaamde dat en vond mijn opmerking eigenlijk wel leuk. Daarna was de training gelijk relaxed. Haar bestuursgenoten kwamen na afloop naar me toe en zeiden: “wat fijn dat je dat gedaan hebt!” maar ik realiseerde me helemaal niet hoeveel impact het zou hebben. Zelfs nu nog, jaren later, galmt mijn opmerking daar nog steeds rond.”
Brutalist #16 Tijs van Bergen “Tijdens een project realiseerde ik me na een aantal weken dat een deadline nooit gehaald kon worden met de beschikbaar gestelde resources. Ik vroeg: kunnen we de deadline drie maanden uitstellen? De eerste reactie was ongeloof, maar ik had mijn verhaal onderbouwd met cijfers. Daarmee kreeg ik eerst mijn directe manager en daarna de projectmanager mee. Uiteindelijk werden er 8 uitzendkrachten aangenomen zodat we het project met een minimale vertraging af konden ronden.”
Brutalist #17 Kirsten van den Berg “Ik had een jaar geleden al eens van Downsideup gehoord omdat iemand zei: “die mensen hebben een hele leuke insteek en dat zou heel erg bij jou passen!” Ik heb er toen niets mee gedaan, maar toen ik een jaar later iets nieuws zocht moest ik daar aan denken. Ik durfde eerst niet, maar heb toen toch de stoute schoenen aangetrokken en gemaild naar Simon met de vraag: “zoeken jullie nog werknemers en zo niet, hebben jullie mij dan op een andere manier een plek te bieden?” De reactie was heel positief. Ik had het voor mezelf veel moeilijker gemaakt dan nodig was. Maar ik ben blij dat ik de vraag gesteld heb, want nu heb ik een super leuke stage gevonden!”
Kirsten en Pippi. Pippi en Kirsten. Uiterlijk hebben ze wel iets van elkaar weg: een beetje springen, veel lachen. Maar wat blijkt: ook op het gebied van Brutale Vragen hebben ze opmerkelijke overeenkomsten! Welke dat zijn? Dat schreef Kirsten op: “Pippi is mijn held. Ik voel me zelfs een beetje verwant met haar. Want als klein meisje deed zij waar ik toen al van droomde; ongeremd plezier maken! En een beetje brutaal zijn. Zonder dat een volwassene me vertelde dat ik in de pas moest lopen. Pippi‟s wereld was het Zweedse platteland. Door het TV-scherm nam ze me mee daar naartoe om met haar de wildste avonturen te beleven. Pippi‟s Zweden is voor mij Hengelo. Daar ging ik eens met „mijn‟ Annika op zoek naar de Grote Vriendelijke Reus. Een paar wijken verderop werd onze speurtocht onderbroken. Een oplettende voorbijganger herkende twee loslopende kleuters en bracht ze veilig terug naar huis. We hebben de GVR nooit gevonden. Maar Pippi‟s voorbeeld is mij altijd bijgebleven. Zij is voor mij de ultieme brutalist. Pippi werpt omver, bevraagt alles op waarde, gooit de knuppel in het hoenderhok. Soms zelfs alleen om reuring te maken. Ze is oprecht, eerlijk, ontwapenend, eigenwijs en rebels. Ze is brutalist op háár manier. Ze leert mij dat plezier en geluk de wegwijzers naar mijn pad zijn. En dat brutale vragen stellen het pad vrij maakt. Wees je eigen brutalist, kom overal.”
“The Truth will set you free, but first it wil piss you off” (Gloria Steinem)
Ook uit gedegen onderzoek blijkt: Brutaal zijn werkt! (klik hier)
Slotwoorden van onze muze
“Verrassend en sleuromkerend vond ik de TribeNight Brutale Vragen. Ik kreeg
ongelooflijk
veel energie van alle Brutalisten om me heen. “Ik ben niet gek!” Dacht ik nog. Er zijn nog meer dwarsdenkers! Heerlijk om met ruim 20 young professionals te „bomen‟ over hoe je door Brutale Vragen te stellen vernieuwingen aanjaagt in jouw organisatie. Gelijkgestemden die gaan voor positieve verandering van mensen en organisaties. En daar horen nou eenmaal
Brutale Vragen bij!” Een leidinggevende zei ooit tegen mij: “je bent lastig, maar hou dat voor de rest van je werkende leven.” Dat advies neem ik nog steeds ter harte. Ik stel vaak brutale vragen, gooi de knuppel in het hoenderhok. Of ik begrijp het niet, of de achtergrond is niet duidelijk of mensen zijn niet op de hoogte. Er moet helderheid komen. Ik wil altijd weten waarom. En
ik neem geen genoegen
met „daarom‟. Dat deed ik vroeger ook al. Mijn brutaliteit kan soms irritant zijn, maar
het hoort bij mij. Vaak wordt
verwondering als brutaal gezien, maar voor een ander kan het juist ontwapenend zijn. Brutaal, is dat tegen het onbeschofte aan? Ik ben wel rechtstreeks. Laatst zei iemand tegen mij: “mensen binnen de organisatie vinden jou brutaal”, maar als mensen dat niet persoonlijk tegen mij zeggen doe ik daar niets mee. Dan zegt het meer over de cultuur dan over mij. Over brutaliteit, en in hoeverre het erg is om brutaal te blijven. Op LinkedIN kreeg ik een heel mooi compliment van een andere leidinggevende: “Ik heb van haar het nieuwe leidinggeven geleerd.” Daar was ik erg door verrast, want ik heb met haar echt wel in de clinch gelegen.
Maar ik ben wie ik ben. Ik neem mezelf mee naar mijn werk. Ik ben thuis
niet anders.
Colofon
Meer?
Het Minimagazine is een uitgave van Downsideup en wordt gemaakt op basis van onze TribeNights.
Vind jij nou ook dat er meer Brutale Vragen gesteld moeten worden? Of stel je ze al, maar hoop je op meer begrip van de mensen om je heen? Deel dit magazine dan vooral via mail, Facebook, Twitter (#brutalist).
Maandelijks nodigen we 15 mensen uit om zich met ons een avond lang in een thema vast te bijten. Elke maand met een nieuwe groep mensen. En elke maand met een nieuw thema. Een kriskras mix van wie we zoal tegenkomen op een dag: een aantal mensen die we training gaven, partners met wie we samenwerken, de bakker verderop en specialisten op het thema. De avond kent een programma met werkvormen die de onderste steen boven moeten krijgen, maar de inhoud van wat we met het thema doen ligt open. Na afloop bundelen we dat wat we tegenkomen in een e-magazine. Oh, en je bent één van de weinige mensen die een colofon leest.
Benieuwd, nieuwsgierig, op zoek naar meer? De volgende TribeNight vindt plaats op 18 april. Niet lang daarna verschijnt het volgende Minimag. Het thema van de volgende TribeNight is InsideOut – Do It Yourself. Meer daarover in april dus!
Contact: Downsideup www.downsideup.nl linda@downsideup.nl 020-7371757 © 2012 Downsideup
Abonneren Wil je geen uitgave van het magazine missen? Stuur dan een mail naar linda@downsideup.nl en je ontvangt het magazine voortaan in je inbox.
Hoofdredactie: Brutalist #18 Linda van de Burgwal Fotografie:/vormgeving: Brutalist #19 Simon Douw