A3 - mei 2004 by SP-Jongerenkrant

A 3

pag. 2

: Kate

rmana

gemen t pag. 3: Op bezoek in Irak a’ s s a k , e d n u k nnis, e k ‘ : s j i N : 4 . pag

A3 is een uitgave van de Socialistische Partij en verschijnt vier keer per jaar. Derde jaargang, nummer 2, mei 2004 – A3, Vijverhofstraat 65, 3032 SC Rotterdam, telefoon (010) 243 55 55, fax (010) 243 55 65, e-mail A3@sp.nl, www.sp.nl

Studenten KRANT

Voor een ander Europa! Een Kennismaking met het

Op 10 juni gaan de stembussen open voor het kiezen van de 27 Nederlandse leden van het Europees Parlement. Vorige keer, in 1999, bleef ruim 70 procent van de mensen thuis, balend van de EU met zijn bizarre regels, bureaucratie, corruptie en uitgeholde democratie. De vooruitzichten voor de opkomst in juni zijn geen haar beter. En dat is heel jammer. Want: als wij de Europese Unie niet aanpakken, dan pakt de Europese Unie ons. Wie zwijgt, stemt toe. Wie een ander Europa wil, stemt SP – veruit de meest eurokritische partij van Nederland.

A3 mei 2004 b

Europa. En dat soort dingen komen ook nog eens in de Europese Grondwet te staan.’

foto: Joost van den Broek/de Volkskrant (c)'02/HH

Vaak hoor je dat we hier in het Westen een stapje achteruit moeten doen zodat de mensen in ontwikkelingslanden vóóruit kunnen komen. Dus misschien heeft de Europese Unie wel iets aardigs in petto voor de bevolking van die landen. Hans van Heijningen barst in lachen uit bij deze gedachte. De voormalige coördinator van solidariteitsbeweging X min Y leidt nu de SP-werkgroep Sociale Globalisering en is actief binnen het Platform tegen de Nieuwe Oorlog. ‘Was het maar waar, dat de Europese Unie iets doet aan het verkleinen van de krankzinnige tegenstellingen tussen arm en rijk in de wereld. Integendeel: samen met de VS doet Europa er alles aan om ontwikkelingslanden te dwingen tot een economisch open-grenzenbeleid. Honderden miljoenen mensen zijn daar de dupe van. Maar als die mensen er onder het liberale motto vrijheid-blijheid voor kiezen om in de VS of Europa te gaan werken, dan lopen ze tegen gesloten grenzen aan. Multinationals hebben de vrijheid om overal ter wereld ongestoord hun gang te gaan, terwijl dat voor gewone mensen niet mogelijk is. Alsof dat al niet erg genoeg is, volgt de Europese Unie ook nog eens de buitenlandpolitiek van de VS. In december 2003 hebben de EU-landen besloten een interventieleger te vormen dat ook preventieve oorlogen – aanvalsoorlogen dus – moet kunnen voeren buiten

Milieumaatregelen botsen op

vrijhandelsbeleid Het milieu dan. Heeft dat wél baat bij een machtige Europese Unie? ‘Nee,’ antwoordt Anne van Schaik van Milieudefensie (www.milieudefensie.nl). ‘Voor het milieu is vooral het vrijhandelsbeleid van de Europese Unie een probleem. Doordat de wereldhandelsorganisatie WTO landen verbiedt om marktverstorende handels- en investeringsmaatregelen te nemen, kunnen regeringen geen kant op en hebben bedrijven vrij spel. Dat beleid stelt bijvoorbeeld Franse kernenenergiebedrijven in staat om in Nederland elektriciteit te verkopen. Overheden of provincies die buitenlandse bedrijven van grote opdrachten willen uitsluiten omdat ze gebruik maken van kinderarbeid of een slecht milieubeleid voeren, lopen het risico grote boetes te krijgen. En het lijkt er sterk op dat de WTO ons straks ook nog genetisch gemanipuleerd eten door de strot gaat duwen. Terwijl geen Nederlander daar om vraagt! Daarnaast doet zich nog een ander probleem voor: bedrijven en landen beconcurreren elkaar om investeerders aan te trekken en slepen ongelofelijk veel grondstoffen en producten de

Stuur een waakhond naar Brussel wereld rond, wat natuurlijk slecht is voor het milieu. Tot slot jaagt de Europese Unie de asfaltering van Europa aan en keert zij zich tegen het heffen van belasting op kerosine. Dus Brussel boe!, wat mij betreft.’

