Suiker april 2014 by Suikerkrant

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN

HH H

GRATIS MAAN

DBLAD

Modefotograaf Zeb Daemen Selfmade man met ambitie

nr. 51 – APRIL 2014

www.suikerkrant.be

Karl

van den Broeck op de barri caden vo or onder zoeksjou rnalistie k

Katern Fil mfestival WIN 60 M ooov VRIJKAART EN Bob R oes in cc ’t Get ouw

MET DANK AAN

HORECA TROEF

ROEL SELS

Suiker houdt van lekker eten en drinken. Dat we, in samenwerking met onze partner Horeca Vlaanderen, elke maand een Kempense horecazaak in de schijnwerpers zetten, zal dus niemand verbazen. Deze maand stellen wij met gepaste trots aan u voor: brasserie de Sjokola in Beerse.

The Red Lion Als de Grote Oorlog in Engeland had plaatsgevonden, zouden de Britten hem 500 jaar aan een stuk herdenken. Er zouden elk jaar plechtigheden bijkomen. Hoe langer geleden, hoe groter de ceremonie. Niet dat de Engelsen zo’n feestneuzen zijn -op dat vlak kunnen ze van ons nog iets leren- maar ze hebben iets met geschiedenis. Elke verjaardag is goed voor een viering. Het Verenigd Koninkrijk verklaarde pas in augustus 1914 de oorlog aan Duitsland en het moet dus nog drie maanden wachten op de eerste officiële WO I-plechtigheid, maar daarom niet getreurd: het zal rap augustus zijn en tot die tijd is er altijd wel wát te herdenken. In maart kwamen in Londen een paar honderd feministen samen om Mary Richardson te eren. Exact 100 jaar geleden stapte zij met een vleesmes in de hand The National Gallery binnen en vernielde zij Velázquez’ meesterwerk ‘Venus voor de spiegel’. Venus kreeg zeven messteken in de rug. “Ik kan niet verdragen hoe mannen naar haar kijken,” zei Richardson later. Feministen van dat kaliber maken ze niet meer. Die mogen ze inderdaad herdenken. Zeker in Engeland, want daar herdenken ze alles. De manier waarop een volk omgaat met zijn geschiedenis valt af te lezen aan de namen die het geeft aan zijn cafés. In Vlaanderen doen we daar niet aan mee. Onze populairste cafénaam is ‘De Welkom’. Met taalfout. Een cafénaam zegt inderdaad ook veel over de manier

2 - April 2014

waarop een volk met zijn taal omgaat. De populairste cafénamen in GrootBrittannië zijn ‘Het Witte Paard’, ‘Het Witte Hert’, ‘De Koninklijke Eik’, ‘De Kroon’ en ‘De Rode Leeuw’. Je merkt meteen: dat is heel wat anders dan ‘De Welkom’, ‘’t Centrum’, ‘’t Hoekske’ of ‘Onder den Toren’. Dat komt omdat Britten hun geschiedenis meedragen. Het zit in hen en dat vertaalt zich in cafénamen die met het verleden, erfgoed en heraldiek te maken hebben. Met tekeningen en symbolen die op wapenschilden staan. ‘The Red Lion’ is met grote voorsprong de meest voorkomende cafénaam in Engeland. Er zijn er naar schatting 900, verspreid over het land. Elke stad die zichzelf respecteert, heeft er minstens drie. Spreek af in de The Red Lion en je hebt altijd een excuus om niet op te dagen. “Ik moet in de verkeerde gezeten hebben.” Red Lions zijn er in België natuurlijk niet te vinden. Tenzij dan onze nationale mannenhockeyploeg. Die heeft zichzelf de bijnaam ‘The red lions’ gegeven. Da’s goed bekeken. In juni vindt in Den Haag het wereldkampioenschap hockey plaats. De Belgische nationale ploeg moet in de groepsfase aantreden tegen Australië, India, Spanje, Maleisië en … Engeland. De Belgen hebben een wereldploeg, maar de wedstrijd tegen de Britten kunnen ze starten vanuit de geliefkoosde underdogpositie. De Engelsen zullen denken dat ze een caféploeg tegenover zich krijgen.

DE SJOKOLA BEERSE – In de Vredestraat, pal in het centrum van Beerse, ligt de Sjokola. De brasserie is ondergebracht in een pand dat vroeger een kledingzaak herbergde. “Er was een winkel en een woonst. We hebben dat compleet veranderd en er een verbruikszaal en een keuken in gemaakt,” zegt Joeri Hoskens, die samen met Steven Nagels de zaak uitbaat. Het resultaat mag gezien worden. De Sjokola is een mooie en fris ogende zaak, waar 48 mensen kunnen eten. Dat kan zowel ’s middags als ’s avonds. De keuken is open tot 22u. “We hebben

Brasserie de Sjokola Vredestraat 13 in Beerse Tel: 014 61 03 00 Openingsuren: Weekdagen: 10 – 22u Zaterdag: 16 – 22u Zondag: 10 – 21u Sluitingsdag: maandag en dinsdag

een typisch Belgische brasseriekeuken,” zegt Joeri. “Er staan dus zowel croques en broodjes op de kaart als pasta’s en enkele vis- en vleesgerechten. Tijdens de weekends serveren we ook seizoensgebonden specialiteiten. In de zomer kunnen dat mosselen zijn, in de winter kan er wild op het menu staan. Eerlijke gerechten, die we met zorg maken voor een democratische prijs.” De formule slaat aan. De hoogdagen van brasserie de Sjokola komen eraan. Met de lente kan ook het tuinterras weer open. Daar is plaats voor 38 mensen. “Het is een ruim terras. Je zit er rustig en veilig. Het is er ideaal voor families met jonge kinderen, want het terras is helemaal afgesloten. En de naam Sjokola? “Die hebben we gekozen omdat hij goed klinkt,” lacht Joeri, “maar we zijn geen speciaalzaak. We zijn een brasserie, geen chocolaterie.”

Foto: Bart Van der Moeren

Outsiderkunstenaar Paul Blockx brengt laatste groet aan Jan Hoet Piuskoor Hoogstraten en sopraan Chia-Fen Wu brengen John Rutters ‘Requiem’

TURNHOUT – Op woensdag 16 april om 20.15u organiseert de Turnhoutse orgelvereniging vzw Octave een opmerkelijk concert in de Sint-Pieterskerk op de Grote Markt. Het Piuskoor uit Hoogstraten en sopraan Chia-Fen Wu brengen het Requiem van Jon Rutter. Ze worden begeleid door Ilse Barbaix (hobo), Peter Devos (cello), Karen Boussemaere (fluit), Koen Maris en Nico Declerck (orgel), Jan Valkenborgh (pauken), Isabelle Matthyssens (harp) en Sanne Verdonck (klokkenspel). John Rutter is een Londense componist. Een speciaal geval. Hoewel hij niet religieus is, schrijft hij vooral kerkmuziek. In een interview zei hij ooit dat een componist maar één ‘Requiem’ (dodenmis) mag schrijven. Hij deed dat in 1985 en voerde het voor het eerst in zijn geheel uit in Dallas, Texas. Het werd meteen een ‘hit’. Wereldwijd is zijn dodenmis de favoriet van koren, componisten en muzikanten. Het ‘Requiem’ van Rutter evolueert van donker naar licht. Hoewel het zijn zware momenten kent, is de boodschap er toch onmiskenbaar een van hoop en optimisme. John Rutter wijkt af van de opbouw van het klassieke requiem, zoals vastgelegd in de katholieke liturgie. Hij kiest weliswaar enkele teksten uit de requiemmis, maar hij vult die aan met teksten die hem persoonlijk aanspreken. Hij haalt zijn inspiratie zowel uit Latijnse als uit Engelse teksten. Het voor deze gelegenheid versterkte Piuskoor uit Hoogstraten -met dirigente Tine Rabijns- brengt dit prachtige werk. Het vierstemmig gemengd

koor ontving in 2008 de Cultuurprijs van de stad Hoogstraten voor de uitvoering van het Requiem van Fauré. De solopartij wordt gezongen door sopraan Chia-Fen Wu. Ze is afkomstig van Taiwan en studeerde in Londen en daarna in Vlaanderen. Op dit moment volgt ze in België les bij de Gentse tenor Zeger Vandersteene. Chia-Fen Wu is een vedette. Ze won verschillende internationale prijzen, kreeg les van de groten der aarde en stond in tal van rollen en personages (Die Zauberflöte, Le nozze di Figaro, Rigoletto, La Traviata, Hansel and Gretel…) in de grootste operahuizen ter wereld. Aan het Requiem van John Rutter wordt een voorprogramma gekoppeld. Nico Declerck speelt op ‘zijn’ historische Le Royer-orgel werken van Johann Sebastian Bach én van zijn zoon Carl Philipp Emmanuel Bach. Het Piuskoor zingt als opwarmer muziek van Francisco Feliciano en Frank Ticheli. Kaarten voor dit concert kosten 12 euro en zijn te verkrijgen bij het UiTloket op de Grote Markt 44 in Turnhout.

GEEL – Jan Hoet is niet meer, tenzij in de gedachten van duizenden die hem bij leven en welzijn een warm hart toedroegen. Zo leeft Hoet ook verder in de herinneringen van Paul Blockx, een kunstenaar en dichter die aan zijn oeuvre werkt in de ateliers van het Kunsthuis, een initiatief van het Geels Openbaar Psychiatrisch Zorgcentrum (OPZ) om kunstenaars met een psychische stoornis de kans te geven hun kunstenaarschap verder te ontplooien. Als curator voor ‘Middle Gate 13’ afgelopen jaar in Geel -en meteen zijn laatste grote tentoonstelling- selecteerde Hoet werken van Paul Blockx. Eerder had de ‘kunstpaus’ het werk van Paul al sterk genoeg bevonden om opgenomen te worden in de selectie voor zijn afscheidstentoonstelling ‘Loss of control’ van het MARTa-museum in het Duitse Herford in 2009. En zelfs in Hoets eigen privéverzameling zaten tekeningen van Paul Blockx. Omwille van deze speciale band tussen deze twee ‘mijnheren’ vroeg Suiker aan Paul Blockx een afscheid te schrijven aan Jan Hoet. “Ik lag bij hem in de bovenste schuif, geloof ik… ik had in hem een nieuwe goede vriend.”

Bij het heengaan van Meneer Jan Hoet Met “meneer” sprak ik hem aan. In de psychiatrie is het aangewezen social distance te bewaren. Vandaar “meneer”. Zoals je “meneer pastoor” zegt. Hij zei altijd “meneer Blockx” tegen me, ook als we gezellig op het terrasje zaten in de tuin van het Kunsthuis. Het doet me denken aan die ets met twee heren van stand, van Félicien Rops geloof ik. Met dikke bakkebaarden, uit de tijd van toen, maar wel volstrekt naakt. Ze maken een buiging naar elkaar omdat de ene de ander hoog inschatte, en omgekeerd. Och, voor mij was hij de grappige, gedreven meneer die met ons begaan was hier in het Geelse Kunsthuis: een atelier waar mensen zoals ik ons werk, ons oeuvre, kunnen maken. Dit huis was zijn ouderlijk huis, een dokterswoning toen. Zijn vader was psychiater in het OPZ. Er woonden ook patiënten bij hen in. Meneer Jan Hoet is van kindsbeen af vertrouwd geweest met hen. Hij kwam ons regelmatig opzoeken in dit huis, zijn ouderlijk huis.

Minimalistische kunst, concept art Jaren geleden, bij de feestelijke opening van ons Kunsthuis, kwam hij opdagen met tv-mensen achter zich aan. Voor de camera’s kocht hij een werk: een vaas met bloemen in kleurpotlood van de hand van Karel Laenen. Zo doorbrak hij het taboe dat wie niet in het reguliere leven staat ook geen regulier kunstwerk zou kunnen maken. En daarmee zette hij een groot vraagteken achter het woord “outsiderkunst”. Tegelijk liet hij zien: schat ook een tekening naar waarde. Tekeningen worden dikwijls niet voor vol aanzien, maar niet zo bij meneer Jan Hoet. Dat verwonderde mij omdat hij volgens mij opkwam voor minimalistische kunst en concept art,

waarbij het idee van het werk het belangrijkst is. ‘Wirtschaftswerte’ van Joseph Beuys: een oud metalen rek met daarop blikken etenswaar uit de DDR. Dat rek plaatste meneer Jan Hoet in een zaal van het SMAK tussen allemaal oude meesters. Dat was zijn manier om mensen aan het denken te zetten. Ik was erbij toen hij oog in oog stond met mijn potloodtekeningen, mijn duivelssmoelwerken, daar in het kamertje dat in het oude doktershuis de badkamer was geweest. Hij leek te schrikken, haalde zijn grappig gekleurde bril boven om alles goed te bekijken en zei dan: “Je moet doen waar je goed in bent!” Dat deed me wel wat. Hij vond dat ik mijn werk niet uit kunstboeken moest halen, ‘kopiëren om te studeren’, zoals ik dat dikwijls doe. “Jij hebt geen kunstboeken nodig om te tekenen.” Hij zag me liever wilder en niet braaf. Dat was zijn enthousiasme: zoek het creatieve!

Omarming Hij heeft later nog een keer samen met Ria en Greet van het Kunsthuis in mijn etsen zitten grasduinen. Ze zochten naar werk voor zijn afscheidstentoonstelling in het museum van Herford. Oh ironie! Dat ging van ‘prachtig’, ‘magnifiek’ en ‘fantastisch’ terwijl ik daar angstig zat te wezen. Ik was bang: hij zou kwaad op me worden als ik niet naar de vernissage in Herford zou gaan, maar ik durfde niet buiten Geel te komen. Maar hij had daar begrip voor: mijn werk zou er zijn en dat was het belangrijkste, zei hij. Op het einde van zijn leven heeft hij nog waargemaakt waar hij allang van droomde: een grote tentoonstelling met ons, psychiatrische patiënten, en grote namen zoals Picasso en Klee: Middle Gate Geel ’13. Hij gaf me bij de vernissage een knuffel. Een omarming waarmee hij nog een keer muren neerhaalde. Ik zal dat nooit vergeten. Ik lag bij hem in de bovenste schuif, geloof ik. Ik had in hem een nieuwe goede vriend. Nu voelen we een droevig, groot gemis. Er valt een leegte. Wie zal met evenveel vuur de kunst promoten? Meneer Jan Hoet is onvervangbaar. Vaarwel meneer Jan Hoet.

Paul Blockx

Suiker - 3

Erfgoeddag: ‘Grenzeloos’ KEMPEN – Erfgoed is dezer dagen nog hotter dan de voorbije winter. Geheid dat de Erfgoeddag op zondag 27 april dan ook weer massaal veel volk zal trekken. Het nationale Erfgoeddagthema is dit jaar ‘Grenzeloos’. De Kempense erfgoedantennes hangen daar hun eigen wagentje aan vast. k.ERF organiseert voor de Zuiderkempen haar eigen Efteling aan de Balense Keiheuvel. Erfgoed Noorderkempen speelt in op de herdenking van 100 jaar WOI met activiteiten rond ‘De Dodendraad’, die de dodelijke grens vormde tussen de Kempen en het Nederlandse Noord-Brabant.

k.ERF: Efteling op de Keiheuvel k.ERF is voor zeven ‘Zuid-Kempense’ dorpen - Balen, Dessel, Geel, Meerhout, Mol, Laakdal en Retie - de erfgoedbewaker. Erfgoeddag wordt om de twee jaar aangegrepen om een gezamenlijk initiatief tussen de gemeenten op te zetten. Dit jaar wordt dat een evenement rond volksverhalen op de Balense Keiheuvel. Maar wat hebben sagen en legendes met het thema ‘grenzen’ te maken? “Heel veel van die volksverhalen spelen zich af op het heidegebied dat vroeger de natuurlijke grens vormde tussen de verschillende dorpen”, legt Erfgoeddagorganisator Janna Lefevre uit. “Eerst had je de boerderijen, daarrond de landbouwvelden en dan kwam er een soort niemandsland van grote heidevlakte met vennen en turfputten. Dit gebied had geen al te beste reputatie voor de bijgelovige Kempenaar. Zeker ’s avonds kon je het het best vermijden. Men geloofde sterk dat het bevolkt werd door kabouters, duivels en heksen. Het was vaak ook de plaats waar moordenaars werden opgehangen aan de galg.Van dat heidelandschap blijft nauwelijks nog iets over, maar toch verwijzen veel plaatsnamen er nog naar, zoals ‘Alverberg’, ‘Heksenberg’ of ‘Steen der Zeven Heerlijkheden’ in Mol-Postel. Naast deze plaatsnamen zijn nog veel verhalen -immaterieel erfgoed- met de heide als schouwtoneel overgebleven. “Op Erfgoeddag delven we die mythen en straffe legendes terug op”, vertelt Janna Lefevre. “We toveren de landduinen van de Balense Keiheuvel voor één dag om tot een vertelbos, zeg maar een soort Efteling in de Kempen. Vrijwilligers uit de verschillende dorpen gaan die verhalen vertellen of weer tot leven brengen. We werken daarvoor samen met lokale toneelverenigingen. Omdat het plaatselijke verhalen zijn, kiezen we ervoor ze in het eigen dialect te laten vertellen.” Omdat Erfgoeddag samenvalt met de opening van het toeristische seizoen wordt die dag ook een gezamenlijk initiatief voorgesteld, met name de wandelen fietskaarten langsheen deze betoverende plekken. Inspiratie voor deze kaarten zijn opnieuw de oude ver-

4 - April 2014

halen en plaatsnamen. De wandelen fietskaarten zijn op 27 april gratis te verkrijgen. Nog op de Keiheuvel kan je op Erfgoeddag terecht op een marktje vol erfgoed en toeristische producten. Je kan ook deelnemen aan workshops zoals rondcrossen op klompen en boogschieten Betoverende Kempen in de Keiheuvel, 27 april van 10u tot 18u, Recreatiedomein Keiheuvel te Balen, 17de Fsc. Lichtvliegwezenlaan 14, Balen,. Meer info: www.erfgoedcelkerf.be In de k.ERF-regio is er een ambachtenmarkt in Mol (tot 13u), de thematentoonstelling ‘Grenzeloos’ in het Lampenmuseum in Geel en heb je gratis toegang tot het Jakob Smitsmuseum in Mol, het Gasthuismuseum in Geel en het Klompenmuseum in Laakdal.

Erfgoedcel Noorderkempen: De Dodendraad Met de herdenking van WOI lag het voor de hand dat in de Kempen De Dodendraad terug in de belangstelling zou komen te staan. Omdat deze af-

schrikwekkende elektriciteitsdraad de grens aanduidde tussen bezet België en neutraal Nederland was deze draad -excusez le mot- gefundenes Fressen voor een Erfgoeddag in het teken van de grens. Als uitvalsbasis op Erfgoeddag heeft Erfgoedcel Noorderkempen Het Schuttershof in Zondereigen (Baarle-Hertog) uitgekozen, dat langs de nieuwe fietsroute ligt die het oorspronkelijke traject van De Dodendraad volgt. De fietsroute wordt op zondag 27 april officieel ingehuldigd. Plaatselijke heemkringen hebben langs het traject delen van de draad, een wachthuisje en een schakelhuisje gereconstrueerd en infoborden geplaatst met daarop QR-codes waarmee je op je smartphone oorlogsverhalen kan beluisteren. De Dodendraad met zijn dodelijke lading elektriciteit werd -dat is ondertussen gemeenzaam bekend- door de Duitse bezetter geïnstalleerd om de vluchtelingenstroom van bezet België naar neutaal Nederland een halt toe te roepen. “Maar De Dodendraad volgde de landsgrenzen niet omdat het grenstra-

ject hier met de drie ‘bulten’ tussen België en Nederland te ingewikkeld was”, vertelt Stijn Marinus van Erfgoedcel Noorderkempen. “De Duitsers hebben de draad gewoon recht doorgetrokken zodat de dorpen in die drie ‘bulten’ vrijwel volledig geïsoleerd zaten. Aan de ene kant zaten ze geprangd tussen De Dodendraad, maar langs de andere kant hadden de Nederlanders ook nog eens een draadversperring -weliswaar geen elektrische- gespannen. De mensen van Meer, Minderhout en Poppel zaten echt gevangen en konden vaak zelfs niet meer naar de kerk. In Hoogstraten konden de kinderen die op internaat zaten van de ene op de andere dag niet meer naar huis.” In het en rond Het Schuttershof (Zondereigen 27) kan je deelnemen aan tal van activiteiten. Je kan er zelf een boodschap langs De Dodendraad smokkelen. Zendamateurs verzenden deze dan in morse naar café Schuttershof. In de andere gemeenten uit het werkingsgebied van Erfgoedcel Noorderkempen wordt het thema ‘Grenzeloos’ op een creatieve manier ingevuld. In Rijkevorsel kan je skypen met dorpelingen die geïmmigreerd zijn naar verre oorden en in Kasterlee werkt men dan weer rond zustergemeenten. In Turnhout kunnen jongeren deelnemen aan een fotografieworkshop en nadien in de regio erfgoed gaan fotograferen.

Spel zonder grenzen Wie op verkenning gaat in de verschillende gemeenten kan op diverse locaties deelnemen aan het Spel zonder Grenzen. Samen elektro spelen, een fotozoektocht oplossen,oude volksspelen: het zijn maar enkele van de vele activiteiten die je die dag kan beleven. Wie deelneemt, wordt bovendien ook nog eens beloond! Iedere deelname aan een spel levert je een stempel op. Indien je 3 stempels verzamelt, ontvang je een uniek cadeautje. De deelnemerskaart kan je vinden in de brochure die het volledige programma van Erfgoeddag Noorderkempen bundelt. Je kan deze brochure ophalen in onder meer het Erfgoedhuis aan de Grote Markt 1 in Turnhout. Meer info op www.erfgoedcelnooderkempen.be.

Tekst: Stijn Janssen

EEN HART VOOR CULTUUR

TIPS V/D MAAND

The Offspring NOFX descendents the hives new found glory brand new quicksand screeching weasel excl Euro

taking back sunday caliban falling in reverse

alkaline trio boysetsfire terror everlast madball judge h2o the devil wears prada The ghost inside ignite all

excl benelux

modern life is war the lawrence arms snuff norma Jean saves the day paint it black Cro-Mags la dispute Touché Amoré iron chic The menzingers Funeral Dress i am the avalanche The Wonder Years Doomriders I killed the prom queen Rotting Out gameface Deez Nuts the setup Bodyjar the toasters THE CASUALTIES Bayside Done Dying RED CITY RADIO Atlas Losing Grip The Smith Street Band APOLOGIES, I HAVE NONE Elway BIM SKALA BIM Larry & his flask Tim Barry Get Dead Astpai drug church Wisdom In Chains bury tomorrow INVSN Fabulous Disaster pup CRAZY ARM Devil In Me The charm the fury THE PRICEDUIFKES Restorations Chunk! No, Captain Chunk! Blitz Kids Edward In Venice The Tramps Shell Beach Moments The Ignored Kids Insane River Jumpers Still Bust My Extraordinary Fathoms

excl Euro

tickets

friday €70/€80 saturday €80/€90 doors: friday 10.30 saturday 11.30 camping THU 18.00 combi €110/€125 camping €15 camping tickets are not sold sepArately

w w w.groezrock.be

I L LU S T R AT I O N A N D D E S I G N : © D O M I N I C VA N H EU PE N

2 APRIL CUCA ROSETA 3 APRIL LADY LINN met vooraf THE VALERIE SOLANAS 12+13 APRIL TUTTI FRATELLI: DIEP IN MIJN HART 16 APRIL THE WEBB SISTERS 17 APRIL ERIKSSON DELCROIX: FOR EVER 19 APRIL MICHEL BISCEGLIA TRIO: SINGULARITY 23 APRIL BLACK UHURU 25 APRIL CANZONIERE GRECANICO SALENTINO 30 APRIL DELLA MAE DE ROMA: TURNHOUTSEBAAN 286 - 2140 BORGERHOUT INFO & TICKETS: WWW.DEROMA.BE - 03 292 97 40

Suiker - 5

f a a r g o t o f e d o M

n e m e a D Zeb

r o o v t k r e w s i u l s S e l n o i z M a t g i a u m e d o m e t o r g alle

6 - April 2014

MOL, ANTWERPEN – Eerlijk? Tot voor kort hadden we nog niet van de Molse modefotograaf Zeb Daemen gehoord. Tot we eind vorig jaar in het Jakob Smitsmuseum in Mol-Sluis foto’s van hem zagen en we lichtjes omvergeblazen werden door zijn stijlvolle en intrigerende werk. In de catalogus lazen we dat Zeb nog maar 29 jaar was en ondertussen al voor zowat elk ons bekend modemagazine gewerkt had, van Elle over Weekend Knack tot Vogue. Met wat schaamrood op de wangen trokken we naar Antwerpen waar hij woont en werkt. We ontmoetten er een ontwapend jonge kerel zonder kapsones, maar boordevol ambities. Ons ‘opzoekingswerk’ had ons vooraf nog meer verbaasd doen staan over het parcours dat Zeb Daemen had afgelegd. Zeb is een 100 % selfmade man die van een beroepsopleiding (!) ‘Publiciteit’ aan het Heilig Graf in Turnhout het op volstrekt eigen houtje schopte tot een gerespecteerd Belgisch modefotograaf. Faut le faire!

−Jij − bent -zo horen we toch overal zeggen- een voorbeeld van een talent dat zichzelf volledig geschoold en ontwikkeld heeft. Ja, op school heb ik nooit veel uitgestoken. Ik ben als kind even naar de academie van Mol geweest, maar dat heeft niet lang geduurd. Ik wilde altijd mijn eigen ding doen en was niet te vinden voor de opdrachtjes die ik er kreeg. In mijn vrije tijd was ik ook heel erg op mezelf. Ik leefde thuis echt in mijn eigen wereld, altijd maar bezig met filmpjes maken en foto’s trekken. Toen kwam het nog niet in me op om fotograaf te worden. Mijn ambitie was tekenaar worden, het liefst bij Disney (lacht). Ik weet nog dat mijn vader een lichtbak voor me heeft gemaakt om animatiefilmpjes te maken. Ik heb zelfs ooit volledige onderwatersets gebouwd. Bij mijn eerste communie heb ik al mijn eerste filmcamera gevraagd. Daarmee viel ik mijn zussen lastig: zij moesten meespelen in korte verhalen waarin we op schattenjacht gingen.

