GEDICHTENBUNDEL
Gedichtenbundel voor de Internationale Vrouwendag op 8 maart 2021
contact
Gelijke Kansen T 011 23 94 77 gelijkekansen@hasselt.be
1) Ilene Langen
Ik moet een held zijn op kousenvoeten driedubbel geplooid onder het glazen plafond
Ik moet ravissant zijn stralend, helder maar dat doe ik toch al, denk ik?
Ik moet ook pienter zijn maar nooit té een dame kleurt namelijk - tussen de lijntjes -
Toch zou ik heel graag helemaal niets moeten
willen is een ander verhaal met rondingen dat wij vandaag beginnen te schrijven.
2/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
2) Ann-Frédérique Lorquet
Vrouwelijke tegenwind Vliegers vechten tegen de wind maar ze kunnen ook niet opgaan zonder, want zij die zonder slag of stoot leven, zullen nooit het snelst aan de hemel rijzen en zullen makkelijker breken tijdens een storm, doordat ze in de foute richting vlogen
3/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
3) Mia Bemong
RITUEEL
Zoals zij ontwaakt uit de meanders van de slaap en water straal na straal de donkerste uren uit haar nachtvel wist terwijl het licht het vroege in ovalen over de muren vlekt het auburn van haar in een lichtelaaie zet zoals zij zichzelf herhaalt in spiegelbeeld jurk over het strakke lijf zoals zij dan ingelijfd de trap af gaat voor koffie en ontbijt zoals zij later nog deur op slot lichtvoetig gaat 4/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
enkel nog de stilte en een vleug la vie est belle achterlaat.
5/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
4) Mia Bemong
Vele Vrouwen
Zij is ze allemaal geweest ze kwamen en ze gingen zoals de seizoenen bleven niet om ter langst hebben zich vaak maar even in haar verschanst soms vluchtig haast ondoorzichtig als ochtendmist dan weer nadrukkelijk en luidruchtig aanwezig zoals zon plots alle registers open trekt op een weelderige julidag en zij een Isis was ongenaakbaar op een gouden troon en dat deed deugd
soms kleurden dagen van geel naar rood over grijs naar zwart
6/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
verdween ze liefst lichtschuw in het schemeruur verstrikt in nostalgie om lang voorbije en verstilde jeugd was er een verzwegen pijn om wat eens was of niet mocht zijn
maar ze verdwenen met de tijd de vrouwen, de vele delete als iets dat slijt in het sleepnet van de jaren tot ze enkel nog die éne overhield.
7/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
5) Kim Moors
Vrouw zijn Vaak doet het gewoon pijn Geen bewondering of verering Vaak gewoon een bewering Veel chaos en een vol hoofd Vaak gewoon minder dan beloofd Veel angsten en zorgen Vaak schrik om morgen Vrouw voelen Vaak iets met heel veel doelen Een drang om te bewijzen Om boven het vrouw zijn te rijzen Vrouwendag Omdat het anders mag
8/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
6) Cora Meier
Vrouw zijn. Vrouw zijn. Mogen zijn. Kunnen zijn. Durven zijn. Zijn.
9/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
7) Sofie Jonck
Vrouw zijn is ergens ook rauw zijn. Door zorgen, gedachten en pijn.
Zorgen voor onszelf, een ander, elkaar. Voor onze rechten vechten, samen staan we sterk, maar vaak toch nog zo kwetsbaar.
Het zou mooi zijn, zo’n onverwoestbaar evenwicht, een balans.
Dus is het voor te velen nog steeds moeilijk balanceren. Tussen het leven, een wil, een recht of een kans.
