Suikerkrant mei 2012

DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN nr. 30 - MEI 2012 www.suikerkrant.be

GRATIS MAANDBLAD 16

Guggenheim

aan het Kempens Kanaal

Mme Zsazsa

leading lady onder de bloggers 4

30

Loutfi Belghmidi wint interculturele Media Award

Koen Peeters

20

“Iedereen moet in zijn hoofd eens een land adopteren.”

Triggerfinger 17

publiekstrekker op twaalfde editie Gladiolen

HORECA TROEF

ROEL SELS

Suiker houdt van lekker eten en drinken. Dat we, in samenwerking met onze partner Horeca Vlaanderen, elke maand een Kempense horecazaak in de schijnwerpers zetten, zal dus niemand verbazen. Deze maand stellen wij met gepaste trots aan u voor: Brasserie Tamboerke in Turnhout.

Medeklinkervrees Mensen hebben de vreemdste soorten angsten. Angst voor spinnen, angst voor wespen, angst voor spoken, angst voor kleine ruimtes, angst voor grote ruimtes, angst voor angst. Het bestaat allemaal.

Ik heb ooit iemand gekend die van zichzelf zei dat hij last had van uranofobie.

“Angst voor de hemel”, zei hij. Je kon het zien aan zijn manier van bewegen.

Hij hing een beetje scheef, keek voortdurend wantrouwend omhoog en hij zou het liefst de hele dag met een helm rondgelopen hebben. Ik ben daar toen artikels over gaan lezen. Bleek dat mijn kameraad zijn angst verkeerd geïnterpreteerd had. Toen ik hem er attent op maakte dat de angst voor de hemel, waar uranofoben aan lijden, een schrik voor het hiernamaals is en niet voor vallende hemellichamen, was hij op slag genezen.

We hebben al lang geen contact meer, maar ik beschouw hem nog altijd als een held. Wie een vallende komeet een grotere bedreiging vindt dan het hiernamaals is van geen kleintje vervaard.

Vreemde angsten, je moet er mij niks over leren. Op de unief kende ik een meisje dat schrik had van medeklinkers. Meer bepaald van stemhebbende medeklinkers.

Stemhebbendemedeklinkervrees. Als het woord zou bestaan, zou het volgens de Nederlandse spellingregels aaneen moeten worden geschreven. Wat dan trouwens weer nefast zou zijn voor sesquipedalofoben: mensen die schrik hebben van lange woorden. (Een medaille voor de sadist die er die naam op plakte).

Schrik voor stemhebbende medeklinkers had ze. Niks mis met een f, een p, een t of een s, maar te veel v’s, d’s of b’s in één woord en ze vertrouwde het zaakje niet meer. Dat werd me duidelijk toen ik haar voorstelde samen een citytrip te maken. Ik kon voor nog geen 1.000 frank -we spreken nog over een ander tijdperktwee vliegtickets naar Wroclaw overnemen van een koppel dat zijn Poolse trip had moeten annuleren. Een koopje.

Maar dat de deal niet zou doorgaan, werd me al snel duidelijk.

- “Je kan doen wat je wil, maar ik ga niet mee naar Wroclaw. Als jij naar Wroclaw wil, dan ga je maar alleen.”

- “Ik snap niet wat jij tegen Wroclaw hebt.”

2 - mei 2012

- “En ik niet waarom jij er per se naartoe wil.”

- “Dat heb ik je al uitgelegd. Omwille van de prijs.”

- “Dat zegt genoeg: waarom denk je dat ze die tickets zo goedkoop verpatsen?

Omdat er anders geen hond naar Wroclaw vliegt! En waarom zou dát zijn, denk je?”

- “Da’s flauw. Je bent er nooit geweest.

Hoe kan je dan weten dat er niks te zien is?”

- “Omdat er te veel v’s in voorkomen.”

- “Wablieft?”

- “Je hebt me gehoord. Ik ga niet naar steden met meer dan één ‘v’ in de naam.”

Ik was even van mijn melk, maar dacht een doorslaggevend argument te hebben om haar alsnog over de streep te trekken.

- “Wroclaw begint en eindigt met een ‘w’.”

- “Fonetisch is dat een ‘v’. Daar gaat het om. Het klinkt niet goed. En met een ‘w’ zou het trouwens al even slecht klinken.”

Ik had geen schijn van een kans de zinloze discussie ooit te winnen. Ik werd cynisch.

- “Niet te geloven. Het klinkt niet goed?

Staan er zo nóg steden op je lijstje? Of is Wroclaw de enige in zijn categorie?”

- “Jij probeert het in het belachelijke te trekken, terwijl je goed genoeg weet wat ik bedoel. Meer zelfs: je weet dat ik gelijk heb. Wroclaw klinkt niet als een prettig vakantieoord. Vraag het aan honderd mensen en ze zullen alle honderd hetzelfde zeggen. Het is omdat jij erover blijft doorbomen dat ik probeer uit te leggen waarom dat zo is. En het ligt aan die v’s.”

- “Ik vroeg alleen of er nóg steden zijn zoals Wroclaw. Dan kunnen we misschien bij wijze van eliminatie nog tot een vakantiebestemming komen.”

- “Oké, jij je zin. Vladivostok. Gaan we ook niet naartoe.”

Weer was ze me te snel af. Ik gaf me gewonnen. Ik had trouwens al lang geen zin meer om met haar een citytrip te maken.

Ik ben nooit in Wroclaw geraakt. Kandidaat-reisgenoten mogen zich alsnog melden.

Brasserie Tamboerke Turnhout heeft zopas een ‘nieuw salon’ gekregen. Zo wordt de volledig heraangelegde Grote Markt nu genoemd. Terecht overigens, want dat salon biedt geen plaats meer aan geparkeerde auto’s. Rust en ruimte. Dat zijn de sleutelwoorden.

Die rust en ruimte straalt ook af op Brasserie Tamboerke, die gelegen is aan de noordkant van de markt, die zelfs helemáál autovrij is. Verpozen in het hart van de stad kan je nergens beter dan in ’t Tamboerke. Pal in het centrum en weg van alle drukte. In Turnhout kan dat op de Grote Markt zelf. Niet op zaterdagvoormiddag, natuurlijk. Want dan heerst er in ‘t Tamboerke dezelfde gezellige drukte en bedrijvigheid als op de zaterdagse markt.

Liefhebbers van een lekkere hap zitten

Brasserie Tamboerke Grote Markt 7 in Turnhout Alle dagen open behalve maandag Tel: 014 42 37 87 www.tamboerke.be

in ’t Tamboerke altijd op de juiste plek.

Van broodjes en snacks tot driegangenmaaltijden à la carte: het kan allemaal.

Regelmatig schrijven de uitbaters nieuwe suggesties op het bord. Kwestie van seizoensgebonden producten optimaal te kunnen gebruiken.

Brasserie Tamboerke is in feite een drieeenheid. Op het eerste zicht valt alleen de ruime en gezellige brasserie -met terras- op. Maar boven de verbruikzaal van de brasserie ligt nog een stijlvol zaaltje dat plaats biedt aan een dertigtal personen. De zaal staat gratis ter beschikking voor wie in alle rust en comfort van een feestje of een receptie wil genieten.

Zaal ‘De Royal’ ligt niet boven maar achter de brasserie. De Royal is een autonoom feestzaaltje voor groepen vanaf dertig personen. Mede dankzij de eigen toog is de zaal op maat van groepen die een feestje willen bouwen.

Parkeren op de Grote Markt is niet meer mogelijk. Maar dat is geen probleem: op de 3 verdiepingen tellende ondergrondse parking aan de Warande, op wandelafstand van de Grote Markt, is er altijd plaats.

Provinciale musea in nesten Gedeputeerde Peter Bellens:

“ Er is geen sprake van het sluiten van musea” HERENTALS - Peter Bellens is sinds november vorig jaar, als opvolger van Ludo Helsen, de kersverse provinciaal gedeputeerde voor cultuur. Maar moeten we in zijn geval niet eerder spreken van ‘gedupeerde’?

De arme Herentalsenaar is nog geen halfjaar aan het bewind en hij wordt al geconfronteerd met twee provinciale musea die hun deuren moeten sluiten -het Zilvermuseum en Diamantmuseum- en met twee andere -het ModeMuseum en het FotoMuseum- waarvan de infrastructuur veel te wensen overlaat. Bellens laat het niet aan zijn hart komen. “Elk nadeel heb zijn voordeel, zei ooit een uitstekend voetballer met een slecht taalgevoel”, reageert hij manmoedig. −In − uw voorwoord in Amuze, het cultuurblad van de provincie Antwerpen, haalt u een reeks problemen aan bij de provinciale musea waarvan je als nieuwbakken gedeputeerde voor cultuur allicht toch wat moedeloos wordt.

Toch niet. Ik wilde enkel een aantal samenvallende problemen bij de vier provinciale musea op een rij zetten. Ik zie dit eerder als een kans om ze ook samen integraal aan te pakken.

−Voor − de duidelijkheid kunnen we de problemen best een voor een eens overlopen. Er is vooreerst de sluiting van het Diamantmuseum, gevestigd aan het Koningin Astridplein.

Inderdaad. Het staat vast dat het Diamantmuseum op die locatie weg moet.

We hebben het gebouw niet in eigendom maar in erfpacht. De eigenaar -de Zoo- gaat de aanpalende Koningin Elisabethzaal renoveren. Hierdoor is de veiligheid van het museum, zeker op het vlak van diefstal, niet meer gewaar-

borgd. Het museum sluit eind april.

Alleen een heel beperkt deel van de collectie kunnen we overbrengen naar het MAS. Er zal een jaar of drie geen Diamantmuseum te bezoeken zijn.

−Dan − is er het Zilvermuseum gevestigd in het Sterckshof aan het Rivierenhof in Deurne. De permanente collectie gaat ook dicht.

Voor het Zilvermuseum hadden we als provincie een masterplan opgesteld.

Dat bevatte een stedenbouwkundige vergunning voor een aantal noodzakelijke aanpassingen om het museum er te kunnen behouden. Maar de stad Antwerpen heeft die vergunning niet goedgekeurd. Als de stad het niet ziet zitten, stoppen we met het masterplan.

Het gevolg is dat de permanente tentoonstelling zal moeten sluiten. Er zullen in het Sterckshof alleen nog maar kleine tentoonstellingen plaatsvinden.

Een concrete sluitingsdatum is er vandaag nog niet. Die is afhankelijk van de renovatiewerken aan het Sterckshof.

−Probleem − nummer drie is het ModeMuseum, gevestigd in de Nationalestraat. Dat kampt volgens u met plaatsgebrek.

Het probleem is dat het gebouw waarin het museum gevestigd is, eigendom is van de stad Antwerpen. Het onderhoud van het gebouw laat zeer te wensen over. Toch betalen we hiervoor meer dan 400.000 euro huurkosten per jaar.

Dat vinden we te duur. Tevens hebben we niet voldoende ruimte om onze permanente collectie te tonen. We zien hier twee mogelijkheden: ofwel vermindert de stad Antwerpen de huurkosten en creëert zij ruimte in afspraak met de andere huurders, ofwel moeten we op zoek gaan naar een andere locatie.

Maar het museum blijft wel open.

−En − dan is er ten slotte nog het FotoMuseum aan het Zuid. Ook hier staat plaatsgebrek de ambities van het museum in de weg.

Er is inderdaad een gebrek aan ruimte en ook daarvoor moet op termijn een oplossing komen. Maar er is zeker geen intentie om een andere locatie te gaan zoeken voor het museum. Integendeel, we hebben de ambitie om het op die plaats nog uit te breiden met een filmmuseum.

−Opmerkelijk − is dat u op al deze problemen repliceert met de woorden van Johan Cruijff: “Elk nadeel heb zijn voordeel.”

Inderdaad: ik bekijk al deze problemen als een grote opportuniteit. Het geeft

ons de kans om een integraal beleid voor onze musea te gaan uitstippelen.

Hoe kunnen we een antwoord bieden op wat het publiek vandaag vraagt of verwacht? We hebben een aantal maanden geleden een stuurgroep opgericht die globaal gaat bekijken wat we met de musea gaan doen. We kunnen twee wegen uit. Ofwel zoeken we aparte locaties voor de verschillende musea ofwel gaan we clusteren en ze samen naar één site brengen, bijvoorbeeld op het Zuid waar nu het FotoMuseum is gevestigd. Mogelijk gaan we daar op zoek naar verschillende locaties of gaan we ze allemaal in een groot museumgebouw onderdak bieden.

Maar wat wel van cruciaal belang is -en dat wil ik erg sterk benadrukken- is dat drie van de vier musea een landelijke erkenning hebben. Alleen het Diamantmuseum bezit die niet. Die erkenning betekent dat de Vlaamse overheid de musea mee subsidieert. We willen die erkenning onder geen enkel beding in het gedrang brengen. Daarvoor moeten we voldoen aan strikte voorwaarden.

Eén ervan is dat elk apart museum zijn eigen identiteit blijft behouden. Ook indien we de musea in één locatie zouden onderbrengen, moeten ze elk hun eigenheid behouden. Anders gaat dat clusteridee niet door.

gen dat dit voor ons mogelijk blijft. Een ander taboe kan zijn dat je automatisch je landelijke erkenning verliest als je naar één gezamenlijke locatie gaat voor de vier musea. Wie zegt dat dit het geval moet zijn? We kunnen clusterconcepten onderzoeken waarbij elk museum toch zijn eigenheid behoudt.

We kijken zeker ook met een financiële bril: waar we kunnen, gaan we samenwerken. Of waar kunnen we besparen zonder kwaliteit te verliezen?

−Hoelang − gaat die stuurgroep zijn gang mogen gaan?

Met die oefening willen we eind juni al rond zijn. We zitten daarvoor op schema. We gaan aan de deputatie een aantal keuzes voorleggen met de daarbijhorende prijskaartjes. Ik wil voor de vier musea tot een oplijsting komen van de verschillende mogelijkheden. Onthoud ook dat we de musea zeker alle vier behouden. Een sluiting is niet aan de orde. Het is dan aan de ganse deputatie om te beslissen of we ermee verder gaan of niet. Ik stel dit zo uitdrukkelijk omdat de voorstellen mogelijk een dergelijke impact hebben op het toekomstige beleid dat de huidige deputatie vindt dat de beslissingen moeten worden doorgeschoven naar de nieuwe deputatie die in oktober wordt gekozen.

−We − vermoeden dat ook het prijskaartje in heel de discussie een rol gaat spelen

−In − de stuurgroep zitten de vier museumdirecteurs. Pleiten die niet automatisch voor een versterking van hun eigen museum?

We willen in elk geval van deze gelegenheid gebruikmaken om het beleid van de musea te gaan rationaliseren.

Dat betekent concreet dat we een aantal taken die we nu voor elk museum apart organiseren, in de toekomst gezamenlijk voor de vier gaan doen. Ik denk dan zeer specifiek aan de bewaking en de beveiliging plus een aantal administratieve taken. We gaan ook de verschillende voorstellen taxeren op hun financiële haalbaarheid. Moeten we nieuwe locaties gaan huren of is kopen voordeliger?

De vier museumdirecteurs, toevallig allemaal dames, zijn uit het goede hout gesneden. Ze werken nu al samen en ondervinden dat die samenwerking best wel een versterking is voor het ganse museumlandschap in Antwerpen. De museums zijn vandaag al zeker geen vier eilandjes meer, integendeel.

Ze zoeken ook actief mee naar een nog grotere samenwerking in de toekomst, zoals -ik zei het reeds- op het vlak van beveiliging en bewaking. Het is dus zeker niet ‘mijn kind schoon kind’. Ze kijken ook naar de andere kinderen.

−U − stelt ook uitdrukkelijk dat alle taboes van tafel moeten. Welke zijn die taboes dan?

−Hebt − u nog de ambitie om volgende keer cultuur onder uw bevoegdheden te nemen?

Een taboe is bijvoorbeeld dat het ModeMuseum koste wat het kost in de Nationalestraat moet blijven omdat daar het hart van de Antwerpse modenatie is gevestigd. Ik stel dat we dat vandaag niet zo absoluut kunnen blijven stellen.

Als de stad vindt dat we er moeten blijven, zullen zij ermee voor moeten zor-

(lacht). Uiteraard: er staan die man of vrouw heel wat uitdagingen te wachten. Dat maakt het spannend en vooral heel boeiend.

−Veel − succes!

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

Suiker - 3

Desselse VRT-journalist wint interculturele Media Award

MECHELEN - VRT-journalist Loutfi Belghmidi kreeg begin dit jaar voor zijn bijzonder integere documentaire ‘Tric Siama Mohamed’ (Reis in vrede) een interculturele Media Award, een bekroning van het Minderheidsforum voor de beste interculturele tv, radio of pen. Deze tweedelige docu vertelt het verhaal van de 73-jarige Mohamed Zoubir die in de jaren zestig vanuit Marokko naar België emigreert en op het einde van zijn leven samen met Loutfi Belghmidi terugkeert naar plaatsen in zijn geboorteland die bol staan van herinneringen aan een bewogen leven.

Loutfi Belghmidi zelf is geboren en opgegroeid in Mol en Dessel. Vandaag woont hij met vrouw en jonge dochter in Mechelen. Voor Suiker maakt de Marokkaan uit Dessel -die klatert als een waterval- een bilan op over twee generaties Marokkanen in België.

“De generatie van mijn vader voelt zich gerold”, is zijn besluit.

4 - mei 2012

Brasel Net zoals zovele Marokkanen is mijn vader begin jaren zeventig naar België gekomen om er in de Limburgse mijnen te gaan werken. Hij heeft een tijd in Genk gewoond tot familieleden uit Brussel hem konden overhalen om de mijn vaarwel te zeggen en in Brussel voor de MIVB te gaan werken. Een paar jaren heeft er als mecanicien gewerkt maar is dan toch teruggekeerd naar de mijn. Het werk in de mijn mocht dan wel hard zijn, het was goedbetaald en je kon vrij snel op pensioen.

Mijn ouders zijn naar Dessel verhuisd op aanraden van andere Marokkanen uit zijn geboortestreek die er al woonden. In de Desselse wijk Brasel werd een sociale woonwijk gebouwd en mijn vader had zijn zinnen gezet op het kopen van een huis. We waren de eerste die er in 1977 zijn gaan wonen. Ik was een jaar eerder geboren in het Heilig Hartziekenhuis in Mol.

Kippenvel Eerlijk: ik krijg nog altijd kippenvel als ik aan mijn jeugd in de Kempen terugdenk. Ik besefte pas als ik er weg was hoe plezant het er was om te wonen.

Ik merk ook dat ik spontaan Kempens begin te praten als ik -zoals nu met jou- mensen uit de Kempen tegenkom.

De Kempenaars weten het zelf nog niet maar het zijn heel gastvrije mensen. Ik zat ooit op kot in Brussel met een gast uit Meerhout en een andere kerel uit West-Vlaanderen. Met die West-Vlaming was het dag en nacht verschil. Als zijn broer op bezoek kwam, mocht die zelfs niet mee-eten. Als de mensen uit de Kempen kookten, keken ze niet naar een gast meer of minder.

Kempenaars delen. Ik heb nog zo een anekdote. Een nonkel van mij kwam helemaal vanuit Marokko op bezoek bij mijn ouders. Hij strandde ’s avonds laat in Retie zonder te weten waar hij was.

Hij belde aan bij wildvreemde mensen en de bewoner is hem gewoon voorgereden tot aan de wijk waar mijn ouders woonden.

College In Brasel woonden toen maar drie of vier Marokkaanse gezinnen. Ik kan al hun namen nog zo opnoemen. Al die families waren afkomstig uit dezelfde streek in Marokko. Ongewild zoek je elkaar op. Dat doen alle volkeren als ze in het buitenland gaan wonen. Ook de Belgen: kijk maar naar Benidorm.

Vanaf het vijfde studiejaar ben ik naar het Sint-Jan Berchmanscollege gegaan in Mol. Mijn vader besefte dat opleiding belangrijk was. Toen gingen er ook al verhalen rond dat het PMS allochtonen veelal naar technische of beroepsrichtingen doorstuurde. Bewust of onbewust, dat laat ik in het midden.

Maar het mes sneed aan twee kanten.

Veel Marokkanen vinden dat ze op 18 jaar moeten stoppen met studeren en moeten gaan werken. Hun ouders kenden studeren niet. Ze zagen hun zonen liever in een overall thuiskomen en maandloon binnenbrengen. Mijn vader zag vrij snel het belang in van een goede opleiding.

Titanic Ik was niet de beste maar ook niet de slechtste leerling. Ik had alleen een grote mond maar heb nooit een strafstudie gehad. Op bepaalde scholen zet men de Marokkanen bij elkaar waardoor je gedragsproblemen ontwikkelt. In zo’n groep ga je je automatisch agressiever gedragen. Bij mij heeft dat andersom gewerkt. Ik was de enige Marokkaan op de school. Er zat nog een Turk in hetzelfde jaar met wie ik voortdurend optrok. Pas op: we kwamen in een college terecht en dat was niet altijd makkelijk hoor. Je zit als arbeiderszoon in een klas met zoontjes van advocaten en

dokters. Ik had schoenen van Titanic, een flutmerk. Een paar daarvan kostte destijds maar 20 frank. Mijn vader kon zich geen Nikes veroorloven. Ik weet nog goed dat ik een boelie had, een plager. Dat pesten heeft een jaar geduurd tot vrienden van mij eens met hem zijn gaan praten. (lacht). Kijk: ofwel ga je op de vuist ofwel reageer je met je mond.

Vechten vonden we flauw. Iedereen kon een gevechtssport leren. Ik wist dat ik verbaal sterk moest staan. Dat ik een antwoord moest klaar hebben als ze riepen: “Zie dat je niet verzuipt in die schoenen”. We hadden onder elkaar een running gag: ‘blokkage’ noemden we dat. We discuteerden met elkaar tot je iemand kon vastzetten met je argumenten. Dat streelde ons eergevoel.

Praten was mijn enige wapen. Ik heb onlangs nog een mail gehad van een leraar van het college die me feliciteerde met mijn prijs. Hij schreef letterlijk in zijn mail: “Het verwondert me eigenlijk niet dat je het zo ver gebracht hebt, want toen al bruiste je van energie en talent. Wij zijn echt wel fier op je!”

Geen Marokkaan Het klinkt een beetje raar maar voor mijn 18de jaar stond ik er niet bij stil dat ik een Marokkaan was. Snap je? Ik was daar ook niet mee bezig. Je bent een jonge gast. We gingen op stap naar de discotheken en hadden een hiphopgroepje waarmee we optraden. Pas met het ouder worden, stel je je net als iedereen existentiële vragen. ‘Wie ben ik? Moeder, van waar kom ik?’ Een tijdje geleden ben ik nog met een groep vrienden van het college gaan eten. We hadden het over 9/11, Al Qaida, de islam ... Een van hen zei me: “Ik heb er nooit bij stilgestaan dat je een Marokkaan bent”. Ik ben er echt wel trots op Marokkaan en moslim te zijn. Maar opgroeien in de Kempen maakt dat je een brede kijk hebt op de wereld. Misschien

van niet, kijk maar rond je- dan is de kiem daarvoor gelegd bij de eerste generatie. Je kunt toch zomaar geen mensen vanuit een vreemd land eerst naar hier brengen om er te komen werken en dan jaren later gaan eisen: nu moet je Nederlands leren en je integreren.

Of zoveel heisa verkopen over het feit dat de vrouwen een hoofddoek dragen.

Vroeger was dat blijkbaar niet nodig: zolang ze maar zwegen en hard werkten, waren er geen problemen. Het waren mensen die gewenst en met open armen ontvangen werden. Nu is de allochtoon blijkbaar een moeilijke mens.

Ook dat verhaal wilde ik vertellen. Er wordt ook een amalgaam gemaakt van de allochtonen: het gaat dan zowel over de Afghaan die hier een maand verblijft als over de Marokkaan die hier al veertig jaar woont.

Gerold

Loutfi Belghmidi

“ Ik ben een Marokkaanse Belg uit de Kempen” omdat we met zo weinig Marokkanen waren en dat we door die Kempense gastvrijheid geaccepteerd werden. Als ik in Antwerpen was opgegroeid, zou ik een totaal andere persoonlijkheid gehad hebben. Daar ben ik 100 % zeker van. In een stad groei je op in een gepolariseerde wereld: zij tegen ons.

De Marokkanen tegen de Belgen. De Marokkanen tegen de berbers. Zwart tegen wit. Dat is ook het geval hier in Mechelen. In de Kempen was dat niet: toen liepen we net als iedereen achter de meisjes. Ik ben blij dat ik er ben opgegroeid. En mijn broer had een liefje uit Olen maar kreeg direct van haar ouders te horen: “Je gaat ze ontvoeren naar Marokko”. Ik ben ook geweigerd geworden in discotheken. Maar het zal je niet verbazen: ik praatte me eruit!

Na een reeks argumenten gaf de portier gewoon toe.

Discuteren Ik heb eerst aan de VUB voor bio-ingenieur gestudeerd. Maar mijn interesses op dat moment lagen toen al bij de journalistiek en media. Maar die studie was te hoog gegrepen. Ik werkte ondertussen en dat viel moeilijk te combineren. Ik ging ook alleen om met studenten uit humane wetenschappen. In die tijd had ik ook een goede kameraad uit Congo, de neef van oppositieleider Etienne Tshisekedi. We discuteerden tot een kot in de nacht over politiek. We speelden ook hetzelfde spelletje: ‘blokkage’. Het was echt haantjesgedrag.

Als je een discussie verloren had, ging je de volgende dag nog meer kranten lezen om betere argumenten te hebben. Soms zat ik meer in kranten dan in mijn boeken te lezen. Hij heeft me ervan overtuigd in de journalistiek te gaan. Ik heb me ingeschreven voor de opleiding ‘communicatiebeheer’ aan de Erasmushogeschool in Brussel. Ik ben er tijdens mijn opleiding als een van

de weinigen in geslaagd stage te lopen bij de Standaard. Dat was niet evident voor hogeschoolstudenten. Bij die krant recruteerden ze enkel studenten uit de taallicenties. Ik had een aanvraag ingediend maar die was afgewezen.

Op een avond zag ik hoofdredacteur Peter Vandermeersch in de bar van de Ancienne Belgique. Hij had voordien in de Zevende Dag een lans gebroken voor meer diversiteit binnen zijn redactie. Ik ben met knikkende knieën op hem toegestapt en heeft me beloond voor mijn moed en ervoor gezorgd dat het in orde kwam. Tijdens mijn stage vond in Marokko een aardbeving plaats. Ik ben me toen met mijn contacten in Marokko gaan aanbieden op de buitenlandredactie. “Schrijf zelf maar een artikel”, kreeg ik te horen. Bloednerveus was ik. Ik heb eerst water door mijn gezicht gegooid en ben zeker tien keer opnieuw begonnen.

Niet met open armen Ik ben op de VRT terecht gekomen via een diversiteitsstage, gesubsidieerd door de overheid. Het was voor mij een manier om er binnen te geraken. Ik deed het doodgraag. Maar ik werd niet door iedereen met open armen ontvangen. We werden ook bevoordeeld tegenover andere collega’s en kregen tal van opleidingen in onder meer interviewtechnieken en stemtrainingen. Ik kwam er binnen als Marokkaan in de dagen van de moord op Joe Van Holsbeeck en de ‘cartoonverbrandingen’.

Ik kreeg dat allemaal over me heen.

De hoofdredacteur van ‘Koppen’, waar ik stage liep, vroeg me op een brute manier wat ik daarvan dacht. Ik antwoordde hem: ‘Voor een moslim is een Mohammedcartoon wat de holocaust is voor de Joden. Hij antwoordde kordaat: “Maar dat kan je toch niet vergelijken!”

Toch heb ik heb er ook onderwerpen op de agenda gezet. Zo ben ik in 2005 de

rellen in de banlieue in Parijs gaan filmen met een kleine camera. Ik was een van de weinige buitenlandse journalisten. Blijkbaar waren ze na mijn stage tevreden over mij en mocht ik blijven werken op de VRT.

Respect Het is zeker niet zo dat elk onderwerp dat ook maar gelinkt kan worden aan de islam of aan allochtonen, automatisch in mijn bakje belandt. Maar als ik het gevoel heb dat ik mijn achtergrond kan uitspelen, doe ik dat natuurlijk. Ik trek mijn mond open. Toen ze de sjiitische moskee in Anderlecht in brand staken, heb ik op de redactie echt wel het woord gevoerd. Ik kreeg dan allerlei vragen toegespeeld zoals: “Zijn de sjiitische moslims gematigder dan de soennitische?” Ik ben dan een meerwaarde voor de redactie. Wat er vandaag allemaal in de Arabische wereld gebeurt, boeit me ook enorm. Ik spreek geen perfect Arabisch maar versta het wel.

Een deel van de vertalingen voor het journaal doe ik. Er is een vorm van wederzijds respect. Rudi Vranckx is een goede vriend. Voor de laatste aflevering van zijn ‘De vloek van Osama’ is hij naar mij gekomen met de vraag of de reeks niet met een positieve noot kon eindigen. Ik heb dan mijn contacten aangeboord bij Marokkaanse stand-upcomedians die alles wat relativeerden.

Ballen Tijdens de rellen in Molenbeek heb ik een kleine camera ter hand genomen en ben gaan filmen tussen de jonge gasten. Terwijl de meeste media zich in alle veiligheid opstellen achter de politiekordons, begeef ik me onder de relschoppers. Ik weet dat ik voor deze Marokkaanse jongeren meer vertrouwen uitstraal, maar je moet ook de ballen hebben om het te doen. Het is ook dubbel: ik ben voor hen een vaandel-

drager maar sommigen beschouwen me ook als een infiltrant. Ik ben ook zelf tegenhouden door de flikken. Ik moest zelfs mijn perskaart bovenhalen. Ik zei tegen de politieagent: “Overal zijn er poesies en rambo’s.” Hij antwoordde: “Ik ben een rambo. Als die makaken tijdens de zomer in Marokko zitten, dan verveel ik mij”. (lacht uitbundig)

Hallucinant Ik heb ‘Reis in Vrede’ gemaakt omdat het verhaal van de eerste generatie Marokkanen nog nooit verteld is in Vlaanderen. Het is heel bizar, maar het is een blinde vlek. Ik wilde dat al lang doen. Mijn vader is geen groot verteller, maar in familiale sfeer komen de verhalen wel naar boven. Zijn verhaal is niet zo spectaculair als dat van Mohamed in de reportage, maar toch ook redelijk hallucinant. Mijn vader is nog geselecteerd door de beruchte Franse rekruteerder Felix Moradie, die gastarbeiders ronselde voor de grote Franse bedrijven. Hij ging vooral op zoek op het platteland omdat ze echte werkpaarden nodig hadden. Mijn vader moest samen met tientallen andere mannen uit het dorp -allen boven de 20 jaar- op het marktplein gaan staan met ontbloot bovenlijf en met uitgestoken handpalmen. Ze kwamen aan zijn handen voelen of er wel eelt oplag. Diegenen die uitgekozen werden, kregen dan een stempel op de borst gedrukt. Op die manier werden de slaven vroeger ook geselecteerd. Maar voor mijn vader en zijn vrienden was Europa het beloofde land, zoals Amerika.

