Hasselts GOUD - Editie 10 by Stad Hasselt

Hasselts

GOUD Een magazine over, door en voor senioren

Seniorenbeleid op maat > p. 6

“Iedere seconde dat ik hier ben, probeer ik zo goed mogelijk in te vullen” > p. 8

Dementie kent geen taal > p. 16

Nieuwe manager seniorenvoorzieningen > p. 46

2021 - nr2

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Newsflash

Voorwoord Beste lezer

Familieraden bij HOGEVIJF Vier keer per jaar organiseert HOGEVIJF voor familieleden van bewoners een ‘familieraad’. We geven hier aan de familie van onze nieuwe bewoners graag informatie mee rond de algemene organisatie van het woonzorgcentrum. In een tweede deel bespreken we alle nieuwe informatie die voor iedereen van belang is. Daarna kunnen alle familieleden en mantelzorgers hun vragen stellen in verband met een specifieke afdeling. Om de avond vlot te laten verlopen, kan u uw vragen al op voorhand doorgeven.

Omdat we de familieraden ook tijdens deze Corona-pandemie veilig willen laten verlopen, organiseren we ze momenteel digitaal via Microsoft Teams. De eerstvolgende digitale familieraden voor het woonzorgcentrum vinden plaats op: • Campus Stadspark: woensdag 29 september vanaf 19u00 • Campus Banneux: dinsdag 28 september vanaf 19u00

De gezondheidssituatie in onze woonzorgcentra verbeterde aanzienlijk vanaf het moment dat al onze bewoners, en bij uitbreiding al de 65-plussers, gevaccineerd waren. Toch blijft het coronavirus ons dagelijks leven bepalen. Maar nu de vaccinatiecampagne voor de rest van de bevolking ook op volle toeren draait en haar hoogtepunt bereikt, kunnen we uitkijken naar betere tijden. Want voor zowel onze bewoners als ons personeel waren het harde tijden. Het gebrek aan persoonlijk contact met onze meest dierbaren heeft zwaar doorgewogen. Toch probeerden we er met z’n allen telkens het beste van te maken. De inzet van het personeel en de vele vrijwilligers is in dat opzicht lovenswaardig. Nu kijken we vol goede moed vooruit. In deze editie van HASSELTS GOUD lezen we alweer heel wat mooie verhalen: een hereniging van een mooi koppel, de activiteiten die georganiseerd worden, de voorstelling van de nieuwe manager oudervoorzieningen, … neem rustig uw tijd om dit magazine door te nemen. Het stadsbestuur zette het voorbije jaar ook sterk in op een grootschalig seniorenbehoefteonderzoek. De apotheose daarvan volgde tijdens ons - online – seniorencongres. Het relaas leest u, samen met de resultaten van het tevredenheidsonderzoek in onze woonzorgcentra, ook in dit magazine. Met die resultaten en bevindingen kunnen wij als stadsbestuur dan weer aan de slag. Want meten is weten. Zo kunnen we onze beleidsdaden afstemmen op de persoonlijke ervaringen van onze senioren en zodoende een beleid uitstippelen dat gestoeld is op jullie opmerkingen. In de hoop dat de coronacrisis snel achter de rug is, kunnen we ons dan weer volop focussen op onze kerntaak: zorgen voor een onbezorgde, oude dag voor de Hasselaren. Veel sterkte, veel leesplezier! Zorg goed voor jezelf en voor elkaar Dymfna Meynen Schepen van de Hasselaar – Zorg & Samenleving

Colofon

Seniorenvoorzieningen OCMW Hasselt

Verantwoordelijk uitgever: Koen Deconinck

Contactgegevens: Hasselts GOUD

e-mail: info@hogevijf.be

t.a.v. Tom Daniels

Hadewychlaan 74

3500 Hasselt

Sen 3

Manuela Santiago Ordonez

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“Er wordt hier zelfs gedanst” Manuela Santiago Ordonez. Een hele Spaanse mond vol. Gelukkig kennen wij haar als Loli. Ze is een graag geziene gast in ons centrum voor dagverzorging op Campus Stadspark. “Dat gevoel is wederzijds”, aldus Loli. “Ik kijk iedere keer uit naar woensdag en vrijdag, de dagen waarop ik naar hier kom.” Voor we inzoomen op Hasselt, gaan we eerst even terug naar Spanje. Daar werd Loli geboren in de regio Asturië, in het noordwesten van het land. “Hoewel ik nadien nog verschillende keren terug naar Spanje ben gereisd, onder andere om mijn twee broers in Valencia te bezoeken, ben ik sinds onze verhuizing naar België nooit 4

meer teruggekeerd naar mijn geboortestreek. Mijn zussen wonen ook in België. Eigenlijk droom ik ervan om dat nog ooit één keer te kunnen doen.” Hier in België is het ook goed, al was Australië ook even een optie toen Loli’s ouders besloten om op zoek te gaan naar betere

werkomstandigheden buiten Spanje. “Maar dat was wel héél ver. Ik was zes jaar toen mijn ouders besloten om in België te komen wonen, waar mijn papa aan de slag kon. Van Diepenbeek ging het daarna naar Alken en vervolgens naar Kuringen. Daar zijn we blijven wonen. Ik voelde me hier snel thuis en ja, vond later ook de liefde … bij een man die ook Spaans bloed heeft, hoe kan het ook anders? Al koos ik toch voor de Belgische nationaliteit (lacht). Samen werden we de gelukkige ouders van een zoon en dochter. Stefan is er ondertussen 41, hij heeft het syndroom van Down en verblijft vandaag tijdens de week in Het Roer. Maar toen hij nog een kind was, besloot ik thuis te blijven om voor hem te kunnen zorgen. Manuela is er 40, en hoewel zij mijn Spaanse voornaam draagt, spreekt ze geen Spaans. Kun je je dat voorstellen? (lacht).”

haar? “Alles begint met een goed kopje koffie. Héél belangrijk (lacht). Daarna snijden we al eens groentjes voor de soep, spelen we een spelletje – UNO is mijn favoriet! – en is het, na nog een koffiepauze, bijna tijd voor het middageten en een rustmoment. Namiddag is er meestal nog een activiteit. En koffie natuurlijk! Soms maken we ook een uitstapje, bijvoorbeeld naar de markt, of gaan we wandelen in het stadspark. Er wordt hier zelfs gedanst! Een paar weken geleden nog, samen met mijn man, op een mooie slow. Toevallig het nummer waarop we op onze trouwdag ook hadden gedanst. Ik was zo gelukkig toen we samen stonden te dansen. Maar nadien was ik doodop. Mijn benen willen immers niet meer goed mee … Maar als ik muziek hoor, bijvoorbeeld van Il Divo, moet ik bewegen. Het is sterker dan mezelf.”

45 jaar getrouwd “Weet je trouwens dat we op 22 april dit jaar 45 jaar getrouwd waren? Jammer genoeg konden we het niet groots vieren door het coronavirus, maar mijn zoon maakte een kaars met onze trouwfoto in, en van mijn man kreeg ik mooie oorbellen en een mooi halssnoer. Mijn dochter zorgde voor grote ballonnen en familiebezoek, buiten, op een veilige afstand. Een heel mooie dag.”

Dankbaar Sinds Loli bij ons over de vloer komt, heeft ze ook heel wat nieuwe mensen leren kennen. De medewerkers van het centrum voor dagverzorging, ik zou ze niet meer willen missen. Ze voelen me aan, troosten me wanneer ik het moeilijk heb. Ik zeg wel eens dat ze een moeder voor een moeder zijn. Ook ik probeer er op mijn beurt voor anderen te zijn. Bij nieuwe mensen die hier komen, bijvoorbeeld, ga ik me graag even voorstellen. Ik vind het belangrijk dat ze zich hier snel thuisvoelen. En met nog heel wat medecliënten kom ik heel goed overeen. Je zou bijna kunnen zeggen, een echte familie. Daar ben ik erg dankbaar om.”

Koffie en dansen Sinds een drietal jaar komt Loli op woensdag en op vrijdag naar Campus Stadspark, meer bepaald naar het centrum voor dagverzorging. Hoe ziet een dag eruit voor

Sen 5

HOGEVIJF

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Het vorige onderzoek dateerde al van 2007 en werd uitgevoerd onder toezicht van dezelfde professor Verté. Da’s al een hele tijd geleden, maar beide resultaten stellen ons wel in staat om concrete conclusies te trekken en daar verder mee aan de slag te gaan in de verschillende workshops die in de maanden juni en juli doorgaan. Je vindt de meest up-to-date informatie over deze workshops en alles wat nog volgt op www.hasselt.be/nl/seniorenbehoefteonderzoek We geven je ook hier graag nog even de belangrijkste punten mee vanuit het Hasseltse seniorenbehoefteonderzoek:

Samen op weg naar een seniorenbeleid op maat! De stad Hasselt en de Vrije Universiteit van Brussel organiseerden afgelopen voorjaar samen met HOGEVIJF een ‘seniorencongres’. We gebruikten dit congres om even stil te staan bij de resultaten van het grootscheepse seniorenbehoefteonderzoek dat eind 2019-begin 2020 bij 800 Hasseltse senioren werd afgenomen.

• Zoals verwacht zien we een sterke toename van het aantal 80plussers • Het aantal gescheiden 65 plussers neemt toe. Dit is een kwetsbare groep mensen waar we extra aandacht aan willen besteden. • We zien meer hoger opgeleide senioren in Hasselt. Een gevolg hiervan is dat het inkomen voor deze groep mensen een stuk hoger ligt dan in 2007. • Wat huisvesting betreft zien we een lichte daling van het aantal huiseigenaars en een aanzienlijke stijging van het bewoners van appartementen. Het aantal woningen dat niet aangepast is aan wat senioren nodig hebben, blijft stabiel.

