Wijkkrantje Godsheide | Editie lente 2021

Godskesgazet #01 – Lente 2021 – jg 2

Doe mee met onze wedstrijden Wasmichda op p 11 Met oog voor detail op p 15 Mail je antwoord voor 1/5/21 naar godskesgazet@ de-unie-godsheide.be

v.u. D i r k L a m b r i c h t s , B o s s t r a a t 2 3 9 , 3 5 0 0 H a s s e l t | p303098 - Afgiftekantoor Hasselt

wijkkrant Malpertuus - Godsheide centrum - Wolske

voorwoord

Zin in zinnen?

Godskesgazet zoekt schrijvers!

Colofon Deze wijkkrant is een initiatief van de dienst Wijkopbouw van Stad Hasselt i.s.m. dit vrijwillige redactieteam:

Godskesgazet is er voor en vooral door Godsheidenaren. Wij zijn op zoek naar inwoners die graag een klein verhaal willen schrijven voor de Godskesgazet. Over het dorp, over de mensen, over de leuke dingen rondom ons.

Het moet geen groot engagement zijn; een eenmalig artikel is ook al goed.

Wil je het eens uitproberen? Of ben je eerder van de korte, snelle berichtjes à la Facebook of Instagram? Ook goed! Aarzel dan niet en stuur een mailtje naar Godskesgazet@de-uniegodsheide.be en we nemen je graag mee in ons clubje van schrijvende Godsheidenaren!

Tekst Renaat R.

-2-

Hoofdredactie: Dirk Lambrichts (dirk.lambrichts@outlook.com) en Renilde Cox (renilde.cox@telenet.be) Teksten en fotografie: Dirk Lambrichts, Renaat Roekaers, Rik Emonds, Gudrun Bongaerts, Renilde Cox, Bregje Iding, Kaat Bogaert, Alexandra Coenjaerts Cartoon “Wasmischa?”: Bregje Iding Fotografie dag van de buren: Belbachir Boumediene Vormgeving: tricolor.be Drukwerk: Realise Printing

Een Godsheidenaar vliegt uit…

Alexandra in Californië Een jaar geleden vertrok ik naar België om er mijn ‘spring break’ door te brengen. Die twee weken werden een maand en die maand werd bijna een heel jaar. De reden is ons allen bekend. Ook al kom ik reeds mijn hele leven naar Godsheide gedurende mijn schoolvakanties, ik had nog nooit de ervaring om echt in België te wonen. De voorbije 10 maanden ten huize Cools waren waarschijnlijk de meest verjongende maanden van mijn leven.

Voor het eerst in mijn leven verbleef ik zo lang in dezelfde stad zonder te reizen. Dit gaf me een ontzettend rustgevend gevoel en heeft me geleerd hoe belangrijk het is om van kleine momenten te genieten.

Ik ben opgegroeid in verschillende landen, omdat mijn moeder veel moest reizen. Zij werkt voor de Verenigde Naties, waardoor we om de zoveel jaar naar een nieuwe locatie verhuisden. Dit zorgde ervoor dat ik geen echte ‘thuis’ heb gehad. Wat wel altijd constant bleef, was terugkeren naar Godsheide. Dankzij de scouts en mijn geweldige familie heb ik altijd een thuisgevoel kunnen vinden in Hasselt.

de plaatselijke tijd. Hierdoor moesten mijn lessen vaak nog starten wanneer de rest zich in de zetel legde of naar De Bem ging. Ik voelde ook dat ik veel miste van de collegeervaring in Amerika, dus ben ik in het begin van 2021 terug naar Amerika gegaan.

Momenteel zit ik in het mooie en zonnige, zuiderse Californië. Sinds een maand ben ik officieel ingetrokken in mijn kamer op de Campus. Mijn ervaring om hier te wonen is tot nu toe geweldig en ik ben erg blij dat ik heb besloten om hierheen te verhuizen. Toch mis ik België enorm en kijk ik er naar uit om deze zomer weer op bezoek te komen. De dingen die ik het meest mis zijn de lekkere maaltijden van mijn familie en het samenzijn met vrienden zoals op de scouts. Het leven hier is heel anders dan het was het voorbije jaar. De coronaregels worden ook heel anders uitgevoerd. Omdat ik met andere studenten woon, is onze bubbel veel groter dan in België mogelijk zou zijn. Ik geniet van de vele dingen die ik hier kan doen, zoals naar het strand gaan of nieuwe plekjes ontdekken om lekker te eten.

