Ηορθόδοξη Θεολογία θεωρεί
τα σεπτά πάθη και τον Σταυ-
ρό του Χριστού, ως το απο-
κορύφωμα της αγάπης του
Θεού στον πεπτωκότα άνθρωπο. Τα
πάθη και ο Σταυρός του Χριστού προβάλλονται ως διδασκαλία και πρόταση
ενός νέου προτύπου ζωής, που δίνει τη
δυνατότητα στον εν Χριστώ άνθρωπο
να συνδέεται, θυσιαστικά, με τους συ-
νανθρώπους του. Ολόκληρη η θεολογία
των ύμνων των Παθών και της Σταύρω-
σης του Κυρίου περιγράφει τη θυσία
του Χριστού ως πρότυπο μιμήσεως της
θυσιαστικής αγάπης και της ευσπλαχνίας του Θεού για τον άνθρωπο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, γενικά, υπενθυμί-
ζει πάντοτε σε όλους τους ανθρώπους
ότι ο Χριστός σταυρώθηκε και σταυρώνεται, θυσιάστηκε και θυσιάζεται εκούσια, «ίνα σώση τον άνθρωπο». Ότι ταπείνωσε τον εαυτό του, για να τον υψώσει, πτώχευσε Εκείνος, για να τον πλουτίσει με αιωνιότητα και αθανασία, καταδέχτηκε να σταυρωθεί, και να θανατωθεί για να θανατώσει, διά του δικού Του θανάτου, τον θάνατο και να τον ελευθερώσει από τα δεσμά του ανθρω-
ποκτόνου διαβόλου. Ο Εσταυρωμένος
υπέρ της του κόσμου ζωής, ένα μόνον ζητά, ως αντάλλαγμα της θυσίας του, το «απαρνησάσθω εαυτόν», το «αράτω τον Σταυρόν» και το «ακολουθήτω μοι»: «Ει τις θέλει οπίσω μου έρχεσθαι, απαρνησάσθω εαυτὸν και αράτω τον σταυρὸν αυτού, καθ’ ημέραν, και ακολουθείτω μοι» (Λουκ. 9, 23). Ο Χριστός, όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Μάρκος, γνώριζε, ως Παντογνώστης Θεός, ότι θα σταυρωθεί, σύμφωνα με όσα ο ίδιος είπε στους μαθητές του πριν το πάθος Του, αλλά, παρά ταύτα, προχώρησε, υπακούοντας στο αγαπητικό
σχέδιο του Θεού και Πατέρα Του: «Ιδού, αναβαίνομε στα Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί στους
αρχιερείς και στους γραμματείς και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους Ρωμαίους (ειδωλολάτρες) και θα τον εμπαίξουν, θα τον μαστιγώσουν, θα τον φτύσουν, θα τον
θανατώσουν και Εκείνος την Τρίτη ημέ-
ρα θα αναστηθεί» (Μάρκ. 10, 33-34). Το
θέμα είναι πώς απαντούν οι άνθρωποι
στην θυσία του Εσταυρωμένου. Ένα
Τροπάριο, στην αρχή της Μ. Εβδομάδας (Μ. Δευτέρα) καλεί τους πιστούς
να μιμηθούν τον Χριστό στο Θείο Του
Πάθος: «Ο Χριστός ανεβαίνει στα Ιεροσόλυμα για να παραδοθεί. Ελάτε λοιπόν και εμείς να καθαρίσουμε τους λογι-
σμούς και τη διάνοιά μας, έτσι ώστε να μπορούμε να συμπορευθούμε, να συσταυρωθούμε και να νεκρωθούμε, ως
προς τις ηδονές του βίου, χάριν του Χριστού, για να μπορέσουμε να συζήσουμε μ’ Άυτόν». Η ορθόδοξη Εκκλησία, συνεπώς, μας επισημαίνει ότι τα εκούσια Πάθη του Κυρίου δεν είναι ένα θεατρικό η κινηματογραφικό έργο για να το παρακολουθήσουμε αδιάφοροι, αλλά ένα Μυστήριο για να το βιώσουμε: Το Μυστήριο της εκούσιας πτώχευσης και της έσχατης ταπείνωσης του Χριστού, πάνω στον Σταυρό, που διδάσκει έναν νέο τρόπο ζωής κοντά στον Θεό, διαφορετικό από εκείνον που επέλεξαν οι Πρωτόπλαστοι, που οδηγεί, ασφαλώς, στην αληθινή και αιώνια ζωή. Ο Εσταυρωμένος στέκεται, ως πρότυπο θυσίας, ενώπιον όσων θέλουν να τον ακολουθούν, πρωτεύων στην τήρηση όλων όσων δίδαξε στο Ευαγγέλιό Του. Το πρότυπο της θυσίας, που διδάσκονται οι Χριστιανοί, κάτω από τον Σταυρό, είναι ότι η μακαριότητα βρίσκεται περισσότερο στο να δίνεις και λιγότερο στο να παίρνεις, ότι το να χάνεις εκουσίως, αποτελεί ευλογημένο κέρδος, το να ταπεινώνεσαι, εν Χριστώ, είναι προϋπόθεση ανύψωσης, το να απαρνιέσαι τον εαυτό σου και να σταυρώνεις τα πάθη σου, είναι σημείο πνευματικής τελειώσεως, το να αγαπάς τον πλησίον, να θυσιάζεσαι και να θυσιάζεις, χάριν του Χριστού, αποτελεί δείγμα αποδοχής και βίωσης της αγιοπνευματικής ζωής. Ωστόσο, ο σύγχρονος άνθρωπος έχει μάθει και έχει εθιστεί, στις κοινωνίες που ζει και αναπτύσσεται, να επιλέγει το πρότυπο του υλιστικού τρόπου ζωής: του εγωισμού, της φιλαυτίας, της ευημερίας, της καλοζωίας του ατομικισμού και όχι το πρότυπο του Σταυρού, της ασκήσεως και της καθάρσεως, που οδηγεί στην Άνάσταση, την Άφθαρσία και την Άθανασία. Στο πλαίσιο αυτό, κυριαρχεί το σύνθημα ότι όποιος πάει με τον Σταυρό στο χέρι, είναι πάντα χαμένος στη ζωή, με αποτέλεσμα να σκέπτεται και να ζει αντισταυρικά, κατά τις κοσμικές επιθυμίες και να θέλει να απολαμβάνει σε αυτόν τον κόσμο προσωρινά αγαθά, δόξες και ηδονές, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι όλα αυτά, στο τέλος, ούτε παραμένουν σ’ αυτόν ούτε τον συνοδεύουν στον άλλο κόσμο. Ωστόσο, ο Εσταυρωμένος συνεχίζει να διδάσκει ακέραιη την αλήθεια για τη σωτηρία του κόσμου: «ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού
«ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ έστι μου άξιος»
Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ
Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο, διάφοροι στην Άθήνα νόμισαν ότι το τουρκικό θηρίο θα χορτάσει, αλλά έπεσαν έξω. Έκτοτε μεσολάβησαν δεκαετίες εδραίωσης της κατοχής, με τον τουρκικό επεκτατισμό να προχωρεί βήμαβήμα, με κορύφωση των παρανομιών στην Κυ-
πριακή ΆΟΖ και την ελληνική κυριαρχία νησιών στο Άιγαίο, με το «Τουρκολυβικό Μνημόνιο» που ακρωτηριάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας-Κύπρου στην Άν. Μεσόγειο κι ένα μπαράζ άλλων παραβάσεων κι απειλών. Ενώπιον τέτοιου ωμού επεκτατισμού, οι εγχώριες «πλαδαρές» θεωρίες δεκαετιών βούλιαξαν και η Άθήνα εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια να συνειδητοποιεί
εκείνο που η πλειονότητα των πολιτών υποδείκνυε: ο τουρκικός επεκτατισμός δεν αντιμετωπίζεται με «προσαρμογές» προς τα πίσω, αλλά με πανεθνική αποτρεπτική στρατηγική, στηριγμένη στον ορθολογισμό της οικονομικής, διπλωματικής
και προπάντων της αμυντικής ισχύος κι ετοιμότητας.
Σε όλο αυτό το διάστημα, η Τουρκία επέμενε σε «διάλογο» και «διμερείς διαφορές», ενώ η Άθήνα, κατόπιν εκστρατείας διεθνώς και με στήριξη όλων μας εντός ΕΕ, προέβαλε την ουσία του προβλήματος, ως παραβίαση αρχών του Ευρωπαϊκού
και του Διεθνούς Δικαίου, με αποτέλεσμα ανάλο-
γες καταδικαστικές αποφάσεις και ψηφίσματα.
Μόλις τον Ιανουάριο 2023, κατόπιν πρωτοβουλί-
ας μου, η Έκθεση για την Ευρωπαϊκή Κοινή Άμυνα
και Άσφάλεια, καλεί τα κράτη-μέλη να επιβάλουν
απαγόρευση πώλησης όπλων στην Τουρκία και
καταδικάζει την τουρκική συμπεριφορά στην Άν.
Μεσόγειο και το «Τουρκολυβικό Μνημόνιο». Η
στήριξη από ΗΠΆ, ΕΕ (ιδίως Γαλλία) και άλλους, δημιούργησε ένα ευνοϊκό περιβάλλον υπέρ Ελλάδας-Κύπρου που «γώνιασε» την Τουρκία και
πάγωσε τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Εξού, υποδεικνύαμε φορτικά ότι οι ευρωτουρκικές σχέσεις θα πρέπει να επαναδιαμορφωθούν τώρα με πρωτοστάτες Άθήνα και Λευκωσία.
Άναγκαία προϋπόθεση της τουρκικής στρατηγικής είναι να επιτίθεται σε περιπτώσεις συντριπτικής υπεροπλίας έναντι του αδύνατου θύματος (Άφρίν Συρίας, Λιβύη, Ιράκ, Κουρδιστάν, Κύπρος), επειδή μια στρατιωτική αποτυχία θα αποτελεί απαρχή μοιραίων εξελίξεων για το τουρκικό καθεστώς εξουσίας και πιθανόν για τη συνοχή της χώρας. Η πρόσφατη ετοιμότητα της Άθήνας για στρατιωτική ασύμμετρη ανταπόδοση σε περίπτωση τουρκικής απόπειρας για κατάληψη νησιού, κατέστησε την πολεμική επιλογή απαγορευτική για την Τουρκία, η οποία προχωρεί τώρα σ΄ ένα τακτικό ελιγμό, όπως τον ομολογεί ο «λύκος» Καλίν, για προσέγγιση που ξεκίνησε πριν τους σεισμούς.
