Hasselts GOUD - Editie 13 by Stad Hasselt

Hasselts

GOUD Een magazine over, door en voor senioren

“Ik ben erg dankbaar voor de kansen die HOGEVIJF me geeft” > p. 8

19 april Mantelzorgcafe > p. 15

5 jaar HOGEVIJF > p. 34

Gezocht: zomerbuddy’s > p. 52

2022 - nr1

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Newsflash

Voorwoord Beste lezer

Familieraden bij HOGEVIJF Vier keer per jaar organiseert HOGEVIJF voor familieleden van bewoners een ‘familieraad’. We geven hier aan de familie van onze nieuwe bewoners graag informatie mee rond de algemene organisatie van het woonzorgcentrum. In een tweede deel bespreken we alle nieuwe informatie die voor iedereen van belang is. Daarna kunnen alle familieleden en mantelzorgers hun vragen stellen in verband met een specifieke afdeling. Om de avond vlot te laten verlopen, kan je jouw vragen al op voorhand doorgeven.

We vinden het belangrijk om de familieraden ook tijdens de Corona-pandemie te laten doorgaan en zorgen er momenteel voor dat de familieraden op een coronaveilige manier kunnen georganiseerd worden. Voor de familieraden ontvangen je telkens een uitnodiging met vermelding van de eerstvolgende datum waarvoor je kan inschrijven en je agendapunten op voorhand kenbaar kan maken. De volgende familieraad zal doorgaan in juni.

De grootste coronastorm lijkt nu wel achter de rug. Waakzaamheid blijft geboden maar we kunnen toch weer wat meer vooruit kijken. Hopelijk kunnen jullie terug volop genieten van de rijke waaier aan activiteiten die jullie in HOGEVIJF worden aangeboden. Maar we blikken ook achteruit. Want de afgelopen twee jaar waren een stevige rollercoaster voor onze bewoners maar vooral ook voor onze medewerkers. Hoe zij de coronapandemie beleefden, lees je verderop in deze uitgave. De coronapandemie heeft wel voor een leuke blijvende innovatie gezorgd. De ‘Family App’ is immers een groot succes. Initieel om jullie tijdens de coronacrisis in nauw contact te houden met jullie familie. Maar ook nu bezoek terug is toegelaten, blijft de app operationeel. De foto’s en filmpjes die jullie zo van kinderen en kleinkinderen kunnen ontvangen, zijn hartverwarmend. Nog niet geprobeerd? Vraag er zeker eens naar. Ondertussen bestaat HOGEVIJF ook al vijf jaar. Over dat lustrum spreken we met enkele bewoners die nog de overstap maakten vanuit Zonnestraal. Verder zit deze ‘Hasselts GOUD’ weer boordevol interessante verhalen en relevante informatie. Pak het dus eens rustig vast en blader er even door. Het zal zeker de moeite zijn. Veel leesplezier! Zorg goed voor jezelf en voor elkaar.

Dymfna Meynen Schepen van de Hasselaar – Zorg & Samenleving

Colofon Verantwoordelijk uitgever: Koen Deconinck e-mail: info@hogevijf.be

Contactgegevens: Hasselts GOUD t.a.v. Tom Daniels Hadewychlaan 74

Seniorenvoorzieningen OCMW Hasselt

3500 Hasselt

Sen 3

Vrijwilligers in de kijker

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“In het najaar van 2016 kreeg ik te horen dat ik om gezondheidsredenen niet meer mocht werken. Net in die periode ontving ik een brief van Stad Hasselt. Ze zochten vrijwilligers voor het nieuwe woonzorgcentrum HOGEVIJF. Het bestuur wilde graag dat HOGEVIJF zou draaien mede dankzij de inzet van vele vrijwilligers. Dat leek me wel iets, en ik gaf me op. Ik woon tenslotte op twee minuten afstand van de campus”, vertelt Marij.

“Het is heel dankbaar werk” Op 15 februari 2017 opende Campus Banneux van HOGEVIJF de deuren. Marij Fissette was erbij en daarmee vrijwilligster van het eerste uur. Ze reageerde op een oproep van Stad Hasselt om je op te geven als vrijwilliger. Want achter de geraniums gaan zitten en de dagen slijten voor de buis, is niet aan haar besteed. 4

Hand- en spandiensten “Na een korte opleiding in de keuken van Campus Stadspark mocht ik aan de slag in Campus Banneux. Het compleet nieuwe gebouw was net open en ik mocht beginnen in de keuken. Eerst was ik er alleen op de dinsdagen. Later kwamen daar de vrijdag en woensdag bij. Ik help ook mee in het cafetaria en één keer per maand staan we de pastoor uit de Banneuxwijk bij om een mis in de polyvalente zaal te organiseren. Wij zetten dan de zaal klaar, halen de bewoners op en brengen ze na de mis terug. Er komen zo’n vijftig bewoners naartoe. Daarnaast steken we soms een handje toe in de leefruimten op vraag van de animatrices.” “Het cafetaria staat open voor iedereen. Ook voor mensen uit de omgeving. Voor de bewoners is het een aangename plek om met hun bezoek af te spreken. Er heerst een ontspannen en ongedwongen sfeer. Dat maakt van het cafetaria een ideale plek om vrienden en familie te ontvangen. Maar ook voor de bewoners zelf is het fijn om even in

een andere omgeving te verblijven. Er zijn allerlei drankjes verkrijgbaar en er wordt elke dag verse taart geleverd. Iemand die graag iets anders snoept, kan terecht bij de automaten. In het cafetaria serveren we bovendien elke dag warme maaltijden. Heel wat senioren uit de omgeving en familieleden en vrienden van bewoners komen hier weleens een hapje eten. Zelfs als vrijwilligers mogen wij komen genieten van de lekkere en uitgebreide maaltijden tegen heel democratische prijzen. Je hoeft je alleen maar op voorhand in te schrijven.” Vrijwilligers in de watten “Zowel voor de bewoners als voor ons als vrijwilligers organiseert HOGEVIJF met regelmaat activiteiten. Door de coronacrisis loopt het nu even wat anders, maar ervoor kwamen we met de bewoners af en toe bijeen in het cafetaria om te zingen en plezier te hebben. Zo had ik eens iemand uitgenodigd om op een namiddag te zorgen voor muziek en animatie. Hij draaide ook de kangoeroedans, ken je die? Awel, ik heb het geweten. Iedereen zat mij aan te vuren om mee te dansen, en dat heb ik de week erna nog gevoeld. (lacht) Ik maar springen als een kangoeroe. Maar ik moet eerlijk zeggen, het deed eigenlijk wel goed, hoor. Je maakt eens heel andere bewegingen dan je doorgaans doet”, lacht Marij. “We worden als vrijwilligers een paar keer per jaar echt in de bloemetjes gezet. Er is het vrijwilligersfeest in de Lorka. Ook

Sen 5

HOGEVIJF

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“Na een korte opleiding in de keuken van Campus Stadspark mocht ik aan de slag in Campus Banneux. Het compleet nieuwe gebouw was net open en ik mocht beginnen in de keuken.” daar heb ik de hele avond op de dansvloer gestaan. (lacht) Dat doet goed, hoor. Je mag dan je partner meenemen en je wordt getrakteerd op een warm en koud buffet. Verder is er nog het jaarlijkse vrijwilligersontbijt waarop alle vrijwilligers welkom zijn. We worden dan bediend door het personeel, dat is ook eens leuk. Het cafetaria zit dan stampvol, met wel honderd man, en we genieten van een heerlijk ontbijt met spek en ei. Een derde activiteit die ze ons als vrijwilligers aanbieden is een daguitstap. In december waren we normaal gezien naar C-mine geweest, maar dat is door corona uitgesteld. ’s Middags krijgen we dan een warme maaltijd aangeboden. Ja, ze zorgen goed voor ons, hoor. Ze doen dat goed.” We hebben het goed samen “Ik ben opgegroeid in de Banneuxwijk, vandaar dat heel wat bewoners me nog kennen. Ze hebben me zien groot worden. Aan het begin van de coronacrisis konden we als vrijwilligers een paar maanden niet komen. Toen ik na zo’n lange tijd terugkwam, zei een bewoner ‘Dag Marij’ tegen mij. Dat vond ik heel bijzonder, want ze was erg dement. “Ik kan nog best veel, ondanks mijn lichamelijke beperkingen. En daar ben ik erg blij om. Zeker, het is soms intensief, zoals 6

met kerst. Dan ben je hier van tien uur tot halfvier. Je wilt het goed doen en alle aanwezigen een mooie tijd geven. Je loopt van hot naar her. Daarna heb ik telkens wel even wat tijd nodig om uit te rusten, maar ik ben blij dat ik dit nog steeds kan en mag doen. Ik doe dit vrijwilligerswerk graag. Het is fijn om bezig te zijn. Ik woon op een klein appartement, en als ik dat op maandag gekuist heb, ja, wat moet je dan nog doen? Ze zijn hier nog altijd blij als ze me zien verschijnen. Het is een heel dankbaar werk en dat laten ze ook merken. ‘Ah, we zijn blij dat ge weer hier zijt!’, zeggen ze dan. Ook tussen de vrijwilligers loopt het op rolletjes, zowel in de keuken als in het cafetaria. We plagen elkaar en hebben het heel goed samen”, besluit Marij tevreden.

