Suikerkrant februari 2012

LEA WITVROUWEN DE LUCAS VAN DEN EYN TIJS VANNESTE HEIDI DE FEYTER www.HETCLOWNSHUIS.BE ‘Biechten’

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN

Lucas Van den Eynde BEVEL – Lucas Van den Eynde kan veel gedaanten aannemen, maar tegenover onze journaliste bleef hij gewoon zichzelf: een acteur die bijna nooit acteur was geworden. “Ik had al twee diploma’s op zak en ik was voorbestemd om de slagerij van mijn vader over te nemen toen ik meer uit nieuwsgierigheid dan wat anders mijn toelatingsexamen bij Studio Herman Teirlinck deed. Tot mijn grote verbazing was ik geslaagd… En toen kon ik het thuis gaan uitleggen.”

Tijs Vanneste DESSEL – Tijs Vanneste laat zich niet in een hoek duwen. Als frontman van Oceans Of Sadness stond hij aan de rand van de grote doorbraak. Maar toen de platenbazen alleen maar interesse toonden op voorwaarde dat de metalband muziek zou gaan maken die iets toegankelijker en commerciëler was, trok Vanneste - in overleg met de andere bandleden - meteen de stekker uit de ‘Oceans’.

Sindsdien musiceert hij alleen nog voor de lol en verdient hij de kost met tatoeëren.

En guess what? Hij staat opnieuw aan de rand van de grote doorbraak.

Biechten

Heidi De Feyter

Lea Witvrouwen

WORD

TURNHOUT – “Wie heeft LILLE – Het leven is niet OLEN – “Da’s wel ons AMBASSADEUR mijn vader veranderd in een eerlijk verdeeld. Als maatbank, hé. Wij zitten hier KEMPEN – De lijst amduracellkonijn?” vroeg Karl schappelijk werkster is altijd. Move it dude, bassadeurs van Suiker van den Broeck onlangs Heidi De Feyer daar allang komaan.” Zo joeg ‘zus- groeit elke maand aan, op Facebook. Vader Walachter. Als theatermaakter’ Lea Schepers een maar er kunnen nog steeds helpende handen ter toont zich onuitputtelijk ster schreef ze daar een verbolgen meisje van bij. Zin om Suiker te verenergiek en is de laatste stuk over: ‘Poppemie’. Het een zitbank. Benidorm delen in jouw gemeente tijd vaker in de media dan gaat over de wensen van Bastard Lea Schepers en redactionele tips te geElio Di Rupo. Terwijl het valide en mindervalide jonheet in het echt Lea ven in ruil voor een verin de filmzalen nog stormgeren; meer bepaald over Witvrouwen. Ze woont goeding, vrijkaarten en loopt voor zijn ‘Groenten uit de kinderwens. Kaaiman in Olen, is verbonden een viparragement voor Balen’ gaat in het theater en Theater Stap gooien aan het Herentalse filmfestival Open Doek?

‘Biechten’ in première, over hoge ogen met het stuk. De amateurgezelschap Mail dan naar leen@suide religieuze crisis en misorganisator van een BerTheaterspektakel en kerkrant.be en word ambruiken in de Kerk. En ook lijns theaterfestival kreeg was in een vorig leven bassadeur. de schouwburgen zijn op er de tranen van in de ogen onderwijzeres. “Ik ben voorhand uitverkocht. en zocht Heidi De Feyter een vrolijk type, maar na de voorstelling op. ik kan goed een ‘franke tik’ spelen.”

Roel Sels

Suiker houdt van lekker eten en drinken. Dat we, in samenwerking met onze partner Horeca Vlaanderen, elke maand een Kempense horecazaak in de schijnwerpers zetten, zal dus niemand verbazen. Deze maand stellen wij met gepaste trots aan u voor: De Kor in Retie.

Het laatste taboe Er is nog nooit zoveel zever in pakken verkocht als de laatste tien jaar, en helaas: het wordt erger in plaats van beter. Tot die sombere vaststelling kwam ik plots toen ik onlangs naar het debatprogramma ‘Pauw & Witteman’ keek. Maar het had evengoed ‘De wereld draait door’ of ‘Reyers laat’ kunnen zijn.

Rond een tafel zaten -behalve de moderatoren- een voetballer, een actrice, een zakenman die een of ander belangrijk contract had afgesloten en een Europarlementslid.

De genodigden zaten er niet zomaar. Het gesprek zou afwisselend over voetbal, toneel, zaken en politiek gaan. Jammer genoeg wil het format van het programma dat álle gasten over álle onderwerpen meepraten.

En dus is het bang wachten op het moment waarop de zakenman, die niet weet of hij met zijn rechter- of linkervoet tegen een bal zou trappen, uitlegt waarom hij een 4-3-3 boven een 4-4-2 verkiest. Of waarop de voetballer, die op een blinde wereldkaart Griekenland in Zuid-Amerika zou leggen, helder poneert hoe het zo ver is kunnen komen met de Grieken. “Het zijn allemaal zakkenvullers, meneer. En criminelen. Vraag het maar aan mijn zwager. Zijn nichtje werd vorige week nog overvallen door een jongeman die twee jaar geleden nog in een Grieks restaurant werkte.” En zo gaat dat een uur door. Avond na avond. Met mensen die hun ongezouten mening verkondigen over dingen waar ze geen verstand van hebben.

Het overkwam me diezelfde week een tweede keer. Ik liep Rudy tegen het lijf. Een ex-klasgenoot. Het was dertig jaar geleden dat ik hem nog gezien had. Ik zou hem allang vergeten zijn, ware het niet dat hij zich op een mooie dag in het buurtwinkeltje onsterfelijk had gemaakt. Met een stuk van 20 (frank) in de hand kocht hij een handvol snoep. Op de kassa kwamen de cijfers 17,25.

De uitbaatster vroeg of Rudy misschien 25 centjes had. Rudy, de naïeve vriendelijkheid zelve, antwoordde: “Laat die 25 cent maar

RETIE - Is café Kor op de Markt in Retie een café? Neen. Is café Kor dan een taverne? Neen. Is het een vliegmachine? Neen, dat is het niet! Wat is het dan wel? De Kor is gewoon de Kor. Genoemd naar zijn uitbater Kor Van Hoeck. Een Retienaar in hart en nieren. En bovenal een groot bierliefhebber. Of is dat hetzelfde?

Veel nieuwe cafébazen piekeren zich suf op zoek naar een gepaste naam voor hun café. Het resultaat komt vaak in de buurt van ‘De Cambrinus’, ‘Posthoorn’ of ‘Onder de toren’. Ook Kor Van Hoeck wist maar geen naam te verzinnen toen hij vijf jaar geleden zijn oude café Den Hoeck inruilde voor zijn nieuwe zaak, net aan de overkant van de Markt van Retie. “Tot mijn vrienden zeiden: “Noem het toch gewoon Kor”. Vroeger zei ook niemand: ‘We gaan naar Den Hoeck’. Het was altijd: ‘We zitten bij de Kor’. Het is dus gewoon ‘De Kor’ geworden.”

Als de ‘Kor’ dan toch een omschrijving nodig heeft, wil het een trendy biercafé genoemd worden, met de nadruk op ‘bier’.

Want Kor bestempelt zichzelf als een passionele bierliefhebber. “Bier is mijn leven”, vertelt hij. “We hebben maar liefst negen tapkranen met allemaal verschillende soorten bier. Elke maand kan je hier een ander bier van de tap komen proeven.

Veel klanten komen van heinde en verre voor mijn uitgebreide bierkaart.” Heel bijzonder is zeker ook de speciale geuzekelder van Kor. “Ik drink zelf doodgraag geuze”, zegt Kor. “Dat is echt het ultieme bier voor de liefhebber, nog volstrekt puur natuur. Ik heb zelfs oude lambiek liggen.

Die flessen kan je tot twintig jaar lang bewaren.” In de Kor worden regelmatig degustatieavonden georganiseerd, zoals onlangs een speciale trappistenavond.”

Kor neemt zijn vak als cafébaas zeer serieus. Dat blijkt uit zijn palmares van tapper. Vorig jaar behaalde hij nog de tweede plaats op het Belgisch kampioenschap biertappen. “Iedereen krijgt in mijn café de perfect getapte en verzorgde pint”, zegt hij. “Daar sta ik op. Ook mijn personeel leid ik eerst op in de kunst van het tappen.

Alles begint hier met een proper bierglas.”

Sinds het rookverbod kan je in de Kor ook opnieuw snacks verkrijgen. Je hebt een keuze uit kleine hongerstillers: croque-monsieurs, pasta, dagsoep en zo meer.

KOR - Markt 19 - Retie 014 37 70 78 www.kor-retie.be Open op maandag, dinsdag en zondag van 10 tot 1 uur, vrijdag en zaterdag van 10 tot 3 uur

MOL, GEEL, TURNHOUT - Met zijn vertolkingen in ‘In de gloria’ en zijn rollen als ‘bospoeper’ André Van Genechten en stakingsleider Piet Poppeliers in Groenten uit Balen maakte acteur Lucas Van den Eynde de Kempen hot in Vlaanderen. Vanaf februari trekt hij voor de laatste keer met zijn ‘Jukebox 2000’ langs de cc’s. Hij houdt halt in Mol, Geel en Turnhout.

Het interview vindt plaats op het Antwerpse Zuid vlak bij de autostrade naar Gent, want daar speelt Lucas momenteel de hoofdrol in de musical ‘Fiddler on the Roof’. Met het refrein van de bekendste song uit Fiddler -‘If I were a rich man’- in mijn hoofd stap ik de kroeg binnen. Van den Eynde zit al op me te wachten, vermomd met een zware grijze baard.

– Ben je niet blij dat hij er bijna af mag?

Dat is relatief. Het was voor mij het jaar van de baard. Ik heb twee fictiereeksen gedraaid met baard en nu speel ik de Joodse vader in ‘Fiddler’. Ik ben toch blij dat ik die baard niet telkens moet opplakken. Over twee weken gaat hij er wel af. Voor Jukebox mag het allemaal iets netter zijn.

– Je speelt nog tot eind januari de hoofdrol in ‘Fiddler on the roof’ en in juni hernemen ze de voorstelling. Na slager ben je nu melkboer. Is het een gedroomde rol?

Het is een heel mooi verhaal met een serieuze inhoud. Het gaat o.a. over waarden en normen, iets wat je vandaag toch ook weer heel

goed kunt plaatsen. Daarenboven is er ook nog die heerlijk mooie Joodse muziek. Die twee samen maken dat het een fantastische rol is.

– Wat bedoel je precies met die waarden en normen? Waarom is de voorstelling vandaag dan zo relevant? (hevig) Het is de enige manier waarop we hier op deze bol nog kunnen overleven: door respect te hebben voor mekaar. In mijn rol is dat vooral de vaderliefde. Tevye, de rol die ik speel, is een man die veel belang hecht aan tradities. Zijn dochters willen trouwen met mannen die niet meteen zijn keuzes zijn. Dat is even slikken. Dan zie je dat de vaderliefde toch wint. Je moet voor jezelf gewoon een aantal normen en waarden hanteren, anders wordt alles en iedereen toch vogelvrij verklaard. Daarin zijn we goed op weg. Ik heb geen goed oog in het beleid en alle instituten die ermee samenhangen. Ik hoop dat we het tij nog kunnen keren, maar ik vrees dat we de grens al zijn overgestoken.

– Denk je dat jij met wat je doet daar iets aan kunt veranderen? Kan cultuur de wereld redden?

Wannes Van De Velde, mijn grote held, zei ooit: “Met een liedje kan je de wereld niet veranderen.” Dat is natuurlijk waar, maar ik denk wel dat kunst of cultuur een grote rol kunnen spelen in het hanteren van die waarden en normen. Al wordt dat niet altijd erkend door overheden. Kijk maar naar wat er in Nederland is gebeurd met de cultuursubsidies en ik hou mijn hart vast voor wat er hier nog op til staat.

– Minister Schauvliege heeft toch pas beloofd niet meer te snoeien in het budget voor cultuur?

Ik hoop dat ik haar mag geloven, want cultuur is een belangrijke uitlaatklep. Ik kom uit een eenvoudige middenstandsfamilie, maar mijn honger naar cultuur is altijd heel groot geweest. Cultuur is niet iets voor de ‘happy few’.

– Je trekt je neus niet op voor musicals.

Andere acteurs van de Studio blijven vaak in het theater en bij de tv-fictiereeksen. Jij danst en zingt vrolijk mee op het musicalpodium.

Ik heb dat onderscheid nooit begrepen. Je kan evengoed zeggen dat de kunst met een grote K even marginaal is, omdat die maar een select clubje bereikt. Ik ben geen grote musicalliefhebber, maar ik kan sommige musicals echt heel goed smaken. Als er maar een goed verhaal in zit. Dat is trouwens voor mij de basis voor alles, zowel bij theater als bij een lied.

Ook in een melodie vind je een verhaal. Wat ‘Fiddler’ betreft: dat staat echt in mijn top drie van musicals. Het verhaal spreekt iedereen aan, van 7 tot 77. Mijn dochter van 8 heeft het ook gezien en zij was ontzet bij de eindscène. Op het einde van de musical wordt de Joodse familie verbannen. Mijn dochter vroeg: “Waarom moeten die mensen weg? Hebben die dan iets misdaan?” Als je me dan vraagt of cultuur iets kan veranderen, denk ik van wel. Zelfs jonge kinderen gaan zich op hun

▲

2 —februari 2012

zitten”. Diezelfde Rudy stond mij nu te vertellen dat hij twee jaar geleden zijn droomjob als postbode had gevonden, en ‘impersant’ legde hij me de oorzaak en het gevolg van de bankencrisis uit. Hij had daar ook een blog over geschreven. Die moest ik maar eens lezen…

Ik vraag me af wanneer het verkeerd is gegaan. Wanneer is iedereen begonnen met het spuien van meningen waar niemand om gevraagd heeft? Sinds wanneer willen mensen doen geloven dat ze alles weten over alles? Sinds wanneer is het taboe te zeggen ‘dat je het niet weet’? Het is van ’97 of ’98 geleden -ik weet het niet precies- dat ik iemand de zin ‘ik heb daar geen verstand van’ nog heb horen uitspreken. Het was in elk geval nog in de andere eeuw. Eerst kwamen er de nieuwe communicatiemogelijkheden: Twitter, Facebook, LinkedIn, Hyves, Netlog, Myspace… Maar toen bleek dat we niks te zeggen hadden, hadden we meningen nodig. Dringend. Over alles.

Behalve sociale netwerken is het onderwijs een van de hoofdschuldigen. Het antwoord ‘ik heb geen flauw benul’ wordt in de klas gewis met een nul bestraft, wat de vraag ook was. Dat zou niet mogen. Want op het juiste antwoord na is de melding ‘ik heb geen idee’ de beste en meest eerlijke respons die er gegeven kan worden. 1+1=3 is véél minder juist dan ‘ik weet het niet’.

Als we ooit nog terug willen naar de tijd dat gesprekken leerzaam waren en dat mensen zich alleen in debatten mengden als ze iets te zeggen hadden, moet het puntensysteem in het onderwijs gewijzigd worden. In plaats van het voornemen uit te spreken dat ik gezonder ga eten en meer ga sporten heb ik me begin dit jaar tot doel gesteld het onderwijs te gaan veranderen. Hoog gegrepen inderdaad, maar een mens mag al eens ambitieus zijn. En als u mij nu vraagt hoe ik die verandering erdoor ga krijgen, antwoord ik met een volmondig: ‘Ik heb geen flauw benul’.

Suiker — 3

▲

Lucas Van den Eynde

manier vragen stellen over wat ze zien gebeuren.

– Vanaf 2 februari ga je opnieuw zingen in een voorstelling. Dan is er de aftrap van de laatste tournee van Jukebox 2000 met Tine Embrechts en Nele Bauwens. Het project ging 11 jaar geleden van start. Jullie hebben het lang volgehouden.

Er zaten soms wel een aantal jaren tussen maar het is inderdaad de zesde keer dat we het hernemen. Het is een concept dat de mensen aanspreekt. Het is heel toevallig, maar we zitten hier op de plek waar Jukebox is ontstaan (nvdr.: Café Hopper in Antwerpen). Ik zat hier met Nele en Tine samen. Ik heb een bierkaartje gepakt en ik ben liedjes beginnen opschrijven: Rita De Neve, Will Tura, Jimmy Frey, Willeke Alberti, Gorki, The Ramblers…

Ik moest die madammen soms overtuigen van die liedjes, want zij zijn 15 jaar jonger dan ik.

Daar zit dus een hele generatie van liedjes tussen die zij niet kennen.

– Is de Jukebox als een democratisch proces samengesteld?

Ja, maar soms met een lichte dwang van mijnentwege, dat moet ik wel toegeven. Ik denk niet dat ze dat erg vonden, want als ze zagen hoe het publiek daarin meeging, waren ze

“Will Tura is de Roy Orbison van Vlaanderen. Als Orbison ‘Het kan niet zijn’ had gemaakt, was dat een wereldhit geworden.”

ook heel tevreden met de keuze. Ik heb een enorme voorliefde voor het Nederlandstalige lied. Altijd al gehad. Vroeg of laat moest ik daar dan toch iets mee doen. In Antwerpen zag ik een optreden van ‘Boulevard of Broken Dreams’: twee Hollandse zangeressen die een internationaal repertoire brachten, van Engelbert Humperdinck tot Frank Sinatra. Zij zongen dat met een karaokesysteem en deden daar een hele show rond. Ik vond dat een fantastisch concept, echt een levende Jukebox.

Toen is het idee beginnen rijpen om zoiets te doen met Nederlandstalige nummers. Die zouden we dan brengen met een grote liveband in goed uitgeruste zalen zodat de liedjes -die de mensen zelf mogen kiezen- echt tot hun recht kwamen. We hebben toen een eigenzinnige mix gemaakt van honderd nummers, vanaf het ontstaan van de radio tot het einde van de eeuw. Er moest ook een groot orkest bijkomen, omdat de liedjes in de jaren 60 en 70 altijd met grootse arrangementen zijn geschreven voor strijkers en blazers. Die hebben wij dus ook. De Jukebox zelf bestaat niet alleen uit de greatest hits. Er zijn ook mooie B-kantjes in opgenomen. Het is echt een mix geworden uit alle genres: swing, schlagers, kleinkunst, bekend en onbekend, uit Nederland en uit Vlaanderen.

– De mensen mogen, zoals bij een echte jukebox, de nummers zelf kiezen. Zijn er regionale verschillen?

Ik denk het niet. Je hebt wel klassiekers die elke voorstelling terugkomen, zoals Louis Neefs en Anneke Christy. We proberen het natuurlijk wel wat te sturen. Zo hebben we enkele vaste nummers die we altijd zingen bij het begin en bij het einde. We hebben ook en-

4 —februari 2012

kele rubrieken, zoals ‘Onbekend is onbemind’.

Hierin zingen we liedjes die niet voor de hand liggen zoals bijvoorbeeld ‘Onze Jongens’ van ‘Overstekend Wild’. Zegt u dat iets? (nvdr: nee dus!) Dat is een Hollandse groep. Het nummer gaat over hooligans die naar een voetbalwedstrijd trekken. Vooral de groove die eronder zit, is fantastisch. Als we dat brengen, vragen de mensen zich na afloop vaak af hoe het komt dat ze dat nummer niet kennen.

– Is er zo’n nummer waaraan jij altijd je geld zou geven in de jukebox?

Daaruit kiezen is schier onmogelijk. Wat ik altijd even graag zing, zijn de Tura-nummers.

‘Het kan niet zijn’ bijvoorbeeld is meesterlijk gemaakt. Dat bouwt heel mooi op en gaat over iets dat herkenbaar is voor iedereen. Alleen die eerste zin al: “Hoe kon je rustig slapen gaan, alsof er niets was gebeurd?” Dan weet je het al: er is stront aan de knikker. Zo heeft Tura tientallen nummers. Ook zijn orkestratie is magnifiek. Hij is gewoon de Roy Orbison van Vlaanderen. Als Orbison ‘Het kan niet zijn’ had gemaakt, was dat een evergreen, een wereldhit geworden.

– Er zitten uiteraard ook nummers van Wannes Van De Velde tussen. Jij noemt hem jouw geestelijke vader?

Wannes is een categorie apart. Hij is mijn grootste mentor. In mijn puberteit heeft hij mij echt wakker geschud. Ik was 13 jaar en zat op de slagerschool en hoorde een lied van hem. Ik was dus met gans andere dingen bezig en ineens hoorde ik ‘Beverlo’, uit de bewerking van Mistero Buffo die hij had gemaakt. Ik was helemaal van slag en ik wist niet waarom. Wannes kon fantastische sferen scheppen met woorden. Die kon over een bordeel zonder vrouwen schrijven en je zag het zo voor je: een vervallen cafeetje waar ooit hoeren hadden gezeten, vergane glorie…

– Jouw palmares is indrukwekkend. Je speelde in zowat alle grote fictiereeksen van de laatste tien jaar. Je deed films, (jeugd)theater, musicals, Jukebox 2000. Op de A-lijst van de Vlaamse acteurs sta je bovenaan. Heb je geluk gehad?

Tja wat is geluk, wat is toeval? In onze branche is het zo dat niemand je kent als je afstudeert. Je moet je nog bewijzen. Ik had het geluk dat ik na mijn studies een jaarcontract bij theater Arena kreeg in Gent. Daar deden ze aan musical en ik had theater gedaan, maar ik kon wel een beetje zingen. Jaak Van De Velde, de directeur van Arena zei me: “Als je slaagt voor een stemproef mag je meedoen met de Vlaamse Jesus Christ Superstar.”

Mijn vader had altijd schrik dat ik niks zou verdienen. Ik slaagde echter voor de proef en ging naar huis met een jaarcontract en elke maand een loon. Een half jaar later ging Arena wel failliet en werd ik al niet meer uitbetaald, maar soit. (lacht) Toen ben ik Linda Lepomme gevolgd naar de musicalafdeling van het Ballet van Vlaanderen. Dat heb ik gecombineerd met mijn legerdienst. Pas daarna heb ik veel theater gedaan, ‘De getemde feeks’ van Dirk Tanghe bij Malpertuis, ‘Peter Pan’ bij NTG. Daardoor zijn vele dingen op gang gekomen. Ik had de chance dat Mark Uytterhoeven gek was op het stuk ‘Wilde Lea’ van de Blauwe Maandag Compagnie, waarvoor ik het typetje Xavier De Baere had gecreëerd. Hij zei me: “Ik wil dat je dat uitwerkt om er iets in ‘Morgen Maandag’ mee te doen”. Plots kwam er ook aandacht uit andere hoeken. Hugo Matthysen vroeg me voor ‘Kulderzipken’. Ik kende Hugo helemaal niet, maar na de eerste dag vond ik hem al een ongelooflijk fijn type. Toen kwam ook Vincent Rouffaer met het scenario van ‘Kongo’ naar mij, omdat hij wilde dat ik de hoofdrol zou spelen. “Kijk eens of je dat wil doen. We draaien wel een halfjaar in Afrika”, zei hij. Ik kon niet geloven dat ze mij voor zoiets vroegen. Daarna is alles in stroomversnelling gekomen met ‘Windkracht 10’, ‘Aspe’... Ik leerde dan Tom Van Dyck kennen en hij wilde dat ik

in zijn eerste grote productie voor Het Toneelhuis, ‘De Cocu Magnifique’, kwam spelen. Wij haalden twee prijzen in Holland. Ongelooflijk.

Ik kreeg de Louis d’Or en Sientje (Eggers, nvdr) de Colombina. We wisten niet wat ons overkwam. De ontmoeting met Jakke Eelen heeft dan geleid tot ‘In de gloria’. Eigenlijk gaat het altijd zo: van het een komt het ander.

Ik sta er wel eens bij stil hoeveel geluk ik heb gehad om al die dingen te mogen meemaken.

– Neem Xavier De Baere, André Van Genechten en Bucky Laplasse. Die personages liggen mijlenver uit elkaar. Van typecasting heb jij geen last.

Ik word niet graag in een keurslijf geduwd en ik wentel mij ook al eens graag in een vermomming. Ik vind het bijvoorbeeld niet erg om een heel jaar een baard te dragen. Voor Bucky Laplasse heb ik een half jaar met geverfd zwart haar rondgelopen. Je zag de mensen dan echt denken: “Wat heeft die? Die zit precies met een identiteitscrisis.”

Ik ben freelancer en probeer mijn seizoen samen te stellen met dingen die ik graag doe.

‘Jukebox 2000’ is pas de eerste productie die ik zelf heb gemaakt. Als je dan in de ogen van het publiek ziet -en ik kijk normaal nooit naar het publiek- dat het werkt, dan is dat fantastisch.

– En dan te bedenken dat je een heel andere toekomst had kunnen hebben. Voor mij zit iemand met drie diploma’s. Kon je niet kiezen?

Vier. Ik heb nog een vliegbrevet ook. (lacht) Dat slagersdiploma lag voor de hand. Ik was een speelvogel. De school interesseerde mij niet. Op de PMS zeiden ze toen: “Mijnheer Van den Eynde, we raden u de slagerschool aan”. Ik hielp toch al veel in de beenhouwerij en ik deed dat graag: uitbenen, charcuterie maken, kuisen. Waarom niet? Ik was ook de gedoodverfde opvolger, want mijn broer en zus studeerden heel goed. Ik was de benjamin en mijn vader zei: “Gij zijt afgestudeerd

Win 3 duotickets Suiker geeft duotickets weg voor Jukebox 2000 op 23 maart in de Werft in Geel. Stuur hiervoor een mail naar vrijkaarten@suikerkrant.be. Jukebox 2000 is ook te zien op 9 februari in Rex in Mol (uitverkocht) en op 28 april in de Warande in Turnhout.

dan ging ik toch wel naar die toneelschool zeker.

“Ik was voorbestemd de slagerij van mijn vader over te nemen. Tot directeur Fons Goris van de Studio mijn naam afriep: ‘Jaja, Van den Eynde, je mag beginnen’. Toen kon ik het thuis gaan uitleggen.” op uw 16, ik kan rustig afbouwen en daarna is de zaak voor u.” Pas op, dat was een goeddraaiende zaak hé, maar ik dacht er nooit serieus over na. Tot ik eens aan het voetballen was met de ploeg in Kessel. Mijn vader had pas weer gesponsord. Dat was nog met die betonnen plakkaten. Ik was een balletje aan het trappen en ik zag dat hij een nieuw bord had laten maken: ‘Gaston Van den Eynde & zoon’.

Toen pas ben ik daarover beginnen nadenken: “Wil ik dat wel doen?” Ik ben toen naar de hotelschool gegaan. Toen ik 20 was, had ik mijn hoteldiploma op zak, maar ik had intussen al wat informatie ingewonnen over de Studio.

