nr. 71 – JAARGANG 7 – APRIL 2016 www.suikerkrant.be – www.facebook.be/suikerkrant
I
ode nse per i
Filmfestival V ot 1 mei MOOO t ) 19 apr il va n u rn hout T ( lis o i n U to p
’ va n
r ee L ijs van
De ‘K empe
Th
T N A R K R U U T L U C N E DE P M S E I T K A R E G D N VA
: aag r g k zie u
n ds festival Neder la h e muz iek met Belgisc
dr iamuseum n a x a T n e” i n h et campag r een maa , o p ex
ant Pi-isKgee n
“Dit
MET DANK AAN
BLADWIJZER
– een greep uit de inhoud – MUZIEK 12. 12. 12. 19. 19. 20. 26. 27.
Verantwoordelijke uitgever
THEATER
Kempense cultuurpromotie vzw
ROEL SELS
Redactieadres Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be
Zakelijke leiding en distributie Leen Verwaest 0495 53 54 80 leen@suikerkrant.be
Adres Kempense cultuurpromotie vzw Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout
Zwijgen
Oplage
Hier staat geen column.
10.000 exemplaren
Verspreidingsgebied Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, OudTurnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.
Verdeelpunten zie website
Redactie Roel Sels Stijn Janssen
Redactiemedewerkers Ivo Verheyen Floor Deckx Wim Paeshuyse
Foto's Bart Van der Moeren
Vormgeving Dimitri Paeleman
Opmaak advertenties Els Vandervoort
Advertenties Sabine Clijmans 0496 87 42 52 sabine@suikerkrant.be
Drukkerij DKZet (Hapert, NL)
Website www.suikerkrant.be www.facebook.com/suikerkrant
2 - April 2016
Serge Lazarevitch Trio Gerald Clayton Trio Logan Richardson Fabrizio Poggi Gabriel Rios Stoomboot Raul Midón Manic Street Preachers
Omdat ik geen zin heb om over de aanslagen in Brussel te schrijven en ik ook geen zin heb om te doen alsof ze niet gebeurd zijn. Soms moet een mens gewoon zwijgen. Roel
19. Lazarus 20. Muziektheater Transparant
HUMOR / COMEDY 19. Raf Walschaerts 20. Leandre 20. Piv Huvluv
EXPO / BEELDENDE KUNSTEN
3. 6. 7. 8.
Pi-Kant in het Taxandriamuseum Form follows function? in ACHV Jan Vosters in het Jakob Smits Museum Mens & Machine in de Warande
FILM 30. Films buiten het reguliere circuit
FESTIVAL 4. De vaart verjaart 10. Groezrock 11. Ik zie u graag 15-18. Filmfestival MOOOV
REPORTAGE / INTERVIEW 16. Lieven Corthouts 24. Thijs van Leer
DANS 20. L-E-V
ARCHITECTUUR 14. Zorg
COLUMNS 2. Roel Sels 14. Wim Paeshuyse 28. Stijn Janssen
‘Pi-Kant’
toont de oneindige mogelijkheden van kant
Reizende tentoonstelling is het ultieme wapen om de kantopleidingen te redden TURNHOUT - “Dit is meer dan een tentoonstelling. Dit is een campagne.” Dat zegt Gio De Weerd over de expo ‘Pi-Kant’, die op 15 april opent in het Taxandriamuseum in Turnhout. Gio De Weerd is hoofd van de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten in Lier. Samen met Bart d’ Eyckermans (Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen) en Dominique Seelen (Stedelijke Academie voor Schone Kunsten in Turnhout) is hij de bezieler van Pi-Kant. “Kant is niet ouderwets of oubollig. Het heeft zijn plaats in het kunstonderwijs. Maar het is vijf voor twaalf. Als we willen voorkomen dat mijn collega’s of ik over een paar jaar de opleidingen kant moeten sluiten, is het nu tijd voor actie. Een boeiende tentoonstelling die de oneindige mogelijkheden en toepassingen van kant laat zien, is de beste promotie die we konden bedenken.” Pi-Kant laat kantwerk (opgepast, woordspeling op komst!) van zijn beste kant zien. Dat moet ook, want er staat veel op het spel. De opleidingen kant zijn immers met uitsterven bedreigd. “Drie jaar geleden ondervond de Antwerpse academie problemen bij de aanstelling van een leerkracht kant. De oorzaak: er bestaat geen diploma die de vakkennis op het gebied van kant bewijst. Een leraar kant was doorgaans iemand die een opleiding textiel of mode doorlopen had en daar een pedagogisch diploma aan kon koppelen. Het probleem werd uiteindelijk -na een lange en moeilijke procedure- opgelost, maar het was toch het sein voor de directeurs van de academies van Turnhout, Antwerpen en Lier om eens samen te zitten. Immers: wat zich
in Antwerpen had voorgedaan, zou zich ook elders kunnen voordoen. Neem daar nog bij dat de opleiding kant niet de populairste richting in de academies is en je ziet het precaire van de situatie. Een en een is twee. Als de regelgeving errond niet deugd én er is weinig interesse, is de opleiding ten dode opgeschreven. De drie directeurs waren het onmiddellijk eens: ‘Als we de opleiding kant willen redden, moeten we nu in actie schieten.’ Het sluiten van een opleiding is immers zo goed als onomkeerbaar. Als je ze eenmaal gesloten hebt, moet je minstens tien jaar wachten voor je zelfs maar een aanvraag kan doen om ze opnieuw te openen. Dat moesten we per se voorkomen.” “Het eerste jaar hebben we het terrein verkend,” vertelt Gio. “Ik ondervond al snel dat het als man niet eenvoudig was om de wereld van de kant, die vooral bevolkt wordt door vrouwen, te doorgronden. Hier en daar was er ook wel wat argwaan. Toch bereikten we al snel een eerste succes. De Vlaamse
Gemeenschap was bereid een beroepsopleiding kant in te richten. Een eerste stap in de herwaardering van kant! Hoe meer we ons in de kant verdiepten, hoe meer we erdoor geïntrigeerd raakten. Zowel door het kantwerk zelf als door de sociale geschiedenis die er onlosmakelijk mee verbonden is. In de provincie Antwerpen werkten tussen 1880 en 1910 duizenden vrouwen -in slechte omstandigheden en zwaar onderbetaald- in de kantnijverheid. In Turnhout alleen zouden er om en bij de 2.000 kantwerksters geweest zijn. We kennen dat oude kantwerk wel. Het nieuwere kantwerk is veel minder gekend. Onterecht, want het is boeiend, kleurrijk, sexy, prikkelend… En dan heb ik het niet alleen over kanten lingerie. Kant heeft oneindig veel mogelijkheden. De link naar mode en textiel ligt voor de hand, maar er is bijvoorbeeld ook een link naar de architectuur. Kijk maar naar het stadhuis van Leuven. Dat oogt als een kantwerk in steen. Er zijn ook kunstenaars die kantwerk inte-
Gio De Weerd: “Kant heeft oneindig veel mogelijkheden. De link naar mode en textiel ligt voor de hand, maar er is bijvoorbeeld ook een link naar de architectuur. Kijk maar naar het stadhuis van Leuven. Dat oogt als een kantwerk in steen.”
greren in hun schilderijen. De toepassingsgebieden zijn eindeloos. De principes van het kantwerk kan je bijvoorbeeld ook gebruiken als je met staaldraad werkt. De tentoonstelling ‘Pi-kant’ zoomt in op mogelijke toepassingsgebieden. Daarom hebben we trouwens voor die titel gekozen. Hij verwijst naar de pikante eigenschappen die kant kan hebben, maar ook naar de oneindige (het getal pi) toepassingsmogelijkheden die er bestaan. Die nieuwe, moderne, innovatieve aspecten van kant laten we zien, weliswaar met het grootste respect voor de geschiedenis, die we ook in herinnering brengen.” Tekst: Roel Sels
Pi-Kant: praktische informatie TURNHOUT – De tentoonstelling loopt van 15 april tot 31 augustus in het Taxandriamuseum (Begijnenstraat 28 in Turnhout). Open van dinsdag tot zaterdag van 14 tot 17u en op zondag van 11 tot 17u. De toegang bedraagt 5 euro. Na Turnhout reist de expo nog naar Lier (Timmermans-Opsomerhuis, van 14 september tot 31 oktober) en Antwerpen (Black Box, 18 november tot 27 november). Aan de expo in Turnhout wordt een uitgebreid randprogramma gekoppeld. Er is een rondleiding door Sabine Oosterlynck op 15 april, een kantdemonstratie en een speciale rondleiding op 24 april (Erfgoeddag), op 19 juni en 28 augustus worden ‘openkantklosdagen‘ gehouden en op 6 juli en 25 augustus kan je deelnemen aan een workshop. Gedetailleerde info over al deze activiteiten vind je op de website van het Taxandriamuseum (www.taxandriamuseum.be).
Suiker - 3
De vaart verjaart
Zes maanden feest!
De feest- en expoboot.
Het industriële, het recreatieve en het mondaine gezicht van de vaart.
KEMPEN – De vaart verjaart. Het kanaal Dessel-Schoten bestaat 170 jaar. Of 150. Of 142. Het hangt ervan af over welk deel je het hebt, want die sleuf werd natuurlijk niet in één dag gegraven. De vaart wordt gevierd in alle gemeenten die erlangs liggen: Dessel, Retie, Arendonk, Ravels, Oud-Turnhout, Turnhout, Beerse, Rijkevorsel, Brecht en Schoten. Met enige zin voor overdrijving kunnen we stellen dat volksvertegenwoordiger en oudburgemeester van Turnhout Pieter De Nef slaagde waar vóór hem Keizer Karel V, Napoleon en Koning Willem I faalden: de aanleg van een kanaal in de Kempen. Helaas stierf hij (1844) vooraleer in Dessel de eerste spade in de grond werd gestoken (1845). Het kanaal werd volledig met de hand uitgegraven. Met paard en kar werden de gronden afgevoerd. Duizenden arbeiders waren van ’s morgens tot ’s avonds in de weer met kruiwagens en spaden. Het graven zelf ging, alles in beschouwing genomen, nog redelijk goed vooruit. Na 4 maanden was men al 7 km ver. Toch duurde het bijna 30 jaar voor de werken afgerond werden. Regelmatig moesten de werken stilgelegd worden omwille van onteigeningsprocedures die lang aansleepten en omwille van geldkwesties. Het stuk tussen Dessel en Turnhout was klaar in 1846, het deel tussen Turnhout en
4 - April 2016
Sint-Lenaarts in 1866 en het laatste stukje, van Sint-Lenaarts tot in Schoten, werd pas in 1874 voltooid. Tot het midden van de 19de eeuw was de Kempen niet de aangenaamste plek om te leven. De zandgrond was er kurkdroog en viel nauwelijks te bewerken, het gebied was bijzonder slecht bereikbaar en bijgevolg waren nijverheid en industrie er amper aanwezig. Kanalen (niet alleen Dessel-Schoten, maar ook Herentals-Bocholt en later het Albertkanaal) waren levensaders voor het achtergestelde gebied. Bij het graven stootte men tussen Ravels en Brecht op een kleilaag. De baksteennijverheid kwam tot volle ontwikkeling; cementfabrieken en pannenfabrieken schoten als paddenstoelen uit de grond. Ook de boeren deden hun voordeel. Via het kanaal kon mest worden aangevoerd om gronden vruchtbaar te maken. Daardoor nam de roggeteelt een hoge vlucht, waardoor weer brouwerijen en maalderijen ontstonden. Twee wereldoorlogen, de concurrentie van andere transportwegen zoals het Albertkanaal, autosnelwegen en spoorwegen en een veranderende maatschappij deden veel fabrieken langs het kanaal Dessel-Schoten de das om. Daar kwamen andere zaken voor in de plaats. De ‘groene Kempen’ kreeg er met de waterwegen een extra troef bij. Recreatie en toerisme speelden daar handig op in. In een nog latere fase kreeg het kanaal ook een mondain kantje. Er werden jachthavens aangelegd in Geel, Mol, Herentals, Turnhout en tal van andere plaatsen. Langs het kanaal werden buurten verfraaid en verschenen luxeflats.
KEMPEN – Hoe vier je de verjaardag van een kanaal? Groots. Daar gaan alle gemeenten die langs het kanaal liggen voor zorgen. Ze krijgen hulp van de lokale VVV’s, erfgoedcellen, Toerisme Provincie Antwerpen, de ‘Regionale Landschappen’ Voorkempen en Kleine en Grote Nete en de nv de Scheepvaart. De festiviteiten beginnen in april en duren tot eind september. De grootste activiteiten en evenementen worden in de zomer gepland. Een volledig overzicht geven van het ganse programma is haast onmogelijk. In de acht Kempense gemeenten alleen al zijn er op dit moment 50 activiteiten gepland. Concerten, tentoonstellingen, uitstappen en wandelingen, cursussen en lezingen, literatuur, sport… er is voor ieder wat wils. De grote communicatiemiddelen worden uitgerold om het programma bekend te
maken. Op internet is alle info te vinden. De site www.vaartverjaart.be is bijzonder overzichtelijk en gebruiksvriendelijk. Je kan er het programma opvragen per gemeente, per datum of per soort van activiteit. Wij vroegen woordvoerder Elle Verwaest uit Beerse om ons te helpen door de bomen het bos te zien. “Het programma bestaat uit een reeks lokale activiteiten en een flink aantal activiteiten die het lokale overstijgen en eerder regionaal zijn. De gemeenten en verenigingen verzorgen vooral het lokale programma. Daar zit bijvoorbeeld een vlottentocht bij of een editie van ‘Te land, ter zee en in de lucht’. Leuke en originele dingen. Aanvullend hebben we wat activiteiten toegevoegd die het puur lokale overstijgen. De wereldrecordpoging lijndans is daar een goed voorbeeld van, maar ook het bootfestival, de wandelboottochten en de tentoonstelling die in de laadruimte van de boot, een echte ‘Kempenaar’ (foto), meereist en in alle gemeenten aanmeert.” Tekst: Roel Sels Foto’s kanaal: Bart van der Moeren
Familievereniging geestelijke gezondheidszorg
GAAF
Donderdag 28 april
Infomoment Psychiater Jeroen Kleinen heeft een boeiende kijk op het herstel van zowel patiënten als hun familieleden. Op zijn eigen wijze weet hij de goede accenten te leggen die ook voor familieleden herstel bevorderend kunnen werken.
creatief communiceren met kinderen en jongeren & creatieve therapie en integratieve psychotherapie voor jongeren en volwassenen binnen de thema’s:
Donderdag 26 mei
• hoogbegaafdheid (en IQ–onderzoek) • • beelddenken • concentratie & motoriek • • visuele stress (test) • agressie & angsten • • burnout & boreout • hyperventilatie •
Infomoment Mijn zoon werd geïnterneerd. Wat nu ? Wat is dat nu die internering? Hoe werkt de Commissie ter Bescherming van de Maatschappij? Wat doet de psychosociale dienst van de gevangenis? Wat doet de justitie assistent? Is er wel zorg aanwezig in de gevangenis?... Op al deze vragen en meer rond de nieuwe zorgtrajecten trachten we een antwoord te formuleren.
Workshop:
praatstenen schilderen
Thema-avonden:
Gastspreker : Joke Nauwelaerts
• Is mijn kind hoogbegaafd? • Kijk en luister naar beelddenkers • Burnout en boreout (zelfzorg)
Wanneer : Van 20u00 tot 22u00 Waar : WZC – De Wending (‘t Kaffee) Albert Van Dijckstraat 18, Turnhout Meer info : Similes Inloophuis Kempen tel 014 414624 • similes.turnhout@skynet.be
Uw telenet center!
Digitale TV
|
Internet
|
Telefonie
Contact
|
Mobiel
Lieve Van Beeck - Centrum Het Midden Eekhoorndreef 18 - 2390 Malle - 0475 807 652 www.psychotherapie-gaaf.be
Wij helpen u met al uw vragen!
014 47 06 53
|
Telenet@webstore.be
Openingsuren: Ma-Vr 9u-18u30 Za 9u30-18u
TURNHOUT
Kempenlaan 2 014 470 606 turnhout@webstore.be
Gratis diagnose
Snelle service & op afspraak!
Originele kwaliteit
Tarieven online raadplegen
6 Maanden garantie
Ruime voorraad
Kijk snel op www.gsmherstellen.be voor meer info en tarieven voor een snel herstel!
MECHELEN
Blarenberglaan 6 015 31 02 22 herstelling@webstore.be
TELLEN WIJ HERS ÓÓK
TABLETS!
% 0 1
DEFECT SCHERM OF BATTERIJ? KNOPPEN WERKEN NIET MEER?
GEEL
Antwerpseweg 116h 014 470 621 geel@webstore.be
G N I T R KO
Neem deze bon mee naar een van onze servicepunten en ontvang 10% korting op je herstelling! Max. 1 bon per klant. Niet cumuleerbaar met andere kortingen. Actie geldig van 1 t.e.m. 30 april 2016.
Suiker - 5
BONJOUR EXPO
Abstracte kunst van 1952 tot heden bij Hugo Voeten
Vorm en Functie
HERENTALS – Als er ergens te lande een constructivist of een geometrischabstract kunstenaar de neus aan het venster steekt, zijn wij niet te houden. De titel ‘Form Follows Function?’ van de tentoonstelling in Art Center Hugo Voeten in Herentals, plus de bijhorende illustratie vonden we dus heel uitnodigend. Toch wrong er iets: van de negen namen die op de affiche prijken, kenden wij er maar drie. Spoorslags naar daar gereden dus om dat raadsel uit te klaren, en het dient gezegd: we hebben ons dat niet beklaagd. Het concept is simpel: drie opeenvolgende generaties ‘abstracten’ komen er naast en door elkaar te hangen. Een feestelijk schouwspel.
Confrontatie
De ons -en vermoedelijk ook u- bekende namen zijn die van Jo Delahaut, Amédée Cortier en Guy Vandenbranden: de oudere generatie, de schilders van het midden van de vorige eeuw, dat ‘midden’ redelijk ruim genomen dan. Van hen hangen er telkens drie werken, waarvan enkele uit de jaren 50. Hier wordt vanuit een theorie geschilderd, zoveel is duidelijk: lijn, kleur, vorm. Onverwoestbaar zijn deze doeken en panelen. In hun vormperfectie, hun strakke eenvoud en helderheid hebben ze niets van hun kracht verloren. Maar boeiend en verrassend wordt het na-
6 - April 2016
tuurlijk pas echt met de confrontatie, als de tweede generatie aantreedt, geboren in de jaren 50 en 60. Zij blijven -hier althansvasthouden aan de traditionele schildertechniek, maar vinden hun eigen accenten. Vincent de Roder zweert bij evenwicht op groot formaat, Mario De Brabandere komt geometrisch-speels uit de hoek, en Alain Biltereyst toont behalve een muur vullende wandschildering twee piepkleine werkjes in wit en blauw. Bij De Brabandere en Biltereyst valt het op dat ze durven
Form Follows Function?
Abstracte werken van Amédée Cortier, Jo Delahaut, Guy Vandenbranden, Alain Biltereyst, Mario De Brabandere, Vincent de Roder, Atelier Pica Pica, Dieter Durinck, Elke Van Kerckvoorde. Nog tot 30 april 2016. Open van maandag tot zaterdag van 13.30 tot 17.00u. De toegang tot deze tijdelijke tentoonstelling is gratis. De bezoeker krijgt bovendien een keuze uit de vaste collectie te zien. Wie de hele verzameling wil zien, betaalt €10 voor een gegidste rondleiding op zondag om 10.30u of om 14u en op donderdag om 20u. Reserveren is niet nodig.
‘knoeien’: een veeg doorheen een witte achtergrond was een onvergeeflijke zonde bij de pioniers, maar bij hen mag dat.
Experiment
Van de jongste telgen, geboren in de jaren tachtig en negentig, trapt Atelier Pica Pica het wildst om zich heen. Het betreft hier een Luiks kunstenaarscollectief dat zowel met materialen als met de individuele artistieke bijdrage experimenteert. Ze creëren de dingen samen. Op deze tentoonstelling hebben ze hun werken niet aan de muur gehangen, maar in de muur ingepast. Dieter Durinck gaat aan de slag met alle technieken die hem dienstig kunnen zijn: van acryl- en lakverf tot fotokopie en zeefdruk op polypropyleen. Elke Van Kerckvoorde stapelt met lakverf beschilderde panelen boven en naast elkaar. In haar kleuren en motieven, en in de gladde perfectie waarmee ze die uitwerkt, refereert ze aan commercie en reclame. Wat maakt ‘Form Follows Function?’ tot een geslaagde tentoonstelling? Vooreerst het concept: de invloed van de drie kanjers (en van afwezige collega’s als Jean Milo, Jean Rets, Georges Collignon en anderen) op de jongeren is duidelijk, maar even duidelijk is dat die voortbouwen en nieuwe wegen inslaan. Hier wordt een stukje kunstgeschiedenis getoond. Wat ook helpt, is de omgeving. Een stroming als deze komt ontzettend goed tot zijn recht in de koele, industriële ruimte die het ACHV toch is: hoog, diep, breed, wit. Het ontgaat je niet als bezoeker: je ziet en hoort die werken opgelucht ademhalen. Iedereen wint. Tekst: Ivo Verheyen
Jan Vosters in het Jakob Smits Museum
Sober, sereen, schoon
BOB ROES, SOMERS & MODAMSKE HERENTALS, OUD-TURNHOUT – ‘De wissel’ is een uitwisselingsproject tussen ’t Hofke van Chantraine in Oud-Turnhout en cc ’t Schaliken in Herentals. Het opzet is dat kunstenaars uit de omgeving van Herentals exposeren in Oud-Turnhout en omgekeerd. Somers en Modamske zijn een twee-eenheid. Ze vullen mekaar perfect aan. Dat tonen ze opnieuw in ‘A good brand’, dat van 2 tot 24 april te zien is in ’t Hofke. De schilderijen van Modamske en de voorwerpen en installaties van Marcel Somers gaan wonderwel samen en zorgen steeds voor een avontuurlijk geheel. Ze brengen zowel oud als nieuw werk. Turnhoutenaar Bob Roes maakt schilderijen die vaag zijn. Hij kiest bewust voor onscherpte of voor het wegvagen of weglaten van een deel van het onderwerp. In Herentals zullen enkele schilderijen uit zijn serie ‘The Messenger’ voor een mooi contrast zorgen met het statige gebouw waarin ze hangen. Van 2 tot 24 april in De Lakenhal.