Multicultureel Ik wilde het verhaal ook vertellen omdat Merkel, Cameron en later ook Leterme beweerden dat de multiculturele samenleving mislukt was. Als je al van een mislukking kunt spreken -ik vind

Als je met veel van de Marokkaanse mannen van die generatie praat, voel je een soort van onbegrip. Ze herkennen de Vlamingen vandaag niet meer.

Ze zijn hier erg goed ontvangen. Voor veel van die gasten waren de jaren zestig bangelijke jaren: sex en rock-’nroll! Ze hebben zich rot geamuseerd.

Ze hebben iets samen met de Vlaming gedeeld: de heropbouw van een land na de oorlog. Maar op een gegeven moment zijn ze uit elkaar gegaan. Velen voelen zich gepakt. Ze leven vandaag in een niemandsland: ze zijn geen Belg, maar ook geen Marokkaan meer. Ik zie het positieve ervan in: ik voel me een wereldburger. Ik kan met jou praten, maar ook een normaal gesprek hebben met de Marokkaanse fundamentalist of de Afghaanse vluchteling. Ik draai het om en ga niet in de hoek zitten pruilen.

Ik stel me ook overal voor als een Marokkaanse Belg uit de Kempen. Mijn ouders zijn uiteindelijk in België gebleven omdat hun kinderen hier groot geworden zijn. Ondertussen verandert Marokko ook. Het is niet meer het land dat ze in de jaren zestig hebben achterlaten. Volgende week ga ik met mijn vader voor een week naar Marokko, ook op zoek naar onze roots, naar de plek waarvan mijn grootvader afkomstig is.

Vlaming Ik denk dat het ook veel te maken heeft met de Vlaamse ontvoogdingsstrijd.

Vlamingen voelen zich ook wat gepakt door de Franstaligen. Ze hebben de voorbije 50 jaar een ontvoogding gekend; ze zijn economisch welvarend. Nu hebben ze iets van: wat we nu verworven hebben, laten we niet afpakken.

We zijn ook nog maar de tweede generatie die participeert aan het publieke debat. Een sleutelfiguur is Abou Jahjah geweest. Ik volg die man al jaren. Die gast heeft op zeer korte tijd Nederlands geleerd en heeft het dan aangedurfd om met Filip Dewinter in het Nederlands in debat te gaan! Los van zijn ideeën is zijn verdienste dat hij ons heeft wakker geschud. Vroeger waren de Marokkanen stille werkers die ja of neen knikten. Ze zwegen. Ik ben me meer bewust van mijn eigen identiteit en rechten.

Marokkanen of Turken zijn zich ook gaan verenigen en hebben zo politiek gewicht gekregen. Je kunt dat alleen maar toejuichen.

De meest gebruikte voornaam in Brussel is Mohamed. Sorry, Filip Dewinter, maar dat is de realiteit. Waarom niet zoals alle nationaliteiten in Amerika samen een gemeenschappelijk doel nastreven: we zijn tenslotte allemaal Vlamingen of Belgen.

Weet je: als ik met mijn neven uit Brussel discuteer, dan ben ik de persoon die Bart De Wever en de Vlaamse waarden verdedig. Ik ben helemaal geen N-VAer. Maar ik stel me op als de Vlaming.

Dat is best wel grappig.”

Tekst: Stijn Janssen Foto: Bart Van der Moeren

Suiker - 5

nieuws uit de Kempense bibliotheken

Bib bib hoera!

Balense bibliotheek beste van Vlaanderen!

Oud bibliothecaris Jef Willekens: “ Een bibliotheek moet klanten verleiden zoals een winkel dat doet”

BALEN - Dat de bibliotheek van Balen is uitgeroepen tot de beste van Vlaanderen - en grote broers als Genk en Leuven op de meet klopte - was voor velen een verrassing, behalve voor wie deze bibliotheek regelmatig bezoekt, zoals ondergetekende.

Wij weten al jaren dat de Balense bib een schoolvoorbeeld is van een ‘oude eerbiedwaardige instelling’ die kan meegroeien met zijn tijd. In Balen dus geen stofferige rij boeken waar schoolse regels worden opgelegd.

Neen, dit is een frisse zaak waar vriendelijke mensen werken en de klant zich koning voelt. Dat klinkt bijna als ‘een miljoen klanten, dat moet je verdienen, elke dag’. En daarmee zijn we niet ver van het geheim van de bib verwijderd, zo leert ons een gesprek met oud oud-bibliothecaris en founding father Jef Willekens.

Uiteraard is het behalen van een titel altijd wel de verdienste van een gans team, maar als we iemand veel lof willen toezwaaien, is dat wel Jef Willekens (61). Wat destijds Eric Antonis was voor de cultuursector is deze man voor de bibliotheken: hij leerde zijn volk de weg naar de boekerij kennen. We ontmoetten hem in de leeszaal van de Balense bib die al van 10 uur ’s ochtends open is en waar je de dagverse kranten kan lezen bij een kop koffie. Oké: dat kan tegenwoordig bijna in elke bib.

Maar in Balen kan dat al jaren. En op zonnige dagen zet men hier de tafels en parasols buiten en kan je op een terras de Fransman uithangen. Net van die kleine dingen wordt een mens vrolijk in de Balense bib.

“Weet je”, zegt Jef Willekens, “ons geluk is geweest dat we deze bibliotheek hebben kunnen uitbouwen door een team van bezeten enthousiastelingen die een verhaal te vertellen hadden, namelijk de mensen van Balen zin te doen krijgen in een bezoek aan de bibliotheek en in het lezen van boeken. Het was zeker een groot voordeel dat het bibliotheekgebouw los stond van het gemeentehuis met zijn vele regeltjes. We werkten niet van negen tot vijf, maar als het moest tot ’s avonds laat, tot het werk gedaan was. Het is die spirit die je nodig hebt om iets moois en bijzonders uit de grond te stampen.”

−Zijn − we verkeerd als we stellen dat u dezelfde strategie hanteerde als destijds Eric Antonis in de Warande? Hij lokte de mensen naar zijn cultuurcentrum met zaken die ogenschijnlijk niets met cultuur te maken hadden, zoals

6 - mei 2012

rommelmarkten en stempelcontroles.

Dat klopt, ja. Een mooi voorbeeld daarvan is dat we hier de kopieservice van de cultuurraad binnengehaald hebben.

De mensen kwamen om kopieën te maken maar tegelijkertijd ontdekten ze de rest van de bibliotheek. Een ander voorbeeld is de WIS-computer van de VDAB. Ook die hebben we in huis gehaald om een andere doelgroep aan te spreken die normaal niet naar de bib komt. We mikten van het begin af ook vooral op de kinderen die in Balen naar de lagere scholen gingen. We waren ervan overtuigd dat we de toekomst van de bib zouden verzekeren als we hen het plezier van lezen lieten ontdekken. Dat is ook zo uitgedraaid. Ik zie dagelijks veel jonge ouders die destijds ook hier als kind op bezoek zijn geweest en nu op hun beurt weer hun kroost meebrengen.

−Een − bijkomende troef was dat u als een van de eersten ook aandacht had voor andere materialen dan boeken. Zo was u destijds de eerste om video’s uit te lenen en -oh schandeook strips.

Ons voordeel was dat we al vroeg onze klanten -toen heetten zij nog gewoon lezers- bevraagd hebben via een gebruikersonderzoek. Daaruit bleek dat mensen ook verwachtten dat zij naast boeken ook nieuwe materialen -toen waren dat strips, cd’s en video’s- in de bib konden uitlenen. We waren klantgericht nog vóór het woord bestond.

We lieten ons destijds zeker inspireren door de bibliotheken in Nederland, die op verschillende domeinen toen al veel verder stonden.

−Anderen − zullen opwerpen dat de

klant niet absoluut koning moet zijn in een bib. Heeft ze niet het doel om de mensen op te voeden? Met andere woorden: moeten ‘Story’ of ‘Dag Allemaal’ ook hier liggen?

Het is zoeken naar een gulden middenweg. Ik vind dat die tijdschriften er thuis horen, net als bestsellers. Mensen komen er gewoon naar vragen. Maar een bib moet er zeker voor zorgen dat ze daarnaast ook ander, meer kwalitatief materiaal aanbiedt. Het is weer hetzelfde verhaal. Je biedt de mensen iets aan om ze hier te krijgen en ondertussen kan je alleen maar hopen dat ze het andere aanbod ook ontdekken.

−Dan − is er nog jullie manier van ‘verkopen’. De Balense bib heeft een frisse look. Andere bibs stralen nog de sfeer uit van een studiezaal waar je een berisping krijgt als je de stilte niet bewaart. (lacht) Dat klopt. We hebben altijd veel aandacht besteed aan de manier waarop we de bibliotheek en de artikels presenteerden. Je kunt dat echt wel vergelijken met de manier van werken in een grootwarenhuis. Ook daar is alles zo georganiseerd dat je bij het boodschappen doen langs alle rekken loopt. Ook zij veranderen regelmatig de opstelling om de mensen goesting te geven ook andere zaken te gaan ontdekken. Ook wij passen die ‘trucjes’ toe. De collectie die erg in trek was, hebben we bewust helemaal achteraan gezet zodat de bezoekers heel de bib door moeten om er te geraken. Op die manier hopen we opnieuw dat zij stilstaan bij andere, niet zo voor de hand liggende zaken.

−U − bent een oude rot in het vak.

Hoe denkt u dat de bibliotheek er

over vijftig jaar gaat uitzien?

Dat is een moeilijke vraag. De boeken zullen er nog wel staan -romanlezers zie ik niet zo vlug verdwijnen uit de bibmaar ze zullen flink wat ruimte hebben moeten prijsgeven voor andere media zoals pc’s en i-pads. Allicht wordt een bib veel meer een kenniscentrum waar mensen naartoe komen om de mogelijkheden van de nieuwe media te ontdekken of om er de technieken te leren om ze op de juiste manier te gebruiken.

En verder denk ik dat de bibliotheek zeker een rol zal gaan spelen als ontmoetingsplaats in een dorp of stad. Een plaats waar je op je gemak en zonder verplichtingen een krant kan lezen en andere mensen kan ontmoeten.

−Een − laatste vraag: u hebt een aantal jaren geleden vrijwillig een stap teruggezet. U gaf uw functie als bibliothecaris op om weer ‘gewone’ medewerker te worden. Waarom eigenlijk?

Ik voelde toen dat mijn vat leeg was.

Maar ik wilde de bib niet opzadelen met een uitgebluste ambtenaar die op zijn stoel bleef zitten en naar zijn pensioen aftelde. Ik zou daarmee dit unieke project van mijn team tenietdoen. Daarom wilde ik de kans geven aan nieuwe mensen met meer enthousiasme. Dat is goed gelukt, vind ik.

Die titel van beste bib van Vlaanderen voelt zeker aan als een bekroning van een levenswerk, maar nogmaals: het is niet alleen mijn verhaal geweest maar dat van een ganse groep gedreven mensen.

−Erg − bedankt voor dit gesprek.

Tekst: Stijn Janssen

nieuws uit DE PROVINCIE

Sonnius, bisschop en abt

Zomers in Hingene

‘Hotel Vocal’ op tournee

TONGERLO – In de norbertijnenabdij van Tongerlo loopt van 28 april tot 30 september de tentoonstelling over de Leuvense theoloog Franciscus Sonnius (1507-1576). Sonnius beleefde de woelige jaren 1560-1570. Meer zelfs: hij lag er mee aan de oorzaak van.

De expo brengt ons terug naar het jaar 1558. Sonnius wordt door koning Filips II op een geheime missie naar Rome gestuurd. Het gaat immers niet zo bijzonder goed met de rooms-katholieke kerk.

Hervormingen zijn nodig om het opkomende gevaar van het protestantisme tegen te gaan. De onderhandelingen met de paus verlopen traag en moeizaam. Uiteindelijk komt hij in 1559 tot het besluit de bisdommen in de Nederlanden te herstructureren. De enorm grote bisdommen zijn nauwelijks te beheren en te beheersen. Er moeten nieuwe, kleinere bisdommen komen die sneller op de bal kunnen spelen als dat nodig is. Die revolutionaire beslissing stuit op veel verzet, want het is bij elke herstructurering hetzelfde: er zijn winnaars en verliezers. De abdij van Tongerlo is een van de verliezers. De gevolgen van de herstructurering zijn immers bijzonder nadelig voor de abdij: om te beginnen moet de abdij een deel van haar inkomsten afstaan zodat in ’sHertogenbosch een nieuw bisdom kan worden opgericht. Franciscus Sonnius, die voor Tongerlo een complete buitenstaander is, zou bovendien bisschop worden én abt van de Tongerlose abdij.

En ondertussen blijven de spanningen in de Nederlanden oplaaien…

De tentoonstelling blikt terug op die woelige periode en herinnert ook aan Sonnius, die in 1569 en 1570 abt was van de abdij. Het zogeheten Bisschopshuis dateert nog uit die periode. De voorgangers van Sonnius, Antoon Tsgrooten en Arnold Streyters, verrijkten het klooster met glorieuze renaissancistische kunstwerken. Het bekendste voorbeeld daarvan is de kopie van Da Vinci’s ‘Laatste avondmaal’. Het originele werk van Da Vinci heeft in de loop der eeuwen veel geleden, terwijl de kopie in Tongerlo nagenoeg intact is gebleven. De waarde van het werk, hoewel het dus geen origineel is, is dan ook nauwelijks te schatten. Ter gelegenheid van deze tentoonstelling wordt het kustwerk omringd met voorwerpen uit dezelfde tijd (16de eeuw). In de ‘Boerenkrijgschuur’ heeft de tentoonstelling nog een tweede luik. Daar wordt de veelzijdige figuur Sonnius in beeld gebracht: pastoor, theoloog, hervormer, inquisiteur, gezant van de koning in Rome, bisschop en abt.

HINGENE – Het ‘Kasteel d’ Ursel’ in Hingene (bij Bornem) is altijd een bezoek waard. De tentoonstelling ‘Zomers in Hingene’, die er nog tot 8 juli loopt, geeft je daartoe de ideale gelegenheid. Gedurende bijna vier eeuwen was het kasteel van Hingene de favoriete zomerresidentie van de adellijke familie d’ Ursel. Elke zomer, van mei tot oktober, trok de hertog met zijn familie en bedienden naar zijn schitterende buitenverblijf. Nu is het kasteel eigendom van de provincie Antwerpen.

De tentoonstelling vertelt het verhaal van het kasteel en zijn bewoners: de grote gebeurtenissen uit de geschiedenis, maar net zo goed de ‘petite histoire’ van alledag. Het bezoeken van het indrukwekkende kasteel kost 5 euro.

Gekoppeld aan de expo is ook een gelijknamig boek uitgebracht door de Davidsfonds Uitgeverij.

Balen – In de tuin van de pastorij van Olmen (Pastorijstraat in Olmen) worden op zondag 20 mei om 20u kleinkunstklassiekers gebracht. De artiesten die daarvoor zorgen, zijn Jelle Cleymans, Sam Verhoeven en Pol Vanfleteren. Zij brengen een akoestisch concert. Beklijvende songs van o.a.

Wim De Craene, Boudewijn De Groot, Frank Boeijen, Bram Vermeulen, Willem Vermandere, Wim Sonneveld en Toon Hermans zitten in het repertoire.

Deze voorstelling is een uitvloeisel van een optreden dat Jelle Cleymans ooit gaf in ‘Hotel Vocal’. ‘Hotel Vocal’ is een programma dat sinds 2005, telkens op zondagnamiddag, in het Fakkeltheater in Antwerpen en in het cultuurcafé van CC ‘De Mol’ in Lier wordt opgevoerd.

Gastheer Sam Verhoeven ontvangt er bekende muzikale gasten, meestal uit de muziekwereld. Zij brengen nummers rond een bepaald thema, zoals bijvoorbeeld musical, The Beatles, Elvis, crooners, … Toen ‘kleinkunst’ het thema was, was Jelle Cleymans meteen bereid om dat programma op te luisteren. Het kende zoveel succes dat er een vervolg aan gebreid werd. Zo is het gekomen dat Jelle Cleymans met de kleinkunsteditie van ‘Hotel Vocal’ op tournee ging.

Voor één keer dus niet te beluisteren in Antwerpen of Lier, maar in Olmen.

Kaarten kosten 10 euro.

Jong in Oud PROV. ANTWERPEN - Met de concertreeks ‘Jong in Oud. Jong talent in monument’ creëert het Antwerpse provinciebestuur een podium voor jonge beloftevolle muzikanten in een verrassend historisch kader. Op die manier kunnen klassiek geschoolde artiesten van morgen concertervaring opdoen in gebouwen van gisteren. Ook voor deze negende editie werden vier bijzondere locaties zorgvuldig uitgekozen.

In de stemmige raadzaal van het gemeentehuis van Hove bezorgt het Anemos Saxofoonkwartet (foto) je een originele en verrassende kijk op de saxofoon (4 mei) . De recent gerestaureerde kapel ‘O.L.V. den Akker’ in Minderhout (bij Hoogstraten) vormt het decor voor een recital van de talentvolle tweelingzussen Astrid en Emma Wauters. Het duo brengt een repertoire voor cello en harp (11 mei).

Met ‘Four Aces Guitar Quartet’ ga je in de kapel van het oude gasthuis in Herentals op muzikale ontdekkingsreis in de wereld van de klassieke gitaar (1 juni). En in de kapel O.L.V. ten Eik in Tongerlo kun je genieten van Beethoven, Sjostakovitsj en Lekeu, in de versie van vier jonge dames die samen het ‘Amos String Quartet’ vormen (15 juni).

Alle concerten zijn gratis en reserveren is niet nodig.

Suiker - 7

BONJOUR EXPO

Identities Too Driemaal outsiderkunst

GEEL - Nog tot 10 juni loopt op niet minder dan drie Geelse locaties de tentoonstelling ‘Identities too’. De lezer herinnert zich van enkele jaren geleden wellicht de tentoonstelling ‘Identities I’, waarop dit (uiteraard) een vervolg is. Outsiderkunst? Identities?

Vooraleer we terminologisch helemaal in de knoop raken, spreken we misschien best eens met Carine Fol, curatrice van beide Identities-exposities en conservatrice van het Brusselse museum voor outsiderkunst Art & Marges.

te vinden zijn. Maar let wel: niet elke patiënt is een kunstenaar. Wij gaan telkens weer op zoek naar de eigenheid, naar wat het motief en de boodschap van de maker en van het werk is. In die zin is er geen verschil tussen de twee categorieën. Bij de beoordeling spelen overigens veel factoren een rol. Ik maak allicht andere keuzes dan Dubuffet, omdat ik subjectief anders tegen kunst aankijk, maar ook omdat in tussentijd cultuur en kunst danig geëvolueerd zijn.

Dit gezegd zijnde staan we hier toch voor een bijzondere situatie. De mensen die wij verdedigen, noemen zichzelf doorgaans geen kunstenaar. In tegenstelling tot de ‘insiders’ willen of kunnen zij niet als kunstenaar in het leven staan. Ze hebben niet de bedoeling een kunstcarrière uit te bouwen. Ze kunnen zichzelf vaak ook niet vertegenwoordigen. Ze kunnen bijvoorbeeld zelf geen contract afsluiten met een galerie.

−Wat − is outsiderkunst? Ik kom ook de term ‘art brut’ wel eens tegen.

Zijn dat synoniemen?

−De − verzamelaar en de belegger hebben in de regel niet veel aanmoediging nodig om voor weinig geld mooi en belangrijk werk op te kopen, met de bedoeling daar achteraf rijk van te worden. Dreigt ook hier de onvermijdelijke commercialisering?

De term ‘art brut’ is de oudste. Hij dateert van 1945 en komt van Jean Dubuffet, beroemd Frans kunstenaar en collectioneur, die altijd op zoek was naar pure, onbedorven en zelfs subversieve vormen van kunst. Hij meende die het best te kunnen vinden bij mensen met psychiatrische problemen of met een mentale handicap, omdat die zeker niet beïnvloed zijn door academies of door de trends van het moment.

De term ‘outsiderkunst’ is jonger en komt van een Britse professor Roger Cardinal, die het begrip ‘art brut’ in 1972 heeft vertaald, en verruimd tot die kunstenaars die niet tot het circuit behoren, bijvoorbeeld omdat ze geheel autodidact zijn. De verruimde term wordt op dit ogenblik het meest gebruikt.

−Is − het wel nodig om hiervoor een aparte categorie te maken? De meeste mensen vinden kunstenaars -en zeker de modernen- sowieso al apart. Kunnen we het niet simpel houden en dit gewoon ‘kunst’ noemen?

Ik ben de eerste om te pleiten voor ‘ontgrenzing’: zo weinig mogelijk barrières opwerpen en vakjes maken in het artistieke landschap. Onze bedoeling is net om te tonen dat er eigenlijk geen verschil is tussen ‘gekke’ en ‘normale’ kunst, en dat ook in die specifieke groep van mensen authentieke kunstenaars

8 - mei 2012

Zeker. Er ontstaat hier een circuit dat volledig parallel loopt met de officiële kunst, via de bekende driehoek kunstenaar-galerie-museum. Het grote verschil ligt natuurlijk in het ethische aspect. Zoals gezegd: veel outsiders zijn zich niet bewust van hun kunstenaarschap. Dat verplicht ons om hen en hun werk met nog meer respect te benaderen dan we dat met andere kunstenaars doen. Heel vaak is een dialoog met de kunstenaar zelf niet mogelijk en moet het contact via de familie of de omgeving verlopen. Dat ligt allemaal erg delicaat, omdat die kunst vaak onmiddellijk verband houdt met de identiteit van de maker. Waar ligt dan de grens van wat toonbaar is en wat niet?

Maar afschermen van het publiek heeft uiteraard geen zin. Vooreerst zouden we dat al niet kunnen, maar we willen het ook niet. Die kunst mag en moet ge-

Identities too van 27 april tot 10 juni alle dagen van 10 tot 17 uur, maandag gesloten.

Geel, De Halle en Pas 206 (gratis), Gasthuismuseum (€ 3, reductie €1.5)

toond worden. Zonder de toeschouwers, zonder galeries en musea bestaat ze niet. En de feedback die we van de toeschouwers krijgen, liegt er niet om: die prijzen telkens weer de eerlijkheid en de sterkte van het getoonde werk. Maar het blijft op eieren lopen.

−Het − woord identiteit is gevallen.

Over naar de Geelse tentoonstelling dus. In welke zin is ‘Identities too’ een vervolg op de vorige?

Identiteit is vooral in Geel een interessant gegeven omwille van de gezinsverpleging, die een heel spontane vermenging van ziekte en normaliteit creëert.

De eerste tentoonstelling ging vooral over de link tussen de kunstenaar en zijn werk. Veel outsiderkunst is namelijk een directe weergave van de identiteit van de maker. Deze keer is het meer een zoektocht naar de identiteit van ‘de andere’. We hebben bijvoorbeeld gezocht naar kunstenaarskoppels, en dus tonen we moeder-dochter, gezonde-zieke of officiële kunstenaars die verderwerken op de productie van outsiders. We bestrijken hier echt het hele spectrum van insider- tot outsiderkunst, met alle schakeringen die daartussen liggen.

−Het − gaat om drie locaties. Dat is niet omdat er te veel werk was voor twee, vermoed ik.

Zeker niet. Vorige keer ging het om twee locaties, maar ik wou deze keer echt het Gasthuismuseum erbij hebben. Zo kunnen we de geschiedenis en de identiteit van de stad Geel mee in het project opnemen. Er zijn werken te zien die een dialoog aangaan met de museumcollectie. Daar is ook tekst en geluid aanwezig, de stemmen van het verleden en van de emotie als het ware.

In de kapel staat een installatie van Emil Siemeister, die zich het werk van negentiende-eeuwse patiënten heeft toegeëigend. Dat is een sterke manier om het historische aspect onder de aandacht te brengen. In Pas 206 stellen Marie-Ange en Lieven Nollet tentoon.

Logisch, omdat die samengewerkt hebben met de mensen van Kunsthuis Yellow Art. In de Halle hangen portretten.

Daar is het verband tussen de tentoonstellingsruimte en de werken wat minder evident.

−Samengevat: − de Gelenaars moeten gaan kijken, en de anderen ook?

Zo is het.

Tekst: Ivo Verheyen

Bart Van der Moeren: ‘Wonen in Weelde’ WEELDE - De gemeente Merksplas organiseert de fototentoonstelling ‘Wonen in Weelde’ met foto’s van onze huisfotograaf Bart Van der Moeren. Acteur, theatermaker en schrijver Michael De Cock en Bart Van der Moeren maakten in 2011 voor Knack een reportage over het asielbeleid in Vlaanderen. Bart maakte naar aanleiding van dit bezoek een aantal beklijvende foto’s over het migratieverdriet in de Noorderkempen.

De foto’s zijn nog tot 24 juni te zien in de foyer en de trappenhal van De MARC/KT, Markt 1 in Merksplas. Van maandag tot vrijdag van 8.30 tot 12u, op woensdag en vrijdag ook van 14 tot 16u en op zaterdag van 10 tot 12u. ’s Avonds kan je er terecht op maandag, dinsdag en donderdag van 18 tot 20u.

De toegang is gratis.

Sanne Weckx in ’t Getouw MOL – Van 7 mei tot 3 juni zijn in de exporuimte van cc ’t Getouw in Mol werken te zien van Sanne Weckx.

Sanne Weckx studeerde zowel schilderkunst (aan de Karel de Grote Hogeschool) en fotografie (aan de academie van Antwerpen) en de beide kunstvormen komen in haar werken aan bod. Al denkt Weckx zelf niet in die termen. Zij laat haar werken niet opdelen in kunstvormen. Ze houdt ook niet van etiketten die op een werk geplakt worden. Ze doet wat ze doet en haar werken krijgen de vormen die ze nodig hebben. Meestal is dat een combinatie van verschillende technieken en kunstdisciplines.

De expo is alle dagen te bezichtigen, op weekdagen van 9 tot 16u, op zaterdag van 10 tot 16u en op zondag van 14 tot 17u. (Gesloten op 17, 18, 27 en 28 mei).

Zondags is de kunstenares zelf aanwezig.

Uit het reservaat

Marc Carpentier in ‘Het Witte Huis’ ARENDONK – Kunstenaar Marc Carpentier stelt op 12, 13, 17, 19 en 20 mei zijn werken tentoon in Arendonk. ‘Scènes in het Witte Huis’ is te zien op twee locaties die vlak bij mekaar liggen: het Witte Huis (Vrijheid 31) en de bibliotheek van Arendonk (Vrijheid 56a).

De expo wordt georganiseerd door de plaatselijke cultuurdienst en de bibliotheek van Arendonk.

Kollectief Maksimaal: [frax’ment] HERENTALS – Tot en met zondag 6 mei palmt het Herentalse kunstenaarscollectief ‘Kollectief Maksimaal’ kasteel Le Paige (gelegen in de Nederrij) in. Het gezelschap verbouwt het idyllische kasteel met lichtsculpturen, fotografie, schilderkunst, video en geluidslandschappen tot een submoderne installatie. Muren verdwijnen, duistere krochten verschijnen. Gefragmenteerde kunstuitingen dompelen de bezoeker onder in een desolate en verbroken bunker van harde rockmuziek, verzopen liefdes en failliete bankinstellingen. Poëzie loert achter een scheefgetrokken muur waar niemand ze nog vinden kan. [frax’ment] is dus -maar dat had u al begrepen- geen tentoonstelling zoals u ze gewend bent.

De expo is te bezoeken op woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag van 14 tot 17u, maar op vrijdag ook vanaf 20u. Dan zijn er optredens van dichters en muzikanten. Tijdens weekends en op woensdagnamiddagen geven de kunstenaars van Kollectief Maksimaal ook workshops. De toegang is gratis.

Léon Engelen TURNHOUT – In Theobaldus Kunsthuis (Kon. Elisabethlei 2 in Turnhout) stelt Léon Engelen zijn schilderijen tentoon. Engelen laat zich vooral inspireren door de natuur en het oude boerenleven. Te bezichtigen op zaterdagen 12 en 19 mei en op zondagen 13 en 20 mei. De toegang is gratis.

Docenten academie Arendonk stellen tentoon OUD-TURNHOUT – In ’t Hofke van Chantraine (Kerkstraat 46 in OudTurnhout) stellen nog tot 6 mei de leerkrachten aan de academie van Arendonk tentoon. Het is inmiddels al de derde keer dat de docenten samen met hun werk naar buiten komen. De tentoonstelling brengt een confrontatie van ideeën, disciplines en benaderingen, en een veelheid van beeldend werk (schilder- en beeldhouwkunst, fotografie, video en installaties). Met werken van Serena Baplu, Ilse De Bie, Geert Debruyne, Lief De Puydt, Paul Dierckx, Christel Gestels, Ghislain Geenen, Jef Gysen, Pascale Hellebaut, Ingrid Heye, Luc Hoekx, Chris Meulemans, Laurence Plumier, Kim Seels, Veerle Stevens, Kristel Van Ballaer, Lies Van den Berghe, Nico Van Dijck, Anne Van Gorp, John Van Oers, Lief Van Roy, Raf Vergauwen en Joor Verhoeven.

TURNHOUT - Creative Factory, het kunstenaarscollectief dat huist boven het Turnhoutse Speelkaartenmuseum, doet zijn naam weer alle eer aan.

