Godskesgazet #02 – Zomer 2021 – jg 2
Nieuwe opgave “Boesmichda? ” P9 Mail je antwoord voor 1 augustus naar godskesgazet@ de-unie-godsheide.be Jouw foto volgende keer op de cover? Mail naar godskesgazet@ de-unie-godsheide.be
v.u. Dir k L ambr ic h t s , B o s s t r a a t 2 3 9, 3 5 0 0 Ha s s e l t
wijkkrant Malpertuus - Godsheide centrum - Wolske
W O O R D J E VA N D E B U R G E M E E S T E R en s c h e p en Beste buurtbewoner, De makers van dit buurtkrantje hebben er weer een uiterst boeiend en gevarieerd werkstuk van gemaakt. Godsheide is dan ook een prachtige deelgemeente en een dankbaar onderwerp voor mooie reportages. Dat vonden ook de makers van de psychologische roadthriller GR5 die Eén een tijdje geleden uitzond. De gelijknamige wandelroute loopt door Godsheide en je leest er hier meer over. Meester Rik kon natuurlijk ook niet ontbreken. Zijn pensioen ging zeker niet ongemerkt voorbij. En terecht! Ook vanwege het stadsbestuur wensen we meester Rik een deugddoend pensioen. Het loont duidelijk de moeite om dit krantje even door te nemen. Leg het dus niet te ver weg, je kan er altijd naar teruggrijpen voor interessante informatie. De zomer komt er aan en we kunnen stilaan terug wat meer genieten van het openbaar leven. Laten we hopen dat de gezondheidssituatie positief blijft evolueren. Je kan hieraan bijdragen door je te laten vaccineren. Zo kunnen we weer volop het gemeenschapsleven laten bloeien. Want dat Godsheide een hechte gemeenschap vormt, bewijst dit buurtkrantje eens te meer. Blijf ondertussen goed voor uzelf en voor uw naasten zorgen. Dymfna Meynen Schepen van de Hasselaar
Steven Vandeput Burgemeester
Colofon Deze wijkkrant is een initiatief van de dienst Wijkopbouw van Stad Hasselt i.s.m. dit vrijwillige redactieteam: Hoofdredactie: Dirk Lambrichts (dirk.lambrichts@outlook.com) en Renilde Cox (renilde.cox@telenet.be) Teksten en fotografie: Stad Hasselt, Dirk Lambrichts, Renaat Roekaers, Rik Emonds, Gudrun Bongaerts, Renilde Cox, Kaat Bogaert Cartoon: Bregje Iding Vormgeving: tricolor.be Drukwerk: Realise Printing
-2-
Realiseer een leuk idee voor je wijk! Bruisen jij en je buren van de ideeën en zoek je centen om dit uit te voeren? Je kan een wijkbudget tot 2.500 euro aanvragen om je idee te realiseren voor jouw wijk, buurt, één of meerdere straten, appartementsgebouw, …. Belangrijk is dat er minimum 5 buurtbewoners achter je idee staan. Je kan twee keer per jaar een aanvraag indienen: in het voorjaar vóór 15 februari of in het najaar vóór 15 september. Vervolledig jouw aanvraagformulier digitaal (www.hasselt.be/wijkbudget)
Skeelerlus door Godsheide
en mail het naar wijkopbouw@hasselt. be. Een deskundige jury bekijkt of jouw voorstel voldoet aan de voorwaarden, beslist hoeveel budget je krijgt en laat je weten of je aanvraag goedgekeurd is. Meer info: www.hasselt.be/wijkbudget
Een rode skeeler wijst de weg
Samen skeeleren en fietsen
Skeelerlus van sluis tot brug en terug moet oversteken naar de fietsweg door de weiden. Via de Kleinstraat kom je door Godsheide-Centrum en zo over de kanaaldijk weer terug naar de sluis. Heb je er zin in ? Denk dan wel even aan beschermkledij en een helm. Je gebruikt de openbare weg, dus moet je het verkeersreglement van de fietsers toepassen. En rekening houden met andere weggebruikers. Heb je interesse in langere routes? Kijk dan bij www.hasselt.be/nl/skeelerroute
In Godsheide kan je sinds kort een bewegwijzerde skeelerroute volgen. Een lus van bijna 7 km over veilige wegen met een effen ondergrond. Ideaal als je een kort rondje wil skeeleren. Ben je zelf geen skeeler of rolschaatser, kan je iemand begeleiden met de fiets. De skeelerlus start op de sluis en volgt het jaagpad aan de Malpertuuszijde tot aan de tuikabelbrug. De wegwijzers leiden je over de brug. Aan de onderkant van de helling even opletten want je Tekst Rik E. -3-
Elisa Dumon
Godsheidenaar onderneemt Elisa Dumon - 25-jarige trouwe Godsheidenaar wonende in Wolske heeft een groot hart voor ondernemen. Dit bewees ze reeds door vijf jaar enthousiast deel uit te maken van de leiding binnen Scouting Godsheide, waar ze de drijvende kracht was achter het knutselteam en tevens door zich tijdens haar studies al te engageren voor vrijwilligersprojecten.