10/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
8) Jasmien Herssens
ZIJ aan ZIJ Divers zijn wij, nimmer ik, nog zij. Reikend naar de hori-zon, ontmoeting met het glazen plafond. Leven onder glas niet lopend in de pas. Ooooo hoe lang zal het nog vragen Vooraleer de “heer” ons kan verdragen, Als leidend-, voorwerp, toch niet meer? Blijven dromen mijn kind, van die frisse genderwind… Een nieuwe eeuw kondigt zich aan, waar robots schreeuwen om een naam. Gender wordt niet iets van zij en wij, zij aan zij
11/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
9) Michelle Bervoets
De roos
Ik ben de roos en de stilte
Fragiel en delicaat
Maar ik ben ook het onweer en de storm
Zo wild en ontembaar
Onbezonnen, impulsief en verliefd op de wereld
12/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
10) Nerkiz Sahin
December
December is een mooie maand De kleuren overgaand naar stilte Het doet me steeds denken aan ons Daarom voel ik mij levendig nu Wij een verliefd paar in ons liefdesboot Terwijl de dagen overgaan naar winters Bleven onze harten zingen over de zomer De kleuren van de lente in onze gedachten Jouw zaad ontkiemend in mijn aarde Vernieuwden we onszelf steeds opnieuw Kloppende harten die bloemen regenen Honing geurt in de kamer die elk seizoen heeft gezien Ons kalender telt geen dagen meer Tijd is veranderd in tijdloosheid Terwijl wij verdwaalden in elkaar
13/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
11) Nerkiz Sahin
Van binnenuit
Kijkend naar het beeld van een vrouw, verscholen in de spiegel Verdwijnend achter laagjes gewaden die haar verbergen Haar blik gekeerd, naar oorden die zij alleen kan zien Haar lichaam gloeiend van binnenuit, een lichtpunt Ogen die het lied zingen van een vrijheid die sluimert Zinnig is het zijn van haar innige verlangen Vrij ademend het leven in zuigende longen Elke laag die haar bedekt verdwijnend terwijl ze beweegt Een dans zo oud als het leven haar overnemend Haar oevers overstromend, in vrijheid Kolkende massa die een waas legt over de spiegel Vrije woorden murmelen de zin van het leven Ontginnen opnieuw, vanuit de gekende oorden Warmte stijgt op uit haar verhitte huid Het beslagen spiegel bekent kleur en geeft prijs Roerloos stil is haar evenbeeld die kijkt Voorbij de rimpels en plooien nu platgestreken De tijd voor even stilstaand achter gesloten deuren Waar vrijheid zin krijgt In meer..
14/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
12) Nerkiz Sahin
Vrouw
Er moet een fout gemaakt zijn toen ze op de wereld kwam Of was de fout dat ze als vrouw op de wereld was Niemand had haar nochtans iets gevraagd Noch of ze op de wereld wou komen Noch de vraag of ze als vrouw op de wereld wou zijn
Net zoals ze geen keus had om te kiezen Werden haar ook nog eens fouten ten laste gelegd gewoon omdat ze een vrouw was Fouten, onrechtvaardige schuld had ze aan veel zonder dat er haar iets gevraagd was
Ze werd veroordeeld zonder verdediging Voor minder gezien en kwam altijd te kort Altijd werd ze verbonden aan een ander Dan was ze de vrouw van de een of de dochter van een ander
Een moeder was ze of hoe anders, zag men haar als iemand van lichte zeden Nooit behoorde ze alleen aan zichzelf toe en zou dat ook nooit zijn Er was een fout gemaakt toen ze op de wereld kwam Misschien was de wereld nog niet klaar voor de vrouw
15/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
13) Lydia Santermans
Vrouwendag 2021
Hoe zweeft haar wens Om je gelukkig te zien Lief mens Haar dromen voor teder geliefd kind Voor echtgenoot gezwind Zicht geven in dagtaak en tijd zo vrij Zorgend en strelend Helend nabij
Jij vrouw, jij dochter, jij oma Laat zien waar je voor staat
En aanvaard als dank Een dag als deze als geschenk
16/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
14) Wilfried Vekemans
Waarom de vrouw beminnen... Het zijn geen boerinnen, Ook geen Godinnen, Maar je kan er wel veel terrein mee winnen... Ze zijn er voor gekend : Meestal attent En hebben een patent op amusement Eénmaal in je hoofd, Is zoals een dief die je beroofd... Van je ziel en van je hart, En dan ben je gestart Voor een leven vol genot, Echt, Een lucky shot !
17/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
15) Ann Bogemans
Bovenal is zij apart Ze gaat ze staat altijd paraat ze zucht ze vlucht ze breit ze vrijt ze weet dat tijd heel snel verglijdt ze geniet en ziet de ander graag is soms de zaag stelt vaak een vraag ze doet de was en ook de plas ze heft het glas ze weet vergeet beleeft en zweeft ze vloekt
18/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
ze zoekt ze lacht en wacht ze leest een boek draagt vaak de broek ze huilt en troost zorgt voor haar kroost ze werkt heel hard is blank en zwart en soms volslank maar bovenal is zij apart.