Tien- tot twintigduizend lobbyisten

voor het bedrijfsleven Aan negatieve berichten over Brussel geen gebrek. Erik Wesselius, onderzoeker bij Corporate Europe Observa-

tory (www.corporateeurope.org), vragen we of dat toeval of opzet is. ‘Was het maar toeval, want dan zou de euro morgen misschien de andere kant op rollen. Maar dat doet’ ie niet. Het proces van Europese eenwording, dat na de Tweede Wereldoorlog in gang werd gezet, is van meet af aan achterkamertjespolitiek geweest waarin clubs als de European Roundtable of Industrials en de Europese werkgeversorganisatie UNICE een belangrijke rol spelen. Nu

10-05-2004, 15:51

de economische en monetaire eenheid van West-Europa rond is, is voor de Europese elite het moment gekomen om ook de buitenland- en defensiepolitiek van de EU-lidstaten op één lijn te brengen. Merkwaardig genoeg steunen niet alleen partijen als de PvdA deze politiek, maar ook GroenLinks. De Duitse Grünen-politicus Joschka Fischer lijkt zich zelfs als kampioen van een sterk Europa te beschouwen. Zelf doe ik onderzoek naar de

→

A3 invloed van grote bedrijven op de besluitvorming in Brussel. Daar word je niet vrolijk van. Tussen de 10 en 20 duizend lobbyisten uit het bedrijfsleven zijn dag in dag uit bezig om het beleid van de Europese Unie naar hun hand te zetten. Gentechbedrijven spannen zelfs belangengroepen van rolstoelpatiënten voor hun karretje om hun zaakjes in Brussel te regelen. Getalenteerde lobbyisten rekenen zo'n twee- à drieduizend euro per dag, voor bedrijven moet het dus wel erg lonend zijn om Europa te beïnvloeden.'

‘Pro-Europageluid

steeds cynischer’

Stuur een waakhond

naar Brussel

Erik Meijer zat de afgelopen jaren als enige SP’er in het Europese Parlement, dat vanaf juni uit 732 leden bestaat. Door keihard werken heeft hij de afgelopen jaren echter wel degelijk een belangrijk succes kunnen boeken. Als ‘rapporteur’ wist hij een meerderheid van de parlementsleden te overtuigen dat het verplicht privatiseren van het regionale openbaar vervoer een slecht idee is. ‘Nadat ik de strijd gewonnen had, kwam toenmalig PvdAminister Netelenbos naar me toe en zei: Erik, je hebt iets heel moois kapot gemaakt. Dit voorstel zou de communistische mentaliteit onder het vervoerspersoneel gebroken hebben. Die lui willen toch alleen maar meer geld en minder werken.’ Meijer haalt de anekdote graag aan. Vanwege de tegenstellingen die erin schuilen: multinationals contra publieke sector, markt contra mens. ‘Dat zijn de veldslagen die in Brussel geleverd worden.’ Volgens de SP-lijsttrekker bemoeit de EU zich te veel met zaken die beter op het niveau geregeld kunnen worden waarop de burger invloed uit kan oefenen. ‘Waarom zou je slecht smakende eenheidsworst op de markt brengen als landen en regio’s prima in staat zijn eigen beleid te maken? Momenteel zijn het de belangen van de grote bedrijven en de grote landen die de toon zetten. Dat levert fluitketelmuziek op. Maar omdat de Europese Unie tegen onze zin steeds belangrijker wordt, is het belangrijk dat we ook in Brussel onze stem laten horen. Als we ons best doen, moet het lukken om dit keer twee of drie zetels te halen. Wij zijn immers de enige linkse partij die zich consequent verzet tegen het kapot bezuinigen en de uitverkoop van gemeenschapstaken.’ Nummer twee op de SP-lijst staat René Roovers, die binnen de Provinciale Staten van Brabant heeft laten zien dat hij ballen heeft. Toen hij erachter kwam dat er vuile spelletjes gespeeld werden bij de aanbesteding van het openbaar vervoer, bracht hij belastende vertrouwelijke informatie naar buiten, wat hem een veroordeling tot drie maanden voorwaardelijk opleverde. ‘Dat is het wel waard: als we er niet in slagen om de investeerders te weren uit het onderwijs, de gezondheidszorg en de dienstensector, dreigt de veramerikanisering van Europa dramatische vormen aan te nemen. Een maatschappij waarin armen en rijken verder uit elkaar groeien, hangt ons dan boven het hoofd.’ ● http://europa.eu.int

