Suiker_juli_aug_2011

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN

Lezen en likken

Stany Crets

Steven Dupré

Oké, dit is de deal. Wij trakteren jou op het beste ijsje dat in de verre omgeving te vinden is -ambachtelijk gemaakt, zelfgeschept en heel de santenboetiek- maar jij belooft ons dat je de bon die je daarvoor nodig hebt -en die wel eens op de achterkant van deze cover zou kunnen staan- pas uitscheurt als je de volledige Suiker van voor naar achter en terug gelezen hebt. Afgesproken? Afgesproken! Rest jou alleen nog de Pure Kempen Ondernemers te bedanken die deze coole zomeractie mogelijk maken.

ANTWERPEN – Eerst afstuderen aan de Studio Herman Teirlinck en dan Kabouter Snot spelen: er zijn mensen die daar niet mee kunnen lachen. Wij wel. Als er heilige huisjes in te trappen zijn, staat Stany Crets dikwijls op de eerste rij. Onlangs nog tackelde hij de musicalliefhebbers een dubbele openbeenbreuk. “Een musical is iets voor jeanetten en bleitende wijven”, aldus Crets en om voorgoed komaf te maken met die vooroordelen regisseerde hij Spamalot. Stany Crets is nu ook het gezicht van het feestjaar ‘Turnhout 2012, cultuurstad van Vlaanderen’.

De geboren Turnhoutenaar sluit de Kempen weer in de armen. Dat schreeuwt om een interview.

MOL – Steven Dupré heeft de Bronzen Adhemar gekregen, de hoogste onderscheiding die in Vlaanderen voor een striptekenaar is weggelegd. De volhouder wint, want meer dan eens wilde Steven Dupré het striptekenen de rug toekeren.

“Maar op het juiste moment besefte ik dat ik niks anders kan. Ik heb ooit gesolliciteerd voor een job als verkoper in het winkeltje van een tankstation. Ik kreeg als antwoord dat ik niet in aanmerking kwam omdat ik het juiste diploma niet had… Dan weet je het wel.”

WIN

EEN GRATIS IJSJE

Kevin Valgaeren TURNHOUT – Hij werd honderdvijftig jaar te laat en vierhonderd kilometer te ver naar het oosten geboren. Want eigenlijk is Kevin Valgaeren geen Turnhoutenaar anno nu, maar een Engelsman uit het victoriaanse tijdperk. Gekker moet het niet meer worden. Maar alsof dat nog niet gestoord genoeg is, houdt hij ook nog van vampiers, spoken, schimmen en paranormalen. De ene pakt daar pilletjes voor, de andere begint boeken te schrijven. Met zijn debuut ‘De Ziener’ introduceert Kevin Valgaeren de ‘gothic novel’ in Vlaanderen.

Suiker zag dat het goed was. We want more!

De kuifmangabey KEMPEN – Voor wie het nieuws een beetje volgt, is de komkommertijd met grote voorsprong de leukste periode van het jaar. Het verenigingsleven is in een coma, de politiek ligt op zijn gat, de cultuurcentra zijn dicht, half het land is met vakantie en toch moeten elke dag de kranten worden gevuld. En dus maken journalisten onder het goedkeurend oog van hun hoofdredacties van muggen olifanten en van halve leugens hele waarheden.

Suiker ging op zoek naar enkele opmerkelijke Kempense komkommerverhalen en kwam onder andere uit bij een blote madam en een ontsnapte kuifmangabey.

Brigitte Van Aken TURNHOUT – De Turnhoutse auteur Brigitte Van Aken bracht eind vorig jaar een nieuwe roman uit: ‘Zie je graag :)’. Haar achtste, ondertussen. Het boek -een briefwisseling tussen een meisje en haar oma- is ondertussen op de shortlist van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen terechtgekomen. Van Aken legt haarfijn uit hoe haar personages tot stand zijn gekomen. “Ik steel het leven van de mensen rondom mij”. Laat dát nu de reden zijn waarom wij haar niet zelf interviewden maar dat klusje uitbesteedden aan een nietsvermoedende medewerker. Een mens kan niet voorzichtig genoeg zijn.

Roel Sels

Zomers genieten met een gratis Pure Kempen-ijsje.

Turnhout is een wereldstad waaraan dus moet worden voldaan om er ook bij te horen. Ga maar na. Eén: alle wereldsteden hebben een groot mobiliteitsprobleem. Twee: er is een ondergrondse parkeergarage. Drie: McDonald’s heeft er een vestiging. Vier: er is een café waar je koffie kan kopen om mee te nemen, zodat je je kopje troost kan slurpen (terwijl je snel wandelt, dankjewel Robert Wiseman) op straat. Dat ik bij het samenstellen van die vier extra voorwaarden onbevooroordeeld en wars van alle favoritisme te werk ben gegaan, mag blijken uit het feit dat het stadje waar ik woon aanvankelijk maar aan één van de vier voorwaarden kon voldoen.

Hoe het mogelijk is voor een stad met de beperkte omvang van Turnhout weet je niet, maar een mobiliteitsprobleem heeft het altijd gehad. Het is eeuwenoud. Van zodra er zich twee boeren met paard en kar kwamen vestigen, liep het verkeer er in ‘t honderd. Geen rood licht of rond punt heeft daar ooit iets aan kunnen veranderen.

Een mobiliteitsprobleem was er. Ze zouden er in Karachi zelfs nog iets van kunnen leren. Maar een McDonald’s had Turnhout niet, noch een ondergrondse parkeergarage of een kroeg met meeneemkoffie. Op de gecombineerde schaal Wiseman-Sels was het hoofdstadje der Kempen zwaar gebuisd. Als kandidaat-wereldstad was het nérgens. Maar Gods wegen zijn ondoorgrondelijk en die van stadsontwikkelaars doen daar niet voor onder. Op een paar jaar tijd kreeg Turnhout plots een ondergrondse parking én een rood-gele hamburgertent. De titel wereldstad lag ineens binnen handbereik. Het was alleen nog een kwestie van meeneemkoffie. En terwijl iedereen hoopvol maar vergeefs wachtte op de komst van Starbucks, kwam de redding uit onverwachte hoek: van de plaatselijke middenstand. Café Ranonkel hing op een blauwe maandag het bord ‘koffie om mee te nemen’ uit. Zo simpel kan het soms zijn.

Turnhout is sindsdien een wereldstad.

Die status moet je wel elk jaar opnieuw verdienen. Als aan één van de voorwaarden niet meer wordt voldaan, wordt de titel ogenblikkelijk afgenomen. Daarin schuilt een groot gevaar. Heel recent hebben Turnhoutse beleidsmensen de koppen bij mekaar gestoken om het mobiliteitsprobleem op te lossen, daarbij volledig voorbijgaand aan het hoger belang.

De Pure Kempen Ondernemers zijn gedroomde ambassadeurs voor hun regio.

Niet alleen omdat ze uitblinken in gastvrijheid, ook omdat ze stuk voor stuk kunnen uitpakken met een sterk product van eigen bodem. De vorige maanden zag u er heel wat de revue passeren in Suiker. Deze keer zetten we er maar liefst 5 tegelijk in de kijker. Zomertijd is immers ijsjestijd. Wat is er zaliger dan onder een stralende zon door het groene landschap te fietsen -niet vergeten dat het bij ons altijd wel een paar graadjes warmer is dan in de rest van Vlaanderen- en halverwege halt te

houden om een frisse pint te drinken of aan een heerlijk “kremke” te likken?

Bij de Pure Kempen Ondernemers is dat geen anonieme bol ijs uit de grote fabriek, maar een eerlijk regionaal product waarvan de herkomst makkelijk te achterhalen is. De koeien die voor de melk zorgen -en in één geval zelfs de geiten- staan gewoon om de hoek. Ga ze gerust al likkend even gedag zeggen.

Voor ons mag het deze zomer elke dag ijsjesweer worden. Suiker doet u zelfs met plezier een bolletje cadeau.

✂

Turnhout is een wereldstad. Die status heeft het te danken aan Café Ranonkel, dat sinds kort koffie verkoopt om mee te nemen. Meeneemkoffie uit de kroeg was de enige nog ontbrekende voorwaarde om het predicaat wereldstad te mogen voeren.

Laat je niks wijsmaken. Size doesn’t matter. Het is een wijdverbreid misverstand dat de omvang of het aantal inwoners van een stad bepaalt of ze een wereldstad is. Laten we er als bewijs even de top 10 van de grootste steden ter wereld bij halen. Op die lijst vinden we de namen Karachi, Dhaka en Delhi terug. Allemaal steden die je op 5.000 kilometer na niet op een blinde kaart zou kunnen situeren. Karachi staat met 13 miljoen inwoners zelfs op 3. Achter Shanghai en Mumbai, godbetert. Zijn het daarom wereldsteden? Laat me niet lachen. Vraag duizend mensen of ze out of the blue de naam van een wereldstad willen noemen. Je zal New York als antwoord krijgen. Of Rio de Janeiro, of Londen, of misschien zelfs Peking. Maar nooit Karachi. Ondenkbaar. Het moge duidelijk zijn: de grootste steden zijn niet noodzakelijk wereldsteden.

Om wereldsteden te benoemen, zijn er andere parameters nodig dan het aantal inwoners. De Britse hoogleraar Robert Wiseman (what’s in a name?) had dat goed begrepen. Hij kwam een jaar of tien geleden op het illustere idee om in een hoop steden de gemiddelde wandelsnelheid te meten. Wat blijkt? In Singapore wandelen de mensen het snelst (6,24 km/u), gevolgd door Kopenhagen en Madrid. Hoog genoteerd staan ook New York, Dublin en Berlijn. Kijk, daar kan je iets mee. Dat begint al aardig te lijken op een lijst van wereldsteden. Enigszins geholpen door klimatologische omstandigheden -de helft van de tijd regent het hier oude wijven- houden wij er doorgaans ook een fikse tred in en scoren Belgische steden goed in de lijst. Maar helemaal perfect is de Wisemanmethode nog niet. Dat bewijst de aanwezigheid van Curitiba (Brazilië) op plaats 6. Nooit van gehoord en nog in geen honderd jaar een wereldstad.

Om wereldsteden te rangschikken, kan de Wisemanlijst als basis dienen. Maar verfijning is nodig. Daarom ben ik zo vrij geweest vier aanvullende parameters te gaan gebruiken. Vier eigenschappen die alle wereldsteden gemeen hebben. Voorwaarden

BON VOOR EEN GRATIS BOLLETJE ZELFBEREID EN VERSGESCHEPT IJS BIJ EEN VAN DE VOLGENDE PURE KEMPEN ONDERNEMERS + De Witte Lelie – Itegemseweg 98 – Wiekevorst + ’t Heuninghof – Honingstraat 14 – Olen + Hoeve-ijs De Hoeve – Cauwenberglei 80 – Pulle + ’t Lekker Koeike – Hallebaan 21 – Oelegem + Geitenboerderij Polle – Eerselingenstraat 36 – Lichtaart

Actie geldig in de maanden juli en augustus. Eén bon per persoon.

2 —juli/augustus 2011

Het Kempens dorp anders bekeken …

Bent u het ook zo beu als koude pap om in toeristische gidsen over de Kempen steeds weer diezelfde evergreens tegen te komen: onze stille begijnhoven, onze gezellige vlooienmarkten en onze knusse huiskamermusea met rieten manden en opgezette vinken. Suiker gaf aan een plaatselijke Pietje de 1eugenaar de opdracht om zijn Kempens dorp in vijf alternatieve hightlights te beschrijven, ver weg van de platgetreden paden. En zie: Pietje kwam terug met attracties die zowaar konden wedijveren met Europese trekpleisters zoals Chekpoint Charlie en het paleis van Ceausescu! Alleen is het aan u om dit dorp X een plaatsnaam te geven …

De Poort [1] Deze toegangspoort tot het dorp kan je niet missen om de eenvoudige reden dat je sowieso tijdens je bezoek voor een gesloten exemplaar ervan zal staat. Uit een recente telling blijkt dat de poort dagelijks 200 maal sluit, wat neerkomt op een gemiddelde van 6 uren per dag. Ze kan dan ook perfect de vergelijking doorstaan met de beruchte grensovergang Checkpoint Charlie tussen het voormalige Oost- en West-Berlijn. Beiden hebben alvast de kilometers lange wachtrijen gemeen. Een euvel waarmee de autochtoon van het dorp heeft leren leven, of beter nog: dat hij of zij perfect geïntegreerd heeft in zijn of haar dagelijkse leven. De omgeving van de poort is dan ook de ideale plek om de lokale gebruiken te bestuderen. Passeer je er ’s morgens dan scheren de chauffeurs er zich voor de achteruitkijkspiegel; ‘s middags wordt er op warme dagen gezamenlijk gebarbecued met de oververhitte capoots als grills en ‘s nachts is de kans reëel dat je er op de achterbanken ‘vuile manieren’ kan begluren. De locale horeca heeft plannen om de poort te gebruiken als een drive-inrestaurant met tussen de rijen wagens zigzag rolschaatsende, kortgerokte majorettes die de bestellingen opnemen. Het plaatselijke cultuurhuis toont er deze zomer openluchtfilmvoorstellingen met op het programma The Godfather en Lord of the Rings. (telkens de integrale versies)

[1]

Het Rond [4] Er kan veel gezegd worden over het centrale plein van het dorp behalve dat het rond is.

Nochtans is de officiële benaming ervan Rondplein. Evenmin is het een driehoek, vierkant of ovaal. Zoals het ook geen parallellogram, rechthoek of trapezium is. Wat is het dan wel?

Het vooral is lelijk, en dat in zijn meest overtreffende trap. Zo lelijk dat een bezoek eraan ‘een omweg waard’ is. Het plein mag dan ook terecht een plaats krijgen in het lijstje van 1000 foeilelijke plekken ter wereld, waarop ook het stadhuis van de buurgemeente T vermeld wordt, de doortocht door het dorp B maar ook het plein voor het paleis van voormalig Roemeens dictator Ceauşescu in Boekarest. Zeg nu niet dat we je niet gewaarschuwd hebben. Koop alvast een zonnebril in een van de talrijke brillenwinkels die je er rondom aantreft om het zicht te temperen.

Tien jaar geleden deed het gemeentebestuur een bewonderenswaardige poging om de plek te renoveren en te herinrichten. De architect die de opdracht uitvoerde, bleek nadien een fervente aanhanger te zijn van het minimalisme of van het Bauhaus-principe ‘less is more’.

In het geval van het Rondplein betekende dit dat niemand enig verschil opmerkte na de make over. Desondanks is het Rondplein een van meest populaire plekken uit de regio die elke zondag honderden bezoekers aantrekt wanneer er markt wordt gehouden. Dit gezelschap bestaat hoofdzakelijk uit Nederlanders.

Hun spuuglelijke oranjeoutfits accorderen wonderwel met de omgeving.

[2]

De Helling [2] Deze steile helling is veruit het spectaculairste wat het dorp te bieden heeft. Op het eerste zicht is het niet meer dan een donkere koker naast een grootwarenhuis, maar eenmaal je ogen gewend zijn aan de schaarse lichtaanval zal je huiveren bij de aanblik. Voor je uit spreidt zich de steilste helling van uren en uren in de omtrek. Je bent gewaarschuwd: deze Côte de Stockeu van de Kempen is enkel te nemen in een voertuig met minstens twee paardekracht. Riskeer je de aanloop per fiets dan lig je voor je het goed en wel beseft met je klikken en klakken terug aan de voet van het monster, ondertussen twee volle salto’s achterwaarts gemaakt. Vergewis je ervan dat je auto in perfecte staat is. Verwijder ook de kofferbak op het dak, zoniet wordt deze met krakend lawaai versplinterd onder het lage gewelf. En dan … fasten your seatbetls … je maag krimpt in elkaar, je longen klappen dicht, je slaat instinctief een kruisteken …

Een mengeling van doodsangst, vrijheidsroes en acute buikloop overvallen je. Maar eenmaal boven als de endorfine je hersenpan doet overlopen, overheerst euforie. En dan wacht er nog de beloning voor de durf: boven op de top heb je een ronduit adembenemend zicht over de streek: voor je het Atomium, achter je de skyline van Rotterdam en bij echt helder weer: de ‘White cliffs of Dover!

De Toren [3] Elk dorp heeft zijn toren. Ook deze gemeenschap bezit er een waarmee het aan een plaatselijke god eer bewijst. Op het eerste zich vallen aan dit bouwwerk architecturaal noch esthetisch bijzonderheden op te merken: de saaie stapel bakstenen meet niet meer dan een meter of zestig en doet enkel dienst als stapelplaats voor klokken. Je loopt het allicht achteloos voorbij. Maar keer eens terug op je stappen en neem de moeite om rond het ganse kerkgebouw te wandelen. Vermoedelijk heb je drie rondjes nodig voor je het volstrekt gespleten uitzicht opmerkt. Juist: de

toren is netjes en grondig gezandstraald en staat er te glimmen in al zijn propere glorie.

Terwijl de rest van de kerk er als een onverzorgde landloper tegen aanschurkt, ten prooi aan zure regen, duivenpoep en steenschurft.

De verklaring voor dit black & white contrast is hemeltergend: de toren is een beschermd monument en eigendom van de gemeente , het ‘schip’ behoort toe aan de pastoor en zijn gelovigen. Terwijl de burgemeester geld had voor een grondige oppoetsbeurt van zijn toren deponeren de alsmaar kleiner wordende schare kerkgangers ook alsmaar minder in het mandje waardoor er amper geld is voor de verwarming van Gods tempel, laat staan voor een grondige zandstraling. En vandaar het resultaat dat nergens op slaat. Want beeld je in dat bijvoorbeeld alleen de zizi van Manneke pis zou worden opgeblonken en de rest van zijn koperen lichaam er dof en uitgeslagen zou bijstaan. Dat zou even hilarisch zijn.

[3]

De Banaan [5]

[4] [5]

‘‘

Hier gutst de endorfine uit je hersenpan

’’

Deze wegverhoging in de vorm van een platgetrapte banaan omzoomd door kanonballen (!) behoort, zoals Stonehenge, de graancirkels of de Bermudadriehoek, tot de vele mysteriën van deze planeet. Niemand weet hoe dit verschijnsel hier terechtkwam. Op een dag lagen de banaan en zijn zwarte ballen er gewoon. Zomaar op een van de drukste invalswegen naar het dorp. Zonder dat hiervoor een aanwijsbare noodzakelijkheid voor te vinden was. In het begin gonsde het van veronderstellingen. Was dit het werk van de plaatselijke popartkunstenaar Raymond M. die zich had laten inspireren door zijn leermeester Andy W? Of had de bouwkundig tekenaar van de gemeente op een dag zijn geometrische driehoek thuis vergeten en had hij dan maar zijn ‘fruittussendoortje’ als meetlat gebruikt?

Ook brengt een verkeersbord in de omgeving geen duidelijkheid hoe de weggebruiker zich op deze plaats moet gedragen. Mag je op de banaan rijden en ze op die manier gebruiken als vluchtheuvel? Of is het juist absoluut verboden dit kunstwerk te betreden en moet je er in een boogje omheen rijden?. Ironisch genoeg: wie het waagt op de banaan te rijden, loopt bij regenweer het risico er vervaarlijk op te slippen. Tja: de vraag ‘Waarom ligt hier een banaan?’ is allicht van dezelfde filosofische strekking als: Waarom zijn de bananen krom?’

Suiker — 3

4 —juli/augustus 2011

ANTWERPEN – ’t Is dat er geen plaats meer over is, anders zou acteur, auteur, regisseur en bijna allerslimste mens ter wereld Stany Crets nog een titel bij op zijn naamkaartje kunnen zetten: hij is sinds enkele maanden het gezicht van ‘Turnhout 2012’. Volgend jaar is het precies 800 jaar geleden dat Turnhout stadsrechten ontving. Naar aanleiding daarvan mag het een jaar lang de titel ‘Cultuurstad van Vlaanderen’ dragen. Stany Crets promootte het feest al op radio en tv, en op flyers en affiches duikt zijn hoofd steeds vaker in het Turnhoutse straatbeeld op. Het is alsof de verloren zoon eventjes terug thuiskomt. De geboren en getogen Turnhoutenaar Crets woont ondertussen immers al dertig jaar in Antwerpen.

Stany Crets voelt zich na al die tijd veeleer Antwerpenaar dan Turnhoutenaar.

Of hij er lang over moest nadenken toen Turnhout 2012 hem vroeg om het cultuurjaar te helpen promoten? Stany Crets lacht: “Bah neen. Ik had ook niet veel keuze, hé. Het was ik of Koen De Bouw.”

– Je was nog geen 18 toen je naar Antwerpen trok. Hoe heb je je kinderjaren in Turnhout beleefd?

Mijn moeder en ik woonden in de Maria Van Zimmerenstraat, aan de rand van Turnhout.

Broers of zussen had ik niet en mijn vader overleed toen ik amper zeven jaar was. Maar ik heb een fijne jeugd gehad. De Meirgoren -de buurt waarin de Van Zimmerenstraat ligt, nvdr- was eigenlijk een gigantisch speelterrein. De ringweg was toen immers nog niet verlengd tot daar. Ik kon als kind ongestoord ravotten in de velden en de bossen, samen met een hoop andere bengels van mijn leeftijd.

Want de Meirgoren was in die tijd een plaats waar veel jonge gezinnen zich kwamen vestigen. Broers en zussen heb ik nooit gemist. Ik had er bij wijze van spreken twintig.

– Maar je groeide ook op zonder een vader.

Dat is natuurlijk een referentiekader dat je mist. Je wordt vrij snel de man in huis. Dat zorgt ervoor dat je iets sneller dan je leeftijdsgenoten verantwoordelijkheid leert nemen.

Als kind leefde bij mij toch al het besef dat ik niet te veel de aap uit moest hangen en dat ik het mijn moeder niet te moeilijk moest maken.

– Denk je dat je iemand anders zou zijn geworden als je vader er nog was geweest?

een grensregio gezien. Geografisch ligt het natuurlijk aan de rand van het land, maar het was wél het centrum van mijn leven. Daar gebeurde het, en nergens anders. Want in het begin ken je niks anders. Later wordt je visie natuurlijk verbreed. Als ik in Antwerpen ging studeren, merkte ik dat de wereld groter was dan Turnhout. Maar enkele weken later kwam ik alweer tot het besef dat Antwerpen eigenlijk ook maar een groot dorp is. Om maar te zeggen dat alles relatief is. Als ik er nu op terugkijk, was Turnhout de plek waar ik mezelf kon zijn, waar ik min of meer kon doen waar ik zin in had en waar ik bijvoorbeeld mijn eerste interesse voor theater kon laten groeien. Dan kan je niet anders dan besluiten dat Turnhout toch een ‘vruchtbare grond’ voor mij geweest is.

– Ondertussen zijn de Kempen ‘hot’. Het Kempense dialect scoort. Kempense acteurs als Ben Segers, Herwig Ilegems en Tom Van Dyck zijn razend populair.

Die plotse interesse voor al wat Kempens is

is niet helemaal comme il faut gegaan. Meer zelfs: ik heb het op volledig illegale wijze verkregen.

– Vertel.

Psychologie was helemaal niks voor mij. Ik heb mij drie jaar steendood zitten vervelen tijdens de lessen. In het laatste jaar moesten we een thesis maken. Zonder thesis, geen diploma. Daar ging het mis. Ik kon het niet opbrengen; het interesseerde me gewoon te weinig. Ik had er zó met mijn klak naar gesmeten dat zelfs mijn eigen promotor zich distantieerde van mijn thesis. Ik heb mijn thesis dan maar alleen ingediend, zonder promotor, wat in feite al niet kón. Vanzelfsprekend werd ik er zwaar voor geflest. Ik ben toen letterlijk beginnen smeken: “Alstublieft, doe me dit niet aan. Laat me dit jaar niet opnieuw doen. Ik wil naar de Studio Herman Teirlinck. Ik heb al drie jaar verloren, laat mij niet nóg eens een jaar verliezen…” Er is toen beraadslaagd en ze hebben me mijn diploma psychologie gegeven, met de uitdrukkelijke voorwaarde dat

uitmaakt, dat je het gaat relativeren. Dat je inziet dat docenten geen halfgoden zijn, maar gewone mensen waarmee je het niet eens bent en tegen wie je gaat rebelleren. Met Lucas Vandervost en Luk Perceval was er net een nieuwe lichting theatermakers opgestaan, met wie ik veel meer gemeen had -of wilde hebben- dan met alles wat ik in de Studio leerde. Dus wilde ik daar weer bij horen. En dan merk je zelf hoe relatief het allemaal is.

Al bij al voelde ik me wel als een vis in het water bij Studio Herman Teirlinck. Ik heb er vier geweldige jaren beleefd.

– Heb je een aanpassingsperiode nodig gehad toen je in Antwerpen arriveerde?

Hoogstens een week. Na één week besef je dat er niet te veel klopt van alle wilde verhalen die er verteld worden en dat Antwerpen maar net als Turnhout is, alleen iets groter. Ik had bovendien een lief. Dat vergemakkelijkt de integratie.

– Je schrijft, je speelt en je regisseert. Eén pot nat voor wie het van op grote afstand bekijkt, maar het zijn natuurlijk drie compleet verschillende disciplines. Meestal doe je ze ook nog eens tegelijkertijd. Is het nooit lastig om van het ene naar het andere te switchen en de knop om te draaien?

Dat valt goed mee. Ik ben het ook niet anders gewoon. Ik combineer die dingen al twintig jaar. Ik heb ze ook altijd allemaal willen doen.

En tot mijn verbazing ging dat veel gemakkelijker dan verwacht. Ik herinner me nog de periode waarin ik dacht dat ‘een eigen stuk

Stany Crets:

Zoiets kan je moeilijk met zekerheid zeggen, maar ik denk het wel. Om maar één ding te noemen: ik heb geen interesse voor sport. Nul komma nul. Ik kan geen twee voetballers of coureurs met naam en voornaam noemen. Dat komt omdat ik geen vader heb gehad die mij mee naar het voetbal of de koers nam. Daar zit ik nu mee. (lacht) Als je het nog verder doordrijft, kan je misschien wel zeggen dat ik door die desinteresse voor sport uiteindelijk een andere uitlaatklep heb gezocht en in het theater ben terechtgekomen.

‘‘

Acteren is niet levensnoodzakelijk.

Schrijven en regisseren wel.

– Wanneer heb je de liefde voor theater gekregen?

Dat is niet zo direct aanwijsbaar. Het moet een samenloop van omstandigheden geweest zijn. Ik liep school in het Sint-Pietersinstituut: toffe school, goeie leerkrachten en niet te moeilijk. Ik bedoel maar: ik hoefde me niet dood te blokken om er elk jaar door te geraken. Ik had tijd om andere dingen te doen.

Mijn leraar Nederlands, Luc Huygens, was voorzitter van ‘Hofpoortteater Elckerlijc’. Hij heeft me in contact gebracht met het theater.

Hij stelde voor om mee te spelen in een stuk.

Ik kreeg direct de hoofdrol. Tja, als het zo gemakkelijk gaat, dan blijf je, natuurlijk. (lacht) Al zag ik me zeker nog niet als een acteur door het leven gaan. Ik droeg een jeans met smalle pijpen. En op mijn jeansvestjes stonden de namen Lou Reed, Nina Hagen en Che Guevara. Nee, ik was niet het prototype van een jongen die in het theater zou terechtkomen. Maar de goesting in het theater is met de jaren alleen maar toegenomen.

of Kempens klinkt, zou wel eens tijdelijk kunnen zijn. Van voorbijgaande aard. Maar wat zeker wél een constante is, is dat Kempenaren mekaars gezelschap altijd opzoeken. Ik doe dat zelf ook. Als ik op een feestje ben waar ik niemand ken en ik hoor iemand met de typisch Kempense dikke ‘l’ spreken, dan weet ik direct dat ik mijn kameraad gevonden heb die avond. De Kempenkliekjes duiken overal op en zijn van alle tijden.

– Vond je het als kind of als jongere een nadeel om op te groeien in een uithoek van het land?

– Voor mij zit dus een psycholoog?

Helemaal niet. Ik heb Turnhout ook nooit als

– Ging je na je middelbare studies in het Sint-Pietersinstituut meteen naar Studio Herman Teirlinck?

Neen, ik ging wel naar Antwerpen. Ik was toen zelfs nog geen achttien. Ik ging aan de hogeschool psychologie studeren. Mijn moeder vond dat ik een écht diploma moest halen en dat toneelspelen iets voor ’s avonds of tijdens het weekend was.

– En heb je dat diploma gehaald?

Ja, dat wel …

Ik heb hogeschool gedaan, geen universiteit...

Assistent-psycholoog, dus. Maar eigenlijk ben ik ook dat niet. Het behalen van dat diploma

ik er nooit gebruik van zou maken. Ik had er geen moeite mee om dat te beloven.