Η πρόσφατη μεταστροφή της Άθήνας επαναφέρει τις τουρκικές παρανομίες στο «διμερές πλαίσιο» όπως επιζητούσε η Τουρκία κι αυτό συνιστά στρατηγικό λάθος, που δεν περιορίζεται στην αλληλοστήριξη υποψηφιοτήτων σε όργανα του ΟΗΕ. Καθώς η Άθήνα ικανοποιείται στην πρόσκαιρη «μειωμένη τουρκική δράση στο Άιγαίο», η Τουρκία ξέφυγε από το «γώνιασμα», ενώ το «διμερές πλαίσιο» με τα παράνομα «κεκτημένα» (πέραν της κατοχής στην Κύπρο), όπως η διεύρυνση των «γκρίζων ζωνών» στο Άιγαίο και το «Τουρκολυβικό Μνημόνιο», εδραιώνονται και θα συσσωρεύουν ζημιές. Το χείριστο είναι που αντί για πανεθνική στρατηγική αντιμετώπισης του τουρκικού επεκτατισμού ως διεθνούς και ευρωπαϊκής παρανομίας στο Άιγαίο και στην Άν. Μεσόγειο, ο τουρκικός επεκτατισμός επανέρχεται ως μια «διμερής διαφορά». ■
Γράφει ο Κώστας Μαυρίδης
Η μεταστροφή της Αθήνας θα μετράει ζημιές
Συνέντευξη: Περικλής Βλάχος
Οεπικεφαλής της εταιρείας δημοσκοπήσεων Interview, Δη-
μήτρης Βασιλειάδης, μιλάει στο SPEAKNEWS και τον
Περικλή Βλάχο, για την δημοσκοπική
εικόνα που επικρατεί αυτή τη στιγμή που
απέχουμε περισσότερο από ένα μήνα
από τις εκλογές, για την αυτοδυναμία, την απλή αναλογική, τις επαναληπτικές
εκλογές, τη σημασία των νέων ψηφοφόρων, αλλά και για την κριτική που δέχονται οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, και πόσο θεμιτή είναι.
Ποιος πιστεύετε ότι θα είναι ο καθοριστικός παράγων που θα κρίνει αυτές τις εκλογές της 21ης Μαΐου; Η συμμετοχή πολλών νέων ψηφοφόρων, η αποχή, η
αναμονή για δεύτερη εκλογική αναμέ-
τρηση ή κάτι άλλο;
Είναι όλα αυτά και τίποτα. Άυτό που θα
κρίνει νομίζω το αποτέλεσμα αυτών
των εκλογών είναι το πώς θα αποτιμή-
σουν την τετραετία που πέρασε οι ψη-
φοφόροι, και την κυβέρνηση και την
αντιπολίτευση. Νομίζω ότι θα πάμε να
ψηφίσουμε αποτιμώντας αυτά που έγι-
ναν, ή αυτά που δεν έγιναν. Και βεβαίως
κάποιοι θα έχουμε και φρέσκο στο μυαλό μας και αυτό που έγινε στα Τέμπη, και την παταγώδη αποτυχία του κράτους να προλάβει τέτοιου είδους καταστροφές, οι οποίες βεβαίως σήμερα είναι σχεδόν αδιανόητες με την τεχνολογία που διαθέτουμε.
Οι νέοι ψηφοφόροι θα είναι περίπου 400.000. Τι σημαίνει όμως αυτό; Οι νέοι θα ψηφίσουν; Άυτό είναι ένα ερώτημα. Στις δημοσκοπήσεις τους βρίσκουμε;
Ούτε στις δημοσκοπήσεις τους βρίσκουμε, στο ποσοστό που θα θέλαμε να τους βρούμε, αλλά ούτε είμαστε και σίγουροι ότι τελικά θα ψηφίσουν, γιατί οι νέοι δεν είναι τόσο πολιτικοποιημένοι όσο νομίζουμε. Ο ΣΥΡΙΖΆ πολιτικοποιεί τη νεολαία γιατί θεωρεί ότι εκεί είναι
Εάν τη δεύτερη Κυριακή το πρώτο κόμμα πάρει 37,5 και υπάρξουν
και ένα 8% κομμάτων που
θα μείνουν εκτός Βουλής, τότε είναι πιθανή η αυτοδυναμία.
δυνατός. Πράγματι υπάρχουν δημοσκοπήσεις, που και εγώ έχω στα χέρια μου, που δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΆ σε αυτά τα
παιδιά, 17-35, είναι πρώτο κόμμα. Άυτό
όμως δεν σημαίνει ότι το 17-35 είναι η κρίσιμη μάζα που θα κρίνει το τελικό αποτέλεσμα. Το τελικό αποτέλεσμα θα
κριθεί από αυτούς που είναι 17 χρονών μέχρι αυτούς που είναι 117 χρονών.
Στη φάση που είμαστε αυτή τη στιγμή, θα πρέπει πιστεύετε να αποκλείσουμε το σενάριο της αυτοδυναμίας, ή έχει ακόμη πιθανότητες;
Καμιά πιθανότητα την πρώτη Κυριακή
για να είμαι ειλικρινής. Την δεύτερη παίζεται. Εάν τη δεύτερη Κυριακή το πρώ-
το κόμμα πάρει 37,5 και υπάρξουν και
ένα 8% κομμάτων που θα μείνουν εκτός
Βουλής, τότε είναι πιθανή η αυτοδυνα-
μία. Άλλά και το 37,5 με τις παρούσες συνθήκες και με τις εκτιμήσεις που κάνουμε φαίνεται μάλλον λίγο δύσκολο.
Δύο τινά μπορούν να συμβούν. Aν η Νέα Δημοκρατία τη δεύτερη Κυριακή
πάρει 36% και της λείπει μία, μιάμιση μονάδα, τότε το πιο πιθανό είναι ο Μη-
τσοτάκης να αποφασίσει να κάνει και τρίτη εκλογική αναμέτρηση. Eάν είναι
πιο κάτω από αυτό, τότε πιστεύω ότι
θα επικρατήσει κάπως η λογική και θα έχουμε μία συνεργασία Νέας Δημοκρα-
τίας - ΠΆΣΟΚ. Άλλά αυτό τώρα το λέω
εγώ, δεν σημαίνει ότι μπορεί και να γίνει.
Αριθμητικά βγαίνουν τα νούμερα
για προοδευτική διακυβέρνηση από
την πρώτη Κυριακή; Δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ, ΜέΡΑ25 και ΠΑΣΌΚ.
Να το πάρουμε λίγο μαθηματικά και
όχι πολιτικά. Τι σημαίνει σχηματισμός κυβέρνησης ή αυτοδυναμία; Σημαίνει 47%; Άρα λοιπόν, ας πούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΆ παίρνει 30%. Το ΠΆΣΟΚ ας πούμε ότι παίρνει 10%, πάει στο 40%. Λείπει άλλο ένα 7%. Μπορεί να πάρει ο Βαρουφάκης 7%; Δεν προκύπτει από πουθενά. Δεν μπορεί να βγει αυτό το ΣΥΡΙΖΆ, ΠΆΣΟΚ, ΜέΡΆ25. Δεν φτάνουν το 47%. Εκτός αν ο Τσίπρας ενώ του δίνουμε 30%, πάρει 35%, και πάρει και 10% με 12% ο Άνδρουλάκης, πάνε τότε στο 44-45%, και τότε πράγματι και με την είσοδο του Βαρουφάκη να έχουμε ένα εντός ή εκτός εισαγωγικών προοδευτικό σχήμα.
Ακούγεται συνέχεια από τους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ, ότι όλες οι δημοσκοπήσεις τον υπολογίζουν χαμηλότερα από τα ποσοστά με τα οποία ηττήθηκε στις εκλογές του '19. Δηλαδή ότι δεν θα πάρει ούτε καν 32%. Έχει βάση αυτή η κριτική απέναντι στις δημοσκοπήσεις; Όχι δεν έχει καμία βάση, γιατί με αυτή τη λογική θα έπρεπε να κάνει παράπονα και η Νέα Δημοκρατία που από το 49% τη βρίσκουμε στο 30%. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τάση. Δεν δείχνουν αυτό που θα γίνει στις 21 Μαΐου. Άν ήξερα
εγώ από τώρα τι θα γίνει στις 21 Μαΐου με την ακρίβεια που το θέλει ο κόσμος
να το ξέρω, θα πήγαινα να παίξω τζό-
κερ. Όμως ο κόσμος, ίσως και υπό την
πίεση των ΜΜΕ, ζητάει από εμάς να του πούμε τι θα γίνει σε τρεις μήνες! Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό το πράγμα. Και όταν γίνει κάτι άλλο σε
Του
Περικλή Βλάχου
Όάγνωστος Χ των επερχόμενων εκλογών, το κομμάτι εκείνο των ψηφοφόρων που οι προθέσεις τους παραμένουν αδιευκρίνιστες, αλλά που αναμένεται να επηρεάσει στον σημαντικότερο ίσως βαθμό το αποτέ-
λεσμα της 21ης Μαΐου, είναι όσοι έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν
φέτος για πρώτη φορά. Η περίφημη ψήφος των νέων, είναι ο πα-
ράγοντας εκείνος που μπορεί να επηρεάσει καταλυτικά το αποτέ-
λεσμα της κάλπης, είτε με την ψήφο του είτε με την αποχή του.
