6 minute read
editiorial
Der Hoffnungsschimmer Płomień nadziei
Jolanta M. Waschke
Advertisement
Chefredakteurin redaktor naczelna Die Pandemie hält an. Mit Bedauern muss ich feststellen, dass sie seit fast einem Jahr alle Lebensbereiche dominiert, sogar in unserer Quartalschrift ist dies auch der Fall. Das Thema beschäftigt und belastet uns, beansprucht viel von unserer Aufmerksamkeit und Energie. Wir gucken vorsichtig aus unserer Isolierung heraus – wie die Person auf unserem letzten Deckblatt – mit der Hoffnung auf ein baldiges Ende. Wir hoffen schon lange, dass der Spuk zu Ende geht, diesmal haben wir aber einen Hoffnungsschimmer: Die Impfung. Wir werden das Virus besiegen, wir werden uns impfen lassen, unsere Gesellschaft wird bald dagegen immun sein. Was haben wir aus der Erfahrung des letzten Jahres gelernt? Die Antwort darauf erweist sich als schwierig, denn die Menschheit lernt ungerne aus ihren eigenen Fehlern. Mir bleibt nur zu hoffen, dass viele Menschen in der Corona-Krise Dankbarkeit gelernt haben. Wir sollen dankbar sein: Für unser Leben, unsere Gesundheit, für die Leute um uns herum, für das Gute das wir in dieser schrecklichen Zeit erfahren haben. Nicht alle wissen das zu schätzen. Der Familienkreis am Heiligabend fiel nicht nur wegen der staatlichen Einschränkungen kleiner aus: Viele Personen sind an Folgen dieser Erkrankung gestorben. Wir schließen sie in unser Gebet ein, genauso wie die Hinterbliebenen, Vereinsamten, denen wir dienen und die wir mit der Hoffnung unterstützen wollen, mit dem Hoffnungsschimmer auf wiederkehrende Normalität, der bei vielen zu erlöschen scheint. Die Flamme, das Feuer haben eine uralte Symbolik, wir assoziieren damit Wärme und Geborgenheit aber auch Kampf und Waffe gegen die Angreifer. Bei vielen von uns sitzt der Angreifer in den schwierigen Zeiten in unserem eigenen Köpfen, er macht uns traurig, verzweifelt manchmal sogar depressiv. Das ist keine gute Zeit um eigensinnig zu denken. Wir müssen gerade jetzt viel mehr Flexibilität zeigen. Wir müssen an andere denken, für sie sorgen aus der eigenen Komfortzone oder Grübelei rauskommen. Jeder von uns muss daran festhalten, wozu er berufen wurde, ohne Wenn und Aber, ohne halbherzig bei der Sache zu sein. Die Zeit der Pandemie darf für uns keine Ausrede für Nichtstun werden, im Gegenteil: Gerade jetzt müssen wir unsere Stärke zeigen. Ich glaube fest daran, dass sich unsere jetzige kleine Flamme der Hoffnung zu einem Leuchtturm entwickeln wird, der uns den Weg in die Zukunft weist. Ich wünsche uns allen eine erfüllte und gesegnete Zukunft in dem sicherlich besseren Jahr.
Pandemia trwa. W zasadzie ze smutkiem zauważam, że ten temat dominuje wszędzie już od roku – nawet w naszym kwartalniku parafialnym. Ale to chyba świadczy tylko o tym, jak bardzo nas wszystkich to przytłacza, jak wiele o tym myślimy, jak wiele zabiera to naszej uwagi i czasu. Co chwilę wyglądamy z miejsca swojego ukrycia, nieśmiało – niczym postać z okładki poprzedniego numeru – z nadzieją, że to już koniec. I choć takich momentów nadziei było już kilka, ten obecny wydaje się być prawdziwy. W końcu mamy szczepionkę, szczepimy się, społeczeństwo będzie zyskiwać odporność. Czego nauczył nas ubiegły rok? To trudne pytanie, ponieważ ludzkość nie lubi się uczyć, nawet na własnych błędach. Mam jednak nadzieję, że w wielu ludziach czas pandemii wzbudzi wdzięczność: za własne życie i zdrowie; za ludzi, którzy są wokoło; za całe dobro, które nas spotyka, nawet to najmniejsze. Niestety nie wszyscy dziś mogą się z nami cieszyć. Wiele osób na świecie do wigilijnej wieczerzy zasiadło w mniejszym gronie – i to nie z powodu państwowych ograniczeń, ale z powodu śmierci swoich bliskich. Pamiętajmy o tych opuszczonych w naszych modlitwach, ale także służmy im wsparciem płynącym z płomienia naszej nadziei – płomienia, który być może w nich samych już zgasł. Ogień od zarania dziejów ma piękną symbolikę: ciepła, bezpieczeństwa, życia, ale także walki, broni chroniącej przed napastnikiem. Dla wielu z nas w tym trudnym czasie agresorem jest nasz własny umysł, którego działanie wiedzie do smutku i depresji. Jednak nie jest to dobry czas, by skupiać się na sobie. Ten czas wymaga wielokrotnie większej mobilizacji, niż kiedykolwiek indziej. Konieczna w nim jest jeszcze mocniejsza troska o innych, a nie o własny komfort, własny «święty spokój». Każdy z nas musi trwać w misji, do której został powołany – bez usprawiedliwiania się i bez wymówek, bez lekceważenia swoich obowiązków, czy też wykonywania ich tylko w części. Czas pandemii niczego nie usprawiedliwia, a wręcz woła o więcej. Wierzę, że z małego płomyka nadziei już niedługo powstanie prawdziwy ogromny ognisty słup, który rozświetli drogę naszej przyszłości. Dobrej, pozytywnej przyszłości, wypełnionej łaską Bożą. Tego życzę nam wszystkim w nowym roku.