MARC JANSSENS
MOL – In de exporuimte van cc ’t Getouw in Mol stelt van 25 april tot en met zondag 15 mei Marc Janssens tentoon. Centraal in het werk van Marc Janssens staat de mens. Zijn krachtige en fragiele sculpturen dompelen de toeschouwer onder in een wereld van fantasie, tederheid en humor. Met veel zin voor detail bouwt Marc Janssens aan het originele verhaal van elke sculptuur. Hij bekleedt hiervoor zijn beelden met materialen zoals ijzerdraad, linnen stroken, papier, hout, herwerkte onderdelen van gerecycleerde objecten en allerlei prullaria. Deze materialen zijn van fundamenteel belang voor de originaliteit en dragen bij tot de poëtische expressie van elke creatie.
MEURIS, TWEELINCKX, VAN INGELGEM…: ‘AROUND THE CORNER’
HEIST-OP-DEN-BERG – Cc Zwaneberg organiseert een tentoonstelling met kunstenaars die vooral gefascineerd zijn door architectuur en de indeling van ruimtes. Niet alleen de fysieke ruimte. Ze beschouwen ruimte als iets ondefinieerbaars. Iets dat interpreteerbaar is en voor iedereen anders aanvoelt. In deze tentoonstelling, die nog tot 17 april te zien is, laten de kunstenaars niet alleen enkele werken zien, maar gaan ze ook met de exporuimte zélf aan de slag.
MOL – Kunstschilder Jan Vosters (1949) woont en werkt in Reusel, net over de Nederlandse grens, en is van 19 maart tot 1 mei te gast in het Jakob Smitsmuseum. Het is niet zeker dat u hem kent, maar als wij goed hebben opgelet, is het toch al de derde keer dat hij Mol aandoet. In ’98 stelde hij al eens tentoon in De Oude Post, en drie jaar later was Cum Laude aan de eer. Het is niet zonder weemoed, ja zelfs met een krop in de pen dat we de namen van deze teloorgegane cultuuroorden vermelden. Daar viel haast altijd iets moois en vaak zelfs iets belangrijks te beleven. Kunstgalerieën, de dingen die voorbijgaan. Gelukkig is er nog het JSM, die rots in de branding. En zoals het een museum past, zien ze de dingen ruim. Er staat namelijk een overzichtstentoonstelling op het programma: veertig jaar schilderen!
De vergane mens
De bezoeker van de expositie krijgt drie thema’s voorgeschoteld: portretten, landschappen en een hoofdstuk met de titel ‘Verleden tijd’. Beginnen we met dat laatste. Daarin behandelt Vosters de archeologische opgravingen die in de tweede helft van de jaren ’90 in zijn dorp zijn gebeurd. Daarbij zijn heel wat menselijke resten gevonden, sommige daterend uit de negende eeuw. ‘Behandelen’ lijkt bij nader inzien niet de juiste term. De kunstenaar heeft bij de graven gestaan en is getroffen door wat hij heeft gezien. Hij verwerkt zijn indrukken; hij toont de vergankelijkheid van de mens en van alles wat des mensen is. De tijd heeft hier zijn onverbiddelijke werk gedaan. Vosters geeft de grotendeels vergane menselijke resten vage, ongedefinieerde contouren mee en hij schildert ze in sobere, grijze tinten. Hier en daar mag een voorzichtige strook blauw, zachtroze of dito oranje het geheel wat bijkleuren, maar zonder ook maar in het minst de rust in ons oog te verstoren. Zo ontstaat er een heel eigen versie van het ‘ecce homo’, en die versie blijft, zowel door kleurenkeuze als door compositie en de korrelige verfopleg, stil, sereen, respectvol.
Poëtisch
De stilte van die ‘Verleden Tijd’ vinden we overigens helemaal in zijn landschappen van vandaag terug. Ook die zijn doorgaans heel tonalistisch geschilderd. Nu nog komen aanzetten met het cliché ‘vijftig tinten grijs’, kan uiteraard niet meer, maar wij kunnen het ook niet helpen: bij Vosters is dat meer dan eens exact wat we te zien krijgen. En omdat hij een zo voorzichtig kleurenpalet hanteert, wordt elk contrast, hoe klein ook, geaccentueerd. Of: hoe rijk van kleur een tonalistisch schilderij wel kan zijn. Vosters toont de kijker weinig: een grote wolk, een donkere strook land tegen een wat lichtere horizon. Daar moeten we het mee stellen. Omdat hij zoveel doet met zo weinig komt hij dicht bij wat we doorgaans onder de term ‘poëtische schilderkunst’ verstaan. Klassieke categorieën als ‘figuratief’ en ‘abstract’ lijken hun -doorgaans toch heldere- betekenis in zijn werk wat te verliezen. Oog in oog met het werk van Vosters doen ze er gewoon niet meer zo toe. Wij bedoelen dat als een compliment. Voor wie (ten onrechte, als u het ons vraagt) vindt dat kunstenaars die abstraherend werken het zichzelf makkelijk maken, hangen er op de tentoonstelling een aantal portretten, die haarscherp geschilderd of getekend zijn. Vooral de reeks zelfportretten is indrukwekkend. Ook meer ‘naar de natuur’ is het oudere werk van Vosters. Ga er als bezoeker gerust naar op zoek. Een kunstenaar die durft te laten zien waar hij vandaan komt, verdient alle respect. Tekst: Ivo Verheyen
Jan Vosters: Verwondering en verbeelding Jakob Smits Museum Sluis 155a 2400 MOL 014 31 74 35 www.jakobsmits.be van 19 maart tot 1 mei alle dagen van 13 tot 17u gesloten op maandag en Paaszondag
Suiker - 7
BONJOUR EXPO UNGENAU GEEL – Curator Philippe Van Cauteren maakte voor cc de Werft de tentoonstelling ‘Ungenau’. Hij toont werken uit het S.M.A.K. in Gent, dat in totaal over bijna 2.000 werken beschikt. Van Cauteren selecteerde werken die anders zelden of nooit te zien zijn. ‘Ungenau’ is Duits voor onnauwkeurig. Het tegengestelde van ‘genau’. De tentoonstelling staat op zijn plaats in Geel, dat op een aparte manier en los van alle conventies omgaat met geesteszieken. Maar het zou net zo goed over de vluchtelingencrisis kunnen gaan. Dat Jan Hoet, ereburger van de stad Geel, directeur was van het S.M.A.K. staat natuurlijk ook niet los van deze tentoonstelling. De vriendschap tussen Hoet en Geel is eeuwig. Een hommage aan Hoet, aan de gezinsverpleging en aan de kunst op zich: UNGENAU is de tentoonstelling die voorbestemd was om ooit in cc de Werft plaats te vinden. In de volgende editie van Suiker belichten we de expo, die nog tot 5 juni te bezichtigen is, uitgebreid.
ROB SCHEUERMANN: ‘SO GALANTE’ RAVELS – In de wandelgangen van het gemeentehuis van Ravels stelt van 1 tot 29 april de Nederlander Rob Scheuermann tentoon. Hij combineert schilderkunst met grafiek en toont in Ravels werk dat hij nooit eerder liet zien.
‘overzichtstentoonstelling’ spreken: ‘Mens en Machine’ overkoepelt een ruime tijdsspanne. De prille mechanica van de achttiende eeuw staat, ligt en hangt hier naast werken uit 2016, zoals de in stof uitgevoerde naaimachine van Margerita Cabrera. Echt gisteren gemaakt. Het zou een werk van Claes Oldenburg kunnen zijn, maar dit is geen popart, wel een geëngageerde aanklacht tegen de uitbuiting van Mexicaanse textielarbeiders in Amerikaanse sweatshops. Een filmfragment uit Modern Times van Charley Chaplin (1936) herinnert ons eraan hoe actueel zijn boodschap nog altijd is. En kijk in godsnaam niet over het ingelijste schilderspalet van Victor Ser-
8 - April 2016
MEERHOUT – In Tarmac (Pastoor van Haechtplein 9 in Meerhout) stelt Diederik Boyen van 2 tot 24 april zijn schilderijen, installaties en beeldhouwwerken tentoon. Boyen maakte oorspronkelijk beelden, maar legde zich nadien ook toe op de schilderkunst; meestal olieverf op doek. Zijn werken laten de toeschouwer niet onberoerd, maar ze becommentariëren niet. Ze roepen vragen op.
Ga er zelf maar eens aanstaan!
‘Mens en Machine’ in de Warande
TURNHOUT – Wordt de mens een machine? Wordt de machine mens? Het probleem dateert bepaald niet van vandaag of gisteren -remember Frankenstein- maar de tentoonstelling in de Warande lijkt toch wel goed getimed. Het is nog maar een paar maanden geleden dat de Britse fysicus Stephen Hawking, een man die doorgaans redelijk goed weet waarover hij praat, zijn zorg met ons deelde. Hij vreest dat de mens het pleit tegen de door hemzelf ontworpen artificiële intelligentie mogelijk zal gaan verliezen. Einde van de soort. Oeps!
DIEDERIK BOYEN: ‘PEK EN VEREN’
Overzicht
Een hawkingiaanse nachtmerrie hoeft u in de Warande nu niet meteen te vrezen. Dat wordt al duidelijk nog voor je helemaal binnen bent en tegen de reusachtige mechanische hond van Freek Wieringa aanloopt. Indrukwekkend! Een bakbeest vanjewelste, maar totaal niet angstaanjagend. Je kunt een glimlach niet onderdrukken. Eens binnen valt vooral de enorme verscheidenheid van de expositie op. Wat knullige probeersels staan naast uiterst gesofisticeerde apparaten of je vindt een mengvorm van de twee: de oude zoötroop, die simpele voorloper van de film, wordt hier door Marcio Ambrosio complexloos gecombineerd met computertechnologie die de toeschouwer hier en nu in beeld brengt. Eigenlijk kunnen we over een soortement
Praktisch:
Mens en Machine Een interactieve en multimediale tentoonstelling met werk van een twintigtal kunstenaars die heel verschillend tegen de relatie M&M aankijken. Waar: de Warande, Turnhout Wanneer: tot 22 mei, van woensdag tot zondag van 11 tot 17u, vrijdag van 11 tot 20u, maandag en dinsdag gesloten Gratis Voor het uitgebreide randprogramma (lezingen, workshops, geleide bezoeken): zie www. warande.be
vranckx (1945) heen. Hij titelde het dingetje ‘Machiene om te ontroeren’. Verdere commentaar overbodig.
Goed bezig?
Iemand die je in een tentoonstelling rond dit thema uiteraard kan verwachten, is de Antwerpenaar Panamarenko. Hij heeft zijn leven lang niet anders gedaan dan vliegende mensen, rijdende vehikels, ruimteschepen dies meer getekend en gebouwd. Altijd weer ontroert hij ons, omdat zijn creaties, behalve harde mechaniek, ook kwetsbaarheid inhouden. Zijn tuigen werken namelijk vaker niet dan wel. De outsiderkunstwerken van Serge Delaunay en Gerard van Lankveld, de 3D-geprinte ‘cyborgs’ van Nick Ervinck, de briljante tekeningen van François Schuiten, de strandbeesten van Theo Janssen, de tandwielen van Jennifer Townley (die er 26 dagen over doen om weer bij de ‘beginsculptuur’ uit te komen)… wij kwamen er niet van bij. Een fundamentele tentoonstelling, waarop schoon en lelijk, primitief en complex, nuttig en nutteloos vrolijk naast elkaar komen te staan. Maar ondertussen worden hier wel een paar stevige vragen gesteld. De belangrijkste luidt voorzeker: zijn we goed bezig? Een vraag die, zo blijkt overduidelijk, de mens al eeuwen bezighoudt. Niet vrijblijvend dus, deze tentoonstelling, maar gekruid met een pittig engagement. En zoals boven al aangegeven: veruit de meeste werken maken toch eerder een glim- dan een grimlach los. Dat lucht op. Tekst: Ivo Verheyen
presenteert op donderdag 7 april om 20.30u
EMILIE MY DEAR,
gitaar en zang - intieme jazz, blues, soul...
Inkom gratis Peperstraat 2 - Hoogstraten - Tel 03 284 12 20 www.oud-hoogstraeten.be
Suiker - 9
De favorieten van
Groezrock
Hans Maes
doet niet mee met de algemene festivaltrend
MEERHOUT – 21 groepen op vrijdag, 33 op zaterdag. Netjes verdeeld over vier podia. Dat is wat Groezrock anno 2016 te bieden heeft. We vroegen Hans Maes enkele bands te noemen waar hij speciaal naar uitkijkt.
RANCID
“Rancid noem ik als eerste en daar zijn verschillende redenen voor. Ten eerste vieren ze de 20ste verjaardag van hun megagrote succesalbum ‘… And out come the wolves’. Ze spelen die cd integraal. Dat staat sowieso al garant voor drie kwartier fantastische muziek. Als organisator ben ik ook zo blij als een kind dat het ons gelukt is om hen te boeken. We zijn het enige festival in Europa dat daarin geslaagd is.”
SUM41
Meer comfort voor minder geld! MEERHOUT – Houd ons tegen of we gaan de organisatoren van Groezrock drie kussen geven. Terwijl Rock Werchter en Pukkelpop (en een dozijn andere festivals) de prijzen jaar na jaar opdrijven, doet Groezrock niet mee. Integendeel zelfs. Een festivalticket wordt meer dan 10% goedkoper. “Wij vinden het niet meer dan logisch om de prijs te laten zakken,” zegt organisator Hans Maes, “want we hebben minder onkosten. Er zullen dit jaar minder groepen optreden.” Toch spreekt hij niet van een koerswijziging. “We doen verder zoals we bezig waren, maar we verleggen een paar accenten. Eén podium minder plaatsen en meer comfort bieden, is er daar een van.” Het Meerhoutse rockfestival mag dit jaar 25 kaarsjes uitblazen. Tijd om het een en ander eens te herbekijken? “Niet echt,” zegt Hans Maes. “Dat we een paar dingen anders gaan doen, heeft niks met onze verjaardag te maken, maar eerder met toevallige omstandigheden. Van het ene is het andere gekomen. Het begon met een paar gronden die verkaveld werden en bouwgrond zijn geworden. Daardoor moesten we ons festivalterrein anders inrichten. Het festival vindt nog plaats op dezelfde locatie, maar we hebben het terrein 90 graden gedraaid.” “Tegelijk speelde er nog iets anders door
10 - April 2016
ons hoofd. We kregen al wel eens te horen dat vijf festivalpodia (4 in tenten en 1 in de openlucht) van het goede te veel was. Bezoekers konden dat niet altijd appreciëren. Elk voordeel heeft immers zijn nadeel. Het voordeel voor een organisator om zoveel podia te hebben, is dat je affiche nog uitgebreider en interessanter wordt. Je kan nog meer mensen bereiken. Maar een nadeel is dat met elk podium dat erbij komt de bezoeker procentueel minder bands kan zien. Je kan immers niet bij al die podia tegelijk zijn. Of het komt steeds vaker voor dat je als toeschouwer halfweg een optreden al moet afhaken om op tijd bij het volgende concert te zijn. Ook dat is niet leuk. Kiezen is verliezen, zegt men wel eens.” “We hebben de knoop dan maar meteen doorgehakt: we doen het dit jaar met één podium minder. We hebben één binnenpodium geschrapt. Daardoor krijgen de festivalgangers meer tijd én meer ruimte op de wei. Het comfort zal merkbaar toenemen.” “We doen het twee dagen lang met een podium minder en op de andere podia spreiden we de bands iets beter, zodat het voor de bezoekers makkelijker wordt om meer optredens te zien. Tel dat allemaal samen en je komt uit bij het gegeven dat wij dit jaar ongeveer 25 bands minder hebben moeten boeken dan vorig jaar. De scheelt een stuk in de onkosten en dan is het logisch dat je dat doorrekent aan het publiek. Voor een combiticket duiken we weer onder de 100 euro (98 euro, n.v.d.r.) in voorverkoop. Vorig jaar betaalde je daar nog 110 euro voor. De grote festivals hebben ook de prijs voor een pintje verhoogd. Ze zijn van 2,50 naar 3 euro gegaan. Ook daar doen we niet aan mee. Zakken kunnen we niet, maar onze prijs blijft 2,50 euro.”
“SUM41 is een oude gekende van het festival. Schitterende band. Vorige keer waren ze ijzersterk en ik ben apetrots dat we ze opnieuw hebben vastgelegd.”
DILLINGER FOUR
En wat met de terreur? MEERHOUT – We spraken Hans Maes net op de dag van de aanslagen in Brussel. Op de website van Groezrock werd meteen het bericht geplaatst dat er voor alle zekerheid al overleg was geweest met de ordediensten, maar dat er voorlopig geen reden is om het festival te schrappen. “Wat de gevolgen van die aanslagen zullen zijn, kunnen we nog niet inschatten. Zeker is dat enkele groepen via Zaventem naar ons komen. Misschien moeten we een aantal vluchten ‘omboeken’ naar Schiphol. De komende dagen zal ik veel telefoontjes doen om te vragen of dat nodig of wenselijk is. Voor de rest hoop ik dat de voorverkoop er niet onder lijdt, want die liep juist goed. Normaal ontvangen we 15.000 bezoekers per dag op Groezrock. Hopelijk blijft dat zo.”
“Hier kan ik zelfs emotioneel van worden. Ik overdrijf niet als ik zeg dat we al 7 of 8 jaar bezig zijn om hen naar Meerhout te halen. Eindelijk is het ons gelukt. Ik weet wel dat ‘Dillinger Four’ niet de grootste naam op onze affiche is. Maar dat is juist typisch voor deze groep. Ondanks het feit dat ze nog nooit één slechte cd hebben uitgebracht, zijn ze nooit superpopulair geworden. Zelfs niet in ‘het wereldje’. Ze malen daar niet om. Ze blijven gewoon hun ding doen. Veel groepen kunnen er een voorbeeld aan nemen.”
DOUBLE VETERANS
“Het gebeurt niet meer zo vaak dat ik van mijn sokken geblazen word bij een concert. Bij Double Veterans was dat het geval. Ik zag hen in Antwerpen en ik heb onmiddellijk na het concert met hun manager gebeld. Ik moest en zou hen hebben; daar is geen vergadering bij te pas gekomen. En het heeft er verder niks mee te maken, maar het is toch leuk om te weten: Lee Swinnen, de zoon van Guy, is de frontman.” Tekst: Roel Sels
Nederlands festival met
uitsluitend Belgische muziek
op 22, 23 en 24 april
“ Belgische muziek is spannend”
BREDA – Voor het beste festival met Belgische muziek moet je naar Nederland. Dat is al jaren zo. Mezz Breda organiseert voor de achtste keer het festival ‘Ik zie u graag’, met uitsluitend Belgische artiesten. “Dat is geen beleidskeuze en het kadert niet in de ene of andere strategie. We doen het omdat we vinden dat we het moeten doen. We volgen gewoon ons buikgevoel.” Suiker sprak met communicatieverantwoordelijke Janneke Van Oijen en programmeur Steffi Blonk.
Onder de noemer ‘Ik zie u graag’ programmeert Mezz in Breda al negen jaar Belgische muziek. Minstens één keer per maand treedt een Belgische band op in de Bredase concerttempel, die een bijzonder goede akoestiek heeft -speciaal voor optredens gebouwd- en plaats biedt aan 650 personen. dEUS, Arno, Flip Kowlier, Vive La Fête, Goose, Hooverphonic, Gabriel Rios, Das Pop, Mauro, Daan, Customs, Arid, School Is Cool, Selah Sue, Oscar & The Wolf en Triggerfinger…: allemaal speelden ze al in Mezz. Eén keer per jaar wordt ‘Ik zie u graag’ ook in festivalvorm aangeboden. −Mezz − zet al vele jaren in op Belgische muziek. Vanwaar die volgehouden keuze?
“Mezz werkt graag vanuit een buikgevoel. Iets waar je met hart en ziel in gelooft en waar je met passie voor gaat, doe je beter. Onze keuze om veel aandacht te schenken aan Belgische artiesten is nooit een ‘beleidskeuze’ geweest. Evenmin een strategische keuze. Door voortdurend onze voelsprieten uit te steken, merken we dat de Belgische muziek heel relevant is. Dat was negen jaar geleden zo, toen we met ‘Ik zie u graag’ begonnen, en dat is nog niet veranderd.” −Is − er veel verschil tussen Belgische en Nederlandse muziek?
“Nu minder dan vroeger. Maar negen jaar geleden was de Belgische muziekscene alternatiever dan de Nederlandse, die meer mainstream was. Ik denk dat dEUS voor
veel alternatieve bands in België poorten opengebroken heeft. Met dEUS als baanbreker ontstond in België een boeiend alternatief circuit. Toegegeven, het is een kwestie van persoonlijke smaak, maar wij vonden die alternatieve bands spannender, verrassender en uitdagender dan de mainstream muziekgroepen die Nederland had. Intussen is het verschil kleiner geworden. Nederland heeft een inhaalbeweging gemaakt en is een stukje alternatiever geworden. Het klimaat is nu ook een stuk gunstiger. Populaire presentatoren als Giel Beelen op 3FM (radio) en Matthijs Van Nieuwkerk in ‘De Wereld Draait Door’ laten dagelijks -vooral- Nederlandse bands live spelen in hun programma. Een paar miljoen mensen kijken en luisteren daarnaar. Dat is ook de alternatieve scene in Nederland ten goede gekomen.”
