«ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ
ΜΕ ΠΛΟΥΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ»
είναι ο τίτλος ενός βιβλίου που μου δώρισε ένας φίλος, δημοσιογράφος, ο Άρης Μπερζοβίτης, και τον ευγνωμονώ. Συγγραφείς οι Ν.Χ. Ραζής, Λ.Ε. Βλαδίμηρος, Α.Χ. Ριζόπουλος. Χορηγία Δήμου Αροανίας. Στον πρόλογο ο ηθοποιός
Κώστας Καζάκος γράφει: «Αυτοί οι Γενικοί Γιατροί του
19ου και 20ού αιώνα δεν φρόντισαν μόνο τα σώματα των
ανθρώπων, με τη θεραπεία
των ασθενειών, αλλά έδωσαν
τον οφειλόμενο ανυποχώρητο
και πολυμέτωπο αγώνα για την
αποβαρβαριοποίηση και την
αποχυδαιοποίηση της ζωής.
Δηλαδή για τον εξανθρωπι-
σμό και την απελευθέρωση
της κοινωνίας». Ο μεγάλος
Ρώσος συγγραφέας, Άντον Π.
Τσέχωφ, γενικός ιατρός και ο
ίδιος, να πώς περιγράφει τον
γιατρό Αστρόφ στο έργο «Ο
Θείος Βάνιας»: «Εδώ δεν πρό-
κειται μόνο για τα δάση και την
Ιατρική. Αγάπη μου, πρέπει να
το καταλάβεις. Είναι άνθρωπος
με ταλέντο! Και ξέρεις τι θα πει
ταλέντο! Θα πει τόλμη, ελεύθε-
ρη σκέψη, ανοιχτός ορίζοντας.
Φυτεύει ένα δεντράκι και την
ίδια στιγμή φαντάζεται τι θα
γίνει ύστερα από χίλια χρόνια.
βάθμιας Φροντίδας Υγείας. Σπονδυλική στήλη υπηρεσιών Υγείας απέναντι στην «τυφλή» εξειδίκευση. Στις εκδόσεις μας προστέθηκε και το περιοδικό «Health NextGeneration» (δείτε www.healthng.gr) ώστε να αναδειχθεί το έργο ιατρών, οι οποίοι σε ένα μέρος της άσκησής τους συνδέονται και με ασφαλιστές και ασφαλιστικές εταιρείες που πληρώνουν κόστος θεραπείας. Ελάχιστοι Έλληνες γνωρίζουν γιατρούς που άφησαν εποχή με την πολύπλευρη παρουσία τους στην Ιατρική, στις εκδόσεις βιβλίων, σε φιλανθρωπικά έργα και τομείς πολιτισμού, φωτεινά παραδείγματα προς
μίμηση, όπως ο Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός (1774-1853), γιατρός, κληρικός, δάσκαλος, συγγραφέας από την Καστανιά
Τρικάλων, ιδρυτικό μέλος της
Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών και
από τα πρώτα μέλη της Αρχαιολογικής Εταιρείας και πρώτος
που συνέδεσε το όνομά του με την εισαγωγή φαρμάκων.
Έγραψε το βιβλίο «Εγκόλπιον
των ιατρών και Φαρμακοποιία». Ο Αλέξανδρος Πασπάτης
(1814-1891) από τη Χίο, Έλλην ιατροφιλόσοφος, πρωτοπόρος
Ιωάννης Φουστάνος (1856-1933).
Οραματίζεται τη μελλοντική ευτυχία της ανθρωπότητας.
Τέτοιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι και πρέπει να τους αγαπάμε. Σκέψου μονάχα τι ζωή κάνει αυτός ο γιατρός! Όλη μέρα γυρίζει στους λασπωμένους δρόμους, παγωνιές, χιονοθύελλες, αποστάσεις τεράστιες, λαός απολίτιστος, βάρβαρος, ολόγυρά του φτώχεια, κακομοιριά, αρρώστιες… Οι χωριάτες στοιβαγμένοι στα χαμόσπιτα… Ο ένας πάνω στον
άλλον… Βρόμα, λέρα, καπνοί… Τα μοσχάρια καταγής ανάκατα με τους αρρώστους… και τα γουρούνια μαζί… Άραγε
εκείνοι που θα ζήσουν εκατό, διακόσια χρόνια ύστερα από
εμάς και που αυτοί τώρα τους ανοίγουν τον δρόμο, θα τους
θυμούνται; Θα λένε για αυτούς κανέναν καλό λόγο;».
Τους θυμήθηκαν λοιπόν οι συγγραφείς και εγώ που
τώρα γράφω… με θαυμασμό και ευγνωμοσύνη, με απόφαση να αναδείξω σε τεύχη του «ΝΑΙ» γιατρούς Γενικής Ιατρικής, που τόσο απαρατήρητη είναι σε εποχή απόλυτης εξειδίκευσης.
Και η ειδικότητα αυτή είναι πολύ απαραίτητη για τον εξανθρωπισμό της Ιατρικής και θεμέλιος λίθος της Πρωτο-
στην Επιδημιολογία, στην Προληπτική Ιατρική και την Ιατρική Στατιστική. Ο Ιωάννης Πύρλας
(1817-1901) από την Τρίπολη, με σπουδές στο Παρίσι και βραβευμένος εκεί στις σπουδές του με την εφεύρεση «υδροωρολόγιο», εξέδωσε περιοδικά και βιβλία όπως τα «Βελτίωσις», «ΦΟΙΒΟΣ», «ΗΛΙΟΣ», μελέτες αρχαίων Ελλήνων ιατρών κ.ά. Συλλέκτης σρχαιοτήτων ο Αριστείδης Αραβαντινός, ο Ν. Φαρδύς συλλέγει εκκλησιαστική και δημοτική μουσική, ο Μ. Τσακίρογλου ασχολήθηκε με θέματα ΩΡΛ, ελονοσίας, μαιευτικής και συγγραφή ιστορικών βιβλίων. Ο Ι. Φουστάνος (18561933) συνεργάτης στη Γαλλία του Semaine Meidcare, του περιοδικού «Ιατρική Πρόοδος», της γαλλόφωνης εφημερίδας «La Grèce Meidcare» με μεταφρασμένες ιατρικές εργασίες, άπαντα ιατρών αρχαιότητας κ.ά. Ο κ. Κουρτίδης (1870-1944), δάσκαλος, φιλόσοφος, ερευνητής, ιατρός, εθνικός, αγωνιστής στη Θράκη, συγγραφέας των «Θρακικών» και των «Αρχαίων Ελληνικών Μυστηρίων». Στο βιβλίο γίνεται αναφορά και στον ιατρό Γ. Θονά, τον Γιώργο Ανδριόπουλο, τον Γ. Ανδριανόπουλο, τον Λουκιανό Δανάλη και τον Νικόλαο Τομμαζινό, που υποστήριζε ότι «η Ιατρική δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα»…