Newsflash Praatcafé dementie HOGEVIJF organiseert maandelijks een praatcafé dementie. Dat is een ontmoetingsmoment voor personen met dementie, hun familieleden en mantelzorgers. Elke maand stelt een andere gastdeskundige een bepaald thema rond dementie voor. Nadien kan je, samen met de deskundigen en andere aanwezigen van gedachten wisselen of ervaringen uitwisselen. Natuurlijk is dat volledig vrijblijvend, je mag ook gewoon luisteren. Tijdens het praatcafé geven wij je ook informatie over de verschillende hulp- en zorgmogelijkheden waarop je in je zorgsituatie thuis of in het woonzorgcentrum beroep kan doen. Tijdens de Coronapandemie hebben we geen praatcafés meer kunnen organiseren. We zijn blij je te kunnen melden dat we deze terug kunnen organiseren sinds september. We geven je graag een kort overzicht van de eerstvolgende praatcafés: • Dinsdag, 5 april 2022 om 19u30: Film met nabespreking “Kapsalon Romy ” Door Chantal Grauwels, Expert dementie HOGEVIJF • Dinsdag, 3 mei 2022 om 19u30: “Zorgen voor jezelf als mantelzorger. Hoe doe je dat?” - Door Erna Claes, Dokter in de psychologie • Dinsdag, 7 juni 2022 om 19u30: “Verhuizen naar een woonzorgcentrum. Hoe pak je dat aan als mantelzorger?” – Door Chantal Grauwels, Expert dementie HOGEVIJF en mantelzorgers met een persoonlijke getuigenis. De praatcafés gaan door in het Lokaal Dienstencentrum – Campus Banneux, Hadewychlaan 74, 3500 Hasselt. Heb je vragen rond dementie of wil je graag dat we je maandelijks op de hoogte brengen van het volgende praatcafé? Neem dan zeker contact met ons op via het telefoonnummer 011 88 84 84 of e-mailadres info@hogevijf.be. Even binnenlopen kan natuurlijk ook altijd.

Sen 7

Vrijwilligers in de kijker

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Nadine Ceulemans werkt al heel haar loopbaan bij woonzorgcentrum HOGEVIJF, voorheen Zonnestraal. Jarenlang verzorgde ze de maaltijdbedeling aan huis. Binnenkort hoopt ze haar carrière een nieuwe wending te geven. Daarvoor slaat ze zich nu moedig door stapels cursussen om haar diploma als zorgkundige te behalen. Maak kennis met deze sociale en gedreven dame die weet van aanpakken en doorzetten.

“Ik studeerde af als bejaardenhelpster en was 21 toen ik bij het toenmalige Zonnestraal aan de slag ging. Ik heb dus nooit voor een andere werkgever gewerkt, daarom is dit woonzorgcentrum als een tweede thuis voor mij”, vertelt Nadine. “In de loop van de jaren heb ik allerlei jobs mogen doen. In het totaal ben ik bijna 20 jaar maaltijdbezorger geweest. Ik bezorgde maaltijden in heel Hasselt. Op 1 voormiddag leverde ik wel bij zo’n 40 adressen. Het ging dan vooral om mensen die alleen woonden, ziek of al wat ouder waren.

“Ik ben erg dankbaar voor de kansen die HOGEVIJF me geeft.” 8

Graag onder de mensen “Ik ging het sociale contact met onze klanten steeds meer missen. Vroeger had je nog wat tijd voor een babbel of hielp ik even snel de lakens opvouwen als ik de maaltijd kwam afgeven. In de winter kreeg je soms een kop koffie of een pannenkoek. Die tijd is voorbij. De planning en timing verlopen nu strakker, en dat snap ik ook. Voor mezelf stelde ik wel vast dat ik graag iets anders wilde gaan doen. Ik vroeg intern na of er mogelijkheden waren om van job te veranderen. Er waren wel kansen, maar dan zou ik eerst mijn

diploma als zorgkundige moeten hebben. Ik had al wel een diploma als bejaardenhelpster, maar omdat ik geen bijscholingen meer had gevolgd, was die niet meer geldig.” “Ondertussen had ik samen met mijn dochter tijdens de coronacrisis een cursus criminologie gevolgd. Nu ben ik de trotse bezitter van een certificaat dat ik behaalde. Ik merkte dat het studeren me best goed afging. Dat stimuleerde me om ook intern navraag te doen over mijn bijscholingsmogelijkheden. HOGEVIJF moedigde me echt aan om voor die opleiding tot zorgkundige te gaan. Omdat ik al bejaardenhelpster ben, hoefde ik maar 1 jaar les te volgen. Dat mijn werkgever me die kans geeft en in me gelooft, motiveert me heel sterk. Ik ben hun erg dankbaar en ga er dan ook 200 procent voor!” Opnieuw op de schoolbanken “Ondertussen volg ik al bijna een jaar les aan Qrios in Hasselt, het opleidingscentrum voor volwassenen. En het bevalt me heel goed. We hebben een supertoffe klas en fijne leerkrachten. Met mijn bijna 60 jaar heb ik de eer om de oudste te zijn. Ik heb ondertussen

Sen 9

HOGEVIJF

Newsflash Gebruikersraden assistentiewoningen

“Ik hou ervan om met mensen om te gaan en leer graag nieuwe mensen kennen, want je kunt er niet genoeg leren kennen in je leven.” al stage gedaan op Campus Banneux en volg nu stage op de dagverzorging bij de thuiszorgafdeling. Daar komen mensen die er alleen overdag zijn en dan weer naar huis gaan.” “Als ik in juni mijn diploma op zak heb, verandert er wel wat voor me. Ik mag dan meer taken uitvoeren zoals bewoners wassen en met hen naar het toilet gaan. Zonder mijn erkenningsnummer mag ik dat niet. Je bent dan niet verzekerd en hebt een probleem als je dat toch doet en er iemand valt. De taken zijn sterk afgebakend.” Luisterend oor bieden “Ik hou ervan om met mensen om te gaan en leer graag nieuwe mensen kennen, want je kunt er niet genoeg leren kennen in je leven. Ook geniet ik van de reacties van bewoners, dat ze me bijvoorbeeld vragen wanneer ze me weer terugzien. In dit werk kun 10

je trouwens veel oplossen of wat luchtigheid brengen in situaties, door humor te gebruiken. Dat ligt echt in mijn aard. Ook van een goed gesprek met de bewoners leef ik op. Zo heb ik al heel wat mooie momenten mogen beleven, gewoon door er voor de mensen te zijn en naar hen te luisteren. Ik moet denken aan de bewoner bij wie ik langsging om zijn voeten te verzorgen. Ik voelde dat hij eigenlijk vooral behoefte had aan een goed gesprek. Ik ben dan bewust eerst naar zijn verhaal gaan luisteren. Je merkt dat mensen daar vaak van opleven. Ze zijn soms meer geholpen met een luisterend oor dan met de zorgtaken die je komt uitvoeren. Na het gesprek heb ik natuurlijk ook zijn voeten verzorgd. Ik kijk er dan ook naar uit om straks als verzorgende aan de slag te gaan. Misschien wel in een vlinderfunctie. Mocht dat gaan, zou ik dat wel fijn vinden, want ik houd van de variatie van zo’n type job.”

Om de drie maanden nodigen we de bewoners van onze assistentiewoningen graag uit op een gebruikersraad. We stellen hier nieuwigheden binnen onze werking voor, maar geven natuurlijk ook telkens opnieuw een toelichting over hoe alles in zijn werk gaat op de campus. We wisselen met plezier van gedachten met de aanwezigen en vragen staat dus uiteraard steeds vrij. Je kan als deelnemer zelf natuurlijk ook bepaalde zaken ter bespreking agenderen op deze vergadering. Let er wel op dat we voor elke campus een aparte gebruikersraad organiseren. De volgende data zijn: • Campus Banneux: Maandag 6 juni 2022 vanaf 10u00 • Campus Stadspark: Vrijdag 10 juni 2022 vanaf 10u00 • Campus Rederijkers: Woensdag 8 juni 2022 vanaf 10u00 Deze gebruikersraad gaat telkens door in de gemeenschappelijke ruimte van het gebouw.