Ik wilde weten wat het was en deed mee aan het toelatingsexamen. Als ik er niet door was geraakt, was ik 9 kansen op 10 in de zaak gegaan. Tot mijn grote verbazing hoorde ik na mijn examen mijn naam afroepen. Ik ben dat voor de zekerheid nog gaan navragen bij directeur Fons Goris. “Jaja, Van den Eynde. Je mag beginnen.” Toen kon ik het thuis gaan uitleggen.

– Dat moet een zwaar gesprek geweest zijn.

Er was vooral veel teleurstelling. Niet dat hij me dat niet gunde, maar mijn vader had het anders gezien voor zichzelf. Hij had een prachtige zaak uit de grond gestampt die heel goed draaide. Als hij nu een opvolger had die dezelfde waarden en normen als hij zou hanteren, was hij gelukkig. Ik had mijn diploma op zak en ik moest maar binnenstappen. En

– Hoe was het op die toneelschool als slagersjongen in het kunstenaarsmilieu?

Dat was een gans andere wereld. Een nieuwe speeltuin. Plots sta je daar in een maillot balletoefeningen te doen. We mochten ook een instrument leren spelen: piano of gitaar. En raad eens wie gitaar gaf? Wannes Van De Velde. Ik heb niet lang getwijfeld. Mijn eerste week op de Studio en ik zat daar al een half uur alleen met de Wannes.

– Jij bent een van de weinige Kempense acteurs die toch is teruggegaan naar zijn geboortestreek.

Dat is toevallig. Ik heb 22 jaar in Antwerpen gewoond, maar ik ben verhuisd omwille van mijn schoonste roeping: het vaderschap. Het appartement in Antwerpen was te klein en dan hebben we een huis gehuurd in Lier. Toen ons tweede kindje is gekomen, hebben we iets gekocht in Bevel. Ik hou van de rust en de natuur. Ik zou nu niet meer in een stad kunnen aarden.

– Voel jij je een Kempenaar?

Dat is veel gezegd. Mijn eerste acht jaar heb ik in Lier doorgebracht en die stad zag er helemaal anders uit dan nu. Waar nu de ring is, was toen nog het platteland en de bossen.

Daar heb ik goede herinneringen aan. Daarna zijn we naar Kessel verhuisd, waar ik mijn puberteit doorgebracht heb. Ik heb dus een beetje van alles geproefd. Maar ik heb zeker veel affiniteit met de Kempen door mijn rollen in ‘In de gloria’ maar ook door bepaalde mensen als Tom Van Dyck, die van Herentals is. Of door Stany Crets en Koen De Bouw, die van Turnhout zijn. Ik ken de Kempen ook heel goed. Ik ga bijvoorbeeld zweven in Weelde. De Noorderkempen ken ik dus vanuit de lucht.

– Heeft iemand die al zoveel gedaan heeft nog een grote droom of ga je de komende jaren vooral in de lucht doorbrengen?

Ik hoop dat ik dat zeker kan blijven doen, want dat vliegen is een grote uitlaatklep voor mij. Voor de rest is het belangrijkste dat ik kan blijven doen wat ik graag doe. Zo heeft bijvoorbeeld Peter Van Den Eede me gevraagd om iets met Compagnie De Koe te gaan doen.

Dat is dan weer eens iets helemaal anders, maar ik hou nu eenmaal van die variatie.

Tekst: Katrien Lodewyckx Foto’s: Bart Van der Moeren

Suiker — 5

Nieuws uit de Kempense bibliotheken

! a r e o h b i b b i B

Molse bibliotheek haalt hoogste rendement in Vlaanderen MOL - De Kempense bibliotheken gooien de laatste tijd hoge ogen in Vlaanderen. Terwijl Turnhout officieus de titel van de meest vooruitstrevende boekerij heeft, maakt Balen kans op de echte titel van beste bibliotheek en blijkt uit een recent onderzoek dat de bibliotheek van Mol het hoogste rendement in Vlaanderen haalt uit zijn collectie.

De resultaten verschenen in het recentste nummer van META, het vaktijdschrift van de bibliotheeksector. De auteurs baseren zich op de uitleencijfers uit de werkingsverslagen van alle Vlaamse bibliotheken. Daaruit bleek dat in 2009 elk exemplaar uit de Molse bibliotheekcollectie (boek, cd, dvd,…) gemiddeld vijf keer uitgeleend werd. Het gemiddelde van Vlaanderen bedroeg slechts twee keer. “Onze collectie wordt dus het best gebruikt”, zegt de Molse bibliothecaresse Annemie Bosch, iemand die haar opleiding trouwens in Turnhout heeft gehad. “Maar ik wil dat cijfer wel relativeren. Een dergelijk onderzoek bij verschillende bibliotheken vergelijkt vaak appels met peren. Veel hangt af van het aantal exemplaren dat je per uitleenbeurt mag uitlenen.

In Mol zijn we heel ruim: je kan hier als het ware met een winkelkarretje aan boeken, cd’s en dvd’s naar buiten gaan. Maar los daarvan zijn dit mooie cijfers. Ze bewijzen de sterke groei van onze bibliotheek de afgelopen jaren, zowel op het vlak van het aantal ontleners als de ontleningen. Want ook in 2010 steeg het aantal ontleningen met maar liefst 28 procent.

Vooral het enorme succes van de dvd-collectie speelt hierin een belangrijke rol. Dat is een zeer uitgebreide en laagdrempelige collectie waarmee we veel leden hebben bijgewonnen.“

– Is het verhogen van je rendement vooral een kwestie van een zo populair mogelijke aankoop?

Uiteraard verhogen populaire boeken, dvd’s en cd’s het rendement van je collectie. Maar het is zeker niet zo dat we in Mol onze collectie afvlakken op wat populair is. Absoluut

niet! Op het vlak van romans voor volwassenen hebben we vrijwel alles in huis wat er uitkomt, evenzeer de wat moeilijkere romans.

Je moet zeker niet alleen in toppers investeren maar een zo breed mogelijke collectie aanbieden aan je klanten. Ik kijk wel naar het rendement om boeken of andere artikels na verloop van tijd af te voeren. Maar ze moe-

6 —februari 2012

– Het is deze maand gedichtendag. We vrezen dat dichtbundels het minst uitgeleend worden.

– Dvd’s zijn voorlopig de laatste populaire artikelen waaraan bibliotheken zich kunnen optrekken. Is het volgende artikel het ebook dat het gewone boek gaat vervangen?

– Mogen we uw lievelingsgedicht kennen?

Ik denk niet dat het papieren boek zo snel gaat verdwijnen. Ik hoop dat de bibliotheek nog altijd een rol kan blijven spelen in het

Bibliothecaresse Annemie Bosch: “Je mag zeker niet alleen in toppers investeren.” ten allemaal wel een kans krijgen. Als blijkt dat na vijf jaar een exemplaar het rendement niet haalt, wordt het afgevoerd. Een openbare bibliotheek is nu eenmaal geen bewaarbibliotheek. Ik beoordeel boeken ook op hun ‘eeuwigheidswaarde’. Een ‘Aspe’ die niet meer uitgeleend wordt gaat eruit, maar een meer literair werk van bijvoorbeeld Tom Lanoye krijgt meer kansen. Tussen de bibliotheken in

Gedichtendag in de Kempen Op donderdag 26 januari organiseren Poetry International en Stichting Lezen Vlaanderen de dertiende Gedichtendag: ieder jaar hét poëziefeest van Nederland en Vlaanderen.

Vlaanderen zijn er afspraken dat grote bibliotheken de rol op zich nemen van bewaarbibliotheek van dat deel van de collectie. Als ik een laatste exemplaar van een boek in Vlaanderen in handen heb, stuur ik dat naar die bibliotheek. Voor strips is dat de bibliotheek van Turnhout, voor romans die van Gent.

In de Kempen kunnen poëtische zielen terecht in: Hoogstraten: Het jonge dichterskoppel David Troch (foto) en Sylvie Marie nodigt je uit op een poëzieconversatie in de bib, om 11.00 en om 13.30 u. Inkom 3 euro, vooraf inschrijven verplicht.

Herselt: De muziekgroep “Gezelle gezongen” brengt in VTC de Mixx, Asbroek 1C een hommage aan de meest muzikaal vertaalde dichter van de Lage Landen, ‘Guido Gezelle’. Om 20 uur, inkom 5 euro.

Westerlo: In Café Libro , Boerenkrijglaan 7, vindt een gedichtenavond plaats waarop dichters Dolf Smets, Julius Schellens, Anne Van Moere en Paul Sannen uit eigen werk voorlezen. Het muzikale gedeelte wordt verzorgd door Daan Witters. Om 20u, inkom is gratis.

Herentals: In kasteel Le Paige, Nederrij 135, kan je terecht voor een eigenwijs poëzieprogramma met optredens van de Poëzieautomaat en The Heavy Machinery. Verder is er de tweede editie van ‘De Mooiste Poëzie Ter Wereld’ een poëziewedstrijd van de stad Herentals, voor de beste gedichten van de leerlingen van het 4de, 5de en 6de leerjaar. Om 19u30, inkom 5 euro.

verschaffen van informatie aan het publiek.

Om die reden zijn we in Mol nu ook aan het overschakelen op zelfbediening. Op die manier kunnen we ons personeel meer inzetten om onze klanten beter te begeleiden in hun zoektocht naar de juiste informatie. We hebben nog geen plannen voor het integreren van e-books in onze werking. Dat is na de automatisering mogelijk een volgende stap.

Ja, dat klopt. Maar op dat vlak doen we extra inspanningen. We zijn nu volop bezig om een poëzie- en toneelhoek in te richten. We hebben al een heel mooie poëziecollectie Tot mijn favoriete dichters behoren zeker Eddy Van Vliet en Herman De Coninck. Maar buiten kindergedichten is het eerste gedicht waaraan ik mooie herinneringen heb ‘De Wolken’ van Martinus Nijhoff. Het was de favoriet van mijn vader en heeft dus voor mij te maken met puur sentiment.

Bij deze :

De wolken Ik droeg nog kleine kleren, en ik lag Lang-uit met moeder in de warme hei, De wolken schoven boven ons voorbij En moeder vroeg wat ‘k in de wolken zag.

En ik riep: Scandinavië, en: eenden, Daar gaat een dame, schapen met een herder De wond’ren werden woord en dreven verder, En ‘k zag dat moeder met een glimlach weende.

Toen kwam de tijd dat ‘k niet naar boven keek, Ofschoon de hemel vol van wolken hing, Ik greep niet naar de vlucht van ‘t vreemde ding Dat met zijn schaduw langs mijn leven streek.

- Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide En wijst me wat hij in de wolken ziet, Nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet De verre wolken waarom moeder schreide M. Nijhoff

Literaire prijzen van de provincie Antwerpen De provincie Antwerpen heeft ook dit jaar de provinciale prijzen voor letterkunde 2011 (telkens goed voor 2.500 euro) toegekend. De prijs voor een jeugdboek ging naar Kristien Dieltiens voor haar werk ‘Papinette’ (Clavis Hasselt). Volgens de jury is ‘Papinette’ een indrukwekkende adolescentenroman die zonder problemen kan oversteken naar de volwassenenliteratuur”. De prijs voor een kinderboek was voor schrijver-regisseur Michael De Cock voor ‘Rosie

De Modernen.

Kunst uit Nederland.

en Moussa’ (Querido Amsterdam). “Maatschappelijke problemen bepalen mee de sfeer, maar het verhaal overstijgt de problematiek”, zo stelt de jury. Ten slotte ontving Marc Maillard de prijs voor een toneelwerk, tv- of radiospel voor zijn werk ‘Kwak’. “Geschreven in een taal die door het jonge publiek als ‘eigen’ wordt ervaren en met een aantal leuke, dubbele bodems die vooral het volwassen publiek sterk kan smaken”, aldus de jury.

ANTWERPEN - Het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen (KMSKA) heeft een rijke en verrassende collectie buitenlandse kunst in zijn bezit. Onder die buitenlanders zijn de Nederlanders het best vertegenwoordigd. Niet alleen de verzameling Hollandse meesters als Frans Hals en Rembrandt vormt een uitgelezen ensemble, ook de collectie Nederlandse kunst uit de negentiende en twintigste eeuw is met meer dan 200 werken op zijn minst indrukwekkend.

Voor de tentoonstelling ‘De Modernen.

Kunst uit Nederland’ zijn zo’n zestig schilderijen, aquarellen en tekeningen uit de voorbije twee eeuwen geselecteerd. Elk kunstwerk heeft zijn eigen geschiedenis en samen vertellen de werken drie parallelle verhalen.

Op de eerste plaats komt de geschiedenis van de moderne kunst in Nederland aan bod. Kenmerkend voor de negentiendeeeuwse kunst is enerzijds de heropleving van de schilderkunst uit de Gouden Eeuw.

Zo werkt Barend Cornelis Koekkoek naar het voorbeeld van Jacob van Ruisdael. Anderzijds is er de artistieke vernieuwing. Met de schilders van de Haagse School, zoals Hendrik Willem Mesdag, doet het impressionisme zijn intrede in Nederland. In de twintigste eeuw volgt de Nederlandse kunst

de internationale stijlrichtingen. Aanvankelijk vindt Willem Paerels aansluiting bij het impressionisme, maar hij komt later onder invloed van het kubisme. Kees van Dongen wordt naar het voorbeeld van Matisse en Picasso een gevierd vertegenwoordiger van het fauvisme. De doeken van Carel Willink en Pijke Koch zijn door de natuurgetrouwe weergave, de droomachtige sfeer en de onheilspellende dreiging kenmerkend voor het magisch realisme. Met zijn abstracte schilderijen verkent Bram Bogaert de mogelijkheden van doek en verf.

Een tweede verhaal dat wordt verteld, is dat van de artistieke relaties en contacten tussen Nederland en België. ‘Kunst uit Nederland’ toont onder andere werk van meesters uit het Noorden die in de negentiende eeuw tijdelijk naar België afzakken omwille van het gunstige artistieke klimaat.

Bekende voorbeelden hiervan zijn Lawrence Alma-Tadema, Vincent van Gogh en Willem Roelofs. Een aantal in Nederland geboren kunstenaars, zoals Jan Cox, vestigen zich in België om er te blijven en zijn intussen bij de Belgische kunstgeschiedenis ingelijfd.

Cultuurdeputé Peter Bellens: “Deze tentoonstelling toont een paar mooie voorbeelden van de rol die de Kempen hebben gespeeld in de kunstgeschiedenis. Ik denk vooral aan Jakob Smits die de drukte van Amsterdam ontvluchtte om rust en inspiratie te vinden in de Antwerpse Kempen, in het gehucht Achterbos bij Mol. De tentoonstelling toont o.a. een typisch Kempens interieur van hem.”

Tot slot belicht ‘Kunst uit Nederland’ hoe

de verzameling Nederlandse moderne kunst in het Koninklijk Museum is ontstaan. Verzamelaars en mecenassen als Henri Hymans en Johannnes Fredericus Samuel Esser verrijkten het KMSKA met waardevolle aanwinsten, zoals ook de Staat der Nederlanden en de stichting Dutch Art Works dat deden.

De tentoonstelling ‘De Modernen. Kunst uit Nederland’ is te bekijken in de Koningin Fabiolazaal in Antwerpen. Voor deze gelegenheid zijn behalve de reeds vermelde kunstwerken ook tekeningen en doeken bijeengebracht van onder anderen Isaac en Jozef Israëls, Jakob Smits, George Hendrik Breitner, Jan Toorop, Jan Sluijters, Raoul Hynckes, Karel Appel en Lucebert.

Het KMSKA speelt op verplaatsing Het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen is gesloten voor een ingrijpende renovatie, maar de museumcollectie blijft dichtbij én toegankelijk. Belangrijke werken uit de collectie van het KMSKA kunt u bekijken in: MAS Antwerpen, Onze-Lieve Vrouwekathedraal Antwerpen, Stedelijk Museum Lier, Museum Schepenhuis Mechelen.

De Koningin Fabiolazaal brengt onder de titel ‘De Modernen’ regelmatig een tentoonstelling die een licht werpt op een deel van de collectie van het KMSKA. ‘Kunst uit Nederland’ is daar één luik van.

Praktische informatie ‘De Modernen. Kunst uit Nederland’ Openingsuren De expo ‘De Modernen. Kunst uit Nederland’ loopt nog tot 19 augustus.

Van dinsdag tot zondag van 10 tot 17u en op zaterdag van 10 tot 18u.

Locatie: Koningin Fabiolazaal, Jezusstraat 28, 2000 Antwerpen De Koningin Fabiolazaal is toegankelijk voor andersvaliden.

Prijzen Volwassenen betalen vier euro. Er zijn kortingen.

Rondleidingen Het is mogelijk de tentoonstelling met een gids te bezoeken. Rondleidingen kan je reserveren via +32 (0)3 242 04 16 of publiekswerking@kmska.be.

Bezoekersgids De bezoekersgids kan je gratis downloaden vanaf 28 januari op www.kmska.be. Of vraag hem aan de balie op de tentoonstelling.

Kindvriendelijk Ter gelegenheid van de tentoonstelling werd ‘Hollandse maatjes’ samengesteld: een kijken doeboekje voor gezinnen met kinderen van 6 tot 12 jaar

Suiker — 7

bonjour expo OUD-TURNHOUT – Stilte doet iets met een mens. Heb je jezelf ooit afgevraagd wat het met jou doet? Wanneer is het stil voor jou?

Waar vind jij stilte? Staat stilte altijd gelijk aan rust? Of net niet?

In oktober werden de inwoners van OudTurnhout opgeroepen om gedichten of foto’s te maken rond het onderwerp ‘stilte’. Daar werd goed op gereageerd. Heel wat mensen stuurden teksten en foto’s in. De mooiste tien foto’s zijn uitvergroot en worden nog tot 12 februari tentoongesteld in ’t Hofke van Chantraine.

Daar kan je ook enkele stiltegedichten lezen. ’t Hofke is open op dinsdag, woensdag en donderdag van 13 tot 16u en op zaterdag en zondag van 13.30 tot 17u. De toegang is gratis.

TURNHOUT - Het echtpaar Lucia Radochonska (°1948) en Jean-Louis Vanesch (°1950) is binnen de Waalse fotografiewereld een gevestigde waarde. Ze zijn de voorlopers van de huidige generatie fotografen uit Franstalig België, die aansluiting vindt bij de internationale stromingen.

Beide fotografen kiezen voor eenvoud in hun foto’s, zowel wat het onderwerp betreft

HERENTALS – In 2010 werkten een aantal leden van de Nederlandse Kring van Beeldhouwers in het Frans Masereel Centrum in Kasterlee. Die ‘Kring’ is een vereniging met ongeveer 180 leden. Ze werd opgericht in 1918. Deze belangenvereniging voor beeldhouwers probeert de belangstelling voor de driedimensionale kunst in en buiten Neder-

8 —februari 2012

als door het bewuste gebruik van de analoge zwart-witfotografie. Hun beelden zijn fragiel en gevoelig. Toch zijn er verschillen. Radochonska zoekt haar onderwerpen in haar directe thuisomgeving, terwijl Vanesch de zijne in de nabije natuur vindt.

De tentoonstelling is tot 26 februari te zien in de foyer van de Warandeschouwburg.

De toegang is gratis.

land te vergroten en de onderlinge contacten tussen ruimtelijk werkende kunstenaars te bevorderen.

Mariah Blue, Marie-José Eijkemans, Bert van Loo, Riki Mijling, Lidia Palumbi, Nicole Royers, Mélanie de Vroom en Annemie Bogaert zijn gespecialiseerd in de ruimtelijke kunsten, maar zij vonden het

HERSELT – Nog tot en met 4 februari stellen in VTC de Mixx (Asbroek 1 in Herselt) Oswald Noppe, Bart Verschueren Kristien Vandierendonck tentoon. Noppe schildert met olieverf op basis van water, Verschue-

een uitdaging te werken op het platte vlak van de lithografie. Toch behielden ze een duidelijke band met hun driedimensionale werk. Het resultaat van die inspanningen wordt nog tot 5 februari getoond in kasteel Le Paige in Herentals. Je kan er van woensdag tot en met zondag terecht van 14 tot 17u.

ren gebruikt olieverf en Vandierendonck maakt aquarellen en acrylschilderijen.

De Mixx is open van maandag tot en met zaterdag van 9 tot 21u. De toegang is gratis.

Voor volwassenen, met streng voorbehoud HERENTALS – Tjen Meylemans is back in town! Na exposities en reizen in zowat heel de wereld is de Herentalsenaar nog eens in zijn geboortestad. Voor het eerst in 25 jaar exposeert hij groot, nieuw werk.

Meylemans heeft een belangrijke plaats veroverd in de hedendaagse schilderkunst. Zijn werken hangen in tal van musea en zijn gegeerd door kunstkenners en -verzamelaars. Van 25 februari tot 18 maart stelt Tjen Meylemans tentoon in kasteel Le Paige in Herentals. De toegang is gratis. Je kan in Le Paige terecht van dinsdag tot en met zondag van 14 tot 17u.

GEEL - In de Halle, de exporuimte van het Geelse cultuurcentrum De Werft aan de Markt, kan je nog tot 5 februari werk gaan bekijken van Inge Godelaine. Godelaine is al 20 jaar de rechterhand van Jef Geys. Zo trok ze naar China voor Geys’ recente tentoonstelling over kunstenaar Mon Van Genechten en filosoof Teilhard de Chardin. En toen Geys geselecteerd werd voor de Biënnale van Venetië gaf ze er op zijn vraag workshops. Maar Godelaine heeft ook haar eigen projecten.

Naast tekenen en schilderen verwierf ze bekendheid met tal van multimedia­ toepassingen. Ze kreeg een exclusieve toegang tot bekende Belgische kunstenaars zoals Raveel en Panamarenko en maakte er video’s over. Als docente aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Geel geeft ze haar leerlingen de kans in groepsverband hun werken in expo­ ruimtes buiten de academie tentoon te stellen. Voor haar tentoonstelling in de Halle heeft ze een artistieke primeur in petto: ‘2 à 3 minutes’ is een film die tot stand kwam op een tocht naar Kinshasa en Lubumbashi begin 2010.

GEEL - In de Halle stelt van 17 februari tot 1 april Brian Maguire uit Dublin tentoon. Maguire is niet de eerste de beste.

Hij mocht Ierland vertegenwoordigen op de biënnale in Brazilië (Sao Paulo) in 1997, maar ook in Philadelphia, Beijing en Seoel exposeerde hij al.

Maguire toont aan de hand van portretten en video-opnames de regels waaraan mensen zich dienen te houden.

Aangrijpend is zijn reeks grootschalige portretten van ex-gevangenen, afkomstig van beide kanten van de politieke scheiding in Noord-Ierland.

MOL - Tot 25 februari loopt in ’t Kristallijn nog de tentoonstelling ‘Louis Baretta’. Geen naam waar u van achterover valt, allicht, maar we willen u toch aanmoedigen om die moeilijke en gevaarlijke sledetocht naar Mol-Rauw alsnog aan te vatten. Baretta is namelijk onterecht onbekend. Francine Legrand, auteur van het standaardwerk ‘Het symbolisme in België’, kent hem wel, maar heeft toch maar één -zij het prijzend- regeltje voor hem over. Ze noemt hem een visionair, al te jong gestorven en ‘trop inconnu’. Samengevat: ’t Kristallijn heeft zijn werk met recht en reden vanuit Veurne doen overkomen.

Mol is niet meteen de slechtste plaats om de man te exposeren. Louis Baretta (1866-1928) is namelijk, net als zijn tijdgenoot Jakob Smits (1855-1928), een religieus symbolist. En net als Jakob Smits heeft hij aan de Brusselse academie les gekregen van Jean Portaels. Maar veel meer hebben de twee niet gemeen met elkaar, en om eerlijk te zijn: zelfs dat weinige niet.

Wie het werk van Baretta bekijkt, ziet immers bij de eerste oogopslag het symbolisme zitten, maar diezelfde oogopslag leert ook dat het niet het symbolisme van Smits is. Smits kwam in Mol-Achterbos sterk onder de indruk van het eenvoudige volksgeloof dat hij bij de mensen aantrof. Dat volksgeloof heeft hij in een belangrijk deel van zijn oeuvre heel piëteitsvol uitgedrukt. Baretta, hoewel ook religieus van inspiratie, tapt uit een heel ander vaatje. Terloops opgemerkt: in de gelaïciseerde maatschappij die we vandaag kennen, is die religieuze insteek voor de verspreiding en reputatie van een kunstenaar bepaald geen voordeel.

Symbolisme in soorten Allebei symbolist, allebei religieus werk, en toch zo verschillend? Het symbolisme is een vlag die vele ladingen dekt. Om het simpel te houden: het symbolisme exploreert de werkelijkheid achter de dingen en waardeert fantasie, droom, spiritualiteit en religie. We onderkennen er twee strekkingen in, die wel eens worden aangeduid met de termen ‘wit’ en ‘zwart’. Die strekkingen hebben allebei een uitgesproken voorkeur voor de vrouw, maar in het witte symbolisme figureert als favoriete vrouwenfiguur de Maagd Maria. Smits noemt haar bijvoorbeeld Mater Amabilis, Mater Dolorosa of Mater Dei. In het zwarte symbolisme van Khnopff, Rops en anderen daarentegen is de ‘femme fatale’ een constante. Dit is de andere kant van het symbolistische spectrum: de donkere kant, die van de drift en het instinct. Ook in de literatuur zijn die strekkingen terug te vinden: Claudel en Rodenbach zijn ‘wit’, Edgar Allan Poe, Baudelaire en J.K. Huysmans (voor diens bekering) zijn ‘zwart’.

Waar Baretta thuishoort, is ietwat dubieus; hij lijkt tussen de twee richtingen heen en weer te slingeren. De inhoud van veel van zijn werken is (na een fase van een haast satanische perversie) uiterst religieus, maar van de sereniteit die we bij Smits of Xavier Mellery terugvinden, is hier hoegenaamd geen sprake.

De passie, neen, de furie die uit zijn schilderijen spreekt, zet hem aan de kant van kunstenaars als Rops, Redon, Ensor en Spilliaert: schilders die hij in het lugubere zelfs moeiteloos voorbijsteekt. Hij schildert bloedrood en is geobsedeerd door de wreedaardige taferelen uit het evangelie: de onthoofding van Johannes de Doper, de marteldood van Christus.

Romantiek Baretta heeft nog veel gemeen met wat we ons doorgaans voorstellen als het type van de romantische kunstenaar. Hij was van kindsbeen af mankepoot, voelde zich onbegrepen door de wereld en leefde, nadat hij als leraar aan het Sint-Lucasinstituut van Schaarbeek aan de deur was gezet, in bittere armoede. Hij bedelde bij momenten om eten en droeg an-

Het zwarte symbolisme van Louis Baretta dermans kleren af. Volgens zijn leerling en latere beschermheer Joseph Vuylsteke was die armoede tot op zekere hoogte door hemzelf gezocht en gewild, omdat ze hem dichter bij Christus bracht. Baretta behoort tot het gild van de ‘peintres maudits’, het soort dat afkeuring en weigering vanwege de gevestigde machten vraagt en krijgt. Eén voorbeeld: als hij Christus aan het kruis schildert, suggereert hij daar een erectie bij. Daar zijn maar weinig gezagsdragers blij mee, natuurlijk.