Professor Arjo Klamer doceert Economie van Kunst en Cultuur aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. In een uitgebreid interview in De Tribune maakte hij gehakt van het ‘geloof’ van de euro-apostelen. ‘Wat doe je nou eigenlijk via die gemeenschappelijk munt? Je zorgt, dat er een heel kleine overheid op Brussel-niveau is met een hele beperkte democratische controle. Vervolgens leg je alle nationale overheden aan banden. En als die ergens meer geld voor willen uitgeven, dan zeggen de conservatieven: Kan niet: stabiliteitspact. Kan niet: euro. En daarom zie je dat de conservatieven – wij noemen ze de liberalen – in Europa nog veel meer successen hebben geboekt dan in Amerika en Engeland. Heel gek is dat: door de achterdeur van de euro is er eigenlijk een heel conservatief beleid neergezet. Waaraan de sociaal-democraten vreemd genoeg gezellig meegedaan hebben.’ ‘Ik hoop dat de Nederlanders gaan beseffen, dat er iets heel verkeerds gaande is. Dat de pro-Europese partijen, waaronder ook D66 en GroenLinks, bezig zijn iets heel essentieels weg te geven, en hun linkse agenda verkwanselen aan een heel conservatieve constructie, namelijk de EU. Die mensen denken dat Europa Nederland in het groot is. Dat is natuurlijk onzin. Europa is Frankrijk en Duitsland die met elkaar de dienst uitmaken. Dát is Europa.’ ‘Ik vind mijn geluid optimistischer en ik vind het pro-Europa geluid juist steeds cynischer worden. Men gelooft nergens meer in, het moét maar doorgaan, het is onvermijdelijk. Terwijl ik daarentegen zeg: we geloven in een betere toekomst en we geloven in het vasthouden van bepaalde idealen. Alleen moet je dan wel durven om dat hele Europese project te bevragen en te betwijfelen. Als je oorlog wil hebben, moet je vooral hiermee door blijven gaan. Dit vráágt om conflicten. Het is net als gedwongen worden om met elkaar te trouwen, terwijl je niet van elkaar houdt. Dan zal de

scheiding ontzettend pijnlijk zijn en gepaard gaan met conflicten.’

Bekijk zelf het Brusselse lobbycircus CEO organiseert regelmatig rondleidingen door het Europese kwartier in Brussel. Daarbij krijg je informatie over de buitensporige invloed van het bedrijfsleven op het beleid van de Europese Unie en zie je hoeveel lobbygroepen er vlakbij de Europese instellingen kantoor houden. Als je een keer mee wilt stuur dan een mailtje naar:

Kinge kickt... Katermanagement Waarschuwing: houder bevat alcohol (koolstofmoleculen met minstens één OH-groep), in verdunde vorm. Buiten bereik van kinderen houden. Niet in de zon of in een drukcabine nuttigen; verwacht effect kan explosief toenemen. Drink met mate, al weten de schrijvers van deze bijsluiter dat dat niet gaat lukken. De uitdrukking 'een pilsje pakken' is een eufemisme. Bij overdosis de patiënt onmiddellijk naar huis brengen, bij voorkeur voordat deze onsamenhangende zinnen gaat spuien en de vriendin van zijn/haar broer gaat versieren of onderspugen. De ziekteverschijnselen van morgen zijn geheel voor eigen risico. Een voorhoofd van gasbeton. Een tong van plakkerig leer. Oren die de decibellen van een piepende deur al niet kunnen verdragen. Een maag die kopjes geeft aan je strottenhoofd. Een lijf dat wakker blijft, ondanks de geest die wil slapen. Om de vijf minuten een knallende herinnering aan die striptease-act-met-banaan op de cafétafel waaraan al je nuchtere vrienden meewarig hun hoofd zitten te schudden. Een schuldgevoel als een droeve hond over al die studie-uren die verloren zijn gegaan. De symptomen zijn duidelijk, en er zijn twee oplossingen. 1. De oorzaak wegnemen: gewoon minder drinken. Dat gaat nooit gebeuren, al beloof je jezelf van wel iedere ochtend waarop je je voelt als bovenstaande, dus wordt het: 2. Symptoombestrijding. De beste katermanagement begint al voor de alcoholinname aanvangt. Heb van te voren voldoende gegeten en geslapen, en eet pasta met tomatensaus en olijfolie, het geheim van de topsporter. Tijdens de alcoholinname moet de gebruiker ook opletten. Bepaalde verdunde alcoholsoorten, zoals wijn en whisky, worden in houten vaten opgeslagen. Lekker, maar helaas ook extra hoofdpijnopwekkend. Ook de zooi in eerste- en tweedehands rook verergert je hoofdpijn. Houd hier dus rekening mee. Verder: blijf gehydrateerd, dus drink zo nu en dan een glas water tussendoor, en voor je gaat slapen een hele sloot. Doet wonderen! Drink ook niet teveel zooi door elkaar, vooral bier met iets anders tussendoor is heel erg. Als laatste, zonder welke wetenschappelijke basis dan ook, alleen uit ervaring: eet wel vet, maar geen suiker tijdens je innamesessies. Suiker, ook die uit breezers en mixjes, verergert alles! Als deze verstandige tips worden opgevolgd, zal de kater al tot een minimum gereduceerd zijn. Maar ja, als er alleen maar verstandige mensen bestonden, waren er ook geen katers in de wereld. De schadebeperking gaat als volgt. Allereerst: slaap tot je echt niet meer kunt, ook al is dat tot diep in de middag. Lap jezelf vervolgens op met een bruisende alka-seltzer of twee. Eet een echt Engels ontbijt, met eieren, bacon, bonen, toast, worstjes en een bierpul vol earl grey. Hou dit vervolgens binnen. Ga na anderhalf uur sporten, bij voorkeur iets louterends als zwemmen of fitness. Het eerste kwartier is een hel, maar na een half uur voel je de nare katerzooi door je poriën naar buiten sijpelen. Eet daarna chinees of thais. Echte harde-kernkaters die nu nog niet verdwenen zijn kennen maar één tegengif: een enkel glas alcoholhoudende drank. Vies, maar waar: een kleine dosis alcohol helpt je katerige lijf sneller herstellen. Genezen? Nou, dan kun je in de avonduren heus nog wel een uurtje of twee, drie studeren meepikken...

ceo@corporateeurope.org

A3 mei 2004 b

Kinge Siljee

10-05-2004, 15:51

A3 ‘HOOP doet leven,’

Actie!

maar nu even niet’

Het hoger onderwijs staat aan de vooravond van een liberale wervelwind. In 2010 moet de Europese Unie ‘de meest concurrerende kenniseconomie ter wereld’ zijn, en onder leiding van VVD-staatssecretaris Nijs gaat Nederland daar een stevige bijdrage aan leveren. ‘De gelijkheidsdeken moet worden opgeschud,’ aldus Nijs, die in het huidige onderwijslandschap vooral veel van hetzelfde ziet en die verschillen wil aanbrengen in de kwaliteit van opleidingen.

prestatiecontracten wil de staatssecretaris verder het rendement van de studies bewaken.

