Defact!

Defact!

Spe edi cial tion

Eén opleiding. Tientallen verhalen. Duizenden emoties.

Het leven van een asielzoeker Pagina 16

Nederland is ‘verkiezingsmoe’ Pagina 7

Dalfsen handbalhoofdstad Pagina 10

Oekraïne: ‘Ik heb nog nooit zoveel naïeve mensen bij elkaar gezien’ Pagina 22

Jaargang 1 - mei 2014 - JN1E - E 29,95

INHOUDSOPGAVE

Geachte lezer, Voor u ligt het eindproduct van een week hard werken. Redactie JN1E heeft hiervoor vele kilometers gerend, gevlogen en geschreven. Actuele onderwerpen worden besproken, betrokken mensen geïnterviewd.

Met de grote toestroom van Eritreërs die Europa binnen komt, wordt voor de eerste keer naar de Europese Unie gekeken. Wat doen wij? Het kon bijna niet beter getimed worden, zo rond de verkiezingen van het Europese parlement. Wat doen we als Europa met het asielbeleid? En wat moet Europa met de situatie in Oekraïne? Kleine, verrassende onderwerpen komen aan bod.

Er is gelukkig ook ruimte gemaakt voor luchtige onderwerpen. Bier, bijvoorbeeld, en de alcoholwet die er onherroepelijk aan verbonden is (sorry, iedereen onder de 18!).

Over de toekomst van muziek downloaden, want dat ontwikkelt zich razendsnel. En een twirlende jongen tussen allemaal dames.

Moe van de verkiezingen en trots op het resultaat, presenteren wij Defact!

2|

VOORWOORD

INHOUD MEI 2014

4 LAKS enthousiast over afschaffing 1040-urennorm 5 ‘’Ik zit hier omdat het moet’’ 6 Europese Verkiezingen ook voor gemeenten van belang

7 ‘De Nederlandse burger is ‘verkiezingsmoe’ 8 Als jongen tussen meisjes 9 ‘Cocaine gebruik onder jongeren neemt toe’

10 Sercodak Dalfsen gaat voor vier op een rij 12 Week van het Nederlands bier 13 Onrust in ziekenhuis Emmen door nieuw bedrijf 14 ‘We laten het dorp achter voor de volgende generatie’ 15 De Antillen als provincie

16 Ter Apel: Asielhoofdstad van Nederland 17 Huis, haard en zichzelf verloren 18 Papieren NS-tijdperk ten einde 19 Wildness Festival Zwolle succesvol 20 Zwolle adopteert massaal gemeente grond 21 Become an artist

22 Geen tweede Sovjet-Unie 23 Netband.nl moet de tennissport weer doen herrijzen 24 ‘’De nieuwe alcoholwet, een wet van niks’’ 25 ‘’Voor het derde jaar aan mijn examens’’ 26 Joodse boot op Gaypride 2014 in Amsterdam 27 ‘We moeten niet te vroeg gaan juichen’

|3

INTERVIEW Door: Jacqueline Folkerts

Het is nu definitief. De 1040-urennorm die middelbare scholen moesten hanteren is afgeschaft. Dit betekent dat leraren aan het einde van het schooljaar geen nutteloze lessen meer hoeven te geven en dat scholen beter kunnen inspelen op de behoeften van leerlingen. Annelotte is algemeen bestuurslid bij het LAKS en zij reageerde enthousiast op de afschaffing van deze regeling.

Wat vinden jullie van het LAKS van deze beslissing die de kamer heeft gemaakt?

“Wij zijn daar heel blij mee, dat is natuurlijk waar we al die jaren voor gestaakt hebben. Niet alleen omdat die 1040 uren zijn afgeschaft maar ook omdat scholen nu meer vrijheid krijgen in het geven van goed onderwijs. Die 1040 uur staat niet garant voor goed onderwijs, en daarom zijn wij zo blij dat de scholen daar nu meer vrijheid in krijgen. Ook ben ik blij dat het nu niet meer zo nadrukkelijk gaat om die uren maar meer wat je in die uren gaat doen.”

Ben je niet bang dat er nu te weinig uren worden gemaakt en de kwaliteit van het onderwijs achteruit gaat?

“Nee, er blijft natuurlijk wel de schoolinspectie die de scholen in de gaten houdt en de kwaliteit van het onderwijs inspecteert. Wanneer de scholen geen goede kwaliteit bieden moeten ze zich wel houden aan een x aantal uren. Op die manier kan er dus wel worden ingegrepen. Ik ben er niet bang voor dat er door zogenaamde vermindering van kwaliteit deze afschaffing gaat falen. Zoals ik al zei wordt het onderwijs nauwlettend in de gaten gehouden. Wat er op het moment heel handig is, is dat de schotten wegvallen. Dus wanneer je in klas 1 minder uren hebt gedraaid, dan draai je die in klas 2 weer extra. Zo kan het dus zijn dat je in het ene jaar meer les hebt en in het andere jaar minder. Scholen kunnen dan zelf hun uren invullen en zien in welk jaar leerlingen meer les nodig hebben. Ik denk dat dit voor een heleboel scholen heel veel verschil zal maken.”

Waarom heeft het zo lang geduurd voordat de 1040-urennorm is afgeschaft?

“Dat is een hele goede vraag. Maar ik denk dat dat komt door een soort van neurose dat mensen kwaliteit in kwantiteit willen vangen. Neem bijvoorbeeld een diploma, mensen moeten een diploma hebben als ze voor de klas willen staan.

Omdat een diploma nou eenmaal

garant staat voor kwaliteit. Mensen wilden gewoon te graag kwaliteit voor het onderwijs en daarom hebben ze die 1040 uren regel ingeschakeld. Achteraf is gebleken dat, wat LAKS al eerder heeft gemeld, kwaliteit niet te vangen is in een x aantal uren maar wat je in die aantal uren doet. En of dat er nou 1040 of 1000 zijn dat slaat echt helemaal nergens op.

Dus ik denk dat het ligt aan de kwaliteit die iedereen wil koesteren en dat we ons daarom blindstaren op deze regeltjes.”

Wat heeft LAKS gedaan om er voor te zorgen dat het kabinet deze regeling heeft afgeschaft?

“Zodra wij doorhadden dat deze wetgeving er zou komen, hebben we twee keer gestaakt en dat is natuurlijk erg extreem maar dit was niet onze eerste stap. We hebben natuurlijk als eerste gelobbyd om te kijken waar er in het onderwijsveld ruimte zat. Deze zat er niet, en we werden als scholieren helemaal niet serieus genomen in de zin van: ja ik heb geen zin om alleen in een lokaal te zitten zonder leraar, dit wordt ook wel ophok uren genoemd.

Daarom hebben wij scholieren gevraagd om te staken. Dit is ook echt massaal gebeurd. We hebben daar heel wat uren voor gestaakt en uiteindelijk hebben we toch de meerderheid van de kamer overtuigd.

Ik denk echt dat de rol van LAKS hier heel groot in was.”

LAKS enthousiast over afschaffing 1040-urennorm

Studenten en leraren die staken tegen de 1040 uren-norm. Foto: web.grotius.nl

4|

VERSLAG

“Ik zit hier omdat het moet” Door: Thomas Fleskes

Reorganisaties, verscherping van het opleidingsprofiel en drukker wordende docenten.

De opleiding journalistiek van de Christelijke Hogeschool Windesheim heeft de afgelopen jaren wat veranderingen meegemaakt. Maar volgens de opleiding is inmiddels de kwaliteit van het onderwijs verbeterd.

Desondanks is studente Marlyne Bisschop(26) absoluut niet tevreden over de opleiding.

Studente Marlyme ziet het niet meer zitten .

Toen de zesdejaars Marlyne in september 2009 aan de studie begon, vond zij de opleiding nog leuk. Maar dat gevoel veranderde toen de opleiding een paar jaar geleden een aantal veranderingen doormaakte. De reden hiervoor was dat een onderzoek van de Onderwijsinspectie uit 2011 aantoonde dat een aantal diploma’s van afgestudeerden niet hbo-waardig was.

Sindsdien werden de eisen van de opleiding verscherpt en zijn er verschillende veranderingen doorgevoerd. En het komt door deze veranderingen dat de studente de opleiding niet meer leuk vindt.

Op die wijzigingen gaat Marlyne uitgebreid in. “Er is heel veel veranderd. Zo zijn er nieuwe regels gekomen omtrent de cijfers. In mijn tijd kon een onvoldoende voor een vak gecompenseerd worden als dat vak uit een dossier en een tentamen bestond. Dan kon voor het tentamen een 4.0 worden gehaald en voor het dossier een 7.0. Dat kan niet meer. Nu moet voor elk onderdeel van een vak een voldoende worden gehaald.” Marlyne is nog niet klaar met haar verhaal. “Sinds kort vervallen na vier jaar alle studiepunten, op de zestig studiepunten van de propedeuse na. Eerst was dat pas na tien jaar.”

Volgens de studente is de opleiding op nog meer punten veranderd. Zo veranderen de voorwaarden van de opleiding voordurend. “Ontzettend frustrerend”, aldus Marlyne. “Hierdoor moest ik soms een onderdeel van een vak herkansen als ik daarop een onvoldoende had gescoord.

Van de oude voorwaarden hoefde ik dit niet te herkansen, als dit cijfer gecompenseerd werd met een voldoende op dat andere onderdeel. Nu moet dat wel.” Een voorbeeld van een nieuwe regeling is het afstuderen. Voordat de veranderingen werden ingevoerd, studeerde een student af in het vierde jaar door middel van het ontwerpen van een onderzoeksplan en het uitvoeren van een onderzoek.

Het afstuderen gebeurt nu door middel van afstudeerproducties. Dit houdt het maken van audiovisuele items en/ of geschreven artikelen in. “Op zich is dat goed, maar alleen op dit gebied is de kwaliteit verbeterd. Bij alle andere vakken is alleen de norm omhooggegaan. Niet de kwaliteit.”

Ondanks de verbetering op het gebied van afstuderen, heeft Marlyne nog steeds problemen met het afstuderen. Het profiel van de opleiding is door de vele veranderingen verscherpt. In het begin focuste de studie op brede aspecten van de journalistiek, zoals het schrijven en bewerken van verhalen. Dat is nu niet meer het geval.

Voor Marlyne is dat een nadeel, aangezien zij op het gebied van ‘verhalen’ zou afstuderen. Dat onderdeel was immers essentieel voor haar onderzoek. Maar nu dit aspect niet meer bij de opleiding hoort, kan zij geen onderzoek meer verrichten op dit gebied. “Ik heb nu geen afstudeerrichting. Ik weet dus niet bij welke docent ik moet zijn voor mijn onderzoek”, vertelt de studente met duidelijke ergernis in

haar stem. “Het is net alsof je in een zwembad geflikkerd wordt en niemand zegt hoe je moet zwemmen.”

Op het gebied van communicatie heeft Marlyne ook kritiek. Zij vindt de communicatie op de opleiding niet goed verlopen sinds de veranderingen. “Dat de cijfers na vier jaar kwamen te vervallen, werd mij niet verteld. ‘Dat stond op de site’, werd later tegen mij gezegd.” Met de examencommissie heeft de studente ook geen al te goede ervaringen gehad. “Er was een tijd dat ik bij elk tentamen dat ik zou hebben de examencommissie moest mailen, omdat ik mij telkens niet kon inschrijven. Het was elke keer weer gezeik.

Ik werd er echt doodmoe van.” Marlyne vult aan dat de commissie altijd de schuld van de problemen bij haar neerlegde.

“Nooit zei zij een keer ‘sorry’. Het was altijd: ‘Dit en dit had je moeten doen’.

Soms werd er helemaal niet gereageerd op mijn mails. Dit zorgt echt voor een kutsfeer tegenover de leerlingen.”

Al deze veranderingen hebben ervoor gezorgd dat Marlyne het vertrouwen in de opleiding heeft verloren. “Ik ben erg teleurgesteld in mijn opleiding. Door het gedoe met de diploma’s vraag ik mij af of mijn diploma straks nog wel wat waard is. Ik twijfel heel erg over mijn toekomst, of ik nog wel ergens terecht kan. Je weet niet meer wat je van de opleiding moet verwachten. Ik maak de studie alleen nog af, omdat het moet.”

|5

INTERVIEW

Europese Verkiezingen ook voor gemeenten van belang Door: Wouter Westerveld

Gert Jan Bent is namens de ChristenUnie wethouder in de gemeente Midden-Drenthe. Zijn partij heeft op dit moment één zetel in het Europees Parlement en daarmee beperkte invloed op de besluitvorming. Een gesprek over nut en noodzaak van een groot Europa.

Ondanks de lage opkomst zien sommige mensen het belang van stemmen wel in

Waarom is het belangrijk dat mensen stemmen tijdens de Europese Verkiezingen?

‘Het is belangrijk om te stemmen, omdat je met jouw stem invloed kunt uitoefenen op je omgeving en op het politieke keuzepalet dat gemaakt wordt. In andere woorden wil je, je omgeving kunnen beïnvloeden en daar zeggenschap over hebben dan vind ik dat je daar ook actief in moet zijn als het gaat om een bestuur te kiezen dat bij jou past.’

Hoe roepen jullie mensen op om te gaan stemmen?

‘Als het gaat om actief oproepen geeft de overheid een duidelijk signaal met de stempas. Ik zou bijna zeggen dat het een morele verplichting is om te gaan stemmen, omdat je daarmee een recht hebt in de democratie om te gaan stemmen. De tweede manier die wij gebruiken is het publiceren in de krant van Midden-Drenthe en andere bladen, om aan te geven dat de verkiezingen eraan komen.’

