Suiker_apr_2011

˜

nr. 18 APRIL 2011 GRATIS www.suikerkrant.be

˜

˜

WALTER VAN DEN BROECK

ROCKIN' AROUND TURNHOUT GROEZROCK FILMFESTIVAL OPEN DOEK DE LOGE

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN

ARMOE TROEF!

DE VRIJMETSELAARS

FILMFESTIVAL OPEN DOEK

GROEZROCK

WALTER VAN DEN BROECK

VRIJKAARTEN

Op zondag 1 maart vindt overal in ‘t land de jaarlijkse Erfgoeddag plaats. De elfde editie van het evenement belooft een heel bijzondere te worden, want als centraal thema werd ‘armoede’ gekozen.

Pardon? Armoede? Behoort dat dan tot ons erfgoed?

Ja, dus. Wij trokken naar het gevangenismuseum in Merksplas en dompelden ons onder in de geschiedenis van landlopers en armoezaaiers.

Suiker kreeg zowaar een primeur in de schoot geworpen: een interview met twee leden van een Kempense vrijmetselaarsloge. We waren drie keer verbaasd. Verbazing één: hun tempel bleek geen duistere kerker te zijn, maar een gezellige gelagzaal van een voormalige boerderij.

Verbazing twee: de logeleden droegen geen zwarte kappen, maar traden open en bloot in het volle voetlicht. En verbazing drie: toen we onze handen over hun hoofden lieten gaan, troffen we geen horentjes aan, maar een flink paar hersenhelften.

Natuurlijk zouden wij het liefst naar Argentinië, China, Denemarken, Canada, India, Rwanda, Guatemala, Venezuela, Kirgizië en Nieuw-Zeeland reizen om met eigen ogen te kunnen vaststellen hoe het er in die contreien aan toe gaat. Maar omdat wij daar geen tijd voor hebben en onze bankrekening het niet toelaat, kiezen we voor de op een na beste oplossing: tien dagen kamperen op filmfestival Open Doek!

Lezersvraag. Op welk muziekfestival spelen de bands met de lieflijke namen Social Suicide, Dead To Me, Blood For Blood, Terror, Every Time I Die, Cancer Bats, No Friends, Bleed From Within, Hatebreed en Grave Maker?

Is dat a) Pennenzakkenrock b) Bengelpop of c) Groezrock. Het antwoord vind je in deze Suiker en neen, je kan daar geen prijzen mee winnen.

Walter van den Broeck wordt deze maand zeventig. Het mooiste cadeau krijgt de schrijver allicht dit najaar, wanneer de langverwachte verfilming van ‘Groenten uit Balen’ in de zaal komt. Van den Broeck is hot. Zijn laatste roman ‘Terug naar Walden’ werd nog genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs en belhamel Brusselmans stelde onlangs dat van den Broecks roman ‘Lang Weekend’ het belangrijkste culturele kantelmoment in zijn leven was. Suiker blikt samen met van den Broeck terug op zeventig jaar nijverige schrijverij.

Sommige dingen zijn te mooi om waar te zijn. Cultuurkrant Suiker, bijvoorbeeld.

Niet alleen is dat gazetje gratis, je kan er jezelf ook nog eens rijk mee lezen. Deze maand geven we vrijkaarten weg voor optredens van onder anderen Eric Ineke JazzXpress, Joep Peeters en de Gumbo Gabbers, Staff Benda Bilili, Deborah De Ridder en Jan Schepens en komiek Piv Huvluv.

WIN

3

4

15

10

24

VRIJKAARTEN

Roel Sels

Jef Het was zeker vijftien jaar geleden dat ik hem nog gezien had. En ineens zat hij naast me. In een lokaaltje dat, op wat schamel meubilair na, leeg was: de wachtkamer van de dokter. Een verschrikkelijke ruimte. Niet omdat het een wachtkamer was; wel omdat de ene of andere overijverige binnenhuisarchitect veel te veel moeite had gedaan om er een knus salon van te maken. Zulke pogingen zijn nutteloos. Laat een wachtkamer er gerust uitzien als een wachtkamer. Op een belastingbrief worden ook geen bloemetjes getekend om het leed te verzachten. Een wachtkamer hoort grijs te zijn, niet pastelkleurig. Er moeten lange banken staan die slecht zitten. Geen stoelen, laat staan zetels. En het moet er stil zijn. Geen lichtklassieke muziek die alleen maar bedoeld is om mekaars gerochel en gereutel niet te moeten horen. In een wachtkamer komen zieke mensen bijeen.

Daar dienen wachtkamers voor. Ik heb daar nog nooit één zieke zien zitten die geboeid naar dat geluidsbehang zit te luisteren.

Het enige wat de chirurgijn des huizes wél goed had gedaan: hij had er compleet oninteressante lectuur op een tafeltje gelegd. Minstens twintig verschillende tijdschriften waarvan er niet één uitnodigde om zelfs maar van ver bekeken te worden.

Zo moet het. Je favoriete tijdschrift haal je bij de krantenboer. In een wachtzaal van de dokter doe je het met de pulp die er ligt en waarvan je het bestaan niet eens vermoedde. In mijn geval was dat ‘Brood en rozen. Geschiedenis van de sociale beweging’: een magazine dat, zo las ik tot mijn grote verbazing, om de drie maanden verschijnt en elke keer bijna 100 bladzijden dik is. Krijg het maar vol, denk ik dan.

Faut-le faire.

Ik was me net aan het verdiepen in de opkomst van holebibewegingen in de jaren 50 in Henegouwen toen ik gezelschap kreeg. Een man nam plaats op het turkooizen stoeltje tegenover mij. Aan de manier waarop hij mij aankeek, zag ik dat ik hem moest kennen. En inderdaad. Jef. Zoals ik al zei: ik had hem zeker in geen vijftien jaar meer gezien.

Jef was, nu ja, vijftien jaar ouder ge-

2 —april 2011

worden. Wat magerder. De kaken een beetje meer ingevallen. Er is ook een verschil tussen 60 en 75, natuurlijk. Want zo oud schatte ik hem nu wel.

- “Hey Jef. Da’s lang geleden. Hoe is ‘t?”

Een domme vraag in de wachtkamer van een dokterspraktijk, ik weet het, maar je moet ergens beginnen.

- “Mwa.” - “Hoe, mwa?”

- “Ik sta er tegenwoordig alleen voor.

Mijn vrouw is vorig jaar gestorven en ik weet me daar nog altijd geen raad mee.

Ik heb nu een hamster gekocht om toch wat gezelschap te hebben. En om voor te zorgen.”

Jef had zijn vrouw vervangen door een hamster. Aandoenlijk en intriest tegelijk.

Ik had met hem te doen.

- “Da’s een doffe ellende.”

- “Zeg dat wel. En mijn beste kameraad zit in een tehuis voor dementerenden. Hij kent zijn eigen naam niet meer. Pijnlijk om te zien. Ik heb in heel mijn leven nooit iemand gekend die slimmer was dan hij.

Dertig jaar lang heb ik wekelijks tegen hem geschaakt. Nooit gewonnen. In de zomer van ’76 heb ik eens remise gespeeld.

We zaten buiten in de blakke zon. Ik denk dat hij last had van de hitte. En nu… je zou hem moeten zien.”

- “En jij? Hoe gaat het met jou?”

- “Och, je weet hoe dat gaat als je wat ouder wordt. Als je ’s morgens wakker wordt en het doet maar op één plek zeer, dan mag je niet klagen.”

Een gekraak door de intercom onderbrak onze babbel. Ik mikte ‘Brood en rozen’ al terug op de tafel, maar de stem van de dokter ontbood ‘meneer Govers’ in zijn praktijk. Jef had kennelijk een afspraak. Hij duwde zichzelf recht en slofte de wachtkamer uit. Zijn onderhoud met de dokter duurde lang. Tergend lang. Maar ik koos de verveling boven ‘Brood en rozen’.

Na drie kwartier kwam Jef buiten. Met een zakdoek depte hij de tranen van zijn wangen.

Het zal op meer dan één plek zeer gedaan hebben, denk ik.

Pure Kempen Ondernemer

r e l e t l e p p A s e o R r e t n Gu

“ ” e d p o s t o r “T p o s t o r t Kempen en ” . n e t c u d o r mijn p Vzw Rurant wil de Kempen een gezicht geven dat nationaal en zelfs internationaal herkend wordt. De Kempen is een regio die geassocieerd wordt met gezelligheid, authenticiteit en met respect voor de natuur en voor tradities. Om dat imago kracht bij te zetten, bedacht Rurant het concept ‘Pure Kempen’. Elke maand stelt Suiker een ‘Pure Kempen Ondernemer’ voor: een plattelandsondernemer die geldt als ambassadeur van zijn regio en die zich engageert om nog meer naar buiten te komen met zijn streek en zijn streekgebonden producten. Deze maand stellen we appeltelers Gunter en Hilde Roes uit Oud-Turnhout aan u voor.

OUD-TURNHOUT - Appelkwekerij Roes is Hoe gaat het eenjebegrip in Oud-Turnhout endoet omstreken.

Als ’s morgens opstaat en het maar Hetplek familiebedrijf meer dan op één zeer, mag jewerd niet klagen, hé. een hal-

ve eeuw geleden opgericht door grootvader Roes. Ondertussen staan Tussen de winkelrekken nietkleinzoon praten. TeGunter weiRoes en zijn echtgenote Hilde Knops aan nig plaats voor twee karretjes. het roer van het bedrijf, dat langs de Steenweg op Sevendonk over een boomgaard van Karretje vol met spullen voor één persoon.

25 hectare beschikt, goed voor een jaarlijkVrouw overleden. se oogst van rond de 1,2 miljoen kilo fruit.

90% daarvan zijn appelen. De gekende ras“Verstandige Vroegere sen jonagold,man. jonagored en burgemeester. conference naNu dement.

Kent zijn eigen naam niet meer.” tuurlijk, maar ook minder gekende en érg smaakvolle appelen zoals delbard, elstar, Gelukkig? fuji, pinova en doyenne. Er zijn een hand70% vol vaste medewerkers in dienst bij Roes en een veertigtal seizoenarbeiders. “Die worden natuurlijk vooral ingezet voor de pluk.

Het oogstseizoen loopt van half augustus tot half oktober. Maar nadien hebben we de seizoenarbeiders ook nog wel regelmatig nodig, hoor. Bijvoorbeeld bij het inpakken of bij het werken in de boomgaard.”

Bij Roes staat milieuvriendelijkheid voorop. De appelen worden milieubewust geteeld.

Dankzij een uniek bewaarproces kan het fruit het hele jaar door vers worden verkocht.

Er wordt zelfs in eigen huis appelsap van geperst. Het is best wel uitzonderlijk dat het fruit het bedrijf niet verlaat om er sap van te

maken. “Het komt de kwaliteit alleen maar ten goede. Je proeft dat,” zegt Gunter Roes.

“Het appelsap verpakken we in zogenaamde cubitainers,” zegt Gunter. “Cubitainers ken je van de wijnvaatjes met een tapje. In een karton zit een kunststofzak en daar zit het appelsap in. Het voordeel van de cubitainer is dat het sap heel lang vers blijft. Tot zelfs twee maanden nadat de cubitainer geopend werd.”

Dat het bedrijf meegaat met zijn tijd bewijst ook de website www.appelenroes.be.

Daarop staan niet alleen de producten vermeld die er te koop zijn, maar ook leuke weet­ jes en nieuwtjes en originele recepten met appelen.

Gunter Roes en Hilde Knops dragen de titel Pure Kempen Ondernemer met gepaste trots. “Dat zeg ik niet zomaar. Ik ben ook echt trots op mijn streek,” zegt Gunter Roes.

“De Kempen is een mooie regio. Ik woon hier doodgraag. Ik maak er graag promotie voor, waar ik ook kom. Dat doe ik uit overtuiging, niet eens om commerciële redenen of om mijn producten aan te prijzen. Ik merk ook dat het label Pure Kempen aan bekendheid wint, al zitten we nog in een pril stadium en moet de zomercampagne nog gevoerd worden. Maar er is belangstelling voor; dat is al wel duidelijk.”

Ook armoede

behoort tot ons erfgoed

NOORDERKEMPEN - Erfgoed is niet altijd iets om trots op te zijn. Dat zal meer dan ooit duidelijk worden op de Erfgoeddag op 1 mei. Het centrale thema is dan ‘Armoe troef!’. Want ook armoede behoort tot ons erfgoed.

“Het is op het eerste gezicht een vreemd thema,” zegt Cor Vanistendael van Erfgoedcel Noorderkempen, “vooral op organisatorisch vlak. Je staat niet meteen te springen om een feest te mogen organiseren met als thema armoede. Toch biedt het thema, als je het nader bekijkt, heel veel mogelijkheden.” Vooral in de Kempen, gelegen in de uithoek van het land, waar decennialang keuterboeren de grond omploegden en fabrieksarbeiders amper het zonlicht zagen. Rijk volk moest je in de Kempen met een vergrootglas gaan zoeken. En als je hen al vond, stelde je meestal al snel vast dat de ‘bourgeoisie’ hier niet woonde, maar alleen een tweede verblijf had.

Toch moet een en ander genuanceerd worden. “Het is altijd gevaarlijk om de geschiedenis te bekijken met een bril van nu,” zegt Cor. “Om het maar met een klassiek voorbeeld te staven: een boer die alleen maar een paard heeft, is nu arm. Maar er is een tijd geweest dat alleen rijke boeren een paard hadden. Over de vraag ‘wat is armoe-

de?’ alleen al zou je mooie en erg leerrijke tentoonstellingen kunnen opzetten.”

Wie in de Kempen op zoek wil gaan naar de geschiedenis én naar tastbare restanten van extreme armoede kan nergens beter terecht dan in het gevangenismuseum van Merksplas, dat tegenover het Centrum voor Illegalen gelegen is, in de kelder van de kapel.

De gevangenis van Merksplas was vroeger een landloperskolonie. Niet alleen Merksplas, ook het nabijgelegen Wortel had er zo eentje.

In Wortel ging het om een ‘vrije kolonie’, in Merksplas een ‘onvrije’. Het verschil? In de vrije kolonie kwamen bedelaars en landlopers terecht die ‘structureel arm’ waren en die zélf -door ziekte, ouderdom of werkloosheid- geen schuld hadden aan hun toestand. In de onvrije kolonie vonden de armen onderdak die volgens de inzichten van die tijd -eind 19de eeuw- arm waren omdat ze lui waren of een te losbandig leven leidden. Vaak kwam dat ook wel overeen met de realiteit. Veel landlopers hadden het best naar hun zin in de kolonies.

Daar kregen ze wat structuur in hun leven: een warm bad en een warm bed. Van zodra

ze in de kolonie -door verplicht te werken- genoeg centen hadden verdiend om niet meer als ‘landloper’ beschouwd te kunnen worden, trokken ze naar de rosse buurt in Antwerpen. Daar verbrasten ze meteen al hun geld en straatarm stonden ze na enkele dagen al terug in Turnhout, waar ze opnieuw opgepakt en naar de kolonie gestuurd werden.

Het gevangenismuseum van Merksplas vertelt al die verhalen en illustreert ze aan de hand van voorwerpen, teksten, foto’s en projecties. Voor de gelegenheid verhuist met de Erfgoeddag een deel van het ondergrondse museum naar de zaal van de kapel.

“Het gevangenismuseum stopt trouwens niet bij de muren van de kapel,” zegt Karel Govaerts, directeur van het Gevangenismuseum. “In feite is deze volledige site een openluchtmuseum. Een wandeling of fiets­ tocht is trouwens aan te raden. Dan passeer je ook nog de begraafplaats waar enkele duizenden landlopers begraven liggen; veel meer dan oorspronkelijk was gedacht. Ook daar zijn pakkende verhalen aan verbonden.”

Gevangen in armoede In het Gevangenismuseum van Merksplas loopt een permanente tentoonstelling. Die kan je elke tweede en vierde zondag van de maand bezoeken, tussen 13 en 18u. De toe-

gang bedraagt 4 euro, drankje inbegrepen.

Op verzoek worden er ook dagarrangementen uitgestippeld.

‘Gevangen in armoede’ heet de speciale tentoonstelling die ter gelegenheid van Erfgoeddag werd uitgestippeld. Deze expo is tijdelijk en loopt van zaterdag 2 tot en met zondag 17 april., Ook op 1 mei (Erfgoeddag) kan de tentoonstelling bezocht worden. De deuren van de kapel en de kelder zijn open op zaterdag en zondag van 10 tot 18u. ‘Gevangen in armoede’ belicht niet alleen de geschiedenis van de landloperskolonie. Het toont ook de armoede hier en nu, maar belicht ook het werk van verenigingen die zich inzetten voor de strijd tegen armoede. Buiten zijn grote foto’s te zien die armoede vroeger en nu tonen. En vanzelfsprekend zijn er ook tal van randactiviteiten, zoals een voetbalmatch voor daklozen, een debat, een muzikaal-literair optreden, …

Het volledige programma Erfgoedcel Noorderkempen coördineert de evenementen tijdens de Erfgoeddag in tien Kempense gemeenten: Arendonk, BaarleHertog, Beerse, Hoogstraten, Kasterlee, Merksplas, Oud-Turnhout, Rijkevorsel, Turnhout en Vosselaar. Op de website www. erfgoeddagnoorderkempen.be vind je een volledig overzicht van de activiteiten.

Suiker — 3

Suiker sprak met

‘De loge’ en. Zo’n verzoek is een De loge wenste ons te sprek aan. Even later werd ons bevel; er is geen ontkomen . voor de audiëntie bezorgd en ijn htl ric de de bo n ee or do s), de tra (open plek in het bo “Begeef u om 23 uur naar d van de linkervleugel van gelegen aan de zuidwestran n ekomen moogt gij uw wage ng aa ar Da M. te P. dij ab de doekt opgepikt door een stallen en wordt ge geblind u nne. Van daar brengt deze voertuig van het type Caye t mming waar het gesprek me naar een onbekende beste g r zal kunnen geschieden, no onze logebroeder en -zuste ze mment. Elke inbreuk op de immer geblinddoekt évide ze door maatregelen die in on regels zal worden bestraft n uitsluiting voor het leven va tempel gelden, zijnde een waardige positie.” elke maatschappelijke hoog Neen, de realiteit was prozaïscher: Diogenes GOL (Groot Oosten van Luxemburg), -een gemengde loge van vrijmetselaars in de Kempen- contacteerde Suiker voor een openlijk gesprek over hun logeactiviteiten. De reden voor de toch niet alledaagse uitnodiging was al even gewoon: de Kempense werkplaats wenst nieuw bloed aan te trekken.

Op het afgesproken uur sloegen we een zijpad van een anonieme Kempense betonbaan in en reden vervolgens een pad op van een erf dat leidde naar een voormalige boerderij die verbouwd was tot een onopvallende ontmoetingsruimte. De gordijnen waren niet gesloten. De maçonnieke blinddoeken bleven in de kast. Logebroeder Karl Laurent en zijn logezuster Marianne Marchand spraken zonder schroom over het logeleven. Maar het achterste van hun tong hebben we nog niet gezien. Mogelijk staat daar het geheime teken gebrandmerkt als bewijs van hun gehoorzaamheid aan de maçonnieke leer.

Karl Laurent: Rond de loge bestaat er inderdaad flink wat mythevorming, deels gebaseerd op verhaaltjes. Maar die geheimdoenerij is zeker ook de verantwoordelijkheid van de vrijmetselaars zelf, die geen duidelijkheid scheppen. Hier, bij Diogenes, zijn we van mening dat we de geheimzinnigheid best doorbreken omdat ze contraproductief is. Omdat we niet naar buiten komen, kent de buitenwereld ons niet en blijven die verhalen de ronde doen en zich versterken. Maak je bekend, vertel waar je mee bezig bent. Als mensen merken dat er niets mis mee is, gaat de vijandigheid ook verdwijnen. Er gebeurt hier niets dat het daglicht niet mag zien. Er worden geen geheime afspraken gemaakt of gelobbyd.

– Is het ook niet opmerkelijk dat jullie beiden nu plots zo openlijk voor jullie lidmaatschap van een loge uitkomen? We dachten dat aan het outen zowat een excommunicatie vasthing.

Karl Laurent: Iedere vrijmetselaar spreekt uiteraard voor zichzelf. Ik ga tijdens dit gesprek ook niet iemand ontmaskeren als logelid. Als ik al namen vernoem van andere maçons, dan zijn dat mensen die zelf openlijk voor hun lidmaatschap uitkomen, zoals bijvoorbeeld Jean-Paul Van Bendegem (prof aan de VUB, nvdr) of Siegfried Bracke. Ik kan ook begrijpen dat anderen terughoudender zijn. In sommige werkmilieus is de loge nog altijd not done.

Er is ook een verschil tussen geheimzinnigheid aan de ene kant en discretie en beslotenheid aan de andere kant. Je kunt in de loge zeer vrij je ding doen, maar dat impliceert ook dat je aan elkaar veiligheid moet geven. Als je je harnas wilt uitdoen, mag er niemand klaarstaan met een knots om je hoofd in te slaan. Dat is ook de reden van die beslotenheid.

– De outing gebeurt nog schoorvoetend. Er mogen bijvoorbeeld door onze fotograaf nog geen foto’s genomen worden van jullie vergaderplaats.

4 —april 2011

Karl Laurent: Toch wel. Alleen vragen we dat niet te doen in de hall en aan de buitenkant. Als wij hier alleen zouden vergaderen, was ook dat geen probleem geweest. Maar we zitten op deze locatie met nog drie andere werkplaatsen. Wij -als Diogenes- vertegenwoordigen maar één stem.

Hier in de hall hangen bijvoorbeeld foto’s van voorzitters van andere groepen. Hun privacy respecteren we.

– We hebben het beeld van de loge als een groep rabiate atheïsten, die echter wel het woordgebruik en de rituelen overneemt van de kerk, zoals tempel, broeders, zusters, …

Karl Laurent: Klopt ten dele. Als je mensen aanspreekt met de vraag: zou de loge iets voor jou zijn, krijg je wel vaker het antwoord: ik heb me niet van de ene kerk afgekeerd om mij aan te sluiten bij een andere kerk. Ik snap dat ze dit denken, maar de vergelijking met de kerk gaat helemaal niet op. De kerk en de loge zijn zelden vrienden geweest. Het is vooral de kerk die door de eeuwen heen een onverenigbaarheid heeft gepredikt. De huidige paus heeft het zelfs nog eens bevestigd in een bul toen hij nog Ratzinger heette en hoofd was van de ‘Congregatie van de Geloofsleer’.

Priesters en gelovigen die lid waren van de loge moesten voor het een of het ander kiezen.

Maar is Diogenes antikerkelijk? Antiklerikaal zeker! Omdat we fundamenteel antidogmatisch zijn. Iedere vorm van dogmatisch denken hoort hier niet thuis. Maar met mensen die van zichzelf zeggen dat ze open van geest zijn én gelovig zijn,

hebben we geen enkel probleem.

Marianne Marchand: Er zijn vergelijkingen mogelijk, echter niet met godsdienst, maar met religie in de zin van ‘een plaats waar mensen met elkaar verbonden zijn’. In de loge proberen we zinvolle verbanden met elkaar te hebben die veel verder gaan dan een godsdienstige overtuiging.

Daarmee gaan we in tegen de oppervlakkigheid in onze maatschappij. Het logeleven moet betrekking hebben op alle aspecten van je leven.

len en meesters. Het is een kwestie van verantwoordelijkheid. Als een leerling of gezel een weg heeft afgelegd, moet hij of zij een leerlingen- of gezellenwerk afleveren. Dat is een voordracht over een onderwerp dat hij of zij zelf kiest. Zijn of haar gelijken moeten dan beoordelen of het goed is. Als leerling moet je het spel nog leren. Als gezel kan je perspectief al vergroten; als meester moet je mee de verantwoordelijkheid van de werkplaats dragen.

– Jullie zijn leerlingen, gezellen of meesters.

Voor een buitenstaander komt dat woordgebruik erg ouderwets en hiërarchisch over.

– Maak eens concreet hoe een doordeweekse logevergadering verloopt?

Karl Laurent: De drie graden -leerling, gezel, meester- refereren inderdaad nog naar het oude gildesysteem bij de steenkappers. Maar er is ook een symbolische betekenis: de leerling heeft als taak aan zichzelf te werken. De maçonnieke uitdrukking is: te kappen aan de ruwe steen. Of met andere woorden: je gaat ervan uit dat je binnen beperkingen maakbaar bent. Je kunt evolueren.

Je kunt aan jezelf werken door jezelf kritisch te bekijken. Dat is een van de fundamenten van de vrijmetselarij.

Marianne Marchand: Dergelijk woordgebruik behoort tot een traditie. Als leerling zit je bij de beginners. Je wordt wel bevorderd tot gezel en uiteindelijk tot meester, maar je blijft tegelijk altijd leerling. Alleen krijg je er als gezel of meester een opdracht bij. Zelfs de voorzitter van de groep is alleen maar de eerste onder zijn gelijken. We maken geen onderscheid tussen leerlingen, gezel-

Karl Laurent: Tijdens een klassieke vergadering van een loge staat er veelal een spreker op het programma die een welbepaald onderwerp behandelt. Dat kan van alles zijn: politiek, maatschappij, ethiek, wetenschappen of pure kunst.

De spreker kan iemand uit de eigen kring zijn, maar dat is niet noodzakelijk. Partijpolitieke thema’s komen hier niet aan bod. Een spreker moet hier niet komen zeggen welk politieke partij de beste is. Dat zal niet in dank worden afgenomen.

Maar iemand kan wel een voordracht houden en zich voorstander tonen van bijvoorbeeld meer liberalisme of socialisme in de economie.

Na de voordracht krijgt iedereen de kans om zijn mening te zeggen. Dat gebeurt echter op een vrij gestructureerde manier. Je hebt in onze tempels twee zijbeuken. Aan de ene kant zitten de leerlingen en aan de andere kant de gezellen. De meesters zitten waar zij willen. Eerst komt de leerlingenvleugel aan de beurt en na-

dien de gezellenvleugel. Je krijgt dan de mogelijkheid om een opmerking te maken of een vraag te stellen, maar ook niet meer dan één vraag of opmerking. Dat wordt bewust beperkt opdat je goed over die vraag zou nadenken. We gaan zeker niet in debat waarbij de rest er voor spek en bonen bij zit. Nadien volgt mogelijk nog een tweede of derde vragenronde. Het is niet de bedoeling dat we met een consensus naar huis gaan. Een van onze symbolen is een tegelvloer met witte en zwarte tegels.

Dat moeten op het einde geen grijze tegels zijn.

Loges komen dus zelden naar buiten met een gezamenlijk standpunt.

In sommige loges mag je als leerling of gezel zelfs een jaar lang niet spreken. Je mag alleen maar luisteren. Bij ons heeft iedereen een verhaal te vertellen. Het komt erop aan goed na te denken voor je iets zegt en niet uit je nek te kletsen. Op die manier kan je moeilijke onderwerpen op een rustige manier behandelen. Het gaat er niet om gelijk te krijgen maar om naar iemand te luisteren en daarvan te leren. Vaak wordt er achteraf aan tafel beneden wel geanimeerd verder gediscuteerd.

– Buitenstaanders hebben wel het idee dat een loge een eliteclubje is van intellectuelen met een zekere maatschappelijke status.

Karl Laurent: Nee, voor een lidmaatschap van een loge heb je absoluut geen maatschappelijke positie nodig. Je moet niet tot een bepaalde beroepsgroep behoren of bepaalde diploma’s kunnen voorleggen. Zeker niet.

