DANS/PERFORMANCE
JOSHUA SERAFIN — MISS CHOREOGRAFIE & PERFORMANCE JOSH SERAFIN GELUIDSONTWERP MARC APPART DRAMATURGIE KOPANO MAROGA & ARCO RENZ ARTISTIEK ADVIES RASA ALKSNYTE LICHTONTWERP FUDETANI RYOYA PRODUCTIE JOSH SERAFIN & ARTS CENTRE VOORUIT COPRODUCTIE LOD MUZIEKTHEATER, BIT TEATERGARASJEN & TAIPEI PERFORMING ARTS CENTRE RESIDENTIES BELLAS ARTES PROJECTS (MANILA), QUEER ZAGREB (CROATIA), BEURSSCHOWBURG (BE), ZINNEMA (BE)
PROGRAMMA 06.10 20:00 — VIDEO LUKE FOWLER - PATRICK 20:30 – DANCE JOSHUA SERAFIN - MISS 21:45 – CONCERT PROMIS3 22:30 – DJ BURENHINDER: INSTAR X WALTUR / SPECIAL GUEST: STELLA K
DO 06.10 20:30
Uittreksels uit een interview van Evi Van Thienen en Malkia Mutiri met Joshua Serafin (dewereldmorgen.be — 9/02/22) Vanwaar je idee voor dit onderwerp? Joshua Serafin: ‘Ik heb twee jaar hedendaagse dans in Hong Kong gestudeerd en was altijd al geïnteresseerd in het creëren van verschillende identiteiten in verhouding tot mijn eigen culturele en historische achtergrond. Daarnaast was ik me er al snel van bewust – toen ik naar Brussel kwam om aan PARTS mijn dansopleiding verder te zetten – dat ik me op een westerse school begaf, met een westerse ideologie. Ik vroeg mezelf toen af hoe ik iets kon creëren waarin mijn gevoel en identiteit, die sterk geworteld zijn in de Filippijnen, en het feit dat ik die tot uiting probeer te brengen binnen een westers instituut, centraal staan. Als kind ging ik al kijken naar de schoonheidswedstrijden in mijn geboortestad in de Filippijnen. Ik was er enorm door gefascineerd. Op het platteland in het kleine dorpje waar ik vandaan kom, vinden ook geregeld kleine festivals plaats. Die ‘fiestas‘ zijn kleine bijeenkomsten in de gemeenschap, en ook daar zag ik continu regionale beauty queens, die deelnemen aan deze schoonheidswedstrijden. Zij werden mijn superhelden, zoals voor iedereen. Filippijnen luisteren meer naar hen dan naar de president, omdat ze zoveel prestige hebben. Dat komt vooral voort uit de idee, dat als iemand in staat is om zo’n internationale glorie naar het land te brengen, die de moeite is om naar op te kijken. Filippijnse beauty queens staan elk jaar in de wereldwijde top tien van internationale schoonheidswedstrijden zoals Miss Universe. Zij verdienen volgens velen dat prestige écht, in tegenstelling tot de politici en regeringen die jaar na jaar falen om met oplossingen te komen voor de grootschalige corruptie in het land. Een groot deel van mijn historische achtergrond nam ik mee in mijn onderzoek, het heeft me ruimte gegeven om concreter te bepalen waarrond mijn werk zou draaien. Het begon bij de schoonheidswedstrijden, maar werd na verloop van tijd een globaal verhaal met verschillende narratieven over queer identiteiten.’ Je hebt het over trans-identiteiten: volgen de schoonheidswedstrijden in de Filippijnen dan geen binair protocol? Joshua Serafin: ’Neen, absoluut niet. Er zijn zó veel variaties op, en dat komt allemaal door de fascinatie die errond hangt. Verschillende groepen maken van de schoonheidswedstrijden hun eigen versie. Tijdens mijn onderzoek ontdekte ik dat bijvoorbeeld Filippijnse diaspora in de jaren 70 en 80 in New York tijdens de balls waar vooral zwarte mensen en mensen met roots in Latijns-Amerika aan deelnamen, als toeschouwer op de achtergrond bleven. De ballroom scene ontstond in de Verenigde Staten als een subcultuur voor voornamelijk, maar niet hoofdzakelijk, LGBT+-personen. Op die balls lopen ball queens in spectaculaire outfits over een catwalk, en winnen prijzen. Het is een veilige haven voor een gemeenschap die doorheen de geschiedenis maar al te vaak te maken kreeg met verstoting en discriminatie. Maar dus, Filippijnen hadden het gevoel dat het niet aan hen was om daar op de voorgrond een rol in te spelen. Daarom creëerden ze zelf schoonheidswedstrijden, om identiteiten te creëren over heel de wereld vanuit hun eigen gemeenschappen.’