Μιλάμε άλλωστε για 450.000 ψηφοφόρους. Ενώ όμως ξέρουμε
λίγο ή πολύ, από τις δημοσκοπήσεις ή και από παλαιότερες εκλο-
γικές αναμετρήσεις, πως αναμένεται να ψηφίσουν τα υπόλοιπα
εκλογικά σώματα, π.χ. οι σαραντάρηδες ή οι εξηντάρηδες, κανείς
δεν μπορεί με σιγουριά να πει, που κινούνται οι 17-20, που τώρα
καλούνται για πρώτη φορά να συμμετέχουν σε εκλογές. Πως θα ψηφίσουν λοιπόν οι νεαροί τελειόφοιτοι του Λυκείου, φοιτητές και σπουδαστές; Καταρχήν το μεγαλύτερο ερώτημα είναι αν θα εμφανιστούν στις κάλπες, ή αν θα διογκώσουν το ούτως ή άλλως μεγάλο ποσοστό της αποχής. Τους απασχολεί η πολιτική, ή είναι απολιτίκ, όπως τους χαρακτηρίζουν πολλοί; Η ψήφος τους θα είναι ψήφος ανατροπής, όπως περιμένει κανείς από τους νέους; Και αν είναι ψήφος ανατροπής, θα στρέφεται κατά του κυβερνώντος κόμματος, ή κατά όλων των συστημικών κομμάτων; Το
SPEAKNEWS απευθύνθηκε σε χαρακτηριστικούς εκπρόσωπους αυτής της νέας γενιάς ψηφοφόρων, νέους της διπλανής πόρτας, οι οποίοι μας μίλησαν για το πως βλέπουν και πόσο απασχολούν την καθημερινότητά τους οι επερχόμενες εκλογές. ■
ΌΆγγελος Λόλας, 17 ετών και μαθητής της Γ΄ Λυκείου, ανήκει στη γενιά που θα θυμάται στο μέλλον ότι λίγες μέρες πριν δώσουν πανελλαδικές, ψήφισαν και για πρώτη φορά σε βουλευτικές εκλογές. Ο Άγγελος δηλώνει ότι δεν σκοπεύει να απέχει, θα πάει να ψηφίσει, περισσότερο για να δει πως είναι αυτή η διαδικασία. Τον ενδιαφέρουν οι γνώμες των κοντινών του ανθρώπων
αλλά και των συμμαθητών του, και συζητάνε μεταξύ τους για τα όσα γίνονται στην επικαιρότητα. Όπως μας λέει, μέχρι τώρα δεν παρακολουθούσε την πολιτική και την δράση των κομμάτων. Όμως από τη στιγμή που προκηρύχτηκαν οι εκλογές, άρχισε να ασχολείται, και προσπαθεί να ενημερώνεται σχετικά. Όσο για τις πηγές της ενημέρωσής του, αυτές προέρχονται από το διαδίκτυο, και από ενημερωτικά portals, και από τα social media. Όσο για το αν έχει αποφασίσει τι θα ψηφίσει, μας λέει πως όχι, δεν έχει καταλήξει ακόμη. Άκούει όλες τις απόψεις του περιβάλλοντός του, από γονείς και καθηγητές, όσο αντικρουόμενες και αν είναι, που θα τον βοηθήσουν να λάβει την τελική του απόφαση. ■
Ελπινίκη Καραγεώργη, είναι είκοσι ετών και σπουδάζει στο τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του και ψηφίζει στη Β’ Θεσσαλονίκης. Δηλώνει πως σίγουρα θα ψηφίσει, καθώς όπως λέει «δεν θεωρώ την την αποχή αποτελεσματική. Είμαστε τυχεροί που έχουμε αυτό το δικαίωμα το οποίο σε άλλα μέρη του κόσμου καταστρατηγείται». Για τους παράγοντες που θα επηρεάσουν την ψήφο της, είναι σαφής: «Θέλω να δώσω ευκαιρία σε μικρότερα κόμματα να δείξουν τις δυνατότητές τους, ωστόσο οι παράγοντες που με επηρεάζουν περισσότερο στην τρέχουσα φάση της ζωής μου αποτελούν η εκπαίδευση, η εγκληματικότητα - αστυνόμευση, το σύστημα υγείας και η δημιουργία υποδομών». Όσον αφορά τις πηγές ενημέρωσής της λέει χαρακτηριστικά: «Προσπαθώ να ενημερώνομαι και μάλιστα από πολλαπλές πηγές για την αποφυγή μονομέρειας. Ωστόσο αποφεύγω την προσήλωση σε έναν φορέα ή πηγή, κυρίως τα τηλεοπτικά κανάλια, γιατί θεωρώ πως υφίσταται αρκετή προπαγάνδα και παραπληροφόρηση», ενώ όπως λέει, δέχεται και συμβουλές από δικούς της ανθρώπους, συγγενείς ή φίλους, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα επηρεάσουν την απόφασή της. Όσο για το αν οι εκλογές απασχολούν τις παρέες της, μας λέει: «Φυσικά και μιλάμε για τις εκλογές αφού άλλωστε ψηφίζουμε πρώτη φορά. Όλοι ανησυχούμε και παρατηρώ μια απαισιοδοξία στους περισσότερους συνομηλίκους μου, λόγω της πολιτικής αναποτελεσματικότητας των τελευταίων δεκαετιών.
Προσωπικά ωστόσο θέλω να ελπίζω για το καλύτερο και να μην πτοούμαι». ■
ΗΑδαμαντία Τσαλοπούλου είναι 19 ετών, φοιτήτρια και ψηφίζει στην Ά΄ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης. Η Άδαμαντία με ειλικρίνεια μας λέει ότι δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν θα πάει να ψηφίσει. Άυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική. Την απόφασή της και την ψήφο της την επηρεάζει το ιστορικό των υποψηφίων, καθώς παρακολουθεί την πολιτική επικαιρότητα και την προεκλογική περίοδο. Δεν επιδιώκει τις συμβουλές συγγενών ή φίλων για το τι θα ψηφίσει στις εκλογές. Όπως
μας λέει, ούτε στις παρέες της αναφέρονται συχνά
στο θέμα, αν και γνωρίζει πως είναι κάτι που τους απασχολεί όλους. ■
ΗΦαίη Καθάριου, ψηφίζει στην εκλογική περιφέρεια της Λάρισας, και δηλώνει και αυτή πως σίγουρα θα είναι παρούσα στο εκλογικό κέντρο στις 21 Μαΐου. Ο παράγοντας που θα επηρεάσει περισσότερο την ψήφο της είναι όπως λέει «Η διαχείριση των τελευταίων κρίσεων που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η υπάρχουσα κυβέρνηση και η αντίδραση των άλλων κομμάτων». Ενημερώνεται
κυρίως από τις ειδήσεις στην τηλεόραση και τα σόσιαλ μίντια, ενώ σίγουρα θα συζητήσει και με άτομα από τον στενό της κύκλο, χωρίς όμως να επηρεάζεται έντονα από τις γνώμες τους. Στις συζητήσεις με τους φίλους της επικρατεί ο προβληματισμός: «Ναι σίγουρα, είμαστε όλοι προβληματισμένοι σχετικά με το τι θα ψηφίσουμε καθώς κανείς δε φαίνεται να ικανοποιεί τις προυποθέσεις που θα έπρεπε να είχε ένας πολιτικός ηγέτης». ■
Συνέντευξη: Περικλής Βλάχος
ια πρώτη φορά υποψήφια στις
βουλευτικές εκλογές με το
κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, η Άρτεμις Αγαθοκλέους μι-
λάει στο SPEAKNEWS και τον Περικλή
Βλάχο για την μέχρι τώρα πορεία της
στην πολιτική, ως Δημοτική Σύμβουλος
Πυλαίας Χορτιάτη, για τους λόγους που
την ώθησαν να αναμετρηθεί στην κε-
ντρική πολιτική σκηνή, για τα προβλή-
ματα στην περιφέρεια Β΄ Θεσσαλονίκης
όπου είναι υποψήφια και για την εκπρο-
σώπηση των γυναικών στα κοινά και σε
θέσεις ευθύνης.
Κυρία Αγαθοκλέους, είστε υποψήφια
με τη ΝΔ στην Β' Περιφέρεια Θεσσαλο-
νίκης. Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας οδή-
γησαν στην απόφαση να πολιτευτείτε
σε εθνικό επίπεδο.
Πρέπει να ομολογήσω ότι τα τελευταία
τέσσερα χρόνια που είμαι δημοτική
σύμβουλος στον δήμο μου, είχα την τιμή
και την χαρά να έρθω πολύ κοντά σε
ανθρώπους και προσπάθησα να βρω
λύσεις σε προβλήματα, που διευκόλυναν
την καθημερινότητά τους. Άντιμετώπισα
με μεγάλη ευαισθησία τα κοινωνικά θέ-
ματα, τους έδειξα ότι είμαι μια γυναίκα
πάντα δίπλα τους. Όταν, λοιπόν, τώρα
με χαιρετάνε στον δρόμο και μου λένε:
"γεια σου, Άρτεμις!" αισθάνομαι ότι μπο-
ρώ να προχωρήσω και παραπέρα να
κάνω το δύσκολο εύκολο, να πολιτευτώ
και σε εθνικό επίπεδο.
Πόσο μεγάλο είναι το άλμα από την
Τοπική Αυτοδιοίκηση όπου δραστηρι-
οποιείστε μέχρι σήμερα ως Δημοτική
Σύμβουλος του Δήμου Πυλαίας Χορτιάτη, προς την κεντρική πολιτική σκηνή;
Είμαι αγωνίστρια και πεισματάρα, όταν χρειάζεται, δυναμική και αισιόδοξη. Κάθε φορά προσπαθώ να κάνω ό,τι
καλύτερο μπορώ και νομίζω ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι μου δείξανε τον τρόπο να προχωρήσω ένα βήμα ακόμα.
Για ποια θέματα είστε έτοιμη να αγωνιστείτε εφόσον εκλεγείτε βουλευτής;
Ποια κοινωνικά ζητήματα σας απασχολούν περισσότερο;
Θα αγωνιστώ να ζούμε όλοι σε έναν πιο κοινωνικό, πιο πράσινο, πιο ασφαλή και πιο έξυπνο τόπο και θα εστιάσω
στην ποιότητα ζωής, η οποία καθορίζεται από σημαντικούς παράγοντες όπως
απασχόληση, κοινωνικές υπηρεσίες, υγεία, παιδεία, περιβάλλον, δημόσια
ασφάλεια, κόστος απόκτησης κατοικίας. Επίσης ιδιαίτερη βαρύτητα θα δώσω σε δράσεις εθελοντισμού, προσφοράς και αλληλεγγύης.
Ποια είναι κατά την άποψή σας τα μεγαλύτερα προβλήματα της Θεσσαλονίκης, τα οποία θα κληθεί η νέα κυβέρνηση να αντιμετωπίσει;
Νομίζω ότι η ανεργία και η υπανάπτυξη
αποτελούν τα κυριότερα προβλήματα
στην Β΄ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης, κυρίως στους νέους αλλά και σ’ αυτούς που είναι σε παραγωγική ηλικία.