Welke Europese thema’s spelen in uw gemeente?

‘Ons landbouwbeleid is Europees geregeld. Als je kijkt naar regelgeving, waar ontzettend veel bedrijven mee te maken hebben, zijn die Europees bepaald. De regels in de ruimtelijke ordeningssfeer, verkeersborden en ga zo maar door. Je kunt het zo gek niet bedenken tot de Euro aan toe, of het is Europees bepaald.

Ik durf te zeggen dat mensen in het algemeen onderschatten hoe ontzettend veel

6|

zaken Europees geregeld zijn. Als je kijkt naar de wegbewijzering, bouwverordeningen, energiegebruik, noem het maar en er zit Europees beleid achter.’

Wat voor effect hebben de Europese Verkiezingen op gemeenten, bijvoorbeeld de gemeente Midden-Drenthe?

‘Als de Europese Verkiezingen tot een parlement leiden en het parlement neemt besluiten, dan nemen ze het besluit over bijvoorbeeld landbouw. Met andere woorden, het Europese Parlement heeft wel degelijk invloed op landbouwbeleid. Dit vertaalt zich één op één door in grenzen van wat kan in de landbouw. Het vertaalt zich in heel veel regels door, waar bedrijven dagelijks mee te maken hebben.’

‘‘Als jij je omgeving wilt beïnvloeden dan moet je zelf ook actief meedoen’’ Heeft u een voorbeeld van zowel een negatief als een positief effect die de Europese unie heeft gehad op uw gemeente?

‘Ik ga proberen een voorbeeld te geven.

Als het gaat om dierentransport dan kun je zeggen dat Europees gezien het dierentransport in alle landen hetzelfde zou moeten zijn. Dat betekent dat de transporteur uit land A niet goedkoper kan werken dan de transporteur in land

B, omdat ze aan dezelfde eisen moeten voldoen met betrekking tot hun vervoer en wagens. Je kunt ook negatieve voorbeelden noemen. Als je kijkt naar natuurontwikkeling, dan merk je dat de Europese regels ook beperkend zijn voor bedrijven die willen uitbreiden als ze in de buurt staan van een natuurgebied.

Met andere woorden, er zijn ook wetten en regels aan de orde waardoor bedrijven geremd worden in de ontwikkeling. Dat zou je een negatieve ontwikkeling kunnen noemen.

Bent u het eens met het partijbeleid dat de ChristenUnie voert binnen Europa?

‘Wij zijn altijd positief, maar kritisch naar Europa. Tien jaar geleden en 5 jaar geleden is er aangegeven dat Europa geen grote superstaat moet worden. Europa heeft positieve invloeden op bepaalde zaken tussen landen en tegelijkertijd bemoeit ze zich met regels waarvan wij zeggen, laat dat aan de nationale of regionale politiek over.’

Wat is uw persoonlijke visie op de Europese Unie? ‘ Als het gaat over de politieke functie, dan mag deze wel wat steviger aangezet worden. Europa heeft ontzettend veel moeite om op één lijn te komen als het gaat om defensie of andere zaken, zoals buitenlandse politiek. Dan zeg ik, Europa neem je verantwoordelijkheid.’

VERSLAG

De Nederlandse burger is ‘verkiezingsmoe’ Door: Tjalling Bakker

‘Stemmen? Ik had al gestemd, maar er kwam toen ook niks van klaar.’ Meldt een bejaarde man, die met zijn vrouw door de Zwolle wandelt. De inwoners van Zwolle zijn een beetje het vertrouwen in de politieke partijen kwijt. Waar de linkse burgers vinden dat de PVDA te veel rechts wordt, vinden de rechtse burgers dat de VVD te veel links wordt. Met de Europese verkiezingen in het vooruitzicht lijkt de opkomst niet groot te worden.

Het vertrouwen in de politiek is een beetje weg. Dit zegt ook Paula die met haar pas geboren kind door de stad heen zwalkt.

‘Ik was altijd erg links georiënteerd, dus ik had afgelopen verkiezingen op de PVDA gestemd. Maar in de coalitie met VVD lijkt het wel of de PVDA al haar standpunten vergeten is. De politieke partijen houden zich niet aan hun standpunten!’

Dit kenmerkt een beetje de stem van Ne-

derland. Er heerst wantrouwen in de grote politieke partijen.

Maar niet alleen in de grote partijen heerst er wantrouwen. Ook de kleine partijen verliezen stemmen. Een flyeraar van de Zwolse politieke partij de Zwollwacht merkte het ook. ‘Vroeger merkte je dat de verkiezingen meer leefde onder de bevolking. Maar nu lopen de mensen haastig langs je heen.’

Voor de Europese verkiezingen is er echter nooit echt veel belangstelling geweest. Dit is raar te noemen, want er worden veel belangrijke beslissingen genomen in de Europese Commissie. Die directe gevolgen kunnen hebben voor de Nederlandse bevolking. In de Europese verkiezingen van 2009 was de opkomst maar 36,8 procent, terwijl de opkomst van op de nationale verkiezingen in 2012 74,2 procent was. Het verschil zou kunnen komen, omdat de burgers slecht geïnformeerd waren over de Europese verkiezingen. Maar door de vele zendtijd over de Europese verkiezingen, zou de burger nu toch goed geïnformeerd moeten zijn.

De laagste opkomst in Nederland ooit voor de Europese verkiezingen was in 1999 toen kwam er maar 29,8 procent van de stemgeldige Nederlanders op de Europese verkiezingen af. Nederland zat toen

zelfs onder het Europese gemiddelde, dat op 47 procent lag. De jongeren werden in die tijd gezien als de grootste stemverzakers. Slechts 10% van de jongeren tussen de 18 en 21 jaar ging toen stemmen.

Volgens het rapport van A.F.A. Korsten en G. Arendsen kwam de lage opkomst voor die verkiezingen toen vooral doordat de Nederlandse burger zich niet langer interesseerde in Europa. De burger zag niet langer het nut in van Europa.

De laatste gemeenteraadsverkiezing werd gehouden op 19 maart. Slechts twee maanden voor de Europese verkiezingen, die op 22 mei gehouden worden. Het zou dus ook kunnen dat de Europese verkiezingen en de gemeenteraadsverkiezingen te snel achter elkaar zijn. ‘Ach, die Gemeenteraadsverkiezingen. Ik had daar toen niet gestemd en ik ga nu ook niet stemmen. Ik interesseer me eigenlijk alleen in de nationale verkiezingen.’

Beschouwd André die met zijn hond door het centrum van Zwolle aan het lopen is.

Ook de gemeenteraadsverkiezingen waren niet goed bezocht. Slechts 53,8 procent wist toen de stembus te vinden. Zo laag was het opkomst percentage voor de gemeenteraadsverkiezingen nooit geweest.

Was dat een voorbode?

Het is lang wachten tot er iemand op komt dagen bij de stembureaus

|7

INTERVIEW

Als jongen tussen meisjes Door: Leon van der Straat

Elburg – Een jongen die op twirlen zit, een meisjessport. Je moet het maar durven. Toch ziet Richard Spaan uit Elburg het niet als een obstakel. ‘Ik heb veel positieve reacties gehad, bijvoorbeeld van mensen uit mijn klas. Ze vinden het hartstikke bijzonder en leuk voor me’. Spaan mag dan ook al een aantal jaren op EK ’s en WK ’s uitkomen. In een interview vertelt hij over zijn ervaringen en waarom hij heeft gekozen voor twirlen.

Richard, hoe ben je terecht gekomen bij deze sport?

Mijn hele familie doet het zo´n beetje.

Mijn zus doet aan twirlen. Mijn moeder en mijn tante hebben het gedaan. Mijn nichtje doet het en zo ben ik er een beetje ingerold. Ik moest altijd mee met trainingen want alleen thuis blijven, dat kon natuurlijk niet. En toen ging ik uit mezelf een beetje meedoen, want ik verveelde me toch daar in de zaal. En zo kwam van het een het ander. Ik ben vervolgens gaan trainen in de tuin en op een gegeven moment zei mijn moeder die ook les geeft: ‘Of je gaat erop en je doet mee of je kiest voor iets anders.’ Uiteindelijk koos ik het eerste en zo ben ik ermee begonnen.

Hoe lang doe je het al?

Sinds de 2e klas. Dus dat is nu ongeveer een jaar of drie, vier geleden.

Voor veel mensen is het een onbekende sport, maar wat houdt twirlen precies in?

Twirlen is een mix tussen ritmische gymnastiek en dans. In combinatie met die twee dingen moet je met de baton(stok) technieken uitvoeren voor een jury tijdens de wedstrijden. Je hebt verschillende onderdelen waarop je mee kan doen.

En welke onderdelen doe jij en wat houdt het in?

Ik doe mee met de onderdelen 1 baton, dance twirl en small-team twirling.

Dance twirl is op je eigen gekozen muziek een routine uitvoeren en daar mag je de hele zaal voor gebruiken. 1 baton is meer om je eigen techniek te laten zien

8|

Richard in actie tijdens een wedstrijd. Foto: Facebook van Richard

en je mag op een vlak van 5 bij 5 meter in de zaal komen maar als je daar buiten komt dan kan je daar puntenaftrek voor krijgen.

Bovendien moet dit op verplichte muziek.

In een team zit ik met 6 andere mensen.

Dit is ook op verplichte muziek die je krijgt van de bond, maar je mag wel de hele zaal gebruiken.

Moet je tegen jongens of meisjes op de wedstrijden?

Hoe train je voor deze sport?

Op een NK kom je terecht door in je klasse op de wedstrijden de plaatsingspunten te halen. Die punten moet je 2 keer halen om je te plaatsten voor het NK. Omdat ik in de hoogste klasse zit mag ik sowieso naar het NK als ik mijn plaatsingspunten haal maar voor lagere klassen moet je voorrondes doen en moet je bij de beste 25 zitten om je te plaatsen.

Je traint op verschillende aspecten. Bijvoorbeeld lenigheid is een onderdeel als je mooie dingen wilt laten zien. Ook de technieken zijn belangrijk om te trainen, zoals hoe ga je om met de baton, hoe zorg je ervoor dat de baton een patroon vormt met de muziek.

Hoe ziet een wedstrijddag eruit?

Een wedstrijddag is lang, erg lang. Het is niet zoals bij voetbal dat je ongeveer 2 uurtjes weg bent, je bent eigenlijk van 9 tot 6 in de sporthal. Het lijkt wel een gewone werkdag qua tijd. Verder ben ik tijdens zo’n dag aan het trainen voor de shows. Het ligt eraan welke onderdelen je doet. In de ochtend doe ik mijn 1 baton, dan na de pauze ben ik met het team aan de beurt. Verderop in de middag ben ik aan de beurt met mijn dance.

Bedenk je zelf de muziek en shows of wordt dat voor je gedaan?

Dat hangt ervan af, de muziek wordt vaak voor me bedacht maar als ik zelf een idee heb mag ik die natuurlijk ook aandragen.

Je probeert met die ideeën tot iets moois te komen. Mijn show voor de dance twirl wordt gemaakt door iemand van buitenaf. Maar mijn moeder heeft dan bijvoorbeeld de show gemaakt voor mijn 1 baton.

Op de gewone wedstrijden moet ik tegen meisjes die in mijn klasse uit moeten komen. Maar op het NK moet ik tegen jongens uit Nederland en op het WK of EK moet ik tegen alle jongens van Europa of de wereld.

Hoe kom je terecht op een NK?

Moet je er veel voor over hebben om op een EK of WK te staan of valt dat wel mee?

Ja zeker, je moet je eerst natuurlijk zien te plaatsen hiervoor via het NK. Omdat niet veel jongens deze sport doen heb ik minder tegenstanders dan de meisjes. Ik moet bijvoorbeeld tegen 5 jongens terwijl de meisjes tegen wel 30 anderen moeten. Het kost bovendien heel veel geld, dit halen we binnen via sponsors. Dit jaar hadden we een T-shirt sponsoring. Als je dan geld gaf voor het T-shirt dan kwam je naam erop. Ook hadden we een mandarijnen actie waar we geld mee inzamelden.

Denk je dat je het niveau kan halen om Europees of Wereldkampioen te worden?

Dat is zeker een droom, het zou er misschien wel in kunnen zitten. Het is natuurlijk nooit te voorspellen, maar natuurlijk ga je voor het hoogst haalbare.

INTERVIEW

‘Cocaïnegebruik onder jongeren neemt toe’ Door: Vivian Ugbah

ASSEN – Uit gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat cocaïnegebruik onder jongeren toeneemt. De drang om te experimenteren onder jongeren wordt steeds groter. Kim (21) raakte tijdens haar pubertijd verslaafd aan cocaïne en belandde in een afkickkliniek.

Waarom begon je met drugs gebruiken? ‘’Mijn toenmalige vriend was een gebruiker. Hij experimenteerde veel. Ik zag hem wel eens drugs gebruiken met zijn vrienden en ik was er heel erg nieuwsgierig naar. Omdat ik zo nieuwsgierig was, vroeg ik hem of ik ook eens mee mocht doen. Zijn vriendengroep was gezellig en iedereen ging akkoord. Ik begon mijn drugsgebruik met speed. Ik vond het een leuke ervaring, maar ik vond het niet voor herhaling vatbaar.’’

