Suiker_juni_2011

˜

nr. 20 JUNI 2011 GRATIS www.suikerkrant.be

˜

˜

TOM SCHOEDRIEPESENN

TOM NIEUW THEATERSEIZOEN BOEKENWINKELS IN DE KEMPEN OXOT

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN

Tom Schoepen

Tom Driesen

Nieuw theaterseizoen

LICHTAART – Had tien jaar geleden iemand beweerd dat we op een dag tot op het bot ontroerd zouden geraken door een lied van Bobbejaan Schoepen, dan hadden we hem in een dwangbuis gestoken en levenslang laten luisteren naar het verzamelde werk van Bart Kaëll. Toch is het nu zo ver gekomen. Als we naar zijn laatste cd ‘Bobbejaan’ luisteren, komt ons gemoed op de rollercoaster Bob Express terecht. Verantwoordelijk daarvoor is zijn zoon en laatste manager Tom. De moraalfilosoof brengt exact een jaar na het overlijden van zijn vader een prestigieus boek uit dat de zoveelste hartverwarmde hommage is aan de stilaan onsterfelijke cowboy uit Lichtaart.

TURNHOUT - Het etiket ‘creatieve duizendpoot’ wordt te pas en te onpas gebruikt.

Van zodra iemand de handstand kan doen en tegelijkertijd een gedichtje kan opzeggen, is het van dattum. Wij, Suikerredacteurs, springen -behalve als we het over onszelf hebben- heel voorzichtig om met die term. Maar voor Turnhoutenaar Tom Driesen (dichter, uitvinder, songschrijver en theatermaker) halen we hem graag boven. Wij mochten in zijn hoofd kijken en vonden een rijmwoordenboek.

KEMPEN –Als u een cultuurcentrum wil bezoeken zonder Philippe Geubels of Els De Schepper tegen het lijf te lopen, is het nu het moment. Het seizoen zit erop, het podium is leeg, in de backstage is geen sterke drank meer te vinden en de kleedkamers zijn, op een achtergelaten bracelet na, verlaten. Wél aanwezig in elk cultuurcentrum is de fonkelnieuwe brochure voor het seizoen 2011-2012. Wij mochten die al inkijken.

4

Boeken toe?

U beseft niet half hoe blij wij zijn dat u deze krant in handen hebt.

Door de grote concurrentie van tv, internet en social networks is de toekomst van het gedrukte woord erg onzeker. Wij wilden wel eens weten wat de overlevingskansen zijn van de onafhankelijke boekenwinkels in de Kempen. Directe aanleiding voor de reportage was het sluiten van het Molse antiquariaat ‘In ’t Profijtelijk Boeksken’.

Een uitzondering op de regel, of is het binnenkort voor iedereen ‘boeken toe’?

Outsiderkunst

VRIJKAARTEN

WESTERLO - OXOt is al zeven jaar een vrijhaven voor creatievelingen die graag eens buiten de lijntjes kleuren. Iedereen kan terecht bij het sociaal geëngageerde kunstenaarsplatform. Je moet er niet zot voor zijn, maar het helpt wel. “De leden van OXOt zijn professionele kunstenaars, amateurs en mensen die ooit al eens de weg zijn kwijt geweest,” zegt Kris Rens. “En wie kan van zichzelf zeggen dat hij die nooit eens kwijt is geweest?”

De weg? Welke weg?

KASTERLEE, RIJKEVORSEL - U dacht dat het theaterseizoen gedaan was? Dan bent u goed geïnformeerd.

Maar dat wil niet zeggen dat wij geen vrijkaarten meer weggeven. Onze lezers mogen zich alvast verheugen op gratis duotickets van enkele fantastische jazzconcerten van internationale grootheden, zoals dat van de Zuid-Afrikaanse pianist Paul Hanmer, de Indiërs Atul Shankar en Amit Mishra of de Amerikaanse trombonist Dan Barrett.

WIN

10

15

24

27

VRIJKAARTEN

Roel Sels

Westelfolk:

Chambres d’amis in het Taxandriamuseum TURNHOUT - U bent gepokt en gemazeld op kunst- en velerlei ander gebied, dat weten we.

Gechoqueerd zult u dus allicht niet zijn als u de tentoonstelling van Lieven Segers en zijn zielsverwanten gaat zien bij Taxandria, maar geprikkeld zeker wel. Anders naar de dingen kijken is hier de boodschap. Alweer een loffelijk buitenhuisinitiatief van de Warande, waarbij verrassingen niet van de lucht zijn.

Om u even te laten voorproeven van het festijn dat ons wacht, gingen we Lieven interviewen.

Tankman Volgens mij is het zo gegaan.

Hij was vroeg wakker geworden die ochtend. Wellicht had hij zelfs niet geslapen. Daarvoor waren de gebeurtenissen de dag voordien veel te heftig geweest. Hij had vrienden en vriendinnen verloren. Kameraden zien sneuvelen in de strijd. Daar slaap je niet van. Soms zelfs je hele leven niet meer.

Hij was dus vroeg op en hij had honger.

Revolutie of niet: als je honger hebt, moet je eten. En als je wil eten, moet je winkelen.

Maar hoe doe je boodschappen met een hoop dode vrienden in je hoofd? Door nooit meer na te denken. Door het verstand uit te schakelen en op routine te vertrouwen.

Hij waste zich, kleedde zich aan, stak wat kleingeld op zak en ging de stad in. De straten waren schoongeveegd. De lijken waren weg, maar het bloed kleefde nog aan de stenen en het asfalt. Zijn hoofd kookte, maar zijn bloed was koud. Hij voelde niks.

Zelfs geen woede. Soms zie je zo veel dat je er apathisch van wordt. Bij één dode voel je een immens verdriet. Bij 200 of 300 doden voel je niks meer. Dan schakelt je lichaam uit zelfbehoud alle gevoelsfuncties uit.

Zo slenterde hij door de straten. En hij winkelde. Een brood bij de bakker. Vlees bij de slager. Groenten, fruit en noedels bij de kruidenier. Op de terugweg naar het studiootje dat hij huurde, hoorde hij een bekend geluid. Rollende rupsbanden over asfalt. Hij dacht niet na. Hij ging erop af.

Op automatische piloot, alsof hij gehypnotiseerd was. Onderweg kruiste hij vluchtende mensen, rennend voor hun leven. Ook zij hadden het dreigende geluid herkend.

En zij waren niet vergeten hoe het de dag voordien was afgelopen. Tanks winnen altijd. Daar doe je niks tegen.

2 —juni 2011

Hij stond in het midden van de brede baan, die intussen helemaal verlaten was.

Er kwam beeld bij het geluid. In de verte zag hij de tanks opdoemen. Hij bleef staan.

Het leverde een surrealistisch tafereel op: een desolate weg met zeven baanvakken en in het midden daarvan een jongeman, emotieloos wachtend op de naderende tanks. In elke hand droeg hij een boodschappentas: het onomstotelijke bewijs dat hij niet gepland had daar te zijn. Tanks bestrijd je niet met noedels en fruit.

Eerst probeerden ze hem te passeren.

Langs links, langs rechts. Hij schoof mee op en bleef pal voor ze staan. Met succes.

Tanks zijn logge dingen: ze kunnen mensen platrijden, maar ze kunnen ze niet dribbelen. Heel even leek het erop alsof het leger zich overgaf. De tanks stopten, de motoren werden afgezet. Het werd muisstil. De wereld hield zijn adem in. Hij klom op de voorste tank en riep iets naar de commandant.

Maar er kwam geen antwoord. Hij sprong terug van de tank en ging verder met zijn eenmanswegversperring. Tot hij werd opgepakt en weggedragen door twee mensen in het blauw.

Die dag, 5 juni 1989, werd hij in heel de wereld behalve China –waar de beelden gecensureerd werden- bekend als de man die de tanks tot stilstand bracht. Als het symbool van geweldloos verzet. Niemand weet wie hij was, niemand kent zijn naam, niemand weet of hij nog leeft.

In 2000 gaf Time Magazine hem een plaats in de top 100 van de belangrijkste mensen van de 20ste eeuw. Tussen de namen Albert Einstein, Bill Gates, prinses Diana, Moeder Teresa en Winston Churchill prijkt ook de naam ‘Tankman’. Echte helden verdienen heldennamen.

Ik ken jouw werk een beetje, en ik ken Taxandria. Rare combinatie, als ik het zo mag uitdrukken.

ambassadeurs voor de Kempense cultuur WESTERLO – Op zondag 19 juni organiseren Rurant en vzw Kempens Landschap bij de vzw Kempens Landschap, aan de Peredreef 5 in Beerzel (bij Putte) een Pure Kempen Happening. Bezoekers kunnen er genieten van het beste van wat de Kempen te bieden heeft: gastronomie, streekproducten, cultuur, erfgoed,… Voor de animatie zorgt o.a.

Westelfolk. “Deze muzikanten zijn geen Pure Kempen Ondernemers,” zegt Johny Geerinckx van Rurant, “maar ze zijn echte ambassadeurs voor de Kempense cultuur.”

‘Ambassadeur voor de Kempense cultuur’: dat is nog eens een titel om op een verguld gevelbord te graveren en naast je voordeur te hangen. “Ambassadeur klinkt inderdaad goed. Daar moet ik dringend een plaat van laten maken,” lacht Erik Van Dyck, een van de bezielers van Westelfolk.

“Westelfolk is niet in de eerste plaats een muziekgroep. Onze hoofdbekommernis is het in stand houden van ons cultureel erfgoed. Zowel het materiële als het muzikale erfgoed hoort daarbij. De muziek heeft weliswaar steeds een belangrijkere plaats ingenomen.”

Westelfolk geeft cursussen die gaan van muzieklessen (hommel, draailier, Vlaamse doedelzak, diatonische accordeon, …) tot instrumentenbouw. Vanzelfsprekend wordt er ook muziek gemaakt.

“We snorren oude partituren op van volksmuziek uit de 19de eeuw en proberen die dan na te spelen. Het kliekje muzikanten dat zich daarmee bezighoudt, is al uitgegroeid tot veertig mensen. Op regelmatige basis komen we bijeen om samen te spe-

len. Dat gebeurt in een lokaal boven café ’t Centrum. We hebben dus nu ons eigen ‘folklokaal’. En zo blijft Westelfolk op alle vlakken maar groeien.”

Bij Westelfolk zijn ook ongeveer vijftien bakkers actief. “Zoals de muzikanten op zoek gaan naar oude partituren zijn de bakkers voortdurend op zoek naar oude recepten. In authentieke bakovens van vroeger worden die oude broden, koeken en vlaaien gebakken. We organiseren zelfs een cursus waarin je leert een oude bakoven te maken.”

Westelfolk zet zich ook in om het materiële erfgoed te bewaren. We helpen bij het schrijven en samenstellen van dossiers om oude, waardevolle gebouwen te laten restaureren. We verrichten bijvoorbeeld nogal wat opzoekwerk over zo’n gebouw en kaderen dat dan in een historische context. Dat wordt dan toegevoegd aan het dossier voordat het naar Brussel gestuurd wordt. Op die manier draagt Westelfolk zijn steentje bij tot het in stand houden van het Kempense erfgoed.”

Mmmja, dat is wel zo. Toen Annelies Nagels mij vroeg om voor de Warande tentoon te stellen had ik de keuze tussen een paar locaties, en ik heb voor Taxandria gekozen. Voor iemand die gewoon is om in lege galeries met kale, witte muren te werken - de klassieke white cube- kan het verschil nauwelijks groter zijn. Dat museum zit echt boordevol. De collectie is een uiterst charmant allegaartje van dingen, heel organisch gegroeid en typisch voor dit soort musea. Je kunt het zo gek niet bedenken of je vindt het er: Turnhoutse kant, een grote maquette van de stad, schilderijen, eetserviezen, wafelijzers maar ook wolfijzers en schietgeweren, een lotelingentrommel, opgezette vogels … ongelooflijk. Daar als jonge kunstenaar in tekeer mogen gaan, leek me heerlijk.

– Kun je een tipje van de sluier oplichten?

Wat gaat er te zien zijn?

Een tipje dan. Meer kan echt niet, want met die vrienden van me zal ik het zelf maar op het allerlaatste moment weten, vrees ik (lacht). Dat we vrienden zijn is overigens wel belangrijk: ik heb ervoor geopteerd om niet solo te gaan, maar om met een groep kunstenaars iets te doen, uiteraard in grote vrijheid. Ik ben met elk van hen individueel in het museum gaan kijken en heb hun gevraagd een project uit te werken. Echte collaboration moet het worden. Noem me dus geen curator van deze tentoonstelling, maar eerder coördinator. De collectie is voor iedereen de bron van inspiratie geweest. Ben Meewis en ik bijvoorbeeld hebben een foto van onszelf gemaakt en zijn daarmee naar een houtsnijder getrokken om er een speculaasplank van te laten snijden. Dat leek ons best een eigentijdse invulling van een traditioneel concept. Eens kijken wat we daar kunnen van bakken. En verder gaat ieder vogeltje zingen zoals het gebekt is, telkens in samenwerking met mezelf: film en foto, geluid (Kris Delacourt), sculptuur (Hans Wuyts), tekeningen (Amélie de Brouwer), performance (Bissy Bunder), het zal er allemaal zijn, even eclectisch als de verzameling van het Taxandriamuseum zelf.

– In jouw eigen werk is tekst een belangrijk bestanddeel, en je besteedt veel zorg aan de lettering.

Ja, ik ben veel met taal bezig. Ik probeer een gevoel zo gebald mogelijk in woorden te gieten, vaak in het Engels, misschien omdat dat de taal is van de muziek, de film en de cultuur die mij aanspreekt. Een vreemde taal helpt

Verantwoordelijk uitgever:

Lieven Segers en zijn maten

Procart GCV (Promotie van cultuur in het arrondissement Turnhout)

Redactieadres: Roel Sels Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Adres Procart: Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage: 20.000 exemplaren

ook om de boodschap net iets cryptischer of afstandelijker te maken. De letters, die een wezenlijk onderdeel zijn van mijn grafiek, maak ik met opzet vierkant en wat stuntelig.

Om dat effect te bereiken moet ik soms met mijn linkerhand gaan schrijven, of ondersteboven, anders gaat het allemaal te vlot. Ik

aarzel ook niet om woorden door te halen. Ik zoek bewust een zekere graad van slordigheid. Als ik voel dat ik op al te bekend terrein zit, wordt de kunstenaar in mij ongedurig: er moet zowel in de inhoud als in de vorm wat weerstand zitten.

– Ik zie wel wat dada in je werk zitten: vrij cru, met vaste ingrediënten als taal en humor, en ruim gebruik van verschillende media.

Klopt. De onvoorspelbaarheid van die stroming is ook aan mij wel besteed. Mijn humor is niet zo bitter als die van de dadaïsten, maar hij zet zeker de deur open naar de donkere kant van wat we als mensen meemaken. ’t Is nu eenmaal niet altijd feest hier, toch? Anderzijds maakt humor het leven en zijn depressies wat meer verteerbaar. Ik doe voor de Academie voor Schone Kunsten trouwens onderzoek naar humor in de kunst.

Heel boeiend, vooral omdat ik dat mag doen als kunstenaar, en niet als kunsthistoricus.

En dat multimediale is ook een constante. Ik ben een artistieke omnivoor. Je moet weten dat ik als fotograaf ben afgestudeerd. Later is tekenen – uitsluitend zwart-wit – mijn favoriete techniek geworden, en op dit ogenblik voel ik mij een beetje opschuiven in de richting van kleur. Word ik schilder? Ik weet het niet.

Lieven Segers The Taxandria Collaborations. A Feast of Friends Van 28 mei tot 21 augustus in het Taxandriamuseum – TRAM 41 in Turnhout Dinsdag tot zaterdag: 14 - 17u Zondag: 11 - 17u

– Laat me iets weten als je eruit bent, Lieven. Ondertussen succes gewenst. Ik ga nog even wachten met dat bezoek aan het MAS en spoor eerst maar eens naar Turnhout. Lijkt me zeker zo boeiend.

Tekst: Ivo Verheyen Foto’s: Lieven Segers

Verspreidingsgebied: Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, OudTurnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo).

Verdeelpunten: zie website

Redactie: Roel Sels Stijn Janssen

Redactiemedewerkers: Caroline Haverans Roel Horemans Toon Horsten Ivo Verheyen

Vormgeving: Dimitri Paeleman

Advertenties: Leen Verwaest (0495 53 54 80) leen@suikerkrant.be

Drukkerij: DKZet (Hapert, NL)

Website: www.suikerkrant.be

Suiker — 3

Zoon eert vader met prestigieus boek En dan is er uiteraard nog de opmerkelijke artistieke comeback van Bobbejaan, die ingezet werd na de verkoop van zijn park. Tom Schoepen, moraalfilosoof van opleiding (!), verblijft nog in Gent waar hij enige naam maakt met zijn tijdsbalk waarin hij 15 miljard jaren aan ‘evolutie, kennis en cultuur’ in een grote tijdbalk probeert te vatten. Maar de tijd dringt vooral in Lichaart waar zijn vader zwaar ziek is en de verkoop van het park maar moeilijk blijkt te kunnen verteren. Tom is echter vastbesloten om Bobbejaan terug naar zijn artistieke roots te brengen, hierin gesteund door Daan Stuyven die opmerkelijk uit de kast komt als ‘Bobbejaanfan van het eerste uur’. Hun eerste Bobbejaanproject wordt de cd ‘Bobbejaan’: een selectie uit Bobbejaans meest verstilde repertoire die hij hoorbaar met zijn laatste krachten zingt, murmelt en voordraagt. De relaese zorgt ervoor dat Bobbejaan bij leven -en wat minder welzijn- een revival mag meemaken en plots ook in culturele hoogstaande kringen salonfähig wordt. In die periode worden ook de iconische zwart-witfoto’s genomen door Stephan Vanfleteren. Hij zou Bobbejaan later ultiem vereeuwigen wanneer hij met onafscheidelijke cowboyhoed opgebaard ligt. Alleen deze foto’s maken het boek Bobbejaan de moeite waard om aan te schaffen.

In de aanloop van de officiële voorstelling van het boek ‘Bobbejaan’ heeft Tom Schoepen het razend druk. Alvorens we hem op het afgesproken uur kunnen spreken, moeten we eerst een halfuurtje chambreren in de oude opnamestudio van zijn vader, uitgebouwd op de zoldervertrekken van het ouderlijke huis in Bobbejaanland. In deze houten ruimte vonden de opnames plaats van ‘Bobbejaan’. Hier lag de oude meester languit op het tapijt om er zijn testament ‘Verankerd’ in te zingen. Ook in deze studio lijken tijd en sfeer verankerd: alles tot en met de massagetafel van Bobbejaan met oliën, zijn blijven staan zoals ze er eertijds stonden. Als Tom binnenkomt, lijkt het alsof een jonge Bobbejaan uit een van de vele bruine sepiafoto’s komt binnengestapt.

– Nochtans kreeg je bij je geboorte telkens te horen: “Hij heeft niks van zijn vader”.

Dat was een kwinkslag: ik refereerde naar de conference van Toon Hermans waarin hij zegt: ‘Ik heb niets van mezelf, niet eens mijn neus. Ze keken in de wieg en zeiden allemaal: dat is de neus van Ome Gerrit (lacht). Maar ik heb blijkbaar wel enige ronding in mijn neus die me het profiel van mijn vader geeft. Of ik iets van zijn karakter heb? We zijn natuurlijk van een totaal andere generatie. Ik ben geen artiest, tenzij in de brede zin van het woord.

Ik ben wel voldoende chaoot om een artiest te zijn. Toch kan ik ook behoorlijk systematisch zijn en doelgericht als het om streven naar kwaliteit gaat. Ik ben een projectmens die zich kan vastbijten in projecten. Zo heb ik die ‘tijdsbalk van de menselijke evolutie, kennis en cultuur’ gemaakt: een overzichtwerk van 15 miljard jaar evolutie, kennis en cultuur die verwerkt heb in een grote poster. Daar heb ik vier jaar aan gewerkt. Ik wou daarvan een Engelse versie maken maar omwille van artistieke en morele redenen kreeg mijn vader prioriteit.

– Ben je niet vaak bestempeld als de verloren zoon? Je broer Jacky wierp zich meer op als de Schoepen die het pretpark zou gaan overnemen. Over jou werd niet echt gesproken.

Ik was daar persoonlijk niet aan toe. Het is pas met het creëren van die ‘tijdsbalk’ dat ik een eigen identiteit ben gaan ontwikkelen. Ik heb met dat project bewezen dat ik los van Bobbejaanland mijn eigen boompje kon opzetten. Op die manier kon ik terug op gelijke voet met mijn ouders omgaan. Afstand nemen

4 —juni 2011

Tom Schoepen, de jongste zoon van Bobbejaan, heeft een boek samengesteld en geschreven over zijn vader, die een jaar geleden op 17 mei op z’n 85ste overleed. Het boek, simpelweg Bobbejaan getiteld, is een indrukwekkend ‘salontafelboek’ geworden van groot formaat waarvan 200 exemplaren zelfs exclusief worden uitgegeven met een kaft van paardenhaar (approved by filosoof Etienne Vermeersch). Tom Schoepen dook ervoor maandenlang in het enorme en nauwgezet bijgehouden familiearchief van de Schoepens, dat meer dan tienduizenden documenten bevatte. Hij liet uiteindelijk 2.750 foto’s, 1.200 brieven en artikels, 250 platenhoezen en 180 partituren inscannen. Ze geven niet alleen een overweldigend beeld van de veelzijdigheid van Bobbejaan Schoepen, het is daarnaast zeker ook een nostalgische onderdompeling in een periode van vlak voor de Tweede Wereldoorlog tot begin jaren zestig: zeg maar de artistieke glorietijd van zijn vader. Maar ook de oprichting en uitbouw van het levenswerk, Bobbejaanland, van de jaren zestig tot de verkoop in 2004 –komen aanbod.

Het is de periode die Tom Schoepen, geboren in 1970, het sterkst heeft meegemaakt en die hij kan larderen met tal van anekdotes uit zijn kindertijd. werkt vaak veel meer bindend, veel meer bindend dan constant geconfronteerd te worden met de heimat. Die afstandneming was heel belangrijk voor mij. Ik kon met een positief zelfbeeld terugkomen. Ik had zelf iets verwezenlijkt buiten het park van mijn ouders om.

Ik verbloem niets in het boek: ik vind het zeer eerlijk en direct geschreven. Wat niet wegneemt dat elk kind zijn contraminefase heeft. Er is op dat vlak niets nieuw onder de zon. Maar ik denk dat ik van alle kinderen Schoepen het meest compatibel was met mijn vader.

– Je gaat ook niet mee in de klachten van je broer Jacky dat jullie als kinderen te weinig affectie hebben gekregen.

Mijn moeder en vader waren altijd aanwezig.

Maar de zaak stond er vaak tussen. Ik heb mijn moeder daar ooit als tiener eens mee geconfronteerd. Ik vroeg haar: ‘Wat komt er nu op de eerste plaats: de kinderen of de zaak?’

Ze antwoordde: ‘De zaak. Want als we de zaak niet kunnen blijven runnen, kunnen we de kinderen geen eten geven’. Daar kon ik volkomen vrede mee nemen, gewoon omdat ze zo oprecht direct dat antwoord gaf. Ik heb er nadien ook nooit meer over gezanikt. Je moet je niet verliezen in zelfbeklag. Ik heb daar komaf mee gemaakt toen ik in Gent een eigen leven leidde. Dit boek is daar ook een bewijs van. Ik kan op een autonome en gezonde manier terug met de legacy – nalatenschap - van mijn vader omgaan. Precies omdat ik er af-

stand van genomen heb.

– Je werd op school zelfs gepest omdat je de zoon van Bobbejaan was.

Afgunst omwille van een beroemde vader, zeker. Kinderen kunnen zeer hard zijn. Maar er waren ook positieve kanten. Er was een vorm van behaagzucht om hier te mogen komen spelen in het park. Ik heb ooit een verjaardagsfeestje gehouden voor 35 kinderen, zo plezant dat we een dag later iedereen terug uitgenodigd hebben. (lacht).

De attracties waren voor ons een constante en na verloop van tijd wordt je die ook beu en ga je andere dingen achter de schermen opzoeken. Kattenkwaad uitsteken. Wat deed ik dan? De wissels van de treinen verzetten zodat die met publiek en al de garage binnenreed, of kiezeltjes op de rails leggen zodat die trein ontspoorde.

– Je hebt je niet opgeworpen als zijn manager omdat je het gevoel had iets te moeten goedmaken met je vader?

Vergeet het maar. Mijn projecten met mijn vader hebben niets te maken met wiedergutmachen. Ik heb daar gewoon geen last van gehad.

Als het patrimonium van Bobbejaan niets meer in zich had gehad wat mij aantrok, zou ik het nooit gedaan hebben. Er zit in Bobbejaan een artistiek aspect dat mij boeit. Ik heb er altijd naar verlangd dat hij gewaardeerd zou worden op de manier zoals wij dat nu doen. Vroeger kwamen we ook een paar keren per jaar samen met de kinderen en spraken

Tom Schoepen:

‘‘

Ik heb van mijn vader terug Bobbejaan gemaakt

’’

we daarover. ‘Die kant van Bobbejaan zouden de mensen toch eens moeten leren kennen’.

Het ging dan om nummers als ‘Jef en Rosa’ of ‘Je me suis souvent demandé’. Maar ook ‘Duivenkot’ en ‘Café zonder bier’ zijn in hun genre goed en niet zo maar toevallig succesvol.

– Heeft het werk van Daan je over de streep gehaald om je te ‘outen’ als Bobbejaanfan?

Wat Dead Man Ray (een van de eerste groep van Daan Stuyven, nvdr) en Daan deden rond nummers van mijn vader heeft bij mij zeker een kortsluiting veroorzaakt. (Dead Man Ray schreef de muziek voor At the Drop of a Head, de Engelstalige versie van de film De Ordonnans/Café zonder bier uit 1962, met Bobbejaan Schoepen in de hoofdrol, nvdr) Blijkbaar had een cultgroep volledig ‘left of centre’ het belang van mijn vader wel begrepen. Ze werden niet beneveld door een vorm van cultuursnobisme en keken verder dan hun neus lang was. Wat Dead Man Ray deed, was echt cult.

De film The Drop af a Head was een vergeten film, bizar voor zijn tijd. Het heeft mijn ogen geopend. Op die kar ben ik dan gesprongen.

– Toch was het repertoire van Bobbejaan voor jonge gasten ‘not done’, goed voor baandancings.

