Hasselts GOUD - editie 5

Page 1

Hasselts

GOUD

2019 - Nr. 1

Een magazine over, door en voor senioren

Goud figuur Mathieu Housen > p. 4

HOGEVIJF draagt zorg voor jouw wasgoed > p. 31


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Newsflash

Familieraden bij HOGEVIJF Vier keer per jaar organiseert HOGEVIJF voor familieleden van bewoners een ‘familieraad’. We geven hier aan de familie van onze nieuwe bewoners graag informatie mee rond de algemene organisatie van het woonzorgcentrum. In een tweede deel bespreken we alle nieuwe informatie die voor iedereen van belang is. Daarna kunnen alle familieleden en mantelzorgers hun vragen stellen in verband met een specifieke afdeling. Om de avond vlot te laten verlopen, kan u uw vragen al op voorhand doorgeven. Natuurlijk is er ook ruimte om individueel met de afdelingsmanager van een bepaalde dienst te spreken.

De eerstvolgende familieraad voor het woonzorgcentrum campus Banneux gaat door op dinsdag 28 mei 2019 van 19u00 tot 21u00 in de cafetaria van WZC Campus Banneux. De eerstvolgende familieraad voor het woonzorgcentrum campus Stadspark gaat door op donderdag 30 mei 2019 van 19u00 tot 21u00 in de multifunctionele ruimte van WZC Campus Stadspark.

Seniorenvoorzieningen OCMW Hasselt

2


Voorwoord

Beste bewoners en bezoekers

U heeft alweer de vijfde editie van Hasselts Goud in handen. Hét magazine over én voor onze bezoekers en cliënten. Een nieuw magazine maar ook een nieuwe schepen. Graag stel ik me dan ook even voor. Als schepen van de Hasselaar ben ik verantwoordelijk voor HOGEVIJF. Tijdens de eerste maanden van mijn nieuwe ambt bezocht ik al de woonzorgcentra, dagverzorgingscentra, assistentiewoningen en het lokaal dienstencentrum. Misschien hebben we zelfs al een babbeltje met mekaar geslagen? Het is immers mijn bedoeling om veel tussen de mensen te komen. Met een titel als schepen van de Hasselaar, kan je natuurlijk moeilijk anders. In dit magazine vindt u alweer heel wat leuke verhalen van onze bewoners, ons personeel en onze vrijwilligers. Ook voor mij is dit een prima instrument om de werking van Hogevijf op een ‘andere’ manier te leren kennen. Dit magazine verhoogt ook het onderlinge sociale contact tussen de bewoners. Het is immers fijn om te weten waar een andere bewoner zoal mee bezig is. Zo ontdekken jullie misschien gemeenschappelijke interesses. Het kan het leven op onze zorgcampussen alleen maar aangenamer maken. Want werken aan een onbezorgde oude dag. Dat is één van mijn hoofddoelstellingen als schepen van de Hasselaar. Daar zal ik me volop voor inzetten. En dat doe ik graag. Voor jullie. Veel leesplezier en tot binnenkort Lies Jans Schepen van de Hasselaar

Colofon Verantwoordelijk uitgever: Koen Deconinck e-mail: info@hogevijf.be

Contactgegevens: Hasselts GOUD t.a.v. Tom Daniels Limburgplein 1A 3500 Hasselt

3


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“De tafel kan niet vol genoeg zitten!”

4


Goud figuur Mathieu Housen heeft veel van de wereld gezien. Hij reisde van Amerika tot Zuid-Afrika, China, Rusland en nog zo veel meer. Maar het begon allemaal met die eerste reis naar Zaïre in 1958. “De overheid was in die tijd op zoek naar ‘gezondheidsbeambten’,” steekt Mathieu van wal. “Ik was geïnteresseerd en mocht meteen enkele spoedcursussen in het Tropisch Instituut van Antwerpen volgen. Die cursus was nodig aangezien ik geen voorkennis had en mijn job inhield dat ik in Zaïre tropische ziektes als Malaria en Syffilis moest gaan opzoeken. Wij bestudeerden die ziektes niet echt, maar stonden vooral in voor de verzorging van wondjes en ongemakken waar de mensen ginds mee te kampen hadden. Zot van reizen We hebben daar twee jaar onafgebroken gewerkt tot in 1960 de onafhankelijkheid van Kongo werd uitgeroepen. Al die tijd zat de liefde van mijn leven hier in België op mij te wachten. Brieven dat wij geschreven hebben, ongelooflijk! De helft van de tijd had ik daar dan zelfs geen papier en moest ik het stellen met een stuk toiletpapier om op te schrijven. Mijn vrouw was nog veel zotter van reizen dan ik. We gingen niet hoofdzakelijk op reis om vakantie te nemen, maar wel om zoveel mogelijk van de wereld te zien en hoe doe je dat beter dan met een gids in groepsverband?

Op de duur gingen we zó vaak op reis en zagen we zó veel dat we elk een camera kochten. Na iedere reis zaten we dan thuis elk in ons eigen kamertje met de nodige apparatuur om aan onze filmpjes te werken: muziek en commentaar toevoegen, knippen, plakken en soms al eens een stukje van elkaars filmpje gebruiken. Het duurde dan ook niet zo lang of we zaten beiden in een filmclub! Fris en levendig blijven Van reizen komt er door omstandigheden spijtig genoeg niets meer van. Mijn vrouw gaat af en toe wel nog eens graag een dagje uit met vriendinnen. Daarom kom ik naar het dagverzorgingscentrum. Zo heeft mijn vrouw ook wat tijd voor zichzelf. Wanneer ik niet in het dagzorg ben, dan komen wij ’s middags met zijn tweetjes eten in het dienstencentrum op campus Banneux. Verder zit ik niet stil hoor. Van ’s morgens tot ’s avonds in de zetel zitten is niet aan mij besteed. Ik wil mijn geest graag fris en levendig houden. Elke dag na het ontbijt ga ik een kwartiertje fietsen op de hometrainer. Ook kruiswoordraadsels, woordzoekers, … doe ik graag. Mij vervelen? Dat zal niet vlug gebeuren. Documentaires en politiek interesseren mij ook mateloos. Niet dat ik politiek actief ben, maar praatprogramma’s zoals ‘Terzake’ en ‘Inspraak’ volg ik nu heel goed op. Vooral met de verkiezingen die in aantocht zijn.