Naar aanleiding van het cultuurjaar Turnhout 2012 haalt het collectief op 11 mei en 15 juni een bataljon internationale dansers naar Turnhout om in twee performances een artistiek experiment uit te voeren met dans, film en livemuziek.

“Turnhout is een randland en een hartland, zegt de baseline van Turnhout 2012. Dat nemen we heel letterlijk. Onze dansers komen vanuit heel Europa naar de Kempen afgezakt.”

Suiker spreekt met Marc Vandendriessche, Creative Factorylid van het eerste uur, en met Eddy Becquart, choreograaf aan de Fontys Dansacademie in Tilburg. ‘Waar het hart van vol is, loopt de mond van over’, wil het gezegde, en dat is bij de twee bezielers van het project nog zacht uitgedrukt. Het interview zelf heeft soms veel weg van een performance, zo bevlogen, zo enthousiast, zo moeilijk te omvatten. Toch doen we een poging om ‘Reservatorio’, want zo heet de perfomancereeks, op deze pagina te beschrijven. “Ik ben echt trots dat we dit met Creative Factory kunnen doen,” zegt Vandendriessche.

“Ik wil ons niet vergelijken met de Warande, maar als ik zie wat wij met ons beperkte budget en infrastructuur aan experimentele kunst gedaan krijgen, kan ik alleen maar vaststellen dat we goed bezig zijn.”

gingstaal. De toeschouwers moeten heel veel in zich opnemen, maar zijn tegelijkertijd bevoorrechte getuigen van een bijzonder experiment. “Reservatorio is een Portugees woord,” legt choreograaf Eddy Becquart uit. “Het betekent letterlijk ‘uit het reservaat, uit de collectie, uit de grote grabbelton van dingen’. De mens is zich bewust dat er ergens een plek is waar heel veel dingen samenhoren. Uit die grote kom van dans, geschiedenis, schilderkunst, projectiekunst en andere media hebben wij een aantal dingen gekozen. Het is een minidemocratie van stijlen, kunsten, abstracte begrippen en anekdotes.

Tegelijk zeggen we hier ook mee dat er dus naast die dingen nog veel meer is, dat er altijd zoiets is als een enzovoort.”

Terwijl het modernisme van de vorige eeuw vooral gekenmerkt werd door artiesten die zich lieten opmerken door heel hard te focussen op één belangrijk stijlelement, gooien de dansers van ‘Reservatorio’ dus alles overboord. Ze zitten terug in het reservaat en moeten vanuit hun dans opnieuw op zoek naar een stijl en zingeving.

Internationaal Het experiment is opgedeeld in verschillende dansperformances en wordt uitgevoerd door oud-studenten van de Fontys hogeschool in Tilburg. “Ze zijn afgestudeerd in de richting danstheater en hebben allemaal met elkaar gemeen dat ze naast dansers ook denklustig zijn,” gaat Becquart verder. “Ze willen weten wat ze aan het dansen zijn, wat de artistieke draagwijdte ervan is.” Vanuit Finland, Polen, Portugal, Tsjechië en Nederland komen ze naar Turnhout afgezakt. Een zolder in de binkenstad wordt even het epicentrum van de internationale dansscene. “Dat is op zich niet zo vreemd hoor,” merkt Becquart op. “De danswereld is gewoon internationaal. Zo vonden de dansers het zelf heel raar dat we op de affiche van het evenement naast hun namen ook het land waar ze vandaan komen,

Kunst als research Laten we duidelijk zijn: de dansperformances in Creative Factory zijn geen hapklare brokken. De zolder aan de Druivenstraat wordt voor de gelegenheid omgetoverd tot een laboratorium waar de dansers een onderzoek zullen uitvoeren naar een nieuwe bewe-

Reservatorio 11 mei & 15 juni om 20.30u.

Creative Factory, Druivenstraat 18 Turnhout Inkom: gratis

hadden gezet. Zo denken zij helemaal niet. Ze zijn zo gedreven met hun vak bezig dat ze hun maaltijd zouden overslaan om toch maar een vliegticket te kunnen kopen om in een ander land aan een dansworkshop deel te nemen.”

Panoramische blik Hoe ga je nu eigenlijk als toeschouwer naar een danshappening? Moet je alles proberen te bevatten of moet je het gewoon over je heen laten komen? De ondertitel van de voorstellingen is ‘Veelheid is een kleur’. Het is dus een oefening in omgaan met diversiteit. “We hebben een oproep gedaan aan de mensen om met een onbevangen blik te komen kijken, zoals je op vakantie op de top van een berg even stopt om het panorama te bewonderen,” vertelt Becquart. “Je moet de rust bewaren om al wat er zich tegelijk afspeelt in je op te nemen, zonder er meteen betekenis aan toe te kennen.

Dat komt achteraf wel. In het dagelijkse leven doen we dat trouwens altijd. Als we op een druk kruispunt staan, zeggen we gewoon: ‘Amai, het is druk’. We gaan niet alles ontleden. Maar als het op een podium of op een schilderij of in een boek druk is, dan zijn we verontrust.”

Documentaire Een dansperformance in de Creative Factory: het is een huzarenstukje waarmee het kunstenaarscollectief onbetreden paden verkent. De laatste jaren ontpopte de creatieve fabriek zich steeds meer tot een vrijhaven voor kunstzinnige buitenbeentjes. “Creative Factory bestaat eigenlijk uit twee delen,” zegt Marc Vandendriessche. “We hebben de reguliere atelierwerking en daarnaast de galerie. Die is zich steeds meer aan het ontwikkelen als een soort ‘Reservatorio’: alles kan en mag hier.” (lacht) Na de laatste performance op 15 juni is het nog niet helemaal gedaan. Het project krijgt nog een staartje. “Toen we besloten om een performancereeks te organiseren, heb ik direct opgemerkt dat ik het nogal vluchtig vond,” vertelt Vandendriessche. “Voor wie het niet gezien heeft, is het er nooit geweest. Daarom gaan we er een documentaire over maken, in samenwerking met enkele studenten van de Fontys Hogeschool voor wie het een afstudeerproject is.”

Tekst: Katrien Lodewyckx Foto: François Peeters

Suiker - 9

Jonge Kempense regisseurs brengen eindregie op de planken HERENTALS, OLEN, TURNHOUT – Na 6 juli mogen Dries De Smedt, Jelle De Grauwe en Michai Geyzen zich geheel terecht dramadocent/regisseur noemen. De drie jonge Kempenaars zwaaien dan af aan de Toneelacademie in Maastricht. Maar eerst hebben ze nog een cruciale klus te klaren: hun afstudeervoorstellingen.

Onder meer bij te wonen in De Warande in Turnhout die van 16 tot en met 19 mei tegen een voordelige prijs ’s avonds telkens twee van de drie afstudeerprojecten in een duoprogramma presenteert. Allen daarheen!

Het is intussen meer dan twee jaar geleden dat Suiker Jelle, Michai en Dries opzocht voor een interview over hun toneelopleiding in Maastricht. De drie makkers volgden toen hun eerste jaar van de driejarige opleiding. Een parttimerichting voor jongeren vanaf 21 jaar met een diploma hoger onderwijs op zak, die niet in België bestaat. “Intussen hebben we rimpels”, grappen ze.

“Het was heavy shit, zeker door de combinatie met werken, maar meer dan de moeite waard.” In mei breit het trio een einde aan hun opleiding met de door hen zelf geregisseerde voorstellingen Kaatje is verdronken (Dries), De verbouwing (Michai) en Lee (Jelle).

Dries: Ik was op zoek naar het perfecte toneelstuk. Maar dat bestaat niet.

Kaatje is verdronken is een verhaal van mensen. Over een gezin dat niet helemaal gelukkig is, over een vader die alles onder controle probeert te houden, over een moeder die iemand anders wil zijn, over een dochter die weg wil.

En over een tuinman. Het is een leuk verhaal met een wrange toets. Er gebeuren vreemde dingen. De stijl van schrijver Alex van Warmerdam ligt me.

De verhalen zijn sprookjes die echte werelden lijken, maar niet echt zijn.

Michai: Met De verbouwing van de Nederlandse Theatergroep Carver vertrek ik vanuit een vaste tekst. Het stuk vertelt het verhaal van een koppel dat verbouwt om de huwelijksproblemen op te lossen. Vijftig minuten miserie en geouwehoer. (lacht) Het verhaal, waarin ook twee werkmannen figureren, speelt zich af tijdens de koffiepauze. Het gaat er hard aan toe. Het stuk staat bol van

10 - mei 2012

onderhuids getouwtrek.

Jelle: Ik heb niet voor een bestaande tekst gekozen. Precies omdat ik het fijn vind om een eigen verhaal te maken.

Dat onderzoeksproces, dat wroeten: dat boeit me en dat vind ik spannend. De voorstelling heet ‘Lee’, genoemd naar de vrouw van Jackson Pollock, een Amerikaanse abstracte expressionist.

Ik zag de film over Pollocks leven zo’n vijf jaar geleden. Ik vertel het verhaal van de vrouw, een kunstenares die haar carrière opzijgeschoven heeft om Pollock groot te maken. De centrale gedachte van de voorstelling is opoffering.

−Was − het moeilijk om spelers te vinden?

Dries: Ik was al lange tijd op prospectie en wist perfect: “Die en die speler wil ik”. (lacht) Ik dacht dat het moeilijk was om vrouwen te vinden. Maar het tegendeel was waar. Het was moeilijk om mannelijke spelers te vinden die tijd hadden.

Jelle: Lee wordt gespeeld door het Gentse collectief Corpus Ca. Mijn vriend speelt erin mee en sinds kort ben ik voorzitter van het collectief.

Michai: Let wel, we worden niet beoordeeld op de prestatie van de spelers.

Dries: Of een stuk goed is, is het resultaat van de combinatie van sterke spelers en hoe de regisseur de dingen aanpakt.

Jelle: Het is net de taak van de regisseur om de kwaliteiten van de spelers uit te buiten.

−Spannende − dagen voor jullie. Gaan bij het woord eindregie jullie haren rechtop staan?

Michai: We proberen het woord zo

weinig mogelijk te laten vallen. We hebben het in onze klas over mijn communiefeest of over het huwelijk van mijn neef. (lacht) Hoe je het ook draait of keert, de afstudeervoorstelling vergt heel wat energie en brengt een hoop spanning met zich mee. Er komt meer bij kijken dan louter het artistieke.

Jelle: Het is ook constant denkwerk.

Op de wc of in de trein. Alles staat in het teken van.

−In − welke mate heeft de toneelopleiding jullie gesterkt?

Jelle: Je leert hoe spelen, doceren en regisseren samenkomen. Ook ga je beseffen wat je stijl is en wat je inspireert.

Persoonlijk prikkelt het me op zoek te gaan naar fysiek en beeldend theater.

Zo zal ik niet meteen naar tekst grijpen, maar eerder flirten met beeldende kunst en theater. Bij een oefening zoek ik een fysiek startpunt. Mijn leerlingen laat ik vaak eerst een situatie fysiek uitbeelden om dan tekst erbij te halen.

Om de situatie fysiek te ervaren en een diepere kracht mee te geven. Bijvoorbeeld fysiek weergeven wat storm voor je betekent. Het is een werkwijze waarin ik sterk geloof.

Dries: Ik ben graficus van opleiding en betrap me erop dat ik vaak op zoek ga naar beelden. Al zijn ze niet altijd mijn vertrekpunt. Ik hou van beelden en kleinmenselijke dingen. Het Man bijt hond-verhaal. Ook Jambers brengt schoon verhalen. Het gaat over échte mensen. Ook kan ik verwonderd zijn over kleine dingen. Door de theateropleiding ben ik meer gaan vertrouwen op mijn intuïtie. Ik ben zelfverzekerder geworden en durf mijn gedacht over een

voorstelling geven. Ik geef nu ook les bij Kaaiman in Turnhout, iets wat ik vroeger niet gedurfd zou hebben.

Michai: Het theater waarvan ik hou, is pretentieloos, down to earth, niet te braaf, rechtdoorzee. Niet te veel poespas. Theater is niet heilig, het is een instrument dat gehanteerd moet worden.

Het is wroeten en wringen. Ik vind het belangrijk om de essentie te laten zien.

Wat in mijn hoofd zit, wil ik vertalen op de vloer.

Afstudeervoorstellingen: praktische info

−Hoe − ziet jullie theatertoekomst eruit?

Michai Geyzen/Kreutzfeld Verein: De verbouwing

Michai: Zelf vind ik het belangrijk dat ik toneel nog lang graag mag blijven doen, dat het een passie mag blijven.

Ik hoop dat ik de mogelijkheid blijf hebben om theater te kunnen beoefenen. Als ik er een vierde van mijn boterham mee kan verdienen, ben ik heel content. Er zitten alvast twee regies in de pijplijn. En deze zomer trek ik naar ’s-Hertogenbosch om er een voorstelling te spelen.

Dries: Ooit zou ik graag een professionele regie doen. Ik kan niet inschatten of dat anders is dan met amateurspelers. Misschien zijn ze makkelijker te regisseren? Of hebben ze misschien net meer eisen?

Jelle: Sowieso wil ik blijven lesgeven.

Ik sta momenteel in het KSO, heerlijk om te doen. Daarnaast blijf ik graag regisseren. In augustus begin ik bij 4hoog in Gent met een jeugdtheatervoorstelling, mijn eerste wapenfeit. (lacht)

4, 5, 11, 12 en 13 mei om 20u in loods van de technische dienst in Boerenkrijglaan, Herentals 16 en 19 mei om 21u in De Warande, Turnhout www.kreutzfeldverein.be

−Succes! − Tekst: Caroline Haverans Foto: Bart Van der Moeren

Dries De Smedt/Tejaterbende Oeps!: Kaatje is verdronken 27 en 28 april, 4 en 5 mei om 20.15u in Theaterzaal Het Vierde Oor, Olen 16 en 18 mei om 19.30u in De Warande, Turnhout 7 en 8 juli op het theaterfestival Spots op West, Westouter www.tejaterbendeoeps.be

Jelle De Grauwe/Corpus Ca.: Lee 17 mei om 20.15u (première) en 18 en 19 mei om 19.30u in De Warande, Turnhout 23 mei om 20.30u in Theater Malpertuis, Tielt 26 mei om 20u in GC De Route, SintGillis-Waas 31 mei om 20u in Rataplan, Antwerpen 2 juni om 20u in Ringtheater, Hamme 14 en 15 juni om 20u in Minard, Gent www.corpusca.be

Deze maand in de Poppenzaal TURNHOUT – Het theaterseizoen van de Poppenzaal loopt op zijn einde. In mei staan er nog drie voorstellingen op het programma. Op 2 en 6 mei wordt ‘Antark’ gespeeld, een stuk voor 8- tot 12-jarigen. Centraal in het verhaal staat een pinguïn die ontsnapt uit de dierentuin en tot zijn grote verbazing bij zijn thuiskomst op Antarctica een kerncentrale ziet staan.

‘Bouwstenen’ (voor kleuters van 2,5 tot 5 jaar) is een schijnbaar eenvoudige productie met honderd blokken waarmee je heel veel kunt doen.

Het oeroude sprookje ‘Het lelijke eendje’ wordt op 20, 23 en 27 mei verteld.

De voorstelling zit ingenieus in mekaar en wordt op een groot hellend vlak gespeeld, met veel poppen. Soms lijkt het alsof de poppen op eigen kracht bewegen. Verschillende technieken worden gebruikt om de poppen te laten zwemmen, lopen en zelfs vliegen.

De voorstellingen op woensdag beginnen om 14.30u en die op zondag om 10.30u. Alle info op www.propop.be.

De Poppenzaal ligt aan de Steenweg op Oosthoven 114 in Turnhout.

All that Jazz

Week van de Amateurkunsten BALEN – In het kader van de Week van de Amateurkunsten (27 april – 6 mei) organiseert de gemeente Balen een aantal concerten in huiskamers.

Goede concerten bijwonen in de intieme sfeer van een huiskamer? Het kan, maar reserveren is wel nodig. Alle info vind je op www.balen.be. Op zaterdag 5 mei kan je in de kerk van Stotert genieten van ‘In the mood for pophits’: een concert van harmonie De Toekomst en accordeonvereniging Crescendo. Om af te sluiten hebben de cultuurdienst en de jeugddienst van Balen de handen in elkaar geslagen. Op zondag 6 mei van 14 tot 18u is er een slotspektakel met een ruim aanbod aan circustalent. Je kan er terecht voor workshops circusinitiatie en voor demonstraties van professionele circusacts. De namiddag wordt muzikaal opgeluisterd met optredens van de Koninklijke Maatschappij Sint-Barbaragilde en Harmonie Sinfonia uit Olmen en Hulsen.

Turnhout pokert!

In het kader van de tentoonstelling ‘Poker’ (nog tot 28 oktober in het Speelkaartenmuseum) organiseren TRAM41, Cartamundi en de Pokerliga van 17 tot 20 mei een pokertornooi. Conform de Belgische wetgeving wordt er geen inzet gevraagd.

Tweehonderd liefhebbers van het beroemde en beruchte kaartspel kunnen deelnemen aan het tornooi. Daarvoor moet je wel eerst de selectierondes overleven. Snel zijn is de boodschap. De eerste preselectie vindt plaats op zaterdag 28 april om 20u in het Speelkaartenmuseum. Info over de inschrijvingen vind je op www.pokerliga.be.

De beste tweehonderd pokeraars mogen op 17 en 18 mei plaatsnemen aan een van de pokertafels in het Speelkaartenmuseum. Op zaterdag 19 mei vinden de halve finales plaats en de finale wordt op 20 mei gespeeld.

Cartamundi produceert ter gelegenheid van dit tornooi speciale speelkaarten.

De te winnen prijzen zijn ronduit indrukwekkend. De winnaar krijgt een weekje Las Vegas, inclusief vluchten, verblijf en een ‘buy-in’ ter waarde van 340 dollar voor een pokertornooi in The Venetian tijdens de Deepstack Extravaganza Series. De tweede en de derde plaats leveren een gelijkaardige prijs op, maar dan voor een Europees tornooi.

Praktische info:

Pokertornooi, 17 - 20 mei Nationaal Museum van de Speelkaart - TRAM 41 Druivenstraat 18, 2300 Turnhout 014 41 56 21 speelkaartenmuseum@turnhout.be

Jazz volgens Kurt Van Eeghem HERENTALS - Homo universalis Kurt Van Eeghem is zijn apenjaren ontgroeid en heeft zich definitief bekeerd tot de goede smaak. Wie hem van zijn klassieke concertbesprekingen op Klara kent, weet dat deze heer van stand begeesterend, of ‘wervend’ zoals dat tegenwoordig heet, kan te keer gaan over noten, diva’s en ladders. Kurt raakt echter niet alleen bevangen door klassiek, ook jazz is voor hem een legale leverancier van endorfineshots. Van Eeghem toert langs de cultuurcentra met een lezing over de jazzgeschiedenis.

Het wordt geen rondje namedropping uitsluitend voor jazzfreaks. Integendeel: Kurt beweert zelf een liefhebber en geen kenner te zijn. Hij brengt een toegankelijke versie van de jazzgeschiedenis waarbij de toehoorders vooral de mens leren kennen achter magische namen als Monk, Miles en Mingus.

‘All that Jazz’ door Kurt Van Eeghem op 10 mei in zaal ‘t Hof, Grote Markt 41, Herentals van 20:00 tot 21:00, organisator CC ’t Schaliken, inkom 10 euro

Defoort en Wierbos RIJKEVORSEL - Een jaar geleden speelde het Kris Defoort Trio een eerste keer in de jazzclub de Singer in Rijkevorsel. Het concert bleef lang nazinderen zodat de Singerianen hem teruggevraagd hebben om samen op het podium te staan met de Nederlandse trombonist Wolter Wierbos. Pianist en componist Kris Defoort behoort tot de Europese top van zowel de jazz als de klassieke muziek. Eind jaren 80 woonde hij een tijd in New York en speelde er met klinkende jazznamen als Barry Altschul, Jack DeJohnette en Adam Nussbaum. In de klassieke muziek verbaast hij ook. Zijn compositie ‘Dedicatio’ was in 2007 zelfs het opgelegde werk van de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano. Wolter Wierbos wordt internationaal erkend als een van de origineelste trombonisten. Hij werkte al samen met heel wat jazzgroten onder wie Cecil Taylor, Gunther Schuller en Henry Threadgill. Tijdens de eerste set zullen beide muzikanten solo spelen.

Nadien volgt een duoconcert.

Kris Defoort en Wolter Wierbos op 5 mei om 20.30u in de Singer, Bavelstraat 35 in Rikkevorsel, inkom 14 euro, studenten 6 euro, info www.desinger.be

De legendarische Vaganée-del Ferro Group

Argentijnse jazztango in Houtum Street

MOL - Op 18 mei valt er in zaal Ootelo in Mol-Ezaart voor jazzliefhebbers echt wel iets te beleven. Dan treedt er na tien jaar afwezigheid opnieuw de legendarische Vaganée-del Ferro Group op. Deze groep bestaat uit twee virtuozen met wereldfaam. Er is saxofonist Frank Vaganée, de artistieke leider van het Brussels Jazz Orchestra, die dit ensemble tot wereldniveau wist te tillen.

Denk maar aan de recente Oscarwinst voor de soundtrack van de film ‘The Artist’. Vaganée bezit een zeldzame zilveren toon op altsax. Tweede spilfiguur is de Nederlandse pianist Mike del Ferro. Ook zijn internationale solocarrière nam een hoge vlucht na zijn project “Opera meets jazz”. Ondanks hun drukke agenda’s bleef er doorheen de jaren bij Vanagée en del Ferro een sterke behoefte bestaan om samen te musiceren. Dit resulteerde in de terugkeer van een groep die in de jaren negentig hét meest succesvolle jazzkwartet in de Benelux vormde. Vandaag staan beide heren, samen met de ritmesectie van Jos Machtel en Jens Düppe, voor het beste wat jazzimprovisatie in onze contreien te bieden heeft.

Vaganée-del Ferro Group op 18 mei om 21 u in zaal Ootelo in Mol-Ezaart, inkom 10 euro organisator CC ‘t Getouw

KASTERLEE - Met het Argentijnse Alejandro Ziegler Cuarduotickets teto heeft jazzclub Houtum Street op 7 mei weer een topconcert in de aanbieding. Het kwartet was er 3 jaar geleden al te gast en liet zo’n indruk na dat de organisatoren de oren van de kop werd gesmeekt om het opnieuw naar Kasterlee te brengen. De groep brengt een zeer speciale muziekmix die enkel als Argentijnse jazztango kan omschreven worden. De bezetting is er een uit duizenden: bandoneon, viool, piano en contrabas. Spilfiguur is Alejandro Ziegler, die in zijn jonge jaren de knepen leerde als pianist in een tangoschoolorkest waar hij meteen de grootmeesters leerde kennen zoals Marconi, Raul Garello en Emilio Balcarce. Later vormde hij zijn eigen kwartet waarin hij optreedt als pianist, arrangeur en componist. Zij brengen die avond eigen werk maar ook werk van Astor Piazolla.

Alejandro Ziegler Cuarteto op 7 mei om 21 u in Houtum Street, zaal Den Eyck, Houtum 39 in Kasterlee, inkom 10 euro, studenten 5 euro, www.houtumstreet.be

Wooley, Corsano en Antunes RIJKEVORSEL - Onder de naam MALUS brengen de Amerikaanse trompettist Nate Wooley, de Engelse drummer Chris Corsano en de Portugese contrabassist Hugo Antunes een gezamenlijk concert in de Singer. Wooley behoort samen met Axel Dörner, Taylor Ho Bynum en Peter Evans tot de meest grensverleggende trompettisten. Chris Corsano begon als tiener in diverse punkgroepen. Toen zijn muziek onder de aandacht van de IJslandse zangeres Björk kwam, vroeg zij hem om mee te spelen op haar album ‘Volta’ en om mee op wereldtournee te gaan. In ons land werkt Corsano geregeld samen met de Antwerpse kunstenaar Dennis Tyfus.

Hugo Antunes ten slotte woont in Brussel waar hij een groep vormt met de saxofonisten Danielle Matini en Toine Thys en de drummers João Lobo en Marek Patrman. Het album ‘Roll Call’ is zijn voorlopig belangrijkste wapenfeit.

MALUS op 30 mei om 20.30u in de Singer, Bavelstraat 35 in Rijkevorsel, inkom 14 euro, studenten 6 euro, info www.desinger.be

2

Kenny Werner solo: exclusief in de Singer RIJKEVORSEL - Dit voorjaar speelt de Amerikaanse pianist Kenny Werner in ons land een aantal concerten met Toots Thielemans. Op aanraden van Toots zelf geeft hij een exclusief Belgisch soloconcert en dat in de Singer!

Het zegt wel iets over de reputatie die deze club de voorbije jaren in jazzmiddens heeft opgebouwd. Kenny Werner is zonder meer een pianist en componist van wereldklasse. Jazz studeerde hij aan de befaamde ‘Berklee School of Music’. Na deze studies vormt hij zijn eerste trio met drummer Tom Rainey en bassist Ratzo Harris. Nadien volgen nog veel boeiende samenwerkingen met onder meer Dave Douglas en Chris Potter. Werner heeft een speciale band met de Belgische jazz. Sinds de jaren 90 speelt hij immers in het kwartet van Toots Thielemans en werkt hij geregeld samen met het Brussels Jazz Orchestra. Zo speelden Werner en het BJO in maart en april van dit jaar in de legendarische Blue Note Club in New York.

Kenny Werner solo op 12 mei om 20.30u in de Singer, Bavelstraat 35 in Rijkevorsel, inkom 14 euro, studenten 6 euro, info www.desinger.be

Suiker - 11

Ludmilla Tschakalova - Klavecimbel Klassiek (aperitiefconcert) Zondag 20 mei om 17 uur Lakenhal

Vegas Las-lezing Kurt Van Eeghem All That Jazz Woord Donderdag 10 mei om 20 uur Zaal ’t Hof Info en tickets cc ‘t Schaliken | Grote Markt 35 | 2200 Herentals tel. 014-28 51 30 | cultuurcentrum@herentals.be | www.schaliken.be

CULTUURCENTRUM DE WERFT GEEL

MEI

0 0 0 1 1 2 3

2 4 8 1 4 0 1

kvS/caMpo

2 0 u 1 5

a l’attente du livre d’or

woensdag

oavet van de platte klap

oavEt van dE plattE klap

double bill

1 4 u 0 0 2 0 u 1 5

20u15

v r i j d a g

dinsdag

v r i j d a g

maandag

z o n d a g

d o n d e rd a g

tRIStERo abigail’s party

2 0 u 1 5

20u15

(extra voorstelling)

20u15

coMEdy caféJ thomas Smith, arbi El ayachi, enkele Geelse jongeren e.a.

2 0 u 1 5

20u15

1 4 u 0 0

wEndy van wantEn

Intiem 20u15

nat GRaS MuurtjeMuurtje

1 6 u 1 5

(extra voorstelling)

20u15

fc bERGMan terminator trilogie ader, Moeder, Ik en wij

2 0 u 1 5

FC BERGMAN

Terminator Trilogie

20u15

woensdag

16 SEIZoEnSvooRStEllInG 2012-2013

dinsdag

29 StaRt tIckEtvERkoop

2 0 u 1 5

1 8 u 0 0

Het jonge FC Bergman is in het Vlaamse theater één van dé sensaties van de afgelopen jaren. Hun theatertaal is anarchistisch, licht chaotisch, maar vooral extreem beeldend en poëtisch. Met ‘Terminator Trilogie’ maakt FC Bergman een woordeloze aria, een stil spektakel in de open lucht, bij het ochtendgloren van de 21ste eeuw. donderdag 31 mei, vrijdag 1 en zaterdag 2 juni om 20.15 uur op locatie een greep uit de kalender 2&3/05 Theater Stap/Kaaiman - Alice - klein klein beesteke vr 04/05 Günther Neefs - 21 jaar ver vr 04/05 Antonio Zambujo zo 06/05 fABULEUS/HETPALEIS - ZOO doen ze de dingen vr 11/05 Zefiro Torna - O Monde Aveugle! za 12/05 Rootsnight 4 feat. Imelda May + Slipmates vr 25/05 DaMpkring 2 (IJsland): Sin Fang + Sóley

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991 014-56 66 66

RES.DEWERFT@GEEL.BE

WWW.DEWERFT.BE

Schouwburgen

Aperitiefconcert Ludmilla Tschakalova HERENTALS – Voor het eerst zet cultuurcentrum ‘t Schaliken een instrument centraal. Dit seizoen is dat de klavecimbel. Een mooi snaarinstrument dat met toetsen bespeeld wordt.

Vóór het ontstaan van de piano was de klavecimbel, samen met het pijporgel, het belangrijkste en meest populaire toetsinstrument. In tegenstelling tot de snaren van de piano, die aangeslagen worden, worden de snaren van een klavecimbel getokkeld.

De Britse Ludmilla Tschakalova is virtuoze op het instrument. Ze studeerde piano en klavecimbel aan het Londense Royal College of Music. De liefde bracht haar naar België en zelfs naar de Kempen. In Herentals startte ze de klassen klavecimbel op aan de Stedelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans.

Op 20 mei geeft ze een workshop in de Lakenhal met daaraan gekoppeld een recital. Tickets kosten 10 euro, maar op www.suikerkrant.be geven we 2 duotickets weg.

Op bladzijde 25 lees je een interview met Ludmilla Tschakalova.

2 duotickets

Roots Night met Imelda May

Sam Vloemans

Abigail’s party

De Spelerij: ‘Othello’

TURNHOUT – De vierde editie van de Roots Night wordt naar alle waarschijnlijkheid de allerbeste tot nu toe.

Niemand minder dan Ierse Imelda May siert de affiche. Deze Ierse wildcat kan alle rootsstijlen aan. Van country tot blues en van rockabilly tot New Orleans jazz: voor Imelda May is het zingen van al die genres allemaal even gemakkelijk als ademen voor iemand anders.

Haar curriculum vitae oogt bijzonder indrukwekkend. Ze stond al op het podium van de Ancienne Belgique en van het bluesfestival in Peer. Ze was te gast in het programma van Jools Holland en haar stem wordt vaak vergeleken met die van Amy Winehouse. Muzikanten en groepen als Jeff Beck en Elbow verklaarden in de media grote fan te zijn van May. Ze trad samen op met Wanda Jackson, Alison Moyet, Elvis Costello, Brian Setzer, Lou Reed en David Gilmore… Het zijn adelbrieven die maar weinigen kunnen voorleggen.