– En dus kon je eindelijk naar ‘de Studio’.

Zeg dat wel. Drie jaar had ik daarnaar uitgekeken. Ik was een echte fan geworden van alles wat zelfs nog maar van ver met theater te maken had. Ik keek op naar alle studenten aan de Studio, ik ging pinten drinken in de cafés waar acteurs kwamen. Ik was idolaat van heel dat wereldje. Ik was jaloers op iedereen die erin rondliep, ik wilde er zélf bij horen.

Maar dat lukt dus niet als buitenstaander: dat wereldje is heel ontoegankelijk en schermt zichzelf af. Iedereen denk van zichzelf dat hij God de Vader is. Je lacht, maar ik verzeker je: het is niet normaal, de ‘zjaar’ die rond de mensen hangt die naar de toneelschool gaan.

Zeker de eerste twee jaren, nadien betert het wat. Maar als buitenstaander zag ik die luchtbel niet meteen. Het heeft een tijd geduurd voor ik die kon doorprikken.

– Kreeg je zelf geen last van kapsones toen je eindelijk tot ‘het wereldje’ behoorde dat je al jarenlang mateloos had bewonderd?

Integendeel, het is pas als je er zelf deel van

’’

schrijven’ zowat het hoogste was dat je in de theaterwereld kon bereiken. Hoe moest je zoiets in godsnaam ooit voor mekaar krijgen?

Geen idee! Tot je er op een dag gewoon aan begint: je schrijft een stuk, je trekt ermee door het land en ergens onderweg merk je dat het dus veel simpeler is dan je ooit had durven denken.

– Wat doe je het liefst: schrijven, spelen of regisseren?

Schrijven en regisseren. Ik denk dat het te maken heeft met controle. Wanneer je schrijft of regisseert, heb je zaken in de hand. Wanneer je speelt, moet je doen wat je opgelegd wordt. Zeker wanneer je speelt in een stuk van iemand anders. Dat is ook leuk, hoor.

Maar dan maak je iemand anders zijn droom waar en niet die van jezelf. Ik doe dat niet zo vaak. Hoogstens 20% van mijn tijd.

Ik werk ook graag aan stukken. Het in mekaar knutselen van een voorstelling geeft me tegenwoordig meer voldoening dan het spelen. Het heeft waarschijnlijk ook wel te maken met het feit dat ik al zo vaak geacteerd heb. Dan krijg je automatisch

❱

Suiker — 5

STANY CRETS ❱

een ‘been there, done that’-gevoel. Maar begrijp me zeker niet verkeerd: ik speel nog altijd graag. Heel graag, zelfs. Maar het is niet -hoe zal ik het noemen- ‘levensnoodzakelijk’ meer. Schrijven en regisseren zijn dat wel.

– Gaat het schrijven je goed af of is het een opgave? Hoe moet ik me jou aan de schrijftafel voorstellen? Heb je een volledig isolement nodig? Een systeem? (denkt na) Hoe minder systematiek erin zit, hoe beter. Ik kan niet zeggen: “Het is tien uur, ik moet beginnen schrijven”. Ik weet dat het bij sommige auteurs wél zo werkt, maar bij mij niet. Ik heb twee dingen nodig: een idee en goesting. Als die twee aanwezig zijn, spelen de tijd en de locatie geen rol.

Ik schrijf heel visueel. Ik zie een publiek zitten en zie hoe het reageert en wanneer het lacht. Daarop baseer ik me. En ik heb zelf natuurlijk veel gespeeld. Dat is een groot voordeel. Ik heb ervaring. Ik wéét welke soort zinnen een acteur niet uit zijn bek kan krijgen.

– Je schrijft en speelt voor een zo breed mogelijk publiek. Daar hebben puristen het wel eens moeilijk mee. Van iemand die Studio Herman Teirlinck heeft gedaan, verwachten sommige critici dat hij Shakespeare of Ibsen speelt. Wat je trouwens ook gedaan hebt, maar even goed trek je het pak van Kabouter Snot aan.

Ik moet zeggen dat die mentaliteit wel verbeterd is. Natuurlijk zijn er altijd nog enkeling­ en die vinden dat je je pas écht een acteur kan noemen als je alle klassiekers hebt gespeeld.

Maar ze vormen toch een minderheid tegenwoordig. Ik denk dat Peter (Van den Begin, nvdr) en ik daar wel een rol in hebben gespeeld. Nadat wij hadden meegespeeld in ‘Kabouter Plop’ kregen we mails van andere acteurs. Zij bedankten ons om de deur open te zetten.

In het buitenland gebeurt het al veel langer en niemand maalt erom, integendeel. Gerard Depardieu speelt Obelix, Dustin Hoffman is Captain Hook in Peter Pan, Jack Nicholson is The Joker in Batman en iedereen vindt het fantastisch. En in Vlaanderen zijn er dan een paar mensen die vinden dat ik Kabouter Snot niet mag spelen? Laat me niet lachen. Ik zal het nog eens herhalen voor iedereen die het wil horen: “Het was zalig om Kabouter Snot te zijn. Die opnames hebben maar drie dagen geduurd, maar Peter (‘Kabouter Jeuk’, nvdr) en ik hebben toen de tijd van ons leven gehad.

Zulke fratsen zijn voor herhaling vatbaar.”

Je verbetert jezelf trouwens alleen maar door zoveel mogelijk verschillende dingen te doen. Daar leer je van. Ik heb óók lang gedacht dat een musical alleen iets was voor ‘jeanetten en bleitende wijven’. Tot je eens de moeite neemt om het genre van naderbij te bekijken en er zelf mee aan de slag te gaan.

Dan leer je dat je er een hoop toffe dingen mee kan doen. Spamalot is daar een goed voorbeeld van.

– Sta je wel kritischer tegenover soaps? Ik heb je nooit in een soap zien opduiken.

Ik heb dat ook nooit nodig gehad. Ik kan me voorstellen dat een soapserie heel handig kan zijn voor een acteur die op zoek is naar werkzekerheid voor een bepaalde periode. Daar is ook niets mis mee. Maar ik heb altijd werk genoeg gehad. Ik heb al vrij snel mijn lot aan dat van Peter verbonden en dat heeft altijd goed gewerkt.

– Spamalot, de musicalversie van Monty Python’s Holy Grail, wordt van 6 tot 10 juli hernomen in de Stadsschouwburg in Antwerpen. Waren de reacties in Nederland even goed als in België?

We kregen overal goede kritieken, maar in Vlaanderen waren ze nog beter dan in Neder-

– Hoe worden de taken verdeeld bij jullie?

Ik doe het meeste schrijfwerk… Correctie: ik doe ál het schrijfwerk (lacht). Peter is dan weer de diplomaat, de netwerker, de sociaal vaardige. Hij is, zeg maar, de grote contactenlegger.

– Jij doet met andere woorden de creatieve kant, hij de zakelijke?

Neen, zeker niet! De ideeën komen van ons allebei. Peters inbreng tijdens het brainstormen en bedenken van stukken of sketches is even groot als de mijne. Die ideeën op papier zetten en ze in een scenario gieten: dat is een taak die ik op mij neem. Maar dat is louter een uitvoerende taak, geen creatieve.

6 —juli/augustus 2011

Speellijsten

‘Spamalot’ van Stany Crets kan je op 6, 7, 8, 9 en 10 juli nog zien in de Stadsschouwburg van Antwerpen.

‘Helden’ van Stany Crets en Peter van den Begin -met acteurs Jaak Van Assche, Tuur De Weert en Arnold Willems- is op 4 en 5 november te zien in de Warande in Turnhout, op 7 december in ’t Heilaar in Beerse en op 10 december in zaal Rex in Mol.

land. Terecht ook: de Vlaamse voorstellingen waren ook net iets beter dan de Nederlandse.

– Lag dat aan de cast of aan de vertaling van het Vlaams naar het Nederlands?

Aan geen van beide. Taalkundig hebben we trouwens niet zoveel moeten aanpassen. Het heeft vooral te maken met de Nederlandse cultuur om alles tot in den treure te willen bediscussiëren. In plaats van zich kostelijk te amuseren tijdens de absurde Python-sketches vragen acteurs zich daar af of elke zin die ze moeten zeggen wel overeenkomt met de psyche van het personage dat ze spelen. Doodjammer is dat. Ten eerste wordt het stuk daar niet beter van, want dat oeverloos getater gaat ten koste van de spontaniteit en het spelplezier. En ten tweede word ik daar heel moe van. (lacht)

– Spamalot loopt op zijn laatste benen. Wat staat er nu nog op het programma?

2011 en 2012 zijn al redelijk volgeboekt. Eind dit jaar ben ik te zien in de film ‘Groenten

uit Balen’, naar het boek van Walter van den Broeck. In het najaar gaat ook het toneelstuk ‘Helden’ in première. Peter en ik doen de regie en Jaak Van Assche, Tuur De Weert en Arnold Willems zijn de acteurs. ‘Kiekens’, een sitcom die Peter en ik hebben gemaakt, zal vanaf oktober of november worden uitgezonden op Eén.

Begin volgend jaar doe ik de regie van de Vlaamse musicalversie van The Producers, een hilarische film van Mel Brooks. ‘Debby & Nancy’ komt ook terug en waarschijnlijk ga ik in 2012 ook een film draaien, maar dat is nog niet helemaal rond.

De opsomming is niet volledig, hoor. Tussendoor zal ik ook nog wel eens meewerken aan een project van iemand anders, of links en rechts een rolletje spelen.

– Veel succes ermee!

Tekst: Roel Sels Foto’s: Bart Van der Moeren

n e p r e w t n A in cie v o r P › › › s t n e s e r P y l d Prou DEURNE – Echte muziekliefhebbers kennen al jaren de weg naar Openluchttheater Rivierenhof in Deurne. Elke zomer vinden daar in een prachtige locatie een reeks concerten plaats die uniek zijn, niet alleen wat kwaliteit betreft maar ook op programmatorisch vlak. In het Rivierenhof zie je vaak artiesten aan het werk die niet op tournee zijn of op geen enkele andere plek in België spelen.

Je moet er alleen snel bij zijn, want het aantal kaarten is beperkt. Openluchttheater Rivierenhof is geen massafestival. Kaarten voor Manu Chao, Joss Stone, Bart Peeters, Gotan Project en Sinead O’ Connor zijn bijvoorbeeld allemaal de deur al uit. Voor Arno en Daan lijkt dat nog maar een kwestie van een paar dagen te zijn. Maar geen paniek: er staat nog veel moois op de affiche. Dinosaur Jr. op 5 juli, James Walsh op 7 juli en K’s Choice op 15 augustus, bijvoorbeeld. En dan hebben we het niet eens gehad over de legendarische Ierse punkfolkband The Pogues (11 juli). Als hij niet te zat is en onderweg niet gearresteerd wordt, zal frontman Shane MacGowan erbij zijn. Maar daar ben je nooit zeker van tot je hem effectief op het podium ziet staan, natuurlijk En dan nóg … het zou niet de eerste keer zijn dat hij na één nummer al terug weggedragen wordt.

Het zijn de risico’s van het vak als je naar The Pogues gaat kijken. Maar wie het geluk had deze band ooit -voltallig- aan het werk te zien, zal het roerend met ons eens zijn: The Pogues is zowat de beste liveband van deze planeet.

Het volledige zomerprogramma van Openluchtteater Rivierenhof vind je op www.openluchttheater.be.

LIER – In het Stedelijk Museum Wuyts-Van Campen en Baron Caroly in de Florent Van Cauwenberghstraat 14 in Lier is zopas de tentoonstelling ‘Bruegelland’ geopend met werken van Pieter Breughel de Oude. Het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen, dat tot 2017 gesloten is wegens verbouwingswerken, heeft ongeveer honderd werken in bruikleen gegeven.

De expo is vijf jaar lang te zien, maar zal regelmatig aangepast worden omdat telkens een ander facet van Breughel wordt belicht. Niet alleen de werken van Breughel zijn te zien.

De tentoonstelling zoomt ook in op de invloed die Breughel heeft gehad op de schilderkunst in Vlaanderen. Eerst namen zijn zonen zijn stijl over. Nadien deden ook schilders als Van Craesbeeck, Van Ostade, Steen en Teniers dat en nog later Permeke, Van de Woestyne en De Smet. De invloed van Breughel reikt veel verder dan we denken. De tentoonstelling treedt

DEURNE – Hoeveel redenen heb je nodig om naar Jazz Middelheim te gaan? Een stuk of tien? Die kunnen we je zo geven. Daarvoor hoeven we alleen maar het indrukwekkende programma te overlopen: Toots Thielemans, John Zorn, Lady Linn, Jamie Cullum, Omar Sosa, Allen Toussaint, Brussels Jazz Orchestra, Randy Weston, Trio Grande en het Liberation Music Orchestra. Voilà. Maar er

in de voetsporen van Breughel en volgt de evolutie van de volkse schilderkunst in Vlaanderen, aan de hand van wisselende opstellingen met telkens een vijftigtal schilderijen. Elk jaar zal een deel van de expo gewisseld worden.

Felix Timmermans is de link tussen Breughel en Lier. Hij voerde Breughel in 1928 op als een geniale rebel, wat trouwens helemaal niet overeenkomt met de historische realiteit. Maar het zegt wel iets over de manier waarop we terugkijken op de tegendraadse kunst en kunstenaars van eeuwen geleden.

Elke eerste zondag van de maand is er ook een stadswandeling die Breughel en Timmermans als rode draad heeft. De wandeling kan gekoppeld worden aan een museumbezoek. Op deze manier kunnen niet enkel in het museum, maar ook in het hedendaagse dagelijkse leven de invloeden van Breughel bekeken worden.

Het museum is geopend van dinsdag tot en met zondag. De toegang bedraagt 4 euro.

is natuurlijk nog veel meer. Jazz Middelhem is meer dan een muziekfestival. Jazz Middelheim staat voor kindvriendelijkheid, voor democratische prijzen (42 euro aan de kassa of 118 euro voor vier dagen), voor gastronomische verrassingen en voor een heerlijke laidbackdag in Park den Brandt in Antwerpen, compleet mét Engelse tuin en vijver. Van 12 tot 15 augustus in Antwerpen. Niet te missen!

MECHELEN – Mechelen sluit Rik Wouters weer in de armen. Dat heeft bijna een eeuw geduurd. Tot en met zondag 18 september is in het Congres- en Erfgoedcentrum Lamot in Mechelen (ingang Haverwerf, alle dagen behalve maandag, toegang 7 euro) de expo ‘Rik Wouters & Co. Beeldhouwers in Mechelen’ te zien. De titel wil een beetje provoceren, want Rik Wouters woonde tijdens zijn korte leven -hij stierf op zijn 33ste- behalve in Mechelen ook in Watermaal, Bosvoorde en Amsterdam. Vooral zijn vrouw Nel, zijn grote muze, zou volgens de overlevering niet in Mechelen hebben kunnen aarden.

Rik Wouters werd geboren in 1882 in Mechelen en overleed in Amsterdam in 1916.

Hij werd bekend als kunstschilder én als beeldhouwer. In heel zijn oeuvre, verwezenlijkt tussen 1907 en 1916, neemt zijn echt-

genote Nel een centrale plaats in. In nauwelijks tien jaar tijd creëerde Rik Wouters een omvangrijk oeuvre van zo’n 170 schilderijen, 35 sculpturen, 50 etsen, 40 pastels en 1500 tekeningen. Bezoekers van het Congres- en Erfgoedcentrum Lamot kunnen kennismaken met de belevenissen van jonge groep Mechelse kunstenaars, met Rik Wouters als spilfiguur. Ze passeren langs drie ateliers: het meubelatelier, het beeldhouwersatelier en het schildersatelier. In elk atelier geven bevoorrechte getuigen commentaar. Ze vullen elkaar aan en soms spreken ze elkaar tegen. Zo wordt de mythe rond Rik Wouters netjes in stand gehouden.

De expo krijgt nog een vervolg in het Schepenhuis Mechelen. Daar is vanaf 24 september de expo ‘Rik Wouters & Co. Hoogtepunten’ te zien.

Laus Polyphoniae kleurt Portugees ANTWERPEN – Op verschillende plaatsen in de Antwerpse binnenstad vindt van 20 tot 28 augustus de achttiende editie plaats van Laus Polyphoniae. Die zal bezoekers naar Portugal leiden. Steden als Lissabon, Porto en Evora geven hun muzikale geheimen prijs. Topcomponisten zoals Manuel Cardoso en Duarte Lobo zakken af naar Antwerpen.

Artist in residence is La Colombina, een ensemble van vier bevlogen zangers die alleen hun sporen al verdienden als solisten. Te vermelden zijn zeker ook het openings- en slotconcert. Laus Polyphoniae start feestelijk met een groots opgezet concert rond het

huwelijk van Filips de Goede en Isabella van Portugal. Met de hulp van modeontwerper Tim Van Steenbergen brengen Capilla Flamenca, More Maiorum en Mezzaluna de extravagante hofsfeer van de middeleeuwen weer tot leven. Het slotconcert wordt verzorgd door de bekendste muzikant van het Iberische schiereiland, Jordi Savall. La Capella Reial de Catalunya en Hesperion XXI brengen muziek van de koninklijke hoven van Manuel I tot João IV en gunnen ons daarmee een blik op Portugals gouden eeuw.

Alle info vind je op de website van de organisatie: www.amuz.be.

Suiker — 7

bonjour expo HERSELT – Vier kunstenaars uit Turnhout en Oud-Turnhout maken de niet zo verre verplaatsing naar de Zuiderkempen.

In de Pastorie (Dorp 68) stellen ze nog tot en met 10 juli hun werken tentoon. Tine Van Poppel toont haar textielkunst, van Hedwig Van Dyck zijn olieverfschilderijen te zien, Griet Mertens exposeert keramische kunst en Kris Flameng brengt poëzie en muziek. Je kan in de Pastorie terecht van 13.30 tot 18u. De toegang is gratis.

HERENTALS - Cultuurcentrum ’t Schaliken presenteert in de Lakenhal werk van Jules Müller (1928), een op zijn zachtst gezegd erg veelzijdige Herentalsenaar.

Als industrieel ingenieur ontwierp Müller grote bouwmachines voor het aanleggen van wegen, kanalen en startbanen. Sommige ervan waren prototypes en werden gepatenteerd. Aan artistieke interesses had Müller werkelijk geen gebrek: zo bespeelde hij verschillende muziekinstrumenten en schreef hij tal van teksten over de recente Herentalse geschiedenis.

Tentoonstelling van Natuurpunt over ‘Waarnemen vroeger en nu.’

Op latere leeftijd werd hij nog eens gebeten door schilderen, veelal Kempense landschappen en reisherinneringen. Zijn stijl kent een opmerkelijke evolutie van pointillisme naar de abstractie van eenkleurige vlakken of vierkantjes. In deze abstracte werken streeft Müller naar een evenwicht in lijnenspel, vormen en kleuren.

Jules Müller, Lakenhal, Grote Markt, 2200 Herentals, tot en met zondag 10 juli, van woensdag tot zondag van 14 tot 17u.

De toegang is gratis.

TURNHOUT - ‘Niks te zien!’ Maar al te vaak hoor je dit uit de mond van wandelaars of natuurliefhebbers. Wie echter leert kijken naar de natuur ontdekt dat er altijd iets te zien is! Waarnemen op 101 manieren is dan ook het thema van de nieuwe tentoonstelling die natuurvereniging Natuurpunt presenteert in zijn museum aan de Turnhoutse Graatakker. Je komt meer te weten over de technische snufjes die het waarnemen in de 21ste eeuw vergemakkelijken; over hoe natuurliefhebbers vroeger waarnamen en waarvoor al dat waarnemen goed is. Wordt de natuur daar ook wel beter van? Deze tijdelijke tentoonstelling is te bezichtigen tot de zomer van 2012. Je kan tegelijkertijd ook kennismaken met de vaste collectie van het museum met onder meer 140 opgezette vogels en zoogdieren. Speciaal voor kinderen is er nog t.e.m. 31 augustus ‘de zomer van vlieg’. Ze gaan op schattenjacht en leren tijdens hun speurtocht meer over de inhoud van de tentoonstelling. Meer info: www. uitmetvlieg.be.

Het museum van Natuurpunt is gelegen aan de Graatakker 11 in Turnhout. Open van dinsdag tot zaterdag van 13 tot 16.30u. De inkom gratis. Info: www.natuureducatie.be.

MOL - Nog tot einde juli stelt kunstenaar Marc Biesmans tentoon in de etalages van ‘de Kunsthoek’, gelegen op de hoek van de Jakob Smitslaan en de Collegestraat in Mol. “Mijn werken zijn een weergave van hoe ik het leven ervaar, namelijk als een aaneenschakeling van ontelbare momenten”, zegt Biesmans zelf over zijn werk. “Het zijn impressies van een eigen waarheid binnen een wereld van onvolledigheden op zoek naar context met de vraagstelling naar hun hedendaagse hoedanigheid. Misschien is het droom, denkwereld, misschien werkelijkheid, maar hiertussen kunnen de dingen gewoon zijn, gewoon vorm zijn, net als alles ... Alles is gewoon.”

8 —juli/augustus 2011

TURNHOUT - Dankzij TRAM 41 -het Turnhoutse samenwerkingsverband van de drie stedelijke musea en het stadsarchief- kan je je in de zomer in de binkenstad onmogelijk vervelen.

Bovendien is het mooi meegenomen dat tal van de activiteiten gratis zijn.

Tentoonstellingen In het Nationaal Museum van de Speelkaart loopt nog tot 30 september de expo ‘Speelkaarten van de 21ste eeuw’. Interactieve kaarten hebben de papieren tegenhangers niet van hun troon gestoten. Deze expositie toont beide vormen, zelfs de nieuwste technologische snufjes en trendy ontwerpen. Toegang: 2,50 euro - kortingstarief: 1,50 euro.

Het Taxandriamuseum brengt nog tot 21 augustus ‘The Taxandria Collaborations - A Feast of Friends.’ Kunstenaar Lieven Segers en zijn artistieke vrienden lieten zich inspireren door de diversiteit van de collectie van het Taxandriamuseum en dat resulteerde in een al even veelzijdige tentoonstelling. De expo kadert in de reeks Warande-EXPOrt -exposities op locatie. Toegang: 1,50 euro

Activiteiten voor kinderen Speurneuzen gezocht In juli en augustus kunnen kinderen van 6 tot 12 jaar op zoek gaan naar de verborgen kantjes van het Speelkaarten- en het Begijnhofmuseum. Gratis en bovendien zijn er toffe prijzen te winnen.

Workshops voor Grabbelpassers In het Speelkaartenmuseum worden kinderen met een grabbelpas ingewijd in tal van druktechnieken. Er is de workshop ‘Papier marmeren’ op woensdag 6 juli (van 7 tot 9 jaar) en de workshop ‘Gekke mannekens in diepdruk’ op woensdag 3 augustus ( van 10 tot 12 jaar).

Telkens van 14 tot 16u. Reserveren is nodig via de Grabbelpas: 014 42 33 81

DOE-dagen!

Traditiegetrouw reserveren de Turnhoutse musea tijdens juli en augustus één vaste dag per week om het publiek in de watten te leggen. Op woensdag staan de gidsen van

het Begijnhofmuseum paraat voor een wandeling op het Begijnhof en in het museum.

Uitzonderlijk gunnen ze de deelnemers een blik in de Begijnhofkerk en de kapel. Kinderen worden uitgedaagd voor een zoektocht met kans op een leuke prijs. Het Nationaal Museum van de Speelkaart trakteert de bezoekers elke donderdag op een rondleiding en demonstraties op oude drukpersen. Ook hier is er een ontdekkingstocht met prijzen voor de jongsten onder ons. De rondleidingen starten om 14u. Inschrijven is niet nodig.

Zowel de toegang als de rondleidingen zijn gratis.

Alle info ook op: www.tram41.be

Verantwoordelijk uitgever: Procart GCV (Promotie van cultuur in het arrondissement Turnhout)

Redactieadres:

Minnen in Wonderland

Roel Sels Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Adres Procart: Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage: 20.000 exemplaren

Verspreidingsgebied: TURNHOUT - De Molse kunstenaar Raymond Minnen brengt in de gereputeerde Antwerpse galerie De Zwarte Panter de tentoonstelling ‘La subversion des objets’ / ‘An artist in wonderland’. Minnen presenteert een ensemble van kleine sculpturen, stukken ‘bewerkt’ speelgoed en andere snuisterijen en materialen uit de alledaagse huisraad als één overkoepelende constellatie. Volgens de basisfilosofie van Minnen komt alles nu eenmaal voort uit het alledaagse. Zijn objecten en gipsen sculpturen bewerkt en assembleert hij tot een volledig imaginaire wereld waarin realisme en fantasie in elkaar haken en een verbond vormen. Door die techniek en manier van werken haalt Minnen de banale voorwerpen uit hun context en dicht ze een andere betekenis toe dan die waarmee ze gewoonlijk worden geassocieerd. Deze kunstenaar brengt dan ook een eigenzinnige en persoonlijke versie van zijn ‘Alice in wonderland’. De tentoonstelling loopt nog t.e.m. 4 september. De Zwarte Panter is gelegen in de Hoogstraat 70-74 in hartje Antwerpen: www.dezwartepanter.com.

MOL - ‘Een avondje ’t Getouw’ betekent voor vele bezoekers het bijwonen van een podiumvoorstelling in schouwburg Rex. Weinigen weten dat ‘t Getouw nog tal van andere activiteiten organiseert en ondersteunt, zoals het culturele ambassadeurschap, de cursussen van Pionier, Gluren bij de Buren, de middagconcerten ‘Broodje Mol’ en zo meer. Om dit ‘andere gezicht’ van het cultuurcentrum te tonen, stuurde ’t Molse cc het voorbije seizoen fotograaf Frederik Beyens op pad. Het resultaat is de tentoonstelling ‘Cc ’t Getouw anders

bekeken’. Omdat de meeste van deze ‘andere’ activiteiten plaatsvinden buiten de vaste infrastructuur van het cultuurcentrum werd ervoor gekozen om ook de tentoonstelling te spreiden over twaalf verschillende locaties in Mol. In de tentoonstellingsruimte van ‘t Getouw zelf vindt een overzichtstentoonstelling plaats. ‘Cc ’t Getouw anders bekeken’-zowel in ‘t Getouw als op de buitenlocaties- is nog te bekijken tot en met 15 juli. Meer info over de locaties en de openingsuren op www.getouw. be.

Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, OudTurnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo).

Verdeelpunten: zie website

Redactie: Roel Sels Stijn Janssen

Redactiemedewerkers: Caroline Haverans Roel Horemans Toon Horsten Ivo Verheyen Katrien Lodewyckx

Foto's: Bart Van der Moeren

Vormgeving: Dimitri Paeleman

Marleen Blockx HERSELT – In de Pastorie van Herselt (Dorp 68) kan je op 27 en 28 augustus en 3, 4, 10 en 11 september beeldhouw- en schilderwerken zien van Marleen Blockx.

De expo is te bezichtigen van 13 tot 17u.

De toegang is gratis.

Advertenties: Leen Verwaest (0495 53 54 80) leen@suikerkrant.be

Drukkerij: DKZet (Hapert, NL)

Website: www.suikerkrant.be

Suiker — 9

DOORLOPEND Donderse Dagen Datum: Elke donderdag in juli en augustus Plaats: Herentals, Grote Markt & cc ‘t Schaliken – buitenplein, Grote Markt 35 Cultuurcentrum ‘t Schaliken uit Herentals organiseert tijdens de komende vakantiemaanden de vierde editie van de Donderse Dagen. Verwacht ondanks de dreunende naam van het evenement geen hels, trommelvliezen teisterend gerommel. Integendeel, de organisatoren hebben gekozen voor een gesofisticeerd klankenaanbod. Op 7 juli balanceert de Kempense a-capellagroep D-Base op een slappe koord tussen charmante slows, potige rocknummers en smeuïge popmelodieën. Een week later laat stadsbeiaardier Koen Van Assche tijdens het eerste van de drie beiaardconcerten romantische arrangementen met een grote letter ‘R’ op u los die staan als een belfort. Op 4 en 18 augustus keert Koen terug om luchtige zomerse melodieën door de zwoele zomerlucht te laten weerklinken. Zijn derde performance wordt bovendien begeleid door het Pulse Percussion Trio. Buscemi en Squadra Bossa bedienen op 21 juli fans van een stevige latindancecocktail op hun wenken, het eigenzinnige Campina Reggae (11/8) lijft Herentals met hun flukse Nederlandstalige reggaesongs voor één avond bij Jamaica in en afsluiter Esta Loco (25/8) zet ‘t Schaliken in de fik met een vonk wervelende wereldmuziek.