Sen 11

Toen en nu

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Roger: “Mijn vader was ijzerdraaier van professie, maar kon niet veel kanten op met dit beroep. Daarom besloot hij zich om te scholen bij zijn broer in het dameskapsalon. Dat was gelegen aan het De Brouckèreplein, een historisch herkenningspunt in Brussel. Mijn vader had het knippen en krullen al snel in de vingers. Mijn ouders woonden een aantal jaren in Brussel, waar mijn broer en ik werden geboren. Maar mijn moeder die afkomstig was van Hasselt, miste haar geliefde stad en besloot in 1933 om alleen terug te keren. Ik was toen nog een peuter. Ze vestigde zich in de Aldestraat en trof er alle voorbereidingen, zodat mijn vader hier spoedig een doorstart kon maken met een dameskapsalon.”

“We waren pioniers met onze kinderschoenenwinkel” Een groot deel van hun actieve leven waren Roger Vanhoutteghem en Lieve (Godelieve) Bollen ondernemers. Eerst baatten ze samen een dameskapsalon uit. Daarna verkochten ze ruim twintig jaar kinderschoenen. Een ware primeur voor die tijd. Roger is de 90 voorbij en Lieve hoopt eind dit jaar 90 te worden. Ze leerden elkaar kennen tijdens een romantische filmavond in Hasselt, iets waarover Roger met veel genoegen vertelt. 12

De vliegende bom “Het kapsalon draaide al snel heel goed. Mijn ouders konden zelfs verschillende mensen in dienst nemen. Het was de tijd dat half Hasselt nog Frans sprak en ook mijn vader sprak die taal vloeiend. Dat bleek een sterke troef, want daardoor kwamen de dames van de (meestal Waalse) ingenieurs en directeurs van het mijnwezen graag langs. Toen sloeg het noodlot toe, letterlijk. De bevrijding was wel al bezig, maar Hasselt werd alsnog getroffen door een ‘vliegende bom’ van de Duitsers. Er vielen maar liefst zestien doden te betreuren en ook de materiële schade was aanzienlijk. De kapperszaak van mijn ouders in de Aldestraat was dusdanig beschadigd dat we er niet meer konden wonen. Gelukkig wees de Stad Hasselt ons al snel voorlopig onderdak aan. Er stonden namelijk heel wat huizen van Duitsgezinden leeg die op de vlucht waren

geslagen door de naderende bevrijding. Mijn vader kreeg het pand op de hoek van de Luikerpoort en de Luikersteenweg toegewezen, waar later café Uilenspiegel zat. In een mum van tijd had hij het daar improvisatorisch ingericht als kapsalon. Zo kon hij snel weer aan de slag.” “Mijn ouders hadden ondertussen een pand gekocht in de Koning Albertstraat en verhuurden het aan een viswinkel. Toen ze het pand zelf in gebruik wilden nemen, bleek dat toch niet zo gemakkelijk te gaan. De huurders wilden het pand absoluut niet verlaten en moesten er via een proces uitgezet worden. In 1946 konden zijn klanten dan toch eindelijk genieten van het compleet vernieuwde kapsalon, dit keer met een heuse parfumerieafdeling.” Romantiek in Cameo “Hoe ik mijn vrouw leerde kennen? Dat was op de avond toen ik met een vriend – die ook Roger heette – naar de film ging. Er was indertijd nog een cinema in de Demerstraat, de Cameo. Vaak stonden er lange wachtrijen aan de kassa, zeker als er een populaire film draaide. Zo ook die avond toen wij gingen. Roger vroeg me of ik iemand in de rij kende die dichter bij de kassa stond. En ja, ik zag Lieve staan met haar zus. Ik kende ze als klant bij ons kapsalon, maar het was in die tijd ondenkbaar dat je zou aanhouden met iemand uit je eigen cliënteel. En eigenlijk had mijn vriend Roger ook een oogje op haar. Ik stapte dus naar haar toe en vroeg of ze ook kaartjes voor ons wilde kopen. Dat wilde ze wel en ik gaf haar het geld. Omdat

Sen 13

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“Er zijn verpleegsters die hier werken, die als kind schoenen bij ons kochten.”

de zitplaatsen genummerd waren, kwamen we bij elkaar te zitten. Ik moedigde Roger aan om naast haar plaats te nemen. Maar na de pauze wilde hij weg. Ik vond dat toch niet kunnen, want deze dames hadden ons geholpen. Ik bood aan om naast Godelieve te gaan zitten. Wat volgde was een romantische avond waarbij Lieve en ik geen oog meer hadden voor de film. Haar zuster was helemaal niet opgezet met de gang van zaken en stootte Lieve regelmatig aan. Ze zei dat ze het allemaal ‘tegen moeke ging zeggen’. Maar daar lag ik bepaald niet wakker van. Lieve en ik wisten achteraf niet meer welke film er eigenlijk draaide”, lacht Roger.

onze nieuwe schoenenwinkel met de naam ‘Herbie’. In het begin liep de zaak niet echt goed. Dus zocht ik inspiratie in Brussel en bekeek ik de vitrines van de grote schoenenwinkels. Op een gegeven moment zag ik schoenen liggen waarover ik erg enthousiast was. Ik trok mijn ‘stoute schoenen’ aan en vroeg de verkoper waar hij zijn handelswaar inkocht. Zo kwam ik in contact met een importeur van Italiaanse schoenen. Nu hadden we echt een modieuze collectie schoenen van goede kwaliteit. Ook kozen we ervoor om alleen nog kinderschoenen te verkopen. Dat was een compleet nieuwe en unieke aanpak in die tijd.”

Pioniers in de kleinhandel “Ik was ondertussen in de leer gegaan bij mijn vader en werd ook dameskapper. Toen ik een jaar of 23 was, nam ik het kapsalon over. Ik trouwde met Lieve in 1956 en we gingen boven het kapsalon wonen. De zaak liep goed, maar de drukte en het werk legden veel beslag op ons gezin. Daarom gingen we nadenken over alternatieven. Tijdens ons verlof aan zee diende er zich een nieuwe kans aan. De oudste zus van Lieve was ook mee op vakantie en zij had vrienden in Verviers die schoenenfabrikanten waren. Die mensen wilden ons wel helpen om een schoenenwinkel in Hasselt te starten. Galerie Albert ging toen net open en we huurden er een winkelruimte. Daar begonnen we

“Onze keuze bleek een schot in de roos. Al snel liep de zaak als een trein. Niet veel later brachten we onze schoenenwinkel over naar ons pand in de Koning Albertstraat. We verbouwden de zaak volledig en verhuisden het kapsalon naar de achterkant van het pand. Drie jaar lang exploiteerden we beide zaken tegelijk. Maar omdat de schoenenwinkel zo goed draaide en veel tijd in beslag nam, besloten we het kapsalon te sluiten. We hebben ‘Herbie’ bijna 30 jaar uitgebaat. We vinden het wel leuk dat zelfs vandaag nog mensen ons herkennen. En er zijn verpleegsters die hier werken, die als kind schoenen bij ons kochten. We kijken dan ook met veel voldoening terug op die tijd”, besluit Roger.

- MANTELZORGCAFÉ HET TWEEMAANDELIJKS PRAATCAFE VOOR PERSONEN DIE ZORGEN VOOR EEN NAASTE. WANT GEZELLIG ONDER MANTELZORGERS ZIJN, DAT DOET DEUGD.

Het mantelzorgcafé is dé ontmoe�ngsplaats voor mantelzorgers, jong of oud en van alle mogelijke achtergronden. Iedereen die kort of langdurig zorgt voor een zorgbehoevende of dit ooit gedaan hee�, is welkom. WANNEER

DINSDAG 19 APRIL 2022: 13u30 - 16u00

THEMA

BEZOEK AAN DE THUISZORGWINKEL ‘GOED’

WAAR

GOUVERNEUR ROPPE SINGEL 75, 3500 HASSELT

INSCHRIJVEN

VERPLICHT EN VOOR 14 APRIL - DEELNAME IS GRATIS WWW.HASSELT.BE/NL/MANTELZORGHUB of 011 23 90 00

CONTACT

MANTELZORG@HASSELT.BE - 011 23 90 00 WWW.MANTELZORGHUB.BE/CAFES/DE-HAZELMANTEL

BEZOEK THUISZORGWINKEL GOED Wil je weten welke hulpmiddelen je kan gebruiken als dit door ziekte, ouderdom of een beperking nodig is? De Hazelmantel nodigt u uit voor een bezoek aan thuiszorgwinkel GOED. Thuiszorgwinkel GOED gee� ons een rondleiding én een infosessie over de tussenkomsten van onder meer de Vlaamse Sociale Bescherming bij aankoop of huur van een mobiliteitshulpmiddel. Volgend mantelzorgcafé:

Dinsdag 14 juni 2022

Online raadplegen pa�ëntendossier

In Memoriam

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Newsflash Bewonersraad woonzorgcentrum HOGEVIJF betrekt niet enkel familieleden en mantelzorgers, maar natuurlijk ook zijn bewoners bij het uitzetten van beleidslijnen. Hiervoor organiseren we vier keer per jaar een bewonersraad onder leiding van onze medewerkers van de dienst ergo en animatie. Twaalf bewoners maken deel uit van dit overleg, waarbij we er op letten om van iedere leefgroep minstens één bewoner te betrekken.

Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dichtdoen en verpakken in de goede gedachten der herinnering

Op deze bewonersraad krijgen bewoners de kans tot inspraak, suggesties en voorstellen over de werking van het woonzorgcentrum en de activiteiten te formuleren. De agenda bestaat uit punten die de aanwezigen zelf mogen aangeven, aangevuld informatie die we als organisatie graag met hen willen bespreken. De eerstvolgende bewonersraden gaan door op volgende data: • Campus Banneux: dinsdag 7 juni 2022 • Campus Stadspark: woensdag 15 juni 2022

Volg jij ons al op facebook? Scan mij!

Van Seggelen Johannes Hermans Joseph Maes Cyriel Erna Roger Sallaerts Eugene Willems Marcel Scheurmans Lambert Popelier Hilda Krols Robertus Thielens Bertha Van Lishout Willy Schouterden Marcelle Van De Broek Maria Verpoorten Bruno Buntinx Paula Rubens José Francine Motmans Paul Cornelissen Louis

CB Edward CB Madeleine CB Elisabeth CB Madeleine CS Theofiel CB Emiel CS Marie-Louise CS Oscar CB Elisabeth CS Katrien CS Oscar CB Elisabeth CS Marie-Louise CS Arthur CS Germaine CB Virginie CB Edward CS Arthur

20/12/2021 21/12/2021 18/01/2022 18/01/2022 23/01/2022 28/01/2022 03/02/2022 05/02/2022 11/02/2022 11/02/2022 11/02/2022 14/02/2022 15/02/2022 17/02/2022 22/02/2022 02/03/2022 04/03/2022 13/03/2022

Sen 17

Woordzoeker

De walvis met liefdesverdriet Oscar de walvis met liefdesverdriet, plengde stilletjes een levertraan, die zich als een dauwdruppel vermengde met de Stille Oceaan. Het verdriet was al vlug vergeten en vergaan, door het vergiet en het debiet van de Grote Oceaan, vaak gepaard met een sterke stroming bij een zware storm of een orkaan, zelfs voor een *orka moeilijk te doorstaan, op zijn lange tocht door de oceaan van de Noordpool tot Patagonië, het laatste vasteland voor de Zuidpool; van Spitsbergen tot Vuurland, buurland van Antarctica, waar het ijs al aan het smelten was, want door de energieverspilling van de mensen werd de aarde alsmaar warmer. Als het ijs dooit, zal het zeewater stijgen en wordt dit continent ‘incontinent’. Het ijs mag niet smelten op Antarctica, het reuze ijsparadijs van onze planeet, het Winterland voor mensen en dieren, sneeuwmannen en -vrouwen! Dat werelddeel moet blijven zoals het is: een ijsparadijs ‘as it is’, voor zijn bewoners, zoals orka’s en dolfijnen, keizers- en koningspinguïns, waggelend op het ijs gelijk concert muzikanten, in *habijt of zwaluwstaart door de doolhof van pakijs, onderweg vaak bedreigd door de walvishaai van Walvisbaai. Onze Eis: dat het IJs blijft op Antarctica! Dat beloofden ex-walvisvaarder, dierenvrienden en zeemeerminnaars met de *ijsheiligen als getuigen. O R OSCAR A S ORKA & ORKAAN Verplaats de letters maar! *orka of zwaardwalvis / Orcinus orka: de grootste in de familie der dolfijnen. art. *habijt: sjiek maatpak voor grote plechtigheden, een vestje met een split, zoals een zwaluwsta dagen. koude laatste als mei 14 tot 11 van *ijsheiligen: Mamertus, Pancratius, Servatius, Bonifacius verjaren

Bruno Verpoorten 18

Bewoner Campus Stadspark + Ter nagedachtenis 17/02/2022

PUZZELEN MET

Seniorenvoorzieningen OCMW Hasselt

Banneuxwijk Bejaardenhelpster Bewonersraad Coronacrisis Creatief Ergotherapeut Familieraad

OPLOSSING

Gebruikersraad Koor Logopediste Maaltijdbedeling Maatregelen Nieuwsbrief Parfumerie

Prioriteit Revalidatie Schoenenwinkel Slikproblemen Taalstoornissen Verhuis Vrijwilligersfeest

Vrijwilligster Welzijn Zonnestraal Zorgkundige

Sen 19

Woonzorgcentrum Banneux

Playbackshow

Weggeefwinkel

Spek en ei Poolen

Vriendendag

Valentijn

Sjoelen

Yoga 20

Sen 21

Woonzorgcentrum Banneux

Centrum voor dagverzorging Bezoek honden

Bezoek hond Leia

Alaerts Clothilde 4 geslacht

Complimentendag

Bezoek prins carnaval

Traktatie Valentijn Handwerkgroep

Wandelen in het park HOGEVIJF 5 jaar

Sen 23

Woonzorgcentrum Stadspark

Overzicht activiteiten

Wekelijkse activiteiten 2022 Campus Banneux

Accordeonoptreden

Borrelrondgang nieuwjaar

Maandag 10u00 Geheugenles Woonzorgcentrum

Campus Banneux EKA lokaal 3de verdieping

Maandag 14u30 Kienen Woonzorgcentrum

Campus Banneux Inkomhal

Dinsdag 10u00 Geheugenles Woonzorgcentrum

Campus Banneux EKA lokaal 3de verdieping

Dinsdag 14u00 Kaartgroep Woonzorgcentrum

Campus Banneux EKA lokaal 3de verdieping

Woensdag 10u30 Stoelyoga Woonzorgcentrum

Campus Banneux Vergaderlokaal gelijkvloers

Woensdag 13u00 De-MENS-ie vriendelijke Wandeling (onder

Woonzorgcentrum

Campus Banneux

Donderdag 10u00 Handwerkgroep Woonzorgcentrum

Campus Banneux Inkomhal

Vrijdag

Woonzorgcentrum

Campus Banneux

Vrijdag 14u00 Beweegsessie Woonzorgcentrum Vrijdag 14u00 Rummikub Woonzorgcentrum

Campus Banneux

Piano

Viering 100 jaar Dhr. Villé

10u00

voorbehoud weerbericht)

Wandelgroep (onder voorbehoud weerbericht)

Campus Banneux EKA lokaal 3de verdieping

Sen 25

Overzicht activiteiten

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Wekelijkse activiteiten 2022 Campus Stadpark

Maandag 10u00 Creagroep Woonzorgcentrum

Campus Stadspark Polyvalente zaal

Maandag 14u00 Contactkoor Woonzorgcentrum 4 april

Campus Banneux Polyvalente zaal

Maandag 13u00 De-MENS-ie vriendelijke Wandeling (onder

Campus Stadspark

Vrijdag 15u00 Paashaas rondgang Woonzorgcentrum 8 april

Campus Banneux Leefruimtes en kamers

Vrijdag 14u00 Paashaas rondgang Woonzorgcentrum 15 april

Campus Stadspark Leefruimtes en kamers

Zondag 08u00 Pasen Woonzorgcentrum 17 april Chocokoek en gebak bij ontbijt

Campus Banneux Leefruimtes Campus Stadspark Leefruimtes

Woensdag 14u00 Verjaardagskoffie Woonzorgcentrum 20 april

Campus Stadspark Polyvalente zaal Campus Banneux Leefruimtes/gangen Campus Stadspark Leefruimtes/gangen Campus Banneux Inkomhal

Woonzorgcentrum

voorbehoud weerbericht)

Maandag 14u30 Kienen Woonzorgcentrum

Campus Stadspark Afwisselend leegroep Oscar of Arthur

Dinsdag 10u30 Geheugenles Woonzorgcentrum

Campus Stadspark Polyvalente zaal

Dinsdag 14u00 Beweegsessie Woonzorgcentrum

Campus Stadspark Polyvalente zaal

Woensdag

(om de 14 dagen)

