Kunstenaar Theo Cox p 16
Nico Festraets p 6
Steborg is op zoek naar hulp p 18
Kunstenaar Theo Cox p 16
Nico Festraets p 6
Steborg is op zoek naar hulp p 18
Beste lezer,
De lente staat voor de deur, de dagen zijn terug langer. Weer een extra reden om samen met jouw buren iets te doen. En wanneer beter dan tijdens de Dag van de Buren op vrijdag 26 mei?
Doe je mee?
Schrijf je met minimum twee buren in vóór 14 mei via www.hasselt.be/ dagvandeburen om een burenfeestje te organiseren. De dienst Wijkopbouw zorgt voor een feestpakket met versieringen, snacks en uitnodigingen voor de buren. Zo helpen we je alvast op weg.
Wat heb je nodig om het feest te starten?
Je hebt enkel een hapje, een drankje, wat stoelen en een aantal leuke buren nodig, meer niet. Je kan aan je buren vragen om ook iets mee te brengen.
Zet een buur in de bloemetjes of win een bezoek van de ijskar!
Ken je iemand die zich op een bijzondere manier inzet voor de buurt? Vertel bij je inschrijving wie jij wil nomineren en waarom. We zetten vijf buren in de bloemetjes tijdens Dag van de Buren. Ook loten we vijf locaties uit waar de ijskar die dag op bezoek komt.
Nieuw: Stad Hasselt geeft werkingsmiddelen aan buurtcomités en wijkraden!
De stad Hasselt wilt buurtcomités en wijkraden belonen voor hun inzet en stimuleren om zo verder te doen. Registreer je comité of wijkraad voor 1 juni 2023 via hasselt.be/subsidiewijk. Indien jullie voldoen aan de voorwaarden, ontvangen jullie werkingsmiddelen voor het komende jaar.
Veel leesplezier.
Dymfna Meynen Steven Vandeput
Schepen van de Hasselaar
Zorg & Samenleving
Burgemeester
In 2023 wordt gevierd dat het 100 jaar geleden is dat men in Mariaburcht startte met een landbouwhuishoudschool. Reeds 100 jaar krijgen jonge mensen een waardevolle vorming hier in Stevoort. We besteden er aandacht aan in onze 4 edities van dit jaar.
Bij het verschijnen van deze wijkkrant hebben we de Week van de Vrijwilliger net achter de rug. Onze plaatselijke Wereldwinkel en onze verenigingen draaien op vrijwilligers. Ons leven zou een stuk armer zijn zonder hun inzet. We maken van de gelegenheid gebruik om de vrijwilligers die hun medewerking verlenen aan de Stevertenier een bedankje te sturen. Onze vaste en losse redactieleden krijgen een grote pluim omdat ze telkens hard hun best doen om een boeiend en kwaliteitsvol krantje samen te stellen. In onze Stevertenier is geen plaats voor tussentaal, wij doen hard ons best om mooi en correct Nederlands te schrijven. Ook de bezorgers van dit boekje krijgen een dankjewel, want zonder hen zou de wijkkrant niet de weg vinden naar alle brievenbussen.
Als vrijwilliger maak je het leven van een ander aangenamer. Als orgaandonor geef je een ander een nieuw leven. Nico Festraets kreeg van een donor nieuwe longen. In zijn verhaal kan je lezen hoe hij dankzij zijn donor een nieuwe kans kreeg en kon deelnemen aan ‘De klim van je leven’.
Geniet van een mooie lente.
Josepha, Frank, Frouke, Gerda, Jan-Julius, Mia, Semaha en Silke
Ons krantje kan je ook digitaal lezen via www.hasselt.be/wijkkrant en op https://stevoort.eu/stevertenier/
In 1845 woonden achter de Sint-Pieterskerk in Berlaar vijf geestelijke dochters, vaak marollen genoemd. Zij gaven basisonderwijs aan de meisjes van de parochie en verzorgden zieken en bejaarden. Op 14 maart van dat jaar kregen de jonge dochters de toelating van het aartsbisdom om het religieuze kleed te dragen. Een nieuwe congregatie was geboren: de Zusters van het Heilig Hart van Maria. Na een onopvallend bestaan van bijna 50 jaar kende de orde rond de eeuwwisseling een spectaculaire doorbraak. Die expansieve trend was ook in andere congregaties waar te nemen: het aantal Belgische vrouwelijke religieuzen steeg tussen 1808 en 1900 van 1.617 tot 31.155.
Het was in de nasleep van de schoolstrijd van 1879 tot 1884 tussen de liberalen en de katholieken dat, volgens de kronieken, de ‘brave’ pastoor Bogaerts van Stevoort, in 1893 de zusters van de toen nog jonge congregatie van de ‘Zusters van het Heilig Hart van Maria’ van Berlaar vroeg om een meisjesschool op te starten in Stevoort. Volledig overeenkomstig hun oorspronkelijke regel – de kercke, thyus Godts te helpen reynigen en de vercieren en daerenboven kleyne dochterkens te leeren lesen, schryven, nayen en christelyck te leven – heeft de congregatie ‘ja’ geantwoord op deze vraag.
In oktober 1894 werden dan ook de eerste zusters naar Stevoort gestuurd: Zuster Regina, Zuster Eugenia en Zuster Tecla. Als schoolgebouw voor de meisjes werd de in onbruik geraakte olieslagmolen gebruikt: die deed sinds de schoolstrijd dienst als katholieke school voor jongens en meisjes. Oorspronkelijk was deze oliemolen een deel van de Dorpermolen, nu de molen van Wieske Boiten. Waar de zusters zelf in deze beginperiode verbleven, is niet bekend. Op de plaats waar nu apotheek Vanlaer staat en waar de weg naar Hasselt vertrekt – pas aangelegd in 1961 – stonden enkele leegstaande gebouwen die later als school dienst deden.
De eerste zusters werden afgelost en Zuster Edelburga, Zuster Hildegondis, Zuster Remacla, Zuster Laura en Zuster
Gratiana namen de dienst over.
In 1923 werd onder impuls van E.H. Louis Clijsters, lid van het hoofdbestuur van de Belgische Boerenbond aan de congregatie gevraagd om te starten met een landbouwhuishoudschool. Deze eerste Limburgse landbouwhuishoudschool startte in het kasteel van Palmers, dat door de provincie was aangekocht.
Enkele jaren later werden de Zusters van het Heilig Hart van Maria van Berlaar de eigenaar. Dat hele verhaal leest u in de volgende Stevertenier …
In 1950 kocht de congregatie de woning en de aanliggende tuin van de familie Palmers aan de Kolmenstraat. Onmiddellijk werd gestart met het bouwen van nieuwe klaslokalen zodat in 1952 de school kon verhuizen.
In die jaren konden wij rekenen op Zuster Valentine, Zuster Josephine, Zuster Lia, Zuster Emiliana, Zuster Venantia, Zuster Caritas, Zuster Damitian, Zuster Agneta, Zuster Bruno en Zuster Kunebertha.
Deze vestiging werd in de loop der jaren uitgebreid en aangepast aan de noden van de tijd. Doorheen al die jaren leverde de congregatie alle mogelijke en nodige logistieke en financiële steun.
De laatste zusters die in de Kolmenstraat verbleven, waren Zuster Magda, Zuster Miet, Zuster Dora en Zuster Emmy. In november 1988 verhuisden zij naar Mariaburcht en de school werd, samen met de volledige eigendom aan de parochie overgedragen.
Dat de congregatie van de Zusters van het Heilig Hart van Maria van Berlaar in Stevoort gedurende meer dan 100 jaar een belangrijke rol speelde, is duidelijk. Eerst en vooral stonden zij in voor het onderwijs en voor de vorming van de kleuters en de meisjes van onze Stevoortse gemeenschap. Deze taak vervulden de zusters voortreffelijk, want als ‘inwonende’ personeelsleden werkten zij dag en nacht voor de school en dit 365 dagen per jaar. Onze zusters waren niet alleen in het onderwijs actief, ze waren niet weg te denken uit onze Stevoortse gemeenschap: gedurende al die jaren stonden ze in voor de verzorging en de versiering van onze kerk. Ook in het sociale en parochiale leven waren zij actief: missie-naaikring, aanbidding bij het heilig Sacrament,
jeugdbeweging met name de Roodkapjes, Sint-Maartenkoor onder leiding van Zuster Miet, Pinksterfeesten en nog zoveel meer. Overal waren zij aanwezig en overal hadden zij een zeer gewaardeerde inbreng.
Daarbij kwam dan ook nog hun aandacht voor ieders noden: hoeveel mensen van onze parochie en daarbuiten hebben in woord en daad een beroep gedaan op onze zusters? Ontelbaar velen vonden een luisterend oor in hun spreekkamer en gingen gelouterd en getroost naar huis.
Op 1 september 2016 eindigde het onvergetelijk mooie verhaal van de Zusters van het Heilig Hart van Maria in Stevoort: Mariaburcht, het huidige i-MaS nam afscheid van Zuster Mia, Zuster Lena en Zuster Denise die in Berlaar van een welverdiende rust gingen genieten.
Lieve Zusters van het Heilig Hart van Maria: dank U wel voor 122 jaar Uw Hart voor Stevoort: wij vergeten U niet!
In 2022 werd Nico ‘wereldberoemd in Vlaanderen’ na zijn deelname aan de VRT-reeks ‘De klim van je leven’. Hij toonde Vlaanderen hoe een longtransplantatie iemand een nieuw leven kan geven.
Ongeveer 15 jaar geleden ruilde Nico Festraets Stevoort voor Tongeren om er zich te settelen samen met zijn vrouw Hilde en kinderen Marie en Sam, maar zijn geboortedorp blijft hem nauw aan het hart liggen. Wekelijks gaat hij er op de koffie bij zijn moeder in de Herkkantstraat. Regelmatig bezoekt hij er familie. Op het kerkhof gaat hij naar het graf van zijn vader en naar de graven van enkele familieleden en goede vrienden.
Nico werd geboren in 1972 met mucoviscidose of taaislijmziekte.
Destijds verwachtten dokters dat hij niet ouder dan 28 jaar zou worden. Zijn levensverhaal is echter meer dan een verslag over zijn ziekte.
Nico heeft wel altijd rekening moeten houden met zijn ziekte. Als kind mocht hij niet mee zwemmen op school en bij slecht weer moest hij binnen blijven, voetballen kon dus niet. Hij werd daarom een enthousiaste basketter in Stevoort. Hij moest op zijn voeding letten, KSA en bosklassen vielen weg van zijn lijstje. Een vakantiejob in de koelcellen van de Plumax kon niet, dus ging hij als jobstudent aan de slag bij de R.T.T.
Tijdens zijn jeugd tekende Nico graag en muziek interesseerde hem erg. Zijn eerste vakantiecenten gebruikte hij om een tweedehands drumstel te kopen. Met enkele vrienden begon hij muziek te maken. Hij drumde in enkele groepjes zoals Sunflower Suit, Ex-Friend, Flurk … Hij heeft mooie herinneringen aan een groot optreden op Zwemdockrock. Hij nam deel aan Humo’s Rockrally en raakte tweemaal tot in de halve finale, onder andere met Koen Buysse als gitarist.
Eén van de mooiste herinneringen is een festivalletje “Stevoort Rockt” in Steborg. Optreden voor een volle zaal voor eigen volk blijft een speciale ervaring.
En zo komen we naadloos bij de herinneringen aan Stevoort. Nico is een hondenliefhebber. Hij had al verscheidene Leonbergers. Met zijn eerste honden trainde hij bij de Hondenvrienden in Stevoort. Nu is Mona, een zachte Leonberger, zijn constante metgezel in huis.
Aan de Pinksterfeesten heeft Nico mooie herinneringen. In zijn kinderjaren was dat de unieke gelegenheid om eens met meisjes te praten, want de jongens- en meisjesschool waren gescheiden. Als je die kans voorbij liet gaan, dan moest je weer een jaar wachten op een volgende kans.
Van de Plumax, later Pingo, herinnert hij zich de grote brand van zondag 9 april 1978. De Kolmenstraat en de Stevoortse Kiezel stonden vol met wagens van brandweer en andere hulpdiensten. Personeelsleden stonden huilend te kijken naar het vuur. Nico herinnert zich vooral de luide knallen. Het drama bij de sluiting van het pluimveebedrijf staat scherp in zijn geheugen. Veel Stevoortenaren verloren hun job of moesten verder van huis gaan werken. De overstroming van 1998 was ook spannend. In de buurt kregen woningen water binnen, bij Nico en zijn familie bleef het droog. Hun huis stond net hoog genoeg.
Nadat hij het diploma van Industrieel
Ingenieur behaalde, werkte Nico bij een aantal werkgevers. Momenteel werkt hij 4/5 als hoofd Technische Dienst van de Stad Borgloon.
Muziek maken doet hij niet meer, graag een concertje meepikken wel nog. Hij probeert ieder jaar met zijn motorvrienden minstens één meerdaagse trip te doen. De motor moet sinds enkele jaren echter meestal wijken voor de fiets.
Fietsen en sleutelen aan zijn fiets neemt veel van zijn tijd in beslag. Nico probeert de fysieke conditie die hij opbouwde voor ‘De klim van je leven’ op peil te houden. Hij heeft er zelfs zijn medicatie voor laten aanpassen, waardoor hij een lichte tremor kreeg. Het lichte beven stoort hem niet, al kan hij hierdoor niet meer tekenen. Aan de tv-reeks hield Nico, naast fijne herinneringen, een nieuwe groep vrienden over. Regelmatig zijn er contacten en er worden lokale fietstochten met de groep gepland. Voor de toekomst staan taken als lid van Team Asem op het programma zoals opnieuw deelname aan Climbing For Life en later ook een beklimming van de Mont Ventoux met organisatie Transplantoux. Vervelen zit er de eerste jaren niet in voor Nico.
reeks ‘De klim van je leven’
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/ de-klim-van-je-leven/ op VRT Max
https://www.hbvl.be/cnt/
dmf20220831_95790136
Tongenaar Nico Festraets kreeg nieuwe longen op de dag dat zijn vader werd begraven
In 2004 werd in het parochiehuis van Stevoort gestart met de verkoop van (h)eerlijke producten, onder de vleugels van Wereldwinkel Hasselt. De wereldwinkelwerking werd opgestart vanuit Werkgroep 3+4 onder impuls van Pastoor Ignace De Wit. In het begin zorgden Marcel Polé en Claire Rabau voor de dagelijkse werking. Kort na de start kwamen Luk Hendrickx, Greet Fransen en Claudine Martens het team versterken. Op 14 november 2004 was er een feestelijke opening met receptie.
Een enthousiaste groep van 24 vrijwilligers zorgde voor de inrichting van de winkel, de permanentie, de verkoop, de boekhouding enz.
Helaas moesten we op 5 mei 2009, veel te vroeg, afscheid nemen van bezieler en leider Luk Hendrickx. We moesten ook afscheid nemen van Theresa Sensada i Cornadó en van Robert Forier, allebei werkers van het eerste uur. In april 2022 overleed Marcel Polé.
2011 werd een feestjaar met Tihalun
Mekonen Tibba van de Ethiopische koffiecoöperatie. Hij was te gast in Stevoort naar aanleiding van 40 jaar Oxfam. Samen met ontwerper Hily Smets mocht hij een 5 meter hoge totempaal onthullen. De versierde totempaal voor de winkel staat
Fair trade betekent letterlijk vertaald: eerlijke handel. Dat betekent dat er open en correcte afspraken gemaakt worden tussen koper en producent, zodat de boeren ten minste een kostendekkende prijs krijgen.
Alle fairtradeproducten hebben een erkenningsteken of Fairtrade-label. Minstens 51% van de ingrediënten moet afkomstig zijn van eerlijke organisaties.
symbool voor onze betrokkenheid met het Zuiden, voor de handnijverheid (artisanaat) en voor de vriendschap tussen landen wereldwijd. Ons doel is om met onze Stevoortse Wereldwinkel, binnen de vzw,
Jaarlijks komen enkele klassen van de Vrije Basisschool Stevoort en van i-MaS op leerbezoek naar onze winkel. Ze leren er over duurzaamheid en eerlijke handel. Ze worden verwend met een sapje en chocola.
een steentje bij te dragen aan een beter en menswaardiger leven voor duizenden kleine boeren en producenten, zodat zij een eerlijke prijs krijgen voor hun harde werk. Daarnaast krijgen ze ook een fairtrade premie die voor de verbetering van hun levensomstandigheden moet gebruikt worden. Ze kunnen er scholen, waterputten, crèches en ziekenhuizen mee bouwen. Deze premie dient voor de sociale en economische ontwikkeling van de gehele gemeenschap; belangrijk is dat hun kinderen kunnen studeren en kinderarbeid uitgesloten wordt.
Wereldwinkel Stevoort werkt mee met talloze activiteiten en verenigingen in Stevoort en ver daarbuiten! We waren actief tijdens de boerengordel; bij ‘van eigen kweek’ gezellige smulmarkt met eerlijke producten; boerenmarkten; wijnproefavonden; chocolade-proeverijen; leerwandelingen over duurzaamheid; avondmarkt Stevoort kermis; geschenkenbeurs; werelddagen; Stevoort Solidair; de kerstmarkt in het Stookkot; Tom’s Brouwerij en de Elzartwinning,…
Hasselt is een fairtrade gemeente en steunt de wereldwinkel. Een fairtrade stadsplan met wandelroute is te verkrijgen op de toeristische dienst.
Openingsuren Wereldwinkel Stevoort, Oppenstraat 1: woensdag en vrijdag van 14 tot 17 uur, zaterdag van 10 tot 12 uur en van 14 tot 17 uur.
We zijn voortdurend op zoek naar vrijwilligers: interesse? Kom gerust langs!
De laatste zaterdag van juni is de winkel doorlopend open en organiseren we buiten en binnen een gezellige braderie met proeverijen, veel artisanaat en tal van koopjes.
Een lid van de redactie kreeg een gedicht in het Stevoorts in de brievenbus. Het gaat hier blijkbaar om een oud gedicht, waarvan de inhoud niet helemaal past in de Stevoortse tijdsgeest van vandaag en ook botst met de opdracht van de Stevertenier. De redactie heeft daarom de tekst een beetje aangepast. Overleg met de inzender was niet mogelijk, want het gedicht en andere leuke Stevoortse woorden bereikten ons anoniem.
vertaling (rijmend)
Beste Stevoortenaar en oud Stevoortenaar, Kerstmis en Nieuwjaar zijn weer voorbij.
Wij hebben dat weer heel goed gedaan.
In Stevoort stond voor elk huis een mooie kerstboom.
Op elke hoek van het dorp werden de mooiste dingen gemaakt om er in te hangen.
Overal vlogen de kurken van de flessen en werd er geklonken op het nieuwe jaar.
Mooier kan het niet zijn.
Alleen bestellen we volgend jaar wat beter weer!
Maar binnenkort beginnen we te denken aan Pinksteren.
Dan gaan we er weer allemaal een klets op geven.
Houd u maar klaar!
De winter kwam, het begon te sneeuwen.
Daar hoort de mol, de egel wenen.
Help mij ocharme, ik ben mijn weg kwijt, ik ben zo ziek, zo arm, ik ben half bevroren.
De mol doet zijn deur open en zegt vol medelijden, kom maar binnen.
Maar juist is de egel in het hol van de mol of iedereen heeft zijn geur geroken.
Ze mijden hem allemaal als de pest.
Daarbij worden groot en klein door hem gestoken.
De mol denkt, die moet terug weg.
De egel zet zijn stekels nog verder open, zo wil hij de mol goede dag zeggen.
Maar de mol wroette verder aan zijn molshoop, om de egel terug buiten te krijgen.
Wist de mol eigenlijk wel waar hij aan begon!?
Geboren in Alken verhuisde René met zijn familie op 3-jarige leeftijd naar Stevoort, waar in de Alkenstraat letterlijk steen voor steen het ouderlijk huis gebouwd werd. Langs de schuur werd een schietbaan voorzien waar vader en zonen boogschieten konden oefenen. Zoon René was eerder geïnteresseerd in wielrennen en in 1938 werd hij op 14-jarige leeftijd Limburgs kampioen bij de juniores. Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en een zware valpartij kwam er een einde aan zijn wielercarrière.
Vader Boussu deed in die tijd al samen met de andere zonen aan boogschieten en van de nood een deugd makend, sloot René zich dan ook maar aan bij dat clubje. Al gauw bleek zijn uitzonderlijk talent en hij werd, samen met zijn vrouw, lid van de Koninklijke Maatschappij Sint-Sebastiaan
te Hasselt. Daar maakte hij kennis met Vic Van Schil, afkomstig uit Edegem en lid van de handboogclub Robin Hood in Boechout. Waar in Hasselt en omstreken 25 meter de standaardafstand was, ging daar een andere wereld voor hem open: er werd geschoten op 50, 70 en 90 meter met drie pijlen in openlucht.
Het werd alsmaar meer duidelijk dat René een uitzonderlijk getalenteerd boogschutter was en de resultaten bleven dan ook niet uit!
In 1958 nam hij voor de eerste keer deel aan het Belgisch kampioenschap boogschieten en werd nationaal kampioen op alle afstanden. Intussen liet hij ook het ene na het andere wereldrecord sneuvelen en in 1959 won hij de FITA-star: een ereteken in 1957 tijdens het wereldcongres te Praag in het leven geroepen en toegekend aan een
schutter die op de voorgeschreven 144 pijlen (4 x 36 op elke respectievelijke afstand) een totaal aantal van 1.000 punten kan behalen. René Boussu overschreed het voorgeschreven aantal
met zomaar eventjes 26 punten!
Toen in 1959 de eretekens voor sport verdienste werden uitgereikt, schreef het Belang van Limburg: “Wereldre cordman René Boussu door Minister Meyers vereremerkt”. Toenmalig Minister van Gezondheid Meyers, onze latere Hasseltse burgemeester, zei in zijn toespraak: “Wanneer ik ’s morgens het Belang van Limburg open en ik zie over hoeveel kolommen Boussu wereldkampioen bij de schutters is, ben ik blij en fier om mijn Limburg”.
In 1959 nam hij deel aan de wereldkampioenschappen in Stockholm en behaalde er een 16e plaats. Daar stond iedereen versteld van het materiaal dat René gebruikte en toen ging de bal pas echt aan het rollen. Vic Van Schil, intussen federaal raadgever nam contact met Ben Peerson, wereldbekende fabrikant van bogen in het verre Amerika en binnen de kortste keren werd René Boussu hét uithangbord voor schuttersmateriaal in Europa.
Intussen bleef hij het ene Belgische en Europese succes aan het andere rijgen en op de wereldkampioenschappen in Oslo in Noorwegen eindigde hij op een eervolle 4e plaats en verbrak hij op de laatste dag het wereldrecord volledige FITA!
Enkele weken later viel er een brief uit Duitsland in de bus: de Duitse nationale ploeg was op zoek naar een trainer en hun oog was gevallen op die Belgische wereldrecordhouder. Maar, heel wat principiële en morele bezwaren hielden hem tegen om deze opdracht te aanvaarden… waar hij zich later toch de nodige vragen bij stelde: was die weigering wel terecht geweest?
Maar, gedane zaken nemen geen keer en dus ging het leven hier rustig verder: 10 x Belgisch, 5 x Europees kampioen met heel wat triomfen doorheen heel Europa. Deelname aan wereldkampioenschappen zat er niet meer in omdat de Bond dat te ver en te kostelijk vond. Van 1920 tot 1972 was boogschieten ook geen olympische discipline, dus dat was helaas ook niet aan de orde.
Langzaam maar zeker nam de jongere generatie de fakkel over en René maakte plaats voor hen, achteromkijkend naar een ongezien succesvolle carrière!
Serge, fiere zoon van zijn in 1999 overleden vader, bewaart nog een heleboel mooie herinneringen aan hem: een eenvoudige jongen van het platteland die wereldroem oogstte in zowat alle disciplines van het boogschieten!
Elk schooljaar steekt MOEV de handen uit de mouwen om voor de basisscholen een trefbaltornooi te organiseren voor de kinderen van het 3e en 4e leerjaar. MOEV is een organisatie die scholen in beweging zet. Omwille van corona is dit evenement enkele jaren niet kunnen doorgaan. Dit jaar, op woensdag 11 januari, was het eindelijk weer zo ver! 44 jongens en meisjes van de Vrije Basisschool Stevoort stonden te popelen om het beste van zichzelf te geven. Dit tornooi gaat door op woensdagnamiddag in de sporthal van Runkst, onder begeleiding van meester Tom. De kinderen mogen hier
vrijblijvend aan meedoen. Verschillende scholen nemen het dan tegen elkaar op. Er worden groepjes van ongeveer 8 kinderen gevormd.
Dit jaar konden er voor het 3e leerjaar 2 groepjes deelnemen en voor het 4e leerjaar 3 groepjes. ‘Fair play’ en ‘bewegen na school’ zijn de doelen die vooropgesteld worden. Het 3e leerjaar bemachtigde de 7e en 9e plaats. Het 4e leerjaar bemachtigde de 2e, 10e en 11e plaats.
Proficiat aan alle jongens en meisjes die deelnamen! Zij hebben genoten van een sportieve, leuke namiddag.
In april mogen wij, KSA Stevoort, eindelijk weer onze traditiegetrouwe Beestenfeest (LIVE) organiseren tijdens het laatste weekend van de paasvakantie. Vrijdagavond 14 april worden de deuren geopend voor Beestenfeest LIVE. Hier kan u komen genieten van een fantastische liveband. De afterparty wordt verzorgd door onze deejays. Voor maar 5 euro beloven wij u een avond vol leuke plaatjes en een geweldige sfeer. Op zaterdagavond 15 april worden er voor de jeugdige feestgangers op Beestenfeest 3 feestruimtes opengesteld: All-In room, 30+ en de RedBull Stage, een nieuw concept waar jong opkomend talent zich kan laten horen. Meer informatie vindt u op onze Facebook-pagina.
Stevoort kan terugkijken op een geslaagd actieweekend. Op de kienavond probeerden ongeveer 270 kieners een prijs in de wacht te slepen. Een greep uit de prijzen: een ballonvaart, kampeertentjes, een jaarvoorraad toiletpapier, een weekendje in een bungalowpark …
Op zaterdag probeerden 42 quizploegen te bewijzen dat zij de slimsten waren. Een leuke nieuwigheid was de prijs voor de 18e ploeg ter ere van de 18e editie. De winnaars gingen naar huis met de wisseltrofee.
Op 23 februari kregen Sint-Vincentius en OC Steborg hun cheque van 2.500 euro overhandigd tijdens een korte receptie.
De zware aardbeving in Turkije en Syrië laat ons niet onberoerd. Er wordt ook 2.500 euro geschonken om de slachtoffers te helpen.
zaterdag 29 april
jaarlijkse carwash
aan Steborg van 10 tot 16 uur.
Ken jij een goed doel waarvoor wij volgende
keer aan de slag kunnen? We zoeken projecten die werken voor een groep mensen, niet voor een individu. De voorkeur gaat naar initiatieven die een band hebben met Stevoort en die de leerlingen - onze meters en peters - van de Basisschool aanspreken, want ze worden in de klassen gepresenteerd.
In de rubriek ‘Hoe zou het zijn met…’ in de vorige editie van de Stevertenier kon je een artikel lezen over Theo Cox. In dit nummer willen we Theo belichten als de kunstenaar die zijn ongelimiteerde creativiteit kon etaleren in prachtige schilderijen en gedichten. Eén van zijn schilderijen staat op deze cover.
In de jaren ’70 kwam Theo in contact met Jean Goessens, een bekend schilder uit Sint-Truiden. Hij leerde veel van zijn mecenas en al snel begon Theo zelf te schilderen. In eerste instantie met olieverf op doek. Maar Theo’s creativiteit kende geen grenzen en al snel ontwikkelde hij een totaal nieuw procedé. Theo’s broer, Florent, had een lakkerij voor fietskaders in de Oppenstraat. Dat was de ideale plaats voor Theo om te experimenteren met de restanten van fietslak op de ijzeren deksels van de verfpotten. Omdat ijzer onderhevig is aan roest schakelde hij over op aluminium als drager. Het kunstwerk werd met het penseel met natlak (vloeibare coating) in meerdere lagen, maar in één
proces, gecreëerd waarna het 48 uur moest drogen in een stofvrije ruimte.
Daarna ging het werk in de oven en werd het gebakken op 360°C.
De kunstwerken van Theo zijn vaak geïnspireerd door de kosmos en de maan. Maar de inspiratie komt vaak tijdens het creatieve proces. Een paar kleuren op het aluminium doet de inspiratie opborrelen en het resultaat is vaak een erg gevoelsmatig werk dat je meermaals moet bekijken omwille van de complexiteit. Of zoals de kunstenaar het zelf verwoord: “Kunst is de plaatselijke verdoving van het verstand dat evenredigheid van kleuren uit een vreemde gewaarwording zinvol en soms figuratief op een materie etaleert.”
Theo exposeerde niet alleen in België maar ook in Stockholm en Hannover waar hij ere-diploma’s behaalde.
Theo Cox, de dichter
Gedurende zijn hele leven heeft Theo ook gegoocheld met taal. Dat resulteerde in teksten voor liedjes maar ook in gedichten. Hij gaf zelfs een gedichtenbundel uit. En soms raakt de poëzie de schilderkunst…
De erotiek van de schilder
Stilte, kleuren, concentratie, Verf beroeren in extase, Evenwicht het etaleren, Zonder voorspel reageren, Tot de zucht voldaan getuigt, Het is over het is eruit.
In de vorige edities van de Stevertenier kon je al ruim kennis maken met de bouwwerken van Hyacintus Martens. Vandaag gaan we op bezoek bij hem thuis …
We schrijven 1881 als de jonge bouwmeester aan de Kolmenstraat nr. 5 zijn eigen woning bouwt. Hij is dan 34 jaar oud en laat op die jonge leeftijd al zien wat hij in zijn mars heeft als getalenteerd architect. Hij bewoonde het prachtige gebouw tot in 1909. Toen werd het gebouw verkocht aan Albert-Marie-Charles-Louis Palmers, die gehuwd was met barones Anaïde-Marie-Yvonne de Groote. Ze woonden er samen met Melanie-Adèle Stückens (moeder barones de Groote), haar zus Antoinette-Elisa Stückens en met de zoon van Albert: Antoine Palmers en diens echtgenote Marie-Joséphine-CharlotteGhislaine Roberti (kunstschilderes). Er zijn nog enkele werken van de hand van Marie de Terlaemen aanwezig in het Palmershuys, waaronder een zelfportret.
Albert Palmers was burgemeester van Stevoort, provincieraadslid en volksvertegenwoordiger. Tevens was hij ook een pionier met een zelfgebouwde automobiel.
In 1950 werd het gebouw aangekocht door de Zusters van Berlaar. Je kan meer lezen over de Zusters van Berlaar in het hoofdartikel van deze Stevertenier.
In 1991 veranderde de bestemming van het gebouw naar een horecazaak “Grand Café Het Palmershuys” onder impuls van de huidige eigenaar Erik Deveux. In 2010 kreeg het gebouw, zowel binnen als buiten, een volledige renovatie. Vandaag wonen Erik en Suzanne Deveux-Reekmans nog steeds in het gebouw en mogen we echt dankbaar zijn dat deze mooie parel zo goed wordt bewaard voor het nageslacht.
* Het gebouw is ook bekend onder de namen Palmershuis, Kasteeltje van Palmers en Villa Palmers.
Als je af en toe in ons Ontmoetingscentrum Steborg vertoeft, dan zal je daar zelden alleen zijn. Het gonst er van de activiteiten, soms wel tot meer dan 10 per dag. Enerzijds is het fantastisch om vast te stellen dat het verenigingsleven weer op volle toeren draait. Anderzijds is de accommodatie soms te beperkt om iedereen te kunnen bedienen. Bovendien hebben de vrijwilligers van Steborg méér dan hun handen vol om alles in goede banen te leiden. Daarom gaan we op zoek naar hulp.
Steborg is op zoek naar ondersteuning voor haar zaalverantwoordelijke Ivan Acke. Jouw taken houden concreet in:
• logistieke taken in de voorbereiding van geplande activiteiten: klaarzetten van zaal en/of vergaderlokaal en facilitaire benodigdheden;
• stockbeheer van dranken voor en na de activiteit;
• de klant wegwijs maken in het gebruik van keukentoestellen (oven, friteuse, …) en de wasstraat;
• in overleg met de zaalverantwoordelijkevoor, tijdens en/of na de activiteit - aanwezig zijn en toezien op het correcte verloop van de activiteit en op het gebruik van de ter beschikking gestelde toestellen;
• begeleiden en informeren van de gebruiker over het opruimen en het onderhoud van de locatie en alle toebehoren, toezien op het correct sorteren van afval en terugplaatsen van serviezen.
• We voorzien voor deze opdracht een onkostenen vrijwilligersvergoeding (conform wettelijk
barema). Ben je in de mogelijkheid om je gedurende 2 dagen per week (1 week- en 1 weekenddag) – in overleg met de zaalverantwoordelijke – vrij te maken?
Het takenpakket bestaat uit:
• opmaken en verzenden van verkoopfacturen;
• uitvoeren en opvolgen van betalingen;
• uploaden van aan- en verkoopfacturen in het digitaal boekhoudsysteem;
• opmaken financieel jaarverslag in samenwerking met boekhoudkantoor;
• opstellen van de jaarlijkse begroting;
• het bestuur informeren over de financiële toestand van de vzw.
Heb jij ‘goesting’ om een steentje bij te dragen aan de succesvolle werking van Steborg? Laat het ons weten en stuur een mailtje naar konixpetra@gmail.com. We contacteren je voor een kennismakend gesprek: houd dus je mailbox in de gaten.
Op zondag 15 januari vond in Steborg de jaarlijkse Nieuwjaarsreceptie plaats. Het werd een succes over de ganse lijn. Ongeveer 265 aanwezigen genoten van een fijne receptie met lekkere hapjes en veel drank. Een welgemeende proficiat aan de Themagroep Warm Stevoort voor de piekfijne organisatie. En een dikke merci aan Petra Konix, Lutgarde Seyler en zovele andere medewerkers. Als je de toespraak nog eens wil nalezen, dan kan dat via deze QR-code.
Laura Bertrands, Cindy Machiels (niet op de foto)/ Kris Kempenaers en Josepha Raymaekers werden gekroond omwille van hun bijzondere verdienste.
de speech van de voorzitter
Onder impuls en begeleiding van Nathalie Alen heeft de Dorpsraad een missie en een visie uitgeschreven. De missie zegt waarvoor de dorpsraad staat en wat de doelstellingen zijn. De Dorpsraad Stevoort vzw is een toegankelijke vereniging die de inwoners van Stevoort verbindt, hen stimuleert om deel te nemen aan gemeenschapsactiviteiten en hen vertegenwoordigt om te wegen op het lokale beleid. Er werd ook een visie op papier gezet die zegt wat de ambities op lange termijn zijn en voor welk toekomstbeeld de Dorpsraad wil gaan. Als geëngageerde vereniging zetten we ons in voor een dorp waar het goed wonen, werken en leven is voor iedereen. We streven ernaar om te luisteren naar alle inwoners van Stevoort, om hen te informeren, om hen actief te laten participeren en om permanent open te staan voor ideeën en suggesties. We werpen ons op als constructieve gesprekspartner en als schakel richting Stad Hasselt in het algemene belang van Stevoort.
De themagroep Mobiliteit heeft op 10 januari een overleg gehad met Stad Hasselt en het door haar aangestelde studiebureau aangaande mobiliteitsplanning. De studieresultaten worden nu verder geanalyseerd en vervolgens kan er feedback gegeven worden aan Stad Hasselt. Vanaf het moment dat die oefening vorm begint te krijgen, zullen we jullie uitgebreid informeren.
Op 5 december 2022 werd het BIN-charter ondertekend. Meer info vind je op stevoort.eu/buurtinformatienetwerk.
Op zondag 8 januari gaf het kinder- en jeugdkoor Martijntje een hartverwarmend aperitiefconcert in de kerk van Stevoort. Na het concert ”In Winter” wisselden we nieuwjaarswensen uit bij het plezier van een hartelijk aperitiefje en klonken we op het nieuwe jaar. In de Goede Week, begin april, mogen jullie ons weer aan de deur verwachten voor onze jaarlijkse paaseierenactie. Tot binnenkort! Volg ons op www.facebook.com/hetmartijntje/!
De energieprijzen en de gestegen prijzen treffen de zwakkeren zwaarder dan ooit. Tijdens de kerstperiode werd de kerststal in onze parochiekerk gevuld met niet bederfbare voedingswaren, met toiletproducten enz. Op die manier konden mensen van goede wil de kerstsfeer delen met mensen in nood.
Nitsem-Kozenstraat eindigde op de 3e plaats voor de publieksprijs, de Libottonstraat-Hofbeemden behaalde de 5e plaats.
Vier Stevoortse verenigingen en vzw Steborg slaan de handen in elkaar. Gezellig een babbeltje slaan, een kaartje leggen, een spelletje spelen: het kan allemaal.
Kom gerust eens langs.
Iedereen is welkom!
Elke 4e maandag van de maand van 14 tot 16 uur
Dus op maandagen 27/03/2023, 24/04/2023, 22/05/2023, 26/06/2023, 24/07/2023, 28/08/2023, 25/09/2023, 23/10/2023 en 27/11/2023.
Op 27 en 28 mei worden in Stevoort voor de 56e keer de Pinksterfeesten gevierd.
Wij stellen de (nieuwe)
voorzitters voor:
geel: Soetkin Thoelen
blauw: Siemen Pollaris
rood: Davy Vanderstraeten
groen: Jan Vandenryt
Op Pinksterzondag, na Pinksterpop, zal onze Special Act plaatsvinden. Wil jij tijdens een van onze komende edities, samen met een groepje vrienden/buren/ familie, Stevoort verrassen met een spetterende act? Stuur een mailtje naar silke.santermans@hotmail.com voor meer informatie.
v.l.n.r.
Jan-Julius, Frank, Josepha, Silke, Mia, Gerda, Frouke en Semaha.
De redactieploeg in het voormalige klooster van de Zusters van het Heilig Hart van Maria.
Fotografen: Redactieploeg, Zygmund Krzywania, KSA, Ludo Buntinx
Teksten: Redactieploeg, Zygmund Krzywania, Ronnie Buckinx, Freddy Thoelen, Josée Motmans, Anita
Toetenel, Lydia Dirix
Vormgeving: tricolor.be
Drukwerk: Realise Printing
Verantwoordelijke uitgever: Josepha Raymaekers
Krantjes worden niet verstuurd per post. Onze wijkkrant verschijnt ook op de website van Stevoort https://stevoort.eu/stevertenier/.
Extra info en bijkomende foto’s plaatsen wij op https://stevoort.eu/stevertenier/.
Onze vorige wijkkranten en andere Hasseltse wijkkranten kan je lezen en downloaden op https://www.hasselt.be/nl/wijkkrant. Deze editie wordt er over een tiental dagen toegevoegd.
Onze zomereditie verschijnt half juni.
De redactie wenst jullie een b(l)oeiende lente…