Ik voel me een echte gelukzak, het leven bij de Coolskes was prachtig en mijn ervaring nu is ook buitengewoon. Ik weet wel, het zijn coronatijden, maar ik geloof er echt diep in dat het altijd beter is om naar het halfvolle glas te kijken. Het is misschien niet zoals het had kunnen zijn, maar het is ook wel ongelooflijk fantastisch.

In september begon ik mijn eerste jaar aan de Chapman University. Gedurende de eerste 4 maanden van het schooljaar, besloot ik om mijn lessen vanuit België te volgen. Hoe warm en leuk het ook was bij mijn Coolskes, het waren lange nachten, aangezien mijn lessen vielen op

Tekst: Alexandra C.

-3-

14 februari 2021: 80 jaar geleden kantelde het vlot Op vrijdag 12 februari woonden 42 leerlingen en enkele leerkrachten de wijding van de graven bij.

Op 14 februari 1941 kantelde op het Albertkanaal in Godsheide een vlot met leerlingen van de parochieschool. 35 kinderen en 2 volwassenen verdronken in het ijskoude water. Vooral een tragedie voor de families en de gemeenschap die “over het kanaal” leefden. Een mokerslag die Godsheidenaren 80 jaar later nog steeds herdenken.

In een serene stilte zagen ze diaken François Goffings de besneeuwde grafjes zegenen.

Door de coronaregels konden de herdenkingsmis in de kerk en de koffietafel nadien niet doorgaan.

Toch werden de slachtoffers en overlevenden niet vergeten. Veel familieleden brachten een bezoek aan het kerkhofje om de verdronken meisjes en jongens te eren.

Op elk graf leggen twee kinderen een witte bloem neer.

Alle leerlingen van Kindercampus Godsheide krijgen in het derde en vierde leerjaar les over de ramp met het vlot. Zij bezoeken het kerkhof met de 35 kindergrafjes en reconstrueren de dramatische gebeurtenis aan het herdenkingsmonument. Het begrip van de kinderen grijpt je naar de keel.

In de kerk doet de diaken de naamafroeping van de overleden kinderen. De juf steekt voor elk slachtoffertje een kaars aan.

De leerlingen zijn onder de indruk van de plechtigheid.

-4-

Een bloemetje voor de overlevenden van de vlotramp

Ilda Steegmans: ”Ik denk nog elke dag aan mijn broertje. Dat verdriet gaat nooit weg.”

Zes mensen die aan de verdrinkingsdood ontsnapten leven nu nog. Op zondag 14 februari trokken medewerkers van Godskesgazet met enkele kinderen en een bloemetje naar deze kranige 80-plussers. Bij Jean en Pierre Houben, Ilda Steegmans en Jef Thomis konden we de bloemen aan huis afgeven. Constance Dekens en Antoine Swinnen verblijven in een woonzorgcentrum en ontvingen hun ruiker coronaproof. Zij waren allemaal heel ontroerd door het gebaar. “We mogen deze ramp nooit vergeten.”

Tekst Rik E.

Jef Thomis: ”Ik had mij verstopt, want ik durfde niet op het vlot. Daarom was ik de laatste en kon ik er meteen afspringen.”

Pierre en Jean Houben: ”Dank u voor de bloemen.

Fijn dat Godsheide nog aan ons denkt.”

-5-

Godsheide voor beginners… en anciens…

• Wie de naam Godsheide hoort of leest, denkt aan heide van God. Maar de naam Godsheide komt ergens anders vandaan.

• Godsheide ligt historisch gezien op de grens tussen Hasselt, dat in de middeleeuwen behoorde tot het graafschap Loon, en Diepenbeek, dat aan het hertogdom Brabant toebehoorde. Godsheide werd vroeger geschreven als Goetschey – Goedscheyde – Goetsche en nog later als Godschey. In het plaatselijk dialect wordt dat uitgesproken als Godske.

Dat woord bestaat uit twee delen: goed of god en schei of scheide. De meest waarschijnlijke invulling voor god of goed is domein.

• Schei betekent grens of scheiding.

Godsheide betekent dus scheiding tussen twee domeinen (Hasselt en Diepenbeek). Deze oude benaming vindt waarschijnlijk haar oorsprong in een vroegere grensafpaling.

• Sommigen zien een andere plausibele verklaring voor scheiding van het goed, namelijk in de betekenis van scheiding van de grond. Grond verwijst daarbij letterlijk naar de aard van de bodem: zand of leem.

