Ecunomist, Year 15, Issue 4 by Economie Combinatie Utrecht 1992

7AT ALS ZE WEL KÞNNEN KOPEN MAAR NIET DURVEN 7IE WEET WAT DE TOEKOMST BRENGT %N GELD KUN JE MAAR ÏÏN KEER UITGEVEN $US ALS MENSEN WAT MINDER VERTROUWEN IN DE ECONOMIE HEBBEN ZULLEN ZE EERDER GAAN SPAREN DAN BESTEDEN (ANDHAVING VAN HET VERTROUWEN IS DAN ESSENTIEEL $AAROM HOUDT DE .EDERLANDSCHE "ANK $." TOEZICHT OP DE SOLIDITEIT VAN lNANCIÑLE INSTELLINGEN $AARNAAST DRAGEN WE BIJ AAN EEN SOLIDE MONETAIR BELEID EN EEN ZO SOEPEL EN VEILIG MOGELIJK BETALINGS VERKEER :O MAKEN WE ONS STERK VOOR DE lNANCIÑLE STABILITEIT VAN .EDERLAND 7ANT VERTROUWEN IN ONS lNANCIÑLE STELSEL IS DE VOORWAARDE VOOR WELVAART EN EEN GEZONDE ECONOMIE 7IL JIJ DAARAAN MEEWERKEN +IJK DAN OP WWW WERKENBIJDNB NL

7ERKEN AAN VERTROUWEN

Inhoud & Colofon Redactioneel

Het einde in zicht

Agenda & Assosiation news USE: Cambridge bij de Dom

Poker: anything but a card game

Famous Economist: Steven D. Levitt

Alle liefde is economie

De Grote ECU’92 Fotopagina

Study Trip: Budapest

Onderzoek Onderzocht: Rob Alessie

De weg naar het afstuderen

Paspoort: Claire Economidou

Studying & More: Masters

Werken bij KPMG

Study Trip: The Devil in the Details Reflections of an Aralosaurus Utrecht Business School

22 27

De Ecunomist verschijnt vijfmaal per jaar in een oplage van 1400 voor de leden, begunstigers, Æcunomen en externe contacten van ECU’92. Uitgave van: Studievereniging ECU’92 Vredenburg 138 3511 BG Utrecht Tel.: 030-253 9680 E-mail: info@ecu92.nl Internet: www.ecu92.nl Hoofdredacteur: Silvester Bosma Eindredactie: Joëlle Tabak

Redactie: Silvester Bosma Rob Grootendorst Joëlle Tabak Florian Krätke Olena Meshcheryakova Lay-out: Rob Grootendorst

Drukwerk: Hakker van Rooijen

Verder werkten mee: Het bestuur van ECU’92 Y.S. Brenner Malu Knippenberg Joël Kroodsma Roel Salden

Kopij Stukken kunnen worden aangeleverd op diskette bij een van de redacteuren, of via de e-mail (ecunomist@yahoogroups.com). De redactie heeft het recht om stukken in te korten of te weigeren voor publicatie. De redactie v.l.n.r.: Florian Krätke, Rob Grootendorst, Joëlle Tabak en Silvester Bosma. Niet op de foto: Olena Meshcheryakova

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Ecu’92, Hoofdredacteur redactie

Redactioneel

Silvester Bosma - Het is ondertussen alweer een beetje overgewaaid, maar het salaris van Essent topman Boersma houdt me toch nog steeds bezig. Begin maart laaide de discussie over het op gedeeltelijk op bonussen gebaseerde loon van Boersma weer op. Een jaar eerder was precies dezelfde discussie losgebarsten, met als resultaat dat Boersma de helft van zijn bonus afstond aan een goed doel. Zelf zei hij daarmee ‘morele verantwoordelijkheid’ te nemen en hoopte hij een einde te kunnen maken aan de ophef. Maar toen dit jaar bleek dat dhr. Boersma wederom 821.000 euro opstreek, stond heel Den Haag op zijn achterste poten. Op het eerste gezicht logisch, want het gaat toch om een semi-publieke sector gefinancierd met publiek geld. Een topman van zo'n bedrijf zou niet meer mogen verdienen dan de premier, ongeveer 130.000 euro per jaar, aldus D66. De ministerpresident zelf vond de beloning "fors" en het leidde bij hem tot "irritatie en teleurstelling". Bovendien had hij vorig jaar nog een oproep gedaan om de salarissen in de top van de energiebedrijven te matigen. En het CNV tenslotte deed een oproep aan de aandeelhouders van Essent om iets te doen aan het buitensporige inkomen . Samen met Boersma zelf zijn de aandeelhouders van Essent namelijk de enige die hier op korte termijn wat aan kunnen doen. Boersma zelf zal niet bereid zijn afstand te doen van bijna 7 ton van zijn salaris. 130.000 euro is een schijntje vergeleken bij wat hij kan verdienen bij een ander groot bedrijf waar ze zijn kennis van zaken wel op waarde schatten. De aandeelhouders zijn gemeentes en provincies en die vinden het wel prima zo. Als je alleen al kijkt naar Noord-Brabant zie je dat ze dit jaar een dividend hebben opgestreken van 81 miljoen euro. Dat is 30 miljoen euro meer dan het jaar daar-

voor. Boersma heeft duidelijk aan de financiële doelstellingen voldaan en de provincies varen er wel bij. Wat is dan 7 ton op pak hem beet 100 miljoen dividend aan gemeentes en provincies? Gemeentes en provincies die onder de overheid vallen, maar daar hoor je ze niet over. Typisch politiek: alle partijen zijn in rep en roer, de oppositie vindt de regering nalatig, de regering vindt dat het nou maar eens hard aangepakt moet worden en een maand later hoor je er niks meer over. Ik ben benieuwd naar de reacties van volgend jaar als blijkt dat Boersma ook aan de klanttevredenheid doelstelling heeft voldaan en nog een 100.000 extra in zijn zak kan steken.

Hoewel wij bij de redactie niet doen aan klanttevredenheid bonussen hebben we toch ons best gedaan om ook deze editie met diverse, leuke artikelen te vullen. Uiteraard zijn er verschillende artikelen over de studiereis naar Boedapest (nee geen snoepreisje, gewoon uit eigen zak betaald), maar ook voor de masterstudenten is er genoeg te lezen. Florian zal op geheel eigen wijze een beroemde econoom onder de loep nemen, Malu heeft een recensie geschreven over "alle liefde is economie" en ons nieuwe redactielid Olena zal de Engelse inslag van de Ecunomist versterken.

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

ECU’92, Voorzitter

Het einde in zicht…. Kasper Stuijvenberg - Lieve leden, Er zijn momenten in je leven dat je terugkijkt op een bepaalde periode ervoor en een speciaal moment voor jezelf beleeft van trots, weemoed en angst. Een aantal weken geleden was dat moment voor mij aangebroken.

De dag na onze halfjaarlijkse algemene ledenvergadering drong tot me door dat we tot nu toe een fantastisch jaar achter de rug hebben met mooie uitdagingen, nieuwe vriendschappen en grootse activiteiten. Vanaf dat moment zijn we druk bezig met het zoeken naar opvolgers voor onze mooie functies en dan bedruipt het je een beetje. Wat moet ik toch na dit jaar? Moet ik al dit moois achter me laten en me echt serieus op de arbeidsmarkt gaan oriënteren? Kan ik niet nog een jaar? Ik wil student blijven, ik wil niet werken! Hoe moet dat dan met een hypotheek en misschien kinderen… Dit zijn toch beangstigende dingen die door je hoofd gaan spelen als je als 24 jarige voorzitter tegen het einde van je bestuursjaar en het einde van je studie aanloopt. Het is lastig om na zoveel jaren in het bruisende Utrechtse studentenleven te hebben gestaan, jezelf als werkende man voor te stellen. Iedere student heeft voor zover ik weet moeite met het bepalen in welke branche, welk bedrijf en op wat voor functie men zichzelf ziet. Gelukkig organiseert ECU'92 inhousedagen en een bedrijvendag, waarbij het mogelijk is de keuze iets gemakkelijker te maken. Zelf zorg ik

ervoor dat ik tot aan mijn afstuderen zoveel mogelijk van deze oriënterende activiteiten bezoek. Ik raad iedereen die in de laatste fase van zijn studie is hetzelfde aan! Maar aan de andere kant, als ik heel eerlijk ben, wil ik eigenlijk helemaal niet werken. Ik speel wekelijks mee met de lotto en af en toe met de staatsloterij, in de hoop dat ik mijn o zo gewenste financiële onafhankelijkheid binnen een zo kort mogelijk tijdsbestek kan realiseren. Het belangrijkste bij het vinden van een baan is, zegt men, dat je iets doet waar je je happy bij voelt, dat je er voldoening uit kunt halen en dat je leuke collega's hebt. Kon ik maar altijd student blijven….

Op dit moment is er nog ontzettend veel te bereiken met de vereniging en daar kun jij deel van uitmaken. Volgend jaar bestaat ECU'92 15 jaar en zal het 3e lustrum worden gevierd. Daarvoor zijn we op zoek naar mensen die plaats willen nemen in de almanak-commissie en de lustrumcommissie. Ben je vol met ambitie en denk je dat je de capaciteiten hebt om dergelijke projecten op te zetten en te coördineren, meld je dan aan via info@ecu92.nl

Bij deze wil de redactie haar welgemeende excuses aanbieden aan de heer Stuijvenberg, voor het misbruiken van de persvrijheid ten behoeve van de plaatsing van exclusief en ongecensureerd fotomateriaal. Zij hoopt dat de impact van deze foto's op de lezer van de Ecunomist, de heer Stuijvenberg zelf en zijn bestuursleden niet van blijvende invloed is geweest. Laten we met de plaatsing van een nieuwe foto met een schone lei beginnen!

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

ECU’92, Coördinator Intern

Agenda en Association news We are still looking for committee members for the editors, for the Lustrum and for the conference committee! Interested? Send a mail to penningmeester@ecu92.nl 29th of May - De Meern* Inhousedag KPMG KPMG ontvangt je met een lekkere lunch, waarna je met een case aan de slag gaat met zowel accountancy als advies vraagstukken. Er is volop gelegenheid om kennis te maken met de medewerkers en vragen te stellen. Kijk voor meer informatie op de website. Ben je derdejaars of ouder en heb je financiële interesse, dan kun je je inschrijven door een mail te sturen naar extern@ecu92.nl.

1st of June - Central Studios Sixpack Thursday, June 1st a giant Sixpack party will shake the foundations of Central Studios. A turnout of 2000 students is to be expected, so no wonder your help is needed to make a success out of this party. For this, ECU'92 is looking for volunteers, at several shifts divided over 15:00 until 11:00 next morning. Your reward? Free entree and a memorable souvenir in the shape of the heartwarming memory of participating in a unique event and receiving a Sixpack t-shirt which has become a real collector's item! For those who are willing to help clean the place afterwards, there's a lovely breakfast awaiting accompanied by a bottle of special ECU'92 wine. Would you like to fill in a few hours, please contact us through voorzitter@ecu92.nl or sign up at one of the ECU'92 rooms!