Daar vergissen ze zich in. Het is een oordeel dat vaak geveld wordt door niet-muzikanten.

Echte muzikanten hebben daar geen last van; die stoten direct door tot de kern van het nummer. Laat zijn nummers horen aan een Toots Thielemans of een Ann Pierlé en die voelen onmiddellijk aan dat er iets meer achter zit.

Pas op: nummers als ‘De jodelende fluiter’ en ‘Lichtjes van de Schelde’ lijken eenvoudige deuntjes maar het is een vorm van schijneenvoud. Ze zijn zeer moeilijk live te brengen op het podium. Bij ‘Lichtjes van de Schelde’ krijg je bijvoorbeeld gaan ademruimte. En dan was er zeker zijn polyvalentie: ik ken geen artiest die zo veelzijdig was: jodelen, fluiten, gitaarspelen, zingen, entertainen …

– Je schrijft: ‘Er was zoveel Bobbejaan’.

Hoe polyvalenter je bent, hoe minder parameters je hebt om je te kunnen vergelijken met anderen. Neem bijvoorbeeld het fluiten: je moet al een Toots Thielemans zijn en Bluesette hebben geschreven om te beseffen dat fluiten een kunstvorm kan zijn. Het fluitnummer ‘Ragtime’ bijvoorbeeld is fenomenaal. Mijn vader kon én op hoog niveau jodelen én op wereldniveau fluiten,. Hij was ook nog eens een goede gitarist en had bovendien een zakelijk instinct. Die combinatie vormde zijn sterkte.

– Heb jij dan nooit een periode gehad dat je de muziek van je vader maar niks vond? Jij was naar verluidt zwaar in to grunge Neen, ik heb nooit last gehad om muziekstijlen te combineren. Ik kan evengoed luisteren naar Nirvana als naar Bach. Mooi is om te zien dat mijn moeder aan het conservatorium van Brussel is afgestudeerd met een eerste prijs met werken van Bach. Die had blijkbaar geen last van cultuursnobisme. Voor haar was een huwelijk tussen Bach en ‘Duivenkot’ best mogelijk.

– Je bent filosoof en spreekt vaak in zwaarwichtige termen over de muziek van je vader. Denk je dat je vader je daarin volgde?

Hij was toch een echte volksmens.

Mijn vader brengt emoties over. Toen ik mijn vader ‘Lichtjes van de Schelde’ hoorde zingen in zijn zetel, maakte het geen barst uit of er publiek zat of niet. Ik zag hem enorm opgaan in die muziek, je zag de emoties naar boven komen. Hij legde dat erin tot vlak voor zijn dood. Dan zie je: dit is een echte artiest. Hij was altijd zichzelf. Hij ademde muziek uit.

Vader heeft zich nooit een barst aangetrokken van wat mensen van hem vonden. Mijn vader was onnoemelijk zichzelf. Voor mij is dit boek wel een stuk culturele weerwraak.

Maar ik kan alleen maar werken met

❱

Suiker — 5

TOM SCHOEPEN ❱

wat hij verwezenlijkt heeft. Het is geen hagiografie geworden, niet iets wat ik uit mijn duim zuig. Ik kan het onderbouwen met het archief.

uitgebracht. Zijn biografie is in 2006 geschreven. Hij was er mateloos enthousiast over.

Daar zijn de kiemen gelegd voor dit boek.

– Maar werd die artiest niet gefnuikt door vijf maal per dag te moeten optreden in Bobbejaanland?

– Zijn die laatste jaren waarop je intens met hem hebt samengewerkt jouw mooiste herinneringen aan je vader?

De routine sloeg toe, dat klopt. Maar dat is ook normaal. Laat eender welke artiest naast zijn optredens nog een zaak runnen met vierhonderd personeelsleden en dan schiet er na een paar jaren van zijn artisticiteit ook niet veel meer over. Ik heb hem ooit gevraagd: ‘Pa, word je dat soms niet beu, elke keer ‘Café zonder bier’? ’Oh zwijg!, riep hij (lacht). Hij tokkelde constant deuntjes bij mekaar op de trapleuning en de melodieën die dan ontstonden …

Ja, maar er zijn er nog. Zo herinner ik me een optreden hier in de zaal van Bobbejaanland. Hij had juist ‘Je me suis souvent demandé’, gebracht. Ik ben hem dan als kind achter de coulisse gaan opzoeken en hem gezegd: ‘Papa, dat vind ik toch je mooiste nummer.’

Hij heeft mijn Franse uitspraak nog verbeterd. Ik ging ook vaak pannenkoeken eten in het park en kreeg daarvoor 50 frank van mijn moeder. Op een keer kreeg ik eens geen geld van haar. Ik ging dan maar naar mijn vader die zich in de badkamer aan het voorbereiden was op zijn optreden. ‘Pa, ik krijg geen 50 frank om pannenkoeken te gaan eten’. Hij tastte overal in zijn zakken. ‘Jongen, ik heb helemaal geen geld’. Hij had nooit geld op zak. (lacht)

– Een van de grote vragen is altijd geweest: heeft je vader er nooit spijt van gehad dat hij zich niet volledig heeft toegelegd op zijn carrière als artiest?

Hij heeft inderdaad wel eens beweerd dat hij er spijt van heeft gehad met een park te zijn begonnen. Maar dat moet gerelativeerd worden. Ik kan je verzekeren dat hij zeer fier was op wat hij hier gerealiseerd had.

– Meer trots dan op zijn successen als artiest?

Het ene sluit het ander niet uit. Bij Bobbejaan is het ene succesverhaal voortgevloeid uit het ander.

– Heeft hij jouw ook ingewijd in de muziek?

– In je boek schrijf je dat hij, als het hem allemaal te veel werd, naar de vijver van het park trok om er te gaan uithuilen.

Mijn vader heeft zeker momenten gehad dat er een crisis toesloeg. Na tien jaar Bobbejaanland is dat één keer gebeurd. Waarom? Het was altijd hard werken en beseffen niet meer te kunnen afstappen van de carrousel die je zelf hebt opgebouwd, een carrousel die alsmaar sneller en sneller begon te draaien en waar je zelf geen controle meer over hebt. Ik had als jongste wel het voorrecht om de kat uit de boom te kijken. Ik denk dat het meemaken van zo’n crisis ook de reden is geweest waarom ik niet direct op die carrousel ben gestapt.

– Dat moet je eens uitleggen.

Er was zeker ook de praktische kant. Puur familiaal gezien kwam ik als laatste in de ‘pikorde’, om het zo uit te drukken. De plaatsen waren al ingenomen. De andere kinderen zochten mogelijk ook meer zelfzekerheid, het werk in het park was meer op hun lijf geschreven. Ik was eigenzinniger en geleek meer op mijn vader.

Ik heb wel eens kritiek gehad op de keiharde leiding die ze aan Bobbejaanland gaven.

Maar ik heb er vandaag meer begrip voor, zeker nu ik zelf als zelfstandige mijn projecten moet realiseren. Je kan enkel vaststellen dat ze minstens even hard gewerkt hebben dan de mensen die voor hen hebben gewerkt.

– Werken, werken en nog eens werken. Het is de rode draad doorheen je boek en het leven van je ouders. Hebben ze er nooit spijt van gehad zo hard te hebben gewerkt?

Nee, want ze hebben dat werken nooit als werken ervaren. Voor hen was dat werken iets positiefs. Het was hun leven, ze ademden dat park. Als dat niet het geval was geweest, waren ze ooit door de mand gevallen. Als het een sleur wordt, als het privé en zakelijke niet samenvalt, kun je nooit tot zo een levenswerk komen. Je kan dat niet faken. Mijn vader kon ook niet Bobbejaan spelen, hij wás die persoon. Mijn ouders waren Bobbejaanland. Ze hadden Bobbejaanland niet, ze waren dat. Zoals uit een wezen van een vierkant voortvloeit dat hij vier hoeken heeft, zo vloeit Bobbejaanland noodwendig uit het wezen van mijn ouders. Om het eens filosofisch uit te drukken. (lacht)

– Voor wie werkten ze dan zo hard?

Voor zichzelf en de kinderen. Wat was het alternatief?

– Zich volledig concentreren op zijn carrière als artiest.

Daarvan heeft hij ook gezegd: ‘Misschien was het na vijf of tien jaar gedaan’. Hij was daar

6 —juni 2011

Hij had een grote verzameling ‘country-and-western’, onder meer van Tex Williams. Hij was vrij goed op de hoogte van de countrymuziek.

– Hij zag in geen van zijn kinderen een opvolger

heel eerlijk in. Bobbejaanland is heel onplanmatig ontstaan. Mijn ouders wisten in ‘61 niet dat hier in ‘75 de grootste attracties zouden worden geplaatst. Dat is allemaal historisch zo gegroeid. Het is ook het eerlijke en mooie van hun verhaal.

– Hij vond wel dat de richtingaanwijzers naar zijn park te klein waren. De Kempen apprecieerde te weinig zijn verdienste.

Dat was een punt van frustratie. Op een bepaald moment had Bobbejaanland de tweede grootste elektriciteitsrekening van heel de Kempen. Het park was een enorme Europese trekpleister met veel internationale bezoekers. Het werd door Test-Aankop als tweede beste park gerangschikt, na Disneyland Parijs

– Was het geen slechte beslissing om na de verkoop ervan hier nog te blijven wonen?

Waaruit leidt je dat af?

– De overnemers zijn weinig tactvol met de erfenis omgegaan. Ze vonden het een familiebedrijf dat dringend gemoderniseerd moest worden. De roots van het park werden verloochend en er werd zelfs aan gedacht de naam te veranderen. Bobbejaanland klonk niet internationaal genoeg.

Dat laatste klopt niet. Maar de nieuwe manager heeft het succes inderdaad nooit kunnen evenaren. De bezoekerscijfers spraken voor zich. Het werd soms potsierlijk toen hij hier rond begon te lopen met een cowboyhoed.

Maar nu is er een nieuwe manager aangesteld die wel terug oog heeft voor de roots van het park. We hebben er supergoede contacten mee gehad.

– Je vader heeft blijkbaar tot tweemaal toe op het ultieme moment geweigerd om zijn handtekening te zetten onder het verkoopscontract. Het was een zware dobber voor hem.

In het begin was het voor hen beiden inderdaad moeilijk en emotioneel. Maar als je iets verkoopt, moet je je er ook niet meer mee bemoeien. Maar er is ook het gezegde dat je een oude boom niet mag verplanten. Ze hadden hier alles: een zwembad en alle andere luxe.

Later hebben ze een appartement in Oostende gekocht waar we vaak vertoefden. Er moest ook afstand genomen worden. Maar daar zijn ze altijd ijzersterk in geweest. We zien natuurlijk liever zijn levenswerk floreren dan failliet gaan. Het park is en blijft nog altijd iets van de Schoepens.

– Zijn de artistieke projecten met je vader de klik geweest waardoor jullie opnieuw dichter bij mekaar gekomen zijn?

De opname van zijn laatste cd (‘Bobbejaan’, uitgebracht in 2008, twee jaar voor zijn dood) hebben mij nog dichter bij mijn pa gebracht.

Ik heb met mijn vader nooit ruzie gehad. Hij vond me daarvoor te zachtaardig, al waren we het niet altijd eens.

– Hij was geen bitter man op het einde.

Ik heb hem nooit verbitterd gezien. Ik heb zelfs de comédien terug naar boven zien komen, zelfs in zijn laatste levensfase toen het fysiek en geestelijk voor hem zeer moeilijk was. Alleen op zijn laatste dag was hij wel pessimistisch. Mijn moeder vroeg zelfs: ‘Bob, je bent zo vies gezind. Dat ben je anders toch nooit. We keren toch altijd de bladzijde om.’

Zijn laatste woorden waren: ‘Ik heb geen bladzijde meer om te keren’. Zo eindigt het boek ook.

– Was hij niet verbitterd door een gebrek aan waardering in eigen land, een gevoel waarmee blijkbaar elke Vlaamse artiest kampt?

Ik ben het daar niet mee eens. ‘Bobbejaan’ is het project bij uitstek geweest waarmee we dit gevoel de pas hebben afgesneden. De laatste tien jaar is hij sterk gewaardeerd geweest. Er was de comeback-cd. Er was de grootse Canvasdocumentaire in de serie ‘Histories’; hij heeft nog verscheidene prijzen behaald, werd opgenomen in de ‘Whistlers Hall of Fame’.

Hij heeft die revival ook echt mogen beleven.

Daarom voelen we ons ook zo goed en dankbaar. Hij is de actieve medespeler geweest van zijn eigen revival. Het was geen postuum uitwuiven of nazingen ervan.

Ik heb hem ook de voorbije vier jaren gefilmd voor een documentaire die nog niet is

We zijn veel meer opgegroeid in de zakelijke context van het park. De artistieke loopbaan van mijn ouders lag toen al achter de rug. Ik zou het wel tof gevonden hebben, moest ik wat meer muzikaal geweest zijn.

– Je had mogelijk kunnen opgroeien in Nashville We zijn met de kinderen veel in Amerika geweest. Ik heb er Nudie Cohn, de kleermaker van Elvis ontmoet. Bob (oudste zoon, nvdr) heeft John Lennon ontmoet. Maar op zich was dat niet zo belangrijk. Tenzij dat je ouders je vertelden dat ze in de jaren zeventig in Las Vegas Johnny Cash hebben zien optreden. Dan vreet je je natuurlijk wel op van spijt.(lacht)

– Je bent een echte Cashfan. Je krijgt dan ook vaak te horen dat je de laatste levensfase van het je vader erg gespiegeld hebt aan dat van Cash.

Dat is niet waar. Er zijn wel parallellen. Er zitten in die opnames natuurlijk wat ouderdom en ‘korreligheid’. Maar er zijn ook enorme verschillen. Wij zijn altijd uitgegaan van de authenticiteit van Bobbejaan zelf. We werkten altijd met materiaal dat van hem afkomstig was.

Ik spreek vanuit zijn legacy. Terwijl op de ‘American Recordings’ (laatste reeks van cd’s van Cahs) Johnny Cash covers bracht . – Wat heb jij er zelf aan toegevoegd?

Ik heb misschien de impuls gegeven om hem terug Bobbejaan te laten zijn. Hij was terug artiest, kon weer achter de micro plaatsnemen, terug creatief zijn. Mijn moeder heeft ooit gezegd: ‘Dit project is levensverlengend geweest voor hem’. Dat vind ik een van de mooiste uitspraken over alles wat we rond vader gedaan hebben. Daar ben ik echt heel blij mee. Ik heb een aantal vrienden die hun vader vroeg kwijtgeraakt zijn. Ze worstelen nog altijd met de spijt dat ze niets meer kunnen zeggen tegen hun vader. Ik heb toen gezworen: dat zal mij niet overkomen. Als ik de kans krijg om iets voor hem te doen, zal ik die kans grijpen. Dat zijn mijn echte drijfveren.

Tekst: Stijn Janssen Foto’s: Bart Van der Moeren

n e p r e w t n A in cie v o r P › › › s t n e s e r P y l d Prou

100 jaar René Van Steenbergen BEERSE – Honderd jaar geleden werd in Beerse René Van Steenbergen (1911-1995) geboren. De architect verwierf grote faam in de eerste helft van de vorige eeuw. De vzw Heemkundig Museum Tempelhof in Beerse organiseert van 11 tot 26 juni een retrospectieve in ’t Heilaar.

René Van Steenbergen creëerde rond 1930 een opvallend nieuw concept van woningbouw. Hij hanteerde een expressionistische stijl en voegde daar art-decoversieringen aan toe. Op een speelse manier combineerde hij vlakken en volumes, die hij liet onderbreken door steile puntgevels, erkers en uitspringende bloembakken. Van Steenbergen bouwde niet alleen woningen, maar ook kerken en scholen. Hij tekende de ontwerpen van meer dan 120 scholen.

En hij ontwierp de kerken van Geel Punt, Geel Ten Aard, Rosselaar (Balen) en Zwaneven (Oud-Turnhout). Het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) gaf de Kerk een ander aanzien (minder hiërarchisch, grotere lekeninbreng) en die hervormingen hadden ook een invloed op de religieuze architectuur. Van Steenbergen introduceerde een

modernere vormgeving in zijn kerkelijke bouwkunst. Hij gebruikte ook modernere materialen. Voorbeelden daarvan zijn de kerken in Voorheide (Arendonk), Den Hout (Beerse), Luchtbal (Antwerpen), Schorvoort (Turnhout), Zevendonk (Turnhout), …

De ‘Retrospectieve architect René Van Steenbergen (1911-1995)’ heeft plaats van 11 tot 26 juni 2011 in ’t Heilaar (Heilaarstraat 35 in Beerse). Niet alleen foto’s, tekeningen en plannen, maar ook een holografische projectie illustreren het leven en het werk van René Van Steenbergen. De tentoonstelling is gratis toegankelijk tijdens de weekdagen van 9 tot 12.30u en van 14 tot 16u (dinsdag gesloten), op zaterdag en zondag van 14 tot 17u.

Er zijn ook enkele nevenactiviteiten gepland. Een fietstocht van 10 km voert je langs 40 woningen die architect René Van Steenbergen tussen 1934 en 1976 in Beerse ontworpen heeft. Voor een autotocht van 50 km langs vijf moderne kerken kan je je laten leiden door een brochure of een audioopname die je van www.devlierbes.be kunt downloaden. In de weekkapel van de kerk in Den Hout (Beerse) kan je een tentoonstelling over de noodkerk en de nieuwe kerk van Den Hout en over het 75-jarig bestaan van deze parochie bezoeken. Deze tentoonstelling is open op zaterdag vóór en na de mis van 18u en op zondag van 14 tot 17u.

Midzomerfestival PUTTE – Op zondag 19 juni vindt op het domein Ter Speelbergen in Beerzel/Putte het Midzomerfestival plaats. Traditioneel wordt midzomer, een oeroud feest, gevierd met volksliedjes en volksmuziek. De toegang is gratis.

De feestelijkheden beginnen om 13.30u.

Ter Spelbergen is eigendom van de vzw Kempens Landschap. Op het domein staat een hoeve die opgebouwd is uit materialen die afkomstig zijn van afgebroken eeuwenoude gebouwen uit de streek. Verder biedt het domein een onderkomen aan een rietgedekte schuur uit Kasterlee, een bakhuis uit Diepenbeek, een karschuur uit Beerzel, een boomgaard en een parktuin. Met de aankoop werd zowel dit bouwkundige erfgoed

als het intellectuele erfgoed -onder de vorm van het archief en de bibliotheek- bewaard, opgewaardeerd en opengesteld.

Geen Midzomerfeest zonder ‘Pure Kempen’: de merk- en kwaliteitsnaam waarmee Rurant (i.s.m. Kempens Landschap, Toerisme Provincie Antwerpen, Unizo Kempen en BB-Projecten) de regionale economie van de Kempen wil stimuleren.

Op 19 juni wordt Ter Speelbergen omgevormd tot een bruisende feestplek met muziek, volksspelen, een marktje met streekproducten en ambachtelijk gebakken brood.

Een van de optredende groepen is Westelfolk, waarover je (op blz. 2) al meer kon lezen in deze Suiker.

25 jaar Festival van Vlaanderen – Mechelen/Kempen In september en oktober 2011 organiseert de provincie Antwerpen samen met het Festival van Vlaanderen-Mechelen de 25ste editie van de concertreeks Festival van Vlaanderen – Mechelen/Kempen. De succesformule blijft

ongewijzigd. Dat betekent dat er klassieke concerten van een uitzonderlijk hoog niveau gehouden worden op bijzondere plaatsen: in religieuze gebouwen, verspreid over de provincie. Paul Hillier is met zijn Theatre of

Voices de absolute ster van het festival. Andere grote namen zijn het Bulgaarse koor Saint Jean Rila en ook het Vlaams Radio Koor met de nieuwe dirigent Hervé Niquet.

Tickets kan je kopen via de websites

www.uitinmechelen.be en www.festivalmechelen.be, maar ook telefonisch (070 22 28 00) of per mail uit@mechelen.be. Suiker houdt je in september en oktober op de hoogte van het programma.

Suiker — 7

bonjour expo Bart Van der Moeren HERENTALS – Zelf zal hij het nooit zeggen; dus doen wij het maar in zijn plaats: Bart Van der Moeren is een van de beste portretfotografen van het land. Als trouwe lezer van Suiker wist u dat natuurlijk al lang, want de foto’s bij onze interviews en reportages komen steevast van Bart.

Een foto van Bart is sowieso al mooi, maar 50 foto’s van Bart zijn nog 50 keer mooier.

Daar halen we graag het etiket ‘indrukwekkend’ voor boven. In Herentals heb je de kans om een prachtige collectie ‘Portretten’ te bewonderen. Tot 12 juni zijn de foto’s van Bart Van der Moeren te zien in de Lakenhal en in de foyer van ’t Schaliken.

Tom Woestenborghs in De Tweede Helft TURNHOUT – Tot 12 juni kan je in De Tweede Helft nog terecht voor een (dubbel)tentoonstelling van Tom Woestenborghs, die op dit ogenblik ook exposeert bij de Verbeke Foundation in Kemzeke.

‘Salvation can be found in the illusion of involvement’ en ‘Salvation can be found in the illusion of indifference’ is de titel van het tweeluik en die is niet zomaar gekozen. De titels verschillen maar met één woord van elkaar.

Involvement staat tegenover Indifference. Het lijken elkaars tegengestelden te zijn. Maar door tweemaal het woord ‘illusion’ toe te voegen wordt die tegenstelling geneutraliseerd en is ze al veel minder groot dan ze op het eerste gezicht lijkt. De twee tentoonstellingen laten ons de dualiteit van Woestenborghs’ werk zien. Engagement tegenover onverschilligheid.

Beide zijn nodig, maar tot op welke hoogte?

Als kunstenaar weeg je steeds af hoe ver je betrokkenheid bij een onderwerp kan gaan.

In zijn eerdere werk had Woestenborghs de neiging om zaken helemaal uit te benen. Zijn

recente werk is directer. Woestenborghs vertrekt tegenwoordig van fotomateriaal dat van uiteenlopende oorsprong kan zijn. Zijn interesse gaat hierbij vooral uit naar de kleine dingen die het leven boeiend kunnen maken. Na zijn opleiding in de schilderkunst evolueerde Woestenborghs naar het maken van maquettes en installaties. Dat werden uiteindelijk video-installaties. Maar recent zette hij de stap richting lichtbakken. Hij maakt zwarte­ stifttekeningen op een opalen plexiplaat die hij vervolgens tweezijdig bekleeft met stukjes transparante folie. Zijn hoofdmateriaal wordt het licht. Deze werkwijze verschilt uiteindelijk niet erg van het maken van een schilderij, zij het dat het opbouwen van het beeld bewuster en meer vanuit een analyse gebeurt. Die hele weg heeft de kunstenaar dus afgelegd om uiteindelijk opnieuw schilderkunstige ingrepen te doen. Zijn recente werk krijgt duidelijk een meer esthetisch vertrekpunt, maar ook nu gaat Woestenborghs sociale en politieke statements niet uit de weg.

De Nederlanden en Hispanidad WESTERLO – In het kader van zijn 25-jarige bestaan organiseert ‘Kunst- en kultuurkring internationaal De Nederlanden en Hispanidad’ een salon voor beeldende kunst, in de hal van het gemeentehuis van Westerlo (Boerenkrijg-

8 —juni 2011

laan 61). Op werkdagen kan je er terecht van 9 tot 12u, op woensdag ook van 14 tot 17u en op maandag ook van 18.30 tot 20.30u. Tijdens het weekend is het gemeentehuis open van 11 tot 17u. Alle info: www.denederlandenvzw.be.

Frieda Vanheuckelom WESTERLO – Nog tot 5 juni zijn in het gemeentehuis van Westerlo werken te zien van Frieda Vanheuckelom uit Oevel. Haar aqua-

rellen kan je op weekdagen bezichtigen van 9 tot 12u en van 14 tot 17u, en op zaterdag en zondag van 14 tot 18u.

Human hands and fingerprints GEEL – 2011 is het Europees jaar van de vrijwilliger. Zonder vrijwilligers draait de maatschappij vierkant. Of erger nog: dan valt alles stil. Niet alleen het verenigingsleven heeft vrijwilligers nodig. Ook overheden, stedelijke diensten, OCMW’s en adviesraden kunnen niet zonder de hulp van mensen die

Slijk MEERLE – In het Oud Raadhuis in Meerle (Gemeenteplein 1) bij Hoogstraten sluit SALON 23 zijn eerste reeks tentoonstellingen af. Akkers, plassen en tractorsporen domineren de expo.

Dorien Van Bavel is de kunstenares die tentoonstelt. Met twee voeten in het slijk heeft ze foto’s gemaakt van haar vuile laarzen en van al dan niet omgeploegde akkers.

Van Bavel bewerkt haar foto’s tot collages en pas dan pakt ze haar verfborstels vast. De expo ‘Slijk’ toont haar gigantische schilderijen, die zich –net als het landschap zelf- niet in één oogopslag laten bekijken. ‘Slijk’ is te bekijken op 1 en 2 juni. De toegang is gratis.

zich belangeloos inzetten voor het goede doel.

Cultuurcentrum de Werft kwam op het originele idee om al die helpende handen een plaats te geven in een tentoonstelling.

Afbeeldingen van de (helpende) handen en vingers zijn in de Halle (Markt 1) te bekijken tot en met 5 juni.

André Bleys

toont Kempense landschappen

Sterk in vuil werk MOL - Vanaf 25 juni, de hele zomer lang, loopt in het Jakob Smitsmuseum de overzichtstentoonstelling André Bleys. Na Raymond Minnen is daar dus de tweede Mollenaar op rij te gast: Bleys is afkomstig van Achterbos en woont in Millegem. Maar een groter verschil dan dat tussen deze twee streekgenoten is nauwelijks denkbaar: Minnen de revolutionaire popartiest, Bleys de traditionele landschapschilder. ‘Ik popel’, zo vat laatstgenoemde zijn stemming samen aan de vooravond van de vernissage. Niet simpel, zo’n popelende kunstenaar interviewen.

We spreken met een man die op weg van en naar de lagere school tweemaal daags voorbij het huis van Jakob Smits kwam en daar bij wijze van spreken zijn pet afdeed.

– De aanleiding voor de tentoonstelling in het JSM is je zestigste verjaardag. Gefeliciteerd. Maar voor ons is een andere verjaardag natuurlijk interessanter: hoeveel jaar schilder je al?