−Was − er iemand in je omgeving die je attent maakte op je artistieke talent? Mijn moeder vond wel dat ik goed kon tekenen. Terwijl mijn vader, die schrijnwerker is, graag had gewild dat ik mee in de zaak kwam. Ik begrijp wel dat ze bezorgd waren om mij. “Wat gaat daar van worden”. Dat is een normale reactie van een ouder, denk ik. Het was toen zeker niet evident dat ik voor een artistieke richting koos. Nu volgen ze fier mijn carrière en zijn ze mijn grootste supporters. Uiteindelijk heeft mijn moeder voor mij de richting ‘Publiciteit’ aan het Heilig Graf in Turnhout gevonden.

−Je − vroegere onderwijzeres op het Heilig Graf vertelde ons dat ze toen al je talent had opgemerkt. “We zagen dat Zeb het, met wat geluk en de juiste begeleiding, ver kon brengen. Hij was anders dan de anderen.” Toch heb ik op school nooit gedacht: ik ga modefotografie doen. Ik hoopte net als de anderen werk te vinden in een reclamebureau. Maar ik wou altijd wel meer. Ik was nooit tevreden en wilde altijd verdergaan. Als er groepswerken moesten gemaakt worden, was ik altijd diegene die de leiding nam en het werk naar mijn hand probeerde te zetten. Ik vond een gezamenlijke opdracht sowieso moeilijk omdat ik dan water bij de wijn moest doen. Ik heb die drang nu nog steeds. Ik vind het erg belangrijk dat je rotsvast gelooft in de ideeën die je hebt. Vandaag ben ik nog altijd erg ambitieus.

−Na − het Heilig Graf ben je toch nog naar Antwerpen getrokken voor een

opleiding als animator of tekenaar. Ja, maar dat werd weer een totaal fiasco. De mensen bedoelden het wel goed, maar ook hier ging het er, zo vond ik toch, veel te laks aan toe. Ik ben dan nog geslaagd voor het ingangsexamen aan de academie van Antwerpen, maar ondanks dat begon ik toch te twijfelen of ik nog wel naar school wilde gaan. Ik ben gaan werken in een kledingszaak in Antwerpen , zodat ik me na het werk zou kunnen focussen op mijn eigen projecten. In die tijd was ik al meer gericht op fotografie.

−Hoe − ben je dan in de modefotografie verzeild geraakt? Via vrienden die aan de Antwerpse modeacademie studeerden. Een van de modestudenten vroeg me een shoot te doen van zijn eindejaarscollectie. Dat was de eerste maal dat ik met modellen en met mode werkte. Die shoot viel blijkbaar op, want nadien kwamen meer en meer studenten naar me toe om een shoot te vragen. Ik bezat toen nog niets van apparatuur en werkte zonder flits. Alle foto’s nam ik met daglicht. Ook mijn nabewerking van de foto’s vonden de studenten keitof. Dankzij mijn grafische opleiding deed ik volgens hen interessante dingen tijdens de photoshop. Ik was zelf ook meteen verkocht aan de modefotografie en kreeg het gevoel dat ik mijn richting had gevonden. Ik was toen 24 jaar. Ik heb uiteindelijk mijn werk in de winkel opgezegd en ben voltijds gaan fotograferen.

−Je − kon toen al van je fotografie leven? Nee, zeker niet. Die opdrachten voor studenten deed ik gratis. Mijn eerste belangrijke opdracht heb ik gekregen van Tom Van Dorpe, een Belgische stylist die nu supergoed bezig is in New York en op tal van andere plaatsen in de wereld. Hij heeft me een opdracht bezorgd voor een ‘mannenreeks’ bij de Weekend Knack. Hij had mijn werk opgemerkt op het internet en me beloofd eens te bellen voor een opdracht. Ik dacht toen: “Ja, dat zal wel, we zullen wel zien.” Maar vier maanden later was het effectief zover. Ik was enorm enthousiast. Vooral omdat de Weekend Knack een blad is dat je overal aantreft, tot in wachtzalen van dokters.

−Je − bent niet verbonden aan een agentschap dat jouw werk promoot en voor jou opdrachten zoekt? Nee, dat heb ik in België niet echt nodig. Misschien wel als ik ooit in Parijs of Londen wil gaan werken. Maar dan wil ik ook onmiddellijk met een goed bureau in zee gaan. Je moet ook bijdehands zijn. Ik nam vroeger gratis testshoots af van nieuwe meisjes of jongens -de zogenaamde new faces- van modellenbureaus. Die modellen en hun kledij kreeg ik gratis van de bureaus. Op die manier heb ik met weinig geld een eigen portfolio kunnen samenstellen. Die foto’s kan je vinden op het internet. Daarmee maak ik dus reclame voor mezelf.

“Ik heb zelf veel geïnvesteerd om te staan waar ik nu sta.”

−Van − modefotografie hebben we vaak de indruk dat het een heel

Suiker - 7

n e m e a D Zeb

nog volop aan het leren. Onlangs heb ik nog een kortfilm gemaakt van zes minuten: Origine, een modekortfilm. Heel futuristisch. Ik beschouw deze film als een soort van introductie. Tegenwoordig worden er meer en meer moodfilms (een film waar het verhaal niet centraal staat, maar de sfeer van de beelden, nvdr) gevraagd dan modeshoots. Een bewegend beeld is vaak nog mooier en interessanter dan een foto. Ik wil me nog meer gaan toeleggen op film. Ook speelfilms vind ik interessant, maar daarin zou ‘mode’ ook een rol moeten spelen. Zoals in ‘A single man’ van Tom Ford (naast regisseur ook een modeontwerper, nvdr), die film lijkt op een grote gestileerde reclamespot.

technische vorm van fotografie is die vooral in studio’s wordt bedreven. Ook dat heb je allemaal zelf moeten leren? Klopt. Ik heb geen opleiding belichting gehad en heb nooit ergens stage gelopen. Ik heb me die technieken zelf aangeleerd, vaak met de gebruiksaanwijzingen die bij de lampen en camera’s hoorden die ik kocht. Ook via het internet kan je veel leren. Ik zocht op Youtube filmpjes van fotografen die ik keigoed vond. Soms zitten daar ‘behind the scene’ opnames bij die je een zicht geven hoe topfotografen te werk gaan. Je ziet dan hoe hun belichting is opgesteld. Vaak is dat maar een fractie van een seconde lang. Ik zette dan dat beeld op pauze en bestudeerde het. Eigenlijk was dat een vorm van bedrijfsspionage (lacht).

−Je − woont en werkt in Antwerpen. Moet je als modefotograaf niet in Milaan, Parijs of Londen werken?

−Hoe − zou je je eigen stijl omschrijven? Ik vind dat van mezelf moeilijk om te beschrijven. Ik hoor vaak dat het een cleane stijl is, heel gestileerd en met alles in de juiste plooi. Ik wil inderdaad dat alles op de foto er erg netjes uitziet. Ook de haren van de modellen moeten perfect van tooi zijn. Ik wil dan ook graag vanaf het begin betrokken zijn bij een shoot. Vanaf het moment dat de modellen bij de make-up zitten. Op die manier kan ik mee bepalen hoe de styling wordt aangepakt. Maar soms lukt dat niet. Een grote klant heeft meestal al vooraf zijn ideeën. Ik zie ook graag moderne, futuristische films. Maar tegelijkertijd hou ik ook erg van klassiek, van mooie kostuums en witte hemden. Ik maak zeker geen foto’s waar de emoties van afspatten. Ik ben ook niet de straatfotograaf die iets opmerkt in het dagelijkse leven en het dan fotografeert. Ik wil een idee uitvoeren, een foto in scène zetten en alles zelf vastleggen.

−We − hebben zelfs de indruk dat je liever met poppen zou werken -die je helemaal naar je hand kan zetten- dan met levende modellen. Nee, zo ver wil ik het niet drijven. Ik regisseer mijn modellen wel, maar ze mogen absoluut een mening hebben. Het tegendeel zou maar erg zijn. Na een tijd leer je ook modellen kennen die weten welke richting je uit wilt.

−Modefotografie − lijkt ons ook vooral teamwork. Meestal begint een opdracht met een email van de klant waarin hij zijn ideeën uiteenzet. Ik reageer daar dan op met mijn voorstellen. We zoeken dan samen naar een combinatie van beide. Ik probeer altijd te werken met mijn eigen team van modellen en make-upmedewerkers Ik heb ook een assistent waarmee ik al drie jaar samenwerk. Voor je naar de studio gaat, heb je je ideeën al helemaal doorgesproken. Het is vaak een hectische aangelegenheid omdat alles dikwijls op een dag moet gebeuren. Voor de make-up alleen al moet je twee uren rekenen. Vóór de lunch doen we twee foto’s en nadien nog een zestal. Veel mensen denken dat foto’s maken gewoon maar afdrukken is, maar het is echt doorwerken hoor. Je klant staat er vaak bij, waardoor je onmiddellijk feedback krijgt. Ook daarmee moet je kunnen omgaan. Gelukkig ben ik niet zo stressgevoelig. Tot nu toe heb ik altijd zelf naar mensen gezocht waarmee ik graag samenwerk. Het is belangrijk dat je kan werken met een team van medewerkers die weten wat je wilt. Die jouw ideeën goed aanvoelen en goed zijn in hun job. Mensen waarmee je goed gewerkt hebt, moet je ook belonen. Als je een mooie opdracht krijgt, neem je hen

8 - April 2014

Ik ben geen straatfotograaf die iets opmerkt in het dagelijkse leven en het dan fotografeert. Ik wil een idee uitvoeren, een foto in scène zetten en alles zelf vastleggen. mee. Zo werk ik toch. Dat is een Kempense reflex, denk ik.

−Mag − je ook voor een blad als Vogue je eigen ding doen? Neen. Dergelijke magazines hebben vooraf al een idee over wat ze willen. Zij zoeken dan ook naar een fotograaf die een bepaalde stijl heeft of een sfeer kan creëren. Maar omdat ze jou voor de job hebben gekozen, moet je er uiteraard ook iets van jezelf inleggen Ik heb voor Vogue een aantal portretreeksen gemaakt van de Nederlandse actrice Sylvia Hoeks. Ze had mooie Valentinokleding aan en ook het decor lag vast. Ik mocht wel mijn eigen licht kiezen.

−Op − je cv staan vandaag al zowat alle grote Belgische en Europese modebladen: Elle, Feeling,Vogue… Het is een kleine wereld. Tegenwoordig kan je de mensen die je nodig hebt om opdrachten binnen te halen ook heel makkelijk bereiken via het internet. Ik ben dan ook voortdurend bezig mensen met mails te bestoken met mijn ideeën. Op die manier werkt deze wereld vandaag. Je moet vooral veel stylisten kennen die je werk goed vinden. Zij zijn verbonden aan magazines en bezorgen je de opdrachten. Maar je moet bereid zijn om zelf ook veel te investeren. Ik ben zelf naar Parijs getrokken om er stylisten te leren kennen. Maar ik sta er zelf nog vaak verbaasd over hoe ze bij mij terechtkomen. Toch heeft het niet met geluk te maken, integendeel. Ik heb er hard voor gewerkt en veel energie en geld ingestoken. Nu beginnen die inspanningen te lonen. Maar ik vind zeker niet dat ik er al sta, hoewel ik zeker leuke dingen heb kunnen doen. Je mag niet laks worden en er blijven voor gaan.

−Wat − zijn je carrièrehoogtepunten tot nu toe? Vorig jaar heb ik mogen werken voor GQ en HARPER’S BAZAAR: erg goede Parijse modemagazines. Ook een hoogtepunt was de lookbook shoot (een shoot waarbij een collectie op een eenvoudige

manier wordt gefotografeerd meestal op een witte achtergrond, nvdr) voor Ann Demeulemeester. Eerst word je getest. De stylist van het blad belt je op een dag op en zegt: ‘Ik heb die dinsdag in Parijs twee uurtjes tijd. Wil je een shoot komen doen.’ Ik aarzelde dan niet, betaalde zelf mijn tickets en boekte een hotel. Hij vond mijn werk goed en heeft me nadien gecontacteerd met een opdracht voor het magazine. Je moet je eerst bewijzen en een goede reputatie opbouwen. Ik heb nu een goede balans gevonden tussen commercieel werk en werk voor modemagazines. Verkijk je niet op de glamour. Modefotografie betaalt niet zo goed, hoor.

−Dat − verrast ons, eerlijk gezegd. Een modemagazine gaat er vaak vanuit dat je al blij mag zijn dat je voor hen mag werken. Voor Vogue werken is uiteraard leuk, maar je kan daar niet van leven. De meest creatieve opdrachten waarvoor je je eigen ding mag doen, betalen niet zo goed. Je moet die zien te combineren met commerciële opdrachten. Als je alleen dat commerciële werk doet, ga je ook niet lang gelukkig zijn. Ik investeer het geld dat ik daarmee verdien in projecten die minder opbrengen, maar waarmee ik mezelf kan uitleven. Je moet dat ook blijven doen om mee te evolueren en te vernieuwen.

−Moet − je als modefotograaf je stijl aanpassen aan de nieuwste modetrend? Nee. Je bent in die wereld vooral bekend om je eigen stijl en ‘sfeer’. Ik volg natuurlijk de mode op de voet om up-todate te blijven, maar automatisch haal je uit een nieuwe mode ook die dingen uit die jezelf mooi vindt en die in je eigen wereld en stijl passen. De mode verandert, maar de manier waarop je belicht of regisseert blijft tenslotte jouw eigen inbreng.

−Je − maakt tegenwoordig niet alleen foto’s maar ook filmpjes Dat is enorm plezant, want daarin kan je ook erg creatief zijn. Ik ben het filmen

Ik woon en werk erg graag in Antwerpen. Het is een veel rustiger stad in vergelijking met Londen of Parijs. Ook in Brussel wil ik niet wonen. Hier zit ik ideaal. Ik ben met de auto op drie uur in Parijs. Ik ben ook altijd blij als ik na drie of vier dagen terug naar hier kan komen.

−Antwerpen − was allicht voor jou ook een ideale stad omwille van zijn befaamde modeacademie? Ja, van die impact ben ik erg verschoten. Vooral in het begin waren mensen erg enthousiast als ze hoorden dat ik van Antwerpen kwam. Iedereen kent nog de ‘zes van Antwerpen’ en dat geeft altijd positieve reacties. Opdrachtgevers vinden het ook altijd heel relaxed in België. We blijven kalm en hebben geen streken. Ik vind het ook heel belangrijk dat iedereen in mijn team zich goed voelt. Er moet serieus gewerkt worden, maar er mag ook gelachen worden. Ik ben niet de man van de ijzeren discipline. Mensen werken tegenwoordig graag met iemand die losser is. Een fijn iemand, maar iemand die ook goed werk aflevert.

−Buitenstaanders − associëren mode vaak met een oppervlakkige, kunstmatige wereld waar alles draait rond looks en met weinig diepgang. Klopt dat beeld? Het is soms een harde wereld met inderdaad veel uiterlijk vertoon. Maar als fotograaf heb je daar weinig last van. Soms doet een model wel eens vervelend, maar meestal zijn ze relaxed en aangenaam. Je kan met hen heus ook wel over andere dingen praten. Uiteraard lopen er ook mensen rond die over niets anders praten dan over mode. Je luistert ernaar en doet je ding. Ik zoek ook niet elke vrij weekend die wereld op. Om me te ontspannen, ga ik veel naar de film of uit eten met vrienden. Maar ik werk hard. Vaak zit ik ’s avond nog altijd te mailen. Ik heb geen andere hobby’s nodig.

−Wat − is het hoogste wat je als modefotograaf kan bereiken? Als je een advertentiecampagne mag doen voor een modenaam als Prada of Dior bijvoorbeeld. De absolute top is dat zo’n modehuis je vraagt om een campagnebeeld te creëren voor hun collectie. Tussen mijn dertigste en veertigste kan er nog veel gebeuren. Ik ben nu al heel tevreden met wat er al is. Ik moet niet meer bijklussen om rond te komen. De jobs zijn er; nu nog af en toe grotere namen. Maar ik wil het op mijn gemakske doen.

−Hartelijke − dank voor het gesprek en nog veel succes toegewenst. Tekst: Stijn Janssen Foto’s: Bart Van der Moeren, Zeb Daemen

NIET CUMULEERBAAR MET ANDERE ACTIES. GELDIG TOT 31 SEP 2014.

EEN HART VOOR CULTUUR

Water in Hidrodoe. Beleef het met al je zintuigen!

Suiker - 9

BONJOUR EXPO Roger Claessens in ’t Kristallijn MOL – Van 29 maart tot en met 20 april toont kunstenaar Roger Claessens in ’t Kristallijn in Mol-Rauw zijn nieuwste werken. Dat zijn vandaag zwart-witfoto’s, video’s en buiteninstallaties. Suiker presenteert drie van zijn werken, voorzien van commentaar van de kunstenaar zelf. Maar omdat Claessens een zelfverklaard ‘buitenbeen’ is in de schone kunsten, geven we toch een gebruiksaanwijzing mee. Of ‘De drie geboden van Roger Claessens.’

De drie geboden van

Roger Claessens 1. Gij zult om mij lachen. Al een half leven lang beoefent Mollenaar Roger Claessens (65) kunst als een middel om de wereld -en vooral het tweevoetige volkje dat erop resideerteen spiegel voor te houden. Hij is niet de grote boodschapper of de betweter met de priemende wijsvinger. Zijn belangrijkste wapen in het overleven is humor. Met humor ontdoet Claessens de zelfgenoegzame keizers, koningen en admiralen van hun protserige kledij. “Van onze wereldberoemde hedendaagse Belgische schilders gaat vaak een tristesse uit”, zegt hij. “Michael Borremans is een schitterende schilder, maar van zijn werk word je niet echt vrolijk. Terwijl ik ook grote problemen aankaart (Claessens draagt als fundi ecologist het leed van miljoenen dieren en planten op zijn schouders, nvdr), maar van mijn werk word je niet depressief. Ik vergroot het probleem dermate uit dat het hilarisch en absurd wordt. Ik ben er zeker van dat bezoekers van mijn tentoonstelling meermaals in de lach zullen schieten.” 2. Gij zult mijn eenvoud bewonderen. Claessens pretendeert noch een vakman noch een diepzinnige denker te zijn. Hij gebruikt alledaagse consumptiematerialen voor zijn werk en is wars van intellectualisme. Hij werkte 20 jaar aan de glasovens. “Ik ben een 100% autodidact, geschud uit een werkmansbroek”, zegt hij. “Mijn foto’s zijn verre van perfect. Ik fotografeer spontaan en manipuleer de beelden nadien slechts een weinig. Ik maak ook kunst met twee keer niks. Mijn werk is dan ook vrij eenvoudig te begrijpen. Er hoort altijd een verhaaltje bij waarbij ik de mensen subtiel tekst en uitleg geef. Kunst mag zeker ook een medium zijn om ideeën over te brengen. Maar ik wil mensen op een aangename manier mee laten nadenken. Ik probeer hen wel altijd te verrassen. Het pleziert me als ze zeggen: met Claessens weet je nooit wat hij gaat brengen.” 3. Gij zult op mij geen stempel zetten Wie of wat voor soort kunstenaar Claessens is, zijn vragen die hij zichzelf niet stelt. Waarom zouden wij er ons dan het hoofd over breken. “Het klinkt misschien pretentieus, maar ik ken niemand die op mijn manier met kunst bezig is”, zegt hij. “Ik ben niet te vatten en op mij kan je geen stempel kleven. Ik ben ook nooit trendgevoelig geweest. Ik heb geen grote aanhang en ben allicht de kunstenaar die het minste werken

10 - April 2014

verkocht heeft. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen waardering wil. Ronald De Winter (bekend beeldhouwer van dieren, nvdr) dweept met mijn werk en ook Jan Hoet vond het prachtig. Maar ik kom er niet toe mijn werk commercieel op de markt te brengen. Geld interesseert me niet. Ik heb kanker en een hartinfarct overwonnen, ik heb een goede vriendin, een goede zoon en een hond. Waarom zou ik dan rijk moeten worden?”

De drie (goede) werken van Roger Claessens

korrelig gemaakt om te refereren aan de Italiaanse films uit de jaren zestig die ik schitterend vind. Films van Fellini en Passolini. Ik geef als fictieve datum en plaats: Italy, september 1944. De titel is ‘Peaceful Warbeach’. Ik wil ermee aangeven dat er zelfs in de oorlog plaatsen zijn waar het vredig en idyllisch kan zijn. Ik heb ook ooit een tentoonstelling gezien over ‘Dora’, een Duits concentratiekamp. Een man die opgesloten zat, heeft er tijdens zijn verblijf heel romantische tekeningen gemaakt. Ik vroeg me af: hoe kan je zoiets maken in die omstandigheden?”

Gardenscan Roger Claessens: “Dit is een grote foto van een tuin of een stuk bos. Maar het beeld is overbelicht waardoor het net een röntgenfoto lijkt. Daarom heb ik het ‘Gardenscan’ genoemd. We scannen

Touristwatchers Roger Claessens: “Ik zag deze zeven zilvermeeuwen op een meerpaal zitten aan de kust. Vaak kijken we naar deze vogels. Maar door het de titel ‘Touristwatchers’ te geven, draai ik de rollen

Shanna Coppens, Korneel Detailleur en Charlotte Peys: ‘Terra Incognita’ HEIST-OP-DEN-BERG – Van oudsher is illustratie verbonden met tal van wetenschappelijke kennisgebieden zoals anatomie, geologie, archeologie en cartografie. Illustraties speelden een zeer belangrijke rol in de ontwikkeling van de empirische natuurkunde en werden beschouwd als een manier om fysische feiten vast te leggen en de waarheid te representeren. Ook bij uitgebreide verzamelingen die in wonderkamers werden bewaard, horen vaak geïllustreerde encyclopedieën. In de expo ‘Terra Incognita’ benaderen Shanna Coppens, Korneel Detailleur en Charlotte Peys illustratie als een onderzoeks- en documentatiemiddel. Ze bekijken de wereld door de ogen van een wetenschapper en illustreren hun bevindingen. Net als wetenschappers gaan ze observeren, verzamelen, vergelijken en onderzoeken. Het resultaat is echter niet objectief, maar bevindt zich op de grens tussen feit en fictie. Vandaag lijkt geen enkele plek op aarde nog onontdekt. Toch slagen deze drie illustratoren erin om een hele nieuwe, pseudowetenschappelijke wereld te scheppen aan de hand van tekeningen en ruimtelijk geïllustreerd werk. Het resultaat van hun ontdekkingsreis kan je bekijken in ‘Terra Incognita’. ‘Terra incognita’ is tot 20 april te zien in de exporuimte van cc Zwaneberg.

‘Stille kracht’ in de Warande TURNHOUT – In de expozaal van cultuurhuis de Warande loopt nog tot 20 april de tentoonstelling ‘Stille kracht’, in het kader van het themafestival ‘Rituelen’. Deelnemende kunstenaars zijn Joseph Beuys, Ignace Cami, Marc Claes, Fia Cielen, Martha Colburn, Leo Copers, Anton Cotteleer, Eva De Leener, Gery De Smet, Danny Devos, Jimmie Durham, Jan Fabre, Philip Huyghe, Christopher Kline, Michèle Matyn, Hermann Nitsch, Femmy Otten, Jonathan Pylypchuk, Guy Rombouts en Isabel Tesfasghi. De toegang is gratis.

Hugo Draulans: ‘The holy works’

vandaag alles. Ga eens na hoe vaak je in je leven niet gescand wordt? Kom je in een luchthaven, dan word je bijna volledig doorgelicht. Deze foto is van een gek die zelfs zijn tuin in een scan heeft gestoken. Ik ben ook steeds op zoek naar woorden die niet bestaan. ‘Gardenscan’ zal je in geen enkel woordenboek terugvinden.” Peaceful Warbeach Roger Claessens: “Een foto van mijn naakte vriendin en onze hond op een strand. Ik heb het beeld met opzet wat

om en laat ik de meeuwen naar ons kijken. Ze moeten toch ook vaak denken: wat een vreemde vogels krijgen wij hier iedere dag te zien.” Roger Claessens in ‘t Kristallijn van 29 maart tot en met 20 april, Blauwe Keidreef 3, Mol, enkel op zaterdag en zondag van 14u tot 17u

HERENTALS – Hugo Draulans grasduint met ‘The holy works’ zowel in het repertoire van het ‘Grote Leven’ als in dat van het dagelijkse bestaan. Door zijn werken titels te geven die refereren aan de in de westerse wereld alom aanwezige christelijke iconografie, lijkt het alsof de werken gelezen kunnen worden volgens deze emotionele sjablonen. Mededogen, liefde, haat, hoop, passie en ontroering: het hele gamma van gevoelens wordt aangesproken. Zijn dit maatschappelijke commentaren of gewoon beeldende associaties, of beide? Is de titel de bevestiging of de ontkenning van de inhoud? Of is die totaal irrelevant? Moeten we de sjablonen zelf invullen en zo ja: waarmee? De tentoonstelling ‘The holy works’ is één grote ontdekkingstocht. En gratis bovendien. ‘The holy works’ is nog tot 13 april te zien in kasteel Le Paige in Herentals. Gesloten op maandag en dinsdag.

Natuurlijk figuurlijk TURNHOUT – In het Theobaldus Kunsthuis (Koningin Elisabethlei 2 in Turnhout) stelt van 12 tot en met 21 april Collectief Autens tentoon. Het centrale thema is ‘Natuurlijk figuurlijk’. Rita Bullens, Netty Doreleijers, Marieke Kossen en Rieky van Kuyk tonen in hun werken de mens en zijn natuurlijke omgeving. De expo is te bezichtigen op 12 april van 15 tot 17u en op 13, 19, 20 en 21 april van 12 tot 17u. De toegang is gratis. Meer info: www.theobalduskunsthuis.be.

Etser Jef van Grieken in JSM MOL - Nog tot 18 mei exposeert etser en schilder Jef Van Grieken (64) in het Jakob Smitsmuseum in Mol-Sluis. “Jan Hoet zei over mij: ‘Van Grieken is ambachtelijk Europese top, maar creatief niets.’” Suiker had een gesprek met deze uiterst bedreven vakman die een leven leidt dat doordrongen is van de ambitie om beelden die op zijn netvlies kleven in koper te kerven of op doek te schilderen.