Campus Stadspark Leefruimte Oscar

Donderdag 10u30 Geheugenles Woonzorgcentrum

Campus Stadspark Polyvalente zaal

Maandag Week van de Woonzorgcentrum 25 april tem valpreventie Zondag 1 mei

Donderdag

Campus Stadspark Polyvalente zaal

Vrijdag 13u00 29 april

14u00

10u30

Overzicht activiteiten 2022

Handwerkgroep

Wandelgroep (onder

Woonzorgcentrum

voorbehoud weerbericht)

Schoenenverkoop Woonzorgcentrum Elysee shoes

Vrijdag 14u00 Playbackshow Woonzorgcentrum 6 mei

Campus Stadspark Polyvalente zaal of cafetaria

Vrijdag 14u00 6 mei

Campus Banneux Leefruimtes

Vrouwendag Woonzorgcentrum Filmmoment

Sen 27

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Zondag 08u00 Moederdag Woonzorgcentrum 8 mei Koffiekoeken bij ontbijt

Campus Banneux Leefruimtes Campus Stadspark Leefruimtes

Maandag 14u00 9 mei

Vrouwendag Woonzorgcentrum Verwendag

Campus Banneux Leefruimtes

Vrijdag 14u00 13 mei

Vrouwendag Woonzorgcentrum Filmmoment

Campus Stadspark Leefruimtes

Donderdag 14u00 Zitdans Woonzorgcentrum 19 mei

Campus Banneux Polyvalente zaal

Vrijdag 14u00 Playbackshow Woonzorgcentrum 20 mei

Campus Stadspark Polyvalente zaal of cafetaria

Woensdag 13u30- Schoenenverkoop Woonzorgcentrum 25 mei 17u00 Zapata shoes

Campus Stadspark Polyvalente zaal Overzicht activiteiten

Maandag 14u00 Contactkoor Woonzorgcentrum 30 mei

Campus Stadspark Polyvalente zaal

Vrijdag 3 juni

14u00- Zomerfestival Woonzorgcentrum 17u00

Campus Stadspark Parking

Vrijdag 3 juni

14u0017u00

Zuiderse namiddag Woonzorgcentrum Dansfeest

Campus Banneux Binnenkoer

Mannendag Woonzorgcentrum Bruin café

Campus Banneux Inkomhal

Vrijdag 14u00 10 juni

Zondag 8u00 Vaderdag Woonzorgcentrum 12 juni Koffiekoeken

Maandag 14u00 Contactkoor Woonzorgcentrum 20 juni

Campus Banneux Polyvalente zaal

Dinsdag 14u00 21 juni

Campus Stadspark Cafetaria

Mannendag Woonzorgcentrum Bruin café

Maandag 10u00 Geheugengroep 1 Woonzorgcentrum 27 juni Examenuitreiking

Campus Banneux Multifunctionele ruimte

Dinsdag 10u00 Geheugengroep 2 Woonzorgcentrum 28 juni Examenuitreiking

Campus Banneux Multifunctionele ruimte

Dinsdag 10u00 28 juni

Geheugengroep 1 Woonzorgcentrum Examenuitreiking

Campus Stadspark Polyvalente zaal

Donderdag 10u00 30 juni

Geheugengroep 2 Woonzorgcentrum Examenuitreiking

Campus Stadspark Polyvalente zaal

Donderdag 14u00 Hockeytornooi Woonzorgcentrum 30 juni

Campus Banneux Polyvalente zaal

Donderdag 14u30 30 juni

Campus Stadspark Polyvalente zaal

Kledingverkoop Woonzorgcentrum Dimoda Plus

Campus Banneux Leefruimtes Campus Stadspark Leefruimtes

Sen 29

Woonzorgcentrum Stadspark

HOGEVIJF 5 jaar

Verloren brood

Sen 31

Woonzorgcentrum Stadspark

Carnaval

Vriendendag

Valentijn

Sen 33

Vijf jaar HOGEVIJF

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Op Campus Banneux komen Raymonde Krummes (73), Micheline Peeters (81), Paula Cox (85) en Maria Boesmans (83) samen om hun herinneringen aan Zonnestraal, de verhuis en hun nieuwe woonplek met elkaar te delen. Raymonde: “Elk jaar als HOGEVIJF weer een jaartje ouder is, trakteren ze ons op een speciaal en feestelijk menu. Dat doen ze ook als je jarig bent. Dit jaar kregen we er zelfs een glaasje cava of kinderchampagne bij geschonken.”

Vijf jaar HOGEVIJF

Peeters Micheline & Cox Paula

EEN TERUGBLIK MET BEWONERS DIE DE VERHUIZING NAAR DE NIEUWE CAMPUSSEN MEEMAAKTEN

Onlangs vierde HOGEVIJF haar vijfjarige bestaan. Met de opening van het nieuwe woonzorgcentrum op 15 februari 2017 kwam er een einde aan het voormalige Rusthuis Zonnestraal aan de Zeven-Septemberlaan. Het stadsbestuur koos ervoor om van 1 groot woonzorgcentrum in het hartje van Hasselt over te stappen op 2 kleinere campussen. Eentje in de Banneuxwijk en een andere aan het stadspark. Hoe hebben de bewoners indertijd de verhuis naar hun nieuwe woning ervaren? Hoe kijken ze terug op hun verblijf in Zonnestraal? En hoe bevalt het hen in HOGEVIJF? We verzamelden per campus enkele bewoners rond de tafel om te luisteren naar hun ervaringen.

Raymonde herinnert zich de verhuizing naar campus Banneux nog goed: “Ze hebben ons toen met ambulances en kleine busjes naar de nieuwe campus in Banneux gebracht. De familie mocht meehelpen bij de verhuizing en om onze nieuwe woonst te installeren. We zijn er zeker op vooruitgegaan en hebben nu grotere kamers. In Zonnestraal waren ze kleiner en was er net genoeg ruimte voor een bed, een kast, de tv en een frigo. Ook beschikten we over een klein badkamertje met een wc en een wasbak. De douches waren in een aparte, gemeenschappelijke ruimte ondergebracht. Nu hebben we onze eigen badkamer met douche. Dat is een heel stuk comfortabeler. Ik voelde me hier al snel thuis, mede dankzij enkele vriendinnen die met mij meeverhuisden van Zonnestraal naar deze campus.”

meer animatie aan. Ik verblijf hier dan ook graag. We beschikken over meer leefruimte dan in Zonnestraal en het personeel verzorgt ons goed. Geen reden tot klagen dus. Ik wilde trouwens graag naar Campus Banneux omdat ik altijd in de Banneuxwijk heb gewoond. Ik ken de omgeving hier goed waardoor ik me er thuis voel.” Ook Paula Cox is een tevreden bewoner. “Naar deze campus verhuizen en hier aarden is goed meegevallen. Ik ben nu ook dichter bij mijn familie en vriendinnen, want die wonen hier in de buurt. Ik hou ervan om bezoek te ontvangen. Mijn vriendinnen die in de serviceflats op deze site verblijven, komen regelmatig langs. Ook mijn broer zit hier, maar hij heeft dementie. Daardoor ontgaat hem veel, maar mij herkent hij gelukkig wel nog. Ik geniet ervan dat de kamers hier groter zijn dan in Zonnestraal en het personeel vind ik erg vriendelijk.” Maria Boesmans vervoegt ons gesprek wat later en blijkt de nicht van Paula Cox te zijn. “Ik heb nog in de serviceflats van HOGEVIJF gewoond en later verhuisde ik naar Campus Stadspark. Nu ben ik bewoner van Campus Banneux en dat bevalt me prima.” Krummes Raymonde & Boesmans Maria

Micheline, een goede vriendin van Raymonde, beaamt dat het aangenaam toeven is in HOGEVIJF. “Ik zat eerst in rusthuis Katharinadal, maar daar was ik niet zo graag. Ze deden er weinig activiteiten. Hier bieden ze veel

Sen 35

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Vijf jaar HOGEVIJF

Sen 37

Vijf jaar HOGEVIJF

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Mewis Hubert & Lang Germaine & Werckx Marie-Louise