Heel lang al. Ik geloof dat mijn eerste olieverfschilderij dateert van toen ik dertien was. Ik heb dat werkje nog, geknoei uiteraard, niet om aan te zien, maar ik deed het toch maar.

En op een foto uit de kleuterklas, van toen ik een jaar of zes was, sta ik met een verfdoos in mijn handen en een kleurboek voor mij op tafel. Dat is geen toeval. Ik kan mij echt de tijd niet herinneren dat ik niet voortdurend aan het tekenen of schilderen was. Er zijn wel eens korte onderbrekingen geweest als er een huis werd gebouwd of het gezinsleven te druk was, maar verder heb ik continu geschilderd.

Een microbe, zonder meer. Daar is geen antibioticum tegen opgewassen.

– Academie gevolgd?

Nee, in die zin ben ik het stadium van de zondagsschilder en de amateur nooit ontgroeid. Selfmade, honderd procent. Ik heb wel eens met andere mensen samen geschilderd, destijds in ’t Pierement bijvoorbeeld, maar nooit in de verhouding leraar-leerling.

Schilderen is een eenzame bezigheid. Mijn leraars staan hier achter mij (wijst naar een indrukwekkende bibliotheek die kreunt onder de kunstenaarsmonografieën). Ik ben begonnen met reproducties uit tijdschriften en kalenders te knippen, want voor de ‘echte dingen’ had ik eerst geen geld. Toen ik bij het leger was en mijn maten hun soldij aan pinten uitgaven, kocht ik er kunstboeken en -boekjes mee. Dat ben ik blijven doen. Kijken naar de meesters: dat is tot vandaag zowat mijn enige leerschool geweest. En die mees-

ters, ik zie dat ruim: de impressionisten, de expressionisten, de Wiener Sezession. Ik heb evenveel bewondering voor Oskar Kokoschka als voor Gustav Klimt, voor Egon Schiele als voor Emile Claus, voor Sam Dillemans als voor Anselm Kiefer.

– Je grote liefde is het Kempense landschap. Waar komt die voorkeur vandaan?

Ik schilder haast uitsluitend dát, inderdaad.

Maar waarom? Niet makkelijk om daar de vinger op te leggen. Een rare bedenking misschien voor iemand die zich tot een onderwerp beperkt, maar wat mij het meest aanspreekt in het vak is het fysieke bezig zijn met de verf.

Wát ik schilder, het onderwerp, is daar toch min of meer ondergeschikt aan. Maar ik heb zeker een groen hart. Ik voel me thuis in het landschap. En er is daar aan variatie toch echt geen gebrek. Door de wisseling van de seizoenen en het werk van de boer verandert eenzelfde locatie soms zodanig dat je ze nog nauwelijks herkent. Ook technisch voel ik me thuis in het landschap: ik heb door de jaren heen geleerd hoe ik het op het doek moet zetten. Van onderwerp veranderen zou weer een enorm leerproces vergen. Ik heb wel oog voor de schoonheid en de mogelijkheden van bijvoorbeeld de menselijke figuur of van architectuur, maar ik ben er tot dusver niet toe gekomen om ze te schilderen. Ik denk ook niet dat het er meteen van zal komen. Ik ken mijn beperkingen.

Landschappen van André Bleys Van 25 juni tot 14 augustus in het Jakob Smitsmuseum, Sluis 155 A in MOL. Alle dagen van 14 tot 18u, maandag gesloten.

– Hoe komt zo’n landschapschilderij dan tot stand?

Ik heb vijfentwintig jaar lang buiten geschilderd, zoals de groten, de ‘pleinairisten’ (lacht).

Al die tijd heb ik bestaande, herkenbare landschappen geschilderd. En dat directe contact met de natuur is voor een liefhebber natuurlijk met niks te vergelijken. Het klinkt cliché, maar daar zitten in openlucht, bij goed weer of slecht, met de wind in de bomen en het fluiten van de vogels: mooi! Toch doe ik dat nu niet meer. Ik schets nog buiten, maar de werken zelf maak ik in het atelier. Dat gaat beter, omdat het dan makkelijker is om hoofd- en bijzaken uit elkaar te houden. Als ik in de natuur zit te schilderen, betrap ik mij erop dat ik mij laat vangen aan details. In mijn atelier kan ik het allemaal wat beter onder controle en wat zuiverder houden.

– De titel boven dit stuk komt uit een tekst die ik lang geleden al eens over jou heb geschreven in het tijdschrift Jakob Smits. Dat citaat vonden nogal wat lezers toen beledigend. Jij ook?

Absoluut niet. Ik vond dat een mooie zin, die dan nog precies weergeeft waar ik voor sta. Je moest mij daar bezig zien: warm ingeduffeld, laarzen aan, kniehoog in de smurrie. Daar kleeft bijzonder weinig romantiek aan, dat kan ik je verzekeren. Ik schilder het liefst donkere moddervelden, verregende wegeltjes, geknotte elzen onder een grauwe winterlucht. Wat niet wil zeggen dat er ook niet eens een zonnig, hoogblond korenveld met blauwe bloempjes mag tussen zitten. Maar dat brute en dat ruwe van de natuur, dat is mij toch het meest uit het hart gegrepen. In dat soort werk komt ook mijn schilderstijl het best tot zijn recht, vind ik. Ik schilder ongepolijst, met dikke verfopleg

en een grove penseelstreek, traditioneel, ambachtelijk. Ik ben geen vernieuwer. Dat heeft misschien wel te maken met mijn gebrek aan scholing. Een academie opent natuurlijk je ogen voor nieuwe strekkingen en experimenten. Daar is het nu bij mij wel wat laat voor, en de tijd is voorbij dat ik dat erg vond.

– Geen experimenten?

Zo af en toe toch wel eens. (Haalt twee schilderijtjes uit het atelier). Kijk, dit is twee keer hetzelfde landschap. Alleen: het ene is de abstracte versie van het andere, pure compositie. Iemand die alleen de abstracte versie ziet, zal die niet als een landschap herkennen. Dat wordt pas duidelijk als het figuratieve werkje ernaast hangt. Voor mij zijn de twee trouwens minder verschillend dan voor een buitenstaander. Ik componeer mijn landschappen namelijk op exact dezelfde manier als dit abstract werk. Maar meer dan een probeersel is dat voor mij niet. Het is studiemateriaal; dat komt niet buiten. Abstract schilderen ligt mij gewoon niet. Het is mij te mager. Ik wil met olieverf meer doen dan zuiver compositie maken.

– Tot slot nog iets over de tentoonstelling.

Het wordt een overzicht van die vele jaren schilderen?

Ja, op uitdrukkelijke vraag van de organisatoren. Het JSM is een museum, geen galerie.

Dat oudere werk samenzoeken is altijd wat moeilijk, maar ik zorg wel voor een compilatiewand met ‘herinneringen’. Ik ga terug tot de jaren 70, na strenge selectie. Maar het merendeel zal recent werk zijn, uiteraard.

– Succes gewenst. We komen kijken.

Tekst: Ivo Verheyen Foto’s: Bart Van der Moeren

Suiker — 9

TOM DRIESEN DICHTER OP DREEF TURNHOUT – Wat zegt de naam Tom Driesen u? Helemaal niets? Hoog tijd dan dat u dit multitalent gaat ontdekken. Onder de naam Collectief Dichterbij blies hij samen met enkele gelijkgestemde zielen de literaire scène in Turnhout nieuw leven in. Maar de Kempen alleen is te klein voor Tom. In heel Vlaanderen maakt hij de poëziepodia onveilig als poetryslammer (what’s in a name).

2010 was Driesens wonderjaar: hij won de Nekkanachtwedstrijd voor beste songtekst, bracht een eigen bundel uit en eindigde 3de op het BK poetry slam. 2011 stond tot nu toe vooral in het teken van zijn theaterdebuut en van een nieuw knotsgek idee dat u binnenkort op de zomerfestivals zelf kan ontdekken….de poëzieautomaat.

Ik heb met Tom Driesen afgesproken in de zaal van Het Gevolg in Turnhout. Wanneer hij komt opendoen, ziet hij er lichtbezweet en een tikkeltje nerveus uit. De oorzaak van die zenuwen is niet mijn verschijning of ons nakende gesprek. Driesen zit met een grote deadline: over 2 dagen is het de première van zijn eerste theaterstuk ‘Nu is een ligstoel’.

Een stuk waarvoor hij een nieuwe collectief oprichtte: Gigant. Want zo zit Tom Driesen nu eenmaal in mekaar: ideeën dienen niet om op te broeden, ze moeten worden uitgevoerd.

“We zijn er iets meer dan een jaar geleden mee begonnen. Ik had net Pizzeriaromantiek uitgebracht en toen kwam Nikita Vos, dochter van (Turnhoutse schepen Eric Vos, nvdr) naar mij met de vraag of ik een toneelstuk voor haar groepje wilde schrijven. Ze waren met 4 jonge gasten die elkaar op het welsprekendheidstornooi hadden leren kennen. Ik wist eerst niet goed wat ik daarop moest zeggen.

Ik dacht dat ik dat nooit zou kunnen. Poëzie schrijven doe je thuis alleen en voor toneel moest ik ineens met veel meer rekening houden. Maar ik kan slecht nee zeggen op zulke vragen. En dus zijn we er maar aan begonnen. Voor ‘Nu is een ligstoel’ zijn we vertrokken van ‘Time’s Arrow’ van Martin Amis. We wilden iets doen met omgekeerde principes, de dingen achterstevoren spelen. Dat paste bij het centrale thema ‘troost’: de dingen weer goedmaken. Ik heb er 5 maanden aan geschreven en dan zijn we beginnen te repeteren. Nu komt alles samen met techniek, dans en videoprojectie. ’t Is te hopen dat het niet te bombastisch overkomt en op anderhalf uur verteerbaar is voor de mensen.”

moest. Ik ben naar de repetitie getrokken met wat ideeën in mijn hoofd over hoe toneel eruit moest zien. Ik vergeleek het met hoe ik zelf op een podium sta. Bij mij heeft het allemaal met energie te maken en het juist doseren ervan.

Maar ja, ik sta meestal maar 10 à 20 minuten op een podium en nu moest het 1,5 uur duren. Ook het toneelscript schrijven was niet evident. Ik ben echt vertrokken met dialogen van Familie in mijn achterhoofd, want ik had nog nooit in dialogen geschreven. Ik had echt het idee dat het constant heen en weer moest gaan. Ik heb er uiteindelijk toch ook wel wat gedichten in gestoken; dat kon ik gewoon niet laten.

– Jullie noemen zichzelf Collectief Gigant, vanwaar die naam?

Dat komt eigenlijk van het liedje van Stijn Meuris. Ik vind het een heel mooi lied en een schoon woord. Op google was collectief Gigant nog niet te vinden, zodat we ons dus zo konden noemen. Het is een sterk woord dat ook verwijst naar de Griekse mythologie, waar veel toneelstukken zich ook op hebben gebaseerd. Maar eigenlijk komt het gewoon door dat liedje.

– Als deze Suiker verschijnt zijn jullie speeldagen al voorbij. Kunnen we Gigant in de nabije toekomst nog aan het werk zien?

Misschien op het terrastheater, maar deze zomer spelen we eind augustus zeker in beperkte bezetting in ’t Mols Pierement. We gaan er

‘‘

getuige van. Daar staat elke dag wel nieuw werk op.

Weet je, ik ben als tiener echt slecht gaan zien. Echt lang lezen was gewoon moeilijk.

Van mijn 15 tot mijn 18 heb ik dan ook geen enkele roman gelezen, maar ik las wel het verzamelde werk van Paul Van Ostaijen. Op een bepaalde manier is het de gemakkelijkste manier geworden om mij uit te drukken. Ik heb ook niet het geduld om echte verhalen te schrijven. Een gedicht schrijf ik vaak op een halfuur, vroeger zelfs sneller. Ze gaan ook dikwijls over beperkte ideeën, waar je geen verhaal mee kan vullen. Voor poëzie is dat meestal genoeg. Soms is een zin van iemand anders mij al op dreef brengen. Zo hoorde ik Stijn Vranken in Club 1900 op het podium van ‘Language is a virus’ zeggen: ‘Wilt gij wild van mij zijn, wilt gij mijn lieve mijn zijn?’. Ik was jong en ik dacht: ‘Ik kan dat beter’. Diezelfde avond schreef ik ‘Vergeef me dat ik mij vergeefs aan u vergeef’. Ik kan ook gewoon niet anders dan schrijven. Mijn pen volgt het ritme van mijn emotionele leven. Als ik depressief ben, schrijf ik weinig. Als het goed gaat, zoals nu, schrijf ik veel.

– Ik dacht altijd dat schrijven zwoegen en zweten was. Ik denk dat er veel grote dichters jaloers op je zouden zijn. Leonard Nolens bijvoorbeeld werkt amper 1 bundel op 2 jaar af.

Het kan ook hard werken zijn, soms is het

– Het heeft op de laatste Boekenbeurs ook een prijs gewonnen, niet?

Ja, en alle credits hiervoor gaan naar Herwig hoor. Van Creatief Schrijven heeft het de Gouden Meeuw gekregen voor de beste lay-out van een bundel in eigen beheer. Dat was echt een mooie prijs want er waren bundels bij die echt een hoge productiekost hadden, terwijl Pizzeriaromantiek low budget gemaakt is.

Zo zie je maar dat de creativiteit het toch nog kan halen van grote investeringen.

– Het was inderdaad een bundel in eigen beheer. Nooit zin gehad om ermee te gaan leuren bij uitgevers?

Ik wist toen niet of ik er klaar voor was. Ik wilde eerst nog meedoen aan enkele wedstrijden en nog wat poëzieprijzen winnen. Ik dacht: dan zullen ze mij wel oppikken. Nu zijn er intussen wel een aantal jonge talenten opgestaan die met de aandacht van de uitgevers

d f o o h n “In mij zit een k e o b n e d r rijmwoo

spelen bij beeldend werk van Jef Van Leeuw.

Dat is eigenlijk al een voorbereiding op een project van volgend jaar waar we in het kader van Turnhout 2012 gaan spelen bij grote marmeren blokken die in het stadspark van Turnhout door verschillende kunstenaars zullen bewerkt worden. We gaan dan in dialoog gaan met die beelden.

– Je gaf het zelf daarnet al aan: je bent in de eerste plaats toch nog altijd een dichter.

Waar is die liefde voor de poëzie begonnen?

vloeken en ploeteren voor slechts een paar zinnen. Ik moet ook wel af en toe dingen weggooien hoor. Niet alles wat op facebook verschijnt, is voor publicatie vatbaar. Dat is ook niet nodig, want ik schrijf vanuit een emotionele drang. Daar zit heel wat tussen waarvan je achteraf zegt dat het niet goed is. Ik heb er nu 500 op mijn computer staan waarvan ik zeg: ‘Nee, dat gaat nooit iets worden’. Ik denk dat 1 bundel om de 2 jaar een goed gemiddelde is, anders worden de mensen je snel beu.

– Hoe zou jij je eigen stijl omschrijven? Als ik je gedichten lees, denk ik niet meteen aan de nieuwe Kempense heimatdichter.

Het gaat er soms hard aan toe, snel in ieder geval.

– Hoe is het allemaal verlopen? Het was niet alleen je debuut als toneelschrijver, ook het regisseren was nieuw.

Ik was 10 jaar toen ik de eerste keer iets op papier heb gezet. Voor een meisje uiteraard, de mooiste van de klas, maar ook mijn achternicht. Mijn vader was beschaamd. (lacht) Ik heb een gedicht op een briefje geschreven en besprenkeld met parfum maar ik heb er nooit reactie op gehad. De volgende keer was ik 12 en zat ik in de fanfare. We waren op kamp.

Ik had 1 hoegaarden gedronken en toen we moesten gaan slapen, vloeide er gewoon een gedicht uit mijn pen. Al mijn vrienden vonden dat wel tof en dus ben ik dat blijven doen. Elk half jaar had ik 30 gedichten klaar en dan maakte ik daar al bundeltjes van. Ik ben er eigenlijk nooit mee gestopt. Op school moest ik dan ook voor iedereen de valentijnsgedichten schrijven. Daarnaast speelde ik ook in het bandje Jazzalude. Toen zij ermee ophielden, is het schrijven echt exponentieel toegenomen.

Dan ben ik op uitnodiging van Wim Paeshuyse bij Collectief Dichterbij gegaan en maakte ik zo’n 150 gedichten op een jaar of zo.

Dat was echt niet gemakkelijk, zeker niet dat regisseren. Ik wist echt niet wat ik daarmee

– Jij staat op en gaat slapen met poëzie.

Wie met jou bevriend is op facebook is daar

Dat was een idee van Herwig Kempeneers van de Historische Drukkerij in Turnhout.

10 —juni 2011

Hij had aangeboden om mijn bundel te drukken en is een vakman op grafisch gebied. De 30 gedichten in Pizzeriaromantiek zijn het resultaat van 1 jaar schrijven. De titel dekt voor een stuk ook wel de lading. Het gaat over jong zijn, liefjes hebben en naar de sterren kijken. Het gaat ook over mijn zoontje Elia dat er toen net was. En over mijn vrouw, of nee, eigenlijk staat er niet veel in over mijn vrouw.

Wel wat liefdesgedichten, maar die gaan niet per se over mijn vrouw. (lacht) Het is de samenvatting van mijn jeugd.

Snelheid is een vereiste. Ik denk dat ik tussen 2 werelden in zit. Ik heb altijd naar heel melige dingen geluisterd, maar tegelijkertijd kende ik op mijn 16de de hele tekst van ‘Breekpunt’ van ABN vanbuiten. Ik ben nooit echt een ‘homie’ geweest, maar ik vond het wel leuk. Snel dichten en rijmen sprak mij ook aan toen ik voor de eerste keer dichters op een podium zag, dat klopte gewoon. Ik kan ook gewoon goed rijmen en ritme maken. Als er 1 ding is dat ik kan, is het dat. Er zit een rijmwoordenboek in mijn hoofd.

– Vorig jaar bracht je je eerste bundel uit: ‘Pizzeriaromantiek’. Een bundel zoals je er niet veel in de boekhandel ziet liggen. Mooi gekaft in een rood-wit geblokte placemat van een typisch Italiaans restaurant.

’’

zijn gaan lopen, zoals Maud Vanhauwaert en Maarten Inghels. Toch vind ik het geen slechte keuze geweest. Ik en Maud hebben onlangs samen opgetreden en na het optreden kon ik zeggen dat het publiek mijn bundel kon kopen voor 3 euro, of met ander woorden: de prijs van 2 pintjes. Bij een studentenpubliek verkoop je dan nog iets. Maud moest zeggen dat haar bundel 19 euro kostte. Welke student kan dat betalen? Het is toch jammer dat je misschien niet gelezen wordt omdat je bundel zo duur is. Ik wil in de eerste plaats gelezen worden en liefst door een jong publiek.

– Denk je niet dat de nieuwe lichting dichters zoals Sylvie Marie, Maud Vanhauwaert en Maarten Inghels opgepikt worden omdat ze in Antwerpen wonen of werken en er ook vaak rondhangen op de hippe plekken? Jij kiest er bewust voor om in Turnhout te blijven.

Het stak wel een beetje toen ik hoorde dat Maarten gevraagd werd door Gerrit Komrij en dat Mauds bundel zou verschijnen. Op het BK Poetry Slam heb ik nipt van haar verloren.

Maar ik zie het als een motivatie om het evengoed te doen. Ik vind ze alle twee grote talenten, dus ik gun ze het. En ja, ik woon bewust in Turnhout. Ik heb hier een gezin. Ik heb ervoor gekozen om vrij vroeg te trouwen en kinderen te krijgen. Daarmee ga je ook een engagement aan om niet elke avond op een hippe fuif je ding te promoten of op café te gaan met Andy Fierens en co. Ik ben trots op mijn zoon en dochter. Ze plaatsen de dingen ook in het juiste perspectief. Ik vind Turnhout trouwens

niet zo’n slechte uitvalsbasis. We gaan binnenkort naar Gent en we gaan wel eens naar Antwerpen, maar niet elke week. Ik denk dat ze het ginder ondertussen wel weten. Tom Driesen doet zijn ding vanuit de Kempen en we zullen hem af en toe wel eens zien.

– Een belangrijk aspect aan je dichterschap is de performance. De vertolking is een deel van jouw werk.

Dat is het geworden, ja. 4 jaar geleden, vlak voor ik bij Collectief Dichterbij ging, zag ik voor het eerst ‘Poetry on stage’. Ik wist meteen dat ik dat ook wou. De eerste keer was op een Turnhout City Night. Toen trok het op niks. Ik las gewoon van mijn papier af. Zeno Van Duppen was daar toen ook. Toen ik hem zag performen, wist ik hoe het moest. Voor mij is een performance nu niets meer dan mijn gedicht vanbuiten leren. Zodra het in mijn hoofd zit, weet ik wat ermee moet doen, hoe het moet klinken. Het is dan ook iets van mij, hé. Soms probeer ik wel iets uit en ga ik op mijn knieën zitten of zo. Ik speel niemand na op het podium. Ik heb ooit geprobeerd Bart Moeyaert te imiteren met een hese stem. Nu ben ik gewoon mezelf. Mensen zien wel dat er veel gedrevenheid in zit, veel enthousiasme.

Ik ben blij dat ik die energie kan overbrengen.”

– Jouw volgende project heeft ook weer met performance te maken. Je bent volop aan het bouwen aan een poëziemachine.

Hoe kom je daar toch bij?

De poëzieautomaat is eigenlijk een idee van Wim Paeshuyse. Telkens als hij een zot idee heeft, spring ik daar gewoon mee op. Het idee was om een automaat te bouwen, zoals een cola-automaat, waar we konden gaan inzitten. Op het scherm waar normaal coca-cola staat, zou dan ons gezicht komen met daarnaast een prijslijst. De mensen kunnen dan op een knopje duwen en voor 50 cent een gedicht aanvragen. Ze krijgen dan een miniperformance. Het idee komt van iets wat we ooit op een cultuurmarkt gedaan hebben. We hadden daar mensen uitgenodigd in een tentje en kleine privéoptredens gegeven.

Dat werkte goed, want je stond dichter bij je publiek en de sfeer was heel intiem. We hebben ooit ook fluistersessies gehouden waarbij we de mensen blinddoekten en in hun oor gedichten fluisterden. We proberen allerlei dingen uit om poëzie zo dicht mogelijk bij de mensen te brengen. Dat werkt echt.

– De automaat is nu in volle opbouw. Hoe moet ik me zo’n machine voorstellen?

Er is nu wel even een klein oponthoud. Onze ontwerper, een productontwikkelaar, heeft vorig weekend zijn been geraakt met de slijpschijf, maar het komt wel in orde. Het is een opvouwbare constructie uit metaal die we overal mee naar toe kunnen nemen. Er past een krukje in. Vooraan is een opening waar je de dichter kan zien. We hadden eerst gedacht om er plexiglas in te steken, maar dat zou misschien te warm worden. Elke dichter heeft dan een prijslijst met 8 tot 10 gedichten die hij erin kan schuiven. We willen de machine ook uitlenen als flauwe nonkel-automaat. Die kan dan op communiefeesten gebruikt worden door families die geen flauwe nonkel hebben.

Het is gewoon een manier van naar de mensen toe te gaan. Als je nog niet bekend bent – wat ik nog steeds niet ben – dan moet je naar de mensen toegaan. In het begin was dat voor mij een beetje van de ‘moetens’ maar nu doe ik het graag en is het een aspect van mezelf geworden.

– Waar gaan we die poëzieautomaat kunnen bewonderen?

We gaan naar de Gentse feesten. Daar gaan we niet met onze eigen gedichten staan maar met gedichten van Simon Vinkenoog bij een tentoonstelling van hem. Ik denk dat Vinkenoog zelf wel in was voor zo’n happenings. We gaan hem dus een ode brengen vanuit de automaat. Verder staan we ook op het openingsweekend van de Warande en zijn we aan het onderhandelen met de Boekenbeurs. We zullen ook op de Meir in Antwerpen staan, kortom: we gaan ermee de boer op.

– Veel succes. Ik zal er zeker eens een jetonneke komen insteken.

Tekst: Katrien Lodewijckx Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 11

Schouwburgen

Stany Crets zet zijn schouders onder Turnhout 2012

TURNHOUT – Volgend jaar mag Turnhout zich ‘Cultuurstad van Vlaanderen’ noemen.

‘Turnhout 2012 vzw’, die het feestjaar samenstelt en coördineert, lichtte onlangs een tipje van de sluier van het feestprogramma. Ook werd officieel bekendgemaakt dat Stany Crets het gezicht wordt van Turnhout 2012. Stany is geboren en getogen in Turnhout, maar hij week op jeugdige leeftijd uit naar Antwerpen.

Tijdens de persconferentie somde Stany Crets 25 redenen op om een bezoek te brengen aan 2012. Te veel om ze allemaal op te noemen, maar om te onthouden zijn in elk geval het Watertorenfestival, het Spiegeltentenfestival, een speciale editie van de Slag van Turnhout, de vieringen van 20 jaar Open Doek en 40 jaar de Warande, de opening van de nieuwe ondergrondse fuifzaal en van het vernieuwde Taxandriamuseum, de vele nieuwe wandeltochten, een skate contest en de opening van een nieuw architectuurmuseum.

Het feestjaar wordt pas half maart 2012 officieel op gang geschoten. Veel te vroeg dus om nu al het definitieve programma bekend te kunnen maken. Maar Suiker houdt je op de hoogte, net als de website www.turnhout2012. be.

Veronika Iltchenko HERENTALS – Op zondag 5 juni geeft Veronika Iltchenko een aperitiefconcert in de Lakenhal (op de Grote Markt) in Herentals. Het concert begint om 11u. Kaarten kosten 8 euro.

De Russische Veronika Iltchenko is een jonge pianiste die zich in de belangstelling speelde met haar fantastische vertolkingen van laatromantische componisten en componisten van de twintigste eeuw.

Veronika Iltchenko studeerde aan het Tchaikovsky Music College en het Moussorgsky Conservatorium in Ekaterinburg (Rusland). In juni 2000 verhuisde Veronika naar Brussel, waar zij aan het conservatorium eveneens een meestergraad piano behaalde bij Jan Michiels. Zij treedt vooral op als concertpianiste, maar begeleidt ook graag operasolisten.

12 —juni 2011

TURNHOUT – De Warande verwelkomt op vrijdag 3 juni de Zuid-Afrikaanse singer-songwriter Randall Wicomb, die op uitnodiging van de provincie Antwerpen ons land bezoekt.