“Ik ging al van mijn zesde naar de tekenschool in Herenthout”, vertelt Jef Van Grieken met zachte stem. “Thuis hadden we een groente- en viswinkel en daar zat ik steeds op de stoep met krijt te tekenen. Onze buurman was een leraar schilderen en tekenen. Hij zei tegen mijn ouders: ‘Ik zal Jozef wel meenemen naar de academie.’ Zo ben ik spelenderwijs in de kunst terechtgekomen. Maar ik ben geen natuurtalent. Ik heb er altijd hard voor moeten werken.”

Pensionaat “Ik wou en zou kunstenaar worden”, zegt Jef. “Dat wist ik al op mijn dertiende, toen ik op pensionaat zat in Alsemberg. Dat internaat was de doodsteek voor mijn tekenen. Ik mocht er simpelweg niet tekenen van de paters. Op een dag was ik een boekje aan het lezen over schilderen en tekenen. Ik wist ook dat een van de pastoors op zijn kamertje schilderde. Ik liet hem het boekje zien. “Dat is niets voor u, onnozelaar!”, zei hij. En hij nam het van me af. ‘Nu word ik zeker schilder’, zei ik tegen mezelf. De koppigaard zat toen al in mij. Maar toen ik het thuis vertelde, was het kot te klein. Ik zou óf de zaak overnemen óf leraar worden; een van de twee. Ik ben het gewoon afgebold. Aan mijn laatste jaar ‘economische’ van de humaniora ben ik zelfs niet meer begonnen.”

Etsen Jef Van Grieken trok naar een kunsthumaniora in Antwerpen en nadien naar de academie in Mechelen. “Ik wou eigenlijk schilder worden, maar moest in Mechelen verplicht nog vijf jaar tekenen, terwijl ik vond dat ik ondertussen al voldoende tekenlessen had gevolgd. Daarom ben ik een cursus etsen gaan volgen. Ik had ondertussen ook al lessen gekregen van René Veris, ook een etser. Je merkt aan mijn eerste etsen duidelijk zijn invloed. Ik ben nadien blijven etsen en ben het schilderen vergeten. Etsen was echt mijn ding, een ambacht dat me erg aantrok. Jef Van Grieken volgde als graficus nog een opleiding aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Ant-

werpen en gaf ondertussen les aan de academies in Leuven en later in Mechelen. Inmiddels was hij ook gehuwd en had hij aan zijn huis in Keerbergen een eigen atelier ingericht waar hij vandaag al 38 jaar woont. Na 14 jaar lesgeven zou hij zich hier op zijn veertigste voltijds op het kunstenaarschap toeleggen.

Reizen In 1983 maakt hij zijn eerste lange reis naar Brazilië. Later zullen er daar nog verschillende bijkomen, onder meer naar de Hebriden in Schotland, naar Patagonië, IJsland en Amerikaanse steden als New York, Washington, Boston en Chicago. “Al die reizen stonden in functie van mijn werk als kunstenaar”, zegt hij. “Ik was altijd op zoek naar vreemde landschappen: ijzermijnen in Brazilië, paalwoningen in Amazone, favella’s in Zuid-Amerika. Ze beweren dat ik mijn ganse leven op zoek ben naar het ultieme landschap. Mijn eerste reis zou een maand naar Brazilië worden, maar uiteindelijk ben ik meer dan drie maanden weggebleven. Ik heb hopen schetsboeken moeten bijkopen. Terug in België heb ik een halfjaar met mezelf liggen sukkelen omdat het hier zo grijs was.”

Verval “De rode draad door mijn werk is altijd ‘het verval’ geweest”, zegt bij. “Ik weet echt niet waarom ik erdoor aangetrokken ben geweest. Maar als ik mijn schetsen terugzie van toen ik gefrustreerd in het pensionaat rondliep, stel ik vast dat het al tekeningen waren van poortjes die voor niets meer dienen of schetsen van vervallen fabrieken. Ik

was toen 16 jaar en stond daar niet bij stil. Nu ben ik niet meer van plan om in psychoanalyse te gaan om dat te weten te komen. Het is ook vaak toeval. Als ik iets geëtst heb, is het negen kansen op tien een jaar later afgebroken. Het zijn vaak landschappen die iets bitters en verwrongen hebben omdat ze verknoeid zijn door de industrie. In het begin zette ik er figuurtjes bij. Tot iemand me zei dat mijn werk dat niet nodig had. Zonder die prulletjes was het beter. Sindsdien heb ik consequent die figuren weggelaten. Je ziet soms nog wel voetafdrukken van mensen.”

Jan Hoet “Toen ik in de jaren zestig heel goed figuratief wilde leren tekenen, was dat echt tegen de stroom in”, gaat Jef verder. Toen waren kunstenaars allemaal ‘conceptuelen’. “Kijk: die tekent nog met potlood!” Er werd daar wat meewarig over gedaan. Bepaalde critici stelden categoriek dat tekenen en schilderen voorbij was. Maar anderen waren dan weer enthousiast. ‘Toch nog mannen die terug naar het metier gaan. Dat geeft hoop!” Toen Jan Hoets ster aan het rijzen was, hadden wij definitief afgedaan. Hoet wist wat ik deed. Hij had tegen mijn galeriehouder gezegd: “Van Grieken is ambachtelijk Europese top, maar creatief niets.” Je moet daarmee leven als Hoet dat zegt. Ik heb me er niks van aangetrokken.”

Sausje “Mijn werk is veel meer dan zuiver ambachtelijk werk”, vindt hij. “Ik heb weinig behoefte om de realiteit te veranderen. De luchten veranderen soms of ik breng wat veranderingen aan in de composities, maar dat sausje van Van Grieken komt er toch over. In mijn werk breng ik een poëtische, romantische sfeer binnen waarvan ik hoop dat ze niet te melig is. Mijn tweede handtekening zou een plas water kunnen zijn met weerspiegelingen. Een compliment van het publiek is steeds dat ze mijn werk eruit pikken als ze een groepstentoonstelling bezoeken. Wijlen Wim Van Gansbeke (berucht cultuurcriticus) heeft het ooit het best verwoord.

“ Als ik iets geëtst heb, is het negen kansen op tien een jaar later afgebroken.”

Hij beschreef mijn werk als ‘retinale kunst’. Nu is die term vergeten, maar ‘retinaal’ verwijst naar het netvlies. Ik kijk, neem het beeld op en achter mijn ogen verandert het beeld.”

Vakman “Ik streef vakmanschap na, dat klopt.”, zegt Van Grieken. “Maar het is nog altijd wroeten. Het technische heb ik onder de knie, maar toch stoot ik nog op ontgoochelingen als het me niet lukt zoals ik het voor ogen had. Die focus op het metier is ook een nadeel als je tentoonstellingen van anderen bezoekt. Je beoordeelt iedereen altijd op zijn vakmanschap. Abstract werk zegt me niets. Ik kan ook niet abstract denken. Maar ik kan het wel appreciëren. Het heeft allemaal zijn plaats in de geschiedenis. Ik ben altijd heel erg op mezelf bezig geweest. Als ik niet op reis was, zat ik opgesloten in mijn atelier in Keerbergen. Op een Michael Borremans kan ik op een positieve manier jaloers zijn. Ik heb samen met hem tentoongesteld in Antwerpen, een jaar of twintig geleden. Hij was in het begin ook een etser en ik was door hem gefrappeerd. Nadien heb ik hem nooit meer gezien. Hij leek van de radar verdwenen. En plots was hij er. Daar doe ik mijn hoed voor af.

Niet meer etsen “Ik sta nog iedere dag om halfzeven in mijn atelier en begin te werken”, zegt Jef nog. “In de voormiddag schilder ik omwille van het licht in mijn atelier. Ik heb nog maar net tien landschappen geschilderd van de Dijle, die achter mijn huis stroomt. Er komt ook meer kleur in mijn werk. Dat is blijkbaar eigen aan schilders die wat ouder worden. Je hebt waarschijnlijk meer durf. In de namiddag ets ik. Maar ik denk dat ik binnenkort mijn etsgerief definitief aan de kant schuif. Ik kan het geduld niet meer opbrengen om acht tot negen maanden op het resultaat te wachten. Om halfvier is mijn licht uit en heb ik geen goesting meer. Dan ga ik een wandeling maken langs de Dijle. Er is nog meer in het leven dan schilderen en etsen.” Overzichtstentoonstelling van het grafische werk van Jef Van Grieken naar aanleiding van de voorstelling van de ‘catalogue raisonné’, tot en met 18 mei. Speciaal voor deze tentoonstelling heeft Van Grieken een Mols werk gemaakt: een ets van de binnenplaats van de kunstacademie van Mol. Info: 014 31 74 35 of www.jakobsmits.be

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

Suiker - 11

BONJOUR EXPO ‘Kartonnen wapens’ toont het belang van speelkaarten tijdens WO I

Filip Cremers: “ Het maken van speelkaarten was een oorlogsindustrie. Net als het maken van wapens en kogels.” TURNHOUT – In 1914 brak de Eerste Wereldoorlog uit. Honderd jaar later worden daar naar schatting 1.914 tentoonstellingen aan gewijd. Er is in ons land geen gehucht of parochie te vinden die de ellende van een eeuw geleden niet herdenkt. Daar is op zich niks mis mee, integendeel. Want de gruwel van ’14-’18 mag nooit worden vergeten. Maar laten we wel wezen: 99% van die tentoonstellingen vertelt hetzelfde verhaal, telkens bekeken vanuit een ander -lokaal- perspectief. Elke gemeente herdenkt zijn eigen ’14-’18. De expo ‘Kartonnen wapens’ in het Turnhoutse Speelkaartenmuseum doet dat niet en overstijgt daarmee het lokale niveau. In zes hoofdstukken wordt het belang van speelkaarten tijdens de Eerste Wereldoorlog belicht. Zo worden verrassende verhalen verteld en weinig gekende aspecten belicht over tijdverdrijf, waarzeggerij, propaganda en antipropaganda tijdens de oorlogsjaren. Ook visueel is ‘Kartonnen wapens’ een hoogstandje. Speciaal voor deze tentoonstelling werd een nieuwe ruimte in het museum vrijgemaakt en ingericht als loopgracht. Scenograaf is Kris de Hoon, die voor het Turnhoutse museumcollectief TRAM 41 eerder al de expo’s ‘Project I’ en ‘Vondsten vertellen’ in het Taxandriamuseum vormgaf. Curator van ‘Kartonnen wapens’ is Filip Cremers, directeur van het Speelkaartenmuseum. ‘Kartonnen wapens is niet zomaar een tentoonstelling. Het is de eerste tentoonstelling die wordt gehouden in een deel van het museum dat voorheen niet toegankelijk was voor het publiek. Vanaf nu zal die ruimte beschikbaar blijven voor tijdelijke tentoonstellingen, waardoor ons museum dus uitbreidt. In die zin is ‘Kartonnen wapens’ een mijlpaal in onze geschiedenis. De plannen voor een uitbreiding lagen al langer op tafel. Maar om prak-

12 - April 2014

spelletjes die gespeeld werden, voorgesteld als een kaartspel. Wat dat betreft is er in honderd jaar niet veel veranderd. Toen Rusland Oekraïne binnenviel, hoorde ik een journalist zeggen dat Poetin blufpoker speelde. De vraag wordt ook gesteld wie aan zet is en wie de meeste troeven in handen heeft. De verwijzingen naar het kaartspel zijn legio. Dat was honderd jaar geleden niet anders. Opvallend, toch.” Daarnaast werd het kaartspel ook gebruikt om soldaten op te leiden. Zo bestaan er kaarten met afbeeldingen van marineschepen, zodat soldaten hun vloot zouden herkennen. We zijn ook fier op de speelkaarten, gedrukt in 1917 en bedoeld om Amerikaanse soldaten een notie van het Frans bij te brengen. Op de kaarten worden Engelse zinnetjes in het Frans vertaald. Aan de hand van die kaarten konden soldaten zich verstaanbaar maken.”

Propaganda en antipropaganda

tische of budgettaire redenen was het er nog niet van gekomen. Nu was er een gelegenheid om twee vliegen in één klap te slaan.”

“Het kaartspel werd ook gebruikt om propaganda en antipropaganda te voeren. Duitsland had drie razend populaire kaartspellen. Van de reeksen ‘Helden van de oorlog’, ‘generaals’ en ‘gevechtsscènes’ werden in totaal een miljoen exemplaren verdeeld.”

Oorlog als een spelletje

Tijdverdrijf

De expo ‘Kartonnen wapens’ wordt opgehangen aan zes thema’s. In ‘Oorlog als een spelletje’ wordt de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog getoond. Filip Cremers: “Net voor het begin van de oorlog werd druk diplomatiek overleg gevoerd. Coalities werden gevormd. In satirische prenten worden de politieke

“Een oorlog bestaat vooral uit wachten. Soms uren, soms maanden, en vaak in de meest oncomfortabele omstandigheden: in bunkers, in verduisterde huizen, in loopgraven, in ziekenhuizen. Niet alleen het andere kamp, maar ook de verveling is een grote vijand. Kaartspelletjes zijn het ideale middel om de

verveling tegen te gaan. Je kan in stilte spelen en je hebt er maar een minimum aan licht en ruimte voor nodig. Er werden zelfs extra kleine speelkaarten geproduceerd om nog makkelijker mee te kunnen nemen. Of kaarten met een extra vernislaag, die beter bestand waren tegen de modder. Veelzeggend is dat de Duitse overheid het belang van de kaarten inzag. Het spel werd ‘kriegswichtig’ geproclameerd. Dat betekent dat het vervaardigen van speelkaarten officieel als een oorlogsindustrie werd erkend, net zoals het vervaardigen van wapens en kogels. Speelkaartenmakers kregen gunstmaatregelen. Kaartspelletjes mochten belastingvrij geleverd worden aan het front.” “We tonen in dit hoofdstuk ook veel foto’s en prentkaarten van kaartende soldaten aan het front. Vergis je niet. Een snapshot maken ging een eeuw geleden nog niet. Een foto maken was een kwestie van wachten, onbeweeglijk blijven en de adem inhouden. Een fotograaf had een hoop apparatuur bij. De aan het front gemaakte foto’s zijn bijna per definitie geposeerd of geënsceneerd. Ze geven een vertekend beeld van de werkelijkheid. Maar juist daarom vertellen ze ook iets, namelijk de boodschap die men wilde meegeven: ‘Maak je geen zorgen, ik loop geen gevaar, ik stel het goed, hier is alles rustig.’” “Zelfs soldaten die een arm hadden verloren, konden nog kaarten. Daarvoor werden oplossingen bedacht en hulpstukken uitgevonden.”

Waarzeggerij “Wie wint de oorlog? Hoe lang duurt het nog? Kom ik veilig thuis?” Toekomstvoorspellers en kaartleggers beleven

hoogdagen tijdens oorlogen. In WO I was dat niet anders. Speelkaartenfabrikant Brepols deponeerde in 1916 een kaartspel voor waarzeggers -genoemd naar de beroemde Franse waarzegster Mademoiselle Lenormand- en maakte er een grafisch hoogstandje van.”

De speelkaartenindustrie valt stil ‘Kartonnen wapens’ zoomt ook in op de Turnhoutse grafische industrie die tijdens en na de Eerste Wereldoorlog rake klappen kreeg. Filip Cremers: “Tijdens de oorlog werd de productie bijna lamgelegd: er was censuur, arbeiders werden opgeëist en gedeporteerd, de aanvoer van grondstoffen werd aan banden gelegd en op de duur was er zelfs geen papier meer. Na WO I konden de persen weliswaar weer beginnen draaien, maar de wereld was veranderd en enkele afzetmarkten -de Verenigde Staten, bijvoorbeeld- waren definitief verloren gegaan.”

Nooit meer oorlog “De oorlog werkt lang na, ook in de grafische sector. Drukprocessen veranderden, de vormgeving veranderde zelfs drastisch. Beelden die al eeuwen werden gebruikt, waren ineens alleen nog goed voor musea. Een mooie uitzondering is een kaartspel in OostenrijkHongarije. De dubbelmonarchie zélf overleeft de Eerste Wereldoorlog niet, maar een kaartspel waarop de beide volkeren staan afgebeeld wel. Je vindt ze vandaag nog in Weense cafés. Alsof er niets is veranderd. Dat ‘Nooit meer oorlog’ al snel een illusie blijkt te zijn, wordt aangetoond met een fascistisch kaartspel uit 1928, waarin Mussolini

Expo Bob Roes exposeert in ’t Getouw

en Hitler staan afgebeeld, oud-strijders van de Eerste en protagonisten van de Tweede Wereldoorlog.

Privéverzamelaar Alex Clays: “Ik groeide op met verhalen over de Eerste Wereldoorlog” ‘Kartonnen wapens’ bekijkt de oorlog vanuit een vergeten of onbekende invalshoek. De tentoonstelling heeft het niet over de politieke of militaire geschiedenis, maar voert de bezoeker via het kaartspel tot in de loopgraven. Veel van de getoonde objecten en foto’s komen uit het archief van het Speelkaartenmuseum, maar ook privéverzamelaar Alex Claeys (68) uit Lokeren leverde een grote bijdrage. Hij stelde zijn volledige collectie ter beschikking. “Ik verzamel al dertig jaar speelkaarten. Ik werk graag mee aan expo’s en ik ken het Nationaal Museum van de Speelkaart in Turnhout natuurlijk al jaar en dag. Ook Filip Cremers ken ik persoonlijk. Toen hij me een tijd geleden vertelde over ‘Kartonnen wapens’ heb ik hem onmiddellijk gezegd dat hij altijd op mijn medewerking kan rekenen. Vooral mijn verzameling postkaarten met als thema ‘speelkaart’ was bruikbaar. Ik heb er 1.200 in totaal. 200 ervan gaan specifiek over de Eerste Wereldoorlog. Nu die oorlog herdacht wordt, zijn die kaarten veel geld waard. Maar verkopen doe ik ze niet. Ik ben een verzamelaar, geen marchand.” Alex Claeys groeide op met verhalen over de Eerste Wereldoorlog. Vandaar zijn specifieke interesse. “Mijn moeder overleed vroeg. Ik werd opgevoed door een huishoudster. Haar man werd opgeëist door de Duitsers om aan het front te werken. Hij wist te ontsnappen door van een trein te springen. Maar omdat de Duitsers daarop zijn zus arresteerden, ging hij zich terug aangeven. Dat verhaal ben ik nooit vergeten. Net als het verhaal van mijn buurman: een boer die ook opgeëist werd door de Duitsers om treinen te ‘laden’ met gesneuvelde soldaten. Later kocht ik zijn huis. Ik vond er een Duitse revolver, die hij wellicht tijdens zijn gedwongen arbeid voor de Duitsers had ontvreemd. De verhalen over WO I zijn me altijd blijven boeien.”

Kartonnen wapens ‘Kartonnen wapens’ loopt van 17 april tot 31 december in het Nationaal Museum van de Speelkaart, in de Druivenstraat 18 in Turnhout. Open van dinsdag tot vrijdag van 10 tot 17u en op zaterdag en zondag van 11 tot 17u. Maandag gesloten. De toegang tot het museum bedraagt 5 euro. Naar aanleiding van Erfgoeddag en Opening Toeristisch Seizoen is het museum op zondag 27 april gratis toegankelijk en zijn er doorlopend rondleidingen voorzien. De eerste 250 bezoekers krijgen een gratis filmticket voor filmfestival Mooov, dat van 25 april tot 4 mei loopt in Utopolis.

Tekst: Roel Sels Foto’s: Collectie TRAM 41 en Alex Clays

“… Op zoek naar dat éne beeld dat in zijn verpletterende intensiteit alles zegt” MOL – Wie wil cocoonen in kunst laat de schilderijen van Bob Roes en zijn tentoonstelling in ’t Getouw best links liggen. Veel decoratieve bevalligheid of gemoedsrust valt er bij de man niet te rapen, wel integendeel: kijkend naar zijn werk overvalt je dat ongemakkelijke gevoel dat je ook bij kunstenaars als Edward Hopper krijgt. Zo schildert Roes zowat zijn eigen versie van Hoppers beroemde ‘Nighthawks’. Ook Roes is gefascineerd door geïsoleerde figuren in een kille, vreugdeloze leegte. En je merkt het meteen: hier is niets wat het lijkt. Bob Roes (°1969) studeerde plastische kunsten in Gent, stond tien jaar in het onderwijs en combineert nu een halftijdse baan als pedagogisch begeleider met zijn artistieke activiteit. Die bestaat vooral uit schilderwerk, maar niet uitsluitend, want ook installaties en sculpturen behoren tot zijn instrumentarium. Wellicht herinnert de lezer zich zijn Duchamp-project met enkele tientallen romboïden -de romboïde is een geometrische figuur, door Van Dale omschreven als ‘scheefhoekige parallellogram’- in het Begijnhof van Turnhout in 2012. In ‘t Getouw echoot die tentoonstelling trouwens nog wat na in de gedaante van een sober maar hoogst origineel schaakbord. En hoewel de voorthollende technologie Roes dus danig bezighoudt, blijft, hoe paradoxaal het ook moge klinken, vooral de traditionele techniek van het schilderen hem boeien.

Schilderen omdat het moet “Ja, waarom eigenlijk?”, vraagt Roes zichzelf ietwat vertwijfeld af. “Je moet goed gek zijn om in een tijd van totale visuele verzadiging, van films en videoclips die barsten van de special effects, nog te trachten de toeschouwer te bekoren met één beeld. Maar misschien is dat net de reden waarom ik blijf schilderen: tegen beter weten in en met mijn ziel onder mijn armen op zoek blijven gaan naar dat éne beeld dat in zijn verpletterende intensiteit alles zegt.” Veel succes in dat gevecht tegen windmolens, zullen cynici opmerken. Wij delen voor een keer dat cynisme niet. Dit is het nobele streven dat de rasechte eigentijdse kunstenaar en het

essentiële kunstwerk typeert: zoeken is belangrijker dan vinden.

Raadselachtig en vaag Je kunt er niet omheen: het werk van Roes is raadselachtig, bij momenten zelfs onwezenlijk. Het strijkt je tegen de haren in. Maar de kritische kijker mag het bij die vaststelling natuurlijk niet laten. Die moet zich afvragen waar dat ongemakkelijke gevoel vandaan komt. Van de inhoud van het werk? Zeker, tenminste voor een stuk. ‘The Misunderstanding’ (de Ikeabommenlegger betrapt) en ‘The Moment is Yours no. 6’ (een kassaberoving) zijn goede voorbeelden. Zowel van de figuren in die schilderijen als van hun omgeving gaat ontegensprekelijk een dreiging uit. Maar ook compositie en vooral penseelvoering spelen een grote rol. Roes hanteert het penseel namelijk met een wat aarzelende, onvaste hand. Zijn contouren zijn flou, het hele beeld is onscherp. Wat zie je hier nu eigenlijk? Hij toont een vreemde vertekening van de werkelijkheid. Je hebt voortdurend de indruk dat er meer aan de hand is dan je van het schilderij kan aflezen, en exact dát is op en top Hopper. Voeg daarbij dat Roes zijn kleurtonen sterk beperkt en de ondefinieerbare sfeer van zijn schilderijen is een

Forward to the Backyard Schilderijen van Bob Roes, in cc ’t Getouw in Mol, van 13 april tot 4 mei. Open van maandag tot vrijdag van 9 tot 16u, op zaterdag van 10 tot 16u en op zondag van 14 tot 17u. Gesloten op 20 en 21 april, en op 1 en 2 mei.

feit. Vorm en inhoud zijn hier één. Bij ‘The Moment is Yours no. 6’ krijgen we overigens een sleutel aangereikt die ook bij de interpretatie van sommige andere schilderijen nuttig kan zijn. Wat we hier zien is namelijk een nageschilderde ‘still’ van een beveiligingscamera. Die beelden zijn ook ‘in het echt’ doorgaans vaag, vervormd, uit de haak, perspectivisch fout, vaak tot wanhoop van wie ze moet gebruiken. Het is die povere beeldkwaliteit en die vertekening die Roes bewust in zijn werk introduceert. Door die ingreep gaan we alles letterlijk ‘met andere ogen’ bekijken. De heel gewone dingen des levens gaan er in een klap heel anders uitzien. De titel van de tentoonstelling in Mol, ‘Forward to the Backyard’, verwijst daar natuurlijk ook naar: de eigen, zo vertrouwde achtertuin heeft vaak meer onbekends en onverwachts te bieden dan je zou denken. Het hangt er maar van af hoe je ernaar kijkt. Pittig detail: op onze vraag of de vondst van de beveiligingscamera hem tot zijn vage penseelstreek heeft gebracht of net omgekeerd, moest de kunstenaar het antwoord schuldig blijven. Mooi zo. Heeft hij ook eens wat om over na te denken.

Eenvoud Door zijn originele aanpak van het medium weet Bob Roes ons ervan te overtuigen dat eenvoud geen seconde hoeft te vervelen. Om die stelling te begrijpen, verzoeken we u op de tentoonstelling het magistrale ‘The messenger no. 6’ -het stelt een gekreukt blad papier voor- niet achteloos voorbij te lopen maar er uw tijd voor te nemen. Het is een typische Roes in die zin dat het vragen oproept. Bij wie u dan moet zijn voor de antwoorden … tja: dat is een probleem. Bij de schilder zelf? Hopeloos, al kan u er natuurlijk zijn blog ‘a lot of paint on canvas’ eens op naslaan. Maar er is ook goed nieuws. Wie een werk van hem in huis haalt, kan er gegarandeerd een leven lang mee in gesprek blijven. Het risico dat u er ooit op uitgekeken raakt, lijkt ons bijzonder klein.

Tekst: Ivo Verheyen Foto: Bart van der Moeren

Suiker - 13

Over de schreef

ARSENAL

BOY GEORGE

EINDHOVEN – Begin maart gooiden ze hun nieuweling duoticketS ‘Black mountain’ op het web. Die single was een voorproefje van het vierde album van Arsenal, dat deze maand uitkomt. Of Hendrik Willemyns en John Roan trouw blijven aan hun kenmerkende funky, wereldse sound, kunt u zelf gaan ontdekken in Eindhoven. Wij twijfelen alleszins niet aan de uitstekende live-reputatie van deze mannen, en durven voorspellen dat dit concert weleens in een fijn feestje zou kunnen uitmonden. Arsenal, zondag 13 april om 20u, Effenaar, 15 euro. Je kan duotickets winnen op www.suikerkrant.be.

