Ang Paghahanap kay Sri Krsna—Ang Kaakit-akit na Katotohanan
Ikatlong Bahagi Ang Paniwalang ang Buhay ay Nagmula sa Isang Maybuhay at Hindi sa Isang Bato Ang sumusunod na kabanata ay hango sa naging talakayan sa pagitan nina Srila Bhakti Raksak Sridhar Deva Goswami Maharaj at Dr. Daniel Murphy, Ph.D., na isang Neurophsiologist.
Ayon sa teorya nang paniniwala ni Darwin, tayo daw ay nagmula sa bato. Subalit ang sabi ng Vedanta ay hindi. Ayon kay Darwin, noong una, lahat ay pawang bato, walang-malay at isipan, at doon na lumabas ang ating kamulatan, gumalaw at nagkaroon ng malay. At doon pa lamang daw tayo nagkamalay. Ayon sa kanilang paniniwala, noong una tayo daw ay mga bato, mula sa fossils at sa pag-ikot ng panahon, pagtagal, nagkamalay, nagkaroon Charles Robert Darwin nang buhay. Sa bato daw nagsimula ang ating buhay. Ayon sa kanyang teorya, lumalabas na higit na masmahalaga pa pala ang bato kaysa tao. Sa palagay kaya ninyo may halaga ba ang isang bato kung ito’y hindi pinapansin ng tao. Siguro naman masmadaling intindihan na tao ang nakapansin sa bato at hindi ang bato sa tao. Sino ba sa kanila ang may damdamin, ang tao ba o ang bato. Hindi ba’t higit na masmahalaga ang tao dahil siya ang gumagamit ng bato. Habang Siya’y nasa katauhan ni Maha-Vishnu, noo’y pinakilos ni Krsna ang isa sa Kanyang kapangyarihan, ang materyal na kapangyarihan at ito’y nagsimulang gumalaw, at noong siya’y kumilos, lumikha ito nang isang bagay, mayadhyaksena prakrtih siyate sa-caracaram. Ang unang lumabas sa kanya ay itong pangkalahatang ego. Pagkatapos, doon na unti-unting naglabasan ang iba’t-ibang indibidwal na ego. Ibig sabihin, sa ego talaga nagmula ang materyal na mundo. Ang ego kapag napadikit sa kamangmangan, ito’y nagkakaroon ng itsura at porma. At kapag ito’y napadikit naman sa kalagayan ng kabutihan, ito’y lumilikha nang araw at liwanag. Ikatlong Bahagi: Paniniwalang Ang Buhay ay Nagmula sa May Buhay at Hindi sa Isang Bato
1
Ang Paghahanap kay Sri Krsna—Ang Kaakit-akit na Katotohanan Kapag ang maling-ego na ito, ang maling-katauhan, ay napadikit sa tatlong kalagayan ng materyal na mundo, tatlong klaseng bagay ang nangyayari din sa kanya, siya’y unti-unting nagkakamalay, unti-unting nakakaramdam, nakakadinig, nakakakita, at iba pa. Noong una, ito’y nagsimula sa pinaka-pinong kalagayan, tapos meron na siyang nakikitang hugis at porma, ibig sabihin unti-unti na itong nakikita at nararamdaman. Sri Sri Krsna bilang si Maha-Vishnu
Ang Multo ni Darwin Dito nagsimula ang ating buhay, ayon sa Vedantic na paniniwala. Subalit iba ang paniniwala ni Darwin, baligtad, ayon sa kanya, ang mga pinong bagay ay una munang nagsimula sa mga bagay na una muna nating nakita. Ang teoryang ito’y hinangaan ng marami, na sa bato daw tayo nanggaling. At di-maikakailang ang teoryang ito ang ating pinaniwalaan, hanggang sa lubusan na tayong nilamon ng kanyang paniniwala. Bagama’t sa panlabas, ito’y ating tinututulan, kinamumuhian, at inaayawan, subalit ganunpaman, hinayaan parin nating lapain tayo nang kanyang paniniwala. Kaya kahit anong klaseng paliwanag ang gawin mo, hindi parin nila maintindihan kung ano ang ating ipinapaliwanag, na tayo, tayong may buhay at may isipan ay higit na masmahalaga kaysa isang bato. Siguro nama’y masmadaling unawain na ang bato ay naging bato dahil sa ito’y tinawag nating bato at kailanman hindi niya sinabing siya’y isang bato. Ikatlong Bahagi: Paniniwalang Ang Buhay ay Nagmula sa May Buhay at Hindi sa Isang Bato
