Hoe zou het zijn met Ilse Hermans

Ilse Hermans

Aan mijn jeugdjaren in Stevoort hou ik zeer mooie herinneringen over, van de lagere school, de muzieklessen van zuster Miet, de jeugdbeweging met de zomerkampen, de Pinksterfeesten en de vierkamp, onze avonden in de Stip, bij Flip. Na mijn studies vertalertolk wilde ik echter naar het buitenland om mijn Spaans te perfectioneren. Ik kreeg de kans om te beginnen werken voor een reisbureau dat bus en vliegreizen organiseerde naar Spanje en zo ben ik aan de Costa Brava terechtgekomen. Dit stukje ruige kust in het noorden van Catalonië herbergt niet alleen tal van idyllische plaatsjes en baaien, maar de autonome regio heeft ook een prachtig heuvelachtig en groen achterland en natuurlijk de Pyreneeën op slechts 2 uur rijden. De uitvalsbasis van mijn activiteiten was Lloret de Mar, door velen gekend als een toeristische trekpleister. Het was hier dat ik mijn man heb leren kennen, een rasechte Catalaan die trots is op zijn regio. Zijn familie runt er een hotel en hijzelf heeft een reisagentschap. Na enkele jaren te hebben meegewerkt in het reisagentschap, besloot ik me te vestigen als freelance vertaalster. Mijn werktalen waren in eerste instantie Nederlands, Engels en Spaans, maar na verloop van tijd is daar ook Catalaans bij gekomen. We hebben twee kinderen, die allebei Nederlands (en zelfs een woordje “Stevoorts”) praten. Ze hebben dan ook ettelijke zomervakanties doorgebracht in Stevoort bij oma en opa in de Oppenstraat en hebben daar een leuke tijd gehad. Ik heb er ook steeds een punt van gemaakt om Nederlands te blijven praten met hen, wat niet altijd evident is als de voertaal op school en thuis anders is (in ons geval Catalaans), maar het is me gelukt. Na hun middelbare studies zijn ze naar België getrokken voor hun hogere studies en ze werken nu allebei in Barcelona. Of er nog steeds dingen zijn die ik mis? Familie en vrienden natuurlijk, zeker wanneer je alweer verstek moet laten gaan voor een feestje of etentje waar iedereen elkaar terugziet. Ook had ik het in het begin moeilijk met de lange Spaanse dagindeling. Middageten om 14 uur en avondeten vanaf 20 uur is nog steeds niet mijn ding. Ik mis onze lekkere Limburgse vlaaien, zoals de smurfentaart of flantaart van bij bakker Haesevoets, de Belgische frietjes en het bier. Maar na zoveel jaren in het buitenland begin je ook steeds meer het aanbod ter plaatse te appreciëren. De Catalaanse keuken is wereldbekend en dankzij het uitstekende klimaat vind je hier de heerlijkste ingrediënten die typisch zijn voor de mediterrane keuken. De Costa Brava is een paradijs voor wie houdt van zon, mooie natuur, wandelen, wijn en lekker eten. Mijn broers, zus en ik zijn uiteindelijk allemaal uitgezwermd en het ouderlijke huis is verkocht, maar toch staat een bezoek aan familie en vrienden in Stevoort nog steeds bovenaan mijn agenda als ik naar België kom.