TILBURG – Gevallen iconen die uit hun as herrijzen: daar hebben wij een zwak voor. Al zeker wanneer het popiconen uit de jaren tachtig betreft. Blij verrast waren wij dus, toen in 2010 bleek dat het androgyne stemgeluid op de radiohit ‘Somebody to love me’ van producer Mark Ronson toebehoorde aan niemand minder dan Boy George. De man die bekend werd als zanger van Culture Club maar in de jaren negentig in de anonimiteit verzeilde, staat er nu terug met een comeback-album: ‘This is what I do’. En hij komt naar Tilburg. Haal uw kameleonkostuum maar vast uit de kast. Boy George, maandag 7 april om 20u, Poppodium 013, 30 euro.

SCHOOL IS COOL

Eindhoven – “I Am Oak speelt nog altijd liever tien noten te weinig dan één te veel”, zo klonk het in Humo toen de groep haar derde album ‘Nowhere or Tammensaari” uitbracht. De plaat werd opgenomen in een besneeuwd hutje op een verlaten plek in Finland, en dat is eraan te horen: de muziek van I Am Oak drijft op een intieme, broeierige sfeer met als leidraad het fragiele stemgeluid van frontman Thijs Kuijken. Hun concert in Eindhoven gaat bovendien door op een bijzonder sfeervolle plek: de historische Studentenkapel aan de Paterskerk. I Am Oak, zaterdag 12 april om 20u, De Kapel, 10 euro.

EINDHOVEN – Mocht er een prijs bestaan voor de meest oncoole groepsnaam ooit, dan zouden wij deze band gegarandeerd nomineren. Gelukkig hoeven wij geen prijzen uit te reiken; dat deed Humo namelijk al in 2010, toen School is Cool zich tot winnaar van de Rock Rally mochten kronen. Sindsdien scoorden ze radiohits met ‘New kids in town’ of ‘The world is gonna end tonight’ en waren ze graag geziene gasten op Rock Werchter en Pukkelpop, om maar meteen de twee belangrijkste festivalpodia te noemen. Intussen schreef het zestal hun tweede album ‘Nature fear’ bij elkaar, en daarvoor werkten ze samen met de producers van Vampire Weekend en HAIM. Kortom: School is Cool is de puberteit duidelijk ontgroeid. Hoe dat klinkt, kunt u zelf in Eindhoven gaan ontdekken. School is Cool, vrijdag 18 april om 20u, Effenaar, 10 euro.

14 - April 2014

I AM OAK

Rootsriders: Tribute to Bob Marley BREDA – Met zijn dreadlocks en rastafarimuts lijkt de duoticketS op Curaçao geboren frontman van Rootsriders, Junior Tecla, als twee druppels water op reggae-icoon Bob Marley. Maar ook met de ogen dicht is het voor reggaefans een feest om Rootsriders aan het werk te horen. Dit jaar is het 35 jaar geleden dat ‘Survival’ uitkwam, de plaat waarop een uiterst strijdbare Marley te horen was. Ook de verzamelaar ‘Legend’, met daarop alle bekende klassiekers, mag in 2014 dertig kaarsjes uitblazen. Reden genoeg dus voor Rootsriders -ooit begonnen als een gelegenheidsband- om een aantal minder bekende nummers van Marley af te stoffen en te laten herleven op de Nederlandse podia. Maar niet gevreesd: u zal ook de klassiekers uit volle borst kunnen meezingen. Speciale gast is Mitchell Brunings. Hij won The Voice of Holland net niet, maar wist de jury wel te charmeren met een gesmaakte cover van ‘Redemption song’. Rootsriders, donderdag 17 april om 20u30, Mezz, 15 euro. Suiker geeft 2 duotickets weg op www.suikerkrant.be.

REINCARNATUS: ‘New life’ ZUNDERT – De unieke mix van harmonische samenzang en folk rock die Reincarnatus brengt, is moeilijk in één zin te vatten. Maar als we toch een bescheiden poging mogen doen, dan is ‘Laïs meets The Corrs’ misschien wel een mooie omschrijving. In China zijn ze in ieder geval gek van deze Nederlandse band, want de groepsleden zijn er net op tournee geweest met hun album ‘New life’. Tot slot is er nog één vermeldenswaardig fait divers over Reincarnatus, aldus een journalist van Rockportaal: “Oh ja, had ik al verteld dat het een vrouwenband is? Nee? Dat was expres, want de dames hebben teveel kwaliteit om alleen daarop beoordeeld te worden.” Reincarnatus, zaterdag 3 mei om 20u30, cc Zundert, 17,5 euro.

Ik zie u graag BREDA – “Wij koesteren een collectieve liefde voor de Belgische muziekscene”, bekent Janneke van Oijen, communicatieverantwoordelijke van Mezz, wanneer we haar vragen waarom hun Belgische popfestival de titel ‘Ik zie u graag’ draagt. Voor de zesde keer al programmeert Mezz een heel weekend lang alleen maar Belgische artiesten. De focus ligt op actuele acts, en daarbij horen zowel gevestigde waarden als opkomend talent: naast Mauro en Intergalactic Lovers, staan onder meer ook The Sore Losers, Amatorski, en Geppetto & The Whales op de affiche. Toch is het niet al indierock wat de klok slaat. Je kan evengoed singer-songwriter Sarah Devreese aan het werk zien, of kiezen voor de punk van Hantrax. Zelfs het electropopduo Kenji Minogue (West-Vlaams voor ‘ken je mij nog’), tot voor kort toch vooral een goed bewaard undergroundgeheimpje, vond de weg naar Breda. Wanneer we onze complimenten overbrengen voor deze ‘vondst’, lacht Janneke: “Ja hoor, wij hadden die meiden al een tijdje in de gaten. Ze brengen kwaliteit én sfeer, dus wat wil je nog meer?” Zullen de Nederlanders dan geen moeite hebben om de WestVlaamse lyrics te begrijpen? “Ongetwijfeld. Maar hun geflipte outfits maken veel goed, hoor.” Ik zie u graag, vrijdag 11, zaterdag 12 en zondag 13 april, Mezz, 30 euro (passe-partout) of 16 euro per avond (losse tickets).

Teksten: Floor Deckx

do 3/04/14 19:30 do 3/04/14 20:15

013 Poppodium Tilburg Effenaar Eindhoven

do 3/04/14 23:00 Mezz Breda vr 4/04/14 20:30

cc Zundert Zundert

PRIJS

ZAAL PLAATS

dag uur

Over de schreef APRIL Van Canto The Kyteman Orchestra Cairo Liberation Front, Coco Bryce Bert Gabriels

UITVERKOCHT 12,50 u

Zonde van uw avond 15

Only Seven Left

013 Poppodium Tilburg

Beans & Fatback

vr 4/04/14 21:00 Mezz Breda

Anthony’s Putsch

vr 4/04/14 21:00 Mezz Breda

Def Americans: CASH

Isabelle Amé

vr 4/04/14 20:30 vr 4/04/14 20:30

za 5/04/14 20:30 za 5/04/14 22:00

Effenaar Eindhoven

013 Poppodium Tilburg Effenaar Eindhoven

Noisecontrollers, Atmozfears, Jones…

013 Poppodium Tilburg

Dark-E, Akyra, Saltzer…

zo 6/04/14 16:00 Mezz Breda

In Their Thousands

za 5/04/14 22:00

ma 7/04/14 20:00

013 Poppodium Tilburg

wo 9/04/14 20:00 De Kapel Eindhoven do 10/04/14 15:00

013 Poppodium Tilburg

Music is melody 20

Boy George

The Webb Sisters

Roadburn Festival

UITVERKOCHT 165 u

do 10/04/2014 20:00

Effenaar Eindhoven

Fiddler’s Green

12,50

do 10/04/14 20:15

Effenaar Eindhoven

Sonata Arctica

UITVERKOCHT 165 u

013 Poppodium Tilburg

Roadburn Festival

vr 11/04/14 19:30 Mezz Breda

Ik Zie U Graag: Intergalactic Lovers, Geppetto & The Whales, Yuko…

Underslung Audio Showcase

vr 11/04/14 15:00

vr 11/04/14 22:00

Effenaar Eindhoven

UITVERKOCHT 165 u

013 Poppodium Tilburg

Roadburn Festival

za 12/04/14 19:30 Mezz Breda

Ik Zie U Graag: Amatorski, The Sore Losers, Kenji Minogue…

I Am Oak

za 12/04/14 15:00

za 12/04/14 20:00 De Kapel Eindhoven za 12/04/14 20:30

cc Zundert Zundert

Alderliefste

Carte blanche 17,50

za 12/04/14 23:00

Effenaar Eindhoven

Latin Lovers

za 12/04/14 23:00

Effenaar Eindhoven

AfrikaBoomNada, Deep Mouse…

013 Poppodium Tilburg

Roadburn Festival

zo 13/04/14 19:30 Mezz Breda

Ik Zie U Graag: Hitsville Drunks, Gruppo Di Pawlowski, Hantrax...

zo 13/04/14 15:00

32,50

zo 13/04/14 20:00

Effenaar Eindhoven

Arsenal

zo 13/04/14 20:15

Effenaar Eindhoven

Nielson

ma 14/04/14 20:30

013 Poppodium Tilburg

Chronixx

wo 16/04/14 20:00

013 Poppodium Tilburg

Hopsin

wo 16/04/14 20:30 Mezz Breda

BLØF

do 17/04/14 20:00

Effenaar Eindhoven

do 17/04/14 20:30 Mezz Breda

UITVERKOCHT 30 u

Kraak & Smaak

Tribute 2 Bob Marley: Rootsriders

vr 18/04/14 20:00

Effenaar Eindhoven

School Is Cool

vr 18/04/14 20:00

Effenaar Eindhoven

Tommy Guerrero

12,50

vr 18/04/14 20:00

013 Poppodium Tilburg

Gikkels, Dret & Krulle

vr 18/04/14 20:15

013 Poppodium Tilburg

Jesus Christ In Concert 014

vr 18/04/14 20:30

cc Zundert Zundert

Klaas van der Eerden

vr 18/04/14 21:00 Mezz Breda

Novastar

Sixpack 17,50

UITVERKOCHT 21,50 u

zo 20/04/14 14:30

013 Poppodium Tilburg

Regiofinale Clash of the Coverbands

zo 20/04/14 15:30

013 Poppodium Tilburg

Douwe Bob

zo 20/04/14 20:00

013 Poppodium Tilburg

Douwe Bob

UITVERKOCHT 15 u

di 22/04/14 20:00

013 Poppodium Tilburg

Racoon

UITVERKOCHT 26,50 u

do 24/04/14 20:00 Mezz Breda

Kris Berry & Perquisite

13,50

do 24/04/14 21:00

Kraantje Pappie & Fata

Effenaar Eindhoven

do 24/04/14 21:00

013 Poppodium Tilburg

Bade, Sunday Sun

vr 25/04/14 20:30

013 Poppodium Tilburg

Jacqueline Govaert

12,50

vr 25/04/14 21:00

Effenaar Eindhoven

Chef’Special

19,50

vr 25/04/14 23:00

Effenaar Eindhoven

Superstijl, Jungle By Night, By The Rivbers

12,50

ma 28/04/14 20:00

013 Poppodium Tilburg

Panic! At the disco

wo 30/04/14 19:30

013 Poppodium Tilburg

Epica

Adressen en contactgegevens: – 013 Poppodium , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – Muziekgebouw , Heuvel Galerie140 Eindhoven, 0031 40 24 65 107, www.muziekgebouweindhoven.nl – Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – Chassé Theater , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl – cc Zundert , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl

Suiker - 15

Ruud Alles, godfather van het figurentheater in Vlaanderen: TURNHOUT – Aan de Steenweg op Oosthoven is sinds 1985 De Poppenzaal gevestigd, de thuishaven van figurentheater Propop. Propop is uniek in Vlaanderen: het enige professionele figurentheater met een eigen zaal. Ruud Alles staat al bijna 30 jaar aan het roer van dit schip. Hij is de bedenker, de initiatiefnemer, de zakelijk én artistiek leider van Propop en De Poppenzaal en de organisator van 300 voorstellingen per jaar. Ruud Alles ontvangt ons in zijn zelfgecreëerde paleis: De Poppenzaal. Een ontvangstruimte, een schouwburgje, een foyer, een verkleedruimte, een sanitair blok… Het ontbreekt De Poppenzaal nergens aan. Ruud Alles mag fier zijn op wat hij verwezenlijkt heeft. Hij gaat nu naar de 60. Toen hij als twintiger voor het eerst ‘poppenkast’ speelde, wist hij dat hij daar zijn hele leven aan zou blijven plakken. “Ik ben afkomstig van Haarlem. Ik heb conservatorium gedaan, maar heb dat niet afgemaakt. De liefde bracht me naar België. Met mijn toenmalige vriendin ben ik poppenkast gaan spelen. Meer dan een hobby was het niet, maar ik had de microbe meteen te pakken. De poppenkast was mij op het lijf geschreven. Ik kon er alles in kwijt wat ik graag deed: knutselen, verhalen vertellen en muziek maken.”

Kleuters veranderen niet Ruud Alles wilde -net als zijn voorbeeld Jozef van den Berg- figurentheater voor volwassenen maken, maar kwam daar nooit aan toe. “Er was meer vraag om voor kinderen iets te doen en dus is het automatisch die richting uitgegaan. Sporadisch heb ik eens een voorstelling voor volwassenen gemaakt, maar het bleek niet eenvoudig om daar een publiek voor te vinden. Bij velen leeft de opvatting dat poppen- of figurentheater per definitie voor kinderen is.” Propop richt zich op kleuters en kinderen van 2,5 tot 12 jaar. Ruud Alles: “Wat de leeftijd ook is voor wie we spelen: we blijven altijd zo dicht mogelijk

“ Afbouwen wel, maar stoppen doe ik wellicht nooit helemaal.”

bij de leefwereld van de kinderen. Voor een 12-jarige kunnen we al een uitgewerkt verhaal met een plot vertellen, maar als het publiek uit kleuters bestaat, focussen we op kleuren, vormen en gevoelens. Dat zijn de dingen waar zij mee bezig zijn. Dat kan bijvoorbeeld zijn: de eerste vrienden maken.” Of kinderen veel veranderd zijn tijdens de vier decennia dat Ruud Alles figurentheater maakt? “Eigenlijk valt dat best mee. Tieners wel, natuurlijk. Die zijn nu met andere dingen bezig dan tieners veertig jaar geleden. Maar voor kleuters is er geen verschil. Behalve dan dat ze mondiger zijn geworden.”

De crisis overleefd Terwijl België gedurende het laatste decennium van een beurscrisis via een bankencrisis in een eurocrisis werd

gesleept, wisten Propop en De Poppenzaal bijzonder goed stand te houden. Zelfs nadat twee jaar geleden de provinciale subsidies werden afgeschaft, bleef Ruud Alles de kop boven water houden. “Ik zal niet zeggen dat het altijd makkelijk was, maar ik heb de indruk dat de crisis voor ons geen nadeel is,” zegt Ruud. “We bieden immers erg betaalbaar entertainment, vlak bij huis. Ik heb de indruk dat ouders die op hun centen moeten letten vooral de duurdere uitgaven schrappen. Zij maken nu minder uitstapjes en reisjes en komen in plaats daarvan naar De Poppenzaal. En ook de schoolvoorstellingen blijven het goed doen. Ook scholen worden de crisis gewaar. Ze hebben vaak geen geld meer om het vervoer te betalen, want schoolbussen zijn erg duur geworden. Het gevolg is dat Propop nog

veel vaker op verplaatsing moet spelen. We trekken nu regelmatig naar scholen. Door in te spelen op die nieuwe situaties kan je wel overleven. Spelen in een turnzaal is niet hetzelfde als spelen in je eigen zaal, die je volledig kan verduisteren en waar het licht en het geluid optimaal zijn. Maar ook dan is het zaak om je aan te passen en van het nadeel een voordeel te maken. Een turnzaal of refter kan je niet perfect verduisteren, maar het voordeel daarvan is dat je de kinderen beter ziet zitten. In je voorstelling kan je daar gebruik van maken of daar op inspelen. Je kan er zelfs rekening mee houden als je een nieuwe voorstelling maakt. Dat doe ik dus ook. In mijn nieuwste stuk gebruik ik geen grote lichteffecten meer. Het is dus perfect geschikt om te spelen in een niet-verduisterde ruimte.” Hoe lang Ruud Alles De Poppenzaal en Propop nog zal leiden, weet hij niet. “Stoppen doe ik wellicht nooit. Afbouwen wel. Daar ben ik zelfs al stilletjes mee bezig. Ik begin meer en meer zaken uit handen te geven. Maar alles achterlaten, zie ik nooit gebeuren. Ook op mijn oude dag zal ik af en toe nog wel een stukje schrijven, aan de inkom zitten of voor de bediening zorgen. Deze zaal is wat ik ben. Ik zit in deze zaal, en omgekeerd. Dat krijg je er nooit meer uit.”

Theater BOEMPATAT! TURNHOUT – De appel valt niet ver van de boom. In de schoot van De Poppenzaal is enkele maanden geleden Theater BOEMPATAT! geboren, naar een idee van Babiche Ronday en Charlotte Alles (foto), de dochter van Ruud. BOEMPATAT! heeft zijn uitvalsbasis in De Poppenzaal, waar Charlotte al enkele jaren actief was. “Babiche is afkomstig van Utrecht. We namen ooit deel aan een workshop of cursus. Je kan zeggen dat we mekaar in een poppenkast ontmoet hebben. Het klikte meteen zo goed dat we beiden vonden dat we daar iets mee moesten doen. Zo is Theater BOEMPATAT! ontstaan.” “Ik ben beeldhouwster en zij toneelschrijfster. Het visuele en het tekstuele vult mekaar perfect aan. Eind april gaat onze eerste voorstelling ‘Graaf’ in première. We kijken er enorm naar uit. In oktober speelden we als eens een tryoutreeks. De reacties van de kinderen waren bijzonder goed. Dat is het mooie van ons vak, hé: kinderen liegen nooit. Als zij enthousiast zijn, weet je meteen dat het goed zit. Als zij verveeld beginnen schuifelen op hun stoel, weet je dat er nog schaafwerk aan je stuk is.”

Tekst: Roel Sels Foto’s: Bart Van der Moeren

16 - April 2014

Deze maand in De Poppenzaal TURNHOUT – In De Poppenzaal kan je op 2 en 6 april terecht voor ‘Glibber de slak’ (2,5 tot 6 jaar), een voorstelling over bang zijn voor het onbekende. Op 9 april staat er een gastvoorstelling geprogrammeerd van Poppentheater Wortel: ‘De ridder die bang was in het donker’, voor kinderen van 3,5 tot 10 jaar. Een ridder wil graag spelen met zijn vriendin, een prinses. Maar ze kunnen alleen stiekem in het donker afspreken. Een groot probleem, want de ridder is bang in het donker. ‘De beer’, voor kleuters van 3 tot 7 jaar, draait om een troetelbeer die steeds van eigenaar verandert. Te zien op 13 en 16 april. Op 23 en 27 april speelt Propop ‘De kast’, een magisch verhaal vol spanning, avontuur en vreemde personages die uit een mysterieuze kast komen. Geschikt voor kinderen van 5 tot 10 jaar. Theater BOEMPATAT! speelt op 30 april en 4 en 7 mei ‘Graaf’ (3-6 jaar): een visuele voorstelling met livemuziek waarin een funky konijn dat graag vliegt en een blij ei leren dat je vooral altijd jezelf moet zijn. De voorstellingen op woensdag beginnen om 14.30u, die op zondag om 10.30u. Kaarten kosten 5 euro voor kinderen, 6 voor volwassenen.

V O O O M 5 / 4 – 4 ival 25/

filmfest

2 9 10 14

25 11 24 21 13

19 29 15

6 3

12 4

28 5

Ciencias naturales 1. Argentinië El Bumbún Argentinië Wakolda Argentinië 9999 2. België Vara: A Blessing 3. Bhutan, Hongkong A River Changes Course 4. Cambodja The Missing Picture Cambodja Gloria 5. Chili A Touch of Sin 6. China Blind Massage China Holly en de zwaan China Trap Street China AninA 7. Colombia, Uruguay Por las plumas 8. Costa Rica Song from the Forest 9. Duitsland Aya de Yopougon 10. Frankrijk Brides 11. Georgië Killa 12. India Liar’s Dice India Qissa India Siddarth India The Lunchbox India Ugly India My Sweet Pepperland 13. Irak, Duitsland, Frankrijk White Shadow 14. Italië, Duitsland, Tanzania Forma 15. Japan Like Father Like Son Japan Kortfilms voor kleuters Japan, Denemarken It’s Us 16. Kenia Rock the Casbah 17. Marokko Club Sándwich 18. Mexico Heli Mexico Las horas muertas Mexico Mai Morire Mexico Paraíso Mexico Potosí Mexico The Amazing Catfish Mexico The Well Mexico Who is Dayani Cristal? Mexico La jaula de oro Mexico, Guatemala, Spanje Remote Control 19. Mongolië B for Boy 20. Nigeria Half of a Yellow Sun Nigeria Mother of George Nigeria Dancing in Jaffa 21. Palestina/Israël Giraffada Palestina/Israël Omar Palestina/Israël Palestine Stereo Palestina/Israël El Mudo 22. Peru Last Hijack 23. Somalië Return to Homs 24. Syrië Come to my Voice 25. Turkije I Am Not Him Turkije Nobody’s Home Turkije Thou Gild’st The Even Turkije Yozgat Blues Turkije Pelo malo 26. Venezuela Narco Cultura 27. VS, Israël Inumber Number 28. Zuid-Afrika Han Gong-ju 29. Zuid-Korea

Suiker - 17

V O O O M 5 / 4 – 4 / ival 25

filmfest

Maak kennis met Kiripi Katembo Siku TURNHOUT – Geen filmfestival zonder een zorgvuldig gekozen en esthetisch verantwoorde festivalaffiche: gegeerd bij verzamelaars! De affiche van dit jaar werd ontworpen door de Congolese kunstenaar Kiripi Katembo Siku. Het campagnebeeld van de editie 2014 is een op het eerste zicht bevreemdende foto. De maker is Kiripi Katembo Siku, een fotograaf en regisseur uit Congo die vorig jaar te gast was op het Mooov-filmfestival. Hij stelde toen de film ‘Atalaku’ voor van zijn vriend en landgenoot Dieudo Hamadi. Marc Boonen, artistiek leider van Mooov, smeedde meteen plannen met de kunstenaar om in de toekomst nog samen te werken. Met het gekende resultaat. “Mooov brengt films met zicht op de

wereld,” zegt Boonen. “Als de gelegenheid zich voordoet, willen we ook kunst uit het zuiden gebruiken voor ons campagnebeeld. Waarom niet? Het sluit perfect bij mekaar aan. De link met de filmwereld is er overduidelijk. Dit was een kans die we niet mochten laten liggen. We zijn trouwens heel trots op het resultaat.” Het is niet de eerste keer dat Katembo het campagnebeeld voor een festival levert. Hij deed dat ook voor het festival van Avignon in 2013. Kiripi Katembo Siku werd geboren in Goma, in het noordoosten van Congo, maar hij woont al vele jaren in Kinshasa. Hij studeerde ‘visuele communicatie’. “Maar dat was vooral grafische vormgeving,” zegt hij. “Met film of foto was ik toen nog niet bezig. Dat kwam pas later. Schilderen deed ik wél. Ik maakte abstracte werken.” Na zijn studies volgde Katembo een aantal workshops bij docenten aan Europese filmscholen. Hij raakte helemaal in de ban van de film. Een

artiest moet roeien met de riemen die hij heeft, en soms zijn dat er geen. Zijn eerste film was een kortfilm van zeven minuten die helemaal niets kostte: ‘Voiture en carton’. “Je zou het gerust een experimentele film kunnen noemen. Ik monteerde een goedkope camera op een speelgoedautootje en ik vroeg een kind om met de auto aan een touw door de straten van Kinshasa te wandelen. Precies zoals ik het zelf ook gedaan had toen ik een jaar of twaalf was. Ik sleepte toen ook de hele tijd een kartonnen autootje achter me aan. Ik beeldde me in dat ik de chauffeur was. Dat gevoel wilde ik in mijn film meegeven.” Katembo maakte meteen naam met zijn film, die een letterlijk laag-bij-degronds beeld van Kinshasa toonde, met al zijn modder, zijn zwerfvuil, zijn versleten sandalen en blote voeten. De film werd vertoond in het Parijse Centre Pompidou en op CNN. Katembo maakte meteen een statement: hij is de artiest die de dingen vanuit een an-

der perspectief bekijkt. Katembo ging zich verdiepen in videofilms en fotografie. “Ik kreeg zin om opnieuw de stad te tonen. Maar deze keer wel met de mensen, de gebouwen, de auto’s erbij. Ik heb een tijd nagedacht hoe ik die typisch stedelijke dingen kon weergeven zonder open deuren in te trappen.” Opnieuw zocht hij dus naar een bijzonder perspectief. Deze keer vond hij het in water. “Met water kan je veel doen. Je kan de weerspiegeling fotograferen en zo de bevolking vastleggen. Dat heeft trouwens een bijkomend voordeel. Mensen in Congo willen niet altijd gefotografeerd worden. Of ze vragen er geld voor. Door het water te fotograferen kon ik hen toch in beeld brengen. Een handig omweggetje.” Op de foto’s zie je zowel de weerspiegeling in het water als het vuil dat er op het water drijft. Zeker wanneer de foto’s dan nog ondersteboven getoond worden, zoals bij de affiche van Mooov, krijgt dat een bevreemdend effect.

Film gemist? Naar de bib! PROVINCIE ANTWERPEN – Op het filmfestival zie je al jaren films die je elders niet ziet. Films met zicht op de wereld. ‘Wereldcinema’ is het etiket dat die films vaak opgekleefd krijgen. Een nogal ongelukkige naam, als je het ons vraagt. Goed bedoeld, daar niet van. Maar ‘iedereen is van de wereld’, zoals The Scene terecht ooit zong, en dus behoren alle films tot de wereldcinema, net zoals elke song wereldmuziek is. Toch is er een onderscheid tussen de films die je bij Mooov kan zien en de andere films. De kwaliteitslabels ‘CinéBib’ en ‘Mooov approved’ zijn handige hulpmiddelen om het onderscheid te kunnen maken.

