ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΜΕΑΣ III -ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ
AΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ 8A: Αρχιτεκτονική Υπαίθριων Δημόσιων Χώρων σε Αστικό και Φυσικό Τοπίο | 2016-2017
ΤΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
άσκηση στο περιεχόμενο του ορίου
ΕΛΕΥΣΙΝΑ
01
Τομέας ΙΙΙ: Ιφιγένεια Μάρη, Επίκουρη Καθηγήτρια Τομέας ΙΙ: Θάνος Παγώνης, Επίκουρος Καθηγητής Επικουρική Διδασκαλία: Παναγιώτης Ρούπας, αρχιτέκτονας, υπ. διδάκτωρ ΕΜΠ
Joseph Conrell /Untitled (Portrait of Leila in Letters)- Late 1960s Collage and pencil on board / 30.5x28.5x22.9cm
πληροφορίες στο blog http://eleusina.weebly.com/
02
>
ΟΜΗΡΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
A
Joseph Cornell / Plate 159 - Untitled (Multiple Cubes), 1946-48 CAT. 92
03
Yu-ichi / Yume-Dream -1966 Ink on Japan paper, 199x126.5cm
Κυριακή, Νοέµβρης 1927
“ Στη µετάβαση στο σινεµά (=κάθοδος στον Άδη), περνούν µπροστά στα µάτια του Χ. ένα σωρό πράγµατα αλλοπρόσαλλα, που δίνουν ωστόσο τον τόνο… Μην ξεχνάς τη µαλθακότητα του φεγγαρόφωτου.” Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ : ΜΕΡΕΣ Α΄, 1925-1931, σ.95
ΜΥΘΟΣ
(=το περιεχόµενο, η υπόθεση, η ιστορία, το «σενάριο» του λογοτεχνικού κειµένου) περιλαµβάνει γεγονότα, περιστατικά, επεισόδια, συγκρούσεις µεταξύ προσώπων κτλ. Ο οµηρικός ύµνος προς τη Δήµητρα εξιστορεί την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Άδη, και στην αναζήτησή της στη συνέχεια από τη µητέρα της Δήµητρα που καταλήγει εν τέλει στην περιοδική επιστροφή της Περσεφόνης από τον Κάτω Κόσµο ως αντίτιµο για την περιοδική βλάστηση των σπόρων πάνω στη γη.
04
“TO ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ” ΟΜΗΡΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΠΛΟΚΗ ο τρόπος µε τον οποίο οργανώνεται το λογοτεχνικό κείµενο και παρουσιάζεται το αφηγηµατικό υλικό (=γεγονότα, περιστατικά, επεισόδια, συγκρούσεις) προκειµένου να προωθηθεί η εξέλιξη του µύθου ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ Η αφήγηση συγκροτείται ως ένα άθροισµα από αποσπάσµατα – επεισόδια, κάθε ένα από τα οποία αντιστοιχεί σε µία επιµέρους συνθήκη του διπόλου “ β λ έ π ω _ α π ο κ ρ ύ π τ ω ” ΒΛΕΠΩ ΑΠΟΚΡΥΠΤΩ
ΧΩΡΟΣ
Οι αισθήσεις και κυρίως το δίπολο “βλέπω _ αποκρύπτω” είναι οι συνθήκες που εναλλάσσονται και που συνιστούν την “κατασκευή” της αφήγησης και ενεργοποιούν το πέρασµα από το ένα απόσπασµα στο άλλο. Στο παραπάνω σχήµα ο χώρος εκλαµβάνεται ως ένα κενό πεδίο όπου τοποθετούνται / κινούνται πρόσωπα, τα πράγµατα παρατίθενται ως θέαµα
A1
05
ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΑΣΥΝΕΧΕΙΑΣ
Η µετάβαση στον Άδη και αντίστροφα µοιάζει ακαριαία, δεν υπάρχει χαρτογράφηση πορείας, δεν υπάρχει συνέχεια Η συνέχεια αποκαθίσταται µέσα από το βλέµµα και το δίπολο “βλέπω _ αποκρύπτω” που επιτρέπει την µετάβαση από τη µία συνθήκη στην άλλη, >
αποκαθιστά τη συνέχεια και έρχεται να ερµηνεύσει τη νοητή γραµµή – τοµή που ενώνει τις δύο άκρες του νήµατος
> επιτρέπει το πέρασµα από µια γραµµική σχέση µε διακριτά µέρη, σε µία συνθήκη ολότητας – ο κύκλος – µία σχέση εποπτείας και αντίστροφα, αν ο µύθος οργανώνεται ως ένα άθροισµα αποσπασµατικών θεάσεων, αυτό που εν τέλει αποτυπώνει είναι η περιοδική µετάβαση από τη µία συνθήκη στην άλλη, µία συνθήκη που ολοκληρώνεται µέσα από το “σχήµα” του κύκλου που εµπεριέχει το σχήµα της τοµής: από τον Κάτω Κόσµο στη Γη και αντίστροφα.