Waarom bleef je toch doorgaan? ‘’Ik liet mezelf geloven dat ik na één keer drugs gebruiken niet verslaafd zou raken.

Het klopte. Na de eerste keer verlangde ik niet naar drugs. Juist daardoor zag ik de gevaren van drugsgebruik niet in. Ik merkte wel dat ik steeds meer drugs ging gebruiken. Op een gegeven moment gebruikte ik de hele week door en verlangde ik er steeds meer naar.

Je was verslaafd aan cocaïne, hoe komt het dat je alleen aan cocaine verslaafd was? ‘’In die periode was ik heel ongelukkig.

Door het gebruiken van cocaïne vergat ik mijn problemen en zat ik beter in mijn vel. Dat is één van de effecten van cocaïne.

Mijn toenmalige vriend werd inmiddels gewelddadig en ook zijn vrienden waren geen lekkere mensen. Ik durfde de relatie niet te verbreken omdat ik niemand anders in mijn leven had. Daardoor bleef ik in die wereld hangen.’’

“Ik voelde me verdoofd. Ik leefde wel, maar kreeg niet veel mee.”

Het cocaînegebruik onder jongeren neemt toe. Foto: ANP

Jouw ex was ook verslaafd aan drugs, wat waren de effecten bij hem? “ Hij werd er heel erg gek van, kreeg vlagen van verstandsverbijstering. Als ik in zijn ogen keek dan had hij een zwarte blik in zijn ogen. Hij was zichzelf niet meer.. Achteraf kon hij zich er ook niks meer van herinneren, als hij iets geks had gedaan. Mijn ex was er gewelddadig naar mij toe. Maar hij was ook een gevaar voor zichzelf.”

Wat voor effect had drugsgebruik op jouw leven? ‘’Ik heb heel erg op het randje geleefd. Ik gebruikte nooit drugs als ik nuchter was.

Maar als ik alcohol op had, verlangde ik wel naar drugs. Ik merkte dat het de verkeerde kant op ging, maar op het moment zelf boeide het me niet. Ik was heel chagrijnig, lusteloos en ik zat niet lekker in mijn vel. Ik voelde me verdoofd.

Ik leefde wel, maar ik kreeg niet veel mee.

Ik stopte uiteindelijk met school en ik had ook geen werk meer. Op dat moment ging het echt bergafwaarts.’’

Hoe reageerden mensen uit je omgeving? ‘’Mijn ouders wisten er niets van. Omdat ik niet meer thuis woonde, hadden mijn ouders geen zicht op mijn leven. Op een avond gebruikte ik weer coke en de coke viel verkeerd. Toen ben ik naar mijn moeder haar huis gefietst en heb ik alles opgebiecht. Ze vond het heel erg. We praatten er veel over, maar meer kon mijn

“Het is uit mezelf gekomen dat ik dacht: tot hier en niet verder.” moeder niet doen. Ik was meerderjarig en ik was geen gevaar voor mijzelf of mijn omgeving. ’’

Hoe ben je van de drugs afgekomen? ‘’Het is uit mezelf gekomen dat ik dacht: tot hier en niet verder. Ik wil helemaal geen junk worden. Ik verbrak de relatie.

Het was geen makkelijke zet, maar ik wist dat het goed was. Ik ben andere mensen op gaan zoeken en door intensieve begeleiding heb ik alles een plekje kunnen geven. Het was een moeilijke tijd, maar op dit moment gaat het goed. Ik studeer, heb een leuke vriendengroep, heb goed contact met mijn ouders, ik woon op mezelf en ik heb een bijbaan. Ik zie de toekomst positief in.’’

Drugsgebruik onder jongeren neemt toe. Wat is jouw tip aan jongeren die willen experimenteren met drugs? ‘’Ik raad niemand aan om te experimenteren. Het is belangrijk dat je sterk in je schoenen staat en je eigen grens kent. Het is ook heel erg belangrijk dat je goed in je vel zit. Als ik terug in de tijd kon, had ik de keuze gemaakt om niet te gebruiken.

Het is gevaarlijk en het is moeilijk om er vanaf te komen als je verslaafd bent. Het is een lang proces.’’

|9

INTERVIEW

Sercodak Dalfsen gaat voor vier op een rij Myrthe Schoenaker en Sharina van Dort rijgen de prijzen aaneen Door: Steve Oosterkamp

Voor het vierde seizoen op rij kunnen de handbalsters van Sercodak Dalfsen de landstitel in de wacht slepen. Op 25 en 31 mei speelt de ploeg de finalewedstrijden, waarvan de thuiswedstrijd in Sporthal Tijenraan in Raalte plaatsvindt. Behalve de locatie heeft de ploeg van Sercodak Dalfsen nog een Sallands tintje. Speelsters Myrthe Schoenaker (Raalte) en Sharina van Dort (Wijhe) zijn afkomstig uit deze regio.

“Mooi om weer in Raalte te mogen spelen”, vertelt Myrthe Schoenaker (21).

Sporthal Tijenraan is voor haar een bekende plek. “Van mijn negende tot mijn negentiende was ik speelster van Kwiek, ik heb daar bijna de hele jeugd doorlopen.” Ook teamgenote Sharina van Dort (25) is een bekende in Raalte. “Altijd leuk om daar terug te zijn. Ik heb vier jaar lang bij Kwiek gehandbald en daarvoor nog met de handbalschool getraind in de Tijenraan. In de jeugd bij Wijhe speelden we ook altijd tegen Kwiek, wat dan vaak de nummers één en twee waren. Raalte is altijd dicht bij huis geweest en het voelt daar altijd vertrouwd.”

Van een leien dakje Bij Sercodak Dalfsen lijkt alles van een leien dakje te gaan voor het tweetal. Linkerhoekspeelster Van Dort kwam in 2010 over van Kwiek en sindsdien won ze prijs na prijs. In Dalfsen lijkt dan ook niemand te twijfelen aan het volgende landskampioenschap. Toch is Van Dort voorzichtig: “Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Het lijkt misschien alsof het allemaal heel makkelijk gaat en dat is op sommige momenten ook wel zo. Maar in de finale moet je er staan voor één wedstrijd. Ook al speel je het hele jaar goed, als je net dan een slechte dag hebt, kan je wel verliezen.”

Maar verliezen deed Sercodak Dalfsen amper de laatste jaren. In de competitie niet en in het bekertoernooi al evenmin.

Die prijs kan Dalfsen dit jaar ook al weer voor het derde seizoen op rij binnenslepen. In de finale is het Haagse Hellas de tegenstander. Die ploeg beleeft een teleurstellend seizoen. Speelster Myrthe Schoenaker (21) blikt vooruit: “Het is apart dat we de speelsters van Hellas tegenkomen in de bekerfinale, omdat zij tegelijkertijd om promotie/degradatie spelen. Het is best wel een leuk team, maar het presteerde gewoon heel slecht dit seizoen.” Hellas eindigde als voorlaatste, waardoor het tegen Kwiek speelt om

10 |

Sharina van Dort: “Raalte voelt altijd vertrouwd.”

promotie/degradatie. “Maar eigenlijk hoort het die wedstrijd niet te spelen, het hoort gewoon in de kampioenspoule thuis”, aldus Schoenaker.

Uitdaging Naast de landstitel en de beker, won Sercodak Dalfsen de afgelopen seizoenen ook nog driemaal de Supercup.

Opgeteld zijn dat acht prijzen in amper drie jaar tijd, waar de komende weken dus nog eens twee trofeeën aan toegevoegd kunnen worden. Ondanks de indrukwekkende erelijst, vindt Schoenaker nog genoeg uitdaging in de nationale competities. “De uitdaging

Foto: Sercodak Dalfsen.

is voor iedereen individueel om zich te verbeteren, maar ook als team zijnde kan het natuurlijk altijd beter. We willen ook graag mooi handbal laten zien, zodat het ook voor het publiek leuk is om naar te kijken. En het is ieder jaar een uitdaging om weer alle prijzen binnen te halen.”

De prijzenkast van Serdcodak Dalfsen

INTERVIEW Ook Van Dort ziet nog voldoende uitdagingen: “Je moet er altijd voor knokken.

En het winnen van prijzen is altijd mooi, daar doe je het voor. De uitdaging is om de landstitel te behouden. We hebben hem nu drie keer gewonnen, maar de vierde keer moeten we ook laten zien dat we de beste zijn. En de vijfde keer ook.”

Na een indrukwekkende reeks als die van Sercodak Dalfsen, ligt gemakzucht echter op de loer: “Natuurlijk zijn we al vier wedstrijden voor het einde verzekerd van de finalewedstrijd. Soms is het dan ook wel eens moeilijk om de scherpte te bewaren, afgelopen weekend hebben we bijvoorbeeld erg slecht gespeeld. Toch gaat het altijd ergens om. Slechte wedstrijden kan je gebruiken om fit te worden voor de finales. Dan moeten we knallen.”

TOEKOMST Met twee landstitels, twee bekers en twee supercups, heeft Schoenaker al een indrukwekkende erelijst voor een speelster van 21 jaar. Ze denkt dan ook na over een volgende stap: “Ik zou heel graag naar het buitenland gaan. Ik had komend seizoen bij een club uit Noorwegen kunnen spelen, maar we kwamen er niet uit met het contract.

Ik heb toen besloten om bij Sercodak Dalfsen te blijven, en ik denk dat ik me hier ook zeker nog kan ontwikkelen. Ik ben hier nog niet uitgeleerd. In de toekomst wil ik de stap nog wel een keer zetten, want het is al mijn droom sinds ik begonnen ben met handballen.”

Terwijl Schoenaker droomt van het buitenland, ziet de toekomst er voor Van Dort heel anders uit. De finales om het kampioenschap en de beker zijn haar laatste wedstrijden in de nationale top: “Ik ga na dit seizoen stoppen met handballen op hoog niveau. Vorig jaar ben ik ziek geweest, zat ik dicht tegen een burn-out aan. Ik kreeg minder plezier in het handballen en nu is het voor mij mooi geweest. Tien jaar lang heb ik met plezier gehandbald en heel veel geleerd van de trainers om me heen. Die ben ik daar ontzettend dankbaar voor.” Toch zal Van Dort niet helemaal stoppen met het spelletje: “Volgend jaar ga ik terug naar mijn oude dorpsclubje, Wijhe.”

Internationaal Nationaal kan het bijna niet beter voor Sercodak Dalfsen, zeker niet als het ook dit jaar de tripple wint. Wellicht kan de ploeg Europees nog eens een stap maken.

Maar Schoenaker is realistisch: “We begonnen de afgelopen jaren in de Champions League, daar speelden we echt tegen de top. Dat zijn profs, terwijl wij allemaal school of werk ernaast doen. We komen de voorrondes meestal nog wel door, maar wanneer we tegen de echte toppers spelen, dan redden we het niet meer. Dat is niet realistisch.”

Cup. “Daar komen we wel gelijkwaardige tegenstanders tegen. Of we verder kunnen komen dan dit jaar, is moeilijk te zeggen.

Na dit seizoen verliezen we een aantal belangrijke speelsters. We krijgen er wel goede vervangers voor terug, maar je moet toch weer opnieuw werken aan een team.

Natuurlijk hebben we wel als doel om elke keer weer zo ver mogelijk te komen en iedereen werkt daar ook keihard voor.”

Uitschakeling in de Champions League, betekent instromen in de Cup Winners

Finales Voordat Dalfsen kan dromen van een

finales. In de strijd om het landskampioenschap is VOC uit Amsterdam de tegenstander. Komende zondag staat in Sporthal Tijenraan de eerste onderlinge wedstrijd op het programma. Een week later is de return in Amsterdam, gevolgd door de bekerfinale in Almere op Hemelvaartsdag. Van Dort hoopt op veel publiek bij de wedstrijden: “We kunnen alle steun goed gebruiken en nodigen iedereen dan ook uit om te komen kijken.”

Myrthe Schoenaker: “Stap naar het buitenland is mijn droom.” Foto: Sercodak Dalfsen.

| 11

INTERVIEW

Week van het Nederlands bier Door: Mirjam Vos

“IK VIND HET BIJZONDER LEUK OM DIT TE DOEN, HET IS OOK EEN KANS OM HET BIER ONDER DE AANDACHT TE BRENGEN” Voor de eerste keer doet Zwolle mee met ‘de week van het Nederlandse bier’. Deze week is georganiseerd om Nederland kennis te laten maken met biertjes die zij niet kennen.

Ruud Korteschiel, caféhouder van whiskey en bier café De Abdij in Zwolle organiseerde de biertocht door de binnenstad van Zwolle.

‘De week van het Nederlandse bier’ is een initiatief om mensen over heel Nederland kennis te laten maken met verschillende Nederlandse biertjes.

Verdeeld over heel Nederland zijn er verschillende activiteiten georganiseerd om mensen aan te moedigen naar de kroeg te gaan en om eens een ander biertje te kiezen dan er standaard in de koelkast ligt.

Vier kroegen en één restaurant doen dit jaar voor de eerste keer mee met de biertocht bierweek in Zwolle. Een “Ik vind het bijzonder leuk om dit te doen, het is ook een kans om het bier onder de aandacht te brengen. We hielden eerst wel eens een klein bierfestivalletje buiten, maar we merkten dat je zo alleen je eigen publiek trekt. Door samen te werken met verschillende kroegen verdeeld in de binnenstad van Zwolle, bereik je een grotere groep mensen.” Bij De Abdij, The Livingroom, Café De Hetebrij, Irish Pub Sally O’Briens en restaurant Gelagkamer Hoogh kun je terecht voor deze speciale biertjes. In het restaurant ‘Gelagkamer Hoogh’ wordt je maaltijd gekookt met één van de twee verschillende Nederlandse biertjes.