Ook met enkele bewoners van Campus Stadspark blikken we terug op hun tijd in Zonnestraal en hun huidige verblijf in Campus Stadspark. Aan tafel zitten Hubert Mewis (86 jaar), Theo Konix (76 jaar), Julia Vanbrabant (89 jaar), Marie-Louise Werckx (76 jaar) en Germaine Lang (76 jaar). Hubert: “Ik ben destijds onvoorbereid naar HOGEVIJF gekomen. Door gezondheidsproblemen kwam ik in het ziekenhuis terecht. Van daaruit ben ik toen naar Zonnestraal gegaan. Dat was best een grote stap voor mij, want het kwam allemaal heel onverwachts. De verhuizing van Zonnestraal naar de nieuwe campus van HOGEVIJF verliep vlot en vond ik goed voorbereid. Ik ben altijd graag in Zonnestraal geweest en kwam goed overeen met het diensthoofd. Ondertussen zijn er veel mensen weggevallen. Ja, je kunt hier niet tekenen voor 20 jaar, hè.” (lacht) Marie-Louise is afkomstig van Antwerpen, maar woont al lang in Hasselt. “Ik ben met 38

mijn echtgenoot samen naar Zonnestraal gegaan. Hij moest naar het woonzorgcentrum en ik wilde graag bij hem blijven. Dat was wel een grote verrassing voor mijn kinderen, want die wisten nog van niets. ‘Wat gaat ge doen, mama?’, zeiden ze toen ze ook mijn koffers zagen klaarstaan in de gang. Ze dachten dat ik dement aan het worden was. (lacht) Ze belden naar het rusthuis en vroegen waarom zij niet op de hoogte waren gebracht. ‘We zijn toch de dochters, dan horen we toch te weten dat onze moeder ook naar het rusthuis gaat?’ De beslissing was toen inderdaad heel snel genomen. Mijn man moest die dag om 10 uur opgenomen worden. Ik wilde hem niet alleen laten en besliste mee te gaan. De verpleging verontschuldigde zich dan ook bij mijn dochters dat ze de tijd niet meer hadden gehad hen daarover in te lichten. En dat was natuurlijk ook heel begrijpelijk.” Ondertussen voelt Marie-Louise zich helemaal thuis op de campus: “Onze kamers zijn groter en voorzien van een badkamer met douche. In onze kamer in Zonnestraal kon je met je rolstoel bijna niet draaien. Dat gaat nu veel gemakkelijker. Ook vind ik het personeel vriendelijk. Waar ik wel van stond te kijken toen ik hier de eerste keer aankwam, waren de namen die ze aan elke afdeling hadden gegeven. Artur, Theofiel en zelfs Marie-Louise. Toen zei ik: ‘Hebben ze mij nu ook al tegen de muur gehangen!’.” (lacht) Germaine genoot altijd van de vele activiteiten die er in Zonnestraal plaatsvonden. “Dan denk ik bijvoorbeeld aan de playbackshow. Door covid zijn heel wat activiteiten klein-

schaliger waardoor het aanbod kleiner is. Maar geen nood, want op om de 14 dagen is er op maandag een crea groepje. Ik ben trouwens vaak creatief bezig, samen met mijn goede vriendin Marie-Louise. Zo zijn we nu sierbloemen aan het maken en ook met carnaval en Pasen zorgen we altijd voor versiering. Als er ergens iets gemaakt of geknutseld moet worden, weten ze me te vinden. Dan komen ze bij mij een stapel knipwerk binnenbrengen.” Zijn er dingen die jullie missen van de tijd in Zonnestraal? Of zijn er nieuwe activiteiten bijgekomen? Theo mist de kapel en de missen die er plaatsvonden. “In Zonnestraal was er een kapel waar we op zaterdag naar de mis konden gaan. Op campus Stadspark kan de mis momenteel jammer genoeg niet meer plaatsvinden omdat er geen pastorale ondersteuning meer is.” Marie-Louise heeft ook levendige herinneringen aan die missen. Ze was er elke zaterdag bij en zong zelfs mee in het koor. “De zuster had me daarvoor gevraagd”, vertelt ze. “Maar ik zei: ‘Zuster, wilt ge dat de kerk leegloopt?’ (lacht) Maar ik heb het toch gedaan en ook Germaine zat in het koor. Zo heb ik haar trouwens leren kennen en we hebben een mooie vriendschap uitgebouwd. We kunnen echt over alles met elkaar praten.” Hubert is enthousiast over het sjoelconcours dat in het leven werd geroepen. “Elke zomer vindt het sjoelconcours plaats en strijden de bewoners van de 2 campussen om de wisselbeker”, vertelt Hubert enthousiast. “We

spelen dan vol overgave tegen de bewoners van Banneux. Tot nog toe heeft die beker nog niet veel ‘gewisseld’, want wij hebben al vier keer gewonnen!” (lacht) “We hebben er dan ook echt voor gestreden, hè”, gaat Marie Louise verder. “We scoorden 600 punten en Banneux bleef ver achter met een score van 300 punten. We waren als kinderen zo fanatiek. En ook afgelopen zomer haalden we de wisselbeker weer binnen. Al zingend arriveerden we terug op de campus. ‘We hebben gewonnen!’, zongen we in koor. Je had die blikken van het personeel moeten zien.” (lacht)

Konix Theo & Vanbrabant Julia

HOGEVIJF - Logopediste

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Elien Thonissen is zelfstandig logopediste en werkt ondertussen alweer vijf jaar bij HOGEVIJF. Ze helpt bewoners die kampen met spraak- en taalstoornissen en slikproblemen. Een aantal uur per week staat ze met gerichte behandelmethoden bewoners bij in hun revalidatie. Wij wilden graag weten hoe ze te werk gaat en zochten haar op.

Ellen: “Volgens de cijfers zou 50 tot 75 procent van de bewoners in woonzorgcentra slikproblemen hebben. Hoeveel er te maken hebben met spraak- of taalstoornissen, is me niet bekend. Wel is het zo dat mensen die te kampen hebben met afasie (taalstoornis) of dysartrie (spraakstoornis) die problemen vaak al hadden voordat ze in een woonzorgcentrum terechtkwamen. Ze hebben bij aankomst dan al een revalidatietraject achter de rug. Ik kan dit traject vervolgens nog voortzetten.”

Maak kennis met het werk van logopediste Elien Thonissen HULP VOOR BEWONERS MET SPRAAK- EN TAALSTOORNISSEN EN SLIKPROBLEMEN

“Bij HOGEVIJF is het meestal een verpleger die iemand naar me doorverwijst, soms ook de huisarts van de bewoners. Ze stellen een spraak-, taal- of slikprobleem vast en vragen me om een persoon eens te bezoeken. Ik maak vervolgens een afspraak om de situatie in te schatten. Dan starten we de behandeling. Dat zijn sessies die doorgaans een halfuurtje duren. Bij slikproblemen kom ik afhankelijk van de noden enkele keren langs. Een echte logopedische behandeling duurt een langere periode.”

Slikproblemen (dysfagie) “Bewoners met slikproblemen hebben vaak een hersenbloeding gehad of lijden aan dementie. De trigger om te kauwen valt dan nog wel eens weg, waardoor mensen het voedsel gewoon in de mond houden. Als ik iemand doorverwezen krijg met slikproblemen, ga ik bij de bewoner langs en doe ik een maaltijdobservatie. Dan kun je het best zien hoe iemand eet en drinkt. Bij een maaltijd komen namelijk alle consistenties langs: vloeibaar, vast en half vast. Zo krijg ik een goed idee van het probleem. Meestal passen we de voeding aan en stellen we voor die te mixen of om voor malser voedsel te kiezen.” “Een andere, intensievere optie is werken aan spierkrachtversterking. Zo kunnen we bijvoorbeeld de tongkracht vergroten met het IOPI (Iowa Oral Performance Instrument). Daarbij duwen de mensen met hun tong tegen een bolletje, waardoor de spierkracht toeneemt. We kijken altijd naar wat de bewoner zelf haalbaar ziet en mogelijk

Sen 41

????

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

acht. Want sommigen zitten niet echt te wachten op allerlei oefeningen. Daarom is er altijd de optie om ook de voeding aan te passen of om te kiezen voor een combinatie van de twee.”

een probleem met woordvinding of eerder met woordvloeiendheid. Bij woordvinding zie je dat iemand het moeilijk vindt om een zin aan te vullen. De woorden zitten wel ergens in zijn hoofd, maar hij komt er niet op.”

Taalstoornissen (afasie) “Een ander probleem waarbij ik hulp aanbied, is afasie. Dat is een taalstoornis waarbij een gedachte of idee niet goed wordt omgezet in taal. Dat maakt praten moeilijk. Afasie treedt meestal op door een niet-aangeboren hersenletsel, bijvoorbeeld door een hersenbloeding of een tumor. Bij een hersenbloeding gaat de patiënt doorgaans eerst voor een periode naar een revalidatiecentrum. Daar wordt op verschillende domeinen aan revalidatie gewerkt. Het gaat dan bijvoorbeeld over opnieuw leren praten en stappen. Als die persoon vervolgens bij ons in het woonzorgcentrum komt, neem ik het revalidatietraject over. Vooral het eerste half jaar is er nog kans op vooruitgang. Daarna zie je dat de verbetering beperkt blijft tot kleinere stapjes.”