2
Ang Paghahanap kay Sri Krsna—Ang Kaakit-akit na Katotohanan Kung ganoon, higit na masmahalaga ang isang bagay na may malay at kaisipan kaysa sa isang bagay na walang buhay, tulad ng bato. Hindi ba’t masmadaling unawain na kayang maglabas nang tao ng isang bato kaysa ang bato na maglabas ng tao. At sa kanilang dalawa, siguro nama’y masmahalaga ang may buhay kaysa sa batong walang buhay. Ang Mga Naging Ama’y Bato Ayon sa pananaw nang mga materyal na siyentista ang mga pino at dinakikitang-bagay ay nagmula daw sa mga bagay na ating nakikita. Ito’y kabaligtaran. Mali po ito. Ang lahi nati’y nagmula sa ‚Diyos‛ at kailanma’y hindi sa ‚bato.‛ Subalit sa kanilang pananaw ganito daw tayo, ang lahi daw natin ay nagmula sa ‚bato.‛ Ang ninuno daw natin ay nagmula sa ‘bato.‛ Ayon sa kanilang paniniwala, ang lahat ng bagay ay kumikilos paitaas. Mali po ito. Pababa po. Ang bagay na ito’y nasusulat sa Bhagavad-gita [15.1]‛ । । ॥१॥ śrī-bhagavān uvācha ūrdhva-mūlam adhaḥ-śākham aśvatthaṁ prāhur avyayam chhandāṁsi yasya parṇāni yas taṁ veda sa veda-vit [1] ‚Ang materyal na mundo ay tulad sa isang puno, ang mga ugat nito’y paitaas kung tumubo, samantalang ang kanyang mga sanga’y pababa. At ang dahon nito ay mga himnong Vedico. Ang sinumang nakakaunawa sa punong ito, kung saan ito nagmula ay tunay na nakakaunawa kung ano talaga ang Vedas.‛ Kaya ayon sa kaalamang Vedic, lahat ay paitaas kung kumilos at hindi paibaba. Walang materyal na bagay ang may kakayahan upang lumikha ng kaluluwa; at ang kaluluwa, dahil sa sobrang liit ito’y halos hindi natin napapansin at binabalewala natin. Ito’y tulad ng eczema, na isang uri ng Ikatlong Bahagi: Paniniwalang Ang Buhay ay Nagmula sa May Buhay at Hindi sa Isang Bato
3
Ang Paghahanap kay Sri Krsna—Ang Kaakit-akit na Katotohanan galis, na kapag kumati doon mo mapapansin. Ang mundong ito’y ganun din, isang makating panig sa malusog na katawan. Ito po ang naging paliwanag sa atin ng Vedas. Kaya kapag sinabi nilang bato ang lumikha sa kaluluwa, aba, ito’y isa nang himala, subalit siguro nama’y masmadaling unawain na dahil sa kaluluwa, alam natin kung bakit bato ang isang bagay. Napakaraming klaseng kaisipan, teorya at paliwanag subalit ang lahat ng ito’y hindi maikakailang naroroon sa loob ng kaluluwa, at ang isa nga dito Bishop George Berkeley ay itong konsepto ng bato, na isang bagay na alam nating walang buhay. Ibig sabihin, lahat ng ito ay ating nauunawaan dahil tayo ay buhay, may isip at malay. Kaya kapag sinabi nilang bato ang lumikha sa kaluluwa, ito’y hindi natin matatanggap, dahil ang konseptong ito’y katawa-tawa, nilikha lamang ng imahinasyon, at higit sa lahat, wala sa tamang katwiran. Mali po ito dahil baligtad ang ganitong klaseng kaisipan, hindi ba’t ang paliwanag sa teorya ni Berkeley, ay, ‘ang mundo ay nasa loob ng isipan’, at hindi ang, ‘ang malay at isipan ay nasa loob ng mundo.’ Alam ninyo, ito talaga ang dahilan kung bakit nandito tayo sa materyal na mundo, dahil lumihis tayo sa katotohanan. Kung ganoon, dapat suriin nating maigi ang mga sarili natin, dapat alamin natin kung saan tayo nagkamali, at kung anong hakbang ang dapat nating gawin. At dahil nandito tayo sa loob ng materyal na mundong ito, ito’y isa nang pagpapatotoo na talagang lumihis tayo, lumihis tayo sa katotohanan at sa maling lugar na ito tayo napunta. Sa madaling-salita, ang lahat ng ito, lahat ng naririto sa mundo ay produkto lamang nang may buhay at isipan, ng mga bagay na may malay at buhay. Ang kamalayan ay eternal, ito’y walang-hangganan; Ikatlong Bahagi: Paniniwalang Ang Buhay ay Nagmula sa May Buhay at Hindi sa Isang Bato
4
Ang Paghahanap kay Sri Krsna—Ang Kaakit-akit na Katotohanan samantalang ang mundo’y hindi, dahil wala siyang buhay. Tignan ninyong maigi, hindi ba’t lahat ng nasa sa loob nang mundong ito kung hindi man panandalian ay hindi tumatagal ng habambuhay, at kung ang bato na walang-tibay at katatagan ay naglalaho, papaano ito makakapag-palabas o makakalikha nang mga bagay na eternal at walang-hangganan. Hindi ba dapat kapag sinabing eternal, ito’y dalisay at malinis ang buhay, nitya sanatana. Kailanma’y hindi siya produkto ng ano pa mang bagay kundi siya mismo ang prodaktibo. Hindi ba’t dahil sa ether nagkaroon ng apoy at lupa, subalit kailan nangyari na ang apoy at lupa ay lumikha ng ether. Kung ganoon, masmatibay at masmaaasahan pala ang mga bagay na pino kaysa mga bagay na ating nakikita, nahahawakan at nararamdaman. Ang kahalagahan nila’y pumapangalawa lamang. At sa lahat ng pino, ang kaluluwa, ang atma, ang pinaka-pino at ito ang pinakamahalaga. Saan ba dapat nagmumula ang lahat ng ito, hindi ba dapat sa may buhay at isipan. Hindi ba dapat ito’y nagsisimula sa nagkakainteres, sa maybuhay at hindi sa pinag-iinterisan na walangbuhay. Sino ba sa kanila ang nakakaramdam ng paghahangad, ang kaluluwa ba o ang bato na walang buhay, malay at isipan, higit sa lahat walang plano, proyekto, o kahit anupamang bagay. Subalit hindi maikakailang may nagplano at nagdesenyo nang lahat ng ito, at ito ang dapat nating tuklasin, dapat nating alamin, dahil sa lahat, ito ang pinakamahalaga. Kaya ayon sa ganoong isipan, unti-unti nating himayin ang katangian at pag-uugali ng Kalubusan, dahil Siya ang pinagmulan nang lahat ng ito. At kailanman, ang mga bagay na limitado lamang ang kakayahan at katangian ay hindi maaaring maging sanhi at dahilan nang lahat ng ito. Dapat ang sanhi at dahilan nang lahat ng ito ay walang-hangganan din ang katangian at kakayahan, para maging sanhi at dahilan nang lahat. Hindi ba’t ito’y tama at makatwiran lamang? Dapat ang bagay na ito’y alam din nang siyensya. At ayon sa pananiniwala nang iba, darating din ang panahon na magkakaisa din ang paniniwala nang pilosopiya at pag-aaral ng siyensya. Ikatlong Bahagi: Paniniwalang Ang Buhay ay Nagmula sa May Buhay at Hindi sa Isang Bato
5
Ang Paghahanap kay Sri Krsna—Ang Kaakit-akit na Katotohanan PABALIK-BALIK NA KARMA
