Suiker januari 2015

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN

CHANTAL DE MEUTTER:

“2014 WAS HEFTIG. IK HEB BESLIST DAT IK NIET MEER VOOR DE RADIO KAN WERKEN.

★★ ★

GRATIS MAAN

★

DBLAD

★★

NR. 58 – JANUARI 2015

WWW.SUIKERKRANT.BE

Bart Verheyen TOONT STRIPEN BRANDHOUTSCHILDERIJEN IN DE LAKENHAL IN HERENTALS

HORRORFESTIVAL IN DE WARANDE MET DANK AAN

GEEN INSPIRATIE VOOR CADEAUS? RAADPLEEG ONZE LIJSTJES!

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN Verantwoordelijke uitgever Kempense cultuurpromotie vzw

Redactieadres Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Zakelijke leiding en distributie Leen Verwaest 0495 53 54 80 leen@suikerkrant.be

Adres Kempense cultuurpromotie vzw Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage 10.000 exemplaren

Verspreidingsgebied Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, Oud-Turnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.

Verdeelpunten zie website

Redactie Roel Sels Stijn Janssen

Redactiemedewerkers Ivo Verheyen Katrien Lodewyckx Floor Deckx Joep Goosen

Foto's Bart Van der Moeren

Vormgeving Dimitri Paeleman

Opmaak advertenties Els Vandervoort

Advertenties Sabine Clijmans 0496 87 42 52 sabine@suikerkrant.be

Drukkerij DKZet (Hapert, NL)

Website www.suikerkrant.be

2 - Januari 2015

ROEL SELS

MUZIEK 3 All that jazz 18 Over de schreef

TENTOONSTELLINGEN 6 Bonjour expo

FILM 26 Cinema special

THEE

Vijfenzestig jaar geleden stierf George Orwell. Hij was 46 jaar toen hij in Londen overleed aan de tering. Te vroeg gestorven dus, al had het nog veel vroeger kunnen zijn.

Op 33-jarige leeftijd vond de grondlegger van de participerende journalistiek dat hij in Spanje het fascisme moest gaan bestrijden. Die burgeroorlog kostte hem bijna de kop. Hij was nog maar net ginder toen hij een schotwonde in de hals opliep, maar hij wist te overleven.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij al een stuk voorzichtiger geworden. Deze keer bleef hij uit de buurt van kogels. Met succes. De Duitsers overwon hij nog, maar de tuberculose niet.

Drie werken heb ik ooit gelezen van Orwell: ‘Animal farm’ omdat het moest, ‘1984’ omdat het moest en ‘A nice cup of tea’ omdat ik het interessant vond.

‘A nice cup of tea’ is een essay van Orwell, dat op 12 januari 1946 gepubliceerd werd in de ‘Evening Standard’.

De schrijver legt in welgeteld elf punten uit hoe het perfecte kopje thee gedronken moet worden. Hij vermeldt er fijntjes bij dat er, hoewel hij beseft dat enkele punten vatbaar zijn voor controverse, niet over de juistheid gediscussieerd kan worden. Het is met andere woorden toegestaan het niet eens te zijn met hem, maar dat verandert niks aan de kern van de zaak: hij heeft gelijk.

Nu de winter drie maanden lang een ijskoud deken over ons land legt en u en ik onszelf regelmatig zullen verwarmen aan een tas dampende thee is het moment juist om u de geheimen van de perfecte kop te onthullen.

1. Thee moet uit India of Ceylon (Sri Lanka) komen. Chinese thee is soms ook niet slecht, maar je wordt er niet beter, moediger, optimistischer of verstandiger van.

2. De theepot mag niet te groot zijn en niet van metaal. Een pot is van porselein of aardewerk. Er bestaat geen goeie thee die uit een zilveren kan komt.

3. Verwarm de theepot van tevoren.

4. Thee moet sterk zijn. Hoe straffer, hoe beter. Gebruik altijd genoeg thee. Als je zuinig moet zijn of op je centen moet letten, moet je eraan denken dat één kop sterke thee nog altijd veel beter is dan twintig slappe kopjes. Spaar voor één sterke kop.

5. Gebruik geen zeefjes. Het kan geen kwaad theeblaadjes door te slikken. Daardoor wordt de smaak alleen nog rijker.

6. Thee wordt uitgegoten terwijl het water nog kookt.

7. Het is verstandig goed te roeren, de thee even te laten rusten en al te genieten van de geuren die vrijkomen voor je drinkt.

8. De tas moet hoog en cilindrisch

zijn. Zo blijft de warmte het best bewaard.

9. Schep de room van de melk voor je melk toevoegt. Room geeft een nare bijsmaak.

10. Giet eerst de thee in je tas, daarna pas de melk. Zo loop je minder risico dat je te veel melk neemt.

11. Thee wordt zonder suiker gedronken. Thee is bitter en hoort dus ook bitter te smaken. Suiker doodt de smaak van thee. Drink je thee voor de warmte en niet voor de smaak? Drink dan liever suikerwater en verspil er geen thee aan.

Deze handleiding voor het zetten en drinken van de perfecte thee viert deze maand zijn 69ste verjaardag en is, aangezien er niet over gediscussieerd kan worden, nog even actueel als in 1946. Persoonlijk drink ik mijn tas het liefst met bergen suiker of zoetstof en is de Orwellmethode -hoed u voor de woordgrap- dus niet ‘mijn kopje thee’.

Hoe moet thee gedronken worden?

Daarover verschil ik van mening met Orwell. Maar we zijn het wel eens over het genot dat thee kan verschaffen. Thee drink je om het lawaai van de wereld te ontvluchten, leerde ik ooit in Ierland.

In Limerick, een grauw en troosteloos stadje dat op geen enkele manier zijn poëtische naam eer aandoet, belandde ik ’s ochtends in een pub. Het was er druk. Mensen hadden net ontbeten.

Aan een tafeltje waaraan twee locals op leeftijd zaten, was nog plaats. Ik bestelde een thee en zette me bij hen.

- “Ook nood aan een beetje rust?”, vroeg de ene me.

- “Niet echt” zei ik. “Het is buiten trouwens rustiger dan hierbinnen. Ik passeerde toevallig en was benieuwd naar de gezelligheid hier. Ik ga dadelijk weer verder.”

- “Ah… Omdat je thee drinkt, dacht ik …”, stamelde hij.

Ik keek hem vragend aan. Zelf dronk hij ook thee.

-“Thee drink je toch om tot rust te komen. Niet dan?” Hij keek naar zijn kameraad en vroeg bevestiging.

- “Thee drink je om het lawaai van de wereld te ontvluchten, koffie om te troosten. En bier om te vergeten,” viel zijn maat, die aan een inktzwarte koffie bezig was, in.

Met een blik van ‘zie je wel’ draaide de eerste zijn hoofd weer naar mij. Waarna hij zijn gele tanden bloot lachte: “Maar eigenlijk zijn wij beiden gewoon op de loop voor onze vrouw, hoor!”

Ik kon me er alles bij voorstellen. De ene aan de thee, de andere aan de koffie. De ene op zoek naar rust, de andere naar troost. Ik had vooral met de laatste te doen. De eerste moet een babbelzieke vrouw hebben gehad; de tweede een serpent van een wijf.

ARCHITECTUUR 12 Oog voor architectuur

CULINAIR 12 Horeca troef!

COLUMNS 2 Roel Sels 4 Wim Paeshuyse 20 Stijn Janssen

SCHOUWBURGEN 13 Programma’s Kempense cultuurcentra

INTERVIEW 8 Chantal De Meutter

REPORTAGE 22 De eindejaarslijstjes

ALL THAT JAZZ Alexandre Caveliere quintet

MOL – Django Reinhardt was een van de grootste jazzmuzikanten van Europa. Hij slaagde erin de gipsyjazz populairder te maken dan ooit en er een nieuwe betekenis aan te geven. Hij was zo groot dat hij in zijn eentje een muziekgenre deed ontstaan: de hot club jazz of gipsy swing.

Daarvoor gebruikte hij elementen uit de bestaande jazz, de musette en de zigeunermuziek.

Jaarlijks wordt de muzikant herdacht met het reizende festival Djangofolllies, dat ook dit jaar weer in Mol halt houdt.

Dit jaar staat de vijfkoppige band rond violist Alexandre Cavaliere op het podium van Zaal Ootello in Ezaart. Cavaliere treedt in de voetsporen van Django. Zijn muzikale carrière is heel bijzonder. Hij was amper 12 jaar toen zijn vader hem opnam in zijn orkest. Hij trok er de wereld mee rond, aan de zijde van Didier Lockwood en Babik Reinhardt. Als kind speelde de in Mons geboren Alexandre Cavaliere in l’Olympia in Parijs en op festivals in New York, Monaco en Finland. Hij deed radio- en tv-optredens. Maar het wonderkind bleek niet bestand tegen de druk, het reizen en het nachtleven. Het ging steil bergaf met de carrière van Cavaliere. De grote toekomst die voor hem was weggelegd, was helemaal opgebrand voor ze was begonnen. Niemand hoorde nog wat van Cavaliere.

De man is intussen 29 jaar oud en klaar voor zijn comeback.

Voor het eerbetoon aan Django Reinhardt in Mol brengt hij Walter Gonella (gitaar), Manu Bonetti (gitaar), Vincent Bruyninckx (piano) en Jean-Louis Rassinfosse (contrabas) mee.

Alexandre Caveliere Quintet, vrijdag 30 januari om 20.15u in Zaal Ootello in Mol, 13 euro.

Brussels Jazz Orchestra en ’t Arsenaal: ‘Maestro, of de man zonder tanden’

HEIST-OP-DEN-BERG – In cc Zwaneberg brengen ’t Arsenaal en het Brussels Jazz Orchestra een voorstelling die geschreven werd door Hugo Matthysen.

Warre Borgmans kruipt in de huid van trompettist John Dyke, een topper in de jazzwereld. Op een dag slaat het noodlot toe.

John Dyke raakt betrokken bij een knokpartij en zijn tanden worden uit zijn mond geslagen.

Hij krijgt een kunstgebit, maar daarmee slaagt hij er niet meer in zijn unieke sound te produceren. Hij maakt dan maar van de nood een deugd en componeert een aantal stukken die de grootheid en de tragiek van zijn kunstenaarschap illustreren. Zo slaagt hij erin om toch nog pure schoonheid te creëren.

Het is niet de eerste keer dat ’t Arsenaal en het Brussels Jazz Orchestra samenwerken. Enkele jaren geleden maakten ze al de voorstelling ‘Vliegen tot de hemel’. De zin om opnieuw de handen in mekaar te slaan, was er altijd. Met deze tekst van Hugo Matthysen is het er ook van gekomen. Matthysen en Warre Borgmans kennen mekaar al vele jaren. Denk alleen nog maar aan de reeks Kulderzipken en de jaarlijkse intocht van Sinterklaas, beide geschreven door Matthysen. ’t Arsenaal en het Brussels Jazz Orchestra, zaterdag 17 januari om 20u in cc Zwaneberg in Heist-op-den-Berg, 16 euro.

Anthony Braxton Trio: ‘Diamond curtain wall music’

RIJKEVORSEL – In jazzmiddens wordt snel gezegd dat iemand wereldtop is. Elke professionele muzikant kan immers wel een aantal adelbrieven voorleggen. Minstens even vaak onterecht als terecht. Maar als je, zoals Anthony Braxton, de NEA Jazz Master Award in ontvangst hebt genomen, sta je boven elke discussie. In het rockmilieu zou dat gelijkstaan aan opgenomen worden in de rock-‘n-roll hall of fame. Braxton ontving twintig jaar geleden trouwens al de MacArthurs Fellowshipprijs: een prijs die niet alleen aan kunstenaars, maar ook aan wetenschappers wordt uitgereikt om hun vernieuwende werk te belonen.

Anthony Braxton (69) is een multi-instrumentalist die saxofoon, klarinet, fluit en piano speelt. En niet alleen musiceert hij; hij is ook professor in de filosofie en gaf jarenlang les aan de universiteit van Roosevelt. Wat de muziek betreft, wil hij zich aan geen enkel genre binden.

Hij vertrekt altijd van de volledige vrijheid en daarom wordt hij het vaakst tot de freejazzmuzikanten gerekend. Maar Braxton is zo ‘free’ dat zijn improvisaties zijn muziek tot ver buiten de jazz voeren. Braxton schrijft muziek voor solo-uitvoeringen, voor groepen, voor ensembles, voor kleine en grote orkesten.

Hij schreef ooit zelfs een muziekscore voor vier orkesten tegelijk.

Voor zijn concert in De Singer (Bavelstraat in Rijkevorsel) brengt Anthony Braxton Taylor Ho Bynum (kornet, bugel, piccolo- en bastrompet) en Mary Halvorson (gitaar) mee.

Anthony Braxton Trio, dinsdag 27 januari om 20.30u in De Singer in Rijkevorsel, uitverkocht.

De Beren Gieren / Kaja Draksler / Susana Santos Silva

RIJKEVORSEL – In De Singer kan je op 29 januari terecht voor een muzikale kruisbestuiving tussen de muzikanten Susana Santos Silva (trompet), Kaja Draksler (piano), Fulco Ottervanger (piano), Lieven Van Pee (contrabas) en Simon Segers (drums).

Kaja Draksler (foto) opent de avond met een soloconcert aan de piano. De Sloveense pianiste bracht zopas haar eerste soloalbum uit, nadat ze eerder al samenwerkte met het European Movement Jazz Orchestra, het Slovenian Philharmonic Orchestra en haar band Katarchestra.

Trompettiste Susana Santos Silva komt na een dik halfuur op het podium om Kaja Draksler te begeleiden. Ze is een meesteres in het creëren van sfeerbeelden en het opwaarderen van andermans muziek. Ze is met andere woorden de begeleidingsartieste die iedereen in zijn groep wil hebben.

De Beren Gieren zijn Lieven Van Pee, Simon Segers en Fulco Ottervanger. Pianist Ottervanger componeert de muziek en zijn twee kompanen zorgen voor de stomende ritmesectie. Improvisatie staat centraal in hun werk. Ze spelen eerst als trio en krijgen even later het gezelschap van Susana Santos Silva.

Kaja Draksler, Susana Santos Silva en De Beren Gieren, donderdag 29 januari om 20.30u in De Singer in Rijkevorsel, 12 euro.

Too Noisy Fish en Nordmann

RIJKEVORSEL – Too Noisy Fish is een jazzgezelschap dat werd opgericht in de schoot van Flat Earth Society en dat bestaat uit Peter Vandenberghe (toetsen), Kristof Roseeuw (contrabas) en Teun Verbruggen (drums). De band leverde al twee cd’s af met de titel ‘FES’.

De eerste heette ‘Fast Easy Sick’ en de tweede ‘Fight Eat Sleep’.

Too Noisy Fish voert jazz hoog in het vaandel, maar durft al eens uit te wijken naar de rock.

Dat geldt ook voor Nordmann: de band van Edmund Lauret, Dries Geusens, Elias Devoldere en Matthias De Craene. Nordman (foto) ontstond in Gentse kroegen, waar Lauret uit Newcastle en Geusens uit Overpelt samen jamden. Nordmann speelt in hoofdzaak avant-gardejazz, maar koppelt daar rockinvloeden aan. Dit jaar eindigden ze op de tweede plaats in HUMO’s Rock Rally. Too Noisy Fish en Nordmann brengen in De Singer een dubbelconcert.

Too Noisy Fish en Nordmann, vrijdag 30 januari om 20.30u in De Singer in Rijkevorsel, 12 euro.

Backback in De Splinter

OUD-TURNHOUT – Jazz in een jeugdhuis: moet kunnen! Organisator Jazzkitchen nodigt het fris klinkende geweld van Backback uit om op te treden in De Splinter in Oud-Turnhout. Backback is een trio uit Gent dat bestaat uit Filip Wauters (gitaar), Marc de Maeseneer (sax) en Giovanni Barcella (drums). Zij spelen muziek die het midden houdt tussen jazz en rock.

Backback serveert op 29 januari een bom voor je oren. Tickets kosten 12 euro.

Suiker - 3

KORT

MEER WIM PAESHUYSE! The Godfathers in JK2470

RETIE – Vroeger, toen telefoonnummers nog maar uit zes cijfers bestonden, was er een bandje dat in het alternatieve rockcircuit razend populair was: The Godfathers!

Godallemachtig: wat hebæben wij ooit plezier gemaakt op de muziek van die heerlijke keetschoppers van over het water!

En we geven het grif toe: in onbewaakte momenten grijpen we nog steeds naar onze luchtgitaar en brullen we de longen leeg op de tonen van ‘Birth, school, work, death!’, ‘Cause I said so’ en ‘She gives me love’.

Ja, u hoort het goed: vroeger was alles beter. En natuurlijk is er alleen maar een reünie van The Godfathers gekomen omdat die kerels al twintig jaar niks meer uitgevreten hebben, omdat het geld op is en omdat ze van hun vrouwen een stamp onder hun kont hebben gekregen met het vriendelijke verzoek de rekening te spekken. So what? Laat het je vooral niet tegenhouden om op zaterdag 31 januari naar The Godfathers te komen luisteren in JK2470 (Geenend 9 in Retie). Voor de jongere garde onder u: kijk en leer waar de hedendaagse punkrockers de mosterd halen! Voor de oudere generatie: probeer uzelf enigszins onder controle te houden, zeker als uw kinderen erbij zijn.

Tickets kosten 13 euro in vvk.

Snel zijn is de boodschap, want erg groot is de jeugdclub niet. Er worden maar 250 kaarten verkocht. Voorverkoop op de website van organisator www.darkballoon.be en in cafés Foli-A, Bazaar, Bikoro (Retie) en Bemdcafé (Arendonk).

4 - Januari 2015

Van Loo en Les Vedettes: Une belle histoire

KEMPEN - Het stond in de sterren geschreven dat schrijver en conferencier Bart Van Loo - met roots in Herentals - en Eddy et Les Vedettes - met frontman Frank Mercelis uit Retie - op een dag de handen in elkaar zouden slaan. Eddy et les Vedettes groeide de voorbije jaren uit tot de ideale vertolkers van swingende Franse muziek. Van Loo van zijn kant heeft met zijn boeken over La France een ijzersterke reputatie opgebouwd van Frankrijkkenner, gaande van ‘hors categorie’ tot ‘incontournable’. Vorig jaar brachten ze samen de voorstelling ‘Une belle histoire’, die wegens groot succes dit jaar wordt hernomen. ‘Panache, enthousiasme en showmanship waar niets op af te dingen valt’ (Knack). Van Loo en Les Vedettes flaneren samen een avond zingend over de Parijse Pont Neuf om zo via Karel de Grote bij France Gall uit te komen. Die leidt op haar beurt naar Claude François, maar ook naar Lodewijk XIV en Charles Aznavour. Van ‘Alexandrie Alexandra’ over ‘Route Nationale 7’ tot ‘La Bohème’. En natuurlijk zingen we allemaal mee met Michel Fugain. Een voorstelling waar woord en muziek hand in hand gaan, waar ontroering, nostalgie en goede verhalen op de eerste plaats komen. Kortom: het chanson zoals het nog nooit de bewonderen viel in de Lage Landen.

Bart Van Loo en Eddy et les Vedettes stoppen tijdens hun tournee regelmatig in de Kempen.

De eerste halte is in Schouwburg Rex in Mol, op zaterdag 31 januari. Tickets kosten 17 euro.

Op 21 februari spelen ze nog in de Djoelen (Oud-Turnhout), op 21 maart in De Volle Vaart (Grobbendonk), op 18 mei in cc Zwaneberg (Heist-op-den-Berg) en op 30 mei in cc ’t Schaliken (Herentals).

Wij, redacteurs van Suiker, zijn betweters. Wij doen gewoon onze goesting en u mag daarvan zeggen, schrijven, facebooken en twitteren wat u wil: u hebt niks in de pap te brokken.

Tenzij u evenveel kapsones hebt als wij. Dan -maar alleen dan- houden wij rekening met uw mening. Toen dichter, schrijver, comedian en beroepsidioot Wim Paeshuyse op een enquêteformulier de vraag ‘Hoe zou u Suiker beter maken?’ beantwoordde met ‘Meer Wim Paeshuyse!’ (met uitroepteken) waren wij zo onder de indruk dat we hem meteen een rubriek gaven. Paeshuyse kreeg carte blanche en mailde ons de dag nadien al een voorstel. In 8 afleveringen wil hij zwart op wit bewijzen dat je ’s werelds indrukwekkendste plekken evengoed in de Kempen kan zien.

8 plaatsen die je gezien moet hebben voor je sterft, maar die je evengoed in de Kempen kan zien

Aflevering 3: Madame Tussauds

Wassenbeeldenmusea, beter bekend onder de naam Madame Tussauds, zijn te vinden in zeven steden in de wereld, waaronder Londen, New York en Amsterdam. Deze musea stellen wassen replica’s van beroemde personen op, zoals film- en muzieksterren, royalties en sportlui. Zo kan je in Berlijn Hitler groeten, in Amsterdam Angelina Jolie mét borsten bekijken en J.F. Kennedy voor de grap met duim en wijsvinger neerschieten.

