SAMEN INTEGREREN KWETSBARE INWONERS

from Stadsmagazine juni 2023

Zomerschool

Als je in kansarmoede leeft of als nieuwkomer in België aankomt, is het niet evident om je ergens thuis te voelen. Een buddy kan hier het verschil maken. Natalia en Wouter zijn al enkele jaren een buddy voor Bademba. Voetbal was voor hen een gezamenlijke interesse en dat schepte meteen een band.

Geel wil kwetsbare inwoners een plekje geven in de samenleving. Dit doet ze onder andere via haar buddywerking waarbij een kwetsbare inwoner een buddy krijgt toegewezen voor een korte of langere periode. Een buddy kan op heel wat vlakken iets betekenen: een deelnemer introduceren in een sport- of jeugdvereniging, kinderen helpen bij huiswerk, papieren mee in orde brengen, samen op zoek gaan naar een auto … Peter Dekort van dienst gelijke kansen bekijkt welke buddy het beste bij een kandidaat past. De match hangt af van gemeenschappelijke interesses en verwachtingen.

Niet veel tijd

Tussen kandidaat Bademba Condé en het gezin van Natalia Segers ontstond er al snel een hechte band. Bademba is afkomstig uit Guinee en kwam als minderjarige naar België in 2017. Natalia wilde graag buddy zijn maar met drie jonge kinderen had ze weinig tijd. “Ik heb drie zonen en een partner die van voetbal houden. Dus ik wou liefst iemand met gelijkaardige interesses die ik kan helpen waar nodig.”

Een bal als ijsbreker

Natalia: “De eerste keer ontmoetten we elkaar in het Lokaal

Opvang Initiatief (LOI) waar hij verbleef. We waren allemaal wat verlegen. Bademba zijn Nederlands was nog niet zo goed waardoor het niet heel makkelijk was om een gesprek aan te knopen. Tijdens onze tweede ontmoeting namen we hem mee naar een voetbalmatch van de kinderen en toen was het ijs meteen gebroken, een gezamenlijke interesse helpt echt.”

Bademba vult aan: “Het klikte direct goed tussen ons. De zonen van Natalia voetballen bij KFC Dessel Sport en Wouter is er trainer-coach. Ik voetbalde eerst bij KFC Zammel maar ondertussen voetbal ik ook in hun voetbalclub. Ik ben al mee op kampeertrip geweest met hen. We komen regelmatig bij elkaar over de vloer. Ze helpen me soms bij papierwerk en dingen voor school. Ik zit in mijn zevende jaar brood- en banketbakkerij bij Sint Jozef. Natalia en Wouter hebben me ook begeleid bij mijn studiekeuzes en gaan telkens mee naar de oudercontacten op school.”

Engagement op maat

Peter: “Je kunt als buddyduo wekelijks afspreken, maar tweewekelijks of maandelijks kan ook. Het is afhankelijk van de behoeften van de deelnemers én buddy’s. Ik zoek een partner die niet meer van je tijd vraagt dan je kunt geven. Het doel is dat de buddy op termijn overbodig is. Wat niet wil zeggen dat er geen blijvende vriendschap kan ontstaan.”

Wouter, de partner van Natalia, reageert: “Bij ons is het inderdaad uitgemond in een vriendschap maar ik denk dat je op een half jaar al heel wat kunt bereiken. Zo hielp ik Bademba de eerste maanden bij zijn papierwerk. Hij sprak nog niet zo goed Nederlands dus ik ging mee naar overheidsinstanties om zijn verhaal uit te leggen of deed eens een telefoontje. Dit nam voor mij niet veel tijd in beslag maar maakte voor hem wel het verschil. Dus zelfs met weinig tijd kun je iemand al enorm vooruit helpen.”

Leren van elkaar

Peter vindt het buddyschap een win-winsituatie: “Ze leren van elkaar. Het is een uitdaging voor de buddy om een andere cultuur of kansarmoede te leren kennen zodat de eventuele vooroordelen uit de wereld geholpen worden.”