12 |

De Bronckhorster dubbel in Café de Hete Brij.

Wie de complete ‘Biertocht Bierweek’ van 16 t/m 26 mei in Zwolle doet, krijgt als beloning een jumbofles bier van één van de Nederlandse bierbrouwerijen.

“Door met een stempelkaart de kroegen bij langs te gaan, wordt elk biertje die je proeft, afgevinkt en ontvang je een stempel bij de kroeg. Je krijgt natuurlijk alleen de beloning als je alle twintig biertjes daadwerkelijk geproefd hebt.” Het is niet aan te raden om op één avond alle twintig biertjes te proeven er zitten namelijk biertjes tussen van 11% alcoholpercentage.

In Nederland zijn er inmiddels ruim 200 bierbrouwerijen die samen voor ruim honderd verschillende soorten bier zorgen. Elk moment van de dag, elk seizoen en bij verschillende omstandigheden is er een ander biertje wat hier perfect bij past.

“Wij schenken hier in De Abdij heel veel verschillende soorten bier, maar op dit moment is de Bronckhorster red- ale en de Smaragd het populairste van de Nederlandse biertjes. De red -ale is een

Iers biertje gebrouwen in Nederland en met een klein bittertje en een vruchtje. De Smaragd is een lekker fris biertje”, zegt Ruud.

De andere kroegen gaven aan welk Nederlands biertje bij hen het populairst was: Irish Pub Sally O’Briens: De Pandora en de Nightporter. Twee totaal verschillende biertjes die recht tegenover elkaar staan.

De Nightporter is net geen ‘stout’ zoals bijvoorbeeld een Quinness biertje. Het is een dik stroperig biertje waar een rook smaakje aan zit en een vleugje van koffie en chocolade is toegevoegd. De Pandora is een fris biertje fruitig biertje, heerlijk voor tijdens de zomerse avonden.

Café De Hetebrij: De Bronckhorster dubbel en de Witte parel. De Bronckhorster dubbel is een mooi biertje met gebrande mout met een cacao en koffie smaakje er aan toegevoegd. De Witte Parel is een biologisch wit biertje.

De Livingroom: De Tasty Lady omdat hij door vijf vrouwen gebrouwen is.

VERSLAG

Bij het Scheperziekenhuis wordt er flink bezuinigd op schoonmakers. Foto: internationaljustice.rnw.nl

Onrust in ziekenhuis Emmen door nieuw bedrijf Door: Jacqueline Folkerts

Volgens de schoonmakers maakt het schoonmaakbedrijf Asito, er een potje van. Asito is twee weken terug begonnen in het ziekenhuis en heeft alles van het vorige bedrijf overgenomen.

De tijd die de schoonmakers krijgen voor een afdeling wordt ingekort. Dit betekent dat er tijd te kort is en dat er niet goed kan worden schoongemaakt. Het gevolg hiervan is dat patiënten in vieze kamers komen te liggen.

Er heerst een nare sfeer wanneer het woord Asito klinkt en het is duidelijk dat de schoonmakers niet op hun gemak zijn. Ze zijn druk aan het werk in één van de kamers van het Scheperziekenhuis en proberen elk hoekje stof mee te nemen om zeker te zijn dat er niks blijft liggen.

Omdat er gerommeld is met de hoeveelheid uren heerst er onrust. Frustratie lijkt dan ook het beste om de gehele situatie te omschrijven. “Er was niks mis met het rooster dat er eerst was,” laat *Petra

weten. Volgens velen heeft Asito de fout gemaakt door alles overhoop te halen en mensen van hun vaste plekken te halen.

Op de vraag: “mag ik u iets vragen,” wordt angstig gereageerd. “Nee, ik heb nauwelijks tijd om dit schoon te maken, laat staan om een aantal vragen te beantwoorden.” Gelukkig stemt *Henriette toe met een gesprek wanneer ze kan blijven schoonmaken tijdens het gesprek.

“Sinds het bedrijf hier is gekomen is veel overhoop gehaald. Het rooster, de plekken waar wij moeten werken en ook onze uren zijn aangepast. Ik sta voor het eerst op deze afdeling en heb door middel van een rooster moeten zien wat mijn taken zijn. Iedereen is van zijn/haar vaste plek afgehaald en op een andere afdeling gezet.

Dit betekent dat iedereen moet wennen aan de nieuwe taken die we in een nu veel kortere tijd moeten uitvoeren.”

De schoonmakers willen anoniem blijven.

Ze zijn angstig om op het matje te worden geroepen door uitspraken die ze hier doen. *Petra en *Maaike willen meegeven waarom ze de overname zo lastig vinden: “we kunnen het met z’n tweeën net aan om deze afdeling op tijd schoon te maken, stel je voor wanneer we in ons eentje hier aan de slag moeten in dezelfde tijd die we nu hebben met z’n tweeën. Binnen-

kort gaat dit gebeuren en wordt iedereen alleen gezet.” Er wordt heftig geknikt wanneer er wordt gevraagd of er kamers vies blijven. “We proberen het wel schoon te maken, maar doordat we minder tijd hebben wordt het moeilijk.”

Een bedrijfsleider van de kinderafdeling laat ook weten dat er duidelijk wordt gemerkt dat er iets aan de hand is. “Je kunt zien dat de schoonmakers zich ongemakkelijk voelen. Onze vaste schoonmaker is weggehaald en dat merk je meteen. De manier van schoonmaken is anders en als er iets is dan wordt het lastiger om iemand daarop aan te spreken. Doordat er zoveel onrust is, merk je ook dat er minder wordt schoongemaakt. De onrust is natuurlijk op z’n plaats, maar je spreekt hier wel van een ziekenhuis. Daar mogen geen fouten worden gemaakt en al zeker niet op het gebied van de schoonmaak.

Ik geef de schoonmakers zeer zeker niet de schuld, Asito is verkeerd begonnen en daar is de fout gemaakt.”

Wanneer er aan het schoonmaakbedrijf wordt gevraagd om een reactie willen ze niet reageren. * Omdat de schoonmakers anoniem willen blijven, is er gekozen voor fictieve namen.

| 13

INTERVIEW

Koekangerveld mogelijk energieneutraal Door: Susanne Jansen

We zitten in de tuin. Een tuin met veel gekleurde bloemen, kwakende kikkers in de vijver en twee katten die duidelijk op hun plek zijn in de groene omgeving. Kristel van der Maelen is een natuurmens, dat is wel duidelijk. Het is dan ook niet zo moeilijk te begrijpen dat ze zich inzet voor een goed leefgebied in eigen omgeving. Momenteel houdt ze zich samen met andere leden van Belangengroep Koekangerveld bezig met de organisatie van energieneutraliteit in het dorp.

Wat is dat eigenlijk, energieneutraal?

Kristel: Nou, energieneutraal houdt in dat je als dorp, met alle bewoners samen, niet meer energie verbruikt dan dat ze samen produceren. Je hebt een plus en een min van wat je opwekt en verbruikt, dit moet op nul komen te staan. Niet iedereen kan dit individueel doen. Wanneer je bijvoorbeeld een rieten dak hebt, kun geen zonnepanelen op je dak plaatsen. Een buurman met een mooie grote schuur wekt echter al snel teveel energie op. Door energieneutraal te worden kunnen deze twee buren beide gebruik maken van deze opgewekte energie. Op deze manier wordt er geen energie verspild.

De plannen zijn nog niet rond, wat is op dit moment de stand van zaken?

Het plan is nog niet definitief, maar zeker al goed op weg. Een aantal jaren geleden hebben wij als Belangengroep drie ideeën opgestuurd voor een prijsvraag. We hebben daar nu twee ideeën van uitgevoerd, waarvan eentje een landelijke prijs heeft gekregen. De gemeente kwam een tijdje geleden zelf met de vraag om het derde idee uit te voeren, dat is altijd een goed teken. We hebben toen een enquête gehouden onder de buurtbewoners. De meerderheid stemde mee in het plan, en daarom is het een idee wat wel is goedgekeurd. Op dit moment is de gemeente bezig met onderzoek. Wat gaat het kosten?

Wat levert het op? enzovoort. Over de kosten kan ik nu dus nog niks zeggen, dat is nog onbekend.

verschillen zijn. Elk dorp zal dit uiteindelijk toch op zijn eigen manier gaan doen. Ruinerwold heeft bijvoorbeeld een grasdrogerij, waar héél veel energie wordt geproduceerd. Om die reden zullen er ook een aantal onderwerpen apart worden behandeld. Er is nu een idee om werkgroepen vanuit de verschillende plaatsen met elkaar te laten optrekken, zodat we over onderdelen als rioolslib kunnen overleggen. Technische informatie kun je sowieso doorspelen naar de andere dorpen. In principe geeft een dorp dus zelf invulling aan de uitvoering.

deroos wordt gekeken naar een bepaald gebied om het dorp heen. Buurtbewoners binnen dit gebied mogen dan gebruik maken van de energie. Deze bewoners zullen dan wel een soort lidmaatschap krijgen.

Niet iedereen kan natuurlijk zomaar gebruik maken van de opgewekte energie, dat is niet eerlijk.

Is het dan niet zo dat ze elkaars opgewekte stroom kunnen gebruiken?

Er zijn steeds meer dorpen met energieinitiatieven, het is alleen vaak een onderdeel van energieneutraliteit. Dat een dorp in zijn geheel energieneutraal wordt, is een unieke situatie. Koekangerveld is het eerste dorp dat hier plannen mee heeft.

Als de plannen doorgaan, zal dit uiteindelijk pas over tien jaar in werking treden, en dan zullen er velen volgen

Dan zit ik nog niet diep genoeg in de regelgeving, omdat niet alles al besproken is. Er is wel een postcoderoos. Een postcoderoos betekent dat daar waar de energie wordt opgewekt, er omliggende postcodes gebruik van mogen maken. Ansen ligt nog weer een stuk verder weg, dus dan wordt het voor de andere twee dorpen wel lastig om gebruik te maken van hun energie. Ik denk dat er volgens de postco-

Als Koekangerveld energieneutraal wordt, zou dit een unieke situatie zijn.

Hoe kan het dat er nog geen andere plekken zijn in Nederland die energieneutraal zijn?

Is dit hét idee voor de toekomst?

Als de kosten uit kunnen, en het werkt goed, dan wel.

Koekangerveld gaat zoals het nu lijkt samenwerken met Ansen en Ruinerwold. Hoe gaat dit in zijn werk? Aangezien deze dorpen toch best een eind uit elkaar liggen.

Er is veel contact tussen de drie dorpen.

We hebben ook overleg met de gemeente samen, zodat zij ook op de hoogte blijven.

Je kunt in het overleg veel samen doen, maar in de uitvoering zullen er veel

14 |

Belangengroep Koekangeveld, linksonder Kristel van der Maelen.

Foto: dasmooi.nl.

INTERVIEW

Willem-Alexander tijdens zijn bezoek op de Antillen.

Foto: ANP

De Antillen willen hechtere band met Nederland Door: Romano Lemckert

Al jaren pleiten onder andere Aruba en Saba voor een hechtere band met Nederland. Maar heeft de ‘gewone Nederlander’ daar wel behoefte aan? Ben Lombik is geboren op de Nederlandse Antillen en assisteerde jarenlang in het ambtelijk secretariaat van Aruba. Hij licht toe waarom Nederland juist moet kiezen voor een hechtere band met de Antillen.

Even vooraf, welke band heeft Nederland nu met de Antillen?

Het Koninkrijk der Nederlanden bestaat uit Nederland en haar overzeese gebieden.

De overzeese gebieden zijn een aantal eilanden in de Caribische Zee, iets ten noorden van Suriname. Koning WillemAlexander is het staatshoofd, maar de Antillen hebben wel een eigen regering.

Deze regering heeft veel zelfstandigheid als het gaat om het nemen van beslissingen, maar is nog wel sterk afhankelijk van financiële steun uit Nederland.

‘De gewone Nederlander’ heeft niet echt een hechte band met de Nederlandse Antillen. Hoe komt dat?

Ik denk dat de Nederlandse overheid daarin is tekortgeschoten, en dat is zorgelijk. De Antillen horen bij Nederland,

net zo goed als Texel of Vlieland. Ik denk dat we moeten beginnen op het basisonderwijs, kinderen weten vaak niet eens dat de Antillen bij Nederland horen. In mijn optiek kun je een positief beeld schetsen van de Antillen als je kinderen vanaf jongs af aan al bijschoolt over dit onderwerp.

Wist je dat de Antillen langer bij Nederland horen dan bijvoorbeeld Limburg?

Ingediende moties van PvdA hebben er inmiddels voor gezorgd dat er meer aandacht wordt besteed aan de culturele ontwikkeling van basisschoolleerlingen.

Tevens zouden er meer documentaires over bijvoorbeeld Aruba of Curaçao moeten worden uitgezonden. Daarnaast is denk ik een belangrijke taak weggelegd voor ons Koningshuis. Koning WillemAlexander heeft de Antillen zeer goed op de kaart gezet met zijn bezoek afgelopen jaar.

is overigens geen officiële feestdag, maar het heeft toch een mooie symbolische betekenis.

Antillianen komen vaak negatief in het nieuws, mede hierdoor is het beeld van de Antillianen niet altijd even positief. Wat vindt u hiervan?