Evengoed: Het kaarsenmuseum in Baarle-Hertog

In Baarle-Hertog kun je het Kaarsenmuseum (nu Baarles Museum, aangezien ze er toch maar één museum hebben) bezoeken. Dit is ongeveer hetzelfde als Madame Tussauds: in echte (!) bijenwas zijn replica’s gemaakt van personen die bovendien prachtig gedetailleerd zijn ingekleurd.

Vergelijking

William Morris zei ooit: ‘Nothing useless can be truly beautiful.’ In Baarle zijn de beelden niet enkel beelden, maar zijn het daarenboven ook nog eens kaarsen. Wat was die Frits Spies, de maker van de kaarsen, een gewiekste kerel!

In Baarle tonen ze verder geen vergankelijke popsterren -wie waren Lady Gaga en Justin Bieber nu ook weer?- maar de echte sterren van onze wereld: de heiligen. Redenen genoeg om dit hartverwarmende museum te bezoeken in plaats van het veel duurdere Madame Tussauds.

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS

openingsuren Vrijdag, zaterdag en zondag van 18 tot 23u

IS 1 GRATIJN FLES W huis te

50 4 2 â‚Ź

naar om meebij reservatie n e n m e n persone en) vanaf 4 person

oon

per pers

4 fte bon per (max. 1 geldig bij afgi Enkel deze bon van

N KADOBONNE r a a verkrijgb

S P E E L T

HET

GEV OLG

www.HETGEVOLG.BE I www.facEBOOk.cOm/HET GEVOLG

Suiker - 5

BONJOUR EXPO

Bart Verheyen stelt tentoon in de Lakenhal

Strip- en brandhoutschilderijen HERENTALS - Waar kun je een kunstenaar beter interviewen dan in café Den Artiest op het Antwerpse Zuid? Ons gesprek met Bart Verheyen (51), die van 17 januari tot 22 februari een tentoonstelling krijgt in de Herentalse Lakenhal, verliep er alvast heel vlotjes. Hem vinden was ook al geen probleem: Verheyen ziet er heel artistiek uit met zijn kale kop, keurig geknipte baard en snor, zwart pak en modieuze bril. En een vriendelijke mens! Wij moesten maar een beetje zielig kijken en hij betaalde de drankrekening. −Bart, − wat de lezers van Suiker allicht toch het meest zal interesseren: wat gaat er te zien zijn in Herentals?

Het wordt geen retrospectieve, als je dat bedoelt. Het zal vooral het werk zijn dat het grote publiek het best van mij kent: de ruime, figuratieve, stripachtige acrylschilderijen in ‘klarelijn­ stijl’. Maar ik kom er ook met een primeur langs: recentelijk maak ik wat ik ‘brandhoutschilderijen’ noem. Dan schilder ik weer zo’n mooi, zelfs wat gelikt portret, waarna ik het doek overtimmer met ruwe latten en ander wegwerphout. De gladde illusie doorbroken, zeg maar. Enfin: de finale interpretatie laat ik uiteraard aan de toeschouwer. −Een − kunstenaar die niet blijvend evolueert, moeten we misschien anders noemen. Voor jou is dat blijkbaar geen probleem: behalve brandhout zie ik opeens zowaar abstract werk op je website verschijnen.

6 - Januari 2015

Klopt. Dat lijkt misschien een grote stap, maar die abstracte roosterpatronen gebruikte ik vroeger al wel eens in de marge -letterlijk- van mijn figuratieve werk. Kijk maar (toont voorbeelden op zijn iPad). En dan komt het moment dat je die nevenstructuren zo mooi gaat vinden dat ze een zelfstandig schilderij waard zijn. Ik begin die afwisseling tussen figuratief en abstract echt wel prettig te vinden. Maar in Herentals heb ik voor de uniformiteit gekozen: enkel figuratief werk. −Waar − heb jij het vak geleerd?

Ik wil het niet pretentieus laten klinken, maar ik ben autodidact.

Ik kan mij echt de tijd niet herinneren dat ik níet zat te tekenen: ik heb dat altijd gedaan, ook op momenten dat het niet mocht: “Verheyen, strafstudie!”. De middelbare scholen waar ik buitengevlogen ben…: ik ben de tel kwijt. Niet alleen omdat ik zat te tekenen, trouwens. Schrijven heb ik ook altijd graag gedaan en ik doe het nog, vooral poëzie.

Ik werk al een hele tijd aan een sonnettenkrans, met rijmschema en metrum zoals in de tijd van de rederijkers. Die strakke regels van het genre: daar houd ik wel van. De gedichten die Gerrit Komrij gemaakt heeft bij schilderijen van mij (gebundeld in het boek ‘Luchtdicht verpakt’, red.) zijn ook van die makelij.

De samenwerking met Gerrit (zucht)… dat was een kruisbestuiving van de betere soort.

Maar om terug te komen op je vraag: vanaf mijn veertiende ben ik serieus aan het werk gegaan en op mijn zeventiende wist ik heel zeker waar mijn lotsbestemming lag. Niet dat ik er toen van kon leven, uiteraard. Ik ben jarenlang bohemien geweest in

binnen- en buitenland, daarna afwasser, matrassenverkoper, zaakvoerder, enzovoort, enzovoort. Maar nu kan ik toch al enkele jaren comfortabel rondkomen van mijn kunst. Let wel: enkel omdat ik eigenlijk alles zelf doe. En zo heb ik het graag: ik ben mijn eigen pr-man, mijn eigen lay-outman. Ik woon en werk nu in Brugge en heb mijn eigen galerie in Knokke. Die houd ik zelf open. Delegeren is mijn regel niet. −Over − verkopen gesproken: ik vind jouw werk bij uitstek geschikt om er grafiek van te maken. Waar kan ik, uiteraard tegen een vriendenprijsje, een zeefdruk kopen? (lacht) Gaat niet lukken. Hoe vaak ik daarvoor al aanbiedingen -en serieuze- gekregen heb: nog iets waarbij ik de tel ben kwijtgeraakt. Onlangs heb ik nog een firma aan de lijn gehad die reproducties op canvas wou maken, in duizenden exemplaren. Daar was natuurlijk nogal wat geld mee gemoeid, maar ik zei: “Geen sprake van”, en wel hierom. Ik hecht veel belang aan originaliteit. Zelfs met mijn schilderijen, uiteraard allemaal unieke stukken, ben ik heel voorzichtig, zodat ze niet op elkaar gaan lijken. Variatie met formaten helpt daar onder andere bij. Met grafiek is dat unieke natuurlijk weg en er komt nog een ander probleem kijken. Ik moet dat hele drukproces uitbesteden aan een professioneel grafisch atelier. De kostprijs

Praktisch:

Waar: Lakenhal, Grote Markt, Herentals Wanneer: van 17 januari tot 22 februari 2015 Open: elke vr, za en zo van 14 tot 17u.

daarvan moet dan worden doorberekend aan de koper, maar ik wil mijn werk betaalbaar houden. Zo’n druk wordt dan relatief te duur als ik er iets aan over wil houden. Sorry, dan maar geen grafiek. −De − kunstkritiek steekt je graag in de map van de popart of de neopop. Ben je daar blij mee?

Tja, critici en publiek plakken graag een etiket op je. Dat is geweten. In mijn geval verwijzen ze dan naar iemand als Roy Lichtenstein, die in de jaren zestig in zijn schilderijen niet alleen die goedkope stripfiguren naschilderde, maar zelfs het rasterpatroon van de druk mee overnam. Knap werk, meesterlijke parodie, maar of mijn inspiratie daar nu vandaan komt... Ik weet het zelf niet zo zeker. Ik ben begonnen met cartoons te tekenen en ik heb daar zelfs mee tentoongesteld en prijzen mee gewonnen. En natuurlijk ben ik -zoals de meeste kinderen- van jongs af een striplezer geweest. Dan komt iemand als Hergé al snel in beeld.

De eenvoud en de helderheid van die stijl vond en vind ik heel intrigerend. Ik ben ook nog een tijd hyperrealistisch bezig geweest. En misschien ook dit nog ter overweging: ik zie een essentieel verschil tussen wat ik doe en de popart. Veruit het meeste werk van die stroming is -met opzet- totaal emotieloos, maar ik probeer wel ‘gevoelig’ te schilderen. Ik schilder vaak naar levend model, maar het uiteindelijke resultaat is toch vaak een mengsel van werkelijkheid en verbeelding en daar is die emotie niet uit weg te denken. Let er maar eens op in Herentals.

Tekst: Ivo Verheyen

Kunst in de kering

OUD-TURNHOUT – De provincie Antwerpen is de trotse eigenaar van vele honderden hedendaagse kunstwerken. Met de sloop van het oude provinciehuis werden die kunstwerken tijdelijk ondergebracht in een depot. Maar kunst is pas kunst als ernaar gekeken kan worden en dus besliste het provinciebestuur om een deel van de collectie toegankelijk te maken voor het publiek. In de provincie Antwerpen wordt een reeks tentoonstellingen georganiseerd. De eerste daarvan is nog tot 15 februari te zien in het Hofke van Chantraine in Oud-Turnhout.

Meer dan veertig werken worden tentoongesteld. Telkens worden twee -een enkele keer drie- werken aan mekaar gekoppeld. “Als we de moderne kunst bekijken, zien we dat 1950 een scharniermoment is. Daar hebben we mee gespeeld. We koppelen de kunst van voor en na de Tweede Wereldoorlog. Zo ontstaat er een spanningsveld,” legt John Dondeyne uit.

De expo toont werken van ronkende namen: Constant Permeke, Rik Wouters, James Ensor, Luc Tuymans, Jef Geys, Fred Bervoets, Michèle Matyn, Geert Goiris, Koen van den Broek en Anne-Mie Van Kerckhoven.

Te bezichtigen tot 15 februari. Open van vrijdag tot en met zondag van 13.30 tot 17u, behalve op feestdagen. De toegang is gratis.

Bart Van Dijck: ‘ The weather was good’

TURNHOUT – De 40-jarige Bart Van Dijck is een multidisciplinaire kunstenaar. Hij maakt tekeningen, sculpturen, installaties, videokunst en documentaires. Centraal in zijn werk staat zijn interesse voor inheemse en uitheemse volkstradities. Hij vertaalt die tradities naar subculturen, zoals de jongerenwereld. Jongeren hebben een heel eigen beeldtaal. Van Dijck onderzoekt die taal en ontdekt er de symboliek van.

In zijn eerste expo in de Warande toont Van Dijck ook nieuw videowerk over tradities en folklore in België. Hij vult dat aan met impressies van een reis naar India die hij recent nog maakte.

Nog tot 22 februari in de expozaal van de Warande. De toegang is gratis.

‘De Grote Oorlog’

HERENTALS – Januari is de maand waarin Herentals uitgebreid terugblikt naar de donkere periode van de Eerste Wereldoorlog. Dat gebeurt op verschillende manieren. Van 12 januari tot 1 februari kan je op de Grote Markt een replica van een noodwoning bezoeken, exact zoals de Belgische regering ze honderd jaar geleden liet bouwen in onze zwaar geteisterde streek. Een noodwoning was gemaakt van hout en bestond uit een leefruimte en twee slaapkamers. Stromend water was er niet.

In de tuin van kasteel Le Paige zijn twintig grafzerken in kunststof gemaakt. Van 17 tot en met 25 januari kan je aan elk graf een oorlogsgedicht beluisteren.

In het kasteel zelf loopt van 16 januari tot 1 februari een dubbeltentoonstelling. ‘De Grote Oorlog in grote lijnen’ vertelt de oorlogsfeiten, aangevuld met lokale verhalen en beelden uit de provincie Antwerpen. Erik Nagels zorgt voor de artistieke noot. Zijn serene, maar soms confronterende doeken proberen de steeds veranderende waarden van mensen en dingen te vatten. Nagels is gefascineerd door de eindeloze kracht waarover de mens lijkt te beschikken om zoveel onheil en ellende te kunnen blijven verdragen.

Marec: ‘Jaaroverzicht in cartoons’

HERENTALS – Tot 4 januari is in de Lakenhal -op vrijdag, zaterdag en zondag van 14 tot 17u- het traditionele ‘jaaroverzicht in cartoons’ te bezichtigen.

Na Kim Duchateau en Gal is het dit jaar de beurt aan Marec om het jaar door een kritische bril te bekijken. De huiscartoonist van onder andere Het Nieuwsblad en Dag Allemaal selecteert zijn grappigste spotprenten en geeft je een overzicht van de meest memorabele gebeurtenissen en het belangrijkste nieuws uit het voorbije jaar.

Spelen met kunst

TURNHOUT – In het Nationaal Museum van de Speelkaart worden nog tot eind februari werken getoond die gemaakt zijn door studenten aan de Academie Beeldende Kunsten van Etterbeek, onder leiding van Walter Dohmen.

Dohmen is tekenaar, schilder en grafisch kunstenaar. Hij is een van de weinige kunstenaars die de eeuwenoude techniek van het kopersteken nog machtig is.

Graveren in metaal werd vooral gedaan om wapens en andere gebruiksvoorwerpen te versieren of te personaliseren. De kopergravure evolueerde al snel tot druktechniek en werd als reproductiemiddel vervangen door andere materialen, zoals hout.

Maar links en rechts -o.a. in Etterbeek- worden die oude graveertechnieken nog bestudeerd en toegepast.

Walter Dohmen integreert die oude techniek in zijn hedendaagse oeuvre. Samen met de studenten werkte hij een volledig kaartspel uit. Ook Dohmen zelf graveerde een nieuw spel.

De resultaten zijn te zien in het Speelkaartmuseum. De toegang is gratis.

De duivensport tot kunst verheven

TURNHOUT – Britt Roger Sas, een Belgische fotografe die voortdurend tussen Turnhout, Parijs en New York pendelt, en Lorenzö, een Franse fotograaf die ook vaak in Helsinki verblijft, raakten beiden gefascineerd door de duivensport, die in België een populaire volkssport is. Britt Roger Sas is de dochter en kleindochter van duivenmelkers. Zij kreeg de duivensport met de paplepel ingegeven. Lorenzö was zelfs niet op de hoogte van het bestaan van de duivensport, tot hij er in België toevallig mee in aanraking kwam.

De kunstenaars laten elk op hun manier zien wat de duivensport écht is: pure passie!

Nog tot 7 januari in de expozaal van de Warande.

Suiker - 7

Einderjaarsinterview met Radio 2-journaliste Chantal De Meutter

8 - Januari 2015

HERENTALS – Twee jaar geleden mochten we Radio 2-journaliste Chantal De Meutter (58) al eens interviewen en toen waren we erg verrast. Achter de ribfluwelen radiostem bleek een zeer pittige dame schuil te gaan met een uitgesproken kritische mening. Niet alleen doet ze haar zegje over de media, waarin ze al meer dan een kwart eeuw werkt, maar ook over alles wat zich 24 uren op 24 uren afspeelt in de wereld rondom haar. Chantal, zo vermoeden we, is een vrouw met een uitgesproken mening die twee minuten later zelf de grootste vraagtekens plaatst bij haar uitspraken. Ook een vrouw die geen genoegen neemt met een oppervlakkig leven, die wars is van schone schijn en niet toegeeft aan de gemakzucht om het leven zo maar zijn beloop te laten gaan. Hoewel ze er zelf aan twijfelt -‘ik vrees dat ik niet overal een interessante mening over heb’- is ze een uitgelezen gesprekspartner om het voorbije jaar te fileren.

Om niet te verdwalen tussen de ontelbare gebeurtenissen van een jaar, zetten we telkens een aantal uitspringers van 2014 op een rij. Aan haar de keuze.

NATIONAAL NIEUWS • 25 mei: Moeder aller verkiezingen • Stakingen en betogingen tegen de regering • 24 mei: aanslag Joods museum • Herdenkingen WO 1 • Mogelijke black-out elektriciteitsnet Chantal: Ik kies voor de betogingen en stakingen tegen de regering. Ik krijg dat niet geplaatst. In de zin van: men heeft toch gekozen voor deze mensen met wie men nu blijkbaar niet meer op dezelfde lijn zit.

Dan denk ik: “Hadden jullie gedacht dat een rechtse regering een links beleid zou voeren?” Ik vraag me af vanwaar dit protest komt. Een halfjaar geleden nog adoreerde men een aantal figuren. Zij gingen het voor ons invullen en veranderen. Daarom ben ik ook niet geneigd om mee actie te voeren. “Neen, dit is wat jullie gewild hebben.” Eigen schuld, dikke bult. −Indien − er vandaag opnieuw verkiezingen zouden worden uitgeschreven, denk je dat die een ander resultaat zouden opleveren?

Ik vraag me inderdaad af of de mensen nu anders zouden stemmen dan in mei. N-VA haalde toen meer dan dertig procent.

Het kan toch niet zijn dat al die betogers ‘niet-N-VA-stemmers’ zijn. Hebben de mensen hun programma dan niet gelezen? Je kan je meteen ook afvragen wat zo’n verkiezing nog betekent.

Voor wie kiezen de mensen: nog steeds voor Bart De Wever of Maggie De Block, die ze zo sympathiek vinden? Maar die idolen staan wel voor een bepaald beleid. “Foei”, denk ik dan, “gaat jullie interesse niet verder dan die adoratie?” Ik vrees dat mensen kiezen voor figuren, of uit gemakzucht of omdat ze politiek niet belangrijk vinden. Ze gaan die figuur niet in verband brengen met het beleid.

Ik merk ook dat ik als journaliste heel moeilijk vragen kan stellen aan de N-VA-kabinetten.

Ze stellen zich in gesloten slagorde op alsof zij zich toch niet heel lekker voelen met hun regeringsdeelname. Waarom voelen ze zich weer bedreigd of verkeerd begrepen? De N-VA weet toch dat er tussen die protestgeluiden ook veel N-VA’ers zitten.

Hun strategie is vandaag dan ook: vooral niets verkeerds zeggen. Ze kunnen niet blijven volhouden dat de betogers en stakers een minderheid zijn die -zoals ze hier in Herentals zeggen- ‘aangejaagd’ wordt door de vakbonden. −Zelf − ga je niet staken of betogen?

Neen, ik vind het ook niet ver-

keerd om een ander beleid een kans te geven. Ik vind het daarom jammer dat er nu al zoveel protest is. Er wordt te snel actie ondernomen. Laten we eerst eens afwachten wat de gevolgen zullen zijn van hun programma. Laat ze toch eerst eens hun ding doen. Dat risico kunnen we nemen. N-VA is geen racistische partij. Bij het Vlaams Belang was dat gevaarlijk. Daar kon je je de akeligste dingen bij voorstellen. Maar welke akelige dingen moeten we ons bij deze regering voorstellen? Ik wil weten waar het nieuwe beleid ons brengt en dan is het aan de kiezer om erover te oordelen. Ik moet ook eerlijk zijn: tot nu toe heb ik de besparingen nog niet gevoeld. Maar ik ga soms wel naar de ziekenkas en daar zie ik mensen die met één doktersbriefje hun geld komen ophalen.

Dan denk ik: zo veel luxe is er niet in elk milieu. Onze sociale zekerheid en vangnetten zullen

mijn vrijheid eindigt waar de andere begint, maar deze mensen hebben een totaal ander normenstelsel. Ik vraag me echt af hoe ver we met onze beschaving zijn gekomen. We hebben toch hersenen waarmee we kunnen nadenken, kunnen wikken en wegen, kunnen discussiëren. Bestaat dat bij sommige mensen dan niet meer? −Moslimjongeren − trekken vanuit Vlaanderen naar Syrië om een heilige oorlog te voeren.

Waarom kunnen we dat niet stoppen? Wat kan onze maatschappij doen om dit te voorkomen? Ik denk dan: gelukkig ben ik op een atheneum groot geworden waar ik geleerd heb om dingen af te wegen. Waar hebben we gefaald om die jonge mensen die beslissingen te laten nemen.

Zeg het mij? En moet dit dan in zo iets gruwelijks ontaarden? −Ze − beweren dat ze hier vaak geen kansen krijgen en zich paria’s voelen.

Je kunt toch niet blijven bewe-

in die slachtofferrol blijven duwen. “Kom eruit”, denk ik dan.

Speel het slachtoffer niet. Sla niet op tafel omdat je een Marokkaan bent, maar sla op tafel omdat je onrecht voelt. −De − jongeren leggen juist het verband tussen hun afkomst en de tweederangsbehandeling die ze krijgen. Met een vreemde achternaam vind je hier geen werk.

Als zij dat zo aanvoelen, zal er wel een grond van waarheid achter zitten. Dan hebben we als maatschappij gefaald en dat vind ik echt heel erg. Ik hoop dat de politici hun verantwoordelijkheid nemen. Als hen tekortgedaan wordt, moeten we dat corrigeren.

Het bestaat zeker dat je afgewezen wordt omwille van je kleur of vreemde naam, maar is dat altijd en overal en op elk moment zo? Ik ben zeker van niet. Ik vind dat we ons best doen om hen op te vangen en kansen te geven.

