στους Όλυμπιακούς
για 500 – 1.000 δραχμές!
Ελλάδα του 1896, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, και η Ελλάδα του 2023, με τα εγκλήματα στα Τέμπη, έχουν κοινά σημεία στις «αρμόδιες Επιτροπές», που πάντα βρί-
σκουν δικαιολογίες οι δημόσιοι λειτουργοί – υπάλληλοι να
λένε ότι, λόγω κρίσεως ή «ελλείψει χρημάτων», δεν κά-
ναμε ετούτο ή εκείνο, που υπήρξε ευθύνη να κάνουν υπέρ
του λαού και έθνους. Τα όσα έγιναν μέχρι το έγκλημα των
Τεμπών τα έμαθαν όλοι. Κόμματα και κυβερνήσεις
θεωρούν τα Ταμεία του Ελληνικού Δημοσί
ου «λάφυρα» προς αρπαγήν και μοιρα
σιά στους «δικούς μας». Σε όλα τα
θέματα την πληρώνει ο «κοσμά
κης», με νεκρούς και ζημίες
στην περιουσία του. Παντού
«ήττα»: στις φωτιές, όπου
λείπουν τα πυροσβεστικά
και η πρόληψη, στα χιόνια, στις βροχές, στις θεομη-
νίες, στα τροχαία ατυχήματα, στα ανασφάλιστα,
στους σεισμούς, στη γρα-
φειοκρατία, στους φόρους, στις συγκοινωνίες, στη ΔΕΗ, στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, στα πλοία, στα τρένα…
Διαβάστε ένα γεγονός στους πρώ
τους Ολυμπιακούς και θυμηθείτε πολλά
ανάλογα, που πρέπει να παίξουν ρόλο στην
ψήφο σας που έρχεται:
Στην τελετή λήξεως των Ολυμπιακών
δήθεν ελλείψεως χρημάτων, για να αγοράσουν ανάλογα
περίστροφα! Διαβάστε τι δήλωσε τότε ο Ολυμπιονίκης Πα-
ντελής Καρασεβδάς (Πηγή: Λεύκωμα από «ΑΚΡΟΠΟΛΗ»,
Τυπογραφείο Εστίας – Η Ελλάς στους Ολυμπιακούς του 1896).
Γράφει στο σχετικό ρεπορτάζ ο Ευάγγελος Ν. Λαχανοκάρδης: «...Εις το διά τυφεκίου επί πιστολίου ιδίως αγώνισμα, κατεδείχθη λαμπρώς η υπέροχος σκοπευτική
δεινότης των Ελλήνων σκοπευτών. Αλλ’ έχασαν εις το αγώνισμα του περιστρόφου, νικηθέντες από τους Αμερικανούς, των οποίων εθαυμάσθη η ευθυβολία. Αλλά πράγματι δεν ηττήθησαν υπ’ αυτών οι Έλληνες, αλλ’ υπό των αθλίων και ελαττωματικών
περιστρόφων, και των δεκαπενταετούς ηλικίας
και σαπίλας φυσιγγίων, τα οποία τους παρέσχεν η αξιότιμος επί της βολής
επιτροπή διά να διαγωνι-
σθούν, προς τα νεωτάτου και
τελειοτάτου συστήματος και αψό-
γου γομώσεως στρατιωτικά περί-
στροφα των Αμερικανών, οι οποίοι όμως
τάτου ευρωπαϊκού συστήματος; Ο καθείς είχε την αξίωση από την αρμόδια Επιτροπή να εξαντλήσει όλα τα εις την διάθεσίν της μέσα, διά να χορηγήση εις τους Έλληνες σκοπευτές όπλα ισόπαλα τουλάχιστον προς τα των ξένων
συναγωνιστών, και όχι να τους αφήσει “μάρμαρο”, με τα
σκωριασμένα περίστροφα των ελληνικών στρατιωτικών
αποθηκών και να τους εξασφαλίσει –όπως και έγινε– την
ήτταν. Ουδέ ημπορεί να θεωρηθή διαφορετικά παρά ως
αστειότης, η δικαιολογία ενός εκ των κυρίων της επί της
βολής Επιτροπής, ότι την έλλειψιν αυτήν την ήξευραν μεν
και την αναγνωρίζουν, αλλ’ ότι ελλείψει χρημάτων δεν
μπορούσαν να την αναπληρώσουν. Χρημάτων προκειμέ-
νου περί 500-1.000 δραχμών!»
Όλα τα παραπάνω μου θυμίζουν δηλώσεις πολιτικών
της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ...
για τα δικά μας σημερινά δρώμενα, που έστειλαν στο θά-
νατο πολλούς Έλληνες, σε πεδία μαχών, στους πολέμους, στις φωτιές, στα χιόνια, στα τροχαία, στα νοσοκομεία...