(Terzijde: Toon Tersas, vrijbuiter die nooit om een artistieke plaagstoot verlegen zat, heeft veel later hetzelfde thema getekend. Hij heeft mij ooit, oog in oog met het werk in kwestie, verzekerd dat hij niet wou choqueren, maar dat een erectie bij gekruisigden nu eenmaal geen zeldzaamheid was. Ik heb Toon ook bij die gelegenheid niet tegengesproken).

En om het romantische plaatje van Baretta helemaal af te maken: hij verkocht bij leven zo goed als niets en vernietigde in een vlaag van wanhoop het grootste deel van zijn oeuvre.

Veurne De levensloop van Baretta is, net als zijn kunst, van een vandaag nog nauwelijks te vatten pathetiek. Het verhaal, zeg maar de lijdensweg, van zijn oeuvre is al even dramatisch. Nauwelijks een tiende van wat hij geschilderd heeft, is bewaard. Bij zijn overlijden in 1928 heeft de schilder zijn werk integraal vererfd aan zijn vriend Vuylsteke, die er zich liefdevol over heeft ontfermd en tien jaar lang in Baretta’s atelier is gaan wonen. Tij-

dens een bezoek aan de Heilig Bloedprocessie in Veurne vond Vuylsteke daarin voldoende spirituele overeenkomst met het werk van zijn vriend om een volgende stap te zetten.

Uiteindelijk werd in 1937 een contract gesloten voor een Barettamuseum in het stadhuis.

Vuylsteke werd er conservator. Toen die in 1962 overleed, werd het museum al snel gesloten en begon de klassieke episode van verkommering en verwaarlozing. In de jaren 80 werd een voorzichtig begin gemaakt met restauratie en restitutie. Pas in 2010 verscheen de monografie ‘Kunstschilder Louis Baretta 1886-1928’ van Ghislain Potvlieghe. De auteur geeft zijn boek de veelzeggende ondertitel ‘De schreeuw van een vervloekt schilder’ mee.

Op dit ogenblik behoort een permanent museum, zoals ooit was afgesproken, niet meer tot de mogelijkheden, maar via de eigen tentoonstelling en de uitleen probeert Veurne Baretta toch weer onder de aandacht van een breed publiek te brengen. Het siert ’t Kristallijn dat het ruimte maakt voor de kunst van deze vergeten kunstenaar. De tentoonstelling is een revelatie en toont Baretta als wat hij was: een getormenteerd religieus fanaat, die zowel in letterlijke als figuurlijke zin ‘geweldig’ kon schilderen.

Louis Baretta, nog tot 25 februari in ’t Kristallijn, Blauwe Keidreef 3, 2400 Mol. Enkel op zaterdag en zondag van 14 tot 17u, en na afspraak. Tel: 011 55 36 99

Tekst: Ivo Verheyen

Suiker — 9

jazz

Nieuws van onze partners

BALEN - Balen krijgt van Europa 143.667 euro voor de renovatie van de pastorij van haar deelgemeente Olmen. Het geld komt uit de pot van ‘Leader’, een subsidiëringsprogramma voor plattelandsontwikkeling waarbij ook de Vlaamse overheid en de pro-

KEMPEN - IOK en IOK Afvalbeheer vieren in 2012 hun 50-jarige bestaan en organiseren ter gelegenheid van dit jubileum een grote fotowedstrijd ‘Kempen in beeld’. Ze zijn op zoek naar mooie foto’s die de Kempen anno 2012 in beeld brengen.

Naar aanleiding van hun 50-jarige bestaan in 2012 willen IOK en IOK Afvalbeheer niet stilstaan bij het verleden. Zij willen liever de Kempense gemeenten en hun inwoners op een aangename wijze een blijvend mooi beeld geven van onze prachtige streek.

Heb je een passie voor de Kempen en fo-

10 —februari 2012

heid van volmiddeleeuwse woningen. Nog recenter werd tijdens het project “Het gat in de markt” een projecthistoricus aangesteld om de oudste bronnen te herbekijken. Wat kunnen we uit het archeologische onderzoek concluderen? Biedt een vernieuwde interpretatie van de geschreven bronnen uit de twaalfde en dertiende eeuw nieuwe resultaten? Deze vragen worden behandeld door historicus Bert Tops, die in 2010 gedurende zeven maanden het verleden van de Grote Markt van Turnhout onderzocht. Archeoloog Stephan Delaruelle werkte voor de provincie Antwerpen onder meer mee aan de opgravingen op de hogesnelheidslijn tussen Antwerpen en de Nederlandse grens.

vincie Antwerpen een belangrijke bijdrage leveren via ‘Leader Regio Midden-Kempen beweegt!’. De gemeente gaat bovenop deze subsidies nog eens zo’n 70.000 euro investeren. De pastorij in Olmen staat momenteel leeg. Het gemeentebestuur wil het pand renoveren tot een gemeenschapscentrum voor de lokale erfgoed- en socioculturele verenigingen van Balen en Olmen. Het pand kan gebruikt worden voor allerlei activiteiten, gaande van een openluchttheater tot een vernissage. Zowel het gebouw als de tuin worden gerenoveerd en gebruiksklaar gemaakt voor kleinschalige gemeenschapsvormende activiteiten. In het voorjaar van 2012 zal de aanbesteding van de werken gebeuren, zodat die laatste in het najaar kunnen starten.

tografie? Breng de Kempen dan digitaal in beeld en maak kans op een prachtige prijs.

Zoek inspiratie in thema’s zoals ‘groene Kempen’ en ‘wonen, werken en mensen in de Kempen’. Fotografeer oude, nieuwe, moderne, klassieke, grote of kleine gebouwen. Leg je dorps- of stadskern op de gevoelige plaat.

Ook Kempense flora en fauna mogen gekiekt worden.

Je kan je foto’s insturen tussen 1 februari en 31 augustus 2012. Een professionele jury selecteert de mooiste foto’s. De winnaars ontvangen een aantrekkelijke geldprijs. Speciale aandacht gaat uit naar jongeren. Voor deelnemers jonger dan 18 jaar is er een extra prijzenpot voorzien. Een selectie van de ingezonden foto’s wordt in het kader van Turnhout 2012, Cultuurstad van Vlaanderen, tentoongesteld in het leegstaande bibliotheekgebouw van de Warande in Turnhout, van 12 oktober tot en met 1 november 2012.

Meer informatie over de te winnen prijzen, het wedstrijdreglement en het inschrijvingsformulier vind je op www.iok.be.

TURNHOUT – Op woensdag 1 februari wordt in de Poppenzaal de laatste voorstelling van ‘Glibber de slak’ gespeeld, voor kleuters van 2,5 tot 6 jaar. Op 5, 8 en 12 februari kunnen 4- tot 8-jarigen genieten van ‘De nachtegaal’, een schimmenspel naar het sprookje van H.C. Andersen. ‘De beer’ (3-7 jaar) gaat over een troetelbeer die verloren is en gezocht moet worden. De zoektochten vinden plaats op 15, 19 en 22 februari.

Op zondag 26 februari wordt de gast-

Will Tura WESTERLO – In de Zoerla (Gevaertlaan 1 in Westerlo) brengt Will Tura, bijgestaan door zijn vaste begeleidingsband, op vrijdag 10 februari een overzicht van zijn grootste hits. Het concert begint om 20u. Tickets kosten 35 euro.

KASTERLEE – Dat Kasterlee over een Kabouterberg beschikt, weet half Vlaanderen.

Maar dat zich vlak bij die ‘berg’ ook een fameuze paddenstoel bevindt, weten slechts enkele ingewijden in kunst en grafiek. Het Frans Masereel Centrum -een paddenstoelachtig complex met enkele verblijfsplaatsen voor kunstenaars eromheen- viert in 2012 zijn veertigste verjaardag. Sinds 1972 is het een onophoudelijk komen en gaan van grafische kunstenaars die in het FMC resideren, studeren, experimenteren en mekaar beïnvloeden.

Dat werd op gepaste wijze gevierd (foto).

Van die gelegenheid werd ook gebruik gemaakt om ‘In Kasterlee’ voor te stellen: een project dat grafische kunstenaars die -tijdelijk- verbonden zijn aan het FMC in de gelegenheid stelt werken te maken die in verschillende openbare gebouwen en ruimtes in Kasterlee zullen worden getoond.

Een jaar lang zal elke maand een andere

LEOPOLDSBURG – Cultuurcentrum Leopoldsburg heeft ook in februari weer een flink aantal voorstellingen geprogrammeerd die elders in de Kempen niet te zien zijn. We zetten de belangrijkste even op een rijtje: een musical over het leven van de Zangeres Zonder Naam (1 februari), ‘De wereld is gaan slapen’ met Antje De Boeck (9 februari), ‘The Million Dollar Sunrise’,

voorstelling ‘Zeven kikkertjes’ gespeeld door het Nederlandse Poppentheater Koos Wieman. Op 29 februari, en 4 en 7 maart, kunnen kleuters kijken naar ‘Ei, ei, ei, mijn vriendje is een ei’.

Alle voorstellingen vinden plaats in de Poppenzaal, Steenweg op Oosthoven 114 in Turnhout. Het aanvangsuur is 14.30u (woensdag) en 10.30u (zondag). De toegang voor volwassenen bedraagt 6 euro, voor kinderen 5 euro.

TURHOUT – Trompettist Jo Hermans is dit jaar artist in residence in de Warande. Zijn project ‘Walk the line’ is het hoogtepunt van dit scharnierjaar van Hermans. Hij gaat op zoek naar de raakvlakken tussen een klassiek koor en een jazzkwartet. Uitgangspunt daarbij is zijn fascinatie voor de emotionele kracht van de zangstem.

Samen met het Vlaams Radio Koor brengt

hij, ondersteund door zijn muzikanten en gevestigde namen als Jan Van der Roost en Bert Joris, een gevarieerd programma.

Uit kleurrijke klanktapijten stijgt een dromerige trompetmelodie op, die je meeneemt van contemplatieve koorwerken tot swingende jazznummers en improvisaties.

Laat je meeslepen door de chemie tussen de menselijke stem en het warme geluid

Bjorn Tagemose

TURNHOUT - Op donderdag 16 februari om 20 uur houden archeoloog Stephane Delaruelle en historicus Bert Tops in het auditorium van het Speelkaartenmuseum, Druivenstraat 18 in Turnhout, een lezing over het ontstaan van Turnhout. Dit jaar is Turnhout cultuurstad van Vlaanderen. In 2012 is het immers 800 jaar geleden dat Turnhout het stadsrecht kreeg. Over het ontstaan van het huidige Turnhout zijn er altijd uiteenlopende opvattingen geweest. Volgens J. E. Jansen, medestichter van de historische kring Taxandria, bestond Turnhout al ten tijde van de Merovingers. Karel Leenders stelde op zijn beurt in 1996 dat Oud-Turnhout de oudste kern was, met een aanwezig-

All That MOL - Fred Delplancq is zonder enige twijfel een van onze beste (tenor) saxofo­ nisten. Hij verzamelde met Sam Gerstmans (bas), Toon Van Dionant (drums) en Ron Van Rossum (piano) enkele topmuzikanten uit het jazzwereldje rond zich voor een speciaal eerbetoon aan jazzle­ gende Sonny Rollins: de legendarische muzikant die 76 albums uitbracht en klassiekers schreef zoals ‘Oleo’,

'St. Thomas' en 'Airegin’.

‘A tribute to Sonny Rollins’ is een programma dat bijna volledig uit swing bestaat, afgewisseld met zwoele calypso en enkele gevoelige ballades. Op 24 februari in Zaal Ootello in Ezaart. Tickets kosten 10 euro, behalve als je op www.suikerkrant. be het duoticket wint dat wij zomaar weggeven.

WIN 1 DUOTICKET

kunstenaar zijn werk ‘tentoonstellen’. Deelnemende kunstenaars zijn Lieven Segers, die de spits afbeet, Adrien Tirtaux, Peter Puype, Susanne Weck (D), Maarten Verweij en Steffen Maas (Nl). Begin 2013 zal er een slotmoment zijn waarop de twaalf verschillende projecten worden gepresenteerd.

met muziek van de fiftiessterren Elvis Presley, Johnny Cash, Carl Perkins en Jerry Lee Lewis (10 februari) en de Indische show ‘Dhoad Gypsies of Rajasthan’ (16 februari).

Daarnaast ook enkele bekende grote namen op de affiches: Eva De Roovere (4 februari), Raymond Van het Groenewoud (18 februari) en Kadril (25 februari). Alle info op www.ccleopoldsburg.be.

KASTERLEE – Jazzclub Houtum Street nodigt op maandag 6 februari Steve Yocum & The Multifarious All Stars uit voor een concert. De band fungeerde als begeleidingsband van Nederlandse topmuzikanten. Deze keer spelen ze samen met de Amerikaanse trombonist Steve Yocum.

Kaarten kosten 10 euro. Op www.suikerkrant.be zijn 2 duotickets te winnen.

WIN 2 DUOTICKETS

van de trompet.

Met Jo Hermans op trompet en bugel, Bart Van Caenegem op piano, Tony Vitacolonna op percussie en Janos Bruneel op contrabas.

Dit unieke concert vindt plaats in de SintFranciscuskerk van Schorvoort, Schorvoortberg 56 in Turnhout, op zondag 19 februari om 20.15u. Tickets kosten 14 euro.

RIJKEVORSEL - Philip Catherine verdient beslist zijn plaats tussen de grote namen van de hedendaagse jazz. Als wereldvermaard jazzgitarist heeft hij in zijn 40-jarige carrière heel wat groten van de Europese en Amerikaanse jazz begeleid. In de Singer in Rijkevorsel (Bavelstraat 35) treedt hij op 3 februari op met de veel jongere pianist Nicola Andrioli. Deze getalenteerde Italiaan behaalde diploma’s aan het Conservatoire National Supérieur in Parijs en aan het conservatorium van Brussel. Hij volgde lessen bij Enrico Pieranunzi, Barry Harris, Ran Blake en Kenny Barron. In 2001 behaalde hij eerste prijzen op het festival ‘Lecco Jazz’

en op de Compétition Internationale Friederich Gulda. Momenteel leidt hij een eigen kwartet en is hij lid van het Philip Catherine Quartet. Tickets kosten 17 euro. Het concert begint om 20.30u.

RIJKEVORSEL - De 71-jarige Amerikaanse pianist Dave Burrell speelt sinds jaren samen met saxofoonlegenden David Murray en Archie Shepp. Sinds kort werkt hij ook samen met de niet eens 30-jarige saxofoniste Silke Eberhard uit Duitsland. Dit lijkt misschien een opmerkelijke keuze. Maar het is vast haar pittige spel dat hem zo aanspreekt.

Silke Eberhard staat in haar geboorteland Duitsland tenslotte bekend als de boeiendste jazzmuzikante van haar generatie.

Dave Burrell heeft een haast encyclopedische kennis van de jazzgeschiedenis. Blues, gospel, ragtime, stride, bebop en vrije improvisatie: alle stijlen klinken in zijn muziek door. Tijdens zijn studie aan het befaamde Berklee College of Music speelde hij al samen met enkele opmerkelijke generatiegenoten, onder wie drummer Tony Williams en saxofonist Sam Rivers. Hij studeerde af in 1965 en trok onmiddellijk naar New York, waar hij een band vormde met saxofonist Byard Lancaster, bassist Sirone en drummer Bobby Kapp. Hij speelde er ook in de groep van saxofonist Noah Howard. In de jaren die daarop volgden, begon Dave Burrell naam te maken als een van de meest originele pianisten van New York. Hij nam cd’s op met onder anderen Marion Brown,

Grachan Moncur, Paroah Sanders en Alan Silva. Begin jaren 70 startte hij zijn samenwerking met saxofonist Archie Shepp en met hem vormt hij tot op vandaag nog een duo. Burrell speelde mee op Shepps klassieke Impulse-albums ‘Attica Blues’, ‘Things Got to Change’ en ‘The Cry of My People’. In het volgende decennium begon Burrell een tweede jarenlange samenwerking: die met saxofonist David Murray.

Tegenover de rijk gevulde carrière van Burrell staat die van de nog jonge Silke Eberhard. Zij studeerde in 2000 af aan de ‘Musikhochschule Hanns Eisler’ in Berlijn.

Nadien reisde ze naar de Verenigde Staten om er bij saxofonist Dave Liebman in de leer te gaan. In 2007 won ze de Duitse jazzprijs als ‘beste progressieve artiest’. In datzelfde jaar nam ze samen met de Japanse pianiste Aki Takase het bejubelde album ‘The Ornette Coleman Anthology’ (Intakt Records) op. Vandaag leidt Silke Eberhard een eigen trio en de groep Potsa Lotsa, waarmee ze op volstrekt originele wijze de muziek van Eric Dolphy interpreteert. Maar op 10 februari staat ze samen met haar idool Dave Burrell op de planken van De Singer (Bavelstraat 35) in Rijkevorsel. Tickets kosten 16 euro.

Het concert begint om 20.30u.

Suiker — 11

Kristien Hemmerechts, Sylvie De Pauw en David Miller Een bakje troost Woord en klassiek Donderdag 9 februari om 20 uur Lakenhal

geprangd ligt tussen de Atlantische Oceaan en de Andes, en dat getekend is door migraties, veroveringen, plunderingen, botsingen van gemeenschappen en het verdwijnen van talen en culturen. De rode lijn in ‘Historia Abierta’ is het in vraag stellen en het ondermijnen van de neiging van een volk om zich binnen de eigen gemeenschap op te sluiten.

Tickets kosten 15 euro. De voorstelling wordt in het Spaans gespeeld, maar Nederlands ondertiteld. Op www.suikerkrant.be zijn er vijf duotickets te winnen.

WIN 5 DUOTICKETS



Unity: PUra Vida feat Congo ashanti roy, King shiloh fUll soUndsystem feat earl 16

TURNHOUT – In het kader van ‘Festival Bonjour’, een door de Warande georganiseerd festival dat kunstenaars uit Franstalig België een podium biedt in Vlaanderen, is op 1 februari in de Kuub de voorstelling ‘Historia Abierta’ te zien van de Chileens-Belgische regisseur Lorent Wanson. Wanson trok naar Chili om er samen met beeldend kunstenaars, componisten, dramaturgen, choreografen, muzikanten en acteurs een voorstelling te maken. ‘Historia Abierta’ vertelt de bewogen geschiedenis van Chili, een lang en smal land dat

Grote namen op onze reggae-avond! De legendarische Jamaicaanse zangers Congo Ashanti Roy en Earl 16 treden op met Belgische revelatie Pura Vida en Nederlands bekende soundsystem King Shiloh. Locale partyband Giraffe Soundsystem maakt het feest compleet.

zaterdag 18 februari om 20.30 uur in de Kuub, staand

-

een greep uit de kalender wo 01/02 Lorent Wanson - Historia Abierta do 02/02 Le Corridor/Les Filles de Hirohito/... - L’accueil d’Ismael Stamp vr 03/02 Amatorski & (kort)film 08&09/02 ‘t Arsenaal - Biechten première za 11/02 Rodrigo Leão en Cinema Ensemble

Trois Voies Soms sneeuwt het in april Muziek Woensdag 22 februari om 14.30 uur Schouwburg

MOL – ‘Azzek nog zou trouwen’ is een typische revue. Met Luc Caals als animator brengen drie dames en heren (Luc Caals, Ann De Winne, An Vanderstighelen, Daisy Thys, Sam Verhoeven en Marc Fransen) hulde aan De Strangers. Bijna alle hits uit het rijke Strangersrepertoire passeren -letterlijk- de revue.

‘Schele Vanderlinden’ en ‘Bij de rijkswacht’ staan zeker op het programma, en de avond kan niet anders dan afgesloten worden met het nationale volkslied van Antwerpen en omgeving: “Antwaarpe, gaai zè gaai voor maai…”

‘Azzek nog zou trouwen’ wordt gespeeld op 15 februari. Kaarten kosten 18 euro. Op

www.suikerkrant.be worden drie duotickets weggegeven.

TURNHOUT – ‘Mijn avonturen door V. Swchwrm’ is een boek van Toon Tellegen. Het gaat over een jongen die schrijver wil worden en de wereld met verwondering en verbeelding tegemoet treedt. “Ik wilde schrijver worden en ik dacht: als ik elke dag één bladzijde schrijf, dan schrijf ik elk jaar een boek van 365 bladzijden, en in een schrikkeljaar een van 366 bladzijden. Dat leek me genoeg voor een schrijver.”

Guy Cassiers bewerkte het boek tot een toneelstuk. Met jonge acteurs met verschillende culturele achtergronden gaat hij op zoek naar een gemeenschappelijke taal over de verschillen heen. De voorstelling wordt deels in het Nederlands, deels in het Marokkaans gespeeld. SWCHWRM kan je op 12 februari zien in de Kuub. Kaarten kosten 9 euro. Suiker geeft op www.suikerkrant.be vijf duotickets weg voor deze voorstelling.

MOL – De binnenhuisversie van Fiesta Mundial heet gewoon Indoor Fiesta Mundial en vindt plaats in 't Getouw in Mol, op zondag 19 februari. Op drie fronten worden er gemusiceerd en gefeest. De Nederlandse band ‘Over de Balk’ en Isbells (foto) concerteren op de Club Stage. Can-

dela Fina staat geprogrammeerd op de DJ Stage en Xamanek, Les Barbeaux en Captain Steel & Lieven Verstraeten staan op het hoofdpodium.

Kaarten voor Fiesta Mundial Indoor kosten 10 euro. Op www.suikerkrant.be zijn er vrijkaarten te winnen.

WIN 3 DUOTICKETS

zo 12/02 Toneelhuis - SWCHWRM zo 19/02 Jo Hermans Kwartet en het Vlaams Radio Koor - Walk The Line wo 29/02 Laika/Muziektheater Transparant - Opera Buffa

Info en tickets cc ‘t Schaliken | Grote Markt 35 | 2200 Herentals tel. 014-28 51 30 | cultuurcentrum@herentals.be | www.schaliken.be

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

WIN 5 DUOTICKETS

CULTUURCENTRUM DE WERFT GEEL

FEBRUARI

0 0 0 0 0 0 1 1 1

1 2 5 7 8 9 1 6 7

SKaGeN

2 0 u 1 5

lEttER pIEcE compAgnIE / EtIEnnE gUIllotEAU double bill letter pieces / DAAD

2 0 u 1 5 1 4 u 0 0

Berlin Alexanderplatz

woensdag

d o n d e rd a g

z o n d a g

dinsdag

woensdag

d o n d e rd a g

zaterdag

20u15

BARRAgE Soundtrack of the World

2 0 u 1 5

20u15

20u15

lIEvEn DEBRAUWERJ Eindelijk zwanger

1 4 u 0 0

20u15

thomAS DEvEnS / nIcolAS vlADySlAv / pASSAREllE 2 0 u 1 5 Faits Divers / contamination double bill 20u15

ARtEmIS Woeste hoogte

2 0 u 1 5

20u15

BoB mARlEy BIRthDAy BAShmEnt 2 0 u 0 0 met o. a. Fantan mojah, I-Wayne, Belgians go Jamaican ft. Dede, King Johnny, collieman & Asham Band ader, moeder, Ik en Wij Ann vAn DEn BRoEK Q61

2 0 u 1 5

DE plAttE KWIS Zware metalen

2 0 u 0 0

MOL – Chris Dusauchoit is bekend van het tv-programma ‘Dieren in nesten’, maar hij is zelf ook een groot dierenliefhebber. De laatste jaren bracht hij veel tijd door in de Zuid-Afrikaanse wildreservaten. Hij leerde er dat veel clichés over dieren niet kloppen.

Zo wordt de leeuw in documentaires vaak afgeschilderd als een wreed en nietsontziend roofdier. Terwijl het eigenlijk een lui en saai beest is. Maar de camera’s draaien natuurlijk alleen maar als de leeuw niet ligt

te luieren. En hoe komt het dat witte neushoorns soms zwarter zijn dan zwarte? En waarom moeten giraffen door hun poten zakken om te kunnen drinken? Hun nek is toch lang genoeg?

‘Wild van Afrika!’ kan je bijwonen in ’t Getouw op 6 februari. Kaartjes voor deze bijzonder leerzame en toch humoristische lezing van Chris Dusauchoit kosten 6 euro.

Op www.suikerkrant.be geven we 1 duoticket weg.

HERENTALS - De Belgische sopraan Sylvie De Pauw is bekend van onder meer de Vlaamse Opera en Opera Hall. Samen met pianist David Miller, die in de Koninklijke Muntschouwburg de vaste begeleider is van solisten, en met auteur Kristien Hemmerechts brengt ze de voorstelling ‘Een bakje troost’. De titel zegt alles. De gevarieerde muziek - van

Joni Mitchell tot Ave Maria - in combinatie met de meeslepende vertelstijl van Hemmerechts zorgen voor ontroerende momenten. Zo warm, zo intiem en zo troostend als een kop koffie.

De voorstelling is op 9 februari te zien in de Lakenhal. Kaarten kosten 12 euro. Surf voor gratis duotickets naar www. suikerkrant.be.

WIN 1 DUOTICKET

WIN 3 DUOTICKETS

d o n d e rd a g

v r i j d a g

19 23 29

20u15

DAnSAtElIER ImpUlS vzw o.l.v. nAtASchA pIRE Dansproject 11

1 9 u 0 0

thE KRAnSKy SIStERS Back Again

2 0 u 1 5

z o n d a g

d o n d a g

woensdag

014-56 66 66

20u15

gEERt vERmEUlEn, nElE BAUWEnS En JoAchIm gyS

KISS!

