ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΜΕΑΣ III -ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ
AΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ 8A: Αρχιτεκτονική Υπαίθριων Δημόσιων Χώρων σε Αστικό και Φυσικό Τοπίο | 2015-2016
Χωρικές αφηγήσεις σε πεδία ασυνέχειας ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
ΕΛΕΥΣΙΝΑ
01
Τομέας ΙΙΙ: Ιφιγένεια Μάρη, Λέκτορας Τομέας ΙΙ: Θάνος Παγώνης, Επίκουρος Καθηγητής Όλγα Ιωάννου, αρχιτέκτων-Υπ. Διδ. ΕΜΠ
Joseph Conrell /Untitled (Portrait of Leila in Letters)- Late 1960s Collage and pencil on board / 30.5x28.5x22.9cm
πληροφορίες στο blog http://eleusina.weebly.com/
02
Yu-ichi / Yume-Dream -1966 Ink on Japan paper, 199x126.5cm
Κυριακή, Νόεμβρης 1927
“ Στη μετάβαση στο σινεμά (=κάθοδος στον Άδη), περνούν μπροστά στα μάτια του Χ. ένα σωρό πράγματα αλλοπρόσαλλα, που δίνουν ωστόσο τον τόνο… Μην ξεχνάς τη μαλθακότητα του φεγγαρόφωτου.” Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ : ΜΕΡΕΣ Α΄, 1925-1931, σ.95
03
Α
Joseph Cornell/ Sunbox, 1956
04
ΤΟ ΅ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ΅
TΟΠΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑ
η Ελευσίνα ως ένας τόπος όπου εμπεριέχει “αποσπάσματα” από διαφορετικά ιστορικά περιβάλλοντα: “θραύσματα” που συγκροτούν δωμάτια
Δωμάτια στα οποία εγκιβωτίζονται διαφορετικές χωρικές σχέσεις: κλειστότητες αλλά και ανοιχτότητες στο χώρο και στο χρόνο ΣΥΝΘΗΚΗ BΛΕΠΩ AΠΟΚΡΥΠΤΩ Το βλέμμα ως ο μηχανισμός που αναδεικνύει ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΗΜΑ
ΑΣΥΝΕΧΕΙΕΣ
> η αναζήτηση ενός “νήματος” που αποκαθιστά μία συνέχεια μία κατασκευή βλέμματος που επιτρέπει το πέρασμα από το ένα απόσπασμα στο άλλο > Το βλέμμα αυτό που αποκαθιστά τη συνέχεια και έρχεται να ερμηνεύσει την νοητή γραμμή – τομή που ενώνει τις δύο άκρες του νήματος: > το πέρασμα από μια γραμμική σχέση με διακριτά μέρη σε μία συνθήκη ολότητας – O K Y K Λ Ο Σ – μία σχέση εποπτείας
05
Î’
Joseph Cornell / Plate 159 - Untitled (Multiple Cubes), 1946-48 CAT. 92
06
“TO ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ” ΟΜΗΡΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΠΛΟΚΗ ο τρόπος με τον οποίο οργανώνεται το λογοτεχνικό κείμενο και παρουσιάζεται το αφηγηματικό υλικό (=γεγονότα, περιστατικά, επεισόδια, συγκρούσεις) προκειμένου να προωθηθεί η εξέλιξη του μύθου ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ Η αφήγηση συγκροτείται ως ένα άθροισμα από αποσπάσματα –επεισόδια, κάθε ένα από τα οποία αντιστοιχεί σε μία επιμέρους συνθήκη του “ β λ έ π ω _ α π ο κ ρ ύ π τ ω ”
ΒΛΕΠΩ ΑΠΟΚΡΥΠΤΩ
ΧΩΡΟΣ
Οι αισθήσεις και κυρίως το δίπολο “βλέπω _ αποκρύπτω” είναι οι συνθήκες που εναλλάσσονται και που συνιστούν την “κατασκευή” της αφήγησης και ενεργοποιούν το πέρασμα από το ένα απόσπασμα στο άλλο. Στο παραπάνω σχήμα ο χώρος εκλαμβάνεται ως ένα κενό πεδίο στο οποίο τοποθετούνται / κινούνται πρόσωπα, τα πράγματα παρατίθενται ως θέαμα
Β1
07
ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΑΣΥΝΕΧΕΙΑΣ
Η μετάβαση στον Άδη και αντίστροφα μοιάζει ακαριαία, δεν υπάρχει χαρτογράφηση πορείας, δεν υπάρχει συνέχεια Η ασυνέχεια αποκαθίσταται μέσα από το βλέμμα και το δίπολο “βλέπω _ αποκρύπτω” που επιτρέπει την μετάβαση από τη μία συνθήκη στην άλλη, > αποκαθιστά τη συνέχεια και έρχεται να ερμηνεύσει την νοητή γραμμή – τομή που ενώνει τις δύο άκρες του νήματος > επιτρέπει το πέρασμα από μια γραμμική σχέση με διακριτά μέρη σε μία συνθήκη ολότητας – ο κύκλος – μία σχέση εποπτείας, αν ο μύθος οργανώνεται ως ένα άθροισμα αποσπασματικών θεάσεων, αυτό που εν τέλει ενσωματώνει είναι η περιοδική μετάβαση από τη μία συνθήκη στην άλλη, που ολοκληρώνεται μέσα από το “σχήμα” του κύκλου που εμπεριέχει το σχήμα της τομής: από τον Κάτω Κόσμο στη Γη και αντίστροφα.
Β2
08
09
I ΙΙΑ ΙIΒ ΙΙΙ ΙV V VI
ΣΤΑΘΜΟΣ
ΑΞΟΝΕΣ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
ΒΟΤΡΥΣ
ΠΛΑΤΙΕΑ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟΥ
ΘΕΑΤΡΟ ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟΥ
ΠΡΟΒΛΗΤΑ
VI
V
III
IV 10
IIB
IIA
I