Buurten Harding Herdersem

BUURTEN

“Harding, hartje Herdersem”

Een zwoele zomerse zaterdag op de Harding, hartje Herdersem. Als het aantal alliteraties in één zin talrijker is dan het aantal zonnige dagen, dan weet je dat we met een snertzomer te maken hebben. Maar een echte sportzomer was het dan weer wel. En het was ook effectief stralend weer, die namiddag op het Hardingplein, toen kaatsclub SV Herdersem het opnam tegen het Henegouwse Blicquy.

Kaatsen is altijd een heel populaire volkssport geweest in de Denderstreek, het Pajottenland, Henegouwen en Namen. Maar het voortbestaan van de sport is ernstig bedreigd. Aalst en deelgemeenten telden tot halfweg de jaren ’90 nog 50 à 60 clubs en vandaag slechts nog één: Kaatsclub SV Herdersem. Net over de stadsgrenzen wordt er nog gespeeld in Wieze, Kerksken (Haaltert) en Terjoden (grondgebied Haaltert). Elk jaar in juli wordt wel nog het Vlaams kampioenschap betwist op de Houtmarkt, maar een Aalsterse club is er al lang niet meer. Een beroerde realiteit. Nochtans kan er een aardig centje verdiend worden met kaatsen en je hebt slechts 5 spelers nodig om een wedstrijd te spelen. Kan het tij nog gekeerd worden?

Jonge ploeg

Eddy Boulonne, voorzitter van SV Herdersem, heet ons welkom in het splinternieuwe clubhuis. Het lokaal werd tijdens de coronaperiode door de club zelf met eigen mankracht gebouwd. Familieleden van de spelers en sympathisanten volgen de wedstrijd tegen het Waalse Blicquy vanop terras. Er hangt een gemoedelijke sfeer. “Onze club speelt nu in tweede nationale”, legt Eddy uit. “Maar we staan nu halfweg de competitie laatste. Het zal moeilijk zijn om degradatie te ontlopen. We hebben een vrij jonge ploeg en de lonen van de ploegen uit hogere afdelingen kunnen we niet betalen.”

Bosman-arrest

Budget. Ook daar wringt - helaas ook bij een volkssport als kaatsen - het schoentje. “Het arrest-Bosman, vooral gekend uit het voetbal, is de grote boosdoener”, bevestigt ook secretaris Johnny Dellaert. “Tollembeek is het bekendste voorbeeld. Die club, toen tienvoudig kampioen, investeerde halfweg de jaren ’90 voor 9 miljoen BEF in spelers. Maar door het arrest vertrokken de spelers het seizoen daarop transfervrij. Dat betekende het onmiddellijke failliet van de club. Vele clubs volgden.”

Jeugd opnieuw warm maken

En wat met de opvolging? “In Wieze is er nog een jeugdel al, maar jeugd hebben wij helaas niet meer”, zegt Eddy. “In Vlaanderen zijn er nog hooguit 15 jeugdteams. We organiseren wel eens initiaties, in Herdersem zijn twee scholen met in totaal 600 kinderen, maar het is moeilijk om de jeugd warm te maken. In een wedstrijd sta je nochtans maar met 5 op het veld, dat moet toch lukken?”

Top 3

Kaatsen is ook vooralsnog geen olympische sport, misschien moet daar maar eens werk van gemaakt worden? Johny Van Eesbeek, als voormalig topscheidsrechter ooit winnaar van de ‘Gouden Fluit’, legt meteen de vinger op de wonde. “De sport wordt gespeeld in landen als Nederland, Frankrijk, Spanje, Italië en ook in Zuid-Amerika. Er is een WK en een EK, maar elk land speelt met eigen regels. De Belgen zijn altijd bij de top 3, volgens welke regels er dan ook wordt gespeeld.” Het eindsignaal weerklinkt, SV verliest de partij met vrij zware cijfers, maar de sfeer blij goed. Tot laat op de avond wordt er verbroederd met de Henegouwse tegenstander.

De Wimpel

Een week later bezoeken we de Hardingwijk opnieuw, want ons verhaal is nog niet af. Deze keer spreken we af in Café De Wimpel, het enige café in Herdersem, vlakbij de Hardingwijk. Uitbaatster Peggy Van Campenhoud nam het café over in volle coronacrisis. Het café heette toen ‘De Harding’, maar Peggy gaf het café zijn oude naam terug, ‘De Wimpel’. “Ik opende op 17 mei, toen de horeca terug open mocht”, vertelt Peggy. “Ik was hier vroeger al klant, maar een eigen café, dat is een nieuw leven voor mij. Ik ben ervoor gegaan en ik doe het graag.”

Hardingheimers

In het café wacht Eddy ons op, deze keer in het gezelschap van Ronny De Wolf, Ingrid De Cock en Freddy Van Kut. Van 1983 tot 2012 vormden zij, samen met een groep wijkbewoners, de vereniging 'De Hardingheimers'. “Wij kwamen in de Hardingwijk wonen in 1978”, vertelt Ingrid. “De nieuwe wijk

Voormalig topscheidsrechter Johny Van Eesbeeck (tweede van links) en clubsecretaris Johnny Dellaert (tweede van rechts) kennen de moeilijkheden waarmee de sport kampt. Een nieuw leven voor Peggy Van Campenhoud, als uitbaatster van café De Wimpel.

BUURTEN

bestond vooral uit jonge gezinnen. Begin de jaren ’80 was de kermis aan het uitsterven. Daarom richtten mijn vader Polleken en Louis Lockefeer onze wijkvereniging op, andere wijken volgden. Elk jaar namen we deel aan de Sint-Antoniusstoet in januari.”

Geleiwijk

“Ze noemden onze wijk toen de ‘Geleiwijk’”, zegt Ronny. “Vlees was te kostelijk op de boterham voor de nieuwe bewoners van de sociale woonwijk (lacht). Er is in Herdersem ook een ‘Champagnewijk’, dat doelt op de vrijstaande woningen in de Vlasstraat. Ronny is samen met Freddy en Eddy één van de drijvende krachten achter de dorpsraad, organisator van September- en Sint-Antoniuskermis. “Met de Hardingheimers stopten we in 2012, wegens gebrek aan jonge opvolgers en deze coronacrisis hee het verenigingsleven een nieuwe klap toegediend. Sinds 2013 veranderden we onze naam in De Hardingvrienden. We blijven ons best doen om toch iets van leven te brengen in het dorp.”

Harding, een vreemde naam?

Fons Dierickx (Heemkring De Faluintjes): “De oudst gekende vermelding van het dorp ‘Herdersem’ dateert van 868-869. Het dorp was toen gekend als ‘Hardigisheim’. Het achtervoegsel ‘-heim’ betekent ‘woonplaats van’, de ‘woonst van Harding’ dus. Deze Harding is de stamvader van het geslacht van de heren van Herdersem dat zich hier toen langs de Dender kwam vestigen. De aanleg van de nieuwe verkaveling ‘Harding’ dateert van 1975, de bouw van de huizen startte in 1976. Als lus door de Harding loopt de ‘Witgerstraat’. Ook die straat is genoemd naar een stamvader van een tweede geslacht dat zich ook in Herdersem langs de Dender had gevestigd.

'Hardingvrienden' Ronny, Ingrid en Freddy spannen zich jaarlijks in voor de dorpskermissen.