6th till 9th of June Ragweek Together with VUGS and Perikles, ECU'92 will organize a street soccer tournament. This will be held at Vredenburg. For more information consult www.ecu92.nl or www.ragweek.nl.

7th of June - NBC Nieuwegein Conference The theme of the English Conference of ECU'92 is "Oil & Gas, the driving forces of the economy". On the website you can find the program, information about the chairman, speakers, debaters and the workshops. If you are wondering what influence oil and gas have on our economy and how companies are involved in this, you can sign in at www.ecu92.nl/congres. 9th of June - Utrecht* Inhousedag ICC Vrijdag 9 juni kun je kennismaken met een unieke organisatie: ICC. 's Middags krijg je een presentatie van verschillende werknemers over hun werkzaamheden. Meer informatie volgt nog op de website. Ben je derdejaars of ouder en studeer je Economie en Geografie of Internationale Economie en heb je affiniteit met financiële markten, stuur dan een mailtje met CV naar extern@ecu92.nl.

Attention! 12th of June - Café De Steeg BOMB Due to whit-Monday this month tha BOMB will take place on the second Monday of June. *Dutch activity

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

ECU’92, Coördinator onderwijs

USE: Cambridge bij de Dom Klaas Damstra - Studeren. Je kennis vergroten, jezelf ontwikkelen.Verbreden van je blikveld.Vanuit interesse gegevens onderzoeken die je intrigeren. Kijken hoe de maatschappij functioneert in economisch opzicht. Dit is wat men vroeger toedichtte aan het studentenleven en in veel landen nog steeds doet. De universiteit is diegene die dat alles voor je faciliteert, als je maar collegegeld betaalt - en in één keer al je punten haalt… Het ideaalbeeld van de zichzelf ontwikkelende en tot maatschappijkritische burger vormende student lijkt welhaast alleen weggelegd voor de topstudent. Nederland als de nummer één kenniseconomie van Europa, Utrecht als het Cambridge aan de Kromme Rijn. Maar wat gebeurt er met de student die niet gelabeld wordt met het plakkertje 'high potential'? In dit artikel een overzicht van wat de niet-perfecte student, en hoe veel van de lezers zijn dat niet, in het komende studiejaar te wachten staat.

Drempels Allereerst de drempel in jaar 1. Heb je je 30 ECTS binnen? Prima, je mag blijven. Niet? Gegroet met vriendelijke groet en probeer het elders nog eens. Als het bindende studieadvies is overleefd wacht het tweede jaar. Voor veel van de verplichte vakken is het te hopen dat je ze in een keer weet te halen. De inspanningen van sommige studenten kunnen nog wel een boost gebruiken, en daarin word je geholpen door wat extra werkgroepen bij veel van de verplichte vakken. De 40 uur per week blijft nog steeds de richtlijn, alhoewel het behalen van dit gemiddelde met recht een historische prestatie zou zijn. Mocht dit allemaal niet genoeg zijn dan rest het 'herhalersonderwijs'. Dit betekent in zijn meest positieve wijze uitgelegd veel vrije tijd en zelfstandigheid, maar in meest negatieve zin slechts responsiecolleges en een beroep op onvermoede kwaliteiten die het jaar ervoor niet zijn gebleken. De regel is in ieder geval duidelijk: wie zijn vak niet voldoende afsluit of zich niet één week na aanvang heeft uitgeschreven

krijgt een aangepast onderwijsprogramma, bestaande uit hoorcolleges en enkele responsiecolleges.

Een herkansing? En dan hebben we nog de herkansing. Althans die hadden we. Voor veel verplichte vakken geldt dat het herhalersonderwijs hier geen recht meer op geeft. De druk dus nog meer op de ketel; het aantal tentamens per jaar gehalveerd. Zijn we dan aan het einde? Nee, als het aan het College van Bestuur ligt niet. De nieuwe richtlijnen vermelden het voornemen om de herkansing slechts voor te behouden aan mensen die minstens een 4 gescoord hebben. De rest mag volgend jaar terug komen, onder het voorwendsel dat dit studenten zal motiveren. Nee, het langer studeren, wat dankzij onze mogelijk toekomstige VVD-leider straks heel erg duur dreigt te worden, dát is motiverend… Doctoraalstudenten, ook voor jullie is haast geboden. Eind 2007 is het nu toch echt afgelopen. Iedereen moet dan klaar zijn. Zo niet, dan is er nog geen man overboord, maar zul je moeten overstappen naar het Ba/Ma Systeem. Hierover heb je als het goed is inmiddels informatie vanuit USE over ontvangen. Moraal van dit verhaal? Nederland is altijd een land geweest met een hoog opgeleide beroepsbevolking, waarin ook de gemiddelde vwo'er een reële kans had om een universitaire studie af te ronden. Als we niet uitkijken zijn we straks het Cambridge bij de Dom, maar is dit slechts voor een selectief groepje weggelegd.

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Analyse

Poker: anything but a card game "Like all variations of poker, no-limit hold 'em looks like a card game. But it's not, really. No-limit hold 'em is actually a game of wagering based on imperfect information that uses cards to construct the situations for wagering." (Dan Harrington, professional poker player)

Elias Hermans - So, poker is actually microeconomics! It's like those prisoner's dilemmas and pay-off matrices, but a little more complicated.You never know the cards your opponents hold. Furthermore, they try to bluff you away, set traps, represent cards they don't have and basically trick you into losing all your money.Talking about imperfect information! And still, how imperfect this information may be, it is the only information you will get from your opponents and you will have to make the most of it. Developing a perfect strategy will be very hard. In the end, the ability to 'read' your opponents and process the imperfect and misleading information they give into valuable information, will make the difference. It is this factor that largely determines who sits at the final tables at the big poker tournaments. Especially in these large tournaments, the luck factor will die out further and further. Skill eventually takes over.

You have to bluff at the right time and place once in a while and make and call the right bets, offering you favorable odds. In the long term, that should make you money. Which does not mean very good players can't easily lose to bad players, far from it even. A good player might have A-A in his hand (two aces is the best starting hand possible, but does not guarantee a

Texas Hold'em

is played in the main event of the World Series of Poker, and is considered by many the most complex and strategic form of poker. Everyone tries to make the best 5 card hand they can out of five community cards and two personal cards. In modern games the blinds are then posted. The blinds are forced bets. The player to the left of the dealer puts in the small blind, and the player to the left of the small blind pays the big blind, which is typically twice the small blind. The latter represents the minimum bet once the action begins. Each player is dealt two cards face down called the hole cards, which they aim to keep secret. Then the first round of betting follows, with the player to the left of the big blind acting first. After this, a card is discarded and three cards are dealt face up in the middle of the table. These cards are called the flop, and are the first three community cards. There is another round of betting, beginning this time with the small blind. One more card is discarded and one more community card is dealt, called the turn. There is another round of betting, again starting with the small blind, then a discard, and then the final card, called the river, is dealt. There is one final round of betting and then the players who have not folded turn over their cards. In this case, the highest ranked hand wins. (wikipedia.org)

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Analyse

Possible actions in betting rounds:

Bet: The action of placing a wager. The wager itself can be referred to as the bet. Check: To not bet, with the option to call or raise later in the betting round. Equivalent to betting zero dollars. Fold: If a player elects to fold, he withdraws from the hand and forfeits all bets he has placed up to that point in the hand. Raise: Once a bet has been made in a given round, any subsequent increases to the amount bet is called a raise. Re-raise: If the bet is increased after it has been raised. winning hand) and trick the bad player to bet all his chips, by checking instead of betting for instance - see the accompanying box. The bad

Dan Harrington, poker hero.

can win", as proven by Chris Moneymaker, the 2003 winner. Just your ordinary, unknown accountant qualifying through $40 online satellite tournaments. And yes, that's his real name. Obviously this man was born to do itâ&#x20AC;Ś Despite this, I still predict a final table with several of the biggest names in poker. But still the unknown player at the final table can get lucky (or play surprisingly well) and walk away with all that money. That's the beauty of the

"Poker is a game of people... It's not the hand I hold, it's the people that I play with." "Poker is a godless game, full of random pain."

player might get (short term) lucky and make a straight while holding 7-8. The bad player played a bad hand, but got lucky and won all the chips of the good player. A good player can do everything right and still lose. It happens, that's why people might call it "a godless game, full of random pain". Usually though, the good players make sure they have so many chips that they can afford to get unlucky once in a while and do not have to risk all their chips.

But if you do get unlucky, it can cost you a lot. This summer, thousands will enter the World Series of Poker, where the winner will take home an astonishing $10.000.000! The biggest prize in sports! As they say themselves, "anyone

game but also the aspect that can make poker so very very frustrating. Still, all considered, 'gambling' isn't exactly how I would classify the beautiful game of poker.

C. Moneymaker making some money.

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Analyse

"Alle liefde is economie" Malu Knippenberg - Iedere student aan de USE is wel een keer door een docent voorgehouden:"alles is economie, maar economie is niet alles". Je kunt economie dus terugvinden in nagenoeg ieder aspect van ons dagelijkse leven.Volgens het gezegde is het echter 'love that makes the world go round'. Steven Pont is van mening dat men "niet alleen in de literatuur, maar ook in alle liefdesliedjes, romantische films en gepassioneerde brieven er zonder meer vanuit gaat dat er in liefdesrelaties vooral sprake is van stormachtige, irrationele krachten, waar we volledig door overspoeld worden. Maar als we liefde écht onderzoeken, kunnen we niet anders dan concluderen dat al die verheven emoties een economische basis hebben". Hij heeft in zijn boekje deze twee oerkrachten verenigd en dit geeft regelmatig aanleiding tot een glimlach of een flits van herkenning. De hedendaagse economie is lang geleden ontstaan uit ruilhandel. Zo kan de economie van de liefde ook worden benaderd. Je kunt immers niets waardevollers uitwisselen dan liefde… En iedereen houdt dan ook (al dan niet onbewust) nauwkeurig bij of onze 'investeringen' in de ander wel voldoende 'rendement' opleveren. Dit geldt voor alle soorten relaties: die ene gozer in de kroeg die nooit een rondje geeft; je baas/docent die geen waardering heeft voor alle bovengemiddelde moeite die je in je werk steekt; je vriend(innet)je dat zeikt als jij Sex and the City wil kijken terwijl jij het afgelopen weekend bij zijn familie hebt doorgebracht etc. Sociaal Kapitaal In iedere relatie staat er een gemeenschappelijk sociaal kapitaal op de rekening. Op die rekening kun je stortingen (bijvoorbeeld door een keer een huisbeurt over te nemen) en opnames doen. Transacties beïnvloeden ál onze rekeningen in ons relatienetwerk. In hoeverre de transacties per rekening in balans moeten zijn hangt af van het vertrouwen dat beiden in de relatie hebben. Vertrouwen vormt de basis. Hoe meer vertrouwen er is, hoe groter de onbalans kan zijn, want je vertrouwt erop dat het in de toekomst wel weer rechtgetrokken wordt. Uiteraard moet vertrouwen verdiend worden!