Het heeft zo zijn voordelen. Hiermee is natuurlijk ook de hele toelatingsregeling van de Antillen naar Nederland van tafel.

Ook zou Nederland de financiële middelen ter beschikking kunnen stellen om de tekorten weg te kunnen werken. De inwoners van Saba en Sint-Maarten hebben een aantal jaar terug middels een referendum al aangegeven een hechtere band met Nederland te willen. De bevolking van Curaçao wilt echter een status aparte.

Nederland en de Antillen zullen samen moeten kijken wat het beste is. Het lastige alleen is dat je nooit iedereen tevreden kunt stellen, er zijn altijd wel mensen die het niet eens zijn met bepaalde beslissingen.

Gelukkig zijn de tijden aan het veranderen, maar als er een ding duidelijk is dan is dat wel dat we moeten stoppen met polariseren. Een goed voorbeeld hiervan is een uitspraak van Rita Verdonk van een aantal jaar geleden. Ze zei toen dat alle Antillianen die hier geen baan hadden terug moesten naar de Antillen. Dat is natuurlijk geen oplossing. Maar het tij is aan het keren, zo is er een speciale dag om het Koningrijk der Nederlanden te vieren; Koningsrijkdag. Deze 15 december

Hoe wordt er vanuit de Antillen naar Nederland gekeken, na bijvoorbeeld zo’n opmerking van Verdonk?

De meeste Antillianen zijn overwegend positief. Wel zijn veel inwoners geschrokken van de uitspraken in Nederland over de Antillen. Dit soort uitspraken is niet goed en werkt ook niet. Sommige politici kunnen niets anders dan polariseren. Er mag geen sprake zijn van een zij-wij. Het streven om samen problemen op te lossen is de basis van een goede samenwerking.

Een tijdje geleden is voorgesteld om de Antillen de status van provincie te geven. Hoe kijkt u hier tegenaan?

| 15

VERSLAG

Ter Apel: Asielhoofdstad van Nederland Door: Sander Foekens

Voor de ‘incheckbalie’ van het asielzoekerscentrum in Ter Apel staat een lange rij mensen.

Handen vol met boodschappentassen en koffers. “I’m from Eritrea”. Dat is een zin die de afgelopen tijd veelal wordt uitgesproken binnen de hekken van dit Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA). Meer dan duizend mensen uit Eritrea komen dezer dagen naar Nederland om asiel aan te vragen.

Merendeel van deze mensen wordt direct na aankomst overgeplaatst naar het kleine dorpje in het zuid-oosten van Groningen.

Ter Apel biedt normaal gesproken plek voor ruim 1200 asielzoekers. Maar is dus verhoogd met 450 plaatsen extra. In dit dorp bevindt zich niet alleen een Centrale opvanglocatie (col) maar ook een Vrijheidsbeperkende locatie (vbl) en een Procesopvang locatie (pol). Dit houdt in dat Ter Apel ook wel de asielhoofdstad van Nederland wordt genoemd.

In gebrekkig Engels probeert iedereen hun boodschap te verkondigen. De asielzoekers snappen niet wat ze moeten doen, en de medewerkers van het COA snappen niet wat de asielzoekers willen. Je kan aan de gezichten aflezen wat de obstakels zijn.

Het asielzoekerscentrum raakt vol en de mensen uit Eritrea worden telkens in de richting van Ter Apel gestuurd.

“Elk uur komen er ongeveer vijftien mensen aan met de bus, de hele dag door”, vertelt de baliemedewerker van het COA. De meeste mensen wachten rustig af wat er komen gaat. Toch is er een man die een beetje onrustig wordt, bijna op het agressieve af. Snel komen twee bewakers op de man aflopen en nemen hem mee naar een aparte kamer. Uit het zicht van de groep.

Kinderen huilen, ze hebben lang gereisd.

Moe. Eén voor één worden de mensen doorgestuurd verder het terrein op.

Waar in heel 2013 nog ‘slechts’ 980 Eritreeërs asiel aanvroegen in Nederland, zijn dat er nu ruim duizend per week. Er wordt nog steeds volop gespeculeerd over de reden waarom juist nu veel mensen uit Eritrea vertrekken. “Er wordt gezegd dat

16 |

Foto: ANP

het komt doordat de dienstplicht is ingevoerd in Eritrea”, aldus Shernella Egbers, woordvoerster COA Ter Apel. “Toch blijkt dat ook heel veel vrouwen, met of zonder man, ook asiel aanvragen. Voor ons is het dus nog onduidelijk waarom de mensen komen.”

“Het is lastig om de mensen te onderdak te geven. Iedereen heeft recht op een eerlijke asielprocedure en door de grote toestroom, kan deze procedure iets langer duren. Terwijl de asielzoekers in Nederland verblijven, hebben ze recht op een goed onderkomen”, licht Shernella Egbers toe. “We zijn bezig met containers om te bouwen tot huizen. Als dat gerealiseerd is, hebben we ruim 450 plaatsen extra hier in Ter Apel.”

Onder de dorpsbewoners heerst een gemengd gevoel over het uitbreiden van het asielzoekerscentrum. “Ik kan mijn kind niet meer vertrouwd over straat laten gaan, Ter Apel is een stuk minder veilig geworden”, vertelt een buurtbewoner. Uit cijfers blijkt dat de criminaliteit in Ter Apel niet explosief is gegroeid. Wijkagent Fré Sikkens begrijpt dat mensen toch denken van wel. “Het blijkt inderdaad niet dat er meer criminaliteit is. Mensen in Ter Apel maken elkaar vaak bang. Het is dus meer angst dan dat er daadwerkelijk meer criminaliteit is. Natuurlijk zit er wel eens een rotte appel tussen, maar dat uit zich dan ook meestal in winkeldiefstal” Ondertussen zijn er al weer twee lijnbussen vol asielzoekers afgezet bij het asielzoekerscentrum. Handen vol met boodschappentassen en koffers.

INTERVIEW

Huis, haard en zichzelf verloren Door: Ilse Jochems

Ze valt niet op. Ze gaat op in de grote mensenmassa. En niemand kent haar verhaal. Ze loopt op mij af. Samen lopen we naar een rustige plek. Een plek waar ze wel eens vaker komt. Ze voelt zich hier op haar gemak. Wat voor haar bijzonder is. De afgelopen twaalf jaar heeft de, nu negentien jarige, Azerbeidjaanse zo ongeveer tien verschillende huizen gehad. Of in de meeste gevallen kan je het beter een vestiging noemen.

In 2002 kwam ze samen met haar moeder naar Nederland. Op zevenjarige leeftijd was ze van haar vader gescheiden en op de vlucht. ‘’Ik was een jong en onschuldig meisje. Gebracht naar een ander land, en weggetrokken bij mijn eigen cultuur.’’

Het allereerste Asielzoekerscentrum (AZC) waar ze kwam, was in Wiegen.

Ze verbleef hier twee jaar lang. ‘’Ik heb een leuke tijd gehad in Wiegen. Ik kreeg les in een school op het AZC. Het was wel moeilijk omdat ik de Nederlandse taal niet sprak en alle kinderen weer een andere taal spraken. Onderling communiceerden we met de woorden ‘no’ en ‘yes’.

Maar toch konden we het goed met elkaar vinden.’’ Asli heeft in Wiegen leren fietsen en probeerde samen met de andere kinderen om kind te kunnen zijn. ‘’Ik was jong, ik wilde spelen en kind zijn. Dat was niet altijd makkelijk. Ik zag mijn moeder vaak huilen en dat is als kind heel moeilijk om te zien.’’

Na twee jaar moest ze samen met haar moeder naar een ander AZC omdat de locatie in Wiegen werd gesloten. Ze werd toen overgeplaatst naar Reden, waar ze na acht maanden weer werd weggestuurd omdat ook deze locatie ging sluiten. Ze kwam toen terecht in het AZC in Aalten.

In afwachting van haar proces deed ze haar best om een zo normaal mogelijk leven te leiden.

Elke aanvraag die voor een verblijfsvergunning zie zij indiende, werd afgewezen. En toen stond ze op straat. ‘’ We hadden geen geld en konden nergens heen. Uiteindelijk heeft de directeur van

Asli Sadiqova. Foto: Facebook van Asli

de basisschool waar ik toen op zat mij en mijn moeder voor een tijdje in huis genomen. Hij heeft voor ons een nieuwe advocaat geregeld. De advocaat die we eerst hadden, had een heleboel fouten gemaakt tijdens de procedure. Na een paar weken zijn we voor een tijdje bij een schoolvriendinnetje in huis gaan wonen.

Later ontmoette mijn moeder een vrouw in een Christelijke boekenwinkel. Zij bood aan dat we bij haar voor langere tijd mochten in trekken. En dat hebben we toen gedaan.’’

Asli en haar moeder zouden worden uitgezet. Een verblijfsvergunning zat er niet meer in. Ze moesten terug naar haar eigen land. Een land dat ze eens miste was haar nu vreemd geworden. Ze was opgegroeid in de Nederlandse cultuur. ‘’ Ik vond het als kind heel moeilijk om met twee culturen op te groeien. Mijn moeder leerde mij een hele andere cultuur dan waar ik in leefde. Ik heb heel vaak dingen niet begrepen.’’ Een week lang heeft ze in Ter Apel gezeten. Daar is het uitzetcentrum gevestigd. ‘’Ik heb daar een vreselijke tijd gehad. Elke dag werden we om zeven uur wakker gemaakt. En moesten we met z’n allen met onze koffers naar een grote kale ruimte. Er stonden wat tafels en stoelen.

Acht uur lang moesten we wachten. En elke dag weer. Het wachten was vreselijk.

Werden we vandaag wel of niet teruggestuurd? Die onzekerheid was heel naar.

Ik probeerde de tijd te doden door liedjes te schrijven. Dat was hoe ik me toen kon uiten.’’

Na een week van ellende werden ze plots overgeplaatst naar Limburg. Ze werd hier weer herenigd met haar vader. Ze ging daar naar school en pakte haar leven weer een beetje op. Maar na vijf jaar in Limburg te hebben gewoond moest ze weer verhuizen. ‘’ Ik kwam met school terug van een reis naar Italië. Er werd mij verteld dat ik mijn spullen moest inpakken en dat we de volgende dag naar Den Haag gingen. Ik heb niet eens afscheid van mijn vrienden kunnen nemen.’’ Asli en haar ouders krijgen een verblijfsvergunning en ze krijgen een huis toegewezen in Rijswijk, vlakbij Den Haag.

In het begin ging het nog goed. Totdat ze een paniekaanval kreeg. ‘’Ik wist niet wat er met mij gebeurde, ik had mij nog nooit zo gevoeld.’’ Asli wordt voor een paar dagen opgenomen in een kliniek. Ze heeft OCD, en ze heeft last van depersonalisatie en derealisatie. ‘’ Ik had een angststoornis.

Ik had last van dwanggedachten, ik herkende mezelf niet meer en kon de realiteit nauwelijks van een droom onderscheiden.

Ik zat maar toe te kijken hoe alles om me heen plaats vond, maar ik was er niet echt bij.’’ Door elke keer haar huis kwijt te hebben geraakt, heeft ze ook haarzelf verloren. Na een zware tijd gaat het nu weer beter met haar. ‘’ Alles wat ik heb meegemaakt, heeft mij sterker gemaakt.

Ik sta weer positief in het leven. Ik heb geleerd dat ik vrij mag zijn. Elke avond bid ik en dank ik Jezus. Ik zie de toekomst rooskleurig in.’’

We pakken onze spullen in en lopen terug. Onze wegen scheiden zich van elkaar.

Ze lost weer op in de grote mensenmassa.

Ze valt niet op. En ik ken haar verhaal.

“Ik was een jong en onschuldig meisje. Gebracht naar een ander land en weggetrokken bij mijn eigen cultuur”

Kaart van Azerbeidzjan. Foto: Wikipedia

| 17

REPORTAGE

Papieren NS-tijdperk ten einde Door: Steve Oosterkamp

Een wat oudere man en vrouw, ongeveer 65 tot 70 jaar, stappen de trein uit. De onzekerheid is van de gezichten af te lezen, als het tweetal over het perron loopt. De man houdt zijn kaart voor de uitcheckpaal, maar die geeft geen reactie. Niet vreemd, zo blijkt als een voorbijganger even later te hulp schiet: “Met een papieren kaartje hoeft u niet uit te checken, meneer”.

Het papieren treinkaartje. Al sinds 1873 niet weg te denken uit het openbaar vervoer. En toch komt hier over enkele weken een einde aan. Het vertrouwde papieren vervoersbewijs gaat de digitale revolutie niet overleven. Vanaf 9 juli verdwijnt het definitief uit de treinen, er zal dan alleen nog gereisd kunnen worden met de OV-chipkaart. Een hele opgave, vooral voor ouderen.

“En als ik er niet uit kom? Dan ga ik gewoon weer met de auto reizen, in plaats van met de trein”

Toch denkt een conducteur van de NS dat het allemaal wel meevalt: “Je kunt straks ook nog gewoon een los kaartje kopen, alleen die is dan niet van papier. Alles wordt nou eenmaal digitaal”. Dat ook ouderen over moeten stappen, ziet de conducteur niet als een probleem: “Dat gaat nu ook al best goed. Het valt wel mee hoeveel oudere mensen er niet uit komen met een OV-chipkaart”.

“Ik dacht dat dat nu al moest, ik snap er niets van”, stamelt Freek Duteweerd.