−Mezz − zou het zich gemakkelijk kunnen maken door voor ‘Ik zie u graag’ artiesten te boeken die het in België al gemaakt hebben en in Nederland nog niet. Maar jullie gaan een stap verder. Jullie gaan op ontdekkingstocht en boeken ook groepen en muzikanten die zelfs in België nog niet doorgebroken zijn.
“Dank je. Dat beschouwen we als een compliment. Eentje waar we blij mee zijn, want dat is namelijk exact onze bedoeling: ook onbekende bands een forum geven. Ook voor het Belgische publiek dat ons festival bezoekt, moet er nog wat te ontdekken zijn.”
−Hoe − talrijk zijn de Belgen die Mezz over de vloer krijgt?
“Dat kunnen we alleen bij benadering inschatten. Maar het ligt rond de 5%. Ongeveer 1 op 20, dus. Daarnaast zijn er nog veel inwoners uit Breda en omgeving die naar StuBru luisteren en vertrouwd zijn met Belgische muziek.”
−Voor − die 5% hoef je geen festival te organiseren.
“Klopt. Het doet ons veel plezier om Belgische bezoekers te hebben, maar daar doen we het niet voor, want Nederlandse bezoekers zijn natuurlijk even welkom als Belgische. Zoals al gezegd: we doen het omdat we geloven in de muziek.”
−Op − de affiche staan ook nu weer bands die we zelfs in België nauwelijks of niet kennen. Hoe houden jullie de vinger aan de pols?
“Er zijn geen geheime trucjes. Het programma is het resultaat van heel hard werken. We luisteren veel naar StuBru,
Ik zie u graag Het festival ‘Ik zie u graag’ vindt plaats op 22, 23 en 24 april. Vrijdag vanaf 19.30u spelen Arquettes, Glints, Pruikduif, Faces On Tv, Bazart en Trixie Whitley. Zaterdag vanaf 19.30u concerteren Lili Grace, High Hi, Oaktree, The Black Heart Rebellion, Dez Mona en Black Box Revelation. Dagtickets kosten 18 euro, combitickets 30 euro. Op zondag zijn er gratis optredens vanaf 15u. Bij het ter perse gaan van Suiker was het zondagprogramma nog niet gekend. De concerten vinden plaats op 3 podia (1 in de kleine zaal en 2 in de grote) in het gebouw.
we houden de agenda’s van de Belgische concertzalen in de gaten, we lezen Rifraf en Poppunt Magazine, we volgen Humo’s Rock Rally, we onderhouden goede persoonlijke contacten met Belgische agenten en boekingskantoren, we zoeken op beurzen en meetings steevast Belgische collega’s op om even een praatje te slaan… De optelsom van al die inspanningen maakt dat we goed op de hoogte zijn van wat er beweegt in België. We mogen onszelf experts noemen.” −Ik − kan me voorstellen dat Belgen graag op het festival spelen. Het lijkt me een ideale springplank naar de rest van Nederland.
“Je moet inderdaad ergens beginnen. En een festival als dit kan het opstapje zijn om in de grotere zalen in pakweg Amsterdam te geraken. Daar kom je meestal niet in één keer. Je hebt er een tussenstap voor nodig. Voor Belgische groepen is ‘Ik zie u graag’ dus een interessant festival. Net zoals het voor het publiek aangenaam is om nieuwe groepen te leren kennen. Dat is het leuke aan dit festival: het is een win-winsituatie voor iedereen. Dat zie je ook aan de sfeer. Het gaat er heel gezellig aan toe. Ook backstage, trouwens. De Belgische bands die achter de schermen verbroederen: da’s mooi om mee te maken.” −Hoeveel − bezoekers verwachten jullie?
“Normaal hebben we 800 tot 1.200 bezoekers. Tot nu toe is de ticketverkoop al erg vlot gegaan. We zullen dit jaar tegen de bovengrens uitkomen, vermoeden we.” −Bieden − jullie ook arrangementen aan? Zijn er afspraken met hotels en restaurants? Een weekendje Breda is immers uiterst genietbaar.
“Tot sluitende overeenkomsten met hotels zijn we dit jaar -nog- niet gekomen. Vorige jaren was dat wel het geval. Met enkele eetgelegenheden maken we wel afspraken. Enkele zaken zullen voor de festivalgangers een menu serveren tegen een aangepast tarief. En nu we het toch over eten en drinken hebben: voor de bourgondiërs onder de bezoekers is er op het voorplein van Mezz trouwens ‘De Pintelier’, een ruimte waar we Belgische bieren schenken.”
Suiker - 11
ALL THAT JAZZ
Logan Richardson: ‘Shift’
Artois
Serge Lazarevitch Trio
RIJKEVORSEL – Serge Lazarevitch uit Frankrijk begon gitaar te spelen toen hij 13 was. Hij trok naar Amerika om er in Boston muziek te gaan studeren. Voor zijn concert in De Singer laat hij zich omringen door Nic Thys op bas en door Teun Verbruggen op drums. Verbruggen is een drummer die bij veel jazzgezelschappen speelt. Thys kan je ook kennen van TaxiWars. Het Serge Lazarevitch Trio speelt eigen werk en nummers van François Couperin, Ornette Coleman, György Ligeti, Lee Konitz en Thelonious Monk. Serge Lazarevitch Trio, dinsdag 26 april, 20.30u, De Singer, Rijkevorsel, 12 euro.
Joris Roelofs & Han Bennink
HEIST-OP-DEN-BERG – Joris Roelofs is een rietblazer met een grote voorliefde voor de basklarinet, al blinkt hij ook uit op de altsaxofoon. Voor het concert in Hnita Jazz laat hij zich begeleiden door drummer Han Bennink. Roelofs & Bennink, zaterdag 30 april, Hnita Jazz, Heist-op-den-Berg.
Jazz Jam
GEEL – Cultuurcentrum de Werft pakt uit met een nieuwigheid: een jazz jam. Het idee ontstond bij drie gemotiveerde jazzmuzikanten, verbonden aan de academie voor muziek, woord en dans. Zij vormen een basistrio. Andere muzikanten kunnen zich bij hen aansluiten om op vaste datums en tijdstippen enkele jazzstandards te spelen. Voor er effectief gestart wordt met het nieuwe programma, organiseert cc de Werft eerst een try-out. Jazz Jam (try-out), woensdag 13 april, 20u, café de Werft, Geel, gratis.
Swingdealers Quartet
MOL – Jazzmuzikanten zoals Oscar Peterson, Cannonball Adderley, Count Basie en Frank Sinatra hebben het Swingdealers Quartet ertoe aangezet om een band te vormen en de klassiekers van de swingjazz uit de jaren 50 en 60 te spelen. Het kwartet overgiet de standards met een saus van soul en pop. Live barst de band van de energie. Swingdealers Quartet, vrijdag 29 april, 20.15u, Zaal Otello, Mol, 13 euro.
Esther Van Hees en Mateusz Pulavski
HERENTALS – Esther Van Hees is afkomstig uit Mol en woont in Amsterdam, waar ze in 2012 gitarist Mateusz Pulavski ontmoette tijdens een jamsessie. Sindsdien treden ze samen op. Ze brengen een mix van eigen werk, jazzklassiekers en nummers uit musicals. Hun muziek omschrijven ze als avantgardejazz. Van Hees en Pulavski, donderdag 14 april, 12.15u, foyer cc ’t Schaliken, gratis.
12 - April 2016
KASTERLEE – Els Artois is een zangeres uit Haacht die haar familienaam geleend heeft aan het jazzkwartet ‘Artois’. Nadat ze afstudeerde aan de kunsthumaniora en de jazzstudio in Antwerpen, zong ze o.a. voor de feestcoverband Boogie Wonderband en was ze enkele keren te gast in de tv-programma’s De Notenclub, de Rode Loper en The Voice van Vlaanderen. Ze is van vele markten thuis, maar met Artois legt ze zich vooral toe op jazzmuziek. Bram Weijters (piano), Chris Mentens (bas) en Herman Pardon (drums) begeleiden haar. Artois, maandag 4 april, 21u, jazzclub Houtum Street, Kasterlee, 10 euro.
Gerald Clayton Trio
TURNHOUT – In Cultuurhuis de Warande treedt op 30 april pianist Gerald Clayton op. Hij brengt contrabassist Joe Sanders en drummer Justin Brown mee. Clayton werd geboren in Nederland , maar hij verhuisde al snel naar Amerika. In 2002 studeerde hij af aan de Los Angeles County High School for the Arts. Hij maakte naam als pianist bij Roy Hargrove en Diana Krall, maar sinds hij drie keer genomineerd werd voor een Grammy Award is zijn eigen ster gerezen en is hij niet alleen meer bekend als begeleidend artiest. Tegenwoordig wordt hij in één adem genoemd met de grootheden Brad Mehldau en Vijay Iyer. In 2013 kwam zijn recentste cd uit, ‘Life forum’. De muzikanten met wie hij die plaat opnam, zijn in Turnhout van de partij. Gerald Clayton Trio, zaterdag 30 april, 20.15u, de Warande, Kuub, 16 euro.
HEIST-OP-DEN-BERG – In jazzclub Hnita in Heist-op-den-Berg treedt saxofonist Logan Richardson op. Hij laat zich begeleiden door Nir Felder (gitaar), John Escreet (piano), Max Mucha (bas) en Tommy Crane (drums). Richardson is sinds vorig jaar ‘A Blue Note Record artist’. Zijn cd ‘Shift’ werd door het wereldberoemde label uitgebracht. Richardson werd geboren in Kansas City en woont halftijds in New York en halftijds in Parijs. Opvallend voor een jazzartiest is dat hij popidolen zoals Phil Collins, Michael Jackson, Stevie Wonder en The Temptations als zijn grote voorbeelden aanhaalt. ‘Shift’ is het derde album dat hij onder zijn eigen naam uitbracht. Zijn debuut, ‘Cerebral flow’, dateert al uit 2007. Logan Richardson, zaterdag 16 april, 20.30u, Hnita Jazz, Heist-op-den-Berg.
Big Band o.l.v. Bert Joris
RIJKEVORSEL – De Big Band van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen werd dertien jaar geleden opgericht. Sinds 2014 staat de Big Band onder leiding van trompettist Bert Joris, die tevens docent arrangement en compositie is aan het Conservatorium van Antwerpen. Joris dient amper te worden voorgesteld. Met Toots Thielemans en Philip Catherine behoort hij tot de in binnen- en buitenland meest gerespecteerde Belgische jazzmusici. Hij is zeer actief als componist, arrangeur en solist bij bigbands, maar ook als lid van zijn eigen Bert Joris Quartet. De ‘Big Band van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen’ speelt eigen composities en arrangementen van de studenten. De band bestaat uit studenten jazz/lichte muziek, oud-studenten en een aantal professionele musici. Big Band, zondag 17 april, 20u, De Singer, Rijkevorsel, 8 euro.
Zondag 24 april 13u30 – 18u
Rituelen bij afscheid en herdenking Vertegenwoordigers van verscheidene levensovertuigingen gaan met de bezoeker in gesprek over hun rituelen en gebruiken. Mensen uit de begrafenissector en de academische wereld zorgen voor omkadering en unieke invalshoeken. Crematorium Stw. op Merksplas 68 2300 Turnhout
Afsluitend panelgesprek met prof. em. en filosoof Ludo Abicht.
Info en inschrijvingen: vrijdenkend.t@gmail.com
014 42 75 31
Overleef als een echte survival-specialist in de jungle.
Je leert het in Hidrodoe!
LICHTAART
CENTRUM VAN KUNST EN CULTUUR IN DE ROERIGE JAREN ‘60
Karl Wouters vertelt in 192 pagina’s (24 x17cm) alles over de ‘Verbrande Hoeve’, ‘de Artepik’ en diverse kunst-initiatieven en kunstenaars op de heide, zoals Atelier Grafiek, ‘de witte velo’, ‘Baron’ Edouard Vereycken, en Remi de Pillecijn.
Geen kraantjes in de jungle!
Het boek, uitgevoerd met hard cover, bevat meer dan 100 foto’s en een uitgebreid personenregister (34p) hetgeen het tot hét naslagwerk maakt van deze periode. De beperkte oplage en de bijhorende zeefdruk van Lieven Segers maken dit boek tot een gegeerd verzamelobject. Berghmans Uitgevers BVBA
van 28 maart tot 10 april
Verkrijgbaar in de betere boekhandel of bij de uitgever: ISBN 97890 70959 999 Prijs: € 45
www.Berghmans-uitgevers.be een wereld van water
Haanheuvel 7 - 2200 Herentals www.hidrodoe.be open van 9.30 tot 17.00 uur woensdag en zaterdag gesloten
berghmans.Uitgevers@telenet.be
(na storting op rekening BE 27 2200 9164 9373 van de uitgever wordt het boek gratis geleverd
Suiker - 13
Oog Voor ARCHITECTUUR Architectuur, stedelijkheid en landschap zijn alomtegenwoordig, maar we zijn ons vaak niet meer bewust van hun kwaliteiten of gebreken. Architect, schrijver en fotograaf Joep Gosen brengt daar verandering in. In opdracht van AR-TUR legt hij actuele ruimtelijke thema’s vast en vertelt hij iets over alledaagse situaties in de Kempen.
Zorg Deze foto toont een voorbeeldig verblijf voor dertig mensen met een mentale beperking in Sint-Gillis. In een woonstraat staat een gebouw op de plaats van een verdwenen kloostervleugel. Private kamers grenzen aan de straat en via gezamenlijke leefruimtes kijkt men uit op de kloostertuin. Claustra’s zorgen voor een intieme relatie met de tuin. Het gebouw herneemt materialen, vormen en ritmes uit de bestaande straat. Het staat niet op zichzelf en laat zien dat zijn bewoners deel uitmaken van de samenleving. Activiteiten: De tweede lezing in de reeks ‘Bouwstenen voor een nieuwe wooncultuur’ vindt plaats op dinsdag 12 april in de Warande in Turnhout. Het onderwerp is ‘Wonen in verduurzaamd erfgoed’, met aandacht voor de architecturale kwaliteit. De sprekers zijn Robin Engels (Origin Architecture & Engineering) over de renovatie van woningen van Victor Bourgeois en Willy Van der Meeren, en Roel Simons (BouwhulpGroep) over de renovatie van het Philipsdorp in Eindhoven.
Berichten uit… Lichtaart Ik fiets naast Radio Lichtaart. Dat ligt daar naast eetcafé ‘’t Ligt daar’ in Lichtaart. Mijn oma uit Turnhout luisterde altijd naar de oude liedjes op Radio Lichtaart. Soms belde ze, geheel in paniek, omdat ze Radio Lichtaart niet meer kon ontvangen. Ik fietste dan naar haar toe en plakte met plakband de antenne aan een grote oude kogel op haar kast. Zo kon ze terug luisteren naar haar favoriete liedjes uit de oorlog. Ik zet mijn fiets op de parking van Café de Jachthoorn. Als ik de deur met ingang binnenga, kom ik meteen in de toiletten. De barvrouw staat stiekem in de keuken te roken. Ze dooft snel haar sigaret als ze me ziet.
De wereld van Wim Elke maand verzamelt het schrijversgild van Suiker de grootste en belangrijkste culturele nieuwsfeiten uit de regio om ze u in deze krant te presenteren. Wim Paeshuyse doet daar niet aan mee, integendeel. Hij gaat juist op zoek naar kleine feiten, gebeurtenissen, gesprekken, situaties... Naar verhalen die zonder hem nooit verteld zouden worden. U leest ze hier -hoe kan het ook anders- in primeur.
14 - April 2016
Ik bestel een koffie. Uit een oude bus ketchup knijpt ze een glaasje advocaat vol. De koffie smaakt naar Curix, zwarte zoethout-muntbolletjes uit een klein rond blikken doosje waarvan je het deksel moet openklikken. Ik kreeg ze vroeger van mijn oma als ik een verkoudheid had. Het logo van het café is logischerwijs een jachthoorn, maar van ver lijkt het eerder een verbodsbord. Alsof de grafisch ontwerper van het logo al wou zeggen: kom hier niet. Op een scherm kijk ik naar Parijs-Nice. Het geluid staat niet op, maar er is liveondertiteling in twee kleuren. Ook zonder het te horen, kan je perfect zien welke kleur bij Michel Wuyts en welke kleur bij José de Cauwer hoort. Beiden hanteren ze een andere woordenschat en andere zinsconstructies. Soms is het moeilijk te zien of een vrouw de hond uitlaat of de hond de vrouw. In het dorp ontmoet ik een Syrische vluchteling die in Lichtaart bij een gezin verblijft. Het gezin laat hem naar een cd van de Hukkelfukkers luisteren, zodat hij het Lichtaarts accent onder de knie krijgt. Ik ben benieuwd hoe lang het zal duren voor hij tongtwisters als ‘Kzee ze zegge zoeveul zek’ en ‘Wullie wille Willy’s willie welles zien’ kan begrijpen én meebrullen. In café De Leeuw hoor ik een jonge bouwvakker zeggen: “Vroeger namen we ecstasy om heel de nacht wakker te blijven. Nu heb ik een baby die me heel de nacht wakker houdt terwijl ik eigenlijk wil slapen.”
V O O O M /5
–3 4 / 9 1 tival
filmfes
6
15 4 13 30
37
24
10 29 26
34
20 23 33
25
8
18
19 1 11
17 16
21 36
39 31
32
12
14
9
22
28 5 3 2
35
38
7
A few cubic meters of love 1 Afghanistan Mina walking Afghanistan El clan 2 Argentinië Entre la tierra Argentinië Hortensiai Argentinië La luz incidente Argentinië Paulina Argentinië Tanna 3 Australië No man is an island 4 België Samuel in the clouds België The land of the enlightened België Campo Grande 5 Brazilië Neon Bull Brazilië O Menino no Espelho Brazilië Avant les rues 6 Canada Sahar Canada Le memoria del agua 7 Chili Paths of the soul 8 China Tharlo China El abrazo de la serpiente 9 Colombia La ciénaga Colombia Oscurro animal Colombia Krigen 10 Denemarken Rabie Chetwy 11 Egypte Ave Maria 12 Ethiopië Lamb Ethiopië New eyes Ethiopië Demain 13 Frankrijk Dis Maîtresse! Frankrijk Fatima Frankrijk Ni le ciel ni la terre Frankrijk Nakom 14 Ghana Tell spring not to come this year 15 Groot-Brittannië Ixcanul 16 Guatemala Anfry Indian Goddesses 17 India Dhanak India Masaan India Parched India A dragon arrives! 18 Iran Borderless Iran Paradise Iran Sonita Iran Mountain 19 Israël Next to her Israël Tikkun Israël Wedding doll Israël Fuocoammare 20 Italië I am Nojoom 21 Jemen Kakuma, the invisible city 22 Kenia Simshar 23 Malta Les hommes d’ argile 24 Marokko Les elegidas 25 Mexico Ramona Mexico Thank you for bombing 26 Oostenrijk El adios 27 Palestina Love, theft and other entanglements Palestina The idol Palestina Magallanes 28 Peru The queen of silence 29 Polen Un dia vi 10.000 elefantes 30 Spanje The assassin 31 Taiwan Ferris Wheel 32 Thailand As I open my eyes 33 Tunesië Frenzy 34 Turkije Memories of the wind Turkije Rauf Turkije Sali Turkije Clever 35 Uruguay Desde álla 36 Venezuela Radio dreams 37 Verenigde Staten Necktie Youth 38 Zuid-Afrika The endless river Zuid-Afrika Reach for the sku 39 Zuid-Korea The world of us Zuid-Korea
Suiker - 15
Regisseur Lieven Corthouts werkte vijf
jaar aan zijn documentaire over een enorm vluchtelingenkamp in Kenia ‘Kakuma, The Invisible City’ in première op MOOOV TURNHOUT – Vijf jaar -u leest het goed: vijf jaar!- werkte Lieven Corthouts (41) aan zijn documentaire Kakuma, The Invisible City, over het leven in een van ‘s werelds grootste vluchtelingenkampen in een woestijn in Kenia. “Vijf jaar is inderdaad lang, maar ik wou deze film absoluut maken”, zegt hij. De film gaat volgende maand in première op het Turnhoutse filmfestival MOOOV. Suiker had een uitgebreide babbel met de regisseur op een zeldzaam moment dat hij nog eens in het land was. ‘Eat your heart out, Leonardo’. Je mag dan wel een bevroren -allicht goed verzekerdeteen hebben overgehouden aan de opnames van The Revenant, maar in vergelekijking met wat Lieven Corthouts ervoor over had om ‘Kakuma, The Invisible City’ te draaien, zijn dat peanuts. Corthouts ging vijf jaar wonen in het vluchtelingenkamp Kakuma, met meer dan 200.000 (!) bewoners. Hij sliep er met hen op de grond, at er samen met hen het eten van de voedselbedeling en trok zich op de koop toe persoonlijk het lot aan van zijn ‘hoofdrolspelers’. Respect is het woord dat men daarop in hippe kringen laat vallen. We hebben afgesproken in koffiebar Maurice, gelegen vlak bij het station van Berchem. Dat heeft zo zijn reden: Lieven is altijd op doorreis. Hij is die morgen nog maar net twee dagen thuis van een reis naar Jordanië. Zichtbaar vermoeid ploft hij twee zakken kledij en boeken neer op het tafeltje dat tussen ons in staat. “Altijd ben ik onderweg”, zegt hij. “Ik weet niet hoe lang ik dat leven nog volhoud. Momenteel is het een beetje een soep”. (lacht) Roept hij zo’n uitputtingsslag niet over zichzelf af door vijf jaar lang in moeilijke omstandigheden aan een film te werken? “Dat is de vraag die me het vaakst gesteld wordt”, antwoordt hij. “Waarom vijf jaar aan een film werken? Voor deze film was zo’n lange tijd nodig. Anders kan je niet zo diep doordringen in het leven van de mensen. Ik wilde filmen hoe ze er leefden, sliepen en ’s morgens naar school vertrokken. Dat kan alleen maar als je er lange tijd gaat wonen en hun vertrouwen wint. Ik moet me thuis voelen bij die mensen en zij moeten mij gewoon opnemen in hun midden.” −Hoe − reageert je omgeving als je hun op een dag vertelt: “Ik ga vijf jaar in een vluchtelingenkamp wonen?”