5


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Ben ik daar niet mee bezig dan zit ik wel achter de PC. Daar kan ik ook nog goed mijn weg op vinden. Ik betaal mijn facturen allemaal zelf via internetbankieren. Behalve facebook, twitter, instagram… daar heb ik gene koek van gegeten. Als afsluiter wil ik graag nog een leuke herinnering meegeven. Toen we 50 jaar getrouwd waren, trakteerden

6

we de kinderen, aangetrouwden en de kleinkinderen op een vakantie. We zijn met z’n allen op cruise geweest op de Middellandse Zee. We vertrokken in Olympia, Griekenland, voeren door naar Dubrovnik in Kroatië en meerden weer aan in Venetië, Italië. Een onvergetelijke vakantie!


Newsflash Dag van de Zorg 2019 Zondag 17 maart neemt HOGEVIJF deel aan de Dag van de Zorg. Op die dag krijgt iedereen opnieuw de mogelijkheid om achter de schermen te kijken bij organisaties uit de zorg- en/of welzijnssector. Meer dan 230 organisaties zetten die dag hun deuren open en zo ook onze zorgcampus Banneux. Natuurlijk is die dag niet enkel voorbehouden voor bezoekers van buitenaf. Ook jij als cliĂŤnt of bewoner bent van harte welkom! Hoe ziet die dag er uit bij ons? Van 10u00 tot 17u00 zal je dus heel wat beweging zien op de campus. We voorzien een route doorheen het woonzorgcentrum, dagverzorgingscentrum, dienstencentrum en de assistentiewoningen. Zowat alles gaat op het gelijkvloers door. De enige uitzondering is de leefgroep op de tweede verdieping waar we iedereen graag laten zien hoe het dagelijkse leven in een modern woonzorgcentrum er nu juist uitziet. We zullen daar ook een bewonerskamer open stellen. Welke kamer dat wordt, beslissen we natuurlijk in overleg met de bewoners. Ook zo bij de assistentiewoningen, waar we nog even op zoek moeten naar kandidaten onder de bewoners die graag hun thuis willen openstellen voor de bezoekers. HOGEVIJF zijn ook de maatschappelijk werkers van onze thuisdiensten. Zij praten die dag iedereen bij over hun manier van werken en wat zij allemaal kunnen betekenen voor de Hasseltse senior die nog thuis woont. Werken bij HOGEVIJF Ken jij misschien iemand die op zoek is naar een nieuwe professionele uitdaging? Nodig hem of haar dan zeker uit voor onze opendeurdag! We vertellen je hier wat we voor hen als werkgever kunnen bieden en wat zij voor ons kunnen betekenen. Wat er nog zo allemaal bij ons te beleven? We voorzien een springkasteel en kinderanimatie, je kan allerlei lekkernijen proeven ĂŠn iedereen krijgt gratis enkele consumpties, een frietje en een stuk vlees. Allemaal gratis en voor niks. Kom dus zeker ook eens een kijkje nemen! 7


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“We kunnen goed discussiëren tegen elkaar”

Martino, door iedereen het beste gekend als “Tino”, woont al sinds 2013 in ons woonzorgcentrum. Voor hij naar het vroegere Zonnestraal kwam woonde hij alleen en had hij niet zo veel sociaal contact. In Zonnestraal zat hij vaak in de inkomhal en al snel kende iedereen zijn naam. Sinds onze grote verhuis naar de nieuwe zorgcampussen vond hij zijn draai op onze campus Stadspark. Hij heeft niet veel tijd nodig gehad om te wennen aan zijn nieuwe kamer maar was naar eigen zeggen onmiddellijk gesettled. Het is ook hier dat ik met hem en zijn zus, Catharina, heb afgesproken. Catharina woont in Hasselt en komt haar broer regelmatig bezoeken. Dan gaan ze samen wandelen of in het cultureel centrum een dame blanche eten. Vandaag heeft Catharina op vraag van Tino postkaartjes meegebracht waarop hij zijn deelneming kan betuigen aan de familie van gestorven medebewoners. Tino zegt dat zijn zus diegene is die het kortste bij hem staat. Ze is 2 jaar jonger dan hem, maar hij noemt haar toch zijn moedertje “want ze zorgt zo goed voor mij”. “Ja, dat is waar. Maar hij luistert niet helemaal niet naar ‘dat moedertje’ “, lacht Catharina. “We hebben een heel goede band, maar we kunnen ook goed discussiëren tegen elkaar. Al zijn die woorden ook gauw weer vergeten, 8

want ‘diegene die je het liefste hebt, daar reageer je je op af’,” klinkt het in koor. De band tussen Tino en Catharina is dan ook altijd sterk geweest. Martino en zijn zussen (ze hadden nog een oudere zus maar die is een paar jaar geleden gestorven, nvdr.) zijn geboren in Lommel en later naar Hamont verhuisd, waar ze 11 jaar gewoond hebben. Sinds 1957 kunnen we ze dan echte Hasselaren noemen. Al heeft Tino sindsdien nog 20 jaar op zee gevaren. 10 jaar als matroos op grote schepen zoals tankschepen, cargoschepen en cruiseschepen en 10 jaar als steward. Daar moest hij allerlei werken uitvoeren zoals verven, het schip wassen, sturen op kompas,… Hij was dus veel weg van huis. Soms wel 6 maanden of zelfs een heel jaar. Af en toe kwam de boot aan in Duinkerke en dan kon hij zijn familie gaan bezoeken. Maar dat is een verhaal voor een andere keer. Tegenwoordig komt zijn zus hem dus een aantal keren per week opzoeken op HOGEVIJF. Tino weet op voorhand wanneer ze gaat komen en zorgt er dan voor dat hij zeker niet aan het slapen is. “Zorgen voor mijn broer, dat doe ik met mijn hart. Daarom valt het mij ook niet zwaar. Als hij al eens een keertje boos is op mij, dan is hij de volgende keer dubbel zo vriendelijk. Je moet niet haatdragend zijn in het leven, daar is het leven veel te kort voor,” vertelt ze.


Familie als mantelzorger

Tino voelt zich hier thuis. “Ik woon graag op HOGEVIJF en iedereen zorgt hier zo goed voor mij,” glimlacht hij. “Ik heb niet echt vrienden die me op mijn kamer komen opzoeken, maar dat hoeft ook niet.” “Ik hoor heel wat bewoners praten over hoe goed ze het hier hebben. Er wordt goed voor hun gezorgd. Wanneer we om hulp bellen, komen er altijd snel personeelsleden aangelopen. Dat geeft een veilig gevoel en da’s leuk,” vult Catharina aan. “Je kan altijd iets gaan drinken in het cafetaria en het eten wordt voor hun klaar gezet. Als ik het thuis niet allemaal zelf doe, staat er niks,” lacht ze. 9


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

10


HOGEVIJF

Samen op weg naar een de-MENS-ie vriendelijk(er) HOGEVIJF Binnen HOGEVIJF seniorenvoorzieningen streven we ernaar om personen met dementie te begeleiden in een kwaliteitsvol leven als MENS en niet als mens met dementie! Vandaar dus de schrijfwijze de-MENSie. Authenticiteit en respect in hun kwaliteit van leven, wonen en zorg dragen we hoog in ons vaandel. Dagdagelijks zetten alle hulpverleners binnen HOGEVIJF hun beste beentje voor om de-MENS-ie vriendelijk(er) om te gaan met cliĂŤnten en bewoners met dementie. Dat uit zich vaak in kleine en onzichtbare maar soms ook grote en zichtbare handelingen en activiteiten. Vanuit HOGEVIJF schenken we graag extra aandacht aan deze kwetsbare doelgroep. Elke dag opnieuw gaan we samen op zoek naar andere, nieuwe en soms ook eenvoudige zintuiglijke toegangspoortjes om contact te maken.