‘Kwaliteit moet ook in Nederland te koop zijn,’ vindt de staatssecretaris. Daarbij heeft ze een Nederlandse Harvard voor ogen, een opleiding waar studenten pas terechtkunnen als ze twee barrières genomen hebben. Ze moeten bereid zijn een veel hoger collegegeld te betalen en ze moeten een toelatingsexamen afleggen waaruit hun bijzondere kwaliteiten blijken. Hoger-onderwijsinstellingen moeten van Nijs op zoek naar extra financiering van het bedrijfsleven, en ook moeten ze onderling meer gaan concurreren. Door het afsluiten van

Het staat allemaal beschreven in het HOOP 2004 (Hoger Onderwijs en Onderzoeksplan), dat onlangs door de Kamer werd besproken. CDA en D66 toonden zich daarbij terughoudend over alle radicale plannen die over het onderwijs uitgestort worden. Warme steun vond de VVD alleen bij de LPF en… de PvdA. De sociaal-democraten deden er zelfs nog een schepje bovenop. PvdA-kamerlid Tichelaar kwam met een pleidooi voor een open bestel waarin de hoogte van het collegegeld en de manier van toelating een zaak van de onderwijsinstellingen worden. ‘Een historisch moment,’ concludeerde staatssecretaris Nijs terecht, die misschien wel haar eigen HOOP had willen ruilen voor deze verdergaande ideeën. Echt protest kwam er alleen van GroenLinks en de SP. Zij vrezen dat het in toekomst uitsluitend nog om het economisch rendement zal gaan, en dat er voor de matige en arme studenten alleen een slechte school overblijft. Kees Vendrik van GroenLinks concludeerde somber: ‘HOOP doet leven, maar nu even niet.’

Heeft Irak toekomst?! Irak beheerst de dagelijkse nieuwsuitzendingen: martelingen door de Amerikanen, aanslagen door Al Qaida-fanaten en andere extremisten, en discussie over verlenging van de Nederlandse militaire aanwezigheid. Maar Irak is méér. Irak is ook een land met miljoenen mensen die staan te popelen om na jaren van onderdrukking een fatsoenlijke staat op te bouwen. Een SP-delegatie bezocht het land in april, op uitnodiging van de Iraakse regeringsraad en de IraaksKoerdische deelregeringen. Een korte impressie. ’De mensen die we troffen willen veel, heel veel weten – maar vooral ook zelf veel doen. Ze zijn, na alle achterliggende ellende, niet verpletterd en uitgedoofd, maar vaak opmerkelijk vastberaden en vol energie. Natuurlijk: het zijn de voorhoedes die we treffen in deze tien dagen. Miljoenen Irakezen leven in bittere armoe en hebben weinig vertrouwen dat het morgen beter zal worden dan het gisteren was. Irak is een land vol geschonden beloften en valse voorwendsels. Het zal erom hangen of het enthousiasme van delen van de samenleving de rest kan raken en kan meetrekken. Veel hangt af van de feitelijke ontwikkelingen in het land. De Amerikanen spelen daarbij een sleutelrol. Veel Irakezen danken Allah op hun blote knieën dat zij de dictator verdreven hebben. Ook zij die tegen de laatste oorlog waren, vanwege alle nieuwe vernietiging van mensenlevens en levensnoodzakelijke infrastructuur, zijn dolblij dat Saddam gevallen is en weggeborgen in Qatar, op een zwaar-bewaakte Amerikaanse basis. Wie de massagraven in Halabja aan de Iraanse grens heeft gezien, en de verhalen over martelingen en moorden hoort, begrijpt wat de mensen hier voor gruwelijks hebben meegemaakt – terwijl de rest van de wereld jarenlang wegkeek van Irak, en

A3 mei 2004 b

dictator Saddam Hoessein als bevriend staatshoofd beschouwde. Van Amerika en Rusland tot Frankrijk en Nederland. Die nachtmerrie is eindelijk voorbij. De ellende echter nog lang niet.

In het optreden van de Amerikanen tegenover de Iraakse bevolking ontbreekt vooral één ding: respect Na Saddam’s val een jaar geleden begon de Amerikaanse bezetting, met steun van andere landen waaronder Nederland. De Amerikanen zijn de baas in Irak en dat laten ze merken ook, horen we tijdens ons werkbezoek. Het optreden als bezetters baart velen zorgen en stuit velen tegen de borst. De Amerikanen zouden veiligheid brengen en de economie weer op gang helpen, zorgen voor water en stroom en voedsel. Maar ze hebben nu de

Voor een humaan asielbeleid Paaszaterdag 10 april stond in Amsterdam volledig in het teken van de landelijke demonstratie tegen het asielbeleid. Meer dan tienduizend mensen protesteerden onder de noemer 'Stop de uitzettingen, van harte pardon'. Onder hen was een grote delegatie van ROOD, jongeren in de SP.