Niemand was eigenlijk verrast. (lacht). Over mijn vorige film (‘Little Heaven’, over een weeshuis in Addis Abeba, n.v.d.r.) had ik twee jaar gedaan. Dat doen maar weinig filmmakers. Op de duur wordt het filmen ook heel persoonlijk omdat je de mensen
16 - April 2016
zo goed begint te kennen. Ik spreek ondertussen al hun talen. Maar ik blijf wel een blanke; dat kan ik niet wegsteken. De Zuid-Sudanese familie die ik volgde, vond het in begin heel raar wat ik deed. Ik was iedere dag bij hen, filmde hen voortdurend en stelde verder geen vragen. Ik had me vooraf gewoon voorgesteld en het opzet van de film proberen uit te leggen. Ik filmde alles: het opstaan ’s ochtends, de kinderen die naar school gingen, de tijd die ze aan tafel besteedden… zowat alles tot ze gingen slapen. Voor hen was dat zeer bizar. Wat zij deden, was in hun ogen niet zo bijzonder, maar heel normaal. −Je − bent dan ook een filmploeg op jezelf. Je doet alles in je eentje.
Juist. Ik kwam er niet aan met een uitgebreide filmcrew om er een dag of twee te blijven en dan weer te vertrekken. Ik werk alleen maar samen met een monteur en een productiehuis. Het lijkt allemaal geïmproviseerd, maar het is toch redelijk goed georganiseerd. Het heeft alleen al 8 maanden geduurd voor ik de toestemming kreeg om te filmen. De autoriteiten gingen ervan
uit dat ik maar twee of drie dagen ging filmen. “Nee”, antwoordde ik, “ik wil zolang als ik wil en met onbeperkte toegang.” Toen keken ze wel vreemd op. Dat hadden ze nog nooit meegemaakt. Maar als je er zolang bent, ken je de verantwoordelijken van het kamp persoonlijk en krijg je alles van hen gedaan. −Hoe − ben je op het idee gekomen om een film te maken over een vluchtelingenkamp? Van een vluchtelingencrisis was hier vijf jaar geleden nog geen sprake.
Ik woonde in die tijd in Ethiopië met mijn vriendin. Tijdens onze rondritten kwamen we vaak langs kleinere kampen en is het idee bij me opgekomen. Maar ik wilde geen klein, maar een groot kamp dat meer op een stad leek. Toen ze me over Kakuma vertelden, ben ik verhuisd naar Kenia om de film te maken. Ik wist op dat moment al wel dat die stroom vluchtelingen naar Europa zou komen, maar ik had niet kunnen voorspellen dat het zo ‘fel’ zou zijn.
−Is − het onderwerp ook ingegeven door een sociaal engagement?
Het engagement komt pas later, als ik be-
gin te draaien. Voor ik aan een film begin, moet ik er eerst van overtuigd zijn dat er een goed verhaal in zit. Pas dan begin ik eraan. Het eerste uitgangspunt was mijn nieuwsgierigheid naar het ontstaan ‘in the middle of nowhere’ van een dergelijke stad met alleen vluchtelingen. Maar naarmate ik Kakuma en zijn bewoners beter leerde kennen, veranderde dat. Toen is mijn focus verschoven naar het vertellen van het verhaal van drie kinderen die er moederziel alleen toekwamen. Op dat moment steekt ook mijn engagement op en wil ik een boodschap de wereld insturen. −Voor − ons was het anders wel een openbaring dat er vluchtelingenkampen bestaan die gewoon functioneren als een grote stad met winkels, scholen, kerken, ziekenhuizen en zelfs waarzeggers.
Ik waande me na verloop van tijd ook in een gewone Afrikaanse stad die ik al tien jaar kende. Dat ik alles zo normaal vond, werd op de duur een probleem Ik was niet meer verwonderd over die normale dingen en filmde ze niet meer. In de eerste rushes zaten bijvoorbeeld geen winkels of kinde-
ren die naar school gingen. Men heeft me erop moeten wijzen dat het, zoals voor jou en de meeste mensen, juist zo speciaal was dat er in zo’n vluchtelingenkamp winkels en scholen waren. −Mogen − we weten hoe je als filmmaker zelf die vijf jaar hebt overbrugd?
Ik stort me er niet mee in de armoede, maar rijk word je er zeker niet van. (lacht) In het kamp doe je niet veel geld op. Als je bij de mensen thuis leeft, is dat ook ‘Afrika’. Dat betekent dat ze ook mee voor jou koken. Mee-eten kan je gewoon niet weigeren. Ik probeer de mensen achteraf ook altijd te helpen. Mijn eerste film ging over een meisje in het dorp in Ethiopië waar ik toen woonde. Ik heb achteraf haar studies betaald. Ik vind zo’n wederdienst redelijk belangrijk. Je maakt die deal niet op voorhand, maar na verloop van tijd kan je haast niet anders dan hen helpen. −Ook − met het meisje Nyankong in The Invisible City heb je een sterke band ontwikkeld.
Ja. Ze kwam er samen met haar moeder aan. Maar op een bepaald moment is haar moeder terug naar haar dorp gegaan en werd het meisje opgevangen door een Zuid-Sudanese familie. Op de duur begon zij zich zeer sterk aan mij te hechten. Ik werd haar grote broer. Het enige wat je kan doen, is haar steunen in haar studies en haar zo lang mogelijk laten studeren. Ze zit nog altijd in het kamp, maar is geen kind meer. Ik vind het mijn morele plicht om me haar lot aan te trekken, hoewel ik besef dat het een druppel op een hete plaat is. De kinderen uit het kamp bellen me nog voortdurend op. (Toont zijn gsm waarop hun oproepen staan). −Ook − een wederdienst aan de kampbewoners is de app ‘FIND ME’ die je hier ontwikkelde en die de mensen in het kamp moet toelaten sneller familieleden te kunnen terugvinden.
Ja, die app moet er zeker komen. Zonder die app vinden ze elkaar ook terug, maar dan duurt het vier maanden. Neem Nyankong, het kind dat alle contact met haar moeder kwijt is. Als haar moeder zou terugkeren naar het kamp, hoe gaat ze die dan in godsnaam terugvinden? Begin maar te zoeken in een stad zo groot als Gent. In Kakuma is er 3G aanwezig en de meesten hebben een smartphone waarmee ze de app kunnen gebruiken. Het werkt redelijk eenvoudig: je vult je naam in, je vadersnaam en die van je grootvader, samen met het land en het dorp waarvan je afkomstig bent en je telefoonnummer in het kamp. Als je dan toekomt in het kamp zoekt de app naar een match met andere naamgenoten of dorpsgenoten in het kamp. −Het − is wel opvallend dat je steeds kinderen en jongeren opvoert in je film.
Ja, dat klopt. Ik had dat zelf niet door, maar anderen hebben me daarop gewezen. Ik vermoed dat het door mijn verleden komt. Mijn jeugd was ook niet zo rooskleurig. Dat creëert wel een band. Maar dat is niet te vergelijken met de veel ergere situatie van hen. De verhalen van de kinderen worden ook nooit verteld. Dat geldt trouwens voor alle Afrikaanse vluchtelingen. Die worden gewoon vergeten. In Kakuma zitten vluchtelingen uit veertien Afrikaanse landen. In Zuid-Sudan woedt al vijf jaar een oorlog. Op dit moment zijn er maar liefst twee miljoen Zuid-Sudanese vluchtelingen. We zijn in Afrika zeker mee verantwoordelijk voor de problemen. Een van de redenen waarom het daar tot conflicten komt, is het koloniale verleden. Toen werden de landen onoordeelkundig herverdeeld. Maar ook de wapens waarmee ze in Afrika vechten komen van hier, en zeker ook uit België. Ik heb heel die problematiek eerst proberen uit te leggen in de film, maar dat leidde me te ver. Ik vond het uiteindelijk belangrijker dat mensen zich konden inleven in het verhaal van vluchtelingen. Dat ze vooral gaan begrijpen waarom jongeren naar hier komen. −Omdat − Kakuma wordt voorgesteld als een gewone stad krijg je de indruk dat het leven er niet zo slecht is. Toch stel je dat de vluchtelingen maar één doel hebben: er zo snel mogelijk weg geraken.
Omat ze uit een oorlogsgebied komen, is het sowieso voor de vluchtelingen zeker een verbetering. Het is er relatief veilig. Toen ik er ging filmen, bleek al snel dat
“ Over twintig jaar zijn we beschaamd over de manier waarop we de vluchtelingen hier hebben opgevangen.” rika onbereikbaar is. En dan wordt het dus Europa. −Vooral − de jongeren willen weg. In de film wordt weggaan uit het kamp een desperate journey genoemd.
Ja, want je kan sterven onderweg. Iedereen weet ondertussen dat die boten ook kunnen zinken. We denken vaak alleen aan die overtocht over zee, maar alles wat eraan voorafgaat, is nog gevaarlijker. Ze moeten een maffia van mensensmokkelaars zien te overleven.
de meesten naar Kakuma komen om er te gaan studeren en dan terug te vertrekken. Iedereen weet dat en ik vind dat prima. Maar je kan er inderdaad ook oud worden. Voor de grootmoeders was het geweldig. Ze hadden er hun kinderen en kleinkinderen in hun nabijheid. Maar ik ben ervan overtuigd dat op lange termijn vluchtelingenkampen een probleem worden. Er is gewoon niets! De mensen mogen officieel niet werken en geen land bezitten. De kinderen gaan er naar school tot hun 18de en dan is er geen enkel toekomstperspectief meer. Is het dan niet te begrijpen dat ze een uitweg zoeken? In het begin is dat uiteraard Amerika. Maar ze hebben al snel door dat Ame-
−Een − van de meisjes die je volgt, verdwijnt van de ene op de andere dag uit het kamp. Later vind je haar terug op Facebook en zit ze in een kamp in Italië, waar haar situatie al even hopeloos is.
Ja. In Europa doen we met de vluchtelingen eigenlijk hetzelfde: we laten hen ook maar gewoon ergens verblijven zonder hun een toekomst aan te bieden. Terwijl ik ‘Kakuma, The Invisible City’ gaat op 20 april om 20 uur in première op het filmfestival MOOOV in Utopolis Turnhout. Nadien wordt de film er nog vertoond op 28 april om 17u en op 29 april om 14u.
vind dat we hen moeten integreren in onze maatschappij. In Europa moet dat toch lukken. We nemen er uiteindelijk maar een paar duizend op. Ik kom juist terug uit Jordanië, waar 1 miljoen Syrische vluchtelingen zitten. Hetzelfde in Libanon, Ethiopië en in Kenia. Ook daar verblijven telkens 1 miljoen vluchtelingen. Ik neem aan dat het integreren van een dergelijk groot aantal mensen al een stuk moeilijker is. Ik vrees dat we over twintig jaar beschaamd gaan zijn over de manier waarop we de mensen hier hebben opgevangen. Ik passeer in Brussel dagelijks de bankjes waarop honderden vluchtelingen de ganse dag gewoon zitten te zitten. De grenzen zijn nu open en de mensen denken terecht dat ze kunnen afkomen. Als we ze sluiten, moeten we dat ook duidelijk zeggen. Europa zit voortdurend kritiek te geven op al die regimes en te sakkeren over mensenrechten en vrijheid. Maar in feite doen we niets. De mensen hebben zoveel hoop gesteld op Europa. Maar als ze dan naar hier komen, worden ze bestempeld als profiteurs en beschouwd als economische vluchtelingen. Maar het zijn oorlogsvluchtelingen. −Hebben − we wel het recht om onze grenzen te sluiten?
Neen, dat recht hebben we niet. Maar ik maak me geen illusies. De politici gaan ze dicht doen. Als het van mij afhangt, mogen ze allemaal overkomen. Maar dat gaat zeker niet gebeuren. Als je dan toch vluchtelingen toelaat, moet je het op zijn minst organiseren. Geef ze hier een toekomst. Ik ben er trouwens van overtuigd dat de meesten later ook teruggaan. Ik heb een tijdje in Syrië gewoond. Het is een fantastisch land. De Syriërs willen hier gewoon een tijd overleven en dan terugkeren. −Krijg − je veel reacties op je films?
Het gevaar van dit soort films is dat ze gebruikt worden om te preken voor je eigen kleine kerk. Maar dat valt enorm mee. Ik sta ervan versteld hoeveel mensen mijn vorige film gezien hebben, ook in het buitenland. Het zou met deze film ook moeten lukken omdat het toch een ander beeld geeft van een vluchtelingenkamp. −Je − films geven me hetzelfde gevoel als die van de gebroeders Dardenne. Ze gieten het gewone leven in buitengewone films.
Je bent de eerste die me dit in België vertelt, maar in het buitenland word ik wel vaker met hen vergeleken: ‘The brothers Dardenne, but in Africa’. Je moet tijdens het kijken naar deze film ook vergeten dat het een film is. Maar zo een film verandert wel je leven. Ik kijk nu anders tegen de zaken aan. Vroeger was ik een stuk pessimistischer dan nu. Het is moeilijk te omschrijven. Ik heb 10 jaar in Ethiopië gewoond en heb nu vijf jaar in Kenia aan deze film gewerkt. Ik heb een Afrikaanse kijk op de wereld gekregen. Weet je wat grappig was. Een goede vriend in Ethiopië zei me: “Je begint ook al te lopen als een Afrikaan.” −Tot − slot: je beweert in de film dat je uiteindelijk hetzelfde doel hebt als veel jongeren in het kamp. Net als hen ben je op zoek naar je plaats in de wereld. Leg eens uit? Ben je meer een zwerver dan een filmmaker?
Ik heb geen opleiding tot filmmaker genoten. Maar sinds dit jaar voel ik me wel degelijk een filmmaker. Vroeger had ik gewoon het gevoel dat ik maar iets aan het doen was wat ik leuk vond. Ik ben vandaag redelijk ongebonden en dat laat me ook toe deze dingen te doen. Maar op de duur stel je jezelf ook in vraag. Ga ik dat kunnen blijven volhouden? Toch heb ik nog veel ideeën -te veel eigenlijk- die ik wil verwezenlijken. Ik wil graag een film draaien in Eritrea, over de ‘koers’. In de meeste Afrikaanse landen is voetbal de meest populaire sport, maar in Eritrea is dat wielrennen. Vorig jaar was de eerste Afrikaan die de bolletjestrui in de Ronde van Frankrijk droeg een Eritreeër (Daniel Teklehaimanot, n.v.d.r.) Ook wil ik nog iets doen over het gewone leven van moslims in Jordanië of Syrië. Ditmaal niet over oorlog of vluchtelingen, maar over het alledaagse leven. Waarom niet over hipsters in koffiebars zoals hier. Dergelijke zaken vind je ginder ook, hoor.” Tekst: Stijn Janssen Portretfoto Lieven Corthouts: Bart Van der Moeren
Suiker - 17
Ali Nazir Ali,
Syrische vluchteling in Turnhout, kiest zijn 5 favoriete MOOOV-films
A FEW CUBIC METERS OF LOVE
EL CLAN
KRIGEN
NAKOM
TURNHOUT – Ali Nazir Ali is een Syrische vluchteling die in Turnhout woont. In Syrië was hij verbonden aan de Opera van Damascus. Hij schuwde de kritiek op het regime niet en moest daardoor vluchten naar Europa. Hij kwam in België terecht, verbleef eerst in het asielcentrum in Arendonk en woont nu in Turnhout. Hij richtte Syria Untold Story, BIN Arabic en Omnes op. Hij organiseert poëtische en muzikale avonden waarbij hij kunstenaars uit het Midden-Oosten en België samenbrengt. Hij verdedigt de vrijheid van meningsuiting en de burgerrechten en steunt organisaties die zich daarvoor inzetten. Hij volgt de evolutie in het Midden-Oosten nog op de voet via ‘Ana Press’, een organisatie die nieuwsberichten vergaart uit gebieden waar de reguliere pers moeilijk kan werken. Suiker vroeg hem om het festivalprogramma van MOOOV te overlopen. Ali Nazir Ali pikte er vijf films uit en legt uit waarom. KRIGEN
“De Afghaanse oorlog is al bezig sinds 1967 en sindsdien is er amper vrede geweest. Dat tekent de gezichten van de bevolking, maar hoe kan men dat aan de wereld tonen? Regisseur Tobias Lindholm slaagt daarin. Hij brengt de pijnlijke oorlogsbeelden tot bij ons via de idealistische Deense commandant Claus Michael Pedersen, die met zijn compagnie gestationeerd is in een Afghaanse provincie. Zij worden geconfronteerd met de wreedheid van Afghaanse milities, terwijl ze ver weg van huis zijn. Maar waarom zijn zij daar? En wie is eigenlijk de vijand? Op een dag geeft Pedersen het bevel het gebied te bombarderen, zodat een reddingshelikopter hun locatie kan bereiken. Terug in Denemarken wordt hij beschuldigd van oorlogsmisdaden.” “Deze film visualiseert de noodzaak, de haalbaarheid en de chaos van een oorlog. De beelden van de hallucinerende gekte van de oorlog en de voortdurende en extreme gewelddadigheid laten de toeschouwer niet onberoerd en bezorgen hem een gewetenscrisis.”
PARADISE
“De film speelt zich af in Iran. Ondanks de moeilijke omstandigheden om in het land te werken, heeft de Iraanse regisseur Sina Ataeian Dena de moed gevonden om het harde leven van de Iraanse vrouw voor te stellen. Hij doet dat aan de hand van strakke composities. Meer bepaald neemt hij het publiek mee naar Iraanse scholen, waar duidelijk wordt hoe vrouwen en meisjes met geweld omgaan. De 25-jarige Hanieh baalt namelijk van haar werk. Ze is onderwijzeres en moet iedere dag gesluierd een lange busrit afleggen om les te geven aan meisjes in een lagere school. Haar aanvraag om verplaatst te worden naar een school dichter bij huis lijkt klem te zitten in een chaotisch georganiseerde bureaucratische administratie. Op een dag verdwijnen er twee meisjes van de school. Deze film toont dat vrouwen overal hetzelfde zijn, ongeacht hun achtergrond. Bovendien kan ‘Paradise’, hoewel de film zich in slechts één gemeenschap afspeelt, symbool staan voor de grotere strijd over heel Iran.”
NAKOM
“De film ‘Nakom’ vertelt het verhaal van de Ghanees Iddrisu. Hij geniet van het leven in de stad Kumasi en van zijn doktersstudies.
18 - April 2016
Als zijn vader sterft, moet hij terug naar Nakom, zijn geboortedorp. Hij beslist er een tijd te blijven en hard te werken. Langzaamaan voelt Idrissu er zich weer thuis en hij beseft dat zijn opleiding nuttig kan zijn voor het dorp. Hij staat voor een verscheurende keuze.” “Bij mij roept ‘Nakom’ veel vragen op. Veel arme, Afrikaanse families leven namelijk in moeilijke situaties waardoor ze al snel hun dromen moeten opgeven. Op welke manier kunnen we hen helpen? Hebben zij nog ruimte voor geluk of hoop? Vecht Iddrisu voor zijn geluk en rijkdom in Kumasi of kiest hij voor de traditie van zijn gemeenschap?”
A FEW CUBIC METERS OF LOVE
“Deze film brengt een verhaal over hoop en gaat over Saber, een jonge Iraniër. Hij is verliefd op Marona, dochter van Abdolsalam, een Afghaanse vluchteling. Ze ontmoeten elkaar dagelijks in het geniep in een roestige container. Hun droom is ooit te kunnen trouwen, maar op een dag valt de Iraanse politie het fabriekje binnen.” “De film brengt het lijden van Afghaanse vluchtelingen die in onmenselijke omstandigheden moeten leven in beeld. Elke kans op geluk wordt de kop ingedrukt. Conflicten en ellende zijn schering en inslag. Toch is de film hoopvol omdat hij tussen de regels ook laat zien wat er moet en kan veranderen.”
EL CLAN
“Een dramatische thriller van Pablo Trapero. Deze film is gebaseerd op waargebeurde feiten en werd de grootste kaskraker uit de Argentijnse filmgeschiedenis. ‘El clan’ speelt zich af in het begin van de jaren 80 in Argentinië. Achter de façade van een doodgewone familie in Buenos Aires verbergt zich een clan die gespecialiseerd is in ontvoeringen waarbij losgeld wordt gevraagd. Arquímedes, de patriarch van de familie, leidt en plant de operaties. Alle leden van de familie zijn bij de misdadige activiteiten betrokken.” “Deze film is zoveel meer dan alleen maar ‘spannend’. De structuur, het onderwerp, het tempo en de setting van de film zijn indrukwekkend. De mensen worden zo grotesk en onaangenaam in beeld gebracht dat het gebrek aan karakterontwikkeling kan worden gezien als een vernietigend statement.”
PARADISE
SCHOUWBURGEN Lazarus: ‘Karamazow’
MOL – Lazarus is een theatergezelschap met een voorliefde voor de grote literatuur uit Oost-Europa. Niet lang geleden bewerkten ze ‘De idioot’ van Dostojewski en dit seizoen toeren ze met een andere klassieker van dezelfde auteur: ‘Karamazow’, naar het boek ‘De gebroeders Karamazow’, maar dat had u al wel begrepen. Er zijn vrouwen in het spel, drank, religie en een erfeniskwestie. De dingen des levens dus, maar bij Dostojewski worden die enorm uitvergroot. Lazarus voelt zich als een vis in het water bij zoveel drama en tragiek. De auteurs, onder wie Koen De Graeve, Alice Reijs en Günther Lesage, tillen het stuk naar grote hoogten. ‘Karamazow’, donderdag 28 april, 20.15u, Schouwburg Rex, Mol, 16 euro.