SPORT • Wereldbeker voetbal in Brazilië en de grote populariteit van de Rode Duivels • De opmars van het Belgische vrouwenvolleybal • Philippe Gilbert die met de Amstel Gold Race als enige Belg een klassieker kon winnen • Systematische doping bij Russische sporters Ik ga voor de Rode Duivels. Ik heb de wereldbeker voetbal zeker gevolgd, maar niet op de

voetbalveld is de enige plaats waar ik me niet laat corrigeren. Zeker niet! Ik wil ook alleen maar aanmoedigen. Supporteren geeft euforische gevoelens en het werkt enorm bevrijdend. Ik denk dan: laat me hier toch eens mezelf zijn. Laat me blij zijn om het spelletje. Blij zijn om de goal die wordt gemaakt of droef zijn om de kans die gemist wordt.

Als De Kempen een match verliest, kan het echt even duren voor ik me daarover heb gezet.

CULTUUR • Besparingen in de cultuursector • Het programma ‘Wat als’ dat een Emmy-award won voor beste comedy • ‘The Broken Circle Breakdown’ die een Oscar kon winnen Ik kies voor ‘The Broken Circle Breakdown’, maar denk er dan weer bij -“Chantal niet doen”hoe actrice Mieke Dobbels, die de hoofdrol heeft gemist, zich zou voelen. De film is gebaseerd op een toneelstuk waarin Johan Heldenbergh de mannelijke hoofdrol speelt en zij de vrouwelijke hoofdrol. Maar Mieke Dobbels mocht blijkbaar de hoofdrol in de film niet spelen en werd opzijgeschoven voor Veerle Baetens. Dat doet pijn. Elke keer als ik dat liedje uit de film hoor -en Veerle Baetens zingt het heel mooi- denk ik aan Mieke Dobbels. Hoe zou die gezongen hebben? Mieke Dobbels heeft zich, toen de film uit-

Chantal De Meutter

“2014 was een heftig jaar.” ze hopelijk ook niet losknippen.

In de 21ste eeuw kan het niet zijn dat er weer een gigantische kloof gaat ontstaan tussen arm en rijk.

INTERNATIONAAL NIEUWS • De opmars van IS en de gruwelijke onthoofdingen • De referenda in Schotland en Catalonië • Ebola dat Afrika teistert en zorgt voor paniek in Europa en de VS • En 17 juli: het neerhalen van vlucht 17 van Malaysia Airlines boven Oekraïne met honderden Nederlandse slachtoffers.

De IS. Ik vind dat zo ziek …

Daar word je mottig van. Doet een beul dit zonder nadenken of kan hij zichzelf rechtvaardigen?

Ik las een interview met Phara de Aguirre en die verwoordde het zo: “Ik wil in het hoofd kruipen van die beul en hem veel vragen stellen omdat ik hem niet begrijp.” Hitler had een zuiver ras voor ogen en daarvoor moest alles wijken. Ik denk dat ze er echt ook van overtuigd zijn dat hun geloof boven alles staat en dat de ‘anderen’ onmensen zijn. Nazibeulen konden ook maar de meest gruwelijke zaken uitvoeren omdat ze Joden en zigeuners als ongedierte bestempelden. Wij zeggen gelukkig nog:

ren -en ik wik mijn woorden- dat al die jonge mensen geen kansen hebben gekregen in onze maatschappij? Is dat nog altijd zo, ook bij de vierde generatie? Mijn zoon heeft vorig jaar lesgegeven aan jongeren zonder papieren. Die krijgen hier toch onderwijs. Oké: op het einde van de rit mogen ze mogelijk niet in België blijven. Maar zolang ze hier zijn, wordt hun toch iets aangeboden. Waarom altijd beschuldigend wijzen naar ons! Misschien moeten zij ook eens inspanningen doen. Met steeds de schuld op anderen te schuiven, kom je nergens. Ze mogen zichzelf niet

“Ik krijg die betogingen en stakingen niet geplaatst.

Had je dan gedacht dat een rechtse regering een links beleid zou voeren?”

Grote Markt met een hoedje op.

Ik weet ook dat die hype er over is, maar ik kan wel enorm genieten van het spelletje. Ik ga al zo lang naar sportwedstrijden van familieleden kijken. Marc, mijn man, was een voetballer en mijn zoon Jasper voetbalt nog bij De Kempen, een ploeg in eerste provinciale. Ikzelf heb volleybal en tennis gespeeld. −Wat − spreekt je zo aan in sport? (heftig) Sport is voor mij emotie.

De blijheid om te scoren is een heel deugddoende blijheid. Sport is winnen of verliezen. Veel psychologie komt daar niet bij te pas. Sport appelleert aan natuurinstincten: huilen, lachen, kwaad zijn. Ik ben zelf ook een winnaar en competitie spreekt me aan. Toen ik tenniste, ging ik er heel erg in op. Maar het is niet uit de hand gelopen: ik heb nooit met raketten gegooid of iemand op zijn hoofd geklopt. (lacht) −Nu − leef je je uit langs het veld van KFC De Kempen?

Ik ben een heel hevige supporteres van De Kempen. Mensen verschieten heel erg van mij als ik langs het veld sta met een toeter en twee dienbladen om kabaal te maken. Van de andere partij krijg ik dan boze blikken toegeworpen. ‘Ga eens op een ander lawaai maken.’ Maar het

kwam, teruggetrokken in het appartement van haar moeder met een stapel dvd’s. Ze wilde zich afsluiten van alles wat er over de film werd gezegd. Zo zit de wereld blijkbaar in elkaar. We kiezen voor wat ons het best uitkomt.

Veerle Baetens was populair aan het worden en de film had een populaire actrice nodig om mensen te lokken. Ik ben naar de film gaan zien, maar ik heb spijt dat ik het theaterstuk niet gezien heb. Zou ze dat echt niet gekund hebben? Ik wil geen afbreuk doen aan de kwaliteiten van Baetens, maar ik neem het vaak op voor het slachtoffer.

OVERLIJDENS • • • • • • •

27 februari: Jan Hoet 17 april : Gabria Garcia Marquez 15 mei: Jean-Luc Dehaene 11 augustus: RobinWilliams 13 november: Eric Antonis 29 november: Luc De Vos 5 december: Koningin Fabiola

Ik maak hier een persoonlijke bedenking bij. Vanaf dit jaar begeleid ik wel eens een burgerlijk afscheid voor mensen die ik ken.

Dat raakt me wel. Ik voel dan bij degenen die achterblijven sterk aan wat ‘gemis’ betekent. Daar ben ik nu een bevoorrechte getuige van. De wereld staat voor die mensen op dat moment stil.

Suiker - 9

Chantal De Meutter

“Ik sta langs het veld met een toeter en twee dienbladen om kabaal te maken. Het voetbalveld is de enige plaats waar ik me niet laat corrigeren.”

teraard stonden daar mensen tussen die erg oprecht droevig waren. Maar wie stuurt zo iets en waarom moet dat gestuurd worden? Ik voel alleen mee met mensen die echt verdriet hebben omdat ik daar een stukje troost kan brengen. −Zou − Luc De Vos die duizenden mensen niet geapprecieerd hebben?

Hij zou zich afgevraagd hebben: wat overkomt me nu? Hij krijgt nu wat hij gemist heeft tijdens zijn leven. Mijn vader zei altijd: ‘Je moet goed zijn voor de mensen als ze nog leven. Dat is waar, toch?

Maar in het geval van Jan Hoet of Marquez voel ik geen gemis.

Dat staat te ver van me af. Maar ik denk dan wel aan de entourage van de mens die dood is; aan wat een overlijden bij hen teweegbrengt.

Bij het overlijden van Luc De Vos vond ik het er over. Ook de mensen op onze redactie gaven dat mondjesmaat toe.

Klopte dit wel? Ik kreeg de indruk dat zijn overlijden gehyped werd. Twee uur voor de begrafenis liet de reporter weten dat het plein voor de kerk nog niet vol stond. Dat klonk als een oproep om naar het plein te komen. Voor de media was het een erezaak: het plein moet volgeraken want ‘wij’ hebben deze begrafenis als zeer belangrijk aangekondigd. Op die manier werd het een evenement waar je moest bij zijn. Het was ‘m’as-tu vu?’

Heb je me daar gezien? Was jij daar op dat moment, want ik was er. Maar wat heeft dat nog te maken met het werkelijke beleven van zo’n afscheid. Ui-

Eerlijk, ik was niet rouwig om Midden-Brabant. Als Antwerpenaar, horende bij de provincie Antwerpen voel ik me geen Antwerpenaar. Als ik zeg dat ik in de provincie Antwerpen woon, vraagt men: waar in Antwerpen? Dan moet ik telkens zeggen dat ik niet in Antwerpen woon, maar in Herentals. Dat is verwarrend en het was goed dat dit eens duidelijk werd gemaakt. Antwerpen mag gerust de hoofdplaats van de provincie zijn, maar het is jammer dat die provincie Antwerpen heet. Met Radio 2 hebben we een rondvraag gedaan over hoe de provincie Antwerpen anders zou kunnen heten.

Daar kwam onder andere de naam Campina uit, maar dat was dan weer te veel Kempen.

Iedereen zegt tegen me: “Doe niet onnozel, Chantal. De provincie Luik heeft ook Luik als hoofdplaats, net als Namen.

Waarom zo moeilijk?” Maar Midden-Brabant met Antwerpen als hoofdplaats zou duidelijker zijn.

10 - Januari 2015

FAITS DIVERS • Zwarte Pietdiscussie in Nederland • Provincie Antwerpen wordt Midden-Brabant

PERSOONLIJK −Tot − slot nog enkele persoonlijke vragen. Wat was je persoonlijk hoogtepunt van 2014?

Het hoogtepunt was toen mijn zoon Jasper en zijn vriendin Annelies me vertelden dat ze een kindje verwachten tegen maart.

‘Ben jij daar zo gelukkig mee?’, vroegen mensen me. Nee, ikzelf niet, maar het feit dat zij zo blij zijn, maakt ook mij blij. Ik kan niet anders dan meegaan in hun blijdschap. Ik kijk er niet naar uit om grootmoeder te worden.

Daar ben ik ook niet mee bezig.

Maar ik ben gelukkig om hun geluk. Plots krijgt die zoon ook iets extra’s: hij gaat vader worden!. Ik zie hem zo fier zijn. Ik had er niet bij stilgestaan dat het ooit zo ver zou komen. Als ik aan Jasper denk, dan denk ik altijd aan momenten uit zijn kindertijd. En dan wordt hij plots volwassen. Daar moet ik nog aan wennen. Het eerste wat ik zei, viel niet in goede aarde. Ik antwoordde: ‘Jappe, dat betekent voor altijd samen met Annelies.’ “Moeder”, zei hij, “zie jij het kindje maar graag en wij staan wel in voor onszelf.” −En − je persoonlijke dieptepunt?

Dat is het besef dat ik niet langer voor Radio 2 kan werken.

Het is op. −Hoe − bedoel je: je gaat weg bij de radio?

Ja. Ik heb er ooit voor gekozen om met ‘woord’ bezig te zijn, maar dat ‘woord’ -het vertellen, de verhalen- wordt bij het ‘radio maken’

“Ik heb beslist dat ik niet meer voor de radio kan werken.

Het is op.”

alsmaar minder belangrijk. Vandaag zoeken ze vooral technisch ingestelde presentatoren. Alle technici gaan eruit en van journalisten/presentatoren wordt verwacht dat ze zich technisch uit de slag trekken. Ik wil dat niet.

Ik heb altijd gezegd dat technici dat veel beter kunnen. Ik merk dat ook bij kranten: journalisten moeten bij hun artikel ook foto’s maken. Of bij RTV: de journalist is ook de cameraman die ook nog moet zorgen voor het geluid en ondertussen nog een vraag moet verzinnen. Er moet vandaag ook getwitterd worden. Onlangs kwam op de redactie het bericht van Belga binnen dat er bij DAF Trucks in Westerlo honderd banen gaan sneuvelen. Ik vroeg aan een medewerkster om dit op te volgen.

Ik veronderstelde dat ze de vakbonden ging bellen en de directie om een reactie ging vragen.

Maar uiteindelijk bleek zij het bericht getwitterd te hebben. Ik was verbaasd, want we hadden het bericht zelf nog niet eens op de radio gebracht. Maar door het bericht te twitteren, waren we als Radio 2 wel de eersten die het brachten, en dat is tegenwoordig belangrijk. Dat wordt de toekomst, maar ik kan me daar niet in vinden. Ik heb nog een boekje gekocht: ‘Twitteren voor dummy’s’. Maar dan denk ik: Chantal, wat probeer je nu te bewijzen? Ik vind het jammer dat ik me in die nieuwe aanpak niet kan vinden. Ik probeer het nog wel elke dag leuk te vinden, maar dat vraagt heel veel energie. Het ligt ook aan mij en niet aan de nieuwe generatie. En we moeten de nieuwe evoluties ook niet tegenhouden. Radio moet bewegen. Alleen is het mijn beweging niet meer en zeg ik neen. −Hoe − vat je het jaar 2014 in één woord samen?

Heftig. 2014 was heftig. Dat heeft uiteraard met mijn beslissing te maken om bij de radio weg te gaan. Ik voelde al heel lang dat er een keuze moest worden gemaakt. Maar het moet nog echt doordringen. Ik heb het ook zo graag gedaan. Sommigen van mijn collega’s zijn overgeplaatst naar het archief, anderen zijn droef en bitter weggegaan. Ikzelf ga opnieuw solliciteren. Ik zoek echt wel nieuw werk. Uitbollen mag ik niet doen. Maar wat ik ga doen, weet ik nog niet.

In de media ga ik vermoedelijk niet meer aan de slag; daar ben ik een stuk antiek.

Tekst: Stijn Janssen Foto’s: Bart Van der Moeren

−Wie − is Chantal De Meutter?

Afgestudeerd als germaniste en als woordkunstenares aan het conservatorium in Gent komt Chantal De Meutter al snel terecht bij de VRT-radio. Na een periode als omroepster, verwerft ze grote stembekendheid bij het eerste ochtendlijk actualiteitsprogramma ‘Voor de dag’, nu ‘De Ochtend’. Als eerste ankervrouw bij RTV wordt Chantal een Kempense beroemdheid.

Onverwacht neemt ze daar ontslag een gaat ze aan de slag als woordvoerster van staatssecretaris Jan Peeters, huidig burgemeester van Herentals. Vandaag is Chantal De Meutter voor de luisteraars van Radio Antwerpen opnieuw een vertrouwde radiostem.

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS INFODAG ZA 10 JANUARI 2015 10-13U.

OPLEIDING VOOR ELKE ZORG

www.hivset.be

info@hivset.be

Centrum voor Leren en Werken OKAN Verzorging-Voeding (2de graad BSO) Verzorging (3de graad BSO) Farmaceutisch-technisch assistent (3de graad TSO) Gezondheids- en welzijnswetenschappen (3de graad TSO) Kinderzorg (7de jaar BSO) Thuis- en bejaardenzorg/Zorgkundige (7de jaar BSO) Leefgroepenwerking (7de jaar TSO) start begin februari 2015 Tandartsassistent (7de jaar TSO) start begin februari 2015 Hoger Beroepsonderwijs Verpleegkunde Vormingscentrum Hivset Zorgethisch lab deSpiegeling Expertisecentrum DoorElkaar Dienstenchequeonderneming Elisa-care Herentalsstraat 70 & Apostoliekenstraat 4, Turnhout

014 47 13 00

Repair Arena Het schermpje van je telefoon kapot? Je toestel in het water Repair Arena laten vallen? Of een oplader die niet meer naar behoren werkt?

Koop dan nietvan direct een nieuw toestel, maarinneem contact op Het schermpje je telefoon kapot?

Je toestel het water met Smartphone Repair Arena.

In veel gevallen kunnen wij je laten vallen? Of een oplader die niet meer naar behoren werkt? toestel weer repareren.

Dat scheelt flink in de kosten.

Koop dan niet direct een nieuw toestel, maar neem contact op met Smartphone Repair Arena. In veel gevallen kunnen wij je

Daarnaast je alDat je persoonlijke toestel weerbehoud repareren. scheelt flink ingegevens. de kosten. Ook voor de reparatie van je tablet bent je bij Smartphone Repair Arena aan Daarnaast het juiste behoud adres. je al je persoonlijke gegevens. Ook voor de reparatie van je tablet bent je bij Smartphone Repair Arena aan het juiste adres.

Repair Arena helpt uw bij: Repair Arena helpt uw bij:

• Problemen met touchscreen • Problemen glas met touchscreen • gebroken • gebrokenaccu glas • defecte • defecte accu • waterschade • waterschade • software problemen • software problemen

Re Rep

epa aiir rAAr reen naa .b.be e

Adres: Merodelei 24 Bus 1, 2300 Turnhout Adres: DeDe Merodelei 24 Bus 1, 2300 Turnhout Telefoon: 883 882 Telefoon: 014 -014 883 -882

Water in Hidrodoe.

Beleef het met al je zintuigen!

Suiker - 11

HORECA TROEF Suiker houdt van lekker eten en drinken. Dat we, in samenwerking met onze partner Horeca Vlaanderen, elke maand een Kempense horecazaak in de schijnwerpers zetten, zal dus niemand verbazen. Deze maand stellen wij met gepaste trots aan u voor:

BRASSERIE CAPRIANI TURNHOUT – De Turnhoutse Grote Markt mag dan al geen Piazza del Campo in Siena zijn, de Italiaans brasserie Capriani -die hier bijna een jaar gevestigd is- doet er wel alles aan om Italië naar de Kempen te brengen. Zo wordt je er bediend door volbloed-Italianen en serveert de zaak uitsluitend Italiaanse specialiteiten.

“We willen dat onze gasten zich hier een beetje in Italië voelen”, zegt Shaly Blits, een van de zaakvoerders. “ Hier werken alleen Italiaanse mannen, zowel in de keuken als in de zaal. Ze zijn honderd procent Italiaans (lacht).

Dat brengt echt wel een aparte sfeer mee in de zaak. Die Italiaanse ambiance wordt dan nog eens versterkt doordat we enkel Italiaanse muziek draaien.”

Omdat Capriani Italiaanser wil zijn dan de paus serveert de brasserie ook enkel Italiaanse gerechten. “Onze groenten komen rechtstreeks uit Italië”, zegt Shaly. “Net als onze kazen en wijnen. Onze gerechten passen we aan de wensen van onze klanten aan. Bestempel ze maar als Italiaanse specialiteiten met een hedendaagse twist. We werken met een menu, maar het merendeel van onze gasten kiest de suggesties die we elke week aanpassen.”

Het populairste gerecht in de Capriani is ‘Tagliatelle Parma e Parmigiano. “De tagliatelle wordt in een roomsaus klaargemaakt”, vertelt Shaly. “Daarna laten we die aan tafel ‘smelten’ in een Parmezaanse kaas van 21 maanden oud die we importeren uit Italië. Het geheel wordt afge-

12 - Januari 2015

werkt met een beetje witte wijn en peterselie. Dat serveren we op een bord met fijngesneden echte Italiaanse parmaham.”

In Brasserie Capriani kan je naast uitgebreid eten ook gewoon een kop sterke Italiaanse koffie drinken, evenzeer van een eigen huismerk. Er is steeds een ruime keuze aan gebak. Naast Italiaans specialiteiten bakt men hier ook ‘pizza op steen’. Alle gerechten kunnen ook meegenomen worden.

Brasserie Capriani is een zeer stijlvolle en grote zaak, ondergebracht in een oud meesterhuis. Een gereputeerd architectenbureau zorgde voor een bijzonder fraaie renovatie.

De brasserie zelf biedt plaats aan 90 gasten. Maar het enorme terras met maar liefst 130 plaatsen is zeker in de zomer een bijzondere troef. Daarnaast is er nog een tuinzaal voor 40 personen. Het moet al echt tegenzitten als je hier geen plaatsje vindt. En mocht dat toch het geval zijn, kan je nog terecht in de bestaande Capriani’s in Edegem en Antwerpen (aan het MAS). Deze zomer openen nog zaken in Mechelen en Lier.

CAPRIANI

Grote Markt 74 2300 Turnhout Tel: 014 73 14 97 Website: www.capriani.be E-mail: turnhout@capriani.be De keuken is iedere dag geopend van 10 tot 22u.

Na 18u is er achter de zaak een gratis parking.

Oog Voor Architectuur Architectuur, of de gebouwde omgeving, is zo alom tegenwoordig dat we er geen oog meer voor hebben. Daar brengen we verandering in. Fotograaf Dries Luyten kijkt in opdracht van ARTUR, het centrum voor architectuur, stedelijkheid en landschap in de Kempen, naar alledaagse situaties en brengt die in verband met actuele ruimtelijke thema’s.

De wachttuin Als vanouds is de tuin naast de vrijstaande woning een optie op de toekomst. Het is een wachttuin, klaar om verkaveld te worden zodra de kinderen of kleinkinderen er nood aan hebben, of een sterfgeval de verkoop triggert. De ontwikkeling van woongebieden en het verlies aan open ruimte is in Vlaanderen dan ook vaak nog een sluipend proces, waaraan geen bewust beleid ten grondslag ligt.

AR-TUR zoekt samen met de Stadsregio Turnhout in het inspiratietraject ‘GeWOONtebreker’ naar woonconcepten die kansen bieden om meer mensen met behoud van open ruimte te huisvesten.

Meer lezen? Download het Cahier #2 – Wonen op www.ar-tur. be.