Poppodium Nú

grootst mogelijke moeite om zichzelf te beschermen. En hun optreden tegenover de bevolking mist vooral één ding: respect. ‘De Amerikanen weten alles beter, hebben geen Irakezen nodig – en dat geeft een slecht gevoel aan de mensen die mee willen doen,’ vertelt ons een vertegenwoordiger van de Iraakse regeringsraad. ‘De bezetting loopt fout,’ zo vertelt hij ons. De Iraakse regeringsraad moet samen met de Amerikaanse bezettingsmacht het land voorbereiden op de officiële machtsoverdracht op 30 juni. ‘Maar veel, heel veel wordt door de Amerikanen geregeld zonder ons te horen. En als ze dat wel doen, worden de geluiden van onze kant maar al te vaak genegeerd.’ Na met heel veel mensen gesproken te hebben weten we één ding: toverformules bestaan hier niet. Er is geen makkelijke oplossing voor een zo ingewikkelde samenleving, waar zoveel scheidslijnen doorheen lopen. Wel krijgen we suggesties in de vele gesprekken die we voeren. Veel mensen vragen om meer macht voor de Irakezen zelf: Als we zelf ons land mogen besturen, zullen we fouten voorkomen die vreemdelingen welhaast móeten maken. Dat zal het Iraakse zelfbewustzijn toenemen, wat we zo hard nodig hebben na alle jaren van vernedering. Veel mensen vragen om een blijvende betrokkenheid van de internationale gemeenschap, van de Verenigde Naties.

Riot Squad B, Secret Styles, DFD en Roccoman luisterden de manifestatie Poppodium Nú op, die de SP en jongerencentrum Time Out op 20 april in Nieuwegein organiseerden. Time Out sluit binnenkort de deuren, waarna er voor jongeren niets meer overblijft in een stad met heel veel jongeren. De actie heeft de discussie over een plaatselijk poppodium hoog op de politieke agenda gekregen. De vooruitzichten op realisering ervan zijn daardoor fors gestegen.

Stop de zeis van Nijs Enkele duizenden studenten demonstreerden op 26 maart in Amsterdam en Groningen tegen het Hoger Onderwijs en Onderzoek Plan (HOOP) van staatssecretaris Nijs. Onder de vlag van Platform Puinhoop, dat door de SP ondersteund wordt, maakten de studenten een vuist vóór; de toegankelijkheid van HBO en WO. Enkele dagen eerder had ROOD voor het academiegebouw in Groningen een korte manifestatie gehouden onder het motto 'Stop de zeis van Nijs', waarbij de staatssecretaris persoonlijk het hoger onderwijs te lijf ging.

snel succes Actievoerders van SP en Netwerk Vlaanderen boekten tegen investeringen van de ING-bank in de productie van landmijnen en clusterbommen. Nadat er op 27 april vóór en tijdens de aandeelhoudersvergadering gedemonstreerd was, liet ING-topman Kist weten de boeken uit te zullen pluizen en de omstreden financiële relatie te beëindigen. Twee maanden eerder was ook ABN-AMRO gezwicht voor een SP-actie. De bank liet in een brief weten zich door alle maatschappelijke druk terug te trekken uit het Britse clusterbombedrijf Insys. Vanaf begin 2003 had de SP daarvoor gepleit met acties bij tientallen ABN-AMRO-filialen.

Zelfbeschikkingsrecht voor de Irakezen Stop de Amerikaanse bezetting van Irak, was het motto van de demonstraties die op 20 maart wereldwijd gehouden werden. De betogers pleitten voor zelfbeschikking voor de Irakezen en tegen de agressieve buitenlandpolitiek van de regering Bush. De Nederlandse demonstratie vond plaats in Amsterdam.