Marianne Marchand: Ik zal een concreet voorbeeld geven. Ik ken een broeder die schoenmaker is. Toen hij zijn leerlingenwerk moest brengen, was hij doodnerveus.

Hij durfde het werk gewoon niet voor te lezen. De werkplaats heeft dan besloten dat iemand anders dat in zijn plaats mocht doen.

Maar die beslissing heeft bij hem een klik teweeggebracht en uiteindelijk heeft hij het toch zelf gepresenteerd. Dat was een schitterend werk waar iedereen enthousiast over was. Wat mijn broeders en zusters me te vertellen hebben is interessant en dat heeft niets met hun eventuele naam in de buitenwereld te maken.

– Om lid te worden van de loge moet je financieel sterk staan, intellectueel zijn en relaties hebben.

Karl Laurent: Geen van de drie klopt. Inkomen speelt zeker geen rol. Je moet alleen een lidgeld betalen, maar dat moet je toch overal.

Dat lidgeld bedraagt 200 euro per jaar, dat is niet echt onoverkomelijk.

“

We hebben geen horentjes of bokkenpoten.

– Toch wordt een loge vaak bestempeld als een macht binnen de macht. Een plaats waar machtige vertegenwoordigers uit de verschillende maatschappelijke sectoren zoals politiek, economie en gerecht elkaar ontmoeten en allerlei snode plannen beramen. Het voorbeeld is dat van ‘Propaganda Due’ of ‘P2’, de Italiaanse vrijmetselaarsloge die ervan beschuldigd werd een staatsgreep voor te bereiden.

Karl Laurent: Ja, dat beeld bestaat. Je hebt wel een aantal politici die lid zijn van een loge maar aan de meeste hebben de werkplaatsen niets. Ze komen nooit. Het zijn papieren leden die afhaken. Al moet gezegd worden dat ook hier een paar uitzonderingen de regel bevestigen.

Mogelijk is dat een van de pluspunten hier in de Kempen. Mensen die de ‘grote mannen’ willen leren kennen, gaan eerder naar Antwerpen of Brussel. De enige manier om het beeld van een machtig clubje te doorprikken, is het publiceren van de ledenlijsten. Maar dat krijgen we nu nog niet rond.

– Wat moet een goed logelid dan wel te bieden hebben?

Karl Laurent: Het belangrijkste wat we vragen aan mensen die lid willen worden van Diogenes is de bereidheid om te evolueren en aan zichzelf te werken. Maar ook of ze er voor anderen leden willen staan. Wil je verantwoordelijkheid dragen, niet alleen in deze club maar ook in de wereld hierbuiten. Als iemand beweert -en dat mag nog een groot intellectueel zijn met veel maatschappelijke poeha- “ik ben prima zoals ik ben, ik verander niet”, dan komt hij niet door de selectie.

Langs de andere kant komen sommige mensen hier binnen als grijze muis maar worden mondig en bloeien open.

❱

Suiker — 5

Suiker sprak met

‘De loge’

❱

Je mag als grijze muis starten, maar niet de ambitie hebben heel je leven een grijze muis te blijven.

Op het moment dat iemand zegt: ik voel me een vrij mens en denk niet dogmatisch, is hij welkom. Je kan stellen dat je tegen abortus bent, maar niet dat iedereen tegen abortus moet zijn. Dan ben je op z’n Léonards bezig en die lijn volgen we duidelijk niet. Ook Ratzinger zal niet ingewijd worden.

Mensen doen niet alleen via de school kennis op, sommigen hebben al een half leven gemiliteerd in het vrijwilligerswerk, bijvoorbeeld in de aidswerking. Ze zijn al jaren buddy en hebben al een paar aidspatiënten zien sterven. Ik zweer u, als ze dat verhaal hierboven in de tempel vertellen, kan je een speld horen vallen.

De loge is ook nog een van de weinige plaatsen waar mensen van verschillende generaties elkaar ontmoeten. In een sportclub heeft iedereen min of meer dezelfde leeftijd.

Onze jongste is een dertiger en de oudste 89.

Ergens anders heb je dat niet. Ik vind dat waardevol.

– Als er zich een nieuw lid aanmeldt, hoe weet u dan welk vlees u in de kuip hebt?

Karl Laurent: Op veel plaatsen moet je gevraagd worden door twee peters die verondersteld worden je goed te kennen. Maar een dergelijke methode werkt alleen als je in een stad woont waar een lange maçonnieke traditie bestaat. Hanteer je dat principe ook in de Kempen, dan blijf je lang een klein clubje en sterf je na verloop van tijd uit. Als we hier nieuw bloed willen, moeten we toestaan dat mensen zichzelf als lid kunnen aandienen.

– Hoe ziet jullie aanwervingsprocedure eruit voor mensen die lid willen worden?

Karl Laurent: Het eerste wat we doen is een vrijblijvend gesprek voeren waarmee we zicht willen krijgen op de situatie. Is de kandidaat getrouwd; waar staat hij of zij met zijn of haar ideeën; wat is zijn of haar filosofische overtuiging …? Nogmaals: er zijn weinig slechte antwoorden op die vragen. Wij willen gewoon weten welk vlees we in de kuip hebben Nadien worden er twee peters bij betrokken. Het is een soort wederzijds besnuffelen. Stelt de kandidaat wel de juiste verwachtingen in de loge?

Is hij of zij uit het goede hout gesneden? Maar ook: voldoen wij wel aan de criteria van deze man of vrouw? Nadien begint de officiële procedure en maken we een dossier op met een cv en eventuele referenties van andere vrijmetselaars. Dan wordt een eerste maal over het kandidaatschap gestemd. Is de stemming positief dan volgt een tweede ronde waarbij er drie meesters aangeduid worden die nog eens heel doelgericht met hem of haar gaan praten om onduidelijkheden weg te werken.

Ten slotte wordt de kandidaat uitgenodigd om zelf naar hier te komen voor een schriftelijk en mondeling interview. Dat gebeurt geblinddoekt …

– Pardon? Geblinddoekt?

Karl Laurent: Inderdaad: wij kunnen de kandidaat zien, maar hij of zij kan ons niet zien. Hij of zij is op dat moment nog geen maçon en kan nog steeds geweigerd worden. We proberen dat blinddoeken zo weinig mogelijk bedreigend te maken.

Marianne Marchand: Elk ritueel komt vreemd over. Je hebt mensen die er erg gevoelig voor zijn en er emotioneel bij betrokken geraken. Anderen staan er afstandelijk tegenover. Sommigen beschouwen het als een scharniermoment in hun leven. Anderen zeggen: oké, dat was het. We proberen die rituelen zo zinnig en betekenisvol mogelijk te maken.

– En na de inwijding krijg je een brandmerk.

Karl Laurent: Jawel. (lacht) We zeggen alleen niet waar we het brandmerk plaatsen!

– Men kan een logebroeder of -zuster niet herkennen aan uiterlijkheden?

Karl Laurent: Nee, uiteraard niet!

6 —april 2011

Marianne Marchand: We hebben als logelid wel een aantal -zoals we dat noemen- décors: kragen en juwelen die je functie aangeven en die we tijdens een zitting dragen. Ik heb daar nog een leuke anekdote over gehoord. Ik woonde vorig weekeinde een logebijeenkomst bij in Wenen. Aan tafel vertelde een broeder uit Turkije wat hij had meegemaakt op de luchthaven. Hij had zijn décors in zijn handbagage gestopt en de metalen voorwerpen werden natuurlijk ontdekt bij het scannen.

Hij moest ze bovenhalen en uitleggen dat het zijn decors als maçon waren. Waarop de man hem verbaasd aankeek: ‘Bent u maçon? Dat zie je niet aan u’. (lacht) Je kan niemand als logelid herkennen. We hebben geen horentjes of bokkenpoten.

Karl Laurent: Ook hier zijn veel verhalen over. We houden om de drie jaar een zitting voor geïnteresseerden. Je krijgt dan een idee van onze werking en rituelen. We horen ook vaak: is een loge een sekte? Neen, buiten de belangrijke inhoudelijke verschillen, laten we geen kinderen toe. Je moet minstens 21 jaar zijn. Bovendien stap je eruit wanneer je wil.

We leggen wel een gelofte af dat we ons best gaan doen als vrijmetselaar en de namen van onze broeders en zusters niet gaan verder vertellen.

– Gedraagt je je in de loge anders dan erbuiten?

Karl Laurent: Niemand van mijn broeders of zusters zal mij komen controleren. Maar als ik hier in de loge een aantal waarden verdedig en erbuiten als leraar, advocaat of bedrijfsleider het varken uithang voor de mensen waarvoor ik verantwoordelijk ben, zal dat gevolgen hebben. Iemand die het al te bont maakt wordt eruit gegooid. Je haalt je legitimiteit van vrijmetselaar alleen bij je broeders en zusters.

Marianne Marchand: Wat je hier opsteekt en waardoor je begeesterd wordt, zet je om in je dagelijks leven, in je beroep, familie, vrije tijd. Je kunt hier niet de idealist uithangen en mooie theorieën verkopen en buiten zeggen: het zal mijn tijd wel duren. We vragen dus wel degelijk een engagement.

– Siegfried Bracke kan niet uitgesloten worden omwille van zijn politieke standpunten.

Karl Laurent: Waarom zouden we dat doen?

Ik vind dat een goed voorbeeld. Bracke heeft een politieke keuze gemaakt die niet mainstream is binnen het logeleven. Maar heeft hij daardoor iets gedaan dat niet door de beugel kan? Ik denk van niet. Mocht nu iemand plots standpunten gaan innemen die eerder bij het Vlaams Belang aansluiten en/of puur racistisch zijn, dan zal hij het moeilijker krijgen.

Dergelijke mensen sluiten zichzelf uit en zullen zich hier niet thuis voelen. Wat belangrijker is: wij willen hier geen mensen met een ideologie die lijnrecht indruist tegen die van ons, en die daarbij ook nog openlijk zeggen dat zij onze vijand zijn.

– Hoe kan je vermijden dat mensen alleen lid worden om hier te komen lobbyen?

Karl Laurent: Dat kan je niet. Maar in de praktijk lost dat zichzelf op. Als je naar hier komt met het idee naar een serviceclub te gaan en er maatschappelijk of professioneel beter van te worden, dan blijf je op je honger zitten. Dan verdoe je je tijd. Aan hen hebben we niets te bieden. We doen niet aan netwerking.

– Een loge is ook geen hechte vriendengroep?

Karl Laurent: Nee, we zijn niet allemaal even goede vrienden. Maar iemand die in zijn privéleven in de problemen zit bijvoorbeeld door een echtscheiding of een sterfgeval zal wel merken dat hij er niet alleen voor staat, zonder dat we aan therapie gaan doen.

Marianne Marchand: Als je binnenkomt in de loge, kom je ook voor meer dan alleen maar contacten leggen. We zijn geen zelfhulpgroep of iets dergelijks. Er wordt op de eerste plaats van je verwacht dat je jezelf kritisch bekijkt.

Je werkt aan jezelf. Je moet jezelf toestaan om te veranderen in een beter mens.

– Verschilt de Kempense werkplaats met andere werkplaatsen?

Karl Laurent: Het zijn hier allemaal koppigaards. (lacht) Marianne Marchand: Er zijn werkplaatsen waar je moeilijk in gesprek geraakt met anderen, terwijl je je op andere plaatsen onmiddellijk thuisvoelt. Wij scoren goed: als we bezoekers hebben, laten we hen niet alleen aan de toog staan. Er is oog voor nieuwe mensen. We zijn een warme werkplaats, denk ik.

– Hebben jullie naast lezingen nog andere activiteiten?

Marianne Marchand: Jazeker: de maçonnerie is bovenal een inwijdingsgenootschap. Als er niet regelmatig ingewijd wordt, komen er geen nieuwe leden bij en zou de groep uitsterven. In principe hebben we dus jaarlijks een inwijding en elk jaar ook worden een aantal leerlingen gezel en een aantal gezellen meester.

– Ik moet dan een lang gewaad aandoen en allerlei rituelen ondergaan.

Karl Laurent: Volgens sommige tradities krijg je inderdaad een lang gewaad, maar dat is dan pas na je inwijding. Wij kennen dat gebruik niet. Soms ook moesten de mannen hun borst ontbloten. Dat gebeurde om te zien dat er geen vrouwen binnenkwamen. Ook dat doen we hier niet. Wel blijft zo’n inwijding een ritueel gebeuren maar aan dat ritueel neem je actief deel, je ondergaat dat niet.

– Is jouw leven drastisch veranderd door de vrijmetselarij?

Karl Laurent: Ik denk van wel, ja. Ik ben zeker bewuster gaan leven en over een aantal zaken genuanceerder gaan denken. Ik heb geleerd pro’s en contra’s af te wegen vooraleer een oordeel te vellen. Ik hoop dat ik alerter ben geworden voor onzuivere redeneringen.

Ik merk zo vaak kromme redeneringen in opinieartikels in tijdschriften of kranten. Kom eens met argumenten af want dit trekt nergens op!

– Maar ben je een beter mens geworden?

Karl Laurent: Dat zou je aan mijn naasten moeten vragen. Mijn vrouw is geen vrijmetselaar maar ik denk dat zij wel degelijk beseft dat het voor mij behoorlijk belangrijk is, ja. Iets waar we veel aandacht aan schenken bij een kandidatuur is hoe de partner daarmee omgaat.

Als je vrijmetselaarsleven goed zit, verander je wel degelijk en niet alle huwelijken of relaties zijn daartegen bestand. We hebben het al tweemaal meegemaakt dat iemand die in een relatie de tweede viool speelde hier mondiger werd. Dat vond die man niet leuk want zijn vrouw werd plots bedreigend. Mensen veranderen zeker.

Ik heb nu vriendschappen met mensen waar ik vroeger een aversie tegen had.

Gewoon door ze een kans te geven. We zijn allemaal broeders en zusters, maar daarom nog geen vrienden. Dat is in het gewone familiale leven niet anders.

Marianne Marchand: Ik vind het heel moeilijk om daar zelf over te oordelen.

Je weet niet of je geëvolueerd bent door de maçonnerie of door andere invloeden.

Maar ik denk wel dat ik een aantal technieken -we noemen het rituelen- ben gaan integreren in mijn dagelijkse leven omdat ze hun nut bewezen hebben, bijvoorbeeld door in een vergadering niet door elkaar te spreken, door naar iedereen te luisteren en iedereen het woord te geven. Ik had een leidinggevende functie waar ik dat goed kon gebruiken. Mijn man was 15 jaar vrijmetselaar voor ik ingewijd werd. Hij was voorzitter van de werkplaats en werd ook geconfronteerd met tal van conflicten binnen de groep. Ik dacht: ‘Laat maar zitten’.

Maar ondanks dat bleef de vrijmetselarij naast zijn gezin het belangrijkste in zijn leven. Toen heb ik de stap gezet. Het gaat met ups en downs. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik ongelukkig zou zijn als ik niet iedere week naar hier kan komen. Maar ik ben telkens wel blij als ik geweest ben. Je kan pas na een jaar voor jezelf uitmaken of het logeleven iets is voor jou. Je haalt er ook maar uit als je er iets insteekt maar dan krijg je het met intrest terug. Het logeleven is niet gediend met toeristen.

Meer informatie over Diogenes GOL vind je op www.diogenesgol.be

Tekst: Stijn Janssen en Roel Sels Foto’s: Bart Van der Moeren

n e p r e w t n A in cie v o r P › › › s t n e s e r P y l d Prou

De balans van Braem Vorig jaar werd de 100ste verjaardag van de geboorte van architect Renaat Braem (19102001) uitgebreid gevierd. Een waaier van culturele activiteiten waarin Braem centraal stond, werd georganiseerd. Aan dat feestjaar werd nog een verlengstuk gebreid, met de onlinetentoonstelling ‘De balans van Braem’.

Het is een bijzondere tentoonstelling die inhoudelijk wel degelijk iets toevoegt aan alles wat er vorig jaar al over Braem werd getoond en verteld. De website focust immers niet zozeer op de werken van Braem zélf, maar op de manier hoe hij als ideoloog keek naar het werk van zijn collega’s.

Op de website vind je een hoop citaten van Braem en veel achtergrondinformatie, rijkelijk geïllustreerd met beeld- en geluidsmateriaal over verschillende facetten van de Belgische architectuur, onder andere ook over de zogenaamde ‘Turnhoutse school’, tot wie architect Lou Jansen (foto) behoorde. ‘De balans van Braem’ toont met andere woorden niet zozeer Braem,

maar wél de wereld gezien door de ogen van Braem. Renaat Braem heeft tijdens zijn leven bijzonder veel geschreven en gepubliceerd. Heel uitvoerig en nauwkeurig vertolkte hij zo zijn visie op architectuur, art nouveau, modernisme, socialewoningbouw, stadskernvernieuwing, … Braem had een erg gefundeerde mening over alles en iedereen.

Het architectuurarchief van de Provincie Antwerpen liet de gouden kans niet liggen om daar een indrukwekkende onlinetentoonstelling mee op te bouwen.

‘De balans van Braem’ is te bekijken op de website met hetzelfde adres: www.debalansvanbraem.be.

Mechelen hoort stemmen MECHELEN – Vijfenveertig jaar geleden ontstond het Festival van VlaanderenMechelen uit een reeks orgel- en beiaardconcerten. Vandaag de dag is het een klassiekemuziekfeest dat tot doel heeft in de provincie Antwerpen een breed publiek te laten genieten van prachtige muziek in een bijzondere omgeving, zoals bijvoorbeeld kerken en andere historische gebouwen.

‘Mechelen hoort stemmen’ is de nieuwe naam voor de concertreeks van het Festival van Vlaanderen in Mechelen. Een kruim van binnen- en buitenlandse artiesten brengt elk voorjaar de meest ontroerende en beklijvende muziek die speciaal geschreven is om gezongen te worden. Het openingsfeest van het festival vindt plaats op 30 april in het stadhuis van Mechelen. Neapolis Ensemble, Fêtes Galantes en The London Quartet treden dan op vanaf 13.30u. Ook zijn er speciale kindervoorstellingen.

In de Minderbroederskerk concerteert op 5 mei Zefiro Torna & Brody Neuenschwander. Op 7 mei is The King’s Consort te gast in de Sint-Romboutskathedraal en Mudéjar speelt op 13 mei in Martin’s Patershof, maar dat concert is al uitverkocht.

Voor The King’s Singers, één dag later in de Sint-Romboutskathedraal, zijn nog wel enkele tickets beschikbaar. Op 19 mei kan je luisteren naar Cappella Amsterdam in het Minderbroederscomplex. Liefhebbers van Arabische klanken zullen opteren voor het optreden van Sarband, op 21 mei in het Minderbroederscomplex. Eén dag later concerteren daar Amsterdam Sinfonietta en Liesbeth Devos en op 24 mei Heaven and Hell. Om af te ronden is op 28 mei Le Concert Spirituel te gast in de Sint-Romboutskathedraal. De prijs van de tickets varieert van 5 tot 20 euro. Alle info vind je op www.festivalmechelen.be.

Joris Ghekiere in de Garage MECHELEN - Joris Ghekiere uit Kortrijk is het prototype van een eigenzinnige en onconventionele kunstenaar. Hij schildert een figuratieve abstractie en/of een abstracte figuratie, creëert monumentale muurschilderingen en realiseert geometrische structuren in wit polystyreen. Hij loopt als een strandjutter over zanderige verlaten plekken en maakt er enorme zandcirkels. Hij filmt zijn dorp vanuit een roterende kano binnen strak determinerende coördinaten…

Aan de basis van zijn werk liggen geen hoogdravende concepten of statements. De schilder kiest zijn motieven erg zorgvuldig en overdacht: planten, haartooien, volks-

dansers, woekeringen, landschappen, ... Joris Ghekiere gebruikt dikwijls fotografie om zich het onderwerp toe te eigenen en ook om een afstand te creëren tussen zichzelf en het gekozen motief. Vanuit een wit vlak zoekt hij naar picturale spanning en laat hij een beeld ontstaan waarin hij de toeschouwer wil meenemen. De tentoonstelling ‘California’, die nog tot 29 mei te zien is in De Garage in Mechelen, wil via een serie recente werken de uiteenlopende maar altijd coherente artistieke praktijk van de kunstenaar presenteren.

De Garage ligt aan Onder Den Toren 12 in Mechelen.

Suiker — 7

bonjour expo Guido Van Genechten

Rikki en andere figuren

Pol Matthé in het Stedelijk Museum Hoogstraten HOOGSTRATEN – Wegens verbouwingswerken organiseert de Warande zijn tentoonstellingen op verplaatsing. Vanaf 2 april exposeert Pol Matthé in het Stedelijk Museum van Hoogstraten (het vroegere Al­ fred Ostmuseum). Pol Matthé is afkomstig van Wortel, een deelgemeente van Hoog­ straten. Hij kent het werk van Ost al langer dan vandaag, maar focuste voor deze expo op de mens en de kunstenaar Ost, en niet zozeer op zijn werk. In zijn tentoonstelling ‘Ost Keep The Raft Lean’ maakt Matthé de zoektocht naar Ost tastbaar.

Als kunstenaar stond Ost (1884 – 1945) vooral bekend om zijn virtuoze dierentekeningen en volkse kermis- en bedevaarttaferelen. Zelf was Alfred Ost nogal een excentriekeling. Dat bleek uit zijn zelfgeschreven pamfletten. Pol Matthé is op zoek gegaan naar de ware Alfred Ost en dat heeft geresulteerd in een boeiende tentoonstelling.

Het museum is open van woensdag tot en met zondag van 14 tot 17u. De toegang is gratis.

Van Leemput en van Rheeden OUD-TURNHOUT – Van 2 tot en met 17 april loopt in ’t Hofke van Chantraine in Oud-Turnhout de dubbeltentoonstelling van de keramisten Beatrijs van Rheeden en Guy Van Leemput.

De Nederlandse Beatrijs van Rheeden is internationaal geschoold. Ze heeft haar opleiding gevolgd aan de Academie Minerva, deed een studiejaar monumentale keramiek in Kampen, en haalde haar master in Boedapest. Het materiaal waarmee Beatrijs van Rheeden werkt, is porselein, dat ze omvormt tot prachtige architectonische werkjes. Meestal zijn die abstract met een zekere regelmaat. Vaak wit en soms kobaltblauw gekleurd. Sommige mensen zien koraal of fossielen in het werk, maar voor haarzelf zijn het gewoon ‘vormen’, en is het een lijnenspel met een ritme.

Guy Van Leemput studeerde wiskunde aan de KULeuven. Van 2001 tot 2009 volgde hij de lessen keramiek aan de Stedelijke Academie van Herentals. Hij volgde ‘masterclasses’ bij Mieke Everaet, Gustavo PeHERENTALS – Tijdens de jeugdboekenweek stelt cc ’t Schaliken het werk van illustrator Guido Van Genechten tentoon in de bibliotheek en in de Lakenhal van Herentals. De expo loopt tot en met 17 april, tijdens de openingsuren van de bibliotheek. In de Lakenhal kan je terecht van woensdag tot en met zondag van 14 tot 17u. De toegang is gratis.

Guido Van Genechten is een jeugdauteur uit Mol. Hij gaf zijn eerste boek uit in 1995 en is sindsdien altijd heel actief gebleven. Hij sleepte al een paar prijzen in de wacht. Zijn bekendste figuur is Rikki, het konijntje met één slap oor. Kleuters zijn er dol op. De tentoonstelling richt zich dan ook vooral naar families met jonge kinderen.

Bustehouder BALEN – In Vrijetijdscentrum De Kruierie loopt van 9 tot 30 april de tentoonstelling ‘Bustehouder’. De vroegtijdige opsporing van borstkanker staat erin centraal. ‘Bustehouder’ vertelt het verhaal van vijftien vrouwen.

rez en Shozo Michikawa. Zijn werk werd al meermaals geselecteerd voor internationale keramiekcompetities.

Van Leemput vindt inspiratie in de architectuur van de natuur (bomen, plantenstengels, zaaddozen, kwallen,...). Hij brengt in ‘t Hofke een aantal potvormen uit de reeks ‘Gekliefd en Gekloven’. ’t Hofke van Chantraine ligt in de Kerkstraat 46 in Oud-Turnhout. Je kan er terecht op dinsdag, woensdag en donderdag van 13 tot 16u, en op zaterdag en zondag van 13.30 tot 17u.

Het zijn geen zwaar op de hand liggende, maar luchtige en positieve verhalen die ondersteund worden door mooie beelden. Tegelijkertijd wordt er heel wat info gegeven over borstkanker, moederschap, borstvoeding…

De expo is te bezichtigen tijdens de openingsuren van VC De Kruierie (Bevrijdingsstraat 1).

De wereld vertelt Kunstgalerie De Laro TURNHOUT – In het Stadspark loopt van 30 april tot 26 juli de fototentoonstelling ‘De wereld vertelt’. De expo is gekoppeld aan filmfestival Open Doek en is een realisatie van Natuurpunt Educatie.

‘De wereld vertelt’ brengt verhalen van mensen over de hele wereld. Foto’s van Lieve Blanquaert en een kortfilm van Joeri Vlekken tonen dat mensen overal ter wereld gelijk en toch anders zijn. Maar dat een duurzame wereld voor iedereen mogelijk is. Foto’s van Maarten Jacobs leggen de link naar het dieren- en plantenrijk en tonen de biodiversiteit. Aansluitend bij de fototentoonstelling organiseert de Stad Turnhout

8 —april 2011

in samenwerking met Natuurpunt Educatie een ecologisch-culinaire wandeling op zondag 8 mei en een soorten-vertelwandeling op zaterdag 21 mei.

Meer info vind je op www.natuureducatie.be

MEERLE – In de Lage Rooy 14 in Meerle, bij Hoogstraten, is kunstgalerie De Laro gevestigd. De galerie, die bestaat uit een beeldentuin en twee binnengaleries, ligt midden in het groen en nodigt uit tot relaxen en genieten. Een bezoekje aan De Laro is perfect te combineren met een wandel- of fietstocht door de groene Noorderkempen.

Er zijn permanente tentoonstellingen in De Laro. De galerie heeft op twintig jaar tijd een stevige reputatie opgebouwd en werkt samen met gerenommeerde kunste-

naars uit binnen- en buitenland, zoals Dominique Ampe, Nelson Carrilho, Victor Ramirez, Mark Swysen en het veelbelovende jonge talent Raphael Demarteau. De Laro werkt ook al 20 jaar samen met beeldhouwer Ludovicus van Eijnatte.

Je kan bij De Laro ook terecht voor kunstadvies, en bedrijven vinden het een geschikte locatie voor conferenties, recepties en teambuildig. Blijf op de hoogte van de activiteiten en schrijf je via www.delaro. com in op de nieuwsbrief.

Walter van den Broeck en Reinhart Croon:

‘De tranen van Turnhout’

TURNHOUT – In het Nationaal Museum van de Speelkaart loopt nog tot en met 22 mei een heel bijzondere tentoonstelling. Scenarist Walter van den Broeck en tekenaar Reinhart Croon stellen er hun strip ‘De tranen van Turnhout’ tentoon.

Het is een mooie traditie: het jaar van de Turnhoutse stadstekenaar wordt afgesloten in het Speelkaartenmuseum (Druivenstraat 18 in Turnhout, tegenover parking Muylenberg). Maar dit jaar heeft die expo nog meer glans dan anders. Dat Walter van den Broeck zijn werk tentoonstelt, is op zich al niet alledaags. Dat de schrijver bovendien aantoont zelf ook een verdienstelijk tekenaar te zijn, is al helemaal uniek.