• Hasseltse senioren zijn vrij tevreden over hun buurt en woonomgeving, maar klagen meer dan ooit over de verkeersdrukte en lawaaihinder. • Het aantal senioren blijft toenemen, maar het aantal van hen dat deelneemt aan ouderenverenigingen blijft dalen. • Opmerkelijk is dat 1 op 4 van hen vrijwilligerswerk verricht. Dit is niet alleen heel wat hoger dan de gemiddelden in de rest van Vlaanderen, maar ook merkelijk hoger dan bij de vorige meting in 2007. Stad Hasselt blijft zich inzetten om een leeftijdsvriendelijke stad te zijn met aandacht voor het welzijn van de Hasseltse senior. Het verhaal stopt dan hier ook niet. In het natraject gaan we samen met geëngageerde en gemotiveerde Hasseltse senioren verder aan de slag met deze resultaten. Dat doen we in de vorm van 5 workshops waar we zullen brainstormen over acties rond de hoofdthema’s van het onderzoek nl. zorg en gezondheid, participatie en betrokkenheid, mobiliteit, vrije tijd en wonen. In 2022 bundelen we de resultaten van het onderzoek en de workshops tot 5 concrete actieplannen. Deze actieplannen zullen de komende 3 tot 4 jaar worden uitgevoerd en ook tijdens de uitvoering blijven we de vinger aan de pols houden met als ultieme doel Hasselt leeftijdsvriendelijke stad met en voor de Hasseltse senior!

Sen 7

Vrijwilliger in de kijker: Jef Deswert

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Na een moeilijke periode besloot Jef Deswert meer dan zeven jaar geleden om het roer van zijn leven om te gooien. Een keuze die hem als vrijwilliger naar HOGEVIJF bracht, waar hij sindsdien graag gezien is door bewoners en personeel. “Ik zou het niet meer kunnen missen.” Door een zwaar ongeval en een lange revalidatieperiode, zat werken er jammer genoeg niet meer in voor Jef. Zijn baan als vrachtwagenchauffeur moest hij genoodzaakt opgeven. “Een zware dobber voor iemand als ik, die altijd energie te veel heeft en toen gedwongen werd om stil te zitten. Het begin van een erg moeilijke periode. Gelukkig wist ik tijdig de draad terug op te pakken. Dat wilde ik ook graag, voor mijn kinderen en voor mezelf. Ik koos voor de toekomst.”

“Iedere seconde dat ik hier ben, probeer ik zo goed mogelijk in te vullen” 8

Vrijwilligerswerk, dat leek Jef wel wat. En het liefst nog het soort vrijwilligerswerk waarbij hij veel contact kon hebben met anderen. “Ik ben erg sociaal. Via-via kwam ik zo in de Zonnestraal terecht. De eerste tijd vooral om te observeren. Ik wilde graag even de kat uit de boom kijken om te weten waar ik een rol zou kunnen spelen. Zo leer je het meest. Al snel kwam ik erachter dat het vooral de kleine dingen zijn waarin je het verschil kunt maken: een babbeltje slaan, een grapje maken, luisteren naar verhalen over vroeger. Mensen bloeien dan open. En ik denk dat mijn bezoekjes bij zowel de bewoners als bij mij in de smaak vielen: de paar uurtjes vrijwilligerswerk per week

groeiden al snel uit tot een halftijdse bezigheid. Ik ben een positief iemand, en probeer dat uit te dragen wanneer ik hier ben.” “Weet je wat er nog meespeelt in mijn keuze? Tien jaar voor mijn ongeval, in een periode waarin ik heel veel werkte, ben ik er niet zoveel voor mijn eigen mama kunnen zijn toen ze in een woonzorgcentrum verbleef. Ik had een erg hechte band met haar en dat knaagt nog steeds aan me. Daarom zie ik mijn vrijwilligerswerk ook als een manier om iets goed te maken.” Kiezen = verliezen Na de bouw van de twee nieuwe campussen, raakten de bewoners meer verspreid. “Toen me gevraagd werd waar ik het liefst wilde werken, kon ik onmogelijk kiezen. In die paar jaar had ik met heel wat bewoners een goede band opgebouwd. Dat wilde ik niet zomaar opgeven. En dus besloot ik op beide campussen verder te gaan als vrijwilliger. Mijn taken zijn heel uiteenlopend. Van het helpen bij het ontbijt, het bakken van boekweitpannenkoeken en wandelingen of andere uitstapjes tot grotere activiteiten zoals de zomerbarbecue, de kermisactiviteit

Sen 9

HOGEVIJF

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Newsflash – mét smoutebollen –, de mosseletentjes … Je merkt het, ik kan de horeca-ervaring die ik ooit opdeed hier goed kwijt (lacht). Ik probeer echt vanuit mijn eigen sterktes mee te helpen. In knutselen ben ik minder goed, dat zal ik dus niet zo snel doen. Ik help mee op vaste momenten, maar kom hier evengoed spontaan aanwaaien. Maar iedere seconde dat ik hier ben, probeer ik zo goed mogelijk in te vullen.” Even komen zwaaien “Voor corona uitbrak was ik zo’n 30 tot 35 uur per week op de campussen te vinden. Dat viel natuurlijk grotendeels weg. Gelukkig ben ik niet bij de pakken blijven neerzitten toen de woonzorgcentra in die eerste periode zo zwaar getroffen werden door het virus en de maatregelen. Hoewel ik de eerste drie maanden niet naar binnen kon, kwam ik toch regelmatig even zwaaien en buiten een babbeltje slaan op een van de vele fietstochtjes die ik toen maakte. Soms passeerde ik zelfs tot twee keer per dag: op de heen- én de terugweg van zo’n rit (lacht). De vele overlijdens in die periode zijn me heel zwaar gevallen. Zoiets went nooit. Ik kan er dan ook niet zo goed tegen als andere mensen klagen over het feit dat ze geen terrasje kunnen doen door de horecasluiting. Wij hebben onze vrijheid immers nog, kunnen nog gaan en staan waar we willen. Voor de bewoners hier, die op een bepaald moment geen bezoek meer mochten ontvangen, was het mentaal veel zwaarder. 10

Praatcafé dementie HOGEVIJF organiseert maandelijks een praatcafé dementie. Dat is een ontmoetingsmoment voor personen met dementie, hun familieleden en mantelzorgers. Elke maand stelt een andere gastdeskundige een bepaald thema rond dementie voor. Nadien kan je, samen met de deskundigen en andere aanwezigen van gedachten wisselen of ervaringen uitwisselen. Natuurlijk is dat volledig vrijblijvend, je mag ook gewoon luisteren. Tijdens het praatcafé geven wij je ook informatie over de verschillende hulp- en zorgmogelijkheden waarop je in je zorgsituatie thuis of in het woonzorgcentrum beroep kan doen. We geven je graag een kort overzicht van de eerstvolgende praatcafés:

Gelukkig kunnen we nu terug een beetje plannen koesteren voor nieuwe activiteiten en uitstapjes. We hebben wat in te halen.” “Als ik hier niet ben, vind je me op de fiets, trek ik op met vrienden, ga ik graag naar een festival of optreden, of ga ik langs bij mijn zoon of dochter. En sinds een klein jaar ben ik ook de fiere opa van Bonnie. Ik vind het prachtig om haar iedere week een stukje te zien groeien en kijk er al naar uit om samen uitstapjes te maken als ze wat groter is. Maar geen nood, ik ben hier nog lang niet weg (lacht). Ik zou het niet meer kunnen missen.”

• Dinsdag, 7 september 2021 om 19u30: ‘Omgaan met dementie. Hoe doe je dat?’ door Luc Van de Ven – Klinisch psycholoog, Universtair Psychiatrisch Centrum KU Leuven • Dinsdag, 5 oktober 2021 om 19u30: ‘Dementie en preventie’ door Laurien Ven Consulente ECD Contact • Dinsdag 2 november 2021 om 19u30: ‘ “Het lelijke eendje” Over vertrouwen, schuldgevoel, …’ door Katje van Goethem – Freelance ECD Memo De praatcafés gaan door in het Lokaal Dienstencentrum – Campus Banneux, Hadewychlaan 74, 3500 Hasselt. Heb je vragen rond dementie of wil je graag dat we je maandelijks op de hoogte brengen van het volgende praatcafé? Neem dan zeker contact met ons op via het telefoonnummer 011 88 84 84 of e-mailadres info@hogevijf.be. Even binnenlopen kan natuurlijk ook altijd.

Sen 11

Thea de Backere

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Het is een frisse lentedag, maar in de seniorenflat van Thea de Backere is het lekker warm en klinkt er een streepje klassieke muziek op de achtergrond. Of ik een koffietje of een aperitiefje wil? De toon is meteen gezet. “En neen, de kleine ‘d’ betekent niet dat ik van adel ben”, lacht ze. Sinds ze hier in 2004 woont is er veel veranderd in de Parkresidentie. Daar zit de sociale bewogenheid van Thea zeker voor iets tussen. Én haar talent voor een onberispelijke administratie.

Thea de Backere (°1935) werd geboren in Kortrijk, maar bracht het merendeel van haar kindertijd door in Leuven. “Op de vlucht tijdens de oorlog van ’40-’45, verhuisde ik met mijn ouders en mijn twee jaar oudere broer eerst voor een korte periode naar Ternat voordat we in Leuven neerstreken in 1947. Het is ook hier dat ik later mijn onderwijsdiploma als technisch regent zou behalen.”