A2
06
B
Joseph Cornell/ Sunbox, 1956
07
B1
ΤΟ ΅ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ΅
TΟΠΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑ
η Ελευσίνα, κατ αντιστοιχία, ως ένα ΠΕΔΙΟ όπου εγγράφονται “αποσπάσµατα”, εν δυνάµει υλικές συγκροτήσεις, που αντιστοιχούν σε διαφορετικές συνθήκες
08
B2
ΤΟ ΅ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ΅
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ :[repertorium, index] > κατάλογος όπου είναι συστηµατικά καταχωρισµένα διάφορα στοιχεία και η θέση όπου βρίσκεται καθένα από αυτά. || (ειδικότ.) αλφαβητικός πίνακας ονοµάτων ή πραγµάτων, συνήθ. στο τέλος σελίδες όπου αναφέρεται καθένα από αυτά. > τετράδιο ή σηµειωµατάριο µε αλφαβητισµένες σελίδες για την καταχώριση ονοµάτων, αριθµών τηλεφώνου, διευθύνσεων κτλ.
ΕΥΡΕΤΗΣ :
09
> >
αυτός που πρώτος επινόησε κάτι αυτός που βρήκε χαµένο αντικείµενο
B3
ΤΟ ΅ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ΅
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ
BΛΕΜΜΑ
BΛΕΠΩ AΠΟΚΡΥΠΤΩ
Το βλέµµα ως ο µηχανισµός που αναδεικνύει
>
ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ
To βλέµµα στη διαδικασία κατασκευής του ευρετηρίου ένας µηχανισµός ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ
ΑΣΥΝΕΧΕΙΕΣ ΕΥΡΕΥΣΗΣ του αντικειµένου
> Στο πεδίο της Ελευσίνας ο ευρετής αναζητά αυτό που λείπει προκειµένου να συγκροτήσει ένα ευρετήριο , τα “στοιχεία” του ευρετηρίου συνιστούν µία συνέχεια, είναι κατ αρχήν διακριτά και έχουν χρονική και χωρική αλληλουχία, > Το ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ κάθε φορά οργανώνεται εκ νέου και συστήνεται ως προς κάτι, ως προς µία ιδιότητα που ο ευρετής κάθε φορά αναζητά η γραµµή γίνεται κύκλος, διπλώνεται και ξεδιπλώνεται εκ νέου, αποκαθιστώντας µία σχέση Τ Ο Μ Η Σ ως προς το χώρο και το χρόνο
10
Γ
11
12
13
I ΙΙΑ ΙIΒ ΙΙΙ ΙV V VI
ΣΤΑΘΜΟΣ
ΑΞΟΝΕΣ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
ΒΟΤΡΥΣ
ΠΛΑΤΙΕΑ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟΥ
ΘΕΑΤΡΟ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟΥ
ΠΡΟΒΛΗΤΑ
VI
V
III
IV 14
IIB
IIA
I
15
01
02
03