2 minute read
Piëdestal Sara Neyrinck
by Stad Aalst
Sara Neyrinck
Acht keer overkop in een blinkende outfit? Sara Neyrinck (16) gaat hiervoor niet naar één of ander pretpark, maar naar turnzalen overal ter wereld. En ze komt terug naar Erembodegem met heel veel medailles. Zo werd ze onlangs knap vijfde op een sterk bezet Europees kampioenschap tumbling in Sotsji.
Niet iedereen kent tumbling. Wat houdt de sport juist in?
Sara: “Na een aanloop van 10 meter, moet je op een mat van 25 meter 8 keer overkop gaan. De bedoeling is om salto’s en schroeven zo perfect mogelijk uit te voeren. Mijn favoriete beweging is een ‘full out strek’. Dat is een dubbele gestrekte salto met in de tweede salto een schroef.”
Wauw. Hoelang moet je daarvoor oefenen?
Sara: “Ik train 13,5 uren per week bij de Aalsterse Turnkring. Dankzij de prachtige turnzaal in Schotte kan dat nu op 10 minutjes van mij thuis. Vroeger moesten we altijd trainen in Gent. Ik spendeer wekelijks ook enkele uurtjes bij de kinesist. Tumbling vergt heel veel van je lichaam, de impact van de sprongen is zeer groot. Daarom stopt een tumblingcarrière meestal op je 24. Als ik ’s morgens uit bed kom, voel ik me vaak veel ouder dan ik ben (lacht).”
Hoe combineer je je sport met je studies?
Sara: “Dat is niet zo makkelijk. In september start ik in het vijfde middelbaar Sport Wetenschappen in het Sint-Jozefscollege. In combinatie met mijn trainingen, stages en kampioenschappen is dat best pittig. De timing van de kampioenschappen is vaak ongelukkig, net voor of tijdens de examens. Helaas moet ik die – ook al behaal ik een medaille - nadien inhalen.” geluk krijg ik tijdens een kampioenschap 1 dag vrije tijd. Alle reizen moet ik trouwens ook zelf betalen omdat tumbling geen olympische sport is. Daardoor krijg ik geen sportersstatuut en kan ik niet rekenen op subsidies.
“Die medailles maken al die gemiste verjaardagsfeestjes goed” | Sara
Je mist soms lessen en examens. Wat nog?
Sara: “Een sociaal leven (lacht). Veel tijd om te socializen heb ik niet. Vrijdagavond iets gaan drinken zit er niet in. En vroeger heb ik alle verjaardagsfeestjes van mijn vrienden moeten missen. Gelukkig maken mijn medailles dat nu wel goed.”
En de reisjes naar Sotsji, Sofia en Tokyo waarschijnlijk ook?
Sara: “De stempels in mijn paspoort zijn heel fijn, maar helaas zie ik meestal niet meer dan de turnzaal. Met een beetje Gelukkig heb ik heel lieve ouders en spijs ik mijn ‘tumblingkas’ met de verkoop van appels.”
Wat wil je nog bereiken?
Sara: “Ik bereid me nu voor op het jeugdwereldkampioenschap 2022 in Bakoe. Dat is het equivalent van de Olympische Spelen voor niet-olympische sporten. Dankzij mijn prestatie op het EK ben ik hiervoor al geselecteerd. En ik zou ook graag de Belgische titel op mijn naam zetten, die ontbreekt nog op mijn palmares.”