In het voorprogramma van Imelda May spelen The Slipmates. Redenen genoeg dus om er op tijd bij te zijn op zaterdag 12 mei in de Kuub. The Slipmates trappen af om 20u. Tickets kosten 24 euro.

HERENTALS – Sam Vloemans bezoekt opnieuw de schouwburg waar hij twee jaar geleden een memorabel concert gaf en alle aanwezigen met verstomming achterliet. Toen speelde hij de pannen van het dak en dat zal nu, met de muzikale ondersteuning van Bart Oostindie (gitaar), Patrick Dorcean (drums), Roberto Mercurio (bas), Mike Roelofs (toetsen) en Tom Verschoore (trombone) niet anders zijn.

Trompettist en percussionist Sam Vloemans is een creatieve duizendpoot. Hij werd geboren op Curaçao en kreeg latin met de paplepel mee. Maar evengoed voedde hij zich met jazz, soul en pop.

Geen wonder dat Vloemans, die op jonge leeftijd al naar Meer bij Hoogstraten verhuisde -van Curaçao naar Meer: Gods wegen zijn inderdaad ondoorgrondelijk- het voortreffelijk kan vinden met Gabriel Rios, Pieter Embrechts en andere artiesten ‘die van veel muziekjes’ houden.

Muziek vormt de rode draad in het leven van Sam Vloemans. Ritme is het bloed in zijn aderen, melodie is de lucht in zijn longen. Als een spons absorbeert hij de invloeden van buitenaf. Vermeng dit met zijn mateloze enthousiasme en je krijgt pure passie in wat hij ook doet: of hij nu een puur jazzconcert geeft of een theatervoorstelling voor kleuters begeleidt. Sam Vloemans doet het allemaal, en allemaal met evenveel plezier.

Tijdens het concert van 24 mei in ’t Schaliken presenteert Sam Vloemans nieuw materiaal, in zijn typische eclectische stijl, waarbij funk en latin de bovenhand nemen. Tickets kosten 13 euro. Op www.suikerkrant.be kan je twee duotickets winnen.

MOL, GEEL - Abigail’s Party is een hilarische komedie van de gekende en geroemde cineast Mike Leigh. In GrootBrittannië is het stuk een absolute culthit. Tristero heeft er een heerlijk kitscherige versie van gemaakt, in pure seventiesstijl. Abigail’s Party is niet alleen een satirische komedie maar ook een schokkende observatie van een kleinburgerlijk milieu waar oppervlakkigheid en een voortdurende honger naar bezit een chronisch gebrek aan huiselijk geluk moeten maskeren.

Centraal in het verhaal staat Beverly: een would-bevamp die op Demis Roussos valt. Haar echtgenoot Laurent is een harkerig type die in vastgoed doet.

Samen vormen ze een keurig koppel.

Ze geven een cocktailparty ter ere van de nieuwe buren. De kennismaking bij het eerste glas verloopt vlot, maar vele rondjes later wordt het steeds moeilijker om het gezellig te houden. ‘Humor met een wrang randje’, omschreef Robbie Hermans deze komedie in Cutting Edge.

Tristero speelt Abigail’s Party op 8 mei in cc de Werft in Geel en twee dagen later in schouwburg Rex in Mol. Kaarten kosten respectievelijk 10 en 12 euro.

Voor de voorstelling in Mol geeft Suiker drie duotickets weg op www.suikerkrant.be.

MOL – Othello is een klassieker. Zoals alle werken van Shakespeare. De man had nu eenmaal de gave om tijdloze stukken te schrijven. Zo is ook Othello’ van alle tijden’. Het handelt immers over gevoelens die universeel en tijdloos zijn: jaloezie, ontrouw, verraad en schuld. Toch toont Shakespeare ook het goede in de mens. Dat maakt het voor de toeschouwer boeiend. Hij twijfelt voortdurend. Mag hij sympathie koesteren voor een personage of niet?

De Spelerij laat het verhaal van Othello zich afspelen in een discotheek. Desdemona en Othello zijn smoorverliefd op elkaar en trouwen. Tegen de wil van haar vader. Gelukkig krijgen ze wel steun en hulp van een goede vriend.

Dénken ze. Want die goede vriend blijkt een dubbele rol te spelen en tweedracht te zaaien.

De Spelerij is een gloednieuw gezelschap dat ontstond onder de inspirerende leiding van Paula Bangels. In dit stuk herken je Matthias Sercu, Eva Van Der Gucht, Erik Goossens, Dominique Collet en David Cantens.

Kaarten kosten 14 euro. Op www.suikerkrant.be kan je drie duotickets winnen.

3 duotickets 3 duotickets

2 duotickets

Suiker - 13

Schouwburgen

Wendy Van Wanten

IJsland boven in de Kuub

A l’attente du livre d’or

GEEL – Intiem met Wendy Van Wanten: het is ooit de natte droom geweest van veel vaders en zonen. Een beetje laat misschien, maar op maandag 14 mei kan het nog. Dan is Wendy Van Wanten, alias Iris Vandenkerckhove, te gast in cultuurcentrum de Werft voor een ‘intiem concert’.

Het optreden begint om 14u. Kaarten kosten 12,50 euro en je krijgt er koffie en gebak gratis bij. Wendy zal haar favoriete liedjes ten gehore brengen en daarbij enkele verrassende anekdotes uit haar rijk gevulde carrière vertellen.

TURNHOUT – Vulkanische assen en hardwerkende middenvelders even buiten beschouwing gelaten, is muziek wellicht IJslands belangrijkste nietmateriële exportproduct. Björk overwon de wereld decennia geleden al, Sigor Róss deed dat een beetje later ook.

Hoe zou het toch komen dat zoveel goeie muziek uit IJsland komt? Misschien heeft het te maken met de geïsoleerde ligging. Of misschien vinden de IJslandse artiesten wel inspiratie in de natuurpracht. Wat er ook van zij: IJsland heeft ons al veel moois gebracht en dat is de programmatoren van de Warande blijkbaar niet ontgaan.

Op vrijdag 25 mei vindt in de Kuub een IJslands muziekfeestje plaats. ‘Dampkring 2’ staat dit jaar in het teken van IJsland. Twee artiesten staan op de affiche: Sin Fang en Soley.

Beide muzikanten maakten deel uit van de band ‘Seabear’, maar zijn tijdelijk een soloweg ingeslagen. Sin Fang is het soloproject van Sindri Mar Sigfusson, de frontman van Seabear. Seabear speelt voornamelijk folkmuziek, maar Sindri Mar wil af en toe ook andere dingen doen. Experimentele songs schrijven bijvoorbeeld, of indierock spelen.

Dat past niet binnen het concept van Seabear en dus gaat hij af en toe solo als ‘Sin Fang’.

Voor multi-instrumentaliste Soley Stefansdottir geldt hetzelfde. Ook zij kan haar artistieke ei niet altijd kwijt in Seabear.

Sin Fang en Soley deelden al vaak het podium, maar doen nu elk apart hun ding. Kaarten voor dit dubbelconcert kosten 14 euro, maar op www.suiker­ krant.be kan je twee duotickets winnen.

GEEL – Na verschillende voorbereidingen in Kinshasa presenteren theatermaker Johan Dehollander, docent-dramaturg Geert Opsomer en acteur Nico Boon samen met de Congolese acteurs Papy Mbwiti, Jovial Mbenga, Roch Bodo Bokabela en Starlette Mathata ‘A l’attente du livre d’or’.

De ‘zoektocht naar het gouden boek’ maakt deel uit van het Congoproject van de KVS. De KVS gaat op zoek naar sporen van ons koloniale verleden en onderzoekt hoe de toekomst van de moeilijke relatie tussen België en Congo eruitziet. ‘Het gouden boek’ is een legende die -vijftig jaar na de onafhankelijkheid- nog altijd leeft in Congo.

Dat boek zou alle recepten bevatten die Congo nodig heeft. Wie het boek vindt, vindt ook macht en kennis. De hoop dat het boek ooit ergens zal opduiken, leeft nog steeds in Congo. Maar het is nog nooit opgedoken. En de Congolezen blijven wachten. Maar wie de tijd heeft om te wachten, vindt vroeg of laat het geluk. Of niet dan?

‘A l’attente du livre d’or’ wordt gespeeld op woensdag 2 mei om 20.15u in de Werft. Kaarten kosten 10 euro.

2 duotickets

14 - mei 2012

FC Bergman: ‘Terminator Trilogie’ TURNHOUT – ‘De nieuwste sensatie in de theaterwereld’, worden ze genoemd.

Overal waar FC Bergman komt, regent het superlatieven. Vier jaar geleden ontstond het gezelschap van vijf mannen en één vrouw aan het Antwerpse Conservatorium. Intussen zijn ze al wereldberoemd in Vlaanderen. Zo snel kan het gaan. FC Bergman valt op door zijn lef, zijn straffe beeldtaal en zijn ongewone inspiratiebronnen. Ze vertaalden Dantes ‘Divina Commedia’ ooit naar toneel als ‘Wandelen op de Champs Elysées met een schildpad om de wereld beter te kunnen bekijken, maar het is moeilijk thee drinken op een ijsschots als iedereen dronken is’.

Nu brengen ze de ‘Terminator Trilogie’.

Een verwijzing naar Arnold Schwarzenegger? Ja hoor, want de Terminator is volgens FC Bergman ‘een van de standaardwerken over de mens uit de 21ste eeuw’. ‘Terminator Trilogie’ gaat over het einde van een tijdperk en het einde van een mensenleven. Een man staat op het toppunt van zijn kunnen, maar ziet plots de zin van het leven niet meer. Hij belandt in een depressie. De voorstelling begint op het moment dat alles begint te kantelen.

FC Bergman houdt van locatietheater

3 duotickets

en is zelfs één maand voor de voorstelling zal plaatsvinden nog op zoek naar een geschikte plek in het Turnhoutse om het stuk te spelen. Hou de website van de Warande (www.warande.be) in de gaten voor het laatste nieuws. “Het vinden van de juiste locatie is moeilijk.

“We willen een grootse ruimte, die de nietigheid van de mens onderstreept.”

Wie die mens zal vertolken, is ook nog niet duidelijk. Wél staat vast dat ‘Terminator Trilogie’ een woordeloze monoloog wordt. Alle leden van FC Bergman (Stef Aerts, Bart Hollanders, Matteo Simoni, Thomas Verstraeten, Joé Agemans en Marie Vinck) spelen mee, maar ze nemen alleen de bijrollen op zich.

‘Terminator Trilogie’ van FC Bergman wordt gespeeld op 31 mei en 1 en 2 juni, op locatie. De voorstellingen beginnen telkens om 20.15u. Op www.suiker­krant. be zijn er drie duotickets te winnen.

FC Bergman zoekt honderd figuranten Voor ‘Terminator Trilogie’, een spectaculaire voorstelling in open lucht (in de buurt van Turnhout), zoekt FC Bergman nog honderd (!) figuranten tussen 7 en 77 jaar, voor een massachoreografie in een gigantisch decor. Ben je van 26 mei tot 2 juni ’s avonds vrij? Meld je dan snel aan via chris.heyns@warande.be.

PRIJS

ZAAL PLAATS

dag uur

Schouwburgkalender Mei

wo 2-05-12 19:30

schouwburg Rex Mol

Mol meets Zuid-Afrika

wo 2-05-12 20:15

cc de Werft Geel

KVS / Campo

do 3-05-12 20:00

cc ‘t Schaliken Herentals

Carré Curieux, Cirque Vivant!

Koorconcert 10

A l’ attente du livre d’ or 10

Le carré curieux (+12 jaar) 12

do 3-05-12 20:15

schouwburg Rex Mol

De Spelerij

vr 4-05-12 12:15

‘t Getouw Mol

Está Loco

vr 4-05-12 20:00

schouwburg Rex Mol

Scala & Kolacny Brothers

26

17

vr 4-05-12 20:15

de Warande, Kuub Turnhout

Antonio Zambujo

vr 4-05-12 20:15

de Warande, schouwburg Turnhout

Günther Neefs

vr 4-05-12 20:15

‘t Heilaar Beerse

Walter Baele

za 5-05-12 20:15

cc de Werft Geel

Oavet van de platte klap

za 5-05-12 20:15

schouwburg Rex Mol

Nicole & Hugo met Harmonieorkest Mol-Rauw

zo 6-05-12 15:00

de Warande, schouwburg Turnhout

fABULEUS/HETPALEIS

wo 9-05-12 20:15

de Warande, schouwburg Turnhout

Kommil Foo

wo 9-05-12 20:15

cc de Werft Geel

Tristero

do 10-05-12 20:00

zaal ‘t Hof Herentals

Vegas Las-lezing Kurt Van Eeghem

do 10-05-12 20:15

de Warande, schouwburg Turnhout

Kommil Foo

do 10-05-12 20:15 vr 11-05-12 20:15 vr 11-05-12 20:15 za 12-05-12 20:00

schouwburg Rex Mol Begijnhofkerk Turnhout cc de Werft Geel de Warande, Kuub Turnhout

Tristero Zefiro Torna Comedy Café met Thomas Smith, Arbi El Ayachi Rootsnight met Imelda May

za 12-05-12 20:15

cc de Werft Geel

Kommil Foo

za 12-05-12 20:15

schouwburg Rex Mol

Els De Schepper

za 12-05-12 20:15

de Djoelen Oud-Turnhout

Laïs

Othello (Shakespeare) 14

Broodje Mol 0

21 jaar ver 14

Klein Gelatine 14

8

Superhits 17,50

ZOO doen ze de dingen 12 Breken

UITVERKOCHT 25 u

Abigail’s party

UITVERKOCHT 10 u

All That Jazz 10 Breken

UITVERKOCHT 25 u

Abigail’s party 12

O Monde Aveugle! 14

9

24

Breken

UITVERKOCHT 25 u

Niet geschikt als moeder

UITVERKOCHT 18 u

Songs we embrace

UITVERKOCHT 20 u

zo 13-05-12 14:00

de Warande, Kuub Turnhout

Nat Gras

Muurtje Muurtje

UITVERKOCHT 14 u

zo 13-05-12 16:00

de Warande, Kuub Turnhout

Nat Gras

Muurtje Muurtje

UITVERKOCHT 14 u

Breken

UITVERKOCHT 25 u

zo 13-05-12 20:15

cc de Werft Geel

Kommil Foo

ma 14-05-12 14:00

cc de Werft Geel

Wendy Van Wanten

do 17-05-12 20:00

cc de Werft Geel

Stedelijke Academie voor Muziek, Wood en Dans

do 17-05-12 20:15

‘t Heilaar Beerse

Toeac

vr 18-05-12 20:00

cc de Werft Geel

Stedelijke Academie voor Muziek, Wood en Dans

vr 18-05-12 21:00

schouwburg Rex Mol

Vaganée - Del Ferro Group

za 19-05-12 20:00

cc de Werft Geel

Stedelijke Academie voor Muziek, Wood en Dans

zo 20-05-12 10:30 zo 20-05-12 11:00 zo 20-05-12 13:30

‘t Heilaar Beerse cc de Werft Geel ‘t Heilaar Beerse

zo 20-05-12 14:00 Lakenhal Herentals zo 20-05-12 14:30 zo 20-05-12 15:00

cc de Werft Geel ‘t Heilaar Beerse

zo 20-05-12 17:00 Lakenhal Herentals wo 23-05-12 20:15 do 24-05-12 20:00 do 24-05-12 20:15 vr 25-05-12 20:15

cc de Werft Geel cc ‘t Schaliken Herentals cc de Werft Geel de Warande, Kuub Turnhout

Kapitein Winokkio Nat Gras Kapitein Winokkio Ludmilla Tschakalova Nat Gras Kapitein Winokkio Ludmilla Tschakalova De Nieuwe Snaar Sam Vloemans De Nieuwe Snaar Sin Fang, Soley

Intiem 12,5

Dancing in the jungle II 10

Vrouwen aan de knoppen 10

Dancing in the jungle II 10

Jazzconcert mei 10

Dancing in the jungle II 10 Handjes draaien …

UITVERKOCHT 6 u

Muurtje Muurtje 6,50 Handjes draaien …

UITVERKOCHT 6 u

Workshop Klavecimbel (inschrijven bij cc ‘t Schaliken) 2 Muurtje Muurtje

UITVERKOCHT 6,50 u

Handjes draaien …

UITVERKOCHT 6 u

Klavecimbel (aperitiefconcert) 10 Koñec

UITVERKOCHT 22 u

In concert 13 Koñec

UITVERKOCHT 22 u

Dampkring 2 14 UITVERKOCHT 22 u

vr 25-05-12 20:15

cc de Werft Geel

De Nieuwe Snaar

Koñec

za 26-05-12 20:15

cc de Werft Geel

De Nieuwe Snaar

Koñec 22

zo 27-05-12 14:00

cc ‘t Schaliken Herentals

de kolonie mt

do 31-05-12 20:15

op locatie Turnhout

FC Bergman

Lap. (+4 jaar) 8

Terminator Trilogie 15

Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be, www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, w ­ ww.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 08 88, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.gemeentemol.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals. e ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello , Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, dekruierie@balen.be, www.balen.be

Suiker - 15

Art Center Hugo Voeten: het Guggenheim aan het Kempens Kanaal

Wie is Hugo Voeten

HERENTALS - BOEM paukeslag! De Kempen is in een grote klap een museum rijker. Of beter het heeft eindelijk haar eerste kunstcentrum voor moderne kunst. En wat voor een: een oude graanfabriek langs het Kempens Kanaal in Herentals werd de voorbije zes jaar ingenieus en smaakvol omgebouwd tot een ‘art center’ van maar liefst 9 verdiepingen waarin 500 werken van 100 internationale kunstenaar worden geëxposeerd. De initiatiefnemer is zakenman Hugo Voeten van de voormalige supermarktketen Cash Fresh. Als Wim Delvoye hem een paar borsten tatoeëert, spreken we hem voortaan als de Peggy Guggenheim van de Kempen.

Hugo Voeten heiligt het principe van vivre heureux, vivons cachés maar sinds zijn kunstcentrum op 18 april officieel zijn deuren opende, heeft hij al de ganse nationale en veel internationale pers over de vloer gehad. Dat de man een indrukwekkende -voornamelijk Bulgaarse- kunstverzameling bezat, was al wel geweten. In Geel presenteert Voeten al jaren een klein Middelheim: een beeldentuin van 15 hectare waar hij 200 kunstwerken toont. Maar dat zijn ganse collectie uit niet minder dan 1500 werken bestond: daar verschoten de kunstpauzen zich toch even een hoetje(!) van. “Ik pak niet uit met mijn verzameling”, zegt Voeten. “Ik heb het altijd als een hobby bestempeld. Ik koop ook zo weinig mogelijk via de galerieën. Het liefst van al ga ik langs bij de kunstenaars zelf. Ik hou van het persoonlijk contact met hen. Ik geniet er enorm van om het werk te zien geboren worden in hun atelier en dan te volgen tot ze af zijn. Als het betaalbaar is, kan ik ook moeilijk bij een artiest weggaan zonder iets van hem te kopen.”

Kunstgenen Maar toch: menig nuchter mens zal zich afvragen welk gen van een grootwarenhuismagnaat een kunstliefhebber maakt. “Die van mijn moeder”, zegt Voeten. “Ik heb de liefde voor mooie zaken van haar overgeërfd. Terwijl mijn vader – een grossist - naar Antwerpen ging voor zaken, vergezelde mijn moeder hem. Ze ging dan snuisteren in de antiekzalen en bezocht de veilinghuizen van Campo en Bernaers. Als ze thuis kwam met een voorwerp be-

16 - mei 2012

schreef ze voor ons uitvoerig de schoonheid ervan. Maar zelf heb ik nooit enige artistieke ambitie gehad (lacht). Mijn smaak is heel breed: van heel modern tot oude kunst. In mijn verzameling zit geen enkel lijn. Alleen wat ik mooi vond, heb ik aangeschaft.”

Graanfabriek Zijn verzamelwoede leidde wel tot een luxeprobleem: zijn kelders, zolders en stallingen geraakten overvol van kunst. “Het was zelfs zo erg dat sommige werken tientallen jaar in kisten hebben gezeten”, zegt hij. “Ik stond dan ook voor de keuze ofwel stoppen met verzamelen of een authentiek gebouw zoeken waarin ik ze kon tentoonstellen. Eerst heb ik een varkensbedrijf in Geel gekocht, vlak bij mijn tuin, met de bedoeling er een nieuw kunstcentrum te bouwen. Maar de gemeente heeft me geen toestemming gegeven om ze te mogen afbreken. Nadien viel mijn oog op deze oud graanfabriek naast het kanaal. Ik ben er echt verliefd op geworden. Toch wil je niet weten hoeveel moeite en geld het me heeft gekost om het te verbouwen tot dit kunstcentrum.”

Slaagkansen Vraag is of zijn ambities niet te groot zijn voor een provinciestadje als Herentals. Had zijn project niet meer kans van slagen gehad in een grootstad als Antwerpen of Brussel. “Dat zal de toekomst moeten uitwijzen”, zeg hij. “Mijn grootwarenhuizen waren grotendeels gevestigd in de Kempen maar ook in dorpen in Limburg, Oost-Vlaanderen

en Brabant. Maar ik had geen zin om dit project uit te bouwen in - ik zeg maar- Beveren-Waas . Ik heb het merendeel van mijn leven in de Kempen doorgebracht. Zonder veel nadenken heb ik dit hier ook gerealiseerd. Maar uiteraard is het niet de bedoeling dat alleen mensen van Zondereigen of Vlimmeren het komen bezoeken. Ik ben daar ook redelijk gerust in: alleen al dankzij mijn tuin heb ik internationale belangstelling opgewekt in Frankrijk en Duitsland.”

Verleiden Het art center is enkel één zondag in de maand en op afspraak te bezichtigen.

De reden daarvoor heeft dan weer wel te maken met nuchtere financiële afwegingen. “Het is geen investering die opbrengt maar me geld kost” zegt Voeten.

“Het gebouw telt negen verdiepingen.

Reken maar eens uit hoeveel het me zou kosten om op elke verdieping bewakers te zetten. We hebben zeker contact gehad met de provincie Antwerpen maar dat is zonder resultaat gebleven.

Ik werd al onmiddellijk geconfronteerd met 101 regeltjes en eisen. Ik wil wel een vrij en vrolijke vogel blijven. We gaan wel verder zoeken naar partners.

Allicht zullen we ze eerst met dit gebouw moeten verleiden. Mogelijk bieden ze zich dan morgen spontaan aan om mee te springen.

Art Center Hugo Voeten,Vennen 23, Herentals. Geleide bezoeken elke eerste zondag van de maand om 10u.

Groepen van 15 tot 50 personen zijn altijd welkom. www.artcenter.hugovoeten.org

Hugo Voeten (72) is geboren in Beerse maar woont vandaag in Geel. Al is zijn naam niet zo ingeburgerd als die van Peeters-Govers of Staf Janssens, zijn prestaties op zakenvlak benne even groot.

In 1968 richtte hij met 300.000 frank de supermarkt Cash Fresh op. Een succesverhaal: want toen hij in 2005 deze zaak verkocht aan Delhaize was die uitgegroeid tot een keten van 43 supermarkten met 1350 werknemers. De verkoop leverde hem naar verluidt 169 miljoen euro op. Geld dat uiteraard bij de aankoop van kunst welkom was.

“Maar ik heb het verzamelen van kunst en zakendoen altijd gescheiden gehouden”, beweert hij. “Nooit of te nooit is het bij me opgekomen om kunst te bekijken als een belegging. Ik heb de werken allemaal gekocht zonder te kijken naar de naam. Van alle kunstvoorwerpen die ik de voorbije veertig jaar aangeschafte, heb ik er nooit een van verkocht. Geen ervan is ook te koop.

Al wat ik heb verworven, is dankzij de klanten van mijn winkels. Ik voel me verplicht dit met hen te delen.

Ik zie graag kunst maar het doet me ook veel plezier om andere mensen ervan zien te genieten.” Voeten heeft vandaag een Bulgaarse levengezin – leren kennen op berenjacht in het land - wat meteen ook het groot aandeel aan Bulgaarse kunst in zijn collectie verklaart. Voor zijn bijdrage aan de Bulgaarse kunst is hij onderscheiden met een ereteken en in het nationaal museum in Sofia is een zaal naar hem genoemd

De collectie Je struikelt over de blikvangers in het Art center Hugo Voeten.

Opmerkelijk is zeker een reeks grafisch werk van de Bulgaarse inpakkunstenaar Christo, maar ook een serie antieke stoelen van de bekende Chinese kunstenaar Ai Wei Wei, de plaasters van de Franse beeldhouwer Rodin of het keramiek van Picasso. Ook Belgische kunst is ruim vertegenwoordigd met onder meer een luchtballon van Panamarenko en 200 originele drukwerken van Masereel. Voeten volgt de moderne kunstscène nog op de voet.

Voor kenners: je vind er werk van onder meer Gilles Barvier, Mircea Cantor, Marc Fromm en Arno Breker.

Voeten heeft Flor Bex, voormalig directeur van het Antwerps MuHKA geëngageerd om zijn art center mee richting te geven. “Als ik het enkel gebruik om mijn verzameling te tonen, is het risico groot dat het gebouw over een half jaar een mausoleum wordt”, zegt hij. ‘Daarom moeten er ook andere activiteiten plaatsvinden. Het gebouw biedt geschikte locaties voor concerten of lezingen. Ik ga ook een freelance curator zoeken om thematentoonstelling samen te stellen.”

Stop met dolen, kom naar

Gladiolen!

Verantwoordelijk uitgever

Procart GCV (Promotie van cultuur in het arrondissement Turnhout)

Redactieadres OLEN - Gladiolen begon twaalf jaar geleden als een bescheiden poging van een aantal Olenaars om wat leven in het dorp te pompen. Vandaag is het evenement met 16.000 bezoekers verspreid over twee dagen zonder twijfel het dorpsfeest ontgroeid en meteen uitgegroeid tot een vaste en vooral oerdegelijke waarde in het Kempense festivalaanbod. “De ticketverkoop loopt goed”, zegt organisator Lode Bellens een maand voor D-day. “Ik vermoed dat we net als de voorbije twee jaren het festival een week voor -of de dag van het festival zelf- uitverkopen.”

Roel Sels Oranjemolenstraat 35, 2300 Turnhout roel@suikerkrant.be

Adres Procart

Otterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage

20.000 exemplaren Dit succes is opmerkelijk omdat Gladiolen niet zoals Grasspop met metal of Groezrock met punk mikt op één bepaalde niche. ‘Als je al van een rode draad kan spreken, is het dat we mikken op Belgische bands”, zegt Lode Bellens. “Zeg maar het aanbod van Studio Brussel. We proberen uit alles genres de beste bands te selecteren of groepen die op dit moment echt hot zijn.”

Geheim De organisatie van Gladiolen bestaat uit elf Olenaars van wie er vijf de programmatie voor hun rekening nemen.

“Bij wijze van spreken starten we al de dag na het festival met de programmatie van het jaar daarop”, zegt Lode Bellens. “We hebben een longlist van de groepen die onze voorkeur wegdragen. Elke maand komen we samen om het programma te bespreken. Dat doen we op een geheime locatie buiten Olen. (lacht) Niemand mag ons afluisteren.

Het programma is elk jaar een goed bewaard geheim. Er wordt echt over gepraat in het dorp: wie zou er dit jaar naar Gladiolen komen? Toen we het programma in februari gelost hebben naar het grote publiek telden we op onze website meer dan 2.000 bezoekers.”

Belgische top Het Olense festival slaagt er jaar in jaar uit groepen die ‘hot’ zijn ook meteen heet te serveren. “Dit jaar menen we daar ook weer in geslaagd te zijn met ‘Triggerfinger’, onze headliner van vrijdagavond”, zegt Lode Bellens. “De groep staat momenteel in elke hitlijst

op nummer 1. Ze hebben beloofd zich te beperken tot een viertal optredens op Belgische festivals. In onze regio gaan ze enkel bij ons spelen. Niet dat wij al onze eisen kunnen stellen aan groepen maar ons festival heeft echt wel een goede naam bij artiesten en managers. Dat heeft verschillende redenen. Zo worden ze backstage perfect in de watten gelegd (daarvoor zorgen in Olen de vrouwen van het exclusief mannelijk organisatieteam, nvdr). Bovendien hebben we een zeer enthousiast publiek dat vanaf de eerste noot mee is. Sommige festivals staan erom bekend pas laat op dreef te komen.

Zo’n zaken blijven in het circuit hangen.”

Goedkoop Opvallend is zeker dat Gladiolen een zeer betaalbaar festival blijft: 21 euro voor een combiticket is echt wel spotgoedkoop. “Ook dat heeft zijn redenen”, zegt Lode Bellens. “Voor de organisatie van het festival kunnen we nog rekenen op een gans dorp. Veel festivals moeten tal van taken uitbesteden aan professionele firma’s. Dat maakt het uiteraard duurder. We betalen onze medewerkers ook uit, maar ze werken niet voor hun eigen portemonnee maar wel voor de vereniging. Bovendien nemen de meeste verenigingen al jaren dezelfde taak op zich: de tap, de inkom, de toiletten en zo meer. Zij weten beter hoe ze dit moeten aanpakken dan wij.”

Nieuw Dit jaar keert Gladiolen met een nieuwe festivalonderdeel -de ‘Boekel Bou-

levard’- terug naar zijn roots. “Het zijn een aantal gratis optredens buiten het festivalterrein op zaterdagnamiddag”, legt Lode Bellens uit. “De toegangsweg naar de festivalweide wordt ingericht als een gezellige straat met verschillende podia en veel terrasjes. We mikken op een breed publiek met karaoke en ambiancebands. Soms krijgen we te horen dat het allemaal te groot en te commercieel is geworden. We willen het festival terug naar het dorp brengen. Destijds is Gladiolen ook gestart als een dorpsfeest.”

Verspreidingsgebied

Twaalfde Gladiolen: jonge, belegen en oude ‘kazen’ van bij ons

Verdeelpunten

Voor elk wat wils op Gladiolen 2012.