Prijs: Gratis

JUNI Kaaipot Datum: Zaterdag 25 juni Programma: Feel Good, Bagdad On The Dancefloor, Godzilla Was A Friend Of Mine, The Deer Friends, Traffico, The Baboons, Nier Van A, The Kids, Massey Ferguson + afterparty in het Theatercafé op de Markt, met een live optreden van The Rott Childs en een vette party met Tune In DJ’s Jolly Goodfella & Funny Games.

Plaats: Nieuwe Kaai, Turnhout Prijs: Gratis

Pennenzakkenrock Datum: 28 juni 2011 Plaats: Provinciaal Recreatiedomein Zilvermeer , Mol “Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd” kan niet anders dan de lijfspreuk zijn van de artiesten die op 28 juni op het podium van Pennenzakkenrock 2011 zullen rondspringen. Al om 8 uur ‘s ochtends kunnen kinderen tussen acht en veertien en hun begeleiders terecht op het zanderige festivalterrein voor de zestiende editie van Europa’s

10 —juli/augustus 2011

Turnhout Zomert Datum: 2, 3, 6, 16, 23 en 30 juli, 12, 13, 22, 27 en 28 augustus, 3, 10, 11 en 18 september Programma: Binkies Kinderfestival, Parknacht 2011, Gheyntjesworp (2/7), Theater Stap Wijkt Af – Air Show (3 & 6/7), Turnawt Daanst (16, 23 & 30/7), Turnhout Kermis (vanaf 12/8), Skatecontest (13/8), Open Doen Wijkt Af ( 22 tot 26/8), GVA Dwars Door Turnhout (27/8), De Schakel: fietshappening (28/8), Idolen On Tour (3/9), Opening Cultuurseizoen (10 & 11/9), Open Straatdag (18/9) Plaats: Turnhout Prijs: Gratis

Geel Zomert Datum: Elke vrijdag van de zomervakantie Plaats: Jeugdcentrum De Bogaard, Diestseweg 135, 2440 Geel Elke vrijdag van de komende zomervakantie kun je in de uitgestrekte tuin van jeugdcentrum De Bogaard in Geel genieten van een gratis muzikale traktatie. Het belooft dit jaar een erg gevarieerde editie te worden met tal van klinkende namen op de affiche, die geen kans zullen laten liggen om het Geelse publiek ‘zot’ te maken.

Zo bestijgen onder anderen Soulsistericoon Paul Michiels (08/07) en Scabsaanvoerder Guy Swinnen (05/08) er het podium. Nostalgici en liefhebbers van het betere coverwerk kunnen wegzwijmelen op overbekende deuntjes van The Police, The Beatles en The Rolling Stones, gebracht

grootste eendaags kinderrockfestival.

Entertainers van dienst zijn onder anderen Bandits, Dalton Sisters, Fatty K, Laura Omloop, Emma, Amika, VTMKzoom Band, Bieber-duplicaat Ian Thomas, Dean en Idool 2011 -winnaar Kevin. Maar ook de Vlaamse dancekanonnen als DJ Frank (Summerjam, zegt het u nog iets?), Sylver en Milk Inc. voelen zich niet te beroerd om de allerjongsten op sleeptouw te nemen. Om de gevoelige kinderoortjes niet te beschadigen, wordt er gebruikgemaakt van vernuftige geluidsapparatuur die werd ontwikkeld door audiovisuele partner PFL uit Lille, zodat Pennenzakkenrock deze editie een uniek line-arraysysteem zal kunnen inzetten om aan geluidsbeheersing te doen. Dat zorgt voor een gelijkmatige verdeling van de geluidsdruk over het hele festivalterrein, zowel helemaal vooraan als achteraan. Op het festival zelf zal mascotte Mut de muis daarbovenop ruim 4000 oordopjes uitdelen aan kinderen die op een gehoorvriendelijke manier willen genieten van het festival. Als de sympathieke geinponem Regi vraagt “waar die handjes zijn” weten we alvast het antwoord: vrij in de lucht, niet tegen de oren aangedrukt.

Prijs: 13 euro

door respectievelijk The Cops (01/07 ) en The Rolling Beatles (26/08). Ook The Boozers (19/08), Dark Vetta Coppa (22/07) en het bluesy Bulsjivism (15/07) coveren dat het een lieve lust is, terwijl de leden van Viva Niñas een ode brengen aan de beste songfestivalnummers uit de geschiedenis.

Voor wie graag wat verder terug de tijd induikt, serveren The Baboons (29/07) een eigenzinnige portie rootsmuziek, bereid met de beste ingrediënten uit de jaren 40, 50 en 60. De organisatie houdt rekening met elke leeftijdscategorie. De al wat oudere jeugd en senioren kunnen voorzichtig uit hun dak gaan op de Grieks aandoende tonen van ‘De oude man en de zee’ tijdens het optreden van Dana Winner (15/07).

De jongsten onder ons of al wie aan den lijve wil kennismaken met het fenomeen “Biebermania” krijgen Ian Thomas (de enige échte Vlaamse Justin Bieber), Kids On The Dancefloor, en De Planken (22/07) voorgeschoteld. Daarnaast is er heel wat randanimatie voorzien.

De speciale edities Geel Zomert PLUS (15 juli) en Geel Zomert JUNIOR (22 juli) vinden niet ’s avonds plaats, maar in de namiddag van 14.30 tot 17u.

Prijs: Gratis

Olen zomert Datum: van 26 juni tot 4 september Plaats: het dorpsplein van Olen Programma: 1 juli: Daar bij die molen... een ode aan het Vlaamse levenslied, 2 juli: Olen on the Rocks, 7 juli: Ciné Leemans, Zot van A, 10 juli: Fiesta Latina, 14 juli: Ciné Leemans, Turquaze 21 juli: Ciné

Leemans, The Social Network, 28 juli: Ciné Leemans, Adem, 31 juli: Kleinkunstfestival, 28 augustus: Keizer Kriek, 4 september: Boerkesfeest Om Olenaars en omwonenden een hele zomer lang van vermaak te voorzien, heeft vzw Keizer Karel een rijkgevuld programma voor jong en oud uitgedokterd. Omdat plezier begint bij een goedgevulde maag gaat de reeks activiteiten op 26 juni van start met een gezellige picknick op een van de mooiste dorpspleinen die de Kempen rijk is. Tijdens het eerste weekend van juli wordt een bühne nabij de Buulmolen opgetrokken, waarop onder anderen het onafscheidelijke Vlaamse duo dat elkaar beter aanvult dan Kwik, Kwek en Kwak -de neefjes van Walt Disneys besnavelde creatie Donald Duck- voor magie zal zorgen. We hebben het natuurlijk over niemand minder dan Nicole en Hugo. Het weekend daarna zoeken we het meer in de zuiderse richting met Fiesta Latina, het grootste salsafestival van de Kempen. Oefen dus alvast die roestige lambada opnieuw een keertje. Na Marc Dex mocht in deze kalender dochter Barbara niet ontbreken. Zij en Jelle Cleymans zijn de hoofdacts op het kleinkunstfestival eind juli. Maar het is niet al muziek wat de klok slaat. Tijdens vier opeenvolgende donderdagavonden kun je in de tuin van het sociaal huis Villa Leemans genieten van een kwaliteitsfilm. Het zomerprogramma wordt in stijl afgesloten met Keizer Kriek, een leuke doedag voor kinderen en het spetterende Boerkesfeest in Onze Lieve -Vrouw-Olen.

JULI Na Fir Bolg Datum: 1, 2 en 3 juli Programma: Vrijdag 1 juli: Broes, The Buckshots, Seatsniffers, Sebi Lee, The Pale Boys, Folia XL, Variomatic (feat. Jorunn Bauweraerts van Laïs en Klaas Delrue van Yevgueni), Djerralt, ...

Zaterdag 2 juli: Flushed Harmony, La Belle Gigue = Luna Moon & Stro, Embrio, No Angry Young Man, Circle J, Sens Unique, Hannelore Bedert, Corvus Corax, die könige der Spielleute, Gorki Zondag 3 juli: Roselien, ‘t Kliekske, ‘t Winkelcollectief, 3 Daft Monkeys, Harmonie Vorselaar, The Popes, Eva De Roovere, Zjef Van Uytsel de luxe Plaats: Sassenhout Vorselaar Prijs: nog niet gekend

Kasteelfeesten Westerlo Datum: 2 en 3 juli Plaats: Kasteel van Merode, De Merodedreef (N19) , 2260 Westerlo De Kasteelfeesten in Westerlo zijn dit jaar maar liefst aan een indrukwekkende vierenveertigste editie toe. Ook dit jaar krijgen bezoekers de kans om een heel weekend te genieten van het historische kader van het

kasteel van de prinsen De Merode en het rustieke aangrenzende park. Omdat enkel rust nu eenmaal roest, brengt het lokale feestcomité, in samenwerking met de nieuwe organisatie onder leiding van de prins de Merode, een hoop leven in de brouwerij.

Op de kasteelvijver wedijveren koene gezelschappen in nautische steekspelen, een uit Frankrijk overgewaaid fenomeen, waarbij de tegenstanders elkaar vanuit bootjes bekampen. Andere openluchtactiviteiten zijn een bloedstollende Death Ride aan een kabelbaan over het water, waterfietsen rond het kasteel, een roofvogelshow, demonstraties hondendressuur, springkastelen, een infostand rond verkeersveiligheid en eentje rond bos-en wildbeheer, en een wandeling in het park die eindigt met een kil bezoekje aan de vroegere ijskelder. Primeur dit jaar is de haute-coutureshow van Bernard Depoorter, die een schare modellen heeft meegebracht om zijn meest recente collectie te tonen. In het park is er verder nog een beurs waarop tal van exposanten hun producten en diensten komen voorstellen, kunsten uit verschillende disciplines etaleren hun werk en een uitgebreid muzikaal programma zorgt voor de vrolijke noot. Wilt u zich even een kasteelheer-of vrouw wanen, kom dan zeker eens een kijkje nemen tijdens het eerste weekend van juli.

Prijs: 7 euro

AUGUSTUS Reggae Geel Datum: 5 en 6 augustus Programma: Romain Virgo, Etana, Gappy Ranks, Stepacide, Chezidek, Luciano, Peetah & Gramps Morgan (Morgan Heritage), Big Youth mixed by Mad Professor, Moon Invaders, Sugar Charlie featuring Saimn-I, Jah Shaka, Dubmatix featuring Tippa Irie, King Dragon Sound, Clive Chin, The Mighty Jah Observer, Blackboard Jungle, OBF Sound feat. Shanti D & Kenny Knots, Saxon Sound , Iqulah feat. Giddeon Family, ...

Plaats: Zandstraat Geel Prijs: vrijdag 15 euro, zaterdag 20 euro, combi 30 euro.

Antilliaanse Feesten Hoogstraten Datum: 12 en 13 augustus Plaats: ‘Blauwbossen’ Hoogstraten De Antilliaanse Feesten in Hoogstraten kregen omstreeks 1982 vorm als een charmant, kleinschalig festival dat een beetje de vreemde eend in de bijt was tijdens de in die tijd woekerende Afrika-hausse. Maar het tij keerde en langzaam lieten meer en meer liefhebbers van exotische ritmes zich omdopen tot het ware geloof, totdat Hoogstraten een bedevaartsoord werd voor salsa-, soca-, latin-, ska-, reggaeton- en merenguefanatici.

Het kleurrijke evenement, dat in de loop van dit decennium uitgroeide tot het grootste Caribische dansfeest te wereld, is het levende bewijs dat er over wereldmuziek niet schamper moet worden gedaan. Vorig jaar was het festival goed voor een recordaantal van ongeveer 35.000 bezoekers. Om zo’n krachttoer in 2011 opnieuw mogelijk te maken, moest de organisatie dit jaar op zoek gaan naar ijzersterke namen om de affiche mee te vullen. En, ere wie ere toekomt, dat lijkt hun ook gelukt te zijn. Op 12 augustus zorgen topacts als de Colombiaanse salsagoeroe Yuri Buenaventura en reggaeton superster

Sjock Datum: 8, 9 en10 juli Programma: Danko Jones, Nashville Pussy, Guana Batz, Legendary Shack Shakers, The Bosshoss, Miss Mary Ann & the Ragtime Wranglers, Guitar Wolf, Spellbound, The Jim Jones Revue, US Bombs, The Sore Losers, Kieron McDonald Combo, JD Mc Pherson, Moonlight Trio, Reno Divorce, Mischief!, ...

Plaats: Gierle Prijs: Vrijdag 15 euro, zaterdag 25 euro, zondag 25 euro, weekend 50 euro.

Looiend Kermis Datum: 9, 10 en 11 juli Programma: Zaterdag 9 juli: DJ Guyzer, Sam Gooris; Zondag 10 juli: DJ Django, The Party Criminals, Bart Kaell; Maandag 11 juli: DJ Django, The Fools, Sylver Plaats: Looiend Retie Prijs: 3 euro

Rock Olmen Datum: 28 en 29 juli Programma: Donderdag 28 juli: Lust-Off, The Experimental Tropic Blues Band; vrijdag 29 juli: Amatorski, Annasaid, Oscar & The Wolf, Metafuzz, Teddiedrum, Mojo Filters, Flying Horseman, Merdan Taplak, The Sore Losers, The Boxer Rebellion

Don Omar voor zweetparels op het aangezicht van de bezoekers. Roy Cape All Stars, Silvio Mora, Choc Quib Town, Yumuri, Kewdy de los Santos, El Micha, Rebels Band en Kuenta Y Tambu warmen het publiek alvast op. De 13de wordt allesbehalve een rustdag dankzij optredens van socakeizer Machel Montano uit Trinidad, het Congolese muziekicoon Fally Ipupa en verder nog Alex Bueno, Grupo Galé, Punky Donch, een tweede wapenfeit van de Roy Cape All Stars, Queen Ifrica & Tony Rebel, Manolin ‘El Medico Dela Salsa’, Sonambula, La Pinata, Solo Dos, en opnieuw Rebels Band. Voor wie compleet leeg is gedanst, is er ook dit jaar een camping voorzien. Bezoekers kunnen natuurlijk ook terecht in een van de bed & breakfastgelegenheden in de omtrek van het festival.

Thuisblijvers hebben dus volgens ons bij voorbaat ongelijk.

Prijs: Dagkaart 50 euro, weekendkaart 75 euro. Alle info: www.antilliaansefeesten.be

Internationaal Folklorefestival Westerlo Datum: 13, 14 en 16 augustus Plaats: Voorplein van het gemeentehuis, Boerenkrijglaan 61, 2260 Westerlo / Zaal “De Zoerla” in Zoerle-Parwijs, Gevaertlaan 1, 2260 Westerlo Wie niet into hiphop, maar into folk is, trekt op 13, 14 en 16 augustus best zijn dansschoenen aan en horlepiept gezwind richting het Internationaal Folklorefestival in Westerlo.

Het festival wordt georganiseerd door Volkskunstgroep Die Spelewei vzw en Toerisme Westerlo vzw en is dit jaar aan zijn 45ste editie toe. Het evenement ontstond uit de Oogstfeesten die teruggaan tot het jaar 1956.

Vandaag de dag trekt dit volksfeest jaarlijks gemiddeld niet minder dan 2.000 bezoekers aan. Op zaterdagavond (13/8) en zondagnamiddag (14/8) treden tal van buitenlandse groepen op het voorplein van het gemeentehuis op. Dinsdagnamiddag (16/8) is er een seniorenvoorstelling in de polyvalente zaal “De Zoerla” in Zoerle-Parwijs. Bij regenweer vin-

Plaats: Stotert 77, 2491 Olmen (op het kerkplein van Olmen-Stotert) Prijs: 15 euro

Wisselfeesten Datum: Zaterdag 30 juli Programma: Muziek - Senne Guns, De Kunstminnaars, Jonboat, Let Lewis Live, TJ Johnson & his Band, The Rythm Chiefs, afterparty met El Gordo; comedy- Dave Loodts (MC), Peter Gysen, Ralf Jennes, Ygor.

Plaats: Geelsebaan, Kasterlee Prijs: Gratis behalve het comedygedeelte

Mol Mon Martre Datum: 30 en 31 juli Programma: Een creatieve kunsthappening in de openlucht waar men kunstenaars van allerlei pluimage aan het werk kan zien. Schilders, beeldhouwers, tekenaars, etsers, fotografen, glasblazers, juwelenontwerpers, bloemschikkers, poëten, zangers, muzikanten, kalligrafen, poppen- en potsenmakers,...

Plaats: Op het 1500 meter lange traject vanaf de Sint-Pieter-en-Pauwelkerk, op de Wandelweg langs de Nete tot aan de Bresserdijk.

Prijs: gratis

den ook de reguliere voorstellingen plaats in “De Zoerla”. Op het programma staan onder andere “thuisploeg” Die Spelewei, het Franse Les Pastouriaux d’Rolla , Rythm Performing Arts uit India en het Tjechische Dolina. Deze bonte verzameling internationale groepen vergasten de bezoekers op meeslepende volksdans en -muziek. Wie houdt van traditie en livemuziek, weet alvast wat te doen.

Prijs: Tickets in voorverkoop voor het Internationaal Folkorefestival zijn vanaf 1 juli te verkrijgen via Toerisme Westerlo vzw (Boerenkrijglaan 26). U kan ook steeds aan de inkom betalen op de dagen van de voorstellingen.

Zaterdagavond en zondagnamiddag: 8 euro, weekend 14 euro, dinsdagnamiddag 6 euro.

(Ge)Varenwinkel Herselt

Worstenfeesten Vlimmeren

Datum: 27 augustus Programma: Psycho 44, Smooth Lee, Crimson Falls, Strych.Nine, Moonshine Reunion, Lastrada, The New Industry, The Picture Books, Crawlspace, Lengtche, Adorned Brood, Who’s on Trial?, Gipsy on the Rocks, The Mooze Men, Left Upstairs, Crossbone,...

Plaats: Aan het klooster, Donckstraat 10, 2322 Meer, Hoogstraten Prijs: 8 euro

Datum: 19, 20 en 21 augustus Programma: Discosluts, Sylver, Robert Abigail, Idool Kevin, The Vicious, Willy Sommers, Christophe & Lindsay, Les Truttes + tal van randactiviteiten Plaats: Vlimmeren Prijs: Gratis

Zomer op het plein Datum: 20 augustus Plaats: Dorpsplein, Oud-Turnhout Sinds 1999 is het dorpsplein van Oud-Turnhout de kleine, maar gezellige thuishaven van Zomer op het plein. Op zaterdag 20 augustus is het de hele dag kermis. Tijdens de namiddag klopt het geluk in de gedaante van schlagermonument Marc Dex aan de deur, maar ook de Kempense ex-soundmixzanger Rene Redly en allroundzangeres Shi zorgen ervoor dat u tijdens deze warmste uren van dag geen siësta, maar een fiësta zal houden. ‘s Avonds speelt Blue Sparrow een stevige mix van blues, soul, hier en daar wat jazz en zelfs een snuifje country. De vierstemmige unplugged band Fieldwork, die hits brengt van de jaren 50 tot 90, zorgt ervoor dat u met een goed gevoel naar huis gaat... of als herboren verder de nacht intrekt.

Prijs: Gratis

SEPTEMBER Skatefest Olen Datum: 3 september Programma: Smooth Lee, Burnout, Street Dogs, Crimson Falls, Tech-9 (NL), Evil Invaders, The CrackUps, Get Wise, The Headshots, Midnight Souls, The Real Danger (NL), Overlord, Vertex, Pay No Respect, Angelskin Plaats: Olen Prijs: Gratis

Ziggypop Datum: 16 en 17 september Programma: Vrijdag 16/09/2011: Meddik, Matthew, Mongk, Ruvis, Touchdown + more TBA Zaterdag 17/09/2011: No Turning Back (NL), Counterparts (CAN), Hierophant (IT), Venia (US), Pushed Too Far, State Of Mind (NL), rain, Noyalty (NL), Black Haven, One Ethic, Overlord, As Enemies Arise (NL), These Mountains Are Ghosts, Animal Version, Perceptions, The Inequity, De Halve Perziken op Zware Siroop Plaats: JH Zigzag, Merksplas Prijs: Vrijdag 7 euro, zaterdag 10 euro, combi 12 euro

Datum: 26 en 27 augustus Programma: Vrijdag 26 augustus 2011: Kirri Willy & Les Magasin Dangereux (B), Cheap Killers (B), Guitar Ray & The Gamblers (IT), Janiva Magness (USA). Zaterdag 27 augustus 2011: Doghouse Sam & his Magnatones (B), The Jolenes (UK), The Delta Saints (USA), Mud Morganfield & The Dirty Aces (USA), Lil Mo & The Unholy 4 (USA), Smokin’ Joe Kubek & Bnois King (USA) Plaats: Varenwinkel, Wolfdonksesteenweg 22, Herselt Prijs: nog niet gekend

Akkerpop

Dessel Swingt Datum: 27 augustus Programma: nog niet gekend Plaats: Dessel Centrum Prijs: Gratis

Mol Feest Datum: 27 en 28 augustus Programma: Zaterdag 27 augustus: Cirque Atomique, The Slipmates, Matthew Lee en Roxstar. Zondag 28 augustus vanaf 17.15 uur zijn er optredens van de Studio 100-Band, Laura Omloop, Ian Thomas (de Vlaamse Justin Bieber), Lash, Dennie Christian en De Romeo’s. Tussendoor zijn er optredens van Mol-in-Scène en Dansschool Project.

Plaats: Santo Tomasplein en het Rondplein, Mol Prijs: Gratis

Fiësta Mundial Datum: 24 en 25 september Plaats: Keiheuvel, Balen Tijdens het laatste weekend van september is het weer tijd voor het festival dat de beginnende najaarzuurpruimen nog even op andere gedachten brengt in de vorm van een late injectie zomer. Fiesta Mundial is een uniek concept dat zowel op maat van feestlustige festivaladepten als complete gezinnen is gesneden. De nadruk ligt er op solidariteit, wereldmuziek, toegankelijkheid, maar vooral mucha fiësta! Het gouden recept: een combinatie van optredens, deejaysessies, gratis workshops, animatie, een fanfare, een ‘wereldmarkt’, en - wat wij als lekkerbekken vooral onthouden hebben van de vorige editie- eetstalletjes uit zowat alle uithoeken van de wereld, met gerechten die fingerlicking good zijn. Op de volledige affiche van het festival is het nog eventjes wachten op de officiële bekendmaking, maar wij hebben in primeur alvast de eerste namen voor jullie: Zorita uit Nederland, Los Callejeros, Dynamo Zjoss en Tsiganisation Project uit België en het Spaanse Buritaca. Voor de rest van de namen hou je het best de website www.fiestamundial. be in het oog. Noteer de festivaldata alvast met stip in je agenda, want een beter alternatief om het einde van de zomer in te luiden, kun je zelf niet bedenken.

Prijs: nog niet gekend.

Suiker — 11

12 —juli/augustus 2011

MOL - De Bronzen Adhemar, de hoogste onderscheiding in de wereld van het Vlaamse beeldverhaal, is dit jaar voor Steven Dupré.

‘Op momenten dat ik ernstig overwoog om uit het vak te stappen, ontdekte ik dat ik eigenlijk niks anders kan’, lacht hij. Een gesprek met de laureaat over strips, Vikingen, aliens, uitgevers en doorzettingsvermogen.

Vijftien jaar is het geleden dat ik voor het eerst bij Steven Dupré over de vloer kwam.

Toen nog in Geel. Hij had net het eerste deel van Sarah en Robin gepubliceerd, een kinderstrip die indruk maakte. Als jongste redacteur bij de regionale redactie van Gazet van Antwerpen werd ik op pad gestuurd om de tekenaar aan de tand te voelen. “Het was mijn allereerste interview”, zegt Dupré nu.

Toen was hij een jonge belofte die langzaam maar zeker aan de weg timmerde. Nu heeft hij net te horen gekregen dat hij Willy Linthout opvolgt als laureaat van de Bronzen Adhemar, de Vlaamse Gemeenschapsprijs voor de Strip. Een parcours dat wellicht vrij eenvoudig klinkt, maar dat niet over rozen ging.

“Ik maakte achttien jaar strips vooraleer ik goed mijn brood begon te verdienen met mijn werk.” De kentering kwam er toen hij strips begon te maken voor de Franstalige markt.

Een album in de reeks Pandora Box was zijn eerste bestseller, de voorbije jaren tekende hij de stripversie van het in Frankrijk razend populaire televisieprogramma Kaamelott.

In september lanceert hij zijn nieuwe eigen reeks, Midgard. De prijs kon wellicht op geen beter moment komen.

Steven Dupré: “De vorige keren viel mijn naam altijd als groot kanshebber voor de Bronzen Adhemar. De prijs ging uiteindelijk steeds naar iemand anders. Dit jaar was ik er hoegenaamd niet mee bezig, maar het maakt de vreugde er nu natuurlijk niet minder om.”

– De timing is uitstekend, veronderstel ik, want in september verschijnt het eerste deel van je nieuwe eigen reeks, Midgard.

Waar mogen we ons aan verwachten?

Midgard doet het relaas van twee buitenaardse wezens die op aarde terechtkomen. In tegenstelling tot de meeste klassieke verhalen over aliens komen ze niet in het heden terecht, maar in Ierland ten tijde van de Vikingen. De Vikingen redeneren als Vikingen, en hebben dus niet echt moderne opvattingen. De aliens vertegenwoordigen eigenlijk de moderne kijk op de zaak. Ze worden ook met het concept religie geconfronteerd, iets wat op hun planeet onbekend is.

– Als ik het goed heb, bestaat Midgard uit twee verhalen die los van mekaar beginnen, en dan in mekaar schuiven.

Bij het einde van het eerste deel komen ze al samen. Je hebt enerzijds het verhaal van de Vikingen, anderzijds dat van de aliens. Daarna wordt het één verhaal.

– Hoe zou je de tekenstijl van Midgard omschrijven? Halfkarikaturaal?

Daar komt het wel zo min of meer op neer.

Of semirealistisch. Het is veel karikaturaler dan Kaamelott, en veel ander realistisch werk dat ik in de loop der jaren gemaakt heb. Het wordt in ieder geval een humoristische strip.

– Is dat de stijl die het makkelijkst in jouw hand ligt, of pas jij je aan voor elk project?

Ik pas me altijd aan, dat is wel zo. Maar dit is inderdaad wel wat me het makkelijkste afgaat. Het gaat in ieder geval erg vlot. Bij écht realisme moet je toch altijd veel meer tijd én meer werk besteden aan de details.

– Het eerste deel van Midgard verschijnt bij de splinternieuwe uitgeverij van de Stripgilde, de beroepsvereniging van de Vlaamse stripmakers. Waarom?

– Nu komt Midgard er toch nog van. Hoe omvangrijk wordt het?

Het eerste deel zal 214 bladzijden beslaan.

Toen ik het maakte, wilde ik geen rekening houden met de lengte. Alle volgende delen zullen 82 bladzijden tellen. Het tweede deel is al geschreven, en terwijl ik dat deed heb ik gemerkt dat 82 bladzijden vrij krap is. Dus er zijn al dingen die van deel 2 naar deel 3 verschoven zijn. Ik heb er ooit eens een cijfer van 800 bladzijden in totaal opgeplakt. Ik weet het niet, maar ik denk dat het best zou kunnen dat ik uiteindelijk ergens in die buurt zal uitkomen.

– Heb jij iets met sciencefiction?

Absoluut niet. Als je sciencefiction schrijft of tekent, moet je over alles nadenken, en moet je zelf hele werelden verzinnen. Je hebt geen basis om van te vertrekken. Ik ben niet iemand die veel sciencefiction gelezen heeft, of die veel films gezien heeft. Maar dit verhaal vroeg erom…

– De Franse versie verschijnt wel bij Casterman.

Casterman heeft de rechten voor het Frans verworven, maar de rest van de rechten zit nog steeds bij mij.

– Met Midgard neem je nu de vrijheid om een reeks te maken waarvan je zelf het opzet en de lengte bepaalt, zonder rekening te houden met het reguliere albumformaat.

Kan je je die vrijheid permitteren omdat je de voorbije jaren vooral voor de Franse markt gewerkt heb, en daar naam hebt gemaakt?

Ik was het vooral beu om altijd binnen een format of een formule te moeten werken. Je mag

‘‘Striptekenen is mijn enige roeping

– Liep je al lang met het project rond?

Ja, al van lang voor ik Kaamelott tekende zelfs. In eerste instantie was het een project voor een tekenfilm. Meer nog, het is dankzij Midgard dat ik Kaamelott teken. Ik had indertijd een dossier over Midgard met wat proefplaten naar verschillende uitgevers gestuurd. Bij uitgeverij Casterman zocht men op dat moment een tekenaar voor Kaamelott, en ze vroegen me om daar een paar proefplaten voor te maken, op basis van het Midgard-dossier. En van het een kwam het ander.

slag kunnen gaan, en bijvoorbeeld zelf buitenlandse uitgevers gaan zoeken, dan moeten ze normaal een groot deel van de koek aan de oorspronkelijke uitgever geven, terwijl die er vaak niks voor gedaan heeft. Enkel en alleen omdat die uitgever de rechten bezit. Dat stoot veel auteurs tegen de borst. In het Stripgildesysteem behoud je als auteur alle rechten.