Natuurlijk zorgde Reinhart Croon voor de tekeningen in het album, maar zelfs een vakman als hij was onder de indruk van de ontwerpen van van den Broeck. “Ik ben altijd al een groot bewonderaar geweest van Walters werk,” zegt Croon. “Ik had hem dus gevraagd of hij voor mij een scenario wilde schrijven dat ik nadien zou tekenen. Walter stemde daarmee in.

Toen hij me vroeg of ik het scenario het liefst uitgeschreven of uitgetekend kreeg, viel ik zowat om van verbazing. Ik zei dat het mij niet uitmaakte. Een tijd later kreeg ik het scenario.

Getekend. Dat was echt heel knap gedaan.”

‘De tranen van Turnhout’ is niet van den Broecks debuut als stripauteur. In zijn kinderjaren maakte hij ook al strips. “Ik verzon een eigen versie van Lucky Luke,” zegt hij: ‘Bill Blaffer’. “Vijf verhalen werkte ik uit, tussen mijn tiende en veertiende. Ze werden nooit gepubliceerd. Maar strips lagen aan de basis van mijn schrijfwerk. Zonder strips was ik nooit begonnen te schrijven. Voor ik Bill Blaffer tekende, had ik al aan andere strips gewerkt, en geleerd dat een strip een verhaal is. Vanaf Bill Blaffer 1 werkte ik dus met een vooraf geschreven verhaal. Na de vijfde Bill Blaffer zijn de tekeningen verdwenen. Maar verhalen ben ik altijd blijven schrijven.”

“Het verhaal van ‘De tranen van Turnhout’ is sterk”, vindt tekenaar Reinhart Croon. “Het past helemaal in het universum van Walter en is opgebouwd volgens hetzelfde principe als zijn roman ‘Brief aan Boudewijn’.

In dat boek geeft hij koning Boudewijn een rondleiding in zijn geboortedorp Olen: een handige manier om iets te vertellen over Olen zelf en over zijn jeugd. Die werkwijze heeft hij ook nu gebruikt voor onze strip ‘De tranen van Turnhout’, waarin België op ontploffen

Verantwoordelijk uitgever: Procart GCV (Promotie van cultuur in het arrondissement Turnhout)

Redactieadres: Roel Sels Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Adres Procart: Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage: 20.000 exemplaren staat en de koning gevlucht is naar BaarleNassau. Kroonprins Filip is naar Luxemburg gevlogen. Prinses Elisabeth is de tweede in lijn voor de troonopvolging. Zij wordt ontvoerd door de Royale Radicalisten, die haar naar een onderduikadres in Turnhout brengen.

Onderduikspecialist Sandeman vangt haar op en leert haar Turnhout kennen. Er volgt een rondleiding die hen langs verdwenen of zelfs nooit gebouwde monumenten en gebouwen in Turnhout brengt, zoals de verdwenen stati-

onskoepel en de nooit gebouwde stadswallen.

Walter van den Broeck speelt zelf mee in het verhaal.”

De strip wordt in ‘wereldpremière’ getoond in het Speelkaartenmuseum. Het hele verhaal, inclusief de cover, wordt tentoongesteld.

In april zal de strip ook gepubliceerd worden in Stripgids.

Het Nationaal Museum van de Speelkaart is open van dinsdag tot en met zaterdag van 14 tot 17u en op zondag van 11 tot 17u.

Verspreidingsgebied: Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, OudTurnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo).

Verdeelpunten: zie website

Redactie:

Joke Bleys in de Kunsthoek MOL – Tot eind april kan je in de Kunsthoek (hoek van de Collegestraat en de Jakob Smitslaan) werken zien van Joke Bleys, die geboren werd en opgroeide in Mol. Joke Bleys toont juweeltjes en driedimensioneel werk in keramiek. Ze volgde kunstsecundair onderwijs aan het Francescopaviljoen in Herentals en trok nadien naar Gent. Daar behaalde zij aan de Hogeschool Gent, departement Beeldende Kunsten, de kandidaatstitel in keramiek. Nadien legde ze zich aan diezelfde school nog toe op architectuur (interieurvormgeving). Ze studeerde af met grote onderscheiding. Haar afstudeerproject ‘Art-

Eco’ maakte deel uit van een rondreizende tentoonstelling en was in 2009 ook in Mol te zien. Uitgangspunt is een ongeloof in de wegwerpmaatschappij. Bleys gebruikte voor het project plastieken tassen, koekjestrommels, bouwafval en karton. Met haar nieuwe tentoonstelling gooit ze het over een andere boeg.

Nu toont ze subtiele juweeltjes die opvallen door hun kleur en hun fijne afwerking. Omdat ze zowel vormgeefster als keramiste is, slaagt ze erin heel aparte werkjes te maken. In de Kunsthoek toont ze ook enkele kleine, expressieve beeldjes.

Roel Sels Stijn Janssen

Redactiemedewerkers: Caroline Haverans Roel Horemans Toon Horsten Ivo Verheyen

Vormgeving: Dimitri Paeleman

Advertenties: Leen Verwaest (0495 53 54 80) leen@suikerkrant.be

Drukkerij: DKZet (Hapert, NL)

Website: www.suikerkrant.be

Suiker — 9

r o o d r o T s o J s n e g l o v k c o r z e o r G e De perfect MEERHOUT - Het laatste weekend van april zullen enkele tienduizenden punk-en hardcorefanaten naar aloude gewoonte de bodem in Meerhout-Gestel tot pulp ploegen. De naam van dit door dreunende gitaardistorsie begeleide ritueel: Groezrock.

Deze twintigste editie, die niet minder dan zeventig bands telt, wordt een soort ‘best of’, maar dan beter. We richtten ons tot Jos Tordoor, medewerker van het eerste uur.

– Voor mensen die de Suiker van april vorig jaar niet hebben gelezen of die slechts een matig geheugen hebben: hoe begon het verhaal van Groezrock ook alweer?

Het idee is ontstaan vanuit de oudeambachtenbeurs die we vroeger met onze harmonie organiseerden. Daarvoor hadden we een tent nodig, die jaar na jaar groter werd.

Omdat de tent op vrijdagen en zaterdagen leegstond, besloten we ze nuttig te gebruiken.

We hebben enkele jaren geprobeerd een fuif te geven, maar hadden daar als harmonie te weinig ervaring mee. We wilden opboksen tegen de grote lokale fuiven en dat lukte niet.

Daarna kwam de jeugd met het idee om de tent in te zetten voor optredens. We begonnen in de stijl van het voormalige Meerhoutse Apollo Rock. De eerste keer hadden we The Dinky Toys en Pitti Polak geprogrammeerd, maar omwille van stortregen viel de boel letterlijk in het water. Dezelfde avond moest alles in ijltempo verhuisd worden en op de koop toe hadden we maar een dikke driehonderd betalende bezoekers. Enfin, het jaar daarna hebben het toch opnieuw gewaagd met als doel de eerste jaren break-even te draaien. We investeerden zelfs extra geld om Groezrock in leven te houden. De eerste vijf jaar hadden we weinig of geen winst. Op een bepaald moment hebben we ons afgevraagd of het nog de moeite was om er geld en tijd in te blijven pompen, maar we beslisten om te blijven doorgaan. Pas rond 1997 kwam er een ommezwaai omdat we overstapten naar een nichemarkt. Onder impuls van onder anderen mijn zoons kreeg de gedachte vorm om eens iets met punkmuziek te proberen. Dat is de kentering geweest in de geschiedenis van Groezrock. Voor de eerste keer telde het festival meer dan duizend bezoekers. Dat aantal bleef elk jaar stijgen. In de loop van die uitbreiding kwam er dankzij de plaatselijke jeugdvereniging nog een camping en een prefestival bij.

– Het hardere genre bleek dus de troefkaart

10 —april 2011

van Groezrock, dat op het gebied van punk en hardcore intussen tot de Europese topfestivals behoort.

We hebben, net zoals Graspop indertijd, op tijd ingezien dat er teveel popfestivals zoals Rock Werchter waren en dat we tegen de bierkaai vochten. Iets aparts doen was de voorwaarde om te groeien. Of het anders gelopen zou zijn als we voor bijvoorbeeld voor reggae hadden gekozen, weet ik niet. Punk is voor Groezrock in elk geval de sleutel tot succes geweest.

– Terwijl punk steendood lijkt, blijft Groez­ rock volle tenten lokken. Hoe verklaar je dat?

Punkmuziek is iets van de jaren tachtig en negentig. Maar we blijven natuurlijk ook niet vastgeprikt op punk. We verschuiven onze focus ook naar hardcore. Bovendien merken we dat festivals als Rock Werchter, Pukkelpop en Graspop de laatste jaren groepen aantrekken -zoals Sick of it All, Bad Religion- die op ons

de Benelux kunnen we die exclusiviteit met vrij grote zekerheid garanderen. Geluk speelt natuurlijk ook een rol. We beginnen al vroeg over een ‘targetlist’ met een zeventig à tachtig groepen te brainstormen. Daarna speuren we de mogelijkheden na. Voor sommige groepen zijn we natuurlijk bereid wat meer neer te tellen, terwijl het in andere gevallen compleet onmogelijk is om een band te strikken.

– Wie staat er nog op jullie tot nu toe geheime verlanglijstje?

The Offspring hadden we er deze editie graag bij gehad, maar dat mislukte. Zowel het financiële plaatje als een geannuleerde tour door Duitsland speelden mee in die uitkomst.

Green Day staat ook nog hoog genoteerd.

Maar ook zonder die klinkende namen hebben we met een totaal van bijna zeventig bands meer dan genoeg te bieden.

– Hebben jullie stilaan de bovengrens bereikt?

Qua omvang zeker. Het hele festival rust nog

Ons verlanglijstje?

Green Day en The Offspring staan nog altijd hoog genoteerd! programma hebben geschitterd. Of we van een punkheropleving kunnen spreken, weet ik niet, maar er is nog steeds interesse voor het genre.

– Velen bekijken punk -misschien onterecht- nog steeds als een “armeluizengenre”. Wat is de duurste band die jullie ooit geprogrammeerd hebben?

Tot hiertoe zijn dat NOFX en Bad Religion.

Maar ook bands als Flogging Molly hebben een managementteam dat de waarde van de groep kent en opdrijft. Veel hangt natuurlijk ook af van tourschema’s. Is een groep toevallig op de baan, dan is het allemaal wat goedkoper omdat je heel wat vervoer- en boekingkosten kunt uitsparen. Er zijn vele factoren die mee de prijs bepalen. Wij proberen toch zoveel mogelijk groepen binnen te halen die enkel op ons festival te zien zullen zijn. Voor

op de schouders van vrijwilligers, zodat het moeilijk gaat worden om in onze huidige gedaante verder uit te breiden. Willen we nog groter worden - al lijkt me dat binnen dit genre moeilijk- dan zou zich daar iemand fulltime mee moeten gaan bezighouden. Dat kost natuurlijk veel geld. We denken dan ook dat dit voor ons stilaan voldoende is.

– Om dit interview met een vrolijke, zwalpende noot te beëindigen: (almost) free beer for the punx?

Ja, een frisse pint zal niet meer dan 1,66 EUR kosten. In vergelijking met de andere festivals is dat spotgoedkoop.”

– Cheers!

Meer informatie kun je terugvinden terug op www.groezrock.be

Tekst: Roel Horemans

Vijf Suiker-favorieten: • H2O: Zanger Toby Morse begint zijn carrière als roadie van de New York hardcorelegende Sick Of It All en mag tijdens hun bisnummers soms even meebrullen. In 2008 kolkt de vloer van Groezrocks Etnies stage terwijl het volk anthems als ‘What happened’ en ‘Everready’ woord voor woord scandeert. Niet te missen!

• Blood For Blood: Deze veteranen uit Boston beschouwen zich als verschoppelingen en zoeken wraak op de verziekte maatschappij. In hun verbazend slimme teksten spugen ze op alles wat beweegt. Dat songwriter en melancholicus Rob Lind zich niet in staat voelt om zelf te touren en wordt vervangen door Billy Graziadei (bekend van Biohazard) versterkt enkel de reputatie van het brein achter de band. Let’s go!

• Shai Hulud: Hardcorepunk met progressive metalinvloeden en lange, archaïsche songtitels als ‘This Wake I Myself Have Stirred’. Ze maakten heel wat bezettingswissels door, maar hadden ooit Geert van der Velde -de vetst schreeuwende Nederlander tot nu toe bekend- in hun rangen. Hoe de line-up er op Groezrock zal uitzien, weet niemand en dat alleen al maakt het de moeite waard om een kijkje te gaan nemen.

• Dropkick Murphys: Ze scoorden met ‘Shipping Up To Boston’ een dikke hit dankzij de Scorcese film ‘The Departed’, maar hun back catalog telt heel wat andere topnummers. Schorre zanger-bassist Ken Casey en wild gesticulerende bard All Barr bezorgen je zonder twijfel de folkpunkervaring van je leven.

Een band die zelfs je vriendin goed zal vinden!

• NOFX: Schelmenpunk onder leiding van zanger Fat Mike. Ze maken alles en iedereen belachelijk, maar het liefst nog zichzelf. Voor klassiekers als ‘Linoleum’, ‘Don’t call me white’, ‘the Brews’ en ‘Bob’ is zelfs de uit de kluiten gewassen Groezrocktent te klein.

jazz

All That Michiel Braams Hybrid 10tet RIJKEVORSEL – De Nederlander Michiel Braam houdt van muzikale uitdagingen. In zijn tienkoppige band verenigt hij topmusici uit drie verschillende werelden: het klassieke Matangistrijkkwartet (Maria-Paula Majoor, Daniel Torrico Menacho, Karsten Kleijer en Arno van der Vuurst), de rockritmesectie

Eric Ineke KASTERLEE – Het komt bij jazzbands niet vaak voor dat de drummer ook de bandleider is. Uitzonderingen die de regel bevestigen zijn Art Blakey en Roy Haynes. Ook de Nederlander Eric Ineke is drummer én bandleider. Het leiden van een band is een lang gekoesterde wens van hem; een wens die met de oprichting van de JazzXpress in vervulling is gegaan. Deze energiek spelende band speelt

van Pieter Douma en Dirk-Peter Kölsch en de improviserende koperblazers Carl-Ludwig Hübsch, Nils Wogram en Taylor Ho Bynum.

Zelf is Michiel Braam pianist.

Het concert vindt plaats op 8 april, vanaf 20.30u, in de Singer (Bavelstraat 35 in Rijkevorsel). Kaarten kosten 14 euro.

Fragile Quartet

vooral hardbop uit de jaren vijftig en zestig en giet daar een eigentijds sausje over. De groep speelt een aantal stukken van enkele decennia geleden, maar ook vooral veel eigen werk.

Ineke brengt Sjoerd Dijkhuizen mee (tenorsax), Rik Mol (trompet), Rob van Bavel (piano) en Marius Beets (bas). Het concert vindt plaats op maandag 4 april om 21u in jazzclub Houtum Street (Houtum 58 in Kasterlee).

Kaarten kosten 10 euro. Via onze website (www.suikerkrant.be) kan je twee duotickets winnen.

WIN 2 DUOTICKETS

Joep Peeters en de Gumbo Gabbers MOL – In de parochiezaal van Achterbos in Mol treden op zaterdag 30 april Joep Peeters en de Gumbo Gabbers op. Het concert begint om 20.30u en kaarten kosten 12 euro aan de kassa. Maar via de website van Suiker (www.suikerkrant. be) zijn er vijf duotickets te winnen.

De Gumbo Gabbers zijn genoemd naar ‘gumbo’: een typisch gerecht uit New Orleans dat bestaat uit veel verse ingrediënten en dat ‘hot and spicy’ is… Dat is nu precies wat Joep Peeters en zijn Gumbovrienden die avond serveren: ingrediënten uit de honderdjarige jazzkeuken, flink door elkaar geroerd en dubbel getrokken in een pittige swingbouillon. Smakelijk eten, let the good times roll!

Joep Peeters legt zich toe op de oude jazzstijlen uit de jaren twintig en dertig van vorige eeuw: classic jazz en swing. Die muziek vermengt hij met de New Orleansrevival, de jump & jive en de rhythm & blues van de jaren veertig en vijftig. Joep Peeters is zwaar verslaafd aan muziek. Hij speelt piano, altsaxofoon en vibrafoon, hij zingt, hij stelt bigbands samen, hij organiseert concerten en hij verzamelt oude jazzplaten. En dat op zijn 62ste. Nog prettiger gestoord vind je ze niet.

Michael Moore

WIN 5 DUOTICKETS

RIJKEVORSEL – Op 15 april concerteert in zaal De Singer, Bavelstraat 35 in Rijkevorsel, het Michael Moore Fragile Quartet. Het optreden begint om 20.30u.

Tickets kosten 15 euro.

De Amerikaanse, maar in Amsterdam wonende altsaxofonist en klarinettist Michael Moore (57) zakt naar Rijkevorsel af met enkele bevriende muzikanten. Pianist Harmen Fraanje wordt beschouwd als hét grote talent van de jonge generatie Nederlandse musici. In ons land is hij vooral bekend als lid van het Narcissus Quartet van Robin Verheyen en van zijn duoconcerten met Philip Catherine.

Bassist Clemens van der Feen is nog zo’n talent. Ook hij is lid van het Narcissus Quartet. Daarnaast leidt hij zijn eigen groep en is hij lid van o.m. het Jesse Van Ruller Trio. Op zijn laatste cd vertolkt niemand minder dan Toots Thielemans een gastrol.

Drummer Michael Vatcher groeide net als Michael Moore op in Californië. En net als Moore trok hij naar Amsterdam.

Vatcher is een erg veelzijdige drummer.

Hij was al te gast in de Singer met het trio BraamDeJoodeVatcher en met Available Jelly. In het Fragile Quartet toont hij zich van zijn meest subtiele kant.

Natacha Wuyts Quintet MOL – Natacha Wuyts is een knappe jongedame met een gouden stem, die zich bovendien omringt met uitstekende muzikanten.

Met haar Quintet brengt ze traditionele jazz met invloeden uit de zogenaamde ‘new tradition’. De band is befaamd omwille van de passie, de emotie en het hoge swinggehalte van de optredens. Als voornaamste invloeden gelden Chet Baker, Oscar Peterson, Chick Corea en Cole Porter.

Het concert vindt plaats op 29 april, vanaf 20.30u, in zaal Ootello en vervangt het eerder geprogrammeerde optreden van het Bart Defoort en Emanuele Cisi Quartet. Kaarten kosten 9 euro. Wie kaarten had voor het eerder geplande concert, kan met die kaarten binnen of kan bij ‘t Getouw zijn geld terugvragen.

Suiker — 11

Schouwburgen Staff Benda Bilili TURNHOUT – Als je in de krottenwijken van Kinshasa in Congo geboren bent en je gaat bovendien met een beperking door het leven, dan heb je het om het nog zacht uit te drukken ‘niet getroffen’. Met dat idee

WIN 3 DUOTICKETS

in het achterhoofd klinkt de fantastische muziek van Staff Benda Bilili alleen nóg mooier en vrolijker. Het debuutalbum van de band dateert nog maar uit 2009. Het kwam tot stand in de grootste armoede.

Repeteren doet de band -bij gebrek aan een lokaal- in de dierentuin van Kinshasa.

Geld voor een studio is er ook al niet. Het debuutalbum werd opgenomen onder de blote hemel.

Op zaterdag 30 april speelt Staff Benda Bilili in de Kuub in Turnhout. Kaarten kosten 19 euro. Maar als je geluk hebt, liggen er op onze website (www.suikerkrant.be) vrijkaarten op je te wachten.

Holvoet-Hansen, Verlinden en Vercammen

Theater Artemis: Juffrouw Julie

HERENTALS – Dichter Joris Vercammen en zangeres en actrice Laura Verlinden (Ben X, De smaak van de Keyser, Loft, …) experimenteren in hun groep ‘Wolf’ met poëzie en muziek. Voor het optreden in Herentals brengen ze de Antwerpse stadsdich-

MOL – Op vrijdag 1 april kan je in zaal Rex in Mol ‘Juffrouw Julie’ van Theater Artemis zien. De voorstelling begint om 20.15u, maar voor de liefhebbers is er om 19u in de foyer van de Rex nog een (gratis) inleiding.

‘Freule Julie’ werd geschreven door de Zweedse theaterauteur August Strindberg en bewerkt door Koen De Sutter. Centraal in dit thrillerverhaal staat juffrouw Julie, de dochter van de graaf. Haar verloofde heeft haar verlaten en ze stort zich in een passionele nacht met een knecht, die echter al een rela-

WIN 2 DUOTICKETS

ter Peter Holvoet-Hansen mee. In 2008 kreeg hij de Vlaamse Cultuurprijs voor Poëzie.

Op zaterdag 16 april, om 20u, brengen zij in het intieme kader van de Lakenhal in Herentals een literair-muzikale voorstelling. Kaarten kosten 10 euro. Op www. suikerkrant.be zijn vrijkaarten te winnen.

Deborah De Ridder ft. Jan Schepens HERENTALS – Op woensdag 20 heeft ze een eigen show in mekaar april kan je in cc ‘t Schaliken in gestoken die bol staat van de musiWIN 2 Herentals kijken en luisteren naar DUOTICKETS cal- en filmmuziek. Daarin brengt Deborah De Ridder, die als special ze boeiende songs die haar na aan guest Jan Schepens meebrengt. het hart liggen. Jan Schepens is De Ridder doorzwom al wat muzikale special guest en zal Deborah bijstaan op watertjes. Ze speelde in de musicalversie het podium. Kaarten kosten 10 euro. Op van ‘The Sound of music’ en schitterde in www.suikerkrant zijn er vrijkaarten te de solomusical ‘Tell me on a Sunday’. Nu verdienen.

Piv Huvluv: ‘Bed, bad, brood!’

TURNHOUT – Piv Huvluv: het had derde theatershow. Huvluv zingt de een gehucht in Dnjepropetrovsk blues, hekelt kappers, belicht BredeWIN 3 kunnen zijn, maar het is de naam DUOTICKETS ne, bezoekt rommelmarkten, pleegt van een Belgische comedian. Huzinloos geweld, beoefent kungfu en vluv maakte een aantal jaren deel wast zijn handen uiteindelijk in onuit van het theatergezelschap Fris & Monschuld. Met een beetje geluk kan je dat alster, met wie hij op het festival van Dralemaal gratis meemaken op donderdag 28 nouter speelde. Tegenwoordig treedt Piv april in de Kuub, want Suiker geeft drie Huvluv solo op. Vorig seizoen was hij al duotickets weg op www.suikerkrant.be. te gast in de Warande tijdens de Comedy Een gewone sterveling betaalt 14 euro aan Quatre-Quarts. ‘Bed, bad, brood!’ is al zijn de kassa.

12 —april 2011

tie heeft met de kokkin des WIN 5 huizes. Julie is roekeloos, de DUOTICKETS kokkin woedend, de knecht ambitieus. De nacht is heet, maar de ochtend brengt de ontnuchtering. De voorstelling wordt ondersteund door livemuziek, wat de sfeer nog broeieriger maakt.

Kaarten kosten 10 euro. Als je dat nog te veel vindt, kan je je geluk beproeven op www.suikerkrant.be, waar we vijf duotickets weggeven.

Lirica zingt volksliederen MOL – Paasmaandag: een dag die Venken zingt daar Europese volksWIN 5 zich uitstekend leent tot het bijliederen, gekruid met specerijen uit DUOTICKETS de heerlijke Japanse én Belgische wonen van een concert. Daarvoor kan je op maandag 25 april om 15u keuken. Kaarten voor dit koorconcert (!) terecht in de Centrumkerk van kosten 12 euro. Suiker geeft 5 duoticMol. Het Genkse jeugdkoor Lirica o.l.v. Jos kets weg op www.suikerkrant.be.

AndWhatBeside(s)Death: Sensorama GEEL – De voorstelling ‘Sensorama’ is in alle opzichten een buitenbeentje. Ze houdt het midden tussen theater en installatiekunst en mengt concrete, lijfelijke ervaringen met virtuele illusies. Wat de voorstelling vooral bijzonder maakt, is dat ze zo ‘zintuiglijk’ is.

Slechts zes toeschouwers kunnen tegelijk de voorstelling, die ongeveer een halfuurtje duurt, bijwonen. Ze komen terecht in een vreemde speeltuin met vijf kamers (een biechtstoel/peep-

WIN 10 DUOTICKETS

show, een virtueel bed, een opgeblazen baarmoeder, een dodenkamer). In elk van de kamers worden zintuigen geprikkeld, verscherpt en uitgeschakeld en in de war gestuurd. Een fascinerende ervaring voor elke toeschouwer!

AndWhatBeside(s)Death brengt Sensorama op 14 en 15 april in de Werft in Geel. De voorstellingen vinden plaats tussen 17.30 en 23u.

Reken op een halfuur per afgeronde ‘show’.

Kaarten kosten 12,50 euro. Suiker geeft op www.suikerkrant.be in totaal 10 duotickets weg; vijf per dag.