-6-

Dat was een belangrijk onderscheid voor de landbouw. De Demer, die in Godsheide Hasselt binnenstroomt en de gemeente in Kuringen weer verlaat, vormt immers de scheidingslijn tussen de Kempense zandgrond in het noorden en de Haspengouwse leemgrond in het zuiden.

• Dat de betekenis nooit heide van God was, blijkt uit een andere plaatsnaam, namelijk oude Godsheyder Heyde.

Het is niet logisch dat men tweemaal het woord heide zou gebruiken in een plaatsnaam.

• In de zitting van 14 mei 1952 legde het schepencollege de officiële schrijfwijze Godscheide vast, omdat dit de meest gangbare was en de etymologische betekenis zoveel mogelijk eerbiedigde.

Bron “Warm aanbevolen” 2013 en Hasel

Dat de parochie uiteindelijk de benaming Godsheide kreeg, mag als een verdienste van pastoor Renquet beschouwd worden.

In 1958, drie jaar na zijn aanstelling als parochiepriester, wist hij het gemeentebestuur van deze benaming te overtuigen, gesteund door zijn parochianen. Hij verwees naar de schrijfwijze die door de voorgaande parochiepriesters werd gebruikt en die zijn oorsprong vond in de tekst op het kerkwijdingdocument uit 1858.

Dit document werd door de toenmalige parochiepriester Cuypers in het parochiearchief bewaard en luidt als volgt:

Ratina heet ze Ze staat al 26 jaar in de wei om het hoekje van de straat waar ik net iets langer woon.

Ik zou best even oud willen zijn, speels en dartel.

Maar een paard van 26 is natuurlijk geen jong veulen meer.

Dagelijks fiets ik bij haar langs.

Soms is ze al wakker en staat ze rustig te grazen.

Soms kan ik haar enkel vermoeden achter de staldeur.

Ja, ’t oude Godscheydt zal voortaan

Af en toe stop ik even.

Godsheide in onze geschriften staen.

Ze komt dan op haar gemakje gedag zeggen.

Want hier is zichtbaar Godes hand

Een aai over haar neus.

Die alles zoo spoedig bracht tot stand.

Wij hadden niets, wij waren niets

Warme paardenadem op zoek naar een restantje ontbijt.

En zeg mij nu ontbreekt er iets.

Misschien is ze er morgen niet meer.

Godsheide staert dan ’t hert omhoog

Of overmorgen.

Want over u waekt ’s hemels oog.

Wat zal ik haar dan missen.

Jij ook?

Tekst Renilde C

-7-

titel

Meester Rik gaat op ’rust’.

Dag Rik, meester en homo universalis!

39 jaar lang kon je elke weekochtend tussen 8u20 en 8u30 een rijzige man zien fietsen van de Mizerikstraat naar de Kleinstraat. Met een zwarte leren boekentas op de bagagedrager, op weg naar ‘zijn’ school.

Maar aan alles komt een einde: meester Rik is met pensioen.

Is er iemand meer vervlochten met Godsheide dan hij?

Wat vinden de Godsheidenaren van hun meester Rik (Emonds) * ?

-8-

Plaatselijke leerkracht Hij was een jonge snaak toen hij in mei 1982 de school binnenstapte als tijdelijke vervanger voor juf Desiron. In zijn rugzak van ervaringen stak 1 jaar lesgeven in Winterslag en zijn legerdienst die hij de dag voordien had beëindigd. In september kwam hij terug als leraar voor de derde graad, want het oudercomité wilde een plaatselijk leerkracht in het team. Die rol heeft hij jarenlang met verve vervuld. In de zomer van 1982 was er één leerling te kort om Rik aan te nemen. Hij moest zelf op pad om die laatste leerling te vinden.

aanbod voor de jeugd, kon samen met hem op woensdagnamiddag mee naar sportactiviteiten.

Meester en vader met gezag

Barbecues en slapen op school

Rik was niet alleen meester, hij was ook vader. Zou het nijpende leerlingtekort uit dat eerste jaar er mee verantwoordelijk voor zijn dat hij vier zonen kreeg?

Die hebben allemaal bij hem in de klas gezeten. Anton Emonds vertelt: “Eigenlijk was hij in de klas niet anders dan thuis.

Het was leuk bij hem in de les. Als we te druk waren, zette hij de deur van de klas open en moesten we drie rondjes rond de speelplaats lopen. Daarna was het weer rustig.”