Twee dagen lang -op 25 en 26 meistaan jonge, belegen en oude Belgische kazen op drie podia. Grote namen zijn onder meer Triggerfinger, The Scabs, ’t Hof Van Commerce, Intergalactic Lovers, The Subs en The Opposites. Voor het slotfeestje zaterdags wordt speciaal Björn Again (performing the greatest hits of ABBA) vanuit Londen overgevlogen. Ook jong talent zoals Geppetto & The Whales en Johnny Berlin wordt aangesneden. Verder staan Kastor & Dice, Raving George en Ego Troopers en Christophe Lambrechts achter de draaitafels. Op zaterdagnamiddag worden tijdens “Boekel Boulevard”, verspreid over de toegangsweg, verschillende gratis optredens georganiseerd, onder meer van ’t Schoon Vertier. De volledige line-up en ticketprijzen vind je op de voortreffelijke website www. gladiolen.be.

Arrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, Oud-Turnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.

zie website

Redactie

Roel Sels Stijn Janssen

Redactiemedewerkers Caroline Haverans Ivo Verheyen Katrien Lodewyckx

Foto's

Bart Van der Moeren

Vormgeving

Dimitri Paeleman

Advertenties

Leen Verwaest (0495 53 54 80) leen@suikerkrant.be

Drukkerij

DKZet (Hapert, NL)

Website

www.suikerkrant.be

Suiker - 17

Over de schreef

Amatorski

Factory Floor

Enge Buren – Reuring

Tim Christensen

Steven Wilson

EINDHOVEN – Sissende elektronica, krakende beats, zwoele duoticket akoestische gitaren, vibrafoon, … niets is te gek voor Amatorski. Als een liedje om een bepaald geluid vraagt, dan krijgt het dat.

Het bijzondere is nog dat al die toeters en bellen niet eens geforceerd klinken. Frontvrouw en zangeres Inne Eysermans lijmt de soundscapes van Amatorski mooi aan elkaar.

België loopt al langer storm voor Amatorski, maar in Nederland is de bal nog maar net aan het rollen gegaan. Ze gooiden hoge ogen in ‘De Wereld Draait Door’ en speelden bij onze noorderburen op enkele leuke festivals. Op zondag 13 mei concerteert Amatorski in Effenaar in Eindhoven. Kaarten kosten 12 euro. Op www.suikerkrant.be kan je een duoticket winnen. Om 21u begint het voorprogramma: Love Like Birds.

EINDHOVEN – Wie vorig jaar in Dour was, maakte misschien al duoticket kennis met Factory Floor.

Factory Floor staat op de rand van de doorbraak, daar kan je gif op innemen.

Het trio uit London katapulteert de sound van Joy Division, New Order en The Fall naar het heden. Factory Floor voegt er voor de goede orde nog een vette laag noise en bij momenten een stevige beat aan toe en eindigt zo bij wat zij zelf omschrijven als het geluid van een ‘underground disco’. Vrij vertaald: donkere muziek die toch dansbaar is.

Het concert vindt plaats op donderdag 17 mei, begint om 21u en kost 12,50 euro. Na het concert is er nog een afterparty. Op www.suikerkrant.be kan je een duoticket winnen.

GOIRLE – Ze zijn muzikaal, energiek, humoristisch en oriduoticket gineel. Ze swingen, blinken uit in absurdistische creaties en gave persiflages en geven een ongehoorde draai aan allerlei muziekstijlen. Dat is Enge Buren helemaal. Knotsgekke humor hebben ze ook, én rare kronkels in hun hoofd. Anders kan je geen liedjes verzinnen zoals ‘Korfbalhooligans’.

Waar de Enge Buren komen, veroorzaken ze opschudding, ophef, drukte, deining, beroering, beweging, gedoe, geraas, kakofonie, kabaal, sensatie, stennis, commotie en consternatie. Oftewel ‘Reuring’.

Enge Buren is op 26 mei te gast in cc Jan van Besouw in Goirle bij Tilburg.

Kaarten kosten 18,50 euro. De voorstelling begint om 20.30u. Op www. suikerkrant.be kan je een duoticket winnen.

BREDA – De Deense singer-songwriter Tim Christensen is op duoticketS zijn 37ste al een veteraan. In de nineties vierde hij in zijn thuisland Denemarken grote triomfen met zijn band Dizzy Mizz Lizzy. In de jaren nul veroverde hij de rest van Europa als singer-songwriter en multi-instrumentalist met sterke songs en een dito begeleidingsband. Het is die band, The Damn Crystals, die een grote rol speelt op Tims vierde album, dat dus niet toevallig ‘Tim Christensen And The Damn Crystals’ heet. Christensen betrok de begeleidingsband bij het schrijven en arrangeren van de plaat. Een stevige rockplaat is het resultaat.

Tim Christensen concerteert op 23 mei in Breda en hij brengt The Damn Crystals mee. Rocken geblazen, dus! Tickets kosten 15 euro. De Noor Petter Carlsen begint om 19.30u aan het voorprogramma. Met een beetje geluk win je op www.suikerkrant.be een van de twee duotickets die we weggeven.

TILBURG – Op woensdag 2 mei geeft Steven Wilson, zanger van Porcupine Tree, een exclusief optreden in 013.

De muzikale duizendpoot brengt immers ook als soloartiest regelmatig albums uit. Zijn laatste wapenfeit is het fantastische dubbelalbum ‘Grace For Drowning’. Ongetwijfeld zal het nieuwe album ruimschoots aan bod komen tijdens dit avondvullende optreden.

Live wordt Wilson begeleid door Marco Zimmerman op drums (UKZ, ex-Necrophagist), Adam Holzman op toetsen (Miles Davis) en Nick Beggs op basgitaar. De groep wordt nog versterkt door saxofonist Theo Travis (Soft Machine).

Kaarten voor al dat fraais kosten 35 euro. Het optreden begint om 20.30u.

1

18 - mei 2012

1

1

2

Over de schreef Mei

PRIJS

ZAAL PLAATS

dag uur

wo 2-05-12 20:00

013 Poppodium Tilburg

Eric Sardinas

15

wo 2-05-12 20:30

013 Poppodium Tilburg

Steven Wilson (Porcupine)

35

do 3-05-12 20:00

013 Poppodium Tilburg

Soulja Boy

25

Mezz Breda

The Asteroids Galaxy Tour

013 Poppodium Tilburg

Emergenza halve finale 1

10

vr 4-05-12 20:15

Mezz Breda

Dancetour DJ Knock Out

0

vr 4-05-12 21:00

Mezz Breda

Fotosynthese (cd releae)

9

Lefties Soul Connection ft. Michelle David

11

013 Poppodium Tilburg

Alpha Blondy & The Solar System

31

za 5-05-12 15:00

Mezz Breda

Vrijheidsfestival Breda (Racoon, JURK, Dio …)

0

za 5-05-12 21:00

Mezz Breda

Klerkx & The Secret

0

do 3-05-12 20:30 vr 4-05-12 19:30

vr 4-05-12 21:00 Effenaar Eindhoven vr 4-05-12 21:30

za 5-05-12 21:00 Effenaar Eindhoven zo 6-05-12 15:00 zo 6-05-12 16:30 do 10-05-12 20:15 do 10-05-12 20:30

dj Kypsi & Matangi Quartet, Jameszoo

UITVERKOCHT 16 u

12,5

Muziekfabriek

0

Mezz Breda

Nordgarden

0

013 Poppodium Tilburg

Rocket From The Tombs

16

Mezz Breda

Rick de Leeuw en Jan Hautekiet

cc Jan van Besouw Goirle

22,5

Orgel Vreten - Hammond Battle

12

Mezz Breda

Popsport Eindfestival

5

013 Poppodium Tilburg

Emergenza halve finale 2

10

vr 11-05-12 20:00 Effenaar Eindhoven

Mr. Polska, Je Broer

7,5

vr 11-05-12 20:30

013 Poppodium Tilburg

Ataraxie, Faal, Ophis

5

Mezz Breda

NewTown

0

013 Poppodium Tilburg

Emergenza halve finale 3

10

Comedy Night met Kees van Amstel en René van Meurs

10

Valley Sound Big Band & Jurbena Jazzband

7,5

do 10-05-12 21:15 Effenaar Eindhoven vr 11-05-12 19:30 vr 11-05-12 19:30

vr 11-05-12 21:00 za 12-05-12 19:30

za 12-05-12 20:00 Effenaar Eindhoven za 12-05-12 20:30

cc Jan van Besouw Goirle 013 Poppodium Tilburg

Tellison

8

Mezz Breda

Delaney Davidson

0

013 Poppodium Tilburg

Michael Schenker

35

zo 13-05-12 21:00 Effenaar Eindhoven

Amatorski, Love Like Birds

12

ma 14-05-12 20:00 Effenaar Eindhoven

Dry The River

12,5

wo 16-05-12 21:15 Effenaar Eindhoven

Shantel & The Bucovina Club Orkestar

17,5

The Doors Alive

22,5

Factory Floor

12,5

za 12-05-12 20:45 zo 13-05-12 16:30 zo 13-05-12 20:30

do 17-05-12 20:00

Mezz Breda

do 17-05-12 21:00 Effenaar Eindhoven do 17-05-12 21:00

013 Poppodium Tilburg

vr 18-05-12 20:15 Effenaar Eindhoven

Old Death Wisper Luka Bloom

0

22,5

Mezz Breda

Prong

vr 18-05-12 20:30

013 Poppodium Tilburg

Dustsucker, Drown The Moth, Chiraw

5

vr 18-05-12 20:45

013 Poppodium Tilburg

Larry & His Flask

10

za 19-05-12 20:45

013 Poppodium Tilburg

Timmietex

5

za 19-05-2012 21:00

013 Poppodium Tilburg

Ewert and the Two Dragons

6

zo 20-05-12 15:45

013 Poppodium Tilburg

Hippe Gasten

6

Mezz Breda

Paper Fox

0

vr 18-05-12 20:30

zo 20-05-12 16:30

zo 20-05-12 20:15 Effenaar Eindhoven

20

Fresku

12,5

12,5

ma 21-05-12 20:15

013 Poppodium Tilburg

Kontrust

ma 21-05-12 20:45

013 Poppodium Tilburg

Into it. Over it.

7

di 22-05-12 19:00

Mezz Breda

Battle of the bands

0

wo 23-05-12 19:30

Mezz Breda

Tim Christensen and The Damn Crystals

15

Field Music

9

013 Poppodium Tilburg

Blowbeat

10

do 24-05-12 20:30

Mezz Breda

Kraak & Smaak

15

do 24-05-12 21:00

013 Poppodium Tilburg

Yukon Blonde

7,5

Mezz Breda

Sideditch

0

013 Poppodium Tilburg

Young Magic

0

za 26-05-2012 20:30 NWE Vorst Tilburg

Case Mayfield

15

wo 23-05-12 20:00 do 24-05-12 20:15

vr 25-05-12 21:00 vr 25-05-12 21:00

za 26-05-12 20:30

Gaslab TU/e Eindhoven

cc Jan van Besouw Goirle

Enge Buren - Reuring

18,5

za 26-05-12 21:00

Mezz Breda

Ming’s Pretty Heroes

0

zo 27-05-12 16:30

Mezz Breda

Hummingville

0

013 Poppodium Tilburg

Benefietconcert Kankerliga

7,5

Cloud Nothings

10

013 Poppodium Tilburg

Rockacademy Performing night

0

do 31-05-12 20:30

Mezz Breda

Splendid

do 31-05-12 21:00

Mezz Breda

Wake (Bleach Unplugged)

zo 27-05-12 18:45

zo 27-05-12 21:00 Effenaar Eindhoven di 29-05-12 19:30

9,5

0

Adressen en contactgegevens: – 013 Poppodium , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – Chassé Theater , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl – cc Zundert , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl – cc Jan Van Besouw , Thomas van Diessenstraat 1 Goirle, 0031 13 534 34 00, www.janvanbesouw.nl – De Kei , Kerkplein 69 Reusel, 0031 497 64 14 84, www.tschouw.nl

Suiker - 19

LEUVEN / GIERLE - Je zou het hem niet aangeven maar Koen Peeters is zwart tot aan zijn middel. De Kempense antropoloog-schrijver dook de voorbije drie jaar in de geschiedenis van Rwanda en beklom tijdens verschillende reizen de duizend heuvels van het land. De complexe historie en het intrigerende karakter van de Rwandezen en hun taal goot hij in een lijvige roman. ‘Duizend heuvels’ ligt vanaf 10 mei in de boekhandel maar het land zelf laat hij niet meer los: “Ik kan het iedereen aanraden om eens een ander land te adopteren.”

Het zal je maar overkomen: je vader koopt op een missietentoonstelling drie Rwandese mandjes en zet ze op de kast. ’s Avonds -wanneer je slaapt- komt de Rwandese taal en cultuur uit de mandjes gekropen en houdt je gezelschap in je dromen. Het overkomt de 12-jarige Louis, een Belgische jongen die jarenlang door Rwandese dromen overvallen wordt tot ze werkelijkheid worden. In zijn slaap bouwt hij het etnografische museum in Butare en maakt hij de genocide mee. Wanneer hij na deze nachtmerrie wakker wordt, is hij zwart, één van hen. Als volwassene verdiept hij zich in het Rwandese kluwen en ziet dat ze allemaal een ander verhaal vertellen: de Rwandese taxichauffeurs die als banneling in Brussel leven, abbé Alexis Kagame, de grote geschiedschrijver en de witte paters die in ’94 getraumatiseerd het land verlieten. ‘Duizend heuvels’ is een roman over verhalen vertellen, over geschiedenis herschrijven en de impact daarvan op de toekomst én over het geloven in de waarheid. Niet in die ene grote westerse waarheid, maar in duizend Rwandese waarheden.

−Jij − bent een literair avonturier. 2 romans geleden zat je in verschillende Europese hoofdsteden. In je vorige roman ‘De Bloemen’ ploegde je door de Kempense zandgrond en nu zwart Afrika.

Elk boek is een correctie op een vorig

20 - mei 2012

boek. Ik wil altijd iets compleet anders doen. Ik heb ook antropologie gestudeerd en ik wilde daarom al lang eens naar Afrika gaan, maar dan moest ik een goede reden hebben. Ik heb me een klein land uitgezocht omdat het iets overzichtelijker was…enfin dat dacht ik. (lacht) Maar het is zo’n interessant land gebleken. Het liefst van al zou ik willen dat iedereen die het boek leest meteen goesting krijgt om naar ginder te gaan. Had jij dat?

−Ja, − eigenlijk wel, maar het is wel een heel complex land. Ik weet nog goed dat ik in ‘ 94 niet kon begrijpen hoe de mensen er mekaar gewoon konden uitmoorden.

Precies dat wilde ik uitleggen. Ik wilde laten zien dat antropologie je kan helpen om zulke zaken te begrijpen. Dat zijn geen primitieve mensen daar.

Er is een politiek conflict geëscaleerd maar dat kan overal ter wereld gebeuren. Toen ik laatst in Rwanda was, zat daar een Duitser die werkte voor een Amerikaanse ngo. Hij vertelde: “Het is een sanguinair volk. Andere volkeren zouden geen genocide plegen op de manier waarop de Rwandezen dat deden.” Dat was dus een Duitser en die zei dat onbeschaamd. Ik was zo beleefd hem slechts voorzichtig te wijzen op zijn eigen nationale geschiedenis. Pas op het einde begreep hij het. De manier waarop het in Rwanda is gebeurd, namelijk op 100 dagen en met de hulp

van een groot deel van de bevolking, is heel uitzonderlijk, maar er zijn genoeg theorieën rond etniciteit die dat kunnen verklaren. Ik wilde de ganse historische context graag meegeven omdat ik die zo rijk vind. Het boek was eerst nog een derde langer. Ik heb heel vaak moeten zeggen: “Kill your darlings”, hoewel dat misschien geen goede uitdrukking is, gezien het onderwerp van mijn boek. (lacht) Ik heb dagen gesleten in de bibliotheek van het museum van Tervuren omdat ik gewoon wilde weten hoe dat het allemaal werkte, hoe de antropologie is geëvolueerd van een instrument van het beleid naar een meer onafhankelijke wetenschap. Ik heb dat allemaal opgeschreven. (toont een stapel schriftjes) Maar dat was natuurlijk veel te veel.

−Dit − jaar is het ook 50 jaar geleden dat Rwanda onafhankelijk werd.

Voor de marketing van het boek een handige kapstok, maar dat is toch niet waarom jij het gedaan hebt?

Ik heb me wel gehaast om op tijd klaar te zijn, maar de ironie is dat dit een verjaardag is die de Rwandezen niet willen vieren. Wij willen dat vieren maar voor hen is het geen fijne herinnering. In ‘ 61 is de macht gekanteld. Eerst waren de Tutsi’s aan de macht en daarna hebben de Belgen nog snel de Hutu’s aan de macht geholpen. Daar is eigenlijk het begin van de genocidaire cocktail ontstaan. Het is dus een beladen verjaar-

dag. Bovendien staan de Rwandezen ook op een veel trotsere manier t.o.v. de Belgen dan bv. de Congolezen. Paul Kagame, de president, maakt gebruik van de Chinezen, Engelsen en Amerikanen en omgekeerd natuurlijk, maar de Belgen hebben er niet meer het aureool dat ze vroeger hadden of dachten te hebben. Die verjaardagen worden toch vooral hier gevierd. Wij kijken dan met zo’n koloniale blik naar de zwartwitfilmpjes of naar de nostalgische verhalen van de paters, maar ik geloof daar niet in. In Rwanda zag ik bijvoorbeeld mooie interbellumwoningen, ik hou daarvan. De Rwandezen vonden dat maar niets. ‘C’est le style colonial’, zeiden ze. Ze kijken nog steeds op een politieke manier naar dat koloniale verleden, terwijl wij dat esthetiseren. Wij vinden dat historisch belangrijk, maar eigenlijk kijken we zo alleen maar naar onszelf. We gaan ver weg om naar onszelf te kijken.

−Je − boek heeft een nogal opmerkelijk begin. Je vraagt de lezer om zich in te beelden dat hij zwart is.

Dat kan tellen als opener.

Dank u. Ik heb het ook direct over de koeien, de hoeksteen van de Rwandese samenleving. Welkom in de wereld van de sensualiteit van koeien. Wij kennen dat niet hé. Bij ons is dat een deel van de landbouw, maar ginder is de cultuur erop gebaseerd, zelfs het schoonheidsideaal. Een vrouw was mooi als ze op

een koe leek. Ik verklaar me nader: haar wiegende gang, haar oogopslag met lange wimpers, de manier waarop ze haar handen beweegt, haar volmaakte huid. Ik ben daar ook gevoelig voor geworden. Ik kan de sensualiteit van koeien echt zien. (lacht) Trouwens: het begin van het boek van die jongen die droomt dat hij Rwandees is, is gebaseerd op het verhaal van Lode Van Pee. Die is als 18-jarige als backpacker naar Rwanda gegaan, zag daar een hut en is toen architectuur gaan studeren. Hij heeft het Nationaal Museum in Butare ontworpen. Als er zoiets zou bestaan als een BR (bekende Rwandees) dan is hij het wel. Ik was met hem op wandel door de heuvels en een klein jongetje liep voorbij en wees naar hem: ‘Architect’. Zijn museum staat ook op een Rwandees geldbiljet.

−‘Duizend − heuvels’ is een roman, maar met de allures van een historisch werk.

Het is duidelijk een roman, maar als schrijver mag je de vorm van een roman telkens opnieuw uitvinden in functie van het onderwerp of van de tijd waarin je schrijft. Helemaal vooraan staat in het boek: “Als je één zin uit het boek citeert en je gebruikt die tegen mij, kan je alles bewijzen: dat ik voor de Hutu’s ben of voor de Tutsi’s of voor de blanken, quod non.” Ik probeer heel verschillende verhalen en waarheden te tonen. Zeker in die Rwandese story

Koen Peeters: “ Het is heel westers om te denken dat de waarheid bevrijdt” is dat heel complex. In elke groep heb je goeden en slechten en zelfs de slechten zijn vaak ook goed. Echt slechte mensen bestaan niet. Je kan het meestal verklaren vanuit de geschiedenis, die als een demon boven die mensen hangt.

Ik heb met 80 verschillende mensen gesproken en heb ze hun verhaal laten vertellen zonder erin tussen te komen.

Zelfs al vertelden ze leugens, dan heb ik nog geprobeerd dat niet te zeggen.

Soms voelde ik me na zo’n gesprek heel vuil omdat ik niet kon bevatten wat ik net gehoord had.

−De − geschiedenis heeft zijn rechten maar daarnaast kan je in een land als Rwanda vaak beter tabula rasa maken en opnieuw beginnen, want net in de geschiedenis ligt de oorzaak van de ellende.

Ik ben heel erg van het laatste overtuigd. Natuurlijk mag de staat de geschiedenis niet bedekken en moet er ook restitutie gebeuren aan de mensen die schade hebben geleden. In sommige landen hebben ze dat met waarheidscommissies gedaan, in Rwanda waren dat gacaca’s, maar dat zijn heel gevaarlijke processen in een samenleving want ze creëren ook nieuw onrecht. Ik vind het ook heel westers te denken dat de waarheid bevrijdt, want dan zeg je eigenlijk dat er slechts één waarheid is die tijdens een gerechtsprocedure open op tafel ligt zodat iedereen als in een catharsis duidelijk zijn positie ziet. Dan

wordt er een strafmaat bepaald en is alles opgelost. Ik denk in alle bescheidenheid dat het niets oplost als het onrecht zo groot is dat iedereen tot in zijn wezen gekwetst is. Het verscherpt de zaken alleen.

−In − een boek over Rwanda kan je natuurlijk niet om de genocide heen. Was het conflict tussen Hutu’s en Tutsi’s nu raciaal of niet?

Het is een etnisch conflict en dat wil zeggen dat er culturele verschillen zijn.

Toen de eerste kolonialen er toekwamen, zagen ze een verschil tussen de mensen aan het hof en de gewone mensen. Aan het hof, waar de Tutsi’s waren, waren er wel typische fysieke kenmerken zoals lang en mager. Dat kon je vooral verklaren door inbreeding.

Die trouwden alleen maar met elkaar.

Maar als je daar nu rondloopt, kan je misschien wel denken dat iemand Tutsi is, maar die is dat niet. In Rwanda gaat het trouwens van vader op zoon of dochter over. Als je moeder Hutu is en je vader Tutsi, dan word je Tutsi, en omgekeerd. Genetisch klopt het dus niet meer. Het is gewoon een politiekcultureel onderscheid dat uitvergroot is toen de Belgen de Hutu’s aan de macht hielpen.

−Heeft − de Belgische overheid -de vroegere kolonisator- schuld aan wat er gebeurd is in ‘94?

Ik heb het er met de Rwandezen ook over gehad en ze zeggen zelf: “Het zijn

wij die elkaar de kop hebben ingeslagen, maar toen het gebeurde heeft België het op geen enkele manier belet.” Toen de tien Belgische blauwhelmen vermoord werden, wilde Willy Claes niets liever dan zo snel mogelijk de troepen terugtrekken en heeft hij ook andere vredesmachten overtuigd om hetzelfde te doen. Hadden we toen meer soldaten gestuurd en zo een ander signaal gegeven aan de VN, dan was de genocide niet gebeurd. Dat is mijn stelligste overtuiging. Dus ja, wij hebben schuld.

−Jij − laat wel -zoals het een goede antropoloog betaamt- alle partijen aan het woord.

Dat is ook de taak van een schrijver. In die zin lijkt de schrijver wel wat op een antropoloog en vice versa. Die Duitser die ik daar ontmoette was verantwoordelijk voor allerlei programma’s die getraumatiseerden helpen. Die sprak daarover als naar de carwash gaan. Je bent getraumatiseerd, je gaat naar zo’n trainingsprogramma en je komt daar met een gekuiste ziel uit. Echt gruwelijk om te horen dat er nog mensen zijn die denken dat je met geld te geven aan zulke programma’s de problemen in een land kan uitwissen. De kolonisatie gaat gewoon verder. Dat zal allemaal wel met goede bedoelingen zijn, maar ze pakken het zo technisch aan dat het allesbehalve duurzaam is. Trouwens: zo makkelijk gaat het niet weg hoor. In

Rwanda zijn er geen romanschrijvers.

Iedereen schrijft daar geschiedenisboeken. Ze proberen door het herschrijven van de geschiedenis en het corrigeren ervan de geschiedenis beter te begrijpen, maar dat heeft altijd implicaties voor het heden. Ik vond het heel leerrijk en ontroerend om te spreken met Rwandezen die hier in Brussel zitten in heel armzalige omstandigheden, die een documentatiecentrum bouwen om aan zichzelf en aan hun jongeren uitleggen wat er gebeurd is en waarom ze hier nu in de kou zitten. Veel van de mensen die hier wonen, zijn zelfverklaarde ballingen. Ze durven niet meer terug. Twee dorpen verder woont een mevrouw wier hele familie is vermoord.

Ze zegt: ‘Ik vertrouw geen enkele Hutu behalve als ze toen hier in België waren. Ze kunnen allemaal mijn familie vermoord hebben.’ Zij is ooit eens teruggegaan en toen heeft ze een enorme scène gemaakt in het hotel. Er was iemand die haar koffer vastpakte om naar haar kamer te brengen en toen ze zag dat het een Hutu was stortte haar wereld in. Het begon allemaal weer opnieuw. Die generatie is verloren.

−Komt − het ooit nog goed met het land?

Ja, alles komt goed. Dat hebben we afgesproken met onszelf en de wereld. (lacht) Maar het is nog vroeg. Weet je: nu heeft de helft van de Rwandezen de genocide niet meegemaakt, zo pro-

ductief is dat land. Dat is de oplossing: nieuwe gezinnen stichten. Ik geloof niet in pseudopsychiatrische hulpprogramma’s. Ik geloof in het genezende van het alledaagse. Het gezinsleven, de seksualiteit, maar ook samenleven, samen een taxi pakken, eten kopen bij elkaar, samen naar het voetbal gaan. Dat is iets anders dan politiek. Het helpt niet om een oppositiepartij te steunen of verkiezingen te organiseren. Niet daar. Dat heeft Congo wel bewezen.

−Wat − voor jou als schrijver heel inspirerend moet zijn geweest is de rijke, bijna literaire taal van de Rwandezen. Ze praten in raadsels, fabels en spreekwoorden.

Ik kan het buiten een paar woordjes echt niet spreken. Het is een heel verfijnde taal. En wat die fabels betreft: bij de fabels van La Fontaine bijvoorbeeld is er altijd een moraal aan het einde, bij hen dus niet. Rwandezen zeggen van zichzelf dat ze het moeilijk vinden om conclusies te trekken, dat ze blijven dralen. Dat is natuurlijk ook een zekere vorm van politiek. Als je een conclusie trekt, beken je kleur en misschien is het beter om dat niet te doen, om daar onduidelijk over te blijven. Bovendien is de conclusie vaak voor iedereen anders, afhankelijk van het moment waarop hij/zij in het leven is. In die zin is de Rwandese taal veel rijker. Ik vond het vanuit mijn ongetwijfeld westerse drang naar transparantie eerst bizar, maar nu vind ik dat het verhaal veel sterker is. Als een Rwandees spreekt voor een groep van 50 mensen, heeft iedereen iets anders gehoord maar ze zijn het er wel allemaal mee eens. Bij ons is dat slechte communicatie, maar ik vind het fantastisch en ik heb mijn boek volgens hetzelfde principe geconstrueerd.

−Wel − vreemd dat er met zo’n bloemrijke taal geen romans geschreven worden?

Ik was bij de minister van Cultuur op bezoek en die heeft een soort Academie Rwandaise, een raad van allemaal wijze mannen die bezig zijn met taal.

Ze denken er bijvoorbeeld over na hoe je woorden als ‘internet’ of ‘coaxkabel’ zegt in het Kinyarwanda. Ik vroeg hen wat het woord voor roman was. Ze weten wel wat het is, want sommigen hebben in Europa gestudeerd, maar slechts één kon me zeggen wat het woord was. De vertaling was zoiets als ‘lang verhaal’. Het heeft voor hen ook niet veel zin om er een woord voor te hebben, want ze schrijven de taal niet.

En waarom zouden ze! Ze hebben meer dan 4.000 spreekwoorden. Die hebben de waarde van de Europese romantraditie op hun eigen. Pas op: nadat mijn roman in het Kinyarwanda zal vertaald zijn, barst er een geweldige romantraditie los in Kigali en Butare. (lacht)

−Drie − jaar ben je met het boek bezig geweest. Kan je Rwanda nog van je afschudden of ben je intussen een beetje zwart geworden?

Weet je: door hun cultuur geraak je nooit helemaal tot bij de Rwandezen.

Ze gooien hun emoties niet op tafel voor iedereen en dat creëert wel wat afstandelijkheid, maar ik vind het fantastische mensen. Ik vind dat iedereen eens een land moet adopteren in zijn hoofd en daar dan alles over leert, de meest nutteloze kennis eerst. Het is heel prettig om ergens naar een plek te gaan die compleet verschilt van waar je woont en dan van daaruit terug te kijken en de vergelijking te maken. Da’s de antropologische beweging. Je gaat ergens naartoe, je verliest er een stukje van jezelf en als je terugkomt, ben je ook een stukje van je eigen cultuur kwijt. Dat is bij mij ook gebeurd. Niets zo fijn als in die beweging te duiken. Ik wens het iedereen toe.

Duizend heuvels is uitgegeven door De Bezige Bij Antwerpen - € 19,95

Tekst: Katrien Lodewyckx Foto: Bart Van der Moeren

Suiker - 21

Wie Schrijft Die Blijft

Bart Koubaa De Brooklynclub GENT - Drie jaar geleden las ik ‘De leraar’ van Bart Koubaa over de verzuring in de Vlaamse scholen én over een leraar Nederlands met een hang naar kannibalisme. De roman deed alvast mijn grondvesten daveren. Halleluja, Koubaa is een schrijver die je aan het wankelen brengt en je wenkbrauwen doet fronsen over de waardenmaatschappij waarvan je deel uitmaakt.

Toen in 2010 ‘Maria van Barcelona’ verscheen, fronste ik opnieuw de wenkbrauwen maar deze keer niet in positieve zin. Twee maal strandde ik op pagina 80. De Spaanse Maria kon me allerminst bekoren. Onder het motto dat iedereen al eens kan missen, gaf ik Koubaa een nieuwe kans. In ‘De Brooklynclub’ vertelt het hoofdpersonage hoe hij en enkele vrienden in de jaren zestig een vechtclub oprichten. In een oud pakhuis bekampen ze elkaar in een boksring met een bos twijgen.