Het laatste jaar hebben we alvast enkele initiatieven genomen om langzaam maar zeker verder uit te rollen en te realiseren als een vast initiatief.

Fingerfood Fingerfood is een smakelijke, kleurrijke en visueel aantrekkelijke herkenbare maaltijd voor bewoners met dementie. Omdat het eten niet afbrokkelt en geen kleine deeltjes bevat, is het ook erg geschikt om met de handen te eten. Onder deze serveervorm bieden wij een dementievriendelijke oplossing voor personen met cognitieve en/of motorische problemen (bijvoorbeeld wanneer iemand zijn bestek niet meer herkent en zijn vlees niet meer kan snijden). Fingerfood maakt dat deze mensen weer zelfstandig en op eigen tempo kunnen eten. Je zou voor minder een blij gevoel krijgen!

11


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Contactkoor HOGEVIJF

samen te zingen met prachtige gitaarbegeleiding en allerlei andere instrumenten als ondersteuning.

Contactclownduo

Muziek kan bij personen met dementie wonderen doen. Mensen die hun gevoelens niet meer op een traditionele manier kunnen verwoorden, doen dit via muziek. Muziek is een heel sterk medium dat het contact met de persoon met dementie heel intens en waardevol maakt. Muziek doet hen echt opleven evenals de hulpverleners en de mantelzorgers. Muziek voedt de geest, biedt troost, prikkelt, laat genieten en brengt de persoon met dementie terug naar de persoon dat die vroeger was. Muziek blijft zelfs op hoge leeftijd de hersenen stimuleren. In de eerste plaats door de herinneringen die aan de deuntjes verbonden zijn. Ze fleuren echt op wanneer melodietjes hen doen terugdenken aan gebeurtenissen uit hun jeugd. En niet alleen bij de bekendste krakers ‘Lichtjes van de Schelde’ maar ook bij hedendaagse muziek ‘Ik hou van u’. In 2019 brengt Olivia Thijssen ons tweemaandelijks een bezoek per campus om in een klein en gericht geselecteerd groepje personen met dementie, mantelzorgers en hulpverleners één uurtje 12

Wanneer je het woord ‘clowns’ hoort, denk je automatisch aan zeer kleurrijk verklede clowns die mensen willen entertainen. Wel, binnen het omgaan met personen met dementie is dit helemaal niet de bedoeling. Het opzet bestaat erin om een fantasiewereld te creëren waarin de persoon met dementie bepaalde rollen, die verloren gegaan zijn, terug kan aannemen. Personen met dementie moeten de gelegenheid krijgen om hun gevoelens, zowel positieve als negatieve, te projecteren op de contactclowns. Zij gaan dan mee in hun verhaal en dat maakt het contact bij momenten zéér intens: ze proberen zelfs de allerkleinste emotie van de persoon met dementie op te pikken. Zij zoeken continu oogcontact, raken hen zachtjes aan, zij leiden en volgen. Elk bezoek is dus anders en aan de reacties van de personen met dementie en de collega’s merken we dat het hen deugd doet. Hoe doen ze dat? Door gedrag te kopië-


HOGEVIJF ren. Veel personen met dementie zijn verbaal niet meer zo sterk en daarom vertrekken de contactclowns vanuit de geluiden en de bewegingen die de persoon met dementie maakt. Zowel verbaal als non-verbaal kopiĂŤren zij hun gedrag, waardoor de persoon met dementie zich begrepen voelt. Daarbij is het zeker niet de bedoeling om de personen met dementie in een cirkel te plaatsen. De contactclowns laten hen op hun gemakje koffie drinken op hun vaste stek, ze mengen zich tussen de groepjes mensen, lokken interactie uit en zorgen voor verbinding. De toegepaste technieken als clowns zijn zeer nuttig om over te brengen naar andere hulpverleners en mantelzorgers. En zoals ze zelf zeggen: als je wereld uit allemaal kleine dingen bestaat, dan is een kleine geste als een glimlach iets groots.

Herinneringen ophalen

met dementie vecht hier tegen maar ook de mantelzorgers en de hulpverleners. Een manier om hiermee om te gaan en de consequenties tijdelijk wat af te zwakken is het ophalen van (gezamenlijke) herinneringen. Door het zien van, vertellen over, denken aan, ruiken van‌ oude gebruiksvoorwerpen raken ze wat afgeleid van het onbekende en beangstigende rondom hen. Even weten ze dan weer wie ze zijn, wat ze deden en wat ze konden en kunnen ze dat met fierheid vertellen. Door met ouderen met dementie herinneringen op te halen, geven we hen weer toegang tot hun eigen verleden. We reiken hen als het ware een sleutel aan waarmee ze de deur naar het verleden en naar henzelf weer open kunnen doen. De herinnering kan na vijf minuten weer vergeten zijn, maar de plezierige gevoelens die dat wakker maakten, kunnen nog wel even blijven hangen. Kortom: een zinvolle activiteit!

Optiscan

Personen met dementie raken in hun ziekteproces de grip op hun leven en hun omgeving kwijt. Dit kan grote angst, onzekerheid en boosheid met zich meebrengen. Niet alleen de persoon

De optiscan is een betrouwbaar en flexibel inzetbaar bewegingsdetectiesysteem, dat gelinkt is aan de smartphone van elke medewerker op elke campus. 13


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

De optiscan detecteert wanneer de persoon met dementie aanstalten maakt om de kamer en/of bed te verlaten. Door de inzet van deze domotica krijgen de medewerkers van HOGEVIJF de kans adequaat, de-MENS-ie vriendelijk en snel te reageren bij risico tot vallen. Ook voorkomen we hiermee dat de bewoner in kwestie langzaam onrust opbouwt zowel bij zichzelf als bij medebewoners (bijvoorbeeld wanneer deze ‘s nachts ronddoolt en de weg niet meer weet). Het is en blijft ons streefdoel om samen met medewerkers en mantelzorgers de veiligheid van de persoon met dementie te garanderen en hem binnen zijn eigen belevingswereld in een de-MENS-ie vriendelijke leefomgeving te laten gaan en staan waar hij wil.

er daardoor makkelijker contact mee maken. - Plezier: een dier zorgt voor afleiding in de dagelijkse routine. - Gevoel van eigenwaarde: de kleinste en kortdurende zorg (bv. het kam men van de hond) kan de persoon met dementie het gevoel geven nodig en nuttig te zijn. - Samen herinneringen ophalen: contact met een dier kan voor de persoon met dementie mooie herinneringen oproepen aan de dieren die iemand ooit gehad heeft.