Dus je kan met je figuren en verhalen doen wat je maar wil.

Ik speel al heel lang met het idee om zelf iets uit te geven. Maar je botst dan altijd op het gegeven dat je een juridisch kader nodig hebt vooraleer je dat kunt doen. Dus je moet al een of andere vennootschapsvorm hebben. Daar keek ik tegen op, dat zag ik niet zitten. Ik wist dat er nog veel andere auteurs van dromen hun eigen uitgever te zijn, omdat je dan complete artistieke vrijheid hebt. Auteurs geloven ook genoeg in hun eigen projecten om er naast tijd en werk ook nog eens geld in te investeren. Alleen dat juridisch kader is een hindernis die voor veel stripmakers nogal zwaar om te nemen is.

De Stripgilde, die in wezen een belangenvereniging van de auteurs is, is vorig jaar omgevormd tot een vzw. Het idee is nu om dat juridische kader te gebruiken om mensen in staat te stellen hun eigen werk uit te geven, en hen daarin als vereniging bij te staan. Dat biedt mogelijkheden. Het is niet zo dat wij denken dat uitgevers overbodig zijn, dat is niet het geval. Maar uitgevers beheren dikwijls heel veel rechten waar ze niks mee aanvangen. Als auteurs zelf met hun werk aan de

’’

ook niet vergeten dat ik na Coma altijd naar een scenario van iemand anders heb zitten werken. Langs de ene kant is dat erg comfortabel, want je moet niet nadenken over wat je moet tekenen. Maar ik had echt veel goesting om zelf nog eens iets te schrijven, en om eens een verhaal te maken dat uit het klassieke albumformaat springt. Ik heb de voorbije jaren enkel traditionele albums, van maximum 52 bladzijden gemaakt. Terwijl ik zelf vooral graag verhalen lees die het formaat en het aantal pagina’s hebben dat ze nodig hebben.

Komt daar bij dat ik zelf het romanformaat veel handiger om te lezen vindt.

– Dat je op een bepaald moment voor de Franstalige markt bent gaan werken, is dat toevallig zo gekomen of was dat een bewuste keuze?

Ik heb dat altijd gewild. Ik besefte al bij het prille begin dat ik daar moest zijn om er op een fatsoenlijke manier mijn brood mee te verdienen. Het probleem was dat ik geen Frans sprak. Dan is het moeilijk, natuurlijk.

Ook bij de uitgevers ging het wel eens fout: dan stuurde ik een voorstel naar een grote

Franstalige uitgever, liet het dossier vertalen, maar kreeg vervolgens antwoord van de Nederlandstalige tak, die geen beslissingrecht had over wat werd uitgegeven. Het was heel moeilijk om mijn voorstellen bij de juiste mensen te krijgen.

– Tot je Frans bent gaan leren?

Nee, eigenlijk heb ik het nooit geleerd, tenzij indertijd op school een beetje. Het was pas op het moment dat ik een album aanbood bij Franstalige uitgevers dat al volledig af was, dat alles in een stroomversnelling kwam. De strip was eigenlijk gemaakt voor de Nederlandstalige markt, maar lag al een jaar bij Standaard Uitgeverij in de kast. Dat soort toestanden was ik zat. Ik maak geen boeken om ze in een kast te steken.

– Dat was de strip Coma?

Ja. Toen ik de strip uiteindelijk terugkreeg van Standaard Uitgeverij, kon ik een volledig afgewerkt verhaal voorleggen. Bij uitgeverij Glénat wilden ze dat wel uitgeven. De uitgever, Paul Herman van Glénat, sprak Nederlands. Ondertussen spreek ik Frans met hem.

Als het moet, leer je blijkbaar snel bij.

– In het juryrapport van de Bronzen Adhemar gaat het expliciet over je doorzettingsvermogen. Is dat nodig geweest?

Ge moogt gerust zijn. Ik kwam altijd wel aan de bak, maar ik heb er heel lang niet genoeg mee verdiend. Ik heb het ooit eens uitgeteld: toen ik aan Sarah en Robin werkte, verdiende ik bruto 220 frank per uur. Ik had dat nooit mogen uitrekenen, want dat was het moment dat ik plots besefte dat ik veel meer zou verdienen als ik in een fabriek de gang zou gaan vegen.

– Wat maakte dat je hebt doorgezet?

Ik heb een paar keer geluk gehad, want ik heb echt op het punt gestaan om er de brui aan te geven omdat het sop de kool niet waard was.

Zonder de steun van mijn vrouw zou het niet gelukt zijn. Toen ik overhoop lag met Standaard Uitgeverij over Coma en het vertikte om een nieuw verhaal van Sarah en Robin te maken, had ik gewoon helemaal géén inkomen. Toen ben ik bij een animatiestudio gaan werken om brood op de plank te krijgen. Tussen twee projecten door heb ik nog een verhaal van Spring geïnkt voor Charel Cambré.

Wanneer ik overwoog om er mee te stoppen, realiseerde ik me ook wel meteen dat ik eigenlijk niks anders kan… (lacht) Ik heb geen diploma want ik maakte mijn middelbaar onderwijs niet af, ik heb altijd getekend.

Ik heb ooit gesolliciteerd voor een parttimejob als verkoper in het winkeltje van een benzinestation, ik kreeg als antwoord dat ik niet in aanmerking kwam omdat ik het juiste diploma niet had… Dan weet je het wel. (lacht) Ik vermoed dat striptekenen mijn enige roeping is.

– Ik vond de kinderstrip Sarah en Robin indertijd een reeks met heel veel potentie.

Waarom is die destijds stilgevallen?

Dat was enkel en alleen een gevolg van het dispuut met Standaard Uitgeverij over Coma.

De toenmalige uitgever daar zag dat als twee aparte projecten. Ik zag dat anders. Als ik ruzie heb met een uitgever, dan heb ik niet alleen ruzie over één project, dan heb ik ook ruzie over elk ander project. Daar kwam nog bij dat ik echt niet goed overeenkwam kwam met de man die daar toen de lakens uitdeelde.

– Had je zicht op het publiek van de strip?

De reacties van zowel het publiek als de kritiek waren heel goed, het was bijzonder fijn om maken… De kinderen die het te lezen kregen, waren erg enthousiast. Op het moment dat er ocharme twaalf pagina’s gepubliceerd waren in het Suske en Wiske Weekblad eindigde de strip al meteen vierde in de populariteitspoll bij de lezers van het blad. Maar Standaard Uitgeverij kreeg de albumverkoop niet van de grond. Ik kreeg meer betaald voor de herpublicaties van Sarah en Robin in de vakantieboeken van de uitgeverij dan van de verkoop van de eigen albums.

De albums lagen alleen maar in de stripspeciaalzaken, en daar komen kinderen niet of amper. In de warenhuizen moest je er vergeefs naar zoeken. Het was heel frustrerend dat het publiek dat de strip kende hem heel hard apprecieerde, maar dat er niks mee gebeurde. Ik was erg teleurgesteld in de uitgeverij.

❱

Suiker — 13

STEVEN DUPRÉ

❱

– Voor Sarah en Robin maakte je zes jaar lang Wolf voor de krant Het Volk. Viel dat mee, elke dag twee stripstroken maken?

Meestal wel, maar niet altijd. In het begin had ik niet genoeg routine en metier om het ritme goed vol te houden. Ik had het geluk dat ik met een volledig afgewerkt verhaal ben begonnen. Die voorsprong kalfde gaandeweg wel meer en meer af. Mijn burgerdienst viel ook in die periode, zodat ik een inkter inschakelde om alles op tijd af te krijgen. Tekenaar Lukas Moerman werkte ook mee, voor sommige verhalen nam die alle tekenwerk voor zijn rekening. Op dat moment wisselden we af. Dan tekende ik het ene verhaal, terwijl Lukas al aan een ander verhaal werkte. Op die manier was het goed te doen. Toen mijn burgerdienst afgelopen was, had ik wel genoeg metier om het tempo aan te kunnen. Ik vond zelfs dat ik niet zo hard moest werken… Ik begon om negen uur, en om drie uur ’s middags was ik klaar.

En zo kun je dan wat voorsprong opbouwen tegenover de krant. Maar toen kwam er een nieuwe hoofdredacteur, en die zag de strip niet meer zitten. Einde verhaal.

Als ik nu terugkijk, kan ik zeggen dat ik de job heb geleerd door elke dag te moeten produceren en te moeten tekenen. Toen ik ermee begon, kon ik nog niet zo goed tekenen, stel ik nu vast, maar omdat je het elke dag doet, leer je snel. Als je de laatste Wolf naast de eerste Sarah & Robin legt, zie je toch wel duidelijk van waar het komt. Leg de eerste Wolf naast Sarah en Robin, en je gelooft niet dat het door dezelfde persoon getekend is.

– Was Kaamelott je doorbraakstrip in Frankrijk?

Eigenlijk was dat Pandora Box, dat ik daarvoor al had gemaakt. Dat was een reeks van acht albums, waarbij elk deel door een andere tekenaar werd uitgewerkt, maar één man, Alcante, wel alle scenario’s schreef. Op dat moment zat ik 18 jaar in het vak. En voor het eerst stelde ik toen vast: ‘Oh, je kan met dit vak wél fatsoenlijk je brood verdienen…’

– Zijn er grote verschillen tussen de Nederlandstalige en de Franse markt, naast het feit dat de markt veel groter is?

De uitgevers waar ik in Frankrijk mee heb gewerkt zijn veel professioneler. Ze verzorgen hun pr, en hebben voor elk boek een echt promotieplan én een budget ter beschikking. Ze geloven in de strips die ze publiceren, en ze doen veel moeite om ze aan de man te brengen. Een enorm verschil. De betrokkenheid is veel groter. Dat heeft naar mijn gevoel niet alleen met de schaal te maken, maar vooral met liefde voor het vak. En met het halen van streefcijfers voor de aandeelhouders waarschijnlijk ook wel… (lacht) Ze zijn er in ieder geval veel meer mee begaan.

– Wat is bijvoorbeeld de inbreng van de uitgever bij Kaamelott?

In dat geval beperkt het zich vooral tot het achter de veren zitten van de scenarist, en door heel strikte planning op te stellen. De Franse versie van Midgard verschijnt ook bij Casterman, en daar is de redactionele betrokkenheid veel groter dan bij Kaamelott. Midgard wordt in het Nederlands geschreven, er wordt een vertaling gemaakt, die wordt zorgvuldig nagekeken en bijgestuurd. In de strip worden verschillende talen gesproken, en elke taal heeft zijn eigen lettertype… Voor die typografie moet dus een alternatief gezocht worden voor de Franse uitgave. Ze hebben ideeën geopperd waar ik zelf niet eens aan gedacht had.

– Wat jullie met de Stripgilde doen, is dus niet nodig op de Franse markt?

Dat zeg ik niet. Ik heb het geluk te werken met grote tot middelgrote uitgevers in het Frans, met goed geoliede machines. In Frankrijk zijn er evengoed een hoop kleine uitgevers die met moeite de kop boven water kunnen houden. Het is niet omdat het taalgebied groot is,dat iedereen meteen grote aantallen albums verkoopt. Oplages van 2.000 exem-

14 —juli/augustus 2011

plaren zijn tegenwoordig absoluut niet abnormaal in Frankrijk. Terwijl je dat soort aantallen toch eerder in het Nederlandse taalgebied verwacht. Ook in het Frans verschijnen veel te veel titels die mekaar van de markt duwen.

– Hoe groot is Kaamelott in Frankrijk?

Als geheel is het vrij groot. Toen de serie nog dagelijks op de televisie liep, op de commerciële zender M6, keken er gemiddeld drie tot vier miljoen mensen. Niet iedereen wist het te smaken, maar het werd wel een cultserie. De fans zijn heel trouw, en het zijn er vooral erg veel. De televisieserie is na het zesde seizoen stopgezet, en momenteel bereidt de bedenker, Alexandre Astier, die ook de scenario’s voor de strips schrijft, een film voor, waar hij in de loop van 2012 mee wil beginnen.

– Haalt de strip vergelijkbare verkoopcijfers?

Drie of vier miljoen? I wish. Maar toch… Niks te klagen, wat dat betreft. Als ik met Alexandre, die in Frankrijk echt een grote ster is, ergens albums ga signeren, is het kot te klein. Dat trekt altijd een massa volk, zeker wanneer ook nog eens een aantal acteurs uit de serie ons vergezellen. In de Fnac in Lyon hebben we ooit elf uur moeten signeren voor iedereen bediend was. Een rij van honderden meters lang stond tot ver buiten de winkel.

Toen de Fnac de deuren sloot, zijn we zelfs naar een café in de buurt verhuisd, waar we tot ver na middernacht doorgewerkt hebben.

– Was dat het leukste moment uit je stripcarrière?

In ieder geval het drukste moment. Het plezantste moment vond ik misschien wel toen ik na een signeersessie op het festival van Angoulême plots een sigaretje stond te roken en wat kon kletsen met de Bretoense striptekenaar Loisel, die voor mij altijd een onbereikbare held was geweest. Hij heeft me toen erg veel advies gegeven. Vreemd genoeg vooral over de zakelijke kant van ons vak, minder over het artistieke.

– En wat was zijn raad?

Steven Dupré: Wees steeds op uw hoede! (lacht) Dat heb ik dus maar ter harte genomen.

Tekst: Toon Horsten Foto’s: Bart Van der Moeren

BE N

BE N

HIER

HIER

popconcerten vlak over de grens

John Cale & Friends BREDA – Dat John Cale tot in onze contreien afzakt, is al verwonderlijk. Dat je zijn concert kan bijwonen voor slechts 20 euro is bijna niet te geloven. Maar Mezz in Breda speelt het klaar.

John Cale is op Tom Jones na het belangrijkste exportproduct van Wales. Als kind was hij al een buitenbeentje en dat is hij nu nog. Hij is inmiddels 69 jaar oud. Op zevenjarige leeftijd leerde John Cale piano en altviool spelen. Muziek beheerste zijn leven. Op zijn twintigste trok hij naar New York om er te musiceren met de experimentele componisten La Monte Young en John Cage. In 1963 speelde John Cale met een groep van negen pianisten ‘Vexations’ van Eric Satie. Volgens de partituur moet het stuk 840 keer na mekaar gespeeld worden. John Cale ging er even voor zitten. Achttien uur later was hij klaar.

Maar het meest bekend is Cale natuurlijk van zijn weliswaar korte passage bij The Velvet Underground. Hij speelde er basgitaar, orgel, viool en piano op twee platen, waaronder wél de legendarische elpee ‘The Velvet Underground & Nico’, met de door Andy Warhol ontworpen en wereldberoemd geworden hoes met de banaan. De ego’s van Lou Reed en John Cale botsten voortdurend -meer dan veertig jaar later gooien ze nog altijd met modder naar mekaar- en John Cale stapte na amper drie jaar alweer uit The Velvet Under-

Morrissey EINDHOVEN - Er is een tijd geweest dat je Morrissey kon herkennen aan de bloem die vanachter in zijn broek stak. Voor dat soort fratsen is hij nu te oud (52) geworden. Steven Patrick Morrissey is in de jaren 70 een enfant terrible dat het niet goed doet op school, dat saaie baantjes aanneemt om zijn boterham te kunnen betalen en dat droomt van een leven als rockster. In 1982 komt dat ervan, wanneer hem door John Maher, die zich Johnny Marr laat noemen, wordt gevraagd om mee te spelen in een nieuwe rockband. The Smiths zijn geboren. “Na The Beatles de meest vernieuwende groep die Groot-Brittannië ooit heeft gekend,” zeggen velen. Morrissey en Marr houden er -net als The Beatles- een moordend werktempo op na. Op vijf jaar tijd schrijven ze 90 nummers, waarvan er in hun thuisland 17 in de hitlijsten komen. Helaas is na die vijf jaar de kaars helemaal opgebrand. Johnny Marr verlaat de band.

Morrissey begint noodgedwongen aan een solocarrière. In het begin lukt hem dat vrij aardig met singles als ‘Everyday is like Sunday’ en ‘The last of the famous international

Macy Gray TILBURG – Macy Gray is de madame die tien jaar geleden de soul nieuw leven inblies.

Nummers als ‘I try’ en ‘Sexual revolution’ zijn tot het collectieve geheugen gaan behoren.

vr – 01-07/11 – 20:30 – Effenaar Eindhoven

Stream of Passion – €11,5

zo – 03-07/11 – 14:30 – Zaal 013 Tilburg Factorium Sprokkelrock Festival – €3

T

U

U

T

OVER DE SCHREEF

Agenda Harold K – €0

zo – 03-07/11 – 16:30 – Mezz Breda

di – 05-07/11 – 19:30 – Zaal 013 Tilburg

wo – 06-07/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg

Brandon Flowers – €35

do – 07-07/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg

Earth Crisis – €10

vr – 08-07/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg

Exivious, Drown The Moth – €8

za – 09-07/11 – 22:00 – Mezz Breda

Papa Roach – €26,5

Technasia – €14

za – 09-07/11 – 22:00 – Effenaar Eindhoven The Qemists – €12,5 ground. Hoewel hij zich altijd in het alterna- tieve muziekgenre heeft begeven en dus altijd zo – 10-07/11 – 15:30 – Zaal 013 Tilburg Gospel Of The Horns, een ‘nichepubliek’ heeft aangesproken, bleef – €9 Zarathustra hij ook bij het grote publiek gekend en geliefd.

In de jaren 70 producete hij de debuutplaten zo – 10-07/11 – 16:30 – Mezz Breda Awash, Wow!ter, Since 1800 – €0 van The Stooges (met Iggy Pop), Patti Smith en Jonathan Richman and his Modern Lodi – 12-07/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven Slayer – €46 ver. In de jaren tachtig scoorde hij zélf nog eens hits met ‘Dead or alive’ en ‘Dirty ass

wo – 13-07/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg The National – €30 rock’n’roll’. Toen Andy Warhol, ooit de grote promotor van The Velvet Underground, in

wo – 13-07/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg Max Taks Y Sus Banditos – €12,5 1987 overleed, werden plannen gesmeed voor een reünie van The Velvet Underground. Die

vr – 15-07/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven A Place To Bury Strangers – €12:00 kwam er in het begin van de jaren 90. Maar voor de band nieuw materiaal kon opnemen

za – 16-07/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg Rosetta, City Of Ships – €8 of op tournee kon gaan, hadden Cale en Reed alweer kletterende ambras en werd het pro za – 16-07/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg Ray Manzarek & ject volledig afgeblazen. Het zal voor in een Robby Krieger of The Doors – €35 ander leven zijn.

John Cale kreeg in 2000 een eredoctoraat

za – 16-07/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven Cold War Kids – €15 van de Universiteit Antwerpen omwille van zijn invloedrijke en grensverleggende werk in

za – 16-07/11 – 20:45 – Zaal 013 Tilburg Straf – €9 de eigentijdse muziek, de ballet- en de filmmuziek én om zijn eminente bijdragen tot de zo – 17-07/11 – 16:30 – Mezz Breda Tududuh – €0 ontwikkeling van de hedendaagse kunst’. Op zaterdag 30 juli staat John Cale in Mezz en di – 19-07/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg Macy Gray – €34 hij brengt enkele muzikale vrienden mee. Dat zullen zonder twijfel klasbakken zijn, maar ik vr – 22-07/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven Customs – €10 zou er niet van uitgaan dat Lou Reed erbij is.

Tickets kosten 20 euro. Daar hoort een ! vr – 22-07/11 – 21:00 – Zaal 013 Tilburg Red Bull Bedroom achter.

– €10

Jam met Triggerfinger

zo – 24-07/11 – 16:30 – Mezz Breda

di – 26-07/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg

Klerkx & The Secret – €0 Pennywise – €10

do – 28-07/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven Alex

Clare – €12,5

vr – 29-07/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven

za – 30-07/11 – 21:30 – Mezz Breda

John Cale & Friends – €20

zo – 31-07/11 – 16:30 – Mezz Breda

Sarah's Blue Dress – €0

wo – 03-08/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg

Bad Religion – €27,5

do – 04-08/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg

The Secret, Tombs – €10

vr – 05-08/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven

Neurosis – €25

Morrissey – €49

ma – 08-08/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg Hot Water Music, Make Do And Mend – €14

playboys’ maar dan begint de kwaliteit van zijn songs af te nemen, zeker in vergelijking met het magistrale werk dat hij afleverde

toen hij nog bij The Smiths zat.

Morissey toert nog steeds en is, alleen al om wie hij is en wat hij ooit gepresteerd heeft, nog altijd een grote meneer. Dat we hem de laatste jaren niet meer in de hitlijsten zien verschijnen, staat daar los van. Op vrijdag 5 augustus concerteert hij in Effenaar in Eind- hoven. Kaarten kosten 49 euro.

zo – 14-08/11 – 16:30 – Mezz Breda vr – 19-08/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven zo – 21-08/11 – 16:30 – Mezz Breda

Face Tomorrow – €0 Sebadoh – €16 The Campfire Collaboration – €0

wo – 24-08/11 – 20:15 – Zaal 013 Tilburg

Rival Schools – €13,5

do – 25-08/11 – 20:45 – Zaal 013 Tilburg

The Bellrays – €12,5

vr – 26-08/11 – 21:00 – Mezz Breda

za – 27-08/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven

The Boxer Revelation – €14 Simple Plan – €20

Rue Royale Live staat ze als een huis, zolang ze het Amerikaanse volkslied maar niet moet zingen. Op

wo – 31-08/11 – 19:30 – Zaal 013 Tilburg Rockacademie Dance een stadionconcert in Ohio vergat ze daarvan é Jam Night – €0 ooit de tekst. ’t Kot was te klein.

The Star-Spangled Banner zal nu wel niet Adressen en contactgegevens: – Zaal 013 , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, meer op haar setlist voorkomen. Op dinsdag www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – 19 juli concerteert Macy Gray in 013 in TilMezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl burg. Tickets kosten 34 euro.

zo – 28-08/11 – 16:30 – Mezz Breda

– €0

Suiker — 15

16 —juli/augustus 2011

TURNHOUT - Of het een bestseller gaat worden, moet de toekomst nog uitwijzen, maar het debuut van Kevin Valgaeren behoort al zeker tot de categorie zwaargewichten. ‘De Ziener’, een lijvig boek over treurende schimmen, bloedmooie vampiers en ambitieuze paranormalen, telt maar liefst 456 pagina’s: het resultaat van vijf jaar noeste schrijversarbeid. De fans van Stephenie Meyers ‘Twilight Saga’ zullen de turf zeker kunnen smaken én zij zijn met velen. Dat belooft dus!

‘En alleen is leven leven, als het tot den dood ontroert.’ Met dit citaat van de Nederlandse dichter Pieter Cornelis Boutens opent Kevin Valgaeren zijn eerste roman, een versregel die de Turnhoutenaar op het lijf is geschreven. Valgaeren was in het verleden actief als theatermaker en filmjournalist en werkte een tijdje in een boekhandel, tot hij zijn bezigheden stopzette om zijn grote droom na te jagen: literatuur studeren aan de universiteit én een boek schrijven. ‘De Ziener’ is een fantasythriller met historische grondlaag en speelt zich af in Borley, een dorpje in Zuid-Engeland. Valgaeren is immers een echte anglofiel: z’n liefde voor het eiland en z’n ‘gloomy’ geschiedenis druipt van elke pagina.

“Da’s waar, mijn liefde voor Engeland komt er heel duidelijk in aan bod. Ik ben vooral een groot liefhebber van de 19de eeuw omdat daar heel goed te zien is hoe onze maatschappij van vandaag gevormd is en hoe wij ons leven leven. Er was toen zowel de industriële revolutie als de sociale strijd en dat vind ik boeiend.

Die tijd staat ook centraal in die hele mooie kostuumfilms zoals ‘Sense and Sensibility’ en die andere Jane Austenverfilmingen. Engeland en de Engelse literatuur zijn al sinds mijn tienerjaren een grote passie en die is alleen maar groter geworden. Als ik op reis kan gaan, is het ook dikwijls naar daar.

– Wat fascineert jou dan in die Angelsaksische traditie?

Het mysterieuze dat rond die hele cultuur hangt. Ik identificeer mij bijvoorbeeld heel erg met de romantische ideologie uit de 19de eeuw, het op zoek gaan naar de schoonheid en die ook laten primeren. Dat herken je heel hard in de gedichten van Wordsworth die zich wil meten aan de onschuld van een kind. De romantiek was eigenlijk een reactie op het rationele denken van de verlichting en daar zit ook een donker kantje aan. De dichter die zich ’s nachts op het kerkhof terugtrekt om te mijmeren over het leven en vooral over de dood, dat heeft mij altijd gefascineerd. Ook de etiquette die er toen was, de victoriaanse tijd was daar heel bekend voor; door het ontstaan van een soort middenklasse werd ook een hele morele gedragscode gevormd die tegelijkertijd heel hypocriet was, want het ging vaak enkel om uiterlijke schijn. Wat er gebeurde achter de deuren was iets heel anders en dat vind je ook terug in die gothic novel.

– Als ik je zo hoor praten denk ik dat je misschien een victoriaan bent die in de verkeerde eeuw geboren is.

Ja, soms denk ik van wel, soms niet. Als ik een rijke victoriaan zou zijn zeker wel, maar er waren ook ongelooflijk veel arme mensen die dan in monsterlijke condities in de fabrieken moesten gaan werken. De industriële revolutie heeft een hoge tol geëist. Wat ik wel mis hier is die etiquette. De jaren 60 en de morele bevrijding van de jeugd heeft er toch voor gezorgd dat een aantal dingen zijn verloren gegaan, zoals algemene beleefdheid.

Ik stel me vragen bij het idee dat alles maar moet kunnen en mogen. Als je het nu over beleefdheidsregels of zo hebt, word je al snel als een moraalridder bestempeld. Elke vorm van paternalisme is uit den boze. Dat is jammer.

– Waar is het idee voor ‘De Ziener’ ontstaan?

Dat is zes jaar geleden of zo tijdens het schrijven van een toneelstuk voor theater Scorpio, dat nu niet meer bestaat. Het was een interactieve theatervorm, een soort moorddiner.

Daar is de kiem ontstaan. Ik was eigenlijk op zoek naar een proloog om het hoofdpersonage te introduceren en toen botste ik op de fantastisch boeiende theorie rond de pastorie van Borley, een van de meest bekende spookhuizen van Engeland. Er zijn heel veel boeken geschreven over wat daar gebeurd is.

Het hele eigenaardige aan dat verhaal is dat niet één iemand getuige is geweest, maar dat er hele generaties dominees -waarvan je juist zou denken dat zij tegen bijgeloof preken- beweren verschillende verschijningen en plaag-

geesten gezien te hebben. Toen ik dat verhaal ontdekte, was ik er helemaal weg van. Eigenlijk is ‘De Ziener’ een uit de hand gelopen proloog.

– Uit de hand gelopen is inderdaad het woord. Je boek telt 456 pagina’s. Jouw lezers zijn er een tijdje zoet mee.

Voor echte boekenmensen is ‘De Ziener’ medium hé. Je hebt Dostojevski en Stephen King: die zijn pas large. Maar het is inderdaad langer geworden dan ik had gedacht. Toch hoop ik dat geen enkele bladzijde verveelt.

– Het speelt zich voor driekwart in Engeland af, maar je hebt er toch een stukje Turnhout in gestoken. Jouw hoofdpersonage David Mayfair is er geboren en groeit op in de Generaal Van der Meerschstraat, waar jij ook hebt gewoond. Dat kan geen toeval zijn.

Het is inderdaad het hoekhuis dat op de Generaal Van der Meerschstraat en de Steenweg op Mol staat. Iemand heeft ooit gezegd

worden, moest er ook een link zijn met hier.

– In je boek lopen zieners, vampiers en allerlei geesten rond. Het is een genre dat een speciale plaats inneemt op de fictiemarkt.

Het aantal Vlaamse griezelauteurs is niet erg groot. Toch waag jij je eraan?

Bij mijn weten schrijft niemand dit soort romans in Vlaanderen. Je hebt nog Johan Deseyn maar die schrijft meer horrorverhalen en dat is dit absoluut niet. De gothic novel is een overwegend Engels genre uit de 19de eeuw met als bekende voorbeelden ‘Frankenstein’ van Mary Shelley en Bram Stokers ‘Dracula’.