Het Kasboek Het kasboek van een relatie is het meest tricky gedeelte. Je hebt hier te maken met speculaties, faillissementen, fraude, wisselkoersen en krediet. Ieder geeft de acties van zichzelf en de ander namelijk een andere waarde (een middag winkelen ziet hij misschien als een enorme opname van haar kant, terwijl zij het ziet als een storting van haar kant want ze brengen immers gezellig samen een hele middag door). Iedere relatie kent meerdere eenheden (valuta's) waarin opnames en stortingen gedaan kunnen worden zoals moeite, geduld, lol, sportiviteit etc. Om het kasboek goed bij te kunnen houden moeten de valuta's omgewisseld worden tot een gemeenschappelijke eenheid en ook hier is het belangrijk dat beide partijen dezelfde wisselkoers hanteren. Het is essentieel om te weten hoe groot het kapitaal op de rekening volgens de ander is, want verschillende meningen over het saldo lijden al snel tot ruzies. Zelf bedenken hoe de ander stortingen en opnames waardeert, staat gelijk aan speculatie en brengt dus de nodige risico's met zich mee. De grootte van claims die de ander op jou kan leggen, hangt ook af van de hoeveelheid kapitaal op de rekening. Als de claim boven de opnamelimiet ligt kun je om

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Analyse krediet vragen. Dit zul je echter alleen krijgen van de ander als er veel vertrouwen is in de relatie. En bij een dergelijke onbalans zal degene met het positieve saldo vaak stoppen met investeren totdat de balans hersteld is door stortingen van de ander. Als de schuld te groot wordt, is kwijtschelden soms de enige optie om toekomstige groei van de relatie mogelijk te maken. De boel flessen is (op korte termijn) ook mogelijk door een storting te pretenderen. Iedereen heeft zelf wel eens op het punt gestaan om een afspraak af te zeggen, maar dat de ander net iets eerder afzegde. Als je dan niet eerlijk toegeeft dat je zelf ook wilde afzeggen, maar juist heel teleurgesteld gaat doen maak je de opname van de ander veel groter (en jouw saldo dus positiever).

Krediet opbouwen In het begin van een relatie is het vertrouwen nog erg pril en kunnen er eigenlijk nog geen grote opnames of stortingen gedaan worden. Krediet wordt immers nog niet verstrekt en in het geval van grote stortingen kan dit de ander afschrikken omdat die dan ook het risico loopt op grote opnames waar hij nog niet aan tegemoet wil komen. Dit principe kan ook de stereotype stroeve relatie verklaren tussen een persoon en zijn of haar schoonfamilie. Een relatie tussen ouders en kind (familie) is de oudste en meest onbreekbare relatie die er is. Hij is immers niet geheel op te zeggen, gaat over diverse generaties, heeft valuta die nergens anders in te wisselen zijn en is fundamenteel uit balans (je kunt immers het feit dat je ouders je het leven hebben geschonken nooit terugbetalen). Een toevoeging aan het relatienetwerk van een persoon (bijvoorbeeld door het krijgen van een vriend(innet)je) gaat vaak ten koste van de bestaande relatie met de ouders. De schoonouders boeken het beslag dat het vriendje op hun dochter legt als een enorme opname, terwijl hij nog helemaal geen kapitaal heeft opgebouwd met de betreffende schoonouders en dus ook eigenlijk geen recht heeft op een dergelijk krediet.

"Alle liefde is economie" Iedereen heeft een uitgebreid relatienetwerk. Sowieso dus de relatie met de ouders, maar ook met de maatschappij, met jezelf (ofwel je geweten), met vreemden (daarbij bestaat het gemeenschappelijke kapitaal uit fatsoen), met het leven ("depressie is een faillissement met het bestaan", Steven Pont), sommigen met God en een hoop mensen ook met een 'geliefde'. Deze laatste soort relatie levert vaak de meeste strubbelingen op. Dit komt wellicht door het zeer exclusieve karakter van dit soort relatie. Voor de valuta seks bestaat geen wisselkoers (je kunt vreemdgaan niet goedmaken door vaker zijn sokken te wassen, een dergelijke schuld kun je alleen maar kwijtschelden door vergeving wil je relatie nog levensvatbaar zijn in de toekomst). In een liefdesrelatie gelden diverse bekende economische principes. Zo moet je jezelf niet onder je eigen marktwaarde 'verkopen'. Hierdoor vallen partners vaak in dezelfde schoonheidscategorie (behalve als er roem, geld of macht speelt bij minstens ĂŠĂŠn van de partners, want dat zijn aparte valuta). En soort zoekt soort, want beiden moeten dezelfde mening hebben over de kernvaluta in de relatie (meestal geld, seks en kinderen). De enige stormachtige, irrationele kracht in een relatie is lust (en hier gaat het dan over echte ik-wil-jehier-tegen-de-bar lust, niet ik-wil-die-promotie-dus-ik-neuk-met-je lust). En zo hebben wij economen alweer een belangrijk fenomeen weten te verklaren. Mocht je hierdoor je veilige roze bril kwijt zijn geraakt dan kan ik je geruststellen met een citaat van een zeer wijs man over het belang van eigenbelang (dus ook in de liefde): "We rekenen voor ons avondmaal niet op de goedaardigheid van de slager, de brouwer of de bakker, maar op hun zorg voor hun eigenbelang" (Adam Smith, The Wealth of Nations). We vertrouwen erop dat de ander uit eigenbelang ook ons belang behartigt.

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Famous Economist

Steven D. Levitt (1967 - approx. 2036) Florian Kr채tke - Nope, not an old, wise man this time around. Not just a talking brain, but a young, fresh face to go with it, a face people still fall in love with daily.Women want him, men want to be him and animals obey his every command.Yes, there are not many economists alive with the power to make people faint, so we are truly blessed to have someone like Steve. An impressive track-record precedes this man wherever he goes: a warm, glowing aura emanating from the University of Chicago, where he is currently Director of the Department of Economics, a tenure he received just two years after he started teaching there. A Summa Cum Laude graduate of Harvard University and the Massachusetts Institute of Technology (Ph.D. in Economics, if you please), it goes without saying that he has earned himself a stack of awards to match his education. Aside from being initiated as a Fellow for many national high-standard and important-sounding boards like the Center for Advanced Study of Behavioral Sciences, several awards have been bestowed upon him, most recently the John Bates Clark Medal, awarded bi-yearly to the best American economist under forty (basically a beauty-pageant for economists). Lately, attention has been going out to his first book, Freakonomics, written together with journalist Stephen J. Dubner. This critically acclaimed book is a summary and correlation of some of his (Levitt's) most interesting research papers, remixed and rewritten for the lay man. In the field of academic research, he is most known for his work on crime - one of the subjects he is most fascinated by, while he denies ever having partaken in any criminal activity. Although it's strange that, in some circles, Steven is seen as a flame-thrower and a heretic, most notably after he claimed that the legalisation of abortion was the prime reason for the drastic '90's crime drop in the US. Underneath his successful professional career

is a relatively normal person, a loving husband and father of three. He does not dress sharp or classy, but remains mostly nondescript. He only gets three haircuts a year, drives an aging Chevy Cavalier and still wears the same glasses he got 15 years ago. Despite rumours that he can fly (source: Superman) he calls himself "the weakest human being alive", still asking his wife Jeanette to open jars for him around the house. His colleagues describe him as mild-mannered, low-key, genial and confident, anything but the cocky moralising political beast some make him out to be.

Foolish Genius Yet being prestigious is not the reason why I have chosen to tell you about Levitt. So what is it, exactly, that makes him stand out? By his own admission, he is not especially talented: "I mean, I just don't know very much about the field of economics. I'm not good at math, I don't know a lot of econometrics, and I also don't know how to do theory. If you ask me about whether the stock market's going to go up or down, if you ask me whether the economy's going to grow or shrink, if you ask me whether

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Famous Economist deflation's good or bad, if you ask me about taxes- I mean, it would be total fakery if I said I knew anything about any of those things." In this respect, he sounds like most of us, just more brutally honest about his weaknesses.

Work methods Maybe it's exactly this kind of honesty, and the way it transfers over to his work methods, that sets him apart. You see, Levitt does not act like most researchers would; instead of simply picking a hot issue and looking at it from every angle, he asks himself, and only himself, questions about life, the universe and everything in it and then comes up with an answer. The only thing that makes him an economist in any sense of the word is what kind of questions he approaches, and in what way - he tackles behavioural questions, and he responds to them with numbers. But the debate about if what he does is still economics is, for the purpose of this article at least, besides the point. The sheer clear-headedness with which he manages to describe and resolve problems, combined with a certain creative spark, is something all researchers can appreciate - he has often been compared to the guy who, while all the engineers took the machine apart, noticed it wasn't plugged in. Questionable Why do drug dealers still live with their mothers? How can your name affect how well you do in life? Do teachers cheat?

Questions like these, and their respective resolution (using basic numbers), are not overly complex. So why aren't more people asking them? Most of the research principles Levitt acts on are perfectly acceptable: 1) people act for their own benefit, 2) numbers don't lie and 3) keep things simple. Levitt sees economics as a sciences that offers us all the right tools to answer fascinating questions, but where the problem lies in the absence of said questions young students have the inventiveness bored out of them with endless math and microeconomic fetishization. So it's fortunate the odd person still comes along who can revive that vision every student

has of him- or herself when they take up economics - that image of the all-knowing societal detective, often invited to cocktail parties, able to resolve the most complex problem with a flick of the wrist. Broad thinkers like Levitt show us that this is still very much possible, if one manages to separate oneself from the gradual main-stream drift towards narrow-mindedness. We are shown that, when economics is uprooted from it's harsh dependence on mathematical models, it can tell us that teachers do in fact cheat, almost as much as students.

You might not take this article very seriously, and I certainly don't blame you, but I do ask you to take serious the fact that economics does not always have to be taken so seriously. With the fact that, more than ten years after he was first asked what his theme was by senior members of the Harvard Society of Fellows, he still has no theme, Levitt makes a point that thinking different goes much further than buying an iPod. Conference:

Oil & Gas, the driving forces of the economy Wednesday the 7th of June, ECUâ&#x20AC;&#x2122;92 organises her twelfth conference which will be held in English. This conference will be about the influence of oil and gas on the economy. Both oil and gas have been topics subject to intense debate. There is a high debate about the increasing prices of oil and gas, the energy supplies and the alternatives. At 9:30 h we will welcome you in the NBC in Nieuwegein. Prices for members of ECUâ&#x20AC;&#x2122;92 are 7,50 euro. You can register at www.ecu92.nl/congres. We hope to see you on June 7, 2006!

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

¥ +0-' 3TAFlNG &ACILITY 3ERVICES " 6 .EDERLANDS LID VAN +0-' )NTERNATIONAL EEN :WITSERSE COÚPERATIE !LLE RECHTEN VOORBEHOUDEN

.IET ALLES WAT GEPRODUCEERD WORDT VALT TE VERKOPEN

! 5 $ ) 4 4! 8 ! $6 ) 3 / 2 9

+0-' EN MILIEU +IJK OP INTERESSE BRENGTJEVERDER NL

De Grote ECUâ&#x20AC;&#x2122;92 Fotopagina!