Intergenerationele samenwerking

Contact met (huis)dieren stimuleren Communiceren met dieren is voor personen met dementie vaak wat makkelijker. Dieren vellen van nature geen oordeel en hun liefde is onvoorwaardelijk. Dieren in de omgeving kunnen zorgen voor: - Meer lichamelijke activiteit: of het nu aaien, spelen of wandelen is, een dier nodigt uit om in beweging te komen. - Emotionele ondersteuning: de interactie tussen mens en dier heeft een aantoonbare positieve invloed op emoties. Een persoon met dementie zal een gezelschapsdier niet als bedreigend ervaren en 14

Zorgen voor ouderen is een opdracht voor onze hele maatschappij. HOGEVIJF vindt het daarom zeer belangrijk om lagere schoolkinderen te informeren over dementie. Voorzien van dit rugzakje aan kennis nemen de kinderen ook “de-MENS-ie vriendelijker” deel aan gezamenlijke activiteiten met personen met dementie binnen HOGEVIJF door bijvoorbeeld zo weinig mogelijk heen en weer te lopen, door steeds hun beperkte woorden te ondersteunen met gebaren, door oogcontact op te zoeken en te glimlachen, … wat enkel de kwaliteitsvolle benadering ten goede komt.


HOGEVIJF

De 10 geboden van dementie: 1) Spreek nooit tegen, geef altijd gelijk. 2) Zeur niet over het heden, ga terug naar het verleden. 3) Niet corrigeren, maar aeiden en waarderen. 4) Focus op mogelijkheden, niet op onmogelijkheden. 5) Niets moet, alles mag. 6) Vraag nooit te herinneren, maar herinner samen. 7) Oordeel niet, bemoedig en complimenteer. 8) Zeg nooit, dat heb ik gezegd, herhaal het gewoon nog een keer. 9) Preken is voor de kerk, geruststellen dat is het betere werk. 10) Doe niets met dwang, dan duurt het alleen maar extra lang.

15


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Volksspelen Toverfluit

Middagmaal dienstencentrum

Uitstap Kwaakvos

Uitstap kinderboerderij

16

Sneeuwman Toverfluit


HOGEVIJF in beeld Zitturnen

Kienen

Samenwerking Toverfluit

17


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Optreden Gaston Lemmens

Optreden Wim & Syl

Huwelijksverjaardag 60 jaar Gevers-Welkenhuysen Huwelijksverjaardag 60 jaar De Ridder-Vankeer

18


HOGEVIJF

Newsflash Gebruikersraden assistentiewoningen Om de drie maanden nodigen we de bewoners van onze assistentiewoningen graag uit op een gebruikersraad. We stellen hier nieuwigheden binnen onze werking voor, maar geven natuurlijk ook telkens opnieuw een toelichting over hoe alles in zijn werk gaat op de campus. We wisselen met plezier van gedachten met de aanwezigen en vragen staat dus uiteraard steeds vrij. Je kan als deelnemer zelf natuurlijk ook bepaalde zaken ter bespreking agenderen op deze vergadering. Let er wel op dat we voor elke campus een aparte gebruikersraad organiseren. De volgende data zijn: Campus Banneux: Donderdag 16 mei 2019 vanaf 14u00 Campus Stadspark: Donderdag 16 mei 2019 vanaf 10u00 Campus Rederijkers: Woensdag 15 mei 2019 vanaf 10u00 Deze gebruikersraad gaat telkens door in de gemeenschappelijke ruimte van het gebouw.

Verantwoordelijk uitgever: Koen Deconinck e-mail: info@hogevijf.be

Contactgegevens: Hasselts GOUD t.a.v. Tom Daniels Limburgplein 1A 3500 Hasselt

19


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Newsflash

Infopunt dementie Dementie is een ingewikkelde en ingrijpende ziekte die veel vragen oproept en waar nog meer misverstanden rond bestaan. HOGEVIJF wil een centraal infopunt zijn voor iedereen die op de één of andere manier betrokken is bij dementie of meer informatie wenst. We bieden ook een luisterend oor voor al diegenen die daar nood aan zouden hebben. Daarom start HOGEVIJF in samenwerking met het Expertisecentrum Dementie Contact met een zitdag waar personen met vragen over dementie terecht kunnen. Je kan hiervoor iedere 2e dinsdag van de maand terecht op campus Banneux tussen 13u30 en 17u00.

20


HOGEVIJF

Praatcafé dementie HOGEVIJF organiseert maandelijks een praatcafé dementie. Dat is een ontmoetingsmoment voor personen met dementie, hun familieleden en mantelzorgers. Elke maand stelt een andere gastdeskundige een bepaald thema rond dementie voor. Nadien kan je, samen met de deskundigen en andere aanwezigen van gedachten wisselen of ervaringen uitwisselen. Natuurlijk is dat volledig vrijblijvend, je mag ook gewoon luisteren. Tijdens het praatcafé geven wij je ook informatie over de verschillende hulp- en zorgmogelijkheden waarop je in je zorgsituatie thuis of in het woonzorgcentrum beroep kan doen. We geven je graag een kort overzicht van de eerstvolgende praatcafé’s: - Dinsdag, 5 maart 2019 om 19u30: Nachtrust bij dementie. - Dinsdag, 2 april 2019 om 19u30: Stilstaan bij het financieel aspect in de zorg voor personen met dementie. De praatcafé’s gaan door in het Lokaal Dienstencentrum – Campus Banneux, Hadewychlaan 74, 3500 Hasselt. Heb je vragen rond dementie of wil je graag dat we je maandelijks op de hoogte brengen van het volgende praatcafé? Neem dan zeker contact met ons op via het telefoonnummer 011 88 84 84 of e-mailadres info@hogevijf.be. Even binnenlopen kan natuurlijk ook altijd.

21


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“Ik vond de job van mijn leven”

Vandaag zie ik Bruno Verpoorten voor een babbel. Op zijn kamer zie je onmiddellijk wat voor hem het allerbelangrijkste is: zijn boeken, zijn computer en zijn prachtige (klein)kinderen. Bruno geeft me vandaag maar al te graag een blik op zijn verleden.