. editiorial
03 Der Hoffnungsschimmer Płomień nadziei
. aktuelles . aktualności
06 Barmherzigkeit Miłosierdzie 10 Die uralte Tradition lebt wieder Odnowiliśmy kilkusetletnią tradycję 12 Kleiner Kreis, großartige Stimmung Małe grono, wspaniała atmosfera
. thema . temat
14 Ich verleihe mir und Ihnen einen Sinn Nadaję sobie i wam sens
. diakonie . diakonia
24 Bericht unserer Gemeindediakonie O działalności diakonii parafialnej
. musik . muzyka
28 Bericht unseres Kantorats Zeggerteum O działalności kantoratu Zeggerteum
. wir in schlesien . śląsk i my
34 Suppenküche zum Mitnehmen Z ciepłą zupą na pomoc i pocieszenie 36 Flucht und Vertreibung aus Schlesien 1945/46 Ucieczka i wypędzenie ze Śląska 1945/46
. varia
43 Breslaus Bischöfe evangelisch? Biskupi wrocławscy ewangelikami? 50 Nachruf auf Ernst-Achim Graf von Beust Wspomnienie hrabiego Ernsta-Achima von Beusta 52 Jubilare Urodziny 52 Ein Bild von früher Obraz z przeszłości 53 Spendeninfo 54 Kalendarz liturgiczny 55 Liturgischer Kalender
1.11.
Allerheiligen. Uroczystość Wszystkich Świętych Pańskich.
21.11.
Die Herbstsynode der Kirche fand online statt. Jesienna sesja Synodu Kościoła w trybie online.
21.11.
Der Bund Evangelische Frauen in Deutschland bekam den Prinzessin Anna-Vasa-Preis. Die Auszeichnung nahmen Margot Papenheim, Pfr.Sylvia Herche und Pfr. Angelika Weigt-Blatgen entgegen. Nagroda Kościoła im. królewny Anny Wazówny dla Związku Kobiet w Niemczech, nagrodę odebrała Margot Papenheim, ks. Sylvia Herche oraz ks. Angelika Weigt-Blatgen.
22.11.
Ewigkeitssonntag. Niedziela Wieczności.
29.11.
1. Advent. Die Einführung des neuen Gemeinde-Gebetbuches. 1. Niedziela Adwentu. Wprowadzenie nowego Modlitewnika Parafialnego (Gemeinde-Gebetbuch).
4.12.
Den Bartłomiej-Skarżyński-Barrierefreies-Breslau-Preis bekam das Evangelische Martin-Luther-Zentrum für Diakonie und Bildung für das Engagement und die Förderung der Behinderten. Nagroda «Wrocław bez Barier» im. Bartłomieja Skarżyńskiego otrzymała Fundacja Ewangelickie Centrum Diakonii i Edukacji im. ks. Marcina Lutra we Wrocławiu za inicjatywy, działania i przedsięwzięcia, które przyczyniają się do wsparcia osób z niepełnosprawnościami.
6.12.
Die neue Ausgabe der Suppe für die Bedürftigen. Rozpoczęliśmy kolejną edycję wydawania zupy osobom potrzebującym.
25.12.
Weihnachten. Boże Narodzenie.
31.12.
Uwe Benisch, Direktor des Verbindungsbüro des Freistaates Sachsen beendete seinen Dienst in Breslau. Wir verabschieden uns von unserem Freund und Gönner der Gemeinde. Z Wrocławiem pożegnał się Uwe Benisch, dyrektor Biura Łącznikowego Wolnego Państwa Saksonii, przyjaciel i darczyńca naszej Parafii.
1.01.
Neujahr – Beginn des Jahres der lutherischen Identität. Nowy rok 2021 – Rok tożsamości luterańskiej.
3.01., 24.01.
Online-Redaktionssitzungen für den Christophoriboten. Spotkania redakcji on-line.
6.01.
Epiphanias-Fest der Gottesdienst der neun Lesungen und Weihnachtslieder Uroczystość Epifanii - Nabożeństwo 9 czytań i kolęd.
10.01.
Wir liefern die Suppe an die Bedürftigen in der Quarantäne. Rozpoczęliśmy dostawę niedzielnej zupy do osób potrzebujących przebywających na kwarantannie.
18–28.01.
Die ökumenische Gebetswoche für die Einheit der Christen. Ekumeniczny Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan.
30.01.
Die Einführung von Pfr. Marcin Makula in das Amt des evangelischen Militärbischofs. Die Feierlichkeiten fanden in der Christi-Auferstehungs-Kathedrale der Diözese in Kattowitz statt. Konsekracja ks. Marcina Makuli na Ewangelickiego Biskupa Wojskowego w katedrze Zmartwychwstania Pańskiego w Katowicach.