In september 1982 was Els Franssens één van zijn leerlingen. Els is nu ‘juf Els’ van de tweede graad. “Ik herinner me zo goed zijn verbeteringen van toetsen en huiswerk: die waren speciaal. Soms stond er een mop op getekend als je die terugkreeg. Wat me verder sterk is bijgebleven, is dat hij op woensdagnamiddag steeds met twee leerlingen naar het ziekenhuis in Leuven reed om Frank Heleven te bezoeken, een klasgenootje met leukemie. Rik richtte ook de volharders op. Dat was een voorloper van de scouts. We bleven zo wel eens op school slapen.”

Ook Anneleen Huisman zat bij Rik in de klas. “Er waren altijd leerlingen van tevoren bang voor de meester van het zesde omdat hij heel gezaghebbend was. Ik niet, want ik kende Rik al. Maar als je bij hem zat, had je gewoon een heel fijn jaar. We deden veel buitenschoolse activiteiten, gingen vaak de natuur in. Rik was en is atypisch.

Hij heeft niet de doorsnee bril, is heel creatief. En eigenlijk ook niet zo streng. Zo verstopte een medeleerling een keer Riks onderbroek tijdens de zwemles. Rik kon daar smakelijk mee lachen en trok gewoon zijn broek aan.”

Uit die volharders is later de scouts van Godsheide gegroeid, met Rik als medeoprichter.

Els is niet de enige die herinneringen heeft aan een meester die veel meer deed dan enkel zijn lessen geven. Talloos zijn de leerlingen die bij meester Rik op barbecue zijn geweest om zijn verjaardag mee te vieren. En de generatie van de jaren ’80, die generatie voor het overvloedige vrijetijds-

*

-9-

nvdr

Meester én conciërge Hoe zagen zijn collega’s hem? Marleen Smolders was twintig jaar lang collega van Rik in de derde graad. “Rik deed heel veel voor de school. Hij zorgde voor de school alsof het zijn thuis was. Als het sneeuwde zorgde hij dat alles veilig was. Hij heeft ons de afgelopen weken echt wegwijs moeten maken in zaken als welke rioolputjes wanneer schoonmaken. De zeeklassen, die heeft hij ook opgestart. Er waren toen kinderen bij die de zee nog nooit gezien hadden. Rik straalde altijd vertrouwen in de dingen uit: hij ging er van uit dat elk kind iets kon en dat het altijd goed ging komen. Els vult aan “Hij is heel muzikaal: gitaar, piano, accordeon. Hij kan prachtige teksten schrijven.”

zijn zware stem. Maar zeker ook om het volgende: hij was er als laatste bij het opruimen op schoolfeesten, zijn late aankomst op school elke morgen ging samen met het naschools blijven hangen om de kippen eten te geven of wat onkruid weg te trekken. Rik kende niet alleen de kinderen bij naam, maar ook ouders wiens kinderen nog niet bij hem in de klas zaten én die niet van Godsheide afkomstig waren.

Hij sprak iedereen aan.

Zijn er dan geen kleine kantjes aan Rik? Toch wel. Voor de goed geordende juffen deden de bewaarzucht en de ‘rommelige klas’ van Rik wel eens pijn aan de ogen.

Ze vragen zich ook af wat er allemaal in zijn befaamde leren boekentas zit.

Want volgens hen is die in 39 jaar nooit leeggeraakt.

39 jaar heeft Rik lesgegeven in Godsheide met, laat ons zeggen, 20 leerlingen per jaar. Ongeveer 800 leerlingen mochten dus leren van zijn eigen wijze van zijn.

Hij heeft zijn sporen, zowel zichtbaar als onzichtbaar, achtergelaten.

De laatste jaren Na dertig jaar derde graad koos Rik voor vernieuwing. Hij werd vooral ondersteuner in de tweede graad. Daarnaast begeleidde hij onder andere zwem- en fietslessen.

Want sportief is hij ook.

Wat startte met een oudercomité dat graag een plaatselijke leerkracht wilde, eindigt met een ouderraad die zegt: dikke, dikke, dikke merci, Rik.

Hoe kijkt de huidige generatie leerlingen naar meester Rik? Als een enig echt puzzelstuk. Ties en Gijs Dieussaert omschrijven hem zo: grappig, streng maar rechtvaardig en fijn.

Als ouder viel het op hoe aanwezig Rik was. Misschien door zijn lengte of door Artikel en foto’s aangeleverd door De Ouderraad Godsheide

- 10 -

Wedstrijd

Wasmichda?