Randall Wicomb zal om 20.15u een concert geven in de Kuub. Tickets kosten 12 euro.

Randall Wicomb geniet bij ons niet de naambekendheid die zijn collega Joannes Kerkorrel ooit had, maar in zijn thuisland hoeft hij qua populariteit nauwelijks onder te doen voor de in duistere omstandigheden overleden Kerkorrel. Het dient gezegd dat Wicomb een stuk minder maatschappijkritisch is dan Kerkorrel was. Hij vertegenwoordigt een ander genre.

Wicomb is veeleer een volkszanger dan een protestzanger.

Omdat het Zuid-Afrikaans de mooiste taal ter wereld is én bovendien perfect verstaanbaar, zou het alleen maar zonde zijn het ZuidAfrikaanse persbericht te vertalen. Lees en geniet van de authentieke tekst.

“Randall Wicomb, een van die ikone in die Suid Afrikaanse musiekbedryf het oor meer as drie dekades grensverskuiwende werk met sy toonsettings en vertolkings van die Afrikaanse volksliedjie gedoen.

Die gebore Kapenaar wat sy Honneursgraad in Ekologie verwerf het en eers by die Paul Roos Gimnasium op Stellenbosch onderwys gegee het, het verskeie Goue Status musiektoekennings vir sy uitreikings ontvang.

Sy aanvoeling vir wêreldmusiek kan gehoor word in treffers soos ‘Die Duitswes wals’; maar, ‘Kleur’, ‘Die witbroek’ en ‘Snoektyd in die Kaap’ het onvergeetlikes geraak. Sedert 2000 het Randall met sy toonsettings van Hans du Plessis se Griekwa Psalms meer as vyftig vertoonings in ‘n jaar deur Suid Afrika gehad. Hiervoor is hy deur die die ATKV vereer in die katagorie ‘Beste Gospelsanger’.

Hy is ook vereer deur die Geraasmusiektoekennings vir sy CD ‘Hie langes my’. Hy het

WIN 2 DUOTICKETS

Koop een uniek kunstwerk voor slechts 150 euro TURNHOUT – Ben je een liefhebber van hedendaagse kunst en heb je zin om actief mee te werken aan de verwezenlijking van een uniek kunstwerk, dat je nadien zelfs mee naar huis krijgt? Dan kom je op woensdag 22 juni naar vzw De Tweede Helft (Graatakker 5 bus 1 in Turnhout). Daar vindt een infoavond plaats over het fantastische landschapsproject dat Kris de Hoorn en Bob Roes van vzw De Tweede Helft gaan uitwerken in het Begijnhof van Turnhout. De infoavond duurt maar een uurtje, van 19 tot 20u.

Vzw De Tweede Helft heeft in 2012, wanneer Turnhout ‘Cultuurstad van Vlaanderen’ is, grootse plannen met het Turnhoutse Begijnhof. De Hoorn en Roes willen 94 monumentale werken neerpoten in het Begijnhof.

De nodige vergunningen van het OCMW (dat de eigenaar is) hebben ze al op zak.

“Ik ben fan van de Franse kunstenaar Marcel Duchamp,” zegt Bob Roes. “Die tekende 94 jaar geleden een romboïde op een foto van de zee. Dat zorgt voor een bevreemdend effect. Om hem te eren, willen we in 2012 94 romboïdes in het Begijnhof plaatsen. Ze zullen het Begijnhof een compleet ander aanzien geven. De romboïdes (een dubbele piramide)

Randall Wicomb, een van die ikone in die Suid Afrikaanse musiekbedryf

In Herentals zal ze werken ten gehore brengen van Alexander Scriabin (18721915), Sergei Rachmaninov (1873-1943) en Sergei Prokofiev (1891-1953). Prokofiev maakte een pianosuite van de balletmuziek van Romeo en Julia. Veronika zal onder meer die compositie spelen.

zijn 1,80 meter groot. Ze zullen in het Begijnhof te zien zijn van april tot en met september 2012.”

“Dit landschapsproject” kost ons 15.000 euro en dat geld hebben we niet,” zegt Kris de Hoorn. “Daarom werkten we een bijzonder interessante formule uit voor mensen die van hedendaagse kunst houden. Zij kunnen het project mee sponsoren en achteraf een romboïde mee naar huis nemen.”

“Voor 150 euro kan je een romboïde sponsoren,” zegt Kris de Hoorn. “Het voorwerp is van metaal en het is wit gepoederlakt. Het is makkelijk en vlug te plaatsen. Het zit met een pin van een halve meter in de grond. Je kan zo’n romboïde dus ook thuis plaatsen zonder je tuin te beschadigen.”

Wie het een leuk idee vindt om dit landschapsproject financieel mee te ondersteunen, bij de lijst van sponsors vermeld te worden en nadien een romboïde mee naar huis te krijgen, wordt op woensdag 22 juni in Graatakker 5/1 in Turnhout verwacht. Kris de Hoorn en Bob Roes geven daar tekst en uitleg bij hun project. Wie zo lang niet kan wachten en nu al meer info wil, kan Kris de Hoorn bellen op het nummer 0496 62 66 48.

Roots in ’t Hofke

Jeugdkoor Villanella: Bella bella Villanella GEEL – In de Werft in Geel concerteert op woensdag 1 juni Jeugdkoor Villanella uit Geel en Laakdal. Twee maanden geleden kreeg het koor, tijdens de finale van de wedstrijd ‘Koor van het jaar’ de prijs voor ‘Koor & stem’. De jury was unaniem in die keuze.

Veel mensen hebben die wedstrijd gemist (hoewel Canvas er een samenvatting van uitzond). Daarom doet Villanella de wedstrijd nog eens over. In zijn thuishaven Geel zingt Villanella opnieuw het programma dat in de halve finale en de finale van de zangwedstrijd ‘Koor van het jaar’ de jury kon overtuigen.

Kaarten voor dit unieke concert kosten 10 euro, het optreden begint om 20u.

wo 25-05-11 – 20:15 – JH de Bogaard – Geel – Comedy

wo 25-05-11 – 20:15 – cc 't Heilaar – Beerse – Kommil wo 25-05-11 – 21:30 – Begijnhof – Herentals – HETPALEIS

vr 27-05-11 – 21:00 – Zaal Ootello – Mol – Chris

OUD-TURNHOUT – Goezot organiseert naar goede gewoonte tijdens het eerste weekend van juni een festival in de hof van ’t Hofke (van Chantraine). Niks bijzonders, zou je denken als je de affiche niet van naderbij bekijkt. Maar wie goed oplet, merkt dat er wat aan de hand is met dit festival. Er zit een wel heel aparte visie achter. Die houdt in dat er geen plaats is voor dance, dubstep, techno of aanverwante genres. De muziek op het festival is traditioneel en wordt op ambachtelijke wijze gecomponeerd en gespeeld. ‘Rootsmuziek’ dus, en dat is genreoverstijgend, want roots kan zowel rock-‘n-roll als blues als country zijn.

Op vrijdag 3 juni spelen The Slipmates en Pieter Embrechts & The New Radio Kings. Op zaterdag 4 juni kan je Voodoo Swing (US), Moonshine Reunion (B), John Lewis Trio (UK), The Baboons (B°, The Wildcards (UK) en Barrence Whitfield (USA) aan het werk zien. De legendari-

sche Barrence Whitfield zal niet begeleid worden door zijn al even legendarische begeleidingsband The Savages, maar door The Seatsniffers.

Op zondag 5 juni voert blues de boventoon. Vanaf 14u treden achtereenvolgens Along Comes Mary (B°, Lighting Guy & The Mighty Gators (B), John Primer & The Real Deal Blues Band (USA), Ben Prestage (USA), Hokie Joint (UK) en Candye Kane Band (USA) op. Die naam zegt u wellicht niet veel, maar zangeres Candye Kane (foto) speelde aan de zijde van Dwight Yoakam, Los Lobos en The Blasters. Chris Isaac en Blues Brother Dan Aykroyd zijn fan van haar. In haar groep zit een gitariste die aan de andere kant van de plas vergeleken wordt met Stevie Ray Vaughan. Dat zijn adelbrieven om u tegen te zeggen.

Tickets voor vrijdag, zaterdag en zondag kosten respectievelijk 15, 18 en 3 euro aan de kassa.

Foo

/ Hanneke Paauwe

Joris Experience ft. Frank Vaganée

William Boeva, Tom Cools, … – 9 euro Een avond met Kommil Foo – 18 euro In Memoriam – 10 euro Jazzconcert – 9 euro

za 28-05-11 – 15:00 – buitenlocatie – Turnhout – Studio

Orka

Warmoes – 10 euro

za 28-05-11 – 19:00 – buitenlocatie – Turnhout – Studio

Orka

Warmoes – 10 euro

za 28-05-11 – 20:00 – de Djoelen – Oud-Turnhout – Philippe zo 29-05-11 – 14:00 – cc 't Heilaar – Beerse –

Geubels

Studio Orka

wo 1-06-11 – 15:00 – buitenlocatie – Turnhout – Studio wo 1-06-11 – 20:00 – de Werft – Geel – Jeugdkoor

do 2-06-11 – 14:00 – 't Heilaar – Beerse – Marijn

Café

Orka

Villanella

De Valck, Johny Voners, Freddy Birset

vr 3-06-11 – 20:00 – 't Schaliken – Herentals – Wouter vr 3-06-11 – 20:15 – de Warande, Kuub – Turnhout – Randall za 4-06-11 – 20:00 – 't Schaliken – Herentals –

Deprez

Wicomb

Wouter Deprez

zo 5-06-11 – 11:00 – Lakenhal – Herentals – Veronika

Iltchenko

wo 8-06-11 – 19:30 – De Brouwerij – Ravels – Theater

Stap

‘n erepenning van Die Rapportryers ontvang vir sy toonsettings van die Griekwa Psalms.

Sy toonsettings van Adam Small se verse op die CD ‘Oos Wes, tuis bes’ is deur Die Burger genoem as Album van die Jaar (2003).

Randall se ervaring as koorlid van die Stellenbosch Universiteitskoor onder leiding van die legendariese koormeester Philip McClaglan, gee besondere diepte aan sy toonsettings en uitvoering wat van die gewone iets buitengewoon besonders maak.

Vandag na meer as twintig jare in die musiekbedryf dwing sy nimmereindigende energie, liefde en passie vir musiek steeds bewondering af by die publiek. Hy sing graag eenvoudige ballades, dramatise en tot gereformeerde toonsettings wat in die Giekwa Psalms en ander verse-styl, waargeneem word.

Randall Wicomb, vir jare lank ‘n kopersmid, stel ook belang in pottebak, Bonsai plante, en astromonie. Hy neem klavier lesse, en oeffen by ‘n gymnasium vier dae per week.”

Hoe moet het nu verder? – 18 euro Warmoes – 9 euro Warmoes – 10 euro Bella bella Vilanella – 10 euro Compagnons de chansons – 12 euro Je zal alles worden – 16 euro Die liefde, die laagte, die leegte – 12 euro Je zal alles worden – 16 euro Aperitiefconcert – 8 euro Airshow – 5 euro

Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, w ­ ww.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 08 88, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals. e ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be

Suiker — 13

Cc ’t Getouw

"

Jo De Meyere en Chris Lomme

Tineke Postm

meedoen aan de loting? inschrijven t.e.m. zondag 5 juni

een nieuw seizoen in de warande In 2012 is Turnhout Cultuurstad van Vlaanderen. Voor de Warande is het de gelegenheid bij uitstek om een rijk programma aan te bieden en bijzondere projecten op te zetten.

Het hele jaar door kom je als kunst- en cultuurliefhebber flink aan je trekken met een groot aanbod aan theater, muziek, tentoonstellingen, familievoorstellingen, dans, circus, comedy, literatuur…

Je kan de brochure opvragen door een mailtje te sturen naar gijs.vandoorn@warande.be.

De ticketloting vindt plaats in de week van 6 juni. Dit systeem biedt iedere bezoeker even veel kans op een ticket. Om met de loting mee te doen, kan je dus reserveren tot en met 5 juni. Vanaf dinsdag 14 juni is het resultaat bekend. meer info: www.warande.be

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

a

MOL - Het gaat cultuurcentrum ’t Getouw deze dagen duidelijk voor de wind. Dit seizoen werd ei zo na het hoogste aantal abonnees binnengehaald. Veel voorstellingen werden uitverkocht en zelden wordt nog voor halfvolle zalen gespeeld. En de nieuwe matinees voor senioren vielen erg in de smaak. Maar wat directeur Bart De Motte nog het meest plezierde, waren de lovende woorden van de artiesten voor de nieuwe podiumzaal Rex. “Ik moet zelden nog zwaar onderhandelen met grote namen. Ze stellen vaak zelf voor om te mogen terugkomen.”

En die tevreden artiesten zijn niet de minsten.

Er zijn namen bij als Adamo, Herman Van Veen en Hans Liberg. “Artiesten die al in heel Europa opgetreden hebben en toch nog bijzonder gecharmeerd zijn door onze zaal Rex”, zegt De Motte. “Herman Van Veen vond dat de zaal een perfecte hellingsgraad had. ‘In veel zalen word je als artiest naar beneden gedrukt’, zei hij. ‘Hier word ik uitgedaagd om naar boven te spelen. Ik steek mijn armen omhoog en pak het ganse publiek in.’ De artiesten zijn ook zeer te spreken over de akoestische kwaliteiten van de zaal. Neem nu pianist Hans Liberg.

Na zijn optreden zei hij: ‘Dit is absoluut een van de betere zalen. Als je me opnieuw nodig hebt, kom ik met plezier terug.” Naast Liberg vermeldt Bart in zijn ‘top 3’ voor het nieuwe seizoen nog Soul of Motown IV (01/03/’12) en Jo De Meyere en Chris Lomme in het theaterstuk ‘Achter de wolken’. (01/12/’11)

Senioren Het vorige seizoen was op velerlei vlakken een uitschieter voor ‘t Getouw. “We haalden meer dan 1.700 abonnees binnen, het op één na beste resultaat uit onze geschiedenis”, zegt Bart De Motte. “Ook de verkoop van losse tic-

kets -die andere jaren wel eens tegenviel- liep als een trein. Dat heeft als gevolg dat de standaardbezetting van de zaal -met een gemiddelde opkomst tussen 200 en 400 man- erg goed was. We spelen nauwelijks nog voor onderbezette zalen.”

Vorig jaar pakte ’t Getouw voor het eerst uit met speciale namiddagvoorstellingen voor senioren. “Het was een gok”, zegt De Motte.

“We dachten dat senioren tussen zeventig en tachtig jaar enkel de weg kenden naar baandancings als de Kaasboerin in Mol-Postel.

Maar de respons was fantastisch. Alle voorstellingen waren uitverkocht. We programmeren dit seizoen opnieuw drie matineeshows voor senioren met onder meer ‘Walters Mooiste Momenten Show’ met Walter Capiau (26/01/’12).”

De artiesten stoefen over onze zaal

maanden vooraf een groep kan vastleggen.

Hierdoor hebben we veel te weinig tijd om voldoende promotie te maken. Om die redenen hebben we besloten te stoppen met staande concerten.” ’t Getouw profileert zich sinds zijn oprichting als een mainstream centrum dat zich maar sporadisch waagt aan gedurfde producties. “Ook in de programmatie van het volgende seizoen zijn er weinig voorstellingen waarvan ik denk dat we er een groot risico mee lopen”, beaamt De Motte. “Toch proberen we ieder seizoen wel een aantal moeilijke voorstellingen in de programmatie te smokkelen. Dit jaar wil ik een lans breken voor ‘Juliette’ (02/03/’12): een Franstalig dansthe-

Geen staande concerten meer

Praktisch:

De enige seizoenstegenvaller waren de staande concerten van hoofdzakelijk Vlaamse bands in de vroegere podiumzaal ‘t Getouw.

“Dergelijke optredens zijn financieel voor ons niet langer haalbaar”, zegt De Motte. “De uitkoopsommen liggen te hoog. Bovendien moet je snel op de bal spelen waardoor je maar drie

- Website: www.getouw.be - Start van de verkoop van abonnementen: woensdag 8 juni vanaf 7 uur - Start verkoop losse tickets: dinsdag 5 juli vanaf 9 uur

"

aterprogramma met Gaëtane Bouchez, de vrouw van Herman Van Veen.” In zijn ‘top 3’ van ‘durvers’ staan ook nog het jazzoptreden van Tineke Postma Kwartet (30/03/’12) en het muziekprogramma ‘Music was my first love’ van Studio Brussel-dj’s Stijn Van de Voorde en Otto Jan Ham (26/11/’11)

Mol in scène

De start van het nieuwe seizoen wordt in elk geval speciaal. Gedurende vrijwel de ganse maand oktober staat de eigen productie ‘Mol in Scène’ centraal, een historisch massaspektakel in een regie van Luc Stevens. “Er liggen nu al 12 voorstellingen vast”, zegt De Motte.

“En allicht komen er nog wel een aantal bij.

We verwachten hiervoor een echte stormloop.

‘Mol in scène’ wordt een heuse belevenis voor onze gemeente en zeker ook een grote uitdaging voor ons cultuurcentrum.”

Zelf kijkt Bart De Motte reikhalzend uit naar het optreden van stand-upcomedian Jeroen Leenders (Sorry, ik ben Jeroen Leenders, 22/12/’11). “Ik heb de première bijgewoond in de Arenberg en hij kreeg een staande ovatie.

Een erg straffe prestatie van een jonge kerel met zijn eerste show.”

Suiker — 15

Cc DE WERFT

DE WARANDE

" " ALEX AGNEW

KOMMIL FOO

GEEL - “Wij blijven gepassioneerd verder werken aan een ruim en divers, kwaliteitsvol aanbod!”, zegt Kris Cuypers, directeur van het cultuurcentrum de Werft in GEEL, als we hem vragen het voorbije seizoen te overlopen. “We telden in 2010: 100 000 bezoekers! Flink wat voorstellingen waren uitverkocht.”

Geel zet het nieuwe seizoen in met een heus COMEDY FESTIVAL waarmee het zijn pioniersrol op het vlak van ‘humor’ extra in de verf zet. Wij zijn het enige cultuurcentrum in Vlaanderen die zo een sterke Comedy Night affiche in elkaar steekt met tal van “nationale” en “internationale” comedians. Het festival biedt een ganse week humor-, dans- en familievoorstellingen voor een breed publiek (van 27 september tot en met 1 oktober).

Versnelling hoger “Twee jaar geleden schakelde de Werft een flinke versnelling hoger door haar complex abonnementensysteem te vervangen door het eenvoudiger en vooral voordeliger systeem van de vriendenpas. De houder geniet de voordeligste prijs van een voorstelling en daarnaast zijn er tijdens het jaar nog tal van voordelen waarvan ze kunnen genieten.

“Dat heeft een positieve invloed op het koopgedrag van onze klanten”, zegt Kris Cuypers. “We merken dat ze niet alleen in het begin van het seizoen meer voorstellingen kiezen dan voorheen, maar ze kopen bovendien ook veel gemakkelijker voorstellingen bij tijdens het seizoen. Opmerkelijk is ook dat onze klanten steeds vaker ook de charmes weten te ontdekken van kleine producties. De Werft heeft altijd een mooi aanbod weten te presenteren, waarbij ‘het sterke verhaal’ opvallend aanwezig is als rode draad. Een programma

16 —juni 2011

met karakter, een programma met een eigen gezicht.

Gheelamania Vorig jaar waren de uitverkochte voorstellingen van het totaalspektakel ‘Gheelamania’ opvallend aanwezig in het aanbod. Ontelbare acteurs, medewerkers, vrijwilligers en verenigingen toonden tijdens deze kwaliteitsvolle opvoeringen waartoe de Geelse gemeenschap in staat is! “De opkomst was enorm, meer dan 14.000 mensen bezochten deze voorstellingen”, vertelt Kris. “De waardering van het publiek voor dit “nooit geziene spektakel” is nog steeds voelbaar in Geel. Ik heb al musicals gezien in wereldsteden die minder goed in elkaar waren gezet.”

Beeldende Kunsten Ook de publieksopkomst voor het tentoonstellingsprogramma brak alle vorige records. De mensen weten ondertussen dat in de Halle (op de Geelse Markt) knappe tentoonstellingen te zien zijn. Geef toe, er zijn maar enkele cultuurcentra die erin slagen een vergelijkbare programmering op het vlak van beeldende kunsten aan te bieden.

Toppers De programmamakers van cultuurcentrum de Werft hebben speciaal voor de Suikerlezers hun voorkeur voor het volgende seizoen in twee ‘top

100 000 bezoekers

3’s’ gegoten: een van ‘toppers’ en een van ‘durvers’. Voor de lijst van ‘toppers’ zijn dat standupcomedian Alex Agnew (03/02/’12) die nog maar net het Antwerpse sportpaleis een aantal keren platspeelde en naar de zalen terugkeert met een nieuw programma ‘Interesting Times’; Admiral Freebee (15/01/’12), de Vlaamse Neil Young die een solotour doet: Kommil Foo (12 en 13/05/’12), de broers Walschaerts die hun carrière in de Werft begonnen en die uit dankbaarheid tweemaal hun nieuwe voorstelling ‘Breken’ spelen, en het zonder meer fantastische ‘Onder het Melkwoud’ (20/10/’11) de klassieker van Dylan Thomas in een al even geniale vertaling van Hugo Claus, met theaterbeesten Jan Decleir & Koen Desutter.

Durvers Voor de top drie van ‘durvers’ -voorstellingen met een hoger experimenteergehalte- selecteerden ze Complicités (30/09/’11), een opmerkelijke cricusachtige voorstelling gebracht door artiesten met een verstandelijke beperking, onder meer uit het MPI van Oosterlo; Still Standing You (28/09/’11), een volgens

Praktisch: - www.dewerft.be - de verkoop van tickets start op 7 juni om 18u ‘s avonds.

Knack sublieme dansvoorstelling van de Belg Pieter Ampe en de Portugees Guilherme Garrido (28/09/’11) en Circuit X (02/02/12), een selectie van het beste werk van een nieuwe generatie podiumtalenten die de Werft samen met de collega’s van ’t Getouw (Mol) en ’t Scha­liken (Herentals) brengt.

Partners

De Werft zet ook het volgende seizoen flink in op ‘partnerschappen’ met cultuurdragers in Geel en regio om samen de schouders te zetten onder hun ‘producties met groot potentieel’. “In het verleden werkten we al samen met onder meer ‘Nightingale’, ‘Symfonieorkest van de Zuiderkempen’, ‘Impuls vzw’, ‘Centrumharmonie Geel’ en ‘2440 Big Band’”, zegt Kris. “In 2010 werd het rijtje aangevuld met ‘Buckle Juice’ en ‘B-Moll’ ft. Martine Dams en vooruitblikkend op het volgende seizoen doen we er nog eentje bovenop met ‘TG Jimmenas’een theatergroep met flink wat Geels bloed – ze brengen de voorstelling (Sint) Bonifatius (07/04’12): een avondje humor ‘grand cru’. Bij “Partnerschappen” gaan we een zakelijke en inhoudelijke binding aan met de vereniging.

We nemen deze voorstellingen mee op in het aanbod van de Werft, zetten in op een professionele ondersteuning en komen samen tot kwaliteitsvolle voorstellingen, waarbij beide partijen een win-win nastreven. En het publiek snoept ervan.”

" " Wayne McGregor

GRUPO CORPO

TURNHOUT – De Warande, het grootste van de Kempense cultuurhuizen, bestaat in 2012 veertig jaar en bovendien mag Turnhout zich dan ‘Cultuurstad van Vlaanderen’ noemen. Dat wordt op gepaste wijze gevierd. “We hebben gemerkt dat de festivalformule aanslaat,” zegt Mieke Mermans. En dus voegt de Warande volgend jaar nog enkele festivals toe aan het reeds uitgebreide lijstje.

“We houden van festivals en het publiek blijkbaar ook,” zegt Mieke. De toeschouwers vinden het boeiend om een aantal voorstellingen of projecten te kunnen combineren. Voor ons, organisatoren, zijn festivals ook interessant.

Ze zijn een handig middel om artiesten die zeker de moeite waard zijn, maar die je moeilijk in je programma kan opnemen als ze alleen staan, een podium te bieden. Samen betekenen ze veel meer dan de som der delen. Om maar een voorbeeld te geven: het is moeilijk een onbekend Waals artiest, hoe goed die ook is, met zijn show in het jaarprogramma te stoppen, want daar staat die ietwat ‘verloren’ tussen de veel bekendere Vlaamse of internationale artiesten. Maar in een specifiek festival, dat focust op Wallonië, kan je zo’n artiest wél het podium geven dat hij verdient.”

Festivals zijn dus troef bij de Warande. Wie goed telt, komt al gauw aan twee handen vol: het openingsfeest kan als eerste festival worden beschouwd. In het kader van Turnhout 2012 worden er nog drie georganiseerd: ‘Festival Bonjour’, ‘On the move’ (festival met als thema: migratie), ‘The Generosity Labyrinth’ (internationaal festival waarbij 40 jongeren betrokken zijn). De Warande verleent ook zijn medewerking aan het ‘Plekfestival’ (locatieprojecten), dat in de schoot van Turnhout 2012 op poten wordt gezet. In samenwerking met

Europalia komt er een Braziliaans kunstenfestival. En dan zijn er nog de Warandepartners die lijden aan festivalitis: Open Doek (filmfestival), Storm Op Komst, Kaaiman (tienjarig bestaan) en niet te vergeten: artist in residence Jo Hermans die drie keer zal optreden en daarmee al een festival op zichzelf is.

Grupo Corpo De Warande schotelt volgend seizoen met gepaste trots een aantal grote namen voor.

“Grupo Corvo is een wereldberoemd Braziliaans dansgezelschap dat maar uiterst zelden te zien is in België. We zijn apetrots dat we hen hebben kunnen strikken. Hetzelfde geldt voor de Amerikaanse jazztrompettist Nicolas Payton, die een grammy kreeg voor het beste instrumentale soloalbum. We halen -voor Festival Bonjour- ook een schitterende dansproductie van Michèle Anne De Mey en Jaco Van Dormael (!) naar Turnhout. Ook dat zijn kleppers waar we fier op zijn.

Anarchie in de Warande Kunstenaars hoeven niet altijd binnen de lijntjes te kleuren. Daarom nodigt de Warande FC Bergman opnieuw uit (voor de derde keer).