Leren fietsen in de tuin Deze geboren en getogen Hasselaar woonde op de Havermarkt met een tuin die uitgaf op de Basiliek Onze-Lieve-Vrouw Virga Jesse. Echter, tijdens de oorlog dropten de Duitsers verkeerdelijk een bom op de kerk en aanpalende woningen waardoor de hele familie plots op straat stond. “Gelukkig kregen we

“Samen met mijn broer en twee zussen heb ik nog leren fietsen in die tuin”

22

een herenhuis op het Leopoldplein ter beschikking van een collega van mijn vader,” vertelt Bruno. “Dat huis heette ‘Het Schuttershof’ en was het grootste alleenstaande huis binnen de boulevard. De Engelsen hebben er gedurende de oorlog in de tuin een tentenkamp opgezet met bunker en al.”


Toen en nu

23


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“Samen met mijn broer en twee zussen heb ik nog leren fietsen in die tuin,” mijmert hij verder. “Ondanks de oorlog heb ik daar toch vooral een gelukkige jeugd gehad. Ik herinner me het huis nog goed met zijn prachtig ingelegde brandglasramen en tuin met bomen uit Engeland.” Het gezin kon in ‘Het Schuttershof’ verblijven tot de vader des huizes tot vrederechter van Herk-de-Stad aangesteld werd (in die tijd moest een vrederechter in zijn kanton wonen, nvdr.), Bruno was toen tien jaar oud.

Vlaming in de wereld Na de dood van zijn vader verhuisden ze met zijn allen opnieuw naar Hasselt. Bruno zelf trok na het middelbaar door naar Leuven om verder te studeren. Geen studies voor turnleerkracht, zoals hij zelf 24

graag wilde, maar rechten op aandringen van zijn moeder. Vandaar ging de reis naar Congo om aan ontwikkelingssamenwerking te doen in plaats van zijn verplichte legerdienst. “Ik heb daar vooral les mogen geven: Frans, Latijn, Afrikaanse sociologie, geschiedenis, literatuur en lichamelijke opleiding. Op dit moment bestaat daar ook nog steeds een officiële judoclub die ik zelf heb opgericht,” klinkt het erg trots. Eens terug in België ging het opnieuw richting de schoolbanken waar hij de communicatiewetenschappen zou bestuderen. Het zou hem later aan een job helpen als secretaris van ‘Vlamingen in de Wereld’ (Stichting die zich ontfermt over geëmigreerde Vlamingen, nvdr.) waarbij hij er op probeerde toe te zien dat die mensen in het buitenland nog een stukje van onze taal en cultuur behielden en zo niet zouden vergeten waar ze vandaag kwamen.


FitHOGEVIJF & Gezond

wisseling zijn intrede maakte, ging het al snel bergaf met Teletekst en de VRT bouwde het sinds 2016 af tot enkel nog de ondertiteling van programma’s overbleef.

Aan de wieg van Teletekst Maar dan… “In 1983 heb ik de job van mijn leven gevonden,” straalt Bruno. “Ik kon aan de slag bij de BRTN op de afdeling ‘Teletekst’. We stonden met maar een paar mensen aan de wieg van Teletekst en het was belangrijk om die service te promoten want je moest in die tijd nog 10 000 Belgische franken méér betalen voor een televisie mét teletekst.” Hij legde contacten met de duivenbond waardoor hij hun uitslagen ’s ochtends vroeg al binnenkreeg, beursberichten kwamen wat later ook sneller binnen dankzij hem en ook de gegevens van het vliegverkeer op Zaventem kwamen al snel zijn richting uit. “We hebben elk jaar opnieuw toch zoveel plezier gehad bij het uitwerken van de aprilvis,” lacht hij. “We lieten mensen door een heel labyrint aan teletekstpagina’s gaan om dan uiteindelijk bij die aprilvis uit te komen. Hilarisch was dat allemaal.” Samen met zijn collega’s maakte Bruno Teletekst groot. Hij zou er ook aan de slag blijven tot aan zijn pensioen en hij heeft er nog steeds spijt van dat het toen afgelopen was. Wanneer het internet rond de eeuw-

” Iemand met dezelfde interesses waar ik mee van gedachten kan wisselen, dat is het enige wat ik hier mis” Leven met Parkinson Wanneer je vandaag met Bruno babbelt hoor je dat hij eigenlijk te vroeg geboren is. Het digitale tijdperk interesseert hem zó dat hij het zichzelf heeft weten aan te leren. Je begrijpt vast wel dat hij zich daarom een beetje de vreemde eend in de bijt voelt in het woonzorgcentrum. “Iemand met dezelfde interesses waar ik mee van gedachten kan wisselen, dat is het enige wat ik hier mis,” zucht hij een beetje. Hij kwam terecht bij HOGEVIJF tijdens zijn zoektocht naar hulp bij zijn ziekte. “Ik merkte plots dat ik beefde en dat deed ik eigenlijk nooit. Ondertussen heb ik al 14 jaar Parkinson. Maandenlang kon ik niet praten of slikken door die ziekte. Maar gelukkig is dat ondertussen allemaal weer beter onder controle.”

25


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Nieuwjaarsreceptie

Sportelen

26


HOGEVIJF in beeld Verwenweek

27


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Grote kienavond

Hondenbezoek Viering 100 jaar Schepers Carolina

Koor Modeshow

28


HOGEVIJF in beeld

Winterland

Kerstmarkt

29


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Newsflash

Zitdagen maatschappelijk werkers thuisdiensten HOGEVIJF is veel meer dan alleen woonzorgcentra, dagverzorgingscentra, dienstencentra en assistentiewoningen. Heel wat senioren wonen nog thuis en hebben soms nood aan wat gerichte ondersteuning. HOGEVIJF schiet ook hen graag te hulp. De gouden regel geldt natuurlijk ook hier: heb je een vraag? Geef ons een seintje via 011 88 84 84 of info@hogevijf.be en wij verwijzen je meteen door naar de juiste persoon. Maar je kan natuurlijk ook altijd even gratis en vrijblijvend binnenlopen op een van de zitdagen van onze maatschappelijk werkers. Waar vind je hen?