SCHOUWBURGEN

D’Irque en Fien: ‘Carrousel des Moutons’

MOL – Dirk Van Boxelaere besloot op zijn drieëntwintigste om zijn job van elektricien vaarwel te zeggen en voltijds circusartiest te worden. Hij trok zich vier maanden terug, leerde jongleren en trok vervolgens de straat op met zijn eerste act. Het geld dat in zijn hoed zat, gebruikte hij om zich in te schrijven aan de circusschool. Tegenwoordig treedt hij samen met zijn vriendin Fien Van Herwegen als het circusduo D’Irque en Fien op. In de zomer doen ze de straattheaterfestivals in Frankrijk aan. In de winter toeren ze langs de Vlaamse theaters met hun poëtische circustheatervoorstellingen.

Voor ‘Carrousel des Moutons’ maakten D’Irque en Fien een technisch huzarenstukje waar. In deze voorstelling is een glansrol weggelegd voor een zwevende piano. Die hebben ze speciaal laten ombouwen om er allerlei acrobatische toeren op te kunnen uithalen. Woorden hebben de twee circusartiesten niet nodig om oprechte emoties over te brengen. “Vroeger taterde ik erop los tijdens mijn acts”, vertelt Dirk in Circusmagazine. “Nu zorgt de piano van Fien ervoor dat ik mijn mond moet houden. Ik merk dat stilte vaak een grotere impact heeft op het publiek.

Daarom is ‘Carrousel des Moutons’ een nog stillere en poëtische voorstelling geworden dan onze vorige.”

Vrijdag 9 januari om 19u, schouwburg Rex, 13 euro.

Paco Peña Flamenco Dance Company

HEIST-OP-DEN-BERG – Meer nog dan klassiek ballet teert flamenco op de kunst van de illusie.

Waar balletdansers meesters zijn in het makkelijk laten ogen van hun aartsmoeilijke combinaties, laten flamencodansers je in de waan dat ze hun passen ter plekke uitvinden. Niets is minder waar, natuurlijk. Ook het flamencogezelschap rond de zeventigjarige gitarist Paco Peña bereidt zijn choreografieën minutieus voor, maar Peña verstaat de kunst om het spektakel uit de weg te gaan. Geen eindeloze rijen van dansers die unisono met hun hakken de vloer doen daveren. Slechts drie gitaristen, een zanger, een percussionist en een drietal dansers op het podium. De emotie bepaalt, het ritme regeert. En Paco Peña speelt, met hart en ziel, en in zijn diep in de tradities gewortelde stijl. Dit is de pure flamenco, onversneden en vol vuur.

Donderdag 29 januari om 20u, cc Zwaneberg, 28,5 euro.

Buurman: ‘In naam van de vader, de zoon en de kleinzoon’

BEERSE – Geert Verdickt, frontman van Buurman, snuffelde een tijdje geleden in een oude dood vol foto’s van hem, zijn vader en zijn grootvader. Die speelde in de jaren 30 en 40 piano, accordeon en orgel in Antwerpse hotels en hij voorzag stomme films van muziek. Kleinzoon Geert graaft in opa’s verleden en ontdekt mooie verhalen. Het bezorgt hem inspiratie voor nieuwe liedjes, een nieuwe plaat en een nieuwe voorstelling. Muzikanten Stijn Gevaert en Koen Renders begeleiden de muziek van ‘Buurman’.

Buurman, donderdag 8 januari om 20.15u, gc de Djoelen, 15 euro.

Koen De Graeve en De Post

HEIST-OP-DEN-BERG – Acteur Koen De Graeve gooit het roer om. Muziek is naar eigen zeggen zijn échte grote liefde.

De acteercarrière gaat dus even on hold en De Graeve bestormt de muziekpodia met zijn band De Post en een rist zelfgeschreven, Nederlandstalige nummers. Rock-pop-disco-house: De Post bespeelt een breed palet aan genres. Bewijs daarvan is de eerste single ‘Popmuziek’, die behoorlijk elektropoppy klinkt.

Voor zijn band wist De Graeve een schare bevriende muzikanten te strikken die al een hele tijd meedraaien in het circuit, met een verleden in El Tattoo del Tigre en de Kakkewieten. Onder meer Sam Vloemans (trompet), Toon Offeciers (toetsen) en Stoffel Verlackt (gitaar) staan aan zijn zijde, en voor de backing vocals zorgen actrices Ariane van Vliet (tevens mevrouw Koen De Graeve) en Charlotte Vandermeersch. Met zo’n entourage mag het geen probleem zijn voor De Graeve om het etiket van acteur van zich af te schudden. Benieuwd wat voor nieuwe songs hij met De Post nóg allemaal uit zijn hoed tovert.

Zaterdag 3 januari om 20u, cc Zwaneberg, 18 euro.

Marble Sounds

MOL – Goede covers zijn zeldzaam; covers die het origineel overtreffen nog zeldzamer. Marble Sounds slaagt erin om zowel een nummer van Jason DeRulo naar een hoger niveau te tillen als de eightiesklassieker ‘Bette Davis Eyes’ een weergaloze indiesound mee te geven. Voor zoveel moois kunnen wij deze rijzende ster aan het firmament van de Belgische muziekscene alleen maar dankbaar zijn.

De band rond Pieter Van Dessel bracht dit jaar zijn ‘moeilijke tweede’ uit, al kunnen we dat ‘moeilijk’ in dit geval beter weglaten want ‘Dear me, look up’ werd op lovende kritieken onthaald. Marble Sounds klinkt als een mix van Isbells, The National en Sigur Rós: doorleefd, intiem en dromerig. Het nummer ‘Leave a light on’ nestelde zich in het collectieve geheugen dankzij Music For Life en de melancholische videoclip met Wim Willaert in de hoofdrol. Een band die nog hoge toppen gaat scheren, zo voorspelde Focus Knack na hun passage in de AB Box: “Een concert vol muzikale subtiliteiten en kippenvelmomenten, waarmee Marble Sounds andermaal bewezen dat ze voor Amerikaanse bands als Pinback, Sun Kil Moon of Death Cab For Cutie niet hoeven onder te doen.”

Vrijdag 30 januari om 20u15, schouwburg Rex, 15 euro.

Jonas Vermeulen & Boris Van Severen: ‘The Great Downhill Journey of Little Tommy’

HEIST-OP-DEN-BERG – Dat het hoofdpersonage in deze voorstelling Tommy heet, is niet toevallig. Het betreft wel degelijk een verwijzing naar de gelijknamige rockopera van The Who uit 1969. Vermeulen en Van Severen nemen ons mee op de trip van Little Tommy naar de lagere regionen van de mensheid. Daar komt hij figuren van allerlei allooi tegen -zijn hysterische moeder, een bange jager, een brouwer die zichzelf blind heeft gedronken, ongeletterde stadswachten- en die rollen spelen de twee jonge acteurs-muzikanten allemaal zelf, vaak op hilarische wijze. Het verhaal en de muziek worden ondersteund door de surrealistische tekeningen van Sara Yu Zeebroek, inderdaad ‘dochter van’. En nu we toch op dat spoor zitten: ook Jonas Vermeulen is een ‘zoon van’.

Zijn vader Geert maakt namelijk al decennialang het mooie acrobatische weer bij De Nieuwe Snaar. Die laatste verklaarde in De Standaard dat de jonge generatie theatermakers vooral veel sneller werkt dan hijzelf en zijn kompanen vroeger: “Ik behoor tot een generatie die een productie maakt en er dan drie jaar mee toert. Voor die jonge gasten duurt dat veel te lang. Jonas heeft onlangs een theatervoorstelling gemaakt in twee maanden tijd. Waanzinnig snel vind ik dat.”

Nu maar hopen dat vader Geert deze ‘Little Tommy’ even waanzinnig goed vindt als de jury van het Theaterfestival, waar Jonas Vermeulen en Boris Van Severen -beiden overigens pas afgestudeerd in de richting kleinkunst aan de Artesishogeschool- de Roel Verniersprijs voor jonge theatermakers mee naar huis mochten nemen.

Vrijdag 23 januari om 20u30, cc Zwaneberg, 14,5 euro.

Suiker - 13

vr 2/01/15 20:00 za 3/01/15 20:00 zo 4/01/15 11:00 di 6/01/15 20:15 wo 7/01/15 14:00 wo 7/01/15 20:15 do 8/01/15 14:00 do 8/01/15 20:00 do 8/01/15 20:15 do 8/01/15 20:15 vr 9/01/15 19:00 Vr 9/01/15 20:00 vr 9/01/15 20:00 vr 9/01/15 20:15 za 10/01/15 15:00 za 10/01/15 16:00 Za 10/01/15 20:00 za 10/01/15 20:00 za 10/01/15 20:15 za 10/01/15 20:15 zo 11/01/15 10:30 za 11/01/15 14:30 zo 11/01/15 15:00 zo 11/01/15 15:00 Zo 11/01/15 14.30 wo 14/01/15 19:00 wo 14/01/15 20:15 Do 15/01/15 20:00 do 15/01/15 20:00 do 15/01/15 20:15 do 15/01/15 20:15 vr 16/01/15 20:00 vr 16/01/15 20:15 vr 16/01/15 20:15 za 17/01/15 20:00 za 17/01/15 20:15 za 17/01/15 20:15 za 17/01/15 20:15 za 17/01/15 20:15 zo 18/01/15 11:00 zo 18/01/15 20:15 ma 19/01/15 20:15 di 20/01/15 20:15 di 20/01/15 20:30 wo 21/01/15 20:15 do 22/01/15 20:15 vr 23/01/15 19:30 vr 23/01/15 20:00 vr 23/01/15 20:15 vr 23/01/15 20:15 vr 23/01/15 20:30 za 24/01/15 15:00 Za 24/01/15 20:00 za 24/01/15 20:00 za 24/01/15 20:00 za 24/01/15 20:15 za 24/01/15 20:15 za 24/01/15 20:15 Zo 25/01/15 10:30 zo 25/01/15 11:00 zo 25/01/15 20:00 di 27/01/15 20:30 wo 28/01/15 20:15 wo 28/01/15 20:15 Do 29/01/15 20:00 do 29/01/15 20:00 do 29/01/15 20:15 vr 30/01/15 17:00 vr 30/01/15 19:00 vr 30/01/15 19:30 Vr 30/01/15 20:00 vr 30/01/15 20:00 vr 30/01/15 20:15 vr 30/01/15 20:15 vr 30/01/15 20:15 vr 30/01/15 20:15 vr 30/01/15 21:35 za 31/01/15 14:00 za 31/01/15 15:00 za 31/01/15 17:00 za 31/01/15 19:30 za 31/01/15 20:00 za 31/01/15 20:00 za 31/01/15 20:15 za 31/01/15 20:15 za 31/01/15 20:15 za 31/01/15 21:35

cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg HETGEVOLG Turnhout cc de Werft Geel de Halle Geel cc de Werft Geel cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg gc ‘t Heilaar Beerse Schouwburg Rex Mol Schouwburg Rex Mol cc ‘t Schaliken Herentals cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg gc ‘t Heilaar Beerse de Warande, schouwburg Turnhout de Waai Geel cc ‘t Schaliken Herentals cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Sint Pieterskerk Turnhout Foyer Rex Mol de Warande, Tuinzaal Turnhout Schouwburg Rex Mol de Warande, Kuub Turnhout cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg cc ‘t Schaliken Herentals cc de Werft Geel de Warande, Kuub Turnhout cc ‘t Schaliken Herentals cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Schouwburg Rex Mol cc de Werft Geel cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg de Warande, Schouwburg Turnhout Schouwburg Rex Mol cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg oc de Djoelen Oud-Turnhout Foyer Rex Mol Hof van ‘t Rauw Mol cc de Werft Geel Cultuurkapel Heist-op-den-Berg cc de Werft Geel Zaal ‘t Getouw Mol de Warande, Schouwburg Turnhout Staminee De Living Heist-op-den-Berg de Warande, Kuub Turnhout de Warande, Schouwburg Turnhout op locatie (centrum) Mol oc de Djoelen Oud-Turnhout de Warande, Schouwburg Turnhout cc de Werft Geel cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg cc ‘t Schaliken Herentals gc de Wouwer Ravels cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg de Warande, Kuub Turnhout de Warande, Schouwburg Turnhout cc de Werft Geel Lakenhal Herentals Foyer Rex Mol cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Staminee De Living Heist-op-den-Berg de Warande, Schouwburg Turnhout cc de Werft Geel cc ‘t Schaliken Herentals cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg cc de Werft Geel de Warande, Houten Zaal Turnhout de Warande, Tuinzaal Turnhout de Warande, Houten Zaal Turnhout Sint-Catharinakerk Herentals cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg oc de Djoelen Oud-Turnhout de Warande, Schouwburg Turnhout Zaal Ootello Mol Schouwburg Rex Mol de Warande, Houten Zaal Turnhout de Warande, Schouwburg Turnhout cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg de Warande, Houten Zaal Turnhout de Warande, Houten Zaal Turnhout gc de Wouwer Ravels cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg oc de Djoelen Oud-Turnhout Schouwburg Rex Mol cc de Werft Geel de Warande, Houten Zaal Turnhout

PRIJS

ZAAL PLAATS

dag uur

Schouwburgkalender JANUARI Kommil Foo Koen De Graeve en De Post Koninklijke Fanfare Onafhankelijkheid Wiekevorst HETGEVOLG Udo, Yves Segers, Connie Neefs Billy & Bloomfish Udo, Yves Segers, Connie Neefs Trio Khaldei, Geert Baeckelandt Buurman Elvis Tribute Band D’Irque & Fien Begijn Le Bleu MandolinMan, We Banjo 3 Buurman Theater Terra The Big Six, Doghouse Sam and his Magnatones Udo Michael Van Peel II Gardellino Tom Van Stiphout Overlezen Tuning People en Kinerenvandevilla MartHa!tentatief Okidok 4Hoog Martha!tentatief Nick Steur compagnie barbarie De Frivole Framboos Not The Beatles Abattoir Fermé De Frivole Framboos Familie Flöz Steven Mahieu Brussels Jazz Orchestra en ‘t Arsenaal Stan van Samang Isolde et les Bens Jimmenas Steven Goegebeur Anke Lauwers en Danièle Van Os Under The Streetlamp Syijn Van de Voorde Alexander Vantournhout Ygor Alexander van Tournhout / Mathias Ramfelt De Roovers Molse Comedy Estafette Positief Coachen Hooverphonic Percussive Jonas Vermeulen / Boris Van Severen Vlaams Muziek Theater Kamerfilharmonie Vlaanderen o.l.v. Herman Engels Laïs De Komedie Compagnie Radio Modern ft. Howlin’ Lou and His Wip Lovers…

Koen De Graeve en De Post Percussive Boeken en Bubbels Mosa Trio Vlaams Muziek Theater Ygor Sinfonie Orchester Wuppertal Ultima Thule / Zefiro Torna / Zomer van Antwerpen Kris van Steenberge en Accé Paco Peña Flamenco Dance Company De Frivole Framboos Crew/Eric Joris Benny Haesebroeck Crew/Eric Joris Sofie Vanden Eynde, Clare Wilkinson en Moneim Adwan Vlaams Muziek Theater William Boeva Jakop Ahlbom Alexandre Caveliere Quintet Manouche Marble Sounds Crew/Eric Joris Erna Omarsdottir Vlaams Muziek Theater Crew/Eric Joris Crew/Eric Joris De Plankeniers Vlaams Muziek Theater William Boeva Bart Van Loo en Eddy et Les Vedettes Joost Van Hyfte Crew/Eric Joris

Het bestand 28 18 Nieuwsjaarsconcert 15 Petrus en den doodendraad 16 Nieuwjaarsfeest voor senioren 16 Ridin’ The Rods 12 Nieuwjaarsfeest voor senioren 16 Apocalyps 18,50 In de naam van de vader, de zoon en de kleinzoon 15 The Elvis 80th birthday show 25 Carrousel de moutons 13 Speciaal voor u 14 Dubbelconcert 16 In de naam van de vader, de zoon en de kleinzoon 15 Kikker is jarig 16 Monstermash 22 Udo zingt koning Tuur 16 Van Peel overleeft 2014 16 Nieuwjaarsconcert 18 14 Anne Provoost en Luc Janssen 6 Leeghoofd 8 Dinska Bronska 11 Les chevaliers - de ridders 9,50 Menskens 8 Dinska Bronska 8 pendulum vs. Metronome 12 The End is Dear 10 Delicatissimo 24 16 Ghost 12 Delicatissimo 24 Garage d’or 22 Maniak 16 Maestro of de man zonder tanden 16 Simply live III 18 u UITVERKOCHT

16 u UITVERKOCHT Tokyo Boys 14 u UITVERKOCHT Man van de wereld 12 Invloeden uit Europa 12,50 The greatest hits of the ‘50’s, ‘60’s & ‘70’s 19 Spijtig van de bomen 6 Masterclass 20 11 Caprices / Stuck on chair 16 Alsemkomt 17 u UITVERKOCHT 13 En nou is het afgelopen! 10 35 iDrum! 14 The great downhill journey of Little Tommy 14,50 Op de purp’ren hei 21 Nieuwjaarsconcert 18 20 jaar Laïs 22 Jan, Pier & Pol 19 19 18 iDrum! 14 Roos van Acker 10 Haydn, Mendelssohn, Schubert 13 Op de purp’ren hei 21 11 24 Nerf 12 Woesten 10 Flamencura 28,50 Delicatissimo 23 C.a.p.e. Horror 12 Koken met de kettingzaag 0 C.a.p.e. Horror 12 Divine Madness 16 Op de purp’ren hei 21 Megalomaan 15 Jakop Ahlbom 17 Djangofollies 13 Theatertour 15 C.a.p.e. Horror 12 Metal Aerobics 20 Op de purp’ren hei 21 C.a.p.e. Horror 12 C.a.p.e. Horror 12 Frankenstein, of smrntwsk allen 9 Op de purp’ren hei 21 Megalomaan 15 u UITVERKOCHT Chanson, une belle histoire 17 Gastroseksueel 12 C.a.p.e. Horror 12

Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, w ­ ww.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ZAAL ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be SCHOUwBURG Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals.be ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be Zwaneberg , Cultuurplein 1, 2220 Heist-op-den-Berg, tel: 015 25 07 70, info@zwaneberg.be, www.zwaneberg.be

14 - Januari 2015

Udo zingt koning Tuur

HERENTALS – Even vroegen we ons af welke liedjes iets te maken zouden kunnen hebben met de legende van koning Arthur (u weet wel: die met zijn ridders van de Ronde Tafel), tot we begrepen dat koning Tuur natuurlijk niemand anders kan zijn dan de koning van het Vlaamse lied: Will Tura. Met diens repertoire brengt charmezanger Udo nu een avondvullend programma in de culturele centra. De winnaar van ‘XFactor’ in 2005 -herinner u de gloriedagen van de televisionele zangtalentenjacht- verlaat hiermee voor het eerst het circuit van de pensenkermissen en feesttenten, en doet dat naar eigen zeggen om zijn muzikale helden te eren. Tura is er daar één van, maar ook evergreens van tijdgenoten als Louis Neefs, Ann Christy en Johnny White krijgen in dit liedjesprogramma een plek naast de onverwoestbare Tura-klassiekers.

Voor een voorsmaakje, check Udo’s versie van ‘Ik mis je zo’ in het liedjesprogramma ‘Zo is er maar één’. En vergeef hem vervolgens zijn passage in de recente editie van Eurosong. Iedereen maakt al eens fouten.

Zaterdag 10 januari om 20u, cc ’t Schaliken, 16 euro.

Percussive: ‘iDrum!’

GEEL – Bijna hadden we Percussive hier omschreven als een jonge drumband, ware het niet dat die term ons meteen terug naar onze jeugdjaren katapulteert. Een tijd waarin 1 meioptochten nog opgeluisterd werden door de lokale fanfare en de al even lokale drumband: een langgerekte stoet van synchroon in de maat stappende tromroffelaars, voorafgegaan door de tamboer-majoor. Of verwarren we onze eigen jeugdjaren nu met die van onze vader? In ieder geval: dat het woord ‘drumband’ in het geval van Percussive de lading niet dekt, mag duidelijk wezen.

Sam Gevers, Jef Verheyden en Bert Van Rillaer brengen meer dan wat tromgeroffel. In de traditie van Slagerij van Kampen en de massaspektakels van Stomp! koppelen ze percussie aan teamwork, experiment en humor. Als Percussive spelen ze met drums, trommels, xylofoons en andere traditionele instrumenten alsof ze nooit iets anders gedaan hebben. Daarnaast krijgen ze ook geluid en ritme uit alledaagse voorwerpen zoals vliegenmeppers, groene GFTbakken en nu ook... tablets. Yep, deze heren zijn helemaal mee met hun tijd. Percussie 2.0: benieuwd welke situatiehumor en virtuoze speeltechnieken dat oplevert.

Vrijdag 23 januari om 20u15, cc De Werft, 14 euro.