“Het is maar als je elkaar kent, dat je ook iets voor elkaar kunt betekenen” 12

Hoewel de jobs in het onderwijs vandaag voor het grijpen liggen, bleek dat in die periode een stuk moeilijker. “In mijn zoektocht naar een job kon ik aanvankelijk aan de slag in de universiteitskliniek op Campus Sint Rafaël, waar ik voor onder meer professor Piet De Moor secretariaatswerk deed en medische verslagen uitwerkte.” Bloemen “Hoewel ik het werk graag deed, knaagde het toch wat om mijn onderwijsdiploma in de praktijk te brengen. Die kans kreeg ik in de Lubbeekse middelbare school Instituut Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans. Ik werkte er enkele jaren met veel plezier en

maakte ondertussen ook plannen om te huwen. Maar hoewel dat vandaag ondenkbaar zou zijn, was het in die tijd in het katholieke onderwijs ongehoord om als getrouwde vrouw te blijven lesgeven. En dus moest ik opstappen. Ondanks het feit dat mijn huwelijk door omstandigheden uiteindelijk niet is doorgegaan, was ik toch niet meer welkom op school. Dat heeft me altijd veel verdriet gedaan. Ik gaf graag les, en was er ook graag gezien. Eén klas zocht me nadien zelfs op met een boeketje bloemen. Dat zal ik nooit vergeten.” Richting Limburg “Via mijn vader kon ik nadien aan de slag in de universiteitsbibliotheek in Leuven. Dat werk bracht me enkele jaren trouwens naar hier, naar de provincie Limburg. Het was immers ook mijn vader die me in contact bracht met prof. dr. J.L. Wieërs, die, samen met toenmalig gouverneur Louis Roppe, plannen koesterde om universitair onderwijs in Limburg op te zetten. Die plannen mondden in 1965 uit in de oprichting van het Postuniversitair Centrum in Hasselt. Toen ik

Sen 13

Thea de Backere

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“Ik hou immers van het leven, en ik ben er dankbaar voor. Dankbaar voor de vrienden om mij heen, ook. Ik hoop dat ik mijn medebewoners nog lang en met een positieve houding kan ondersteunen”

de vraag kreeg of ik er niet mee mijn schouders onder het secretariaat wilde zetten, heb ik niet lang geaarzeld. Ook al was ik tot dan nog nooit in Hasselt geweest.” En zo geschiedde. Thea betrok een huurstudio in Hasselt – ook al was het niet evident om als vrouw alleen te gaan wonen – en startte vanaf 1 januari 1968 met haar werk voor het centrum. Tegelijkertijd ijverde men ook voor de oprichting van de Economische Hogeschool in Limburg. “In augustus 1968 was ook die een feit en volgde ik opnieuw om het secretariaatswerk voor mijn rekening te nemen. Mooie tijden, echt pionierswerk eigenlijk. Het eerste schooljaar startten we met 116 studenten. Met een stencilmachine ging ik aan de slag om de cursussen tijdig klaar te krijgen. Mijn ouders kwamen in de weekends zelfs helpen om ze te sorteren en te nieten. Niets kon ons tegenhouden. Zelfs een val door een raam, die me de nodige hechtingen opleverde, kon me er niet van weerhouden om mijn job uit te oefenen. Ik was toen immers nog het enige personeelslid.” 14

Kers op de taart was de oprichting van het Limburgs Universitair Centrum in 1971. “Opnieuw zette ik mijn schouders onder het administratieve werk, en werd ik later zelfs benoemd tot directiesecretaresse. Ik vind het bijzonder dat ik dit allemaal vanaf de eerste dag heb mogen meemaken en zo een beetje mee aan de wieg heb gestaan van deze nieuwe opleidingsopportuniteiten voor Limburgse jongeren. Iemand noemde me zelfs ooit de ‘vroedvrouw van de universiteit’, mooi hè?”

jammer genoeg overleden is. We vonden het ontzettend belangrijk om de andere bewoners te leren kennen. Anders eindigt iedereen eenzaam in zijn eigen flatje. Het is maar als je elkaar kent, dat je elkaar ook een handje kunt helpen en dat je er voor elkaar kunt zijn.” Alsof het zo afgesproken is wordt er net op dat moment aangebeld bij Thea. Een van de medebewoners komt haar een dessertje brengen. Een mooi voorbeeld van hoe het er hier aan toegaat. Bibliotheek aan huis “De administratie van onze activiteiten, zoals die voor de maandelijkse bijeenkomst of voor de traiteur- of decoratiekosten voor het kerst- of paasfeest, hou ik netjes bij in een overzichtelijke map. Hetzelfde doe ik trouwens voor het boekenproject dat ik als vrijwilliger voor de bewoners van het woonzorgcentrum campus Stadspark mee in goede banen leid. In samenwerking met de

bibliotheek zorg ik ervoor dat wie dat graag wil, boeken kan uitlenen. Heb je een voorkeur voor thrillers, voor fictie of non-fictie, of ben je op zoek naar een specifiek boek? Het staat allemaal in deze map (lacht). En op de derde vrijdag van de maand mag je je nieuwe portie literatuur verwachten.” Een boek vergeten? Niet bij Thea, die een heel systeem heeft uitgewerkt om alles netjes bij te houden. “Ik weet perfect welk boek er bij wie is en hoe lang het er nog mag zijn (lacht). Maar dat is natuurlijk niet waarom ik het doe; het zijn de gespreksmomenten die de boeken vaak op gang brengen die waardevol zijn voor zowel de andere bewoners als ik. Ik hoop dat ik dit nog lang mag blijven doen. Ik hou immers van het leven, en ik ben er dankbaar voor. Dankbaar voor de vrienden om mij heen, ook. Ik hoop dat ik mijn medebewoners nog lang en met een positieve houding kan ondersteunen. En dat we snel terug écht met elkaar mogen afspreken.”

Dessertje aan de deur Hoewel Thea op 1 januari 1996 met pensioen ging, is ze tot op vandaag sociaal bewogen. Buiten de seniorenwoningen op campus Stadspark, waar ze o.a. betrokken is bij markant, bij Okra, als lector in de Sint-Catharinaparochie, als kernlid van Samana, enz. Maar ook binnen de seniorenwoningen is ze erg actief. Ook op het vlak van administratie. Zo organiseert ze samen met enkele andere medebewoners van de seniorenflats regelmatige bijeenkomsten voor alle bewoners. “Dat is eigenlijk een idee van mij en mijn partner, die hier ook woonde, maar

Sen 15

Mantelzorgers

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“Hoe hecht de band met mijn ouders ook is, als enig kind vind ik het zwaar om de mantelzorg voor hen alleen te moeten dragen” lange periode naar Spanje laten reizen. Zo wilde ik haar graag de kans geven om afscheid te nemen van haar ouderlijke woning, van haar straat, van de mensen die ze er nog kende. Hetzelfde deed ik trouwens hier, in België. We gingen nog een keer naar het kerkhof in Zonhoven, waar haar mama begraven ligt, zulke kleine dingen. Ik vond het belangrijk dat ze dat nog kon doen.

Dementie kent geen taal Mary Carmen Alonso-Quintana is dochter en mantelzorger van Pilar Quintana-Garcia, die in ons woonzorgcentrum op de HOGEVIJF-campus in de Banneuxwijk verblijft. Samen met ons blikt ze terug op het leven van haar mama vroeger en wil ze graag ook een pleidooi houden voor een open houding en communicatie. “Dat zijn dé sleutels tot succes: voor de medewerkers, bewoners én hun familie.”

“Mijn mama verblijft hier sinds mei 2019,” vertelt Mary Carmen. “Zoals haar naam doet vermoeden, zijn we van Spaanse afkomst. In 1964 verhuisde ze met haar echtgenoot, haar moeder en andere familieleden naar hier. Met zo’n twaalf waren we. Zelf was ik op dat moment tien jaar. Van het zonnige Asturië kwamen we naar het iets minder zonnige 16

Zonhoven. Hoewel we tijdens die eerste jaren in België niet terug naar Spanje reisden, is de band met ons geboorteland altijd sterk gebleven. Nadien keerden we jaarlijks of tweejaarlijks terug naar Spanje.” “Voor mijn mama haar kamer in HOGEVIJF betrok, heb ik haar nog twee keer voor een

“We hebben tot 1980 in Zonhoven gewoond. Altijd samen. Mijn grootmoeder, ouders en ik. Heerlijk vond ik dat als kind: jarenlang heb ik bij mijn oma in het grote bed mogen slapen. Pas toen ik 17, 18 jaar werd, wilde ik liever een eigen kamer. En later, toen ik trouwde met een Vlaamse man en we naar de Banneuxwijk verhuisden, zijn mijn ouders gewoon met ons mee verhuisd. Samen met mijn ouders, echtgenoot en twee zonen, vormden we een hechte familie onder één dak. “Mijn papa heeft tot aan zijn pensioen in de bouwsector gewerkt. Mijn mama heeft, samen met haar zus, een periode als poetshulp bij de bekende boetiek Jeurissen Couture in de stad gewerkt. Daar werd er, zoals dat in die tijd nog was, vooral Frans gesproken. Maar weet je, vroeger moest je niet per

se een taal kennen, als je je twee handen maar gebruikte.” Spaanse les voor de directrice “Ik ging als kind naar school in Zonhoven. Hoewel je vandaag vaak hoort dat leerlingen met een andere moedertaal gevraagd wordt om die niet te spreken op school, was dat in mijn geval anders. De directrice volgde Spaanse les dus tijdens de speeltijd mocht ik Spaans gaan oefenen met haar. En dat terwijl ik eigenlijk nog Nederlands moest leren (lacht). Toch vond ik het fijn dat dat kon. Het gaat immers om meer dan die taal op zich, ze is ook verbonden met je cultuur, met je identiteit. Ik heb het dus altijd heel belangrijk gevonden om die moedertaal te blijven gebruiken.” Moeilijke keuzes “Hoe hecht de band met mijn ouders ook is, als enig kind vind ik het zwaar om de mantelzorg voor hen alleen te moeten dragen. En moeilijke keuzes te moeten maken, zoals de stap om mijn mama in HOGEVIJF te laten wonen. Ik heb de zorg voor haar zo lang mogelijk zelf proberen te dragen, maar door haar toenemende dementie werd dit stilaan onhoudbaar. Mijn vader, die nog in goede