Wat is dit? Waar staat dit? Wie wil hier tegen volgende editie iets over zeggen?

Laat het weten via godskesgazet@ de-unie-godsheide.be Tekst: Dirk L.

Bedankt aan iedereen voor alle inzendingen.

Graag vernoemen we hierbij uitzonderlijk Benny Derycker voor zijn zeer mooie en heldere uitleg die je hieronder kan terugvinden. De foto in de Godskesgazet is een dazenvanger voor paarden. Deze foto is volgens mij genomen in de Langwaterstraat. Hierbij wat uitleg over de dazenvanger.

H-trap dazenval

gebieden, rondom bosjes, een boom kan genoeg zijn en zal nooit langdurig in de zon vliegen. Wilt u hoge vangsten en dat de geplaatste val goed werkt, dient u hier rekening mee te houden. Zo is het ook belangrijk dat de dazenvanger op een plek staat alwaar de zon goed de bal kan op warmen. Eenmaal op de bal geland onder aan de dazenvanger, zal de daas al gauw vernemen dat hier geen bloed in zit en er weinig te happen valt. Nu komt het!

De daas vliegt weg en kan dit alleen rechtstandig en omhoog (opzij vliegen doen ze niet bijna niet).

Zo vliegen de dazen via de trechter door de H-trap in het opvangreservoir in en is er geen weg meer terug.

Zoals u wellicht al heeft ondervonden door een akelige beet, zijn dazen bloeddrinkende vliegen. De vrouwtjesdazen bijten voor bloed, omdat ze dit gebruiken voor de voortplanting en de productie van eitjes. De daas zal niet zoals een wesp, vlinder of strontvlieg op geur afkomen.

Dazen gebruiken voor het vinden van hun prooi hun infrarode ogen en zien hiermee enkel warmte en beweging. De dazenval en de werking van een dazenval speelt hier precies op in. De dazenval heeft namelijk een zwarte bal hangend onder aan de trechter (fuik) welke warm wordt door de zon. De bal hangt, is bewegelijk door de wind en wordt door de daas aanzien als paard, koe of mens, kortom een heerlijke hap! De dazenbal wordt, doordat deze zwart is , ook nog eens warmer als de rest (u, uw vrienden/bezoekers of uw vee) en daardoor bent u of het dier een stuk veiliger. De werking is daarom erg simpel maar hoogst effectief. Dazen bevinden zich graag in schaduwrijke

- 11 -

interview

Gaston Tekst Gudrun B.

Ik ging wandelen met Gaston en ik kwam tegen…

We waren niet in een goede stemming aan onze wandeling begonnen, Gastonneke en ik. Ik had onder de tafel achter hem aan moeten vangen toen ik zijn leiband aan wou doen en had daarbij flink mijn hoofd gestoten. De plotse pijn had me boos gemaakt, zoals dat wel vaker bij mensen gaat - bij nader inzien werkt dat ook bij honden zo, trouwens. Ik jammerde, mijn man stak even informerend zijn kop onder tafel en

- 12 -

kreeg de volle laag. Hij liep tegenwoordig de hele tijd vangertje te spelen met Gaston en nu, bedacht ik terplekke, reageerde dat hondje natuurlijk averechts op het commando “kom”. En nee, ik hoefde geen ijs op de bult op mijn kop, daarvan werd mijn haar nat en onze dochter had het gisteren anderhalf uur lang geföhnd. Mijn man was van de weeromstuit maar weer afgedropen; Gastonneke kwam wel heel voorzichtig

.

waarbij ook gastkoks aangepaste hapjes serveren. Ik vind het heerlijke avonden.

Ik heb ondertussen allang mijn favoriete Spaanse wijnen gekozen, maar blijf met de regelmaat van de klok naar haar preuvenementen gaan.

“Gaan we zondag eens naar het Arboretum?

Ik heb gehoord dat er nu veel sneeuwklokjes staan.”

“Is daar niet teveel volk nu?” klaag ik nog maar een beetje verder. De bult op mijn hoofd is immers een beetje gaan kloppen en ik zou het liefst enkel jammeren.

“We gaan heel vroeg: jij, Gastonneke en ik en dan gaan we daar mooie foto’s van elkaar maken bij die sneeuwklokjes en dan zetten we die op Instagram. Wat denk je daarvan?”

“Dat worden minstens 100 likes per foto, Sabientje.”

“Als je dat maar weet, we hebben hele mooie vooruitzichten. Heb jij een bult op je kop? Wat is dat nu? Ik fotografeer je wel in profiel, dan ziet niemand het.”

