Suiker juni juli augustus 2016

NR. 73 – JAARGANG 7 – JUNI-JULI-AUGUSTUS 2016 www.suikerkrant.be – www.facebook.be/suikerkrant

T N A R K R U U T L U C N E DE P M S E I T K A R E G D N VA LIP

PH I “ : S G N I M M E VL K WILDE IK ALTIJD AL AS.”

GI TA R IST

P E DEZE M UZI N BESEF IK DAT NU LLEE A .

N E L E P S

S R A A N E K E T S PE L R T A A K 8 K E I 5 PE N E E R E W T N O

N UN

: R E S S U B E D F J F T BOE K

JUESCHAUFFEUR SCHRI B

’T MPPAENCSETCU,LTUUR-

5 KE NOG N A A G A K EN CEN TR R E W N E M SA N AU W E R

MET DANK AAN

S N E V E T S LUC RT R EGISSEE

S PE

RT E B L A ‘ L KTA K E

I’

BLADWIJZER

– een greep uit de inhoud – MUZIEK

ROEL SELS Verantwoordelijke uitgever Kempense cultuurpromotie vzw

Redactieadres Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Zakelijke leiding en distributie Leen Verwaest 0495 53 54 80 leen@suikerkrant.be

Adres Kempense cultuurpromotie vzw Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage 10.000 exemplaren

Verspreidingsgebied Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, OudTurnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.

Verdeelpunten zie website

Redactie Roel Sels Stijn Janssen

Redactiemedewerkers Ivo Verheyen Floor Deckx Wim Paeshuyse

Foto's Bart Van der Moeren

Vormgeving Dimitri Paeleman

Opmaak advertenties Els Vandervoort

Advertenties Sabine Clijmans 0496 87 42 52 sabine@suikerkrant.be

Drukkerij DKZet (Hapert, NL)

Website www.suikerkrant.be www.facebook.com/suikerkrant

2 - Juni-Juli-Augustus 2016

TELETEKST Met alle respect, maar heel veel plezier hebben we aan cultuur- en mediaminister Gatz toch ook nog niet beleefd. De verwachtingen waren nochtans hooggespannen nadat zijn voorgangers het wel héél bruin hadden gebakken. We herinneren ons Bert Anciaux nog, die in HUMO trots vertelde hoezeer hij van Gerard Reves klassieker ‘De nachten’ had genoten. Joke Schauvliege vloog op onelegante wijze uit de bocht toen ze de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Muziek uitreikte aan Zjef Geeni. In de zaal durfde niemand te lachen, en ook de goed opgevoede frontman van Yevgueni bleef beleefd. Maar de ministeriële flater doet het jaren later nog altijd goed aan elke Vlaamse toog.

En toen kwam dus Sven Gatz.

Hij was directeur van de Unie van Belgische Brouwers.

Een goede start. Als je graag pinten drinkt, heb je als cultuurminister in spe altijd een streep voor, want dan kan je per definitie rekenen op de sympathie van een paar duizend kunstenaars die ervan overtuigd zijn dat de beste ideeën op café ontstaan en die zich daar ook naar gedragen: zich plichtsbewust elk dag lam hijsend, geduldig wachtend op de geniale ingeving die hen rijk zal maken. Maar helaas. Nauwelijks twee jaar later is zelfs bij hen het vertrouwen in de huidige cultuur- en mediaminister al zwaar geschonden.

Dat hij in zijn functie pardoes al enkele beslissingen nam die niemand begrijpt? Et alors!

Daar bezondigt elke minister zich wel eens aan. Die ongelukstreffers horen erbij. Maar bij volle verstand, weloverwogen een foute beslissing nemen omdat je niet waar je het over hebt, da’s al wat anders. Teletekst afschaffen, bijvoorbeeld.

Dat besluit nam hij een paar maanden geleden. Op 1 juni is het zo ver. Dan is er geen Teletekst meer. Het gebruik was te fel teruggelopen. In 2010 be-

12. Gitarist Philip Vlemmings 26. Nieuwe cd van The Searching

THEATER 4. ‘Albert I’ aan kasteel de Merode

EXPO / BEELDENDE KUNSTEN 6. Raymond Minnen 7. UNGENAU 8. Lust en Leugen op speelkaarten

FILM

34. Films buiten het reguliere circuit zochten ruim een half miljoen mensen dagelijks een Teletekstpagina. In 2014 waren er dat nog ‘slechts’ 123.709.

123.000 bezoekers per dag. Ik ken veel bedrijven, handelaars, organisaties en instellingen die daar een arm voor zouden afstaan. Niet Gatz, die vindt dat verwaarloosbaar. Erger nog, hij verwijst naar alternatieven: “Teletekst begon in 1984, maar is intussen ingehaald door de sociale media en de nieuwswebsites.”

Dat we dát nog mogen meemaken. Een mediaminister die naar Facebook en Twitter verwijst voor het nieuws. Of naar de zogenaamde nieuwswebsites, waarvan de ene nog een hoger kermisgehalte heeft dan de andere. Als er niet ongevraagd een filmpje begint te spelen, verschijnt er wel ergens reclame, of je moet drie keer doorklikken voor je het hele bericht kan lezen (elke klik brengt op) of het bericht wordt na één alinea onzichtbaar omdat je niet geabonneerd bent.

Je hebt het snel gehad met nieuwswebsites. Nee, geef dan maar Teletekst. De 123.000 bezoekers ervan hadden groot gelijk. En ze hadden nog met veel meer kunnen zijn als de cultuur- en mediaminister er wat promotie voor gemaakt zou hebben.

Alles is beter dan de boeken toedoen, zeker voor een cultuurminister. Gatz had Teletekst wat mij betreft desnoods een sluimerend bestaan mogen laten leiden en stiefmoederlijk mogen blijven behandelen. Hij had het voor mijn part zelfs ‘het internet voor dummies’ mogen noemen en de gebruikers ervan mogen beschimpen en wegzetten als fossielen.

Ik zou de spot rustig over me heen hebben laten gaan. Ik heb betere dingen te doen dan me daarmee in te laten.

‘De nachten’ lezen of naar Zjef Geeni luisteren, om er maar twee te noemen.

REPORTAGE / INTERVIEW 10.

16.

20.

30.

Jef De Busser schrijft een boek ’t Pact: bondgenootschap van 5 cultuurhuizen De Warande wordt verbouwd Striptekenaars tekenen kaartspel

HUMOR 17. Alex Agnew 18. Kommil Foo

ARCHITECTUUR 14. Basketbar

TOERISME 28. Wroclaw, culturele hoofdstad van Europa

COLUMNS 2. Roel Sels 14. Wim Paeshuyse 24. Stijn Janssen

NEEM EEN (STEUN)ABONNEMENT EN WORD SUIKERNONKEL / SUIKERTANTE

Suiker gemist?

Dat kan je voorkomen. Je kan een (steun)abonnement nemen op je favoriete maandblad. Voor 30 euro per jaar krijg je dan cultuurkrant Suiker maandelijks (10 keer per jaar) toegestuurd. En meteen word je ook opgenomen in onze hoogsteigen ‘walk of fame’: de immer groeiende lijst met suikernonkels en suikertantes.

Schrijf 30 euro over naar rekeningnummer BE64 7512 0680 5252 van Kempense Cultuurpromotie vzw in Turnhout, en vermeld je naam en adres. Wij doen de rest. Je krijgt de eerstvolgende Suiker al toegestuurd.

Vanzelfsprekend kan je een (steun)abonnement ook voor je vrienden bestellen. Da’s nog eens een origineel cadeau!

Suikernonkels / Suikertantes Fam. Verheyen-Pals, Mol Igor Verpoorten, Meerhout Truus Van Gestel, Turnhout Studio Fik Van Gestel, Gierle De Zwarte Panter, Antwerpen Chretien Dexters, Mol Carol Jay, Antwerpen Fam. Minnen - Van Grieken, Mol Ursula De Graeve, Turnhout Fam. Verbeeck - Van Dyck, Antwerpen Fam. Delaet - Ooms, Mol Fam. Baert - Van Mierlo, Turnhout Jos Geysels, Turnhout Dorien Onsea, Geel Hans Otten, Herentals Marina Nuyts, Mol Fam. Wuyts - Van Den Bergh, Hoogstraten Kennis Guy, Lille Johan Dupre, Mol Barbara Van Loon, Merksplas Jef Tegenbos, Herentals Creative Factory, Turnhout Peter Maene, Turnhout Jan Van Gorp, Turnhout Karl Van Den Broeck, Turnhout Karen Delfosse, Mol Annemie Mertens, Turnhout Geert Verdonck, Turnhout Els Caeyers, Dessel Sels Instruments NV, Vorselaar Hendriekje Knaeps, Oostduinkerke Fred Sels, Retie

Andre Joos, Berchem Voka vzw, Geel Jef en Arlette Van Eyck - Scheepers, Turnhout Laurent Reypens, Westerlo Fam. Boven - Nijs, Mol Lucas Proost, Neerpelt OXOT vzw, Westerlo Jazz Kitchen, Oud Turnhout Silvia Bonotto, Mol Bart Stessens, Retie Fam. Cremers - Rombouts, Turnhout Dirk Vanhaute, Wortel Fam. Gaublomme - Meeuwssen, Kasterlee Heidi Corthout, Lille Niko Hendrickx, Lommel Fam. Verstrepen - Linten, Geel Kris De Hoon, Turnhout Daniël Le Bon, Zoersel Marc Cleymans, Turnhout Eric Van Den Bulck, Herentals R.amp.S Consulting bvba, Vosselaar Sandra Van Leeuwen, Oostmalle Peter Heyns, Turnhout Dinora De Waele, Zoersel Carte Postale, Geel Katelijne Janssen, Borgerhout Mevr. Vermeiren, Mol Wouter Hillaert, Borgerhout Fam. De Vries - Wils, Turnhout Albert Delfosse, Mol Fam. Hens - Haesbrouck, Mol

Een fantast zonder fantasie Turnhout, 29 april 2016.

Beste Walter,

Brief aan

Walter van den Broeck,

bij zijn 75ste verjaardag

TURNHOUT – Al jaren zoeken ze de schaduw op, schuw als ze zijn, en hullen ze zich in stilzwijgen. Naar aanleiding van de viering van de 75ste verjaardag van hun bekendste lid, auteur Walter van den Broeck, spreken ze hier voor het eerst. En meteen ook voor het laatst.

Walter van den Broeck voert de leden van het Turnhouts Epibreer Genootschap al jaren op in zijn werk en in interviews.

Nu nemen ze zelf het woord, in een open brief aan de schrijver.

Tot onze grote blijdschap stellen wij vast dat uw 75-jarig bestaan de voorbije weken op velerlei fronten werd gevierd. Een nieuwe editie van uw roman ‘Lang weekend’, met een voorwoord van Herman Brusselmans, ligt in de winkel, en op 28 april liep ook de schouwburg van de Warande in uw eigen Turnhout vol om deze feestelijke gelegenheid met trommels en trompetten te markeren. Onder meer Tom Lanoye, Jeroen Brouwers, Kris Van Steenbergen, Herman Brusselmans, Leo Pleysier en Erik Vlaminck lieten de loftrompet feestelijk schallen, en er was zowaar een telegram met felicitaties van de koning en de koningin.

Terecht werd uw rijke en omvangrijke literaire oeuvre daarbij grote lof toegezwaaid. U bent een bekwaam en slagvaardig stilist en uw boeken getuigen van talent, vakmanschap, veel humor en visie, en u laat zich ook af en toe op een volwassen mening betrappen. In al die lofzangen wordt steevast ook uw tomeloze fantasie geroemd.

Welnu, wij zien ons genoodzaakt om bij die boude bewering toch enige kanttekeningen te plaatsen. Fantasie hebt u namelijk niet. U hebt ze ook nooit gehad. Wie beweert dat zoiets wel het geval is, dwaalt. Hij of zij is abuis.

Al die verhalen over uw ouders, voorouders, nazaten, neven, nichten en andere sujetten die net als u een plaats in dezelfde stamboom hebben gekregen, maken de kern van uw oeuvre uit. ‘Aantekeningen van een stambewaarder’ is daarbij een sleutelboek, maar ook ‘Brief aan Boudewijn’, ‘De dag dat Lester Saigon kwam’ of ‘Het beleg van Laken’… enfin: elk boek van uw hand past in het grote geheel. Straffe verhalen genoeg in al die boeken, die u de reputatie van een geestige fantast hebben bezorgd. Maar fantasie? Neen! We kennen u en uw geschiedenis ondertussen goed genoeg om te weten dat u niks verzint. Als die verhalen al iets bewijzen, of ze nu gesitueerd worden in Olen, Turnhout, Mexico, de VS of de Filipijnen, is het wellicht vooral dat het er in uw familie vaak nogal promiscue aan toe is gegaan. Voor de familie Van den Broeck was de wereld al minstens een eeuw een dorp, en dat de navel van uw leven en oeuvre in de cité van Olen ligt, is niet meer dan toeval. Hij had ook in Aken, Mexico-stad of Manilla kunnen liggen, om slechts een paar weloverwogen alternatieven naar voor te schuiven. Al die vaderfiguren en gekroonde hoofden die u in uw boeken opvoert, bestaan of hebben bestaan. Alleen hebt u af en toe een naam veranderd. Daar blijft het bij.

Ook in uw laatste boek, ‘De vreemdelinge’, geeft u blijk van uw manifest gebrek aan fantasie. U voert er namelijk een herenclubje in op, dat u in het boek de Koninklijke Kamer van Reflectie en Consideratie noemt. Wij, van het Turnhouts Epibreer Genootschap, kortweg TEG, menen dat u de inspiratie hiervoor bent gaan zoeken bij onze vereniging, die maandelijks bijeenkomt in een Turnhoutse herberg. Dat u weet hoe het er daar aan toegaat, is evident. U bent namelijk zelf stichtend lid van het TEG. Meer nog, u bent ‘van hogerhand’ aangesteld als onze referendaris. We zeiden het al: geen fantasie.

U hebt ook al erkend dat u zich voor ‘De vreemdelinge’ door onze onfeitelijke vereniging hebt laten inspireren, onder meer in een interview met Filip Rogiers in De Standaard. “Ik heb hier in Turnhout ook zo’n clubje. We zijn met zeven en we delen herinneringen, we spreken over dezelfde tijd en ruimte”, zei u toen. Daarbij citeerde u ook de definitie van ‘epibreren’ uit Van Dale (‘niet nader aan te geven werkzaamheden verrichten waarvan men de indruk wil geven dat ze belangrijk zijn, ook al stellen ze helemaal niets voor’), en legde uit dat de term werd bedacht door Simon Carmiggelt. En u besloot: “Eigenlijk is het leven een voortdurend epibreren. En op het eind daarvan kom je tot de essentie: het is niets.”

Dat is niet niks. Want daarbij relativeert u de door ons ontplooide activiteiten toch wel in overdreven mate. Terwijl wij ons toch telkens -dat weet u beter dan wie ook- over maatschappelijk belangrijke onderwerpen buigen, in de hoop tot diepe inzichten en een helder begrip te komen. Zoals laatst, toen we ons in de terreur en de terreurdreiging verdiepten en een van onze leden, een historicus die jarenlang zijn dagen sleet op het plaatselijke stadsarchief, de dingen in perspectief probeerde te plaatsen. Dat is zo’n beetje zijn rol, want een historicus weet dat alles altijd terugkeert. “Er is niks nieuws onder de zon”, stelde hij toen met overtuiging. “Een jaar of dertig geleden, bij een eerdere golf van aanslagen, werd het Turnhoutse stadhuis zelfs ontruimd. Aan de achterkant van het gebouw was namelijk een verdacht pakketje waargenomen. De ontmijningsdienst van het leger kwam er aan te pas en bracht het vervaarlijke uitziende pakje tot ontploffing. Het bleek om de schoofzak van een werkman te gaan. De plakjes kaas en hesp hingen nadien aan de elektriciteitsdraden en in de dakgoot. Het duurde nog weken voor ze waren weggerot.”

U meende zich toen te herinneren wat een alerte omstaander had gezegd nadat hesp en kaas met kunde en vakmanschap tot ontploffing waren gebracht: “Het ruikt hier naar croque-monsieur.” Een goeie samenvatting van de situatie, leek het ons. En mooi ook hoe zelfs de terreurdreiging in de Kempen tot onverwachte culinaire experimenten had geleid. Voor we het wisten, besloot u toen met het zinnetje: “Ik denk dat ik daar ooit een stukje over gepleegd heb.”

Dat was geen unicum. U besluit namelijk elk gesprek, elke anekdote, elke grap, elke discussie met hetzelfde zinnetje. In de loop der jaren hebben wij al duizenden onderwerpen behandeld, en telkens bleek u er al een stukje over te hebben geschreven, zoals u die dingen noemt. Soms lang geleden, soms recent.

Dat moet ondertussen een indrukwekkende verzameling zijn, al die stukjes. Een paar duizend, schatten wij, afgaande op uw eigen verklaringen. Aangezien u nooit iets verzint, zal die schatting wel vrij accuraat zijn. Misschien moet u daar maar eens een boek mee maken. Dan weet voortaan ook de rest van de wereld hoe u tegen de dingen aankijkt. Uw tachtigste verjaardag lijkt ons daarvoor een uitgelezen gelegenheid. Dan hebt u vijf lange jaren om een mooie selectie samen te stellen.

U een fijne verjaardag wensen, doen we met het zinnetje waarmee u zelf onze leden steeds het beste toewenst, telkens zij een belangrijke kaap in hun leven ronden: “De eerste 75 zijn de moeilijkste!”

Moedig voorwaarts!

Namens het Turnhouts Epibreer Genootschap (TEG), De eerstaanwezend adjunct-referendaris-penningmeester (naam en adres bekend bij de redactie)

Suiker - 3

Luc Stevens

regisseert ‘Albert I’ in de tuin van prins de Merode

WESTERLO − In augustus regisseert Gelenaar Luc Stevens met ‘Albert I’ -na ‘De Merodes’ (2011) ,‘Marie Antoinette’ (2014) en Kerstmagie- zijn vierde productie in de betoverende tuin van het kasteel de Merode in Westerlo. Stevens is vandaag kind aan huis in ‘t kasteel. Dat was ooit anders. Zo gaf de prins tijdens de opvoeringen van ‘de Merodes’ te verstaan dat zijn familie waarschijnlijk niet zou komen kijken. “Maar na een paar voorstellingen was hij zo enthousiast dat hij zelfs familieleden speciaal uit Engeland en Frankrijk liet overkomen”, lacht Stevens.

“ Voor ‘Albert I’ heeft het kruim van de Vlaamse acteurs auditie gedaan” Als we op een druilerige maandag het terrein in Meerhout oprijden waarop ‘Luccreatief’ -het productiehuis van Stevens- gevestigd is, is de regisseur volop in de weer om zijn camionette uit te laden. Hij sjouwt zich in het zweet met keyboards en muziekboxen. Voor lossen en laden heeft hij voorlopig nog geen personeel. Toch is zijn zaak, die vijftien jaar geleden werd opgestart als een eenmanszaak, stilaan aan het uitgroeien tot een volwassen productiehuis. “We zijn zeker nog geen Studio 100”, lacht hij de vergelijking weg. “Maar we komen stilaan piepen in de sector.” Het materiaal in de camionette is afkomstig van zijn laatste massaproductie ‘De Groote Rappèl’ in Leopoldsburg. “Een groot succes”, zegt Stevens. “Er is 12.000 man komen kijken. Wouter Beke, de burgemeester, speelde mee en daardoor is zowat de ganse regering komen kijken: eerste minister Charles Michel, Kris Peeters, Jo Van Deurzen en noem maar op. Toch niet slecht voor een boerke uit de Kempen.”(lacht) Nu Leopoldsburg achter de rug is, kunnen Stevens en zijn team zich ten volle gaan concentreren op het zomerevenement ‘Albert I’ in Westerlo. Voor het spektakel, met Lucas Van den Eynde in de hoofdrol, zijn al 16.000 tickets verkocht. Terwijl Luc Stevens vroeger moest ‘smeken’ om het kasteel als decor te mogen gebruiken, komt deze productie er nu op vraag van prins de Merode zelf. −Hoe − heb je de prins zover kunnen krijgen?

Stevens: Toen we vijf jaar geleden gingen polsen bij Simon (Luc mag Simon zeggen tegen de prins, n.v.d.r.) om rond zijn kasteel een spektakel te mogen organiseren, reageerde hij afwijzend. Uiteindelijk heeft de burgemeester van Westerlo hem er toch van kunnen overtuigen. “Goed”, zei hij, “maar alleen op voorwaarde dat je ‘s morgens opbouwt en ‘s avond alles terug afbreekt”. Dat ging uiteraard niet. Na een tijd gaf hij toestemming om een decor te bouwen en te repeteren voor een kleine productie. Pas toen hij zag dat er elke dag 1.200 mensen aanwezig waren, is hij helemaal overstag gegaan.

4 - Juni-Juli-Augustus 2016

Nu zijn we echte ‘maten’ geworden. We praten erg vrijuit met elkaar. Als hem iets stoort, zal hij het ook zeggen: “Luc, dat kan niet. Daar is geen budget voor.” −De − prins heeft zelf een firma, Historalia, opgezet die dergelijke historische producties op poten zet en ze mee financiert.

Ja, hij wil daarmee zelfs verder gaan dan het ter beschikking stellen van zijn eigen kasteel. Hij heeft met ‘Historalia’ een soort Cirque du Soleil voor ogen waarmee hij op mooie, historische plaatsen in heel Vlaanderen cultuur wil gaan brengen. In die wereld van kastelen heeft hij uiteraard veel contacten. De thema’s ‘Marie Antoinette’ en ‘Albert I’ heeft hij zelf gekozen. Ik heb de opdracht gekregen ze artistiek uit te werken.

De prins is de productieleider, de grote baas, en is er elke dag mee bezig. Hij financiert de productie. Als ze goed draait, levert hem dat een aardige duit op. Maar daar heb ik geen probleem mee. Tenslotte neemt hij het risico en bovendien wordt het geld besteed voor de renovatie van het kasteel. −Het − is wel opmerkelijk dat sinds de Merode deze producties in handen heeft er meer en meer professionele acteurs op het podium staan.

Dat klopt. Er is op en achter de schermen een stijgende professionalisering, maar zonder de vrijwilligers hierbij uit het oog te verliezen. Het sociale aspect blijft voor mij immers heel belangrijk. Met Luccreatief streven we altijd twee doelstellingen na. We willen één: een kwalitatief hoogstaand product brengen; en twee: tegelijkertijd tussen al de medewerkers een intens samenhorigheidsgevoel creëren. Iedereen is trouwens voor ons even belangrijk op de set. Als de vrijwilligers een pistolet met kaas krijgen tijdens de repetities, zullen de profs die ook krijgen. Niets meer, niets minder. −In − de persberichten wordt ook graag en veel uitgepakt met alsmaar grotere aantallen figuranten op het podium. In Leopolsburg namen

er maar liefst 500 deel. Eindigt dit ergens?

Voor deze productie zijn we juist naar minder figuranten gegaan. Er staan er maar 180 op het podium; geen 200 meer. Ook gaan we geen 45 koetsen op het podium zetten. Trouwens, de mensen geraken daar ook op uitgekeken. We hebben ervoor gekozen om meer in de ‘diepte’ te gaan werken om zo het niveau van het spektakel te verhogen. De kwaliteit van zang, dans en acteren, willen we verhogen. We willen er nog meer schwung en kunstige spektakelwaarde in brengen. Vroeger schreef ik alles zelf; nu werken we met een schrijversteam. Ook denk ik dat we met Lucas Van den Eynde de crème de la crème

‘ALBERT I’: POPULAIR EN TRAGISCH

Het leven van koning Albert I levert als geen ander de ingrediënten voor een spannend en romantisch massaspektakel. Albert I was allicht de populairste, maar ook een van de meest tragische Belgische koningen: een held tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar verongelukt -vermoord zeggen anderen- tijdens een klimpartij in Marche-les-Dames.

In de hoofdrollen spelen o.a. Lucas Van den Eynde, Sasha Rosen en Barbara Dex. Verder geven 180 figuranten uit Westerlo en omgeving nog extra geladenheid aan dit massaspektakel. En uiteraard is het kasteel de Merode zelf een onovertroffen decor voor een historische evocatie. De tribunes, goed voor 1.850 zitjes, zijn overdekt, zodat het weer geen spelbreker kan zijn. ‘Albert I’ wordt tussen 12 en 30 augustus 14 maal opgevoerd.