Παρόλο που αυτή η περιφέρεια παρουσιάζει σημαντικές διαφοροποιήσεις, παρατηρείται ότι οι νέοι φεύγουν από
τον τόπο που γεννήθηκαν για να βρουν
δουλειά και παραμένουν οι συνταξιού-
χοι που δυσκολεύονται επίσης λόγω της
ακρίβειας και της οικονομικής κρίσης
που περνάμε.
Η κυβέρνηση της ΝΔ που τώρα ολοκλη-
ρώνει την θητεία της, δέχτηκε έντονη
κριτική για την έλλειψη γυναικών από
το κυβερνητικό σχήμα. Πιστεύετε ότι
σε περίπτωση επανεκλογής της ΝΔ
τη συμμετοχή γυναικών στα κέντρα λήψης κάθε είδους αποφάσεων, γιατί έτσι όταν επανεκλεγεί θα ακολουθήσει μια πιο αντιπροσωπευτική και αποτελεσματική πολιτική. Εξάλλου αυτό φαίνεται και από τα ψηφοδέλτια που έχουν άρωμα γυναίκας και ήδη γνωρίζω πως η συμμετοχή των γυναικών φθάνει στο 42% .
Tο κεντρικό θέμα αυτής της προεκλογικής περιόδου είναι η πρόθεση και η δυνατότητα του κάθε κόμματος, για σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας. Εσείς είστε θετική προς ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ή θεωρείτε απαραίτητη την αυτοδυναμία;
Η πρώτη κάλπη θα δώσει την ισχυρή
εντολή ώστε η ΝΔ να διεκδικήσει στη δεύτερη κάλπη τη δυνατότητα να φέρει κυβερνητική σταθερότητα. Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, απάντησε ήδη: "Άς τελειώσουμε πρώτα με την πρώτη κάλπη και πιστεύω ακράδαντα αν η εντολή είναι ισχυρή, μετά όλα θα βρουν τον δρόμο τους εφόσον χρειαστεί δεύτερη κάλπη".
Έχοντας η ίδια κυπριακή καταγωγή, πως κρίνετε τα πράγματα όσον αφορά το κυπριακό αυτή την περίοδο; Πιστεύετε ότι η εκλογή του νέου προέδρου στην Κύπρο, σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα των εκλογών σε Ελλάδα και Τουρκία, μπορούν να φέρουν εξελίξεις; Για το κυπριακό δεν έχω ψευδαισθήσεις. Γνωρίζω πολύ καλά τη δυσκολία και την πολυπλοκότητα του προβλήματος που πηγάζει από την αδιαλλαξία της Τουρκίας, και παρά τους συμβιβασμούς που έγιναν διαχρονικά από τη δική μας πλευρά, σε όλες τις προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος και μετά το Crans Montana το κυπριακό παραμένει στάσιμο. Σίγουρα η εκλογή του νέου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Χριστοδουλίδη, ο οποίος εξελέγη σε ηλικία 49 ετών για πρώτη φορά χωρίς την υποστήριξη κάποιου από τα δύο μεγάλα κόμματα (ΔΗΣΥ, ΆΚΕΛ) δημιουργεί νέες προοπτικές στο Κυπριακό και όπως είπε και ο ίδιος: "Άναλαμβάνω την ευθύνη να οδηγήσω την Κύπρο σε αυτό που όλοι οραματιζόμαστε: Σε τόπο καλύτερο, φωτεινότερο, δικαιότερο και πιο ελπιδοφόρο". ■
Θα αγωνιστώ να ζούμε
σε έναν πιο κοινωνικό,
Η πρώτη κάλπη θα δώσει την ισχυρή εντολή ώστε η ΝΔ να διεκδικήσει στη δεύτερη κάλπη τη δυνατότητα
να φέρει κυβερνητική σταθερότητα.
Συνέντευξη: Ανδρέας Γερμανός
Γνωστός από την ακαδημαϊκή του πορεία ως καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο ΑΠΘ, και από την θητεία του ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΘΒΕ, ο Άρης Στυλιανού κατεβαίνει ως υποψήφιος στις εκλογές της 21ης Μαΐου στην Α’ Θεσσαλονίκης με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, και μιλάει στο SPEAKNEWS και τον Ανδρέα Γερμανό, για τους λόγους που τον ώθησαν σε αυτή την απόφαση, για τα μεγάλα θέματα της επικαιρότητας όπως το δυστύχημα των Τεμπών και η αντιπαράθεση για την ιδιωτικοποίηση του νερού, και για τις μάχες που προτίθεται να δώσει από τα βουλευτικά έδρανα για την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Κύριε Στυλιανού, είστε καθηγητής Φιλοσοφίας στο ΑΠΘ και για πρώτη φορά υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην Α' Θεσσαλονίκης. Ποιοι ήταν οι λόγοι που
σας ώθησαν να μπείτε ενεργά στην πολιτική;
Επιτρέψτε μου πρώτα να σας ευχα-
ριστήσω για τη φιλοξενία και να σας
συγχαρώ για την πρωτοβουλία σας να
συνδράμετε στον πολιτικό διάλογο. Η
φετινή υποψηφιότητά μου στην Ά’ Θεσ-
σαλονίκης με τον ΣΥΡΙΖΆ-ΠΣ έρχεται ως
φυσική συνέχεια μιας προσωπικής πο-
λύχρονης και πολύμορφης ενασχόλη-
σης με την πολιτική. Το 1980 εντάχθηκα
στη νεολαία του «Ρήγα Φεραίου», συμμετέχοντας ενεργά στο μαθητικό και στο φοιτητικό κίνημα. Άπό τη δεκαετία
του 1990 δραστηριοποιούμαι συνδικαλιστικά στον χώρο δουλειάς μου, το Πανεπιστήμιο, το οποίο υπηρετώ εδώ και 28 χρόνια ως διδάσκων, αλλά και αναλαμβάνοντας διοικητικές ευθύνες, όπως την προεδρία του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών (2018-2022).
Στην προηγούμενη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΆ, ο Άλέξης Τσίπρας μού έκανε την τιμή να μου εμπιστευθεί τη διοίκηση ενός πολύ σημαντικού θεσμού της πόλης, του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Με αυτές τις εμπειρίες ως εφόδιο και με κίνητρο τη βιωματική μου σχέση με την πολιτική βρίσκομαι να ζητώ την ψήφο των συμπολιτών μου στην Ά’ Θεσσαλονίκης.
Ποια πιστεύετε ότι είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα της πόλης, που θα πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα η νέα κυβέρνηση; Διεκδικώντας την ψήφο των Θεσσαλονικέων, τι μπορείτε να τους υποσχεθείτε; Ποιες μάχες είστε έτοιμος να δώσετε από τα βουλευτικά έδρανα; Σε αυτές τις εκλογές τίθενται πολλαπλά διλήμματα για όλους τους πολίτες της χώρας: εντιμότητα ή διαφθορά; Δημοκρατία ή οικογενειοκρατία; Δικαιοσύνη παντού ή προνόμια για τους λίγους; Ειδικά για εμάς τους Θεσσαλονικείς, η πόλη που αγαπούμε χρειάζεται άμεσα ένα σχέδιο για το μέλλον. Έχει ανάγκη μια νέα κοινωνική συμφωνία που θα προκύψει μέσα από ανοιχτή διαβούλευση, με τη συμμετοχή όλων των ανθρώπων που θέλουν να την δουν αναγεννημένη. Έχει δυνατότητες αναξιοποίητες, όπως τον ιστορικό της πλούτο και τον σύγχρο-
νο πολιτισμό της, και βέβαια το ανθρώπινο δυναμικό της. Έχει, δυστυχώς, μια
ποιότητα ζωής που δεν αρμόζει στην ομορφιά της.
Για όλα αυτά θέλω να δώσω μάχη στην επόμενη Βουλή, για τους συμπολίτες μου που πλήττονται από τις νεοφιλε-
λεύθερες πολιτικές, για τους νέους που μένουν άνεργοι και μεταναστεύουν. Η υπόσχεσή μου είναι ότι θα υπηρετήσω
την πολιτική της αλήθειας και ότι θα είμαι δίπλα στους συμπολίτες μου.
Στον απόηχο της μεγάλης συναυλίας
που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη
κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού, ακούσαμε την κυβέρνηση να λέει ότι
τέτοιο θέμα δεν υφίσταται, και να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για fake news. Πώς το σχολιάζετε; Κινητοποιήθηκε μια
ολόκληρη πόλη για ένα θέμα που δεν υπάρχει; Καταλαβαίνω πόσο δελεαστικό είναι το επιχείρημα του παραπλανημένου λαού για τους θιασώτες της ιδιωτικοποίησης, η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει, και μάλιστα εκκωφαντικά. Άπό το 2012 υπάρχει μια εκπεφρασμένη πολιτική βούληση της Νέας Δημοκρατίας
προς αυτή την κατεύθυνση, που όμως βρίσκει απέναντι της τον λαό της πόλης, όπως έχει αποδειχθεί και με τις εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους στο δημοψήφισμα του 2014, αλλά και με την
πρόσφατη συναυλία. Θυμίζω άλλωστε ότι από το 2019 ο κύριος Μητσοτάκης υπόσχεται στρατηγικούς επενδυτές στο δημόσιο νερό.
ετά από μία σαιζόν που την σφράγισε η ακρίβεια, το SPEAKNEWS συνομίλησε με εκπροσώπους της αγοράς, τόσο από την πλευρά των
εμπόρων όσο και των καταναλωτών, και ζήτησε την
γνώμη και τη γνώση τους για το πως αναμένεται να κινη-
θεί η αγορά κατά την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας.
Τις μέρες πριν την Μεγάλη Εβδομάδα, μπορούμε να πούμε ότι αυξήθηκε καθόλου η κίνηση στην αγορά; Νομίζω όχι, ήταν νωρίς ακόμη για να ξε-
κινήσει. Συνήθως η κίνηση ξεκινάει από
την έναρξη του πασχαλινού ωραρίου, δηλαδή από το Σάββατο του Λαζάρου.
Εσείς τι περιμένετε για τη Μεγάλη
Εβδομάδα είστε αισιόδοξος;
Δεν ξέρω αν μπορείς να είσαι αισιόδοξος στο συγκεκριμένο χρονικό διάστη-
μα με όλα αυτά που ζούμε. Θέλω να σας πω λοιπόν ότι αισιόδοξος είμαι πάντα, αιθεροβάμων δεν είμαι ποτέ.
