Voorwoord Een paar jaar geleden vond ik in de nalatenschap van mijn oma een doos met dagboeken en brieven. Die vondst inspireerde me de striproman te maken die nu voor je ligt. Wat ik vooral vond in die doos was een vraag – een ongemakkelijke vraag over hoe het mogelijk was dat een vrouw zo radicaal kon veranderen. Waarom veranderde ze in een persoon die geen vragen stelde, de andere kant opkeek en één van de vele passief medeplichtige daders werd van die tijd? Om geen fouten te maken met de vele historische feiten heb ik zorgvuldig onderzoek gedaan naar de historische achtergronden van het verhaal. Daarbij heb ik mij laten adviseren door Dr. Alexander Korb. Als je meer wilt weten over de historische context, raad ik je aan om zijn nawoord achterin dit boek te lezen. Voor het schrijven van het verhaal heb ik mezelf volledige creatieve vrijheid gegund: de gebruikte personages, hun achtergronden en veel van de locaties zijn om verhaaltechnische redenen aangepast. Alle namen zijn fictief. Ik wil mijn gezin bijzonder hartelijk danken voor alle steun en ruimte die ik kreeg bij het maken van dit boek.
Barbara Yelin, München 2014
Oh!
Kijk dan…
…daar! Aan de horizon…
…die donkere streep! Ik denk dat dat het is! Dat is Engeland!
7
Toch moet ik u nu weer naar beneden sturen. Dat mag ik hopen, juffrouw.
We varen hier immers drie keer per week heen. Ach, nee! Mag ik niet nog even blijven?
Zo’n bakvis als u heeft hierboven niets te zoeken. Dan moet u de kapitein maar huwen.
Nee, juffrouw, dat gaat niet. Ik heb toch al een uitzondering gemaakt.
…of MIJ! Wat denkt u er van, juffrouw?
Hahaha! U bent me er eentje!
Ik zou liever als matroos aanmon steren. 8
Hier mag eigenlijk alleen bemanning komen.
9
Miss Irmina von Behdinger?
Mijn excuses dat ik u liet wachten. Het is buiten zo’n dikke soep, men ziet nog geen tien voet ver.
Kunt u… iets langzamer praten? Mijn Engels…
Eh… wat?
Ik ben al laat, dus ik zet u gelijk af bij mijn vrouw.
Ach, dat leert u snel genoeg. Kom, de taxi wacht.
Deze uitwisseling… Onze Olivia wil Duits leren, maar moet dat dan zonodig in Stuttgart zijn?
10
Maar goed, komt u mee.
Is dat Westminster Abbey?
Zou kunnen. In de mist ziet alles er eender uit.
Londen, 1934
12
13
14
Een brandycocktail, heren?
Zo dorstig, Henry?
Irmina von Behdinger.
Een verrukkelijk feest, mrs. Steale.
Dank u.
Dorstig als de Gobi woesÂtijn, Jane.
Het is me een genoegen, mevrouw. Bedankt voor de uitnodiging.
Ah, de jonge Lydia Smith. En haar vriendin uit Duitsland? Mevrouw Steale! Ja, dit is Irmina.
Nieuwe gezichten zijn altijd welkom. Maar blijft u niet te lang zitten. Dans!
15
Ja, hier!
Cocktails? Daar krijg je alleen maar hoofdpijn van.
Irmina! Jij heb ook altijd iets aan te merken. Drink toch wat.
Ach, ze is zo elegant! Ik vind de ringen in haar oren wat ordinair.
Mensenlief. En met dat zure gezicht gaat niemand je ten dans vragen.
Onzin. Oh! Ik geloof dat er iemand onze kant op komt. Stil! Wie van ons beiden zal hij kiezen? Pff. Misschien wil ik wel helemaal niet dansen. Danst u niet?
Dat treft. Ik ook niet.
Ah?
Oh‌
16
Onzinnig gehuppel, als u het mij vraagt.
En u? Nieuw hier, zeker?
Ik ben hier met Lydia Smith.
Hoor ik daar een accent? U komt hier niet vandaan?
Duitsland, mijn hemel. Geëmigreerd? U ziet er helemaal niet Joods uit. Bent u dan… een communiste?
Wacht… ik gok Zweden. Denemarken? Nee. Ik kom uit Duitsland.
Ach.
NEE!
Wat doet u DAN hier? Een Engelse man aan de haak slaan, heb ik gelijk?
Kom, u kunt het mij rustig vertellen.
Maar… Nee!
Ik wil geen Engelse man! Ik wil een baan, geld verdienen!
Wat? Ik…
Zo. Charmant. En hoeveel levert het op?
Nou ja. Ik ben nog maar net begonnen.
Maar ik ben al bij een handelsschool voor meisjes aangenomen..
17
Als enige Duitse in de klas.
Het is toch niet waar?! Een handelsschool? Grote genade…
…u wilt een onafhankelijke vrouw worden…
Ik wilde de jongedame slechts wat amuseren, Jane. Pff. Ze zag er zo Een eenzaam uit. als u snob kan ik missen als kiespijn.
…als tiepmiep?!
Kom, kom. Genoeg nu.
Amuseert u zich!
18
Hahaha!
Henry! Wees eens rustig.
En blijf van de brandy af. Miss… hoe was uw naam ook weer? Irma?
Haalt u toch nog een drankje, Irma. En dans.
Ik kan de whisky aanbevelen.
Wilt u een glas? Eh‌ ja, graag.
Oh!
De cocktails raad ik af. Daar krijgt u slechts hoofdpijn van.
Maar Schotse whisky, dat is als goud in de keel. Dat moet u eens proberen.
En u ziet eruit, alsof u er een kunt gebruiken. 19
Zo? Ruikt naar rook. Probeert u het eens.
Te sterk?
Nee hoor.
DAAR ben je! Mijn hemel, ben je nu nog steeds niet gevraagd?
Een goede vriendin? Lydia neemt me soms mee. Zodat ik Londen leer kennen.
Lydia! Alsjeblieft!
20