URBAN POCHE RELOADED ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ
Τη ζωή στο δρόμο –κατεξοχήν συνθήκη της αστικότητας– περικλείει μια δομική επιδερμίδα. Μια ανελαστική, αλλά πορώδης και βαθιά επιδερμίδα, με διπλή ιδιότητα. Από μέσα προς τα έξω, το κέλυφος του ιδιωτικού, αντιστρόφως το δοχείο του δημόσιου.Αν στη θεωρία της αστικής μορφολογίας το urban poche προσδιορίζει το σύνολο των κτιριακών μελών που περιγράφουν το προφίλ ενός δρόμου, η επαναφόρτιση του επαυξάνει το σύνολο με τη σωρεία αντικείμενων που τον εξοπλίζουν όπως εγγράφονται στις πρακτικές των υποκειμένων που τον διεκδικούν. Η αυθόρμητη οικειοποίηση του δρόμου από ομάδες μεταναστών στην αρχή της οδού Ευριπίδου καθιστά με ακραίο τρόπο εμφανή την επαυξημένη ταυτότητα του προφίλ, όπου κράσπεδα, σκαλοπάτια, κατώφλια, περβάζια και κολώνες, εμπόδια, φανοστάτες και σταθμευμένα αυτοκίνητα αποκτούν μια δεύτερη ζωή σαν υπαίθρια καθιστικά. Το εργαστήριο εξερευνά τη σύσταση του αστικού poche της Ευριπiδου με όρους υλικότητας και τοπολογίας. Κατασκευάζουμε μια υπόθεση εργασίας που συμβάλει στη συζήτηση για τα προβλήματα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας εστιάζοντας στη ζωτική σημασία του δρόμου σαν μοχλό ενεργοποίησης των αδρανών κτιριακών αποθεμάτων.
ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
URBAN POCHE RELOADED
ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΟΡΙΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΠΑΚΑΒΟΥ - ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΑΡΑΛΗ - ΑΘΗΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΛΑ Στην αρχετυπική τομή της υπάρχουσας κατάστασης γίνεται αντιληπτό το όριο μεταξύ ιδιωτικού-δημόσιου. Το όριο μπορεί να πλαταίνει στο ισόγειο με τις χρήσεις μαγαζιών και άλλων ημιδημόσιων εσωτερικών χώρων, αλλά αναβαίνοντας προς τα πάνω παρατηρούμε ότι είναι αμετάβλητο. Θέτοντας ως προβληματική της μελέτης μας τα άδεια κτίρια γραφείωνβιοτεχνιών επιχειρούμε να επαναπροσδιορίσουμε το όριο αυτό και να διαπραγματευτούμε τις πιθανές μεταλλάξεις του. Παρατηρώντας ότι το ζωτικό μέρος της οδού προς το παρόν εστιάζεται στο ισόγειο, θεωρούμε σημαντικό η παρέμβαση να ξεκινά από το αστικό έδαφος και μέσω της επεξεργασίας του ορίου να τροφοδοτεί τους ορόφους, καθιστώντας ένα μέρος τους προσβάσιμο. Οι κανόνες επέμβασης στο poche είναι καθαίρεση, διάτρηση, προσθήκη, σύνδεση. Με την αφαίρεση, τη διάτρηση και την προσθήκη μετατρέπουμε το αμετάβλητο όριο σε χώρο-θύλακα που έχει τη δυνατότητα να γίνει δημόσιος χώρος συγκέντρωσης και καθιστικού, χώρος προβολών, αστικό πάρκο σε όροφο, εκθεσιακός χώρος. Έτσι, τα κτίρια που παρεμβαίνουμε καθίστανται θελκτικότερα, εφόσον στην περίπτωση που κατοικηθούν, αυτοί οι χώροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ημιυπαίθριοι, μπαλκόνια, κήποι, αθλητικές εγκαταστάσεις, νέες είσοδοι για το κτίριο. Οι συνδέσεις των νέων κενών χώρων γίνονται με δημόσια κλιμακοστάσια και διαδρόμους. Επιπρόσθετα, οι επεμβάσεις στα κτίρια διατηρούν το φέροντα οργανισμό, άρα προσαρμόζονται στην εκάστοτε τυπολογία και ενοποιούνται οπτικά μέσω της υλικότητάς τους. ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
URBAN POCHE RELOADED PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT
Διαβαθμίσεις Συγκεντρώσεων ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΒΑΝΙΩΤΗ - ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΕΛΛΙΟΥ - ΕΙΡΗΝΗ ΚΡΑΣΑΚΗ Το urban poche αλλάζει μορφή και υλικότητα για να υπηρετήσει τους στόχους του εγχειρήματος μας που είναι η αναβάθμιση της οδού Ευρυπίδου και η διεύρυνση των δυνατοτήτων επανακατοίκησής της. Αυτό επιτυγχάνεται με τη δημιουργία ζώνης πεζών στο επίπεδο του δευτέρου ορόφου, τη διαπλάτυνση των υφιστάμενων πεζοδρομίων στο ισόγειο επίπεδο, τη διέλευση του φυσικού φωτισμού του δρόμου και των κτηρίων, δια μέσου της διαχείρισης της κτηριακής μάζας. Η κυρίαρχη κίνηση του πρότζεκτ «Διαβάθμιση Συγκεντρώσεων» είναι η αφαίρεση αρχιτεκτονικής ύλης που θεωρείται περίσσευμα λόγω των κενών χώρων που παρατηρούνται σήμερα κυρίως στα πάνω επίπεδα των κτηρίων επί της οδού. Η αφαίρεση μάζας έγινε με σκοπό την ανακούφιση από τον περιττό όγκο και τη δημιουργία ευχάριστων διαδρομών και χώρων. Στο επίπεδο του ισογείου οι υπάρχουσες στοές έδωσαν την έμπνευση να συνεχιστεί αυτή η λογική κατά μήκος της οδού και από τις δύο πλευρές της με την υποχώρηση των όψεων των υπόλοιπων κτηρίων. Συνέπεια αυτού του εγχειρήματος είναι η διαπλάτυνση του χώρου των πεζών της Ευρυπίδου. Επίσης στο επίπεδο του δευτέρου ορόφου δημιουργήθηκε μια εναλλακτική διαδρομή παράλληλη της οδού η οποία αυξάνει το δημόσιο χώρο και αναβαθμίζει τους χώρους στα άλλα επίπεδα. Τα κτήρια με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον διατηρούν το κέλυφος τους ενώ γίνεται επικάλυψη των βιοτεχνικών κτηρίων η οποία χαρακτηρίζεται από διαβαθμίσεις της διαφάνειας των νέων υλικών. PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT
ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
URBAN POCHE RELOADED
ΚΗΠΟΙ ΤΗΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ εΛΙΣΑΒΕΤ ΚΑΛΑΡΓΑΛΗ - ΝΑΤΑΣΑ ΚΑΛΛΟΥ - ΑΡΧΟΝΤΙΑ ΚΥΡΟΥΔΗ Η ανάγνωση της αστικής συνθήκης της οδό Ευριπίδου, πραγματοποιείται με εργαλείο την έννοια του urban poche. Πρόκειται για το κέλυφος- δοχείο της αστικής ζωής, μια επιδερμίδα σκληρή που οριοθετεί με μεταβλητό τρόπο τον χώρο εκείνο της πόλης που αναφέρεται σε όλες τις διακυμάνσεις του δημόσιου χώρου. Η επιδερμίδα αυτή έχει χαρακτηριστικά υλικότητας που μεταβάλλονται κατά μήκος της οδού. Μια διακοπή της ιδιαίτερης ομοιομορφίας του κελύφους της οδού, ένας κατακόρυφος πράσινος τοίχος, γίνεται αφορμή για την διερεύνηση μιας σημειακής αλλά επαναλαμβανόμενης πράσινης παρέμβασης σε όλο το μήκος της Ευριπίδου. Η θέση των νέων πράσινων urban poche ικανοποιείται από τη χωρική συνθήκη αντικρυστών κτηρίων με σημαντική διαφορά ύψους, με τρόπο που να ικανοποιείται ο μέγιστος ηλιασμός. Παράλληλα, ο χαμένος βιοτεχνικός χαρακτήρας της περιοχής, παρέχει στην πρόταση μια νέα συνθήκη, σχετική με την υλοποίηση της. Ως εξέλιξη αυτού του χαρακτήρα, οραματιζόμαστε τη διαμόρφωση ενός εργαστηρίου (Fab Lab) και την τοποθέτηση ρομποτικού βραχίονα πάνω σε ράγα κατά μήκος της οδού. Αυτός το τρόπος υλοποίησης διευκολύνει τη χρονική μεταβλητότητα της εικόνας του δρόμου με επεμβάσεις προσωρινές ή μονιμότερες, που δύναται να διαμορφώσουν μια στρωματογραφία κελύφους.Η πρόταση επαναφέρει την βιοτεχική συνθήκη υπό ένα νέο πρίσμα στην οδό και αναζωογονεί το δημόσιο χώρο μέσα από τους ‘’Κήπους της Ευριπίδου’’.
ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
URBAN POCHE RELOADED
ΧΩΡΟΫΦΑΝΣΕΙΣ ΈΦΗ ΛΙΛΗ - ΞΕΝΙΑ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ - ΑΘΗΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ Η πρόταση αυτή επιχειρεί να επαναπροσεγγίσει συνθετικά και νοηματικά έναν ενδιάμεσο χώρο της Ευριπίδου, μέσα από τη διαχείριση του κενού και των ορίων του. Η διαδικασία μεταβολής του δημόσιου-δομημένου περιβάλλοντος εκφράζεται στις περισσότερες περιπτώσεις με την έννοια της φθοράς, τόσο της υλικότητας και της δομής, όσο και της απουσίας χρήσης, της ερείπωσης δηλαδή, που οδηγεί στη μεταβολή της ταυτότητας του κτίσματος. Αντικείμενο προσοχής λοιπόν, αποτελούν τα κτίρια που ερειπώθηκαν στη διάρκεια του χρόνου λόγω κοινωνικοοικονομικών μεταβολών, τμήματα του ιστού της πόλης που τραυματίστηκαν από την αστική παρακμή και που συγκροτούν μια γνώριμη εικόνα για την Ευριπίδου. Η συγκεκριμένη πρόταση θέτει ως στόχο την ανατροπή της αδιάφορης επαναλαμβανόμενης χωρικής εμπειρίας μέσα από την εισαγωγή μιας μορφής που σαρκαστικά προβάλλει την ερείπωση, επιτρέποντας πολλαπλές ερμηνείες και μεταμφιέσεις, ενώ επιτίθεται στην αχρηστία μέσα από την ανάδειξη νέων τρόπων αντίληψης του δημόσιου χώρου. Το έργο αυτό δεν συνιστά ένα σαφές και ομοιογενές όλο. Η σταθερότητα, η ισορροπία, η αρμονία της μορφής καταλύονται. Τα όρια διαχέονται, ενώ η μορφή ενσωματώνει την έννοια του χρόνου. Του χρόνου που δεν μπορεί να αναιρεθεί και της φθοράς-ως αναπόφευκτη αντίδραση καθετί υπαρκτού- που προσπαθεί να συμφιλιωθεί με το χρήστη αυτής της εύθραυστης αστικής επιδερμίδας που συγκροτεί το urban poche.
ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
URBAN POCHE RELOADED
ΚΥΡΤΟ ΚΑΙ ΚΟΙΛΟ ΕΦΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΝΑΝΣΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ Η παρούσα μελέτη έχει ως στόχο την επαναδιαπραγμάτευση – επαναπροσδιορισμό της συνθήκης του δημόσιου χώρου της πόλης, με παράδειγμα την οδό Ευριπίδου, μέσα από το μοντέλο του Shared Space*. Μέσα από την παρατήρηση και την σχεδιαστική αποτύπωση του Urban Poché της οδού Ευριπίδου, με την χρήση παράλληλων εγκάρσιων τομών κατά μήκος του δρόμου, προτείνεται ο σχεδιασμός ενός «νέου poché», με ανθρωπομετρικές αναλογίες. Το νέο αυτό poché πρόκειται να αποτελέσει τελικά ένα νέο αστικό αντικείμενο το οποίο προτείνεται με διάφορες παραλλαγές οι οποίες προκύπτουν κάθε φορά από το σημείο τοποθέτησης