Όλα τα δεδομένα οδηγούν σε έναν υπολογισμό, ότι τα πράγματα δεν μπορούν να πάνε καλύτερα από αυτό που είναι, και δυστυχώς είναι πάρα πολύ άσχημα τα πράγματα. Με τις αυξήσεις οι οποίες υπάρχουν στα τρόφιμα, τα οποία είναι είδη πρώτης ανάγκης, με την αύξηση δυστυχώς στα καύσιμα, η οποία δεν λέει να κοπάσει, με τις αυξήσεις σε όλες σχεδόν τις δραστηριότητες του κόσμου, η κατάσταση κατάντησε πάρα πολύ δύσκολη. Έχω συγκρατημένη αισιοδοξία και μακάρι να διαψευστώ και μακάρι να πάνε πάρα πολύ καλά τα πράγματα για την αγορά.
Όλη η σεζόν κύλησε με τη συζήτηση, τα μέτρα, τις αντιδράσεις σχετικά με την ακρίβεια. Υπήρχαν κινήσεις που θα μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν; Πάρα πολλές κινήσεις μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν. Τα προβλήματα βέβαια δεν γίνονται από μόνα τους, αλλά από λάθος εκτιμήσεις, από λάθος υπολογισμούς. Θέλω να σας πω λοιπόν ότι οι αυξήσεις δεν ξεκίνησαν ούτε από τον πόλεμο της Ουκρανίας, ούτε από όλα αυτά
τα οποία ακούμε κατά καιρούς. Οι αυξήσεις ξεκίνησαν από τον Άύγουστο του ‘20 στα σούπερ μάρκετ. Ούτε πόλεμο είχαμε, ούτε καμία αναταραχή ανά τον κόσμο. Άρα λοιπόν, κάποια λάθη έχουν γίνει στη συγκεκριμένη συγκυρία, και ξεκίνησαν οι αυξήσεις, ο πληθωρισμός, όλα. Βέβαια υπάρχουν λάθη και υπάρχουν και πράγματα τα οποία δεν έγιναν για να προστατευτεί η οικονομία και η κοινωνία μας.
Όι εκλογές πιστεύετε ότι θα επηρεά-
σουν κι αυτές την κίνηση;
Οι σώφρονες συνήθως είναι κουμπω-
μένοι γιατί δεν ξέρουν τι θα γίνει την
επόμενη μέρα. Άλλά υπάρχει ένα τε-
ράστιο ποσοστό το οποίο είτε εκλογές
έχουμε είτε όχι, δυστυχώς έχει χάσει
την αγοραστική του δύναμη. Άυτό το
ποσοστό με βάση την έρευνα του Ινστιτούτου του ΓΣΕΒΕΕ είναι το 53,6%, για το οποίο τα χρήματά του φτάνουν μέχρι την 18η ημέρα. Άυτοί δυστυχώς δεν εί-
ναι εν δυνάμει καταναλωτές πλέον. Ναι
θα επηρεάσουν οι εκλογές βέβαια.
Κίνηση από τουρίστες περιμένουμε
στην αγορά ή βασιζόμαστε όπως στους ντόπιους;
Θεωρώ ότι
οι τουρίστες αποφεύγουν να έρχονται σε ξένη χώρα. Ελπίζω ότι το καλοκαίρι δεν θα αλλάξει τίποτα και ο τουρισμός αν μη τι άλλο θα ξανά προτιμήσει την πατρίδα μας. Τώρα για τους Έλληνες, πάντα κινείται ο κόσμος το Πάσχα, αλλά συνήθως πάει στα χωριά του.
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που εσείς θα
θέλετε να στείλετε στους καταναλωτές για την πασχαλινής περιόδου;
Εγώ θέλω να πω σε όλο τον κόσμο να έχει κατ’ αρχάς την υγεία του. Φυσικά και αν του περισσεύουν κάποια χρή-
ματα τα οποία θέλει να τα ξοδέψει, μπορεί να τα ξοδέψει στην αγορά. Να προτιμήσει τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις της γειτονιάς του, τους Έλληνες επιχειρηματίες, για να μπορέσει να επιβιώσει η αγορά και να μπορέσει να επιβιώσει και ανταγωνισμός τον
οποίο εμείς τον κρατάμε με νύχια και με δόντια με την ύπαρξή μας. Εάν φύ-
γουμε κι εμείς από τη μέση, τότε δεν θα
για την ακρίβεια στα τρόφιμα, ή στη βενζίνη, θα μιλάτε για αυξήσεις στα
στα παπούτσια σας, όλα
Υπάρχει ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού που έχει χάσει την αγοραστική του δύναμη
Συνέντευξη: Τάσος Ρέτζιος
Πολλαπλά επίκαιρη η Λένα
Δροσάκη αυτόν τον καιρό, τόσο για τις επιλογές της
προσωπικής της διαδρομής όσο και για τις εξαιρετικές επιλογές
της στο θέατρο και στους ρόλους που υποδύεται. Άυτόν τον καιρό κερδίζει τις
εντυπώσεις υποδυόμενη την Ρόζαλιντ
Φράνκλιν, στο πολυβραβευμένο έργο
της Anna Ziegler, «Photograph 51», έναν ρόλο που υποδύθηκε στο West End η Νικόλ Κίντμαν.
Το έργο αφηγείται την αληθινή ιστο-
ρία της Ρόζαλιντ Φράνκλιν, της ερευνή-
τριας που τον Μάιο του 1952 κατάφερε
πρώτη να αποτυπώσει σε μία φωτογρα-
φία το ανθρώπινο DNA, ανοίγοντας το
δρόμο στις εντυπωσιακές ιατρικές ανα-
καλύψεις, φάρμακα, θεραπείες και εμ-
βόλια που έχουν γίνει σήμερα κομμάτι
της καθημερινότητάς μας. Όλοι οι συνερ-
γάτες της Ρόζαλιντ έγιναν διάσημοι, πήραν Νόμπελ, αποτελούν σήμερα σημεία αναφοράς στην επιστημονική έρευνα. Η
Ρόζαλιντ όμως όχι. Ίσως γιατί δεν πρό-
λαβε. Ίσως γιατί η ίδια δεν ενδιαφέρθη-
κε ποτέ για τη δόξα. Ίσως επειδή ήταν γυναίκα. Την παράσταση του έργου που
παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σκηνοθέτησε ο Τάκης
έγινε παράσταση! Υποδύομαι την Ρό-
ζαλιν Φράνκλιν, μια γυναίκα που της
στέρησαν και της έκλεψαν (και πολλά
πολλά τέτοιου τύπου... ρήματα μπορού-
με να βρούμε) τον κόπο της, την αγάπη
της και την αφοσίωση της...
Μ’ αρέσει και αγαπώ που κάθε βρά-
δυ μιλάω γι αυτήν την τεράστια αδικία
που συνέβη σ’ εκείνην. Είναι επίκαιρο
δυστυχώς, διότι νιώθω ότι η αδικία στην
κοινωνία μας είναι πάνω πάνω αυτήν την
στιγμή και νιώθω πολύ άσχημα γι αυτό...
Είμαστε στο 1952, τώρα έχουμε 2023,
θα έλεγε κανείς ότι αυτό, η γυναίκα στο
περιθώριο, είναι ένα μοτίβο επαναλαμβανόμενο, με άλλες, ίσως, αποχρώσεις;
Νιώθω ότι η γυναίκα έχει κάνει τεράστιες προσπάθειες για να έρθει σ’ ένα επίπεδο όπου να την αντιμετωπίζουν
ισότιμα με τον άνδρα, όμως είναι εκείνη που κάνει προσπάθειες! Οι γύρω της την αντιμετωπίζουν με τον ίδιο υποτι-
μητικό τρόπο που εξαρχής υπήρχε. Μα
όσα και να κάνει, όσο και να προσπαθεί, όσα και να τα καταφέρνει, όσα και να κατακτά πάντα θα υπάρχει μια αχίλλειος πτέρνα που θα την ξαναγυρίζει στο χαμηλότερο επίπεδο: εσύ είσαι γυναίκα, δεν μπορείς, έλα μωρέ, θα σου κλέβουμε την ιδέα, τη δουλειά...
Αυτό στο χώρο που υπάρχει στο έργο, στην επιστήμη, και ο τρόπος με τον
οποίο αρθρώνεται είναι δύσκολο να
αλλάξει ακόμα και σήμερα, έτσι;
είναι φοβερό πώς έρχονται στην παράσταση ερευνήτριες και με δάκρυα στα μάτια μου λένε ότι ισχύει ακόμα και σήμερα αυτό, το ζούνε ακόμα και σήμερα νέα κορίτσια! Μου πιάνουν τα χέρια και μου λένε πως το βιώνουν ακόμα και σήμερα, είναι απίστευτο!
Η ηρωίδα καταλήγει μ’ ένα είδος αυτοθυσίας προς χάρη της επιστήμης- αυτή είναι μια κίνηση που είναι «καταδικασμένη» να κάνει συνεχώς η γυναίκα; Ξέρετε, ας κάνω λίγο πίσω για καλό της επιστήμης ή των παιδιών ή κάτι άλλο...
Σαν να είναι η κατάρα της αυτή! Ένα ηρωισμός προς όφελος των άλλων... Νιώθω ότι η γυναίκα έχει μεγαλύτερη δύναμη μέσα της: αυτό που λέμε λιγοψυχάω, η γυναίκα δεν το έχει, είναι λίγο μακριά από εκείνη. Άυτό είναι που κάνει τους άλλους να την ζηλεύουν (;), να την πολεμούν (;), δεν ξέρω πώς να το πω, αλλά αυτό είναι!
μου αυτό το έργο που
Είναι πολύ ωραία η παρατήρηση, γιατί
Αυτό το έργο συμπίπτει μ’ ένα σημείο τομή σχετικά με την απόφασή σας να μιλήσετε και να καταγγείλετε όσα βιώσατε. Βλέπετε αυτό το έργο, το νιώθετε, το παίζετε και υπό την επήρεια των δικών σας εμπειριών; Νιώθω πως τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή μου και το παρατηρώ όλο και περισσότερο. Ήρθε αυτό το έργο σε κομβικό σημείο στη ζωή μου και είπα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μη διηγηθώ την ιστορία αυτής της γυναίκας, γιατί είναι η στιγμή που πρέπει να ειπωθεί.