Mooov en het Speelkaartenmuseum Mooov werkt ook dit jaar weer samen met het (vlakbij gelegen) Nationaal Museum van de Speelkaart in Turnhout. De eerste 250 festivalgangers die via www.mooov. be een ticket betalen voor een film, krijgen er gratis een ticket voor de expo ‘Kartonnen wapens’ (zie blz. 12) in het Speelkaartenmuseum bij.

18 - April 2014

Maarten Alexander van Mooov: “Filmfestival Mooov -het vroegere Open Doek- vertoont al jaren films uit de hele wereld. Films met zicht op die wereld, in heel Vlaanderen. Op het festival tonen we telkens tussen de 50 en de 100 films. Het is onmogelijk om die allemaal te zien. Daar hebben we een oplossing voor bedacht. Een flink aantal films brengen we naar de bibliotheken. We kunnen dat natuurlijk niet voor élke film doen die we ooit hebben vertoond, maar de collectie die in de bib te verkrijgen is, is intussen toch zeer uitgebreid.” “Naast de filmvertoningen op dinsdag in Utopolis Turnhout kan je ook in de bibliotheken van de provincie Antwerpen terecht voor Mooov-films op dvd.

Dat is al zo sinds 2005, toen het toenmalige Open Doek het CinéBib-project opstartte. Een project dat werd uitgewerkt om de catalogi van de bibliotheken te injecteren met een stevige shot wereldfilm.” CinéBib is dus een project dat niet alleen bedoeld is voor de bibliotheekbezoeker, maar ook voor het personeel en de medewerkers van de bib. Ook zij moeten vertrouwd raken met het aanbod en oog krijgen voor de niet-Hollywoodfilm. Maarten Alexander: “Vandaag is het CinéBib-kwaliteitslabel in meer dan 140 bibliotheken terug te vinden, zowel in de provincie Antwerpen, Westen Oost-Vlaanderen als in Brussel. CinéBib werd ontwikkeld als middel om een maximale zichtbaarheid en

bekendheid te genereren voor het segment ‘wereldcinema’ -of ‘arthouse’ zo u wil- in de bibliotheekcollectie. CinéBib doet dat door de fysieke collectie effectief te vergroten -meer dvd’s- maar ook door de betreffende dvd’s meer zichtbaar te maken in de collectie van de bibliotheek. De Mooov-dvd-display springt het meest in het oog. Verder herken je de films aan het ‘Mooov approved’-logo dat op de dvd-hoes gekleefd wordt.” Het project heeft een pioniersrol ten aanzien van bibliotheken die ‘iets meer’ willen doen met hun collectie. CinéBib wil er zijn voor bibliotheken die hun bezoekers meer willen aanbieden dan het mainstream filmaanbod, voor bibliotheken die verder willen kij-

ken dan de doorsneebibliotheekcollectie. CinéBib staat daarbij voor goede films. In de bibliotheek en thuis, op dvd en op het grote scherm. CinéBib is immers meer dan enkel maar dvd’s. CinéBib staat ook voor filmvertoning, ontmoeting en discussie in de bibliotheek. Onder andere met dit project wil Mooov werken aan een sterkere filmcultuur in Vlaanderen.” De bibs in de provincie Antwerpen die het CinéBib en Mooov-label mee uitdragen, zijn te vinden in de gemeenten Antwerpen, Borsbeek, Brasschaat, Grobbendonk, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hove, Kasterlee, Lille, Lint, Merksplas, Oud-Turnhout, Ravels, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar en Zandhoven.

VAN AHA-ERLEBNIS TOT DÉJÀ VU TURNHOUT - Het overkomt je als trouwe festivalganger van Mooov vaak: je zit rustig naar een film te kijken en je weet 100% zeker dat je een van de acteurs al eerder gezien hebt. Het schiet je alleen niet te binnen vanwaar je hem of haar kent. Of je herkent de naam van de regisseur ergens van, maar er wil maar geen belletje rinkelen. Vrees niet: Suiker schiet te hulp! Weg met de déjà vu’s, de aha-erlebnissen en het eindeloze hersengepijnig dat erop volgt en dat een gezellig verblijf in het filmcafé hypothekeert. In samenwerking met de L.T.V.V.O.D.E.O.D.I.H.F. (Liga Ter Voorkoming Van Overbodig Denkwerk En Oeverloze Discussies In Het Filmcafé) biedt Suiker je op deze pagina graag nu al de antwoorden op vragen die je je tóch zult stellen.

Waar ken ik professor Odenigbo van? In de Nigeriaanse prent ‘Half of a yellow sun’ speelt de revolutionaire professor Odenigbo een sleutelrol. Odenigbo wordt gestalte gegeven door de Britse acteur Chiwetel Ejiofor. Ejiofor speelde in 1996 een klein rolletje in ‘Amistad’ van Steven Spielberg, maar je kent hem zonder twijfel beter als de hoofdrolspeler in de Oscarwinnende film ’12 years a Slave’ van Steve McQueen. Chiwetel Ejiofor speelde daarin Solomon Northup.

Wie speelt ‘Shoes’ in Inumber Number? ‘Inumber Number’ is een film die je moet zien, al was het maar omdat hij door sommigen omschreven wordt als de ‘Zuid-Afrikaanse Reservoir dogs’. Acteur Presley Chweneyagae kruipt in de huid van het personage ‘Shoes’, een politieagent die infiltreert in een gangsterbende. Chweneyagae is nu 30 jaar oud, maar misschien ken je hem nog van de film Tsotsi, die acht jaar geleden de Oscar won voor beste nietEngelstalige film. Chweneyagae zag er toen een stuk jonger en jongensachtiger uit. Maar zijn acteertalent is alleen nog maar toegenomen.

Heb ik dit hoertje niet eerder gezien?

Waar heb ik deze absurde humor nog gezien?

Heb ik deze film al gezien?

Met permissie gezegd: Huner Saleem is zo zot als een deur. De Koerdische regisseur verrast op het filmfestival vriend en vijand met de absurde prent ‘My sweet pepperland’: een Koerdische western, jawel. ‘My sweet pepperland’ is een mooie, poëtische en ironische film die doorspekt is met absurde humor. Het is niet de eerste keer dat Saleem het filmpubliek daarop trakteert. Exact 10 jaar geleden toonde Mooov zijn ‘Vodka lemon’, over hoe je in Armenië je dagen kunt doorbrengen door op een stoeltje te zitten, wodka te drinken en naar de sneeuw te kijken.

Huang Lu is een Chinese actrice die je als hoertje aan het werk ziet in ‘Blind massage’. Als je haar mooie gezichtje en lijf herkent, hoef je niet meteen te denken aan je laatste bezoek aan nachtclub De Pussycat. Huang Lu speelde mee in de film ‘How to describe a cloud’ en werd geportretteerd door fotograaf Kris Dewitte (foto), die zijn foto’s tentoonstelde tijdens de expo ‘Open Asia’ in Würth, tijdens het filmfestival twee jaar geleden. De foto met Huang Lu werd zelfs als festivalaffiche gebruikt.

Dat zou kunnen. Vorig jaar was ‘Mai morire’ al te zien op het festival. Meer zelfs: de film won de competitie. Het was de bedoeling om regisseur Enrique Rivero naar Turnhout te halen, maar daar paste hij voor. Zijn vader werd 100 jaar en dat feest wilde hij niet missen. Dit jaar is hij er wel. Mooov brengt een special over de Mexicaanse film. Een tiental Mexicaanse films worden getoond en een aantal regisseurs verwelkomd. Enrique Rivero is een van hen. ‘Mai morire’ is opnieuw te zien.

Waar ken ik de naam Anurag Kashyap van? In brochures van en over Mooov kom je wel eens bij de naam Anurag Kashyap uit en dat zegt je iets. Anurag Kashyap is de Indiase cineast die twee jaar geleden lijfelijk aanwezig was op het festival. Mooov toonde al een hoop films van hem (Gangs of Wasseypur, That girl in yellow boots, Trishna, Black Friday, Dev D, Gulaal). De hechte vriendschap wordt bestendigd. Anurag Kashyap zetelt dit jaar in de internationale jury en Mooov toont zijn nieuwe prent ‘Ugly’.

Staat deze strip in mijn boekenrek? Films zijn wel eens gebaseerd op boeken en animatiefilms op stripverhalen. Het zou dus kunnen dat je ‘Aya uit Yopougon’ thuis in het boekenrek hebt staan. Deze stripreeks vormde in 2005 het debuut van schrijfster Abouet en illustrator Oubrerie. De reeks vertelt het verhaal van opgroeiende meisjes van rond de 20 in Ivoorkust. De school en jongens beheersen hun leven. Aangenaam en verfrissend is het om eens een andere kijk op Afrika te krijgen. Het hoeft niet altijd oorlog, hongersnood en aids te zijn. Het mag ook al eens gewoon over problemen met de venten gaan.

Was deze Georgische cineaste vorig jaar ook al te gast? In Georgië worden niet veel bioscoopfilms uitgebracht. Dat er een film uitkomt, is al een vrij zeldzame gebeurtenis. Dat het om een debuut gaat van een regisseur is nog zeldzamer en dat die debuterende regisseur ook nog eens een vrouw is, gebeurt bijna nooit. Maar nu héél toevallig wel twee jaar na mekaar. Dit jaar toont Mooov ‘Brides’: de debuutfilm van cineaste Tinatin Kajrishvili. Maar dat is dus iemand anders dan Nana Ekvtimishvili, eveneens een Georgische cineaste die haar debuutfilm -In bloom- vorig jaar bij Mooov toonde.

Suiker - 19

V O O O M 5 / 4 – 4 / ival 25

filmfest

Focus op Mexico en Israël / Palestina

TURNHOUT – Het filmfestival heeft elk jaar speciale aandacht voor een bepaald land. Dit jaar zet Mooov Mexico en Israël/ Palestina in de kijker. Marc Boonen licht de keuze voor beide landen toe. MEXICO “De Mexicaanse film heeft het altijd goed gedaan,” zegt de artistiek leider van Mooov. “In de jaren 30, 40 en 50 gonsde het in Mexico al van de filmactiviteiten. Maar de laatste jaren kent men echt een hausse. Er worden topfilms gemaakt die wereldwijd prij-

zen winnen op de grootste festivals: Cannes, Toronto, Sundance, Locarno, San Sebastian…” Ook bij Mooov was de winnaar vorig jaar een Mexicaanse film: ‘Mai morire’. Vanwaar dat plotse succes? “Zo plots is het niet,” zegt Boonen. “Het begon veertien jaar geleden al met ‘Amores perros’ van Alejandro González Iñárritu. Met die film zette hij de Mexicaanse cinema weer op de kaart. In de daaropvolgende jaren ontwikkelde de Mexicaanse filmindustrie zich sterk, en dat had weerklank tot in Hollywood. Ondanks de wereldwijde recessie en de internationale concurrentie op het vlak van de financiering van films, blijft het succesverhaal van de Mexicaanse film duren.” Film lééft in Mexico. Er zijn goede

filmscholen, jonge filmmakers worden gestimuleerd en er zijn veel evenementen en festivals waarop nieuwe films getoond worden. Mexico City kent zelfs een nieuw fenomeen: de pop-upcinema. Mooov geeft het Vlaamse publiek de gelegenheid om tien nieuwe Mexicaanse films te ontdekken.

ISRAËL / PALESTINA “Israël en Palestina doen kwantitatief onder voor Mexico,” zegt Marc Boonen. “Dat heeft natuurlijk te maken met beschikbare middelen. Die zijn in Palestina niet echt aanwezig. Ze hebben daar andere katten te geselen. Maar kwalitatief is er geen probleem. Er worden daar bijzonder goeie films gemaakt. De ervaring

leert ons bovendien dat het Mooovpubliek films uit Palestina, over het Israëlisch-Palestijns conflict, apprecieert. Daarom doen we elk jaar ons uiterste best om de beste films uit die regio te selecteren. Je herinnert je ongetwijfeld onze openingsfilm van vorig jaar nog ‘The attack’, over een gerenommeerde chirurg die een overleden en totaal verminkte zelfmoordterroriste ziet: het blijkt zijn vrouw te zijn, die hij dus nooit écht heeft gekend. Wat een verhaal! Ook dit jaar hebben we enkele schitterende films naar Turnhout kunnen halen. Ze gaan niet allemaal over het conflict. De films die dat wel doen, hebben we gebundeld, in samenwerking met 11.11.11 die veel belang hecht aan die oorlog.”

Good Mooov steunt documentaire projecten TURNHOUT – Elk jaar reikt Mooov een aantal prijzen uit. Een weinig gekende prijs, die nochtans een waarde heeft van 10.000 euro, is de Good Mooov Award. Die beloont het beste documentaire project en beloont dat met een pakket aan postproductiefaciliteiten ter waarde van 10.000 euro. Mooov houdt van documentaires. Dat blijkt elk jaar uit het flink aantal docu’s dat op het programma staat. Maar een documentaire maken is niet eenvoudig én het kost geld. Veel pro-

jecten of goeie ideeën blijven ergens in de ontwikkelingsfase steken. ‘Good Mooov’ doet daar wat aan. ‘Good Mooov’ is een initiatief dat uit een aantal op stapel staande projec-

ten een winnaar kiest. De winnaar van de prijs zet ineens enorme stappen vooruit in de verwezenlijking van zijn documentaire. Want hij krijgt van postproductiebedrijf PixMix een berg faciliteiten ter beschikking: een montagecel, een studio, technisch advies, begeleiding… Alles wat onder postproductie wordt verstaan -het geheel van operaties die nog moeten gebeuren na het opnemen- valt eronder. De be-

werking van de kleur, het licht of het geluid, bijvoorbeeld. Dikwijls is daar dure apparatuur voor nodig. Wie er de normale prijs voor moet betalen, is al snel 10.000 euro kwijt. De prijs heeft trouwens een dubbele waarde: niet alleen de geldwaarde is van tel. Ook het feit dat de winnaar dankzij de aangeboden expertise zijn film nog beter kan maken, is van niet te onderschatten belang.

Het beste van Istanbul, nu in Vlaanderen TURNHOUT – In Turkije wordt dit jaar ‘100 jaar cinema’ gevierd. Het is een vuile job, maar iemand moet het doen: Mooov trok naar het International Film Festival van Istanbul en bracht de beste vijf films mee. Het gaat goed met de Turkse cinema, maar het kan beter. Na de militaire staatsgreep van 1980 was de industrie ten dode opgeschreven, monddood gemaakt door de overheid. Sinematek, een vereniging die zich inzette voor de betere -en soms ook kritische- Turkse film en die ook buitenlandse films naar Turkije haalde, werd gesloten. De Turkse filmindustrie raakte compleet geïsoleerd. Maar het bloed kruipt waar het niet kan gaan. De industrie krabbelde overeind, Sinematek werd opnieuw

20 - April 2014

opgericht en acht jaar geleden werd het Instanbul Film Festival in het leven geroepen. Bij de recentste editie werden daar 220 films getoond. Dat zegt natuurlijk niet alles over de gezondheidstoestand van de Turkse film. Want er wordt vooral veel bagger gemaakt. De cinema’s lopen goed vol -vorig jaar 12% meer bezoekers dan in 2012- maar die filmbezoeker kijkt vooral naar platte komedies of superproducties met grote tv-sterren, terwijl de Turkse cinema toch veel beters te bieden heeft. Initiatieven en

verenigingen die ervoor zorgen dat de kwaliteitsfilms niet ondergesneeuwd raken in het overaanbod pulp, zijn broodnodig. Mooov toont alvast wat de heden-

daagse Turkse filmwereld in zijn mars heeft, met pareltjes als ‘Come to my voice’, ‘Thou gild’st the even’, ‘Yozgat blues’, ‘Nobody’s home’ en ‘I am not him’.

EEN HART VOOR CULTUUR Eén m aat je mi nde r in 10 beu rt en Hoe geraakt u terug in uw favoriete broek of zomerkleedje?

Thermodermie biedt de oplossing! VOOR

Efficiënt de vetten aanpakken Thermodermie is ontwikkeld in samenwerking met artsen. In 10 sessies van maximaal 30 minuten per sessie kunt u met Thermodermie afslanken op al uw probleempunten o.a. buik, heupen, benen, knieën, armen en rug.

Wat is Thermodermie? Thermodermie is een huidmassage met infrarood licht. De massage zorgt voor een betere doorbloeding en “ontstoppen” van de weefsels. Het infrarood licht dringt diep door in de weefsels, stimuleert het natuurlijke celmetabolisme en zorgt voor de aanmaak van collageen. Hierdoor wordt de huid strakker en gladder.

Effecten:        

Centimeterverlies. Vermindering van cellulitis. Vervlakking van littekens en striae. De huid wordt gladder, zachter, steviger en meer elastisch. Verzacht rimpels in het gelaat. Tegen zware benen en oedeem (vochtophoping). Zeer geschikt als voor/na behandeling bij liposuctie. Tegen ongewenste vetkussentjes.

Meld je nu aan voor een GRATIS persoonlijk intakegesprek en advies op WWW.ORAJA.BE Singel 6 2275 Gierle (Lille) Tel.: 014 47 82 37

Infraligne Herentals: Lierseweg 47 D, 014 21 06 12 Infraligne Hoogstraten: Vrijheid 203, 03 312 14 40

Zoekt ambassadeurs voor de gemeenten Hoogstraten, Herentals, Geel, Olen, Retie, Dessel, Arendonk, Westerlo, Olen, Grobbendonk en Vorselaar Wil jij je kandidaat stellen ? Jouw profiel • Je bent geïnteresseerd in cultuur en kent je gemeente goed • Je wil Suiker verdelen in jouw gemeente • Je hebt 1 dag per maand tijd om Suiker te verdelen Jouw vergoeding • Vrijkaarten • Filmtickets voor Open Doek • Een vergoeding van onkosten Interesse? Stuur dan als de bliksem je contactgegevens naar leen@suikerkrant.be.

Suiker - 21

: k c e o r B n e Karl van d an Apache.be

ur e t c a d e r d f o o h e nieuw

den. Ik zijn spannende tij TURNHOUT – “Het , zegt de in de journalistiek” amuseer me terug n den e journalist Karl va Turnhoutse freelanc orden van dredacteur is gew Broeck nu hij hoof expliciet euwssite die zich Apache.be, een ni tiek. Van derzoeksjournalis wil toeleggen op on middellijk tieus en startte on den Broeck is ambi 000 campagne om 200. een crowdfunding rmee in te zamelen waa euro startkapitaal lgende drie jaar op hij Apache.be de vo t wil schoeien. professionele lees

“Schaf je de onderzoeksjournalistiek af, dan zaag je de poten onder de journalistiek weg.” Apache.be bestaat al vijf jaar en werd destijds opgericht door ex-journalisten van De Morgen, onder wie Georges Timmerman en Tom Cochez. Van den Broeck begon zelf zijn carrière bij De Morgen en vindt bij Apache.be dus zijn vroegere collega’s terug. “Ze werden ontslagen of vertrokken zelf toen De Morgen in 2009 in problemen zat”, zegt Van den Broeck. “Met Apache.be wilden ze terug naar de journalistiek zoals het moet, dat wil zeggen: onafhankelijke onderzoeksjournalistiek. Als je op je 20ste journalist wordt, is dat om in zoiets als Apache.be te stappen. Alleen is het vandaag onder het motto ‘arm maar proper’. Ik word hier niet schatrijk. Apache.be bevindt zich vandaag in een cruciale fase. Tussen nu en een halfjaar moet er vooruitzicht zijn op een startkapitaal van 200.000 euro om ons businessplan uit te voeren. Lukt dat niet, dan blijft het zoals het nu is: een initiatief dat vooral op veel vrijwilligerswerk stoelt.

−Hoe − houdt Apache.be vandaag de kop boven water? Met abonnementsgelden en een beperkt subsidiebedrag. De journalisten die ervoor werken, hebben er de voorbije jaren niet veel verdiend. Het gaat vandaag met de journalistiek moeilijker en moeilijker. Het businessmodel staat volledig onder druk. Niemand wil nog betalen voor zijn ‘gazet’ en de adverteerders niet meer voor advertenties, want op internet zijn die allemaal veel goedkoper. Je ziet de oplagen kelderen. Dat leidt tot de ene herstructurering na de andere waardoor er uiteindelijk nog twee kranten gaan overblijven, weliswaar verdeeld over 5 titels.

−Is − dat ook nefast voor de onderzoeksjournalistiek? Jawel. Ik heb dat gemerkt toen ik hoofdredacteur bij Knack was. Toen ik er begon, hadden we nog wat budget voor onderzoeksjournalistiek. Zo hebben we nog het ganse dossier van de asbestvervuiling uitgespit. Maar ik zag al zeer snel dat er na de financiële crisis van 2008 helemaal geen geld meer

22 - April 2014

voor was. Ik merk dat kranten nog wel onderzoeksjournalisten in dienst hebben, maar dat die nog heel weinig aan onderzoeksjournalistiek doen.

−Vreemd, − want goede journalistiek verhoogt toch de status van een krant of magazine? Mijn theorie is dat je de poten onder de journalistiek wegzaagt als je de onderzoeksjournalistiek afschaft. Als het nu heel erg slecht zou gaan, kan je alles afschaffen wat niet tot de essentie van de journalistiek behoort. Je kan de columns afschaffen, de verslagen van de persconferenties of de interviews. Een burger vindt dat vandaag allemaal terug op internet. Maar onderzoeksjournalistiek, uitgevoerd door een eigen redactie, zonder dat iemand anders de agenda bepaalt, is essentieel aan de journalistiek. Je doet dat omdat je vindt dat je daarmee het algemeen belang dient, of je een schandaal vermoedt of dat er nieuwe ontwikkelingen moeten uitgespit worden. Als de pers dat niet meer doet, moet ze niet meer komen vertellen dat ze een vierde macht is en niet meer hoog van de toren blazen dat ze een geprivilegieerde status heeft. Zonder een goede pers -kritisch, professioneel en het algemeen belang dienend- kan een democratie niet fatsoenlijk leven. Ik heb het onlangs nog geschreven: we zijn de hogedrukreiniger van de democratie.

−Je − maakt ook een verschil tussen onderzoeksjournalistiek en uitzoekjournalistiek. Leg eens uit. Uitzoekjournalistiek is een woord van Peter Vandermeersch (hoofdredacteur NRC Handelsblad, voorheen De Standaard, nvdr). Onderzoeksjournalistiek heeft een beetje een pejoratieve klank. Ze noemen het ook wel eens inquisitiejournalistiek met het doel politici te nekken. Maar onderzoeksjournalisten kunnen ook andere onderwerpen uitspitten. Ik geef een voorbeeld. Veel mensen vinden dat ons pensioen in de toekomst anders moeten worden uitbetaald. Wel: stuur dan eens journalisten

naar alle slimme mensen in de wereld die onderzocht hebben hoe we over 20 jaar onze pensioenen moeten gaan organiseren. Ook dat is onderzoeksjournalist. Het moet niet alleen de controlerende functie zijn van de vierde macht die politici of rechters in het oog houdt of ze niet corrupt zijn. Nee, we zijn ook bezig met onderzoek te verrichten naar hoe de samenleving beter, transparanter, vrijer of socialer kan zijn. Dat kan je bestempelen als uitzoekjournalistiek. De lezer mist vandaag journalisten die voor hen zaken gaan uitzoeken en antwoorden geven op de meest evidente vragen die ze zich stellen.

−Apache.be − is enkel te lezen op internet. Je beoogt geen gedrukte versie? Nee, we kunnen nu 80 tot 90 procent van ons budget in journalisten steken, terwijl kranten dat maar maximaal voor 60 procent kunnen. De rest gaat naar de drukker en de distributie. De mensen vinden zeker de weg naar onze site. We hebben onze crowdfundcampagne half februari gelanceerd en hebben nu al een kwart van dat geld binnen, enkel en alleen via facebook en twitter. Maar het is niet uigesloten dat we op termijn straffe verhalen bundelen of zaken die de tand des tijds doorstaan in boekvorm uitgeven.

−Gaat − de ambities met Apache.be verder dan enkel diepgravend journalistiek werk? We gaan onderzoeken of we ook documentaires kunnen gaan maken voor bestaande tv-zenders. Of waarom niet historische dossiers terug opdelven en kijken of er nog nieuwe elementen zijn opgedaagd. Weten we nu alles wel van het Agustadossier? Daarnaast is het mijn grote droom om ook de universiteiten en onderzoeksinstellingen warm te maken voor onderzoeksjournalistiek. Hun onderzoek wordt volgens mij nog onvoldoende maatschappelijk gevaloriseerd. De mainstreammedia besteden er nauwelijks aandacht aan. Langs de andere kant moeten journalisten ook toegeven dat er onder-

werpen zijn die hun petje te boven gaan. We zouden de kennis van de professoren en academici best kunnen gebruiken. Ik denk bijvoorbeeld aan de grote fraude- en fiscale dossiers. Je hebt dan toch een jurist en fiscalist nodig die je daarin helpt. De universiteiten hebben die vaak in huis en kunnen de pers bijstaan.

−Ambities − te over, maar waar hoop je het geld vandaan te halen? Het geld zal moeten komen van mensen die vanuit een maatschappelijk engagement zeggen: hier heb je een paar honderdduizend euro. Met anderhalf miljoen zouden we op 3 jaar tijd zelfbedruipend moeten zijn. Maar eerst hebben we een startkapitaal van 200.000 euro nodig om zoals elk beginnend bedrijf te investeren in een gebouw, personeel en een ‘productieapparaat’. Om mensen te overtuigen een abonnement te nemen, moet je voldoende journalisten in dienst hebben die artikels schrijven. Nu proberen we er met vier slecht betaalde mensen het beste van te maken. Dat is sympathiek maar onvoldoende. We hopen een ploeg van 11 mensen te kunnen uitbouwen. Wat vandaag op Apache.be staat, is maar een schijn van wat het in de toekomst kan worden. Als we ons plan kunnen uitvoeren, gaat dat gaan in de richting van wat ‘De Correspondent’ in Nederland al doet. Dan gaan we onze voet naast kranten en weekbladen kunnen zetten. Het doel bestaat erin binnen drie jaar 11.000 abonnees te hebben die 39 euro per jaar betalen. Op termijn denken we dat 60.000 abonnees realistisch is. De reacties op ons plan zijn alvast positief.

−Veel − succes toegewenst! Je kan Apache.be op meerdere manieren steunen door een abonnement te nemen -van 3,50 euro tot 100 euro voor een steunabonnement- of aandelen te kopen, van 50 tot 5.000 euro. Meer info vind je op www.apache.be.