Sen 17

HOGEVIJF

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Newsflash Bewonersraad woonzorgcentrum

per week. Maar je kunt je wel voorstellen hoe machteloos ik me heb gevoeld tijdens die eerste zware coronaperiode. Toen waren zelfs die drie bezoekjes niet mogelijk.”

gezondheid verkeert, maar ook op hoge leeftijd is, kon dit uiteraard niet voor zijn rekening nemen. Doordat ik regelmatig een mevrouw in woonzorgcentrum Zonnestraal bezocht, maakte ik kennis met jullie organisatie. We wonen in de buurt, dus de HOGEVIJF-campus Banneuxwijk was een logische keuze. Maar gemakkelijk was dat niet. Ook vandaag nog vind ik het moeilijk om los te laten. Voor corona kwam ik soms meermaals op een dag langs, omdat ik het belangrijk vond om een handje mee te helpen. Sinds corona kom ik nog een drietal keer 18

Best mogelijke handen “Mag ik van dit interview ook gebruikmaken om een pleidooi te houden voor nog meer openheid en communicatie in woonzorgcentra? Ik merk dat andere bewoners mijn mama soms nog als ‘die vreemde’ beschouwen, terwijl ze dat natuurlijk niet is. Door haar dementie is ze echter niet meer in staat om te praten. Weet je, dementie kent geen taal. Noch Spaans, noch Nederlands. Met briefjes op de kast probeer ik in haar plaats te communiceren met medewerkers. Die communicatie tussen medewerkers, bewoners en familieleden van bewoners is cruciaal. Alleen zo kunnen we er samen voor zorgen dat medewerkers hun werk goed kunnen doen, bewoners de beste zorgverlening krijgen en wij als familie ervan op aan kunnen dat onze moeders, vaders, … in de best mogelijke handen zijn.”

HOGEVIJF betrekt niet enkel familieleden en mantelzorgers, maar natuurlijk ook zijn bewoners bij het uitzetten van beleidslijnen. Hiervoor organiseren we vier keer per jaar een bewonersraad onder leiding van onze medewerkers van de dienst ergo en animatie. Twaalf bewoners maken deel uit van dit overleg, waarbij we er op letten om van iedere leefgroep minstens één bewoner te betrekken. Op deze bewonersraad krijgen bewoners de kans tot inspraak, suggesties en voorstellen over de werking van het

woonzorgcentrum en de activiteiten te formuleren. De agenda bestaat uit punten die de aanwezigen zelf mogen aangeven, aangevuld informatie die we als organisatie graag met hen willen bespreken. De eerstvolgende bewonersraden gaan door op volgende data: • Campus Banneux: 7 september 2021 • Campus Stadspark: 29 september 2021

Sen 19

Simone Ilsbroux

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“Tja, het is zoals ze in Hasselt zeggen, ik ben niet onder een dode kip uitgebroed” “Ik ben een engeltje”, valt Simone Ilsbroux meteen met de deur in huis. Maar haar ondeugende blik doet ons iets anders vermoeden … En dan hebben we nog geen vraag gesteld. Sinds Kerstmis 2019 zorgt Simone inderdaad voor de nodige sfeer en gezelligheid op Campus Banneux. Ook haar man verblijft hier trouwens. Geflankeerd door haar dochter Linda treffen we haar op een mooie lentedag voor een interview.

Simone groeide op in de schaduw van de Gelatinefabriek, in de Hasseltse Heilig-Hartwijk. “Ik ben geboren op de Oude Kuringerbaan, tegenover het kasteeltje van Rutten. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog vluchtten we voor de bombardementen op het station richting Spalbeek. Hier heb ik nadien ook mijn plechtige communie gedaan. De pastoor noemde mij ‘Os Hèsselierke’ en kwam altijd aan mijn oorlelletjes trekken. Tot mijn papa op een keer lachend zei dat hij de pastoor ervan langs zou gaan geven als hij dat nog eens durfde doen. Dat hoefde ik maar één keer te herhalen tegen de man zelf. Hij heeft het daarna nooit meer gedaan (lacht).”

moesten afnemen. “Dat was aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. We vluchtten met het gezin richting Kortrijk. Maar al snel verdween ik op mijn fiets helemaal uit het zicht, ik keek niet op of om. Tot grote ongerustheid van mijn ouders. Ze konden niet anders dan mijn fietsje afnemen. Of later, toen we groot waren, dan gingen we in het kanaal zwemmen. We woonden toen terug in de Heilig-Hartwijk en vonden het heerlijk om een verfrissende duik in het Albertkanaal te nemen. Van boten afspringen of eronder door zwemmen. Ook al mocht dat eigenlijk niet. Tja, het is zoals ze in Hasselt zeggen, ik ben niet onder een dode kip uitgebroed.”

Heilige Jozef Mijn oudste zus is Maria, dan kwam ik – hier (toont foto) op de foto nog een mooie zwarte duif, maar ondertussen een grijs duifje geworden – dan mijn zus Chris, en tot slot onze broer, Jozef of Jos, die zes jaar na Chris werd geboren. “De Heilige Jozef, noemden we hem. En dat heeft hij geweten. We plaagden hem nogal graag. Zo zetten we hem op de vensterbank, met een kandelaar links en rechts van hem, als een echt Jozef-beeld. Maar we zagen hem graag, nog steeds hoor (lacht).” Linda: “Dat is geheel wederzijds, want Jos woont niet om de hoek, maar belt nog iedere week naar zijn zus en voor corona uitbrak, kwam hij ook heel vaak op bezoek.”

Linda: “Die genen gaf ze verder door. Aan mij onder andere, en ook een van mijn drie zonen heeft oma’s lef duidelijk geërfd. Mijn zoon Sander vond ik als peuter ooit boven op een kast. Geen idee hoe hij erop was geraakt. En voor mij hebben ze de brandweer ooit moeten bellen, hè mama. Langs een antenne was ik als driejarige het dak op geklauterd. Een buurvrouw zag het met lede ogen aan. Schrik, dat is iets dat wij niet echt kennen (lacht).”

Zwemmen in het kanaal En zo passeren er wel meer anekdotes de revue. Dat Simones ouders haar fietsje ooit 20

Nadat Simone huwde, verhuisde ze al snel met haar echtgenoot naar Runkst. Daar brachten ze hun twee dochters, Linda en Greta, groot. “En toen volgden er vier kleinkinderen: de ene na de andere jongen. En ik wilde zo graag een kleindochter, ik had op den duur al zoveel piemeltjes gewassen (lacht). Jarenlang had ik het poppenspeelgoed van Linda en Greta bewaard voor mijn

Sen 21

HOGEVIJF

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Uitbreidingswerken/nieuwbouw beschermde leefgroep Pauline, WZC HOGEVIJF Campus Stadspark

“Mama zwaait naar iedereen, slaat graag een babbeltje, deelt nog liever plaagstootjes uit en neemt graag deel aan de activiteiten die er worden georganiseerd.” toekomstige kleindochter. Maar helaas, het mocht niet baten. We hebben het wel eens aan de jongens gegeven, maar zij verkozen toch liever ander speelgoed.” Meisjes of geen meisjes, vertroeteld en verzorgd werden ze allemaal. Linda: “Ze heeft tal van broekjes en hemdjes gebreid en genaaid voor de jongens, en kwam bijspringen in hun zorg toen ze nog klein waren. Bij Sander, mijn middelste zoon, bijvoorbeeld, die een huilbaby was. Gelukkig stond mijn mama altijd klaar om te helpen. En na de jaren van zorg, kwamen de jaren van plezier. Met haar kleinkinderen op uitstap gaan: ze deed niet liever. Onze jongens blikken daar tot op vandaag met veel warmte op terug.” Pizzahut “Brussel, Gent, Antwerpen, … met telkens twee kleinkinderen – ik heb maar twee handen – ging ik op pad”, aldus Simone. “Torens beklimmen, kerken bezoeken, boottochtjes maken op de Schelde, het avontuur van de treinrit én het bijhorende bezoekje aan de Pizza Hut. We hebben heel wat uitstapjes gemaakt. Dat deed ik trouwens ook graag met mijn zussen, met wie ik heel wat tentoonstellingen en klassieke 22

concerten heb bezocht. Of in het buitenland, via groepsreizen naar Italië, Zwitserland, Marokko en zelfs Rusland.” Linda: “Mama heeft een heel brede interesse. Zo ging ze jarenlang naar de lezingen van de seniorenuniversiteit in het gezelschap van een hecht vriendinnengroepje. Iedere week nam ze de bus richting Diepenbeek. Helaas is ze op een van die dagen zwaar gevallen aan de bushalte. Daarna verliep alles steeds moeilijker, tot we besloten om naar HOGEVIJF te komen.” “Op korte tijd bloeide ze hier helemaal terug open. Dat hebben ze hier geweten (lacht). Mama zwaait naar iedereen, slaat graag een babbeltje, deelt nog liever plaagstootjes uit en neemt graag deel aan de activiteiten die er worden georganiseerd.” Simone: “Ik heb zelfs al een gouden medaille behaald met het netbaltornooi. Toch ben ik soms ook een beetje verdrietig. Om alles wat geweest is en nu niet meer kan. Dan bel ik naar Linda, die er altijd voor me is. En weetje wat? Ik heb toch iets om naar uit te kijken: in het najaar wordt mijn eerste achterkleinkind geboren. Mijn geheugen is misschien niet altijd goed, maar dat vergeet ik niet (lacht).”