10-05-2004, 15:51

De rubriek van Driek Goodbye Lenin – Farewell Bush Laatst zag ik Goodbye Lenin, een film over een vrouw in OostBerlijn ten tijde van de DDR. Deze vrouw is trouw partijlid en, ogenschijnlijk, toegewijd aan de socialistische idealen. Dan raakt ze in coma als ze haar zoon hardhandig weggesleept ziet worden tijdens een demonstratie tegen het regime. De wereld verandert, Duitsland verandert, Berlijn verandert. En de vrouw merkt er niets van. Als ze wakker wordt, waarschuwt de dokter haar kinderen dat ze elke vorm van spanning moeten vermijden. De zoon beslist ‘die Wende’ te verhullen voor zijn moeder. Hilarische taferelen volgen als ze de flat weer inrichten in DDR-stijl, DDR-producten zoeken in het inmiddels snel verwesterende Oost-Berlijn en zelf DDR-journaals in elkaar gaan zetten om aan moeders te verklaren hoe het toch kan dat er een reusachtige banner van CocaCola langs de flat neergelaten wordt.

Robert Elsing

De film riep neerslachtige gevoelens op bij me op. Vooral door de treffende manier waarop hij in beeld bracht hoe verwarde Oost-Berlijners terug hunkeren naar het oude systeem: een structuur die bol stond van de staatsbureaucratie, onderdrukking, spionage, hypocrisie en leugens. Dat een meerderheid van de mensen in het voormalige Oost-Duitsland dáár terug naar kan verlangen – zoals blijkt uit onderzoeken – is opmerkelijk. Het regime en het hele systeem waren immers onmiskenbaar misdadig. Toch bespeurde ik ook een gevoel van weemoed. Het Vrije Westen dat triomfeerde over het onderdrukte Oosten bracht keuzevrijheid met zich mee, democratie en mogelijkheden tot individuele ontplooiing. Maar de keerzijde is, en dan wil ik niet zo flauw zijn om met werkloosheid op de proppen te komen, dat een gezamenlijk, collectief streven ten einde kwam.

Mensen die samen aan een samenleving bouwen. Samen idealen najagen. Vooruitgang willen boeken voor iederéén, niet alleen voor zichzelf. Dat aspect had de DDR in de kern toch ook. En kom daar maar eens om in het vrije Westen. Waar de ieder-voor-zich mentaliteit diepe sporen trekt in het maatschappelijk verkeer. Waar de een z’n brood de ander z’n dood betekent. Moordende concurrentie tegenover verstikkend collectivisme. Ik leg me er niet bij neer dat er geen alternatief voor beíde te vinden is. Aan de slag!

Ontwikkelingshulp? Schaf de landbouwsubsidies af! Ruim 40 procent van het EU-budget gaat op aan landbouwsubsidies. Reden genoeg om daar eens een vergrootglas boven te houden. Rond de Europese landbouwsubsidies spelen veel problemen: ze kosten te veel geld, de verstrekking gaat gepaard met veel bureaucratie en geeft daardoor volop ruimte aan fraude en de hulp komt vaak niet bij de steunbehoevende boer voor wie hij bedoeld is. Uit onderzoek van de ontwikkelingshulporganisatie Oxfam (waarbij ook de Novib is aangesloten) blijkt dat in Groot-Brittannië rijke grootgrondbezitters het grootste deel van de landbouwsubsidies opstrijken. Verder ontstaat door de subsidies een enorm productie-overschot: het aanbod is totaal niet meer afgestemd op de vraag. En vooral: de subsidies maken het de ontwikkelingslanden vrijwel onmogelijk om hun landbouwproducten aan de (Westerse) man te brengen. Ze kunnen niet concurreren met Europese bedrijven, hoewel ze eigenlijk tegen lagere kosten kunnen produceren. En vervolgens raken ze aangewezen op ontwikkelingshulp vanuit Europa…