και προσαρμόζονται ανάλογα με το υφιστάμενο προφίλ του δρόμου (poché). Η γεωμετρία του αντικειμένου προκύπτει από τον συνδυασμό κάποιων βασικών τυπολογιών που αφορούν διάφορες στάσεις του ανθρώπινου σώματος. Από την γεωμετρία του αλλά και από τον τρόπο εφαρμογής στον αστικό χώρο – όσον αφορά στην πυκνότητα την οποία συναντάται κατά μήκος του δρόμου – το νέο αυτό αντικείμενο αυξάνει το εμβαδόν του ωφέλιμου δημόσιου χώρου, εξυπηρετώντας βασικές αστικές λειτουργίες του χρήστη, όπως καθιστικές επιφάνειες, σκίαση, φωτισμός και προστασία από καιρικές συνθήκες, διαμορφώνει εκ νέου τις ζώνες κίνησης οχημάτων και πεζών, χωρίς διακριτά όρια, εμποδίζοντας παράλληλά την στάθμευση παραπλεύρως του δρόμου, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί ως ένα βελτιωτικό στοιχέιο των υφιστάμενων προσόψεων των κτιρίων αποκρύπτωντας πρόσθετα στοιχεία που αλλοιώνουν τις όψεις, όπως κλιματιστικά ή άλλες μη αρχιτεκτονικές προσθήκες. ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
URBAN POCHE RELOADED
ΑΣΤΙΚΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΡΑΣ Ανά-θεωρούμε την πόλη ως νέοι περιηγητές κινούμενοι σε ένα τόπο παλιό και σύγχρονο. Η επιθυμία μας φύεται επί του ‘’αχαρτογράφητου’’ κατακόρυφου μανδύα, ανάμεσα στην οικεία και την ανοίκεια πόλη· στη διαχωριστική επιφάνεια του αστικού φαντασιακού. Όχι ως φόντο παρατήρησης, αντίθετα, ως ‘’κατακόρυφο πεδίο έδρασης’’. Η ραδινή οδός Ευριπίδου, αποκαλύπτεται εκ νέου ως άλλο αστικό φαράγγι: ως απόκρημνη τοπογραφία. Οι πορώδεις αδρανείς όψεις γίνονται οι νέοι υποδοχείς της κύριας χειρονομίας και η πράξη μετασχηματίζεται σε κατοίκηση. Οι σκηνές (portaledges) προσκολλώνται μετέωρες και κρέμονται παρασιτικά κοιτώντας το κενό· ως προσωρινά ενδιαιτήματα που νομιμοποιούν νέες οπτικές και πυροδοτούν νέες ανακαλύψεις. Αποκομμένα παρατηρητήρια σε διακριτική σχέση με τον κόσμο, που κατέχουν και εκθέτουν μία νέα δυστοπική ποιότητα σχέσεως. Ο ‘’προσωπικός’’ χώρος, έτσι, γίνεται μία ακόμα αστική μορφή, μία εκκεντρικότητα που υποκρίνεται την ιδέα της, μια ακυρωμένη προσδοκία, μία εκ νέου διάψευση του φαντασιακού. Ως αποτέλεσμα προσδοκούμε την ‘’αναπάντεχη διείσδυση’’ στα έγκατα μιας νέας πιθανολογικά επαυξημένης αστικότητας, επιδιώκοντας τη μετάβαση σε τόπους μέχρι πρότινος ‘’ανύπαρκτους’’, μέσω τοποθεσιών ‘’απόδρασης’’ και απώτερο θεμελιακό στόχο την επιστροφή σε μελλοντικούς κόσμους, ανακαλύπτοντας την πόλη όπως μπορεί να είναι.
ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
URBAN POCHE RELOADED
ΑΝΟΔΟΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ - ΣΤΥΛΙΔΗΣ ΣΤΑΘΗΣ Ο δρόμος και το τμήμα της πόλης που τον ορίζει (poche) αναγνωρίζεται ως ένα σύστημα αποτελούμενο από δύο διακριτά μέρη: την αγορά και την ανωδομή. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει τα ισόγεια καταστήματα, το δρόμο και τα αστικά δίκτυα υποδομής. Είναι ενεργό αλλά εξαρτημένο από τη λειτουργία της αγοράς. Η ανωδομή, το ανενεργό κομμάτι της πόλης, αποτελείται κυρίως από εγκαταλελειμμένα πολυώροφα κτίρια γραφείων και βιοτεχνιών. Προτείνουμε την κατακόρυφη διάχυση της λειτουργίας του δρόμου στην ανωδομή. Η τυπική σκαλωσιά που τυλίγει τα ερημωμένα κτίρια προστατεύοντας από την κατάρρευση του οικοδομικού υλικού, αντιστρέφεται λειτουργικά και νοηματικά. Από αυστηρό όριο μετατρέπεται σε μια πορώδη επιδερμίδα. Ο μεταβατικός χώρος που προστίθεται στο poche του δρόμου είναι προσβάσιμος επεκτείνοντας καθ’ ύψος το ζωτικό χώρο της πόλης. Το νέο σύστημα εγκαθίσταται προσθετικά κατά μήκος του δρόμου, μπροστά σε κάθε πολυώροφο κτίριο που ερημώνει. Δημιουργεί συνδέσεις μεταξύ των επιμέρους στοιχείων του. Πρόκειται για μια νέα αστική υποδομή μέσω της οποίας τμήματα του ανενεργού κτιριακού αποθέματος μπορούν να απομονώνονται από την υπόλοιπη οικοδομική μάζα, να αποκτούν λειτουργία και να εντάσσονται στο ενεργό τμήμα της πόλης. Οι υφιστάμενες ηλεκτρολογικές και μηχανολογικές εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται για να τροφοδοτήσουν το νέο σύστημα. Ο δρόμος αποκτά την εικόνα ενός ψευδούς εργοταξίου το οποίο αντί να κατασκευάζει το χώρο που θα χρησιμοποιηθεί αποτελεί το ίδιο τον κατασκευασμένο χώρο. ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
URBAN POCHE RELOADED
ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΘΡΑΥΣΜΑΤΩΝ ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΒΑΣΙΟΥ - ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΟΥΣ - ΙΣΜΗΝΗ ΧΡΥΣΟΧΟΟΥ Tο φαινόμενο της πόλης ως ερειπίου του εαυτού της αποτελεί ένα από τα βασικότερα αστικά ζητήματα της Αθήνας. Η ερημοποίηση ζωτικών σημείων του αστικού κέντρου ενεργοποιεί την αναδιατύπωση των ζητημάτων και ταυτόχρονα την παραγωγή ενός συντακτικού στρατηγικών προσεγγίσεων μέσα από σχεδιαστικές επαναδιαπραγματεύσεις. Η στρατηγική επέμβασης που ακολουθείται μέσα από τη σχεδιαστική διαδικασία του εργαστηρίου, επιχειρεί να εκθειάσει το ζήτημα της ερήμωσης μέσα από ένα σενάριο δυστοπίας, καθώς ένα μελλοντικό σενάριο εντατικοποίησης αυτού του φαινομένου σε μια ολοκληρωτική εγκατάλειψη της περιοχής φαντάζει κάτι παραπάνω από ρεαλιστικό. Η διάλυση ερειπωμένων τμημάτων του κτιριακού αποθέματος της περιοχής, μέσα από μια στρατηγική μερικής κατεδάφισής τους, στοχεύει στην επιτάχυνση της διαδικασίας ερημοποίησης της περιοχής, ασκώντας ταυτόχρονα κριτική στην υπάρχουσα κατάσταση και προσδίδοντας μια διάσταση δυσοίωνης προοπτικής της παρούσας πραγματικότητας. Αυτού του είδους η διαδικασία της αποκάλυψης επιχειρεί να αναδείξει την πραγματική ταυτότητα του αστικού προφίλ της περιοχής, φέρνοντας στο φως την αφανή επιδερμίδα του urban poché. Οι θεατές γίνονται μάρτυρες του σκηνικού της κατεδάφισης του αποσυντεθειμένου κτιριακού αποθέματος, το οποίο κρύβει την διαδικασία της σήψης του κάτω από την μοντέρνα όψη του. Έτσι όντας αδρανές στη συνείδηση του κοινωνικού συνόλου, το πρόβλημα αποτυπώνεται στο συλλογικό ασυνείδητο με τη μορφή ενός συμβολικού αστικού συμβάντος. ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
URBAN POCHE RELOADED ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ
Εργαστηριο
3 - 20 Μαρτιου 2015 Παρουσίαση
20 Μαρτιου 12:00-16:00 ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
ΕΥΤΥΧΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΚΡΙΤΕς
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΑΝΤΟΝΑΣ / ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΣ / Πολυξένη Μάντζου / Ξενοφών Μπήτσικας ΣΟΦΙΑ ΒΥΖΟΒΙΤΗ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