Van Loon
Boeken
DICHTEN VOOR WATER III
Colofon: Opdrachtgever: Stichting Aquarius Eindredactie: Erik Van Loon Uitgever: Van Loon Boeken
Editie: Maart 2016 Oplage: 150 stuks www.stichtingaquarius.nl Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/ of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op enige andere wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Rotterdam, 13 maart 2016 Geachte lezer, Als oprichter van Stichting Aquarius en initiefnemer van de jaarlijkse rivier schoonmaak op Wereld Water Dag bied ik u met trots de gedichtenbundel Dichten Voor Water III aan. In deze bundel zijn de 22 mooiste Dichten Voor Water III gedichten opgenomen met als thema Verbinden. Deze gedichten zijn voorgedragen op de Unesco International Day Of Poetry op 21 maart 2016 in het gemeentehuis van Alphen aan den Rijn. Erik Van Loon Stichting Aquarius
Stichting Aquarius
Sponsors 2016
Annette Akkerman 53, Maarssen
Verbonden op die ene dag dat er geen jij meer was en ik was ook onvindbaar, ik zocht vond alleen nog wij - samengesmolten voor een heel leven - wie zal het zeggen zoals rivieren elkaar vinden, ieder gaat zijn weg en vindt elkaar op het laagste punt in het landschap waar ’s zomers bootjes varen en geliefden picknicken, waar koeien schijnbaar ledig staan met volle uiers, de toekomst ijlt voort met een zekere indolentie, nooit zal het water op deze plek meer hetzelfde zijn, dit moment blijft voortaan verstrengeld met wat eens was en wat ooit zal zijn, mits de bedding niet verlegd wordt en het water blijft stromen van hoog naar laag - dat is haar wezen - precies zoals jij en ik altijd wij blijven - verbonden
Lieven Baeyens 65, Antwerpen
Verbinding van letters heb je een woord gemaakt ontelbare keren heb je dit gedaan en de verbinding van die woorden tot zinnen is zo vanzelfsprekend geworden dat je er verder niet meer hebt over nagedacht je hebt bijvoorbeeld het aantal letters van Amstel (zes) Rotte (vijf) of Aarkanaal (negen) geteld je hebt over de zee gekeken je hebt naar de meeuwen geluisterd je hebt wat over de Gouwe de Ijssel of de Maas gemijmerd
je hebt iets over de zilte stilte gefluisterd je hebt veel te weinig beseft dat ook bij de allerkleinste atomaire processen je te maken hebt met dingen die feiten zijn met verschijnselen die even werkelijk zijn als elk verschijnsel in het dagelijks leven net als tellen of vertellen van letters�
Sabine van den Berg 43, Amsterdam
Levensader het water stroomt het water spat het water drupt het waterbad het water trekt door jou en mij het plenst en valt ach, panta rhei dan borrelt het en golft wat het wast je en het is nat
spoelt schoon een kring erin verdrijft, verandert red ons leven laat berg en dorp soms mensen beven het water is als goed en kwaad stroomt met ons waar het leven gaat�
Marco van der Bij 45, Woerden
Verbinden Langs de waterkant plakt plastic aan poten een moeder zoekt onvermoeibaar naar voedsel turquoise vervaagt groen wordt gebroken alles ruikt hier naar bruin vroeger werden oevers overspoelt door vers voer nu zwerft er vuil op plaatsen waar we de juiste koers kwijt raakten is de weg terug haast onbegaanbaar onverklaarbaar door iedereen geslikt onkreukbare landtongen spugen hun vuile veto over heldere toekomstplannen totdat het water scheurt
golven slaan geradbraakt te pletter tegen een betonnen muur regen verzuurt stromingen alweer verkeerd verbonden onder aan een dode boomstam staart een meerkoet onbewogen naar het levenloze lichaam van haar pasgeboren jong
Joop van den Bos 88, Rotterdam
De Oude Haven Jouw skyline stad bruisende metropool vol leven, door die triomf gedreven. Zo luchtelijk nieuw nog steeds, na die wederopbouw hier aan het water. Ja, op deze historische bolwerkplek. O, Spaansekade mijmerij slepersvest geroezemoeze. Met de oude haven daar in Laurensgebei’, gedij, van gindse zij! Met al die tot leven gekomen dromen, na het dichten van het laatste oorlogsgat, in deze stad!