Boerenbelangenorganisaties wijzen er vaak op dat de steun een compensatie is voor de hogere productiekosten door strenge voedselveiligheid- en dierenwelzijnseisen. Wel, de eisen die de EU aan de boeren stelt, zijn beslist niet van dien aard dat slechts de biologische boeren (en daarmee de bewuste consumenten) ervan profiteren. Nog steeds leven dieren op boerderijen onder erbarmelijke omstandigheden. De bio-industrie wordt niet alleen geaccepteerd, maar ook gefinancierd door de Europese Unie. Kortom: de EU rijdt haar eigen ontwikkelingshulp in de wielen ten behoeve van een subsidiestelsel dat enorm veel geld kost en niet effectief is. Daarom moet gewerkt worden aan een geleidelijke en evenwichtige afschaffing van de subsidies, en aan het opengooien van de Europese markt voor landbouwproducten uit alle windstreken. Goedkopere en betere ontwikkelingshulp bestaat toch niet?

Nijs: ‘kennis, kunde, kassa’ En nog een keer de onvermijdbare Annette Nijs. In Vrij Nederland van 8 mei mocht de Nederlandse staatssecretaris van de uitverkoop van het hoger onderwijs haar commerciële visie nog eens uiteenzetten. Enkele citaten – als waarschuwing en als oproep in actie te komen.

‘Met Prinsjesdag zal ik komen met een nieuw model voor de studiefinanciering. Er is ook daar meer flexibiliteit nodig. Maar ik ga nog niet zeggen hoe ik dat precies ga doen.’ U wilt universiteiten ook toestaan het collegegeld te verhogen. Wordt studeren nu weer voor de rijken? Iedereen moet kúnnen studeren, maar altijd de studie van zijn eerste keuze. We moeten de universiteit wel toegankelijk houden. Daarom moet er ook een goed leenstelsel voor studenten komen: je betaalt meer omdat je er meer aan hebt.

Driek van Vugt - voorzitter ROOD

Een kwart van de voltijdshoogleraren heeft een betaalde nevenfunctie. Wat vindt u daarvan? ‘En nu wilt u horen dat ik dat erg vind? Ik zou zeggen hoe meer uitwisseling tussen universiteit en maatschappij hoe beter.

→ → → → →

KIES VOOR DE SP EN VUL DEZE BON IN

‘Gerard Kleisterlee van Philips heeft het over kennis, kunde, kassa. Dat juich ik toe.’

U denkt niet: ik wil mijn geld terug? Lachend: ‘Nee, helemaal niet.’

WORD LID VAN DE SP! Ik wil ook graag ROOD-lid worden en machtig ROOD het volgende bedrag af te schrijven als jaarlijkse bijdrage: Anders, namelijk: € 10 € 5 (minimum) €.......................

Kies ook voor een jonge en actieve partij met principes. Kies voor de SP. Het lidmaatschap kost maar 3,40 euro per kwartaal. Daarvoor krijg je elke maand ons magazine de Tribune in de bus, kun je gratis gebruik maken van internetprovider Tomaatnet en ontvang je een boek van Jan Marijnissen of een unieke cd als welkomstgeschenk. Doen! Ik ontvang graag de CD ‘Die nemen we mee’ Ik ontvang graag het boek ‘Nieuw optimisme’ van Jan Marijnissen

En ik ontvang een gratis ROOD-shirt in de maat:

Ik word SP-lid en machtig de SP het volgende bedrag af te Anders, namelijk: schrijven als jaarlijkse bijdrage: *€ ....................... *€ 24 *€ 13,60 (minimum) *(dit bedrag wordt in 4 termijnen afgeschreven)

Roepnaam

Voorletters

m/v

Datum: Zet altijd je handtekening, ook als je alleen maar SP-lid wilt worden!

Adres Plaats

Dit formulier kun je ook invullen via onze website: www.sp.nl Geboortedatum

E-mail Rekeningnummer

A3 voorjaar 2004

Telefoon

A3 mei 2004 b

Handtekening:

Naam

U kunt deze machtiging op elk moment stopzetten met een telefoontje aan de SP: (010) 243 55 40 Stuur deze bon op in een envelop naar: Socialistsche Partij, Antwoordnummer 30542, 3030 WB Rotterdam Telefonisch aanmelden kan natuurlijk ook ook: (010) 243 55 55

10-05-2004, 15:51