Meer info over data en ticketprijzen vind je op www.historalia.be.

van de acteurs hebben binnengehaald. Niet iedereen die wil, kan zomaar meedoen. We hebben voor ‘Albert I’ zeer uitgebreide audities gedaan. −Zelfs − Barbara Dex heeft met knikkende knieën aan die audities deelgenomen.

Iedereen, uitgezonderd Lucas, heeft auditie moeten doen. Er zijn 120 ‘beroeps’ langs geweest. De crème van Vlaanderen stond hier auditie te doen. Daarover waren wij ook hoogst verbaasd. Barbara Dex stond dus niet tussen amateurs. Van die professionelen hebben we er uiteindelijk ook nog eens 100 terug moeten sturen. Ook alle figuranten hebben auditie gedaan, maar die bekijk ik meer door een sociale bril. Ik kies voor mensen die al vaak hebben meegedaan.

Samen moeten ze ook een representatieve groep vormen. Er moeten genoeg vrouwen en mannen zijn en van alle leeftijden. −Dat − er zoveel beroepsacteurs op afkomen, toont ook aan dat je serieus genomen wordt in het wereldje?

Ja, stilletjesaan komen we piepen. Als alle producties lukken die nu in onze agenda staan, zullen we de volgende jaren meer dan gepiept hebben. Een van die producties is een droom die werkelijkheid wordt.

Ik kan er vandaag nog maar weinig over zeggen, maar het contract is al wel getekend.

We zijn er nog niet, maar Luccreatief wordt alsmaar professioneler en gestructureerder.

We weten niet waar dit gaat eindigen. Ik probeer zelf nog nauw bij de producties betrokken te blijven, zodat ik er plezier aan beleef en er mijn passie nog kan inleggen.

Tot nu toe is dat gelukt. Ik probeer niet te hard van stapel te lopen. Voor elke productie ben ik nog onzeker. Als een stuk goed gelukt is, krijg je veel lof toegezwaaid, maar ze geven je evenveel kletsen rond je oren als het slecht is.

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

KEMPEN – De uit Westerlo afkomstige Ildiko Van Dyck (31) schittert dit jaar met Koen Crucke, de peetvader van het Vlaamse muziektheater, in de muzikale romance Gravin Maritza. In het najaar is ze o.a. te zien in de cultuurcentra van Heist-op-den-Berg en Mol. Suiker sprak met het talent in de opera- en musicalwereld.

Ildiko Van Dyck schittert met Koen Crucke in muzikale romance ‘Gravin Maritza’ −Hoe − komt een meisje uit Westerlo in de opera -en musicalwereld terecht?

Het gevoel en de liefde voor muziek zat in de familie, zowel aan moeders als aan vaders kant. Als kind was het vanzelfsprekend dat ik naar de muziekschool -in Geel- zou gaan. Eerst volgde ik ‘dwarsfluit’, daarna ‘zang’. Ook al had ik als kind een zwak voor zang, pas in mijn latere tienerjaren kreeg ik de smaak echt goed te pakken. Zingen werd plots meer dan een hobby. Later deed ik ook mee aan musicalstages bij het Koninklijk Ballet van Vlaanderen. Na mijn studies leerkracht lager onderwijs was ik van plan om een jaar naar het conservatorium in Antwerpen te gaan, omdat ik het zingen niet echt kon loslaten. Uiteindelijk heb ik daar echt mijn ding gevonden in de klassieke zang en heb ik mijn opleiding afgemaakt. Tijdens mijn studies heb ik altijd gewerkt als zangeres en als “vocal coach” bij grote musicals zoals Annie en The sound of Music.

Bij ‘Gravin Maritza’ spelen er voor mij nog een paar andere zaken mee. Ik heb mijn masterthesis aan het conservatorium over Gravin Maritza geschreven. Ik ken die dame goed en voel me zelfs verbonden met haar.

Ze is een Hongaarse aristocrate die terugkeert naar het platteland en zich daar ongelooflijk thuis voelt. Als half Hongaars, half Kempens meisje kan ik mij hiermee identificeren. Ook de muziek ligt me. Ze past volledig bij mijn stem. Ik sta te popelen om aan de repetities te beginnen! −Koen − Crucke doet ook mee. Een grote naam op de affiche.

En het was niet eens zo moeilijk om hem te strikken. Voor de rol van vorst Populescu waren we op zoek naar een gevestigde waarde, naar iemand die in het stuk zo’n beetje het roemruchte verleden vertegenwoordigt en de nostalgie naar betere, nobeler tijden.

−Je − speelt de hoofdrol in de muzikale romance Gravin Maritza. Welk gevoel geeft dat?

Het gevoel dat je altijd hebt als je een rol krijgt, groot of klein. Je bent enthousiast en trots en dolgelukkig. Maar tegelijk voel je ook spanning. “Ga ik dat wel goed doen?

Wie is dat personage? Kan ik me voldoende inleven?”

PRAKTISCH

Info en tickets: www.muziekintheater. be, kaarten@muziekintheater.be, tel: 0468 10 34 48.

Onze artistiek leider, Glenn Desmedt, heeft Koen Crucke op een mooie middag getelefoneerd en zijn manager het scenario gemaild.

Koen Crucke liet de volgende ochtend al persoonlijk weten dat hij enthousiast was over het materiaal en graag wilde meewerken. −Je − werkte ook al voor Studio 100. Is het verschil met MinTh (Muziek in Theater) groot?

De verschillen zijn kleiner dan je zou denken. Operette en musical evolueren wel en zien er telkens een beetje anders uit. Maar de basis blijft dezelfde. Het is een combinatie van theater, zang en dans. Met die elementen wordt een verhaal verteld dat meestal ernstige en komische elementen bevat. −Je − bewaart goede herinneringen aan een samenwerking met de ook al uit de Kempen afkomstige Anne Mie Gils?

Anne Mie was mijn eerste ‘theatermama’. In alle betekenissen van het woord. Zij speelde mijn moeder, maar ze maakte mij ook wegwijs in het theater. Ik voelde me goed en veilig bij haar. Dankzij haar kon ik me ontplooien. Maar vanzelfsprekend zijn er nog veel mensen die ik dank verschuldigd ben.

De lijst is te lang om op te noemen, maar mijn zanglerares Lubov Stuchevskaya wil ik zeker niet vergeten te vermelden.

Suiker - 5

BONJOUR EXPO Kunst! Cultuur!

Gratis drank!

Bonotto op de Biënnale

MOL, DEINZE – De Biënnale van de Schilderkunst is aan haar vijfde editie toe. Van 26 juni tot 25 september kan u terecht in het Museum Dhondt-Dhaenens (Deurle), het Roger Raveelmuseum (Machelen) en het Museum van Deinze en de Leiestreek. In dat laatste krijgt u zes werken te zien van kunstschilder Silvia Bonotto uit Mol, die er mag hangen tussen de grote jongens van Latem, onder anderen Gustave Van de Woestyne, Albijn Van den Abeele, Gust De Smet en Emile Claus. Thema van de biënnale is dit jaar ‘het verlangen naar het onbekende en het exotische, versus de zekerheid van de eigen lokale omgeving’. In ons septembernummer brengen we een ruimer artikel over het evenement en de bijdrage van Bonotto.

Retrospectieve Antoon (1943-2011) MEERHOUT – In het gemeentehuis van Meerhout loopt nog tot 20 augustus de retrospectieve van Antoon, de populaire en geliefde kunstenaar, die vijf jaar geleden overleed.

140 werken zijn te bewonderen. De helft ervan zijn schilderijen, de andere helft beeldhouwwerken. Ze geven een overzicht van de evolutie die Antoon doormaakte als kunstenaar.

Symbolisch begint de expo met een oude schildersezel van Antoon, inclusief oude verfpotten. Eindigen doet de expo met de recentste schildersezel, met daarop ook het recentste -niet afgewerkte- schilderij. Maar vanzelfsprekend draait de expo rond de 140 werken die in het vernieuwde gemeentehuis staan en hangen te pronken.

Ze bewijzen hoe veelzijdig Antoon was en hoe kleurrijk hij was, in alle betekenissen van het woord. Antoon was niet alleen kunstschilder, hij was ook graficus, beeldhouwer en ontwerper.

De uitgebreide overzichtstentoonstelling in het gemeentehuis is een gepast eresaluut aan de grootste kunstenaar die Meerhout ooit kende. Er worden werken getoond uit alle periodes, van de prille beginjaren tot zijn allerlaatste creaties.

De expo is te zien tot 20 augustus tijdens de openingsuren van het gemeentehuis (maandag van 9 tot 12, van 14 tot 16 en van 17 tot 19u, dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag van 9 tot 12u).

6 - Juni-Juli-Augustus 2016

Raymond Minnen opent zijn beeldentuin Pi-Kant

TURNHOUT – Tot 31 augustus kan je in het Taxandriamuseum in Turnhout terecht voor de tentoonstelling ‘Pi-Kant’, die de oneindige mogelijkheden van kantwerk in de verf zet.

Kant is hot en sexy. Wanneer je in het straatbeeld langs reclameborden wandelt, is kant nooit veraf. Toch dreigt het kantambacht verloren te gaan. Pareltjes van creatieve meesterwerken genieten amper aandacht. Gepassioneerde liefhebbers houden zorgvuldig kanttekeningen en textielontwerpen bij. Ze koesteren al dat moois omdat ze een verhaal hebben, een geschiedenis, en hopelijk ook een toekomst.

De academies van Lier, Antwerpen en Turnhout hebben de handen in elkaar geslagen. Met de expo ‘Pi-Kant’ streven de studenten van de diverse afdelingen textiele kunsten verjonging van het kantwerk na met respect voor de oudere kwaliteitstechnieken. Ze willen met kant buiten de lijntjes kleuren. Pi-Kant toont de oneindige mogelijkheden van kantwerk. De tentoonstelling bestaat uit drie luiken en plaatst traditionele stukken tegenover pittige, hedendaagse creaties in de huidige modewereld. Ook het soms barre socio-economische verleden van het vak komt aan bod. De scenografie is van de hand van Bart Van Merode en belicht de grootsheid van de individuele fijne ontwerpen.

Turnhout krijgt de eer de reizende tentoonstelling te openen. Dat is niet vreemd als je weet dat in Turnhout in de eerste helft van de twintigste eeuw tot tweeduizend vrouwen aan het kantkussen werkten.

MOL – U bent uitgenodigd op het openingsfeest van Raymond Minnens nieuwe beeldentuin. Trek stevig schoeisel aan, want het woord tuin hebben we zelden zo lichtvaardig weten gebruiken. Het betreft hier een wildernis met een goedbedoeld wandelpad erdoorheen. Laat dit evenwel niemand afschrikken: wat u ter plekke te zien krijgt is, zoals altijd bij Minnen, overdadig, uitdagend, grappig, verbijsterend… en dat vaak allemaal samen.

OPENINGSFEEST BEELDENTUIN

ten huize van Raymond Minnen zaterdag 4 juni vanaf 18u Ginderbuiten 53 2400 MOL De tentoonstelling is ook te bezoeken ter gelegenheid van Open Kunstatelier, op zaterdagen en zondagen 11 en 12, en 18 en 19 juni, telkens van 13 tot 18u, en na afspraak. raymond.minnen@telenet.be www.raymondminnen.be

Bij het binnenkomen hangt rechts meteen een heel recent werk: een gele muur vol handen die ‘iets’ vasthouden. Zestien dames van middelbare leeftijd zijn ingegaan op het verzoek van de kunstenaar om een afgietsel van hun hand te laten maken, met telkens een voorwerp dat voor hen van grote betekenis is geweest of dat hen typeert: een hart (de ene keer anatomisch, de andere keer kitsch), een theepot, een predictor.

Dit is een schitterend generatieportret en meteen ook een inkijk in Minnens techniek: die van het ein-de-loos mallen en malletjes maken, afgieten, kleuren, en gespannen afwachten wat het wordt.

In de tuin prijken honden, heiligen en een gevleugelde Lenin (om maar die te noemen) op metershoge sokkels en palen. Neem de tijd om het reusachtige hart dat door zeeroversgeraamten wordt aangevallen te doorgronden. Hoezeer het ook uit roestig metaal gemaakt lijkt, het is polyester. Mallen, malletjes en een product dat er als roest gaat uitzien: daarmee leidt Minnen ons om de tuin.

Die tuin mag dan de aanleiding zijn voor het feest en uw bezoek, het zou gek zijn om van de gelegenheid geen gebruik te maken om Minnens volgestouwde galeries en uitpuilende ateliers (allebei meervoud) te bezoeken. Tenzij u tot rust wil komen. Dan kunt u beter tweemaal de tuin doen.

Tekst: Ivo Verheyen Foto: Bart Van der Moeren

UNGENAU

GEEL – Curator Philippe Van Cauteren maakte voor cc de Werft de tentoonstelling ‘UNGENAU’. Hij toont werken uit het S.M.A.K. in Gent, dat in totaal over bijna 2.000 werken beschikt. Van Cauteren selecteerde werken die anders zelden of nooit te zien zijn.

‘Ungenau’ is Duits voor onnauwkeurig. Het tegengestelde van ‘genau’. De tentoonstelling staat op zijn plaats in Geel, dat op een aparte manier en los van alle conventies omgaat met geesteszieken. Maar het zou net zo goed over de vluchtelingencrisis kunnen gaan.

Dat Jan Hoet, ereburger van de stad Geel, directeur was van het S.M.A.K. staat natuurlijk ook niet los van deze tentoonstelling. De vriendschap tussen Hoet en Geel is eeuwig.

Een hommage aan Hoet, aan de gezinsverpleging en aan de kunst op zich: ‘UNGENAU’ is de tentoonstelling die voorbestemd was om ooit in cc de Werft plaats te vinden. De tentoonstelling loopt nog tot 5 juni.

Eric Pina

HEIST-OP-DEN-BERG – Tot 5 juni zijn in cc Zwaneberg werken te zien van de Senegalees Eric Pina. In zijn etsen, levensgrote pastelkrijttekeningen en kleine sculpturen focust deze veelzijdige kunstenaar zich op de relatie tussen mens en omgeving. Hij is daarbij sterk beïnvloed door zijn eerste reis van Senegal naar Frankrijk. Dat was voor hem niet alleen een cultuurshock, maar ook een heel emotionele ervaring.

Pina studeerde beeldende kunsten in Dakar. Nadien trok hij naar Frankrijk om zich verder te bekwamen aan de Ecole Supérieure d’ Arts Plastiques de Mulhouse et de Haute-Alsace. Pina nam daarna deel aan groepstentoonstellingen in Frankrijk, Canada, Zwitserland, Duitsland, Portugal en Senegal.

Opvallend in het werk van Eric Pina zijn de ‘verloren’ personages. Door een minimalistische verwijzing naar de context wordt die verlorenheid nog uitvergroot.

De personages bevinden zich in een niet gespecifieerde omgeving, waarin het lijkt of ze tot stilstand zijn gekomen. De omgeving heeft altijd iets raadselachtigs.

In de werken zijn parallellen te trekken met werken van Europese meesters. De expressionistische handen doen soms aan Permeke denken en personages die al dan niet op de achtergrond figureren, hebben iets Jeroen Boschachtigs.

Sommige figuren zijn intens vol van kleur: een coloriet dat via lagen diep door alles heen zindert. Geen eenduidige, gladde, oppervlakkige kleur dus, maar een die zowel schemert als een onderhuidse gloed verspreidt. Bovendien bevinden -veelal in zijn vroeger grafische werk- donkere figuren zich in straten, die als muren opdoemen in plaats van uit te geven op open ruimtes. Niet zelden noemt hij die schaduwfiguren “ombres”, waardoor hij ze uit het werkelijke leven weghaalt.

Meesterlijk weet Eric Pina door de plaatsing van de figuren ruimte te creëren waarmee hij vanzelfsprekend niet alleen de fysieke, maar ook een mentale ruimte bedoelt. Dit uitgesproken gelaagde werk van een kunstenaar die stilaan internationale faam geniet, is te zien op maandag, dinsdag en vrijdag van 9 tot 17u, op woensdag van 9 tot 20u, op donderdag van 13 tot 17u, op zaterdag van 10 tot 17u en op zondag van 14 tot 17u. De expo is een initiatief van Ingrid Verbraeken voor vzw Ter Informatie & Kunstpromotie, in samenwerking met de cc’s Zwaneberg en Maasmechelen.

HERENTALS – In de zomermaanden vormt het domein van kasteel Le Paige het decor voor de beeldententoonstelling ART|boretum. In het arboretum kan je een wandeling maken langs de vele beeldhouwwerken. Een ideale gelegenheid om een prachtig stukje Herentals te (her)ontdekken. De toegang is gratis.

Beeldhouwer Jef Van Leeuw is de curator.

Hij selecteerde 30 kunstenaars uit binnenen buitenland. Het monumentale karakter van het kasteel en het unieke stukje bos bieden een bijzonder decor voor de kunstwerken, die op deze manier een extra dimensie krijgen.

Samen met cultuurcentrum ‘t Schaliken geeft de curator u de kans om tijdens de openluchttentoonstelling een waardevol stukje van Herentals op een nieuwe manier te ontdekken.

Deelnemende kunstenaars zijn o.a. Pol Cockx, Nicole Gios, Dirk Woestenborghs, Leona Sels, Griet Mertens, Mag Vermeiren en Myriam De Houwer.

De tentoonstelling loopt van 9 juli tot en met 11 september.

Masereel met penseel – van zinkografie tot aquarel HERENTALS – Cc ’t Schaliken brengt een verrassende tentoonstelling over Frans Masereel en toont minder bekend werk van de zeer bekende kunstenaar. Curator en Masereelkenner Roger Vander Linden stelde de tentoonstelling samen.

Hij zocht werken uit musea en privécollecties.

Masereel was een geëngageerde kunstenaar. Hij vereeuwigde zijn strijd tegen geweld, onrecht en verdrukking in tekeningen, boekillustraties, schilderijen, zinkografieën, houtsneden en aquarellen. In de jaren 20 maakte hij een aantal ludieke aquarellen, die door hun speelsheid verwant zijn aan de vroege zinkografieën. ’t Schaliken toont deze veelal onbekende werken van Masereel.

Tot 10 juli, elke vrijdag, zaterdag en zondag in de Lakenhal op de Grote Markt.

Bart Van der Moeren

ART/boretum

Waterverf

GENT – De aquareltechniek is wel eens ‘de schone slaapster’ genoemd: maar weinig kunstenaars doen er de dag van vandaag nog wat mee. Dat viel ook kunstschilder en -theoreticus Fik Van Gestel op. Hijzelf aquarelleert geregeld, en dus nam hij de zaak ernstig. Tijdens zijn docentschap aan SintLukas in Brussel zette hij er destijds een onderzoeksproject over op. Op 3 juni om 14.30u brengt hij in het Museum voor Schone Kunsten in Gent verslag uit over zijn bevindingen. Inschrijven via info@kunstwerkt.be.

Toegang 3 euro.

Nick Andrews: ‘Within me’ TURNHOUT – Je zou kunnen zeggen dat Nick Andrews (44) deze zomer zijn twintigste jaar als kunstenaar viert in de Warande. In 1996 studeerde hij af aan de Antwerpse academie en meteen daarna had hij zijn eerste tentoonstelling.

In cultuurhuis de Warande toont Andrews recent werk. De evolutie die Andrews heeft doorgemaakt als kunstenaar komt perfect tot uiting. De nieuwe werken zijn een synthese van de stijlen en technieken die hij altijd al gebruikte.

Hij beschouwt lijnen, vormen en kleuren

als drie aparte bouwstenen. Hij speelt ermee, laat ze mekaar beïnvloeden en versterken. Zo bouwt hij zijn schilderijen op.

Daarbij gebruikt hij alleen de basiskleuren rood, blauw en geel. De thema’s variëren. Soms schildert hij imaginaire landschappen, dan weer desolate pretparken of scènes uit het nachtleven. Altijd slaagt hij erin een grote dynamiek weer te geven. Zijn werken barsten van de energie.

Nick Andrews, van 11 juni tot 21 augustus in de Expozaal in de Warande in Turnhout. Gratis.

Suiker - 7

BONJOUR EXPO Speelkaartenmuseum toont bijzondere serie spotprenten uit 1725

De bijna 300 jaar oude reeks spotprenten is sinds vorig jaar in het bezit van het Turnhoutse Speelkaartenmuseum. “We hadden al wel enkele prenten, maar niet de volledige collectie,” zegt Filip Cremers.

“We zijn erg trots op de aanwinst. Zo trots dat we kunsthistorica Clémentine Diepen de opdracht gegeven hebben onderzoek te doen naar de kaarten. Dat onderzoek heeft ze nu afgerond. Nu we wat meer weten over de prenten er wat meer over kunnen vertellen, stellen we ze tentoon. De kaarten mogen dan niet ‘uniek’ zijn -ze werden gedrukt en dus per definitie in een relatief hoge oplage verspreid-, deze tentoonstelling is dat wél. Bij mijn weten is er nooit onderzoek gedaan naar dit nochtans bekende kaartspel. Laat staan dat het ooit tentoongesteld is.”

Prenten of kaartspel?

‘Lust en leugen’ TURNHOUT – In het Nationaal Museum van de Speelkaart in Turnhout worden nog tot begin volgend jaar een serie spotprenten tentoongesteld. De spotprenten werden in 1725 in Amsterdam gedrukt. Ze steken de draak met de paus en zijn gevolg. Zij worden geportretteerd als corrupte schurken, die gedreven worden door lust en leugen. De prenten zijn niet uniek, maar wel erg bijzonder.

Wie ze wil zien en de expo in Turnhout mist, zal ervoor naar Londen of Parijs moeten.

8 - Juni-Juli-Augustus 2016

Filip Cremers gebruikt de termen spotprenten en kaartspel door mekaar. “De tekeningen hadden inderdaad een dubbele functie, “ zegt Clémentine Diepen. “Ze vormen samen een geheel. Ze vertellen een verhaal. Je merkt dat aan de stijl die dezelfde blijft en aan de symbolen die terugkomen. Maar je kan ze ook als losse, aparte spotprenten zien. Ze zijn ontworpen met die dubbele functie in het achterhoofd. Je kan ze vergelijken met een stripverhaal, waarbij elke tekening afzonderlijk ook al een verhaal vertelt.”

“In het Amsterdam van de 18de eeuw waren spotprenten, al dan niet in de vorm van een kaartspel, niet zo uitzonderlijk.

De drukkunst beleefde gouden tijden. Er werd gedrukt dat het een lieve lust was.

Prenten vormden een belangrijke vorm van vermaak. Er werd wat afgelachen met zo’n prenten in het Amsterdam van toen.

Je moet het in de juiste tijdsgeest plaatsen. Voor de rest was er toen ook niet veel om je mee te amuseren.”

Filip Cremers: “Het is niet alleen omwille van de historische context, maar ook omdat de kaarten zo’n hoge amusementswaarde hebben dat ze zich uitstekend lenen voor een tentoonstelling.”

SCHOPPEN KNEGT (SCHOPPENBOER)

De afbeelding die op de schoppenboer staat, werd door TRAM 41 -beheerder van o.a. het Speelkaartenmuseum- gekozen tot campagnebeeld.

Clémentine Diepen: “We zien een ton waarin een aantal bisschoppen ‘gekuipt’ worden.

Een jezuïet fungeert als kuiper, maar dat gaat hem niet goed af. Een van de banden springt los en slaat in zijn gezicht.

Je moet weten dat ‘kuipen’ een dubbele betekenis heeft. Letterlijk is het ‘de banden aanbrengen om een vat’. Maar het betekent ook samenspannen of complotteren. Waarschijnlijk verwijst dit plaatje naar kardinaal de Noailles van Parijs.

Hij werd door het pauselijke gezag gezien als een ‘subversieveling’ die zich weigerde te conformeren aan de pauselijke dwingelandij. Met andere woorden: hij weigerde zich te laten ‘kuipen’. Dat was een slag in het gezicht van de jezuïeten.”

Bittere ernst

Spotprenten zijn geen spotprenten als ze niet als een aanklacht bedoeld zijn. En dus zijn de humoristische kaarten ook bittere ernst.