economische domeinen. Specifiek wilde ze hen aanleren hoe te werken in toeristische safarikampen, maar ook enkele technische vaardigheden bijbrengen zoals het werken met een computer. Dit alles met het doel om de vrouwen comfortabel hun mening te kunnen laten delen, zodat ze hun plaats in de maatschappij kunnen innemen. Voor dit project vertrok Elisa begin 2020 terug naar Aitong, toen er nog geen sprake was van de
Op 12-jarige leeftijd trok ze voor het eerst met het gezin voor een Safari naar Kenia, waar ze haar hart aan de omgeving en de plaatselijke bevolking verloor. In 2017 ging ze op zelfstandige basis terug, ditmaal samen met Nele Ghysen, een goede jeugdvriendin, om er als vrijwilliger een project te verzorgen voor Kicheche Community Trust. Dit hield in dat ze in twee plaatselijke scholen gelegen te Aitong de kinderen een gezonde mondhygiëne hielpen ontwikkelen. Daarnaast leerden ze de kinderen het belang van wildlife en ecosystemen voor het toerisme. Door effectief tussen de bevolking te leven groeide haar liefde voor het land. In de weekenden verbleven ze in het safarikamp waar ze de mogelijkheid hadden te relaxen met de nodige luxe, hetgeen haaks stond op het leven in het dorp.
corona pandemie. In vergelijking met het vorige project, waarbij er kinderen begeleid werden, was dit mentaal veel zwaarder. De vele verhalen van de vrouwenen zorgden, hoewel ze al enkele keren daar was geweest, alsnog voor een cultuurshock.
Terug in België was ze ervan overtuigd dat dit niet het einde was, ze was vastberaden nog terug te keren. Niet veel later, na wat brainstormen startte ze haar tweede project. De focus lag ditmaal op de vrouwenparticipatie binnen sociale en
In maart moest Elisa halsoverkop naar België terugkeren omwille van Covid-19. Ze zocht naar een manier om vanuit Godske toch nog de plaatselijke bevolking te -4-
“
Het mooiste aan het vrijwilligerswerk is het ontmoeten van vele nieuwe mensen, de cultuur ontdekken en effectief een verandering teweeg te brengen.
”
vrouwen ter plekke, raakte ze geprikkeld om nog een volgend project uit te werken. Hierbij zal de focus opnieuw liggen op ‘women empowerment’ waarbij ook nieuwe thema’s zullen aangereikt worden. Dit project zal financieel gesteund worden door inkomsten van het huidige project, Maisha.Style. Voor meer info of om het project te steunen kan je terecht op de website www.maisha.style
kunnen steunen. Zo werd Maisha.Style het leven in geblazen, een project dat ze samen met haar tante startte. Het concept is dat Elisa zelf ontwerpen tekent met een Euro-Afrikaans design die dan in Aitong door de Keniaanse vrouwen worden gemaakt. De collectie bestaat uit handgeweven manden, sleutelhangers, textiel en lederwaren met een Keniaanse touch. Door het blijvende contact met de
Tekst Kaat B.
Foto’s aangeleverd door Elisa Dumon
-5-
veren i g i ng i n de k i j k er
Ferm Godsheide Van Boerinnenbond tot Ferm FERM Godsheide vierde in 2020 haar 95-ste verjaardag! In 1925 werd onze vereniging gesticht als boerinnengilde, in 1971 omgevormd tot KVLV en in 2020 nogmaals herdoopt tot FERM. De naamsveranderingen volgden de maatschappelijke en inhoudelijke vernieuwingen die door de jaren heen gebeurden.
Ferm komt tegemoet aan wat vrouwen vandaag willen. Ferm is meer dan een vrouwenvereniging. Ook de diensten die uit de vrouwenvereniging zijn ontstaan, behoren nu tot Ferm: Thuiszorg, Huishoudhulp (poetsdienst), Kraamzorg en Kinderopvang.
Kortom: Ferm ondersteunt vrouwen en gezinnen via haar diensten en streeft naar een betere balans in het leven van vrouwen. De plaatselijke Ferm-groepen zorgen voor een warm, open netwerk en een fijne invulling van de vrije tijd.