Ελλείψει χρημάτων και ο ασφαλιστικός κλάδος «δεν τραβάει».
Για τον Ολυμπιονίκη Καρασεβδά είχα προτείνει γραπτώς να γίνει μία προτομή σε Αγρίνιο ή Μεσολόγγι ή
Αστακό και με κινητοποίηση αρμοδίων «επιτροπών» και
παραγόντων να διεξάγονται παγκόσμιοι και πανελλήνιοι
σκοπευτικοί αγώνες, προς τιμήν του πρώτου Ολυμπιονίκη
Καρασεβδά. Ο δημοσιογράφος Πάνος Σόμπολος, σε πα-
ρουσίαση βιβλίου για τον Καρασεβδά, σε σχετική εορτή, ανέφερε το όνομά μου και τις προτάσεις για διενέργεια
αγώνων στο Αγρίνιο, κάτι που θα αξιοποιούσε πολλαπλώς
η πόλη, αθλητικά και τουριστικά. Μπορεί να γίνει, δεν είναι
αργά…
Ο Ολυμπιονίκης Παντελής Καρασεβδάς.
(15 Απριλίου 1896) έπαιρναν τα μετάλλιά τους οι Ολυμπι-
ονίκες Έλληνες, Αμερικανοί, Γάλλοι, Βρετανοί, Ούγγροι,
Σουηδοί κ.λπ. και ανάμεσά τους ο Σπύρος Λούης, που με
τη φουστανέλα του θύμισε δόξες των Ελλήνων. Επιτυχία
όμως είχε και ο Ολυμπιονίκης Παντελής Καρασεβδάς, από
τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, με επιτυχία στο αγώνισμα
«διά τυφεκίου εξ αποστάσεως 200 μέτρων», με βαθμό
2.350 στις 40 σφαίρες – και τις 40!
Μετείχαν 42 αθλητές
Αμερικανοί, Δανοί, Γάλλοι, Ελβετοί, Ιταλοί κ.ά. Στα άλλα
σκοπευτικά αγωνίσματα μετείχαν Έλληνες, αλλά δεν τα
κατάφεραν,
η… «αρμόδια Επιτροπή», λόγω
δεν εστερούντο –και πρέπει να το ομολογήσουμε– σκοπευτικής πείρας και δεξιότητος... Η αρμόδιος Επιτροπή ηδίκησε φανερά
τους Έλληνας σκοπευτάς εις το αγώνισμα του περιστρό-
φου, φιλοτιμηθείσα να δώσει εις αυτούς όπλα, όχι διά
να νικήσουν, αλλά διά να νικηιθούν... Ο Ολυμπιονίκης
κ. Καρασεβδάς μας έλεγε ότι εις τους δοκιμαστικούς
αγώνες έβαλε δι’ όπλου Γκρα και έσχεν επιτυχίας κατ’
ανώτατον όρον τριακόσιας επί βολής δέκα σφαιρών, ενώ
κατά τους Ολυμπιακούς σκοπευτικούς αγώνες, ότε έβα-
λε με τυφέκιον Μάουζερ, έφθασε εξακοσίας εξήκοντα
επιτυχίας, με τον αυτόν αριθμό δέκα σφαιρών... Δηλαδή
έσχεν επιτυχίας διπλασίας του Γκρα... Είναι καταφανε-
στάτη η διαφορά...
νεωτάτου και τελειο-
Οι αναφορές μου αυτές ενδιαφέρουν και τον τραπεζο-
ασφαλιστικό χώρο και τους χιλιάδες αναγνώστες μου. Η
ασφαλιστική παρουσία στη Δυτική Ελλάδα είναι χαμηλή, σε
σχέση με τις δυνατότητες, την οικονομία και την αξιοποίηση
των περιοχών, μετά και την κατασκευή της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου «Χαρίλαος Τρικούπης». Το λιμάνι του Αστα-
κού, η Πάτρα, τα Ιόνια Νησιά, η Ήπειρος είναι οι αφορμές
για ανάπτυξη και αξιοποίηση. Οι σσφαλιστικές εταιρείες,
εκτός τις χορηγίες στις φανέλες ποδοσφαιριστών και γηπέδων, έχουν ευκαιρίες και για άλλες παρουσίες… Ευκαιρίες υπάρχουν και ας μην περιμένουν αρμόδιες «επιτροπές» των κυβερνήσεων. Ευάγγελος Γ. Σπύρου
Ο Χαρίλαος Τρικούπης από του βήματος της Βουλής.
του 1896, ο Παντελής Καρασεβδάς και πώς χάσαμε μετάλλια