SCHOUWBURGKALENDER APRIL / Hannneke Paauwe Sneeuwwitje en de 77 vergiften (+9 jaar) – 8 euro

vr 1-04-11 – 19:00 – de Warande, Kuub – Turnhout – Brice Leroux Solo#2 - Fréquences (Festival Technologic) – 15 euro

vr 1-04-11 – 20:00 – de Djoelen – Oud-Turnhout – Jo Lemaire My sentimental journey – 16 euro

vr 1-04-11 – 20:15 – Begijnhofkerk – Turnhout – Encantar La déclinaison de la femma – 14 euro

vr 1-04-11 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – Boudewijn en Marcel De Groot Waar gebeurd – 25 euro

vr 1-04-11 – 20:15 – Rex – Mol – Theater Artemis Juffrouw Julie – 10 euro

vr 1-04-11 – 20:15 – de Werft – Geel – Stouxingers – 10 euro

vr 1-04-11 – 21:00 – de Warande, Kuub – Turnhout – Brice Leroux Solo#2 - Fréquences (Festival Technologic) – 15 euro

za 2-04-11 – 15:00 – Warandeplein – Turnhout – Circ' Ombelico Da / Fort – 10 euro

za 2-04-11 – 19:00 – Warandeplein – Turnhout – Circ' Ombelico Da / Fort – 10 euro

za 2-04-11 – 19:00 – de Werft – Geel – Turnvereniging Flink & Vroom Gym- en Dansgala – 7 euro

za 2-04-11 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – Philippe Geubels Hoe moet het nu verder? – 18 euro

zo 3-04-11 – 11:00 – Lakenhal – Herentals – Tetra Lyre Daavid en Golirth: aperitiefconcert – 10 euro

zo 3-04-11 – 14:30 – de Werft – Geel – Turnvereniging Flink & Vroom Gym- en Dansgala – 7 euro

zo 3-04-11 – 15:00 – Warandeplein – Turnhout – Circ' Ombelico Da / Fort – 10 euro

zo 3-04-11 – 15:00 – de Warande, Kuub – Turnhout – Tuning People / Fabuleus Tape voor kleuters – 10 euro

zo 3-04-11 – 19:00 – Warandeplein – Turnhout – Circ' Ombelico Da / Fort – 10 euro

zo 3-04-11 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – Philippe Geubels Hoe moet het nu verder? – 18 euro

di 5-04-11 – 14:00 – de Werft – Geel – Les Poupées Passionées Met Les Poupées op de canapé – 9 euro

wo 6-04-11 – 18:30 – de Warande, Kuub en Houten Zaal – Turnhout – A Two Dogs Company / Kris Verdonck Actor#1 (Festival Technologic) – 15 euro

wo 6-04-11 – 20:00 – de Warande, Kuub en Houten Zaal – Turnhout – A Two Dogs Company / Kris Verdonck Actor#1 (Festival Technologic) – 15 euro

wo 6-04-11 – 20:15 – JH de Bogaard – Geel – Comedy Café Joker Impro Avond (Bart Cannaerts, Joost Vanhyfte, Jeron Dewulf) – 9 euro

wo 6-04-11 – 21:30 – de Warande, Kuub en Houten Zaal – Turnhout – A Two Dogs Company / Kris Verdonck Actor#1 (Festival Technologic) – 15 euro

do 7-04-11 – 20:15 – Het Gevolg – Turnhout – Het Gevolg De drie musketiers – 10 euro

do 7-04-11 – 20:15 – de Werft – Geel – t Arsenaal Drie zusters – 12,50 euro

vr 7-04-11 – 20:15 – 't Heilaar – Beerse – Philippe Geubels – Hoe moet het nu verder? – 15 euro

do 7-04-11 – 21:00 – de Djoelen – Oud-Turnhout – The Stranglers – 22 euro

za 8-04-11 – 20:15 – 't Heilaar – Beerse – Philippe Geubels Hoe moet het nu verder? – 15 euro

vr 8-04-11 – na 20:00 – de Warande, schouwburgpodium – Turnhout – Crew / Eric Joris Line-up – 15 euro

vr 8-04-11 – voor 20:00 – de Warande, schouwburgpodium – Turnhout – Crew / Eric Joris Line-up – 15 euro

za 9-04-11 – 20:00 – de Wouwer – Ravels – Miek en Roel 45 jaar samen – 16,50 euro

za 9-04-11 – 20:15 – de Warande, Kuub – Turnhout – S20 / Hiroaki Umeda (+ concert Jon Hopkins) Adapting for distortion / Haptic – 17 euro

za 9-04-11 – 20:15 – Rex (foyer) – Mol – Alex Roeka Zachtaardig vergooid – 14 euro

za 9-04-11 – 21:15 – de Warande, Kuub – Turnhout – Jon Hopkins – 17 euro

za 9-04-11 – na 20:00 – de Warande, schouwburgpodium – Turnhout – Crew / Eric Joris Line-up – 15 euro

za 9-04-11 – voor 20:00 – de Warande, schouwburgpodium – Turnhout – Crew / Eric Joris Line-up – 15 euro

ma 10-04-11 – 15:00 – 't Heilaar – Beerse – De Maan Ik geef je een zoen – 5 euro

zo 10-04-11 – na 18:00 – de Warande, schouwburgpodium – Turnhout – Crew / Eric Joris Line-up – 15 euro

zo 10-04-11 – voor 18:00 – de Warande, schouwburgpodium – Turnhout – Crew / Eric Joris Line-up – 15 euro

do 14-04-11 – vanaf 17:30 – de Werft – Geel – And what beside(s) death? Sensorama – 12,50 euro

vr 15-04-11 – 20:00 – de Djoelen – Oud-Turnhout – Schudden Noorderzon – 13 euro

vr 15-04-11 – vanaf 17:30 – de Werft – Geel – And what beside(s) death? Sensorama – 12,50 euro

za 16-04-11 – 20:00 – Lakenhal – Herentals – Peter Holvoet-Hanssen, Laura Verlinden en Joris Vercammen – 10 euro

zo 17-04-11 – 14:30 – Gasthof de Beiaard – Mol – Cantago / de Gregorianen Paasconcert – 8 euro

wo 20-04-11 – 14:30 – 't Schaliken – Herentals – Deborah De Ridder & special guest Jan Schepens Musical en filmmuziek – 10 euro

do 21-04-11 – 20:15 – de Werft – Geel – Toneelgroep Ceremonia Liquid Love Hotel – 10 euro

za 23-04-11 – 20:15 – de Werft – Geel – Han Solo / Piet De Praitere Multikul – 11,50 euro

ma 25-04-11 – 15:00 – Centrumkerk – Mol – Lirica Europese volksliederen – 12 euro

wo 27-04-11 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – Needcompany / Grace Ellen Barkey This door is too small (for a bear) – 17 euro

do 28-04-11 – 20:15 – de Warande, Kuub – Turnhout – Piv Huvluv Bad Bad Brood – 14 euro

do 28-04-11 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – / Olympique Dramatique / De Mexicaanse Hond Bij het kanaal naar links – 17 euro

vr 29-04-11 – 19:00 – de Werft – Geel – Faulty Towers Australië The Dining Experience (met driegangenmenu) – 35 euro

vr 29-04-11 – 21:00 – Zaal Ootello – Mol – Natacha Wuyts Quintet Jazzconcert april – 9 euro

za 30-04-11 – 19:00 – de Werft – Geel – Faulty Towers Australië The Dining Experience (met driegangenmenu) – 35 euro

za 30-04-11 – 20:15 – de Warande, Kuub – Turnhout – Staff Benda Bilili – 19 euro

vr 1-04-11 – 19:00 – 't Schaliken – Herentals – Villanella

Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, w ­ ww.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 08 88, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals. e ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be

Suiker — 13

DE WERFT GEEL 014-56 66 66

APRIL

RES.DEWERFT@GEEL.BE

01 05 06 07 14 15 21 23 29 30

v r i j d a g

dinsdag

woensdag

donderdag

donderdag

v r i j d a g

donderdag

zaterdag

v r i j d a g

zaterdag

WWW.DEWERFT.BE

stouxingers 20u15

les poupées passionnées met les poupées op de canapé 14u00

comedy café Joker impro avond 20u15

’t arsenaal drie zusters 20u15

andwHatbeside(s)deatH sensorama 17u30 tot 23u00

andwHatbeside(s)deatH sensorama 17u30 tot 23u00

toneelgroep ceremonia liquid love Hotel 20u15

Han solo / support piet de praitere multikul 20u15

faulty towers the dining experience

uitverkocHt

19u00

faulty towers the dining experience

uitverkocHt

19u00

expo willem vermandere nog tot en met 24 april 2011 in de Halle

temis Theater Ar

e l u e Fr Julie In april focust de Warande van 1 tot 10 april op de fascinerende interactie tussen kunst, wetenschap en technologie. Technologic is een breed en laagdrempelig programma van multidisciplinaire voorstellingen: dans, theater, muziek, installaties, performance, videokunst en alle mengvormen van deze disciplines. De Warande toont kunstenaars die werken op het grensvlak van realiteit, virtualiteit en fantasie waarbij het intensief prikkelen van de zintuigen en een andere bewustwording van de realiteit centraal staan.

vr 01/04

Brice Leroux - Solo #2 - Frequences

06&07/04 Two dogs company / Kris Verdonck - Actor #1 08&10/04 Crew / Eric Joris - Line-up za 09/04

Hiroaki Umeda - Adapting for distortion / Haptic

za 09/04

Jon Hopkins

21/4 - 1/5

Kaaimanfestival met toonmomenten

wo 27/04

Needcompany / Grace Ellen Barkey - This door is too small (for a bear)

do 28/04

Het Toneelhuis / Olympique Dramatique - Bij het kanaal naar links

29/4 - 8/5 filmfestival Open Doek za 30/04

Staff Benda Bilili

2/4 - 12/6 Pol Matthé - Ost keep the raft lean - Stedelijk Museum Hoogstraten

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

(Gratis inleiding om 19 uur) Theater - vr 1 april om 20.15u Schouwburg Rex - 10 euro

SPECIAL FILMFESTIVAL

OPEN DOEK Van 29 APRIL tot en met 8 MEI 4

26 20 2 12

28

9

11 10

18

23

16

19 13

25 22

15

6 14

30 24

27 8

3

29

5 1

7. Colombia Karen Llora en un bus ­– Gabriel Rojas Vera Todos tus Muertos ­– Carlos Moreno Little Voices ­– Jairo Carrillo, Oscar Andrada 8. Congo Viva Riva ­– Djo Tunda Wa Munga 9. Denemarken Blood in the mobile ­– Frank Plasecki Poulsen Lost in Africa ­– Vibeke Muasya 10. Duitsland Almanya ­– Yasemin Samdereli 11. Finland Into Eternity ­– Michael Madsen 12. Frankrijk Black Venus ­– Abdellatif Kechiche Fleurs du mal ­– David Dusa Les mains en l'air ­– Romain Goupil 13. Guatemala Distancia ­– Sergio Ramirez 14. India Autumn ­– Aamir Bashir Dhobi Ghat ­– Kiran Rao Udaan ­– Vikramaditya Motwane I Am Kalam ­– Nita Madhab Panda 15. Iran Nader and Simin, A Separation ­– Asghar Farhadi Flight of the Ducks ­– Ali Shah-Hatami 16. Israël Intimate Grammar ­– Nir Bergman Precious Life ­– Shlomi Eldar 17. Japan Norwegian Wood ­– Tran Anh Hung 13 Assassins ­– Takashi Miike Genpin ­– Naomi Kawase Arriety ­– Hiromasa Yonebayashi 18. Kirgizië The Light Thief ­– Aktan Arum Kubat

21

19. Mexico Ano Bisiesto ­– Michael Rowe Abel ­– Diego Luna Parque Via ­– Enrique Rivero 20. Nederland Black Butterflies ­– Paula Van der Oest Stand der sterren ­– Leonard Retel Helmrich Smakelijk eten ­– Walther Grotenhuis 21. Nieuw-Zeeland Boy ­– Taika Waititi 22. Panama Los Colores de la Montana ­– Carlos César Arbeláez Africa United ­– Debs Gardner-Paterson 23. Spanje Tambien la lluvia ­– Icíar Bollaín Fuego –­ Armando Bo 24. Thaïland Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives

Apichatpong Weerasethakul Eternity ­– Sivaroj Kongsakul 25. Tsjaad Un Homme qui Crie ­– Mahamat-Saleh Haroun 26. UK The First Grader ­– Justin Chadwick 27. Venezuela Hermano ­– Marcel Rasquin 28. VS Which way home ­– Rebecca Cammisa 29. Zuid-Afrika A Small town called descent

Jahmil Xolani Qubeka 30. Zuid-Korea The Journals of Musan ­– Park Jung-Bum Poetry ­– Lee Chang-Dong

✃

7

1. Argentinië El agua del fin del mundo ­– Paula Siero Puzzle ­– Natalia Smirnoff La Mirada Invisible ­– Diego Lerman Mundo grúa ­– Pablo Trapero El bonaerense ­– Pablo Trapero Familia rodante ­– Pablo Trapero Nacido y criado ­– Pablo Trapero Leonera –­ Pablo Trapero Carancho –­ Pablo Trapero La caida ­– Leopoldo Torres Nilsson La mano en la trampa ­– Leopoldo Torre Nilsson Sangre de vírgines ­– Emilio Vieyra 2. België Missie Congo ­– Hans Put Grande Hotel ­– Lotte Stoops 3. Brazilië Tropa De Elite 2 ­– José Padilha The Best things in the world ­– Laïs Bodanzky 4. Canada The Bang Bang Club ­– Steven Silver Incendies –­ Denis Villeneuve 5. Chili La vida de los peces ­– Matias Bize Post Mortem ­– Pablo Larrain Nostalgia de la Luz ­– Patricio Guzman 6. China My Mongolian Mother ­– Ning Cai The High Life ­– Zhao Dayong The Piano in the old Factory ­– Zhang Meng Reign of Assassins ­– Su Chao-pin, John Woo I Wish I Knew ­– Jia Zhang Ke Kleintje Kuiken ­– Zhang Yi

17

Hand in hand naar de film

Suiker — 15

In één woord: bangelijk

b u l C g n a B g The Ban TURNHOUT – Gruwelijk echt. Beter kan je de Zuid-Afrikaanse film ‘The Bang Bang Club’ niet omschrijven. Zelden zijn we zo van ons melk geweest na het zien van een film als na het bekijken van deze oorlogsprent van regisseur Steven Silver. The Bang Bang Club vertelt het waargebeurde verhaal van vier fotografen die verslag uitbrengen van de nietsontziende burgeroorlog die in het begin van de jaren 90 woedde in Zuid-Afrika.

De weg die Zuid-Afrika naar de eerste democratische verkiezingen leidde, in 1994, was geplaveid met (rassen)haat en geweld.

Verschillende antiapartheidsbewegingen -in de eerste plaats Inkatha en ANC- die ooit zij aan zij hadden gestreden tegen apartheid, stonden plots lijnrecht tegenover mekaar.

Hun gemeenschappelijke verleden was van geen tel meer: de strijd tegen apartheid was gestreden en gewonnen. Een minstens even gruwelijke strijd om wie in het nieuwe ZuidAfrika de macht zou grijpen, barstte in alle hevigheid los.

Midden in dat geweld zijn vier blanke fotografen actief. Onophoudelijk op zoek naar de perfecte foto gaan ze telkens een stap verder dan hun collega’s. Tot aan het front. Tot in de vuurlinie. Ze beginnen pas te fotograferen wanneer anderen al lang zijn opgehou-

✃ De bon van 14u

Knip deze bon uit, wissel hem in aan de kassa en geniet gratis van een festivalfilm naar keuze. De bon is enkel geldig voor films die van maandag tot en met vrijdag om 14u gespeeld worden.

16 —april 2011

De vier leden van The Bang Bang Club, van links naar rechts: Ken Oosterbroek (Frank Rautenbach), João Silva (Neels Van Jaarsveld), Kevin Carter (Taylor Kitsch) en Greg Marinovich (Ryan Phillippe) den. Fluitende kogels houden hen niet tegen.

Alsmaar voortgestuwd door morele verontwaardiging en adrenaline die door hun lijven giert, worden ze wereldberoemd als The Bang Bang Club.

Na het waargebeurde verhaal van ‘The Bang Bang Club’ kwam er het boek en na het boek de film. De film -uit 2010- is geen documentaire, maar het scheelt niks.

Het brute geweld wordt openlijk getoond, de acteerprestaties van de vier hoofdrolspelers zijn uitmuntend en het verhaal komt tot in de kleinste details overeen met wat er in werkelijkheid gebeurde.

l e p m o G n a V k c i r t a P e g i d n u k s e d s g n Ervari

TURNHOUT – We keken samen met VTMjournalist Patrick Van Gompel naar ‘The Bang Bang Club’. Van Gompel heeft zelf ooit in het heetst van de strijd reportages gemaakt in broeihaarden als het MiddenOosten en Centraal-Afrika. Hij heeft rassenhaat gezien en weet hoe het er in een burgeroorlog aan toe gaat. We vroegen hem naar zijn reacties.

– Doet het jou, met jouw verleden, iets om deze film te zien?

Absoluut. Deze film is… onwaarschijnlijk realistisch… (denkt lang na en herhaalt langzaam). On-waar-schijn-lijk realistisch!

– Waarom?

Omdat het zo levensecht is. Het is bijzonder knap gedaan. Niet alleen het acteer-, maar ook het camerawerk. Dat neemt altijd het standpunt van de fotografen in. Zo zie je wat de fotograaf ziet. Je wordt helemaal meegezogen in dit verhaal. Iedereen, hoor.

Daar ben ik van overtuigd. Je hoeft de conflictsituaties niet aan den lijve te hebben ondervonden om dit een goeie film te vinden.

– Deed het je terugdenken aan eigen ervaringen?

Ja. Het onveilige gevoel van midden in een burgeroorlog te zitten, bekroop me als ik de film zag. Een burgeroorlog is iets helemaal anders dan een gewone oorlog. Er zijn nóg minder wetten en regels. Je weet niet wie wie is. Het is niet duidelijk wie je kan vertrouwen en wie niet. Burgeroorlogen zijn nog onvoor-

Patrick Van Gompel in Hebron, Israël, in 2000. Naast hem Conny Mus, die vorig jaar overleed aan een hartaanval, en Stan Storimans, een cameraman uit Tilburg die in augustus 2008 bij een burgeroorlog in Zuid-Ossetië gedood werd door een Russische clusterbom.

“Onwaarschijnlijk realistisch!” spelbaarder en ongecontroleerder dan andere oorlogen. De kans om in een hinderlaag terecht te komen is groter. Al die gevaren en die onzekerheden zitten ook in de film.

– Welke scène heeft de meeste indruk op je gemaakt?

Dat is moeilijk te zeggen. De scène waarbij een man levend wordt verbrand, gaat natuurlijk door merg en been. Maar wat mij persoonlijk nog meer raakte omdat het zo herkenbaar is, was de discussie over het stervende meisje.

– Je bedoelt de foto die Kevin Carter nam van een stervend meisje, met op de achtergrond een gier die geduldig wacht tot

zijn prooi haar laatste adem uitblaast.

Carter won er de Pulitzer Prize mee, maar kreeg bakken kritiek over zich heen van woedende mensen die vonden dat hij beter dat meisje had geholpen dan er een foto van te nemen. Eén krant blokletterde zelfs dat de échte gier in feite Kevin Carter was.

Juist. Die discussie krijg je altijd opnieuw.

Ik heb ooit net hetzelfde meegemaakt. Ik heb ook een kind zien sterven. Hoe verschrikkelijk dat ook is: je kan niks doen. Als je het zou wagen het kind mee te nemen en naar een hospitaal te brengen, zou je ofwel gelyncht worden ofwel zouden er 200 men-

✃

Dinsdag 3 mei: Een Avondje Suiker

Tambien la lluvia TURNHOUT – Suiker nodigt de leden van de ‘Club van honderd’ (zie de achtercover) uit op een film plus een drankje achteraf.

Maar ook lezers van Suiker kunnen voor een gunstprijs de film ‘Tambien la lluvia’ bekijken, want in het supervoordelige ­viparrangement (zie de bon op deze bladzijde) van 60 euro is deze prachtige prent inbegrepen (voor twee personen).

Centraal in de Frans-Mexicaans-Spaanse film staat de jonge en gedreven regisseur Sebastian. Hij wil een film maken over een van de belangrijkste mensen die ooit op aarde hebben rondgelopen (zeker vanuit Zuid-Amerikaans oogpunt): Christoffel

sen in je auto willen stappen die –volledig terecht overigens- vinden dat zij ook gered moeten worden. Er komen hoe dan ook levensgevaarlijke toestanden van als je wat dan ook onderneemt om zo’n kind te redden.

Iedereen die ooit zo’n situatie heeft meegemaakt, zal dat beamen. Maar thuis vanuit je zetel heb je snel een oordeel geveld, natuurlijk. Kevin Carter heeft waarschijnlijk duizenden levens gered door die ene foto te nemen en wereldwijd te verspreiden. Daar staan maar weinigen bij stil.

– Er zit een opvallende scène in de film waarin fotograaf Greg Marinovich op gevaar van eigen leven, midden in de vuurlinie, onbeschermd de straat oversteekt om aan de overkant een flesje cola te gaan kopen. Meer voor de kick dan tegen de dorst. Het wijst op een zekere verslaving.

Columbus. Sebastian wil niet het klassieke heldenverhaal vertellen. Zijn film zal niet gaan over de wijze waarop de westerse beschaving werd geïntroduceerd in Zuid-Amerika. Zijn film zal vertellen wat Columbus écht heeft teweeggebracht: goudkoorts, slavernij, onderdrukking en geweld. Sebastian trekt samen met zijn producent naar Bolivië om de film te draaien. Want Bolivië is goedkoop en bovendien is het nog het meest ‘indiaanse’ land van het hele continent.

Maar in Cochabamba zitten de bewoners niet te wachten op een filmcrew. En Columbus zal al helemaal de laatste van hun zor-

Verslaafd raken aan de kicks en het gevaar: bestaat dat echt?

Ik kan me heel goed voorstellen dat je erg zelfzeker wordt als je die job al jaren doet en er je nog nooit iets overkomen is. Je verlegt je grenzen. Dat hoeft niet eens op roekeloosheid te wijzen, maar op een gewoonte. “Het is altijd al goed gegaan; het zal nu ook wel goed gaan”. Zoiets.

Ik heb het zélf nooit in die mate meegemaakt. Ik laat me niet meeslepen en ik hou mijn verstand erbij. Mijn leuze is altijd: “Geen énkel beeld is me mijn leven waard.”

Een mooi voorbeeld om het te illustreren: bij de bezetting van de Geboortekerk in Jeruzalem door Palestijnen was de sfeer enorm gespannen. Ik wilde zo dicht mogelijk in de buurt van de kerk komen. Israëlische militairen zeiden me op een bepaald moment:

n e d r o w e g je is e m t e h n va r e is Wat

Met deze foto, die hij in 1993 in Soedan nam, won Kevin Carter de Pulitzer Prize.

Toen de foto voor het eerst werd gepubliceerd in de New York Times kreeg de krant honderden telefoons van mensen die wilden weten wat er met het meisje gebeurd was. De New York Times schreef daarop een editoriaal waarin stond dat het meisje de kracht had gehad om verder te wandelen, maar dat niemand wist wat er uiteindelijk met haar gebeurd was.

Fotograaf João Silva, die samen met Kevin Carter in Sudan was geweest, vertelde een gedetailleerder verhaal. “We

?

gen zijn. Er heerst onrust en geweld, want de watervoorziening dreigt geprivatiseerd te worden. Er ontstaat een heuse oorlog om water. 500 jaar na Columbus is het gebied nog steeds een broeihaard. Alleen wordt er niet meer om goud gevochten, maar om water. Sebastian en zijn producent staan voor een dilemma. Ze moeten kiezen tussen het steunen van de bevolking en het voortbestaan van hun eigen onderneming waarin ze al hun vermogen hebben gestoken. Deze strijd voor gerechtigheid zal hun leven veranderen.

“Tot hier en geen stap verder of we schieten.” Mijn cameraman probeerde me te overhalen om vanuit een andere hoek tóch dichter bij de kerk te komen. Ik heb resoluut geweigerd. Ik kende de ingesteldheid van de Israëlische militairen. Als zij zeggen ‘tot hier en niet verder’, dan lachen ze daar niet mee. Dat werd even later pijnlijk duidelijk. Een Italiaanse cameraman die het toch probeerde, werd met scherp in zijn knie geschoten. Dát zou mij dus niet kunnen overkomen. Ik zoek het gevaar niet op.

– Maar kan je verslaafd raken aan gevaar?

Verslaafd raken is misschien een te zware uitdrukking. Maar je kan er wel aan gewoon worden en je er minder van bewust worden.

Waardoor je zonder het zelf goed te beseffen steeds grotere risico’s gaat nemen.

Gevaarlijke situaties hebben mij nooit een kick bezorgd. Maar wat ik wél een paar

en Wat is er van de vier fotograf

VIPARRANGEMENT 60 EURO Een tienrittenkaart voor filmfestival Open Doek kost 60 euro. Maar je zou wel gek zijn als je niet voor hetzelfde geld een viparrangement bij Suiker zou kopen. Want dan krijg je er zomaar eten, drank en films bovenop. Behalve de gewone tienrittenkaart (5 films voor twee personen) zit in het viparrangement: • 2 tickets voor de openingsfilm • 1 lunchbuffet voor twee personen • 2 uitnodigingen voor film + drankje van Suiker op 3 mei • 1 dvd van Open Doek • Kostprijs: 60 euro per koppel, op vertoon van deze bon!

keer heb ervaren wanneer ik pas thuis was na een verblijf in een conflictgebied, is het gevoel dat alles hier saai is. Als je net uit een burgeroorlog komt en je moet dan een halve dag wachten om in de Wetstraat een minister te kunnen spreken, vind je dat buitengewoon oninteressant. Ook dat gevoel zit in de film. De fotograaf die het oorlogsgebied even verlaat en elders kunstfoto’s gaat nemen, maakt werkelijk fantastische foto’s.

Maar hij vindt dat werk strontvervelend omdat hij de spanning mist. Het wijst inderdaad toch wel op een vorm van verslaving.

Alleen is het bij mij nooit zo ver gekomen.

De eerste dag terug in België vond ik saai en de tweede ook nog. Maar bij de derde had ik de knop toch al wel omgedraaid en was ik me er weer van bewust dat dit hier het normale leven is en niet de burgeroorlog ginderachter.

geworden?

We willen de ‘pret’ (nu ja: veel wordt er niet gelachen in The Bang Bang Club) niet vergallen voor wie de film nog niet gezien heeft. Vandaar waren met een vliegtuig van de V.N. deze waarschuwing. Wie de film nog wil zien, betoegekomen in Zuid-Sudan. De V.N.waart dit artikel beter voor later. Want volledigtroepen gingen er voedselpakketten heidshalve vertellen we nu wat er in het échte droppen en zouden na een halfuur alleven geworden is van de vier leden van The weer vertrekken. Carter en ik hadden Bang Bang Club. En het filmverhaal ligt, zoals dus even tijd om wat foto’s te nemen. we al schreven, heel dicht bij de waarheid.

Ik vermoedde dat er guerrillastrijders Ken Oosterbroek: werd in een township in de buurt waren en ging naar hen op even buiten Johannesburg doodgeschoten op zoek. Carter bleef dicht bij het vlieg18 april ‘94, enkele dagen voor de eerste detuig. Hij werd in Sudan voor het eerst mocratische verkiezingen in Zuid-Afrika. De geconfronteerd met grote hongersnood. foto (boven) is echt, geen filmbeeld.

Hij was bijna in shock en bleef maar João Silva: overleefde de burgeroorlog foto’s nemen van ondervoede kindein Zuid-Afrika en trok nadien nog als corren… Tot hij plots het meisje en de gier respondent naar oorlogsgebieden. Een half zag. De waarheid is dat de ouders van jaar geleden, in oktober 2010, liep hij in het meisje in de buurt waren. Ze waren Afghanistan op een landmijn. Hij verloor bezig met het voedsel uit het vliegtuig beide benen, maar is nog in leven. te verzamelen. Net zoals alle andere ouKevin Carter: pleegde zelfmoord in juli ders uit het dorp waren ze gefocust op ’94. In zijn afscheidsbrief verwees hij naar het voedsel en hadden ze de kinderen, zij onophoudelijke geldproblemen. Hij schreef het maar voor heel even, achtergelaten. ook achtervolgd te worden door levende Dit meisje was enkele minuten nadat de herinneringen aan moorden en lijken en foto genomen werd ongetwijfeld alweer woede en pijn. Hij besloot met de woorsamen met haar ouders.”

den: “Ik ga Ken (Oosterbroek, nvdr) achterna.”

Greg Marinovich: is gezond en wel, en dat is een klein mirakel. Hij raakte zwaargewond in de schietpartij waarbij collega Ken Oosterbroek het leven liet (foto onder). Marinovich werd later nog drie keer ernstig gewond, maar hij wist het telkens te overleven. Hij is nog altijd actief als freelancefotograaf, maar heeft de oorlogsverslaggeving nu achter zich gelaten. Hij schreef mee aan het boek ‘The Bang Bang Club’, dat de basis vormde voor de film.

Suiker — 17

Hand in hand naar de film

Kempisch werk op Open Doek Filip Lenaerts: ‘Behind the scenes’ en ‘De kolonie’ TURNHOUT – De uit Minderhout afkomstige Filip Lenaerts maakt in opdracht van Open Doek een documentaire over ‘Behind the scenes’: de jury van gedetineerden die een eigen filmprijs uitreikt. Daarnaast toont Open Doek op 5 april in avant-première de documentaire ‘De kolonie’, die op 19 april op Canvas te zien zal zijn.