“Hun voorstellingen blijven nooit onbesproken en dat zal nu zéker niet het geval zijn,” zegt Mieke. De affiche van FC Bergman (De Ter-

Wij houden van festivals

minator Trilogie), met een poedelnaakte man in al zijn glorie, zal op zich al voor de nodige opschudding zorgen.

Ook Guy Cassiers is geen onbesproken blad. Benieuwd wat het zal geven wanneer hij met de ‘familievoorstelling’ ‘SWCHWRM’ de boer opgaat. Nog een voorstelling voor durvers is het Finse Race Horse Company: circus

Praktisch:

Tickets en abonnementen voor het nieuwe seizoen zijn nu al te reserveren. Om lange wachtrijen te vermijden, hanteert de Warande een lotingsysteem. Het heeft dus geen zin om eerst te willen zijn. Met het lotingsysteem heeft iedereen evenveel kans om een ticket te bemachtigen. Onderzoek wees uit dat 70% van de ondervraagden trouwens tevreden is met dat lotingsysteem, dat vorig jaar voor het eerst werd ingevoerd.

Wil je meedoen aan de loting, dan moet je vóór 5 juni laten weten voor welke voorstellingen je tickets wil (al dan niet in een abonnement). De loting vindt plaats tussen 6 en 14 juni. Vanaf 14 juni kan je weer online tickets reserveren, op voorwaarde dat de voorstellingen nog niet uitverkocht zijn natuurlijk.

op muziek van Joy Division en Bob Dylan! Zo intens en absurd dat het zeer doet aan je ogen.

Al kan ook het stroboscopische licht daar de oorzaak van zijn.

Wayne McGregor

“Het is moeilijk om een persoonlijke top 3 samen te stellen”, zegt Mieke. “Maar Wayne McGregor hoort er toch zeker bij. Hij verrichtte baanbrekend werk met zijn dansvoorstellingen en wordt daarvoor wereldwijd bejubeld.

Het leuke aan zijn shows is dat je niet eens een dansfan moet zijn om ervan te genieten.

Zijn lichaamstaal is zo universeel dat iedereen ervan kan genieten. Zijn voorstellingen bevatten veel meer dan pure dans. Hij mixt dans met muziek, film, technologie, wetenschap en visuele kunst.”

“Heel speciaal voor Turnhout wordt ook het theaterstuk ‘Biechten’ van ’t Arsenaal.

Niet alleen omdat het bij ons in première gaat, maar vooral omdat de theatertekst geschreven werd door Walter van den Broeck.

“Tot slot wil ik het unieke project ‘Tweespoor’ vermelden. In het kader van Turnhout 2012 wordt samen met een aantal bevriende partners een wandelparcours uitgetekend dat de deelnemers op een originele manier in contact brengt met hedendaagse kunst en erfgoed.”

Suiker — 17

U

U

BE N

HIER

HIER

popconcerten vlak over de grens

Belgisch avondje in Mezz

SASKIA DE COSTER

HERENTALS – Cultuurcentrum ’t Schaliken, met grote voorsprong het jongste cc in de Kempen, is zijn eerste jaren zonder veel kinderziektes en groeipijnen doorgekomen. Het voorbije seizoen was een succes. “We hadden bijna evenveel abonnees als het jaar voordien,” zegt Gunther Van Hoof, “maar de abonnees hebben opmerkelijk meer voorstellingen in hun abonnement opgenomen.”

Alles wijst erop dat ’t Schaliken volgend seizoen in alle rust verder zal kunnen groeien. Het stadsbestuur van Herentals heeft alvast het budget voor het cultuurcentrum verhoogd.

Cultuurfunctionaris Gunther Van Hoof is een gelukkig man. “De stervoorstellingen hebben gewérkt,” zegt hij. “Een abonnee die acht voorstellingen uitkoos, mocht er gratis een negende bij kiezen. Daardoor hebben we meer tickets verkocht dan het jaar voordien.

We hebben ook gemerkt dat de voorstellingen die we tijdens het jaar pas hebben geboekt en die dus niet in de jaarbrochure opgenomen waren, goed liepen. Veel mensen, vooral jongeren, kopen hun tickets toch vrij laat.”

“Een andere vaststelling is dat onze investering in klassieke muziek en literatuur heeft gerendeerd. Die voorstellingen hebben over het algemeen, ondanks het feit dat ze in een nichemarkt zitten, toch veel volk op de been gebracht. ’t Schaliken is een van de weinige cultuurcentra in Vlaanderen die durven focussen op klassieke muziek. We hebben ons dat nog geen moment beklaagd en zullen die focus ook blijven houden. Voor literatuur geldt trouwens hetzelfde.”

Niche versus grote namen ’t Schaliken mag zich op het vlak van klassieke muziek en literatuur dan in een nichemarkt begeven, het laat toch niet na om breed te programmeren en het publiek ook enkele

18 —juni 2011

grote, bekende namen aan te bieden. Soulsister is er daar een van, Philippe Geubels ook, maar eveneens Thé Lau, Axl Peleman en het Vernieuwd Gents Volkstoneel met special guest Chris Van den Durpel. “Persoonlijk verwacht ik ook veel van Jef Neve en Liesbeth Vanbeckevoort, die een kruising van jazz en klassieke muziek gaan spelen,” zegt Gunther. En ook I Solisti del Vento, die samen met Warre Borgmans ‘De markies van Carabas’ gaan spelen, wordt een topper.”

Quatuor Voce Wie onbekend talent wil ontdekken, moet bij ’t Schaliken zijn. De programmatoren schuimen het land af op zoek naar grote klasse die toch betaalbaar is. En die vinden ze. “Zo heb ik in Brugge Quatuor Voce aan het werk gezien,” zegt Gunther. “Ik was diep onder de indruk. Quatuor Voce is een Frans gezelschap dat de ene prijs na de andere in de wacht sleept. Werkelijk fenomenaal. Wij hebben ze meteen vastgelegd. Quatuor Voce zal niet in ’t Schaliken, maar in de Begijnhofkerk spelen.

Niet te missen!

Nog zo’n minder gekende voorstelling die zeer de moeite loont, is die van Stefaan Degand en het ensemble Hommages. Stefaan Degand is een ondergewaardeerd acteur die

"

Stefaan Degand

Literatuur en klassieke muziek blijven onze stokpaardjes

de meeste mensen nu pas hebben leren kennen dankzij zijn rol in de tv-serie De Ronde.

In ’t Schaliken zal hij een monoloog brengen over de laatste levensjaren van Schumann.

Hij wordt daarbij muzikaal ondersteund door ‘Hommages’.

Een nieuwe ‘Spraakwater’ Gunther Van Hoof deelt ons graag zijn persoonlijke favorieten mee voor volgend seizoen.

“Ik kijk al uit naar de nieuwe editie van ons literatuurfestival ‘Spraakwater’. Vanzelfsprekend hebben we daar een nieuwe curator voor gevonden, want het is de bedoeling dat die elk jaar verandert. Bart Van Loo heeft de fakkel doorgegeven aan Saskia De Coster.”

Praktisch: Geïnteresseerd in het volledige programma van ’t Schaliken? De seizoenbrochure is klaar en gratis af te halen in het Herentalse cultuurcentrum aan de Markt. Twee datums onderstreep je met rood in je agenda. Op zaterdag 11 juni (van 10 tot 14u) vindt de abonnementenverkoop plaats in de foyer van ’t Schaliken en de verkoop van losse tickets begint op maandag 29 augustus om 9u.

"

Op theatervlak gelden de nieuwe producties van De Kopergietery en HetPaleis als mijn favorieten, en op muzikaal vlak wil ik Les Øffs een speciale vermelding geven. Zij spelen folkmuziek zoals je het nog nooit gezien hebt. Ze speelden al op Dranouter Folk en werden al de ‘nieuwe Nieuwe Snaar’ genoemd. In ’t Schaliken spelen zij een ‘tapijtconcert’, dat in de foyer plaatsvindt.”

Leve de klavecimbel

’t Schaliken presenteert volgend seizoen enkele nieuwigheden. Zo wordt er een muziekinstrument gekozen dat centraal zal staan.

In 2011-2012 is dat de klavecimbel. Een tweetal concerten en een workshop worden daaraan gekoppeld. Nieuw is ook dat voor een paar shows niet alle kaarten beschikbaar worden gesteld in voorverkoop of abonnementenverkoop. “We hebben geleerd dat vooral jongeren hun kaarten vrij laat kopen.

Zij kopen hun tickets liever niet bij aanvang van het seizoen. Om hen tegemoet te komen, zullen we voor de voorstellingen die hen aanspreken een aantal tickets achterhouden en pas later op het seizoen aanbieden. Zo voorkomen we dat concerten of theaterstukken die zij willen zien, maanden tevoren al uitverkocht zijn.”

BREDA – Het gebeurt wel vaker dat NoordBrabantse concerttempels naar het Belgische publiek lonken. Een heel efficiënte manier om dat te doen, is Belgische bands programmeren.

In zaal Mezz in Breda wordt op donderdag 9 juni een Belgisch avondje georganiseerd, met twee groepen/artiesten die nog niet overbekend zijn: Marble Sounds en The Bony King Of Nowhere.

Marble Sounds, een rockgroep met een melancholisch kantje, ontstond vier jaar geleden.

Drijvende kracht is Pieter Van Dessel. Hun

wo – 01-06/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg

wo – 01-06/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven

do – 02-06/11 – 20:15 – Zaal 013 Tilburg

do – 02-06/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven

vr – 03-06/11 – 20:15 – Zaal 013 Tilburg

vr – 03-06/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven

BE N

T

Cc ’t SCHALIKEN

The Black Heart Procession – €13 Five Horse Johnson – €12 Karma To Burn – €12,5 Kensington – €8 Gotcha! Allstars – €17,5

vr – 03-06/11 – 20:30 – Effenaar Eindhoven 3 Voor 12: Mindpark, Mozes and the Firstborn, … – €5

za – 04-06/11 – 21:00 – Mezz Breda

za – 04-06/11 – 23:00 – Effenaar Eindhoven

debuut ‘A painting or a spill’ ging nog enigs- zo – 05-06/11 – 14:30 – Mezz Breda zins onopgemerkt voorbij, maar de opvolg-cd ’Nice is good’, uit 2010, kreeg lovende kritie- di – 07-06/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven ken. do – 07-06/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg The Bony King Of Nowhere is de artiesten- naam van de Gentse singer-songwriter Bram di – 07-06/11 – 21:00 – Zaal 013 Tilburg Vanparys. Hij bracht zopas zijn tweede album uit, ‘Eleonore’, de opvolger van ‘Alas my love’ do – 09-06/11 – 20:30 – Mezz Breda uit 2009. The Bony King Of Nowhere stond al

op de festivalpodia van Dranouter en Pukkelpop.

do – 09-06/11 – 21:15 – Zaal 013 Tilburg Kaarten voor dit Belgische onderonsje kosten 13,50 euro. Het concert begint om 20.30u.

LEFT – €0 Pure Pressure met B2K – €14 Heartbeats for Rob (tribute) – €0 Danzig – €25 Judas Priest – €49,5 St. Paul – €6 Marble Sounds, The Bony King Of Nowhere – €13,5 Dwarves – €12,5

vr – 10-06/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven

Who Knew – €8,5

za – 11-06/11 – 20:00 – Effenaar Eindhoven

Punchline Comedy Club – €10

za – 11-06/11 – 21:15 – Effenaar Eindhoven

Jungle Brothers – €18,5

za – 11-06/11 – 23:00 – Effenaar Eindhoven

O/V/R (James Ruskin & Regis) – €15

zo – 12-06/11 – 16:00 – Zaal 013 Tilburg

Marky Ramone’s Blitzkrieg

TILBURG – Joey Ramone is zo – 12-06/11 – 16:30 – Mezz Breda dood, Dee Dee Ramone is dood, Johnny Ramone is dood, maar zo – 12-06/11 – 20:00 – Mezz Breda Marky Ramone nog niet. Marky was de drummer van The Rawo – 15-06/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven mones en daar probeert hij nog altijd munt uit te slaan. Niet do – 16-06/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven ten onrechte trouwens: er zijn nu eenmaal een berg Ramones vr – 17-06/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg fans in de wereld en tenslotte maakte Marky decennialang

vr – 17-06/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven deel uit van Amerika’s beste punkrockband ooit. Om maar za – 18-06/11 – 16:00 – Effenaar Eindhoven te zeggen: als het iemand ge gund is, is hij het.

Zeg dus nooit dat Marky za – 18-06/11 – 17:30 – Zaal 013 Tilburg Ramone’s Blitzkrieg een coverbandje is of je krijgt het za – 18-06/11 – 21:00 – Zaal 013 Tilburg met ons aan de stok. Het concert van ‘The next best thing’ zo – 19-06/11 – 16:30 – Mezz Breda vindt plaats op zaterdag 18 zo – 19-06/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg juni, om 21u. Kaarten kos- ten 17,50 euro.

EELS

Comedytrain – €10

T

OVER DE SCHREEF

Agenda

Morbid Angel – €25 Bai Kamara Jr. – €0 Ash – €16 Down, Duff McKagan's Loaded – €26 Ape Not Mice – €5 Boris, Rusian Circles – €16 Sublime With Rome – €25 Naked Song Festival: Joan As Police Woman, Teitur, … – €35 Emergenza Benelux Finale – €125 Marky Ramone's Blitzkrieg – €17,5 Gadget – €0 Paul Carrack – €27,5 Primus – €28,5

zo – 19-06/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven

di – 21-06/11 – 20:15 – Muziekgebouw Eindhoven

wo – 22-06/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg

Redman & Method Man – €35

do – 23-06/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg

Korn – €39

do – 23-06/11 – 20:15 – Zaal 013 Tilburg

Bastian – €11

vr – 24-06/11 – 20:30 – Zaal 013 Tilburg

Psycho 44 – €7

vr – 24-06/11 – 21:00 – Mezz Breda

EINDHOVEN – Op donderdag 21 juni, om 20.15u, concerteert Eels in het Muziekgebouw

in Eindhoven. Qua voorbeschouwing kunnen we daar kort over zijn: “Goddamn right it’s a

beautiful day!” Kaarten kosten 35 euro.

EELS – €35

DeWolff – €13

za – 25-06/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven Cavalera Conspiracy, Dublin Death Patrol – €25

Yori Swart – €0

zo – 26-06/11 – 16:30 – Mezz Breda

zo – 26-06/11 – 20:15 – Effenaar Eindhoven

House Of Pain – €32,5

zo – 26-06/11 – 21:00 – Effenaar Eindhoven

Murder – €8,5

do – 30-06/11 – 20:00 – Zaal 013 Tilburg

Kyuss Lives! – €29

do – 30-06/11 – 20:30 – Mezz Breda

Boysetfire – €17,5

Adressen en contactgegevens: – Zaal 013 , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl

Suiker — 19

jazz

Alle bussen rijden naar

All That

De lijn 410

Turnhout • Beerse • Malle • Wijnegem • A’pen

De lijn 416

Snelbus Turnhout • Wechelderzande • A’pen

De lijn 417

Snelbus Turnhout • Zoersel • A’pen

De lijn 418

Snelbus Herentals • Lille • Poederlee • A’pen

Alle bussen stoppen vlak voor de deur aan halte ‘DE ROMA’. Simpel toch?

Trio Lau met Atul Shankar en Amit Mishra

De laatste weken:

RIJKEVORSEL – Op vrijdag 24 juni kunnen liefhebbers van oosterse, en vooral Indische muziek, terecht in De Singer in Rijkevorsel (Bavelstraat 35). Dan vindt daar een concert plaats van Atul Shankar en Amit Mishra. Het duo wordt begeleid door Trio Lau. Trio Lau ontstond in juni 2010 en bestaat uit de Belgen Viktor Perdieus (tenorsax) en Lennart Heyndels (contrabas) en de Zweed Filip Bagewitz (oed).

Het trio speelt muziek waarin de invloed van Afrikaanse, Arabische, Scandinavische en Indische muziek duidelijk merkbaar is. De klank van het trio is zeer intiem en zacht, maar tegelijkertijd ook erg ritmisch. In De Singer fungeert Trio Lau als begeleidingsband van Atul Shankar en Amit Mishra uit India.

WIN 2 DUOTICKETS

1/6: James Farm feat.

Joshua Redman, Aaron Parks, Matt Penmann & Eric Harland

5/6: Gesloten Hart: ode aan Wannes Van de Velde 9/6: Braakland/ZheBilding:

Dwaallicht

naar Willem Elschot met Warre Borgmans 10/6: BAllROOm & The Ballroom Orchestra 11/6: Amsterdam Klezmer Band & dj Gaetano Fabri 12/6: T-dansant 24/6: Major Tom, a David Bowie tribute 25/6: BorgerRio: Circo Roma straattheater & Discobaar A Moeder afterparty 28/6: Wouter Deprez: Je zal alles worden - benefiet voor vzw Dreamcatcher 30/6: Colin Benders (Kyteman) & Eric Vloeimans:

Seizoen 2011-2012 in De Djoelen OUD-TURNHOUT – De Djoelen, het gemeenschapscentrum van Oud-Turnhout, heeft met gepaste trots het programma voor volgend theaterseizoen voorgesteld. 26 voorstellingen zijn nu al gepland. Daar worden er tijdens het seizoen ongetwijfeld nog een aantal aan toegevoegd. Sommige buitenkansjes zijn immers ‘last minute’ nog te boeken.

Eat

Maar met wat nu al op het porgamma staat, zal ongetwijfeld al veel cultuurliefhebbers naar de Djoelen lokken. Pol Goossens komt nog eens langs en ook Els de Schepper treedt op. Maar er is vooral heel veel Nederlandstalige muziek. Daar zorgen o.a. Raymond van het Groenewoud, Buurman, Eva De Roovere, Wigbert, Laïs,

& Bike

KyTEcRASH

Nieuw seizoen!

Het (voorlopige) programma telt nu reeds 150 voorstellingen en concerten. Check online of vraag ons gratis programmaboekje!

TURNHOUTSEBAAN 286 2140 BORGERHOUT

INFO & TICKETS: WWW.DEROMA.BE 03 292 97 40

Atul Shankar bespeelt de bansouri, een bamboefluit die vaak gebruikt wordt om typisch Hindoestaanse muziek te spelen. Amit Mishra begeleidt hem op de tabla, een dubbel slaginstrument. Shankar en Mishra kennen mekaar al lang en spelen al vele jaren samen.

De avond bestaat uit twee delen. Voor de pauze spelen Shankar en Mishra enkele raga’s.

Een rage is best te omschrijven als een muziekstuk waarvan alleen de contouren vastliggen en waarbij dus heel veel ruimte is om te experimenteren en te improviseren. Na de pauze worden Shankar en Mishra begeleid door Trio Lau, en is het de bedoeling dat Indische en westerse muziek harmonieus samenvloeien.

Het optreden begint om 20.30u. Kaarten kosten 8 euro.

OUD-TURNHOUT – De Landelijke Gilde van Oud-Turnhout en Schoonbroek organiseert op zondag 5 juni in samenwerking met Toerisme Oud-Turnhout voor de vierde keer ‘Eat & Bike’: een formule die fietsen door het Kempense landschap koppelt aan het bezichtigen van drie land- en tuinbouwbedrijven, die de bezoekers telkens een hapje of een drankje presenteren. Als afsluiter krijg je nog een lekker dessert in de parochiezaal van het Zwaneven.

Vertrekken doe je tussen 9.30 en 11.30u aan diezelfde parochiezaal. Het parcours is 38 km lang. De deelnameprijs bedraagt 14 euro voor volwassenen en 12 euro voor kinderen tot 12 jaar. Iedereen is welkom, maar op voorhand inschrijven is verplicht. Stort het juiste bedrag op rekeningnummer 733-0488405-40 van de Landelijke Gilde met vermelding van E&B, je naam en het aantal inschrijvingen.

Kommil Foo en Kris Wauters (en vrienden) voor. Philip Geubels zorgt voor de vrolijke noot.

De abonnementenverkoop start op dinsdag 14 juni. Op de website van Oud-Turnhout (www.oud-turnhout.be) kan je het volledige programma al bekijken. De brochure is begin juni klaar.

Easy Yellowtime Music Festival GEEl – Hou je van jazz, maar is het moderne, experimentele getoeter en gebel niet echt jouw ding? Dan is het Easy Yellowtime Music Festival wellicht iets voor jou. Het Geelse jazzfestival vindt dit jaar voor de tweede keer plaats, op 12 september. Het festival gaat door in de tuin van organisator Greet Mannaerts. De plaatsen zijn dus beperkt. Vorig jaar was het festival al uitverkocht als de zomer nog moest beginnen.

De kans is erg groot dat dat dit jaar niet anders is, want met ronkende namen als Jef Neve en Yvonne Walter, Boogie Boy en Ronny Verbiest op het programma kan je niet anders dan een breed publiek aanspreken. Je koopt je tickets dus best in voorverkoop. Kaarten kosten dan 20 euro. Stort het juiste bedrag op IBAN-rekeningnummer BE24 7310 0980 3338 en vermeld je naam en het aantal kaarten dat je wenst. De kaarten worden je toegestuurd, of je kan ze afhalen aan de kassa op de dag van het festival. Je kan kaarten ook kopen bij Tony’s Muziekhuis (Pas 36).

Paul Hanmer RIJKEVORSEL – Paul Hanmer is een van de belangrijkste jazzmuzikanten van Zuid-Afrika. De pianist viert dit jaar zijn vijftigste verjaardag. Hij was nog maar een kind toen hij aan zijn muzikale opleiding begon. Hanmer stelde zijn hele leven in het teken van muziek. Zo ging hij aan de universiteit van Kaapstad westerse klassieke muziek studeren, maar na twee jaar gaf hij daar de brui aan. Hij had immers gitarist Paul Petersen leren kennen en vond het veel boeiender om met hem op te trekken. Paul Hanmer verhuisde op zijn 26ste naar Johannesburg, dat qua sfeer, beleving en cultuur een tegenpool van Kaapstad kan genoemd worden. Hanmers ogen er oren gingen open toen hij er kennismaakte met baanbrekende Zuid-Afrikaanse bands zoals Sakhile en Bayete.

Paul Hanmer richtte zelf de groep ‘Unofficial language’ op, met percussionist Ian Herman en basgitarist Peter Skleir. De twee albums (‘Primal Steps’ uit 1994 en ‘Move moves’ uit 1996) worden nog altijd beschouwd als mijlpalen in de Zuid-Afrikaanse muziekgeschiedenis.

Hanmer stootte meteen door naar de top.

Hij mocht optreden en opnames maken met Ray Phiri en ‘Mama Africa’: Miriam Makeba.

Hij werd ook lid van de prestigieuze ‘Cool Friction Band’ van Tony Cox. Op het einde

van de jaren negentig maakte hij deel uit van de ‘Sheer All Stars’. Hij begon ook als producer naam te maken en mocht het album ‘Tranquility’ van Gloria Bosman producen.

Paul Hanmer heeft ondanks zijn drukke bezigheden als studiomuzikant, bandlid en producer ook al zes soloalbums opgenomen: ‘Trains to Taung’ (1997), ‘Window to Elswhere’ (1998), ‘Playola’ (2000), ‘Naïvasha’ (2002), ‘Water + Lights’ (2005) en ‘Accused No 1: Nelson Mandela’ (2006). Die laatste cd schreef hij in opdracht van de BBC, die een gelijknamige film uitbracht.

Paul Hanmer is een jazzmuzikant in hart en nieren, maar hij heeft ook zijn klassieke opleiding nooit helemaal verloochend. Hij componeerde tal van klassieke stukken, zoals muziek voor de strijkers van het Sontonga Quartet, voor het klarinetkwintet met Robert Pickup en duetten voor cello en contrabas. Op dit ogenblik werkt Paul Hanmer aan een orkestrale opdracht van het MIAGI (Music Is A Great Investment) in Johannesburg. Met de productie ‘Halogram’ wil MIAGI Johannesburg zijn 50ste verjaardag vieren, die precies samenvalt met de dood van Mahler 100 jaar geleden.

Op 18 juni concerteert Paul Hanmer in zaal De Singer (Bavelstraat 35 in Rijkevorsel). Het optreden begint om 20.30u. Kaarten kosten 15 euro aan de kassa.

Dan Barrett & Ian Date Quintet

WIN 2 DUOTICKETS

KASTERLEE – Jazzclub Houtum Street presenteert op maandag 6 juni een avond voor fijnproevers. Trombonist Dan Barrett (Verenigde Staten) is dan te gast. Hij brengt de Australische gitarist Ian Date mee. De

twee virtuozen worden begeleid door de Nederlander Frank Robertscheuten (saxofoon) en onze landgenoten Jean Van Lint (bas) en Dirk Dergent (drums).

Het concert begint om 21u.

Kaarten kosten 10u.

WIN 2 DUOTICKETS

Suiker — 21

Stijn Janssen

GEEL – Toerisme Geel heeft het programma van ‘Geel Zomert’ klaar. In het juli- en augustusnummer van Suiker komen we uitgebreider terug op het festival, dat gespreid wordt over 7 dagen in de zomervakantie. Maar de namen van optredende artiesten kunnen we nu al wel meegeven: The Cops (1 juli), Paul Michiels (8 juli), ‘Geel Zomert! Extra met Dana Winner en Bulsjivism,’Geel Zomert! Junior’ met Ian Thomas, Kinds on the Dancefloor en De Planken, en Dark Vetta Koppa (22 juli), The Baboons (29 juli), Guy Swinnen (5 augustus), Viva Niñas (12 augustus), The Boozers (19 augustus) en The Rolling Beatles (26 augustus).

Noël Bell Omdat op het marktplein van T. een bom was gevallen en alles in puin lag, moest bus 470, die ons wederom naar het dorp M. zou brengen, noodgedwongen haar vaste route verlaten. In plaats van de normale korte weg doorheen de buitenwijken te nemen, was de chauffeur nu verplicht om zich dwars door de stad een weg te banen, dwars dus door het ellendig drukke verkeer, zeker op deze vrijdagnamiddag wanneer alle scholen hun losgeslagen inhoud als kanonnenvoer ten prooi wierpen. Terwijl verschillende reizigers luidkeels hun beklag deden over de slakkengang van de bus, nestelden we ons in ons vertrouwd hoekje op de achterbank en namen uit onze reistas het tweede deel van de roman ‘Oorlog en Vrede’ van de Russische schrijver Leo Tolstoj. Dit omvangrijke werk beslaat in kleine druk al 1200 pagina’s. Samen met het eerste deel komt je aan ruim 3000 pagina’s.