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Onderzoek Onderzocht

Prof. dr. R. J. M. (Rob) Alessie Silvester Bosma en JoĂŤlle Tabak - Bij het binnengaan van kamer 3.06 op de derde verdieping van het Vredenburg komt de sfeer van onderzoek meteen op je af. Een boekenkasten vol ordners, een bureau vol paperassen, een volgekrabbeld blackboard op de muur en een tafel met boeken en geprinte onderzoeken verraadt dat hier onderzoek op hoog niveau gaande is. In het midden van deze "georganiseerde" chaos zit prof. dr. Rob Alessie van de leerstoel Econometrie. Als econometrie de basis vormt van gedegen empirisch onderzoek dan werd het voor de Ecunomist hoog tijd om in het kader van het item "onderzoek onderzocht" langs te gaan bij een rasechte econometrist. Of is hij toch stiekem een micro-econoom? Alessie is cum laude afgestudeerd in de econometrie bij de Universiteit Amsterdam. In deze periode werd hij ook opgeroepen voor het leger. Voor de officiersopleiding kwam hij echter niet in aanmerking. De reden: Alessie zou niet intelligent genoeg zijnâ&#x20AC;Ś. Hij promoveerde in 1994 bij de Katholieke Universiteit Brabant met zijn empirische studies over consumentengedrag en ging aan de slag bij verschillende wetenschappelijke instellingen om zogenaamd 'contract research' te doen: onderzoek in opdracht van de private en publieke sector. Voorbeelden van dergelijk onderzoek was een onderzoek naar 'de gevolgen van het privatiseren van studiefinanciering' of 'sociaal risico ten opzichte van leengedrag'. Hoewel hij zich hierin redelijk thuis voelde was er ook een keerzijde. Vanwege de tijdsdruk moesten er vaak implausibele aannames gemaakt worden. Een doorn in het oog van een rasechte onderzoeker. Archimedes Omdat Alessie het liefst zijn eigen onderzoeksportefeuille wilde samenstellen en ook niet langer de tijdsdruk van deadlines wilde voelen, besloot hij onderzoek te gaan doen op de universiteit. Via de Katholieke Universiteit

Brabant en de Vrije Universiteit Amsterdam kwam hij terecht bij de Utrecht School of Economics. Voor het lesgeven doet hij dat overigens niet. Niet omdat hij het niet leuk zou vinden, maar onderzoeken is nou eenmaal leuker. Alessie zegt hier zelf over: "Onderzoek doe ik niet om in de krant te komen. Dat is leuk maar niet het doel. Het puzzelen en samenwerken met andere mensen om gezamenlijk tot een goed onderzoeksresultaat te komen, dat geeft gewoon een kick." Dat Alessie misschien afstamt van een onderzoeker pur sang, Archimedes, blijkt uit de volgende opmerking: "Pas geleden kwam ik ergens niet uit en dan blijf je piekeren. Op een gegeven moment stond ik onder de douche en ineens had ik het. Dat maakt onderzoeken ook zo leuk."

Theoretisch of Toegepast? Binnen de econometrie kun je twee stromingen onderscheiden: theoretische econometrie en toegepaste econometrie. Theoretische econometrie werkt niet perse met data en spitst zich vooral toe op de ontwikkeling van methoden en modellen. Te denken valt aan dynamische schattingsmethoden. Aangzien Alessie zich meer richt op de toegepaste econometrie zal de

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Onderzoek Onderzocht introductie van een Alessie-functie of Alessietest helaas nooit plaatsvinden. De toegepaste econometrie werkt met een dataset en toetst hypotheses en onderzoeksvragen aan de hand van de eerder genoemde methodes en modellen. Alessie is zelf vooral actief op het gebied van de micro economie; een micro-econometrist dus. Alessie stelt: "Eigenlijk verschilt een micro-econometrist weinig van een micro-econoom."

De laatste trend Hoewel ook binnen de econometrie het onderscheid tussen macro- en micro-econometristen groot is, zijn er wel degelijk veranderingen gaande binnen de econometrie. Een voorbeeld hiervan is de ontwikkeling van structurele modellen. Alessie: "Vroeger werd bij het schatten van de vorm van de nutsfunctie gebruik gemaakt van Cobb-Douglas. Het nadeel hiervan is echter dat er extra aannames gemaakt moesten worden omtrent de vorm van de nutsfunctie. Vandaar dat Princeton-economen zijn begonnen met het gebruiken van 'quasi natural experiments'. Kort gezegd werken ze nu met 'control and treatment groups' wat ze nu ook al bij medisch onderzoek gebruiken. Hierbij kijk je bijvoorbeeld naar het effect van een verandering van bijvoorbeeld het minimumloon op de werkgelegenheid in twee verschillende staten: in ĂŠĂŠn staat is het minimumloon wel verhoogd (treatment group) en in de andere staat niet (controle groep). Je vergelijkt dan de gemiddelde verandering in de werkgelegenheide met elkaar. Er zitten nog wel wat haken en ogen aan deze methode, maar in Amerika is hij zeer populair. Eigen onderzoek Zelf maakt Alessie gebruik van micro-economische modellen, waarin hij panel data (in het kort: data over verschillende jaren) implementeert. Bij het komen tot resultaten benut hij subjectieve gegevens om steeds betere schattingen van de parameters te maken. Op het moment doet Alessie onderzoek in samenwerking met Netspar naar de economische gevolgen van de vergrijzing. Netspar is een netwerk van economen in Nederland, dat op drie niveaus kijkt naar de vergrijzingproblema-

tiek. Van die drie: macro-, micro- en mesoniveau, houdt Alessie zich bezig met het microniveau. In zijn onderzoek kijkt hij naar de omvang en samenstelling van het vermogen van ouderen over tijd. Met paneldata van 18 jaar is het mogelijk de vermogens van verschillende generaties te meten. De resultaten zijn duidelijk. Eind jaren '80 was het vermogen en huizenbezit van het mediane huishouden van ouderen laag en pensioenen waren noodzakelijk. Nu, medio 2000, is het percentage huiseigenaren in de leeftijdsgroep 60-65 met 20% toegenomen en gaan ouderen met veel vermogen de pensioensfase in. Deze effecten zijn volgens Alessie niet meer te verwaarlozen. De mogelijkheid om na je pensioen een nieuwe hypotheek op je huis te nemen, acht Alessie zeer de moeite waard. De resultaten tot dusver zullen zeker bijdragen aan de houdbaarheid van de discussie rondom de pensioenregeling.

Het TCKI Alessie ziet zeker de voordelen van het TCKI, namelijk dat het instituut datasets aanlevert en een AIO opleiding onder zijn hoede heeft. Maar bovenal put hij nieuwe inzichten uit de seminars die wekelijks aangeboden worden. Op de vraag of hij door de oprichting van het TCKI meer aan interdisciplinair onderzoek doet, moet hij eerlijk antwoorden dat dat niet voor hem opgaat. Er komen echter wel geregeld collega's bij hem langs met econometrische vragen. Doelen Echt duidelijke doelen heeft Alessie niet. Wel zou hij graag een aandeel leveren in de - naar eigen zeggen - zeer interessante materie van de vergrijzing en het consumentengedrag. Hij voegt daar nog aan toe: "Bij mijn afscheid van Tilburg kreeg ik te horen dat ik met mijn empirische studie naar consumentengedrag op een haar na de prestigieuze Hicks-Tinbergen prijs had gewonnen. Deze prijs wordt elke twee jaar uitgegeven door de European Economic Association. Dit geeft wel aan dat het een onderzoek van hoog niveau was. Ik zou graag nog een keer onderzoek willen doen dat dat niveau evenaart."

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Verslag activiteit

Boedapest: een liefde met hindernissen Joëlle Tabak - Boedapest, een stad om verliefd op te worden. Het is zeker niet liefde op het eerste gezicht - ik had twee jaar eerder deze stad reeds bezocht - maar die groeit met elke nieuwe ontdekking.Toen het vliegtuig de landing inzette, waren het vooral de clusters van vervallen flats die opvielen. Later, in busjes op weg van het vliegveld naar het centraal gelegen hostel, waren het de overdosis reclameborden, de wegwerkzaamheden en de verkeersdrukte die allen om aandacht vochten. Maar toen we de eerste avond op weg waren naar de bronbaden en één van de prachtige bruggen over de Donau opliepen, ontvouwde zich voor ons een werkelijk magnifiek uitzicht over deze prachtige, brede rivier. De, bij daglicht al indrukwekkende, bouwwerken creëerden door hun verlichting een magische sfeer die de eerste vlinders in de buik deed kriebelen.

Een van de vele historische gebouwen: de opera

Niet alleen de historische gebouwen - die iedere hoek van elke straat sieren - maar ook het menselijke aspect viel op. Nog meer dan in Nederland, wemelt het daar van de strakke gezichten, alsof iedereen lijdt aan een minderwaardigheidscomplex. Dit beeld werd bevestigd door de lezing op de Nederlandse Ambassade, waar het feit dat Hongarije een woelig en triest verleden kent in verband werd gebracht met de huidige, neerslachtige staat waarin de mensen verkeren.

De mensen Als een beetje geschiedeniskenner, verwacht je dat het communistische verleden van onderdrukking en vervolging een negatieve uitwer-

king heeft op het sociale gedrag van de Hongaren ten opzichte van elkaar en buitenlandse toeristen. Het tegendeel is het geval. Waar je ook de weg vraagt, altijd word je vriendelijk te woord gestaan door een Hongaar, die je nog liever zelf naar de juiste bestemming leidt - of je nou vrijwillig meewerkt of niet. Ten opzichte van elkaar zijn het vooral de openbare liefdesuitingen die opvallen, ook bij de oudere generaties. Mensen generen zich niet om 'an publique' hun liefde voor elkaar te bewijzen. Als toerist is het soms lastig om je bij de aanblik van kussende stellen op andere zaken te richten, waardoor je betrokken kan raken bij de onbuigzaamheid van een lantaarnpaal, of in het geval van Antoine: bij de oncontroleerbaarheid van je eigen benen.

