Mischa Andriessen

Pieta

De gedichten in Pieta gaan over dragen en dwalen, over rouw en roes. Over het verlangen te vallen, op te gaan in een moment, in een ander. Pieta sluit het drieluik over de liefde af dat Mischa Andriessen met Winterlaken en Het Drogsyndicaat begon. Pieta gaat over het verliezen van een liefde, van een dierbare, over ouders en hun kinderen, zonen en hun vader. Zoals de musici Steve Earle en Justin Townes Earle en zoals zoon Ikaros die met de vleugels die zijn vader vervaardigde naar de zon opstijgt.

Als je weer honger krijgt schilder ik meer eten

Mischa Andriessen (1970) publiceerde vijf dichtbundels: Uitzien met D (2008), Huisverraad (2012), Dwalmgasten (2016), Winterlaken (2019) en Het Drogsyndicaat (2021). In 2022 verscheen zijn eerste verhalenbundel, Probeer de hemel mijn huis te maken, die werd genomineerd voor de J.M.A. Biesheuvelprijs 2023. Zijn werk werd bekroond met de C. Buddingh’-prijs, de J.C. Bloempoëzieprijs, het Charlotte Köhler Stipendium, de Awater Poëzieprijs en onlangs de Jan Campertprijs.

Een deken wanneer de kou in je lichaam dringt

Ik schilder jou als het meisje dat je was

Mezelf als de jongen die ik ben geweest

En voor ons beiden een pad dat zich vertakt Een klok die de tijd vergeet ons gelegenheid geeft Uit te vinden waarom we elk onze weg hadden

‘Grunberg ziet in literatuur een ingang (en vermoedelijk de enige) voor ons buitenstaanders om Auschwitz alsnog te kunnen bevatten, specifiek de getuigenisliteratuur die rechtstreeks uit het kamp is voortgekomen.’

– Lotfi El Hamidi, NRC