In Frankrijk had je de ‘roman frénétique’ en in Duitsland was o.a. Goethe een groot beoefenaar van het genre, maar bij ons kwam het dus niet voor. Ik heb nooit goed geweten waarom. We kennen het hier wel via vertalingen, denk maar aan de boeken van Stephenie Meyer of ‘The Vampire Diaries’ op tv. Ik wil het genre in het Nederlands introduceren en ik wil dat het zich hier afspeelt. ‘De Ziener’ is een introductie daartoe, want aan het einde -zonder te veel te verklappen- wordt gesuggereerd dat er een vervolg komt. Dat zou zich hier wel eens kunnen afspelen.

– Ik dacht dat er toch een Turnhoutse schrijver is geweest die zich ook eens aan het

? De ‘‘ Mijngothicambitie novel

– Zijn er dan ook parallellen tussen jou en je hoofdpersonage, David Mayfair?

Ik weet niet of wij ooit goede vrienden zouden zijn. David Mayfair is niet altijd een brave, sympathieke jongeman. Hij vraagt zich in het boek ook af of hij wel goed is. Toch zitten er kleine kantjes van mij in, hoor. Zijn schoenen bijvoorbeeld en zijn passie voor brillcream. Ik ben die intussen ontgroeid maar toen ik het personage bedacht, stond er ook altijd een potje brillcream in de badkamer én natuurlijk is er zijn liefde voor Engeland en voor de literatuur hé. Om een personage vlees te geven, put je uit wat je uit je omgeving kent en daar behoor ik natuurlijk ook bij. Ik vond dat je als Vlaming ook niet zomaar een boek kon schrijven over Engeland met alleen maar Engelse personages. Aangezien het boek voornamelijk door Vlamingen en Nederlanders zal gelezen

– Was jij dat jongetje dat vroeger al zei: ‘Ik wil schrijver worden’, of is deze roman er gewoon toevallig gekomen?

Ik was van toen ik nog zeer jong was al een grote lezer en ik heb altijd gedacht: dat wil ik ook. Ik heb ook wel wat geschreven. Toneelstukjes bijvoorbeeld, maar gelukkig bestaan die niet meer. Ik heb eerst tien jaar geknoeid en plots meende ik er klaar voor te zijn. Dan is het boek af en wonder boven wonder is er een uitgever die het wil publiceren. Je kan dan wel zo’n mooi boek schrijven, maar als het geen uitgever vindt, heb je geen publiek. Daar heb ik veel geluk mee gehad.

– Ik las ook op jouw website: “Kevin voelt zich het best in de beslotenheid van zijn bibliotheek”. Je beseft toch wel dat dat nu voorbij is. Als schrijver moet je eigenlijk ook een tafelspringer zijn.

Tegenwoordig moet een schrijver naar buiten komen, want de mensen hebben blijkbaar een gezicht nodig. Ik doe dat met veel plezier, want het hoort erbij. Welke schrijver wil nu niet dat hij zou kunnen leven van zijn pen.

Dat is slechts weinigen gegund in de Lage Landen. Een boek schrijven duurt ook zoveel langer dan dat het gelezen wordt. Je wil dan ook dat zoveel mogelijk mensen het boek lezen.

– Ik zag dat er zelfs een trailer van het boek gemaakt is.

introduceren in de Vlaamse letteren

dat je moet schrijven over wat je kent. Mijn bedoeling was eigenlijk een brug te slaan tussen Engeland en de Lage Landen. Het genre van de gothic novel wordt hier niet beoefend en ik wil het hier introduceren. Ik vond dat het daarom wel gepast dat mijn personage opgroeit in België. Op jonge leeftijd verliest hij zijn ouders en hij wordt dan geadopteerd door zijn oom. Hij verhuist naar Engeland en daar gaat het verhaal verder.

draad te houden. Veel mensen zullen het niet merken, maar ik zie dat er toch soms een andere stijl in zit. Dat waren dan periodes waarin ik ook met andere dingen bezig was. Het is altijd wel door mijn hoofd blijven spoken (lacht om de woordspeling). Ik stond ermee op en ging ermee slapen.

’’

genre heeft gewaagd. Jij maakte er zelfs je thesis over aan de universiteit.

“Ja, dat klopt. Jan Renier Snieders, in de 19de eeuw samen met Hendrik Conscience een van de populairste schrijvers, heeft wel eens spookverhalen geschreven. Hij was een Turnhoutse dokter en was vooral bekend om zijn plattelandsromans. Na de schoolstrijd en de oprichting van het Davidsfonds -rond 1870- is hij ook katholieke tendensromans gaan schrijven. Dat zijn verhalen ter bevordering van de katholieke ideologie en tegen het opkomende liberalisme. Een van die romans heette ‘De goochelaar’ en die gaat over een stel vrij­ denkers die er alles aan doen om het katholieke geloof te bestrijden. De groep wordt geleid door een goochelaar en dat blijkt niemand anders dan de duivel te zijn. Er werden hier dus wel griezelverhalen geschreven hoor, maar het bleef bij een enkel verhaal. Het is nooit een genre geworden.

– Je hebt vijf jaar aan ‘De Ziener’ gewerkt.

Hoe hou je het overzicht over zo’n project?

Er is heel veel research aan voorafgegaan want ik wou natuurlijk dat het historisch allemaal klopte. Ik heb er niet fulltime aan gewerkt. Ik studeerde aan de universiteit en tijdens de examenperiodes werd er niet geschreven. Ik heb heel veel herlezen om de rode

‘De legende van Borley’ ‘De Ziener’ is een griezel of gothic roman pur sang, gebaseerd op enkele historische feiten.

Hoofdpersonage David Mayfair wordt in Londen door zijn oom Dorian Walpole klaargestoomd voor een leven als ‘ziener’. De paranormale gave zit in hun genen. Wanneer Dorian in het ziekenhuis ligt, gaat David alleen op pad. Een mysterieuze brief met daarin een kreet om hulp brengt hem naar Borley. Daar werden in de 16de eeuw een verliefde pater en zuster ter dood veroordeeld. Ze wilden er samen vandoor gaan. Zij werd ingemetseld, hij opgehangen. In de 19de eeuw werden de eerste paranormale verschijnselen gerapporteerd. Op de plek waar voordien het klooster stond, werd een pastorij gebouwd.

De bewoners ervan zagen regelmatig de schim van een dolende non die in de tuin van de pastorij rondwaarde op zoek naar haar geliefde. Spokenjager en parapsycholoog Harry Price onderzocht het gebouw en noemde het ‘the most haunted house in England’. In de jaren 30 brandde de pastorij helemaal uit.

Dat is helemaal in, ja. Het zijn spotjes zoals filmtrailers maar dan over boeken. Het internet staat er vol mee. Ik heb iets heel eenvoudigs gemaakt om de mensen een beeld te geven van het boek. Heel belangrijk is dat ze ook de juiste sfeer oppikken in het trailertje. Het is intussen al een paar honderd keer bekeken en niet alleen door mij. (lacht)

– Het verschijnen van jouw boek valt samen met een ander groot moment in jouw leven.

Ik heb vier jaar rust gehad en nu komt alles inderdaad samen. Het zijn spannende weken.

Ik heb vier jaar Engelse en Nederlandse taalkunde gestudeerd -ik ben pas op late leeftijd begonnen- en daarna nog een master Westerse literatuur behaald. Twee dagen voor de boekvoorstelling had ik mijn laatste examen.

Er is nu het boek, er moet een appartement gezocht worden voor mijn vriendin en mij en ik moet werk vinden. Het wordt een drukke zomer. We wilden eerst nog op reis gaan -naar Engeland uiteraard- maar dat zal er niet van komen.

– Je bent ook al aan een ander boek bezig.

Blijf je bij dit genre of wil je ook eens iets anders uitproberen?

Ik wil zeker wel eens een andere markt aanboren, maar het genre zelf is heel breed hé. Je kan een vampiersroman schrijven of spookverhalen, of iets compleet anders. Ik wil mij ook wel eens aan literaire fictie wagen maar intussen zijn er een aantal verhalen in mijn hoofd die moeten uitgewerkt worden. Er zal een vervolg komen op ‘De Ziener’ maar nu ben ik met iets anders bezig. Deze keer werkt het omgekeerd: het gaat over een Brit die naar Vlaanderen komt. Het moet een spannend verhaal worden over een man die twee weken uit zijn leven kwijt is. Zijn geheugen is weg. Hij weet niet wat er gebeurd is, alleen dat zijn vrouw dood is. Op een dag krijgt hij een brief van zijn vrouw om naar een dorpje te komen in West-Vlaanderen.

Daar komt hij dan te weten wat zich heeft voorgedaan. Het draait allemaal rond de angst die mensen hebben voor iets dat ze zouden kunnen doen en wat ze zichzelf later nooit zouden kunnen vergeven. Ik denk dan bijvoorbeeld aan mensen die naar de supermarkt gaan op een broeierige zomerdag en hun baby’tje in de auto laten zitten. Wat gaat er dan in je om? Dat is een vraag die me bezighoudt.

– Nog veel succes!

De Ziener werd uitgegeven bij Kramat

Tekst: Katrien Lodewyckx Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 17

Komkommers beheersen het nieuws deze dagen en vermoedelijk ook nog de volgende nieuwsarme vakantiemaanden. Suiker vroeg zich af wat het meest opvallende komkommernieuws was waarmee de Kempense (ex-)journalisten hun lezers tijdens hun loopbaan ‘s zomers in de ban hielden. Was dat de zoektocht naar een kangoeroe langs de E313 tussen Geel-West en Ham? Of het mysterie van de bloedende wonde in het plaasteren beeld van Sint-Medard in Zoersel? Het bleken verhalen te zijn over ontsnapte apen en stekelvarkens, verzonnen monsters, blote vrouwen en krasse knarren …

Aap ontsnapt

OLMEN - In 1998 ontsnapte uit de Olmense Zoo een aap. Het hondsbrutale beest hield dagenlang het dorp in de ban. Gazet van Antwerpen maakte er in de komkommertijd dankbaar gebruik van om er een dagelijkse soap van te brengen. Hieronder een aantal fragmenten geleverd door de plaatselijke correspondenten: “Een vijftienjarige kuifmangabeyaap ontsnapte dinsdag om 15u uit de Olmense Zoo. Het dier zag bij het lenteweer een verder verblijf in zijn winterhok niet zitten. De aap prutste een hangslot open en koos de vrijheid.”

“De rest van de namiddag maakte het dier duidelijk waarom de mensen spreken over apenstreken. Bij de familie Dillen in de Bosstraat moest er een kip aan geloven. Luc De

18 —juli/augustus 2011

Wolf, uitbater van het Trollenhof, zag het aapje lopen. Hij probeerde het diertje, niet groter dan een uit de kluiten gewassen kat, te lokken. Dat lukte. Het dier kwam tot bij hem, gaf hem een speelse beet in zijn been en zette het terug op een lopen.”

“De aap ging nooit ver uit de omgeving van de Olmense Zoo. Bij een buurvrouw ontdekte hij een bak lege bierflesjes. De kuifmangabey amuseerde zich met de restjes bier op te drinken en de flessen uit de bak te laden. De bewoonster ontdekte het dier en verwittigde de mensen van de zoo. Toen die ter plaatse kwamen, zat de aap in de dakgoot. Om de vluchteling te vangen, werd een beroep gedaan op rijkswacht en politie. Een tiental ordehandhavers bleven zoeken tot het donker werd, maar zonder resultaat.”

“Aan de eigenaars van de Olmense Zoo werd gevraagd om volk op te trommelen en een zoekactie te organiseren. De eigenaars raadden dit af. Ze vreesden dat de aap nog verder zou opgejaagd worden. De uitbater van

de Olmense Zoo dacht dat het dier uit zichzelf zou terugkomen. “Het is een mannetjesaap die hier nog een vrouwtje en een kind laat zitten. Mogelijk zoekt hij hun gezelschap terug op.”

“De kuifmangabeyaap werd ‘s ochtends in alle vroegte opgemerkt in de tuin van een van de buren van de Olmense Zoo. De buurman bezorgde het dier een ontbijt en verwittigde de mensen van de Olmense Zoo. Die kwamen ter plaatse, samen met een ploeg van de Balense politie. Eerst werd het geweer met verdovende pijltjes bovengehaald. Later schakelden de apenjagers over op een schepnet. In tegenstelling tot de vorige dag was het aapje een stuk rustiger en maakte het de jagers nog niet te moeilijk. Om de terugreis vlot te laten verlopen, kreeg de kuifmangabeyaap toch een kalmerende spuit. Voor zover bekend stond vrouwtje Sofie woensdagmorgen niet met de deegrol klaar toen het mannetje van zijn nachtelijke escapade met hangende pootjes thuiskwam.”

Sunnie: het monster van Loch Rauw

MOL - Persmedewerkers Jef Aerts en Mil Kinaer vormden in hun glorietijd ‘Kwik en Flupke’ van de Kempense krantenwereld. Nog voor de kerels van Basta met zelfverzonnen ongerijmdheden de mediawereld voor schut zetten, fantaseerden deze rekels in nieuwsarme tijden hun eigen voorpaginanieuws bij mekaar.

Zoals het monster Sunnie …

Jef en Mil: “We hebben ooit zelf komkommernieuws in mekaar geknutseld. Begin jaren 90 was het niet Fukujima noch Christchurch maar ons eigenste landje dat door een aantal schokgolven op de schaal van Richter getrof-

fen werd. De Molse lusters schommelden van hot naar her, bezorgde vaders vluchtten met hun kroost in de atoomschuilkelders en de zjatten en telloren rammelden in -en soms uithet schapraai. In die tijd kon er bij de krant ‘Het Laatste Nieuws’ oneindig veel meer dan tegenwoordig. Onze toenmalige eindredacteur zag het in volle komkommertijd best zitten dat we uit deze beving een vervolgverhaal sponnen …

We begonnen met Alex Lefevere -medewerker van het domein Zilvermeer- te laten poseren op een oever van een waterplas in Mol-Rauw, waar nu het museum ‘t Kristallijn van Sibelco staat. Daar had hij -vermomd als wetenschapper en oudheidkundig vorsereen mogelijk dinosaurusei ontdekt. Het had gekund, want in het pleistoceum lag daar de monding van de Maas. Door de aardbevingen waren in deze aardbevinggevoelige lagen, uitlopers van de Feldbissbreuk, mogelijk fossielen losgekomen. Dat stuk werd gepubliceerd.

Een paar weken later kwam er een vervolg en voerden we die andere notoire ‘wetenschapper’ op: Fik Seymus, het hoofd van de groendienst van de gemeente. Fik achtte het best mogelijk dat er in de put van ’t Rauw zelfs nog voorhistorisch leven kon gespot worden. Door de aanwezigheid van het vakantiepark -Sun Parks- doopten we het beestje meteen Sunnie, om er toch maar geen Nessie van te maken.

Ook dit werd gepubliceerd en op de redactie kwamen al een paar telefoontjes binnen. Ook uit wetenschappelijke hoek.

Een beetje later reden we ’s ochtends héél vroeg naar de roeivijver van het Zilvermeer.

Er hing wat mist boven het water …exact wat we nodig hadden. We hadden een koppel autobanden aan mekaar geknoopt en verzwaard met een paar betonblokken zodat er enkele bulten boven water staken. Mil maakte er een wazige foto van. Die foto situeerden we aan de zandput van Rauw. Toen was het hek van de dam. Telefoontjes kwamen binnen, tot van de universiteit van Luik toe. Onze redacteur heeft dan wijselijk maar bekend dat het eigenlijk komkommertijd was. Maar in bepaalde kringen kon daar absoluut niet om gelachen worden. Jaren later hebben we nog een keer bijna hetzelfde uitgehaald met een lokale politica die erg begaan was met het nucleaire in de regio. We hadden haar wijsgemaakt dat het toch niet om te lachen was, al die proefnemingen rond hoogradioactief afval in de kleilagen. Was dit wel veilig? Wat bij een aardbeving? Met haar gekende inzet heeft deze politica het toen klaargespeeld dat het Nationaal Instituut voor de Meteorologie in Mol een heel experiment (langs de Miel Ottenroute) opgezet heeft om de verschuivingen van de aardlagen in de voorbije miljoenen jaren in kaart te brengen.”

“Kijk: gij in uwe blote!”

Journalist Gunter Willekens kent zijn gelijke niet als het erop aankomt om Balen tot voorpaginanieuws te maken van de kranten ‘Gazet van Antwerpen’ en ‘Belang van Limburg’. Zelfs in volle komkommertijd slaagde de onverbiddelijke nieuwsjager erin om met een heel erg bizar verhaal de aandacht van de internationale media op de streek te vestigen.

Gunter: “Als er op een dag geen nieuws te melden viel -–en tijdens de komkommertijd gebeurde dat wel vaker– dan maakte ik me altijd fameus zenuwachtig. Dan sprong ik op mijn fiets en reed naar de kroeg om te vragen of er nieuws was. En als dat niets opbracht, stapte ik wel eens in de wagen op weg naar ergens. Het nieuws ligt immers op straat.

Vaak strandde zo’n rit in de kroeg van een of ander Kempens dorp. Daar dronk ik dan iets en begon een praatje met de rest aan de toog.

Na een kwartiertje vroeg ik dan steevast out of the blue: ‘En voor de rest geen nieuws mannen?” Ik heb zo heel veel ongevallen en diefstallen in de krant gegooid. Ook veel roddels

Kempense Komkommer en Kwel gehoord. Maar soms zat daar ook echt groot nieuws in…

Zo belandde ik op een hete donderdagnamiddag in een leeg café in Olmen. “Geen nieuws zeker, waard?” En toen kwam de waard medeplichtig aan mijn kant van de toog zitten. De voorbode van iets belangrijks.

“Ge weet het niet van mij, maar ik heb iets strafs gehoord…”, zei hij. En toen kreeg ik een van de meest onwaarschijnlijke verhalen uit mijn carrière in de schoot geworpen.

Hij had de vorige dag een mooie blondine aan zijn toog gehad. Ze woonde in een appartementje boven de winkel van de juwelier, in het dorpje H. Ze had het volgende verteld: “Gisteren wilde ik met mijn vriend een terrasje gaan doen. Maar omdat ik dan een aflevering van Thuis moest missen, vroeg ik aan mijn vriend om de video te programmeren, terwijl ik nog snel een douche nam. Ik riep hem nog na vanuit het bad: ‘Kijk eerst eens of er al iets op de videocassette staat!’ Hij riep een paar tellen later terug: “Er stáát iets op.

Jíj staat erop! In uwe blote!! In bad!!’”

“Die beelden bleken gemaakt vanachter de spiegel in de badkamer. Ik had die spiegel altijd al raar gevonden. Mijn vriend heeft een hamer gepakt en hem aan diggelen geslagen. En inderdaad: achter de spiegel stak een gat… en achter dat gat stond een camera…”

Gunter Willekens: “De camera was van de eigenaar van de woning. De huurbaas had een week tevoren zijn videorecorder aan de blonde huurster uitgeleend omdat de hare stuk was gegaan. Maar in zijn haast om zijn mooie huurster ter wille te zijn, was hij vergeten de cassette eruit te halen…”

“Een en ander verklaart ook waarom er al jaren alleen mooie, jonge huursters in het appartement van de man woonden. Telkens een van de huursters nietsvermoedend een bad of een douche nam, maakte hij er opnames van.

De man is er later voor veroordeeld.

Voor mij was het een grote primeur in volle komkommertijd. De hele week nadien nog kreeg ik telefoon van journalisten uit alle hoeken van Europa, met de vraag of het echt waar was. Het verhaal is wereldwijd verschenen. Het blijft tot op de dag van vandaag zo

ongelooflijk, dat het later ook in een boek en op een site met de strafste broodjeaapverhalen kwam. Maar het verhaal klopte dus van a tot z. Die spiegel vergeet ik nooit meer. Nu ik eraan denk: hoog tijd dat ik daar in Olmen nog eens een pint ga drinken.”

Stekelvarken in de slaapkamer MOL - Saskia Van Gestel draait al een tijdje mee in het Kempense krantenwereldje.

Saskia is een van de weinige vrouwen in het masculiene clubje van regiojournalisten.

Maar wel een vrouw met een zesde zintuig voor nieuws. In de zomer van 2010 werd ze uitgestuurd naar Mol waar zowaar een stekelvarken was opgedoken

Saskia: “Twee buurvrouwen uit de Tuinwijk in Mol hadden op een ochtend de schrik van hun leven beleefd. Een van hen had op het dak van haar huis een groot beest zien zitten. Eerst dachten ze dat het om een kat ging, maar het beest was veel te groot en had bovendien enorme stekels over zijn hele lijf. Ze konden het eerst niet geloven, maar het was wel degelijk een stekelvarken.

“Tot overmaat van ramp was het dier via de dakgoot door een openstaand venster in de slaapkamer van de buurvrouw gekropen. Regelrechte paniek in de buurt. De brandweer van Mol moest er dan ook aan te pas komen om het dier te vangen. Die keken natuurlijk ook raar op. Voor hen was het ook de eerste maal dat ze moesten uitrijden voor een stekelvarken.

“Maar ook na het vangen waren de vrouwen er verre van gerust in. Ze vreesden dat er in de buurt nog exemplaren van rondliepen. En uiteraard vroeg iedereen zich af hoe in godsnaam een stekelvarken in de Kempen was terechtgekomen.

“Ik heb toen een bioloog van de Olmense Zoo opgebeld. Die verzekerde me dat het ging

om een Amerikaans stekelvarken, en niet om een gewoon stekelvarken uit Afrika. Het Amerikaanse stekelvarken heeft namelijk een lange staart waarmee het beter zijn evenwicht kan houden en waardoor het dus ook in staat is om uitstekend te klimmen. Volgens hem had het dier in huis bescherming gezocht tegen de hitte. Een stekelvarken was niet echt gevaarlijk, maar als het dier in het nauw werd gedreven, kon het wel gevaarlijk bijten met zijn grote scherpe tanden. En kreeg je zijn stekels in je lichaam dan kon dat behoorlijk pijn doen en zelfs sterk beginnen te zweren. De bioloog vermoedde dat het dier ontsnapt was bij een particulier uit de buurt, hoewel het houden van een stekelvarken in België verboden is. Het Amerikaanse stekelvarken is later opgehaald door het natuurhulpcentrum van Opglabbeek. “

De laatste getuige

TURNHOUT - Ook striprecensent en Suikermedewerker Toon Horsten heeft tijdens zijn jaren als regionaal correspondent voor de Kempen heel wat komkommers verorberd. Van 1994 tot 2000 zat hij op de redactie van de Gazet van Antwerpen.

Toon: “De nieuwsluwe zomer was vaak de plezantste tijd van het jaar. Je mocht dan dingen schrijven waarvoor anders nooit tijd was, stukken waarin de mensen en niet de droge feiten centraal stonden. ‘Man bijt hond’ heeft daar nadien flink mee gescoord.

Een van de dingen die ik me nog goed herinner, is het gesprek met de 90-jarige Dick Peters uit Turnhout, een gepensioneerd KLM-werknemer die altijd in Bagdad had gewerkt. Hij was ondanks zijn hoge leeftijd een bijzonder temperamentvolle man. Dick bleek de laatste getuige te zijn van de crash van de legendarische Uiver, het eerste DC-2-langeafstandsvliegtuig van KLM, dat in 1934 in de Irakese woestijn neerstortte. Hij had zijn verhaal nog nooit tegen iemand verteld maar omdat het luchtvaartmuseum Aviodome in Lelystad in 1999 een oude DC-2 had gekocht en er een nieuwe Uiver van had gemaakt, wilde hij het stilzwijgen doorbreken.

Dick Peters zorgde in Bagdad voor de tussenlandingen van de KLM-vloot. In die tijd konden de vliegtuigen maar enkele uren ononderbroken vliegen en moesten ze geregeld bijtanken, Bagdad was zo’n stopplaats.

Op 20 december 1934 stond Peters de Uiver op te wachten. KLM wilde in de nabije toekomst de volledige vloot vervangen door DC-2’s en had voor zijn paradepaardje een spectaculaire promotiestunt in gedachten.

De Uiver zou de kerstpost vanuit Nederland in 3 dagen naar Nederlands-Indië brengen.

Toen Peters in de verkeerstoren stond, stak er een orkaan op. De Uiver kwam niet binnen en ze kregen ook geen SOS door. Na enkele uren kon het niet anders of de brandstof was opgebruikt en de Uiver was gecrasht.

Samen met de RAF en enkele moslimsoldaten is Dick Peters toen de woestijn in gereden. 800 kilometer verder hebben ze het wrak van de Uiver gevonden.

Wat hij me vertelde, tart alle verbeelding: zwartgeblakerde brokstukken, dwarrelende kerstpost en de verminkte lichamen van de bemanningsleden. Met eigen handen heeft Peters de lijken geborgen want de moslimsoldaten wilden de lichamen van de dode christenen niet aanraken. Een heel aangrijpend verhaal vond ik het, vooral door de manier waarop Dick Peters het vertelde. Voor zulke levensverhalen zou tijdens het jaar wanneer stakingen, moorden en verkiezingen de nieuwskaternen innemen, nooit plaats zijn.

Dat de laatste getuige van de crash in Turnhout woonde, wist ik ook al begin 1999, maar pas in de zomer was er ruimte voor. Een leuk detail nog vond ik ook dat Dick Peters na het bergen van de lichamen alle niet-beschadigde poststukken is beginnen te verzamelen. Die zijn dan naderhand met een ander KLMvliegtuig toch in Batavia geraakt. Ironisch toch.

Suiker — 19

Beschikbare tentoonstellingsruimte

Alle bussen rijden naar

HERSELT - Het vrijetijdscentrum “de Mixx”, Asbroek 1, 2230 Herselt heeft naast sportaccommodatie en vergaderzalen ook een prachtige tentoonstellingsruimte! Kunstenaars van binnen en buiten Herselt kunnen hiervan gebruikmaken. Interesse? Neem dan contact op met de cultuurdienst van Herselt op het nummer. 014 53 90 57.

De lijn 410

Turnhout • Beerse • Malle • Wijnegem • A’pen

De lijn 416

Toine Thys

Snelbus Turnhout • Wechelderzande • A’pen

De lijn 417

Snelbus Turnhout • Zoersel • A’pen

in jazzclub Houtum Street

De lijn 418

Snelbus Herentals • Lille • Poederlee • A’pen

Alle bussen stoppen vlak voor de deur aan halte ‘DE ROMA’. Simpel toch?

Nieuwe start!

18/8: Filip Jordens:

Hommage à Brel 19/8: Rubber Dukes (met Nathalie Delcroix, Roland, Wigbert, ...)

20/8: Howlin’

Bill 23/8: Sir Yes Sir 24/8: Andrés

Peña & Pilar Ogalla

25/8: Bos, Voet & Cresens:

WAlS

Nathalie Meskens 27/8: Quilombo 26/8:

30/8: Pieter

Embrechts

31/8: BUURmAN 1/9:

Arifa

2/9: Orchestre du con-

servatoire de la Musique Andalouse de Tétouan 3/9: Axl Peleman: Falderaliere 9/9: Ne Vuilen Avond 10/9: folKlof - bal de lux

met speciale gasten Kadril Het (voorlopige) programma telt nu reeds 150 voorstellingen en concerten. Check online of vraag ons gratis programmaboekje!

TURNHOUTSEBAAN 286 2140 BORGERHOUT

INFO & TICKETS: WWW.DEROMA.BE 03 292 97 40

TURNHOUT - Lectrr, pseudoniem van de 32-jarige Gentenaar Steven Degryse, wordt in 2011 Turnhouts stadstekenaar.

De 32-jarige Gentse tekenaar treedt in de voetsporen van Koen Demaesschalk, Conz, Jan Van der Veken, Pieter de Poortere, Serge Baeken en Reinhart Croon.

De stad Turnhout en Strip Turnhout vzw stellen ondertussen al voor het zevende jaar op rij een tekenaar aan die de stad Turnhout in zijn werk opneemt. De komende maanden zal Lectrr prominent aanwezig zijn in het Turnhoutse stadsbeeld. De cartoonist zal zich als stadstekenaar toeleggen op het uittekenen van een mascotte voor het stripfestival Strip Turnhout, die op de meest onverwachte plaatsen in het straatbeeld zal opduiken. Het tweejaarlijkse Strip Turnhoutfestival gaat dit jaar door op 9, 10 en 11 december 2011. Verder houdt Lectrr nog enkele verrassingen in petto.