Tekst en foto’s aangeleverd door Ferm en Mieke Bunkens
-6-
Ferm Godsheide heet alle vrouwen van harte welkom. Meer dan ooit heeft Ferm een belangrijke waarde voor het gemeenschapsleven in Godsheide. Via een boeiend en afwisselend aanbod van activiteiten creëren we kansen voor fijne ervaringen en ontmoetingen, een adempauze tussen de beslommeringen door. Voor nieuwkomers is het dé manier bij uitstek om mensen te leren kennen en zich snel thuis te voelen in ons gezellige dorp. Met de instroom van nieuwe inwoners hebben wij ook een droom: meer jonge mensen aantrekken. Als dat zou lukken,
kunnen we ons aanbod meer richten naar jongeren en hen betrekken in onze werking. Neem zeker eens een kijkje op onze FB-pagina en website (samenferm.be/ ferm-godsheide) en verneem meer over onze activiteiten. Schrijf je gerust in voor een activiteit die je interesseert. Onze activiteiten staan immers ook open voor niet-leden. Zo kan je kennismaken met onze werking. Neem contact met ons op via de website of via Caroline Boesmans, Kleinstraat 124, gsm 0478/68 99 07, boesmanscaroline@hotmail.com
Wist je dat ... ... één van de nieuwe straten in Godsheide genoemd zal worden naar onze allereerste voorzitster in 1925 ? Marie Smeets was meer dan 25 jaar voorzitster en heeft veel betekend voor een hele generatie vrouwen in Godsheide. De Marie Smeetsstraat zal toegang geven tot het nieuwe schoolgebouw.
-7-
t i te l
Een gereedschappenbibliotheek voor Godsheide! Leen jij straks de ladder, krokettenof verticuteermachine van een Godsheidenaar? Je kent het wel … materialen, gereedschappen die (onnodig veel) plaats innemen in je woning of die je maar een paar keer per jaar nodig hebt. Kortom, materialen die je perfect zou kunnen delen met je dorpsgenoten. Waarom zouden we dat niet ergens centraal in het dorp onderbrengen en delen met anderen? Zo wint iedereen! Dankzij de burgerbegroting van de stad Hasselt wil De Unie Godsheide een vliegende start maken met een zogenaamde gereedschappen- en materialenbibliotheek voor het hele dorp. Met de pastorie hebben we een mooie, centrale en bereikbare plek waar we kunnen vergaderen en een afhaalmagazijn mogen inrichten. We hebben een stevig startbudget, een communicatieplatform, een uitgewerkte handleiding, een basis-uitleentoepassing en een projectleider. Maar een deelinitiatief als de Godskesbieb kan maar slagen als we dit kunnen doen met een enthousiast werkgroepje! Heb je op één of andere manier interesse, dan ben jij de persoon die we heel graag willen ontmoeten! De komende weken willen we een eerste keer (vrijblijvend!) samenkomen in de tuin van de pastorie om kennis te maken. Tekst Renaat R.
-8-
Welke interesses en talenten zoeken wij? Iedereen is welkom! We zijn in de opstartfase vooral op zoek naar enthousiaste mensen die bv. een beetje computerkennis hebben, wat kaas hebben gegeten van communicatie of administratie, een technische achtergrond hebben, handig zijn, de sfeer mee kunnen maken, … Kortom, iedereen die zin heeft om op een leuke manier zijn of haar schouders onder dit project te zetten! Aarzel niet en stuur een mailtje naar godskesbieb@de-unie-godsheide.be en laat ons weten wat je wil doen of kan betekenen. We zien het niet groots, wel haalbaar. Daarom is elke interesse, hoe klein dan ook, welkom. En als je al wat materialen wil afstaan voor de bieb, mag je dat ook laten weten! Hou ook de website de-unie-godsheide. be in de gaten en schrijf je in op de nieuwsbrief. We’ll keep you posted!
Wedstrijd
Boesmichda? Wat is dit? Waar staat dit? Wie wil hier tegen volgende editie iets over zeggen? Laat het weten voor 1 augustus 2021 via godskesgazet@ de-unie-godsheide.be Tekst: Renilde C.
GR5 in Godsheide GR5 loopt 80 m door Godsheide De GR5 is een bekende lange wandelroute van de Noordzee tot de Middellandse Zee. Als je de hele wandeling doet, kom je door Nederland, Hier komt de GR5 Godsheide binnen Variant op de sluis België, Luxemburg, Duitsland, Zwitserland en Frankrijk. Dan ben je dus deze wandelroute zo’n 80 m het asfalt en wel even bezig. slaat dan een veldweg in richting In het voorjaar van 2020 liep op de VRT de Langwatervijvers. Dit is het stukje succesvolle serie GR5. Enkele jongeren “echte” GR5 in Godsheide. wandelden ter ere van hun vermiste De GR5 heeft ook varianten. Over de sluis vriendin de GR5 af. In aflevering 3 komen in Godsheide komt de GR5-variant die zij over onze tuibrug gestapt. Maar … Hasselt aandoet. Dat is een afsplitsing loopt de GR5 wel over de tuikabelbrug van van de echte GR5. Als je deze aftakking Godsheide? vanaf de sluis volgt, kom je via de bossen Het antwoord is “neen”! Maar het was wel van de Heksenberg, langs de Kwaakvos een mooie passage in de serie. en de Zusterkloosterbeek aan de visvijver Toch loopt de GR5 wel degelijk door van Domein Bokrijk. Daar sluit je aan op de Godsheide. In de Langwaterstraat volgt “echte” GR5. Leuke wandeling! -9-
Tekst Rik E.
