De hand van de forse vrouw was nog steeds niet van zijn schouder en tijdens haar rondleiding klampten ook wat nieuwsgierige, behaarde, gedrongen mannen Tromp aan. Toen de vrouw werd afgeleid door een kind dat haar wegtrok, bleef hij achter, omsingeld door mannen die eindeloze levensverhalen vertelden over hun kinderen en vrouw. Gezien hij niet behept was met een vlotte babbel of zelfs maar enige spraakzaamheid in het algemeen, werd hij overweldigd door hun belangstelling voor zijn persoonhij wilde het liefst verdampen.
30
Een van de mannen liep plotseling weg uit het gesprek om een bord eten op te scheppen voor Tromp. Hij keerde na een minuut terug met een gevuld bord, dat Tromp nu soldaat moest maken onder toeziend oog van twee zeer zelfverzekerde, trotse heren.
Er was geen tijd om het eten met mes een vork te ontleden en nauwkeurig te bestuderen op eventuele of
31
En al had die tijd tot zijn beschikking gestaan, dan had zijn positie, staand en met een bibberend bord in de ene hand en een vork in de andere, deze broodnodige maaltijdontleding onmogelijk gemaakt.
Tromp nam nu een hap van het
onbekende, beangstigende
voedsel en stuitte onmiddellijk op problemen. De onalledaagse smaak en structuur wekten afkeer in hem op. Het was bovendien veel te scherp gekruid.
32
De heren begonnen al argwaan te krijgen dat het eten Tromp niet aanstond, maar vóór het kon eindigen in een conflict, fingeerde hij het eten zeer te waarderen en dankbaar te zijn en dat hier veel beter werd gekookt dan bij hem thuis. Even dacht Tromp dat zijn prille vriendschap met Petro voorgoed in het water zou vallen door deze miskleun. Maar het liep met een sisser af. Sterker nog, het legde juist weer een bodem voor een gesprek, dat snel ten einde kwam door een reeks anderstalige begroetingen en omhelzingen met nieuw binnengekomen gasten, waarbij Tromp aan zijn lot werd overgelaten.
33
Nu hoopte hij Petro eindelijk te vinden, het was zijn laatste hoop voor een aanknopingspunt. Maar tijdens zijn zoektocht werd hij overvallen door een vreselijke
aandrang
Het kon hem werkelijk even niets meer schelen of Petro ook maar dood viel: hij moest bij de wc zien te geraken, maar daarvoor moest hij hoe dan ook zich een weg banen door een grote menigte.
34
De exacte locatie van het toilet was onduidelijk en Tromps bescheten wanhoop, hoezeer hij ook probeerde onopvallend te blijven, bleef niet onopgemerkt.
‘Moet u poepen?!
Ik geef het meteen door!!’,
schreeuwde een man tussen het volk, waarna hij drie andere mannen optrommelde die Tromp door de menigte persoonlijk naar het toilet kwamen begeleiden.
35