Lectrr is sinds begin 2011 de vaste

cartoonist van de krant De Standaard én hij is huiscartoonist van Stripgids, het tweemaandelijkse gratis tijdschrift van Strip Turnhout. Zijn werk verscheen ook in diverse binnen- en buitenlandse tijdschriften en kranten zoals o.a. Gazet van Antwerpen/Belang van Limburg, Woef en Algemeen Dagblad. Lectrr was ook een van de vaste tekenaars van de rubriek ‘Dag op Dag’ in het Woestijnvisprogramma ‘Man bijt hond’. Zijn cartoons worden jaarlijks gebundeld in zijn ‘Hara Kiwi’-reeks, waarvan er ondertussen al 6 albums verschenen. Ook van zijn strookjesstrips ‘Lars!’ zijn twee albums verschenen. De inwoners van Turnhout hebben vorig jaar al mogen kennismaken met de nieuwe stadstekenaar. Rond de archeologische site van de Grote Markt van Turnhout werden de werfhekken versierd met cartoons van Lectrr, die blijkbaar nogal in trek waren: ze werden prompt gestolen.

Onder de brug van Balen …

BALEN - Het Balense cultuurcentrum De Kruierie en Zart, de organisator van het jaarlijkse Straatkunstenfestival, pakken bij de start van de zomer -1 en 2 juli- meteen uit met een nieuw evenement: ‘Cultuur aan het water’. Onder de brug van Balen (Olmen) wordt theater gespeeld en worden bokes opgegeten.

Het programma is een mix van klassiek theater en straattheater. Op vrijdag 1 juli om 21 uur wordt aan de brug over het kanaal aan de Olmense Zoo ‘theater aan het water’ gebracht met theatergroep Vagevuur. Dit collectief jonge theatermakers uit Lier halen de oer-Hollandse klassieker ‘Op hoop van zegen’ van Herman Heijermans terug boven water.

Vagevuur serveert dit noodlotdrama over zeevaarders echter op een frisse, krachtige manier, en op z’n Vlaams. Ook op zaterdag 2 juli kan je dit theaterstuk komen bekijken, eveneens om 21u.

Bokes In de namiddag kan je vanaf 16 uur al aan het kanaal terecht voor ‘Bokes aan het water’! De organisatoren roepen op om massaal te komen picknicken. Je mag daarvoor je eigen proviand meenemen. Ondertussen kan je genieten van uitmuntend straattheater voor heel de familie, met onder meer de weirdo Frank Los, het absurd rijdende autootje van Radio Barkas, een wereldpremière die slecht afloopt van Les Frères Lumière en het kleinste museum ter wereld van Hendrik&Co. ‘Bokes aan het water’ is gratis. Bij slecht weer wordt uitgeweken naar een tent. Voor ‘Theater aan het water’ betaal je 9 euro in vvk. Meer info bij De Kruierie, Bevrijdingsstraat 1 in Balen , 014 82 92 30, dekruierie@ balen.be.

KASTERLEE – Op maandag 4 juli concerteert saxofonist Toine Thys in jazzclub Houtum Street (Houtum 58) in Kasterlee. Hij wordt vergezeld van pianist/organist Arno Krijger en aan de drums zit Joost van Schaaik. Special guest is trompettist Jean-Paul Estiévenart.

Kaarten kosten 10 euro aan de kassa.

Proost, Mr P!

OUD-TURNHOUT - Chantal Proost uit OudTurnhout kreeg al op jonge leeftijd (ze was pas in de veertig) het harde verdict ‘ziekte van Parkinson’ te horen. Ze heeft haar dagboeken blognotities gebundeld in een boekje onder de provocerende titel Proost, Mr. P! Een warm geschreven en fris geillustreerd document.

Het boekje telt 90 bladzijden en kost 14,95 euro (plus portkosten). Je kan het bestellen bij de auteur (chantal.proost@telenet.be) of bij de uitgeverij (www.boekscout.nl). Het ligt bij dagbladhandel ’t Schorpioentje in Oud-Turnhout.

Kioskconcerten

MEERHOUT – Op 1, 2 en 11 juli, 7 augustus en 2 en 3 september verzorgen Meerhoutse verenigingen kioskconcerten op het marktplein. De toegang tot de concerten is gratis. Alle info vind je bij de plaatselijke cultuurdienst (014 24 99 28) of bij ann.lodewijckx@meerhout.be.

Kattenfeesten

MEERHOUT – Het programma voor de Kattenfeesten, op zaterdag 20 augustus -vanaf 15u- is bekend. Op het marktplein treden dan Johnny White op, The Gravellers, Mo’ Greens, Freddy en de Hartenbrekers en The Fixties. De randanimatie wordt verzorgd door Compagnie with Balls, Horensia en Neoteria, Hard Labeur, De Haantjes en Cirq Diabolique. De toegang is gratis.

OUD-TURNHOUT - Wat is er met Margriet Hermans gebeurd? De Oud-Turnhoutse vond ooit alle mooie mannen lelijk en vrolijkte in de jaren 90 heel wat tv-avonden op met haar aanstekelijke lachsalvo’s. Enkele jaren geleden verdween Margriet van het politieke toneel en ook op het zangpodium staat ze steeds minder. Toch zit ze niet stil. Samen met o.a. Micha Mara en John Terra richtte ze VLAPO op. De belangenvereniging zet zich in voor het stilaan verdrukte Vlaamse lied en Suiker schrok ervan: deze dame met haar zoetgevooisde stem komt messcherp uit de hoek als ze ‘haar artiesten’ verdedigt.

Het gaat goed met het Vlaamse lied, althans dat dachten we wanneer we het muziekaanbod in de Kempen bekeken. Liefhebbers van het genre mochten onlangs genieten van het eerste Kempense schlagerfestival in Ravels.

Ook Turnhout kreeg zo’n muziekfeest met Kaaiplezant aan de Nieuwe Kaai en de Kaasboerin in Mol-Postel is in onze regio een begrip geworden. Daar lokt elk optreden van een Vlaamse artiest volle zalen. Toch floreert de sector allesbehalve en was de oprichting van een belangenvereniging voor Vlaamse Podiumartiesten (VLAPO) een noodzaak.

“Het is ons vooral te doen om de aandacht, of meer bepaald het gebrek aan aandacht, in de media voor de Vlaamse artiesten. Nederlandstalige muziek komt wel aan bod op radio en tv, maar men vist dan altijd in de vijver van het pop- en rockgenre. Kijk maar naar de talloze keren dat Luc De Vos mag komen opdraven. Bijna nooit komt het genre van het chanson of de schlager aan bod en dat maakt een groot deel van de muziekin-

dustrie kapot. Ook op de radio heb je tegenwoordig enkel nog wat snertprogramma’s met presentatoren zonder eigen profiel die zich helemaal niet meer bezighouden met de muziekkeuze. Dat werkt de vervlakking in de hand.”

Als Vlaams parlementslid spande Margriet zich in om de kwestie op de politieke agenda te krijgen. Nu ze daar niet meer zetelt, wordt die rol waargenomen door Johan Verstreken.

De pijlen worden vooral gericht op de VRT, de zender waar zowel Verstreken als Hermans ooit kind aan huis waren. “Het eerste wat we gedaan hebben toen we in 2008 VLAPO oprichtten, was een studie laten uitvoeren die de markt analyseerde. Die liet zien dat er wel degelijk een groot publiek is voor de Vlaamse artiesten maar dat de VRT hier heel duidelijk geen aandacht aan wil besteden. Men wil enkel ‘elitaire’ of zogenaamde ‘opvoedende’ cultuur brengen. Vlaamse schlagers vinden ze voor senioren, senielen of gehandicapten. Ik vind dit ronduit wraakroepend, want zo geeft

onze openbare omroep een verkeerd beeld van de realiteit en komt ze niet tegemoet aan een groot deel van de Vlaamse bevolking. Radio 2 is zogezegd ‘altijd dicht bij jou’ maar dat is dus helemaal niet het geval.”

In zijn driejarig bestaan kon VLAPO toch al wat bijsturen. “We hebben politieke druk kunnen zetten op de beheersovereenkomst met de VRT. 20% van de muziek die daar gedraaid wordt, moet voortaan Nederlandstalig zijn.” VLAPO vertegenwoordigt intussen ook zo’n 100 artiesten… die wel liever anoniem blijven. “Het is regelrechte repressie waarmee onze artiesten te maken hebben. Ze moeten bijna kruipen voor wat media-aandacht en ze zijn bang om geboycot te worden als ze wat kritiek leveren. De situatie is onhoudbaar.

Nieuwe artiesten en producties worden zo natuurlijk tegengehouden. Ook de grote, gezellige en succesvolle schlagerfestivals bieden weinig soelaas want het zijn niet de artiesten die daarvan profiteren. Zij krijgen dezelfde gage, of ze nu voor 100 of 30.000 man optreden.”

Het was nochtans ooit anders. De komst van VTM maakte duidelijk dat het Vlaamse lied ook op tv een podium verdiende. Van de ‘Basketsloefkes’ van Sam Gooris, over de ‘Marie-Louise’ van Bart Kaëll tot de ‘Leeuw in een kooi’ van Willy Sommers. Elke Vlaamse artiest kon -meestal nalippend- z’n ei en vooral z’n cd’s kwijt.

“VTM ging regelrecht in tegen de verwaande visie van de VRT en had daarmee succes. Dat heeft een aantal jaren geduurd.

Daarna zijn daar spijtig genoeg ook programmamakers gekomen die ineens een heel ander publiek beoogden. Samen met ‘Tien om te Zien’ verdween ook weer een stukje Vlaamse volkscultuur. De komst van de commerciële radio’s nadien betekende ook niet veel goeds.

Zij draaiden voornamelijk commerciële en dus Engelstalige muziek.”

Ook de nieuwe media en het onlinemuziekaanbod bieden weinig voordelen voor de gemiddelde Vlaamse zanger want hun fans blijken niet echt I-tunesminded te zijn, laat staan dat ze de onlinemuziekaanbieders kennen. “Ons publiek wil de zanger persoonlijk zien, een cd kopen én hem laten signeren, de artiesten zien en aanraken. Ze hebben eigenlijk een desinteresse voor al dat onlinegedoe.”

Kan Sabam dan misschien iets betekenen in de strijd van VLAPO? “Zij doen zeker inspanningen, maar ze kunnen misschien toch wat efficiënter te werk gaan. Zo investeren ze zo’n 100.000 euro in het programma ‘De Eregalerij’ op Radio 2, maar geen kat die dat kent. Dan kunnen ze beter in andere zaken investeren en dat gaan ze ook wel doen. Vanaf 2012 gaat VLAPO in samenwerking met Sabam aanwezigheidsprojecten organiseren.”

Een delegatie van VLAPO trok onlangs naar de organisatoren van Turnhout 2012 -cultuurstad van Vlaanderen- om ook daar hun zaak te bepleiten. “Hopelijk kunnen we daar inderdaad een mooie start maken. Jammer genoeg kan ik daar nog niet veel over zeggen, maar je gaat er zeker nog van horen.”

Suiker — 21

Stijn Janssen

Het deurgat Waar was u op 15 juni van het jaar 1986?

Wijzelf stonden meer dan een uur in het deurgat tussen woonkamer en keuken.

Tegen slecht nieuws kan je je wapenen.

Dat ontdekten we in het tweede leerjaar toen meester Serneels -zijn hoofdberoep was verzekeraar, zijn bijberoep onderwijzerde punten voorlas van de toets aardrijkskunde. Omdat we wisten dat we er niets van gebakken hadden, knepen we onze ogen dicht, staken onze pinken in beide oren en begonnen ook nog eens hardop te neuriën.

Op die manier kon de slechte tijding onmogelijk via ons gehoor- of gezichtsorgaan in onze hersens binnendringen. Toen we meenden dat de kust veilig was en we onze gelaatsopeningen weer vrijmaakten voor impulsen van de buitenwereld merkten we dat alle blikken van onze klasgenootjes verbaasd op ons gericht waren.

We leerden in die dagen ook dat je vreselijke calamiteiten kon uitsluiten door het onheil gewoon systematisch voor te zijn. Die procedure pasten we dagelijks toe op onze weg naar school. Als we in de Asstraat kwamen, liepen we -perfect uitgemeten- zeven passen tot het eerste boompje, tikten het aan met onze rechterhand en staken dan met de ogen dicht de straat over. Op die manier hebben we steeds kunnen voorkomen dat een auto bruusk in de remmen zou moeten gaan, tegen een elektriciteitspaal zou knallen, het dorp zonder stroom zou zetten, de nabijgelegen kerncentrale zou oververhitten en de wereld zou doen vergaan. Want die ramp zou er onvermijdelijk plaatsvinden als we in plaats van zeven, zes passen zouden doen, de boom met onze linkerhand zouden aantikken of even verder op het ze-

22 —juli/augustus 2011

brapad de straat zouden oversteken.

Niet veel jaren later werd ons wapen tegen een slechte mare anticipatie, of eenvoudig gezegd: je vooraf al neerleggen bij de onvermijdelijke feiten. Zo was het vooraf al zonneklaar dat de Rode Duivels op die beruchte 15de juni in het jaar 1998 op het WK in Mexico roemloos ten onder zouden gaan tegen de Russen. We hadden daarvoor argumenten te over verzameld: de Russen waren onder meer met talloze miljoenen meer op aarde dan de Belgen. Maar het was niet alleen Goliath tegen David, het was ook nog eens een wedstrijd ‘koude oorlog’. Het collectieve communistische blok dat tevreden was met ingelegde augurken en harde eieren na een gewonnen wedstrijd tegen een verwend stelletje westerlingen met de mentaliteit van ‘als we morgen in hotel Costa geen op 160 graden voorgebakken en nadien op 190 graden afgebakken frieten krijgen, verzetten we geen poot voor een ander.” Deze en nog 1001 andere redenen waarom de Belgen geheid de boot zouden ingaan, dreven de nervositeit uit ons lijf waardoor we ons languitgerekt konden neervlijen op de divan om de negentig minuten op ons gemak te kunnen uitkijken.

Toch hadden we die avond de deur, die het gat naar de keuken afsloot, al op een kier gezet.

Een deurgat is een onderschatte architecturale ingreep. Niemand staat nog stil bij zijn metafysische eigenschappen die erin bestaan dat je via een deurgat in twee werelden tegelijk kan vertoeven: een veilige wereld waarin alles volgens plan verloopt en een verraderlijke wereld waarin niets vaststaat en alles op een fractie van een seconde

kan verkeren. Die eigenschappen hadden we voor het eerst ontdekt toen we op een verloren namiddag naar een uitzending van The Waltons keken, en meer bepaald naar de aflevering waarin John-Boy geveld werd door een mysterieuze ziekte waartegen zelfs de boskruiden van zijn grandma geen soelaas brachten. Toen kropen we voor het eerst naar het deurgat van de keuken om al die ellende die de oudste Walton overkwam -de gutsende zweetdruppels op zijn voorhoofd-niet te moeten beleven. Even later stonden we zelfs mee aan het aanrecht naast onze moeder om voor het eerst mee de afwas te doen. Pas bij de volgende aflevering konden we tot onze opluchting vaststellen dat John-Boy het had overleefd. Maar toen werd zijn jongere broer Jim-Bob weer geveld door een grizzly …

Welgeteld zeventig minuten van de wedstrijd Rusland-België zouden we doorbrengen in het deurgat tussen woonkamer en keuken: al vanaf het moment van de gelijkmaker van Enzo Scifo hadden we er postgevat tussen de stijlen. Pas na de goal van Nico Claesen (2-4) deden we voorzichtige stappen terug richting sofa, maar nog geen vijf minuten later, bij 3-4 (strafschop Igor Belanov) namen we weer de wijk naar het deurgat. Tot het eindsignaal klonk en we een kreet uitstootten die onze vader halsoverkop naar beneden deed stormen om met wilde paniek in de ogen te vragen wat er in godsnaam aan de hand was.

En dat is exact wat wij vandaag het liefst zouden doen. Veilig in ons bed kruipen voor de wedstrijd aanvangt en hopen dat ze de match vijfentwintig jaar na datum weer integraal uitzenden zodat we eens echt op ons gemak kunnen kijken.

In café Wirwar, Turnhouts meest notoire bruine kroeg voor jong en oud, is geen ontsnappen aan de zomergekte. Een pittig gekruide activiteitenkalender zorgt ervoor dat verveling tijdens de maand augustus geen optie is. Dat een café zonder muziek al even erg is dan eentje zonder bier beseffen de jongens van Tune In / Turn out even goed als wijlen Bobbejaan zelf. Zij zullen op donderdagen 11 en 25 augustus dan ook niet liggen te lanterfanten onder een parasol, maar enkele voorlopig nog niet bekende, maar ongetwijfeld verbijsterende muzikale acts vanuit hun hippe hoed op het podium tevoorschijn toveren. Minder mysterieus gaat het eraan toe op 18 augustus. Dan veranderen de brillantinerockers van The Baboons, allen kind aan huis en aan de toog, het café in een Turks stoombad. De zondag daarna is het de beurt aan Dennie Daxter (21/8), misschien wel de grootste lokale singer-songwriterbelofte sinds Guy Swinnen, om elk aanwezig vrouwenhart sneller te doen slaan en te zingen wat u zelfs na de nodige glazen alcohol nooit zou durven zeggen. Fans van de betere muziek a l’improviste kunnen op dinsdag 23/8 hun hart ophalen tijdens de intussen al tot traditie gemaakte Jazz Jam. Elke vrijdag en zaterdag halen doorgewinterde schijfberijders, waaronder dit jaar zelfs twee fraaie vrouwelijke exemplaren, de beste platen uit hun muziekdoos. Op de Nederlandstalige avond, geleid door DJ Mossie (15/8), sneuvelen alle klassiekers van de Lage Landen en wordt u zonder enige vorm van amnestie veroordeeld tot luidkeels meebrullen. Voor de “spellekeszotten” onder u is er onder andere de Schotse avond (14/8) met caféspelen en aangepaste tapas, aangeblazen door doedelzakcollectief The Lowland Pipers, Bier op een Rij (16/8), Zat Van Fortuin (22/8), en Binnen de Minuut (24/8). Wie na al dat bier en spelen wil aantonen dat zijn niet-afgestorven hersencellen het nog prima doen, kan zijn eer komen verdedigen op de uiterst competitieve, maar al even leuke Wirwarquiz (17/8).

Naar aloude gewoonte sluiten we de zomer af met de beste denkbare troostformule voor wie platzak is. Op de Dag van de lege portemonnee (28/8), kun je je aan een tarief van 1€ per pintje bijna terug rijk drinken. Geen enkele reden dus om thuis te blijven tijdens de vakantiemaanden!

en ek th io bl bi se n pe em K e d it u s w u ie N

! a r e o h b i b b Bi Suiker vroeg aan een selectie van Kempense bibliothecarissen en bibmedewerkers welke boeken, strips, cd’s en dvd’s ze in de reiskoffer van hun klanten zouden steken om daarmee de veertien dagen druilregen, oude wijven, mistral of kogelregen in respectievelijk het Zilvermeer, La Roche, Aix-en-Provence of Tripoli te kunnen overleven. Dit zijn de tips van de bibs.

Dirk Camps, bibliothecaris Laakdal Boek: De 100-jarige man die uit het venster kroop en verdween / Jonas Jonasson Ontspannend leesplezier over de onwaarschijnlijke belevenissen van de 100-jarige Alan die een koffer ‘vindt’ en een eeuw recente geschiedenis in een ander daglicht plaatst.

Stripreeks: Walking Dead / Robert Kirkman – Charlie Adlard – Cliff Rathburn Rep je naar je bibliotheek om deze meeslepende stripreeks in huis te halen. Al eens gruwelijk en hard, maar steeds sluipt er een stukje psychologie in het verhaal.

TV-serie: Heimat / Edgar Reitz: Méér dan de moeite waard om deze serie te (her)ontdekken. Het meeslepende verhaal over het geslacht Simon uit het mythische Schabbach schetst een microkosmisch beeld van Duitsland in de voorbije eeuw. Mooi, mooi, mooi!

Bibliotheekmedewerkers Hoogstraten Dichtbundel: Tot ook ik verwaai / Peter Swanborn 37 gedichten geven een beeld van wat dementie met een moeder en haar omgeving doet. Zeer herkenbaar. Leest als een uitgepuurde novelle, een bundel van een rauwe schoonheid. (Han, medewerker) CD: Liberty & justice for ... / Agnostic Front Nieuwe cd’s uit onze bib probeer ik graag uit. Nietsvermoedend ook Agnostic Front opgezet in de auto op weg naar huis. Na 1 nummer puur geweld van gitaren, drums en brullende stem uitgezet. Niet te harden.

Later opnieuw beluisterd. En nu hoor ik die rauwheid, maar ook die begaafdheid van de gitarist en vocalist. (Elie, bibliothecaris) TV-serie: The Vampire Diaries / Marcos Siega Duister, dreigend, zinderend van bloeddorst en onbevattelijke romantiek: dat zijn The Vampire Diaries. Begonnen als een niet te missen roman door L.J. Smith, inmiddels uitgegroeid tot een niet te missen televisiesucces. Met heel het gezin bekeken, nagelbijtend aan het tv-toestel gekluisterd. (Marritta, medewerker)

Joris Peeters, bibliothecaris Herenthout Boek : De Japanse keuken : natuurlijk, simpel en gezond / Laure Kié Een kookboek met Japanse recepten, ‘gekleurd’ door de Franse mediterrane en Provençaalse keukens. Geïllustreerd met gestileerde foto’s. Gezocht en gevonden na mijn trip naar Japan en in het Nederlands! Lekker geknipt voor zomerse tuinfeestjes.

Boek: Over de taalgrens : van Komen naar Voeren / Guido Fonteyn Vlotte tekst met wandel-, fiets- en autotoertips waarin je een stuk (sociale) geschiedenis over dorpjes en stadjes langs de taalgrens meekrijgt. Helpt je om te ‘overzo-

meren’ en kritisch toe te kijken op het stukje hedendaags pingpong van de federale regeringsonderhandelingen.

Boek: Elsschot, Antwerpen en Coraline / Bart Van Loo Als maker van het beeldje voor Elsschot in Blauberg-Herselt mag een boekje over Elsschot niet ontbreken in mijn lijstje. Als een volleerd circusjongleur weet Bart Van Loo zijn werken aan elkaar te breien tot een eigentijdse ‘Dwaallichttocht’ mét honderden knipoogjes, weetjes, feiten over zijn leven en werk.

Paul Wouters, bibliothecaris Turnhout Boek: Hoe de madonna op de maan belandde / Rolf Bauerdick: Is dit een thriller, een avonturenverhaal, een politieke roman of een bildungsroman?

Tegen de achtergrond van een onder de angst voor de Securitate gebukt gaand Roemenië ontwikkelt zich het verhaal van Pavel Botev en het fictieve Karpatendorp Baia Luna.

Boek: Ons soort verrader / John Le Carré : Het laatstverschenen boek van de meester van het spionageverhaal. Corruptie, hebzucht en witwaspraktijken van de Russische maffia.

Boek: Grijs verleden / Philip Kerr: Een nieuw avontuur van Bernie Gunther dat net zoals alle vorige verhalen over deze Duitse politieman uit het interbellum een mix biedt van thriller en historische roman.

Het betere werk.

DVD: The Pillars of the earth / Tony en Ridley Scott Meeslepend historisch drama gebaseerd op de gelijknamige (en zeer lezenswaardige) roman van Ken Follett.

CD: Deleted Scenes From The Cutting Room Floor / Caro Emerald Met een glaasje wijn op het terras bij ondergaande zon luisteren naar haar eerste en tot nu toe enige full-cd.

Bibliotheekmedewerkers Geel Boek: De held / J.S. Durlacher Een geslaagde literaire thriller waarin de spanning op mysterieuze wijze wordt opgebouwd. In februari kreeg Durlacher hiervoor de ‘Opzij Literatuurprijs’. Een absolute pageturner!

Strip: Shutter Island / Christian De Metter Gebaseerd op de bestseller van Dennis Lehane en eerder al verfilmd door Martin Scorcese. In deze psychologische thriller vinden we een FBI-agent op een eiland met een psychiatrisch instituut voor criminele gekken. De agent blijkt in feite een patiënt te zijn. Wie is gek en wie niet?

Kinderboek: Het is een boek / Lane Smith Iedere lezer vanaf 6 jaar zal zich herkennen in dit boek. Met weinig woorden, grappige tekeningen en een vette knipoog naar het digitale tijdperk.

DVD: The last king of Scotland / Kevin MacDonald

Snuif tijdens de vakantie de Afrikaanse sfeer op in deze film met Forest Whitaker en James McAvoy. De Schotse Nicolas trekt naar het Uganda van Idi Amin en wordt, naïef als hij is, zijn persoonlijke arts. Langzamerhand wordt de sfeer dreigender CD: TBC / Amatorski Slechts 8 songs maar alle 8 meer dan de moeite waard! Zangeres Inne Eysermans haalt het beste uit haar stem. Laat je deze zomer meezweven op de tonen van deze Belgische band.

Hilde Gevers, bibliotheekmedewerker Grobbendonk DVD: Little miss sunshine / Jonathan Dayton Leuke tragikomedie met prima acteerwerk.

Roadmovie met geen typisch Amerikaanse, maar scherpe en subtiele humor.

DVD: Slumdog millionnaire / Danny Boyle Een meeslepend verhaal, prachtig verfilmd. Bij elke vraag die de jonge Indiër moet beantwoorden, heerst er spanning en krijg je het verhaal dat achter het antwoord steekt.

DVD: Le cose che restano / Gianluca Maria Tavarelli Een meer dan waardige opvolger voor het magische ‘La meglio gioventù’...

Boek: De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween / Jonas Jonasson Niet alleen een grappige titel, maar ook een boek dat gelauwerd werd in Zweden.

Boek: De droom van de Ier / Mario Vargas Llosa Een epische roman over een dappere man die genoeg lef heeft om de uitbuiting van anderen bespreekbaar te maken, maar die zijn eigen keuzes niet kan verantwoorden. Het laatste nieuwe boek van deze Nobelprijswinnaar literatuur.

Boek: Het lied van de grotten / Jean M. Auel De vele fans van Auel komen eindelijk te

weten hoe het verder gaat met Ayla, Jondolar en hun dochtertje Jonayla. Wederom weet de schrijfster haar talent voor het vertellen van verhalen en het creëren van boeiende personages te combineren met een opmerkelijke herschepping van het leven zoals het tienduizenden jaren geleden door de mens werd geleefd.

Bibliotheekmedewerkers Balen Boek: Zomerhuis met zwembad / Herman Koch Bloedstollend en bovendien humoristisch.

Een boek dat je niet kan wegleggen.

Boek: De vrouw in de kooi / Jussi Adler – Olsen, Droog, komisch, macaber en geweldig spannend tot de laatste bladzijde. En de volgende 3 delen zijn al even adembenemend!

Boek : In Melkweg / Bart Moeyaert Moeyaert zelf, die zich nadrukkelijk geen ‘jeugdschrijver’ wil (laten) noemen, bestempelt het als een kinderroman. Voor lezers van alle leeftijden: een intimistisch en mooi gecomponeerd verhaal over opgroeien en eenzaamheid. Ideaal als luisterboek voor onderweg.

Boek: ‘400 droomritten’ / National Geo­ graph­ic en ‘Op vakantie met baby’s peuters en kleuters’ / Marlou van Paridon Wie er met de auto op uittrekt en nog niet weet waarheen vindt beslist een bestemming in ‘400 droomritten’. In ‘Op vakantie met baby’s peuters en kleuters’ vind je dan weer massa’s praktische tips en enkele leuke reiservaringen van gezinnen naar verre en minder verre bestemmingen Strip: Ergens waar je niet wil zijn / Brecht Evens Een kleurrijk grafisch pareltje zonder tekstballonnen of kaders. De pagina’s lijken allemaal prachtige schilderijtjes. De mix van bijzondere figuren en gewone mensen creëert een sfeer die alles mogelijk maakt. Een plek waar je absoluut wèl wil zijn.

Suiker — 23

e t t i g i r B Van Aken Broeck de Turnhout - Is Walter van den nhoutse onbetwiste peetvader van de Tur misschien letteren, dan is de titel ‘petemoe’ ur Brigitte Van wel weggelegd voor jeugdaute t als trots Aken. De 49-jarige schrijfster me d gestifte handelsmerk haar immer felroo ar achtste lippen, bracht in het najaar ha roman uit: Zie je graag:)

Het boek belandde midden mei op de shortlist van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen. Wij spraken met haar over de aanstekelijkheid van verhalen en over hoe leven en werk -vooral bij schrijvende mensen- vaak door elkaar lopen.

Lise heeft een moeilijke relatie met haar moeder. Haar grote steun en toeverlaat is haar oma bij wie ze ook regelmatig verblijft.

Daar leert Lise Nishan kennen, de Armeense buurjongen. Zij leert hem Nederlandse woordjes, hij geeft haar kriebels in de buik. Wanneer Lise 16 wordt, trekt ze naar de andere kant van het land om fotografie te studeren.

Ook oma verhuist naar een kleinere serviceflat. Tijdens het inpakken vindt Lise twee oude foto’s van een mooi meisje dat verdacht veel op haar oma lijkt én van een mysterieuze jongen. Wie is hij en heeft hij misschien iets te maken met oma’s vlucht uit het klooster?

