9 minute read
Coponcho
drugs
Kan je meer vertellen over jezelf en jouw verslaving?
“Ik ben verslaafd aan meerdere middelen. Op een heel jonge leeftijd ben ik weggehaald bij mijn mama, waarna ik bij mijn papa ben gaan wonen. Hij was ook een gebruiker. Ik heb het dus eigenlijk met de paplepel meegekregen. Als kind ben ik ook mentaal en fysiek mishandeld, verwaarloosd en ondervoed. Drugs hielpen me de dingen die ik had meegemaakt te vergeten en mijn emoties te onderdrukken. Sinds mijn 13 jaar gebruik ik dan ook al cannabis.” “Als twintiger kreeg ik een lange relatie en werd ik ook papa van een dochter. Zij is ondertussen 13 jaar oud. Toen gebruikte ik cannabis en af en toe cocaïne. Na 7 jaar kwam er een einde aan mijn relatie en ben ik heel veel cocaïne en alcohol beginnen gebruiken. Die cocaïne gaf een felle rush. Omdat heroïne kalmerend werkt, ben ik ook daarmee begonnen. Tegen mijn angsten en slaapproblemen nam ik Benzodiazepine, waaraan ik ook verslaafd ben geraakt.
T 02 515 02 63 E info@coponcho.be W www.coponcho.be In gevecht met het vuile beestje Bij mantelzorg denken we vaak aan de zorg voor een dierbare omwille van ouderdom, handicap of ziekte. Ook wanneer je zorgt voor een naaste met een verslaving ben je mantelzorger. Die groep wordt vaak vergeten waardoor de nodige ondersteuning ontbreekt. We praten met een ex-verslaafde die momenteel in behandeling is bij de Therapeutische Gemeenschap van De Sleutel. Uiteindelijk kwam ik in de criminaliteit terecht.” “Na een crisisprogramma van 2 maanden bij Kompas vzw, Vroeger zei ik altijd ‘Als ik kinderen heb, ga verblijf ik nu al 4 maanden in De Sleutel. Momenteel krijg ik ik ervoor zorgen enkel nog medicatie tegen mijn ontwenningsverschijnselen, zoals methadon. Mijn doel is om dat ze nooit moeten meemaken uiteindelijk medicatievrij te zijn, voor mijn dochter en zodat ik niet meer naar dagcentra moet gaan. Je komt daar soms mensen wat ik heb meegemaakt' tegen die nog gebruiken. Ik blijf hier in totaal 18 maanden en ga aan de slag met alle feedback en tools die ik krijg. Daarna zal ik nog 6 maanden tot 1 jaar in een tussenhuis verblijven. Nadien zullen ze me nog 6 maanden opvolgen, maar ik zal wel alleen kunnen wonen en werken. Tegen dan moet ik op mijn eigen benen staan en kan ik mijn leven verder opbouwen.”
Welke zijn de gevolgen van jouw druggebruik?
“De impact op mijn leven was heel groot. Mijn dagen hadden geen structuur. Ik sliep overdag in plaats van ‘s nachts. In het begin was ik zelfs dagenlang wakker. Alles draaide om die drugs. Vroeger zei ik altijd ‘als ik kinderen heb, ga ik ervoor zorgen dat ze nooit moeten meemaken wat ik heb meegemaakt’. Toch verwaarloosde ik mijn dochter, ging ik niet meer werken en betaalde ik de facturen niet. Soms werd ik paranoïde en kwam ik in een soort overlevingsmodus terecht. Wanneer de drugs zijn uitgewerkt, word je ziek en komen al je emoties terug, wat heel confronterend is. Alles komt dan dubbel zo hard binnen en je wil het allemaal weer verdoven. Door het langdurig gebruik vervaagden mijn grenzen. Dit bracht me in de criminaliteit. Ik deed dingen die ik me later niet meer herinnerde en ontwikkelde een ‘bakmentaliteit’: mensen manipuleren en alles doen om aan geld te raken om toch verder te kunnen gebruiken. Het is een vicieuze cirkel.”
Welke impact had dit op je omgeving?