In MISS staat het lichaam centraal, in een bredere historische en persoonlijke context. Wat is de boodschap van ‘het lichaam’ en haar bewegingen? Joshua Serafin: ‘Eerst en vooral: mijn werk veranderde veel op termijn, omdat het mee evolueerde met wat ik op persoonlijk vlak meemaakte. Eens aangekomen in België werd ik meerdere keren aangevallen op straat, omdat ik mijn queer-identiteit en -seksualiteit omarmde. Die gewelddadige, fysieke aanvallen hebben mijn FOR werk en de boodschap enorm beïnvloed. © Jonas Bang – Dream Diver, 2022 (still). Courtesy of the artist. HOUSE DANCE, IMAGEervan & SOUND, LEUVEN Het gaat niet alleen over schoonheidswedstrijden, maar ook over het bewustzijn rond het leed en de discriminatie die ik elke dag ervaar als queer persoon, en tegelijkertijd als persoon van kleur. Als minderheid meedraaien in een westerse maatschappij, vergt veel energie en
werk in de verschillende lagen van diezelfde maatschappij. MISS gaat over het beeld dat het lichaam vertegenwoordigt. En dat beeld is natuurlijk niet statisch vastgeroest. Het is een fluïde gegeven, iets dat evolueert en niet ‘is’, maar ‘wordt’. Concreet hangt dat samen met de keuze om mijn arm- of beenhaar niet te scheren, geen make-up te dragen #STUDIOSTUK EXPO ARTIST MOVING IMAGE AT MANHATTAN … Genderidentiteit heeft niets te maken met wat tussen je benen zit, het gaat over de energie die je voelt en hoe je ermee communiceert naar de omgeving waarin je je beweegt. Het lichaam dat ik heb gekregen staat centraal als een puur fysiek gegeven, maar die vorm heeft niets te maken met wat het representeert. Het stuk gaat over ambiguïteit, over non-binair zijn. Queer zijn is jezelf voortdurend begeven in een flow. In een constante stroom waarin je je navigeert tussen verschillende identiteiten en zogenaamde tegenstrijdigheden. In mijn performance probeer ik mogelijkheden te tonen, kansen om te ‘wor-den’. Het is een ideologie die ik kies om te volgen, weg van binariteit, die mensen bewustmaakt van genderrepresentaties als zijnde sociale constructen die ons worden toegewezen vanaf onze geboorte.’
Jonas Bang — Dream Diver
DI 01.11 → ZO 06.11
Tijdens je onderzoek ontdekte je dat de traditionele schoonheidswedstrijden in de Filippijnen sterk gelinkt zijn aan religie en kolonialisme. Nga —ikJonas Bang is een Deense regisseur eninfilmmaker wiens stijl geVIEWING DATES ‘Ja, daarvoor Joshua Serafin: terug naar de allereerste schoonheidswedstrijd de Filippijnen, met de naam kenmerkt wordt door een rauwe en poëtische touch en eenvan speels DI 01.11 Santacruzan, dat plaatsvindt op de laatste dag van het katholieke festival ‘Flores de Mayo’ (‘bloemen mei’). oog 20:00 Santacruzan is als religieus-historische schoonheidswedstrijd het hoogtepunt Flores de Mayo dat heel de maand voor detail. Voornamelijk gekend voor zijnvan muziekvideo's, is Dream Diver DO 03.11 20:00 mei doorgaat. Op die dag eren de Filippijnen de vondst van het ‘Ware Kruis’ door de heilige Helena van Constantinopel Bang’s debuut als autonoom cineast. ZA 05.11 en haar zoon Constantijn de Grote, de eerste christelijke Romeinse keizer. Het is gebaseerd op een narratief uit 10:30, 12:00, N — Aan het begin van de zomer, een week voordat ze afstuderen en elk 14:30, 16:00 Europa, & 18:00 dat Spanje tijdens de kolonisatie naar de Filippijnen bracht. Vrouwen paraderen er met een man en een eshun eigen weg gaan, nodigt de band Dream Diver een filmploeg uit om ZO 06.11gekleed in bloemen. Stantacruzan corte, is een competitieve wedstrijd afkomstig van een heel religieus, historische 10:30, 12:00, hun eerste – en laatstedoor – live vast teSpanje leggen. De band bestaat gebeurtenis: Constantijn die een bepaalde plek verovert hetoptreden bezit van het