Filip Cremers: “De kaarten werden gemaakt in een periode dat religie nog politiek was. Begrippen als tolerantie en vrijheid van godsdienst waren nog heel wankel.”

Clémentine Diepen: “Dat verklaart meteen waarom de prenten in Amsterdam gedrukt werden. Daar kon het. Wat er op de kaarten geschreven en afgebeeld staat, was op dat ogenblik op veel andere plaatsen nog heiligschennis. De rode draad in het verhaal is het verzet tegen de paus en tegen zijn volgelingen, de jezuïeten.

Wie de prenten heeft gemaakt, zullen we wellicht nooit weten. Maar het komt uit jansenistische hoek. De jansenisten waren ook gelovigen. Het is dus geen kaartspel tegen het katholieke geloof op zich.

Integendeel zelfs. De jansenisten wilden terugkeren naar de oorsprong van het geloof en naar de Bijbel. Met een paus die vooral belust is op macht, rijkdom en zelfs vrouwen wilden ze liever niks te maken hebben. Maar in Frankrijk kon het je kop kosten als je zoiets durfde beweren. Dus vluchtten vele jansenisten noordwaarts.

Naar Brussel, Leuven en nog verder: naar Amsterdam.”

Niet gemakkelijk

Het vergde diepgaand onderzoek om de precieze betekenis van alle kaarten te achterhalen. Clémentine Diepen had er een hele kluif aan. “Om te beginnen, kennen we de geschiedenis van 300 jaar geleden niet zo goed. De grote lijnen natuurlijk nog wel, maar de details zeggen ons meestal niets meer. Benoemingen die toen werden

PRAKTISCH

‘Lust en leugen, Roomse intriges op speelkaarten’ is nog tot eind februari te zien in het Nationaal Museum van de Speelkaart (Druivenstraat 18 in Turnhout).

Op dinsdag, zaterdag en zondag van 10 tot 17u en op woensdag, donderdag en vrijdag van 11 tot 17u. Maandag gesloten. De toegang tot het museum bedraagt 5 euro.

HARTENTIEN

Clémentine Diepen: “De paus zit op een troon. Met zijn linkerhand ondersteunt hij een kerkgebouw dat hem aangereikt wordt door ‘Staatzugt’ (heerszucht, vandaar de kroon). De schimmige figuur erachter is ‘Mondzugt’. Vermoedelijk moeten we dat vertalen als ‘mooipraterij’. Vanuit de borst van de paus komt een slag die de waarheid bedreigt.

De waarheid wordt gesymboliseerd door de zon, die in de kerk staat.”

“Samengevat: door mooipraterij heeft de paus de kerk in handen gekregen, maar dat gaat ten koste van de waarheid en van het echte geloof.”

gedaan, discussies die werden gevoerd…

Dikwijls hebben die de geschiedenisboeken niet gehaald. Maar op de prenten wordt er wel naar verwezen. Dat heeft me vele uren opzoekingswerk gekost. En dat was nog maar een begin. De kaarten staan vol van de symboliek. De meeste van de symbolen begrijpen wij niet meer. Zo heb ik me suf gezocht naar wat een uil zat te doen op het hoofd van een personage. Blijkt dat een uil verwijst naar bijgeloof.”

Kaart voor kaart, prent voor prent nam Clémentine Diepen onder handen. Een titanenwerk. Maar het resultaat mag gezien worden. Filip Cremers: “Dankzij het werk van Clémentine zijn we erin geslaagd een boeiende expo te maken. Je kan de prenten immers wel laten zien, maar als je er geen duiding bij kan geven, verliest het toch veel van zijn waarde. Voor de geïnteresseerden zullen we trouwens het volledige onderzoek van Clémentine op de website plaatsen.”

Wel gemakkelijk

Geen zin in een geschiedenisles en in de symboliek van de prentkaarten? Geen probleem. De kwaliteit van de tekeningen is erg hoog. Van dit verfijnde vakmanschap uit het begin van de 18de eeuw kan je ook genieten zonder de bijhorende historische context te kennen of te lezen.

Da’s dan weer wél gemakkelijk.

Tekst: Roel Sels Foto’s: TRAM 41

Uw telenet center!

Digitale TV

|

Internet

|

Telefonie

|

Mobiel

Wij helpen u met al uw vragen!

014 47 06 53

|

Telenet@webstore.be

Openingsuren: Ma-Vr 9u-18u30 Za 9u30-18u

TURNHOUT

Kempenlaan 2 014 470 606 turnhout@webstore.be

IS JOUW PC WEL ZOMERPROOF?

GEEL

Antwerpseweg 116h 014 470 621 geel@webstore.be

MECHELEN

Blarenberglaan 6 015 31 02 22 herstelling@webstore.be

PC CLEAN UP n u tijdelijk

€49

em laat lticycle tand u M re a ib o e.

Plo fietsdrager to p o rt o sp n a tr jgbaar met Is ook verkri g. ndersteunin elektrische o

Suiker - 9

Buschauffeur schrijft boek

GEEL – Elk voordeel heeft zijn nadeel. Je moet het Jef De Busser (62) niet vertellen.

Anderhalf jaar geleden kwam hij, op weg naar zijn kippenhok in de tuin, lelijk ten val.

Voet gebroken. Een probleem, want stilzitten is aan Jef De Busser niet besteed. De ex-buschauffeur zette zich aan het schrijven. Voor hij het besefte, had hij meer dan 100 bladzijden bijeengepend. Zopas werd het resultaat voorgesteld: “Gij zij nie goe, jong”.

Het boek bevat vier -grotendeels- waargebeurde verhalen en als extraatje nog een ‘toegift’ over Jefs passie: de imkerij. Jef verkocht al 700 exemplaren van het boek nog vóór het werd gedrukt. Een ex-buschauffeur die op zijn eentje de streekroman nieuw leven inblaast. Daar trekt Suiker op af.

Aan de toog van Het Vissershuis verzamelde Jef De Busser veel verhalen.

“ Tja… wat doet een mens zoal met een gebroken poot?”

Laten we beginnen met een kleine rechtzetting. We doen Jef De Busser te kort door hem als ex-buschauffeur te omschrijven. Hij was fabrieksarbeider in Olen, hij gaf les, hij was vrachtwagenchauffeur, hij werkte in de Antwerpse haven en hij loste en laadde containerschepen aan het Albertkanaal in Meerhout. Maar iedereen kent hem van het busbedrijf dat zijn naam droeg.

Geen blad voor de mond

“Ik richtte de firma op in 1983. Toen kocht ik mijn eerste bus. Vijftien jaar later had ik er 25, en 5 reisbureaus. En nog wat later liet ik een hotel bouwen in Tsjechië. Daar werd ik bedrogen door mijn beste vriend, en nog wat later had ik niks meer. Bussen weg, reisbureaus weg, eigen bedrijf weg. Alles weg.” Jef De Busser -sinds een jaar met pensioen- vertelt het zonder schroom en zonder een blad voor de mond te nemen. Zo schreef hij ook zijn boek, dat -laten we wel wezen- niet tot de grote literatuur gerekend moet worden, maar wél erg vermakelijk is en leest als een trein.

“Anderhalf jaar geleden brak ik mijn voet toen ik de kippen eten ging geven. Je kan niet veel doen met een voet in de plaaster.

Uit verveling ben ik maar wat beginnen te schrijven. Ik had al rap 100 pagina’s bijeen en toen ik ze links en rechts eens liet lezen, zeiden mensen dat ik ermee naar een uitgever moest stappen. Ik heb direct geantwoord:

10 - Juni-Juli-Augustus 2016

“Gij zij nie goe, jong”, maar gaandeweg ben ik er toch over beginnen na te denken en uiteindelijk heb ik de stap gezet.

Het Vissershuis

Jef woont in Geel, op een boogscheut van café Het Vissershuis. Daar verzamelde hij de verhalen voor zijn boek. “Bij Francine aan de toog of bij de Leuvense stoof die tot voor kort in de kroeg stond, werden straffe verhalen verteld. Ik heb die altijd onthouden.

Nu heb ik ze gebruikt om er vier verhalen mee samen te stellen. Die verhalen zijn echt gebeurd. Soms hier en daar een beetje veranderd of aangepast. Als ik er een percentage op zou moeten plakken, zou ik zeggen dat 80% waargebeurd is. Soms heb ik enkele verhalen samengevoegd. Het verhaal van buschauffeur Jan bijvoorbeeld. In feite komen daarin een aantal belevenissen van verschillende buschauffeurs bijeen.”

Ernest Claes

‘Gij zij nie goe, jong’ is meer dan het resultaat van de memoires van een buschauffeur. Het bevat waargebeurde verhalen van mensen die echt bestaan of bestaan hebben.

Soms maakte Jef de verhalen zélf mee, soms waren het zijn vrienden die de avonturen beleefden. Zoals Jos, een Kempense boer die ‘de biet ging doen’ bij een herenboer in de Ardennen om een cent bij te verdienen.

“Nonkel War, Jos de imker, chauffeur Jan…

ze bestaan allemaal,” zegt Jef. De verhalen werden opgetekend in de Kempen. De Kempen loopt trouwens als een rode draad doorheen de verhalen, wat het boek het karakter van een streekroman geeft. Om daar een uitgever voor te vinden, was niet simpel. “De tijd van Ernest Claes is voorbij,” liet een uitgever weten. “Ik heb het maar als een groot compliment beschouwd dat mijn eerste boek al direct met het oeuvre van Claes vergeleken werd,” zegt Jef.

werd in het voormalige Oostblok gepluimd toen hij er zaken wilde doen. Details wil ik over dat Tsjechische verhaal nog niet kwijt.

Daarvoor zal je mijn volgende boek moeten lezen. Ik heb wel slecht nieuws voor de eindredacteur van dat boek. Hij zal de schaar mogen bovenhalen. Ik zit alweer over de 100 pagina’s en ik ben nog niet eens naar Tsjechië vertrokken.”

Tsjechië

Van buschauffeur tot schrijver. Jef De Busser geniet met volle teugen van de carrièreswitch die hij zelf nooit had zien aankomen.

“Als bedrijfsleider van het busbedrijf en de reisbureaus maakte ik reiskrantjes die op 350.000 exemplaren werden gedrukt. Maar zo’n krantje was niet veel meer dan een samenraapsel van wat reisverhalen, een paar grappen en een aantal reacties van reizigers.

Een boek schrijven is toch iets helemaal anders. Straks ga ik me nog een echte auteur voelen. Wist je dat ze me al gevraagd hebben om boeken te komen signeren? Ik weet niet eens hoe dat moet, want ik heb dat nooit gedaan. Dat moet ik nog leren. Maar goed, daar heb ik de tijd voor. Ik ben nog jong.”

Het boek werd gefinancierd via crowdfunding. 700 mensen kochten het in voorverkoop. Het succes is veel groter dan verwacht.

Het zette Jef meteen aan tot het schrijven van een tweede boek.

“Dat volgende boek zal over mijn avonturen in Tsjechië gaan,” zegt Jef. “In Tsjechië heb ik de meest onwaarschijnlijke dingen beleefd. Ik liet er een leegstaande school ombouwen tot een hotel. 15.000 Vlamingen hebben daar ooit overnacht. Maar zonder dat ik van iets wist, werd ik helemaal kaalgeplukt door mijn Tsjechische zakenpartner en zogenaamde beste vriend. Tot overmaat van ramp had ik er mijn eigen geld, van mijn eigen firma, ingestopt. Het hotel ging over de kop en trok de rest van mijn bedrijf mee.

Niet te geloven wat daar allemaal gebeurd is. Ik heb het verhaal ooit eens verteld aan Eddy Planckaert. Die begreep me volledig. Hij maakte ooit hetzelfde mee. Ook hij

Leren signeren

Je kan het boek kopen op www.bol.com, in Geelse krantenwinkels en bij Jef De Busser himself: jefdebusser@telenet.be of 0495 23 76.21.

Tekst: Roel Sels Foto: Bart Van der Moeren

Water in Hidrodoe Beleef het met al je zintuigen!

unieke 4d-ďŹ lm waterplezier binnen en buiten alles wat je wil weten over water relaxen in het watercafĂŠ een wereld van water

een wereld van water

Haanheuvel 7 2200 Herentals www.hidrodoe.be

Olmense Zoo Zie, doe, beleef! www.olmensezoo.be

www.fitomania.be

2016_Suiker_OZAlg_Adv_110x160mm_vs01.indd 1

21/04/16 09:23

Suiker - 11

Philip Vlemmings brengt met ‘Eudaimonia’ tweede solo-cd uit: TURNHOUT – Ooit stond hij op het podium van het Sportpaleis, was hij te zien in het Swingpaleis en andere tv-programma’s en begeleidde hij pop-, rock- en jazzmuzikanten in binnen- en buitenland. Maar aan die periode wil gitarist Philip Vlemmings (45) liever niet herinnerd worden. Toen hij zeven jaar geleden -noodgedwongen- overschakelde van de elektrische naar de akoestische gitaar ging een nieuwe wereld voor hem open. Zopas verscheen zijn tweede solo-cd ‘Eudaimonia’, waarin hij op virtuoze wijze invloeden uit de flamenco, fado, Braziliaanse en klassieke muziek plukt om er een heel eigen stijl mee te creëren.

We waren diep onder de indruk van de cd ‘Equilibrio’ die hij vorig jaar uitbracht en wilden hem naar aanleiding van dat fenomenale debuut al interviewen. Maar Vlemmings hield de boot af. “Ik heb nog niet genoeg te vertellen” zei hij bescheiden. “Laten we wachten tot mijn volgende cd klaar is.”

Geduld is een schone deugd, en een halfjaar later dan gehoopt komt de babbel er toch van. Alweer van de sokken geblazen, deze keer door de opvolger ‘Eudaimonia’, spreken we met de muzikant af op het terras van café Ranonkel in Turnhout. −Je − woont in Turnhout. Ben je er ook geboren?

Ik ben geboren in Wilrijk, maar verhuisde als kind al naar de Kempen. Eerst naar Lichtaart en nadien naar Turnhout. Op mijn 18 trok ik naar Antwerpen. Ik ging er een jaar naar de jazzstudio en volgde ook een jaar jazzgitaar aan het conservatorium. Ik bleef een tijd in Antwerpen, maar intussen woon ik toch al jaren weer in Turnhout. −De − studies aan het conservatorium maakte je niet af?

Neen. Ik zat er niet op mijn plaats. Ik was vooraan in de 20 en interesseerde me vooral in de rockmuziek. Ik kon regelmatig optreden en andere muzikanten begeleiden. Dat deed ik dan ook. Een muzikant wil spelen.

Maar de studies kwamen daardoor op de tweede plaats. −Heb − je daar achteraf ooit spijt van gekregen?

Die momenten zijn er ooit wel geweest, maar inmiddels ben ik ervan overtuigd dat het parcours dat ik heb afgelegd het enige juiste was voor mij. Door voortijdig de studies af te breken, kon ik me vrij en op mijn eigen tempo ontwikkelen. En omdat ik de studies toch een jaar gevolgd heb, had ik voldoende theoretische en praktische kennis opgedaan om een goeie techniek te hebben en om de volgende stappen te kunnen zetten. Eigenlijk was te vroeg stoppen voor mij dus het beste van twee werelden. Maar zoiets ligt voor iedereen anders. −Je − werd blijkbaar al snel opgemerkt als gitarist en je speelde in grote zalen en met grote muzikanten als John Miles, om er maar eentje te noemen. Je kreeg voor je gitaarwerk zelfs persoonlijk complimenten van Steve Lukather van Toto.

Klopt, maar ik word liever niet te vaak herinnerd aan die periode. Ik doe nu dingen die ik veel interessanter vind. Versta me niet verkeerd: ik kijk absoluut niet neer op de rock- en popscene, maar wat ik nu doe, staat daar ver af. Ik heb er geen band meer mee. −Voelde − je toen ook al dat je liever andere dingen wilde doen? Of ga je, als twintiger of dertiger, toch gewoon mee in de roes van het succes? Op grote podia spelen is immers de droom van elke jonge muzikant.

Je gaat mee in de roes, want je bent jong en dat is inderdaad waar je altijd van gedroomd hebt. Maar je evolueert. Langzaam komt het besef dat je in herhaling valt en op routine speelt. En je begint je af te vragen of er niet méér in zit. Of je zélf misschien nummers kan schrijven in plaats van artiesten te be-

12 - Juni-Juli-Augustus 2016

geleiden. En dat besef wordt hoe langer hoe sterker. Tot het zo ver komt dat je je echt niet meer goed voelt op het podium. −Toch − lijkt het me niet gemakkelijk om dat wereldje vaarwel te zeggen.

Het toeval, zeg maar het noodlot, hielp me.

Ik kreeg ernstige gehoorproblemen en kon het geluid van de optredens niet meer aan. Ik moest er wel mee stoppen. Ik ben toen door een diep dal gegaan. Niet zozeer omdat ik niet meer kon optreden, want het enthousiasme van de begindagen was ik al wel kwijt, maar wel omdat ik heel mijn toekomst uiteen zag spatten. Hoe moet je als muzikant leven als je niet meer kunt spelen? Er brak een periode van onzekerheid, twijfel en radeloosheid aan. Maar tegelijk bracht het grote ongeluk mij ook geluk. Omdat rockconcerten voor mij toch een afgelopen hoofdstuk waren, schakelde ik over van de elektrische naar de akoestische gitaar. Daarmee ging een heel nieuwe wereld voor mij open. Ik ontdekte niet alleen een nieuw instrument, maar ook nieuwe muziek en nieuwe muziekgenres. En doordat de akoestische muziek niet zo luid hoeft te klinken, zag ik plots ook weer mogelijkheden om te spelen en op te treden. −Een − akoestische gitaar is nauwelijks te vergelijken met een elektrische. Ging de overgang vlot?

Verrassend goed, eigenlijk. De basistechnieken van het gitaar spelen zijn wel hetzelfde, maar de manier van spelen en het aanslaan van de snaren verschilt totaal. Je kan zeggen dat ik, wat de akoestische gitaar betreft, autodidact ben. Mijn basis was weliswaar al goed en dat is belangrijk. Van daaruit kon ik mezelf verder bekwamen. Spelen op een klassieke gitaar is de zuiverste manier van gitaar spelen. Ik gebruik nylon snaren. Die geven een intiemere en warmere klank dan de metalen snaren die veel vaker in popmuziek gebruikt worden. Ik heb het gevoel dat ik thuisgekomen ben in de muziek. Die pure, warme klanken passen bij mij. Deze muziek heb ik eigenlijk altijd al willen spelen. Alleen besef ik dat nu pas en ben ik er slechts via een omweg bij terechtgekomen. Maar dat is niet erg.

Het is nu eenmaal zo gelopen en ik heb onderweg veel geleerd. Over mezelf, over muziek en over de richting die ik wilde uitgaan. −Je − ontwikkelde meteen een heel eigen stijl.

Wist je meteen welke soort muziek of welk genre je zou gaan spelen?

Ik wist meteen wat ik niet wilde. Als je klassieke gitaar speelt, zou het je doel kunnen zijn om zo goed mogelijk het klassieke repertoire te spelen. Maar mij interesseert het niet om ‘Asturias’ (wereldberoemd stuk op klassieke gitaar, n.v.d.r.) opnieuw te spelen en op te nemen. Dat is al honderden keren gedaan. Ik ga graag op zoek naar uitdaging en vernieuwing. Ik maak liever iets nieuws dan binnen de lijntjes van één genre te kleuren. Ik hou van fado, flamenco, klassiek, Braziliaanse muziek, jazz… maar ik wil vrij componeren en niet binnen de beperkingen van één genre blijven. Door open te staan voor al die invloeden ontwikkelde ik automatisch een eigen geluid.

Ik hoop dat ik de akoestische gitaar daarmee uit het enge hoekje kan halen waarin ze vaak

“ Een klassieke gitaar is eigenlijk maar een folkgitaar.

Ik vind het fijn om op hetzelfde instrument beide genres tegelijk te laten horen.”

wordt gezet. Een klassieke gitaar is eigenlijk maar een folkgitaar. Ik vind het fijn om op hetzelfde instrument beide genres tegelijk te spelen. Er hangt te weinig energie rond de klassieke gitaar. Je moet geen klassieke muziek spelen op een klassieke gitaar. Je kan er verrassende en vernieuwende dingen mee doen. Ik heb de indruk dat dat wel eens vergeten wordt. −Hoe − zou jij je muziek omschrijven?

Het heeft geen zin er een etiket op te plakken. Ik wil met één instrument een heel nieuwe wereld scheppen. Puur. Zonder toeters en bellen. Zonder speciale effecten. Dat is de beste omschrijving die ik kan geven voor mijn muziek. −In − 2015 bracht je de cd ‘Equilibrio’ uit en dit jaar is er al ‘Eudaimonia’. Het componeren van nummers lijkt wel heel gemakkelijk te gaan.

Het zwaarste werk is jaren geleden gebeurd, denk ik. Het heeft lang geduurd voor ik wist wat ik wilde. Solo gaan? Een duo vormen? En met wie dan wel? Er zijn heel veel mogelijkheden en dat eliminatieproces heeft tijd gekost. Eens ik beslist had dat ik solo wilde gaan, ging het componeren inderdaad vrij vlot.

Mijn instrumentale nummers zijn eigenlijk verhaaltjes die ik vertel via mijn gitaar. De grote lijnen bedenk ik nogal gemakkelijk, al kruipt er nadien wel veel tijd in het ‘finetunen’ en het juist krijgen van alle details. −Verklaar − de titels ‘Equilibrio’ en ‘Eudaimonia’ eens.

Als je ze letterlijk vertaalt, leggen ze exact uit wat ik voel en waar ik mee bezig ben. In één universeel woord. Daarom vind ik het sterke titels.

‘Equilibrio’ betekent ‘evenwicht’. Het slaat rechtstreeks op het evenwicht in mijn leven dat ik terugvond toen ik de akoestische gitaar ontdekte. Ik vond mezelf terug als muzikant. Alles viel ineens weer in de plooi.

Daar gaat de eerste cd over.

‘Eudaimonia’ betekent evenveel als ‘deugdzaam leven’. ‘Ga na wat voor jou van waarde is en leef daarnaar’. Het is een diepgaand proces en onderzoek naar wat je zelf wil, los van alle trends, verleidingen, mogelijkheden en beperkingen die op je af komen. ‘Eudaimonia’ is een logische opvolger van ‘Equilibrio’. Nu ik mijn evenwicht heb gevonden, ga ik op zoek naar de richting die ik nu precies uit wil. Het is een volgende stap. −Beide − cd’s ademen een warme, zuiderse sfeer. Toch merk ik ook een subtiel verschil.

De tweede lijkt me soberder dan de eerste.

Meer uitgepuurd. Als een dichter die in zijn tweede bundel nog meer zegt met nog minder woorden. Ben je het daarmee eens?

Da’s een mooie omschrijving. Ik kan me daar wel in vinden. Bij ‘Eudaimonia’ was ik vrijer. Ik heb me nog minder vastgehouden aan wat ik al kende en wat ik ooit leerde. Ik heb nog meer kunnen loslaten.

Daardoor klinkt ‘Eudaimonia’ nog opener, vrijer en losser dan ‘Equilibrio’. −Voor − beide cd’s geldt dat de virtuositeit opvalt zonder dat ze stoort. Het is geen ‘notenkrakerij’, geen opschepperij, geen ‘zieeens-wat-ik-kan’. Integendeel, het klinkt bijna simpel. Heb je daar bewust naar gestreefd?

Bewust naar gestreefd niet, neen. Ik denk dat het veeleer mijn stijl is om het zo te doen. Maar ik vind het wel belangrijk dat niet alleen kenners het goed vinden. Alle muziekliefhebbers moeten ervan kunnen genieten. −Wat − brengt de toekomst?

Ik zit zo boordevol ideeën dat ik in theorie al meteen mijn derde cd zou kunnen opnemen. Maar dat laat ik nog even rusten. Ik ga eerst optreden. In kleine, intieme zaaltjes waar mijn akoestische muziek goed tot zijn recht komt en waar mensen bereid zijn te luisteren. Van dat soort kleinschalige concertjes staan er al enkele gepland.

DA N S C L U B T U R N H O U T

De ideale sport, ontspanning voor het ganse gezin.