Monique Buising 36, Leeuwarden
-Alles bleef stromenWeet je nog Van water naar de zee En alles vloeide En niemand keek om Hoe de wind door je haren En alles bleef stromen En niets in de weg Van zout in je wonden tranen die branden En de tijd zo stil En hoe de golven namen AllĂŠĂŠn maar namen mijn schreeuw verloren Ik jou verloor En alles bleef stromen...
Maarten Braams 18, Den Hoorn
Blauwe linten, Het regent blauwe linten, rood licht schijnt, wachtend op auto’s met natte voeten. Beschermd door een meeneemdak, staar ik naar een watersnoodramp van zes-potigen. Naast me sta jij: Een meisje met de regen in haar ogen, en op haar haren, je hebt geen plu mee. Het gat in de hemel, geeft mij een excuus om jou onder mijn dak te vragen.�
Nynke Cevik 50, Cruquius
Gezuiverd Tussen troep en onzichtbaar vuil vult het water leegte in verbinding met zichzelf overwint natuur mens natuur weer gespoeld vervuild opgeruimd in een eindeloze cyclus van verval en vernieuwing zoekt water nieuwe wegen ontdaan van onrecht ontdaan vloeit het verder samen in verbinding tussen opnieuw ontstane aftakkingen tot een Utopia van het zuiverste water
Hans van Dam 72, Boskoop
Wereld Water Dag Water, water, voor nu en later een zorg voor Alphen aan den Rijn. Water, water, eenden gesnater ook voor vissen is het fijn. Water, water, koel helder water gezuiverd, fris, van gif verschoond. Water, water, zuiver drinkwater voor de mens die er nabij woont. Water, water achter een sterke dijk ter bescherming van de wijk. Water, water, voor plant en dier voor scheepvaart en zwemplezier
Water, water, hemelwater regen mag komen, laat het stromen. Water, water, afvoer is verzorgd steenbreek, ook in onze streek planten voor tegels zijn nieuwe regels. Veilig wonen, door waterschap geborgd. Water, water, onder water duikers gaan er tot de bodem in. Ze doen het nu en vast ook later. Ze duiken bewust met grote zin in Aarkanaal, Gouwe en Oude Rijn. van Hollandse IJssel tot boerensloot Afval zoeken, van klein tot groot. Water, water, van land naar zee. van zee naar land, ’t is om het even. Wereld Water Dag, wie doet er mee? zonder schoon water is er geen leven.
Sonn Franken 53, Bergen Op Zoom
Alberts Droomland Hout rijst op vanuit slapend zand bedwelmt beukend golvenspel en zingt een lied van hoop en eeuwigheid in dans van wind en water. Gras glooit omhoog scheidt water van dagelijks spel voert het oog tot draaiend baken als groet voor allen die tot ons komen.
Kabbelende rijtjes dansen tot de einder inspireren Albert Cuyp beschermd door dijk en dam voeden NeĂŞrlands trotse groen Spits en kruis roepen stem en stilte tot zich in klonterende uiting van saamhorigheid waan van alledag uitgesteld door enig besef van geloof.