Maandag

Dinsdag

Woensdag

Donderdag

Vrijdag

9u00-12u30 9u00-12u30 9u00-12u30 9u00-12u30 9u00-12u30 9u00-12u30 9u00-10u15 Voormiddag ‘t Scheep Dienstencentrum ‘t Scheep ‘t Scheep Dienstencentrum ‘t Scheep Stevoort ZONDER afspraak Banneux MET afspraak ZONDER afspraak Campus Stadspark MET afspraak ZONDER afspraak ZONDER afspraak ZONDER afspraak 10u45-12u00 Kermt ZONDER afspraak 12u30-13u30 13u30-20u00 13u30-17u00 13u30-16u00 Namiddag ‘t Scheep ‘t Scheep ‘t Scheep MET afspraak MET afspraak MET afspraak

Adressen: • Stadhuis - ’t Scheep: Limburgplein 1, 3500 Hasselt. • Dienstencentrum Campus Banneux: Hadewychlaan 74, 3500 Hasselt. • Dienstencentrum Campus Stadspark: Casterstraat 77, 3500 Hasselt. • Stevoort: Broekstraat 1, 3512 Stevoort. • Kermt: Belgiëplein 1, 3510 Kermt. Voor het aanvragen van een parkeerkaart of een tegemoetkoming hulp aan bejaarden maak je best een afspraak op 011 88 84 84 zodat we voldoende tijd voor jou kunnen vrijmaken. Met dringende vragen kan je elke werkdag tussen 8u30 en 17u00 terecht op 011 88 84 84. 30


HOGEVIJF

“HOGEVIJF draagt zorg voor jouw wasgoed”

31


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Er komt heel wat kijken bij een opname in een woonzorgcentrum. Tijdens een gesprek met onze seniorenconsulent overloop je als bewoner in spe een hele rist afspraken waarbij we vooral op zoek gaan naar jouw specifieke wensen en noden. Eén van die afspraken is het wassen van jouw persoonlijk linnen.

Als bewoner kan je samen met je familie of mantelzorger zelf beslissen hoe je dat graag ziet gebeuren. Staat je mantelzorger graag zelf in voor jouw was of laat je dat liever over aan de wasserij die HOGEVIJF onder de arm nam? Deze laatste optie is tegen betaling. Je kan je keuze altijd aanpassen wanneer je dat graag wil via het aanvraagformulier dat je in je onthaalmap of op je verpleegafdeling en aan het onthaal kan terugvinden.

onze naaister alle nodige labels discreet kan aanbrengen. Zij maakt meteen ook een inventaris op van al jouw kledij. Om die up-to-date te houden is het dan natuurlijk nodig om nieuwe kledij die je aankoopt tijdens je verblijf ook even aan ons te bezorgen. Dan kunnen we deze ook labelen en kunnen ze zeker niet verloren gaan. Trouwens, het #-teken achter je naam duidt erop dat je was door onze wasserij mag gedaan worden.

Zo begint het… Hoe verloopt nu de rest van het proces? Ongeacht jouw keuze van wie de was doet, we maken er een zaak van al je kledingstukken te voorzien van een etiket met jouw naam op. Door die labels kan er immers geen kledij verloren gaan in het woonzorgcentrum. Enkele dagen voor de verhuis van een nieuwe bewoner naar het woonzorgcentrum, vragen we aan de mantelzorger om de kleding bij ons binnen te brengen zodat 32

Tijdens het ochtend- en avondtoilet kijkt het verzorgend personeel na wat er met jouw kledij moet gebeuren. Doet je mantelzorger jouw was, dan deponeren we het vuile wasgoed in de wasmand op de badkamer. Om hygiënische redenen verwachten we dat deze was ongeveer drie keer per week opgehaald wordt. Kwamen we overeen dat wij jouw wasgoed zou-


den beheren? Dan sorteren we je was in 4 linnenzakken die de wasserij dagelijks oppikt. Bewonerslinnen gaat in de blauw of groen-gestreepte zakken, huurlinnen van de wasserij in de witte of blauwe zakken, de beroepskleding van onze medewerkers komt in de rood-gestreepte zakken en de gele plastic zakken dienen voor het besmette linnen. Dagelijks, tussen 11u00 en 13u00, komt de wasserij het vuil linnen ophalen en levert vervolgens het proper linnen weer af. Geen paniek, de laadbak van de vrachtwagen is voorzien van een tussenschot, zodat het vuile en het propere linnen niet met elkaar in aanraking komen. Wanneer de chauffeur toekomt bij de wasserij wordt de vrachtwagen leeggemaakt en begint het traceersysteem, het label met QR-code in elk kledingstuk, te werken. De wasserij is opgedeeld in twee verschil-

lende zones. Eentje behandelt het ‘platte linnen’, zoals lakens en handdoeken. De andere is voor het linnen van bewoners. We zullen het hier vooral over deze tweede zone hebben. Alle kledingstukken worden ingescand en op een transportband gelegd. Vanaf dat moment weet het systeem dat kledij van een bepaalde bewoner goed is aangekomen en in behandeling is. De eerstvolgende stop is opnieuw een verdere uitsortering in aparte zakken: broeken samen, hemden samen, bovenstukken pyjama, onderstukken pyjama, ‌. Wanneer een zak zijn maximumgewicht bereikt heeft, vertrekt hij via een andere transportband naar de wasmachine. Eens gewassen scant de wasserij opnieuw alle kledingstukken in. Zo krijgen ze een zicht op de verdere behandeling van elk individueel kledingstuk. Bepaalde stukken moeten geplooid of gedroogd wor33


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

den, andere dan weer niet. De soort van behandeling bepaalt aan welke kapstok de kledij zal opgehangen worden: een dunne kapstok als het niet geplooid zal worden, een grote zware voor diegene die wél geplooid moeten worden. Nu gaat alle kledij naar de droogstraat. Het ene stuk komt er helemaal droog uit, het andere misschien nog een beetje klam, afhankelijk van wat op voorhand bepaald is dat er nog met dat stuk moet gebeuren. Meestal zullen hemden en broeken nog klam uit de eerste droger komen omdat zij later nog een tweede keer gedroogd worden. Zodra het hele droogproces achter de rug is, gaat alle kledij via een transportband naar één groot verzamelpunt om weer gesorteerd te worden per

34

woonzorgcentrum en zelfs per afdeling. Tijdens dit sorteerproces komt er geen mankracht aan te pas, alles verloopt volledig automatisch. Nu is het tijd voor de eindafwerking. Kledij die geplooid dient te worden, gaat eerst nog naar de plooimachine, waarna het samen met het overige linnen opnieuw in de karren gelegd wordt en terug naar onze woonzorgcentra komt. Hier zorgt onze linnenkamer dan weer dat jij jouw kledij netjes gewassen in de kast kan vinden.