Bij Dansclub Turnhout vzw zijn alle dansstijlen voor alle leeftijden.

START CURSUSSEN september

INFOAVONDEN laatste zondag van augustus & eerste zondag van september

WIL JE PLEZIER DANS DAN HIER

www.dansclubturnhout.be

www.philipvlemmings.be Tekst: Roel Sels Foto: Bart Van der Moeren

Suiker - 13

OOG VOOR ARCHITECTUUR Architectuur, stedelijkheid en landschap zijn alomtegenwoordig, maar we zijn ons vaak niet meer bewust van hun kwaliteiten of gebreken. Architect, schrijver en fotograaf Joep Gosen brengt daar verandering in. In opdracht van AR-TUR legt hij actuele ruimtelijke thema’s vast en vertelt hij iets over alledaagse situaties in de Kempen.

Basketbar (Utrecht)

Vlaanderen is met zo’n 27% bebouwde oppervlakte* een van de dichtstbebouwde landen in Europa. De Kempen vormen daar geen uitzondering op. Waarom mengen we niet vaker al dan niet voor de hand liggende functies? Een basketbalveld op het dak van een bar? Een atletiekpiste als ontsluiting van een verkavelingswijk? Een kerkhof op het dak van een hypermarkt?

Parkeren in een leegstaande kerk? Of een weiland op het dak van uw huis? *cijfers 2013. Bron: FOD Economie, ADSEI

Activiteiten: Op dinsdag 14 juni vindt in de Warande de lezing ‘Wonen in een gedeelde omgeving’ plaats. Goedele Desmet van BOB361 spreekt over het prijswinnende studentenhuis GATE15 in Antwerpen en Anne Malliet, projectverantwoordelijke bij Vlaams Bouwmeester, over de wooncoöperaties in Duitsland en Zwitserland.

Berichten uit… Retie De schaduw van de bus snijdt het fietspad, scherp als een mes, in twee lange slierten.

Op de bus naar Retie stappen in Zwaneven enkele kinderen op die wit geschminkt zijn. Ze steken hun armen vooruit en roepen: “Wij zijn zombies.” Daarna krijgt eentje de slappe lach. Misschien is het niet zo erg om dood te gaan.

Bij Amelie drink ik koffie. Op de verpakking van mijn koekje staat: ‘When coffee dreams, it dreams of biscuits.’ Ik denk: koffie slaapt niet; koffie heeft cafeïne.

De wereld van Wim Elke maand verzamelt het schrijversgild van Suiker de grootste en belangrijkste culturele nieuwsfeiten uit de regio om ze u in deze krant te presenteren. Wim Paeshuyse doet daar niet aan mee, integendeel. Hij gaat juist op zoek naar kleine feiten, gebeurtenissen, gesprekken, situaties... Naar verhalen die zonder hem nooit verteld zouden worden. U leest ze hier -hoe kan het ook anders- in primeur.

14 - Juni-Juli-Augustus 2016

Telkens een man knikt, haalt de barvrouw (die ik wel Amelie noem, maar die blijkbaar niet zo heet) een bevroren duvelglas uit de vriezer en schenkt ze voor hem een duvel in. Goede afspraken maken goede vrienden. Ook in Retie.

Iemand aan de toog zeurt over zijn hartklachten. Op de radio zingt Feargal Sharkey ‘A good heart these days is hard to find’.

Op het terras van het Gildenhuis vertelt een jongen tegen zijn vriend over een knap meisje. De vriend zegt dat het meisje al een vriendje heeft.

De jongen antwoordt dat hij dat vriendje wel ‘uit den bak zal wiggelen.’

In café Foli-a herkent een man met zwarte sokken me. Hij vraagt: “Kom ik nu in de Suiker?” Ik zeg: “Misschien wel, ja.” Hij zegt: “Zet er wel geen duidelijke beschrijving of naam bij. Mijn vrouw mag niet weten dat ik hier zit.”

“Ik zal schrijven dat je zwarte sokken hebt, dat kan over iedereen gaan.”

Een meisje met een hazenlip-pruilmondje staat op de bus te wachten. De bus komt niet.

KORT Muziek aan het kasteel

OOSTMALLE – Op het domein van kasteel de Renesse in Oostmalle vindt deze zomer de vijftiende editie van ‘Muziek aan het kasteel’ plaats. Vanaf 28 juli zijn er elke donderdagavond liveconcerten. Voorafgaand is er op woensdagavond telkens een ‘pop-upzomerbar’. De organisatie voorziet ook twee themadagen: op 28 juli staan senioren centraal, op 11 augustus kinderen. De toegang is gratis.

‘Muziek aan het kasteel’ is een erg sociaal gebeuren. Gezelligheid staat voorop. Mensen komen er naartoe omdat ze mekaar willen zien bij een lekker hapje en drankje, bij goeie muziek en in een buitengewoon mooi decor.

Het programma

Op 28 juli concerteren Mellow Yellow en Nashville Bum en op 4 augustus staan De Nootoplossing en Abnormal Activity op het podium. Een week later kan je luisteren naar Desperated Company (in originele bezetting) en New Collective. The Jack en M.I.A. zorgen op 18 augustus voor de sfeer en Domino en Torsten sluit het zomerse festival af.

Op 28 juli kunnen senioren in de namiddag al genieten van optredens van Wim Soutaer en Vanessa Chinitor en Dirk Bautens. Op de themadag voor kinderen, op donderdagnamiddag 11 augustus, zijn de clowns Pleks en Timo te gast. Het Harmony DJ-team draait vanaf 13u muziek op kindermaat.

Niet onbelangrijk: een feesttent van 800 vierkante meter zorgt ervoor dat weergoden de pret nooit kunnen bederven.

PFL

‘Muziek aan het kasteel’ is ondenkbaar zonder de Oostmalse firma PFL, die voor licht en geluid en nog veel meer zorgt. Haarfijn afgesteld geluid is de kracht van het festival. De muziek staat luid genoeg om van te kunnen genieten, maar nooit te luid, zodat er nog rustig kan gekeuveld worden. Het zijn die details die het verschil maken en die het festival mee tot een succes maken. PFL is een trouwe partner voor vele cultuurcentra, festivals en organisaties. Cultuurhuis de Warande in Turnhout, ’t Heilaar in Beerse, Antilliaanse Feesten in Hoogstraten, Cahier de Brouillon in Hoogstraten, Studio 100, Bobbejaanland, De Lilse Bergen…: het zijn maar enkele van de vele gerenommeerde namen die graag samenwerken met PFL.

The Bone Society stelt eerste cd voor in Mol en … New York

Uniek is: 10 trombonisten op een podium

Uitverkoop boeken ZUIDERKEMPEN – Doe uw voordeel! De Kringwinkels Zuiderkempen (Balen, Geel, Heistop-den-Berg, Herentals, Herselt, Kasterlee, Laakdal) houden nog tot 3 juni een boekenuitverkoop. Op 4 juni starten ze met een nieuwe boekencollectie.

21 augustus: JazzKitchen Festival OUD-TURNHOUT – In de tuin van het Hofke van Chantraine (Kerkstraat 46 in Oud-Turnhout) vindt op zondag 21 augustus ‘JazzKitchen Festival’ plaats. Het Jesse Dockx Quartet, Bogus, Wannes Cornelis Experience, Dunja & Band zorgen voor de livemuziek.

Maar JazzKitchen is er niet alleen voor de liefhebbers van de betere muziek. Ook de culinaire fijnproevers komen aan hun trekken.

Topchefs uit de regio hebben er een stand.

De toegang tot JazzKitchen Festival is gratis.

The Mavericks op Sjock GIERLE – Het Sjock Festival in Gierle vindt plaats op 8, 9 en 10 juli. Drie dagen lang kunnen bezoekers genieten van uitstekende muziek. Op vrijdagavond treden The Mavericks op. Een welgemeende proficiat voor de man die The Mavericks in Gierle heeft weten te krijgen, want om je een idee te geven: in Amerika spelen The Mavericks stadionconcerten en van hun recente optreden in The Royal Albert Hall in Londen werd nog een live-dvd gemaakt.

Hans Kersemans: “Het zal je misschien verbazen, maar het was niet zo moeilijk om The Mavericks hierheen te halen. Je moet de kalenders alleen goed in de gaten houden. We wisten dat ze op tournee kwamen en we wisten ook dat ze vorige keer België links hadden laten liggen. Dat ze deze keer de Belgische fans opnieuw wilden zien, lag in de lijn der verwachtingen. We hebben onze kans gewaagd. Na enkele weken onderhandelen, was het al rond. Tegenwoordig gebeurt het wel vaker dat we sneller grote bands kunnen strikken. Blijkbaar hebben we een goede naam in Amerika. Dat helpt, natuurlijk.”

Wie The Mavericks wil zien, moet er snel bij zijn. Er zijn nog kaarten, maar de voorverkoop loopt als een trein en het festivalterrein wordt niet aangepast of vergroot.

MOL - Uniek is een woord waarmee je zuinig moet omspringen. Maar hebt u ooit gehoord van een muziekgezelschap dat enkel uit trombonisten is samengesteld? Wij niet, maar het bestaat en heet the Bone Society, een club van maar liefst 10 trombonisten. Daarom bestempelen we met recht en reden hun concert op 4 juni in het Sint-Jan Berchmanscollege in Mol, waarop ze hun eerste cd voorstellen, als uniek. Als u niet in Mol aanwezig kan zijn, zal u trouwens een trip moeten maken naar New York The Bone Society is zonder meer een vernieuwend ensemble trombonisten dat nog maar sinds 2010 bestaat. Het gezelschap verenigt maar liefst 10 trombonisten die op zeer verscheidene conservatoria in de wereld werden opgeleid, onder meer in New York, Bern, Amsterdam, Brussel, Antwerpen en Maastricht. Hun doel is duidelijk afgelijnd: de trombone in de spotlights zetten, of wat had u anders gedacht.

‘Tromboonaangevend’

The Bone Society heeft zich op vijf jaar tijd opgewerkt tot een van de toonaangevendste koperensembles van België. Maar niet alleen in eigen land treedt de groep op; ook in het buitenland wordt hij veelgevraagd.

Zo is het ensemble regelmatig te gast op podia in Duitsland, Frankrijk en Spanje.

Of wordt het uitgenodigd op internationale tromboneconventies in Lille, Valencia en zelfs New York.

Eerste cd

Dit jaar heeft The Bone Society een eerste cd -Bonelab- kunnen opnemen in de Galaxy Studio´s in Mol. “Dat kon maar dank-

zij de gelden die we inzamelden met een succesvolle internationale crowdfundingcampagne”, vertelt hun artistiek leider Jeroen Mentens uit Balen. “We kregen steun van 80 fans.”

De trombonisten zagen in deze cd de kans om het repertoire voor hun instrument uit te breiden. “We hebben aan toonaangevende componisten compositieopdrachten gegeven en tevens gevraagd arrangementen op maat van ons ensemble te maken”, zegt Mentens. “ Deze cd is uniek, want hij bevat een echte cross-over van stijlen en brengt kamermuziek op het hoogste niveau”

‘s Werelds beste trombonisten

Het ensemble kon ook absolute toptrombonisten uit de beste orkesten van de wereld strikken om mee te werken aan hun cd. “Ze waren blijkbaar overtuigd van onze uitzonderlijke muzikaliteit en enthousiasme”, vertelt Jeroen Mentens.

“Voor de kenners: het gaat om Ian Bousfield, voormalig lid van de Wiener Philharmoniker, Massimo La Rosa van het Cleveland Orchestra, Stefan Schulz van de Berliner Philharmoniker en Joseph Alessi van de New York Philharmonic.

Deze selectie van absolute topsolotrombonisten op één album is een absolute wereldprimeur.”

De cd Bonelab wordt maar op twee plaatsen voorgesteld: op 4 juni om 20 u in het Sint-Jan Berchmanscollege in Mol, Jakob Smitslaan 36. Tickets, enkel aan de kassa, kosten 10 euro (Kan je hier niet aanwezig zijn, dan zal je een weekje later naar het International Trombone Festival in New York City moeten).

Suiker - 15

’t Pact. Op naar één groot Kem-

pens cultuurcentrum met vijf filialen?

Suiker sprak met de directeurs van de vijf Kempense cultuurcentra: Van links naar rechts: • Jan Bourgeois, cultuurcentrum Zwaneberg, Heist-op-den-Berg • Bart De Motte, cultuurcentrum ’t Getouw, Mol • Staf Pelckmans, cultuurhuis de Warande, Turnhout • Kris Cuypers, cultuurcentrum de Werft, Geel • Nick Verhoeven, cultuurcentrum ’t Schaliken, Herentals

“ Je krijgt het aan de mensen niet uitgelegd, maar ik garandeer je: het concurrentiegevoel is helemaal weg.”

KEMPEN – Het kan verkeren. Niet eens zo gek lang geleden waren ze geduchte concurrenten van mekaar, maar tegenwoordig zijn de directeurs van de vijf Kempense cultuurcentra mekaars allerbeste collega’s. Via ’t Pact, dat een paar jaar geleden werd opgericht en waarvan ze alle vijf deel uitmaken, werken ze nu intens samen. Daar wordt iedereen beter van. Zeker in tijden van crisis, want hoe schaarser de middelen, hoe nuttiger het is om de krachten te bundelen. Maar ’t Pact is meer dan een middeltje tegen de crisis. De alliantie heeft de voorbije jaren zijn deugdelijkheid al bewezen.

Tijd om nog een versnelling hoger te schakelen en de samenwerking te intensifiëren.

Op naar één groot Kempens cultuurcentrum met vijf filialen in Turnhout, Mol, Geel, Herentals en Heist-op-den-Berg? Nee, dat is dan weer een brug te ver. Maar het gaat wel die kant op. Suiker sprak met vijf glunderende directeurs van cultuurcentra. Zelden zoveel ongebreideld optimisme rond één tafel zien zitten.

Het waren de directeurs van de cc’s die Suiker op de koffie uitnodigden om het eens uitgebreid over ’t Pact te hebben. Een goed idee, vonden wij. Want we wilden wel eens naar de eerste resultaten van de samenwerking en de plannen voor de toekomst peilen. Maar eerst willen we weten waarom de directeurs ons uitnodigden om over ’t Pact te komen praten. “Het samenwerkingsverband is nog niet voldoende gekend bij het publiek,” zegt Kris Cuypers. “Daarin willen we verandering brengen. Want wat wij met ’t Pact doen, is echt uniek. Dat mag geweten zijn.” −Leg − eerst nog eens uit wat ’t Pact precies is.

Jan Bourgeois: “’t Pact is een bondgenootschap.

Dat zegt eigenlijk al heel veel.”

Staf Pelckmans: “Het bondgenootschap ontstond een paar jaar geleden. De vijf cultuurcentra hebben elk een bovenlokale werking en dezelfde doelstellingen. Waarom de krachten dan niet bundelen. Eén plus één is drie, in dit geval. Je kan in Vlaanderen maar weinig voorbeelden vinden van collectieven die zo intens en op zoveel verschillende vlakken samenwerken als ’t Pact. −Hoe − ver gaat de samenwerking?

Kris Cuypers: “Heel ver. We werken samen op het vlak van programmatie, communicatie, ticketverkoop, techniek. Bij gezamenlijke producties ook op het vlak van vrijwilligers.

Dat de vijf cultuurcentra de handen in mekaar slaan, is logisch. Meer nog: het is nood-

16 - Juni-Juli-Augustus 2016

zaak. Maar dat wil nog niet zeggen dat het in de praktijk ook simpel is. Er komt wel wat bij kijken.” −Samenwerken − doe je vooral achter de schermen. Wat merkt het publiek van het bondgenootschap?

Nick Verhoeven: “Het publiek kent ’t Pact nog het beste van het locatietheater dat we samen brengen. Dit jaar hebben we bijvoorbeeld ‘Figaro’ van Compagnie Marius geboekt. Daarnaast hebben we ook de gedeelde projecten zoals het literaire programma ‘Overlezen’ en het livepraatprogramma ‘De Persclub’.”

Bart De Motte: “Het publiek merkt dat we ons aanbod verbreden. Je kan niet uitblinken en je in alles specialiseren. Waar je zwakker staat, leun je op je partner: dat is het principe. Een voorbeeld: ’t Getouw scoort hoog op het vlak van jazz, maar minder goed op het vlak van de klassieke muziek. Daar is ’t Schaliken in Herentals dan weer specialist in. En dus gaan wij ons publiek warm maken voor die concerten in Herentals. Zo moeten we daar zelf geen tijd en energie in stoppen en er niet in investeren. Op een erg voordelige manier kunnen wij het Molse publiek klassieke topconcerten aanbieden. Dit is maar één voorbeeld, maar dergelijke pijltjes kan je dus tussen de vijf cultuurcentra trekken, en in beide richtingen.”

“Als je een risico deelt met vijf centra, kan je je ook al eens permitteren een duurdere

productie te boeken, zoals bijvoorbeeld de locatieprojecten, of een voorstelling met onbekend talent.”

Kris Cuypers: “Ik zie alleen maar voordelen.

Als we mekaar goed aanvullen -en dat doen we- kunnen we met onze vijf centra samen alles wat in een metropool als Antwerpen kan.” −Kan − elk cultuurcentrum zijn eigen identiteit behouden?

Kris Cuypers: “Nu juist beter dan vroeger.

Vroeger probeerde iedereen alles te doen.

Elk centrum probeerde een zo gevarieerd mogelijk aanbod te brengen, waardoor alle programma’s meer op mekaar leken dan nu.

Nu kan iedereen blijven inzetten op zijn specialisatie.”

Nick Verhoeven: “Klopt. Al mag je niet denken dat ieder van ons nu alleen nog meer en meer gaat specialiseren. We blijven natuurlijk voldoende variatie brengen in het eigen aanbod.”

−De − samenwerking veronderstelt wel dat het publiek bereid is om een verdere verplaatsing te maken om een voorstelling te kunnen zien.

Bart De Motte: “Een studie wees ooit uit dat mensen bereid zijn zich 30 km of 30 minuten te verplaatsen. Dat blijkt te kloppen. Dat tonen onze cijfers aan. De wisselwerking tussen Geel en Mol werkt perfect. Tussen Mol en Heist-op-den-Berg is dat natuurlijk al minder omdat ze verder van mekaar liggen, maar tussen Heist en Herentals gaat het dan weer erg goed. Uiteindelijk werkt het voor iedereen en heeft iedereen er baat bij.”

Jan Bourgeois: “Ook de interactie tussen Heist en Geel werkt uitstekend. Bij wereldmuziekconcerten -een niche waarin wij ons specialiseren- krijgen wij gemakkelijk 30 tot 40 mensen uit Geel over de vloer. Omgekeerd sturen wij liefhebbers van dansvoorstellingen naar Geel.” −Van − onderlinge concurrentie is helemaal geen sprake meer?

Kris Cuypers: “Je krijgt het aan niemand uitgelegd, maar ik garandeer het je: het concurrentiegevoel is helemaal weg. Mensen zeggen me wel eens: ‘Als ik die voorstelling in Geel niet kan zien, ga ik er wel in Mol naar

kijken’. Ze denken dat dat een dreigement is, maar ik antwoord dan dat ze dat zeker moeten doen en dat ze een topavond zullen beleven.” −Vroeger − bestond er bij de Kempense cultuurcentra nogal wat argwaan tegenover de ‘grote broer’ uit Turnhout omdat die de andere cc’s wel eens overschaduwde. De Warande is nog altijd de grote broer en zal dat ook blijven. Is de argwaan weg?

Kris Cuypers: “De Warande is niet alleen het grootste, maar ook het oudste cultuurhuis van de Kempen. Het is de pater familias bij ’t Pact. Dat erkent iedereen. We kunnen alleen maar profiteren van de kennis, de ervaring en de uitstraling die de Warande heeft.”

Bart De Motte: “Vergeet niet dat het onderlinge vertrouwen en de openheid die we nu kennen er vooral gekomen zijn dankzij de Warande zelf. De bereidheid om samen te werken, was er van twee kanten.”

Staf Pelckmans: “Klopt. Als provinciaal cultuurhuis hebben we de opdracht om samen te werken met de andere cultuurcentra. Deputé Bellens zet daar heel hoog op in.” −Wat − als de provincie binnenkort niet meer de beheerder is van de Warande? Komt dan ook ’t Pact op de helling te staan?

Staf Pelckmans: “In geen geval. Wat wij met ’t Pact doen, is uniek in Vlaanderen. We vervullen een pioniersrol. Veel meer cultuurcentra zouden dat moeten doen. De Vlaamse overheid zou daar trouwens veel geld voor moeten vrijmaken, want die samenwerkingen renderen.”

Kris Cuypers: “’t Pact is er niet zomaar gekomen. Er was een behoefte om samen te werken. Die behoefte is er nog steeds en zal alleen nog groter worden. ’t Pact speelt, zoals Staf zegt, nu al een voortrekkersrol. Maar we schakelen nog een versnelling hoger.

We treffen nu al voorbereidingen voor een bijzonder grote expositie in 2018. Die zal plaatsvinden in de vijf cultuurhuizen. Met één curator, onder één noemer en onder één vlag. Dat is werkelijk du jamais vu!”

Tekst: Stijn Janssen en Roel Sels Foto: Bart Van der Moeren

SCHOUWBURGEN Festival Special

Lorenzo Gatto, Yossif Ivanov en Philippe Ivanov

GEEL – Festival Special is een festival dat openstaat voor iedereen, maar uitermate toegankelijk is voor de verschillende bijzondere doelgroepen waarvoor Geel als ‘barmhartige stede’ een thuis vormt. Festival Special vindt plaats in de Waai, de Werft, de bibliotheek en op het grasplein achter het stadhuis. Sterke muzikale acts worden afgewisseld met theater, workshops en randanimatie. Vanzelfsprekend ontbreken de nodige eet- en drankkraampjes niet.

Dit jaar zijn er optredens van Slongs Dievanongs, The Kids en De Bonanzas. Kammelot en Theater FroeFroe spelen theater, er komt een wrestlingshow met bijhorende initiatie en Steven De Bruyn geeft een workshop mondharmonica.

Festival Special, donderdag 9 juni, vanaf 9.30u, cc de Werft, 5 euro.

HERENTALS – Met Lorenzo Gatto en Yossif Ivanov zet cc ’t Schaliken twee exfinalisten van de Koningin Elisabethwedstrijd voor viool samen op het ‘podium’, dat weliswaar in de Sint-Catharinakerk staat. Yossif Ivanov en Lorenzo Gatto wonnen beiden de tweede plaats op de prestigieuze wedstrijd; de ene in 2006, de andere in 2009.

Philippe Ivanov is de broer van Yossif.

Hij begeleidt het duo op piano. Op het programma staan o.a. werken van Bach, Moszkowsky, Prokofjev en Sjostakovitsj Gatto, Ivanov en Ivanov, vrijdag 10 juni, 20u, Sint-Catharinakerk, Herentals, 18 euro.

Hestival

HEIST-OP-DEN-BERG – Voor cultuurcentrum Zwaneberg zit het seizoen erop, maar ergens tussen het voorbije en het aankomende theaterseizoen is er nog Hestival: het familiefestival op het Cultuurplein. Dit jaar zijn Kaatje, Laura Tesoro, Grumpf, Fleddy Melculy, Tourist LeMC, Radio Guga en 2Empress de muzikale gasten.

Hestival, zaterdag 27 augustus, Cultuurplein, Heist-op-den-Berg, gratis.

Alex Agnew en Xander De Rycke

BEERSE, TURNHOUT – Na een kort interludium als headbanger en metalzanger keert Alex Agnew terug naar het theater. De Antwerpse schreeuwlelijk test zijn nieuwe zaalshow ‘Unfinished business’ uit. Hij doet dat o.a. in Beerse en Turnhout.

In het voorprogramma brengt Xander De Rycke een teaser van zijn nieuwe zaalshow ‘Quarter Life Crisis’.

Agnew en De Rycke, vrijdag 10 juni, de Warande, Kuub, Turnhout (uitverkocht). Donderdag 23 juni, 20.15u, gc ’t Heilaar, Beerse, 15 euro.