Ze vechten onder de Brooklynse leuze ‘Eendracht maakt macht’ voor de kick en het eergevoel. Dat verandert wanneer Mayer tot de club toetreedt. Hij ziet de commerciële opportuniteiten ervan en brengt de gokkers binnen. Op een avond verkracht hij in de ring het

Italiaanse vriendinnetje van het hoofdpersonage. De rest van de roman is een uiteenzetting van het leven van de ikpersoon, een leven dat getekend is door wraak. Veertig jaar na de verkrachting wordt Mayer, intussen een steenrijke Joodse vastgoedtycoon, vermoord teruggevonden. In de roman gaat het niet om wie, maar waarom hij het heeft gedaan.

Koubaa zet daarna een boompje op over de vrije wil, maar eigenlijk was hij me toen al kwijt. ‘De Brooklynclub’ is een verwarrende samenloop van toevallige onzinnigheid. Ik verklaar me nader: een groep mannen die elkaar slaan met een takkenbos, een vrouw die wil trouwen met haar verkrachter, een moordenaar en slachtoffer die dubbelgangers zijn en een sprekende eekhoorn. Kortom: te veel elementen die mijn wenkbrauwen doen fronsen. Ik heb er zowaar rimpels van gekregen.

Verschenen bij Querido - € 17,95

Elvis Peeters en Frow Steeman Twee stenen

Jan Veulemans Leve de vrijheid

Hilde E. Gerard Moord bij kaartlicht

KESSEL - ‘Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde. Het water gaat nu anders dan voorheen.’ Dit zong Bram Vermeulen in ‘De steen’. Hij bracht ermee onder woorden hoe een steen een mensenleven kan veranderen. Ook ‘Twee stenen’ gaat over de mystieke kracht die van een steen uitgaat. Een broer en een zus krijgen van hun vader ieder een steen. De steen van de jongen is honderdduizenden jaren oud. In het begin was hij niet te tillen, hij stak als een toren boven het zand uit. Mammoeten duwden hem scheef. Hij werd gebruikt als zonnewijzer en als piramide. Na verloop van tijd werd de steen op een schip geladen. Een kunstenaar houwde er een beeld van een denker uit. Het afval waaide alle kanten op. De vader vond een mooi stuk en zo kwam de steen tot bij de jongen. Elvis Peeters schreef een filosofisch verhaal over de vele levens van een steen. Bij dit boek hoort alvast een waarschuwing. De ouders van de kinderen die het lezen, kunnen zich alvast verwachten aan heel wat ‘waaromvragen’. Het verhaal zet je aan het denken. En dat is het grootste compliment dat je aan een kinderboek kan geven.

Verschenen bij De Eenhoorn - € 13,95

TURNHOUT – In 2007 kreeg Jan Veulemans van de provincie Antwerpen de literatuurprijs voor zijn ganse oeuvre toegekend, maar de Turnhoutse schrijver, die ook ereburger is van de stad, kruipt nog elke dag in de pen. ‘Leve de vrijheid’ is daar het bewijs van. In het boek reflecteert Veulemans over enkele maatschappelijke verschijnselen, zoals het al dan niet verdwijnen van het communisme, de rechtmatige strijd van het feminisme, de kunst van het feesten en de vergaderzucht. Voor de 84-jarige auteur is het kijken naar de maatschappij een hobby. In zijn voorwoord schrijft hij hierover: “Je verbaast je en leert geleidelijk af je te verbazen. Je beleeft deernis en stelt vast dat je zelf deel uitmaakt van het maatschappelijk kluwen. Je zoekt naar verbetering van de samenleving en herinnert je dat verandering niet steeds verbetering is.

Je kent de oerwaarheid dat de geschiedenis zich herhaalt, maar wij trekken daar geen heilzame besluiten uit.”

Verschenen bij uitgeverij Egmont - € 10

TURNHOUT – Moord bij kaartlicht is de derde tienerthriller in de reeks ‘Moord bij…’ van Hilde E. Gerard. Na Antwerpen en Gent staat nu Turnhout, de thuisstad van de schrijfster, centraal in het boek en net als in de vorige twee wordt ook nu de misdaad opgelost door een tiener. De 17-jarige Steve gaat bij zijn moeder logeren.

Drie jaar geleden volgde ze haar hart en liet haar zoon en man achter om zich te ‘hervinden’ op de Nederlandse Antillen, waar ze haar nieuwe echtgenoot Henk, een rijke zakenman, en zijn dochtertje Mora leerde kennen.

Het weerzien met zijn moeder verloopt moeilijk. Ook Mora lijdt onder de nieuwe relatie van haar vader. Als Steve zijn stiefzusje bij het museum ophaalt na een workshop weven, is het meisje verdwenen. Meer nog, ze blijkt nooit aan de cursus te hebben deelgenomen.

Maar hoe kan Steve dan bij de ingang een bedeltje van haar armband vinden?

Zijn moeder neemt de verdwijning niet ernstig. Mora loopt wel vaker weg van huis om haar stiefmoeder een lesje te leren. Henk wordt in eerste instantie niet op de hoogte gesteld. Hij is druk bezig met zijn tentoonstelling van antieke speelkaarten. Een inbraak in het muse-

Oog Voor Architectuur Architectuurcentrum Ar-Tur stuurt een jaar lang een reporter op pad. Als luis in de pels speurt hij de Kempen af naar opmerkelijke architectuur. De komende maanden krijgt u hier zijn verslag .

Architectuurtip van de maand: op vrijdag 11/05 organiseert Ar-Tur een architectuurexcursie naar Mons en Charleroi. meer info op www.ar-tur.be (binnenkort beschikbaar)

22 - mei 2012

Gat in de stad Kunst in de publieke ruimte leidt makkelijk tot verwarring. Zeker bij een artistiek parcours dat de confrontatie met ‘de context van de stad’ moet aangaan, zoals de net geopende tentoonstelling ‘Tweespoor’ in Turnhout. De noemer ‘hedendaagse kunst’ maakt dat elke scheefhangende brievenbus of vage wegmarkering betekenisvol wordt en plots iets schijnt te zeggen over de relatie tussen vensterbank en duivenkont, stoeptegel en de duisternis van het heelal. Ook mij overviel esthetische verwarring. Meteen al na het verlaten van de Warande stond ik minutenlang te staren naar een Poolse bestelwagen versierd met kleurrijke gordijnen. En iets later zelfs naar een kattenbak, vakkundig ineengetimmerd op een braakliggend terrein naast een parking. Toch maakte geen van beide objecten deel uit van de instal-

laties die -verspreid over Turnhout- de stad en zijn architectuur in vraag willen stellen. Speuren naar kunst is twijfelen aan je blik.

Het is natuurlijk makkelijk om dit soort initiatieven te bekritiseren. De kruising van conceptuele ingrepen en kunstpadvinderij waarmee steden zichzelf graag promoten, heeft per definitie weinig kans op succes. Daarvoor is een stad simpelweg te rommelig. Waar een museum wit, stil en leeg is, is een stad bont, brutaal en vaak irritant vol. Het is dan ook zinloos om de installaties van ‘Tweespoor’ op hun impact te beoordelen: een stad bazuint terwijl kunst fluistert. Toch zijn er werken die pretentieloos inspelen op hun omgeving. Zo staat op een grasveldje naast het busdepot van De Lijn een enorm spandoek met daarop het zicht van een zomers Central Park. De

illusie dat je je niet in Turnhout maar zonnebadend in het hart van Manhattan bevindt, is treffend. Het panorama lijkt daarmee een humoristisch pleidooi aan de gemeente om dringend te investeren in gras en wolkenkrabbers...

Een plek waar Turnhout alvast van plan is om een nieuwe toren te bouwen is de Turnovasite vlak bij de Grote Markt.

Op het voormalige Brepolsterrein, dat al decennialang braak ligt, komt een nieuwe ‘stad in de stad’. Een prestigeproject waarbij wonen, werken en winkelen samengebald worden tot een blits geheel met vlakbij de kunstacademie en een grote, ondergrondse parking. Het complex wordt een stedenbouwkundige krachttoer die een luguber binnengebied nieuw leven moet inblazen. Ook het Tweespoorparcours doet de Turnovasite aan en wel met een chalet waarin boom-

1. Central Park in Turnhout, Gerard Groenewoud & Tilly Buij 2. Turnovasite naast Grote Markt 3. Gordon Matta-Clark, Conical Intersect in te slopen pand naast het Centre Pompidou, Parijs

stammen tot sculpturen worden verzaagd: een ingreep die je behoorlijk snel vergeet. Wat in deze verloederde leegte vooral opvalt, is hoe de ingewanden van een stad eruitzien: een opeenhoping van onkruid, kapotte ramen, lekkende daken, afrasteringen zonder functie en zwerfvuil. Onbedoeld stelt ‘Tweespoor’ hier dan ook zijn belangrijkste vragen: kan een stad wel functioneren zonder grauwe zones? En is écht stadsleven mogelijk zonder rommeligheid?

De in 1978 gestorven Amerikaanse kunstenaar Gordon Matta-Clark had iets met leegstand en rommel. Hij selecteerde gebouwen klaar voor de sloop en boorde er grote cirkelvormige gaten in, dwars door verdiepingen en gevels heen. Door zo’n gat schemerde plots kwetsbaarheid: het gebouw toonde zich niet langer in baksteen en behang

STIJN JANSSEN 3 BOEKEN um neemt hem helemaal in beslag. Als Steve dan een vermoorde man vindt die in zijn vuist nog een bedeltje klemt, evolueert de verdwijning naar iets veel ernstigers. Henks huishoudster krijgt een telefoontje; Henk moet losgeld voor zijn dochtertje betalen, of…Naar aanleiding van Turnhout 2012 maakte Hilde E. Gerard een speurtocht bij het boek. Die brengt je langs alle boeiende plekjes in de stad. Onderweg los je allerlei en speur je als een echte detective naar de oplossing van de misdaad.

Verschenen bij Davidsfonds - € 16,50 Suiker geeft 3 exemplaren van ‘Moord bij kaartlicht’ weg. Wie er eentje wil, stuurt een mail naar vrijkaarten@suikerkrant.be;

maar in geknakte draagbalken en afvoerleidingen, als levensgroot ‘bouwen voor dummies’, zeg maar. Tegenover die fascinatie voor verval staat de dadendrang van stadsplanners. Zij willen de stad ‘revitaliseren’. Ook al weten ze dat de rommel die ze hier wegvegen, ergens anders weer ophoopt. Om het prestige hoog te houden, wordt daarom steeds nauwkeuriger opgeknapt en maniakaler weggevaagd: aftakeling -het zichtbaar worden van de geschiedenisverdwijnt zo achter de glans van glas, beton en witte lakverf. De verdienste van ‘Tweespoor’ ligt in de oproep aan de ontwerpers van Turnova om voldoende weerhaken over te houden zodat ook alledaagsheid zijn gang kan gaan. De stad als atelier, niet als museum dus.

Tekst: Bjorn Houttekier

Muhammad, Christoffel en Neil Onlangs boekten we via het internet een reis met de Eurostar naar Londen.

We zouden samen met H., onze zoon van acht, reizen. Daarom kozen we een verlengd weekend uit zodat hij geen schooldag zou moeten missen. Maar we kennen onze pappenheimers: omdat verlengde weekends gegeerde periodes zijn voor citytrips waren de tickets exuberant hoog, zeker in vergelijking met een reis op een doordeweekse dag. Van lieverlede reserveerden we een afreisdag vroeger, zodat we slechts de helft van de prijs moesten betalen. Het had wel als gevolg dat H. een dag school zou moeten missen. Toen we hem dat meedeelden, keek hij eerst verbaasd op, nadien verschrikt en dan verscheen er een gloed in zijn ogen. Die gloed herkenden we.

Eén dag uit ons leven herinneren we ons nog bijzonder goed, hoewel we er geen juiste datum meer op kunnen plaatsen en er slechts bij benadering een jaartal op kunnen kleven. Het moet ergens begin jaren zeventig zijn geweest, in het voorjaar, zo denken we. Maar het was beslist een woensdagvoormiddag. We waren toen nog opgroeiende jongens die schoolliepen op een katholiek college. Op de woensdagnamiddagen waren we vrij.

Twee dagen voor de bewuste woensdag -op maandag dus- waren we met een handgeschreven briefje van onze vader naar de prefect gegaan. Al onmiddellijk nadat de ochtendsirene had geloeid, hadden we de kronkelende trap naar zijn bureau beklommen met in onze hand het in een vierkant opgeplooid papiertje. We klopten aan, mochten onmiddellijk binnen en legden, zonder een woord te wisselen, het briefje op zijn strengogend bureau.

Het was een priester-prefect en zijn bijnaam was de wrat. Ook dat herinneren we ons nog. Hij moest enkel zijn handtekening op het briefje zetten. Dat deed hij zonder ons een blik te gunnen.

Twee dagen lang hielden we het briefje zorgvuldig in onze agenda opgeborgen.

Tot die verhoopte woensdagvoormid-

dag aanbrak. We zouden les hebben tot ‘s middags. Stipt om 12 uur zou de sirene opnieuw loeien. Maar die dag zou voor ons anders verlopen en dat voor de eerste maal in onze schoolloopbaan.

Een uur voor het reguliere einde van de schooltijd verzamelden we al onze boeken en borgen ze op in onze boekentas. We deden dat blijkbaar zo ostentatief dat de jongen naast ons op de schoolbank ons met ogen vol verbazing aankeek. We visten het ondertekende papiertje van vader uit onze agenda en liepen ermee naar voor waar de leraar op een verhoogje voor zijn houten lessenaar zat. Hij keek ons vragend aan.

We overhandigden hem het briefje, hij las het en knikte ons toe. “Dat is in orde, pak je boekentas maar”, zei hij.

Terwijl we terug naar onze bank stapten, voelden we dat alle blikken van onze klasgenoten op ons gericht waren.

We konden een glimlach niet meer onderdrukken. Eenmaal we de klasdeur achter ons hoorden dichtvallen, stonden we helemaal alleen in de gang.

We schreeuwden het uit, zonder een schreeuw te laten. We zweefden door de donkere gangen, zonder te zweven.

Om dat moment overviel ons hetzelfde gevoel dat Muhammad Ali te beurt viel op 28 januari 1974, toen hij door de donkere tunnel in de catacomben van Madison Square Garden in New York danste, terwijl hij zijn schouders soepel draaide en zijn rode bokshandschoenen krachtig tegen elkaar sloeg.

We renden eerst als gek over de speelplaats en liepen dan weer traag door de poort. Buiten de hoge bakstenen muur stond de witte Autobianchi van mijn vader al met ronkende motor te wachten. We namen plaats op de semilederen achterbank. De ruimte was krap want onze -een jaar oudere- broer had al plaatsgenomen in de auto. Aan de andere kant van de bank zagen we onze grootmoeder zitten, op haar paasbest. Vader was haar die dag al in alle vroegte in haar dorp gaan ophalen. Hij wierp een laatste blik op de achterbank. “We zijn ermee weg”, zei hij tot

onze moeder naast hem. Op dat moment overviel ons hetzelfde gevoel dat Christoffel Columbus te beurt viel op 3 augustus 1492 in het Spaanse Palos de la Frontera, toen hij het dek opging van de driemaster Santa Maria, naar de boeg liep en zijn stuurman beviel de zeilen bol te zetten en het sop van de weidse Atlantische oceaan te kiezen.

We reden eerst nog door het dorp. Alle huizen, winkels en gebouwen die we passeerden, waren voor ons oude bekenden. We stapten er elke dag meermaal langs op onze weg van en naar school. Nu leek het alsof alles nieuw was, alsof de huizen, die glinsterden onder het zonlicht, speciaal voor ons waren versierd met slingers en vlaggen en alsof de plaatselijke bevolking ons, na zoveel jaren afwezigheid, terug inhaalde als helden. Op dat moment overviel ons hetzelfde gevoel dat Neil Armstrong te beurt viel op 16 juli 1969, toen hij vanuit Apollo 11, net gelanceerd vanop het Kennedy Space Center nabij Cape Canaveral in Florida, door de patrijspoort keek en de blauwe aarde zich razendsnel zag verwijderen. We moesten ons bedwingen om niet naar elke voorbijganger te wuiven. Niet uitbundig maar met de ingetogenheid van een net gekroonde prins. Even later deelde moeder witte boterhammen uit, belegd met omelet bestrooid met witte suiker. Twee uur later arriveerden we op onze bestemming. We zagen geen boksring met Joe Frazier in de andere hoek. We ontdekten geen Amerika aan de einder en we zagen geen maan oplichten tussen de melkwegen. We waren aangekomen aan de Floraliën. We zijn het moeten gaan opzoeken op het internet: de ‘Floraliën’ is de naam van een vijfjaarlijkse tentoonstelling van bloemen en planten die in het voorjaar in Gent wordt gehouden. Van die Floraliën kunnen we ons niets meer herinneren. En waarom vader ons hiervoor de toestemming liet vragen om een uur vroeger dan normaal de klas te mogen verlaten, begrijpen we vandaag ook nog steeds niet.

Suiker - 23

Mei! 2/5: June Tabor 3/5: Yuko + oscar & the Wolf 4/5: GEikE 5/5: StaSh: Knock Out The Story of Poncho & Lefty

6/5: Johan Verminnen 60+1 10/5: 40 jaar Lou Roman Band 11/5: Radio ModeRn met The Mighty Quiffs 12/5: deFilharmonie: Mozart & Stravinski 13/5: Glenn Miller orchestra 16/5: Luka Bloom 24/5: Jef Neve & Liebrecht Vanbeckevoort: If Mozart and Monk were brothers 25/5: Tango Antwerp Festival: Ensemble hyperion & Roberto herrera 26/5: Will Tura met Heavy Horns & Strijkers 31/5: Jan Vermeulen & France Springuel: Beethoven & Schumann 1+2+3/6: azzek nog zou trouwen (Strangers-revue met o.a. Luc Caals) TURNHOUTSEBAAN 286 2140 BORGERHOUT

INFO & TICKETS: WWW.DEROMA.BE 03 292 97 40

— OPERA — Le Duc D’ALbe Vlaanderen bezet…

Vlaanderen bevrijd!

De Spaanse bezetting van de Nederlanden is het decor van deze opera. De hertog van Alva heeft zojuist graaf van Egmont laten executeren. Dochter Hélène wil haar vader wreken en wordt voorvechtster van het Vlaamse verzet. Daarbij krijgt ze steun van haar geliefde: de jonge Henri de Bruges.

Maar als hij nietsvermoedend de zoon van Alva blijkt te zijn, raakt hun liefde verstrikt in de strijd. Donizetti kon deze opera niet voltooien. De Italiaanse componist Giorgio Battistelli maakt nu, anno 2012, de opdracht af. Een 19deeeuwse opera met een nieuw eindresultaat. En bovendien kostuums van het Belgische modeduo A.F. Vandevorst.

Opera Antwerpen 6, 9, 11, 13, 15, 18 mei

— JEUGD — In TussenTIjD…een GeuzenoperA (14+) Stel je voor dat je plotsklaps de macht krijgt over de hele wereld. Wat zou je doen? Wat zou je veranderen? De jonge revolutionair Hendrik voelt zich geroepen om de wereld te verbeteren, maar zijn lief Amalia heeft juist schrik daarvoor. Dit is muziektheater over revolutionairen, mislukte machthebbers en het belang van de liefde in tijden van chaos. Protest in muziek van vroeger en nu.

Conservatorium/deSingel Antwerpen Zo 13 mei

— PLUS — ronDLeIDInG Een kijkje achter de schermen, ideaal voor een eerste kennismaking met opera.

Opera Antwerpen / za 5 mei

Kaarten (al vanaf 10 EUR) en info op www.vlaamseopera.be en 070 22 02 02 De Antwerpse opera is ook vanuit de Kempen makkelijk met het openbaar vervoer te bereiken, bv. met snelbus 416 die stopt naast de opera op de Rooseveltplaats.

Vlaamse Opera Antwerpen Frankrijklei 3, 2000 Antwerpen deSingel, Desguinlei 25, 2018 Antwerpen

Suiker zoekt ambassadeurs Cultuurkrant Suiker bestaat twee jaar. Op die korte tijd zijn we een vaste waarde geworden in de Kempen. Maar we willen meer. Suiker wil zich met twee voeten verankeren in alle gemeenten waar het verspreid wordt (het volledige arrondissement Turnhout plus enkele randgemeenten). Daarvoor hebben we de hulp nodig van vrijwillige ambassadeurs. Als het even kan in elke gemeente één.

Wie ben jij?

Je bent geïnteresseerd in cultuur Je kent je gemeente goed Je wil Suiker verdelen en/of de verdeling van Suiker mee coördineren in jouw gemeente Je kan de redactie tips geven over wat in jouw gemeente op cultureel vlak gebeurt Je hebt 1 dag per maand tijd voor Suiker

En wat schuift dat zoal?

Ons grenzeloos en eeuwigdurend respect Vrijkaarten Filmtickets voor Open Doek Evt. een vergoeding van onkosten

Interesse?

Mail als de bliksem naar leen@suikerkrant.be.

We zitten op jou te wachten.

Britse muzikante zet klavecimbel op de Vlaamse muziekkaart HERENTALS, TURNHOUT, TONGEREN – Ludmilla Tschakalova (65): een ronkende naam voor een klasbak op de klavecimbel. De Britse muzikante met Bulgaarse roots speelt een cruciale rol in de opmars van het oude toetsinstrument in Vlaanderen. Ze zette haar schouders onder de oprichting van de Vlaamse Klavecimbelvereniging en stampte de klavecimbelopleidingen uit de grond in de muziekacademies van Ekeren, Herentals en Turnhout. “Ik ben geen kuikentje meer”, grapt Tschakalova in prima Nederlands. Hoewel ze als leerkracht op pensioen is, staat haar agenda bol van concerten en lezingen. Op 20 mei geeft de gerenommeerde klaveciniste een workshop en een recital in de Lakenhal in Herentals. −Waar − komt jouw passie voor muziek vandaan?

Van mijn ouders en grootouders. Niet alleen mijn passie voor muziek, maar voor alle kunsten. Mijn grootvader langs moeders kant was een jazzmuzikant. Mijn moeder was actrice en speelde ook mee in musicals. Mijn vader was dirigent en pianist. Eerst legde hij zich toe op klassieke muziek, daarna ook op musical en lichte muziek. Muziek was thuis alomtegenwoordig. Op de grammofoonplaat of op de radio. Van klassieke tot lichte muziek en jazz. Als kind volgde ik dansopleidingen en acteerlessen. En ook pianolessen. Ja, aanvankelijk droomde ik ervan om danseres te worden. Maar op mijn 16de werd ik plots ‘gebeten’ door Bach. Door zijn muziek besloot ik zelf muzikant te worden.

−En − waarom koos je voor piano en klavecimbel?

Als pianostudente aan het Royal College of Music in Londen moest ik een tweede instrument kiezen. Dat werd klavecimbel. Ik was nog altijd verliefd op de muziek van Bach en tijdgenoten.

Al speelde ik ook heel graag Mozart, Beethoven, Brahms, Chopin en Mendelssohn op piano. Toen ik mijn eerste prijs piano behaalde, besloot ik om van mijn tweede instrument het eerste instrument te maken. Daarmee was ik de eerste student(e) met klavecimbel als eerste instrument. Redelijk ongewoon in de jaren 1970.

−Klavecimbel − is een oud instrument. Wat maakt het sexy?

De klavecimbel dook eeuwen vóór de piano op. Rond 1400 waren er al klavecimbelachtige instrumenten en kwam het instrument voor in teksten en gedichten in Engeland, Duitsland, Frankrijk en Italië. Een antwoord op de vraag

waarom de interesse van muzikanten en het publiek in de ‘oude’ muziek is toegenomen, is werk voor filosofen. Het is de diversiteit van de klavecimbel die me aanspreekt. Zo zijn er veel variaties in vorm en klank. Er is niet zomaar ‘de klavecimbel’. Tot het einde van de 18de eeuw -toen de piano in opmars waszijn er talloze typen van constructies ontstaan. Ook vandaag worden nog reproducties van historische instrumenten gebouwd, zelfs van instrumenten die enkel in stukken en brokken in musea te vinden zijn. De laatste dertig jaar hebben bouwers en spelers enorm veel van elkaar geleerd. De ontdekkingstocht is zeker nog niet rond.

Ook hou ik van de precisie van de klank, de doorzichtigheid van de klavecimbel. En van de gevarieerde klavecimbelliteratuur. Elk land heeft zijn eigen componisten met hun eigen stijlen.

−Klavecimbels − zijn vaak versierd met schilderwerk. Waarom?

De decoratie gaat van heel sober -geen schilderwerk aan buiten- of binnenkant - tot zeer extravagant- schilderwerk aan binnen- en buitenkant, bladgoud, beeldhouwwerken als onderstel. De versieringen waren vaak een pronkverhaal: hoe rijker de besteller van een instrument, hoe rianter de decoratie.

−In − 1975 kwam je naar het Conservatorium in Antwerpen. Waarom Antwerpen?

Ik was er al een paar keer geweest om een zomercursus te volgen in het Museum Vleeshuis. Deze cursussen boeiden me enorm omdat ze gegeven werden op historische klavecimbels. Het verschil tussen een origineel of een goede kopie ervan en een fabrieksinstrument is torenhoog. We moesten als het ware opnieuw klavecimbel leren spelen. De

bezoeken aan Antwerpen inspireerden me om verder te studeren aan het Conservatorium bij Jos Van Immerseel. Ik leerde mijn echtgenoot, trombonist Leo Verheyen (afkomstig uit Nijlen, nvdr), kennen en 37 jaar later en twee kinderen rijker woon ik nog altijd in Vlaanderen. Ik voel me hier thuis, sociaal en professioneel. En ik heb de kans gehad om mee te werken aan mooie muziekprojecten, alleen of met collega’s van wereldniveau.

−Wat − drijft jongeren vandaag om resoluut voor klavecimbel te kiezen?

Het instrument spreekt kinderen aan omdat het kleiner is dan de piano. De toetsen zijn minder breed en minder zwaar. De klank heeft iets magisch.

Ook het idee dat het instrument dateert uit de tijd van de kastelen, pruiken en uitgedoste kledij spreekt tot de verbeelding. Volwassenen kiezen dan weer voor klavecimbel uit liefde voor oude muziek. Soms hebben ze een piano- of orgelopleiding achter de rug en willen ze nieuwe dingen ontdekken. Toen ik studeerde in Antwerpen bestond de mogelijkheid nog niet om klavecimbel te volgen aan een muziekacademie. In 1987 zette het ministerie van Onderwijs het licht op groen om klavecimbel als volwaardig instrument te mogen inrichten. Sindsdien organiseren meer en meer academies de opleiding voor jongeren en volwassenen.

−Je − startte de klavecimbelopleiding op in de muziekacademie in Ekeren, later ook in Turnhout en Herentals.

Klopt. De cursus in Ekeren werd opgericht in 1987. In die tijd waren er een vijftal academies in Vlaanderen die klavecimbel aanboden. Ik kende de directeurs van de academies in Turnhout en Herentals. Beiden wilden ze een klavecimbelcursus opstarten. Het instrument is op zich interessant als solo-instrument. Bovendien vinden de meeste academies het een meerwaarde om een klavecinist in huis te hebben om de blokfluitklassen te begeleiden. Dankzij de enorme gedrevenheid van jonge klavecinisten zijn er vandaag meer dan 20 academies met klavecimbelklassen.

−Wat − wil de Vlaamse Klavecimbelvereniging, waarvan jij mee de motor bent, bereiken?

Tijdens mijn beginjaren als lesgeefster telde Vlaanderen weinig klavecinisten.

We woonden verspreid over het Vlaam-

se land en hadden niet echt de gelegenheid om elkaar te ontmoeten. In de jaren 1990 organiseerde ik workshops om leerkrachten en studenten jaarlijks bijeen te brengen. Het aantal leraren nam opmerkelijk toe. Er moest iets gebeuren om ons meer ‘te binden’. Samen met Bart Jacobs en Bart Wuilmus besloten we na een concert tussen pot en pint om de krachten te bundelen en een vereniging op te richten. Intussen zijn er de jaarlijkse Klavecimbeldagen en tal van studiedagen. En een uitgebreide website (www.vlaamseklavecimbelvereniging.be, nvdr.) Het is fantastisch om te zien hoe de interesse alsmaar toeneemt, zowel van leerkrachten aan de academies en in het hoger onderwijs als van studenten, bouwers en klavecimbelliefhebbers.

−Als − leerkracht ben je op pensioen.

Maar ongetwijfeld niet als klavecinist?

Ik heb een goede band met de muziekacademies en conservatoria. In mei en juni zal ik op vele plaatsen aanwezig zijn als jurylid. Tussendoor zijn Leo en ik druk bezig in ons nieuwe huis. Met mijn pensioen in het vooruitzicht verlangde ik naar een rustigere omgeving.

We verhuisden van Antwerpen naar een mooi plekje met een grote tuin in Tongeren. Tuinieren is voor mij een geweldige manier om creatief te zijn. Maar ik blijf zeker concerten spelen en mijn enthousiasme voor het instrument zal ik blijven overbrengen aan alle geïnteresseerden, wie weet zelfs in het buitenland. Want vanuit China is er interesse voor een cd die ik uitbracht in 2009. Binnenkort verschijnt een bespreking ervan in China’s grootste muziekblad. Ja, er zijn nog veel plekken op de aardbol waar klavecimbel weinig bekend is.

En nu ik meer tijd heb, kan ik misschien mijn grote droom waarmaken: het volledige klavecimbelwerk van de Franse componist François Couperin opnemen op cd. Iets waarmee ik enkele jaren zoet zal zijn.

Workshop Klavecimbel Zondag 20 mei om 14u in de Lakenhal in Herentals

Aperitiefconcert

Zondag 20 mei om 17u in de Lakenhal in Herentals

Tekst: Caroline Haverans Foto: Bart Van der Moeren

Suiker - 25

Turnhout Terminus Turnhout Centraal

Zeven straffe verhalen.

Deel 3.