Als de-MENS-ie vriendelijk HOGEVIJF binnen een dementievriendelijke Stad Hasselt blijven we voortdurend in beweging om een aangepaste zintuigprikkelende omgeving te realiseren. We doen dit zowel buiten (cfr. Dementievriendelijke natuuroases HOGEVIJF) als binnen, over al de leefgroepen heen, maar zeker in onze kleinschalige beschermde leefgroepen. Onze jarenlange ervaring in het omgaan en begeleiden van personen met dementie heeft ons zeer duidelijk gemaakt dat kennis over de relatie tussen dementie, architectuur en de gevolgen voor het gedrag en welzijn van de persoon met dementie extra aandacht vereist. Zo staan in het najaar 2021 onze verbouwingswerken van de kleinschalige beschermde leefgroep Pauline in Campus Stadspark op de agenda. Afgelopen jaren hebben we samen met directie en multidisciplinaire medewerkers, gebrainstormd met maar één vraag voor ogen. Wat hebben onze bewoners met ‘moeilijk hanteerbaar gedrag’ nodig om tegemoet te komen aan autonomie, geborgenheid, rust en persoons- en belevingsgerichte activiteit?

In samenwerking met onze enthousiaste en de-MENS-ie vriendelijke medewerkster, Petra Rubens, projectverantwoordelijke van Dienst Gebouwen Stad Hasselt en met de creatieve inzet van nabij gelegen buren Magma architecten, kwam onderstaand prachtig ontwerp tot stand. Na realisatie van deze uitbreidingswerken (2022) hebben we extra innovatieve troeven in handen. Om er maar enkele te noemen: • uitbreiding en opsplitsing van gemeenschappelijke ruimte in rust-eet- en activiteitomgeving • creatie van een zintuigprikkelende loopgang met verschillende kleine ‘leesbare en herkenbare cocoonruimtes’: muziekkamer, bureaukamer, tuinkamer en relaxatiekamer • extra inval van daglicht en diverse instelbare verlichtingscircuits • drempelloze toegang tot dementievriendelijke natuuroase, waardoor er een veilig en gebruiksvriendelijk circulair wandelpad ontstaat. Met ons allen kijken we alvast uit naar deze persoons- en belevingsgerichte realisatie.

Sen 23

HOGEVIJF in beeld

Duofiets

Schoenenverkoop

Bloemen planten

Wandelclub

Sen 25

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Overzicht activiteiten 2021

Donderdag 10u00 Wandelgroep 8 juli Donderdag 18u00 8 juli

Donderdag Op Dimodaplus Woonzorgcentrum Campus Stadspark 1 juli tem afspraak Kledingverkoop Polyvalente zaal Vrijdag 2 juli Donderdag 10u00 Handwerkgroep Woonzorgcentrum 1 juli

Campus Banneux Inkomhal

Donderdag 10u00 Geheugengroep Woonzorgcentrum Campus Stadspark 1 juli Examen & uitreiking Polyvalente zaal Donderdag 1 juli Vrijdag 2 juli

10u00

Wandelgroep

Woonzorgcentrum

Woensdag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 7 juli Wandeling Campus Banneux Inkomhal

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Woensdag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 14 juli Wandeling

Campus Banneux

Dinsdag 14u00 Kaarten Woonzorgcentrum Campus Banneux 6 juli EKA lokaal 3de verdieping

Campus Stadspark

Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Stadspark 12 juli Wandeling

Donderdag 10u00 Wandelgroep 15 juli

Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Stadspark 5 juli Wandeling

10u00 Wandelgroep

Campus Stadspark

Vrijdag 14u00 Rummikub Woonzorgcentrum Campus Banneux 2 juli EKA lokaal 3de verdieping

Quiz namiddag Woonzorgcentrum Tour de France

Barbecue leefgroep Woonzorgcentrum Marie-Louise & Theofiel

Donderdag 14u00 15 juli

Vrijdag 13u15 Film Woonzorgcentrum Campus Banneux 2 juli Algemene televisiekanaal

Woensdag 14u00 7 juli

Vrijdag 9 juli

Woonzorgcentrum Campus Stadspark

Uitstap koersbus in circuit Zolder

Woonzorgcentrum

Campus Banneux

Woonzorgcentrum

Campus stadspark

Donderdag 14u00 Bewonerskoers Woonzorgcentrum Campus Stadspark 15 juli Tour de France Polyvalente zaal met drankje Vrijdag 16 juli

10u00 Wandelgroep

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Vrijdag 14u00 Fietsen Tour de France Woonzorgcentrum 16 juli

Campus Banneux Inkomhal

Afsluiting Tour de France Woonzorgcentrum Campus Banneux Maandag 14u00 Inkomhal 19 juli receptie met hapje en drankje en prijsuitreiking Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Stadspark 19 juli wandeling Maandag 18u00 19 juli

Barbecue leefgroep Katrien & Arthur

Donderdag 10u00 Wandelgroep 22 juli

Woonzorgcentrum

Campus Stadspark

Woonzorgcentrum Campus stadspark

Sen 27

Overzicht activiteiten

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Vrijdag 23 juli Vrijdag 23 juli

Openingsceremonie Woonzorgcentrum Campus Banneux Olympische spelen In de leefruimtes

10u00 Wandelgroep

Maandag 14u00 9 augustus

Reis rond de wereld, Woonzorgcentrum zuiderse namiddag Centrum voor Familie/kindermoment Dagverzorging

Campus stadspark Binnentuin Oscar

Maandag Op Dimodaplus Woonzorgcentrum Campus Banneux afspraak Kledingverkoop Vergaderlokaal 26 juli tem Vrijdag 30 juli

Woensdag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 11 augustus Wandeling

Woensdag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 28 juli Wandeling

Donderdag 10u00 Wandelgroep 12 augustus

Woonzorgcentrum Campus stadspark

Donderdag 10u00 Wandelgroep 29 juli

Woonzorgcentrum Campus stadspark

Vrijdag 13 augustus

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Vrijdag 30 juli

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus stadspark 16 augustus Wandeling

10u00 Wandelgroep

Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus stadspark 2 augustus Wandeling

Dinsdag 14u00 Baskettornooi Woonzorgcentrum Campus Banneux 17 augustus Polyvalente zaal

Dinsdag Voor - 3 augustus & en na- Woensdag middag 4 augustus

Olympische spelen Woonzorgcentrum 4 disciplines waarin bewoners het tegen elkaar opnemen

Campus stadspark Polyvalente zaal

Woensdag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 18 augustus Wandeling

Woensdag 16u00 4 augustus

Afsluiter Olympische Woonzorgcentrum spelen met uitreiking en receptie

Campus stadspark Polyvalente zaal

Donderdag 10u00 Wandelgroep 19 augustus

Woonzorgcentrum Campus stadspark

Donderdag 14u00 Hockey tornooi Woonzorgcentrum 19 augustus

Campus Banneux Polyvalente zaal

Woensdag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 4 augustus Wandeling

Vrijdag 20 augustus

Donderdag 10u00 Wandelgroep 5 augustus

Woonzorgcentrum Campus stadspark

Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus stadspark 23 augustus wandeling

Vrijdag 6 augustus

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Dinsdag 14u00 Boccia tornooi Woonzorgcentrum 24 augustus

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Woensdag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 25 augustus wandeling

10u00 Wandelgroep

Maandag 9 Tussen Duofiets tem vrijdag 9u00 en 13 augustus 17u00 28

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus stadspark 9 augustus Wandeling

10u00 Wandelgroep

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Campus Banneux Binnentuin

Sen 29

Overzicht activiteiten

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Donderdag 10u00 Wandelgroep 26 augustus

Woonzorgcentrum Campus stadspark

Donderdag 14u00 Goalbal Woonzorgcentrum Campus Banneux 26 augustus Leefruimte Vrijdag 27 augustus

10u00 Wandelgroep

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum 30 augustus wandeling Woensdag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum 1 september wandeling Donderdag 10u00 Wandelgroep 2 september Vrijdag 3 september

10u00 Wandelgroep

Woonzorgcentrum Campus Stadspark

Woensdag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 15 september wandeling Woonzorgcentrum Campus stadspark

Campus stadspark

Donderdag 10u00 Wandelgroep 16 september

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Campus Banneux

Vrijdag 10u00 Wandelgroep 17 september

Woonzorgcentrum Campus stadspark

Maandag 14u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Stadspark 20 september wandeling

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Dinsdag Hele 21 september dag

Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus stadspark 6 september wandeling Maandag 14u00 Contactkoor Woonzorgcentrum Campus Stadspark 6 september Polyvalente zaal Woensdag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 8 september wandeling

Kermis Vlaamse volksspelen

Woonzorgcentrum

Campus Banneux

Woensdag 14u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 22 september wandeling Woensdag 15u00 Kermistaart Woonzorgcentrum Campus Stadspark 22 september Campus Banneux Alle leefruimtes Donderdag 10u00 Wandelgroep 23 september

Woonzorgcentrum Campus stadspark

Donderdag 10u00 Wandelgroep 9 september

Woonzorgcentrum Campus stadspark

Donderdag 13u00 Kermis Woonzorgcentrum Campus Stadspark 23 september Parking

Vrijdag 10u00 Wandelgroep 10 september

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Vrijdag 10u00 Wandelgroep 24 september

Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus stadspark 13 september wandeling Maandag 14u00 Contactkoor Woonzorgcentrum 13 september

Maandag Hele Sportelen 13 september dag tem vrijdag 17 september

Campus Banneux Polyvalente zaal

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Maandag Weggeefwinkel Woonzorgcentrum Campus Banneux 27 september vergaderzaal tem vrijdag 1 oktober

Sen 31

Woordzoeker

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Maandag 13u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus stadspark 27 september Wandeling

PUZZELEN MET

Seniorenvoorzieningen OCMW Hasselt

Woensdag 14u00 Dementievriendelijke Woonzorgcentrum Campus Banneux 29 september wandeling Donderdag 10u00 Wandelgroep 30 september

Woonzorgcentrum Campus stadspark

Vrijdag 1 oktober

Woonzorgcentrum Campus Banneux

10u00 Wandelgroep

Oktober Sportelen

Woonzorgcentrum Campus Banneux

Genieten in het zonnetje

Hotdogavond

BOOTTOCHTJES BROODBUFFET COMMUNICATIE EETLUST FAMILIEBEZOEK

FAMILIELEDEN GEDREVENHEID GEZELSCHAP HUISELIJK ONDERWIJS

SECRETARESSE SMOUTEBOLLEN SPANJE SPEECHES STADSPARK

VRIJWILLIGER WANDELINGEN ZORGVERLENING

OPLOSSING 32

Sen 33

HOGEVIJF in beeld ????