“Vervolgens starten we de therapie. Daarbij stimuleren we de hersenen en proberen op te wekken wat er aan vermogen was. Vaak is er wel wat ontwikkelingskans en groeimarge en soms ook plasticiteit, waarbij andere hersengedeelten functies overnemen. De therapie bestaat uit gelijkaardige oefeningen als bij de analyse. Ik laat de bewoner zinnen aanvullen, vraag naar synoniemen of laat hem of haar op korte tijd zoveel mogelijk kledingstukken noemen. Daarbij vind ik het belangrijk om bewoners tips en technieken aan te reiken waardoor ze gemakkelijker hun woorden vinden. Bij kledingstukken zeg ik dan: ‘Kijk eens wat je aanhebt’. De bedoeling is dat ze zo manieren vinden om beter met hun probleem om te gaan, want deze taalstoornis is vooral voor hen zelf erg frustrerend.”

“Ook bij een melding van afasie begin ik altijd eerst met een goed beeld te krijgen van de situatie. Ik gebruik daarvoor gestandaardiseerde testen. Zo laat ik prenten zien waarbij patiënten benoemen wat ze zien. Ik laat hun zinnen aanvullen of vraag hen zoveel mogelijk dieren op te noemen binnen de minuut. Zo stel ik vast of er sprake is van

Spraakproblemen (dysartrie) “Ook dysartrie of problemen bij het praten, is iets dat vaker voorkomt. De bewoner heeft dan een vrij vlakke en ‘slappe’ of eerder een spastische manier van communiceren. Het gaat over een spraakstoornis die het gevolg is van een aandoening in het zenuwstelsel. De werking van 1 of meer

“Bewoners hebben bij aankomst al een revalidatietraject achter de rug. Ik kan dit traject vervolgens nog voortzetten.” spieren die betrokken zijn bij het spreken, zijn verstoord. Daardoor kan de patiënt de woorden en zinnen nog wel formuleren, maar niet duidelijk uitspreken. Dat valt vooral op bij de letters p, t en k, die onduidelijk worden gearticuleerd.”

ningen waarbij de bewoners ‘putteke, putteke, putteke’ herhalen. Voor mensen met dysartrie is dat geen gemakkelijke oefening. Al snel draaien ze de medeklinkers om of halen ze letters door elkaar. Daarom zijn dat nuttige oefeningen.”

“Het is dan ook meestal het personeel dat het probleem bij me aankaart. Ze kunnen de bewoner niet meer goed verstaan en vragen hulp. Ik ga vervolgens werken aan een betere en krachtigere uitspraak van de letters. Bijvoorbeeld met herhalingsoefe-

Elien inschakelen? Merk je als verpleegkundige, zorgkundige of als arts dat een bewoner kampt met afasie, dysartrie of slikproblemen? Laat het Elien gerust weten. Zij is er voor elke bewoner die worstelt met deze ongemakken.

Sen 43

Bewonersraad

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Bewonersraad Campus Banneux

“De bewonersraad is een zelfstandig functionerend orgaan en wettelijk opgelegd, net zoals de familieraad.” Lauren Smits is coördinator van het EKAteam waarbij EKA staat voor ergotherapeuten, kinesisten en animatoren. Ergotherapeut Erika Convents en animator Marc Van Litsenborgh van Campus Stadspark en Joëlla Hermans van Campus Banneux maken deel uit van dit team. Zij zitten de bewonersraden voor en volgen ze op.

“Bewonersraad versterkt inspraak en participatie van bewoners ” Zowel in Campus Stadspark als in Campus Banneux van woonzorgcentrum HOGEVIJF is er een bewonersraad actief. Dat is wettelijk verplicht, maar bovenal een kans om de stem van de bewoners te horen. De raad biedt hen de mogelijkheid om betrokken te zijn bij het reilen en zeilen van de campus. Maar wie zit er eigenlijk in de bewonersraden en waar houden ze zich mee bezig? Het EKA-team geeft ons een woordje uitleg. 44

Hoe ontstond de bewonersraad en wat is het doel van de raad? Lauren: “De bewonersraad is een zelfstandig functionerend orgaan en wettelijk opgelegd, net zoals de familieraad. Hij komt zo’n 4 keer per jaar samen. Als personeel van HOGEVIJF zijn wij als het ware de gasten op dit overleg. We zitten het weliswaar voor, maar vooral om het overleg mogelijk te maken. Om het anderhalf jaar wordt de raad opnieuw samengesteld. Sommige woonzorgcentra kiezen voor een gebruikersraad waarin zowel bewoners als familie vertegenwoordigd zijn. Wij hebben er tot nog toe voor gekozen om die stap niet te zetten. Door de bewonersraad en familieraad apart te houden, blijven we de stem van de bewoners ten volle horen. Die dreigt anders wat ondergesneeuwd te

worden in een gebruikersraad, omdat de familie meestal veel mondiger is.” Erika: “Het is ruim 25 jaar geleden dat de directie aan ons als EKA-team vroeg om dit overleg te organiseren. Dat ze ons aansprak, is denk ik omdat we vanuit ons beroep meer zien dan alleen het verzorgende aspect. We hebben een ruimere kijk op de mensen en een goed zicht op hoe ze leven, wonen en wat ze belangrijk vinden.” Lauren: “De ergotherapeuten zijn inderdaad vaak de spilfiguur tussen verschillende personen en de animator is dikwijls een vertrouwenspersoon voor de bewoner. Ze zitten niet in de ‘harde’ zorg waardoor ze alles van iets meer afstand kunnen bekijken. Dat geeft hen een heel geschikte positie om de raad voor te zitten en op te volgen.” Erika: “De raad telt doorgaans 10 tot 12 bewoners. We proberen per afdeling 1 of 2 personen te vinden die hun leefgroep willen vertegenwoordigen. Via een brief vragen we hen om zich kandidaat te stellen. We bekijken vervolgens of het over bewoners gaat die voeling hebben met hun leefgroep en

Sen 45

Bewonersraad

kunnen de bewoners uit eerste hand horen hoe dingen werken en waarom zaken lopen zoals ze lopen. Zo kwam een kok uit het Jessa Ziekenhuis toelichten hoe hun keuken werkt. Een diëtiste gaf uitleg over de samenstelling van de maaltijden en de verantwoordelijke van de wasserij is haar dienst hier komen voorstellen.”

Erika Convents, Marc Van Litsenborgh & Lauren Smits

een luisterend oor bieden. Zo komen we tot een selectie van de leden van de raad.”

Welke punten worden er zoal besproken op de bewonersraad? En hoe volgen jullie dat op? Marc: “Als basis voor ons overleg beginnen we altijd met het verslag van de vorige vergadering. Verder komen er veel algemene zaken ter sprake zoals het eten, de was en evalueren we onze activiteiten. Het gaat over dingen waar de bewoners tegenaan lopen, maar ze noemen zeker ook positieve zaken hoor. Hun vragen nemen we vervolgens mee en we zoeken naar oplossingen. Waar nodig nemen we contact op met verantwoordelijken en op de volgende vergadering hopen we de bewonersraad antwoorden voor te leggen.

dan zijn dat zaken voor de lange termijn. Met individuele meldingen kunnen we sneller aan de slag, al blijft de raad natuurlijk bedoeld voor algemene, gemeenschappelijke problemen. Een van de agendapunten ging bijvoorbeeld over onze communicatie naar de familie. De bewoners wilden daar graag meer van op de hoogte zijn. Daarom bezorgen we de ‘familienieuwsbrief’ nu ook aan de bewoners en delen we het verslag van de familieraad met de bewonersraad en vice versa. Een ander recent punt ging over de parkeermogelijkheden rond de campus. Er was onduidelijkheid over het gebruik van de parkeerkaarten. Dit hebben we nagevraagd en iedereen daarover kunnen inlichten. Kortom, het gaat veel over alledaagse dingen waarin we meestal snel met een oplossing kunnen komen.”

Lauren: “Niet alle problemen kunnen we meteen oplossen. Als het bijvoorbeeld gaat over de personeelsbezetting en planning,

Erika: “Wat daarbij helpt is dat we soms ook eens een verantwoordelijke of deskundige uitnodigen op ons overleg. Zo

Marc: “Soms gaan we ter plekke kijken om te zien hoe de dingen werken. Zoals een bezoek aan de keukens in het Jessa Ziekenhuis. Daar legt de verantwoordelijke ons dan uit waarom er wel eens iets verkeerd loopt in de leveringen. Een andere keer zijn we op zolder gaan kijken naar het verluchtingssysteem van ons woonzorgcentrum. Daar krijgt iedereen op zijn kamer mee te maken, maar hoe werkt het nu precies? Waarom mag je het ventilatiesysteem niet afschermen of dichtstoppen?