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

All that Jazz

Verantwoordelijke uitgever

Kempense cultuurpromotie vzw

Kaja Draksler & Linus RIJKEVORSEL – Op 16 april kan je in De Singer (Bavelstraat in Rijkevorsel) terecht voor een dubbelconcert. Het Belgische duo Linus, met Ruben Machtelinckx (gitaar) en Thomas Jillings (tenorsax), stelt zijn eerste album voor. Maar dat wil niet zeggen dat de muzikanten groentjes zijn. Beide bandleden maken deel uit van andere bands en projecten. Diezelfde avond treedt ook Kaja Draksler op. Zij is een Sloveense pianiste en componiste die een masteropleiding klassieke compositie volgde aan het Conservatorium van Amsterdam. Daarna trok ze naar New York om zich nog verder te bekwamen. Ze volgde er privélessen bij Vijay Iyer, die enkele jaren geleden trouwens ook al optrad in De Singer. Kaarten voor dit dubbelconcert van beloftevol, jong talent kosten 12 euro.

Deze maand in Jazzoet MOL – Elke zondagavond staat er een liveconcert op het menu in jazzcafé Jazzoet in Mol. Op 6 april is Veston te gast, met Steven Van Gool, Kris Van Hees, Michel Spiessens en Jan Buzzi. Op 13 april speelt Prince-minnende funkgezelschap Pleasure Purple ten dans en een week later kan je luisteren naar het Dirk Freemouse Quartet, met Bart Boeckx (piano), Chris Van Grieken (sax), Benny Verheyen (bas) en Thomas Deckx (drums). Het Wannes Cornelis Quartet met Wannes Cornelis (drums), Ruben De Maesschalck (bas), Egor Doubay (sax) en Willem Malfliet (gitaar) treedt op 27 april op. Er mag al eens buiten de lijntjes gekleurd worden. Op dinsdag 22 april staat het Albert Vila Quartet op het podium, met Bram Weijtens (piano), Toon Vandionant (drums), Hugo Antunes (bas) en Albert Vila (gitaar). Het Albert Vila Quartet won jazzprijzen in België, Nederland en Spanje. De toegang tot de concerten is gratis.

Brussels Jazz Orchestra: ‘New York, city of jazz’ TURNHOUT – Nadat het Brussels Jazz Orchestra in 2012 een Oscar in de wacht sleepte voor de soundtrack van ‘The Artist’ is het toonaangevende jazzorkest al opnieuw genomineerd voor een Grammy. Deze keer is het de compositie ‘Wild beauty’ uit het gelijknamige album dat in de smaak is gevallen. Terwijl het BJO de prijzen en de nominaties aan mekaar rijgt, treden ze ook nog op. Zoals bijvoorbeeld op donderdag 24 april in de schouwburg van de Warande. ‘New York, city of jazz’ is de titel van het programma, dat een fascinerende mix is tussen beelden van New York en van graphic novels, begeleid door composities van Bert Joris. New York is de stad van de jazz. Altijd geweest. Honderd jaar geleden maakte Duke Ellington er grote sier; nadien volgden Benny Goodman, Dizzy Gillespie, Charles Parker, Thelonious Monk… Er is op de planeet geen befaamd jazzmuzikant te vinden die niet in New York gewoond of gewerkt heeft. Het BJO eert New York op een speciale manier. Samen met zangeres Tutu Puoane, graphic novelist Philip Paquet en componist Bert Joris creëerde het Brussels Jazz Orchestra een eigentijds concert rond dé city of jazz. Het resultaat is een feest voor oor én oog. Tutu Puoane, een van de beste zangeressen van het land, zingt swingende liederen van Ella Fitzgerald en Billie Holiday. Het Brussels Jazz Orchestra verzorgt daarnaast een live soundtrack bij de projectie van twee graphic novels van Philip Paquet, die een notoir jazzliefhebber is en met zijn beeldverhalen een ode brengt aan de jazzscène van New York in de roerige jaren 30 en 40. Heel bijzonder is de vertoning van ‘A Bronx Morning’, een korte film van Jay Leyda uit 1931 over het dagelijks leven in de Bronx in de jaren 20. Frank Vaganée schreef er een soundtrack bij. Kers op de taart is ‘Liberty’, een film van Laurel en Hardy die zich afspeelt op de bouwwerf van een wolkenkrabber in New York. Componist Bert Joris zette er muziek op, die live wordt uitgevoerd door het Brussels Jazz Orchestra. Tickets kosten 24 euro.

Gipsyjazz

Redactieadres

KASTERLEE – Jazzclub Houtum Street brengt een eerbetoon duotickets aan Django Reinhardt met een avond vol gipsyjazz. Er staan niet alleen werken van Reinhardt op het programma. De band die te gast is, speelt ook eigen werk. De uitvoerende artiesten zijn Paulus Schäfer op gitaar, Noah Schäfer op contrabas, Romino Grünholz op ritmegitaar en de sublieme Dominique Paats op accordeon. Dit kwartet brengt een avond lang onvervalste zigeunermuziek, op maandag 7 april. Kaarten kosten 10 euro. Het optreden begint om 21u. Op www.suikerkrant.be kan je duotickets winnen.

Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Vanche met Maya Homburger en Barry Guy

Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, OudTurnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.

RIJKEVORSEL – De Antwerpse schilder en dichter vanche heeft een special band met Maya Homburger (Zwitserland) en Barry Guy (Groot-Brittannië). Op hun debuut-cd (uit 1997) staat het nummer ‘Immeasurable sky’, dat gebaseerd is op het gelijknamige gedicht van vanche. Geen toeval trouwens, want Homburger en Guy zijn grote bewonderaars van vanche. Behalve muzikanten zijn ze ook kunstverzamelaars die redelijk wat werken van vanche in hun bezit hebben. Enkele ervan schitteren zelfs op cd-covers van de maatschappij ‘Maya Records’, die zij runnen. Maar de bewondering is wederzijds en daarom brengt vanche beide muzikanten samen op een podium. Barry Guy opent de avond met een improvisatie op een gedicht van vanche. Nadien volgen nog improvisaties van beide muzikanten, die eigen composities spelen en werk van Kurtag, Biber en Bach. Barry Guy (contrabas) is absolute wereldklasse op het vlak van hedendaagse klassieke muziek en improvisatie. Hij is lid van het barokorkest Academy of Ancient Music, hij componeert zowel kamermuziek als werken voor een orkest, hij leidt het Barry Guy New Orchstra en hij vormt samen met saxofonist Evan Parker en drummer Paul Lytton een improvisatietrio. Zijn muzikale partner Maya Homburger (viool) is afkomstig van Zürich, maar ze woont al vijftien jaar in Engeland. Ze is er lid van de gerenommeerde barokensembles van John Elliott Gardener en Trevor Pinnock. Ze wordt beschouwd als een van ’s werelds beste uitvoerders van Bach. Het concert vindt plaats op 27 april. Kaarten voor deze avond vol hedendaagse jazz en klassiek kosten 15 euro.

Zakelijke leiding en distributie Leen Verwaest 0495 53 54 80 leen@suikerkrant.be

Adres Kempense cultuurpromotie vzw Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage

10.000 exemplaren

Verspreidingsgebied

Verdeelpunten zie website

Redactie

Stijn Janssen

Redactiemedewerkers Caroline Haverans Ivo Verheyen Katrien Lodewyckx Floor Deckx

Foto's

Bart Van der Moeren

Vormgeving

Dimitri Paeleman

Advertenties

Sabine Clijmans 0496 87 42 52 sabine@suikerkrant.be

Drukkerij

DKZet (Hapert, NL)

Website

www.suikerkrant.be

Suiker - 23

wo 2/04/14 wo 2/04/14 wo 2/04/14 do 3/04/14 do 3/04/14 do 3/04/14 do 3/04/14 do 3/04/14 vr 4/04/14 vr 4/04/14 vr 4/04/14 vr 4/04/14 vr 4/04/14 vr 4/04/14 vr 4/04/14 vr 4/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 za 5/04/14 zo 6/04/14 zo 6/04/14 zo 6/04/14 zo 6/04/14 zo 6/04/14 zo 6/04/14 zo 6/04/14 ma 7/04/14 ma 7/04/14 ma 7/04/14 di 8/04/14 wo 9/04/14 do 10/04/14 vr 11/04/14 vr 11/04/14 vr 11/04/14 wo 16/04/14 wo 16/04/14 wo 16/04/14 do 17/04/14 do 17/04/14 do 17/04/14 do 17/04/14 vr 18/04/14 vr 18/04/14 vr 18/04/14 vr 18/04/14 za 19/04/14 za 19/04/14 zo 20/04/14 zo 20/04/14 zo 20/04/14 zo 20/04/14 zo 20/04/14 wo 23/04/14 wo 23/04/14 do 24/04/14 do 24/04/14 do 24/04/14 do 24/04/14 do 24/04/14 vr 25/04/14 vr 25/04/14 vr 25/04/14 vr 25/04/14 vr 25/04/14 vr 25/04/14 vr 25/04/14 vr 25/04/14 vr 25/04/14 za 26/04/14 za 26/04/14 za 26/04/14 za 26/04/14 zo 27/04/14 zo 27/04/14 zo 27/04/14 di 29/04/14

PRIJS

ZAAL PLAATS

dag uur

Schouwburgkalender APRIL

14:30 cc de Werft Geel Anke Zijlstra Wint wind? 7 15:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Sylvie Huysman Wollebol 8 20:15 de Halle Geel Renée Marching 10 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Blow Surprising sax & percussion 10 20:00 gc de Wouwer Ravels Carl Huybrechts, Patrick De Smet, Carlo Willems Goede avond, sportpaleis! 17,50 20:15 cc de Werft Geel De Queeste Odiel 10 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout Nationaal Orkest van België 23 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Steven Goegebuer De geknipte man u UITVERKOCHT 12:15 Zaal ‘t Getouw Mol Broodje Mol april: Bang-up! Opera A Grand Opera Night 0 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals Steven Goegebeur De geknipte man (dernière) 14 u UITVERKOCHT 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Bart Herman (solo) 20:15 cc de Werft Geel Jeroen Leenders Geen idee 12 20:15 de Warande, Kuub Turnhout The Messieurs Blues Dubbin’ souls 17 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout Neander Theater Blam! 22 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Ultima Thule/HETPALEIS Door de bomen het bos 12 UITVERKOCHT 20:30 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Clouseau 34 u 14:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Dansstudio Cirkels Assepoester 15 14:00 de Warande, Tuinzaal Turnhout Zeven / Inne Goris Zigzag Zigzag 11 14:00 de Warande, schouwburg Turnhout Studio 100 Bumba en het magische wonderboek 16 16:00 de Warande, Tuinzaal Turnhout Zeven / Inne Goris Zigzag Zigzag 11 16:00 de Warande, schouwburg Turnhout Studio 100 Bumba en het magische wonderboek 16 19:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg HETPALEIS Lodewijk, de koningspinguïn 13,50 19:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Dansstudio Cirkels Assepoester 15 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals Ivo Victoria, Eva Mouton en Arne Van Petegem Geen pijn of wat dan ook 12 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Eva Mouton, Arne Van Petegem, Ivo Victoria Geen pijn of wat dan ook 12 20:15 Schouwburg Rex Mol The Broken Circle Bluegrass Band The Broken Circle Breakdown in Concert 21 u UITVERKOCHT 20:15 de Warande, Kuub en Houten Zaal Turnhout Marble Sounds, Sunday Bell Ringers, Mad About Mountains, Sweet Little Mojo 19 20:15 oc de Djoelen Oud-Turnhout Vera Coomans, Philippe Robrecht, Frank Tomme, Jokke Schreurs Oorlogsgeleerden 15 10:30 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Cas Goossens interviewt Piet Vanthemsche 8 10:30 de Warande, Tuinzaal Turnhout Overlezen met Midas Dekkers en Gilda De Bal 6 14:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Dansstudio Cirkels Assepoester 15 14:00 cc de Werft Geel Theater Ad Infinitum Translunar Paradise 12 15:00 de Warande, Kuub Turnhout Bronks Heft uw voeten op! 11 19:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Dansstudio Cirkels Assepoester 15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg BLAM! Die hard meets the office! 20 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Theater Ad Infinitum Translunar Paradise 8 20:15 cc de Werft Geel Balletschool Czestochowa Butik Fantastik Ballet 9 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Compagnie Cecilia Ensor 19 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Compagnie Cecilia Ensor 19 00:00 de Warande, Kuub Turnhout Compagnie Cecilia Ensor 19 20:15 cc de Werft Geel Twijfel vzw / Bob De Moor Guernica 10 13:30 gc ‘t Heilaar Beerse Trio Con Brio 8 20:15 de Warande, Kuub Turnhout The Deer Friends cd-voorstelling 5 UITVERKOCHT 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Trio Con Brio 8 u 14:30 cc ‘t Schaliken Herentals Esmé Bos, Bart Voet en Gwen Cresens Wals 10 14:30 Schouwburg Rex Mol Kaatje Kaatjes Tralalaatjes 15 u UITVERKOCHT UITVERKOCHT 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Bart Cannaerts Wanneer gaan we nog eens bowlen? 15,5 u 18:00 de Warande, Kuub Turnhout Kaaimanfestival: Rituelen 5 UITVERKOCHT 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Bart Cannaerts Wanneer gaan we nog eens bowlen? 15,5 u 20:00 de Warande, Kuub Turnhout Kaaimanfestival: Rituelen 5 20:15 cc de Werft Geel Das Marionette Saudade 10 18:00 de Warande, Kuub Turnhout Kaaimanfestival: Rituelen 5 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Rob de Nijs Van alle tijden 35 20:00 de Warande, Kuub Turnhout Kaaimanfestival: Rituelen 5 20:15 cc de Werft Geel Stef Bos Lente 16 19:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg KKF De Eendracht Itegem Paasconcert 2014 7 20:15 cc de Werft Geel Jimmenas Tokyo Boys 12 10:30 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Eitjes op zondag: Leo Van der Elst 9 11:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Studio 100 Bumba en het wonderboek 16 14:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Studio 100 Bumba en het wonderboek 16 16:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Studio 100 Bumba en het wonderboek 16 19:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg KKF De Eendracht Itegem Paasconcert 2014 7 20:15 cc de Werft Geel NTGent Een lolita 12 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Laika / Kunstz Misdaad en straf 16 13:45 de Warande, Kuub Turnhout Laika / Kunstz Misdaad en straf 16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Canzoniere Grecanico Salentino 15,5 20:15 Schouwburg Rex Mol William Boeva Megalomaan 14 20:15 cc de Werft Geel Elvis Peeters Henric 10 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout Brussels Jazz Orchestra New York, city of jazz 24 19:30 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Vrije Basisschool Heist Centrum De teleschoolmachine 6 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals Ultuma Thule en HETPALEIS Door de bomen het bos 12 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Met de ogen dicht - De legende van Mexico ‘86 14 20:15 Zaal Ootello Mol Fried Bourbon Blues Band Bluesconcert april 11 20:15 Schouwburg Rex Mol Het Grote Oor De Fleur van de Sleet 12 20:15 cc de Werft Geel Nigel Williams bekent 18 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout Jan Martens / ICKAmsterdam The dog days are over 17 20:15 de Warande, Houten Zaal Turnhout Ampersand Winter 10 20:15 oc de Djoelen Oud-Turnhout Paljas Kaarten op tafel 12 19:30 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Vrije Basisschool Heist Centrum De teleschoolmachine 6 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Belgische Kamerfilharmonie Beethoven 4 25 20:15 Schouwburg Rex Mol Het Grote Oor De Fleur van de Sleet 12 u UITVERKOCHT 20:15 cc de Werft Geel Centrumharmonie Geel Opus VI 13 10:30 Lakenhal Herentals Frieda Van Wijck Boeken en Bubbels 10 15:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Popkoor Workshop Smart To Sing Slotconcert 10 15:00 cc de Werft Geel Centrumharmonie Geel Opus VI 13 UITVERKOCHT 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Comeding in de living: Johnny Trash, Mungu Cornelis 10 u

Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, w ww.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ZAAL ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be SCHOUBURG Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals.be ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be Zwaneberg , Cultuurplein 1, 2220 Heist-op-den-Berg, tel: 015 25 07 70, info@zwaneberg.be, www.zwaneberg.be

24 - April 2014

Schouwburgen

Theatre Ad Infinitum: ‘Translunar Paradise’ GEEL – Woorden hebben de acteurs van het Londense duotickets Theatre Ad Infinitum niet nodig. Met enkel mime en maskers slepen ze de toeschouwer mee in het ontroerende verhaal van een oud koppel dat herinneringen ophaalt aan hun jongere zelf. Het vernuft van deze voorstelling zit ‘m in de details: een vinger die op tafel tikt, de geur die van een zakdoek wordt opgesnoven, de draagbare maskers die de acteurs simpelweg voorhouden wanneer ze de ‘oude’ versie van hun personage spelen en weer weghalen wanneer ze de jonge versie verbeelden. ‘Translunar Paradise’ won vele theaterprijzen en was dé revelatie op het Edinburgh Festival Fringe in 2011. Theatre Ad Infinitum, zondag 6 april om 14u, cc De Werft, 12 euro. Er zijn gratis tickets te winnen op www.suikerkrant.be.

Belgische Kamerfilharmonie: ‘Beethoven 4’ HEIST-OP-DENBERG – Pianist Liebrecht Vanbeckevoort duotickets brak door nadat hij in 2007 als laureaat eindigde in de Koningin Elisabethwedstrijd. Sindsdien bestormde hij de internationale podia zoals dat een jonge twintiger betaamt, en wordt hij beschouwd als de rijzende ster van een nieuwe generatie pianisten. Dit jaar legt hij zich toe op de vijf pianoconcerto’s van Beethoven: een monumentaal stukje muziekgeschiedenis dat nog niet vaak in Vlaanderen te horen was, en al zeker niet gebracht door een Vlaamse solist. In zijn uitvoering wordt Vanbeckevoort bijgestaan door de Belgische Kamerfilharmonie, een jong gezelschap dat op amper vijf jaar tijd al een stevige reputatie opbouwde onder leiding van dirigent Benjamin Haemhouts. Kortom: dit is de ideale kennismaking met de sturm-und-drang van een nieuwe generatie klassieke musici van ons land. Belgische Kamerfilharmonie, zaterdag 26 april om 20u, schouwburg cc Zwaneberg, 25 euro. Om kans te maken op gratis duotickets volstaat het te surfen naar www.suikerkrant.be.

EEN HART VOOR CULTUUR

Leo Van der Elst & Ruben Van Gucht: ‘Met de ogen dicht’ HEIST-OP-DENBERG – Een terugblik op het legendariduotickets sche WK voetbal van 1986 in Mexico, maar niet zonder een link te leggen naar de nieuwe generatie Rode Duivels die het binnen enkele maanden in Brazilië zal mogen waarmaken. Ex-voetbalcoryfee Leo Van der Elst verzekerde ons dat er ‘nooit eerder vertelde anekdotes’ aan bod komen in deze voorstelling. De sappige verhalen worden ondersteund door uniek fotomateriaal, filmfragmenten en interviews. VRT-sportjournalist Ruben Van Gucht schreef de anekdotes uit tot een entertainende voorstelling en Stijn Meuris stond in voor de regie. Een must voor de voetbalfanaten onder u, en voor al wie heimwee mocht hebben naar de extatische uitroepen van wijlen Rik “Daar is’m!” De Saedeleer. Leo Van der Elst & Ruben Van Gucht, vrijdag 25 april om 20u, schouwburg cc Zwaneberg, 14 euro. Er zijn 2 gratis duotickets te winnen, check www.suikerkrant.be.

Ultima Thule en HETPALEIS Door de bomen het bos (12+) Vrijdag 25 april om 20 uur in de schouwburg

Kaaimanfestival TURNHOUT – De broeiplaats voor jong theatertalent Kaaiman is een samenwerking van De Warande met Theater Stap en Het Gevolg. Voor dit tweedaagse festival daalden jonge podiumbeesten tussen 11 en 19 jaar af in de diepste krochten van hun theaterziel, om daaruit het beste naar boven te halen. Allemaal zijn ze verzot op theater. Allemaal vroegen ze zich af welk verhaal ze nu op het podium wilden vertellen. Ze deden dit niet alleen, maar kregen begeleiding van theatercoaches Bart Van Gyseghem, Stijn Van de Wiel, Dries De Smedt, Dominique Hoste, Michai Geyzen en Gideon Hakker. Het resultaat? Een reeks theaterstukken, sommige geïnspireerd op bekende songteksten als die van ‘Bakerman’, ‘Smells like teen spirit’ of ‘Sinnerman’. En vooral veel jong geweld op de scène. Kaaimanfestival, donderdag 11 april om 18u en 20u, vrijdag 12 april om 18u en 20u30, cc de Warande, 5 euro.

Frieda Van Wijck en Kristien Hemmerechts Boeken en Bubbels Zondag 27 april om 10.30 uur in de Lakenhal

Suiker - 25

Schouwburgen

Kristján Ingimarsson / Neander: ‘BLAM! – Die Hard meets The Office!’ HEIST-OP-DENBERG – Deze fysieke voorstelling versmelt duotickets de wereld van vier kantoorklerken die hun saaie werk ontvluchten met die van de actiefilms waar ze zo graag naar kijken. Ziedaar de verklaring voor de twee referenties uit de titel: ‘The Office’ en ‘Die Hard’. In ‘Blam!’ mondt die versmelting uit in een feestje op kantoor. En het gaat er heftig aan toe. Performer Kristján Ingimarsson -geboren in IJsland en uitgeweken naar Denemarken- staat dan ook bekend om zijn geflirt met uitdagende disciplines: acrobatie, mime, dans en hier en daar wat waaghalzerij. De voorstelling was een succes in de Londense theaters. Een Britse journalist verwoordde het zo: “Godsmackingly brilliant. This is the best office party I have ever attended!” Kristján Ingimarsson / Neander, zondag 6 april om 20u, schouwburg cc Zwaneberg, 20 euro. Op www.suikerkrant.be kan je 2 gratis duotickets winnen.

Zeal Recordsnight TURNHOUT – In deze moeilijke tijden voor de muziekinduotickets dustrie bewijst het Leuvense label Zeal Records dat er nog hoop is voor de platenverkoop. Oprichter Geert Mets hanteert slechts twee criteria voor het al dan niet binnenhalen van een artiest: “Ik moet de muziek fantastisch vinden en het moet klikken met de mensen.” Verder geen gedoe met contracten en handtekeningen. Goede afspraken moeten volstaan, vindt Mets. De Warande programmeert vier groepen van Zeal Records op één avond: Sweet Little Mojo (het nieuwe project van Isbells-frontman Gaëtan Vandewoude), Sunday Bell Ringers, Mad About Mountains en Marble Sounds. Zeal Recordsnight, zaterdag 5 april om 20u15, Kuub en Houten Zaal in cc de Warande, 19 euro. Win duotickets op www.suikerkrant.be.

26 - April 2014

Ultima Thule / HETPALEIS: ‘Door de bomen het bos’

Esmé Bos, Bart Voet en Gwen Cresens: ‘Wals’

BEERSE, HERENTALS – “Ultima Thule speelt geen popduotickets penkast. Wij maken theater met poppen én acteurs”, zegt artistiek leider Wim De Wulf. Kenmerkend voor zijn Genste theatergezelschap zijn de uit hout gebeeldhouwde poppen met hun doorgroefde karakterkoppen, sobere decors en poëtische verhaallijnen. Dat alles overgoten met een surrealistisch sausje, dat af en toe herinneringen oproept aan de dromerige wereld van Amélie Poulain. In ‘Door de bomen het bos’ zien we Marie, een oude vrouw die voelt dat haar einde nadert. Ze wil haar dorpsgenoten nog wat levenslessen meegeven. Marie weet immers dat er veel goed kan komen in het leven, als je maar handelt naar wat je hart je ingeeft. Hartverwarmend is de inkijk die deze voorstelling geeft in het leven van deze dorpsbewoners van allerlei allooi. Theater over het gewone volk: wat Arne Sierens doet met acteurs, doet Ultima Thule met poppen én acteurs. Ultima Thule / HETPALEIS, vrijdag 4 april om 20u15, cc ’t Heilaar, 12 euro. Ultima Thule / HETPALEIS, vrijdag 25 april om 20u, cc ’t Schaliken, 12 euro. Gratis duotickets te winnen op www. suikerkrant.be.

HEIST-OP-DENBERG – Wat zullen wij ons de gloriedagen duotickets van Vlaanderens eigenste mambo-orkest El Tattoo Del Tigre nog lang herinneren, en niet in het minst omwille van de betoverende stem van zangeres Esmé Bos. U kunt haar ook kennen van het succesvolle ‘Duveltjeskermis’, waarin ze samen met zanger en multiinstrumentalist Bart Voet liedjes uit de tijd van Peggy Lee, Doris Day en Edith Piaf terug tot leven bracht. Voor ‘Wals’ krijgen Bos en Voet gezelschap van accordeonist Gwen Cresens. De voorstelling is, vanzelfsprekend, een ode aan de driekwartsmaat. Wie zich nu al verheugt op Weense walsen en andere klassiekers, moeten we teleurstellen. Niets van dat alles in ‘Wals’. De muzikanten kiezen resoluut voor onbekende en onverwachte liedjes ‘in 3’, zoals muzikanten het doorgaans zeggen. Eigen songs, maar ook geleend werk van Hank Williams, Minnie Riperton en zelfs The Beatles. Esmé Bos, Bart Voet en Gwen Cresens, woensdag 16 april om 14u30, cc ’t Schaliken, 10 euro. Suiker geeft 2 duotickets weg op www.suikerkrant.be.

Jan Martens / ICK Amsterdam: ‘The dog days are over’ TURNHOUT – Choreograaf Jan Martens verdiende eerst zijn sporen als danser bij o.a. Koen De Preter en Ann Van den Broek, en liet zich vervolgens opmerken door de solo die hij samen met Marc Vanrunxt creëerde voor de 62-jarige danseres Truus Bronkhorst. Nu stelt hij de groepschoreografie ‘The dog days are over’ voor. Uitgangspunt was een uitspraak van de Amerikaanse fotograaf Philippe Halsman: “Vraag iemand om te springen en je ziet zijn ware gezicht.” Samen met zijn dansers ging Jan Martens op zoek naar het ware gezicht van de dans. Een kritische voorstelling over de dunne grens tussen kunst en kunstjes. Jan Martens, vrijdag 25 april om 20u15, schouwburg cc de Warande, 17 euro.