Nel Goudriaan 65, Amstelveen
Pamta Rhei Zij meandert zich moedig een weg door het landschap Ze verovert haar plaats Alles moet wijken als zij buiten haar oevers treedt In de lente omarmen sierlijke lussen lieflijke groene weiden Koeien staren dromerig naar hun spiegelbeeld Ik kijk naar de jongen met de rode pet die steentjes op het water werpt Ze vormen steeds grotere kringen Zijn gezicht straalt
Langs de rivier wandelt een vrouw Ze vertraagt haar pas en staat stil als ze een meeuw ziet die over het water vliegt In de verte verbindt een brug de oevers van de rivier Ik zie een man voorovergebogen op de railing staan Ik wijk niet van je zijde en voel je kracht Mijn bloed bruist Alles stroomt Panta Rhei�
Jan Graafland 54, Gouda
Het Water De aarde is de thuisplaats van het water het water is de rusteloze van de aarde de wolk is de vrijheid van het water het water is de gebondenheid van de wolk de regen is de verdeeldheid van het water het water is de eenheid van de regen de vijver is de rustplaats van het water het water is de beweger van de vijver
de sterren zijn de vergezichten van het water het water is de spiegel van de sterren de diepte is de grond van het water het water is de flonkering van de diepte een verscholene is de schepper van het water het water is de schuilplaats van de schepper.�
Jeannette Jansen-Kim 58, Apeldoorn
Boetekleed Alsof het vanzelfsprekend is, koffie en thee wekelijks een baantje trekken wassend zaad op de akker zweetoksels weken in een warm bad driekwart van het aardoppervlak bestaat uit kleurloos, geurloos vocht dat voor ieder wezen onmisbaar is om te leven, om te overleven soms valt het uit de hemel en voedt het de weg die kronkelend beweegt van hoog naar laag naar zee verbindt dorpen en steden aaneen
en ergens langs de kant, trekken wij eens per jaar het boetekleed aan om het water schoon en bevaarbaar te maken voor ons, de grootste vervuilers op aard
Albert Prins 56, Oudenhoorn
Het Laaglands Feniks-Dier Denkend aan Rotterdam zie ik een brede rivier traag door trotse hoogbouw gaan Langs immer nieuwe zuilen van glas beton en staal dwaalt zij door een stad die voortdurend blijft ontstaan Over haar zilveren rug zie ik steeds weer andere schepen dansend zeewaarts en stampend naar het oosten gaan Via hoge bruggen en door helverlichte tunnels van Benelux tot Brienenoord baant het brandend bloed van deze stad die almaar baart zich pompend voort
Gepaard aan het doorlopend dreunen van palen die de grijze grond doorslaan kolkt het wijde water klotsend tegen kades aan De open deuren van een stad waar geen steen voor altijd blijft bestaan Constant in geboorte schijnt Rotterdam
Nico Sannes 81, Capelle aan den IJssel
Schoon water. De oceanen die regen geven met de wolken die gaan en water doen ontstaan begint de rondgang van het leven. Bronnen vormen rivieren schoon, helder en klaar met water zuiver en drinkbaar voor mensen, planten en dieren. Het is de natuur gegeven dat wij met dit water kunnen blijven leven. Toch moeten wij steeds leren dat schoonhouden is een plicht om het water netjes te beheren.
Gerard Scharm 69, ‘s Hertogenbosch
Verre zeegangers verbinden ons met roestige stomers gered van de sloperij varen wij langs beroemde plekken op zee daar waar de essex door een potvis werd geramd vaar mee aan boord van ss morose en ss spleen naar wateren beschreven door loti en villiers slauerhoff kipling cook en tupaia ontdek waar duikboten rusten in roest en vrede waar billy budd werd gehangen aan de nok van de ra bij het pijpen van een bootsmansfluit ga mee ten onder met de bemanningen van naamloos gebleven schepen tussen doldrums en paardenbreedten, beleef opnieuw de verveling�
Hans Scherpenzeel 61, Alphen aan den Rijn
Water, waar zal ik beginnen er over te spreken? Het is om te drinken, te koken, te wassen, Het is om te leven en soms is het goud. Soms is het teveel, wat moet je er mee? We waarderen het niet en zo kan het dat het als vloeiend edelmetaal verdwijnt in de zee. Toch als je, als is het even maar, goed kijkt en ziet wat het water doet met ons dorp en ons leven aan den Rijn, dan zie, dat zelfs een overvloed nog ontroerend is. Al is het maar om jezelf te spiegelen en dankbaar te zijn. Water, waar zal ik ooit stoppen er over te spreken?