HERENTALS – Cc ’t Schaliken eert de donkere peetvader van de rock. Lou Reed was stichter van The Velvet Underground en protegé van Andy Warhol. Hij was de man die in de pop- en rockmuziek thema’s als drugs, sm, travestie, homofilie en zelfmoord binnenbracht. De muzikant die niet van toeters en bellen moest weten. “Mijn muziek bestaat uit drie akkoorden. En die ben ik nog altijd aan het leren,” zei hij ooit. Maar met dat minimum aan akkoorden schreef hij wel klassiekers die moeiteloos de tand des tijds doorstaan: ‘Take a walk on the wild side’, ‘Perfect day’, ‘Vicious’, ‘Sweet Jane’, ‘Satellite of love’, ‘Dirty Boulevard’, ‘Romeo had Juliette’… Een negenkoppige band brengt hulde aan Lou Reed. ‘We love Lou’ focust op de carrière van de nog jonge en charismatische Lou Reed, die op het podium een mix van cabaret en punk brengt en die glitter en glamour combineert met dood en verval. Lou Reed tijdens zijn Velvet Undergroundperiode en tijdens zijn allereerste solojaren: dat is wat je te zien en te horen krijgt. Tom Hannes kruipt in de huid van Lou Reed en doet dat met verve. Eerder deed hij hetzelfde met David Byrne en David Bowie. De muzikanten die hem begeleiden, verdien(d) en hun sporen bij de Fixkes, de Kakkewieten, De Roovers, Lazarus, Kapitein Winokio, Sir Yes Sir, en andere groepen. ‘We love Lou’, zaterdag 16 april, 20u, cc ’t Schaliken, Herentals, 18 euro.
Fabrizio Poggi
GEEL –Fabrizio Poggi (59) is een Italiaanse bluesmuzikant die als mondharmonicaspeler enkele groten der aarde begeleidde: Bob Dylan, Robert Plant, Charlie Musselwhite, Flaco Jimenez en Doug MacLeod. Hij is niet alleen een begeleider; hij maakt ook muziek onder zijn eigen naam. In 2008 bracht hij de plaat ‘Mercy’ uit. In Italië was dat de bluesplaat van het jaar. ‘Spirit a Freedom’ werd internationaal zelfs getipt als een cd waarmee hij een Grammy zou winnen, maar dat gebeurde niet. In 2014 sleepte hij twee nominaties in de wacht op de Amerikaanse ‘Blues Music Awards’. Normaal treedt Poggi op met zijn vaste begeleidingsband Chicken Mambo, maar voor de concerten in België laat hij zich bijstaan door Belgische muzikanten. Fabrizio Poggi, vrijdag 15 april, 20.15u, cc de Werft, Geel, 12 euro.
Gabriel Rios: ‘The loneliness of long distance songwriting’
MOL – Gabriel Rios is een artiest die zijn zin doet, en zo hebben wij ze graag. Jaren geleden zette hij met een grote begeleidingsband én de dikke hit ‘Broad daylight’ Vlaanderen en omstreken in vuur en vlam. Daarna ging hij zich amuseren met wat jazzmuziek en speelde hij samen met Jef Neve. Nadien verhuisde hij naar New York en nam daar een prachtige plaat op, waarna hij de tijd nam om zijn familie in Puerto Rico uitgebreid te gaan groeten. Nu is hij weer in België en trekt opnieuw langs de zalen. Maar deze keer zonder band. Gabriel Rios in zijn puurste vorm. Solo. Gabriel Rios, zaterdag 30 april, 20.15u, Schouwburg Rex, Mol, 19 euro.
Raf Walschaerts: ‘Jongen toch’
HOOGSTRATEN – Raf Walschaerts heeft broer Mich niet nodig om een sterke cabaretvoorstelling te maken. Al blijft de typische Kommil Foo-sfeer in ‘Jongen toch’ wel terugkeren, want ook hier bewandelt Raf Walschaerts het interessante pad dat zich een weg slingert tussen de tragische, ondraaglijke lichtheid van het bestaan en de eerder komische, en misschien wel draaglijke, lichtheid van datzelfde bestaan. Gelukkig verpakt Walschaerts zijn vertelling in herkenbare situaties en mooie verhalen, die u nu eens doen gieren van het lachen en dan weer een traantje van ontroering doen wegpinken. Raf Walschaerts, zaterdag 2 april, 20.15u, gc Hoogstraten, Rabboenizaal, 18 euro.
Orquesta Tanguedia: ‘Georgina’
MOL – De naam doet anders vermoeden, maar Orquesta Tanguedia is een Belgische band. Karla Verlie (zang), Wietse Beels (viool), Alano Gruarin (piano), Bruno De Groote (gitaar), Ben Faes (bas) en Gwen Cresens (accordeon en bandoneon) spelen -meestal eigen- nummers die voor een groot deel instrumentaal zijn. Een genre valt er niet op te kleven. Je ontdekt elementen uit de jazz, folk, klassieke muziek en natuurlijk de tango, die nog altijd aan de basis van het werk ligt. Maar de andere invloeden zijn steeds nadrukkelijker aanwezig. Orquesta Tanguedia, zaterdag 9 april, 20.15u, Schouwburg Rex, Mol, 16 euro.
© Lieven Dirckx
We love Lou
Suiker - 19
SCHOUWBURGEN Piv Huvluv: ‘YOLO!’ Het Ongerijmde: ‘Ernst’
L-E-V: ‘Sara’ en ‘Killer pig’
TURNHOUT – ‘L-E-V’ is een Israëlisch dansgezelschap dat opgericht werd door Sharon Eyal en Gai Behar. Eyal danste voordien bij de Batsheva Dance Company, die tot de wereldtop behoort. Daar maakte ze haar eerste voorstellingen als choreografe. 23 jaar danste en werkte ze voor Batsheva. Sinds drie jaar heeft ze haar eigen groep ‘L-E-V’, wat Hebreeuws is voor ‘hart’. Eyal combineert verfijning met pure power. In de Warande zijn opeenvolgend twee voorstellingen van haar te zien. ‘Sara’ en ‘Killer pig’ zijn telkens choreografieën voor zes dansers. ‘Sara’ duurt slechts een kwartier, ‘Killer pig’ drie kwartier. Nadien is er voor de geïnteresseerden nog een nagesprek in de Tuinzaal. L-E-V, woensdag 13 april, 20.15u, schouwburg de Warande, Turnhout, 22 euro.
Stoomboot en band
BEERSE – Stoomboot is de artiestennaam van Niels Boutsen uit Overijse. Hij prutste eerst aan liedjes in diverse groepjes en nadien solo, maar zijn carrière kreeg pas een boost toen hij in 2011 de Nekkawedstrijd won. Het opende deuren voor hem. Enkele van zijn nummers kwamen op compilatie-cd’s terecht en hij mocht optreden op Dranouter, Boterhammen in het park, Theater Aan Zee, de Nekkanacht met Willem Vermandere en de Gentse Feesten. In 2014 bracht Stoomboot zijn titelloze debuutalbum uit, dat volgens Boutsen zelf ‘bijna helemaal gewijd is aan vrouwen die ik niet heb kunnen krijgen’. Hij bracht intussen een tweede cd uit: ‘Storm’. Die stelt hij voor tijdens een nieuwe theatertournee, mét begeleidingsband. Stoomboot en band, vrijdag 22 april, 20.15u, gc ’t Heilaar, Beerse, 14 euro.
20 - April 2016
Symfonieorkest Vlaanderen: ‘Into the wild’
HEIST-OP-DEN-BERG – Nogal wat klassieke componisten schreven meesterwerken nadat ze in de ban waren geraakt van overweldigende natuurlandschappen. Felix Mendelssohn schreef de concertouverture ‘Die Hebriden’ nadat hij daarnaartoe was gereisd en diep onder de indruk was gekomen van de natuurpracht. Voor Edvard Griegs ‘Pianoconcerto’ waren de Noorse fjorden een belangrijke bron van inspiratie. De natuur was voor Beethoven geen rechtstreekse aanleiding tot het componeren van zijn ‘Zevende symfonie’, maar de sterke ritmes en de onstuimige volkse dansen in het laatste deel doen denken aan wilde natuurfenomenen. Klassieke muziek laat zijn wilde kantjes zien. Jan Latham-Koening leidt het Symfonieorkest van Vlaanderen, dat voor de gelegenheid wordt aangevuld met pianist Pascal Amoyel. ‘Into the wild’, vrijdag 15 april, 20u, cc Zwaneberg, Heist-op-den-Berg, 25,50 euro.
Leandre ‘Rien à dire’
TURNHOUT – In het huis van clown Leandre is niets normaal. Sokken vliegen in het rond, het regent paraplu’s, spoken duiken op, lampen en spiegels bewegen… En Leandre holt de hele tijd hopeloos achter de feiten aan. Leandre is een Spaanse clown van wereldformaat. Al meer dan 25 jaar verwondert hij jong en oud met zijn woordeloze, poëtische voorstellingen. Leandre, zondag 3 april, 15u, schouwburg de Warande, Turnhout, 16 euro.
RAVELS – Oscar Wilde flirt in ‘The Importance of Being Earnest’ met de oppervlakkigheid van de Londense high society. Karakterloze personages worden gereduceerd tot pionnen in het spel van een negentiende-eeuwse maatschappij waarin echtheid ver te zoeken is. Jenne Decleir, Machteld Timmermans, Danny Timmermans en Ann Tuts geven vorm aan een vals universum, dat bevolkt wordt door rare mensen met groteske manieren, die iedereen behalve zichzelf zijn. Het Ongerijmde, vrijdag 29 april, 20u, gc de Wouwer, Ravels, 16 euro.
Fakkeltheater en BROS Producties: ‘The 39 steps’
OUD-TURNHOUT – ‘The 39 steps’ is een thriller van Alfred Hitchcock uit 1935. Richard Hanny wordt onterecht beschuldigd van moord en vlucht van Londen naar de Schotse Highlands. Om zijn onschuld te bewijzen, wil hij de echte dader vinden. Gemakkelijk is dat niet, want hij raakt verstrikt in een web vol intriges en vindt onderweg ook nog de liefde op zijn pad. In het stuk wordt Hanny door één persoon gespeeld. Drie andere acteurs spelen elk tientallen personages. Dat zorgt voor een duizelingwekkend tempo en verrassende, filmische beelden. De bezoeker wordt helemaal meegesleurd in een wereld van Britse stoomtreinen, gentlemen met pijp, whisky met soda, bolhoeden en dubbelagenten. Met Bert Cosemans, Sofie Van Moll, Maarten Bosmans en Ron Cornet. ‘The 39 steps’, vrijdag 22 april, 20.15u, oc de Djoelen, Oud-Turnhout, 18 euro.
GEEL – Een documentaire over het leven van de eendagsvlieg. Meer heeft Piv Huvluv niet nodig om een avondvullende voorstelling in mekaar te boksen. ‘YOLO!’, zijn nieuwste theatershow, gaat over de eindigheid van het leven en hoe daarmee om te gaan. Zonder al te grote doelen voor ogen te hebben, stuurt hij aan op een minimale portie zingeving aan het bestaan. ‘YOLO!’ is al de vijfde avondvullende show van Piv Huvluv. Piv Huvluv, donderdag 14 april, 14u en 20.15u, cc de Werft, Geel, 12 euro.
Muziektheater Transparant: ‘De waterafsluiter’
HEIST-OP-DEN-BERG – Op een hete zomerdag is een ambtenaar van het waterleidingbedrijf het water bij een arm gezin komen afsluiten. De vrouw zegt niets, maar diezelfde avond is ze met haar man en kinderen op de rails van de TGV gaan liggen. Deze echt gebeurde feiten inspireerden Marguerite Duras tot het schrijven van ‘Le coupeur d’eau’, dat ze opnam in haar verhalenbundel ‘La vie matérielle’ uit 1987. Muziektheater Transparant en Dirk Roofthooft gaan met dit kortverhaal over zwijgen, taal, schuld, onbehagen, medeleven en medelijden aan de slag. Diederik De Cock (drums en gitaar) en Piet Rebel (sax) zorgen voor de perfecte klankkleur. Dirk Roofthooft vertelt het dramatische verhaal en is de waterafsluiter, die op een broeiend hete dag met een flesje water in de hand zijn gedrag en zijn werk goedpraat. Het is maar een job en iemand moet het doen. Niet dan? Beklijvend muziektheater. ‘De waterafsluiter’, zaterdag 9 april, 20u, cc Zwaneberg, Heist-op-den-Berg, 17 euro.
APRIL vr 1/04/16 20:00 cc de Werft Geel vr 1/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol za 2/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol za 2/04/16 20:15 Rabboenizaal Hoogstraten zo 3/04/16 15:00 de Warande, schouwburg Turnhout do 7/04/16 15:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg zo 8/04/16 11:00 cc de Werft Geel zo 8/04/16 14:30 cc de Werft Geel vr 8/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg vr 8/04/16 20:00 Sint-Catharinakerk Herentals vr 8/04/16 20:15 Begijnhofkerk Turnhout vr 8/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol za 9/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg za 9/04/16 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals za 9/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol za 9/04/16 20:15 cc de Werft Geel zo 10/04/16 10:30 de Warande, tuinzaal Turnhout zo 10/04/16 11:00 BC De Liereman Oud-Turnhout zo 10/04/16 13:30 BC De Liereman Oud-Turnhout zo 10/04/16 15:00 cc de Werft Geel zo 10/04/16 16:30 BC De Liereman Oud-Turnhout zo 10/04/16 00:00 gc ‘t Heilaar Beerse ma 11/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse di 12/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse wo 13/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout wo 13/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse do 14/04/16 10:30 de Warande, Kuub Turnhout do 14/04/16 12:15 Foyer Herentals do 14/04/16 12:15 cc ‘t Schaliken Herentals do 14/04/16 14:00 cc de Werft Geel do 14/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg za 14/04/16 20:00 cc de Werft Geel do 1 4/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol do 14/04/16 20:15 cc de Werft Geel do 14/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout vr 15/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg vr 15/04/16 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals za 16/04/16 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals za 16/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout za 16/04/16 20:15 De Splinter Oud-Turnhout zo 17/04/16 10:30 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg zo 17/04/16 10:30 Lakenhal Herentals zo 17/04/16 14:00 cc de Werft Geel zo 17/04/16 15:00 de Warande, Kuub Turnhout zo 17/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg di 19/04/16 13:45 de Warande, Kuub Turnhout di 19/04/16 20:30 op locatie Heist-op-den-Berg wo 20/04/16 20:15 de Warande, Kuub Turnhout wo 20/04/16 20:15 de Halle Geel do 21/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg do 21/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout do 21/04/16 20:15 cc de Werft Geel vr 22/04/16 20:15 OC de Djoelen Oud-Turnhout vr 22/04/16 20:15 de Warande, Kuub Turnhout vr 22/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse vr 22/04/16 20:15 cc de Werft Geel za 23/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg za 23/04/16 20:00 gc De Wouwer Ravels za 23/04/16 20:15 OC de Djoelen Oud-Turnhout za 23/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse za 23/04/16 20:15 cc de Werft Geel zo 24/04/16 15:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg di 26/04/16 20:30 op locatie Heist-op-den-Berg wo 27/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout wo 2 7/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol wo 27/04/16 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse do 28/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg do 28/04/16 20:00 Koetshuis Le Paige Herentals do 28/04/16 20:15 Schouwburg Rex Mol vr 29/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg vr 29/04/16 20:00 gc De Wouwer Ravels vr 29/04/16 20:15 Zaal Ootello Mol vr 29/04/16 20:15 Zaal ‘t Getouw Mol vr 29/04/16 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout za 30/04/16 14:00 cc de Werft Geel za 30/04/16 17:00 cc de Werft Geel za 30/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg za 30/04/16 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg za 30/04/16 20:15 OC de Djoelen Oud-Turnhout za 30/04/16 20:15 de Warande, Kuub Turnhout za 30/04/16 20:15 cc de Werft Geel za 30/04/16 20:15 schouwburg Rex Mol
Balletschool Czestochowa African Mamas Isbells Raf Walschaerts Leandre Station Anke Zijlstra Anke Zijlstra Nigel Williams Euterpe Baroque Consort Het Goeyvaerts Strijktrio De Frivole Framboos Muziektheater Transparant Janne Desmet en Villanella Orquesta Tanguedia Centrumharmonie Geel Overlezen Theater Tieret Theater Tieret Centrumharmonie Geel Theater Tieret Villanella & Compagnie Barbarie Philippe Geubels Philippe Geubels L-E-V | Sharon Eyal & Gai Behar Philippe Geubels Raaijmakers en Geerlings/STIP/Bonte Hond Boke Hertals Boke Hertals: Esther en Mateusz Piv Huvluv Stef Bos - Belgische première! Danz’Arte Clara en Jelle Cleymans, Peter Thyssen, Inge Paulussen en Jaak Van Assche met live orkest Piv Huvluv De Speelman Symfonieorkest Vlaanderen Gili We Are Not Lou Reed Adriaan Van den Hoof Comedy @ The Splinter: Lukas Lelie, Sander vdv… Honderduit Boeken en Bubbels Danz’Arte Tuning People Bollywood Masala Orchestra Moldavië & fABULEUS Comedy in de Living Moldavië & fABULEUS De Fanfaar Op Sterk Water Stef Bos Lies Pauwels Fakkeltheater vzw en BROS produkties Het Kip Stoomboot en band Wim Opbrouck & NTGent De Mexicaanse Hond, Olympique Dramatique / Toneelhuis en Orkater Walter Baele Petticoat Günther Neefs & VRT Bigband Koen De Preter Kugoni Trio Comedy in de Living t Arsenaal Mechelen The Bootleg Sixties Villanella & Janne Desmet Walpurgis Walpurgis LAZARUS Warre Borgmans, Jokke Schreurs & ‘Big Dave’ Reniers Het ongerijmde Swingdealers Quartet Douglas Firs Youp van ‘t Hek Studio Orka Studio Orka Esmé Bos / Tom Vanstiphout Hildebrandt Consort Living Roots Gerald Clayton Trio Frank Boeijen Gabriel Rios solo
Pools ballet 9 Graceland 25 Theatertour 16 Jongen toch 18 Rien à dire 16 Zonzo Compagnie 8,50 Droomkoorts 8 Droomkoorts 8 Accident de Parcours 19 Händel en Corette: klavierconcerti 15 Stabat Mater 18 UIT VE RK23 u OC HT Delicatissimo De Waterafsluiter 17 Hier waak ik 12 Georgina 16 Opus VIII 15
6
Sonderlich en zonen 10 Sonderlich en zonen 10 Opus VIII 15 Sonderlich en zonen 10 Wa wilder man 10 UITVERKOCHT Bedankt voor alles (try-out) 12 u O CHT Bedankt voor alles (try-out) K12 u U IT V E R Killer Pig & Sara 22 UIT VE RK12 u Bedankt voor alles (try-out) OC HT Niet huppelen! 11
0 0 Yolo! 12 Een sprong in de tijd 23 Footprints 12
CH T Ooit Gewist 21 u UI TV ER KO Yolo! 12 Hechten 18 Into the wild 25,50 UITVERKOCHT CTRL (Alles onder controle?) 17 u We Love Lou 18 Nee, het was gisteren ook al laat 20
8
Cas Goossens interviewt Johan Verminnen 8,50 Gène Bervoets 10 Footprints 12 Dadakaka 11 Spirit of India 20,50 Popcorn 14 Joe van FroeFroe 11 Popcorn 14 Naakt! 12 Het wonderbaarlijke improvisatietheater 16 Een Sprong in de Tijd 21 Melle 12 The 39 steps 18 Achter ‘t eten 17
14
We shall overcome 20 Het gelukzalige 16 u CH T UI TV ER KO de volgendjaarsconférence 15 Petticoat 13 Back to swing 17 To Belong 12 Classics Revisited 15,50 Joe van FroeFroe 11 Dood van een handelsreiziger 19 Muzikaal eerbetoon aan de jaren ‘60 23 Hier waak ik 11 UI TV ER KO CH T De kever, ode aan het kind 14 u De kever, ode aan het kind 14 Karamazow 16 Bleiten 16,50 Ernst! 16 Jazz@Ootello 13 An Evening With Douglas Firs 14 Licht 30 Zoutloos 8 Zoutloos 8 Dubbelconcert 20,50 The Art of Transcription J.S. Bach 17 Ronny Mosuse, Jan de Smet, Fay Lovsky, Tom Theuns 21
16
In concert 2016 21
19
Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, w ww.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ZAAL ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be SCHOUwBURG Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals.be ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be Zwaneberg , Cultuurplein 1, 2220 Heist-op-den-Berg, tel: 015 25 07 70, info@zwaneberg.be, www.zwaneberg.be
Suiker - 21
SCHOUWBURGEN Janne Desmet en Villanella Hier waak ik Zaterdag 9 april 2016 om 20 uur In de schouwburg
Euterpe Baroque Consort
HERENTALS – Een avondvullend programma met pure barokmuziek: daar staat het Euterpe Baroque Consort garant voor. Het gezelschap werd in 2007 opgericht door organist Bart Rodyns en bestaat na bijna tien jaar uit uitstekende zangers, solisten en instrumentalisten. Op het programma staan drie orgelconcerto’s van Händel, een klavierconcerto van Corrette en een concerto van Telemann. Boeiend is het om het werk van Händel naast dat van Corrette te plaatsen. Händel was in de tweede helft van de 18de eeuw een ongeëvenaard organist en improvisator. Corrette was zijn tegenhanger in Frankrijk. Hij kwam een paar decennia na Händel en moet zeker door diens werk geïnspireerd geweest zijn. Euterpe Baroque Consort, vrijdag 8 april, 20u, Sint-Catharinakerk, Herentals, 15 euro.