JUNI-JULI-AUGUSTUS wo 1/06/16 14:00 vr 3/06/16 20:15 za 4/06/16 20:15 do 9/06/16 09:30 vr 10/06/16 20:00 vr 10/06/16 20:15 vr 10/06/16 20:15 za 11/06/16 20:15 zo 12/06/16 11:00 zo 12/06/16 14:30 za 18/06/16 20:15 di 21/06/16 20:00 wo 22/06/16 20:15 do 23/06/16 20:00 do 23/06/16 20:15 do 23/06/16 20:15 vr 24/06/16 20:15 vr 24/06/16 20:15 za 25/06/16 20:15 za 25/06/16 20:15 do 30/06/16 20:30 di 5/07/16 19:30 do 7/07/16 20:30 do 14/07/16 20:30 do 21/07/16 20:30 do 4/08/16 20:30 do 11/08/16 20:30 do 18/08/16 20:30 vr 19/08/16 19:30 do 25/08/16 20:30 za 27/08/16 14:00

de Warande, schouwburg de Warande, schouwburg de Warande, schouwburg cc de Werft cc Zwaneberg Sint-Catharinakerk de Warande, Kuub de Warande, Kuub Begijnhof Begijnhof Begijnhofkerk cc Zwaneberg de Warande, Houten Zaal cc Zwaneberg de Warande, Houten Zaal gc ‘t Heilaar de Warande, Houten Zaal cc de Werft de Warande, Houten Zaal cc de Werft Grote Markt Pastorie Middelares Grote Markt Grote Markt Grote Markt Grote Markt Grote Markt Grote Markt Watertoren Grote Markt Cultuurplein

Turnhout Turnhout Turnhout Geel Heist-op-den-Berg Herentals Turnhout Turnhout Herentals Herentals Turnhout Heist-op-den-Berg Turnhout Heist-op-den-Berg Turnhout Beerse Turnhout Geel Turnhout Geel Herentals Turnhout Herentals Herentals Herentals Herentals Herentals Herentals Turnhout Herentals Heist-op-den-Berg

THOMAS DE STOOMLOCOMOTIEF KOMMIL FOO KOMMIL FOO FESTIVAL SPECIAL BEGIJN LE BLEU LORENZO GATTO & YOSSIF IVANOV ALEX AGNEW STIJN MEURIS, MICHAI GEYZEN, EPHY THEATER DE SPIEGEL THEATER DE SPIEGEL IL GARDELLINO KOMMIL FOO SUZANNE GROTENHUIS KOMMIL FOO SUZANNE GROTENHUIS ALEX AGNEW SUZANNE GROTENHUIS KOMMIL FOO SUZANNE GROTENHUIS KOMMIL FOO BEIAARDCONCERT OVERLEZEN ZOMERT MET GIE BOGAERT BEIAARDCONCERT BEIAARDCONCERT BEIAARDCONCERT SOCIÉTÉ ANONYME GUY VERLINDE AND THE MIGHTY GATORS EVIL EMPIRE ORCHESTRA OVERLEZEN ZOMERT MET LEEN HUET SLICK NICK & THE CASINO SPECIAL HESTIVAL (LAURA TESORO, TOURIST LEMC, RADIO GUGA…)

19,50 SCHOFT 27 SCHOFT 27 FESTIVAL SPECIAL 5 MET MIJ GAAT ALLES GOED 18 UIT VE RK18 u OC HT

UITVERKOCHT UNFINISHED BUSINESS (TRY-OUT) 15 u STERREN KIJKEN IN DE WARANDE 6 BZZZ’T 8 UIT VE RK8 u OC HT BZZZ’T CONCERTI CON MOLTI STROMENTI 20 SCHOFT 26,50 UIT VE RK17 u OC HT ARK ON ICE SCHOFT 26,50 ARK ON ICE 17 UNFINISHED BUSINESS (TRY-OUT) 15 ARK ON ICE 17 SCHOFT 26 ARK ON ICE 17 SCHOFT 26 0 7 0 0 0 0 0 0 7 0 0

Adressen en contactgegevens: DE WARANDE , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC DE BLIJDE BOODSCHAP , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout HET GEVOLG , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be DE WERFT , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, w ­ ww.dewerft.be DE HALLE , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ZAAL ‘T GETOUW , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be SCHOUWBURG REX , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be ‘T SCHALIKEN , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals.be ‘T HEILAAR , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be DE DJOELEN , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be DE WOUWER , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be ZAAL OOTELLO , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be THEOBALDUS KUNSTHUIS , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be DE ONTHAASTING , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be DE KRUIERIE , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be ZWANEBERG , Cultuurplein 1, 2220 Heist-op-den-Berg, tel: 015 25 07 70, info@zwaneberg.be, www.zwaneberg.be

Suiker - 17

SCHOUWBURGEN

Kommil Foo: ‘Schoft’

GEEL, HEIST-OP-DEN-BERG – Het leven gedraagt zich als een schoft: het slaat en zalft, het is geniepig en soms gemeen, het is er altijd en plots houdt het op. Te midden van dat alles probeert de mens zich staande te houden. Hij struikelt, krabbelt overeind en struikelt opnieuw.

Meer hebben de gebroeders Walschaerts niet nodig voor een voorstelling. ‘Schoft’ is hun zestiende (!) zaalshow. De voorstellingen in Geel zijn al uitverkocht; voor die in Heist-op-den-Berg zijn er nog een paar tickets.

Kommil Foo, 21 en 23 juni, 20u, cc Zwaneberg, Heist-op-den-Berg, 26,50 euro.

24 en 25 juni in cc de Werft, Geel (uitverkocht).

Sterren kijken in de Warande

TURNHOUT – Michai Geyzen neemt afscheid van zijn ‘artist in residence’-schap in de Warande. Hij doet dat met een speciale voorstelling vol poëzie, muziek en verhalen over astronomie.

Wie astronomie zegt, zegt Stijn Meuris.

Meuris opent de avond. Hij onderhoudt het publiek een halfuurtje over de wonderen van het heelal. Nadien neemt de Antwerpse multi-instrumentalist Ephraim Cielen het van hem over. Met ‘Ephy’ maakt hij melancholische indiepop. Theatermaker Michai Geyzen sluit de avond af.

Sterren kijken, zaterdag 11 juni, 20.15u, de Warande, Kuub, Turnhout, 6 euro.

De Nwe Tijd/Suzanne Grotenhuis: ‘On ice’

TURNHOUT – Suzanne Grotenhuis brengt theater op locatie in een van de zalen van de Warande. In de Houten Zaal legt ze een kunstschaatspiste. Met zicht op het kasteel gaat ze op zoek naar wie we zijn.

‘On ice’ is de opvolger van ‘Het Zwarte Woud forever’ waarmee ze in 2013 de kapel van het Heilig Graf in Turnhout al overhoop zette. ‘On ice’ is theater over de aarde, gezien vanop de maan. Het gaat over een denkbeeldige ark, over kunstschaatsen in de zomer en over de 18.735 spulletjes die een mens bezit.

‘On ice’, 22, 23, 24 en 25 juni, 20.15u, de Warande, Houten Zaal, Turnhout, 17 euro.

18 - Juni-Juli-Augustus 2016

Theater De Spiegel: ‘Bzzz’t’

HERENTALS – ‘Bzzz’t’ is een muziektheatervoorstelling in de openlucht voor gezinnen met jonge kinderen. Drie onderzoekers nemen je mee op ontdekkingstocht naar de wondere wereld van insecten. Die wereld komt verrassend tot leven door figurenspel met fantasierijke plastic insecten, een animatiefilm en harpmuziek.

Kinderen zijn gefascineerd door alles wat door de lucht fladdert, over de grond kruipt en over het water glijdt. Met dat gegeven maakte Theater De Spiegel een voorstelling.

‘Bzzz’t’, zondag 12 juni, 11 en 14.30u, Begijnhof, Herentals, 8 euro.

Cultuurcentrum Zwaneberg Heist-op-den-Berg

SEIZOEN 2016 > 2017

Donderse Dagen

HERENTALS – Op de Grote Markt in Herentals worden weer ‘Donderse Dagen’ gehouden. Op 30 juni en 4 en 21 juli kan je luisteren naar beiaardconcerten van stadsbeiaardier Koen Van Assche. Hij brengt een mix van licht klassieke muziek en jazz. De muziek is te beluisteren vanop alle terrassen van de Grote Markt.

In augustus zijn er popconcerten te beluisteren. Op 4 augustus treedt Société Anonyme op (funk, soul), op 11 augustus Guy Verlinde and the Might Gators (blues), op 18 augustus The Evil Empire Orchestra (rock, soul) en op 25 augustus Slick Nick and The Casino Special (swing). De toegang is gratis. Alle concerten beginnen om 20.30u.

Start ticketverkoop

van 3 juni tot en met 11 juni 2016 www.zwaneberg.be

HET HELE PROGRAMMA VIND JE OP WWW.GETOUW.BE

NIGEL WILLIAMS ISOLDE ET LES BENS STEF BOS BENT VAN LOOY HERMAN VAN VEEN LAZARUS OLYMPIQUE DRAMATIQUE NATHALIE MESKENS GROEP LADY LINN & HER MAGNIFICENT SEVEN

ALEX AGNEW DE KOMEDIECOMPAGNIE NTGENT ADRIAAN VAN DEN HOOF MICHAEL VAN PEEL ‘T ARSENAAL OZARK HENRY BEGIJN LE BLEU EN VELE ANDEREN

Het spannende programma van seizoen 16-17 vind je op www.warande.be.

We verrassen je vanaf september met voorstellingen en concerten op niet minder dan 25 locaties!

2016 - 2017 de Werft GEEL START TICKETVERKOOP zaterdag 28 mei 2016 – 8-12uur – in de Waai

CC DE WERF GEEL

Suiker - 19

KORT

Warandeschouwburg

Nieuwe voorstelling Rik Mercelis

wordt groter, hoger, comfortabeler, veiliger en moderner

TURNHOUT – “In 2018 zullen we een cultuurhuis hebben dat in Vlaanderen, en zelfs in Europa, amper zijn gelijke kent,” zegt Warandedirecteur Staf Pelckmans.

“Maar voor het zo ver is, staan we nog voor grote, noodzakelijke verbouwingen. Die beginnen nu en ze zullen twee jaar duren”.

De schouwburg wordt volledig vernieuwd. Het is de laatste van een reeks verbouwingswerken die, verspreid over dik tien jaar, werden uitgevoerd en die de volledige Warandesite grondig hertekenden.

‘ Extreme make-over’ van de Warande gaat zijn laatste fase in 16 JAAR VERBOUWEN

De complete gedaanteverandering van de Warande begon in 2005 met de opening van het zogenaamde ‘WarandeP’ant’ (met de P van provincie Antwerpen en de T van Turnhout in de naam). In dat indrukwekkende gebouw werd een tweede podiumzaal gestoken (de Kuub), een handvol vergaderlokalen, extra ruimtes voor het Warandepersoneel en nog een drietal kleinere zaaltjes (Houten Zaal, Glazen Zaal, Terraszaal) voor kleine voorstellingen, workshops, lezingen en repetities. Vier jaar later ging aan die nieuwbouw een ondergrondse parking open voor 420 auto’s. De vrijgekomen ruimte boven de grond werd omgetoverd tot een Warandeplein. In januari 2013 konden een nieuwe inkomhal, een nieuwe exporuimte, een nieuwe Tuinzaal en een nieuw theatercafé (Barzoen) ingehuldigd worden. Een halfjaar later ging naast de Warande de ondergrondse fuifzaal Futur open. De Warandesite gaat nu zijn laatste fase van de verbouwingen in: de schouwburg wordt vernieuwd en vergroot.

Om dat mogelijk te maken, komen er ook een nieuwe technische ruimte en stockageruimte en nieuwe artiestenloges. Daarmee is het verhaal nog niet helemaal ten einde: de bibliotheek die al sinds 2010 in het nabijgelegen Sint-Victorinstituut huist, komt tegen 2021 terug ‘thuis’, in een grotere en nieuwe ruimte die nu al ‘de stadsliving’ is gedoopt omdat ze een lees- en ontmoetingsplaats moet worden . De bib zal die ruimte delen met het Stadsarchief.

Samengevat: in 2021 zal de Warandesite 16 jaar lang bijna onafgebroken een bouwwerf geweest zijn. Als je het allemaal op een rijtje

20 - Juni-Juli-Augustus 2016

zet, vraag je je automatisch af of dat niet van het goede te veel is voor een provinciestad als Turnhout, en of de ‘bouwwoede’ niet getuigt van grootheidswaan. Het antwoord is neen.

Het is de combinatie van gezonde ambitie en pure noodzaak die aan de basis lag van de werken. Gezonde ambitie, omdat de Warande veel meer mensen dan alleen Turnhoutenaren bedient en het cultuurhuis die regionale functie ten volle wil blijven opnemen.

Pure noodzaak, omdat de infrastructuur uit de jaren 70 absoluut niet meer aan de huidige normen voldeed. En als je toch nat moet worden, kan je maar beter ineens helemáál in het water springen. De Warande koos daarom verstandig voor een complete makeover en niet voor oplapwerk waar nooit nog een einde aan zou gekomen zijn.

EEN NIEUWE SCHOUWBURG

De 40 jaar oude Warande voldoet niet meer aan de huidige normen op het vlak van comfort en veiligheid. Bovendien kan het steeds moeilijker grote, internationale gezelschappen vastleggen omdat het podium te klein of te verouderd is. Dat euvel wordt nu verholpen. Het speelvlak wordt groter én in de zaal komen er 50 zitplaatsen bij. Daarvoor moeten de technische ruimtes verhuizen.

Achter de schouwburg wordt een nieuw servicegebouw, met loges, opgetrokken en de theatertoren wordt 6 meter verhoogd.

De schouwburg wordt ingericht en bekleed met nieuw meubilair en nieuw tapijt. Architectenbureau Architects In Motion uit Turnhout ontwierp de plannen en liet zich

bijstaan door Paul Schellekens, een van de oorspronkelijke architecten. De provincie Antwerpen hoest de 14,5 miljoen euro op die de verbouwingen zullen kosten. In september 2018, bij aanvang van het nieuwe cultuurseizoen, gaat de nieuwe schouwburg open. Directeur Staf Pelckmans kijkt er al naar uit: “Dan hebben we een cultuurhuis dat in Vlaanderen en zelfs in Europa zijn gelijke amper kent.”

REISBUREAU DE WARANDE

De schouwburg gaat twee jaar dicht, maar dat betekent niet dat de Warande zich opmaakt voor een extra lange winterslaap.

Het tegendeel is waar. Om te beginnen zal de tweede podiumzaal, de Kuub, twee jaar lang aan de maximale capaciteit draaien.

Ook de exporuimte blijft gewoon open.

Daarnaast neemt de Warande de rol van cultureel reisbureau op zich. Voor de grote producties legt het bussen in naar Arenberg, deSingel en HetPaleis in Antwerpen, ccHA in Hasselt, Chassé Theater in Breda en Theaters Tilburg. Voor andere voorstellingen worden de vriendschapsbanden met de andere Kempense cultuurcentra in Mol, Geel, Herentals en Heist-op-den-Berg nog strakker aangehaald. De Warande zal voor een aantal voorstellingen in die cc’s tickets verkopen. Tot slot organiseert het cultuurhuis nog vier festivals op locatie: in de Hoge Rielen in Kasterlee, in de kolonies van Wortel en Merksplas, en in verschillende kerken in de buurt.

Tekst: Roel Sels

TURNHOUT – Rik Mercelis, de Turnhoutse bard die als geen ander de kunst verstaat om bekende songs (pop, rock, funk, soul…) te strippen en tot de ware essentie te herleiden, heeft een nieuw programma (‘show’ is in deze context een verkeerd woord) waarmee hij de boer opgaat: ‘Persona Song Grata’.

De naakte song blijft centraal staan in de voorstelling. Maar Mercelis onderhoudt deze keer zijn publiek ook met leuke weetjes over die nummers en de artiesten die ze schreven. Wereldberoemde hits zijn dikwijls maar toevallig tot stand gekomen. Of songschrijvers lieten zich inspireren door dingen die op het eerste zicht wel héél erg ver van hun bed staan… tot je het nader bekijkt.

Wist je bijvoorbeeld dat David Bowie fan was van Belgische artiesten en hen van dichtbij volgde? Dat de toch behoorlijk onbekende Guy Peellaert (hij kreeg zijn allereerste tentoonstelling pas in het jaar dat hij overleed) de hoes tekende voor de legendarische plaat ‘Diamond dogs’ van David Bowie? Of wist je dat rockgroep Queen de inspiratie voor het nummer Radio Gaga deels vond bij een Duitse sciencefictionfilm uit 1927?

Goeie muziek en leuke bijhorende verhalen: dat zijn de elementen waarmee Rik Mercelis een aangename avond bouwt.

Meer heeft hij niet nodig, tenzij misschien nog een beamer om foto’s te kunnen projecteren.

De website van Rik Mercelis is www.singlemaltmusic.be.

Eerste single van Esther von Haze MOL − De naar Amsterdam uitgeweken Molse zangeres Esther van Hees -of beter Esther von Haze sinds ze de switch maakte van jazz naar pop- lanceerde deze maand haar eerste single. Het is ‘Garden of Eden’ geworden: een van de songs uit haar nieuwe full cd die pas dit najaar uitkomt. Aan de release van deze single is ook een videoclip verbonden die door de Molse cameraman Nils -Anderson- Vandevijvere opgenomen werd in het spookdorp Doel en waarin Mollenaars figuren. De single en video kan je bekijken en beluisteren via YouTube en haar Facebookpagina ‘Esther von Haze’.

Orgelconcerten op de middag TURNHOUT – Op dinsdagmiddag kan je in de Sint-Pieterskerk op de Grote Markt in Turnhout terecht voor gratis orgelconcerten. De orgelconcerten werden in het leven geroepen tijdens het feestjaar ‘Turnhout 2012, cultuurstad van Vlaanderen’, maar werden wegens succes een vaste waarde op de Turnhoutse activiteitenkalender.

De formule is eenvoudig en ideaal om kennis te maken met orgelmuziek. Het concert is altijd gratis en begint telkens om 12.15u. Het duurt een halfuur. Bezoekers krijgen er een gratis corsendonk bij in café-restaurant Saint-Joseph. Veel orgelliefhebbers maken er een daguitstap van en blijven nog een tijdje in het centrum van Turnhout. Speciaal voor hen serveert Saint-Joseph een ‘orgelschotel’ en Cucina Marangon een ‘orgelmenu’, aan democratische prijzen.

Goed om te weten: op zomerse dinsdagmiddagen barst het op de Grote Markt van Turnhout van de bedrijvigheid. Er wordt dan een picknick georganiseerd.

En op de dinsdagen in juli volgt er op de orgelconcerten telkens nog een beiaardconcert, van 13 tot 13.30u.

Lijstenmakerij.

Laat je mooiste vakantieherinnering inlijsten!

• kaders/ lijsten • wissellijsten • passe-partouts • restauraties • kunstuitleen

• 3D-inlijstingen • glassoorten • ophangsystemen • spiegels

Kapelstraat 2 2380 Ravels(BE) 0479-011426

Besterdring 46 5014HL Tilburg (NL) 06-12065165

Open: wo + za 10-17u en op afspraak info@artomove.com www.artomove.com

Open: di t/m vr 10-18u za 10-17u info@artomove.nl www.artomove.nl

De Academie voor Mineralogie vzw (ACAM) organiseert

OPENDEURDAGEN

MINERALOGISCH MUSEUM

Frans de l’Arbrelaan 12 te 2072 Merksem (Antwerpen)

26-27-28 augustus 2016 van 10 tot 17 u.

GRATIS INKOM Vernieuwde fluorescentieruimte uniek in Europa duizenden mineralen • een uitgebreide collectie fossielen • • een verblindende schatkamer met edelstenen en een prachtige diamanthoek zijn te bewonderen.

TIJDELIJKE TENTOONSTELLING

De mineralen gebruikt in onze Smartphone.

In het onderzoekerscentrum voor edelstenen kunnen bezoekers hun eigen stenen op echtheid laten testen.

Er zijn werkdemonstraties en een zoektocht door het museum met een knipoog naar jeugd en gezin.

INLICHTINGEN: 0032 (0)3-658 62 83 of 0032 (0)496-14 65 03 info@acam.be – www.acam.be

Suiker - 21

OVER DE SCHREEF JUNI-JULI-AUGUSTUS DANIEL NORGREN

EINDHOVEN – Daniel Norgren is een Zweedse singer-songwriter die in zijn muziek invloeden uit de country, rock, jazz, blues en folk mengt.

Muziek met wortels, dus. Norgren maakt er iets heel aparts van. Zijn liedjes klinken heel puur en fragiel. Meestal treedt hij solo op, maar voor het concert in het Muziekgebouw brengt hij een band mee.

Dit zou wel eens zijn tournee van de grote doorbraak kunnen worden.

Hij timmert al enkele jaren aan de weg, maar bracht vorig jaar zelfs twee platen uit die beide erg goede kritieken kregen. Norgren zit duidelijk in een bijzonder creatieve en positieve flow. Dat gaat niet onopgemerkt voorbij.

Daniel Norgren, vr 8 juli, 20.15u, Muziekgebouw, Eindhoven, 20 euro.

EINDHOVEN PSYCH LAB

EINDHOVEN – De derde editie van Eindhoven Psych Lab komt eraan. Wie houdt van psychedelische muziek in al zijn vormen moet in Effenaar zijn. Daar treden, verspreid over twee dagen, meer dan dertig bands op. Verschillende muziekgenres komen aan bod. Van folk en rock tot elektro en jazz. Ze hebben met mekaar gemeen dat ze alle een flinke portie psychedelica in zich dragen. Maar Eindhoven Psych Lab is meer dan alleen muziek: je kan er ook genieten van heerlijke speciaalbiertjes, lekkere snacks en hartige maaltijden. Het festival neemt alle ruimtes in Effenaar in, tot de tuin toe.

Optredende bands zijn o.a. Goat, Temples, Föllakzoid, Parquet Courts, Hills, No Joy, Useless Eaters, Iguana en Death Cult.

Eindhoven Psych Lab, vr 10 en za 11 juni, Effenaar, Eindhoven. Dagtickets 40 euro, combi 70 euro.

ALL THEM WITCHES

EINDHOVEN – Liefhebbers van Queens Of The Stone Age en Wolfmother zullen hun hartje kunnen ophalen bij het concert van All Them Witches. De band bracht eind vorig jaar zijn derde cd uit, ‘Dying surfer meets his maker’. Ook daarin spelen de zware gitaren een hoofdrol. All Them Witches zou het kind van Black Sabbath en Lynyrd Skynyrd kunnen zijn, maar de mix van southern rock, vintage hardrock en vettige blues klinkt behoorlijk eigentijds.

In het voorprogramma speelt Yama.