Affiche meester Rik
Met pensioen … bedankt Godsheide! Op 1 maart startte meester Rik zijn pensioen. Na vele jaren lesgeven en zich amuseren op Kindercampus Godsheide, kreeg hij van de collega’s, de kinderen van klein tot groot en de ouders een denderend afscheid. Hij kreeg de indruk dat “heel Godsheide” zijn afscheid meevierde. En daar past wel een verslagje en zeker een dankwoord bij. Godsheide heeft mij erg verrast en in de watten gelegd bij aanvang van mijn pensioen. Het werd voor mij een bijzonder aangenaam afscheid van het schoolleven. Eerst was ik heel verrast door een grote affiche aan de zaal met titel “Bedankt meester Rik”. De ouderraad had een 20-tal foto’s gemixt, van gekke Rik tot strante Rik.
Feestelijke ontvangst
Prachtig en origineel gedaan! Ik werd er wat verlegen van. Kaarten met ”ik zat in de klas bij meester Rik” kon je blijkbaar bij de bakker en in de frituur meenemen. Bijna 200 kaarten met wensen of prettige herinneringen ontving ik in een postzak. Allemaal even leuk, want de kaarten met ”meester Rik is een loser” en ”meester Rik is een dikke snul” waren er natuurlijk uitgehaald. Met dank.
Test garnalen pellen
- 10 -
Een ijsje voor iedereen
Alweer een subliem idee trouwens. Ik kreeg een serieus stuk in de GoedNieuwsKrant en een ruim artikel in de Godskesgazet. Zo veel eer had ik nooit verwacht. Ook dikke merci.
Cadeau van school
Het pensioenfeest op school met heel veel enthousiaste kinderen en collega’s werd een droom van een afscheid. Mijn creatieve collega’s hadden een coronaproof evenement ontwikkeld. In elke klas moest ik samen met de leerlingen enkele proeven afleggen. Na elke geslaagde proef beloonden ze mij met een puzzelstuk. Ik moest dansen, zingen, fietsen, schilderen, quizzen, garnalen pellen, accordeon spelen, …
Het puzzellied met de hele school
Dit alles samen met de kinderen. En op het einde van de dag was de puzzel compleet. Gelukkig was het een zonnige dag. Zo konden wij buiten de apotheose met de hele school vieren. Uit alle kelen tegelijk klonk een gepersonaliseerde versie van “het puzzellied”: een echt kippenvelmoment. En traditioneel werd met de hele schoolbevolking de berendans gedanst met begeleiding op accordeon.
Ambiance met de berendans
Wat een dag! Wat een feest! Dank jullie allemaal van klein tot groot, dank je wel Godsheide! meester Rik Emonds Het hele pensioenfeest was het resultaat van een straf staaltje geheimhouderij. Ik wist hier echt niks van. Er zijn in Godsheide veel mensen - van klein tot groot - die heel goed kunnen zwijgen !
Het animatieteam
- 11 -
i nterv i ew
Ik ging wandelen met Gaston en ik kwam tegen…
Tekst Gudrun B.
We hebben even getwijfeld aan de voordeur, Gaston en ik. Het was dan wel gestopt met regenen, maar lang leek dat niet te gaan duren, de lucht was grijs en winderig. Mijn botten deden er acuut pijn van.
telkens een avontuur. Ook laverend tussen de Bijvennese plassen: mooie buurvrouw Franca met haar 2 Pomeriaantjes. Onze honden zijn zo enthousiast om elkaar te zien dat Franca en ik moeten roepen om er bovenuit te komen.
“Vooruit maar, Gastonneke” zuchtte ik, “als we eenmaal aan het wandelen zijn valt het vast wel mee”. Hij keek meermaals vragend naar me op, mijn lieve hondje: “Vind je het wel een goed idee dat ik door deze plassen loop? Hoe diep zijn die gaten eigenlijk, heb jij daar wel een zicht op?” Maar die donkere plassen aan de rand van de weg in de Bijvennestraat, dat is voor eenieder
“Ik dacht dat ze die gaten hadden volgestort ondertussen? Heb ik daar niet ergens iets over gelezen?” “Dat zijn andere gaten.” “Waarom niet direct alle gaten?” Maar ergens hoeven ze dat voor mij ook niet te doen: direct alle gaten aan de rand van de Bijvennestraat dichten. Deze gaten
- 12 -
t i te l t h ema
zijn wel niet zo simpel als ze lijken. Franca legt me uit hoeveel gepuzzel het is om maximaal 10 klanten tegelijk in hun zaak van 110 m2 te ontvangen. De klanten worden immers niet achter elkaar afgewerkt; een deel van de klanten zit te wachten terwijl de kleuring inwerkt, ondertussen kan men andere klanten bijvoorbeeld knippen. Ik heb al dikwijls gedacht dat het een ingewikkelde affaire moet zijn, zoveel personeel die allemaal in iets anders gespecialiseerd zijn, bovendien niet altijd op voorhand te weten wat de klant precies zal willen. En daar komt nu dus nog die ingewikkelde corona- vierkante meter- wetgeving bovenop. Zo heb ik na de eerste lockdown daar plots ter plekke beslist mijn haar volledig te ontkleuren. Ik heb toen 4 uur bij Farrel gezeten in plaats van de gewoonlijke 2 uur voor blondering. Onrechtstreeks was dat trouwens ook een gevolg van de coronacrisis: doordat we 2 maanden niet konden kleuren zag ik dat mijn echte kleur een plezant soort grijs was. En ik dacht: “Al die kleur eraf, hoppa.” Ik ben er nog steeds heel blij mee, maar heb die dag ook hun puzzel in de war gegooid, dat besef ik nu.