kruis. speelde altijd met religie 14:30, 16:00 & 18:00 uit zes jongens die elkaar 10 jaar van een school in Rødovre in de Filippijnen, waar het merendeel van de bevolking tot opal vandaag nogkennen heel katholiek is. Vanuit die geschiedenis brachten de Amerikanen – die de Filipijnen na met de Spanjaarden koloniseerden Onder – de traditie van van carnival naar voor kinderen speciale behoeften. leiding hunqueens leraren Manila (hoofdstad Maar beeld je in, de Filippijnen hebben meer dan 7.000 eilanden, het is dus een Jonas Bang – Dream Divervan de Filippijnen). vonden de jongens hun mojo in muziek en sound. In Dream Diver nodigen (2022). HD gebied video, open sound, 8’ moeilijk om te veroveren. Daarom kwamen de VS-imperialisten op het idee om vanuit elke regio één meisje naar ze je uit in hun klinkende universum gevuld met synthetische vogelflui�Curator: Verschooren ManilaKaren te sturen, zo werden de schoonheidswedstrijden gebruikt om koloniale ideologieën te verspreiden en al deze tjes en abstracte droomteksten. regio’s op één plek te verzamelen. Met de schoonheidswedstrijden gaat natuurlijk ook een businessmodel gepaard. De landen die de wedstrijden organiseren rekenen op bezoekers van verschillende regio’s. De Filippijnen, Costa Rica en Venezuela concurreren sterk elkaar omdat hun landen hetfilmmaker grootst aantal internationale E met — Jonas Bangdeiswedstrijden a Danish in director and whose style isbezoecharkers trekt. Er zit een hele economie achter. ver and deze poetic meisjes gaan omand in idealen te passen winnen,Mostly geeft me acterized by Hoe a raw touch a playful eyeom fortedetail. echt een bevreemdend gevoel. Het is voor vrouwen ook een manier om uit de armoede te geraken, achter de wedstrijknown for his music videos, Dream Diver marks Bang’s debut as an den zit veel uitbuiting verscholen.’
autonomous filmmaker. Etot —Vlaamse Early inculturele the summer, a week beforezijthey and went Hoe zie je je werk in relatie instellingen? Beperken je, ofleft denkschool je dat het net nuttig is their separate ways, the band Dream Diver invites a film crew in to van binnenuit je boodschap te brengen? Joshua Serafin: (...) ‘Mijn werk is openhartig, uitgesproken en onverbloemd, zonder pardon: datThe is nodig om conons hisdocument their first – and last – live performance. band torische en koloniale verleden correct weer te geven. Het is nadien aan het publiek om te zien wat het ermee doet. sists of six boys who have known each other for 10 years at a school Werken binnen instituties is natuurlijk een moeilijke keuze. Het gaat over politiek en de persoonlijke geschiedenis die je in Rødovre for children with special needs. Guided by their teachers meedraagt als artiest. Ik besef goed genoeg dat mijn werk over dekolonisering gaat en tegelijkertijd met voornamethe boys found their sound, and in Dream Diver, they invite you into lijk witte culturele instellingen werk, maar kolonialisme komt ook in de eerste plaats daar vandaan. De gekoloniseerde their space-sounding universe filled with synthetic whistles and naties hebben niets meer over omdat al hun grondstoffen en bezit gestolen zijn, en nog steedsbird worden geëxploiteerd.’ abstractis dream (...) ‘Als kunstenaar en kunstinstelling het altijd lyrics. je plicht om je bewust te zijn van de verschillende achtergronden en
subculturen van de persoon met wie je werkt. Je kan niet zomaar iemands verhaal gebruiken voor het verhaal zelf. Een bepaalde traditie of kunstvorm overnemen van een community zonder onderzoek te doen naar de achtergrond ervan, en bovendien niet te werken met de mensen van de gemeenschap zélf, is fout. We kunnen niet zomaar meegaan met de diversiteitstrend.’
HOUSE FOR DANCE, IMAGE & SOUND, LEUVEN