Fried Bourbon Blues Band MOL – Ze staan regelmatig op het podium als begeleiduotickets dingsband van Gene Taylor en Roland Van Campenhout. Het hoeft dus niet te verbazen dat de Belgische bandleden van Fried Bourbon de blues ademen als kwamen ze recht uit de Mississippidelta. Inspiratie putten ze uit alle facetten van de bluesgeschiedenis. De invloed van John Lee Hooker is nooit ver weg, maar evengoed passeert er een vleugje gospel, boogiewoogie of zelfs Rolling Stones. Fried Bourbon Blues Band, vrijdag 25 april om 20u15, zaal Ootello (Ezaart), 11 euro. Suiker geeft 2 duotickets weg: www.suikerkrant.be.

Das Marionette: ‘Saudade’ GEEL – In Gent, broeihaard van hippe en creatieve ideeën, duotickets trof de Braziliaanse performance-artieste Adriana La Selva enkele gelijkgezinde podiumkunstenaars aan met uiteenlopende achtergronden in dans, theater, muziek en performance. Samen vormen ze Das Marionette, een collectief dat voorstellingen maakt waarin ze al die disciplines verenigen. La Selva geeft masterclasses aan het KASK en de Hogeschool Gent, waarin ze het lichaam -haar meest geliefde onderzoeksobject- centraal stelt. Zo ook in ‘Saudade’: een autobiografisch relaas van La Selva’s omzwervingen, van haar thuisland Brazilië over Australië en Nieuw-Zeeland tot België. Met als rode draad de ongrijpbare, want ook quasionvertaalbare ‘saudade’: nostalgie, heimwee, maar ook: verlangen en hoop. Das Marionette, donderdag 17 april om 20u15, 10 euro. Op www.suikerkrant.be maak je kans op gratis duotickets.

Teksten: Floor Deckx

EEN HART VOOR CULTUUR DE WARANDE

NOVASTAR vrijdag 2 mei in de Kuub w w w. w a r a n d e . b e

anke zijlstra Wint Wind?

woensdag

14u30

renĂŠe Marching

woensdag

20u15

de queeste Odiel

donderdag

20u15

jerOen leenders Geen idee

v r i j d a g

20u15

theatre ad infinituM translunar Paradise

z o n d a g

14u00

bOb de MOOr, tWijfel vzW Guernica

donderdag

20u15

das MariOnette saudade

donderdag

014-56 66 66

20u15

v r i j d a g

20u15

jiMMenas tokyo boys

zaterdag

20u15

ntGent een lolita

woensdag

20u15

elvis Peeters henric

donderdag

20u15

niGel WilliaMs nigel Williams bekent

v r i j d a g

20u15

centruMharMOnie Geel Opus vi

zaterdag

20u15

centruMharMOnie Geel Opus vi

z o n d a g

RES.DEWERFT@GEEL.BE

stef bOs lente

15u00

WWW.DEWERFT.BE

Suiker - 27

Wie Schrijft Die Blijft De Dierbaren – Valerie Eyckmans In haar debuut ‘Verloren Maandag’ stak deze schrijfster met Kempense roots de draak met het kantoorleven. In haar nieuwe roman, die net een jaar later verschijnt, wordt het moderne gezinsleven met een satirische bril bekeken. Een van de hoofdpersonages is Linda Davis, een huisvrouw die weinig omhanden heeft, maar die des te meer twijfels heeft over zichzelf en haar levensparcours. Wanneer zij op een dag een kat aanrijdt, brengt ze meer dan één leven aan het wankelen. In een onhandige poging haar daad te verbergen, helpt ze niet alleen haar dure roze pumps om zeep. De personages in ‘De Dierbaren’ zijn allemaal krampachtig op zoek naar geluk en leggen daarbij de lat voor zichzelf en hun omgeving veel te hoog. Zo gaan ze -zonder het in het oog te hebben- de essentie voorbij. Met haar vinnige dialogen en humoristische wendingen geeft Eyckmans haar roman een ogenschijnlijk luchtig cachet, maar vergis u niet: daaronder schuilen onbehaaglijk wrange conclusies. Verschenen bij Uitgeverij Vrijdag € 18,50

Het Van Erschrevefamiliegeheim Hilde E. Gerard

Aag Vernelen Alle beroemde schrijvers drinken (behalve ik)

Johanna Spaey en Gerolf Van De Perre – Gewonde Stad

Deze Turnhoutse lerares geschiedenis heeft een vlotte pen en een tomeloze fantasie. Eerder veroverde ze al de harten van de Vlaamse en Duitse lagereschoolkinderen met de vampierenreeks Heinrich Ooooh. Met de avonturen rond Jonathan Van Erschreve richt ze haar pijlen op een tienerpubliek. De held van de reeks, Jonathan, wordt na een slecht rapport door zijn ouders naar zijn oudoom Theodore, een archeoloog op rust, gestuurd. Ver van de verleidingen van het internet en computerspelletjes moet hij er zich concentreren op zijn leerstof. Al snel krijgt hij in de gaten dat er vreemde dingen gebeuren in de villa. Samen met de mysterieuze Em, die ook in de villa logeert,trekt hij op onderzoek. Een interessant uitgangspunt voor een reeks spannende boeken. Verschijnt bij uitgeverij Davidsfonds 16,50

In het verleden schreef Aag Vernelen voor een piepjong publiek. Met ‘Alle beroemde schrijvers drinken (behalve ik)’ heeft de Herentalse nu haar eerste jeugdroman klaar. Het is een verhaal over Floor, een meisje van twaalf voor wie het allemaal even niet meezit. Haar ouders zijn net gescheiden. Zij woont met haar moeder bij de grootouders in en elk weekend gaat ze naar haar vader. Met die laatste gaat het niet zo goed. De vader is schrijver en wil graag beroemd worden, maar nu heeft hij liefdesverdriet en wil het schrijven niet erg vlotten. Zijn inspiratie zoekt hij in de fles. Daarnaast heeft Floor nog een eigen probleem: ze is verliefd op Jasper en weet niet hoe dat aan te pakken. Haar dagboek is haar uitlaatklep want schrijven kan ze als de beste. Op een dag mag ze meedoen aan een schrijfwedstrijd, maar wat als ze wint? Kwetst ze dan haar vader niet? Aag Vernelen toont met haar boek hoe in de kleinere wereld van kinderen de problemen vaak even groot of groter zijn dan die van volwassenen en vooral hoe sterk ze hier mee omgaan. Verschenen bij De Eenhoorn - € 14,95

Iedereen zal het geweten hebben. Op televisie kan je er niet omheen. Vanaf april wordt de Nekkerhal in Mechelen een tijdje een slagveld voor een grote musical rond ’14-’18 en ook in boekenland regent het werken over de Eerste Wereldoorlog. Toch pik ik er graag deze bijzondere beeldroman uit waarvoor Johanna Spaey de tekst leverde en Gerolf Van De Perre de prachtige beelden maakte. De gewonde stad in de titel is Leuven, een van de martelaarssteden, de stad van boeken en het bruisende studentenleven die na de doortocht van de Duitsers in augustus 1914 werd herschapen in een smeulende puinhoop. Spaey, die ook in haar vorige romans de ‘Grote Oorlog’ als onderwerp nam, schreef een poëtische tekst over de eerste maand na de Duitse invasie in Leuven. Van de Perres schilderijen spreken voor zich. Ze zijn monochroom grijs-blauw, net als de asse die toen over de gewonde universiteitsstad lag. Een verschrikkelijk mooi kijkboek dat benevens het beeld van een stad die in haar ziel is geraakt, ook toont hoe de burgers zichzelf en hun omgeving weer opbouwden. Verschenen bij De Bezige Bij Antwerpen - € 29,99

Teksten: Katrien Lodewyckx

Oog Voor Architectuur Ongepaste (?) jaloezie

Voor architectuurcentrum Ar-Tur speurt Joep Gosen de Kempen af naar architectuur en haar verhaal. Joep (1981, Geldrop, Nederland) is architect, stedenbouwkundige en schrijver en studeert fotografie aan de Academie te Hasselt.

28 - April 2014

Het Gielsbos te Gierle biedt een thuis aan mensen met een verstandelijke en lichamelijke beperking, ernstige gedragsproblemen en emotionele stoornissen. De bestaande woningen zijn technisch aan vernieuwing toe en de gebouwen voldoen niet meer aan de huidige visie op zorgverlening. Renovatie blijkt even duur als nieuwbouw. Daarom wordt in 2009 een open oproep uitgeschreven. Dierendonckblancke architecten uit Gent wint die. Zij stellen voor de paviljoenachtige woningen stapsgewijs te vervangen door kleinschalige clusters. Die worden verbonden door een ringweg rondom gezamenlijke voorzieningen. De centrale as vervalt en er ontstaat een fijnmazig netwerk van wandelwegen en formelere circulatie. Een cluster bestaat uit vijf zorgwoningen. Die zijn per twee en drie aan weerszijden van een ‘erf’ geschakeld. Dat erf is de centrale plek van het cluster. Een beetje zoals bij een boerenbedrijf. Hier vindt vermenging van functionele logistiek en personeel met bewoners en bezoekers plaats. Vanuit de woning is er zicht op dagdagelijkse activiteiten: het aankomen van het middagmaal, het ophalen van vuilnis, toekomen van familie… Elke woning bestaat uit vijf huisjes van verschillende grootte. Ze zijn één bouwlaag hoog en hebben een zadeldak. De gevels bestaan uit divers materiaal: bruine baksteen, grijze en gele betonsteen, zichtbeton. Elk van hen heeft ver-

schillende nuances en incidenteel zijn er meerdere in één volume gebruikt. De zadeldaken verschillen van vorm en helling. Ze zijn simpelweg bedekt met dakleer en ogen abstract surrealistisch. Op die manier wordt de vertrouwde huiselijke rusticiteit extra benadrukt en tegelijkertijd ontkracht. Als er dakpannen toegepast waren, zou het beeld van een fermette ontstaan. De verwijzing naar de traditionele Vlaamse rustieke huiselijkheid zou dan zo expliciet zijn dat het banaal zou worden. De nevenschikking van huisjes toont nonchalant onordelijk, maar vertrouwd. Desondanks zit een woning gestructureerd in elkaar. Vanuit de ruime inkomhal kom je in de lange doorzonliving. Aan de ene zijde, achter de inkom, is er de keuken met een aparte zithoek. Aan de andere een patio die licht en lucht binnenlaat. Aan weerszijden daarvan vertrekt de rondlopende gang waaraan de slaapkamers liggen. Steeds als de gang de hoek om gaat, is er in het verlengde zicht naar buiten toe. Daar ontstaan afgezonderde zit- en ontspanhoekjes. De archetypische vorm is ook in het interieur voelbaar. Alle gebruiksruimtes lopen door tot onder het schuine dak. Zo ontstaat een grote ruimtelijkheid die toch intiem is omdat de ramen in hoogte begrensd zijn. De gekozen materialen ondersteunen de intimiteit. Het betonstenen metselwerk is wit geverfd. Dragende betonnen delen zijn in het zicht gelaten. Het houten schrijnwerk is vernist. Alle vloeren zijn uitgevoerd in een aarderode tegel.

Het vaste meubilair is in multiplex. De keuken is voornamelijk wit. Daar waar accentkleuren zijn toegepast, zoals in de badkamers, is dat in zachte pasteltinten. De expliciete materialiteit maakt het huis ‘leesbaar’ en geeft het een vertrouwde, menselijke schaal. De kleurkeuze is verfrissend, maar warm. De indeling in duidelijk afgebakende, maar niet strikt begrensde zones wordt buiten doorgetrokken. Rondom de woningen komen tuinen, omringd door dik en vol struikgewas. Ter plaatse van een zichtas is dat onderbroken en is er, in tweede laag, uitzicht op het bos. Elders in het bos staan twee ‘ankerwoningen’. Hier wonen mensen die beter te been zijn maar moeilijker handelbaar. Dientengevolge is de opbouw heel anders: meer opgedeeld in kleine, controleerbare ruimtes. Ze berusten op hetzelfde concept en vormgeving. Ik ben jaloers op de bewoners van het Gielsbos. Niet vanwege hun beperking natuurlijk, maar omwille van hun woonsituatie. De bosrijke campus heeft de ongedwongen sfeer van een scoutskamp. De woningen zijn licht en luchtig maar ook geborgen en warm. Bovendien is er voldoende ruimte voor individuele vrijheid. De architecten zijn er in geslaagd een leefomgeving op maat van de bewoners en zorgverleners te maken die bovendien vanzelfsprekend overkomt. Ze zijn duidelijk met veel goesting, plezier en zorg (voor detail) aan het werk geweest. Op 21 maart 2014 zijn de eerste 7 woningen officieel geopend.

Foto: Foto Filip Dujardin

STIJN JANSSEN ‘Humor was nooit ver weg’ WESTERLO – Het Kleinkunsteiland, met Lucas van den Eynde, Jan de Smet, Barbara Dex en Nele Goossens, brengt op woensdag 9 april de voorstelling ‘Humor was nooit ver weg’ in de Zoerla in Westerlo. In dit avondvullende programma staat de betere humor in het Nederlandstalige lied centraal. Je mag je verwachten aan covers van onder anderen Toon Hermans, De Nieuwe Snaar, Kommilfoo en Wim Sonneveld. Tickets kosten 22 euro.

A Pop-Up (H)Art Project zoekt artistiek talent KEMPEN – A Pop-Up (H)Art Project gaat opnieuw op zoek naar artistiek talent. Ben je creatief bezig en ben je op zoek naar mogelijkheden om te exposeren? Dan is dit misschien wel iets voor jou! A Pop-Up (H)Art Project organiseerde al zes pop-uptentoonstellingen, waaraan meer dan 65 verschillende kunstenaars deelnamen, 15 dj’s en 7 bands. Een “pop-up” trekt telkens tussen de 300 en de 500 bezoekers. De bedoeling is -beginnende- kunstenaars een laagdrempelig platform aan te bieden en bezoekers op een eenvoudige manier te laten kennismaken met die kunstenaars. Om dat te bewerkstellingen, worden de pop-uplocaties altijd zeer zorgvuldig gekozen. Dat kan bijvoorbeeld een leegstaand winkelpand, een ex-postkantoor of een bestaand handelspand zijn. Dit jaar beschikt de organisatie over een aantal locaties waar kunstenaars voor een langere periode kunnen exposeren. Een van die plaatsen is espressobar Koffie & Zo aan de Nieuwe Kaai in Turnhout. Geïnteresseerd om je werk te tonen aan een breed publiek? Neem dan contact op met Sarah Beyens, pop-up@sprdlux. be, 03 0468 10 44 78. A Pop-Up (H)Art Project heeft ook een Facebookpagina.

Swingin’ Hulsen Contest BALEN – Op 12 april wordt bekend welke regionale band het zomerfestival Swingin’ Hulsen zal mogen openen. De winnaar van het vrije podium krijgt immers een plek op het hoofdpodium. Deelnemers aan de wedstrijd zijn Radio Shotgun, Metafuzz, Flying Shoe, My dog is radioactive, Seek & K-Ly en Surreal Lipstick Traged. Het vrije podium vindt plaats in De Kruierie in Balen en begint om 18u. De toegang bedraagt 5 euro.

Oude vrouwen “We hebben in ons leven nog nooit zoveel oude vrouwen bij elkaar gezien”. De zin was eruit voor we het goed en wel beseften. We zaten in een koffiebar waar we naar gewoonte omstreeks het middaguur hadden afgesproken met twee halftijds werkende kompanen die steevast van het uurtje middagpauze gebruik maken ons hun beklag te doen over het werk. We waren zwaarbeladen want we kwamen van ons wekelijkse bezoek aan de markt. Het was op die plek dat ons voor het eerst die grote concentratie aan oude vrouwen was opgevallen. Een fenomeen dat zich allicht al jaren voordoet. Waarom het ons net die dag was opgevallen, wisten we niet. Mogelijks hadden het miezerig weer en de in de verte luidende doodsklokken er iets mee te maken. Al jaren wordt de achteruitgang van markten verkondigd in kranten. Het aantal marktbezoekers mindert zienderogen, waardoor ook het beroep van marktkramers nauwelijks nog perspectieven biedt op een belegde boterham. Steevast wordt als oorzaak slechte economische tijden aangegeven. Prijsbewuste burgers zouden hun heil zoeken in goedkope Duitse overdekte hallen. Dat is larie en apekool. Dergelijke artikelen zijn een aanfluiting van onderzoeksjournalistiek. Iedereen die regelmatig markten bezoekt, weet dat het nog steeds de plaatsen zijn waar er koopjes kunnen gedaan worden. Dat is al eeuwen zo en vandaag niet anders. Bij elke kool krijg je een tweede en bij elk half pond spek een doos eieren. De oorzaak van de teloorgang van de markten ligt gewoon aan een gebrek aan vrouwen. Of beter: aan een gebrek aan aanvoer van jonge vrouwen. Markten waren ook hier eeuwenlang plaatsen waar vrouwen zich verzamelden. Het was hun terrein. Hier zwaaiden ze de plak. Vrouwen ondergingen een metamorfose op dagen dat er een markt werd gehouden in hun dorp. De markt wakkerde ook de in hun lichaam sluimerende instincten aan om zich te onderscheiden van de rest. Opgesloten in hun huizen hadden ze geen doel om zich te meten met anderen. De marktdag was de kans om uit te breken en

zich te doen gelden. Ze werden van huisvrouw in een klap chef inkoop. Dat werd ons al snel duidelijk toen we als jongetje op vrije schooldagen met onze moeder naar de wekelijkse markt in ons dorp trokken. Ze was mooier opgemaakt dan op andere dagen. De voorschoot was al ‘s ochtends voor het ontbijt uitgedaan en de haren zaten strak in een gele hoofddoek gewikkeld. De weg naar de markt werd afgelegd in militaire pas, waardoor we haar maar met moeite konden bijbenen. Ze trok een zwart-grijs geruit boodschappenwagentje achter zich aan en er hing nog een boodschappentas aan de vrije arm. Eenmaal op het marktplein werd haar pas nog doelbewuster. Ze wist perfect het terrein te verkennen en liet zich door niemand van haar missie afbrengen. Zeker niet door mannen die haar vanachter hun groentekramen aanspraken met ‘madammeke’. Ze negeerde elke roep van venters die hun koopwaar aanprezen, liet haar ogen ronddwalen, voelde hier en daar aan het verlokkelijk uitgestalde aanbod en koos dan resoluut haar kramen uit. Daar wachtte ze haar beurt niet af, maar plaatste ze meteen haar order. Wij maakten ons klein want ze negeerde daarbij straal de rij wachtenden voor haar. Soms leidde dit tot een schermutseling, maar altijd hield ze voet bij stuk. Na de boodschappen hield ze nog even halt bij een kerel in witte doktersschort die uierzalf aanprees als zijnde goed voor alle kloven, ook in frêle handen van het vele afwassen. Ze liet er zich nooit door verleiden. Slecht één keer werd een groentesnijmachine aangekocht die ook maar één keer werd gebruikt en nu nog steeds ergens in een kast ligt als mogelijk gegeerd erfstuk. Hoe anders verloopt ons marktbezoek vandaag. We geraken zelf niet verder dan de eerste groentekraam. Dat is de kraam van een man die ons al bij ons allereerste bezoek toeriep om bij hem een stukje opengesneden sinaasappel te proeven. ‘Sappige marchandies”, riep hij en hij had al twee kilo in een zakje gedaan die we braaf aannamen en betaalden. Dan schuiven we aan bij

de tweede kraam, vlak naast de groentekraam. Het is een viskraam waar we ook al sinds jaar en dag trouwe klant zijn. De visboer had ons toegeroepen dat hij die ochtend speciaal om vier uur naar de kust was gereden voor verse marchandies. Hij heeft al een gerookte makreel (en tijdens het seizoen twee maatjes zonder ajuin) voor ons klaarliggen. Mannen ondergaan een tegenovergestelde gedaanteverwisseling op markten: deze van marktonderzoeker naar voetveeg. Meer kramen doen we niet aan tijdens ons bezoek, hoewel we dolgraag eens zouden verder wandelen. We zijn dan ook vrijwel de enige jonge mannen op de markt. Andere soortgenoten zijn oude exemplaren die achter hun vrouwen aansloffen en mee het geweeklaag moeten aanhoren over hun kwalen die uitvoerig uit de doeken worden gedaan wanneer ze andere oude vrouwen tegenkomen. Hoe ouder de vrouwen zijn, hoe langer die jeremiades duren. Het is duidelijk: de oorzaak van de achteruitgang van de markten zit hem in het feit dat vrouwen vandaag op marktdagen niet meer thuis zijn, maar achter bureaus zitten. Alleen tijdens vakanties in zuiderse dorpen bezoeken ze nog plaatselijke markten als tijdverdrijf. Alleen de oude vrouwen blijven nog over en zij hebben thuis geen huisgezinnen meer die nood hebben aan kilo’s groenten en fruit. Of aan bakken vol snijbonen die in wekpotten moeten opgelegd worden. Of aan kilo’s armtierige aardbeien die nog perfect zijn om confituur van te maken. Oude vrouwen komen enkel nog naar de markt uit gewoonte en om er zich van te vergewissen dat hun leeftijdsgenoten nog in leven zijn. Niet om de schone marchandies. Ook de koffiebar zat afgeladen vol met oude vrouwen, vaak alleen aan een tafel. We keken rond en vatten nogmaals het plan op om een van die eenzame zielen aan te spreken. Zouden we het aandurven om haar ons niet te versmaden aanbod te doen om tegen een billijke vergoeding ‘s avonds voor te lezen uit het verzamelde werk van Konsalik? Dat lijkt ons een gat in de markt.

Suiker - 29

‘Inspirerende Ontmoetingen’, op 12, 13, 19, 20 en 21 april

Een kunstzinnig dagje uit NOORD-BRABANT – Tijdens het tweede en derde weekend van april wordt in de Nederlands-Belgische grensstreek de tiende editie van ‘Inspirerende Ontmoetingen’ georganiseerd. Het evenement is een succes bij onze noorderburen, maar nog -te- weinig gekend bij ons. ‘Inspirerende Ontmoetingen’ is een kunstzinnige route die langs galeries, antiquairs, interieur- en tuinontwerpers leidt. Het is een route voor mensen die van schoonheid houden én van lekker tafelen. Want ook de horeca werkt eraan mee. Talloze brasserieën en restaurants die langs de weg liggen, bieden speciale menu’s en promoties aan. Leunie Edwardes is al tien jaar de drijvende kracht achter Inspirerende Ontmoetingen. “Zoals de meeste evenementen is ook dit klein begonnen,” herinnert zij zich. “De aanleiding was het mooie boek ‘Ontmoetingen’ van Emile Van Dijk: een boek uitgegeven op groot formaat, met veel foto’s. Tal van ontwerpers, antiquairs, restaurateurs en creatievelingen werden erin voorgesteld. Het idee om die boeiende personen bijeen te brengen in een boek, was schitterend. Maar er zat nog meer in, vond ik. Je kan immers ook een route bedenken die langs die personen trekt. Zo breng je de deelnemers aan zo’n tocht rechtstreeks tot bij de galeries, antiquairs en ontwerpers. Dan kan je pas écht van ‘ontmoetingen’ spreken. Zo is het idee ontstaan om een kunstzinnige route uit te stippelen, met deelnemers die volledig in het plaatje passen en aan alle vereisten voldoen om van ‘Inspirerende Ontmoetingen’ een boeiend initiatief te maken.”

Een mooie route “De route moet in de eerste plaats mooi zijn,” legt Leunie Edwardes uit. “Dat betekent dat we geen handelszaken in winkelstraten of industrieterreinen selecteren. We zorgen ervoor dat de be-

30 - April 2014

zoekers alleen op leuke locaties terechtkomen: winkels of galeries die ondergebracht zijn in een boerderij, een oud klooster, een historisch gebouw… Dat zijn de stopplaatsen langs de route.” “Natuurlijk zijn er in de regio ook fraaie handelszaken te vinden die perfect in het kader van ‘Inspirerende Ontmoetingen’ passen, maar die bijvoorbeeld wel in een winkelstraat liggen. Het zou jammer zijn dat bezoekers die niet zouden kunnen ontmoeten. We hebben daar een oplossing voor gevonden. Zij krijgen de status van ‘subexposant’. Ook zij kunnen deelnemen aan ons evenement, maar ze moeten hun waren tentoonstellen bij een andere exposant, die wel over een ideale locatie beschikt. Zo blijft het mooie, rustige en landelijke karakter van de route behouden en hoeven we toch niemand uit te sluiten.”

Een kunstzinnige route ‘Inspirerende Ontmoetingen’ is niet in de eerste plaats een commercieel initiatief. “Natuurlijk worden overal zaken tentoongesteld en kan er overal gekocht worden. Maar dat is niet het hoofddoel,” zegt Leunie Edwardes. “Het gaat wel degelijk om de ‘ontmoetingen’. Overal worden mensen gastvrij ontvangen. Met koffie of thee of gebak. En bij

elke exposant komen deelnemers mekaar tegen, soms wel enkele keren per dag. Dat schept na een tijdje een band. Het gaat er altijd heel spontaan en vriendelijk aan toe.” De route is vooral geschikt voor wie houdt van schoonheid in het algemeen. “Het is geen typische kunstroute. Dan zouden we alleen kunstenaars selecteren om eraan deel te nemen. Dat doen we niet. We houden het graag breder. Ook ontwerpers en antiquairs nemen deel. Zij zijn misschien geen kunstenaars pur sang, maar ze zijn -elk op hun manier- wel bezig met schoonheid. Kunstzinnig zijn ze wél.”

Een lekkere route Leunie Edwardes speelt ook graag de regionale troeven uit. “90% van de exposanten is gevestigd in NoordBrabant. Er zit er ook eentje uit de provincie Antwerpen -Merksplas- tussen. Zowel de Brabanders als de Antwerpenaars houden van lekker tafelen en gezellig keuvelen. We hebben daarom langs de route een aantal bistrootjes,

brasseries en restaurants gevonden waar het zalig toeven is. Zij bieden speciale arrangementen aan. Op onze website vind je zelfs een overzicht van overnachtingsmogelijkheden. Handig voor wie er een tweedaagse van wil maken”.