De aarde is rond en dus kan elke plek die erop ligt er het middelpunt van zijn. Zoerle-Parwijs evengoed als New York. Of Turnhout. ’t Is maar waar je de punt van de passer zet.

Vanuit dat relativerende gegeven gaat de tentoonstelling ‘Turnhout Terminus Turnhout Centraal’ op zoek naar de Turnhoutse -en bij uitbreiding Kempense- identiteit. Aan de hand van zeven straffe verhalen wordt de Turnhoutse geschiedenis in een verrassend perspectief geplaatst.

• Pieter Paul Rubens was een Turnhoutenaar.

• De eerste moderne vrouwen van Europa kwamen uit de Kempen • Kwam de ‘Dead Man’s Hand’ van Turnhout?

• Turnhout was bijna het Leopoldstad van België • Ligt de vredespijp van Sitting Bull in Turnhout?

• Waar is het laatste hert van Turnhout naartoe?

• Was Kurt Cobain een Turnhoutenaar? En wat ben jij?

Suiker houdt wel van straffe verhalen en laat Karl van den Broeck elke maand een van de zeven ‘mythes’ toelichten. Deze maand:

Het laatste hert van Turnhout Turnhout heeft zijn ontstaan aan het hert te danken. De hertogen van Brabant kwamen in de Kempen jagen en bouwden een jachtslot op de plek die nu Turnhout is. Maar het hert sloeg op de vlucht, zoals ook in het Turnhoutse wapenschild.

Vandaag zijn er geen edelherten meer in de Kempen. Of toch?

Walter van den Broeck ontsluiert het geheim van het laatste (?) hert van Turnhout.

‘Turnhout Terminus Turnhout Centraal’ is een van de blikvangers van het cultuurjaar ‘Turnhout 2012’. De tentoonstelling loopt van 17 maart tot 31 oktober in het Taxandriamuseum, Begijnenstraat 28 in Turnhout.

Info: www.tram41.be en www.turnhout2012.be Openingsuren: di-za 10-17u, zo 11-17u Tickets: 7, 50 euro, kortingstarief 5 euro, jonger dan 18 gratis Reservaties gidsen: www.uitinturnhout.be, gidsen@turnhout.be, 014 44 33 55 Bij de tentoonstelling hoort een rijkelijk geïllustreerde catalogus die naast zeven straffe verhalen vier essays en een stripverhaal bevat.

Het Taxandriamuseum maakt deel uit van TRAM 41: Turnhoutse Route Archief en Musea.

26 - mei 2012

In het onzalige jaar 2004 besloot het toenmalige schepencollege het vluchtende hert uit het stadslogo te verdrijven.

“Voor een effectieve en verzorgde communicatie met onze doelgroepen is een karakteristieke huisstijl van groot belang. De communicatiemiddelen weerspiegelen immers mede de identiteit en kwaliteit van onze organisatie’ zo luidde het. Bedoeld werd eigenlijk: ‘het briefpapier is op, en nu er toch een nieuwe lading moet worden gedrukt, willen ook wij, zoals de andere steden en gemeenten, ons logo laten verhedendaagsen om modern onder de mensen te komen. ‘Een voorafspiegeling van ‘goed bestuur voor de mensen,’ denk ik. Maar er was meer: ‘Wie vandaag Turnhout zegt, denkt niet aan een hert, maar in de eerste plaats aan speelkaarten.’

Zo kende ik er nog een paar. Wie vandaag Olen zegt denkt niet aan de pot met drie oren, maar aan Umicore. Pot eruit, Umicore erin? Niet dus. Wie vandaag Lier zegt denkt niet aan de Zimmer- en de Sint-Gummarustoren, maar aan vlaaikens. Torens eruit, vlaaikens erin? Niet dus. Wie vandaag Vlaanderen of België zegt, denkt niet aan een leeuw, maar aan een zak frieten.

Leeuw eruit frieten erin? Niet dus.

Kortom wie niet wil begrijpen dat het hert in het Turnhoutse logo thuishoort is een domoor of een hertenvreter. Ik heb me daar eertijds behoorlijk over opgewonden, en ik zal maar ophouden want ik voel het weer opkomen.

Verdrijven is natuurlijk nog wat anders dan gevangen zetten. Dat ondervond ik toen ik op een zonnige dag stond te bellen met een vriend en tegelijkertijd wat achteloos en met mijn leesbril nog

op mijn neus naar buiten stond te kijken. Opeens zag ik op het golfplaten dak van een van de achterliggende koterijen een groot dier springen. Eerst dacht ik dat het een buitenmaatse herdershond was, maar toen ik mijn bril had verwisseld, ving ik nog een glimp op van… een hert!

Het was nog vroeg, aan overmatig drankgebruik kon dus het niet liggen, maar een hert op een golfplaten dak…?

Ik moest misschien toch maar eens een nieuwe bril halen.

In een aanpalende tuin ontstond stilaan een samenscholing van mensen die allemaal verbijsterd, als naar een ongeval met doden en ernstig gewonden, dezelfde richting uitkeken. Maar zelfs met mijn verrekijker kon ik niet zien waar hun verbijsterde blik op was gericht. Pas na geruime tijd dropen ze onverrichterzake en met gebogen hoofd een na een af. Getekend voor hun verdere leven, leek het wel.

Even later ging ik mijn brievenbus leegmaken en zag mijn buurman komen die ook was wezen kijken. ‘Wat was dat voor een beest?’ vroeg ik. ‘Een edelhert,’ zei hij. Ik wist meteen dat het ONS hert was. Het had zich kennelijk een tijdlang schuil gehouden in de Ravelse Staatsbossen, was vervolgens halverwege de Steenweg op Oosthoven de Drieskensstraat in geslagen, en was, waarschijnlijk van het schrikken, toen een smalle servitude in gevlucht en daar, wegens de engte, door paniek bevangen, over een haag gesprongen, en door een glazen schuifdeur gerend, waarbij het zich lelijk had verwond.

Daarna is het in een poging zijn einddoel te bereiken, het Stadhuis dus, op en af diverse golfplaten daken gesprongen en uiteindelijk uitgeput in een tuin neergestort. Sommigen beweerden achteraf dat het arme dier vakkundig door een ter zake deskundig persoon uit zijn lijden werd verlost en ter plekke begraven. Anderen beweerden dat het vakkundig wel degelijk werd geslacht, maar daarna uitgebeend en uitgedeeld aan wie een portie hebben wilde. Van dat alles heb ik nooit iets geloofd. Ons hert laat zich niet vangen, niet afslachten en zeker niet uitbenen! Later werd ik gesterkt in mijn overtuiging. Het hert kwam aan een of andere tapkast ter sprake, en een van de ander klanten zei getuige te zijn geweest van het hele gebeuren. Toen ik het slacht- en uitbeenverhaal had afgerond schudde hij het hoofd. ‘Klopt niet,’ zei hij. ‘Het was

opeens, onder ieders verbaasde ogen… verdwenen’. Het was een… mirakel dat hem zodanig had beangstigd, dat hij sindsdien aan de drank was. IJlings gaf hij nog een rondje.

Ik had het kunnen weten. Zo’n mythisch dier als ons Vluchtend Hert kán gewoon niet gevangen of geslacht, laat staan uitgebeend worden. Het is op de vlucht, en het zal blijven vluchten tot het eindelijk zijn plaats terugkrijgt in het Turnhoutse logo om rustig te kunnen blijven vluchten.

Het moet zijn dat er in die dagen meer dieren uit logo’s werden verwijderd, alleen weet ik niet zo goed bij welke stad of gemeente ze behoren. Maar af en toe kruisen een of meerdere viervoeters onverhoeds mijn weg, bij voorkeur ‘s nachts. Tijdens zo’n donkere nacht op de weg van Kasterlee naar Turnhout een dood paard, geschept door een witte Volvo die wat verder loodrecht, en als een platgetrapte ‘dinky toy’ met zijn neuspunt rechtop in de sloot stond. Op een mistige herfstnacht op de Ringlaan ter hoogte van het kruispunt met de Steenweg op Oosthoven twee levende koeien. Ik kon nog net remmen. Beide beesten keken ietwat verveeld naar binnen, en vroegen zich kennelijk af wat mijn auto in hun wei stond te doen. Ze hadden niet de minste haast om mij doorgang te verlenen, zelfs niet na een paar forse claxonstoten. Geduldig zette ik de radio aan. Er was nog altijd geen regering. En opeens, alsof ze het hadden afgesproken, draaiden ze zich om en verdwenen in de mist. Cows in the mist. ‘t Was eens iets anders.

Burgers wier gemeentebesturen een paar jaar geleden een paard of paar koeien uit hun logo hebben verwijderd, kunnen best contact opnemen met de oud-strijders van het voormalige comité Red het Hert. Ik heb een flauw vermoeden dat er zich ergens in de Kempen een oase bevindt waar de verjaagde logodieren des nachts bijeenkomen om herinneringen op te halen aan de goede oude tijd toen zij nog op briefpapier en uitnodigingskaarten prijkten. Wie haar per toeval vindt, verzoek ik hierbij de dieren wat moed in te spreken. Straks is het papier met de verhedendaagste en moderne logo’s op, dán zullen zij eindelijk hun oude plaats weer in kunnen nemen. Alvast ons hert, want ons huidige Schepencollege is immers veel fijngevoeliger dan het vorige!

Tekst: Walter van den Broeck

Turnhout 2012 Programma MEI

Compelling Faces ‘Compelling faces’ is een tentoonstelling die drie fotografen (Caroline Alida, Lieven Nollet en Yan Xinfa), drie continenten (Afrika, Europa en Azië) en drie fotoprojecten met mekaar in contact brengt.

Caroline Alida maakte in Niger portretten van traditionele leiders, genezers en zieners. Lieven Nollet fotografeerde geesteszieken in gevangenissen en psychiatrische centra in België. Yan Xinfa maakte in de jaren 90 foto’s van deelnemers aan de Lange Mars (1934), die ondanks hun heldendaden nog steeds in armoede leven. De zwart-witfoto’s hebben één ding gemeen: ze tonen ‘Compelling faces’: gezichten die dwingend aandacht opeisen. Te zien van 5 mei tot 3 juni in het leegstaande bibliotheekgebouw van de Warande, op woensdag, donderdag en vrijdag van 13 tot 18u en op zaterdag en zondag van 10 tot 17u.

De toegang is gratis. ‘Compelling Faces’ is een organisatie van Similes.

Romboïdes in het Begijnhof Romboïdes zijn geometrische figuren die al vaak kunstenaars geïnspireerd hebben. Deze zomer gaan Bob Roes en Kris De Hoon ermee aan de slag.

Ze plaatsen 94 levensgrote romboïdes in het Begijnhof in Turnhout. Die strakke figuren contrasteren met de vloeiende vormen van de barokkerk, maar anderzijds gaan ze ook probleemloos in het landschap op.

De romboïdes zijn gemaakt van wit ‘gepoederlakt’ metaal. Ze lijken te balanceren en te zweven boven de groenaanleg, die ongeschonden blijft. De romboïdes zijn van 20 mei tot 3 oktober te zien in het Begijnhof van Turnhout.

In galerie De Tweede Helft wordt er vanaf eind mei een tentoonstelling aan gekoppeld.

(t)Huiskamerconcerten Het (t)Huiskamerfestival is een uniek festival. De optredens vinden plaats bij gastgezinnen die in de stadsregio wonen. Gewoon, in de woonkamer.

Kan het nog gezelliger? Verschillende genres komen aan bod: muziek, dans, theater, literatuur, film. Het wordt een mooie mix van jong talent en gevestigde waarden: een multidisciplinair festival waardig. De toegang is gratis.

De organisatie van het (t)Huiskamerfestival ligt in handen van cultuurcoördinatie Turnhout, die de voorbije jaren de nodige expertise opbouwde in het organiseren van huiskamerconcerten.

Reserveren is verplicht. Dat doe je rechtstreeks bij het gastgezin, via mail.

Voor alle duidelijkheid: de (t)Huiskamerconcerten zijn geen privéfeestjes. Je hoeft het gastgezin niet te kennen om een voorstelling te kunnen bijwonen.

Iedereen is welkom (op voorwaarde dat er nog plaats is, natuurlijk). Meer info vind je op www.turnhout2012.be of www.uitinturnhout.be.

3 mei, 20u – Sofie La Digue bogaertsann@hotmail.com – Turnhout 4 mei, 20u – Newtown ann.vandenbrandt@telenet.be – Turnhout 4 mei, 20u – Sofie La Digue akeirse@its.jnj.com – Beerse 5 mei, 21u – Shortbread lefever66@gmail.com – Oud Turnhout 6 mei, 11u – Bonbonbasson (fagot) jef.vanleeuw@telenet.be – Vosselaar 6 mei, 14u – Bottle of Moonshine bram@starckx.be – Vosselaar 6 mei, 19u – V.A.N.E. jhn.vdkrabben@telenet.be – Beerse 11 mei, 20u – Videovolta crerom@telenet.be – Turnhout 11 mei, 20u – Vitalski marnix.despiegeleer@telenet.be – Turnhout 12 mei, 20u – Only 4 saxes marc.clymans@scarlet.be – Turnhout 12 mei, 19u – Poetry at home brie@telenet.be – Turnhout 12 mei, 15u – Cello recital duo savanha@skynet.be – Turnhout 16 mei, 20.30u – The Cluricauns baertw@telenet.be – Turnhout 18 mei, 20u – Bart Van Loo robertvanderwee@gmail.com – Vosselaar 19 mei, 20u – Janssens & De Witte peter.anaf@gmail.com – Turnhout 19 mei, 20u – Steve Bailey XL wendy.luyks@telenet.be – Turnhout 25 mei, 20u – Grande Hotel katrien.abrams@telenet.be – Turnhout 26 mei, 20u – Rik Mercelis (SingleMalt) goudenjetta@telenet.be – Turnhout 27 mei, 15u – Lies Lefever els.snoeckx@telenet.be – Beerse 29 mei, 20.30u – La Bande Triaque kristien.aubroeck@khk.be – Oud Turnhout

Watertorenfestival Verspreid over negen maanden worden in de Watertoren honderd voorstellingen georganiseerd. Die hebben met mekaar gemeen dat ze gratis zijn, dat ze om 19u stipt beginnen en niet langer dan een uur duren. Reserveren kan niet. Wees dus op tijd. Vol is vol. De Watertoren biedt slechts plaats aan enkele tientallen personen. wo – 2 mei Dinamo (funkydance) do – 3 mei Steve bailey XL (folk) vr – 4 mei EVA vzw (multiculturele modeshow) wo – 9 mei SAMWD (jonge gitaristen) do – 10 mei Oase vzw (moppenbureau) vr – 11 mei Jef van den Broeck (Ierse sessie) wo – 16 mei De Franciscusgezellen: Praatje in het park do – 17 mei Jef Louisa Versmissen (monoloog) vr – 18 mei Franky Miro (solo) wo – 23 mei Het Theaterlab (theater) do – 24 mei Wim Paeshuyse (comedy) vr – 25 mei 23 Dubbel 0 Turnhout Connect (hiphop) wo – 30 mei Dinamo (woordpodium) do – 31 mei Theatergroep De Kater: Mensenhater

Tijlstoet

Bie Flameng

Het is geleden van het begin van de jaren 80 dat Tijl, Nele en Lamme Goedzak door de straten van Turnhout trokken.

Op zondag 13 mei wordt opnieuw aangeknoopt met een mooie traditie uit de vorige eeuw: dan gaat de Tijlstoet weer uit.

Het bekende boek van Charles De Coster dient als basis voor de stoet, die uit vijf delen bestaat. Elk deel verhaalt een episode uit het leven van Tijl en wordt afgesloten met een praalwagen. 800 figuranten en 100 dieren nemen deel aan de stoet. Bij de Tijlstoet hoort ook een ‘nostalgische’ reclamekaravaan, die de goeie ouwe tijd even doet herleven.

De Grote Markt wordt voor één dag een echt Tijl en Neleplein. In afwachting van het vertrek van de reclamekaravaan (om 13.30u) en de Tijlstoet (om 14u) entertainen ’s morgens om 10u De Glaceekes het publiek op de Grote Markt. Ze ontvangen ook enkele Vlaamse vedetten.

De stoet komt via de Otterstraat de Grote Markt op en passeert dan via de kant van Toerisme & UiT het Zegeplein, de Warandestraat, de Stationsstraat en de de Merodelei, om via de Gasthuisstraat op de Grote Markt te komen. Tussen 17 en 18u wordt de stoet ontbonden. De dag wordt afgesloten met een recordpoging: op de markt worden dan zoveel mogelijk mensen verzameld die Tijl of Nele heten. Deelnemers aan de recordpoging maken kans op mooie prijzen.

Bie Flameng stelt in de Bloemengang van het Heilig Graf 22 prenten tentoon die Turnhout als centrale thema hebben. ‘Turnhout herontdekt’ van Bie Flameng loopt nog tot 30 juni.

TENTOONSTELLINGEN Turnhout Terminus Turnhout Centraal De centrale tentoonstelling van het cultuurjaar. Zeven mythes en straffe verhalen geven je een beeld van de Turnhoutse identiteit en wat daaronder verstaan kan worden. Nog tot 31 oktober in het Taxandriamuseum. Alle info op www.tram41.be.

Tweespoor

Kunst en erfgoed ontmoeten elkaar op een twintigtal binnen- en buitenlocaties in Turnhout. Deelnemende kunstenaars zijn o.a. Marie Snauwaert, Luk Van Soom, Liliane Vertessen, Laura Wilson en Philip Aguirre y Otegui. Nog tot 20 mei. Alle info op www.warande.be

Open Asia

KIJK op Turnhout

De leden van Akademie+3 geven aan de hand van schilderijen van 50 bij 50 cm een ‘KIJK op Turnhout’. De doeken worden in de hal van het AZ Turnhout, campus Sint-Jozef, samengebracht zodat ze één groot mozaïek vormen. Nog tot 30 juni.

Jan Raeves

Nog tot 10 juni zijn in Cachet de Cire (Grote Markt 12 in Turnhout) werken van Jan Raeves te zien.

Lieven Nollet

Fotograaf Lieven Nollet portretteerde geïnterneerden en gedetineerden in Belgische gevangenissen en in psychiatrische centra. Zijn foto’s vatten de kern van hun dramatiek. ‘Geen schuld, wel straf’ is tot 9 juni te zien in de SASK, Gemeentestraat 5.

Voor de Romeinen kwamen

Hoe ging het eraantoe in de voor de Romeinen ondoordringbare Kempen?

Domo de Refontiro (Molenstraat 31) schetst een mooi beeld van de oeroude gemeenschap van de Oude Belgen die in onze contreien leefden. Te zien op 6 en 13 mei van 13.30 tot 17.30u. Info: www.domoderefontiro.be.

Wij zijn sporen

‘Wij zijn sporen’ is de derde performance uit de cyclus ‘Reservatorio veelheid is een kleur’ in Creative Factory (Druivenstraat 20). Met Shosha van Kranendonk (Nederland) en Natalia Pieczuro (Polen). Op 11 mei om 20.30u.

Rik Van Mechelen

In de Meerloop (Begijnhof 44) stelt Rik Van Mechelen etsen, litho’s, lino’s en houtsneden tentoon op 2, 3 en 4 mei van 13.30 tot 17u en op 6 mei van 14 tot 18u.

Turnhout 2012 in steen

Zes internationale beeldhouwers -onder leiding van Jef Van Leeuw- bewerken nog tot 25 oktober in het Stadspark een blok marmer van drie ton en laten zich daarbij inspireren door de 800-jarige stadsgeschiedenis van Turnhout. Dit ‘work in progress’ is continu te bewonderen.

Fotograaf Kris Dewitte fotografeerde voor filmfestival Open Doek Aziatische filmsets en stelt die tot 30 september tentoon in Kunstforum Würth. Info op www.opendoek.be.

De poorten van mijn dromen

The Global Soul -een initiatief van Dinamo- belicht het thema migratie vanuit verschillende kunstdisciplines.

De kunstwerken werden gemaakt door vrijwilligers en cursisten. Nog tot 6 mei in het leegstaande bibliotheekgebouw aan de Warande.

Verhalen met pedalen

The Global Soul

Vitrine

Elke week stelt een andere jonge kunstenaar tentoon in de tijdelijke galerie ‘Vitrine’ in de Leopoldstraat 13. Je kan het werk van dit aanstormende talent alleen door de vitrine bekijken. De deuren blijven dicht. De lijst van kunstenaars vind je op www.vitrine2012.be.

‘Vitrine’ loopt tot 3 juni.

Aan het zwembad in het Stadspark gaan leerlingen van de SASK aan de slag met deuren, die de poorten zijn naar hun denkbeeldige universum. Van 11 mei tot 30 november.

De kinderen en de jeugd, verbonden aan de SASK, slaan de handen in mekaar. De kinderen maken illustraties en de jongeren (van de afdeling ‘Woord’) vertellen daar een verhaal bij. Met de bakfiets gaan ze op tournee, van de Grote Markt tot aan de Watertoren en terug. Van 11 mei tot 30 november.

Stambomen

Studenten aan de SASK interpreteren het begrip ‘Stamboom’ wel heel letterlijk. De stambomen van Turnhoutenaren worden op verschillende locaties in bomen gehangen. Van 11 mei tot 30 november.

Suiker - 27

Lezingen Workshops Cursussen Uitstappen Praatpunt

Ben jij een van de mensen die hun Nederlands willen verbeteren? Spring dan eens binnen op maandagavond (niet tijdens schoolvakanties). Het is gratis en je hoeft je ook niet in te schrijven.

Turnhout, de Warande, lokaal A, Warandestraat, 42, elke maandag van 19 tot 21u (niet in de schoolvakantie) Info 014 47 21 10, 014 47 21 64 of nic. vangrootel@warande.be. deN Babbelhoek Herentals, Huis van het Nederlands, Fraikinstraat, 38, elke dinsdag van 12.30 tot 15u Info +32 14 22 17 81 of bieh28@hotmail.com of www.denbabbelhoek.be.

Hoogstraten, Gemeentelijke basisschool, Koningin Elisabethlaan, 21, elke woensdag van 19 tot 21u Info 03 314 37 86 of kreatief@skynet.be Geel, ‘t oriGinEEL, Logen, 104, elke donderdag van 13.30 tot 15.30u Info 014 56 05 95 of kreatief.geel@skynet.be Mol, CVO Kempen-Mol, ingang Chrysantenlaan, elke donderdag van 19 tot 21u Info 014 31 69 18 of kreatief.mol@skynet.be

KALENDER MEI wo 2 mei van 19.30 tot 21.30u – Vorselaar

Kijken naar kunst

Kom je in een museum niet verder dan het lezen van de plaatjes bij de voorwerpen? Of laat je je meestal volledig leiden door wat de gids te vertellen heeft? Deze activiteit werpt een ander licht op kunst.

Buurthuis Vorselaar, Oostakker 16 Info 014 70 91 66 ma 7 mei van 20 tot 22.30u – Hoogstraten

Artrose

Artrose is een van de meest voorkomende gewrichtsaandoeningen met klachten van stijfheid, ontstekingen en veel pijn. De symptomen nemen toe met het ouder worden.

Parochiezaal Pax, Dr. Versmissenstraat 3 Info 014 40 35 45 di 8 mei van 19 tot 21.30u en za 12 mei van 14 tot 16.30u – Turnhout

Workshop fimokralen

Een echte blikvanger, dit juweel. Door met contrasterende kleuren fimoklei te werken in een kleipistool kom je tot kunstzinnig opgebouwde kralen, net een Klimtschilderij.

De Banier Turnhout, Warandestraat 97 Info 03 270 04 44 of debanier@debanier.be di 8 mei van 19.30 tot 22.30u – Turnhout

Dementie

Tijdens deze infoavond waarbij de ziekte van Alzheimer vaak als voorbeeld wordt genomen, kijken we naar de drie realiteiten van de ziekte.

CM Atrium, Korte Begijnenstraat, 18 Info 014 40 35 55 of thuiszorgcentrum. turnhout@cm.be vanaf wo 9 mei van 19.30 tot 21.30u – Turnhout

Stoppen met roken … en volhouden!

Groepscursus van 8 sessies waarbij je met de steun van ‘medestoppers’ een zeer goede kans hebt dat het je (deze keer wél) lukt.

Hotel Corsendonk Viane, Korte Vianenstraat 2 Info 014 40 35 45 do 10 mei van 19.30 tot 22u – Mol

Het ABC van de mantelzorg Mantelzorgers hebben nood aan goede en bruikbare informatie.Om hieraan tegemoet te komen, lanceerde Ziekenzorg CM het boek ‘Het ABC van de mantelzorg, van administratieve rompslomp tot zelfzorg.’

CC ‘t Getouw, Molenhoekstraat 2 Info 015 21 59 46 of ziekenzorg.rmt@ cm.be do 10 mei van 13.30 tot 16u – Turnhout

Verplaatsingstechnieken Tijdens deze workshop zullen technieken besproken en uitgevoerd worden waarmee u rugsparend kan werken met patiënten zodat u in de toekomst beter gewapend bent tegen rugklachten.

Thuiszorgwinkel, Patersstraat 85 Info 014 40 35 55 of thuiszorgcentrum. turnhout@cm.be za 12 mei van 10 tot 12.30u – Turnhout

Workshop fimoroosjes

Kralen maken in de vorm van roosjes. Met fimoklei maak je de mooiste exemplaren in de meest uiteenlopende kleuren.

De Banier Turnhout, Warandestraat 97 Info 03 270 04 44 of debanier@debanier.be

28 - mei 2012

ma 14 mei van 19.30 tot 22.30u – Vorselaar

di 22 mei om 20u – Rijkevorsel

Eerst overloopt de lesgeefster de recepten, vervolgens gaan we zelf aan de slag. Op het einde van de avond genieten we van alles wat we hebben gekookt en gebakken.

Buurthuis Vorselaar, Oostakker 16 Info 014 50 01 89

In deze workshop geeft een professionele dansleraar van de Chrissy’s Line Dancers een initiatieles Line Dance.

Bibliotheek, Molenstraat 20 Info 03 340 00 52 of evi.nelis@rijkevorsel.be in samenwerking met Vormingplus Kempen

di 15 mei van 14 tot 16u – Turnhout

di 22 mei van 13.30 tot 16.30u – Geel

Workshop creatief koken

Soms weet ik niet wat te zeggen!

Wat zeggen woorden, wat gebaren?

Wat is bespreekbaar voor de ene, wat voor de andere? Vragen waarmee we geconfronteerd worden in het dagelijkse leven maar des te meer bij ziekte of andere ingrijpende verliezen.

Thuiszorgwinkel, Patersstraat 85 Info 014 40 35 55 of thuiszorgcentrum. turnhout@cm.be wo 16 mei van 14 tot 17u – Kasterlee

Welnessnamiddag

Je wil je al langer eens goed laten verzorgen en verwennen, maar durfde nooit de stap te zetten naar een welnesscentrum of schoonheidsinstituut?

Dan is deze activiteit voor jou!

De Hoge Rielen - paviljoen De Rul, Molenstraat 62 Info 015 21 59 47 of ziekenzorg.rmt@ cm.be wo 16 mei – Turnhout

Stripleeskring Voor stripfanaten en stripliefhebbers, en bij uitbreiding voor eenieder die het horen wil: Bibliotheek Turnhout heeft een Stripleeskring.

Bibliotheek, Kasteeldreef 10 Info 014 47 22 14 of bibliotheek@turnhout.be vr 18 mei van 20 tot 22 u – Bouwel

Het ecologisch houden van kippen

Praten rond keuze van ras, kippenhok en uitloop, voeding en verzorging, gezondheid en ziekte, broeden en opfok van kippen Parochiezaal Bouwel, Dorp 43 Info 014 51 76 73 ma 21 mei van 20 tot 22 u – Geel

Infomoment: Psychiatrie en medicatie OPZ Geel, Sanodreef 4.

Info 014 59 06 00 of similes.geel@gmail. com

Line dance

Kopen en betalen op internet Tijdens deze workshop geven we je een aantal tips mee om veilig te kopen en te betalen via internet.

KHK, Kleinhoefstraat 4 Info 015 21 59 47 of ziekenzorg.rmt@ cm.be Vanaf di 22 mei van 13.30 tot 16u – Geel

Geheugentraining

In drie sessies leer je bewuster om gaan met je geheugen. Wat is onthouden? Wat is vergeten? Is elke vorm van vergeten even alarmerend? Wat is normaal/abnormaal inzake de geheugencapaciteit? Hoe kan men testen? Wat is er aan te doen?

Bemt, Kleinhoefstraat 6 Info 014 40 35 55 of thuiszorgcentrum. turnhout@cm.be wo 23 mei van 13.30 tot 16.30u – Olen

Gelukkig zijn, ook als je langdurig ziek bent

Hoe kan je je geluk verhogen? Tijdens deze infosessie licht de spreker de sluier op hoe je stap voor stap op weg kan gaan naar je eigen geluk.

Het Lijsternest, Herentalseweg 1 Info 015 21 59 47 of ziekenzorg.rmt@ cm.be do 24 mei van 22 tot 22.30u – Dessel

Voetproblemen

Pijnlijke voeten beïnvloeden je algemene welzijn. Tijdens deze infoavond overloopt onze gastspreker met jou de meest voorkomende voetproblemen: hallux valgus, hamerteen, hielspoor, holvoeten, reumatische voet, diabetisch voet, platvoeten, …

Sportpark Brasel Info 014 40 35 45 do 31 mei van 13 tot 16u – Turnhout

Voetzelfzorg

Voetmassage is een weldaad voor iedereen die het mag ervaren: het verdrijft fysische en geestelijke vermoeidheid en verspreidt warmte in heel je lichaam.

In deze workshop leren we voeten masseren bij onszelf en bij anderen.

Thuiszorgwinkel, Patersstraat 85 Info 014 40 35 55 of thuiszorgcentrum. turnhout@cm.be

JOUW activiteit in deze kalender?

Cursussen, lezingen en workshops voer je makkelijk en snel in op www.cultuurdatabank.be. Doe dat wel zo snel mogelijk. Als je ze aanvinkt als ‘educatieve activiteit’ komen ze niet alleen trecht op www. UitinVlaanderen.be, maar ook op allerlei agenda’s, websites en redacties. En natuurlijk ook in Suiker! Meer details vind je op www.cultuurnet.be/uitdatabank.

Zin om iets te organiseren??