Bezoek aan ING Boedapest

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Verslag activiteit De economie heel bijzonder, muzikaal antwoord. Al langere Het historische verleden van Hongarije en zijn tijd lag de gitaarkist op een tafel naar ons te loneconomische ontwikkeling staan in nauwe ken, maar nu pakte hij het instrument bij de betrekking tot elkaar. Dat bleek uit de boeiende hand om een swingende blues over de makke lezing van György Barcza, werkzaam bij ING van de Hongaarse economie ten gehore te brenHongarije, maar ook uit de woorden van 'Lacye gen. Waar menig student, na een week lopen en d’Ferro', een PhD student van de Universiteit. uitgaan, ineenstortte tijdens het college, rezen Ten tijde van het communisme, werden econode hoofden tijdens de opvoering langzaam uit mische prestaties gemeten naar kwantiteit, niet 'slaappositie' omhoog. Wat volgde was een naar kwaliteit. De productiedoelstellingen hieroverdonderend applaus en de vraag van de heer voor werden van tevoren door hogerhand Krätke of meneer misschien ook een cd geprobepaald. In de jaren '80 ontstond er het zogeduceerd had. Hoewel de vraag een licht ironinaamde 'Goulash communisme', wat betekende sche ondertoon had, kwam er inderdaad een cd dat er sprake was een communistisch regime tevoorschijn die als cadeau en aandenken aan met Hongaarse inslag. In de praktijk betekende de groep geschonken werd. dit meer ruimte voor privaat bezit, zodat de De universiteit mogelijkheid ontstond tot het oprichten van Niet alleen dit onverwachte muzikale talent, een eigen bedrijfje. Na de val van het commumaar ook het centrale gebouw van de univernisme, daalde de hoeveelheid productie dramasiteit ontlokte de nodige tisch wat ervan getuigde dat bewondering. Bij binnener weinig was geïnvesteerd in komst was aan alles duidelijk de ontwikkeling van technodat dit bouwwerk een rijke logie en arbeid. De grootste historie met zich meedraagt. klappen vielen echter in 1998, Aan twee zuilen prijken plakhet jaartal van de Russische crisis. Voorheen floreerden de katen met voormalige stuaandelenmarkten. Toen de denten die de Nobelprijs of crisis toesloeg, barstte de een gouden Olympische aandelenbubbel wat naast medaille op hun conto kunEen studiereis kan knap een algemene economische nen schrijven. Iets naar vermoeiend zijn. recessie ook voor persoonlijke rechts, hangt in een hoek een financiële drama's zorgde. gedenkplaat aan de muur voor de studenten die, Op dit moment bevindt de Hongaarse economie tijdens de opstand tegen het communistische zich ergens vlak onder de middenmoot. Het regime in 1956, het leven hebben gelaten. Op de streven is om haar in 2030 glansrijk te kunnen eerste verdieping bevinden zich aan de muur, toetsen aan de West-Europese maatstaven. naast het kantoor van de rector magnificus, de Daarvoor moet er nog wel behoorlijk wat afbeeldingen van de decanen van de acht faculgebeuren. Volgens Barcza is hiervoor een ingrijteiten die de universiteit rijk is. Zij dragen allen een medaille met daarop het gezichtsprofiel van pende hervorming van de publieke sector voor beroemde wetenschappers. nodig. In het verleden leek uitgeven om het uitHet zal helaas nog een tijd duren voor de USE zo geven zelf namelijk het heersende patroon te terug kan kijken op zijn verleden, en bij zijn. Minder, maar meer gerichte, uitgaven bieNederlanders is het dan nog altijd de vraag of dit den bovendien de mogelijkheid voor een herverleden met net zo trots zal worden uitgedravorming van het belastingsysteem, zoals de gen. Tijdens de studiereis hadden wij in elk geval invoering van een uniform tarief. het voorrecht om voor even onderdeel te zijn van de historie die de stad in alles uitademt en te Onverwacht talent genieten van de spectaculaire uitzichten op de Als kritische studenten slikten wij dit verhaal Donau en vanaf de heuvels die de stad aan de niet als zoete koek en daarom klonk tijdens de Boedakant omsluiten. Het moge dan een latrelauniversiteitslezing de vraag of 2030 wel een tie worden; mijn liefde voor Boedapest blijft. reëel jaartal is. Hierop gaf de docent wel een

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Wetenschappelijk Artikel

De weg naar het afstuderen Roel Salden - Alles begon met een grote knal. De oerknal. Het gaat te ver om de Aardse ontstaansgeschiedenis te behandelen.Voor huidige studenten zal dit artikel van een ECU dinosauriër en voormalig student van de oeroude economie combinatiestudie Internationale Economie & Economische Geografie echter lijken op een overlevering uit prehistorische tijden.

Afstuderen. Een ambivalent gevoel. De afsluiting van de studie, de afsluiting van het studentenleven en daarmee van een era. Maar daarmee ook de laatste horde naar een nieuwe fase en de daarbij behorende financiële vrijheden. Hopelijk.

Ontwikkeling Het mooie van afstuderen is dat je voor deze afsluiting een beroep doet op je al reeds verworven kennis, vaardigheden en competenties terwijl je ook nieuwe kennis, vaardigheden en competenties vergaart. Nieuwe kennis heb ik in mijn geval zeker opgedaan. Van elke willekeurige zender wist ik welk programma op welk tijdstip werd uitgezonden en wisselingen in het uitzendschema werden eenvoudig gecompenseerd door een alternatief programma. Ook ontwikkelden mijn vaardigheden zich verder. In tegenstelling tot mannen kunnen vrouwen heel goed verschillende dingen tegelijkertijd doen. Meestal betreft dit kletsen en een andere nutteloze activiteit. Laat ik stellen dat ik tijdens het afstuderen deze vrouwelijke vaardigheid perfect beheerste. Tegelijkertijd literatuur lezen, Googlen, internet, Catan en telefoneren? Geen enkel probleem. Als laatste ontwikkelden ook mijn competenties zich verder. Uren de tijd om allerlei persoonlijke verhalen van vrienden en bekenden aan te horen en eventuele problemen op te lossen. Vaak alleen al door een luisterend oor te bieden (en tegelijkertijd literatuur te lezen, te Googlen, internetten, Catan te spelen en af toe instemmend te neuriën).

Unheimisch Het unheimische gevoel werd versterkt door de onbekendheid van een afstudeerscriptie. Deze nieuwigheid uit zich op de eerste plaats door de omvang. Nogmaals, dit is een echo uit een ver en grijs verleden. Voor mijn afstuderen stonden 26 OUDE studiepunten, oftewel zeven maanden, oftewel +/- 39 ECTS. Voor eerdere projecten stonden maximaal 10 studiepunten, verdeeld over drie tentamens, twee presentaties en vijf papers. De omvang van een paper van 26 punten? Geen idee. Op de tweede plaats heeft afstuderen geen studiewijzer. Allerlei vangnetten vallen weg en ook de einddatum is geen vaststaand feit (nogmaals, dino talk). Voor iemand die gewend is om net voor een deadline dingen af te handelen, is dit geen goede randvoorwaarde. Het unheimische gevoel werd verminderd door de samenwerking met Kris Konrad. Om CV technische redenen hebben wij getracht ECU de afgrond in te storten (lees een jaartje bestuur gedaan) en wij zouden dus goed op elkaar ingewerkt moeten zijn. Met zijn tweeën afstuderen heeft uiteraard nog wat voeten in aarde, mede doordat de UU uiteraard geen speciale faciliteiten voor afstudeerders biedt. Andere onderwijsinstellingen bieden afstudeerders een afsluitbaar kantoor (hok). Bij de UU moet een afstudeerder gewoon vechten met eenvoudige bachelors, verweesde koppeljaar instromers en uitgemolken masterstudenten voor één van de schaarse computers en loop je risico op een hernia omdat je de benodigde paperassen steeds

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Wetenschappelijk Artikel heen en weer zeult. De terugverdientijd van laptop en snelle internetverbinding is dan heel kort. Na thuis een kantoor te hebben gecreëerd kon met de scriptie eindelijk vaart worden gemaakt. Nou zijn vaart en deze afstudeerqueeste water en vuur. Dus denk bij 'vaart' niet aan een afgeleefd, ondervoed, mishandeld, eenogig, mank ros dat met drie geamputeerde benen achteruit de Kentucky derby loopt. Dat paard loopt te snel. Dus alvorens een definitief afstudeeronderwerp te hebben gevonden, zijn een tig tal onderwerpen uitgewerkt in een startdocument, gewogen en om allerhande redenen te licht bevonden. Sommige onderwerpen zijn zelfs in een stadium veel verder dan het startdocument verworpen. Maar goed, door rustig nadenken is nog nooit iemand afgestudeerd.

Afstudeerscriptie: logistieke dienstverleners Uiteindelijk zijn serviceniveaus binnen logistieke dienstverleners (LDV's) onderzocht. Een voor Nederland uitermate relevant onderwerp. Logistieke activiteiten dragen substantieel bij aan het BNP, maar in het kader van Nederland kennisland en de negatieve (milieu) spillovers is er veel kritiek op het beeld van laagwaardige dozenschuivers. Echter, door mondialisering, toegenomen concurrentie en ketenomkering wordt het voor bedrijven in strategisch opzicht steeds belangrijker om logistieke activiteiten uit te besteden. Vandaar dat LDV's in toenemende mate activiteiten ontwikkelen die meer toegevoegde waarde voor zowel de klant als zichzelf creëren. De hoogste toegevoegde waarde wordt gecreëerd door LDV's die voor de klant het logistieke proces opnieuw ontwerpen, invullen en besturen. De relatie die deze LDV's en klant hebben, gaat verder dan de traditionele klant-leverancier relatie en ontwikkelt zich tot een diepgaande strategische partnerschap waarbij de wederzijdse investeringen in de relatie dermate hoog zijn dat het uiterst kostbaar is om deze te verbreken. De productiefactoren van dit soort LDV's zijn niet van fysieke aard (rijdend materieel en opslagcentra), maar van menselijke aard (kennis, ontwerp, managementvaardigheden etc.). Daarom maken deze LDV's bij het invullen van het logistieke

concept gebruik van externe aanbieders van logistieke diensten. Middels kwalitatief en kwantitatief onderzoek is onderzocht of Nederlandse LDV's deze hoogwaardige diensten aanbieden, de mogelijkheid hebben of van plan zijn om deze aan te bieden.

De resultaten Gezien de aard van de diensten is niet te verwachten dat er veel van deze aanbieders van hoogwaardige activiteiten zijn. Uit het onderzoek bleek echter dat geen enkele Nederlandse LDV deze diensten aanbiedt of van plan is deze aan te bieden. Sterker nog: uit het kwalitatieve gedeelte, gehouden onder LDV's die in het kwantitatieve deel hoog op deze diensten scoorden, bleek dat er weinig vraag is naar deze diensten en dat zij niet verwachten dat klanten het strategische gedeelte van het logistieke proces (het ontwerp) geheel in handen van een externe partij geven.

Wijze raad Naar dit inzicht werd uiteraard met spanning door de Nederlandse academische wereld uitgekeken en hij is dus van immens belang. Van groter belang is uiteraard de wijze raad die ik toekomstige afstudeerders kan meegeven. Kies je onderwerp binnen het werkveld waarin je als professional actief wilt worden. Werkervaring is tegenwoordig een pre. Overweeg dus stage te lopen en je afstuderen langer te laten duren dan tien weken (tegenwoordig heb je overigens grote kans dat je stagebedrijf je een arbeidsovereenkomst aanbiedt). Afstuderen is voor anderen (inclusief docent) niet zo belangrijk als het voor jou is. Omdat je veel dieper in je scriptie zit, zie jij fouten die een docent waarschijnlijk niet ziet. Krijg dus geen stress, je mag fouten maken en het hoeft niet in één keer perfect te zijn. Het meest belangrijke advies is: "Bezint eer ge begint."

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Werken bij...

Werken bij KPMG Rob Grootendorst & Joëlle Tabak - Gek is dat toch. Vlak voor het gebouw van KPMG, staat ook een halte 'KPMG', maar toch weigert de website voor het openbaar vervoer stelselmatig deze halte mee te nemen in zijn reisadvies. En dus is het onvermijdelijk dat je één halte te vroeg uitstapt. Als dan je collega-reporter van die dag in geen velden of wegen te bekennen is, begin je het toch een beetje benauwd te krijgen. Maar gelukkig doemt dan al snel aan de linkerhand het kantoor van KPMG op en word je gerustgesteld door de piepende remmen van de racefiets van, jawel, je commissiegenoot.