NTGent & Wim Opbrouck: ‘We shall overcome’
GEEL – Wim Opbrouck brengt hulde aan het verzet. ‘We shall overcome’ herinnert aan de jaren 80, toen regelmatig honderdduizenden mensen op straat kwamen om op te roepen tot vrede. In 1983 liepen 400.000 deelnemers aan een betoging door de straten van Brussel om te protesteren tegen de deelname van de Belgische regering aan een NAVO-rakettenprogramma. Twee jaar later werd dit protest voor de vrede overgedaan en in 1987 nog eens. De Koude Oorlog liep op zijn einde. In ‘We shall overcome’ brengt Opbrouck met een paar vrienden (onder wie Axl Peleman) enkele protestsongs van Brel, Cohen, PJ Harvey en vele anderen. ‘We shall overcome’, vrijdag 22 april, 20.15u, cc de Werft, Geel, 20 euro.
22 - April 2016
Esmé Bos en Tom Vanstiphout
HEIST-OP-DEN-BERG – Cc Zwaneberg plaatst songschrijvers Esmé Bos en Tom Vanstiphout samen op de affiche voor een dubbelconcert. Daar zijn goede redenen voor. Beiden zijn ze al jarenlang actief in de muziekwereld, houden ze van ambachtelijk geschreven en gespeelde liedjes, zijn ze zelf uitstekende songschrijvers en blijven ze al heel hun carrière onder de radar. Lang waren we er zelfs van overtuigd dat dat een godgeklaagde schande was en een miskenning van hun talent. Tegenwoordig denken we veeleer dat zij zich in de luwte het best in hun vel voelen. Ver weg van de mediaheisa en het ‘zottekesspel’ van de business doen Esmé Bos en Tom Vanstiphout alleen maar waar ze zin in hebben. Werken in de schaduw geeft hen vrijheden die hun veel populairdere collega’s meestal niet hebben. Laat je dus vooral niet leiden door de relatieve naamonbekendheid van Bos en Vanstiphout. Ze serveren de grand cru van het betere luisterlied. Vergelijken doen we niet, refereren aan bijvoorbeeld James Taylor en Joni Mitchell wel. Bos en Vanstiphout, zaterdag 30 april, 20u, cc Zwaneberg, Heist-op-den-Berg, 20,50 euro.
Janne Desmet: ‘Hier waak ik’
HERENTALS – Een voorstelling maken over diefstal? Makkelijk zat, wanneer je bij je eigen moeder inspiratie kunt halen. Begrijp ons niet verkeerd: de moeder van actrice Janne Desmet is geen professionele dievegge. Neen, als winkeldetective was het haar taak om kruimeldieven in haar netten te strikken. De jonge Janne mocht daar soms bij helpen. De West-Vlaamse actrice nam deze herinneringen als uitgangspunt voor een artistiek onderzoek naar onze bijzondere relatie met bezittingen. Waarom zijn we zo gehecht aan materiële dingen? Waarom brengt een inbraak in ons huis ons volledig uit balans? Desmet was ooit zelf het slachtoffer van een inbraak. Toen ze er via een foto op haar smartphone achter kwam wie de dader was, deed ze op tv een oproep aan de inbreker: “Laten we eens afspreken en vertel mij waarom je het deed”. De voorstelling ‘Hier waak ik’ kwam tot stand met de hulp van rasverteller Johan Petit en kunstenaar Bruno Herzeele. ‘Hier waak ik’, zaterdag 9 april, 20u, cc ’t Schaliken, Herentals, 12 euro, en woensdag 27 april, 20,15u, HETGEVOLG, Turnhout, 11 euro.
We Are Not Lou Reed We Love Lou Zaterdag 16 april 2016 om 20 uur In de schouwburg Info en tickets cc ‘t Schaliken | Grote Markt 35 | 2200 Herentals tel. 014-28 51 30 | cultuurcentrum@herentals.be | www.schaliken.be
VR 1 APR
ZA 2 APR
AFRICAN MAMAS Graceland
ISBELLS Theatertour
'T GETOUW
APRIL 2016
CONCERT /SHOW
C U LT U U R C E N T R U M M O L
TICKETBALIE
Smallestraat 2, 2400 Mol 014 33 09 00
CONCERT
DO 28 APR
ZA 30 APR
LAZARUS Karamazow
GABRIEL RIOS SOLO The Loneliness of Long Distance Songwriting
dinsdag-zaterdag van 9.30 tot 12.30 uur bij voorstellingen telkens 1 uur voor aanvang
BEKIJK ONS VOLLEDIGE PROGRAMMA OP
WWW.GETOUW.BE
CONCERT
THEATER
DE WARANDE DANS
© Gil Shani
CC DE WERFT GEEL / APRIL Centrumharmonie Geel
Wim Opbrouck & NTGent
muziek
OPUS VIII
WE SHALL OVERCOME
Zaterdag 9 april - 20u15 / Zondag 10 april - 15u00
Try-out Jazz Jam Geel Woensdag 13 april - 20u00
Piv Huvluv
Vrijdag 22 april - 20u15
jazz
Koen De Preter / Theater Stap
Café de Werft
dans
TO BELONG
comedy
Zaterdag 23 april - 20u15
YOLO!
Frank Boeijen
Donderdag 14 april - 14u00 / 20u15
Fabrizio Poggi
muziektheater
muziek
muziek
IN CONCERT 2016 Zaterdag 30 april - 20u15
Vrijdag 15 april - 20u15
014 56 6 6 6 6
/
RES . D EWERF T@ GEEL . B E
/
W W W. D E W E R F T. B E
Suiker - 23
Thijs van Leer
over zijn ‘Kempense periode’: KEMPEN – Al een tijd lang stond muzikant Thijs van Leer op onze verlanglijst voor een interview. Om meer precies te zijn: al vanaf het moment dat een vriend ons drie jaar geleden tijdens een fietstocht droogweg meedeelde dat de man ‘hier’ nog had gewoond. ‘Hier’: dat was in een enorme witte villa in MolGompel, met een statige oprijlaan die door een muur van rode rododendrons aan nieuwsgierige blikken werd onttrokken. Het kwam er maar niet van. Hoe geraak je tot bij een van de meest legendarische muzikanten uit de Lage Landen? Heel eenvoudig, zo bleek. Toen van Leer de voorbije maand een korte tournee deed in de Kempen -met concerten in Zwaneberg in Heist-op-den-Berg en ‘t Schaliken in Herentals- geraakten we ‘via via’ aan zijn telefoonnummer. Trillende vingers op het toetsenbord. Een beltoon die overging in een zware Nederlandse stem. ‘Met Thijs’ zei hij. Tien minuten later hadden we in hotel De Swaen aan de Grote Markt in Herentals al een afspraak met een man die wereldhits scoorde met Focus en die als soloartiest 3 miljoen exemplaren verkocht van één enkele plaat. We konden een jodel niet onderdrukken.
De man die ons in Herentals tegemoetstapt en ons erg hartelijk begroet, heeft qua looks niets meer gemeen met de Thijs van Leer zoals die wij in de jaren zeventig in ons pubergeheugen hadden opgeslagen. Die van Leer was een frêle blonde hippie met weelderige haarbos die wild blazend op zijn dwarsfluit de wereld veroverde. Of het is de van Leer die ons met een engelengezicht aankeek vanop de alomtegenwoordige hoes van zijn succesplaat ‘Introspection’. De kerel die zich nu als van Leer presenteert, is gekleed als een motard, draagt een stoere leren jekker, heeft op zijn hoofd een zwarte, lederen pet en draagt rond zijn nek een opvallende metalen ketting. De aarde heeft ook meer te verduren onder zijn gewicht dan destijds onder de rijzige Hollander. “Waar wil je met je interview naartoe?”, vraagt hij zich luidop af. “Om te beginnen”, zeggen we, “willen we eindelijk wel eens weten waarom een popster van uw niveau zich in zijn gloriejaren in de Kempen ging vestigen.” “Dat was vrij simpel”, antwoordt hij. “Ik
24 - April 2016
woonde toen in Nederland met mijn vrouw en een pasgeboren kindje in een veel te klein huis. Hubert Terheggen, onze manager van Focus, zei: ‘Je kan in Geel in een boerderij gaan wonen met zeventien vertrekken en 20 hectaren grond eromheen, en nog wel voor hetzelfde geld als een driekamerflat in de Bijlmermeer in Amsterdam’. En het is ‘belastingtechnisch’ ook voordeliger.” −U − had allicht nog nooit gehoord van Geel?
Nee, en ook niet van die ‘gekken’ van Geel. Maar toen ik er kwam, werd ik verliefd op dat huis. Het was op de Retiebaan, nummer 19, geloof ik. Ik heb net nog de plek bezocht, maar het huis is afgebroken. Vandaag staat er een ander huis. Ik zag toen ook dat er in sommige huizen mensen met minder spiritueel vermogen -of hoe noem je dat- werkten in de tuinen en huizen. Ik heb er een heel bijzondere en creatieve tijd gehad. We leefden er samen met onze jonge kinderen. Altijd hadden we wel vrienden over de vloer. Het was een ‘va-et-vient’. Onze deur deden we nooit op slot, ook ’s
nachts niet. Alleen toen de Bende van Nijvel toesloeg, werden we wat voorzichtiger. −U − hebt de plek opnieuw bezocht, zegt u. Was dat om sentimentele redenen?
Nee, het nostalgische gevoel is bij mij erg slecht ontwikkeld. Ik had gewoon mijn huidige wederhelft beloofd eens te gaan rondkijken. Ik heb met haar drie dagen rondgereden om alle plekjes te gaan bekijken. Ik vind dat de streek zich fantastisch ontwikkeld heeft. Ik heb er altijd met plezier gewoond.
−Gingen − uw kinderen hier naar school?
Jawel, naar de Europese school in Mol. Daar werden ze spelenderwijs polyglot. Ook de mijnwerkerskinderen uit Genk werden er elke dag met de bussen naartoe gebracht. Er werd niet alleen Italiaans gesproken op de speelplaats, maar ook Spaans, Duits en Engels. Fantastische leraars ook, die in de buurt in die supergrote huizen woonden, want ook zij moesten geen belasting betalen (lacht).
−Onze − burgemeester bestempelde de rijke Nederlanders in de Kempen als fiscale vluchtelingen? Mocht hij dat?
Dat mocht hij. Maar ik heb dat niet zo ervaren. Het is wel een van de redenen geweest om hier te komen wonen, maar niet de dwingendste. −Als − we het over uw Kempense periode hebben, over welke jaren spreken we dan?
(denkt even na) Laat eens kijken: mijn jongste kind is geboren in ’73. Dan zal het een periode zijn die loopt van het midden van de jaren zeventig tot begin negentig. Ik ben met mijn eerste vrouw in Geel gaan wonen. Mijn tweede vrouw heb ik naar Westerlo laten komen. Alle kinderen uit beide relaties woonden onder één dak en schoten goed met elkaar op. Ze konden er ook niets aan doen dat hun ouders verkeerd hadden zitten te flikflooien (lacht). Van Westerlo zijn we dan naar Mol verhuisd. Mijn financieel adviseur had me aangeraden een huis te kopen. Dan brachten de centen die we investeerden later meer op. De meeste
van mijn kinderen hebben hun jeugd hier doorgebracht. −In − Mol woonde u in Gompel in het huis waarin destijds de directeur van de glasfabriek Glaverbel woonde.
Colburnlei 5! Dat was een droomhuis. Echt fantastisch. Met veel gras en rododendrons errond. Er stond zelfs een bunker in de tuin die als schuilkelder had gediend. Ik ben er nooit in gedurfd. Elk kind had er zijn eigen kamer. We woonden er met een groot gezin. De vrouw waarmee ik toen leefde -en die nu helaas overleden is- heeft me drie kinderen geschonken en had er zelf al vier. Het was heel erg feestelijk. We deden heel veel aan muziek en aan literatuur. Ik bezat toen twee vleugels: een Bechstein en een Steinway. Die stonden als yin en yang tegen elkaar. Als er een vriendinnetje of vriendje op bezoek was, konden die ook pianospelen. −Had − u destijds veel contact met de mensen in de buurt?
Ik trok niet iedere dag de kroegen in. Er kwamen wel veel Nederlandse vrienden op bezoek, en ook vrienden uit Antwerpen en Brussel. Als ik er nu op terugkijk, had ik op het platteland niet zoveel vrienden. De meeste mensen die we in de Kempen leerden kennen, waren goede kennissen. Dat er geen echte vrienden bij waren, kan heel erg aan mij liggen. Ik was destijds ook maar zelden thuis. In Mol-Gompel kwamen de buren wel over de vloer, maar ze waren geen intimi. Ik maakte ook geen deel uit van hun gemeenschap. Ik werd altijd wel heel lief ontvangen, vaak met diepe buigingen. In Amsterdam daarentegen kwamen drie jongens naar me toe en een van hen gaf me met zijn vuist een stoot in de buik en zei: “Hé Thijsje!” Dat is een andere benadering, begrijp je. In België is men veel beleefder en beschaafder, maar uiteindelijk gaat het toch niet zo diepgaand. Ik kan het de plaatselijke bevolking niet euvel duiden. Ik was in die tijd heel erg bezig met componeren en mijn familieleven. Maar ik zou er niet willen wonen, dat niet.
HHH Bij dit interview met Thijs van Leer hoort een soundtrack die grotendeels dateert uit de jaren zeventig, maar die u nog perfect kan oproepen via het World Wide Web. Trefwoorden zijn Focus en Introspection. Van Leer was samen met gitarist Jan Akkerman de frontman van de Nederlandse groep Focus: een hoogst merkwaardige popgroep die met ellenlange instrumentale nummers als Hocus Pocus, House of King en Sylvia wereldwijd de hitlijsten haalde. Het zijn nummers die tot het collectieve geheugen zijn doorgedrongen. Ook zonder meer uitzonderlijk was dat van Leer daarbij, naast hammondorgel ook dwarsfluit speelde. En jodelde! Waarlijk een unicum in de popgeschiedenis. Tussen zijn werk door met Focus nam van Leer als dwarsfluitspeler in 1972 de lp Introspection op, met bewerkingen van klassiek werk. Tot eenieders verbazing -niet in het minst van de zijne- groeide Introspection uit tot een monsterhit. De lp is tot op de dag van vandaag de meest verkochte lp in Nederland. Maar ook in Vlaanderen lag de plaat met op de hoes het engelengezicht van ‘van Leer’ op elke draaitafel, zeker met de kerstdagen. Focus werd na tal van personeelswissels door van Leer in 1998 terug in het leven geroepen en toert weer door de ganse wereld. Daarnaast laat hij zich als dwarsfluitspeler nog maar wat graag inhuren als gastmuzikant.
HHH “Ik heb laatst nog een begrafenis gehad in Mol”, zegt hij in de ontbijtzaal van hotel De Swaen. “Van een kennis?”, vragen we behoedzaam. “Nee, geen kennis,” zegt hij en maakt het gekende geldgebaar met duim en wijsvinger. ‘Ik laat me daar dik voor betalen. Laatst stierf de vrouw van Willem van Kooten, alias Joost den Draaier. Die ken je nog wel, niet? (n.v.d.r.: de legendarische dj van piratenradio Veronica) Toen heb ik ook gespeeld. Maar dat was een vriend; dat doe ik gratis.”
−U − geeft nu twee concerten in de cultuurcentra van Heist-op-den-Berg en Herentals. Toen we dat opmerkten, keken we toch wat verbaasd op. U hebt stadions doen vollopen met Focus.
Vandaag spelen we met Focus nog in enorme zalen in heel de wereld. Het is heerlijk om in New York of Rio de Janeiro te spelen, maar het is ook heerlijk om in Heistop-den-Berg of Herentals te spelen. Dat maakt me niets uit.
−U − doet dat blijkbaar nog met dezelfde drive als die van de jonge Thijs van Leer. We lazen een verslag van een Focusoptreden in de Antwerpse Roma. De recensent van dienst was in de wolken. Hij loofde het speelplezier dat u nog uitstraalde
Ik heb dat verslag ook gelezen. Leuk! Ik vind optredens nog steeds erg leuk. Ook het componeren blijft boeiend; dat ‘graven’ houdt maar niet op. Misschien is het wel een innerlijke noodzaak. Maar ik wil er niet te hoogdravend over doen. Weet je: ik was eerst erg beducht voor popmuziek. Toen ik negentien was, hield ik alleen van jazz en klassieke muziek. Het hele popgebeuren vond ik te oppervlakkig. De muziek van The Beatles en de The Stones vond ik in mijn puberteit leuk om op te dansen en een meisje te versieren, wat niet altijd lukte (lacht). Maar eigenlijk hield ik toen alleen van instrumentale muziek, van bebopjazz van Miles en Col-
een rare manier. Vandaag gebruik ik mijn stem wel vaker als we met Focus optreden, maar dan meer als vijfde instrument dan als solo voice. Die kwaliteit heb ik niet. −Bent − u niet te bescheiden? U bent uw carrière toch begonnen met een geslaagde zangauditie voor Ramses Shaffy.
Ik heb laatst ook een stukje gezongen voor Stef Bos. Ook hij zei: ‘Wat kan je goed zingen’. Hij stelde voor om samen iets te gaan doen. Nou, ik zou het misschien ook leuk vinden.
−We − gaan dus binnenkort de zanger Thijs van Leer ontdekken?
Dat durf ik niet zeggen. Ik vond mezelf niet zo goed zingen; lang niet zo goed als Ramses of Joe Cocker, een van de beste blanke zangers die er bestaan.
−Het − zou je carrière mogelijk nog verder gebracht hebben.
Ik weet het niet. Ik heb toch in Nederland de meeste platen van iedereen verkocht. Van ‘Inrtrospection’ meer dan drie miljoen en met Focus zo’n 8,5 miljoen.
−Toen − ik aan vrienden vertelde dat ik u ging interviewen, antwoordden ze vrijwel in koor: ‘De man met zijn dwarsfluit.’
In Nederland en België ben ik de fluitist, terwijl ik in Engeland en Amerika de organist ben.
“ Ik heb er een heel bijzondere en creatieve tijd gehad.” trane en van klassieke muziek van Bach, Mozart en Bartok. Mijn liefde voor popmuziek is er pas heel laat gekomen. Pas vanaf mijn negentiende dacht ik: jongens, dit is misschien toch interessant om serieus te gaan beoefenen. Als ik met die jazzmusici zou gaan concurreren, had ik altijd in hun schaduw gestaan omdat er zoveel goede jazzmuzikanten zijn. In de klassieke muziek idem. Dan moest ik gaan concurreren met al die waanzinnig goede pianisten. Ik dacht op een moment: laat ik dan maar gewoon een vak nemen en ’s avonds naar een concert gaan en lekker luisteren. Het is anders gelopen… −Zeg − dat wel. U bent met Focus uiteindelijk midden in de popmuziekscene terechtgekomen.
Men vroeg zich altijd af: wat brengt Focus nu voor muziek? Men bestempelde het als progressive rock (spuwt het uit). Het is helemaal geen progressive rock. Het is eerder regressive, want we spelen ook klassieke thema’s. De enige progressive artiest die we ooit hebben gehad, is Frank Zappa. Die speelde moderne klassieke muziek gecombineerd met rock. Al die andere 100.000 bands die zich progressive noemen, zijn gesjeesde jazzmuzikanten. Maar dat kan je beter niet luidop zeggen (lacht). −Focus − was met zijn instrumentale nummers wel een buitenbeentje in de poplijsten.
Ach, een buitenbeentje… Het was wel wonderlijk dat een instrumentale groep zo hoog kon scoren en zoveel hits had. Al wordt in onze grootste hit ‘Hocus Pocus’ wel gebruikgemaakt van de stem, maar dan op
−Dat − was ook heel atypisch aan Focus: een frontman die dwarsfluit speelde. Alleen Ian Anderson van Jethro Tull deed dat. Hij stond altijd als een reiger…
(onderbreekt) Ja, hij kon op één been staan en ik niet (lacht). Ik heb met hem samen in Rome gespeeld. Heel leuk. Ook bij Golden Earring speelde Barry Hay wel eens een stukje fluit. Maar ik was niet als fluitist het gezicht van Focus. Jan Akkerman was de solist, ik de organist en main composer. −Wat − u met uw stem deed op ‘Hocus Pocus’ noemden we destijds jodelen. Mag dat?
Ja, dat mag. Bij jodelen denken we al vlug aan de lederen broeken en Tirol, maar dat klopt niet. Er zijn veel andere culturen waar alleen maar gejodeld wordt. In Midden-Afrika of delen van India doen ze niet anders dan dit (imiteert keelgezangen).
−Is − dat jodelen in het nummer bij toeval ontstaan?
Volkomen uit het niets! Akkerman deed op een dag in de studio zijn bekende gitaarriff en dan volgde de drummer met zijn slagen. En toen viel ik in: ‘Jodelodo … . (doet zijn wereldberoemde jodel). Dat gebeurde zomaar. We hadden het nooit eerder gedaan. Onze producer Hubert Terheggen -die niet meer leeft- zei: “Verzin snel een titel want dit wil ik gaan uitbrengen als single.” Wij natuurlijk verbaasd: “Een single?” “Het wordt een wereldhit”, zei hij. “Ja dat zal wel…” Maar een titel? Het moest rijmen op Focus. Krokus? Jodocus? Het enige leuke was ‘Hocus Pocus’. Het had niets te maken met magic. Maar de mensen dachten dat het magic was.
−Dat − jodelen en die lange instrumentale nummers waren toch erg ongewoon in de popmuziek.
De doorsnee-Amerikaan die ons nog gekend heeft, beweert vandaag dat we de beste groep uit Europa waren. Misschien moeten ze dan ook aan ABBA denken (lacht). Focus heeft vandaag nog steeds mijn prioriteit omdat ik er al mijn composities in heb zitten. Bij ‘Introspection’ gaat het meer om citaten van oude meesters. −Maar − ‘Introspection’ was wel een onwaarschijnlijke megaseller!