Filip Lenaerts is een gelukkig man. Zijn film ‘De kolonie’ zal als aflevering van de documentairereeks ‘Taboes’ op Canvas uitgezonden worden. Het uitgangspunt voor de docu is even simpel als origineel. Lenaerts’ oog viel op een mooie dag op een bushokje bij De Kolonie in Merksplas. “Op het eerste gezicht is dat een heel banaal bushokje, in een natuurgebied van 600 hectare, in the middle of nowhere. Normaal stapt daar geen mens op of af. Maar dat gebeurt dus wél. En zelfs veel. Want het bushokje ligt

ook vlak bij de gevangenis. In het plexiglazen kotje komen dus de vreemdste verhalen bijeen. Dat was het uitgangspunt voor Filip Lenaerts om er een documentaire over te maken. Hij stootte op een wel heel bijzonder verhaal. Stefaan Lemaire en Arlette Mortier uit Gent komen op bezoek bij zoon Jurgen, die de vroegere celgenoot was van Stefaan. Stefaan leerde Arlette kennen toen hij met penitentiair verlof was en Jurgen hem had gevraagd bloemen te gaan afgeven bij zijn moeder… “Voor Canvas heb ik er een docu van gemaakt die 52 minuten duurt. Maar voor Open Doek heb ik er een langere versie van gemaakt. Die duurt 87 minuten. Dat ging gemakkelijk want ik had nog heel veel bruikbaar beeldmateriaal op overschot. Toch heb ik de film niet te vol gestoken met beelden. In feite heb ik gewoon meer tijd genomen om het verhaal te vertel-

len. Ik hoop in elk geval dat zowel de korte als de langere versie aanslaan.”

Daarnaast zal Filip Lenaerts ook de jury van gedetineerden volgen bij hun filmbesprekingen en bij de toekenning van de award ‘Behind the scenes’. “Die docu draai ik niet alleen, maar samen met Bart Van Wanzeele en cameraman Wim Scheyltjens.

Het is de bedoeling dat de jurering vastgelegd wordt en ik zou ook graag nadien nog eens teruggaan om met de gedetineerden te praten over hun motieven bij de filmkeuze die ze hebben gemaakt. Tijdens heel het project volgen we ook begeleider Gert Hermans intensief. En wellicht kunnen we de bekendmaking van de winnende film opnemen en tonen in Utopolis. Da’s toch veel leuker dan dat de winnaar van de 'Behind The Scenes Award’ gewoon droogjes wordt omgeroepen.”

Lotte Stoops: Grande Hotel TURNHOUT - Sinds ze enkele jaren geleden op zowat alle Turnhoutse wegen scharen tekende tussen de wegmarkeringen en de straten daarmee het uitzicht kregen van een knipboek of een naaipatroon, zijn wij onvoorwaardelijk fan van Lotte Stoops. We waren de kunstenares uit het oog verloren, maar zie: plots is ze terug, als documentairemaakster nog wel. Op Open Doek stelt ze haar film ‘Grande Hotel’ voor, die eerder al op het filmfestival van Rotterdam te zien was.

‘Grande Hotel’ is de naam van een voormalig hotel in Beira, in de vroegere Portugese kolonie Mozambique. Toen ‘Grande Hotel’ werd gebouwd, was the sky the limit. Het hotel deed zijn naam alle eer aan, met 110 ruime kamers, een olympisch zwembad en een luxueus restaurant. Chic was niet chic genoeg, maar van die protserige glamour is helemaal niets overgebleven. Op dit moment verblijven bijna 3.000 bewoners in het Grande Hotel. Het hotel is een dorp geworden.

Het gebouw is helemaal gestript. Een skelet.

Lotte Stoops zocht en vond de diepmenselijke verhalen en de struggle for life die zich dagelijks afspeelt in het Grande Hotel.

Ze dook ook de geschiedenis in en raakte gefascineerd door het schrille contrast tussen vroeger en nu.

“De eerste keer dat ik in contact kwam met Grande Hotel dateert al van enkele jaren geleden,” vertelt Lotte. “Ik was met een vriendin op reis in Mozambique en verbleef in Beira. Ik maakte bijna elke ochtend een lange wandeling. Ik werd spontaan wakker om 5u, met het opgaan van de zon. En mijn

18 —april 2011

favoriete koffiehuis ging pas om 8u open.

Tijd zat dus om te wandelen. Zo passeerde ik regelmatig het Grande Hotel. Ik raakte er steeds meer door gefascineerd. Ik wist meteen dat ik er iets mee wilde doen, maar ik wist niet wát. Ik maakte toen nog geen documentaires, moet je weten. Ik maakte ruimte-

lijke kunst en theater. Het heeft nog een hele tijd geduurd voor ik op het idee kwam om er een film over te maken.”

Ondertussen werd de docu al getoond op het filmfestival van Rotterdam. Hij zal ook gedraaid worden op Open Doek, tot grote vreugde van Lotte Stoops, die van Turnhout

afkomstig is. “Ik vind het belangrijk dat de film in Turnhout te zien is,” zegt ze. Het voelt toch een beetje als thuiskomen.” Of ze zelf aanwezig zal zijn tijdens de voorstelling?

“Dat probeer ik alleszins. Maar ik ben zwanger; hoogzwanger tegen het filmfestival. We zullen zien of het kan.”

OVER DE SCHREEF

Agenda

Only Seven Left + We want – €9

vr – 01-04/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven Tribute2BobMarley – €13,5

vr – 01-04/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg De Jeugd Van Tegenwoordig – €17,5

vr – 01-04/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven Rigby – €10

za – 02-04/11 – 21:00 – Mezz Breda Lose Controle: Alexandro Lima e.a. – €7,5

zo – 03-04/11 – 15:30 – Effenaar Eindhoven Jelle Amersfoort (kinderconcert) – €8,5

zo – 03-04/11 – 16:30 – Mezz Breda Pauwel De Meyer – €0

zo – 03-04/11 – 20:00 – Mezz Breda Waylon – €25

zo – 03-04/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg Raekwon (Wu Tang) – €22

zo – 03-04/11 – 21:00 – Zaal 013 Tilburg Eefje de Visser – €9

ma – 04-04/11 – 20:00 – Effenaar Eindhoven John Grant – €14

di – 05-04/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven Big Star (ft The Posies) – €20

wo – 06-04/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg Fischer-Z (+ John Watts solo) – €25

wo – 06-04/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg Comedytrain – €10

do – 07-04/11 – 20:00 – Mezz Breda Diggy Dex + Disk-o-matique – €10

vr – 08-04/11 – 20:00 – Effenaar Eindhoven MakeBelieve – €9,5

vr – 08-04/11 – 20:30 – Mezz Breda Wouter Hamel + Blistered – €15

vr – 08-04/11 – 21:15 – Zaal 013 Tilburg DeWolff – €13,5

za – 09-04/11 – 19:15 – Zaal 013 Tilburg Clash of the Coverbands – €20

za – 09-04/11 – 20:00 – Effenaar Eindhoven Punchline Comedy Club – €10

za – 09-04/11 – 20:15 – Zaal 013 Tilburg Alamo Race Track – €10

zo – 10-04/11 – 13:30 – Zaal 013 Tilburg Dirk Scheele's Liedjesbox – €11,5

zo – 10-04/11 – 16:30 – Mezz Breda Roy Santiago – €0

zo – 10-04/11 – 20:00 – Mezz Breda Maiden United – €13

di – 12-04/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg No Friends – €8

do – 14-04/11 – 15:45 – Zaal 013 Tilburg Roadburn Festival – €155

do – 14-04/11 – 20:30 – Mezz Breda Memphis Maniacs – €9 de folkie, Turid luistert het liefst naar balkan do – 14-04/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven Fahrenheit Twins – €7,5 muziek, Solveig kan haar interesse voor klassiek nauwelijks verbergen en Marianne is de vr – 15-04/11 – 15:45 – Zaal 013 Tilburg Roadburn Festival – €155 rockbitch van het gezelschap.

vr – 15-04/11 – 20:00 – Mezz Breda Brainbox – €16 Of je van folk houdt, van country, rock, pop

vr – 15-04/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven Woody and Paul – €8,5 of van zigeunermuziek: in de liedjes van Katzenjammer zit het allemaal. Echte muzieklief- za – 16-04/11 – 15:45 – Zaal 013 Tilburg Roadburn Festival – €155 hebbers weten een concert van Katzenjammer

za – 16-04/11 – 21:00 – Mezz Breda MOTEK – €0 altijd wel te appreciëren. Al was het maar om zo – 17-04/11 – 14:30 – Mezz Breda Tribute Festival (Muse, Placebo, te horen hoe verrassend hip instrumenten als – €14 een basbalalaika, een melodica of een ukelele Stereophonics) zo – 17-04/11 – 15:45 – Zaal 013 Tilburg Roadburn Festival kunnen klinken. Of om te zien hoe je ook van keukengerei een perfect drumstel kunt ma- afterburner – €25 ken.

zo – 17-04/11 – 20:30 – Effenaar Eindhoven VEN-ISH – €17 Katzenjammer bracht in 2008 het debuut- di – 19-04/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg Laura Jansen – €17,5 album ‘Le pop’ uit, hun enige cd tot nu toe.

do – 21-04/11 – 20:00 – Effenaar Eindhoven 3FM Serious Talent On Tour: Daarop staat ook hun eerste single ‘A bar in The Hype, Handsome Poets – €10 Amsterdam’.

do – 21-04/11 – 20:00 – Mezz Breda Hooverphonic – €18 De meiden van Katzenjammer spelen hun vrolijke popdeuntjes op 24 april in Mezz in do – 21-04/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg Brotherhood Foundation – €10 Breda. Kaarten kosten 15 euro. Het concert

do – 21-04/11 – 23:00 – Zaal 013 Tilburg Dr. Lektrolove + Mightyfools – €14 begint om 20.30u. Begin al maar goed gezind

vr – 22-04/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven De Dijk – €26 te worden.

vr – 22-04/11 – 20:30 – Mezz Breda Def P & The Howling Coyotes – €12,5

vr – 22-04/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven The Thermals – €12,5

vr – 22-04/11 – 22:00 – Zaal 013 Tilburg OneRepublic – €18,5

za – 23-04/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg Staff Benda Bilili – €17,5

za – 23-04/11 – 20:15 – Zaal 013 Tilburg The Bony King Of Nowhere – €10

za – 23-04/11 – 20:30 – Mezz Breda Superape Black Sun Emire e.a. – €10

zo – 24-04/11 – 20:00 – Mezz Breda Katzenjammer – €15

zo – 24-04/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven Gorki (try-out) – €15 zitten, en de inhoud mag niet ten koste gaan

ma – 25-04/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven Milow – €22,5 van de melodie, en omgekeerd.

ma – 25-04/11 – 20:15 – Zaal 013 Tilburg Dean Wareham Plays Galaxie Op maandag 4 april toont John Grant zijn – €15 500 vakmanschap in de Effenaar in Eindhoven. do – 28-04/11 – 20:15 – Zaal 013 Tilburg Graveyard – €8 Het concert begint om 20u; kaarten kosten 14 euro.

do – 28-04/11 – 21:00 – Zaal 013 Tilburg Ziggi Recado & The Renaissance Band – €15

vr – 29-04/11 – 15:00 – Zaal 013 Tilburg Neurotic Deathfest – €40

vr – 29-04/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven De Staat – €15

vr – 29-04/11 – 22:00 – Mezz Breda The Advent vs The Industrialyzer – €15

vr – 29-04/11 – 23:00 – Effenaar Eindhoven Koninginnenachtfestival met The Subs e.v.a. – €12,5

za – 30-04/11 – 14:00 – Effenaar Eindhoven Koninginnenachtfestival met Jack Parow, Lola Kite, e.v.a. – €0

za – 30-04/11 – 15:00 – Zaal 013 Tilburg Neurotic Deathfest – €40 BE N

HIER

T

U

BE N

vr – 01-04/11 – 19:30 – Mezz Breda

T

U

HIER

popconcerten vlak over de grens

Het ‘kattengejank’ van Katzenjammer

BREDA – Noorse humor: je moet ervan houden. Neem nu het bandje dat in 2005 door vier ex-studentes aan de pop- en rockacademie van Oslo werd opgericht. De groepsleden besloten om zichzelf ‘Katzenjammer’ te noemen. Nóg moeilijker kun je het voor jezelf niet maken. ‘Katzenjammer’ betekent kattengejank. Probeer met die naam maar eens een deur open te krijgen in de muziekbusiness. “Ach, onze naam is gewoon eerlijk,” zegt bandlid Anne Marit Bergheim. “We hebben hem bedacht toen we nog maar pas samenspeelden. En toen klonken we ook gewoon nog als herrie.”

Ondanks hun dubieuze naamkeuze wisten Anne Marit Bergheim, Marianne Sveen, Solveig Heilo en Turid Jörgensen vriend en vijand meteen te overtuigen. Met hun zelden gezien muzikaal talent -met hun vieren bespelen ze dertig instrumenten- , hun drang naar originaliteit en hun liefde voor variatie palmen ze elk publiek in. Elk van de vier bandleden houdt van andere muziek. Anne Marit is

John Grant

EINDHOVEN – Als u John Grant al lang kent, bent u beter geïnformeerd dan wij. Wij hoorden pas voor het eerst van de man enkele maanden geleden, toen hij het Crossing Border-festival in Den Haag kwam opvrolijken met zijn muziek. Nu ja, ‘opvrolijken’ is een groot woord, want John Grant is geen vrolijke Frans. “Ik ben opgegroeid als homo in een religieus gezin in Colorado met twee extreem atletische, oudere broers,” vat Grant zijn levensverhaal samen in één zin. Ziedaar meteen het minderwaardigheidscomplex van John William Grant. Het kostte hem veertig jaar om ermee af te rekenen, maar met zijn album ‘Queen of Denmark’, dat uit zijn voegen barst van de kleurrijke verhalen, is hem dat gelukt. Het ademt de grote folkrockbands uit de jaren zeventig, maar is nét lichtvoetig genoeg om niet zwaar op de hand te liggen.

John Grant is een songsmid die nog houdt van de ambachtelijke stiel die ‘muziek maken’ is. Bij hem moeten liedjes ergens over gaan.

Er moet een begin, een midden en een eind in

Adressen en contactgegevens: – Zaal 013 , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl

Suiker — 19

Alle wegen leiden naar

Lille: Herentals: Hoogstraten: Turnhout: Geel: Mol:

25 min 27 min 29 min 36 min 37 min 46 min

Bereken uw eigen reistijd en merk dat u verrassend snel bij ons bent.

Op het einde van de E34 rijdt u recht de Turnhoutsebaan op. Simpel toch!

Deze maand:

1/4 Peter Hertmans Quintet feat. Richie Beirach 2/4 Buscemi feat.

Squadra Bossa Cultura 3/4 Jan Vermeulen solo: integrale SChuBertsonates 7/4 Chango Spasiuk 8/4 deFilharmonie speelt Britten, Barber & ravel 9/4 Graindelavoix brengt Muntagna Nera

45/4 Willemsson 16/4 Marc Ribot solo 17/4 Score Man o.l.v.

Thomas De Prins 21/4 Kocani Orkestar 22/4 Yevgueni 25/4 Youssef El Mousaoui: Child’s Play 28/4 Huelgas Ensemble o.l.v.

Paul Van Nevel: the Art of the Cigar 29/4 folKlof bal de lux met The Folklof Orchestra 30/4 Radio Modern met Ray Collin’s hot Club 1/5 Erik & Sanne met Pendulum, raymond, Johan Verminnen en the Sunsets 2/5 Angelo Branduardi 3/5 Loudon Wainwright III 4/5 Overtone Quartet feat.

Dave holland, Jason Moran, Chris Potter & eric harland TURNHOUTSEBAAN 286 2140 BORGERHOUT

INFO & TICKETS: WWW.DEROMA.BE 03 292 97 40

Turnhout 2012 vzw werft aan: Verantwoordelijke sponsoring en bedrijfscontacten Turnhout 2012 vzw is de organisatie die het feestjaar ‘Cultuurstad van Vlaanderen 2012’ coördineert en uitwerkt. De vzw wil op korte termijn een man/vrouw in dienst nemen die sponsors werft en de contacten met de bedrijven onderhoudt. Het gaat om een voltijdse betrekking.

Takenpakket:

• Uittekenen van de sponsorstrategie • Sponsorwerving • Opvolgen en onderhouden van relaties met sponsors en bedrijven

Taakomschrijving:

Je maakt deel uit van het dynamische T2012-team en rapporteert aan de coördinator. Je werft sponsors in overleg met de partners van Turnhout 2012 (de Warande, filmfestival Open Doek, de Turnhoutse VRIJ-Dagen).

Je maakt afspraken met sponsors, plant en organiseert sponsorevents en bent het eerste aanspreekpunt voor alles wat sponsoring betreft.

Je onderhoudt de contacten met de sponsors en behartigt de sponsorbelangen (return, visibility, hospitality).

‘Content’ speelt ‘Engel in nood’ RAVELS – Toneelvereniging Content speelt op 1 en 2 april in gemeenschapscentrum de Wouwer in Ravels ‘Engel in nood’. Centraal in dit stuk staat de eenzame boekhouder Arthur Engel. Hij wint een grote televisieprijs: een auto, een ijskast, een wasmachine, een motorboot en een levend varken. Bij de familie heerst grote vreugde, behalve bij de opa. Deze laatste doet

sombere voorspellingen en hij blijkt de nagel op de kop te slaan. De narigheid begint wanneer er belastingen betaald moeten worden op de prijzen en wanneer Arthurs directeur hem dwingt het bedrijf financieel te steunen. Maar Arthur heeft geen cent en de belastingdienst heeft zijn prijzen in beslag genomen. Toch komt alles, op een onverwachte manier, nog goed.

‘Temperament ’ wil kloof tussen de bedrijfswereld en cultuur verkleinen

MOL - Heb je je ooit al eens afgevraagd waarom de bedrijfswereld massaal sponsort en ‘netwerkt’ op sportieve evenementen, maar veel minder op culturele manifestaties? De leden van Brass-aux-Saxes wél. Zij bedachten een gloednieuwe, culturele eventformule die zich specifiek richt op het bedrijfsleven.

Functievereisten:

• Je hebt minstens een diploma hoger secundair onderwijs • Je spreekt perfect Nederlands en behoorlijk Frans en Engels • Je hebt ervaring met sponsoring en fondsenwerving in de culturele sector • Je werkt vlot met MS Office (tekstverwerking, databank, e-mail, internet, …)

• Je hebt uitstekende administratieve vaardigheden • Je bent communicatief en sociaal: je adviseert, onderhandelt, overtuigt en verkoopt graag • Je werkt oplossingsgericht, flexibel en klantgericht • Je neemt initiatief en functioneert goed in teamverband • Je vertegenwoordigt Turnhout 2012 op een professionele manier in het werkveld • Je bent aanwezig bij de geplande activiteiten (avond- en weekendwerk) Aanvang tewerkstelling: zo snel mogelijk Verloning volgens barema’s PC 329 Kandidaten kunnen zich melden bij : Bart Wuyts, voorzitter Turnhout 2012, Bart.wuyts@spk.be Jef Van Eyck, coördinator Turnhout 2012, jef@turnhout2012.be Voor meer info: Jef Van Eyck: 014 40 96 74

“We stelden een avondje uit samen dat bestaat uit drie delen,” zegt woordvoerder Wim De Groof. “Om te beginnen worden de genodigden vanzelfsprekend perfect ontvangen. Ze hebben de beste parkeerplaatsen, een vestiaire, worden verwelkomd met een drankje, krijgen een infobrochure en worden naar hun vipplaatsen in de concertzaal begeleid. Het concert zelf wordt verzorgd door absolute topmuzikanten. Brass-aux-Saxes, dat in 2009 de titel ‘wereldkampioen fanfareorkesten’ in de wacht sleepte, concerteert.

En ook accordeonvirtuoos Ludo Mariën, die al met de drie grote tenoren (Pavarotti, Domingo en Carreras) samenspeelde, treedt op.

Het concert is al om duimen en vingers bij af te likken, maar het derde deel van de avond is dat nog veel meer. Dan worden de genodigden verwacht op een culinair hoog-

staande ‘Eat & Greet’. Niet alleen kunnen ze exquise gerechten uit de vier windstreken proeven, ook kunnen ze een praatje maken met de artiesten die net zijn opgetreden.

Wie alleen van het concert wil genieten, betaalt 14 euro aan de kassa. Voor mensen die voor de vipavond kiezen, kost het avondje uit 50 euro. De eerste editie van ‘Temperament’ vindt plaats op donderdag 14 april in de Conferentiezaal van VITO, Boerentang 200 in Mol. “We zijn er ons van bewust dat de meeste mensen ’s anderendaags moeten gaan werken,” zegt Wim De Groof. “Toch kiezen we bewust voor een donderdag. In het weekend heeft iedereen het al zo druk.

We zorgen er wel voor dat we ons aan een strikt uurschema houden en dat de avond rond 23u. kan worden afgerond.” Gedetailleerde info vind je op de website van temperament (www.temperament.be).

De Lux

stoofvlees, Spruyt en rock-’n-roll

Gust Spruyt was meer dan twintig jaar de concertorganisator van zaal Lux in Herenthout. In zijn gloriedagen bracht hij beginnende groepjes als Dire Straits, U2 en The Cure naar de ‘heart of darkness’ van de Kempen. Gust is een vat vol verhalen en vandaag beseft hij maar pas ten volle het legendarische karakter ervan. Suiker trekt de anekdotes uit zijn mistige geheugen en brengt een bloemlezing. Vaak hilarisch, immer onwaarschijnlijk, maar steeds exemplarisch voor rock-’n-roll op zijn Kempens, als het ware gegaard in het befaamde stoofvlees dat Gust elke artiestongeacht zijn naam of faam- voorschotelde.

Ik heb het vaak zien gebeuren: jonge gasten beginnen een groepje met een aantal maten, en hun vrienden gaan mee op toer om de gitaren te dragen. Dan komt er een manager bij, nog even later worden ze vergezeld van een tourmanager. Op de duur zit tussen de groep en de man waarmee jij als organisator moet praten zeker zeven tussenpersonen. Een groepje wordt dan een fabriek. Terwijl ik zo erg te vinden was voor het persoonlijke contact. Ik stapte altijd rechtstreeks naar de groep toe. De mensen hebben vaak duizend kilometer in de tourbus gezeten, zijn doodmoe en moeten naar het toilet. Wees gewoon beleefd en je krijgt alles van hen gedaan.

FABRIEK ROLLING STONES De meest uitgebreide fabriek die ik heb meegemaakt, was die van de Rolling Stones. Toen de Stones zeven dagen in Werchter kampeerden om hun wereldtournee voor te bereiden, was ik verantwoordelijk voor de kleedkamers en de catering (Het betrof de ‘Bridges to Babylon Tour (’97-’98)’ met een onder meer een optreden in Werchter op 21/6/’98, nvdr). Het was een fantastische week: elke avond kregen we een privéoptreden van de Stones. Het was mijn taak ervoor te zorgen dat ze zich op hun gemak voelden. Elke dag moest er vers eten klaargemaakt worden, en dat was dit keer geen stoofvlees. Ik moest niet zelf koken maar stond in voor de aankopen van alle ingrediënten. De kok van het gezelschap liet mij via de

tourmanager weten wat de heren die dag wilden eten. Ik deed dan de boodschappen. Het budget speelde geen enkele rol.

Airco De voorbereidingen op de tournee gebeurden midden in de zomer. Plots heerste er een hittegolf in België. Ik kreeg de opdracht onmiddellijk in alle kleedkamers airco te installeren. Elke muzikant had ook zijn eigen privékleedkamer, helemaal naar zijn smaak ingericht. Er stond ook een grote tent met een poolzaal en zelfs een bingohal.

Pas op: ik begrijp al die luxe. Ik ben nu zelf 54 jaar; de Stones zijn al in de zestig. Op die leeftijd wil ik ook niet meer de hele dag op een harde stoel zitten. Dan wil ik ‘s avonds in mijn zetel liggen en wat tv-kijken. In Werchter was het voor de Stones alsof ze thuis in hun eigen woonkamer zaten. Ik denk dat je anders een leven on the road niet volhoudt.

200 man personeel Maar om je een idee te geven hoe ver of dicht je bij een supergroep kan komen. Het was een megaorganisatie waarbij iedereen die erbij betrokken was verschillende pasjes droeg.

Ik ga misschien liegen, maar er was volgens mij iedere dag 200 man personeel in de weer.

Het terrein zelf was verdeeld in zeven of acht zones. Elke dag werden de controles op het terrein strenger. Elke dag veranderde ook de kleur van je pasje. Op die manier wilde men absoluut vermijden dat er iemand bij de kleedkamers van Mick Jagger of Keith Richard zou geraken. Die zones werden volstrekt afgeschermd. Zelfs ‘den Herman Schueremans’ kon daar niet bij geraken. Maar ik wel!

Het slipje De dag van het optreden zelf kreeg ik een ‘all area’-pasje. De laatste uren kleefden ze daarop nog een roos stickertje. Dat betekende dat ik in de kleedkamers van de artiesten mocht komen. Niemand mocht dat: zelfs de tourmanager niet. Toen heb ik een babbeltje kunnen slaan met die mannen, met de Keith en zo. Ze hadden me als man van de catering iedere dag zien passeren en herkenden me.

Mijn taak was ervoor te zorgen dat ze onmiddellijk kregen wat ze wensten vooraleer ze het podium op gingen. Zo liet Jagger weten welke onderbroek hij zou aandoen voor het optreden. De ‘dressinggirl’ bezorgde mij dat onderbroekje: een minuscuul zwart slipje. Ik bracht het onmiddellijk naar Tilly (zie foto), mijn toenmalige vriendin, die er tijdens de ganse week al als strijkster had gewerkt. Ze

moest het slipje vliegensvlug strijken. Dan werd het op een flinterdun papiertje gelegd en op een plateau teruggebracht naar de kleedkamer van Jagger. Ondertussen mocht niemand eraan komen! Tilly heeft later nog zijn rood kostuum moeten uitstomen en zijn sportschoentjes gepoetst.

A good job Als ik dat nu zo vertel, denk je misschien: wat een kapsones hebben die gasten! Maar nog eens: ik begrijp het. Het heeft niets met ‘dikdoenerij’ te maken. Als je wereldsterren als de Stones niet afschermt, zijn die mannen nooit eens op hun gemak. Iedereen wil natuurlijk met Mick Jagger in contact komen. Maar ik hield altijd afstand. Ik zorgde voor eten en drinken en sloeg alleen een babbeltje als zij dat wilden. Die laatste dag is de Keith naar mij gekomen. “Thank you very much”, zei hij.

“Everything was fine.” Dan riep hij me in zijn kleedkamer. “Ik heb nog iets voor jou”, zei hij en trok een kist open.“Kies er maar iets uit.”

Ik mocht van de Keith een van zijn giletjes uitkiezen. Hij gaf me ook nog een fles whisky en een fles cognac! Astemblief zei hij. ‘You did a good job’. Meer kan een mens toch niet vragen.