All Them Witches, vr 19 augustus, 20u, Effenaar, Eindhoven, 14,50 euro.

wo 1/06/16 19:30 vr 3/06/16 20:00 vr 3/06/16 21:00 za 4/06/16 23:00 zo 5/06/16 15:00 vr 10/06/16 16:30 vr 10/06/16 19:30 za 11/06/16 14:30 za 11/06/16 21:00 do 16/06/16 20:00 do 16/06/16 20:00 vr 17/06/16 20:00 za 18/06/16 20:00 za 18/06/16 23:00 ma 20/06/16 20:30 vr 24/06/16 19:30 vr 24/06/16 20:30 za 25/06/16 16:00 za 25/06/16 20:30 za 25/06/16 21:00 zo 26/06/16 14:00 za 2/07/16 13:30 za 2/07/16 23:59 wo 6/07/16 21:00 vr 8/07/16 20:15 do 14/07/16 20:00 vr 22/07/16 20:00 zo 31/07/16 14:00 wo 3/08/16 20:00 ma 8/08/16 20:00 do 11/08/16 20:00 do 11/08/16 20:30 ma 15/08/16 20:00 di 16/08/16 20:30 vr 19/08/16 20:00 zo 21/08/16 14:00 wo 24/08/16 20:00

013 Poppodium Mezz Effenaar Effenaar Mezz Effenaar Mezz Effenaar Mezz 013 Poppodium 013 Poppodium Little Devil Mezz 013 Poppodium 013 Poppodium 013 Poppodium 013 Poppodium Muziekgebouw 013 Poppodium Mezz Wasven 013 Poppodium 013 Poppodium Stroomhuis Muziekgebouw 013 Poppodium 013 Poppodium Wasven 013 Poppodium 013 Poppodium 013 Poppodium Effenaar 013 Poppodium 013 Poppodium Effenaar Wasven 013 Poppodium

Tilburg Breda Eindhoven Eindhoven Breda Eindhoven Breda Eindhoven Breda Tilburg Tilburg Tilburg Breda Tilburg Tilburg Tilburg Tilburg Eindhoven Tilburg Breda Eindhoven Tilburg Tilburg Eindhoven Eindhoven Tilburg Tilburg Eindhoven Tilburg Tilburg Tilburg Eindhoven Tilburg Tilburg Eindhoven Eindhoven Tilburg

TILBURG’S GOT TALENT SHOWCASE POPSPORT BRABANT WEVAL, POLYNATION, BREEK SUCK CITY ROCK ‘N ROLL BASH: WALTER BROES… EINDHOVEN PSYCH LAB: TEMPLES, HILLS, CAMERA… MEZZ BARST (PREPARTY VAN BREDA BARST) EINDHOVEN PSYCH LAB: GOAT, FÖLLAKZOID, NO JOY… INFLOYD THE OFFSPRING THE WINERY DOGS LIVIDITY BOKOESAM, SUYANO… EINMUSIK, TENDER GAMES, THE POLICY ALICE COOPER THE BRIAN JONESTOWN MASSACRE UNSANE NAKED SONG FESTIVAL: LUCINDA WILLIAMS, DOUWE BOB, LUKA BLOOM… LECHEROUS GAZE, NEED FIFTY FOOT COMBO HENHOUSE PROWLERS… WOO HAH!: FUTURE, MAC MILLER… LE SCRATCH (WOO HAH! AFTERPARTY) TIRED LION DANIEL NORGREN REGGIE WATTS INCANTATION 77 BOMBAY STREET, DARLYN… EYEHATEGOD LIMP BIZKIT WHITESNAKE HENRY ROLLINS (SPOKEN WORD) FEAR FACTORY GODSPEED YOU! BLACK EMPEROR ALL THEM WITCHES PROTECTION PATROL PINKERTON… NAS

0 0 15 10 12,50 40 0 40 17 RKOCHT 35 u UITVE 30 9,50 9,50 13 54 18 15 39 10 12,50 0 39 0 9 20 25 9,50 0 15 UI TV ER KO CH T 39 u 55 22,50 24 25 14,50 0 35

013 POPPODIUM , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl EFFENAAR , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl MUZIEKGEBOUW , Heuvel Galerie140 Eindhoven, 0031 40 24 65 107, www.muziekgebouweindhoven.nl MEZZ , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl CHASSÉ THEATER , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl CC ZUNDERT , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl AREAFIFYONE , Klokgebouw 51 Eindhoven CAFÉ WILHELMINA , Wilhelminaplein 6 Eindhoven, www.cafewilhelmina.nl

TERRASCONCERTEN MEZZ

BREDA – In de zomer organiseert de Bredase concerttempel Mezz akoestische concerten op het terras. De terrasconcerten zijn grotendeels of zelfs helemaal akoestisch. De concerten vinden plaats op zondagnamiddag en zijn na enkele jaren een begrip geworden voor muziekliefhebbers uit Nederland én België, want regelmatig treden er ook Belgische bands op. De toegang is altijd gratis. Op de website van Mezz (www. mezz.nl) vind je het volledige programma (dat nog niet gekend was toen Suiker gedrukt werd).

ALICE COOPER

TILBURG – Alice Cooper (68), de Amerikaanse rocker die in zijn eentje verantwoordelijk is voor driekwart van de wereldwijde verkoop van zwarte oogschaduw, komt naar Europa. In eigen land kan je hem aan het werk zien in het Koninklijk Circus (21 juni), maar een dag eerder hoef je maar tot in Tilburg te rijden om de oerrocker aan het werk te zien.

Vincent Damon Furnier speelde in de jaren zestig al in enkele groepjes. In 1968 deed hij met de band ‘Alice Cooper’ auditie bij Frank Zappa. Bij Zappa’s platenlabel Straight Records werden de eerste twee platen van de groep uitgebracht. Alice Cooper had maar enkele jaren nodig om -in 1973- de grootste rockband op de planeet te worden. Op het podium werden voor die tijd megagrote rockshows aangevuld met theatrale elementen. Alice Cooper introduceerde het muziektheater in de wereld van de hardrock. De populariteit van de band kende geen grenzen en oversteeg zelfs die van collega-glamrockers zoals Lou Reed, Iggy Pop en Kiss. Alice Cooper evolueerde van theaterrock naar horrorrock. Een elektrische stoel, een galg en later ook vele liters bloed gingen deel uitmaken van de show. Het succes bleef duren, maar door ambras over geld en muziekrechten viel de band uiteen. Vincent Damon Furnier verzamelde een nieuwe band rond zich en bleef zichzelf Alice Cooper noemen.

Het succes bleef duren, maar Alice Cooper kon er hoe langer hoe minder goed mee omgaan. Hij verzette industriële hoeveelheden alcohol en eindigde eind jaren 70 in een afkickcentrum. In het begin van de jaren 80 sloeg een weer nuchtere Alice Cooper nieuwe wegen in. Hij schreef een paar humoristische, zelfs cabareteske nummers. Die sloegen niet aan. Een paar jaar later greep hij terug naar zijn succesformule: de horrorrockshows. Alsof het hem geen moeite kostte, schreef hij bijna meteen weer een wereldhit: ‘Poison’. Ook de singles ‘Hey stoopid’ en ‘Lost in America’ sloegen aan.

Een klein decennium lang werd het stil rond Alice Cooper. In 2000 maakte hij een comeback op de podia.

Sindsdien bracht hij alweer zeven cd’s uit.

Alice Cooper, ma 20 juni, 20.30u, 013 Poppodium, Tilburg, 54 euro.

22 - Juni-Juli-Augustus 2016

counseling Je levensvreugde en levenszin opnieuw ontdekken.

Aan de slag gaan met je levensverhaal en met voor jou belangrijke biografische thema’s.

Myriam is een tochtgenoot in crisis en moeilijke periodes.

De Levensweg VZW Ruimte voor zelfontplooiing

Een waardevol en uniek geschenk uit liefde voor jezelf of voor iemand die je lief is.

Een intuïtief sprookje

Speciaal voor jou geschreven door Myriam

Myriam De Keye Molenzijde 77 2330 Merksplas www.delevensweg.be • info@delevensweg.be +32(0)14/63.57.24 of 0486/54.59.80 Bel voor een afspraak, een bestelling of voor meer info.

Suiker - 23

KORT STIJN JANSSEN

22ste editie van Pennenzakkenrock

Geachte heer Gatz, Bij deze wensen we te solliciteren voor een betrekking die vandaag weliswaar nog onbestaande is, maar waarvan we u -in alle bescheidenheid- willen aanraden ze asap uit te schrijven. Het gaat specifiek om een vacature voor de baan van speechschrijver van de Vlaamse minister van Cultuur. Inderdaad: van uzelf dus. De reden voor dat dringende advies werd ons ingegeven door twee recente ervaringen met u als redenaar.

De voorbije maand hadden we namelijk de eer -minder het genoegen- u te mogen beluisteren tijdens twee officiële aangelegenheden in de stad T. Tweemaal dachten we: die man gooit er met zijn klak naar…

De eerste maal was dat tijdens de opening van een filmfestival in T. waarop u tot onze verbazing lijfelijk aanwezig was. Die belangstelling sierde u en deed ons met vooringenomen goede intenties naar uw openingswoord luisteren. Maar nog voor we de tijd hadden onze oren te spitsen, was uw ‘acte de présence’ al voorbij. U schudde ter plaatse wat lucht uit uw mouw. Eerst deelde u mee dat we niet verbaasd moesten zijn over uw aanwezigheid en dat u het kort ging houden, waarop u de organisator feliciteerde en de micro maar meteen doorgaf aan de burgemeester van T. We hebben het niet gechronometreerd, maar meer dan 2 minuten was het niet.

Klak twee gooide u amper een week later bij de viering van de 75ste verjaardag van een gereputeerde Vlaamse schrijver in het cultuurcentrum van T. Ditmaal was u niet in levenden lijve afgezakt, maar verscheen u op een wit doek met een vooraf opgenomen videoboodschap. U zat -zo menen we ons nog te herinneren- schrijlings op een bureau met op de achtergrond wat achteloos opgestapelde boeken en u sprak niet meer dan wat obligate verjaardagwensen uit. Zo nietszeggend was uw intermezzo dat ze perfect inwisselbaar werd voor andere aangelegenheden. Uw woorden hadden evengoed gericht kunnen geweest zijn aan het adres van een 75-jarige brouwer van streekbier (met op de achtergrond wat flesjes pils) of een dame die al driekwart eeuw Manneke Pis aankleedt (met op de achtergrond haar 1001 uniformpjes). Omdat u niet aanwezig was, hebt u er allicht geen weet van dat een van de sprekers in T. u dit ultrakort woordje niet in dank afnam. Wat de man -een van Vlaanderens scherpste pennen- zei, kwam hierop

24 - Juni-Juli-Augustus 2016

neer: mocht een minister van Cultuur in een Zuid-Amerikaans land een 75-jarige schrijver van dit kaliber mogen fêteren, zijn toehoorders zouden allicht een uur lang ademloos naar een bevlogen lofrede hebben geluisterd. Bij u was de kous in anderhalve minuut af.

Mogen we u dan ook ter upgrading van uw publieke optredens onze diensten als speechschrijver aanbieden. U moet weten: we zijn op dat vlak niet onervaren. In een ver verleden schreven we namelijk wekelijks ettelijke redevoeringen voor meerdere collega’s van u. Een ervan was de schepen van Cultuur in ons dorp. De man werd door zijn ‘volksvertegenwoordigende’ functie vrijwel verplicht elke vrijdag- of zaterdagavond ergens op te draven voor een opening van een tentoonstelling hier of de huldiging van een vereniging daar.

Hijzelf was een belezen man en stond erop dat de speeches doorwrocht waren en doorspekt met de nodige filosofische uitweidingen. Maar zelf had hij niet de tijd om zijn redes uit te schrijven. De reden daarvoor was dat hij zelf een speechschrijver was, maar dan een wiens schrijverij ten dienste stond van een politicus op topniveau, namelijk de voorzitter van een van de parlementen die ons land rijk is. Hij had er zijn handen mee vol, want -om het nog gecompliceerder te maken- zijn prominente opdrachtgever was ook nog eens burgemeester van een naburige gemeente.

Hierdoor kreeg onze baas ook deze opstellen er nog bovenop. Die lokale en minder prestigieuze klusjes werden door hem echter steevast naar ons doorgespeeld. Zo gebeurde het wekelijks dat hij ons vanuit het verre B. telefoneerde met summier omschreven speechopdrachten die in niet meer dan drie sleutelwoorden werden samengevat.

“Jongen,”, zei hij dan, “schrijf op: politiecommissaris, pensioen, drie bladzijden, tegen vrijdag.” En dan legde hij abrupt de hoorn neer, allicht uit angst dat zijn baas deze sluikse doorschuifoperatie zou achterhalen. Meer informatie werd aan ons niet meegedeeld. Dat was echter geen beletsel om meteen aan de slag te gaan. Want al kenden we die bewuste politiecommissaris van haar nog pluim, we waren op de duur zo bedreven in het uitschrijven van lofredes dat we standaardformulieren voorhanden hadden.

Zo konden we voor een desbetreffende toespraak voor de politieman op rust een ‘recycleerbaar’ exemplaar uit onze

collectie halen waarbij we eerder al hulde hadden gebracht aan een man die voor de 100ste maal bloed had geschonken aan het Rode Kruis. Zo hadden we voor elke gelegenheid wel een bruikbare standaardrede ter beschikking. Moesten we de trompetten laten schallen over een vrouw die op 75-jarige leeftijd voor het eerst haar aquarellen tentoonstelde, dan konden we perfect een rede copy-pasten waarbij we onze bewondering hadden geformuleerd voor een man die 1000 groene flessen had verzameld.

Om deze productie van speeches aan de lopende band voor onze geestelijke hygiëne toch enigszins gezond te houden, veroorloofden we ons bij het schrijven wel eens een loopje te nemen met de feiten. Zo herinneren we ons dat we voor een zoveelste speech bij de opening van het jaarlijkse beiaardseizoen de uitvinding van de beiaard in China situeerden met als meest befaamde beiaardbouwer meester Dong Ding. Geen van de tien opgedaagde beiaardliefhebbers gaf bij het voorlezen van deze paragraaf een krimp.

Beste heer Gatz, Bij het beëindigen van onze taak als speechschrijver hebben we onze verzameling redevoeringen mee naar huis genomen. De tien kaften staan hier achter ons netjes in een kast uitgestald. Het kost ons weinig of geen moeite ze ten behoeve van uw openbare plichtplegingen opnieuw op te diepen. Mocht u bijvoorbeeld volgend jaar weer overwegen aanwezig te zijn op de opening van het filmfestival, dan hebben we voor u een redevoering in de aanbieding die we destijds schreven ter gelegenheid van het 25-jarige bestaan van een amateurfilmersclub met als hoogtepunt een documentaire van 25 minuten over twee copulerende egels. En mocht de bejaarde schrijver alsnog de 80 halen -en u op dat moment nog in uw politieke functie zou gebeiteld zitten- vissen we wel de lofrede op die we neerpenden ter eer en glorie van de cursiefjesschrijver Bert Strik uit ons dorp naar aanleiding van zijn 100ste stukje in het maandblad van de cultuurkring De Netegalm.

U vraagt, wij draaien.

Met hoogachting, Stijn Janssen

MOL – Een podium vol met geweldige bands en veertig attracties op de ‘festivalweide’. Dat is wat de duizenden kinderen en jongeren te wachten staat die op dinsdag 28 juni Pennenzakkenrock zullen bezoeken in het Zilvermeer in Mol. Op het podium staan klinkende namen: Bandits, Merel (The Voice), Ghostrockers, de Ketnetband, Niels Destadsbader, Kadanza, dj Tom, Laura Tesoro en Regi. Wie denkt dat hij het beter kan dan Regi, mag dat proberen. Er wordt een Pennenzakkenrock-Pioneer-dj-contest georganiseerd. De winnaar van de wedstrijd komt mee op het hoofdpodium te staan. De presentatie is in handen van Ketnetwrappers.

En dan zijn er natuurlijk nog de vele attracties: de buikschuifbaan, raften, zeilen, BMX, deadrides, stormbanen… Wie iets minder avontuurlijk aangelegd is, kan ook voor de klassieke kermisattracties kiezen. Of gewoon een beetje rondwandelen op het prachtige domein en genieten van de ambiance.

Pennenzakkenrock heeft zelfs niet alleen aan het jonge volkje gedacht, maar ook aan de volwassenen die hen begeleiden. Voor leerkrachten is er een ‘groene leraarskamer’ voorzien op een van de rustigste plaatsen van het terrein.

Pennenzakkenrock doet zijn naam van vooruitstrevend festival ook dit jaar eer aan. Al jaren is het een afvalluw festival. Dit jaar worden ook de decibels extra goed in de gaten gehouden.

Dinamo – Met je eigen project de zomer door!

TURNHOUT – Deze zomer kan het begin van een nieuw leven zijn en Dinamo in Turnhout wil je daarbij helpen. Zijn er dingen die je al heel lang wil doen, maar die er nog nooit van gekomen zijn? Dan krijg je deze zomer dé kans om de koe bij de horens te vatten. Dinamo heeft een lijst gemakt van zaken die al lang op je ‘wish list’ kunnen staan. Misschien is het wel confituur maken of dagelijks een rondje lopen. Dinamo helpt je daarbij met de ’62 dagen van Dinamo’.

Welke uitdaging je ook aangaat: de bedoeling is ze 62 dagen vol te houden.

Geen idee waar te beginnen? Dan zijn er op 4, 5 en 6 juli dagen om inspiratie op te doen. Aquarel, kalligrafie, eutonie, start to run, instagram, opruimen, zorg dragen voor jezelf… Het kan allemaal.

Praktisch:

Deelnemen kost 5 euro per sessie. Inschrijven kan aan de balie of online.

Maandag 4 juli

9 tot 12u: Kalligrafie met penseel 9 tot 12u: Verbindende communicatie 9 tot 11.30u: Opruimen 13.30 tot 15u: 62 dagen zonder suiker 13.30 tot 15.30u: Spelregels zomerspelen 13.30 tot 15u: Alle dagen taal 14tot 16u: Eutonie

Dinsdag 5 juli

9 tot 12u: Aquarel (2 sessies) 9 tot 12u: Apps 10 tot 11u: Start to run 13 tot 16u: Haken 19.30 tot 22u: Overlezen - Gie Bogaert (i.s.m. de Warande – gratis)

Woensdag 6 juli

9 tot 12u: Aquarel (les 2) 9.30 tot 11.30u: Afvalarm winkelen 9.30 tot 11.30u: Goed zorg dragen voor jezelf 13tot 16u: Confituur maken 13.30 tot 15.30u: Voorlezen 14tot 15.30u: Instagram

Rustig, zonnig zomerterras mĂŠt kinderspeelhoekje Mosselen verkrijgbaar tijdens het seizoen

Uitgebreide kaart Zomerse cocktails, heerlijke wijnen en frisse biertjes

Reservaties voor grote groepen mogelijk Iets te vieren?

Verschillende formules en zaaltjes tot uw beschikking

Peperstraat 2 - Hoogstraten - Tel 03 284 12 20 www.oud-hoogstraeten.be

Suiker - 25

Tijs Vanneste brengt tweede cd uit onder de naam The Searching

DESSEL, MOL – Tijs Vanneste bracht de voorbije maand met The Searching in alle luwte een tweede cd uit onder de titel ‘Seasons’. Terwijl zijn eerste nog door een muziekmaatschappij werd gepromoot, werd Seasons in eigen beheer opgenomen in zijn ‘muziekhol’ in Dessel en wordt de cd maar op 300 exemplaren uitgebracht. “Mijn muziek verkopen interesseert me niet meer”, zegt Vanneste. En ook optreden met The Searching is niet meer aan hem besteed. Eigenzinniger worden ze niet meer gemaakt tegenwoordig.

“Als ik vader word, zet ik We hebben de voorbije vijf jaar driemaal een gesprek gehad met de Desselse muzikant Tijs Vanneste en telkens slaagde hij erin ons naar huis te laten gaan met de indruk dat we de gelukkigste man op deze planeet hadden gesproken. De start van zijn -excuseer ons het woord, Tijs- carrière hebben we gemist. Dat was als de leadzanger van Oceans of Sadness. Omwille van de grote populariteit van deze metalband zit hij vandaag nog steeds opgezadeld met de status van local hero. Nadien dook deze -van opleiding- tekenleraar op als tatoeëerder in een tattooshop in Mol. ‘Ik zou voor niks tatoeëren; zo graag doe ik het’, liet hij ons toen noteren.

Twee jaar geleden bracht hij een eerste cd uit met The Searching – ‘Closure’ - waarmee hij zijn metalverleden achter zich liet. ‘Nick Cave op valium”, schreven we toen. ‘Ik leef nu voor 100 % het leven waar ik als kind van droomde”, was toen zijn besluit. Vandaag ligt ‘Seasons’ op de toonbank van zijn tattooshop. De muziek erop is volledig zijn kind geworden. Bovendien is er een echt kind op komst. “Wat wil een mens nog meer”, zegt hij en hij strekt zich uit op een krakkemikkige stoel op een zonovergoten terras waar we hebben afgesproken. Maar eerst vertrouwt hij ons toe dat er een groot verschil is tussen de eerste en de tweede worp van The Searching. “Voor de eerste cd had ik alles zelf geschreven, het materiaal in de groep gegooid om er dan samen aan te werken. Nu heb ik de muzikanten opgetrommeld en hen mijn muziek laten inspelen. Ze hebben het volledige nummer pas gehoord op het moment dat het volledig gemixt was. Bij mijn eerste cd had ik spijt dat ik alles niet in eigen handen had gehouden. Ik had er muzikaal veel meer kunnen uithalen. Ik verzuip bijna constant in de ideeën. Ik heb nu een beetje Prince gespeeld, maar dan op zijn Dessels (lacht).

26 - Juni-Juli-Augustus 2016

−Waarom − breng je de cd dan nog uit onder de naam The Searching? Je zou dat ook gewoon onder Vanneste kunnen doen.

Ik heb lang getwijfeld om het onder mijn eigen naam te doen. Maar ik heb een heel dubbel gevoel bij ‘ego’. Om eerlijk te zijn: ik durf dat eigenlijk niet. Ik heb nu al het gevoel dat mensen zeggen: “Daar heb je hem weer!” Ik ben constant bezig met allerlei zaken. Op de duur ben ik mezelf ook moe. Mensen moeten soms denken dat ik het hoog in mijn staar heb. Terwijl het omgekeerde waar is. −Er − hangt een zekere zwaarte over deze plaat.

Dat heeft allicht te maken met je donkere

op mijn borst”

stem. Ook hebben we het vermoeden dat je nummers nachtwerk zijn?

Ik maak mijn nummers inderdaad vaak ’s nachts. Ik leef heel ritmisch. Structuur is heel belangrijk in mijn leven. Overdag werk ik in mijn tattoowinkel en na het avondeten ga ik steevast in bad. Vervolgens begin ik te tekenen tot elf uur. Mijn vriendin gaat dan slapen, maar ik trek dan nog naar mijn studio -mijn muziekhol- om drie uren muziek te maken. Ook die moet er nog uit. Als ik te lang in de zetel zit, word ik ongemakkelijk.

Mijn vriendin merkt dat ook en zegt dan: “Zorg dat je in je kot zit.” (lacht).

Maar je vindt het een donkere plaat? Toch

gaat ze eigenlijk het over ‘licht’. De reden daarvoor is -om het zwaar te zeggen- dat het leven vaak veel lichter is dan dat wij het maken. Bij mijn eerste cd kwam ik uit een heel donkere periode. Nu heb ik zoiets van: laat het maar allemaal bollen. Het is goed zo. −Het − zijn haast religieuze teksten waarmee je een boodschap wil overbrengen. Die luidt volgens onze bescheiden mening: leef vandaag, niet morgen.

Ik ben helemaal geen religieus mens. Maar ik zet me met mijn teksten wel in mijn blootje. Ik meen die teksten ook echt. Toch maak ik alleen muziek voor mezelf in de hoop dat

ook iemand anders ze mooi vindt. Maar eigenlijk ben ik niet bezig met wat anderen ervan vinden. Ik wil ook niets bereiken met mijn cd’s. Een cd uitbrengen is voor mij voldoende. De vorige cd was nog met een platenfirma en die wilde koste wat het kost de nummers op de radio krijgen. Ik vroeg me af: ben ik daar wel blij mee? Nee dus. Integendeel: ik krijg daar stress van. Een degout, zelfs. Je hebt iets schoons gemaakt en alles wat er nadien bij komt kijken, is ellebogenwerk. Ik ben op het punt gekomen dat ik gewoon wil genieten van de muziek zelf. −Speelt − daarin ook een frustratie mee omdat je muziek minder opgepikt wordt door de media? Je krijgt minder respons.

Nee, het is niet meer mijn doel zoveel mogelijk cd’s te verkopen. Ik zou nu normaal moeten gaan optreden om de cd te promoten, maar daar heb ik totaal geen zin in. Een jaar geleden heb ik al aan mijn vriendin laten weten dat ik niet meer wilde optreden. ‘Wacht maar’, zei ze, ‘dat verandert nog wel.’ Maar dat is niet veranderd. Ik kan het niet meer opbrengen om nog in een donker hol te gaan repeteren en al die stress te hebben. Dat is het me niet waard. Ik heb van deze cd 300 exemplaren laten maken, wat weinig is. Maar als ik die kan verkopen, is het een nuloperatie. Voor mij volstaat dat. −Is − optreden nu niet juist het leuke aan muziek maken? Je hebt toch een sterk contact met je publiek?

Voor mij dus niet. Ook dat heeft weer te maken met dat ‘ego’. Voor veel muzikanten geven optredens een boost aan hun ego. Ik voel me daarentegen ambetant op een podium. Pas op: op het podium zelf staan niet, dat doe ik graag. Maar eenmaal ik van dat podium stap, wil ik dat ze me met rust laten. Dat klinkt heel cru, ik weet het. −Maar − nooit meer optreden is toch wel een erg drastische beslissing voor een muzikant.