Vormingplus Kempen betaalt voor een aantal activiteiten tot 75% terug van je kosten voor de begeleiding (met een maximum van 200 euro). Ons aanbod en honderden cursussen, lezingen, workshops vind je op www.vormingpluskempen.be.

Kempen kookt! Kempen zingt!

Wo 2 mei, 19u

Watertorenfestival: funkydance en streetdance Dinamo en Wannadance presenteren een optreden gebracht door dansers uit de groepen ‘funkydance’ en ‘streetdance’.

Daarna dans je zelf mee, aangemoedigd door de begeleiders Chantal en Lindy.

Do 3 mei, 10u

Wandeling: Zondereigense beemden Vertrek om 10u aan de parking van Landgoed Schaluinen in Baarle-Nassau.

Deelnameprijs 5 € Do 3 mei, 15u

Workshop Werelddans In deze workshop maken we al dansend kennis met verschillende volkeren en hun danscultuur. Deze workshop kadert in de ‘Week van de Amateurkunsten’.

Kongoplein. Gratis. Schoenen meebrengen die geen strepen nalaten.

Do 3 en vr 4 mei, 13.30u

Tweespoor

Wandeling (3 mei) en fietstocht (4 mei) langs het ‘Tweespoor’-parcours dat de Warande en Erfgoedcel Noorderkempen hebben uitgetekend in het kader van Turnhout 2012.

Vertrek aan de rode toog in de Kuub.

Deelnameprijs 8 euro.

Do 10 mei, 7.30u

Uitstap de Dijle – WaalsBrabant leemplateau Daguitstap met twee wandelingen. In de voormiddag een openlandschapswandeling van 6 km en in de namiddag een boswandeling van 8 km. Deelnameprijs 29 euro. Dagrugzak meebrengen met picknick voor ’s middags.

Ma 14 mei, 14u

Uitstap Postel, de norbertijnenabdij

HERENTALS - Drie Kempense erfgoedcellen, twee LEADER-projecten, Vormingplus Kempen en Rurant werken sinds een jaar samen aan twee projecten rond Kempense tradities: ‘Kempen kookt!’ en ‘Kempen zingt’.

De partners LEADER (Liaisons Entre Actions de Développement de l’Economie Rurale) is een Europees initiatief voor plattelandsontwikkeling. Het werd in de jaren negentig door Europa in het leven geroepen als antwoord op de specifieke problemen waarmee plattelandsregio’s kampen. LEADER stelt zich tot doel het lokale economische en maatschappelijke weefsel op het platteland te versterken en wil bijdragen tot een versterking van de territoriale verbondenheid, een diversificatie van de plattelandseconomie en een verbetering van de leefkwaliteit. Het geeft een regio hierbij de kans om vernieuwende oplossingen uit te werken, op maat van het eigen gebied. In de provincie Antwerpen liggen twee LEADER-gebieden, en beide zijn verankerd in de Kempen. De ‘Regio Midden-Kempen beweegt!’omvat de gemeentes Balen, Geel, Lille, Kasterlee, Meerhout, Retie en Vorselaar.

De noordelijker gelegen regio ‘MarkAante Kempen’ omvat de gemeentes Arendonk, Baarle-Hertog, Hoogstraten, Merksplas, Ravels, Rijkevorsel, Brecht, Essen, Kalmthout en Wuustwezel.

Dat de drie Kempense erfgoedcellen (Kempens Karakter, Noorderkempen,

en k.ERF) het project mee ondersteunen, mag geen verbazing wekken. Ze zijn dagelijks in de weer met het bewaren van immaterieel cultureel erfgoed en het ontsluiten naar het publiek.

Vzw Rurant, dat het regionale kwaliteitslabel ‘Pure Kempen’ in het leven riep, ijvert voor het behoud en het versterken van een aantrekkelijk, leefbaar en vitaal platteland. Kempen kookt! en Kempen zingt! past dus ook helemaal in de Rurantkraam.

Vormingplus Kempen organiseert en ondersteunt dan weer activiteiten die volwassenen sociale en culturele vaardigheden bijbrengen. Zoals bijvoorbeeld Kempen kookt! en Kempen zingt!

De projecten

Kempen kookt! gaat op zoek naar typisch Kempense gerechten, culinaire tradities en verdwenen plaatsen waar voedsel centraal stond. Er wordt een toeristische postkaartenreeks en een echt Kempens kookboek ontwikkeld.

Om dat boek te promoten, trekt in de zomer en het najaar van 2012 een culinaire roadshow, met kok Jeroen Van Alphen, door de Kempen. Waar er een bijzonder activiteit is, duikt ook Kempen kookt! op. De roadshow houdt halt in Bouwel (5 mei), Olen (6 mei), Vorselaar (11 mei), Herenthout (19 mei), Wortel (20 mei), Putte (2 juni), Gooreind (3 juni), Sint-Lenaarts/Brecht (24 juni), Balen (27 juni), Berlaar (30 juni), Retie (8 juli), Olmen (15 juli), Lille (20 juli), Essen (5 augustus), Geel (19 augustus), Geel Ten Aard (2 september), Kasterlee (9 september), Oud-Turnhout (16 september) en Heist-op-den-Berg (17 november).

Kempen zingt! is net als Kempen kookt! een erfgoedproject. Een schat aan oude liedjes werd opgesnord: werkliedjes die tijdens de arbeid gezongen werden, maar ook verhuisliedjes die gezongen werden door boeren die hun intrek namen in een andere hoeve, of moordliederen waarin de verhalen van gruwelijke gebeurtenissen werden verteld. De bedoeling bestaat erin deze bijna vergeten liederen nieuw leven in te blazen. Omdat te bereiken trekken vanaf mei enkele muzikanten (Kathleen Vandenhoudt of Pascale Michiels, Bart Buls en Piet Van Den Heuvel) langs scholen, evenementen en dorpsfeesten om de liedjes ten gehore te brengen. Je kan ze horen in Herselt (4 mei), Lille (6 mei), Olen (6 mei), GooreindWuustwezel (3 juni), Berlaar (8 juni), Vorselaar (15 juni), Laakdal (22 juni), Sint-Antonius-Zoersel (8 juli), Nijlen (8 juli), Herenthout (8 juli), Balen (11 juli), Wuustwezel (11 juli), Kasterlee (11 juli), Geel (13 juli), Putte (20 juli), Essen (5 augustus), Oud-Turnhout (11 augustus), Beerse (24 augustus), Merksplas (25 augustus), Heist-op-denBerg (26 augustus), Grobbendonk (4 september), Vosselaar (15 september) en Turnhout (16 september).

Oproep Ben je een culinaire Kempenkenner of ken je nog Kempense volksliedjes?

Denk je nog streekgerechten en/of lokale liedjes te kennen die opgenomen kunnen worden in een van de projecten van Kempen kookt! of Kempen zingt!, neem dan contact op met Tim Willekens via tim@kempenkookt.be of tim@ kempenzingt.be.

Al meer dan 800 jaar zijn de norbertijnen actief in Postel. Wandelend langs de historische gebouwen vertelt de gids het verhaal van rust en welvaart maar ook van woelige tijden en de teloorgang van de abdij. We sluiten af met een postelbier en een stukje abdijkaas.

Vertrek om 14u aan de witte poort van de abdij. Deelnameprijs 9 euro.

Ma 21 mei, 19u

Fietstocht: Turnhout met haken en ogen Een fietstocht waarbij afstappen belangrijk is en we stilstaan bij wat overblijft van toen met een haak naar nu. Ter plekke, met eigen ogen, het verhaal van de groei van de stad bekijken en meemaken.

Wie meefietst, kan het voortvertellen.

Vertrek om 19u aan de rode toog in de Kuub. Deelnameprijs 5 euro.

Do 24 mei, 13.30u

Workshop juwelen maken Ben je een beetje handig en heb je zin om je eigen kralensnoer te maken? Je hebt de keuze uit verschillende kleuren en materialen.

Kongoplein. Deelnameprijs 5 euro en ongeveer 10 euro voor materiaal.

Di 29 mei, 10u

Fietstocht: Kleidabberspad Vertrek om 10u aan Brug 5 op de baan Beerse - Merksplas (Den Dam). Deelnameprijs 5 euro.

Wo 30 mei, 19u

Watertorenfestival: Poëzie- en woordpodium Het podium is aan alle mensen die hun bedenkingen, gevoelens of meningen wel eens op papier zetten, al dan niet op poëtische wijze. Gratis.

INFO Lut Mertens Dinamo – Warandestraat 42, Turnhout 014 47 21 64 – dinamo@warande.be www.warande.be/dinamo

Suiker - 29

Blogito ergo sum (Ik blog, dus ik ben)

Mme Zsazsa, leading lady onder de bloggers MEERHOUT - Mode, eten, ecologisch tuinieren, reizen of het moederschap: je kan het zo gek niet bedenken of er bestaat wel een blog over. Een mens is een sociaal wezen en dus willen we graag ons leven delen met een man of een vrouw, met enkele kinderen en wat huisdieren én bij uitbreiding ook met de hele cyberspace. In de Kempen is dat niet anders.

Wie dacht dat bloggen helemaal out was, heeft het mis. Met Facebook, Twitter, Netlog en andere netwerksites is het aantal socialemediagebruikers de laatste jaren fors toegenomen. Wie niet mee op de kar springt, stuurt zichzelf naar de prehistorie. Toch zijn de bloggers niet van hun plaatsje verstoten door de twitteraars of facebookers. Het is immers een heel apart genre. Zo is de vormgeving van Facebook en Twitter in grote mate bepaald door de oprichters van de netwerksites en kunnen ook anderen op jouw ruimte allerlei zaken posten en delen. Een blog is echter een eigen appartementje op het internet dat je zelf mag inrichten. Je teelt er je eigen -vaak ecologische- gewassen, naait er je eigen kleren en kookt er je eigen potje. Wie dat goed en creatief aanpakt, wordt een rolmodel en krijgt heel wat volgers.

30 - mei 2012

Identiteitscrisis

Kim of Zsazsa

Van blog naar boek

De leading lady onder de bloggers komt van bij ons. Vanuit haar boerderijtje in Meerhout veroverde mme Zsazsa -alias Kim Leysen- cyberspace. Zo’n 3.000 mensen bezoeken dagelijks haar blog waarop ze op humoristische wijze stukjes schrijft over naaien, koken en haar moestuin. En dan zeggen dat het allemaal begon met een identiteitscrisis. “Het was eerder een impasse in de zoektocht naar een leuke job,” vertelt mme Zsazsa. “Ik dacht altijd dat mensen tegen hun goesting gingen werken en dat dat zo hoorde. Uiteindelijk ben ik dan een opleiding patroontekenen gaan volgen en dat vond ik van de eerste dag heel plezant. Op het einde van de cursus was ik hoogzwanger en ben ik thuis gebleven. Toen is de blog ontstaan. Ik begon kleertjes te ontwerpen voor mijn zoon en die wilde ik dan laten zien: ‘Kijk eens wat ik gemaakt heb.’

Daar reageerden dan twee mensen op met: ‘Amai, hoe schoon!’”

Dat was in 2006. Intussen is mme Zsazsa’s blogplekje flink uitgebreid met extra topics en kleurige foto’s, maar Zsazsa blijft wel bij haar leest. Een open dagboek is het nooit geworden. “Ik zal nooit iets over mijn man schrijven of een van mijn beslommeringen aankaarten. Dat is gewoon niet interessant voor andere mensen. Maar ik schrijf wel over wat ik belangrijk vind. Zo ben ik vorig jaar vegetariër geworden en heb ik al wel eens via mijn blog de mensen aangespoord om wat minder vlees te eten. Daar krijg ik gegarandeerd reacties op van boerinnen die zeggen dat ik zo in hun portemonnee zit. Ik denk daar dan wel eens over na, maar ik kan het toch niet laten.”

“Kim is niet zo’n heel sexy of mysterieuze naam hé. Als journalisten vroeger eens een interview wilden, vroeg ik altijd om mijn naam niet te vermelden omdat die volgens mij zo vreselijk Kempens klinkt. Op een gegeven moment deden ze dat dan toch en dan kreeg ik reacties op mijn blog zoals: ‘Heet jij echt Kim? Dat had ik nu niet verwacht hoor.’” (lacht) Of er een verschil is tussen Kim en mme Zsazsa? “Ik denk het niet, maar mme Zsazsa is wel een pak interessanter. Mensen die me alleen kennen van mijn blog denken dat ik de hele week creatief bezig ben en altijd uitgebreid kook, maar ik blog zo’n 3 keer in de week. Ik ben dus ook vaak met saaie dingen bezig.”

Met 20.000 lezers per week geraken de naam en de creatieve ideeën van mme Zsazsa stilaan verspreid in Vlaanderen en dat merken ook de andere media op. Zsazsa heeft een rubriek in het Nieuwsblad Magazine en publiceerde ook een boek: ‘Allemaal rokjes’. Hierin steekt ze meisjes en vrouwen met behulp van prachtige foto’s en duidelijke patronen in een nieuw rokje. “Dat boek heb ik eigenlijk wel aan mijn blog te danken,” zegt mme Zsazsa. “Een Nederlandse uitgeverij had me vorig jaar gecontacteerd om een boek te maken over rokjes, maar uiteindelijk bleek dat ik een andere visie had op het totaalconcept van het boek en toen is het project niet doorgegaan. Ik heb toen het verhaal gedaan op mijn blog en laten weten dat geïnteresseerde uitgeverijen me mochten contacteren. Daar is toen veel reactie opgekomen en het is een heel plezant boek geworden. Ik ben er superblij mee.” Is bloggen een hobby voor het leven? “Goh, ik denk daar niet over na en ik hoop dat de mensen ook niet denken dat er een strategie zit achter de site. Alles groeit een beetje organisch. Soms denk ik wel: ‘Oei, gaat er nog wel iets zijn om te vertellen?’, maar dat komt altijd wel goed. Ik ga misschien wel andere modellen moeten zoeken. Mijn kinderen hebben nu een schattige leeftijd en staan graag op de foto. Als ze tieners zijn, zal dat wat moeilijker gaan, denk ik. Maar, dan heb ik misschien weer iets nieuws om over te vertellen.” madamezsazsa.blogspot.com ‘Allemaal Rokjes’, uitgegeven door Standaard Uitgeverij - € 19,95

Bloggen: een job?

“Ik schrik er steeds weer van hoeveel tijd je in zo’n blog steekt,” vertelt mme Zsazsa. “Ik probeer alles op een humoristische manier te vertellen maar ik heb geen opleiding journalist gevolgd of zo. Ik moet er dus veel moeite voor doen. Elke week stel ik ook een weekmenu op en dat duurt altijd langer dan ik voor ogen had. Misschien komt het ook wel omdat ik met mijn laptop op de schoot in de zetel zit en met één oog tv aan het kijken ben.”(lacht) Sinds een jaar verkoopt mme Zsazsa ook advertentieruimte op haar blog. De hobby wordt stilaan een job. “Ik voelde me vroeger altijd schuldig als ik aan mijn man vroeg: ‘Kun jij even dit doen, want ik ben aan het bloggen?’. Nu kan ik dat al veel beter, want ik verdien er nu ook wel wat geld mee.”

Nog enkele Kempense bloggers coolinary.blogspot.com: foodblog van Turnhoutenaar en zeer verdienstelijke hobbykok ‘Sid Frisjes’ oftewel Yves Van De Ven. Hier vind je niet alleen recepten maar ook restaurantrecensies en besprekingen van kookboeken en workshops.

Kortom: alles wat cool en culinair is. Van De Ven, die zo’n 10.000 bezoekers per maand krijgt, noemt het bloggen een hobby met enkele leuke voordelen: ‘Op restaurant gebeurt het wel eens dat er een extra gang komt of een aperitiefje.

Meestal is dat bij de jonge garde chefs die je dan via facebook of zo ‘kent’.” www.wegvandewereld.be: de digitale speeltuin van kunstenares en vormgeefster Els Wuyts uit Westerlo. De moeder van vier dochters begon ermee in een periode waarin pijn zonder diagnose voor een hele kleine wereld zorgde. De fysieke beperking en het sociale onbegrip deden haar kijken naar wat er wel was. “Ik leerde al bloggend genieten van de allerkleinste dingetjes en wilde dat ook graag met de wereld delen. Bovenal moest ik mijn creatieve gespuis ergens kwijt!” Wie Els’ blog leest, wordt meteen blijgezind. “Ik maak er vaak bewust tijd voor, het is mijn pauzeknop. Ik krijg er ook veel mooie reacties op.” Bloggen doet Els ook op www.tinteldoos.be, haar elektronisch portfolio, en op www.degravinnen.be, een onlineverhalenwinkel die ze opstartte met madame Zozenze, een andere Kempense blogster.

Tekst: Katrien Lodewyckx Foto: Elza D.

ONZE PARTNERS

V.I.P.-PARTNER

TRAM 41 (Turnhoute IOK Route Archief en Musea) Intercommunale

Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erfgoedhuis, Grote Markt 1, 2300 Turnhout, 014 44 33 98) Adres: Kon. Elisabethlei 22, Nationaal Museum van de 2018 Antwerpen Speelkaart (Druivenstraat 18, Tel: 03 240 50 11 2300 Turnhout, Fax: 03 240 54 75 014 41 56 21) Mail: info@provant.be Taxandriamuseum

Website: www.provant.be (Begijnenstraat 28, 2300 Turnhout, 014 43 63 35) Begijnhofmuseum (Begijnhof 56, 2300 Turnhout, 014 42 12 48) Openingsuren: musea: di-za 14-17u, RenoHuis zo 11-17u Renovatie - Sleutel op de Deur Stadsarchief:

Tel: 0478 / 42 77 71 ma: alleen telefonisch of per

Fax: 014 / 42 77 71 mail, di-vr 9-12.30u / 13-16.30u Filmfestival

Mail: tram41@turnhout.be Open Doek Website: www.tram41.be Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Tel: 014 41 94 94 Fax: 014 42 08 21 Mail: info@opendoek.be

Cc ‘t Schaliken Website: www.opendoek.be Adres: Grote Markt 35, 2200 Herentals Openingsuren: ma 9-12u / 17-19.30u, di, do, vr 9-12u / 13.30-16u, wo 9-12u. de Warande Ticketbalie ook op Adres: Warandestraat 42, wo 13.30-16u en za 10-14u.

2300 Turnhout Tel: 014 28 51 30 Ticketbalie: ma-vr 9-17u, za 9-14u Fax: 014 22 28 56 Tel: 014 41 9494 (algemeen) Mail: cultuurcentrum@herentals.be 014 41 69 91 (ticketbalie)

Website : www.schaliken.be Website: www.warande.be

Provincie antwerpen

PARTNERS XXL

Ontwikkelingsmaatschappij voor de Kempen Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel Tel: 014 58 09 91 Fax: 014 58 97 22 Mail: info@iok.be Website: www.iok.be

HoReCa provincie Antwerpen

PARTNERS S

Delta Motorcycle n.v.

Adres: Otterstraat 120, 2300 Turnhout Tel: 014 42 08 08

Fax: 014 42 74 78 Mail: deltamotor@skynet.be Website: www.deltamotor.be

Gemeentebestuur Meerhout

Adres: Markt 1, 2450 Meerhout Tel: 014 24 99 20

Fax: 014 24 99 57 Mail: info@meerhout.be

Gemeentebestuur Olen Adres: Dorp 1 - 2250 Olen Tel: 014 26 31 11

Fax: 014 26 31 20 Mail: info@olen.be

Café Wirwar

Afdelingen Noorderkempen en Een eigentijds café met een Middenkempen vleugje heimwee naar vroeger PFL Sound, Light, Projection,

Adres: Ieperstraat 4, 2300 Turnhout Adres: Otterstraat 8, 2300 Turnhout Adres: Video & Meeting Support

Tel: 0495 53 54 80

De Singer Achterstenhoek 9 Katholieke

Adres: Bavelstraat 35, 2275 Lille Hogeschool kempen 2310 Rijkevorsel Openingsuren: Ma-vr 10-18 u met campussen in Geel, Lier, Website: www.desinger.be of Za 10-14 u Turnhout en Vorselaar www.ajazzexperience.be Tel: 014 / 44 08 70 Tel: 014 56 23 10 Mail: Info@pfl.be

Jakob smitsmuseum Fax: 014 58 48 59 Website: www.pfl.be Adres: Sluis 155a, 2400 Mol Mail: info@khk.be Fiesta Mundial Openingsuren: wo-zo: 14-18u Website: www.khk.be Adres: Keiheuvel Balen

Tel en fax: 014 31 74 35 De Roma

Mail: fiesta@fiestamundial.be Mail: info@jakobsmits.be Adres: Turnhoutsebaan 286 Website: www.jakobsmits.be

Tickets: ticket@fiestamundial.be 2140 Borgerhout Theater stap Galerie ES Ticketbalie: Turnhoutsebaan Adres: Brugstraat 55, 2300 Turnhout Adres: Koningsbaan 68A 327 Tel: 014 42 85 90 2560 Nijlen 2140 Borgerhout

Website: www.galerie-es.be

Openingsuren: ma-vr: 9u30-12u30 / 13u30- Fax: 014 42 84 19 Mail: info@theaterstap.be Mail: info@galerie-es.be 17u www.theaterstap.be

Tel: 03 481 93 59

Tel: 03 292 97 40 (reserveringen) Website:

03 292 97 50 (algemeen)

Storm op komst Recreatie-en Natuurpark

Website: www.deroma.be Kinderkunstenfestival Keiheuvel vzw cc Zundert Adres: 17de Esc. Lichtvliegwezenlaan Vrijdag 19 - dinsdag 23 maart Adres: Molenstraat 5 14, 2490 Balen

Adres: Warandestraat 42, Zundert

Tel: 014 81 03 01 2300 Turnhout Cc de Werft

Tel: 0031 76 597 19 99

Website: www.keiheuvel.be

Mail: info@stormopkomst.be Adressen: Werft 32, Markt 1, 2440 Geel Website: www.cczundert.nl

Mail: info@keiheuvel.be

Website: www.stormopkomst.be (exporuimte de Halle)

cc Jan Van Besouw Vrijetijdscentrum

Erfgoedcel Centrumparking NieuwThomas van Diessenstraat 1 De Kruierie Noorderkempen straat, 2440 Geel (exporuimte Adres: Adres: Bevrijdingsstraat 1 Stadhuis/Erfgoedhuis Goirle de Schrijnwerkerij) 2490 Balen

Adres: Grote Markt 1,

Tel: 0031 13 534 34 00 Balie: ma 13.30-16.30u, Tel: 014 82 92 30 2300 Turnhout

Website: www.janvanbesouw.nl di-vr 9-12u / 13.30-16.30u, Fax: 014 81 79 59

Tel: 014 44 33 62 za 10-12u Vlaamse Opera Mail: dekruierie@balen.be

Mail: info@erfgoedcelnoorderkem Tel: 014 56 66 60 (administratie) Antwerpen pen.be 014 56 66 66 (reserveringen) Adres: Van Ertbornstraat 8,

gemeente Westerlo Fax: 014 56 66 80 Adres: Boerenkrijglaan 61

Cultuur noord 2018 Antwerpen Mail: admin.dewerft@geel.be, CC Palethe 2260 Westerlo

Website: www.vlaamseopera.be res.dewerft@geel.be

Adres: Jeugdlaan 2, 3900 Overpelt Mail: sofie.claes@westerlo.be Mail: info@vlaamseopera.be Website: www.dewerft.be

Tel, Info, Tel: 014 53 91 77 Tel: 03 202 10 08 Cc ‘t Getouw (schouwburg reservaties,

Amuz [festival Rockin’ Rex – zaal ‘t Getouw) tickets: 011/64.59.52

Adres balie : Smallestraat 2, 2400 Mol van vlaanderen Around Turnhout

Fax: 011/64.45.04 ‘s Werelds grootste

Openingsuren: di-vr : 9-12u / 13.30-16u, antwerpen]

Adres: Kammenstraat 81, 2000 Erfgoedcel k.ERF rock-’n-rollkroegentocht za 10-12u

Adres: Gasthuisstraat 5, 2440 Geel Antwerpen Tel: 014 33 09 00 DE poppenzaal Tel: 014 566 689 Tel: +32 (0)3 202 46 62 Fax: 014 33 09 07

Adres: Steenweg op Oosthoven 114, Website: www.erfgoedcelkerf.be Fax: +32 (0)3 202 46 64 Mail: cultuurbalie@gemeentemol.be 2300 Turnhout

Website: www.amuz.be

Website : www.getouw.be artObe+

Tel: 014 42 33 22 Bibliotheek Turnhout M HKA

Adres: Rolleken 10

Fax: 014 42 43 55 Adres: Warandestraat 42, 2300 Museum van Hedendaagse B-2275 Lille

Mail: info@propop.be Turnhout Kunst Antwerpen Belgium

Website: www.propop.be Openingsuren: ma 14-20u, di t.e.m. do 11 Adres: Leuvenstraat 32 2000 Ant Tel: 0032 (0)14 883343 Hofke van Chantraine 20u, vr 11-18u, za 10-17u werpen Mail: mail@artobe.org Adres: Kerkstraat 46 Tel: 014 47 22 41 Tel: +32 (0)3 260 99 99 Website: www.artObe.eu 2360 Oud-Turnhout Fax: 014 41 61 41

Fax: +32 (0)3 216 24 86 Art Center Hugo Voeten Tel: 014 47 94 94 Mail: bibliotheek@turnhout.be Mail: info@muhka.be

Adres: Vennen 23, 2200 Herentals Fax: 014 65 25 18 Website: www.turnhout.be/bib

Website: www.muhka.be Tel: +32 475 555 125 Mail: info@hofkevanchantraine.be

Effenaar Würth Belux N.V.

Mail: bart@office.hugovoeten.org

Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven Adres: Everdongenlaan 29 Productiehuis Website: www.artcenter.hugovoeten.org Het Gevolg

Tel: 0031 (0)40 239 36 66 2300 Turnhout Adres: Otterstraat 31-33, 2300 De Scherf vzw

Mail: info@effenaar.nl Tel: +32 (0)14 44 55 66

Adres: Neerhofstraat 48 Turnhout

Website: www.effenaar.nl Fax: +32 (0)14 44 55 67 2300 Turnhout Tel: 014/42.63.27 Mail: info@wurth.be

Dinamo

Tel: 014 41 82 83

Fax: 014/42.82.36 Adres: Warandestraat 42, 013 Poppodium

Gsm: 0476 59 89 07 Mail: info@hetgevolg.be Adres: Veemarktstraat 44 2300 Turnhout

Mail: de.scherf@telenet.be Stadsbestuur geel 5038 CV TILBURG Openingsuren: educabalie ma-vr 9-12u en Website: www.descherf.be Adres: Werft 20, 2440 Geel Tel: 013 460 95 00 13-16u, ma 18-20u Gladiolen Tel: 014 56 60 00 Fax: 013 460 95 01 Tel: 014 47 21 64 (educabalie) vzw Keizer Karel Olen Mail: info@geel.be Mail: informatie@013.nl

Mail: dinamo@warande.be

Adres: Dorp 1 - 2250 Olen Website: www.warande.be (cursussen)

PARTNERS L

PARTNERS XL

de kringwinkel

Adressen: goedkoop en origineel Mol (Sint-Appolonialaan, 014 32 61 63), Turnhout (Steenweg op Tielen 70), Retie (Sint-Martinusstraat 50), Hoogstraten (Meerseweg 135, 014 44 20 40), Geel (Heidebloemstraat 93), Herentals (Lierseweg 136), Kasterlee (Krokuslaan 10), Balen (Steenweg op Leopoldsburg 71/2), Herselt (Blaubergsteenweg 113), Heist-op-denBerg (Noordstraat 25/1, 015 23.73.93).

Pure Kempen

RURANT vzw Adres: Hooibeeksedijk 1 2440 Geel Tel: 014 / 85 27 07 Website: www.purekempen.be www.rurant.be (Merk Kempen) Mail: johny.geerinckx @rurant.provant.be

Vormingplus Kempen

Adres: Graatakker 4

2300 Turnhout Tel: 014 41 15 65

Mail: info@vormingpluskempen.be Website: www.vormingpluskempen.be

Sabam Cultuur

Adres: Aarlenstraat 75-77 1040 Bruxelles Tel: + 32.2.286.82.11

Fax: + 32.2.230.05.89 Mail: frontoffice@sabam.be

Website: http://www.sabam.be

Turnhout 2012

Adres: Stadhuis, Grote Markt 1, 2300 Turnhout Openingsuren: ma-vr: 9-12.30u en 13.30-16.30u Tel: 014 40 96 74 Mail: info@turnhout2012.be Website: www.turnhout2012.be

Mezz

Adres: Keizerstraat 101, 4811 HL Breda

Tel: 0031 76 515 66 77

Fax: 0031 76 520 02 37

Mail: info@mezz.nl

Website: www.mezz.nl

Frans Masereel Centrum

Cultureel Centrum "De Kei"

Adres: Masereeldijk 5 2460 Kasterlee Tel: +32(0)14 85 22 52 Fax: +32(0)14 85 05 91

Website: www.fransmasereelcentrum.be

Adres: Kerkplein 69 5541 KB Reusel Tel: 0497-641484

Groezrock

28th-29th April 2012

Adres: Gestelsesteenweg 211 B-2450 Meerhout

Mail: info@groezrock.be

Suiker - 31

De club van 100 V.I.P.-PARTNER

EEN HART VOOR CULTUUR OOK LID WORDEN VAN DE CLUB VAN 100? VRAAG NAAR ONZE VOORWAARDEN. BEL 0495 53 54 80.

PARTNERS XXL

Goedkoop en origineel!

Mol (014/32.61.63) Turnhout,Retie en Hoogstraten (014/44.20.40) Geel, Herentals, Kasterlee, Balen, Herselt en Heist-op-den-Berg (015/23.73.93)

PARTNERS XL

Bibliotheek Turnhout

PARTNERS L

DELTA M OT O R C YC L E

Otterstraat 120 2300 Turnhout 014 42 08 08 www.deltamotor.be deltamotor@skynet.be

DELTA M OT O R C YC L E Openingsuren: alle dagen van 9.30u tot 19.00u zaterdag van 9.30u tot 17.00u zondag en maandag gesloten

PARTNERS S Met steun van de gemeentes Olen, Oud Turnhout, Geel, Turnhout, Mol, Herentals, Westerlo, Balen, Meerhout