1 4 u 3 0

20u15

RES.DEWERFT@GEEL.BE

WWW.DEWERFT.BE

WIN 2 DUOTICKETS

Suiker — 13

SCHOUWBURGKALENDER FEBRUARI Berlin Alexander Platz – €10 Historia Abierta – €15

wo 1-02-12 – 20:15 – de Warande, Houten zaal – Turnhout – Ar-Tur Atelier Matador – €5

do 2-02-12 – 20:15 – de Werft – Geel – Circuit X €10

do 2-02-12 – 20:15 – de Warande, Kuub – Turnhout – Le Corridor, Les Filled de Hirohito, Théâtre de Galafronie L' accueil d' Ismael Stamp – €10

vr 3-02-12 – 12:15 – t Getouw – Mol – Esther Van Hees Broodje Mol – €0

vr 3-02-12 – 20:15 – Rex – Mol – Gino Sancti 13 jaar - Best of – €12

vr 3-02-12 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – Amatorski Amatorski & (kort)film – €16

vr 3-02-12 – 20:15 – de Werft – Geel – Alex Agnew Interesting times – €16,5

za 4-02-12 – 20:15 – de Djoelen – Oud-Turnhout – Jan Van Looveren, Jonas Van Geel, … Roulez roulez – €20

za 4-02-12 – 20:15 – Rex – Mol – Theatermakershuis de Queeste Op de Hoge Doorn – €12

za 4-02-12 – 20:15 – de Werft – Geel – Alex Agnew Interesting times – €16,5

zo 5-02-12 – 14:30 – t Schaliken – Herentals – I Solisti del Vento en Warre Borgmans De Markies van Carabas (+6 jaar) – €12

zo 5-02-12 – 15:00 – de Warande, Kuub – Turnhout – Arts et Couleurs De koekoek en de ooievaar – €9

zo 5-02-12 – 17:00 – de Warande, Kuub – Turnhout – Arts et Couleurs De koekoek en de ooievaar – €9

zo 5-02-12 – 20:15 – de Werft – Geel – Barrage Soundtrack of the world – €30

ma 6-02-12 – 20:15 – t Getouw – Mol – Chris Dusauchoit Wild van Afrika! – €6

di 7-02-12 – 14:00 – de Werft – Geel – Lieven Debrauwer Eindeijk zwanger – €9

wo 8-02-12 – 20:00 – t Schaliken – Herentals – Kommil Foo Breken (try-out) – €20

wo 8-02-12 – 20:15 – de Werft – Geel – Thomas Devens, Nicolas Vladyslav, Passarelle Faits Divers / Contamination – €10

wo 8-02-12 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – t Arsenaal Biechten – €17 do 9-02-12 – 20:00 – Lakenhal – Herentals – Kristien Hemmerechts, Sylvie De Pauw en David Miller Een bakje troost – €12

do 9-02-12 – 20:15 – de Werft – Geel – Artemis Woeste hoogten – €10

do 9-02-12 – 20:15 – Rex – Mol – Lucas Van Den Eynde, Tine Embrechts, Nele Bauwens Jukebox 2000 – €20 u

do 9-02-12 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – t Arsenaal Biechten – €17

vr 10-02-12 – 20:15 – Rex – Mol – Alex Agnew Interesting times – €20

za 11-02-12 – 20:00 – de Wouwer – Ravels – De Plankeniers De snullen – €9

za 11-02-12 – 20:00 – de Werft – Geel – Bob Marley Birthday Bashment €17,5

za 11-02-12 – 20:15 – Rex – Mol – Alex Agnew Interesting times – €20

za 11-02-12 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – Rodrigo Leao & Cinema Ensemble €19

zo 12-02-12 – 10:30 – de Warande, Houten zaal – Turnhout – Overlezen met Rachida Lamrabet

en Servais Verherstraeten €0

zo 12-02-12 – 11:00 – Rex – Mol – Oxalys Haydn, Mozart, Ries en Reger – €14

zo 12-02-12 – 15:00 – de Warande, Kuub – Turnhout – Toneelhuis SWCHWRM – €9

ma 13-02-12 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – Kamermuziekensemble van De Munt €22

wo 15-02-12 – 20:00 – de Wouwer – Ravels – De Plankeniers De snullen – €9

wo 15-02-12 – 20:15 – de Djoelen – Oud-Turnhout – Karl Vannieuwkerke & Les Supappes Helden in de sport – €18

wo 15-02-12 – 20:15 – Rex – Mol – Caals, De Winne, Thys, Vanderstighelen, Verhoeven, Fransen Azzek nog zou trouwen – €18

do 16-02-12 – 20:15 – t Heilaar – Beerse – De Frivole Framboos Terra rare – €20

do 16-02-12 – 20:15 – de Werft – Geel – Ann Van den Broeck Q61 – €10

do 16-02-12 – 20:15 – de Warande, Kuub – Turnhout – Thomas Ryckewaert / Wolff Portrait – €12

do 16-02-12 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – Bart Cannaerts Waar is Barry? – €14

vr 17-02-12 – 20:00 – de Wouwer – Ravels – De Plankeniers De snullen – €9

vr 17-02-12 – 20:00 – t Schaliken – Herentals – ’t Arsenaal Biechten – €16

vr 17-02-12 – 20:15 – Hof van 't Rauw – Mol – Steven Goegebeur, Bert Gabriëls, Silvester Zwaneveld Comedy-Café – €14

za 18-02-12 – 20:00 – de Wouwer – Ravels – De Plankeniers De snullen – €9

za 18-02-12 – 20:00 – t Schaliken – Herentals – Les Øffs Strak op de baan – €10

za 18-02-12 – 20:15 – t Getouw – Mol – Soetkin Collier, Véronica Codesal, … Eurosong, van Waterloo tot Sanomi – €14

za 18-02-12 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – Yevgueni €19

za 18-02-12 – 20:30 – de Warande, Kuub – Turnhout – Pura Vida ft. Congo Ashanti Roy, … Unity – €15

zo 19-02-12 – 15:00 – de Warande, schouwburg – Turnhout – De Komedie Compagnie Kom van dat dak af – €19

zo 19-02-12 – 16:00 – t Getouw – Mol – Fiesta Mundial Indoor €16

zo 19-02-12 – 19:00 – de Werft – Geel – Dansatelier Impuls o.l.v. Natascha Pire Dansproject 11 – €10

zo 19-02-12 – 20:15 – St.-Franciscuskerk – Turnhout – Jo Hermans Kwartet en het Vlaams Radio Koor Walk the line – €14

wo 22-02-12 – 14:30 – t Schaliken – Herentals – Trois Voies Soms sneeuwt het in april – €10

wo 22-02-12 – 20:15 – t Heilaar – Beerse – De Frivole Framboos Terra rare – €20

do 23-02-12 – 20:15 – concertkerk – St.-Jozef Olen – The Kransky Sisters Back again – €14,5

vr 24-02-12 – 20:00 – de Warande, Kuub – Turnhout – Cluricauns, Steve Bailey XL, Miami Vibes 15 jaar Cluricauns (tvv Kinderkankerfonds) – €15

vr 24-02-12 – 21:00 – Ootello – Mol – Fred Delplancq 4Tet A tribute to Sonny Rollins – €10

za 25-02-12 – 20:15 – de Djoelen – Oud-Turnhout – Tableau Nr. 1 Scrabbleland – €13

za 25-02-12 – 20:15 – de Werft – Geel – Harmonie St.-Jorisgilde Meerhout All that music – €10

za 25-02-12 – 20:15 – de Warande, schouwburg – Turnhout – Stijn Meuris, Tom Pintens, … Zware metalen – €16

zo 26-02-12 – 11:00 – Lakenhal – Herentals – Revue Blanche Folksongs (aperitiefconcert) – €10

zo 26-02-12 – 14:00 – t Heilaar – Beerse – Villanella Er was eens – €6

zo 26-02-12 – 15:00 – de Warande, schouwburg – Turnhout – D' Irque & Fien Carrousel des moutons – €10

zo 26-02-12 – 16:00 – t Heilaar – Beerse – Villanella Er was eens – €6

wo 29-02-12 – 14:30 – de Werft – Geel – Vermeulen, Bauwens en Gys KISS! – €6,5

wo 29-02-12 – 20:15 – de Warande, Kuub – Turnhout – Laika en Muziektheater Transparant Opera Buffa – €22

GEEL – De Werft heeft iets met de Antwerpse choreografe Ann Van den Broeck. De voorbije drie jaar was Van den Broeck, telkens met een andere voorstelling, te gast in Geel. Goeie gewoontes moeten bewaard blijven. Dit jaar stelt de choreografe de productie ‘Q61’ voor aan het Geelse publiek. Ze gaat aan de slag met haar inmiddels ‘vaste’ ploeg, waar onder anderen Jan Deboom, Frauke Mariën en Dario Tortorelli

deel van uitmaken.

Zes personen dwalen rond in een begrensde ruimte. Hun energie is onuitputtelijk, maar wel zinloos. De strijd is nutteloos. De lichamen zijn nu in berusting, dan weer in volle emotie.

‘Q61’ van Ann Van den Broeck wordt op donderdag 16 februari gespeeld in de Werft. Tickets kosten 10 euro, maar Suiker geeft 5 duotickets weg. Surf naar www.suikerkrant.be.

WIN 5 DUOTICKETS

SINT-JOZEF OLEN – Ver weg, in een dorpje in Australië, leven de wereldvreemde zussen Kransky. Ze zijn ouderwets, lelijk en weinig spraakzaam. Het is helemaal niet erg dat ze ver weg in Australië wonen. Muzikaal zijn ze wel. De ene speelt zingende zaag, de andere keyboard en nog een andere kan wel wat ritme houden op keukengerei.

Zo spelen ze nummers van The Eurythmics of Talking Heads. Af en toe vertrekken ze met hun halve hebben en houden op tournee. En dan komen ze bijvoorbeeld in de concertkerk van Sint-Jozef Olen terecht. Op 23 februari treden The Kransky Sisters er op. Kaarten kosten 14,50 euro. Op www.suikerkrant. be kan je vrijkaarten winnen.

GEEL – Kiss betekent kus. Maar het kan ook de afkorting zijn van Keep It Simple Stupid (Hou het doodsimpel). KISS is vooral een circusachtige voorstelling met Geert Vermeulen van De Nieuwe Snaar, Nele Bauwens van Jukebox 2000, El Tattoo

del Tigre en de jonge accordeonist Joachim Geys, wiens alter ego dr.

Eugène is.

‘KISS’ wordt gespeeld op woensdag 29 februari. Kaarten kosten 6,50 euro, maar op www.suikerkrant.be kan je 5 duotickets winnen.

GEEL – Als hij eind jaren 70 een wonde aan zijn teen had laten verzorgen, zou Bob Marley op 6 februari zijn 62ste verjaardag vieren. Helaas, de wonde bleek een vorm van huidkanker te zijn en Marley stond niet toe zijn teen te amputeren omdat dat in strijd was met zijn geloof. De kanker zaaide uit naar zijn maag, zijn longen en zijn hersenen. In 1981 stierf hij.

In de Werft in Geel wordt nog elk jaar de geboortedag van Bob Marley gevierd.

Dit jaar gebeurt dat op 11 februari. Fantan Mojah, I Wayne, Belgians go Jamaican ft.

Dede, King Johnny, Collieman & Asham Band, MC Black Marshall en BO-ong Productions staan op de affiche. Tickets kosten 22,50 euro.

WIN 2 DUOTICKETS

WIN 5 DUOTICKETS

TURNHOUT – Reggaeliefhebbers mogen op zaterdag 18 februari het concert van Pura Vida in de Kuub niet missen. Pura Vida is de nieuwste Belgische reggaerevelatie. De partyband brengt een mix van reggae, dub, blues, soul, dance en wereldmuziek. Pura Vida laat zich in Turnhout bijstaan door de legendarische Congo Ashanti Roy, de Jamaicaan die bij The Congos speelde en samen met Lee Scratch Perry -die trouwens ook op tournee is en in februari in Breda concerteert- het fantastische ‘Heart of the Congos’ opnam; een album dat nog steeds geldt als een mijlpaal in de reggaegeschiedenis.

Ook King Shiloh, een van de bekendste soundsystems in Nederland, speelt ten

dans. Soundystems zijn in feite mobiele discotheken. In de jaren vijftig doken ze voor het eerst op in Jamaica, maar ze werden al snel gemeengoed in heel de wereld. King Shiloh heeft ook een eigen radio en een eigen platenlabel, en werkt dus voortdurend samen met andere artiesten. Een van hen is Earl ‘Daley’ Sixteen. Ook deze Jamaicaan zal er in Turnhout bij zijn.

Ook uit Jamaica is het Giraffe Soundsystem. MC Saimn-I & Original Messenjah brengen een mix van ska, rocksteady, dub, roots, funk en wereldmuziek.

Tickets voor dit reggaefeestje kosten 15 euro. Het eerste optreden begint om half negen.

HERENTALS - Hadewig J. Kras, Mireille Vaessen en Martinus Wolf zijn drie zangers met totaal verschillende stemmen. Maar ze passen perfect bij mekaar. Samen zingen ze driestemmig de allermooiste liefdesliedjes die ooit geschreven zijn. Door Jacques Brel bijvoorbeeld, of door The Beatles. Trois Voies neemt je mee

op een muzikale tocht langs Duitse humor, Spaanse passie, Franse romantiek. Ook de Vlaamse en Nederlandse pareltjes worden niet vergeten.

Het concert vindt plaats op 22 februari om 14.30u in ’t Schaliken. Tickets kosten 10 euro, maar op www.suikerkrant. be zijn duotickets te winnen.

WIN 2 DUOTICKETS

14 —februari 2012

wo 1-02-12 – 20:15 – de Werft – Geel – SKaGeN

wo 1-02-12 – 20:15 – de Warande, Kuub – Turnhout – Lorent

Wanson

Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, w ­ ww.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 08 88, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals. e ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be

Suiker — 15

s s e n d a S f o s n a e c O n a v r Zange r e d r e ë e o t a t is nu

terugkomen. Dit jaar ben ik een tekening met bloemen wel dertig keer tegengekomen. Een paar jaar geleden wilde iedereen sterretjes of tribals, van die zwarte harde motieven. Maar die modes zijn er veelal voor klanten die voor hun eerste tattoo komen. Wij hebben veel vaste klanten die een bepaalde stijl kiezen en altijd bij ons terugkomen. Op de duur hebben de klanten een groot vertrouwen in je. Vandaag heb ik steeds meer klanten die zeggen: “Je bent vrij. Doe maar iets”. Dat was ook mijn hoop toen ik ermee begon.

– Wat ik me afvraag: waarom ben je niet tevreden met een tekening op papier. Waarom moet die absoluut op iemands huid gezet worden?

Ik schilder ook nog veel op doek. Maar voor mij is een tattoo meer waard omdat het levende kunst wordt. Een schilderij dat je moe bent, zet je in de kelder. Maar een tattoo is er voor de rest van uw dagen. Het heeft veel met vertrouwen te maken. Als iemand zegt: “Hier is mijn arm, maak er iets van”, dan is dat een hele eer. De kerel legt zijn arm in jouw handen.

– Maar als die man buitenstapt, loopt ook je kunstwerk weg.

Een schilderij dat ik verkoop, zie ik nooit meer terug. Ik vergeet zelf vaak wat ik geschilderd heb. Maar de tattoos die ik gezet heb, kom ik nog tegen. En dat doet me deugd. Ik heb nu een klant die zijn zoontje verloren is aan een ziekte. Die wou doodgraag een portret. Ik heb het ontwerp gemaakt en binnenkort begin ik eraan. Die man heeft wel de tranen in zijn ogen als hij naar zijn tekening komt zien.

Meer eer kan ik niet hebben. Dat is voor mij het ultieme.

– Sommige kunstenaars trekken zich geen zier aan van wat mensen van hun kunst vinden.

DESSEL- Na het opdoeken van zijn metalband Oceans of Sadness heeft zanger Tijs Vanneste zich volop gesmeten op zijn tweede passie: tatoeëren. Samen met drie collega’s baat hij in winkelgalerij ’t Laar in Mol tattooshop ‘Icon Tattoo’ uit, die als gek draait. Het is mij niet om het geld te doen”, zegt hij. “Ik zou voor niks tatoeëren, zo graag doe ik het.” Een gesprek met een gelukkige man.

– Vorig jaar hebben jullie een einde gemaakt aan ‘Oceans of Sadness’. Volgens velen veel te vroeg want de groep had, zoals dat gezegd wordt, nog erg veel ‘groeipotentieel’. Er wordt dan wel aan toegevoegd: op voorwaarde dat ze wat toegevingen hadden gedaan.

Jullie waren dus een bende koppigaards?

Die concessies, daar zit het hem! Die wilden we niet doen. We hebben de groep gevormd toen we zestien jaar waren. Vijftien jaar hebben we muziek gemaakt zonder toegevingen.

Ondertussen zijn we altijd blijven groeien.

Grote muziekmaatschappijen waren zeker geïnteresseerd, op voorwaarde dat we onze muziek zouden aanpassen. Maar voor ons ging het over ‘muziek maken’ niet over ‘succes hebben’. We hebben er op een bepaald moment wel over gepraat, maar alle zes waren we unaniem: “Toegevingen? Dat zal wel zijn!”

– Welke toegevingen moest je dan doen?

Simpelere muziek maken. We maakten wat men ‘metal’ noemde, maar in se was dat geen metal. Er zat heel veel jazz en klassiek in.

Het waren erg veel invloeden door mekaar. Je kan er zeker een simpelere versie van maken.

Maar je moet toch ook je ei nog kunnen leggen! We hebben op heel veel plaatsen in Europa gespeeld en helemaal op het laatst hebben we nog op een groot progressief metalfestival gespeeld in Atlanta. Toen hebben we tegen mekaar gezegd: wat moeten we nu nog meer

16 —februari 2012

gaan bereiken? In juni hebben we ons laatste optreden gegeven. We hadden het gehad.

We zijn gestopt en helemaal opnieuw begonnen met een andere groep: The Searching. De helft van Oceans of Sadness is nog overgebleven: de drummer, de pianist en ik. Ik speel akoestische gitaar en ik zing. We maken nu totaal andere muziek: het is meer pop en rock met een beetje jazz en country. Eerder ‘Radio 1-muziek’. Als we nog een bassist vinden, zijn we vertrokken. De nummers zijn klaar. Maar net als met Oceans of Sadness is het niet de bedoeling om ten koste van alles zaken te bereiken. Het is zuiver voor ons plezier.

– Wat velen vergeten, is dat je voor de kost geen zanger bent maar leraar?

Tekenleraar. Ik heb eerst academie gevolgd dan een lerarenopleiding in Gent. Ik geef tekenles in De Mast (Kasterlee) aan gasten met gedragsproblemen. Het is in België bijna onmogelijk om van je muziek te leven. Zeker in ‘metal’, maar eigenlijk geldt dat voor muziek tout court. Als je er al van kunt leven, is het een hondenleven. Ik ken vrienden genoeg die er van proberen te leven, maar dat kan ik niet opbrengen. Je verdient minder dan wanneer je gaat stempelen. Dan mág je nog succes hebben op Studio Brussel. Of je moet zeggen: ik word een bohemien. Maar dat is de keuze die je dan maakt. Ik tatoeëer nu vier dagen per week. Maar ik ga dat nu optrekken en

het lesgeven een beetje afbouwen. Ik wilde al van mijn zestiende tatoeëren. Ik heb het eerst thuis wat halfhalf gedaan, vooral om het te leren.

– Ja, dat is mijn vraag: hoe kan je in godsnaam leren tatoeëren? Je hebt toch altijd een levende huid nodig? Je moet kunnen experimenteren op mensen.

We hadden in Dessel een hardrockcafé: De Frog. Ik kende nogal wat mannen uit het bikersmilieu. Die gasten stonden vol met van die oude schipperskwartiertattootjes. Ik ben er naartoe gestapt en gevraagd: ik zoek mannen om te leren tatoeëren. (lacht) Die hebben allemaal ja gezegd: “Ga er maar voor.” Ze zeiden: “Als het nu nog niet lukt, moet je het later maar fiksen wanneer je het wél kunt”. Dat was een hele geruststelling.

– Je kan geen opleiding tatoeëerder volgen?

Er zijn er een aantal maar dat is allemaal geldklopperij. In Antwerpen betaal je een bom geld voor een opleiding van veertien dagen en dan kan je zogezegd tatoeëren. Maar zo werkt het niet. Je moet al doende leren. Ik heb alles zelf geleerd. Het is een proces van continu leren: wat ik over 20 jaar ga zetten, is stukken beter dan wat ik nu zet.

– Een tattoo kan je ook niet uitgommen.

De algemene regel is: je moet niets zetten waarvan je niet zeker bent. Je moet weten wat je kunt en je moet je houden bij wat je gewoon bent te doen. Daar moet je je in ontwikkelen.

– Wat opvalt is dat veel tatoeëerders ook schilder of tekenaar zijn. Is dat een basis?

Ja, absoluut. Vroeger waren tatoeëerders mannen die zeiden: ik word tatoeëerder. Maar nu moet je maar eens rondkijken, eender waar in Europa of Amerika: het zijn allemaal mannen die academie gevolgd hebben en kunstenaar zijn. Vroeger ging je naar een tattooshop en kon je uit een boek een tattoo kiezen.

Vandaag werkt het niet meer zo. Ik teken nu elk stuk apart voor elke persoon. Ik zet alles maar eenmaal. Custome made: op vraag van de klant. Ik heb vooraf een gesprek met de klanten. Zij vertellen me welk gevoel ze erin willen steken. Vaak weet ik dat al vooraf want ze komen naar mij voor mijn eigen stijl. Ik zet dan de tekening eerst op papier. Acht keer op tien is het er knal op, exact wat ze willen. Ik heb klanten van Brugge en Gent. Elke tattoo is reclame voor mij.

– Zo, je hebt een eigen stijl. Welke is die dan?

Mijn ding -of zeg maar passie- is het realistische werk. Noem het maar ‘fotorealistisch werk’. Fijn werk met veel schaduwstukken. Ik zet ook graag portretten en dieren. Ik maak vaak zeer surrealistische ontwerpen: een beetje psychedelisch en vreemd. Het sluit aan bij het werk van Dali. Mijn collega in de shop werkt meer in ‘oldschoolstijl’: oude zeemanstattoos met dikke lijnen en felle kleuren. Zo heeft elke tatoeëerder wel zijn eigen stijl.

– Is een tattoo ook modegebonden?

Ja, je ziet elke seizoen wel een aantal zaken

Negen op tien van hen eindigen dan ook in de goot. Een tattoo is voor mij ook niet meer waard dan mijn tekeningen of mijn muziek.

Het is de combinatie van al die zaken die ik nodig heb. Het een kan niet zonder het ander.

Ik moet ze allemaal doen. Ik ben een doodrustige jongen maar als ik op het podium sta, ontbind ik mijn duivels en ben ik een andere mens. Fans verschieten er soms van hoe kalm ik ben. Van tatoeëren word ik een beetje ‘zen’. ’s Avonds ben ik dan ook hondsmoe van de concentratie. Dit is mijn werk maar ik heb niet één seconde het gevoel dat ik moet gaan werken. Ik heb pas twee weken vakantie gehad en ik ben elk vrij moment hier in de shop bezig geweest. Ik heb zelfs klanten opgebeld: “Kom af want ik heb goesting om te werken.”

Je kunt niet een beetje gaan tatoeëren, dat gaat niet. Dat moet je leven zijn. Ik kan er elk ei in kwijt dat ik te leggen heb. Mijn dagen zien er steevast hetzelfde uit: na het werk ga ik tatoeëren tot ’s avonds, dan teken ik thuis nog tot elf, twaalf uur. En zo is dat elke dag.

Ik kan niet zonder. Als ik in de zetel zou moet gaan zitten, zou ik zot worden.

– Waar haal je je inspiratie?

Dat is puur intuïtief. Ik denk er niet over na.

Ik laat het gewoon komen. Zo is dat ook met mijn nieuwe groepje: voor mij is dat doodnormale muziek. Maar iedereen aan wie ik het laat horen, zegt: “Dat is speciaal”. Terwijl dat helemaal niet de bedoeling is. Ik heb me daarbij neergelegd; het is nu eenmaal zo. Ik zweef wat boven de maatschappij uit. Toch ben ik wel een nuchter mens. Maar in mijn hoofd zit er iets anders. Gisteren heb ik drie tekeningen gemaakt en een muzieknummer. Ik ben er continu mee bezig. Ik ben altijd zo geweest: maken, maken, maken … Als ik met andere mensen samenwerk, heb ik het gevoel dat ik op de rem moet gaan staan omdat ik ze er anders afrij. Ik kan nu puur mijn eigen gang gaan. Dat was echt mijn droom.

– Is de klant die voor een tattoo komt echt koning?

Ja, maar je moet dat wel sturen. Sommige mensen moet je tegen zichzelf beschermen. Ik heb voor mezelf regels over wat ik doe en niet doe. Ik moet ’s avonds echt het gevoel hebben: ik heb goed werk geleverd. Ik tatoeëer niet op gezichten of op handen. Je moet je ervan be-

wust zijn dat een gast van achttien jaar die een tattoo in zijn nek of op zijn handen wil, nog een gans leven voor zich heeft. Een tatoeage staat erop voor altijd.

feesttafels vinden waarbij niemand een tattoo heeft. Ik hoop dat er ooit een moment komt dat het juist speciaal is dat iemand géén tattoo heeft.

– Zijn er ook onderwerpen die je niet doet?

– Vroeger waren alleen zeemannen en gevangenen getatoeëerd.

Ikzelf zal nooit racistische tattoos zetten, of domme dingen. Als mijn vrouw ’s avonds vraagt wat ik gedaan heb, wil ik niet antwoorden: ik heb een streepjescode op iemands ogen gezet. Daar haal ik geen meerwaarde uit. Voor mij gaat het om de kunst.

Ik wil bij iedereen trots zijn op wat ik heb gedaan. Niet dat ik over een halfjaar iemand tegenkom en moet denken: “Shit, wat heb ik daarop gezet!” Maar elke tatoeëerder moet zelf zijn grenzen stellen. In tatoeëren zijn er eigenlijk geen regels. Je mag er zover in gaan als je wilt.

– Worden tatoeëerders door andere kunstenaars geapprecieerd of als weirdo’s bekeken?

We worden meer en meer geapprecieerd, ook door andere kunstenaars. Ik ken wereldwijd tatoeëerders bij wier werk ik echt moet blèten. Dat is gezonde jaloezie. Ik hoop ook dat tattoos meer en meer normaal en mainstream worden. Tijdens de kerst zul je nog weinig

een weinig sociaal mens die moeilijk uit zijn woorden komt. Wel: voor zo iemand kan een tattoo een manier zijn om zich uit te drukken en gemoedsrust te vinden. Jij hebt dat nooit gehad, maar ik wist op mijn vijftiende al dat ik een hoop tattoos wou.

Die clichés gaan vandaag niet meer op. Dat is hetzelfde dan beweren dat metal voor neanderthalers is. Terwijl het net zo’n technische muziek is. Het is wel zo dat negen op tien metalliefhebbers getatoeëerd zijn. Maar langs de andere kant zijn ook mensen die met house bezig zijn, getatoeëerd, maar in een andere stijl.

– Je was een stille jongen?

– Maar wat dan met het rock-‘n-rollgevoel?

Iemand met een tattoo zet zich toch af tegen het brave burgerwereldje.

– Je wist toen al wat je wilde?

Daar gaat het voor mij echt niet over. Ik ben ook een brave burgerman. Weet je wat het fantastische is? Ik heb als klant een burgerlijk ingenieur die knotsvol met tattoos staat, maar niemand weet dat. Iemand die een tattoo laat zetten omdat hij tegen de maatschappij wil zijn, is kinderachtig. Ik vind wél dat je met een tattoo je persoonlijkheid in de verf zet. Je lichaam wordt dan een spiegel van jezelf. Een tattoo is dan een uitbreiding van jezelf. Neem

Tijs Vanneste:

‘‘

“Als iemand zegt ‘Hier is mijn arm, maak er iets van’, dan is dat een hele eer.”