19/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
16) Marie-Jose Heylen
WAAROM / DAAROM Vandaag EN waarom niet gisteren, waarom niet morgen? Omdat Vandaag het dichtst bij is, En toch ook zo weer weg. Omdat Vandaag gisteren wordt, En toch ook morgen! Maar vooral is vandaag nu! Leef NU!
20/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
17) Jeannette Mimi Funk
Vrouw zijn Ik ben ik en wil dat blijven wil roepen en huilen sta op mijn rechten voel me trots en blij ben gewoon en toch bijzonder ben sterk en kwetsbaar kom van hier en ben van daar heb recht op al mijn dromen wil me leren kennen heb zoveel te bieden je mag komen schuilen er is plaats voor iedereen vooroordelen zijn me onbekend geen vakjes in mijn ruime blik met alle schakels bundelen wij de kracht gedragen op vleugels van liefde en begrip door de zon, de wind en de regen vreugde om te leven en te geven mijn spiegelbeeld lacht tevreden dankbaar om een vrouw te zijn.
21/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
18) Jeannine Briers
Vrouw zijn.
Ik denk aan oerkracht. Het baren van een kind. Het verzorgen en zacht. Waarin elke man een parel vindt. Een voorbeeld zijn in wijsheid. Een leven leiden in meerdere rollen. Van daadkracht en arbeid. Toch af en toe met onze geliefden dollen.
Wat zijn wij toch mooi 'vrouwen'. In alle puur en eerlijkheid. Ze kunnen op ons bouwen. En voor onze mannen zijn we ook nog begeerlijk.
Trots om een vrouw te zijn!
22/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
19) Mieke Paulissen
Vrouwen-dag(taak)
ZIJ checkt nog vlug het toilet op netheid net voor de bel gaat heet de gasten welkom neemt hun jassen in ontvangst zet de bloemen in een vaas wijst hen een comfortabele stoel toe schenkt hen cava en koffie loopt vijf maal naar de keuken voor servetten, rietjes en suiker serveert een zelfgemaakte chocoladecake met peren informeert belangstellend naar hun kinderen, hun verbouwing, hun overleden vader ziet erop toe dat hun glazen gevuld en hun buiken vol blijven
HIJ zit rustig in zijn favoriete zetel kijkt verbaasd wanneer de gasten vertrekken en zijn vrouw vraagt of hij de glazen naar de keuken kan brengen.
23/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
20) Neske de wijzervrouw
Tegelijkertijd telefoneren en met twee vingers onderzoeken downstairs
Als iemand een neus onderzoekt met twee vingers, En de telefoon gaat… En de onderzoeker neemt de telefoon op, En laat de vingers ter plaatse, Dan ligt de prioriteit van de onderzoeker niet bij neus. Dat is ongezien. Ongehoord en onwelvoeglijk. Zo iets kan ook gebeuren down-stairs. Vroedvrouwen moeten niet kunnen polytasken.
24/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
21) Alix Vandeweyer
Moeder Zij is de zon. Mijn warmte in koude dagen, die zich wikkelt rond mijn lichaam en ziel.
Zij is de maan. Mijn licht in donkere nachten, dat onvermoeibaar schijnt tot de ochtend.
Zij is de sterren. Mijn kompas op vergeten wegen, dat me telkens weer veilig thuisbrengt.
Zij is meer dan de wereld. Mijn universum.
25/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
22) Ilse Houben
Ochtendritueel
De langzaam rijzende ochtendzon bij het krieken van de dag wordt weer een bulderend kanon. De start van haar veldslag. Want de buitenwereld heeft wederom de lat voor haar gelegd. Steevast op zoek naar het waarom en doel van haar gevecht. Hoe toch haar hart verlangt in stilte naar verandering daar buiten. Opdat haar tranen met hun zilte voortaan door geluk ontspruiten. Niet vanuit pijnen fysiek of mentaal door vooroordelen of cliché. Want DNA en moedertaal draagt ze steevast met zich mee. Dus kiest ze vastberaden een jurk die haar laat stralen. Al wordt daarmee ook spanning geladen omdat die reacties zal bepalen. Ze ademt diep en sluit haar ogen, probeert zich te herbronnen. Het laat haar niet onbewogen maar ze geeft zich niet gewonnen.