Het is de man die zojuist probeerde uit te checken met zijn papieren kaartje. Voor hem zal het flink wennen worden, als hij over een tijdje nog eens met de trein wil reizen. “En als ik er niet uit kom? Dan ga ik gewoon weer met de auto reizen, in plaats van met de trein.”

Wim Oude Nijeweme, een man van ongeveer dezelfde leeftijd, kan al wat beter overweg met zijn OV-chipkaart: “Nu wel.

Maar het heeft even geduurd voordat het zo ver was. Alles moest aangevraagd worden via de computer, een heel gedoe.”

Toch is ook hij niet te spreken over de afschaffing: “Belachelijk. En vooral omdat er een toeslag van een euro komt.”

Reizigersorganisatie Rover is minder enthousiast over de maatregel. Woordvoerster Sanne van Galen: “Ouderen kunnen nu goedkoper reizen, maar hoe is dat straks te handhaven? Ook voor toeristen zal het heel lastig worden. Vooral omdat op de nieuwe kaartjes alleen in het Nederlands zal staan dat ze nog moeten inchecken. Dat gaat heel vervelende

“Voor toeristen zal het heel lastig worden. Op de nieuwe kaartjes staat alleen in hetNederlands dat ze nog moeten inchecken. Dat gaat heel vervelende situaties opleveren”

Dit beeld zal vanaf juli van de stations verdwijnen.

18 |

Onduidelijkheid, terwijl over zes weken de maatregel al in gaat. In de tussentijd lanceert de NS, in samenwerking met de andere vervoerders, een campagne. Doel daarvan is om iedereen voor 9 juli aan een OV-chipkaart te helpen. Toch blijft Rover hopen dat er nog het een en ander aangepast kan worden: “Wij blijven het aanvechten en zijn er zeker nog niet klaar mee”.

VERSLAG

Wildness Festival Zwolle succesvol Door: Rick Scholing

Op zaterdag 17 mei bood de Wijthmenerplas in Zwolle toneel voor de eerste editie van het Wildness Festival. Dit evenement is opgezet met de bedoeling als vervanging te dienen voor het gestopte Fusion of Dance en werd mede mogelijk gemaakt door AbsolutelyFresh, Studio TaS en Wildness.

Onder zomerse temperaturen konden ruim 12.000 bezoekers twaalf uur lang genieten van verschillende soorten muziek.

Voorafgaand aan het festival waren de verwachtingen hoog. “Natuurlijk hadden wij al enige ervaring met het organiseren van festivals” vertelt Rik van Absolutely Fresh. “Maar om je als nieuw concept te kunnen meten met andere grote festivals, dat is een hele klus.” Met headlines als Yellow Claw, Shermanology, John Dahlbäck en Wildstylez wilde het Wildness Festival aantonen mee te kunnen doen in de festifalscène.

“Het is een hele klus om je als nieuw concept te kunnen meten met andere grote festivals” De kaartverkoop startte op 22 januari en verliep volgens de organisatie zeer positief. “In één uur tijd verkochten we ruim vijfduizend kaarten. Voor een nieuw festival is dat echt ongelooflijk.” Geïnteresseerden hadden tot op de dag zelf om in de voorverkoop kaarten te kopen. Er waren twee soorten kaarten beschikbaar: De Early Bird kaarten (32,50) en de reguliere kaarten (42,50). Mensen die online te laat waren met bestellen konden op het festival zelf nog kaarten kopen. Daar moesten ze dan wel 50,00 voor betalen.

Ook konden bezoekers voor vijf euro gebruik maken van een pendelbus die op en neer naar het festival reed.

Conflict Het Wildness Festival moet de opvolger worden van het populaire feest Fusion Of Dance. Dit evenement stopte vorig jaar omdat mede-organisator Studio TaS in conflict raakte met High Energy Events.

Sinds dien heeft Studio TaS zich verenigd met Absolutely Fresh, bekend van onder andere Freshtival en Fantasy Island.

“Absolutely Fresh heeft als voornaamste doel de hardere stijlen te vertegenwoor-

Op de Wijthmenerplas vond de eerste editie van Wildness plaats. Foto: Wildness.

digen. Hiervoor hebben wij een speciaal concept, genaamd: Superbash.” Vertelt Rik van Absolutely Fresh. Door middel van de combinatie tussen Superbash en Dance-muziek hoopt de organisatie van Wildness veel bezoekers aan te trekken.

Het evenement zelf verliep voor de organisatie vrij rustig. Wildness festival werd gehouden op een bergterrein met aan weerszijden water. Met vijf stages en ruim veertig artiesten viel er voor de bezoekers van Wildness veel te beleven. Ook bevonden zich op het terrein verscheidene activiteiten. Zo was er een knutselcorner ingericht, waren er meerdere kermisattracties en konden bezoekers uitrusten in een chillounge met waterpijpen. “We vinden het erg belangrijk dat bezoekers

“In één uur tijd verkochten we ruim vijfduizend kaarten.

Echt ongelooflijk”

voldoende rust nemen. Daarnaast moet men zich goed insmeren, want op het heetst van de dag is het 26 graden.” Aldus Rik. Grote publiekstrekkers waren Yellow Claw, Shermanology, Angerfist en Wildstylez. “Als je deze artiesten naar je festival haalt, weet je zeker dat er veel mensen komen. We praten hier immers over DJ’s die in de top 100 van de wereld staan.” Zegt Rik. “Sterker nog, dankzij de combinatie van supergrote- en kleine artiesten verveelde het publiek zich geen moment.”

Het festival verliep over de hele dag gezien rustig. “Natuurlijk heb je altijd mensen die ergens last van krijgen.

Bijvoorbeeld een zonnesteek of uitdroging, maar verder vielen er gelukkig geen noemswaardige ongevallen plaats.” Laat Rik weten. “Wij van de organisatie willen iedereen bedanken voor het bezoeken van Wildness, en hopen iedereen volgend jaar terug te zien.”

| 19

REPORTAGE

Zwolle adopteert massaal gemeentegrond Door: Mirjam Vos bloemetjes van het plantje wat daar in de grond staat.

De Venestraat zorgt goed voor de natuur.

Mooie bloemen, een speelplaats voor kinderen of een groentetuin. Dit zijn allemaal oplossingen voor stukken grond waar de gemeente geen geld meer aan wil besteden voor onderhoud. Om op onderhoudskosten te besparen worden er in 2014 heesters verwijderd en komen hier grasveldjes voor in de plaats. Bewoners of bedrijven die liever een andere invulling geven aan het stuk groen in de buurt, biedt de gemeente de mogelijkheid om deze stukken grond te adopteren. Bewoners van de Venestraat hebben zich bijvoorbeeld ontfermt over de boomtuintjes in hun straat.

Maar hoe gaat dit nu precies in zijn werk?

“Vanaf 2013 heeft de gemeente haar handen al van de boomtuintjes gehaald vanwege de onderhoudskosten. Wij hebben aardig wat boomtuintjes in onze straat staan, en als dat niet wordt onderhouden, ziet dat er heel lelijk uit. Daarnaast kan het voor overlast zorgen als het te uitbundig groeit zonder dat het bijgehouden wordt. Wij hebben met de straat de verantwoordelijkheid op ons genomen om deze kleine tuintjes te onderhouden”, zegt Suzan, die in de Venestraat woont.

Ze zit op haar hurken bij een boomtuintje voor haar huis en trekt een paar dode

20 |

Deze week werd het onderwerp tijdens de gemeentevergadering besproken omdat vele bewoners het niet eens zijn met het plan om heesters in de wijken te vervangen door gras.

De gemeente wil ongeveer 10% van alle heesters, zo ongeveer zeven voetbalvelden, in Zwolle verwijderen en hiermee 127.000 besparen. Mieke van Beek is een inwoonster van Zwolle en is speciaal in Zwolle gaan wonen omdat ze in een groene stad wilde wonen. “Ik heb een huis gekocht in de Aa-landen omdat ik het hier juist mooi groen vind. Aa-landen wordt het zwaarst getroffen en dat vind ik erg jammer, kan er niet iets anders bedacht worden om te bezuinigen?”

Hans de Graad, voorzitter Natuurplatform Zwolle zegt: “ik zie maar weinig verbetering door het uitvoeren van deze plannen. Je hebt veel minder plaats voor vogels en andere flora en fauna. Daarnaast hebben heesters meer een neutraliserend effect op CO2 uitstoot”.

“We hebben vier jaar geleden besloten om flink geld te gaan bezuinigen”, zegt wethouder Filip van As. “Met bezuinigen

moet je heel goed kijken hoe je dat op een verantwoorde manier doet zodat de gevolgen dan niet te ver gaan, maar wel effect heeft. Door adoptie aan te bieden aan bewoners kan er naast bezuiniging ook kwalitatieve verbeteringen ontstaan. Er zijn al heel veel initiatieven van de burgers zoals bijvoorbeeld het bijhouden van de boomtuintjes in de straat.”

“Toen ik in Zwolle kwam wonen, heb ik zelf bij de wijkbeheerder aangegeven dat ik wel een stukje groen wilde verzorgen.

Ik stelde voor om een rododendron te planten maar werd vrij snel terug gefloten omdat dit niet in het straatbeeld van Aa-landen zou passen. Dus als er stukken grond voor adoptie worden vrijgegeven, is het wel handig om de buurtbewoners daarin vrij te laten. Daarnaast heb ik hier een buurtonderzoek van 2012 waarin staat dat maar een klein percentage mensen bereid is om de handen uit de mouwen te steken”, zegt Mieke.

De waterdruppels druppelen één voor één van de bloembladeren en verdwijnen in het zwartbruine zand. “Nu het zomer is, vind ik het juist heel leuk om dit bij te houden. Hoe dit in de winter zou zijn, weet ik nog niet haha”, grapt Suzan.

Zwolse burgers onderhouden de tuintjes zelf.

INTERVIEW

Become an artist Didier Fafié, de oprichter van Startiest.

Een webservice beginnen voor startende artiesten. Met diensten als Beatport, iTunes en Spotify lijkt dit tegenwoordig een onmogelijke opgave. Toch denken twee studenten de sleutel tot succes te hebben gevonden. Didier Fafié en Mathias Hornstra sloegen samen de handen ineen en richtten de service ‘Startiest’ op. Zij willen laten zien dat iets wat onmogelijk lijkt, eigenlijk heel goed te doen is. Didier Fafié vertelt over het economische aspect achter Startiest: Wat is Startiest precies?

“Startiest is een online muziekdienst voor startende artiesten. Het idee is dat startende artiesten hun muziek op een platform kwijt kunnen om het zo te promoten en eventueel zelfs te verkopen.”

Hoe werkt dat dan?

“Door middel van een account op Startiest kunnen artiesten hun muziek uploaden, in de vorm van het hele nummer en een deel van het nummer. Dat deel van het nummer werkt dan als promo voor het hele nummer. De artiest kan er dan voor kiezen om het nummer gratis weg te geven, of te verkopen voor een klein bedrag.”

Hoe ben je op het idee gekomen om een nieuwe muziekdienst op te richten?

“Eigenlijk was het een idee dat zomaar in ons op kwam.We (de oprichters) zaten in de trein richting huis, toen we op het idee kwamen dat het eigenlijk heel oneerlijk

Door: Rick Scholing

is hoe het verdienmodel van artiesten in elkaar zit. Artiesten doen al het werk, en meestal zien ze er maar een klein bedrag voor terug. De grote bedrijven gaan er met het grootste aandeel vandoor. Daarnaast is het voor beginnende artiesten heel lastig om de muziekwereld in te komen. Het is in die wereld echt ons kent ons. Daar willen wij een soort tussenschakel voor worden.”

Moeten artiesten betalen voor de diensten van Startiest?

“Artiesten betalen niets voor de diensten van Startiest. Het aanmelden is gratis en vrijblijvend, je kan ieder moment stoppen. Er zitten verder geen kosten aan verbonden.“

Wat is er anders aan Startiest tegenover grote sites als Beatport, iTunes en Spotify?

“We zijn een Nederlands bedrijf dat zich eigenlijk alleen richt op startende artiesten. Daarnaast keren wij 80% uit aan de artiest. De overige 20% gebruiken wij voor de kosten van het onderhouden van de website en om in de toekomst verder te kunnen bouwen. Verder spreken wij iedereen persoonlijk aan, dat heb ik bedrijven als Beatport nog niet zien doen.”

Zie je jezelf, aangezien je muziek ‘uitbrengt’ als een label?

nummers, speciale releases uitgelicht en interviews met de artiesten van Startiest.”

Doe je naast promotie op social media nog aan andere promotie?

“Momenteel zijn we bezig met het organiseren van evenementen. Dit is voor de startende artiest een kans om ervaring op te doen. Daarnaast krijgen ze ook publiciteit. Tot nu toe gaat alles via face-to-face contact. Ons budget is nog klein, want we zijn ook maar een stel studenten. In de toekomst willen we natuurlijk veel meer gaan organiseren.”

Over dat kleine budget gesproken, je zegt zelf dat 20% naar Startiest gaat, waarvoor ga je dat kleine deel gebruiken?

“We willen dat gebruiken voor de onderhoud van Startiest. Daarnaast willen we Startiest uitbreiden door middel van extra functies.”

Wat voor functies?

“Momenteel denken we aan ‘freemium’ functies. Dan kun je voor een klein bedrag per maand gebruik maken van meer functies. Bijvoorbeeld livestreamen of extra promotiemogelijkheden. Verder staat ook de mogelijkheid om albums aan te bieden op de ‘to do’ lijst. Misschien kunnen artiesten in de toekomst zelfs cd’s samenstellen!