Als een warm deken is ze, mijn lieve buurvrouw Sabine; een warm deken dat plots om je rug wordt geslagen bij een kampvuurverhaal dat te lang duurt…

dichterbij, liet me gedwee het leibandtuigje aandoen. Hij zou me de hele Berenbroekstraat lang om de paar tellen onderzoekend blijven aankijken.

En toen was daar Sabine; het lichtblonde hoofdje van Sabine als een eerste zonnestraaltje na regen. Gastonneke werd er minstens zo enthousiast van als ik. Hij sprong van links naar rechts, van voor naar achter en zette zijn hoogste stemmetje tegen haar op.

“Hey sunshine, je gaat weer wijn leveren vandaag?”

“Gewoon particulier. Een doosje hier, een doosje daar. Zo blijven we bezig.”Ze glimlachte daarbij haar lieve brede glimlach en klapte gezwind het achterportier dicht.

“Hmmm, er is nog niet echt veel zicht op een heropening van de restaurants, hè?”

“Dat zal pas voor mei zijn, denk ik. Dat wordt een dubbelheerlijke maand!”

“En je eigen restaurantje blijft ook dicht. Ik mis het, hoor.”

Sabine heeft niet echt een restaurant, maar om de paar weken houdt ze een wijnproeverij in haar mooie serre,

- 13 -

vereniging in de kijker

Flanders Nippon Golf-& Businessclub Hasselt rondvliegende golfballen.

Golfspelers hebben een waarschuwing voor als een bal onverwacht in de richting van een persoon vliegt: ze schreeuwen dan ‘FORE!’. Een gewaarschuwd Godskenaar is er 2 waard!

Het is ook mogelijk na de wandeling iets te drinken of te eten in de brasserie. Deze is toegankelijk voor iedereen !

De stad Hasselt wenste in de jaren 1980 een golfclub op te richten in de groene long tussen de stadskern en Godsheide. De golfterreinen moesten een interregionale en internationale trekpleister worden.

Daartoe organiseert de club jaarlijks meerdere nationale wedstrijden en trekt ze duizenden dagjes(golf)toeristen aan. Veel van deze golfers bezoeken ook de stad.

Wandelen en joggen in de natuur

Starten met golfen

De golfclub staat in voor het onderhoud van zo’n 65 ha natuur met een rijke variëteit aan fauna en flora. Naast de golfers genieten ook vele inwoners van Godsheide regelmatig van een aangename passage naar de stad of een van rustige wandeling langs de aangelegde paden. Doordat het een golfzone betreft, is het daarbij uiterst belangrijk om niet af te wijken van deze paden en goed op te letten voor

Onze Hasselt Golf Academy (HGA) is uitgegroeid tot een waardevol opleidingscentrum voor beginnende golfers. De HGA beschikt daartoe over een geweldige troef: de eerste en vooralsnog bijna enige publiek toegankelijke 9 holes baan in het land.

Het werd een met zorg voor kwaliteit en variatie aangelegde volwaardige course.

De Hasselt Golf Academy biedt een compleet “Start to Golf” pakket aan, een intensieve opleiding van maar liefst 3 maanden met 10 lesuren, aangevuld met golfbegeleidingen. Dit is een leuk concept dat de startende golfer de mogelijkheid biedt om de theoretische en technische opleiding in de praktijk te brengen.

Artikel en foto’s aangeleverd door Benjamin Horsman.

- 14 -

Wedstrijd “Met oog voor detail” Uitslag vorige editie De getoonde foto op de achterzijde van de eerste editie betreft het kapelletje van Onze-Lieve-Vrouw van Rust op de hoek van de Zand- en Brugstraat.

Zij gaven het juiste antwoord : Derycker Benny, Sabine Nolens, Martine Steegmans, Jos Dessers, Noëlla Jacobs Ook een dank je wel voor de leuke reactie Charlotte Moerman.

Heel fijn initiatief, de Godskeskrant!

Fijn om, wonende in Malpertuus, opnieuw deel uit te maken van het dorp waar ik geweldige jeugdherinneringen aan heb :-).

Wie gaat met een open blik door de wereld? Wie herkent deze detailopname?

Wie kan deze foto plaatsen in het grote geheel?

Laat ons de exacte plaats weten waar deze foto genomen is en verwerf eeuwige roem in onze volgende Godskesgazet.

Tekst: Dirk L.