Het volledige werk ‘Oorlog en Vrede’ vergezelt ons al jaren op onze reizen met het openbaar vervoer: op tram, trein, bus en vliegtuig. En sinds ons lief ons ontheven heeft van de verplichting om een auto te besturen -wegens geestelijke en motorische defectennemen we het boek ook ter hand tijdens onze autoritten. Op al die verloren momenten -het moeten er duizenden zijn- hebben we ‘Oorlog en Vrede’ op die manier in kleine porties tot ons genomen. Soms niet meer dan een halve pagina als we bijvoorbeeld tram 8 van Berchem Station naar het museum nemen. Maar soms ook met grote happen, met als record een volledig hoofdstuk tijdens het twee uur durende oponthoud aan de Gotthardtunnel op doorreis naar Italië.

We waren die vrijdagnamiddag in T. zo vergevorderd in het boek dat we na zoveel jaren uitzicht hadden op de laatste bladzijden van de avonturen van Andrej Bolkonski.

En aangezien de bus al een uur had gereden om van het cultuurcentrum tot aan de koffiefabriek te geraken -amper drie kilometerleek dat historische moment nu wel echt in het verschiet. Hielden we die gemiddelde slakkengang aan, dan zouden we zelfs een kilometer vóór het dorp M. het boek met een forse klap kunnen dichtslaan en nog minuten lang vergenoegd uit het venster van de bus kunnen staren, mijmerend over deze mijlpaal in ons leven.

Toen we echter de ring van T. verlieten en de provincieweg naar M. insloegen, was het drukke verkeer plots volledig opgelost en

22 —juni 2011

kon de buschauffeur zijn snelheid aanzienlijk opdrijven. Dat verkleinde meteen onze kansen. Dat het erg nipt zou worden, bleek toen we boven op de brug van het dorp D. al uitzicht kregen op de kerktoren van M. en we nog 3 pagina’s te lezen hadden voor we ons eindstation zouden bereiken. Helaas: we zouden stranden op anderhalve pagina van het einde. Tenzij … tenzij ‘de bareel’ ons niet in de steek zou laten.

Het dorp M. wordt namelijk doormidden gespleten door een spoorweg die treinen toelaat om mensen en goederen te vervoeren tussen grote steden, tot zelfs het Rurhgebied van de industriële grootmacht Duitsland. Dit drukke treinverkeer heeft verstrekkende gevolgen voor de inwoners van M. Een ijverige stationschef heeft eens berekend dat de slagbomen op 24 uren gemiddeld 150 keer (!) sluiten. Elke gesloten overweg zorgt voor minstens vijf en een halve minuut oponthoud. De som was vlug gemaakt: het dorp werd per etmaal urenlang gegijzeld door overstekende treinen. De stationschef liet wijselijk na om te berekenen hoeveel de bewoners in hun ganse leven aan kostbare tijd verloren, wachtend voor de spoorovergang. Het resultaat zou alleen het aantal ‘zelfdodingen door het zich voor de trein werpen’ sterk doen stijgen. Toch is er een geval bekend van een man die dankzij deze spoorwegovergang het gelukkigste moment uit zijn leven beleefde. Zijn naam was Noël Bell.

Het lot was Noël Bell al van zijn geboorte goedgezind. Omdat hij op kerstdag geboren werd, konden zijn ouders hem een naam geven die zijn gelijke niet kent in dit land, en bij uitbreiding Frankrijk. Noël groeide in de jaren zeventig uit tot een van de meest beloftevolle wielrenners van zijn generatie.

Fysisch stond niets hem in de weg: Noël was ruim twee meter lang en geblokt als een Italiaans tafelkleed. Ook op het vlak van materiaal schoot niets hem te kort: zijn vader was vertegenwoordiger van het destijds zeer hoog aangeschreven fietsenmerk Superia. Dagenlang vergaapten we ons aan de enorme glazen uitstalwagen als die voor de deur van zijn ouders in onze straat geparkeerd stond. Alleen wat wedstrijddoorzicht en tactiek betrof, rinkelde het belletje bij Noël helaas wat trager dan bij zijn concurrenten. Zijn tactiek was te eenvoudig om winst op te leveren. Het kwam er op neer alles te geven wat in hem zat vanaf het

moment dat het startschot klonk. Telkenmale ging Noël als een bezetene van start, reed dan kilometers alleen aan de leiding, tot hij halfweg koers de man met de hamer tegenkwam, totaal in elkaar stortte en vaak - tientallen keren gedubbeld- volledig afgepeigerd aan de eindmeet verscheen. Tot die ene keer: de dag dat in zijn eigen dorp een wedstrijd werd gereden. Zoals gewoonlijk was Noël weer als een losgeslagen stier van start gegaan en nam hij onmiddellijk een paar honderden meters voorsprong. Hierdoor passeerde hij als eerste de spooroverweg die - ondanks vele waarschuwingen - toch was opgenomen in het parcours. Onmiddellijk na zijn passage sloot de overweg zodat het nietsvermoedende peloton de benen aan de grond moest zetten. De renners zagen nadien tot hun alsmaar stijgende verbijstering achtereenvolgens de personentrein naar A. voorbijkomen, gevolgd door een goederentrein met bestemming Duitsland. Nadien voerde een locomotief een tijdrovend rangeermanoeuvre uit, waarna het dan weer dringend tijd was voor de personentrein naar H. (met vijf minuten vertraging). Terwijl het peloton tekeerging als een kudde bedreigde gnoes was Noël als een losgeslagen hengst blijven doorrijden om ten slotte na een ronde terug aan de staart van het wachtende peloton aan te sluiten.

Voor de eerste maal in de wielergeschiedenis gebeurde het die dag dat één ontsnapte renner een volledig peloton op een ronde kon rijden. Toen het peloton na ruim een kwartier vrije doortocht kreeg, maakte het verwoed jacht op Noël, niet wetende dat hij terug deel uitmaakte van de groep. Op die dag triomfeerde Noël Bell voor het eerst -en voor het laatst- in zijn wielercarrière.

Diezelfde zindering van vreugde trok door ons lijf toen we die vrijdagnamiddag de belsignalen hoorden van de spoorwegovergang van M. en de twee armen van de bareel zich elegant sloten. Terwijl achtereenvolgens een goederentrein naar D, een nucleair transport van H. en twee personentreinen naar respectievelijk N. en A. voorbijdaverden, lazen we euforisch de laatste lotgevallen van de adellijke families Bezoechov, Bolkonski en Rostov. Toen we het boek met een forse klap dichtsloegen, meenden we zelf de Transsiberische Express te zien voorbijrijden met aan het raampje Leo zelf met zijn forse baard. Hij wuifde terug.

en ek th io bl bi se n pe em K e d it u s w u ie N

Affiche ‘Geel Zomert!’ is klaar

! a r e o h b i b b Bi

Vrieselhof verzamelt

‘De bibliotheek van de Vlaamse Klassiekers’

Volgens kenners der Vlaamschen literatuur schreven Vlaamsche auteurs de voorbije tweehonderd jaar 700 klassiekers bij mekaar. Het provinciaal bibliotheekcentrum Vrieselhof heeft van gedeputeerde Ludo Helsen de opdracht gekregen op zoek te gaan naar die 700 classics en ze onder te brengen in een prestigieuze ‘Bibliotheek van de Vlaamse Klassiekers’ in hun kasteel in Oelegem. Tussen die 700 zitten parels als ‘Uit het studentenleven’ van Julius Vuylsteke en ‘De bokkenrijders in het land van Valkenburg’ van Pieter Ecrevisse. Wie beweerde ooit: ‘Wie schrijft die blijft’ …

Cultuurcentra van Zundert en Goirle in Suiker GOIRLE, ZUNDERT - Nederland boven! Suiker brengt steeds meer cultureel nieuws uit een steeds groter wordende regio. Theater van Besouw uit Goirle is partner geworden van Suiker. Dat betekent dat je vanaf september maandelijks op de hoogte wordt gehouden van evenementen die vlak over de grens plaatsvinden. En of die interessant zijn: in Goirle treden volgend seizoen onder anderen Claudia de Breij, Arjan Ederveen, Rowwen Hèze, Marcel de Groot, Marike Jager en Hans Dorrestijn op. De volledige lijst vind je op www.janvanbesouw.nl.

En ook CultuurCentrum Zundert zal vanaf volgend seizoen zijn programma bekendmaken in Suiker. Het nieuwe theaterseizoen wordt daar op 1 oktober geopend door Chi Coltrane.

Kaarten zijn verkrijgbaar vanaf 1 juni.

Het volledige programma vind je op www.cczundert.nl.

Kan ook de roman ‘Heden ben ik nuchter’, geschreven op een week tijd door de zichzelf als volksschrijver aanprijzende Gentse auteur Brusselmans Herman, gecatalogeerd worden als ‘een klassieker van de Vlaamse literatuur’ en derhalve opgenomen worden in de ‘Bibliotheek van de Vlaamse Klassiekers’ van het provinciaal bibliotheekcentrum Vrieselhof? Dat dilemma stelt zich hier niet. Vrieselhof-stafmedewerker Jef Boudewijns heeft namelijk al een lijst overhandigd gekregen waarop de zevenhonderd klassieke werken uit de Vlaamse literatuur uit de 19de en 20ste eeuw prijken. En die lijst is er een van ‘De gustibus non disputandum’.

“Het was Ludo Helsen zelf die een paar jaar geleden al het idee opperde om in een van de zalen van het kasteel Vrieselhof een Bibliotheek van de Vlaamse Klassiekers te vestigen”, verduidelijkt Jef Boudewijns.

“Gedeputeerde Helsen stelde namelijk vast dat in de Antwerpse bibliotheken oude werken afgevoerd werden met daaronder ook Vlaamse klassiekers van auteurs die toch bewezen hadden van grote waarde te zijn.

Bibliotheken kampen nu eenmaal met een beperkte ruimte en kunnen niet alles bijhouden. Werken die niet meer uitgeleend worden, moeten plaatsmaken voor nieuwe boeken.”

– De vraag is natuurlijk: wat is een Vlaamse klassieker?

Ik voelde me niet geroepen om daarover te beslissen. Ik heb die vraag gesteld aan verschillende kenners en telkens kreeg ik andere antwoorden. Natuurlijk worden er altijd wel een aantal evidenties zoals Claus en Boon naar voor geschoven. Maar iedereen kwam ook met andere namen op de proppen. We hebben ons laten leiden door het Letterenhuis, het grootste letterkundige archief van Vlaanderen, gevestigd in Antwerpen. Het Letterenhuis heeft een tentoonstelling over Vlaamse klassieke auteurs van de voorbije twee eeuwen. Deze instelling is tot een selectie van werken gekomen die ze als ‘klassiek’ bestempelen. Van die klassieke auteurs hebben ze maar een paar representatieve werken in de lijst weerhouden, vaak de boeken waarmee ze bekend zijn gewor-

den. We gaan bijvoorbeeld niet alle boeken van Hugo Claus in de rekken zetten.

– En hoe verloopt die zoektocht naar de klassiekers?

Een derde van de boeken hadden we al in ons bezit. Ze werden ons destijds geschonken door Antwerpse bibliotheken en de Erfgoedbibliotheek. In december vorig jaar heb ik al de Antwerpse bibliotheken nog eens aangeschreven. Op vrij korte termijn hebben we nu toch al een behoorlijke verzameling bij elkaar. Op dit moment schat ik dat we een vijfhonderd boeken in ons bezit hebben die we werkelijk zoeken. Nu zoek ik nog naar een 150 boeken. Daarvoor zal ik ook naar antiquariaten moeten gaan want sommige werken zijn zo zeldzaam dat ik ze wel zal moeten aankopen. Maar voor alle duidelijkheid: we speuren niet naar eerste drukken, gesigneerde exemplaren of verzamelitems. We zijn tenslotte geen museum. Het wordt natuurlijk ook alsmaar moeilijker. Van de oudste boeken ontbreken logischerwijze nog de meeste titels; werken

van recente schrijvers zijn makkelijker te vinden. De collectie zal ook nooit helemaal compleet zijn. Ik vrees dat ik bepaalde boeken niet zal kunnen vastkrijgen.

– Noem eens wat moeilijk op te sporen boeken?

Werken van bijvoorbeeld Prudens van Duyse of van Jan Frans Willems. Met die laatste begint trouwens ook de lijst met zijn boek ‘Aan de Belgen’ van 1818. Ik heb van hem nog geen enkel boek gevonden. Terwijl we van Hendrik Conscience, die toch maar een paar jaar later komt, al wel de verzamelde werken hebben gekregen van de Erfgoedbibliotheek. De lijst eindigt met ‘Scherzando ma non tropo” uit 1959 van Paul de Wispelaere.

– Tom Lanoye en Herman Brusselmans komen er sowieso nog niet aan te pas?

Op dit moment nog niet. Maar we hebben nog wel een aantal schappen over waar we hun werken later eventueel kunnen plaatsen. Het is vandaag nog te delicaat om van de hedendaagse schrijvers al te bepalen wie

“Sommige boeken zullen nooit uit onze bib verdwijnen” “Je mag er gerust in zijn: we zijn héél, héél voorzichtig in het afvoeren van onze boeken”, zegt Els Smets, bibliotheekmedewerkster van de Turnhoutse bibliotheek. “Een boek dat een klassieker is, krijgt van ons zelfs een apart trefwoord.

Die boeken behoren tot ons cultuurpatrimonium en die respecteren we in hoge mate.

We kijken wel naar uitleencijfers.

Mogelijk komen daardoor sommige klassiekers terecht in ons magazijn omdat ze nog maar zelden uitgeleend worden.

Spijtig genoeg is bijvoorbeeld ‘Houtekiet’ van Gerard Walschap vandaag minder ‘actief’. Ik denk ook aan de boeken van

Marnix Gijsen zoals ‘Klaaglied om Agnes’. Maar de lezers weten dat zij die werken zeker kunnen terugvinden in ons magazijn. Dergelijke boeken zullen ook nooit uit de bibliotheek verdwijnen.

Tenzij ze echt vuil en onvolledig zijn.

Als ze fysiek niet meer voldoen aan de eisen worden ze vervangen door een nieuw exemplaar. We werken niet met een lijst van klassieke boeken, maar wie een tijdje in een bibliotheek werkt, weet wel welk boek een klassieker is.

Dat zijn onder meer alle ‘prijsschrijvers’ en schrijvers die op boekenlijsten staan.

Wel zullen we van die schrijvers enkel hun sterkste werken behouden.”

tot een klassieke auteur zal uitgroeien. De geschiedenis zal aantonen of iemand blijft verderleven in de literatuur.

– Is die collectie in het Vrieselhof er enkel om getoond te worden?

Het is zeker niet de bedoeling om hier een bibliotheek uit te baten en de zeldzame exemplaren te gaan uitlenen. Dan lopen we het risico ze opnieuw kwijt te spelen.

Op termijn kunnen we dat eventueel met de dubbels. Het is ook niet zo dat deze werken volstrekt uniek zijn. Veel van die boeken tref je nog aan in de bibliotheekcataloog van de provincie (http://provant.bibliotheek. be/) en via het interbibliothecair leenverkeer. Maar het was wel nuttig om hier een verzameling aan te leggen. Ik heb er dan ook geen probleem mee dat een student ze hier komt raadplegen als hij een werk moet maken over een bepaalde auteur of over een strekking in de literatuur. Dan is het toch makkelijk dat hij ze hier allemaal bij elkaar vindt. We dromen er ook een beetje van om de boeken te digitaliseren. In Nederland is men daar al een tijdje mee bezig.

– De boeken krijgen in jullie kasteel wel een prestigieuze plaats.

De zalen van de benedenverdieping van het kasteel werden enkele jaren geleden gerestaureerd. We hebben een kast laten maken voor de bibliotheek die aansluit bij de inrichting van de zaal. Ze beslaat een volledige muur met schappen en rekken. Ze staat in de zaal waar we vaak vergaderen met al de bibliothecarissen uit de provincie.

Wil je Jef Boudewijns helpen met zijn zoektocht naar de zevenhonderd Vlaamse klassiekers, dan kan je hem bereiken op het Provinciaal Bibliotheekcentrum Vrieselhof, Schildesteenweg 99, 2520 Ranst – Oelegem, Tel: 03 312 98 74 - 0475 96 57 97, jef.boudewijns@admin.provant.be

Suiker — 23

KEMPEN - Met de grote concurrentie van het internet, tv, de sociale media en het andere digitale tijdverdrijf staan de overlevingskansen van het papieren boek al een tijdje ter discussie. Is ook de boekhandel dan ten dode opgeschreven? In Mol sloot antiquariaat In ’t Profijtelijk Boeksken eind mei de deuren. Is er nog plaats voor de onafhankelijke boekhandel in het Kempenland of kan de boekhandelaar die nog resoluut de kaart trekt van goede literatuur binnenkort zelf de boeken toedoen? Suiker deed in de Kempen navraag bij de gedreven en soms ietwat eigenzinnige soort dat van boeken verkopen zijn levenswerk maakt.

Kempense boekhandelaars: n e e is t s m o k e o t e d ‘‘onzeker verhaal ’’

3 jaar na de opening van zijn winkel in de Statiestraat in Mol, doet eigenaar Jan Herbots zijn 4de vestiging van In ’t Profijtelijk Boeksken toe. ‘Onze tweedehandsboekenwinkels in Leuven, Antwerpen en Westerlo draaien goed, maar de verkoop in Mol geraakte niet echt van de grond.’ zegt hij. ‘Onze vaste klanten waren best teleurgesteld toen ze het nieuws vernamen, maar je kan geen zaak openhouden voor 7 mensen per dag. Op een gegeven moment moet je de rekening maken. Komen er nog genoeg inkomsten binnen om het pand te onderhouden én vooral om het personeel te betalen? Als boekhandelaar ben je zelf idealistisch genoeg om het tijdens een zwakke maand met enkele boterhammen minder te doen, maar dat kan je van je werknemers niet vragen. Wanneer de balans negatief is, moet je de boeken toedoen. ’ Waarom de boekhandel niet goed draaide, is voor Herbots niet meteen duidelijk. ‘Misschien lag het aan de ligging? Er zijn de laatste jaren wel wat werken geweest in Mol en dat maakte dat de winkel minder goed bereikbaar was.’

Met het verdwijnen van In ’t Profijtelijk Boeksken in Mol is er in de gemeente geen enkele zelfstandige boekhandel meer. In 2008 hield Eric De Ridder, eigenaar van boekhandel Bredero op de Rozenberg, het ook al voor bekeken. Toch is Mol lang niet de enige gemeente in de regio waar boeken verkopen niet rendabel genoeg blijkt te zijn. Begin mei vroeg Liber Mundi in Lier, het literaire levenswerk van Patrick Houben en Gladys Faillie, ook het faillissement aan. En ook in Turnhout verdwenen de voorbije jaren achtereenvolgens de Slegte, de Club en de onafhankelijke boekhandel Taxandria. Rust er misschien een vloek op het literaire leven in de Kempen?

‘Dat denk ik niet’, zegt Herbots. ‘Wat ik wel merk is dat mensen steeds verder van huis gaan shoppen. Een brood of een stuk vlees kopen ze nog wel in het eigen dorp, maar boeken kopen hoort vaak bij een uitstapje. In onze winkels in Leuven en Antwerpen halen we bijna de helft van onze opbrengst uit de verkoop van boeken aan toeristen. Misschien is dat wel de reden van de sluiting van vele boekhandels in Mol en andere kleinere Kempense gemeentes.’

Ook Dirk Zwijsen die in september 2007 het pand van boekhandel Taxandria overnam en er De Boekuil opendeed, gelooft niet dat het probleem gebonden is aan een regio.

“In de stad Antwerpen waar ik vandaan kom, waren midden jaren 70 meer dan 100 boekhandels. Nu zijn het er ook maar een handvol hoor. Ik zit nu 25 jaar in het vak.

Toen ik er destijds instapte, was ik de jongste boekhandelaar. Nu ben ik nog steeds een van de jongste. Dat zegt genoeg, hé. (lacht) Je vindt bijna niemand die nog een boekhandel wil overnemen. Er is veel kapitaal voor nodig en het is arbeidsintensief.”

Het monopolie van Standaard Boekhandel Dirk kreeg het boeken verkopen met de paplepel binnen. Zijn vader, Jan Zwijsen, nam in 1954 boekhandel De Boekuil in Borgerhout over. In 1984 opende hij een filiaal in Mort-

Foto's van links naar rechts: De Bie, Sande, Herbots, Zwijsen

24 —juni 2011

sel en kreeg er de hulp van zijn 2 zonen Dirk en Marc. In 2007 kwam Turnhout erbij. De familie Zwijsen bouwde een klein onafhankelijk boekenimperium uit en die schaalvergroting is nodig om te overleven. “Wij maken met De Boekuil ook deel uit van Colibro”, legt Zwijsen uit. “Dat is de koepel van een 20-tal onafhankelijke boekhandels in Vlaanderen.

Samen kunnen we wat meer gewicht in de schaal werpen om zo gunstige condities af te dwingen bij uitgevers. Dat is nodig om de concurrentie te kunnen aangaan met ketens als Standaard Boekhandel.”

Aha, het woord Standaard Boekhandel is gevallen. In de politieke wereld van het boekenvak is Standaard Boekhandel de Verenigde Staten, China en de Europese Unie samen.

Om maar te zeggen dat ze veel in de pap te brokken hebben. De voorbije 10 jaar nam het aantal SB’s -zoals ze in de boekenwereld wel eens worden genoemd- flink toe. Met meer dan 130 winkels zijn ze de grootste speler in de markt van de Vlaamse boekenverkoop.

Wanneer Standaard Boekhandel een boek niet centraal inkoopt, kan je er donder op zeggen dat het nooit een bestseller wordt, meer zelfs: een flop. De keten heeft ook een geoliede marketingmachine. Door de partnerships met de Zondag en Weekend Knack komt hun aanbod binnen in bijna elke Vlaamse huiskamer.

Ook in de Kempen is Standaard Boekhandel goed vertegenwoordigd. In 7 gemeentes in de regio prijkt de oranje uil, het symbool van Standaard Boekhandel, trots in het straatbeeld. Zijn zij misschien de reden voor het verdwijnen van de zelfstandige boekhandels?

“Dat geloof ik niet”, aldus Zwijsen. “Hier in Turnhout hebben de Standaard Boekhandel en de Boekuil elk hun eigen cliënteel. Als onafhankelijke kunnen we bovendien onze eigen accenten leggen, terwijl de Standaard Boekhandel toch meer de marketing moet volgen die van bovenaf wordt opgelegd.”

Wie in onze rondvraag bij de Kempense boekhandelaars zeker niet mocht ontbreken was Bert Van Sande van boekhandel Van Sande in Herentals. Al 42 jaar voorziet hij de Herentalsenaren van leesvoer. Het voorbije decennium zag hij zijn collega’s in de Kempen er een voor een ermee ophouden. Van Sande ziet het allemaal met lede ogen aan.

“Ik word 65. Ik had mijn fin de carrière eerlijk gezegd anders voorgesteld. Als ze zo doorgaan, is er binnen 10 jaar geen enkele onafhankelijke boekhandel meer over.” Voor de oude rot in het vak ligt een groot deel van de oorzaak van het probleem toch bij de veroveringspolitiek van Standaard Boekhandel.”

“Dat is het niveau van de Vlamingen. Het spijt me het zo te moeten zeggen. Ik heb niks tegen ketens, maar ze bieden niet hetzelfde niveau als een zelfstandige boekhandel. Een Standaard Boekhandel is bandwerk, hé. Die ziet er in elke stad hetzelfde uit. Maar ja, de Vlaming is soms een beetje achterlijk. In Nederland heeft Standaard Boekhandel het ook geprobeerd, maar daar is het hun niet gelukt.”

Boekhandel Van Sande bevoorraadt ook al jaar en dag verschillende bibliotheken in de regio. “Mijn boekhandel is te groot voor Herentals, hé. Het is hier een beetje een dorp geworden. Die bibliotheken zijn een noodzakelijke bron van inkomsten.” En net daar is Standaard Boekhandel een grote concurrent.

Omdat ze met velen zijn, krijgt de keten van de uitgeverijen vaak tot 50 % korting. In de prijsonderhandeling met de bibliotheken kunnen zij dan ook het verst doorgaan. “Die prijsoffertes voor bibliotheken zijn gewoon waanzinnig,” zucht Van Sande. “Vroeger besliste de bibliothecaris over wat er aangekocht werd en vooral bij wie er aangekocht werd. Toen kon je met zo’n man een goede band opbouwen die gebaseerd was op vertrouwen. Nu verloopt al-

les via een openbare aanbesteding en worden de offertes bekeken door iemand van de technische of financiële dienst. Die kijken alleen naar de cijfertjes en niet naar wat je aanbiedt.

Zo komt het dat ik dit jaar sinds lang niet meer mag leveren aan de bibliotheek van Herentals. Ik vind zoiets echt jammer.”

Komt hij er of komt hij er niet Een ander pijnpunt voor de boekhandelaars is dat er in België, in tegenstelling tot in Nederland, Duitsland en Frankrijk, geen vaste boekenprijs bestaat. Die zorgt ervoor dat een boek in eender welk verkooppunt aan dezelfde prijs verkocht wordt. Kortingen of speciale acties kunnen enkel tijdens vooraf bepaalde periodes. “Dat is echt het grote probleem,” zegt Dirk Zwijsen. “Met een populair boek, zoals een Harry Potter of een kookboek van Piet Huysentruyt, wordt al van in het begin gebradeerd. In grote supermarkten liggen die dan aan - 30% in de rekken. Probeer dan nog maar eens een graantje mee te pikken als kleine boekhandel.” Het voorstel van de vaste boekenprijs ligt al decennialang op tafel, maar tot nu toe is het er nog niet van gekomen. Bert Van Sande: “Toen ik in 1969 begon, moest ik me inschrijven bij het Belgisch Verbond van Boekverkopers. Ik weet dat de minister van Cultuur toen al zei dat er een vaste boekenprijs zou ingevoerd worden. Waarschijnlijk komt het ervan in 2088, als het niet meer nodig is.” Ook de eigenaar van De Boekuil gelooft er niet meer in. “Ik heb heel mijn leven gedacht dat hij eraan kwam, maar nu niet meer hoor,” lacht Zwijsen. “Je kent toch dat verhaal van Patrick Janssens en zijn moeder. In 2003 kwam de vaste boekenprijs weer ter sprake. Janssens veegde het toen van tafel omdat zijn moeder haar boeken kocht in de Carrefour aan een verlaagde prijs.