‘Introspection’ was een experiment van de toenmalige platenfirma CBS, nu Sony. Die wisten dat ik klassieke fluit speelde. En bovendien vonden ze dat ik er hip uitzag. Toen hebben we samen met de destijds zeer succesvolle arrangeur Rogier Van Otterloo een paar experimentele stukken opgenomen met het Metropoolorkest en het orkest van het Concertgebouw Amsterdam. Er moest nog een luchtig stukje bij. Dat werd het Rondo (fluit het na) van van Otterloo. En de ene ‘zwaarmaker’ werd Pavane van Fauré. Plots hadden we een plaat die waanzinnig goed verkocht. We beleefden toen in Nederland ook een treinkaping van de Zuid-Molukkers. Op de radio mocht alleen maar dergelijke muziek gedraaid worden. Ik heb de plugging van mijn leven gehad met die ellende. Ik verkocht in een week tijd 80.000 elpees. Dat was krankzinnig. ‘Introspection’ moet op iedere draaitafel in Nederland hebben gelegen. −Ook − in Vlaanderen was het een enorm succes. We kunnen ons die iconische hoes met alleen uw hoofd erop nog zo voor de geest halen.
Met dat schele oog! (lacht)
−U − was toch een good-looking boy!
Ik zag dat zelf niet.
−Het − succes was ook te danken aan Willem Duys, die toen een erg populaire talkshow had en waar ook in Vlaanderen massaal naar werd gekeken.
Was Duys dan ook zo populair hier? Dat wist ik niet. Duys heeft inderdaad de plaat erg goed gepromoot. Maar het succes was volgens mij toch meer het gevolg van het feit dat de muziek aansloot bij een zekere volksaard van zowel de Vlaming als de Nederlander. Er zat een klein beetje klei -mud- aan en een beetje religie. Het was, denk ik, de combinatie van die twee elementen die het hem deed. −Is − de sterke band tussen Vlaanderen en Nederland vandaag niet erg verwaterd?
Dat zou best kunnen, maar jullie hebben ook jongens gehad die ‘Daar gaat ze’ gingen zingen. Dat was ook gigantisch. −Nog − een laatste Belgische link met u: jazzgitarist Philip Catherine is nog lid geweest van Focus.
Catherine heeft Akkerman echt vervangen. Akkerman wilde niet meer naar Engeland en Philip heeft dat gat gevuld. Slechts twee dagen voor hij mee op tournee moest, had ik hem verwittigd. Die hele nacht had ik nog gecomponeerd, 40 bladzijden lang. Tijdens zijn eerste concerten heeft Catherine de partituren op vier stoelen moeten uitstallen Een gigant. Ik heb ook vaak samengewerkt met Toots. −Tot − slot: is het niet uw grootste verdienste geweest dat u mensen tot de klassieke muziek hebt gebracht?
Ja, leuk toch? Mijn vader was een Bachfanaat en was heel erg tegen ‘Introspection’. Hij vond dat we Bach oneer aandeden. Maar toen kwamen de andere leden van zijn Bachgenootschap hem zeggen: “Het is lang niet zo gek wat jouw jochie Thijs doet. Hij brengt heel mooie Bachmuziek bij het gewone volk.’ Vader was fabrieksdirecteur, maar ook fluitist. Hij heeft toen het blad omgedraaid en is op zijn 57ste fluitleraar geworden. De opnames van ‘Introspection’ gebruikte hij als lesmateriaal. Tekst: Stijn Janssen Foto’s: Bart Van der Moeren
Suiker - 25
Raul Midón
EINDHOVEN – Raul Midón is een blinde gitarist uit het zuiden van de Verenigde Staten, die zopas zijn vijftigste verjaardag heeft gevierd. Hij werd samen met zijn tweelingbroer Marco te vroeg geboren. In een speciaal uitgeruste couveuse werden hun ogen niet (voldoende) beschermd tegen de lampen, waardoor de beide baby’s blind werden. Het belette hen niet om mooie carrières uit te bouwen. Marco is ingenieur bij de NASA en Raul is een gevierd muzikant. De artistieke talenten erfde Raul Midón van zijn Argentijnse vader. Die was volksdanser van beroep en liet Midón plaatsnemen aan de drums toen hij amper 4 jaar oud was. Maar Midóns interesse ging al snel uit naar de gitaar. Raul Midón is een laatbloeier, hoewel hij al heel zijn leven muziek maakt. Vele jaren deed hij dat als backing vocal voor artiesten zoals Julio Iglesias, Jose Feliciano en Shakira. Hij was al een eind in de 40 toen hij naar New York verhuisde om zijn eigen carrière te lanceren. Hij toerde een tijdje met zijn band, ‘Elements Of Life’, en maakte zoveel indruk als zanger en gitarist dat zijn manager een origineel plan bedacht om Midóns carrière definitief te lanceren. In plaats van een demo op te nemen en die naar alle platenmaatschappijen te sturen, nam hij Midón mee naar alle platenbazen en liet hij hem één nummer live spelen. Ze stonden in rijen aan te schuiven om hem vast te leggen. Met nog niet één cd op zijn curriculum en niet één radiohit op zijn naam tekende Raul Midón meteen bij Capitol Records en kreeg hij voor zijn eerste album producer Arif Mardin toegewezen, die eerder al gewerkt had met Norah Jones en Aretha Franklin. Stevie Wonder werd bereid gevonden gastmuzikant te zijn. Het debuutalbum ‘State Of Mind’ (2005) werd overal lovend onthaald. Optredens op Amerika’s populairste talkshows en op grote internationale festivals waren het gevolg. In Europa maakte Raul Midón furore op het North Sea Jazz Festival in Den Haag. Midón speelt muziek waarin je invloeden uit vele Amerikaanse genres ontdekt: rock, soul, blues en zelfs folk. Indruk maakt hij met zijn geniale gitaarspel, maar vooral met de manier waarop hij kan ‘scatten’ én zonder enig hulpmiddel perfect het geluid van een trompet kan imiteren. Raul Midón treedt solo op. Da’s maar goed ook. Hij heeft helemaal niemand nodig. Raul Midón, vrijdag 15 april, 20.30u, Mezz, Breda, 22.50 euro.
Over de schreef APRIL vr 1/04/16 20:00 vr 1/04/16 20:30 vr 1/04/16 21:00 vr 1/04/16 21:15 vr 1/04/16 21:15 za 2/04/16 20:00 za 2/04/16 21:00 za 2/04/16 22:00 zo 3/04/16 16:30 zo 3/04/16 20:00 zo 3/04/16 20:15 zo 3/04/16 20:15 wo 6/04/16 20:00 do 7/04/16 20:00 do 7/04/16 20:00 vr 8/04/16 20:00 vr 8/04/16 20:15 vr 8/04/16 20:30 vr 8/04/16 23:00 za 9/04/16 20:00 zo 10/04/16 14:30 zo 10/04/16 20:30 ma 11/04/16 20:00 di 12/04/16 20:15 do 14/04/16 15:00 do 14/04/16 20:30 vr 15/04/16 15:00 vr 15/04/16 20:00 vr 15/04/16 20:30 vr 15/04/16 21:00 za 16/04/16 15:00 za 16/04/16 19:30 za 16/04/16 21:00 za 16/04/16 22:00 zo 17/04/16 14:00 zo 17/04/16 15:00 zo 17/04/16 16:30 zo 17/04/16 20:00 zo 17/04/16 20:15 wo 20/04/16 20:00 do 21/04/16 20:00 vr 22/04/16 19:30 vr 22/04/16 20:00 vr 22/04/16 20:30 vr 22/04/16 20:30 vr 22/04/16 20:30 vr 22/04/16 20:30 vr 22/04/16 20:45 vr 22/04/16 21:00 za 23/04/16 19:00 za 23/04/16 19:30 za 23/04/16 20:00 zo 24/04/16 15:00 ma 25/04/16 20:00 di 26/04/16 20:15 di 26/04/16 22:00 wo 27/04/16 20:30 do 28/04/16 20:00 do 28/04/16 20:15 vr 29/04/16 20:00 vr 29/04/16 20:30 vr 29/04/16 21:00 za 30/04/16 19:30 za 30/04/16 19:45 za 30/04/16 20:00
013 Poppodium Tilburg Mezz Breda Café Wilhelmina Eindhoven Effenaar Eindhoven Mezz Breda 013 Poppodium Tilburg Mezz Breda Effenaar Eindhoven Mezz Breda Mezz Breda Effenaar Eindhoven Effenaar Eindhoven Effenaar Eindhoven 013 Poppodium Tilburg Mezz Breda 013 Poppodium Tilburg Effenaar Eindhoven Mezz Breda Effenaar Eindhoven AreaFifyOne Eindhoven Mezz Breda Theaters Tilburg Tilburg 013 Poppodium Tilburg Effenaar Eindhoven 013 Poppodium Tilburg Mezz Breda 013 Poppodium Tilburg Mezz Breda Effenaar Eindhoven Mezz Breda 013 Poppodium Tilburg cc Zundert Zundert Mezz Breda Effenaar Eindhoven cc Zundert Zundert 013 Poppodium Tilburg Mezz Breda Effenaar Eindhoven Effenaar Eindhoven 013 Poppodium Tilburg 013 Poppodium Tilburg cc Zundert Zundert Mezz Breda Effenaar Eindhoven De Kapel Eindhoven 013 Poppodium Tilburg Cul de Sac Tilburg Effenaar Eindhoven Café Wilhelmina Eindhoven 013 Poppodium Tilburg cc Zundert Zundert Mezz Breda Extase Tilburg 013 Poppodium Tilburg Effenaar Eindhoven 013 Poppodium Tilburg Paradox Tilburg Mezz Breda Effenaar Eindhoven 013 Poppodium Tilburg Effenaar Eindhoven Mezz Breda Effenaar Eindhoven Mezz Breda 013 Poppodium Tilburg
Deströer 666, Bölzer 16 Mala Vita 14,50 I Am Oak 10 UI TV ER KO CH T Abba Gold 17,50 u Ares 0 IAMX 17,50 Judy Blank 0 Suono Culture Indoor Festival 19,50 Wooden Soldiers 0 DeWolff 18 UI TV ER KO CH T UB40 37,50 u The Posies 15 A Place To Bury Strangers 12,50 My Dying Bride 22,50 Grote Prijs Van Nederland: finalisten hiphop 7 SMIB, Veldentaal 12 Rico & Ticks, #OPGEZWOLLETOTNU 25 Niels Geusebroek 18 Sevn Alias, Jonna Fraser… 15 Big Ups, Meatbodies 10 Cesar Zuiderwijk: Drummemoires + workshop 17,50 Laibach: Sound Of Music Tour 30 Simo 8 Sunset Sons 12,50 Roadburn Festival (Paradise Lost…) 59 Rootsroders: Bob Marley Tribute 18 RKOCHT Roadburn Festival (Pentagram…) 59 u UITVE StukTV, Tommy Walker… 9,50 Raul Medón 22,50 Charl Delemarre 7,50 Roadburn Festival (Converge…) UI TV59 u ER KO CH T Repelsteeltjes - Gewoon Alice 10 Märel Anna 0 Black Sun Empire, Audio… 15 Repelsteeltjes - Gewoon Alice 10 RKOCHT Roadburn Festival (Neurosis…) UITVE 59 u Lakshmi 0 Haevn, The Brahms, Son Mieux 12,50 Peter Hook & The Light (New Order & Joy Division Tribute 20 Fish 25 Douwe Bob 17,50 Repelsteeltjes - Gewoon Alice 10 Ik zie u graag: Trixie Whitley… 18 Di-Rect 17,50 John Bramwell 13 Lil’ Kleine 13,50 Eerie Wanda 5 SBMG, D-Double 12,50 Drive Like Maria 10 Rotten Sound 13 Repelsteeltjes - Gewoon Alice 10 Ik zie u graag: The Blackbox Revelation… 18 Crows, St. Tropez 10 Logic 18,50 Caro Emerald 35 Dominik Eulberg & Gabriel Ananda 15 Lucky Fonz III 10 Heavy Trash 17 Manic Street Preachers 30 Phil Campbell’s All Starr Band 25 The Legendary Shack Shakers, Heavy Trash 15 Arno 21 Leaves’ Eyes 22 Apophys 7 Wolfmother + aftershow 29
013 Poppodium , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl Muziekgebouw , Heuvel Galerie140 Eindhoven, 0031 40 24 65 107, www.muziekgebouweindhoven.nl Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl Chassé Theater , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl cc Zundert , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl AreaFifyOne , Klokgebouw 51 Eindhoven Café Wilhelmina , Wilhelminaplein 6 Eindhoven, www.cafewilhelmina.nl
26 - April 2016
Heavy Trash
Peter Hook & The Light – Tribute To New Order And Joy Division
EINDHOVEN – Peter Hook was in de jaren 70 en 80 de bassist van Joy Division en New Order. Hij is nog altijd actief als muzikant en als dj. In Eindhoven laat hij zich begeleiden door The Light en zal hij werk van New Order en van Joy Division spelen. Peter Hook heeft een heel aparte stijl. Een criticus omschreef hem ooit als ‘een bassist die denkt dat hij gitaar aan het spelen is’. Daar zit een kern van waarheid in, omdat Hook op zijn basgitaar vooral de hogere noten opzoekt. “Dat komt omdat ik een barslechte versterker had toen ik begon te spelen,” zegt hij. “De lage tonen klonken allemaal hetzelfde en allemaal even dof. Ik moest de hogere noten spelen om nog een beetje hoorbaar te zijn.” De avond begint met een setlist van New Order. In het tweede deel worden ook nummers van Joy Division gespeeld. Peter Hook, zondag 17 april, 20u, Effenaar, Eindhoven, 20 euro.
Manic Street Preachers
EINDHOVEN – Wie in de jaren 90 zelfs maar een klein beetje met muziek bezig was, kent Manic Street Preachers. De Welshe rockband scoorde hits met o.a. ‘Motorcycle emptiness’ en ‘If you tolerate this, your children will be next.’ Manic Street Preachers werd opgericht in 1986 en hield nooit op te bestaan, al moest het viertal in 1995 wel verder als een trio nadat gitarist Richey James Edwards spoorloos verdween. Automatisch werd aan zelfmoord gedacht, vooral omdat zijn auto bij een brug over een rivier werd teruggevonden. Maar zijn lichaam werd nooit gevonden. Ook eerder was Edwards al wel eens verdwenen, maar dan dook hij na enkele dagen wel weer op. Fans zouden hem nog gezien hebben in India in 1997 en in Fuertaventura in 1998. In beide gevallen zou hij op de vlucht geslagen zijn nadat hij herkend werd. Vreemde toestanden. Wat er ook van zij, ook de overgebleven Preachers gaan ervan uit dat hij nog leeft. Systematisch worden de royalty’s nog altijd door vier en niet door drie gedeeld, en een vierde wordt op de bankrekening van Edwards gestort. In 1996, vlak na de verdwijning van Edwards, bracht Manic Street Preachers het album ‘Everything must go’ uit. Daarin verwerken ze hun verdriet om de verdwijning van Edwards. De band viert dit jaar het 20-jarige jubileum van die plaat. Manic Street Preachers, donderdag 28 april, Effenaar, Eindhoven, 30 euro.
BREDA – Heavy Trash is een van de bands van Jon Spencer, de Amerikaan die wellicht nog het best bekend is als frontman van Jon Spencer Blues Explosion. Ook in Heavy Trash brengt Jon Spencer een ode aan de Amerikaanse rootsmuziek. Hij speelt een mix van country en rock-‘n-roll, zoals ook de jonge Elvis dat deed. Maar Jon Spencer voegt daar toch wel wat 21ste-eeuwse specerijen aan toe. Zijn concerten zijn dus geen pure retro-optredens. Ze klinken wel degelijk hard en snel en ruig, maar de inspiratie ligt duidelijk bij de muziek die meer dan een halve eeuw geleden razend populair was. Nu ja, wat maakt het ook allemaal uit: goeie muziek is van alle tijden. Heavy Trash, donderdag 28 april, 20u, Mezz, Breda, 17 euro.
Lucky Fonz III
TILBURG – Hij was een nobele onbekende voor ons, tot we hem aan het werk zagen op het folkfestival in Dranouter. Sindsdien staat zijn naam op onze bovenarm getatoeëerd. Lucky Fonz heeft de gave zulke naïeve (liefdes)liedjes te schrijven dat je er onmiddellijk week van wordt. Nummers als ‘Ik heb een meisje’ en ‘Linde met een E’ lijken zo uit een tienerdagboek geplukt en misschien is dat ook wel zo, want Lucky Fonz III weigert halsstarrig op te groeien en volwassen te worden. Er zijn er maar weinig die dat, zoals hij, tot hun 35ste weten vol te houden. In Nederland is hij razend populair; in België is dat nog niet het geval. Maar kenners als Jan De Smet (De Nieuwe Snaar), Bart Peeters, Nathalie Delcroix (Laïs), Walter Broes (The Seatsniffers) zijn grote bewonderaars. Ontwapenend, eerlijk en ontroerend: de concerten van Lucky Fonz III zijn altijd om naar uit te kijken. Lucky Fonz III, woensdag 27 april, 20u, 013 Poppodium, Tilburg, 10 euro.
Suiker - 27
Petticoat
STIJN JANSSEN Dinsdagochtend tien voor acht Aan de ontbijttafel luisteren we met een half oor naar een interview over de ontknoping van een populair tv-programma dat we samen met de familie wekenlang gevolgd hebben. Even later volgt het nieuws van acht uur, maar daar weten we achteraf niets bijzonders meer over te vertellen. Vlak voor ze naar haar werk vertrekt, horen we M nog zeggen: ‘Sardinië? Is dat geen optie?’ Ze heeft het over onze vakantieplannen in de zomer, maar we reageren verstrooid: de radiostem heeft net gemeld dat er op Twitter berichten verschenen zijn over een ontploffing in de luchthaven van het land. “Oei”, horen we onszelf zeggen. Even later vertrekken ook de kinderen naar school. Ze hebben examens en we zullen naar gewoonte een kaarsje branden voor de goede afloop. We zijn nu alleen in het huis. In gedachten hebben we een lijstje gemaakt met ‘onze opdrachten’ voor die dag. We zullen eerst proberen de laatste hand te leggen aan onze column voor deze krant. Het stuk is zo goed als af en moet enkel nog wat bijgeschaafd worden. Dat vergt hoop en al nog een uurtje werk. Nadien willen we naar de wekelijkse markt voor vis. En we mogen niet vergeten die kaars te branden. We talmen om naar de badkamer te gaan, een plaats in huis waar we geen radioberichten kunnen opvangen. Dan ruimen we maar eerst de ontbijttafel af. De radiostem meldt dat er op Twitter meer en meer onrustwekkende berichten verschijnen. Er is nu sprake van meerdere explosies en van een rookpluim die uit een gebouw is opgestegen. Er zijn ook foto’s verschenen waarop te zien is dat de ruiten van de vertrekhal volledig aan diggelen zijn. Een eigen reporter, zo wordt gemeld, is uitgestuurd naar de luchthaven. We denken eraan dat we niet mogen vergeten in de voormiddag nog langs de broodjeszaak te gaan om drie broodjes met kaas te kopen voor de kinderen, die deze middag terug thuis zullen zijn. Oh ja, we moeten nog een kaars branden ook. Om halfnegen zitten we -nog steeds in pyjama- voor onze tekstverwerker. We staan op het punt de blauwdruk op te vragen van onze column. Maar eerst zetten we de radio wat luider. Er wordt inmiddels al gesproken van een ‘vermoedelijke aanslag met gewonden’. Via het internet krijgen we beelden te zien van een wegrennende mensenzee uit de vernielde inkomhal van de luchthaven. Een eerste getuige vertelt over een neervallend plafond. Dan komt het eerste bericht over doden. We staren even voor ons uit en besluiten om toch maar eerst naar de badkamer te gaan. Als we omgekleed weer voor het computerscherm zitten, vangen we het bericht op dat er ook explosies te horen waren in een metrostation in Brussel. We sturen een sms naar M: ‘Het gaat van kwaad naar erger. Nu ook al bommen in de metro.’ Op ons scherm zien we het icoontje verschijnen dat aangeeft dat we een nieuwe mail hebben ontvangen. Hij komt van een vriend die twintig jaar geleden naar Amerika is geëmigreerd. Hij schrijft: “Fuck! Ik zie het net op het nieuws... What the fuck! Op het moment dat hij zijn mail stuurt, is het bij hem halfvijf in de ochtend. We vragen ons af waarom hij nu al wakker is. We denken er plots aan dat een familielid elke dag naar Brussel pendelt en er de metro neemt. ‘Alles oké?’ vragen we per sms. Niet veel later stelt hij ons gerust. ‘Alles oké, thx. Wel chaos.’ Ondertussen hebben we de column nog steeds niet opgevraagd. In plaats daarvan gaan we naar beneden en zetten in de woonkamer de tv aan. De uitzendingen zijn al in volle gang en verlopen chaotisch. De telefoon rinkelt. Het is M. Ze zat in vergadering en vraagt wat er allemaal gaande is. We vertellen het haar in een notendop. Als we neergelegd hebben, denken we weer aan de kaars die we nog moeten branden. We knippen de tv uit en vertrekken naar de markt. Buiten schijnt de zon en op het marktplein is het even druk als gewoonlijk. We halen eerst de broodjes op. Het broodjesmeisje is de handigste die we kennen. Zij verpulvert iedere keer het record ‘broodjes beleggen’. Ook nu beeft haar hand niet. Bij de visboer is het niet druk. De visventer is zoals gewoonlijk in een opperbeste stemming en spreekt een klant aan over de dure garnaalprijs. “Er zijn te weinig garnalen”, legt hij uit. “Vroeger konden we ze met de kilo’s uit de zee scheppen.” Terug thuis vermijden we het om de radio en tv op te zetten. We moeten nu echt werk maken van die column. Daar kunnen we vandaag heus niet aan ontsnappen. Het stuk verschijnt op het scherm van onze tekstverwerker. Na het lezen van de eerste regel sluiten we het document alweer af en vragen een nieuw document op. We typen: ‘Dinsdagochtend tien voor acht … Op de achtergrond klinkt Jacques Brel op de radio en flikkert er een kaars.”