Een van mijn laatste optredens in zaal Rex in Mol was heel plezant. Maar achteraf wil dan iedereen zijn mening kwijt over het optreden. Ik blijf dan heel vriendelijk, maar wil dan liever thuis in mijn zetel gaan zitten (lacht). Ik wil eigenlijk niet meer dan liedjes maken. Die liedjes blijven ook. Zelfs als ik ooit kleinkinderen krijg, gaan die er nog naar kunnen luisteren. Optreden is meestal vluchtig.

Als ik nu optreed met de groep, vind ik me een aapje die zijn kunstje opvoert voor vijf frank. Ik merkte dat ik tijdens optredens aan andere dingen aan het denken was. Dat klopt niet.

−Je − hebt het er blijkbaar ook nog moeilijk mee dat je bekendheid als zanger van Oceans of Sadness, een groep die toch al vijf jaar is opgedoekt, je blijft achtervolgen.

In het weekend was ik op ‘Een hete zomer’, een tof festival waar ik al jaren kom. Maar ik word er continu aangesproken door heel wat mensen. Dat is heel leuk omdat het aangeeft dat je iets tofs doet. Maar tegelijk is dat de hel. Ik denk dan: laat me gewoon wat met mijn maten samen zijn. Maar ik wil niet arrogant overkomen. Het komt allicht omdat ik mijn hart op een schoteltje weggeef; omdat ik te eerlijk ben. Mijn echte vrienden interesseren zich voor niets wat ik doe. Bijna niemand heeft een tattoo en voor mijn muziek halen ze hun schouders op. Er wordt niet over gezeverd en dat vind ik zalig. Maar laat hier niet de conclusie zijn dat iedereen me met rust moet laten. Het hoort er nu eenmaal bij.

−Maar − zou je een serieuze aanbieding van een platenmaatschappij dan afslaan?

Ik zou er alleen op ingaan als ik er geen last van zou hebben. Trouwens, de kans is klein dat het gebeurt. Hoe rap gaat het tegenwoordig ook in de muziek. Een paar jaar geleden was Admiral Freebee nog de held van België en nu draait niemand hem nog. Je hebt de Rock Rally van Humo en ‘De nieuwe lichting’ van StuBru. Daar nemen gasten van 20

jaar aan deel en het is niet meer mijn beurt om daaraan mee te doen. Ik zou nog makkelijk 15 tot 20 keer op een jaar kunnen optreden, maar ik kan het niet meer opbrengen. Als ik vrij ben, ga ik liever met mijn maten op een terras zitten of in mijn hof liggen. Ik ben nu wel aan het overwegen om met een aantal muzikanten te gaan optreden, maar dan zonder enige voorbereiding. Gewoon jammen en zien waar we uitkomen. Zoals Prince. Die haspelde op een halfuur zijn hits erdoor en zei dan: “Nu kunnen we beginnen.” Ik versta dat helemaal. −Volg − je de muziek nog van nabij?

Ik luister naar alles. Deze week heb ik tot ergernis van veel mensen voortdurend naar de nieuwe plaat van Beyoncé geluisterd. Ik vind die keigoed. Ik zei dat tegen mijn maten en die reageerden al lachend: “Ik zal het tegen mijn vrouwtje zeggen”.

Ik kan een hele avond naar bluegrass luisteren of naar Chinese volksmuziek.

Ik wil van alles weten hoe het in mekaar steekt. Ik schrijf nooit bewust een welbepaald soort nummer. Inspiratie vind ik zwaar overschat. Uiteindelijk komt het erop neer een gitaar te pakken en te beginnen aan een nummer. Dat schrijft uiteindelijk zichzelf. Ik kan het me niet voorstellen dat er mensen zijn die muziek schrijven een marteling vinden. Ook mijn teksten -hoe hard ze ook gemeend zijn- zijn totaal niet beredeneerd. Ze komen eruit zoals ze zijn. Ik schrijf in het Engels, toch voor de liedjes waarmee ik naar buiten kom. Ik heb wel een aantal nummers in het Nederlands liggen, maar ik heb ze nog aan niemand laten horen.

Misschien dat ik het ooit durf. −Ik − herinner me dat je in een vorig interview zei: “Ik ben vandaag perfect gelukkig met mijn leven.”

Dat is nog zo. Ik ga nu mijn eerste kindje krijgen. Ik maak vaak de rekening op voor mezelf. “Hoe zit het nu?” En voor mij is het in orde. Als ik het zo verder kan blijven doen, word ik 300 jaar. −Proficiat − alvast met je toekomstig vaderschap!

Het was niet vanzelfsprekend om kindjes te krijgen. We hebben heel veel hulp gehad. Eigenlijk is het een wonder dat het gelukt is. Het probleem voor veel mensen is dat ze niet content zijn met hun leven. Ze willen altijd meer en meer.

Maar je moet serieus blijven, hé. Ik heb mijn eigen winkel en maak mijn platen zoals ik wil. Ik ben onafhankelijk. Mijn grootste doel -dat ik niets tegen mijn goesting moet doen- heb ik bereikt. Als mijn kleine er is, ga ik op mijn borst in spiegelschrift ‘content’ zetten. Soms vergeet je dat. Maar dan besef ik het weer telkens ik mezelf in de spiegel zie. Een reminder.

Uw specialist in Mercedes Benz jaar- en directiewagens

WWW.VAGNV.BE U kan ons steeds bereiken via mail: verkoop@vagnv.be of GSM 0496 57 81 80

−Die − levensvisie wil je blijkbaar ook delen met anderen. Elke dag staat er op een bord voor je winkel wel een nieuwe spreuk waarin je mensen erop wijst dat ze vooral niet mogen vergeten te genieten.

Ik weet niet wat dat is met een mens.

Het is blijkbaar veel makkelijker om je te laten meeslepen door iets negatiefs dan iets positiefs. Waarom eigenlijk?

Dit zijn zogezegd donkere tijden, maar je moet ons hier eens zien zitten met een drankje in de zon. Zo donker is het niet. Op een hik en een flik kan alles omdraaien. Dat heb ik al vaak meegemaakt in mijn familie of vriendenkring. Ik heb daar geen schrik van. Je moet koesteren wat je nu hebt. Sta eens even stil, zet alles op een rijtje en besef dan hoe goed je het hebt. Mijn vriendin vond het in het begin raar, maar ik kan thuis echt hardop zeggen: “Miljaar, kijk nu toch eens!

Wat kan nu het probleem zijn?”

Elke zondag

OPEN 14-17u

PERMANENTE STOCK VAN MEER DAN 80 WAGENS

Steenweg op Gierle 228 - 2300 Turnhout - Tel. 014 41 58 53

De cd ‘Seasons’ van The Searching kan je kopen in T-ink, de tattooshop van Tijs Vanneste in de Guido Gezellestraat 1B in Mol of bestellen via de website www. thesearching.be Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

Suiker - 27

2016: alle wegen leiden naar Polen Jaarlijks vinden iets meer dan 100.000 Belgen de weg naar Polen. Dat is relatief weinig, maar onbekend is onbemind en daar gaat Suiker wat aan doen. In samenwerking met het Pools Informatiebureau voor Toerisme promoten we een jaar lang culturele trips naar Polen. Dat doen we niet toevallig in 2016. Dit jaar is Wroclaw ‘Culturele hoofdstad van Europa’. Om te bewijzen dat het die titel niet gestolen heeft, duwde het toerismebureau ons op het vliegtuig naar de feestende stad.

WROCLAW, CULTURELE HOOFDSTAD VAN EUROPA Wroclaw, zei u?

Inderdaad, Wroclaw. Spreek uit: Vrotswaf, zo ongeveer. Het is het vroegere Breslau, de eerste Poolse stad voorbij de Duitse grens, en die staat dit jaar serieus in de kijker: culturele hoofdstad van Europa en wereldboekenstad van de Unesco. Evenementen van dat kaliber zijn uiteraard van groot belang, alleen al omdat ze minimaal resulteren in een stevig cultureel programma en een serieuze oppoetsbeurt. Uitstekende redenen dus om eens oostwaarts te trekken. Versta ons echter niet verkeerd, want in alle eerlijkheid: wij waren tijdens ons bezoek toch zeker zo erg onder de indruk van wat we (een beetje oneerbiedig) ‘de blijvertjes’ zullen noemen. Van volledigheid kan hier geen sprake zijn, maar we lijsten er toch een paar voor u op.

Mee met de tijd

Ga zeker naar de zoo, het Africarium, maar net buiten het stadscentrum, makkelijk met openbaar vervoer te bereiken en naar Belgische normen spotgoedkoop. Twee blikvangers hier: een splinternieuw bakbeest van een hal met drie verdiepingen, samen anderhalve hectare onder dak: aquariums, stranden, onderwatertunnels (foto)… Maar sla ook het educatieve centrum niet over, vooral als u de koters mee hebt. Alles heel spannend, informatief en interactief. Eerlijke mensen ook. Toen we opmerkten dat de enorme waterpartij voor de nieuwe hal toch wat leeg oogde, was onze gids heel duidelijk: de oorspronkelijke bedoeling was geweest om er flamingo’s in te huisvesten. Wij: “En?” Zij: “We hebben ze er moeten weghalen. Ze stinken.”

Via een voetgangersbrug kunt u meteen doorsteken naar de Centennial Hall (foto), een architecturale topprestatie van Max Berg uit 1913, gebouwd voor de wereldtentoonstelling. Het is een -voor die tijd bijzonder gedurfde- constructie in gewapend beton, met wat ooit de grootste koepel ter wereld was. Het werd terecht opgenomen op de lijst van Unesco werelderfgoed en is nu een evenementencentrum waarin beurzen, sportwedstrijden en concerten doorlopend te

28 - Juni-Juli-Augustus 2016

bezoeken zijn. Vlakbij ligt dan nog de Japanse tuin, waar u (voor nauwelijks een euro) geheel tot rust komt.

Kunst

U kent het Panorama Mesdag in Den Haag?

Of dat van Waterloo? Zo heeft Wroclaw er ook een: een enorm doek uit 1894, 1700 vierkante meter in de rondte, en van grote artistieke en historische waarde (foto). Het is zo’n beetje hun 1302. Een geïmproviseerd

leger van Poolse soldaten en boeren met zeisen geven in 1794 de veel beter geëquipeerde Russen ongelooflijk op hun donder. Nationalistische romantiek ten top. De optische illusie van schilderwerk dat doorloopt in ‘echte’ landschappen en decorstukken is perfect.

Commentaar kan u via de audiofoon krijgen in 15 talen, waaronder het Nederlands.

Met hetzelfde ticket mag u gratis naar het Nationaal Museum. Gewoon weer even de straat oversteken: een revelatie. Wij keken met verbazing naar Lucas Cranach, naar

werk van gemakkelijk vijftien Antwerpse schilders uit de zestiende en zeventiende eeuw, naar middeleeuwse beeldhouwkunst en houtsnijwerk. Maar Kurt Schwitters hangt er ook. Meubels, juwelen, smeedwerk: het is er allemaal. Uiteraard gaat veel aandacht naar Poolse kunstenaars, voor ons totaal onbekend, maar dat wil niet zeggen dat ze niet goed zijn. Op 25 juni opent op de site van Centennial Hall overigens nog het gerestaureerde paviljoen ‘hedendaagse kunst’.

Over restaureren gesproken: de stad is een architectuurmuseum op zich, een enorm amalgaam van barok, Bauhaus, romantiek, nazistijl, neoclassicisme, art nouveau, communistische hoogbouw, om over de ruim honderd kerken nog te zwijgen. En alles wordt met ernst en overgave opgeknapt en gerestaureerd. De stenen geschiedenis van Wroclaw wordt niet verwaarloosd, laat staan uitgewist. Dat is knap van de Polen, want niet aan alle fasen uit de Poolse geschiedenis wordt met evenveel plezier teruggedacht.

INFORMATIE:

* Pools Informatiebureau voor Toerisme, Renaissancelaan 20 bus 25, 1000 Brussel, 02 740 06 20, www.polen.travel.

Tekst: Ivo Verheyen

AIKIDOCLUB ENSHIN Iedereen vanaf 14 jaar is welkom in onze club!

Sensei:

Luc Vermeulen, 6de Dan Aikikai Interesse in een gratis proefles contacteer ons:

0479/33.12.05 www.enshin.be www.aikido-vav.be

BON VOOR GRATIS LES YOGA

IN JULI, AUGUSTUS OF SEPTEMBER. BEKIJK DE WEBSITE VOOR DE VAKANTIEYOGA Namasté

Hatha Yoga en relaxatie : Elke dag van de week op verschillende locaties

Flow Yoga:

Op dinsdag in Vorselaar en Turnhout

YOGA voor ouderen :

Op donderdag in Wechelderzande en Geel

YOGA binnen je grenzen:

Op afspraak.

Individueel of met max. 3.

Yoga op maat, voor mensen met beperkingen, tijdelijke of chronische letsels, revalidatie na kanker, ongeval, ziekte, maar ook hooggevoeligheid, psychische problemen, depressie, trauma verwerking...

De yoga wordt gebruikt als therapie om terug bij jezelf te komen, opnieuw voeling te krijgen met je lichaam, om jezelf op jouw tempo te helen.

Sessies in Vorselaar en Antwerpen. als het U iets lijkt, bel me 0473/51.64.05

www.shiyopa.be

De keuken is op dinsdag, woensdag en donderdag doorlopend open van 11.30 tot 21u.

Op vrijdag en zaterdag van 12u tot 22u.

Op zondag van 12u tot 20u.

Gesloten op maandag.

Vrijheid 173 - 2320 Hoogstraten info@deguldencoppe.be tel. +32 (0)3 314 91 94 I fax. +32 (0)3 314 87 17

www.deguldencoppe.be

Voor wie eens wenst kennis te maken.

Een lessenreeks van 12 lessen.

De eerste les is een GRATIS proefles.

Tramstraat 74 te Turnhout Op donderdagavond van 19.15 u. tot 20.20 u De eerste les (proefles) is op donderdag 22 sept. 2016 Daarna volgen nog 12 lessen.

Info en inschrijvingen: simonsed@skynet.be Of tel.: 03/314.45.15

Suiker - 29

Manu was erg verbaasd dat striptekenaars zo toegankelijk en bereikbaar waren. “Ik had een mailtje gestuurd naar Herr Seele”, vertelt hij. “Weken hoorde ik niets van hem, tot hij op een dag op Facebook met mij begon te chatten en meedeelde dat hij Cowboy Henk wel als Joker wilde laten opdraven.

Merho wilde wel meewerken, maar mocht niet van de uitgeverij omdat die zelf met het idee speelde een kaartspel uit te brengen rond Kiekeboe. Maar zijn rechterhand Kristof doet wel mee.”

58 bekende tekenaars werken mee aan uniek kaartspel

De kaarten uitgedeeld

BALEN, TURNHOUT – Manu Van Haverbeke uit Balen kreeg out of the blue een idee (ping!): een kaartspel samenstellen waarvan elke speelkaart een unieke tekening zou zijn, gemaakt door een gereputeerde striptekenaar, cartoonist of illustrator. Op een avond mailde hij deze inval door aan zijn bevriende cartoonist Lectrr. “Veertien dagen later had ik voldoende tekenaars om twee kaartspellen mee samen te stellen”, zegt Manu enthousiast. En die tekenaars zijn niet van de minsten.

Ze vormen de kruim van het gilde met onder meer KIM, Herr Seele en Marc Legendre.

Initiatiefnemer Manu Van Haverbeke: Lectrr

“Ik was erg verbaasd dat striptekenaars zo toegankelijk en bereikbaar waren.”

“Ik kan absoluut niet tekenen”, biecht Manu Van Haverbeke, leraar fysica en wiskunde aan het atheneum in Mol, al meteen op. “Op dat vlak ben ik in mijn kleuterfase blijven steken. Ik heb er totaal geen aanleg voor.

Allicht ter compensatie van dat gemis heb ik me geworpen op dit gekke idee een kaartspel op de markt te brengen met kaarten gemaakt door striptekenaars. Maar telkens ik een tekening van hen ontvang, vloek ik dat ik het zelf niet kan.”

Kickstarter

Toch kwam het idee voor het kaartspel ook niet zomaar uit de lucht gevallen. “Mijn link is dat ik al heel mijn leven strips verzamel”, zegt Manu. “Ik volg nauwgezet bepaalde stripreeksen. Vroeger waren dat ‘Jommeke’ en ‘Suske en Wiske’; vandaag is dat alles wat er voor volwassenen op de markt komt: Thorgal, XIII en zo meer. Ik schat dat ik in totaal 150 reeksen heb. Samen staan die toch voor een duizendtal strips.”

Het idee voor het getekende kaartspel werd hem onrechtstreeks aangeleverd door de website ‘Kickstarter’. “Dat is een site waarop mensen met promotiefilmpjes op zoek gaan naar crowdfunding om hun idee te kunnen verwezenlijken’, legt Manu uit. “Als je ingetekend hebt, krijg je in ruil het product -als het aangemaakt is- toegestuurd. Ik merkte dat er heel veel speelkaarten in verschillende vormen werden aangeboden, vaak rond een bepaald thema of met een aparte uitwerking door kunstenaars. Daar heb ik het idee opgepikt. Vermits er in Vlaanderen en Nederland zoveel striptekenaars, cartoonisten en illustratoren zijn, zou het toch interessant zijn die allemaal te verzamelen in een kaartboek.”

30 - Juni-Juli-Augustus 2016

In totaal zullen 58 tekenaars meewerken aan het kaartspel: 52 van hen tekenen de speelkaarten, vier zorgen voor de jokers, een illustrator tekende de voor- en achterkant van de kaarten en een tekenaar heeft ter promotie een ‘kaartspelschilderij’ gemaakt. De tekenaars komen voor twee derde uit Vlaanderen en een derde uit Nederland. Het spel kreeg de naam ‘Drawn’, wat in het Engels staat voor tekenen, maar ook voor het ‘trekken’ van een kaart. “Sommige tekenaars vroegen om één bepaalde kaart te mogen tekenen”, vertelt Manu. “Ik heb hun wens zo veel mogelijk ingewilligd.

Maar om te vermijden dat we met te veel dames zouden zitten -tekenaars tekenen nu eenmaal graag vrouwen (lacht)- heb ik sommige kaarten ook moeten toewijzen. Ik heb alleen gevraagd hun eigen stijl te behouden.

Ze moesten niet plots iets totaal anders gaan tekenen. Op de kaart wordt geen naam van de tekenaar vermeld, want die is onmiddellijk herkenbaar aan zijn stijl. Als je de resultaten nu bekijkt, maakt vooral de variatie aan stijlen dit spel zo uniek. Er zijn erbij die maar vijf strepen zetten, terwijl anderen dan weer heel gedetailleerde kunstwerkjes maken. Quirit maakte een cartoon in zijn gekende stijl. Het werk van KIM heeft dan weer betrekking op ‘Alice in Wonderland’, een boek waarin kaarten ook een rol spelen.”

Omdat een kaartspel zo zijn eigen voorschriften heeft met cijfers en de symbolen harten, ruiten, schoppen en klaveren moest in de tekening wel een link gelegd worden met de kaart zelf. “Hoe ze dat deden, was hun zaak”, zegt Manu. “Er zijn er die hun tekening zoals in een kaartspel dubbel maken zodat je ze ook ondersteboven kan gebruiken. Jasper van Gestel heeft de ‘ruiten 9’ gemaakt. Hij gebruikte voor de ruiten zijn symbolen die onmiddellijk herkenbaar zijn van zijn rubriek in ‘Iedereen beroemd’.“

Beperkte oplage

Manu heeft geen crowdfunding opgezet; hij financiert het kaarspel zelf. “Ik wilde niet dat de tekenaars het gratis deden. Het is tenslotte hun broodwinning,” zegt hij. “Bovendien gaat het spel ook verkocht worden.

Ik wil alleen uit de kosten geraken. De overige winst mag gerust naar de tekenaars gaan. Ik heb er ook totaal geen idee van hoeveel kopers ervoor zijn. Het spel zal in eerste instantie op 1.000 exemplaren gedrukt worden. Mochten er meer gegadigden zijn, dan worden er nog eens 1.000 gedrukt. Meer moeten er niet verkocht worden. Een maand na de lancering van het idee kreeg ik telefoon van Ballon Media, een grote uitgeverij van onder meer Jommeke. Ze vonden het spijtig dat ze niet konden meewerken. Zeg maar: dat ze zelf niet op het idee waren gekomen. Ze zagen er veel potentieel in. Maar ik heb hun aanbod afgewezen. Voor mij moet dit een hobby blijven.”

Tentoonstelling

Nynke Kuipers

Veel respons

Manu kende uit zijn studententijd welgeteld één tekenaar persoonlijk: Lectrr, de huiscartoonist van De Standaard. “Ik heb Lectrr op een avond mijn idee doorgemaild. Hij stuurde me de mailadressen door van een aantal bevriende tekenaars. Op één avond hadden al tien tekenaars met veel enthousiasme

Kristof Spaey

hun medewerking toegezegd. Ze vonden het een keigoed idee waarmee ze zelf al gespeeld hadden, maar waarvoor ze nog niet de tijd hadden gevonden om het uit te werken. Op veertien dagen had ik al mijn tekenaars bij elkaar. Nadien hebben er zich nog tekenaars gemeld. Vandaag zou ik al twee spellen kunnen samenstellen.”

Het spel wordt gedrukt door Carta Mundi in Turnhout, wereldleider in het drukken van speelkaarten. Ook het ’Nationaal Museum van de Speelkaart’ in Turnhout sprong mee op de kar en zal op 20 augustus het spel in het museum lanceren in aanwezigheid van tal van tekenaars die eraan meewerkten.

Meteen wordt aan het kaartspel ook een reizende tentoonstelling gekoppeld met de originele tekeningen. Deze expo is tot 23 december te zien in het speelkaartenmuseum en trekt nadien nog naar Hasselt, Balen, Mol en Herentals. De ‘Making of Drawn’ kan je volgen via de website www.drawn-cards. com en Facebook. Het spel zal online te koop zijn, maar ook in gespecialiseerde stripwinkels en op stripbeurzen.

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

Albert I Historalia brengt een volledig nieuwe spectaculaire creatie over een van de meest prominente personen uit de Belgische geschiedenis. Met o.a. Lucas Van den Eynde en Barbara Dex en 180 dansers, figuranten en acrobaten.

SPEELDATA: 12/08/2016 – uitverkocht 13/08/2016 – première 14/08/2016 – uitverkocht 17/08/2016 – open 18/08/2016 – open 19/08/2016 – open 20/08/2016 – open 23/08/2016 – open 24/08/2016 – open 25/08/2016 – open 26/08/2016 – open 27/08/2016 – open 30/08/2016 – open

Aanvang: 20.45u Locatie: kasteel van de prinsen de Merode, Westerlo Toegangsprijs: van 29 tot 65 euro INFO EN TICKETS: www.luccreatief.be www.historalia.be

Alle voordelen zonder de nadelen van suiker

STEVABELL Strooisuiker 350gr De natuurlijke zoetstof geschikt voor diabetici

!

Verkrijgbaar in de apotheek met cnk-bestelcode: 2950-988 of vraag ernaar in de betere natuurwinkel

VRAAG UW GRATIS STAAL AAN via info@fytobell.be met CODE:SUI2016

Vergeet vooral uw naam en adres niet te vermelden

Slow Pilot 3 juli Frank Mercelis 10 juli The Caboodles 17 juli JOoZ 24 juli Evil Empire Orchestra 31 juli

6, 13, 20 en 27 juli Dinsdag 2 augustus Verklapt! met Janine Bischops

Donderdag 11 augustus

Schrijvers op Stal met Erik Vlaminck & Vanessa Vanhove Zondag 4 september Wereldfeest ‘Retie in de Wereld’ in Retie

U iT in R etie

# U iT inR etie - # Zom er inR etie

Suiker - 31

KORT

DE VAART VERJAART

Bootfestival

RIJKEVORSEL – Er is geen verjaardagsfeest van een kanaal mogelijk zonder een feest op een boot. Boothuis Brauhaus, een oude ‘Kempenaar’, vaart van 19 april tot 19 juni over het kanaal. Elke week meert hij aan in een andere gemeente. Tot 5 juni ligt de boot nog in Rijkevorsel. Daarna verlaat hij het arrondissement Turnhout en ligt hij nog in Brecht (van 6 tot 12 juni) en in Schoten (van 13 tot 19 juni).