’’

Neen, ik ben altijd veel opvallender geweest dan ik wou. Op mijn zestiende volgde ik de richting ‘Kunsten’ op het ‘Graf’ in Turnhout.

Het PMS vroeg wat ik later wilde worden. Ik zei: tatoeëerder. Ik werd uitgelachen. Maar bij mezelf dacht ik: “Je zal wel zien”. Ik doe dat voor mezelf.

Ja, en dat zou iedereen moeten hebben. Je moet een missie hebben. Mijn droom is altijd al een combinatie van tekenen en muziek geweest. En dat ga ik blijven doen tot het einde van mijn dagen. Geld speelt voor mij ook geen rol. Idealisme is voor mij heel belangrijk. Ik zou voor niets tatoeëren. Een kunstenaar die met kunst begint voor het geld of het succes is geen kunstenaar.

– Je zou anders goed geld verdienen met een tattootentje op Graspop.

Ik ga er aan de toog staan. Mijn droom is een Canadese tatoeëerder die midden in de bossen woont. Je moet er uren voor in de auto zitten om er te geraken en jaren wachten voor je er aan de beurt bent. Dat is ook mijn droom.

Mensen die speciaal naar mij komen voor mijn tattoos.

– Nog nooit geen spijt gehad van een tattoo?

Nee. Sommige klanten hebben een grote tattoo die ze weg willen. Dat vind ik juist tof om te doen. Het verplicht me om creatief te zijn. Iemand die een grote zwarte tattoo heeft staan en nu een fijne Japanse arm wil: dát is een uitdaging. Ik wil continu beter worden: nog meer mensen zo ver krijgen dat ik mijn kunst kan overbrengen. Mijn droom is dat elke klant op de duur zegt: “Ga je gang maar”.

– Je signeert je werk niet.

Neen. Dat is maar ooit door één klant gevraagd. Ik vond dat wel tof.

– En later gaat hij dat stukje huid aan jou overlaten?

Wie weet. Ik hang het dan met punaises op tegen de muur. (lacht)

– Je kunst vergaat met je klanten.

Laat het maar vergaan. Alles is vergankelijk.

Voor mij is het genoeg dat ik het soms zie passeren.

– Is een tattoo een dure zaak?

Het is inderdaad duur en bovendien nog pijnlijk ook. Het hangt er wel van af waar je het laat doen. Op sommige plaatsen voel je er niets van, maar op andere plaatsen doet het belachelijk veel pijn. Maar als je dat echt wil, heb je dat er ook voor over. In februari laat ik mezelf opnieuw tatoeëren. Ik zie er keihard tegen op, maar tegelijk zie ik er ook keihard naar uit. Het hoort erbij. No pain no gain.

– Veel tatoeëerders pakken uit met bekende klanten . Heb jij er al op je lijstje staan?

Een aantal uit het metalmilieu, en ik heb ook al een aantal topsporters getatoeëerd, maar dat heeft geen belang. Ik heb dat voor die mensen gedaan. Als hij of zij dat willen delen, zullen ze dat zelf wel doen. Ik zet dat niet op mijn cv, want dan ben je weer commercieel bezig. Ik wil ongrijpbaar zijn. Ik ben geen cliché. Ik wil net die clichés doorbreken. Met metal had ik dat ook. Ik ben geen metalman.

Ik maak gewoon die muziek. Zo ben ik niet alleen een tatoeëerder, snap je? Ik ben daarin een uitzondering in de wereld. Ik veroordeel zelf niemand. Ik wil dus ook niet veroordeeld worden. Er zijn mensen die een tattoo willen, maar er zijn er ook die er absoluut geen willen. Geen probleem. Maar iemand die getatoeëerd is, zal nooit oordelen over iemand die niet getatoeëerd is. Omgekeerd gebeurt dat vaak.

– Tot slot nog een stomme vraag: zijn er Kempische tattoos? (lacht) Neen, je hebt goede en slechte tattoos.

Andere zijn er niet.

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 17

BE N

BE N

HIER

T

U

U

T

OVER DE SCHREEF

OVER DE SCHREEF FEBRUARI

HIER

popconcerten vlak over de grens

REUSEL – Micheline Van Hautem is een wijf met ballen. Zestien jaar geleden trok ze ‘If I can make it there’-gewijs naar New York, alleen maar gewapend met een gitaar en een gouden stem. Om toch een beetje op te vallen tussen de duizenden andere gelukzoekers die in de Big Apple hun muzikale droom najoegen, zong ze in het Frans. Nummers van Brel en Piaf. Dat leidde tot uitverkochte concerten en een tournee door Euro-

pa en Australië. Mich Van Hautems carrière is ondertussen rijk gevuld. Tijd om achterom te kijken en terug te grijpen naar haar eerste liefde: Brel. Met ‘La musique’ neemt ze de muziek van Brel weer mee op tournee.

Net als zestien jaar geleden. Onder anderen Bruno Brel en Spinvis staan aan haar zijde.

‘La musique’ van Mich Van Hautem & Friends kan u op zaterdag 4 februari zien in De Kei in Reusel. Tickets kosten 16 euro.

GOIRLE – In het cultuurcentrum Jan Van Besouw in Goirle wordt op zaterdag 4 februari om 20.30u de voorstelling ‘Doek’ gespeeld. Kaarten kosten 25 euro.

‘Doek’ werd geschreven door Maria Goos en wordt gespeeld door Loes Luca en Peter Blok. De voorstelling won vorig jaar de ‘AVRO Toneel Publieksprijs’.

‘Doek’ is een toneelstuk dat over een toneelstuk gaat. De rol van Kate zou aanvankelijk gespeeld worden door Roos, maar omdat ze ziek werd, kreeg Jojanneke de rol.

Maar zij wilde de rol teruggeven, toen bleek dat stand-in Karin de rol van Kate al aar-

ZUNDERT – Arjan Ederveen is een veelzijdig acteur die in Nederland bekend is van talloze rollen in films, tv-series en theater.

In België is hij vooral bekend omwille van het typetje Theo uit ‘Theo en Thea’. Ook als Peter van de Pood in de knotsgekke serie ‘Kreatief met kurk’ bracht hij een deel van Vlaanderen aan het lachen.

Arjan Ederveen is een vakman die graag van zoveel mogelijk disciplines proeft. Alleen een onemanshow stond nog niet op zijn palmares. Daar komt met ‘Ederveenzaamheid’ verandering in. Aan de hand van verschillende typetjes toont Ederveen een overbevolkte wereld die vol zit met eigenikjes. Hij zingt over onbeantwoorde liefdes en danst met een kapstok. Gelukkig kan hij altijd nog rekenen op zijn trouwe viervoeter Stuk.

Ederveen speelt ‘Ederveenzaamheid’ op vrijdag 3 februari in het cultuurcentrum van Zundert. Kaarten kosten 22,60 euro.

dig in de vingers begon te krijgen. Maar dan ontstond er ruzie zodat uiteindelijk Loes Luca de rol zal spelen. Volgt u nog? Nee? Dat is ook niet de bedoeling. Het wordt wel duidelijk als u komt kijken.

TILBURG – In de geschiedenis van de populaire muziek zijn weinig debuutalbums zo indrukwekkend geweest als die van UB40. Een Britse popgroep die pure reggae ging spelen, was sowieso al bijzonder opmerkelijk, maar de nummers die UB40 op ‘Signing Off’ ten gehore bracht, deden toenmalig Thatcherland op zijn grondvesten daveren. ‘Tyler’, ‘Madam

GOIRLE - Emmi en Leo komen toevallig met elkaar in contact via e-mail. Ze worden onstuitbaar digitaal verliefd, maar dan? Is fantasie niet veel aantrekkelijker en veiliger dan de werkelijkheid? De Oostenrijkse journalist Daniel Glattauer schreef met ‘Emmi@Leo’ een onweerstaanbaar liefdesverhaal met veel humor. Het boek werd in het Duitse taalgebied een bestseller en ook de Duitse toneelversies werden een hit.

Waldemar Torenstra en Loes Haverkort spelen Emmi@Leo op zaterdag 11 februari in cultuurcentrum Jan van Besouw in Goirle. Kaarten kosten 21,50 euro.

Medusa’ en ‘Food for thought’ zitten nu nog in het collectieve geheugen van iedereen die er oud genoeg voor is om het te kennen.

Meer dan dertig jaar later is UB40 nog steeds ‘alive’, zij het iets minder ‘kicking’ dan in de begindagen. De lijst hits die UB40 heeft gehad, is schier eindeloos: ‘Red red wine’, ‘Cherry oh baby’, ‘Don’t break my heart’, ‘I’ve got you babe’, ‘Sing our own song’, ‘Rat in the kitchen’, ‘Breakfast in bed’, ‘I’ll be your baby tonight’, ‘Please don’t make me cry’ en ga zo nog maar even door.

Er zal amper tijd genoeg zijn op dinsdag 7 februari om ze allemaal te spelen. Dan staat UB40 in het 013 Poppodium in Tilburg. Tickets kosten 45 euro.

Happy Mondays bestond even vaak niet dan wel. Tussen 1993 en 1999 waren ze bijvoorbeeld gestopt. Daarna kwamen ze heel even terug bijeen, maar ze legden er nadien weer de blok op voor vier jaar. Maar nu bestaan ze dus weer wél. Meer zelfs: ze zijn op tournee, en dat is goed nieuws. Wie Happy Mondays live aan het werk wil zien, rept zich op zaterdag 11 februari naar Effenaar in Eindhoven. Voor 22,50 euro zie je de groep die mee aan de basis stond van de befaamde ‘Madchester’-muziekscène, die bands voortbracht als Stone Roses, The Fall, Inspiral Carpets en The Charlatans, Suiker geeft twee duotickets weg. Surf naar www.suikerkrant.be.

WIN 2 DUOTICKETS

EINDHOVEN – U wist niet dat ze nog bestonden, zegt u? Wij ook niet. Het is dan ook al enkele jaren stil rond Happy Mondays, de indierockband uit Manchester die eind jaren 80 en begin jaren 90 furore maakte met hits als ‘Step on’.

18 —februari 2012

BREDA – Lee ‘Scratch’ Perry is bijna 76 jaar oud, maar ‘still going strong’. Met de regelmaat van een klok duikt hij de studio in, neemt hij een album op en vertrekt hij op tournee. En daarnaast vindt hij ook nog tijd voor grapjes, zoals poseren voor promotiefoto’s als de koning van de Alpen. De thuisbasis van deze gerenommeerde reggaeartiest is immers allang niet meer Jamaica, maar Zwitserland.

Letterlijk iedereen die iets voorstelt in de reggaegeschiedenis heeft ooit wel samengewerkt met Lee Perry. Hij is zanger, producer, studiomuzikant en platenbaas.

Hij maakte anderen wereldberoemd, maar werd het ook zélf: onder andere dankzij zijn meesterwerk ‘Heart of the Congos’.

De krasse knar staat op maandag 13 februari op het podium van Mezz in Breda. Ook reggaegrootheid Mad Professor, bekend van zijn samenwerkingen

met Lee Perry, Sly and Robbie, Sade en Massive Attack, is van de partij. Kaarten kosten 25 euro.

wo 1-02-12 – 20:00 – Effenaar – Eindhoven – The

Black Keys €38,5 Watson & The Texas Two €13 €15 do 2-02-12 – 19:30 – 013 Poppodium – Tilburg – Four Year Strong €0 do 2-02-12 – 21:00 – Mezz – Breda – We // Are // Animal €7,5 do 2-02-12 – 22:00 – Effenaar – Eindhoven – Orgel Vreten - Hammond Battle €22,5 vr 3-02-12 – 20:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Mastodon €10 vr 3-02-12 – 20:00 – Effenaar – Eindhoven – Gers Pardoel €20 vr 3-02-12 – 20:15 – Effenaar – Eindhoven – Spinvis vr 3-02-12 – 20:30 – cc Zundert – Zundert – Arjan Ederveen Ederveenzaamheid €22,6 €0 vr 3-02-12 – 21:00 – Mezz – Breda – Dudettes vr 3-02-12 – 22:00 – Mezz – Breda – Night Noise: Sasha Carassi €10 vr 3-02-12 – 20.30 – cc Jan Van Besouw – Goirle – Pailien Cornelisse Hallo aarde €19,5 za 4-02-12 – 20:30 – cc Jan Van Besouw – Goirle – Maria Goos Doek €25 za 4-02-12 – 20:30 – De Kei – Reusel – Micheline Van Hautem La musique €16 €0 za 4-02-12 – 21:00 – Mezz – Breda – Awash za 4-02-12 – 22:00 – Mezz – Breda – Step Right Dub: Culprate €10 €17,5 za 4-02-12 – 23:00 – Effenaar – Eindhoven – Meet The Streets €0 za 4-02-12 – 23:00 – Effenaar – Eindhoven – Heibel! Met Kattekwaad, Nchtlampen,Axxonlab Live €0 zo 5-02-12 – 15:00 – cc Jan Van Besouw – Goirle – Muziekfabriek €27,5 zo 5-02-12 – 19:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Guano Apes €15 zo 5-02-12 – 20:00 – Mezz – Breda – Spinvis €45 di 7-02-12 – 20:00 – 013 Poppodium – Tilburg – UB40 €30 wo 8-02-12 – 20:30 – 013 Poppodium – Tilburg – Thin Lizzy €0 do 9-02-12 – 20:30 – 013 Poppodium – Tilburg – Repeat, Pelgrim, C69, Drain Atlantis €6 do 9-02-12 – 22:00 – 013 Poppodium – Tilburg – La Fuente ft. Nikke Nice + Shermanology €8 vr 10-02-12 – 20:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Autumn €33 vr 10-02-12 – 20:15 – 013 Poppodium – Tilburg – Golden Earring vr 10-02-12 – 20:30 – cc Zundert – Zundert – Philippe Geubels Made in Belgium (best of) €18 €10 vr 10-02-12 – 20:45 – 013 Poppodium – Tilburg – Rats On Rafts €5 vr 10-02-12 – 21:00 – Mezz – Breda – Houses za 11-02-12 – 20:00 – Effenaar – Eindhoven – Arie Koomen e.a. Comedy Night €10 €22,5 za 11-02-12 – 20:15 – Effenaar – Eindhoven – Happy Mondays za 11-02-12 – 20:30 – cc Jan Van Besouw – Goirle – Loes Haverkort en Waldemar Toernstra Emmi@Leo €21,5 €8 za 11-02-12 – 23:00 – Effenaar – Eindhoven – Drum 'n Bass met o.a. Ulterior Motive zo 12-02-12 – 12:00 – cc Jan Van Besouw – Goirle – Paul Uyterlinden en Carlos Moerdijk Kapelconcert €12 €25 ma 13-02-12 – 20:30 – Mezz – Breda – Lee Scratch Perry, fr Mad Professor & The Robotics do 16-02-12 – 14:30 – cc Jan Van Besouw – Goirle – Hart van Brabant Opwèrrumconcert €6 €6 do 16-02-12 – 20:00 – 013 Poppodium – Tilburg – CultuurTeelt Vreemd €0 vr 17-02-12 – 20:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Carnaval in 013 €0 vr 17-02-12 – 20:00 – Mezz – Breda – Carnaval: Intoeteren (blaasorkesten) €17 vr 17-02-12 – 20:15 – Effenaar – Eindhoven – Gotye €0 za 18-02-12 – 17:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Carnaval in 013 €0 za 18-02-12 – 22:00 – Mezz – Breda – Carnaval: Retro Deluxe €7 za 18-02-12 – 23:00 – Effenaar – Eindhoven – Dommelvallei €0 zo 19-02-12 – 12:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Carnaval in 013 €5 zo 19-02-12 – 16:00 – Mezz – Breda – Kindercarnaval: Cowboy Billy ma 20-02-12 – 14:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Carnaval in 013 Tjeukefist €3 ma 20-02-12 – 14:00 – Mezz – Breda – Carnaal: Koeper Kwadraat €0 €0 di 21-02-12 – 14:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Carnaval in 013 €8 wo 22-02-12 – 19:30 – 013 Poppodium – Tilburg – Follow you home €16 do 23-02-12 – 20:00 – Effenaar – Eindhoven – The Horrors €9 vr 24-02-12 – 20:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Emergenza voorronde €13 vr 24-02-12 – 20:00 – Effenaar – Eindhoven – Kensington €8 vr 24-02-12 – 23:00 – Effenaar – Eindhoven – Frisofeest XL €9 za 25-02-12 – 20:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Emergenza voorronde za 25-02-12 – 20:15 – Effenaar – Eindhoven – Tarja €22,5 za 25-02-12 – 20:30 – cc Jan Van Besouw – Goirle – Basily The All Round Gipsy Show €20,5 za 25-02-12 – 20:30 – De Kei – Reusel – Kiki Schippers, Tim Hartog, Merijn Krol Lammerentoer €10 €10 za 25-02-12 – 21:00 – Effenaar – Eindhoven – Gers Pardoel €12,5 za 25-02-12 – 21:30 – 013 Poppodium – Tilburg – Omnia za 25-02-12 – 23:00 – Mezz – Breda – Rauw & Lauw 4YR: Dio €13 zo 26-02-12 – 14:30 – cc Jan Van Besouw – Goirle – Cantamigo Jazzpodium €6 €17 zo 26-02-12 – 17:30 – Effenaar – Eindhoven – Caliban, Winds of Plague, Eyes set to kill, Attila, … €27,5 zo 26-02-12 – 20:00 – Mezz – Breda – Waylon €0 di 28-02-12 – 19:30 – 013 Poppodium – Tilburg – Rockacademie Performing Night €0 di 28-02-12 – 20:30 – 013 Poppodium – Tilburg – Futere Islands €20 di 28-02-12 – 21:00 – 013 Poppodium – Tilburg – Ijahman Levi & Roots Band wo 29-02-12 – 19:45 – 013 Poppodium – Tilburg – 24-7 SPYZ 20th Anniversary Tour €17,5 wo 29-02-12 – 20:00 – cc Jan Van Besouw – Goirle – Charles Vergeer Wintergasten (literatuur) €10 wo 1-02-12 – 20:15 – 013 Poppodium – Tilburg – Dale

Adressen en contactgegevens: – 013 Poppodium , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – Chassé Theater , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl cc Zundert , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl – cc Jan Van Besouw , Thomas van Diessenstraat 1 Goirle, 0031 13 534 34 00, www.janvanbesouw.nl De Kei , Kerkplein 69 Reusel, 0031 497 64 14 84, www.tschouw.nl

Suiker — 19

BALEN - De Vlaamse ziekenhuisclowns hebben ook nu het internet ontdekt. Ernstig zieke kinderen kunnen de clowns via de pas gelanceerde website ‘Het Clownshuis. be’ live in huis halen via de webcam. Samen kunnen ze dan voor een kwartiertje de zorgen vergeten. “In Nederland bestaat het idee van ‘onlineziekenhuisclowns’ al een vijftal jaren”, zegt beroepsclown en initiatiefnemer Charel Lievens uit Balen. “Het initiatief kent er een enorm succes. Ons Clownshuis is het eerste in Vlaanderen.”

De uitvalsbasis van ‘Het Clownshuis.be’ is een tot studio omgebouwde hangar in de Bert Leysenlaan in Balen. Begin november vorig jaar lanceerde Charel Lievens hier onder grote persbelangstelling zijn interactieve clownswebsite voor langdurig zieke kinderen. Surfen ze naar deze site, dan kunnen zij in het huis van clowns Charlie en Loesje op zoek gaan naar spelletjes en filmpjes. Maar de meest opmerkelijke activiteit is het deelnemen aan een persoonlijke live webcamsessie met Charel zelf of met zijn vriendin Line Van Wassenhoven, ook clown.

“De site beantwoordt zeker aan een nieuwe nood”, legt Charel Lievens uit. “Vandaag verblijven kinderen die langdurig ziek zijn veel minder lang in ziekenhuizen. Ze zitten veelal thuis en vervelen zich. Met ‘Het Clownshuis’ bieden we hun iets aan om de dag door te komen. Als ziekenhuisclown kreeg ik wel vaker de vraag van ouders om hun kind thuis op te zoeken. Ook gebeurde het dat mij als clown gevraagd werd om een optreden te verzorgen voor een kind dat al palliatieve zorgen kreeg toegediend. Maar een clownsact opvoeren in een huiskamer voor een kind dat op sterven ligt, is erg moeilijk. Vaak zit de ganse familie erbij en zijn de verwachtingen veel te hoog gespannen. Via onlinetoepassingen kunnen we nu via de webcam stilletjes binnenkomen bij een terminaal ziek kind en het op regelmatige tijdstippen opnieuw opzoeken.”

– Is Het Clownshuis enkel bedoeld voor zeer ernstige zieke kinderen?

Nee, de doelgroep is veel breder: ook kinderen met bijvoorbeeld astma of diabetes mogen ons contacteren. Het gaat in het algemeen om aandoeningen die de kwaliteit van hun leven sterk verminderen. Ze hoeven daarbij ook niet per se aan huis gekluisterd te zijn. Ik vermoed dat er in de toekomst ook vragen zullen komen van ouders met kinderen die een mentale handicap hebben.

– Op het net is al zoveel te beleven voor kinderen. Welke meerwaarde hebben de clowns voor de zieke kinderen?

We bieden hun een echt persoonlijk contact aan. Omdat we clowns zijn, zorgen we ook voor een zeer specifieke insteek, namelijk humor. De contacten die we leggen met de kinderen zijn echt heel licht en vaak vol nonsens. Het is zeker niet ons opzet een therapeutische relatie aan te gaan met het kind. We willen de kinderen even uit hun dagelijkse zorgen halen. Of dat nu met een lach of met een traan is, speelt geen rol. Gewoon even verstrooiing brengen, zodat ze eens niet denken aan de ziekte, is al voldoende.

– Hoe pakken jullie zo’n webcamsessie concreet aan? Ik vermoed dat het vaak over de ziekte gaat.

Nee, de ziekte op zich is zelden het gespreksonderwerp, tenzij het kind het zelf aanbrengt natuurlijk. We vertrekken altijd vanuit hun inbreng. Dat maakt dat zo’n sessie vaak pure improvisatie is. De werkwijze voor de webcam is vrijwel identiek aan die van de ziekenhuisclowns. Ook zij volgen geen vastgelegde

20 — februari 2012

scenario’s. Ze komen binnen in een ziekenhuiskamer en tasten af waar het kind op dat moment nood aan heeft. Je hebt ook zoveel verschillende ziektes waarmee de kinderen dan weer zeer persoonlijk omgaan. Hierdoor is elke sessie ook uniek. Bij sommigen zijn de contacten zeer vrijblijvend en is het pure lol.

Bij anderen gaat het er zeer intens aan toe.

We voorzien een halfuurtje per kind. Ik werk samen met mijn vriendin. Als het een succes wordt, zullen we extra clowns aanwerven.

– Je beweert dat zo’n sessie luchtig verloopt. Toch is het opvallend dat je in de pers­tekst vermeldt dat je een opleiding als ‘gestaltpyschotherapeut’ hebt genoten.

Ik heb inderdaad een psychotherapeutische opleiding genoten en dat geeft een groot voordeel bij dit werk. Ik heb namelijk zeer hard geleerd aan te voelen wat er bij de andere aan de hand is. Dat ‘aanvoelen’ is een vaardigheid die een clown die met zieke kinderen werkt, zich zeker eigen moet maken. We willen ons daarmee ook onderscheiden van de stereotiepe clown met de rode neus en grote schoenen. Zo’n type kan ook nonkel Jef neerzetten. Voor ons is clownerie je kunnen inleven in de gevoelens van een ander en dat als vertrekpunt nemen om samen iets leuks te doen. Bovendien vormen deze zieke kinderen een kwetsbare groep. Door onze opleiding te vermelden, willen we aan de ouders ook meegeven dat we hun kinderen met de nodige zorg behandelen. Maar nogmaals: je moet het therapeutische van Het Clownshuis ook niet overschatten. Het is zeker niet ons doel om therapeutisch te werken.

– Naast de webcam biedt je met Het Clownshuis deze kinderen ook de mogelijkheid aan om met elkaar te chatten. Is het opzet een soort Facebook op te richten uitsluitend voor langdurig zieke kinderen?

Clown Charel: “Gewoon even verstrooiing brengen, zodat ze niet denken aan de ziekte, is al voldoende”.

Je kan dat inderdaad vergelijken met Facebook maar dan op beperktere schaal. Ze kunnen op de site hun eigen pagina aanmaken met het vermelden van hun hobby’s en eventuele ziekte. Op die manier krijgen ze er een zicht op wie voor hen een mogelijk interessante vriend is. We hebben de ervaring dat het hun veel deugd doet om eens met andere lotgenoten te kunnen babbelen over hun ziekte. Als ze van mekaar weten dat ze langdurig ziek zijn, brengt dat een andere soort relatie mee. Ze herkennen dan hun eigen situatie.

Je kan het vergelijken met brandwondenpatiënten die veel liever eens met mekaar gaan zwemmen omdat ze dan eens niet aangegaapt worden.

– Nog tot slot: we kunnen ons inbeelden dat het ook voor jullie zeer belastend is om iedere dag geconfronteerd te worden met ernstig zieke kinderen.

Toch is dat niet zo. Die sessies geven mij meer energie dan dat ze energie uit mij zuigen. Als ik merk hoeveel levenslust die kinderen nog hebben … Phoe! Dat helpt me om veel van mijn eigen problemen te relativeren.

HELP HET CLOWNSHUIS Het Clownshuis is volledig gratis voor kinderen. Maar om de clowns te betalen, de studio’s te bouwen of computermateriaal aan te kopen is het Het Clownshuis vzw nog steeds op zoek naar sponsors. Je kan als particulier of bedrijf storten op volgende rekeningnummers: BE 84 731-0143159-59 Bic KREDBEBB of via de Koning Boudewijstichting op hun projectrekening: BE10 000-000000-404 Bic BPOTBEBI met vermelding 128/2448/00039.

Je ontvangt dan een fiscaal attest.

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

‘Biechten’: nieuw theaterstuk van Walter Van den Broeck over kindermisbruik in de Kerk

TURNHOUT - Op 8 februari gaat ‘Biechten’, het nieuwe theaterstuk van Walter Van den Broeck in première in de Turnhoutse Warande. Van den Broeck schreef het stuk in opdracht van Michael De Cock, artistiek leider van het Mechelse theatergezelschap ’t Arsenaal, die het stuk ook regisseert.

“Biechten’ gaat over kindermisbruik in de Kerk. "Maar de schuldvraag interesseert me niet,” zegt De Cock .