Η απόφαση και η γενναιότητα που δείξατε με τις καταγγελίες σας αποτέλεσε ένα σημείο τομής; Είστε η Λένα Δροσάκη πριν και μετά από αυτό το σημείο; Νομίζω ότι είναι η ζωή μου πριν και μετά τον Άναστάση, τον γιο μου. Νιώθω ότι η γέννησή του, ενώ ήδη καλλιεργούσα ένα δρόμο προς την αγάπη, την αλήθεια, το φως, να διώξω οποιοδήποτε βαρίδι είχα στα πόδια μου, με έκανε να είμαι ακόμα πιο θαρραλέα και δυνατή. Οφείλω στον εαυτό μου και στον Άναστάση να είμαι δίκαιη και να διεκδικώ την αξιοπρέπεια, το σεβασμό, τη δικαιοσύνη, γιατί με τις πράξεις μας μαθαίνουμε στα παιδιά.
Λειτουργείτε και ως παράδειγμα για πολλές γυναίκες. Μήπως είναι κι ένα βάρος όλο αυτό; Δεν το νιώθω έτσι. Είναι αναλόγως πώς επιλέγεις να ζήσεις. Για παράδειγμα όταν πήρα το βραβείο Μελίνα Μερκούρη ένιωσα ότι είχα ένα μεγάλο βάρος κι έπρεπε να αποδεικνύω ότι είμαι καλή κι έπρεπε να τα κάνω όλα τέλεια. Άυτό έγινε ένα τεράστιο βαρίδι στην πλάτη μου που δεν με βοηθούσε να ευχαριστηθώ και να απολαύσω τη δουλειά μου, το θέατρο, τους συνεργάτες μου... Έπρεπε να επαναπροσδιορίσω και να θυμηθώ για ποιο λόγο κάνω θέατρο, οπότε επέστρεψα στην αρχική μου βάση: κάνω θέατρο γιατί το αγαπώ. Άρα κάθε τι που σου συμβαίνει πρέπει να καταλαβαίνεις γιατί σου δίνεται αυτό. Πολλές φορές τα προσωπικά σας επισκιάζουν το έργο και την παράσταση, πώς το αντιμετωπίζετε; Ό,τι φωτίζεις αυτό κοιτάμε. Άν εγώ φωτίζω τη δουλειά μου, θα κοιτάζει ο κόσμος τη δουλειά μου. Άν εγώ φωτίζω κάτι άλλο, θα κοιτάζει αυτό που του δείχνω... ■
Οφείλω να είμαι δίκαιη και να διεκδικώ την
Συνέντευξη: Τάσος Ρέτζιος
Είναι ένας ακόμη Έλληνας του εξωτερικού, του οποίου το έργο, η επιδραστι-
κότητα και η αναγνώριση δικαιώνουν
όσους ισχυρίζονται πως το πιο ισχυρό
δυναμικό της χώρας βρίσκεται εκτός συνόρων.
Όμως, ο Μιχαήλ Καρίκης, που γεννήθηκε στη
Θεσσαλονίκη και τώρα ζει κι εργάζεται μεταξύ
Λονδίνου και Λισαβόνας, είναι ένας εικαστικός
στοχαστής που συνομιλεί με τα μεγάλα, σύγχρο-
να προβλήματα της ανθρωπότητας. Το έργο του
έχει πάντα μια άμεσα κοινωνική διάσταση, δια-
θέτοντας μάλιστα την έννοια του κατεπείγοντος.
Η διεθνής του καριέρα την τελευταία δεκα-
ετία είναι εντυπωσιακή, με συνεχείς εκθέσεις
σε όλο τον κόσμο. Πρόσφατα παρουσίασε στην
Tate Liverpool το έργο του «Ferocious Love», τον
προηγούμενο χρόνο η Whitechapel Gallery φι-
λοξένησε την έκθεσή του «No ordinary protest», ενώ ηχητικά έργα του παρουσιάστηκαν από την Μπγιορκ στη Royal Opera House και στην Μπιε-
νάλε Βενετίας. Είχε συμμετάσχει και στην 5η Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης το 2015, όσον αφορά τα… ελλαδικά του περάσματα.
Άναφέρει ο ίδιος για την κοινωνική διάσταση
της δουλειάς του: «Ήδη από τα πρώτα βήματα της καριέρας μου, είχα αναπτύξει σοβαρούς ιδεολογικούς προβληματισμούς για τις δομικές ανισό-
τητες που χαρακτηρίζουν το επαγγελματικό μου
πεδίο: το κλειστό και μη συμπεριληπτικό κύκλωμα των ανθρώπων με τους οποίους συνεργαζόμουν, καθώς και τους άξονες μέσω των οποίων η δουλειά μου έφτανε στο κοινό, οι οποίοι λειτουργούσαν εξ ολοκλήρου με εμπορικά κριτήρια. Οι περισσότεροι συνάδελφοί μου είχαν λάβει πανεπιστημιακή μόρφωση, όντας λευκοί της μεσαίας ή της ανώτερης μεσαίας τάξης. Οι τεχνικοί ήταν αποκλειστικά άνδρες, οι βοηθοί και οι γραμματείς ήταν αποκλειστικά γυναίκες, ενώ το προσωπικό
που καθάριζε και πωλούσε εισιτήρια αποτελού-
ταν μονάχα από μετανάστες, χωρίς ούτε έναν
λευκό ανάμεσά τους. Παράλληλα, το κοινό απαρ-
τιζόταν από ανθρώπους που είχαν την οικονομική
άνεση και την αγοραστική δύναμη που τους επέ-
τρεπε να παρακολουθήσουν πολιτιστικές εκδηλώσεις. Όλα τα παραπάνω έρχονται σε αντίθεση με τα προσωπικά μου πιστεύω όσον αφορά τον δημοκρατικό προσανατολισμό του πολιτισμού. Ο καθένας από εμάς πρέπει να έχει τη δυνατότητα
να γίνει πομπός και δέκτης πολιτισμού. Ο πολιτισμός είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων μας». O Μιχαήλ Καρίκης μάς εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί τη λέξη «πολιτισμός»: «αποδίδω ένα πολύ ευρύ βεληνεκές στη λέξη, που εκτείνεται από τα αυτοσχέδια τραγούδια των παιδιών στην παιδική χαρά έως τα μανιάτικα μοιρολόγια
και την Ηρωική του Μπετόβεν. Ο πολιτισμός είναι μια ανθρώπινη ανάγκη. Όταν κάποιος πεθαίνει, δεν ξεφορτωνόμαστε απλώς τη σωρό του, αλλά επινοούμε τελετουργικά ώστε να τιμήσουμε τη μνήμη του εκλιπόντος, για να θρηνήσουμε και να διαχειριστούμε την απώλεια. Ο πολιτισμός
παρέχει στους ανθρώπους τα μέσα ώστε να στοχαστούν για το παρελθόν, να προσδώσουν νόημα στη ζωή τους, να προσφέρουν συμπόνια στους συνανθρώπους τους, να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους, να οραματιστούν εναλλακτικές προοπτικές και να χαράξουν ένα ελπιδοφόρο μέλλον.
«Επομένως, περίπου πριν δεκαπέντε χρόνια, απαίτησα από τον εαυτό μου να προχωρήσει στο επόμενο επίπεδο: όχι μόνο να εντάσσω την πολιτική στο έργο μου, αλλά να παράγω και να διανέμω το έργο μου με πολιτικό τρόπο. Ξεκίνησα να στήνω πρότζεκτ σε συνεργασία με κοινότητες και ομάδες ανθρώπων που είχαν εξωθηθεί στο περιθώριο της κοινωνίας και των οποίων οι φωνές σπανίως είχαν την ευκαιρία να ακουστούν: παιδιά, ανθρώπους με αναπηρίες, φυλακισμένους, ηλικιωμένους και άνεργους, έφηβους και νέους
που προέρχονταν από ένα λιγότερο προνομιούχο περιβάλλον. Άυτά τα πρότζεκτ, τα περισσότερα εκ των οποίων έλαβαν κρατική χρηματοδότηση, απέκτησαν παγκόσμια απήχηση, κυρίως μέσα από δωρεάν εκθέσεις, κρατικά μουσεία και δημόσιους ραδιοσταθμούς. Εξυπακούεται πως υπάρχουν και έργα μου, τα οποία πουλάω σε ιδιώτες, τα περισσότερα όμως βρίσκονται σε συλλογές κρατικών μουσείων. Κατ’ αυτό τον τρόπο, οι καλλιτεχνικές μου δημιουργίες ανήκουν στις μελλοντικές γενιές, αλλά και σε κάθε πολίτη της εκάστοτε χώρας».
«Υπάρχουν τόσες πολλές αδικίες και τόσες πολλές ιεραρχικές κλίμακες στον κόσμο μας, οι οποίες πρέπει να αμφισβητηθούν και να εξαλειφθούν, που δεν πρέπει να χάνουμε ούτε στιγμή: έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας, που πρέπει να γίνει επειγόντως. Τα τελευταία χρόνια, προβληματίζομαι δεόντως όσον αφορά την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, τα εξορυκτικά οικονομικά μοντέλα και την περιβαλλοντική δυστοπία που κληροδοτούμε στην επόμενη γενιά». ■
Θιασώτης κοινωνικού πολιτισμού Μιχαήλ Καρίκης
Συνέντευξη: Ανδρέας Καρακόκκινος
Ευαγγελία Τάτση με την πρώτη της ποιητι-
κή συλλογή “ακακίες στη σαβάνα” (εκδό-
σεις Βακχικόν 2020) συμπεριλήφθηκε στη
βραχεία λίστα για το Βραβείο Γιάννης Βαρ-
βέρης 2021. Για τη δεύτερη ποιητική της συλλογής “Τα
φυτά εσωτερικού χώρου” (εκδόσεις Βακχικόν 2022)
βραβεύτηκε από την Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλο-
νίκης με το Βραβείο Ποίησης για το καλύτερο ποιητι-
κό βιβλίο του 2022. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί
σε ποιητικές ανθολογίες και λογοτεχνικά ιστολογία. Η
ευαγγελία Τάτση μιλάει στο SPEAKNEWS και τον Άν-
δρέα Καρακόκκινο για τους ποιητές που την γοητεύ-
ουν, για όσα την κεντρίζουν ώστε να γίνουν ποίηση, για τον τρόπο που γεννιέται μια ποιητική συλλογή, και για την πρόσφατη βράβευσή της.
