ΑΤΤΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ TΗΛ.: 2130069686
Τ. 38 | 4
ΙΟΥΝΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2019
KΩΣΤΑΣ ΑΡΖΟΓΛΟΥ: Όσο ζούμε όλα μπορούν να διορθωθούν
Μιλφέιγ μπροστά στα μάτια σας μόνον στο ζαχαροπλαστείο
ΣΕΛ. 2-3
ΣΕΛ. 4-5
ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ
Εδώ τρώτε σαν ΣΕΛ. 6-7
ΑΓΊΑ ΒΑΡΒΆΡΑ, ΆΓΙΟΙ ΑΝΆΡΓΥΡΟΙ-ΚΑΜΑΤΕΡΌ, ΑΙΓΆΛΕΩ, ΊΛΙΟΝ, ΠΕΡΙΣΤΈΡΙ, ΠΕΤΡΟΎΠΟΛΗ, ΧΑΪΔΆΡΙ, ΑΣΠΡΌΠΥΡΓΟΣ, ΕΛΕΥΣΊΝΑ, ΜΆΝΔΡΑ
Μακριά μας η έπαρση ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
Φ
SUMMER CAMP ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΉΝΩΣΗ:
Παιχνίδι, άθληση, κολύμπι, ανεξαρτητοποίηση ΣΕΛ. 16
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΊ ΠΕΡΊΠΑΤΟΙ:
Πράσινοι τόποι στην Πετρούπολη ΣΕΛ. 20-21
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ:
Μεγάλη η ευθύνη ΣΕΛ. 22
αινόμενο που παρατηρείται συχνά στις μέρες μας η έπαρση των ανθρώπων. Γίνεται φανερό στις μικρές κοινωνίες, όπου ο ένας γνωρίζει τον άλλο, στις γειτονιές, μεταξύ των ομάδων, μεταξύ ακόμα και φίλων. Κοινό χαρακτηριστικό ο διαχωρισμός των ανθρώπων ανάλογα με τα περιουσιακά τους στοιχεία, την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκουν και τις γνωριμίες που έχουν. Ειδικά εκείνες τις γνω ριμίες με άτομα που κατέχουν αξιώματα. Έπαψαν προ πολλού να συ νυπάρχουν χαρακτηριστικά γνωρίσματα ποιότητας όπως η σεμνότητα, η απλότητα και η ταπεινοφροσύνη. Διαπιστώ νουμε ότι χάθηκε και η μετριο φροσύνη αφού την καταντήσα με μια γριά ζητιάνα. Άλλοτε αυτές οι αρετές , διέ κριναν τους πολλούς, γι’ αυ τό και οι συντροφιές των ανθρώπων ήταν πιο ουσιαστικές. Ο ανταγωνισμός, η αλαζονεία, η υπεροψία ή αλλιώς οίηση δεν υπήρχαν ανάμεσά τους σε τέτοιο υπερβολικό βαθμό. «Σήμερα, ο ένας βλέπει τι κάνει ο διπλανός του για να τον ξε περάσει. Φθάσαμε σε ένα σημείο που υποβλέπει ο ένας τον άλλο και τον φθονεί». Βάσει της επιστήμης της κοινωνιολογίας συμπε ριφερόμαστε όπως αναμένει η κοινωνία να συμπεριφερθούμε. Οι άνθρωποι επιδιώκουμε να βγούμε αληθινοί στις προβλέψεις της κάνοντας ακόμα και υπεράνθρωπες προσπάθειες να υιοθετή
Γράφει η Σοφία Διγενή-Κολιοτάση e-mail: sofiadigenis@gmail.com
σουμε το ρόλο που μας δίνει, εκείνο του άξιου μέλους της. Οδηγούμεθα ωστόσο στο φθόνο για ότι δεν μπορούμε να φτάσουμε και το απαξιώνουμε. Παρεξηγήσαμε ακόμα και την ταπεινοφροσύνη, την ποιότητα εκείνων που δρουν με απλότητα, που ξέρουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, χωρίς αλαζονεία και οίηση. Δεν αμφιβάλλω πως όταν είσαι περήφανος για τον εαυτό σου είναι ευχάριστο να το μοιράζεσαι γιατί στο κάτω-κάτω όλοι αξίζουμε ένα «μπράβο». Ένα «μπράβο» που περάσαμε στις εξετάσεις, ένα «μπράβο» που πετύχαμε σε κάποιο στόχο. Ακόμα και για τα μικρά πράγ ματα που βιώνουμε κάθε μέρα μας αξίζει ένα τεράστιο «μπρά βο σου». Όλοι με κάποιους στόχους ξημερώνουμε τις μέρες μας. Είναι αλήθεια ότι κανένας δεν μπορεί να πάρει τη θέση μας, να περπατήσει με τα δικά μας παπούτσια στον δικό μας Γολγοθά. Όλοι έχου με κουραστεί για κάτι, άλλος λί γο, άλλος πολύ κι αυτό είναι τι μή μας. Εδώ δεν χωράει καμία έπαρση. Είναι θέμα καθαρά αυτο εκτίμησης. Τόσο η ανεξέλεγκτη υπερηφάνεια όσο και η υπέρμετρη σι γουριά ωστόσο είναι κακοί σύμβουλοι. Μακριά λοιπόν από όλους μας, μιάς και η ζωή είναι ένας κύκλος. Ένας αέναος και γλυκόπι κρος κύκλος γεγονότων και συναισθημάτων που πρέπει να βιώ σουμε με μέτρο και με σύνεση, προκειμένου να μπορέσουμε να συνεχίσουμε αλώβητοι την πορεία μας σε αυτό το ταξίδι.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:
μια συγκλο νιστική ταινία που δεν πρέπει να χασετε ΣΕΛ. 24
3 ταξιδιωτικοί προορισμοί ΣΕΛ. 25
Παγωτό λατρεμένο στο BREAD FACTORY ΣΕΛ. 26-27