Martha!Tentatief: ‘Dinska Bronska’

GEEL – Regisseur Bart Van Nuffelen stond voor de zware taak om deze multidisciplinaire voorstelling in goede banen te leiden, en hij is daar glansrijk in geslaagd. ‘Dinska Bronska’ is een danssolo, animatiefilm en theaterstuk in één. Het stuk werd gemaakt op vraag van het Antwerpse Red Star Line Museum, dat zijn kernthema ‘migratie’ graag in een theaterstuk voor kinderen uitgewerkt zag. Tussen 1880 en 1920 vervoerde de Red Star Line vanuit Antwerpen meer dan 2 miljoen landverhuizers richting Amerika. Dat leverde verhalen op van armoede en ellende, maar ook van hoop en nieuwe mogelijkheden. Het is tegelijkertijd een actueel verhaal: meer dan 60 procent van de Antwerpse kinderen is vandaag van allochtone afkomst.

Het verhaal over het meisje Dinska is gebaseerd op getuigenissen van kinderen die uit hun thuisland emigreerden en terechtkwamen in een OKANklasje (Onthaalklas Anderstalige Nieuwkomers) én op de historische getuigenissen van kinderen, opgetekend in het New Yorkse Ellis Island Museum. Danseres Anastassya Savitsky danst solo, in een choreografie van Kiki Vervloessem.

Boris Sverlov maakte de animatiefilm. Een voorstelling over een thema dat al eeuwenlang tot de verbeelding spreekt.

Woensdag 14 januari om 19u, cc De Werft, 8 euro.

En nou is het afgelopen!

OUD-TURNHOUT - Hoe kan je als vader of moeder zorgen dat het goed gaat met je kind in de sport? Wat zeg je bijvoorbeeld aan de ontbijttafel op de dag van een spannende wedstrijd? Wat roep je langs de kant? En hoe vang je je kind op na een verloren wedstrijd? ‘En nou is het afgelopen!’ zoomt in op de situatie van Lisa en Bas. Ze hebben drie kinderen en die doen alle drie aan sport, met alle stress van dien.

En nou is het afgelopen, vrijdag 23 januari om 20u, oc de Djoelen, 10 euro.

Ultima Thule en Zefiro Torna: ‘Nerf’

GEEL – Poëtisch poppenspel is het handelsmerk van het Gentse theatercollectief Ultima Thule. Voor deze voorstelling sloegen ze de handen in elkaar met Zefiro Torna, een vocaal-muzikaal ensemble dat hier sopraan Elise Caluwaerts en muzikant Jurgen De Bruyn afvaardigt om de soundtrack bij het verhaal te verzorgen. En daarbij gaan ze van Brel tot Bach. In het verhaal staat een oud koppel centraal. Frans en Hélène zijn tachtig jaar getrouwd en in het verzorgingstehuis wordt alles in gereedheid gebracht om dat te vieren. Toch wil Frans graag nog één keer doen wat niet mag en niet kan: uit het home wegstappen en het verleden induiken.

Deze voorstelling is een hartverscheurend ‘à la recherche du temps perdu’, maar tegelijkertijd brengen acteurs Eric Basier en Tineke Caels, die de poppen hanteren, ook mildheid en humor in het relaas van Frans en Hélène. “Het maakt ‘Nerf’ tot een rakend portret van ‘la tendre guerre’ zoals Brel de verweerde, maar stevig gewortelde liefde tussen twee mensen definieerde”, aldus Focus Knack over dit poëtisch stukje poppentheater.

Woensdag 28 januari om 20u15, cc De Werft, 12 euro.

Twintig jaar Laïs

RAVELS – Twintig jaar geleden bliezen de zangeressen van Laïs de Nederlandstalige folk nieuw leven in met hun angelieke samenzang en frisse verschijning. ‘(Houd uw) kanneke’, ‘Dorothea’ en niet te vergeten ‘’t Smidje’ groeiden uit tot klassiekers en zetten de folkmuziek terug op de kaart. In de jaren die volgden, bracht Laïs nog enkele platen uit, maar de dames gingen toch vooral hun eigen weg.

De bekendste zijstap is wellicht die van Nathalie Delcroix, die samen met haar man Bjorn Eriksson tegenwoordig langs de zalen trekt met een authentiek country- en bluegrassrepertoire.

Om het twintigjarig bestaan van Laïs te vieren, gaan de drie dit seizoen nog eens samen de hort op om hun bekendste nummers te brengen uit die eerste, succesvolle plaat die zoveel heeft betekend voor hun carrière. En voor de folkmuziek in Vlaanderen.

Zaterdag 24 januari om 20u, gc De Wouwer, 22 euro.

De Koe: ‘Olga’

MOL – De titel van dit stuk is een niet mis te verstane verwijzing naar de Russische toneelschrijver der toneelschrijvers, Tsjechov. Ook in het decor zijn subtiele verwijzingen verwerkt, met een opgezette meeuw als meest in het oog springende knipoog. ‘Olga’ is geschreven door de acteurs van de Koe, maar draagt wel heel duidelijk de geest van de Russische toneeltraditie in zich. Een poging om Tsjechov te herschrijven: zo benoemen ze het zelf. De Russische landadel, waarover Tsjechov zich destijds vrolijk maakte, wordt in ‘Olga’ vervangen door een stel kunstenaars dat samenhokt in een schrijversresidentie en zich ledig houdt met discussies over kunst en absurde spelletjes als ‘huisgolf’ en ‘grondbiljart’.

De Koe is al jaren een kwaliteitsmerk in het Vlaamse toneellandschap, en ook met deze voorstelling doet het gezelschap zijn reputatie alle eer aan. Heel wat klasbakken die in ‘Olga’ hun opwachting maken, kennen we intussen van televisie: Peter Van Den Eede, Lucas Van Den Eynde, Sien Eggers, Natali Broods.

Zij geven gestalte aan de zes personages die in De Morgen als ‘kletsmajoors’ omschreven werden. Er wordt veel gepraat in deze voorstelling, maar dan wel op onweerstaanbaar grappige wijze. “De uitleggerigheid, de ontboezemingen en het gekissebis worden met zoveel humor en overdrijving gebracht dat geen toeschouwer de zaal depri verlaat”, aldus diezelfde recensie in De Morgen. Een voorstelling met vaart, luchtigheid en diepgang. En dat allemaal tegelijkertijd.

Zaterdag 24 januari om 20u15, schouwburg Rex, 15 euro.

Compagnie Barbarie: ‘The end is dear’

HERENTALS – Lang voor de rest van de wereld de hilarische Ruth Beekmans leerde kennen als Ingrid Porrez in ‘Safety First’, zagen wij haar al aan het werk op het podium van cc Berchem, samen met haar collega-actrices van Compagnie Barbarie. Met zwangere buik smeet Beekmans zich toen al volledig in de absurditeit van het theater dat de Barbariedames graag maken. Ook nu weer neemt dit exclusief vrouwelijke gezelschap op bittervrolijke wijze zijn eigen doodsangsten en mislukkingen als basis voor een voorstelling.

‘The end is dear’ rijgt absurdkomische beelden aan elkaar en gaat ontboezemingen over faalangst, afgunst en minderwaardigheidscomplexen niet uit de weg. Zwaar wordt het nooit; grappig en herkenbaar is het heel vaak. Volgens Knack overtreft Compagnie Barbarie zichzelf met deze voorstelling: “Dit stuk is zowat de beste Barbarieworp ooit. Een geinig en absurd, maar ook raak portret van wanhoop en verdriet die een mens horendol kunnen maken.”

Donderdag 15 januari om 20u, cc ’t Schaliken, 10 euro.

Suiker - 15

Monstermash

GEEL – Wij durven er een bak bier op verwedden dat je op deze muzikale winteravond in Geel minstens twintig meiden met een rieten mand in plaats van een handtas zult spotten. ‘Monstermash’ is dan ook de hoogmis van de rockabilly. Plaats van afspraak voor al die meiden en jongens in fifties-dresscode die houden van een stevige portie roots, rock-’n-roll, swing en rockabilly is zaal De Waai.

Aftrappen doen de Antwerpenaren van Eastville Sinner met een flinke brok americana. Eveneens uit eigen land treedt Moonshine Reunion aan, met een lading nieuwe songs onder de arm want de heren brachten zopas een nieuw album uit.

De prijs voor de grootste en blinkendste vetkuif kennen wij graag toe aan de zanger van het Franse collectief The Spuny Boys. Zij hebben de reputatie elke zaal in brand te zetten met hun dynamische sound (inclusief Engelse lyrics gebracht met een subtiel Frans sausje eroverheen), maar alleen al voor die vetkuif à la Travolta moet u deze band zeker checken. Uit Nederland zakt een bende bebaard mansvolk af dat zich de Small Time Crooks noemt.

‘Never argue with your barber’ zingen zij, en aan hun strak getrimde coupes te zien doen ze dat inderdaad nooit.

Het schijnt dat we de Crooks niet in de categorie bluegrass mogen onderbrengen, ook al maken ze wel gretig gebruik van banjo, mandoline en wasbord. En neen, zo zeemzoet als de Broken Circle Breakdown Band brengen ze het inderdaad niet. Denk eerder aan de rauwe, no-nonsenseaanpak van Hayseed Dixie.

Tot slot staan er twee bands uit de UK op het programma. The Shooting Stars spelen voor het eerst buiten hun thuisland, en voor de leden van The Big Six is het alweer twintig jaar geleden dat ze nog eens in België passeerden. Zij sluiten de avond af met een mix van rockabilly, ska, swing en ook de bekende doowop-parels zullen niet ontbreken. Feestje!

Zaterdag 10 januari om 16u, zaal De Waai (Werft 28), 22 euro.

Horrorfestival

TURNHOUT – Horror is de laatste jaren aan een opmerkelijke revival bezig. Jonas Govaerts scoort met zijn in de Vlaamse klei gewortelde horrorprent ‘Welp’, over een scoutskamp dat uitmondt in een nachtmerrie. De Amerikaanse successerie ‘American Horror Story’ oogst lof bij critici en publiek en is intussen al aan haar vierde seizoen toe.

Het blijft niet beperkt tot film en televisie: het theater van Abattoir Fermé is eveneens schatplichtig aan het horrorgenre, en ook aan het werk van choreografe Erna Omarsdóttir zit een donker randje. Om maar te zeggen: bij de Warande zitten ze met hun Horrorfestival werkelijk pal op de tijdsgeest.

Een weekend lang programmeert de Warande in samenwerking met Mooov een reeks huiveringwekkende voorstellingen, installaties en films. Bovengenoemde Erna Omarsdóttir komt langs met een in paars velours beklede box waarin je je eigen oerschreeuw mag slaken; horrorkenner Benny Haesebrouck geeft een lezing over koken met de kettingzaag -gruwel, humor en een flinke dosis bloed zijn gegarandeerd- en de Nederlandse theatermaker Jakop Ahlbom roept in ‘Horror’ een surreële gruwelwereld op waarin special effects opduiken die we nooit eerder in het theater zagen.

En dan hebben we het nog niet over de films gehad. Niet te missen is de Nieuw-Zeelandse parodie op het oeroude genre van de vampiersfilm ‘What we do in the shadows’ van de makers van ‘Flight of the Conchords’.

Bereid u dus voor op een flinke dosis droge en cynische humor. De Luikse filmmaker Fabrice du Welz is in Vlaanderen onbekend, maar heeft al enkele spraakmakende films op zijn naam staan. Binnenkort gaat hij Michael Roskam achterna om zijn eerste film in de States te gaan regisseren. Geen groentje dus, die du Welz. Check zeker zijn laatste langspeelfilm ‘Alleluia’: het tweede deel van zijn Ardennentrilogie waarin hij naar goede gewoonte personages laat opdraven wier zieke geest je de stuipen op het lijf jaagt.

Een horrorfestival afsluiten met muziek? Welja, de liefhebbers kunnen nog een flinke scheut death metal toevoegen aan hun persoonlijke horrorcocktail. Niemand minder dan de metaalminnende heren van Obituary komen helemaal uit Tampa (Florida) naar de Kempen afgezakt om er hun tiende album ‘Inked in blood’ voor te stellen aan het publiek. Dertig jaar al draait deze band mee in het metalcircuit, en ze klinken nog even oorverdovend als in hun beginjaren. Dat doet ons eraan denken: vergeet u vooral uw oordopjes niet mee te brengen!

Van donderdag 29 januari tot en met zondag 1 februari in en rond cc Warande. Alle info op www.warande.be.

Teksten: Floor deckx

16 - Januari 2015

4Hoog Menskens (+4 jaar) Zondag 11 januari om 14.30 uur In de schouwburg

Kris Van Steenberge en Accé Woesten Donderdag 29 januari om 20 uur In de schouwburg Info en tickets cc ‘t Schaliken | Grote Markt 35 | 2200 Herentals tel. 014-28 51 30 | cultuurcentrum@herentals.be | www.schaliken.be

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS

29/01 - 01/02 metal • film • strip expo • dans • theater aerobics • lezing

0 7

udo, Yves segers, Connie Neefs, Georges vannuten & ivo verreyt

woensdag

0 7

steveN GoeGeBeur man van de wereld

14u00

1 7

z a t e rd a g

20u15

BillY & Bloomfish ridin’ the rods

2 3

perCussive iDrum!

v r i j d a g

20u15

2 4

perCussive iDrum!

z a t e rd a g

20u15

2 8

ultima thule, zefiro torNa & zomer vaN aNtwerpeN Nerf

woensdag

20u15

2 9

De frivole framBoos Dellicatissimo

Nieuwjaarsfeest voor seNioreN

woensdag

20u15

0 8

locatie: raadzaal de halle, markt 1 - Geel

Nieuwjaarsfeest voor seNioreN udo, Yves segers, Connie Neefs, Georges vannuten & ivo verreyt

donderdag

14u00

1 0

moNstermash

z a t e rd a g

16u00

1 4

martha!teNtatief Dinska Bronska

locatie: de waai, werft 28 - Geel

uitverkocht

woensdag

19u00

donderdag

20u15

1 5

aBattoir fermé Ghost

3 1

joost vaN hYfte Gastroseksueel

donderdag

z a t e rd a g

20u15

014-56 66 66

RES.DEWERFT@GEEL.BE

20u15

WWW.DEWERFT.BE

VR 11 5 DEC ZO JAN

VR 30 JAN

Tuning People en kinderenvandevilla

Marble Sounds

LEEGHOOFD

THEATERTOUR

FAMILIEVOORSTELLING VOOR IEDEREEN VANAF 4 JAAR

uitverkocht

CONCERT (DE BAND VAN O.M. ‘LEAVE A LIGHT ON’)

Ticketbalie Smallestraat 2, 2400 Mol 014 33 09 00

ZA 24 JAN

ZA 31 JAN

Openingsuren

De Koe

Bart Van Loo & Eddy et les Vedettes

dinsdag tot en met zaterdag van 9.30 tot 12.30 uur bij voorstellingen telkens 1 uur voor aanvang

CHANSON. UNE BELLE HISTOIRE

gesloten van 25 december tot en met 4 januari

OLGA

(DE BRIEF KOMT ALTIJD AAN) THEATER (MET O.M. NATALI BROODS, SIEN EGGERS, PETER VAN DEN EEDE)

MUZIEK & VERTELLING

Bekijk ons volledig programma op www.getouw.be

Suiker - 17

za 3/01/15 21:00

Mezz Breda

za 3/01/15 23:00

Effenaar Eindhoven

zo 4/01/15 16:30

PRIJS

ZAAL PLAATS

dag uur

Over de schreef JANUARI WC Experience

13,5

Breek, Onbeskaafd Beukwerk, D.U.S.T.

0

Mezz Breda

Lady Dandelion

0

do 8/01/15 21:00

Mezz Breda

De Hobbyisten

0

vr 9/01/15 20:30

Mezz Breda

Jan de Bruijn

9

za 10/01/15 19:30

Effenaar Eindhoven

Lampegats Liedjesfist

0

za 10/01/15 19:30

Mezz Breda

Batmobile, Dirty Bastards, Insanity Alert, The Windowsill

18

The Miseries, The Black Cult

7,5

Suono Culture met Bart Skils, Kabale Und Liebe

15

0

za 10/01/15 21:00 AreaFifyOne Eindhoven za 10/01/15 22:00

Effenaar Eindhoven

zo 11/01/15 16:30

Mezz Breda

Royal Parks

013 Poppodium Tilburg

Sabaton, Delain, Battle Beast

Mezz Breda

Matthew Caws (Nada Surf)

cc Zundert Zundert

Volle Maon

zo 11/01/15 19:30 do 15/01/15 20:30 vr 16/01/15 19:30

25

7

Local heroes 9,5

Shirma Rouse

15

Mezz Breda

Onheil, Hilton Dive, Mourn…

7

Mezz Breda

The Analogues: Magical Mystery Tour

cc Zundert Zundert

Volle Maon

za 17/01/15 21:00

Mezz Breda

Star Club West

0

za 17/01/15 22:00

Effenaar Eindhoven

Bonzai Classics

20

vr 16/01/15 20:00

Effenaar Eindhoven

vr 16/01/15 20:00 vr 16/01/15 20:30 za 17/01/15 19:30

20

Local heroes 9,5

za 17/01/15 22:00

013 Poppodium Tilburg

Mark With A K., Pat B., Lethal MG, Demoniak, Orphan…

20

ma 19/01/15 20:00

013 Poppodium Tilburg

Hammerfall, Orden Ogan, Serious Black

25

vr 23/01/15 19:30

cc Zundert Zundert

Volle Maon

vr 23/01/15 20:30 AreaFifyOne Eindhoven

Local heroes 9,5

Afterpartees

6

vr 23/01/15 20:30

Mezz Breda

The Feather, St. Grandson

10

vr 23/01/15 23:00

Mezz Breda

Superstijl

10

cc Zundert Zundert

Volle Maon

Local heroes 9,5

za 24/01/15 19:30 za 24/01/15 20:00

Effenaar Eindhoven

Andy Burrows

16

za 24/01/15 20:30

013 Poppodium Tilburg

Stef Classens

11

za 24/01/15 21:00

Mezz Breda

Kayleigh Leith

0

za 24/01/15 22:00

Mezz Breda

HNNY, KERK!, Selièr

15

zo 25/01/15 21:00

Mezz Breda

New Cool Collective

15

wo 28/01/15 14:00

cc Zundert Zundert

Dirk Scheele

De liedjesspeeltuin 11,5

wo 28/01/15 16:00

cc Zundert Zundert

Dirk Scheele

De liedjesspeeltuin 11,5

wo 28/01/15 20:00

Effenaar Eindhoven

Grant-Lee Phillips, Howe Gelb

15

12

do 29/01/15 20:00

013 Poppodium Tilburg

Harsh Toke, Comet Control, Death Alley

do 29/01/15 20:00

Mezz Breda

Maaike Ouboter

16,5

Sandra Kleipas

Sandra doet een boekje open over het onderwijs 9,5

do 29/01/15 20:00

cc Zundert Zundert

Luke Winslow-King

9

Mezz Breda

MaxiFusion

0

cc Zundert Zundert

Tom Vanstiphout

za 31/01/15 21:00

Mezz Breda

Mountain Bike

za 31/01/15 22:00

Mezz Breda

DanceAMP: Johan Gielen, Virtual Vault, DiPauli

vr 30/01/15 20:00

Effenaar Eindhoven

vr 30/01/15 20:30 za 31/01/15 20:30

Little beams of light 18

0

17,5

Adressen en contactgegevens: – 013 Poppodium , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – Muziekgebouw , Heuvel Galerie140 Eindhoven, 0031 40 24 65 107, www.muziekgebouweindhoven.nl – Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – Chassé Theater , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl – cc Zundert , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl

18 - Januari 2015

Luke Winslow-King The Analogues

EINDHOVEN – Liefhebber BREDA – We hebben het niet zo

van de vooroorlogse blues van begrepen op coverbands. Maar C.W. Stoneking? Dan is de muals ze maniakaal hun best doen

om het origineel te benaderen, ziek van Luke Winslow-King zeverandert de zaak. Dan krijgt ker ook voor jouw oren bestemd.

covermuziek een andere dimenDie tapt namelijk uit hetzelfde

vaatje. Gewapend met een vinsie. Zo coveren The Analogues al jaren de muziek van The Beattage gitaar, een zangeres -zijn

vrouw-, een contrabas en een les. Deze keer nemen ze het alwasbord brengt hij muziek zobum ‘Magical Mystery Tour’ on als die bijna honderd jaar geder handen. Ze spelen het van voor naar achter en je mag er zeleden gespeeld werd op de ka toenvelden. De meeste van die ker van zijn dat alle noten van

nummers heeft hij echter zelf geelke hoorn, elke fagot, elke trischreven; die zijn dus nog maar angel en elke viool gespeeld zul een paar jaar oud. Goeie voorlen worden. The Beatles huuroorlogse blues kan ook in 2015 den voor Magical Mystery Tour

worden gemaakt. immers een berg studiomuziLuke Winslow-King, woensdag kanten in en speelden, o.a. om

30 januari, 20u, Effenaar, 9 die reden, de songs nooit live. Je

euro. kan dus met recht en reden zeggen dat je niet dichter bij The

Beatles kan komen dan met The Tom Vanstiphout Analogues, een band die kosten ZUNDERT – Misschien is Tom

noch moeite spaart om het oriVan Stiphout wel wat te beschei den om het helemaal te maken gineel te evenaren en daarvoor als muzikant. De 39-jarige songeen stuk of twintig muzikanten

meebrengt. schrijver, die de briljante James ‘Magical Mystery Tour’ bevat Taylor als zijn grote voorbeeld

naast het titelnummer ook de en inspiratiebron ziet, speelde pareltjes ‘I am the walrus’, ‘The regelmatig in De Laatste Show fool on the hill’, ‘Hello, goodband en maakte deel uit van

de begeleidingsgroep van Cloubye’, ‘Penny Lane’, ‘Strawberry fields forever’ en ‘All you need seau, Milow en Jan Leyers. Hij

is love’. Nadat ze de volledige cd heeft ook een solocarrière. Drie hebben gespeeld, vervolgen The cd’s bracht hij uit. Net als bij

Analogues de set met een selecde twee vorige cd’s werd ook bij

‘Little beams of light’ uit 2013 tie nummers van de Fab Four, gezegd dat dit wel eens voor de waarbij de nadruk ligt op het la definitieve doorbraak zou kuntere werk uit ‘The white album’, ‘Let it be’ en ‘Abbey road’. nen zorgen. Voorlopig blijft het

The Analogues, vrijdag 16 janudaarop wachten. Vroeg of laat komt het ervan.