“Het idee van een label snap ik wel.

Momenteel zijn we dat nog niet, maar mochten artiesten daar positief over zijn, kunnen wij die stap in de toekomst ook maken. Het grote verschil met een label is ook dat wij het stukje opbrengstverdeling er uit willen halen, waardoor de artiest het grootste deel van zijn opbrengsten terug ziet.”

Kunnen bezoekers van Startiest gratis downloaden?

“We zijn actief op Facebook, Twitter en alle andere social media. Daarop posten we wekelijks updates. Je moet denken aan top 10 meest gedownloade of gekochte

“Uiteindelijk willen we alle artiesten in Nederland die eerste stap naar bekendheid en succes gunnen.”

Hoe promoot je de artiesten op Startiest?

“Om te downloaden heb je een account nodig. Dat account kun je gratis upgraden naar een artiestenaccount. Artiesten verkopen de nummers gemiddeld 20 cent tot 1 euro, maar sommigen hebben ook nummers die gratis te downloaden zijn.”

Laatste vraag. Heb je nog toekomstplannen liggen voor Startiest?

| 21

INTERVIEW

“Oekraïne nooit meer terug!”

Door: Tony van Leeuwen

Claudia Podowalski heeft tot haar twintigste in een dorpje aan de grens van de Krim gewoond, toen ze eenmaal naar Nederland kwam heeft ze veel achter moeten laten. Ze vertelt aan ons hoe ze leefde in Oekraïne in de tijd van de Soviet-Unie en vertelt wat haar is overkomen.

Het interview begint gezellig, een leuk gesprek voordat de vragen komen. Een borrel, een sigaret en leuke grapjes.

Claudia is een lieve vrouw van 54 en heeft drie kinderen die allemaal studeren. Claudia begint met een betoog over hoe het de afgelopen tijd is gegaan in haar vaderland.

“Ik ben geboren aan de rand van de Krim, daar waar ze nu zo graag bij Rusland willen horen. Veel Oekraïners willen zich weer aansluiten bij Rusland, ik vraag mij af waarom. Het lijkt wel alsof ze de tijd van de Soviet-Unie zijn vergeten. Ik heb nog nooit zoveel naïeve mensen bij elkaar gezien, ze verwachten dat alle problemen worden opgelost als ze zichzelf bij Rusland aansluiten. Ik vond het mooi toen ze zichzelf verzetten tegen de dictatuur onder Yanukovic. Het was een succesvolle protestactie, ik had het liever wat minder bloederig gezien aan het eind. Bij zulke dingen hoeft toch geen bloed te vloeien lijkt mij? Van beide kanten was er onnodig geweld, op een gegeven moment was het van de betogers ook geen zelfverdediging meer naar mijn mening, maar ach, wie ben ik? Ik was er niet bij.”

Nog een grap, nog een borrel, nog een sigaret. Als ik aan Claudia vraag hoe haar tijd in Oekraïne was en wat haar herinneringen waren van de Russen schiet ze vol en moet ik het interview even stopzetten. Vervolgens begint ze te vertellen hoe haar tijd daar was.

“In mijn herinneringen heb ik best een mooie tijd gehad in Oekraïne, het is inmiddels al ruim dertig jaar geleden dat ik naar Nederland kwam. Ik ben hiernaartoe gekomen omdat ik van mijn vader mocht gaan studeren. Mijn vader had een goede baan als arts, we woonden in een mooi

22 |

en ik was dus gezegend genoeg om niet teveel mee te maken. Maar uiteindelijk kreeg iedereen met de Russen te maken.

Je kon de Russen niet vermijden, ze waren overal.”

“Mijn slechtste herinnering aan Oekraïne is ook veroorzaakt door twee Russen. Ik was zestien en was samen met een vriendin gaan zwemmen in een meertje in de buurt. Toen we samen uit het water waren gestapt en ons hadden afgedroogd kwamen er twee Russen naar ons toe. Ik wist dat ze Russisch waren, ze hadden de uniformen van het Russische leger aan. Toen ze ons aanspraken bekroop mij gelijk een gevoel dat dit niet goed zat, dat ze iets van plan waren met ons wat absoluut niet goed zou zijn. Mijn vriendin die raakte met hen in gesprek en in eerste instantie maakten ze grapjes en werd er gelachen.

Ik kon er net een glimlachje vanaf brengen. De stemming sloeg al snel om toen een van de mannen mijn vriendin begon aan te raken, niet een schouderklopje of een snelle aai over de bol, hij begon haar echt te strelen en ik zag mijn vriendin in elkaar krimpen. Ik begon langzaam achteruit te stappen toen de tweede man naar mij toe begon te lopen. Hij probeerde mij gerust te stellen maar zijn toon was absoluut niet vriendelijk, hij wilde iets van me waar ik toen nog niets van af wist. Ik keek om en zag dat de man zich op mijn vriendin had gestort. Ik draaide mij weer om en begon zo hard ik kon te rennen, rennen, ik bleef maar rennen. Uiteindelijk voelde ik me ontzettend schuldig dat ik mijn vriendin daar heb achtergelaten. Ik ben doorgerend naar huis en schreeuwde mijn vaders naam, die kwam zijn kantoor

uitgelopen en nadat ik mijn verhaal had verteld is hij met mij meegekomen. Mijn vriendin lag daar nog, ze was in shock en was nauwelijks aanspreekbaar. Later zijn de twee mannen wel gearresteerd, ik weet niet wat er verder met ze is gebeurd, maar ik gun ze het ergste.”

“Ik draaide mij om en begon te rennen zo hard ik kon. Rennen, rennen, ik bleef maar rennen. Uiteindelijk voelde ik me ontzettend schuldig dat ik mijn vriendin daar heb achtergelaten” Over de toekomst kan Claudia niet teveel zeggen, ze is hoopvol voor haar vaderland maar er zijn nog teveel dingen niet goed opgelost.

“Ik durf niet te zeggen hoe de toekomst er voor Oekraïne uitziet maar ik hoop van harte dat de VN ingrijpt. Ik wil geen tweede Soviet periode. Ik wil dat het land wat altijd in mijn hart zal blijven zo mooi en gelukkig wordt als ik hier in Nederland ben. Maar er is nog zoveel mis dat het waarschijnlijk niet snel is afgelopen met het gesteggel.”

Demonstraties in de Oekrainse hoofdstad Kiev. Foto: Wikimedia

REPORTAGE

Het kantoor van Netband.nl. Hier probeert Niels Schut de tennissport nieuw leven in te blazen.

Netband.nl moet de tennissport weer doen herrijzen Door: Glenn van der Straten

De tennissport zit in een moeilijke periode. Al een aantal jaren neemt het ledenaantal af met drie procent per jaar.

Student Niels Schut (21) uit Beekbergen heeft inmiddels een digitaal platform gelanceerd om de sport er weer bovenop te helpen: Netband.nl. Deze site is de directe verbinding tussen tennissers, tennisverenigingen, tennistrainers en sporters die de tennissport uit willen proberen.

Hiermee is een nieuwe ontwikkeling in de tennissport geboren. Op het online platform kunnen de leden andere geregistreerde sporters opzoeken om eens een keer een balletje mee te kunnen slaan. Dit kan wanneer ze maar willen, op elke club die is aangesloten bij Netband.

De verenigingen bieden hun banen aan om de kantineomzet te verhogen, maar vooral in de hoop meer leden te werven.

Er zijn vijf verenigingen in Apeldoorn en omgeving die meedoen. Trainers kunnen op de site lessen aanbieden om meer uren te kunnen draaien. “Netband.nl is het eerste sociale tennisplatform welke de verenigingen, tennissers, sporters en trainers verbindt en waar jij dus op een vernieuwde manier de tennissport kan beoefenen”, aldus Schut.

Schut studeert Sportmanagement en Ondernemen in Amsterdam, en moest in het derde jaar een ondernemersplan schrijven. “Ik kwam op het idee doordat ik zelf

verschillende verenigingen rondliep. Ik ervoer zelf dat ik best wel eens met andere tennissers wilde spelen en ook wel in mijn studentenstad wilde tennissen, maar ik wilde daar dan niet gelijk lid worden”.

De Beekbergenaar merkte dat de sport sterk terugliep en zag dat de verenigingen vooral bezig waren met ledenwerving en –behoud. Toen de nationale tennisbond (KNLTB) dit probleem bevestigde, besloot Schut er werk van te maken. Netband zit nu nog in de testfase.

Netband.nl kan zomaar de impuls zijn die de tennissport nodig heeft. Schut lijkt precies op het juiste moment in te springen met zijn platform. Zelf gelooft hij wel in Netband. “Ik denk dat het een succes gaat worden, omdat de tennissport het momenteel gewoon heel zwaar heeft.

Daarbij krijg ik ondertussen al zoveel positieve reacties uit de tenniswereld.” Aan interesse in Netband.nl geen gebrek. De student is al in gesprek met Jacco Eltingh, Tennis.nl (de grootste tennissite van het land), de KNLTB, de lokale tennisfederatie in Apeldoorn en enkele tennisscholen over een samenwerkingsverband.

sporters dichter bij elkaar te brengen. Nu kan ik mooi vaker met vrienden spelen van andere verenigingen”.

Over interesse uit andere steden voor het project hoeft Schut zich ook geen zorgen te maken. Er zijn tennisscholen en verenigingen uit Amsterdam, Amersfoort, Arnhem en Nijmegen die reeds interesse toonden. “Deze hebben we nu gedurende de testfase nog even links gelaten maar die willen we er uiteindelijk zeker bij gaan betrekken”, aldus Schut. “Netband. nl zal uiteindelijk het platform worden waarmee je over heel Nederland kunt gaan tennissen. En in onze droom kun je het platform straks zelfs gaan gebruiken in het buitenland, als je tijdens je vakantie wilt tennissen”.

Aan ambitie geen gebrek bij de jonge ondernemer. Schut, zelf lid bij zowel Beekbergen als tennisclub Sprenkelaar, heeft door de jaren heen de tennissport goed leren kennen en de nodige connecties gemaakt wat het hele project wat makkelijker maakt. “Ik heb gewoon een

”Ik heb gewoon een ontzettende passie voor de tennissport” Danny de Harder is benieuwd of het platform wel degelijk gaat werken. De tennisser van vereniging Vego heeft zich inmiddels ook geregistreerd op Netband. nl, maar heeft zijn twijfels. “Ik ben benieuwd of er wel voldoende animo voor is.

Daarnaast ben ik zelf wel iemand die kieskeurig is wat betreft tegenstanders, ik accepteer niet iedereen”. Harmjan Gerritsen, een ander lid, heeft er meer vertrouwen in.

en het ondernemen past sterk bij mij, waardoor ik ook graag iets wilde doen aan deze problemen in de tennissport”.

| 23

INTERVIEW

“De nieuwe alcoholwet, een wet van niks’’ Door: Camila Bennink

Vanaf 1 januari mag er geen alcohol worden genuttigd door jongeren onder de 18 jaar.

Heeft de nieuwe alcoholwet zin of gaat het haar doel volledig voorbij? Edwin Vennik, eigenaar van Danscafé Timeless in Zwolle, ziet de voordelen van de nieuwe wet niet in. In zijn café is iedereen vanaf 16 jaar welkom.

“Jongeren zijn niet minder gaan drinken.

In de horeca wordt nu strenger gecontroleerd, maar in de supermarkt wordt gewoon door iemand anders een kratje bier gehaald. Want 85% van de alcohol wordt thuis genuttigd en maar 15% in de horeca.’ Volgens Edwin was het voorheen goed in Nederland geregeld. Vanaf 16 jaar mocht er bier en zwakke alcoholische drank worden genuttigd en vanaf 18 jaar mocht er ook een glaasje sterk worden gedronken. Een geleidelijk proces, vindt Edwin. “Nu ben je straks 18 en mag je ineens alles. En dan heb je ook nog je rijbewijs. Ik weet niet of de jeugd hier wel mee om kan gaan, misschien heb je straks ook nog meer ongelukken in het verkeer.’’

In zijn danscafé ziet hij de voordelen van de wet niet terug. “Loop maar eens een rondje langs de kerk en kijk hoe veel lege flessen daar liggen. De jeugd tikt nu zo’n fles achterover en ziet er bij de ingang nog nuchter uit. Na een kwartier is die alcohol in het bloed opgenomen en zie ik ze ineens helemaal lam op de dansvloer staan. Eerder dronken 16- en 17-jarigen een biertje, en na een half uurtje nog een.

Nu is er totaal geen zicht meer op.’’ Ook de sfeer is er niet op vooruit gegaan, stelt Edwin. Er komen minder jongeren naar de kroeg. De vrijdagmiddag die eerder heel populair was, valt nu helemaal weg en ook op zaterdagavond is het minder druk dan voorheen.

24 |

Edwin Vennik, eigenaar van Danscafé Timeless in Zwolle.

Waarom dan toch die nieuwe wet? Alcohol drinken op jongere leeftijd is schadelijk voor het ontwikkelen van de hersenen en andere organen die in de groei zijn. Zo lang jongeren niet drinken is dat bevorderlijk voor de ontwikkeling van jongeren en hun schoolprestaties. Maar dit zien we niet in de praktijk terug. Hoewel de wet van kracht is, lijkt het er enkel een op papier. “Het is nu mei en ik ben nog steeds niet gecontroleerd. Wij voeren strenge controles uit en zowel barpersoneel als de portier worden getraind. Toch zie je dat de jeugd gewoon uiteindelijk lam op de

“85% van de alcohol wordt thuis genuttigd en maar 15% in de horea”

“Nu ben je straks 18 en mag je ineens alles. En dan heb je ook nog je rijbewijs” dansvloer staat en dat is te wijten aan het indrinken dat thuis en in de keet gebeurt.