Zoals elke dag is ook vandaag haar ochtendritueel begonnen.
26/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
23) Bahar Akkoç
Een wereld overspoeld door mannen in toga
Daar stond ze dan. In een wereld overspoeld door mannen in toga. Ze keken haar aan alsof ze een prooi was die ze levend wilden verorberen en verpulveren. Ze leek een muis achtervolgd door katers in een wereld overspoeld door mannen in toga. De zaak die zij ging pleiten werd afgeroepen. Ze kreeg het benauwd. Ze verstarde. Was zij wel op haar plaats in een wereld overspoeld door mannen in toga? In de aanwezige drukte ving ze de blik van een andere vrouw. Er ging een gloed van blijdschap en jolijt door haar heen terwijl ze daar stond in een wereld overspoeld door mannen in toga. Een blik van enkele luttele seconden vertelde haar dat ook zij, als vrouw, gewenst was in een wereld overspoeld door mannen in toga.
27/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
24) Nikki Petit
Vrij Plots viel hij van haar af als opgedroogde klei en ademde ze, eindelijk, even vrij als hij.
28/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
25) Nikki Petit
Zachter Haar hand is zachter. Haar tred is lichter, dan die van de rest van ons. Zij fluistert in tinten sneeuw. Ze vangt de tijd, doet hem knielen. Het broze weet zich gekoesterd bij haar. De zee praat met haar, haar hartslag golft in haar atelier. Haar hart is puurder. Haar blik reikt verder, dan die van de rest van ons.
29/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
26) Nikki Petit
Zweven Het duurde lang, zo lang, meer zelfs dan een half leven. Het duurde lang, het leken wel eeuwen van, ingehouden schreeuwen. Voor ze zag dat ze net zo goed dansen kon, dat ook zij zelfs kon zweven. Maar dat haar, bij de start, gewoon geen pointes, geen vleugels waren gegeven.
30/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
27) Erika Destercke
Krachtige vrouwen
Jouw stem klinkt zoals de mijne onze verwachtingen zijn dezelfde de kansen wegen jammer genoeg dikwijls naar één kant te veel door
onze huidskleur is om fier op te zijn al is die een tikkeltje verschillend een gift van moeder natuur, hier en elders, de rijkdom van elk leven
wij, vrouwen geven niet op, zelfs niet wanneer de wanhoop toeslaat de rug verder kromt, we gaan door en kijken naar de toekomst
in een wereld die bochten maakt zijn jouw lach en de mijne gelijk de kracht zit in het respect voor zichzelf en elkaar, met veel liefde.
31/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
28) Hanadi Shehadah Schatje… schatje, de glimlach van mijn leven, de vreugde van mijn hart. Ik droeg je als een bloem in mij. Je kleurde mijn dagen met een geur van hoop. Het geschenk van Allah, hoeveel ik hem bedank. De zoetste vreugde en de gezelligste kaars. Mijn hart klopt en het geeft een fijn gevoel als je het liefste woordje roept… Mama, mama
32/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
29) Herman Rohaert
AMAZONE Gewikkeld in rood, het laken scharlaken van lichterlaaien ochtend, met wapperend hoofddoek, draaft zij door straten, over pleinen (klaterend, kaatsend het kabaal van de echoënde hoeven over de plaveien) op een paard dat hijgt, jaagt en stormt, nimmer komt tot stil, de flanken trillend, stomend, bezweet:
zal zij, de amazone, onrust etsen, tatoeëren op de huid van dorp, stad, land, op de huid van wereld, zal zij alle rust en roerloos bannen, openbreken alle hunker en honger naar het onbegane pad, de niet doorzwommen rivier, naar zuurstof, kolk, stroomversnelling, zal ze landen op open strand, lichtend van vrijheid en vreugde.
In haar kielzog wij, zij en hen en hij, we komen eraan, de mouwen opgestroopt, in onze vuisten onze vlag, strak van hoop: wij zijn de toekomst,
de toekomst is zij, de toekomst is hen en hij, de toekomst zijn wij.