24 —juli/augustus 2011

Om de lange afstand te overbruggen, schrijven grootmoeder en kleindochter elkaar lange mails die het relaas doen van hun zoektocht naar ware liefde. De twee vrouwen worden geconfronteerd met hun geheimen en hun verborgen verleden en ontdekken dat ze ondanks het leeftijdsverschil heel wat met elkaar gemeen hebben.

In een notendop is dat het verhaal van Zie je graag :), de roman die Brigitte Van Aken samen met goede vriendin en fotografe Nicol'Andrea maakte. Van Aken schreef de teksten en Nicol'Andrea voorzag het boek van zwart-witfoto’s die het verhaal verder aanvullen.

“Die foto’s zijn in tegenstelling tot sommige stukken uit het verhaal suggestief. Daar hebben we met opzet voor gekozen. Het zijn foto’s die het verhaal ondersteunen, maar zeker geen plaatjes bij praatjes. Dat zou niet werken en is literair totaal onverantwoord bij

een boek voor 14-plussers. We hebben het duidelijk afgesproken: het verhaal van het jonge meisje krijgt vijf foto’s en het verhaal van de oma krijgt er ook vijf. Ook in de foto’s herken je parallellen en net als de personages corresponderen ook de foto’s met elkaar. Het was echt een samenwerking met Nicole. Ik heb soms stukken uit mijn verhaal aangepast aan de foto’s en het omgekeerde is ook gebeurd.

– Ik heb me laten vertellen dat jullie soms tijdens gezamenlijke uitstapjes je personages herkenden in voorbijgangers.

Dat is inderdaad gebeurd in de metro in Berlijn. We zaten daar in een oud metrostel en Nicole was opeens in alle staten en deed teken naar mij: “Dat is één van jouw hoofdpersonages”. Ze heeft toen stiekem enkele foto’s genomen van die jongen. Hij had zo’n typisch Oostblokprofiel. Ik heb die foto achteraf echt gebruikt tijdens het werkproces. Hij heeft het

boek uiteindelijk niet gehaald omdat Nicole vond dat de kwaliteit niet goed genoeg was.

– Zie je graag :) is een brievenroman, een oud genre dat jij in een nieuw kleedje hebt gestoken. Waarom wilde je dat genre opdiepen?

Het is al de tweede keer dat ik het opdiep hé. Mijn debuutroman ‘Goed gek’ was een brievenroman maar dan wel klassieker, want dat boek dateert intussen ook al van de vorige eeuw (nvdr: uit 1992). Ik en de coauteur Annemie Fierens hebben er toen voor gekozen om in de stijl van Betje Wolf en Aagje Deken een hele intrige uit te schrijven. Nu is het emailcorrespondentie. Ik vind het gewoon blijvend interessant. Als oudere mensen -zoals in het boek de oma van 76- schrijven, wikken en wegen ze hun woorden, terwijl jonge mensen gauw dingen op papier kladden. Dat is een stijlverschil dat ik ook in het boek heb

verwerkt. Ik blijf het interessant vinden hoe mensen via geschreven taal met elkaar communiceren.

– Doe jij dat ook nog, ben jij nog een briefschrijver?

Ja, ik ben een verwoede e-mailer. Ik heb bijvoorbeeld geen gsm. Niemand kan mij zo bereiken. Al mijn vrienden en kennissen weten dat ze mij ofwel via de gewone telefoon of via e-mail kunnen bereiken. Je kan het ook zien hé, (wijst naar de pc) mijn e-mail staat altijd open.

– In het recent verschenen boek ‘De Wolken’ bekent Hugo Claus in een dagboekfragment dat niemand veilig was voor zijn pen. Schrijvers stelen met hun ogen en oren. Herken jij je daar ook in?

Helemaal, ik kan dat helemaal onderschrijven. Ik steel werkelijk het leven van de mensen rondom mij maar ik maak er wel een gouache of pastiche van. Het mooiste voorbeeld is mijn voorlaatste boek (Ooit is niet nu, nvdr) waar ik een Russisch meisje opvoer in mijn verhaal. Dat personage is een compilatie van drie Russische meisjes die ik in mijn klas had. Je steelt elementen en dan bouw je aan iets nieuws. Dat is ook bij Zie je graag :) zo gegaan. Op een dag is er bij mij een oudere dame komen aanwaaien met haar verhaal. Ik heb haar toen, zoals jij mij nu, geïnterviewd.

Ik heb elementen uit haar verhaal gebruikt.

Of ze blij is met het resultaat weet ik niet. Ik heb niet veel meer van haar gehoord sindsdien. Ze zal wel geschrokken zijn van de wending in het verhaal. Die is immers volledig van mij. De hele liefdeshistorie heb ik verzonnen, maar de setting van het klooster, de vlucht daaruit en de hele sfeer van de jaren 50 heeft zij voor mij heel mooi verteld.

– Dit is het eerste boek van jouw hand waar de liefde zo’n prominente rol krijgt. Jouw

‘‘

gepind worden op het label psychologische jeugdroman.

– Zie je graag :) is ook een boek waar de hoofdrol is weggelegd voor twee sterke vrouwen. Dat is toch wel een constante in je oeuvre. Ben je misschien stiekem een feministe, Brigitte?

Nu je het zegt ja, er zijn veel vrouwen in mijn werk, maar dat is me eigenlijk nooit opgevallen. Ik heb helemaal niks met het feminisme, integendeel zelf. Als je naar mijn privéleven kijkt, is dat vrij traditioneel. Ik ben al meer dan 25 jaar getrouwd, met nog steeds dezelfde man, heb twee dochters, woon al 25 jaar in hetzelfde huis en ik geef al sinds mijn twintigste les. Ik ben dus geen jobhopper. Het is vanuit die veilige, bijna routineuze thuisbasis dat ik wat escapades kan maken in mijn schrijven én er ook tijd voor heb. Vanuit die rust en dat evenwicht kan ik het mij permitteren om nog veel extra te doen zoals ook toneelregie en musicals. Als ik een turbulent liefdesleven zou hebben of een minder stabiele thuisbasis, zou ik geen zin hebben in die extra’s. Ik geloof niet in de stelling dat je om een echte kunstenaar te zijn in een soort marginaliteit moet leven. Maar om terug te komen op je vraag waar al die vrouwen vandaan komen … wel: dat weet ik niet. Dat is toeval denk ik.

kant aan zit, wat er ook gebeurt in je leven of in dit geval in een boek. Ik geloof in evolutie, dat dingen die gebeuren en die bezwarend zijn, naderhand verlichting brengen.

– Naast schrijfster ben je voltijds lesgeefster, regisseer je theaterstukken en ben je moeder van twee kinderen. Hoe kom je ooit aan schrijven toe, vraag ik me af?

Dat gaat saai klinken maar ik kijk streng toe op hoe ik mijn leven organiseer. Ik zorg ervoor dat ik een aantal avonden voor mezelf heb en dat ik kan schrijven. Ik pak dan het nieuws van 8 uur mee door, dat is om kwart voor 9 gedaan en dan zet ik me daar (wijst naar haar pc) en dan leg ik me daar op toe.

Het lesgeven gaat na dertig jaar vanzelf en ik heb geluk met mijn dochters. Die zeuren nooit dat ik weer eens aan het schrijven ben. En met mijn man heb ik ook chance (lacht). Het schrijven zelf gaat niet altijd vlot, want ik ben heel kritisch. Het gebeurt dat ik een blad af heb en dat ik de volgende dag alles weggooi.

Dan ben ik wel boos op mezelf omdat ik tijd heb verkwist. Dan klopt het weer niet met het plaatje van mijn georganiseerde leven. Toch blijf ik daar niet te lang bij stilstaan. Dat doorzetten heb ik geërfd van mijn ouders. Ons motto is ‘niet zeuren maar aanpakken’

– Jij staat met je schrijfwerk wel altijd met één voet in de realiteit. Compleet verzonnen boeken zijn niet aan jou besteed?

– In 1992 is jouw debuut verschenen. Na vier romans voor volwassenen maak je de keuze om te gaan schrijven voor de jeugd.

De meeste schrijvers doen het omgekeerde.

Nee, ik lees het genre van Harry Potter en Lord of the Rings zelfs niet graag. Ik ga niet mee in die verhalen en ik heb er ook geen fantasie genoeg voor, denk ik. Dat wil ik ook niet. De sociaal-realistische insteek zit er bij mij wel altijd in en daarbij houd ik echt van de laagjestechniek. Een jeugdboek van mij is nooit rechttoe rechtaan. Een leerling van het Sint-Pietersinstituut waar ik vaak lezingen

Dat vind ik dan ook een kromme redenering.

Het impliceert dat schrijven voor de jeugd inferieur zou zijn aan schrijven voor volwassenen en dat is het niet. Het is net moeilijker.

Het is een publiek waar ik direct contact mee heb en dat me meteen op mijn nummer zet als er iets niet goed is. De jeugd is best veeleisend en legt sneller een boek weg. Dat weet ik, want ik geef Nederlands en werk in de klas

publiek. Ook Floortje Zwigtman is sterk. Zij is natuurlijk moeilijker, veel kinderen vinden dat een brug te ver. Dat zijn dikke boeken, erg gelaagd en met een historisch kader. En Guy Didelez, dat is ook een favoriet van mij.

– Een ander pijnpunt voor jeugdauteurs is de strijd om erkenning. Enkele maanden geleden werd besloten om de Jonge Gouden Uil op te doeken. Weer wat prijzengeld minder voor de jeugdauteurs.

Dat is heel triestig. Iedereen die schrijft voor de jeugd ziet het als een kaakslag, alsof alweer schrijven voor de jeugd minder zou betekenen op maatschappelijk vlak. Precies alsof het ook geen kunstvorm kan zijn. Het is heel jammer, want laat ons eerlijk zijn: prijzen dragen bij tot de promotie van een boek en spelen een rol in het feit of een boek veel gelezen wordt. Ouders die een kind begeleiden bij het kopen van een boek, kijken toch wel naar dat labeltje ‘bekroond met’. Ik heb dat zelf gemerkt toen de vorige roman ‘Ooit is niet nu’ de publieksprijs kreeg van het ‘beste jeugdboek 2008’ in Knokke-Heist. Dat boek heeft het in de verkoop toch beter gedaan dan de andere.

– Je bent nu met Zie je graag :) genomineerd voor de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen. Dat zal wel deugd doen?

Ja, ik ben heel blij. Ik zit in de categorie +14.

Nu is het afwachten. Een nominatie is mooi, maar de prijs winnen is totaal iets anders.

Het zou wel betekenen dat het boek veel zal gelezen worden want het winnende boek wordt gekozen door de Vlaamse jeugd zelf.

– Waarmee ben je nu bezig?

Ik ga weer samenwerken met iemand. Dit keer wordt het een reeks voor kinderen. Dat heb ik nog nooit gedaan. Ik ga mij proberen te richten op kleuters en de eerste graad van de lagere school, maar ik ga nog niet in de-

Ik geloof niet in de stelling dat je om een echte kunstenaar te zijn in een soort marginaliteit moet leven.

vorige romans gingen vaak over moeilijke en controversiële thema’s als collaboratie en de psychiatrie. Is Brigitte Van Aken softer geworden?

(Lachje) Nee, niet softer. Ik wilde gewoon iets anders. Ik heb in al mijn jeugdboeken verschillende thema’s aangeboord en de liefde had ik nog niet gehad. Als er zich dan zo’n mooie gelegenheid voordoet dat er een oude dame met haar verhaal aan de deur staat, kan ik dat niet laten liggen. Aan mijn eerste jeugdboek ‘Barst’ heb ik keihard gewerkt. Dat zat in een historisch kader en daar had ik heel veel tijd voor nodig. Dit verhaal vloeide vlotter uit mijn pen. Ik moest niet gaan opzoeken wat er precies in 1956 in dat klooster allemaal gebeurd is, want het heeft geen historische pretenties. Het volgende boek waar ik mee bezig ben, is weer totaal anders. Ik wil niet vast-

geef, heeft ooit gezegd dat mijn boeken puzzels zijn. Dat doen jongeren ook graag: puzzelen met de taal. Iets dat op pagina 20 staat en op pagina 90 een duidelijke wending krijgt, daar houd ik van. Aan die puzzel werk ik ook heel hard. Mijn bureau ligt vaak vol met papiertjes en post-its. Daar schrijf ik dan dingen op als ‘Dit element moet terugkomen, belangrijk!’.

– Je schuwt de harde thema’s niet en er is vaak een zware ondertoon in je werk. Wil je het soms niet eens wat luchtiger aanpakken?

Dat is zo, behalve dan in het laatste boek. De boeken eindigen wel allemaal open of op een positieve manier. Daar kijk ik wel op toe. Ik wil niet dat jonge mensen met een zwaar gevoel het boek toedoen omdat ik vind -dat is mijn levensfilosofie- dat er altijd een positieve

ook veel met boeken. Je hebt de stapel misschien zien staan (wijst naar een grote wasmand met jeugdromans). Daar merk ik dat kinderen een boek gewoon wegleggen als ze na tien pagina’s niet geboeid zijn. Een volwassen persoon houdt altijd in zijn achterhoofd: “Dit is wel een boek van Erwin Mortier en die heeft de AKO-literatuurprijs gewonnen. Ik zal het dus maar uitlezen”. Dat doet de jeugd niet. Het moet dus direct raak zijn. Het huidige aanbod aan jeugdboeken is ook bijzonder goed vind ik, veel beter dan tien jaar geleden.

De budgetten van de uitgeverijen zijn ook niet meer zo hoog. Ze zijn dus ook veel selectiever geworden.

– Naar wie van je collega’s kijk je dan op?

Ed Franck vind ik nog steeds heel goed. Hij kan heel goed het evenwicht bewaren tussen literair zijn en toegankelijk voor een groot

’’

tail treden. Daarvoor is het nog een beetje te vroeg.

– 2012 wordt voor jou een feestjaar. Je wordt 50 en het is dan ook 20 jaar geleden dat je eerste boek uitkwam. Gaat er gevierd worden?

Nee, ik ga gewoon verder schrijven. Ik heb er eigenlijk niet bij stilgestaan, zeker niet bij mijn leeftijd (lacht), maar ook niet bij dat twintigjarige schrijverschap. Ik doe gewoon voort met het nieuwe project. Schrijven is zoals leven en ademen, ik ga er gewoon mee door.

– Bedankt voor het gesprek.

Zie je graag :) werd uitgegeven bij Davidsfonds/Infodok

Tekst: Katrien Lodewijckx Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 25

zaterdag 10 september

V U U r i n s ta L L at i e Cie Carabosse

radio modern c o m p a g n i e

x y

openingsfeest de warande brandt zondag 11 september

p i C K n i C K c i r c u s + m u z i e k straattheater + cultuurmarkt DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

CULTUURCENTRUM DE WERFT GEEL SEIZOEN 2011-2012

Cultuurcentrum de Werft biedt een ruim, divers en kwaliteitsvol aanbod theater, dans, muziek, humor en tentoonstellingen voor alle leeftijden.

Familie Flöz, Le Créahm-Bruxelles & L’espace Catastrophe, Bart Cannaerts, Piv Huvluv, Bas Birker, Pieter Ampe & Guilherme Garrido, Union Suspecte, ‘t Arsenaal, Wim Helsen en Bruno Vanden Broecke, Jan Decleir en Koen Desutter, Saint-Marteau, Stef Bos, Compagnie Barbarie, The Umbilical Brothers, Yllana, Kris De Bruyne, Vlaams Muziek Theater, Zuidelijk Toneel en Stichting Nieuwe Helden, Dahlia Pessemiers, Scala, compagnie lodewijk/ louis, Nigel Williams, Warre Borgmans, iNtrmzzo, Frans Iven, Xander De Rycke, Karl Vannieuwkerke & Les Supappes, Els de Schepper, Admiral Freebee, Kopergietery, Lisbeth Gruwez, SKaGeN, Alex Agnew, Barrage, Lieven Debrauwer, Passerelle, Artemis, An Van den Broek, The Kransky Sisters, Lazarus, Thomas Devens, De Tijd, Theater Stap / Kaaiman, echt Antwaarps teater, Lucas Van den Eynde, Tine Embrechts, Nele Bauwens, Willem Vermandere, Steven Goegebeur, Steven Mahieu, Frank Cools, KVS, Tristero, Kommil Foo, Wendy Van Wanten, De Nieuwe Snaar, Steven Gabriels, Toneelschap Beumer & Drost...

TICKETS VANAF NU BESCHIKBAAR VIA 014-56 66 66

WWW.DEWERFT.BE RES.DEWERFT@GEEL.BE

WWW.DEWERFT.BE

Nieuws van onze partners MALLE - De Malse happening Muziek aan het Kasteel is dit jaar een decennium oud.

Vanaf 28 juli gaat in domein De Renesse dan ook de super-de-luxe verjaardagseditie van start, met optredens van bekende en minder bekende, maar puikbeste livebands. Dat concerten niet enkel in de smaak vallen bij jonge snaken of lieden van de middenleeftijd heeft de organisatie goed begrepen. Onder het motto ‘je bent zo oud als je je voelt’, is er naast het gewone avondprogramma opnieuw de met succes beproefde middagformule voor senioren en kinderen. Om het onstandvastige Belgische weer een stapje voor te zijn, wordt gezorgd voor een overdekte feestruimte met een oppervlakte van maar liefst achthonderd vierkante meter. Voorzichtigheid is immers de moeder van de porseleinkast.

Die gedachte delen de medewerkers van het audiovisuele ondersteuningsbedrijf PFL uit Lille. Omdat muziek soms ad litteram oorverdovend luid kan zijn, ontwikkelden ze speciaal voor grote evenementen een geluids-

systeem dat de klank gelijkmatig over het terrein verdeelt. Concertgangers lopen op die manier veel minder risico op gehoorschade, zonder te moeten inboeten aan geluidskwaliteit. Deze methode zal onder andere geïmplementeerd worden tijdens de volgende Pennenzakkenrock, het Werchter-equivalent voor het kleine grut. PFL zorgt ervoor dat de spektakelwaarde van de licht-, geluids- en video-effecten behouden blijft, maar op een voor elke bezoeker verantwoorde manier.

Gonzende oren worden vaak, net als een kater, als een logische nevenwerking van festivals beschouwd, terwijl dat mits de juiste expertise nergens voor nodig is. Wij hebben er dan ook het volste vertrouwen in dat de artiesten tijdens Muziek aan het Kasteel loepzuiver zullen klinken.

Omdat goed begonnen half gewonnen is, zet Danny Fabry deze editie op donderdagnamiddag 28 juli met stijl- en klassiekers uit de tijd toen er nog een Vlaamse top tien bestond - in. Dezelfde avond is het nog de

beurt aan Volt, een band die in 2008 nog de top honderd van Humo’s Rock Rally haalde, en de ambiancerockers van La Cuenta. Op 4 augustus bestijgen de Lilse coverbende New Collective en het akoestische gezelschap J&B Connection het podium. In de namiddag van 11 augustus zijn de allerkleinsten heer en meester tijdens de Kinderdisco van het DJ Harmonyteam en een vermakelijke show van Timo en Pleks. Merchandise en Something Els leiden de avond verder in goede muzikale banen. De lokale helden van Small Town Willy and the Fender Benderboys kleuren de nacht van 18 augustus in, maar voor de apotheose van Muziek aan het Kasteel 2011 zal Domino (25/8) moeten zorgen. En met een doorgewinterde brulboei als Idool- en Eurosong 2003-deelneemster Thabita achter de microfoon, kan dat niet anders dan vuurwerk geven. We nodigen iedereen alvast van harte uit om een kijkje te komen nemen. Vergeet gerust je oordopjes mee te nemen.

RESTAURANT BEGIJNHOF

HOOGSTRATEN - De maandelijkse zoektocht naar de meest uitgelezen horecazaken van de regio leidt ons deze maand naar Hoogstraten. Gelegen aan de Vrijheid, een bruisende centrumstraat gekenmerkt door gezellige terrasjes, mooie winkels en authentieke gebouwen, waarvan sommige exemplaren zelfs dateren uit de zestiende eeuw, vinden we restaurant Begijnhof terug. Het eethuis, gekend om zijn fijne seizoensgebonden gerechten, geniet een uitstekende reputatie. Een voldoende reden voor Suiker om uitbaatster Inge Aerts haar best bewaarde keukengeheim te ontfutselen: het eenvoudige, maar succesvolle recept voor al dat succes.

Restaurant Begijnhof is al ongeveer drieëndertig jaar een van de culinaire trekpleisters in Hoog­ straten. De zaak werd in 1978 opgestart door chefkok Sim Verschueren, die na de overname door Inge in 2004 zijn wiegenkind niet in de steek kon laten en er achter het fornuis bleef staan. Inge vult aan: “Ik werkte zelf voordien al in het restaurant.”

“De stap naar eigenares was dus niet abrupt.”

Een grote troef van het etablissement is de prach-

tige ligging in het hartje van Hoogstraten, vlak bij het eeuwenoude begijnhof met zijn imposante barokke kerk toegewijd aan Sint-Jan-de-Evangelist.

Het pand zelf, een bevallig herenhuis, was vroeger eigendom van de bekende brouwersfamilie Brosens. Het gebouw kreeg in 2007 een grondige opknapbeurt, zonder daarbij afbreuk te doen aan het cachet van de historische woning.

Maar van een schone tafel kun je niet eten.

GEEL – Zin in een origineel meubelstuk? Dan moet je de Kringwinkel aan de Heidebloemstraat in Geel eens bezoeken. Daar arriveert op 29 juni een lading Schotse meubelen. Kringwinkels in Europa wisselen al lang kennis en ervaringen uit. Sinds kort gaat die samenwerking nog een stap verder en worden er ook goederen uitgewisseld. Zo komt het dat Schots meubilair, dat in eigen land niet goed verkoopt, in België terechtkomt. Het idee dat erachter zit, zou wel eens kunnen aanslaan.

In Schotland zijn Schotse meubelen maar heel gewoon, maar hier zijn dat originele stukken. Zin om je woning op een bijzondere manier op te smukken? Dan heeft de Geelse Kringwinkel wellicht goeie Schotse ideeën in huis.

De lokvogel van restaurant Begijnhof is dan ook de menukaart. “We hebben bewust gekozen voor de klassieke Franse keuken met enkele moderne toetsen”, licht Inge toe. “Mensen moeten bij ons voldoende op hun bord krijgen. We werken bijvoorbeeld wel met ‘zalfjes’, maar aan moleculair koken doen we niet mee.” Aan variatie ontbreekt het niet. “We werken veel met seizoensafhankelijke ingrediënten en passen het menu bijna maandelijks aan.” Naast deze seizoensmatige aanpak biedt restaurant Begijnhof zijn smulpapen nog tal van andere formules. Zo is er een lunchmenu en een degustatiemenu met kreeft, oesters en verse vis. Ook zelfbereide garnaalkroketten en verse maatjesharing zijn specialiteiten van het huis.

Momenteel loopt het aspergefestival nog, binnenkort wordt in samenwerking met Horeca Noorderkempen het aardbeifestival georganiseerd. De plaatsen voor dit culinaire evenement, dat op 4 juli plaatsvindt, zijn beperkt, maar we laten u alvast even watertanden. Op de spijslijst vinden we onder andere Hoogstraatse aardbeiendauw terug, een tongstrelend aperitief op basis van cava, aardbeienlikeur en verse aardbeien, gevolgd door een kleine amuse-gueule. Tataki van tonijn met een zomerse salade en aardbeidressing, parelhoenfilet met gekarameliseerd witlof en aardbeien, kalfsmedaillon met braadjus en aardbeien en tot slot een carpaccio van aardbeien met vanille-ijs en verse munt zijn de overige verleiders.

Restaurant Begijnhof biedt plaats aan ongeveer vijftig bezoekers. Voor de buitenmensen is er vooraan een ruim terras, waarop het aangenaam toeven is, zeker tijdens de vele opendeurdagen en braderijen die in de buurt van de Vrijheid worden georganiseerd, of tijdens de jaarlijkse Heilige Bloedprocessie.

Voor meer informatie over de verschillende menu’s en reservaties kun je terecht op de website van Restaurant Begijnhof. Het jaarlijkse verlof is variabel, afhankelijk van het aantal boekingen.

Restaurant Begijnhof Vrijheid 108 2320 Hoogstraten Tel. 03 314 66 25 Fax 03 314 84 13 info@restobegijnhof.be www.restobegijnhof.be

Suiker — 27

Dinsdag 5 juli, 20u LE QUATTRO VOLTE

Dinsdag 12 juli, 20u VALLANZASCA

Dinsdag 19 juli, 20u TOUS LES SOLEILS

Dinsdag 26 juli, 20u LA PRIMA COSA BELLA

Land: Italië Regisseur: Michelangelo Frammartino Duur: 88 minuten Jaar: 2011 Poëtische kijk op de zich herhalende cycli van leven en natuur en op de tradities van een plaats die onthecht is van elke notie van tijd.

Het is het verhaal van een ziel die zich een weg baant door vier opeenvolgende levens.

Een stervende herder, een pasgeboren geit en een boom zijn hier aanleidingen om verschillende verhalen naar voren te brengen. Woorden komen er haast niet aan te pas en toch pakt Le quattro volte scène na scène uit met verbazingwekkende taferelen.

Met het oog van een schilder en de gevoeligheid van een poëet toont Frammartino verschillende schouwspelen die op het eerste zicht erg banaal lijken, maar bij nader inzien universeel menselijke thema’s behandelen. Een prachtige, rustige film die vooral om zijn balans tussen visueel zeer krachtige shots en inhoudelijk filosofische passages geprijsd moet worden.

Land: Italië Regisseur: Michele Placido Duur: 125 minuten Jaar: 2010 Levensverhaal van de meest beruchte Italiaanse gangster aller tijden, Vallanzasca.

Een man die een aantal politieagenten koelbloedig heeft vermoord en tot vier keer levenslang veroordeeld werd. Dit kan niet anders dan opwindende beelden opleveren.

Hoewel de film ruim twee uur duurt, telt hij geen enkel dood moment. Het slimme script zorgt niet alleen voor een fascinerende duik in een rasecht Italiaans misdaadverhaal maar ook voor een ontroerende inkijk in de geest van een groot man. Hoewel het schuldgevoel van Vallanzasca miniem blijkt te zijn, biedt de film een sympathieke portrettering. Stijlvolle, spannende, verrassende en vooral sexy film die de kijker van het begin tot het einde in de greep houdt. Elke scène is functioneel en talentvol in beeld gebracht.

Land: Frankrijk Regisseur: Philippe Claudel Duur: 105 minuten Jaar: 2011 De Italiaan Alessandro is docent barokmuziek in Straatsburg. Hij leeft samen met zijn vijftienjarige puberdochter Irina en zijn broer Crampone, een onschuldige anarchistische idioot die politiek asiel probeert te verkrijgen sinds Berlusconi aan de macht is gekomen.

Terwijl Alessandro de rol van modelvader en broer probeert te vervullen, verliest hij zijn eigen liefdesleven uit het oog. Hij wordt zich hier pas van bewust wanneer zijn dochter voor het eerst verliefd wordt.

In deze sympathieke, zonnige langspeelfilm leunt schrijver en regisseur Philippe Claudel dicht aan bij de gevoelige Italiaanse komedies van bijvoorbeeld Ettore Scola. Hij brengt het bruisende Straatsburg prachtig in beeld en geeft de stad het karakter van een pittoresk Toscaans stadje mee. De flarden Italiaanse volksmuziek dragen bij tot een warme, hartelijke sfeer.

Land: Italië Regisseur: Paolo Virzí Duur: 122 minuten Jaar: 2010 Wanneer de stralende en extravagante Anna op haar sterfbed ligt, komen haar twee kinderen, Bruno en Valeria, terug naar huis om voor haar te zorgen. Bruno, een leraar die kampt met een zware depressie, wordt op deze manier geconfronteerd met verdrongen herinneringen uit zijn jeugd. Er wordt gesproken over het turbulente leven dat Anna in de jaren zeventig en tachtig met haar kinderen in Italië heeft geleefd, over hun gewelddadige en afwezige vader en hun talloze verhuizingen. Al pratend blijkt dat nog vele geheimen onthuld moeten worden. In dit verhaal staan vooral de tragikomische gebeurtenissen die verwijzen naar de conflictueuze relatie tussen Bruno en zijn moeder centraal. Een sentimentele en ontroerende film die zijn grootste kracht put uit de waanzinnige acteerprestaties van de verschillende acteurs.

Maandag 22 augustus, 21u THE LEGEND OF 1900

Een zuiderse zon, een verfrissende cocktail en een overheerlijke paella. De vierde editie van Open Doek WIJKT AF staat eind augustus volledig in het teken van tien jaar Cinema Mediterranéen. Om dit te vieren presenteren we een zuiderse ‘best of’ uit de voorbije tien jaar van dit zomerse programma.