Het slipje van Mick Jagger Suiker — 21

Stijn Janssen

Raf Coppens in De Zwaan

Beste Walter van den Broeck, Toen u me die dinsdag telefoneerde, stond ik in de Grand Bazar van M., meer bepaald in de groenteafdeling om mijn dagelijkse keuze te maken tussen het rijkelijke aanbod aan kolen, tomaten, bonen, salades en dies meer. Ik was zeer gecharmeerd uw stem te horen. “Met Walter”, zei u. Meer niet.

Heel familiair, vond ik. Maar ik herkende uw prachtige stem uit duizenden en kon ze onmiddellijk linken aan uw achternaam: van den Broeck (Walter, hoe zit dat eigenlijk met uw achternaam? Wordt die nu geschreven met kleine of grote ‘v’ en met grote of kleine ‘d’). U belde om een afspraak te maken voor het interview naar aanleiding van uw zeventigste verjaardag. Ik had mijn vraag voor dat interview per mail geformuleerd. Maar u prefereerde een kortere weg en belde me op. Het was de eerste maal dat u mij opbelde! Ik voelde me vereerd. Meteen begon ik door de winkel te stappen. Gek is dat: als mensen een telefoon krijgen via hun gsm beginnen ze zonder uitzondering te stappen. Ze nemen dan vaak grote, statige passen in het rond, als giraffen of ijsberen.

Hierdoor stond ik, voor ik het goed en wel besefte, met het mobieltje nog aan mijn oor aan te schuiven aan de kassa. Toen kreeg ik het plots hondsbenauwd en stond een tijd als van de hand Gods geslagen. Tot de kassierster me vroeg of ik mijn klantenkaart bij had.

U moet weten dat ik een tijdlang in T. heb gewoond, het stadje waar ook u al meer dan een halve eeuw resideert. Op lamme zondagnamiddagen zag ik u steevast zitten in een café in de schaduw van het statige gerechtshof. Meestal zat u aan een tafeltje vlak aan het raam met tegenover u de schriele journalist van het lokale reclameblad waarvan u jarenlang hoofdredacteur bent geweest. Ik vond het ronduit fantastisch dat u daar in het openbaar zomaar een pint dronk. Een stad is maar een stad als er een café bestaat waar een groot schrijver op koude dagen zijn koffies of druppeltjes komt drinken. (In het dorp waar ik nu woon, dragen schrijvers nog nondedjuukes en zie je hen enkel in het openbaar verschijnen om een openingsrede te houden van een aquarellententoonstelling van hun bejaarde

22 —april 2011

buurvrouw). Ik knikte u altijd toe en u keek me dan bedenkelijk aan. Begrijpelijk, want u kende me niet, maar gaf me dan uiteindelijk toch het voordeel van de twijfel en beantwoordde mijn groet met een aarzelende wederknik. Nu was het hoegenaamd niet mijn gewoonte elke bekende medemens die in mijn gezichtsveld verscheen te begroeten. Maar in uw geval vond ik dat niet ongepast. Integendeel, het was een kwestie van beleefdheid. Ik kende namelijk uw zuster Elvire.

Ik zag Elvire vrijwel dagelijks en was ze gaan beschouwen als een goede vriendin.

Zijzelf kende me van haar noch pluim, maar dit geheel terzijde. En omdat familieleden van je kennissen -in dit geval dus u, Walter, haar broer- volgens de beleefdheidsregels ook moeten begroet worden, knikte ik u achter het raam met enige schroom toe.

Ik kende Elvire niet alleen uit uw boeken.

Was ze niet uw troost en toeverlaat op momenten dat uw bejaarde vader weer eens een van zijn lastige uren had in ‘Het gevallen baken’? Maar we kenden Elvire ook vooral van vlees en bloed als ‘Elvire van de GB’. Ze zat namelijk jarenlang aan de kassa van het grootwarenhuis Grand Bazar in M. Ik kwam dat pas laat te weten via mijn moeder. Na hun gezamenlijke wekelijkse uitstap naar de GB schamperde ze steevast naar mijn vader.

“Hij kiest altijd dezelfde kassa uit. Die van Elvire! Uw vader vindt dat een knappe. Maar weet je van wie dat de zuster is? Van Walter van den Broeck, die schrijver.” Vanaf dat moment stonden we na onze boodschappen nooit meer voor het dilemma ‘welke van de 11 kassa’s te nemen in de GB’. Er mochten voor de kassa van uw zuster vijf bejaarden met rinkelde beursjes vol wisselgeld in hun jichtige vuistjes staan, we gingen geduldig mee aanschuiven. Na een uur waren we aan de beurt en knikten we haar vriendelijk toe.

Altijd kregen we een knik terug! In de tijd dat u die column ¡Querido hermano! in De Morgen schreef, zorgden we er ook voor dat de krant tussen de rest van onze aangekochte waren goed zichtbaar was voor haar.

Het verstevigde onze band knipperderogen.

Ook na haar loopbaan als kassierster kwamen we Elvire (en haar Engelse man

Ken ) nog regelmatig tegen in een winkel waar ze derdewereldspullen verkochten en waar ze haar baan als verkoopster terug had opgenomen, als vrijwilligster ditmaal. Met dat verschil dat ze hier veel meer tijd had om een babbeltje te slaan. En praten, Walter! Er was geen speld tussen te krijgen. Vandaag wordt in ons dorp dan ook beweerd dat u noodgedwongen aan het schrijven bent geslagen omdat u met zo’n ‘zuster kwebbel’ in huis nooit een woord gezegd kon krijgen in de Koperstraat 45 in O. Begrijpt u nu ook waarom we u iedere zondag vriendelijk toeknikten? Naar ons aanvoelen behoorde u tot onze gezamenlijke kennissenkring. En begrijpt u nu ook waarom we zo ontdaan waren toen we u aan de lijn hadden terwijl we weer aan de kassa van de Grand Bazar stonden aan te schuiven? Trouwens, het schiet ons nu te binnen dat ook de hoofdrolspeelster in de toekomstige film ‘Groenten uit Balen’ als kassierster in de GB van M. werkt. Alles hangt in deze kleine wereld aan elkaar. Maar dat wist u al. We hebben dat van u geleerd.

Toen ik op die dag van uw telefoontje thuis mijn boodschappentas uitlaadde, ontdekte ik dat ik door al die emoties vergeten was groenten mee te brengen. Maar geen nood, ik moest later op de dag mijn kinderen nog van school halen. En op weg naar het dorp Balen, waar ze schoollopen in dezelfde gebouwen waar u ooit leraar Nederlands was, passeerde ik nog een groentewinkel. (Tussen haakjes: ik tref op de speelplaats regelmatig uw vriend en collega leraar geschiedenis Jef Sleeckx aan, ditmaal als grootvader om zijn kleinkind op te pikken). Die groentewinkel bevindt zich schuin tegenover het beeld dat uw andere vriend, kunstenaar en ‘collega-leraar tekenen’ Jef Geys heeft gemaakt (Tussen haakjes: veel Balenaars denken nog steeds dat dit kunstwerk van Jef slechts de sokkel is waarop later nog het eigenlijke beeld moet komen te staan). In die winkel kocht ik dus die dag mijn groenten. Alleen kwamen de bloemkolen niet uit Balen maar uit Israël.

Veel groeten en alvast mijn gelukwensen met uw zeventigste verjaardag, Stijn Janssen

VOSSELAAR – Op vrijdag 8 april, om 20u stipt, geeft Raf Coppens een voorstelling in Herberg De Zwaan in Vosselaar (De Singel). Een buitenkansje, want kaarten kosten slechts 5 euro.

Siempre Moreno

MOL - Siempre Moreno is een multiculturele formatie uit Antwerpen die 3 nationaliteiten verenigt. Met hun optredens brengen de leden hun zelfgeschreven composities, die baden in de latino- en flamencosfeer, en enkele covers.

De vijf ervaren muzikanten brengen een gevarieerd repertoire dat zowel bij de stille genieters als bij de uitbundige dansers in de smaak zal vallen. De band speelde al op Sfinks, Polé Polé, de Zomer van Antwerpen, de Oostendse salsanachten, … en op zaterdag 2 april zijn ze te gast in Onder Den Toren in Mol. Het concert begint om 20u.

Jeugdorkest EJO HOOGSTRATEN – Vzw LA:CH en kerkfabriek Sint-Katharina organiseren op zaterdag 2 april om 20u een concert van het Euregio Jeugdorkest (EJO) in de Sint-Katharinakerk.

Het EJO is een 70-koppig symfonieorkest dat samengesteld is uit heel talentvolle jongeren uit België en Nederland. Het orkest viert dit jaar zijn 25ste verjaardag. Voor het concert in Hoogstraten nodigt dirigent Hans Casteleyn drie topsolisten uit: Liesbeth Baelus, Johan Van Iersel (cello) en Jeroen Vrancken (klarinet). Kaarten kosten 12 euro.

en ek th io bl bi se n pe em K e d it u s w u ie N

! a r e o h b i b b Bi Nieuwe centen voor nieuwigheden Goed nieuws voor de bibliotheken van Beerse, Mol en Herselt. De Provicie Antwerpen heeft alle drie de bibs een innovatiesubsidie toegekend voor vernieuwingen aan hun bibliotheek. In Mol en Beerse wordt daarmee een zelfuitleenbalie geïnstalleerd en Herselt krijgt in het voorjaar zelfs een volledig nieuwe bibliotheek.

De innovatiesubsidie van het provinciaal bibliotheekcentrum Vrieselhof bedraagt maximaal 24.000 EUR voor een gemeente met minder dan 25.000 inwoners, en 1 EUR per inwoner voor gemeenten met meer dan 25.000 inwoners.

Beerse De bib van Beerse ontvangt 24.000 EUR en gaat daarmee een zelfuitleenbalie mee bekostigen. Ook alle administratieve taken zullen worden geautomatiseerd: reserveringen, verlengingen, betalingen, kopieerwer-

ken en zo meer. De bibliotheek zal daarom ook investeren in een betaalautomaat. De zelfuitleenbalie moet niet alleen de bibliotheekwerking moderniseren. De bib wil vooral de tijd die nu verloren gaat aan administratief baliewerk beter besteden aan

Kennismaken met

e-readers

het helpen van de klant en het voeren van promotionele activiteiten. De bib overweegt dan ook de openingsuren te verruimen.

Ook in Mol worden in toekomst de openingsuren mogelijk verruimd (bv. elke voormiddag).

Mol

Herselt

Ook de bibliotheek van Mol zal zijn 34.113 EUR provinciale subsidies gebruiken voor de invoering van zelfuitleenbalies. Dit geheel nieuwe concept moet de bib een jong en modern imago geven. In deze nieuwe balieruimte zal er ook ruimte zijn voor een snuffelhoek voor pas binnengebrachte werken, een info- en onthaalbalie, een betaalautomaat, een reserveringskiosk en het aanbod van nieuwe aanwinsten. Net als Beerse hoopt Mol door de automatisering van zijn uitleenactiviteiten de echte service aan de cliënteel te verbeteren en zich te concentreren op zijn taak als betrouwbare ‘informatiebron’. Of met andere woorden: het personeel zal meer tijd krijgen voor het echte inhoudelijke werk: nieuwe mensen onthalen, rondleiden en informatie verschaffen.

Herselt krijgt 24.000 EUR van de provincie als steun om zijn bibliotheek volledig te vernieuwen en te integreren in het nieuwe sport- en cultuurcentrum Limberg, dat in het voorjaar de deuren opent. De hoofdbibliotheek was al jaren gehuisvest in een veel te kleine infrastructuur en wordt in één klap vergroot van 300 m² naar 1000 m² Er is nu ruimte voor een internetplatform, een polyvalente ruimte, een voorleeshoek, een inleverbus en een magazijn. Bovendien zal de collectie uitgebreid worden met dvd’s, strips voor volwassenen, luisterboeken en vreemdtalige literatuur. Naast de bibliotheek is er ook een tentoonstellingsruimte.

De bibliotheek zal zijn dienstverlening centraliseren en meteen ook drie uitleenposten sluiten.

Graag meer Hoogstraten in de bib De bibliotheek van Hoogstraten maakte de resultaten bekend van het marktonderzoek dat er het voorbije najaar werd afgenomen.

In totaal namen 935 personen eraan deel, onder wie ook 227 niet-gebruikers van de bib. Het opvallendste resultaat was dat de Hoogstratenaar vooral informatie uit de eigen gemeente wil, gevolgd door de items muziek en reizen. Voorspelbaar was dat er minder interesse was voor filosofie en poëzie. Jongeren ontlenen het meest leesboeken, strips en informatieve boeken. Romans - en dan vooral detectives en thrillers

- staan bovenaan bij volwassenen, gevolgd door informatieve boeken en tijdschriften.

Het internet wordt in de bib steeds vaker gebruikt als bron van informatie.

In nog 20 bibliotheken in de provincie Antwerpen - voor de Kempen in Herentals en Geel - worden dergelijke enquêtes afgenomen. De resultaten worden ingevoerd in een softwareprogramma waardoor de plaatselijke bibliothecaris aankoopadvies krijgt over de manier waarop hij zijn klanten te vriend kan houden of beter nog: hoe hij nog meer klanten kan aantrekken.

De weken van het reisboek BeNeBib, het samenwerkingsverband van de bibliotheken van Baarle-Hertog-Nassau, Hoogstraten, Merksplas en Rijkevorsel, organiseert in mei de traditionele ‘Weken van het reisboek’ met lezingen en workshops rond het thema ‘Reizen en andere culturen’.

Op het programma:

E-books en e-readers zijn nieuwe media die momenteel in volle ontwikkeling zijn. Hoewel het gebruik ervan nog niet helemaal ingeburgerd is, zijn ze niet meer weg te denken uit de huidige informatiemaatschappij.

Overal rijst de vraag hoe bibliotheken kunnen omgaan met deze nieuwe technologie.

Om bibliotheekgebruikers te laten kennis-

maken met dit nieuwe medium heeft het provinciaal bibliotheekcentrum Vrieselhof (PBC) recent vier e-readers aangekocht.

Die zijn opgenomen in zijn uitleendienst en kunnen door bibliotheken gereserveerd worden. Bibliotheekbezoekers kunnen de ereaders nog niet uitlenen maar wel in hun eigen gemeentelijke bib uitproberen.

• BLOEI – Marita De Sterck in bib van Hoogstraten, 5 mei om 20u.

• De antropologe en auteur neemt je mee op wereldreis aan de hand van volksverhalen over meisjes die vrouwen worden, met ook de ruwe randen en pikante kantjes.

• ONDER HET ZUIDERKRUIS – Marc Helsen in bib van Baarle, 10 mei om 20u • De journalist reisde dwars door Afrika met alles wat wielen, zeilen of poten heeft. In dit boek reist hij tussen de Afrikanen, altijd maar zuidwaarts.

• GRENZELOOS, REIS LANGS HET IJZEREN GORDIJN – Peter Jacobs in bib Merksplas 18 mei om 20u.

• Twintig jaar na de val van de Muur van Berlijn reisde Peter Jacobs samen met collega Erwin De Decker dwars door het

hart van Europa op zoek naar sporen van het IJzeren Gordijn • ANTARTICA – Johan Lambrechts in de bib van Rijkevorsel, 24 mei om 20u • Johan Lambrechts, reisjournalist en schrijver, neemt je mee naar het koudste en droogste continent ter wereld.

Gekruid met veel anekdotes en rijkelijk geïllustreerd met bijna 100 beelden • MAMA DAKTARI – Marleen Temmerman in de bib van Baarle, 26 mei om 20u • In Mama Daktari - ‘mevrouw dokter’ in het Swahili - vertelt Marleen Temmerman enkele schrijnende maar ook optimistische verhalen uit haar Afrikaanse, gynaecologische praktijk.

• WORKSHOP BOLLYWOOD – Miet Bleyen in de bib van Rijkevorsel, 31 mei om 20u • De bibliotheek van Rijkevorsel heeft een stevige reputatie opgebouwd op het vlak van dansworkshops. Lesgeefster Miet Bleyen concentreert zich voor 100% op de klassieke Indische dans.

Dit programma kwam tot stand in samenwerking met Vormingplus en de provincie Antwerpen.

Suiker — 23

Walter van den Broeck wordt zeventig!

TURNHOUT - We ontmoeten Walter van den Broeck laat op de ochtend in het legendarische Turnhoutse café De Beiaard. De setting van het interview doet denken aan die van zijn roman ‘De Beiaard en de dove man’, die in Walters stamcafé op de Grote Markt speelt. We treffen er, in schril contrast met het boek, geen kribbige schrijver, maar een open, praatgrage man aan die ons aan de hand van enkele ankerpunten met plezier meeloodst doorheen zijn persoonlijke leven en zijn decennialange literaire carrière. Deel I: over zijn geboortedag, koning Boudewijn, Heibel,…

­ 28 maart 1941:Virginia Woolf pleegt zelf– moord op de dag van uw geboorte. Wat roept die datum bij u op?

Ze is toen inderdaad rond - ik dacht- tien uur, de zakken van haar kledij verzwaard met stenen, dat riviertje (de Ouse nvdr) ingestapt.

Waarschijnlijk was ze manisch-depressief en kreeg ze daardoor zelfmoordneigingen, iets waar -zeker in die tijd- weinig aan te doen was. Ze voelde het opkomen en schreef toen een afscheidsbrief voor haar man. In de film ‘The Hours’ wordt dat mooi weergegeven. Ik weet ook dat op diezelfde dag in 1515 Theresa van Avila geboren werd (een Spaanse mystica die heilig werd verklaard, nvdr). Zij overleed in de nacht van 4 op 14 oktober 1582. (lacht) Dat kwam omdat men toen ontdekt had dat de tijdrekening niet helemaal meer klopte en onder paus Gregorius XIII heeft men er uitgerekend die nacht tien dagen bijgeteld om dat weer te corrigeren.

­– Verliep uw geboorte vlekkeloos?

Hoewel ik er zelf bij was, kan ik er weinig over navertellen. De oorlog was uitgebroken in 1940 en iedereen was op de vlucht. Volgens mijn berekeningen moet ik ergens ter hoogte van Poperinge verwekt zijn. Het was slechts een korte vlucht. Ik ben dus gewoon thuis geboren. In mijn geboortehuis woont nu een zekere Bosmans -ik ben zijn voornaam even kwijt- en een familielid van hem, Lisa Bosmans, was toen de ‘bakel’ of vroedvrouw, zoals we dat tegenwoordig noemen.

­ Heeft u nog herinneringen aan die oor– logstijd?

Jazeker, wij woonden vlak bij de fabriek in Olen. En fabrieken in oorlogstijd, ga maar na, die worden altijd aangevallen. Dat zie je nu met heel die Kadhafiopstoot in Libië. Telkens wanneer er iets verdachts gebeurde, loeide dus de fabriekssirene en moest iedereen zijn keldertje hebben. In de Koperstraat, op een goeie honderd meter van ons huis, is trouwens een bom gevallen. Ik heb achteraf ook vernomen dat het vliegtuig dat de bom heeft uitgeworpen, is neergestort. Waarschijnlijk was het werpen van de bom een manoeuvre om van overtollige ballast af te geraken. De bom viel neer in de tuin van een buur die op dat moment kolen ging halen. Dat was een verhaal dat nooit oud werd. Hij vluchtte het kolenhok in toen er een grote knal volgde.

Alle ruiten in de omtrek waren kapot, maar de man overleefde het. Mijn moeder was nota bene de ruiten aan het lappen op dat moment.

Ik heb ook een keer in de schuilkelder van de fabriek zelf geslapen. Die was bestemd voor personeel en het was er dus druk. Midden in de nacht hoorde ik een vrouw ontzettend schreeuwen en klagen. Bleek dat er een kind was geboren, maar dat was niet voor kinderogen bestemd.”

24 —april 2011

­ Mijn vader, die ook tijdens de oorlog ge– boren werd, vertelde me dat hij gewiegd werd in een grote margarinedoos die dienst deed als geïmproviseerde couveuse. Hoe zat dat bij u?

Ik ben geboren in een citéhuisje. Dat was toen een model van moderne arbeidersarchitectuur. We hadden stromend water en kolen voor de kachel kon je vrij goedkoop van de fabriek kopen. Ik lag ook in een echte wieg, die ik nu nog heb en waarin mijn kinderen zijn geboren. Dat erfstuk komt elke generatie terug van de zolder.”

­ Wat moeten we ons verder bij zo’n cité – voorstellen?

De Kempen was lange tijd de dunstbevolkte streek van België, misschien op de Ardennen na. Het België van toen “pleurde” hier alles wat niet deugde in de Kempen tot het een soort vuilnisbak werd. Niet per se met kwade bedoelingen, maar er was voldoende plaats hier. Ook de zware industrie vond zijn weg naar de Kempen, want de grond kostte er bijna niks. Maar de bedrijven hadden één mankement, namelijk een gebrek aan voldoende geschoold werkvolk. Dus moesten ze wijken bouwen waarin mensen vanuit alle hoeken van het land bij elkaar konden komen. Er kwamen onder anderen Gentenaars en Walen naar hier; een vreemde inplanting in de autochtone Kempen. In 1970 heeft de fabriek de citéhuisjes van de hand gedaan. Voordien waren er lange wachtlijsten, maar dankzij de toenemende modernisering en welvaart werden mensen mobieler en kwamen de woningen leeg te staan.

“

van de schrijver in de hoop dat daar iets uitkomt wat op waarheid gelijkt. In ‘Brief aan Boudewijn’ doe ik het omgekeerde. Hier heb ik dus een hoop historisch materiaal zodanig versnipperd en rond die wandeling met de koning geschikt, zodat het lijkt alsof het verzonnen is. Het enige verzinsel is echter de wandeling. De rest van de feiten zijn allemaal gecontroleerd. Het is vergelijkbaar met een oorlogsroman waarin men een aanslag probeert te plegen op Hitler. Iedereen weet bij voorbaat dat het zal mislukken, omdat Hitler elke aanslag heeft overleefd, maar er wordt een spanning gecreëerd die de hoop wekt dat het misschien toch zou kunnen lukken. Zo heb ik ook fictieve personages in mijn boeken gestoken. Ze zijn niet compleet verzonnen, maar vermomd. Het zijn mensen die mij informatie hebben gegeven. Ik laat bijvoorbeeld iemand van het KMI opdraven omdat ik wilde weten wat voor weer het op 24 september 1980 was.

Voor het internettijdperk kwam je iets moeilijker aan informatie. Ik zocht dus iemand bij de toenmalige BRT die me kon helpen bij het zoeken naar informatie en dus heb ik hem een klein rolletje gegeven als caféklant. Dat soort dingen weet normaal gezien niemand buiten ik en de betrokken persoon.”

de vingers is getikt door de directie.

­ Even tussendoor: u vermeldde het inter– net. Hoe staat u tegenover dat medium?

­– Dat klink behoorlijk strijdvaardig.

Ik ben nogal blij met de komst van het internet. Ik vergelijk het wel eens met het hiernamaals. Als je vroeger op school een lastige vraag stelde, antwoordde de leraar vaak: “Dat zal u allemaal in het hiernamaals onthuld

­ Ook Mobutu heeft naar het schijnt de fa– briek bezocht?

Mogelijk, maar dat is dan na mijn tijd geweest. En dat soort visites gebeurde meestal incognito. Ik kan me niet herinneren dat er nog zo’n oploopje geweest is als bij de komst van koning Boudewijn.

­ Over naar 1965: Heibel, waarvan u medeo– prichter was, ziet het daglicht.

‘Heibel’ was een blad dat de ‘oude zakken’ wel eens stevig onderuit wilde halen. Het is natuurlijk een beetje aandoenlijk. In tekenacademies kom je dat ook altijd wel tegen: jongelui die de kunst zogezegd opnieuw uitvinden.

Maar dan begin je dus met op te sommen wat allemaal slecht is. Al wie voor je komt, maak je af. Er komt voorlopig nog niemand ná jou -dat is nog in orde- zodat je dus aan zet bent.

Maar ik heb dat slechts korte tijd volgehouden. Ik was zelf heel jong toen ik al aan het schrijven was, maar er was niemand met wie ik dat in Olen kon delen. Een of andere sketch schrijven voor een bonte avond … tot daar nog aan toe... Ik was trouwens zestien toen ik mijn eerste “volavondstuk” schreef met de lichtelijk visionaire titel ‘De levenslange dwangarbeid’. (grinnikt) Meer nog: ik heb het stuk geregisseerd, ik heb mee geacteerd en zelfs alle acteurs eigenhandig gegrimeerd. Enkel het gordijn werd door iemand anders opengetrokken. Maar goed, naar aanleiding van dat stuk kwam Etienne

Rijksmiddelbare school. Ik heb ook een tijdje in Balen gewoond, maar omwille van de sociale controle ben ik verhuisd. Je kon er nergens gaan of staan of ze hadden je gezien. Dus ben ik in Turnhout maar een beetje uit de wind gaan zitten.”

­ Twee jaar geleden is ‘Heibel’, met nog – steeds dezelfde polemische ondertoon, opnieuw uitgebracht door redacteur Frans Depeuter. De man is nog even heftig. Jij hebt afgehaakt. Heeft dat heibel veroorzaakt?

Ik heb het eerste nummer van de nieuwe reeks gelezen. Toen dacht ik bij mezelf: “Jeetje, Frans is in al die jaren geen zier veranderd”. Hij heeft me dan ook niet meer benaderd om aan de nieuwe versie mee te werken.

Hij zat al vrij vroeg in een soort van isolement.

Hij heeft me jaren daarvoor wel gevraagd om een soort van schrijversvereniging zonder programma te beginnen waarmee we één keer in de maand samenkwamen. Je kent dat: als er indertijd een pint werd gedronken, waren we bij wijze van spreke al iets aan het oprichten.

We hadden hier mensen zoals Koen Vermeiren uit Wechelderzande, Leo Pleysier uit Rijkevorsel, Jos Borré die eerst in Herentals en later in Lier woonde, Fons Schoeters uit Oostmalle en de jeugdboeken- en misdaadschrijver Gaston van Camp. Er werd uitgekiend dat het centrale ontmoetingspunt in Herentals moest liggen. Het genootschap heette ‘De eerste woensdag’ omdat de meesten onder ons in het onderwijs werkten en op woensdagnamiddag

’ n u h ‘ t i u t e i n m a w k Ik . é t i c e d t i u r a a m , n e Kemp

­– Wat is er met uw geboortehuis gebeurd?

Dat is bewaard gebleven. Daar hangt een plaatje aan, dat een onderdeel is van het Boudewijnpad (een wandelroute gebaseerd op Brief aan Boudewijn, nvdr) dat waarschuwt om achteraan te kloppen in plaats van vooraan, omdat er toch niemand opendoet. Het was een idee van de toenmalige -intussen jammerlijk overleden- schepen van toerisme Dirk Wagemans. Alles begon met een rondleiding door de cité voor een of andere vereniging waar hij aanwezig was. Er waren namelijk een stel Nederlanders van een bibliotheekschool aanwezig, die het razend interessant vonden dat iets dat ze gelezen hadden ineens ging fungeren als een soort van reisgids. Bovendien (lacht luidop) wandelden er mensen mee die in dat boek voorkwamen. Grootmoeders kochten op den duur vijf exemplaren tegelijk om uit te delen aan hun kleinkinderen met de boodschap: “Lees dit maar, hier staat alles in waar oma altijd over zeurt.” Wat ik ook grappig vond was dat sommigen vonden dat ik alle personages goed getypeerd had behalve henzelf. Mensen vormen nu eenmaal een beeld over zichzelf en denken vaak dat alle anderen dat beeld delen, maar dat is nu eenmaal niet zo.