Dat kan niet ari, 20.30u, Mezz, 20 euro.

anders, want kwaliteit drijft al tijd boven. Als je later wil kunnen zeggen dat je Tom Vanstip hout nog gezien hebt voor hij beroemd werd, is het geen slecht

idee om vlak over de grens naar zijn concert in Zundert te gaan.

De zanger-gitarist brengt Evert

Verhees (bas, gitaar, toetsen) en Kobe Proesmans (drums en per cussie) mee.

Tom Vanstiphout, zaterdag 31

januari, 20.30u, cc Zundert, 18

euro.

Andy Burrows

EINDHOVEN – De Britse songschrijver Andy Burrows kennen we het best van zijn werk bij Razorlight. Van 2004 tot 2009 zat hij bij die band. Hij speelde niet alleen drums; hij schreef ook de hits ‘America’ en ‘Before I fall to pieces’. Samen met Tom Smith van Editors nam hij een -zeg maar- ‘verdienstelijk’ kerstalbum op. Kerstmis en muziek zijn nog nooit goed samengegaan; u begrijpt dus dat we niet overenthousiast zijn.

Andy Burrows heeft nu ook een tweede solo-cd uitgebracht en die staat weer vol mooie, melancholische muziek. Hij heeft daar blijkbaar een patent op. Volgens de muzikant zelf ligt dat aan de manier waarop hij in het leven staat. “Glitter en glamour is aan mij niet besteed. De showbizz op zich ook niet. Ik ben een softrockende hippie. Het is niet anders.

En dan maak je dus blijkbaar dit soort muziek.”

Waren er maar wat meer softrockende hippies.

Andy Burrows, zaterdag 24 januari, 20u, Effenaar, 16 euro.

Sandra Kleipas over onderwijs

ZUNDERT – Sandra Kleipas was als kind een moeilijke leerling. Ze weet dus waar ze het over heeft als ze spreekt over etiketten die kinderen opgeplakt krijgen in het onderwijs. Hoeveel etiketten zijn er nodig om iedereen in het onderwijs te laten passen? Waar stopt onderwijs en waar begint kinderpsychologie? In het cultuurcentrum van Zundert brengt en presenteert ze een interactieve avond over wat goed is voor de kinderen.

‘Sandra doet een boekje open over het onderwijs’ is zowel een leerrijke als een grappige voorstelling die middenin de realiteit staat.

Sandra Kleipas, donderdag 29 januari, 20u, cc Zundert, 9,50 euro.

Grant-Lee Phillips en Howe Gelb

EINDHOVEN – Grant-Lee Phillips en Howe Gelb zijn samen op tournee. Ze treden op in Eindhoven en dat is iets om naar uit te kijken. Wie een beetje ‘mee’ is met wat er de laatste twintig jaar gebeurd is in de alternatieve rockwereld weet dat Phillips de frontman was van Grant Lee Buffalo en Gelb van Giant Sand.

Phillips scoorde hits met ‘Fuzzy’, ‘America snoring’, ‘Mockingbirds’ en tal van anders songs.

Veelschrijver Gelb verblijdde de wereld met bijna dertig albums.

Hij wordt door iedereen als een grootheid beschouwd als het over alternatieve countrymuziek gaat.

Beiden hebben ze gemeen dat ze op een ambachtelijke manier songs schrijven die diep geworteld zijn in de Amerikaanse traditie. Soms lijken ze mekaar te kruisen. Phillips gaat de laatste tijd soms de experimentele toer op, terwijl Gelb zich steeds meer naar het midden lijkt te begeven. Na een reeks optredens met Giant Giant Sand -een uitgebreide luxeversie van Giant Sand- grijpt hij nu terug naar de eenvoud van een soloconcert.

De twee artiesten spelen elk een volwaardige set.

Grant-Lee Phillips en Howe Gelb, woensdag 28 januari, 20u, De Kapel (Kanaalstraat 6, Eindhoven), 15 euro.

Milow

TILBURG – Het is tien jaar geleden dat we voor het eerst van Milow hoorden. Hij stond in 2004 in de finale van Humo’s Rock Rally. Hij eindigde niet op het podium, maar de jury had wel lovende woorden voor zijn gekozen cover ‘Thunder road’ van Springsteen en zei dat zijn nummer ‘You don’t know’ een van de beste drie nummers van de wedstrijd was. Enkele jaren later werd de song op single uitgebracht en werd het een hit. Milow bleef met de regelmaat van een klok nieuwe hits scoren. Ze leverden hem in totaal een stuk of twaalf MIA’s op, plaatsen op de affiche van Rock Werchter, Werchter Boutique, Pinkpop, Dranouter Folk en concerttournees door België, Nederland, Scandinavië, Duitsland, IJsland, Canada en China.

De voorbije zomer was Milow zelfs de vaste gast en huismuzikant bij de WK Voetbal-uitzendingen op de nationale Nederlandse zenders. Hij heeft het zelfs tot Bekende Vlaming in Nederland geschopt. Dat hij optreedt in de grote zaal van 013 Poppodium in Tilburg is dus geen grote verrassing. Milow belooft er een set te spelen die als ‘the best of’ bestempeld kan worden.

Milow, maandag 2 februari, 20u, 013 Poppodium, 25 euro.

New Cool Collective

BREDA – Jazz kan soms moeilijk en elitair klinken, maar niet als ze gespeeld wordt door New Cool Collective. Al meer dan twintig jaar maakt deze Nederlandse band uiterst dansbare en swingende jazzmuziek, die vaak doorspekt is met invloeden uit Zuid-Amerika: salsa, cumbia en andere genres. De achtkoppige formatie, die al te zien was op de grootste festivals in Europa (Sziget in Hongarije, Roskilde in Denemarken, North Sea Jazz in Den Haag…) is bezig aan een nieuwe tournee en doet ook onze contreien aan.

New Cool Collective, zondag 25 januari, 20u, Mezz, 16 euro.

Suiker - 19

KORT

STIJN JANSSEN Petticoat

Zebrapad Het is beslist: een van de dagen gaan we een stuk openbare weg annexeren en tot ons hoogsteigen bezit promoveren. Het gaat maar om een reep asfalt van 5 meter breed en 21 meter lang met als enig opvallende element dat het beschilderd is met -we hebben het nog eens nageteld- negentien witte horizontale strepen. Het is inderdaad een zebrapad en het ligt vlak bij onze woonst.

Waarom we menen recht te kunnen maken op dit zebrapad? Vijf jaar geleden hebben we het zebrapad zelf aangelegd, of beter gezegd: laten aanleggen door arbeiders in dienst van onze gemeente.

Dat gebeurde nadat we hadden vastgesteld dat op alle kruispunten in onze buurt een zebrapad was geschilderd, uitgezonderd op dat van ‘ons’. Onze vraag voor een zebrapad was echter geen kwestie van na-ijver, maar wel van burgerzin. We hadden namelijk vastgesteld dat ons kruispunt de drukst gebruikte oversteekplaats in de wijde omgeving was. U moet weten: wij zijn de voorbije jaren omsingeld door rusthuizen, om precies te zijn: drie in getal. Daarbij komt nog een ziekenhuis dat elke dag uitbreidt met een nieuwe afdeling. Die instellingen zorgen dagelijks voor colonnes aan passanten van wie het grootste deel zich verplaatst met wandelstokken, achter een rollator loopt of in een rolstoel zit. Steeds vaker voegen zich bij deze groep ook dames en heren in pyjama die een baxter met zich meesleuren. Zij maken in de buurt een wandeling en profiteren ervan buiten het zicht van verpleegsters hun rookverslaving verder te zetten. Al deze oude mannen en vrouwen zagen we aan ons kruispunt zonder zebrapad hun al zo ampele tijd op deze wereld verdoen met wachten op een zeldzaam moment waarop het veilig oversteken was. Daarom schreven we een brief aan het gemeentebestuur met de vraag om strepen te voorzien. Nadat er jaren voorbijgingen waarbij er met de regelmaat van een klok tellingen werden uitgevoerd om de rendabiliteit van de aangevraagde verkeersinfrastructuur te onderzoeken, verscheen op een morgen een mobiele verfwagen en lag er op een hik en een snik een vers geschilderd zebrapad te blinken.

Op een avond hebben we het zelfs

20 - Januari 2015

in het grootste geheim gesigneerd met onze initialen! Dat is alvast de eerste reden waarom we het als onze eigendom beschouwen.

Een tweede reden is dat we ondertussen een onschatbare expertise hebben verworven op het gebied van het veilig oversteken op zebrapaden. In de vijf jaar dat het pad er nu ligt, zijn we uitgegroeid tot heuse zebrapadenexperts. We schatten dat we dagelijks gemiddeld een zestal keer heen en weer over het pad wandelen. We nemen het op onze weg naar de bakker, de beenhouwer, de markt en het grootwarenhuis. Ook onze favoriete koffiebar -gezegend met de naam Zebra(!)- ligt op deze weg. Deze duizenden oversteken hebben van ons ervaringsdeskundigen gemaakt zodat we perfect weten welke autobestuurder voor een zebrapad stopt en welke zeker niet. Want vergist u zich niet: zebrapaden zijn veruit de gevaarlijkste oversteekplaatsen die er bestaan. In die mate zelfs dat een kruispunt zonder zebrapad te verkiezen is boven een met strepen. Zebrapaden geven de gebruiker namelijk het gevoel onkwetsbaar te zijn. “Hier op deze strook van de openbare weg ben ik -de zwakke weggebruiker- voor een keer de sterkste. Hier ben ik heer en meester en zal ik elke vierwieler dwingen voor mij te stoppen, in plaats van andersom”. Vergeet die voetgangerseuforie maar. De kans dat u op een zebrapad door een wagen wordt opgeschept, is zelfs vele malen groter dan dat zoiets gebeurt bij het oversteken van een zesarmig onbeschilderd kruispunt. Zebrapaden geven de gebruiker hetzelfde valse gevoel van zekerheid als jodiumpillen bij bewoners in de schaduw van een kerncentrale. Neem alvast deze ene raad, die gestoeld is op onze jarenlange ervaring, in dank aan.

Steek nooit over op een zebrapad als u in de verte een vrouw van boven de vijftig ziet komen aanrijden. Vrouwen boven de vijftig rijden u met een zekerheid van 100 procent overhoop op een zebrapad. Vrouwen boven de vijftig nemen zelfs de moeite niet om af te remmen. Vrouwen boven de vijftig behoren namelijk tot een generatie van verknechte huisvrouwen die, eenmaal achter een stuur gezeten, transformeren in ijskoude carrièrevrouwen, die al

hun opgekropte frustraties van achter de strijktafel of afwasbak de vrije loop laten en zich revancheren door zich in het verkeer als een ‘übermacho’ te gedragen.

Een witte Golf met spoilers en met een 21-jarige met een oranje pet achter het stuur zal u nog eerder vrije doorgang geven dan een vrouw boven de vijftig in een grijs-witte Opel Kadett van het bouwjaar 1989. Dit is maar een van de honderden adviezen die we kunnen geven. Die expertise maakt dat we recht hebben het zebrapad als onze achtertuin te beschouwen.

En dan is er tot slot nog een derde reden voor onze annexatie van het zebrapad: onze toewijding.

We onderhouden namelijk het pad al jaren alsof het al onze eigendom is. In de lente geven we het een nieuwe verflaag; in de zomer dweilen we het wassende water van de stortbuien weg; in de herfst verwijderen we er de vallende bladeren en in de winter houden we het ijsvrij. Dit maakt dat we, meer dan wie ook in de buurt, onze rechten erop kunnen doen gelden. Trouwens: is het dan ook niet meer dan gerechtvaardigd dat we voor deze service in de toekomst aan de gebruikers een bijdrage gaan vragen naar rato van een halve euro per oversteek? Ook overzetters aan rivieren eigenen zich toch dat privilege toe. En waarom zouden we geen extraatje mogen aanrekenen voor het overduwen van “rolstoelers” of het oppompen van de banden van de rollators? Overigens voorzien we in de toekomst nog meer service: mobiele sanitaire installaties aan beide kanten; een paraplu- of parasoljongen op zonnige of regenachtige dagen en verhuur van fluovestjes bij het vallen van de avond. Tot slot hebben we ook al plannen voor een internationale dag van het zebrapad, die elk jaar op 8 augustus zal worden gehouden. Voor die dag zijn we nog op zoek naar een langharige gitarist in blauwe jeans, een idiote drummer in een zwart pak, een gebrilde zanger/gistarist in een wit pak en een blootvoetse zanger/bassist. Met hun vier moeten ze op 8 augustus gewoon in perfecte pas een keer oversteken zoals ze dat deden in 1969. A splendid time is guaranteed for all.

WESTERLO – Nore Primus , Flore Geuns, Emilie Stevens, Leonie Geens, Marie Van Rompaey en Julie Dekoninck vormen samen Petticoat. De zes dames hebben gemeen dat ze geboren zijn in de Kempen en dat ze veel ervaring hebben in het regionale theaterlandschap. Zo waren ze al te zien in GheelaMania en Mol-In-Scène. Ook op nationaal vlak lieten ze zich al opmerken, bijvoorbeeld in de musicals Annie, Sound of music, Kuifje en de Zonnetempel, Daens en Oliver.

Petticoat zingt, danst en acteert en komt op vrijdag 23 januari met een heel eigen voorstelling naar zaal de Zoerla, Gevaertlaan 1 in Zoerle-Parwijs. Kaarten kosten 17 euro.

Deze maand in de Poppenzaal

TURNHOUT – Liefhebbers van figurentheater kunnen in januari in de Poppenzaal terecht voor drie voorstellingen. ‘Ati’ gaat over een meisje dat heel graag wil vliegen. Ze probeert het op de vleugels van een vlinder, maar dat lukt niet. Dan leent ze vleugels van een vogeltje. Daarmee vliegt ze naar Afrika. Een boom waarschuwt haar om niet te hoog te vliegen, want de zon kan gevaarlijk zijn. Ze doet het toch, haar vleugels verbranden en ze valt in zee. ‘Ati’ is geschikt voor kleuters van 3 tot 7 jaar en wordt gespeeld op 4, 7 en 11 januari.

‘Antark’, voor kinderen van 6 tot 12 jaar, vertelt op een heel begrijpelijke manier over het leven op Antarctica en de gevolgen van de milieuvervuiling. De pinguïns Pierre, Madeleine en Sofie leven in harmonie met de natuur en walrus Rob houdt alles in de gaten. Maar op een dag waait het heel erg hard en vliegt er plastic door de lucht. En er spoelen rare dingen aan. Het leven op Antarctica wordt langzaam maar zeker onmogelijk. ‘Antark’ is te zien op 14 en 18 januari.

Op 21, 25 en 28 januari is er voor de allerkleinsten (2,5 tot 5 jaar) ‘Bouwstenen’: een schijnbaar eenvoudige en erg visuele productie met honderd gekleurde blokken, die helemaal toegespitst is op de leefwereld van kleuters.

De voorstellingen op zondag beginnen om 10.30u, die op woensdag om 14.30u. Kaartjes kosten 6 euro voor volwassenen, 5 euro voor kinderen.

SUIKER DANKT ZIJN ADVERTEERDERS

€ 289 MAAND

Speciale aanbieding

[6]

Prijs vanaf (5)

(incl. overnamepremie)

€ 25.890

GARAGE LUYTEN & ZONEN

GARAGE VANHERCK

GARAGE VANDENBERGH

Toekomstlaan 5

Noord-Brabantlaan 10

Molsebaan 44

2200 Herentals

2300 Turnhout

2450 Meerhout

014 21 17 89

014 45 05 41

014 30 80 05

Zoekt ambassadeurs voor de gemeenten Olen, Meerhout, Hoogstraten, Herentals, Westerlo, Herselt, Laakdal Wil jij je kandidaat stellen ?

Jouw profiel • Je bent geïnteresseerd in cultuur en kent je gemeente goed • Je wil Suiker verdelen in jouw gemeente • Je hebt 1 dag per maand tijd om Suiker te verdelen

Jouw vergoeding • Vrijkaarten • Filmtickets voor Mooov • Een vergoeding van onkosten Interesse?

Stuur dan als de bliksem je contactgegevens naar leen@suikerkrant.be.

Suiker - 21

FILM

Marc Boonen

LLLLLLLIJSTJESSSSS Ze maken ons zo zot, meneer!

Uiteraard bent u er als kritisch, eigenzinnig en eigengereid individu een fervente tegenstander van. Maar wedden dat u ze geheid overal leest waar u ze tegenkomt: in toiletten, wachtkamers of treincoupés als waren ze de nieuwe 10 geboden van de heilige cultuurapostelen. Om er dan lustig uit te citeren op de veelvuldige recepties die u deze dagen worden aangeboden en waar u bekendstaat als een kritische, eigenzinnige en eigengereide deelnemer aan het Culturele leven met grote C. We bedoelen uiteraard de eindejaarlijstjes die elk zichzelf respecterend blad in deze periode aan zijn lezers cadeau doet. Ook Suiker vroeg aan zeven gespecialiseerde cultuurveelvraten op velerlei multiculturele domeinen -boek, film, strip, jazz, popmuziek, expo en theater- hun top 3 van 2014 samen te stellen.

THEATER

Marc Boonen is al meer dan 20 jaar directeur van het filmfestival MOOOV. Om een representatieve selectie te kunnen maken voor het eigen festival bezoekt hij jaarlijks toonaangevende en obscure filmfestivals op alle continenten. Hij bezorgde ons zelfs een top vijf in plaats van een top drie.

Stefan Perceval

STRIP

Jan Smet

Winter sleep

De Turkse virtuoos Nuri Bilge Ceylan is al jaren onze favoriete regisseur (we waren de eerste in België die een film van hem vertoonden). Met Winter Sleep -meer dan drie uur lang!- schets hij een portret van een vergiftigd huwelijk vol vlijmscherpe dialogen, doorleefd acteerwerk en indrukwekkende longshots. De film speelt zich af in de bergen midden in Turkije, een plek waar zeker in de winter vooral isolement en eenzaamheid heersen.

Mommy

Het Canadese wonderkind Xavier Dolan verraste iedereen in Cannes met het rauwe en explosieve Mommy.

Centraal staat de relatie tussen een alleenstaande moeder en haar zoon die een ernstige vorm van ADHD heeft en bij momenten een ongeleid projectiel is. Tegenstrijdige en heftige emoties zorgen voor heel veel liefde, maar ook voor heel veel drama. Een vierkant filmkader dat een paar keer opeens breder (getrokken) wordt.

Leviathan

De Russische grootmeester Andrej Zvyagintsev had al drie meesterwerken (The Return, The Banishment en Elena) op zijn palmares waarin hij zich opwierp als de sobere chroniqueur van de Russische cultuur. Met zijn nieuwste epische film ‘Leviathan’ klaagt hij scherp machtsmisbruik en corruptie aan in het ruige kader van de Barentszzee. Een mythische film, waar niemand zal opkijken van een gestrande walvis. Een hypnotiserend beeld.

Timbuktu

De regisseur Abderrahmane Sissako uit Mauretanië maakte met ‘Timbuktu’ veel indruk op mij: een fraai gefotografeerd drama over de opmars van religieus fanatisme dat een intolerante en wrede wetgeving oplegt aan de bevolking. In deze context filmt Sissako dan plots jongetjes die in de woestijn aan het voetballen zijn. Zonder bal. Net echt. Er wordt gedribbeld en er wordt gescoord. Het geheel is van een bijna onwezenlijke schoonheid. Poëtisch en surrealistisch tegelijk. Maar vooral ook beklijvend.

Still the water

De Japanse Naomi Kawase heeft het in al haar films over familie en de spanning tussen traditie en verandering.

Ze doet dat steeds door op een respectvolle manier te kijken naar de werkelijkheid (ze was vroeger actief als documentairemaakster). In ‘Still the water’ brengt ze twee jongeren bij mekaar die geconfronteerd worden met vergankelijkheid, verlies en dood in een wereld waar de allesoverheersende natuur de dienst uitmaakt en soms alles op zijn weg verwoest. Zonder het opdringen van enige levensvisie is de film een ode aan het leven in de beste zentraditie.

