Spis Treści
PODSTAWOWE FORMY ZACHOWANIA SIĘ W CZASIE ROZMÓW
poniżania drugiego. Poniżanie lub ośmieszanie kogoś nawet w żartach może być dla niego bardzo bolesne. • Staramy się dobrze odczytać przeżycia drugiego człowieka i nie przypisywać mu uczuć, których w nim w danym momencie nie ma. • Unikamy wmawiania komuś „o co mu naprawdę chodzi” lub „co naprawdę czuje”. • Unikamy wypowiadania się „na każdy temat” w sposób autorytatywny i wyniosły. Zwracamy uwagę na ton naszego mówienia. • Gdy ktoś przedstawia jakąś twórczą propozycję, powstrzymujemy się od zbędnej krytyki, a raczej dodajemy jakąś swoją dodatkową propozycję. • Unikamy lekceważenia i bagatelizowania cudzych problemów. • Staramy się rozmawiać i podtrzymywać rozmowy indywidualne. • W czasie spotkań grupowych próbujemy nawiązać kontakt zwłaszcza z osobami, które przyszły po raz pierwszy na spotkanie. • W rozmowie z drugą osobą dajemy jej wyraźnie do zrozumienia, że jej słuchamy, np. nawiązując do tego, co mówi, lub podsumowując własnymi słowami to, co nam powiedziała. • Staramy się wyraźnie dać do zrozumienia drugiej osobie, że dostrzegliśmy jej uczucia przykrości, smutku, radości itp. • Usiłujemy odczytać, jakie reakcje uczuciowe wywołujemy w innych naszym sposobem traktowania ich, bycia, mówienia, tonem głosu itp. • Zastanawiamy się nad tym, jak inni mogą nas widzieć i odbierać, np. czy się nas boją, czy nie rodzimy w nich uczucia niechęci. • Staramy się często doceniać innych, wyrażać im nasze uznanie, dziękować, darzyć uśmiechem itp. • Pomagamy ludziom odkryć w sobie dobre cechy, zalety, umiejętności, charyzmaty. • Jak najliczniejszymi gestami, mimiką, uśmiechem, sposobem bycia, okazywaniem pomocy staramy się wyrażać naszą przychylność wobec innych. • Staramy się nie zapominać, że przez łaskę Chrystus obecny jest w każdym człowieku i może w nim ciągle wzrastać.
Aby pogłębiać więzy międzyosobowe, trzeba w czasie rozmowy uważnie słuchać drugiego człowieka i koncentrować się nie tylko na jego myślach, ale również — na uczuciach, przeżyciach. Konieczne jest także ustawiczne przekonywanie rozmówcy, że go dobrze słyszymy i rozumiemy, czyli że odbieramy jego myśli i przeżycia, np. gestami, mimiką, streszczaniem tego, jak go zrozumieliśmy, nawiązywaniem do usłyszanych słów itp. Należy wreszcie pamiętać o tym, jakie sami wywołujemy w naszych bliźnich odczucia przez nasz sposób traktowania ich, mówienia, używane sformułowania słowne, ton itp. Przestrzeganie w czasie rozmów podanych poniżej zasad może pomóc polepszać kontakt z drugim człowiekiem i uchronić przed niepotrzebnymi kłótniami. • Słuchamy uważnie innych. • Staramy się dobrze zrozumieć myśli i uczucia drugiego człowieka. • Unikamy równoczesnego mówienia wraz z innymi. • Pozwalamy każdemu wypowiedzieć się spokojnie do końca. • Gdy czegoś nie rozumiemy, nie atakujemy drugiego, nie ośmieszamy go, lecz prosimy o wyjaśnienie jego stanowiska. • Unikamy zbyt długiego mówienia, mówimy treściwie i w sposób zrozumiały dla innych. • Uważamy, aby przez zbyt częste zabieranie głosu w dyskusji nie odebrać innym okazji do wypowiedzenia się. • Staramy się unikać sformułowań zbyt ogólnych typu: „Ludzie”, „Każdy człowiek”, „My wszyscy”. Mówimy o konkretnych sprawach i dajemy konkretne przykłady. • Staramy się nawiązywać do tego, co nas zaciekawiło w wypowiedzi innej osoby. • Nie zaczynamy przedstawiania swojego poglądu od słów: „Nie masz racji”, „Mylisz się”, „Jesteś w błędzie”. • Wyrażamy ostrożnie swój osobisty punkt widzenia, stosując np. sformułowanie „Wydaje mi się, że jest tak...” • Zamiast oceniać drugiego człowieka, staramy się doprowadzić go do samodzielnego poznania prawdy o sobie. Nie my, lecz drugi człowiek ma sam siebie ocenić. • Unikamy każdej formy kpiny, drwiny, ośmieszania drugiego, nawet w żartach. • Powstrzymujemy się od jakiejkolwiek formy
Źródło: ks. Michał Kaszowski – Podstawy Nauki Kościoła Katolickiego w pytaniach i odpowiedziach, http://www.teologia.pl/m_k/zag10-7.htm#2n
95
Spis Treści