HOGEVIJF

Wasserij Sint-Joris, de partner van HOGEVIJF Al sinds 1962 verzorgt Sint-Joris dagelijks de wasserijdiensten voor tienduizenden mensen in zorginstellingen en bedrijven. Over de jaren heen zijn ze in alle opzichten enorm gegroeid. Want, naast de industriële verwerking van bewonerswas en arbeidskledij staan ze ook in voor het onderhoud en verhuur van plat linnen (lakens, handdoeken, …) Sint-Joris is gespecialiseerd in de verwerking van een grote hoeveelheid bewonerslinnen. Een doorgedreven onlinesoftwaresysteem levert de volledige interne administratie aan en garandeert de traceerbaarheid van ieder kledingstuk. • Wasserij Sint-Joris verwerkt per uur meer dan 5 ton linnen = 70 per dag. Waarvan dagelijks 35 ton aan complex wasgoed en 25000

kledij (persoonlijke kledij en beroepskledij).

ton linnen

stuks

• Zij maken gebruik van een eigen zuiveringsstation, waardoor zij een heel laag

waterverbruik hebben. Per dag verbruiken ze slechts 25 ton leidingwater. De rest is recuperatie van regenwater, reeds gebruikt en gezuiverd leidingwater.

• Per shift zijn er zo’n 150 werknemers tewerkgesteld. Zij werken in 3 shiften. Vroege dienst (6u00—14u50), dagdienst (8u00—18u00) en late dienst (11u40—20u00). • Via de website kan je verschillende filmpjes over de wasserij bekijken. Klik zeker even volgende link open op internet: https://www.stjoris.eu/videos/

35


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Het belang van kledij met een label • De labels in de kledij zorgen er in eerste instantie voor dat kledij niet verloren kan gaan in het woonzorgcentrum en altijd bij de juiste eigenaar terecht komt. • Dankzij de labels ziet het verzorgend en verplegend personeel meteen waar jouw wasgoed naartoe mag: wasmand of linnenzak? • De QR-code op het label is een bron aan informatie. De eerste keer dat een kledingstuk wordt gewassen door wasserij Sint-Joris wordt er een wasproces toegewezen. Deze behandeling wordt vanaf dan elke keer toegepast. • De QR-code wordt op 9 plaatsen tijdens het wasproces gescand. • De QR-code is gelinkt aan de virtuele kleerkast van de bewoner. Sinds kort fotografeert wasserij Sint-Joris alle kledingstukken bij de eerste wasbeurt en creëert zo per bewoner een virtuele kleerkast. Dit maakt het voor het woonzorgcentrum gemakkelijk om een kledingstuk op te zoeken. De virtuele kleerkast geeft weer waar het kledingstuk zich bevindt, hoeveel wasbeurten het al gehad heeft, hoe vaak dit kledingstuk aangeboden wordt ter wassing, ...

36


HOGEVIJF

Newsflash

Virginie en Hendrik hangen een aanwezigheidsbord op HOGEVIJF probeert bewoners en hun familie of mantelzorgers een zo goed mogelijk zicht te geven op welke medewerker op een bepaald moment aanwezig is op de werkvloer. De tweede verdieping van campus Banneux, leefgroepen Virginie en Hendrik, bijten de spits af en daar vind je een aanwezigheidsbord waarop we alle personeelsleden met foto tonen die dan aan het werk zijn. De andere diensten van zowel campus Banneux als Stadspark zullen snel volgen.

37


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Uitstap De Wroeter

Driekoningen 38


HOGEVIJF in Quotes beeld

Dierendobbelspel

Spaanse middag

Kermis 39


Uitstap Japanse tuin

Wandelen in Stadspark 40


HOGEVIJF in Quotes beeld

Sinterklaas op bezoek

41


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

“We zijn apetrots op Robbe!”

42


Onze vrijwilligers

Tussen onze honderden vrijwilligers zit er een vrolijk trio dat zich samen inzet om onze bewoners te verwennen. Robbe is door zijn jonge leeftijd dan wel geen officiële vrijwilliger bij HOGEVIJF, zijn moeke en pépé zijn dat natuurlijk wel. Hasselts GOUD zet hun leuke samenwerking graag even in de kijker. GOUD: Hoe zijn jullie bij HOGEVIJF terecht gekomen? Suzanne: “Jaren geleden kende ik iemand van wie de mama in Zonnestraal zat. In het cafetaria ben ik in contact gekomen met enkele vrijwilligers en personeelsleden. Dat klikte altijd heel goed. Samen met een andere vrijwilligster, Georgette, ben ik toen met een pannenkoekenbak begonnen. Ik ben dat blijven doen tot ik terug ben beginnen werken. Omdat het vrijwilligerswerk niet meer te combineren viel met mijn werkdagen heb ik moeten afhaken. Maar af en toe kwam ik nog eens een keertje helpen. Een jaar of 3 geleden ben ik dan op pensioen gegaan en heb ik mijn vrijwilligerswerk onmiddellijk opnieuw opgenomen.” GOUD: Wat voor vrijwilligerswerk doen jullie precies? Suzanne: “Ik ga op woensdagvoormiddag naar Sint-Vincentius, dat is een vereniging in Zonhoven die zich inzet voor kansarmen. Daar help ik met de voed-

selbank en het sorteren van de kleding. Op woensdagnamiddag komen we naar HOGEVIJF.” François: “Sinds januari 2018 zijn we samen met vrijwilligerswerk gestart bij HOGEVIJF. Als Suzanne op woensdag thuis komt van haar vrijwilligerswerk in Zonhoven dan eten we vlug en in de namiddag komen we naar campus Banneux. Dan gaan we pannenkoeken bakken voor de bewoners in het woonzorgcentrum en Robbe deelt ze uit. Iedere week schuiven we een leefgroep op, zo komt iedere leefgroep om de 6 weken aan beurt. In het begin was het een beetje uitproberen, even aftasten of het meevalt, maar het is zeker een succes hoor! Om de 14 dagen komt Robbe mee en soms gaat hij ook mee op uitstap. Hij is vooral dikke vrienden met Fons van het 3de verdiep. (lacht) Robbe vindt het leuk om te doen en je merkt dat de bewoners hem missen als hij er niet bij is. Ook in het dagverzorgingscentrum van HOGEVIJF op campus Banneux gaan we