Klokslag drie uur betreedt de dagafvaardiging van de redactie de ontvangstruimte van KPMG. Het gevoel niet geheel in stijl gekleed te zijn, wordt bevestigd door de nette kleding van de receptioniste die ons de bezoekerspassen aanreikt. Ach ja, het is warm en in pak een paar kilometer in moordend tempo fietsen mag je als coördinator niet van je commissieleden verwachten. Na een aantal minuten komt er al een even net geklede vrouw door de glazen deuren op ons afgelopen. Dat kan niemand anders dan Cindy Wouters zijn, sinds september als trainee werkzaam bij KPMG. Terug door de beveiligde deuren, via een geluidloze lift en een breed opgezette kantoorruimte, leidt ze ons naar het kantoor van de afdeling Human Resources.

Wie is... Cindy Wouters Na wat wetenswaardigheden te hebben uitgewisseld vallen we meteen met de deur in huis door te vragen wie Wouters zelf eigenlijk is en hoe ze bij KPMG terecht is gekomen. Wouters: "Ik ben begonnen aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam met de studie Bedrijfskunde. Dit was alleen van 'alles wat', terwijl mij vooral de financiële richting aantrok." Die interesse werd bevestigd toen Wouters in haar laatste jaar borrels, inhousedagen etc. bij verscheidene instel-

lingen bezocht. Volgens haar de beste manier om uit te vinden in welke omgeving je later zou willen werken. Het was ook op één van deze inhousedagen dat Wouters in contact kwam met KPMG. Naar aanleiding hiervan besloot ze er ook haar scriptie te gaan schrijven. Dit vond allemaal vorig jaar mei plaats. Ze had het klaarblijkelijk naar haar zin, want in september meldde ze zich aan voor het vier jaar durende traineeshipprogramma van KPMG. Waarom KPMG? Het is bekend dat er wel meer grote accountancy kantoren bestaan. Wat trok haar dan specifiek aan KPMG aan? Wouters: "Wat mij opviel is dat iedereen zich open en informeel ten opzichte van elkaar opstelt. De werknemers zijn nuchter en het contact is laagdrempelig. Kort gezegd zijn de werkzaamheden bij de verscheidene accountancy kantoren vergelijkbaar; daarom is de bedrijfscultuur doorslaggevend voor je keuze." Het traineeship Voordat Wouters trainee werd, heeft ze een selectieprocedure moeten doorlopen. Eerst liep ze twee dagen mee in het bedrijf om hem te leren kennen, waarna ze een assessment door-

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Werken bij... stond en een persoonlijk gesprek. Van de assessment ontving ze ook een terugkoppeling, oftewel: een persoonlijkheidsprofiel waarin ze zichzelf vrij goed herkende. En dan ben je ineens trainee en loop je mee met een interimcontrole van een klant. Of je krijgt bij een jaarverslag de opdracht om de juistheid van een bepaalde balanspost te onderzoeken. In het begin weet je natuurlijk nog lang niet alles, dus Wouters maakt duidelijk dat je "vooral leert door veel te vragen". Bovendien heb je altijd nog de andere teamleden als vangnet, mocht je zelf vastlopen. Wie aan 'trainee' denkt, denkt vaak aan lange overuren op kantoor; in slaap vallen boven je papieren; kant-en-klaar maaltijden bestellen bij de Albert Heijn. Volgens Wouters valt dit allemaal wel mee: "In de drukke perioden was ik elke avond uiterlijk zeven uur thuis. En dat met reistijd." Ook de strenge kledingvoorschriften die vaak met accountancykantoren geassocieerd worden, gaan niet altijd op. Het is natuurlijk wel belangrijk dat je er representatief uitziet, maar Wouters heeft ook meegemaakt dat je in pak juist niet bij een bedrijf binnenkomt: "Sommige bedrijven waarderen een officiële en professionele benadering; andere hebben liever dat je je als één van hen opstelt." Levenlang studeren Leren tijdens het traineeship, maar ook daarbuiten. Dat is waardoor Wouters zich blijft ontwikkelen. Een keer in de week, op de vrijdag, zit ze nog gewoon in Rotterdam in de collegebanken. Niet alleen volgt ze vakken, maar ze houdt zich ook nog bezig met haar praktijkscriptie en het stageverslag van haar praktijkstage. Dat ziet ze als een welkome afwisseling, al vereist het wel de nodige organisatie: "Studeren naast je werk is een kwestie van goed plannen. Doordat dit me redelijk lukt, heb ik echt niet het gevoel dat mijn leven enkel uit werken en studeren bestaat." Carrièrepad Deze zomer is Audit Academy 2, een vervolg op de eerste ontmoeting van alle trainees aan het begin van het traineeship; daar waar ze elkaar leerden kennen. Maar wat ligt er voor Wouters nog meer in het verschiet? "De eerste stap is de studie die opleidt tot registeraccountant af te

Ben je nieuwsgierig geworden naar KPMG en wil je graag kennis maken met dit bedrijf? Dan heb je op 29 mei de kans om eens een kijkje achter de schermen te nemen, tijdens de inhousedag die ECU'92 bij KPMG organiseert. Verder organiseert KPMG zelf verscheidene evenementen voor studenten, zoals de 'KPMG Accountancygame', de 'KPMG Business Competition' en de 'International Case Competition'. Zeggen deze termen je niets, dan is het verstandig om hierover de website te raadplegen op www.kpmg.nl/carrieres. Hierop staan ook de stagemogelijkheden, regionale activiteiten en inhousedagen vermeld. Voor verdere vragen kan je contact opnemen met Lisette Otten, (020) 656 2928, of via recruitment@kpmg.nl.

ronden. Op dat moment heb je handtekeningbevoegdheid voor het tekenen van financiële stukken. Het carrièrepad loopt als volgt: na een vier jaar durende functie als trainee kun je promoveren naar supervisor. Daarna kan je hogerop komen door allereerst manager, en uiteindelijk eventueel partner te worden." Tijdens je traineeship ontvang je vijf beoordelingen per jaar, gevolgd door een eindbeoordeling door je performance manager. Naar aanleiding hiervan, en je eigen oordeel over je functioneren, volgt het besluit over welke volgende richting ingeslagen wordt. Eigenlijk is dus elke promotiestap het resultaat van de combinatie tussen feedback die je van je supervisor en performance manager krijgt en zelfreflectie. Omdat tijdens het gesprek het enthousiasme van Wouters duidelijk naar voren komt, stellen we haar de prikkelende vraag of ze zichzelf tot aan haar pensioen bij KPMG ziet werken. "Waarom niet?" antwoordt ze. Misschien over 40 jaar weer een 'Werken bij...' ???

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Paspoort

Claire Economidou

Place of Birth: Athens, Greece Date of Birth: 11-07-1975 Education: Ph. D. in Economics (International Economics, Macroeconomics) at University of Wisconsin - Milwaukee, USA (on Scholarship). Master in Economics (Growth Economics, Econometrics) Door: de redactie - Inleiding at University of Macedonia, Thessaloniki, Greece. Bachelor in Mathematics (Applied Mathematics) at Aristotle University of Thessaloniki, Greece. Favourite Music: Jazz and the Dutch band BlĂ¸f, especially their new CD UMOJA. Favourite Book: "The Universe in a Nutshell" by Stephen W. Hawking. Favourite holiday place: Thessaloniki andâ&#x20AC;Ś. where there is water! Hobbies: Astronomy , reading , rowing, biking , swimming and travelling (her goal to visit all European countries before the age of 35, at the moment 15/25 are visited). Role-Model Economist: Sala - i- Martin, Paul Romer and Robert Lucas. In the corridors of USE at Vredenburg it is never quite. There seems to be a shortage of academic anxiety over the improvement of learning, understanding and doing research. Students are concerned with the criteria of their studies and teachers with instructing students on how to improve their performance and eventually excel in the academic field.

Master students should be able to write papers at the level of scientific journals! "They should definitely be able to write papers of C and B quality academic (economic) journals and to understand more than 90% of A journals (e.g. American/European Economic Review). The only "excuse" for not understanding/replicating a good paper is some technical aspects that require further training".

Dutch students are not dedicated enough to their studies! "No, I wouldn't say so. Dutch students seem to be more relaxed than foreign students but the truth is â&#x20AC;Ś.in the opportunity cost! Foreign students (with or without scholarship) have higher opportunity costs (left behind family, friends, habits). Therefore, they tend to work harder and better. Some of them are in a hurry to return back home (because they want to and/or because, in many cases, of limited financial resources). Further, they have less "distractions" (parties??, ect) than the students who live and study

in their own country. So, not being dedicated to the studies compared to foreign students, according to my opinion, is not a Dutch characteristic. It is the case in many other countries as well".

The academic courses of the first year are taken more seriously as the gap between school and university students is becoming more obvious from the performance results. The arrangement of the courses is a problem for students and a headache for coordinators.

Students should start doing empirical analysis in the first year! "I do not agree with this statement. First year students should first develop the building-blocks of the economic theory. Without sound knowledge of economic theory and without the proper knowledge of econometrics, one cannot deal with modelling issues and interpretation of the empirical results. It is wiser to postpone the empirical analysis to a later stage. When it comes to Econometrics, I think there should be a preliminary course, something like Introduction to Econometrics in the second semester of the first year. During that course, students will familiarize themselves with issues in Statistics, Basic Probability Theory and Econometrics and learning to work with econometric software. Technical knowledge needs time to settle down in one's mind".

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Paspoort What could Dutch people learn from Greek culture/people? "I think it should be the….other way around! Couple of suggestions though: Dutch people could be more proud of their country and achievements, a bit more open in expressing their feelings, learn to say more often "well done, good job" and be more optimistic. However, I like all these little or big differences (I do not think so that great differences still exist - especially in young generations) across EU countries. The thing I like in Europe is the great variety in attitudes, cultures, approaches across its borders. Being different and keeping your own (and national) identity is important. In this case, there is scope for positive

Choices Feta cheese or Gouda cheese? Old Gouda. "Being a Greek, I enjoyed in the past too much of feta. Time to try something else! However, my favourite cheese at the moment is Geitenkaas met honing"

The Euro or the Greek Drachma? "The Euro. No transaction costs, direct comparisons of goods and services and giving a feeling of belonging in one, big community: the Euroland". The US or the Netherlands? "The Netherlands …I proved so. I am here by choice. I had the opportunity to stay and work in the US when I graduated from my studies there (Ph.D.) but I preferred to move out and apply for a job in the Netherlands. And I haven't regretted it!"

A lecturer or Coordinator? "I have been both. However, I prefer being lecturer! The lecturer enjoys teaching more than the coordinator who does, apart from teaching, all administrative (bureaucratic) things!" Vredenburg/The centre or UCU? "The centre. Having lectures and office at the same place is much more efficient, both for teachers and students". Wine or Beer? Beer for casual; wine for celebrations. "Retsina" (Greek soft white wine) in summer, in Greece. Small or big student population? "The quality matters, not the size. If we can attract many and excellent students it is perfect".