Van 22 tot 26 augustus bent u vanaf 19.30u welkom in de verschillende Turnhoutse wijken om mee te genieten van de beste Italiaanse boekverfilmingen. Om helemaal in de zuiderse sfeer te komen, kan u vooraf al terecht in onze paella- en cocktailbar. De film start telkens rond 21u. Wie zeker wil zijn van een plaats, neemt best zelf een stoel en een dekentje mee.

28 —juli/augustus 2011

Land: Italië Regisseur: Giuseppe Tornatore Duur: 120 minuten Jaar: 1998 Locatie: Schoolplein Heilig Graf, Nijverheidsstraat Turnhout Dit magische sprookje vertelt het verhaal van een jongeman op weg naar de volwassenheid.

Achtergelaten als baby op een stoomschip en genoemd naar het jaar waarin hij geboren werd, groeit 1900 op in het ruim. Algauw wordt duidelijk dat hij een uitzonderlijk talent voor piano bezit en evolueert hij tot de grootste pianist aller tijden. Mensen leggen enorme afstanden af om zijn magische voorstellingen bij te wonen. De film is meeslepend dankzij de schitterende fotografie van Lajos Koltai en de muziek, een mix van jazz en ragtime, van Ennio Morricone.

seert.

ar organi mfestival dat het elk ja fil t he n aa al or vo id zijn naambekendhe is een film Vzw Open Doek dankt kelijks wordt in Utopol We f. tie ac or do ar ja le a t he der de noemer ‘Ciném on Maar Open Doek is he ek Do en Op st cu fo zomermaanden iker geprogrammeerd. In de ellandse Zeegebied. Su dd Mi t he t ui g sti m ko af s Méditerranéen’ op film ders vermeld, t programma. Tenzij an he n va te og ho de op houdt je u, in d op dinsdagavond, 20 worden de films vertoon Turnhout).

Utopolis (Graatakker in

Dinsdag 2 augustus, 20u ATTENBERG

Dinsdag 9 augustus, 20u PIEDS NUS SUR LES LIMACES

Dinsdag 16 augustus, 20u LA NOSTRA VITA

Dinsdag 30 augustus, 20u EL BULLI: COOKING IN PROGRESS

Land: Griekenland Regisseur: Athina Rachel Tsangari Duur: 95 minuten Jaar: 2011 Attenberg toont nog maar eens dat de Griekse film aan een sterke opmars bezig is. Een rebelse, prachtig vormgegeven en onverwacht gestructureerde film over een jonge vrouw die de menselijke liefde van op afstand gadeslaat. De drieëntwintigjarige Marina heeft weinig ervaring op seksueel vlak en probeert daar verandering in te brengen. Terwijl op de achtergrond haar vader aan een terminale ziekte lijdt, leert Marina langzaamaan meer bij over liefde en seksualiteit. Actrice Ariane Labed zet een sterke en gevoelige hoofdrol neer in verschillende hilarische, soms pijnlijke, maar vooral ontroerende scènes. Hoewel er zeker ook sprake is van een subtiel aanwezige maatschappijkritische toets in deze film, staat de liefde centraal. Een prachtige, speelse en ook wel gedurfde film over het wonderlijke mysterie van de liefde.

Land: Frankrijk Regisseur: Fabienne Berthaud Duur: 108 minuten Jaar: 2010 Centraal in dit poëtisch en ontroerende portret staat de losbandige Lily. Ze leeft een onbevangen leven waarin vooral de natuur en fantasie een grote rol spelen. Wanneer haar moeder plots sterft, moet Lily voor zichzelf leren zorgen. Dit lijkt op een ramp uit te draaien tot haar grote, serieuze zus Clara weer naar het ouderlijk huis terugkeert.

Dit tere familiedrama is een bewerking van het gelijknamige boek dat de regisseur in 2004 publiceerde. Dankzij het intieme cameraspel van Nathalie Durand, dat het landschap op een impressionistische wijze in beeld brengt en de snelle montage die hiermee contrasteert, krijgt de film een erg zonnig karakter waarbij drama moet onderdoen voor vrolijkheid en geloof in het leven. Een soms luchtige, dan weer aangrijpende film die op een simpele manier de kijker laat nadenken over wie hij werkelijk is.

Land: Italië Regisseur: Daniele Luchetti Duur: 98 minuten Jaar: 2010 Bouwvakker Claudio is na jaren nog steeds dolverliefd op zijn vrouw Elena. Samen verwachten ze hun derde kind. Wanneer Elena plots weeën krijgt, wordt ze halsoverkop naar het ziekenhuis gebracht. Daar overleeft ze de geboorte van haar kind niet. Claudio komt er plots alleen voor te staan en moet zijn huishouden proberen recht te houden. Gelukkig krijgt hij hierbij steun van vrienden en familie. Hoewel La nostra vita een film over rouwverwerking is, zorgt regisseur Luchetti voor een originele invalshoek en geeft hij zo een verfrissende wending aan het klassieke filmthema, waardoor de film een meeslepende kijkervaring wordt. Er zit ook een politieke kant aan de film door verwijzingen naar corruptie en asielbeleid. Een realistisch en authentiek portret van het hedendaagse Italië in de traditie van het Italiaanse neorealisme.

Land: Duitsland Regisseur: Gereon Wetzel Duur: 108 minuten Jaar: 2010 In het wereldberoemde Spaanse sterrenrestaurant El Bulli is eten bereiden meer dan koken alleen, het is een kunst op zich. Dit avant-gardistische restaurant, dat onder leiding van Ferran Adrià staat, is een van de beste restaurants ter wereld. Vooral de moleculaire bereiding van de gerechten en het hieraan voorafgaande creatieve ontstaansproces spreken tot de verbeelding.

Deze documentaire begint tijdens de periode dat het restaurant voor een halfjaar zijn deuren sluit. In deze periode kruipt Adrià met zijn team in een ‘smaaklaboratorium’ om een menu voor het volgende seizoen te ontwikkelen. De kijker krijgt het hele proces te zien tot aan de première van het uiteindelijke gerecht. Daarnaast toont de documentaire ook de voorbereidingen voor de heropening, als 35 nieuwe koks van overal ter wereld hun intrede in de restaurantkeuken doen.

Dinsdag 23 augustus, 21u NON TI MUOVERE

Woensdag 24 augustus, 21u IO NON HO PAURA

Donderdag 25 augustus, 21u MIO FRATELLO E FIGLIO UNICO

Vrijdag 26 augustus, 21u QUANDO SEI NATO

Land: Italië Regisseur: Sergio Castellito Duur: 121 minuten Jaar: 2004 Locatie: Schoolplein Jozef Simonslaan Turnhout Een meisje wordt van haar scooter gereden.

Per ambulance wordt ze vervoerd naar het ziekenhuis waar haar vader chirurg is. Terwijl ze op de operatietafel vecht voor haar leven, kan haar vader niets anders doen dan wachten. Op de gang vult hij de stilte van haar coma met de onthulling van een pijnlijk geheim. In gedachten gaat hij terug naar de verpauperde buitenwijk van Rome waar hij de gehavende Italia ontmoette. Ondanks de tegenstellingen ontstond er tussen hen een verzengende passie die hem als man voorgoed zou veranderen.

Land: Italië Regisseur: Gabriele Salvatores Duur: 108 minuten Jaar: 2003 Locatie: Centraal grasplein Jef Buyckxstraat Turnhout Michele is een tienjarige jongen die op het platteland van Zuid-Italië woont. Het is het einde van de jaren zeventig en iedereen leidt er een armoedig bestaan. Op een dag ontdekt Michele een groot gat in de grond waarin een ondervoed jongetje van zijn eigen leeftijd zit.

Algauw komt Michele tot de conclusie dat zijn eigen vader deze jongen heeft ontvoerd voor een grote som losgeld. Hij keert terug om met de jongen te gaan praten. Michele staat nu voor de keuze tussen z’n loyaliteit voor z’n vader en z’n eigen geweten.

Land: Italië Regisseur: Daniele Luchetti Duur: 100 minuten Jaar: 2006 Locatie: Nieuwe Kaai Turnhout Italië, de woelige jaren 1960 en 1970. Tegen deze achtergrond plaatsen de broers Accio, aanhanger van het fascisme, en Manrico, verdediger van het communisme, zich lijnrecht tegenover elkaar. Niet enkel hun politieke voorkeuren verschillen dag en nacht van elkaar, beide mannen hebben tevens een radicaal verschillende persoonlijkheid. Als Accio’s hart wordt verwarmd door Francesca, de communistische vriendin van Manrico, krijgt hun onderlinge confrontatie een nieuwe wending.

De vernuftige acteerprestaties gecombineerd met technische genialiteit en een historisch sfeerportret maken van Mio Fratello É Figlio Unico een zeer geslaagde filmische creatie.

Land: Italië Regisseur: Marco Tullio Giordana Duur: 2005 Jaar: 115 minuten Locatie: Plein Warande, Turnhout De twaalfjarige Sandro lijdt een luxueus leven in een villa in het Italiaanse dorp Brescia. Wanneer Sandro met zijn vader gaat zeilen, gebeurt er iets vreselijks: Sandro valt ’s nachts van het dek. Uren later ontdekt zijn vader dat Sandro verdwenen is en maakt hij rechtsomkeer. Hij kan zijn zoon niet meer vinden. Ondertussen blijkt dat Sandro gered is door een passagier van een oud schip met illegalen aan boord. Er vindt een grote clash plaats tussen deze wereld en de luxewereld waarin Sandro is opgegroeid.

Suiker — 29

LEZINGEN ✱ WORKSHOPS ✱ CURSUSSEN ✱ UITSTAPPEN 30 —juli/augustus 2011

JULI /AUGUSTUS

elke dinsdag van 12.30 tot 15u - Herentals

za 13 tot en met woe 17 augustus van 9 tot 18.30u - Vorselaar

deN Babbelhoek

Wie ben ik?

za 2 en zo 3 juli van 9.30 tot 17u - Herentals

zo 14 augustus van 11.30 tot 13.30u - Westerlo

Mezelf realiseren vandaag en mijn toekomst in handen nemen

Dans, speel en zing op Kempense wijze

In deN Babbelhoek kunt u als anderstalige Nederlands oefenen, uw spreekangst overwinnen en correcter leren spreken.

Huis van het Nederlands, Fraikinstraat, 38.

Info: 014 22 17 81 of bieh28@hotmail.com of www.denbabbelhoek.be in samenwerking met Vormingplus Kempen.

Bewust stilstaan bij het nu om morgen efficiënt en vruchtbaar te zijn. De 12-urenmodules bevelen we graag aan als je een specifiek thema wil uitdiepen, als je wil kennismaken met de PRH-methode of je niet de kans hebt om een vijfdaagse cursus te volgen.

Wit-Gele Kruis, Nonnenstraat 12.

Info: 014 223606, hilde.simons@prh.be of www.prh.be. di 5 en 12 juli van 14 tot 15u - Laakdal

Line dance

Renilde brengt je op vrolijke, hedendaagse muziek al dansend in beweging.

Camping Meerlaer,Verboekt 115.

Info: 0478 29 55 14 of liesbethcruysberghs@hotmail.com. di 5 juli van 10 tot 17u en di 12 juli van 9.30 tot 12.30u - Grobbendonk

EFT- Basiscursus

Emotional Freedom Technique is een eenvoudige zelfhulpmethode om je van blokkades te bevrijden, om je zowel fysiek als emotioneel en mentaal beter te voelen, en innerlijke vrede en vreugde te ervaren.

Welkomhoeve, Welkomhoeve, 4.

Info: 014 51 98 20 of ingevandeneynde1@hotmail.com.

vzw JEVO Voortkapel organiseert Kapelkade, een hele namiddag gevuld met animatie, dit zowel voor de kleinsten als voor de ouders.

Jevo Voortkapel, Trapstraat.

Info: 0470 930 402 of stien_naets@hotmail.com. in samenwerking met Vormingplus Kempen. di 2 en 9 augustus van 14 tot 15u - Laakdal

Initiatie Afrikaanse dans

di 16 augustus van 14 tot 15u - Laakdal

ma 8 tot en met vr 12 augustus van 9.30 tot 13u - Turnhout

Salsa is een zeer populaire dans van hoofdzakelijk Cubaanse oorsprong. De naam komt van een populair radioprogramma gesponsord door een fabrikant van pikante tomatensaus.

Camping Meerlaer,Verboekt 115.

Info: 0478 29 55 14 of liesbethcruysberghs@hotmail.com. in samenwerking met Vormingplus Kempen.

Sali Djiba laat de deelnemers kennismaken met de Afrikaanse cultuur. Beweging met zang staan centraal.

Camping Meerlaer,Verboekt 115.

Info: 0478 29 55 14 of liesbethcruysberghs@hotmail.com. in samenwerking met Vormingplus Kempen.

Thuiskomen in je lichaam en bij jezelf

Eutonie is een zachte vorm van lichaamswerk.

Via eenvoudige oefeningen ontwikkel je een groter lichaamsbewustzijn. Je leert je lichaam te beluisteren, waardoor een juiste afstemming van de spanningsbalans mogelijk wordt.

Polyzaal, Stwg. op Zevendonk, 24.

Info: 014 43 65 11 of renild.vdp@gmail.com. do 11 van 10 tot 17 uur, do 18 augustus van 9.30 tot 12.30u - Grobbendonk

EFT- Basiscursus

do 7 en vr 8 juli van 10 tot 17u - Grobbendonk

De vier inzichten

Op een speelse en vreugdevolle manier integreren we de wijsheid van de Tolteken, om ons leven eenvoudiger en tegelijkertijd boeiend en gelukkig te maken. Een krachtig gebeuren in eenheid met al wat leeft.

Welkomhoeve 4, Welkomhoeve, 4.

Info: 014 51 98 20 of ingevandeneynde1@hotmail.com. di 12 juli van 19.30 tot 22u - Grobbendonk

Natuurlijke gezichtsverjonging door Chinese massage

Deze Chinese zelfmassage verlevendigt en verjongt het gezicht en bevordert de gezondheid.

Geen voorkennis vereist.

Welkomhoeve 4, Welkomhoeve, 4.

Info: 014 51 98 20 of ingevandeneynde1@hotmail.com. wo 13 juli van 10 tot 17u - Grobbendonk

Maya-astrologie

De Maya-astrologie geeft je een beeld van je pad hier op aarde. Wat kom je hier leren? Wat is jouw missie? Wat is jouw innerlijke kracht?

Welkomhoeve, Welkomhoeve, 4.

Info: 014 51 98 20 of ingevandeneynde1@hotmail.com. di 19 en 26 juli van 14 tot 15u - Laakdal

Petanque

De eigen persoonlijkheid, basis voor een krachtige dynamiek, is een vijfdaagse cursus waarmee je de PRH-vorming aanvat.

Kardinaal van Roey Instituut, Mgr Donchelei 7.

Info: 014 223606, hilde.simons@prh.be of www.prh.be.

Ben je liefhebber van petanque? Heb je zin om eens een balletje te gooien? Of kom je gewoon voor de gezellige sfeer? Je bent van harte welkom.

Camping Meerlaer,Verboekt 115.

Info: 0478 29 55 14 of liesbethcruysberghs@hotmail.com.

Emotional Freedom Technique is een eenvoudige zelfhulpmethode om je van blokkades te bevrijden, om je zowel fysiek als emotioneel en mentaal beter te voelen, en innerlijke vrede en vreugde te ervaren.

Welkomhoeve, Welkomhoeve, 4.

Info: 014 51 98 20 of ingevandeneynde1@hotmail.com.

di 23 augustus van 14 tot 15u - Laakdal

Initiatie bachata

Het zomert weer in de tent op camping Meerlaer.

De Sportivan komt ook dit jaar langs. Op 23 augustus halen we de zwoele ritmes boven. Een initiatie bachata staat op het programma. Camping Meerlaer,Verboekt 115.

Info: 0478 29 55 14 of liesbethcruysberghs@hotmail.com. in samenwerking met Vormingplus Kempen. di 30 augustus van 14 tot 15u - Laakdal

Initiatie merengue

Merengue is een dansvorm en muziekstijl die afkomstig is van de Dominicaanse Republiek en die bekendstaat om het snelle ritme. Wij dansen de basispassen.

Camping Meerlaer,Verboekt 115.

Info: 0478 29 55 14 of liesbethcruysberghs@hotmail.com.

Dinamo zet je in gang Met Dinamo is het makkelijk om je nieuwe seizoen in gang te zetten. Kunstzinnige projecten, taalcafés, uitstappen naar Brussel of elders in de buurt, een pianomarathon, een heuse Braziliaanse stoet met toeters en bellen, een fitheidsdag, koken met biologische producten, beelden uit het Zuiden, heiligen en mystici, een open naaiatelier, creatief schrijven, Spaans voor beginners … Zeg nu niet dat je het niet warm krijgt van dit schitterende aanbod.

De brochure met alle nieuwe activiteiten is te verkrijgen vanaf begin augustus (ook online www.warande.be/dinamo). Inschrijven kan vanaf maandag 22 augustus.

Je activiteit in deze kalender?

Cursussen, lezingen en workshops voer je makkelijk en snel in op www. cultuurdatabank.be. Doe dat wel zo snel mogelijk. Als je ze aanvinkt als ‘educatieve activiteit’ komen ze niet alleen

Initiatie salsa

trecht op www. UitinVlaanderen.be, maar ook op allerlei agenda’s, websites en redacties. En natuurlijk ook in Suiker! Meer details vind je op www. cultuurnet.be/uitdatabank.

Info Lut Mertens Dinamo Warandestraat 42, Turnhout 014 47 21 64 dinamo@warande.be www.warande.be/dinamo

Zin om iets te organiseren?

Vormingplus Kempen betaalt voor een aantal activiteiten tot 75% terug van je kosten voor de begeleiding (met een maximum van 200 euro).

Ons aanbod en honderden cursussen, lezingen, workshops vind je op www. vormingpluskempen.be.

V.I.P.-PARTNER

ONZE PARTNERS TRAM 41 (Turnhoute

Route Archief en Musea)

PROVINCIE ANTWERPEN Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erf-

Adres: Kon. Elisabethlei 22, 2018 Antwerpen Tel: 03 240 50 11 Fax: 03 240 54 75 Mail: info@provant.be

Website: www.provant.be

PARTNER XXL

RenoHuis

Renovatie - Sleutel op de Deur

Tel: 0478 / 42 77 71 Openingsuren:

Fax: 014 / 42 77 71

PARTNERS XL de Warande

Warandestraat 42, 2300 Turnhout ma-vr 9-17u, za 9-14u 014 41 9494 (algemeen) 014 41 69 91 (ticketbalie) Website: www.warande.be

Adres:

Ticketbalie: Tel:

Mail: Website:

HoReCa provincie Antwerpen Storm op komst

Afdelingen Noorderkempen en goedhuis, Grote Markt 1, 2300 Middenkempen Turnhout, 014 44 33 98)

Adres: Ieperstraat 4, 2300 Turnhout Nationaal Museum van de

Tel: 0495 53 54 80 Speelkaart (Druivenstraat 18, Turnhout 2012 2300 Turnhout,

Adres: Stadhuis, Grote Markt 1, 014 41 56 21) 2300 Turnhout Taxandriamuseum

Openingsuren: ma-vr: 9-12.30u en (Begijnenstraat 28, 13.30-16.30u 2300 Turnhout, 014 43 63 35) Tel: 014 40 96 74 Begijnhofmuseum (Begijnhof

Mail: info@turnhout2012.be 56, 2300 Turnhout,

Website: www.turnhout2012.be 014 42 12 48) musea: di-za 14-17u, KATHOLIEKE zo 11-17u HOGESCHOOL KEMPEN Stadsarchief: ma: alleen telefonisch of per mail, met campussen in Geel, Lier, di-vr 9-12.30u / 13-16.30u Turnhout en Vorselaar tram41@turnhout.be Tel: 014 56 23 10 www.tram41.be Fax: 014 58 48 59 Mail: info@khk.be Cc ‘t Getouw (schouwburg Website: www.khk.be

Rex – zaal ‘t Getouw)

Kinderkunstenfestival Vrijdag 19 - dinsdag 23 maart

Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout

Mail: info@stormopkomst.be

Website: www.stormopkomst.be

Vrijetijdscentrum De Kruierie Adres: Bevrijdingsstraat 1 2490 Balen Tel: 014 82 92 30 Fax: 014 81 79 59 Mail: dekruierie@balen.be

gemeente Westerlo Adres: Boerenkrijglaan 61 2260 Westerlo Mail: sofie.claes@westerlo.be Tel: 014 53 91 77

Rockin’ Around Turnhout

Adres balie : Smallestraat 2, 2400 Mol

PHILIPS INNOVATIVE ‘s Werelds grootste APPLICATIONS Openingsuren: di-vr : 9-12u / 13.30-16u, rock-’n-rollkroegentocht Adres: Steenweg op Gierle 417, 2300 22, 23, 24 en 25 april. za 13.30-16u / 1 uur voor Turnhout elke podiumvoorstelling de kringwinkel DE poppenzaal Tel: 014 40 12 11 Tel: 014 33 09 00

Adressen: goedkoop en origineel

Adres: Steenweg op Oosthoven 114, Fax: 014 40 16 53 Fax: 014 33 08 90 Mol (Sint-Appolonialaan, 014 Mail: cultuurbalie@gemeentemol.be Website: 2300 Turnhout www.philips.be Website : www.getouw.be 32 61 63), Turnhout (Steenweg

Tel: 014 42 33 22

SECUNDAIR op Tielen 70), Retie (Sint-Mar Fax: 014 42 43 55 ONDERWIJS ZENIT tinusstraat 50), Hoogstraten Toon Otten

Mail: info@propop.be Stationstraat 64 Adres: De Merodelei 220, 2300 Turn- (Meerseweg 135, 014 44 20 40), Adres: Website: www.propop.be 2300 Turnhout hout Geel (Heidebloemstraat 93), Tel: 014 74 50 10 Diogenes GOL Inschrijvingen: vanaf 16 aug Herentals (Lierseweg 136), Gsm: 0474 63 56 78 een gemengde vrijmetselaars elke werkdag: 10-16u Kasterlee (Krokuslaan 10), Mail: toon@ottencommunicatie.be loge in de Kempen do: 14 - 20u.

Balen (Steenweg op Leopolds Tel: 0475 64 96 48 Tel: 014 47 14 40 burg 71/2), Herselt (Blauberg Mail: info@diogenesgol.be steenweg 113), Heist-op-den- Bibliotheek Turnhout Fax: 014 47 14 44 Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Mail: Website: www.diogenesgol.be info@so-zenit.be Berg (Noordstraat 25/1, 015 Openingsuren: ma 14-20u, di t.e.m. do 11-20u, Website: www.so-zenit.be 23.73.93).

Hofke van Chantraine vr 11-18u, za 10-17u Filmfestival Sabam Cultuur vzw Adres: Kerkstraat 46 Tel: 014 47 22 41

Aarlenstraat 75 Open Doek 2360 Oud-Turnhout Fax: 014 41 61 41 Adres: Warandestraat 42, 1040 Brussel Tel: 014 47 94 94 Mail: bibliotheek@turnhout.be 2300 Turnhout

Tel: 02 286 83 82-84 Fax: 014 65 25 18 Website: www.turnhout.be/bib Tel: 014 41 94 94

Fax: 02 230 13 10 Mail: info@hofkevanchantraine.be Effenaar

Website: www.sabam.be Fax: 014 42 08 21

Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven

Productiehuis Mail: info@opendoek.be De Roma Het Gevolg

Tel: 0031 (0)40 239 36 66 Website: www.opendoek.be Adres: Turnhoutsebaan 286 Adres: Otterstraat 31-33, 2300 Turn Mail: info@effenaar.nl Pure Kempen 2140 Borgerhout hout

Website: www.effenaar.nl RURANT vzw Ticketbalie: Turnhoutsebaan 327 Tel: 014/42.63.27

DINAMO 2140 Borgerhout Adres: Hooibeeksedijk 1

Fax: 014/42.82.36 Adres: Warandestraat 42,

Openingsuren: ma-vr: 9u30-12u30 / 13u30-17u Mail: info@hetgevolg.be 2440 Geel 2300 Turnhout

Tel: 03 292 97 40 (reserveringen) Tel: 014 / 85 27 07 Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en 03 292 97 50 (algemeen) Website: www.purekempen.be Stadsbestuur Geel Adres: Werft 20, 2440 Geel 13-16u, ma 18-20u Website: www.deroma.be www.rurant.be Tel: 014 56 60 00 Tel: 014 47 21 64 (educabalie) (Merk Kempen) Mail: info@geel.be

Mail: dinamo@warande.be Mail: johny.geerinckx Website: www.warande.be (cursussen) @rurant.provant.be

Vormingplus Kempen

Adres: Graatakker 4

2300 Turnhout Tel: 014 41 15 65

Mail: info@vormingpluskempen.be Website: www.vormingpluskempen.be

PARTNERS L

Adres: Openingsuren:

Tel: Fax: Mail:

Website :

Adressen:

Balie:

Tel: Fax: Mail: Website:

Mezz

Adres: Keizerstraat 101, 4811 HL Breda

Tel: 0031 76 515 66 77

Fax: 0031 76 520 02 37

Mail: info@mezz.nl

Website: www.mezz.nl

IOK

PARTNERS S

Delta Motorcycle Adres: Otterstraat 120, 2300 Turnhout Tel: 014 42 08 08

Fax: 014 42 74 78 Mail: deltamotor@skynet.be Website: www.deltamotor.be

Gemeentebestuur Meerhout

n.v.

Adres: Markt 1, 2450 Meerhout Tel: 014 24 99 20

Fax: 014 24 99 57 Mail: info@meerhout.be

Gemeentebestuur Olen Adres: Dorp 1 - 2250 Olen Tel: 014 26 31 11

Fax: 014 26 31 20 Mail: info@olen.be

Café Wirwar

Een eigentijds café met een Cc ‘t Schaliken vleugje heimwee naar vroeger PFL Grote Markt 35, Adres: Otterstraat 8, 2300 Turnhout Adres: Sound, Light, Projection, 2200 Herentals Video & Meeting Support De Singer ma 9-12u / 17-19.30u, Achterstenhoek 9

Adres: Bavelstraat 35, di, do, vr 9-12u / 13.30-16u, 2275 Lille 2310 Rijkevorsel wo 9-12u.

Openingsuren: Ma-vr 10-18 u

Website: www.desinger.be of Ticketbalie ook op Za 10-14 u RADIO NOORDERKEMPEN www.ajazzexperience.be wo 13.30-16u en za 10-14u.

Tel: 014 / 44 08 70 107.5FM 014 28 51 30 Mail: Info@pfl.be

Adres: Steenweg op Sevendonk 82, JAKOB SMITSMUSEUM 014 22 28 56 Website: www.pfl.be cultuurcentrum@herentals.be Adres: Sluis 155a, 2400 Mol 2360 Oud-Turnhout www.schaliken.be Antilliaanse feesten Openingsuren: wo-zo: 14-18u

Tel: 014 45 01 45 live muziek vanaf 20u tot 05u.

Tel en fax: 014 31 74 35

Fax: 014 45 30 48 Cc de Werft 11 groepen per avond Mail: info@jakobsmits.be

Mail: radio@radionoorder Werft 32, Markt 1, 2440 Geel

Adres: Blauwbossen Hoogstraten Website: www.jakobsmits.be kempen.be (exporuimte de Halle)

Deuren: 19.00 uur

Website: www.radionoorderkempen.be THEATER STAP Festival-camping opent op don Centrumparking Nieuwstraat, Kunst In Huis Adres: Brugstraat 55, 2300 Turnhout derdag 11 augustus om 16uur.

2440 Geel (exporuimte de Kunstuitleen vzw Tel: 014 42 85 90 Schrijnwerkerij) Fiesta Mundial

Adres: Gallaitstraat 78, 1030 Brussel Fax: 014 42 84 19 ma 13.30-16.30u, Adres: Keiheuvel Balen

Tel: 02 247 97 10 Mail: info@theaterstap.be di-vr 9-12u / 13.30-16.30u,

Mail: fiesta@fiestamundial.be

Fax: 02 242 83 11 Website: www.theaterstap.be za 10-12u

Tickets: ticket@fiestamundial.be

Mail: info@kunstinhuis.be 014 56 66 60 (administratie)

Website: www.kunstinhuis.be 014 56 66 66 (reserveringen) 014 56 66 80 admin.dewerft@geel.be, res.dewerft@geel.be www.dewerft.be Intercommunale Ontwikkelingsmaatschappij voor de Kempen

Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel

Tel: 014 58 09 91

Fax: 014 58 97 22

Mail: info@iok.be

Website: www.iok.be

Suiker — 31