“Om de 14 dagen komt Robbe mee en soms gaat hij ook mee op uitstap.” 43


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

meehelpen. Om de 14 dagen gaan we op maandag mee wandelen. En één keer per maand bakken we ook daar pannenkoeken.” Suzanne: “Je kan ons hier meestal terugvinden als de kleinkinderen niet bij ons zijn. In de week dat we de kleinkinderen hebben gaan we ze ’s avonds van school halen. In de week dat we ze niet bij ons hebben kunnen we extra komen helpen. Dan kunnen we deelnemen aan extra activiteiten zoals de kermis of de Kerstmarkt.” François: “Campus Stadspark is ook vragende partij om terug te komen bakken. We gaan bespreken wat mogelijk is want we moeten ook in het oog houden dat het niet te veel wordt.” Suzanne: “François heeft liever dat ik naar hier kom. Dan kan ik niet gaan shoppen én dan moet hij niet mee gaan shoppen.” (lacht) François: “Vrijwilligerswerk is eigenlijk ook budgetbeheer. Als je hier bent kan je op een ander niets uitgeven.” (lacht) GOUD: Wat is jullie drijfveer om hier iedere keer weer het beste van jezelf te geven? Suzanne: “Je doet het deels voor jezelf opdat je niet alleen bent, je hebt een doel. Thuis zijn we maar met ons 2. Als je naar hier komt dan leer je zoveel mensen kennen. Vroeger in Zonnestraal kenden we ook iedereen. We gingen wandelen of we namen iemand mee naar de markt. Dit vrijwilligerswerk wil ik niet opgeven, ik doe het gewoon echt heel graag. Ik vind de dankbaarheid van de mensen heel mooi. De herkenning in de ogen en de 44 14

lach als je binnen komt en als ze François zien. ‘Daar is de pannenkoekenman’ zeggen ze dan. Vroeger was mijn man minder betrokken, nu vind ik het fijner.” François: “De drempel om hier binnen te komen was vroeger te groot voor mij. Omwille van het verlies van mijn dementerende vader heb ik tijd nodig gehad om het een plaats te geven. En nu zie ik in dat het allemaal zo erg niet is. En dat je veel kan doen voor deze mensen. Die dankbaarheid in de ogen, dat betekent veel. Al help je maar met een pannenkoek of je neemt iemand mee met een rolstoel op wandeling.” Suzanne: “Ik hoop dat daar waar ik later terecht kom er ook nog vrijwilligers zijn die onze generatie verder helpen. Daarom is het ook fijn dat we dit Robbe kunnen bijbrengen. We kunnen hem er kennis mee laten maken zodat hij ook de andere kant ziet. Dat hij weet dat er niet alleen kinderen en volwassenen zijn maar dat er ook ouderen zijn. En dat die soms minder gezond of mobiel zijn maar dat je daar niet bang van moet zijn. Voor de meeste kinderen is het een ver van hun bed-show. Ik vind het een enorm pluspunt als er schoolkinderen op bezoek komen in het woonzorgcentrum. Het is leuk dat we deze ervaring met ons 3 kunnen delen.” François: “We zijn apetrots op Robbe!” GOUD: Hebben jullie een leuke anekdote die je als vrijwilliger meemaakte bij HOGEVIJF? François: “Onlangs zijn we op uitstap geweest naar Winterland, dat was heel fijn.


Onze vrijwilligers

“Het is leuk dat we deze ervaring met ons 3 kunnen delen”

De bewoners en ook wij zelf hebben echt genoten.” Suzanne: “De bewoners van de beide campussen kwamen toen samen en dat is heel leuk. Bij een uitstap krijg je een bewoner aan je toegewezen. Dan kan je in die persoon extra veel tijd investeren en dat is voor beide partijen leuk. Hier voel je dat ook, als iemand minder goed is dan proberen we op de kamer langs te gaan met onze pannenkoek en dan nemen we de tijd om bij hun te blijven zitten.”

François: “familie, sport kijken en candy crush” (lacht) Robbe: “Met papa knutselen met houten planken, met kapla spelen, tablet kijken” GOUD: Hebben jullie nog tips voor andere (toekomstige) vrijwilligers? Suzanne: “Blijf gewoon jezelf.” François: “Gewoon proberen en kom zelf ondervinden of het je ligt.” Robbe: “Leer pannenkoeken omhoog gooien!” (Iedereen lacht)

GOUD: Waarmee vullen jullie de rest van jullie tijd? Andere hobby’s, sport, familie, … ?

15 45


HOGEVIJF – Hasselts GOUD

Prijsvraag In december werd er op beide campussen een Kerstmarkt georganiseerd. Op Campus Stadspark hebben onze collega’s samen met de bewoners verschillende sneeuwmannen gemaakt van gerecupereerde plastiek bekertjes, als versiering voor de verschillende leefruimtes. Aan deze sneeuwman werd een prijsvraag gekoppeld. Onze bewoners mochten gokken naar het aantal bekertjes die ervoor gebruikt werden. 3 bewoners die het aantal het dichtst konden benaderen konden een prijs winnen. Antwoord: Er waren in totaal 596 bekertjes gebruikt. Winnaars: Martin Stevens (leefruimte Germaine) zat er dichtste bij (verschil van 11 bekertjes), 2de werd Jef Van Brabant (leefruimte Germaine) en 3de werd Regine Berwaerts (leefruimte Marie-Louise). De winnaars werden getrakteerd op een tas koffie met een dame blanche.

Martin Stevens

46

Jef Van Brabant

Regine Berwaerts


Woordzoeker

T E T E M M N N E L E E Z Z L PU UZZE P

Seniorenvoorzieningen OCMW Hasselt

M

A

N

T

E

L

Z

O

R

G

E

R

N

V

T

P

A

N

N

E

N

K

O

E

K

E

N

R

W

H

I

Z

O

R

G

S

E

C

T

O

R

J

I

Z

U

W

A

S

S

E

R

I

J

W

I

L

N

O

K

I

V

E

R

W

E

N

W

E

E

K

T

N

I

L

S

Z

I

T

T

U

R

N

E

N

E

N

E

I

G

D

I

E

M

U

Z

I

E

K

R

E

N

R

S

V

I

N

F

O

P

U

N

T

L

S

E

L

I

N

N

E

N

K

A

M

E

R

A

T

N

T

J

O

U

R

N

A

L

I

S

T

N

R

C

D

O

B

B

E

L

S

P

E

L

W

D

A

G

Z

O

R

G

C

E

N

T

R

A

E

R

A

D

A

N

K

B

A

A

R

H

E

I

D

K

L

E

I

N

K

I

N

D

E

R

E

N

K

ACTIVITEITEN

OPLOSSING KLEINKINDEREN

WASSERIJ

DAGZORGCENTRA

LINNENKAMER

WINTERLAND

DANKBAARHEID

MANTELZORGER

ZITTURNEN

ACTIVITEITEN DOBBELSPEL DAGZORGCENTRA INFOPUNT DANKBAARHEID DOBBELSPEL JOURNALIST INFOPUNT

KIENEN

JOURNALIST MUZIEK KIENEN PANNENKOEKEN KLEINKINDEREN LINNENKAMER THUISDIENSTEN

VERWENWEEK

MANTELZORGER ZONNESTRAAL MUZIEK ZORGSECTOR PANNENKOEKEN THUISDIENSTEN VERWENWEEK

OPLOSSING:

WASSERIJ WINTERLAND ZITTURNEN ZONNESTRAAL ZORGSECTOR

47



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.