Pinalalawak lamang ng mga makamundong pag-aaral ang lugar natin dito sa mundong ito na may kamatayan. Subalit, kahit na paigtingin pa natin ang ating pagsasamantala kailanma’y hindi pa rin tayo matutulungan nito. Sa materyal na kaalaman, ang gawi dito’y puro hiram lamang ng hiram, palagi na lang nitong sinisipsip ang lakas ng kalikasan. Hindi ba’t ang sabi ni Newton, ‚Sa bawat kilos at galaw ito’y may katumbas na ganti din sa atin.‛ Dapat ito ang ating tatandaan. Lahat ng nakukuha natin sa loob ng mundong ito’y pawang walang-halaga. Tulad ng isang boomerang, lahat ng ito’y babalik din sa atin. Zero. Samakatuwid, ang mga siyentipikong pag-aaral ay hindi pala talaga isang pag-aaral. Ito’y ‘pagsulong’ sa maling direksyon. Sa totoo lang, ang unang prinsipyo nang lahat ng nilalang ay kung papaano mabuhay, kung papaano iligtas ang kanyang sarili. Ito ang unang prinsipyo, kung ganoon dito tayo dapat magumpisa. Ang sabi ng Upani£ads, asato mā sad gamaya, tamaso mā jyotir gamaya, mṛtyor mā amṛtaṃ gamaya ‚Ako’y mortal, gawin mo akong eternal. Ako’y mangmang punuan mo ako ng kaalaman; dalhin mo ako sa karunungan. Ako’y punung-puno ng kasawian, dalhin mo ako sa kaluwalhatian.‛ Kaya kung magsasaliksik tayo sa ating buhay, dapat ang tatlong ito ang gawin nating batayan. Una, kung papaano natin maliligtas ang ating sarili at gayun din ang mundo. Magmula sa kadiliman, papaano tayo makakapunta sa liwanag; at kung papaano mawawala sa atin ang hirap at kalungkutan at matikman ang nektar ng kaginhawahan, ang masaya at kaaya-ayang buhay na walang-hangganan, hitik sa kaalaman at kaligayahan, sac- cid-anandam, satyam sivam sundaram.
Ikatlong Bahagi: Paniniwalang Ang Buhay ay Nagmula sa May Buhay at Hindi sa Isang Bato
6
Ang Paghahanap kay Sri Krsna—Ang Kaakit-akit na Katotohanan Sa Materyal na Pag-aaral Maging ang Kanyang Sarili ay Kayang Nilalapa Dapat sa linyang ito tayo naghahanap, dahil ang ibang paraan ay mali. Alam ninyo, ang sinasabi nilang ‘siyentipikong-pag-aaral’ ay tulad sa walang-katapusang paghahabol ng pato na mahirap talgang hulihin. Ito’y isang uri ng pagpapatiwakal. Alam ba ninyo, di-magtatagal ang ganitong klaseng pag-aaral, tulad ng mga nagsasaliksik sa kapangyarihan ng bomba-atomika, ang siyang mismong papatay sa inyo. Sariling dugo ninyo mismo ang sisip-sipin nito. Dahil dito siya nabubuhay, sa sariling laman at dugo ninyo, sa dugo ng mga kamag-anakan at kaibigan ninyo. Kung kaya’t ang materyal na kaalaman ay hindi talaga maituturing na isang kaalaman talaga. Dapat ito ang pagtuunan ninyo ng pansin. Ang kaalamang ito ang inyong intindihin. Magmula sa kadiliman magtungo tayo sa liwanag, alisin natin ang kalungkutan at paghihirap, at mamuhay tayo ng payapa at matahimik na eternal ang buhay. Ang totoo, ang siyensya ay isang pag-aaral upang tuluyan na nating maputol ang anumang pagsasamantala, dahil batid nating sa bawat kilos at galaw meron itong reaksyon sa atin. At habang ito’y binibigyan natin ng puwang, tiyak na mapapasama din tayo sa kanilang pagsasamantalahan. At kung halimbawang, tahasan mo talagang ginawa ang anumang pagkakasala, ibig sabihin, higit na kaparusahan ang inyong pagbabayaran. Sa madaling-salita, ang materyal na pag-aaral, ang sinasabing pag-unlad ng siyensya ay pagpapalawig lamang ng lugar nang ating kamatayan. At ang mga bagay na ito’y hindi natin maikakaila at malinaw na napatunayan. Tignan mo na lamang ang mga nangungunang bansa sa mundo, hindi ba’t lahat sila’y may bomba-atomika na, at di-maikakailang lahat tayo’y inilalagay nila sa panganib, at ang mga pag-aaral na ito ay sinasabi nilang bunga ng kanilang katalinuhan. Sa Bombang Neutron, Puro Nakamamatay na Sinag