'spill over' and 'learning effects'. But most important is: wipe off all differences (cultural or not) that stand as barriers between the communication with other people and start thinking in a more 'EU' or 'global' way…"

If I were member of the UU/USE board, I would… "Pay more attention to the library (enrich it with more journals, facilities (audio/visual), data sources). Create a 'smart' place for students where they would feel comfortable to spend lots of time there for research and studying. Also, augment the exchange with quality exchange programs with US and European universities, and finally, to link the university and the community: The University should offer her services to the local community in various ways (exhibitions, performances, seminars, open courses for old people/foreigners, ect)" If I were the prime minister of the Netherlands I would… "Invest more in human capital. The Netherlands can achieve an even higher level of education and human capital. The Secondary and High School need certain attention (programmes become easier and easier over years); stricter criteria for entering into Universities; more funds for research and a better network across Dutch as well as European Universities",

Should Turkey join the European Union? "In principle, any economy which satisfies the criteria set by the EU, and from whom the EU benefits, should join the community. However, many worry about how far the physical borders of the EU should reach: Should we continuously grow to all directions or should we stop at the geographical space called 'Europe'? I do not have a concrete answer on this. I am in favour of 'differences' across countries, cultures, religions. The only worry is the timing….When is the 'right time' for accepting a new and rather big and quite different country as Turkey? Are the Turks but also the EU-citizens ready for any change? And if not, what can be done? Apart from the economicpolitico criteria that the EU sets there are so many other issues which have to be settled. Eventually, the EU should become a land where cultural, religious and ethnic differences won't hamper the freedom, the development and the well-being of its citizens. EU still needs to work a little bit on these aspects. And Turkey as well".

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Verslag activiteit

The Devil in the Details Florian KrĂ¤tke - What do smelly baths, singing tutors and an amusing fruit-elixir

have in common? One world, one location: Budapest. A terrifying indepthlook at the details that made our trip worth tripping.

Something smelt fishy. Right from the start, I sensed that, somewhere, something was horribly wrong with this place. It might have been the rotten-egg smell of the thermal baths we were submerged in as I pondered this, but it seemed to be more than that. Indeed, there wasn't just the scent that made you gag, but also the manner in which these people, these 50year-olds and their 20-year-old girlfriends, strolled through torturous temperatures of up to (and including) 80 degrees Celcius was mildly unsettling to say the least. To get any sense of the reality of this country, it was crucial to firmly grip the details and textures of the everyday happenings. They alone were going to reveal what these people might truly be like and offer something resembling an explanation to said details. At a glance, this already reveals itself to be a complex task, as this is an intricately composed nation. The Hungarians are very much a 'people', having constructed as many barriers as necessary to protect their olden identity. The language-barrier is an obvious one, for starters; speaking four languages, even I had absolutely no idea what on Earth these people where saying. The caverns of PĂĄlvĂśgly where a good place to draw parallels with this closing-in. Surrounded by a massive stone walls and dripping clay, encased in a pitch-black veil, a group of sweaty, worn-out Dutch tourists lay staring into the darkness, listening for nothing. Although Hungary has managed to separate itself successfully to some extent, the question remains if this is such a good thing. Doesn't the air run out at some point? Doesn't it just lead to the sense of stumbling and falling helplessly in the dark?

How The Mighty Have Fallen Speaking of falling, nothing is more typical for Dutch tourism than to have something utterly ridiculous happen on the first night. Luckily, we had just the man for that, in the shape of dear old Yde, who gladly took the fall for us, literally, off of a two-story bunk-bed. Drunk up to his teeth, mortally tired and completely insane, he managed to close of our arriving day in Budapest with a resounding bang. We thank you, kind sir, for showing us how it's done. The signs of madness are plentiful in this place, possibly in an attempt to alienate it's foreign visitors. For starters, it's hard to find any features that clearly define Hungary; next to the language barrier, there is little else that stands out as typically Hungarian. As far as we could tell, it's specialised goods consist of paprikapowder, herbal liquor and bad postage. We were supposedly in the 'porn capital of Europe', and while there was no shortage of cheap-looking women, there were no abundant traces of loose sex except for suspicious couples in filthy toilet-stalls. The only overstated example of this land's sexiness came in the form of a massive sword-wielding bronze eagle known as the Turul Statue. This beast is said to have raped a woman and thus sired one of Hungary's foremost conquerors. The thought of a massive sword-wielding bronze eagle raping a woman is anything but sexy; it did carry with it something tragicomic that serves to pin down the feeling of being in Budapest. Moreover, this story was seen as genuinely funny in the eyes of the Hungarians. Never mind our crass Western-European sense of humour; these people found one of their foun-

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Verslag activiteit PhD-student at the University of Budapest, Lacye d'Ferro, managed to form a smile on our faces. His truthfully moving song about the woes of Hungary sounded truer than any guide I've even listened to. But even resonating amongst all the mighty, towering buildings, rocksolid mountains, destructive river and proud cultural heritage, the song principally harboured some doubt as to how stable this nation is. I could never shake the impression of frailty and weakness beneath all the Nobel-prize winners and world-changing inventors. Like a turtle with a shell made of Smile, you're screwed! paper-machĂŠ, this country could Where did this national soureasily collapse under it's many proness come from? Perhaps from blems and high aspirations. It sufthe sense of duplicity that runs fers from a deadly case of what through most of the nation. d'Ferro called 'ex-girlfriend-synBudapest itself looks remarkadrome', more widely known as bly like it's trying to fake Paris institutionalisation, namely that on the one hand, while it despepeople have gotten so used to their rately want to be something rigid past experiences that any more, something better on the change is experienced as otherother hand. It's a city that seems worldly. It's a nation that will be to be constantly lying to itself: hard to move until the new genethe Margarita-island is said to The Turul Statue ration enters into power politics be totally free of traffic or cars, and clears the path for a new wave. yet we counted hundreds and This rigid desperation is reflected quite accuraeven managed to hire some. Museums claim to tely in the first museum we visited, the dreaded be sponsor-free, yet we found a giant Coca-Cola House of Terror. The first thing one sees, upon bottle carved out of stone. We were freely alloentering the museum, is a massive Sovjet tank wed to desecrate entire statues in the famed (not for sale, I tried) with blood pouring out Statue Park. They even managed to create the from under it, against a relief wall depicting the ultimate contrast, by placing the Hilton right hundreds of people that died in the very house next to the Matthias Church. If this is done you are standing in. This mindset of oppression purposefully, for the sake of said contrast or is everywhere; even the lounge had propaganda some semblance of a sense of humour, it's still a coming at you from all sides, making every sip testament to the feeling of social confusion in of tea a fight for capitalism. That's how everyday life. Hungary functions; every turn they take, like a That isn't to say there was nothing to laugh broken wheel, is a struggle against their turbuabout. On the contrary, the smallest oddities lent past, and it shows. And it's with this vague can bring about joy in this country. Next to said sense of sadness and forlorn that we left potent eagle and the weeping children, it was Hungary. Not just the end of our trip saddened also the liquor (what else) that made it all the us, but a feeling that this was the best we were more bearable, especially a certain kind of ever going to see of Budapest. Broken wheel or Hungarian fruit-elixir, apparently spiked with not, we wouldn't, and certainly couldn't, fix it some sort of laughing-poison. Next to this, the for all the money in the world. unexpected musical outburst of our tutoring ding histories hugely entertaining. Disregarding this sick eagle-business, the Hungarians in general do not seem to find life very amusing. Everywhere you looked, most people like sour lemons, an expression that looked like it had been thoroughly practiced. Even the children we saw, babies or otherwise, where either on the point of weeping or very actually weeping. While that might have had something to do with yours truly, the general mood in this country isn't soaring to say the least.

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Studieboeken zijn al duur genoeg, laat je niet langer oplichten! 3UR¿WHHU MLM DO YDQ GH VFKHUSVWH SULM]HQ RS MH ERHNHQ" %HVWHO MH ERHNHQ ELM (&8¶

%UXQD QO / &DPSXV 0DVWHU LQ (FRQRPLF %RRNV

Studying and more

Masters

!5th of April was the first dead line to apply for masters program, the second is on the 1st of June!

Olena Meshcheryakova - In students' life there comes a point of no return. For some it is a point of going into Masters Program.Whether you are one of those "some", or not doesn't matter, because you still will be thinking and choosing, and deciding and doubting. And you will not be alone, as your might-be-professors will be doing completely identical things.The point of this article is to give an overview of what is happening in the Masters Program at Utrecht School of Economics (USE) in terms of administration understanding, student needs and student complying with the requirements for their courses.

At the beginning of researching on the topic I had a conversation with Dr. Harry Garretsen, the Director of Graduate School of USE, what he told me about the graduate program at USE was mildly spiced and all nice looking. Which is truly - how the Master Program at USE looks and tastes like. "We have the Master here because its an obvious step further for the School of Economics. The Masters Program follows the same philosophy as the Bachelor Program and here in USE we are specializing in economics and other disciplines to make it more innovative and unique in the field of Economics". It's all about the B and the M Now, here is the deal: there are six Master Programs offered at USE, which are focused on bridging economics and four other disciplines together, Economics and International Business plus one Education and Communication Master. These programs are based on the same philosophy as the Bachelor at USE: students are exposed to four minors and several tracks, two of which are Business and Finance incorporated into the Master Program of Economics and International Business. The reason for the existence of the program is to offer students of USE more choice and give professors more dynamics. At the current moment, Masters Program and

the courses in it are approved by the Board of Utrecht University and is waiting its renewal of accreditation from the government in September/October 2006. With respect of its age of four and being able to "speak", "write" and "read" USE has achieved current results by bringing innovative and wider method of thinking about economics into the academic territory. The consensus of faculty members on the quality of the students that come to study for Master Programs is the need for dedicated, smart, hard working and motivated students. It is better, as they say, to have these qualities in five students, than none of the qualities in 10. The motto of USE Master Program can be derived as quality and efficiency.

Graduate politics A positive attitude that is sent to the students of the Bachelor Program is to go and search for Masters' elsewhere, try and find a program that suits you. Hopefully with some help and recommendation from the faculty members of USE a student will be able to locate his or her highest efficiency study/research place.

The reality for Bachelor Students a) There are students that do continue their studies elsewhere. The reasons why they don't stay at USE after completing the Bachelor Program (with a minor or without) are: the

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Studying and more variety of Master Program is limited to those at the Bachelor level and even less. There is little diversity in Masters on macroeconomics, quantities methods (in fact there is only one course in the whole Master's Program); in all, what is lacking is a Research Master: some of you might have heard about a presentation of Research Master Program just in the Re-take week of Period 3. For those of you who missed it, the message is: This Master will be starting next year, it is a two year program and you get to do you awn research. According to some empirical evidence this Master was approved no more than 4 weeks ago and the professors are enthusiastic about having students with an average grade of 7 in their "estate".

b) Students select other universities by assessing their faculty on specific criteria that they made for themselves, ranking of professors and competition, future expectations and teachers suggestions. As one Bachelor student put it: "The International Business Master is too general, while the minor Masters are too specific" What strikes - is that students that go away do rely on the opinion of USE teachers but do not rely on the subject that they are teaching. The question is - who has to change the administration or the teachers? If USE attracts teachers whose opinion and research is valued, then why do the students leave in the end? There is a vague answer that most students give. Most of them want to continue into Master's Program and use it for their carrier, but some of them (according to the answers I received) are not exactly sure what they will do afterwards due to, "after writing the thesis I first want to do an internship, just to gain some working experience and to see what I do and do not like", the fact that students are not "pushed" into gaining work experience and therefore, as a current master's student put it, they feel the need of, "I still feel like a job is far from now... on the one hand I feel like starting working in the 'real world' but on the other hand I really like students' life...", staying in safe place from the outside world. This safe place can be the Masters Program, a mean of escape and not a mean of knowledge gaining.