22 - Januari 2015

Na het onverwachte ontslag van founding father Ignace Cornelissen werd de Antwerpse acteur en theatermaker Stefan Perceval algemeen directeur en artistiek leider van het Turnhoutse productiehuis HETGEVOLG. Onder zijn impuls wordt er in dit Kempens toneelhuis de volgende jaren enkel ingezet op jeugdtheater, al gruwelt Perceval zelf van die term. Kinder-, jeugd- of volwassenentheater: het is voor hem allemaal gewoon theater.

A corps perdu:

Intense dansvoorstelling onder leiding van Iris Bouche.

Iris ken ik en ken ik niet. We passeren af en toe elkaars pad. Ze zijn nog niet gekruist. Deze voorstelling was zo mooi omdat ze me dwong om een eigen invulling aan de beweging te geven. Een beweging die niet gekenmerkt was door virtuositeit, maar door authenticiteit en dat is waar ik zelf ook naar op zoek ben. www.youtube.com/watch?v=lv17AelxfEQ

Platonov:

Een voorstelling van mijn broer Luk. Ik ken mijn broer al mijn hele leven. Hij is mijn oudere broer. We verschillen 16 jaar in leeftijd. Mijn broer is een van de weinige theatermakers die blijft en durft blijven zoeken. Hij roest nooit vast in een format. Hij zuivert uit en dwingt de toeschouwer mee te denken. In deze Platonov zet hij een stap die hij al eerder in het Duitse gebied had gezet met de Nederlandse en Vlaamse acteurs. Een stap in eigenzinnigheid en stilte. Dit resulteerde in de meeste beklijvende voorstelling van het afgelopen jaar. En ik was niet weinig gelukkig dat deze van mijn broer kwam. Een stap die van lef getuigt als je ziet hoe snel theatermakers zich in hun eigen format vastrijden. http://www.ntgent.be/productie/platonov

Mannenmonoloog:

Met An Nelissen heb ikzelf “Maria Vaart”en “Hartekop” gemaakt voor HETGEVOLG in een tijd dat ik nog lang geen directeur was bij dit huis. An is een actrice die zoekt en ploetert en op haar gezicht durft te gaan tijdens het repetitieproces. Des te meer respect heb ik voor haar als ze opkomt en de hele zaal aan haar lippen weet te kluisteren met haar verhalen. An is wat mij betreft de enige echte leading lady in het Vlaamse comedylandschap. ‘Mannenmonoloog’ beleven als theatermaker is een leerschool in hoe mensen kijken naar mensen en hoe een vrouw een zaal aan het lachen brengt met herkenbare situaties. Qua timing, mimiek en vertelkunde slaat An hier gensters uit de grond, waar velen nog van kunnen leren!

Jan Smet was in de jaren zeventig en tachtig de hoofdredacteur van Stripgids, vandaag nog steeds het enige volwaardig striptijdschrift in Vlaanderen.

Dit jaar kwam ‘Vlaamse Reuzen’ uit, een bundeling van zijn belangrijkste interviews met Vlaamse striptekenaars uit zijn Stripgidstijd.

Joris Vermassen, Het zotte geweld. Uitg. Vrijdag.

We kenden Vermassen als stand-upcomedian en als auteur (onder het pseudoniem Fritz Van den Heuvel) van compleet maffe, absurde strips als bv. ‘De verdwenen stembanden’. Met ‘Het zotte geweld’ verrast hij niet alleen met een doodernstig onderwerp (zijn terminaal zieke zuster) maar ook met de indrukwekkende manier waarop hij deze strip vorm heeft gegeven.

Caricaturistes. Fantassins de la démocratie.

Uitg. Actes Sud.

Na de wereldschokkende zaak van de Deense ‘Mahomet-cartoons’ richtte de bekende Franse cartoonist Plantu in 2006, onder het patronaat van de VN, Cartooning for Peace op. Deze recentste uitgave van deze organisatie bundelt een aantal interviews met cartoonisten uit verschillende landen, die af te rekenen hadden met censuur.

Soms zware censuur, lees: gevangenisstraffen en martelingen. Dit boek is dus geen stripverhaal, en de soms schokkende getuigenissen hebben een blijvende indruk op mij nagelaten.

Schwarz & Yann, Robbedoes door... 7: De luipaardvrouw. Uitg. Dupuis.

Dit album is het tweede deel van een trilogie en het vervolg op ‘Piccolo in Veldgroen’ waarin Robbedoes af te rekenen had met de nazi’s in het bezette Brussel. ‘De luipaardvrouw’ speelt zich af in 1946 met een Afrikaans beeldje als leidraad. Dit album kan niet tippen aan zijn voorganger, maar de scenarist Yann -toch van geen kleintje vervaard- gooit er vele censuurremmen van zich af.

We zijn hier ver verwijderd van de Dupuis-scoutsmentaliteit van weleer.

CD’S (POP)

Gunter Jacobs

CONCERTEN (POP)

Gunter Jacobs

CONCERTEN (JAZZ)

Peter Anthonissen

1. Prince, 27 mei in Sportpaleis, Antwerpen

Zijn nieuwe platen verkopen voor geen meter en hits scoort Prince ook al jaren niet meer. Op het podium moet mijn favoriete kabouter daarentegen nog steeds weinig concurrentie dulden. Zelfs met een dubieuze vrouwelijke begeleidingsgroep liet hij het Sportpaleis tweeënhalf uur naar adem happen tijdens een spervuur van funky popklassiekers en prinsheerlijke ballads.

2. Eels, 20 juli in Openluchttheater Rivierenhof, Antwerpen

Niet hun doortocht op Rock Werchter, maar wel die in het stemmige Rivierenhof maakte van Eels dé troetelgroep van de festivalzomer. Frontman E. ontmijnde er zijn wrange, openhartige liedjes met een forse dosis zwarte humor. Wat hij aankondigde als een rondje ‘uneasy listening’, werd een avond vol bitterzoet moois. E. daalde zelfs van het podium af om zijn toehoorders te knuffelen.

3. Damian Marley, 2 augustus op Reggae Geel, Geel

Gunter Jacobs is al ruim twintig jaar freelance muziekjournalist en schrijft vandaag over popmuziek en aanverwante onderwerpen voor Gazet van Antwerpen, P-magazine en tal van andere publicaties. Gunter is afkomstig uit Retie en woont in Turnhout.

1. Jack White: Lazaretto

De productiefste en meest begenadigde songschrijver en gitarist van zijn generatie blijft verbazen. Ditmaal schiet Jack White raak met op zolder teruggevonden kortverhalen die hij als verliefde tiener heeft geschreven. Die giet hij in gespierde rocksongs met vette grooves, waaruit een oprechte liefde voor blues, country en psychedelica spreekt. Ryan Adams leverde in 2014 ook goed gerief, maar deze ‘Lazaretto’ piekt nog net iets vaker.

2. Damon Albarn: Everyday Robots

Na Blur heeft Damon Albarn zich met Gorillaz en tal van zijprojecten opgewerkt tot de meest veelzijdige en getalenteerde held van de britpopgeneratie. Op dit solodebuut imponeert hij met knusse, weemoedige liedjes vol bespiegelende teksten. Die schraagt hij met een droef gestemd orgeltje, strijkers, geraffineerde elektronica en allerlei effecten. Resultaat: zijn warmste en meest persoonlijke plaat tot dusver.

3. Jungle: Jungle

Twee Londense hipsters versnijden en herschikken echo’s van The Beach Boys, Marvin Gaye, Joy Division, P-funk, ‘Grand Theft Auto’ en ‘Tron’ tot avontuurlijke soundscapes en onweerstaanbaar catchy singles (‘The Heat’, ‘Busy Earnin’, ‘Time’) vol gestroomlijnde beats, soulvolle R&B, urban stoorgeluiden en dubbele falsetzang. Mogelijk is dit een one trick pony die bij een volgende plaat al helemaal uitgezongen blijkt. Voorlopig raak ik in dit grootstedelijke oerwoud graag het spoor bijster.

Qua mediabelangstelling noemt Reggae Geel zichzelf wat misnoegd “bijna het best bewaarde geheim in Vlaanderen”. Hoewel het festival een deugddoende verjongingskuur heeft ondergaan, blijft de geest van Bob Marley er levend. Diens zoon Damian ‘Junior Gong’ Marley tekende er met een feestelijk en boeiend concert voor een orgelpunt waarin verleden en heden nagenoeg perfect versmolten.

Peter Anthonissen uit Heist-op-den-Berg is de zoon van Jules Anthonissen: zonder twijfel de grootste jazzkenner en -verzamelaar die de Kempen -en breidt dat maar uit tot Vlaanderen en waarom niet tot ‘de wereld’- heeft gekend. Zijn jazz-DNA gaf big Juul over aan zijn zoon Peter die verder jazzconcerten organiseert in de Hnita-Hoeve en plannen smeedt voor een ‘huis van de jazz’ waar de nalatenschap van zijn vader onderdak moet krijgen.

1. Eric Revis Quartet, De Singer, Rijkevorsel, 18 maart 2014

De Amerikaanse contrabassist Eric Revis is een vaste waarde in het kwartet van saxofonist Branford Marsalis.

Sinds een aantal jaren concentreert hij zich ook op eigen werk, en dat zorgt voor gensters. De collega’s van De Singer in Rijkevorsel, die ik om hun excellente jazzprogrammering ontzettend waardeer, haalden hem voor het eerst met zijn eigen band naar België. Een uitmuntend concert, vol overgave en energie, met Revis stevig aan het stuur, maar met ook veel ruimte voor de saxofonisten Darius Jones en Bill McHenry en drummer Chad Taylor. Het Eric Revis Quartet staat hoog op mijn verlanglijstje om ook in de Hnita-Hoeve te brengen.

2. Rumble in da Jungle, TAZ, Oostende, 8 augustus 2014

Professioneel ben ik vooral in het theater actief. Een cross-over met theater mag in dit lijstje dan ook niet ontbreken. Rumble in da Jungle is een project van het Antwerpse Sincollectief, dat ook op Zomer van Antwerpen te zien was. Regisseur Junior Mthombeni is tevens acteur en muzikant en inspireerde zich voor deze productie op de legendarische bokswedstrijd tussen Muhammad Ali en George Foreman in Zaïre in 1974. In de voorstelling betekent die ook het startschot voor een opzwepende muzikale reis die Afrika, Amerika en... Antwerpen met elkaar verbindt. Ik kan veel over dit project vertellen, maar laat me het op één woord houden: een mokerslag.

3 Michiels/D’hoe/Catherine/Wind, CC Zwaneberg, Heist-op-den-Berg, 24 oktober 2014

Onder de titel “Remembering Juul” nam de gemeente Heist-op-den-Berg het initiatief tot een herdenkingsavond voor mijn vader Juul Anthonissen, die in 2008 overleed.

Ik heb het nog niet vaak meegemaakt dat een Belgisch burgemeester een speech over jazz houdt: Luc Vleugels zorgde die avond voor een opmerkelijke zeldzaamheid.

Paul Michiels stond in voor de muzikale samenstelling en deelde het podium met Jeroen D’hoe, Philip Catherine en de Duitse contrabassist Martin Wind. Een wonderlijke combinatie van artiesten uit zeer verschillende werelden (pop, klassiek, jazz...) die aantoonde dat goede muziek de genres overschrijdt.

Suiker - 23

BOEK

BOEK (BIS)

EXPO

Katrien Lodewyckx

Sofie Dederen

Schrijver en conferencier Bart Van Loo -afkomstig uit Herentals- wordt steevast geportretteerd als een Frankrijkkenner hors categorie. Uiteraard heeft hij die stempel zelf gezocht met sterke literaire docuboeken over de Franse keuken, erotische literatuur of chansons. Dit jaar verscheen van hem ‘Napoleon. De schaduw van de revolutie.’

Freelance journaliste Katrien Lodewyckx verslindt boeken. Voor Suiker schreef ze maandelijks ‘Wie schrijft die blijft’, een boekoverzicht die vaak een Kempense inslag had. Katrien blikt terug op de boeken die zij het liefst gelezen heeft in 2014.

Sofie Dederen is verantwoordelijke van het internationaal befaamde maar regionaal nog veel te weinig gekende Frans Masereel Centrum in Kasterlee. Aan die onbekendheid komt in 2016 verandering met de opening van de langverwachte exporuimte. Ondertussen schuimt Sofie Dederen de wereld af op zoek naar nieuwste tendensen in grafische kunsten.

1. Simenon, ‘De premier’

Sarah Waters – De huisgenoten

Bart Van Loo

Elk jaar heb ik last van ‘Simenonitis’, de meest tot de verbeelding sprekende tekstueel overdraagbare ziekte van het universum. Er is maar één middel om te genezen: enkele Simenons lezen. Het toeval wil dat de Bezige Bij dit jaar begonnen is met de hervertaling van enkele van zijn meesterwerken. ‘De premier’ is zonder twijfel het mooiste boek dat tot nu toe in die reeks is verschenen. Een doorvoeld meesterwerk over macht en vergankelijkheid. Opnieuw een roman waarin Simenon uitblinkt in empathie en psychologisch doorzicht.

2. Simon Schama, ‘Burgers. Kroniek van de Franse Revolutie’

Voor mijn nieuwe boek ‘Napoleon. De schaduw van de revolutie’ heb ik me verdiept in de Franse Revolutie. De lotgevallen van Lodewijk XVI, Marie-Antoinette, Robespierre en Danton zijn van groot belang voor de jonge Bonaparte en ik probeer ze dan ook goed in de verf te zetten.

Wie zich verder wil verdiepen in de revolutie moet Schama aanschaffen. Lezen om te leren. De schrijver als alwetende gids. En maar potloodstreepjes zetten. Zelf aan het associëren slagen. Grip krijgen op iets ongrijpbaars.

3. Stefan Zweig, ‘De wereld van gisteren’

De biografieën van Zweig over Marie-Antoinette en Fouché waren ook vaste kost tijdens de research, maar ter ontspanning las ik ook zijn autobiografie. Bekentenisliteratuur van de bovenste plank, geschreven toen Zweigs oude wereld van zekerheden in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw in elkaar stortte. Dit boek is een ode aan belezenheid en cultuurbeleving, en leest tegelijkertijd als een trein. Verplichte kost.

Sarah Waters is in mijn top drie beland omdat ik haar laatste roman ‘De huisgenoten’ net met veel plezier uitgelezen heb. Waters is bekend bij het grote publiek om haar boeken over lesbische liefde in vroegere tijdperken, al doet die omschrijving haar werk oneer aan. Het is de liefde tout court die centraal staat en toevallig kent Waters zelf de vrouwenliefde het best. In ‘De huisgenoten’ draait het om Frances die -om het onderhoud te kunnen bekostigen- de bovenverdieping van hun huis verhuurt aan Lilian en Leonard. Van bij de eerste kennismaking smeult er iets tussen de twee dames. Een gloeiend kooltje dat na verloop van tijd in een laaiend vuur ontvlamt. Wanneer hun verborgen liefde doorkruist wordt door een obstakel en ze de keuze krijgen tussen een donkere en heel donkere weg, kiezen ze voor die laatste, met verstrekkende gevolgen. Het verhaal speelt zich af in het Londen van de vroege jaren twintig, een interessant tijdsgewricht. De oude Engelse glorie kraakt en likt de wonden van de oorlog. Sarah Waters’ vertelkracht brengt de periode tot leven.

Neske Beks – De Kleenex Kronieken

De Kleenex Kronieken is het langverwachte debuut van Neske Beks. Het is een familie- en dorpskroniek met een interessant vertelstandpunt. Priscilla, dochter van een Vlaamse vader en Senegalese moeder, groeit op bij haar bomma in Oude God (Mortsel). Door haar ogen kijken we naar het leven in het dorp en de bonte stoet volkse personages die er passeert. We zien hoe ze haar vleugels uitslaat en haar eigen keuzes probeert te maken. Iets wat niet gemakkelijk is in Oude God, want het dorp gaat gebukt onder een groot trauma waar niemand over praat.

Het geallieerdenbombardement in april 1943 deed de tijd en de bewoners van het dorp stilstaan. Wie vooruit wil gaan in het leven, kan er maar beter vertrekken. Een oprecht -bij wijlen humoristisch- boek over grote en kleine geschiedenissen die zwaar kunnen wegen.

Haruki Murakami – Norwegian wood

24 - Januari 2015

In de zomer haal ik graag een klassieker uit de kast. Dit jaar mocht de coming of age-roman Norwegian Wood van de Japanse auteur Haruki Murakami mee naar Boedapest. Bij het horen van de bekende Beatlessong in een vliegtuig op weg naar Hamburg wordt het hoofdpersonage Toru Watanabe teruggeblazen naar zijn studentenjaren eind jaren zestig. In die periode pleegt zijn beste vriend Kizuki zelfmoord op zijn zeventiende verjaardag en wordt Watanabe verliefd op diens vriendin, de mooie maar instabiele Naoko. Naoko wordt in een sanatorium opgenomen en zal later ook zelfmoord plegen. Intussen knoopt Watanabe ook een relatie aan met zijn levenslustige medestudente Midori, in alles de tegenpool van Naoko. Hij blijft echter verscheurd door zijn gevoelens voor beide meisjes.

Het universum van Murakami, dat zweeft tussen de westerse en oosterse cultuur, is dromerig en mysterieus. Zijn personages zijn nooit schreeuwerig en hebben een waas van droefheid over zich. Ze doen hun ding, maar twijfelen vaak aan zichzelf. En dat maakt ze juist echt. In Murakami’s wereld voel ik me -vreemd genoeg- thuis.

Mark Leckey (1964, Birkenhead) in Wiels, Brussel (nog tot 11/01/2015)

De ruimtelijke installaties van Leckey zijn op z’n minst gezegd gelaagd. En dat is goed. Leckey kopieert ook. Als centrum voor multipels & edities houden wij daarvan.

Maar Leckey kopieert op intelligente manier. Als antwoord op een vraag van het Wiels om ‘The Universal Addressability’ te hernemen, een vorige expo van Leckey, kopieert hij de ganse tentoonstelling. Het resultaat is ‘een tentoonstelling in een tentoonstelling’ waar de kunstgeschiedenis de revue passeert in replica’s gelieerd aan hedendaagse, digitale technologie. Zijn interesse in de iconografie van populaire cultuur en de manier waarop populaire cultuur verlangens creëert die, zoals Gilles Deleuzes uitspraken over ‘le desire’, niet over één mens of één object gaan, maar over een assemblage van de dingen, wordt wel duidelijk als je deze fantastische tentoonstelling ‘Lending enchantement to vulgar materials’ (de betovering van het alledaagse) gaat zien.

New York Art Book Fair, georganiseerd door Printed Matter in MoMA PS1.

Meer dan 250 organisaties, publishers, kunstenaarsinitiatieven, musea, galerieën van over de wereld laten je het beste van “print” zien. Print in de vorm van een editie of publicatie. En het Frans Masereel Centrum & Mer PAPER Kunsthalle waren aanwezig.

De solotentoonstelling van Pierre Huyghe (1962, Paris) in Centre Pompidou Parijs .

51 werken. Van 1986 tot nu. In Huyghes werk staat geen enkel medium centraal: foto’s, video, aquarium met fantastische zeespinnen, een hond, performance, geluid, sculptuur, print. Ik denk dat er geen schilderkunst te zien was. Huyghe speelt met de praktijken van systemen, het systeem van het tentoonstellen, het ecosysteem, urbanisatie, sociale praktijken… hij installeert de gekende systemen opnieuw (kopieert met mate en onder bepaalde voorwaarden) en laat het systeem dan zijn weg gaan. De materialisatie van deze projecten is pure beeldende poëzie.

Hofpoortteater Elckerlijc: ‘Heldendeugd’

TURNHOUT – ‘Heldendeugd’ is een hilarisch verhaal over kleinzielige dorpspolitiek en misplaatste vaderlandsliefde. Het is het derde en laatste deel van de ‘heldentrilogie’ die Elckerlijc programmeerde in het kader van de herdenking van de Eerste Wereldoorlog. Eerder waren ‘Een held van bij ons’ en ‘Helden zonder glorie’ te zien.

‘Heldendeugd’ werd geschreven door Gentenaar Pjeroo Roobjee.

Léon, Madeleine, Fanny en Alice wachten in spanning op nieuws van frontsoldaat Edward Hoste. Maar geen nieuws is goed nieuws. Ongerustheid is als een bronchitis: een mens moet goed eten om er vanaf te geraken. En veel met de kaarten spelen om de zinnen te verzetten.

‘Heldendeugd’ wordt gespeeld op 24, 27, 30 en 31 januari en 3, 6, 7, 8, 13 en 14 februari, telkens om 20.15u. Er is een matineevoorstelling op 1 februari, om 15u. Kaarten (10 euro) kan je vanaf 12 januari reserveren op het nummer 014 42 42 10 (tussen 18 en 19u).

Crowdfunding van Het Gevolg

TURNHOUT – Theaterwerkplaats Het Gevolg heeft kosten.

Stefan Perceval: “Onze verwarming is versleten, inefficiënt en dus dringend aan vernieuwing toe. Zelf zitten we er niets mee in om in onze kantoorruimte een dikke trui aan te trekken, maar we willen het ons publiek niet aandoen dat ze zich extra moeten induffelen om naar onze voorstellingen te komen.”