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Appelcake maken

Pasen

Kine

Contactkoor

Kienen

Rummikub

Sen 35

HOGEVIJF in beeld

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Gezellige namiddag Pasen Groene vingers

Rolstoelfiets

Sjoelen

Spelletjes spelen

Sen 37

HOGEVIJF in beeld ????

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Week van de valpreventie

Vogelhuisjes schilderen

Wandelclub

Wafels bakken 38

Sen 39

HOGEVIJF

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Anthony Jeuris zette zijn job als verpleegkundig specialist geriatrie in het ziekenhuis de voorbije maanden tijdelijk op een lager pitje. Daar had hij een goede reden voor, want hij kwam ons team versterken als afdelingsmanager op campus Banneux. In dit interview, net voor hij terug naar het Jessa trekt, vertelt hij graag hoe hij de voorbije maanden heeft ervaren. En ja, hij zal jullie missen!

“Ik heb nu meer voeling met het reilen en zeilen in een woonzorgcentrum.” 40

Waarom besloot je om ons team tijdelijk te komen versterken? “Als verpleegkundig specialist geriatrie focus ik me in het Jessa vooral op de inhoud van de verzorging van patiënten in het ziekenhuis. Na de uitbraak van het coronavirus, kwam het accent in mijn job meer te liggen op COVID-management. Bij HOGEVIJF was men in die periode op zoek naar een tijdelijke vervanging voor een afdelingsmanager. “Die vraag belandde bij mij (lacht). Het leek me interessant om eens vanuit het perspectief van hoofdverpleegkundige mee naar de zorgverlening te kijken, ook al omdat ik in mijn functie binnen Jessa veel samenwerk met hoofdverpleegkundigen. De ideale kans om na te gaan wat de impact van de medewerker op de kwaliteit van zorg kan zijn. Hoe kun je met je medewerkers omgaan om de kwaliteit van zorg te optimaliseren? Sommige collega’s zullen me trouwens nog gekend hebben toen ze me hier zagen opduiken. Tijdens mijn studies liep ik al stage in Zonnestraal en deed ik hier ook meermaals vakantiewerk. Dat beviel zo

goed, dat ik me na mijn afstuderen verder ben gaan specialiseren in geriatrie.” “Veel van onze ziekenhuispatiënten zijn mensen uit woonzorgcentra. Het ziekenhuis is maar een kleine schakel in het zorgverhaal. Door hier te komen werken, wilde ik ook nagaan hoe we de zorg in het ziekenhuis nog beter kunnen afstemmen op het woonzorgcentrum.” En … ben je in je opzet geslaagd? Wat heb je geleerd, hier aan de andere kant? “Deze periode was voor mij heel erg leerrijk en op korte tijd heb ik echt mijn plaats gevonden in het team. Ik ga met heel wat concrete ideeën terug naar het Jessa. Wat ik zeker meeneem, is het probleem met de Katz-schaal, een evaluatieschaal voor zorgverlening. Dit is een erg belangrijke parameter voor woonzorgcentra, omdat de financiering ervan afhangt. Vanuit het ziekenhuis kreeg de patiënt echter soms meerdere evaluaties en dus meerdere Katz-scores. Dat is erg verwarrend.

Sen 41

HOGEVIJF

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Daarom wil ik in het ziekenhuis zeker werk maken van een ander systeem, zodat we tot één evaluatie komen.” “Hiervoor had ik nog nooit als leidinggevende gewerkt, in het ziekenhuis werk ik vooral projectmatig. Maar die projectervaring, waarbij je vaak met verschillende afdelingen en specialisaties samenwerkt en overlegt, maakt wel dat ik ook hier bij HOGEVIJF spontaan bij medewerkers en disciplines buiten mijn team aanklopte. Of bij andere afdelingen. Misschien ben ik daardoor wat een vreemde eend in de bijt (lacht), maar voor mij is die betrokkenheid logisch. Af en toe eens een telefoontje naar de andere afdeling om te vragen of alles gaat, doet al heel veel. Samen zijn we sterk, toch?” Talent coachen “Wat ik hier vooral geleerd heb, is hoe ik talent kan coachen. Talent is er hier immers in overvloed. Het is jammer dat dit niet altijd wordt erkend vanuit de buitenwereld. Maar of je nu in een ziekenhuis werkt of in een woonzorgcentrum, het ene doet niet onder voor het andere. Vanuit onze eigen competenties dragen we allemaal bij aan een warme zorg. In de toekomst zullen we trouwens meer en meer evolueren naar een context waarbij bepaalde ziekenhuisdiensten binnen de vertrouwde leefomgeving in een woonzorgcentrum zullen plaatsvinden. Het ziekenhuis komt als het ware meer naar de patiënt in het woonzorgcentrum, niet andersom. Ik vind het fijn dat ik nu meer 42

voeling heb met het reilen en zeilen om beide op elkaar af te stemmen.” “Als ik terugblik op de voorbije maanden, heb ik het gevoel dat we toch een en ander in beweging hebben gezet. Op basis van tevredenheidsmetingen hebben we bijvoorbeeld een aantal doelstellingen vastgelegd. Per doelstelling hebben we een werkgroep opgericht om deze verder uit te werken in nauwe samenwerking met de leefgroepcoördinatoren. Zo ontwikkelden we een origineel bewustmakingsspel rond de privacy van de bewoner. En dat is maar een van de voorbeelden. We hebben de voorbije periode intensief samengewerkt, dat ga ik zeker missen!” Iets in me zegt dat je wel van een uitdaging houdt … “(lacht). Dat klopt. ‘Dat kan niet’, bestaat niet voor mij. Die houding komt ook goed van pas in mijn functie als coördinator van het Jessa-fonds, waarbij we initiatieven die niet in de traditionele financieringsstroom passen, uitrollen voor zowel patiënten als medewerkers. Het fonds kadert prima in een zoektocht naar warme zorg en daar zet ik graag mijn schouders onder. Samen nadenken over hoe we wél iets kunnen verwezenlijken, dat vind ik zo interessant. En dan werk ik ook nog mee aan een project voor woonzorgcentra waarbij we de optimalisatie van het schoonmaakbeleid nastreven. Dit hebben we opgezet naar aanleiding van de ervaring die we binnen het ziekenhuis hebben opgedaan bij de uitbraak van het coronavirus. Uitdagingen genoeg!”

Newsflash HOGEVIJF.be is live! Begin februari ging onze website live! Sindsdien vind je alles over ons aanbod aan zorgen dienstverlening terug op www.hogevijf.be. Wil je meer informatie over onze woonzorgcentra? Heb je interesse in een van onze assistentiewoningen, ken je iemand die gebaat zou zijn bij een bezoekje van een van onze maatschappelijk werkers of heb je een vraag die te maken heeft met ouder worden in Hasselt? Dan kan je daar nog steeds voor terecht op het tele-

foonnummer 011 88 84 84 of ons e-mailadres info@hogevijf.be, maar nu dus ook op onze website. We proberen je via deze weg ook op de hoogte te houden van alles wat er gaande is binnen HOGEVIJF: van de laatste stand van zaken rond onze bezoekersregeling voor het woonzorgcentrum tot specifieke acties die we op het touw zetten rond onze expertises zoals bijvoorbeeld dementie.

Sen 43

HOGEVIJF

Na deze observatie hebben we samen rond de tafel gezeten met de keuken van het Jessa, onze maaltijdleverancier, om het project verder uit te werken. Ondertussen loopt dit project al 4 maanden en krijgen we veel positieve feedback van de medewerkers en onze bewoners. Beide partijen geven vooral aan dat het veel huiselijker aanvoelt. Bewoners blijven langer aan tafel zitten en babbelen meer met elkaar. Medewerkers ervaren zelf dat er meer sociaal contact is tussen hen en de bewoners. Het leeft in de leefgroep.

Broodbuffet Sinds 3 februari van dit jaar zijn we in ons woonzorgcentrum met het project “broodbuffet” gestart in de leefgroep Emiel. Hiermee bedoelen we broodmaaltijden in buffetvorm.

De aanzet om dit project op te starten zijn enkele bemerkingen die ons ter ore zijn gekomen door onze bewoners en medewerkers. Bewoners hadden vooral opmerkingen als: • Te weinig variatie. • Een individuele plateau is niet zo huiselijk. • Geen keuzemogelijkheden. • … 44

De medewerkers hadden dan meer opmerkingen in de zin van: • Geen voorraad bij een nieuwe opname of bij terugkomst van een bewoner uit het ziekenhuis. • Veel verspilling van voedsel. De ene dag eet een bewoner al meer dan een andere dag. • …

Met deze punten zijn we dan aan de slag gegaan en zijn we gaan observeren in het Sint-Ursula ziekenhuis waar ze al geruime tijd met een broodbuffetwagen werken. Daar zagen we onmiddellijk welke voordelen het heeft om met een broodbuffetwagen te werken. • Bewoner en medewerker hebben meer contact met elkaar. • Communicatie tussen medewerker en bewoner loopt veel vlotter. • Meer keuzemogelijkheden voor de bewoners. • …

Het broodbuffet voelt veel luxueuzer aan. Het ziet er heel ordelijk en overzichtelijk uit wat natuurlijk heel uitnodigend werkt. Het creëert een veel betere eetlust dan voordien bij onze bewoners doordat ze nu zelf kunnen kiezen wat ze willen eten en hoeveel ze ervan willen eten. Dit met minder afval en voedselverspilling als gevolg. Het is echt een grote meerwaarde om met een broodbuffet te werken. Bedoeling is om in het 2e deel van 2022 hiermee van start te gaan en het concept voor alle maaltijden toe te passen wat alleen maar een verbetering betekend van 2 belangrijke pijlers: aanbod en kwaliteit.