­ Als ik het goed begrijp, gebruikt u histori– sche personages om een soort van tegenrealiteit te creëren.

Kijk, een traditionele roman bestaat uit verzonnen elementen die door de mangel gaan

worden.” Nu heeft het internet de ontbrekende antwoorden, je moet alleen de juiste vraag stellen. Ik heb thuis ook nog wel een behoorlijke bibliotheek, omdat het internet net niet alwetend genoeg is.

­ Op naar ons volgende item. 2 december – 1953: Koning Boudewijn bezoekt Union Minière. Staat u daar nog iets van voor de geest?

Ik heb Boudewijn zelfs twee keer gezien. Die keer in Olen en, veel later, aan het stadhuis van Turnhout toen ik al bij het krantje Express werkte. Union Minière (nu Umicore nvdr) was in de tijd van Boudewijns bezoek volgens mij nog in handen van de Societé Générale, maar wij noemden het gewoon ‘t fabrik. De dag waarop Boudewijn Olen aandeed staat beschreven in het boek. Wij mochten allemaal eens gaan kijken en zagen hem over het plein lopen met de hoge omes van de fabriek. Nadien stapte hij direct terug de auto in. Ik herinner me nog dat een rijkswachter ons aanspoorde om voor de auto van de koning te lopen, zodat die zou moeten vertragen.

Het bezoek van de koning maakte in elk geval wel indruk. Jaren daarvoor had Albert I Olen al een keertje bezocht. Daarover heb ik nog een anekdote. Mijn vader was op dat moment een jonge laborant die goed Frans kon.

Daarom mocht de koning hem iets vragen.

Mijn vader legde uit wat hij aan het doen was en toen hij klaar was drukte hij de hand van de koning, iets waarvoor hij achteraf nog op

Bongaerts, de toenmalige redacteur van ‘Het Kempenland’ samen met Franske Wouters, die wel eens iets voor dat blad schreef en later secretaris van Jos Dupré (CVP-politicus, nvdr) is geworden, bij mij aan met de vraag of ik niets voor dat ‘Kempenland’ kon doen.

Zeer vereerd ben ik dus verhaaltjes beginnen te schrijven. Dat waren twee kwarto’s ... gruwelijk slecht. Maar ik heb daar wel enorm veel geleerd. Ik kreeg wat meer bewondering voor figuren als een Georges Simenon die in pakweg elf dagen een ‘Maigret’ schreef. Het gebeurde dat ik bij Bongaerts aankwam en nog niks voorhanden had terwijl iedereen op mijn stuk zat te wachten. Ik kroop op zo’n momenten vaak achter de schrijfmachine terwijl ik enkel kon denken: “Waar ga ik het nu in godsnaam over hebben?” Twintig minuten later had ik twee vellen klaar. Dat was echt schrijven op het scherp van de snee, erop vertrouwend dat het ‘wel zal komen’.

­ Ik veronderstel dat u niet altijd op uw in– stinct kunt rekenen?

“Er zijn twee verschillende manieren van schrijven. Dit (wijst naar een exemplaar van ‘Brief aan Boudewijn’) komt niet uit mijn pen gevloeid, maar is de vrucht van een hoop documentatie. Maar er zijn dus andere dingen -zoals mijn officiële debuut ‘Lang weekend’die ontstaan zijn uit één zin. (citeert openingszin) Het heeft natuurlijk nog ongeveer een jaar geduurd eer dat boek af was, omdat ik op dat moment overdag les gaf in Balen aan de

”

vrij hadden. Die samenkomsten varieerden van enkele uren tot een volledige namiddag.

Er waren geen verplichtingen. Kunnen gaan wanneer je wilde, was mijn voorwaarde, want als je vijf schrijvers bij elkaar zet, hangen er voor je het weet schilderijen achter je rug en is er een cultureel centrum in de maak. Dat heeft toch een jaar of tien gefunctioneerd.

Maar bon, er kwam niemand bij en op den duur zat ik daar alleen.

­ Vloeide er op creatief gebied iets voort uit – die periode?

We schreven eigenlijk gewoon kritieken.

Frans kon nogal behoorlijke lange essays schrijven over bepaalde boeken. Toch was het voor mijn carrièreverloop misschien een opstapje. Je legde al eens contacten, wat indertijd niet zo evident was. Het enige wat we überhaupt met elkaar gemeen hadden, was dat we schreven. Voor de rest dachten we over alles anders. Ondanks het feit dat ik toen nog niet zo geboeid was door politiek kwamen we uit een heel ander nest. Ik kwam niet uit ‘hun’ Kempen, maar uit de cité. De door de heimatschrijvers geconstrueerde Kempen vol folklore -die volgens mij nooit echt hebben bestaanervoer ik niet. Later -ik ging hem telkens in augustus even uit zijn hok halen- zei Frans: “En we moeten nog eens opnieuw beginnen met ‘Heibel’.” Ik antwoordde hem dat dat tot de jeugddroom behoorde. Zoiets moet je aan jonge mensen overlaten.”

Tekst: Stijn Janssen en Roel Horemans Foto en coverfoto: Bart Van der Moeren

Suiker — 25

s r e n t r a p e z n o n a v s w Nieu ‘Skabadoe’ speelt ‘Vuile was’ WESTERLO – Anja, Sonja en Karla, drie buurvrouwen, komen mekaar regelmatig tegen in hun achtertuintjes, waar ze letterlijk en figuurlijk de propere en de vuile was buitenhangen. ‘Vuile was’ wordt gespeeld door de allroundartiesten Amaryllis Temmer-

man, Karina Mertens en Sandy Maesen.

Met Skabadoe brengen ze absurde sketches, afgewisseld met komische liedjes. Het stuk wordt op vrijdag 1 april, om 20u, gespeeld in De Zoerla in Westerlo. Kaarten kosten 16 euro.

Sterren voor Ethiopië OLEN – In de overdekte hallen van domein Teunenberg in Olen-Centrum organiseert ‘Sterren voor Ethiopië’ op zaterdag 16 april de tweede editie van het gelijknamige benefietfestival, ten voordele van weeskinderen in Ethiopië. In de namiddag amuseert partyband ‘De Planken’ de kinderen en is er een optreden van de finalisten van Junior Euro-

song, editie 2010 (met uitzondering van Jill en Lauren, die verstek moeten laten gaan). ’s Avonds concerteert de Olense rockband NoNaMe en de coverband Miami Vibes met special guests Caren Meynen, Jean Bosco Safari en Coco Junior. Nadien zorgt discosensatie Boogie WonderBand nog voor de nodige sfeer.

Deze maand in de Poppenzaal TURNHOUT – Figurentheater Propop speelt op 3, 6, 10 en 13 april de voorstelling ‘Ei, ei, ei, mijn vriendje is een ei’ voor 2,5tot 5-jarigen. Op zondag 17 april vindt in de Poppenzaal een gastvoorstelling plaats.

Poppentheater Wortel brengt dan ‘RosaMarie’, voor kinderen van 3 tot 7 jaar. Op 27

april, en 1, 4 en 8 mei wordt ‘Slaaptaartjes’ gespeeld, voor kinderen van 2,5 tot 5 jaar.

De voorstellingen op woensdag starten om 14.30u, die op zondag om 10.30u. Voor alle info surf je naar www.propop.be of bel je 014 42 33 22. De Poppenzaal ligt aan de Steenweg op Oosthoven 114 in Turnhout.

Kringwinkels WEB presenteren ‘Resource Lab’ TURNHOUT, RETIE, MEER – Het Kringwinkelcentrum WEB startte in oktober van vorig jaar het project ‘Resource Lab’. Resource gebruikt materialen en voorwerpen uit het Kringwinkelcentrum die niet of moeilijk verkoopbaar zijn en maakt daar nieuwe, exclusieve designproducten mee. Twee

talentvolle productontwerpers werken eraan mee: Ben Hagenaars en Ollivier Piqueray. Zij kregen de hulp van de studenten en docenten van de Media, Art & Design Factory in Gent. Op zaterdag 2 april wordt in de winkels in Turnhout, Meer en Retie de eerste lijn producten verkocht.

Oproep aan

! s d i g n e r e g n o j de kids: word

TURNHOUT – Kinderen en musea: het lijkt geen voor de hand liggende combinatie. Maar vergis je niet. In Turnhout zorgt een groep jongeren ervoor dat musea ook kids kunnen aanspreken. ‘De jongerengidsen’ leiden kinderen rond in musea tijdens speciale evenementen, zoals bijvoorbeeld t.g.v. de Erfgoeddag.

Regelmatig -op woensdagnamiddag- steken de jongerengidsen de hoofden eens bij mekaar om te overleggen welke projecten ze willen uitwerken en hoe ze dat willen doen. Natuurlijk krijgen ze daarbij hulp van volwassenen.

TRAM 41, het overkoepelende museumcollectief, begeleidt het project.

Musea zijn saai, dacht jij? Dan heb je de

The Stranglers in de Djoelen OUD-TURNHOUT – Halfweg de jaren zeventig werd Engeland opgeschrikt door het geluid van een nieuwe punkband: The Stranglers.

Hun eerste hit ‘No more heroes’ sloeg in als een bom. Daarna werd het even stil, maar in 1982 hervond de band zichzelf, al hadden de bandleden de ruwe punkrock wel achter zich gelaten.

Ze gingen sinds dan meer de gestileerde toer op, met nummers als ‘Golden brown’, ‘Always

the sun’ en ‘Skin deep’.

The Stranglers zijn ondertussen al aan hun derde zanger toe. De rest van de band is nog redelijk authentiek, al laat drummer Jet Black, die ondertussen de 70 gepasseerd is, zich regelmatig vervangen.

The Stranglers treden op donderdag 7 april op in de Djoelen in Oud-Turnhout. Kaarten kosten 22 euro.

BALEN – Op woensdag 27 april om 14u wordt in Vrijetijdscentrum De Kruierie in Balen een toneelstuk voor jongeren opgevoerd. In ‘Wapenland’ staat de 15-jarige Robbe Hennaert centraal. Hij mag met zijn vader meereizen naar

Colombia en ziet al een oersaaie vakantie op zich afkomen. Maar dat draait helemaal anders uit wanneer hij een indiaans meisje leert kennen met wie hij de dolste avonturen beleeft.

‘Wapenland’ werd geschreven door Marc Hendrickx en Dirk Dobbeleers, regisseur is Rudy Goes en de muziek komt van Leki. De toegang is gratis. Kaarten kan je afhalen bij VC De Kruierie in de Bevrijdingsstraat 1.

Kindertheater Droommolen: ‘De kleren van de nieuwe keizer’ Wapenland

WESTERLO - Nog één keer slapen en koning King Fu wordt keizer. Niemand wil het grote feest missen en iedereen is druk in de weer: de hofdichter hangt de zilveren lampionnen op, de hofkok bereidt nr. 17 en nr. 32 met bami en de hofkleermaker maakt kleren voor de nieuwe keizer. De paniek is groot wanneer de gloednieuwe kleren plots verdwenen zijn. Wie heeft ze gestolen? Wat zal de keizer zeggen? En

26 —april 2011

vooral: wat zal hij dragen op het feest?

Kindertheater Droommolen laat zich inspireren door het bekende sprookje van Hans Christian Andersen en brengt een gloednieuwe voorstelling over boefjes en smoesjes, over rijst en noedels en over de el van links en de el van lechts.

Het stuk wordt gespeeld op woensdag 20 april om 14u in de Zoerla. Kaarten kosten 9 euro. Info en reservatie: 014 53 92 00.

jongerengidsen nog niet aan het werk gezien.

Ze maken filmpjes, begeleiden workshops, kamperen in het museum of gaan de boer op als promotieteam… Lol verzekerd! Je hoeft zeker geen bolleboos te zijn om jongerengids te kunnen zijn. En nog véél minder moet je alle museumstukken uit het hoofd kennen.

Er hier en daar eentje uitpikken en er een plezant verhaaltje bij vertellen, is al voldoende.

Onlangs stelden de jongerengidsen zichzelf voor in het Heilig Graf. Ze gingen er op zoek naar vers bloed. Er zijn immers nieuwe gidsen nodig. Enkele enthousiaste jongelui hebben zich al aangemeld, maar er kunnen er nog altijd bij. Hoe meer, hoe gezelliger. Interesse? Neem dan contact op met de mensen van TRAM 41 (014 44 33 98 of tram41@turnhout.be).

Deze maand in cc Leopoldsburg LEOPOLDSBURG – In cultuurcentrum Leopoldsburg kan je deze maand terecht voor voorstellingen van The Dutch Eagles (een Nederlandse band die alleen Eaglesnummers speelt) op 1 april, van Nigel Williams op 2 april, van Rockin’ On Heaven’s Door (muziek van sterren uit de fifties) op 6 april en van Stef Bos op vrijdag 8 april. Liefhebbers van Ierse folk komen op 9 april aan hun trekken met een

concert van Kila. De percussiekunstenaars van Yamato zijn op 10 april te gast en op 13 en 27 april brengt Philippe Geubels (reeds uitverkochte) voorstellingen van zijn nieuwste show ‘Hoe moet het nu verder?’ … Met An Nelissen op 29 april, bijvoorbeeld. Zij speelt dan ‘Zus’.

De maand wordt afgesloten met een optreden van het Vlaams Muziek Theater (VMT - Heist­ se Operettekring), op 30 april.

Nu ook mét rock-’n-rollvlooienmarkt

TURNHOUT - Van 22 tot en 25 april wordt Turnhout weer omgetoverd tot één grote brylcreamboulevard. De paasklokken luiden tradioneel een nieuwe jaargang van Rockin’ Around Turnhout -de bekendste muzikale kroegentocht van de streek- in. Peter Van Der Flaes van de organiserende vzw Grashopper Int. overtuigt Suiker ervan dat de binkenstad ook dit jaar inside out zal worden gerockt.

– Wat zijn volgens jou de toppers van deze zestiende editie?

“Op zaterdag zijn dat The Jets, een band die in de jaren tachtig enkele internationale hits scoorde. Een andere grote naam is Charlie Thompson. Verder hebben we ook de in Turnhout erg geliefde Portugezen van The Tennessee Boys, beter bekend onder de naam 49 Special. Op speciaal verzoek treden ze nog een keertje op in de oude bezetting. Zij zijn al sinds ongeveer 1997 een vaste waarde op onze affiche. Maar ook op zondag wordt er stevig geknald met onder anderen Smokestack Lightnin’, The Drugstore Cowboys, Anita & The Starbombers en Moonshine Reunion, die net een nieuwe plaat uit hebben. Allemaal hele straffe bands.”

– Hebben jullie het afgelopen jaar gesleuteld aan de succesformule van Rockin’ Around Turnhout?

“Het concept is bijna hetzelfde als de voorgaande jaren. Maar dit jaar hebben we in de voormiddag een heuse rock-’n-rollvlooienmarkt aan de Kuub, waar standjes komen met rock-’n-rollgetinte hebbedingetjes en platen. In de namiddag volgt er dan, ook in de Kuub, een optreden van The Cadillac Bombers. Dat middagvullende programma is alweer een kleine en -belangrijk om te vermelden- gratis uitbreiding ten opzichte van de vorige jaren. We hebben nu dus optredens op zaterdag, de (na)middagactiviteiten en dan op zondag shows in ongeveer vijftien deelnemende cafés. Een hele boterham dus.”

– Krijgen jullie de kroegen en de zaal gevuld?

“Dat lukt zeker. Het aantal betalende bezoekers varieert, maar schommelt elk jaar rond de zes- à zevenduizend op zaterdag en rond de tweeduizend op zondag. We trekken intussen

’ n i k c o 16de R t u o h n r u T Around een gevarieerd, internationaal publiek aan.

Het unieke concept is natuurlijk ons voornaamste selling point. Er zijn heel wat rockabillyfestivals in Europa, maar de charme van ons evenement zit in de kroegentocht. Het blijft een unieke formule in de streek. En omdat er het hele weekend wel wat te doen is, loont het voor de mensen die van iets verder moeten komen zeker de moeite om in Turnhout een overnachting te boeken.”

– Is de kroegentochtformule besmettelijk?

“Enkele organisatoren uit de omringende landen hebben volgens mij wel gespiekt. In Noord - Frankrijk en in het noorden van Nederland zijn er nu ook rock-’n-rollgeoriënteerde pub crawls.

Het belangrijkste is echter dat wij de subcultuur als eerste in de kijker hebben gezet.

Liefhebbers van het genre durven het nu bijvoorbeeld aan om zelf rock-’n-roll te gaan spelen omdat er een publiek voor is. The Baboons is een mooi voorbeeld van een band die in de nasleep van Rockin’ Around Turnhout is ontstaan. Op onze pioniersrol zijn we met recht en reden trots.”

– Kunnen we dit jaar meer uiteenlopende stijlen verwachten?

“We blijven het tamelijk traditioneel houden.

Menggenres zoals psychobilly moet je voorlopig nog niet verwachten, omdat ze iets te hard en ontoegankelijk zijn om in de deelnemende cafés gespeeld te worden. We houden het voornamelijk bij rock-’n-roll en rockabilly.

Ook voor meer bluesgetinte groepen, zoals The Swell Rythm Combo hebben we een plek gereserveerd. Maar we zwenken af en toe ook uit in de richting van de countrymuziek met

acts zoals The Rob Ryan Show.”

– Vroeger was er ook nog de rhythm-andblueskroegentocht, het kleine broertje van Rockin’ Around Turnhout...

“Inderdaad, maar we kregen snel in de gaten dat de rock-’n-rollscene omhoog bleef schieten, terwijl de bluesconcerten steeds minder volk lokten. Op een gegeven moment hebben we dus, ondanks het kwalitatief hoogstaande muzikale aanbod, afscheid genomen van de rhythm-and-blueskroegentocht om onze aandacht exclusief op rock-’n-roll te kunnen vestigen. Rockin’ Around Turnhout heeft als troef ook het tijdstip mee. We organiseren alle activiteiten tijdens het paasweekend, wanneer het merendeel van de mensen vrijaf heeft. Dat heeft zeker een rol gespeeld, al denk ik niet dat enkel daarvan het grote succes afhangt. Het leuke aan rock-’n-roll is natuurlijk ook de hele levensstijl; van dresscode tot oldtimers. Blues blijft eerder beperkt tot het zuiver muzikale.

Maar ach, we gooien elk jaar wat rhythm-andblues in de mix, en dat lijkt beter aan te slaan dan er twee aparte festivals op na te houden.”

– Wat die rock-’n-rolllifestyle betreft: rond Pasen zie je in Turnhout opvallend veel “gelegenheidsgreasers”. Een uiting van verlangen naar de in veler ogen idyllische fifties?

“Voor heel wat liefhebbers is de levensstijl absoluut menens. Maar naast de mensen die zich dag in dag uit zo gedragen, heb je natuurlijk ook heel wat casual fans die zich bijvoorbeeld enkel rock-’n-roll kleden wanneer er iets te doen is. Toch hebben rock-’n-roll en de hele sfeer die de jaren 50 omringt ontegensprekelijk een sterke aantrekkingskracht op mensen.”

– Daar is natuurlijk niks mis mee. Maar lijkt het niet gek dat de meeste bezoekers -ik situeer de gemiddelde leeftijd tussen de 30 en de 45 jaar- zo verkikkerd zijn op een periode die ze nooit beleefd hebben?

“Dat zou ik niet durven beweren. Ik denk dat het veel te maken heeft met een aantal groepen die het genre opnieuw leven inbliezen. In de jaren tachtig zorgden topbands zoals Stray Cats voor een echte rock-’n-rollrevival. In de jaren negentig werd surf dan weer populair, onder meer omdat speelfilmregisseur Quentin Tarantino ervoor koos om Dick Dale’s Misirlou te gebruiken in een openingsscène van Pulp Fiction. Die culturele invloeden effenden stilaan het pad voor de huidige hype. Zo pikt elke volgende generatie waarschijnlijk wel wat rock-’n-rollinvloeden op.”

– In 2009 stonden Bill Haley’s Original Comets -minus de in 1981 overleden zanger- op het podium van de Kuub. Mikken jullie nog steeds op de grootste (vallende) sterren aan het rock -’n-rollfirmament?

“De passage van de Comets was ongetwijfeld een van de hoogtepunten uit de geschiedenis van de kroegentocht, maar het wordt elk jaar moeilijker om dat soort legendarische artiesten uit onze hoge hoed te toveren. Er zijn er enerzijds al een hele boel gestorven, en in andere gevallen haalt de hoge leeftijd dan weer het vuur uit de show. Dit jaar hebben we dus geen echte anciens op het programma. Met The Jets hebben we natuurlijk wel de jaren tachtig terug opgezocht. Voor de rest concentreren we ons op hedendaagse bands. Ook al zullen die groepen wellicht geen geschiedenis schrijven zoals hun voorgangers, op het podium staan ze als een huis.”

– Ik gok dat de beruchte afterparty’s na de optredens ook dit jaar niet zullen ontbreken, zodat er from dusk till dawn te feesten valt... (lacht) Dat beslissen de uitbaters van de verschillende locaties natuurlijk zelf. Meestal breekt er op een paar verschillende plaatsen wel een spontaan feestje los. De officiële afterparty wordt dit jaar in elk geval in café Wirwar gehouden op maandag 25 april. Maar voor we daaraan toekomen: er is ook een preparty! Die gaat op vrijdag 22 april door in het Keizershof op de Grote Markt.

Tekst: Roel Horemans Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 27

LEZINGEN ✱ WORKSHOPS ✱ CURSUSSEN ✱ UITSTAPPEN 28 —april 2011

APRIL

nog tot 20 april – Laakdal

do 31 maart van 19.30 tot 21.30u – Meerhout

Tentoonstelling Vrouwenkracht

Eventmanagement voor verenigingen

De tentoonstelling ‘Kempense Vrouwenkracht’ zet het vrijwillig engagement van sterke Kempense vrouwen in de verf.

Openbare Bibliotheek Laakdal, Kerkstraat, 21 Info 013 67 01 11 of laakdal@bibliotheek.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

elke maandag van 19 tot 21u – Turnhout

wo 30 maart van 19.30 tot 22u – Herentals

Praatpunt

Freinet Puur

Ben jij een van de mensen die zijn Nederlands wil verbeteren? Spring dan eens binnen op maandagavond. Het is gratis, je hoeft je ook niet in te schrijven. (Niet tijdens schoolvakanties) De Warande, lokaal A, Warandestraat, 42.

Info 014 47 21 10, 014 47 21 64 of nic.vangrootel@warande.be Een Dinamo-activiteit in samenwerking met Vormingplus Kempen

Wat was de visie van Célestin Freinet? Wat houdt de Freinetpedagogie in? Een gevulde avond vol essentiële informatie en boeiende getuigenissen. Graag even een seintje als aanwezig zal zijn: Freinetschool Ibis, Heesveld, 9 Info america_lies@hotmail.com of 014 22 03 72 do 31 maart van 19 tot 22u – Herselt

elke dinsdag van 12.30 tot 15u – Herentals

deN Babbelhoek

In deN Babbelhoek kunt u als anderstalige Nederlands oefenen, uw spreekangst overwinnen en correcter leren spreken.

Huis van het Nederlands, Fraikinstraat, 38.

Info +32 14 22 17 81 of bieh28@hotmail.com of www.denbabbelhoek.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

Kempens gekruid

Wim Maes, professionele kok en herborist, diept voor jou met passie en vuur ingrediënten op waarvan je het bestaan nauwelijks vermoedde, bijzondere groenten, bloemen… en kruidt ze Kempens.

Norbertuszaal, Blauwberg, 21 Info 014 539841 of cultuur@herselt.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

elke woensdag van 19 tot 21u – Hoogstraten

do 31 maart van 10 tot 12.30u – Turnhout

Praatpunt

Verhalen bij traditionele Kempense streekgerechten

Spreek je al een beetje Nederlands en wil je verder oefenen? Kom dan naar het Praatpunt. Daar komen mensen uit verschillende culturen samen om te praten over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s, kinderen, familie, ... (niet in schoolvakanties) Gemeentelijke basisschool Hoogstraten, Koningin Elisabethlaan, 21 Info 03 314 37 86 of kreatief@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

Walter Van den Branden, ex-molenaar van Gierle en een van de eerste proevers van de Gageleer, voelt het schuim nog op de lippen als hij aan de verhalen van vroeger denkt. Hij brouwt voor je de verhalen bitter en kruidig, met een milde afdronk.

De Oude Eik, Leiseinde, 3 Info 014 56 05 95 of kreatief.geel@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

Papierwerk, reglementeringen en vergunningen, ... Als je een activiteit wil organiseren word je al vlug geconfronteerd met een hele hoop wetgeving, regels en verplichtingen.

Polyvalente Zaal, Gasthuisstraat, 33.

Info 014 24 99 29 of sofie.vandermaesen@meerhout.be in samenwerking met Vormingplus Kempen za 2 april van 9.30 tot 15.30u – Mol

Delfstof: Het Parfum

In deze cursus creëren we zelf ons natuurlijk parfum. We snuffelen aan en kiezen uit heel wat natuurlijke grondstoffen, leren geurakkoorden maken en komen finaal tot een parfum. Na afloop neem je je eigen persoonlijke parfum mee naar huis!

CC ‘t Getouw, Molenhoekstraat, 2.

Info 014 33 09 00 of cultuurbalie@gemeentemol.be ma 4 april van 19 tot 21.30u – Turnhout

Workshop ‘Powertex kunstwerk’

Je interieur aanvullen met een stijlvol en exclusief kunstwerk dat je bovendien zelfgemaakt hebt, dat kan! Met Powertex textielverharder en Stone art maak je een prachtig decoratiestuk met een antiek natuursteeneffect.

De Banier Turnhout, Warandestraat, 97 Info 03 270 04 44 of debanier@debanier.be ma 4 april om 20u – Laakdal

Joodse en Palestijnse vrouwen

De lezing gaat over onderdrukten en onderdrukkers, bedrogenen en bedriegers. Het gaat over vreugde en heel veel verdriet. Macht en onmacht.

Het gaat over mensen die van het leven houden en mensen die de dood als oplossing zien. Met Jenny Vanlerberghe.

Chirolokaal Laakdal, Smissestraat 48 Info 0473 383 437 of paulmondelaers@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

elke donderdag van 13.30 tot 15.30u – Geel

Praatpunt

Spreek je al een beetje Nederlands en wil je verder oefenen? Kom dan naar het Praatpunt. Daar komen mensen uit verschillende culturen samen om te praten over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s, kinderen, familie, ...

Huis van de Dialoog, Logen, 104.

Info 014 56 05 95 of kreatief.geel@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen elke donderdag van 19 tot 21u – Mol

Praatpunt

Spreek je al een beetje Nederlands en wil je verder oefenen? Kom dan naar het Praatpunt. Daar komen mensen uit verschillende culturen samen om te praten over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s, kinderen, familie, ... (niet in schoolvakanties) CVO Kempen-Mol, ingang Chrysantenlaan.

Info 014 31 69 18 of kreatief.mol@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

Digidak

In onze openbare computerruimte kan je gewoon binnenlopen tijdens deze momenten en gratis gebruik maken van de computers, van een printersscanner, van internet, ... en dit allemaal onder begeleiding.

Digidak St-Jozef Rijkevorsel, Kerkdreef, 61.

Elke maandag van 10 tot 12u Digidak Meerle, Hazenweg, 4/2. Elke maandag van 13 tot 16.30u Digidak Hoogstraten, Mouterijstraat, 4/1.