De kosten voor een nieuwe verwarmingsinstallatie worden geraamd op 30.000 euro. “We hebben vier eenheden nodig,” zegt Perceval. “Voor de zaal, de repetitieruimte, het café en de kantoren. Maar 30.000 euro hebben we niet. Nu niet, en rekening houdend met de besparingen in de cultuursector in de toekomst ook niet. Daarom starten we een crowdfunding. We vragen alle sympathisanten om een bijdrage, bijvoorbeeld 25 euro, te storten op rekeningnummer BE85 0017 2994 7106 van Het Gevolg, met vermelding: ‘Warme harten & warme tenen’. De eerste installatie die zal kunnen gekocht worden, zal in elk geval voor de zaal zijn. De tweede voor het café of de repetitieruimte. De kantoren komen als laatste aan de beurt.”

De voorstellingen in Het Gevolg blijven intussen -met verouderde verwarmingsinstallatie- gewoon doorgaan. In januari worden er schoolvoorstellingen van ‘Straks is nu gedaan’ gespeeld.

Vitalski en Kristien Hemmerechts

GEEL – In Carte Postale (Winkelom 34 in Geel) zijn op 17 januari Vitalski en op 25 januari (14u) Kristien Hemmerechts te zien. Vitalski brengt de voorstelling ‘Daar sta iemand’. Het is de twaalfde onemanshow van de nachtburgemeester van Antwerpen. Voor een ticket betaal je 15 euro.

Schrijfster Kristien Hemmerechts wordt in de reeks ‘Taart & Letters’ geïnterviewd door Johny Geerinckx. Kaarten kosten 12 euro.

De Tweede Wereldoorlog in Turnhout

TURNHOUT – Brepols Publishers heeft zopas het boek ‘De Tweede Wereldoorlog in Turnhout, het fotoalbum van kolonel Newton’ uitgebracht. Het werd geschreven door de Turnhoutse historicus Sam Van Clemen.

Eerder publiceerde hij al -samen met de voormalige stadsarchivaris Harry De Kok- ‘Turnhout tijdens de Tweede Wereldoorlog’, ‘Het verleden verteld’ en ‘Turnhout tijdens de Eerste Wereldoorlog’.

‘De Tweede Wereldoorlog in Turnhout’ is een bijzonder boek.

Het is een rijkelijk geïllustreerd fotoboek met 130 zwart-witfoto’s.

Turnhout werd 70 jaar geleden bevrijd door troepen van de Britse ‘Polar Bear’ Division. Een jaar na de bevrijding, op 23 september 1945, vond een officiële herdenking plaats op de Grote Markt. Twee commandanten van de bevrijdingstroepen, Newton en Eykin, werden gehuldigd en uitgeroepen tot ereburgers van de stad. Ze kregen een cadeau mee naar huis: een fotoalbum van Turnhout tijdens de Tweede Wereldoorlog. De familie van Newton bezorgde de stad Turnhout tien jaar geleden een kopie van dat fotoboek.

Dat vormde de basis voor het nieuwe werk van Sam Van Clemen. In ‘De Tweede Wereldoorlog in Turnhout’ voorziet hij het fotomateriaal van duidende teksten en commentaren. Hij deelt het boek in vier hoofdstukken in: de achttiendaagse veldtocht, de Duitse bezetting, de bevrijding en de nasleep. In zijn inleiding schetst hij een portret van kolonel Newton. Burgemeester Eric Vos schreef een voorwoord. Het boek is te verkrijgen in de Standaard Boekhandel. De lanceerprijs bedraagt 20 euro.

Changemakers krijgen Oscar

TURNHOUT – In de Warande hebben tientallen ‘Changemakers’ een Oscar gekregen voor hun inspanningen en hun wil om te participeren en te integreren in de samenleving. ‘Changemakers’ is een initiatief van het Minderhedenforum, in samenwerking met enkele verenigingen zoals Vormingplus. Het doel is mensen met een migratieachtergrond een duwtje in de rug te geven in hun poging om te integreren in de maatschappij.

‘Changemakers’ wil de maatschappelijke positie van etnisch-culturele minderheden in Vlaanderen versterken en organiseerde daarom drie jaar lang workshops, debatten en lezingen. In de Kempen namen veertig mensen deel aan minstens één van de vijftig activiteiten. Zij kregen een Oscar overhandigd: een officieel attest dat hun verworven inzichten en competenties zichtbaar maakt.

Suiker - 25

CINEMA SPECIAL In ‘Cinema Special’ krijg je maandelijks een overzicht van wat er te zien is in het niet-reguliere filmcircuit: films die in de cultuurcentra vertoond worden of die MOOOV programmeert in Utopolis, of elders.

De films vormen vaak een verrassende en welgekomen aanvulling op het bestaande aanbod.

TURIST Dinsdag 27 januari, 20u, Utopolis Turnhout

Regisseur: Ruben Östlund Land: Zweden Jaar: 2014 Duur: 120’ De Zweedse regisseur Ruben Östlund trakteert ons drie jaar na ‘Play’ op een nieuwe langspeelfilm: ‘Turist’. De films lijken weinig op mekaar. In ‘Play’ - die ook te zien was bij Mooov - neemt Östlund de overdreven politieke correctheid op de korrel. Een tienerbende die enkel bestaat uit zwarte jongens verdient geld door leeftijdsgenoten op te lichten en te bestelen. Wanneer, op het einde van de film, de vader van een van de slachtoffers een dader herkent en hem een standje geeft, beschuldigen passanten hem van racisme en dreigen ze de politie te bellen. De film zorgde voor een controverse. ‘Turist’ zal zeker voor minder commotie zorgen, al was het maar omdat Östlund de film overgoten heeft met humor. Sarcastische, bijtende humor: dat wel. Maar het onthutsende antwoord op de bloedserieuze vraag die het uitgangspunt is voor ‘Turist’, nl. hoe goed kennen we de mens aan wie we ons hele leven toevertrouwen,

26 - Januari 2015

gaat door de vele grappige dialogen een beetje verloren.

Ruben Östlund: “Ik wilde al lang een film maken over de reactie van een zogenaamd perfect koppel als het plots in een levensgevaarlijke crisissituatie zou terechtkomen. Wat blijft er dan over van begrippen als ‘eeuwige vriendschap’ en ‘trouw tot de dood ons scheidt’? Ik deed er een beetje onderzoek naar.

Ik las een sociologische studie waaruit blijkt dat het aantal echtscheidingen bij mensen die een vliegtuigkaping meemaakten extreem hoog is. Dat komt omdat een van de partners - bijna altijd de man - helemaal niet reageert zoals verwacht. In crisissituaties blijkt hij iemand anders te zijn dan zijn vrouw dacht. Het verschil is zelfs zo groot en de situatie zo confronterend dat zij zelfs niet meer kan en wil samenleven met de persoon die tot net voor de crisis nog de man van haar leven was.

De ramp met de Titanic leert ons hetzelfde. Hoe vaak wordt het verhaal verteld van de heldhaftige mannen die “vrouwen en kinderen eerst” hebben geroepen? De lijst met slachtoffers toont aan dat de werkelijk-

heid anders was. De mannen hebben zich gered. Vrouwen en kinderen zijn massaal verdronken. Dat gegeven fascineert mij.

Daar ben ik mee aan de slag gegaan.”

In ‘Turist’ laat Ruben Östlund een gelukkig gezinnetje -Tomas, Ebba en de kinderen- naar de Alpen reizen. Zo heeft Tomas, die het razend druk heeft op het werk, ook even tijd voor vrouw en kinderen. Alles gaat goed, tot een lawine op hen afkomt. De schade blijft beperkt. Iedereen overleeft het. Maar na die bijnaramp is niets nog zoals het was.

Want terwijl Ebba trachtte haar gezin in veiligheid te brengen, probeerde Tomas alleen zijn eigen hachje en zijn smartphone te redden. En door dat niet toe te geven, maakt hij alles alleen nog erger.

‘Turist’ is een zeer goed bedachte én gemaakte film, met waarschijnlijk -oordeelt u vooral zelfde best getrukeerde lawine uit de filmgeschiedenis. “Het was alleszins de bedoeling om daar een nieuwe standaard te zetten,” zegt Östlund. “De lawine filmden we in Canada. Het restaurant hebben we nadien in de studio voor de lawine gezet en

we hebben er sneeuwrook bij gemaakt.”

Indrukwekkend, net als de volledige film. Al blijven we ons afvragen of de humor, hoe goed die ook is -dat is het probleem nietwel op zijn plaats is in ‘Turist’.

Zónder had ‘Turist’ een nagelbijtende psychologische thriller kunnen worden die nog lang zou blijven nazinderen. Door het humoristische sausje dat erover is gegoten, snijdt de film nu niet door merg en been. ‘Turist’ houdt nu braaf het midden tussen een psychologisch drama en een komedie en krijgt daardoor een zeker ‘vis-noch-vlees’gehalte. Gezien het sterke uitgangspunt is dat een gemiste kans. Laat het u vooral niet ontmoedigen. ‘Turist’ blijft een sterke film, zonder meer. Maar hij had uitzonderlijk kunnen zijn en dat is jammer. Maar we blijven fan van Ruben Östlund, die altijd onvoorspelbaar is en het ook in ‘Turist’ niet kan laten om te eindigen met een verrassende knipoog, door één vrouw -uitgerekend iemand die weinig sympathie oproept- als enige van alle personages een juiste keuze te laten maken. Ook dat is humor. En wél op zijn plaats.

Dinsdag 6 januari, 20u, Utopolis Turnhout

Zondag 18 januari, 11u, Utopolis Turnhout

Regisseur: Paolo Virzi Land: Italië Jaar: 2013 Duur: 111’

Regisseur: Erwin Wagenhöfer Land: Duitsland Jaar: 2013 Duur: 113’ De documentaire ‘Alphabet’ neemt de stelling van onderwijsexpert Ken Robinson als uitgangspunt: ieder van ons beschikt over een buitengewone verbeeldingskracht, maar dit talent vernietigen we systematisch in onze kinderen en in onszelf.

Het onderwijs is daarvoor verantwoordelijk. En over de ganse planeet, van Frankrijk tot in China, gaat het op dat vlak fout. ‘Alphabet’ legt ook de link met de talloze crisissen waarin we met z’n allen zijn terechtgekomen. Waarom zijn we ongelukkig terwijl we alles hebben? Is het opzet en de kwaliteit van ons onderwijs een deel van het probleem?

IL CAPITALE UMANO

Een donkere, besneeuwde nacht in Noord-Italië. Een man op een fiets wordt van de weg gereden en belandt gewond in een gracht.

Voor het gezin van het slachtoffer en voor een steenrijke familie heeft dat verregaande gevolgen.

Regisseur Virzi baseerde zich op het boek ‘Human capital’ van Stephen Amidon, maar hij verplaatste het verhaal naar Italië. Een meeslepende, zorgvuldig geconstrueerde thriller met de gevierde actrices Valeria Bruni Tedeschi en Valeria Golino in glansrollen. De film werd op het festival van Rome verkozen tot beste film.

Dinsdag 13 januari, 20u, Utopolis Turnhout

MR. TURNER

Regisseur: Mike Leigh Land: Verenigd Koninkrijk Jaar: 2014 Duur: 149’

Joseph Mallord William Turner (1775 – 1851) is wellicht Engelands beroemdste landschapsschilder. In ‘Mr. Turner’ wordt de schilder gestalte gegeven door Timothy Spell, die er op het festival van Cannes voor beloond werd met ‘beste acteur’.

We zien Turner als een knorrige, sarcastische brompot met veel vrienden en vijanden, met een gezin en met een minnares. In de omgang met mensen toont hij nauwelijks emoties, maar zijn schilderijen verraden een storm die voortdurend in hem woedt.

Een prachtig portret.

ALPHABET

Dinsdag 20 januari, 20u, Utopolis Turnhout

LES HÉRITIERS

Het Gevolg

Cc ’t Getouw

Tabu

De Verenkoning

Tabu, vrijdag 9 januari, 20u.

De Verenkoning, woensdag 7 januari, 14u.

(Turnhout)

Schoon Jong Volk, de jongerenploeg van Mooov, toont de film ‘Tabu’. Als de oude, gokverslaafde Aurora sterft, ontdekt Pilar bij haar een geheimzinnige brief. Die opent de deur naar een romantisch avontuur in Mozambique.

Cc Zwaneberg (Heist-op-den-Berg) Pingu

Pinguïn Pingu en zijn vriend Robby de zeehond beleven samen met hun vrienden allerlei avonturen op de Zuidpool. Na de film kunnen de kleuters en hun (groot)ouders deelnemen aan een workshop beeld, dans en muziek.

Pingu, vrijdag 2 januari, 10u en 14u.

The loft

Amerikaanse remake van de gelijknamige film van Eric Van Looy. Vijf getrouwde mannen delen een loft waar ze hun minnaressen kunnen ontvangen. Wanneer een van de dames dood aangetroffen wordt, is de lol eraf.

Regisseur: Marie-Castille Mention-Schaar Land: Frankrijk Jaar: 2014 Duur: 105’ In Créteil krijgt een ervaren lerares geschiedenis de moeilijkste leerlingen ooit in de klas: rumoerig, ongeïnteresseerd, opstandig, brutaal en respectloos. De leerkracht verzint een tegenzet: ze schrijft de klas in voor een nationale geschiedeniswedstrijd. Het opzet slaagt. De leerlingen krijgen de kans de geschiedenis te ontdekken, raken gemotiveerd en stimuleren mekaar.

Een stereotiepe film over de controversiële leerkracht die slechte leerlingen omtovert tot goede, dacht u? Fout gedacht. ‘Les héritiers’ is niet zomaar een feelgoodmovie, noch een sprookje.

Het is gebaseerd op waargebeurde feiten.

The loft, woensdag 7 januari, 15 en 20u.

Dinsdag 27 januari, 20u, Utopolis Turnhout

Op de straatstenen van het rijke en chique Kaasbrugge leven de Boxtrollen. Iedereen van boven de stenen is, geheel onterecht, bang voor de Boxtrollen. Het weesjongetje Eitjes zorgt voor verzoening.

TURIST

Regisseur: Ruben Östlund Land: Zweden Jaar: 2014 Duur: 120’ Een welgesteld, zorgeloos, perfect Zweeds gezin gaat op skivakantie naar de Franse Alpen.

Een lawine zorgt voor paniek.

Ze veroorzaakt nauwelijks fysieke schade -het gezin blijft ongedeerd- maar de morele ravage is kolossaal groot. Want terwijl Ebba zich in dolle paniek ontfermde over haar kinderen, probeerde Tomas zijn eigen hachje en zijn smartphone te redden.

Dat hakt er diep in. Na de lawine zijn de verhoudingen binnen het gezin niet meer wat ze ervóór waren. De spanning is te snijden; het huwelijk hangt aan een zijden draadje.

Blackfish

Aangrijpende documentaire over een orka die in gevangenschap leeft en dagelijks een show opvoert. Maar op een dag slaan de stoppen door en keert het imposante dier zich tegen zijn trainers. Hoe kon dat ooit gebeuren?

Blackfish, maandag 12 januari, 20u.

Gardenia

‘Gardenia’ neemt je mee in de moedige, hartverwarmende en schokkende levensverhalen van enkele homo- en transseksuele Vlamingen op leeftijd, die zweven tussen een bestaan als man of als vrouw. De film vertelt het verhaal van hun liefdes, teleurstellingen en onzekerheden, maar vooral van hun moed.

Gardenia, dinsdag 13 januari, 20u.

Mommy

(Mol)

Johan woont met zijn papa op een boot. Ver weg op zee houden ze zich schuil voor de Verenkoning, een vreselijk monster dat Johans moeder heeft meegenomen. Op een dag kan Johan naar het rijk van de Verenkoning reizen en proberen zijn moeder op het spoor te komen.

The immigrant

New York, 1915. De jonge, Poolse immigrante Ewa wordt door de onbetrouwbare en agressieve pooier Bruno Weiss gedwongen zich te prostitueren. De illusionist Orlando zet alles op alles om haar te redden uit haar situatie.

The immigrant, donderdag 8 januari, 20u.

Boyhood

Uniek project in de filmgeschiedenis. Regisseur Linklater filmt de jongensjaren van Mason. We zien hoe het gezin waarin hij opgroeit, evolueert in een periode van 12 jaar.

Boyhood, donderdag 15 januari, 20u.

Pingu

Pinguïn Pingu en zijn vriend Robby de zeehond beleven samen met hun vrienden allerlei avonturen op de Zuidpool.

Na de film kunnen de kleuters en hun (groot)ouders deelnemen aan een workshop beeld, dans en muziek.

Pingu, zondag 18 januari, 11u en 14.30u.

The amazing catfish

Claudia is 22 jaar en woont alleen. In een ziekenhuis raakt ze bevriend met Martha, die 46 is en vier kinderen heeft.

Martha nodigt Claudia uit bij haar te komen wonen. Aanvankelijk is Claudia in de war door het chaotische huishouden, maar geleidelijk aan vindt ze er haar plaats. Terwijl de gezondheid van Martha verzwakt, wordt de band van Claudia met elk gezinslid sterker.

The amazing catfish, donderdag 22 januari, 20u.

Jimmy’s Hall

De Ierse activist Jimmy Gralton bouwt op het platteland een cultuurcentrum avant la lettre: een plek waar mensen samen kunnen komen om te lezen, te debatteren, te dromen en plezier te maken. Tot afschuw van de katholieke kerk.

Een alleenstaande weduwe heeft de voogdij over haar tienerzoon. Hij heeft ADHD, is impulsief en gewelddadig.

Dankzij de band die ze hebben en ondanks de moeilijkheden, proberen ze rond te komen.

Jimmy’s Hall, donderdag 29 januari, 20u.

Mommy, woensdag 14 januari, 15u en 20u.

(Beerse)

De Boxtrollen (3D)

De Boxtrollen, zondag 18 januari, 15u.

Pride

1984. Margaret Thatcher zwaait de plak in Groot-Brittannië. Er is een mijnwerkersstaking die bijna een jaar duurt.

De mijnwerkers krijgen steun uit onverwachte hoek. Homoseksuele activisten gaan mee voorop in de strijd. Waargebeurd verhaal.

Pride, woensdag 21 januari, 15u en 20u.

Interstellar

‘Interstellar’ vertelt het verhaal van een groep onderzoekers die gebruikmaken van een pas ontdekt ‘wormgat’.

Hiermee ontsnappen ze aan de beperkingen van de ruimtevaart en overmeesteren ze de oneindige afstanden tussen zonnestelsels.

Interstellar, woensdag 28 januari, 15u en 20u.

Cc ’t Schaliken

Cc ‘t Heilaar Flying home

Colin kan een belangrijke deal sluiten met een Arabische sjeik als hij erin slaagt de kampioenduif van een Vlaamse duivenliefhebber te kopen. Maar hij stuit op een koppige eigenaar en diens mooie kleindochter Isabelle.

Flying home, dinsdag 6 januari, 14u.

Horrorfestival De Warande Alléluia

Michel is een vrouwenverslinder met hevige migraineaanvallen. Op een dag leert hij Gloria kennen, een Spaanse vrouw die als een blok valt voor zijn charme. De twee starten een even gestoorde als passionele liefdesverhouding terwijl ze van streek tot streek trekken op zoek naar weerloze, eenzame vrouwen.

Alléluia, donderdag 29 januari, 20u.

Calvaire

Marc Stevens, een charmezanger, krijgt diep in de Ardense bossen autopech. In een nabijgelegen dorpje klopt hij aan bij garagist Bartel, die zich al snel ontpopt tot een psychopaat.

(Herentals)

Calvaire, vrijdag 30 januari, 20u.

A most wanted man

Een koppel trekt de Birmaanse jungle in op zoek naar hun zoon. Het afdwalen in het oerwoud staat symbool voor het verkennen van de diepste krochten van onze geest. En wat daar aangetroffen wordt, is niet prettig.

Bloedstollende thriller over een Tsjetsjeense vluchteling die opduikt in Hamburg. Is hij werkelijk een vluchteling of misschien een terrorist? Terwijl de Geheime Dienst op zoek is naar hem, probeert een advocate hem te helpen.

A most wanted man, dinsdag 27 januari, 20u.

The big parade (pianobegeleiding)

Stille film uit 1925 over een rijkeluiszoon die verneemt dat de Eerste Wereldoorlog is uitgebroken, maar geen zin heeft om mee te vechten. Eenmaal in Europa wordt hij verliefd, maar moet hij toch naar het front. Met livepianobegeleiding van Martinus Wolf.

The big parade,, woensdag 28 januari, 14.30u

Vinyan

Vinyan, zaterdag 31 januari, 17u.

Verrassingsfilm Zondag 1 februari, 17u.

What we do in the shadows

Nieuw-Zeelandse parodie op het genre van de vampiersfilm. Afwassen, uitgaan en vrienden maken: in deze film zien we hoe het sociale leven van een viertal eeuwenoude vampiers niet altijd van een leien dakje loopt.

What do we see in the shadows, zondag 1 februari, 20u.

Suiker - 27

“

HET SUIKERTEAM WENST ZIJN LEZERS, PARTNERS EN ADVERTEERDERS PRETTIGE FEESTDAGEN EN EEN VREUGDEVOL 2015

”