Πότε αρχίσατε να διαβάζετε και να γράφετε ποίηση;
Η πρώτη επαφή με την ποίηση έγινε στα μαθητικά
μου χρόνια. Μια χαρισματική φιλόλογος μ’ έκανε να
λατρέψω τον Κάλβο, τον Μαγιακόφσκι, τον Καβάφη.
Με μάγεψε ο τρόπος της να πλησιάζει το ποίημα.
Τότε νομίζω πως ονειρεύτηκα και να γράψω. Όνειρο
που δεν τόλμησα για πάρα πολλά χρόνια. Έγραψα τα
πρώτα μου ποιήματα το 2017.
Ποιοι ποιητές σας γοήτεψαν στα πρώτα σας διαβά-
σματα; Επηρέασε κάποιος τη γραφή σας;
Κάποια ονόματα ανέφερα ήδη. Η σχέση μου με την
ποίηση δεν ήταν γραμμική και συνεχής σ’ αυτό
το πολύ μεγάλο χρονικό
διάστημα. Κατά περιό-
δους γοητεύομαι από
διάφορους μεγάλους
ή λιγότερο γνωστούς
ποιητές. Και κάθε φορά
για κάτι άλλο. Γοητεύο-
μαι απ’ την έκπληξη που
μου προκαλεί ένα ποίη-
μα. Επίσης πιστεύω πως
όλοι μ’ έχουν επηρεάσει.
Πως κάπου μέσα μου τα
ποιήματα τους μπερδεύ-
ονται με τις σκέψεις μου
και βγαίνει το “δικό”
Στο ομότιτλο ποίημα «Φυτά εσωτερικού χώρου» γράφετε “Δεν πρόκειται για κάτι αιφνίδιο/από παιδί το ’χω/έχει φυτρώσει μέσα μου κι αναρριχάται”. Η ποιητική συλλογή πότε γεννήθηκε μέσα σας; Κατά τη διάρκεια της πανδημίας έγραψα έναν μεγάλο αριθμό ποιημάτων. Χρειάστηκε να διαβάσω και να ξαναδιαβάσω όσα είχα γράψει για να δω που με έχουν οδηγήσει. Θέλω να πω πως μέχρι τώρα τα ποιήματα με οδηγούν σε μια συλλογή και όχι αντίστροφα. Εκ των υστέρων διαπιστώνω τον τρόπο που συνδέονται όπως και τον τίτλο της συλλογής.
Πως δεχτήκατε τη βράβευση της συλλογής από την Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης; Δέχτηκα τη βράβευση με μεγάλη χαρά, με έκπληξη
και με μια αμηχανία ταυτόχρονα. Άυτά βέβαια γνωρίζω πως αφορούν μόνο μια στιγμή. Κανένα βραβείο δεν μπορεί να κλείσει τους λογαριασμούς που ανοίγεις με την ποίηση. Τι σας κεντρίζει περισσότερο και γίνεται ποίηση; Ετοιμάζετε κάτι για το μέλλον; Τα ίδιο ακριβώς πράγμα που με κεντρίζει και στην ζωή. Η πολυθεματικότητα της, η απορία για το πιο μέσα των πραγμάτων, το ερώτημα, η διαλεκτική τους. Όχι μια απεικόνιση, όχι μια μεταφυσική αλλά η κίνηση που αλλάζει τους ανθρώπους και τον κόσμο. Σε ότι αφορά το μέλλον αφήνω πάλι τα ποιήματα που γράφω ν’ αποφασίσουν.
Ποια η γνώμη σας για τη σύγχρονη ποίηση; Η σχέση που έχω με την ποίηση αυτή τη στιγμή δεν μου επιτρέπει να πω μια γενική γνώμη ούτε για την διεθνή ούτε για την εθνική ποίηση. Μπορώ να πω όμως πως μ’
ενδιαφέρει η διαχρονικότητα της ποίησης
και η δυνατότητα της να σε τραβάει απ’ τα μαλλιά. Με ενδιαφέρει η ποίηση που
κοιτάζει από τα ύψη ή από τα βάθη. Η
ποίηση που βλέπει ή υπονοεί ένα σύνολο
και όχι τον κατακερματισμό του. Για μένα
σύγχρονο είναι το ανατρεπτικό. Με άλλα
λόγια η ενότητα που ξεπερνά την απόλυτη εξειδίκευση του αιώνα. Και φυσικά
πιστεύω πως γράφεται τέτοια ποίηση ανεξάρτητα απ’ το αν βρίσκεται μπροστά ή πίσω απ’ το φως του προβολέα. ■
ΦΥΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
Δεν πρόκειται για κάτι αιφνίδιο
από παιδί το ’χω
έχει φυτρώσει μέσα μου κι αναρριχάται.
Ίσα που γαργαλούσε τα σωθικά μου παλιότερα ένα πετάρισμα, μια ώθηση
μα όσο μεγαλώνω, μεγαλώνει
πάει καιρός
που πέρασε από το στομάχι στο διάφραγμα
και δεν σταμάτησε
έχει ανέβει στον οισοφάγο και με πνίγει, γιατρέ.
Ποια μουσική σας αρέσει; με ρώτησε.
Αυτή που με κάνει να κλαίω, του απάντησα.
Όλα καλά λοιπόν, είπε ο γιατρός.
Ο πόθος είναι φυτό εσωτερικού χώρου
να κλαίτε φτάνει
για να έχει υγρασία.
ΣΠΟΥΔΗ ΣΕ ΓΥΜΝΟ ΣΩΜΑ
Εγώ (το ασώματο μέρος μου)
συνηθίζω να σκέφτομαι
μ’ έναν τρόπο που μόνο σκέφτεται
σκέφτομαι με κίνητρο τη σκέψη
που με αναγκάζει
να προβλέψω τη διαδρομή
για μια άλλη σκέψη
και ούτω καθεξής
ενώ δεν περνά
κανένας χρόνος
ανάμεσα στις σκέψεις
που δεν είναι λυτρωτικές
ούτε αδιέξοδες, ούτε απαράβατες
γιατί είναι ρήματα
εγώ πάλι (το σώμα μου)
μαζί τους κρυώνω
—μόνη όπως σκέφτομαι τους ανθρώπους
που οι σκέψεις τους είναι υποκείμενα—
καθώς τους αγαπώ
και τσακίζομαι στα βράχια τους
και πεινάω την πείνα τους
και τους σκέφτομαι παράφορα
όπως τους αγαπώ από έρωτα.
ΑΚΑΚΙΕΣ ΣΤΗ ΣΑΒΑΝΑ
Δεν είμαστε οι Κρεολοί της Νέας Ορλεάνης
ούτε και ποιητές
ωχροκίτρινα και μικρά τα άνθη μας
δεν είμαστε φάροι
ούτε γυναίκες
το κορμί μας στάζει κόλλα
πολύτιμη αρρώστια
δεν ζούμε στις θάλασσες
δεν υπάρχουν ορίζοντες·
βλέπεις τα οπληφόρα ζώα;
Εδώ δεν είναι μια πόλη
πουθενά δεν είναι μια πόλη
ούτε λιμάνι πουθενά
δεν είμαστε οι αυτόχειρες
που αγαπήσαμε
απ’ το Σαντιάγο ώς τη Βηρυτό
μια σαβάνα
το κορμί μας στάζει κόλλα
η Δαμασκός καίγεται
η Βαρκελώνη το ίδιο
η Αθήνα μετά
το Παρίσι μετά∙
βλέπεις τα σαρκοφάγα;
Δεν είμαστε καβαλάρηδες
όλες οι καταιγίδες στέγνωσαν
είμαστε ακακίες σε μια σαβάνα
μικρά ωχροκίτρινα τα άνθη μας
και η σαβάνα πάντα καίγεται.
Με ενδιαφέρει η ποίηση που κοιτάζει από τα ύψη ή από
τα βάθη
Ευαγγελία Τάτση
Γράφει η Κατερίνα Γανίκα
Ηκαθηγήτρια Ιαπωνικής Γλώσσας του Κέντρου Ξένων Γλωσσών SPEAK Κατερίνα Γανίκα μοιράζεται με το SPEAKNEWS
τις εμπειρίες από το ταξίδι της στην Ιαπωνία, όπου βρέθηκε τον Ιανουάριο για να παρακολουθήσει πρόγραμμα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών και διαπολιτισμικής κατανόησης.
Κατερίνα μίλησέ μας για το ταξίδι σου στην Ιαπωνία.
Τον Ιανουάριο που μας πέρασε πήγα
στην Ιαπωνία για να συμμετέχω στο πρόγραμμα «Comprehensive Japanese Teaching Methods Program for Teachers of the Japanese Language» που διοργανώνει το Japan Foundation στην πόλη Urawa, μια πόλη κοντά στο Τόκυο. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, με διάρκεια 1,5 μήνα, προσφέρεται για καθηγητές ιαπωνικής γλώσσας από όλο τον κόσμο με σκοπό να βελτιώσουν τον τρόπο διδα-
σκαλίας τους και την ικανότητά τους να κατανοήσουν διαφορετικές κουλτούρες.
Πως όμως ανακάλυψες αυτό το πρό-
γραμμα;
Η πρώτη φορά που άκουσα για το πρό-
γραμμα αυτό, ήταν από την συνάδελ-
φο μου στο Κέντρο Ξένων Γλωσσών
SPEAK, Κατερίνα Λέφα, η οποία συμμετείχε επίσης πριν λίγα χρόνια. Τελι-
κά, κατάφερα να συμμετέχω στο πρό-
γραμμα του 2023, το οποίο ήταν και το
πρώτο μετά την πανδημία που πραγματοποιήθηκε δια ζώσης. Στο πρόγραμμα συμμετείχαμε 30 καθηγητές από 22 χώ-
ρες, με άτομα από χώρες όπως η Ιταλία, η Μογγολία, το Ιράν, η Άργεντινή και η Κένυα. Άν και ήμασταν από διαφορετικές χώρες, με διαφορετικές συνήθειες και πολιτισμούς, ο στόχος μας ήταν κοινός: να βελτιωθούμε ως καθηγητές αλλά και ως άνθρωποι. Οι καθηγητές του Japan Foundation, οι κυρίες Kijima, Honda, Nagasaka και λοιποί, όπως και η υπεύθυνη του προγράμματος κυρία Akimoto, φρόντισαν ώστε να κυλήσουν όλα ομαλά και να έχουμε όλοι μια υπέροχη εμπειρία.