Elke dinsdag van 14 tot 17.30u Digidak Rijkevorsel, Molenstraat, 5. Elke donderdag van 9 tot 12u Digidak Hoogstraten bibliotheek, Lindendreef, 1b.

Elke vrijdag van 9 tot 12u Info 014 71 11 03 of www.digidak.be

Je activiteit in deze kalender?

Cursussen, lezingen en workshops voer je makkelijk en snel in op www.cultuurdatabank.be.

Doe dat wel zo snel mogelijk. Als je ze aanvinkt als ‘educatieve activiteit’ komen ze niet alleen

trecht op www. UitinVlaanderen.be, maar ook op allerlei agenda’s, websites en redacties. En natuurlijk ook in Suiker!

Meer details vind je op www.cultuurnet.be/uitdatabank.

Zin om iets te organiseren?

Vormingplus Kempen betaalt voor een aantal activiteiten tot 75% terug van je kosten voor de begeleiding (met een maximum van 200 euro).

Ons aanbod en honderden cursussen, lezingen, workshops vind je op www.vormingpluskempen.be.

di 12 april om 20u – Laakdal

Bread and Roses

In Los Angeles wonen de twee zusters Maya en Rosa. Ze komen oorspronkelijk uit Mexico. Ze werken samen als schoonmaaksters in een kantorencomplex in het centrum van de metropool.

Wanneer ze toevallig in contact komen met een linkse activist Sam, wordt hun leven volledig op zijn kop gezet.

Vrije Basisschool, Smissestraat 50 Info 014 25 97 05 of cultuur@laakdal.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

De laatste rechte lijn naar de zomer!

De derde Dinamobrochure van het seizoen is uit. Het aanbod is rijk aan o.a. creatieve workshops en zomerse uitstappen. Deze brochure is gratis verkrijgbaar. Je kan ook alle informatie vinden op de website www.warande.be/dinamo

en van daaruit rechtstreeks inschrijven vanaf maandag 4 april.

Je hoeft niet per se aan een workshop of uitstap deel te nemen. Je kan ook kennismaken met ons aanbod via de taalcafés Engels, Frans en Spaans, het bridgecafé, het open atelier textiel en de dansnamiddagen.

Heb je een beetje tekenervaring, dan kan je mee gaan schetsen in openlucht. Dit zijn de Instappers: het zijn activiteiten waar je vrijblijvend aan kan deelnemen, zonder inschrijving, en bovendien gratis.

Onder het motto Pluk de dag vindt op dinsdag 7 juni de derde editie van Carpe Diem

plaats. Carpe Diem is een festivaldag met workshops, infostands over ecologische verantwoord leven, een win-winruilbeurs, ontmoetingen… Het aanbod kan je zeker en vast inspireren. Vraag de speciale flyer aan (verkrijgbaar vanaf eind april)!

Info Dinamo – de Warande Warandestraat 42, Turnhout T 014 41 94 94 Email dinamo@warande.be Website www.warande.be/dinamo

wo 13 april om 20u – Laakdal

Sophie Sholl

Lente, 1943. De Duitsers verliezen de slag bij Stalingrad en in Duitsland zelf gaan voorzichtig anti-Hitler stemmen op. Sophie Scholl en haar broer Hans, studenten, delen pamfletten uit in de universiteit van München als ze worden gearresteerd door de Gestapo.

Vrije Basisschool, Smissestraat 50 Info 014 25 97 05 of cultuur@laakdal.be in samenwerking met Vormingplus Kempen do 14 april om 20u – Laakdal

Bandit Queen

Phoolan Devi, geboren in de laagste hindoe-kaste, werd op elfjarige leeftijd uitgehuwelijkt aan een twintig jaar oudere man die haar verkracht. Ze loopt van hem weg en roept daarmee een grote schande af over haar familie. Wanneer de zoon van de dorpsoudste haar probeert aan te randen, en zij hem van zich af weet te houden, wordt niet de jongen maar Phoolan uit het dorp verbannen.

Vrije Basisschool, Smissestraat 50 Info 014 25 97 05 of cultuur@laakdal.be in samenwerking met Vormingplus Kempen van 26 april – Geel

Mindfulness 8 wekentraining

Dit programma is geschikt voor iedereen die beter wil omgaan met de uitdagingen van iedere dag. Het is wetenschappelijk onderbouwd en maakt je meer bestand tegen stress, angst, piekeren, pijn en depressie. De 8 wekentraining vormt de kern van het programma. Stap voor stap worden de basisvaardigheden aangeleerd. Deze training bedt een stevig handvat om met de uitdagingen van iedere dag om te gaan.

Hoeve Middenin, Buitensteinde, 33 Info O9 328 60 90

Kalender APRIL maandag 4 april van 13.30 tot 15.30u

dinsdag 26 april van 13.30 tot 15.30u

Engels taalcafé waar je je Engels kan oefenen in een ontspannen sfeer.

Locatie: de Warande Instapper : gratis, vrije toegang

Spaans taalcafé waar je je Spaans kan oefenen in een ontspannen sfeer.

Locatie: de Warande Instappe = gratis, vrije toegang

Dinsdag 5 april van 13.30 tot 15.30u

dinsdag 26 april, 3, 10, 17 en 24 mei van 14 tot 15.30u

Frans taalcafé waar je je Frans kan oefenen in een ontspannen sfeer.

Locatie: de Warande Instapper = gratis, vrije toegang

Dansworkshop - Biodansen is een systeem van menselijke integratie, vernieuwing en het herleren van de oorspronkelijke functies van het leven.

Locatie: Kongoplein 2 12,50 euro, vooraf inschrijven

Taalcafé Talk Talk

Taalcafé Rencontres

Heemerf in Kasterlee

di 26 april om 14u – Hoogstraten

Het meenemen en veilig stellen van digitale informatie

donderdag 7 april van 10 tot 17u

wo 27 april van 19 tot 22u – Balen

Infosessie rond vzwwetgeving en -verzekeringen

Isabel Demeyere, directeur van het VSDC, geeft uitleg over de wetgeving op vzw’s en over verzekeringen.

Vrijetijdscentrum De Kruierie, Bevrijdingsstraat, 1 Info 014 82 92 30 of dekruierie@balen.be in samenwerking met Vormingplus Kempen za 30 april van 10 tot 12.30u – Turnhout

Druk je stempel op Fimo

Als je Fimo bestempelt kom je tot geweldige mooie creaties. Experimenteer volop tijdens deze twee workshopmomenten en maak een sieraadsetje (oorbellen, ring, hanger,…) en een theelichthouder. Twee zaterdagen.

De Banier Turnhout, Warandestraat, 97 Info 03 270 04 44 of debanier@debanier.be

Biodansen

dinsdag 5 april van 14 tot 16u

Bezoek aan het Heemerf de Waaiberg. Dit kleine openluchtmuseum vormt een stille getuige van de Kempense levenswijze in de 19 de eeuw.

7 euro, vooraf inschrijven

Op onze computers staat heel veel informatie die we liever niet kwijt zijn, denk maar aan foto’s. Wat is nu juist het verschil tussen een cd en een dvd?

Hoe zet ik mijn foto’s op een cd?

Digidak Hoogstraten Mouterij, Mouterijstraat, 4/1 Info 014 71 11 03

Taalcafé Tertulia

Wandeling in Meerhout Een wandeling van 14 km.

5 euro, vooraf inschrijven dinsdag 26 april van 9 tot 12u

Open atelier Textiel Tijdens dit naaiatelier kan je met allerhande vragen over verstelwerk, retouches … terecht. Het is de bedoeling dat je zelf al het naaiwerk doet na wat handige tips of uitleg.

Er zijn naaimachines ter beschikking.

Kongoplein 2 Instapper = gratis, vrije toegang

donderdag 28 april, 5, 12 en 19 mei van 10 tot 13u

Sri Lankaanse keuken

Kookworkshop onder leiding van Disna.

Locatie: Kongoplein 2 10 euro (exclusief kosten ingrediënten), vooraf inschrijven vrijdag 29 april van 11 tot 15.30 uur en 6 mei van 14 tot 16u

Papierscheppen

In vrij korte tijd maak je bijzonder, handgeschept papier met papierafval. De week nadien maak je hier een eigentijds album van.

Kongoplein 2 7,50 euro (exclusief kosten), vooraf inschrijven vrijdag 29 april, 6 en 13 mei van 9.30 tot 11.30u

Voetreflexologie

Workshop waar je de basistechnieken leert om een degelijke voetmassage te geven.

Locatie: Kongoplein 2 7,50 euro, vooraf inschrijven

dinsdag 26 april van 9 tot 12u

De Volharding in Rijkevorsel

vrijdag 29 april van 13.30 tot 16u

Een geleid bezoek aan het natuurreservaat De Bonte Klepper en het omringende natuurgebied De Volharding.

5 euro, vooraf inschrijven

Dansnamiddag

Dansen in de spiegeltent San Severia.

Instapper = gratis, vrij toegang

dinsdag 26 april van 10 tot 17u

vrijdag 29 april, 27 mei en 3 juni van 13.30 tot 15.30u

Fietstocht van ongeveer 50 km; vertrek aan De Wouwer in Ravels.

5 euro, vooraf inschrijven

Gratis repetities en optreden op de Carpe Diemdag.

Locatie: de Warande Gratis, wel vooraf inschrijven

Fietstocht de Aa-vallei

dinsdag 26 april van 13.30 tot 16u

10 jaar zingen met Dinamo

Stijfselmarmeren

INFO DINAMO

Stijfselmarmeren is een eenvoudige techniek uit de wereld van de papierkunstenaars en boekbinders om je eigen sierpapier te maken. Leuk als cadeaupapier, kaartjes, doosjes …

Locatie: Kongoplein 2 5 euro, vooraf inschrijven

Dinamo Warandestraat 42, Turnhout T: 014 47 21 64 dinamo@warande.be www.warande.be/dinamo

Suiker — 29

Technologic TURNHOUT - In 1482 trad Leonardo da Vinci, die op het Italiaanse vasteland al flink naam had gemaakt, in dienst van de hertog van Milaan. Hij gooide hoge ogen als schilder en ingenieur en ging de geschiedenis in als de ceremoniemeester die het huwelijk tussen kunst en wetenschap beklonk.

Ruim vijfhonderd jaar na datum strijken enkele verre erfgenamen van da Vinci neer in Turnhout. Van 1 tot 10 april loopt in cultuurhuis de Warande namelijk Technologic, een evenement waar binnen- en buitenlandse kunstenaars hun publiek zullen meelokken in de schemerzone tussen kunst, wetenschap en technologie. Dansers en choreografen Brice Leroux en Hiroaki Umeda, kunstenaars en theatermakers Kris Verdonck en Eric Joris en pianist Jon Hopkins laten er horen, zien en voelen wat techniek voor de kunst kan betekenen en vice versa. Programmator Bert Heylen geeft tekst en uitleg.

– ‘Technologic’ is multidisciplinair ten voeten uit, met onder andere dans, theater, muziek, technische hoogstandjes en zelfs virtual reality op het programma. Vanwaar het idee om zoveel verschillende dingen te combineren?

“We zijn met het idee voor ‘Technologic’ op de proppen gekomen omdat dit type voorstellingen, waarin technologie een belangrijke rol inneemt, minder vaak aan bod komt in ons reguliere jaarprogramma. Door verschillende disciplines te bundelen, proberen we een avontuurlijk publiek aan te trekken. Dit soort artistieke werk zal je doorgaans sneller in het Brusselse Kaaitheater of in de Gentse Vooruit tegenkomen dan in cultuurcentra. De festivalformule die we hebben uitgewerkt, is daarom ideaal om het Warandepubliek warm te maken voor specifieke vernieuwende kunstvormen.”

– Is het project deels bedoeld om de ogen van sceptische traditionalisten open te trekken?

“De artiesten die aan Technologic deelnemen, komen hun werk meestal in kunstencentra voorstellen, maar ook internationaal zijn ze vaak graag geziene gasten. Mensen zoals

30 —april 2011

brug tussen kunst en technologie Kris Verdonck en Eric Joris lopen voorop wat nieuwe ontwikkelingen in de kunst betreft.

Ook bij het exposeren van hun werk tonen ze zich graag van hun meest innovatieve kant.

Het is belangrijk dat de Warande zich daar als cultuurhuis ook voor openstelt. We zijn een instelling die heel breed probeert te programmeren, maar we willen ons publiek zeker vertrouwd maken met de technologische evoluties die zich de afgelopen jaren in de kunst hebben voorgedaan. Het grote voordeel is dat we in het kader van Technologic geen rekening moeten houden met de traditionele “spanningsboog”, die tijdens klassieke (theater-)voorstellingen wel gerespecteerd wordt.

Dat schept meer vrijheid, zodat we nu bijvoorbeeld ook installaties kunnen etaleren.”

– Jullie willen met andere woorden kunst zonder een al te nadrukkelijke stempel aanbieden?

“Inderdaad. We willen onze bezoekers graag uitnodigen om met een open blik dingen te ontdekken en het avontuur aan te gaan. We hopen vooral mensen aan te spreken die normaal weinig of geen aandacht schenken aan beeldende kunst, performance en installaties.”

– Lopen jullie niet het risico dat net die mensen het opzet te avant-gardistisch zullen vinden?

“Omdat het aanbod van Technologic zeker breed genoeg is, zijn we daar niet bang voor.

Het initiatief past natuurlijk ook in ons jaarprogramma. Je kan net zo goed een optreden van Soulsister in de Warande komen bekijken, maar we vinden dat er evengoed plaats moet zijn voor avant-gardisme en innovatief

werk van kunstenaars die normaal in grote steden of wereldsteden exposeren. Ik denk dat daar zeker interesse voor is in de Kempen en het is aan de Warande om de rol van bemiddelaar tussen publiek en kunstenaar goed te spelen. We willen ons niet enkel beperken tot de rol van cultuurhuis, maar willen ook voor een stuk de programmering van een kunstcentrum benaderen.

Omdat er in de regio niet direct kunstcentra zijn, denk ik dat de Warande goed geplaatst is om gedeeltelijk die rol over te nemen. Technologic past alvast goed in dat concept.”

– Is het de bedoeling om met Technologic een duidelijke blik achter de schermen te geven of blijven alle geheimen netjes toegedekt?

“Da’s een goeie vraag. De focus blijft op het artistieke gedeelte, niet op de techniek of technologie die erachter schuilgaat. Het gaat puur om het voorstellen van kunst. We hadden ook lezingen en workshops kunnen organiseren.

Kunstenaar Erik Joris werkt bijvoorbeeld samen met de bedrijfswereld om zijn voorstellingen op technisch vlak te kunnen bolwerken. We hadden vertegenwoordigers van die bedrijven kunnen uitnodigen om die technologie te duiden, maar dat hebben we bewust niet gedaan om de nadruk op de beleving van de werken te leggen. De voorstellingen zijn immers speciaal bedoeld voor het Warandepubliek, dat zou kunnen afgeschrikt worden door te veel technisch gepalaver.”

– Jullie verwennen je publiek. Bezoekers krijgen de kans om Kris Verdonck en Eric Joris respectievelijk twee en drie keer

aan het werk te zien. Een bewuste keuze om twijfelende weekendculturo’s over de streep te trekken?

“Nee, dat heeft een eenvoudige, praktische reden. Bij optredens in de schouwburg kunnen er ongeveer 750 bezoekers tegelijk binnen, maar omdat Technologic draait om de ervaring van de bezoeker, wordt die capaciteit drastisch kleiner. Bij Line-up van Eric Joris stap je bijvoorbeeld binnen in een virtuele realiteit. Je krijgt een bril op je hoofd en bent verbonden met een computer. Dat kan maar met vijf personen tegelijk. Om voldoende mensen te kunnen bedienen, moesten we dus meerdere sessies organiseren. We mikken op een andere soort beleving dan wanneer je een voorstelling meepikt in de schouwburg en rustig achteroverleunend alles gadeslaat. Bij Technologic word je er middenin gegooid.”

– Je zit dus dichter op de huid van de kunstenaar? Of de kunstenaar zit dichter op jouw huid?

“Inderdaad, een voorstelling als die van Eric Joris wordt toepasselijk ‘theater in je hoofd’ genoemd. Je maakt de voorstelling zelf voor een deel. In het geval van Line-up krijg je bijvoorbeeld een bril met camera op je hoofd die de bewegingen van de deelnemer volgt. Kijk je naar links of rechts, dan doet de camera hetzelfde. Op die manier bepaal je dus eigenhandig wat je te zien krijgt.”

– Er wordt samengewerkt met contour Mechelen (de Houten zaal). Vertel daar eens iets over?

“Voor dat luik staat mijn collega Annelies Nagels in. Zij heeft contour Mechelen gevraagd om een programma met videoclips samen te stellen die spelen met de grens tussen realiteit en virtualiteit. Denk bijvoorbeeld aan het werk van videokunstenaar Bill Viola. Dat deel van het programma wordt samen getoond met het werk van de Franse choreograaf Brice Leroux. Wanneer je zijn Solo#2 hebt gezien, is de logische volgende stap het bekijken van de videokunstwerken in Mechelen. Deze samenwerking met het provinciaal cultuurcentrum in Mechelen paste perfect binnen onze opdracht, zeker nu we door de verbouwingen onze expositieruimte kwijt zijn.”

Voor meer info, prijzen en tickets kun je terecht op www.warande.be/pagina/technologic of op de schouwburgkalender in Suiker.

Tekst: Roel Horemans

ONZE PARTNERS

Cc de Werft

PARTNERS S

IOK

Delta Motorcycle n.v.

Adressen: Werft 32, Markt 1, 2440 Geel Intercommunale Adres: Otterstraat 120, (exporuimte de Halle) Ontwikkelingsmaatschappij 2300 Turnhout PROVINCIE ANTWERPEN Centrumparking Nieuwstraat, voor de Kempen Tel: 014 42 08 08 Adres: Kon. Elisabethlei 22, 2440 Geel (exporuimte de

Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel

Fax: 014 42 74 78 2018 Antwerpen Schrijnwerkerij)

Tel: 014 58 09 91 Mail: deltamotor@skynet.be Tel: 03 240 50 11 Balie: ma 13.30-16.30u,

Fax: 014 58 97 22 Website: www.deltamotor.be Fax: 03 240 54 75 di-vr 9-12u / 13.30-16.30u,

Mail: info@iok.be Café Wirwar Mail: info@provant.be za 10-12u

Website: www.iok.be

Een eigentijds café met een

Website: www.provant.be Tel: 014 56 66 60 (administratie) vleugje heimwee naar vroeger 014 56 66 66 (reserveringen) RADIO NOORDERKEMPEN Adres: Otterstraat 8, 2300 Turnhout 107.5FM Fax: 014 56 66 80

Adres: Steenweg op Sevendonk 82, Mail: admin.dewerft@geel.be, De Singer 2360 Oud-Turnhout res.dewerft@geel.be RenoHuis

Adres: Bavelstraat 35,

Tel: 014 45 01 45 Website: www.dewerft.be Renovatie - Sleutel op de Deur 2310 Rijkevorsel

Fax: 014 45 30 48 TRAM 41 (Turnhoute

Tel: 0478 / 42 77 71

Website: www.desinger.be of

Mail: radio@radionoorder

Route Archief en Musea)

Fax: 014 / 42 77 71 www.ajazzexperience.be kempen.be Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erf Website: www.radionoorderkempen.be JAKOB SMITSMUSEUM goedhuis, Grote Markt 1, 2300 Kunst In Huis Adres: Sluis 155a, 2400 Mol Turnhout, 014 44 33 98) Kunstuitleen vzw Nationaal Museum van de Openingsuren: wo-zo: 14-18u de Warande Adres: Gallaitstraat 78, 1030 Brussel Speelkaart (Druivenstraat 18, Tel en fax: 014 31 74 35 Adres: Warandestraat 42,

Tel: 02 247 97 10 2300 Turnhout, Mail: info@jakobsmits.be 2300 Turnhout

Fax: 02 242 83 11 014 41 56 21) Website: www.jakobsmits.be Ticketbalie: ma-vr 9-17u, za 9-14u

Mail: info@kunstinhuis.be Taxandriamuseum THEATER STAP Tel: 014 41 9494 (algemeen)

Website: www.kunstinhuis.be (Begijnenstraat 28, Adres: Brugstraat 55, 2300 Turnhout 014 41 69 91 (ticketbalie) 2300 Turnhout, 014 43 63 35) Tel: 014 42 85 90 Website: www.warande.be Begijnhofmuseum (Begijnhof HoReCa provincie Antwerpen Fax: 014 42 84 19 56, 2300 Turnhout, de kringwinkel Afdelingen Noorderkempen en Mail: info@theaterstap.be

014 42 12 48)

Adressen: goedkoop en origineel Middenkempen Website: www.theaterstap.be Openingsuren: musea: di-za 14-17u, Mol (Sint-Appolonialaan, 014

Adres: Ieperstraat 4, 2300 Turnhout zo 11-17u Storm op komst 32 61 63), Turnhout (Steenweg

Tel: 0495 53 54 80 Stadsarchief: ma: alleen telefonisch of per Kinderkunstenfestival op Tielen 70), Retie (Sint-Mar Turnhout 2012 mail, Vrijdag 19 - dinsdag 23 maart tinusstraat 50), Hoogstraten

Adres: Stadhuis, Grote Markt 1, di-vr 9-12.30u / 13-16.30u

Adres: Warandestraat 42, (Meerseweg 135, 014 44 20 40), 2300 Turnhout 2300 Turnhout Geel (Kollegestraat 104, Gas- Mail: tram41@turnhout.be

Openingsuren: ma-vr: 9-12.30u en

Mail: info@stormopkomst.be straat 2a), Herentals (Lierse- Website: www.tram41.be 13.30-16.30u

Website: www.stormopkomst.be weg 136), Kasterlee (Krokus Cc ‘t Getouw (schouwburg Tel: 014 40 96 74 laan 10), Balen (Steenweg op Rex – zaal ‘t Getouw) Vrijetijdscentrum

Mail: info@turnhout2012.be Leopoldsburg 71/2), Herselt Adres balie : Smallestraat 2, 2400 Mol De Kruierie

Website: www.turnhout2012.be (Blaubergsteenweg 113), Heist- Adres: Bevrijdingsstraat 1 op-den-Berg (Noordstraat 25/1, Openingsuren: di-vr : 9-12u / 13.30-16u, KATHOLIEKE 2490 Balen za 13.30-16u / 1 uur voor 015 21 23 73).

HOGESCHOOL KEMPEN Tel: 014 82 92 30 elke podiumvoorstelling Filmfestival Dep. Handelswetenschappen Fax: 014 81 79 59 Tel: 014 33 09 00

Open Doek en bedrijfskunde Mail: dekruierie@balen.be Fax: 014 33 08 90 Adres: Warandestraat 42, Mail: cultuurbalie@gemeentemol.be Cultuur- en sportmanagement

Website : www.getouw.be gemeente Westerlo 2300 Turnhout Adres: Campus Blairon 800, 2300 Adres: Boerenkrijglaan 61 Tel: 014 41 94 94 Turnhout 2260 Westerlo Fax: 014 42 08 21 Tel: 014 42 66 01 Toon Otten Adres: Stationstraat 64 Mail: sofie.claes@westerlo.be Mail: info@opendoek.be Fax: 014 43 52 64 2300 Turnhout Tel: 014 53 91 77 Website: www.opendoek.be Mail: hwbkt@khk.be Tel: 014 74 50 10 Website: www.khk.be Gsm: 0474 63 56 78 Pure Kempen

Rockin’ Mail: toon@ottencommunicatie.be RURANT vzw

PHILIPS INNOVATIVE Around Turnhout ‘s Werelds grootste APPLICATIONS Adres: Hooibeeksedijk 1 Bibliotheek Turnhout Adres: Steenweg op Gierle 417, 2300 rock-’n-rollkroegentocht 2440 Geel Adres: Warandestraat 42, Turnhout 22, 23, 24 en 25 april.

Tel: 014 / 85 27 07 2300 Turnhout Tel: 014 40 12 11 Website: www.purekempen.be DE poppenzaal Openingsuren: ma 14-20u, di t.e.m. do 11-20u, Fax: 014 40 16 53 www.rurant.be

Adres: Steenweg op Oosthoven 114, vr 11-18u, za 10-17u Website: www.philips.be (Merk Kempen) 2300 Turnhout Tel: 014 47 22 41 Mail: johny.geerinckx

SECUNDAIR

Tel: 014 42 33 22 Fax: 014 41 61 41 @rurant.provant.be ONDERWIJS ZENIT

Fax: 014 42 43 55 Mail: bibliotheek@turnhout.be Vormingplus Kempen Website: Adres: De Merodelei 220, 2300 Turn- Mail: info@propop.be www.turnhout.be/bib

Adres: Graatakker 4 hout

Website: www.propop.be Effenaar

2300 Turnhout Inschrijvingen: vanaf 16 aug

Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven Diogenes GOL Tel: 014 41 15 65 elke werkdag: 10-16u een gemengde vrijmetselaarsTel: 0031 (0)40 239 36 66

Mail: info@vormingpluskempen.be do: 14 - 20u. loge in de Kempen Mail: info@effenaar.nl Website: www.vormingpluskempen.be Tel: 014 47 14 40 Tel: 0475 64 96 48

Website: www.effenaar.nl Fax: 014 47 14 44 Mail: info@diogenesgol.be Mail: info@so-zenit.be DINAMO Website: www.diogenesgol.be Website: www.so-zenit.be Adres: Warandestraat 42, Sabam Cultuur vzw Hofke van Chantraine 2300 Turnhout

Cc ‘t Schaliken Aarlenstraat 75 Adres: Kerkstraat 46 Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en Adres: Grote Markt 35, 1040 Brussel 2360 Oud-Turnhout 13-16u, ma 18-20u 2200 Herentals

Tel: 02 286 83 82-84 Tel: 014 47 94 94 Tel: 014 47 21 64 (educabalie) Openingsuren: ma 9-12u / 17-19.30u,

Fax: 02 230 13 10 Fax: 014 65 25 18

Mail: dinamo@warande.be Website: www.sabam.be di, do, vr 9-12u / 13.30-16u, Mail: info@hofkevanchantraine.be Website: www.warande.be (cursussen) wo 9-12u.

Blog: www.warande.be/dinamo De Roma De Laro kunstgalerie Ticketbalie ook op Mezz Adres: Turnhoutsebaan 286 Adres: Lage Rooy 14 wo 13.30-16u en za 10-14u.

Adres: Keizerstraat 101, 2140 Borgerhout 2328 Meerle (B) Tel: 014 28 51 30 Ticketbalie: Turnhoutsebaan 327 Tel/Fax: +32 (0)3 315 00 11 4811 HL Breda

Fax: 014 22 28 56 2140 Borgerhout Tel: 0031 76 515 66 77 Mail: kunstgalerie@delaro.com Mail: cultuurcentrum@herentals.be

Website : www.schaliken.be

Openingsuren: ma-vr: 9u30-12u30 / 13u30-17u

Fax: 0031 76 520 02 37

Tel: 03 292 97 40 (reserveringen) CULTUREEL CENTRUM

Mail: info@mezz.nl LEOPOLDSBURG VZW 03 292 97 50 (algemeen)

Website: www.mezz.nl Adres: Kastanjedreef 1 Website: www.deroma.be 3970 Leopoldsburg Tel/Fax: 011 34 65 48 Mail: info@leopoldsburg.be Website: www.ccleopoldsburg.be

V.I.P.-PARTNER

PARTNER XXL

PARTNERS XL

PARTNERS L

Suiker — 31