Michael De Cock speelde lange tijd zelf met het idee om een theaterstuk te schrijven rond de schandalen in de Kerk. Walter Van den Broeck fungeerde daarbij als zijn klankbord. “Ik voerde daarover met Walter lange gesprekken. Ik wilde het niet hebben over kindermisbruik in de Kerk as such.

Ik wou het hebben over het verval van de Kerk. Over hoe ons Vlaanderen op 50 jaar tijd extreem veranderd is. Hoe het van een diep katholieke, religieuze samenleving geëvolueerd is naar een lekengemeenschap.

Bijzonder fascinerend vind ik dat. Walter heeft er een gigantisch goed zicht op hoe Vlaanderen vroeger was en vandaag is. Hij had zoveel interessante zaken te vertellen en ik zat voortdurend notities te nemen. Ik heb hem ten slotte gevraagd om het stuk ook te schrijven.”

– Bent u bij Walter Van den Broeck gaan aankloppen omdat u hem kent als een geëngageerd schrijver?

Nee, omdat ik hem kende als een fantastisch toneelschrijver. Iemand die bijzonder goed is in het schetsen van personages en het schrijven van dialogen. Hij heeft bovendien een rijke kennis over de verre en recente geschiedenis en voelt die ook vanbinnen aan.

Hij kon er ongetwijfeld een ‘rijk’ stuk over schrijven. Echt: ik ken geen andere schrijver waarmee ik dit zou willen doen.

– Had Walter Van den Broeck -met alle respect- ook zijn leeftijd mee? Je zocht blijkbaar niet naar een ‘angry young man’ die een aanklacht schreef tegen de mistoestanden, maar iemand die het met de nodige nuances kon benaderen.

Ja en nee: ik denk dat in Walter nog genoeg ‘angry-heid’ zit over dit onderwerp. Maar anderzijds was hij ook iemand die mij als regisseur meer inzicht kon bijbrengen. Walter stelde: je moet het niet hebben over het misdrijf op zich, niet alleen over de dader en het slachtoffer maar over heel het systeem daarrond. Hij heeft gewoon een fantastisch mooi en zeer hedendaagse stuk geschreven, zowel wat de thematiek als de vorm betreft. Het zal zeker een hard en confronterend stuk zijn. Maar ik denk dat het absoluut nodig was om een diepere analyse te maken van een tijd waarin zoiets gebeurde.

– Je stelt uitdrukkelijk dat ‘Biechten’ veel verder wil gaan dan het brandmerken van pastoors voor het kindermisbruik.

Klopt. Ik vond dat er ongenuanceerd en heel snel geoordeeld werd. We kwamen plots in een soort van schandpaaldemocratie terecht. Natuurlijk is dat kindermisbruik niet goed te praten. Natuurlijk zijn er gigantische fouten gebeurd. Maar stellen dat alleen de Kerk en een aantal geestelijken daar alle schuld voor dragen, is te simpel en te kortzichtig. Het hele systeem waarop die maatschappij destijds gestoeld was, is daarmee voor verantwoordelijk. Het is toch fascinerend dat een ganse maatschappij dit heeft getolereerd en zich in stilzwijgen heeft gehuld.

– Je wilt aantonen dat niet alleen de Kerk, maar iedereen boter op zijn hoofd had.

Indra Van Gisbergen

www.hetclownshuis.be: webcammen met ziekenhuisclownS

Regisseur Michael De Cock: “Niet alleen de Kerk en een aantal geestelijken zijn hiervoor verantwoordelijk.”

Voor mij is de schuldvraag niet interessant.

Iedereen is slachtoffer van dit systeem. Ik ben geïnteresseerd in hoe zoiets kan gebeuren. Je komt dan tot de kern van het katholicisme én van Vlaanderen. In de jaren vijftig en zestig wás de Kerk Vlaanderen; iedereen was gelovig. Wat me vooral fascineert, is dat dit op dertig jaar helemaal verdwenen is. Dat wij bijna een lekenstaat zijn geworden en dat iedereen bovendien denkt dat we daarmee vooruitgang geboekt hebben. Terwijl 90 procent van de wereld diep religieus en gelovig is.

Ik probeer te begrijpen hoe dat ganse systeem -dat niet alleen slecht was, want systemen zijn niet alleen maar slecht- niet in

staat was die schandalen aan het licht te brengen. Dat was maar mogelijk op het moment dat de Kerk aan de grond zat. Op het moment dat geestelijken geen gezag meer hadden. Met het verval van de Kerk is heel het machtsbastion verdwenen en zijn ook al die schandalen naar boven gekomen. Het was een maffioos systeem waarbij de ene wegkeek om de andere een plezier te doen.

Waarbij taboe en uiterlijke schijn zo belangrijk waren dat zelfs ouders het misbruik niet durfden aan te klagen. Als je als kind thuiskwam en zei: de pastoor heeft in mijn broek gezeten, dan kreeg je nog een patat tegen je kop erbovenop.

– Volgens jou is er ook een te eenzijdige

“Vuile manieren in de boskes!”

In ‘Biechten’ voert Walter Van den Broeck een studente op die een scriptie wil maken over het seksueel misbruik waarvan haar vader in zijn jeugd het slachtoffer is geweest. Ze gaat op pad om alle betrokkenen in de zaak te interviewen. Op die manier kan Van den Broeck verschillende partijen aan het woord laten, elk met hun interpretaties.

“Ik wilde zeker geen een-op-eenverhaal vertellen”, zegt Van den Broeck hierover tegen Toon Horsten in het tijdschrift van de Warande. “Ik wilde het toch vooral over de bredere maatschappelijke context hebben. Het stuk moest bijna een onderzoek worden naar de wijziging van waarden in onze samenleving.” (…) ‘Biechten’ vertrekt in de eerste plaats vanuit partijen, veel meer dan vanuit de verschillende rollen. In een zaak van kindermisbruik zijn er altijd verschillende partijen. Je hebt de dader en het slachtoffer, maar die voer ik niet ten tonele. De zuster van de dader, van de bisschop, wel. En haar schoondochter, die al jaren getrouwd is met het slachtoffer.”

Van den Broeck zelf heeft aan zijn contacten met pastoors of de strenge moraal van de katholieke kerk geen trauma of frustraties overgehouden. “In de cité ging het er een stuk losser aan toe. Toen het in de jaren 60 plots over iets als groepsseks ging, dan kenden wij dat al jaren. Dat deden wij -kinderen onder mekaar- al toen we 8 of 9 waren… Vuile manieren in de boskes! En als we dat dan gingen biechten, dan vroeg de pastoor enkel: ‘Waart ge alleen of met anderen?”

interpretatie van dat ene vermaledijde zinnetje ‘Kom eens naar mijn kamer’, waarmee het misbruik door priesters vaak wordt aangekondigd.

Dat komt niet van mij. Walter heeft mij dat verduidelijkt, en hij heeft daar gelijk in. Iedereen associeert het bewuste zinnetje met het kindermisbruik door inwonende priesters in internaten. Dat misbruik zal inderdaad wel wijdverbreid zijn geweest.

Vandaag duikt het ene schandaal na het andere op. Maar anderzijds had die ‘Kom eens naar mijn kamer-cultuur’ ook wel goede intenties. Het staat voor een model van tutoring of mentorship. ‘Kom eens naar mijn kamer’ staat niet alleen voor ‘Ik wil je anaal verkrachten’. Snap je? Als het gaat over het opleiden van jeugd hadden de priesters daar ook grote verdiensten aan.

– Tot slot: Biechten gaat in première in Turnhout. Heeft dat ook met Walter Van den Broeck te maken?

Dat speelt zeker mee. We spelen met ‘t Arsenaal vaak in Turnhout. De Warande heeft een fantastische zaal, een van de beste van het land. Het is nu ook de culturele hoofdstad van Vlaanderen. Voldoende reden om te vragen om het stuk er in première te laten gaan. Daar gaan we ook een feest van maken.

PRAKTISCHE INFO ‘Biechten’ door ’t Arsenaal met Tuur De Weert, Luc Springuel, Joren Seldeslachts, Camilia Blereau, Els Olaerts, Hilde Van Haesendonck en Anna Vercammen op woensdag 8 februari (première - uitverkocht) en donderdag 9 februari om 20.15u in de schouwburg van de Warande, www.warande.be. Tickets: 17 euro.

Tekst: Stijn Janssen

Suiker — 21

Wie schrijft, die blijft An Melis Hekselien en heks Sproetje RETIE – Hekselien en heks Sproetje is het nieuwe boek uit de Hekselienreeks van An Melis. Het is een verhaal over vriendschap.

Als Hekselien op een blauwe maandag moet gaan babysitten op kleuterheks Sproetje, is dat het begin van een dag vol onverwachte avonturen. Niet alleen is Sproetje een eigenzinnig klein heksje, bovendien slaagt ze er ook nog eens in om zich tijdens het koken ziek te eten aan allerhande bessen waar kleine heksjes nu eenmaal niet tegen kunnen. Terwijl Sproetjes oren, voeten en gezicht helemaal veranderen, moet Hekselien op zoek naar een toverspreuk om Sproetje weer normaal te krijgen. De voormalige kleuterleidster uit Retie trekt met haar boeken graag de boer op. Verkleed als een van haar personages gaat Melis langs bij verschillende kleuterscholen en bibliotheken.

Met een verteltheater brengt ze haar boeken tot leven. Die verhalen en liedjes zijn nu gebundeld op een cd die samen met het prentenboek wordt verkocht.

Uitgegeven bij Abimo - € 15,95

Connie Palmen Logboek van een onbarmhartig jaar ANTWERPEN - Op 10 februari leest Palmen op Saint-Amour in de Antwerpse Bourla stukken voor uit het ‘Logboek van een onbarmhartig jaar’.

Een boek als requiem: het is een vreemd gegeven. Het heeft iets voyeuristisch. Als lezer word je deelgenoot van iets heel intiems, van het schrijversverdriet. En toch hebben veel auteurs behoefte aan zo’n boek wanneer ze iemand verliezen. Kristien Hemmerechts schreef er een na het overlijden van haar man Herman De Coninck, A.F.Th. van der Heijden trok het monument Tonio op toen zijn enige zoon in 2010 bij een tragisch ongeval om het leven kwam en Connie Palmen begon aan een logboek toen haar echtgenoot, politicus Hans Van Mierlo, de strijd tegen kanker verloor. ‘Ik zou een roman schrijven die Judas heette, en toen ging mijn man dood’, schrijft Palmen in het begin van het logboek.

Elke zin om literair te zijn, was verdwenen.

Haar leven was plots zelf fictie geworden. Het enige wat restte, was de strijd aan te gaan tegen het vergeten. Met flarden uit haar herinnering, knipsels uit de krant en citaten uit Van Mierlo’s dagboeken klampt ze zich vast aan wat verdwenen is. De rouw is ruw. “Rouw heeft dezelfde kenmerken als verliefdheid”, zegt Palmen in haar logboek. “Alleen kent rouw geen verlossing”. Dit logboek is geen grote literatuur. Daarvoor is het te onsamenhangend en is de teneur te monotoon. Toch is het autobiografisch proza dat beklijft en aanzet tot nadenken over liefde en dood. Want wat je ook krijgt, niets is voor altijd.

Uitgegeven bij Prometheus – € 19,90

Marcel Hendrickx De ‘mannen’ van ’t Stadhuis

een tweetalige bundel (Nederlands-Frans) verdient dit alvast een eervolle vermelding in de boekenrubriek van Suiker. In 33 gedichten dwaalt Vandebril door het literaire verleden van Europa. Er zijn ontmoetingen met dode dichters en oude steden. De poëzie mijmert over de verhouding tussen leven en dood, verlangen en vervulling, tussen taal en identiteit.

Een dichtbundel die zwanger is van symboliek en oude romantiek.

Uitgegeven bij de Bezige Bij Antwerpen - € 19, 95

TURNHOUT – Ereburgemeester van Turnhout Marcel Hendrickx kwam vorige maand met een bijzonder boekwerk op de proppen. In De 'mannen' van ’t Stadhuis schetst Hendrickx, die vroeger correspondent was voor Gazet van Antwerpen, het politieke leven in Turnhout na de Tweede Wereldoorlog. Het boek bevat naast de historische feiten ook heel wat anekdotes en fotomateriaal uit Hendrickx’ eigen politieke loopbaan. Een subjectieve kijk achter de schermen van het Turnhoutse ‘Schoon Verdiep’.

Uitgegeven bij Pelckmans - € 29,50

Karl Van Den Broeck is chef-boeken TURNHOUT - De boekenchef van De Morgen woont in Turnhout. Journalist Karl van den Broeck nam begin januari de fakkel over van Ann Jooris. Voor van den Broeck is het een beetje thuiskomen. Hij begon zijn journalistieke carrière bij De Morgen en klom er op tot chef-cultuur en chef-nieuws.

Na zijn vertrek bij het weekblad Knack was hij enkele maanden freelanceredacteur. Als boekenchef gaat hij de literaire bijlage Uitgelezen coördineren, maar daarnaast ook zelf interviews en recensies schrijven. Van den Broeck is een heuse boekenfanaat. In Overlezen, het literatuurprogramma van De Warande, is hij een vaste waarde en pas werd hij ook opgenomen in de jury van de AKO-literatuurprijs. In De Morgen zegt van den Broeck dat er voor hem een jongensdroom is uitgekomen: ‘‘Toen De Morgen in de jaren 80 op initiatief van Herman De Coninck met een boekenbijlage begon, ging de wereld open. Daarvoor wilde ik werken. Maar in de plaats daarvan moest ik op de sportredactie beginnen.’

Het vertrek van Maeterlinck l’ Exil de Maeterlinck GIERLE – Een echte Kempenaar is Michael Vandebril niet. Hoewel hij werd geboren in Turnhout en twee jaar in Gierle woonde, spendeerde Vandebril het grootste deel van zijn leven in Antwerpen, waar hij ook al een aantal jaar de literaire evenementen voor Antwerpen Boekenstad coördineert.

Maar als je in deze communautaire tijden het lef hebt om te debuteren met

OOG VOOR ARCHITECTUUR

Architectuurcentrum Ar-Tur stuurt een jaar lang een reporter op pad. Als luis in de pels speurt hij de Kempen af naar opmerkelijke architectuur. De komende maanden krijgt u hier zijn verslag .

Een reuzenbavarois, gebakken met beton, glas en baksteen

22 — februari 2012

Cultuurkrant Suiker bestaat twee jaar. Op die korte tijd zijn we een vaste waarde geworden in de Kempen. Maar we willen meer. Suiker wil zich met twee voeten verankeren in alle gemeenten waar het verspreid wordt (het volledige arrondissement Turnhout plus enkele randgemeenten).

Daarvoor hebben we de hulp nodig van vrijwillige ambassadeurs. Als het even kan in elke gemeente één.

Wie ben jij?

de Silodam in Amsterdam (MVRDV Achitecten)

HERENTALS - Elke architect waagde het minstens één keer in zijn schoolcarrière: een gebouw ontwerpen dat volledig uit containers bestaat. Het lijkt bij het beroep te horen, de fascinatie voor zo’n bovenmaatse, metalen bewaardoos. Containers laten zich stapelen, hebben de maat van een gemiddelde woonkamer maar zijn vooral rechttoe rechtaan: je kan er van alles in kwijt zonder verdere uitleg over het hoe en waarom van vorm of materiaal. Een verademing. Om de zoveel tijd duikt dan ook ergens ter wereld een containerproject op waar architectenharten een tel bij overslaan: ‘ons idee gestolen!’

In Nederland draaien ze hun hand niet om voor containerachtige bouwsels. In Utrecht staat een muur van opeengestapelde studeercellen, maar de meest letterlijke verwijzing is te zien in Amsterdam. Daar werd vlak naast het water de ‘Silodam’ opgetrokken: een langwerpige balk bestaande uit kleurige rechthoeken waarin appartementen steken. De gelijkenis met een stapel containers aan een havendok is treffend. Alsof passerende schepen zomaar een woning kunnen optillen en de bewoners meenemen naar een exotische bestemming.

Suiker zamobasesakdeutrs

Ook Herentals heeft sinds kort een ‘dozen’gebouw: FRAME21. Het staat niet toevallig naast afrit 21 van de E313 en is net als de Nederlandse ‘Silodam’ een blok met allure.

Het volume heeft iets weg van een reuzenbavarois, gebakken met horizontale lagen beton, glas en baksteen. Die heldere verdeling van de gevel is een weergave van de drie grote functies binnenin: onderaan een gesloten betonnen sokkel met groothandelsruimte, daarboven een lange glazen schijf met winkels, en daar weer boven twee baksteenklonten met kantoren. Om de balk vol te maken werden

Architectuurtip van de maand 1 februari om 20.15u Lezing van MATADOR, atelier d’architecture, in het kader van Festival Bonjour.

Locatie: Houten Zaal van de Warande Doorlopend kleine expo met film: ‘Qui n’a pas peur de l’architecture?’

Info: www.warande.be/pagina/programma-festival-bonjour

FRAME21 aan de E313 in Herentals (B-architecten)

die baksteenuiteinden verbonden door een gele afrastering waarachter een sportveld in openlucht schuilt. Een oersimpel geheel, maar met een paar interessante extra’s.

Zo werd de betonnen sokkel aan twee kanten afgeschuind met metersbrede trappenpartijen. Die doen dienst als tribune maar worden ook gebruikt om meubilair te presenteren.

Het wigvormige silhouet van de trappen toont zich aan de buitenkant en lijkt automobilisten te willen opslokken via de enorme beglaasde mond aan de voorzijde. Verder maakten de architecten twee verdiepingshoge uitsparingen in het gebouw. Het zijn grote patio’s met terrassen die licht tot in het hart van het volume brengen. Hun aanwezigheid geeft aanleiding tot onvoorziene doorzichten naar hoger en lager gelegen verdiepingen: een ingreep die het gebouw, ondanks zijn grote schaal, plots vatbaar maakt. Ten slotte zijn er nog de scheidingswanden op de showroomverdieping die volledig in glas werden gemaakt. Iets wat al snel leidde tot ludieke situaties: een winkel met huwelijkskledij die grenst aan een informaticazaak, op zich weer grenzend aan een designetablissement. Volkomen vreemde werelden die elkaar elke dag begroeten, waarbij

het structurele schema van FRAME21 - een mikado van staal

klanten die op zoek zijn naar een huwelijkscadeau vlug langs kunnen bij de buren voor een hippe stoel of de nieuwste smartphone.

Die verregaande openheid werd opgelegd door de bouwheer. Hij wou dat FRAME21 allerlei confrontaties zou uitlokken.

Kijken we voor een keer ook naar het structurele diagram. Het is een mikado van kolommen en balken die samen het ‘frame’ vormen.

Die stalen ribbenkast, bedekt met glas, beton en baksteen, vertelt echter ook hoe gedwee architectuur soms maatschappelijke veranderingen volgt. Het gebouw kan bijna symbool staan voor een industrieel verleden dat zich hulde in de blitse kledij van een diensteneconomie. En ook de functie van FRAME21 als bedrijfsverzamelgebouw verraadt de onstuitbare miniaturisering van ons werk: het verdwijnen van schoorstenen begeleidde de stille vlucht van handenarbeid, omhoog schietende kantoorgebouwen de opkomst van denkwerk.

Terwijl de meeste van onze kantoren containerachtig neutraal ogen bewijst FRAME21 echter dat zelfs zoiets abstracts als ‘innovatie’ in een aansprekende vorm te vatten is.

Tekst: Bjorn Houttekier

Je bent geïnteresseerd in cultuur Je kent je gemeente goed Je wil Suiker verdelen en/of de verdeling van Suiker mee coördineren in jouw gemeente Je kan de redactie tips geven over wat in jouw gemeente op cultureel vlak gebeurt Je hebt 1 dag per maand tijd voor Suiker

En wat schuift dat zoal?

Ons grenzeloos en eeuwigdurend respect Vrijkaarten Filmtickets voor Open Doek Evt. een vergoeding van onkosten

Interesse?

Mail als de bliksem naar leen@ suikerkrant.be.

We zitten op jou te wachten.

Stijn Janssen

RIK Onlangs was onze zoon van 8 bijzonder verontwaardigd. In de krant had hij gelezen dat men voor het verdere heil van onze planeet de pandabeer maar beter kon laten uitsterven. Die redenering vond hij zo krom dat zijn oordeel onverbiddelijk was: het specimen dat een dergelijke onzin in zijn hoofd haalt, moest zelf worden uitgeroeid. “Opsluiten en geen eten meer geven”, was zijn conclusie.

We konden hem geen ongelijk geven. We hebben namelijk zelf een nauwe band met een uitstervende soort. Iedere zaterdag om de veertien dagen duikt daarvan een exemplaar op. Telkens stipt om 13 uur. Niet in een onherbergzaam, afgelegen woud, maar vlak aan onze voordeur. Het is onze melkboer.

Zijn naam is Rik. Rik draagt altijd een perfect gestreken, blauwgrijze stofjas van de luchtmaatschappij KLM. In een van de borstzakken steekt zowel een pakje sigaretten van het merk Groene Michel als een pakje roltabak van het merk Belgam. Als we de deur openen, heeft Rik zich al demonstratief opgesteld in het deurgat. Hij staat schrijlings in de deuropening waarbij hij met zijn linkerhand tegen de voorgevel leunt en zijn linkervoet posteert op de stenen opstap voor de deur. Op die manier lijkt hij op Atlas die in zijn eentje ons huis ondersteunt. Toch is Rik maar anderhalve meter groot. Als je daar nog een halve meter aftelt van de kromming van zijn ruggengraat - veroorzaakt door een halve eeuw zeulen met bakken melk- dan kom je aan amper een meter mens. Die pose, zo vermoeden we, heeft hij afgekeken van Charlie Chaplin uit de film City Lights waar de zwerver met een identieke houding in een winkelportiek met succes indruk maakt op een beeldschoon bloemenmeisje.

Ook Chaplin was een opdondertje dat nauwelijks boven de stoeprand uitkwam (en het bloemenmeisje was blind).

Het was mijn vrouw die Rik had overgehaald om zijn melktoer uit te breiden met een halte aan ons huis. Dat had weinig overredingskracht gevergd. ‘Ik passeer er toch in de buurt’, had hij haar gezegd. Toch reageerde hij op de dag dat hij voor de eerste

maal een bak aan huis leverde duidelijk ontgoocheld toen wij de deur openden. Rik liet onmiddellijk verstaan dat er een voorwaarde verbonden was aan zijn dienstverlening: hij bracht de bak maar tot aan de voordeur en niet verder. Het onhandige gedrocht de keldertrap afsleuren was gezien zijn leeftijd niet meer in de service inbegrepen. Deze voorwaarde was te nemen of te laten. Daarmee viel ook de enige reden weg om van zijn diensten gebruik te maken, namelijk dat we het zelf zo moe als koude pap waren om iedere zaterdag naar de drankenhandel te rijden voor een bak melk. Zowel zijn ontgoocheling als het wegvallen van zijn gentlemangebaar hadden een en dezelfde reden, namelijk het feit dat hij die dag onverhoeds met de man en niet met de vrouw des huizes geconfronteerd werd. Dat vinden melkboeren niet leuk. Een ontmoeting met een man brengt hen volledig van hun melk.

Melkboeren zijn gedurende hun ganse evolutie namelijk alleen vertrouwd geweest met vrouwen. In hun biotoop waren mannen onbestaand. Aan elk huis waar ze overdag aanbelden of waar ze zich in de achterkeuken aanmeldden met de lokroep ‘’t Is de melkboer’, werden ze alleen geconfronteerd met de vrouwelijke soort; met huisvrouwen wier mannetjes ’s morgens vroeg het nest al hadden verlaten. Om hun handel draaiende te houden, moesten de melkboeren zich aanpassen aan hun milieu en kunnen meepraten over de besognes van vrouwen met blauwe voorschoten, met opgekrulde haren gehuld in een netje of met de roze kussentjespeignoirs haastig om het lijf geslagen. Ze moesten mee kunnen kletskousen over aanhoudende bekkenpijn na een bevalling, het schielijke overlijden van een familielid uit het zevende knoopsgat of het onvermogen van de oudste dochter om een vrijer langer dan een maand te houden …

Daar is verandering in gekomen sinds de opkomst van de nieuwe thuiswerkende mannen zoals wij. Als wij de deur opendoen, kijkt Rik straal langs ons heen in de hoop in huis een glimp van de vrouw te kunnen op-

vangen. Als hij haar opmerkt, zijn wij lucht en begint hij dwars door ons heen luidop tegen haar te tateren. Ondertussen rolt hij doodgemoedereerd een sigaret als een teken dat hij vandaag alle tijd van de wereld heeft. Komt hij tot de vaststelling dat de vrouw niet thuis is, dan steekt hij een Groene Michel op om te tonen dat hij met ons niet veel tijd wil verdoen. “Waarover zal ik het met hem hebben”, zie je hem dan denken. In zijn onuitputtelijke repertoire aan gespreksonderwerpen zijn er namelijk geen mannelijke insteken te vinden. Riks hersenen geven niet thuis bij onderwerpen als de schandalige arbitrage waarvan de plaatselijke voetbalclub steeds weer het slachtoffer is, het onovertroffen beeld van een 400 hz LD-tv of de voordelen van het steken van een ‘34 voor’ en ‘27 achter’ bij de beklimming per fiets van een Franse berg. In die wereld voelt de melkboer zich als een giraf in een bonsaibos, als een kameleon in een schilderij van Karel Appel. Verdwaald. Ontheemd. Verloren. Uitgerangeerd. Een soort zonder soortgenoten.

Er was dan ook duidelijk opluchting te merken toen hij na een paar bezoeken ontdekte dat we drie dochters in huis hadden. Dat opende voor de melkboer opnieuw perspectieven op koetjes en kalfjes in het domein waarmee hij zo zeer vertrouwd is.

Eerst keek hij ons meewarig aan.”Allee jong, drie dochters”. Meer zei hij niet. De zaterdag daarop: “Ik heb er zelf ook twee grootgebracht. Daar gaat ge uw stellens nog mee hebben.” De week nadien: “Ge moet ze niet opsluiten maar wel in het oog houden.” Weer een week later: “Sommige van hun problemen -ge weet zeker welke ik bedoel- kunt ge maar beter overlaten aan uw vrouwke.”

En vorige zaterdag liet hij nog weten: “Ik heb hen wel gewaarschuwd: pas op voor flierefluiters. Ze hebben hun tiret rapper open dan dicht.” Daarop liep hij monkellachend naar zijn bestelbus: “Tot toekomende zaterdag, madammeke”. Dat laatste zal hij niet meer afleren.

Suiker — 23

Alle wegen leiden naar

Februari!