Het zou toch ondemocratisch zijn, vond hij als we een vaste boekenprijs zouden instellen die boven de supermarktprijs ging.”

E-book: top of flop Hangt de toenemende digitalisering van het boekenvak als een zwaard van Damocles boven het hoofd van de verkopers van het papieren boek? En wat met het stijgende marktaandeel van de internetwinkels? De surfende lezer die zijn boeken vanuit de luie zetel bestelt bij Bol.com of op Kapaza bespaart zich een autorit en de parkeerproblemen in de stad. Een druk op de knop en het boek van je keuze ligt de volgende morgen op je stoep, en dat vaak tegen een lagere prijs. “Dat E-book is tot nu toe een flop, echt een marginaal iets.

Dat staat nog niet op punt. Bij ons snoept het niet echt klanten weg.”, zegt Van Sande. “De internetverkoop zal zeker nog stijgen,” meent Dirk Zwijsen, “maar ik denk dat we als boekhandelaar wel een meerwaarde kunnen bieden. We kunnen een praatje maken met de mensen en hen zo aan het juiste boek helpen.”

“Je moet als boekhandelaar ook meegaan met de tijd”, zegt Jan Herbots van In ’t Profijtelijk Boeksken. “10 jaar geleden zagen we al dat het internet een groot deel van de boekenmarkt zou gaan inpalmen. Je moet daar dan niet over zeuren, je moet er iets mee doen. We zijn toen direct begonnen met een eigen webwinkel. Per week krijgen we langs deze weg wel 300 bestellingen, en dat is hard werken hoor. Alles invoeren in de computer, boekenpakketjes maken en naar de post brengen.

Niet iedereen doet dat graag.”

Het boekenvak is veranderd en natuurlijk is de lezer ook niet meer dezelfde als die van 50 jaar geleden. Bovendien is er veel meer dat nu de aandacht prikkelt. Er is X-box, Nintendo Wii, facebook, twitter, youtube en noem maar op. De concurrentie voor het boek is moordend, zou je denken?

“Ach: er zal altijd wel gelezen worden”, aldus Zwijsen. “Wat ik wel merk, is dat de mensen steeds op zoek zijn naar wat hip is en naar datgene wat in de lijstjes staat.” “Dat is waar”, beaamt Van Sanden. “De snelheid van een boekenleven is alleen maar toegenomen.

Het ene moment is het boek uit, na 3 maanden wordt er al niet meer naar gevraagd.

Bovendien bepalen de media ook wat hip is.

Wanneer je het goed kan uitleggen op televisie op radio, dan verkoopt je boek. Kan je dat niet, dan heb je pech.”

De laatste idealisten Moet je dan een beetje gek zijn om in deze tijd nog een boekhandel open te doen? ‘Waarschijnlijk wel’, lacht Gert De Bie van boekhandel ’t Voorwoord. Pas in 2009 opende hij zijn gezellig boekenwinkeltje in de Noordstraat in Heist-op-den-Berg. Wie het pand, verborgen in een doodlopend straatje, weet te vinden, voelt er zich meteen thuis. Warme kleuren op de muur, retromeubilair en de geur van koffie die je tegemoetkomt. ‘Ik ben ermee begonnen uit liefhebberij. Ik droomde er al lang van om iets met boeken te doen en toen ik 2 jaar geleden zonder werk zat, dacht ik: het is nu of nooit.’

Gert baat naast zijn boekenwinkel ook een café uit: Staminee De Living. ‘Dat is een bewuste keuze. Ik wist dat je van boeken verkopen niet rijk zou worden, dus combineer ik 2 jobs. Met de opbrengsten van het café houd ik voorlopig de boekhandel draaiende. De opstartkosten zijn heel hoog. Je zit met de huurprijs van je pand en daarnaast ligt ook het aankooprisico van de stock bijna volledig bij mij. Als kleine garnaal krijg ik niet dezelfde kortingen als sommige andere boekhandels en mag ik de boeken die niet verkocht worden bijna nooit retourneren.’

Hoewel hij lang niet zeker is of ’t Voorwoord open blijft, ligt Gert nog niet wakker van de toekomst. ‘Ik bekijk het stap voor stap en geef mezelf 3 jaar om te groeien. Ik geloof immers dat er altijd een publiek zal zijn voor boeken. Mensen die van boeken houden, die ze willen ruiken, voelen en ezelsoren in willen maken. Ze zullen er altijd zijn, want zo ben ik ook.’

Eén ding heeft Gert al geleerd in zijn korte carrière als boekverkoper. In het leven moet je geven om te kunnen nemen. De BV-boeken, de kookboeken en de memoires van politici komen de liefhebber van het ‘betere’ boek de oren uit, maar ze verkopen als zoete broodjes.

Wie hier als boekhandelaar zijn veto tegen stelt, kan het wel schudden.

‘Ik ben hierin pragmatischer geworden”, geeft De Bie toe. “Binnenkort ligt de nieuwe Aspe en de nieuwe van Piet Huysentruyt ook in mijn winkel. Ik zal ze niet in de etalage leggen of me ermee gaan profileren, maar de mensen moeten ze hier wel kunnen kopen. Ik ben bijvoorbeeld begonnen zonder Geronimo Stilton. Dat was een fout. Na 6 maanden heb ik ze toch ingekocht. De verkoop van die boeken maakt soms je maand goed.’

Deze jonge boekhandelaar heeft ook een visie op de toekomst. Net zoals schrijvers ‘uit hun kot’ moeten komen om meer zichtbaarheid te krijgen bij hun publiek, moet ook de boekverkoper zijn steentje bijdragen aan het creëren van een literaire cultuur. Boekvoorstellingen organiseren of signeersessies houden: het hoort allemaal bij de literaire beleving. ‘Op 31 maart hielden we in ’t Voorwoord De Nacht van het Cultboek. Daar is heel wat volk op afgekomen. Het is dan bijzonder leuk om al die mensen met elkaar in gesprek te zien gaan over interessante literatuur. Het heeft me een mentale boost gegeven om weer even verder te doen.’

Dit artikel lijkt misschien wel op een kroniek van een aangekondigde dood, hoewel de Kempense boekhandelaars het zelf helemaal zo niet zien. Zij zijn de laatste overgebleven idealisten: passionele en gedreven mensen die houden van hun vak en van het product dat ze aan de man brengen en die soms als volleerde Don Quichotes – misschien tegen beter weten in – volharden in de boosheid.

“Ik vind het nog steeds een voorrecht om met boeken te mogen werken, zegt Dirk Zwijsen. Een boek is een wonder” Ook Bert Van Sande beaamt dat. “Ik heb misschien geen goed oog in de toekomst, maar ik blijf ondanks mijn 65 gewoon voortdoen. Ik doe het graag en heb nog veel klanten. Ik heb geen spijt dat ik er ooit mee begonnen ben.” Voor de jonge Gert De Bie moet de toekomst nog heel wat uitwijzen maar ook hij blijft positief. ‘Ik vind het een fantastisch vak. Mocht ik mijn winkel moeten sluiten, mijn boeken laat ik nooit meer los.’

Tekst: Katrien Lodewijckx Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 25

Nieuws van onze partners Mathias Sercu & De Grote Meneren:

‘Het moet niet altijd over Elvis gaan’

Rock Hard BALEN – VC De Kruierie en ZART vzw organiseren op zaterdag 4 juni een pittig muziekfestival. Top of the bill is Belgian Asociality. De punkers beginnen om middernacht aan hun optreden. Er is een vierdelig voorprogramma, met A Dead End (20u), The Strzebonsky Noizescene (20.50u), Elephant (21.40u) en Emperors of Decay (22.40u). Kaarten kosten 5 euro in voorverkoop en 7 euro aan de kassa.

WESTERLO – Acteur Mathias Sercu kan ook zingen. Dat bewees hij toen hij Steracteur/ Sterartiest won. Hij toert nu door het land met een muziekprogramma waarin hij zijn helden eert: Frank Sinatra, Dean Martin, Roy Orbison, Elvis Presley, Bob Dylan, John Lennon, David Bowie en Michael Jackson.

Mathias Sercu concerteert op vrijdag 10 juni in de Zoerla. Kaarten kosten 18 euro.

Op de vlucht MEERHOUT – Werkgroep MOS brengt de vluchtelingenproblematiek onder de aandacht met een film en een tentoonstelling over het thema. Op 11 juni wordt ‘Rabbit

Proof Fence’ vertoond in de polyvalente zaal in de Gasthuisstraat (ingang Smissestraat).

Bij mooi weer vindt de voorstelling buiten plaats.

‘Los niñas de la guerra’ is de naam van de tentoonstelling die in de bibliotheek van Meerhout te zien. De expo loopt tot 12 juni. De toegang is gratis.

De Jachthoorn

Elke maand offert één van de Suikerredacteurs zich vrijwillig op voor een aartsmoeilijke taak die de nodige scherpzinnigheid vereist: het prospecteren van de locale horeca. Een min of meer willekeurig getrokken steekproef leidde ons ditmaal naar Lichtaart, waar we een bezoekje brachten aan ‘De Jachthoorn’.

“Herberg De Jachthoorn bestaat al ruim vijftig jaar. De laatste twaalf daarvan wordt de zaak gerund door de kwieke gastvrouw Carine De Graef.

Omdat het café voor de overname een groot verloop van uitbaters kende , besloot Carine weer aansluiting te zoeken bij de glorierijke episodes uit de geschiedenis van de afspanning. Ze doopte het pand na tal van naamsveranderingen terug om tot De Jachthoorn, de oorspronkelijke naam.

Die imagocampagne was geen vanzelfsprekende missie. Carine verduidelijkt: “Het café had op dat moment geen al te beste naam en ik kwam bo-

26 —juni 2011

OXOt maakt prettig gestoorde kunst

vendien niet uit de streek. Dat maakte het knap lastig om het vertrouwen van de buurt te winnen.

De Jachthoorn omtoveren tot de goed draaiende volkskroeg die ze nu is, was dus niet vanzelfsprekend. Zeker niet toen mijn vriend, met wie ik het café overnam, plots omkwam tijdens een ongeluk, een maand na ons vijfjarige bestaan.” Carine liet zich echter niet uit haar lood slaan en zette De Jachthoorn weer op de kaart. Als symbolische geste verwerkte ze het huidige logo van het café in een authentiek excerpt uit een boek van de heemkundige kring. Omdat er na verloop van tijd zelfs

Wintertulpen BALEN – Twintig jaar lang was actrice Marleen Merckx alleen gekend als ‘Simonneke’ uit Thuis. Onterecht natuurlijk, zoals we al uitvoerig konden zien in de dramareeks ‘De Ronde’.

In ‘Wintertulpen’, een toneelstuk naar het boek ‘Chemo’ van Martine Lafaille, brengt Marleen Merckx het aangrijpende verhaal van een vrouw die verneemt dat ze borstkanker heeft. ‘Wintertulpen’ is een monoloog.

Marleen Merckx wordt enkel begeleid door twee cellisten.

De voorstelling vindt plaats op 10 juni om 20u in Vrijetijdscentrum De Kruierie. Kaarten kosten 10 euro aan de kassa.

nood was aan uitbreiding werd het café in 2005 grondig verbouwd en verdubbelde de oppervlakte van het café.”

“Carine zorgt steeds voor een goedgevulde activiteitenkalender. Al acht jaar lang worden klanten van De Jachthoorn tijdens de winterperiode maandelijks getrakteerd op een zoetklinkende versnapering. In het verleden stalen onder anderen The Dream Team, Herman & Denise, Duo TLB (voorheen The Leny Boys) en Soundwave er het gegeerde licht van de schijnwerpers. In oktober 2011 gaat het volgende muzikale seizoen van start. In de toekomst wil Carina aan de optredens nog karaoke- en thema-avonden toevoegen.”

“Ook het verenigingsleven tiert welig in De Jachthoorn. De eigen fanfare en mountainbikeclub zijn daarvan het springlevende bewijs, maar er worden ook regelmatig brouwerijbezoeken georganiseerd en deze maand trekken de stamgasten voor het eerst samen uit vissen. Wie graag zijn kleingeld rantsoeneert, kan rekenen op de vertrouwde spaarkas, die -zoals de traditie het voorschrijft- tijdens de kermis wordt geledigd.”

De Jachthoorn is ook het lokale infocafé van de VVV-Toerisme Kasterlee. Je kunt er terecht voor informatie over plaatselijke wandel- en fietstrajecten. Carine gaat prat op deze promotionele functie van het café. “ De Jachthoorn ligt vlak bij een aantal knooppunten van toeristische routes. Onbegrijpelijk dat er zo weinig horeca-activiteit in de buurt is. Ik ben alleszins bewust op de kar van de streekpromotie gesprongen.”

“Bovenal is De Jachthoorn natuurlijk een gezellige bruine kroeg. De ‘corebusiness’ in een volkscafé blijft het temmen van de dorst. Standaardbieren van het vat zijn Cristal, Palm, en Grimbergen blond en bruin. Momenteel is het actiebier nog Hoppus van de familiebrouwerij Lefebvre uit Waals-Brabant , maar tijdens de warmere maanden schakelt Carine over op een meer verfrissend ‘terrasbier’: Mort Subite Kriek. Daarnaast schenkt ze ook zelfbereide mojito, de zomerse specialiteit.

Omdat je in De Jachthoorn nog steeds moogt roken, kun je er voorlopig enkel je honger stillen met chips, nootjes, worstjes en koekjes.”

Wie zelf eens een kijkje wil nemen in De Jachthoorn houdt halt aan de Kasterleesteenweg 15 in Lichtaart. Achteraan het gebouw zijn parkeerplaatsen voorzien.

‘‘

Thinking out of the box

WESTERLO – Outsiderkunst: zo worden de kunstwerken genoemd die gemaakt zijn door buitenbeentjes in de artistieke wereld. Het gaat om mensen die geen kunstopleiding genoten maar graag creatief bezig zijn. Vaak hebben ze een verleden in de psychiatrie en voelen ze een noodzaak om hun complexe gevoelswereld artistiek vorm te geven. VZW OXOt in Westerlo is al 7 jaar een vrijhaven voor creatievelingen die graag eens buiten de lijntjes kleuren.

Een zonnige zondagmiddag in Westerlo. In het atelier van OXOt op de Bistberg is er een workshop beeldhouwen aan de gang. Hier en daar wordt een babbeltje geslaan maar meestal is het ritmische getik van hamer en bijtel op houtblokken en steen het enige geluid. Een 6-tal kunstenaars werken in de tuin en in het atelier naarstig voort aan hun creatie. “Dat is ook de essentie van OXOt,” vertelt Kris Rens.

“Hier wordt er gecreëerd. Van niets naar iets.

Hoe het resultaat eruitziet, is van ondergeschikt belang. Het is het proces dat telt én vooral dat het vanuit jezelf komt. Dat is ook de definitie van kunst, hé. We zijn een kunsthuis, geen hobbyatelier.” Samen met Joost Willems richtte Kris 7 jaar geleden OXot op, een sociaal geëngageerd kunstenaarsplatform. “We zijn ermee gestart om 2 redenen.

Ik was zelf met kunst bezig en ik wilde graag verschillende hedendaagse kunstenaars samenbrengen. Joost werkt in de geestelijke gezondheidszorg en constateerde daar dat er een groot gebrek aan nazorg was. Ook daar zijn er mensen die een grote behoefte hebben om artistiek bezig te zijn, maar vaak hebben ze er niet de middelen voor en weten ze niet hoe eraan te beginnen. OXOt hoopt die leemte op te vullen.”

“We gaan van het principe uit dat van iedereen een hoek af is.”

Over de naam van hun vzw waren Kris en zijn partner in crime het snel eens. “We zijn allemaal een beetje zot en daar is niks mis mee. Iedereen geraakt op een bepaald punt in zijn leven wel eens de weg kwijt. Daar moet je dus geen stigma aan vast kleven.” Wil dit dan zeggen dat alle leden van OXOt al eens een donkerder periode hebben meegemaakt?

“Nee, natuurlijk niet. We hebben nu een harde kern van 10 leden en nog eens 20 leden die af en toe komen. Van die 30 zijn er misschien 8 die ooit eens even de weg kwijt zijn geweest, de ene trouwens al wat meer dan de andere. Bij ons is de inclusiegedachte ook heel belangrijk. Dat wil zeggen dat we een goede mix nastreven van professionele kunstenaars, amateurs en creatieve buitenbeentjes, zeg maar. Iedereen hier heeft respect voor elkaars ‘anders-zijn’ en zo ontstaat er een fantastische artistieke kruisbestuiving.”

OXOt organiseert regelmatig workshops en culturele activiteiten en op zondagnamiddag is er het Open Atelier waar de leden hun artistieke ei kwijt kunnen. “We hebben ook wat sleutels circuleren voor diegenen die er behoefte aan hebben om meer te komen werken.” Een van de kernleden is Franky Daems.

Hij geeft vandaag de workshop beeldhouwen en is OXOtfan van het eerste uur. “Ik vind het gewoon geweldig wat ze hier doen.We gaan hier van het principe uit dat van iedereen een hoek af is en dat plaatst ook alles in het juiste perspectief. Het is niet omdat je nog nooit uit de bocht bent gegaan, dat het je niet kan overkomen, hé.”

De term Outsider Art stamt uit de jaren 70 en werd uitgevonden om kunstwerken te bestempelen die een spontaan en puur karakter hadden en geen rekening hielden met bestaande culturele voorschriften. De Outsiders creëren vanuit een noodzaak, een drang om hun emoties te transformeren tot kunst. In plaats van in een hoekje te zitten kniezen, gaan zij de dialoog aan met het doek of met de klei.

“Ik vind hun kunstwerken ook zo mooi,” zegt ­Daems. “Ik heb er zelf al veel van gekocht. Het is heel eerlijk want ze werken vaak recht uit hun hart. Andere kunstenaars creëren meer vanuit hun hoofd of vanuit een leerproces.”

De OXOt’ers hebben ook illustere voorgangers: Van Gogh, Dali, Munch en Rothko. Ze reden allemaal af en toe op de pechstrook van het leven maar maakten geniale dingen. “Ik denk dat het te maken heeft met die supergekke ideeën”, zegt Kris Rens. “Je moet een beetje extra lef hebben om ze tot uitvoering te brengen.

Pas heeft een kunstenaar van ons, ‘den Eddy’, deelgenomen aan een plaatselijke tentoonstelling van de gemeente. De meeste artiesten

’’

stonden er met aquarellen of schilderijtjes.

Hij had een jaar lang alles uit zijn lichaam bijgehouden in bokalen. Die stonden daar geëtaleerd. OXOt heeft daar wenkbrauwen doen fronsen, maar het was wel baanbrekend.”

OXOt wil een artistiek én sociaal thuisland zijn voor buitengewone mensen. Zo staat het in hun mission statement. “Dat sociale is even belangrijk als de kunst”, aldus Rens, “Er wordt hier voor warmte gezorgd door een houtkacheltje in de winter en een potje koffie. Ze mogen hier ook altijd roken en - heel belangrijk- elk idee, hoe gek ook, wordt hier gerespecteerd.” “Staat het groepsgevoel dan soms de kunst niet in de weg? Kunst maken is doorgaans toch een solitaire bezigheid? “ Dat is ook wel zo. Maar sommigen hebben hier een klankbord nodig of een zetje in de rug. Dat krijgen ze hier. Eens iemand in zijn creatieproces zit, wordt zijn ruimte gerespecteerd.”

Een keer per jaar treden de OXOt’ers ook naar buiten met hun kunstwerken en dit jaar pakken ze het in drie delen aan. Op 25 juni houden ze op de braderij in Westerlo de ‘OXOt-staminee’ open, een kunstmarkt waar de OXOt-leden samen met de voorbijgangers een Gesamtkunstwerk gaan maken. Van 4 tot 8 juli is er Kamp-art. Het OXOt-atelier wordt dan 4 dagen lang een kampeersite. Van 8 tot 10 juli is er ten slotte de tentoonstelling in de oude rijkswachtkazerne op de Vismarkt in Westerlo “Dat is echt het hoogtepunt van het jaar, zegt Kris Rens. Daar zie je echt wat een mooie mix wij zijn. Alles komt samen en op de laatste dag van de expo gaat iedereen altijd een beetje uit de bol.” (no pun intended)

Tekst: Katrien Lodewijckx Foto’s: Bart Van der Moeren

Suiker — 27

LEZINGEN ✱ WORKSHOPS ✱ CURSUSSEN ✱ UITSTAPPEN 28 —juni 2011

JUNI elke maandag van 19 tot 21u – Turnhout

Praatpunt

Ben jij een van de mensen die hun Nederlands willen verbeteren? Spring dan eens binnen op maandagavond. Het is gratis, je hoeft je ook niet in te schrijven. (Niet tijdens schoolvakanties) De Warande, lokaal A, Warandestraat 42.

Info: 014 47 21 10, 014 47 21 64 of nic.vangrootel@warande.be Een Dinamo-activiteit in samenwerking met Vormingplus Kempen

van 27 mei tot 17 juni, elke vrijdag van 9.30 tot 12.30u – Herentals

vr 3 en 10 juni van 18.30 tot 20u – Turnhout

za 11 juni om 20.30u – Meerhout

Haal het beste uit jezelf

Initiatie Golf

Rabbit Proof Fence

Misschien wil je iets doen aan je gezondheidstoestand, wil je een nieuw carrièrepad inslaan, ben je op zoek naar een nieuwe partner en weet je niet hoe?

Well2DAY-centrum Herentals, Zandstraat 42.

Info: 03 285 42 91of well2dag@socmut.be van 31 mei tot 21 juni, elke dinsdag van 9 tot 12u – Hoogstraten

KLIK: het mobiele internetklasje

curieus provincie Antwerpen reist in mei en juni de provincie rond met een mobiel internetklasje en biedt 4 interessante internetlessen aan.

VTI Spijker, Gelmelstraat 62.

Info: 03 633 87 70 of www.curieus.be di 31 mei van 19 tot 21.30u – Herentals

elke dinsdag van 12.30 tot 15u – Herentals

deN Babbelhoek

In deN Babbelhoek kunt u als anderstalige Nederlands oefenen, uw spreekangst overwinnen en correcter leren spreken.

Huis van het Nederlands, Fraikinstraat 38.

Info: +32 14 22 17 81 of bieh28@hotmail.com of www.denbabbelhoek.be in samenwerking met Vormingplus Kempen elke woensdag van 19 tot 21u – Hoogstraten

Praatpunt

Spreek je al een beetje Nederlands en wil je verder oefenen? Kom dan naar het Praatpunt. Daar komen mensen uit verschillende culturen samen om te praten over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s, kinderen, familie, ... (niet in schoolvakanties) Gemeentelijke basisschool Hoogstraten, Koningin Elisabethlaan, 21.

Info 03 314 37 86 of kreatief@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen elke donderdag van 13.30 tot 15.30u – Geel

Praatpunt

Spreek je al een beetje Nederlands en wil je verder oefenen? Kom dan naar het Praatpunt. Daar komen mensen uit verschillende culturen samen om te praten over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s, kinderen, familie, ...

Huis van de Dialoog, Logen 104.

Info: 014 56 05 95 of kreatief.geel@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

Gebruik en misbruik van medicijnen

Inge Truyens (CGG Kempen) praat over het gebruik en misbruik van medicijnen, over de gevaren, valkuilen en preventie.

De Fakkel, St Waldetrudisstraat 39.

Info: 0478 99 06 23 of vzwdefakkel@gmail.com in samenwerking met Vormingplus Kempen di 31 mei om 10u – Hoogstraten

Rokers verdienen een beloning!

De ‘campagne 24 uur niet roken’ wil er voor zorgen dat heel Vlaanderen één dag lang niet rookt.

De gezondheidsraad vroeg het zich af en wil u geen argumenten geven om niet mee te doen.

Zaal Pax, Dr. Versmissenstraat 3.

Info: 03 340 19 54 of www.verdieneenbeloning.be di 31 mei van 20 tot 22.30u – Rijkevorsel

Workshop Bollywood door Miet Bleynen

Een dansworkshop over Bollywood, een steeds populairder wordende dansvorm uit India.

Openbare Bibliotheek Rijkevorsel, Molenstraat, 20.

Info: 03 340 00 55 in samenwerking met Vormingplus Kempen

Ben ja na de cursus Eerste Hulp op je honger blijven zitten?

Rode Kruislokaal, Kabienstraat 2A. Info: 0497 12 92 55 of grobbendonk-vorselaar.rodekruis.be

In de jaren ‘30 richtte het Australische beleid er zich op om halfbloed kinderen van hun Aboriginal moeders weg te halen en hen elders op te voeden. Deze film vertelt het verhaal van Molly, Daisy en Grace die al snel weten te ontsnappen uit het kamp waar ze terechtkomen.

Polyvalente zaal, Smissestraat 33, 2450 Meerhout Info: kristel_vanhulle@hotmail.com in samenwerking met Vormingplus Kempen

di 7 en 14 juni van 19.30 tot 22 u – Herselt

di 14 juni om 14u – Herentals

Efficient communiceren

De betekenis van de Norbertijnen in de Kempen

Golfclub Taxandria, Steenweg op Tielen 43.

Info: VIVA-Socialistische Vrouwen Vereniging Antwerpen 015 28 03 54 of www.viva-svv.be za 4 en 11 juni van 9 tot 17u – Grobbendonk

Cursus Helper bij het Rode Kruis

Beter begrijpen wat anderen bedoelen en beter zeggen wat je zelf wil bedoelen: Dat kan je leren!

De Mixx, Asbroek 1.

Info: 014 53 98 41 of cultuur@herselt.be in samenwerking met Vormingplus Kempen wo 8 en do 30 juni om 19.30u – Turnhout

Workshop tuinieren in potten

Een praktische workshop waarbij tuiniers met een kleine stadstuin of terras vernemen hoe ze op een milieuvriendelijke manier en met succes groenten en kruiden kunnen kweken.

De Warande , Warandestraat 42 Info: 014 44 33 28 of lina.nurali@turnhout.be in samenwerking met Vormingplus Kempen vr 10 juni van 19 tot 22u – Balen

Zuiderse smaken en lekkernijen

Kom kennis maken met Peru, en wordt ingewijd in het dagelijkse leven en de typische gewoontes van de Peruaanse gastronomie!

Parochiecentrum Balen, Gustaaf Woutersstraat 29.