OUD-TURNHOUT – Nore Primus, Flore Geuns, Emilie Stevens, Leonie Geens, Marie Van Rompaey en Julie Dekoninck vormen samen Petticoat. De zes dames hebben gemeen dat ze geboren zijn in de Kempen en dat ze veel ervaring hebben in het regionale theaterlandschap. Zo waren ze al te zien in GheelaMania en Mol-In-Scène. Ook op nationaal vlak lieten ze zich al opmerken, bijvoorbeeld in de musicals Annie, The Sound of music, Kuifje en de Zonnetempel, Daens en Oliver. Petticoat zingt, danst en acteert en komt op 23 april naar de Djoelen in Oud-Turnhout. Kaarten kosten 13 euro.
Almost, Maine TURNHOUT – De mensen in het dorpje Almost, in de Amerikaanse staat Maine, zijn hartelijk. Ze wonen in het uiterste noorden van de Verenigde Staten en kunnen, als het een beetje meezit, het noorderlicht zien. Dat geeft alles een andere kleur. Het theaterstuk ‘Almost, Maine’ omvat negen verhalen over de liefde, die soms zo simpel kan zijn als twee mensen op een bank. Te zien op 17, 22, 23, 24, 26, 29 en 30 april en 3, 10 en 13 mei, telkens om 20.15u in Hofpoorttheater Elckerlijc in Turnhout. Tickets kosten 10 euro. Je kan ze bestellen op www. elckerlijc.com of per telefoon (014 42 42 10), op werkdagen tussen 18 en 19u.
Hoogspanning: ‘Martino’ BEERSE – Martino is een sandwichbar in het centrum van de stad. Een amalgaam van personages komt er binnen, op zoek naar het abc van de liefde. Verhalen over schietende ex-lieven, de Niagarawatervallen, de minister en zijn maîtresse en de urinetesten van Madame Everaert kruisen mekaar. En er wordt ook goede raad gegeven: dat ge moet opletten met pilipili. ‘Martino’, dat werd geschreven door Arne Sierens, is een stuk dat bol staat van mensen die dingen forceren om uiteindelijk nergens te geraken. Hilarisch! De première vindt plaats op 22 april in het lokaal van theatergroep Hoogspanning in Beerse. Nadien wordt ‘Martino’ nog gespeeld op 23, 28, 29 en 30 april en 5, 6, 12, 13, 14, 20 en 21 mei. Kaarten zijn te koop op www. hoogspanning.be of via 0471 43 75 81.
Deze maand bij Propop TURNHOUT – De Poppenzaal in Turnhout (Steenweg op Oosthoven) begint de maand april met een gastvoorstelling. Poppentheater Hans Schoen uit Nederland speelt op 3 april ‘Olifantenpret’, voor kleuters van 2,5 tot 5 jaar. Het is een vrolijk en grappig stuk over Vader Olifant die op twee kinderen moet passen omdat Moeder Olifant even weg moet. Propop zelf brengt in april twee nieuwe voorstellingen. ‘Hee man!’ gaat over het ontstaan en de evolutie van de mens en hoe hij vuur, gereedschappen, het wiel en het schrift uitvindt. En over goden die hij gaat aanbidden en oorlogen die hij gaat voeren. Tot hij zelfs gaat proberen om het heelal te ontdekken. ‘Hee man!’ is geschikt voor kinderen vanaf 6 jaar en wordt gespeeld op 6 (om 10.30 en 14.30u), 10 en 13 april. Kleuters vanaf 2 jaar kunnen kijken en luisteren naar ‘Els’: een nieuwe, zachte voorstelling waarin weinig of niet gesproken wordt. Tenzij anders vermeld, beginnen de voorstellingen op zondag om 10.30u en die op woensdag om 14.30u.
Deze maand in HETGEVOLG TURNHOUT – Op 14, 15 en 16 april speelt HETGEVOLG ‘Henry V’. Centraal staat een koning die nog maar een schim is van wie en wat hij was. Hij probeert zich vast te houden aan zelfverklaarde wetten en regels. In zijn hoofd gaat alles nog goed. Daar wint hij nog veldslagen en oorlogen en is hij nooit eenzaam.
28 - April 2016
Eutonie: “Zorg goed voor jezelf” GEEL, TURNHOUT – “Zorg goed voor jezelf.” “Hou je goed.” “Luister naar je lichaam.” Hoe dikwijls horen we die goedbedoelde, maar holle zinnen niet? Want goed voor jezelf zorgen en naar je lichaam luisteren: hoe doe je dat precies? Eutoniepedagoge Renild Van Den Plas geeft lezingen en cursussen over eutonie. “Je lichaam functioneert pas als het de juiste spanning heeft. Net zoals gitaarsnaren de juiste spanning moeten hebben om perfect te klinken,” legt ze uit. Eutonie leert je hoe je een belastende spanning kunt opsporen in je lichaam én hoe je er constructief mee om kunt gaan. Dit leidt tot meer veerkracht, vitaliteit, rust, draagkracht en levenskwaliteit, en minder stress. Fysiek en psychisch vaar je er wel bij.” Renild Van Den Plas geeft introductiecursussen eutonie, die in totaal 20 uren duren. In Geel vinden die plaats op zaterdagen 16 en 23 april, 14 mei en 4 juni. In Turnhout wordt de cursus gehouden van 11 tot 15 juli. Ook in Schoten kan je de cursus volgen, van 26 tot en met 31 mei. Alle info vind je op www.eutonie.org of op www.eutonie-kempen.com.
Expo en opendeurdagen Vedic Art Hoeve KASTERLEE – De Zweedse kunstenaar Curt Källman ontwikkelde een techniek die je helpt bij het schilderen. Vedic Art leert je niet hoe je moet schilderen. Het is een methode die je helpt te herinneren hoe je schildert,” zei hij daarover. In 2010 overleed hij. Zijn zoon zet zijn levenswerk nu verder. Vedic Art is een methode waarbij de academische schilderkunst gecombineerd wordt met de Vedische filosofie. De Veda’s stelden dat alle kennis die we nodig hebben om te creëren inherent aanwezig is in onze natuur. Alleen is die kennis verborgen. Via 17 fases kan je de verborgen kennis herontdekken en de natuurlijke wetten die in ons aanwezig zijn opnieuw activeren. Kunstenares Maryse Alen geeft in haar Vedic Art Hoeve (Vorsel 18 in Kasterlee) cursussen Vedic Art voor kinderen, volwassenen, beginners en gevorderden. Nieuwsgierig naar Vedic Art en naar de werken die Maryse Alen maakt? Ga dan op 16 en 17 en 23 en 24 april naar de opendeurdagen en de tentoonstelling van Alen in de Vedic Art Hoeve. Je kan er terecht van 13.30 tot 18u. De toegang is gratis.
Doe mee aan Open Monumentendag KEMPEN - Is jouw woning een verborgen erfgoedpareltje? Werk je op een unieke historische locatie? Wil je dat uitzonderlijke landschap in de kijker zetten? Of ben je betrokken bij een bijzondere archeologische opgraving? Doe dan mee aan Open Monumentendag en stel je eigen monument open. Toon jouw erfgoed aan iedereen. ‘Open Monumentendag’ is het grootste culturele eendagsevenement van Vlaanderen. De volgende editie van het monumentenfeest vindt plaats op zondag 11 september. Die dag zet de Vlaamse erfgoedorganisatie Herita, samen met een heleboel lokale organisatoren, de deuren open van honderden bekende en minder bekende erfgoedparels. Interesse om deel te nemen? Op 14 april, van 14 tot 16u, houdt ‘de roadshow’ van Herita halt in het Speelkaartenmuseum in Turnhout. Daar krijg je alle informatie die je zoekt.
KASTERLEE - Musica Meridiana vzw organiseert aperitiefconcerten in Hof ter Rielen, Turnhoutsebaan 181 in Kasterlee. De concerten beginnen telkens om 11u en duren een uurtje. De toegangsprijs bedraagt 10 euro en een aperitief is inbegrepen. Vanaf 12u is het mogelijk om te genieten van een speciaal concertmenu of om à la carte te eten in Hof ter Rielen. Op zondag 3 april concerteren Carina Walbers (fluit), Lien Keusters (harp) en Jeroen Corneillie (sopraancornet). Dit trio brengt een gevarieerd programma met originele werken, arrangementen van lichte klassieke meesterwerken en muziek afkomstig uit het brassbandrepertoire.
Zondag 24 april: Erfgoeddag KEMPEN – Op zondag 24 april vindt in heel Vlaanderen de hoogmis van het culturele erfgoed plaats: ‘Erfgoeddag’. Het culturele erfgoed wordt dan in de kijker gezet. Overal zijn er tentoonstellingen, voorstellingen, lezingen, evenementen… Elk jaar staat er een ander thema centraal. Dit jaar zijn dat ‘rituelen’. Op de website www.erfgoeddagnoorderkempen.be vind je een overzicht van activiteiten die georganiseerd worden in Arendonk, Baarle-Hertog, Beerse, Hoogstraten, Kasterlee, Merksplas, Oud-Turnhout, Ravels, Rijkevorsel en Turnhout.
KORT
Aperitiefconcert in Hof ter Rielen
G I D I N -CAD E L P d O R K S 3D n o a v D W O en I t S O L gstra
EN TEK
EN
oo Te H
Duur van de opleiding is steeds 10 weken Start basistraining solidworks : september 2016 Start vervolgtraining solidworks : april 2016 Deze opleiding is zowel toegankelijk voor professionelen als particulieren.
Zondag 17 april: Kempische klavierdag HERENTALS - Na zes geslaagde edities in Turnhout, Postel, Herentals en Hoogstraten vindt de 2-jaarlijkse Kempische Klavierdag plaats op zondag 17 april in de Sint-Waldetrudiskerk in Herentals. Tijdens de namiddag zullen leerlingen uit de muziekacademies van Turnhout, Herentals en Baarle-Hertog concerten presenteren op orgel en op klavecimbel. De harmoniumvereniging uit Klein-Willebroek is te gast tijdens deze klavierdag. Wannes Vanderhoeven en Joris Lejeune zullen het harmonium bespelen. Om 13u brengen ze samen met enkele strijkers van de Turnhoutse Academie de ‘Bagatellen’ van A. Dvořák en om 14.30u voeren ze samen met het vocale ensemble de ‘Messe basse’ van G. Fauré uit. Om 16.45u volgt een slotconcert met repertoire voor harmoniumsolo. Om 13.30 en 15.15u verzorgen Wannes Vanderhoeven en Joris Lejeune een workshop ‘harmoniumspel’. Aan deze workshop zullen 12 leerlingen uit de Kempische muziekacademies actief deelnemen. Luisteraars zijn vanzelfsprekend welkom. Het blokfluitconsort ‘Orgel & Circus’ zal de dag opluisteren.
www.sint-victor.be
Black Mango GEEL - Black Mango speelt op zondag 10 april om 17u in De Wolwinkel in Geel. Black Mango is een 10-koppig collectief, met Kempisch bloed in de rangen: saxofonist Joppe Bestevaar is sinds kort een Gelenaar en trompettist Sam Joris heeft zijn wortels in Westerlo. De band speelt instrumentale muziek die uiterst dansbaar is, met veel ruimte voor verrassing en improvisatie. De toegang is gratis (vrije bijdrage).
Het Laadruimfestival zoekt talent TURNHOUT – De stad Turnhout zoekt muziekgroepjes, dansers, poëten, vertellers, acrobaten… die zin hebben om op te treden op een origineel podium. In het kader van ‘de Vaart Verjaart’, de viering van de verjaardag van het kanaal tussen Turnhout en Schoten, worden er heel wat activiteiten georganiseerd. Zo trekt een festivalboot week na week langs de tien gemeenten die langs de vaart gelegen zijn. Van 17 tot 22 mei is Turnhout aan de beurt. Die week worden er op de boot tal van activiteiten georganiseerd. Het ‘Laadruimfestival’ is er daar een van. Het is een gezellig festivalletje in de buik van het schip. Qua opzet lijkt het op het Watertorenfestival dat plaatsvond tijdens cultuurjaar 2012. De optredens en de toegang zijn gratis. Sta je graag op de affiche van het Laadruimfestival op 21 mei, stel je dan kandidaat via cultuur@turnhout.be. Stad Turnhout voorziet een podium en lichten geluidsapparatuur.
opendeur
Zondag 24 april 2016 van 11.00 tot 16.00u Met mogelijkheid tot inschrijving
Extra inschrijvingen Zaterdag 14 mei van 9.00 tot 12.00u Zaterdag 28 mei van 9.00 tot 12.00u
NIE
ST
UW
EM
!
Zaterdag 18 juni van 9.00 tot 12.00u
Suiker - 29
CINEMA SPECIAL Cc Zwaneberg (Heist-op-den-Berg) The good dinosaur (3D)
Wat als de dinosaurussen nooit waren uitgestorven en nu gewoon samen met ons zouden leven? Deze grappige animatiefilm gaat over Arlo, een onhandige apatosaurus met een groot hart. Arlo trekt eropuit en leert een speciale vriend kennen: een jongen uit de mensenwereld. The good dinosaur, zondag 3 april, 15u.
The revenant
Star Wars – The force awakens (3D)
Vijfendertig jaar na de gebeurtenissen uit ‘Return of the Jedi’ beginnen de avonturen van een nieuwe generatie helden in “A galaxy far, far away”. Met o.a. Harrison Ford. Star Wars, woensdag 20 april, 15 en 20u.
Broer
Ex-hoteluitbater Mark Lebeer krijgt onverwacht een uitnodiging van de knappe, steenrijke Ierse Grace om hun oude liefdesaffaire van twintig jaar geleden nieuw leven in te blazen. Het bericht is echter niet voor hem bedoeld, maar voor zijn broer Michel die destijds het ouderlijk hotel heeft failliet geholpen en daarna vertrokken is met Marks vrouw. Mark besluit zich uit te geven voor zijn broer en zo de vroegere familiale ‘rekeningen’ te vereffenen. Met o.a. Koen De Bouw en Koen De Graeve. Broer, vrijdag 22 april, 15 en 20u.
Blush Tijdens een expeditie diep in de ruige Amerikaanse wildernis wordt de legendarische avonturier Hugh Glass (Leonardo DiCaprio) aangevallen door een beer en voor dood achtergelaten door zijn gezelschap. Gedreven door zijn wil om te leven en zijn liefde voor zijn familie overleeft Glass vele tegenslagen en een strenge winter om uiteindelijk verlossing te vinden. The Revenant, woensdag 6 april, 15 en 20u.
Mini en de muggen
Een rondreizend circus trekt door het bos. Het gezelschap telt enkele fantastische artiesten: Egon de mug is een fietsende stuntman en koorddanseres Dagmar kent geen hoogtevrees. Ook Miranda en Mini reizen mee. Pestkop Miranda vindt Mini te klein, te stom, te bang... tot Mini boos wegloopt. Misnoegd sluit hij zich aan bij een bende brutale rovers. Mini en de muggen, zondag 10 april, 15u.
Demain
De ecologische, economische en sociale crisis raakt maar niet opgelost. Misschien pakken we het wel verkeerd aan. Regisseurs Cyril Dion en Mélanie Laurent reizen, samen met een vierkoppig team, de wereld rond op zoek naar oplossingen en positieve verhalen. Ze ontmoeten pioniers en mensen die ‘out of the box’ denken. Zij schetsen hoe de wereld van morgen eruit zou kunnen zien. Demain, maandag 11 april, 15 en 20u.
30 - April 2016
Cc ’t Schaliken (Herentals)
Life
Son of Saul
In 1947 woont de 93-jarige Sherlock Holmes met zijn huishoudster en haar zoontje in een afgelegen boerderij in Sussex. Hij houdt honingbijen, schrijft in een dagboek en worstelt met zijn verminderde geheugen. Maar in de nadagen van zijn leven blijft de oude speurneus nog steeds gefascineerd door een onopgeloste zaak rondom een prachtige, jonge vrouw. Life, donderdag XXXX april, 20u.
Lobster
In de nabije toekomst is het niet toegestaan om alleenstaand door het leven te gaan. Singles worden opgesloten in het Hotel, waar ze 45 dagen krijgen om een partner te vinden. Als dit niet lukt, worden ze veranderd in een dier naar keuze en losgelaten in het Bos. Daar verschuilen zich ook de Loners. David sluit zich aan bij de Loners, maar wordt verliefd. Dat is tegen de regels... Lobster, donderdag 14 april, 20u.
The good dinosaur
Goosebumps (3D)
Een brutale homejacking gaat hopeloos fout. Dave, een van de twee overvallers, moet z’n broer Kenneth noodgedwongen achterlaten. Vier jaar later komt Kenneth vrij en is er veel veranderd. Dave heeft z’n leven op de rails gekregen en probeert z’n broer te helpen waar mogelijk, maar kijkt met lede ogen toe hoe het ongeleide projectiel Kenneth ten koste van alles z’n ex-vriendin Sylvie terug voor zich probeert te winnen. D’Ardennen, donderdag 21 april, 20u.
The hateful eight
Wat als de dinosaurussen nooit waren uitgestorven en nu gewoon samen met ons zouden leven? Deze grappige animatiefilm gaat over Arlo, een onhandige apatosaurus met een groot hart. Arlo trekt eropuit en leert een speciale vriend kennen: een jongen uit de mensenwereld. The good dinosaur, woensdag 20 april, 14u.
D’Ardennen
A late quartet
Wanneer bij een van de leden van een wereldwijd erkend strijkerskwartet de ziekte van Parkinson wordt geconstateerd, is de toekomst voor de groep ineens onzeker. Onderdrukte emoties, concurrerende ego’s en oncontroleerbare passies voeren de druk op de jarenlange samenwerking nog op. In de aanloop naar hun 25-jarige jubileumconcert lopen de gemoederen hoog op. A late quartet, vrijdag 22 april, 20u.
Bridge of spies
Carol
New York, 1952. Carol is elegant, verfijnd, rijk en gevangen in een mislukt huwelijk. Theresa staat aan het begin van haar leven, onzeker over wie ze wil worden. Uit een toevallige ontmoeting in een warenhuis in Manhattan ontstaat een bijzondere vriendschap tussen deze twee vrouwen. Carol nodigt Theresa uit om samen te ontsnappen en een spontane reis door Amerika te maken. Tijdens deze reis worden de twee hopeloos verliefd op elkaar. Carol, woensdag 13 april, 15 en 20u.
Cc ’t Getouw (Mol)
Blush is een dansfilm, gebaseerd op de gelijknamige voorstelling van Ultima Vez (Wim Vandekeybus) uit 2002. De muziek van David Eugene Edwards (Woven Hand) en de teksten van Peter Verhelst nemen de kijker mee op een duizelingwekkende reis van prachtige Corsicaanse landschappen naar de gure ondergrond van Brussel. Blush, zaterdag 23 april, doorlopend van 10 tot 21u. Tiener Zach Cooper vindt het niet leuk dat hij van de grote stad naar het platteland moet verhuizen. Maar wanneer hij zijn mooie buurmeisje Hannah ontmoet, fleurt hij op. Hannah heeft een mysterieuze vader, succesauteur R.L.Stine. Stine is een vreemde man; een gevangene van zijn eigen verbeelding. De monsters die zijn boeken beroemd maken, bestaan echt en Stine beschermt zijn lezers door ze gevangen te houden in zijn boeken. Wanneer Zach per ongeluk de monsters vrijlaat, terroriseren ze het dorp. Goosebumps, woensdag 27 april, 15u.
The Hateful Eight, van Tarantinto, vertelt het verhaal van acht gevaarlijke premiejagers ten tijde van de Burgeroorlog in het winterse Wyoming. Door een sneeuwstorm raken ze verwijderd van hun route en komen ze vast te zitten in een afgelegen plaatsje, met alle gevolgen van dien. The hateful eight, woensdag 27 april, 20u.
In ‘Cinema Special’ krijg je maandelijks een overzicht van wat er te zien is in het nietreguliere filmcircuit: films die in de cultuurcentra vertoond worden of die MOOOV programmeert in Utopolis of elders. De films vormen vaak een verrassende en welgekomen aanvulling op het bestaande aanbod. Alle info over filmfestival MOOOV vind je op de pagina’s 15 tot 18.
James Donovan (Tom Hanks) is een advocaat die gespecialiseerd is in verzekeringsclaims. Als de CIA hem op een zo goed als onmogelijke missie stuurt om de onderhandelingen te leiden over een gevangengenomen Amerikaanse piloot, bevindt Donovan zich plotseling in het middelpunt van de Koude Oorlog. Bridge of spies, donderdag 28 april, 20u.
In het grensgebied tussen de VS en Mexico heerst wetteloosheid. Kate, een jonge en idealistische FBI-agente, wordt gerekruteerd door het hoofd van een speciale eenheid die strijdt tegen de escalerende drugshandel. Onder leiding van een mysterieuze consultant met een duister verleden begint het team aan een clandestiene missie. Om te overleven, moet Kate noodgedwongen alles waar ze in gelooft in vraag stellen... Son of Saul, dinsdag 26 april, 20u.
Bridge of spies
James Donovan (Tom Hanks) is een advocaat die gespecialiseerd is in verzekeringsclaims. Als de CIA hem op een zo goed als onmogelijke missie stuurt om de onderhandelingen te leiden over een gevangengenomen Amerikaanse piloot, bevindt Donovan zich plotseling in het middelpunt van de Koude Oorlog. Bridge of spies, woensdag 27 april, 14.30u.
Uw specialist in Mercedes Benz jaar- en directiewagens
WWW.VAGNV.BE U kan ons steeds bereiken via mail: verkoop@vagnv.be of GSM 0496 57 81 80
Elke zondag
OPEN 14-17u
PERMANENTE STOCK VAN MEER DAN 80 WAGENS
Steenweg op Gierle 228 - 2300 Turnhout - Tel. 014 41 58 53
Suiker - 31