2+3+4/2: Jukebox 2000 (première) 8/2: Bellowhead (UK) 10/2: School is Cool & Go Back to the Zoo (NL) 11/2: Pieter Embrechts & The New Radio Kings 12/2: Moralia 16/2: Catherine Delasalle: Heureux qui comme Ulysse 17/2: THé lAU 18/2: Instant Composers Pool 19/2: Jack Million Band TURNHOUT - De Turnhoutse folkrockband ‘Cluricauns’ bestaat dit jaar 15 jaar. Een reden om nog eens voluit op zijn Iers te feesten, ware het niet dat het jubileum overschaduwd wordt door een trieste gebeurtenis: frontman Patrick Ceursters werd in zijn naaste omgeving geconfronteerd met een kind dat kanker heeft. Patrick besloot daarom de Kuub van de Warande af te huren en op de verjaardag van zijn band een benefiet te spelen ten voordele van het Kinderkankerfonds. U wordt daar massaal verwacht.

Krokusvakantie 21+22/2: Cirque Composé (BE)(FR)

Zes acts in samenwerking met het Vlaams Centrum voor Circuskunsten

‘Cluricauns’ ontstond midden jaren 90 in het inmiddels ter ziele gegane café de Wöbbe in de Turnhoutse Patersstraat. Ondertussen heeft de band op meer dan 500 podia in binnen- en buitenland gestaan, waaronder folkmonumenten als Dranouter en Skagen (in Denemarken). Van de oorspronkelijke bezetting blijft alleen Patrick Ceursters nog over. “Ja, hoe gaat dat”, zegt hij. “We zijn ontstaan in een café en dat loopt goed zolang je rond de kerktoren blijft spelen. Maar als je wat groter en professioneler wordt, haken er mensen af. Vandaag spelen we met merendeels beroepsmuzikanten.”

23+24/2: Cie Filophile (FR) & Duo leo (BE)

– Jullie hebben wel een verdomd moeilijke groepsnaam gekozen. We weten zelfs niet hoe hem juist uit te spreken.

25+26/2: ell CirCo D’ell Fuego

– Is dat meteen ook de filosofie van je groep: overdag brave jongens en ’s avonds op het podium de duivels ontbinden?

(BE)

TURNHOUTSEBAAN 286 2140 BORGERHOUT

INFO & TICKETS: WWW.DEROMA.BE 03 292 97 40

Patrick: Op z’n Turnhouts: ‘kleurekens’, wat kleurpotloden betekent. Een ‘cluricaun’ is een Ierse mythologische figuur, een soort kabouter die overdag werkt en ’s avonds de beest uithangt.

Patrick: Min of meer. Hoewel ik probeer om ook overdag niet al te zeer in het gareel te lopen.

– Zijn jullie diehard folkies?

Patrick: Neen, de pure folk hebben we al een tijdje geleden losgelaten. Vandaag spelen we een soort poprock met Ierse invloeden. Dat gebeurt nog wel op traditionele instrumenten zoals tin whistles, doedelzak en accordeon.

We hebben onze mosterd destijds gehaald bij bands als Levellers en The Pogues. De men-

sen mogen zich verwachten aan vrolijke toestanden. Onze optredens zijn vooral een groot opwindend feest.

– Ierse bands hebben een zware reputatie.

Vaak wordt er vooraf gewed of de zanger van het podium dondert of niet. Geldt dat ook voor jullie?

Patrick: Neen. Vroeger wel maar toen speelden we vooral in cafés. Vandaag kunnen we ons dat niet meer veroorloven. Zeker als je op grote festivals staat, moet je niet met een stuk in je voeten op het podium gaan staan. De mensen hebben recht op een goed concert. We proberen het fatsoenlijk te houden. Over wat er na het concert gebeurt, spreek ik me niet uit. (lacht)

– Jullie hebben een mooi palmares en speelden onder meer de voorprogramma’s van de Levellers en de Dubliners, maar ook van de souldiva’s The Three Degrees. Dat laatste moet je eens verklaren.

Patrick: We speelden toen op de Fonnefeesten, het tweede podium van de Lokerse Feesten. Ze hadden ons gevraagd voor The Three Degrees te spelen. Dan doe je dat gewoon. We zaten samen in de backstage. Een heel gezellige avond met drie kranige dames op leeftijd.

De benefiet ‘15 jaar Cluricauns’ vindt plaats op 24 februari in de Kuub van de Warande.

Om 20 uur opent de pure folkband van Turnhoutenaar Steve Bailey de avond. Na het optreden van de 'Cluricauns’ is er een discoafterparty met Miami Vibes, Tickets: voorverkoop: 10 euro, kassa : 15 euro, www.dewarande.be.

Tekst: Stijn Janssen

LILLE - Het kan soms gek gaan met wat je jezelf wenst. Theatermaakster Heidi De Feyter uit Lille maakte als afstudeerproject aan de Academie voor Drama in Tilburg ‘Poppemie’, een voorstelling over hoe niet alles voor iedereen is weggelegd in het leven en hoe niet alle wensen worden ingewilligd. De productie werd buitengewoon goed onthaald, heeft er nu een tournee opzitten van zo’n 20 voorstellingen, gooide hoge ogen op een festival in Berlijn en begint in februari aan een hernemingstournee.

Heidi De Feyter is een van de docenten die bij Kaaiman in de Warande jongeren onderdompelt in een theaterbad. Met enkelen van die jongeren én met mentaal gehandicapte spelers van Theater Stap creëerde ze ‘Poppemie’.

Centraal thema in de voorstelling is een onvervulde kinderwens.

“Het was mijn afstudeervoorstelling. En ik had altijd al het idee: ik wil mijn afstudeervoorstelling maken met Theater Stap. Tot Stijn van de Wiel, ook Kaaimandocent, me kwam vragen om volgend jaar de productie van Kaaiman te maken. Eerst dacht ik: “Nee, ik wil echt heel graag iets maken met Stap”.

Toen zei Stijn: “Maar wij willen al lang eens met Stap samenwerken! Zou het geen idee zijn samen iets te doen?” En dat was een fantastisch idee.

– Om bij het begin te beginnen: hoe is die voorstelling ontstaan?

In eerste instantie wilde ik graag iets met Stap maken, omdat ik maatschappelijk werkster ben. Ik heb in de gehandicaptensector gewerkt, met mensen die begeleid zelfstandig wonen. En het leek me wel mooi om die ervaring en mijn nieuwe opleiding in elkaar te doen klikken. Ik wilde eerst nagaan hoe jongeren naar de toekomst kijken en hoe gehandicapten dat doen.

Tijdens onze voorbereidingen had ik hun gevraagd eens iets mee te brengen dat hen aan de toekomst doet denken. Die gasten van Stap hadden bijna allemaal foto’s bij van broers of zussen met hun kinderen, of van

BV’s met zwangere buiken. Toen bleek dus dat een kind krijgen iets is wat hen enorm bezighoudt.

Uit de verhalen van de ‘valide’ jongeren bleek: “Wij willen gaan reizen, wij willen gaan rondtrekken en later zien we dan nog wel”.

Na de eigenlijke repetitie zat ik met die jongeren nog na te praten. Iemand zei: “Deze week dacht ik dat ik zwanger was; ik was mijn pil vergeten.” En ik vroeg: “Wat zou je dan doen?”

Waarop zij: “Abortus natuurlijk, want wat heb ik dat kind nu te bieden?” En ik vond dat zo’n heftig contrast. Dat schuurde zo. Ik snap de redenering wel. Zij was toen 17. Maar het trof me wat voor mogelijkheden die jongeren hebben en dat ze er niet bij stilstaan wat ze allemaal kunnen.

– Terwijl de spelers van Stap juist foto’s over kinderen meebrengen, omdat het voor hen niet is weggelegd.

Ja. Die gehandicapten verlangen er zo hard naar en je weet: dat gaat er bij hen in 99 procent van de gevallen nooit van komen, hoe hard ze er ook naar verlangen. Die tegenstelling raakte me wel.

– Gaat de voorstelling dan uitsluitend over een kinderwens? Of ruimer: over iets willen, in contrast met de overvloed die wij kennen?

Over de kinderwens. Dat verlangen en de vrijheid die jongeren hebben om daarmee om te gaan, tegenover dat intense verlangen hebben en de wens nooit ingewilligd zien worden.

Waar trek je de grens? Heeft het met IQ

te maken of niet? En wie neemt die beslissing? Het gaat niet alleen om liefde geven, maar om te weten welke zorg je moet verschaffen.

– De voorstelling is zeer goed opgepikt. Buiten verwachting, lijkt me. Hoe verklaar je dat en wat doet dat met je om dat te zien gebeuren?

De naam Stap heeft zeker bijgedragen tot het succes. Ik weet eigenlijk niet waarom het zo goed wordt opgepikt. Langs de ene kant zit die kinderwens van gehandicapten nog in de taboesfeer. Ik heb geprobeerd dat heel puur op een podium te zetten om het al wat bespreekbaar te maken, zonder dat ik er een oordeel over vel. Het stuk toont ook de kwetsbaarheid van beide doelgroepen.

– Jullie hebben Poppemie enkele weken geleden zelfs in Berlijn gespeeld. Hoe kwam dat?

neren, liet het afweten. Van alles wat er was gevraagd, was er dus niets. De organisatoren van het festival waren wel heel behulpzaam.

Die hebben nog wat technici opgeroepen. We hebben ook zelf de handen uit de mouwen gestoken, met allerlei kunst- en vliegwerk.

Letterlijk nét voor we de voorstelling gingen spelen, was het licht geprogrammeerd. Heftig hoor.

– Heb je tijdens het festival reacties op de voorstelling gekregen?

De organisator van het festival is naar de repetitie komen kijken en dan naar de voorstelling. En bij de repetitie, die zelfs nog zonder kostuums was en helemaal niet op punt stond, was hij aan het wenen. Hij zei: “Ik ben zelf net vader geworden. Het grijpt me heel sterk aan”. Over het algemeen hebben we enthousiaste reacties gekregen.

– Wat komt er na Berlijn?

Er was een festival: No Limits. Daar speelden groepen van over de hele wereld die allemaal iets gemaakt hadden door en met mensen met een handicap. De organisatoren hadden aan Stap gevraagd of het nog een intieme voorstelling had die daarin paste. Stap had ‘Geen Wonder Dat Ik Ween’ en ‘Poppemie’. We hebben die allebei ingezonden. De organisatie vond ze allebei zo goed dat we ze alle twee mochten brengen.

De organisator van het festival in Berlijn gaf al aan dat hij ‘Poppemie’ ook heel graag naar een festival wil halen in Zwitserland in 2013.

Maar we hebben bij Stap afgesproken dat we tegen dan bekijken of het wel kán. Maar als ze echt ‘Poppemie’ willen, gaan we ervoor.

– Hoe was die ervaring? Dan heb je echt het gevoel dat je aan het toeren bent, lijkt me.

Dat is wel eng, ja. Dat gegeven dat het vergeleken wordt. Ik had dat ook toen ik bij Stap ging vragen om daar een voorstelling te mogen maken. Marc zei al heel snel: “Oké, en als het meevalt, gaan we spelen bij de Kopergieterij en dan neem ik contact op met Bronx en daar en daar…” En toen dacht ik al: “Help, ik ben nog maar aan het afstuderen”. En nu speelt wéér dat gegeven dat mensen wel iets verwachten. En de verwachtingen liggen zo hoog…

Ik had een ideaalbeeld: wauw, naar Berlijn.

Maar het was keihard werken. Dat was ’s avonds aankomen, nog even op het festival iets gaan eten en dan gaan slapen. En de volgende dag moesten wij spelen. We zijn dus ’s morgens vroeg begonnen om alles op te bouwen. We kwamen dan bij het zaaltje waarin we moesten spelen. Dat was in het oude Oost-Duitsland. Je zag nog de kogelgaten in de muur. Meer een barak dan een zaaltje.

Op zich maakte dat aftandse niet zoveel uit.

Maar de persoon die alles had moeten coördi-

– Ik kan me voorstellen dat het heel leuk is als je debuut overal wordt opgepikt, maar het legt misschien ook een druk op het volgende dat je wil maken.

Tekst: Dominic Depreeuw Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 25

Lea Witvrouwen is Lea Schepers in de Benidorm Bastards:

Zaterdagmorgen. Snipverkouden verwelkomt Lea Witvrouwen me hartelijk in haar appartement in Olen. Niet het moment om stemmetjes te spelen of reclamespots in te spreken.

Maar een babbel over haar belevenissen bij Benidorm Bastards gaat haar aardig af. “De Bastards heeft mijn leven veranderd”, zegt de goedlachse gepensioneerde onderwijzeres.

Aan de muur in de woonkamer prijkt een mooie foto van de nonnen, de rol die ze samen met collega-Bastard Hilda, speelde. Op de kast pronkt een foto van de hele crew.

blikt, wat zelden gebeurt. Meestal wordt een sketch minstens tien keer gespeeld. Hilda en ik zijn nadien terug naar het terras gegaan, waar iedereen begon te applaudisseren. Dat vond ik super, super, super!

– Hoe ben je op de set van Benidorm Bastards beland?

– Ontving je ook al negatieve reacties op een frats?

Via het toneel (Theaterspektakel in Herentals, nvdr), kreeg ik een mail. Er werden 60-plussers gezocht voor een verborgencameraprogramma. Ik werd 59 en kwam in principe niet in aanmerking. Toch dacht ik: klinkt het niet, dan botst het. En ik stuurde een mail naar het productiehuis waarin ik eerlijk schreef dat ik nog geen zestig was, maar klein van gestalte ben en heel oud kan spelen. Ik moest een paar foto’s van mezelf in oudere rollen doorsturen. Zo mocht ik op auditie komen en met Bart Cannaerts enkele sketches spelen. “Als je maandag niets van ons hoort, dan gaat je leven gewoon verder”, klonk het. Die maandag hoorde ik niets. ’t Wordt niets, dacht ik.

Enkele maanden later werd ik uitgenodigd om samen met de regisseur drie sketches op de Groenplaats in Antwerpen te spelen. Die vielen heel goed mee. Ik had oude kleren van mijn moeder zaliger aangetrokken. Mijn haar heeft zijn eigen kleur nog en ik kreeg te horen dat ik er te jong uitzag. De vrijdag erop zou ik weten of ik geselecteerd was of niet. Ik had er niet veel hoop op. Maar ’s zaterdags kreeg ik telefoon dat ik gekozen was.

Jawel. Na een sketch moeten de mensen tekenen dat ze akkoord gaan dat het uitgezonden wordt. Er zijn er die dat niet willen. Bijvoorbeeld een koppeltje van wie niet geweten is dat het een koppel is. Of iemand die niet op dat moment op die welbepaalde plaats mocht zijn.

– Typerend voor Lea Schepers is haar taalgebruik. Op-en-top Kempens.

Ja, ik vind dat we een mooie taal hebben.

Maar wat mijn stem precies goed maakt, weet ik niet. Bij het begin van de opnames moest iedereen een telefoongesprek doen. Ik kwam er als beste uit en mocht alle telefoongesprekken in de Bastards doen. Is het omdat ik duidelijk praat? Dat is dan misschien een restantje van mijn verleden als onderwijzeres. (lacht) Wel merk ik dat ik een herkenbare stem heb. Mensen herkennen me niet op straat, maar als ik mijn mond opendoe, zie je ze plots omkijken.

Naar het schijnt, verstaan ze mijn dialect goed. Op toneel kreeg ik vroeger vaak de opmerking: “Als jij meespeelt, verstaan we het tenminste.” Ik vind Kempenaars warm, gastvrij en sociaal.

– Je hebt de Kempense taal op de wereldkaart gezet.

Toen Tim (Van Aelst, producer, nvdr) in Cannes zat voor een prijsuitreiking, zei hij me aan de telefoon: ‘Lea Schepers staat hier op een groot scherm haar uitleg te doen’. Dat is eigenlijk toch niet te geloven. Ik besef dat eigenlijk niet.

– Doet het niet raar om wereldwijd in de huiskamer gezien te worden?

Ik heb de Koreaanse aflevering gezien. Daarin klapten ze van dat ‘tching, tchang tchong’. Dat doet toch raar. Maar dan zijn het ook andere acteurs. In de Franstalige afleveringen worden wij gedubd. Ik die Frans praat, dat trekt op niets. En dan nog met een andere stem.

– Van welke sketch heb je werkelijk genoten?

Van die op het stampvolle terras van een café op de Groenplaats. Hilda en ik bestellen als non een Duvel. Wanneer de ober het glas omstoot, schieten we uit ons krammen: ‘What the fuck, zieke zot godverdomme, klootzak.’ En we gaan prompt weg. In de oortjes die we dragen, roept de regisseur: “Dames, goed gedaan. Keigoe. ’t Zit erop.”

Die scène werd van de eerste keer inge-

26 — februari 2012

OLEN – “Da’s wel oons bank, hé. Wij zitten hier altijd. Move it dude”. Met die woorden joegen de franke nonnen uit Benidorm Bastards verbouwereerde jongelui van een zitbank in hartje Antwerpen. Een hilarische sketch die Lea Witvrouwen (61) uit Olen, alias Lea Schepers, met plezier gedraaid heeft. Het tv-programma waarin zeven arrogante, grofgebekte en respectloze oudjes door de straten snorren om de jeugd in de luren te leggen, sleepte na twee Gouden Rozen de Internationale Emmy Award voor beste comedy in de wacht en is verkocht aan tal van landen. Het succes van de Bastards heeft Lea, de jongste van de ploeg, bekendheid gebracht. “Veel mensen denken dat ik werkelijk Schepers heet”, vertelt de amateuractrice met haar herkenbare Kempense tongval. Klein van gestalte, maar groot in humor.

– Vorig jaar ontving Benidorm Bastards de Emmy Award voor best comedy. Had je dit verwacht?

Daar was ik efkes niet goed van. De dag waarop de award werd uitgereikt, dacht ik: daar blijf ik niet voor op. Dat halen we als klein landje in zo’n groot Amerika toch niet.

De volgende ochtend om 7.20u kreeg ik een sms’je van een vriendin. Ze wenste me proficiat. Ik sms’te terug: “’t Is niet waar zeker?”

En ik kroop terug mijn bed in, me eigenlijk nog van niets bewust. ’s Morgens ben ik een diesel die langzaam op gang komt. Even later rinkelde mijn gsm. Q-music aan de lijn met de vraag of Kurt Rogiers een interview mocht afnemen. Ook belde Chantal De Meutter van Radio 2 voor een reactie. Met Chantal heb ik vroeger nog samen toneel gespeeld in Heren-

tals. “Ik blijf met m’n twee voeten op de grond, Chantal”, antwoordde ik in plat Hertals. Ik had niet door dat mijn reactie voor uitzending diende. Dat plat stukje kwam toch wel in het nieuws zeker. Later belde Radio 2 terug voor het programma Middagpost. Toen heb ik fatsoenlijk gesproken. (lacht)

– Big party op productiehuis Shelter?

Dat feestje moeten we nog krijgen. (lacht uitbundig) Tim zit momenteel in Amerika om er Benidorm Bastards op te starten. Ik stuurde hem onlangs een mail en kreeg het bericht terug: “Doe je uitleg binnenkort maar op het Emmyfeestje”. Misschien dat er op Shelter iets georganiseerd wordt. Want daar kennen ze iets van feestjes, hoor. Amai. Gans VTM wordt dan uitgenodigd.

– Welke impact heeft het programma op je leven?

Het heeft mijn leven veranderd. Al meer dan 35 jaar speel ik toneel. Ik werd herkend door mensen die komen kijken. Maar nu ben ik plots gemeenschappelijk bezit. Ik bedoel dit niet negatief. ’t Is plezant. In winkels, overal, word ik er vaak in de positieve zin over aangesproken. Ik vertoef in een andere wereld, maar ik zou niet willen dat ik begin te zweven. Dat zou ook niet in dank afgenomen worden. Ze kennen me als Leake Witvrouwen en dat moet zo blijven.

– Niet Lea Witvrouwen, maar Lea Schepers heeft meer dan 2.000 fans op Facebook.

Veel mensen denken dat ik echt Schepers heet. Wie de pagina van Lea Schepers heeft aangemaakt, weet ik niet. Het doet heel raar om over jezelf te lezen op internet. Voor mijn zoon had ik bij Decathlon een vouwfiets gekocht. Even later las ik op Facebook: “Veel succes met uw vouwfietske”. Fietske, fietske?

Ik heb toch geen sketch gedaan met een fietske? Toen ik het profiel van de man las, zag ik dat hij bij Decathlon werkt en toen begreep ik het.

– Als je moet kiezen: theater of tv?

Theater. Op tv heb je geen directe respons.

Is de scène niet goed, dan wordt ze opnieuw gedraaid. Bij theater heb je één kans en zit er een publiek naar jou te zien. Dat lijfelijke contact vind ik belangrijk. Je leert er ook veel meer mee. Voor toneel moet je tekst blokken.

Voor de Bastards ging het om kleine tekstjes.

– Boven jouw computer hangt een foto van wijlen Gaston van de Bastards.

Van zijn overlijden heb ik afgezien. Als een van de ouders van Hans Otten heb ik veel met Gaston samengespeeld. Hij was 80 jaar en heel vinnig. Maar op een gegeven moment heb ik hem zien aftakelen. Ik heb hem meermaals bezocht op de palliatieve afdeling. Zijn dood heeft een diepe indruk op mij nagelaten.

– Jammer dat Benidorm Bastards afgelopen is?

Ja. Intussen worden we herkend op straat en is het concept verkocht aan tal van landen.

Een nieuw seizoen draaien, kan niet. Ik heb al voorgesteld om een film te maken. Bastards The Movie. (lacht) Ach, het was plezant.

Op de set werden we goed gesoigneerd en we moesten niet te veel sketches op één dag spelen. Behalve die met de spandoeken op de brug. Daar hebben we een halve dag gestaan.

Maar dat was niet zo vermoeiend.

– De Bastards zijn brutaal en baldadig. Heb jij in het echte leven ook zoveel lef?

‘‘

Ik ben vrolijk en positief, maar ik kan goed een franke tik spelen

’’

De nonnen zijn echt frank en arrogant. Mensen alleen aanspreken en voor de zot houden, dat doe ik niet graag. Dat vind ik vervelend.

Met twee valt dat niet zo op. (lacht) Ik kan ook niet tegen ruzie. Ik probeer goed te doen voor iedereen. Ze hebben me ooit voorgesteld om directrice op een school te worden. Dat aanbod heb ik geweigerd. Want in die functie kan je niet schipperen. Tegen mensen ingaan, dat kan ik niet. Op toneel speel ik een rol. Ik kan goed een franke tik spelen, maar ben dat niet in het echte leven. Ik probeer positief en vrolijk te zijn.

– Met welk tv-programma kan je goed lachen?

Tegen de Sterren op vind ik ge-wel-dig! Oh, daarin zou ik graag meespelen.

– Zou ook een serieuze rol jou liggen?

Walter Rits heeft me destijds in de komische rol gedeponeerd. In ‘Moeder en de Oorlog’ heb ik een serieuze rol gespeeld. Ook dat vond ik leuk, precies omdat je mensen kan ontroeren.

Ik zou best nog wel eens zo’n rol willen spelen. Al was het maar om te zien of ik het nog kan. Of in een musical. Ik ben een echte musicalfan. ‘Fiddler on the Roof’ vind ik prachtig.

Maar in musicals spelen geen oude mensen mee. (lacht)

– Hoe kijkt jouw vriend naar jouw succes?

Stan is een grote fan. Hij is heel grappig.

Toen we onlangs in de Decathlon waren, zei hij tegen de kassier: “Zet maar op naam van Lea Schepers”. Zijn kleinkinderen vragen foto’s om uit te delen aan vriendinnen. Leuk. (straalt)

– Ik wens je nog een mooie zaterdag, Leake Witvrouwen.

Komt in orde. Straks komt mijn lief. (lacht met pretoogjes)

Tekst: Caroline Haverans Foto: Bart Van der Moeren

Suiker — 27

LEZINGEN ✱ WORKSHOPS ✱ CURSUSSEN ✱ UITSTAPPEN 28 — februari 2012

Praatpunten zijn populair

Praatpunten zijn plaatsen waar anderstalige mensen wekelijks Nederlands kunnen oefenen.

Dat doen ze door te praten met Nederlandstalige vrijwilligers. De gesprekken gaan er over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s of familie en alles verloopt in een ontspannen sfeer. Spreekangst hoeven de deelnemers dus niet te hebben.

De vrijwilligers brengen het gesprek op gang en geven wat tips om correct te praten. Ze proberen ook de dagelijkse woordenschat wat uit te breiden.

Een praatpuntsessie duurt zo’n twee uur, maar de deelnemers mogen vrij in en uit lopen. Ze hoeven ook niet elke week te komen.

Succes in de regio Praatpunt kent een groot succes in onze regio. Nu zijn er al Praatpunten in Geel, Turnhout, Hoogstraten, Mol en Herentals. De Nederlandstalige vrijwilligers zijn geen taalexperten. Enthousiasme, een gezonde interesse in andere culturen en een vleugje geduld zijn belangrijker. Normaal zitten ze met z’n tweeën samen met een viertal anderstaligen aan kleine tafeltjes. Af en toe spelen ze ook taalspelletjes. Voor hen is het een uitgelezen kans om kennis te maken met de rijkdom aan culturen en mensen die er in de regio leven.

Elk Praatpunt wordt ook begeleid door een professionele kracht. Die zorgt ervoor dat alle vragen een antwoord krijgen, dat kleine problemen opgelost worden, dat de tafelverdeling goed verloopt, ...

Zij zijn het aanspreekpunt voor anderstaligen en vrijwilligers.

Meedoen?

Ben je anderstalig en wil je je Nederlands oefenen? Of ben je Nederlandstalig en wil je graag vrijwilliger worden? Kom eens langs op een Praatpunt in je buurt of neem contact op. Kijk op www. praatpunt.be voor alle adressen.

Jasmien, praatpuntvrijwilliger: “Het belangrijkste is dat het praatpunt een leuke namiddag of avond is waar iedereen veel plezier aan heeft” (Foto: www.beeldzoeker.com)

elke maandag van 19 tot 21u (niet in de schoolvakantie) Turnhout

elke donderdag van 13.30 tot 15.30u (niet in de schoolvakantie) Geel

Van 6 februari tot 9 april van 21 tot 22 u.

Grobbendonk

Praatpunt

Praatpunt

Afrikaanse danslessen

Ben jij een van de mensen die hun Nederlands willen verbeteren? Spring dan eens binnen op maandagavond. Het is gratis, je hoeft je ook niet in te schrijven. (Niet tijdens schoolvakanties) De Warande, lokaal A, Warandestraat, 42.

Info 014 47 21 10, 014 47 21 64 of nic.vangrootel@warande.be Een Dinamo-activiteit in samenwerking met Vormingplus Kempen

Spreek je al een beetje Nederlands en wil je verder oefenen? Kom dan naar het Praatpunt. Daar komen mensen uit verschillende culturen samen om te praten over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s, kinderen, familie, ...

Huis van de Dialoog, Logen, 104.