“Mijn gebruik had een hele grote impact op mijn omgeving. Mijn dochter heeft er al heel veel van afgezien. Er is veel gebroken bij haar. Haar mama hield haar lang weg bij mij, waar ik alle respect voor heb. Het is niet veilig om je kind bij een gebruiker te laten. Ik was alle rechten over mijn kind kwijt. Toen mijn dochter in het begin op bezoek kwam, was ik wel nuchter. Maar daar werd ik
dan ziek van, waardoor ik haar zo snel mogelijk terug naar haar mama wou brengen om opnieuw te kunnen gebruiken. Mijn omgeving heeft me een aantal keer verplicht om me te laten opnemen. Maar ik herviel telkens. Je moet het echt voor jezelf doen, anders lukt het niet.”
Waar heb je het momenteel nog moeilijk mee?
“Wanneer je net clean bent, komen er heel veel emoties naar boven die je voordien in de doofpot stak. Dat is moeilijk. Ik heb het er erg lastig mee dat ik mijn dochter dit heb aangedaan, want ik wist hoe verwaarlozing voelde. Op school konden alle kindjes, behalve zij, praten over hun papa. Ik ging opname in, opname uit, gevangenis in, gevangenis uit. Ze vroeg constant naar mij. Ik moest dan uitvluchten zoeken en gaf de pijn, die ik zelf gevoeld had, ook aan mijn dochter. Gelukkig heb ik nu terug contact met haar. Ook die straatmentaliteit en dat manipuleren werd een gedragspatroon dat ik probeer te veranderen. Ik wil zo snel mogelijk terug een normaal leven zodat ik de juiste opvoeding kan geven aan mijn dochter.”
Waar ben je het meest trots op vandaag?
“In opname zijn is niet gemakkelijk. Je hoort dingen van buiten. Dat maakt het soms lastig om je focus bij je herstel te houden. Ik ben trots dat ik de klik heb gemaakt, toch doorzet en een toekomst voor me kan zien waarin ik een clean en gelukkig leven leid met mijn dochter.”
“Ook ben ik trots dat ik aan de slag ga met de feedback en tools die ik hier krijg. Wanneer ik mij
vroeger niet goed voelde, zou ik me meteen op drugs hebben gestort. Hier leren we anders omgaan met emoties zoals woede en frustratie en oefenen we onze spankracht. We kunnen bv. ontladingsblokken gebruiken om de spanning te doen zakken. Soms worden we ook uitgedaagd om niet te beantwoorden aan die directe behoeftebevrediging. We leren geduld opbouwen i.p.v. direct te reageren. Dan gebeuren de fouten vaak. Het leven is niet altijd even fijn, maar we leren de dingen verdragen zonder opnieuw naar de drugs te grijpen.”
Welke boodschap zou je geven aan anderen met een verslaving?
“Stoppen moet je voor jezelf doen. Maar blijf wel doorbijten! Aan de maatschappij wil ik zeggen dat een persoon helemaal anders wordt wanneer hij of zij heeft gebruikt. Mensen worden vaak beoordeeld als ze aan het gebruiken zijn. Eens je het product uit de mens haalt, krijg je vaak een aangename mens.”
“Mijn dokter heeft me ooit gezegd; ‘verslaving is zoals een chronische ziekte’. Waarschijnlijk zal ik ook voor de rest van mijn leven moeten vechten en zal ik bij het afbouwen van mijn medicatie opnieuw last krijgen van ontwenningsverschijnselen. De gedachte dat het na verloop van tijd zal beteren stelt me gerust. Maar ook dan moet ik volhouden en er nooit meer aan toegeven!”
Aline De Meyer
Zorg je voor iemand met een verslaving? Dan ben jij ook mantelzorger! Wil je ons graag jouw kant van het verhaal vertellen? Stuur dan een mailtje naar info@coponcho.be.
Ben je op zoek naar informatie, ondersteuning of een luisterend oor? Bezoek onze website www.coponcho.be voor meer informatie.
zijn glas is altijd halfvolMantelzorger Gabriël:
Positief in het leven staan, ook als je in de put zit. Dat is wat ons volgens mantelzorger Gabriël (71) gelukkig maakt. Hij zorgt voltijds voor zijn vrouw met evenwichtsstoornissen en een essentiële tremor, een aandoening zonder aantoonbare oorzaak waardoor lichaamsdelen gaan beven of trillen.