Een toeristische route Last but not least: ‘Inspirerende Ontmoetingen’ is ook een toeristisch evenement. “Men is nooit toerist in eigen streek en dat is jammer,” zegt Leunie Edwardes. “Dit initiatief is een prachtige gelegenheid om de eigen regio te verkennen. Je komt op plekjes die vlak bij huis liggen en waar je toch nooit eerder geweest bent. De deelnemers kunnen de route op eigen tempo afwerken en er de exposanten uitkiezen die ze zelf willen. Ze kunnen er een dag over doen, er een tweedaagse van maken of de route zelfs verspreiden over twee weekends. Ook het traject zelf bepaalt ieder voor zich. Mijn advies is: neem er de tijd voor en geniet ervan om in het mooie, groene Brabant van dorp naar dorp te rijden.

Exposanten ‘Inspirerende Ontmoetingen’ Op de backcover van Suiker vind je de lijst van alle deelnemers en hun adressen. De route 1. Vught 2. Waspik 3. Oosterhout 4. Made 5. Den Hout 6. Zundert 7. Bavel 8. Riel 9. Merksplas 10. Oisterwijk 11. Oisterwijk

EEN HART VOOR CULTUUR LOOPBAANBEGELEIDING Haal meer voldoening uit je job! Heb je een job en zit je met vragen over je loopbaan, opleiding of werk? Dan kan je bij ons terecht voor loopbaanadvies. Om in aanmerking te komen moet je aan volgende voorwaarden voldoen: • Je bent werknemer of zelfstandige. • Je woont en werkt in Vlaanderen of het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. • Je hebt minimum 1 jaar werkervaring. • Het is langer dan 6 jaar geleden dat je loopbaanbegeleiding volgde.

Voldoe je aan deze voorwaarden, dan heb je recht op een loopbaantraject van 8 uur. Je kan dit in 1 of 2 keer opnemen. Interesse? Neem contact op met Chris Dielis op het telefoonnummer 014 41 81 01 of mail werkvloerbegeleiding@webwerkt.be. Neem ook eens een kijkje op onze website www.webwerkt.be.

Toerisme Malle organiseert: • Culinaire fietstochten (vanaf 24 april) • Fietszoektocht (vanaf 2 mei) • Op stap met Anemoontje (elke tweede zondag van de maand, voor kinderen tussen 5 en 10 jaar)

11 mei: Opening Toeristisch Seizoen 6 juli: Van schors tot schuim 31 augustus: Oogstfeest en De Schakel Meer informatie:

Toerisme Malle - Antwerpsesteenweg 246 - 2390 Malle toerisme@malle.be - www.toerisme-malle.be

Suiker - 31

Groezrock is twee dagen het punkrockcentrum van de wereld

Come out and play!

MEERHOUT – Op 2 en 3 mei wordt aan de Gestelsesteenweg in Meerhout het zomerfestivalseizoen op gang geschoten. Naar goede gewoonte haalt Groezrock de festivalgangers uit een herfst-, winter- en lenteslaap die veel te lang duurde, maar een vettige streep ruige rock, harde hardcore en pittige punk zorgt ervoor dat de stramme spieren snel soepel zullen zijn. Een cursus stijldansen is niet nodig. Wie een beetje jong en wild is, kan zich op de tonen van The Offspring, NoFx, The Hives, Quicksand en nog een tachtigtal andere bands wel handhaven tussen de feestende massa.

Als het weer een beetje meezit, zakken straks 40.000 jongeren af naar Meerhout, dat twee dagen lang de punkrockhoofdstad van de wereld is. Als je het aan de initiatiefnemers vraagt, wordt de editie van 2014 de beste Groezrock ooit. Dat zegt natuurlijk elke organisator met een greintje gezond verstand, maar in Groezrock hebben ze recht van spreken. Jaren geleden vroegen we medewerker Jos Tordoor al naar zijn gedroomde lineup. Hij verklaarde toen er luidop van te dromen ooit The Offspring (foto) te kunnen strikken. In 2012 lukte het bijna, maar pech -The Offspring kende in laatste instantie zijn Europese

tournee- én te hoge eisen van de band zorgden ervoor dat de Californische band niet in Meerhout te zien was. Intussen zijn we enkele jaren verder. Qua kwaliteit heeft The Offspring niets ingeboet, maar qua looneisen wel. Groezrock liet zich de kaas geen tweede keer van zijn boterham halen en legde de band meteen vast. Op 3 mei zullen de tonen van klassiekers als ‘Come out and play (keep ‘em seperated)’ en ‘Pretty fly (for a white guy)’ over de festivalwei schallen. Maar er is natuurlijk nog veel meer fraais. Ook NoFx en H2O zijn van de partij. NoFx brengt onder leiding van zanger Fat Mike schelmenpunk. De band drijft de spot met alles en iedereen, maar het

liefst nog met zichzelf. Hits als ‘Linoleum’, ‘Don’t call me white’, ‘the Brews’ en ‘Bob’ gaan er als zoete broodjes in bij de fans. H20 stond net als NoFx enkele jaren geleden al op het podium van Groezrock. Met zoveel klasse, durf, allure en succes dat een bisoptreden niet kon uitblijven. Maar Groezrock speelt niet alleen op veilig. Tientallen kleine, nog te ontdekken bands sieren de affiche. Het volledige programma vind je op www. groezrock.be. Kaarten voor Groezrock kosten in voorverkoop 70 (vrijdag), 80 (zaterdag) of 110 euro (combi). Dit is het derde opeenvolgende jaar dat de toegangsprijzen niet verhoogd worden. Eat this, Herman Schueremans!

Rockin’ Around Turnhout is een gevestigde waarde, maar: TURNHOUT – Rockin’ Around Turnhout, ook wel ‘de rock-‘nrollkroegentocht’ van Turnhout genoemd, beleeft zijn negentiende editie. Een succesvol concept hoef je niet te veranderen en dat gebeurt ook niet. 15 bands spelen in 14 cafés en concertzaal de Kuub. Nieuw is wel dat er op zondagnamiddag randanimatie wordt voorzien om de kloof tussen de zaterdag- en de zondagavond te overbruggen. Organisator Peter Van der Flaes, ‘Floes’ voor de vrienden, is een gelukkig mens. Aan de vooravond van R.A.T. heeft hij alles voor mekaar en kijkt hij gespannen, maar met vertrouwen, uit naar wat komen gaat. “Muzikaal verandert er niets,” zegt hij. “R.A.T. behoort in dit genre tot de beste festivals van Europa. Er zijn wel meer goeie rock-‘n-rollkroegentochten, maar het grote verschil met de organisaties in het buitenland is dat R.A.T. zo’n jong publiek aantrekt. De gemiddelde leeftijd van onze bezoeker is minstens 15 jaar jonger dan die op andere, gelijkaardige evenementen. Daar zijn we trots op. Dat willen we zo houden. Daarom blijven we de lat hoog leggen. Kwaliteit primeert. Alleen dan blijf je je publiek vernieuwen en uitbreiden. Een band moet goed zijn én een uitstekende livereputatie hebben. Anders komt ze nooit op onze affiche. Zo simpel is het.” Sterk van R.A.T., want al wat met retro en rock-‘n-roll te maken heeft, is hot. Van der Flaes zou even goed achterover kunnen leunen en meesurfen op het succes van de hype. Maar dat doet hij niet. Hij wil meer. Hij wil zijn festival

32 - April 2014

“ De focus blijft liggen op kwaliteit” aan de top houden. En dan moet je niet meesurfen, maar de lijnen uitzetten en nieuwigheden durven introduceren. Zo komt er dit jaar animatie op zondagnamiddag. Van der Flaes: “Op zaterdagavond vindt in de Kuub een minifesti-

val plaats met een vijftal groepen. Op zondagavond vindt de echte muziekkroegentocht plaats. Dat is al jaren zo. Vanaf dit jaar gaan we proberen het gat tussen die twee feestelijke avonden op te vullen, zodat de bezoekers niet

helemaal in een vacuüm terechtkomen. Op de Grote Markt organiseren we een carshow met schitterende oldtimers en in de hal van de Warande komen een beurs met retrokledij, cd’s en -heel origineel- authentieke kinderwagens uit de jaren 50.” Daarmee wil R.A.T. ervoor zorgen dat de naar schatting 3.000 bezoekers iets omhanden hebben tussen de avondlijke optredens in. Wat de muziek betreft, verandert Van der Flaes niks aan de succesformule. “We kiezen niet noodzakelijk voor grote namen, wel voor kwaliteit en ook voor originaliteit. Wij organiseren R.A.T. nu voor de negentiende keer. Je kan niet elk jaar dezelfde groepen programmeren. Variatie moet er zijn. Een uitzondering op die regel vormen de sympathieke gasten van ‘50 Foot Combo’. Zij stonden al een paar keer op de affiche. Maar zij vieren hun twintigste verjaardag en treden de laatste tijd niet veel meer op. Dat concert wordt dus toch iets speciaals, ook al is de band zelf dan geen onbekende”. Onbekender is wellicht ‘Marc & The Wild Ones’ (foto) uit Duitsland. “Daar verwacht ik persoonlijk heel veel van,” zegt van der Flaes. “Als je me naar mijn favorieten van dit jaar vraagt, kies ik hen eruit. Zij spelen energieke rockabilly en zijn op dat vlak de absolute top. Ik ben er fier op dat ik ze naar Turnhout heb gekregen.” Het volledige programma van R.A.T. vind je op www.grasshopper.be. Tickets voor zaterdagavond kosten 21 euro, voor zondagavond 17 euro. Voor een combiticket betaal je 36 euro. De beurs en animatie op zondagnamiddag zijn gratis.

Ontdek Dinamo tijdens de ‘Week van de amateurkunsten’ TURNHOUT – Dinamo is bijzonder actief tijdens de ‘Week van de amateurkunsten’. Er is nauwelijks een tijdstip denkbaar waarop een kennismaking met Dinamo nog idealer is. Van 26 april tot 4 mei loopt de expo ‘In Flanders fields’ in de Luifelzaal van de Warande: een gevarieerde tentoonstelling met creaties uit diverse kunsten naaiworkshops. Op maandag 28 april, van 19 tot 22u, is er een avond vol kunst en muziek en natuurlijk wat voedsel en drank. De ‘Laat-je-inspireren-avond’ vindt plaats in de inkomhal en de Luifelzaal van de Warande. Aan de Rode Toog in de Kuub kan je luisteren naar muziek en gedichten en op het terras wordt een barbecue georganiseerd. Alle info bij Lief Geudens op 014 47 21 61 of dinamo@warande.be.

Jenny Van Gimst op shortlist kunstwedstrijd in Dubai WECHELDERZANDE – De Wechelse kunstenares Jenny Van Gimst staat als enige Belgische artieste op de shortlist van het ‘International Emerging Artist Award’ in Dubai: een competitie voor hedendaagse kunstenaars. Het doel van de wedstrijd is nieuwe, nog onbekende kunstenaars aan de oppervlakte brengen en hen een wereldwijd forum geven door hun werk in gerenommeerde galeries te plaatsen. De uiteindelijke winnaars worden in mei bekendgemaakt.

Overlezen: Midas Dekkers over ‘poepen’

Kinderen schilderen De Grote Oorlog

‘Vocarde zingt vol Passie tot Pasen’

TURNHOUT – Zondag 6 april valt het doek over het vijfde seizoen van ‘Overlezen’, het boekenprogramma van de Warande in Turnhout. Net als vorig jaar, toen ex-premier Dries van Agt op bezoek kwam, wordt er afgesloten met een buitenlandse klepper. Deze keer is Midas Dekkers te gast. Nederlands bekendste bioloog maakt zich behoorlijk boos om de kookboekenrage. “De boekhandel ligt vol met werken die uitsluitend gaan over wat er in ons lichaam verdwijnt. Maar niemand besteedt aandacht aan wat er weer uit komt, terwijl dat minstens zo belangrijk is”. Drie jaar lang heeft hij dan maar zelf op dit bijzondere onderwerp gestudeerd. Het resultaat is “De kleine verlossing of de lust van het ontlasten”, een grappig maar tegelijk ook bijzonder leerzaam boek over… jawel poepen, in de NoordNederlandse betekenis van het woord. Dekkers krijgt het gezelschap van topactrice Gilda De Bal, die zowel op televisie als op het witte doek en in het theater schitterde in verscheidene glansrollen. Zij gunt een unieke inkijk in haar boekenkast. Bovendien is de kans groot dat je wat zomerliteratuur mee naar huis krijgt. ‘Overlezen’ besluit het seizoen altijd met een dubbele boekentombola. Overlezen, Zondag 6 april , 10u30, Tuinzaal, de Warande – Turnhout

MERKSPLAS – Kinderen en jongeren van de Mast in Kasterlee, de Vrije Basisschool en Qworzo in Merksplas hebben de voorbije weken en maanden deelgenomen aan een uniek project. Binnen het kader van de ‘Week van de amateurkunsten’ maakten zij werkjes over ‘De Grote Oorlog’. De werken worden o.a. tentoongesteld in het gemeentehuis van Merksplas. Je leest er meer over in de volgende Suiker.

DESSEL – Op zondag 6 april om 15u brengt het Mols-Dessels koor Vocarde een paasconcert in de Sint-Niklaaskerk in Dessel. Er worden liederen gebracht uit de passie- en paastijd met werken van o.a. Vaughan Williams, Rutter, Lotti, Bach, Standford, Beethoven en Feyen. Het koor wordt begeleid door organist Dagmar Feyen en een instrumentaal ensemble samengesteld uit Griet Bols (hobo), Chiaki Nishikawa (viool), Diede Verpoest (altviool) en Jef Permentier (cello). Dit alles onder leiding van dirigent Kevin Houben. Tickets kosten 12 euro in voorverkoop via info@vocarde.be, 014/37.70.22. Aan de kassa betaal je 15 euro. Gratis voor kinderen jonger dan 12 jaar. Meer info: www.vocarde.be.

OXOt in nieuw atelier WESTERLO – Kunstenaarscollectief OXOt heeft zijn intrek genomen in een nieuw atelier: het voormalige hoveniershuis aan de Hollandsedreef 1 in Westerlo. Enkele maanden geleden nam OXOt al afscheid van ‘Den Ateljee’ aan de Bistberg. OXOt vzw is een organisatie die werkzaam is op het terrein van de hedendaagse kunst. OXOt wil een plek zijn van ontmoeting en creatie; een laagdrempelig platform waarbinnen de artistieke en de sociale aspecten even belangrijk zijn. Openheid, gelijkheid en diversiteit zijn drie sleutelbegrippen. OXOt bewandelt de weg van de omgekeerde integratie. Iedereen met een oog en hart voor hedendaagse kunst kan bij OXOt terecht: amateur of professioneel, schilder of beeldhouwer, theatermaker of danser... OXOt werkt in de breedte. OXOt probeert een open communicatie te ontwikkelen tussen verschillende kunstenaars uit verschillende disciplines. Via een openatelierwerking en de organisatie van workshops wordt aan alle OXOtters de gelegenheid gegeven om hun werken in de beste omstandigheden te vervaardigen: schilderijen, sculpturen, foto’s, video, performance, grafiek, muziek... Een jaarlijks terugkomend evenement zal als beeldbuis fungeren. OXOt hoopt op die manier de positieve beeldvorming van sociaal kwetsbaren te stimuleren.

‘De zeven laatste woorden’ van Willem Vermandere MORKHOVEN – ‘Heilige huisjes’, de vereniging die probeert christelijk geloof en kunst bij mekaar te brengen, organiseert op vrijdag 11 april de voorstelling ‘De zeven laatste woorden’ van Willem Vermandere in de Sint-Niklaaskerk in Morkhoven. Vermandere noemt de voorstelling een ‘vertellement’ waarin hij iets van waarde probeert te puren uit alle mythes, fabels, verzen, gebeden en gezangen van de christelijke voorvaderen. Het resultaat is een avond vol muziek van Vermandere en zijn band, en filosofisch-religieuze bespiegelingen. Tickets kosten 18 euro. Aanvang: 20u.

Suiker - 33

V.I.P.-PARTNER

Provincie Antwerpen

Adres: Kon. Elisabethlei 22, 2018 Antwerpen Tel: 03 240 50 11 Fax: 03 240 54 75 Mail: info@provant.be Website: www.provant.be

Cc ‘t Getouw (schouwburg Rex – zaal ‘t Getouw)

Adres balie : Openingsuren: Tel: Mail: Website :

Thomas More

Adres: Zandpoortvest 13 2800 Mechelen België Tel: +32 (0)15 36 91 01 Mail: info@thomasmore.be

PARTNERS XL Sabam Cultuur

Adres: Aarlenstraat 75-77 1040 Bruxelles Tel: + 32.2.286.82.11 Fax: + 32.2.230.05.89 Mail: frontoffice@sabam.be Website: www.sabam.be

De Warande

Adres: Warandestraat 42 2300 Turnhout Ticketbalie : ma-vr 9u-17u Za 9u-14u Tel: 014 41 94 94 (algemeen) Tel: 014 41 69 91 (ticketbalie) Website: www.warande.be

Cultuurcentrum Zwaneberg

Adres: Cultuurplein 1 2220 Heist-op-den-Berg Tel: 015 25 07 70 Fax: 015 25 13 60 Mail: info@zwaneberg.be Website: www.zwaneberg.be

Cc ‘t Schaliken Adres: Grote Markt 35, 2200 Herentals Openingsuren: ma 9-12u / 17-19.30u, di, do, vr 9-12u / 13.30-16u, wo 9-12u. Ticketbalie ook op wo 13.30-16u en za 10-14u. Tel: 014 28 51 30 Fax: 014 22 28 56 Mail: cultuurcentrum@herentals.be Website : www.schaliken.be Cc de Werft

Adressen: Werft 32, Markt 1, 2440 Geel (exporuimte de Halle) Centrumparking Nieuwstraat, 2440 Geel (exporuimte de Schrijnwerkerij) Balie: ma 13.30-16.30u, di-vr 9-12u / 13.30-16.30u, za 10-12u Tel: 014 56 66 60 (administratie) 014 56 66 66 (reserveringen) Fax: 014 56 66 80 Mail: admin.dewerft@geel.be, res.dewerft@geel.be Website: www.dewerft.be

34 - April 2014

Frans Masereel Centrum

Artist in Residence Vlaams Centrum voor Smallestraat 2, 2400 Mol Grafische kunsten sept-juni: di-za : 9-12u Adres: Masereeldijk 5, juli-aug: di-vr : 9-12u 2460 Kasterlee, BE 014 33 09 00 Tel: +32 (0)14 85 22 50 cultuurbalie@gemeentemol.be Website: www.fransmasereelcentrum.be www.getouw.be

MOOOV – PARTNERS L films met zicht op de wereld

Adres: festival – 25 april tot 4 mei 2014 Warandestraat 42 2300 Turnhout Tel: +32 14 47 23 31 Mobile: +32 495 37 54 88 Website: www.mooov.be

Effenaar

Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven Tel: 0031 (0)40 239 36 66 Mail: info@effenaar.nl Website: www.effenaar.nl

Mezz

Adres: Keizerstraat 101, 4811 HL Breda Tel: 0031 76 515 66 77 Fax: 0031 76 520 02 37 Mail: info@mezz.nl Website: www.mezz.nl

IOK

Intercommunale Ontwikkelingsmaatschappij voor de Kempen Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel Tel: 014 58 09 91 Fax: 014 58 97 22 Mail: info@iok.be Website: www.iok.be

HoReCa provincie Antwerpen

Afdelingen Noorderkempen en Middenkempen Adres: Tuinbouwstraat 1, 2300 Turnhout Tel: 0495 53 54 80

De Roma

Adres: Turnhoutsebaan 286 2140 Borgerhout Ticketbalie: Turnhoutsebaan 327 2140 Borgerhout Openingsuren: ma-vr: 9u30-12u30 / 13u30-17u Tel: 03 292 97 40 (reserveringen) 03 292 97 50 (algemeen) Website: www.deroma.be

Cc Zundert

Kunstforum Würth Adres: Everdongenlaan 29 2300 Turnhout Tel: +32 (0)14 44 55 95 Fax: +32 (0)14 44 56 62 Mail: kunstforum@wurth.be

De Poppenzaal

Adres: Steenweg op Oosthoven 114, 2300 Turnhout Tel: 014 42 33 22 Fax: 014 42 43 55 Mail: info@propop.be Website: www.propop.be

Hofke van Chantraine

Adres: Kerkstraat 46 2360 Oud-Turnhout Tel: 014 47 94 94 Fax: 014 65 25 18 Mail: info@hofkevanchantraine.be

Productiehuis TRAM 41 (Turnhoute Het Gevolg Route Archief en Musea) Adres: Otterstraat 31-33, 2300

Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erfgoedhuis, Grote Markt 1, 2300 Turnhout, 014 44 33 98) Nationaal Museum van de Speelkaart (Druivenstraat 18, 2300 Turnhout, 014 41 56 21) Taxandriamuseum (Begijnenstraat 28, 2300 Turnhout, 014 43 63 35) Begijnhofmuseum (Begijnhof 56, 2300 Turnhout, 014 42 12 48) Openingsuren: musea: di-za 14-17u, zo 11-17u Stadsarchief: ma: alleen telefonisch of per mail, di-vr 9-12.30u / 13-16.30u Mail: tram41@turnhout.be Website: www.tram41.be

Turnhout Tel: 014/42.63.27 Fax: 014/42.82.36 Mail: info@hetgevolg.be

DELTA MOTOR

Stadhuis/Erfgoedhuis Adres: Grote Markt 1, 2300 Turnhout Tel: 014 44 33 62 Mail: info@erfgoedcelnoorderkempen.be

Adres: Otterstraat 120, 2300 Turnhout Tel: 014 42 08 08 Mail: deltamotor@skynet.be Website: www.deltamotor.be

PARTNERS S

De Singer

Jakob Smitsmuseum

Adres: Bavelstraat 35, 2310 Rijkevorsel Website: www.desinger.be of www.ajazzexperience.be

Gemeentebestuur Meerhout

Adres: Markt 1, 2450 Meerhout Tel: 014 24 99 20 Fax: 014 24 99 57 Mail: info@meerhout.be

Adres: Dorp 1, 2250 Olen Tel: 014 26 31 11 Fax: 014 26 31 20 Mail: info@olen.be

Erfgoedcel Noorderkempen

OC De Djoelen Oud-Turnhout

Adres: Steenweg op Mol 3 b2 2360 Oud Turnhout Mail: tickets@djoelen.be Tel: 014 46 22 27 Website: www.oud-turnhout.be Openingsuren: di-vr : 8u30-12u di-wo : 12u30-16u di : 17u30-19u30

Adres: Molenstraat 5 Zundert Tel: 0031 76 597 19 99 Website: www.cczundert.nl

Erfgoedcel k.ERF

Vlaamse Opera

Art Center Hugo Voeten

Adres: Van Ertbornstraat 8, 2018 Antwerpen Website: www.vlaamseopera.be Mail: info@vlaamseopera.be Tel: 03 202 10 08

013 Poppodium

Adres: Veemarktstraat 44 5038 CV TILBURG Tel: 013 460 95 00 Fax: 013 460 95 01 Mail: informatie@013.nl

Theater Stap

Adres: Brugstraat 55, 2300 Turnhout Tel: 014 42 85 90 Fax: 014 42 84 19 Mail: info@theaterstap.be Website: www.theaterstap.be

Groezrock

Adres: Gestelsesteenweg 211 2450 Meerhout Website: www.groezrock.be

Gemeente Westerlo

Adres: Boerenkrijglaan 61 2260 Westerlo Mail: sofie.claes@westerlo.be Tel: 014 53 91 77

Adres: Neerhofstraat 48 2300 Turnhout Tel: 014 41 82 83 Gsm: 0476 59 89 07 Mail: de.scherf@telenet.be Website: www.descherf.be

de kringwinkel Adressen: goedkoop en origineel Mol (Sint-Apollonialaan 198 en 190, 014/32.61.63), Turnhout (Steenweg op Tielen 70), Retie (Sint-Martinusstraat 50), Hoogstraten (Meerseweg 135, 014 44 20 40), Geel (Heidebloemstraat 93), Herentals (Lierseweg 136), Kasterlee (Krokuslaan 10), Balen (Kerkstraat 21), Herselt (Blaubergsteenweg 113), Heist-op-den-Berg (Noordstraat 25/1, 015 23.73.93). STORMOPKOMST Adres: Tel: Mail:

Warandestraat 42 ingang via plein 2300 Turnhout +32 (0) 14 41 94 94 info@stormopkomst.be

Gemeentebestuur Olen & Gladiolen - vzw Keizer Grasshopper Int. vzw c/o Peter Van der Flaes Karel Olen

Adres: Sluis 155a, 2400 Mol Openingsuren: wo-zo: 14-18u Tel en fax: 014 31 74 35 Mail: info@jakobsmits.be Website: www.jakobsmits.be

Antwerpen

De Scherf vzw

Adres: Gasthuisstraat 5, 2440 Geel Tel: 014 566 688 Mail: info@erfgoedcelkerf.be Website: www.erfgoedcelkerf.be

Adres: Vennen 23, 2200 Herentals Tel: +32 475 555 125 Mail: bart@office.hugovoeten.org Website: www.artcenter.hugovoeten.org

Adres: Molenbergstraat 45 Bus 4 2300 Turnhout Belgium Tel: +32 485 883 260 Fax: +32 14 652 565 Mail: peter@grasshopper.be

VZW Octave

Orgelcomité Turnhout Website: www.vzw-octave.be

GC ‘t Heilaar

Adres: Heilaarstraat 35 2340 Beerse Tel: 014 600 770 Mail: cultuur@beerse.be Website: www.heilaar.be

Galerie de Chêne

Adres: Steenweg op turnhout 171 2330 Merksplas Tel: 014 557396

DINAMO

Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en 13-16u, ma 18-20u Tel: 014 47 21 64 (educabalie) Mail: dinamo@warande.be Website: www.warande.be (cursussen)

EEN HART VOOR CULTUUR

vzw octave OrgelComitĂŠ Turnhout Anders Vormend Eigentijds

De Djoelen , Oud-Turnhout

Met steun van de gemeentes Olen, Geel, Turnhout, Oud-Turnhout, Mol, Herentals, Westerlo, Balen, Meerhout, Beerse

Suiker - 35

EEN HART VOOR CULTUUR DEF.Adv.Suiker.pdf

CMY

15-03-14

14:35