In de buik van Boothuis Brauhaus zie je een prachtige tentoonstelling over de geschiedenis van het kanaal. Maar er wordt ook gefeest. Op woensdag 1 juni (19.30u, 5 euro) haalt auteur Aster Berkhof herinneringen op aan zijn jonge jaren in Sint-Jozef (foto).

Op donderdag 2 juni verzorgt Veerle Malschaert een comedyavond (19u, 7 euro), op vrijdag 3 juni speelt partyband Mood Collector in de boot (20u, 7 euro), op zaterdag 4 juni, vanaf 14u, geeft regisseur Peter Staxl in het ruim van de boot gratis tips voor wie wil acteren of op een podium wil staan. Zon-

rikaans tijdverdrijf was? Fout! Binnenkort is het wereldrecord lijndans in handen van Kempenaars. Op 26 juni wordt aan Brug 5 (Steenbakkersdam 8 in Beerse) een wereldrecordpoging ondernomen.

De initiatiefnemers hopen aan minstens 5.000 deelnemers te geraken. Die vormen één lange lijn, die begint aan Brug 5 in Beerse en dan in de beide richtingen (naar Rijkevorsel en naar Turnhout) gevormd wordt.

Het huidige record is sinds november 2014 in handen van 3.495 Japanners. Daar moet ongeveer de helft bij kunnen komen, vinden de organisatoren. Er zijn niet alleen een berg deelnemers nodig, maar ook vrijwilligers om alles in goede banen te leiden. Voor geen van beide moet je trouwens een geoefend lijndanser zijn.

Havenfeesten

TURNHOUT – In de jachthaven aan de Nieuwe Kaai in Turnhout worden oude en jonge schepen uit Vlaanderen en Nederland samengebracht. Tal van activiteiten op en

Bart Van der Moeren

KEMPEN – De vaart verjaart. Het kanaal Dessel-Schoten bestaat 170 jaar. Of 150. Of 142. Het hangt ervan af over welk deel je het hebt, want die sleuf werd natuurlijk niet in één dag gegraven. De vaart wordt gevierd in alle gemeenten die erlangs liggen: Dessel, Retie, Arendonk, Ravels, Oud-Turnhout, Turnhout, Beerse, Rijkevorsel, Brecht en Schoten. De dagnamiddag is er geen activiteit gepland. festiviteiten duren nog tot eind september.

Het beste moment dus om de expo op de boot Het zwaartepunt ligt in de zomer. Een volledig te bezoeken. overzicht van al wat er te beleven valt, vind je op www.vaartverjaart.be. Op deze bladzijde Wereldrecordpoging lijndans BEERSE – U dacht dat linedance een Amepikken wij er enkele hoogtepunten uit.

Het nieuwe cultuurseizoen in de Kempense gemeenschapscentra

’t Heilaar (Beerse)

In Beerse zijn enkele grote namen te zien: Nathalie Meskens, Guido Belcanto, Axl Peleman en het trio Jean Blaute, Eric Melaerts en Jean-Marie Aerts. Natuurlijk valt er ook veel te lachen, bijvoorbeeld met Jan Smith, Nigel Williams, Guga, Els De Schepper, Begijn Le Bleu en Alex Agnew. Michel Van Hove brengt een hommage aan Toon Hermans, Michel Wuyts komt vertellen over de koers en gezelschappen als NTGent, ’t Arsenaal en Laika zijn te gast.

Tickets bestellen kan voortaan nog gemakkelijker via de webshop op www. heilaar.be.

De Wouwer (Ravels)

langs het water worden georganiseerd: wandelboottochten (wandelen naar een bepaald punt en terugkeren per boot), een streekproductenmarkt, openluchtconcerten, kinderanimatie…

De ‘Havenfeesten’ vinden plaats op 12, 13, 14 en 15 augustus. De toegang is gratis.

Jonge fotografen

leggen sfeer van verlaten panden en landschappen vast

De Djoelen (Oud-Turnhout)

In het Oud-Turnhoutse gc de Djoelen komen de Nijghse Vrouwen (een muzikaal gezelschap rond Astrid Nijgh) weer op bezoek. Zij walsen door het oeuvre van de beroemde tekstschrijver Lennaert Nijgh. Roland, Laïs, Johan Verminnen, Axl Peleman, Stef Bos, Buurman en Gers Pardoel zorgen voor de muzikale en William Boeva, Han Solo, Guga en Henk Ryckaert voor de vrolijke noot. Marleen Merckx is opnieuw van de partij.

Het gemeenschapscentrum van Hoogstraten kende een voortvarende start en breidt zijn activiteitenaanbod uit. Warre Borgmans, Griet Teck, Alex Agnew, Zaki, Sien Eggers en An Nelissen zijn maar enkele van de interessante namen die passeren. Gc Hoogstraten startte een samenwerking met de Warande, die in mei en juni 2017 zal neerstrijken in de kolonies van Wortel en Merksplas. Ronkende namen als Bart Peeters, Eva De Roovers, Laika en SKaGeN staan daardoor op het programma.

Tweede editie van UrbexKempen

32 - Juni-Juli-Augustus 2016

De Wouwer in Ravels krijgt het komende seizoen al even schoon volk over de vloer: Eva De Roovere, Jan De Wilde, Jonas Winterland en Frank Mercelis. Trouwe bezoekers weten dat ook het Echt Antwaarps Teater altijd langskomt. Humor is er o.a. met Thomas Smith, Begijn Le Bleu, Jan Van Looveren en Peter Thyssen.

Gc Hoogstraten

MOL – In Ecocentrum De Goren (Postelsesteenweg 71 in Mol) kan je in juli en augustus terecht voor een bijzondere tentoonstelling: UrbexKempen².

Het is de tweede keer dat de expo georganiseerd wordt. Erfgoedcel k.ERF, lokale heemkringen en archieven en M.art -een bovenlokaal en interdisciplinair kunstenproject van jeugdhuis Tydeeh in Mol- zijn de initiatiefnemers.

Urbex is internationaal gekend. Het is de afkorting van ‘Urban exploring’: het bezoeken en fotograferen van verlaten gebouwen en plaatsen. Urbex is dikwijls een niet-vergunde ‘underground’-bezigheid, maar in dit geval is het dat niet.

Liesbeth Eysermans van Tydeeh: “Dat kan je als officiële instellingen natuurlijk niet maken. We hebben dus een lijst opgesteld van verlaten gebouwen en plaatsen in de regio. Daarna zijn we op zoek gegaan naar de eigenaars en hebben we de toestemming gevraagd om er met jongeren naartoe te trekken en er foto’s te nemen.” De sites werden gevonden in de regio waar erfgoedcel k.ERF

KEMPEN – Net zoals de cultuurcentra in Turnhout, Mol, Geel, Herentals en Heist-op-den-Berg het programma voor het nieuwe theaterseizoen 201617 al bekendgemaakt hebben, deden ook de gemeenschapscentra van Ravels, Oud-Turnhout, Beerse en Hoogstraten dat. Suiker bekeek de brochures en haalde er enkele opmerkelijke namen uit.

actief is: Mol, Geel, Balen, Retie, Dessel, Meerhout en Laakdal.

“Zo’n verlaten sites ademen altijd een aparte sfeer,” zegt Liesbeth Eysermans. “De fotografen kregen de opdracht die sfeer vast te leggen of op zoek te gaan naar de authentieke sfeer van weleer.”

De jonge, vaak beginnende fotografen werden niet aan hun lot overgelaten. Begeleiders gingen met hen op pad. Zij leerden sommigen met een fototoestel werken, want voor enkele jongeren was het de allereerste kennismaking met de fotografie.

Elien Lievens is een van de begeleiders: “We werkten doorgaans in kleine groepen van 5

tot 10 mensen. Dat werkt praktisch en aangenaam. Met grotere groepen zou je mekaar toch maar voor de voeten lopen en veel dezelfde foto’s nemen. Zo groot zijn de sites die we bezochten immers niet.” Ze werkte vooral met jongeren tussen 16 en 20. “Dat blijkt de groep te zijn die het meest vertrouwd is met Urbex. Dat is ook niet verwonderlijk: Urbex kan je beschouwen als een hype. Het fascineert jongeren.”

In juli en augustus worden de foto’s tentoongesteld in Ecocentrum De Goren. De expo is te bezichtigen op weekdagen van 8.30 tot 16.30u en in de weekends van 10 tot 14u. De beste foto’s worden opgehangen; een ruimere selectie is digitaal te zien.

5 en 6 augustus: Swingin’ Hulsen HULSEN – Op vrijdag 5 en zaterdag 6 augustus vindt in Hulsen ‘Swingin’ Hulsen’ plaats. Op vrijdag staan Daan, Guy Swinnen, Doghouse Sam and his Magnatones en Freak op de affiche.

Zaterdag treden Nebraska, The Skadillacs, De Mens en Rock Me Abba op.

Tickets voor vrijdag kosten 20 euro aan de kassa. Zaterdag is de toegang gratis.

cultuurseizoen 2016-2017 circus ronaldo adriaan van den hoof lady linn dez mona studio orka along comes mary bruno van den broecke de mens lee memphis king els de schepper ...

Evenementenkalender za 18.06 Legacy Festival

di 28.06 Pennenzakkenrock

za 02.07 - zo 03.07 Splash Aventura Scubapro-days

wo 13.07-wo 20.07 Zilvermeerkermis

vr 29.07 Avondmarkt

za 06.08 Radio Mol Stranddag

vr 12.08 Avondmarkt

za 20.08 On Wheels

za 10.09 - zo 11.09 Trezart

wo 19.10 Scholenveldloop WBG S.O.

wo 26.10 Scholenveldloop WBG B.O.

zo 06.11 Lotto Crosscup

zo 04.12 Zilvermeercross

vr 16.12 Wintersfeer op het Zilvermeer

Suiker - 33

CINEMA SPECIAL Dinsdag 31 mei, 20u, Utopolis Turnhout Donderdag 2 juni, 14u, Utopolis Turnhout

99 HOMES

Regisseur: Ramin Bahrani Land: Verenigde Staten Jaar: 2014 Duur: 112’ De Amerikaans-Iraanse regisseur Ramin Bahrani maakt films over gewone mensen die proberen te overleven in een maatschappij die weinig om hen geeft. Deze keer is het hoofdpersonage een werkloze bouwvakker.

Hij en zijn familie worden hun huis uitgezet, nadat de bank het in beslag heeft genomen omdat ze de hypotheek niet langer kunnen betalen. Om zijn familie te onderhouden, gaat de wanhopige man werken voor een gewetenloze makelaar die hem een mooie toekomst belooft en die hem laat kennismaken met onmetelijke rijkdom.

Een hard, maar ontroerend en intiem portret van een gezin dat het slachtoffer wordt van niet aflatende hebzucht en van een markteconomie die gebaseerd is op winstbejag. Geëngageerde en provocerende cinema van de beste soort.

Dinsdag 7 juni, 20u, Utopolis Turnhout Donderdag 9 juni, 14u, Utopolis Turnhout

SPOTLIGHT

Regisseur: Tom McCarthy Land: Verenigde Staten Jaar: 2015 Duur: 128’ Massachusetts, 2001. Enkele reporters van Boston Globe bijten zich vast in een pedofiliezaak waarbij 90 priesters betrokken zijn.

Het is een van de grootste zedenzaken uit de Amerikaanse geschiedenis. De ‘Spotlight’afdeling wordt ingezet om verslag te doen, maar de zaak blijkt groter en ingewikkelder dan gedacht. Tijdens de zoektocht naar de waarheid raken de journalisten verwikkeld in een politiek spel waarin ze ontdekken dat niet alle betrokken partijen hetzelfde belang hebben.

Vanop een afstand brengt McCarthy het dossier op een franjeloze manier in beeld. Hij mijdt clichés en sensatiezucht, maar zorgt ervoor dat je vol spanning op het puntje van je stoel blijft zitten. ‘Spotlight’ won de meest gegeerde Oscar: die voor ‘Beste Film’.

Dinsdag 14 juni, 20u, Utopolis Turnhout Donderdag 16 juni, 14u, Utopolis Turnhout

GOOD LUCK ALGERIA Regisseur: Farid Bentoumi Land: Frankrijk Jaar: 2016

Duur: 90’

Samir en Stephane zijn twee vrienden die samen in hun atelier handgemaakte ski’s van een bijzondere kwaliteit ontwerpen.

Wanneer een contract met een Zweedse olympische atleet plots niet meer doorgaat, zijn ze genoodzaakt een plan te bedenken om hun bedrijfje te redden. Ze nemen een gekke gok en beslissen om Samir te kwalificeren voor de winterspelen in crosscountryskiën onder de vlag van het land van zijn vader, Algerije. Een beslissing die Samir zal dwingen om zijn roots te herontdekken.

Tien jaar geleden nam Noureddine Bentoumi deel aan de Olympische Spelen in de categorie langlaufen. Weinig bijzonder, behalve dat de Fransman dat deed voor Algerije. Zijn broer, acteur Farid Bentoumi, vond daarin de inspiratie voor zijn eerste langspeelfilm als regisseur. ‘Good luck Algeria’ is een charmante en grappige film over integratie, discriminatie, familie en vriendschap. Geproduceerd door de broers Dardenne.

34 - Juni-Juli-Augustus 2016

In ‘Cinema Special’ krijg je maandelijks een overzicht van wat er te zien is in het niet-reguliere filmcircuit: films die in de cultuurcentra vertoond worden of die MOOOV programmeert in Utopolis, of elders. De films vormen vaak een verrassende en welgekomen aanvulling op het bestaande aanbod.

Zondag 19 juni, 11u, Utopolis Turnhout

MOOOV wijkt af

Regisseur: Michael More Land: Verenigde Staten Jaar: 2015 Duur: 120’ Michael Moore weet hoe de VS weer ‘groots’ kan worden. Hij gaat op zoek naar landen die de VS nu zou moeten binnenvallen. Niet om er politieke of economische belangen te gaan verdedigen, maar om er iets te gaan leren. Zo gaat hij zelf naar Italië om te kijken hoe ze werken met betaalde vakantiedagen. In Finland ontdekt hij een ander soort onderwijssysteem en in IJsland een politieke klasse waar vrouwen de meerderheid uitmaken…

Met veel humor speelt Moore de idealist die vol vreugde ontdekt hoe het beter kan. Waar zijn eerdere documentaires vooral dreven op een intense boosheid op het systeem is deze een speelse, maar subversieve komedie, want achter de ironische toon zit natuurlijk de stekende realiteit van de beperkingen van de hedendaagse Amerikaanse samenleving.

In juli en augustus trekt MOOOV de straten en wijken in voor filmvoorstellingen in de openlucht. Het exacte programma en de locaties waren nog niet gekend toen Suiker gedrukt werd. Surf voor updates naar www.mooov.be.

WHERE TO INVADE NEXT

Dinsdag 21 juni, 20u, Utopolis Turnhout Donderdag 23 juni, 14u, Utopolis Turnhout

KOLLEKTIVET

Regisseur: Thomas Vinterberg

Land: Denemarken Jaar: 2016 Duur: 151’ Erik en Anne leiden een gelukkig leven met hun dochter Freja. Toch besluiten ze op een dag om het roer om te gooien en samen met een paar vrienden een commune op te richten. Hun droom wordt al snel werkelijkheid: iedereen neemt zijn intrek in de villa en er ontstaat een hechte gemeenschap. Er is vriendschap, liefde en saamhorigheid onder één dak, tot Erik een liefdesaffaire begint.

Alles verandert als zijn minnares bij hen komt wonen. Deze realiteit dreigt het gezin, de vriendschap en de droom van de commune voorgoed te vernietigen.

Net als in Vinterbergs magistrale Festen vertolkt Ulrich Thomsen de rol van de katalysator die alles op scherp zet.

Vinterberg woonde zelf tot zijn negentiende in een commune. Wellicht daarom neemt de veertienjarige Freja ons als observator bij de hand. Door haar ogen zien we hoe volwassenen kapotgaan aan de idealen die ze hoog in het vaandel dragen.

Dinsdag 28 juni, 20u, Utopolis Turnhout Donderdag 30 juni, 14u, Utopolis Turnhout

MUCH LOVED

Regisseur: Nabil Ayouch Land: Marokko Jaar: 2015 Duur: 104’ Marrakesh. Prostituees Noha, Soukaina en Randa verkopen hun lichaam aan rijke Arabieren en Europeanen die ze in discotheken, restaurants en tijdens feestjes oppikken.

In hun privéleven worden ze regelmatig bedreigd en zijn ze verstoten door hun familie.

Wanneer ze de jonge ‘collega’ Hlima ontmoeten, ontstaat er een hechte vriendschap, iets wat de vrouwen boven alles koesteren. Waardig en geëmancipeerd trotseren ze de maatschappij die hen gebruikt en veroordeelt.

Cc Zwaneberg (Heist-op-den-Berg) Brooklyn

Brooklyn vertelt het meeslepende verhaal van Eilis Lacey, een jonge Ierse immigrante die rond 1950 in Brooklyn haar weg probeert te vinden. Aangetrokken door het veelbelovende Amerika verruilt Eilis het comfort van het huis van haar moeder in Ierland voor de oevers van New York. De heimwee verdwijnt snel wanneer Eilis wordt bedwelmd door de liefde. Maar haar nieuw gevonden geluk wordt al snel verstoord door haar verleden en Eilis zal een keuze moeten maken tussen twee landen en twee verschillende levens.

Brooklyn, woensdag 1 juni, 15 en 20u.

A walk in the woods

Na reizen over de hele wereld vindt schrijver Bill Bryson het tijd voor een trip door thuisland Amerika. Hij kiest de Appalachian Trail; ‘s werelds langste wandelpad van 3.500 km door de wildernis. De enige die hij zo gek krijgt om mee te gaan, is brombeer Katz, een jeugdvriend waarmee hij alle contact verloren is. Bills vrouw vindt het maar niks dat de twee ongetrainde mannen de zware tocht gaan ondernemen. Haar zorgen blijken niet geheel onterecht. De twee krijgen het aan de stok met elkaar, de natuur en een parade aan opmerkelijke reisgenoten.

Met schitterende vertolkingen van Robert Redford, Nick Nolte en Emma Thompson.

A walk in the woods, woensdag 8 juni, 15 en 20u.

Zootropolis

De moderne zoogdierenstad Zootropolis is een stad als geen ander. Zootropolis bestaat uit een grote mengelmoes van leefomgevingen waar alle dieren samenleven. Het is een plaats waar iedereen, van de grootste olifant tot de kleinste muis, zichzelf kan zijn.

Maar wanneer Officer Judy Hopps aankomt, merkt ze al snel dat het niet zo simpel is om het allereerste konijn bij de politie te zijn.

Ze is vastbesloten om zichzelf te bewijzen tegenover al haar grote en sterke collega’s.

Daarom grijpt ze de kans om een moeilijke zaak met beide handen op te lossen, ook al moet ze hiervoor samenwerken met de sluwe, scherpzinnige vos Nick Wilde.

Zootropolis, zondag 12 juni, 15u.

Room

Voor Jack is de kamer zijn wereld: de plek waar hij geboren is, waar hij en zijn moeder eten en slapen, spelen en leren. Maar terwijl dit voor Jack als thuis voelt, ervaart zijn moeder het als een gevangenis. Dankzij de intense liefde voor haar zoon heeft ze het voor elkaar gekregen hem te laten opgroeien in een kleine kamer van 10 bij 10. Maar doordat Jack steeds nieuwsgieriger begint te worden, weet ze dat de kamer niet voor onbepaalde tijd als thuis gebruikt kan worden.

Room, woensdag 15 juni, 15 en 20u.

Dheepan

Een ex-Tamiltijger ontvlucht Sri Lanka voor een bestaan als politiek vluchteling in Frankrijk. In een Parijse voorstad vindt hij werk als conciërge in een appartementsgebouw. Maar zijn nieuwe leven verschilt niet

zo veel van zijn oude leven als hij had gedacht. Om in deze buurt te overleven en zijn familie te beschermen, ziet hij zich echter genoodzaakt een beroep te doen op de gevechtstechnieken die hij aangeleerd kreeg in zijn vaderland.

Dheepan, maandag 20 juni, 15 en 20u.

Eddie The Eagle

‘Eddie the Eagle’ vertelt het verhaal van Eddie Edwards en de weg die hij aflegt om deel te nemen aan de Olympische Winsterspelen van Calgary in 1988. Eddie zal daarmee de eerste Engelsman zijn die deelneemt aan het onderdeel schansspringen. Hij is echter wel de underdog door zijn gebrek aan financiële ondersteuning en het feit dat hij een bril moet dragen onder zijn skibril, waardoor hij zo goed als blind is tijdens zijn sprongen.

Eddie The Eagle, woensdag 22 juni, 15 en 20u.

Kung Fu Panda (3D)

Wanneer Po’s lang verdwenen pandavader plotseling opduikt, reist het herenigde duo af naar een geheim pandaparadijs om een heleboel hilarische nieuwe panda’s te ontmoeten. Maar wanneer de bovennatuurlijke slechterik Kai alle Kung Fu-meesters begint uit te roeien, staat Po voor een schier onmogelijke taak: een heel dorp vol grappige, maar onhandige broeders trainen om de ultieme bende van Kung Fu-panda’s te worden.

Kung Fu Panda (3D), zondag 26 juni, 15u.

Batman vs. Superman, dawn of justice

De mensheid maakt zich zorgen over de ongecontroleerde handelwijze van Superman, na een verwoestende actie in Metropolis. Dit baart de bevolking van Gotham City ook zorgen. Batman komt poolshoogte nemen in Metropolis. De twee superhelden raken in een heftige strijd verwikkeld.

Al snel dreigt er opnieuw een dag des onheils, veroorzaakt door de schurk Lex Luthor. Batman en Superman zullen hun meningsverschil aan de kant moeten zetten om een nieuwe ramp te voorkomen.

Batman vs. Superman, woensdag 29 juni, 15 en 20u.

The Jungle Book

‘The Jungle book’ is de langverwachte actieversie van het avontuur van Mowgli, het mensenkind dat werd opgevoed door een wolvenfamilie. De film werd geregisseerd door Jon Favreau (Iron Man) en is gebaseerd op de tijdloze verhalen van Rudyard Kipling en geïnspireerd op de klassieke Disney-animatiefilm. Onwaarschijnlijk mooie beelden.

The Jungle Book, woensdag 31 augustus, 15 en 20u.

Cc ’t Getouw (Mol)

Cultuurcentrum ’t Getouw programmeert openluchtfilms in juli en augustus. Bij het ter perse gaan van Suiker was het programma nog niet gekend. Surf voor updates naar de website van ’t Getouw: www.getouw.be.

G IDIN ENEN E L OP TEK d n D e A t C - o c h K S 3Dd n A v o D W O Re n I t S O L gstra oo Te H

Duur van de opleiding is steeds 10 weken Start basistraining solidworks : 19 september 2016 Start vervolgtraining solidworks : Januari 2017 Deze opleiding is zowel toegankelijk voor professionelen als particulieren.

SUIKER ZOEKT

AMBASSADEUR Suiker doet een beroep op vrijwilligers om de krant elke maand tot bij de verdeelpunten te brengen.

Voor de verdeling in de gemeenten Herentals, Ravels, Arendonk, Retie, Dessel kunnen we nog een ‘ambassadeur’ gebruiken.

EEN AMBASSADEUR VAN SUIKER: • is een aanspreekpunt van Suiker in zijn/haar regio • verdeelt Suiker in zijn/haar regio • kent zijn/haar regio en weet er de beste verdeelpunten te vinden

SUIKER BIEDT: • vrijwilligerswerk in een tof team • vergoeding van onkosten • vrijkaarten van culturele evenementen zoals filmfestival MOOOV en straatkunstenfestival Trezart

INTERESSE? Mail naar leen@suikerkrant.be.

We zitten op jou te wachten.

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN

WWW.SUIKERKRANT.BE

Suiker - 35

T E H G E V O L G

T E H G E V G L O

S P E E L T

T E H G E V G L O

HET GEV W W W. H E TG E VO LG. B E

LG