Master students speaking out Some students from current Master Programs have said that they are satisfied with the courses they took and the fruitfulness of the subject. (Fruitfulness, here, is used as progress in student's studies). In particular there are students who wish to do another Master, after finishing a current one, at USE or elsewhere. It is true that the level of teaching and presenting information as well as communication is of higher level in Master Programs than in Bachelor. Those students that experienced the Bachelor studies at USE notice the difference and most are satisfied with it. The problem appears with those students who come from other university's Bachelor Programs and are confronted with problems of hardship or easiness of the course and of misinterpreting the essence of the program. To illustrate: the name of Masters of Economics and International Business, as well as the description of the course in the catalogue has confused some applicants and when they started their courses only then they have understood the miss-labeling of the program and that it wasn't about business (marketing, management) but it was about economics. At the moment we don't know the whereabouts of those students.

Improvements: the "top" view The academic year 2005- 2006 is the learning time for the faculty, to work on the flaws of the program, to find collisions and dissimilarities in the interpretation of the program by students, the lack or wear out of the courses and assignments and other including changing of course content, clearing the labeling of Master Programs. In addition, as the faculty learned from this year - the course of "Quantitative Methods" will have a Summer School course, which is done by prof.dr. R. Alessie, and is anticipated to help students of all levels to "adjust" to Master courses. Improvements: the "bottom" view In addition to the faculty "top" view, students gave their "bottom" view of the problems they see in the program. Due the lack of Program Continue on page 32

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Column

Reflections of an Aralosaurus Jan came to my house to show me an item in de Volkskrant.1 The item was about a lecture given by Professor Geert Buelens of Utrecht University. Jan waited patiently until I finished reading, and then asked me what I thought of it. I laughed. "Professor Buelens claims that lecturers are obliged to reduce academic standards to help more students to obtain diplomas. So what's new?" Jan was annoyed by my amusement. He called me an ass, and said that this was no laughing matter. I replied that this ass has five years ago, in 2000, already warned in de Ecunomist that this was going to happen.2 Continuation of page 31: variety or overspecialization students suggest to expand the Program into several more economic fields. The issue of the lack of the Research master has been solved and students must cheer up as well as investigate the matter. But these are only the most "visible" improvements to be done.

Imperfect information Wait right here... as the school is small compared to economic schools in Rotterdam and Amsterdam, the faculty is not capable to give a big variety of courses and there is no high demand for them from the student body. All of us keep talking and maybe complaining about the drabness of Masters Program, but not many of us are willing to give their clear stated suggestions for improvement or change in the Program: some of us are either ignorant or idle towards the issue (of course if there is one, right?) It's not to say that if you have a minor, the

Jan looked puzzled. He didn't remember. I reminded him that it was in the issue where I told about a University in West Africa where it was decided to promote lecturers on the basis of their students' academic "achievements". Suddenly all students got much better marks; especially the students taught by the least competent lecturers. Jan did not see the relevance of this for what Professor Buelens said. I explained. "Ministers and staatssecretarissen, like many other administrators, think logically within the confines of their background. When they come from the world of business, they think in terms of business. In this world, when one can get at less cost the Masters of Economics and minor (yours) is the way to go. In one known case a student was following a minor, but when it came to masters she chose for - Economics and Business. The school is willing to give a variety of choices to students, especially to the Bachelor students of USE. The message is clear but not heard by many of us. Because we are not interested in what is happening in the Masters at Utrecht. By studying here a student is not unconditionally exposed to all available information and variety of combinations that USE BachelorMaster Program offers and will offer in near future.

In the end, you (a student) will follow your path, but just like an expansion path starts with Lagrangeian equations, so does your path starts at Bachelor courses - and like the latter there are many ways to go, and many variables to select from - the important thing is to arrive to the right equation.

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Column same volume of output, or even more output, it is called improved efficiency. Consequently, they are convinced that if more students receive diplomas at less cost, this is a good achievement." Jan, shook his head in disagreement. "But this is nonsense. Businessmen are aware of the importance of quality." I conceded that this was true where quality is directly measurable. "But how do you measure the quality of education? It takes years before you discover whether or not the educated are capable of doing the things expected from them." Jan wasn't convinced. "Do you believe that our political leaders do not know this as well as you do?" I answered that perhaps they do and perhaps they don't, but that it makes no difference. "Essentially, once the Cabinet has decided on the allocation of funds between the ministries, the staatssecretarissen become administrators; and administrators have other criteria for judging success and failure than scientists and educators. For administrators' success and personal advancement hinges upon the smooth running of their departments. When told that cost has to be reduced they try to achieve this with as little fuss as possible. The same is true for university administrators. When they are obliged to cut costs or increase income by boosting the number of diploma recipients for which they receive funds, they will try to do this with as little fuss as possible. They will either have to sack staff, or produce more diploma holders. As sacking staff is difficult and often involves personal unpleasantness, they will attempt to increase the number of statefunded graduates. The only other alternative open to them is to resign. The most competent among them, those who can easily find other employment, occasionally do so. But others, though they may be aware of the undesirable long-term consequences of giving diplomas to students who not really deserve them, find it easy to convince themselves that they need not feel responsible for decisions which, after all, were taken by a democratically elected government."

Jan gave me a long unhappy glance. "But many of the people at the universities whom you call administrators are former academic staff. Take for example Professors who became Deans or Rectors." I couldn't help smiling. "Scientists and educators play in a different "ball-game". Scientists' reputation depends on their peers' evaluation of their work. The status of administrators on the rank they hold in the bureaucratic hierarchy." I felt an urge to add that it is often older scientists, who feel that they can no longer make significant contributions to their science, or those who recognise that they have little really valuable to contribute to it, who agree to become Deans or Rectors and thus become administrators. But I did not say this. I did not want to sound, or perhaps even be, unfair. Jan looked depressed. "So what can one do about it?" I laughed. "Change the government. Next General Elections vote for a party with a longterm vision. Vote for a party whose leaders recognise that unless universities and scientific institutions, as well as education in general, are well funded. Try to avoid the country heading for a very unhappy future. Bilthoven:January2006 Y.S. Brenner

Notes 1) . de Volkskrant "Universiteit hoort elitair te zijn" 29.12.2005 p.11 Buelens geeft de volgende redenering "Ook het financieringssysteem in dit land is rampzalig. De outputfinanciering impliceert dat het in het belang van de opleiding is dat studenten slagen. Wie veel studenten laat zakken, schiet in eigen voet. Elk niet-gehaald studiepunt is een verlies van euro's die nodig zijn om personeel te betalen. Elk niet-gehaald studiepunt draagt bij aan een werkklimaat waarin minder personeel meer taken krijgt en het niveau van de opleiding extra onder druk komt te staan." 2). . See "Reflections of a Megaraptor".

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Uitsmijter

Utrecht Business School JoĂŤl Kroodsma - After studying economics at the Utrecht School of Economics for some time now, I'm amazed by the coherence and simplicity of the dismal science . In essence, economics is concerned with the "maximization of utility under the constraint of scarcity" and assumes the existence of man as a homo economicus. In practice, this outlook provides a clear solution to all economic problems. Equate marginal cost with marginal revenue, and the age long object of Economic Efficiency becomes reality. In fact, most courses at our School focus on the concept of Efficiency. Using the theories of the classics - Smith, Ricardo, Say - USE instills a very "classical" economic line of thinking in its students. I notice it within my own thinking: when faced any kind of issue related to economics, the words "Liberalize, Privatize and enforce Property Rights" crosses my mind. But some days ago, a thought struck me. "Scarcity" in pre-industrial society meant hunger and "Efficiency" was the difference between a subsistence existence and prosperity. Aren't the "classics" placed out of context? Today's economic problems are of a different nature. For example, in the Netherlands the (relative) poverty among welfare recipients and the high unemployment among youths of migrant descent are considered to be major problems. But when interviewed on the NOS Journaal, these "impoverished" do not seem suffering from scarcity. The abundance of cell phones and the ever so popular imitation fur-lined coats, plus their remarkably good teeth do not remind me of 19th century England. Not lack of purchasing power but of social status depresses their utility.

Therefore, contemporary economic problems such as the ones above - can not be solved by increasing efficiency. The economically disadvantaged in western society do not suffer from scarcity in the "classical" sense. However, the

USE curriculum focuses on efficiency without making its students reflect on the real object of economics, namely, utility. Yes, the non-compulsory course "Economic Methodology" vaguely addresses the nature of utility. But for the students who have not taken this course, the efficiency-is-good caricature of economics lives on.

Then again, there is one actor who is solely concerned with the maximization of wealth: the firm. USE-style economics is very relevant when applied to the profit maximizing business. With this in mind, it would be efficient to only teach subjects concerning value maximization. Corporate Finance (2) is a good start, but "Introduction to Rent Seeking" would make a fine addition. Why even bother with courses as "Economic History" or "Methodology"? But wait, an educational institution like the one described above already exists. It's called a business school.

Adam Smith

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006

Kopieer dit biljet 29 miljard keer, zodat je alvast kunt wennen aan je budget.

Tijdens het financial traineeship maak je kennis met de

Het Rijk zoekt financial trainees.

financiën van het Rijk. In twee jaar tijd doe je uitgebreide ervaring op bij verschillende departementen, waaronder het ministerie van Financiën. Daarna kun je solliciteren naar een vaste baan binnen het Rijk. Ben je geïnteresseerd in een financiële functie bij het Rijk? Meld je dan nu aan voor het financial traineeship. Kijk voor meer informatie op www.financialtraineebijhetrijk.nl.

OIL

& GAS, THE DRIVING FORCES

7 JUNE 2006

OF THE ECONOMY

CONFERENCE ECU’92 WWW.ECU92.NL/CONGRES CHAIRMAN

MR. J.J.C. BRUGGINK

WORKSHOPS FORTIS / DELOITTE / PEAKOIL / GVU / EUROPEAN COMMISSION SPEAKERS & DEBATERS

PAUL DE KROM (VVD) / DIEDERIK SAMSON (PVDA) / WILLEM MIDDELKOOP (RTL Z) / DOUWE KINGMA (CPB) / REMBRANDT KOPPELAAR (PEAK OIL) / WILBUR PERLOT (CLINGENDAEL) /

LOCATION

NIEUWEGEINS BUSINESS CENTER (NBC) WWW.N-B-C.NL BLOKHOEVE 1, 3438 LC NIEUWEGEIN