Jacqueline Servais 64, Alphen aan den Rijn
Verbinding Vervuild Met draad en naald verbind ik delen van mijn tweede huid, zonder badpak ben ik kwetsbaar in mijn naaktheid ooit zo onschuldig als de babyhuid die het zwempak -nu omhultvoordat ik kan duiken in de stroming ver weg ontsprongen hoog in de berg een bron van zuiver drinkwater, uit oerijs zo sterk en broos tegelijk hemels blauw smeltend, steeds meer tot een stroom naar beneden, almaar breder, sneller, verbinding leggen tussen land en mens tot waar vloeibaar en vast -elkaar raken-
aan de oevers, wallenkanten daar waar mensen recreĂŤren en verbindingen aangaan rotzooi achterlaten in de zonsondergang, water voegt samen geeft werkgelegenheid, schepen varen -oevers vergaanstroming en vervuiling door open grenzen. Nog even en we kunnen niet meer duiken ook mĂŠt tweede huid zijn oevers verdwenen, -verbindingenworden niet meer gesmeed in de zonneondergang, er rest geen smeltend ijs. Hoe kon dit gebeuren in vredesnaam? Vervuiling en opwarming zijn mijn naam.
Bennie Sieverink 61, Hengelo
Een steen uit de rivier Iemand haalt een steen uit de rivier daar begint het mee en dan die stap te zetten over de vrees van eeuwen heen gewonnen land weer af te staan. De rivier de ruimte te geven om te slingeren als vanouds door nieuwe natuur waar de dingen hun loop nemen alsof de mens nooit heeft geleefd. Ondertussen leven we volop in een onstuimige relatie met een grillige diva die pronkt met haar parelsnoer van dorpen en steden.
Hennie Sinnema 71, Rotterdam
Schoon water Verbinding Water het verbindt stad en land. Het brengt heel veel tot stand. Waar je zich op aarde bevindt. Water leeft, boeit en verbindt. Verbinding geeft een extra dimensie. Water voor de mens en de natuur. Watervervuiling tegen te gaan een prestatie. Het bevordert een betere structuur. Om het water goed op peil te houden. Een goede samenwerking is van groot belang. Hierdoor blijft de kwaliteit van het water behouden. RecreĂŤren op en rond het schoner water. Zwemmen, vissen of om een stukje te varen. Dus kan je genieten aan en in het water.
Dick van Welzen 69, Gorssel
Overspanning Altijd is het water hier moeilijk van vriezen, wat zwemt overleeft enkel in de ontsnapping aan het land. Om samen met de rivier te sterven in zee, eens lag over ongetelde afstand alleen de volle pont nog dwars. Wars van oude tijden nu aan de kant gezet voor de vooruitgang, ik kom over de brug, over deze nieuwe parabool. Aan beide zijden zwaar overspannen terug naar de warme stad waar in het wilde weg van u de kille stroom voort doolt.
In de wijde blik stalt zich het leven oeverloos uit, ik nader het grommend beest en luister naar het zingen van de dingen. Beter nooit dan laat aan lager wal geraakt gaan de jaren eraan onderdoor, vader en vlietend ook uw uitgestorte geest.�
Gerda Zachariasse 66, ‘s Hertogenbosch
Brief aan de rivier Vandaag wilde ik je zien beste vriend soort van heimwee jeugdherinnering wellicht stromen trotseerde ik weddenschappen ging ik aan dook onder boten door angstmomenten Jarenlang verlegde ik stenen uit jouw oevers maar je vond altijd de weg eromheen oevers die vroeger met later verbonden
Jij drager van mijn ziel ik kan je niet ontlopen ook al heb je geen lichaam houd je in mijn hand geen stand ken je tijd noch uur als alles versterft, verstijft ben jij degene die altijd blijft Net als jij doe ik nu wat ik wil even de lasten van het leven vergeten tussen goud glanzend riet zijn wolken en water al wat ik zie
Stichting Aquarius