Je bent de hele tijd politieagentje aan het spelen, het is een kat en muisspel.’’

Ondanks de nieuwe wet blijft danscafé Timeless open voor jongeren vanaf 16 jaar. Op vrijdagmiddag en ook op zaterdag is de omzet flink gedaald, maar als eigenaar Vennik jongeren onder de 18 weigert, is hij nog een doelgroep kwijt.

“Veel meiden van 16 of 17 jaar hebben wat oudere vriendjes. Als ik hen weiger, gaat de groep vriendjes ook thuis of in de keet zitten. Ik blijf gewoon open voor iedereen vanaf 16.’’

RUBRIEK

Drie jaar achter elkaar een havo-examen maken vergt behoorlijk wat doorzettingsvermogen. Foto: ANP

“Voor het derde jaar aan mijn examens” Door: Matthijs van Bakkum

De drukke tijd voor de examenkandidaten is weer aangebroken. De examens zijn weer bezig, dus moeten de examenkandidaten weer hard leren. Zo ook Lynn (20). Zij doet voor het derde jaar op rij haar havoexamen. In een interview vertelt ze hoe het kan, dat ze voor de derde keer examen doet.

Je hebt dit jaar één vak gedaan, welk vak was dit?

“Dit was geschiedenis. Het ging best goed voor mijn gevoel. Beter dan vorig jaar, toen ging het helemaal mis.”

Hoe komt het dat je nu voor het derde jaar examen doet?

“De eerste keer ging het mis omdat mijn ouders in scheiding lagen. Er was al enige tijd spanning thuis. Nadat ik mijn eerste examen had gemaakt, maakten mijn ouders bekend dat ze gingen scheiden. Ik zag dit al wel aankomen, maar toch kwam de klap hard aan. Hierdoor heb ik dus de

rest van de examens verpest.

Het tweede jaar, tevens op dezelfde middelbare school, ging het mis bij geschiedenis. Ik ben daar niet goed in, al die tijden… niet te onthouden. Achteraf had ik voor het vak muziek een herkansing moeten aanvragen. Daar had ik maar twee tienden hoger voor nodig, dan was ik geslaagd. Uiteindelijk ben ik naar vavo gegaan, dat is het volwassenonderwijs. Daar heb ik één vak herkanst en nu hopen dat ik een voldoende heb.”

Wat heb je dit jaar er aan gedaan om toch te gaan slagen?

“Ik was het zo zat, de middelbare school, dat ik echt vier weken diehard heb geleerd. Op het werk had ik vrij gevraagd, dus ik had alle tijd om te leren. Ik heb ongeveer alle oude geschiedenisexamens gemaakt om mij zo goed mogelijk voor te bereiden op het ‘echte’ examen. Ook ben ik naar bijles gegaan. Dat werd gegeven op mijn school. Hierdoor kreeg ik meer zelfvertrouwen zodat ik mijn examen ga halen. Ook heb ik in het gehele jaar veel gedaan voor dit vak. Veel extra opdrachten maken en goed leren voor de toetsen.

Ondanks dat, had ik steeds een cijfer rond de zes. Geschiedenis ligt mij gewoon niet.”

Je ging maar één dag in de week naar school. Wat heb je met de rest van de tijd gedaan?

“Ik heb veel gewerkt bij de plaatselijke supermarkt. Daar kreeg ik gelukkig een contract voor 20 uur aangeboden zodat ik de rest van de tijd iets te doen had.”

Dubbel feest als je slaagt?

“Als ik slaag dan geef ik inderdaad een groot feest. Dan kan ik eindelijk mijn middelbare-schoolperiode afsluiten. Want daar ben ik nu, na zeven jaar, wel een beetje klaar mee.”

Wat ga je volgend jaar doen?

“Volgend jaar ga ik Pabo doen. Ik wil lerares worden, het liefst op de basisschool.

Maar dit kan natuurlijk nog veranderen.

Ik heb er erg veel zin. Ik ben al aangenomen dus dat is goed nieuws. Maar eerst slagen! Maar dat komt volgens mij wel goed.”

Wat ga je doen als je niet slaagt?

“Ik zou het niet weten, in ieder geval de herkansing proberen. Mocht de herkansing niet lukken dan weet ik het niet.

Misschien naar het mbo, maar ik zou niet weten welke opleiding.”

| 25

INTERVIEW

Joodse boot op Gaypride 2014 in Amsterdam Dit jaar vaart er op de Gaypride een opvallende groep mee; de joden van Exodays. Dit is een organisatie die bestaat uit Joodse homo’s. Jelle van Exodays is van de organisatie van de Joodse boot. Wat voor statement willen zij eigenlijk maken?

Door: Jos van der Ploeg

Waarom een Joodse boot op de Gaypride? ‘’Wij vonden het wel eens tijd om bij te dragen aan de zichtbaarheid van Joodse homo’s, lesbiennes, transgenders en biseksuelen op de Gaypride. En dat hopen we onder andere met de Gaypride te bereiken.’’

Hoe gaan jullie het aanpakken? ‘’Stichting Exodays is een stichting die dit jaar is opgezet. De bedoeling is om een heel evenement te organiseren wat het hele Gaypride weekend plaats gaat vinden. Een internationaal evenement waar we allemaal mensen uit Tel Aviv, New York en van andere plekken in de wereld naar Amsterdam toe hopen te trekken.

Een onderdeel daarvan is de Joodse boot.

We hebben te horen gekregen dat we ook echt mee mogen varen dus dat zal het hoogtepunt worden van het evenement.’’

Er vaart ook een Marokkaanse boot mee, twee religieuze groepen op de Gaypride. Gaan jullie hier mee samenwerken? ‘’We willen wel toenadering zoeken met de organisatoren van de Marokkaanse boot. We vinden het belangrijk om de verbintenis en de dialoog aan te gaan met deze groep. Het is misschien geen hele vanzelfsprekende combinatie, Joden en Marokkanen, daarom lijkt het ons juist leuk om te laten zien dat het wel kan. Dat we ook samen op kunnen trekken. We zitten straks toch letterlijk in hetzelfde schuitje.’’

Gaan jullie ook een bepaald thema uitstralen op de boot? ‘’Daar zijn we nog over aan het nadenken, het evenement heet Exodays. Dat is een verwijzing naar de Exodus, dus het Bijbelse verhaal van de uittocht uit

26 |

Joodse homoseksuelen op een boot in Amsterdam Foto: Joodse Omroep

Egypte. Het idee is nu om daar ook naar te verwijzen in de aankleding. We willen de boot door een professioneel reclamebureau laten aankleden. Dus het is de bedoeling dat het er echt vet uit komt te zien. Dan moet je denken aan een Egyptisch thema, maar daar kan nog van alles in veranderen.’’

Heerst er eigenlijk een taboe op homoseksualiteit binnen de Joodse gemeenschap? ‘’Ik zou niet willen zeggen dat er een taboe heerst, over het algemeen is homoseksualiteit in de brede joodse gemeenschap niet echt meer een taboe. Het is wel zo dat er een grote hetero normativiteit is, dus dat heteroseksualiteit de norm is.

Dat kan het lastig maken om als joodse homo of lesbienne heel erg zichtbaar te zijn of uit te kast te komen. We hopen daar ook een soort rolmodelfunctie in te

“In mijn omgeving is het eigenlijk heel normaal om homoseksueel te zijn”

vervullen. Stel je voor; een joods jongentje die homoseksueel is en op de orthodoxe school in Amsterdam zit. Hij durft niet uit de kast te komen omdat hij geen rolmodellen of voorbeelden heeft van hoe het wel kan. Met ons evenement hopen wij hieraan te kunnen bijdragen. Door zichtbaar te zijn en juist te laten zien dat het gewoon kan.’’

Hoe is dat bij jou gegaan, kon jij makkelijk uit de kast komen? ‘’Ik heb daar nooit problemen mee gehad. In mijn omgeving is het eigenlijk heel normaal om homoseksueel te zijn.

Ik weet wel dat er mensen zijn die daar anders over denken, maar ik denk dat het in Nederland met acceptatie wel goed zit. Met dit evenement willen we ook niet zielig doen en verkondigen dat het zo moeilijk is om homoseksueel te zijn.

We willen gewoon zichtbaar zijn en een feestje vieren. ‘’

Als je mee wil doen met Exodays of als je gewoon geinteresseerd bent in het evenement kun je een kijkje nemen op www. exodays.net.

INTERVIEW

‘We moeten niet te vroeg juichen’ Door: Hidde Wissels

De Nederlandse consument krijgt steeds meer vertrouwen in de economie. Het CBS publiceerde woensdag weer cijfers over het consumentenvertrouwen. Dat is in mei gestegen met drie punten, naar -2. Dit betekent dat het aantal pessimisten nog maar iets groter is dan het aantal optimisten.

Ook is de consument vaker bereid om geld uit te geven. Met deze stijging is het consumentenvertrouwen weer op het niveau van eind 2007. Econoom Symon Algera ziet dat het steeds beter gaat met de Nederlandse economie, al vindt hij dat er niet te vroeg gejuicht mag worden.

Wat verstaan we precies onder het consumentenvertrouwen?

“Het consumentenvertrouwen geeft iedere maand aan of de consument positiever of negatiever is gaan denken over de economie en over hun eigen financiële situatie. Daarmee is het consumentenvertrouwen één van de belangrijkste bouwstenen voor het doen van voorspellingen over de economie. Het CBS maakt geen voorspellingen maar vraagt aan consumenten hoe ze over de toekomst denken. Er wordt niet alleen gevraagd aan de consument hoe ze over de toekomst denken, maar ook hoe het staat met hun koopbereidheid.

Met andere woorden: durft de consument grote aankopen te doen in deze tijd. Met de economie in Nederland gaat het beetje bij beetje de goede kant op, dat kun je weer zien aan de stijging van het consumentenvertrouwen. Toch mag er niet te vroeg gejuicht worden. We leven nog steeds in crisis en we zijn daar voorlopig nog niet uit.”

Als het consumentvertrouwen stijgt, stijgt de koopbereidheid dan ook?

“Dat hoeft niet altijd zo te zijn. Al zit er een stijgende lijn in de economie, we hebben nog steeds met een crisis te maken. Veel consumenten houden dat nog in het achterhoofd. De consument is voorzichtig en durft nog geen grote aankopen te doen, zoals een nieuwe keuken of badkamer. Toch zie je vaak dat als het consumentenvertrouwen stijgt de koopbereidheid dat ook doet. Zeker als het vertrouwen een paar maanden achter elkaar stijgt zie je dat de consument vaker grote aankopen durft te doen.”

Wat zegt het consumentenvertrouwen over de economie?

“Als het consumentenvertrouwen stijgt dan zullen ze eerder geneigd zijn grote aankopen te doen. Als ze dat doen dan wordt er in de winkels geld verdiend. Dan wordt er weer geïnvesteerd de voorraden worden aangevuld en dat is allemaal goed

“Al zit er een stijgende lijn in de economie, we hebben nog steeds met een crisis te maken.

Veel consumenten houden dat nog in het achterhoofd. De consument is voorzichtig en durft nog geen grote aankopen te doen” voor de economie. En als je wilt weten hoe het gaat met de economie, dan is het verstandig om te gaan kijken hoe het consumentenvertrouwen er voor staat. Dat geldt voor de minister van economische zaken maar ook voor de fabrikanten. Als er veranderingen aankomen in de economie dan zie je dat al eerder in de ontwikkeling van het consumentenvertrouwen.

Zo kelderde het consumentenvertrouwen al eerder dan de grote crisis in 2009. Dat komt omdat de consument nu door verschillende manieren wordt geïnformeerd over hoe het gaat met onze economie.

Denk maar aan televisie en social media maar ook aan vrienden en kennissen.”

Door wie wordt het consumentenvertrouwen vooral gebruikt?

“Het consumentenvertrouwen wordt gebruikt door instellingen die zich bezig houden met voorspellingen over de economie. Bijvoorbeeld het CPB en onderzoeksafdelingen van grote banken. Ook is het consumentenvertrouwen belangrijk voor de politiek. Want het zegt iets over hoe de inwoners van het land denken over de toestand van het land. Dat zijn belangrijke en nuttige gegevens voor politici, want zo krijgen ze een idee hoe Nederland over de economie denkt en daar kunnen ze dan weer op inspelen.”

Het aantal pessimisten is nog maar iets kleiner dan het aantal optimisten. Foto: ANP

| 27

Colofon Hoofdredactie DaniĂŤl van Harmelen, Jacqueline Folkerts en Sander Foekens

Redactie Ilse Jochems, Dieuwe Beersma, Glenn van der Straten, Hidde Wissels, Jos van der Ploeg, Katinka van der Brug, Leon van der Straat, Marco Hommes, Matthijs van Bakkum, Mirjam Vos, Rick Scholing, Romano Lemckert, Susanne Jansen, Thomas Fleskes, Tim de Vries, Tjalling Bakker, Tony van Leeuwen, Vivian Ughba en Wouter Westerveld Opmaakredactie Steve Oosterkamp, Ena Hadzimurtezic en Tessa Derksen