Info 014 56 05 95 of kreatief.geel@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

elke dinsdag van 12.30 tot 15u Herentals

elke donderdag van 19 tot 21u (niet in de schoolvakantie) Mol

deN Babbelhoek

Praatpunt

In deN Babbelhoek kunt u als anderstalige Nederlands oefenen, uw spreekangst overwinnen en correcter leren spreken.

Huis van het Nederlands, Fraikinstraat, 38.

Info +32 14 22 17 81 of bieh28@hotmail.com of www.denbabbelhoek.be in samenwerking met Vormingplus Kempen elke woensdag van 19 tot 21u (niet in de schoolvakantie) Hoogstraten

Praatpunt

wo 15 februari om 20u Hoogstraten

Bloembollen

Bloembollen kondigen de lente aan, dus plant je ze graag in je tuin. Mieroos Nijsters van Velt leert je alles over deze bolgewassen, zodat je optimaal van je tuin kan genieten.

Bibliotheek Hoogstraten, Lindendreef 1b.

Info 03 314 32 61 of hoogstraten@bibliotheek.be in samenwerking met Vormingplus Kempen do 23 februari van 20 tot 22u Turnhout

Wat brengt het nieuwe jaar en de toekomst ons?

Gespreksbijeenkomst van Similes Ontmoetingscentrum, Stationsstraat, 60-62.

Info 014 414624 of similes.turnhout@skynet.be za 25 februari van 9 tot 17u Oosterwijk

Bouwteam ll

Het tweede deel van het bouwteam handelt over energie en water en hun technieken (verwarming, elekticiteit, ventilatie, waterrecuperatie) kamp C, Britselaan, 20.

Info 014 27 96 50 of www.bouwteams.be ma 27 februari van 20 tot 22u Geel

Heb je al gehoord van de 107?

Uitleg bij de hervormingen in de geestelijke gezondheidszorg.

OPZ Geel, Sanodreef, 4.

Info 014 414624 of similes.turnhout@skynet.be

FEBRUARI

Spreek je al een beetje Nederlands en wil je verder oefenen? Kom dan naar het Praatpunt. Daar komen mensen uit verschillende culturen samen om te praten over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s, kinderen, familie, ... (niet in schoolvakanties) Gemeentelijke basisschool Hoogstraten, Koningin Elisabethlaan, 21.

Info 03 314 37 86 of kreatief@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

ma 6 februari van 19.30 tot 22.30u Vorselaar

Bloemschikken

KAV Vorselaar organiseert 5 workshops bloemschikken. Op voorhand inschrijven is verplicht.

Buurthuis Vorselaar, Oostakker, 16.

Info 014 50 01 89

Spreek je al een beetje Nederlands en wil je verder oefenen? Kom dan naar het Praatpunt. Daar komen mensen uit verschillende culturen samen om te praten over alledaagse dingen zoals werk, hobby’s, kinderen, familie, ... (niet in schoolvakanties) CVO Kempen-Mol, ingang Chrysantenlaan.

Info 014 31 69 18 of kreatief.mol@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen Van 6 februari tot 9 april van 19 tot 20 en van 20 tot 21u Grobbendonk

Djembélessen

Onder leiding van Senegalese leraar - met livepercussie Cultuurhuis De Volle Vaart, Vaartkom, 6 Info 0485 56 85 82 of www.djembe-hakunamatata.be

Onder leiding van de Senegalees El Hadj N’Diaye Rose.

Cultuurhuis De Volle Vaart, Vaartkom, 6 Info 0485 56 85 82 of www.djembe-hakunamatata.be

do 9 februari van 13.30 tot 17u Herentals

Vlaams agentschap voor Personen met een handicap

Wat biedt het VAPH aan personen met een handicap? Wie kan zich inschrijven? Hoe verloopt de beslissingsprocedure? Hoe ga je in beroep tegen een beslissing van het VAPH? Herentals, Nonnenstraat, 12.

Info kenniscentrum@kvg.be ma 13 februari om 20u Balen

Opgroeien met een etiketje

We worden om de oren geslagen met diagnoses over kinderen. Elke ouder kent intussen wel een aantal begrippen als ADHD, autisme, dyslexie,

ma 27 februari van 20 tot 22u Turnhout

Heb je al gehoord van de 107?

Uitleg bij de hervormingen in de geestelijke gezondheidszorg.

Ontmoetingscentrum, Stationstraat, 60-62.

Info 014 414624 of similes.turnhout@skynet.be wo 29 februari van 19 tot 22.15 u.

Herentals

Constructief omgaan met wat moeilijk is

In een korte cursus kan je de PRH-methode leren kennen en de manier van werken ervaren. Eerste van drie bijeenkomsten van telkens drie uur.

Well2Day-cetrum, Zandstraat, 42.

Info 014 22 36 06 of hilde.simons@prh.be wo 29 februari van 19 tot 22u Ravels

Cursus: Ecologische voeding

Genieten van een ecologische maaltijd staat borg voor gezond en milieuvriendelijk eten. Je kiest voor veel verse groenten en fruit van het seizoen en liefst van biologische teelt. Eerste van vier cursusavonden.

GC De Wouwer, Kloosterstraat, 4.

Info 014 65 21 55 of info@dewouwer.be in samenwerking met Vormingplus Kempen wo 29 februari van 19.30 tot 21.30u Oud-Turnhout

Een huisapotheek met geneeskrachtige planten

JOUW activiteit in deze kalender?

Cursussen, lezingen en workshops voer je makkelijk en snel in op www.cultuurdatabank.be. Doe dat wel zo snel mogelijk. Als je ze aanvinkt als ‘educatieve activiteit’ komen ze niet

alleen trecht op www.

UitinVlaanderen.be, maar ook op allerlei agenda’s, websites en redacties. En natuurlijk ook in Suiker! Meer details vind je op www.cultuurnet.be/uitdatabank.

Zin om iets te organiseren??

Vormingplus Kempen betaalt voor een aantal activiteiten tot 75% terug van je kosten voor de begeleiding (met een maximum van 200 euro).

Ons aanbod en honderden cursussen, lezingen, workshops vind je op www.vormingpluskempen.be.

FEBRUARI

hoogbegaafdheid, dyspraxie... Anne Hermans, klinisch psychologe, schept duidelijkheid.

VC De Kruierie, Bevrijdingslaan, 1.

Info 014 81 67 84 of gezinsbondbalen@gmail.com

Kruiden kunnen heel belangrijk zijn in het dagelijks leven. In maaltijden, bij kleine ongemakken en als o zo aards geschenk. We maken een spierzalf en wondhelende zalf op basis van kruiden.

De Heischuur, Schuurhoven 2.

Info 014 88 28 87 of breugelmans.pelckmans@skynet.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

do 2, 9 en 16 februari, 1, 8, 22 en 29 maart van 9 tot 12u

ma 6, 13 en 27 februari en 5 maart van 18.30 tot 22u

In de schitterende kleurengang van de seizoenen zoeken wij inspiratie voor een mooie compositie van kleuren en vormen!. Dit is een kennismaking met schilderen. Ervaring is niet nodig. Het materiaal is aanwezig op de cursus. de Warande 17,50 euro + materiaalkosten

Kookworkshop Kongoplein Meebrengen: schort, mes Extra kosten voor de biologische ingrediënten: 40 euro, voor de 4 lessen, te betalen bij inschrijving 10 euro

AQUAREL ‘NAT IN NAT’

KOKEN MET BIOLOGISCHE PRODUCTEN

di 7 februari van 10 tot 12u di 7 en 28 februari, 13 en 27 maart, 17 april, 8 en 22 mei en 5 juni van 13.30 tot 15.30u

RENCONTRES Frans taalcafé de Warande gratis do 2 februari, 13u

WANDELING TURNHOUT 2012 (8 km)

Carnaval in de muziek Lezing de Warande 5 euro do 9 februari van 9 tot 18u

ANTWERPEN, BEZOEK AAN DE SINGEL EN HET ZILVERMUSEUM STERCKSHOF

Vertrek: 13u aan de watertoren (de Periscoop) in Turnhout, op de hoek van de Warandestraat en de Renier Sniedersstraat Aankomst: 16u 5 euro

Uitstap Vertrek om 9u aan de parking van de Graatakker, aankomst voorzien om 18u 23 euro (inbegrepen: bus, fooi, gidsen in de Singel en Zilvermuseum) - vrij middagmaal

do 2 februari van 13.30 tot 15.30u

di 14 februari, 8.15u

ATELIERBEZOEK REINHILDE VAN GRIEKEN IN HERENTALS Hedendaags keramiek - meer dan een potje Bijeenkomst stipt om 13.20 uur Wipstraat 7 in Herentals 11 euro (inbegrepen: koffie/thee met koekje) vr 3 en 17 februari en 2 maart van 13.30 tot 15.30u

MURGA KOSTUUM

Dinamo startte begin september een murga op, een hedendaagse straatfanfare waar dans, muziek, woord én kostuum hand in hand gaan. Voor onze eerste parade komen we graag origineel en opvallend uit de hoek! Kan jij naaien en heb je tijd en zin om ons te helpen? Onder leiding van creatieve duizendpoot Bernadette maak je samen met anderen de kostuums voor onze murgaleden.

Kongoplein Gratis ma 6, 13 en 27 februari van 10 tot 13u

FAVORIETE RECEPTEN

Kookworkshop De eerste les wordt een menu voorzien, de tweede en derde les rekenen we op jouw recepten die je best de eerste les meebrengt.

Kongoplein Extra kosten voor de ingrediënten: 45 euro voor de 3 lessen, te betalen bij inschrijving.

7,50 euro

GENT: HET S.T.A.M. EN ‘MINNE EN MAETERLINCK’ IN HET MSG Uitstap Vertrek om 8.15uop de Parking Stadspark, aankomst omstreeks 18.30u 47 euro (inbegrepen; bus, fooi, koffie/thee met boterkoek, inkom en gids S.T.A.M. en tentoonstelling Minne en Maeterlinck) Vrij middagmaal

Verantwoordelijk uitgever: Procart GCV (Promotie van cultuur in het arrondissement Turnhout)

Redactieadres: Roel Sels Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Adres Procart: Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage: 20.000 exemplaren

Verspreidingsgebied: Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, OudTurnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.

Verdeelpunten: zie website

Redactie: Roel Sels Stijn Janssen

vr17 februari van 13.30 tot 16u

THE DANSANT

Vrije dansnamiddag de Warande Gratis

Redactiemedewerkers: Caroline Haverans Toon Horsten Ivo Verheyen Katrien Lodewyckx

ma 27 februari van 19.30 tot 21.30u

DUURZAAM OP REIS, EEN NIEUWE WERELD GAAT VOOR JE OPEN! Lezing de Warande 5 euro

INFO Lut Mertens Dinamo Warandestraat 42, Turnhout 014 47 21 64 dinamo@warande.be www.warande.be/dinamo

Foto's: Bart Van der Moeren

Vormgeving: Dimitri Paeleman

Advertenties: Leen Verwaest (0495 53 54 80) leen@suikerkrant.be

Drukkerij: DKZet (Hapert, NL)

Website: www.suikerkrant.be

Suiker — 29

ONZE PARTNERS

oek Open DFEBRUARI

V.I.P.-PARTNER PROVINCIE ANTWERPEN

Vzw Open Doek dankt zijn naambekendheid vooral aan het filmfestival dat het elk jaar -eind april- organiseert. Maar Open Doek is het hele jaar door actief. Wekelijks wordt op dinsdagavond in Utopolis in Turnhout een film geprogrammeerd. Suiker houdt je op de hoogte van het programma.

Cc de Werft

Kunst In Huis

013 Poppodium

Productiehuis

Adressen: Werft 32, Markt 1, 2440 Geel Kunstuitleen vzw Adres: Veemarktstraat 44 Het Gevolg Adres: Kon. Elisabethlei 22, Adres: Otterstraat 31-33, 2300 (exporuimte de Halle)

Adres: Gallaitstraat 78, 1030 Brussel 5038 CV TILBURG 2018 Antwerpen Turnhout Centrumparking Nieuw Tel: 02 247 97 10 Tel: 013 460 95 00 Tel: 03 240 50 11 Tel: 014/42.63.27 straat, 2440 Geel (exporuimte Fax: 02 242 83 11 Fax: 013 460 95 01 Fax: 03 240 54 75

Fax: 014/42.82.36 de Schrijnwerkerij)

Mail: info@kunstinhuis.be Mail: informatie@013.nl Mail: info@provant.be Mail: info@hetgevolg.be Balie: ma 13.30-16.30u,

Website: www.kunstinhuis.be

Frans Masereel Centrum

Website: www.provant.be di-vr 9-12u / 13.30-16.30u, HoReCa Adres: Masereeldijk 5 Stadsbestuur Geel za 10-12u Adres: Werft 20, 2440 Geel Tel: 014 56 66 60 (administratie) provincie Antwerpen 2460 Kasterlee Tel: 014 56 60 00 014 56 66 66 (reserveringen) Afdelingen Noorderkempen

Cultureel Centrum "De Kei" Mail: info@geel.be en Middenkempen Fax: 014 56 66 80

Adres: Ieperstraat 4, 2300 Turnhout Adres: Kerkplein 69 Mail: admin.dewerft@geel.be, RenoHuis Gemeentebestuur 5541 KB Reusel

Tel: 0495 53 54 80 res.dewerft@geel.be Renovatie - Sleutel op de Deur Website: www.dewerft.be Meerhout Tel: 0497-641484 Turnhout 2012 Adres: Markt 1, 2450 Meerhout

Tel: 0478 / 42 77 71 TRAM 41 (Turnhoute

Adres: Stadhuis, Grote Markt 1, Tel: 014 24 99 20

Fax: 014 / 42 77 71

Route Archief en Musea) 2300 Turnhout

Fax: 014 24 99 57 Filmfestival Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erf- Openingsuren: ma-vr: 9-12.30u en Mail: info@meerhout.be

Open Doek goedhuis, Grote Markt 1, 2300 13.30-16.30u Adres: Warandestraat 42,

Delta Motorcycle n.v. Gemeentebestuur Olen Turnhout, 014 44 33 98)

Tel: 014 40 96 74 Adres: Otterstraat 120, Adres: Dorp 1 - 2250 Olen 2300 Turnhout Nationaal Museum van de Mail: info@turnhout2012.be 2300 Turnhout Tel: 014 26 31 11 Tel: 014 41 94 94 Speelkaart (Druivenstraat 18, Website: www.turnhout2012.be Tel: 014 42 08 08

Fax: 014 26 31 20 Fax: 014 42 08 21 2300 Turnhout, KATHOLIEKE

Fax: 014 42 74 78 Mail: info@olen.be Mail: info@opendoek.be 014 41 56 21) HOGESCHOOL KEMPEN Mail: deltamotor@skynet.be Website: www.opendoek.be Taxandriamuseum met campussen in Geel, Lier, Website: www.deltamotor.be PFL (Begijnenstraat 28, Adres: Sound, Light, Projection, Turnhout en Vorselaar 2300 Turnhout, 014 43 63 35) Café Wirwar Video & Meeting Support

Begijnhofmuseum (Begijnhof Tel: 014 56 23 10

Een eigentijds café met een Achterstenhoek 9 Fax: 014 58 48 59 56, 2300 Turnhout, vleugje heimwee naar vroeger 2275 Lille Mail: info@khk.be 014 42 12 48) de Warande Adres: Otterstraat 8, 2300 Turnhout Openingsuren: Ma-vr 10-18 u Website: www.khk.be Openingsuren: musea: di-za 14-17u, Adres: Warandestraat 42, Za 10-14 u zo 11-17u De Roma De Singer 2300 Turnhout Tel: 014 / 44 08 70 Stadsarchief: Turnhoutsebaan 286 Adres: Bavelstraat 35, Ticketbalie: ma-vr 9-17u, za 9-14u Mail: Info@pfl.be ma: alleen telefonisch of per Adres: 2140 Borgerhout 2310 Rijkevorsel Tel: 014 41 9494 (algemeen)

Website: www.pfl.be mail, Ticketbalie: Turnhoutsebaan Website: www.desinger.be of 014 41 69 91 (ticketbalie) di-vr 9-12.30u / 13-16.30u Fiesta Mundial 327 www.ajazzexperience.be Website: www.warande.be Mail: tram41@turnhout.be Adres: Keiheuvel Balen 2140 Borgerhout Website: www.tram41.be de kringwinkel Mail: fiesta@fiestamundial.be

Openingsuren: ma-vr: 9u30-12u30 / 13u30- JAKOB SMITSMUSEUM

Adressen: goedkoop en origineel Cc ‘t Getouw (schouw Adres: Sluis 155a, 2400 Mol 17u

Tickets: ticket@fiestamundial.be

burg Rex – zaal ‘t Getouw) Mol (Sint-Appolonialaan, wo-zo: 14-18u Tel: 03 292 97 40 (reserveringen) Openingsuren:

Adres balie : Smallestraat 2, 2400 Mol Galerie ES 014 32 61 63), Turnhout

Tel en fax: 014 31 74 35 03 292 97 50 (algemeen) Adres: Koningsbaan 68A (Steenweg op Tielen 70), Retie Openingsuren: di-vr : 9-12u / 13.30-16u, Mail: info@jakobsmits.be Website: www.deroma.be 2560 Nijlen za 10-12u (Sint-Martinusstraat 50), Website: www.jakobsmits.be cc Zundert

Website: www.galerie-es.be Hoogstraten (Meerseweg 135, Tel: 014 33 09 00 Adres: Molenstraat 5 THEATER STAP Mail: info@galerie-es.be 014 44 20 40), Geel (Heide- Fax: 014 33 09 07 Adres: Brugstraat 55, 2300 Turnhout Tel: 03 481 93 59 bloemstraat 93), Herentals Mail: cultuurbalie@gemeentemol.be Zundert

Tel: 014 42 85 90

Tel: 0031 76 597 19 99 Website : www.getouw.be (Lierseweg 136), Kasterlee Fax: 014 42 84 19 Recreatie-en Natuur Website: www.cczundert.nl (Krokuslaan 10), Balen Mail: info@theaterstap.be park Keiheuvel vzw (Steenweg op Leopoldsburg Bibliotheek Turnhout Adres: Warandestraat 42, 2300 cc Jan Van Besouw Website:

Adres: 17de Esc. Lichtvliegwezenwww.theaterstap.be 71/2), Herselt (Blauberg Adres: Thomas van Diessenstraat 1 Turnhout laan 14, 2490 Balen steenweg 113), Heist-op-den Storm op komst ma 14-20u, di t.e.m. do 11- Goirle Tel: 014 81 03 01 Berg (Noordstraat 25/1, 015 Openingsuren: Kinderkunstenfestival

Tel: 0031 13 534 34 00 20u, vr 11-18u, za 10-17u

Website: www.keiheuvel.be 23.73.93).

Vrijdag 19 - dinsdag 23 maart

Website: www.janvanbesouw.nl Tel: 014 47 22 41 Mail: info@keiheuvel.be Pure Kempen

Adres: Warandestraat 42, Fax: 014 41 61 41 RURANT vzw Vlaamse Opera Erfgoedcel 2300 Turnhout Mail: bibliotheek@turnhout.be Antwerpen Adres: Hooibeeksedijk 1 Noorderkempen

Mail: info@stormopkomst.be Website: www.turnhout.be/bib Adres: Van Ertbornstraat 8, Stadhuis/Erfgoedhuis 2440 Geel

Website: www.stormopkomst.be Effenaar 2018 Antwerpen

Adres: Grote Markt 1, Tel: 014 / 85 27 07

Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven Vrijetijdscentrum 2300 Turnhout Website: www.vlaamseopera.be Website: www.purekempen.be De Kruierie

Tel: 0031 (0)40 239 36 66 Mail: info@vlaamseopera.be

Tel: 014 44 33 62 www.rurant.be Adres: Bevrijdingsstraat 1

Mail: info@effenaar.nl Tel: 03 202 10 08

Mail: info@erfgoedcelnoorderkem (Merk Kempen) 2490 Balen

Website: www.effenaar.nl pen.be Mail: johny.geerinckx AMUZ [Festival Tel: 014 82 92 30 @rurant.provant.be DINAMO CC Leopoldsburg van Vlaanderen- Fax: 014 81 79 59 Vormingplus Kempen Adres: Warandestraat 42,

Adres: Kastanjedreef 1, Mail: dekruierie@balen.be Antwerpen]

Adres: Graatakker 4

Adres: Kammenstraat 81, 2000 2300 Turnhout 3970 Leopoldsburg gemeente Westerlo

2300 Turnhout Antwerpen Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en Tel: 011346548 Adres: Boerenkrijglaan 61 Tel: 014 41 15 65 Tel: +32 (0)3 202 46 62 13-16u, ma 18-20u Fax: 011347266 2260 Westerlo

Mail: info@vormingpluskempen.be Tel:

Fax: +32 (0)3 202 46 64 014 47 21 64 (educabalie) CULTUUR NOORD Mail: sofie.claes@westerlo.be Website: www.vormingpluskempen.be

Website: www.amuz.be Mail: dinamo@warande.be CC Palethe Tel: 014 53 91 77 Website: www.warande.be (cursussen) Sabam Cultuur M HKA

Adres: Jeugdlaan 2, 3900 Overpelt Adres: Aarlenstraat 75-77 Mezz Museum van Hedendaagse Rockin’

Tel, Info,

Adres: Keizerstraat 101, Around Turnhout 1040 Bruxelles Kunst Antwerpen reservaties, tickets: 011/64.59.52 4811 HL Breda Tel: + 32.2.286.82.11

Adres: Leuvenstraat 32 2000 Ant- ‘s Werelds grootste

Fax: 011/64.45.04 rock-’n-rollkroegentocht

Tel: 0031 76 515 66 77

Fax: + 32.2.230.05.89 werpen

Fax: 0031 76 520 02 37 Mail: frontoffice@sabam.be Tel: +32 (0)3 260 99 99 DE poppenzaal

Mail: info@mezz.nl

Website: http://www.sabam.be

Fax: +32 (0)3 216 24 86

Adres: Steenweg op Oosthoven 114,

Website: www.mezz.nl Mail: info@muhka.be 2300 Turnhout

Website: www.muhka.be IOK

Tel: 014 42 33 22 Intercommunale Würth Belux N.V.

Fax: 014 42 43 55

Cc ‘t Schaliken Everdongenlaan 29 Ontwikkelingsmaatschappij Adres:

Mail: info@propop.be Adres: Grote Markt 35, 2300 Turnhout voor de Kempen

Website: www.propop.be 2200 Herentals

Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel Tel: +32 (0)14 44 55 66 Hofke van Chantraine Openingsuren: ma 9-12u / 17-19.30u, Fax: +32 (0)14 44 55 67

Tel: 014 58 09 91 Adres: Kerkstraat 46 di, do, vr 9-12u / 13.30-16u, Mail: info@wurth.be Fax: 014 58 97 22 2360 Oud-Turnhout wo 9-12u.

Mail: info@iok.be Tel: 014 47 94 94 Ticketbalie ook op

Website: www.iok.be Fax: 014 65 25 18 wo 13.30-16u en za 10-14u.

Mail: info@hofkevanchantraine.be Tel: 014 28 51 30 Fax: 014 22 28 56 Mail: cultuurcentrum@herentals.be

Website : www.schaliken.be

PARTNER XXL

PARTNERS S

Dinsdag 7 februari, 20u TYRANNOSAUR

Dinsdag 14 februari, 20u OSLO, AUGUST 31ST

Dinsdag 21 februari, 20u ESSENTIAL KILLING

Land: Verenigd Koninkrijk Regisseur: Paddy Considine Duur: 91 minuten Jaar: 2010 (Belgische première) Joseph heeft een explosief karakter én drinkt te veel. Tot hij op een dag de christelijke Hannah ontmoet, die hem van de ondergang wil redden. Hoewel Joseph haar geloof en vooral haar tuttigheid veracht, voelt hij zich tot haar aangetrokken. Maar langzaam wordt duidelijk dat Hannah minstens even diep in de problemen zit. De twee beschadigde zielen vinden troost bij mekaar.

Maak kennis met het filmdebuut van regisseur Paddy Considine, die met dit rauwe, realistische en ontroerende debuut in de voetsporen van grootmeester Ken Loach (The wind that shakes the barley, Looking for Eric) lijkt te treden.

Land: Noorwegen Regisseur: Joachim Trier Duur: 95 minuten Jaar: 2011 (Belgische première) Anders, een drugsverslaafde dertiger, mag voor een sollicitatiegesprek een dag de ontwenningskliniek verlaten. Daarom reist hij op 31 augustus terug naar Oslo. Hij bezoekt een vriend uit lang vervlogen tijden, spreekt af met zijn van hem vervreemde zus en probeert een ex-lief, die in New York woont, te bellen. De film is een existentiële stadskroniek met een fatalistische protagonist die geen licht ziet aan het eind van de tunnel.

Regisseur Joachim Trier -neef van nonkel Lars- gebruikt geen snufjes of poespas. Wel weet hij met aparte camerastandpunten en bijna claustrofobische close-ups de leegte en de verdoezelde ellende te vangen die schuilgaan achter een warme façade. Een film die getuigt van eerlijkheid: 31 augustus is een mooie, maar eenzame en pijnlijke nazomerdag in Oslo. Een parel van een film.

Land: Polen Regisseur: Jerzy Skolimowski Duur: 83 minuten Jaar: 2010 Een moslimstrijder wordt in Afghanistan gevangengenomen, verhoord en gemarteld en ten slotte naar Europa gebracht.

Daar weet hij aan zijn bewakers te ontsnappen. Er volgt een lange, zware tocht door een koud, onbarmhartig en vijandig land, waarbij hij op de hielen wordt gezeten door zijn achtervolgers.

Vincent Gallo schittert in deze achtervolgingsthriller van de Poolse acteur, schrijver en filmmaker Jerzy Skolimowksi, die al zeventien jaar geen films meer maakte, maar met ‘Essential Killing’ op visueel vlak een erg radicale film aflevert. De enige houvast die we hebben is die vluchtende man die niks zegt. Een fascinerende film. Of de film nu erg betekenisvol is of net veel te weinig zegt, is voer voor discussie. Maar dit moet je gezien hebben.

Dinsdag 28 februari, 20u POULET AUX PRUNES Land: Frankrijk Regisseurs: Marjane Satrapi, Vincent Paronnaud Duur: 93 minuten Jaar: 2011 Nasser Ali is een gevierde Iraanse muzikant die zijn leven in duigen ziet vallen wanneer zijn favoriete viool wordt stukgeslagen door z’n vrouw. Verteerd door verdriet besluit hij het leven moedwillig vaarwel te zeggen. De methode is simpel: in bed liggen. Intussen reist hij in gedachten terug naar zijn verleden.

Deze verfilming van de strip van Satrapi doet denken aan ‘Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain’. De prent is doordrongen van magisch realisme, humor en melancholie. Het resultaat is even lichtvoetig als charmant en mooi. Je zit quasi continu met een brede glimlach naar het scherm te kijken.

PARTNERS XL

PARTNERS L

30 —februari 2012

Suiker — 31