33/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
30) Rosalie Kusendila
Ik wil een leuke en goede job en een gelijke kans, maar daarvoor moet ik misschien nog harder werken dan iedereen samen. En ik hoop dat alle vrouwen een gelijke kans krijgen. Veel geluk!
34/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
31) Jan Willems
Als een raspaard, gelijk welke vorm of kleur. Dat tegen de wind indruist, met manen die vibreren. In de schaduw van elegantie, neemt zij elke uitdaging aan, die haar pad kruist. Gedachten, worden omgezet naar waarheid. Met de snelheid van een gazelle, houdt ze zich overeind in haar eigen strijd. Een strijd om gehoord te worden -niet enkel gezienen wel, om haar innerlijke dialoog te doorgronden. Gebonden aan de regels van de natuur, kijkend door de ogen van een pauw zijn vederdracht, doet haar dansen. Een zucht naar erkenning, die elke vrouw als primair acht. Al eeuwenlang, Blijft het haar eerste gedacht.
35/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
32) Johan Van de Beek Zij zei me geduldig te zijn
haar haar rapunzelgewijs de maanden van gemis mee te laten aftellen
vrouw waarvan ik hou houdt de vinger op de knip van huidhongerverzadiging met recht en rede richting uitbarsting van begeerte
koesterend verlang ik naar haar
zij is wie ik dierbaar acht
36/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
33) Evin Shikaki Ik ben een vrouw van de herfst Ik ben een vrouw van de herfst! Mijn boeken vliegen in de wind Ik verzamel de kaarten van steden om me heen Ik vergeet de sereniteit van bloemen in mijn handen Kijk naar de groene boom om een gedicht te lezen De leegte opent deuren voor mij Ik heb een droom over mijn hartslag Ik geef al mijn pijn aan de kogels En ik droom ervan om naar de andere kant van het water te verhuizen
Ik ben een vrouw van aarde! Mijn schort ruikt naar appels Al deze bomen en boomgaarden Zijn onze moeders Net als een kind vlieg ik van de ene droom naar de andere Ik hou van ochtendkoffie en de foto’s aan de muur Ik zweer bij de oude ramen die ik zal versieren Gefeliciteerd met mijn terugkeer naar mijn vaderland
37/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
Ik ben een vrouw van pijn! Ik sneed mijn gejammer uit op een gesloten raam Ik ben een hangende berg, ik open de deur Gesloten deuren verwachten niemand Ik heb last van koorts door willekeurige plaatsen Ik hield van de steden De stilte van de nacht was zo persoonlijk het komt zo mijn hart binnen.
Ik ben een vrouw van de Middellandse Zee! Ik vlucht voor de doodsstrijd volg de schaduw van mensen alsof we in een grot zitten En de manier waarop we op deuren klopten ’s ochtends op feestdagen Ik laat alles achter Ik verdrink in een druppel water het wast mijn stem Ik mis je Op de bodem van de zee tel ik mijn adem
38/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
34) Saar Vreven
Ze hoeft niet bang te zijn Ze wandelt Ze wandelt ’s avonds, helemaal alleen en doodsbang “Maar je hoeft niet bang te zijn” Ze staat te trillen op haar benen “Maar de meesten onder ons doen zo’n dingen niet” Ze hoort iets achter zich “Maar misschien moet je iets anders aandoen” Haar adem stokt “Maar je hebt het zelf uitgelokt” iemand grijpt haar Ze voelt zich vies Ik sus haar Want ze is niet zo alleen als ze dacht
39/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
35) Lise Vanvinckenroye
Vrouw zijn ...
Trouw aan haar idealen, zachtheid uitstralend. Mededogen bij al die tranen, sterkte uitdragend.
Op de barricade als het moet, strevend naar gerechtigheid. Onderdrukking is nooit goed, opkomend voor de mensheid.
Haar wonden likkend. Opgedaan onderweg! Haar streven verstikkend???
Veel sterker gaandeweg!!! Niemand verklikkend. Glimlachend op de ingeslagen weg.
Ik ben een vrouw!