Sen 45

HOGEVIJF

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“Ik wilde meer het verschil kunnen maken”

Geen ervaring in de zorgsector en er toch in terechtkomen. Steve Andries koos er in april resoluut en met veel enthousiasme voor. “Ik zag de vacature voor Manager Seniorenvoorzieningen voorbijkomen en was meteen getriggerd.” Ondertussen dompelden we Steve onder in een compleet HOGEVIJF-bad. Hij maakte kennis met medewerkers, bewoners, familieleden en wordt helemaal klaargestoomd om zijn functie met succes uit te voeren. En wij zijn erg benieuwd hoe hij dat heeft ervaren.

Je zag die vacature en je dacht meteen: dat is iets voor mij. Vertel … “Ik heb in mijn loopbaan, altijd een voorkeur gehad voor jobs waarbij ik veel contact had met mensen. Ik was 21 jaar toen ik begon te werken en hoewel ik studies lichamelijke opvoeding achter de rug had, besliste een zware enkelbreuk anders over de weg die ik professioneel zou uitgaan. Solliciteren voor een job als leerkracht lichamelijke opvoeding terwijl je zelf met krukken loopt. Dat was niet echt een optie (lacht). En veel geduld om stil te zitten, had ik niet. Dus besloot ik te solliciteren voor een job die wél haalbaar was.” “Zo kwam ik bij een sportwinkel terecht, waar ik vrij snel zaakvoerder werd en nadien de kans kreeg om winkels in het buitenland, zoals in Portugal en IJsland, op te starten en de medewerkers op te leiden. Een uitdagende job, die ik jarenlang heel graag heb gedaan. Maar toen ik papa werd, wilde ik toch liever wat meer thuis zijn. Ik werkte nadien nog een aantal jaar in een andere sector waarvan het laatste half jaar vooral als projectmanager. Daarin begon ik het contact met mensen wat te missen. Ik hou ervan om iets op lange termijn op te bouwen, samen de schouders onder iets te zetten. Ik wilde niet meer steeds iets nieuws moeten beginnen. Ik geef toe dat het coronavirus daar zeker ook wel voor iets tussen zit. Daardoor ging ik stilstaan bij de maatschappelijke meerwaarde van mijn job.

Ik wilde meer het verschil kunnen maken. En toen kwam de vacature voor Manager Seniorenvoorzieningen op mijn pad … Na mijn eerste gesprek had ik meteen een goed gevoel. Als dochter, zoon … is het een hele stap om je mama of papa toe te vertrouwen aan de zorgen van iemand anders. En als bewoner moet je wennen aan een nieuwe omgeving. Ik vind het fijn om daaraan te kunnen bijdragen.” Ondertussen ben je hier een tweetal maanden. Voldoet de job aan je verwachtingen? “Absoluut. Ik heb de voorbije periode heel veel geleerd. De eerste zes weken liep ik mee op beide campussen en op iedere afdeling in zowel vroege als late shifts. Ik liep mee met de seniorenconsulenten, met dementie-experten, etc. Die inloopperiode was erg waardevol, ik kreeg meteen een goed zicht op de praktijk en hielp waar ik kon. Ik leerde collega’s en bewoners kennen. Zonder enige input van anderen, wat maakt dat ik er onbevangen aan kon beginnen. De nieuwsgierige blikken nam ik er graag bij (lacht). Opeens een vreemd gezicht, dat bleef niet lang onopgemerkt. Nadien startte mijn meeloopperiode met Hugo. Van hem wilde ik vooral leren hoe je erin slaagt om enerzijds de connectie met de praktijk en de beide campussen te behouden en anderzijds je andere taken te vervullen. Ik heb nogal de neiging om zelf mee de handen uit de mouwen te steken als ik ook ander werk zie.”

Sen 47

In Memoriam

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dichtdoen en verpakken in de goede gedachten der herinnering

“We willen onze bewoners meer aanbieden dan alleen maar zorgverlening, nog meer inzetten op levenskwaliteit.”

“Wat me vooral is opgevallen, is de gedrevenheid van het personeel. En ook hoe zwaar de coronaperiode is geweest. Dat kwam meermaals terug in de gesprekken die ik tijdens mijn meeloopperiode met collega’s voerde. Zorgkundigen en verpleegkundigen willen maar één ding: onvoorwaardelijke zorg verlenen aan onze bewoners. De machteloosheid tijdens corona heeft een diepe indruk nagelaten. Maar het is die grote gedrevenheid die hen overeind heeft gehouden.” Voor welke uitdagingen staat HOGEVIJF? “De grote aandacht voor het levensaspect is wellicht de grootste. We willen onze bewoners meer aanbieden dan alleen maar zorgverlening, nog meer inzetten op levenskwaliteit. Dat doen we onder andere door interdisciplinair verschillende activiteiten uit te werken. Met het EK en de Olympische 48

Nulens Marie Jacobs Mia Vanquaethoven Jan Pieter Lekanne Gezegd Deprez F Claes Godelieve Knaepen Rene

Spelen belooft het een drukke zomer te worden (lacht). We organiseren zelfs een heus voetbaltornooi. Natuurlijk hoeft het niet altijd zo groots te zijn. Vaak schuilt de meerwaarde in kleine zaken. Daarnaast willen we als werkgever een aantrekkelijke werkplek bieden aan jong en ervaren talent. Ik denk dat we nog verder moeten inzetten op het samenhorigheidsgevoel. Door de splitsing van één tot twee campussen, lopen we het gevaar dat dit verloren gaat. We kijken er ook ontzettend naar uit om de draad van het gewone leven meer en meer op te nemen. Stilaan mag er weer meer bezoek over de vloer komen.” Waar vinden we je in je vrije tijd? “Niet zo ver van hier (lacht). Ik woon in Kortessem. Het merendeel van mijn vrije tijd gaat naar mijn zoontje en dochtertje. En verder hou ik ervan om vespatochtjes te maken.”

CB Edward CS Theofiel CS Katrien CB Emiel CB Elisabeth CB Virginie

09/04/2021 10/04/2021 10/04/2021 26/05/2021 28/04/2021 31/05/2021

Newsflash Gebruikersraden assistentiewoningen Om de drie maanden nodigen we de bewoners van onze assistentiewoningen graag uit op een gebruikersraad. We stellen hier nieuwigheden binnen onze werking voor, maar geven natuurlijk ook telkens opnieuw een toelichting over hoe alles in zijn werk gaat op de campus. We wisselen met plezier van gedachten met de aanwezigen en vragen staat dus uiteraard steeds vrij.

Let er wel op dat we voor elke campus een aparte gebruikersraad organiseren. De volgende data zijn:

Je kan als deelnemer zelf natuurlijk ook bepaalde zaken ter bespreking agenderen op deze vergadering.

Deze gebruikersraad gaat telkens door in de gemeenschappelijke ruimte van het gebouw.

• Campus Banneux: donderdag 30 september 2021 vanaf 10u00 • Campus Stadspark: donderdag 23 september 2021 vanaf 10u00 • Campus Rederijkers: Woensdag 22 september 2021 vanaf 10u00

Sen 49

HOGEVIJF Tevredenheidsmeting

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Tevredenheidsmeting HOGEVIJF 2020 11 Limburgse woonzorgcentra, waaronder HOGEVIJF, stelden samen 1 gezamenlijke vragenlijst op waarmee de tevredenheid van hun bewoners gemeten kon worden. Omdat alle deelnemende woonzorgcentra dezelfde lijst hanteren, komen we niet enkel te weten hoe onze bewoners zich voelen, maar kunnen we onze resultaten ook vergelijken met andere zorginstellingen.

HOGEVIJF zet nog steeds de bewoner voorop en gaat voluit voor de beste zorgen en het meest aangename wonen. Daarom vonden we het belangrijk om, ondanks de heersende coronapandemie, toch deze tevredenheidsbevraging te lanceren. De resultaten ervan geven ons meer inzicht in wat we al goed doen en waar we nog verder in kunnen groeien. Vergelijken met de andere woonzorgcentra kan jammer genoeg nog niet. HOGEVIJF was nl. de enige die de bevraging in 2020 uitvoerde. De andere centra beloven dit voorjaar nog een inhaalbeweging te maken. Eind 2021-begin 2022 zullen we opnieuw dezelfde vragenlijst voorleggen aan al onze bewoners of hun mantelzorgers. De vragenlijst De vragenlijst omvatte 44 vragen over alles wat komt kijken bij het leven in een woonzorgcentra: • De privacy van de bewoner, 50

• Respect, vriendelijkheid en aandacht van medewerkers/vrijwilligers • Maaltijden • Onderhoud van de kamer en het WZC • Veiligheid • Zorg (hulp) • Activiteiten • Open vraag: “Wat kan je verblijf nog aangenamer maken?” Onze medewerkers gingen, met de vragenlijst in de hand, op pad om met alle cognitief goede bewoners een praatje te maken. In totaal konden we 54 bewoners mondeling bevragen.

De resultaten We koppelden de resultaten hiervan al eens terug op de laatste familieraad, maar geven je hieronder graag opnieuw een kijk op de belangrijkste zaken. Je zal zien dat de algemene tevredenheid bij zowel onze bewoners als mantelzorgers/familieleden vrij hoog ligt op gemiddeld 95%. Alle onderwerpen die lager dan 95% scoorden nemen we meteen op in een actieplan, waarbij we je natuurlijk steeds op de hoogte zullen houden van de verdere ontwikkelingen. Over welke topics spreken we juist: • Veiligheid van de spullen van de bewoner garanderen,

• Respecteren van de privacy tijdens de zorgmomenten, • Wensen ivm het uur van opstaan en slapen gaan, • Aantal keren per week gebruik maken van bad of douche, • Reactietijd bij hulp oproep (kamer), • Aandacht voor de bewoner: voldoende tijd nemen, praatje doen, wensen/mening bewoner vragen, • Maaltijden: afwisseling in het eten, de sfeer tijdens de maaltijden, • Zinvolle tijdsbesteding (week en weekend) en het verstrekken van informatie over de activiteiten, • Behandelingen van de pedicure: tijd en de kwaliteit van uitvoering.