Ikatlong Bahagi: Paniniwalang Ang Buhay ay Nagmula sa May Buhay at Hindi sa Isang Bato
7
Ang Paghahanap kay Sri Krsna—Ang Kaakit-akit na Katotohanan
Ang Pagsabog ng Bombang Neitron
Ano ang kaibahan sa bomba-atomika at sa bombang-neutron? Sa bombang-neutron ito’y puro sinag, puro nakamamatay na matinding sinag, mamamatay ang mga tao subalit hindi masisira ang anumang gusali. Sa bombang neutron, kaya nitong patayin ang kahit gaano karaming tao, subalit ang mga bahay, gusali, at iba pa, ay hindi. Buo ang higaan, nandoon parin ang mga upuan at la mesa, subalit tanging ang lahat ng may buhay lamang ang mamamatay, ang mawawala. Ang mga katawan lamang nang lahat ng maybuhay ang mabubulok, at maaagnas. Ito ang epekto ng bombang-neutron. At kung kayo ang nagwagi sa digmaan, swerte ninyo, dahil lahat ng ito’y mapapasakamay ninyo. Simple lamang ang gagawin ninyo, aalisin lang ang mga bangkay, tapos, sa inyo na. Sa mga tropa ninyo na. Ganito dito sa lupain ng pagsasamantala, ang bawat kilos at galaw ay may kay katumbas na ganting reaksyon sa inyo. Sa madaling-salita, ang sibilisasyong ito ay pauwi sa kanilang kamatayan. Lahat ng kabilang sa lipunang ito ay pawang bulok at Ikatlong Bahagi: Paniniwalang Ang Buhay ay Nagmula sa May Buhay at Hindi sa Isang Bato
8
Ang Paghahanap kay Sri Krsna—Ang Kaakit-akit na Katotohanan naaagnas. Ang sabi nila, kaya daw nila pinagsasamantalahan ang ating kalikasan ay dahil para sa kabutihan ng sangkatauhan, subalit ang hindi nila alam, ito’y isang utang na kailangan nilang pagbayaran, hanggang sa kahuli-hulihang barya at may tubo pa. At dahil ang bagay na ito’y ayaw nilang paniwalaan, kung ganoon, maghihirap sila hanggang sa kaduluduluhan. Sa ayaw at sa gusto nila, ito’y kailangan nilang pagbayaran. Dahil hindi sila patatawarin ng kalikasan. Alam ninyo, ang kalikasan ay tulad sa isang computer, bilang lang ng bilang. Kwenta lang ng kwenta. Samakatuwid, ang sibilisasyong ito ay kontra sa ating sibilisasyon. Lahat ng naririto’y pawang bulok, nagpapanggap, nanloloko, sa mga kaluluwang naririto sa mundo. Subalit hindi tayo tulad nila, naiiba ang ating patakaran sa buhay. Simpleng pamumuhay na may mataas na kaisipan. Ang patakaran natin ay ganito, kung ano man meron tayo, ito’y pinagkakasya natin. Nandito na tayo, nakapaloob sa mundong ito, subalit dapat hangga’t maaari hindi tayo mananamantala, at dapat ilaan din natin ang ating oras at lakas sa kung papaano tayo makakaalis sa mundong ito. ---Ipinapaalam ng editor, matapos ang tagpong ito, dumulog si Dr. Daniel Murphey kay Srila Sridhar Marahaj upang maging disipulo nito.
Ikatlong Bahagi: Paniniwalang Ang Buhay ay Nagmula sa May Buhay at Hindi sa Isang Bato
9