zorgen voor eensgezindheid bij de buren, een onderwerp voor hartverwarmende gesprekken, dromen van een gemeenschappelijk beter. Het weer is immers niet meer het veilige onderwerp van weleer. Want bij slecht weer kan je niet op de terrassen zitten, kan je niet met 4 of 10 of 50 in de tuin zitten en of men het daar dan vervolgens al dan niet mee eens is en of men al dan niet de regels zal opvolgen door diezelfde groep al dan niet het warme huis in te loodsen, daar zijn de meningen over verdeeld. Die meningen zijn bovendien fluctuerend in tijd, dus zelfs als je eenzelfde gesprek al eens met je buurman gehad hebt kan die een volgende keer een heel andere mening zijn toegedaan. Maar niet zo over de gaten aan de rand van de Bijvennestraat; niemand krijgt daarover andere inzichten. De ervaringen blijven immers steeds eender: schoenen en broekspijpen worden nat, auto’s toeteren op plots uitwijkende fietsers. Niemand denkt over dergelijke dingen plots veel milder of veel bozer. “Hoe gaat het in de zaak, Franca?” Buurvrouw Franca heeft, samen met haar man en dochter, een groot kapsalon op het Dusartplein in Hasselt. De klanten zijn zo gelukkig dat de kapsalons weer open zijn, glundert ze. De nieuwe maatregelen
Franca zet zich op haar hurken om met Gastonneke te praten. Dat doen echte dierenvrienden. Gastonneke en ik kunnen het zeer appreciëren.
- 13 -
t i te l
Een portret van een buurman “Ik heb tijd en het is dichtbij,” licht Luc zijn kandidatuur als vrijwilliger in het vaccinatiecentrum ‘Grenslandhallensite’ toe. Hij mocht eind februari 2021 meteen beginnen als steward aan het onthaal en de wachtzaal. Afwisselend verleent Luc ook bijstand door lichaamstemperatuur op te meten en rolstoelpatiënten te helpen. Lucs echtgenote, Mady Houben, een gediplomeerd verpleegster, heeft zich ook als vrijwilliger opgegeven, maar werd nog niet opgeroepen. “Er hebben veel vrijwilligers zich opgegeven,” geeft Luc aan, “we kunnen in een app aangeven wanneer we beschikbaar zijn.” Luc werkt ook op zondagvoormiddagen: “Het moet vooruit gaan, hé!” Nee, Luc heeft er nog geen spectaculaire dingen meegemaakt. Natuurlijk zijn er wel mensen die met angst binnen komen, het lukt hem steeds hen op hun gemak te stellen. Vooral de oudere mensen zijn zenuwachtig, ze staan vaak reeds een uur op voorhand te wachten. Bij de start ’s morgens en ’s namiddags is het het drukst. Luc zelf kreeg zijn eerste vaccinatiespuitje op 11 maart, drie weken nadat hij in het vaccinatiecentrum begon te werken.
Vaccinatiecentrum Hasselt binnen - 14 -
Luc Bijnens (63 jaar), vrijwilliger in het vaccinatiecentrum
Voor verslag Gudrun B.
Bij binnenkomst nemen verplegers de ziektegeschiedenis op met gerichte medische vragen. Bij het gebruik van bepaalde geneesmiddelen wordt de dokter erbij geroepen, die dan verdere beslissingen kan maken. Als de lichaamstemperatuur boven de 38 graden ligt, wordt er ook de dokter bij gehaald. Wat vaker voorkomt is iemand wiens temperatuur aanvankelijk te laag is, hen wordt gevraagd even te wachten. Het is een heel stuk lopen van de parking naar de ingang, het voorhoofd kan daarom even te koud zijn. Na de inenting wordt gevraagd om 15 minuten in de wachtzaal te blijven. Ook hier is altijd een dokter in de buurt, die kan eventueel ook meer uitleg geven. In Lucs wacht is nog nooit iemand flauwgevallen. Alles is in de wachtzaal aanwezig, maar Luc heeft zelf nog geen brancard gebruikt zien worden. “Ik denk dat ik hier nog wel een hele zomer mee bezig ben,” geeft Luc aan, “we komen immers allemaal 2 keer aan de beurt, hè.” (Behalve bij het Johnson- vaccin, red.) Luc is een gepensioneerd leerkracht van het Sint Josef-Instituut in Bokrijk. Hij zag uiteraard al heel wat oud- leerlingen van hem passeren, er was meestal ook tijd voor een praatje. Als vrijwilliger draagt Luc een geel fluo-vestje, het medisch personeel draagt rode hesjes. Luc is trots op het vaccinatiecentrum ‘Grenslandhallensite’. “We bedienen Alken, Zonhoven, Diepenbeek, Herk- de- Stad en Hasselt zelf natuurlijk.”
Luc Bijnens
Vaccinatiecentrum Hasselt buiten - 15 -
Luc en Gudrun
Dag van de Buren in tijden van corona, editie 2 Schrijf in voor 9 mei
Dit had niemand kunnen voorspellen, dit had niemand ooit voor mogelijk gehouden. We zijn nog altijd aan handen en voeten gebonden, we kunnen nog steeds geen “normale” Dag van de Buren organiseren. Ook op 28 mei 2021 is een échte buurtreünie onmogelijk.
vrijdag 28 mei 2021
DAG VAN DE BUREN
CORONAPROOF HASSELT.BE/DAGVANDEBUREN
DagvandeBuren2021.indd 3
02/03/2021 11:39:19
Met de moed der wanhoop wordt het buurtcomité van Wolske samen geroepen op 18 mei. Op de agenda staat een brainstormsessie over wat we dan wél gaan doen. Deze keer geen digitale vergadering want dat is nefast voor de creativiteit gebleken. We vergaderen coronaproof in een goed geventileerde en dus in deze weersomstandigheden ijskoude, vergaderzaal. We zitten netjes 2m van elkaar met een mondmasker waarachter de glimlachjes en de no nonsens opmerkingen verdwijnen. Ook de opkomst is opvallend mager. De ideeënstroom komt langzaam op gang. We zijn een buurtteam dat sterk is in het samenbrengen van mensen. Een flyer in de brievenbussen en we zijn vertrokken. Een drankstandje, een potluck, een springkasteel en een lentezonnetje meer hebben we eigenlijk niet nodig voor een
super gezellige avond. Buiten de flyer blijkt niks te mogen. Het lentezonnetje laat het duidelijk ook afweten. Vanaf 9 juni mag er iets meer. Het enthousiasme leeft helemaal op. We kunnen desnoods werken met shiften, verschillende kleine
Tekst Renilde C.
- 16 -
Potluck
Eigen Wolfske drank
Springkasteel
buurtfeestjes, groepjes mensen die zich na elkaar inschrijven voor een samenkomst en petit comité. Het schept perspectieven maar…. Dag van de Buren valt nu eenmaal op 28 mei. Idee afgevoerd. Wordt het opnieuw Radio Wolske? Onze techneuten zien dit nog wel zitten maar dan hadden we eerder met de voorbereiding moeten beginnen. Op 10 dagen tijd een gedetailleerd draaiboek met tijdsindicaties schrijven, gaat niet meer lukken. Ook voor het opnemen van de interviews en het verzamelen van verzoeknummers is het te kort dag. Idee afgevoerd.
Eigen Wolfske toog
Even blijft het stil, we voelen ons ongemakkelijk bij dit gezamenlijk gebrek aan inspiratie. Onze overvloedig spuiende bron van originele ideeën lijkt opgedroogd, een pijnlijke bijwerking van het coronavirus. Niks doen en Dag van de Buren in stilte laten passeren is echter geen optie. Er wordt beslist om de kaartjes van de stad Hasselt aan te passen aan de Wolske look and feel. Gelukkig heeft onze vaste expert Heidi deze klus weer snel geklaard. We zullen als buurtcomité het voorbeeld geven om deze kaartjes op een ludieke manier te posten bij de buren. De filmpjes hiervan delen we op onze Facebookpagina. Hopelijk krijgt dit veel navolging.
Coronaproof afleveren van het burenkaartje
Wat alvast wel kan doorgaan is de 2de uitgave van de Wolske-garageverkoop op zaterdag 21 augustus, meer info volgt via onze social media. DE BUREN BUREN VAN DAGDE DAG VAN DE BUREN BUREN VAN DAGDE DAG VAN
buur, buur, Beste Beste
dsheidedsheide #wolskego #wolskego
i i buren28me buren28me #dagvande #dagvande encorona encorona #samenteg #samenteg
dsheidedsheide #wolskego #wolskego
dsheidedsheide #wolskego #wolskego
i i buren28me buren28me #dagvande #dagvande encorona encorona #samenteg #samenteg
i i buren28me buren28me #dagvande #dagvande encorona encorona #samenteg #samenteg
buur, buur, Beste Beste t… t… omda omda kenken je bedan wilbedan ik je ik wil
DE BUREN BUREN VAN DAGDE DAG VAN
i i buren28me buren28me #dagvande #dagvande encorona encorona #samenteg #samenteg
DE BUREN BUREN VAN DAGDE DAG VAN
dsheidedsheide #wolskego #wolskego
buur,buur, Beste Beste buur,buur, Beste Beste buur, buur, Beste Beste
En nu maar duimen voor een coronavrije editie van Dag van de Buren in 2022!