“De essentiële tremor van mijn vrouw zorgt ervoor dat ze veel valt. We hebben dan ook steeds een rollator of looprek nodig voor verplaatsingen binnen en voor uitstapjes buiten gebruiken we een rolstoel. Een aantal zaken, zoals zich wassen, probeert ze nog zoveel mogelijk zelfstandig te doen. Toch heeft ze voortdurend zorg nodig. Ik ben dan ook vroeger met pensioen gegaan om die zorg op te nemen.” “Mijn vrouw wil zo lang mogelijk thuis blijven. We krijgen veel extra hulp om dit mogelijk te maken. Eenmaal in de week komt er een poetsvrouw. Ik krijg ook hulp van mijn zonen en van de buren. Omwille van het coronavirus heb ik wel meer werk. Mijn vrouw is, doordat ze niet meer naar de kinesist kon, lichamelijk sterk achteruit gegaan. Ik ben wel blij dat ze geestelijk nog in orde is.”
“Op woensdag komt de poetsvrouw. Ik profiteer er dan van om naar één van mijn zonen te gaan of kunstwerkjes te maken in papier-maché. Bij mooi weer ga ik wandelen met mijn vrouw. We proberen af en toe deel te nemen aan een mantelzorgvakantie van Coponcho. Het hangt er vanaf hoe ver dit is. We proberen nooit te ver van huis te gaan, want als de rollator uitvalt, omdat er bijvoorbeeld iets mis is met de batterijen, moeten die onmiddellijk vervangen kunnen worden.”
“Ik vind het wel spijtig dat verre reizen niet meer lukken, maar dat betekent niet dat we dichtbij geen leuke dingen kunnen doen, vooral als de kleinkinderen komen. We proberen alles te nemen zoals het komt. Volgens mij heeft geluk ook veel te maken met je eigen ingesteldheid. Je bouwt geluk zelf op. De zaken te zwart bekijken, lost je problemen niet op. Je moet het leven nemen zoals het komt en er het beste van maken. Zo maken wij bijvoorbeeld al eens een grapje over de gezondheid van mijn vrouw. Het leven is al kort genoeg. Je moet genieten van elke dag!“
Heb jij als mantelzorger soms nood aan ondersteuning, een babbel of een luisterend oor? Dan kan je bij ons terecht door te bellen naar 02 515 02 63 of door te mailen naar info@coponcho.be.
Op onze website www.coponcho.be ontdek je welke ondersteuning we nog bieden aan mantelzorgers!
ACTIVITEITENKALENDER COPONCHO BRABANT
Trek er even op uit Trek er even op uit
Activiteiten LDC
FILM 'LIEFDE IN TIJDEN VAN JONGDEMENTIE' + NABESPREKING
De film ‘Liefde in tijden van jongdementie’ toont het maakproces van de theatervoorstelling DE LOTELING, waarin mensen met jongdementie zelf hun verhaal vertellen en zelf op scène staan. Deze gratis voorstelling geeft een heel bijzondere inkijk in wat er omgaat in het hoofd en hart van mensen met jongdementie, partners, buddy’s en vrienden. Maar vooral ook toont het wat er allemaal wél nog mogelijk is. Na de filmvertoning is er een open gesprek met een medewerker van mantelzorgvereniging Coponcho.
Wanneer: 21 september 2021, 19.30 u. Waar: LDC De Blankaart, Egenhovenstraat 22-24, Bertem
T 016 49 08 11 E ldc@stbernardus.be Via onze mantelzorgvakanties
Draag jij zorg voor iemand anders? Wil je er samen met je zorgvrager even tussenuit om heerlijk te ontspannen? Coponcho organiseert in samenwerking met S-Plus mantelzorgvakanties. Ontdek het aanbod en geniet van een deugddoende vakantie!
Wil je je inschrijven of wil je meer weten?
Bel naar 02 515 06 81 (van maandag tot donderdag tussen 9 u. en 17 u.) of mail naar Gitta.Mathijs@socmut.be.
Meer informatie?
Surf naar www.coponcho.be en klik door op mantelzorgvakanties!
Raadpleeg onze actuele activiteitenkalender bij ‘activiteiten’ op onze website: www.coponcho.be.