40/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
36) Tess Van Deynse
Vrouwenstrijd Wat nu voor vrouwen vanzelfsprekend is, was vroeger een strijd Het is al lang vergeten, activisme is assertiviteit om ongelijkheid te bestrijden Reizen, studeren, werken, gaan stemmen, abortus, scheiden van je echtgenoot Op papier In de praktijk zijn het vaak leugens, Want mannen krijgen altijd de eerste prijs Wij, vrouwen willen een democratie. Zonder plaats voor achteruitgang, die kan afgepakt worden door dictators
41/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
37) Elodie Maes De late avondzon begroet het vroege maanlicht allang niet meer. De meisjes gaan de straat op verschuilen zich in het zwart van de nacht. Anoniem liefde bedrijven zonder liefde lief te hebben. Haat kruipt in de kleren is moeilijk weg te wassen daarom kleren achterwege laten. Leven in een illusie zonder zorgen. Maar al snel wordt het licht. Realiteit sijpelt binnen niet uit te trekken niet weg te wassen. Vlug terug naar binnen keren om de gebroken binnenkant te verstoppen voor de gehele buitenwereld. Het late maanlicht begroet het vroege ochtendgloren allang niet meer.
42/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
38) Sofie Schol
Lange haren, wapperend in de wind. Mooi kleedje met een satijnen lint. Nagels met een donkere lak. Elle lange benen met een hoge hak. Blauwe ogen, lieve lach. Zeg je geliefde nu maar dag.
43/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
39) Ingeborg Manshoven Samenspel
ik was een mooie, wijze vrouw van zeven toen ik op een warme dag in juli jou vond, een knappe, wijze man van negen
je bood me je schouders aan om op te staan zodat ook ik eens over het rode muurtje kon kijken naar de grote paarden in de weide
bloemen plukken vond je maar niks, zei je maar toen ik je toonde hoe je een kransje kon maken van madeliefjes werd je stil en staarde mij verwonderd aan
jij kroonde mij tot koningin maantje en ik jou tot koning zonnig terwijl de wind bloemen dwarrelde over onze hoofden bouwden we samen ons kasteel
van takken, groen en duizend rode bloemen heel dicht leefden we nog lang, zo zonnig en manig hand in hand dansten we het heelal bij elkaar
44/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
40) Parole Pleine Ze wekt haar kroost En nadat ze het moederschap Aan de schoolpoort achterlaat Checkt ze in de achteruitkijkspiegel De make-up op haar gelaat Voor ze op’t werk naar binnen gaat Ze hangt ‘s avonds de was op Luistert naar speelplaatspolitiek Bij de vitamientjes op het bord Ze steekt de kaarsjes aan Wanneer in de donkere avond De minnares in haar weer wakker wordt Haar pas, haar blik, haar intonatie Past ze voortdurend feilloos aan Maar trekt ze een streep in het zand Zal daar niemand nog over gaan
45/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021
41) Kristel Dewaele
Mijn werk is gedaan De deur valt achter mij in het slot. Mijn werk is gedaan. Tijd om mijn handen uit de mouwen te steken. Nog even snel de aardappelen jassen en dan naar school de kinderen halen. De potten staan op het fornuis. ‘Mama… kan je even helpen. Ik heb een probleempje met mijn huiswerk.’ ‘Oké, vlug dan want het eten mag niet aanbranden.’ Aan tafel staan de monden niet stil. De ene propt zijn mond vol, de andere is een spraakwaterval. Na het avondmaal ruim ik op en zet een bord klaar voor m’n partner. De vaat staart me troosteloos aan. Toch nog enkele minuten bij manlief aan tafel vertoeven, die zo graag over zijn werkdag wil ventileren. Daarna neemt hij zonder gene zijn sporttas en vertrekt met een afscheidskus. Ik zorg voor de was en de plas. De berg strijk lijkt onoverwinnelijk. Tijd om de kinderen in bed te stoppen. Moe maar voldaan neem ik plaats op de bank. Als m’n echtgenoot opgeladen thuis komt staat hij verbaasd te kijken omdat ik bijna lig te slapen. Maar morgen… morgen sta ik op mijn strepen. Ik ga vechten voor het recht van ontspanning, maak afspraken over de kinderen met mijn man en knijp een oogje dicht naar de huishoudelijke taken. Ik zal proberen om mij niet schuldig te voelen…
Kristel Dewaele 46/46
Gedichtenbundel Internationale Vrouwendag – 8 maart 2021