Mail je antwoord voor 1 mei 2021 naar godskesgazet@de-unie-godsheide.be.

- 15 -

Verborgen moois in Godsheide De Galgebeek slingert door de weilanden en vormt de grens tussen Wolske en Diepenbeek. Ze ontspringt in Rapertingen en stroomt aan de brug van de Kiezelstraat in de Demer. Dit prachtige riviertje zorgt ervoor dat we in Godsheide meanders of kronkelende waters kunnen bewonderen. Je vindt dit mooie stukje natuur in de Sluisbemden. Doe zeker laarzen aan als je op zoek wil gaan.

Tekst Rik E.

- 16 -

Een Godsheidenaar vloog uit

Tekst Kaat B.

Wouter Van Rompaey - 21 jarige ingenieursstudent wonende in Malpertuus, gekend in Godsheide door zijn engagement als groepsleider bij scouting Godsheide en medeverantwoordelijke van het Jeugdhuis De Bem. Terwijl Godsheide nog in volle lockdown zat trok Wouter er eind augustus voor zijn studies op uit naar Seoel om er een semester te studeren aan de Sungkyunkwan University. Bij aankomst werd er van hem verwacht een app te installeren, waarmee er dan in real time gecontroleerd werd waar hij zich bevond. Dit symboliseert al onmiddellijk de vooruitstrevendheid van het land op vlak van technologie. De eerste twee weken mocht hij zijn appartement niet verlaten omwille van een preventieve quarantaine, hoewel hij reeds getest was. Hij had het geluk een joviale kamergenoot uit Frankrijk te hebben en een dakterras, waardoor hij toch nog van de buitenlucht en het zonnetje kon genieten. In deze 14 dagen bevoorraadde hij zich met online bestellingen, wat in een land waar je de taal niet machtig bent niet vanzelfsprekend is. Het was dus steeds een verrassing of wat op zijn bord zou komen ook effectief lekker was.

agenda, waardoor er veel tijd was om de stad te ontdekken. Naarmate het semester volgde kende hij de weg al wat in de stadsdelen en zocht met mede-uitwisselingsstudenten het avontuur op elders in Zuid-Korea. Met een busje gidste hun erg jonge ’kotbaas’ hen naar prachtige stukjes natuur, de kustlijn en zelfs een verlaten skigebied.

Net als hier gingen ook in Seoel de lessen online door. Dit zorgde voor een erg flexibele

Wie geïnteresseerd is in meer reisdetails en avonturen: Instagram: @walti_in_seoul

- 17 -

Van de plaatselijke cultuur blijft hem vooral bij dat ze nog sterk hechten aan oude gewoonten zoals de hiërarchie. Zo mag de jongste nooit als eerste klaar zijn met eten uit respect en schenkt de oudste steeds het drinken bij. Met de taal zelf is hij niet verder geraakt dan “Hallo, Bedankt en voor mij een pintje alsjeblieft”. Het cultuurbad prikkelde Wouter enorm en hij is er dan ook van overtuigd later te zoeken naar een job met uitwijkmogelijkheden in het buitenland.

d a g va n d e b u r e n

DAG VAN DE BUREN OP 28 MEI CORONAPROOF

Dag van de buren 2021

Op vrijdag 28 mei is het ‘Dag van de Buren’. Omwille van de coronamaatregelen zal ook dit jaar het coronaproof concept georganiseerd worden.

Daarom doet de stad Hasselt een oproep naar jou en je buren om tijdens deze uitdagende tijd toch verbinding te maken met de buurt op een veilige manier. Het leukste coronaproof idee wint Hasseltbonnen voor 150 euro om te besteden bij een volgende buurtactiviteit. Overweeg dus zeker één of meerdere van deze toffe activiteiten: • •

•

Schrijf in voor 9 mei

vrijdag 28 mei 2021

DAG VAN DE BUREN

CORONAPROOF HASSELT.BE/DAGVANDEBUREN

DagvandeBuren2021.indd 3

02/03/2021 11:39:19

Oproep voor leuke ideeën: Bedenk een leuke uitdaging of activiteit die je volgens de geldende coronamaatregelen kan organiseren samen met je buren.

Postkaartactie: de stad Hasselt heeft een aantal burenkaartjes ontworpen die je kunt downloaden op de website. Elk ingeschreven initiatief ontvangt 2 reeksen van deze kaartjes.