Natalia beaamt: “Ons gezin heeft zo de Afrikaanse cultuur leren kennen. Ik wil aan mijn kinderen meegeven dat niet iedereen op de wereld het gemakkelijk heeft. Ook op de voetbal is het mooi om te zien hoe goed Bademba geïntegreerd is. Er was een keer een moment waarop ouders mee mochten voetballen, ik heb toen Bademba in mijn plaats gestuurd. Voor de kleine voetballers was hij heel populair omdat hij zo goed kan voetballen, mijn kinderen waren toen superfier.”

Pati en sorro

Natalia is nog steeds blij met haar buddyschap: “Bademba werd heel snel een deel van ons gezin, wij zien hem als onze vierde zoon. Ondertussen heeft hij zelf een zoontje en zijn we ‘pati en sorro’, dat is Afrikaans voor oma en opa, geworden.”

Tot slot wil Natalia dit nog meegeven: “Als je goesting hebt om buddy te worden, moet je het gewoon proberen. Ik krijg er energie van! Als ik voel dat ik Bademba kan helpen en een meerwaarde kan betekenen voor zijn leven, dan geeft dat voldoening.”

Ondersteuning voor buddy’s

Peter: “De kandidaten worden aangemeld door verschillende sociale partners zoals het Sociaal Huis, Huis van het Kind, De Waaiburg vzw, CAW, LOI of andere. De dienst gelijke kansen koppelt de kandidaat aan een Gelenaar die de deelnemer op weg helpt in de samenleving. Ik ben onlangs aangeworven om buddy’s te ondersteunen met advies en vorming. Ze kunnen met al hun vragen bij mij terecht. Stel dat het eens niet zo vlot loopt tussen een buddyduo, kan het zijn dat we de stekker eruit trekken. Het is belangrijk dat zowel de buddy als de deelnemer zich goed voelen. Ik zal verder ook aanbevelingen doen bij het stadsbestuur om van Geel nog meer een toegankelijke en inclusieve stad te maken.”

20 jaar bestaan van buurtcentrum den alleman

Buurtcentrum den alleman bestaat twintig jaar en viert feest op zaterdag 3 juni van 13 tot 18 uur. Iedereen is welkom! Vrijwilliger Sonja

Mens was er van in het begin bij.

Hoe is het allemaal begonnen twintig jaar geleden?

“De jongeren uit de sociale woonwijk het Velleke kregen een bus die ze omvormden tot speelparadijs. Dat was zo’n groot succes dat een buurtcentrum werd opgericht met als motto ‘door de buurt, voor de buurt’. En volgens dat motto werken we twintig jaar later nog altijd!”

Wie kan terecht in den alleman?

“We willen vooral een plek zijn waar kwetsbare gezinnen thuiskomen, maar iedereen is welkom! Het belangrijkste is dat je mag zijn wie je bent. Kom langs in ons café om iets te drinken of gewoon voor een babbeltje. Twaalf keer per jaar organiseren we een activiteit met als hoogtepunt de burenbarbecue!

We zoeken ook altijd vrijwilligers om den alleman open te houden. Ook als je nog geen krak bent in Nederlands of je niet lang kunt staan door een slechte rug geven we jou een plaatsje in ons team!”

Wat vind jij het ﬁjnste aan het vrijwilligerswerk bij den alleman?

“Alles, maar echt alles. We hebben allemaal een taak en bij de twaalf activiteiten ben ik verantwoordelijk voor de aankoop van eten. Niet makkelijk, want er komen altijd meer mensen dan dat er ingeschreven zijn, maar iedereen is welkom en mag aansluiten!

Ik ben ook helemaal opengebloeid door het vrijwilligerswerk. Vroeger was ik een stille. Nu kunnen ze mij goed gebruiken bij de kiennamiddag om de cijfers af te roepen.”