Wanneer een bewoner niet meer in staat was zelf te antwoorden, stuurden we de enquête naar de familieleden of mantelzorgers. In totaal verstuurden we 190 vragenlijsten, 60 daarvan ontvingen we volledig ingevuld terug.

Sen 51

Toen en nu

HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Als het even kan, gaan Juliette en Marcel ook nu nog graag naar buiten. Samen, dat spreekt voor zich. In al die jaren dat ze samenzijn zijn ze immers uitgegroeid tot een bijzonder hechte tandem. Je kunt je dus wel voorstellen dat het echtpaar er een moeilijke periode heeft opzitten. Door het coronavirus moesten ze het helaas een veel te lange poos zonder elkaars gezelschap doen. Marcel: “Gelukkig kunnen we elkaar nu weer iedere dag zien. En op een regendag als vandaag is het natuurlijk minder, maar anders maken we graag een wandelingetje in het stadspark. Het is zo mooi vernieuwd. En zeker nu, in deze periode, zie je alles tot bloei komen.”

“In één vakantie bezochten we negen landen. Met onze zeven kinderen.” Marcel Kubben vervoegde een tweetal maanden geleden zijn echtgenote Juliette Van Aerde in ons woonzorgcentrum op campus Stadspark. Juliette verblijft hier, na een val bij haar thuis, al enkele maanden langer. In de kamer van Marcel blikken we samen terug op de grote passie die ze samen delen: de liefde voor hun kinderen én de vele wandelingen die ze samen maakten. “We trokken er altijd op uit. De natuur in.”

Juliette: “De natuur blijft verwonderen, ook na al die jaren. Vroeger, toen onze kinderen klein waren, reisden we daarvoor ook naar het buitenland. Dan gingen we kamperen en maakten we van daaruit mooie wandelingen. In één vakantie deden we met onze kinderen zelfs negen landen aan.” Of dat niet moeilijk was, met zo’n grote bende op vakantie gaan? Marcel: “Het heeft ons in elk geval nooit thuisgehouden, ook al werden er wel eens rare blikken getrokken als men ons zag toekomen. Maar dat duurde nooit lang. Iedereen had een eigen taakje zodra we op de camping waren. We waren goed georganiseerd (lacht). En we gingen ook regelmatig terug naar dezelfde plaatsen. Na een tijdje kenden ze ons wel.” “Maar ook hier in en rond Hasselt kun je mooie wandelingen maken. Hoe vaak zijn we er, toen de kinderen het huis uit waren, niet samen op uit getrokken? Gewoon de voordeur

achter ons dicht trekken en met de rugzak op wandel gaan. Tien kilometer in de voormiddag, tien kilometer in de namiddag. Zonder eindbestemming voor ogen. We wandelden naar waar onze voeten ons brachten. Zo hebben we heel wat velden, bossen en dorpen doorkruist (lacht).” 70 jaar getrouwd Hoe meer zielen hoe meer vreugd? Natuurlijk wel. Aan de keukentafel aan de Breestraat was er altijd plaats voor een mondje extra. Marcel: “Zo vingen we sommige zomers kinderen uit Frankrijk op. En was er ook altijd ruimte voor de kinderen van Juliettes zus. En later kregen onze kinderen partners, en daarna kregen we, terwijl het leven op zijn sokken en zonder al te grote euvels voorbij schreed, het fijne gezelschap van 15 kleinkinderen en 20 achterkleinkinderen.” Juliette: “Bezoek krijgen we hier dus zeker genoeg (lacht).” Een mooi aantal ook voor een familiefeestje van formaat, als het echtpaar in oktober 70 jaar getrouwd is? Marcel: “Voor ons hoeft het zeker niet op zo’n grootse manier. Die huwelijksverjaardagen vinden we eigenlijk maar normaal. Ook vroeger al vierden we zulke sleutelmomenten het liefst op onze manier: door samen op wandelvakantie te gaan. Wat ik wel altijd graag heb gedaan voor feestjes is het schrijven van speeches. Ik vind het zo jammer dat ik nu voel dat me dat stilletjes ontglipt. Die machteloosheid, daar heb ik moeite mee. Maar we mogen eigenlijk niet klagen. Samen hebben we een erg mooi leven gehad. Al zou ik er veel voor over hebben om nog één keer samen op wandelvakantie te kunnen gaan.”

Sen 53

????

Family app De family-app is een applicatie die je op je smartphone kan downloaden en waarmee je jouw toestel kan verbinden met het televisietoestel van je vader, moeder, oma, opa, tante, nonkel, ... Via deze app kan je persoonlijke boodschappen, video’s en foto’s naar onze bewoners sturen, die hij of zij op de eigen televisie kunnen bekijken. Verder krijg je inzicht op de geplande menu’s en activiteiten van de komende dagen. Tom Durwael

Dumortier-Verachtert

Sarah Vanbroekhoven

Wil je graag een bericht sturen naar een bewoner van ons woonzorgcentrum? Neem dan contact op met ons onthaal via 011 88 84 84 of info@hogevijf.be en geef zeker je mailadres door. Meer informatie over de Family app kan je terugvinden op onze website: www.hasselt.be/nl/hogevijf/family-app Paul en Hilde Verachtert zoon en dochter van Dumortier Maria campus Stadspark Paul en Hilde: Family Portal is een gemakkelijke app, zoals WhatsApp, maar dan rechtstreeks op de TV van HOGEVIJF. Goed voor vakantiefoto’s. Bedankt! Er is meer betrokkenheid met het familiegebeuren en de buitenwereld. 54

Dumortier Maria: Ik vind het fijn om foto’s en filmpjes van onze familie op mijn TV te kunnen zien. Ja, vlot te bedienen en heel goed. Sarah Vanbroekhoven Zorgkundige campus Banneux Ik ervaar dat bewoners meer een thuisgevoel krijgen doordat ze foto’s van vroeger kunnen zien en dit willen delen met ons. Je leert de familie ook beter kennen waardoor je ook betere gesprekken hebt bij de bewoners. Tom Durwael Zorgkundige campus Banneux Zalig om te zien hoe mensen herkomen als de foto’s zien van hun familie maar ook foto’s van zichzelf van vroeger zien. Het is fijn om te horen welke verhalen je meekrijgt als ze de foto’s zien.

Fitnessen in de buitenlucht We willen een zo goed mogelijke leefomgeving bieden aan iedereen die bij HOGEVIJF verblijft. Daarom hebben we naast een ‘beleeftuin’, waar al je zintuigen geprikkeld worden, ook werk gemaakt van een ‘beweegtuin’. Elke bewoner van onze woonzorg- en dagverzorgingscentra kan hier terecht voor een portie gezonde buitenlucht, daglicht en beweging. De fitnesstoestellen die je bij ons buiten vindt, zijn natuurlijk helemaal veilig, robuust en weerbestendig. Maar vooral, ze dienen niet enkel voor kinésessies of ergo-oefeningen. Bewoners kunnen ook alleen of samen met hun bezoek wat oefeningen gaan doen in het zonnetje. Op die manier stimuleren we hun balans, lenigheid, coördinatie, spierkracht en het uithoudingsvermogen. Naast de twee pedalo’s op elke campus hebben we bewust gekozen voor verschillende toestellen die we regelmatig kunnen uitwisselen tussen de campussen. Zo hou-

den we het interessant en uitdagend voor iedereen. Een aantal toestellen kan zowel staand als zittend gebruiken, waardoor ook bewoners in een rolstoel mee kunnen doen. Je vindt de toestellen op campus Banneux in de afgesloten binnentuin en op campus Stadspark in de binnentuin bij leefgroepen Germaine en Xavier. We zijn ons bewust van de te zachte ondergrond van de tuin op campus Stadspark en zijn momenteel op zoek naar een gepaste oplossing.

Sen 55

Helpende handen gezocht! Voor onze bewoners van de woonzorgcentra zijn we op zoek naar mantelzorgers die zich tijdens de maanden juli en augustus graag willen inzetten als zomerbuddy. Heb jij tijd en goesting om te helpen tijdens koffiemomenten, drankenrondes of maaltijden? Wil jij met een bewoner gaan wandelen, een gezelschapsspelletje spelen of gezellig keuvelen? En zorg jij daardoor voor een extra leuke namiddag?

Dan ben je heel erg welkom! We vragen van geïnteresseerden dat ze zich minstens 5x enkele uren kunnen vrijmaken in juli en/of augustus. Voor ondersteuning tijdens het maaltijdgebeuren of de koffiemomenten zijn we op zoek naar buddy’s die zich kunnen vrijmaken op een van de volgende tijdstippen. Ontbijt van 8u00 tot 10u00 Middagmaal van 12u00 tot 13u30 Koffiemoment van 14u45 tot 15u30 Avondmaal van 17u30 tot 18u45 Je hoeft de bewoners natuurlijk niet zelf te voeden. Maar je kan zo wel helpen bij het

dekken/afruimen van de tafels en tussendoor met hen een babbeltje te slaan. Zie je het eerder zitten om een leuk gesprekje te voeren, een wandeling te maken of bij te springen bij activiteiten zoals kienen en muziek? Dan ben je altijd welkom tijdens onze bezoekuren. Een overzicht van de activiteiten is altijd te verkrijgen via onze dienst animatie en ergo. Ben jij die geïnteresseerde mantelzorger? Neem dan snel contact op met ons via vrijwilligers@hogevijf.be of het nummer 011 88 84 84 Seniorenvoorzieningen OCMW Hasselt