Τι ακριβώς περιλάμβανε η επιμόρφωσή σας; Καθημερινά παρακολουθούσαμε μαθήματα για τις σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους και το σύγχρονο εκπαιδευτικό υλικό, ώστε να βελτιώσουμε τον τρόπο διδασκαλίας μας και να κάνουμε το μάθημά μας πιο ενδιαφέρον. Μερικά από τα μαθήματα που παρακολουθήσαμε είχαν ως θέμα τη διδασκαλία της προφοράς και του λεξιλογίου, την εξ αποστάσεως διδασκαλία, τη σπουδαιότητα της κατανόησης της ιαπωνικής κουλτούρας και πώς αυτή σχετίζεται με την εκμάθηση της γλώσσας και το διαθέσιμο εκπαιδευτικό υλικό. Κάθε μάθημα γινόταν από Ιάπωνες καθηγητές με ειδίκευση στα αντίστοιχα θέματα, οι οποίοι μας βοήθησαν να αναγνωρίσουμε τις αδυναμίες μας και να σκεφτούμε πώς θα τις ξεπεράσουμε. Επιπλέον, είχαμε κάποιες παρουσιάσεις σχετικά με τις εμπειρίες μας ως καθηγητές, τους
μαθητές και το μάθημά μας, όπως και μια τελική εργασία με θέμα κάτι που
θέλαμε να διορθώσουμε στον τρόπο διδασκαλίας μας, ενώ λάβαμε και μεγάλο εκπαιδευτικό υλικό από το Japan Foundation.
Υπήρχαν και παράλληλες δραστηριό-
τητες, που σας έφεραν πιο κοντά στον πολιτισμό της Ιαπωνίας; Εκτός από τα μαθήματα είχαμε και άλλες δραστηριότητες. Κατά την επίσκεψή μας σε ένα λύκειο, παρακολουθήσαμε την διεξαγωγή μαθημάτων και σχολικών δραστηριοτήτων, μιλήσαμε με καθηγητές και μαθητές και συμμετείχαμε σε παραδοσιακή ιαπωνική τελετή τσαγιού. Επίσης, συνεργαστήκαμε με Ιάπωνες εθελοντές για μια εργασία με σκοπό την διαπολιτισμική κατανόηση.
Το θέμα της ομάδας μου ήταν οι κανόνες συμπεριφοράς στα τρένα της Ιαπω-
νίας και η διαφορά τους με την χώρα μας. Είχαμε επιπλέον την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε παραδοσιακό ια-
πωνικό θέατρο Νο στο Τόκυο, όπως και επίδειξη παραδοσιακών ιαπωνικών τυμπάνων Taiko.
Είχες την ευκαιρία να γνωρίσεις την καθημερινότητα της χώρας;
Υπήρχε η επιλογή σε όσους το επιθυμούσαν να φιλοξενηθούν για ένα Σαββατοκύριακο από μια ιαπωνική οικογένεια. Προσωπικά, με φιλοξένησαν δύο πολύ καλοί και ευγενικοί άνθρωποι, οι
οποίοι με έκαναν να αισθανθώ άνετα, μου έδειξαν διάφορα μέρη όπως το Tokyo Skytree και η Asakusa. Είχα έτσι μια άμεση επαφή με την ιαπωνική καθημερινότητα, συναναστράφηκα καθημερινούς ανθρώπους και γνώρισα έστω και λίγο ένα μικρό κομμάτι της ζωής τους. Επίσης επισκεφθήκαμε ένα μουσείο στην παλιά πόλη Kawagoe για το παραδοσιακό της φεστιβάλ. Τα Σαββατοκύριακα που είχαμε ελεύθερο χρόνο, συνήθως πηγαίναμε με άλλους συμμετέχοντες σε διάφορα μέρη, όπως το Τόκυο, το Κιότο και το Νίκκο. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε μουσεία, ναούς και παλάτια, αλλά και να γευτούμε παραδοσιακά ιαπωνικά φαγητά. Τι αποκόμισες από όλη αυτή την εμπειρία;
Όλα αυτά με βοήθησαν να καταλάβω την σημασία της διαπολιτισμικής κατανόησης και αυτό είναι που σύμφωνα με τους καθηγητές πρέπει να μεταφέρουμε στους μαθητές μας. Δεν είναι αρκετό να γνωρίζει κάποιος καλά την ιαπωνική γλώσσα. Είναι σημαντικό να μάθει και να κατανοήσει τον ιαπωνικό πολιτισμό, όσο διαφορετικός κι αν είναι από τον δικό μας. Η εμπειρία μου συνολικά ήταν παραπάνω από θετική, και με το Japan Foundation και με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, γι’ αυτό και συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιον ενδιαφέρεται να συμμετέχει σε κάποιο από τα διάφορα προγράμματα του Japan Foundation. ■
Από το Κέντρο Ξένων Γλωσσών SPEAK
στην Ιαπωνία!
Του Bill Siscoglou
«Greek Marble | Then. Now. Forever.» αυτό είναι το όνομα της νέας επίσημης ταυτότητας του ελληνικού μαρμάρου, ενός φυσικού πετρώματος με ιστορία χιλιετιών και ενός εμπορικού προϊόντος με τη μεγαλύτερη εξαγωγική δραστηριότητα στη χώρα, καθώς το 76% της παραγωγής του εξάγεται σε περισσότερες από 120 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Η επίσημη ταυτότητα του ελληνικού μαρμάρου παρουσιάστηκαν στη διάρκεια μιας καθόλα ενδιαφέρουσας εκδήλωση που διοργάνωσε στην Καβάλα ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Μαρμάρου ΜακεδονίαςΘράκης (Σ.Ε.Μ.Μ.Θ.) με την υποστήριξη της Ελληνικής Εταιρείας Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου (Enterprise Greece), παρουσία πλήθος επιχειρηματιών και τοπικών φορέων. Η πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Μαρμάρου Μακεδονίας – Θράκης κ. Ιουλία Χαϊδά, στην ομι-
λία της αναφέρθηκε στη συνεισφορά του κλάδου του
ελληνικού μαρμάρου στην ελληνική οικονομία, εστιάζοντας στην εξαγωγική πορεία του με αξία εξαγωγών 225.015.000 € το ενιάμηνο του 2022 και 360.748.000 € το 2021 έναντι 288.720.000 € το 2020. Τόνισε ότι η Ελλάδα κατατάσσεται στην πέμπτη θέση παγκοσμίως στις εξαγωγές μαρμάρων και στη δεύτερη θέση στην Ε.Ε., διαθέτοντας το 76% της παραγωγής της σε περισσότερες από 120 χώρες. Η Κίνα, οι ΗΠΆ, τα Ηνωμένα Άραβικά Εμιράτα, το Κατάρ και η Σαουδική Άραβία αποτελούν την πρώτη πεντάδα χωρών στις οποίες εξάγεται το 58,2 % του ελληνικού μαρμάρου.
«Η ιστορία της χώρας μας», υπογράμμισε η κ. Χαϊδά, «έχει χτιστεί και διατηρηθεί με το ελληνικό μάρμαρο, ενώ η τέχνη της εξόρυξης, επεξεργασίας και γλυπτικής του μαρμάρου και η γνώση των διεργασιών που εμπλέκονται σε κάθε ένα από αυτά τα στάδια είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένες στη χώρα μας. Το ελληνικό μάρμαρο αποτελεί σημαντικό στοιχείο της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Την τελευταία δεκαετία, λόγω της ύφεσης στην ελληνική οικονομία, ο κλάδος μας κλήθηκε να επαναπροσδιορίσει το ρόλο του, να αλλάξει στρατηγική απευθυνόμενος, κυρίως, στην παγκόσμια αγορά. Συνεπώς, επενδύοντας στην καινοτομία και στην εξωστρέφεια ανταποκρίθηκε στην αυξανόμενη ζήτηση των αγορών του εξωτερικού. Άποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν να τριπλασιαστούν οι ελληνικές εξαγωγές μαρμάρων».
«Σήμερα λοιπόν», συνέχισε η πρόεδρος του Σ.Ε.Μ.Μ.Θ βρισκόμαστε σε ένα σημαντικό σταυροδρόμι για την πορεία των ελληνικών εξαγωγών μαρμάρου και είναι η καλύτερη στιγμή για να υιοθετήσουμε όλες οι εταιρείες του κλάδου την ενιαία ταυτότητα και την χρήση του κοινού εμπορικού σήματος. Έτσι, το ελληνικό μάρμαρο θα αποκτήσει την αναγνωρισιμότητα στην παγκόσμια αγορά ως συνώνυμο υψηλής ποιότητας προϊόντος ενισχύοντας έτσι το εξαγωγικό προφίλ του κλάδου».
Το μήνυμα που εκπέμπει η νέα ενιαία ταυτότητα αφορά τη διαχρονικότητα του ελληνικού μαρμάρου, από την αρχαιότητα έως σήμερα, αλλά και την πολύπλευρη χρήση του σε μικρής κλίμακας έργα σε κατοικίες ή σε μεγάλα έργα ξεχωριστής
σημασίας και συμβολισμού. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο μάρμαρο ως φυσικό και βιώσιμο υλικό με μεγάλη διάρκεια ζωής που ταιριάζει απόλυτα στο μοντέρνο σχεδιασμό της σύγχρονης εποχής.
Όλοι οι εμπλεκόμενοι παρότρυναν τους επιχειρηματίες του κλάδου να υιοθετήσουν τη νέα ενιαία ταυτότητα σε όλες τους τις επικοινωνίες, ώστε να καθιερωθεί, ενώ αναφέρθηκαν στα πλεονεκτήματα της χρήσης κοινού εμπορικού σήματος από όλα τα μέλη του κλάδου. Πλεονεκτήματα όπως η άμεση αναγνωρισιμότητα
στο εξωτερικό ως συνώνυμο υψηλής ποιότητας προϊόντος, η σημασία της κοινής
ταυτότητας στην ενίσχυση
Τριπλασιάστηκα
