3 minute read

Dank je wel, seniorenconsulent

HET BEELD VAN DE BEJAARDE ACHTER HET RAAM MET SANSEVERIA IS ACHTERHAALD

Wat is het grootste misverstand over je job?

“Door het woord ‘consulent’ denken mensen dat ik senioren advies geef tijdens 1-op-1-gesprekken, bijvoorbeeld over thuiszorg. Dat is niet zo. Ik stippel mee het ouderenbeleid uit over alle domeinen heen. Samen met collega’s van andere diensten organiseren we evenementen, ondersteunen we seniorenverenigingen, zorgen we dat ze veilig kunnen wandelen en fietsen en bieden we zorgmogelijkheden aan. Kortom: we creëren kansen zodat ouderen kunnen blijven deelnemen aan het maatschappelijk leven.”

Hoe weet je wat er leeft bij senioren?

“In mijn job is het belangrijk om een groot netwerk uit te bouwen en contacten te leggen. Ik ga daarom zoveel mogelijk in dialoog met lokale verenigingen. En wist je dat onze gemeente een seniorenraad heeft? Die adviesraad voor en door senioren komt vier keer per jaar samen. Daar wisselen we van gedachten over thema’s zoals mobiliteit, wonen en zorg en geeft de seniorenraad advies. Ik luister en neem hun inbreng mee naar onze politici en collega’s. Noem me dus gerust een verbindingsfiguur.”

Wat boeit je zo in deze job?

“Ik heb altijd al een groot engagement naar ouderen toe gehad. Nadat ik afstudeerde als ergotherapeut, was ik lang aan de slag in een woonzorgcentrum. Daarna studeerde ik nog gerontologie waarbij je je verdiept in alles wat met ouder worden te maken heeft. Zo kwam ik terecht bij de Vlaamse Ouderenraad, een adviesorgaan van de Vlaamse overheid. Ik hield me vooral bezig met zorg, gezondheid en welzijn. Sinds een paar maanden ben ik seniorenconsulent in mijn eigen gemeente. Ik sta hier weer meer met mijn voeten in het veld en dat geeft voldoening.”

Wat zie je nog als een grote uitdaging?

“Naarmate we ouder worden, veranderen onze noden. Maar er moet dringend iets veranderen aan de beeldvorming over ‘dé 65-plusser’. Die groep wordt vaak beschouwd als oud, kwetsbaar en zorgbehoevend. Maar het beeld van de bejaarde achter het raam met sanseveria is achterhaald. Veel senioren zijn nog heel actief. Ze sporten, zetten zich in als vrijwilliger of mantelzorger en velen van hen zijn zelfs nog aan het werk. De diversiteit binnen de doelgroep is enorm groot en dat maakt het des te leuker. Ik wil mijn steentje bijdragen zodat alle burgers kwaliteitsvol kunnen ouder worden en zich goed voelen in onze gemeente.”

Aandacht voor meerdere doelgroepen

De officiële functietitel van Nathalie is ‘Seniorenconsulent/Doelgroepmedewerker’. Zij ontfermt zich dus ook nog over andere doelgroepen. Zo werkt ze mee aan ons beleid voor vrijwilligers en staat ze aan de zijlijn bij inspraakmomenten voor álle inwoners.

Seniorenraad

Wil je meer weten over de seniorenraad? Of wil je graag lid worden? Geef een seintje via 03 203 28 30 of senioren@puursam.be.

gaat strijd aan tegen pesten Vertrouwensleerkracht Karin

Van 5 tot 12 februari is het de Week tegen Pesten. Maar in de meeste scholen staat dit thema het hele jaar door op de agenda. Bijvoorbeeld in De Wissel, school voor buitengewoon basisonderwijs in Puurs. Daar buigt vertrouwensleerkracht Karin Genijn zich met haar collega’s over het welzijn van de leerlingen.

Wat houdt de job van een vertrouwensleerkracht in?

“Ik sta in voor het welbevinden van onze leerlingen. Want op onze school geloven wij er sterk in dat zij pas aan leren toekomen als ze ook goed in hun vel zitten. Een hoofd vol zorgen biedt geen plaats meer aan nieuwe kennis. We bekijken wat de onderliggende oorzaak van hun probleem is én proberen het te verhelpen.”

Met welke problemen komen de meeste kinderen aankloppen?

“Dat varieert enorm en dat maakt deze job zo boeiend. Sommige kinderen zitten in een moeilijke thuissituatie en komen bij ons hun hart luchten. Andere vinden maar moeilijk hun plek en hebben een opstapje nodig om vrienden te maken. En dan zijn er natuurlijk nog kinderen die gepest worden.”

Hoe pak je pestgedrag aan?

“Het is belangrijk dat kinderen pesterijen kunnen melden in een veilige context. Daarom starten we in overleg met de ouders een ‘voorvallenschriftje’. Is het probleem duidelijk in kaart gebracht? Dan halen we alle betrokken leerlingen erbij. Belangrijk: dat doen we vanuit een no blamehouding. Dat betekent dat we géén schuldigen viseren maar samen zoeken naar een oplossing. Daarna blijven we de situatie nauwgezet opvolgen.”

This article is from: