Μουσική στη Στέγη Kafka Fragments
17-18 Απριλίου 2015 Μικρή Σκηνή | 21:00 Εισιτήρια: 18€ Μειωμ. 10€ | Άνεργοι 5€
Το έργο του György Kurtág, για σοπράνο και βιολί, Kafka-Fragments (1985-87), διάρκειας μίας ώρας, συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερης διάρκειας έργα του συνθέτη. Αποτελείται από 40 συνθέσεις που διαρκούν από λίγα δευτερόλεπτα μέχρι και επτά λεπτά. Βασισμένο σε αποσπάσματα από τα ημερολόγια και τις επιστολές του συγγραφέα Φραντς Κάφκα, το έργο δεν αποτελεί ένα συνηθισμένο κύκλο τραγουδιών, αν και θεωρητικά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έτσι, αλλά μια αναζήτηση του όλου στο θραύσμα, του μακρόκοσμου στο μικρόκοσμο, του απείρου στο σημείο, και αντίστροφα. «Η σύνθεση έχει τους δικούς της κανόνες. Συμβαίνει αυτό που θέλει η σύνθεση, και όχι αυτό που θέλει ο συνθέτης» σημειώνει ο ίδιος ο Γκαίργκυ Κούρταγκ. Έτσι, το Kafka-Fragments, αν και γραμμένο ως αμιγώς συναυλιακό έργο, φαίνεται σαν να αποζητούσε και τη θεατρική του ύπαρξη, όπως αποδεικνύεται από τις συχνές σκηνικές παρουσιάσεις του έργου. Στη Στέγη, το αριστουργηματικό αυτό έργο έχει μια λιτή σκηνική υπόσταση, στηριζόμενη στη γραφή και το κείμενο του Κάφκα, με τη σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη και τον Αντώνη Σουσάμογλου στο βιολί, υπότροφοι και οι δύο του Ιδρύματος Ωνάση.
György Kurtág Kafka-Fragments για σοπράνο και βιολί, op. 24 Μυρσίνη Μαργαρίτη: σοπράνο Αντώνης Σουσάμογλου: βιολί Δημήτρης Δημόπουλος: δραματουργική επιμέλεια, μετάφραση Φιλ Ιερόπουλος: video art Κωνσταντίνος Πιλάβιος: video mapping Σέργιος Κοτσόβουλος: σχεδιασμός σκηνικού Νίκος Μύρτου: τεχνική υποστήριξη Αγγελίνα Καρτσάκη: video performer We are Eternal Optimists: κώδικας διαχείρισης χρόνου Ευχαριστίες: Within
ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ Παρασκευή 17 Απριλίου 2015 Μετά τη συναυλία, συζήτηση με τους συντελεστές
Α΄ μέρος 1. Οι καλοί προχωρούν με το ίδιο βήμα... Οι καλοί προχωρούν με το ίδιο βήμα. Αγνοώντας τους, χορεύουν γύρω τους οι υπόλοιποι τους χορούς του χρόνου. 2. Σαν ένα μονοπάτι το φθινόπωρο Σαν ένα μονοπάτι το φθινόπωρο: πριν καλάκαλά καθαριστεί, καλύπτεται ξανά με τα μαραμένα φύλλα. 3. Κρυψώνες Αμέτρητες οι κρυψώνες, μία η σωτηρία, όμως οι πιθανότητες για σωτηρία είναι και πάλι όσες και οι κρυψώνες. 4. Ανήσυχος 5. A΄ νανούρισμα Τύλιξε το παλτό σου, όνειρο υψηλό, γύρω από το παιδί. 6. Ποτέ πια (αφορισμός) Ποτέ ξανά, ποτέ δεν θα ξαναγυρίσεις στις πόλεις, ποτέ δεν θα ξαναηχήσει η μεγάλη καμπάνα από πάνω σου. 7. «Αν με ρωτούσε συνέχεια» «Αν με ρωτούσε συνέχεια». Ο υποθετικός λόγος, αποκομμένος από την περίοδο, πέταξε μακριά σαν μια μπάλα στο λιβάδι.
13. Έσπασα κάποτε το πόδι μου (χασιδικός χορός) Έσπασα κάποτε το πόδι μου, ήταν η ωραιότερη εμπειρία της ζωής μου. 14. Θωρακισμένος Για μια στιγμή αισθάνθηκα θωρακισμένος. 15. Δύο μπαστούνια (αυθεντικός-πλάγιος) Στο μπαστούνι του Μπαλζάκ: κάθε εμπόδιο το διαλύω. Στο δικό μου: κάθε εμπόδιο με διαλύει. Κοινό είναι το «κάθε». 16. Καμία επιστροφή Από ένα σημείο και μετά δεν υπάρχει πια καμία επιστροφή. Σε αυτό το σημείο απαιτείται να φτάσει κανείς. 17. Περηφάνια (15 Νοεμβρίου 1910, στις δέκα) Δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να κουραστεί. Θα βυθιστώ στη νουβέλα μου, κι ας φάω τα μούτρα μου. 18. Το άνθος κρεμόταν ονειροπόλο (φόρος τιμής στον Σούμαν) Το άνθος κρεμόταν ονειροπόλο στο ψηλό κοτσάνι του. Το τύλιξε το δειλινό. 19. Άλλο πράγμα Άλλο πράγμα, άλλο πράγμα. Β΄ μέρος
8. Κάποιος με τράβηξε από το ρούχο Κάποιος με τράβηξε από το ρούχο, όμως τον τίναξα να φύγει. 9. Οι ράφτρες Οι ράφτρες στις μπόρες. 10. Σκηνή στον σιδηροδρομικό σταθμό Οι θεατές παγώνουν, όταν περνά μπρος τους το τρένο. 11. Κυριακή, 19 Ιουλίου 1910 (Β΄ νανούρισμα) (Φόρος τιμής στον Γιενέι) Κοιμήθηκα, ξύπνησα, κοιμήθηκα, ξύπνησα, άθλια ζωή. 12. Το αυτί μου... Το αυτί μου στο άγγιγμα φάνταζε φρέσκο, άγριο, δροσερό, χυμώδες σαν φύλλο.
Η αληθινή πορεία (φόρος τιμής-μήνυμα στον Πιερ Μπουλέζ) Η αληθινή πορεία ορίζεται από ένα σχοινί, που δεν είναι τεντωμένο ψηλά, αλλά μόλις λίγο πιο πάνω από το έδαφος. Μοιάζει να βρίσκεται εκεί για να γκρεμιστείς και όχι για να το περπατήσεις. Γ΄ μέρος 1. Κατοχή; Ύπαρξη; Δεν υπάρχει κατοχή, υπάρχει μόνο ύπαρξη, μόνο μια ύπαρξη που αποζητά την ύστατη αναπνοή, την ασφυξία. 2. Η συνουσία ως τιμωρία (ύμνος της Μαρίας Μαγδαληνής) Η συνουσία ως τιμωρία της ευτυχίας της συνύπαρξης.
3. Το οχυρό μου Το κελί μου, το οχυρό μου. 4. Είμαι βρόμικος, Μιλένα... Είμαι βρόμικος, Μιλένα, εντελώς βρόμικος, γι' αυτό κάνω τέτοιο χαμό με την καθαριότητα. Κανείς δεν τραγουδά πιο καθαρά, από αυτούς που βρίσκονται βαθιά στην κόλαση: κι αυτό που θεωρούμε τραγούδι των αγγέλων, είναι το δικό τους τραγούδι. 5. Άθλια ζωή (δις) Κοιμήθηκα, ξύπνησα, κοιμήθηκα, ξύπνησα, άθλια ζωή. 6. Ο κλειστός κύκλος Ο κλειστός κύκλος είναι αγνός. 7. Στόχος, Τρόπος, Δισταγμός Στόχος υπάρχει, τρόπος όμως όχι: αυτό που αποκαλούμε τρόπο είναι ο δισταγμός. 8. Τόσο σφιχτά Τόσο σφιχτά όσο το χέρι κρατά την πέτρα. Την κρατά όμως για να την πετάξει παραπέρα. Μα υπάρχει δρόμος για κάθε απόσταση. 9. Κρυψώνες (δις) Αμέτρητες οι κρυψώνες, μία η σωτηρία, όμως οι πιθανότητες για σωτηρία είναι και πάλι όσες και οι κρυψώνες. 10. Προσβλητικά εβραϊκό Όταν παλεύεις με τον κόσμο, να υποστηρίζεις τον κόσμο. 11. Έκπληκτοι είδαμε το μεγάλο άλογο Έκπληκτοι είδαμε το μεγάλο άλογο. Διαπέρασε τη στέγη του δωματίου μας γκρεμίζοντας την. Ο συννεφιασμένος ουρανός σύρθηκε αργά στο τρομερό περίγραμμά του και η χαίτη του κυμάτιζε γρήγορα στον άνεμο. 12. Σκηνή στο τραμ, 1910 («Ζήτησα στο όνειρό μου από τη χορεύτρια Εντουάρντοβα αν θα ήθελε να χορέψει ακόμα μια φορά την τσάρντας...») Η χορεύτρια Εντουάρντοβα, φίλη της μουσικής, μετακινείται, ακόμα και στο τραμ, πάντα συνοδευόμενη από δύο βιολιστές, που τους ζητά συχνά να παίξουν. Δεν απαγορεύεται άλλωστε η εκτέλεση μουσικής στο τραμ, αρκεί να είναι καλή, να μην ενοχλεί τους συνεπιβάτες και να μην κοστίζει, να μη ζητηθούν δηλαδή χρήματα
μετά. Φυσικά και στην αρχή δημιουργεί μια κάποια έκπληξη και για λίγη ώρα αυτό φαντάζει σε όλους κάπως παράταιρο. Όμως, με μέγιστη ταχύτητα, δυνατό αέρα και καθόλου θόρυβο στο δρόμο, ακούγεται όμορφα. Δ΄ μέρος 1. Πολύ αργά (22 Οκτωβρίου 1913) Πολύ αργά. Η γλύκα της θλίψης και της αγάπης. Το χαμόγελό της στη βαρκάδα. Αυτό ήταν ό,τι ομορφότερο. Και πάντα μόνο μια απαίτηση, ο θάνατος και η επιβίωση, μόνο αυτό είναι αγάπη. 2. Μια μεγάλη ιστορία Κοιτάζω μια κοπέλα στα μάτια, και ήταν μια πολύ μεγάλη ιστορία αγάπης, με βροντές και φιλιά και αστραπές. Ζω γρήγορα. 3. Στη μνήμη του Ρόμπερτ Κλάιν Τα κυνηγόσκυλα παίζουν ακόμα στην αυλή, όμως το αγρίμι δεν θα τους ξεφύγει, κι ας κυνηγά ελεύθερα τώρα στα δάση. 4. Από ένα παλιό σημειωματάριο Απόψε, αφού μελετούσα από τις έξι τα χαράματα, συνειδητοποίησα πως το αριστερό μου χέρι είχε σφίξει τα δάχτυλα του δεξιού για κάμποση ώρα από οίκτο. 5. Λεοπαρδάλεις Εισβάλουν στο ναό λεοπαρδάλεις και γλείφουν το θυσιαστήριο μέχρι να μη μείνει τίποτα· αυτό επαναλαμβάνεται συνέχεια: θα καταλήξει αναμενόμενο και θα συμπεριληφθεί στην τελετουργία. 6. Στη μνήμη του Γιάνος Πιλίντσκι Τελικά... δεν μπορώ να αφηγηθώ κάτι, σχεδόν ούτε καν να μιλήσω: όταν αφηγούμαι, ένα πράγμα αισθάνομαι συνήθως, το ίδιο που αισθάνονται μάλλον και τα μικρά παιδιά που προσπαθούν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα. 7. Ξανά, ξανά Ξανά, ξανά, εξοστρακισμένος, εξοστρακισμένος. Βουνά, έρημος, μια τεράστια έκταση που πρέπει να διασχιστεί. 8. Μας θάμπωσε μια νύχτα με φεγγάρι Μας θάμπωσε μια νύχτα με φεγγάρι. Πουλιά έκρωζαν ανάμεσα στα δέντρα. Τα χωράφια θρόιζαν. Συρθήκαμε μέσα από τη σκόνη, ένα ζευγάρι φίδια.
Μυρσίνη Μαργαρίτη
Η Μυρσίνη Μαργαρίτη γεννήθηκε στη Λάρισα, όπου ξεκίνησε και τις μουσικές της σπουδές. Σπούδασε βιολί, τραγούδι και μουσικολογία στην Αθήνα και, στη συνέχεια, με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση, στο Mozarteum του Ζάλτσμπουργκ (δύο μεταπτυχιακά σε Λιντ-Ορατόριο και Όπερα). Υπήρξε επίσης υπότροφος του Ιδρύματος Jürgen Ponto. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της εμφανίστηκε στους ρόλους της Gretel, της Serpetta (Landestheater Salzburg σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ), της Zerlina (Republic Theater) και της Muzio (Giunio Bruto – περιοδεία σε Αυστρία και Γερμανία). Για τρεις σαιζόν ήταν μόνιμη σολίστ στην όπερα της πόλης Χάλλε στη Γερμανία, όπου μεταξύ άλλων ερμήνευσε: Pamina, Zerlina, Suor Genovieffa (Suor Angelica), Margeurite (Jean d’ Arc au bucher), Voce dal cielo & Tebaldo (Don Carlo), Xenia (Boris Godunow), Wellgunde (Rheingold), Gretel, Euridice κ.ά. Έχει εμφανιστεί επίσης στις όπερες των πόλεων Ντάρμσταντ, Ερφούρτης, Φυρτ, Βίντερτουρ (Ελβετία), Γκότα, Κόμπουργκ, Μπαντ Λάουχστεντ, στο Διεθνές Φεστιβάλ Χαίντελ, στο Έτος Μότσαρτ του Ζάλτσμπουργκ κ.α. Στην Ελλάδα έχει εμφανιστεί: ως Δρουσίλλα και Αρετή στη Στέψη της Ποππαίας του Claudio Monteverdi, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Όπερας της Αρχαίας Κορίνθου και του Φεστιβάλ Αθηνών· στο ρόλο της κορυφαίας στην όπερα Άλκηστις του Θεόδωρου Στάθη, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών· στην όπερα Το έρημο νησί του Joseph Haydn, στο Φεστιβάλ Αθηνών·
ως Παμίνα (Ο Μαγικός Αυλός του Mozart) και ως Μικαέλα (Κάρμεν του Bizet) στην Όπερα της Λάρισας, στο Φεστιβάλ Αιγαίου στη Σύρο και στο Φεστιβάλ Παπάγου· ως Παπαγκένα (Ο Μαγικός Αυλός), ως Τζιανέττα (Το ελιξίριο του έρωτα του Donizetti), ως Κλορίντα (Η Σταχτοπούτα του Rossini) και ως Τσερλίνα (Ντον Τζοβάννι του Μότσαρτ) στην Εθνική Λυρική Σκηνή· ως Δέσποινα στην όπερα Έτσι κάνουν όλες (Μότσαρτ), στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Λόλας στην οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη Το Πικ-Νικ και ως Λαοδίκη στην μπαρόκ όπερα Σιρόης του Johann Adolph Hasse, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών· καθώς και σε πλήθος συναυλιών. Έχει συμμετοχή σε τρεις δισκογραφικές δουλειές: Apollo e Dafne του Händel (Ορχήστρα Διεθνούς Φεστιβάλ Χαίντελ, διεύθυνση: Bernhard Forck), The Art of Melancholy του Γιώργου Ψυχογιού και Claude Debussy: La musique à moi (Utopia Records, Εκδόσεις Μικρή Άρκτος). Το Σεπτέμβριο του 2010 περιόδευσε στο Μεξικό με τη γερμανική ορχήστρα Westsaechsisches Symphonieorchester και το καλοκαίρι του 2013 στην Ελλάδα και την Τουρκία με την Ελληνοτουρκική Ορχήστρα Νέων. Τον Ιανουάριο του 2014 τραγούδησε στις Βρυξέλλες με την Καμεράτα, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου, στην τελετή για την επίσημη έναρξη της ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ τον Αύγουστο του ίδιου έτους εμφανίστηκε στο διεθνές φεστιβάλ BBC Proms. Διδάσκει στο Ωδείο Κόνταλυ (Χαλάνδρι) και στο Ωδείο Κλασσικής και Σύγχρονης Μουσικής (Μαρούσι). www.myrsinimargariti.com
Αντώνης Σουσάμογλου
Ο Αντώνης Σουσάμογλου είναι εξάρχων βιολιστής της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης. Από τους πιο ενεργούς βιολιστές της γενιάς του, αναπτύσσει πλούσια καλλιτεχνική δράση ως βιολιστής, συνθέτης και ενορχηστρωτής. Έχει συμπράξει με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ), την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών (ΚΟΑ), την Καμεράτα, την Ορχήστρα των Χρωμάτων, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης, την ορχήστρα του City University of London, τη Συμφωνική της Ακαδημίας της Σόφιας, την Ορχήστρα των Πατρών κ.ά. Στις εμφανίσεις του περιλαμβάνονται συναυλίες σε σημαντικές αίθουσες, όπως το Ηρώδειο, η Kammermusiksaal της Φιλαρμονικής του Βερολίνου, το St. John’s Smith Square του Λονδίνου, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κ.ά. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε βιολί και ανώτερα θεωρητικά στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης. Συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο, στη Hochschule der Künste και την Ακαδημία Μουσικής Hanns Eisler, με υποτροφίες του κοινωφελούς Ιδρύματος Ωνάση και της Εταιρείας «Τέχνη». Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Guildhall School of Music and Drama του Λονδίνου. Αποφοίτησε με τον τίτλο του Konzertexamen από την Ακαδημία του Ροστόκ. Μελέτησε κοντά σε δασκάλους όπως οι David Takeno, Christoph Poppen, Στέλιος Καφαντάρης, Bernhard Hartog, ενώ ταυτόχρονα σπούδασε ανώτερα θεωρητικά στην τάξη του Χρήστου Σαμαρά.
Από το 2008 είναι διδάκτορας του City University of London με διατριβή πάνω στο βιολιστικό έργο του Νίκου Σκαλκώτα. Ο Αντώνης Σουσάμογλου έχει αναπτύξει ένα πολυετές ενδιαφέρον για τη μουσική του 20ού αιώνα. Παράλληλα, δραστηριοποιείται έντονα στο χώρο της μουσικής δωματίου, έχοντας συνεργάτες κάποιους από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες. Είναι ιδρυτικό μέλος του Kyklos Ensemble, ενώ ως μέλος του τρίο Sedna κέρδισε το α’ βραβείο στο διαγωνισμό μουσικής δωματίου του Κιέρι στην Ιταλία. Έχει αποσπάσει πλήθος διακρίσεων, μεταξύ αυτών βραβεία στους διαγωνισμούς βιολιού «Ανδρέας Μακρής» και «Μωρίς Σαλτιέλ», καθώς και στους διαγωνισμούς μουσικής δωματίου της Helexpo και του Μπάντσεντορφ (Γερμανία), εκπροσώπησε την Ελλάδα στον 7ο Διαγωνισμό Νέων Μουσικών της Eurovision, ενώ έχει τιμηθεί από την πόλη της Βέροιας για τη δραστηριότητά του. Διετέλεσε επίσης Κορυφαίος Α’ της ΚΟΑ.
Δημήτρης Δημόπουλος
Fil Ieropoulos
Ο Δημήτρης Δημόπουλος ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στην κωμωδία ως μέλος της ομάδας stand-up κωμικών «Νύχτες Κωμωδίας», το 1996. Από το 2009 έχει γράψει και παρουσιάσει δύο σόλο παραστάσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές stand-up παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα. Ως ηθοποιός και τραγουδιστής, έχει συνεργαστεί με την Εθνική Λυρική Σκηνή και την εταιρεία μουσικού θεάτρου «Οι Όπερες των Ζητιάνων», ενώ έχει εργαστεί επίσης στο ελεύθερο θέατρο και στη μεταγλώττιση. Έχει γράψει το λιμπρέτο για τις όπερες AirRossini και Yasou Aida!. Για το δεύτερο βραβεύτηκε το 2012 με τον έπαινο «Κάρολος Κουν» Δραματουργίας Ελληνικού Έργου από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών. Έγραψε και σκηνοθέτησε το μιούζικαλ Δε Λουκ και τα μουσικοθεατρικά δρώμενα Νυχτερινά Τραγούδια και Das Schubert Diploma. Ως μεταφραστής, έχει εργαστεί στον υποτιτλισμό, τη μεταγλώττιση και το θέατρο. Την καλλιτεχνική περίοδο 2014-15 συμμετέχει στις παραστάσεις Νέα Ελλάδα (the making of) στο Θέατρο Τέχνης, ως στιχουργός, Πιμπινόνε στην Εθνική Λυρική Σκηνή, ως μεταφραστής, Σκούμπιντου και το μυστήριο της Πυραμίδας στο Θέατρο Παλλάς, ως σκηνοθέτης, και Kafka-Fragments στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, ως δραματουργός και σκηνοθέτης. Μιλάει γερμανικά, αγγλικά, ισπανικά και ρώσικα, είναι πτυχιούχος υποκριτικής (Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος), πτυχιούχος του Τμήματος Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΤΕΙ Αθηνών) και απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών.
Ο Fil Ieropoulos (Θεόφιλος Ιερόπουλος) γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Βέροια. Σπούδασε στο Λονδίνο (πολιτιστικές σπουδές και κινηματογράφο), έλαβε μεταπτυχιακό στα Media Arts από το πανεπιστήμιο του Ουέστμινστερ και το 2010 ολοκλήρωσε τη διατριβή του πάνω στη σχέση ποιητικής και κινηματογράφου, στο Buckinghamshire New University, όπου παράλληλα διδάσκει video art και θεωρία πειραματικού κινηματογράφου. Μικρού μήκους ταινίες και εγκαταστάσεις του έχουν παρουσιαστεί σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Έχει συνεργαστεί επίσης με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Μέγαρο Μουσικής, το Arts Council of Britain, την Μπιενάλε της Αθήνας, το Neukoellner Oper (Βερολίνο), το Reworks Festival κ.ά. Είναι μέλος του εικαστικού ντουέτου ΦΥΤΑ, ενώ παράλληλα γράφει μουσική για διάφορα σχήματα και συνεργασίες, όπως για ένα οπτικοακουστικό έργο με τη Μαρίζα Κωχ στο θέατρο Badminton το 2012.
Χορηγοί επικοινωνίας
Χορηγός
Με την υποστήριξη
Επίσημος ιατρικός υποστηρικτής
Χορηγός φιλοξενίας
Διεύθυνση Επικοινωνίας & Marketing Τμήμα Εκδόσεων
30 Απριλίου 2015
Έξι μουσικοί ξαναδιαβάζουν γνωστές και άγνωστες παρτιτούρες του Steve Lacy αποκαλύπτοντας τον συνθέτη πέρα από τον καινοτόμο αυτοσχεδιαστή.