Zeg het met een bloemetje: Ken jij iemand die zich op een bijzondere manier inzet voor de buurt? Vertel bij je inschrijving wie jij wil nomineren en waarom. Vijf personen mogen een bezoekje verwachten waarbij je buur verrast wordt met een mooi boeket bloemen en een speech van de schepen van de Hasselaar.

DOE JE MEE? Schrijf je voor 9 mei in via hasselt.be/dagvandeburen.

Meer info Dienst Wijkopbouw 011 23 94 45 wijkopbouw@hasselt.be www.hasselt.be/dagvandeburen

DagvandeBuren2021.indd 4

02/03/2021 11:39:19

Ter inspiratie zetten we graag 2 geslaagde acties van Godsheidenaren in de kijker, anno 2020.

Brugstraat in beeld In 2020 nam een gepensioneerd koppel uit de Brugstraat het initiatief om hun Nieuwjaarswensen persoonlijk over te maken aan alle buren van hun straat.

Ze belden aan, stelden zich voor, maakten een praatje en ja hoor, soms werden ze geïnviteerd om binnen een Nieuwjaarsborrel te drinken, het kon toen nog. Ondertussen verzamelden ze emailadressen en telefoonnummers, het idee om een buurtwerking op te starten was geboren. Dit lijvig communicatiebestand kwam goed van pas voor hun actie bij “Dag van de Buren”. Naar analogie van reporter Lidewij Nuitten van Iedereen Beroemd tekenden zij de Brugstraat op een groot papier dat ze voor hun huis ophingen. Alle huisnummers van de Genkersteenweg tot tegen het kanaal werden nauwgezet ingetekend. Ook stukjes natuur, het oude café “Bij dikke Jef” en het everzwijnenpark kregen hun plekje. De inwoners van de Brugstraat leverden een foto van hun huis met de mensen, huisdieren enz. die er woonden.

Op die manier kreeg elk huis een gezicht.

- 18 -

Veel buren kwamen regelmatig een kijkje nemen hoe hun straat groeide.

De fotostraat werd op die manier een coronaveilige ontmoetingsplaats. Het doel van “Dag van de Buren” was helemaal bereikt.

Radio Wolske “Blijf in uw kot”-versie Het buurtcomité van Wolske bestaat al decennia, met wisselende samenstelling maar de vergadercultuur is een constante. Het is altijd een gezellige bijeenkomst met een drankje, een babbel over koetjes en kalfjes die zich veel verder uitstrekt dan de vooraf bepaalde agenda, er mag ook al eens gelachen worden.

Corona strooide ook hier behoorlijk wat roet in het eten. Het werd een hele opgave om “Dag van de Buren” 2020 voor te bereiden via Teams vergaderingen.

En toch…

verzoeknummers van Wolskenaren voor Wolskenaren, met interviews van buurtbewoners, met foto’s van onze buurtactiviteiten en een opname van ons enige echte Wolskelied.

Je kan deze uitzending nog altijd bekijken via YouTube: Wolske - Dag van de buren blijf in uw kot versie Als kers op de taart volgde de bekendmaking dat Wolske werd bekroond met de titel “Buurt van het jaar”, de eerste keer dat deze prijs werd uitgereikt aan een buurt van de stad Hasselt.

Al snel groeide het ambitieuze idee om de buurt, coronaproof, te verbinden via “Radio Wolske”. Vooral de technische kant van de zaak was een huzarenstuk.

Veel uitproberen, veel geduld en veel volharding later hadden we vertrouwen dat het zou lukken.

Uiteindelijk werd het een 2 uur durende uitzending met klank én beeld. Onze enthousiaste DJ gaf uitleg over wat er te horen en te zien was. Het werd een gevarieerd programma met muziek, Tekst: Renilde C.

- 19 -

Titel thema

Godsheide door het oog van haar inwoners

Jonge en oude foto’s en fotografen gezocht!

Zeggen leuke beelden je meer dan woorden? Dan hebben we een vraag voor jou!

We zijn op zoek naar jonge en oude inwoners die beelden van Godsheide willen delen. Ben je amateur- of beroepsfotograaf? Heb je nog oude foto’s van Godsheide met een kort verhaal? Of maak je graag leuke foto’s van de mensen, de natuur of het dorp? Of wil je net het hipstergehalte van het dorp opkrikken met coole pictures op onze Instagram of Facebook?

Speel je naam door via godskesgazet@ de-unie-godsheide.be of 0479 85 02 83 en we nemen contact met je op om je beelden te delen in de gazet of op een van de andere kanalen.

Tekst Renaat R.

- 20 -