buur, buur, Beste Beste DE BUREN BUREN VAN DAGDE DAG VAN
dsheide dsheide #wolskego #wolskego
buur,buur, Beste Beste t… t… ken omda ken omda je bedan bedan ik wilikjewil
i i buren28me buren28me #dagvande #dagvande encoronaencorona #samenteg #samenteg
DE BUREN BUREN VAN DAGDE DAG VAN
dsheide dsheide #wolskego #wolskego
- 17 -
i i buren28me buren28me #dagvande #dagvande encoronaencorona #samenteg #samenteg
dsheide dsheide #wolskego #wolskego
Bu urtkaartje
dsheide dsheide #wolskego #wolskego
i i buren28me buren28me #dagvande #dagvande encoronaencorona #samenteg #samenteg
i i buren28me buren28me #dagvande #dagvande encoronaencorona #samenteg #samenteg
buur,buur, Beste Beste
Elk huis in de wereld en dus ook in Godske heeft zijn eigen verhaal. In de Kiezelstraat 92 vertellen mama Betty Houben en haar zoon Tommy het hunne. graag een zo jong mogelijk meisje. Want voor een meisje hebben ze al veel spullen.
Betty en Jan Dat begint tien jaar geleden. Betty en haar man Jan Freson lezen dan een advertentie van MFC Bethanië over hun pas gestarte project ‘Partners in Parenting’. Bethanië zoekt mensen die op regelmatige basis hun huis willen openen voor kinderen uit hun leefgroepen. Specifiek die kinderen die weinig perspectief hebben om weer naar hun gezin van oorsprong te gaan. En, die door hun bagage, waarschijnlijk niet zullen floreren door permanent in een ander gezin te wonen. Maar die wel nood hebben om regelmatig in een gezin te zijn: elk weekend bijvoorbeeld of op woensdagnamiddag.
Tommy in beeld Tijdens een eerste gesprek in Bethanië horen Betty en Jan het verhaal van de bijna vierjarige Tommy. Dat trekt hen over de streep om toch voor een jongen én voltijdse pleegzorg te kiezen. Omdat het niet evident is voor een kleuter om van de ene dag op de andere bij wildvreemden te wonen, start Bethanië een intensief kennismakingstraject op. Tien dinsdagnamiddagen trekken Betty en Jan naar de speelgroep waar verschillende kinderen aanwezig zijn. Zo kunnen ze aanvoelen hoe het tussen hen en Tommy klikt zonder Tommy valse hoop te geven. Na tien lange weken mag Tommy in juni 2011 een eerste keer mee naar de Kiezelstraat. Tommy herinnert zich dat bezoek nog: de auto vond hij mooi, maar een ijsje mee gaan eten, dat lustte hij niet. Ook over de eerste overnachting vertelt hij enthousiast: Lauren en Pauline willen hem allebei op hun kamer en dus eindigt die nacht met drie in één kamer. Na een paar logeerpartijen is het voor iedereen zo klaar als een klontje: Tommy hoort bij het gezin. In augustus 2011 neemt hij definitief zijn intrek in de Kiezelstraat. Vanuit Bethanië
Betty en Jan hebben al vaker over pleegzorg gedacht. Niet vreemd want als kind had Betty zelf een pleegzus. Zelfs haar grootouders vingen tijdens de tweede wereldoorlog al kinderen op. Maar de combinatie van twee voltijds werkende ouders, twee dochters - toen - van 9 (Lauren) en 11 (Pauline) én een pleegkind schrikt hen wat af. Maar af en toe een extra kind in huis, dat moet lukken. Ze bespreken het met Pauline en Lauren. Met vier besluiten ze het volgende: ze willen
- 18 -
Betty en Tommy en Remy
Kiezelstraat nummer 92
Tekst Marijn Somers
Foto’s aangeleverd door Betty Houben
alles aan pleegzorg evident. Kinderen grootbrengen gebeurt sowieso met vallen en opstaan. Een pleegkind heeft bijkomend vaak een zware rugzak en wil zeker weten dat je 100% voor hem of haar kiest. De begeleiding die Betty en Jan kregen vanuit Bethanië was zeer welkom. Evenals het besef dat je geen perfecte ouder moet zijn. Wat wel nodig is? Liefde en een netwerk dat je kan ondersteunen.
is er intense begeleiding om alles zo vlot mogelijk te laten verlopen. In het begin zijn er wekelijks gesprekken met Betty en Jan. In de loop van de tijd worden die langzaam afgebouwd. Ook de veertiendaagse contacten met Tommy’s biologische ouders regelt Bethanië. Als Tommy al zes jaar bij Betty, Jan, Pauline en Lauren woont, neemt Pleegzorg de rol van Bethanië over. Tommy blijft nog steeds contact hebben met zijn biologische ouders, alleen verlopen die nu rechtstreeks tussen zijn verschillende ouders.
Een verhaal is opgebouwd uit woorden. In dit verhaal ontbreken er een paar. Betty kon ze niet vinden toen ze probeerde te omschrijven hoe het voelt als je merkt dat je pleegkind echt een onderdeel van je gezin wordt. Als het zich geen pleegkind meer voelt. Tommy zelf maakt er weinig woorden aan vuil. Hij is geen pleegzoon van Betty en Jan, maar gewoon hun zoon. Hij heeft twee vaders en twee moeders. En flink wat zussen en broers.
Van kleine naar grote broer Negen jaar lang is Tommy de benjamin in huis. Daar kwam onlangs verandering in. Betty’s nicht Hilde startte een jaar geleden met de crisisopvang van Remy (tien dagen oud). Bij een crisisopvang is het de bedoeling dat een kind korte tijd in een gezin verblijft totdat een permanente oplossing gevonden wordt voor dit kind. Omdat het voor Betty’s nicht als alleenstaande moeder met al een puberende pleegzoon in de lockdown wel heel erg alleen moederen is, komt Remy sinds juni 2020 in de weekends naar de Kiezelstraat. Tegen het einde van 2020 blijkt dat Remy niet naar zijn ouders terug kan én dat er geen ander gezin voor hem gevonden is. Gelukkig heeft hij dan al ieders hart gestolen en blijft de week/weekend regeling gewoon verder lopen.
https://www.pleegzorgvlaanderen.be/ limburg
Pauline en Lauren, Tommy en Remy
https://www.partnersinparenting.be
Voor Tommy was het even aanpassen: van kleine naar grote broer. Van zorgen krijgen tot zelf zorgen voor. Maar elk kind verdient een thuis benadrukken Tommy en Betty. De nabijheid van een gezin, iets dat zo belangrijk is in een leven, dat krijgt een kind niet in een voorziening. Hoewel pleegzorg voor Betty vanuit haar eigen ervaringen als kind als iets heel natuurlijks aanvoelt, is niet
- 19 -
T i te l t h ema
Wedstrijd Wasmichda? Tot onze spijt moeten we vaststellen dat er geen enkele inzending was voor onze wedstrijdjes. We kijken in eigen boezem en stellen ons volgende vragen: Waren de opgaves te moeilijk? Waren ze niet interessant genoeg? Is eeuwige roem in de Godskesgazet onvoldoende motiverend om in je pen te kruipen? Hieronder alvast de uitslag van de opgaves. De blauw-witte paal, zoals we die o.a. zien staan in de wei langs de Demer, is een aanduiding voor het verloop van de waterleiding. Onze waterleidingen bevinden zich ondergronds. Dit wordt gedaan om bevriezing of aantasting te voorkomen of om geen obstakel in de openbare ruimte te vormen. Om deze snel te kunnen vinden onder bijvoorbeeld een laag zand of sneeuw staan er blauw witte palen in het landschap. Soms hangen aan muren en palen bordjes die de afstand in meters aangeven ten opzichte van de dichtstbijzijnde brandkraan. Het rode bordje verwijst naar een brandkraan; de blauwe bordjes (met de aanduiding A, AF) naar afsluiters van de waterleiding. Op de bordjes staat (normaal gesproken) een identificatienummer en de locatie van de kraan ten opzichte van het bordje (indien relevant soms ook de diameter van de leiding). De locatie van de kraan wordt aangegeven door de positie (in meters) ten opzichte van de T op het bordje. Het getal aan de voet van de T betekent zoveel meter naar beneden, loodrecht gemeten vanaf het bordje. Het getal links of rechts van de T duidt de afstand in meters links of rechts van het bordje aan.
Tekst Dirk L.
“Met oog voor detail”
Tekst Renilde C.
De foto toont een detailopname van de paddenoversteekplaats in de Borggravevijverstraat. Als het in het voorjaar overdag warmer wordt, ontwaken de padden uit hun winterslaap en gaan ze op zoek naar voedsel. Op hun tocht moeten de amfibieën het drukke verkeer op de verharde wegen trotseren. Daarbij worden jaarlijks vele tienduizenden dieren overreden. Om daar iets aan te verhelpen organiseren talrijke vrijwilligers paddenoversteekacties in Vlaanderen. Langs de trekroutes worden schermen geplaatst die de amfibieën naar ingegraven emmers leiden. Vrijwilligers controleren die ‘paddenvallen’ dagelijks en zetten alle amfibieën veilig over naar de andere kant van de straat. In de originele foto zit wel degelijk een pad in de emmer maar hopelijk is deze foto duidelijker. - 20 -