En waarom mogen de ramen niet open? Op die vragen krijgen de bewoners dan een antwoord. Een bezoek geeft hen een heel concreet inzicht in het hoe en waarom van de dingen.” Lauren: “Nog een voorbeeld gaat over de koffielepeltjes die we gebruikten. Die waren eerst van wegwerpplastic, maar uit zorg voor het milieu werden dat houten lepeltjes. Die vonden de bewoners echter niet lekker ‘smaken’. Het voelde raar in de mond en dat lieten ze ons weten. Wij signaleerden dat vervolgens aan de directie en we mochten op zoek naar alternatieven. We vonden uiteindelijk een soort kartonnen bestek dat veel aangenamer voelt en beter in de smaak valt. Dat was ook voor de bewoners fijn om te merken: het heeft zin om dingen te signaleren. En dát geeft ons als personeel dan ook weer voldoening.”

Bewonersraad Campus Stadspark

Sen 47

Terugblik op de coronacrisis

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“In het leed is er ook heel veel moois gebeurd” In maart was het twee jaar geleden dat het coronavirus wereldwijd toesloeg. Ook ons woonzorgcentrum werd tijdens de eerste golf zwaar getroffen. We blikken terug met enkele personeelsleden op deze heftige en ongekend zware tijd. Een intense periode met veel leed en verdriet, maar ook een die hoop en samenhorigheid bracht.

Coördinerend raadgevend arts Gert Ghijsebrechts staat in voor het medische beleid van HOGEVIJF. Bart Smeets is afdelingsmanager van Campus Stadspark. Joelle Meurs werkt als leefgroepassistente en Liesbet Vangronsveld als verpleegkundige bij HOGEVIJF. Alle vier maakten ze de crisis van zeer nabij mee. Hoe kijken ze terug op deze periode? Wat is hun bijgebleven? Zijn er lessen te trekken en hoe zien zij de toekomst tegemoet? Hoe blikken jullie terug op de coronacrisis? Bart: “Het was een hele uitdaging. Er kwam iets op ons af waar we nog geen ervaring mee hadden. We waren vertrouwd met beperkte infecties door microben en virussen. Maar dat woog niet op tegen de omvang van deze crisis en de snelheid waarmee dit virus zich verspreidde. De im48

pact op onze werking, de afdelingen, de bewoners en het personeel was heel groot.” Joëlle: “Het was zwaar. Ik werkte een tijdje op de corona-afdeling waar we moesten aanleren hoe we onze beschermingspakken aan en uit moesten trekken. En die mondmaskers maakten het moeilijker om ons werk te doen, omdat we minder goed verstaanbaar waren. Daarnaast was het hoge aantal overlijdens heel confronterend. Als ik thuis mijn mailbox opende, zag ik de overlijdensberichten binnenkomen van de bewoners die overleden waren. Dat was heel emotioneel. Gelukkig hebben we als personeel veel steun van elkaar mogen ervaren. Die steun was er ook vanuit de omgeving door het applaus dat we kregen en door mensen die spontaan mondmaskers voor ons gingen maken.”

Dr. Ghijsebrechts Gert

Sen 49

Terugblik op de coronacrisis

“Er veranderde op korte tijd ineens heel veel en dat heeft een grote impact op iedereen gehad.”

Joëlle, Bart en Liesbet

Liesbet: “Vooral in die eerste golf zag je hoe het virus toesloeg. Er kwam iets onbekends op ons af en we wisten niet waar we aan toe waren. Het was een heel heftige periode waarbij je voortdurend moest schakelen. Continu veranderden de maatregelen en werden onze systemen aangepast. Dat was voor niemand gemakkelijk. Ook om bijvoorbeeld aan de bewoners uit te leggen dat ze een mondmasker moesten gaan dragen. De bewoners zagen onze gelaatsuitdrukkingen opeens niet meer en herkenden ons daardoor niet goed. Er veranderde op korte tijd ineens heel veel en dat heeft een grote impact op iedereen gehad. Ik ben wel heel dankbaar voor de steun die we vanuit de stad kregen. Ze zorgden ervoor dat vrijwilligers ons kwamen helpen en we werden ook goed begeleid.” Bart: “In de eerste periode kon een deel van de stadsmedewerkers in plaats van 50

technisch werkloos te worden, hier komen helpen. Zij hebben onze ondersteunende diensten daar echt mee ontlast. Zo waren er aparte ploegen om de gangen en deurklinken te ontsmetten. Buddy’s keken om naar bewoners die in een sociaal isolement zaten. Het waren vrijwilligers met het hart op de juiste plaats. Ze hebben veel betekend voor onze bewoners. Sommigen zijn nu nog vrijwilliger of zelfs vaste medewerker geworden.” Gert: “Er kwam iets ongekends op ons af. Er heerste angst voor deze nieuwe infectie. De overheid leek nog niet op de hoogte dat er een infectie in de rusthuizen heerste, terwijl we hier al veel infecties zagen én overlijdens. Maar we hadden nog geen beschermkledij en medewerkers wisten op dat moment niet wat het virus met hen zou doen. Ze stapten met heel weinig bescherming op de bewoners toe, niet we-

tende wat dat met hun lichaam zou gaan doen. Dat is toch heel zwaar geweest voor velen, omdat ze wel beseften dat ze met gevaar voor eigen leven werkten. Intussen is het coronavirus een onderdeel van ons leven geworden, nu weten we wat het virus doet. Er zijn vaccins en ook door infectie krijg je bescherming. We moeten vooral nog voorzichtig zijn, maar je kunt deze tijd niet vergelijken met die eerste fase. Je was toen continu aan het zoeken naar de juiste maatregelen: de gangen afsluiten, barricades plaatsen zodat de infectie op één gang zou blijven. Ik vind het echt ongelooflijk hoe de medewerkers zich hebben ingezet. Chapeau voor hen dat ze ondanks die angst toch de zorg zijn blijven verlenen. In het leed is er ook veel moois gebeurd.” Bart: “De eerste golf was de ergste. In de volgende golven hebben we eigenlijk geen overlijdens door corona meer gehad. Doordat we ondertussen kennis en ervaring hadden opgebouwd, konden we alles veel beter managen. Daarbij was iedereen uiteraard ook sterk gemotiveerd om te voorkomen dat het virus nog eens zo hard zou toeslaan.”

Zijn er dingen die jullie bij een nieuwe crisis graag anders willen aanpakken? Bart: “We proberen nu zo weinig mogelijk isolerende maatregelen te treffen. Vooral in die eerste golf hebben we bewoners zelfs moeten verhuizen en groeperen. We hadden een aparte corona-afdeling. Nu mag er gelukkig weer wat meer op sociaal vlak. Bij besmetting mag er nog steeds een vaste bezoeker komen, dat was in die eerste periode niet. De bewoners hebben echt last gehad van vereenzaming. We moeten een volgende keer dus zeker meer oog hebben voor het welzijn van de bewoners en voor de psychosociale gevolgen van maatregelen die we nemen.” Liesbet: “De bewoners kregen heel weinig mee van wat er zich in de buitenwereld afspeelde. Ze vroegen ons wat er gebeurde. Via het nieuws hoorden ze wel dingen, maar toch leek de situatie niet helemaal door te dringen. Ze zaten met vragen en begrepen niet waarom de familie opeens niet meer kwam. Het was niet evident om hen dat uit te leggen. Dat blijft ook een uitdaging.” Gert: “Het welzijn van de bewoners moet een echte prioriteit zijn en blijven. We mogen niet overshooten met maatregelen. Het welzijn is soms echt wel belangrijker. Maatregelen moeten vooral zinvol zijn en écht iets bijdragen. Daar moeten we met elkaar voor waken.”

Sen 51

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Newsflash De woonzorgcentra van HOGEVIJF zoeken zomerbuddy’s De woonzorgcentra van HOGEVIJF zoeken zomerbuddy’s om in juni, juli en augustus ons zorgpersoneel te ondersteunen. Heb jij tijd om te helpen tijdens koffiemomenten of maaltijden? Wil jij met een bewoner gaan wandelen, een gezelschapsspelletje spelen of gezellig keuvelen? En zorg jij daardoor voor een leuke extra of fijne namiddag. Dan ben je heel erg welkom. We zijn op zoek naar vrijwilligers die zich minstens 5x een aantal uren kunnen vrijmaken in juni, juli en/of augustus. Geïnteresseerd of wil je meer weten? Neem dan contact op met vrijwilligers@hogevijf.be of via 011 30 79 79 HOGEVIJF Woonzorgcentrum Campus Stadspark – zeven-septemberlaan 17 HOGEVIJF Woonzorgcentrum Campus Banneux – Hadewychlaan 74