Info: 014 82 92 30 of dekruierie@balen.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

Met drie abdijen (Averbode, Tongerlo en Postel) heeft de Norbertijnerorde steeds een prominente aanwezigheid gehad in onze gewesten. ’t Convent, Begijnhof 17 Reserveren 014 21 12 69 of ruf.vancauter2@telenet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen do 16 juni om 19.30u – Turnhout

De eetbare tuin

Tijdens deze infoavond krijgen deelnemers tips voor het creëeren van een eigen stukje natuurrijke, eetbare tuin.

Aanwezigen kunnen mee proeven van eetbare en kleurrijke hapjes uit de tuin.

De Warande, Warandestraat 42 Reserveren 014 44 33 28 of lina.nurali@turnhout.be in samenwerking met Vormingplus Kempen do 16 juni van 10 tot 12 u. – Balen

Hoe ga ik om met stress op het werk?

Heel wat mensen staan op hun werk regelmatig onder stress.Tijdens de cursus relaxatietechnieken leren we hoe we ons fysiek en mentaal kunnen ontspannen door middel van diverse oefeningen. dienstencentrum Den Travoo, Veststraat 60.

Info: 014 68 71 93 of ann.michiels@ocmwbalen.be in samenwerking met Vormingplus Kempen ma 20 juni van 19.30 tot 21 u. – Mol

Intuïtieve Ontwikkeling

Gratis infosessie over de jaartraining Intuïtieve Ontwikkeling. Via ervaringsgerichte oefeningen ontdek je je eigen intuïtieve realiteit. bij Lisette Hofmans, Oude Bleken 25.

Info: 03 644 53 01 of info@timothus.org

elke donderdag van 19 tot 21u – Mol

Praatpunt

Spreek je al een beetje Nederlands en wil je verder oefenen? Kom dan naar het Praatpunt. Daar komen mensen uit verschillende culturen samen om te praten over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s, kinderen, familie, ... (niet in schoolvakanties) CVO Kempen-Mol, ingang Chrysantenlaan.

Info: 014 31 69 18 of kreatief.mol@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

ma 20 en 27 juni van 19.30 tot 22u – Lille

Invoeren van aanbod in de UiTdatabank

Reclame maken voor activiteiten van jouw vereniging is niet eenvoudig. Persberichten maken en versturen is zelden leuk en het resultaat is moeilijk in te schatten. De website van UiTinVlaanderen kan je helpen.

Bibliotheek Lille, Kerkstraat 22.

Info: 014 44 82 32 of wim.godschalk@lille.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

Digidak

In onze openbare computerruimte kan je gewoon binnenlopen tijdens deze momenten en gratis gebruik maken van de computers, van een printersscanner, van internet, ... en dit allemaal onder begeleiding.

Digidak St-Jozef Rijkevorsel, Kerkdreef 61. Elke maandag van 10 tot 12u Digidak Meerle, Hazenweg 4/2. Elke maandag van 13 tot 16.30u Digidak Hoogstraten, Mouterijstraat 4/1. Elke dinsdag van 14 tot 17.30u Digidak Rijkevorsel, Molenstraat 5. Elke donderdag van 9 tot 12u Digidak Hoogstraten bibliotheek, Lindendreef 1b. Elke vrijdag van 9 tot 12u Info: 014 71 11 03 of www.digidak.be

di 21 juni van 14 tot 17.30u – Hoogstraten

Gratis software downloaden en installeren

Wil je graag een gratis antiviruspakket installeren? Of liever een gratis officepakket? Of zoek je nog iets anders? De meeste programma’s hebben een gratis alternatief.

Digidak Hoogstraten Mouterij, Mouterijstraat 4/1.

Info: 014 71 11 03 of www.digidak.be do 23 juni om 19.30u – Turnhout

Infoavond gezond gazon

Je activiteit in deze kalender?

Cursussen, lezingen en workshops voer je makkelijk en snel in op www.cultuurdatabank.be.

Doe dat wel zo snel mogelijk. Als je ze aanvinkt als ‘educatieve activiteit’ komen ze niet alleen

trecht op www. UitinVlaanderen.be, maar ook op allerlei agenda’s, websites en redacties. En natuurlijk ook in Suiker!

Meer details vind je op www.cultuurnet.be/uitdatabank.

Zin om iets te organiseren?

Vormingplus Kempen betaalt voor een aantal activiteiten tot 75% terug van je kosten voor de begeleiding (met een maximum van 200 euro).

Ons aanbod en honderden cursussen, lezingen, workshops vind je op www.vormingpluskempen.be.

In deze vorming vernemen deelnemers waaruit gazon bestaat, hoe het groeit en in welke omstandigheden het best groeit. De veel voorkomende problemen en plagen worden besproken en er wordt uitleg gegeven over de milieuvriendelijke oplossingen. de Warande, Warandestraat 42 Info: 014 44 33 28 of lina.nurali@turnhout.be

HOEDJES MAKEN DANSEN SCHILDEREN ZINGEN TENTOONSTELLING INFORMATIE FIETSEN WANDELEN Dinsdag 7 juni kan je deelnemen aan allerlei workshops in en om de Warande. Dinamo organiseert dan tal van activiteiten, een informatiebeurs over ecologisch leven, een wandeling, een optreden …. Iedereen is welkom.

In de namiddag kan je vrij langskomen.

Voor de activiteiten in de voormiddag (5 euro per workshop) en het Zomers buffet kan je best vooraf inschrijven (zie overzicht):

Hoedjes maken met gerecycleerde stofjes Heb je ook ergens in je kast of op je zolder die jas, trui of pullover liggen waar je maar geen afstand van kon doen om de één of andere reden. Of gewoon omdat je de stof zo mooi vond?

Dan is deze workshop zeker iets voor jou.

We knippen en stikken en maken hiervan een leuk draagbaar hoedje. Naaimachines staan er ter beschikking. workshop Bernadette Keersmaekers van 9 tot 11.45 u Kongoplein lokaal 5 meebrengen: naaigerief, stikzijde, oude kledingstukken, lintjes, knoopjes en al wat je wil gebruiken om het hoedje te versieren

Hoe maak je confituur?

Zelfgemaakte confituur is niet alleen véél lekkerder maar het is ook leuk om te maken en niet moeilijk. We gebruiken de vruchten van het seizoen en krijgen handige tips over de verschillende werkwijzen en mogelijkheden. Bijvoorbeeld: mét of zonder suiker, pec of marmello. Wees gerust, na deze workshop zal je ontbijttafel er smakelijker en kleurrijker uitzien. workshop Renee Eyckerman van 9 tot 11.30 uur Kongoplein leskeuken extra kosten voor de ingrediënten: 2 euro te betalen bij inschrijving

Folkend dansen In deze workshop leert Chantal Bols je een aantal eenvoudige instapklare dansen aan, die iedereen kan meedoen. We dansen individueel of in een kring en soms met een partner. De muziek kan omschreven worden als ‘folkmuziek in een hip jasje’. Geen danservaring vereist, veel ‘goesting’ om mee te doen is voldoende! workshop Chantal Bols van 10.30 tot 11.30 uur de Warande Houten Zaal

Schilderen à la Kiefer experimenteel groepswerk Anselm Kiefer maakt spectaculaire kunstwerken met verf in combinatie met materialen als stro, zand, glas, as, kippengaas, oude kranten, enz. … Zijn schilderijen zijn sober gehouden qua kleur. In deze workshop gaan we net als hij experimenteren met allerlei materialen en met witte, zwarte en okerkleurige acrylverf. We werken op oude schildersdoeken die we op het laatst aan elkaar lijmen. Zo ontstaat één groot spectaculair kunstwerk workshop Diane Ceelen van 9 tot 12 uur de Warande Terraszaal meebrengen: schort, als je het hebt: een oude, reeds beschilderde schildersdoek (formaat speelt geen rol), schilderborstels, acrylverf: wit, zwart en oker

Magritte achterna (eventueel kan hier een foto bij) Maak je eigen surrealistisch schilderij René Magritte was werkelijk een meester in het prettig gestoorde surrealisme. We bekijken enkele van zijn schilderijen: ze verrassen je telkens weer met mysterieuze beelden of landschappen vol optische illusies. In de schilderijen gaan werkelijkheid en fictie een eigen leven leiden, je waant je tussen droom en werkelijkheid.

Helemaal onder de indruk van Magrittes werk ga je zelf aan de slag! Je schildert een eenvoudig landschap, waarna je één voorwerp telkens in een andere grootte in het landschap schildert. Zo lijkt het voorwerp ver én dichtbij, maar dat is slechts een optische illusie. Een verrassende schilderworkshop met een surrealistisch tintje! workshop Nicky Embrechts van 9 tot 12 uur de Warande lokaal A meebrengen: schort, schilderborstels, plakkaat- en/of acrylverf, enkele bladen papier of karton van ongeveer 29x42 cm, pot voor water, mengschaaltjes, vod, een foto van een voorwerp dat jij zelf leuk vindt om na te schilderen

Geleid bezoek aan de tentoonstelling ‘De Wereld vertelt’ ‘De Wereld vertelt’ is een rondreizende tentoonstelling over duurzame ontwikkeling met foto’s van Lieve Blanquaert. De tentoonstelling werd gemaakt door natuurpunt Educatie.

Ze vertrekt vanuit verhalen van mensen.

Mensen die op een keerpunt in hun leven

komen, zien dat het op de gangbare manier niet meer verder kan en kiezen resoluut voor duurzame oplossingen. De foto’s en verhalen van mensen worden afgewisseld met foto’s van landschappen, van natuur, van de omgeving waarin ze leven en/ of werken én van dier- en plantsoorten uit die omgeving.

Geleid bezoek Bieke Suykerbuyk van 10.30 uur tot 11.30 uur Stadspark ingang aan de Ringlaan

Wandelweelde in Turnhout Dinamo legt de stappers in de watten met een wandeling van ongeveer 7 km, gedeeltelijk in mooi natuurgebied. We stappen aan een recreatief tempo (4 km/uur). De wandeling zetten we voort in een heuse stoet naar de Warande en daar feesten we verder.

Wandeling Emiel De Backker en Annie Gladines vertrek en aankomst aan het Kongoplein van 9.30 uur tot 11.30 uur

Fiets je fit!

Naar buiten in de frisse lucht; spring weer eens op de fiets! Dat is niet alleen leuk, het zorgt ook voor een goede gezondheid en is lief voor het milieu. De tocht eindigt op het Kongoplein, daar sluiten we aan bij een heuse stoet naar de Warande. In de Warande zetten we ons feest voort.

Fietstocht Liliane Van Heertum vertrek: 9.30 uur aan Brug 2, Elisabethlei aankomst: 11.30 uur aan het Kongoplein

Zomers buffet Graag nodigen we iedereen uit voor een gezellige ontmoeting op de gezamenlijke lunch aan de Rode Toog, of bij mooi weer buiten. De San Severia heeft een smaakvol vegetarisch zuiders buffet samengesteld dat past bij dit seizoen. Een lunch ‘Slim Bekeken’, met dagverse en biologische producten.

Buffet om 12.30 uur tot 14.00 de Warande Rode Toog 12,50 euro

ZOMER In juli en augustus vinden geen activiteiten van Dinamo plaats. De brochure met het aanbod van het volgend seizoen is begin augustus beschikbaar. Vanaf dan kan je ook online informatie opzoeken: www.warande. be/dinamo.

Suiker — 29

Open Doek JUNI

ONZE PARTNERS

V.I.P.-PARTNER

Cinéma méditerranéen Vzw Open Doek dankt zijn naambekendheid vooral aan het filmfestival dat het elk jaar organiseert.

Maar Open Doek is het hele jaar door actief. Wekelijks wordt in Utopolis een film geprogrammeerd. In de zomermaanden focust Open Doek onder de noemer ‘Cinéma Méditerranéen’ op films afkomstig uit het Middellandse Zeegebied. Suiker houdt je op de hoogte van het programma. Tenzij anders vermeld, worden de films vertoond op dinsdagavond, 20u, in Utopolis (Graatakker in Turnhout).

Cc de Werft

RADIO NOORDERKEMPEN De Singer

Adressen: Werft 32, Markt 1, 2440 Geel

Adres: Bavelstraat 35, 107.5FM

Adres: Steenweg op Sevendonk 82, (exporuimte de Halle) 2310 Rijkevorsel PROVINCIE ANTWERPEN 2360 Oud-Turnhout Centrumparking Nieuwstraat,

Website: www.desinger.be of Adres: Kon. Elisabethlei 22,

Tel: 014 45 01 45 2440 Geel (exporuimte de www.ajazzexperience.be 2018 Antwerpen

Fax: 014 45 30 48 Schrijnwerkerij) JAKOB SMITSMUSEUM Tel: 03 240 50 11

Mail: radio@radionoorder Balie: ma 13.30-16.30u, Adres: Sluis 155a, 2400 Mol Fax: 03 240 54 75 kempen.be di-vr 9-12u / 13.30-16.30u, wo-zo: 14-18u Mail: info@provant.be

Website: www.radionoorderkempen.be Openingsuren: za 10-12u

Tel en fax: 014 31 74 35

Website: www.provant.be Tel: 014 56 66 60 (administratie) Mail: info@jakobsmits.be 014 56 66 66 (reserveringen) Kunst In Huis Kunstuitleen vzw Website: www.jakobsmits.be Fax: 014 56 66 80

Adres: Gallaitstraat 78, 1030 Brussel Mail: admin.dewerft@geel.be, THEATER STAP

Tel: 02 247 97 10 res.dewerft@geel.be RenoHuis Adres: Brugstraat 55, 2300 Turnhout

Fax: 02 242 83 11 Website: www.dewerft.be Renovatie - Sleutel op de Deur Tel: 014 42 85 90

Mail: info@kunstinhuis.be TRAM 41 (Turnhoute

Tel: 0478 / 42 77 71 Fax: 014 42 84 19

Website: www.kunstinhuis.be

Route Archief en Musea)

Fax: 014 / 42 77 71 Mail: info@theaterstap.be Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erf HoReCa Website: www.theaterstap.be goedhuis, Grote Markt 1, 2300 provincie Antwerpen Afdelingen Noorderkempen en Storm op komst Turnhout, 014 44 33 98) Kinderkunstenfestival Nationaal Museum van de Middenkempen de Warande Speelkaart (Druivenstraat 18, Adres: Ieperstraat 4, 2300 Turnhout Vrijdag 19 - dinsdag 23 maart Adres: Warandestraat 42,

Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout,

Tel: 0495 53 54 80 2300 Turnhout 2300 Turnhout 014 41 56 21) Turnhout 2012 Ticketbalie: ma-vr 9-17u, za 9-14u

Mail: info@stormopkomst.be Taxandriamuseum

Adres: Stadhuis, Grote Markt 1, Tel: 014 41 9494 (algemeen)

Website: www.stormopkomst.be (Begijnenstraat 28, 2300 Turnhout 014 41 69 91 (ticketbalie) 2300 Turnhout, 014 43 63 35) Vrijetijdscentrum Openingsuren: ma-vr: 9-12.30u en Website: www.warande.be Begijnhofmuseum (Begijnhof De Kruierie 13.30-16.30u 56, 2300 Turnhout, de kringwinkel Adres: Bevrijdingsstraat 1

Tel: 014 40 96 74

014 42 12 48)

Adressen: goedkoop en origineel 2490 Balen

Mail: info@turnhout2012.be Openingsuren: musea: di-za 14-17u, Mol (Sint-Appolonialaan, 014 Tel: 014 82 92 30

Website: www.turnhout2012.be zo 11-17u 32 61 63), Turnhout (Steenweg Fax: 014 81 79 59 Stadsarchief: ma: alleen telefonisch of per mail, KATHOLIEKE op Tielen 70), Retie (Sint-Mar Mail: dekruierie@balen.be HOGESCHOOL KEMPEN di-vr 9-12.30u / 13-16.30u tinusstraat 50), Hoogstraten met campussen in Geel, Lier, gemeente Westerlo (Meerseweg 135, 014 44 20 40), Mail: tram41@turnhout.be Adres: Boerenkrijglaan 61 Turnhout en Vorselaar Website: www.tram41.be Geel (Heidebloemstraat 93), 2260 Westerlo Tel: 014 56 23 10 Herentals (Lierseweg 136), Cc ‘t Getouw (schouwburg Fax: 014 58 48 59 Mail: sofie.claes@westerlo.be

Kasterlee (Krokuslaan 10), Rex – zaal ‘t Getouw) Tel: 014 53 91 77 Mail: info@khk.be Balen (Steenweg op LeopoldsAdres balie : Smallestraat 2, 2400 Mol Website: www.khk.be burg 71/2), Herselt (Blauberg-

Rockin’ steenweg 113), Heist-op-den- Openingsuren: di-vr : 9-12u / 13.30-16u,

PHILIPS INNOVATIVE Around Turnhout za 13.30-16u / 1 uur voor Berg (Noordstraat 25/1, 015 ‘s Werelds grootste APPLICATIONS elke podiumvoorstelling 23.73.93).

Adres: Steenweg op Gierle 417, 2300 rock-’n-rollkroegentocht Tel: 014 33 09 00 Filmfestival Turnhout 22, 23, 24 en 25 april.

Fax: 014 33 08 90

Open Doek Mail: cultuurbalie@gemeentemol.be Tel: 014 40 12 11 Adres: Warandestraat 42,

Website : www.getouw.be DE poppenzaal Fax: 014 40 16 53

Adres: Steenweg op Oosthoven 114, 2300 Turnhout Website: www.philips.be 2300 Turnhout Tel: 014 41 94 94 Toon Otten Adres: Stationstraat 64

SECUNDAIR

Tel: 014 42 33 22 Fax: 014 42 08 21 2300 Turnhout ONDERWIJS ZENIT

Fax: 014 42 43 55 Mail: info@opendoek.be Tel: 014 74 50 10 Adres: De Merodelei 220, 2300 Turn- Mail: info@propop.be Website: www.opendoek.be Gsm: 0474 63 56 78 hout

Website: www.propop.be Mail: toon@ottencommunicatie.be Pure Kempen Inschrijvingen: vanaf 16 aug RURANT vzw Diogenes GOL elke werkdag: 10-16u Bibliotheek Turnhout do: 14 - 20u. een gemengde vrijmetselaars Adres: Hooibeeksedijk 1 Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Tel: 014 47 14 40 loge in de Kempen 2440 Geel Openingsuren: ma 14-20u, di t.e.m. do 11-20u, Fax: 014 47 14 44 Tel: 0475 64 96 48 Tel: 014 / 85 27 07 vr 11-18u, za 10-17u Mail: info@diogenesgol.be Website: www.purekempen.be Mail: info@so-zenit.be Tel: 014 47 22 41 Website: www.diogenesgol.be www.rurant.be Website: www.so-zenit.be Fax: 014 41 61 41 (Merk Kempen) Sabam Cultuur vzw Hofke van Chantraine Mail: bibliotheek@turnhout.be Mail: johny.geerinckx Aarlenstraat 75 Adres: Kerkstraat 46 Website: www.turnhout.be/bib @rurant.provant.be 1040 Brussel 2360 Oud-Turnhout Vormingplus Kempen Effenaar

Tel: 02 286 83 82-84 Tel: 014 47 94 94

Adres: Graatakker 4

Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven

Fax: 02 230 13 10 Fax: 014 65 25 18

Website: www.sabam.be

2300 Turnhout

Tel: 0031 (0)40 239 36 66 Mail: info@hofkevanchantraine.be Tel: 014 41 15 65

Mail: info@effenaar.nl De Roma

Productiehuis

Mail: info@vormingpluskempen.be Website: www.effenaar.nl Adres: Turnhoutsebaan 286 Het Gevolg Website: www.vormingpluskempen.be DINAMO Adres: Otterstraat 31-33, 2300 Turn2140 Borgerhout Adres: Warandestraat 42, Ticketbalie: Turnhoutsebaan 327 hout

2140 Borgerhout 2300 Turnhout Tel: 014/42.63.27

Openingsuren: ma-vr: 9u30-12u30 / 13u30-17u Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en Fax: 014/42.82.36

Tel: 03 292 97 40 (reserveringen) Mail: info@hetgevolg.be 13-16u, ma 18-20u

Cc ‘t Schaliken 03 292 97 50 (algemeen) Tel: 014 47 21 64 (educabalie) Adres: Grote Markt 35, Website: www.deroma.be

Mail: dinamo@warande.be Stadsbestuur Geel Adres: Werft 20, 2440 Geel 2200 Herentals Website: www.warande.be (cursussen) Tel: 014 56 60 00 Openingsuren: ma 9-12u / 17-19.30u, Mezz Mail: info@geel.be di, do, vr 9-12u / 13.30-16u,

Adres: Keizerstraat 101, wo 9-12u.

Gemeentebestuur Meerhout 4811 HL Breda Ticketbalie ook op

Delta Motorcycle n.v. Adres: Markt 1, 2450 Meerhout

Tel: 0031 76 515 66 77 wo 13.30-16u en za 10-14u.

Adres: Otterstraat 120, Tel: 014 24 99 20

Fax: 0031 76 520 02 37 Tel: 014 28 51 30 2300 Turnhout

Fax: 014 24 99 57

Mail: info@mezz.nl Fax: 014 22 28 56 Tel: 014 42 08 08 Mail: info@meerhout.be Website: www.mezz.nl Mail: cultuurcentrum@herentals.be

Website : www.schaliken.be

Fax: 014 42 74 78 IOK Gemeentebestuur Olen Mail: deltamotor@skynet.be Intercommunale Adres: Dorp 1 - 2250 Olen Website: www.deltamotor.be Ontwikkelingsmaatschappij Tel: 014 26 31 11 Café Wirwar voor de Kempen

Fax: 014 26 31 20

Een eigentijds café met een

Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel Mail: info@olen.be vleugje heimwee naar vroeger

Tel: 014 58 09 91 Adres: Otterstraat 8, 2300 Turnhout

Fax: 014 58 97 22

Mail: info@iok.be

Website: www.iok.be

PARTNER XXL

PARTNERS XL

Dinsdag 28 juni

Dinsdag 31 mei

Dinsdag 7 juni

Dinsdag 14 juni

Dinsdag 21 juni

Land: Italië Regisseur: Ferzan Ozpetek Duur: 110 minuten Jaar: 2010 Tommaso, de jongste zoon van een conservatieve en rijke familie, wil zichzelf tijdens een familiebijeenkomst outen als homo. Nog voor hij de kans krijgt om iets te zeggen, vraagt zijn oudere broer Antonio de aandacht voor een belangrijke mededeling: hij is voor de mannen.

De vader gooit Antonio zonder boe of bah het huis uit en kijkt vervolgens naar Tommaso als zijn laatste hoop om de familie verder te zetten en het bedrijf over te nemen.

Ferzan Ozpetek vertelt dit coming-outverhaal op een trefzekere manier, met een deugddoende mix van humor en drama. Hiervoor gebruikt hij karikatuur en overdrijving op een opvallend sterke manier om zijn thema kracht bij te zetten, maar Ozpetek vermijdt goedkoop sentiment. Bitterzoete en vurige komedie met alle ingrediënten in de juiste hoeveelheid.

Land: Italië Regisseur: Gianni Di Gregorio Duur: 90 minuten Jaar: 2010 Belgische première De gepensioneerde Gianni is ervan overtuigd dat het leven hem niets meer te bieden heeft. Samen met zijn vrouw en dochter leidt hij een erg saai leven in hartje Rome. Zijn dagelijkse activiteiten bestaan uit wandelen en boodschappen doen, waarbij enkel de sporadische ontmoetingen met zijn knappe buurvrouw voor enige opwinding zorgen.

Zo slijt Gianni zijn dagen tot zijn goede vriend Alfonso hem vertelt over zijn seksuele escapades. Gianni beseft dat het nog niet te laat is om zijn liefdesleven een nieuwe adem in te blazen en stort zich in zijn tweede jeugd.

Land: Italië, Frankrijk Regisseur: Michele Placido Duur: 101 minuten Jaar: 2009 Belgische première De jonge Italiaan Nicola werkt ten tijde van de linkse studentenopstanden bij de politie in Rome. Hij krijgt de opdracht undercover te gaan als student. Tijdens zijn periode aan de universiteit maakt hij kennis met de rebelse Libero en de naïeve Laura. De drie raken verwikkeld in een spannende en weinig voorspelbare driehoeksverhouding terwijl op de achtergrond de studenten hun strijd blijven voeren.

Dit verhaal over liefde en vriendschap krijgt een erg geloofwaardig karakter dankzij de klasseacteurs en het gebruik van archiefbeelden.

Let ook op de uitgekiende dialogen!

Land: Italië Regisseur: Gabriele Muccino Duur: 139 minuten Jaar: 2009 Negen jaar na zijn kaskraker ‘L’ultimo bacio’ keert regisseur Muccino terug naar Giulia, Carlo en vrienden om na te gaan wat er van hen geworden is. Blijkbaar zijn alle personages in een midlifecrisis terechtgekomen en moeten ze belangrijke beslissingen nemen. Scheidingen, minnaressen, depressies en een arrestatie zijn enkele sleutelwoorden die wijzen op de puinhoop die ze van hun leven gemaakt hebben.

De film schiet in een hoog tempo langs furieuze scheldpartijen, hysterische woedeaanvallen, passionele bedscènes en excentrieke dreigementen, op zoek naar een climax van ultiem geluk. Hoewel hun dromen minder naïef geworden zijn en hun passies afgezwakt, blijven de waarden van liefde, vriendschap en hartstocht centraal in deze film.

Land: Spanje Regisseur: Alex De La Iglesia Duur: 107 minuten Jaar: 2010 Belgische première Terwijl de burgeroorlog in Spanje tot een einde komt, zoomt deze film in op de dagelijkse taferelen in een Spaans circus. Algauw wordt gefocust op twee clowns die in een act elkaars tegengestelden spelen.

Terwijl Sergio, de vrolijke clown, in het dagelijkse leven een wrede beul en grove minnaar is, is Javier, de verdrietige clown, een oprecht lieve man die onzeker in het leven staat. Beide mannen zijn verliefd op de beeldschone danseres, Natalia.

Kiest zij voor de gewelddadige Javier of voor de lieve Sergio?

Een aangrijpend drama waarin humor een vertederende rol speelt.

Regisseur De La Iglesia speelt met gedurfde beelden, onverwachte wendingen en opvallende archiefbeelden uit de Spaanse oorlog. Hoewel de film doorspekt is met gewelddadige scènes, handelt hij vooral over een grote (vaderlands)liefde en andere politieke verwachtingen.

MINE VAGANTI

GIANNI E LE DONNE

IL GRANDE SOGNO

BACIAMI ANCORA

BALADE TRISTE DE TROMPETTA

PARTNERS L

PARTNERS S

30 —juni 2011

Suiker — 31